ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ – Στις 17 Ιουλίου 2023, μια ομάδα ερευνητών που εδρεύει στη Νέα Υόρκη δημοσίευσε μια νέα έκθεση σχετικά με τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων στην Κίνα, η οποία βασίζεται σε μαρτυρία μιας γιατρού από την επαρχία Χέιλοντσιάνγκ. Η γιατρός περιγράφει πώς κατέγραψε τα τελευταία λόγια μιας ασκούμενης του Φάλουν Γκονγκ, η οποία ανέκτησε για λίγο τις αισθήσεις της μετά από την εξαναγκαστική αφαίρεση του νεφρού της σε στρατιωτικό νοσοκομείο του Χάρμπιν.
Λίγες ώρες μετά τη δημοσίευση της έκθεσης από την Παγκόσμια Οργάνωση για τη Διερεύνηση της Δίωξης του Φάλουν Γκονγκ (WOIPFG), ο ιστότοπος δέχθηκε μαζικές επιθέσεις άρνησης παροχής υπηρεσιών, εξαιτίας των οποίων η λειτουργία του ανεσταλλόταν περιοδικά. Αυτές οι μαζικές επιθέσεις υποδηλώνουν πως το κινεζικό καθεστώς ήταν ενήμερο για την έκθεση και πως έκανε ό,τι μπορούσε για να φιμώσει την WOIPFG.
«Την ίδια νύχτα που η έκθεση δημοσιεύθηκε στο διαδίκτυο, το ΚΚΚ ήταν ενήμερο», δήλωσε ο Δρ Γουάνγκ Τζιγιουάν, ένας από τους συγγραφείς της έκθεσης και επικεφαλής ερευνητής της WOIPFG, στο Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα. «Άρχισαν να επιτίθενται στην ιστοσελίδα της οργάνωσής μας την ίδια μέρα. Δεχτήκαμε κυβερνοεπίθεση τρεις ώρες μετά την ανάρτηση της έκθεσης. Οι κυβερνοεπιθέσεις έκλειναν τον ιστότοπο πολλές φορές μέσα στην ίδια ημέρα, για μια περίοδο περίπου μιας εβδομάδας.»
Η WOIPFG είναι μια μη κυβερνητική οργάνωση η οποία ερευνά συστηματικά και συγκεντρώνει πληροφορίες σχετικά με όσους εμπλέκονται στη δίωξη των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ. Έχουν πρωτοστατήσει στην τεκμηρίωση αποδεικτικών στοιχείων που σχετίζονται με τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων, συμπεριλαμβανομένων καταγεγραμμένων ομολογιών από Κινέζους γιατρούς και αξιωματούχους, που έγιναν κατά τη διάρκεια τηλεφωνικών κλήσεων που έκαναν ερευνητές. Είναι αναγνωρισμένοι ως τέτοιοι από ασκούμενους και ακτιβιστές δικαιωμάτων στην Κίνα και έτσι το περιστατικό που περιγράφεται στην έκθεσή τους περιήλθε στην προσοχή του Δρος Γουάνγκ στα τέλη του 2020.
Κινέζα γιατρός βοηθά θύμα εξαναγκαστικής αφαίρεσης οργάνου και καταγράφει τα τελευταία της λόγια
Η έκθεση που δημοσίευσε η WOIPFG στις 17 Ιουλίου μεταφέρει τη συγκλονιστική ιστορία της κας Τζανγκ Σιουτσίν (Zhang Xiuqin), μιας 46χρονης ασκούμενης του Φάλουν Γκονγκ στο Χαρμπίν της επαρχίας Χέιλοντσιάνγκ. Η κα Τζανγκ, η οποία φέρεται να έπεσε θύμα εξαναγκαστικής αφαίρεσης οργάνων στις 28 Απριλίου 2019, ανέκτησε τις αισθήσεις της λίγο πριν το σώμα της σταλεί για αποτέφρωση. Εκείνη την ώρα, άρπαξε τα ρούχα της γιατρού που ήταν υπεύθυνη για την απόρριψη του σώματός της και παρακάλεσε για βοήθεια.
Η γιατρός, η οποία δεν γνώριζε ότι στο νοσοκομείο γίνονταν αφαιρέσεις οργάνων από ζωντανούς ανθρώπους, μετέφερε κρυφά την Τζανγκ στο υπόγειο και προσπάθησε να της σώσει τη ζωή. Αλλά λόγω των βασανιστηρίων που είχε υποστεί η ασκούμενη και της απουσίας του νεφρού της, το τραύμα στα εσωτερικά της όργανα αποδείχθηκε μοιραίο. Τις τελευταίες στιγμές της ζωής της, η Τζανγκ ζήτησε από τη γιατρό να καταγράψει σε βίντεο τη μαρτυρία και τα τελευταία της λόγια. Δύο τμήματα αυτού του βίντεο έχουν μεταφραστεί και δημοσιευθεί σε μορφή απομαγνητοφωνημένου κειμένου στην έκθεση της WOIPFG. Το βίντεο παραμένει στην Κίνα λόγω των ανησυχιών της γιατρού για την προσωπική της ασφάλεια και, ως εκ τούτου, δεν είναι διαθέσιμο για πρόσθετη επαλήθευση.
Σύμφωνα με την καταγεγραμμένη μαρτυρία της γιατρού και της Τζανγκ Σιουτσίν, αρκετές δεκάδες ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ κρατούνταν στο υπόγειο άγνωστου κτιρίου και χρησιμοποιούνταν ως δεξαμενή συλλογής οργάνων. Η δημογραφική ομάδα ήταν κυρίως νεαροί ενήλικες, πολλοί από τους οποίους είχαν χάσει ολόκληρες τις οικογένειές τους από τις διώξεις ή είχαν αποκοπεί από τους συγγενείς τους. Τις εβδομάδες που προηγήθηκαν του θανάτου τους, οι δεσμοφύλακες βασάνιζαν και βίαζαν τους νεαρούς ασκούμενους «για πλάκα», σύμφωνα με την κα Τζανγκ.
«Όταν… όταν θα παρακολουθείτε αυτό το βίντεο, σίγουρα δεν θα είμαι πια ζωντανή», αρχίζει το κείμενο της απομαγνητοφωνημένης ηχογράφησης της μαρτυρίας της Τζανγκ, που δημοσιεύθηκε από τη WOIFPG.
«Παρακαλώ να θυμάστε ότι είμαι μια μαθήτρια του Φάλουν Γκονγκ που διώχθηκε μέχρι θανάτου από το ΚΚΚ μέσω της συλλογής ζωντανών οργάνων. Το όνομά μου είναι Τζανγκ Σιουτσίν. Με έφεραν εδώ σήμερα το πρωί και μου αφαίρεσαν το ένα νεφρό με τη βία. Όπως μπορείτε να δείτε, είμαι ακόμα ζωντανή αυτή τη στιγμή. Αυτή είναι η αφαίρεση οργάνων από ζωντανούς ανθρώπους, που το κακό κόμμα δεν τόλμησε ποτέ να παραδεχτεί. Αρκετές δεκάδες άνθρωποι, οι οποίοι κρατούνταν μαζί με εμένα, απομακρύνθηκαν ένας ένας και η τύχη τους μού είναι άγνωστη. Ήταν μια ντουζίνα, αρκετές δεκάδες άνθρωποι που μπαινόβγαιναν, και σήμερα ήταν η σειρά μου.»
«Πρέπει να σώσουμε τους ανθρώπους»
Ο Δρ Γουάνγκ Τζιγιουάν, συγγραφέας της έκθεσης, ήταν στρατιωτικός γιατρός στην Κίνα και, κατόπιν, ερευνητής καρδιαγγειακής βιολογίας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ. Είπε ότι η κυβερνοεπίθεση που έκανε το κινεζικό καθεστώς στην ιστοσελίδα επιβεβαιώνει την αλήθεια του περιστατικού, την οποία είχε επαληθεύσει μέσω επαφών του στην Κίνα πριν από τη δημοσίευση. Προηγούμενες συλλήψεις της κας Τζανγκ για άσκηση του Φάλουν Γκονγκ και η ποινή τριών ετών σε στρατόπεδο εργασίας που αναφέρει στην κατάθεσή της είχαν επίσης αναφερθεί από την ιστοσελίδα Minghui, ενισχύοντας την αξιοπιστία της αφήγησής της.
Ο Δρ Γουάνγκ είπε ότι, κατά τη γνώμη του, εξαιτίας της έκθεσης οι αφαιρέσεις οργάνων σταμάτησαν προσωρινά σε πολλές εγκαταστάσεις στη Χέιλοντσιάνγκ. Μια επαφή του στην Κίνα ανέφερε ότι το Υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας τηλεφώνησε στο αρμόδιο νοσοκομείο και είπε: «Πώς μπορέσατε να χάσετε ένα σώμα; Σταματήστε όλες τις εγχειρήσεις αμέσως».
«Αποφασίσαμε να δημοσιεύσουμε την έκθεση επειδή πρέπει να σώσουμε τους ανθρώπους», λέει ο Δρ Γουάνγκ. «Όλος ο κόσμος μπορεί να βοηθήσει, μόλις μάθει την αλήθεια.»
Για περισσότερα σχετικά με το πώς το κινεζικό κόμμα-κράτος έχει στοχοποιήσει ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ και άλλους φυλακισμένους συνείδησης και πώς τους χρησιμοποιεί ως άκοντες δότες των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων, πατήστε εδώ.
Στα Λουτρά Αιδηψού, παρουσιάστηκε στις αρχές Αυγούστου η έκθεση ζωγραφικής «Zhen Shan Ren: Η τέχνη της Αλήθειας, της Καλοσύνης και της Ανεκτικότητας».
Από την 1η έως και τις 6 Αυγούστου 2023, οι επισκέπτες και οι κάτοικοι του γνωστού θέρετρου είχαν την ευκαιρία αφενός να δουν έργα υψηλής καλλιτεχνικής αξίας και αφετέρου να πληροφορηθούν για τη δίωξη που υφίστανται οι ασκούμενοι του Φάλουν Ντάφα στην Κίνα εξαιτίας της πίστης τους στις αναφερόμενες αρχές.
Άποψη της έκθεσης, στον πεζόδρομο του Ηρακλή. Αιδηψός, 1-6 Αυγούστου. (minghui.org)
Οι πίνακες που εκτέθηκαν παρουσίαζαν δύο θέματα: Η πρώτη ενότητα επικεντρωνόταν στην ομορφιά του Φάλουν Ντάφα, ενώ η δεύτερη στη δίωξη που λαμβάνει χώρα εναντίον των ασκουμένων στην Κίνα με ιδιαίτερα βάναυσο και σκληρό τρόπο. Ωστόσο, ακόμα και μπροστά στη βίαιη δίωξη που υφίστανται αδιαλείπτως τα τελευταία 24 χρόνια, οι ασκούμενοι του Φάλουν Ντάφα παραμένουν ειρηνικοί και λογικοί, διατηρώντας τις αξίες τους και δείχνοντας παράλληλα μεγάλη συμπόνια και ανοχή, όπως γίνεται φανερό και από τα έργα της έκθεσης.
Πολλοί κάτοικοι και τουρίστες επαίνεσαν την εκδήλωση, καταδικάζοντας τη δίωξη των ασκούμενων του Φάλουν Ντάφα από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ).
Η έκθεση παρουσιάστηκε σε ανοικτό χώρο, ώστε να είναι εύκολα προσβάσιμη στον κόσμο. Αιδηψός, 1-6 Αυγούστου. (minghui.org)
Η έκθεση τέχνης πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του δήμου Ιστιαίας-Αιδηψού, ο οποίος παρείχε δωρεάν τέντες και φώτα. Οι ασκούμενοι έστησαν ένα τραπέζι πληροφοριών για το Φάλουν Ντάφα δίπλα στις τέντες, έκαναν επιδείξεις ασκήσεων και μοίρασαν μικρά στολίδια λουλουδιών λωτού ως δώρο.
Αγγίζοντας τις καρδιές των ανθρώπων
Η Ευριδίκη, κάτοικος της περιοχής, κοίταξε προσεκτικά τους πίνακες και δάκρυσε όταν ένας ασκούμενος της είπε τις ιστορίες που συνδέονται με τους πίνακες «Μαθητές του Ντάφα στη φυλακή» και «Μια τραγωδία στην Κίνα». Άφησε επίσης τα στοιχεία επικοινωνίας της και ζήτησε από τον ασκούμενο να την ενημερώσει για την επόμενη έκθεση τέχνης.
Επισκέπτρια της έκθεσης «Τζεν Σαν Ρεν: Η τέχνη της Αλήθειας, της Καλοσύνης και της Ανεκτικότητας». Αιδηψός, 1-6 Αυγούστου 2023. (minghui.org)
Μια άλλη γυναίκα επίσης συγκινήθηκε με το θέμα της έκθεσης και ένιωσε συμπόνια για τους ασκούμενους που βασανίζονται και διώκονται για τις πεποιθήσεις τους. Σχολιάζοντας τη δίωξη του Φάλουν Ντάφα στην Κίνα, είπε: «Ο διάβολος έχει έρθει και κάνει όλα αυτά τα τρομερά πράγματα, αλλά κάποια μέρα στο εγγύς μέλλον ο διάβολος θα εξαλειφθεί και θα έρθει η ημέρα της κρίσης.»
Επισκέπτριες της έκθεσης «Τζεν Σαν Ρεν: Η τέχνη της Αλήθειας, της Καλοσύνης και της Ανεκτικότητας». Αιδηψός, 1-6 Αυγούστου 2023. (minghui.org)
Μια γυναίκα, που ζει σε κοντινή απόσταση και επισκέφθηκε την έκθεση αρκετές φορές, είπε: «Είμαι πολύ συγκινημένη, πολύ συγκινημένη, γιατί υπάρχει μια έκφραση αγωνίας σε κάθε έργο που είδα, ειδικά το νεαρό κορίτσι στον πίνακα “Το κάλεσμα της αθωότητας”. Είναι ένας πολύ ωραίος πίνακας και ελπίζω ο υπόλοιπος κόσμος να καταλάβει και να μπορέσει να συμπονέσει τους ασκούμενους του Φάλουν Ντάφα που διώκονται.»
Η Jeanie, επισκέπτρια από το Λονδίνο, είναι ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όταν ένας ασκούμενος της εξήγησε πώς το ΚΚΚ συλλέγει όργανα από ζωντανούς ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, αναφώνησε: «Είναι τρομερό!» και βιάστηκε να μεταφέρει όσα έμαθε στη συντροφιά της.
Είπε ότι δεν περίμενε ότι μπορεί να συμβαίνει κάτι τόσο τρομερό και ότι ήθελε να συμμετέχει στην προσπάθεια να βοηθήσει να αλλάξει ο κόσμος.
Η Jeannie, ακτιβίστρια από το Λονδίνο. Αιδηψός, 1-6 Αυγούστου. (minghui.org)
Μια κυρία που είχε ταξιδέψει στην Κίνα, όπως είπε, συγκινήθηκε πολύ από την έκφραση της γυναίκας στον πίνακα «Μια τραγωδία στην Κίνα». Είπε ότι βλέπει τη «θλίψη» και το «θάρρος» που δείχνει η γυναίκα του πίνακα παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε. Είπε ότι θαυμάζει τον κινεζικό πολιτισμό και την μακραίωνη ιστορία του που ξεπερνά τα 5.000 και ότι γνωρίζει πώς το σημερινό κινεζικό κομμουνιστικό καθεστώς καταστρέφει την παραδοσιακή κινεζική κουλτούρα. Πρόσθεσε ότι ελπίζει αυτό να αλλάξει στο μέλλον και μαζί με τον σύζυγό της ευχήθηκαν ό,τι καλύτερο στους ασκούμενους για όλες τις προσπάθειές τους.
