Δεκάδες χώρες δήλωσαν την Κυριακή ότι ο σεβασμός της «εδαφικής ακεραιότητας και της κυριαρχίας» είναι η βάση για οποιαδήποτε ειρηνευτική συμφωνία για τον τερματισμό της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ωστόσο, ορισμένες βασικές περιφερειακές δυνάμεις αρνήθηκαν να υπογράψουν το ανακοινωθέν που εκδόθηκε μετά την ειρηνευτική σύνοδο κορυφής για την Ουκρανία.
Στη διήμερη σύνοδο κορυφής συμμετείχαν περισσότερες από 90 χώρες -μεταξύ των οποίων οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και η Ιαπωνία. Η Ρωσία δεν προσκλήθηκε και η Κίνα αρνήθηκε να συμμετάσχει.
Η ειρηνευτική σύνοδος κορυφής ολοκληρώθηκε στις 16 Ιουνίου με την έκδοση κοινού ανακοινωθέντος που υπογράφηκε από σχεδόν 80 χώρες και επικεντρώθηκε στην πυρηνική ασφάλεια, την επισιτιστική ασφάλεια και την απελευθέρωση αιχμαλώτων πολέμου.
Οι υπογράφοντες επαναβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους «στις αρχές της κυριαρχίας, της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας όλων των κρατών, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας, εντός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων τους».
«Πιστεύουμε ότι η επίτευξη της ειρήνης απαιτεί τη συμμετοχή και το διάλογο μεταξύ όλων των μερών», αναφέρεται στο κοινό ανακοινωθέν.
Η Ινδία, η Σαουδική Αραβία, το Μεξικό, η Νότια Αφρική και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ήταν μεταξύ των συμμετεχόντων που δεν υπέγραψαν το ανακοινωθέν, σύμφωνα με τον κατάλογο των υπογραφόντων. Η Βραζιλία συμμετείχε ως παρατηρητής, αλλά δεν υπέγραψε την ανακοίνωση.
Το Υπουργείο Εξωτερικών της Ινδίας δήλωσε ότι συμμετείχε στη σύνοδο κορυφής «για να διερευνήσει την πορεία προς μια διαπραγματευτική διευθέτηση ενός πολύ σύνθετου και πιεστικού ζητήματος», αλλά επέλεξε να μην προσυπογράψει το κοινό ανακοινωθέν.
«Κατά την άποψή μας, μόνο οι επιλογές που είναι αποδεκτές και από τα δύο μέρη μπορούν να οδηγήσουν σε διαρκή ειρήνη», ανέφερε το υπουργείο σε ανακοίνωσή του.
«Σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση, αποφασίσαμε να αποφύγουμε τη σύνδεση με το κοινό ανακοινωθέν ή οποιοδήποτε άλλο έγγραφο που προκύπτει από αυτή τη Σύνοδο Κορυφής», πρόσθεσε.
Ο καθηγητής Σίντνεϊ Μουφαμάντι, σύμβουλος εθνικής ασφάλειας της Νότιας Αφρικής, δήλωσε ότι το κοινό ανακοινωθέν περιορίζει την απαγόρευση της χρήσης πυρηνικών όπλων «μόνο στο πλαίσιο της Ουκρανίας».
«Πρόκειται για μια θέση στην οποία η Νότια Αφρική έχει αντιταχθεί σταθερά σε άλλα φόρουμ που ασχολούνται με το θέμα αυτό – η απαγόρευση ισχύει παγκοσμίως και η Νότια Αφρική θα συνεχίσει να είναι ένας από τους κορυφαίους υποστηρικτές της πλήρους απαγόρευσης της απειλής ή της χρήσης πυρηνικών όπλων σε οποιοδήποτε πλαίσιο», δήλωσε.
«Ενθαρρύνουμε την Ουκρανία και τη Ρωσία να λάβουν υπόψη τους τις συμβουλές που εστιάζουν στην επίλυση και όχι στην κλιμάκωση, στις ειρηνικές λύσεις και όχι στην προώθηση του πολέμου», πρόσθεσε ο κ. Μουφαμάντι.
Η υπουργός Εξωτερικών του Μεξικού Αλίσια Μπαρσένα Ιμπάρρα επέμεινε στη συμμετοχή της Ρωσίας στις διαπραγματεύσεις.
Η Ουκρανία καλεί την Κίνα να υποστηρίξει την εδαφική της ακεραιότητα
Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι υπογράμμισε την ανάγκη όλοι οι συμμετέχοντες στη σύνοδο κορυφής, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, να υποστηρίξουν την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, λέγοντας ότι «δεν θα υπάρξει διαρκής ειρήνη χωρίς αυτήν».
«Θέλουμε η Κίνα να σέβεται την εδαφική ακεραιότητα και κυριαρχία του κράτους μας, όπως εμείς σεβόμαστε τη δική τους. Εκτιμούμε τη ζωή και τις επιλογές των ανθρώπων τους και ελπίζουμε ότι η Κίνα θα κάνει το ίδιο», δήλωσε στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X.
Ο κ. Ζελένσκι πρόσθεσε ότι η Ουκρανία βρίσκεται ήδη σε συνομιλίες με άλλες χώρες για τη φιλοξενία μιας δεύτερης ειρηνευτικής συνόδου κορυφής.
«Έχουμε ήδη χώρες που ενδιαφέρονται να φιλοξενήσουν τη δεύτερη ειρηνευτική σύνοδο κορυφής και έχουμε ξεκινήσει συνομιλίες μαζί τους. Είμαι βέβαιος ότι η επιλογή αυτή θα έχει παγκόσμια σημασία», δήλωσε.
Προηγουμένως, ο κ. Ζελένσκι δήλωσε ότι η Ουκρανία έκανε πολλές προσπάθειες να συναντηθεί με Κινέζους αξιωματούχους, συμπεριλαμβανομένου του ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ) Σι Τζινπίνγκ, αλλά δεν είχαν επιτυχία. Κατηγόρησε τη Ρωσία ότι χρησιμοποιεί την επιρροή της Κίνας στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού για να διαταράξει την ειρηνευτική σύνοδο κορυφής υπό ελβετική ηγεσία.
Το ΚΚΚ δήλωσε ότι αποφάσισε να μην συμμετάσχει στην ειρηνευτική σύνοδο κορυφής επειδή δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες της Κίνας, ιδίως όσον αφορά τη συμμετοχή της Ρωσίας στη σύνοδο κορυφής.
Κατά τη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου στις 13 Ιουνίου με τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν στη σύνοδο κορυφής της G7 στην Ιταλία, ο κ. Ζελένσκι είπε ότι ο ηγέτης του ΚΚΚ είχε δεσμευτεί, κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής συνομιλίας, ότι η Κίνα δεν θα πουλήσει όπλα στη Ρωσία.
«Είπε ότι δεν θα πουλήσει κανένα όπλο στη Ρωσία», δήλωσε ο Ουκρανός ηγέτης. «Θα δούμε … Εάν είναι [ένας] αξιοσέβαστος άνθρωπος, δεν θα το κάνει, διότι μου έδωσε [τον] λόγο του».
Ο κ. Ζελένσκι δεν διευκρίνισε πότε πραγματοποιήθηκε η τηλεφωνική συνομιλία με τον ηγέτη του κινεζικού κομμουνιστικού καθεστώτος.
Αφού ο κ. Ζελένσκι ολοκλήρωσε την ομιλία του, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν πρόσθεσε: «Παρεμπιπτόντως, η Κίνα δεν προμηθεύει όπλα, αλλά παρέχει τη δυνατότητα παραγωγής αυτών των όπλων και τη διαθέσιμη τεχνολογία για να το κάνει. Έτσι, στην πραγματικότητα βοηθάει τη Ρωσία».
ΜΠΑΡΙ, Ιταλία-Η σύνοδος κορυφής της G7 των επτά πλουσιότερων δημοκρατιών του κόσμου ολοκληρώθηκε στις 15 Ιουνίου, με ενιαίες αποφάσεις και δράσεις που υπογράμμισαν τη σταθερή τους στάση έναντι της Κίνας και της Ρωσίας.
Ενώ αντιμετώπισαν διάφορες παγκόσμιες προκλήσεις, οι ηγέτες συνάντησαν πολλές τριβές για ένα αμφιλεγόμενο θέμα: πώς να αντιμετωπίσουν την άμβλωση στο ανακοινωθέν τους, το οποίο χρησιμεύει ως τελική δήλωση της συνόδου κορυφής.
Οι ηγέτες της G7 συγκεντρώθηκαν στις 13 Ιουνίου στο νότιο ιταλικό παραθαλάσσιο θέρετρο Borgo Egnazia για την 50ή σύνοδο κορυφής τους.
Το ανακοινωθέν που κυκλοφόρησε φέτος σηματοδότησε μια αξιοσημείωτη αλλαγή σε σχέση με τις δηλώσεις των προηγούμενων ετών, αντανακλώντας μια πιο διεκδικητική στάση απέναντι στην Κίνα.
Οι ηγέτες της G7 εξέφρασαν «βαθιά ανησυχία» για την υποστήριξη που παρέχει το Πεκίνο στη στρατιωτικο-βιομηχανική βάση της Ρωσίας, προτρέποντας την Κίνα να σταματήσει να μεταφέρει αγαθά διπλής χρήσης, όπως εξαρτήματα όπλων και εξοπλισμό, που χρησιμοποιούνται από τη ρωσική βιομηχανία.
Οι ηγέτες της G7 δεσμεύτηκαν να συνεχίσουν να «λαμβάνουν μέτρα κατά φορέων στην Κίνα» που βοηθούν σημαντικά την πολεμική μηχανή της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένων τραπεζών και άλλων οντοτήτων.
Το ανακοινωθέν κατέδειξε ότι οι ευρωπαϊκές χώρες είναι επιτέλους πρόθυμες να ευθυγραμμιστούν με τη μακροχρόνια θέση των ΗΠΑ για την Κίνα, παρά την υψηλή οικονομική τους εξάρτηση από την κομμουνιστική χώρα. Αυτό περιλαμβάνει τη δέσμευση να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της βιομηχανικής πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας της Κίνας, το οποίο καταπνίγει την καινοτομία στις δυτικές χώρες.
«Θα συνεχίσουμε να λαμβάνουμε μέτρα, όπως είναι απαραίτητο και κατάλληλο, για να προστατεύσουμε τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις μας από αθέμιτες πρακτικές», δήλωσαν οι ηγέτες.
Όταν ρωτήθηκε για τον λόγο αυτής της αλλαγής στην πολιτική της Κίνας, ανώτερος αξιωματούχος της κυβέρνησης δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι οι ηγέτες της G7 έχουν πλέον καλύτερη κατανόηση της φιλοδοξίας του επικεφαλής της Κίνας Σι Τζινπίνγκ να «αποκαταστήσει την κυριαρχία της Κίνας», ιδίως στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού και ενδεχομένως και πέραν αυτής.
Η νίκη του Μπάιντεν
Όταν οι ηγέτες της G7 συγκλήθηκαν για πρώτη φορά, η κύρια εστίασή τους ήταν να συμφωνήσουν σε ένα σχέδιο για τη χρήση των δεσμευμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων για την παροχή δανείων στην Ουκρανία, ένα θέμα που συγκέντρωσε σημαντική προσοχή από τα μέσα ενημέρωσης. Πριν από τη σύνοδο κορυφής, Αμερικανοί αξιωματούχοι προσπάθησαν να μειώσουν τις προσδοκίες για να αποφύγουν πιθανή απογοήτευση.
Κατά την εναρκτήρια ημέρα της συνόδου κορυφής, ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας Τζέικ Σάλιβαν δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν «βάλει πολλή ενέργεια και προσπάθεια» για το σχέδιο.
Αφού οι ηγέτες δήλωσαν ότι επιτέλους κατέληξαν σε συμφωνία σχετικά με τα δεσμευμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία, ο πρόεδρος Μπάιντεν βρήκε την ευκαιρία να στείλει ένα μήνυμα στον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, δηλώνοντας: «Δεν μπορεί να μας καθυστερεί, δεν μπορεί να μας διχάσει».
Τα σχόλιά του έγιναν κατά τη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου στις 13 Ιουνίου με τον Ουκρανό ομόλογό του, Βολοντιμίρ Ζελένσκι.
Με αυτή τη συμφωνία, οι τεχνικές λεπτομέρειες της οποίας ακόμη επεξεργάζονται, ο πρόεδρος Μπάιντεν είχε επίσης την ευκαιρία να στείλει ένα μήνυμα στους Αμερικανούς φορολογούμενους που είναι κουρασμένοι από την αποστολή δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Ουκρανία. Σύμφωνα με Αμερικανούς αξιωματούχους, η G7 «βάζει τη Ρωσία να πληρώσει» για τον πόλεμο στην Ουκρανία και όχι τους φορολογούμενους.
Ωστόσο, ο πρόεδρος Μπάιντεν έφτασε στη σύνοδο κορυφής με άδεια χέρια, χωρίς να προσφέρει κανένα θετικό νέο σχετικά με το ειρηνευτικό σχέδιο για τη Γάζα. Ενημέρωσε τους ηγέτες της G7 για τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής. Εν τω μεταξύ, έμαθε ότι η Χαμάς απέρριψε μια πρόταση που υποστηρίχθηκε από την Αμερική.
Στις 13 Ιουνίου, όταν οι δημοσιογράφοι ρώτησαν αν θα επιτευχθεί σύντομα ειρηνευτική συμφωνία για τη Γάζα, ο Πρόεδρος Μπάιντεν είπε: «Όχι», προσθέτοντας: «Δεν έχω χάσει την ελπίδα».
Κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής, τα μέσα ενημέρωσης έγιναν μάρτυρες της αλλαγής της διάθεσης του Προέδρου Μπάιντεν, καθώς επέκρινε έναν δημοσιογράφο που έκανε ερώτηση για τη Γάζα κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου με τον Ουκρανό πρόεδρο.
«Μακάρι να παίζατε λίγο με τους κανόνες. Είμαι εδώ για να μιλήσω για μια κρίσιμη κατάσταση στην Ουκρανία», είπε στους δημοσιογράφους, ζητώντας τους να αφήσουν τις ερωτήσεις τους σχετικά με τη Γάζα για αργότερα.
Στην τελική δήλωση της συνόδου κορυφής, οι ηγέτες εξέφρασαν την ενότητά τους στην υποστήριξή τους για άμεση κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, την απελευθέρωση όλων των ομήρων και την πορεία προς μια λύση δύο κρατών.
Διαμάχη για την άμβλωση
Παρά την επίδειξη ενότητας για την αντιμετώπιση πολλών παγκόσμιων κρίσεων στη σύνοδο κορυφής, ένα θέμα έχει διασπάσει αυτή την ενότητα: οι αμβλώσεις.
Διπλωματικές πηγές διέρρευσαν στα μέσα ενημέρωσης ότι η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι, οικοδέσποινα της συνόδου, προσπαθούσε να αφαιρέσει κάθε αναφορά στην άμβλωση από την τελική δήλωση της συνόδου.
Ο πρόεδρος Μπάιντεν φέρεται να διαφώνησε με τις προσπάθειες της κ. Μελόνι, απαιτώντας μια σαφή αναφορά στα «αναπαραγωγικά δικαιώματα», που να συνάδει τουλάχιστον με το περσινό ανακοινωθέν.
