Ο εφιάλτης της ξεκίνησε με μια φαινομενικά απλή πράξη: την ανάρτηση ενός διαδικτυακού μηνύματος που μνημόνευε ευγενικά τους θανάτους των φοιτητών στη σφαγή της πλατείας Τιενανμέν το 1989.
Στο διεθνές αεροδρόμιο Ταογιουάν της Ταϊβάν, ο αέρας ήταν τεταμένος καθώς μια Κινέζα συγγραφέας, ο σύζυγός της και ο 5χρονος γιος τους στριμώχνονταν, σφίγγοντας ο ένας τον άλλον σαν να μπορούσε να καταρρεύσει ο κόσμος γύρω τους ανά πάσα στιγμή. Τα μάτια τους, κούφια από την εξάντληση, έτρεχαν ανήσυχα στον κατάμεστο τερματικό σταθμό, ανιχνεύοντας για οποιοδήποτε σημάδι κινδύνου.
Αυτή δεν ήταν απλώς μια τουριστική επίσκεψη- ήταν μια απελπισμένη φυγή από έναν εφιάλτη που τους καταδίωκε από τότε που έφυγαν από την Κίνα στις 22 Ιουλίου. Η Ταϊβάν ήταν η τρίτη προσπάθειά τους, αφού απέτυχαν να εξασφαλίσουν προστασία στην Ταϊλάνδη και τη Σιγκαπούρη.
«Το μόνο που θέλουμε είναι μια κανονική ζωή χωρίς φόβο και όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα γίνονται σεβαστά», εκμυστηρεύτηκε η Ντενγκ Λίτινγκ, με τη φωνή της μόλις που ξεπερνούσε τον ψίθυρο, στους Epoch Times από μια άγνωστη τοποθεσία στη Νοτιοανατολική Ασία στις 22 Αυγούστου.
Για την Ντενγκ Λίτινγκ, γνωστή με το ψευδώνυμο Μο Λου, αυτός ο αγώνας για την ελευθερία είναι μια μάχη για τη σωματική της ασφάλεια και για τη διατήρηση της δημιουργικής της ελευθερίας. Ως Κινέζα συγγραφέας που τόλμησε να μιλήσει ενάντια στις θηριωδίες που διαπράττει το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ), η ίδια η ύπαρξή της είχε γίνει στόχος.
Τώρα, έχει βρεθεί να παλεύει για να κρατήσει την οικογένειά της ασφαλή και αντιμετωπίζει την πρόκληση να παραμείνει αυτή που είναι – με τη σπίθα της δημιουργικότητας και της αλήθειας που είχε καθορίσει τη ζωή της.
Ο εφιάλτης της ξεκίνησε με μια φαινομενικά απλή πράξη: δημοσίευσε ένα μήνυμα στο διαδίκτυο σχετικά με την «προσφορά ενός μπουκέτου λευκών λουλουδιών στην πλατεία» μια ημέρα πριν από την 35η επέτειο της σφαγής της πλατείας Τιενανμέν το 1989, μια βίαιη κυβερνητική καταστολή κατά των φιλοδημοκρατικών φοιτητών στις 4 Ιουνίου, που είχε ως αποτέλεσμα χιλιάδες, αν όχι δεκάδες χιλιάδες, νεκρούς.
Η ανεπαίσθητη νύξη για ένα μνημόσυνο προκάλεσε την πλήρη οργή των κινεζικών αρχών. Στις 4 Ιουνίου, μόλις λίγες ημέρες αφότου πήρε τον γιο της για να ταξιδέψει για τις διακοπές της Ημέρας του Παιδιού, η ζωή της Ντενγκ ανατράπηκε όταν η αστυνομία την εντόπισε σε ένα ξενοδοχείο στο Τσονγκτσίνγκ, μια νοτιοδυτική πόλη που διοικείται άμεσα από το κεντρικό καθεστώς του ΚΚΚ.
«Νόμιζες ότι δεν θα μπορούσαμε να σε βρούμε; Μόλις μπήκες σε αυτό το ξενοδοχείο, τα στοιχεία της ταυτότητάς σου φορτώθηκαν», είπαν οι αστυνομικοί καθώς την έσυραν σε ένα κοντινό αστυνομικό τμήμα, με τον τρομοκρατημένο γιο της να της σφίγγει το χέρι, θυμάται η ίδια.
Η ανάκριση ήταν βάναυση, μια υπολογισμένη προσπάθεια να σπάσει το πνεύμα της, λέει. «Με απείλησαν, με έσπρωχναν και μου τραβούσαν τα ρούχα, ενώ ο γιος μου παρακολουθούσε», θυμάται η Ντενγκ, με τη φωνή της να τρέμει καθώς ξαναζούσε το τραύμα.
«Κάθε φορά που δεν τους έλεγα τις απαντήσεις που ήθελαν να ακούσουν, χτυπούσαν το τραπέζι από θυμό. Ο γιος μου ήταν τρομοκρατημένος από την κατάσταση. Ήταν σαν ο γιος μου να ήταν όμηρός τους. Απειλούσαν συνεχώς ότι κάτι κακό θα συνέβαινε αν δεν συνεργαζόμουν».
Κατά τη διάρκεια της εξαντλητικής ανάκρισης, παρά τις αδυσώπητες απειλές και απαιτήσεις τους, η Ντενγκ παρέμεινε σταθερή. Δεν παραδέχτηκε την ενοχή της. Αυτή και ο γιος της τελικά οδηγήθηκαν πίσω στο ξενοδοχείο μετά από την τρίωρη δοκιμασία.
«Ο γιος μου ήταν τόσο φοβισμένος- του είπα να κλείσει τα μάτια του και να σκεφτεί κάτι άλλο, αλλά εξακολουθούσε να φοβάται ακόμη και με κλειστά μάτια – είναι απλώς ένα παιδί, τελικά», πρόσθεσε η Ντενγκ.
Ο μεγαλύτερος φόβος της -ότι αυτή η εμπειρία θα άφηνε ένα μόνιμο σημάδι στο 5χρονο παιδί της- έγινε γρήγορα πραγματικότητα. «Ανέπτυξε έντονο φόβο για τα αυτοκίνητα της αστυνομίας. Κάθε φορά που ακούει ένα περιπολικό, μαζεύεται πίσω από φόβο, με τον λαιμό του να σφίγγεται», είπε.
Συνειδητοποιώντας ότι η παραμονή στην Κίνα δεν αποτελούσε πλέον επιλογή, η Ντενγκ και η οικογένειά της εγκατέλειψαν τη χώρα στις 22 Ιουλίου, ξεκινώντας ένα επικίνδυνο ταξίδι μέσω Ταϊλάνδης και Σιγκαπούρης πριν φτάσουν τελικά στην Ταϊβάν. Ωστόσο, η σκιά του μακρύ χεριού του ΚΚΚ ακολούθησε.
Ακόμη και στο εξωτερικό, Κινέζοι αξιωματούχοι της εθνικής ασφάλειας από την επαρχία Γκουανγκσί επικοινώνησαν με τον σύζυγο της Ντενγκ, προτρέποντάς την να παραδοθεί. Προειδοποίησαν ότι το γεγονός ότι βρισκόταν εκτός Κίνας δεν εγγυάται την ασφάλειά της και ότι αν την έπιαναν, θα αντιμετώπιζε «τουλάχιστον επτά χρόνια φυλάκιση» και «δεν θα μείνουν ούτε τα κόκαλά της». Οι Κινέζοι αστυνομικοί επικοινώνησαν επίσης με τον πατέρα της και τους πρώην συμμαθητές της, λέγοντάς της πως όλοι γνώριζαν ότι ήταν καταζητούμενη εγκληματίας.
Λόγω της έλλειψης επίσημων νόμων για τους πρόσφυγες στην Ταϊβάν, η Ντενγκ και η οικογένειά της αναγκάστηκαν να διαφύγουν και πάλι, αυτή τη φορά σε μια άγνωστη τοποθεσία στη Νοτιοανατολική Ασία.
«Από τότε που ήρθα εδώ από την Ταϊβάν, η μεγαλύτερη ανησυχία μου ήταν η πιθανότητα να απελαθώ, επειδή αυτή είναι η Νοτιοανατολική Ασία», δήλωσε η Ντενγκ, προσθέτοντας ότι δεν αισθάνεται ασφαλής στη Νοτιοανατολική Ασία λόγω της επιρροής του ΚΚΚ στην περιοχή. Είπε ότι παραμένει ευγνώμων στην Ταϊβάν που δεν τους έστειλε πίσω στην Κίνα, αναγνωρίζοντας τη δύσκολη θέση του αυτοδιοικούμενου νησιού.
«Αλλά τώρα, έπρεπε να βρούμε κάποιο ασφαλές μέρος και σε ένα εύρος τιμών που θα μπορούσαμε να αποδεχτούμε», πρόσθεσε.
«Το πρόσωπο που λυπάμαι περισσότερο είναι το παιδί μου. Το έχω σύρει παντού, διαρκώς σε κίνηση, και ξέρει ότι μας καταδιώκουν», είπε η Ντενγκ, με τη φωνή της να σπάει από τη συγκίνηση.
«Ο σύζυγός μου έχει επίσης υπομείνει πολλές κακουχίες μαζί μου. Αυτό είναι που με πονάει περισσότερο και με κάνει να αισθάνομαι χειρότερα όταν το σκέφτομαι, και εξακολουθώ να αισθάνομαι βαθιά στενοχωρημένη γι’ αυτό τώρα».
Ωστόσο, οι ιστορίες που δεν έχει πει ακόμα, οι αλήθειες που δεν έχει αποκαλύψει ακόμα -αυτές είναι που την κρατούν σε εγρήγορση, ακόμα και όταν ο κόσμος γύρω της γίνεται όλο και πιο σκοτεινός.
Η Ντενγκ με τον γιο της σε ένα ταξίδι διακοπών για την Ημέρα του Παιδιού στο Γκουιλίν, στην επαρχία Γκουανγκσί, την 1η Ιουνίου 2024. (Ευγενική προσφορά της Ντενγκ Λίτινγκ)
Προσωπική αφύπνιση και το βάρος της αλήθειας
Καθώς το ταξίδι της Ντενγκ στην εξορία συνεχίζεται, οι αλήθειες που αποκάλυψε στην Κίνα την βαραίνουν. Η αγάπη της για το διάβασμα και τη συγγραφή της άνοιξε για πρώτη φορά τα μάτια της στη σκληρή πραγματικότητα της ζωής υπό το ΚΚΚ. Τώρα, οι ίδιες αυτές αλήθειες την οδηγούν μπροστά, ακόμη και όταν οι κίνδυνοι αυξάνονται.
Για εκείνη, τα βιβλία ήταν κάτι περισσότερο από μια απλή πηγή γνώσης- ήταν μια πύλη κατανόησης του κόσμου πέρα από τις αυστηρά ελεγχόμενες αφηγήσεις που προωθούσε το ΚΚΚ. Η παράκαμψη του τείχους προστασίας του ΚΚΚ στο διαδίκτυο και η ανάγνωση απαγορευμένων βιβλίων την οδήγησαν σε μια βαθύτερη συνειδητοποίηση των φρικαλεοτήτων που διέπραξε το κινεζικό καθεστώς, από την Πολιτιστική Επανάσταση μέχρι τις πιο πρόσφατες διώξεις αντιφρονούντων και θρησκευτικών ομάδων.
Και η συγγραφή έγινε ο δίαυλος μέσω του οποίου εκφράστηκε και μοιράστηκε όσα είχε μάθει. «Πάντα προσπαθούσα να εκφράσω τις αληθινές μου σκέψεις, την κατάσταση της ψυχής μου και τη συνολική πνευματική κατάσταση της Κίνας στα γραπτά μου. Γράφω για τις σκοτεινές, τραγικές πραγματικότητες και το συντριπτικό σκοτάδι όλων αυτών».
Ο αγώνας για την ελευθερία
Το 2021, η Ντενγκ δημοσίευσε ένα μυθιστόρημα με τίτλο «A World Without Souls» (Ένας κόσμος χωρίς ψυχές).
Το μυθιστόρημα ακολουθεί ένα νεαρό κορίτσι σε έναν δυστοπικό κόσμο απογυμνωμένο από την ελευθερία και το πνεύμα. Εν μέσω προσωπικών τραγωδιών, ξεκινά μια μυστικιστική περιπέτεια με τον παιδικό της φίλο. Οι αγώνες τους για επιβίωση και η αναζήτηση λύτρωσης αντικατοπτρίζουν τη σκληρή πραγματικότητα της σύγχρονης κινεζικής κοινωνίας υπό το ΚΚΚ, προσφέροντας έναν βαθύ προβληματισμό για έναν κόσμο σε αναταραχή.
Παρά τους κινδύνους, η Ντενγκ δεν έχασε ποτέ τον στόχο της: να γίνει μια φωνή που να υπερβαίνει την εποχή της και να γράψει μυθιστορήματα που να αποτυπώνουν τη μοναδική της οπτική.
«Τώρα, σκοπεύω να συνεχίσω να σκέφτομαι πώς θα φτάσω σε ένα ασφαλέστερο μέρος», είπε η Ντενγκ, με την αποφασιστικότητά της να παραμένει ακλόνητη παρά τις αντιξοότητες. «Χωρίς τις ζωές μας, πώς μπορούμε να επιδιώξουμε την ελευθερία;»
Το βάρος της αβεβαιότητας τη βαραίνει, αλλά η Ντενγκ παραμένει ακλόνητη στη δέσμευσή της για την αλήθεια και την ελευθερία.
Διατηρώντας την πίστη
Στις πιο σκοτεινές στιγμές της, η Ντενγκ αντλεί δύναμη από τη χριστιανική της πίστη – μια πίστη που την έχει καθοδηγήσει στις πιο δύσκολες στιγμές και της έχει δώσει το κουράγιο να συνεχίσει. Το ταξίδι της προς τον χριστιανισμό ήταν σταδιακό, διαμορφωμένο από χρόνια αναζήτησης πνευματικής καθοδήγησης. Αλλά στην Κίνα, η ανοιχτή άσκηση του χριστιανισμού ενέχει σοβαρούς κινδύνους.
Η Ντενγκ μεγάλωσε με βουδιστικές διδασκαλίες. Οι παραδοσιακές κινεζικές πεποιθήσεις διαμόρφωσαν την κοσμοθεωρία της μέχρι το 2020. Τα προηγούμενα έργα της συχνά αντανακλούσαν αυτή τη βαθιά ριζωμένη πίστη στο βουδισμό.
Καθώς συνέχισε να γράφει και να εξερευνά διαφορετικές ιδέες, η οπτική της άλλαξε. Και μέχρι το 2021, είχε γίνει χριστιανή. Μετά από αυτό, η Ντενγκ είπε ότι «δεν τολμούσε να το πει στους άλλους» από φόβο μήπως τη δουν να προσεύχεται. Στη γενέτειρά της, την κομητεία Λίνγκσαν στην επαρχία Γκουανγκσί στη νότια Κίνα, μια χριστιανική εκκλησία είχε κατεδαφιστεί, πιθανότατα λόγω διώξεων. «Όταν προσπάθησα να τη βρω, είχε εξαφανιστεί», θυμήθηκε. Αν και υπήρχαν φήμες για υπόγειες εκκλησίες, είπε ότι δεν μπορούσε να έρθει σε επαφή μαζί τους.
Στην Κίνα, η χριστιανική πίστη βρίσκεται επίσης υπό τον έλεγχο του ΚΚΚ. Είπε ότι οι διαδικτυακές της αναρτήσεις που ενσωματώνουν τη χριστιανική της πίστη μπλοκαρίστηκαν. Είπε ότι έλαβε ακόμη και μήνυμα από τη διαδικτυακή αστυνομία που τη ρωτούσε αν είχε διαπιστευτήρια από μια χριστιανική εκκλησία.
«Ουσιαστικά μου έλεγαν ότι έπρεπε να γίνω μέλος της ελεγχόμενης από το κράτος εκκλησίας και να πάρω άδεια, αλλιώς δεν θα με άφηναν να κάνω αναρτήσεις», πρόσθεσε.
Παρά τις προκλήσεις, η πίστη της Ντενγκ παραμένει η άγκυρα της. «Ό,τι κάνω καθοδηγείται από τον Θεό, όπως η απόδρασή μου από το ΚΚΚ», δήλωσε. «Παρά την απομάκρυνση από την Ταϊβάν και την αντιμετώπιση πολλών δυσκολιών, εξακολουθούμε να βλέπουμε το χέρι του Θεού στη ζωή μας. Αυτό μας έχει φέρει κάποια γαλήνη στο μυαλό».
«Πιστεύαμε ότι μπορεί να περάσουμε όλη μας τη ζωή παγιδευμένοι εκεί. Αλλά μετά από προσευχή, ο Θεός μου αποκάλυψε ότι πρέπει να φύγω από την Κίνα για χάρη του παιδιού μου», πρόσθεσε.
Αυτή η αίσθηση του σκοπού κρατάει την Ντενγκ συγκεντρωμένη στο μέλλον, ακόμη και όταν περνάει τη ζωή της στην εξορία. Είναι αποφασισμένη να συνεχίσει να αγωνίζεται για μια καλύτερη ζωή για την οικογένειά της. Ελπίζει να βρει ένα ασφαλές καταφύγιο σε μια δυτική δημοκρατία, όπου θα μπορέσουν να σταματήσουν να τρέχουν.
Ξέρει ότι η ικανότητά της να γράφει και να σκέφτεται ελεύθερα θα περιορίζεται σημαντικά όσο βρίσκονται σε φυγή, αλλά η παραίτηση δεν αποτελεί επιλογή.
«Δεν μου αρέσει να ακολουθώ τάσεις ή να γράφω πράγματα που είναι ίδια με τα άλλα. Θέλω να εκφράσω την ατομικότητά μου μέσα από τα μυθιστορήματά μου, να γράψω κάτι πραγματικά μοναδικό», δήλωσε.
Μια έρευνα σε 141 χώρες διαπίστωσε ότι πάνω από το 52% των ερωτηθέντων «αναμένουν σοβαρό κίνδυνο από το πόσιμο νερό μέσα στα επόμενα δύο χρόνια», σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Nature Communications, ανέλυσε δεδομένα από περισσότερους από 148.000 ενήλικες από την παγκόσμια δημοσκόπηση κινδύνου του 2019 του Ιδρύματος Lloyd’s Register Foundation.
Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Northwestern και το UNC διαπίστωσαν ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρά το γεγονός ότι πάνω από το 97% του πληθυσμού έχει πρόσβαση σε καθαρό νερό, περίπου το 40% των ανθρώπων αναμένει να υποστεί πρόβλημα υγείας.
Το χαμηλότερο ποσοστό αναφέρθηκε στη Σιγκαπούρη (0,9 τοις εκατό) και το υψηλότερο στη Ζάμπια (54,3 τοις εκατό).
Τα ευρήματα έδειξαν ότι η πρόσβαση σε καθαρό νερό δεν έχει να κάνει με την κατασκευή περισσότερων υποδομών, «αλλά πολύ περισσότερο με τις αντιλήψεις του κοινού για την ασφάλεια και την εμπιστοσύνη», δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Τζόσουα Ν. Μίλερ, μεταδιδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας.
Αλλά η αντίληψη των ανθρώπων μπορεί να μην είναι λανθασμένη, είπε.
Αντίληψη εναντίον Πραγματικότητας
Το μεγάλο ερώτημα με το εύρημα είναι αν οι αντιλήψεις των ανθρώπων είναι αληθινές, δήλωσε ο Μίλερ.
Επισημαίνει μια πρόσφατη έκθεση που δημοσιεύθηκε στο Science από Ελβετούς ερευνητές, η οποία εκτιμά ότι 4,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό.
«Αρχικά πιστεύαμε ότι ήταν περίπου 2,2 δισεκατομμύρια, αλλά καθώς οι άνθρωποι άρχισαν να συγκεντρώνουν περισσότερα δεδομένα και να προσπαθούν να κάνουν νέες εκτιμήσεις για την ποιότητα του νερού […] τώρα έχει διπλασιαστεί […] Έτσι, αυτό μου υποδηλώνει ότι οι αντιλήψεις των ανθρώπων είναι ήδη μπροστά από το πού βρισκόμαστε στον κόσμο της ποιότητας του νερού», δήλωσε ο Μίλερ.
«Οι άνθρωποι έχουν μια καλή αίσθηση μέσω της γεύσης και της όσφρησης και των ιστορικών εμπειριών από την εμπειρία προβλήματος από το νερό, γνωρίζοντας αν είναι ασφαλές ή όχι να πίνουν νερό.»
Από την άλλη πλευρά, ο Μίλερ τόνισε ότι οι αντιλήψεις των ανθρώπων οδηγούν σε συμπεριφορές που διαμορφώνουν τις αποφάσεις και τα αποτελέσματα για την υγεία τους.
«Όταν δεν εμπιστευόμαστε το νερό της βρύσης, αγοράζουμε συσκευασμένο νερό, το οποίο είναι εξαιρετικά ακριβό και επιβαρύνει το περιβάλλον- πίνουμε σόδα ή άλλα ζαχαρούχα ποτά, τα οποία είναι σκληρά για τα δόντια και τη γραμμή της μέσης- και καταναλώνουμε πολύ επεξεργασμένα έτοιμα τρόφιμα ή πηγαίνουμε σε εστιατόρια για να αποφύγουμε το μαγείρεμα στο σπίτι, το οποίο είναι λιγότερο υγιεινό και πιο ακριβό», δήλωσε η Σέρα Λ. Γιανγκ, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, σε δελτίο Τύπου.
