Τρίτη, 01 Ιούλ, 2025

Η Τεχνητή Νοημοσύνη καταργεί χιλιάδες θέσεις εργασίας. Κινδυνεύει η δική σας;

Όπως ακριβώς το διαδίκτυο άλλαξε ριζικά τον τρόπο λειτουργίας των επιχειρήσεων, έτσι και η τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ) προκαλεί αναταράξεις στον χώρο εργασίας, καταργώντας ήδη χιλιάδες θέσεις. Είναι μια εξέλιξη για την οποία οι ειδικοί του κλάδου είχαν προειδοποιήσει ότι θα συνέβαινε, και επαγγελματίες σε πολλούς τομείς έχουν ήδη πληγεί.

Πέρα από τους καλλιτέχνες και τους δημιουργούς περιεχομένου, η ΑΙ επηρεάζει επαγγελματίες στο μάρκετινγκ, την τεχνολογία, τη μετάφραση, καθώς και διοικητικά και διευθυντικά στελέχη διαφόρων βαθμίδων. Πρόκειται για μια σιωπηλή τάση που εξελίσσεται τα τελευταία δύο χρόνια, όμως οι γνώστες του χώρου της τεχνολογίας προειδοποιούν ότι βρισκόμαστε μόλις στην αρχή.

Η Ναντίτα Γκίρι, ανώτερη μηχανικός λογισμικού στη Microsoft, μοιράστηκε με την Epoch Times τις σκέψεις της για το ποιες βραχυπρόθεσμες αλλαγές μπορούν να περιμένουν οι Αμερικανοί από την εντατική ενσωμάτωση της ΑΙ στον εργασιακό χώρο.

«Η ΑΙ είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στην αντικατάσταση επαναλαμβανόμενων, προβλέψιμων εργασιών… θέσεις όπως η καταχώριση δεδομένων, η υποστήριξη πελατών, η απομαγνητοφώνηση και τα logistics είναι οι πιο ευάλωτες», δήλωσε η Γκίρι. «Στη μηχανική λογισμικού, ακόμη και ορισμένες θέσεις προγραμματιστών αρχαρίων (junior developers) αντικαθίστανται ή αναδιαμορφώνονται από εργαλεία ΑΙ. Οι υποστηρικτικές εργασίες (back-office) σε υγεία, οικονομικά και νομικά τμήματα διατρέχουν επίσης υψηλό κίνδυνο».

Η Γκίρι έχει παρατηρήσει μια μετατόπιση από την ανθρώπινη εργασία προς την ΑΙ στην ανάπτυξη εταιρικού λογισμικού, όπου, όπως λέει, οι εταιρείες απομακρύνουν αθόρυβα αυτό που αποκαλούν «περιττό κόστος συντονισμού». Αυτό συμβαίνει καθώς τα εργαλεία ΑΙ γίνονται όλο και πιο αξιόπιστα για εργασίες όπως η ταξινόμηση, ο προγραμματισμός και η δημιουργία περιλήψεων.

«Οι ΑΙ πράκτορες επιτρέπουν σε έναν μόνο μηχανικό να διαχειρίζεται διαδικασίες που παλαιότερα απαιτούσαν ολόκληρη ομάδα, ειδικά σε αυτοματοποιημένες ροές εργασίας και εργασίες εσωτερικής υποστήριξης», εξήγησε.

Ο Κάχιο Σουμπρότο, ιδρυτής της πλατφόρμας εξαγωγής δεδομένων με ΑΙ, MrScraper, συμφωνεί με αυτή την οπτική.

«Έχοντας αφιερώσει τα τελευταία χρόνια στη δημιουργία συστημάτων που αυτοματοποιούν την εργασία, έχω δει από πρώτο χέρι πού η ΑΙ προσθέτει αξία και πού, αθόρυβα, βγάζει τον άνθρωπο από την εξίσωση», δήλωσε στην Epoch Times.

Όπως και η Γκίρι, ο Σουμπρότο είπε ότι οι θέσεις που κινδυνεύουν περισσότερο είναι όσες βασίζονται σε δομημένη, επαναλαμβανόμενη ψηφιακή εργασία.

«Σε αυτούς περιλαμβάνονται αναλυτές αρχικού επιπέδου, junior δοκιμαστές διασφάλισης ποιότητας (QA), προσωπικό καταχώρισης δεδομένων, ακόμη και ρόλοι υποστήριξης στο τμήμα ανθρώπινου δυναμικού και στην εξυπηρέτηση πελατών», ανέφερε.

Ο Σουμπρότο εξήγησε ότι όταν η ΑΙ μπορεί να μάθει τα μοτίβα μιας ροής εργασίας, τα εκτελεί ταχύτερα και χωρίς το μισθολογικό κόστος. «Στην προηγούμενη εταιρεία μου, είδα έναν πελάτη να καταργεί τρεις θέσεις QA αφού υιοθέτησε ένα εργαλείο που δημιουργούσε αυτόματα σενάρια δοκιμών και ανέφερε σφάλματα σε πραγματικό χρόνο».

Αυτές οι αποφάσεις βασίζονται αποκλειστικά στην αποδοτικότητα, πρόσθεσε. «Αυτό καθιστά αυτή τη μετάβαση τόσο δύσκολο να σταματήσει».

Τον Ιανουάριο, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) δημοσίευσε μια έκθεση που εκτιμά ότι 92 εκατομμύρια θέσεις εργασίας θα εκτοπιστούν από την ΑΙ έως το 2030. Η δεξαμενή σκέψης ερεύνησε πάνω από 1.000 από τους μεγαλύτερους εργοδότες παγκοσμίως, που καλύπτουν 22 βιομηχανικούς κλάδους και περισσότερους από 14 εκατομμύρια εργαζομένους.

Ωστόσο, υπάρχει και μια αχτίδα αισιοδοξίας. Το WEF —και πολλοί άλλοι— προβλέπει ότι η ΑΙ θα δημιουργήσει επίσης νέες θέσεις εργασίας και θα αναδιαμορφώσει τις υπάρχουσες, επιτρέποντας στους σημερινούς υπαλλήλους να εστιάσουν σε καθήκοντα υψηλότερης αξίας αντί για εργασίες ρουτίνας.

Ένα ρομπότ ρίχνει τυρί σε πίτσα στο Ινστιτούτο Τεχνητής Νοημοσύνης του Πανεπιστημίου της Βρέμης, στη Γερμανία, στις 8 Μαρτίου 2017. (Ingo Wagner/dpa/AFP via Getty Images)

 

Οι θέσεις με φθίνουσα ζήτηση περιλαμβάνουν εκπροσώπους εξυπηρέτησης πελατών, διακανονιστές αποζημιώσεων, ταμίες τραπεζών, γραφίστες, λογιστές και ελεγκτές, σύμφωνα με την έκθεση του WEF.

Ο Σουμπρότο πιστεύει ότι μεγάλο μέρος της μετάβασης προς την ΑΙ θα είναι διακριτικό. «Αντί να αντικαθιστούμε ανθρώπους, αναδιαρθρώνουμε τη ροή εργασίας ώστε η ΑΙ να αναλαμβάνει τα μηχανικά μέρη, ενώ οι άνθρωποι διατηρούν ευρύτερη ευθύνη».

«Αυτή είναι μια πιο δύσκολη συζήτηση, γιατί δεν αφορά την απώλεια εργασίας, αλλά τον μετασχηματισμό της, και δεν είναι όλοι κατάλληλα εξοπλισμένοι για να κάνουν αυτό το άλμα», δήλωσε.

Μεγάλες αλλαγές στον ορίζοντα

Τον Μάιο, η Microsoft ανακοίνωσε σχέδια για απολύσεις του 3% του προσωπικού της, επηρεάζοντας περίπου 6.000 άτομα. Σε δήλωσή του στο CNBC, εκπρόσωπος του τεχνολογικού γίγαντα ανέφερε: «Συνεχίζουμε να εφαρμόζουμε τις οργανωτικές αλλαγές που είναι απαραίτητες για να τοποθετήσουμε την εταιρεία στην καλύτερη δυνατή θέση για επιτυχία σε μια δυναμική αγορά». Ο εκπρόσωπος επιβεβαίωσε ότι οι περικοπές δεν σχετίζονται με την απόδοση των εργαζομένων.

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη σειρά απολύσεων στη Microsoft από το 2023.

Η είδηση έρχεται στον απόηχο των περικοπών στην Amazon, η οποία τον Ιανουάριο ανακοίνωσε ότι θα απολύσει έναν «μικρό αριθμό» υπαλλήλων στους τομείς της επικοινωνίας και της βιωσιμότητας. Στη συνέχεια, τον Μάρτιο, ανακοίνωσε σχέδια για την κατάργηση 14.000 διευθυντικών θέσεων έως τις αρχές του επόμενου έτους.

Μεταξύ αυτών που έχασαν τη δουλειά τους στη Microsoft είναι η πρώην ανώτερη επιστήμονας δεδομένων Τατιάνα Τεππόεβα, ιδρύτρια και CEO της One Nonverbal Ecosystem. Δήλωσε στην Epoch Times ότι η αύξηση των απολύσεων στον τεχνολογικό κλάδο παράλληλα με την άνοδο της ΑΙ αποτελεί «καμπανάκι κινδύνου».

«Αυτό έχει προκαλέσει γνήσιες ανησυχίες για τη μελλοντική ανάγκη για ανθρώπους προγραμματιστές και σηματοδοτεί μια πραγματική, επιταχυνόμενη αλλαγή στον τρόπο που οι εταιρείες αξιολογούν ποιοι ανθρώπινοι ρόλοι είναι απαραίτητοι», τόνισε η Τεππόεβα.

Όπως η Γκίρι και ο Σουμπρότο, η Τεππόεβα επισήμανε κλάδους με πολλές επαναλαμβανόμενες, βασισμένες σε κανόνες εργασίες, όπως η ανάπτυξη back-end λογισμικού, η εισαγωγή δεδομένων, τα χρηματοοικονομικά και τα logistics, ως τομείς με υψηλή πιθανότητα αντικατάστασης από την ΑΙ.

«Η πιο ρεαλιστική βραχυπρόθεσμη ανατροπή είναι η αυτοματοποίηση σε επίπεδο εργασιών, όχι η πλήρης αντικατάσταση θέσεων», είπε. «Για παράδειγμα, στις πωλήσεις, τα εργαλεία ΑΙ μπορούν να συντάξουν email προσέγγισης ή να αναλύσουν δεδομένα, αλλά δεν μπορούν να αναπαράγουν την εμπιστοσύνη, τα μη λεκτικά σήματα και την ανθρώπινη παρουσία που κλείνουν συμφωνίες υψηλής αξίας».

Η Τεππόεβα είπε ότι το χάσμα μεταξύ ανθρώπου και ΑΙ αποτελεί πλέον κεντρικό σημείο για την επιχείρησή της. «Το να βοηθάμε ομάδες πωλήσεων, στελέχη και εταιρείες να ευθυγραμμίσουν την ανθρώπινη επικοινωνία, τη γλώσσα του σώματος, τη φωνή και τη μη λεκτική τους παρουσία είναι αυτό που τα προηγμένα εργαλεία ΑΙ δεν μπορούν ακόμα να κάνουν», είπε, και πρόσθεσε: «Τουλάχιστον, όχι ακόμα».

Στις 2 Ιουνίου, ένας διαχειριστής περιεχομένου ιστοσελίδων για μια μεγάλη αμερικανική εταιρεία —ο οποίος ζήτησε να αναφέρεται μόνο ως «Τομ»— απολύθηκε μαζί με το υπόλοιπο τμήμα του και το μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού μάρκετινγκ. Ο Τομ ζήτησε να μην κατονομαστεί η εταιρεία από φόβο ότι θα επηρεαστεί η αποζημίωσή του.

Έχοντας εργαστεί στην ανάπτυξη ιστοσελίδων για πάνω από 15 χρόνια, ο Τομ είπε ότι έβλεπε το «κύμα της ΑΙ» να έρχεται και είχε την αίσθηση ότι ήταν θέμα χρόνου να καταστεί πλεονάζων.

«Το χειρότερο είναι η έλλειψη ειλικρίνειας», είπε ο Τομ. «Οι εταιρείες δεν μιλάνε καθαρά στους ανθρώπους, απλώς λένε πράγματα όπως “οι πωλήσεις έπεσαν” ή “πρέπει να βελτιώσουμε την αποδοτικότητα”, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι ο στόχος είναι η αύξηση του κέρδους με κάθε μέσο».

Ο Τομ ανέφερε ότι έχει έναν φίλο που εργάστηκε σχεδόν δύο δεκαετίες στο μάρκετινγκ και παρακολουθούσε τις τάσεις του κλάδου, πριν απολυθεί πριν από ένα χρόνο λόγω της ενσωμάτωσης της ΑΙ.

«Ολόκληρες καριέρες με πανεπιστημιακά πτυχία από πίσω τους τελειώνουν τώρα», δήλωσε ο Τομ.

«Δεν είναι απαραίτητα μια αναλογία ένα προς ένα», πρόσθεσε. «Ίσως ένα εργαλείο ΑΙ να αυτοματοποιεί τον μισό φόρτο εργασίας ενός τμήματος. Αυτό σημαίνει ότι μπορείς να ανακατανείμεις την υπόλοιπη δουλειά σε μια μικρότερη ομάδα».

Από την απεργία των σεναριογράφων του Χόλιγουντ το 2023, η πιθανότητα η ΑΙ να διαταράξει καριέρες βρίσκεται στο μικροσκόπιο, και είναι εύκολο να καταλάβει κανείς το γιατί. Από τις 80.000 θέσεις εργασίας που περικόπηκαν τον Μάιο του 2023, σχεδόν 4.000 οφείλονταν στην ΑΙ, σύμφωνα με έκθεση της εταιρείας επανατοποθέτησης Challenger, Gray, and Christmas, Inc.

Η τάση συνεχίστηκε. Το 2024, η Εταιρεία Συγγραφέων (Society of Authors) ερεύνησε 12.500 εργαζόμενους σε διάφορους δημιουργικούς κλάδους, αποκαλύπτοντας ότι πολλοί είχαν ήδη χάσει δουλειές εξαιτίας της ΑΙ. Σύμφωνα με την έρευνα, το 26% των εικονογράφων και το 36% των μεταφραστών είχαν ήδη χάσει δουλειά λόγω της παραγωγικής ΑΙ (generative AI).

Ο συνιδρυτής της Tesla, Έλον Μασκ, μοιράστηκε επίσης τις απόψεις του για την αντικατάσταση θέσεων εργασίας από την ΑΙ κατά τη διάρκεια του συνεδρίου Viva Technology στο Παρίσι το 2024, μετά την είδηση ότι η Tesla σχεδίαζε να απολύσει το 10% του εργατικού της δυναμικού.

Μια τρισδιάστατα εκτυπωμένη μινιατούρα του Έλον Μασκ και το λογότυπο της Tesla σε αυτή την εικόνα της 23ης Ιανουαρίου 2025. (Dado Ruvic/Illustration/Reuters)

 

«Αν ο υπολογιστής και το ρομπότ μπορούν να κάνουν τα πάντα καλύτερα από εσένα, τότε τι νόημα έχει η ζωή σου; … Σε ένα αρνητικό σενάριο… αντιμετωπίζουμε τεράστιο πρόβλημα», είπε ο Μασκ.

Άλλοι γνώστες του τεχνολογικού κλάδου συμμερίζονται αυτή την άποψη. Σε ένα επεισόδιο της εκπομπής «The Artificial Intelligence», ο ιδρυτής του Marketing AI Institute, Πολ Ρέτσερ, είπε ότι η ΑΙ αναδιαμορφώνει θεμελιωδώς το ανθρώπινο εργατικό δυναμικό.

«Δεν είναι σαν να βγάζουμε κάποιο δυσεύρετο συμπέρασμα εδώ», σχολίασε ο Ρέτσερ, συζητώντας τις πρόσφατες απολύσεις της Microsoft. «Αν ο CTO της εταιρείας λέει ότι μέσα σε πέντε χρόνια περιμένουμε το 95% όλου του κώδικα να γράφεται από ΑΙ, τότε γιατί χρειάζεσαι ένα σωρό μηχανικούς;»

Ο Σουμπρότο χρησιμοποίησε ένα παράδειγμα από τη δουλειά του, περιγράφοντας τη χρήση της ΑΙ για την «αλληλουχία εργασιών και τη δημιουργία κώδικα», η οποία επέτρεψε στην εταιρεία του να λανσάρει λειτουργίες ταχύτερα και να διορθώνει σφάλματα πριν καν τα δουν οι χρήστες. Ωστόσο, είπε ότι η βελτιωμένη αποδοτικότητα ήρθε με το κόστος της κατάργησης των χειροκίνητων ελεγκτών που έλεγχαν τα αποτελέσματα γραμμή προς γραμμή.

«Ήταν έξυπνοι, ικανοί άνθρωποι, και όμως η δομή της εργασίας άλλαξε τόσο πολύ που ο ρόλος τους δεν είχε πλέον νόημα», είπε.

Η τρέχουσα, σταδιακή αντικατάσταση ανθρώπινων ρόλων λόγω της αυξημένης αποδοτικότητας της ΑΙ είναι πολύπλοκη, αλλά ορισμένοι δεν πιστεύουν ότι θα παραμείνει έτσι για πολύ ακόμα.

Μια ανάλυση του McKinsey Global Institute από τον Ιούλιο του 2023 προέβλεψε ότι το 30% των συνολικών ωρών εργασίας θα μπορούσε να αυτοματοποιηθεί από την παραγωγική ΑΙ έως το 2030. Οι ερευνητές εκτίμησαν ότι 11,8 εκατομμύρια εργαζόμενοι σε τομείς με φθίνουσα ζήτηση μπορεί να χρειαστεί να μετακινηθούν σε άλλα τμήματα, ενώ περίπου 9 εκατομμύρια ίσως χρειαστεί να αλλάξουν εντελώς καριέρα.

Autumn Spredemann

«Χωρίς δίχτυ ασφαλείας»: Τα συνηθισμένα οικονομικά λάθη των νέων και πώς να τα αποφύγουν

Η νεανική ηλικία είναι συχνά συνυφασμένη με πειραματισμούς και λάθη, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις είναι φυσικά και συγχωρητέα. Όταν, όμως, πρόκειται για οικονομικά σφάλματα, οι συνέπειες μπορεί να είναι πιο δύσκολα αναστρέψιμες.

Σύμφωνα με ειδικούς, οι νέοι καταναλωτές συχνά αγνοούν βασικές αρχές διαχείρισης χρημάτων — όπως η κατάρτιση προϋπολογισμού, η αποταμίευση, ο προγραμματισμός για έκτακτα έξοδα και η ορθή χρήση πιστωτικών καρτών. Οικονομικοί σύμβουλοι αναφέρουν ότι πολλοί νεαροί πελάτες τους δυσκολεύονται να κατανοήσουν ή να εφαρμόσουν αυτές τις βασικές δεξιότητες.

Την ίδια ώρα, φαίνεται πως αρκετοί Καναδοί δεν αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα του προβλήματος. Πρόσφατη δημοσκόπηση της τράπεζας RBC έδειξε ότι το 75% των ερωτηθέντων θεωρούσε ότι έχει καλές οικονομικές συνήθειες, ενώ το 62% αυτοαξιολογήθηκε ως «πάνω από τον μέσο όρο» σε σύγκριση με φίλους και συγγενείς. Ωστόσο, όταν ρωτήθηκαν για τις συγκεκριμένες πρακτικές τους, πάνω από το ένα τρίτο παραδέχθηκε ότι ούτε παρακολουθεί τα έξοδά του ούτε θέτει οικονομικούς στόχους.

Η Μπάρμπαρα Νόμπλατς, οικονομική σύμβουλος στην εταιρεία Money Coaches Canada, περιέγραψε χαρακτηριστικά την περίπτωση ενός πελάτη της στα μέσα της δεκαετίας των 20, ο οποίος φαινόταν να έχει μια σταθερή πορεία — είχε ολοκληρώσει τις σπουδές του, εργαζόταν με καλό μισθό, διέθετε καινούργιο σχετικά αυτοκίνητο και ζούσε μόνος του. Παρ’ όλα αυτά, η οικονομική του κατάσταση ήταν προβληματική: η πιστωτική του κάρτα ήταν σχεδόν εξαντλημένη, με υπόλοιπο 20.000 δολαρίων, και δυσκολευόταν να πληρώσει το ενοίκιο.

Ένα ατύχημα ανέδειξε το εύθραυστο της κατάστασης: ήταν υπαίτιος σε τροχαίο, το αυτοκίνητό του καταστράφηκε ολοσχερώς, αλλά το χρειαζόταν για τη δουλειά του. Καθώς δεν είχε καθόλου αποταμιεύσεις ούτε διαθέσιμο πιστωτικό όριο, αναγκάστηκε να ζητήσει οικονομική στήριξη από την οικογένειά του.

Όπως ανέφερε η Νόμπλατς, το περιστατικό λειτούργησε ως καμπανάκι για τον νεαρό, που συνειδητοποίησε την ανάγκη να αλλάξει τις οικονομικές του συνήθειες. Η ανάλυση των συναλλαγών του έδειξε πολλές μικρές δαπάνες, κυρίως για φαγητό, που «απλώνονταν σε πολλές σελίδες» κάθε μήνα, χωρίς ο ίδιος να έχει πλήρη εικόνα του συνολικού ποσού.

Η Νόμπλατς τον βοήθησε να οργανωθεί: να παρακολουθεί τα έξοδά του, να παρακολουθήσει μαθήματα μαγειρικής, να μειώσει την εξάρτησή του από το έτοιμο φαγητό, να αρχίσει να αποπληρώνει το χρέος του και να δημιουργήσει ένα μικρό απόθεμα.

Η ίδια εντόπισε τρεις επαναλαμβανόμενες παγίδες στις οποίες είναι ευάλωτοι οι νέοι καταναλωτές: την αδιαφορία για τις μικρές καθημερινές αγορές που τελικά κοστίζουν, τη συσσώρευση χρέους και την έλλειψη αποταμίευσης — κάτι που τους αφήνει εκτεθειμένους σε κάθε οικονομική αναποδιά. Όπως σημείωσε, η απουσία οικονομικού σχεδιασμού είναι σαν να οδηγεί κανείς με παγωμένο παρμπρίζ — δεν μπορεί να δει πού πηγαίνει. Αντίθετα, η έγκαιρη αποταμίευση έχει πολλαπλά οφέλη, με κυριότερο τη δυνατότητα να ζει κανείς εντός των οικονομικών του δυνατοτήτων.

Παρόμοια εικόνα περιέγραψε και η Κέητ Τσίλντερχοζ , σύμβουλος της εταιρείας Edward Jones, η οποία επικαλέστηκε μια συμβουλή του πατέρα της, επιχειρηματία: ότι κανείς δεν θα φροντίσει τα οικονομικά σου καλύτερα από εσένα τον ίδιο.

Η ίδια τόνισε ότι πολλοί νέοι ξεχνούν να βάζουν χρήματα στην άκρη. Αναφερόμενη σε μεγαλύτερους πελάτες της που τώρα ετοιμάζονται να συνταξιοδοτηθούν, είπε πως πολλοί βρίσκονται αντιμέτωποι με τις συνέπειες των νεανικών τους επιλογών — επένδυσαν όλα τους τα χρήματα σε μια κατοικία και τώρα κινδυνεύουν να τη χάσουν, μην μπορώντας να καλύψουν ούτε τους βασικούς λογαριασμούς.

Για την ίδια, η εξυπηρέτηση του χρέους είναι μεν προτεραιότητα, αλλά δεν πρέπει να γίνεται εις βάρος της αποταμίευσης. Το μήνυμά της προς τους νέους είναι πως ακόμη και με υψηλά φοιτητικά δάνεια ή άλλα έξοδα, θα πρέπει να φροντίζουν να κρατούν ένα μικρό ποσό για τον εαυτό τους κάθε μήνα. Η εξάρτηση από πιστωτικές κάρτες για να καλύψουν τα κενά οδηγεί σε υπερβολικούς τόκους και συχνά σε νέα χρέη.