Διωκόμενος διαλογισμός
Τις ώρες της έκθεσης, ασκούμενοι του Φάλουν Ντάφα (που ονομάζεται επίσης Φάλουν Γκονγκ) που ήταν παρόντες, έκαναν επίδειξη των ασκήσεων κοντά στον χώρο, γεγονός που τραβούσε την προσοχή του κόσμου. Πολλοί σταμάτησαν για να παρακολουθήσουν και ορισμένοι πλησίασαν για να μάθουν τις ασκήσεις του Ντάφα. Για κάποιους ήταν αδιανόητο ότι «οι άνθρωποι διώκονται από (το ΚΚΚ) επειδή κάνουν ασκήσεις όπως αυτή» (σ.σ. διαλογισμό). Αφού έμαθαν τα γεγονότα, οι άνθρωποι καταδίκασαν τον παραλογισμό και την κακή φύση του κινεζικού ολοκληρωτικού καθεστώτος.
Ένα μικρό αγόρι δοκιμάζει τον διαλογισμό του Φάλουν Γκονγκ, δίπλα σε έναν ασκούμενο που εκτελεί την άσκηση. Αιδηψός, 1-6 Αυγούστου. (minghui.org)
Από καρδιάς ευχές
Κάποια από τα σχόλια των επισκεπτών, στο βιβλίο της έκθεσης «Τζεν Σαν Ρεν: Η τέχνη της Αλήθειας, της Καλοσύνης και της Ανεκτικότητας». Αιδηψός, 1-6 Αυγούστου. (minghui.org)
Η Kate έγραψε: «Πολύ ωραία ιδέα, ελπίζω να πραγματοποιηθεί του χρόνου, θα σώσουμε πολλές ζωές.»
Η ζωγράφος Κική Κορού επαίνεσε όσα είδε: «Ρεαλιστικές απεικονίσεις μιας πραγματικότητας που κάποιοι (το ΚΚΚ) δεν θέλουν να φαίνεται, εξαιρετικοί πίνακες γεμάτοι έκφραση και συναισθήματα.»
Ο κος Σωτηρίου έγραψε: «Εξαιρετική και πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση που ευαισθητοποιεί για τα φρικτά βασανιστήρια στην Κίνα. Σας ευχαριστώ πολύ!»
Η Ζωή, ο Στάθης, ο Νίκος και η Μαριλίζα έγραψαν: «Πολύ ωραία έκθεση. Μαθαίνουμε για θέματα και καταστάσεις που δεν γνωρίζαμε πριν. Ελπίζουμε για ένα καλύτερο μέλλον.»
Το τραπέζι πληροφοριών της έκθεσης «Τζεν Σαν Ρεν: Η τέχνη της Αλήθειας, της Καλοσύνης και της Ανεκτικότητας». Αιδηψός, 1-6 Αυγούστου. (minghui.org)
Την 1η Αυγούστου, ο Πολιτιστικός & Εξωραϊστικός Σύλλογος Ωρεών Ευβοίας φιλοξένησε την προβολή του βραβευμένου ντοκιμαντέρ του Λέον Λι «Γράμμα από τη φυλακή» («Letter from Masanjia»), στο πλαίσιο των θερινών προβολών του «κάτω από τ’ αστέρια» στην πλατεία του χωριού.
Έτσι, οι κάτοικοι και οι επισκέπτες των Ωρεών είχαν την ευκαιρία αφενός να παρακολουθήσουν ένα πολύ ενδιαφέρον φιλμ που παρουσιάζει πώς ήταν τα στρατόπεδα εργασίας στην Κίνα και πώς έγινε και καταργήθηκαν, αφετέρου να θέσουν ερωτήσεις μετά από το τέλος της προβολής και να συμμετέχουν σε συζήτηση γύρω από την ταινία.
Στις ερωτήσεις απάντησαν ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ, της άσκησης που διώκεται στην Κίνα και της οποίας τα μέλη βασανίζονται αμείλικτα για τις πεποιθήσεις τους, όπως δείχνει και το ντοκιμαντέρ.
Το ντοκιμαντέρ «Letter from Masanjia» προβλήθηκε στις Θερινές Προβολές του Πολιτιστικού & Εξωραϊστικού Συλλόγου Ωρεών, μια μικρή πόλη στη βόρεια Εύβοια.
Το φιλμ του Λέον Λι καταγράφει με ειλικρίνεια τη φυλάκιση του ασκούμενου του Φάλουν Γκονγκ Σουν Γι στο διαβόητο στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας Μασάντζια (Masanjia), όπου τον ανάγκαζαν να φτιάχνει φτηνά αποκριάτικα στολίδια υπό απερίγραπτες συνθήκες. Μέσα στα έτοιμα πακέτα, κατάφερε και έκρυψε περίπου 20 επιστολές που περιέγραφαν λεπτομερώς τις φρικαλεότητες που διαπράττονταν στο Μασάντζια. Η Τζούλι Κιθ, μια γυναίκα στο Όρεγκον, βρήκε ένα από τα γράμματά του. Η ανακάλυψή της πυροδότησε μια αλυσίδα γεγονότων που οδήγησε στο κλείσιμο των στρατοπέδων εργασίας στην Κίνα.
Αφότου απελευθερώθηκε από το στρατόπεδο εργασίας, ο Σουν Γι χρησιμοποίησε μια κάμερα για να καταγράψει τη ζωή του υπό αυστηρή επιτήρηση και να δείξει πώς το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) συνέχισε να τον διώκει. Σχέδια που ζωγράφισε ο ίδιος ο Σουν Γι χρησιμοποιήθηκαν ως βάση για την απόδοση της ζωής μέσα στο στρατόπεδο με κινούμενα σχέδια: την καταναγκαστική εργασία, τα βασανιστήρια και το πώς έγραφε και έκρυβε τα γράμματα που καλούσαν για βοήθεια, ενώ βρισκόταν στο στρατόπεδο εργασίας. Ωστόσο καθώς η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ δεν έχει σταμάτησε ακόμη, ο Σουν Γι αναγκάστηκε τελικά να δραπετεύσει από την Κίνα.
Η επίσημη αφίσα του ντοκιμαντέρ «Γράμμα από τη φυλακή», από την ιστοσελίδα της ταινίας. Στο πρώτο πλάνο βρίσκεται ο Σουν Γι κρατώντας το γράμμα που είχε κάποτε γράψει και το οποίο ανακαλύφθηκε από την Τζούλι Κιθ, ενώ στο βάθος διακρίνεται το διαβόητο στρατόπεδο εργασίας Μασάντζια.
Μετά την προβολή, ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ εξήγησαν στο κοινό τι είναι το Φάλουν Γκονγκ και πώς το ΚΚΚ διώκει την πρακτική αυτή στην Κίνα. Στη συνέχεια απάντησαν σε ερωτήσεις του κοινού.
Ένα αγόρι ρώτησε: «Όταν οι κρατούμενοι [οι κρατούμενοι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ] βασανίζονται, τι πρέπει να κάνουν για να μπορέσουν να απελευθερωθούν;»
«Τους ζητάνε να πουν ότι το Φάλουν Γκονγκ δεν είναι καλό και ότι θα σταματήσουν να ασκούνται», είπε η ασκούμενη. «Καθώς όμως οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ ωφελούνται σωματικά και πνευματικά από την άσκηση του Φάλουν Γκονγκ και αυτό ωφελεί τις οικογένειές τους, τις δουλειές τους και την κοινωνία, οι περισσότεροι θα προτιμούσαν να βασανιστούν παρά να πουν κάτι που αντιβαίνει στη συνείδησή τους.»
Μια γυναίκα ρώτησε τι θα μπορούσαν να κάνουν οι Κινέζοι στην ψηφιακή εποχή για να τερματίσουν την ολοκληρωτική διακυβέρνηση του ΚΚΚ και να έχουν περισσότερη ελευθερία.
Οι ασκούμενοι απάντησαν ότι το Φάλουν Γκονγκ δεν χρησιμοποιεί ποτέ βία και όλες οι δραστηριότητες είναι ειρηνικές. Οι Κινέζοι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ είναι σαν τον Σουν Γι – διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να τυπώσουν φυλλάδια και άλλο υλικό για να το διανείμουν και να πουν στον κόσμο πόσο καλό είναι στην πραγματικότητα το Φάλουν Γκονγκ και να αποκαλύψουν την πραγματικότητα για τις διώξεις του ΚΚΚ. Ταυτόχρονα, οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ εκτός Κίνας χρησιμοποιούν ειρηνικά μέσα, όπως καλλιτεχνικές εκθέσεις, ταινίες, τηλεόραση και ζωντανές παραστάσεις για να διαδώσουν τα γεγονότα και να αναιρέσουν τη ζημιά που έχει προκαλέσει η δυσφημιστική προπαγάνδα του ΚΚΚ.
Ασκούμενη του Φάλουν Γκονγκ απαντά στις ερωτήσεις του κοινού.
«Ο αποκλεισμός των πληροφοριών στην Κίνα είναι αυστηρός, οπότε αυτό που έγινε δεν ήταν εύκολο», σχολίασε ένας ακροατής.
Οι ασκούμενοι απάντησαν ότι όλα τα μέσα ενημέρωσης στην Κίνα ελέγχονται από το ΚΚΚ. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να χρησιμοποιούν ελεύθερα το Facebook, το Twitter, το YouTube, το Google κλπ, όπως γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο. Είναι πολύ δύσκολο να λάβει κανείς αληθινές πληροφορίες. Αν κάποιος δημοσιεύσει στο διαδίκτυο κάτι που δεν αρέσει στο ΚΚΚ, η δημοσίευση θα διαγραφεί μέσα σε δευτερόλεπτα.
Ένας άνδρας ρώτησε: «Γιατί ο λαός δεν αντιστέκεται;»
Οι ασκούμενοι ανέφεραν το περιστατικό αυτοπυρπόλησης στην πλατεία Τιενανμέν από δήθεν ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, αλλά και την παλαιότερη αιματηρή καταστολή της εξέγερσης των φοιτητών το 1989 ως παραδείγματα των βάναυσων μεθόδων πλύσης εγκεφάλου και καταστολής του λαού από το ΚΚΚ. Οι απλοί άνθρωποι είτε δεν τολμούν να αντισταθούν γιατί φοβούνται είτε υφίστανται πλύση εγκεφάλου και πιστεύουν οτιδήποτε πει το ΚΚΚ.
Οι ασκούμενοι είπαν επίσης στο ακροατήριο ότι υπάρχουν άνθρωποι στην Κίνα που αντιστέκονται. Τα τελευταία 24 χρόνια, οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα συνεχίζουν αδιάλειπτα να κάνουν ειρηνικά εκκλήσεις, όπως ακριβώς δείχνουν οι σκηνές στο «Γράμμα από τη φυλακή». Επιπλέον, υπάρχουν πολλές άλλες διωκόμενες εθνότητες και ομάδες στην Κίνα που επίσης διώκονται και διαμαρτύρονται με διάφορους τρόπους.
Μπαίνοντας στο φορτηγάκι που φρουρούνταν από ένοπλους στρατιώτες, μαζί με πέντε ακόμα χειρουργούς και νοσοκόμες, ο Τζενγκ Τζι δεν ήξερε ότι έμπαινε σε έναν κόσμο που θα τον στοίχειωνε για το επόμενο τέταρτο του αιώνα.
Ο Δρ Τζενγκ, ειδικευόμενος τότε γιατρός σε ένα από τα μεγαλύτερα στρατιωτικά νοσοκομεία της Κίνας, δεν γνώριζε παρά το ότι επρόκειτο για μια «μυστική στρατιωτική αποστολή», κοντά σε μια στρατιωτική φυλακή που βρισκόταν στα περίχωρα της πόλης Νταλιάν, στη βορειοανατολική Κίνα.
Ένα γαλάζιο ύφασμα κάλυπτε τις τέσσερις πλευρές του οχήματος, εμποδίζοντας τα αδιάκριτα βλέμματα.
Όταν άνοιξε η πόρτα, τέσσερεις γεροδεμένοι στρατιώτες κουβάλησαν μέσα έναν άνδρα του οποίου τα άκρα ήταν δεμένα με λεπτά σχοινιά που είχαν κόψει βαθιά τη σάρκα του. Ο άντρας δεν ήταν πάνω από 18 ετών- τα όργανά του, όπως είχαν πει στο χειρουργικό συνεργείο την προηγούμενη μέρα, ήταν «υγιή και φρέσκα».
Ένας γιατρός έδωσε εντολή στον Δρα Τζενγκ να «πατήσει τα πόδια του άνδρα και «να μην τον αφήσει να κουνηθεί». Πίεσε τα πόδια του άνδρα με τα χέρια του και προς μεγάλη του έκπληξη, διαπίστωσε πως ήταν ζεστά. Εκείνη την ώρα, αίμα άρχισε να τρέχει από το λαιμό του άνδρα.
Είδε έναν γιατρό να ανοίγει το στομάχι του άνδρα και δύο άλλους να αφαιρούν από ένα νεφρό ο καθένας. Τα πόδια του άνδρα συσπάστηκαν και ο λαιμός του κινήθηκε -αν και δεν βγήκε κανένας ήχος.
«Κόψτε την αρτηρία και τις φλέβες του, γρήγορα!», είπε ένας γιατρός στον Δρα Τζενγκ. Μόλις το έκανε, έτρεξε τόσο πολύ αίμα που πιτσίλισε όλη τη ρόμπα και τα γάντια του. Τότε, πήρε εντολή να βγάλει τα μάτια του άνδρα.
Ο Δρ Τζενγκ κοίταξε το πρόσωπο του άνδρα. Τον κοιτούσε ένα ζευγάρι ορθάνοιχτα μάτια.
«Ήταν τρομακτικό πέρα από κάθε περιγραφή. Με κοίταζε κατάματα. Τα βλέφαρά του κινούνταν. Ήταν ζωντανός», αφηγήθηκε ο Δρ Τζενγκ στην Epoch Times τον Ιούλιο, την πρώτη φορά που δέχτηκε να χρησιμοποιήσει το πραγματικό του όνομα για να διηγηθεί την ιστορία του.
Όμως, μέσα στο φορτηγάκι, το 1994, δεν ήξερε ότι ήταν μέρος αυτού που σύντομα θα γινόταν ένα βιομηχανοποιημένο δολοφονικό σύστημα που θα αφαιρούσε όργανα από κρατούμενους συνείδησης και θα τα πουλούσε για μεταμοσχεύσεις.
Στο φορτηγάκι, είπε στους άλλους γιατρούς: «Δεν μπορώ να το κάνω αυτό». Ένιωθε τον εγκέφαλό του να αδειάζει καθώς καθόταν εκεί τρέμοντας, ιδρωμένος και παράλυτος.
Ο γιατρός απέναντί του πίεσε αμέσως το κεφάλι του άνδρα στο πάτωμα του βαν. Με δύο δάχτυλα πατημένα στα βλέφαρα και ένα αιμοστατικό στο άλλο χέρι, ο γιατρός έβγαλε με σφιγκτήρα κάθε ένα από τα μάτια του άντρα.