«Τα άτομα που αυτοαναφέρουν ότι εκτίθενται σε μη ασφαλές νερό βιώνουν μεγαλύτερο ψυχολογικό στρες […] και διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο κατάθλιψης από ό,τι εκείνα που δεν το κάνουν», έγραψαν οι συγγραφείς στη μελέτη τους.
Διαφθορά, ο μεγαλύτερος παράγοντας
Η μελέτη του Nature Communications έδειξε ότι η αντίληψη του κοινού για τη διαφθορά είναι ο ισχυρότερος παράγοντας πρόβλεψης για τους κινδύνους από το πόσιμο νερό.
Αρκετοί παράγοντες μπορούν να εξηγήσουν γιατί οι διάφορες χώρες έχουν διαφορετικά ποσοστά πρόβλεψης του κινδύνου.
Μεταξύ αυτών, η αντίληψη του κοινού για τη διαφθορά είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας, σύμφωνα με τη μελέτη, που αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 50% των διαφορών μεταξύ των χωρών.
Επιπλέον, οι χώρες που είναι διεφθαρμένες τείνουν επίσης να διαθέτουν λιγότερο καθαρό νερό και να επενδύουν λιγότερο στις κοινότητες και τις υποδομές τους, δήλωσε ο Μίλερ.
Ωστόσο, η γνώμη των ανθρώπων για την κυβέρνηση δεν μπορεί να εξηγήσει όλες τις διαφορές.
Οι συγγραφείς διαπίστωσαν επίσης ότι τα δύο τρίτα των ατόμων που αναμένουν να υποστούν πρόβλημα υγείας από το νερό τα επόμενα δύο χρόνια δήλωσαν ότι η κυβέρνησή τους έκανε «καλή δουλειά» όσον αφορά την εγγύηση ασφαλούς πόσιμου νερού.
Άλλοι σημαντικοί παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν το ποσοστό πρόβλεψης προβλήματος μιας χώρας περιλαμβάνουν ένα υψηλό ποσοστό ατόμων που έχουν υποστεί πρόβλημα υγείας από το πόσιμο νερό και ή ένα υψηλό ποσοστό θανάτων που συνδέονται με το πόσιμο νερό.
Αυξανόμενες ανησυχίες για το νερό
Σε ατομικό επίπεδο, οι γυναίκες, οι μορφωμένοι και οι άνθρωποι που ανέφεραν οικονομικές δυσκολίες είχαν την τάση να αναμένουν πρόβλημα υγείας από το πόσιμο νερό.
«Νομίζω ότι οι άνθρωποι ευαισθητοποιούνται όλο και περισσότερο για τα ζητήματα του νερού και άλλες περιβαλλοντικές απειλές», δήλωσε ο Μίλερ.
«Είναι απλά η μία έκθεση μετά την άλλη για τη δεινή κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε», δήλωσε ο Μίλερ, απαριθμώντας τις αυξημένες πλημμύρες, τις ξηρασίες, την απορροή, τη μόλυνση και τα ακραία καιρικά φαινόμενα που μολύνουν και καταστρέφουν τις υποδομές ύδρευσης.
Παρά την εκτεταμένη επεξεργασία και τον καθαρισμό του νερού για την απομάκρυνση των ρύπων, κάποια υπολείμματα παραμένουν.
Ταυτόχρονα, οι ερευνητές βρίσκουν νέες χημικές ουσίες και ουσίες στην παροχή νερού που μπορεί να εγκυμονούν κινδύνους για την υγεία, οι οποίες απαιτούν περισσότερες μελέτες και τη θέσπιση νέων κανονισμών.
«Δεν θέλω να κακολογήσω τους παρόχους υπηρεσιών κοινής ωφέλειας στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι πραγματικά δύσκολο», δήλωσε ο Μίλερ. «Κάθε φορά που επιβάλλουμε έναν νέο περιορισμό ή ένα νέο όριο στο οποίο πρέπει να επιτύχουν την ποιότητα του νερού, αυτό σημαίνει μεγαλύτερο κόστος και είτε πρέπει να ζητήσουν από τους καταναλωτές να πληρώσουν περισσότερα είτε δεν πρόκειται να ανταποκριθούν στις κατευθυντήριες γραμμές. Και νομίζω ότι αυτή είναι η συνεχής ένταση που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση με τη θέσπιση νέων κανονισμών και γι’ αυτό μερικές φορές είναι πραγματικά αργή».
Αν και η έρευνα μπορεί να βρει μολυσματικές ουσίες που είναι δυνητικά επιβλαβείς, είναι δύσκολο για την κυβέρνηση να προβεί σε νέους κανονισμούς λόγω των επιπτώσεων στο κόστος.
«Πρέπει πραγματικά να υπολογίσουμε την αξία του νερού και το πόσο είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε γι’ αυτό», δήλωσε ο Μίλερ. «Υπάρχει ένας αυξανόμενος κατάλογος μολυσματικών παραγόντων για τους οποίους ανησυχούμε δυνητικά, και υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα αποδείξεων σχετικά με το πόσο επιβλαβείς είναι και σε ποιο όριο. Νομίζω, λοιπόν, ότι απαιτείται πολύ ξεκάθαρο μήνυμα για τη δημόσια υγεία σχετικά με το τι υπάρχει στο νερό μας και αν είναι επιβλαβές ή όχι».
Τα όπλα τελευταίας τεχνολογίας που λειτουργούν με τεχνητή νοημοσύνη αναδεικνύονται σε παγκόσμιο κίνδυνο για την ασφάλεια, ιδίως στα χέρια του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ), σύμφωνα με αρκετούς εμπειρογνώμονες.
Πρόθυμο να ξεπεράσει στρατιωτικά τις Ηνωμένες Πολιτείες, το ΚΚΚ είναι απίθανο να προσέξει τα μέτρα προστασίας γύρω από τις φονικές τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης, οι οποίες είναι όλο και πιο επικίνδυνες από μόνες τους, υποστήριξαν οι εμπειρογνώμονες. Η φύση της τεχνολογίας είναι επιρρεπής στο να τροφοδοτεί κάποιες από τις χειρότερες τάσεις του καθεστώτος και της ανθρώπινης ψυχής γενικότερα, προειδοποίησαν.
«Οι επιπτώσεις είναι αρκετά δραματικές. Και μπορεί να είναι εφάμιλλες της πυρηνικής επανάστασης», δήλωσε ο Μπράντλεϊ Θέιερ (Bradley Thayer), ανώτερος συνεργάτης του Κέντρου Πολιτικής Ασφάλειας, ειδικός σε θέματα στρατηγικής αξιολόγησης της Κίνας και συνεργάτης των Epoch Times.
Ρομπότ-φονιάδες
Η ανάπτυξη αυτόνομων όπλων με τεχνητή νοημοσύνη εξελίσσεται δυστυχώς με ταχείς ρυθμούς, σύμφωνα με τον Αλεξάντερ Ντε Ρίντερ (Alexander De Ridder), έναν προγραμματιστή τεχνητής νοημοσύνης και συνιδρυτή της Ink, μιας εταιρείας μάρκετινγκ τεχνητής νοημοσύνης.
«Γίνονται γρήγορα πιο αποδοτικά και πιο αποτελεσματικά», δήλωσε στους Epoch Times, προσθέτοντας ότι «δεν βρίσκονται στο σημείο όπου μπορούν να αντικαταστήσουν τους ανθρώπους».
Τα αυτόνομα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τανκς, πλοία και υποβρύχια έχουν γίνει πραγματικότητα μαζί με πιο εξωτικές μορφές, όπως τα τετράποδα ρομποτικά σκυλιά, που είναι ήδη οπλισμένα με πολυβόλα στην Κίνα.
Ακόμη και ανθρωποειδή ρομπότ με τεχνητή νοημοσύνη -το υλικό του τρόμου της επιστημονικής φαντασίας- βρίσκονται σε παραγωγή. Βέβαια, εξακολουθούν να είναι μάλλον αδέξια στον πραγματικό κόσμο, αλλά δεν θα είναι για πολύ, πρότεινε ο Ντε Ρίντερ.
«Οι δυνατότητες για τέτοια ρομπότ εξελίσσονται γρήγορα», είπε.
Μόλις αποκτήσουν αγοραία χρησιμότητα και αξιοπιστία, η Κίνα είναι πιθανό να στρέψει τις κατασκευαστικές της δυνάμεις στη μαζική παραγωγή τους, σύμφωνα με τον Ντε Ρίντερ.
«Η αγορά θα κατακλυστεί από ανθρωποειδή ρομπότ και στη συνέχεια θα εξαρτηθεί από τον προγραμματισμό το πώς θα χρησιμοποιηθούν.»
Αυτό θα σήμαινε και στρατιωτική χρήση.
«Είναι κατά κάποιον τρόπο αναπόφευκτο», είπε.
Τέτοιες μηχανές με τεχνητή νοημοσύνη είναι πολύ αποτελεσματικές στην επεξεργασία εικόνων για να διακρίνουν αντικείμενα -για παράδειγμα, να εντοπίζουν έναν άνθρωπο με τους οπτικούς αισθητήρες τους, εξήγησε ο Τζέιμς Τσιου (James Qiu), ειδικός σε θέματα τεχνητής νοημοσύνης, ιδρυτής του Ινστιτούτου Ερευνών GIT και πρώην CTO της FileMaker.
Αυτό καθιστά τα ρομπότ τεχνητής νοημοσύνης πολύ καλά στη στόχευση.
«Είναι μια πολύ αποτελεσματική μηχανή θανάτου», είπε.
Ένας αξιωματικός της Καμπότζης επιθεωρεί μη επανδρωμένα αεροσκάφη και ένα ρομποτικό σκύλο μάχης εξοπλισμένο με πολυβόλο, τα οποία επιδεικνύονται σε Κινέζους στρατιώτες κατά τη διάρκεια κοινής άσκησης σε βάση της στρατιωτικής αστυνομίας στην επαρχία Kampong Chhnang της Καμπότζης, στις 16 Μαΐου 2024. (Tang Chhin Sothytang Chhin Sothy/AFP μέσω Getty Images)
Στρατηγοί τεχνητής νοημοσύνης
Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, πολλά έθνη εργάζονται σε συστήματα τεχνητής νοημοσύνης που είναι ικανά να ενημερώνουν και να συντονίζουν αποφάσεις στο πεδίο της μάχης – ουσιαστικά ενεργώντας ως ηλεκτρονικοί στρατηγοί, σύμφωνα με τον Τζέισον Μα (Jason Ma), επικεφαλής έρευνας δεδομένων σε πολυεθνική εταιρεία Fortune 500. Ζήτησε να μην αποκαλύψει το όνομα της εταιρείας του, για να μην δημιουργηθεί η εντύπωση ότι μιλάει εκ μέρους της.
Ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός της Κίνας (People’s Liberation Army- PLA) διεξήγαγε πρόσφατα ασκήσεις μάχης στις οποίες μια τεχνητή νοημοσύνη τέθηκε απευθείας υπό τη διοίκηση, και ο στρατός των ΗΠΑ έχει επίσης προγράμματα σε αυτόν τον τομέα, δήλωσε ο Μα.
«Είναι ένα πολύ ενεργό θέμα έρευνας και ανάπτυξης», είπε.
Η ανάγκη είναι προφανής: οι αποφάσεις στο πεδίο της μάχης ενημερώνονται από έναν συγκλονιστικά μεγάλο όγκο δεδομένων, από το ιστορικό πλαίσιο και τις πληροφορίες του παρελθόντος, έως τα δορυφορικά δεδομένα σχεδόν σε πραγματικό χρόνο, έως την πιο λεπτομερή εισροή πληροφοριών από κάθε κάμερα, μικρόφωνο και οποιονδήποτε αισθητήρα στο πεδίο. Είναι πολύ δύσκολο για τους ανθρώπους να επεξεργαστούν τέτοιες διαφορετικές και ογκώδεις ροές δεδομένων, είπε.
«Όσο πιο πολύπλοκος είναι ο πόλεμος, τόσο πιο σημαντικό μέρος γίνεται το πως μπορείτε να ενσωματώσετε γρήγορα, να συνοψίσετε όλες αυτές τις πληροφορίες για να πάρετε τη σωστή απόφαση, μέσα σε δευτερόλεπτα, ή ακόμη και σε κλάσματα του δευτερολέπτου», είπε.
Αποσταθεροποίηση
Τα όπλα τεχνητής νοημοσύνης επαναπροσδιορίζουν ήδη τον πόλεμο, αλλά οι ειδικοί που μίλησαν στους Epoch Times συμφώνησαν ότι οι συνέπειες θα είναι πολύ ευρύτερες. Η τεχνολογία καθιστά τον κόσμο όλο και πιο ασταθή, δήλωσε ο Θέιερ.
Στο πιο στοιχειώδες επίπεδο, η στόχευση των όπλων με τεχνητή νοημοσύνη θα διευκολύνει κατά πάσα πιθανότητα την κατάρριψη διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων, τον εντοπισμό και την καταστροφή υποβρυχίων και την κατάρριψη βομβαρδιστικών μεγάλου βεληνεκούς. Αυτό θα μπορούσε να εξουδετερώσει τις δυνατότητες της πυρηνικής τριπλέτας των ΗΠΑ, επιτρέποντας στους αντιπάλους να «κλιμακώσουν πέρα από το πυρηνικό επίπεδο» χωρίς αντίποινα, είπε.
«Η τεχνητή νοημοσύνη θα επηρέαζε κάθε ένα από αυτά τα στοιχεία, τα οποία αναπτύξαμε και κατανοήσαμε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ως απολύτως απαραίτητα για μια σταθερή σχέση πυρηνικής αποτροπής», είπε.
«Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, υπήρχε μια ευρεία κατανόηση ότι ο συμβατικός πόλεμος μεταξύ πυρηνικών δυνάμεων δεν ήταν εφικτός.[…] Η τεχνητή νοημοσύνη υπονομεύει αυτό, διότι εισάγει την πιθανότητα συμβατικής σύγκρουσης μεταξύ δύο πυρηνικών κρατών.»
Οι Φρουροί της Επανάστασης του Ιράν πυροδοτούν δοκιμαστικούς πυραύλους κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης των στρατιωτικών ασκήσεων στην κεντρική έρημο έξω από την πόλη Qom, στις 2 Νοεμβρίου 2006. (Fars News/AFP μέσω Getty Images)
«Η τεχνητή νοημοσύνη επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό το πεδίο της μάχης, αλλά δεν είναι ακόμη καθοριστική.»
Εάν οι δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης έφταναν «στο αποτέλεσμα ενός πυρηνικού πολέμου χωρίς τη χρήση πυρηνικών όπλων», θα καθόταν ο κόσμος πάνω σε μια πυριτιδαποθήκη, είπε.
«Αν αυτό είναι δυνατό, και είναι αρκετά πιθανό ότι είναι δυνατό, τότε αυτή είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη και αποσταθεροποιητική κατάσταση, επειδή υποχρεώνει κάποιον, που είναι αποδέκτης μιας επίθεσης, να προχωρήσει πρώτος – όχι να υπομείνει την επίθεση, αλλά να επιτεθεί.»
Στο λεξικό των πολεμικών επιχειρήσεων, η έννοια ονομάζεται «περιορισμός της ζημίας», είπε. «Δεν θέλεις ο άλλος να πάει πρώτος, γιατί θα πληγωθείς άσχημα. Οπότε πηγαίνεις εσύ πρώτος. Και αυτό θα είναι εξαιρετικά αποσταθεροποιητικό στη διεθνή πολιτική».
Τα ρομπότ-φονιάδες και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη δεν είναι η μόνη αιτία ανησυχίας. Θα μπορούσαν να αναπτυχθούν διάφορα μη συμβατικά όπλα τεχνητής νοημοσύνης, όπως ένα για την ανεύρεση τρωτών σημείων σε κρίσιμες υποδομές, όπως το ηλεκτρικό δίκτυο ή τα συστήματα ύδρευσης.
Ο έλεγχος της εξάπλωσης τέτοιων τεχνολογιών είναι ένα δύσκολο έργο, δεδομένου ότι η ίδια η τεχνητή νοημοσύνη είναι απλώς ένα κομμάτι λογισμικού. Ακόμη και τα μεγαλύτερα μοντέλα χωράνε σε έναν κανονικό σκληρό δίσκο και μπορούν να τρέξουν σε μια μικρή μονάδα διακομιστών. Απλά αλλά ολοένα και πιο θανατηφόρα όπλα τεχνητής νοημοσύνης, όπως τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη-φονιάδες, μπορούν να αποστέλλονται τμηματικά χωρίς να προκαλούν συναγερμό.
«Τόσο τα κάθετα όσο και τα οριζόντια κίνητρα διάδοσης είναι τεράστια και είναι εύκολο να γίνει», δήλωσε ο Θέιειρ.
Ο Ντε Ρίντερ επεσήμανε ότι το κινεζικό κράτος θέλει να θεωρείται υπεύθυνο στην παγκόσμια σκηνή.
Αλλά αυτό δεν έχει εμποδίσει το ΚΚΚ να προμηθεύει όπλα ή να βοηθά τα εξοπλιστικά προγράμματα άλλων καθεστώτων και ομάδων που δεν περιορίζονται τόσο πολύ από άποψη φήμης, σημείωσαν άλλοι ειδικοί.
Για παράδειγμα, το ΚΚΚ θα μπορούσε να προμηθεύσει αυτόνομα όπλα σε τρομοκρατικές ομάδες προκειμένου να δεσμεύσει τον αμερικανικό στρατό με ατελείωτες ασύμμετρες συγκρούσεις. Το καθεστώς θα μπορούσε ακόμη και να κρατήσει τις αποστάσεις του προμηθεύοντας απλώς τα εξαρτήματα, αφήνοντας πληρεξούσιους να συναρμολογήσουν τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, όπως οι Κινέζοι προμηθευτές παρέχουν πρόδρομες ουσίες φαιντανύλης στα μεξικανικά καρτέλ και τα αφήνουν να κατασκευάζουν, να μεταφέρουν και να πωλούν τα ναρκωτικά.
Το ΚΚΚ έχει μακρά ιστορία στην παροχή βοήθειας στα ιρανικά εξοπλιστικά προγράμματα, ενώ το Ιράν με τη σειρά του προμηθεύει όπλα σε τρομοκρατικές ομάδες στην περιοχή.
«Θα υπήρχε μικρό αντικίνητρο για το Ιράν να το κάνει αυτό», δήλωσε ο Θέιερ.
Aνθρώπινη αλληλεπίδραση
Είναι γενικά αποδεκτό, τουλάχιστον στις Ηνωμένες Πολιτείες και μεταξύ των συμμάχων τους, ότι η πιο κρίσιμη δικλείδα ασφαλείας κατά της καταστροφής που προκαλούν τα όπλα τεχνητής νοημοσύνης είναι η διατήρηση ενός ανθρώπου στον έλεγχο των σημαντικών αποφάσεων, ιδίως της χρήσης θανατηφόρας βίας.
Ένας στρατιωτικός χειριστής εκτοξεύει ένα πολωνικό αναγνωριστικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος κατά τη διάρκεια δοκιμαστικών πτήσεων στην περιοχή του Κιέβου στην Ουκρανία στις 2 Αυγούστου 2022. (Sergei Supinsky/AFP μέσω Getty Images)
«Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να επιτραπεί σε οποιαδήποτε μηχανή αυτόνομα, ανεξάρτητα, να αφαιρέσει μια ανθρώπινη ζωή – ποτέ», δήλωσε ο Ντε Ρίντερ.
Η αρχή αυτή αναφέρεται συνήθως με τη φράση «ανθρώπινη αλληλεπίδραση».
«Ο άνθρωπος έχει συνείδηση και πρέπει να ξυπνάει το πρωί με τύψεις και τις συνέπειες αυτού που έκανε, ώστε να μπορεί να μάθει από αυτό και να μην επαναλάβει φρικαλεότητες», δήλωσε ο Ντε Ρίντερ.
Ορισμένοι από τους εμπειρογνώμονες επεσήμαναν, ωστόσο, ότι η αρχή αυτή ήδη διαβρώνεται από τη φύση της μάχης που μετασχηματίζεται από τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης.
Στον πόλεμο της Ουκρανίας, για παράδειγμα, ο ουκρανικός στρατός έπρεπε να εξοπλίσει τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη του με κάποιο βαθμό αυτονομίας για να οδηγηθούν στους στόχους τους, επειδή η επικοινωνία τους με τους ανθρώπινους χειριστές παρεμποδίζονταν από τον ρωσικό στρατό.
Τέτοια μη επανδρωμένα αεροσκάφη λειτουργούν μόνο με απλούστερη τεχνητή νοημοσύνη, δήλωσε ο Μα, δεδομένης της περιορισμένης ισχύος του ενσωματωμένου υπολογιστή του μη επανδρωμένου αεροσκάφους. Αλλά αυτό μπορεί σύντομα να αλλάξει, καθώς τόσο τα μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης όσο και οι υπολογιστές γίνονται ταχύτεροι και πιο αποτελεσματικοί.
Η Apple εργάζεται ήδη πάνω σε μια τεχνητή νοημοσύνη που θα μπορούσε να τρέχει σε ένα τηλέφωνο. «Είναι πολύ πιθανό στο μέλλον να τοποθετηθεί σε ένα μικρό τσιπ», είπε.