Όπως εξήγησε, όταν κάποιος χρησιμοποιεί όλα τα διαθέσιμα μετρητά του για να πληρώσει τα χρέη του χωρίς να έχει «εναλλακτικό σχέδιο», είναι πιο επιρρεπής σε λάθη με τις πιστωτικές κάρτες. Για τον λόγο αυτό, υποστήριξε ότι δεν θα πρέπει να μεταφέρονται υπόλοιπα από μήνα σε μήνα και πως οι αγορές πρέπει να γίνονται μόνο εντός προϋπολογισμού και να εξοφλούνται άμεσα.

Η Τσίλντερχοζ περιέγραψε ότι έχει συναντήσει αρκετά νεαρά ζευγάρια με τρεις ή και τέσσερις πιστωτικές κάρτες, όλες με ανεξόφλητα υπόλοιπα και επιτόκια από 15% έως και 30% — κάτι που, όπως σημείωσε, είναι σχεδόν αδύνατον να αποπληρωθεί. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μια μη εξασφαλισμένη γραμμή πίστωσης με χαμηλότερο επιτόκιο θα ήταν καλύτερη εναλλακτική για έκτακτες ανάγκες, όταν δεν υπάρχει αποταμίευση.

Ως προς τις λύσεις, η Νόμπλατς επεσήμανε ότι υπάρχουν διαθέσιμοι και οικονομικά προσιτοί πόροι: βιβλία, προγράμματα σε δημόσιες βιβλιοθήκες, σεμινάρια από μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, καθώς και συμβουλές από ειδικούς.

Η ίδια υπενθύμισε ότι οι νέοι βρίσκονται σε φάση ζωής με πολλές μεταβαλλόμενες ανάγκες και περιορισμένο εισόδημα, κάτι που τους κάνει πιο ευάλωτους. Παράλληλα, η πίεση από το κοινωνικό περιβάλλον συχνά τους οδηγεί σε καταναλωτικές επιλογές που ξεπερνούν τις δυνατότητές τους.

Όπως τόνισε, το να περιβάλλεται κανείς από άτομα που έχουν υγιή οικονομική συμπεριφορά μπορεί να συμβάλει μακροπρόθεσμα στη βελτίωση των δικών του συνηθειών — επικαλούμενη τη γνωστή φράση: «Όμοιος ομοίω αεί πελάζει».

Από την Canadian Press

«SYNCHRON-e-CITIES»: Μία έκθεση φωτογραφίας και κατάθεσης ψυχής

«Ο όρος syncronicity (συγχρονικότητα) επινοήθηκε από τον ψυχολόγο Καρλ Γιουνγκ, για να εκφράσει γεγονότα τα οποία, ενώ φαίνεται ότι συμβαίνουν συμπτωματικά και αναίτια στον εξωτερικό κόσμο, μπορούν τελικά να γίνουν αντιληπτά ως αποτελέσματα που αντανακλούν την αναγκαιότητα του εσωτερικού κόσμου», διαβάζουμε στο δελτίο Τύπου της έκθεσης φωτογραφίας «SYNCHRON-e-CITIES» που παρουσιάζει το Δίκτυο Hocus Photus στο Τ.Α.F. (The Art Foundation) αυτές τις ημέρες, μέχρι τις 8 Ιουνίου.

Πρόκειται για το αποτέλεσμα της εργασίας που έκαναν 21 καλλιτέχνες, κατά τη διάρκεια της τελευταίας τριετίας, παρέα με τον εικαστικό φωτογράφο Αχιλλέα Νάσιο, ο οποίος τους καθοδήγησε να εξερευνήσουν τη διαδικασία της φωτογράφησης κυρίως ως τρόπο προσέγγισης του εαυτού.

Τα έργα αποτελούν έκφραση της εσωτερικής αντίληψης των καλλιτεχνών για έννοιες, λέξεις, διαδικασίες, καταστάσεις. Κοινά χαρακτηριστικά τους η σύνθεση του κάθε έργου μέσω πολλαπλών εικόνων, η χρήση μεμονωμένων στοιχείων ώστε να παραχθεί διάλογος μεταξύ των επιμέρους εικόνων και συνδετικά στοιχεία που ενισχύουν την αισθητική και νοηματική ενότητα του κάθε έργου, καθώς και η μη γραμμική διάταξη και σχέση τους (φωτοταμπλό), μέθοδος που ευνοεί ακόμη περισσότερο τον δημιουργικό διάλογο των εικόνων και την παραγωγή νοήματος.

Ισχυρή είναι ακόμη η αίσθηση της ποιητικότητας που αναδύεται, με οικείες εικόνες να μετασχηματίζονται σε φόρμες και στοιχεία μίας άλλης γλώσσας που επιδιώκει να εκφραστεί πιο εσωτερικά, πιο διαλογιστικά, πιο διαισθητικά.

Η έκθεση πλαισιώνεται από ποικίλες δράσεις, από παιχνίδια φωτογράφησης και βιντεοσκόπησης μέχρι βραδιά Spoken Word, ανοικτή μουσική σύμπραξη, ομιλίες και διαλέξεις, ενώ για την τελευταία βραδιά έχει προγραμματιστεί παρουσίαση/ανάλυση των έργων της έκθεσης από τον Αχιλλέα Νάσιο.

Η Epoch Times συνάντησε τον εμπνευστή και επιμελητή της έκθεσης στο TAF και μίλησε μαζί του για την τέχνη της φωτογράφησης, το ζεν, το παιχνίδι, την ενδοσκόπηση, τη σημασία του ‘εγώ’ και για άλλα πολλά, καθοριστικά για έναν καλλιτέχνη και για το παραγόμενο έργο του.

Ένας διπλός δρόμος

Στην ερώτηση για το πού στηρίχθηκε και από πού ξεκίνησε η εργασία που παρουσιάζεται ως «SYNCHRON-e-CITIES», ο Αχιλλέας αναφέρθηκε σε δύο σεμινάρια που κάνει, τα οποία έχει ονομάσει «Το Ζεν και η τέχνη της φωτογραφίας» και «Visualization» (Οπτικοποίηση).

Νίκος Μητρίας. Συμμετοχή στην έκθεση φωτογραφίας «SYNCHRON-e-CITIES», Αθήνα, 2025. («SYNCHRON-e-CITIES»)

 

«Εγώ το αποκαλώ προσπάθεια προσέγγισης του εαυτού», είπε αρχικά, αναφερόμενος στη δουλειά των συμμετεχόντων, αφού τα δύο σεμινάρια αφορούν το ένα την υλοποίηση μίας προϋπάρχουσας ιδέας ή αισθήματος, το άλλο την ευαισθητοποίηση του εαυτού ώστε να μπορέσει να αφουγκραστεί και να ανακαλύψει αυτό που θέλει να φωτογραφηθεί, ξεχνώντας τη δική του πρόθεση. Κατ’ ουσίαν, είναι δύο αντίθετες προσεγγίσεις, συμπληρωματικές, εξηγεί. «Στο ένα ξεκινάω με μια πρόθεση, στο άλλο ξεκινάω να ανακαλύψω ποια πρόθεση είναι αυτή που με κινεί.»

Χρησιμοποιώντας τους δύο αυτούς αντίθετους δρόμους, οι οποίοι όμως στο τέλος συγκλίνουν, μπορούμε να πούμε ότι τελικά το ζητούμενο, σε κάθε περίπτωση, «είναι μία βαθιά προσέγγιση του εαυτού μέσω της φωτογραφίας – όχι μέσω της εικόνας όμως, αλλά μέσω της διαδικασίας της φωτογράφησης», επισημαίνει. «Το θέμα είναι από ποια κίνητρα ορμώμενος συλλέγω τις εικόνες και πώς τις επιλέγω.»

Βιζουαλισμός

Τον Βιζουαλισμό τον περιγράφει ως αναζήτηση του τρόπου με τον οποίο «μπορώ να αποδώσω τις ιδέες μου, τα θέλω μου, την ψυχή μου – γιατί πάντα από εκεί ορμώμαστε, από τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας – βασικά, αγωνιώ μέχρι να ανακαλύψω με ποιο τρόπο θα αρθρώσω λόγο μέσω της εικόνας».

Εκκινά δηλαδή από την πρόθεση του φωτογράφου, ο οποίος καλείται να «οπτικοποιήσει την ιδέα του, το αίσθημα του ή και τα δύο – να τα υλοποιήσει σε εικόνα».

«Το Ζεν και η τέχνη της φωτογραφίας»

Στο σεμινάριο «Το Ζεν και η τέχνη της φωτογραφίας», αντιθέτως, καθοδηγεί τους συμμετέχοντες να εγκαταλείψουν τις προθέσεις τους, τον ίδιο τους τον εαυτό – στο μέτρο που είναι αυτό δυνατό – προκειμένου να συντονιστούν με το περιβάλλον, να αφουγκραστούν, ώστε να «εκφράσουν αυτό που επιζητά να εκφραστεί».

«Εδώ δεν δίνουμε κατεύθυνση, αλλά ανακαλύπτουμε την κατεύθυνση σιγά σιγά. Το κατά πόσον ανακαλύπτουμε και κατά πόσο δίνουμε, βέβαια, είναι ένα ζήτημα που μαθαίνει σταδιακά όποιος εμπλέκεται σε αυτήν τη διαδικασία. Είναι μια διαδικασία πολύ πιο περίπλοκη από τη φωτογράφηση. Η φωτογραφία που προκύπτει είναι αποτέλεσμα αυτής της αναζήτησης.»

Παρά τη χρήση του όρου ‘Ζεν’ στον τίτλο του σεμιναρίου, ο Αχιλλέας επισημαίνει ότι δεν πρόκειται ακριβώς για Ζεν, το οποίο μιλά για τη μη ύπαρξη και την ψευδαίσθηση του ‘εγώ’ – έννοιες δυσνόητες και απόμακρες για όσους δεν κάνουν Ζα Ζεν – διαλογισμό Ζεν.

Στόχος της Εύας Καλπαδάκη ήταν να δημιουργήσει έναν «οπτικό διαλογισμό, προσκαλώντας  τον θεατή να βυθιστεί στη στοχαστική παρατήρηση των εικόνων». Συμμετοχή στην έκθεση φωτογραφίας «SYNCHRON-e-CITIES», Αθήνα, 2025. («SYNCHRON-e-CITIES»)

 

Η χρήση του όρου μάλλον παραπέμπει στην αντίληψη της φωτογραφίας ως Δρόμου, ενός από τους δυνητικούς Δρόμους προς τη φώτιση.

«Στο Ζεν, ακόμα και το ξερίζωμα των αγριόχορτων είναι Δρόμος», επισημαίνει. «Όλα είναι Δρόμος, εξαρτάται πώς τα κάνεις. Έχω διδαχθεί Ζεν και γνωρίζω ορισμένες τεχνικές του, αλλά δεν βαδίζω πλέον σε αυτόν τον δρόμο. Ο δρόμος πάνω στον οποίο βαδίζω σήμερα έχει μέσα στην καρδιά του ένα κομματάκι του Ζεν, και ανακαλύπτω διαρκώς ότι και μέσα από τη φωτογραφία ο Δρόμος μπορεί να ακολουθηθεί.»

«Οπότε, αυτά είναι τα δύο πράγματα πάνω στα οποία έχει χτιστεί αυτή η έκθεση. Δεν είναι απλά σεμινάρια, χρειάζεται χρόνος για να αναπτυχθούν», σημειώνει, προσθέτοντας ότι «όλοι οι συμμετέχοντες στην έκθεση ακολούθησαν τα σεμινάρια για τουλάχιστον ένα, έως τρία χρόνια» – αν και όχι απαραιτήτως συνεχόμενα, αλλά με διαλείμματα όταν χρειαζόταν για να ‘χωνευτούν’ οι γνώσεις.

«Ορισμένοι συμμετείχαν και στα δύο σεμινάρια, άλλοι μόνο στο ένα από τα δύο. Άλλοι γνώστες της φωτογραφίας, των φωτογραφικών τεχνικών, και άλλοι λιγότερο σχετικοί με εκείνες. Ό,τι έμαθαν, το έμαθαν κυρίως μεταξύ τους. Τροφοδοτώντας ρυθμικά το σεμινάριο με το απαραίτητο υλικό, για να υπάρξει συζήτηση, εμπνέοντας όλους μας να βυθιστούμε στην ανάγνωση. Με ποιο τρόπο θα επιλέξω τι; Τι έχω να δείξω; Τι έχω να πω;»

Εξερεύνηση και αφαίρεση

Οι ομάδες διαμορφώνονται τυχαία, ανάλογα με το ενδιαφέρον των συμμετεχόντων για τον τύπο των σεμιναρίω· εξ ου και το -e- του τίτλου της έκθεσης:

«Είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι σε διαφορετικές πόλεις και δεν δουλεύουμε πάνω σε κοινές θεματολογίες, αλλά πάνω σε λέξεις-κλειδιά, οι οποίες αφορούν ατομικές αναζητήσεις που τις ερευνούμε μαζί.

»Η εξερεύνηση κάθε θέματος γίνεται με μεγάλο κόπο και μόχθο, αφού στηρίζεται σε πολλαπλές λήψεις και την αφαίρεση των περιττών εικόνων, μετά από προσεκτική επιλογή και βαθιά κατανόηση του λόγου για τον οποίο κάποια εικόνα δεν ευνοεί την ανάπτυξη του θέματος. Για κάθε θέμα μπορεί να γίνουν π.χ. 500 φωτογραφίες και τελικά να μείνουν 10. Το ζητούμενο είναι να μάθουμε να αφαιρούμε αυτές που δεν ταιριάζουν με τις υπόλοιπες, ώστε να αποφευχθεί κάθε περιττολογία, και να συνταχθούν έτσι, ώστε να φτάσουμε σε ένα αποτέλεσμα που δεν χρειάζεται ούτε περισσότερα ούτε λιγότερα για να επικοινωνήσει το θεμιτό. Σε ένα αποτέλεσμα ολοκληρωμένο.»

«Αυτό είναι το ζητούμενο, κι όχι απλά η επίτευξη ωραίων εικόνων για να δείχνουμε.»

Μεταμόρφωση μέσω του φωτός 

Για τη διαδικασία εξερεύνησης, επιλογής και σύνθεσης των τελικών εικόνων μίλησε στην Epoch Times ο Γιώργος Κουτσουβέλης, μαθητής και συνάδελφος του Α. Νάσιου, ιδρυτικό μέλος των Hocus Photus και ένας από τους συμμετέχοντες στην έκθεση.

Ο Γιώργος Κουτσουβέλης δίπλα στο έργο με το οποίο συμμετέχει στην έκθεση φωτογραφίας «SYNCHRON-e-CITIES», που παρουσιάζει το Δίκτυο Hocus Photus στο Τ.Α.F. | The Art Foundation, από τις 22/5 έως τις 8/6/2025. (The Epoch Times)

 

«Η δουλειά μου είναι μία ιστορία μεταμόρφωσης μέσω του φωτός. Σημείο εκκίνησης είναι η λήψη αυτής εδώ της φωτογραφίας, που έγινε εντελώς τυχαία, στο σημείο όπου έγινε η φωτογράφηση. Και με βάση αυτήν τη φωτογραφία – που είναι ένα έντομο πιασμένο στο ιστό μίας αράχνης – ξαφνικά συνδέθηκαν στο μυαλό μου όλα αυτά τα πράγματα.

»Στην ουσία,  είναι ο αγώνας που δίνει ο άνθρωπος για να μεταμορφωθεί, σαν πεταλούδα. […] Υπάρχει το στοιχείο της καταστροφής, υπάρχει και το στοιχείο της ανάτασης.

»Τα στοιχεία της φύσης είναι τελείως net (σ.σ. καθαρά), γιατί δεν έχουν αγωνία. Ο άνθρωπος, που έχει αγωνία, είναι φλου, κουνημένος. . Τα υπόλοιπα είναι δουλειά του θεατή.»

Φωτογραφικά παιχνίδια

Το 10ο Φωτογραφικό Παιχνίδι
Το 10ο φωτογραφικό παιχνίδι, 2019.  (Photo © Rania Antypa/Ευγενική παραχώρηση του Δικτύου Hocus Photus)

 

Ορόσημο στον δρόμο του Αχιλλέα Νάσιου στάθηκε η ανακάλυψη του φωτογραφικού παιχνιδιού.

«Δεν έχει να κάνει με το ‘καταλαβαίνω· έχει να κάνει με το ‘παίζω’. Όταν έφυγαν οι προθέσεις, είδα τη σχέση της φωτογραφικής διαδικασίας με έναν βαθιά εσωτερικό, έναν πνευματικό δρόμο.

»Είναι πιο εύκολο να χαίρεσαι όταν αφήνεις το ‘εγώ’, τις προσδοκίες και την πρόθεση. Είσαι πιο ελεύθερος.

»Αν και ο δρόμος του φωτογράφου είναι μοναχικός, όπως λένε οι κλασικοί, και γενικά όσο κι αν ο Δρόμος του καθένα είναι πραγματικά μοναχικός, εμείς παίζουμε ομαδικά. Και είναι εκπληκτικό να βλέπεις η χαρά πώς ξεχειλίζει όταν όλοι γίνονται ένα.»

Τα φωτογραφικά παιχνίδια ξεκίνησαν πριν από πολλά χρόνια, πριν τη διάδοση των ψηφιακών φωτογραφικών μηχανών. «Το παιχνίδι που κάνω τώρα σε δύο μέρες, τότε το έκανα σε έναν χρόνο. Έπρεπε να γίνουν οι εμφανίσεις, τα τυπώματα, οι επιλογές, η κατανόηση… Τώρα, μέσα σε 18 ώρες τα έχεις όλα.»

Στην Παιανία, όπου δίδασκε, γνώρισε και τον Άκη Χρήστου, επίσης ιδρυτικό μέλος των Hocus Photus. «Τότε δούλευε σε ένα τουριστικό γραφείο. Πρωτοανακάλυπτε τη φωτογραφία, άρχισε να αντιλαμβάνεται μερικά πράγματα λίγο διαφορετικά, ένιωσε ευγνωμοσύνη για τη δυνατότητα αυτή, και τώρα είναι φωτογράφος σπουδαίος.»

Πώς παίζεται

«Κατ’ αρχάς, μπορεί να συμμετάσχει οποιοσδήποτε. Παιδάκια παίζουν μαζί με μεγάλους και με άτομα με ιδιαιτερότητες. Όλοι στο παιχνίδι γίνονται ένα.

»Σε έναν από τους τύπους των photogames που παίζονται, όλοι κινούνται σε έναν χώρο με ανεπαρκή φωτισμό, ώστε να υπάρχουν προκλήσεις που απαιτούν τη χρήση κάποιας φωτογραφικής τεχνικής. Στον ίδιο χώρο υπάρχει και κάποιος χωρίς κάμερα, που αναλαμβάνει για λίγο τον ρόλο του μοντέλου.

»Όλοι είναι ελεύθεροι να φωτογραφίσουν ό,τι επιθυμούν, αλλά ο χρόνος είναι περιορισμένος. Σκοπός είναι να αναπτυχθεί η εγρήγορση και να λειτουργήσουν το ένστικτο και η διαίσθηση, αφού σκέψη και αίσθηση συγκεντρώνονται στην επίτευξη ενός επιθυμητού στόχου.

»Οπότε, οι συμμετέχοντες πρέπει να ανακαλύψουν κάτι ενδιαφέρον – κι επειδή όλοι όσοι γυρεύουμε κάτι, όταν το ανακαλύπτουμε, στο τέλος χαιρόμαστε και δεν ξεχνάμε ποτέ αυτό που μάθαμε, χωρίς να καταλαβαίνουμε πώς γίνεται αυτό. Εκείνο που για πάντα μας απομένει από το βίωμα αυτό, είναι η χαρά!»

«Μέσα σε αυτό το παιχνίδι είναι όλη η φωτογραφία», προσθέτει. «Δηλαδή, δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζεις εκ των προτέρων όλα όσα η φωτογραφία απαιτεί. Αν δεν τα ξέρεις, τα ανακαλύπτεις παίζοντας. Αν τα γνωρίζεις, έχεις την ελευθερία να τα εφαρμόσεις. Το αποτέλεσμα που θα πετύχεις είναι η πληρωμή σου για την κατάθεση που έκανες. Είναι ένα παιχνίδι που έχει μόνο κερδισμένους.»

‘Ωκεανίς’ – Το 8ο φωτογραφικό παιχνίδι, 2019. (Ευγενική παραχώρηση του Δικτύου Hocus Photus)

 

Και άλλοι τρόποι

Το παιχνίδι γίνεται και με βίντεο (Video-Art Game), που παρουσιάστηκε στο 21ο Digital Art Festival στην Αθήνα (ADAF 2025), και το οποίο θα παιχτεί και στο πλαίσιο της έκθεσης, το Σάββατο 7 Ιουνίου, στις 15:30.

Επιπλέον, ο Αχιλλέας έχει ήδη σχεδιάσει παιχνίδια όπου οι συμμετέχοντες αξιοποιούν διαφορετικά μέσα, όπως σκίτσο, κείμενο, θέατρο, μουσική και γλυπτική.

Έχουν ήδη γίνει μερικές δοκιμές προς αυτήν την κατεύθυνση, όπως λέει ο Αχιλλέας, με μεγάλη επιτυχία μάλιστα, αφού οι φωτογράφοι κατάλαβαν ότι υπάρχουν κι άλλοι τρόποι έκφρασης.

«Θέλω να το προχωρήσω αυτό, να κάνουμε γενικά παιχνίδια Τέχνης, όπου θα μαθαίνουμε ο ένας απ’ τον άλλον», λέει. «Γι’ αυτόν τον λόγο το Δίκτυο Hocus Photus, που στήνουμε προσεκτικά εδώ και χρόνια, καλεί όλους όσους επιθυμούν μια τέτοια προσέγγιση να έρθουν κοντά. Να παίξουμε μαζί. Να μοιραστούμε τις δυνατότητες μας. Να γίνουμε ένα.»

Hocus Photus: Συνδέοντας τις τέχνες, τις πόλεις, τους ανθρώπους

Στο παιχνίδι και τη μαγεία του παραπέμπει και η ονομασία ‘Hocus Photus’ (σ.σ. παρήχηση του Hocus Pocus των ταχυδακτυλουργών και ‘μάγων’ της σκηνής), που έδωσαν ο Αχιλλέας, ο Γιώργος και ο Άκης στο Δίκτυο που ίδρυσαν με στόχο τη σύνδεση των ανθρώπων μέσω της δημιουργικότητας και της τέχνης, μαθαίνοντας εμπειρικά τις τεχνικές, ενώ ουσιαστικά εστιάζει στην ουσία του ανθρώπου και στην επιθυμία του να μοιραστεί μία «ευγενή ζωή, μεταμορφώνοντας τη βαθιά ανάγκη για δημιουργία σε έργα κοινά», όπως αναφέρεται στο σημείωμα του Δικτύου Hocus Photus.

Φωτογραφία της Αρετής Αλεξανδράκη. (Ευγενική παραχώρηση του Δικτύου Hocus Photus)

 

Κάτι περισσότερο από εικόνες

Ερωτηθείς για αυτό που περιμένει από την έκθεση, ο Αχιλλέας απαντά ότι, όσον αφορά εκείνον, η έκθεση «έχει ήδη εκπληρώσει τον σκοπό της, ακόμα και σήμερα να κλείσει, γιατί έχει ήδη φανερωθεί ότι είναι κάτι διαφορετικό, ότι δεν είναι απλά μία έκθεση φωτογραφίας, ότι δεν δείχνουν τον έξω κόσμο αυτές οι εικόνες, αλλά τον εσωτερικό – είναι κατάθεση ψυχής.

»Αυτό περίμενα, να φανερωθεί όλη αυτή η προσπάθεια. Να γίνει αισθητή ακόμη και σε όσους δεν την είδαν», λέει και γελάει.