Το σώμα του νεαρού άντρα, ακίνητο πλέον, τοποθετήθηκε σε μια μαύρη πλαστική σακούλα και δόθηκε στους στρατιώτες που περίμεναν έξω. Το φορτηγάκι επέστρεψε στο Γενικό Νοσοκομείο της Στρατιωτικής Περιφέρειας Σενιάνγκ, όπου ο Δρ Τζενγκ έκανε την ειδικότητά του. Οι νοσοκόμες μάζεψαν γρήγορα τον λερωμένο ιατρικό εξοπλισμό.
Τα φώτα ήταν αναμμένα σε δύο χειρουργικές αίθουσες όταν έφτασαν στο νοσοκομείο. Μια άλλη ομάδα γιατρών περίμενε να ξεκινήσει τις μεταμοσχεύσεις οργάνων.
Ο Δρ Τζενγκ ήταν πολύ άρρωστος για να μπορέσει να φανεί σε κάτι χρήσιμος, παρόλο που ο διευθυντής του τμήματος ήθελε να συμμετέχει και αυτός στο χειρουργείο. Κάθισε και παρακολούθησε από μερικά μέτρα μακριά την εξέλιξη της επέμβασης. Όταν ολοκληρώθηκαν οι μεταμοσχεύσεις, το ιατρικό προσωπικό πήγε σε ένα πολυτελές εστιατόριο και γευμάτισε σιωπηλά, αν και ο Δρ Τζενγκ είπε ότι δεν μπορούσε να καταπιεί ούτε μπουκιά. Μετά το γεύμα, ζήτησε την άδεια να αποχωρήσει, έχοντας ανεβάσει υψηλό πυρετό.
Αυτό το ζευγάρι μάτια – απελπισμένα, φοβισμένα και πονεμένα – βασάνιζε έκτοτε τον Δρα Τζενγκ νυχθημερόν.
«Κάτω από τα φώτα βρισκόταν μια νεαρή ζωή, ένας συνάνθρωπός μας, και εμείς παίρναμε τα όργανά του ενώ ήταν ακόμα ζωντανός», είπε.
Ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ κατά τη διάρκεια αναπαράστασης της εξαναγκαστικής αφαίρεσης οργάνων από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης στην Ταϊπέι. Ταϊβάν, 23 Απριλίου 2006. (Patrick Lin/AFP via Getty Images)
Μια βιομηχανία δισεκατομμυρίων δολαρίων
Η φρίκη που έζησε ο Δρ Τζενγκ στο φορτηγάκι και στη συνέχεια στο νοσοκομείο έλαβε χώρα το 1994, όταν η κρατικά εγκεκριμένη πρακτική των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων βρισκόταν ακόμη στα σπάργανα.
Σύντομα διογκώθηκε σε μια μαζική βιομηχανία δισεκατομμυρίων δολαρίων, χρησιμοποιώντας φυλακισμένους συνείδησης, ιδίως οπαδούς της διωκόμενης πνευματικής ομάδας Φάλουν Γκονγκ, για να τροφοδοτήσει την ανάπτυξή της. Στην ίδια πόλη με το νοσοκομείο, βρισκόταν το στρατόπεδο συγκέντρωσης Σουτζιατούν, το οποίο, όπως πολλαπλοί πληροφοριοδότες αποκάλυψαν, αποτελούσε τόπο μαζικής δολοφονίας φυλακισμένων οπαδών του Φάλουν Γκονγκ για τα όργανά τους από τότε που άρχισε η δίωξη το 1999. Ενώ η υπόγεια εγκατάσταση του Σουτζιατούν εγκαταλείφθηκε όταν αποκαλύφθηκε διεθνώς, υπάρχει ένας άγνωστος αριθμός παρόμοιων στρατοπέδων στην Κίνα.
Ο Δρ Τζενγκ είναι ένας από τους πολλούς μάρτυρες που έχουν εμφανιστεί στην Epoch Times από το 2006 για να αποκαλύψουν τη φρικιαστική πρακτική του καθεστώτος.
Έκτοτε, πλήθος ανεξάρτητων εκθέσεων έχουν παράσχει πληροφορίες σχετικά με τη σοβαρότητα και την κλίμακα της πρακτικής αυτής.
Οι Αμερικανοί νομοθέτες έχουν λάβει μέτρα για να αποτρέψουν τους Αμερικανούς από τον «μεταμοσχευτικό τουρισμό» στην Κίνα, κάτι που θα τους καθιστούσε συνένοχους στο έγκλημα.
Ο αντιπρόσωπος Σκοτ Πέρι (R-Pa.) πιέζει για την ψήφιση του νόμου του για την προστασία του Φάλουν Γκονγκ, ο οποίος θα επιβάλλει κυρώσεις στους διώκτες του Φάλουν Γκονγκ. Το νομοσχέδιο θα απαγορεύει επίσης τη συνεργασία με την κομμουνιστική Κίνα στον τομέα των μεταμοσχεύσεων οργάνων.
Ο διακομματικός νόμος Stop Forced Organ Harvesting Act of 2023, ο οποίος επιδιώκει να τιμωρήσει τους υποκινητές της κακοποίησης, πέρασε με συντριπτική πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων τον Μάρτιο.
Τον Ιούνιο, το Τέξας υιοθέτησε τον πρώτο νόμο της χώρας για την αντιμετώπιση του ζητήματος, απαγορεύοντας στους ασφαλιστές υγείας να χρηματοδοτούν χειρουργικές επεμβάσεις μεταμόσχευσης οργάνων που συνδέονται με την Κίνα.
«Ένα φρέσκο»
Ο Δρ Τζενγκ ζούσε ακόμα υπό το καθεστώς του φόβου, όταν αφηγήθηκε την ιστορία του για πρώτη φορά το 2015, χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο. Κατά τη διάρκεια της πολύωρης συνέντευξης, δυσκολευόταν να αρθρώσει μια ολοκληρωμένη πρόταση – άλλοτε με τα δύο του χέρια να κρατιούνται σφιχτά στην άκρη του τραπεζιού μπροστά του, άλλοτε να ταλαντεύεται, να σηκώνεται όρθιος και να κάθεται. Η έκφραση του προσώπου του ήταν παραμορφωμένη καθώς επαναλάμβανε συνεχώς ότι ήταν «πολύ τρομακτικό». Δάκρυα γέμισαν τα μάτια του γιατρού καθώς περιέγραφε με τρεμάμενη φωνή την αφαίρεση των ματιών του νεαρού άνδρα.
Κατά τη διάρκεια της ειδίκευσής του στο νοσοκομείο, ο Δρ Τζενγκ ήταν ευνοημένος από τους ανωτέρους του, χάρη στην επιρροή του πατέρα του στον τοπικό κομμουνιστικό κύκλο εξουσίας. Με ειδίκευση στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική, ο πατέρας του ήταν περιζήτητος από τους τοπικούς αξιωματούχους. Ορισμένοι από τους κορυφαίους στρατιωτικούς ηγέτες ήταν συχνοί καλεσμένοι στο τραπέζι της οικογένειάς του. Βάσει αυτού, οι γιατροί αντιμετώπιζαν τον Δρα Τζενγκ με σεβασμό, επιτρέποντάς του συχνά να συμμετέχει σε χειρουργικές επεμβάσεις, ενώ άλλοι ειδικευόμενοι δεν μπορούσαν.
Ο Τζενγκ Τζι σε μια παλιά φωτογραφία, στην Κίνα. (ευγενική παραχώρηση του Zheng Zhi)
Αμέσως μετά την αφαίρεση των οργάνων στο πίσω μέρος του φορτηγού, ο Δρ Τζενγκ έφυγε από το νοσοκομείο. Έγινε παιδίατρος και παθολόγος στην πόλη Λιαογιάνγκ, περίπου τέσσερεις ώρες με το αυτοκίνητο βόρεια του Νταλιάν. Αλλά ο τρόμος που είχε νιώσει τότε βάθαινε με την πάροδο του χρόνου, καθώς έβλεπε αυτά που συνέβαιναν στα παρασκήνια.
Το 2002, ο Δρ Τζενγκ συνόδευσε έναν στρατιωτικό αξιωματούχο για ιατρικές εξετάσεις στο νοσοκομείο όπου κάποτε έκανε την πρακτική του. Ο γιατρός είπε στον αξιωματικό ότι χρειαζόταν ένα νέο νεφρό για να ζήσει.
«[Θα] διαλέξουμε ένα κορυφαίας ποιότητας για εσάς», είπε ένας άλλος στρατιωτικός αξιωματούχος στον προϊστάμενό του στο διάδρομο. «Ένα φρέσκο, από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ.»
Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ο Δρ Τζενγκ άκουσε ότι οι οπαδοί του Φάλουν Γκονγκ αποτελούσαν συγκεκριμένη πηγή οργάνων.
Στο δρόμο για το σπίτι, ο αξιωματικός ρώτησε τον Δρα Τζενγκ αν θα έπρεπε να κάνει μεταμόσχευση νεφρού.
«Μην το κάνεις”, απάντησε ο Δρ Τζενγκ. «Δεν είναι διάπραξη φόνου αυτό;»
Μέσω αυτού του αξιωματούχου, ο Δρ Τζενγκ έμαθε πόσο διαδεδομένες ήταν οι εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων στην Κίνα.
«Οι ένοπλοι αστυνομικοί και οι αξιωματούχοι πάνω από τις βαθμίδες των τμημάτων το γνωρίζουν όλοι και είναι λίγο πολύ γνωστό σε όλο τον στρατό. Δεν είναι κάτι καινούργιο», δήλωσε ο Δρ Τζενγκ στην Epoch Times.
Για να βγάλει περισσότερα χρήματα, είπε, ο στρατός είχε ανοίξει πολλά «πράσινα περάσματα», ή γρήγορες λωρίδες στα αεροδρόμια, για τη γρήγορη μεταφορά φρέσκων ανθρώπινων οργάνων σε όλη τη χώρα. Οι μονάδες μολυσματικών ασθενειών στα στρατιωτικά νοσοκομεία είχαν όλες γίνει «κρησφύγετα» για τις εξαναγκαστικές συλλογές οργάνων, είπε.
«Σε περίπου μία με δύο εβδομάδες – σε ένα μήνα το πολύ – μπορεί να βρεθεί συμβατό όργανο.»
Ο αξιωματικός του οποίου το νεφρό παρουσίαζε ανεπάρκεια επέλεξε να μην υποβληθεί σε μεταμόσχευση. Έζησε άλλα τρία χρόνια στηριζόμενος στην αιμοκάθαρση και πέθανε το 2005.
Ένας άλλος γνωστός του, βοηθός αξιωματούχων της επταμελούς Μόνιμης Επιτροπής του Πολιτικού Γραφείου, του πυρήνα της ελίτ της κινεζικής ηγεσίας, είπε στον Δρα Τζενγκ κάτι ακόμη πιο συγκλονιστικό.
Στη συζήτηση, ο Δρ Τζενγκ παρατήρησε ότι η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στη βορειοανατολική Κίνα ήταν αρκετά σκληρή.
Ο γνωστός δεν έδωσε άμεση απάντηση, αλλά πριν χωρίσουν, γύρισε και κοίταξε τον Δρα Τζενγκ κατάματα.
«Στην πόλη Γούχαν της επαρχίας Χουμπέι, κάτω από τον πίσω κήπο του Γραφείου Δημόσιας Ασφάλειας της επαρχίας Χουμπέι, υπάρχει ένα μέρος γεμάτο από φυλακισμένους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ. Μερικοί είναι ανήλικα παιδιά», είπε, σταματώντας σε κάθε λέξη.
«Έχω πάει εκεί», πρόσθεσε μετά από μια παύση. Δεν το συζήτησαν περαιτέρω, αλλά ο υπαινιγμός ότι επρόκειτο για μια μαζική πηγή οργάνων βάρυνε πολύ τον Δρα Τζενγκ.
Ο Τζενγκ Τζι (7ος από πάνω αριστερά) ποζάρει με τους συμμαθητές του για μια φωτογραφία αποφοίτησης από το PLA Dalian Junior College of Medicine στο Dalian, Liaoning, το 1992. (ευγενική παραχώρηση του Zheng Zhi)
Σηματοδότησε ένα νέο αποδεικτικό στοιχείο για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ.
Ο Δρ Τόρστεν Τρέι, εκτελεστικός διευθυντής της ομάδας ιατρικής δεοντολογίας Doctors Against Forced Organ Harvesting (DAFOH) – Γιατροί Ενάντια στις Εξαναγκαστικές Αφαιρέσεις Οργάνων, δήλωσε ότι πρόκειται για ένδειξη ότι “η πρακτική αυτή ήταν ήδη ευρέως διαδεδομένη στην Κίνα το 2002», τέσσερα χρόνια πριν από τη δημοσίευση της πρώτης ερευνητικής έκθεσης για το θέμα.
«Έχουν περάσει περισσότερα από 20 χρόνια. Το σύστημα μεταμοσχεύσεων της Κίνας έχει διαπράξει ιατρικά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που ξεπερνούν κατά πολύ οτιδήποτε είναι γνωστό στον 21ο αιώνα. Πού είναι η διεθνής αντίδραση;», τόνισε ο δρ Τρέι σε δήλωσή του στην Epoch Times.
Κάνοντας μια επιλογή
Αυτά που είπε ο γνωστός του, έκαναν τον Δρα Τζενγκ να νιώσει ότι είχε καθήκον να εκθέσει το θέμα στη διεθνή σκηνή, γεγονός που τον ώθησε τελικά να διαφύγει στην Ταϊλάνδη το 2005.
Έλαβε καθεστώς πρόσφυγα ενώ βρισκόταν στην Ταϊλάνδη και μετακόμισε στον Καναδά το 2007.
Το 2015, όταν διηγήθηκε για πρώτη φορά την ιστορία του στην Epoch Times, είπε ότι ένιωθε τόσο αβοήθητος που δεν ήταν σίγουρος αν έπρεπε να ακουμπήσει στον δημοσιογράφο ή στο τραπέζι.
«Ένιωθα ότι έδινα τη ζωή μου και όλα όσα έχω», δήλωσε στην Epoch Times στα τέλη Ιουλίου, αναφερόμενος στην προηγούμενη συνέντευξή του.
«Δεν υπάρχει τρόπος να περιγράψω πώς ένιωθα εκείνη τη στιγμή», είπε.
«Κάθε λέξη, κάθε πρόταση που έλεγα δεν διέφερε από μια επιλογή ζωής και θανάτου. Δεν ήξερα τι θα έφερνε αυτό πάνω μου.»
Ο Τζενγκ Τζι (2ος από αριστερά) με την οικογένειά του σε παλιότερη φωτογραφία, μπροστά από τη μικρή κλινική Ντόνγκσενγκ, στην επαρχία Λιαονίνγκ της Κίνας. (ευγενική παραχώρηση του Zheng Zhi)
Κατά τη διάρκεια των οκτώ ετών που πέρασαν από τη στιγμή που έφτασε στον Καναδά, ο Δρ Τζενγκ είπε ότι έψαχνε το κατάλληλο μέσο ενημέρωσης για να πει την ιστορία του. Εάν έκανε τη λάθος επιλογή, όχι μόνο θα έμπλεκε ο ίδιος σε μπελάδες, αλλά και το θέμα δεν θα έπαιρνε την προβολή που του άξιζε.
Ο Δρ Τρέι επαίνεσε το θάρρος του Δρος Τζενγκ να αποκαλύψει όσα ήξερε.
«Είναι η βάση για να κατανοήσουμε τη σκληρότητα και την έκταση των βάρβαρων πρακτικών μεταμόσχευσης της Κίνας», δήλωσε ο Δρ Τρέι.