Ο Ντε Ρίντερ επεσήμανε ότι ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος που πυροβολεί ένα άλλο μη επανδρωμένο αεροσκάφος από μόνο του θα ήταν ηθικά αποδεκτό. Αλλά αυτό θα μπορούσε να εξαπολύσει πολλούς αυτόνομους πυροβολισμούς σε ένα πεδίο μάχης όπου μπορεί να υπάρχουν και άνθρωποι, ανοίγοντας την πόρτα σε ανυπολόγιστες παράπλευρες απώλειες.
Στρατιωτικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη της Νότιας Κορέας πετούν σε σχηματισμό κατά τη διάρκεια κοινής στρατιωτικής άσκησης των ΗΠΑ και της Νότιας Κορέας στο πεδίο εκπαίδευσης Seungjin Fire στο Pocheon της Νότιας Κορέας, στις 25 Μαΐου 2023. (Yelim Lee/AFP μέσω Getty Images)
Χωρίς κανόνες
Όποιες διασφαλίσεις για την τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να είναι εφικτές, το ΚΚΚ είναι απίθανο να τις τηρήσει ούτως ή άλλως, συμφώνησαν οι περισσότεροι από τους εμπειρογνώμονες.
«Δεν βλέπω πραγματικά ότι θα υπάρξουν οποιαδήποτε πλαίσια για την Κίνα που θα πρέπει να είναι προσεκτική», δήλωσε ο Μα. «Ό,τι είναι εφικτό, θα το κάνουν».
«Η ιδέα ότι η Κίνα θα περιοριστεί στη χρήση του είναι κάτι που δεν βλέπω να γίνεται», δήλωσε ο Τζέιμς Φέινελ (James Fanell). «Θα προσπαθήσουν να το εκμεταλλευτούν και να είναι σε θέση να το εκμεταλλευτούν ταχύτερα από ό,τι εμείς».
Η αρχή της «ανθρώπινης αλληλεπίδρασης» θα μπορούσε απλώς να επανερμηνευτεί ώστε να ισχύει για «ένα μεγαλύτερο, ολόκληρο επίπεδο μάχης» αντί για «το ατομικό επίπεδο βολής», δήλωσε ο Μα.
Αλλά μόλις κάποιος αποδεχτεί ότι η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να αρχίσει να «πυροβολεί» μόνη της σε ορισμένες περιπτώσεις, η αρχή του ανθρώπινου ελέγχου γίνεται εύπλαστη, δήλωσε ο Φέινελ.
«Αν είστε πρόθυμοι να το αποδεχτείτε αυτό σε τακτικό επίπεδο, ποιος μπορεί να πει ότι δεν θα το πάτε μέχρι το ανώτατο επίπεδο του πολέμου;», είπε.
«Είναι η φυσική εξέλιξη μιας τέτοιας τεχνολογίας και δεν είμαι σίγουρος τι μπορούμε να κάνουμε για να τη σταματήσουμε. Δεν είναι σαν να πρόκειται να έχετε έναν κώδικα δεοντολογίας που να λέει στον πόλεμο, [ας τηρούμε] τους κανόνες του Μαρκήσιου του Κουίνσμπερυ για την πυγμαχία. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί».
Ακόμη και αν οι άνθρωποι διατηρούν τον έλεγχο των μακροσκοπικών αποφάσεων, όπως το αν θα ξεκινήσει μια συγκεκριμένη αποστολή, η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί εύκολα να κυριαρχήσει στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Ο κίνδυνος δεν θα ήταν μια τεχνητή νοημοσύνη με κακές επιδόσεις, αλλά μάλλον μια τεχνητή νοημοσύνη που λειτουργεί τόσο καλά ώστε να εμπνέει εμπιστοσύνη στους ανθρώπινους χειριστές.
Ο Ντε Ρίντερ αντιμετώπισε με σκεπτικισμό τις προβλέψεις για την υπερ-ευφυή τεχνητή νοημοσύνη (superintelligent A.I.) που ξεπερνά κατά πολύ τις ανθρώπινες ικανότητες. Ωστόσο, αναγνώρισε ότι η τεχνητή νοημοσύνη ξεπερνά τον άνθρωπο σε ορισμένα σημεία, ιδίως στην ταχύτητα- μπορεί να επεξεργαστεί βουνά δεδομένων και να βγάλει συμπέρασμα σχεδόν αμέσως.
Και είναι πρακτικά αδύνατο να καταλάβουμε πώς ακριβώς μια τεχνητή νοημοσύνη καταλήγει στα συμπεράσματά της, σύμφωνα με τους Μα και Τσιου.
Ο Ντε Ρίντερ δήλωσε ότι ο ίδιος και άλλοι εργάζονται πάνω σε τρόπους περιορισμού της τεχνητής νοημοσύνης σε μια ροή εργασίας που μοιάζει με την ανθρώπινη, έτσι ώστε τα επιμέρους βήματα της συλλογιστικής της να είναι πιο ευδιάκριτα.
Αλλά δεδομένου του απίστευτου όγκου των δεδομένων που εμπλέκονται, θα ήταν αδύνατο για την τεχνητή νοημοσύνη να εξηγήσει πώς κάθε πληροφορία λαμβάνεται υπόψη στη συλλογιστική της χωρίς να καταβάλει τον χειριστή, δήλωσε ο Μα.
«Εάν ο ανθρώπινος χειριστής γνωρίζει σαφώς ότι αυτή είναι μια απόφαση [που παράγεται] αφού η τεχνητή νοημοσύνη επεξεργάστηκε τεράστιους όγκους δεδομένων, δεν θα έχει πραγματικά το θάρρος να την ανατρέψει στις περισσότερες περιπτώσεις. Οπότε υποθέτω, ναι, θα είναι τυπική διαδικασία», δήλωσε.
«Η ‘ανθρώπινη αλληλεπίδραση’ είναι ένα άνετο είδος φράσης, αλλά στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι θα εγκαταλείψουν γρήγορα τον έλεγχο».
Ένας στρατιωτικός χειριστής εργάζεται επί του αεροσκάφους περιπολίας Atlantique 2 του γαλλικού πολεμικού ναυτικού σε αποστολή πάνω από τη Βαλτική Θάλασσα στις 16 Ιουνίου 2022. (Fred Tanneau/AFP μέσω Getty Images)
Δημόσια πίεση
Όλοι οι εμπειρογνώμονες συμφώνησαν ότι η δημόσια πίεση είναι πιθανό να περιορίσει την ανάπτυξη και τη χρήση όπλων τεχνητής νοημοσύνης, τουλάχιστον στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Μα ανέφερε το παράδειγμα της Google που τερμάτισε ένα αμυντικό συμβόλαιο λόγω των αντιρρήσεων του προσωπικού της. Ωστόσο, δεν μπορούσε να φανταστεί μια ανάλογη κατάσταση στην Κίνα.
Ο Τσιου συμφώνησε. «Οτιδήποτε εντός της Κίνας είναι ένας πόρος που το ΚΚΚ μπορεί να αξιοποιήσει», είπε. «Δεν μπορείτε να πείτε, ‘Ω, αυτή είναι μια ιδιωτική εταιρεία’. Δεν υπάρχει ιδιωτική εταιρεία αυτή καθαυτή [στην Κίνα]».
Ακόμη και το ΚΚΚ δεν μπορεί να απαλλαγεί εντελώς από το δημόσιο αίσθημα, δήλωσε ο Ντε Ρίντερ.
«Η κυβέρνηση μπορεί να επιβιώσει μόνο αν ο πληθυσμός θέλει να συνεργαστεί», είπε.
Αλλά δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι ο κινεζικός πληθυσμός βλέπει τη στρατιωτική χρήση της τεχνητής νοημοσύνης ως επείγουσα ανησυχία. Αντιθέτως, οι εταιρείες και τα πανεπιστήμια στην Κίνα φαίνεται να είναι πρόθυμα να αναλάβουν στρατιωτικά συμβόλαια, δήλωσε ο Μα.
Ο Ντε Ρίντερ ζήτησε «ένα διεθνές ρυθμιστικό πλαίσιο που να μπορεί να επιβληθεί».
Δεν είναι σαφές πώς θα μπορούσαν να επιβληθούν τέτοιοι κανονισμοί έναντι της Κίνας, η οποία έχει μακρά ιστορία άρνησης οποιουδήποτε περιορισμού στη στρατιωτική της ανάπτυξη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν εδώ και καιρό μάταια να φέρουν την Κίνα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για τον πυρηνικό αφοπλισμό. Πρόσφατα, η Κίνα αρνήθηκε ένα αίτημα των ΗΠΑ να εγγυηθεί ότι δεν θα χρησιμοποιήσει την τεχνητή νοημοσύνη για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με πυρηνικά πλήγματα.
Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες ρυθμίσουν τη δική τους ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης, θα μπορούσε να δημιουργήσει μια στρατηγική ευπάθεια, πρότειναν πολλοί εμπειρογνώμονες.
«Αυτοί οι κανονισμοί θα μελετηθούν πολύ καλά από το ΚΚΚ και θα χρησιμοποιηθούν ως εργαλείο επίθεσης», δήλωσε ο Τσιου.
Ακόμη και αν επιτευχθεί κάποια συμφωνία, το ΚΚΚ έχει κακό ιστορικό τήρησης των υποσχέσεων, σύμφωνα με τον Θέιερ.
«Οποιαδήποτε συμφωνία είναι μια κρούστα πίτας φτιαγμένη για να σπάσει», είπε.
Κινέζοι στρατιωτικοί αντιπρόσωποι φθάνουν στην τελευταία συνεδρίαση του 14ου Εθνικού Λαϊκού Κογκρέσου στη Μεγάλη Αίθουσα του Λαού στο Πεκίνο στις 11 Μαρτίου 2024. (Wang Zhao/AFP μέσω Getty Images)
Λύσεις
Ο Ντε Ρίντερ δήλωσε ότι ελπίζει ότι ίσως τα έθνη θα συμβιβαστούν με τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης με λιγότερο καταστροφικούς τρόπους.
«Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορείς να χρησιμοποιήσεις την τεχνητή νοημοσύνη για να πετύχεις τους στόχους σου, οι οποίοι δεν περιλαμβάνουν την αποστολή ενός σμήνους μη επανδρωμένων αεροσκαφών-φονιάδων ο ένας στον άλλον», είπε. «Όταν έρθει η ώρα, κανείς δεν θέλει να συμβούν αυτές οι συγκρούσεις.»
Άλλοι εμπειρογνώμονες δήλωσαν ότι το ΚΚΚ δεν θα είχε πρόβλημα να ξεκινήσει μια τέτοια σύγκρουση – αρκεί να έβλεπε μια σαφή πορεία προς τη νίκη.
«Οι Κινέζοι δεν πρόκειται να περιοριστούν από τους δικούς μας κανόνες», δήλωσε ο Φέινελ. «Θα κάνουν ό,τι χρειάζεται για να κερδίσουν.»
Η εμπιστοσύνη στους «ψιθύρους» ενός «στρατιωτικού συμβούλου» τεχνητής νοημοσύνης, ο οποίος εμπνέει εμπιστοσύνη επεξεργαζόμενος «βουνά» δεδομένων και παράγοντας πειστικά σχέδια μάχης, θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη, καθώς μπορεί να δημιουργήσει ένα όραμα νίκης εκεί που προηγουμένως δεν υπήρχε, σύμφωνα με τον Θέιερ.
«Μπορείτε να καταλάβετε πώς αυτό μπορεί να είναι πολύ ελκυστικό για έναν υπεύθυνο λήψης αποφάσεων, ειδικά για κάποιον που είναι υπερ-επιθετικός, όπως είναι το ΚΚΚ», δήλωσε ο Θέιερ. «Μπορεί να κάνει την επιθετικότητα πιο πιθανή.»
«Υπάρχει μόνο ένας τρόπος να το σταματήσουμε, ο οποίος είναι να είμαστε σε θέση να το νικήσουμε», δήλωσε ο Φέινελ.
Ο Τσακ ντι Κάρο (Chuck de Caro), πρώην σύμβουλος του Γραφείου Αξιολόγησης Δικτύου του Πενταγώνου, κάλεσε πρόσφατα τις Ηνωμένες Πολιτείες να αναπτύξουν ηλεκτρομαγνητικά όπλα που θα μπορούσαν να αχρηστεύσουν τα τσιπ υπολογιστών. Μπορεί ακόμη και να είναι δυνατή η ανάπτυξη ενεργειακών όπλων που θα μπορούσαν να απενεργοποιήσουν ένα συγκεκριμένο είδος τσιπ, έγραψε σε ένα άρθρο του στο Blaze Media.
«Προφανώς, χωρίς λειτουργικά τσιπ, η τεχνητή νοημοσύνη δεν λειτουργεί», έγραψε.
Ένα τσιπ τεχνητής νοημοσύνης που κατασκευάστηκε από την Tongfu Microelectronics παρουσιάζεται κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Συνεδρίου Ημιαγωγών στο Nanjing της Κίνας, στις 19 Ιουλίου 2023. (STR/AFP μέσω Getty Images)
Μια άλλη επιλογή θα μπορούσε να είναι η ανάπτυξη ενός υπερόπλου τεχνητής νοημοσύνης που θα μπορούσε να λειτουργήσει αποτρεπτικά.
«Υπάρχει ένα AI Manhattan Project που κάνουν οι ΗΠΑ που μπορεί να δημιουργήσει το αποτέλεσμα που θα είχαν το Ναγκασάκι και η Χιροσίμα στη ΛΔΚ και το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας, που θα τους έφερνε στη συνειδητοποίηση ότι ‘Εντάξει, ίσως δεν θέλουμε να πάμε εκεί. Πρόκειται για αμοιβαία εξασφαλισμένη καταστροφή;’ Δεν ξέρω. Αλλά αυτό θα [έκανα]», δήλωσε ο Φέινελ.
Αυτό θα μπορούσε να αφήσει τον κόσμο σε μια αντιπαράθεση που μοιάζει με τον Ψυχρό Πόλεμο – δύσκολα μια ιδανική κατάσταση, αλλά πιθανόν να θεωρείται προτιμότερη από την παραίτηση από το στρατιωτικό πλεονέκτημα υπέρ του ΚΚΚ.
«Κάθε χώρα γνωρίζει ότι είναι επικίνδυνο, αλλά κανείς δεν μπορεί να σταματήσει επειδή φοβάται ότι θα μείνει πίσω», δήλωσε ο Μα.
Ο Ντε Ρίντερ δήλωσε ότι ίσως χρειαστεί ένα βαθύ σοκ για να σταματήσει η κούρσα εξοπλισμών της τεχνητής νοημοσύνης.
«Ίσως χρειαστεί κάτι σαν παγκόσμιος πόλεμος, με τεράστια ανθρώπινη τραγωδία, για να απαγορευτεί η χρήση αυτόνομων μηχανών-φονιάδων με τεχνητή νοημοσύνη», είπε.
Ένα αυστραλιανό φόρουμ γυναικών μίλησε μετά από έναν αμφιλεγόμενο αγώνα πυγμαχίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, όπου μια γυναίκα αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον αγώνα αφού δέχτηκε χτυπήματα από έναν αντίπαλο που είχε αποτύχει στο παρελθόν στα τεστ καταλληλότητας φύλου.
Η Ιταλίδα Άντζελα Καρίνι υπέστη ένα σημαντικό χτύπημα στη μύτη και το πηγούνι της πριν κηρύξει τη λήξη του αγώνα μετά από μόλις 46 δευτερόλεπτα.
Aντίπαλος της Καρίνι ήταν ο Αλγερινός τρανς αθλητής Ιμάνι Κελίφ, εμφανώς ψηλότερος και πιο μυώδης από την Ιταλίδα.
Ο Κελίφ είχε αποτύχει σε δύο τεστ φύλου τον Μάρτιο του 2023 και του είχε απαγορευτεί από τη Διεθνή Ομοσπονδία Πυγμαχίας να αγωνίζεται εναντίον γυναικών.
Η Καρίνι δήλωσε ότι παραιτήθηκε για να σώσει τη ζωή της, περιγράφοντας τα χτυπήματα ως μια εμπειρία που δεν είχε αντιμετωπίσει ποτέ πριν.
Το περιστατικό πυροδότησε συζητήσεις σε διεθνές επίπεδο σχετικά με την ένταξη τρανς αθλητών στη γυναικεία κατηγορία, ιδίως στα αθλήματα επαφής, όπου οι ανησυχίες για την ασφάλεια των αθλητριών είναι μεγαλύτερες.
Η διευθύνουσα σύμβουλος του Women’s Forum Australia Ρέιτσελ Γουόνγκ επέκρινε την κατάσταση, δηλώνοντας ότι υπάρχει ανισορροπία δυνάμεων στον συναγωνισμό.
«Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) δεν είναι κατάλληλη για το σκοπό της», δήλωσε στους Epoch Times.
«Έχει επιδείξει σκανδαλώδη περιφρόνηση για την ασφάλεια των γυναικών και έχει εγκαταλείψει κάθε έννοια δικαιοσύνης, το θεμέλιο του αγωνιστικού αθλητισμού».
Στο ζήτημα αναφέρθηκαν και άλλες εξέχουσες γυναικείες προσωπικότητες, όπως η συγγραφέας του Χάρι Πότερ, Τζ. Κ. Ρόουλινγκ, η οποια εξέφρασε στο Χ τις ανησυχίες και τους φόβους της για τις αθλήτριες και χαρακτήρισε το συγκεκριμένο περιστατικό ως «κατάφωρη αδικία» για την Καρίνι.
Αναφερόμενη σε μια εικόνα της Καρίνι και του Κελίφ, η Ρόουλινγκ δήλωσε απογοητευμένη από τον αγώνα, λέγοντας: «Θα μπορούσε κάποια άλλη εικόνα να συνοψίζει καλύτερα το νέο μας κίνημα για τα δικαιώματα των ανδρών;».
Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή λέει ότι οι αναφορές των ΜΜΕ είναι παραπλανητικές
Σε απάντηση, η Διεύθυνση Πυγμαχίας του Παρισιού 2024 και η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή εξέδωσαν ανακοίνωση, με την οποία επιβεβαιώνουν το δικαίωμα να ασκείται ο αθλητισμός στους Ολυμπιακούς Αγώνες χωρίς διακρίσεις.
Διευκρίνισαν ότι η ταξινόμηση του φύλου βασίζεται στα διαβατήρια και στη συμμόρφωση με τους κανονισμούς εισόδου.
Η ανακοίνωση υπερασπίστηκε τη συμμετοχή του Κελίφ, όπως και ενός άλλου αθλητή, του Ταϊβανού Λιν Γιου-Τινγκ, στους αγώνες, κατηγορώντας τα μέσα ενημέρωσης ότι δημοσίευσαν παραπλανητικές αναφορές σχετικά με τον αποκλεισμό τους από άλλες διοργανώσεις.
«Οι δύο αθλητές αγωνίζονται εδώ και πολλά χρόνια σε διεθνείς αγώνες πυγμαχίας στην κατηγορία γυναικών, συμπεριλαμβανομένων των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο 2020, των Παγκόσμιων Πρωταθλημάτων της Διεθνούς Ένωσης Πυγμαχίας (International Boxing Association-IBA) και των τουρνουά που κυρώνονται από την IBA», ανέφερε η ανακοίνωση.
«Αυτοί οι δύο αθλητές ήταν τα θύματα μιας ξαφνικής και αυθαίρετης απόφασης της IBA. Προς το τέλος του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος της IBA το 2023, αποκλείστηκαν ξαφνικά, χωρίς τη συνήθη διαδικασία.»
Η διαδικασία που χρησιμοποιήθηκε για την απομάκρυνση των αθλητών από το παγκόσμιο πρωτάθλημα επικρίθηκε από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, η οποία δήλωσε ότι η προσέγγιση αυτή είχε ως αποτέλεσμα τη «σημερινή επιθετικότητα» εναντίον τους.
Η Ένωση Πυγμαχίας παίρνει αποστάσεις από την Ολυμπιακή Επιτροπή
Η IBA πήρε αποστάσεις από την απόφαση της Ολυμπιακής Επιτροπής να επιτρέψει στους Κελίφ και Λιν να αγωνιστούν.
Σε ανακοίνωσή της στις 31 Ιουλίου, η IBA ανέφερε ότι και οι δύο αθλητές είχαν προηγουμένως αποκλειστεί λόγω της μη εκπλήρωσης των «κριτηρίων επιλεξιμότητας για τη συμμετοχή στη διοργάνωση των γυναικών».
«Αυτή η απόφαση, που ελήφθη μετά από μια σχολαστική εξέταση, ήταν εξαιρετικά σημαντική και απαραίτητη για να διατηρηθεί το επίπεδο της δικαιοσύνης και η απόλυτη ακεραιότητα του διαγωνισμού», ανέφεραν.
«Πρέπει, επίσης, να σημειωθεί ότι οι αθλητές δεν υποβλήθηκαν σε εξέταση τεστοστερόνης, αλλά υποβλήθηκαν σε ξεχωριστό και αναγνωρισμένο τεστ, του οποίου οι λεπτομέρειες παραμένουν εμπιστευτικές. Το τεστ αυτό έδειξε πειστικά ότι κανείς από τους δύο αθλητές δεν πληρούσε τα απαιτούμενα απαραίτητα κριτήρια επιλεξιμότητας και διαπιστώθηκε ότι είχαν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα έναντι των αθλητριών».