«Έχω την εντύπωση ότι η Τέχνη της Φωτογραφίας δεν αφορά μόνο στο αποτέλεσμα, αλλά σε μια πολύ χρονοβόρα και συχνά ψυχοφθόρα διαδικασία. Δεν είναι η εικόνα, αλλά το βίωμα που καταφέρνει κάποιος να εναποθέσει μέσα της. Όταν τα καταφέρνει η φωτογραφία να αγγίξει τις ανθρώπινες καρδιές, είναι επειδή αυτός που την έκανε, την έκανε με την καρδιά του. Έβαλε μέσα την αγάπη και τη γνώση του. Κι αυτό είναι που επικοινωνείται στις εικόνες. Αν μάθει κάποιος τη γλώσσα τους και αντιληφθεί τη σημασία του συντακτικού τους, η ποίηση αποκτά εικονικότητα. Αυτό, με κάποιο τρόπο, μας μαγεύει και μας καλεί ν’ αποδεχτούμε την ομορφιά της καθημερινότητάς μας, που είναι γεμάτη από εικόνες. Εικόνες που είχαν λόγο να γίνουν, ακόμη κι αν οι θεατές δεν θα επέλεγαν ποτέ να κάνουν ή να δουν παρόμοιες, με κάποιον τρόπο ακατανόητο ασκούν επάνω τους μια ακατανόητη γοητεία. Αγγίζονται. Θαρρείς και η φωτογραφία, που έχουμε διδαχτεί τόσα και τόσα από εκείνη, μας έχει προετοιμάσει κι αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε την αξία της για τον εξευγενισμό της καθημερινότητάς μας. Ναι. Έχουμε τη δυνατότητα, πλέον, να αντιλαμβανόμαστε με έναν τρόπο πιο σύγχρονο τη γλώσσα της άμεσης εικόνας. Την ποιότητα του λόγου που μπορούμε να εκφέρουμε μέσα από αυτή τη δυνατότητα που μας έχει δοθεί.

»Μα όσα κι αν πω εδώ, είναι λίγα για να εξηγήσω ότι η εικόνα δεν έχει λόγο να μιλά στη λογική, αν δεν μιλήσει πρώτα στην καρδιά μας. Αν είναι καμωμένη από αγνή αγάπη, τότε δε χρειάζεται καμία απολύτως λογική. Τότε… Hocus Photus», λέει και με χαιρετά με μια αγκαλιά γελώντας τρανταχτά.

* * * * *

Σύντομο βιογραφικό

Ο Αχιλλέας Νάσιος είναι εικαστικός φωτογράφος, video-artist, performer, καθηγητής εικαστικής φωτογραφίας και ερευνητής της φωτογραφικής δυνατότητας. Ασχολείται επίσης με τη μουσική και την ποίηση. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα. Διδάχτηκε Φωτογραφία στην ΑΣΚΤ FAMU Prague, Οπτική επικοινωνία στην ΑΣΚΤ UDK Berlin, Ψηφιακές μορφές Τέχνης στην ΑΣΚΤ Αθηνών (Master) και βίντεο-τέχνη στην ΑΣΚΤ KKH Stockholm (Master). Δίδαξε φωτογραφία στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και τη Φωτογραφική Ομάδα της Παιανίας. Από το 2007 μέχρι το 2024, ζει στην Ελλάδα και τη Σουηδία σαν freelance artist, lecturer και curator.

Από το 2015, ξεκίνησε την εφαρμογή της ιδέας των Φωτογραφικών Παιχνιδιών, μιας βιωματικής μεθόδου εμβάθυνσης στη φωτογραφία. Ιδρυτικό μέλος του Δικτύου Τεχνών κι Επιστημών Hocus Photus. Από το 1986 εκθέτει έργα του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Επιλέχτηκε ανάμεσα στους σπουδαιότερους εκπροσώπους της Σύγχρονης Ελληνικής Φωτογραφίας το 2000. Βραβεύτηκε με τη Χρυσή Αφροδίτη στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Φιλμ Κύπρου (CIFF 2007) στον τομέα της βίντεο-τέχνης. Το 2016, επιλέχθηκε σαν ένας από τους 100 σημαντικότερους σύγχρονους καλλιτέχνες της Ευρώπης και συμμετείχε στην έκθεση του θεσμού Spring Exhibition 2016, στην Κοπεγχάγη, με τη βίντεο-εγκατάσταση CROSS COVARIANCES #1.

https://anikon.org/

https://hocusphotus.com/

https://photogames.eu

 

 

 

Η εμπιστοσύνη των ευρωπαϊκών εταιρειών προς την Κίνα πέφτει σε ιστορικό χαμηλό

Η εμπιστοσύνη των ευρωπαϊκών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Κίνα έχει μειωθεί σε ιστορικό χαμηλό, σύμφωνα με ετήσια έρευνα, με τους ερωτηθέντες να επικαλούνται την οικονομική ύφεση της Κίνας και τις αυξανόμενες γεωπολιτικές εντάσεις.

Στην Έρευνα Επιχειρηματικής Εμπιστοσύνης του Εμπορικού Επιμελητηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Κίνα για το 2025, που δημοσιεύθηκε στις 28 Μαΐου, το 73% των 503 ερωτηθέντων μελών του Επιμελητηρίου δήλωσε ότι είναι πιο δύσκολο να κάνει κανείς επιχειρήσεις στην Κίνα. Η έρευνα διεξήχθη τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο, δηλαδή πριν από την κλιμάκωση του δασμολογικού πολέμου, που έγινε τον Απρίλιο.

Μόνο το 5% των εταιρειών της ΕΕ πίστευε ότι η κατάσταση είχε βελτιωθεί, ποσοστό που είναι το χαμηλότερο από την πρώτη διεξαγωγή της έρευνας το 2011.

29% των ερωτηθέντων ήταν αισιόδοξοι για τις προοπτικές ανάπτυξής τους στην Κίνα τα επόμενα δύο χρόνια, ενώ μόνο το 12% των ερωτηθέντων είναι αισιόδοξοι για μελλοντική κερδοφορία στην Κίνα τα επόμενα δύο χρόνια, μειωμένο κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες από πέρυσι. Και οι δύο αριθμοί είναι ιστορικά χαμηλά.

Εν τω μεταξύ, το 49% των ερωτηθέντων εξέφρασε απαισιοδοξία για τη μελλοντική κερδοφορία στην Κίνα τα επόμενα δύο χρόνια.

Επιπλέον, το 60% των εταιρειών που συμμετείχαν στην έρευνα εξέφρασε απαισιοδοξία για τη μελλοντική ανταγωνιστική πίεση, υποδεικνύοντας ότι η κινεζική αγορά δεν είναι πια τόσο ελκυστική για τις επιχειρήσεις που χρηματοδοτούνται από το εξωτερικό.

«Η αβεβαιότητα που προκύπτει από την κλιμάκωση των εμπορικών και γεωπολιτικών εντάσεων, οι ανησυχίες για την εγχώρια οικονομία της Κίνας και ο επίμονος αποπληθωρισμός των τιμών παραγωγού βαραίνουν τόσο τις ευρωπαϊκές όσο και τις κινεζικές εταιρείες», δήλωσε ο Γενς Έσκελουντ, πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Κίνα, σχετικά με τα αποτελέσματα της έρευνας.

Το 63% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι έχασαν επιχειρηματικές ευκαιρίες στην Κίνα πέρυσι λόγω περιορισμών πρόσβασης στην αγορά και κανονιστικών φραγμών.

Μεταξύ των εταιρειών που συμμετείχαν στην έρευνα, το 44% πίστευε ότι ήταν δύσκολο να επιτευχθεί δίκαιος ανταγωνισμός μεταξύ ξένων και ντόπιων εταιρειών, γεγονός που υποδηλώνει ότι η θεσμική ανισότητα εξακολουθεί να είναι σοβαρή στην Κίνα.

Η έκθεση περιγράφει την κινεζική αγορά ως «μία οικονομία, δύο συστήματα». Συγκεκριμένα, σε τομείς όπως η τεχνολογία πληροφοριών, τα ιατροτεχνολογικά προϊόντα και η νομική, οι ξένες εταιρείες περιορίζονται εδώ και καιρό από τις απαιτήσεις τοπικής προσαρμογής και τις αβεβαιότητες συμμόρφωσης. Επιπλέον, τα μέλη του Εμπορικού Επιμελητηρίου της ΕΕ εκφράζουν γενικά ανησυχίες ότι οι πολιτικές δημοσίων συμβάσεων της Κίνας έχουν προσανατολισμό στην αγορά εγχώριων προϊόντων, συμπιέζοντας περαιτέρω τον λειτουργικό χώρο των ξένων εταιρειών, σύμφωνα με την έκθεση της έρευνας.

«Το βασικό μας μήνυμα προς τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής είναι ότι η απόκλιση μεταξύ της αύξησης της προσφοράς και της ζήτησης διαβρώνει τόσο τα κέρδη όσο και την επιχειρηματική εμπιστοσύνη. Η επίτευξη καλύτερης ισορροπίας όχι μόνο θα ωφελήσει τις εταιρείες και θα ξανακάνει την Κίνα ελκυστικό επενδυτικό προορισμό, αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μείωση των εμπορικών εντάσεων», δήλωσε ο Έσκελουντ.

Ο οικονομολόγος με έδρα τις ΗΠΑ, Ντέηβυ Τ. Γουόνγκ, δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times ότι η έρευνα του Εμπορικού Επιμελητηρίου της ΕΕ αποκαλύπτει «μια βαθιά μείωση της επιχειρηματικής εμπιστοσύνης των ευρωπαϊκών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Κίνα, η οποία πρόκειται ουσιαστικά για μια κατάρρευση της συστημικής εμπιστοσύνης», η οποία οφείλεται κυρίως στην «αυξανόμενη έλλειψη προβλεψιμότητας του κανονιστικού και πολιτικού περιβάλλοντος της Κίνας», καθώς οι ευρωπαϊκές εταιρείες δεν γνωρίζουν «αν οι σημερινοί κανόνες θα εξακολουθούν να ισχύουν αύριο».

Εκτός από την αυξανόμενη κανονιστική αδιαφάνεια του κινεζικού καθεστώτος, ο Γουόνγκ είπε ότι «η αυξανόμενη πολιτική ευθυγράμμιση με αυταρχικά καθεστώτα όπως η Ρωσία, το Ιράν και η Βόρεια Κορέα» και οι «απειλές για την πνευματική ιδιοκτησία και την ηγεσία στην ενεργειακή μετάβαση» έχουν επίσης συμβάλει στη μείωση της εμπιστοσύνης των εταιρειών της ΕΕ στην ανάπτυξη επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Κίνα.

Ο Φρανκ Σιε, καθηγητής επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας Aiken, δήλωσε στην Epoch Times, στις 28 Μαΐου, ότι «οι ξένες εταιρείες χάνουν την εμπιστοσύνη τους επειδή η κινεζική οικονομία χειροτερεύει».

Σημείωσε ότι, σε αντίθεση με τις αμερικανικές εταιρείες που παράγουν αγαθά στην Κίνα, τα οποία στέλνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, «πολλές ευρωπαϊκές εταιρείες έρχονται να παράγουν και να πωλούν αγαθά στην Κίνα».

«Έτσι, η Ευρώπη εξαρτάται κάπως από την Κίνα ως χώρα παραγωγής αλλά και ως αγορά εξαγωγών», είπε ο Σιε.

Εργαζόμενοι σε γραμμή συναρμολόγησης, για την ολοκλήρωση της κατασκευής ηλεκτρικών οχημάτων, στο εργοστάσιο SAIC Volkswagen MEB, στη Σαγκάη. Κίνα, 8 Νοεμβρίου 2019. (Aly Song/Reuters)

 

Είπε ότι «η ζήτηση στην κινεζική αγορά μειώνεται και η κινεζική οικονομία παρακμάζει, και δεν είναι πλέον τόσο εύκολο για τις ευρωπαϊκές εταιρείες να βγάλουν χρήματα στην Κίνα, επομένως έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους.»

«Σιωπηλή αποσύνδεση»

Υπήρξαν περισσότερες εταιρείες της ΕΕ που έχουν ήδη αποσύρει τις υπάρχουσες επενδύσεις ή έχουν αποφασίσει να αποσυρθούν, φτάνοντας το 17% και 16% αντίστοιχα, που είναι 4 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερες από πέρυσι, σύμφωνα με την έρευνα.

Ωστόσο, η έρευνα διαπίστωσε επίσης ότι το 26% των ερωτηθέντων ανέφεραν περαιτέρω μεταφορά των αλυσίδων εφοδιασμού τους στην Κίνα, η οποία αντιπροσωπεύει αύξηση 5% σε ετήσια βάση.

Ο Γουόνγκ είπε ότι αυτή η κίνηση του 26% των ερωτηθέντων εταιρειών «δεν πρέπει να ερμηνεύεται λανθασμένα ως ψήφος ανανεωμένης εμπιστοσύνης».

«Μάλλον αντικατοπτρίζει μια τακτική αναπροσαρμογής», ​​είπε.

Είπε ότι «η επανατοποθέτηση στην Κίνα προσφέρει βραχυπρόθεσμα πλεονεκτήματα κόστους και αποδοτικότητας, τα οποία λειτουργούν ως σύστημα προστασίας για την παγκόσμια αστάθεια». Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, πρόσθεσε, «σηματοδοτεί μια ενοποίηση πριν από την έξοδο — μια επανατοποθέτηση, όχι επανεπένδυση».

Όπως επισημαίνει, η έρευνα δείχνει ότι «ο πραγματικός μετασχηματισμός που βρίσκεται σε εξέλιξη είναι μια σιωπηλή αποσύνδεση».

«Οι εταιρείες δεν ‘φεύγουν εντελώς από την Κίνα’, αλλά υιοθετούν μια πολυεπίπεδη αρχιτεκτονική: την Κίνα για τα έσοδα, τη Νοτιοανατολική Ασία για τη μεταποίηση και την Ευρώπη για την πνευματική ιδιοκτησία και τη γεωπολιτική απομόνωση.»

Στόχευση στρατιωτικών εγκαταστάσεων, κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας: Μια ματιά στις ποινικές υποθέσεις που αφορούν Κινέζους φοιτητές

Η δέσμευση της κυβέρνησης Τραμπ ότι θα αρχίσει να ανακαλεί «επιθετικά» τις βίζες των Κινέζων φοιτητών έγινε μετά από χρόνια ανησυχίας για τις προσπάθειες του κινεζικού καθεστώτος να διεισδύσει στον ακαδημαϊκό χώρο των ΗΠΑ.

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο ανακοίνωσε στις 29 Μαΐου ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αρχίσουν να ανακαλούν τις βίζες των Κινέζων φοιτητών, στοχεύοντας συγκεκριμένα σε όσους έχουν δεσμούς με το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) ή σπουδάζουν σε κρίσιμους τομείς. Θα αναθεωρήσει επίσης τα κριτήρια βίζας και θα εντείνει τον έλεγχο για μελλοντικές αιτήσεις βίζας.

Η εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, Τάμι Μπρους, δήλωσε την Πέμπτη ότι η κυβέρνηση εντείνει τον έλεγχο όλων των Κινέζων κατόχων βίζας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αρνήθηκε να δώσει λεπτομέρειες για τα συγκεκριμένα κριτήρια που θα χρησιμοποιήσει το υπουργείο για την αξιολόγηση των αιτήσεων.

«Δεν θα ανεχτούμε την εκμετάλλευση των αμερικανικών πανεπιστημίων από το ΚΚΚ ή την κλοπή της αμερικανικής έρευνας, πνευματικής ιδιοκτησίας ή τεχνολογιών για την αύξηση της στρατιωτικής του δύναμης, τη διεξαγωγή συλλογής πληροφοριών ή την καταστολή των φωνών της αντίθεσης», δήλωσε η Μπρους.

Συνολικά 277.398 φοιτητές από την Κίνα εγγράφηκαν σε αμερικανικές οντότητες κατά το ακαδημαϊκό έτος 2023-24, σύμφωνα με μια έκθεση συνεργασίας του υπουργείου Εξωτερικών και του Ινστιτούτου Διεθνούς Εκπαίδευσης.

Το FBI προειδοποίησε σε ένα δελτίο του 2019 ότι το ΚΚΚ εκμεταλλεύεται την ανοιχτή φύση του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος των ΗΠΑ για να διεξάγει οικονομική κατασκοπεία με σκοπό την προώθηση των δικών του επιστημονικών, οικονομικών και στρατιωτικών στόχων.

Ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των Κινέζων φοιτητών και ερευνητών βρίσκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες για νόμιμους ακαδημαϊκούς λόγους, ανέφερε το FBI, το ΚΚΚ χρησιμοποιεί ορισμένους Κινέζους φοιτητές, ιδίως μεταπτυχιακούς φοιτητές και μεταδιδακτορικούς ερευνητές που σπουδάζουν θετικές επιστήμες, μηχανική και μαθηματικά, για να «λειτουργήσουν ως μη παραδοσιακοί συλλέκτες πνευματικής ιδιοκτησίας».

Σύμφωνα με το κρατικό μέσο ενημέρωσης της Κίνας Xinhua, από τα περισσότερα από 99 εκατομμύρια μέλη του κομμουνιστικού κόμματος, σχεδόν 2,8 εκατομμύρια ήταν φοιτητές, στα τέλη του 2023.

Ο Κρίστοφερ Μπάλντινγκ, ανώτερος συνεργάτης στο think tank Henry Jackson Society με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο και συνεργάτης της Epoch Times, έγραψε στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X ότι τα πανεπιστήμια αρνούνταν να αναγνωρίσουν αυτό που ο ίδιος αποκάλεσε «πραγματικά προβλήματα ασφάλειας» παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις.

«Πρέπει να κάνουμε πολύ καλύτερους και σε μεγαλύτερο βάθος ελέγχους ιστορικού και τα παιδιά αξιωματούχων του ΚΚΚ δεν πρέπει να σπουδάζουν στις ΗΠΑ», δήλωσε ο Μπάλντινγκ.

Τα τελευταία χρόνια, οι ομοσπονδιακοί εισαγγελείς έχουν ασκήσει αρκετές ποινικές διώξεις εναντίον Κινέζων φοιτητών. Ακολουθούν μερικές από αυτές τις υποθέσεις.

Στοχεύοντας στρατιωτικές εγκαταστάσεις των ΗΠΑ

Ναυπηγείο της Βιρτζίνια

Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, η Υπηρεσία Μετανάστευσης και Τελωνείων (ICE) απέλυσε τον Κινέζο υπήκοο Σι Φενγκγιούν, ο οποίος καταδικάστηκε για χρήση drone για τη φωτογράφιση ενός ναυπηγείου στη Βιρτζίνια. Η ναυπηγική εγκατάσταση του Newport News είναι γνωστή για την κατασκευή πυρηνικών υποβρυχίων και αεροπλανοφόρων κλάσης Gerald R. Ford επόμενης γενιάς.

Ο Σι εισήλθε στις Ηνωμένες Πολιτείες με φοιτητική βίζα F-1 και διέπραξε το έγκλημα ενώ ήταν μεταπτυχιακός φοιτητής γεωργικής μηχανικής στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα. Τον Ιανουάριο του 2024, συνελήφθη στο Σαν Φρανσίσκο, όπου ετοιμαζόταν να επιβιβαστεί σε πτήση απλής μετάβασης προς την Κίνα. Επτά μήνες αργότερα, δήλωσε ένοχος για δύο πλημμελήματα βάσει του Νόμου περί Κατασκοπείας για τις πράξεις του. Καταδικάστηκε σε έξι μήνες φυλάκιση και ένα έτος υπό επιτήρηση.

Η Υπηρεσία Μετανάστευσης και Τελωνείων της Φιλαδέλφειας απέλασε τον Σι Φενγκγιούν, Κινέζο πολίτη, με τελεσίδικη εντολή απέλασης, στην Κίνα, στις 7 Μαΐου. Ο Σι καταδικάστηκε για χρήση αεροσκάφους για φωτογράφιση στρατιωτικών εγκαταστάσεων. ice.gov

 

Στρατιωτική τοποθεσία του Μίσιγκαν

Τον Οκτώβριο του 2024, οι ομοσπονδιακοί εισαγγελείς ανακοίνωσαν κατηγορίες εναντίον πέντε Κινέζων υπηκόων που είχαν ήδη εγκαταλείψει τις Ηνωμένες Πολιτείες μετά την αποφοίτησή τους από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Η ομάδα κατηγορήθηκε για παραπλάνηση των ανακριτών σχετικά με ένα ταξίδι που έκαναν το 2023 ως φοιτητές σε μια απομακρυσμένη στρατιωτική τοποθεσία στο Μίσιγκαν και για συνωμοσία για τη διαγραφή φωτογραφιών από τα κινητά τους τηλέφωνα. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής τους, η στρατιωτική τοποθεσία φιλοξενούσε καλοκαιρινές ασκήσεις για χιλιάδες στρατιώτες από 25 πολιτείες, μία περιοχή, και τέσσερις χώρες. Όταν ένας επιλοχίας της Εθνοφρουράς της Γιούτα τους βρήκε, ένας από τους πέντε κατηγορούμενους είπε: «Είμαστε τα μέσα ενημέρωσης», προτού η ομάδα συμφωνήσει να εγκαταλείψει την περιοχή, σύμφωνα με τους εισαγγελείς.

Ναυτική Αεροπορική Βάση, Κι Γουέστ

Το 2019, ένας Κινέζος φοιτητής ανταλλαγής ονόματι Τζάο Τσιενλί καταδικάστηκε σε ένα έτος σε ομοσπονδιακή φυλακή αφού δήλωσε ένοχος για φωτογράφιση αμυντικών εγκαταστάσεων στην αμερικανική Ναυτική Αεροπορική Βάση Κι Γουέστ στη Φλόριντα. Διαπιστώθηκε ότι ο Τζάο είχε παραμείνει στην χώρα μετά την λήξη της βίζας του μετά από σπουδές σε πρόγραμμα θερινής ανταλλαγής.

Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης, ο Τζάο παραδέχτηκε ότι είχε λάβει στρατιωτική εκπαίδευση ως φοιτητής πανεπιστημίου στην Κίνα — γεγονός που δεν αποκάλυψε στην αίτησή του για βίζα. Το Βόρειο Πανεπιστήμιο της Κίνας, στο οποίο φοίτησε ο Τζάο, έχει βαθείς δεσμούς με τον στρατό της Κίνας, που χρονολογούνται πάνω από 50 χρόνια πριν από την ίδρυση της κομμουνιστικής Κίνας.

Ο Τζάο Τσιενλί, 20 ετών, συνελήφθη αφού τράβηξε φωτογραφίες σε περιορισμένη ιδιοκτησία του Ναυτικού στο Κι Γουέστ της Φλόριντα, στις 26 Σεπτεμβρίου 2018. Είχε παραμείνει μετά την λήξη της βίζας του μετά από σπουδές σε πρόγραμμα θερινής ανταλλαγής. Γραφείο Σερίφη της Κομητείας Μονρό

 

Κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας

Τζανγκ Χάο

Ο Κινέζος καθηγητής Τζανγκ Χάο καταδικάστηκε το 2020 σε 18 μήνες φυλάκιση και διατάχθηκε να πληρώσει 476.835 δολάρια, αφού βρέθηκε ένοχος για συνωμοσία, οικονομική κατασκοπεία και κλοπή εμπορικών μυστικών. Συνωμότησε με έναν συνάδελφο από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας και τέσσερις άλλους για να κλέψουν τεχνολογία φιλτραρίσματος ασύρματου σήματος προς όφελος του κινεζικού καθεστώτος.

Ο Τζανγκ και ο συνεργός του, Πανγκ Γουέι, είχαν γνωριστεί ως διδακτορικοί φοιτητές στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας. Συνέχισαν να εργάζονται για εταιρείες με έδρα τη Μασαχουσέτη και το Κολοράντο μετά την αποφοίτησή τους το 2006, τη χρονιά που οι εισαγγελείς ανέφεραν ότι ξεκίνησε η συνωμοσία. Οι συνεργοί συνεργάστηκαν με αξιωματούχους του Πανεπιστημίου Τιεντζίν στην Κίνα για να πραγματοποιήσουν την κλοπή.