Η ένταση έγινε γνωστή κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις 13 Ιουνίου, όταν ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος υπέστη βαριά ήττα στις πρόσφατες ευρωεκλογές, επέκρινε την ιταλική κυβέρνηση επειδή δεν προστατεύει το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση.
Σε απάντηση, η κ. Μελόνι κατηγόρησε τον Γάλλο πρόεδρο ότι χρησιμοποιεί το φόρουμ της G7 ως προεκλογική εκστρατεία για να κερδίσει πολιτικούς πόντους, χωρίς να αναφέρει το όνομά του.
Οι τεταμένες σχέσεις μεταξύ του Γάλλου και του Ιταλού ηγέτη ήταν εμφανείς κατά τη διάρκεια της χειραψίας τους στη σύνοδο κορυφής, με ένα βίντεο μιας συνάντησης να γίνεται γρήγορα γνωστό στο διαδίκτυο.
Η ηγέτιδα της Ιταλίας κατάφερε να διαγράψει την αναφορά της «πρόσβασης σε ασφαλείς και νόμιμες αμβλώσεις» από την τελική δήλωση, αποδεικνύοντας την ισχυρή επιρροή της ως οικοδέσποινα.
Όταν ρωτήθηκε αν ο πρόεδρος Μπάιντεν ήταν ικανοποιημένος με την ορολογία που συμπεριλήφθηκε στην τελική δήλωση, ο αξιωματούχος δήλωσε ότι ο πρόεδρος «υποστηρίζει πλήρως την ορολογία».
Ήρθε η ώρα να γιορτάσουμε τον μπαμπά. Όταν σκεφτόμαστε τρόπους για να τιμήσουμε τους μπαμπάδες στη ζωή μας, πολλοί από εμάς καταφεύγουμε σε τυπικά δώρα όπως μια γραβάτα, μια κούπα ή ένα μικροεργαλείο. Όμως η ζωή έχει να κάνει με εμπειρίες, όχι με πράγματα. Αυτή τη Γιορτή του Πατέρα, αντί για τα ίδια και τα ίδια, γιατί να μην χαρίσετε στον μπαμπά μια εμπειρία που θα θυμάται για πάντα; Ακολουθούν μερικές ιδέες με γνώμονα την εμπειρία για να γιορτάσετε και να δείξετε την εκτίμησή σας στον νούμερο ένα μπαμπά σας.
Η αγαπημένη δραστηριότητα του μπαμπά
Τι αρέσει στον μπαμπά; Ψάρεμα; Ποδόσφαιρο; Ποδηλασία;
Ό,τι κι αν αγαπάει ο μπαμπάς, οργανώστε μια οικογενειακή εκδρομή για να κάνετε ακριβώς αυτό. Αν συνήθως ετοιμάζει το αυτοκίνητο, βάλτε τα παιδιά να το κάνουν. Αν είναι συνήθως ο οδηγός ή ο πλοηγός, αφαιρέστε το από τα καθήκοντά του. Αν είναι εκείνος που φροντίζει να κλειδώσετε τις πόρτες πριν φύγετε, να είναι γεμάτα τα λάστιχα στα ποδήλατα, να έχουν επιβεβαιωθεί οι κρατήσεις ή ό,τι άλλο χειρίζεται συνήθως ο μπαμπάς, δώστε του το ελεύθερο να καθίσει αναπαυτικά και να απολαύσει μια μέρα κάνοντας αυτό που αγαπάει με την οικογένειά του με όλες τις λεπτομέρειες να έχουν διευθετηθεί.
Η αγαπημένη εκδήλωση του μπαμπά
Ο μπαμπάς ασχολείται με τα σπορ, τη μουσική, την κωμωδία ή το θέατρο; Βρείτε εισιτήρια για μια επερχόμενη εκδήλωση που θα ενθουσιαστεί να παρακολουθήσει. Η φανέλα που φοράει τακτικά, ένας κωμικός που έχει αναφέρει ή τα τραγούδια που παίζονται πιο συχνά στη λίστα αναπαραγωγής του μπορεί να είναι ενδείξεις για το τι μπορεί να του αρέσει πραγματικά να βιώνει.
Κάντε το δώρο ξεχωριστό, οργανώνοντας τη μεταφορά, προσκαλώντας φίλους ή προσθέτοντας κρατήσεις για δείπνο.
Προσκαλέστε τον μπαμπά σε μια κατασκήνωση στην αυλή
Ως μια διασκεδαστική δραστηριότητα για αυτή την εποχή του χρόνου, συνωμοτήστε με τα παιδιά για να δημιουργήσετε μια κατασκήνωση στην πίσω αυλή, με σκηνές, δείπνο στο μπάρμπεκιου και φωτιά. Απολαύστε τον οικογενειακό χρόνο μαζί και επιμείνετε ότι ο μπαμπάς δεν πρέπει να κουνήσει ούτε το δαχτυλάκι του. Δεν θέλετε το δώρο σας να γίνει μια αγγαρεία για τον μπαμπά την Ημέρα του Πατέρα, αλλά μια ανέμελη χαρά που θα εκτιμήσει.
Ταξιδέψτε με τον μπαμπά
Κάντε έκπληξη στον μπαμπά με ένα Σαββατοκύριακο σε ένα από τα αγαπημένα του μέρη ή σε μια νέα τοποθεσία που ήθελε να επισκεφθεί. Και πάλι, αναλάβετε τις λεπτομέρειες, ώστε να μπορεί να ταξιδέψει χωρίς να ανησυχεί. Τέτοιες στιγμές γίνονται αναμνήσεις ζωής.
Φτιάξτε μια λίστα «Αγάπη μου, έγινε».
Αν ο μπαμπάς έχει κάποιες ενοχλητικές επισκευές ή δουλειές που θέλει να κάνει, συνεργαστείτε με τα παιδιά για να τις κάνετε. Ίσως υπάρχει μια βρύση που στάζει, ένα γκαράζ που χρειάζεται καθάρισμα, μια κιθάρα που θα ήθελε να κουρδιστεί, εργασίες στην αυλή που θέλει να γίνουν ή μια γρατζουνιά στο αυτοκίνητό του που θα ήθελε να διορθωθεί. Αναθέστε τα σε τρίτους ή ολοκληρώστε τις εργασίες γι’ αυτόν.
Για την στιγμή της αποκάλυψης, τυλίξτε τη λίστα με τα αντικείμενα που έχουν γίνει ως δώρο και δείτε την αίσθηση ανακούφισης να πέφτει στο πρόσωπό του την Ημέρα του Πατέρα. Στη συνέχεια, προσκαλέστε τον να απολαύσει λίγη χαλάρωση την Ημέρα του Πατέρα.
Τα πλαστικά που διασπώνται σε σωματίδια τόσο μικροσκοπικά όσο το DNA μας -αρκετά μικρά για να απορροφηθούν από το δέρμα μας- απελευθερώνονται στο περιβάλλον μας με ρυθμό 82 εκατομμυρίων μετρικών τόνων ετησίως. Αυτά τα πλαστικά, και το μείγμα χημικών ουσιών με τα οποία κατασκευάζονται, συμβάλλουν πλέον σημαντικά στην εμφάνιση ασθενειών, επηρεάζοντας τον κίνδυνο εμφάνισης παθήσεων που κυμαίνονται από καρκίνο έως ορμονικά προβλήματα.
Η πλαστική ρύπανση απειλεί τα πάντα, από τα θαλάσσια ζώα μέχρι τους ανθρώπους, ένα πρόβλημα για το οποίο συζητούν επιστήμονες, ακτιβιστές, επιχειρηματικοί όμιλοι και πολιτικοί, καθώς συντάσσουν μια παγκόσμια συνθήκη για τον τερματισμό της πλαστικής ρύπανσης. Αυτές οι διαπραγματεύσεις έχουν αναδείξει μόνο την πολυπλοκότητα μιας απειλής που φαίνεται να αντιπαραθέτει την οικονομική ανάπτυξη και τις θέσεις εργασίας σε σχέση με τις καταστροφικές ζημιές για τους ανθρώπους και τον πλανήτη.
Η ραγδαία ανάπτυξη των πλαστικών άρχισε τη δεκαετία του 1950 και από τότε η ετήσια παραγωγή έχει αυξηθεί σχεδόν 230 φορές, σύμφωνα με δύο σύνολα δεδομένων που επεξεργάστηκε το Our World in Data. Πάνω από το 20% των πλαστικών απορριμμάτων γίνεται με κακή διαχείριση – καταλήγοντας στον αέρα, στο νερό και στο έδαφος.
Αναπόφευκτο πρόβλημα
Ενώ το πλαστικό δεν βιοδιασπάται -τουλάχιστον όχι σε εύλογο χρονικό διάστημα- διασπάται σε όλο και μικρότερα σωματίδια. Μπορεί να μην το βλέπουμε πλέον, αλλά το πλαστικό συσσωρεύεται συνεχώς στο περιβάλλον μας. Αυτά τα μικροσκοπικά κομμάτια, γνωστά ως μικροπλαστικά και νανοπλαστικά, μπορούν να εισέλθουν στο σώμα μας μέσω όσων τρώμε, πίνουμε και αναπνέουμε.
Τα μικροπλαστικά έχουν μέγεθος πέντε χιλιοστά ή λιγότερο. Τα νανοπλαστικά είναι ένα αόρατο κλάσμα αυτού του μεγέθους, έως και ένα δισεκατομμυριοστό του μέτρου ή περίπου στο μέγεθος του DNA.
Ενώ τα μικροπλαστικά μπορεί να είναι τόσο μικρά όσο μια τρίχα, παραμένουν ορατά. Τα νανοπλαστικά, ωστόσο, είναι αδύνατο να τα δούμε χωρίς μικροσκόπιο. (Εικονογράφηση από The Epoch Times, Shutterstock)
Η ρύπανση από πλαστικά είναι ένα χημικό υπόλειμμα του πετρελαίου μαζί με άλλες χημικές ουσίες που προστίθενται για να αλλάξουν την ανθεκτικότητα, την ελαστικότητα και το χρώμα. Το PlastChem Project έχει καταγράψει περισσότερες από 16.000 χημικές ουσίες, με 4.200 από αυτές να θεωρούνται ιδιαίτερα επικίνδυνες, σύμφωνα με την έκθεση της πρωτοβουλίας που εκδόθηκε τον Μάρτιο.
Το εκπληκτικό μέγεθος και τα είδη πλαστικών, πολλά από τα οποία έχουν άγνωστες επιπτώσεις στην υγεία, θα πρέπει να αφυπνίσει όλους, δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times η Έριν Σμιθ, αντιπρόεδρος και επικεφαλής του τμήματος πλαστικών αποβλήτων και επιχειρήσεων του World Wildlife Fund (WWF).
«Η ρύπανση από πλαστικά είναι παντού», δήλωσε η ίδια. «Το δύσκολο, αυτή τη στιγμή, για το σώμα της επιστήμης, που προσπαθεί να κατανοήσει τι σημαίνει η παρουσία του πλαστικού μέσα μας, είναι ότι εχει να αντιμετωπίσει κάτι πρωτόγνωρο».
Η κ. Σμιθ δήλωσε ότι μπορεί να περιμένουμε την επιστήμη να αποκαλύψει το πλήρες εύρος των βιολογικών επιπτώσεων του πλαστικού, αλλά ένα πράγμα είναι βέβαιο: «Ξέρουμε ότι δεν είναι καλό».
Αναπαραγωγικά και νευρολογικά ζητήματα
Νεότερες μελέτες για την ανθρώπινη υγεία έχουν δείξει ότι το πλαστικό έχει εκτεταμένες επιπτώσεις.
«Η έρευνα είναι σαφής: τα πλαστικά προκαλούν ασθένειες, αναπηρία και θάνατο. Προκαλούν πρόωρο τοκετό, χαμηλό βάρος γέννησης και θνησιγένεια, καθώς και λευχαιμία, λέμφωμα, καρκίνο του εγκεφάλου, καρκίνο του ήπατος, καρδιακές παθήσεις και εγκεφαλικά επεισόδια. Τα βρέφη, τα παιδιά, οι έγκυες γυναίκες και οι εργαζόμενοι στα πλαστικά είναι οι άνθρωποι που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο αυτών των βλαβών. Οι ασθένειες αυτές έχουν ως αποτέλεσμα ετήσιο οικονομικό κόστος 1,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων», δήλωσε ο Δρ Φιλ Λάντριγκαν, παιδίατρος και ειδικός σε θέματα περιβαλλοντικής υγείας, σε δελτίο τύπου του Beyond Plastics τον Μάρτιο.
Η Beyond Plastics, μια ομάδα υπεράσπισης της αλλαγής πολιτικής, προειδοποιεί ότι νέες έρευνες δείχνουν ότι το πλαστικό μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, εγκεφαλικών επεισοδίων και θανάτου.
Διαδοχικές μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι μικροσκοπικά σωματίδια πλαστικού επηρεάζουν κάθε σύστημα του σώματός μας και σε κάθε ηλικία.
Σχεδόν 3.600 μελέτες που έχουν καταχωρηθεί στο ευρετήριο του Ιδρύματος Minderoo έχουν περιγράψει λεπτομερώς τις επιπτώσεις των πολυμερών και των προσθέτων, όπως οι πλαστικοποιητές, τα επιβραδυντικά φλόγας, οι δισφαινόλες και οι υπερ- και πολυφθοροαλκυλικές ουσίες. Η συντριπτική πλειονότητα των μελετών δείχνει ότι τα πλαστικά επηρεάζουν την ενδοκρινική και μεταβολική λειτουργία και το αναπαραγωγικό σύστημα και συμβάλλουν σε θέματα ψυχικής, συμπεριφορικής και νευροαναπτυξιακής ανάπτυξης.
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Environmental Science & Technology εξέτασε πλαστικές συσκευασίες τροφίμων από πέντε χώρες και διαπίστωσε ότι οι χημικές ουσίες που διαταράσσουν τις ορμόνες ήταν κοινές.
«Η επικράτηση οιστρογονικών ενώσεων στα πλαστικά εγείρει ανησυχίες για την υγεία λόγω της δυνατότητάς τους να διαταράξουν το ενδοκρινικό σύστημα, γεγονός που μπορεί, μεταξύ άλλων, να οδηγήσει σε αναπτυξιακά και αναπαραγωγικά προβλήματα και σε αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου που σχετίζεται με ορμόνες, όπως ο καρκίνος του μαστού και του προστάτη», σημείωσαν οι συγγραφείς.
Τα δεδομένα που χαρτογραφήθηκαν από το Our World in Data δείχνουν τα εθνικά ποσοστά της κατά κεφαλήν ρύπανσης των ωκεανών από πλαστικό. Οι Αμερικανοί προσθέτουν περίπου 0,01 κιλά (10 γραμμάρια) πλαστικών απορριμμάτων στους ωκεανούς του κόσμου κάθε χρόνο. Σε 336.500.000 ανθρώπους σήμερα, αυτό ανέρχεται σε 3.311 τόνους. (The Epoch Times)
Το πλήρες εύρος αυτών των χημικών συνεπειών δεν είναι καθόλου γνωστό. Σύμφωνα με το Minderoo, λιγότερο από το 30% των περισσότερων από 1.500 χημικών ουσιών των πλαστικών έχουν διερευνηθεί για τις επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία. Αυτό περιλαμβάνει τις χημικές ουσίες «υποκατάστασης» που χρησιμοποιούνται για να αντικαταστήσουν τα πρόσθετα που περιορίστηκαν λόγω του ότι βρέθηκαν προβληματικά.