Η IBA δήλωσε ότι ανησυχεί για την «ασυνεπή εφαρμογή» των κριτηρίων επιλεξιμότητας από τους εμπλεκόμενους στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
«Οι διαφορετικοί κανονισμοί της ΔΟΕ σε αυτά τα θέματα, στα οποία η IBA δεν εμπλέκεται, εγείρουν σοβαρά ερωτήματα τόσο για την αγωνιστική δικαιοσύνη όσο και για την ασφάλεια των αθλητριών», ανέφερε, καλώντας τα ενδιαφερόμενα μέρη να αναζητήσουν απαντήσεις από τη ΔΟΕ.
Ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων καλούν την G7 και άλλες χώρες να αναλάβουν δράση ενάντια στο έγκλημα των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων από ζωντανούς κρατούμενους συνείδησης, κυρίως από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, το οποίο διαπράττεται στα σύγχρονα νοσοκομεία της Κίνας.
Οι Γιατροί Ενάντια στις Εξαναγκαστικές Αφαιρέσεις Οργάνων (Doctors Against Forced Organ Harvesting – DAFOH) με έδρα την Ουάσιγκτον και ο Διεθνής Συνασπισμός για τον Τερματισμό της Κατάχρησης Μεταμοσχεύσεων στην Κίνα (International Coalition to End Transplant Abuse in China – ETAC) ξεκίνησαν ένα παγκόσμιο αίτημα, που έχει ως στόχο να διαπεράσει το «μεγάλο τείχος σιωπής που έχτισε το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ) γύρω από τη φρίκη» των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων, σύμφωνα με δήλωση της 22ης Ιουλίου.
«Μετά από πάνω από δύο δεκαετίες δολοφονιών ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ για τα όργανά τους, σε μια αδυσώπητη γενοκτονία μέσω φθοράς, ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα επείγον συνειδησιακό ζήτημα: θα παραμείνουμε σιωπηλοί και θα ενθαρρύνουμε τους αυτουργούς στο Πεκίνο ή θα ορθώσουμε με κουράγιο το ανάστημά μας και θα πούμε σταθερά πως κανένα ανθρώπινο ον δεν πρέπει να δολοφονείται για τα όργανά του/της και πως δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε σε καμία χώρα, περιλαμβανομένης της Κίνας, να παραμένει ατιμώρητη για τέτοιου είδους εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας;», ανέφερε σε δήλωσή του ο εκτελεστικός διευθυντής των DAFOH Δρ Τόρστεν Τρέυ.
«Για να επικρατήσει η ανθρώπινη αξιοπρέπεια σε αυτόν τον κόσμο, πρέπει να σταματήσουμε τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων τώρα.»
Οι ισχυρισμοί για εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από ζωντανούς ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ που κρατούνται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης πρωτοεμφανίστηκαν το 2006, επτά χρόνια αφού το ΚΚΚ εξαπέλυσε μια διεθνή εκστρατεία για την εξάλειψη της ομάδας, φοβούμενο πως η δημοτικότητα της εξάσκησης αποτελούσε απειλή για την αυταρχική διακυβέρνησή του.
Το Φάλουν Γκονγκ, γνωστό και ως Φάλουν Ντάφα, συστήθηκε στο κοινό της Κίνας το 1992. Η πρακτική αποτελείται από αργές ασκήσεις διαλογισμού και ηθικές διδαχές βασισμένες στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας. Σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις, τουλάχιστον 70 εκατομμύρια άνθρωποι ασκούσαν την πρακτική έως το 1999.
Η δίωξη συνεχίζεται αμείωτη μέχρι και σήμερα, ενώ εκατομμύρια ασκούμενοι έχουν τεθεί υπό κράτηση σε φυλακές, στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας και άλλες εγκαταστάσεις, με εκατοντάδες χιλιάδες να βασανίζονται ενώ είναι φυλακισμένοι και αναρίθμητοι να δολοφονούνται, σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης Φάλουν Ντάφα.
Από το 2015, το Πεκίνο υποστηρίζει πως παρέχει όργανα μόνο από εθελοντές δότες, αλλά ερευνητές έχουν καταρρίψει τον ισχυρισμό. Μελέτη του 2019, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό του BMC Ιατρικές Ηθικές (Medical Ethics), ανακάλυψε αδιάσειστα στοιχεία πως το κινεζικό καθεστώς είχε δημιουργήσει πλαστά δεδομένα σχετικά με τις δωρεές οργάνων.
Επίσης το 2019, το Δικαστήριο για την Κίνα με έδρα το Λονδίνο αποφάσισε πως το καθεστώς αφαιρεί βιαίως τα όργανα από κρατούμενους συνείδησης χωρίς τη συναίνεσή τους, για χρόνια, «σε σημαντική κλίμακα», με τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ να αποτελούν την κύρια πηγή οργάνων.
Το ΚΚΚ χρησιμοποιεί την οικονομική και διπλωματική του δύναμη για να φιμώνει τους ανθρώπους, ώστε να μην μιλούν για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων. Σε συνέντευξη που παραχώρησε τον περασμένο χρόνο στο NTD, θυγατρική εταιρεία μέσων ενημέρωσης των Epoch Times, ο Δρ Τρέυ είπε πως το ΚΚΚ είχε ξεκινήσει ένα «εκλεπτυσμένο δίκτυο επιρροής», που αποτρέπει την πληροφόρηση του κοινού γύρω από αυτά τα εγκλήματα.
Πέρα από την G7, το αίτημα καλεί επίσης την Αργεντινή, την Αυστραλία, την Ινδία, το Ισραήλ, το Μεξικό, τη Νότια Κορέα και την Ταϊβάν να αναλάβουν δράση για να διευθετηθεί το ζήτημα.
Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να «κάνουν μια κοινή δήλωση καταδικάζοντας την πρακτική [της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας] των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων, ζητώντας τον άμεσο τερματισμό και την εφαρμογή ενός διακυβερνητικού σχεδίου δράσης», δηλώνει το αίτημα.
Το σχέδιο δράσης θα πρέπει να περιλαμβάνει μέτρα για την προστασία των πολιτών από την πραγματοποίηση μεταμοσχεύσεων στην Κίνα, την απαγόρευση ανταλλαγής οιασδήποτε πρακτικής σχετικά με τις μεταμοσχεύσεις με τη χώρα και την έναρξη ετήσιων βουλευτικών ακροάσεων, σύμφωνα με το αίτημα.
Επιπροσθέτως, το αίτημα καλεί για την έναρξη «ερευνών για τον προσδιορισμό της ευθύνης σχετικά με οποιεσδήποτε πράξεις είναι αντίθετες στους όρους της Σύμβασης Γενοκτονίας που διαπράχθηκαν ενάντια σε ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, σε Ουιγούρους και άλλους στη ΛΔΚ.»
«Ο κόσμος πρέπει να σταματήσει να κάνει τα στραβά μάτια στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που συμβαίνουν στην Κίνα. Αθώοι κρατούμενοι συνείδησης δολοφονήθηκαν και συνεχίζουν να δολοφονούνται για τα όργανά τους, τα οποία χρησιμοποιούνται σε μεταμοσχεύσεις», είπε σε δήλωσή της η Γουέντυ Ρότζερς, διακεκριμένη καθηγήτρια από το Πανεπιστήμιο Μακουάρι της Αυστραλίας και πρόεδρος της Διεθνούς Συμβουλευτικής Επιτροπής του ETAC.
«Οι G7 έχουν την ευκαιρία να δείξουν ηγετικό ρόλο πάνω στο θέμα, τους προτρέπω να αναλάβουν δράση.»
Οι καταγγελίες κατά της Cosco από φορείς και κατοίκους για ρύπανση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και του αστικού ιστού με βυθοκορήματα που θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία έχουν έρθει και πάλι στο προσκήνιο.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του φορέα Παρατηρητήριο Πειραϊκής, «τα βυθοκορήματα που προκύπτουν κατά τη διαδικασία της βυθοκόρησης του Κεντρικού Λιμένα του Πειραιά, που διενεργείται εδώ και τρεις μήνες, έχουν χαρακτηριστεί ως τοξικά από μελέτες του Πανεπιστημίου Πατρών και του ΕΛΚΕΘΕ, χαρακτηρισμό τον οποίον αποδέχεται ο ΟΛΠ και υιοθετείται και από το Υπ. Περιβάλλοντος μέσω της Απόφασης Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ) του 2023».
Πριν από λίγες ημέρες, φορτηγίδα με βυθοκορήματα υπερφορτώθηκε, πήρε κλίση και παρ’ ολίγον να ανατραπεί στην Ε10, θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια των εργαζομένων και του περιβάλλοντος. Αποκαλύφθηκε δε η ύπαρξη σχισμένου τρυπημένου πλέγματος, το οποίο προορίζεται να συγκρατεί τα υλικά μέσα στη θάλασσα. Η λύση που δόθηκε, προκειμένου να αποσυμφορηθεί η εν λόγω φορτηγίδα, ήταν – φευ – να πετάξουν τα μαύρα αυτά τοξικά βυθοκορήματα πάλι στη θάλασσα.
Το μέλος του Παρατηρητηρίου Πειραϊκής που βιντεοσκόπησε το όλο εγχείρημα απειλήθηκε από τους εργολάβους της Cosco ότι παραβιάζει τον νόμο περί προσωπικών δεδομένων και με θράσος διαμαρτύρονται στα δικαστήρια ότι δεν τους αφήνουν να κάνουν τη δουλειά τους, σύμφωνα με τα λεγόμενα των μελών του Παρατηρητηρίου Πειραϊκής.
Κατόπιν παράστασης διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε στις 12 Ιουλίου από τα μέλη του Παρατηρητηρίου Πειραϊκής, εκπροσώπων εργατικών σωματείων και του εργατικού κέντρου Πειραιά προς το λιμεναρχείο Πειραιά, όπου επιδόθηκε ψήφισμα, οι βυθοκορήσεις έχουν σταματήσει, κανείς όμως δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για όσα έγιναν.
Αξίζει δε να μνημονεύσουμε πως πριν από τρεις μήνες με επιστολή στον δήμαρχο Πειραιά, η Cosco απειλούσε τα μέλη του Παρατηρητηρίου Πειραϊκής με μηνύσεις και δήλωνε ότι σέβεται απολύτως το περιβάλλον.
Απόφαση της Kομισιόν προς ΟΛΠ
Μία από τις τέσσερεις δεσμεύσεις που έχει ζητήσει η Κομισιόν από την ΟΛΠ ΑΕ, προκειμένου να συνεχίσει να χρηματοδοτεί το έργο επέκτασης της νέας προβλήτας κρουαζιέρας στη νότια ζώνη του λιμανιού, είναι να μεταφέρονται με πλοιάρια οι επιβάτες των κρουαζιερόπλοιων σε προβλήτα που θα βρίσκεται στο Φάληρο, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, και από εκεί να μεταβαίνουν με τουριστικά λεωφορεία στα διάφορα αξιοθέατα.
Αυτή η ενέργεια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα αποσυμφορήσει το λιμάνι του Πειραιά από το κυκλοφοριακό χάος. Το συνολικό κόστος του έργου επιδοτείται κατά 95% από την Ευρωπαϊκή Ένωση και ΟΧΙ από την Cosco. Δηλαδή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χρηματοδοτεί με το ποσό των 135 εκατομμυρίων την κατασκευή του νέου λιμανιού στην Πειραϊκή. Εκτός από την προαναφερθείσα δέσμευση, οι άλλες τρεις είναι:
Επέκταση του επιβατικού σταθμού κρουαζιέρας σε νέα προβλήτα.
Δημιουργία υποδομών για την ηλεκτροδότηση πλοίων από την ξηρά όταν είναι ελλιμενισμένα. Αυτή είναι η δυσκολότερη προϋπόθεση που θέτει η Επιτροπή, καθώς μέχρι τώρα είχαν προγραμματίσει βάσει του master plan μόνο την αλλαγή καυσίμου σε φυσικό αέριο κι όχι την ηλεκτροδότηση.
Την αγορά οικολογικών λεωφορείων για τη μεταφορά επιβατών.
Μέχρι σήμερα έχει υλοποιηθεί το 25% του έργου με το ύψος των κονδυλίων που έχουν απορροφηθεί μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2023 να ανέρχεται στα 41 εκατομμύρια ευρώ.
Τα αιτήματα και οι ανησυχίες Αμερικανών και Γερμανών σχετικά με την ασφάλεια και το περιβάλλον
Οι Αμερικανοί υποστηρίζουν ότι ο νέος τερματικός σταθμός κρουαζιέρας και η ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη επιβαρύνουν υπερβολικά το περιβάλλον της πόλης του Πειραιά και του Περάματος, και ότι ο ΟΛΠ δεν λαμβάνει καμία μέριμνα για την προστασία των κατοίκων.
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι στελέχη των υπηρεσιών ασφαλείας των ΗΠΑ, της Γερμανίας και άλλων ευρωπαϊκών κρατών που έχουν λιμάνια μέσω των οποίων διακινούνται κοντέινερ που προέρχονται από τον τερματικό σταθμό του Πειραιά ζητούν συνεχώς από το υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και από το Αρχηγείο του Λιμενικού Σώματος να αναλάβουν πρωτοβουλίες, ώστε ο ΟΛΠ να λάβει μέτρα για ελέγχους ασφαλείας, εξαιτίας της απουσίας υποδομών ελέγχου των κοντέινερ και μη εφαρμογής του Διεθνούς Κώδικα Ασφάλειας Πλοίων και Λιμένων.
Το θέμα του ελέγχου των εμπορευματοκιβωτίων τίθεται συνεχώς στην κινεζική πλευρά, χωρίς όμως να έχει υπάρξει κάποια απάντηση μέχρι σήμερα.
Το λιμάνι του Πειραιά είναι πλέον ιδιωτική εταιρεία, αφού το 67% του λιμανιού ανήκει πλέον στην Cosco, και η ελληνική πλευρά κάνει ό,τι μπορεί για να καλύψει έστω και ένα μικρό μέρος των ελέγχων.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) θα πρέπει να λογοδοτήσει για τη «συστηματική συγκάλυψη» της πανδημίας COVID-19 που προκάλεσε οικονομικές απώλειες τρισεκατομμυρίων δολαρίων στις Ηνωμένες Πολιτείες, διαπιστώνει νέα έκθεση.
«Είναι κρίσιμο οι Ηνωμένες Πολιτείες να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στο να θεωρηθεί το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας υπεύθυνο για μία από τις πιο καταστροφικές συγκαλύψεις στην ιστορία της ανθρωπότητας», δήλωσε ο Ντέρικ Μόργκαν, εκτελεστικός αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Heritage, σε εκδήλωση της 8ης Ιουλίου στην Ουάσινγκτον, παρουσιάζοντας το 64σέλιδο έγγραφο.
Η έκθεση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι μέχρι τον Δεκέμβριο του 2023, το εκτιμώμενο κόστος της πανδημίας στις Ηνωμένες Πολιτείες είχε εκτοξευθεί σε πάνω από 18 τρισεκατομμύρια δολάρια, ποσό που αντιστοιχεί περίπου στο 13% του καθαρού πλούτου της χώρας για εκείνο το έτος. Το ποσό αυτό, σύμφωνα με την έκθεση, είναι «μια έντονη υπενθύμιση του βαθύτατου αντίκτυπου που είχε αυτή η παγκόσμια κρίση υγείας στο έθνος».
Το συνολικό κόστος περιλαμβάνει 8,6 τρισεκατομμύρια δολάρια σε δαπάνες που οφείλονται σε θανάτους που σχετίζονται με την COVID-19, μείωση της οικονομικής παραγωγής κατά 1,8 τρισεκατομμύρια δολάρια καθ’ όλη τη διάρκεια της τριετούς πανδημίας, 6 τρισεκατομμύρια δολάρια που προέρχονται από τα παρατεταμένα συμπτώματα «χρόνιου COVID» που βίωσαν οι Αμερικανοί, πάνω από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια σε δαπάνες ψυχικής υγείας και 435 δισεκατομμύρια δολάρια σε απώλειες στην εκπαίδευση.
Η έκθεση, που συντάχθηκε από μη κομματική επιτροπή που συγκλήθηκε από το Heritage, δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να έχουν παίξει ρόλο στην πανδημία και άλλες κυβερνήσεις, θεσμοί και άτομα. Ωστόσο, διαπιστώνει ότι το ΚΚΚ ήταν «μια κατηγορία από μόνη της που αντιτίθεται ενεργά και επιθετικά στην ειλικρίνεια, τη διαφάνεια και τη λογοδοσία όσον αφορά τον ιό και την εξάπλωσή του».
«Αυτή η συμπεριφορά της κινεζικής κυβέρνησης, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ήταν η εγγύς προέλευση της πανδημίας COVID-19.»
Συστηματική συγκάλυψη
Όταν ο νέος θανατηφόρος ιός, ο SARS-CoV-2, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην πόλη Γούχαν της κεντρικής Κίνας, στην επαρχία Χουμπέι, στα τέλη του 2019, η επιτροπή διαπίστωσε ότι υπήρχαν τουλάχιστον επτά εβδομάδες κατά τις οποίες το Πεκίνο θα μπορούσε να είχε αποτρέψει τη μετατροπή μιας εγχώριας επιδημίας σε πανδημία.
Ωστόσο, το ΚΚΚ «επέλεξε σταθερά να πράξει διαφορετικά», ανέφερε η έκθεση, επισημαίνοντας ότι κατά τις κρίσιμες πρώτες ημέρες της πανδημίας, το Πεκίνο επέλεξε να αποκρύψει τις πληροφορίες σχετικά με την υγειονομική κρίση αντί να ειδοποιήσει τον κόσμο.
Τον Δεκέμβριο του 2019, όταν η COVID-19 εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλη τη Γούχαν, οι τοπικοί αξιωματούχοι proximal στα ιατρικά ιδρύματα να μην μοιράζονται καμία πληροφορία σχετικά με τον ιό χωρίς άδεια. Η υπηρεσία προπαγάνδας του κόμματος στο Χουμπέι χρησιμοποίησε επίσης «διαδικτυακά τρολ» για να διαγράψει κάθε πληροφορία που σχετιζόταν με τα κρούσματα από το κινεζικό διαδίκτυο.
Επιπλέον, το ΚΚΚ «’φίμωσε’ με επιθετικό τρόπο το ιατρικό προσωπικό, τους δημοσιογράφους και άλλους Κινέζους πολίτες -ενίοτε φυλακίζοντάς τους- επειδή προσπαθούσαν να προειδοποιήσουν ο ένας τον άλλον και τον κόσμο για τη σοβαρότητα του ιού», ανέφερε η επιτροπή.
Οι αρχές άσκησαν κριτική στους εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης επειδή φορούσαν μάσκες την ώρα που το Πεκίνο επέμενε ότι η μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο ήταν αδύνατη, γεγονός που προκάλεσε περιττούς θανάτους και περαιτέρω μεταδόσεις, σύμφωνα με την έκθεση.
Ο Δρ Λι Γουενλιάνγκ, οφθαλμίατρος από τη Γούχαν, είχε δεχθεί επίπληξη από την τοπική αστυνομία και είχε κατηγορηθεί για διασπορά φημών μετά τη δημοσιοποίηση πληροφοριών σχετικά με τον ιό «τύπου SARS» τον Δεκέμβριο του 2019. Ο Δρ Λι πέθανε αργότερα αφού προσβλήθηκε από τον ιό από έναν ασθενή που παρακολουθούσε.
Δημοσιογράφοι και ακτιβιστές φυλακίστηκαν επειδή προσπάθησαν να προσφέρουν στον έξω κόσμο μια πρώτη ματιά της κατάστασης που επικρατούσε στις αρχές της COVID-19 στη χώρα. Ορισμένοι από αυτούς παραμένουν υπό κράτηση ή ζουν υπό αστυνομική επιτήρηση μέχρι σήμερα.
Άνθρωποι που φορούν μάσκες περιμένουν για ιατρική φροντίδα στο νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού στη Γούχαν της επαρχίας Χουμπέι, στις 25 Ιανουαρίου 2020. (Hector Retamal/AFP μέσω Getty Images)
Εκτός από τη «φίμωση» των πληροφοριοδοτών και την καταστολή των πληροφοριών που το Πεκίνο θεωρούσε ευαίσθητες, η επιτροπή υπογραμμίζει ότι η «συστηματική συγκάλυψη» του ΚΚΚ περιλαμβάνει επίσης την αναφορά ψευδών στοιχείων και την απόκρυψη ζωτικής σημασίας πληροφοριών σχετικά με τον ιό. Σε ένα από τα παραδείγματα της έκθεσης, οι κινεζικές υγειονομικές αρχές εξέδωσαν εσωτερική ανακοίνωση τον Ιανουάριο του 2020, διατάσσοντας τα ιδιωτικά εργαστήρια που είχαν τον ιό να καταστρέψουν τα υπάρχοντα δείγματα ή να τα παραδώσουν αλλά και να λαμβάνουν επίσημη έγκριση πριν δημοσιεύσουν τα ερευνητικά ευρήματα.
Δεν ήταν μέχρι τις 20 Ιανουαρίου 2020 που οι Κινέζοι αξιωματούχοι αποκάλυψαν ότι ο μυστηριώδης ιός μπορεί να μεταδοθεί μεταξύ των ανθρώπων.
Δύο ακόμη ημέρες προτού η διεθνής κοινότητα μάθει για το περιστατικό, οι αρχές της Γούχαν διοργάνωσαν ένα συμπόσιο με φαγητό, στο οποίο συμμετείχαν περισσότερες από 40.000 οικογένειες, το οποίο, σύμφωνα με την επιτροπή, έγινε μια μαζική εκδήλωση υπερδιάδοσης.