Τζενγκ Τζαοσόνγκ

Ο Τζενγκ Τζαοσόνγκ πήγε στο Ιατρικό Κέντρο Beth Israel Deaconess του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ ως επισκέπτης μεταπτυχιακός φοιτητής στην παθολογία το 2018. Στις 9 Δεκεμβρίου 2019, ο Τζενγκ συνελήφθη να κρύβει 21 φιαλίδια βιολογικού υλικού τυλιγμένα σε μια κάλτσα μέσα σε μια από τις τσάντες του στο Διεθνές Αεροδρόμιο Λόγκαν της Βοστώνης.

Ο Τζενγκ είπε στους ερευνητές ότι σκόπευε να κάνει τη δική του έρευνα με τα φιαλίδια στο εργαστήριό του στην Κίνα και να δημοσιεύσει τα αποτελέσματα με το όνομά του. Τον Δεκέμβριο του 2020, δήλωσε ένοχος για ψευδείς δηλώσεις σε σχέση με την κλοπή.
Τον Ιανουάριο του 2021, καταδικάστηκε σε φυλάκιση (περίπου 87 ημέρες), τρία χρόνια υπό επιτήρηση και διατάχθηκε η απέλασή του από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η κύρια είσοδος στην ανατολική πανεπιστημιούπολη του Ιατρικού Κέντρου Beth Israel Deaconess στη Βοστώνη. Ο Τζενγκ Τζαοσόνγκ, επισκέπτης μεταπτυχιακός φοιτητής στο Ιατρικό Κέντρο Beth Israel Deaconess του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ το 2018, συνελήφθη στο Διεθνές Αεροδρόμιο Λόγκαν της Βοστώνης το 2019 να κρύβει βιολογικά υλικά. Tim Pierce, CC BY 3.0

 

Γκουάν Λέι

Το 2020, το FBI ξεκίνησε έρευνα για τον Γκουάν Λέι, επισκέπτη ερευνητή στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες, ο οποίος βρισκόταν στις Ηνωμένες Πολιτείες με βίζα J-1. Ο Γκουάν ήταν ύποπτος για μεταφορά «ευαίσθητου λογισμικού ή τεχνικών δεδομένων των ΗΠΑ» στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας Άμυνας της Κίνας, σύμφωνα με τους εισαγγελείς.

Ο Γκουάν συνελήφθη στη συνέχεια και κατηγορήθηκε για φερόμενη καταστροφή αποδεικτικών στοιχείων που σχετίζονται με την έρευνα, αφού πέταξε έναν κατεστραμμένο σκληρό δίσκο σε έναν κάδο απορριμμάτων έξω από την κατοικία του πριν προσπαθήσει να επιβιβαστεί σε πτήση προς την Κίνα.

Η κυβέρνηση απέσυρε την υπόθεση και απορρίφθηκε τον Ιούλιο του 2021.

Χου Χαϊτζόου

Ο Χου Χαϊτζόου ήρθε στις Ηνωμένες Πολιτείες για να διεξάγει έρευνα για τη βιο-μιμητική και τη ρευστοδυναμική στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια (UVA). Τον Αύγουστο του 2020, ο Χου κατηγορήθηκε για κλοπή εμπορικών μυστικών και εισβολή σε υπολογιστές, αφού συνελήφθη στο Διεθνές Αεροδρόμιο O’Hare του Σικάγο να προσπαθεί να μεταφέρει πίσω στην Κίνα προηγμένους κωδικούς υπολογιστών που φέρεται να έκλεψε από το πανεπιστήμιο, ανέφεραν οι εισαγγελείς.

Το Συμβούλιο Κινεζικών Υποτροφιών, το οποίο διοικείται από το υπουργείο Παιδείας της Κίνας, κάλυψε τα έξοδα που σχετίζονται με την έρευνα του Χου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το συμβούλιο τον απαίτησε να υποβάλλει συνοπτικές εκθέσεις σχετικά με την έρευνά του στο UVA κάθε έξι μήνες, δήλωσε ο Χου στους ερευνητές.

Οι εισαγγελείς απέσυραν τις κατηγορίες εναντίον του Χου το 2020.

Φοιτητές επιστρέφουν στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια για το φθινοπωρινό εξάμηνο στο Σάρλοτσβιλ της Βιρτζίνια, στις 19 Αυγούστου 2017. Ο Χου Χαϊτζόου κατηγορήθηκε το 2020 για κλοπή εμπορικών μυστικών και εισβολή σε υπολογιστές, αφού συνελήφθη στο Διεθνές Αεροδρόμιο O’Hare του Σικάγο να προσπαθεί να μεταφέρει πίσω στην Κίνα προηγμένους κωδικούς υπολογιστών που φέρεται να έκλεψε από το Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, ανέφεραν οι εισαγγελείς. Win McNamee/Getty Images

 

Παρενόχληση Κινέζων φιλοδημοκρατικών ακτιβιστών

Τον Απρίλιο του 2024, ο Γου Σιαολέι, Κινέζος πολίτης και φοιτητής του τμήματος μουσικής του Μπέρκλι, καταδικάστηκε σε εννέα μήνες φυλάκισης για κυβερνοπαρακολούθηση και απειλή ενός συμφοιτητή του στη Βοστώνη.

Ο φοιτητής είχε αναρτήσει ένα κομμάτι χαρτί κοντά στην πανεπιστημιούπολη της Βοστώνης με τις λέξεις «Σταθείτε με τον Κινεζικό Λαό», «Θέλουμε Ελευθερία» και «Θέλουμε Δημοκρατία», σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα. Κατά συνέπεια, ο Γου άρχισε να απειλεί τον φοιτητή μέσω της κινεζικής εφαρμογής ανταλλαγής μηνυμάτων WeChat, του Instagram και μέσω email.

Ο Γου αφέθηκε ελεύθερος στις 16 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους και στάλθηκε πίσω στην Κίνα. Η πρόωρη απελευθέρωσή του οφειλόταν στο αίτημα της κυβέρνησης των ΗΠΑ, βάσει «σημαντικών συμφερόντων εξωτερικής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών» και της άσκησης της εξουσίας επιείκειας από τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα.

Το 2021, η ProPublica δημοσίευσε ένα άρθρο για τον Κονγκ Τζιχάο, έναν μεταπτυχιακό φοιτητή στο Πανεπιστήμιο Purdue, ο οποίος παρενοχλήθηκε και απειλήθηκε από άλλους φοιτητές από την Κίνα επειδή δημοσίευσε μια ανοιχτή επιστολή «που επαινούσε τον ηρωισμό των φοιτητών που σκοτώθηκαν στη σφαγή της πλατείας Τιενανμέν το 1989».
Λιγότερο από ένα μήνα μετά τη δημοσίευση του άρθρου, ο πρόεδρος του Purdue, Μιτς Ντάνιελς, καταδίκασε την παρενόχληση σε ένα email προς την πανεπιστημιακή κοινότητα.

«Οποιοσδήποτε τέτοιος εκφοβισμός είναι απαράδεκτος και ανεπιθύμητος στην πανεπιστημιούπολη μας», δήλωσε ο Ντάνιελς, σημειώνοντας ότι η οικογένεια του Κονγκ στην Κίνα «δέχθηκε επισκέψεις και απειλές από πράκτορες της μυστικής αστυνομίας [του κινεζικού καθεστώτος]».

Ο Γου Σιαολέι, Κινέζος πολίτης που τότε ήταν φοιτητής στο Berklee College of Music στη Βοστώνη, δίνει συνέντευξη στο FBI στο γραφείο της Τσέλσι της Μασαχουσέτης, στις 14 Δεκεμβρίου 2022. Γραφείο Εισαγγελέα των ΗΠΑ για την Περιφέρεια της Μασαχουσέτης/Handout μέσω Reuters

 

Φερόμενη Κινέζα κατάσκοπος

Η Κριστίν Φανγκ, ή Φανγκ Φανγκ, ήταν εγγεγραμμένη ως φοιτήτρια στο California State University–East Bay από το 2011 έως το 2015, σύμφωνα με μια ερευνητική έκθεση του Axios του 2020. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, φέρεται να είχε αναλάβει την δικτύωση και τη φιλία με ανερχόμενους αξιωματούχους των ΗΠΑ εκ μέρους της κομμουνιστικής Κίνας. Η Φανγκ φέρεται να εργαζόταν για το υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας, την επικεφαλής υπηρεσία πληροφοριών της Κίνας. Φέρεται επίσης να συνεργάστηκε στενά με το Κινεζικό Προξενείο στο Σαν Φρανσίσκο.

Η Φανγκ έχτισε σχέσεις με πολλούς πολιτικούς στην Καλιφόρνια και αλλού, συμπεριλαμβανομένου του βουλευτή Έρικ Σουόλγουελ (Δ- Καλιφ.) όταν ήταν μέλος του δημοτικού συμβουλίου.

Χρησιμοποίησε επίσης την άντληση κεφαλαίων από την καμπάνια, τη δικτύωση και τις ρομαντικές ή σεξουαλικές σχέσεις με τουλάχιστον δύο δημάρχους από πόλεις της Μεσοδυτικής Αμερικής για να «αποκτήσει εγγύτητα με την πολιτική εξουσία», σύμφωνα με το Axios.

Η Φανγκ διετέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Κινέζικων Φοιτητών στο πανεπιστήμιο. Ο σύλλογος και οι αντίστοιχες κινεζικές φοιτητικές ομάδες ονομάζονται συλλογικά Σύλλογοι Κινέζων Φοιτητών και Ακαδημαϊκών, οι οποίοι εποπτεύονται από το Τμήμα Εργασίας Ενωμένου Μετώπου του κινεζικού καθεστώτος. Το τμήμα είναι υπεύθυνο για την άσκηση επιρροής και ελέγχου στις κινεζικές κοινότητες της διασποράς και την προώθηση ευνοϊκών αφηγημάτων για την Κίνα.

Η Κριστίν Φανγκ, γνωστή και ως Φανγκ Φανγκ, με τον τότε δημοτικό σύμβουλο του Δουβλίνου Έρικ Σουόλγουελ σε μια φοιτητική εκδήλωση τον Οκτώβριο του 2012. Όταν η Φανγκ ήταν εγγεγραμμένη ως φοιτήτρια στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας–East Bay, φέρεται να της ανατέθηκε η δικτύωση και η φιλία με ανερχόμενους Αμερικανούς αξιωματούχους εκ μέρους της κομμουνιστικής Κίνας. Στιγμιότυπο οθόνης/Κοινωνικά μέσα

 

Λαθρεμπόριο

Ο Τζιενχουά «Τζεφ» Λι, Κινέζος υπήκοος που ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες με φοιτητική βίζα, καταδικάστηκε το 2019 σε 37 μήνες φυλάκιση για λαθρεμπόριο παραποιημένων προϊόντων της Apple από την Κίνα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Λι, 44 ετών, συνεργάστηκε με άλλους για να περάσει λαθραία περισσότερα από 40.000 παραποιημένα προϊόντα μεταξύ 2009 και 2014.

Μυστικοί αξιωματικοί του στρατού

Γε Γιαντσίνγκ

Η Γε Γιαντσίνγκ, υπολοχαγός του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, κατηγορήθηκε το 2020 για απάτη με βίζα, επειδή φέρεται να μίλησε ψευδώς στην αίτησή της για βίζα J-1, παρουσιάζοντας τον εαυτό της ως φοιτήτρια και μη αποκαλύπτοντας την τρέχουσα στρατιωτική της ιδιότητα.

Σύμφωνα με την ομοσπονδιακή καταγγελία, η Γε ήταν φοιτήτρια ανταλλαγής στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης από τον Οκτώβριο του 2017 έως τον Απρίλιο του 2019 με χορηγία του κινεζικού καθεστώτος. Ολοκλήρωσε «πολυάριθμες αποστολές» για τον κινεζικό στρατό κατά τη διάρκεια της θητείας της στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, συμπεριλαμβανομένης της ανάκτησης στρατιωτικών πληροφοριών των ΗΠΑ και της αποστολής αμερικανικών εγγράφων στην Κίνα.

Κατά τη στιγμή της απαγγελίας της κατηγορίας, η Γε βρισκόταν στην Κίνα.

Εκδόθηκε ομοσπονδιακό ένταλμα σύλληψης για την Γε Γιαντσίνγκ, υπολοχαγό του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, στο Περιφερειακό Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών για την Περιφέρεια της Μασαχουσέτης στη Βοστώνη, στις 28 Ιανουαρίου 2020. Η Γε κατηγορήθηκε το 2020 για απάτη με βίζα, επειδή φέρεται να ψευδολογούσε στην αίτησή της για βίζα J-1, παρουσιάζοντας τον εαυτό της ως φοιτήτρια και μη αποκαλύπτοντας την τρέχουσα στρατιωτική της ιδιότητα. FBI

 

Τανγκ Τζιουάν

Το 2020, τρεις Κινέζοι ερευνητές κατηγορήθηκαν ότι έκαναν ψευδείς δηλώσεις στις αιτήσεις τους για μη μεταναστευτική βίζα J-1 σχετικά με τους δεσμούς τους με τον κινεζικό στρατό, πριν οι υποθέσεις τους αποσυρθούν περίπου ένα χρόνο αργότερα.

Η Τανγκ Τζιουάν, πρώην επισκέπτρια ερευνήτρια στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Ντέιβις, φέρεται να απέκρυψε στην αίτησή της για βίζα ότι είχε εργαστεί ως ερευνήτρια στο Στρατιωτικό Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Πολεμικής Αεροπορίας. Το FBI βρήκε επίσης δημόσια διαθέσιμες φωτογραφίες της Τανγκ με τη στολή του πολιτικού στελέχους του κινεζικού στρατού, του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΛΑΣ).

Η Τανγκ κατέφυγε στο κινεζικό προξενείο στο Σαν Φρανσίσκο πριν συλληφθεί τον Ιούλιο του 2020.

Οι κατηγορίες εναντίον της αποσύρθηκαν τον Ιούλιο του 2021.

Η Τανγκ Τζιουάν, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Ντέιβις, συνελήφθη στις 23 Ιουλίου 2020 επειδή απέκρυψε τους δεσμούς της με τον κινεζικό στρατό στην αίτησή της για βίζα. Δικαστικό έγγραφο

 

Γουάνγκ Σιν

Ο Γουάνγκ Σιν συνελήφθη στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Λος Άντζελες τον Ιούνιο του 2020, πριν προλάβει να επιβιβαστεί σε αεροπλάνο επιστροφής στην Κίνα, και κατηγορήθηκε για απάτη με βίζα.

Ο Γουάνγκ ισχυρίστηκε ψευδώς ότι είχε υπηρετήσει ως αναπληρωτής καθηγητής ιατρικής στον ΛΑΣ από τον Σεπτέμβριο του 2002 έως τον Σεπτέμβριο του 2016, υποβάλλοντας αίτηση για μη μεταναστευτική βίζα J-1. Μετά την απόκτηση της βίζας του, ο Γουάνγκ άρχισε να εργάζεται ως ιατρικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο.

Είπε στους τελωνειακούς υπαλλήλους ότι εξακολουθούσε να εργάζεται στον ΛΑΣ ως τεχνικός «Επιπέδου 9» κατά τη διάρκεια της παραμονής του στις Ηνωμένες Πολιτείες, γεγονός που φέρεται να μην ανέφερε στην αίτησή του για βίζα το 2018, σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα.

Ο Γουάνγκ δήλωσε αθώος το 2020 και η κυβέρνηση απέρριψε την υπόθεση το 2021.

Σονγκ Τσεν

Η Σονγκ Τσεν εισήλθε στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Δεκέμβριο του 2018 και άρχισε να εργάζεται ως επισκέπτης ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Η Σονγκ κατηγορήθηκε τον Ιούλιο του 2020 για απάτη με βίζα, αφού οι εισαγγελείς διαπίστωσαν ότι συνέχιζε να συνδέεται με την Πολεμική Αεροπορία του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού πολύ μετά την ημερομηνία λήξης που δήλωσε ως Ιούνιο του 2011, στην αίτησή της για βίζα το 2018.

Τον Φεβρουάριο του 2021, οι εισαγγελείς υπέβαλαν αντικαταστατικό κατηγορητήριο εναντίον της Σονγκ, κατηγορώντας την για απάτη με βίζα, παρεμπόδιση της δικαιοσύνης, καταστροφή εγγράφων και ψευδή δήλωση σε ομοσπονδιακούς ερευνητές.

Η κυβέρνηση απέρριψε την υπόθεση τον Ιούλιο του 2021.

Τα «χαμένα δισεκατομμύρια» του Καντάφι κρυμμένα στις ΗΠΑ και τη Νότια Αφρική, αποκαλύπτουν αξιωματούχοι

ΓΙΟΧΑΝΕΣΜΠΟΥΡΓΚ—Δισεκατομμύρια δολάρια που υπεξαίρεσε ο πρώην Λίβυος ηγέτης Μουαμάρ Καντάφι βρίσκονται κρυμμένα σε μυστικούς τραπεζικούς λογαριασμούς και θησαυροφυλάκια στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε δύο χώρες της νότιας Αφρικής, σύμφωνα με πράκτορες μυστικών υπηρεσιών και οικονομικούς ερευνητές.

Η είδηση αυτή δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά από το διαδικτυακό περιοδικό Africa Confidential στις 9 Μαΐου.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το Γραφείο Ανάκτησης και Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων της Λιβύης υποστηρίζει ότι τουλάχιστον 50 δισεκατομμύρια δολάρια από έσοδα πετρελαίου που υπεξαίρεσε ο Καντάφι από το 1994 έως τη δολοφονία του το 2011, επενδύθηκαν σε «χρεόγραφα» —κυρίως ομόλογα δημοσίου— μέσω εικονικών εταιρειών, αχυρανθρώπων και τραπεζών που διοχέτευσαν τα κεφάλαια από την Ευρώπη στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Παράλληλα, πράκτορες μυστικών υπηρεσιών και ένας πρώην ανώτατος κυβερνητικός αξιωματούχος από την Πρετόρια αποκάλυψαν στην Epoch Times ότι περίπου 20 δισεκατομμύρια δολάρια που υπεξαίρεσε ο Καντάφι βρίσκονται διασκορπισμένα σε τράπεζες της Νότιας Αφρικής.

Πρόσθεσαν ότι 30 εκατομμύρια δολάρια σε μετρητά που μετέφερε αεροπορικώς ο Καντάφι στη Νότια Αφρική τους μήνες πριν την εκτέλεσή του από αντάρτες, βρίσκονται πλέον κρυμμένα στο Εσουατίνι —το μικρό βασίλειο που συνορεύει με τη Νότια Αφρική και αποτελεί την τελευταία απόλυτη μοναρχία της ηπείρου, που παλαιότερα ονομαζόταν Σουαζιλάνδη.

Ο επικεφαλής της έρευνας για τα εξαφανισμένα δημόσια κεφάλαια της Λιβύης, ο Γενικός Διευθυντής του Γραφείου Ανάκτησης και Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων, Μοχάμεντ αλ-Μενσλί, επιβεβαίωσε ότι εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια εκλάπησαν κατά τη διάρκεια της βίαιης στρατιωτικής διακυβέρνησης του Καντάφι.

Ο Καντάφι κατέλαβε την εξουσία με πραξικόπημα το 1969 και κυβέρνησε τη Λιβύη διά του φόβου, λεηλατώντας τους τεράστιους φυσικούς πόρους της χώρας του.

Ως πρόεδρος του Επαναστατικού Συμβουλίου Διοίκησης και “Αδελφός Ηγέτης” της Μεγάλης Σοσιαλιστικής Λαϊκής Λιβυκής Αραβικής Τζαμαχιρίας, ο Καντάφι φυλάκισε, βασάνισε και δολοφόνησε πολιτικούς αντιπάλους, και ανέπτυξε στενούς δεσμούς με παγκόσμιες τρομοκρατικές οργανώσεις.

Έγγραφα που κατατέθηκαν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο περιγράφουν λεπτομερώς τη λιμοκτονία ολόκληρων πληθυσμών και τους βομβαρδισμούς πόλεων και χωριών όπου κατοικούσαν φερόμενοι πολιτικοί αντίπαλοι.

Λίβυοι πολίτες παρατηρούν κατάλοιπα του πολέμου, συμπεριλαμβανομένης της χρυσής γροθιάς που είχε αφαιρεθεί από το συγκρότημα του Μουαμάρ Καντάφι στην Τρίπολη και μεταφέρθηκε στη Μισράτα, εκτίθεται σε μουσείο που στήθηκε στη λεωφόρο Τρίπολης στη Μισράτα στις 12 Φεβρουαρίου 2012. (Mahmud Turkia/AFP μέσω Getty Images)

 

Το 2003, το καθεστώς του Καντάφι ανέλαβε την ευθύνη για τη βομβιστική επίθεση στην πτήση 103 της Pan Am πάνω από το Λόκερμπι της Σκωτίας το 1988, στην οποία σκοτώθηκαν 259 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων 190 Αμερικανοί.

Κατέβαλε σχεδόν 3 δισεκατομμύρια δολάρια ως αποζημίωση στις οικογένειες των θυμάτων.

Παρόλα αυτά, ο Καντάφι συνέχισε να απολαμβάνει το σεβασμό των αριστερών εθνικιστών στην Αφρική ως αντιδυτικός, αντιαποικιοκρατικός και αντι-ισραηλινός επαναστάτης.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους αντέδρασαν στις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων της κυβέρνησης Καντάφι επιβάλλοντας οικονομικές κυρώσεις τον Φεβρουάριο του 2011. Οι δυνάμεις του Καντάφι είχαν χρησιμοποιήσει θανάσιμη βία εναντίον διαδηλωτών κατά του καθεστώτος στη Βεγγάζη, πυροδοτώντας τον Πρώτο Εμφύλιο Πόλεμο της Λιβύης που κατέληξε στη δολοφονία του τον Οκτώβριο του ίδιου έτους.

Η Τρίπολη προσπάθησε να παρακάμψει τις κυρώσεις διοχετεύοντας παράνομα κέρδη από το πετρέλαιο σε μυστικές τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο, δήλωσε ο αλ-Μενσλί στην Epoch Times.

Επισήμανε ότι οι πληροφορίες που αποκάλυψε κατά την έρευνά του θα αξιοποιηθούν από τη λιβυκή κυβέρνηση στην Τρίπολη υπό τον πρωθυπουργό Αμπντέλ Χαμίντ Ντουμπάιμπα «για να καταθέσει νομικές αξιώσεις στις ΗΠΑ με στόχο την ανάκτηση των κλεμμένων δημόσιων κεφαλαίων από τοκοφόρους λογαριασμούς».

Ο αλ-Μενσλί τόνισε ότι η ανάκτηση των κεφαλαίων είναι «ζωτικής σημασίας για την ανοικοδόμηση» της χώρας, η οποία βυθίστηκε σε νέο εμφύλιο πόλεμο το 2014, έως τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός υπό την αιγίδα του ΟΗΕ τον Οκτώβριο του 2020.

Ένα μέλος των δυνάμεων ασφαλείας στην Τρίπολη της Λιβύης, 1 Φεβρουαρίου 2021. (REUTERS/Ayman Al-Sahili)

 

Αναταραχή στη Νότια Αφρική από τις Αποκαλύψεις

Οι αποκαλύψεις για την έρευνα του αλ-Μενσλί έχουν προκαλέσει έντονο ενδιαφέρον στη Νότια Αφρική, όπου ο Καντάφι χρηματοδοτούσε μυστικά το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο (ANC), το κόμμα που ανήλθε στην εξουσία με τον Νέλσον Μαντέλα το 1994, μετά από δεκαετίες καθεστώτος απαρτχάιντ της λευκής μειοψηφίας.