«Αυτό που μοιράστηκε ο Δρ Τζενγκ με το κοινό είναι αποτρόπαιο πέρα από κάθε λέξη και δεν υπάρχει εξήγηση γιατί η διεθνής ιατρική κοινότητα δεν ενεργεί για [να σταματήσει] τη φρικτή συλλογή οργάνων στην Κίνα. Πού είναι η WMA [Παγκόσμια Ιατρική Ένωση]; Πού είναι ο ΠΟΥ [Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας];»
Ο Δρ Τρέι ενθάρρυνε και άλλους Κινέζους γιατρούς να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Δρος Τζενγκ.
«Η σιωπή ισοδυναμεί με συνενοχή», είπε.
Ο Δρ Τζενγκ δήλωσε ότι ήταν φυσικό να ανησυχεί για πιθανά αντίποινα από το Πεκίνο. «Οι απλοί άνθρωποι δεν μπορούν να φανταστούν πόσο κακό είναι το ΚΚΚ», είπε – αλλά το ζήτημα υπερβαίνει τον ίδιο.
«Η σφαγή Κινέζων και η κλοπή των οργάνων τους για κέρδος, αυτό είναι ένα έγκλημα χωρίς όρια», δήλωσε ο Δρ Τζενγκ. «Ως κάποιος που ζει σε μια ελεύθερη χώρα, έχοντας μια «στοιχειώδη συνείδηση, δεν έχω κανένα λόγο να παραμείνω σιωπηλός.»
Είπε ότι έχει διαφυλάξει προσεκτικά τα αρχεία του. Όταν το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας πέσει και κληθεί να λογοδοτήσει, θα ανέβει στο εδώλιο του μάρτυρα, είπε, προσθέτοντας ότι δεν έχει καμία αμφιβολία ότι «η δικαιοσύνη θα υπερισχύσει του κακού».
Ο Τζενγκ Τζι κατά τη διάρκεια συνέντευξης στο Τορόντο του Καναδά, στις 31 Ιουλίου 2023. (Yi Ling/The Epoch Times)
Αυτό το άρθρο έχει ενημερωθεί με δηλώσεις του Δρος Τόρστεν Τρέι, εκτελεστικού διευθυντή της οργάνωσης Γιατροί Ενάντια στις Εξαναγκαστικές Αφαιρέσεις Οργάνων (Doctors Against Forced Organ Harvesting – DAFOH).
Το τέταρτο από τα τέσσερα άρθρα του Μάρκο Ρεσπίντι με θέμα τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα.
Η Μα Σιουγιούν.
Η δίωξη των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ (ή μαθητών της διδασκαλίας του Φάλουν Ντάφα) δεν είναι μια θλιβερή ιστορία που ανήκει στο παρελθόν, της οποίας θυμόμαστε ευλαβικά στις επετείους. Είναι ένα συγκλονιστικό σημερινό και επαναλαμβανόμενο γεγονός, ιδίως επειδή τα θύματά του είναι ένοχα για ένα μόνο «έγκλημα»: να ακολουθούν ειρηνικά και ακίνδυνα έναν πνευματικό δρόμο. Η περίπτωση της Μα Σιουγιούν (Ma Xiuyun) και του συζύγου της Τανγκ Πινγκσούν (Tang Pingshun) αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Η Μα γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου 1957 και ο Τανγκ στις 14 Απριλίου 1955. Ζούσαν στο Πεκίνο, στην περιοχή Τσαογιάνγκ, και ήταν και οι δύο ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ. Έναν χρόνο περίπου αφότου ξεκίνησε η δίωξη (στις 20 Ιουλίου 1999), η Μα συνελήφθη. Την πήγαν σε διάφορα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας σε όλη την Κίνα. Ο λόγος ήταν γελοίος: Στις 20 Αυγούστου 2000 είχε συμμετάσχει σε μια ειρηνική διαδήλωση στην πλατεία Τιενανμέν του Πεκίνου, για να διαμαρτυρηθεί για την απόφαση της κυβέρνησης να απαγορεύσει το Φάλουν Γκονγκ.
Αρχικά στάλθηκε στο κέντρο κράτησης της περιοχής Τσαογιάνγκ, όπου παρέμεινε για επτά ημέρες. Οι αστυνομικές αρχές την άφησαν ελεύθερη, θεωρώντας ότι είχε φοβηθεί αρκετά, αλλά η Μα επέστρεψε στην πλατεία Τιενανμέν – τοπόσημο των αιτημάτων του κινεζικού λαού για δικαιοσύνη και ελευθερία – την 1η Οκτωβρίου 2000, για να ζητήσει και πάλι δικαιοσύνη για το Φάλουν Γκονγκ . Συνελήφθη και οδηγήθηκε ξανά στο κέντρο κράτησης της περιοχής Τσαογιάνγκ, όπου παρέμεινε για πέντε ημέρες. Αλλά αυτή ήταν μόνο η αρχή του Γολγοθά της. Ήταν τώρα μια αναγνωρισμένη ασκούμενη του Φάλουν Γκονγκ, ένα από εκείνα τα άτομα που οι πράκτορες των αρχών επιβολής του νόμου επισκέπτονται τακτικά και παρενοχλούν, χωρίς καν τη δικαιολογία μιας ψευδούς κατηγορίας.
Το κινεζικό καθεστώς διοργανώνει τακτικά τις λεγόμενες «Δύο Συνόδους», υπό την ηγεσία πλέον του Προέδρου Σι Τζινπίνγκ, μια συνεδρίαση του Εθνικού Λαϊκού Κογκρέσου (ή του εθνικού νομοθετικού σώματος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, ΛΔΚ) και της Κινεζικής Λαϊκής Πολιτικής Συμβουλευτικής Διάσκεψης (ένα πολιτικό συμβουλευτικό όργανο που λειτουργεί ως κεντρικό μέρος της στρατηγικής του ΚΚΚ για το Ενιαίο Μέτωπο, προκειμένου να δημιουργήσει μια ψευδή εντύπωση πολιτικού πλουραλισμού). Καθώς η καταστολή γίνεται συνήθως πιο σκληρή την παραμονή αυτών των εκδηλώσεων, κατά τη διάρκεια των «Δύο Συνόδων» του Μαρτίου 2001, αστυνομικοί του τμήματος Ταϊγιανγκόνγκ (το Ταϊγιανγκόνγκ είναι ένας δήμος στα βόρεια της περιφέρειας Τσαογιάνγκ) πήγαν τη Μα στο κέντρο κράτησης της περιφέρειας Τσαογιάνγκ ως προληπτικό μέτρο «δημόσιας ασφάλειας». Για να «μιλήσουν», όπως είπαν. Εκεί, κρατήθηκε για είκοσι οκτώ ημέρες.
Η επόμενη σύλληψή της έγινε τον Μάιο του 2001, όταν δύο γυναίκες χτύπησαν την πόρτα της για να ελέγξουν, όπως ισχυρίστηκαν, τους σωλήνες αερίου του διαμερίσματός της. Όταν εκείνη άνοιξε, τέσσερις άντρες, που περίμεναν κρυμμένοι, πετάχτηκαν, την έπιασαν και την απομάκρυναν βίαια με ένα λευκό φορτηγάκι. Σε αυτό το σημείο, οι πληροφορίες για την τύχη της που συγκέντρωσε το «Bitter Winter» από αναπαραστάσεις που έγιναν από απόσταση, δεν είναι ακόμη σαφείς. Υπάρχουν δύο εκδοχές. Η μία είναι ότι συνελήφθη δύο φορές τον Μάιο. Την πρώτη φορά την μετέφεραν σε ένα άγνωστο μέρος (πιθανότατα στο αγροτικό συγκρότημα της περιοχής Χουαϊρόου, μια μάλλον απομακρυσμένη περιοχή στο βορειοανατολικό Πεκίνο). Εκεί, η Μα διαμαρτυρήθηκε και ξεκίνησε απεργία πείνας. Στη συνέχεια είτε διέφυγε είτε αφέθηκε ελεύθερη, για να συλληφθεί για δεύτερη φορά μετά από σύντομο χρονικό διάστημα και να μεταφερθεί στο Κέντρο Νομικής Εκπαίδευσης του Πεκίνου, μια εγκατάσταση για την αναμόρφωση των κρατουμένων στην ιδεολογική ορθοδοξία του καθεστώτος. Η άλλη πιθανότητα είναι ότι συνελήφθη μόνο μία φορά και πέρασε την περίοδο κράτησής της σε δύο διαφορετικά μέρη, μεταφερόμενη μετά από δέκα ημέρες από τον πρώτο άγνωστο χώρο κράτησης (ίσως το αγροτικό συγκρότημα) στο Κέντρο Νομικής Εκπαίδευσης του Πεκίνου.
Ωστόσο, η Μα ήταν πρωταθλήτρια στην αντοχή. Όταν απελευθερώθηκε ξανά την 1η Οκτωβρίου 2001, επέστρεψε στην πλατεία Τιενανμέν. Αυτή τη φορά, πολλοί αστυνομικοί ήταν εκεί, ελέγχοντας όλες τις κινήσεις των περαστικών. Η Μα άρχισε να περπατάει, χωρίς ορατά σημάδια διαμαρτυρίας. Όμως την είχαν ακολουθήσει μεταμφιεσμένοι πράκτορες της αστυνομίας, οι οποίοι τελικά την απήγαγαν και πάλι, την έσυραν σε ένα αυτοκίνητο και την οδήγησαν στο παράρτημα του Γραφείου Δημόσιας Ασφάλειας του Πεκίνου της περιοχής Τιενανμέν.
Στη συνέχεια, μεταφέρθηκε στο αστυνομικό τμήμα Τουαντζιεχού, όπου ένας αστυνομικός υπάλληλος τη χαστούκισε επανειλημμένα χωρίς προφανή λόγο, πριν την στείλει πρώτα στην αστυνομία της Ταϊγιανγκόνγκ και στη συνέχεια σε μυστικό μέρος. Αυτό ήταν ένα κτίριο με τρία υπόγεια επίπεδα, όπου η Μα παρέμεινε για δέκα ημέρες. Ήταν ένα εντελώς ανθυγιεινό μέρος, σε σημείο που συχνά οι ίδιοι οι αστυνομικοί αρρώσταιναν. Αυτό ώθησε τις αρχές να τη μετακινήσουν ξανά και να την πάνε σε ένα διαμέρισμα σχεδιασμένο για τους ηλικιωμένους του συγκροτήματος κράτησης Ταϊγιανγκόνγκ. Το μυστικό κτίριο, με τα ανθυγιεινά επίπεδα, θα μπορούσε να ήταν και μέρος αυτού του συγκροτήματος.
Το κέντρο κράτησης της περιοχής Τσαογιάνγκ. (Weibo)
Μετά από ένα μήνα κράτησης εκεί, στάλθηκε εκ νέου στο κέντρο κράτησης της περιφέρειας Τσαογιάνγκ όπου, μετά από τριάντα ημέρες, καταδικάστηκε σε ενάμιση χρόνο σε στρατόπεδο εργασίας. Η Μα το άντεξε και αυτό, μέχρι που λαχτάρησε την απελευθέρωση. Αλλά η ελευθερία ήταν ένα σύντομο όνειρο. Στις 30 Μαρτίου 2005, η αστυνομία εισέβαλε για άλλη μια φορά στο σπίτι της, στέλνοντάς την ως γνωστή και «διαβόητη» οπαδό του Φάλουν Ντάφα σε έναν «παλιό γνώριμο»: το κέντρο κράτησης της περιφέρειας Τσαογιάνγκ. Καταδικάστηκε για άλλα δυόμισι χρόνια, σε στρατόπεδο εργασίας γυναικών στο Πεκίνο. Δεδομένου ότι δεν σταμάτησε να ασκεί το Φάλουν Γκονγκ ούτε εκεί, τιμωρήθηκε με στέρηση ύπνου. Θα της επιτρεπόταν να ξεκουραστεί μόνο αν δεχόταν να υποβληθεί σε αναμόρφωση στο δόγμα του ΚΚΚ.
Η Μα αρνήθηκε και τα βασανιστήρια άρχισαν. Για τρεις μήνες, υποχρεώθηκε να κάθεται σε ένα σκαμνί από τις 5:30 π.μ. της μιας ημέρας έως τις 2:00 π.μ. της επόμενης. Της αρνήθηκαν την τροφή πέραν της βασικής ποσότητας και την κανονική χρήση των τουαλετών. Δεν μπορούσε να αλλάξει τα ρούχα της και δεν μπορούσε να δεχτεί καμία επίσκεψη. Περισσότερος εξευτελισμός ήρθε όταν μεταφέρθηκε σε μια συγκεκριμένη ομάδα εργασίας, όπου οι κρατούμενοι δούλευαν σχεδόν ως σκλάβοι στους σταύλους, μαζεύοντας περιττώματα βοοειδών και ταΐζοντας τα γουρούνια ή ποτίζοντας το έδαφος τις πιο ζεστές ώρες των καλοκαιρινών ημερών.
Στη συνέχεια, ήρθε επιτέλους η απελευθέρωση – αλλά και πάλι για ένα σύντομο χρονικό διάστημα. Στις 24 Μαΐου 2008, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου, η Μα καταδικάστηκε σε δυόμισι ακόμη χρόνια σε στρατόπεδο εργασίας για γυναίκες, αυτή τη φορά στο Γούχαν της επαρχίας Χουμπέι. Και πάλι, οι λεπτομέρειες είναι μερικές φορές δύσκολο να εξακριβωθούν. Η εγκατάσταση θα μπορούσε να είναι το στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας «Ηλιαχτίδα» που βρίσκεται στο Ειδικό Μαχού Νο 1 (Mahu Special No 1) στην περιοχή Χονγκσάν της πόλης Γούχαν. Για άλλη μια φορά στερήθηκε τον ύπνο, με εντολή να στέκεται όρθια κάθε μέρα από τις 6:00 π.μ. έως τα μεσάνυχτα. Το καλοκαίρι, αυτό το βασανιστήριο γινόταν στις τουαλέτες, όπου η μυρωδιά ήταν αηδιαστική. Τον χειμώνα, μεταφερόταν στους διαδρόμους του κτιρίου, όπου έκανε πολύ κρύο. Το υπέμεινε αυτό για δύο χρόνια και τέσσερις μήνες, δουλεύοντας αμέτρητες ώρες, με έλλειψη τροφής, αναγκασμένη να αγοράσει κάτι επιπλέον για να φάει από το κατάστημα της φυλακής. Μια ιδιαίτερα σκληρή τιμωρία που υπέστη ήταν να στέκεται έξω στον ήλιο για πέντε συνεχείς ημέρες.
Όσον αφορά τον σύζυγό της, ο Τανγκ Πινγκσούν συνελήφθη το 2017 και κρατήθηκε για τριάντα ημέρες. Ήταν ένοχος για διανομή υλικού σχετικά με το Φάλουν Γκονγκ. Στη συνέχεια στάλθηκε σε κέντρο αναμόρφωσης.
Μετά την αποφυλάκισή του, τον επισκέπτονταν συνεχώς αστυνομικοί πράκτορες και το προσωπικό του κλειστού πλέον (ή μετονομασμένου) και κακόφημου «Γραφείου 610». Το ΚΚΚ ισχυρίζεται ότι το Γραφείο 610 έκλεισε στις 19 Μαρτίου 2018, αλλά το πιθανότερο είναι, σύμφωνα με μαρτυρίες, ότι απλώς μετονομάστηκε και αναδιοργανώθηκε η κεντρική δομή του, ενώ τα τοπικά υποκαταστήματά του εξακολουθούν να λειτουργούν. Οι επισκέψεις αυτές είναι χαρακτηριστικές της εκστρατείας «χτυπώντας την πόρτα» που ξεκίνησε το ΚΚΚ την άνοιξη του 2017. Σε ευαίσθητες ημερομηνίες και πολιτικές/ιδεολογικές επετείους, το Κόμμα στέλνει μια μικρή ομάδα πρακτόρων, συνήθως μόνο δύο άτομα, στο σπίτι γνωστών ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ. Αυτό γίνεται για να τους κάνει να νιώσουν τη συνεχή πίεση του κράτους ή για να διερευνήσει αν εξακολουθούν να είναι ασκούμενοι.
