Σάββατο, 12 Ιούλ, 2025

Ο Ρόμπερτ Κέννεντυ έχει βάλει στόχο αυτά τα πρόσθετα. Τι θα μπορούσε να κάνει ως υπουργός Υγείας των ΗΠΑ;

«Οι Αμερικανοί δηλητηριάζονται», επαναλάμβανε ο Ρόμπερτ Κέννεντυ Τζούνιορ σε όλη την προεδρική εκστρατεία του. Ο περιβαλλοντικός δικηγόρος και γιος του πρώην Γενικού Εισαγγελέα Ρόμπερτ Φ. Κέννεντυ συνέδεσε την κακή διατροφή του έθνους με μικρότερη διάρκεια ζωής και αύξηση του κόστους υγειονομικής περίθαλψης για χρόνιες ασθένειες.

Το μέσο προσδόκιμο ζωής στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι πέντε χρόνια μικρότερο από αυτό σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι το 50 τοις εκατό έως το 70 τοις εκατό της αμερικανικής διατροφής είναι χημικώς επεξεργασμένα τρόφιμα — το υψηλότερο ποσοστό κατανάλωσης στον ανεπτυγμένο κόσμο. Επιπλέον, πολλά πρόσθετα τροφίμων και συστατικά που χρησιμοποιούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ήδη περιορισμένα ή απαγορευμένα στην Ευρώπη.

Έχοντας επιβεβαιωθεί ως υπουργός Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών υπό την κυβέρνηση Τραμπ, ο Κέννεντυ επιβλέπει τώρα το 80% του εφοδιασμού τροφίμων της χώρας, καθώς και όλα τα καλλυντικά, τα φάρμακα και τα φαρμακευτικά προϊόντα.

Ο Κέννεντυ έχει εξετάσει εξονυχιστικά πολλά βασικά συστατικά τροφίμων, όπως το σιρόπι καλαμποκιού με υψηλή περιεκτικότητα σε φρουκτόζη (HFCS), τα σπορέλαια και τις βαφές τροφίμων. Τι βλάβες μπορεί να προκαλούν αυτά τα συστατικά και τι μπορεί να κάνει για να τα αποκλείσει από την αμερικανική διατροφή;

Σιρόπι καλαμποκιού υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζη

Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του, ο Κέννεντυ τόνισε επανειλημμένα τους κινδύνους του HFCS, του πιο συνηθισμένου γλυκαντικού στα αμερικανικά επεξεργασμένα τρόφιμα.

Αν και έχει εγκριθεί για χρήση τόσο στην ΕΕ όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο τύπος HFCS που χρησιμοποιείται γενικά στην Ευρώπη είναι μια τροποποιημένη μορφή που ονομάζεται ισογλυκόζη, η οποία περιέχει έως και 30 τοις εκατό φρουκτόζη, ενώ το αμερικανικό HFCS περιέχει 42 τοις εκατό έως 55 τοις εκατό φρουκτόζη.

Το HFCS 55, το οποίο περιέχει 55 τοις εκατό φρουκτόζη, χρησιμοποιείται πιο συχνά. Αυτή η πιο συμπυκνωμένη φόρμουλα επιτρέπει στα τρόφιμα να έχουν πιο γλυκιά γεύση με μικρότερο όγκο πρόσθετου γλυκαντικού.

Το γλυκαντικό είναι παρόμοιο με την επιτραπέζια ζάχαρη στη συνολική σύνθεση, αν και περνά από πρόσθετη ενζυματική επεξεργασία κατά την παραγωγή. Η έρευνα δεν έχει δείξει σαφείς αποδείξεις ότι είναι πιο επιβλαβές από τη ζάχαρη, αν και έχει τύχει μεγάλης εξέτασης επειδή είναι κοινό συστατικό σε εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα.

Οι κατασκευαστές υπερ-επεξεργασμένων τροφίμων υιοθέτησαν το HFCS γρήγορα στα τέλη του 20ου αιώνα. Μεταξύ της δεκαετίας του 1970 και του 1990, η κατανάλωση HFCS αυξήθηκε κατά περισσότερο από 1.000 τοις εκατό, η μεγαλύτερη αλλαγή στην αμερικανική διατροφή εκείνη την εποχή. Οι ερευνητές έχουν επισημάνει ότι αυτή η αύξηση συνέπεσε με την εμφάνιση και την αύξηση της παχυσαρκίας τη δεκαετία του 1980.

Έρευνα, συμπεριλαμβανομένης μιας μελέτης του 2010 από το Πρίνστον, διαπίστωσε ότι οι αρουραίοι που κατανάλωναν HFCS κέρδισαν περισσότερο βάρος από εκείνους που κατανάλωναν επιτραπέζια ζάχαρη. Μια μελέτη το 2012 διαπίστωσε ότι οι χώρες που κατανάλωναν περισσότερο HFCS είχαν 20 τοις εκατό μεγαλύτερο επιπολασμό, δηλαδή κρούσματα, διαβήτη τύπου 2.