Ένας από τους μεγαλύτερους θαυμαστές του Καντάφι ήταν ο πρώην ηγέτης του ANC και πρόεδρος της Νότιας Αφρικής, Τζέικομπ Ζούμα, ο οποίος αντιμετωπίζει σήμερα κατηγορίες για μια φερόμενη διεφθαρμένη συμφωνία όπλων του 1999 και κατηγορείται για υπεξαίρεση εκατοντάδων εκατομμυρίων ραντ κατά τη διάρκεια της θητείας του.

Το 2022, εξεταστική επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Ζούμα και συνεργάτες του στο ANC υπεξαίρεσαν έως και 500 εκατομμύρια ραντ (σχεδόν 30 εκατομμύρια δολάρια με τη σημερινή ισοτιμία) από δημόσιους οργανισμούς κατά την περίοδο διακυβέρνησής του από το 2009 έως το 2018.

Ο Ζούμα, εκπαιδευμένος από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας και τους Σοβιετικούς, πρώην επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της ένοπλης πτέρυγας του ANC, Umkhonto we Sizwe (Δόρυ του Έθνους), αρνείται όλες τις κατηγορίες.

Τους μήνες πριν την ανατροπή και δολοφονία του Καντάφι, ο Ζούμα και ο Λίβυος ηγέτης συναντήθηκαν αρκετές φορές.

Αρχικά, σύμφωνα με τον πρώην κορυφαίο σύμβουλο του Ζούμα και ταμία του ANC, Μάθιους Φόσα, η εντολή προς τον τότε πρόεδρο της μεγαλύτερης οικονομίας της Αφρικής ήταν να πείσει τον Καντάφι να παραδώσει οικειοθελώς την εξουσία για να «διευκολύνει μια ειρηνική δημοκρατική μετάβαση» στη Λιβύη.

Ωστόσο, λίγο μετά από συνάντηση με τον Καντάφι τον Απρίλιο του 2011, έξι μήνες πριν τη δολοφονία του από τις αντάρτικες δυνάμεις, ο Ζούμα «ανεξήγητα» άλλαξε στάση, ανέφερε ο Φόσα.

«Ξαφνικά άρχισε να επιμένει ότι ο συνταγματάρχης Καντάφι πρέπει να παραμείνει στην εξουσία», δήλωσε ο Φόσα στην Epoch Times.

Παρόμοιες λεπτομέρειες περιλαμβάνονται στην αυτοβιογραφία του Φόσα με τίτλο «Μάρτυρας της Εξουσίας», που εκδόθηκε τον Νοέμβριο του 2024.

«Από το 2009, όταν ο Καντάφι άρχισε να γίνεται παρανοϊκός με την πιθανότητα εκθρόνισής του, συνόδευσα τον πρόεδρο Ζούμα σε αρκετές συναντήσεις σε μια πολυτελή σκηνή κοντά στην Τρίπολη», ανέφερε ο Φόσα. «Ο συνταγματάρχης υποσχέθηκε να δωρίσει σημαντικά ποσά στο ANC και η Λιβύη να υπογράψει στρατιωτικές συμβάσεις με συνεργάτες του κ. Ζούμα».

Οι συναντήσεις πραγματοποιήθηκαν με αφορμή την προεδρία του Καντάφι στην Αφρικανική Ένωση, που διήρκεσε από το 2009 έως το 2010, σύμφωνα με το στέλεχος του ANC.

Μετά το ξέσπασμα του εμφυλίου πολέμου στη Λιβύη τον Φεβρουάριο του 2011, ο Φόσα και ο Ζούμα συναντήθηκαν επίσης με ηγέτες των ανταρτών σε μια προσπάθεια μεσολάβησης για ειρήνη.

«Οι ηγέτες αυτοί μου είπαν ότι δεν θα συνεργάζονταν πλέον με τον Ζούμα επειδή τους πρόδωσε συντασσόμενος με τον Καντάφι», δήλωσε ο Φόσα.

Δύο εν ενεργεία και ένας πρώην πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών της Νότιας Αφρικής, μιλώντας υπό καθεστώς ανωνυμίας, αποκάλυψαν στην Epoch Times ότι ο Ζούμα συναντήθηκε επίσης με τον Καντάφι λίγους μήνες πριν ο δικτάτορας εκτελεστεί από αντάρτες στην πόλη Σύρτη στις 20 Οκτωβρίου 2011.

«Ο πρόεδρος Ζούμα προσφέρθηκε να μεταφέρει αεροπορικώς τον συνταγματάρχη Καντάφι σε ασφαλές καταφύγιο στη Νότια Αφρική, καθώς τα στρατεύματα των ανταρτών πλησίαζαν γρήγορα», ανέφερε ένας από τους πράκτορες. «Ο συνταγματάρχης Καντάφι αρνήθηκε λέγοντας: “Όχι, θα πεθάνω στην πατρίδα μου. Αν συλληφθώ ή σκοτωθώ, παρακαλώ δώστε αυτά τα χρήματα στους δικούς μου ανθρώπους”».

Τους μήνες που ακολούθησαν, «πολλές πτήσεις» μετέφεραν «κιβώτια με δολάρια, χρυσό και διαμάντια» σε διάφορες τοποθεσίες της Νότιας Αφρικής, συμπεριλαμβανομένης μιας στρατιωτικής βάσης κοντά στην Πρετόρια, σύμφωνα με άλλον πράκτορα.

«Από εκεί, η λεία μεταφέρθηκε στην κατοικία του κ. Ζούμα και κρύφτηκε σε υπόγειο χώρο», πρόσθεσε ο πράκτορας.

«Αργότερα, όταν η κατάσταση άρχισε να γίνεται επικίνδυνη για τον κ. Ζούμα, πληροφορήθηκα ότι τα μετρητά και τα άλλα τιμαλφή μεταφέρθηκαν στη Σουαζιλάνδη υπό την προστασία του βασιλιά [Μσουάτι]».

Εκπρόσωποι τόσο του Ζούμα όσο και του Μσουάτι αρνήθηκαν οποιαδήποτε γνώση για τα λιβυκά μετρητά και τιμαλφή.

Ο ερευνητής δημοσιογράφος της Νότιας Αφρικής, Τζόβιαλ Ραντάο, είχε παρουσιάσει στο παρελθόν παρόμοιες πληροφορίες με αυτές που αποκάλυψαν οι πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών.

Στην εφημερίδα Sunday Independent το 2014, ο Ραντάο έγραψε ότι του είχε δοθεί πρόσβαση σε απόρρητα κυβερνητικά έγγραφα που περιέγραφαν λεπτομερώς τα εξαφανισμένα «τρισεκατομμύρια» της Λιβύης.

Σύμφωνα με τα έγγραφα, περίπου 30 εκατομμύρια δολάρια σε μετρητά, εκατοντάδες τόνοι χρυσού και περίπου 6 εκατομμύρια καράτια διαμάντια μεταφέρθηκαν από την Τρίπολη στη Νότια Αφρική με περισσότερες από 60 πτήσεις.

«Αυτό που θα μπορούσε να αποτελεί τον μεγαλύτερο σωρό μετρητών στον κόσμο φυλάσσεται σε παλέτες σε επτά αυστηρά φρουρούμενες αποθήκες και καταφύγια σε μυστικές τοποθεσίες μεταξύ Γιοχάνεσμπουργκ και Πρετόρια», έγραψε ο Ραντάο, προσθέτοντας ότι ο θησαυρός του Καντάφι φυλασσόταν από πρώην μέλη των Ειδικών Δυνάμεων της εποχής του απαρτχάιντ.

Ανέφερε επίσης ότι άλλα 260 δισεκατομμύρια ραντ (που σήμερα αντιστοιχούν σε περίπου 14,4 δισεκατομμύρια δολάρια) κατατέθηκαν σε τέσσερις εμπορικές τράπεζες της Νότιας Αφρικής.

Τον Απρίλιο του 2019, η εφημερίδα Sunday Times της Νότιας Αφρικής ανέφερε ότι ο Μσουάτι είχε επιβεβαιώσει στον πρόεδρο της Νότιας Αφρικής Σίριλ Ραμαφόζα ότι ο Ζούμα είχε μεταφέρει 30 εκατομμύρια δολάρια στη χώρα του.

Ο εκπρόσωπος του προέδρου αρνήθηκε να σχολιάσει τις συναντήσεις του Ραμαφόζα με τον Μσουάτι.

Υπερεργασία: Μια σιωπηλή απειλή για τον εγκέφαλο και την υγεία

Η υπερεργασία μπορεί να αποτελέσει ύπουλη απειλή για την υγεία, καθώς σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), ευθύνεται για 745.000 θανάτους από καρδιαγγειακά νοσήματα και εγκεφαλικά μέσα σε ένα μόλις έτος.

Παρότι προηγούμενες μελέτες έχουν συνδέσει την υπερεργασία με αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, οι βιολογικοί μηχανισμοί που εμπλέκονται παραμένουν εν πολλοίς άγνωστοι. Ωστόσο, πρόσφατη έρευνα ενδέχεται να ρίξει φως στο ζήτημα, καθώς διαπίστωσε ότι η πολύωρη εργασία σχετίζεται με αυξημένο μέγεθος σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου – αλλαγές που ενδέχεται να εξηγούν τις γνωστικές και συναισθηματικές δυσκολίες που συχνά συνοδεύουν την εργασία πέραν των 40 ωρών την εβδομάδα.

Τα ευρήματα αυτά, σε συνδυασμό με προηγούμενα στοιχεία που συνδέουν την υπερεργασία με αυξημένο κίνδυνο για σωματικά νοσήματα όπως η καρδιοπάθεια, αναδεικνύουν τη σημασία της ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Ορισμένες πρακτικές μπορούν να βοηθήσουν στην αποφυγή αυτών των απειλών για την υγεία.

Οι αλλαγές στη δομή του εγκεφάλου

Στην έρευνα, το 28% των συμμετεχόντων ανέφερε ότι εργάζεται υπερβολικά, δηλαδή πάνω από 52 ώρες την εβδομάδα.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι όσοι εργάζονταν πολλές ώρες παρουσίαζαν αυξημένο όγκο σε 17 περιοχές του εγκεφάλου. Μεταξύ αυτών, διαπιστώθηκε αύξηση κατά 19% στο μέγεθος της μέσης μετωπιαίας έλικας – μιας περιοχής που παίζει καίριο ρόλο στη γνωστική λειτουργία και σχετίζεται με τη μνήμη εργασίας, την προσοχή και την επεξεργασία της γλώσσας.

Επηρεασμένη ήταν επίσης η άνω μετωπιαία έλικα, η οποία εμπλέκεται στον σχεδιασμό, την προσοχή και τη λήψη αποφάσεων.

Μία ακόμη περιοχή που παρουσίασε αλλοιώσεις ήταν η νήσος, μια βασική εγκεφαλική δομή που ρυθμίζει κινητικές, αισθητηριακές και αυτόνομες λειτουργίες – όπως οι ακούσιες σωματικές διεργασίες, δηλαδή ο καρδιακός παλμός, η αναπνοή και η πέψη. Η νήσος συνδέεται επίσης με τη συναισθηματική επεξεργασία, τη συνειδητότητα και την κατανόηση του κοινωνικού περιβάλλοντος.

Οι ερευνητές σημείωσαν ότι οι παρατηρούμενες μεταβολές στον εγκεφαλικό όγκο ενδέχεται να προσφέρουν μια βιολογική εξήγηση για τις γνωστικές και συναισθηματικές δυσκολίες που συχνά αναφέρουν άτομα που εργάζονται υπερβολικά.

Ο ψυχίατρος Δρ Χάρολντ Χονγκ, διευθυντής του New Waters Recovery, σχολίασε ότι τα ευρήματα είναι εντυπωσιακά, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος δεν συμμετείχε στη μελέτη. Όπως ανέφερε σε δήλωσή του στην εφημερίδα The Epoch Times, το γεγονός ότι παρατηρήθηκε αύξηση του μεγέθους σε ορισμένες εγκεφαλικές περιοχές δεν είναι κατ’ ανάγκην θετικό. Κατά την εκτίμησή του, πιθανόν να πρόκειται για ένδειξη ότι ο εγκέφαλος βρίσκεται υπό μεγάλη πίεση και προσπαθεί να προσαρμοστεί. Αν και πρόκειται για πρώιμα δεδομένα, επισήμανε ότι πρόκειται για ισχυρή υπενθύμιση πως η υπερβολική εργασία δεν είναι μόνο κάτι που «αισθάνεται» κανείς – μπορεί να αφήσει και ορατό αποτύπωμα στον εγκέφαλο.

Οι κίνδυνοι για τη σωματική υγεία

Πλήθος ερευνών έχει δείξει ότι η υπερεργασία σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο για διάφορες παθήσεις.

Διαβήτης τύπου 2

Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Annals of Occupational and Environmental Medicine παρακολούθησε περισσότερους από 14.000 Κορεάτες με προδιαβήτη, εξετάζοντας τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και τη συσχέτισή τους με τις ώρες εργασίας. Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η εργασία για πολλές ώρες αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για τη μετάπτωση του προδιαβήτη σε σακχαρώδη διαβήτη. Όσοι εργάζονταν πάνω από 52 ώρες την εβδομάδα είχαν σημαντικά υψηλότερες πιθανότητες εμφάνισης διαβήτη σε σύγκριση με όσους εργάζονταν 35 έως 40 ώρες.

Οι ακριβείς μηχανισμοί που εξηγούν τη σύνδεση αυτή δεν είναι ξεκάθαροι, ωστόσο οι ερευνητές εκτιμούν ότι μπορεί να σχετίζονται με αλλαγές στον τρόπο ζωής – όπως η μείωση της σωματικής άσκησης, η αύξηση του καπνίσματος και της κατανάλωσης αλκοόλ. Η ελλιπής άσκηση συνδέεται επίσης με την αύξηση του σωματικού βάρους, η οποία αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης διαβήτη. Επιπλέον, η αυξημένη πίεση λόγω εργασίας μπορεί να διαταράξει τη χρήση της γλυκόζης από τον οργανισμό.

Καρδιαγγειακά νοσήματα

Σε μετα-ανάλυση που δημοσιεύθηκε στο Current Cardiology Reports, οι ερευνητές συνέκριναν δεδομένα από διάφορες μελέτες για να εξετάσουν τη σχέση ανάμεσα στις πολλές ώρες εργασίας και τα καρδιολογικά προβλήματα. Βρέθηκε μικρή αλλά υπαρκτή συσχέτιση ανάμεσα σε εργασία άνω των 55 ωρών την εβδομάδα και αυξημένο κίνδυνο για καρδιοπάθεια ή εγκεφαλικό επεισόδιο. Οι πιθανοί υποκείμενοι μηχανισμοί περιλαμβάνουν την αυξημένη πηκτικότητα του αίματος, αλλά και την ηλεκτρική αστάθεια – δηλαδή προβλήματα στο σύστημα που ελέγχει και ρυθμίζει τον καρδιακό ρυθμό.

Ο ΠΟΥ έχει καταλήξει ότι υπάρχουν επαρκή στοιχεία που τεκμηριώνουν τη σχέση ανάμεσα στην υπερεργασία και τα εγκεφαλικά επεισόδια και τα εμφράγματα.

Προβλήματα ύπνου

Μια μετα-ανάλυση που δημοσιεύθηκε στο International Journal of Environmental Research and Public Health αξιολόγησε 46 μελέτες που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 1998 και 2018, με στόχο την εκτίμηση της σχέσης ανάμεσα σε διάφορες παθήσεις και την υπερβολική εργασία. Η μεγαλύτερη απειλή που εντοπίστηκε αφορούσε τη μικρή διάρκεια ύπνου, η οποία ορίστηκε ως λιγότερες από έξι ή επτά ώρες ύπνου ανά ημέρα, ανάλογα με τη μελέτη. Οι συγγραφείς επισήμαναν επίσης ότι τα ευρήματα υποδεικνύουν πως η μικρή διάρκεια ύπνου αποτελεί σοβαρή απειλή για την υγεία, καθώς αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης χρόνιων παθήσεων.

Το κίνητρο

Ο Γουανχιούνγκ Λι, συν-συγγραφέας της μελέτης, ανέφερε στην Epoch Times ότι η κινητοποίηση και το συναισθηματικό πλαίσιο πίσω από τις παρατεταμένες ώρες εργασίας ενδέχεται να επηρεάσουν την αντίδραση του εγκεφάλου. Εξήγησε πως θετικά κίνητρα, όπως το πάθος, η εργασία με αποστολή ή η προσωπική απόλαυση, μπορεί να μετριάσουν ορισμένες αρνητικές επιπτώσεις του χρόνιου στρες. Αντίθετα, οι ώρες εργασίας που επιβάλλονται ή είναι συναισθηματικά εξαντλητικές μπορεί να επιδεινώσουν τις δυσμενείς αλλαγές στον εγκέφαλο.

Ο Δρ Χάρολντ Χονγκ συμφώνησε εν μέρει με τον Λι, επισημαίνοντας ότι όταν κάποιος εργάζεται πολλές ώρες επειδή αγαπά αυτό που κάνει ή πιστεύει στο σκοπό του, το σώμα και ο εγκέφαλος συνήθως αντέχουν καλύτερα το στρες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η εργασία βιώνεται ως κάτι ουσιαστικό και όχι απλώς ως βάρος. Πρόκειται για το λεγόμενο θετικό άγχος, που μπορεί να είναι ευχάριστο και να ωθεί προς τα εμπρός.

Πρόσθεσε ωστόσο ότι, παρά την αγάπη για τη δουλειά, ο άνθρωπος παραμένει ευάλωτος. Ο εγκέφαλος και το σώμα τελικά εμφανίζουν σημάδια κόπωσης αν δεν υπάρχει επαρκής ύπνος ή διάλειμμα. Το πάθος βοηθά, αλλά δεν καθιστά τον άνθρωπο ακατάβλητο.

Συμβουλές για ισορροπία εργασίας-ελεύθερου χρόνου

Ο Δρ Χονγκ πρότεινε τις ακόλουθες πρακτικές για τη διατήρηση υγιούς ισορροπίας ανάμεσα στην εργασία και την προσωπική ζωή:

  • Να θέτει κανείς σαφή όρια, ορίζοντας πότε τελειώνει η εργάσιμη μέρα, όχι μόνο σε πρακτικό αλλά και σε ψυχικό επίπεδο, και να προστατεύει αυτόν τον χρόνο. Να αποφεύγει να απαντάει σε μηνύματα εκτός ωραρίου, όπου είναι δυνατόν.

  • Να προγραμματίζει χρόνο χαλάρωσης και ξεκούρασης με την ίδια σοβαρότητα που θα αντιμετώπιζε μια επαγγελματική υποχρέωση, π.χ. μια βραδινή βόλτα, δείπνο με φίλους ή ανάγνωση βιβλίου, ώστε να διασφαλίζεται η τήρησή του.

  • Να ακούει το σώμα του αν νιώθει συνεχώς εξαντλημένος, ευερέθιστος ή έχει προβλήματα ύπνου, το σώμα στέλνει το μήνυμα να μειώσει τον ρυθμό. Η επιμονή σε τέτοιες καταστάσεις επιδεινώνει τα προβλήματα μακροπρόθεσμα.

  • Να αφιερώνει χρόνο σε δραστηριότητες που φέρνουν χαρά, όπως χόμπι, χρόνος στη φύση, άσκηση ή δημιουργικά έργα, τα οποία αναζωογονούν τον εγκέφαλο με τρόπους που η εργασία δεν μπορεί να προσφέρει.

Ο Δρ Χονγκ κατέληξε ότι η ισορροπημένη ζωή δεν προκύπτει τυχαία, αλλά οικοδομείται σκόπιμα, με μικρές επιλογές τη μία μετά την άλλη.

Αλλαγές στον χώρο εργασίας

Ο Γουανχιούνγκ Λι τόνισε πως δεν πρέπει να παραβλέπεται ότι η υπερεργασία έχει εξελιχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο. Υπογράμμισε ότι οι ατομικές προσπάθειες δεν αρκούν από μόνες τους, καθώς οι οργανισμοί οφείλουν να διαχειρίζονται ενεργά τον φόρτο εργασίας και να προωθούν πολιτισμούς που δίνουν έμφαση στην υγεία και την ευεξία.

Σύμφωνα με τον ίδιο, οι εργοδότες πρέπει να θεσπίσουν σαφείς πολιτικές που περιορίζουν τις πολλές ώρες εργασίας, να παρέχουν πόρους για τη διαχείριση του στρες και να δημιουργούν περιβάλλοντα που ενθαρρύνουν την ισορροπία μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής, προκειμένου να προστατεύσουν την μακροπρόθεσμη υγεία του εγκεφάλου και την παραγωγικότητα των εργαζομένων τους.

Σημαντικό σημείο υποστηρίζουν και οι συγγραφείς μελέτης που δημοσιεύθηκε στο BioMed Research International, οι οποίοι βρήκαν ότι ο έλεγχος που έχουν οι εργαζόμενοι στις διαδικασίες της εργασίας τους μειώνει το άγχος που προκύπτει από τη σύγκρουση των επαγγελματικών με τις οικογενειακές υποχρεώσεις. Τέτοιος έλεγχος μπορεί να επιτευχθεί, για παράδειγμα, με την υιοθέτηση ευέλικτων ωραρίων εργασίας ή την εξ αποστάσεως εργασία.

Η σημασία της ισορροπίας μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής

Η ψυχοθεραπεύτρια Βικτόρια Γκρίνμαν, ιδρύτρια των Growing Kind Minds και The Round Table Mentorship, επισήμανε ότι η υπερεργασία επιβαρύνει υπέρμετρα όλη την ποιότητα της ζωής.

Ως επαγγελματίας που συνεργάζεται στενά με υψηλά επιτυχημένους και ηγέτες με όραμα, ανέφερε πως συχνά συναντά χρόνιο φαινόμενο υπερεργασίας.

Η ίδια χαρακτήρισε την υπερεργασία ως τον κοινωνικά αποδεκτό εθισμό της εποχής μας, σημειώνοντας ότι συχνά επαινούμε την παραγωγικότητα, χωρίς όμως να αναρωτιόμαστε ποιο είναι το τίμημα.

Σύμφωνα με την Γκρίνμαν, η χρόνια υπερεργασία αποσυνδέει τον άνθρωπο όχι μόνο από την ανάπαυση αλλά και από τις σχέσεις του, το σώμα του και τελικά από τον ίδιο του τον εαυτό. Το νευρικό σύστημα δεν μπορεί να διακρίνει ανάμεσα σε επείγον περιστατικό στη δουλειά και σε επείγον συμβάν στη ζωή. Απλώς αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται σε συνεχή κατάσταση επιβίωσης, κατάσταση από την οποία κανείς δεν μπορεί να ευημερήσει.

Επιπλέον, τόνισε πως η ισορροπία ανάμεσα στην εργασία και τη ζωή δεν αφορά απλώς τη διαχείριση του χρόνου, αλλά την κατανομή της ενέργειας. Όταν ζούμε σύμφωνα με τις αξίες μας και όχι απλώς με τις υποχρεώσεις της ημέρας, χτίζουμε μια ζωή βιώσιμη και ουσιαστική. Σύμφωνα με την ίδια, οι επιτυχημένοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι η απόδοση ακολουθεί τη ρύθμιση, η μακροζωία τα όρια, και η ικανοποίηση το θάρρος να πατήσεις το κουμπί της παύσης.

Όταν η ζωή απαιτεί περισσότερα από ισορροπία

Η Λα Κέιτα Κάρτερ, ψυχολόγος στο Institute for HEALing, διευκρίνισε τι ακριβώς σημαίνει ισορροπία ανάμεσα στην εργασία και τη ζωή.

Όπως ανέφερε σε επικοινωνία της με την Epoch Times, η εργασία αποτελεί μέρος της ζωής και δεν επιδιώκεται η εξισορρόπηση της με κάθε άλλη πτυχή της ζωής, αλλά η ενσωμάτωση των σημαντικών κομματιών της ζωής μεταξύ τους. Αυτό περιλαμβάνει την εργασία, την οικογένεια, τον εθελοντισμό, την αυτοφροντίδα, την κοινωνική ζωή και άλλα.