Το κέντρο κράτησης της περιοχής Τσαογιάνγκ. (Weibo)
Στις 9 Ιουνίου 2022, μια από αυτές τις ομάδες χτύπησε την πόρτα του ζευγαριού για να τους συλλάβει και τους δύο. Κατάσχεσαν πολλά από τα προσωπικά τους αντικείμενα, όπως υπολογιστές, εκτυπωτές, βιβλία και πίνακες ζωγραφικής. Καθώς ο COVID ήταν διάχυτος στην ατμόσφαιρα, αφέθηκαν ελεύθεροι μετά από τρεις ημέρες. Ωστόσο, μετά από λίγους μόλις μήνες, στις 12 Οκτωβρίου, εν όψει του 20ού Εθνικού Συνεδρίου του ΚΚΚ (16-22 Οκτωβρίου), μια διμοιρία περισσότερων από είκοσι αστυνομικών τους μετέφερε στο άλλο «σπίτι» τους, το κέντρο κράτησης της περιφέρειας Τσαογιάνγκ.
Στις 8 Δεκεμβρίου, ο εισαγγελέας της περιφέρειας Τσαογιάνγκ ανέλαβε την υπόθεσή τους, απαγγέλλοντάς τους κατηγορίες με βάση τις «αποδείξεις» εγκλήματος που είχαν ανακαλυφθεί τον Ιούνιο, δηλαδή το εκπαιδευτικό υλικό του Φάλουν Γκονγκ και ημερολόγια με το σήμα του Φάλουν Γκονγκ.
Η Μα Σιουγιούν και ο Τανγκ Πινγκσούν ακόμα υποφέρουν φυλακισμένοι. Μετά από πέντε μήνες κράτησης εν αναμονή της δίκης τους, προσήχθησαν στο δικαστήριο στις 15 Μαρτίου 2023. Οι δικηγόροι τους ζήτησαν αμέσως την απόρριψη της υπόθεσής τους ως αβάσιμης και αναπόδεικτης, αλλά το αίτημα τους απορρίφθηκε. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 24 Μαΐου, οι δύο ασκούμενοι καταδικάστηκαν σε ενάμιση χρόνο φυλάκισης και πρόστιμο 4.000 ρενμίνμπι (περισσότερα από 500 ευρώ) ο καθένας. Τώρα, παραμένουν στο κέντρο κράτησης της περιφέρειας Τσαογιάνγκ να γίνει δεκτή η έφεσή τους. Υπάρχει ακόμα χρόνος για να σωθούν, αν αυτοί που έχουν τη δύναμη να το κάνουν, ασκήσουν τη δύναμη τους.
Το τρίτο από τα τέσσερα άρθρα του Μάρκο Ρεσπίντι με θέμα τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα.
Ο Ντινγκ Λεμπίν διαμαρτύρεται μπροστά από την κινεζική πρεσβεία στο Βερολίνο. (ευγενική παραχώρηση του Ντινγκ Λεμπίν)
Όλες οι περιπτώσεις θρησκευτικής δίωξης είναι παρόμοιες, αλλά και μοναδικές συνάμα. Είναι παρόμοιες ή ανάλογες ως προς τη δυναμική και τη φρίκη τους, καθώς και ως προς τον πόνο των θυμάτων. Αλλά είναι επίσης μοναδικές, όχι μόνο επειδή οι λεπτομέρειες και οι περιστάσεις προφανώς διαφέρουν, αλλά και επειδή τα ανθρώπινα όντα δεν είναι μόνο αριθμοί. Είναι πραγματικοί και όλοι είναι αναντικατάστατοι. Γι’ αυτό, όταν υποφέρει ένας άνθρωπος, υποφέρει όλη η ανθρωπότητα. Όταν ένα ανθρώπινο ον διώκεται ή πεθαίνει, ένα εσωτερικό μέρος του κάθε ανθρώπου βιώνει επίσης διωγμό και θάνατο.
Αυτή είναι η ιστορία ενός ζευγαριού, συζύγων και γονέων, που διώκονται για την πίστη τους από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (ΛΔΚ) εξαιτίας του μίσους που τρέφει το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) για όλες τις πεποιθήσεις, αλλά ιδιαίτερα για εκείνες της πνευματικής ομάδας στην οποία ανήκουν, του Φάλουν Γκονγκ. Πρόκειται για την Μα Ρουιμέι [Ma Ruimei, γεν. 7 Οκτωβρίου 1967] και τον σύζυγό της Ντινγκ Γιουάντε [Ding Yuande, γεν. 19 Οκτωβρίου 1963].
Μεταξύ 5 και 6 π.μ. της 12ης Μαΐου 2023, όπως έμαθα από τον γιο τους Ντινγκ Λεμπίν [Ding Lebin], που ζει στο Βερολίνο της Γερμανίας και ο οποίος μου παραχώρησε μια συνέντευξη, περισσότεροι από δέκα αστυνομικοί εισέβαλαν στη φυτεία τσαγιού των γονιών του. Κανείς δεν τους κατάλαβε, αφού φορούσαν πολιτικά ρούχα. Την ομάδα υποστήριζε ο Σια Τζινγκντέ [Xia Jingde], τοπικός γραμματέας του ΚΚΚ στο χωριό Γιαντζιατζουάνγκ [Yanjiazhuang], στην κομητεία Γου Λιαν της πόλης Ριτζάο, στην επαρχία Σάντονγκ της ΛΔΚ, όπου ζούσε το ζευγάρι. «Οι αστυνομικοί», εξήγησε ο Ντινγκ Λεμπίν, «διέταξαν τους γονείς μου να σταματήσουν τη δουλειά τους και να συνεργαστούν μαζί τους για την έρευνα. Τα κινητά τους τηλέφωνα κατασχέθηκαν αμέσως και η συσκευή του πατέρα μου απενεργοποιήθηκε.»
«Όταν τους πήραν, δεν ήμουν παρών», πρόσθεσε ο Ντινγκ Λεμπίν. Αργότερα, έμαθε ότι στους γονείς του πέρασαν χειροπέδες και τους έσπρωξαν πίσω στο σπίτι τους. «Ενώ οι αστυνομικοί επιθεωρούσαν τον χώρο», θυμάται ο γιος του ζευγαριού, «έτυχε να τηλεφωνήσω στη μητέρα μου για να μάθω πώς ήταν. Εκείνη πρόλαβε και μου είπε: «Κακοί άνθρωποι μπήκαν στο σπίτι. Μου πέρασαν χειροπέδες. Τα χέρια μου είναι μουδιασμένα τώρα». Αμέσως μετά, έκλεισε το τηλέφωνο. Είχαμε μιλήσει για 33 δευτερόλεπτα. «Δεν μπόρεσα να επικοινωνήσω πια με τους γονείς μου», είπε ο Ντινγκ Λεμπίν.
Ο Ντινγκ Γιουάντε και η Μα Ρουιμέι. (ευγενική παραχώρηση του Ντινγκ Λεμπίν)
Αποδείχθηκε ότι η αστυνομία συνέχισε την έρευνα μέχρι τις 10 π.μ. περίπου, κατάσχοντας πολλά βιβλία του Φάλουν Γκονγκ και άλλα βιβλία με πνευματικό περιεχόμενο. «Οι γονείς μου συνελήφθησαν και μετά σιωπή», σχολίασε ο Λεμπίν. «Κανείς δεν ήξερε πού κρατούνταν.» Αποφάσισε αμέσως να φέρει τη σύλληψή τους στη δημοσιότητα και η ετοιμότητά του ίσως έσωσε τους γονείς του από μια πιο σκληρή μοίρα.
Ο Λεμπίν απευθύνθηκε σε μια ομάδα στις ΗΠΑ, την Παγκόσμια Οργάνωση για τη Διερεύνηση της Δίωξης του Φάλουν Γκονγκ (WOIPFG), μια διεθνή ΜΚΟ που ιδρύθηκε στη Νέα Υόρκη στις 20 Ιανουαρίου 2006. «Αμέσως», εξηγεί ο Λεμπίν, «η WOIPFG οργάνωσε εθελοντές για να καλέσουν απευθείας τα αστυνομικά τμήματα στην Κίνα, ρωτώντας, ερευνώντας και προτρέποντας τους αξιωματικούς της να απελευθερώσουν αμέσως και άνευ όρων τους γονείς μου». Ακόμη περισσότεροι ακτιβιστές προσπάθησαν να βοηθήσουν στη διάσωση του ζευγαριού. Η Διεθνής Εταιρεία για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, μια ΜΚΟ με καθεστώς ECOSOC του ΟΗΕ που εδρεύει στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας, έστειλε επιστολές διαμαρτυρίας στον πρέσβη της ΛΔΚ στη Γερμανία Γου Κεν, στον υπουργό Εξωτερικών της ΛΔΚ Τσιν Γκανγκ, στον επαρχιακό γραμματέα του ΚΚΚ της επαρχίας Σάντονγκ Λιν Γου και στη δημοτική γραμματέα του ΚΚΚ της πόλης Ριτζάο Τζανγκ Χούι.
Όλη αυτή η πίεση είχε αποτέλεσμα. Οι κινεζικές αρχές αναγκάστηκαν να απελευθερώσουν τη Μα Ρουιμέι με εγγύηση στις 14 Μαΐου. Ωστόσο, ο Ντινγκ Γιουάντε εξακολουθεί να βρίσκεται υπό κράτηση. Από τις 13 Ιουνίου, βρίσκεται στο κέντρο κράτησης της πόλης Ριτζάο. «Την επόμενη μέρα, στις 14 Ιουνίου», δήλωσε ο Λεμπίν στο Bitter Winter, «δύο αστυνομικοί έφτασαν ξανά στο σπίτι των γονιών μου και απείλησαν τη μαμά, δείχνοντας πολύ θυμωμένοι. Την εκφόβισαν λέγοντας ότι λόγω της δράσης που οργάνωσα στο εξωτερικό κρατούν τον πατέρα μου στη φυλακή. Τρομακτικό, αλλά δείχνει ένα σημαντικό πράγμα: η δημοσιότητα αυτών των υποθέσεων και η διεθνής πίεση βοηθάει πραγματικά. Οι κινεζικές αρχές φοβούνται πολύ ότι οι παράνομες διώξεις τους μπορεί να τραβήξουν τη διεθνή προσοχή.»
Η αφίσα του Ντινγκ Λεμπίν για την απελευθέρωση των γονέων του. (ευγενική παραχώρηση του Ντινγκ Λεμπίν)
Για τον λόγο αυτό, ο Ντινγκ Λεμπίν συνεχίζει αδιάκοπα να ασκεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πίεση στις κινεζικές αρχές, συνεργαζόμενος με όλους εκείνους, ιδιώτες και ΜΚΟ, όπως η Εταιρεία για τους Απειλούμενους Λαούς, που μπορούν να τον βοηθήσουν, τόσο στη Γερμανία όπου ζει όσο και στο εξωτερικό.
Ήρθαν κάποια αποτελέσματα. Αρκετά μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της γερμανικής Μπούντεσταγκ και του Κρατικού Κοινοβουλίου του Βερολίνου (η πρωτεύουσα της Γερμανίας είναι πόλη-κράτος με το δικό της νομοθετικό σώμα), καθώς και αρκετά μέλη του τσεχικού Κοινοβουλίου και της βελγικής Βουλής των Αντιπροσώπων, έστειλαν επιστολές στους προαναφερθέντες Γου Κεν, Λιν Γου και Τζανγκ Χούι απαιτώντας να απελευθερωθεί ο Ντινγκ Γιουάντε τώρα. Επιπλέον, στις 15 Ιουλίου 2023, πραγματοποιήθηκε στο Μόναχο μια συγκέντρωση υπέρ των διωκόμενων ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ, λαμβάνοντας την υποστήριξη 12 Γερμανών πολιτικών.
«Οι καλόκαρδοι Ευρωπαίοι πολίτες που υπέγραψαν τις επιστολές υπέρ των γονέων μου με ενθαρρύνουν να παραμείνω δυνατός και να συνεχίσω τον αγώνα μέχρι να τελειώσουν όλα τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράττει το ΚΚΚ», δήλωσε ο Λεμπίν.
Στη σειρά «Στοχεύοντας το Φάλουν Γκονγκ» έχουν προηγηθεί το Μέρος α΄ και Μέρος β΄.
Από την Τρίτη 1η Αυγούστου έως και την Κυριακή 6 Αυγούστου, οι κάτοικοι και οι επισκέπτες της Αιδηψού θα έχουν την ευκαιρία να δουν από κοντά ένα μέρος της έκθεσης «Η Τέχνη της Αλήθειας, Καλοσύνης, Ανεκτικότητας», την οποία φιλοξενεί για 2ο καλοκαίρι ο Δήμος Ιστιαίας-Αιδηψού στα Λουτρά Αιδηψού.
Πρόκειται για μια διεθνή έκθεση έργων δημιουργημένων με νεο-αναγεννησιακή τεχνοτροπία, που στόχο έχει αφενός την ανάδειξη της ομορφιάς της πνευματικής άσκησης Φάλουν Γκονγκ και αφετέρου την αποκάλυψη της πολυετούς βάναυσης δίωξης που υφίσταται η συγκεκριμένη ομάδα, μαζί με πολλές άλλες, στην Κίνα.
Οι διώξεις του ΚΚΚ κατευθύνονται γενικά κατά ομάδων και μεμονωμένων ατόμων που διαφωνούν ή έστω ασκούν κριτική στο κόμμα. Ωστόσο, δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη δίωξη των πνευματικών ομάδων, όπως είναι οι Χριστιανοί, οι Θιβετιανοί, οι Ουιγούροι και οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ, οι οποίοι αποτελούν και την πολυπληθέστερη ομάδα, με την αιτιολογία ότι η πίστη τους αποτελεί ένδειξη «παραφροσύνης». Όλα αυτά τα χρόνια, το κινεζικό καθεστώς εργάζεται συστηματικά σε παγκόσμιο επίπεδο προκειμένου να δυσφημήσει και να καταστείλει τις προαναφερόμενες ομάδες.
Με την ελπίδα ότι η αλήθεια θα υπερισχύσει και με την πεποίθηση ότι ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει, καλλιτέχνες ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ ανέλαβαν την πρωτοβουλία να εργαστούν για την εν λόγω έκθεση, χαρίζοντας στο κοινό εικόνες απαράμιλλης ομορφιάς και ψυχικού σθένους.
«Τραγωδία στην Κίνα» του Λι Γιουάν, 2004. Λάδι σε καμβά, 117 x 91 εκ. Μία γυναίκα θρηνεί δίπλα στον άντρα της, ο οποίος βασανίστηκε μέχρι θανάτου σε κέντρο πλύσης εγκεφάλου. Στο χέρι του κρατά ένα έγγραφο που υποχρεώθηκε να υπογράψει, το οποίο δυσφημεί το Φάλουν Γκονγκ. (The Art of Zhen-Shan-Ren)
Σχετικά με την έκθεση
Η «Τέχνη της Αλήθειας, Καλοσύνης, Ανεκτικότητας» (The Art of Zhen Shan Ren) είναι μια διεθνής έκθεση που ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2004 και έχει περιοδεύσει σε περισσότερες από 40 χώρες και 200 πόλεις ανά τον κόσμο με σκοπό να ευαισθητοποιηθεί το κοινό για μια από τις πιο τραγικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της εποχής μας, τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα, δείχνοντας παράλληλα τη δύναμη της ομορφιάς στην τέχνη.
Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν με τα έργα τους είναι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ, μιας αρχαίας πνευματικής εξάσκησης για την καλλιέργεια νου και σώματος. Από το 1992 που το Φάλουν Γκονγκ δημοσιοποιήθηκε στην Κίνα, έφτασαν να το ασκούν πάνω από 70 εκατομμύρια άνθρωποι μέσα σε λίγα χρόνια και η κοινωνία της Κίνας άρχισε να αλλάζει προς το καλύτερο. Παρ’ όλα αυτά, το κινεζικό καθεστώς (ΚΚΚ) δεν μπορούσε να δεχτεί ότι εκατομμύρια άνθρωποι αφοσιώνονταν σε κάτι που ήταν έξω από την γραμμή του κόμματος, με αποτέλεσμα τον Ιούλιο του 1999 να ξεκινήσει τη δίωξή τους, η οποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
«Η θλίψη ενός ορφανού» του Ντονγκ Σιτσιάνγκ, 2006. Λάδι σε καμβά, 122 x 122 εκ. Ένα μικρό κορίτσι κρατάει ό,τι απέμεινε από τους γονείς της – τις στάχτες τους. Το σακάκι του πατέρα της καλύπτει το μικρό της σώμα και είναι πιθανότατα η μόνη της προστασία από τον επερχόμενο χειμώνα.Εμπνευσμένος από καταγεγραμμένα γεγονότα, ο πίνακας αναδεικνύει ό,τι αγνό υπάρχει στο βασανισμένο βλέμμα του παιδιού.Η γραφή στον τοίχο προσδιορίζει το στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας, όπου οι γονείς της πιθανότατα σκοτώθηκαν. (The Art of Zhen Shan Ren)
Όλα τα έργα της έκθεσης είναι εμπνευσμένα από αληθινές εμπειρίες των ίδιων των καλλιτεχνών. Ακόμη και τα πιο «σκληρά» από αυτά εκπέμπουν φως, λεπτότητα, πνευματικότητα και έναν σπάνιο πλούτο συναισθημάτων. Η τεχνοτροπία των έργων είναι νεο-αναγεννησιακή, ενώ το υψηλό επίπεδο και η θεματολογία τους αντανακλά το ενάρετο μονοπάτι των καλλιτεχνών και την ομορφιά της εσωτερικής καλλιέργειας του ανθρώπου. Σε αυτό το βίντεο μπορείτε να γνωρίσετε τους καλλιτέχνες.
ΑΛΛΑΓΗ! : Καθώς τη διοργάνωση της προβολής του βραβευμένου ντοκιμαντέρ του Λέον Λι ανέλαβε ο Πολιτιστικός και Εξωραϊστικός Σύλλογος Ωρεών Ευβοίας, η προβολή μετατίθεται για την Τρίτη 1η Αυγούστου (από Δευτέρα 31 Ιουλίου) στην πλατεία των Ωρεών στις 21:30΄, στο πλαίσιο των «Θερινών προβολών» του Συλλόγου με ελεύθερη είσοδο.
* * * * *
Μία γυναίκα από το Όρεγκον των ΗΠΑ ανακαλύπτει μέσα σε ένα διακοσμητικό παιχνίδι ένα γράμμα από την Κίνα το οποίο καλεί για βοήθεια, εκκινώντας μία αλυσίδα γεγονότων που οδήγησε στην κατάργηση ολόκληρου του συστήματος καταναγκαστικής εργασίας στην Κίνα και στην επικίνδυνη προσπάθεια του συγγραφέα του γράμματος να εκθέσει μια θανάσιμη δίωξη…
Το βραβευμένο ντοκιμαντέρ του Λέον Λι, βασισμένο σε πλάνα που τράβηξε μέσα στην Κίνα ο Σουν Γι, ο άνθρωπος που πραγματικά έγραψε και έστειλε το γράμμα μέσα από στο κινέζικο στρατόπεδο εργασίας Μασάντζια, με τη βοήθεια του Μάρκους Φουνγκ στην κινηματογράφηση και με τη συνδρομή της τεχνικής κλασικού animation για τις σκηνές της φυλακής που ήταν αδύνατον να καταγραφούν στην κάμερα, με αφετηρία τα σχέδια του Σουν Γι, αφηγείται με εξαιρετικά ζωντανό τρόπο το χρονικό της προσπάθειας του τελευταίου να φέρει στο φως της δημοσιότητας τη βάναυση δίωξη που πραγματοποιεί το κράτος της Κίνας κατά μιας ομάδας πολιτών του, χαρίζοντάς μας μια εκ των έσω ματιά σε όσα συμβαίνουν πίσω από την πρόσοψη που εμφανίζει το κινεζικό καθεστώς στον κόσμο.
Το «Γράμμα από τη φυλακή» («Letter from Massanja») συμμετείχε το 2019 στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και έχει βραβευθεί σε πολλά διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ:
Hot Docs: Κορυφαία 20 στις προτιμήσεις κοινού
Διεθνές Αμερικανοασιατικό φεστιβάλ ταινιών: Βραβείο Κοινού
Doqumenta: Μεγάλο Βραβείο Κριτικής Επιτροπής Ξένου Ντοκιμαντέρ
Atlanta Docufest: Βραβείο Κοινού
Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Newburyport: Βραβείο Κοινού
Διεθνές Φεστιβάλ ταινιών Calgary: Βραβείο Κοινού Καναδικού Ντοκιμαντέρ
Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Chagrin Falls: Βραβείο Κριτικής Επιτροπής Ξένου Ντοκιμαντέρ
docsMX: Βραβείο Κριτικής Επιτροπής Επίκαιρου Ντοκιμαντέρ
Φεστιβάλ ταινιών Tallgrass: Εξαιρετική ταινία με χρήση κινουμένων σχεδίων
Φεστιβάλ ταινιών Portland: Βραβείο Κοινού
Φεστιβάλ ταινιών Cambridge: Αργυρή Σφαίρα – Βραβείο Κοινού
Διεθνές Φεστιβάλ ταινιών St. Louis: Καλύτερο μεγάλου μήκους Ντοκιμαντέρ
Σημείωμα του σκηνοθέτη
Κατά τη διάρκεια της παραγωγής του προηγούμενου ντοκιμαντέρ μου για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα, μου τράβηξε την προσοχή η ιστορία ενός Κινέζου πολιτικού φυλακισμένου, που έφτασε στα διεθνή δελτία ειδήσεων όταν το γράμμα του βρέθηκε στο Όρεγκον. Γνωστοποίησα, μέσω του προσωπικού μου δικτύου ακτιβιστών και αντιφρονούντων στην Κίνα, ότι έψαχνα τον συγγραφέα του γράμματος. Μόλις τον βρήκα – ένας χαμηλών τόνων μηχανικός ονόματι Σουν Γι – είχε ήδη ξεκινήσει να γράφει την αυτοβιογραφία του. Είχε ακούσει για τις ταινίες μου και ήθελε πολύ να φτάσει η ιστορία του σε ένα ευρύτερο κοινό, έτσι τον ενδιέφερε πολύ να γίνει ένα ντοκιμαντέρ. Το παλαιότερο έργο μου και οι δυνατές διασυνδέσεις μου στην κοινότητα, τού επέτρεψαν να με εμπιστευτεί και γρήγορα συνεργαστήκαμε για να κάνουμε μαζί αυτό το φιλμ. Υπήρχε μόνο ένα σημαντικό εμπόδιο: Επειδή θεωρούμαι Κινέζος αντιφρονών δεν μπορούσα να ταξιδέψω στην Κίνα για να γυρίσω ο ίδιος την ταινία. Έτσι ο Σουν Γι πρότεινε να το κάνει ο ίδιος, παρόλο που δεν είχε καμία εμπειρία. Τον βοήθησα να αγοράσει τον εξοπλισμό που θα χρειαζόταν, τον συμβούλεψα πώς και τι ομάδα χρειάζεται να συγκεντρώσει, τον συμβούλεψα πάνω στις τεχνικές και μετά καθοδήγησα το πρότζεκτ μέσω του Skype.
Για δύο χρόνια, συνεργαζόμουν με αυτόν τον τρόπο με τον Σουν Γι περιγράφοντας ολόκληρη την ιστορία του. Μέσω του χαμηλής ανάλυσης, χειροκίνητου και από κινητό τηλέφωνο υλικού, οι θεατές μπορούν να διεισδύσουν σε βάθος στον επικίνδυνο κόσμο του και να τον ακολουθήσουν από κοντά καθώς ξεκινά το δύσκολο αυτό ταξίδι. Το υλικό της κρυφής κάμερας μεταφέρει το επείγον και τον ρεαλισμό αυτής της ιστορίας, εξερευνώντας και αποκαλύπτοντας τη δύσκολη καθημερινή πραγματικότητα για τους Κινέζους υπέρμαχους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Καθώς γνώρισα περισσότερο τον Σουν Γι, ανακάλυψα ότι ήταν ένας εξαιρετικά ταλαντούχος καλλιτέχνης. Φυλούσε ένα βιβλίο με σκίτσα στα οποία περιέγραφε μερικές από τις πιο σκοτεινές στιγμές που βίωσε στο στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας Μασάντζια. Χρησιμοποιώντας αυτά τα σκίτσα ως σημείο εκκίνησης, δημιουργήσαμε ακολουθίες κινουμένων σχεδίων έτσι ώστε να παραχθεί ένα οπτικό υλικό των αναμνήσεων και των συναισθημάτων του στη Μασάντζια, κάτι που δεν θα μπορούσε ποτέ να γυριστεί σε φιλμ, αλλά που είναι πολύ σημαντικό να μαθευτεί.
Ελπίζω ότι αυτή η ταινία θα ανοίξει τα μάτια των ανθρώπων για το πώς η κινεζική κυβέρνηση αντιμετωπίζει τους πολίτες της στην πραγματικότητα και ότι το υλικό για το οποίο ο Σουν Γι διακινδύνεψε τη ζωή του θα γίνει ένα εργαλείο ευαισθητοποίησης, ώστε να μπει ένα τέλος στη δίωξη των αντιφρονούντων στην Κίνα.
Λέον Λι
* * * * *
«Ένα εξαίσιο ντοκιμαντέρ… μια σπουδαία ιστορία, που προκαλεί
μεγαλύτερη ένταση με τη συμπαγή δομή του… πολύ καλό.»
– New York Times
«Φανταστική ταινία… Ένα δυνατό αφήγημα ανθρώπινου πόνου και
βασάνων, συμπόνιας και καρτερικότητας.»
– Los Angeles Times
«Μια απίστευτη αλληλουχία γεγονότων»
– BBC Radio
«Είναι η πρώτη φορά, πλέον,
που λέγεται όλη η ιστορία»
– Globe & Mail
* * * * *
LETTER FROM MASANJIA (ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΛΑΚΗ)
ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2019
Τρίτη 1η Αυγούστου, ώρα 21:30
Πλατεία Ωρεών Ευβοίας
«Στις 20 Ιουλίου συμπληρώνονται 24 χρόνια από τη σκληρή δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα. Σας υποβάλλουμε τα ονόματα 19 αξιωματούχων του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ), υπεύθυνων για σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια αυτής της δίωξης. Καλούμε την κυβέρνησή μας να επιβάλει κυρώσεις σε αυτά τα άτομα χρησιμοποιώντας όλους τους ισχύοντες νόμους.»
Έτσι αρχίζει η επιστολή που έστειλαν οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ που ζουν σε 44 χώρες στους επικεφαλής των αντίστοιχων κυβερνήσεων, καλώντας τους να θέσουν προ των ευθυνών τους τους Κινέζους αξιωματούχους που αναφέρει η επιστολή.
«Από τον Ιούλιο του 1999 που ξεκίνησε», συνεχίζει η επιστολή, «η εκστρατεία του ΚΚΚ για την εξάλειψη του Φάλουν Γκονγκ παραμένει μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα σήμερα. Όταν ξεκίνησε αυτή η δίωξη, 70-100 εκατομμύρια άνθρωποι από όλα τα κοινωνικά στρώματα ασκούσαν το Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα. Από τότε, εκατομμύρια από αυτούς έχουν συλληφθεί ή φυλακιστεί. Οι καταγεγραμμένες περιπτώσεις θανάτου εξαιτίας της δίωξης έχουν φτάσει τις 4.921. Ένας ανυπολόγιστος αριθμός ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ, πιθανότατα εκατοντάδες χιλιάδες, έχουν σκοτωθεί μέσω εξαναγκαστικής αφαίρεσης οργάνων, σύμφωνα με μαρτυρίες που ακούστηκαν από το Δικαστήριο για την Κίνα μέχρι τα Ηνωμένα Έθνη. Το ΚΚΚ έχει επίσης χρησιμοποιήσει το Φάλουν Γκονγκ ως πεδίο δοκιμών για κατασταλτικές τακτικές, τεχνολογία και υπηρεσίες ασφαλείας που στη συνέχεια αναπτύχθηκαν εναντίον άλλων διωκόμενων ομάδων τα τελευταία χρόνια». Δυστυχώς, τα εγκλήματα τρέχουν γρηγορότερα από τα ηλεκτρονικά μηνύματα και στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τη σύνταξη της επιστολής, στις αρχές του Ιουλίου του 2023, ο καταγεγραμμένος αριθμός των θανάτων ξεπέρασε τους 5.000.
Η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ από το κινεζικό καθεστώς έχει επίσης επεκταθεί, όπως επισημαίνεται στην επιστολή, «και σε άλλες χώρες. Οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ έχουν αποτελέσει κορυφαίο στόχο της μαζικής εκστρατείας διακρατικής καταστολής του ΚΚΚ εκτός Κίνας. Η θρασύτατη επιχείρηση του Πεκίνου φάνηκε πρόσφατα από την απαγγελία κατηγοριών από το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ σε δύο πράκτορες του ΚΚΚ που προσπάθησαν να δωροδοκήσουν έναν υποτιθέμενο φορολογικό υπάλληλο, με σκοπό να αφαιρεθεί το μη κερδοσκοπικό καθεστώς από μια οργάνωση Φάλουν Γκονγκ. Ένα άλλο κατηγορητήριο νωρίτερα φέτος εξέθεσε πράκτορες του ΚΚΚ για το ρόλο τους σε ένα υπερπόντιο κινεζικό αστυνομικό τμήμα στη Νέα Υόρκη με στόχο τη φίμωση των διαδηλώσεων του Φάλουν Γκονγκ στην Ουάσιγκτον.»
Οι κυρώσεις κατά των αξιωματούχων του ΚΚΚ «ήταν αποτελεσματικές στην αποτροπή των διώξεων στην Κίνα», λέει το έγγραφο, αναφερόμενο στον λεγόμενο «Παγκόσμιο Νόμο Μαγκνίτσκι» ή, όπως επίσημα ονομάζεται, στον «Παγκόσμιο Νόμο Λογοδοσίας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Μαγκνίτσκι, μια επέκταση της Ανάκλησης Τζάκσον-Βάνικ για τη Ρωσία και τη Μολδαβία και του Νόμου Λογοδοσίας για το Κράτος Δικαίου του Σεργκέι Μαγκνίτσκι του 2012». Ο εν λόγω νόμος επιτρέπει στην κυβέρνηση των ΗΠΑ να επιβάλλει κυρώσεις σε ξένους κυβερνητικούς αξιωματούχους που εμπλέκονται σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων οπουδήποτε στον κόσμο.