Η υπερβολική κατανάλωση φρουκτόζης μπορεί να ασκήσει πίεση στο συκώτι, το οποίο πρέπει να μετατρέψει τη φρουκτόζη σε γλυκόζη και να οδηγήσει σε λιπώδη ηπατική νόσο. Η φρουκτόζη επίσης δεν προκαλεί στο σώμα να απελευθερώσει ορμόνες που λένε στον εγκέφαλο να σταματήσει να τρώει. Η έρευνα δείχνει ότι αυτή η δυναμική μπορεί να οδηγήσει σε υπερκατανάλωση τροφής και αύξηση βάρους.

Το HFCS, όπως και η ζάχαρη, έχει επίσης συνδεθεί με καρδιακές παθήσεις. Μελέτες σε αρουραίους το έχουν συνδέσει με προβλήματα συμπεριφοράς.

Το γλυκαντικό είναι επί του παρόντος εγκεκριμένο από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) ως γενικά αναγνωρισμένο ως ασφαλές (GRAS), πράγμα που σημαίνει ότι υποβλήθηκε σε μια λιγότερο αυστηρή διαδικασία έγκρισης από τον FDA από τα προϊόντα που έχουν εγκριθεί ως πρόσθετα τροφίμων. Ενώ ο FDA θέτει ένα επιτρεπόμενο όριο για τα πρόσθετα τροφίμων, δεν ορίζει ένα επιτρεπόμενο όριο για τις ουσίες GRAS.

Σπορέλαια

Ο Κέννεντυ έχει επανειλημμένα επικρίνει την ευρεία κατανάλωση επεξεργασμένων φυτικών ελαίων, που ονομάζονται επίσης «σπορέλαια».

Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του, είπε ότι τα σπορέλαια υπάρχουν παντού και είναι το πιο κοινό συστατικό στα επεξεργασμένα τρόφιμα που συνθέτουν την αμερικανική διατροφή.

Τα περισσότερα σπορέλαια, όπως η σόγια, η κανόλα, το καλαμπόκι και ο ηλίανθος, είναι εγκεκριμένα από τον FDA ως GRAS. Το σογιέλαιο είναι το λάδι που καταναλώνεται πιο συχνά στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Αυτά τα έλαια είναι εξαιρετικά επεξεργασμένα. Παράγονται χρησιμοποιώντας διαλύτη (συχνά εξάνιο, το οποίο είναι τοξικό). Στη συνέχεια, τους βγάζουν το κόμμι με νερό και οξέα, εξουδετερώνονται με σόδα για να μην ταγγίζουν, αποσμούνται για να μην έχουν έντονο άρωμα, λευκαίνονται για να αφαιρεθεί το χρώμα, και μερικές φορές υδρογονώνονται για να διατηρούνται με σταθερή δομή στο ράφι, επιπλέον και άλλων διεργασιών.

Επί του παρόντος δεν υπάρχουν σίγουρα στοιχεία που συνδέουν τα σπορέλαια με σημαντικούς κινδύνους για την υγεία. Ορισμένες έρευνες έχουν προτείνει μια συσχέτιση μεταξύ της χρήσης σπορέλαιου και του καρκίνου, όπως έχει αναφέρει παλιότερα η Epoch Times.

Μελέτες που διεξήχθησαν στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 1900, οι οποίες ενθάρρυναν τους ανθρώπους να στραφούν από τα ζωικά λίπη στα φυτικά έλαια, διαπίστωσαν ότι ενώ αυτή η διατροφική αλλαγή μείωσε ελαφρώς τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, οι άνθρωποι που έκαναν την αλλαγή είχαν επίσης μικρή αύξηση στη θνησιμότητα που σχετίζεται με τον καρκίνο.

Σε σύγκριση με λίπη όπως το λαρδί, το οποίο είναι κορεσμένο, τα περισσότερα επεξεργασμένα φυτικά έλαια έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λίπη, τα οποία τα καθιστούν πιο επιρρεπή στην οξείδωση όταν θερμαίνονται. Όταν τρώγονται, αυτά τα οξειδωμένα λίπη μπορούν να βλάψουν τα κύτταρα και τα γονίδια του σώματος.

Τα σπορέλαια έχουν επίσης υψηλότερη αναλογία ωμέγα-6 λιπαρών οξέων. Η έρευνα έχει συνδέσει την υψηλότερη κατανάλωση ωμέγα-6 λιπαρών οξέων με μια ολόκληρη σειρά χρόνιων ασθενειών, όπως ο διαβήτης τύπου 2, οι φλεγμονώδεις ασθένειες και άλλα.

Συνθετικές βαφές τροφίμων

Οι συνθετικές βαφές τροφίμων, οι οποίες περιλαμβάνουν το κίτρινο 5 (ταρτραζίνη), το κόκκινο 40, το κόκκινο 2, το κίτρινο 6, το πράσινο 3, το μπλε 1, και το μπλε 2, δεν χρησιμοποιούνται τόσο ευρέως ή καθόλου σε άλλες χώρες, είπε η Ελίζαμπεθ Ντάνφορντ, σύμβουλος έργου για το George Institute for Global Health’s Food Policy Division και επίκουρη καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Κάρπουλ.

Αυτές οι βαφές τροφίμων έχουν συνδεθεί με καρκίνο και προβλήματα συμπεριφοράς όπως το ADHD.

Οι περισσότερες βαφές τροφίμων είναι κατασκευασμένες από πετρέλαιο, γεγονός που τις καθιστά φθηνότερες και πιο ανθεκτικές από τα φυσικά χρώματα που χρησιμοποιούνται σε χώρες όπως ο Καναδάς και η Αυστραλία.