Η ίδια τόνισε ότι ο όρος «ισορροπία» υποδηλώνει πως όλα αυτά τα στοιχεία θα έχουν ίση προτεραιότητα, κάτι που δεν πρέπει να είναι ο στόχος. Υπάρχουν περιόδους που η οικογενειακή ζωή έχει προτεραιότητα έναντι της εργασίας, όπως όταν πρέπει να αφιερώσει κανείς χρόνο για να βοηθήσει έναν ηλικιωμένο γονέα να εγκατασταθεί σε νέο χώρο. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η οικογένεια απορροφά το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας και έτσι πρέπει να γίνει.

Αντιθέτως, σε ορισμένα στάδια της ζωής, όπως όταν ξεκινά κάποιος μια νέα επιχείρηση, είναι φυσιολογικό να εργάζεται πολλές ώρες. Ωστόσο, το φυσιολογικό δεν συνεπάγεται και υγιές. Η πίεση για να στηθεί μια επιχείρηση πρέπει να συνδυάζεται με την ανάγκη να διατηρείται χρόνος για την οικογένεια και η προστασία της υγείας.

Της Mary West

Απειλείται το ταφικό μνημείο του Θεμιστοκλή: Ανάπτυξη ή πολιτιστική επιβίωση;

Καθυστερεί η ακτομηχανική μελέτη που κρίνεται απαραίτητη για τη διάσωση του ταφικού μνημείου του Θεμιστοκλή στην Πειραϊκή, με τις αρχαιολογικές υπηρεσίες να ρίχνουν την ευθύνη στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ).

Στη σκιά της ιστορικής Σαλαμίνας και εντός του πυρήνα της σύγχρονης ναυτιλιακής πρωτεύουσας του Πειραιά, βρίσκεται ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της κλασικής αρχαιότητας: το Ταφικό Μνημείο του Θεμιστοκλή, του στρατηγού που οδήγησε την Αθήνα στη νίκη κατά των Περσών το 480 π.Χ. Σήμερα αυτό το ταφικό μνημείο, μαζί με το Κονώνειο Τείχος, απειλείται από την αυξανόμενη πίεση της λιμενικής ανάπτυξης.

Σοβαρές ανησυχίες έχει προκαλέσει στην επιστημονική και ευρύτερη κοινωνία η διαφαινόμενη καθυστέρηση στην εκπόνηση της ακτομηχανικής μελέτης που αφορά την προστασία του εν λόγω μνημείου.

Η ακτομηχανική μελέτη δεν αποτελεί μια τυπική απαίτηση, αλλά προϋπόθεση για την ασφάλεια και διατήρηση ενός μνημείου εξαιρετικής ιστορικής αξίας. Το Ταφικό Μνημείο του Θεμιστοκλή, χωροθετημένο κοντά στο αρχαίο Κονώνειο τείχος της Πειραϊκής, συνδέεται άρρηκτα με την ταυτότητα του Πειραιά ως θαλάσσιου και στρατηγικού κόμβου της αρχαιότητας.

Πέρα από την επιστημονική διάσταση, το ζήτημα έχει λάβει και διαστάσεις κοινωνικής ευαισθητοποίησης, καθώς το Παρατηρητήριο Πειραϊκής έχει ενεργό ρόλο στην ανάδειξη και υπεράσπιση της πολιτιστικής και περιβαλλοντικής κληρονομιάς της περιοχής. Με συνεχή ενημέρωση και πολλαπλές επιστολές προς τους αρμόδιους φορείς, επιδιώκει τη διαφάνεια και την ενεργοποίηση των θεσμικών μηχανισμών.

Η υπόθεση αναδεικνύει τα διαχρονικά προβλήματα στον συντονισμό μεταξύ των αναπτυξιακών φορέων και των υπηρεσιών πολιτιστικής προστασίας. Αν δεν υπάρξει άμεση ανταπόκριση από τον ΟΛΠ, όπως διαφαίνεται, το τίμημα μπορεί να είναι βαρύ: η απώλεια ενός μοναδικού τεκμηρίου της δημοκρατικής Αθήνας και του ηγέτη της, του Θεμιστοκλή, του ανθρώπου που καθόρισε την έκβαση των Μηδικών πολέμων.

Η νομοθεσία καθιστά το μνημείο απολύτως προστατευμένο (ν.3028/2002), ωστόσο η γειτνίασή του με μεγάλης κλίμακας αναπτυξιακά έργα δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα.

Το Master Plan του ΟΛΠ Α.Ε., όπως κατατέθηκε το 2021, προβλέπει σειρά παρεμβάσεων, συμπεριλαμβανομένης της επέκτασης του Επιβατικού Λιμένα Πειραιά στη Νότια Ζώνη, με δύο θέσεις ελλιμενισμού για γιγαντιαία κρουαζιερόπλοια άνω των 350 μέτρων. Οι λιμενικές υποδομές θα προεκτείνονται έως και 1.500 μέτρα, σε θαλάσσια βάθη έως 30 μέτρα. Παρότι στη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) γίνεται αναφορά στη «σημασία της πολιτιστικής κληρονομιάς», το ερώτημα είναι: πώς αυτή η προστασία διασφαλίζεται πρακτικά;

Απόφαση υπουργείου: Όροι προστασίας που χρειάζονται τεκμηρίωση

Στην απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού (ΥΠΠΟΑ/438189/2018), εγκρίθηκε η προμελέτη για την ανάδειξη του Ταφικού Μνημείου, με σημαντικούς όρους:

  • Απόσταση τουλάχιστον 100 μέτρων ανάμεσα στο έργο και το μνημείο
  • Δημιουργία θαλάσσιου χώρου 18.000 τ.μ. μπροστά στο μνημείο
  • Προστασία από κυματισμούς και ρύπανση με τεχνικά μέσα
  • Διαμόρφωση ζώνης πρασίνου και σημείων θέασης

Ωστόσο, παρά τη φαινομενική πρόνοια, παραμένει αδιευκρίνιστο αν υφίσταται ολοκληρωμένη ακτομηχανική μελέτη, η οποία να αποδεικνύει ότι τα μέτρα αυτά είναι επαρκή, ιδίως υπό τις νέες συνθήκες που επιβάλλει η κλιματική κρίση.

Η υπόθεση ξεκίνησε με την ηλεκτρονική επιστολή του Παρατηρητηρίου Πειραϊκής προς τις αρμόδιες υπηρεσίες(27.02.2024), με στόχο τη διευκρίνηση του πλαισίου προστασίας του μνημείου στο πλαίσιο του Masterplan του ΟΛΠ και της αντίστοιχης Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ). Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Πειραιώς και Νήσων (ΕΦΑΠΝ) ανταποκρίθηκε άμεσα με το έγγραφο 15162/28.02.2024, επισημαίνοντας την ανάγκη εκπόνησης ακτομηχανικής μελέτης για την κατανόηση των επιπτώσεων των έργων στο μνημείο.

Ακολούθως, η Εφορεία Ενάλιων Αρχαιοτήτων (ΕΕΑ), με τα έγγραφά της 109423/22.03.2024 και 154665/08.04.2024, διευκρίνισε ότι η ευθύνη εκπόνησης της μελέτης δεν ανήκει στην ίδια, αλλά στον φορέα υλοποίησης των έργων, δηλαδή τον ΟΛΠ. Παράλληλα, η Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς (ΓΔΑΠΚ), αντιλαμβανόμενη τη βαρύτητα του ζητήματος, απέστειλε νέο έγγραφο στις 02.05.2024, ζητώντας από την ΕΕΑ να προβεί σε υπενθύμιση προς τον ΟΛΠ για την άμεση κατάθεση της μελέτης.

Σε απάντησή της, στις 10.05.2024, η διευθύντρια της ΕΕΑ, κα Ελένη Μπάνου, επανέλαβε ότι η Εφορεία δεν φέρει ευθύνη για την εκπόνηση της μελέτης, αλλά μόνο για την αξιολόγησή της όταν υποβληθεί.

Η καθυστέρηση εκ μέρους του ΟΛΠ εγείρει ερωτήματα ως προς τη βούληση του οργανισμού να συμμορφωθεί με τις αρχαιολογικές και περιβαλλοντικές δεσμεύσεις που απορρέουν από το ίδιο το Masterplan που προωθεί. Η ανάγκη άμεσης παρέμβασης είναι επιτακτική, καθώς η φθορά του μνημείου ίσως είναι μη αναστρέψιμη.

Κλιματική αλλαγή και αυξανόμενοι κίνδυνοι

Σύμφωνα με διεθνείς και εγχώριες επιστημονικές μελέτες, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, τα ακραία καιρικά φαινόμενα, και οι αλλαγές στα ρεύματα και τη στερεομεταφορά (εδαφική διάβρωση ή εδαφική απώλεια ), επιδρούν καταστροφικά στα παράκτια μνημεία. Τα μαθηματικά μοντέλα που χρησιμοποιούνται διεθνώς επιβεβαιώνουν ότι τέτοιες παρεμβάσεις χρειάζονται εξειδικευμένες προσομοιώσεις και σχεδιασμό, όπως εφαρμόστηκε, για παράδειγμα, στο παράκτιο ενετικό φρούριο του Ηρακλείου.

Το Master Plan προβλέπει έναν κυματοθραύστη 20 μέτρα από την ακτή, με κυψελωτούς τεχνητούς ογκόλιθους, ύψους 0,5 μ. πάνω από τη Μέση Στάθμη Θάλασσας (Μ.Σ.Θ.). ‘Όμως, χωρίς επαρκή τεκμηρίωση, τέτοια κατασκευή μπορεί να είναι ανεπαρκής ή ακόμα και επιβαρυντική, αν τροποποιεί τα τοπικά ατμομηχανικά φαινόμενα αντί να τα περιορίζει.

Το περιστατικό του 2020 και οι μεταβολές της ακτογραμμής

Τον Δεκέμβριο του 2020, έντονα καιρικά φαινόμενα παρέσυραν υλικά άγνωστης προέλευσης στη θαλάσσια περιοχή, λιγότερο από 100 μέτρα από το μνημείο. Υπολογίζεται ότι περισσότερα από 20.000 κυβικά μέτρα υλικών βρέθηκαν στον υποθαλάσσιο χώρο, μεταβάλλοντας τη μορφολογία της ακτής. Οι εργασίες επιχωμάτωσης σταμάτησαν με δικαστική απόφαση (9531/2079/09/12/2020), έπειτα από προσφυγή πολιτών.

Αυτό το γεγονός αποδεικνύει ότι οι μεταβολές στην ακτή δεν είναι θεωρητικός κίνδυνος αλλά μια ήδη υφιστάμενη πραγματικότητα, την οποία πρέπει να αντιμετωπίσει η πολιτεία με επιστημονική και διοικητική σοβαρότητα.

Το ερώτημα προς το υπουργείο Πολιτισμού

Σε σχετικό υπόμνημα του Παρατηρητηρίου Πειραϊκής, τίθενται τρία κρίσιμα ερωτήματα προς την Εφορεία Αρχαιοτήτων Πειραιά και Νήσων:

1. Υπάρχει ακτομηχανική μελέτη που να τεκμηριώνει την καταλληλότητα της προτεινόμενης τεχνικής λύσης;

2. Έχει αυτή κατατεθεί πριν ή μετά το ακραίο περιστατικό του 2020;

3. Συνυπολογίστηκε στην προμελέτη η επίδραση της κλιματικής αλλαγής;

Η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα δεν αφορά μόνο τον Πειραιά. Αφορά την πολιτιστική μας ταυτότητα, τη σχέση της ανάπτυξης με τη μνήμη, και την ικανότητα του κράτους να σχεδιάζει το μέλλον χωρίς να καταστρέφει το παρελθόν.

Η περίπτωση του Ταφικού Μνημείου του Θεμιστοκλή είναι εμβληματική. Αν η πολιτεία αποτύχει να το προστατεύσει, θα στείλει το μήνυμα ότι η ανάπτυξη έχει προτεραιότητα έναντι της ιστορίας. Αντίθετα, αν οι λιμενικές παρεμβάσεις ενσωματώσουν με σεβασμό την προστασία των μνημείων, τότε το έργο μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα βιώσιμης ανάπτυξης που σέβεται το παρελθόν και αντέχει στο μέλλον.

«Η γέννηση και η άνοδος της woke ατζέντας» – Η ημερίδα του Ελληνικού Παραρτήματος των Ρεπουμπλικανών

Το ελληνικό παράρτημα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος των ΗΠΑ διοργάνωσε, στις 22 Μαΐου 2025, ημερίδα με τίτλο «Η γέννηση και η άνοδος της woke ατζέντας», φέρνοντας στο ίδιο βήμα ακαδημαϊκούς, πολιτικούς και δημοσιογράφους. Οι ομιλητές επιχείρησαν μια εις βάθος προσέγγιση των ιστορικών διαδρομών της λεγόμενης «woke ατζέντας», ιχνηλατώντας τις ιδεολογικές της ρίζες, την εξέλιξή της και τις επιπτώσεις που έχει προκαλέσει στη Δύση, με ιδιαίτερη αναφορά στην ελληνική πραγματικότητα.

Την έναρξη της ημερίδας κήρυξε ο δημοσιογράφος Κωνσταντίνος Μπογδάνος, ο οποίος ανέλαβε και τον συντονισμό. Στην εισαγωγική του τοποθέτηση, ο κος Μπογδάνος τόνισε πως το ελληνικό παράρτημα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος είναι «εξαιρετικά δραστήριο», χαρακτηρίζοντας την εκδήλωση ως μια προσπάθεια για «την ψηλάφηση, την ιχνηλάτηση και τον προσδιορισμό της γενεαλογίας της ατζέντας». Παρουσιάζοντας τους ομιλητές, προανήγγειλε μια σειρά από διεισδυτικές αναλύσεις, με στόχο, όπως είπε, «να ενισχύσουμε όλοι μαζί το οπλοστάσιό μας… σε έναν κόσμο που θέλει να καταργήσει το επιχείρημα και τη λογική, εμείς να έχουμε βάση και στα δύο». Ο λόγος δόθηκε αρχικά στον πρόεδρο του ελληνικού παραρτήματος, Τζόναθαν Κωνσταντίνου, ο οποίος στην εισαγωγική του παρέμβαση τόνισε πως η εκδήλωση ασχολείται με ένα «θέμα ταμπού», και αφιέρωσε την ημερίδα στον αείμνηστο πατέρα του. Αναφέρθηκε επίσης στις δράσεις του παραρτήματος και στην εγγραφή 60.000 Ελληνοαμερικανών ψηφοφόρων.

Κώστας Μαρκόπουλος: «Η woke κουλτούρα εμφανίζεται σήμερα σαν μια νέα πνευματική τρομοκρατία»

Πρώτος ομιλητής του πάνελ ήταν ο ιατρός και τέως βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Κώστας Μαρκόπουλος, ο οποίος εστίασε την ανάλυσή του στις πολιτικές διαστάσεις και τις επιπτώσεις της woke ατζέντας στο σύγχρονο πολιτικό τοπίο, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην ευρύτερη Ευρώπη.

Ο κος Μαρκόπουλος τόνισε πως, αν και η woke ατζέντα είχε ως αρχική αφετηρία την αντιμετώπιση των φυλετικών διακρίσεων στην Αμερική, σήμερα έχει μετεξελιχθεί σε «ένα ιδεολόγημα που έχει στόχο την εξόντωση, την ακύρωση των πλέον ισχυρών συστατικών αξιών του ανθρώπινου πολιτισμού». Ιδιαίτερη βαρύτητα έδωσε στην πεποίθησή του ότι η woke κουλτούρα υπονομεύει τρεις θεμελιώδεις πυλώνες: «Της οικογένειας που είναι θεσμός κοινωνικής οργάνωσης, της χριστιανικής θρησκείας ανεξαρτήτου δόγματος, και των εθνικών κρατών που περιλαμβάνουν την ιστορία τους, τις παραδόσεις, το σεβασμό στους προγόνους και το ίδιο μας το μέλλον».

Με αιχμηρό λόγο, ο κος Μαρκόπουλος χαρακτήρισε τη woke κουλτούρα ως «μια νέα πνευματική τρομοκρατία που αναδύεται στις δυτικές κοινωνίες στο όνομα τάχα της καταπολέμησης των διακρίσεων». Ολοκληρώνοντας την τοποθέτησή του, αναφέρθηκε στις σύγχρονες γεωπολιτικές προκλήσεις για την Ελλάδα, υποστηρίζοντας ότι η χώρα δεν πρέπει να ακολουθήσει την woke ατζέντα, αλλά να υιοθετήσει μια αντίθετη στάση: «Η χώρα χρειάζεται ένα διαφορετικό μείγμα. Δεν θέλει woke ατζέντα, θέλει το ακριβώς ανάποδο. Θέλει αντι-woke ατζέντα άμεσα και δυνατά, αξιόπιστους εξοπλισμούς, πατριωτική οικονομία για τους πολλούς, ελευθερία και ασφάλεια για τους πολίτες».

Τζόναθαν Κωνσταντίνου: «Η αμερικανική εξωτερική πολιτική είναι βασικά τροτσκιστική και μπορεί να χαρακτηριστεί από τις ιδεολογικές καταβολές της συνεχούς πάλης»

Στη συνέχεια, ο Τζόναθαν Κωνσταντίνου, πρόεδρος του ελληνικού παραρτήματος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος των ΗΠΑ, ανέλαβε να παρουσιάσει την ιστορική διάσταση της woke ατζέντας, εστιάζοντας στη σύνδεσή της με τον τροτσκισμό και τις μεθόδους του.

Στο επίκεντρο της ανάλυσής του βρέθηκε η έννοια του «εισοδισμού», την οποία περιέγραψε ως «μια πολιτική στρατηγική στην οποία ένας οργανισμός ή ένα κράτος ενθαρρύνει τα μέλη του ή τους υποστηρικτές του να ενταχθούν ενεργά σε έναν άλλο οργανισμό, συνήθως μεγαλύτερο, σε μια προσπάθεια να επεκτείνει την επιρροή του». Ο κος Κωνσταντίνου υποστήριξε ότι τέτοιες τακτικές υιοθετήθηκαν από την αμερικανική CIA κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, με στόχο την αντιμετώπιση της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά, όπως ισχυρίστηκε, οι ιδέες αυτές μακροπρόθεσμα συνέβαλαν στον ιδεολογικό μετασχηματισμό των ίδιων των Ηνωμένων Πολιτειών.

«Η αμερικανική εξωτερική πολιτική είναι βασικά τροτσκιστική και μπορεί να χαρακτηριστεί από τις ιδεολογικές καταβολές της συνεχούς πάλης και αμερικάνικης επαναστατικής υποχρέωσης», ανέφερε χαρακτηριστικά ο ομιλητής, παραθέτοντας και αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της CIA προς ενίσχυση των θέσεών του. Ο κος Κωνσταντίνου συνέδεσε αυτές τις ιστορικές διεργασίες με σύγχρονα πολιτικά κινήματα στις ΗΠΑ, όπως οι Δημοκρατικοί Σοσιαλιστές της Αμερικής, εκφράζοντας την άποψη ότι «οι τροτσκιστικές τάσεις» έχουν πλέον αφομοιωθεί από το Δημοκρατικό Κόμμα. Παρά την εκτίμησή του ότι «τώρα που μιλάμε βρισκόμαστε σε μια ιστορική φάση επανόδου στην κανονικότητα, δηλαδή κοινωνικής σταθερότητας και συνοχής», ο κος Κωνσταντίνου κατέληξε με την επισήμανση ότι «όμως ακόμα δεν έχει τελειώσει η υπόθεση».

Κωνσταντίνος Μπογδάνος: «Η woke ατζέντα έχει πλέον γίνει το απόλυτο κυρίαρχο αφήγημα που επιβάλλεται με όρους ολοκληρωτισμού»

Ο δημοσιογράφος Κωνσταντίνος Μπογδάνος, στην κύρια ομιλία του, εμβάθυνε στις ακαδημαϊκές καταβολές της woke κουλτούρας, με αφετηρία τη Σχολή της Φρανκφούρτης.

Ανέλυσε πώς διανοητές, κυρίως εβραϊκής καταγωγής και μαρξιστικών πεποιθήσεων, διαμόρφωσαν την «κριτική θεωρία» στη Γερμανία του μεσοπολέμου. «Η σχολή της Φρανκφούρτης τρέφει έναν βαθύ εχθρικό κόσμο, ο οποίος θέλει να διαλύσει συνολικά τη δυτική κληρονομιά», ανέφερε ο κος Μπογδάνος, εξηγώντας πως οι διώξεις από το ναζιστικό καθεστώς οδήγησαν αυτούς τους στοχαστές στις Ηνωμένες Πολιτείες, μεταφέροντας εκεί τις ιδέες τους.

Στη συνέχεια, ο ομιλητής παρακολούθησε την πορεία αυτών των ιδεών μέσα από το έργο επιδραστικών προσωπικοτήτων όπως οι Χορκχάιμερ, Αντόρνο, Μαρκούζε και Χάνα Άρεντ, και την μετέπειτα επιστροφή και αφομοίωσή τους στην Ευρώπη, κυρίως μέσω Γάλλων μεταμοντέρνων φιλοσόφων όπως ο Φουκώ, ο Ντεριντά και ο Λιοτάρ. Ο κος Μπογδάνος ολοκλήρωσε την τοποθέτησή του με την παρατήρηση ότι «Είμαστε σήμερα εδώ διότι αντιλαμβανόμαστε ότι είμαστε οι επαναστάτες της εποχής μας», τονίζοντας την πεποίθησή του ότι η woke ατζέντα έχει πλέον εξελιχθεί σε «απόλυτο κυρίαρχο αφήγημα» που επιβάλλεται «με όρους ολοκληρωτισμού».

Μετά τις αρχικές τοποθετήσεις που έθεσαν το πλαίσιο της συζήτησης, η ημερίδα προχώρησε στο δεύτερο πάνελ ομιλητών. Οι ακαδημαϊκοί Κώστας Θεολόγου και Κωνσταντίνος Γρίβας, μαζί με τον οικονομικό αναλυτή Γιώργο Αδαλή, ο οποίος συμμετείχε μέσω μαγνητοσκοπημένης ομιλίας, προσέφεραν περαιτέρω αναλύσεις στις φιλοσοφικές, πολιτισμικές και οικονομικές διαστάσεις της woke ατζέντας.

Κώστας Θεολόγου: «Η πολιτική ορθότητα… μάλλον έχει υπνωτίσει το ανθρώπινο ‘ον’, τη σχεσιακή υπόστασή μας»

Ο καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Κώστας Θεολόγου, ανέλυσε τη «μεταμοντέρνα προέλευση της εννοιολογικής σύγχυσης» που, κατά την άποψή του, χαρακτηρίζει την εποχή μας και ευνοεί ολοκληρωτικές τάσεις., και εξήγησε πώς ένας «καινοφανής δικαιωματισμός», προερχόμενος από τις ΗΠΑ, ευδοκίμησε στον δυτικό κόσμο υπό την ονομασία «French Theory».

Ο κος Θεολόγου ιχνηλάτησε την πορεία του όρου «woke», από τις ρίζες του στον Τζαμαϊκανό φιλόσοφο Μάρκους Γκάρβεϋ και το σύνθημά του «Ξύπνα, Αιθιοπία, ξύπνα, Αφρική» (1923), μέχρι τη σύγχρονη χρήση του ως έκφραση της πολιτικής ταυτότητας και της διευρυμένης κοινωνικής δικαιοσύνης. Σημείωσε πως, ενώ αρχικά συνδεόταν με την αφύπνιση της μαύρης κοινότητας απέναντι στις διακρίσεις, ο όρος εξελίχθηκε περιλαμβάνοντας ένα ευρύ φάσμα κοινωνικών κινημάτων και κατέστη «trendy».