«Όλα τα νέα πλαστικά χημικά πρέπει να ελέγχονται για την ασφάλειά τους πριν εισαχθούν σε καταναλωτικά προϊόντα, με συνεχή παρακολούθηση των επιπέδων τους στα ανθρώπινα βιοδείγματα μετά την εισαγωγή και αξιολόγηση των επιπτώσεων στην υγεία καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής των ατόμων και των γενεών», δήλωσε η καθηγήτρια Σάρα Ντάνλοπ, επικεφαλής του Ιδρύματος Minderoo για τα πλαστικά και την ανθρώπινη υγεία.
Απορροφάται από τις αρτηρίες και το δέρμα
Η σχετικά πρόσφατη ανακάλυψη ότι τα πλαστικά σωματίδια μπορούν να εισέλθουν στον ανθρώπινο οργανισμό μέσω πολλαπλών μεθόδων συνοδεύεται και από άλλες ανατρεπτικές διαπιστώσεις. Τα μικροπλαστικά και τα νανοπλαστικά στην πλάκα των τοιχωμάτων των ανθρώπινων αρτηριών συνδέθηκαν πρόσφατα με αύξηση κατά 350% του κινδύνου καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού επεισοδίου και θανάτου.
Η πλαστική ρύπανση έχει όλες τις μορφές, από τις συσκευασίες και τα απορρίμματα που φράζουν το κανάλι του Μπάκιγχαμ στο Τσενάι της Ινδίας μέχρι τα πλαστικά σφαιρίδια από τις πετροχημικές εταιρείες που ρυπαίνουν το έδαφος στο Ecaussinnes του Βελγίου. (R. SATISH BABU, Kenzo TRIBOUILLARD / AFP μέσω Getty Images)
Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 6 Μαρτίου στο New England Journal of Medicine, παρακολούθησε 257 ασθενείς επί 34 μήνες. Μεταξύ όσων συμμετείχαν στη μελέτη, το 58,4% είχε πολυαιθυλένιο στην πλάκα της καρωτίδας και το 12,1% πολυβινυλοχλωρίδιο.
Το πολυαιθυλένιο είναι το πιο συνηθισμένο πλαστικό που βρίσκεται σε μπουκάλια και σακούλες, συμπεριλαμβανομένων των επενδύσεων των κουτιών δημητριακών. Το χλωριούχο πολυβινύλιο, γνωστότερο ως PVC, είναι ένα άλλο κοινό πλαστικό, που χρησιμοποιείται συχνά σε ιατρικά και κατασκευαστικά υλικά.
Εκτός από την εύρεση εισόδου μέσω της κατάποσης, τα πολυμερή μπορούν επίσης να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος μέσω του δέρματός μας, σύμφωνα με μια άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο στο Environment International. Τα ευρήματα, που βασίζονται σε ένα μοντέλο ισοδύναμου ανθρώπινου δέρματος, προστίθενται στα στοιχεία που δείχνουν ότι καθώς τα πλαστικά διασπώνται, μπορεί να είναι αδύνατο να αποφύγουμε την απορρόφησή τους. Μικροσκοπικά πλαστικά έχουν βρεθεί στο έδαφος, στην παροχή νερού, στον αέρα και στους πάγους της Αρκτικής.
Διαπιστώθηκε ότι το ιδρωμένο δέρμα είναι ιδιαίτερα επιρρεπές στην απορρόφηση των σωματιδίων. Μόλις εισέλθουν στο σώμα, το πλαστικό μπορεί να μιμηθεί τις ορμόνες, να συγκεντρωθεί στις αρτηρίες και να συμβάλει σε μια από τις πιο κοινές παθολογίες ασθενειών σήμερα – μια ανισορροπία ελεύθερων ριζών και αντιοξειδωτικών, γνωστή ως οξειδωτικό στρες.
Ο Δρ Μπράντλεϊ Μπέιλ, ειδικός στην πρόληψη καρδιακών προσβολών και εγκεφαλικών επεισοδίων και συν-συγγραφέας του βιβλίου «Beat The Heart Attack Gene», δήλωσε στους Epoch Times ότι υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι το πλαστικό προκαλεί οξειδωτικό στρες.
«Τα πλαστικά είναι πανταχού παρόντα στον πλανήτη Γη», δήλωσε ο Δρ Μπέιλ. «Είναι τρελό να πιστεύετε ότι μπορείτε να εξαλείψετε την έκθεσή σας σε αυτά. Θα ήταν σχεδόν αδύνατο. Μπορούμε όμως να εξετάσουμε άλλα ζητήματα που προκαλούν οξειδωτικό στρες».
Τα δεδομένα που επεξεργάστηκε το Our World in Data δείχνουν την αύξηση της παραγωγής πλαστικού σε μετρικούς τόνους. (Εικονογράφηση από The Epoch Times, Shutterstock)
Αυτά τα άλλα ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της κακής διατροφής και άλλων τοξικών εκθέσεων, μπορούν να επιλυθούν μέσω προσεγγίσεων του τρόπου ζωής, συμπληρωμάτων διατροφής ή αποφυγής.
Ο Δρ Μπέιλ υποψιάζεται ότι η μελλοντική έρευνα για τα νανοπλαστικά θα αποκαλύψει μια σχέση μεταξύ της έκθεσης στα πλαστικά και του πρόωρου θανάτου, της άνοιας, του καρκίνου, του διαβήτη και οποιασδήποτε ασθένειας που επηρεάζεται από το οξειδωτικό στρες.
Πώς να σταματήσετε την «επέλαση» των πλαστικών
Δεδομένου ότι ο καθαρισμός του πλαστικού είναι σχεδόν αδύνατος από τη στιγμή που διασπάται, οι ομάδες υπεράσπισης πιέζουν για νομοθεσία που θα μειώσει τα προϊόντα μιας χρήσης, όπως τα περιτυλίγματα τροφίμων, τα μπουκάλια, τα δοχεία για φαγητό και οι σακούλες – μερικά από τα πιο παραγωγικά και προβληματικά πλαστικά.
Το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών, ένα παγκόσμιο όργανο λήψης περιβαλλοντικών αποφάσεων με εκπροσώπους από όλα τα κράτη μέλη του ΟΗΕ, αποφάσισε τον Μάρτιο του 2022 ότι το ζήτημα των πλαστικών χρειάζεται συντονισμένη αντιμετώπιση. Δεσμεύτηκε για την ταχεία προώθηση μιας συνθήκης που αποσκοπεί στην αντιμετώπιση του αυξανόμενου παγκόσμιου προβλήματος των πλαστικών.
Ωστόσο, μετά τη διεξαγωγή της τέταρτης από τις πέντε συνόδους στα τέλη Απριλίου στον Καναδά, η ομάδα δεν έχει ακόμη αποφασίσει αν θα προσδιορίσει τα προβληματικά πλαστικά ή θα ζητήσει τη σταδιακή κατάργηση ή τη μείωση των νέων πλαστικών. Η τελευταία συνεδρίαση αρχίζει στα τέλη Νοεμβρίου, ενώ μια συνθήκη αναμένεται το 2025.
(Επάνω) Μέλη της Greenpeace κρατούν πλακάτ κατά τη διάρκεια των συζητήσεων στην Οττάβα του Καναδά, στις 23 Απριλίου 2024- (Κάτω) Μηνύματα υπέρ των πλαστικών εμφανίστηκαν σε ξενοδοχεία στην Οττάβα κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων της ΔΕΔ του ΟΗΕ. (IISD-ENB/Kiara Worth, DAVE CHAN/AFP μέσω Getty Images)
Εν τω μεταξύ, οι Αμερικανοί νομοθέτες βρίσκονται σε μια τρίτη προσπάθεια να επιτύχουν την εξέταση από το Κογκρέσο του νόμου Break Free From Plastic Pollution Act. Η πρόταση αυτή, η οποία εισήχθη για πρώτη φορά το 2020, παραμένει κολλημένη στην επιτροπή. Μεταξύ των προτάσεων του νόμου είναι η μείωση και η απαγόρευση ορισμένων πλαστικών μίας χρήσης, η δημιουργία επιχορηγήσεων για επαναχρησιμοποιήσιμα και επαναγεμιζόμενα προϊόντα, η απαίτηση από τις εταιρείες να αναλάβουν την ευθύνη για την πλαστική ρύπανση και η προσωρινή απαγόρευση νέων εγκαταστάσεων πλαστικών μέχρι να θεσπιστούν μέτρα προστασίας.
Τα κέρδη από τα πλαστικά
Τα πλαστικά είναι σημαντικά για πολλές επιχειρήσεις και η ίδια η βιομηχανία πλαστικών είναι σημαντική και με μεγάλη επιρροή. Ωστόσο, τα πλαστικά δεν είναι τόσο κερδοφόρα όσο θα περίμενε κανείς. Οι νέες εγκαταστάσεις πλαστικών συχνά λαμβάνουν επιδοτήσεις και φορολογικές ελαφρύνσεις που καθιστούν τα πλαστικά τεχνητά φτηνά στην παραγωγή. Αυτές οι οικονομικές ενισχύσεις έχουν αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία τρία χρόνια.
Εκτός από τις άμεσες επιδοτήσεις ορυκτών καυσίμων, οι βιομηχανίες πλαστικών και πετροχημικών προϊόντων επωφελούνται από επιχορηγήσεις, φοροαπαλλαγές και κίνητρα. Λόγω της έλλειψης διαφάνειας, είναι δύσκολο να βρεθούν ακριβή στοιχεία για τις επιδοτήσεις, σύμφωνα με το Κέντρο Διεθνούς Περιβαλλοντικού Δικαίου. Η ομάδα προτρέπει τον ΟΗΕ να απαγορεύσει ορισμένες επιδοτήσεις, συμπεριλαμβανομένων όλων όσων μειώνουν την τιμή των πρώτων υλών που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή πλαστικού.
Ορισμένες οργανώσεις αμφισβητούν κατά πόσον τα κίνητρα αυτά είναι ωφέλιμα για τις τοπικές οικονομίες και τους φορολογούμενους στο σύνολό τους.
Το Environmental Integrity Project δημοσίευσε τον Μάρτιο μια έκθεση στην οποία διαπιστώθηκε ότι το 64% των 50 εργοστασίων πλαστικών που κατασκευάστηκαν ή επεκτάθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 2012 έλαβαν σχεδόν 9 δισεκατομμύρια δολάρια σε κρατικές και τοπικές επιδοτήσεις. Τα απρόοπτα περιστατικά ήταν συχνά, συμπεριλαμβανομένων των παραβιάσεων των αδειών ατμοσφαιρικής ρύπανσης μεταξύ 42 εργοστασίων και περισσότερων από 1.200 ατυχημάτων, όπως πυρκαγιές και εκρήξεις. Τροποποιημένες από την Πολιτεία άδειες σε 15 εργοστάσια επέτρεπαν πρόσθετες εκπομπές που συχνά εντοπίζονταν πέρα από τη γραμμή ιδιοκτησίας των εργοστασίων.
Άλλη μια έκθεση που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του 2023 από το Ohio River Valley Institute εξέτασε τις εγκαταστάσεις της Shell αξίας 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων που κατασκευάστηκαν στην κομητεία Μπίβερ της Πενσυλβάνια για την παραγωγή πλαστικών σφαιριδίων.
«Από την έναρξη του έργου, στελέχη της βιομηχανίας και κυβερνητικοί αξιωματούχοι υποστήριξαν ότι θα ωθούσε την τοπική οικονομική ανάπτυξη και την ανανέωση των επιχειρηματικών επενδύσεων. Ωστόσο, η ευημερία εξακολουθεί να μην έχει φτάσει. Η κομητεία Μπίβερ σημείωσε μείωση του πληθυσμού, μηδενική αύξηση του ΑΕΠ, μηδενική αύξηση των θέσεων εργασίας, ισχνή πρόοδο στη μείωση της φτώχειας και μηδενική αύξηση των επιχειρήσεων – ακόμη και αν συνυπολογιστούν όλοι οι προσωρινοί εργαζόμενοι στις κατασκευές στο εργοτάξιο», αναφέρεται στην έκθεση.
Το συγκρότημα πετροχημικών της Shell στην Πενσυλβάνια παράγει πλαστικό από την «πυρόλυση» φυσικού αερίου στην κομητεία Beaver, κοντά στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβάνια. (Mark Dixon/Flickr)
Αντιφατικές λύσεις για έναν πλαστικό κόσμο
Η Ένωση Βιομηχανιών Πλαστικών υποστηρίζει ότι το πλαστικό «κάνει τον κόσμο καλύτερο» – διατύπωση που επιθυμεί στη συνθήκη για τα πλαστικά.
Η ένωση εκπροσωπεί περισσότερους από 1 εκατομμύριο εργαζόμενους σε ολόκληρη την αλυσίδα εφοδιασμού. Η βιομηχανία των πλαστικών, η οποία αποτελεί βιομηχανία αξίας 468 δισεκατομμυρίων δολαρίων, είναι ο έκτος μεγαλύτερος κατασκευαστής στις ΗΠΑ, σύμφωνα με την ένωση, η οποία δεν ανταποκρίθηκε στα αιτήματα των Epoch Times για συνέντευξη.
Ο Ντέιβιντ Ζάρουκ, καθηγητής επικοινωνίας στο Βέλγιο με διδακτορικό στη φιλοσοφία, δήλωσε στους Epoch Times ότι η αντίθεση στα πλαστικά είναι σε μεγάλο βαθμό μια επίθεση στη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων – μέρος μιας ευρύτερης «αντικαπιταλιστικής πολιτικής ατζέντας». Η αξία του πλαστικού για την κοινωνία, είπε, συχνά υποτιμάται.
Επεσήμανε μια μελέτη του 2024 που δημοσιεύθηκε στο Environmental Science and Technology και η οποία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το πλαστικό είναι πολύ πιο «βιώσιμο» με χαμηλότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από εναλλακτικές λύσεις όπως το χαρτί, το γυαλί και το αλουμίνιο -πολλά από τα οποία σχεδιάστηκε για να αντικαταστήσει. Τα επιχειρήματα συχνά παραβλέπουν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των εναλλακτικών λύσεων, σημειώνει η μελέτη, και σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν υπάρχουν υποκατάστατα για το πλαστικό.
«Ούτε αυτή είναι μια πρόσφατη αποκάλυψη. Οι ακαδημαϊκοί επιστήμονες λένε εδώ και χρόνια ότι το πλαστικό εξυπηρετεί βασικές λειτουργίες. Μιλώντας ειδικά για τις βραχύβιες χρήσεις του πλαστικού, ένα ζεύγος εμπειρογνωμόνων της αλυσίδας εφοδιασμού υποστήριξε το 2019 ότι «ορισμένες πλαστικές συσκευασίες είναι απαραίτητες για την πρόληψη της σπατάλης τροφίμων και την προστασία του περιβάλλοντος». Παρεμπιπτόντως, τα απορρίμματα τροφίμων παράγουν περίπου διπλάσιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από την παραγωγή πλαστικού», έγραψε πρόσφατα ο κ. Ζάρουκ στο blog της Substack, Firebreak.