Σε ένα βίντεο προεκλογικής εκστρατείας που κυκλοφόρησε στα μέσα Οκτωβρίου, ο Κέννεντυ στόχευσε συγκεκριμένα την ταρτραζίνη, η οποία χρησιμοποιείται σε τρόφιμα που κυμαίνονται από Doritos έως γιαούρτι και συμπληρώματα, όπως τσίχλες βιταμινών και σιρόπια για τον βήχα.

Στην Ευρώπη, όπου ο χρωματισμός τροφίμων είναι περιορισμένος, τα τρόφιμα που είναι χρωματισμένα με ορισμένες από αυτές τις βαφές απαιτούν ετικέτα που να επισημαίνει ότι συνδέονται με προβλήματα συμπεριφοράς.

BHA και BHT

Χρησιμοποιείται σε τσιπς, κράκερ, δημητριακά, προπαρασκευασμένα αρτοσκευάσματα και μπάρες γκράνολα, η βουτυλιωμένη υδροξυανισόλη (BHA) και το βουτυλιωμένο υδροξυτολουένιο (BHT) έχουν εγκριθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες ως ουσίες GRAS.

Αυτές οι χημικές ουσίες εμποδίζουν την οξείδωση των ελαίων. Ωστόσο, σε αντίθεση με τα αντιοξειδωτικά που βρίσκονται στα φρούτα και τα λαχανικά, επηρεάζουν το ανοσοποιητικό και είναι επίσης καρκινογόνα. Και οι δύο χημικές ουσίες «αναμένεται να είναι καρκινογόνες για τον άνθρωπο» σύμφωνα με το Εθνικό Πρόγραμμα Τοξικολογίας.

Τα BHA και BHT έχει προταθεί ότι διαταράσσουν τις ορμόνες στα ζώα.
Ορισμένες μελέτες υποδεικνύουν ότι η BHT μπορεί να προστατεύει από τον καρκίνο, αν και άλλες μελέτες σε ζώα δείχνουν ότι η έκθεση στη χημική ουσία συνδέεται με νεφρική βλάβη και μεγέθυνση του ήπατος.

Βρωμικό κάλιο

Το βρωμικό κάλιο προστίθεται στη ζύμη κατά την παρασκευή ψωμιού και αρτοσκευασμάτων για να αυξηθεί ο όγκος της και να βελτιωθεί η υφή της. Η ένωση θεωρείται πιθανό καρκινογόνο για τον άνθρωπο. Οι αρουραίοι που τρέφονταν με βρωμικό κάλιο είχαν υψηλότερο ποσοστό καρκίνου του θυρεοειδούς και της κοιλιάς, σύμφωνα με μια περίληψη του Διεθνούς Οργανισμού Έρευνας για τον Καρκίνο.

Μια μελέτη του 2020 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Food Chemistry πρότεινε ότι το βρωμικό κάλιο θα μπορούσε να είναι ασφαλές για ανθρώπινη κατανάλωση επειδή διασπάται σε βρωμίδιο κατά τη διαδικασία μαγειρέματος. Ωστόσο, «δεν μπορεί να υποτεθεί ότι όλο το βρωμικό γίνεται βρωμίδιο», έγραψαν οι συγγραφείς.

Άλλα πρόσθετα που χρησιμοποιούνται στις ΗΠΑ και είναι απαγορευμένα στην ΕΕ

Εκτός από τα πρόσθετα τροφίμων που ανέφερε ο Κέννεντυ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, άλλα πολυχρησιμοποιούμενα έχουν επιστήσει την προσοχή επίσης.

Διοξείδιο του τιτανίου

Το διοξείδιο του τιτανίου έχει εγκριθεί από τον FDA ως πρόσθετο χρώματος και χρησιμοποιείται συχνά σε τρόφιμα όπως σάλτσες για ντρέσινγκ, ψωμί, και τυρί για να δώσει στα προϊόντα μια λευκή εμφάνιση.

Το διοξείδιο του τιτανίου κρίθηκε απαράδεκτο για τα τρόφιμα από την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) τον Μάιο του 2021, επειδή οι επιστήμονες «δεν μπορούσαν να αποκλείσουν τις ανησυχίες σχετικά με τη γονιδιοτοξικότητα», δήλωσε ο Μάγκεντ Γιουνς, πρόεδρος της επιτροπής πρόσθετων και αρωμάτων τροφίμων της EFSA, σε αξιολόγηση της EFSA. Η γονιδιοτοξικότητα αναφέρεται στις ιδιότητες μιας χημικής ουσίας που μπορεί να βλάψει το DNA ή τα χρωμοσώματα.

Αζοδικαρβοναμίδιο

Το αζοδικαρβοναμίδιο (ADA) χρησιμοποιείται πιο συχνά στα πλαστικά και ως λευκαντικό σε τρόφιμα με βάση το αλεύρι. Αυτή τη στιγμή έχει εγκριθεί από τον FDA ως GRAS.
Μια μελέτη σε ζώα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το ADA «θα μπορούσε να είναι επιβλαβές για τα κύτταρα και τα όργανα του σώματος σε αρουραίους». Η έκθεση του ανθρώπου σε ADA μπορεί να προκαλέσει αναπνευστικές και δερματικές αντιδράσεις, σύμφωνα με έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Μια άλλη μελέτη διαπίστωσε ότι οι αρουραίοι που τρέφονταν με δίαιτα που περιείχε ADA παρουσίασαν «σημαντικές αλλαγές συμπεριφοράς».