Μέχρι τις 23 Ιανουαρίου 2020, όταν η Γούχαν τέθηκε υπό περιορισμό, 7 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν ήδη αναχωρήσει από την πόλη χωρίς να ελεγχθούν για τον ιό, πηγαίνοντας για τις διακοπές του κινεζικού νέου έτους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ξεφυτρώσουν επιδημίες σε περισσότερες από 30 πόλεις σε 26 χώρες λόγω των μετακινήσεων από τη Γούχαν, σύμφωνα με την έκθεση.
Ειδικότερα, το lockdown περιόρισε τις εγχώριες πτήσεις από τη Γούχαν, αλλά επέτρεψε στις διεθνείς πτήσεις να συνεχιστούν χωρίς περιορισμούς. Σύμφωνα με την έκθεση, πριν η κυβέρνηση των ΗΠΑ επιβάλει απαγόρευση εισόδου στους Κινέζους επισκέπτες στις 31 Ιανουαρίου, υπήρχαν 1.300 απευθείας πτήσεις από τη Γούχαν προς 17 πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών.
«Οι ενέργειες του Πεκίνου διευκόλυναν την απαρατήρητη εξάπλωση του ιού πέρα από τα σύνορά του, παρά τη γνώση της θανατηφόρας δράσης του και της μετάδοσης από άνθρωπο σε άνθρωπο», αναφέρεται στην έκθεση.
Αναλάβετε τολμηρή δράση τώρα
«Έχουν περάσει σχεδόν πέντε χρόνια από το ξέσπασμα της επιδημίας στη Γούχαν της Κίνας και τίποτα δεν έχει γίνει για να λογοδοτήσει η Κίνα», δήλωσε ο κ. Μόργκαν στην εκδήλωση της 8ης Ιουλίου. «Πιστεύουν ότι τη γλίτωσαν.»
«Αλλά η αδράνεια δίνει κίνητρο στο ΚΚΚ να επιμένει στη μυστικοπαθή, επιθετική και επικίνδυνη συμπεριφορά».
Μέλη του ιατρικού προσωπικού που φορούν προστατευτική ενδυμασία φτάνουν με έναν ασθενή στο νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού Wuhan στη Γούχαν της επαρχίας Χουμπέι, στις 25 Ιανουαρίου 2020. (Hector Retamal/AFP μέσω Getty Images)
Η επιτροπή -υπό την προεδρία του Τζον Ράτκλιφ, πρώην διευθυντή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών και μιας εννεαμελής ομάδας Ρεπουμπλικανών και Δημοκρατικών- περιέγραψε μια σειρά δράσεων που πρέπει να εξετάσουν το Κογκρέσο και ο πρόεδρος των ΗΠΑ.
Η έκθεση συνιστά στο Κογκρέσο να σχηματίσει μια επιτροπή όπως αυτή της «11ης Σεπτεμβρίου» και να τη χρηματοδοτήσει μέσω αντισταθμιστικών κονδυλίων του προϋπολογισμού. Τα προτεινόμενα καθήκοντά της, σύμφωνα με την επιτροπή, περιλαμβάνουν την επανεξέταση της «αμέλειας και της συγκάλυψης» του ΚΚΚ, καθώς και την αξιολόγηση των εγχώριων πολιτικών που εφαρμόστηκαν όταν η COVID-19 άρχισε να εξαπλώνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η έκθεση συνιστά επίσης στους Αμερικανούς νομοθέτες να συστήσουν μια διακομματική ομάδα εργασίας για αποζημιώσεις που θα καλύψουν τις αξιώσεις κατά των κινεζικών αρχών, δηλώνοντας ότι «οι πολίτες των ΗΠΑ αξίζουν αποζημίωση από την Κίνα για τον πόνο και την ταλαιπωρία που βίωσαν εξαιτίας της COVID-19».
Οι δράσεις που συνιστάται να εξετάσει ο πρόεδρος περιλαμβάνουν την προτεραιότητα των αιτημάτων για έρευνα σχετικά με την προέλευση της COVID-19 κατά τη διάρκεια των διπλωματικών επαφών με την Κίνα και την επιβολή οικονομικών κυρώσεων σε Κινέζους αξιωματούχους και οντότητες που εμπλέκονται στη διαστρέβλωση και απόκρυψη πληροφοριών που σχετίζονται με την πανδημία.
Μόνο με την απόδοση ευθυνών στο ΚΚΚ και την ανάληψη ευθύνης για «την αμέλεια και τις παραλείψεις του μπορεί [να] παράσχει τόσο στην κυβέρνηση της Κίνας όσο και σε άλλες κυβερνήσεις τα κίνητρα και την ώθηση να ενεργήσουν διαφορετικά στο μέλλον», αναφέρει η έκθεση.
«Καλύτερα να αναλάβουμε γενναία δράση τώρα, παρά να αναρωτηθούμε γιατί δεν κάναμε περισσότερα, αν στο μέλλον εμφανιστεί μια ακόμη πιο θανατηφόρα πανδημία».
Ο κορυφαίος εισαγγελέας του Αρκάνσας προειδοποίησε στις 2 Ιουλίου ότι οι Αμερικανοί θα πρέπει να είναι επιφυλακτικοί στη χρήση της εφαρμογής Temu, επειδή πρόκειται ουσιαστικά για μια «επιχείρηση κλοπής δεδομένων».
«Η απειλή από την Κίνα δεν είναι καινούργια και είναι πραγματική», δήλωσε ο γενικός εισαγγελέας του Αρκάνσας Τιμ Γκρίφιν στο Fox Business στις 2 Ιουλίου, μία εβδομάδα μετά την κατάθεση αγωγής από το γραφείο του κατά της εταιρείας. «Η Temu δεν είναι μια διαδικτυακή αγορά όπως η Amazon ή η Walmart. Είναι μια επιχείρηση κλοπής δεδομένων που πουλάει αγαθά ως μέσο για έναν σκοπό».
Είπε ότι είναι «σύνηθες για μια διαδικτυακή αγορά όπως η Amazon, όπως η Walmart, να συλλέγει ορισμένα δεδομένα των καταναλωτών στο πλαίσιο της κανονικής λειτουργίας της επιχείρησης. Νομίζω ότι όλοι γνωρίζουμε ότι αυτό δεν συμβαίνει εδώ».
Αντίθετα, η εταιρεία χρησιμοποιεί κακόβουλο και κατασκοπευτικό λογισμικό για να «μπει στο τηλέφωνό σας, στη συσκευή σας και να συλλέξει τα δεδομένα σας», δήλωσε ο κ. Γκρίφιν.
«Όχι μόνο τα παραδοσιακά δεδομένα των καταναλωτών, αλλά χρησιμοποιώντας κακόβουλο λογισμικό, κατασκοπευτικό λογισμικό για να έχουν πλήρη πρόσβαση στις πληροφορίες σας. Και [πηγαίνοντας] ένα βήμα παραπέρα, ο κώδικάς τους είναι γραμμένος με τέτοιο τρόπο ώστε να αποφεύγεται η ανίχνευση», είπε.
Η Temu λειτουργεί από τη μητρική εταιρεία Pinduoduo Inc. με έδρα τη Σαγκάη της Κίνας, η οποία περιλαμβάνει «πρώην Κινέζους κομμουνιστές αξιωματούχους» στις τάξεις της, δήλωσε ο κ. Γκρίφιν.
Η αγωγή, η οποία κατατέθηκε κατά της μητρικής εταιρείας της εταιρείας, ζητά δίκη με σώμα ενόρκων καθώς και μόνιμο αποκλεισμό των δραστηριοτήτων συλλογής δεδομένων της Temu. Ζητείται επίσης πρόστιμο 10.000 δολαρίων για κάθε παραβίαση ενός νόμου της πολιτείας του Αρκάνσας, γνωστού ως νόμος περί παραπλανητικών πρακτικών.
Η αγωγή επικαλείται κυρίως έρευνα της Grizzly Research, η οποία αναλύει εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες, και ισχυρίζεται ότι η Temu μπορεί «σκόπιμα […] να αποκτήσει απεριόριστη πρόσβαση στο λειτουργικό σύστημα του τηλεφώνου ενός χρήστη, συμπεριλαμβανομένης, μεταξύ άλλων, της κάμερας του χρήστη, της συγκεκριμένης θέσης, των επαφών, των μηνυμάτων κειμένου, των εγγράφων και άλλων εφαρμογών».
Στην έκθεσή της, η Grizzly Research ανέφερε ότι υποψιάζεται ότι η Temu «ήδη πουλάει, ή σκοπεύει να πουλήσει, παράνομα κλεμμένα δεδομένα από πελάτες δυτικών χωρών για να διατηρήσει ένα επιχειρηματικό μοντέλο που κατά τα άλλα είναι καταδικασμένο σε αποτυχία».
«Η Temu εκτιμάται ότι χάνει 30 δολάρια ανά παραγγελία. Οι διαφημιστικές της δαπάνες και τα έξοδα αποστολής (1 έως 2 εβδομάδες από την Κίνα, ταχεία παράδοση στις ΗΠΑ) είναι αστρονομικά», αναφέρεται στην έκθεση.
«Αναρωτιέται κανείς πώς αυτή η επιχείρηση θα μπορούσε ποτέ να είναι κερδοφόρα. Η Temu είναι ένας διαβόητος κακός παράγοντας στον κλάδο της. Βλέπουμε αχαλίνωτη χειραγώγηση χρηστών, απάτες που μοιάζουν με αλυσιδωτές επιστολές από συγγενείς και φίλους για την προώθηση εγγραφών και, συνολικά, τις πιο επιθετικές και αμφισβητήσιμες τεχνικές για τη χειραγώγηση μεγάλου αριθμού ανθρώπων για την εγκατάσταση της εφαρμογής».
Σε δήλωσή της μετά την κατάθεση της αγωγής, η Temu δήλωσε ότι είναι «απογοητευμένη» και δήλωσε ότι η αγωγή δεν παραθέτει «καμία ανεξάρτητη πραγματογνωμοσύνη».
«Οι ισχυρισμοί της αγωγής βασίζονται σε παραπληροφόρηση που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, κυρίως από έναν πωλητή ανοικτών πωλήσεων, και είναι εντελώς αβάσιμοι. Αρνούμαστε κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς και θα υπερασπιστούμε σθεναρά τους εαυτούς μας», δήλωσε η εταιρεία. «Κατανοούμε ότι ως νέα εταιρεία με καινοτόμο μοντέλο εφοδιαστικής αλυσίδας, κάποιοι μπορεί να μας παρεξηγήσουν με την πρώτη ματιά και να μην μας καλωσορίσουν».
Σύμφωνα με τον ιστότοπο αναλύσεων Backlinko, η Temu ήταν η εφαρμογή αγορών με τις περισσότερες λήψεις σε όλο τον κόσμο το 2023, με περισσότερες από 330 εκατομμύρια λήψεις – περίπου 1,8 φορές περισσότερες από την εφαρμογή Amazon Shopping.
Την 1η Ιουλίου, το Texas Public Policy Foundation (Ίδρυμα Δημόσιας Πολιτικής του Τέξας) εξέδωσε παρόμοια προειδοποίηση για την εφαρμογή, λέγοντας ότι «μπορεί να έχει πρόσβαση σχεδόν σε οτιδήποτε στο τηλέφωνό σας», πράγμα που σημαίνει ότι οι αξιωματούχοι του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας «θα μπορούσαν θεωρητικά να εγκαταστήσουν εφαρμογές και αρχεία κατασκοπευτικού λογισμικού στην έξυπνη συσκευή ενός ατόμου για να τα χρησιμοποιήσουν για την πλήρη παρακολούθηση όλων των δραστηριοτήτων του χρήστη σε ένα τηλέφωνο».
«Αυτό θα επέτρεπε στην Κίνα να παρακολουθεί τις κινήσεις στο πληκτρολόγιο και τα αρχεία καταγραφής για να έχει άμεση εικόνα των διαπιστευτηρίων σύνδεσης για άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και τραπεζικούς λογαριασμούς», προειδοποίησε το ίδρυμα.
Οι εκπρόσωποι της Temu δεν απάντησαν μέχρι την ώρα της δημοσίευσης του άρθρου σε αίτημα των Epoch Times για σχολιασμό.
Όταν ο Ντέηβιντ Μάτας ερεύνησε τη συστηματική εκτέλεση κρατούμενων συνείδησης για τα όργανά τους και μπήκε στο «ραντάρ» του κινεζικού καθεστώτος, ύποπτα γεγονότα άρχισαν να συμβαίνουν γύρω του.
Διοργανωτές που είχαν κανονίσει να έρθει και να μιλήσει ως δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων πάνω στο θέμα ξαφνικά ακύρωναν τελευταία στιγμή. Ιστοσελίδες φόρουμ που είχαν κλειστεί ακύρωναν και αυτές χωρίς καμία εξήγηση. Μια μέρα πριν από μια συνάντηση σε φόρουμ, ο τόπος της συνάντησης έγινε στόχος επίθεσης με πυροβολισμούς από διερχόμενο όχημα, η οποία άφησε τρύπα στο παράθυρο.
Κατά τη διάρκεια μιας ζωντανής συνεδρίας ερωταποκρίσεων, ένας άντρας σηκώθηκε να μιλήσει, λέγοντας πως είναι αξιωματούχος της κινεζικής αστυνομίας.
«Φοβάσαι τον θάνατο; Παρεμβαίνεις βάναυσα με τις εσωτερικές πολιτικές του Κόμματος μας», είπε ο άντρας μέσω μεταφραστή. «Θα πάρουμε εκδίκηση. Δεν το φοβάσαι αυτό;»
Ο κος Μάτας παρέμεινε ακλόνητος. «Εάν δεν σας αρέσει αυτό που είπα, προσπαθήστε να σταματήσετε τις κακές πρακτικές στις μεταμοσχεύσεις οργάνων στην Κίνα και μην με απειλείτε», του απάντησε.
Ο κος Μάτας είπε πως οι κινεζικές αρχές ήθελαν περισσότερο να επιβεβαιώσουν ότι «απλά θέλουν να επιμείνουν στην θέση τους, παρόλο που δεν έχουν κάτι να πουν υπέρ αυτής».
Αυτό έγινε το 2008, δύο χρόνια αφότου η σκευωρία των μαζικών εκτελέσεων για όργανα από το καθεστώς – μια βιομηχανία δισεκατομμυρίων που ανθεί χάρη στον εξαιρετικά σύντομο χρόνο αναμονής των εγχώριων και διεθνών ασθενών, οι οποίοι χρειάζονται μεταμόσχευση οργάνων– πρωτοεμφανίστηκε στη δημοσιότητα. Όλα τα όργανα, όπως αποκαλύφθηκε, προέρχονται από κρατούμενους συνείδησης, οι οποίοι εκτελούνται ‘κατά παραγγελία’.
Εν έτει 2024, δεν φαίνεται να έχει αλλάξει κάτι στο Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ), παρά μόνο η βιτρίνα.
Αντί να αντιπαλεύει ανοιχτά τους ερευνητές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το καθεστώς λειτουργεί πλέον παρασκηνιακά, χρησιμοποιώντας το οικονομικό και διπλωματικό του «χέρι» για να αποσιωπά τους επικριτές του, ενώ ταυτόχρονα καλοπιάνει την ελίτ του πολιτικού και υγειονομικού τομέα για να μιλούν υπέρ του.
Υπό μια έννοια, το έχει πετύχει. Κρέμεται σαν ένα δίκτυο τρόμου πάνω από πολιτικούς, διασκεδαστές έως και την ακαδημαϊκή κοινότητα, προκαλώντας αγανάκτηση σε αυτούς που ψάχνουν μια διέξοδο για να αποκαλύψουν τις καταχρήσεις του καθεστώτος.
Ο Ντέηβιντ Μάτας, διεθνής δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πριν από εκδήλωση για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Βοστόνη, 8 Μαρτίου 2024 (Samira Bouaou/ The Epoch Times)
Ένα μεγάλο ψέμα σε κοινή θέα
Στις 27 Μαρτίου 2023, η Βουλή των Αντιπροσώπων πέρασε το νομοσχέδιο για το Τέλος των Εξαναγκαστικών Αφαιρέσεων Οργάνων του Ρεπουμπλικανού Κρις Σμιθ, σχεδόν με ομόφωνη απόφαση.
Το επόμενο βράδυ, περίπου στις 10μ.μ. η κινεζική πρεσβεία έστειλε μια οργισμένη επιστολή στο γραφείο του βουλευτή στο Νιού Τζέρσεϋ:
«Η Κίνα απορρίπτει έντονα αυτό το απαράδεκτο νομοσχέδιο», έγραψε ο αξιωματούχος της πρεσβείας Τζου Τζενγκ, απαιτώντας «να σταματήσουν αμέσως οι ΗΠΑ τις αβάσιμες δημοσιεύσεις και τις κινήσεις κατά της Κίνας».
Ο κος Σμιθ, το νομοσχέδιο του οποίου ορίζει ποινές έως και 20 χρόνια φυλάκισης για τους δράστες, αποκάλεσε αυτή την κίνηση «ένα μεγάλο ψέμα σε κοινή θέα».
«Απολύτως υγιείς άνθρωποι τοποθετούνται σε φορεία ναρκωμένοι, προκειμένου να αφαιρεθούν δύο ή τρία όργανά τους χωρίς την συγκατάθεσή τους και με αποτέλεσμα τον θάνατό τους – αυτό είναι φόνος. Αυτά είναι εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας», είπε στους Epoch Times. Το νομοσχέδιο αναμένει την απόφαση της Γερουσίας.
Εν τω μεταξύ, ο κος Σμιθ συνεχίζει να ψάχνει τρόπους για να κάνει πρόοδο. Σε πρόσφατη επιστολή του προς τον υπουργό Εξωτερικών Άντονυ Μπλίνκεν, ζήτησε από το υπουργείο εξωτερικών να παρέχει χρηματική αμοιβή στους πληροφοριοδότες, για να τους ενθαρρύνει να μιλήσουν για τις αφαιρέσεις οργάνων.
«Η σιωπή είναι απαράδεκτη», είπε στην συνεδρίαση του Κογκρέσου τον Μάρτιο ψάχνοντας τρόπους για τη χαλιναγώγησης της φονικής πρακτικής.
«Η σιωπή δεν είναι επιλογή, ειδικά από ιατρικές εταιρείες και οργανισμούς. Παραμένοντας σιωπηλοί, γίνονται συνένοχοι σε αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.»
Η Εκτελεστική Επιτροπή του Κογκρέσου για την Κίνα: (από αριστερά) ο βουλευτής Κρις Σμιθ (Ρεπουμπλικανός – Νιού Τζέρσεϋ), ο γερουσιαστής Τζεφ Μέρκλεϋ (Δημοκρατικός – Όρεγκον) και η βουλευτής Μισέλ Στιλ (Ρεπουμπλικανή – Καλιφόρνια), κατά τη διάρκεια ακρόασης για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας. Ουάσιγκτον, 20 Μαρτίου 2024. (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
Σιωπηλοί συνεργοί
Ωστόσο, η σιωπή είναι η επιλογή των περισσότερων.
Το 2017, ενώ ο γερουσιαστής της πολιτείας της Καλιφόρνια Τζόελ Άντερσον λάμβανε υποστήριξη από τους συναδέλφους του για να περάσει νομοσχέδιο το οποίο καταδικάζει τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων, το ΚΚΚ παρενέβη.
Κάθε ένας από τους γερουσιαστές γύρω από τον κο Άντερσον έλαβε μια επιστολή από το κινεζικό προξενείο στο Σαν Φρανσίσκο, που προειδοποιούσε ενάντια στην υποστήριξη του νομοσχεδίου. Έπειτα, κάθε ένας από τους γερουσιαστές έλαβε τηλεφώνημα από τους Κινέζους αξιωματούχους , που ήθελαν να ελέγξουν αν η επιστολή παρελήφθη.
Η επιστολή περιέγραφε το μέτρο ως «αντι-Κινεζικό» και «αντι-ανθρωπιστικό», τονίζοντας πως «θα μπορούσε να ζημιώσει έντονα τις σχέσεις της Κίνας με την πολιτείας της Καλιφόρνια».
Ο κος Άντερσον αναφέρει πως αυτή η τακτική είχε μια «παγερή επίδραση».
Κατά την τελευταία εβδομάδα της συνεδρίας της Γερουσίας, προσπάθησε να παρουσιάσει το νομοσχέδιο 18 φορές, παρακαλώντας σε ένα σημείο τους φίλους νομοθέτες να ρίξουν μια ματιά στην αίθουσα και να κοιτάξουν τα πρόσωπα των θυμάτων που απέδρασαν από τις διώξεις της Κίνας, αλλά ήταν μάταιο – οι συνάδελφοι του «δεν ήθελαν να μιλήσουν για αυτό».
Η επίδραση που είχε εντός των ΗΠΑ ένα γράμμα από Κινέζους αξιωματούχους προκάλεσε βαθειά απογοήτευση στον κο Άντερσον.
«Είναι τρομακτικό να σκέφτεται κανείς πως οποιοσδήποτε νομοθέτης της Καλιφόρνια ή των ΗΠΑ μπορεί να επηρεαστεί ή να τρομοκρατηθεί από την κινεζική κυβέρνηση», είπε στους Epoch Times σε προηγούμενη συνέντευξη. «Θα έπρεπε να έχουμε την αυτοπεποίθηση μέσα στην ίδια μας την χώρα να εκθέτουμε τις φρικαλεότητες όταν τις βλέπουμε».