Ο ομιλητής επεσήμανε ότι η κουλτούρα αφύπνισης «επικεντρώνεται πλέον στην πολιτική ορθότητα και στην πολιτική ταυτότητας, απορρίπτοντας κατηγορηματικά οποιονδήποτε διαφωνεί». Ανέλυσε πώς η γλώσσα, σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση, όχι απλώς αντικατοπτρίζει αλλά κατασκευάζει την πραγματικότητα, παρουσιάζοντας νεολογισμούς όπως «cancel culture», «cultural appropriation» και «gender spectrum». Εντόπισε τις φιλοσοφικές ρίζες της woke κουλτούρας στον Διαφωτισμό, τη μαρξιστική παράδοση και τον μεταμοντερνισμό, τονίζοντας όμως ότι η «French Theory» υπήρξε εν πολλοίς μια αμερικανική ακαδημαϊκή κατασκευή.

Ο κος Θεολόγου εξέφρασε την ανησυχία του για μια «αξιακή αποσάθρωση» που οδηγεί στην «απώλεια του συνανθρώπου από το οπτικό μας πεδίο», καθώς και στην παρακμή της κριτικής σκέψης. «Σε ένα περιβάλλον όπου έννοιες και θεσμοί έχουν θεμελιωθεί στον θρόνο τού περίπου και του σχετικού, όλοι μας και ιδιαίτερα οι νέοι αδυνατούμε να διακρίνουμε το σωστό από το περίπου σωστό», ανέφερε χαρακτηριστικά, κάνοντας λόγο για μια «νέα βαρβαρότητα της σύγχρονης μεταμοντέρνας εποχής».

Κωνσταντίνος Γρίβας: «Ο πυρήνας [της woke κουλτούρας] είναι το κοσμοείδωλο του ανθρωποθεού»

Ο καθηγητής Κωνσταντίνος Γρίβας εμβάθυνε στις πολιτισμικές ρίζες της woke κουλτούρας, συνδέοντάς τες με βαθύτερες παθογένειες του δυτικού πολιτισμού και θέτοντας το ζήτημα των νεοσυντηρητικών. Για τον κο Γρίβα, η woke κουλτούρα συνιστά «ένα μείγμα μίσους, αντίληψης περί παντοδυναμίας, άρνησης της ταυτότητας και δαιμονοποίησης κάποιου σκοτεινού άλλου».

Ο πυρήνας αυτού του φαινομένου, σύμφωνα με τον ομιλητή, βρίσκεται στην έννοια του «ανθρωποθεού», μιας αυτοθέωσης του δυτικού ανθρώπου που, όμως, δεν τον απελευθέρωσε από την ενοχικότητα και τη δαιμονοποίηση του «άλλου». Ανέλυσε πώς ο δυτικός Χριστιανισμός, αποκομμένος από την Ορθοδοξία, έδωσε έμφαση στην ανθρώπινη βούληση και τη νοησιαρχία, ενσωματώνοντας μανιχαϊστικά και γνωστικιστικά στοιχεία που οδήγησαν σε μια «λατρεία της Ισχύος και της Βουλήσεως».

Ο κος Γρίβας υποστήριξε ότι ο Διαφωτισμός και ο ουμανισμός, αποκόπτοντας αυτή την αυτολατρεία από το θεολογικό της υπόβαθρο, οδήγησαν στην ιδέα του «θανάτου του Θεού» και στην πλήρη αυτοθέωση του ανθρώπου, με κορύφωση τον μαρξισμό και την πίστη στην επίτευξη ενός επίγειου παραδείσου. Αυτή η αντίληψη περί παντοδυναμίας, αν και αμφισβητήθηκε από την ιστορική πραγματικότητα της Σοβιετικής Ένωσης, επιβίωσε, κατά τον ομιλητή, στον δυτικό μαρξισμό και ιδιαίτερα στους τροτσκιστές.

Παράλληλα, ο δυτικός άνθρωπος, μετά τους παγκόσμιους πολέμους, άρχισε να βιώνει φόβο και αυτοαπέχθεια, με την ενοχή να επανέρχεται στο προσκήνιο. «Ο ανθρωποθεός αρχίζει να φοβάται τον εαυτό του και να απεχθάνεται τον εαυτό του», σημείωσε, κάνοντας λόγο για την εμφάνιση ενός «ενοχοκεντρικού παγανισμού», όπως η αντίληψη περί τιμωρίας από τη φύση στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής. Η άρνηση των συλλογικών ταυτοτήτων και ο ατομισμός, σε συνδυασμό με την αίσθηση παντοδυναμίας και την ενοχικότητα, δημιουργούν, σύμφωνα με τον κο Γρίβα, ένα «τοξικό μείγμα» που απαιτεί τη δαιμονοποίηση ενός «σκοτεινού άλλου» για την αυτοεπιβεβαίωση του ατόμου. Αυτό το μείγμα, προειδοποίησε, είναι εξαιρετικά επικίνδυνο και για τη γεωπολιτική συμπεριφορά της Δύσης.

Ο κος Γρίβας κατέληξε τονίζοντας τον πιθανό ρόλο της Ελλάδας και της Ορθοδοξίας ως «θεραπευτή» αυτών των δυτικών παθογενειών, καλώντας τη χώρα να «αποδεχτεί το ρόλο της ως πολιτισμική υπερδύναμη».

Γιώργος Αδαλής: «Θυσιάζουμε την ενεργειακή ασφάλεια και την ενεργειακή επάρκεια στο βωμό μιας ιδέας»

Ο οικονομικός αναλυτής Γιώργος Αδαλής, σε μαγνητοσκοπημένη ομιλία του από τη Θεσσαλονίκη, επικεντρώθηκε στη σύνδεση της woke ατζέντας με τις πρακτικές DEI (Diversity, Equity, Inclusion) και ESG (Environmental, Social, Governance), κάνοντας λόγο για έναν «Woke Καπιταλισμό».

Ο κος Αδαλής υποστήριξε ότι η woke ατζέντα, το κίνημα ESG και η λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη δεν αποτελούν μεμονωμένα ζητήματα, αλλά «είναι επί της ουσίας ένα ενιαίο». Ανέφερε ότι ενώ η woke ατζέντα ξεκίνησε με καλές προθέσεις για κοινωνικά και περιβαλλοντικά θέματα, από τις αρχές της δεκαετίας του 2010 άρχισε να εξελίσσεται σε εργαλείο που «καταδυνάστευσε όχι μόνο επιχειρήσεις αλλά και κράτη γενικότερα».

Παρουσίασε αναλυτικά τους στόχους του ESG (μείωση εκπομπών CO2, ισότητα, διαφάνεια), σημειώνοντας ότι μέχρι το 2024 διαχειριζόταν κεφάλαια ύψους 43 τρισεκατομμυρίων δολαρίων παγκοσμίως, και η μη συμμόρφωση με τα πρότυπά του δυσχέραινε την πρόσβαση σε χρηματοδότηση. Ωστόσο, από το καλοκαίρι του 2024, παρατήρησε μια ανακοπή αυτής της πορείας και την άνοδο ενός «αντίπαλου δέους» που αμφισβητεί τους πραγματικούς στόχους του ESG.

Ο ομιλητής ανέφερε παραδείγματα εφαρμογής πολιτικών ESG σε χώρες όπως η Αυστραλία, η Κένυα, η Πολωνία και η Ελλάδα (με πρωτοβουλίες των WWF και ActionAid), επισημαίνοντας ότι παρότι συχνά ξεκινούσαν με θετικές προθέσεις, οδηγούσαν σε κοινωνική πόλωση, οικονομικά προβλήματα και αμφισβητήσιμα αποτελέσματα. Ειδικά για την Ελλάδα, έκανε λόγο για προτάσεις ΜΚΟ που συνδέουν την υιοθέτηση δικαιωμάτων, όπως την υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, με υποσχέσεις για αύξηση του ΑΕΠ, τις οποίες χαρακτήρισε «ερασιτεχνικές» και παραπλανητικές, καθώς δεν προσθέτουν νέα αξία στην οικονομία.

Ένα κομβικό σημείο της ανάλυσής του ήταν η «κοσμογονική αλλαγή» το καλοκαίρι του 2024, όταν ο διευθύνων σύμβουλος της Saudi Aramco, Αμίν Νάσερ, τοποθετήθηκε στο ΔΣ της BlackRock. «Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι όταν υπήρχε αυτό το πρότυπο και ξαφνικά ο ίδιος ο Λάρι Φινκ ανακοινώνει ότι στο ΔΣ της εταιρείας μπαίνει μέσα ο Αμίν Νάσερ της Saudi Aramco… καταλαβαίνετε ότι εκεί κάπου είχε αλλάξει το παιχνίδι», σχολίασε ο κος Αδαλής, υπονοώντας μια πιθανή στροφή των μεγάλων επενδυτικών κεφαλαίων.

Η ημερίδα ολοκληρώθηκε με ένα τρίτο πάνελ ομιλητών, το οποίο εστίασε στις πιο άμεσες κοινωνικές και πολιτισμικές εκφάνσεις της woke κουλτούρας, καθώς και στην αλληλεπίδρασή της με τον εθνομηδενισμό. Ο ψυχοθεραπευτής και συγγραφέας Γιώργος Πανόπουλος, ο πρόεδρος του Δικτύου Ελλήνων Συντηρητικών Ραφαήλ Καλυβιώτης και ο πολιτικός επιστήμων και ιστορικός Μελέτης Μελετόπουλος μοιράστηκαν τις αναλύσεις και τις ανησυχίες τους.

Γιώργος Πανόπουλος: «Αν δεν σταματήσουμε αυτόν τον εκφοβισμό, το μόνο που θα απομείνει είναι μια κοινωνία αλυσοδεμένη από τον φόβο να εκφραστεί»

Ο ψυχοθεραπευτής και συγγραφέας Γιώργος Πανόπουλος, γνωστός για το βιβλίο του «Woke Culture: Η βαρβαρότητα της “σωστής πλευράς” της Ιστορίας», ξεκίνησε την ομιλία του χαρακτηρίζοντας την προσφώνηση «κυρίες και κύριοι» ως «επαναστατική εισαγωγή» στη σημερινή εποχή. Περιέγραψε τον σύγχρονο κόσμο ως «αλλόκοτο, παράλογο, εκτός πραγματικότητας», όπου η woke ατζέντα έχει πλέον εξελιχθεί σε «ιδεολογία».

Ο κος Πανόπουλος ανέφερε δύο περιστατικά που τον ώθησαν να ερευνήσει βαθύτερα το φαινόμενο: τη στοχοποίηση της συγγραφέως Τζ.Κ. Ρόουλινγκ, επειδή δήλωσε ότι «κάποτε τα άτομα με έμμηνο ρύση τα λέγαμε γυναίκες», και την αναγκαστική παραίτηση της καθηγήτριας Καθλήν Στοκ από το Πανεπιστήμιο του Σάσσεξ λόγω παρόμοιων απόψεων. Τόνισε ότι και οι δύο γυναίκες υποστηρίζουν τα δικαιώματα των τρανς ατόμων, αλλά θεωρούν επικίνδυνο α) να επιτρέπεται σε άτομα με ανδρικό σώμα να εισέρχονται σε γυναικείους χώρους απλώς επειδή αυτοπροσδιορίζονται ως γυναίκες, και β) την έναρξη θεραπειών φυλομετάβασης σε πολύ μικρά παιδιά.

«Διαπίστωσα ότι κάτω από το προσωπείο της προόδου θεριεύει ένας νέος δογματισμός. Πιο ύπουλος, γιατί φοράει ηθικό προσωπείο. Μια woke, αμείλικτη, αυταρχική ιδεολογία», δήλωσε ο κος Πανόπουλος. Συνέδεσε την πολιτική ορθότητα με τις ιδέες του Αντόνιο Γκράμσι περί πολιτιστικής ηγεμονίας και την παρατήρηση του Τζορτζ Όργουελ ότι «εάν η σκέψη καταστρέφει τη γλώσσα, τότε η γλώσσα μπορεί επίσης να καταστρέψει τη σκέψη».

Παρουσίασε τις «δέκα εντολές της woke θρησκείας», όπως τις αντιλαμβάνεται, οι οποίες περιλαμβάνουν την άρνηση των βιολογικών φύλων, την καταστροφή των επιτευγμάτων του δυτικού πολιτισμού, τον επαναπροσδιορισμό λέξεων ώστε να σημαίνουν το αντίθετό τους, και την πεποίθηση ότι «αν δεν είσαι θύμα είσαι προνομιούχος». Ο κος Πανόπουλος έκλεισε την ομιλία του εκφράζοντας την ελπίδα ότι η άνοδος του Ντόναλντ Τραμπ και πρόσφατες δικαστικές αποφάσεις, όπως αυτή του ανωτάτου Βρετανικού Δικαστηρίου για την αναγνώριση των βιολογικών φύλων, σηματοδοτούν μια υποχώρηση αυτού του «τσουνάμι».

Ραφαήλ Καλυβιώτης: «Δεν θα γονατίσω ποτέ σε καμία νέα πανθρησκεία που με θέλει έναν αριθμό, ένα ρομπότ χωρίς συναισθήματα»

Ο Ραφαήλ Καλυβιώτης, πρόεδρος του Δικτύου Ελλήνων Συντηρητικών, παρουσίασε μια καυστική κριτική της woke κουλτούρας, περιγράφοντάς την ως μια προσπάθεια μετατροπής «των λευκών ετεροφυλόφιλων ανδρών της Δύσης σε καρικατούρες, σε απολογούμενους για την ίδια τους την ύπαρξη».

Ξεκινώντας με μια αυτοσαρκαστική «απολογία» για την ταυτότητά του ως λευκός, ετεροφυλόφιλος άνδρας, ο κος Καλυβιώτης καυτηρίασε την τάση να αποδίδονται συλλογικές ενοχές και να καταδικάζονται ιστορικές προσωπικότητες και πολιτισμικά επιτεύγματα. «Το αρχαιολογικό μουσείο του Κέιμπριτζ βάζει πινακίδες για να εξηγήσει την ενοχλητική λευκότητα των αρχαίων γλυπτών. Λες και ο Παρθενώνας χρειάζεται υπότιτλους», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Υποστήριξε ότι οι λεγόμενες «ιδεολογίες πολυτελείας» υιοθετούνται από τις ελίτ ως ένας τρόπος επίδειξης κοινωνικής υπεροχής, ενώ οι αρνητικές συνέπειές τους πλήττουν κυρίως τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα. «Όταν οι εύποροι υπερασπίζονται με πάθος την απελευθέρωση των ναρκωτικών, τα ανοιχτά σύνορα ή την κριτική στο λευκό προνόμιο, δεν το κάνουν από αλτρουισμό, είναι μια παράσταση κύρους», δήλωσε.

Ο κος Καλυβιώτης αναφέρθηκε στο Brexit ως ένα σημείο καμπής, μια αντίδραση των «ανθρώπων τού κάπου» ενάντια στις «ελίτ τού οπουδήποτε». Κατηγόρησε συστημικά μέσα ενημέρωσης και τεχνολογικούς κολοσσούς για συντονισμένη προπαγάνδα και λογοκρισία, ενώ εξήρε την αντίσταση που προέβαλαν προσωπικότητες μέσω εναλλακτικών καναλιών. Αναφέρθηκε επίσης στην υπόθεση των φορτηγατζήδων στον Καναδά ως παράδειγμα του πώς η ταυτότητα χρησιμοποιείται για να επισκιάσει ταξικά ζητήματα και να κατηγοριοποιήσει τους διαφωνούντες.

Ο ομιλητής έκλεισε την ομιλία του με μια προσωπική δήλωση πίστης στις παραδοσιακές αξίες: «Είμαι ο Ραφαήλ Καλυβιώτης, είμαι ένας λευκός, ετεροφυλόφιλος άνδρας με οικογένεια και γονατίζω μόνον στη σημαία του ελληνικού έθνους, στους νεκρούς μας και στον Θεό».

Μελέτης Μελετόπουλος: «Ο εθνομηδενισμός είναι η πόρτα που οδηγεί στη δουλεία»

Ο πολιτικός επιστήμων, ιστορικός και εκπαιδευτικός Μελέτης Μελετόπουλος εστίασε τη δική του ανάλυση στη σχέση μεταξύ της woke κουλτούρας και του εθνομηδενισμού. Υποστήριξε ότι το ιδεολογικό σχήμα της woke κουλτούρας «αποσκοπεί στο να μεταβάλει τους ανθρώπους σε έναν πολτό ατόμων, οντοτήτων χωρίς συλλογικές αναφορές, χωρίς ταυτότητα… μια μάζα καθοδηγούμενη, ελεγχόμενη, χειραγωγήσιμη».

Σε αυτό το πλαίσιο, εντάσσεται, κατά τον κο Μελετόπουλο, και η προσπάθεια αποδόμησης του έθνους, της «ανθεκτικότερης και ισχυρότερης συλλογικής οντότητας». Αναφέρθηκε στη θεωρία της αποδόμησης, όπως διαμορφώθηκε στη Γαλλία τη δεκαετία του ’70, και στη θεωρία του Έρνεστ Γκέλνερ περί εθνογένεσης, η οποία, αν και ο ίδιος ο Γκέλνερ εξαιρούσε αρχαία έθνη όπως το ελληνικό, χρησιμοποιήθηκε ευρέως στην Ελλάδα για την αμφισβήτηση της ελληνικής εθνικής συνείδησης.

«Φτάσαμε στο σημείο ένα μέρος της ελληνικής ελίτ… να εκπέμπει ανοησίες του τύπου ότι η ελληνική επανάσταση δημιούργησε το ελληνικό έθνος», δήλωσε ο κος Μελετόπουλος, παραθέτοντας παραδείγματα αμφισβήτησης της ιστορικής συνέχειας του ελληνισμού από πανεπιστημιακούς και πολιτικούς. Αυτή η «λυσσαλέα ιδεολογική επίθεση», όπως τη χαρακτήρισε, συνοδεύεται, κατά τον ομιλητή, από την εκποίηση της εθνικής περιουσίας και την αλλοίωση της πληθυσμιακής σύνθεσης, ιδίως στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και τη Θράκη.

«Ο εθνομηδενισμός τι σκοπό έχει; Έχει σκοπό να εξουδετερώσει τα αντανακλαστικά των Ελλήνων ώστε χωρίς κανένα πρόβλημα και καμία αντίρρηση να ξεπουληθούμε», τόνισε, προειδοποιώντας ότι «αυτός που το έθνος του υιοθετεί τον εθνομηδενισμό, στην ουσία ανοίγει την πόρτα για τον εθνικισμό του γείτονά του». Ο κος Μελετόπουλος επεσήμανε ότι οι εκπρόσωποι της woke ατζέντας και του εθνομηδενισμού στην Ελλάδα συχνά ταυτίζονται.

Ολοκληρώνοντας, ο κος Μελετόπουλος εξέφρασε την αισιοδοξία του ότι, παρά την επιρροή αυτών των ιδεολογιών σε επίπεδο ελίτ, «ο ελληνικός λαός παραμένει προσηλωμένος στην έννοια της πατρίδας, στην έννοια της θρησκείας», καθώς οι αξίες αυτές «άντεξαν από τον Όμηρο… δεν κάμπτονται έτσι εύκολα». Το μεγάλο πρόβλημα, κατέληξε, είναι η αναντιστοιχία μεταξύ του πολιτικού σκηνικού και της κοινωνίας.

Η εκδήλωση του ελληνικού παραρτήματος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος των ΗΠΑ ολοκληρώθηκε αφήνοντας στο ακροατήριο πλούσιο υλικό για σκέψη και περαιτέρω συζήτηση. Οι παρεμβάσεις των ομιλητών, καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα από τη φιλοσοφία και την ιστορία μέχρι την πολιτική και την οικονομία, κατέδειξαν την πολυπλοκότητα της «woke ατζέντας» και τις ανησυχίες που εγείρει σε όσους την προσεγγίζουν από μια κριτική, συντηρητική σκοπιά, αναδεικνύοντας την ανάγκη για συνεχή διάλογο γύρω από τα κυρίαρχα πολιτισμικά αφηγήματα.

Η ημερίδα μεταδόθηκε σε livestream από το κανάλι youtube : ilovepatrida.com

Οι μέλισσες κινδυνεύουν — και μαζί τους η διατροφική μας ποικιλία και τα φάρμακα της φύσης

Οι μέλισσες πεθαίνουν — και μάλιστα με ανησυχητικό ρυθμό. Την περίοδο 2023-2024, οι μελισσοκόμοι των Ηνωμένων Πολιτειών εκτιμάται ότι έχασαν περίπου το 55,1% των κυψελών τους, ποσοστό που συνιστά τη σοβαρότερη απώλεια των τελευταίων δέκα ετών και είναι κατά 15% υψηλότερο από τον μέσο όρο των προηγούμενων 13 ετών.

Οι μέλισσες επικονιάζουν τα τρία τέταρτα των φρούτων, λαχανικών και ξηρών καρπών που καταναλώνουμε, ενώ πολλοί άνθρωποι στηρίζονται και στα προϊόντα της μέλισσας για τις διατροφικές και θεραπευτικές τους ιδιότητες. Η προοπτική εξαφάνισης των μελισσών δημιουργεί εύλογες ανησυχίες για όσα διατρέχουν κίνδυνο να χαθούν. Ορισμένοι μάλιστα υποστηρίζουν ότι αν χαθούν οι μέλισσες, θα χαθούμε κι εμείς.

Ο Τζεφ Πέττις, πρόεδρος της Apimondia — της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Μελισσοκομικών Συλλόγων — συνόψισε τα οφέλη της μέλισσας για την ανθρώπινη υγεία σε μία λέξη: τεράστια.

Αν και τα δύο τρίτα της διατροφής μας προέρχονται από υδατάνθρακες — όπως το ρύζι, το σιτάρι και το καλαμπόκι, τα οποίοι επικονιάζονται από τον άνεμο και όχι από έντομα — πολλά άλλα σημαντικά τρόφιμα εξαρτώνται από τις μέλισσες. Όπως εξήγησε, δεν θα πεινάσουμε χωρίς τις μέλισσες, αλλά οτιδήποτε θεωρείται θρεπτικό — φρούτα, ξηροί καρποί, λαχανικά — είναι προϊόντα που απαιτούν επικονίαση από ζώα. Η συντριπτική πλειονότητα αυτών επικονιάζεται είτε από τις μέλισσες.

Οι μέλισσες επικονιάζουν

Ο Ράιαν Μπέρρις, τρίτης γενιάς μελισσοκόμος και πρόεδρος της Μελισσοκομικής Ένωσης της Καλιφόρνια, σημείωσε ότι πολλοί δεν αντιλαμβάνονται πόσα φρούτα και λαχανικά εξαρτώνται από τις μέλισσες για να παραχθούν. Όπως ανέφερε στην εφημερίδα The Epoch Times, η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι τα αμύγδαλα. Αλλά και προϊόντα όπως τα μύρτιλα, τα καρπούζια, ακόμα και τα κρεμμύδια και τα καρότα, χρειάζονται επικονίαση. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, περίπου 100 διαφορετικές καλλιέργειες εξαρτώνται από αυτήν τη διαδικασία.

Σήμερα υπάρχουν 20.000 είδη μελισσών στον πλανήτη, εκ των οποίων τα 4.000 είναι ενδημικά στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι μέλισσες είναι από τους πιο γνωστούς και αγαπητούς επικονιαστές. Μία στις τρεις «μπουκιές» φαγητού εξαρτάται από επικονιαστές, ενώ μία στις τέσσερις οφείλεται σε μέλισσες.

Πέρα όμως από τον κρίσιμο ρόλο τους στην επικονίαση, οι μέλισσες προσφέρουν και πολύτιμα προϊόντα όπως το μέλι, η γύρη, η πρόπολη και ο βασιλικός πολτός — όλα με σημαντικά διατροφικά και θεραπευτικά οφέλη.