Υπεροξείδιο του βενζοϋλίου

Το υπεροξείδιο του βενζοϋλίου χρησιμοποιείται πιο συχνά για την αφαίρεση χρώματος από το αλεύρι, το γάλα, και τον ορό γάλακτος που χρησιμοποιείται για την τυροκομία. Αυτή τη στιγμή έχει εγκριθεί από τον FDA ως GRAS.
Η ΕΕ απαγόρευσε τη χρήση της χημικής ουσίας στα τρόφιμα τη δεκαετία του 1990 λόγω ανησυχιών για πιθανή τοξικότητα στο ήπαρ και δηλητηρίαση.

Το υπεροξείδιο του βενζοϋλίου μπορεί επίσης να διασπαστεί σε βενζόλιο, ένα γνωστό καρκινογόνο, σε θερμοκρασίες πάνω από 50 βαθμούς Κελσίου. Το βενζόλιο ταξινομείται ως καρκινογόνο τύπου Α, που σημαίνει ότι μπορεί να προκαλέσει καρκίνο.

Ποια είναι η λύση;

Το σύστημα GRAS, που εισήχθη το 1958, είναι μια από τις πιο επικρινόμενες πτυχές της αμερικανικής νομοθεσίας για τα τρόφιμα.

Τα συστατικά τροφίμων που κατηγοριοποιούνται ως πρόσθετα τροφίμων υποβάλλονται σε σχετικά αυστηρές αναθεωρήσεις ασφάλειας πριν από την αγορά, με τον FDA να θέτει επιτρεπόμενα όρια για τη συμπερίληψή τους στα προϊόντα. Ωστόσο, τα συστατικά του GRAS δεν χρειάζεται να υποβληθούν σε αυτήν την αναθεώρηση πριν από την κυκλοφορία εάν η ουσία έχει μακρά ιστορία χρήσης ή εάν θεωρείται ότι υπάρχει επιστημονική συναίνεση για την ασφάλεια.

Το 1997, ο FDA πρότεινε έναν νέο κανονισμό που επέτρεπε στις εταιρείες να αυτοκαθορίζουν το καθεστώς GRAS χωρίς να το υποβάλουν για επιβεβαίωση από τον FDA. Αυτή η αλλαγή έγινε σταδιακά και επισημοποιήθηκε το 2016. Ως αποτέλεσμα, οι εταιρείες δεν χρειάζεται πλέον να ειδοποιούν τον FDA όταν διαθέτουν μια νέα ουσία GRAS.

Αυτό δημιούργησε ένα μεγάλο κενό, με το πρωταρχικό να είναι ότι «υπάρχουν άγνωστα συστατικά στην προμήθεια τροφίμων για τα οποία η FDA και το κοινό δεν γνωρίζει», δήλωσε στην Epoch Times η Τζένιφερ Πόμεραντς, αναπληρώτρια καθηγήτρια πολιτικής και διαχείρισης δημόσιας υγείας στη Σχολή Παγκόσμιας Δημόσιας Υγείας του NYU.

Δεδομένου ότι αυτοί οι κανόνες θεσπίστηκαν από τον FDA, ο οργανισμός θα μπορούσε να τροποποιήσει τον κανόνα για να κλείσει το κενό, απαιτώντας από τις εταιρείες να δηλώνουν ποια συστατικά GRAS έχουν χρησιμοποιήσει.

Η Ευρώπη τείνει να απαγορεύει τα πρόσθετα τροφίμων πιο γρήγορα από τις Ηνωμένες Πολιτείες και απαιτεί μια αυστηρή διαδικασία έγκρισης πριν δοθούν στην αγορά τα νέα συστατικά. Ο FDA είναι πολύ πιο αργός από τους οργανισμούς σε άλλες χώρες για να κάνει αυτές τις αλλαγές —συχνά 30 χρόνια πιο αργά ή περισσότερο, είπε η Πόμεραντς.

Εάν ο FDA είναι σε θέση να μειώσει τα κριτήρια που απαιτούνται για την απαγόρευση ενός προϊόντος, αυτό θα μπορούσε να επιτρέψει την ταχύτερη απομάκρυνση των δυνητικά επιβλαβών ουσιών από τα τρόφιμα, είπε η Πόμεραντς. Τα κριτήρια του οργανισμού για την απαγόρευση ενός προϊόντος δεν είναι επίσης διαφανή για το κοινό.

Επιπλέον, υπάρχουν επί του παρόντος περιορισμένα στοιχεία που συνδέουν διάφορα πρόσθετα τροφίμων με οριστικά ευρήματα βλάβης, κυρίως λόγω της περιορισμένης χρηματοδότησης της έρευνας.

«Ο FDA θα χρειαστεί περισσότερους πόρους για να επανεξετάσει τις απίστευτες ποσότητες προσθέτων στοιχείων που έχουμε», είπε η Πόμεραντς. Αυτοί οι πόροι θα πρέπει να προέρχονται από το Κογκρέσο.