Ο κος Άντερσον, όπως και ο κος Σμιθ και ο κος Μάτας, είναι στην μαύρη λίστα του Πεκίνου για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η Καλιφόρνια δεν είναι το μόνο μέρος στο οποίο το καθεστώς έχει επιτύχει να σταματήσει τις συνομιλίες για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων ούτε περιορίζονται οι προσπάθειες του στον πολιτικό κόσμο.
Το 2019, όταν το Δικαστήριο για την Κίνα με έδρα το Λονδίνο συμπέρανε «πέραν πάσης εύλογης αμφιβολίας» πως οι εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων επικυρωμένες από το κράτος λάμβαναν χώρα στην Κίνα «σε σημαντική κλίμακα», ο Δρ Γουέλντον Γκίλκρις, ειδικός στον καρκίνο του γαστρεντερικού σωλήνα στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα, ένιωσε την υποχρέωση να κάνει κάτι μαζί με τη σχολή του.
Το Πανεπιστήμιο της Γιούτα στεγάζει το μοναδικό εμπεριστατωμένο κέντρο μεταμόσχευσης στην πολιτεία, το οποίο καλύπτει εγχειρήσεις μεταμόσχευσης ήπατος, παγκρέατος, νεφρών και πνευμόνων. Τα προγράμματα μεταμόσχευσης νεφρών και ήπατος κατατάχθηκαν στα πρώτα 10 σε εθνικό επίπεδο το 2017. Με μια περίληψη τρεισήμισι σελίδων από τα ευρήματα του δικαστηρίου στο χέρι, προσέγγισε τον επικεφαλής ιατρό της σχολής, προτείνοντας του να παρευρεθούν με την νομική και την ομάδα μεταμόσχευσης του κέντρου υγείας του πανεπιστημίου.
Μια πολυπληθής ομάδα ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ εκτελεί μία όρθια άσκηση διαλογισμού. Σκηνή από το ντοκιμαντέρ «State Organs». (Ευγενική παραχώρηση του Rooyee Films)
Ο Δρ Γκίλκρις είπε πως ο αξιωματούχος γνώριζε για τις αφαιρέσεις οργάνων, αλλά αρνήθηκε να αναλάβει δράση φοβούμενος πως η Κίνα θα έστελνε τους φοιτητές της στο Πανεπιστήμιο του Τέξας αντί σε αυτό της Γιούτα.
Για άλλη μια φορά, ο φόβος της προσβολής του καθεστώτος σίγασε τις φωνές για το θέμα.
Το 2023, η Καναδή σκηνοθέτις και παραγωγός Σίντυ Σονγκ ολοκλήρωσε το ντοκιμαντέρ «State Organs», το αποκορύφωμα μια έρευνας έξι ετών για την ανεξήγητη εξαφάνιση δύο Κινέζων ηλικίας 20 ετών, ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ. Το ένα άτομο εξαφανίστηκε ενώ διέφευγε της αστυνομίας επειδή διένειμε DVD τη ξεσκέπαζε τη δίωξη του καθεστώτος κατά της πίστης του, και το άλλο άτομο εξαφανίστηκε έναν χρόνο αφού έχασε τον σύζυγό της από βασανιστήρια σε κινεζικό στρατόπεδο συγκέντρωσης .
Το Φάλουν Γκονγκ είναι μια πνευματική άσκηση διαλογισμού βασισμένη στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας. Εκτιμάται πως περίπου 70 με 100 εκατομμύρια άτομα ασκούνταν σε αυτό στην Κίνα προτού το ΚΚΚ ξεκινήσει τη βάναυση εκστρατεία του εναντίον τους το 1999. Επειδή ήταν γνωστό πως οι ασκούμενοι είχαν καλή υγεία, το καθεστώς τούς είδε ως κύρια πηγή οργάνων.
Ένας Ιταλός διανομέας, που άκουσε για το ντοκιμαντέρ, εξέφρασε το ενδιαφέρον του τον Οκτώβριο του 2023. Μια μέρα αργότερα, η εταιρεία υπαναχώρησε απολογούμενη.
«Σας δίνω τα εύσημα, από τη στιγμή που το έργο είναι καλοφτιαγμένο με καλό ρυθμό», έγραψε αντιπρόσωπος της εταιρείας στην κα. Σονγκ. «Δυστυχώς, οι συνάδελφοί μου είπαν πως όλα τα ντοκιμαντέρ με θέμα τη […] δίωξη [του Φάλουν Γκονγκ] πάντοτε απωθούνται από τους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς της Ιταλίας.»
Η κα Σονγκ είπε στους Epoch Times πως συνάντησε παρόμοια αντιμετώπιση λίγο αργότερα στην Αμερικάνικη Αγορά Κινηματογράφου, στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια.
«Στοπ, στοπ, στοπ. Όχι, όχι, όχι», άκουσε η κα Σονγκ να λέει ένας διευθυντής από έναν μεγάλο διανομέα των ΗΠΑ, όταν ένα μέλος του προσωπικού του αναφέρθηκε με ενθουσιασμό στο ντοκιμαντέρ της κας Σονγκ. Εξήγησε στο μπερδεμένο προσωπικό πως δεν μπορούσαν να πάρουν κανένα έργο που σχετίζεται με το Φάλουν Γκονγκ επειδή αυτό σημαίνει ότι «δεν μπορείς να πουλήσεις κανένα από τα έργα σου στην Κίνα».
Ένας Καναδός ασφαλιστής πνευματικών δικαιωμάτων, τον Νοέμβριο του 2023, απέρριψε μια συνεργασία, λέγοντας: «Το περιεχόμενο είναι πολύ διαμφισβητούμενο για τα γούστα μας».
Ένα email που μοιράστηκαν με τους Epoch Times έγραφε: «Δεν μπορούσαμε να βολευτούμε με την έκθεση. Η Κίνα έχει πολλούς πόρους και δεν φοβάται να προστατέψει την υπόληψη της».
Το χρήμα, λέει η κα Σονγκ, είναι ένα όπλο που η Κίνα επιδεικνύει με μεγάλο αποτέλεσμα, ειδικά για να επιβάλλει την αυτολογοκρισία.
«Εφόσον θέλεις να κάνεις λεφτά στην Κίνα, πρέπει να υπακούς στους κανόνες της», λέει η κα Σονγκ. «Οι άνθρωποι προσέχουν την ομιλία τους ακόμα και εκτός Κίνας, για να μην προσβάλουν το ΚΚΚ. Έτσι σταδιακά, όλοι μας γινόμαστε σιωπηλοί συνεργοί στα εγκλήματά τους.»
Η Σίντυ Σονγκ, παραγωγός και συγγραφές του βραβευμένου ντοκιμαντέρ «State Organs», μετά από προβολή στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ στη Βοστόνη, στις 7 Μαρτίου 2024. (Samira Bouaou /The Epoch Times)
Ο κος Σμιθ επίσης αναγνωρίζει την ισχύ του κινεζικού χρήματος.
«Έχουν την ικανότητα να κάνουν μερικούς να δειλιάζουν», λέει αναφερόμενος στον εκφοβισμό του ΚΚΚ.
Αντιθέτως, όμως, προσθέτει, αυτό θα έπρεπε να μας ξυπνήσει. Καθώς το ΚΚΚ «διαπράττει θηριωδίες όπως αυτές», λέει, «είναι ντροπή μας που δεν τις εκθέτουμε και δεν κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας μέσω νομοθετήσεων και πολιτικών».
Ένα δύσκολο θέμα
Ενώ η επίγνωση αυξάνεται σε τοπικό και διεθνές επίπεδο σχετικά με τη βαρύτητα των καταχρήσεων του καθεστώτος, η ιατρική κοινότητα αντιδρά πολύ αργά.
Η πρώτη μεγάλη ομάδα που ανέλαβε δράση ήταν η Διεθνής Κοινότητα Μεταμόσχευσης Καρδίας και Πνεύμονα, το μεγαλύτερο ερευνητικό σώμα παγκοσμίως στον τομέα αυτό. Το 2022, η ομάδα ξεκίνησε ένα ακαδημαϊκό μποϊκοτάζ ενάντια στα έγγραφα που προέρχονται από Κινέζους χειρουργούς λόγω πιθανής συνενοχής.
Έναν χρόνο αργότερα, η Ένωση Αμερικανών Ιατρών και Χειρουργών, με έδρα στην Αριζόνα, πήρε και αυτή θέση, λέγοντας πως καταδικάζει «οποιεσδήποτε και όλες τις μορφές εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων» και προτρέπει τους ιατρούς των ΗΠΑ να σταματήσουν να εκπαιδεύουν και να διδάσκουν τους Κινέζους επαγγελματίες υγείας, οι οποίοι θα χρησιμοποιούσαν τις ικανότητές τους για θανατηφόρο σκοπό.
«Δεν γνωρίζω ούτε έναν χειρουργό ή ιατρό ο οποίος θα έλεγε ότι, ναι, μια κυβέρνηση που ενορχηστρώνει ολόκληρο το σύστημα υγείας της για να εκτελέσει αθώους ανθρώπους είναι εντάξει ή πως αυτό δικαιολογείται με οποιονδήποτε τρόπο», είπε ο Δρ Γκίλκρις στους Epoch Times.
«Η αναμέτρηση όμως έρχεται διότι έχετε να κάνετε με ένα από τα πιο ισχυρά έθνη στον κόσμο, και έχετε να κάνετε με το Κομουνιστικό Κόμμα Κίνας, το οποίο εδώ και δεκαετίες ασκεί τη δύναμη και την προπαγάνδα του όχι μόνο εντός Κίνας αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο.»
Αυτό που το καθιστά «δύσκολο θέμα» πάει πέρα από «τον φόβο να μιλήσεις ενάντια στο ΚΚΚ και την αντίδραση του ΚΚΚ», είπε.
«Είναι επίσης ο φόβος να είσαι η μόνη φωνή και να στέκεσαι μόνος, χωρίς την υποστήριξη άλλων ιατρών, χειρουργών και ιατρικών κοινοτήτων», ανέφερε.
Μια σκηνή από το ντοκιμαντέρ «State Organs», με θέμα τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων υποστηριζόμενες από το κράτος της Κίνας, κατά τη διάρκεια προβολής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Βοστόνη, 7 Μαρτίου 2024. (Samira Bouaou/ The Epoch Times)
Ο τομέας των μεταμοσχεύσεων είναι μια εξειδικευμένη κοινότητα στην οποία αυτοί που βρίσκονται στην κορυφή κατά κανόνα γνωρίζονται μεταξύ τους. Είναι πολύ δύσκολο να μην παρατηρήσει κανείς τη ραγδαία άνοδο της Κίνας σε αυτόν τον τομέα τις τελευταίες δεκαετίες, και η ανταλλαγή ή η συνεργασία μεταξύ χειρούργων των ΗΠA και της Κίνας είναι συχνό φαινόμενο.
Το 2022, μια αναφορά από την ομάδα ανθρωπίνων δικαιωμάτων Παγκόσμιος Οργανισμός για την Έρευνα της Δίωξης του Φάλουν Γκονγκ κατέγραψε εκατοντάδες περιπτώσεις στις οποίες Κινέζοι ιατροί μεταμοσχεύσεων είχαν τελειοποιήσει τις ικανότητές τους στις ΗΠΑ προτού τις εφαρμόσουν σε μεγάλα νοσοκομεία της Κίνας, τα οποία βρέθηκαν ένοχα για εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων.
Ένας ιατρός στη λίστα, ο Χουάνγκ Τζιεφού, πρώην αναπληρωτής υπουργός Υγείας της Κίνας, για χρόνια υπερασπιζόταν τη θέση του Πεκίνου δείχνοντας το πρόγραμμα δωρεάς οργάνων που έστησε το καθεστώς το 2015 όταν ρωτούνται για την προέλευση των οργάνων.
Μελέτη του 2019 που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό BMC Medical Ethics βρήκε τα κινεζικά δεδομένα δωρεάς οργάνων «υπερβολικά τακτοποιημένα για να είναι αληθινά».
Αφού εξετάσθηκαν με χρήση στατιστικής εγκληματολογίας, τα νούμερα, σύμφωνα με έναν από τους συγγραφείς, τον Δρα Τζέικομπ Λαβί, «συμμορφώνονται σχεδόν ακριβώς με μια μαθηματική εξίσωση» και αποκλίνουν από «όλες τις άλλες χώρες μεταξύ μίας ή και δύο κλιμάκων», υποδηλώνοντας υψηλή πιθανότητα συστηματικής παραποίησης.
Αποδείξτε ότι η Κίνα ψεύδεται
Παρόλα αυτά οι υποσχέσεις του Πεκίνου για βελτίωση των πρακτικών μεταμοσχεύσεων οργάνων φαίνεται να ικανοποιούν κάποιους διακεκριμένους χειρουργούς των Η.Π.Α.
Μέρες πριν από ένα πάνελ για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων τον Μάρτιο στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, ο Δρ Φράνσις Ντελμόνικο έστειλε email στους συναδέλφους του απορρίπτοντας τη σημασία της εκδήλωσης.
Ο Δρ Ντελμόνικο είναι καθηγητής χειρουργικής μερικής απασχόλησης στο Γενικό Νοσοκομείο Μασαχουσέτης, που σχετίζεται με το Χάρβαρντ, και ειδικός στη μεταμόσχευση οργάνων. Ταξιδεύει συχνά στην Κίνα και είχε μιλήσει με τον κο Χουάνγκ.
Είναι επίσης ο πρώην πρόεδρος της ισχυρής Εταιρείας Μεταμοσχεύσεων, ένα φόρουμ με μέλη από περισσότερες από 100 χώρες, το οποίο παρέχει καθοδηγητικές γραμμές για τις ηθικές πρακτικές.
Ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ κάνουν έκκληση δίπλα στα Ηνωμένα Έθνη στη Νέα Υόρκη, στις 20 Σεπτεμβρίου 2023. (Chung I Ho/The Epoch Times)
Στο θέμα του email του, ο Δρ Ντελμόνικο ζητούσε «διανομή σε όλο το Χάρβαρντ».
«Αναγνωρίζουμε ότι αυτή η ανήθικη πρακτική ήταν η πηγή των οργάνων προς μεταμόσχευση στην Κίνα πριν από μια δεκαετία, έκτοτε όμως η κινεζική κυβέρνηση την έχει απαγορεύσει.
»Συναντηθήκαμε με τον Υπουργό Υγείας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας κο Μα στο Πεκίνο για να κρατήσουμε σε εγρήγορση τη διεθνή κοινότητα ότι η Κίνα θα εκπληρώσει την υπόσχεσή της.
»Δεν έχουμε καμία αυταπάτη σχετικά με την πιθανότητα να εξαπατηθούμε σε αυτές τις διαβουλεύσεις», έγραφε ο Δρ Ντελμόνικο.
Ο Δρ Γκίλκρις, μιλώντας στο πάνελ του Χάρβαρντ, είπε: «Δεν μπορείτε να πάρετε τα νούμερα που παρέχει η Κίνα τοις μετρητοίς».
Ταυτόχρονα, αναφέρθηκε σε ένα έγγραφο του 2023 που δημοσίευσαν Κινέζοι ιατροί στο Περιοδικό της Ηπατολογίας (Journal of Hepatology), περιγράφοντας μια κλινική δοκιμή δύο ετών κατά την οποία περισσότεροι από 60 ασθενείς επιλέχθηκαν τυχαία να λάβουν είτε μια κανονική μεταμόσχευση ήπατος είτε μια «χωρίς ισχαιμία» – δηλαδή το όργανο είχε «βγει από ένα ζεστό σώμα και είχε μπει αμέσως σε ένα άλλο», είπε ο Δρ Γκίλκρις.
Το έγγραφο είχε μια υποσημείωση στο τέλος πως «κανένα δεν ήταν από κρατούμενους».
Ο Δρ Γκίλκρις ρώτησε πώς αυτό θα μπορούσε να είναι αλήθεια.
«Πώς τυχαιοποιείς κάτι τέτοιο; Πώς μπορείς να το κάνεις 30 φορές;» είπε.
«Πρέπει να φανταστείτε κάποιον ο οποίος πεθαίνει, του οποίου ο εγκέφαλος είναι νεκρός, έπειτα πρέπει να έχεις τον δωρητή, στην ουσία, ακριβώς δίπλα στο άλλο άτομο.»
Σημείωσε πως οι ιατροί πέτυχαν το κατόρθωμα με πόρους από ένα μόνο νοσοκομείο μέσα σε σύντομο χρονικό περιθώριο.
«Είναι πρακτικά αδύνατο», είπε.
Δεν έχει απαντήσεις προς το παρόν, διότι η Κίνα είναι «ένα μέρος όπου δεν κάνουμε ερωτήσεις», όπως λέει χαρακτηριστικά.
Όταν ρωτήθηκε για τη μελέτη, ο Δρ Ντελμόνικο είπε πως «μέθοδοι διατήρησης ήπατος in situ και ex situ γίνονται σε συνεχή βάση στις ΗΠΑ και παγκοσμίως».
Είπε πως δεν ξέρει αν το email του αποθάρρυνε επιτυχώς τον οποιονδήποτε να συμμετάσχει στην διοργάνωση, αλλά έστρεψε την προσοχή των Epoch Times σε ένα σχόλιο που δημοσιευθηκε πρόσφατα στην Εφημερίδα Μεταμοσχεύσεων (Transplantation Journal), τη μηνιαία έκδοση της Εταιρείας Μεταμοσχεύσεων.
Το άρθρο, με τίτλο «Ένα Τελευταίο Ζήτω» (A Last Hurrah), δίνει έμφαση στο σύστημα δωρεάς οργάνων της Κίνας, που ξεκίνησε το 2015, και τις ρυθμίσεις που υπέγραψε το Κρατικό Συμβούλιο τον Δεκέμβριο του 2023 όσον αφορά τις δωρεές ανθρωπίνων οργάνων και τις μεταμοσχεύσεις που «πληρούν τις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας».
«Αυτή η πρόοδος της Κίνας θα πρέπει να ληφθεί ως ένα θετικό βήμα προς τη διαφάνεια και την ηθική μεταμόσχευση», έγραψε ο Δρ Ντελμόνικο.
Ο κος Μάτας, ωστόσο, δεν πιστεύει πως οι ρυθμίσεις θα επιφέρουν οποιαδήποτε αλλαγή.
«Είναι απλά άλλη μια ψεύτικη απάντηση, αλλά αυτού του είδους οι εκδηλώσεις ενδιαφέροντος δεν σημαίνουν απαραίτητα ότι έχουν αλλάξει και απόψεις», δήλωσε.
Είτε μας αρέσει είτε όχι, οι απόψεις του Δρος Ντελμόνικο είναι «πάνω κάτω η σύμφωνη άποψη της ηγεσίας των μεταμοσχεύσεων», πρόσθεσε ο κος Μάτας, ο οποίος ήταν και ένας από τους πανελίστες που αναφέρονταν στο email του Δρ. Ντελμόνικο.
«Λέει να αποδείξουμε ότι η Κίνα λέει ψέματα. Αλλά δεν είναι αυτός ο τρόπος με τον οποίο υποτίθεται ότι λειτουργεί το σύστημα», είπε ο κος Μάτας στους Epoch Times. «Το βάρος πέφτει στην Κίνα να μας δείξει ότι συμπεριφέρεται σωστά. Το βάρος δεν είναι σε εμάς να τους δείξουμε ότι κάνουν κάτι απρεπές».
Σε λεπτομερείς αναφορές, ο κος Μάτας μαζί με άλλους ανέλυσαν εκατοντάδες προγράμματα μεταμοσχεύσεων από κινεζικά νοσοκομεία, μαζί με αναφορές από μέσα ενημέρωσης και αρχειοθετημένες καταγραφές. Αφού εξέτασαν τα έσοδα των νοσοκομείων, τον αριθμό των κλινών, τον ρυθμό χρήσης των κρεβατιών, το προσωπικό των χειρουργείων και την κρατική επιδότηση, πιστεύουν ότι το κινεζικό καθεστώς παρουσιάζει σημαντικά μειωμένο αριθμό μεταμοσχεύσεων.
Ο Αν Τσάο, πρόεδρος της Λέσχης Φάλουν Ντάφα στην σχολή Γκρίφιν του Χάρβαρντ (Griffin GSAS) και διοργανωτής του φόρουμ για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ. Βοστόνη, 8 Μαρτίου 2024. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Έχουν συλλέξει επιβλητικά έμμεσα αποδεικτικά στοιχεία: διαφημίσεις στο διαδίκτυο για μεταμοσχεύσεις οργάνων, δεδομένα από αναρίθμητα κινέζικα νοσοκομεία που διαφημίζουν αριθμούς ρεκόρ μεταμοσχεύσεων, και ένα αρχείο μεταμοσχεύσεων ήπατος στο Χονγκ Κονγκ που δείχνει τα σύνολα να εκτινάσσονται παράλληλα με τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ. Τα περισσότερα από αυτά τα δεδομένα και τις καταγραφές έχουν πλέον γίνει καπνός.
«Όποτε αποδεικνύουμε κάτι, αφαιρούν τις αποδείξεις, κατεβάζουν τη ροή των δεδομένων και λένε: ‘Α, τα αποδεικτικά σας στοιχεία είναι παλαιωμένα’», δηλώνει ο κος Μάτας. «Δεν υπάρχει ανεξάρτητος εξωτερικός παρατηρητής που να μπορεί να δει τις καταγραφές των κινεζικών φυλακών και των κινεζικών νοσοκομείων. Το κινεζικό σύστημα φυλάκισης είναι τελείως κλειστό.»