Η Ένωση Βιομηχανίας Πλαστικών προωθεί έντονα την ανακύκλωση και τα βιοδιασπώμενα πλαστικά, αλλά οι επικριτές λένε ότι υπάρχουν εγγενή προβλήματα και με τα δύο.
Μόνο το 4% του πλαστικού ανακυκλώνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ ίση ποσότητα καταλήγει σε ποτάμια, ωκεανούς και έδαφος – διασπώμενο σε μικροπλαστικά και νανοπλαστικά που οι ειδικοί πιστεύουν ότι θα παραμείνουν για αιώνες.
Το Σύμφωνο για τα πλαστικά στις ΗΠΑ -μια συνεργασία περισσότερων από 100 επιχειρήσεων, μη κερδοσκοπικών οργανισμών, κυβερνητικών φορέων και ακαδημαϊκών ιδρυμάτων που ξεκίνησε από την The Recycling Partnership και το World Wildlife Fund- προσδιόρισε 11 προβληματικά πλαστικά, τα οποία τα μέλη του σκοπεύουν να εξαλείψουν εθελοντικά μέχρι το 2025. Τα μέλη περιλαμβάνουν μεγάλους χρήστες πλαστικών και τα προϊόντα είναι όλα τελικά αντικείμενα ή συστατικά πλαστικών που είτε δεν ανακυκλώνονται είτε προκαλούν προβλήματα στο σύστημα ανακύκλωσης και θα μπορούσαν να εξαλειφθούν ή να αντικατασταθούν.
Ενώ ορισμένες μεγάλες εταιρείες υποστηρίζουν το σύμφωνο, η Ένωση Βιομηχανίας Πλαστικών έχει σχηματίσει αρνητική άποψη για το σύμφωνο, περιγράφοντάς το ως μια προσπάθεια «να υποδείξει στους άλλους πώς να διευθύνουν τις επιχειρήσεις τους περιορίζοντας τις επιλογές τους».
Η ένωση λέει ότι ο καλύτερος τρόπος για να αυξηθεί η ανακύκλωση είναι μέσω της εκπαίδευσης και της καινοτομίας.
Ανακυκλωμένα «μυστηριώδη» χημικά
Δυστυχώς, η ανακύκλωση δεν αποτελεί την τέλεια λύση στο πρόβλημα του πλαστικού. Τα ανακυκλωμένα πλαστικά παρουσιάζουν πρόσθετους κινδύνους επειδή κατασκευάζονται από ένα μείγμα προϊόντων και μια πιο αβέβαιη χημική σύνθεση, σύμφωνα με την Τερέσε Κάρλσον, επιστημονική σύμβουλο του Διεθνούς Δικτύου Εξάλειψης Ρύπων, μιας παγκόσμιας κοινοπραξίας ομάδων δημοσίου συμφέροντος.
«Έχουμε εξετάσει αρκετά τα ανακυκλωμένα πλαστικά. Εκεί έχετε πολλά διαφορετικά πλαστικά υλικά που δεν ξέρετε τι περιέχουν και τα συνδυάζετε σε ένα νέο πλαστικό υλικό για το οποίο έχετε ακόμη λιγότερες πληροφορίες για το τι περιέχει», δήλωσε η κα Κάρλσον στους Epoch Times. «Ως καταναλωτής, δεν μπορείς να κοιτάξεις ένα κομμάτι πλαστικό για να καταλάβεις αν είναι ασφαλές ή όχι. Απλώς δεν ξέρουμε, αλλά γνωρίζουμε ότι πολλά από τα χημικά που χρησιμοποιούνται στο πλαστικό είναι τοξικά».
Μια έρευνα της IPEN τον Απρίλιο διαπίστωσε ότι τα πλαστικά σφαιρίδια που ανακτήθηκαν από εγκαταστάσεις ανακύκλωσης σε 24 χώρες περιείχαν εκατοντάδες τοξικές χημικές ουσίες -συμπεριλαμβανομένων φυτοφαρμάκων, βιομηχανικών χημικών ουσιών, φαρμακευτικών προϊόντων, χρωστικών ουσιών και αρωμάτων.
«Για την τεχνολογία ανακύκλωσης που διαθέτουμε, απλά δεν λειτουργεί, και πολλά από αυτά καταλήγουν ούτως ή άλλως στις χωματερές», δήλωσε η κ. Σμιθ από το WWF. «Δεν θα έπρεπε να απαιτείται δακτύλιος αποκωδικοποίησης για να αποφασιστεί τι μπαίνει στον μπλε κάδο, επειδή όλα θα έπρεπε να είναι σχεδιασμένα για αυτό το σύστημα».
Μικρές αλλαγές κάνουν μεγάλη διαφορά
Ελλείψει κυβερνητικής παρέμβασης, η κ. Σμιθ δήλωσε ότι υπάρχουν μερικές εύκολες συμβουλές που μπορούν να λάβουν οι καταναλωτές για να περιορίσουν τη δική τους έκθεση στο πλαστικό:
Ψωνίστε με επαναχρησιμοποιούμενες τσάντες για ψώνια.
Μην χρησιμοποιείτε το πλαστικό στο φούρνο μικροκυμάτων ή στο πλυντήριο πιάτων, επειδή η θερμότητα μπορεί να απελευθερώσει πρόσθετα πολυμερή.
Αγοράστε μεταλλικά ή γυάλινα δοχεία για σνακ για να αντικαταστήσετε τις σφραγιζόμενες πλαστικές σακούλες.
Χρησιμοποιήστε πανί από κερί μέλισσας αντί για πλαστικό περιτύλιγμα.
Αντικαταστήστε τα φύλλα στεγνωτηρίου με μάλλινες μπάλες.
Έχετε μαζί σας ένα επαναχρησιμοποιούμενο ποτήρι για νερό και καφέ.
Εξετάστε το ενδεχόμενο επαναχρησιμοποιούμενων σακουλών σκουπιδιών.
Χρησιμοποιήστε και έχετε μαζί σας μεταλλικά καλαμάκια, ξυλάκια ανάδευσης και επαναχρησιμοποιούμενα μαχαιροπήρουνα.
Μην πετάτε σκουπίδια και μαζέψτε τα σκουπίδια που βρίσκετε σε εξωτερικούς χώρους.
Η ιατρική κοινότητα συχνά αποδίδει την αύξηση του ρυθμού εμφάνισης του αυτισμού στη βελτίωση της διάγνωσης και της γενετικής προδιάθεσης. Ωστόσο, ως παιδίατρος με ολιστική νοοτροπία και έχοντας ασχοληθεί με την υγεία των παιδιών, παρακολουθώ μια ανησυχητική μόδα που δείχνει πως ίσως παραβλέπουμε τα πιο ευρεία υποκείμενα ζητήματα.
Στην Καλιφόρνια, όπου τα ποσοστά αυτισμού είναι τα υψηλότερα στον κόσμο (1 στα 22 παιδιά), η συζήτηση φαίνεται να απομακρύνεται από την προσωπική ευθύνη που έχουμε βγάζοντας τους εαυτούς μας από την εξίσωση, και εν τέλει προκαλώντας κακό στα παιδιά, ο αριθμός των οποίων συνεχίζει να ανεβαίνει με επικίνδυνο ρυθμό.
Γιατί η ιατρική κοινότητα στην Καλιφόρνια δε ρωτάει πιο έντονα τον λόγο που ο ρυθμός εμφάνισης αυτισμού είναι σημαντικά μεγαλύτερος από τον εθνικό μέσο όρο; Γιατί δεν είμαστε ανοιχτοί σε κάθε πιθανότητα που μπορεί να προκαλεί αυτή την τρομακτική μόδα; Φοβόμαστε αυτά που θα ανακαλύψουμε; Η ραγδαία αύξηση του αυτισμού απαιτεί μια πιο βαθιά έρευνα στο “γιατί” – δεν έχει να κάνει με ανάθεση ευθύνης, αλλά με το να αποκαλύψουμε την αλήθεια και να φτάσουμε στη ρίζα του προβλήματος. Τα παιδιά μας το αξίζουν.
Η εξίσωση του περιβάλλοντος και του τρόπου ζωής
Η επικρατούσα προσοχή στη γενετική και τη «βελτιωμένη διάγνωση» επικαλύπτει τη σημαντική επίπτωση που έχει το περιβάλλον και ο τρόπος ζωής, οι οποίοι μπορεί να είναι οι παράγοντες-κλειδιά πίσω από την έκρηξη στις περιπτώσεις αυτισμού. Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών, η επικρατούσα τάση εμφάνιση αυτισμού στα παιδιά στις Η.Π.Α. έχει αυξηθεί από 1 στα 150 το 2000 σε 1 στα 36 το 2020.
Ενώ η πρόοδος στα κριτήρια διάγνωσης και επίγνωσης έχουν αναμφίβολα συμβάλει εν μέρει στον εντοπισμό, η αύξηση αυτή είναι πολύ μεγάλη για να δικαιολογηθεί από αυτούς τους παράγοντες και μόνο, υποδηλώνοντας το προφανές: ότι υπάρχουν και άλλοι παράγοντες.
Η επιστημονική έρευνα τονίζει όλο και περισσότερο τους πιθανούς ρόλους των διαφόρων περιβαλλοντικών ερεθισμάτων κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του αυτισμού, αντιπαλεύοντας την κυρίαρχη επεξήγηση της γενετικής. Η έκθεση σε βαρέα μέταλλα, όπως ο μόλυβδος, ο υδράργυρος και το κάδμιο συνδέονται με υψηλότερα ποσοστά αυτισμού.
Τα μέταλλα αυτά παρεμβαίνουν στη φυσιολογική νευρολογική ανάπτυξη, εγείροντας σοβαρές ανησυχίες για την επίπτωσή τους στην υγεία. Επιπλέον, τα φυτοφάρμακα, συγκεκριμένα τα οργανοφωσφορικά και τα οργανοχλωρίδια, όταν έρχονται σε επαφή με παιδιά μικρότερα του ενός έτους έως και τα πρώτα παιδικά χρόνια, συνδέονται με σοβαρότερες επιπτώσεις αυτισμού. Ο τρόπος ζωής παίζει επίσης κρίσιμο ρόλο. Για παράδειγμα, παιδιά με μεγαλύτερους σε ηλικία γονείς έχουν υψηλότερο κίνδυνο αυτισμού, όπως επίσης και τα παιδιά με μητέρες που πάσχουν από παχυσαρκία, διαβήτη και υπέρταση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Αιτία και ταξινόμηση
Ως ανήσυχος ιατρός και γονέας, είμαι βαθιά απογοητευμένος από την αναφορά του αυτισμού στα μέσα ενημέρωσης. Συχνά, οι κουβέντες για τα περιβαλλοντικά ερεθίσματα στον αυτισμό λασπολογούνται σε συζητήσεις σχετικές με την ικανότητα του ατόμου ή κατηγορώντας αυτούς που αναφέρουν τους αυτιστικούς ως «νοσούντες», υποδηλώνοντας πως ο αυτισμός είναι απλά μια φυσιολογική νευρολογική παραλλαγή, παρόλο που κατατάσσεται ως διαταραχή στο «Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών» (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders – DSM-5).
Εάν αρχίσουμε να κατηγοριοποιούμε τον αυτισμό ως μια «φυσιολογική παραλλαγή», οι αριθμοί θα συνεχίσουν να ανεβαίνουν. Ωστόσο, ο καθορισμός των υποκείμενων αιτιών μάς καθιστά ικανούς να εφαρμόσουμε αλλαγές για να μειώσουμε τον κίνδυνο για τα παιδιά μας. Όταν οι συζητήσεις αναλώνονται σε διαχωρισμό και διαμάχες και εστιάζονται στο εάν η αναγνώριση αυτών των κινδύνων μειώνει τα παιδιά και τους ενήλικες με αυτισμό ως άτομα, παραβλέπουν τις σοβαρές δυσκολίες που πολλά άτομα με αυτισμό υπομένουν, καθώς και αυτοί που τους φροντίζουν.
Το επιχείρημα πως η απότομη αύξηση του ρυθμού εμφάνισης του αυτισμού οφείλεται κυρίως στους γενετικούς παράγοντες έρχεται σε άμεση αντιπαράθεση με τα συμπτώματα που παρατηρούνται και με τις συμπεριφορές που συνδέονται με την πάθηση. Για παράδειγμα, σφοδρές εκδηλώσεις αυτισμού, όπως η μη λεκτική επικοινωνία, είναι ολοφάνερες και δεν θα περνούσαν απαρατήρητες ή αδιάγνωστες 50 χρόνια πριν. Σοβαρά συμπτώματα αυτισμού, συχνά αναφερόμενα ως «βαθύς αυτισμός», επηρεάζουν την ικανότητα του παιδιού να λειτουργήσει και να επικοινωνήσει.
Πολλά παιδιά με αυτισμό δεν αναπτύσσουν ομιλία ή έχουν πολύ περιορισμένη ικανότητα χρήσης λέξεων, με μελέτες να υποδεικνύουν ότι αυτό συμβαίνει περίπου στο 25% με 30% των παιδιών στο φάσμα της αυτιστικής διαταραχής (ASD). Επιπλέον, επικρατεί η νοητική αναπηρία, με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών να αναφέρουν πως το 31% των παιδιών με ASD έχουν νοητική αναπηρία, με IQ λιγότερο από 70, και άλλο ένα 23% βρίσκονται στο όριο. Οι δυσκολίες στη συμπεριφορά είναι πολύ συχνές, καθώς πάνω από το 30% των παιδιών με ASD παρουσιάζουν αυτοτραυματιστικές συμπεριφορές.
Δίαιτα παρά ομιλία
Συνομιλίες με συναδέλφους αποκάλυψαν πως όταν ενδυναμώνουν τους γονείς με στρατηγικές αλλαγής τρόπου ζωής, συχνά παρατηρούν δραματική βελτίωση στους ασθενείς τους. Σε μερικές περιπτώσεις, αυτές οι αλλαγές είναι τόσο βαθιές που τα παιδιά δεν διαγιγνώσκονται πλέον με αυτισμό.
Η Μπεθ Λάμπερτ, διευθύντρια του προγράμματος Documenting Hope, μοιράστηκε τις κατανοήσεις της από την εκτενή της εμπειρία. «Για δεκαπέντε χρόνια, καταγράφουμε περιπτώσεις παιδιών που δεν διαγιγνώσκονται πλέον με αυτισμό. Ενώ κάποια γονίδια μπορεί να καθιστούν αυτά τα παιδιά πιο ευάλωτα στην ανάπτυξη αυτισμού, η δίαιτα, ο τρόπος ζωής και οι αποφάσεις θεραπείας που έλαβαν οι οικογένειές τους τα βοηθούν να ξεπεράσουν τα γενετικά γνωρίσματα και να απαλλαχθούν από τα συμπτώματα που αποκαλούμε αυτισμό».
Παρά τα αξιοσημείωτα αποτελέσματα, η ιδέα της αναστροφής του αυτισμού σπάνια αναφέρεται. Η επικρατούσα τάση κατατάσσει κυρίως τον αυτισμό ως μια πάθηση του νευρολογικού φάσματος η οποία δεν επιδέχεται θεραπείας. Η κα Λάμπερτ σημειώνει πως «περιπτώσεις πλήρους αναστροφής αυτισμού έχουν καταγραφεί στην ιατρική βιβλιογραφία, αλλά αυτό το φαινόμενο δεν έχει εισέλθει ακόμη στις περισσότερες ιατρικές πρακτικές».