Το μέλι

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι θεωρούνται από τους πρώτους μελισσοκόμους στην ιστορία. Κατασκεύαζαν πήλινες κυψέλες και τις μετέφεραν με σχεδίες στον Νείλο, ώστε οι μέλισσες να επικονιάζουν τα λουλούδια κάθε εποχής. Το μέλι είχε ιερή υπόσταση και χρησιμοποιούνταν σε θρησκευτικές τελετές, στην ιατρική, ακόμη και ως νομισματική μονάδα ή προσφορά προς τους θεούς. Στον τάφο του Τουταγχαμών βρέθηκε σφραγισμένο βάζο με μέλι ηλικίας άνω των 2.000 ετών, το οποίο ήταν ακόμη βρώσιμο, αφού το μέλι δεν αλλοιώνεται.

Το μέλι διαθέτει μια ευρεία γκάμα θεραπευτικών ιδιοτήτων. Ανακουφίζει τον βήχα, ωφελεί την πέψη και τη στοματική υγεία, συμβάλλει στην αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας και της διάρροιας, προστατεύει την καρδιά και παρουσιάζει αντικαρκινική, αντιβακτηριακή, αντιφλεγμονώδη, αντιμυκητιακή και αντιοξειδωτική δράση.

Η Τζάνα Σμιντ, γιατρός φυσιοπαθητικής και βοτανολόγος, η οποία ασχολείται και με τη μελισσοκομία, επεσήμανε ότι δεν είναι όλα τα μέλια ίδια και υπογράμμισε τη σημασία τού να γνωρίζει κανείς την προέλευση του μελιού που καταναλώνει, καθώς πολλά προϊόντα του εμπορίου είναι συνθετικά ή τεχνητά. Σύμφωνα με την ίδια, το καλύτερο είναι το ντόπιο ανεπεξέργαστο μέλι, απευθείας από τον μελισσοκόμο. Όπως ανέφερε, οι σκουρόχρωμες ποικιλίες έχουν υψηλότερη περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά από τις ανοιχτόχρωμες και συνήθως παράγονται τον χειμώνα, όταν οι μέλισσες χρειάζονται περισσότερα θρεπτικά συστατικά — κάτι που μεταφέρεται τελικά και στον άνθρωπο.

Η ίδια ανέφερε επίσης ότι προσέθετε μέλι στο τσάι των παιδιών της πριν τον ύπνο, καθώς βοηθούσε στον καλύτερο ύπνο αλλά και στην προστασία των δοντιών από τα βακτήρια που προκαλούν τερηδόνα. Όπως σημείωσε, παρότι πρόκειται για γλυκαντική ουσία, το μέλι δεν ευνοεί την τερηδόνα — αντίθετα, την καταπολεμά.

Έρευνες έχουν επιβεβαιώσει ότι το μέλι καταπολεμά παθογόνα βακτήρια όπως η σαλμονέλα και το Ε. Coli, ενώ μελετάται και για τις αντικαρκινικές του ιδιότητες — κυρίως σε περιπτώσεις καρκίνου του μαστού, του ήπατος και του παχέος εντέρου, όπου έχει φανεί ότι έχει κυτταροτοξική δράση, αναστέλλει τον πολλαπλασιασμό καρκινικών κυττάρων και εμποδίζει τη δημιουργία νέων αιμοφόρων αγγείων που τροφοδοτούν τους όγκους.

Σημειώνεται ότι το ωμό μέλι μπορεί να περιέχει σπόρια του Clostridium botulinum, τα οποία ενδέχεται να προκαλέσουν αλλαντίαση — ιδίως σε βρέφη. Για τον λόγο αυτό, συστήνεται γενικά να μη δίνεται ωμό μέλι σε παιδιά κάτω του ενός έτους.

Η γύρη

Η γύρη συλλέγεται από τις μέλισσες και αναμιγνύεται με το σάλιο τους, το οποίο περιέχει ειδικά ένζυμα. Στη συνέχεια αποθηκεύεται στις κυψέλες και μετατρέπεται σε μελισσόψωμο ή αμβροσία, που αποτελεί βασική τροφή για το σμήνος, καθώς περιέχει πρωτεΐνες, λιπαρά, βιταμίνες και μέταλλα. Η ζύμωσή της ενισχύει τη θρεπτική της αξία και καθιστά τα συστατικά της πιο απορροφήσιμα.

Η Σμιντ την περιγράφει ως «την τέλεια πολυβιταμίνη του Θεού», καθώς — όπως λέει — περιέχει σχεδόν κάθε γνωστό θρεπτικό συστατικό που χρειάζεται ο άνθρωπος, μαζί με υψηλή απορροφησιμότητα και αντιμικροβιακές, αντιμυκητιακές και αντιικές ιδιότητες. Πρόκειται επίσης για μια από τις πιο εύπεπτες πηγές πρωτεΐνης ανά γραμμάριο.

Γύρη (hanif66/Shutterstock)

 

Ανέφερε ότι η κατανάλωση γύρης δίνει διαρκή ενέργεια καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, χωρίς τις απότομες αυξομειώσεις που προκαλούν η καφεΐνη ή η ζάχαρη. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε, δεν πίνει καφέ, παρά μόνο παίρνει τη γύρη της κάθε πρωί — και αυτό αρκεί.

Υπάρχει αυξανόμενο επιστημονικό ενδιαφέρον για τη γύρη των μελισσών, ιδίως λόγω των αντιμικροβιακών ιδιοτήτων της, οι οποίες μπορούν να καταπολεμήσουν μια μεγάλη ποικιλία παθογόνων μικροοργανισμών, συμπεριλαμβανομένων των βακτηρίων και των μυκήτων. Η ικανότητα αυτή είναι αξιοσημείωτη επειδή ορισμένα βακτήρια γίνονται ανθεκτικά στα αντιβιοτικά. Η γύρη των μελισσών (μελισσόψωμο) φαίνεται ότι μπορεί να καταπολεμήσει τα μικρόβια χωρίς να δημιουργήσει αντίσταση, γεγονός που ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι οφείλεται στο ότι περιέχει πολλές διαφορετικές φυσικές ενώσεις που λειτουργούν συνεργατικά. Η γύρη των μελισσών υποστηρίζει επίσης τα καλά βακτήρια του οργανισμού, ωφελώντας τα υγιή μικρόβια του εντέρου — λειτουργώντας σαν προβιοτικό.

Η Σμιντ προσθέτει ότι ως ειδικός στη φυσική γονιμότητα, η γύρη της μέλισσας είναι το νούμερο ένα συμπλήρωμα γονιμότητας. «Αν το σκεφτείτε, είναι η γονιμότητα των φυτών. Γιατί να μην είναι γονιμότητα και για εμάς; Έτσι, μερικές φορές αυτό είναι το μόνο που χρειάζεται. Το ζευγάρι αρχίζει να παίρνει γύρη μελισσών και μπαμ, είναι γόνιμο.»

Επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι η γύρη έχει ευρύτατο φάσμα πιθανών θεραπευτικών εφαρμογών, μεταξύ άλλων:

  • Βελτίωση του μεταβολικού συνδρόμου

  • Αντιμετώπιση της παχυσαρκίας

  • Προστασία του ήπατος

  • Καρδιοπροστατευτική δράση

  • Μείωση του ουρικού οξέος

  • Αποτοξινωτική δράση (σε ζωικά μοντέλα)

  • Ρύθμιση ωοθηκικών λειτουργιών

  • Ανακούφιση από αλλεργίες

  • Βελτίωση της πέψης

  • Τόνωση του ανοσοποιητικού

  • Ενίσχυση της γνωστικής λειτουργίας

Σύμφωνα με τη Σμιντ, για να συλλέξουν μία κουταλιά του γλυκού γύρη, οι μέλισσες εργάζονται 8 ώρες την ημέρα επί δύο έως τέσσερις εβδομάδες και επισκέπτονται πάνω από 2 εκατομμύρια άνθη.

Η πρόπολη

Η πρόπολη, γνωστή και ως «κόλλα μέλισσας», είναι μια ρητινώδης ουσία που συλλέγουν οι μέλισσες από διάφορα είδη φυτών. Οι μέλισσες τη χρησιμοποιούν ως ένα είδος δομικού υλικού για την κυψέλη. Σφραγίζει τρύπες και ρωγμές, βελτιώνει τη δομική ακεραιότητα, εξομαλύνει την εσωτερική επιφάνεια της κυψέλης, διατηρεί σταθερή εσωτερική θερμοκρασία 95 βαθμών Κελσίου και προστατεύει την κυψέλη από τα στοιχεία της φύσης, τα αρπακτικά και τους παθογόνους μικροοργανισμούς. Μόλις σκληρύνει, συμβάλλει στη δημιουργία ενός αντισηπτικού εσωτερικού περιβάλλοντος.

Πρόπολη (Ihor Hvozdetskyi/Shutterstock)

 

Η Σμιντ προσφέρει έναν μακρύ κατάλογο με τα οφέλη της πρόπολης, ιδιαίτερα για τον εγκέφαλο. Σε αυτά περιλαμβάνονται η μείωση της φλεγμονής στον εγκέφαλο και του οξειδωτικού στρες, η συμβολή στη μείωση των τοξικών επιδράσεων του μεθυλομερκούριου — μια εξαιρετικά τοξική μορφή του υδραργύρου — και του αλουμινίου στον εγκέφαλο, η αύξηση της συναπτικής απόδοσης και η προστασία από τον νευροεκφυλισμό και τη γνωστική εξασθένιση. Επιπροσθέτως είναι ένα εξαιρετικό προβιοτικό και εξαιρετικό για την υγεία του εντέρου.

«Όταν υπάρχει μια λοίμωξη και δεν είμαι απόλυτα σίγουρη για το τι είναι, συνήθως χρησιμοποιώ πρόπολη — ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα καλύτερα από οτιδήποτε άλλο», είπε.

Μελέτες έχουν αποκαλύψει ότι αυτή η καταπληκτική ουσία έχει πολλές εφαρμογές για την ανθρώπινη υγεία και έχει τις ακόλουθες φαρμακευτικές ιδιότητες:

  • Αντιοξειδωτικές
  • Αντιφλεγμονώδεις
  • Αντιελκωτικές
  • Αντικαρκινικές
  • Ανοσοτροποποιητικές
  • Νευροπροστατευτικές
  • Αντιαλλεργικές
  • Καρδιοπροστατευτικές
  • Αντιδιαβητικές

Μελέτες σε ανθρώπους και ζώα έχουν δείξει ότι η πρόπολη διαθέτει ισχυρές θεραπευτικές ιδιότητες που ωφελούν σε πολλαπλές οξείες και χρόνιες ασθένειες — από αυτοάνοσα νοσήματα όπως ο διαβήτης τύπου 2 και η ρευματοειδής αρθρίτιδα έως καρδιαγγειακές παθήσεις, καρκίνο και COVID-19.

Σε μια τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη κλινική δοκιμή του 2021, 124 νοσηλευόμενοι ασθενείς με COVID-19 χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες. Δύο ομάδες έλαβαν βραζιλιάνικη πράσινη πρόπολη — 400 ή 800 χιλιοστόγραμμα ημερησίως — εκτός από την κανονική θεραπεία, ενώ η τρίτη ομάδα δεν έλαβε πρόπολη.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι ασθενείς που έλαβαν πρόπολη πήραν εξιτήριο από το νοσοκομείο πέντε έως έξι ημέρες νωρίτερα και όσοι έλαβαν 800 mg πρόπολης ημερησίως είχαν λιγότερη νεφρική βλάβη που σχετίζεται με τον COVID-19. Έτσι, οι συγγραφείς της μελέτης κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η πρόπολη είναι μια ασφαλής και αποτελεσματική συμπληρωματική θεραπεία για τους ασθενείς με COVID-19.

Ο βασιλικός πολτός

Ο βασιλικός πολτός χρησιμοποιείται εδώ και χιλιετίες ως ισχυρό θεραπευτικό μέσο από τον άνθρωπο. Είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στην κινεζική ιατρική, από την αρχαιότητα έως σήμερα. Πρόκειται για μια γενική τονωτική ουσία που, σύμφωνα με ειδικούς, ενισχύει την ανάπτυξη των οστών, των δοντιών και του εγκεφάλου, ενώ συμβάλλει στην αύξηση της γυναικείας γονιμότητας και στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης.

Ο βασιλικός πολτός είναι ένα λευκό, γαλακτώδες έκκριμα που παράγεται από εργάτριες μέλισσες για τη διατροφή των προνυμφών της βασίλισσας. Οι προνύμφες των κοινών εργατριών λαμβάνουν έναν διαφορετικό, φτωχότερο σε θρεπτικά συστατικά πολτό. Σύμφωνα με μελέτες, η υψηλής ποιότητας διατροφή που λαμβάνει η βασίλισσα είναι αυτή που της επιτρέπει να ζει έως και πέντε χρόνια και να γεννά έως 2.500 αυγά την ημέρα, τη στιγμή που μια εργάτρια ζει περίπου 45 ημέρες και δεν αναπαράγεται.

Βασιλικός πολτός (Bin Zhu/Shutterstock)

 

Πλούσιος σε πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, λιπαρά, βιταμίνες και μέταλλα, ο βασιλικός πολτός αποτελεί βασική τροφή για τις μέλισσες. Σήμερα, χρησιμοποιείται από τους ανθρώπους ως συμπλήρωμα διατροφής, ως φαρμακευτικό μέσο και ως συστατικό σε καλλυντικά και προϊόντα περιποίησης.

Μελέτες έχουν καταδείξει ότι ο βασιλικός πολτός διαθέτει τις ακόλουθες φαρμακευτικές ιδιότητες:

  • Αντιοξειδωτικές
  • Αντιλιπιδαιμικές
  • Αντιπολλαπλασιαστικές
  • αντιμικροβιακές
  • Νευροπροστατευτικές
  • Αντιφλεγμονώδεις
  • Ανοσοτροποποιητικές
  • Αντιγηραντική δράση
  • Ήπια οιστρογονική επίδραση

Ωστόσο, η ειδικός Τζάνα Σμιντ δήλωσε πως, παρά τα πιθανά οφέλη, δεν συνιστά τη χρήση βασιλικού πολτού, καθώς η μέθοδος συγκομιδής του επιβαρύνει υπερβολικά τις μέλισσες και το μελίσσι για μια ελάχιστη ποσότητα. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, δεν της αρέσει η πρακτική αυτή γιατί θεωρεί ότι υπερβαίνει τα όρια της αρμονικής συμβίωσης με τις μέλισσες.

Σε μελέτη του 2023 διερευνήθηκε η επίδραση του βασιλικού πολτού στις ηπατικές ενζυματικές παραμέτρους και στους γλυκαιμικούς δείκτες. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, σε υγιείς ενήλικες, ο βασιλικός πολτός δεν επηρέασε σημαντικά τη γλυκαιμική εικόνα ή τη λειτουργία του ήπατος. Ωστόσο, σε μελέτες μεγαλύτερης διάρκειας (άνω των 8 εβδομάδων) και σε πληθυσμούς με προϋπάρχουσες παθήσεις, παρατηρήθηκε σημαντική μείωση της γλυκόζης νηστείας στο αίμα — ένδειξη που συνδέεται άμεσα με την προδιαβητική κατάσταση και τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.

Γιατί πεθαίνουν οι μέλισσες

Η μείωση των πληθυσμών των μελισσών τα τελευταία χρόνια έχει καταγραφεί επανειλημμένως ως ανησυχητική. Ο Τζεφ Πέττις επεσήμανε ότι τα αίτια του φαινομένου είναι πολυπαραγοντικά και πολύπλοκα.

Κατά τον ίδιο, ένας βασικός λόγος είναι η απώλεια φυσικών ενδιαιτημάτων για τις μέλισσες, κυρίως εξαιτίας της εξάπλωσης των μονοκαλλιεργειών. Η έλλειψη ποικιλομορφίας περιορίζει την προσφορά ανθών και θρεπτικών συστατικών που χρειάζονται οι μέλισσες. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, καλλιέργειες τύπου «Roundup Ready», όπως το καλαμπόκι και η σόγια, δημιουργούν «στείρους» αγρούς χωρίς καθόλου ζιζάνια, πολλά από οποία είναι, στην πραγματικότητα, χρήσιμα για τις μέλισσες.

Ο δεύτερος βασικός παράγοντας είναι, σύμφωνα με τον Πέττις, η έκθεση σε φυτοφάρμακα, και τρίτος οι ασθένειες και τα παράσιτα που πλήττουν τις μέλισσες. Όπως ανέφερε, όλα αυτά τα στοιχεία συνδυάζονται με διάφορους τρόπους και επηρεάζουν τους πληθυσμούς, καθιστώντας τη μελισσοκομία ολοένα πιο δύσκολη.

Ο Πέττις πρόσθεσε ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εμφανιστεί εξωγενή παράσιτα, μεταξύ των οποίων δύο είδη ακάρεων, ένα σκαθάρι από την Αφρική και πρόσφατα σφήκες από την Ασία. Όπως δήλωσε, η αλληλουχία αυτών των παραγόντων δημιουργεί διαρκές άγχος για τις μέλισσες, δυσχεραίνοντας την επιβίωσή τους.

Αναφορικά με το λεγόμενο «σύνδρομο κατάρρευσης αποικίας» (colony collapse disorder), ο Πέττις σημείωσε ότι, παρά τις έρευνες που ξεκίνησαν πριν από 20 χρόνια, δεν εντοπίστηκε ποτέ ένας και μοναδικός υπαίτιος. Αντιθέτως, φάνηκε πως πρόκειται για συνδυασμό παραγόντων που προκαλούν τον θάνατο των μελισσών.

Ένα από τα πιο επιβλαβή παράσιτα που έχουν καταγραφεί είναι το άκαρι Varroa destructor. Ο μελισσοκόμος Ράιαν Μπάρρις ανέφερε ότι πρόκειται για τον κυριότερο «δολοφόνο» των μελισσών, καθώς τρέφεται με λίπος και αιμολέμφο —ουσίες απαραίτητες για την ενέργεια και το ανοσοποιητικό σύστημα των μελισσών— ενώ ταυτόχρονα μεταφέρει ιούς, όπως τον ιό παραμόρφωσης των πτερυγίων, ο οποίος προκαλεί γενετικές παραμορφώσεις και αδυναμία πτήσης.

Ο Μπάρρις συμπλήρωσε ότι πολλοί κρατικοί και ομοσπονδιακοί ρυθμιστικοί φορείς δεν επιθυμούν την παρουσία μελισσών σε δημόσιες εκτάσεις, φοβούμενοι πιθανές αρνητικές επιπτώσεις στους γηγενείς επικονιαστές, χωρίς ωστόσο να διαθέτουν επαρκή τεκμηρίωση. Κατά την άποψή του, αυτοί οι φορείς παραβλέπουν τις διαφορές ανάμεσα στους μελισσοκομικούς και τους γηγενείς επικονιαστές όσον αφορά το μέγεθος, τη γλώσσα (προβοσκίδα) και τις μεθόδους συλλογής νέκταρος και γύρης.

Η Σμιντ επεσήμανε ότι τα φυτοφάρμακα, περιλαμβανομένων των ζιζανιοκτόνων όπως το Roundup που περιέχει γλυφοσάτη, είναι ιδιαίτερα βλαβερά τόσο για τον ανθρώπινο οργανισμό όσο και για τις μέλισσες.

Ιδιαίτερα επικίνδυνα θεωρούνται και τα νεονικοτινοειδή, μια κατηγορία εντομοκτόνων που έχει κατακλύσει τη γεωργία τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Πρόκειται για ουσίες που καθιστούν ολόκληρο το φυτό τοξικό, επηρεάζοντας και το έδαφος, το νερό και την άγρια πανίδα. Τα νεονικοτινοειδή δρουν στο νευρικό σύστημα των μελισσών, διαταράσσοντας τη μνήμη και την ικανότητα προσανατολισμού τους — με αποτέλεσμα πολλές μέλισσες να μην καταφέρνουν να επιστρέψουν στο μελίσσι και τελικά να πεθαίνουν.

Μελέτες έχουν δείξει ότι τα νεονικοτινοειδή ευθύνονται για το 92% της αύξησης της τοξικότητας της γεωργίας στις ΗΠΑ προς τα έντομα. Εκτός από τις μέλισσες, έχουν συνδεθεί με τη μείωση πληθυσμών πουλιών και ψαριών, καθώς και με συγγενείς ανωμαλίες σε ελάφια. Επιπλέον, αυξάνονται οι ενδείξεις για σοβαρές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία —ιδιαίτερα στα παιδιά. Σε μελέτη, νεονικοτινοειδή ανιχνεύθηκαν στα ούρα του 50% των παιδιών ηλικίας 3 έως 5 ετών, ενώ ελβετική έρευνα του 2020 ανίχνευσε τα ίδια χημικά στο πλάσμα και το εγκεφαλονωτιαίο υγρό όλων των παιδιών που λάμβαναν θεραπεία για λευχαιμία και λέμφωμα non-Hodgkin.

Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τις μέλισσες

Ευτυχώς, υπάρχουν πράγματα που μπορούμε όλοι να κάνουμε για να βοηθήσουμε τις μέλισσες και να υποστηρίξουμε αυτούς τους σημαντικούς επικονιαστές.

  • Φυτέψτε ντόπια λουλούδια και δέντρα, ειδικά αυτά που ανθίζουν όλο το καλοκαίρι, καθώς οι μέλισσες χρειάζονται τροφή από την άνοιξη έως το φθινόπωρο.
  • Αγοράστε τοπικό μέλι για να στηρίξετε τους μελισσοκόμους.
  • Αποφύγετε τη χρήση εντομοκτόνων ή φυτοφαρμάκων γύρω από την αυλή σας και χρησιμοποιήστε αντί αυτών φυσικές μεθόδους. Η Σμιντ λέει ότι η χρήση ξιδιού και νερού με λίγο αλάτι σκοτώνει τα ζιζάνια χωρίς να βλάψει τίποτα άλλο.
  • Επιτρέψτε σε μια περιοχή της αυλής ή του κήπου σας να είναι κατάφυτη ή λιγότερο περικομμένη για να παρέχει τροφή και περιβάλλοντα φωλιάσματος για τις μέλισσες.
  • Φυτέψτε έναν μελισσόκηπο με ενδημικά λουλούδια για να προσελκύσετε μέλισσες και άλλους επικονιαστές.
  • Δημιουργήστε έναν σταθμό ποτίσματος μελισσών με φιλτραρισμένο νερό χρησιμοποιώντας ένα βαθύ πιάτο με βότσαλα ή μάρμαρα κοντά σε ανθισμένα φυτά για να δώσετε στις μέλισσες ένα ασφαλές μέρος για να πίνουν.
  • Δημιουργήστε ένα σπιτάκι μελισσών που μπορείτε να κρεμάσετε στην αυλή σας για να δώσετε στις μέλισσες ένα μέρος για να ζήσουν.
  • Κρατήστε τις κυψέλες μακριά από πηγές ακτινοβολίας wifi και ηλεκτρομαγνητικών πεδίων, τα οποία επηρεάζουν αρνητικά τις μέλισσες.
  • Αν παρατηρήσετε ένα σμήνος μελισσών στην ιδιοκτησία σας, επικοινωνήστε με έναν τοπικό μελισσοκομικό σύλλογο, το πανεπιστημιακό τμήμα γεωργίας ή έναν τοπικό μελισσοκόμο για να τις συλλέξει, όχι με έναν εξολοθρευτή.
  • Ενθαρρύνετε τους νομοθέτες να φτιάξουν νόμους που υποστηρίζουν και προστατεύουν τις μέλισσες.
  • Διαδώστε την ευαισθητοποίηση σχετικά με τις μέλισσες και πώς μπορούμε να τις υποστηρίξουμε.

Η Σμιντ σέβεται τους μικροσκοπικούς επικονιαστές που μας προσφέρουν τόσα πολλά.

«Λέμε ότι εμείς φροντίζουμε τις μέλισσες, αλλά νιώθω πως στην πραγματικότητα εκείνες φροντίζουν εμάς — ξέρουν τι να κάνουν, αρκεί να τους προσφέρουμε έναν ασφαλή τόπο. Κι εκείνες απλώς εργάζονται ακούραστα και προσφέρουν, ξανά και ξανά.»

Της Emma Suttie, D.Ac, AP