Ενώ διοργάνωνε την εκδήλωση, ο απόφοιτος Αν Τάο είπε ότι είχε προετοιμαστεί για μια πλειάδα πιθανών σεναρίων παρέμβασης. Με το Φάλουν Γκονγκ, γνωστό και ως Φάλουν Ντάφα, να είναι θέμα ταμπού στην Κίνα, μέλη του προσωπικού στο μαθητικό κέντρο τού είχαν πει πως κάποιοι Κινέζοι μαθητές που δούλευαν εκεί «απείχαν σταθερά από οτιδήποτε αφορούσε το Φάλουν Ντάφα, καθώς η εμπλοκή τους [με συναφείς δραστηριότητες] πιθανόν να εμπόδιζε την επιστροφή τους στην Κίνα», όπως δείχνουν και ορισμένα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που μοιράστηκε με τους Epoch Times.
Ο κος Τσάο είπε πως το email από τον Δρ Ντελμόνικο ήταν «πολύ απογοητευτικό». Το βλέπει σαν να ακούει κανείς το πρόσταγμα του καθεστώτος: να «αποκλείσει εντελώς» τον σοβαρό διάλογο και να «θάψει» την ψυχρή αλήθεια.
«Ο λόγος που το ΚΚΚ καταπιέζει κάθε συζήτηση [πάνω σε αυτό το θέμα] είναι επειδή, σύμφωνα με τα γεγονότα, σύμφωνα με τα στοιχεία, δεν έχουν πού να σταθούν», είπε στους Epoch Times.
Μια διαφορετική κατεύθυνση
Το επεισόδιο στη Βοστόνη συνέβη καθώς άλλος ένας πανελίστας βρέθηκε σε αδιέξοδο.
Για μήνες, οι Γιατροί Ενάντια στην Εξαναγκαστικές Αφαιρέσεις Οργάνων (Doctors Against Forced Organ Harvesting – DAFOH) με επικεφαλής τον Δρα Τόρστεν Τρέυ, δεν είχαν καμία απάντηση στην αίτηση που είχαν υποβάλλει το Νοέμβριο του 2023 για περίπτερο στο Αμερικανικό Συνέδριο Μεταμοσχεύσεων, τη μεγαλύτερη συνάντηση της Βορείου Αμερικής στον τομέα, η οποία φέρνει κοντά χιλιάδες επαγγελματίες από τον χώρο των μεταμοσχεύσεων.
Οι DAFOH έχουν αφιερώσει σχεδόν δύο δεκαετίες στον σκοπό τους, προσπάθειες τις οποίες ένας Βρετανός νομοθέτης επαίνεσε με το να τους προτείνει για το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης του 2024.
Το Ερευνητικό Κέντρο Μεταμόσχευσης Οργάνων της Κίνας, μια άλλη ομάδα που εξετάζει το εν λόγω ζήτημα, είχε διαλέξει εκείνο τον καιρό ένα περίπτερο και είχε λάβει το τιμολόγιο. Στα τέλη του Ιανουαρίου, και οι δύο ομάδες έλαβαν ένα email που τους έλεγε πως δεν ήταν ευπρόσδεκτοι να συμμετάσχουν στην εκδήλωση που θα γινόταν τον Ιούνιο.
Η ομάδα του Αμερικανικού Συνεδρίου Μεταμοσχεύσεων όπως και οι κοινότητές του είχαν «πάρει την απόφαση να κινηθούν προς μια διαφορετική κατεύθυνση για το 2024», έγραφε το email που στάλθηκε και στις δύο ομάδες την ίδια μέρα.
Συλλαλητήριο για το τέλος των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων στην Κίνα, έξω από το Αμερικανικό Συνέδριο Μεταμοσχεύσεων του 2024 στη Φιλαδέλφεια, στις 2 Ιουνίου 2024. (Andrew Li/The Epoch Times)
Και οι δύο ομάδες έλαβαν άλλο ένα ηλεκτρονικό μήνυμα από τον οργανισμό τον Απρίλιο, όπου τους ζητούνταν λεπτομερείς πληροφορίες για τα περίπτερα τους σε περίπτωση που υπήρχε κάποια αλλαγή. Μετά από εβδομάδες, την τελευταία ώρα της τελευταίας μέρας του μήνα, πήραν την οριστική απάντηση, που ήταν απορριπτική.
Τα γεγονότα που συνέβησαν ήταν αινιγματικά. Οι δύο ομάδες υπήρξαν παρουσιαστές στο συνέδριο για χρόνια χωρίς κανένα πρόβλημα, και η Δρ Μιν Φου, του Ερευνητικού Κέντρου Μεταμόσχευσης Οργάνων της Κίνας, παρατήρησε τον μεγάλο αριθμό ελεύθερων περιπτέρων και τις δύο φορές που το ιατρικό συνέδριο τους απέρριψε: περίπου τα μισά την πρώτη φορά και το ένα τέταρτο την επομένη.
«Δε βγάζει καθόλου νόημα», είπε στους Epoch Times.
Ο Δρ Τρέυ εν τω μεταξύ, αναλογίστηκε τη φράση «μια διαφορετική κατεύθυνση».
«Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει το οτιδήποτε», είπε στους Epoch Times, διερωτώμενος εάν το Αμερικανικό Συνέδριο Μεταμοσχεύσεων προσπαθούσε να «κρύψει κάτι».
Είπε πως «απλά δεν μας έδωσαν καμία πληροφορία», προσθέτοντας πως έμεινε «άφωνος» σκεπτόμενος πως οι αξιωματούχοι της συνεδρίασης είχαν «πάρει την απόφαση, εκ μέρους των 4.000 παρευρισκόμενων», πως δεν χρειαζόταν να αναθεωρήσουν την έρευνα των DAFOH.
«Αυτή πιθανόν να είναι η μεγαλύτερη ιατρική κατάχρηση του αιώνα», επεσήμανε. «Εάν η κοινότητα των μεταμοσχεύσεων δεν πρόκειται να το ερευνήσει, τι αντίκτυπο έχει αυτό πάνω της;»
Ο αντιπρόσωπος Σκοτ Πέρρυ (Ρεπουμπλικανός – Πενσυλβάνια), ο οποίος προώθησε ένα νομοσχέδιο που επιβάλει κυρώσεις σε Κινέζους αξιωματούχους, στρατιωτικούς ηγέτες ή άλλα άτομα που συναινούν στη διευκόλυνση των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων, εξέφρασε έντονη αποδοκιμασία για το συμβάν:
«Είναι κατακριτέο και εντελώς απαράδεκτο για οποιονδήποτε οργανισμό – ειδικά για το Αμερικανικό Συνέδριο Μεταμοσχεύσεων – να λογοκρίνει οποιονδήποτε προσπαθεί να αντιπαλέψει τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων», είπε στους Epoch Times. «Επαγγελματίες του ιατρικού τομέα πρέπει να καταλάβουν την πραγματική και συνεχόμενη διείσδυση των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων στη μοντέρνα εποχή της ιατρικής κοινότητας.»
Ο Δρ Τόρστεν Τρέυ, ιδρυτής και διευθυντής των DAFOH, σε μια εκδήλωση για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Βοστόνη, 7 Μαρτίου 2024. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Το Αμερικανικό Συνέδριο Μεταμοσχεύσεων είπε πως οι δύο οργανισμοί του, η Αμερικανική Εταιρεία Μεταμοσχεύσεων και η Αμερικανική Εταιρεία Χειρουργών Μεταμοσχεύσεων, «δεσμεύονται πλήρως να προωθήσουν» το σύστημα μεταμόσχευσης οργάνων «χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο τις ηθικές αρχές και πρακτικές που καθιστούν το σύστημα των ΗΠΑ ξεχωριστά έμπιστο και αποτελεσματικό».
«Επιπλέον, γνωρίζουμε αυτές τις προοδευτικές ιδέες για αύξηση της πρόσβασης σε μεταμοσχεύσεις από ζωντανούς δότες, περιλαμβανομένων των εξαναγκαστικών μεταμοσχεύσεων οργάνων, η οποία μπορεί να φαίνεται σκόπιμη αλλά έχει ως αποτέλεσμα σοβαρές δυσμενείς συνέπειες για τη μεταμόσχευση και για τους ασθενείς», είπε μια ομιλήτρια στους Epoch Times. «Αυτές οι προτάσεις επιβάλουν σοβαρές ακούσιες συνέπειες τόσο στους δωρητές όσο και στην εμπιστοσύνη του κοινού για τη δωρεά οργάνων».
«Δεν μπορούμε να μιλήσουμε σε ιδρύματα έξω από τις ΗΠΑ, αλλά απορρίπτουμε θεμελιωδώς τις προσπάθειες για αλλαγές στο επικρατούν σύστημα στις ΗΠΑ, οι οποίες είναι βασισμένες στην έρευνα, καθώς και τις πρακτικές μεταμόσχευσης οργάνων σε έθνη όπως είναι η Κίνα, οι κυβερνήσεις των οποίων αδυνατούν να φτάσουν ή αγνοούν τα υψηλά διεθνή και αμερικανικά κριτήρια για ηθική ιατρική έρευνα και βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.»
Έκκληση για ανάληψη ευθύνης
Την 1η Ιουνίου, ο Δρ Γκίλκρις, Αναπληρωτής Διευθυντής των DAFOH, στέκονταν μπροστά από το συνεδριακό κέντρο της Πενσυλβάνια, στην εκδήλωση του Αμερικανικού Συνεδρίου Μεταμοσχεύσεων, για να κάνει έκκληση στον κόσμο του συλλαλητηρίου.
Αναφέρθηκε στη λογοκρισία ενός ιατρού, του Λι Γουενλιάνγκ, από το κινεζικό καθεστώς, ο οποίος προσπάθησε να ειδοποιήσει τον κόσμο για την επερχόμενη πανδημία του COVID-19 στο τέλος του 2019, αλλά «αναγκάστηκε να υπογράψει κάτι λέγοντας πως η αλήθεια ήταν ψέμα και το ψέμα αλήθεια» και στο τέλος πέθανε από τον ιό ο ίδιος.
«Στην Κίνα, κρύβουν τα πράγματα κάτω από το χαλί και απλά συνεχίζουν. Αυτό όμως δεν μπορεί να συμβεί στον τομέα της ιατρικής. Η ιατρική ηθική απαιτεί ανάληψη ευθύνης», είπε ο Δρ Γκίλκρις.
Η κατεύθυνση των DAFOH είναι προς αναζήτηση «αλήθειας, διαφάνειας, σεβασμού για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ανάληψης ευθύνης», είπε. «Διαφέρουν αυτές από το Αμερικανικό Συνέδριο Μεταμοσχεύσεων; Αν ναι, τότε πώς; Και αν όχι, γιατί παραμένουμε εκτός συνεδρίου;»
Η περίπτωση της καταπολέμησης των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων είναι για τον κο Σμιθ «ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ισούται με λίγα».
«Το Φάλουν Γκονγκ έχει υποφέρει πάρα πολύ – για ποιο λόγο; Επειδή είναι ειρηνικοί, καλόκαρδοι, πειθαρχημένοι, υγιείς; Σφαγιάζονται και σκοτώνονται λόγω της υγείας τους, είναι τόσο υγιείς, φροντίζουν τους εαυτούς τους, και έτσι το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας τους θεωρεί εκμεταλλεύσιμους.»
Δυο μήνες προτού το νομοσχέδιο του περάσει στην Βουλή, ο κος Σμιθ βρέθηκε στο νοσοκομείο για λόγους υγείας, και η εικόνα της φρίκης που επικρατεί στην Κίνα τον πλημμύρισε: ένας ασκούμενος Φάλουν Γκονγκ υπό κράτηση ή ίσως ένα θύμα από μία άλλη διωκόμενη ομάδας, τους οποίους τους είχαν φέρει παρά τη θέλησή τους.
«Κείτονται εκεί, πιθανόν μισολιπόθυμοι, γνωρίζοντας ότι ο γιατρός δεν είναι εκεί για να τους θεραπεύσει, αλλά για να τους σκοτώσει σαν εκτελεστής, και προτού ολοκληρωθεί η εκτέλεση, να πάρει δύο ή τρία από τα όργανά τους», είπε.
Του πήρε τρία χρόνια να πείσει τους συναδέλφους του να υπογράψουν το νομοσχέδιο κατά των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων.
Ήταν μια άνιση μάχη, όπως είπε, αλλά τώρα «φαίνεται πως οι άνθρωποι καταλαβαίνουν», προσθέτοντας:
«Αφού όλοι μας το καταλαβαίνουμε, ας κάνουμε κάτι για αυτό.»
Σημείωμα του εκδότη: Το άρθρο έχει ενημερωθεί για να περιλαμβάνει την απάντηση του Δρος Ντελμόνικο.
Τα πλαστικά που διασπώνται σε σωματίδια τόσο μικροσκοπικά όσο το DNA μας -αρκετά μικρά για να απορροφηθούν από το δέρμα μας- απελευθερώνονται στο περιβάλλον μας με ρυθμό 82 εκατομμυρίων μετρικών τόνων ετησίως. Αυτά τα πλαστικά, και το μείγμα χημικών ουσιών με τα οποία κατασκευάζονται, συμβάλλουν πλέον σημαντικά στην εμφάνιση ασθενειών, επηρεάζοντας τον κίνδυνο εμφάνισης παθήσεων που κυμαίνονται από καρκίνο έως ορμονικά προβλήματα.
Η πλαστική ρύπανση απειλεί τα πάντα, από τα θαλάσσια ζώα μέχρι τους ανθρώπους, ένα πρόβλημα για το οποίο συζητούν επιστήμονες, ακτιβιστές, επιχειρηματικοί όμιλοι και πολιτικοί, καθώς συντάσσουν μια παγκόσμια συνθήκη για τον τερματισμό της πλαστικής ρύπανσης. Αυτές οι διαπραγματεύσεις έχουν αναδείξει μόνο την πολυπλοκότητα μιας απειλής που φαίνεται να αντιπαραθέτει την οικονομική ανάπτυξη και τις θέσεις εργασίας σε σχέση με τις καταστροφικές ζημιές για τους ανθρώπους και τον πλανήτη.
Η ραγδαία ανάπτυξη των πλαστικών άρχισε τη δεκαετία του 1950 και από τότε η ετήσια παραγωγή έχει αυξηθεί σχεδόν 230 φορές, σύμφωνα με δύο σύνολα δεδομένων που επεξεργάστηκε το Our World in Data. Πάνω από το 20% των πλαστικών απορριμμάτων γίνεται με κακή διαχείριση – καταλήγοντας στον αέρα, στο νερό και στο έδαφος.
Αναπόφευκτο πρόβλημα
Ενώ το πλαστικό δεν βιοδιασπάται -τουλάχιστον όχι σε εύλογο χρονικό διάστημα- διασπάται σε όλο και μικρότερα σωματίδια. Μπορεί να μην το βλέπουμε πλέον, αλλά το πλαστικό συσσωρεύεται συνεχώς στο περιβάλλον μας. Αυτά τα μικροσκοπικά κομμάτια, γνωστά ως μικροπλαστικά και νανοπλαστικά, μπορούν να εισέλθουν στο σώμα μας μέσω όσων τρώμε, πίνουμε και αναπνέουμε.
Τα μικροπλαστικά έχουν μέγεθος πέντε χιλιοστά ή λιγότερο. Τα νανοπλαστικά είναι ένα αόρατο κλάσμα αυτού του μεγέθους, έως και ένα δισεκατομμυριοστό του μέτρου ή περίπου στο μέγεθος του DNA.
Ενώ τα μικροπλαστικά μπορεί να είναι τόσο μικρά όσο μια τρίχα, παραμένουν ορατά. Τα νανοπλαστικά, ωστόσο, είναι αδύνατο να τα δούμε χωρίς μικροσκόπιο. (Εικονογράφηση από The Epoch Times, Shutterstock)
Η ρύπανση από πλαστικά είναι ένα χημικό υπόλειμμα του πετρελαίου μαζί με άλλες χημικές ουσίες που προστίθενται για να αλλάξουν την ανθεκτικότητα, την ελαστικότητα και το χρώμα. Το PlastChem Project έχει καταγράψει περισσότερες από 16.000 χημικές ουσίες, με 4.200 από αυτές να θεωρούνται ιδιαίτερα επικίνδυνες, σύμφωνα με την έκθεση της πρωτοβουλίας που εκδόθηκε τον Μάρτιο.
Το εκπληκτικό μέγεθος και τα είδη πλαστικών, πολλά από τα οποία έχουν άγνωστες επιπτώσεις στην υγεία, θα πρέπει να αφυπνίσει όλους, δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times η Έριν Σμιθ, αντιπρόεδρος και επικεφαλής του τμήματος πλαστικών αποβλήτων και επιχειρήσεων του World Wildlife Fund (WWF).
«Η ρύπανση από πλαστικά είναι παντού», δήλωσε η ίδια. «Το δύσκολο, αυτή τη στιγμή, για το σώμα της επιστήμης, που προσπαθεί να κατανοήσει τι σημαίνει η παρουσία του πλαστικού μέσα μας, είναι ότι εχει να αντιμετωπίσει κάτι πρωτόγνωρο».
Η κ. Σμιθ δήλωσε ότι μπορεί να περιμένουμε την επιστήμη να αποκαλύψει το πλήρες εύρος των βιολογικών επιπτώσεων του πλαστικού, αλλά ένα πράγμα είναι βέβαιο: «Ξέρουμε ότι δεν είναι καλό».
Αναπαραγωγικά και νευρολογικά ζητήματα
Νεότερες μελέτες για την ανθρώπινη υγεία έχουν δείξει ότι το πλαστικό έχει εκτεταμένες επιπτώσεις.
«Η έρευνα είναι σαφής: τα πλαστικά προκαλούν ασθένειες, αναπηρία και θάνατο. Προκαλούν πρόωρο τοκετό, χαμηλό βάρος γέννησης και θνησιγένεια, καθώς και λευχαιμία, λέμφωμα, καρκίνο του εγκεφάλου, καρκίνο του ήπατος, καρδιακές παθήσεις και εγκεφαλικά επεισόδια. Τα βρέφη, τα παιδιά, οι έγκυες γυναίκες και οι εργαζόμενοι στα πλαστικά είναι οι άνθρωποι που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο αυτών των βλαβών. Οι ασθένειες αυτές έχουν ως αποτέλεσμα ετήσιο οικονομικό κόστος 1,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων», δήλωσε ο Δρ Φιλ Λάντριγκαν, παιδίατρος και ειδικός σε θέματα περιβαλλοντικής υγείας, σε δελτίο τύπου του Beyond Plastics τον Μάρτιο.
Η Beyond Plastics, μια ομάδα υπεράσπισης της αλλαγής πολιτικής, προειδοποιεί ότι νέες έρευνες δείχνουν ότι το πλαστικό μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, εγκεφαλικών επεισοδίων και θανάτου.
Διαδοχικές μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι μικροσκοπικά σωματίδια πλαστικού επηρεάζουν κάθε σύστημα του σώματός μας και σε κάθε ηλικία.
Σχεδόν 3.600 μελέτες που έχουν καταχωρηθεί στο ευρετήριο του Ιδρύματος Minderoo έχουν περιγράψει λεπτομερώς τις επιπτώσεις των πολυμερών και των προσθέτων, όπως οι πλαστικοποιητές, τα επιβραδυντικά φλόγας, οι δισφαινόλες και οι υπερ- και πολυφθοροαλκυλικές ουσίες. Η συντριπτική πλειονότητα των μελετών δείχνει ότι τα πλαστικά επηρεάζουν την ενδοκρινική και μεταβολική λειτουργία και το αναπαραγωγικό σύστημα και συμβάλλουν σε θέματα ψυχικής, συμπεριφορικής και νευροαναπτυξιακής ανάπτυξης.
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Environmental Science & Technology εξέτασε πλαστικές συσκευασίες τροφίμων από πέντε χώρες και διαπίστωσε ότι οι χημικές ουσίες που διαταράσσουν τις ορμόνες ήταν κοινές.
«Η επικράτηση οιστρογονικών ενώσεων στα πλαστικά εγείρει ανησυχίες για την υγεία λόγω της δυνατότητάς τους να διαταράξουν το ενδοκρινικό σύστημα, γεγονός που μπορεί, μεταξύ άλλων, να οδηγήσει σε αναπτυξιακά και αναπαραγωγικά προβλήματα και σε αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου που σχετίζεται με ορμόνες, όπως ο καρκίνος του μαστού και του προστάτη», σημείωσαν οι συγγραφείς.
Τα δεδομένα που χαρτογραφήθηκαν από το Our World in Data δείχνουν τα εθνικά ποσοστά της κατά κεφαλήν ρύπανσης των ωκεανών από πλαστικό. Οι Αμερικανοί προσθέτουν περίπου 0,01 κιλά (10 γραμμάρια) πλαστικών απορριμμάτων στους ωκεανούς του κόσμου κάθε χρόνο. Σε 336.500.000 ανθρώπους σήμερα, αυτό ανέρχεται σε 3.311 τόνους. (The Epoch Times)
Το πλήρες εύρος αυτών των χημικών συνεπειών δεν είναι καθόλου γνωστό. Σύμφωνα με το Minderoo, λιγότερο από το 30% των περισσότερων από 1.500 χημικών ουσιών των πλαστικών έχουν διερευνηθεί για τις επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία. Αυτό περιλαμβάνει τις χημικές ουσίες «υποκατάστασης» που χρησιμοποιούνται για να αντικαταστήσουν τα πρόσθετα που περιορίστηκαν λόγω του ότι βρέθηκαν προβληματικά.