«Μόλις πρόσφατα δημοσιοποιήσαμε μία σημαντική περίπτωση ενός ζεύγους διδύμων που ανέστρεψαν τον αυτισμό τους χρησιμοποιώντας μια περιεκτική δίαιτα, τρόπο ζωής και προσωποποιημένη θεραπευτική προσέγγιση – την ίδια προσέγγιση που διδάσκει το Documenting Hope», αναφέρει η κα Λάμπερτ. «Στόχος μας είναι να διδάξουμε αυτή την προσέγγιση στους γονείς και τους ιατρούς έτσι ώστε περισσότερα παιδιά να μπορέσουν να ξεπεράσουν ακόμη και τα πιο προκλητικά συμπτώματα που συνδέονται με τον αυτισμό».
Προχωρώντας με την ελπίδα
Εστιάζοντας στους παράγοντες που μπορούν να τροποποιηθούν, μπορούμε να προσφέρουμε ελπίδα και εφαρμόσιμες στρατηγικές σε οικογένειες που αντιμετωπίζουν τον αυτισμό, δίνοντας έμφαση στην δυνατότητα για σημαντικές βελτιώσεις μέσα από στοχευμένες αλλαγές στον τρόπο ζωής.
Η μελλοντική πολιτική δημόσιας υγείας καθώς και η ενημέρωση πρέπει να εστιάσει στους παράγοντες του περιβάλλοντος και του τρόπου ζωής που συνεισφέρουν στην αύξηση του ρυθμού εμφάνισης του αυτισμού. Αυτή η αλλαγή θα δώσει την δυνατότητα σε γονείς και φροντιστές να λάβουν ενεργά μέτρα, υποστηρίζοντας την ιδέα πως ο αυτισμός, για πολλά παιδιά, επηρεάζεται από μεταβλητούς παράγοντες, δίνοντας έτσι την δύναμη πίσω στην οικογένεια. Δεν έχει να κάνει με το ντρόπιασμα ή την κατάκριση αλλά με την αναγνώριση πως ο μοντέρνος τρόπος ζωής συμβάλει, και σε μερικές περιπτώσεις προκαλεί, την διάγνωση.
Με την κατανόηση του αυτισμού ως πολυπαραγοντικού φαινομένου, με σημαντικούς παράγοντες που μπορούν να τροποποιηθούν, μπορούμε να στοχεύσουμε στη μείωση των περιπτώσεων, στην απαλοιφή των διαγνώσεων και στην αποτροπή περαιτέρω αύξησης του αυτισμού. Υπάρχουν σημαντικές δυνατότητες παρέμβασης μέσω αλλαγών στον τρόπο ζωής. Αυτή η προσέγγιση όχι μόνο ευθυγραμμίζεται με μια ολιστική θεώρηση της υγείας, αλλά επίσης ενισχύει την κατανόηση και τη διαχείριση του αυτισμού, παρέχοντας ελπίδα και εφαρμόσιμες οδούς για τις οικογένειες που πλήττονται από την πάθηση.
Βρισκόμαστε στο μέσον του χρονικού διαστήματος κατά το οποίο ο γαλαξίας μας διακρίνεται καλύτερα στο Βόρειο ημισφαίριο (από τον Απρίλιο έως και τον Σεπτέμβριο) και αστροφωτογράφοι από όλον τον κόσμο σπεύδουν να απαθανατίσουν τις πιο μαγικές εικόνες του.
Κάθε χρόνο στα τέλη Μαΐου, το blog φωτογραφίας Capture the Atlas δημοσιεύει μία συλλογή με τις 25 καλύτερες φωτογραφίες του Γαλαξία. Το 2024, η έβδομη έκδοση της συλλογής περιλαμβάνει σαγηνευτικές εικόνες τραβηγμένες σε απόμακρες τοποθεσίες σε 15 χώρες. Κάθε φωτογραφία του καταλόγου, επιλεγμένη από περισσότερες από 5.000 συνολικά συμμετοχές, έχει τη δική της ιστορία.
Για να δούμε τον Γαλαξία με την μέγιστη δυνατή διαύγεια, απαιτείται ένας σκοτεινός ουρανός με μηδενική φωτορύπανση. Κάθε ένας από τους 25 φωτογράφους – 19 διαφορετικών εθνικοτήτων – έκανε ένα ξεχωριστό ταξίδι για να πετύχει τη λήψη του, με πολλούς από αυτούς να αψηφούν χαμηλές θερμοκρασίες σε μεγάλα υψόμετρα και κάποιοι ακόμη και να κατασκηνώνουν εκεί για μέρες. Όλοι όμως έχουν ένα κοινό, ανεξάρτητα από το μέρος στο οποίο ταξίδεψαν, και αυτό είναι οι εμβριθείς, αξέχαστες εμπειρίες που είχαν παρατηρώντας την ομορφιά του Γαλαξία.
Για την επιλογή των 25 εικόνων, ο συντάκτης του Capture the Atlas Νταν Ζάφρα, αξιολογεί την ποιότητα της εικόνας, την ιστορία πίσω από αυτήν και την έμπνευση που προσφέρει. Παρακάτω, ακολουθούν οι 25 καλύτερες φωτογραφίες της χρονιάς, που απαθανάτισαν τον γαλαξίας μας σε όλη του τη δόξα, από 15 χώρες: ΗΠΑ, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Χιλή, Αργεντινή, Γαλλία, Ελβετία, Ισπανία, Ιταλία, Βουλγαρία, Σλοβενία, Αίγυπτο, Ομάν, Υεμένη και Ιορδανία.
«Η λίμνη της αστραπής» από τον Τομ Ράε
Τομ Ράε, «Η λίμνη της αστραπής». (Ευγενική παραχώρηση του Tom Rae μέσω του Capture the Atlas)
Ο Τομ Ράε «λαχταρούσε να αιχμαλωτίσει» τον Γαλαξία από τον ψηλότερο βουνό της Νέας Ζηλανδίας, το Αοράκι, στον Εθνικό Δρυμό του Όρους Κουκ, μια χειμωνιάτικη νύχτα.
Ανακαλώντας το ταξίδι μέσα από την κοιλάδα για να φτάσει στην παγωμένη λίμνη, με τον γεμάτο δισεκατομμύρια αστέρια κόκκινο ουρανό από πάνω, ο φωτογράφος είπε στο Capture the Atlas πως «η σκηνή που εξελίχθηκε μπροστά μου με έκανε να νομίζω πως προσγειώθηκα σε άλλον πλανήτη… μια ματιά στο αχανές υπερπέραν».
«Η ματαιότητα της ζωής» από τον Μιχαήλ Μινκόφ
Μιχαήλ Μινκόφ, «Η ματαιότητα της ζωής». (Ευγενική παραχώρηση του Mihail Minkov μέσω του Capture the Atlas)
Η σύνθεση της θεαματικής φωτογραφίας του Μιχαήλ Μινκόφ, η οποία τραβήχτηκε στην έρημο Γουάντι Ρουμ της Ιορδανίας, στοχεύει να τραβήξει σκόπιμα την προσοχή του θεατή σε μια μικροσκοπική ανθρώπινη φιγούρα με «τον μαγευτικό πυρήνα του Γαλαξία» να υπερισχύει στο φόντο. Η φωτογραφία σημειώνει με όμορφο τρόπο «την ασημαντότητα της ανθρωπότητας μπροστά στο πελώριο μέγεθος του σύμπαντος».
Ο φωτογράφος λέει: «Οπουδήποτε κι αν ταξιδεύω για να συλλάβω τον νυχτερινό ουρανό, γεμίζω με ένα αίσθημα ταπεινότητας και ευγνωμοσύνης για την ύπαρξη μου. Είναι λες και τα προβλήματά μου μικραίνουν και μου υπενθυμίζεται η απέραντη αγάπη που έχω για την οικογένεια μου και την ομορφιά της ίδιας της ζωής, κάνοντας όλα τα άλλα να φαίνονται ασήμαντα».
«Ένα ξεκάθαρο καλωσόρισμα» από τον Φραντσέσκο Νταλλ’ Όλμο
Φραντσέσκο Νταλλ’ Όλμο, «Ένα ξεκάθαρο καλωσόρισμα». (Ευγενική παραχώρηση του Francesco Dall’Olmo μέσω του Capture the Atlas)
Οι σπάνια ευνοϊκές συνθήκες στην Παταγονία της Αργεντινής, δώρισαν στον φωτογράφο Φραντσέσκο Νταλλ’ Όλμο αυτήν την καταπληκτική φωτογραφία του όρους Φιτζ Ρόι με την τέλεια «σχηματισμένη αψίδα του Γαλαξία» ψηλά και τη λιμνοθάλασσα Λαγκούνα ντε λος Τρες σε πρώτο πλάνο.
«Αυτή είναι η πρώτη φωτογραφία που τράβηξα στην Παταγονία», λέει. «Αν και περιμέναμε να συναντήσουμε κρύο, βροχή και αέρα, η πρώτη μας συνάντηση με αυτό το τοπίο μάς εξέπληξε: σχεδόν τρεις ημέρες με καθαρό ουρανό. Φτάνοντας στην λιμνοθάλασσα περίπου στις 7 π.μ., αμέσως τράβηξα μερικές λήψεις του ουρανού. Μετά από λίγο, τράβηξα το προσκήνιο, όπου άρχισε να αχνοφαίνεται το λυκόφως. Αυτό το καθαρό καλωσόρισμα μου χάρισε αυτήν τη σπάνια φωτογραφία.»
«Θεραπεία υπό το φως των αστεριών» από τον Καβάν Τσάυ
Καβάν Τσάυ, «Θεραπεία υπό το φως των αστεριών». (Ευγενική παραχώρηση του Kavan Chay μέσω του Capture the Atlas)
Ο Καβάν Τσάυ περνούσε κάποιες δυσκολίες όταν επισκέφθηκε μια ειδική τοποθεσία στη Νέα Ζηλανδία κατά τη διάρκεια ενός φωτογραφικού ταξιδιού. Το ανέβασμα του όρους Κουκ, ονομαζόμενο και Αοράκι, σε μια προσπάθεια να βοηθήσει την ψυχική του υγεία, ήταν πολύ δύσκολο – ειδικά με τον τεράστιο εξοπλισμό που κουβαλούσε. Παρόλα αυτά, η νύχτα που πέρασε κάτω από τα αστέρια ήταν «να σου κόβει την ανάσα» και γύρω στις 5 το πρωί κατάφερε να τραβήξει αυτήν τη μαγευτική φωτογραφία.
«Μπλε λιμνοθάλασσα κάτω από τ’ άστρα» από τον Γιούρι Μπελέτσκι
Γιούρι Μπελέτσκι, «Μπλε λιμνοθάλασσα κάτω από τ’ άστρα». (Ευγενική παραχώρηση του Yuri Beletsky μέσω του Capture the Atlas)
Ο φωτογράφος Γιούρι Μπελέτσκι έζησε μια αξέχαστη στιγμή στην έρημο Ατακάμα της Χιλής συλλαμβάνοντας το κέντρο του Γαλαξία μαζί με το Ζωδιακό φως.
«Το μπλε χρώμα ήταν τόσο αληθινό όσο και τα αστέρια στον ουρανό, προσθέτοντας μια πινελιά μαγείας στην σκηνή. Ήταν μια εντελώς απίθανη εμπειρία!» είπε, αναφέροντας πως ένιωσε βαθειά συνδεδεμένος με τον κόσμο γύρω του και με το σύμπαν πέρα από αυτόν.
«Η φωλιά των λεόντων» από τον Λορένζο Ρανιέρι
Λορέντσο Ρανιέρι, «Η φωλιά των λεόντων». (Ευγενική παραχώρηση του Lorenzo Ranieri μέσω του Capture the Atlas)
Περνώντας μια εντυπωσιακή νύχτα στο οροπέδιο της ερήμου Ατακάμα στη Χιλή – μια «πιθανώς επικίνδυνη» περιοχή καθώς έχει οριστεί ως καταφύγιο πούμα – ο Λορέντσο Ρανιέρι βρέθηκε σε μια περιοχή «γεμάτη με οστά μικρών ζώων».
Ο κος Ρανιέρι είπε πως ήταν μια εμπειρία «για γερά νεύρα», αλλά άξιζε τον κόπο αφού του πρόσφερε την ευκαιρία να φωτογραφίσει το μεγαλείο της αψίδας του Γαλαξία.
«Η καλύβα στο βράχο» από τη Ρέιτσελ Ρόμπερτς
Ρέιτσελ Ρόμπερτς, «Η καλύβα στο βράχο». (Ευγενική παραχώρηση της Rachel Roberts μέσω του Capture the Atlas)
Για να φτάσει σε «μια από τις πιο σκοτεινές περιοχές του πλανήτη» – την κοιλάδα του ποταμού Μούνγκο στις νότιες Άλπεις του Νότιου Νησιού της Νέας Ζηλανδίας – η Ρέιτσελ Ρόμπερτς χρειάστηκε να ταξιδέψει με ελικόπτερο. Αρχικά, είχε σχεδιάσει να επισκεφθεί μια άλλη τοποθεσία, αλλά όταν χάλασε ο καιρός, εμπιστεύθηκε στον πιλότο την επιλογή του καλύτερου σημείου, με αποτέλεσμα αυτήν τη φωτογραφία του Γαλαξία, «με τη μαγευτική του αψίδα» πάνω από την καλύβα στον βράχο.
«Ανθισμένος Βραχυχίτωνας» από τη Ροζίτσα Δημήτροβα
Ροζίτσα Δημήτροβα, «Ανθισμένος Βραχυχίτωνας». (Ευγενική παραχώρηση της Rositsa Dimitrova μέσω του Capture the Atlas)
Ο νυχτερινός ουρανός πάνω από τη Νήσο Σόκοτρα στην Υεμένη, κατηγοριοποιείται ως Bortle 1 – ο πιο σκοτεινός ουρανός στην κλίμακα Bortle. Στημένη σε ένα τοπίο που «μοιάζει εξωγήινο», η φωτογραφία του Γαλαξία της Ροζίτσα Δημήτροβα είναι σαγηνευτική.
«Ήμουν έγκυος στον 11ο μήνα στο δεύτερο παιδί μου όταν πήγα εκεί και, για να είμαι ειλικρινής, το να στήσω τη σκηνή και να φωτογραφίζω όλη νύχτα ήταν εξουθενωτικό – αλλά όλες οι δοκιμασίες άξιζαν. Τώρα ονειρεύομαι να πάρω τις δύο κόρες μου στην Σοκότρα μια μέρα – για μια πραγματικά αξέχαστη εμπειρία», είπε.
«Ατμοσφαιρικά πυροτεχνήματα» από τον Τζούλιεν Λούτεν
Τζούλιεν Λούτεν, «Ατμοσφαιρικά πυροτεχνήματα». (Ευγενική παραχώρηση του Julien Looten μέσω του Capture the Atlas)
Ο Τζούλιεν Λούτεν περιπλανήθηκε γύρω από ένα μεσαιωνικό κάστρο στην περιοχή της Δορδόνης στη Γαλλία, για να τραβήξει τη ‘χειμερινή’ αψίδα του Γαλαξία. Ένα φυσικό φαινόμενο γνωστό ως χημειοφωταύγεια – μια χημική αντίδραση στην ανώτερη ατμόσφαιρα που εκπέμπει ένα αχνό φως – φώτισε τον ουρανό μαζί με το επιβλητικό κάστρο, σαν να ήταν πολύχρωμα σύννεφα.