Τον Σεπτέμβριο, ο FDA πραγματοποίησε μια δημόσια συνεδρίαση για την ανάπτυξη μιας συστηματικής διαδικασίας για την αναθεώρηση των προϊόντων στην αγορά, με κύριο στόχο τον αυξανόμενο κατάλογο των ουσιών GRAS.

Ωστόσο, ο FDA μπορεί να μην ξέρει τι να επανεξετάσει, εάν οι παραγωγοί τροφίμων δεν επισημαίνουν με σαφήνεια τι υπάρχει στα προϊόντα τους, είπε η Πόμεραντς. Στα νέα συστατικά μπορεί να δοθεί μια ασαφής ετικέτα αρωματικών ή συντηρητικών που δεν ονομάζει την πραγματική χημική ουσία.

Ο Κέννεντυ ανέφερε κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του ότι θα αναθέσει τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, τα οποία έχουν ετήσιο ερευνητικό προϋπολογισμό άνω των 45 δισεκατομμυρίων δολαρίων, να χρηματοδοτήσουν την έρευνα για τα αίτια των χρόνιων ασθενειών. Αυτό θα περιλαμβάνει την εύρεση των κινδύνων για την υγεία και την ασφάλεια από διάφορες χημικές ουσίες τροφίμων.

Η Πόμεραντς είπε ότι αυτή θα ήταν μια ευπρόσδεκτη αλλαγή.

Ορισμένοι μεγάλοι βιομηχανικοί όμιλοι έχουν εκφράσει δημόσια την υποστήριξή τους για πιο αυστηρούς κανονισμούς για τα τρόφιμα, είπε.

Σύμφωνα με την Πόμεραντς, οι εταιρείες που παρέχουν στους καταναλωτές ασφαλή και θρεπτικά τρόφιμα βρίσκονται επί του παρόντος σε μειονεκτική θέση.

«Βλάπτει πραγματικά τον ανταγωνισμό να επιτρέπουμε σε εταιρείες που δεν κάνουν σωστά τα πράγματα να μπαίνουν στην αγορά», είπε. «Αν δεν υπάρχει νομοθεσία για να γίνει δίκαιο το πεδίο, οι εταιρείες έχουν λιγότερα κίνητρα να μας προστατεύσουν, σωστά;»

Αρχεία JFK: Περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις

Ουάσιγκτον – Χιλιάδες σελίδες εγγράφων που σχετίζονται με τη δολοφονία του προέδρου Κέννεντυ στις 22 Νοεμβρίου 1963 δόθηκαν στη δημοσιότητα αργά το βράδυ της 18ης Μαρτίου, αποκαλύπτοντας λεπτομέρειες για επιχειρήσεις συλλογής πληροφοριών, αλλά χωρίς να προσφέρουν σημαντικά νέα στοιχεία.

Παρόλο που οι ερευνητές ανέμεναν εδώ και καιρό την αποχαρακτήριση των εγγράφων, εκφράζουν αμφιβολίες σχετικά με το περιεχόμενό τους, ενώ αναρωτιούνται αν υπάρχουν επιπλέον έγγραφα που δεν έχουν δημοσιοποιηθεί ή έχουν καταστραφεί.

Πολλά από τα αρχεία που ψηφιοποιήθηκαν είναι δυσανάγνωστα λόγω της ποιότητας του αρχικού υλικού ή ακατάλληλων μεθόδων σάρωσης.

Έλλειψη διαφάνειας και αντιδράσεις

Οι επικριτές της μακρόχρονης και αργής διαδικασίας αποδέσμευσης των αρχείων υποστηρίζουν ότι η έλλειψη διαφάνειας έχει δημιουργήσει αμφιβολίες και έχει πλήξει την αξιοπιστία της κυβέρνησης.

Τα έγγραφα που δημοσιεύθηκαν περιλαμβάνουν αναφορές σε επιχειρήσεις της CIA για την αποσταθεροποίηση της Ρωσίας και της Κούβας, όπως σχέδια για πολιτικές και ψυχολογικές επιχειρήσεις που στόχευαν στην απομόνωση, τη δυσφήμιση και την ανατροπή ξένων κυβερνήσεων.

Ένα αποχαρακτηρισμένο αρχείο του Οκτωβρίου 1963 δίνει εντολή στους πράκτορες να «αρνηθούν κατηγορηματικά» οποιαδήποτε εμπλοκή τους σε απόπειρα επίθεσης εναντίον κουβανικού εμπορικού πλοίου. Σύμφωνα με το έγγραφο, ο Φιντέλ Κάστρο ανησυχούσε για εκρηκτικό μηχανισμό που εντοπίστηκε στο πλοίο στην Ιταλία και ισχυριζόταν ότι είχε τοποθετηθεί από τη CIA.

Οι σχέσεις του Όσβαλντ με τις μυστικές υπηρεσίες

Πολλά από τα νέα έγγραφα υποδηλώνουν ότι ο Λη Χάρβεϋ Όσβαλντ, ο άνθρωπος που η Επιτροπή Γουόρεν αναγνώρισε ως τον μοναδικό δράστη της δολοφονίας του Κέννεντυ, βρισκόταν υπό παρακολούθηση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών πριν από τη δολοφονία.