Στην πράξη, η επιστολή προτρέπει τις ΗΠΑ να ενεργήσουν σε αυτή τη βάση και άλλες χώρες να βρουν τρόπους να τις μιμηθούν ή να περάσουν παρόμοιες νομοθεσίες. Το «Bitter Winter”, με την άδεια του Κέντρου Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα που το ετοίμασε για το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, είδε ένα έγγραφο με τίτλο «The Impact Inside China from U.S. Sanctions and Other Targeted Measures» («Το αποτέλεσμα που έχουν μέσα στην Κίνα οι κυρώσεις και άλλα στοχευμένα μέτρα που επιβάλλουν οι ΗΠΑ»), το οποίο υποστηρίζει την υπόθεση. Στην πραγματικότητα, «[οι] πληροφορίες από την Κίνα δείχνουν ότι σε πολλές περιπτώσεις, [μετά την επιβολή των κυρώσεων] οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ αφέθηκαν ελεύθεροι και τους επιστράφηκαν τα υπάρχοντά τους, ενώ οι Κινέζοι αξιωματούχοι ασφαλείας αρχίζουν να αποφεύγουν τις υπηρεσίες ή τα τμήματα που είναι γνωστό ότι συμμετέχουν στη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ».
Συλλήψεις ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα. (Wikimedia Commons)
Ο κατάλογος των 44 χωρών στις οποίες στάλθηκε η επιστολή είναι διαθέσιμος στο Minghui.org, την ιστοσελίδα μιας εθελοντικής οργάνωσης που λειτουργεί ως κεντρικός κόμβος επικοινωνίας για την κοινότητα του Φάλουν Γκονγκ σε όλο τον κόσμο. Το Minghui έχει δημοσιεύσει μερικές από τις πιο ολοκληρωμένες και εμπεριστατωμένες πληροφορίες σχετικά με τη δίωξη.
Στις 44 χώρες περιλαμβάνονται όλα τα μέλη της συμμαχίας «Five Eyes» (μια διεθνής επιχείρηση πληροφοριών για την ασφάλεια), πολλά έθνη της Ασίας, της Αμερικής και της Ευρώπης και οι 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ονομαστικά, οι χώρες αυτές είναι η Αυστραλία, ο Καναδάς, το Ηνωμένο Βασίλειο, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Νέα Ζηλανδία. Στη συνέχεια, η Αργεντινή, η Χιλή, η Κολομβία, η Δομινίκα, η Ινδονησία, το Ισραήλ, το Λιχτενστάιν, το Μεξικό, η Νορβηγία, η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα και η Ελβετία. Επίσης, η Αυστρία, το Βέλγιο, η Βουλγαρία, η Κροατία, η Κύπρος, η Τσεχική Δημοκρατία, η Δανία, η Εσθονία, η Φινλανδία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ελλάδα, η Ουγγαρία, η Ιρλανδία, η Ιταλία, η Λετονία, η Λιθουανία, το Λουξεμβούργο, η Μάλτα, οι Κάτω Χώρες, η Πολωνία, η Πορτογαλία, η Ρουμανία, η Σλοβακία, η Ισπανία, η Σουηδία και η Σλοβενία.
Τα ονόματα των 19 κατηγορούμενων αξιωματούχων του ΚΚΚ αναφέρονται επίσης από το Minghui.org. Η επιστολή που έστειλαν οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ στους επικεφαλής των 44 κυβερνήσεων των χωρών στις οποίες ζουν περιλαμβάνει «15 φακέλους υποθέσεων» όπου οι 19 αυτοί αξιωματούχοι κρίθηκαν «υπεύθυνοι για σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των βασανιστηρίων και των εξωδικαστικών δολοφονιών ατόμων που προσπαθούν να ασκήσουν και να υπερασπιστούν την ανεξιθρησκία, την ελευθερία συνείδησης, των πεποιθήσεων, της έκφρασης και της σκέψης τους». Το Minghui.org υπογραμμίζει ότι «[οι] αξιωματούχοι του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ ενημέρωσαν πριν από αρκετά χρόνια ότι το υλικό που παρέχεται από τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ είναι αυθεντικό και αξιόπιστο, παρουσιάζεται με επαγγελματικό τρόπο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πρότυπο για άλλες ομάδες».
Ειρηνική διαμαρτυρία ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ έξω από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στις 14 Ιουλίου 2016. (Wikimedia Commons)
Οι 19 διώκτες που κατονομάζονται στην επιστολή
– Φαν Λουμπίνγκ: Διευθυντής του Γραφείου Διοίκησης Φυλακών του Υπουργείου Δικαιοσύνης, πρώην γραμματέας της κομματικής επιτροπής της Κεντρικής Ακαδημίας της Δικαστικής Αστυνομίας (Εθνική Ακαδημία Δικηγόρων), πρώην διευθυντής του Γραφείου Ερευνών του Υπουργείου Δικαιοσύνης (διευθυντής του Ινστιτούτου Δικαστικών Ερευνών) και εκδότης του περιοδικού China Judicial.
– Λι Ρουλίν: Πρόεδρος του China Institute of Integrity and Legal System, πρώην αναπληρωτής επικεφαλής εισαγγελέας της Ανώτατης Εισαγγελίας, πρώην μέλος της ομάδας ηγεσίας του κόμματος και διευθυντής του πολιτικού τμήματος της Ανώτατης Εισαγγελίας, πρώην διευθυντής της διοίκησης εργασιακής αναμόρφωσης του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
– Λιου Τζιαγί: Μέλος της Μόνιμης Επιτροπής της 14ης Εθνικής Επιτροπής της Κινεζικής Λαϊκής Πολιτικής Συμβουλευτικής Διάσκεψης, Διευθυντής της Επιτροπής Προτάσεων, πρώην Γραμματέας της Επιτροπής του Κόμματος στην επαρχία Σάντονγκ.
– Γε Χανμπίνγκ: Αντιπεριφερειάρχης της επαρχίας Σιτσουάν, διευθυντής και γραμματέας του Κόμματος του επαρχιακού τμήματος Δημόσιας Ασφάλειας, αναπληρωτής γραμματέας της πολιτικής και νομικής επιτροπής της επαρχιακής κομματικής επιτροπής, πρώην αναπληρωτής διευθυντής του τμήματος Δημόσιας Ασφάλειας της επαρχίας Τζετζιάνγκ, πρώην αναπληρωτής γραμματέας της νομικής επιτροπής του δήμου Χανγκτζόου, γραμματέας του Κόμματος και διευθυντής του γραφείου Δημόσιας Ασφάλειας του Χανγκζτζόου και γενικός επιθεωρητής.
– Λι Τσενγκλίν: Γραμματέας της Πολιτικής και Νομικής Επιτροπής της Επαρχιακής Επιτροπής του Κόμματος, Γραμματέας της Επιτροπής του Κόμματος και Διευθυντής του Τμήματος Δημόσιας Ασφάλειας της Επαρχίας, Πρώην Γραμματέας της Ομάδας Ηγεσίας του Κόμματος, Επικεφαλής Εισαγγελέας της Εισαγγελίας της Επαρχίας Λιαονίνγκ, Μέλος της Πολιτικής και Νομικής Επιτροπής της Επαρχιακής Επιτροπής του Κόμματος, Πρώην Αναπληρωτής Γραμματέας της Ομάδας Ηγεσίας του Κόμματος του Ανώτατου Δικαστηρίου της Επαρχίας Τζιλίν.
– Γιόου Τσουανρόνγκ: Γραμματέας της ηγετικής ομάδας του Κόμματος, αντιπρόεδρος, εκτελών χρέη προέδρου και πρόεδρος του Ανώτατου Δικαστηρίου της επαρχίας Χουμπέι.
– Τζανγκ Γι: Γραμματέας της Ομάδας Ηγεσίας του Κόμματος και Επικεφαλής Εισαγγελέας της Εισαγγελίας της Επαρχίας Χαϊνάν, Αναπληρωτής Γραμματέας της Πολιτικής και Νομικής Επιτροπής της Επαρχιακής Επιτροπής του Κόμματος, Πρώην Γραμματέας του Κόμματος και Διευθυντής του Δικαστικού Τμήματος της Επαρχίας Τζιλίν, Πρώην Πρώτος Πολιτικός Κομισάριος του Γραφείου Διοίκησης Φυλακών της Επαρχίας Τζιλίν, Πρώην Εκτελεστικός Αναπληρωτής Γραμματέας της Επιτροπής του Κόμματος του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Είναι επίσης Γραμματέας της Επιτροπής Επιθεώρησης Πειθαρχίας και πρώην Αναπληρωτής Διευθυντής του Τμήματος Νομικών Υποθέσεων του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
– Ταν Ζουνχουά: πρώην μέλος της κομματικής επιτροπής του Υπουργείου Δικαιοσύνης της επαρχίας Χεϊλονγκτσιάνγκ, αναπληρωτής γραμματέας της κομματικής επιτροπής και διευθυντής του επαρχιακού γραφείου διοίκησης φυλακών.
– Γι Τζιανμίν: Μέλος της κομματικής επιτροπής του τμήματος δικαιοσύνης της επαρχίας Χεϊλονγκτσιάνγκ, γραμματέας της κομματικής επιτροπής και διευθυντής του επαρχιακού γραφείου διοίκησης φυλακών.
– Λι Γιλόνγκ: Αναπληρωτής γραμματέας της Δημοτικής Επιτροπής Κόμματος της Γούχαν, γραμματέας της Πολιτικής και Νομικής Επιτροπής, πρώην μέλος της Μόνιμης Επιτροπής της Δημοτικής Επιτροπής Κόμματος της Γούχαν, αναπληρωτής γραμματέας της Πολιτικής και Νομικής Επιτροπής της Δημοτικής Επιτροπής Κόμματος, γραμματέας της Επιτροπής Κόμματος και διευθυντής του Δημοτικού Γραφείου Δημόσιας Ασφάλειας, πρώην αναπληρωτής διευθυντής του Τμήματος Δημόσιας Ασφάλειας της επαρχίας Χουμπέι, διευθυντής του Πολιτικού Τμήματος, πρώην μέλος της Μόνιμης Επιτροπής της Δημοτικής Επιτροπής Ετζόου της επαρχίας Χουμπέι, γραμματέας της Πολιτικής και Νομικής Επιτροπής της Δημοτικής Επιτροπής Κόμματος και διευθυντής του Δημοτικού Γραφείου Δημόσιας Ασφάλειας.
– Σούε Τσανγκγί: Μέλος της ηγετικής ομάδας του κόμματος, αναπληρωτής επικεφαλής εισαγγελέας, μέλος της εισαγγελικής επιτροπής, ανώτερος εισαγγελέας της εισαγγελίας της επαρχίας Χενάν, πρώην επικεφαλής εισαγγελέας της πόλης Νανιάνγκ, εισαγγελία της επαρχίας Χενάν.
– Λι Τσιανγκ: Αναπληρωτής κυβερνήτης του νομού Γκανζί, επαρχία Σιτσουάν, γραμματέας της κομματικής επιτροπής και επικεφαλής επιθεωρητής του κρατικού γραφείου Δόσιας Ασφάλειας, αναπληρωτής γραμματέας της πολιτικής και νομικής επιτροπής της κρατικής κομματικής επιτροπής και πρώην επικεφαλής του Σώματος Εθνικής Ασφάλειας του γραφείου Δημόσιας Ασφάλειας της επαρχίας Σιτσουάν.
– Ντονγκ Καϊντέ: πρώην διευθυντής του Γραφείου Δικαιοσύνης του Δήμου Σενυάνγκ και διευθυντής της διοίκησης των φυλακών.
– Τιεν Τζι: Διευθυντής της φυλακής Σενυάνγκ Ντονγκλίνγκ, πρώην διευθυντής του κέντρου απεξάρτησης από τα ναρκωτικά Σενυάνγκ Τζανγκσί.
– Τσιν Κεπίνγκ: Διευθυντής και πολιτικός κομισάριος της φυλακής Τζιατζόου, επαρχία Σιτσουάν.
– Λούο Τζιανγκτάο: Διευθυντής του πολιτικού τμήματος της φυλακής Τζιατζόου, επαρχία Σιτσουάν, πρώην επικεφαλής του τμήματος εκπαίδευσης και μεταρρύθμισης της φυλακής Τζιατζόου.
– Σάο Λινγκ: Προϊστάμενος του Τμήματος Εκπαίδευσης και Μεταρρύθμισης της φυλακής Τζιατζόου, επαρχία Σιτσουάν.
– Λι Πενγκ: αναπληρωτής διοικητής του αυτόνομου νομού Άμπα Θιβέτ και Τσιανγκ, στην επαρχία Σιτσουάν, διευθυντής του γραφείου Δημόσιας Ασφάλειας και αναπληρωτής γραμματέας της Πολιτικής και Νομικής Επιτροπής.
– Τανγκ Τζινφένγκ: Αναπληρωτής επικεφαλής εισαγγελέας και μέλος της εισαγγελικής επιτροπής της εισαγγελίας Φενγκτσένγκ, στην επαρχία Λιαονίνγκ.
Εάν οι κυβερνήσεις που καλούνται να αναλάβουν δράση ανταποκριθούν, θα είναι πραγματικά η αυγή μιας νέας εποχής.
Για το μαρξιστικό-λενινιστικό δόγμα, το οποίο αποτελεί τη βάση του δόγματος του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ), όλες οι θρησκείες αλλοτριώνουν [τον άνθρωπο]. Οι οπαδοί όλων των δογμάτων ή θρησκειών πάσχουν από ψυχικές διαταραχές και πρέπει να θεραπευτούν. Το κράτος, ενεργώντας ως γιατρός, αστυνομικός και νταντά ταυτόχρονα, δημιουργεί εγκαταστάσεις για να «θεραπεύσει» και να «αναμορφώσει» αυτές τις καημένες ψυχές. Στη Σοβιετική Ένωση και στις δορυφορικές της χώρες αυτό ήταν μια βιομηχανία. Συνέβαινε σε όλα τα κομμουνιστικά καθεστώτα του κόσμου. Συμβαίνει ακόμα στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (ΛΔΚ).
Ψυχιατρικές κλινικές νοσηλεύουν πιστούς παρά το γεγονός ότι είναι καλά στην υγεία τους: για παράδειγμα, τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, επίσης γνωστού ως Φάλουν Ντάφα, ενός νέου πνευματικού κινήματος. Είναι «προφανώς» ψυχικά διαταραγμένοι, αφού αντιστέκονται στην εξάλειψη της θρησκείας. Κατά καιρούς, αυτοί οι «άρρωστοι» άνθρωποι γίνονται ακόμη και «επικίνδυνοι» και πρέπει να ληφθούν αυστηρότερα μέτρα.