«Άνθη της Ερήμου» από τον Μαρσίν Ζαγιάκ
Μαρσίν Ζαγιάκ, «Άνθη της Ερήμου». (Ευγενική παραχώρηση του Marcin Zajac μέσω του Capture the Atlas)
Το κρατικό πάρκο Goblin Valley (η Κοιλάδα των καλικάντζαρων), που βρίσκεται σε μια απόμακρη γωνιά του οροπεδίου του Κολοράντο της Γιούτα (ΗΠΑ), είναι υπέροχα ελεύθερο από φωτορύπανση. Ο Μαρσίν Ζαγιάκ τράβηξε σε αυτή την ενδιαφέρουσα φωτογραφία μια ομάδα από χούντους (ψηλούς πέτρινους σχηματισμούς) που αποκαλούνται Οι Τρεις Αδερφές, με αγριολούλουδα να ανθίζουν στο προσκήνιο και φόντο τον μυστηριώδη Γαλαξία.
Άλλες φωτογραφίες από τον γαλαξία μας του 2024
Ματέι Μλακάρ, «Καράντρας – Η Αψίδα του Γαλαξία πάνω από την Διάβαση Βρσικ». (Ευγενική παραχώρηση του Matej Mlakar μέσω του Capture the Atlas)
Τζον Ράττερ, «Ονειρεμένη Στιγμή στο Μούνγκο». (Ευγενική παραχώρηση του John Rutter μέσω του Capture the Atlas)
Μπραντ Ράιντερ, «Λυκοειδή Όνειρα». (Ευγενική παραχώρηση του Brandt Ryder μέσω του Capture the Atlas)
Στέφανι Θι , «Η έναστρη Χώρα των Θαυμάτων των Χούντου». (Ευγενική παραχώρηση της Stephanie Thi μέσω του Capture the Atlas)
Αντρέα Κούρτσι , «Ο δρόμος προς τον Χειμερινό Παράδεισο». (Ευγενική παραχώρηση του Andrea Curzi μέσω του Capture the Atlas)
Μαξιμίλιαν Χέφλινγκ, «Τατζινάστε». (Ευγενική παραχώρηση του Maximilian Höfling μέσω του Capture the Atlas)
Μπέιλλι Φάρλεϊ , «Η κοιλάδα του Ουράνιου Τόξου». (Ευγενική παραχώρηση του Baillie Farley μέσω του Capture the Atlas)
Μπενζαμέν Μπαρακάτ, «Μητέρα Άρκευθος». (Ευγενική παραχώρηση του Benjamin Barakat μέσω του Capture the Atlas)
Κέρυ-Ανν Λέκυ Χέπμπουρν, «Ουράνια Συμφωνία πάνω από την Ορεινή Λιμνοθάλασσα της Ερήμου». (Ευγενική παραχώρηση της Kerry-ann Lecky Hepburn μέσω του Capture the Atlas)
Κάρι Λετελιέ, «Πολύχρωμο Πάνω και Κάτω». (Ευγενική παραχώρηση της Cari Letelier μέσω του Capture the Atlas)
Τερβέλ Κούτσεφ, «Το Βασίλειο του Περούν». (Ευγενική παραχώρηση του Tervel Kutsev μέσω του Capture the Atlas)
Τζέρρυ Τζανγκ, «Ο Γαλαξίας σε λίμνη δόξας το πρωί». (Ευγενική παραχώρηση του Jerry Zhang μέσω του Capture the Atlas)
Χιούγκο Βάλλε, «Το μονοπάτι της άμμου». (Ευγενική παραχώρηση του Hugo Valle μέσω του Capture the Atlas)
Μάρκ Ράσσελ, «Γαλαξίας Τόμπολο». (Ευγενική παραχώρηση του Marc Rassel μέσω του Capture the Atlas)
Αλεξάντερ Φορστ, «Σαοσέο». (Ευγενική παραχώρηση του Alexander Forst μέσω του Capture the Atlas)
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανακοίνωσε την Παρασκευή 14 Ιουνίου κυρώσεις κατά ισραηλινής ομάδας εξτρεμιστών που εμποδίζει τις αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λωρίδα της Γάζας:
«Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ορίζει σήμερα την Τζαβ 9 [υποκείμενη σε κυρώσεις], ως μια βίαιη εξτρεμιστική ισραηλινή ομάδα που εμποδίζει, παρενοχλεί και καταστρέφει αυτοκινητοπομπές που μεταφέρουν σωτήρια ανθρωπιστική βοήθεια σε Παλαιστίνιους πολίτες στη Γάζα», ανακοίνωσε το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών σε ανακοίνωση Τύπου την Παρασκευή.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανέφερε ότι οι υποστηρικτές της Τζαβ 9 παρεμποδίζουν, εδώ και μήνες, τις παραδόσεις ανθρωπιστικής βοήθειας, κλείνοντας δρόμους, επιτιθέμενοι σε φορτηγά διανομής και πετώντας έξω τις προμήθειες βοήθειας που αυτά μεταφέρουν. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ σημείωσε ένα συγκεκριμένο περιστατικό στις 13 Μαΐου, κατά το οποίο μέλη της Τζαβ 9 φέρονται να λεηλάτησαν και να έβαλαν φωτιά σε δύο φορτηγά κοντά στη Χεβρώνα, που ήταν καθ’ οδόν προς τη Λωρίδα της Γάζας με ανθρωπιστική βοήθεια.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δήλωσε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα επιβάλει κυρώσεις στην Τζαβ 9 βάσει των αρχών που προβλέπονται σε εκτελεστικό διάταγμα του Φεβρουαρίου, το οποίο στοχεύει σε ομάδες και άτομα που θεωρείται ότι αποτελούν απειλή για την ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα της Δυτικής Όχθης και της Γάζας, του Ισραήλ και της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής. Το εκτελεστικό διάταγμα εξουσιοδοτεί την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να παγώσει περιουσιακά στοιχεία στις ΗΠΑ που ανήκουν σε ομάδες και άτομα στα οποία έχουν επιβληθεί κυρώσεις και εμποδίζει άτομα στις Ηνωμένες Πολιτείες να συνεισφέρουν κεφάλαια και πόρους σε αυτές τις ομάδες και τα άτομα στα οποία έχουν επιβληθεί κυρώσεις. Το εκτελεστικό διάταγμα κλείνει επίσης τις νόμιμες οδούς εισόδου στις Ηνωμένες Πολιτείες για τα μέλη των ομάδων που έχουν υποστεί κυρώσεις.
Εκτός από την ανακοίνωση των κυρώσεων, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δήλωσε ότι αναμένει επίσης από την κυβέρνηση του Ισραήλ να ενεργήσει έτσι ώστε να αποτραπεί η διακοπή της ροής ανθρωπιστικής βοήθειας προς τη Λωρίδα της Γάζας από οποιαδήποτε ομάδα.
«Δεν θα ανεχθούμε πράξεις δολιοφθοράς και βίας που στοχεύουν αυτή την ουσιαστική ανθρωπιστική βοήθεια», δήλωσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. «Θα συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε όλα τα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας ώστε να αποδοθούν ευθύνες σε όσους επιχειρούν ή αναλαμβάνουν τέτοιες αποτρόπαιες πράξεις και αναμένουμε και παροτρύνουμε τις ισραηλινές αρχές να πράξουν το ίδιο.»
Γάζα, Τζαβ 9 και Χαμάς
Πολλοί ισραηλινοί ‘ακτιβιστές’ έχουν λάβει μέτρα για να εμποδίσουν τις παραδόσεις ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λωρίδα της Γάζας, καθώς οι ισραηλινές δυνάμεις συνεχίζουν τη στρατιωτική τους εκστρατεία εκεί για να εξαλείψουν τη Χαμάς – μια ομάδα που έχει χαρακτηριστεί ως τρομοκρατική από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ – και να απελευθερώσουν αιχμαλώτους που συνελήφθησαν από τη Χαμάς κατά τη διάρκεια της συντονισμένης επίθεσης που εξαπέλυσε σε όλο το νότιο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου.
Η Τζαβ 9, που μεταφράζεται περίπου ως «Διαταγή 9», είναι μία από τις κύριες ισραηλινές οργανώσεις που συμμετέχουν στις προσπάθειες διακοπής των ανθρωπιστικών παραδόσεων στη Λωρίδα της Γάζας. Στο προφίλ της ομάδας στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης X αναφέρεται: «Καμία βοήθεια δεν περνάει – μέχρι να επιστρέψει ο τελευταίος από τους απαχθέντες!».
Η ομάδα υποστηρίζει ότι η ανθρωπιστική βοήθεια που παραδίδεται στη Λωρίδα της Γάζας δεν πηγαίνει στην πραγματικότητα στους αμάχους της εμπόλεμης περιοχής, αλλά παραλαμβάνεται από τη Χαμάς.
Ενώ υπάρχουν πολλοί ισχυρισμοί ότι η Χαμάς εκτρέπει τις ανθρωπιστικές παραδόσεις προς όφελός της, είναι δύσκολο να εκτιμηθεί ανεξάρτητα πόσο διαδεδομένο μπορεί να είναι αυτό, εν μέσω των συνεχιζόμενων μαχών στη Λωρίδα της Γάζας.
Ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Λευκού Οίκου Τζέικ Σάλλιβαν καταδίκασε την επίθεση της 13ης Μαΐου σε αυτοκινητοπομπή βοήθειας στη Χεβρώνα μετά από λίγες μόνο ώρες από το περιστατικό, χαρακτηρίζοντάς την «εντελώς απαράδεκτη», και ανέφερε ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν αναζητά λύσεις για την αντιμετώπιση των αναταραχών.
Αν και η κυβέρνηση Μπάιντεν εξακολουθεί γενικά να υποστηρίζει την ισραηλινή κυβέρνηση στη στρατιωτική εκστρατεία της στη Λωρίδα της Γάζας, ωστόσο πιέζει όλο και περισσότερο για κατάπαυση του πυρός και παροτρύνει την ισραηλινή κυβέρνηση να επιτρέψει μεγαλύτερη ροή ανθρωπιστικής βοήθειας προς τη Λωρίδα της Γάζας.
Ο Γιαΐρ Λαπίντ, ο διορισμένος ηγέτης της αντιπολίτευσης στο νομοθετικό σώμα του Ισραήλ, την Κνέσετ, καταδίκασε επίσης τις ενέργειες της Τζαβ 9 σε δήλωσή του στις 15 Μαΐου, υποστηρίζοντας ότι η συμπεριφορά της ομάδας υπονομεύει την ισραηλινή ασφάλεια και στην πραγματικότητα εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Χαμάς.
Άλλες αμερικανικές κυρώσεις κατά Ισραηλινών
Η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει επιβάλει κυρώσεις σε αρκετούς Ισραηλινούς τους τελευταίους μήνες, κυρίως σε εποίκους της Δυτικής Όχθης που ενεπλάκησαν σε βίαια περιστατικά στην περιοχή, η οποία έχει αμφισβητούμενο πολιτικό καθεστώς και κοινή εποπτεία από την ισραηλινή κυβέρνηση και την παλαιστινιακή αρχή.
Αμέσως μετά την ανακοίνωση του εκτελεστικού διατάγματος του προέδρου Μπάιντεν τον Φεβρουάριο, με το οποίο εγκρίθηκαν νέες κυρώσεις κατά Ισραηλινών, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ κατονόμασε τους πρώτους τέσσερεις Ισραηλινούς υπηκόους που θα υποβάλλονταν σε κυρώσεις βάσει του νέου αυτού εκτελεστικού διατάγματος: Ντέιβιντ Χάι Χάσνταϊ, Αϊνάν Ταντζίλ, Σαλόμ Ζίκερμαν και Γινόν Λέβι.
Τον Απρίλιο, το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ ανακοίνωσε πρόσθετες κυρώσεις με στόχο το Mount Hebron Fund και το Shlom Asiraich – δύο οργανώσεις συγκέντρωσης χρημάτων που, σύμφωνα με το υπουργείο, συνδέονται με τον κο Λεβί και τον κο Χάσνταϊ.
Η κοιλάδα του ποταμού Χούνζα (στα σύνορα Ινδίας και Πακιστάν) ονομάζεται «όαση της νεότητας». Το προσδόκιμο ζωής των κατοίκων αυτής της κοιλάδας είναι 110-120 χρόνια, αλλά οι Χουνζακούτ μπορεί να ξεπεράσουν τα 160 χρόνια – τα 120 χρόνια είναι μόνο το μέσο προσδόκιμο ζωής τους. Σχεδόν ποτέ δεν αρρωσταίνουν και φαίνονται πολύ νεότεροι. Αποτελούν ζωντανό παράδειγμα ενός τρόπου ζωής που προσεγγίζει το ιδανικό, χάρις στον οποίο οι άνθρωποι νιώθουν υγιείς, χαρούμενοι και δε γερνούν, όπως σε άλλες χώρες, μέχρι την ηλικία των 40-50 ετών.
Οι Χούνζα κάνουν μπάνιο σε παγωμένο νερό, ακόμα και στους 15 βαθμούς κάτω από το μηδέν, παίζουν παιχνίδια στην ύπαιθρο μέχρι τα εκατό τους χρόνια, οι 40χρονες γυναίκες τους μοιάζουν με κορίτσια, στα 60 διατηρούν μια λεπτή και χαριτωμένη σιλουέτα και στα 65 εξακολουθούν να γεννούν παιδιά. Το καλοκαίρι τρώνε ωμά φρούτα και λαχανικά, ενώ το χειμώνα λιασμένα βερίκοκα, φύτρα δημητριακών και πρόβειο τυρί.
Ένα ενδιαφέρον σημείο στη ζωή των Χούνζα είναι η λεγόμενη ‘πεινασμένη άνοιξη’. Είναι η περίοδος πριν την ωρίμανση των καρπών, η οποία διαρκεί από δύο έως τέσσερεις μήνες. Τους μήνες αυτούς δεν τρώνε σχεδόν τίποτα και πίνουν μόνο ένα ρόφημα από αποξηραμένα βερίκοκα μια φορά την ημέρα. Αυτή η δίαιτα έχει ανυψωθεί σε λατρεία και τηρείται αυστηρά.
Ο Σκωτσέζος γιατρός ΜακΚάρισον έζησε μαζί με τους Χουνζακούτ στην κοιλάδα Χούνζα για 14 χρόνια και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η διατροφή είναι ο κύριος παράγοντας μακροζωίας αυτού του λαού. Εάν ένα άτομο τρέφεται λανθασμένα, το ορεινό κλίμα δεν θα τον σώσει από τις ασθένειες.
Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι γείτονες των Χούνζα, που ζουν στις ίδιες κλιματολογικές συνθήκες, υποφέρουν από μια μεγάλη ποικιλία ασθενειών και έχουν μόνο τη μισή διάρκεια ζωής.