Υπάρχουν αναφορές ότι ο Όσβαλντ είχε επαφές με άτομα από την κοινότητα των μυστικών υπηρεσιών και ότι ευρωπαϊκές πηγές είχαν ενημερώσει τις ΗΠΑ για πιθανές ενέργειές του μήνες πριν τη δολοφονία.

Η Επιτροπή Γουόρεν κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Όσβαλντ πυροβόλησε τρεις φορές μέσα σε 8,3 δευτερόλεπτα, με τις δύο τελευταίες σφαίρες να πλήττουν τον πρόεδρο. Ωστόσο, Ρώσοι πράκτορες της KGB είχαν αμφισβητήσει την εκδοχή αυτή, χαρακτηρίζοντας τον Όσβαλντ «κακό σκοπευτή» και υποστηρίζοντας ότι η δολοφονία ήταν μέρος μιας μεγαλύτερης συνωμοσίας.

Ο Λη Χάρβεϋ Όσβαλντ, ο άνθρωπος που η Επιτροπή Γουόρεν αναγνώρισε ως τον μοναδικό δράστη της δολοφονίας του Κέννεντυ (Donald Uhrbrock/Time Life Pictures/Getty Images)

 

Ισχυρισμοί για συμμετοχή της CIA

Ένα άλλο έγγραφο αναφέρει ότι ο πρώην πράκτορας της CIA, Γκάρι Άντερχιλ, είχε δηλώσει πως η υπηρεσία ήταν υπεύθυνη για τη δολοφονία του Κένεντι. Λίγο μετά, το 1964, βρέθηκε νεκρός από αυτοκτονία.

Ο συγγραφέας και ερευνητής Τζον Λικ δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times ότι ο Άντερχιλ είχε αναφέρει σε φίλους του πως ο Κένεντι σκοτώθηκε επειδή ανακάλυψε παράνομες δραστηριότητες της CIA, συμπεριλαμβανομένης της διακίνησης όπλων και ναρκωτικών.

Παρεμβάσεις στα μέσα ενημέρωσης

Έγγραφα αποκαλύπτουν ότι η CIA επεδίωξε να επηρεάσει δημοσιογράφους και εκδοτικά μέσα, ώστε να αποφεύγουν τη δημοσιοποίηση πληροφοριών που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν «αμηχανία» στην κυβέρνηση.

Σε ένα αρχείο του Φεβρουαρίου 1967 αναφέρεται ότι η συγκάλυψη ορισμένων πληροφοριών επιτεύχθηκε εν μέρει λόγω «τύχης» και εν μέρει χάρη στη «φιλική στάση των δημοσιογράφων».

Η CIA είχε επίσης ως στόχο τη διείσδυση σε μέσα ενημέρωσης άλλων χωρών για να επηρεάζει την κοινή γνώμη.

Ερευνητές και δημοσιογράφοι εξετάζουν έγγραφα σχετικά με τη δολοφονία του προέδρου John F. Kennedy το 1963, στα Εθνικά Αρχεία στις 23 Αυγούστου 1993. Χιλιάδες έγγραφα, συμπεριλαμβανομένων φακέλων της Επιτροπής Γουόρεν και απόρρητων αρχείων της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, δόθηκαν στη δημοσιότητα. (John Harrington/AFP μέσω Getty Images)

Εμπλοκή ξένων κυβερνήσεων και απόκρυψη πληροφοριών

Η βρετανική MI5 παρακολουθούσε επικοινωνίες του Τζιμ Γκάρισον, δικηγόρου της Νέας Ορλεάνης που διεξήγαγε έρευνα για τη δολοφονία του Κέννεντυ και έγινε γνωστός μέσα από την ταινία JFK του Όλιβερ Στόουν.

Ορισμένες ξένες κυβερνήσεις φέρονται να είχαν προσπαθήσει να διαγράψουν στοιχεία από αρχεία που σχετίζονταν με την υπόθεση.

Τα έγγραφα δείχνουν ότι κάθε αναφορά στο Ισραήλ και τις υπηρεσίες πληροφοριών του είχε αφαιρεθεί από αρχεία που σχετίζονταν με τον Τζέημς Άνγκλετον, πρώην επικεφαλής αντικατασκοπίας της CIA, ο οποίος αναγνωρίστηκε αργότερα ως κατάσκοπος του Ισραήλ και εκδιώχθηκε από τις αμερικανικές υπηρεσίες το 1975.

Καθυστερήσεις στην αποδέσμευση αρχείων

Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είχε διατάξει την αποδέσμευση όλων των σχετικών εγγράφων για τη δολοφονία του Κέννεντυ, καθώς και για τις δολοφονίες του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ το 1968 και του Ρόμπερτ Κέννεντυ.

Στις 18 Μαρτίου, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο Κέντρο Παραστατικών Τεχνών John F. Kennedy στην Ουάσιγκτον, ανακοίνωσε ότι περίπου 80.000 αρχεία θα δίνονταν στη δημοσιότητα.

Ωστόσο, σύμφωνα με αξιωματούχους, ορισμένα έγγραφα παραμένουν σφραγισμένα λόγω νομικών περιορισμών, όπως η προστασία φορολογικών πληροφοριών και η μυστικότητα σημαντικών ενόρκων.