Στις 23 Ιανουαρίου 2001, «το ΚΚΚ οργάνωσε ένα προπαγανδιστικό κόλπο στην πλατεία Τιενανμέν, κατά το οποίο ηθοποιοί που παρίσταναν τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ άρχισαν να αυτοπυρπολούνται». Το βίντεο που προέκυψε «μεταδιδόταν συνεχώς από τα κρατικά μέσα ενημέρωσης και έστρεψε την κοινή γνώμη εναντίον του Φάλουν Γκονγκ. Μια εβδομάδα αργότερα, ο υπουργός Παιδείας εξέδωσε διαταγή με την οποία προέτρεπε όλα τα σχολεία στην Κίνα να ξεκινήσουν εκστρατείες κατά του Φάλουν Γκονγκ. Ως αποτέλεσμα, πολλά νεαρά μυαλά έχουν δηλητηριαστεί και παραπλανηθεί ώστε να μισούν το Φάλουν Γκονγκ. Περίπου οκτώ εκατομμύρια νέοι από εκατό πόλεις υπέγραψαν για να συκοφαντήσουν το Φάλουν Γκονγκ. Τον ίδιο μήνα, νέοι από περισσότερες από 1.500 κοινότητες ξεκίνησαν εκστρατείες και συγκέντρωσαν υπογραφές από δώδεκα εκατομμύρια κατοίκους αποκηρύσσοντας το Φάλουν Γκονγκ.»
Το επεισόδιο αυτό παρουσιάζεται στην 38η σελίδα από τις 190 που αποτελούν τη «Δίωξη του Φάλουν Γκονγκ: Έκθεση του Minghui για την περίοδο 2020-2022» – μια αιματηρή ανοησία που υποθέσαμε ότι είχε βγει από τη μόδα μετά την ήττα της εθνικοσοσιαλιστικής εγκληματικής προπαγάνδας κατά των Εβραίων. Κάναμε λάθος. Η «Δίωξη του Φάλουν Γκονγκ», που δημοσιεύτηκε τον Ιούλιο του 2023, επικαιροποιεί τη λεπτομερή αναφορά που δημοσιεύτηκε στις 450+ σελίδες της έκθεσης του Μίνγκχουι του 2020 με τίτλο «Η 20ετής δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα». Και τα δύο κείμενα δημοσιεύονται σε πολλές γλώσσες στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής από το Minghui.org (μια λέξη στα κινεζικά μανδαρίνικα, 明慧, που σημαίνει «καθαρή σοφία»). Πρόκειται για μια εθελοντική οργάνωση που λειτουργεί ως κεντρικός κόμβος επικοινωνίας για την κοινότητα του Φάλουν Γκονγκ στον κόσμο, μέσω ενός πολύγλωσσου ιστότοπου και ενός εκδοτικού κλάδου.
Το εξώφυλλο και ο πίνακας περιεχομένων της νέας έκθεσης του Minghui «Η Δίωξη του Φάλουν Γκονγκ», για την περίοδο 2020-2022, η οποία συμπληρώνει την έκθεση του 2020.
Όλα ξεκίνησαν στις 20 Ιουλίου 1999, όταν άρχισε η μεγάλη δοκιμασία των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ, καθώς θεωρήθηκαν – και ακόμα θεωρούνται – πρωτεύοντες εχθροί της ΛΔΚ από το ΚΚΚ. Για λίγα χρόνια μετά την ίδρυση του κινήματος το 1992, το κινεζικό καθεστώς ανέχθηκε και μάλιστα ενέκρινε το Φάλουν Γκονγκ ως μια υγιή πρακτική τσιγκόνγκ (ενεργειακή άσκηση, Σ.τ.Μ.) για τους πολίτες του. Αλλά το υλιστικό καθεστώς δεν ήταν σε θέση να αποσιωπήσει την ουσιαστική πνευματική διάσταση του Φάλουν Γκονγκ ούτε και το γεγονός ότι ένα πνευματικό κίνημα αυξανόταν ραγδαία σε αριθμούς, σε αντίθεση με την άθρησκη ιδεολογία του. Το Φάλουν Γκονγκ καταγγέλθηκε δημοσίως ως σίε τζιάο (αίρεση, Σ.τ.Μ.) και ξεκίνησε η αιματηρή καταστολή του.
Ο Τζιανγκ Ζεμίν (1926-2022), Γενικός Γραμματέας του ΚΚΚ από το 1989 έως το 2002, Πρόεδρος της Κεντρικής Στρατιωτικής Επιτροπής της Κίνας από το 1989 έως το 2004 και Πρόεδρος της ΛΔΚ από το 1993 έως το 2003, ήταν ο εμπνευστής και ο εγκέφαλος πίσω από τη συγκλονιστική δίωξη του Φάλουν Γκονγκ. Πέθανε στις 30 Νοεμβρίου 2022, ενώ ολοκληρωνόταν η συμπληρωματική έκθεση για το 2023 από το Minghui, «αφήνοντας πίσω του μια παρακαταθήκη διαφθοράς, παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ηθικής παρακμής» (σελίδα 33). Αυτό περιελάμβανε ένα κράτος επιτήρησης, στρατόπεδα συγκέντρωσης, σεξουαλικές κακοποιήσεις κρατουμένων υπό κράτηση και εξαναγκαστικές φαρμακευτικές αγωγές ανθρώπων στους οποίους «χορηγούνταν ενέσιμα νευροβλαβή φάρμακα ή το φαγητό ή το νερό τους ήταν γεμάτο με τέτοια φάρμακα», καθώς θεωρούνταν «επικίνδυνοι» και «ψυχικά κατεστραμμένοι» θρησκευτικοί εγκληματίες. Ορισμένοι «έμειναν ανάπηροι και άλλοι έχασαν τη ζωή τους» (σελίδα 37). Αυτή η φρίκη είναι η κληρονομιά του Τζιανγκ, την οποία το ΚΚΚ συνέχισε και ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ τελειοποίησε. Είναι «Το σημερινό οργουελιανό κράτος», όπως λέει ο τίτλος της παραγράφου 2.7 στο Κεφάλαιο 2 του Μέρους Α΄της έκθεσης του Μίνγκχουι για το 2020, και όπως περιγράφει λεπτομερώς το Κεφάλαιο 4, «Μέθοδοι βασανιστηρίων».
Στιγμιότυπο από την κρατική κηδεία του Τζιανγκ Ζεμίν. (Wikimedia Commons)
Η έκθεση του Μίνγκχουι του 2020 το περιγράφει λεπτομερώς στο 7ο Κεφάλαιο του Α΄Μέρους, αναφέροντας και μια ακόμη αποτρόπαιη πρακτική που εφήρμοσε το ΚΚΚ: τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων, «ένα πρωτοφανές έγκλημα» που «ήρθε για πρώτη φορά στο φως το 2006» (σελ. 171). Θυμάμαι ακόμα καθαρά την πρώτη φορά που άκουσα αυτή την ιστορία και το πόσο δυσκολεύτηκα να την πιστέψω. Ήταν όταν συνάντησα και συζήτησα το θέμα με τον αείμνηστο Γου «Χάρι» Ονγκντά (1937-2016), ο οποίος πέρασε 19 χρόνια σε λάογκαϊ ή στρατόπεδο «αναμόρφωσης δια της εργασίας» του ΚΚΚ. Ο Γου έφερε στη δημοσιότητα μαρτυρίες, έγγραφα, φωτογραφίες και βίντεο. Το ίδιο το Μίνγκχουι επικεντρώθηκε στο θέμα αυτό στην έκθεση του Μίνγκχουι για τα ανθρώπινα δικαιώματα, 2016 με τίτλο «Οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ δολοφονούνται συστηματικά στην Κίνα για τα όργανά τους». Υπάρχει πλέον πληθώρα αποδεικτικών στοιχείων, τα οποία είναι αδύνατο να αγνοηθούν.
Από τη σωρεία εγγράφων που προσφέρει η έκθεση Minghui, 2020 στους αναγνώστες, εκείνα που παρουσιάζονται στο 8ο Κεφάλαιο του Α΄Μέρους παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Στις σελίδες αυτές εξηγείται πώς το ΚΚΚ καταφέρνει να διώκει τα θύματά του και εκτός των συνόρων της ΛΔΚ, χρησιμοποιώντας το διαβόητο Γραφείο 610 (που τώρα λέγεται ότι δεν είναι πλέον ενεργό), αλλά και τις πρεσβείες της ΛΔΚ σε ξένες χώρες. Η ειρωνεία εδώ είναι κατάμαυρη: όπως οι πρεσβείες προωθούν τη χώρα τους στο εξωτερικό, έτσι και οι πρεσβείες της ΛΔΚ ανά τον κόσμο προωθούν τη χαρακτηριστική πρακτική του ΚΚΚ – τον έλεγχο των Κινέζων πολιτών.
Η νέα έκθεση για το 2023 προχωρά ένα βήμα παραπέρα, φέρνοντας στο φως μια καινούρια στρατηγική δίωξης. Τον Μάρτιο του 2020, το τμήμα της Επιτροπής Πολιτικών και Νομικών Υποθέσεων (ΕΠΝΥ) της επαρχίας Γκουιτζόου, που μερικές φορές αναγράφεται και απλά ως Επιτροπή και η οποία είναι ένας οργανισμός της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΚ, «εξέδωσε εντολή για την πλήρη “μεταμόρφωση” όλων των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ μεταξύ του 2020 και του 2023» (σελίδα 3). Αυτό βασίστηκε σε οδηγίες της ΕΠΝΥ του Πεκίνου, έναν από τους κύριους βραχίονες της δίωξης του Κόμματος κατά του κινήματος. Φυσικά, «μεταμόρφωση των ασκουμένων σημαίνει να εξαναγκαστούν να απαρνηθούν την πίστη τους, συχνά μέσω πλύσης εγκεφάλου και βασανιστηρίων. Στους ασκούμενους που ενδίδουν μπορεί να προσφερθεί πρόωρη αποφυλάκιση, αν και πολλοί αναγκάζονται στη συνέχεια να βοηθήσουν στη “μεταμόρφωση” και την κακοποίηση άλλων ασκουμένων» (σελίδα 3). Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, «οι αξιωματούχοι δημιούργησαν εγκαταστάσεις πλύσης εγκεφάλου σε όλη την Κίνα για να στοχοποιήσουν τους ασκούμενους που αρνούνταν να απαρνηθούν την πίστη τους»(σελίδα 13). Η διάσημη πλέον πόλη Γούχαν, κοιτίδα του νέου κορωνοϊού, «αναγνωρίστηκε επίσης ως “εθνικό πρότυπο” όσον αφορά την πλύση εγκεφάλου των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ. Με περισσότερα από 60 κέντρα πλύσης εγκεφάλου ήδη σε λειτουργία, οι αρχές της Γούχαν άνοιξαν άλλα εννέα σε όλη την πόλη το 2021» (σελίδα 13). Παρενθετικά, η παρούσα ιστοσελίδα δεν πιστεύει ότι η «πλύση εγκεφάλου» είναι η κατάλληλη ορολογία για τις ψυχολογικές πιέσεις που δέχονται οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ, αλλά σίγουρα οι πιέσεις αυτές στην Κίνα είναι τεράστιες.
Ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ σε διαμαρτυρία στη Νέα Υόρκη. (Wikimedia Commons)
Η έκθεση ισχυρίζεται ότι «το Γραφείο 610, μια οργάνωση που μοιάζει με την Γκεστάπο και ιδρύθηκε στις 10 Ιουνίου 1999 ειδικά για την εξάλειψη του Φάλουν Γκονγκ, εξακολουθεί να διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στη δίωξη, παρά το ότι το ΚΚΚ ανακοίνωσε τη διάλυση της υπηρεσίας το 2018» (σελίδα 4).
Τα χρόνια της πανδημίας του COVID-19 ήταν ένας εφιάλτης για ολόκληρο τον κόσμο, αλλά στην Κίνα τα πράγματα ήταν ακόμη χειρότερα. Ο νέος παγκόσμιος απολογισμός των θανάτων από τον κορωνοϊό δεν σταμάτησε στην πραγματικότητα το ΚΚΚ, το οποίο συνέχισε αμείλικτα να διώκει το Φάλουν Γκονγκ. Στο ξέσπασμα των πανδημιών, με όλες τις καθυστερήσεις και τις συγκαλύψεις, το ΚΚΚ ξεκίνησε την πολιτική των λουκέτων και τη στρατηγική του «μηδενικού COVID», ό,τι κι αν σήμαινε αυτό στην πραγματικότητα, και το Bitter Winter, όπως και άλλοι, ανέφερε συχνά πολλά ύποπτα γεγονότα. Όμως, είχε προηγηθεί μια άλλη «μηδενική» επιχείρηση: η πανεθνική εκστρατεία «μηδενικών ασκουμένων» κατά του Φάλουν Γκονγκ, η οποία θεωρήθηκε από την κινεζική εξουσία ως το τελικό χτύπημα εναντίον μιας ήδη αποδεκατισμένης ομάδας.
Από τον Ιανουάριο του 2020 έως τον Δεκέμβριο του 2022, 16.033 ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ συνελήφθησαν, 22.939 παρενοχλήθηκαν, 2.427 καταδικάστηκαν σε φυλάκιση και 360 επιβεβαιώθηκε ότι πέθαναν από τη δίωξη. «Μόνο τον Δεκέμβριο του 2020», γράφει η συμπληρωματική έκθεση του 2023, «1.714 ασκούμενοι παρενοχλήθηκαν. Συγκριτικά, αναφέρθηκαν συνολικά 3.582 περιπτώσεις παρενοχλήσεων σε όλο το 2019»(σελίδα IX.) Επίσης, “[τ]ο ΚΚΚ κλιμάκωσε την παρενόχληση των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ πριν από τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου τον Φεβρουάριο του 2022 και κατά τους μήνες που προηγήθηκαν του 20ού Συνεδρίου του Κόμματος τον Οκτώβριο του 2022» (σελίδες IX-X).
Μια διευκρίνιση από το Κέντρο Πληροφοριών του Φάλουν Ντάφα επισημαίνει ότι ο συνολικός αριθμός των πιστών του Φάλουν Γκονγκ που τεκμηριωμένα έχουν πεθάνει λόγω των διώξεων σε σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα ξεπερνά τους 5.000, και από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο του 2023 υπήρξαν 3.133 τεκμηριωμένες περιπτώσεις συλλήψεων και παρενοχλήσεων, μια αύξηση 15,7% από την αντίστοιχη περίοδο του 2022.
Το Minghui.org και άλλα δίκτυα πληροφοριών για το Φάλουν Γκονγκ έκαναν σημαντικό έργο. Μαζί με τις προσπάθειες πολλών άλλων οργανώσεων και ατόμων, καθώς και τον τεράστιο όγκο δεδομένων που κατέστησαν διαθέσιμα από το Δικαστήριο για την Κίνα που ασχολήθηκε με την υπόθεση στο Λονδίνο το διάστημα 2018-2019, καταγράφουν τραγωδίες της εποχής μας που δεν μπορούν πλέον να αγνοηθούν. Υπάρχει ένας κατάλογος δραστών αυτών των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, ο οποίος θα συζητηθεί στο δεύτερο άρθρο αυτής της σειράς. Μόλις χρησιμοποίησα μια κοινή έκφραση, «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας», η οποία κινδυνεύει να γίνει κάτι σαν σύνθημα ή ακόμη και ένα κλισέ. Γι’ αυτό τα άρθρα γ΄ και δ΄ αυτής της σειράς θα προσπαθήσουν να εξορκίσουν αυτή την υποβάθμιση του προβλέψιμου που αγγίζει τα όρια του κυνισμού, αποφεύγοντας τη χρήση μόνο αριθμών και στατιστικών στοιχείων. Θα παρουσιάσω πραγματικές ιστορίες πραγματικών ανθρώπων: την πρόσφατη σύλληψη των γονέων του Ντινγκ Λεμπίν και την περίπτωση των Μα Σιουγιούν και Τανγκ Πινγκσούν, συζύγων. Υπάρχει ακόμη χρόνος για να τους σώσουμε – αρκεί να υπάρχει και η βούληση.