Η βάση της δίαιτας των Χούνζα είναι τα δημητριακά ολικής αλέσεως και τα φρούτα, κυρίως τα βερίκοκα. Όλον τον χειμώνα και την άνοιξη δεν προσθέτουν τίποτα σε αυτό, αφού δεν υπάρχει και τίποτα να προστεθεί. Λίγες χούφτες κόκκοι σιταριού και βερίκοκα αποτελούν την καθημερινή τροφή τους. Και παρά την πενιχρή διατροφή, μπορούν να διανύσουν 100 χιλιόμετρα στο βουνό χωρίς ξεκούραση!
Τον υπόλοιπο χρόνο, τρώνε κι άλλα φρούτα και ωμά λαχανικά. Καταναλώνουν δημητριακά ολικής αλέσεως (σιτάρι, σίκαλη, βρώμη, κριθάρι, καλαμπόκι, φαγόπυρο, ρύζι, κεχρί, αρακάς, φακές) και ξηρούς καρπούς.
Οι γυναίκες των Χούνζα αλέθουν τους κόκκους σιταριού σε αλεύρι με πέτρες και τους ρίχνουν νερό χωρίς μαγιά. Από τη ζύμη που προκύπτει ετοιμάζουν επίπεδα κέικ σαν τις τηγανίτες μας, τα οποία στεγνώνουν στους τοίχους των σπιτιών τους. Τρώνε επίσης τους κόκκους που κρύβονται μέσα στους σπόρους των βερίκοκων.
Ο ΜακΚάρισον, επιστρέφοντας στην Αγγλία, πραγματοποίησε ενδιαφέροντα πειράματα σε μεγάλο αριθμό ζώων. Ορισμένα τα τάισε με το συνηθισμένο φαγητό μιας οικογένειας εργατικής τάξης του Λονδίνου (λευκό ψωμί, ρέγγα, ραφιναρισμένη ζάχαρη, κονσέρβες και βραστά λαχανικά). Ως αποτέλεσμα, μια μεγάλη ποικιλία «ανθρώπινων ασθενειών» άρχισε να εμφανίζεται σε αυτήν την ομάδα. Άλλα ζώα ακολούθησαν τη δίαιτα των Χούνζα και παρέμειναν απολύτως υγιή καθ’ όλη τη διάρκεια του πειράματος.
Είναι περίεργο ότι οι Χούνζα, σε αντίθεση με τους γειτονικούς λαούς, μοιάζουν πολύ στην εμφάνιση με τους Ευρωπαίους. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, οι ιδρυτές των πρώτων κοινοτήτων Χούνζα ήταν έμποροι και πολεμιστές από τον στρατό του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν εδώ κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του στις ορεινές κοιλάδες του ποταμού Ινδού.
Στο βιβλίο «Χούνζα – ένας λαός που δεν γνωρίζει ασθένεια», ο Ρ. Μπίρχερ τονίζει τα ακόλουθα πολύ σημαντικά πλεονεκτήματα του μοντέλου διατροφής αυτού του λαού:
Είναι χορτοφαγικό.
Περιέχει μεγάλη ποσότητα ωμών τροφίμων.
Τα λαχανικά και τα φρούτα κυριαρχούν στην καθημερινή διατροφή.
Τα προϊόντα είναι φυσικά, χωρίς χημικά και παρασκευάζονται έτσι ώστε να διατηρούν όλες τις πολύτιμες θρεπτικές ουσίες τους.
Γίνεται πολύ μετρημένη πρόσληψη αλατιού. Τα προϊόντα που καταναλώνονται καλλιεργούνται στα δικά τους χωράφια.
Περιλαμβάνει τακτικές περιόδους νηστείας.
Καταναλώνουν σπόρους και λάδι βερίκοκου
Οι βερικοκιές είναι μια από τις σημαντικότερες αυτόχθονες καλλιέργειες στην κοιλάδα. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι πυρήνες του βερίκοκου συμβάλλουν στην καταπολέμηση του καρκίνου και άλλων πηγών φλεγμονής στο σώμα, χάρη σε μια ένωση που ονομάζεται αμυγδαλίνη.
Σχεδόν κάθε παραδοσιακό πιάτο Χούνζα περιλαμβάνει λάδι βερίκοκου. Παλαιότερα, η εξαγωγή του λαδιού γινόταν στο χέρι, αλλά τώρα οι ντόπιοι χρησιμοποιούν μηχανήματα για να το εξάγουν από τους κόκκους που συλλέγουν.
Πίνουν παγωμένο νερό
Η κοιλάδα Χούνζα περιβάλλεται από δεκάδες παγετώνες, καθένας από τους οποίους λιώνει κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Το νερό Χούνζα, ένα γυαλιστερό, σκούρο γκρι υγρό, έχει τραβήξει εδώ και καιρό την προσοχή των επιστημόνων.
Σε αντίθεση με άλλες πηγές νερού, το νερό αυτών των παγετώνων φιλτράρεται φυσικά από στρώματα πάγου και πετρωμάτων και περιέχει ευεργετικά μέταλλα. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι το νερό περιέχει μεταλλικά στοιχεία χαλαζία (πυρίτιο) σε κολλοειδή μορφή, τα οποία θεωρούνται ισχυρά αντιοξειδωτικά.
Η απορροή διαρκεί συνήθως από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο κάθε έτους, περίοδος κατά την οποία σερβίρεται νερό σε εστιατόρια και σπίτια. Οι κάτοικοι της περιοχής το θεωρούν καθαρό και το προτιμούν από το φιλτραρισμένο νερό.
Η σωματική άσκηση το απόγευμα παρέχει τα περισσότερα οφέλη για τους υπέρβαρους ή παχύσαρκους ενήλικες που κάνουν καθιστική ζωή, σύμφωνα με νέα έρευνα που εκδόθηκε στο περιοδικό Obesity (Παχυσαρκία).
Σωματική άσκηση μέτριου ή έντονου βαθμού το απόγευμα συνδέεται άμεσα με μεγαλύτερη μείωση σακχάρου στο αίμα. Τα αποτελέσματα ήταν πιο σημαντικά σε αυτούς με μεταβολικές παθήσεις οι οποίοι δυσκολεύονται να ρυθμίσουν τα επίπεδα σακχάρου τους.
«Τα αποτελέσματά μας τονίζουν την σημασία της ακρίβειας στην συνταγογράφηση των ασκήσεων», είπε σε δελτίο ειδήσεων ο Τζόναθαν Ρουίζ, καθηγητής φυσικής αγωγής και υγείας στο Πανεπιστήμιο της Γρανάδα στην Ισπανία και ένας εκ των δύο συγγραφέων της έρευνας. «Στην κλινική εξάσκηση, το πιστοποιημένο αθλητικό και ιατρικό προσωπικό πρέπει να λάβει υπόψιν την βέλτιστη ώρα της ημέρας για να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα της άσκησης και των προγραμμάτων σωματικής δραστηριότητας που ορίζουν».
Ο χρόνος των ασκήσεων
Έρευνες έχουν καθιερώσει πως η άσκηση βοηθάει το σώμα να ρυθμίσει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, ειδικά σε άτομα που παλεύουν με το βάρος ή με μεταβολικές ασθένειες.
Ο κος Ρουίζ και η ομάδα του ανακάλυψαν ότι οι άντρες και οι γυναίκες που ολοκλήρωσαν πάνω από το 50% των ασκήσεων τους το απόγευμα είχαν χαμηλότερα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα την ημέρα, την νύχτα και γενικά.
Για να προσδιορίσουν την επίδραση του χρόνου στα οφέλη της άσκησης, οι ερευνητές συγκέντρωσαν 186 άτομα για την μελέτη. Οι μισοί ήταν γυναίκες, με τον μέσο όρο των συμμετεχόντων να είναι περίπου 46 ετών. Όλοι τους ήταν παχύσαρκοι ή υπέρβαροι, με μέσω όρο δείκτη μάζας σώματος (body mass index – BMI) τα 32.9kg ανά τετραγωνικό μέτρο. Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (Centers for Disease Control and Prevention – CDC) των Η.Π.Α., τα άτομα με BMI μεταξύ 25 και 29.9 θεωρούνται υπέρβαρα, ενώ τα άτομα με BMI μεγαλύτερο από 30 παχύσαρκα.
Παρόλο που η ερευνητική ομάδα δεν επέβαλε κάποια συγκεκριμένη ομάδα ασκήσεων στους συμμετέχοντες, μέτρησαν τις σωματικές δραστηριότητες των συμμετεχόντων, ταξινομώντας τες ανάλογα με την ώρα της ημέρας.
Όλες οι εξετάσεις βοήθησαν στην μείωση των επιπέδων γλυκόζης των συμμετεχόντων. Η ομάδα μείωσε το ημερήσιο μέσο όρο γλυκόζης κατά 1mg ανά δεκατόλιτρο τις ημέρες με μέτρια δραστηριότητα και έως και 1.5mg ανά δεκατόλιτρο τις ημέρες με έντονη δραστηριότητα. Ωστόσο, οι ερευνητές βρήκαν πως ο μέσος όρος των επιπέδων γλυκόζης ήταν χαμηλότερος όταν οι περισσότερες δραστηριότητες, μέτριες ή έντονες, έγιναν το απόγευμα, φτάνοντας σε μείωση 2.16mg/dL.
«Αυτή η συσχέτιση ήταν πιο έντονη σε συμμετέχοντες με εξασθενημένη ρύθμιση γλυκόζης. Οι συσχετισμοί ήταν παρόμοιοι σε άντρες και γυναίκες», αναφέρουν οι συγγραφείς.
Οι συγγραφείς λένε πως παραμένει ακαθόριστος ο λόγος που διαφέρουν οι μειώσεις στα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα ανάλογα με την ώρα της ημέρας που διεξάγεται η σωματική άσκηση αλλά υποδηλώνουν πως ίσως ευθύνεται ο κιρκαδιανός ρυθμός του σώματος.
Οι σκελετικοί μύες, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την σωματική κίνηση και βοηθούν στην μείωση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα με το να καίνε ζάχαρη, μειώνουν την ικανότητά τους να διασπούν την ζάχαρη το απόγευμα. Η ινσουλίνη είναι ένα σήμα που στέλνει το σώμα στους μυς για να απορροφήσουν και να διασπάσουν την ζάχαρη, όμως οι σκελετικοί μυς γίνονται λιγότερο ευαίσθητοι στην ινσουλίνη εκείνη την χρονική περίοδο της ημέρας.
«Στοιχεία έχουν αποκαλύψει την ύπαρξη ενός ημερήσιου ρυθμού στην αντίσταση στην γλυκόζη και την ευαισθησία στην ινσουλίνη επειδή αυτές οι λειτουργίες κατά κάποιο τρόπο φθίνουν το απόγευμα σε σχέση με τις πρωινές ώρες», σημειώνουν οι συγγραφείς, προσθέτοντας πως οι άνθρωποι με διαβήτη τύπου 2 μπορεί να κινδυνεύουν να αυξήσουν απότομα τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα αν ασκούνται το πρωί.
«Καθώς ο τομέας κινείται προς την προσωποποιημένη χορήγηση ασκήσεων για τις διάφορες χρόνιες παθήσεις, η μελέτη αυτή παρέχει επιπρόσθετες πληροφορίες πέρα από το να λέει απλά στους ασθενείς να “κινούνται περισσότερο”, αντιθέτως τους παροτρύνει να κινούνται όσο πιο συχνά μπορούν και να δώσουν προτεραιότητα στην απογευματινή ή βραδινή άσκηση όποτε είναι δυνατόν για καλύτερη ρύθμιση της γλυκόζης», αναφέρει σε δήλωση τύπου η Ρενεέ Ρότζερς, ανώτερη επιστήμονας στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Κάνσας η οποία δεν έλαβε μέρος στην μελέτη.
Κουνηθείτε για να αποτρέψετε την παχυσαρκία και τον διαβήτη
Το CDC προτείνει σε όλους τους ενήλικες Αμερικάνους να ασκούνται μέτρια ή εντόνως για τουλάχιστον 150 λεπτά την εβδομάδα, με δύο μέρες ασκήσεων ενδυνάμωσης των μυών. Ωστόσο, δεν αναφέρεται η καλύτερη ώρα της ημέρας για άσκηση.
Το υπερβολικό βάρος μπορεί να οδηγήσει σε παχυσαρκία που είναι ένας σημαντικός παράγοντας για διαβήτη. 30% με 53% των νέων περιπτώσεων διαβήτη τύπου 2 συνδέονται με την παχυσαρκία, η οποία αυξάνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών νοσημάτων και εγκεφαλικού. Παρόλα αυτά, ο διαβήτης τύπου 2 μπορεί να προληφθεί με αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως την απώλεια βάρους, την άσκηση και την υγιεινή διατροφή.
Σύμφωνα με το Εθνικό Πρόγραμμα Πρόληψης Διαβήτη, αλλαγές στην συμπεριφορά μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους με προδιαβήτη να χάσουν 5% έως 7% του σωματικού τους βάρους, μειώνοντας τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 κατά 58%.
Όταν σκέφτομαι τον όρο Τεχνητή Νοημοσύνη ή A.I., θυμάμαι τα λόγια του Αμερικανού γκουρού επιχειρηματία Μαρκ Κούμπαν, «Θέλεις 20 χρόνια για μια ολονύχτια επιτυχία να συμβεί».
Για την περίπτωση του Α.Ι. είναι περίπου 3 χρόνια εκτός.
Έχουν περάσει 74 χρόνια από τότε που ο Άλαν Τούρινγκ έγραψε το «Υπολογιστικές Μηχανές και Νοημοσύνη» και 68 χρόνια από τότε που επινοήθηκε ο όρος, αλλά τώρα όλοι μιλάνε για το Α.Ι. … ακόμη και οι δημοσιογράφοι.
Γιατί;
Λόγω φόβου. Στον αφηρημένο τομέα, οι επιστημονικές καινοτομίες πάντα απασχολούσαν τον άνθρωπο. Πρακτικά, κανείς δεν ξέρει ποιος μπορεί να χάσει την δουλειά του εξαιτίας του.
Η πραγματεία της Μαίρη Σέλλεϋ «Φρανκενστάιν ή ο Σύγχρονος Προμηθέας» έχει περάσει στη μαζική κουλτούρα ως ένα προειδοποιητικό παραμύθι ενάντια στην τεχνο-αισιοδοξία, και αναφέρεται σε ζητήματα με πιο αρχαίες ρίζες.
Ο Προμηθέας τιμωρήθηκε από τους Έλληνες Θεούς επειδή παρείχε στον άνθρωπο την πιο πρώιμη μορφή τεχνολογίας – την φωτιά.
Η ανθρωπότητα τιμωρήθηκε από τους ίδιους θεούς οι οποίοι έστειλαν την Πανδώρα στην γη όπου κατά λάθος απελευθέρωσε όλες τις δυστυχίες του κόσμου από το κουτί της.
Η Πανδώρα αντανακλάται στον HAL, το ρομπότ που αναλαμβάνει με φονικό τρόπο τον έλεγχο στο έργο 2001: η Οδύσσεια του Διαστήματος (2001: A Space Odyssey). Ή το Σκάινετ (Skynet), το ρομποτικό δίκτυο με τάσεις γενοκτονίας στις ταινίες του Εξολοθρευτή (Terminator).
Ένα σημαντικό κομμάτι ανθρώπων έχει εξαρχής αναπτύξει τεχνοφοβία, ανησυχούν πως η τεχνητή νοημοσύνη ενδεχομένως να αποκτήσει και τεχνητή συνείδηση, ή πως κάποια ομάδα θα μπορούσε να την ανατρέψει για να δημιουργήσει μια παγκόσμια απειλή.