Ο νόμος President John F. Kennedy Records Act του 1992 απαιτούσε την πλήρη αποκάλυψη όλων των εγγράφων έως το 2017, αλλά η αποδέσμευση αναβλήθηκε επανειλημμένα. Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν δημοσιοποίησε πάνω από 13.000 αρχεία, αλλά ανέβαλε την αποδέσμευση άλλων, επικαλούμενος λόγους εθνικής ασφάλειας.

Η Epoch Times συνεχίζει να εξετάζει τα αρχεία που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα.

Του Travis Gillmore

Μνησικακία, ένας επιβλαβής φιλοξενούμενος

Το παρόν αποτελεί το τέταρτο μέρος μίας σειράς δέκα άρθρων που δημοσίευσε η Epoch Times με τον τίτλο «Η ιατρική της αρετής». Συνδέσμους για όλα τα άρθρα της σειράς, θα βρείτε στο τέλος του παρόντος.

Κάποτε, ζούσε ένα μικρό αγόρι πολύ ευέξαπτο. Ο πατέρας του του έδωσε μια σακούλα με καρφιά και του είπε να καρφώνει ένα καρφί στον φράχτη της αυλής κάθε φορά που αισθανόταν θυμωμένος ή αγανακτισμένος. Το αγόρι ακολούθησε τη συμβουλή του και σύντομα ο φράχτης γέμισε καρφιά. Αργότερα, ο πατέρας του του ζήτησε να αφαιρέσει τα καρφιά ένα προς ένα. Καθώς το αγόρι τα έβγαζε, παρατήρησε τις τρύπες που είχαν αφήσει στο ξύλο.

«Αυτές οι τρύπες είναι σαν τα σημάδια που άφησε η δυσαρέσκειά σου», είπε ο πατέρας. «Ο θυμός και ο πόνος μπορεί να φύγουν, αλλά τα σημάδια παραμένουν.»

Η μνησικακία σημαδεύει τις καρδιές μας – όχι μόνο συναισθηματικά, αλλά και σωματικά. Ευτυχώς, υπάρχει και θεραπεία και πρόληψη.

Το τίμημα της μνησικακίας 

Μία μελέτη με επικεφαλής τον Ρόμπερτ Ένραϊτ, πρωτοπόρο ερευνητή της συγχώρεσης και καθηγητή εκπαιδευτικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison, διερεύνησε την επίδραση της μνησικακίας και της συγχώρεσης στην καρδιά 17 καρκινοπαθών.

Ο Ένραϊτ τους ζήτησε να θυμηθούν αδικίες του παρελθόντος που δεν είχαν συγχωρήσει. Καθώς μοιράζονταν τις ιστορίες τους, οι ιατρικές οθόνες αποκάλυψαν ότι οι αρτηρίες που μετέφεραν αίμα στην καρδιά τους άρχισαν να συστέλλονται, μειώνοντας τη ροή του αίματος. Αυτή η σωματική αντίδραση αντικατοπτρίζει το μεταφορικό ‘κλείσιμο’ που συμβαίνει όταν κρατάμε κακία για περασμένα γεγονότα.

Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι αν αποβάλλουμε τη μνησικακία, η καρδιά ωφελείται, με πιθανή ακόμα και τη μείωση των πόνων στο στήθος ή την αποφυγή του αιφνίδιου θανάτου λόγω καρδιοπάθειας, δήλωσε ο Ένραϊτ στην Epoch Times.

Ακόμα και τα υγιή άτομα που είναι επιρρεπή στο θυμό και την εχθρότητα – χαρακτηριστικά της μνησικακίας – κινδυνεύουν κατά 19% περισσότερο να εμφανίσουν στεφανιαία νόσο, σύμφωνα με μία μετα-ανάλυση στο Journal of the American College of Cardiology. Για τα άτομα με προϋπάρχουσες καρδιακές παθήσεις, ο κίνδυνος αυτός αυξάνεται στο 24%. Αυτό επιβεβαιώθηκε και από έρευνα του 2024, η οποία έδειξε ότι ο παρατεταμένος θυμός οδηγεί σε δυσλειτουργία των αιμοφόρων αγγείων.

Ο Ένραϊτ θυμήθηκε την ιστορία μίας γυναίκας 80 ετών που συνάντησε στη νοσηλευτική φροντίδα. Κρατούσε κακία σε ένα μέλος της οικογένειάς της για περισσότερα από 40 χρόνια λόγω μιας ανεπίλυτης αδικίας. «Σκεφτείτε το», είπε ο Ένραϊτ. «Αυτό δεν έχει καμία επίδραση σε αυτόν που ξεκίνησε την αδικία». Αντίθετα, η παρατεταμένη πικρία της στέρεψε την ελπίδα και μείωσε τη χαρά της στα τελευταία χρόνια της ζωής της.

Μία επίμονη ενόχληση

Σε αντίθεση με μία φλόγα θυμού που φουντώνει και σβήνει, η μνησικακία δρα σαν αργό δηλητήριο.

Όταν μας φέρονται άδικα, ενστικτωδώς υψώνουμε την ασπίδα της αγανάκτησης, πιστεύοντας ότι αυτό μας προστατεύει από περαιτέρω βλάβη. Βραχυπρόθεσμα, μπορεί να νιώθουμε ότι μας δίνει δύναμη. «Είναι σαν να λέμε στον εαυτό μας: ‘Δεν μπορεί να μου φέρεται έτσι’», εξηγεί ο Ένραϊτ.