«Όλα τα νέα πλαστικά χημικά πρέπει να ελέγχονται για την ασφάλειά τους πριν εισαχθούν σε καταναλωτικά προϊόντα, με συνεχή παρακολούθηση των επιπέδων τους στα ανθρώπινα βιοδείγματα μετά την εισαγωγή και αξιολόγηση των επιπτώσεων στην υγεία καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής των ατόμων και των γενεών», δήλωσε η καθηγήτρια Σάρα Ντάνλοπ, επικεφαλής του Ιδρύματος Minderoo για τα πλαστικά και την ανθρώπινη υγεία.
Απορροφάται από τις αρτηρίες και το δέρμα
Η σχετικά πρόσφατη ανακάλυψη ότι τα πλαστικά σωματίδια μπορούν να εισέλθουν στον ανθρώπινο οργανισμό μέσω πολλαπλών μεθόδων συνοδεύεται και από άλλες ανατρεπτικές διαπιστώσεις. Τα μικροπλαστικά και τα νανοπλαστικά στην πλάκα των τοιχωμάτων των ανθρώπινων αρτηριών συνδέθηκαν πρόσφατα με αύξηση κατά 350% του κινδύνου καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού επεισοδίου και θανάτου.
Η πλαστική ρύπανση έχει όλες τις μορφές, από τις συσκευασίες και τα απορρίμματα που φράζουν το κανάλι του Μπάκιγχαμ στο Τσενάι της Ινδίας μέχρι τα πλαστικά σφαιρίδια από τις πετροχημικές εταιρείες που ρυπαίνουν το έδαφος στο Ecaussinnes του Βελγίου. (R. SATISH BABU, Kenzo TRIBOUILLARD / AFP μέσω Getty Images)
Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 6 Μαρτίου στο New England Journal of Medicine, παρακολούθησε 257 ασθενείς επί 34 μήνες. Μεταξύ όσων συμμετείχαν στη μελέτη, το 58,4% είχε πολυαιθυλένιο στην πλάκα της καρωτίδας και το 12,1% πολυβινυλοχλωρίδιο.
Το πολυαιθυλένιο είναι το πιο συνηθισμένο πλαστικό που βρίσκεται σε μπουκάλια και σακούλες, συμπεριλαμβανομένων των επενδύσεων των κουτιών δημητριακών. Το χλωριούχο πολυβινύλιο, γνωστότερο ως PVC, είναι ένα άλλο κοινό πλαστικό, που χρησιμοποιείται συχνά σε ιατρικά και κατασκευαστικά υλικά.
Εκτός από την εύρεση εισόδου μέσω της κατάποσης, τα πολυμερή μπορούν επίσης να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος μέσω του δέρματός μας, σύμφωνα με μια άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο στο Environment International. Τα ευρήματα, που βασίζονται σε ένα μοντέλο ισοδύναμου ανθρώπινου δέρματος, προστίθενται στα στοιχεία που δείχνουν ότι καθώς τα πλαστικά διασπώνται, μπορεί να είναι αδύνατο να αποφύγουμε την απορρόφησή τους. Μικροσκοπικά πλαστικά έχουν βρεθεί στο έδαφος, στην παροχή νερού, στον αέρα και στους πάγους της Αρκτικής.
Διαπιστώθηκε ότι το ιδρωμένο δέρμα είναι ιδιαίτερα επιρρεπές στην απορρόφηση των σωματιδίων. Μόλις εισέλθουν στο σώμα, το πλαστικό μπορεί να μιμηθεί τις ορμόνες, να συγκεντρωθεί στις αρτηρίες και να συμβάλει σε μια από τις πιο κοινές παθολογίες ασθενειών σήμερα – μια ανισορροπία ελεύθερων ριζών και αντιοξειδωτικών, γνωστή ως οξειδωτικό στρες.
Ο Δρ Μπράντλεϊ Μπέιλ, ειδικός στην πρόληψη καρδιακών προσβολών και εγκεφαλικών επεισοδίων και συν-συγγραφέας του βιβλίου «Beat The Heart Attack Gene», δήλωσε στους Epoch Times ότι υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι το πλαστικό προκαλεί οξειδωτικό στρες.
«Τα πλαστικά είναι πανταχού παρόντα στον πλανήτη Γη», δήλωσε ο Δρ Μπέιλ. «Είναι τρελό να πιστεύετε ότι μπορείτε να εξαλείψετε την έκθεσή σας σε αυτά. Θα ήταν σχεδόν αδύνατο. Μπορούμε όμως να εξετάσουμε άλλα ζητήματα που προκαλούν οξειδωτικό στρες».
Τα δεδομένα που επεξεργάστηκε το Our World in Data δείχνουν την αύξηση της παραγωγής πλαστικού σε μετρικούς τόνους. (Εικονογράφηση από The Epoch Times, Shutterstock)
Αυτά τα άλλα ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της κακής διατροφής και άλλων τοξικών εκθέσεων, μπορούν να επιλυθούν μέσω προσεγγίσεων του τρόπου ζωής, συμπληρωμάτων διατροφής ή αποφυγής.
Ο Δρ Μπέιλ υποψιάζεται ότι η μελλοντική έρευνα για τα νανοπλαστικά θα αποκαλύψει μια σχέση μεταξύ της έκθεσης στα πλαστικά και του πρόωρου θανάτου, της άνοιας, του καρκίνου, του διαβήτη και οποιασδήποτε ασθένειας που επηρεάζεται από το οξειδωτικό στρες.
Πώς να σταματήσετε την «επέλαση» των πλαστικών
Δεδομένου ότι ο καθαρισμός του πλαστικού είναι σχεδόν αδύνατος από τη στιγμή που διασπάται, οι ομάδες υπεράσπισης πιέζουν για νομοθεσία που θα μειώσει τα προϊόντα μιας χρήσης, όπως τα περιτυλίγματα τροφίμων, τα μπουκάλια, τα δοχεία για φαγητό και οι σακούλες – μερικά από τα πιο παραγωγικά και προβληματικά πλαστικά.
Το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών, ένα παγκόσμιο όργανο λήψης περιβαλλοντικών αποφάσεων με εκπροσώπους από όλα τα κράτη μέλη του ΟΗΕ, αποφάσισε τον Μάρτιο του 2022 ότι το ζήτημα των πλαστικών χρειάζεται συντονισμένη αντιμετώπιση. Δεσμεύτηκε για την ταχεία προώθηση μιας συνθήκης που αποσκοπεί στην αντιμετώπιση του αυξανόμενου παγκόσμιου προβλήματος των πλαστικών.
Ωστόσο, μετά τη διεξαγωγή της τέταρτης από τις πέντε συνόδους στα τέλη Απριλίου στον Καναδά, η ομάδα δεν έχει ακόμη αποφασίσει αν θα προσδιορίσει τα προβληματικά πλαστικά ή θα ζητήσει τη σταδιακή κατάργηση ή τη μείωση των νέων πλαστικών. Η τελευταία συνεδρίαση αρχίζει στα τέλη Νοεμβρίου, ενώ μια συνθήκη αναμένεται το 2025.
(Επάνω) Μέλη της Greenpeace κρατούν πλακάτ κατά τη διάρκεια των συζητήσεων στην Οττάβα του Καναδά, στις 23 Απριλίου 2024- (Κάτω) Μηνύματα υπέρ των πλαστικών εμφανίστηκαν σε ξενοδοχεία στην Οττάβα κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων της ΔΕΔ του ΟΗΕ. (IISD-ENB/Kiara Worth, DAVE CHAN/AFP μέσω Getty Images)
Εν τω μεταξύ, οι Αμερικανοί νομοθέτες βρίσκονται σε μια τρίτη προσπάθεια να επιτύχουν την εξέταση από το Κογκρέσο του νόμου Break Free From Plastic Pollution Act. Η πρόταση αυτή, η οποία εισήχθη για πρώτη φορά το 2020, παραμένει κολλημένη στην επιτροπή. Μεταξύ των προτάσεων του νόμου είναι η μείωση και η απαγόρευση ορισμένων πλαστικών μίας χρήσης, η δημιουργία επιχορηγήσεων για επαναχρησιμοποιήσιμα και επαναγεμιζόμενα προϊόντα, η απαίτηση από τις εταιρείες να αναλάβουν την ευθύνη για την πλαστική ρύπανση και η προσωρινή απαγόρευση νέων εγκαταστάσεων πλαστικών μέχρι να θεσπιστούν μέτρα προστασίας.
Τα κέρδη από τα πλαστικά
Τα πλαστικά είναι σημαντικά για πολλές επιχειρήσεις και η ίδια η βιομηχανία πλαστικών είναι σημαντική και με μεγάλη επιρροή. Ωστόσο, τα πλαστικά δεν είναι τόσο κερδοφόρα όσο θα περίμενε κανείς. Οι νέες εγκαταστάσεις πλαστικών συχνά λαμβάνουν επιδοτήσεις και φορολογικές ελαφρύνσεις που καθιστούν τα πλαστικά τεχνητά φτηνά στην παραγωγή. Αυτές οι οικονομικές ενισχύσεις έχουν αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία τρία χρόνια.
Εκτός από τις άμεσες επιδοτήσεις ορυκτών καυσίμων, οι βιομηχανίες πλαστικών και πετροχημικών προϊόντων επωφελούνται από επιχορηγήσεις, φοροαπαλλαγές και κίνητρα. Λόγω της έλλειψης διαφάνειας, είναι δύσκολο να βρεθούν ακριβή στοιχεία για τις επιδοτήσεις, σύμφωνα με το Κέντρο Διεθνούς Περιβαλλοντικού Δικαίου. Η ομάδα προτρέπει τον ΟΗΕ να απαγορεύσει ορισμένες επιδοτήσεις, συμπεριλαμβανομένων όλων όσων μειώνουν την τιμή των πρώτων υλών που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή πλαστικού.
Ορισμένες οργανώσεις αμφισβητούν κατά πόσον τα κίνητρα αυτά είναι ωφέλιμα για τις τοπικές οικονομίες και τους φορολογούμενους στο σύνολό τους.
Το Environmental Integrity Project δημοσίευσε τον Μάρτιο μια έκθεση στην οποία διαπιστώθηκε ότι το 64% των 50 εργοστασίων πλαστικών που κατασκευάστηκαν ή επεκτάθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 2012 έλαβαν σχεδόν 9 δισεκατομμύρια δολάρια σε κρατικές και τοπικές επιδοτήσεις. Τα απρόοπτα περιστατικά ήταν συχνά, συμπεριλαμβανομένων των παραβιάσεων των αδειών ατμοσφαιρικής ρύπανσης μεταξύ 42 εργοστασίων και περισσότερων από 1.200 ατυχημάτων, όπως πυρκαγιές και εκρήξεις. Τροποποιημένες από την Πολιτεία άδειες σε 15 εργοστάσια επέτρεπαν πρόσθετες εκπομπές που συχνά εντοπίζονταν πέρα από τη γραμμή ιδιοκτησίας των εργοστασίων.
Άλλη μια έκθεση που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του 2023 από το Ohio River Valley Institute εξέτασε τις εγκαταστάσεις της Shell αξίας 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων που κατασκευάστηκαν στην κομητεία Μπίβερ της Πενσυλβάνια για την παραγωγή πλαστικών σφαιριδίων.
«Από την έναρξη του έργου, στελέχη της βιομηχανίας και κυβερνητικοί αξιωματούχοι υποστήριξαν ότι θα ωθούσε την τοπική οικονομική ανάπτυξη και την ανανέωση των επιχειρηματικών επενδύσεων. Ωστόσο, η ευημερία εξακολουθεί να μην έχει φτάσει. Η κομητεία Μπίβερ σημείωσε μείωση του πληθυσμού, μηδενική αύξηση του ΑΕΠ, μηδενική αύξηση των θέσεων εργασίας, ισχνή πρόοδο στη μείωση της φτώχειας και μηδενική αύξηση των επιχειρήσεων – ακόμη και αν συνυπολογιστούν όλοι οι προσωρινοί εργαζόμενοι στις κατασκευές στο εργοτάξιο», αναφέρεται στην έκθεση.
Το συγκρότημα πετροχημικών της Shell στην Πενσυλβάνια παράγει πλαστικό από την «πυρόλυση» φυσικού αερίου στην κομητεία Beaver, κοντά στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβάνια. (Mark Dixon/Flickr)
Αντιφατικές λύσεις για έναν πλαστικό κόσμο
Η Ένωση Βιομηχανιών Πλαστικών υποστηρίζει ότι το πλαστικό «κάνει τον κόσμο καλύτερο» – διατύπωση που επιθυμεί στη συνθήκη για τα πλαστικά.
Η ένωση εκπροσωπεί περισσότερους από 1 εκατομμύριο εργαζόμενους σε ολόκληρη την αλυσίδα εφοδιασμού. Η βιομηχανία των πλαστικών, η οποία αποτελεί βιομηχανία αξίας 468 δισεκατομμυρίων δολαρίων, είναι ο έκτος μεγαλύτερος κατασκευαστής στις ΗΠΑ, σύμφωνα με την ένωση, η οποία δεν ανταποκρίθηκε στα αιτήματα των Epoch Times για συνέντευξη.
Ο Ντέιβιντ Ζάρουκ, καθηγητής επικοινωνίας στο Βέλγιο με διδακτορικό στη φιλοσοφία, δήλωσε στους Epoch Times ότι η αντίθεση στα πλαστικά είναι σε μεγάλο βαθμό μια επίθεση στη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων – μέρος μιας ευρύτερης «αντικαπιταλιστικής πολιτικής ατζέντας». Η αξία του πλαστικού για την κοινωνία, είπε, συχνά υποτιμάται.
Επεσήμανε μια μελέτη του 2024 που δημοσιεύθηκε στο Environmental Science and Technology και η οποία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το πλαστικό είναι πολύ πιο «βιώσιμο» με χαμηλότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από εναλλακτικές λύσεις όπως το χαρτί, το γυαλί και το αλουμίνιο -πολλά από τα οποία σχεδιάστηκε για να αντικαταστήσει. Τα επιχειρήματα συχνά παραβλέπουν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των εναλλακτικών λύσεων, σημειώνει η μελέτη, και σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν υπάρχουν υποκατάστατα για το πλαστικό.
«Ούτε αυτή είναι μια πρόσφατη αποκάλυψη. Οι ακαδημαϊκοί επιστήμονες λένε εδώ και χρόνια ότι το πλαστικό εξυπηρετεί βασικές λειτουργίες. Μιλώντας ειδικά για τις βραχύβιες χρήσεις του πλαστικού, ένα ζεύγος εμπειρογνωμόνων της αλυσίδας εφοδιασμού υποστήριξε το 2019 ότι «ορισμένες πλαστικές συσκευασίες είναι απαραίτητες για την πρόληψη της σπατάλης τροφίμων και την προστασία του περιβάλλοντος». Παρεμπιπτόντως, τα απορρίμματα τροφίμων παράγουν περίπου διπλάσιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από την παραγωγή πλαστικού», έγραψε πρόσφατα ο κ. Ζάρουκ στο blog της Substack, Firebreak.
Η Ένωση Βιομηχανίας Πλαστικών προωθεί έντονα την ανακύκλωση και τα βιοδιασπώμενα πλαστικά, αλλά οι επικριτές λένε ότι υπάρχουν εγγενή προβλήματα και με τα δύο.
Μόνο το 4% του πλαστικού ανακυκλώνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ ίση ποσότητα καταλήγει σε ποτάμια, ωκεανούς και έδαφος – διασπώμενο σε μικροπλαστικά και νανοπλαστικά που οι ειδικοί πιστεύουν ότι θα παραμείνουν για αιώνες.
Το Σύμφωνο για τα πλαστικά στις ΗΠΑ -μια συνεργασία περισσότερων από 100 επιχειρήσεων, μη κερδοσκοπικών οργανισμών, κυβερνητικών φορέων και ακαδημαϊκών ιδρυμάτων που ξεκίνησε από την The Recycling Partnership και το World Wildlife Fund- προσδιόρισε 11 προβληματικά πλαστικά, τα οποία τα μέλη του σκοπεύουν να εξαλείψουν εθελοντικά μέχρι το 2025. Τα μέλη περιλαμβάνουν μεγάλους χρήστες πλαστικών και τα προϊόντα είναι όλα τελικά αντικείμενα ή συστατικά πλαστικών που είτε δεν ανακυκλώνονται είτε προκαλούν προβλήματα στο σύστημα ανακύκλωσης και θα μπορούσαν να εξαλειφθούν ή να αντικατασταθούν.
Ενώ ορισμένες μεγάλες εταιρείες υποστηρίζουν το σύμφωνο, η Ένωση Βιομηχανίας Πλαστικών έχει σχηματίσει αρνητική άποψη για το σύμφωνο, περιγράφοντάς το ως μια προσπάθεια «να υποδείξει στους άλλους πώς να διευθύνουν τις επιχειρήσεις τους περιορίζοντας τις επιλογές τους».
Η ένωση λέει ότι ο καλύτερος τρόπος για να αυξηθεί η ανακύκλωση είναι μέσω της εκπαίδευσης και της καινοτομίας.
Ανακυκλωμένα «μυστηριώδη» χημικά
Δυστυχώς, η ανακύκλωση δεν αποτελεί την τέλεια λύση στο πρόβλημα του πλαστικού. Τα ανακυκλωμένα πλαστικά παρουσιάζουν πρόσθετους κινδύνους επειδή κατασκευάζονται από ένα μείγμα προϊόντων και μια πιο αβέβαιη χημική σύνθεση, σύμφωνα με την Τερέσε Κάρλσον, επιστημονική σύμβουλο του Διεθνούς Δικτύου Εξάλειψης Ρύπων, μιας παγκόσμιας κοινοπραξίας ομάδων δημοσίου συμφέροντος.
«Έχουμε εξετάσει αρκετά τα ανακυκλωμένα πλαστικά. Εκεί έχετε πολλά διαφορετικά πλαστικά υλικά που δεν ξέρετε τι περιέχουν και τα συνδυάζετε σε ένα νέο πλαστικό υλικό για το οποίο έχετε ακόμη λιγότερες πληροφορίες για το τι περιέχει», δήλωσε η κα Κάρλσον στους Epoch Times. «Ως καταναλωτής, δεν μπορείς να κοιτάξεις ένα κομμάτι πλαστικό για να καταλάβεις αν είναι ασφαλές ή όχι. Απλώς δεν ξέρουμε, αλλά γνωρίζουμε ότι πολλά από τα χημικά που χρησιμοποιούνται στο πλαστικό είναι τοξικά».
Μια έρευνα της IPEN τον Απρίλιο διαπίστωσε ότι τα πλαστικά σφαιρίδια που ανακτήθηκαν από εγκαταστάσεις ανακύκλωσης σε 24 χώρες περιείχαν εκατοντάδες τοξικές χημικές ουσίες -συμπεριλαμβανομένων φυτοφαρμάκων, βιομηχανικών χημικών ουσιών, φαρμακευτικών προϊόντων, χρωστικών ουσιών και αρωμάτων.
«Για την τεχνολογία ανακύκλωσης που διαθέτουμε, απλά δεν λειτουργεί, και πολλά από αυτά καταλήγουν ούτως ή άλλως στις χωματερές», δήλωσε η κ. Σμιθ από το WWF. «Δεν θα έπρεπε να απαιτείται δακτύλιος αποκωδικοποίησης για να αποφασιστεί τι μπαίνει στον μπλε κάδο, επειδή όλα θα έπρεπε να είναι σχεδιασμένα για αυτό το σύστημα».
Μικρές αλλαγές κάνουν μεγάλη διαφορά
Ελλείψει κυβερνητικής παρέμβασης, η κ. Σμιθ δήλωσε ότι υπάρχουν μερικές εύκολες συμβουλές που μπορούν να λάβουν οι καταναλωτές για να περιορίσουν τη δική τους έκθεση στο πλαστικό:
Ψωνίστε με επαναχρησιμοποιούμενες τσάντες για ψώνια.
Μην χρησιμοποιείτε το πλαστικό στο φούρνο μικροκυμάτων ή στο πλυντήριο πιάτων, επειδή η θερμότητα μπορεί να απελευθερώσει πρόσθετα πολυμερή.
Αγοράστε μεταλλικά ή γυάλινα δοχεία για σνακ για να αντικαταστήσετε τις σφραγιζόμενες πλαστικές σακούλες.
Χρησιμοποιήστε πανί από κερί μέλισσας αντί για πλαστικό περιτύλιγμα.
Αντικαταστήστε τα φύλλα στεγνωτηρίου με μάλλινες μπάλες.
Έχετε μαζί σας ένα επαναχρησιμοποιούμενο ποτήρι για νερό και καφέ.
Εξετάστε το ενδεχόμενο επαναχρησιμοποιούμενων σακουλών σκουπιδιών.
Χρησιμοποιήστε και έχετε μαζί σας μεταλλικά καλαμάκια, ξυλάκια ανάδευσης και επαναχρησιμοποιούμενα μαχαιροπήρουνα.
Μην πετάτε σκουπίδια και μαζέψτε τα σκουπίδια που βρίσκετε σε εξωτερικούς χώρους.