Από την άλλη, γιατί το Α.Ι. να απειλήσει την δουλειά μου;
Το Α.Ι. έχει βελτιώσει την παραγωγικότητα με το να αναλάβει εργασίες που προς το παρόν έκαναν άνθρωποι. Οι περισσότερες τεχνολογικές πρόοδοι το έχουν επιτύχει αυτό παρόλο που κάποιος μπορεί να μην το βλέπει ακόμα.
Ο ηλεκτρικός αργαλειός κατέστρεψε τις δουλειές χιλιάδων υφαντουργών, και το είχαν προβλέψει. Κατά μια παρόμοια έννοια, ο υπολογιστής και τώρα τα λάπτοπ, κατέστρεψαν αρχικά χιλιάδες γραμματείς και ύστερα κληρικούς, ακόμα και τους επαγγελματίες.
Ήταν τόσο κακό αυτό;
Μπορεί να μην έχουμε τις ίδιες δουλειές με 100 χρόνια πριν, αλλά σε πολλές περιπτώσεις έχουμε διαφορετικές.
Τι είναι το Α.Ι.;
Ίσως ο καλύτερος τρόπος να το περιγράψουμε είναι μια αυτόματη εξόρυξη δεδομένων. Επομένως, αντί για έναν άνθρωπο να ψάχνει για σχέδια σε μια ομάδα δεδομένων, το κάνει ένα πρόγραμμα υπολογιστή.
Ο πρόσφατος ενθουσιασμός προκλήθηκε κυρίως από τα Μεγάλα Γλωσσικά Μοντέλα (Large Language Models – LLMs), όπως το ChatGPT του OpenAI, μια έκδοση η οποία έχει ενσωματωθεί στην μηχανή αναζήτησης της Microsoft το Bing, ώστε να μπορεί κανείς να το χρησιμοποιήσει για να ψάξει στο ίντερνετ.
Τα LLMs προσθέτουν ένα ομιλητικό, σχεδόν ανθρώπινο, περιβάλλον εργασίας στα συστήματα ώστε να μπορεί κανείς να τα ρωτάει χρησιμοποιώντας συνηθισμένες λέξεις και προτάσεις και αυτά απαντάνε. Μπορείς ακόμη και να συζητήσεις μαζί τους.
Υπάρχει μια έννοια που ονομάζεται το Τεστ του Τούρινγκ (Turing Test).
Ο Τούρινγκ υπέθεσε πως μια μηχανή θα ήταν πράγματι έξυπνη εάν θα μπορούσες να έχεις μια συνομιλία μαζί της χωρίς να καταλάβεις πως είναι ένας υπολογιστής.
Μιλούσα με το ChatGPT για κάποια κομμάτια αυτού του άρθρου και είναι σαν να μιλάς με ένα πολύ επιτηδευμένο C3PO, το ανδροϊδές από τη τριλογία του Πολέμου των Άστρων (Star Wars).
Οπότε κατά κάποιο τρόπο περνάει το Τεστ Τούρινγκ, αλλά ταυτόχρονα αποδεικνύει πως το τεστ δεν είναι επαρκές.
Οι απαντήσει που παίρνω είναι ΟΚ, και ίσως σου δώσουν ένα 4 ή ακόμη και 5 (με άριστα το 7) σε ένα διαγώνισμα πανεπιστημίου πρώτου ή δεύτερου έτους, άλλα το τρίτο έτος ο λέκτορας θα είναι πιο σκληρός στην βαθμολογία.
Το ερώτημα που εγείρεται για μένα δεν είναι αν το Α.Ι. είναι νοήμον. Αν δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το Α.Ι. από έναν μέτριο μαθητή τότε πιθανόν ο μέσος μαθητής να μην είναι νοήμον, ακόμη και αν αποκτήσουν τα διαπιστευτήρια να διοικήσουν μια μεγάλη εταιρία ή γραφειοκρατικό κέντρο.
Τα ειδησεογραφικά πρακτορεία συμπορεύονται με το Α.Ι.
Στον αντίποδα, οι ειδησεογραφικοί οργανισμοί θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το Α.Ι. για να γράψουν ειδήσεις και να απολύσουν εκατοντάδες δημοσιογράφους.
Ακόμα χειρότερα, ίσως ήδη χρησιμοποιούν το Α.Ι. για να γράψουν υλικό για ιστοσελίδες, επομένως ίσως να υπάρχει έλλειψη για εναλλακτικές δουλειές που απαιτούν συντακτικές ικανότητες.
Σίγουρα υπάρχει κάτι σε αυτό το φόβο. Από το 1984 παρατηρήθηκε μια μείωση της τάξεως 43% κατά κεφαλήν στα άτομα που εμπλέκονται με τις Πληροφορίες, τα Μέσα Ενημέρωσης και τις Τηλεπικοινωνίες. Αυτό υπονομεύει την πτώση.
Στην ουσία υπήρξε μια αύξηση μεταξύ του 1984 και του 2007, όπου είχαμε και το μέγιστο της απασχόλησης, ένα 19% κατά κεφαλήν.
Από τότε, τα τελευταία 17 χρόνια έχει παρατηρηθεί πτώση 71%. Σε απόλυτους αριθμούς δεν είναι τόσο άσχημα με τους αριθμούς να είναι στα ίδια επίπεδα με το 1995, ταυτόχρονα όμως το εργατικό δυναμικό έχει αυξηθεί κατά 78%.
Ίσως τα πράγματα να χειροτερεύσουν. Ο φόβος είναι λογικός, καθώς η εταιρία News Corporation της Αυστραλίας ετοιμάζει περικοπές σε 600 θέσεις.
Με τα ζοφερά οικονομικά στον τρόπο που παράγουμε ειδήσεις σήμερα, οι οικονομίες θα πρέπει κάπου να ανακαλυφθούν ξανά αλλιώς τα ήδη υπάρχοντα ιδρύματα θα καταρρεύσουν.
Υπάρχει και η αισιόδοξη πλευρά.
Σε πρόσφατα νέα η Vox και η εταιρία The Atlantic έχουν υπογράψει συμφωνία με την OpenAI όπως επίσης και η News Corp. Αυτές οι συμφωνίες είναι πολλά υποσχόμενες επειδή η OpenAI θα τους πληρώνει για να έχει πρόσβαση στις ιστοσελίδες και τα αρχεία τους.
Έγραψα πρόσφατα πως το θεωρώ παράλογο από τα ειδησεογραφικά πρακτορεία να περιμένουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και οι μηχανές αναζήτησης, όπως το Facebook, το Twitter και η Google, να τους πληρώνει για να δείχνει τα λινκ για τα άρθρα τους στις σελίδες τους, όταν οι οργανισμοί ενημέρωσης λαμβάνουν το μεγαλύτερο ποσοστό κίνησης από τις ίδιες σελίδες οι οποίες ουσιαστικά τους διαφημίζουν.
Αυτός είναι ο σκοπός των μηχανών αναζήτησης και σε μικρότερη κλίμακα των μέσω κοινωνικής δικτύωσης, και είναι ο λόγος που τα μέσα ενημέρωσης φροντίζουν οι σελίδες τους να είναι φιλικές προς την αναζήτηση και ανακάλυψη τους και προβάλλονται σε αυτές τις σελίδες.
Οι μηχανές αναζήτησης είναι στην ουσία ένα πρωτόγονο Α.Ι.
Συμμαζεύουν υλικό από το διαδίκτυο το οποίο στην συνέχεια το οργανώνουν για τους χρήστες, συχνά, ανάλογα με την μηχανή αναζήτησης, με προσωποποιημένα αποτελέσματα με βάση τις προηγούμενες αναζητήσεις του χρήστη.
Τα LLMs κάνουν το ίδιο, αλλά πιο εκλεπτυσμένα. Παρουσιάζουν το περιεχόμενο ως δικό τους, το οποίο δημιουργεί το νομικό ζήτημα της πνευματικής ιδιοκτησίας. Κάτι πρέπει να πληρωθεί.
Επιπλέον, οι περισσότεροι ιστότοποι μέσων ενημέρωσης περιορίζουν την ελεύθερη πρόσβαση σε ένα μικρό κομμάτι της σελίδας τους. Τα LLMs προσθέτουν μεγαλύτερη αξία σε αυτά που προσφέρουν αν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτό το περιεχόμενο, και αν θέλουν να την έχουν τότε θα πρέπει να πληρώσουν.
Σε αυτή την περίπτωση τα μέσα ενημέρωσης έχουν βρει έναν αποτελεσματικό τρόπο να συνδικαλιστούν και να πουλήσουν μέρος από το περιεχόμενό τους, βελτιώνοντας τα οικονομικά τους ως προς τα έσοδα, με όφελος προς τους εργοδότες και τους επενδυτές τους.
Βοηθάει επίσης λύνοντας το πρόβλημα των LLMs. Τα chatbots βρέθηκαν να κάνουν λάθη – εσφαλμένα γεγονότα ακόμη και ψευδαισθήσεις – φτιάχνοντας εντελώς τα γεγονότα από το μηδέν.
Υπάρχει επίσης ο κίνδυνος καθώς το περιεχόμενο του ίντερνετ τείνει προς τις αριστερές πεποιθήσεις, τα συστήματα Α.Ι. θα ακολουθήσουν και αυτά τις απαντήσεις που παρέχονται. Έχοντας πρόσβαση σε έγκυρες πηγές νέων από μια πληθώρα θέσεων θα μπορέσουν να επιτύχουν την ουδετερότητα και να παρέχουν πιο ισορροπημένες απαντήσεις στους χρήστες.
Τα όρια του Α.Ι.
Χρησιμοποιώ το Α.Ι. για 20 χρόνια τώρα, και λόγω αυτού δημιουργήθηκε η εξειδίκευση μου στην δημοσιογραφία.
Όταν πρωτάρχισα να γράφω για τις πολιτικές εκστρατείες δεν ήθελα να γελοιοποιηθώ, όπως οι περισσότεροι δημοσιογράφοι, μεταφέροντας ως γεγονότα το κουτσομπολιό που άκουγα στις αίθουσες ισχύος, ή στα ψησίματα τα Κυριακάτικα απογεύματα με τα φιλαράκια μου.
Οπότε, μαζί με τον Μάικ Κάισερ, ο οποίος υπήρξε Υφυπουργός Εργασίας του Κουίνσλαντ και για σύντομο χρονικό διάστημα μέρος της βουλής, και ο οποίος επίσης έγραφε σχόλια, εφηύρα έναν τρόπο να εστιάσω στην ομαδική αναζήτηση χρησιμοποιώντας το ίντερνετ.
Συγκεντρώναμε τα δεδομένα μας στο διαδίκτυο μέσω ερευνών που περιλάμβαναν χιλιάδες απαντήσεις σε ανοιχτού τύπου ερωτήσεις.
Ερωτήσεις όπως, «Ποιό είναι το μεγαλύτερο ζήτημα για εσάς σε αυτές τις εκλογές;» Ήταν σαν μια μαζική επιστημονική εκδοχή του vox pop, του τρόπου δημοσιογραφίας όπου στέλνεις έναν δημοσιογράφο σε έναν δημόσιο χώρο να ρωτήσει τον καθένα συγκεκριμένα για το τι πιστεύουν.
Αναλύοντας όλα αυτά τα δεδομένα δεν ήταν καθόλου εύκολο ώσπου το 2004 βρήκα το Leximancer. Αναπτύχθηκε στο πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ και αναζητούσε την ύπαρξη λέξεων και το πόσο συχνά συνδέονταν με άλλες λέξεις. Μπορούσε να αποκαλύψει συσχετισμούς οι οποίοι ήταν δύσκολοι στον εντοπισμό με άλλα μέσα.
Το Leximancer μπορούσε να κοσκινίσει τα δεδομένα και να παρέχει γλωσσικούς χάρτες δείχνοντας σύμφωνα με τις ερωτήσεις της έρευνάς μου πως τα διάφορα ζητήματα επηρέαζαν την ψήφο.
Ξαφνικά, με ελάχιστο προϋπολογισμό είχα τις καλύτερες εκλογικές πληροφορίες στην χώρα εκτός των μεγάλων πολιτικών κομμάτων, που ξόδευαν εκατομμύρια για να τις αποκτήσουν, και μπορούσα να γράψω ακριβή και διορατικά άρθρα για μεγάλες εφημερίδες.
Το ChatGPT και τα όμοια προγράμματα του θα παρέχουν πολλές τέτοιες ευκαιρίες.
Για παράδειγμα, ενδεχομένως το Α.Ι. να γράψει ένα αντίγραφο των πρακτορείων ειδήσεων που περιλαμβάνει «μόνο τα γεγονότα».
Και πάλι όμως κάποιος θα πρέπει να το ελέγξει, επειδή δεν μπορείς να εμπιστευτείς το Α.Ι. να είναι απόλυτα έγκυρο, και δεν θα φαινόταν καλό στο δικαστήριο να πεις πως το δημοσίευμα σου δούλευε στον αυτόματο όταν συνέβη η δυσφήμηση.
Και το Α.Ι. επίσης πρέπει από κάπου να λάβει το αντίγραφο, το οποίο θα γραφτεί για άλλους οργανισμούς από άτομα με δημοσιογραφικές δεξιότητες. Είναι πιθανόν πως το Α.Ι. θα μετακινήσει την εργασία από τον τομέα των ειδήσεων στον τομέα των δημοσίων σχέσεων.
Πιθανόν ο μεγαλύτερος εργασιακός κίνδυνος να μην υπάρχει για τα άτομα που χρησιμοποιούν λέξεις αλλά για τα άτομα που χρησιμοποιούν μαθηματικά και γράφουν κώδικα. Το Α.Ι. χρησιμοποιείται για την συγγραφή κώδικα Η/Υ, όπου από ότι φαίνεται έχει μεταβλητές ικανότητες και μπορεί επίσης και να ελέγξει τον κώδικα και μάλιστα πολύ καλά.
Ο συγγραφέας Λουκ Μπούργκις στην πραγματικότητα πιστεύει πως το Α.Ι. μπορεί να καθοδηγήσει ανατίμηση στην ψηφιακές ανθρωπιστικές επιστήμες επειδή δεν έχει την διορατικότητα που ένας άνθρωπος προσφέρει όταν επιτελεί έργο κατά το οποίο μπορεί να κάνει συνδέσεις οι οποίες δεν έχουν γίνει στο παρελθόν.
Αν έχει δίκιο τότε θα πρέπει να βρεθεί ένας διαφορετικός τρόπος εκμάθησης των ψηφιακών ανθρωπιστικών επιστημών. Προς το παρόν, τα τμήματα αυτών τείνουν να κυριαρχούνται από διαφωνίες από τις αρχές, και είναι ο λόγος που η κριτική θεωρία ανέλαβε τόσο εύκολα.
Ίσως αυτό στο οποίο το Α.Ι. οδηγήσει να είναι ένας ανασχηματισμός στην ανθρώπινη σκέψη όπου η πρωτότυπη σκέψη, αναγκαστικά, να προτιμάται από την λογοκλοπή των υποσημειώσεων, ακριβώς επειδή οι μηχανές είναι πολύ καλές σε αυτό.
Οι ιδέες και οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφές και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις των Epoch Times.