Αλλά η μνησικακία παρατείνει την παρουσία της και γίνεται αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «ένας ανθυγιεινός επισκέπτης της ανθρώπινης καρδιάς».

Η προέλευση της λέξης – από τα ‘μνήμη’ και ‘κακία’ – δείχνει ένα από τα χαρακτηριστικά που διακρίνουν τη μνησικακία: τη διάρκεια και την επανάληψη.

Οι μνησίκακοι άνθρωποι τείνουν να σκέφτονται επανειλημμένα την αδικία που τους έγινε. Η φιλόσοφος Αμελί Ρορτύ περιγράφει τη μνησικακία ως εξής: «[Τρέφεται] από το παρελθόν, αναμασώντας επώδυνες αναμνήσεις ταπεινώσεων, προσβολών και τραυματισμών, ξανά και ξανά, μέχρι που η πικράδα τους αποκτά ευχάριστη γεύση.»

Το αναμάσημα διαποτίζει το σώμα μας, προκαλώντας μία χρόνια κατάσταση αυξημένου στρες. Με τη σειρά του, το στρες οδηγεί σε αύξηση της κορτιζόλης και της αδρεναλίνης, εξασθενώντας με την πάροδο του χρόνου το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Η μνησικακία μπορεί επίσης να οδηγήσει σε κατάθλιψη, εντονότερο θυμό και επιθετικότητα.

«Επειδή η μνησικακία είναι [ένα] κολλημένο συναίσθημα, τείνει να συγκεντρώνει περισσότερη δυσαρέσκεια, μεγαλώνοντας και φουσκώνοντας», γράφει η Κέρρυ Χάουελς στο βιβλίο της «Untangling You: How Can I Be Grateful When I Feel So Resentful?». «Όταν ξαγρυπνάμε σκεπτόμενοι κάτι άσχημο που έγινε τη μέρα, συνήθως στον νου μας θα έρθουν και παλιότερα δυσάρεστα γεγονότα.»

Η Δρ Αν Κόρσον, ιατρός ολοκληρωτικής ιατρικής που συνδυάζει τη σωματική και τη συναισθηματική θεραπεία, εξηγεί ότι οι άνθρωποι με βαθιά ριζωμένο θυμό συχνά παλεύουν με τη μνησικακία σε διάφορες πτυχές της ζωής τους – τη δουλειά τους, τις σχέσεις τους, ακόμη και το ίδιο τους το σώμα, σχηματίζοντας έναν αρνητικό βρόχο ανατροφοδότησης που επηρεάζει την υγεία τους.

Με την πάροδο του χρόνου, ο θυμός μας μετατρέπεται σε κοσμοθεωρία. Μας πείθει να βλέπουμε τους ανθρώπους ως αντιπάλους και τον κόσμο ως θεμελιωδώς άδικο. Μερικές φορές, η δυσαρέσκειά μας δεν στρέφεται εναντίον ενός προσώπου αλλά εναντίον των περιστάσεων. Αναρωτιόμαστε γιατί αντιμετωπίζουμε δυσκολίες και μπορεί να αρχίσουμε ένα βαθύ αίσθημα αδικίας για τη μοίρα μας.

Γίνεται μέρος του εαυτού μας και είναι δύσκολο να το διακρίνουμε – ακόμη και για τον εαυτό μας, δήλωσε ο Ένραϊτ.

Η μνησικακία μπορεί να διαπεράσει οικογένειες και κοινότητες. «Η πικρία τείνει να κληρονομείται», δήλωσε ο Ένραϊτ. «Μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά, αν οι γονείς την εκφράζουν διαμορφώνοντας ένα πρότυπο για τα παιδιά τους.»

Διώχνοντας τη μνησικακία

Πώς μπορούμε να διώξουμε αυτόν τον ανθυγιεινό επισκέπτη από την καρδιά μας;

Σύμφωνα με τον Ράιαν Μπλάκστοκ, καθηγητή και κλινικό ψυχολόγο που ειδικεύεται στη θεραπεία του εθισμού, για να δουλέψετε πάνω στη δυσαρέσκεια, πρέπει πρώτα να την κατανοήσετε. «Από πού προήλθε; Ποια ήταν η κατάσταση; Και ίσως το πιο σημαντικό, ποιον σκοπό εξυπηρετεί τώρα; Κάθε είδος δυσαρέσκειας εξυπηρετεί έναν σκοπό», εξηγεί στην Epoch Times.

Ο Ένραϊτ προτείνει μία διαδικασία συγχώρεσης τεσσάρων φάσεων για τη διαχείριση της μνησικακίας: τη φάση της αποκάλυψης, τη φάση της απόφασης, τη φάση της εργασίας και τη φάση της ανακάλυψης.

Στη φάση της αποκάλυψης, επιδιώκουμε να κατανοήσουμε τα συναισθήματά μας, να αναγνωρίσουμε τον πόνο και να αναπτύξουμε επίγνωση του τρόπου με τον οποίο η δυσαρέσκεια έχει διαπεράσει τη ζωή μας.

Ο Ένραϊτ μοιράστηκε την ιστορία μιας γυναίκας που υπέστη βαθύ τραύμα από τον πατέρα της. Συνειδητοποίησε ότι η μακροχρόνια μνησικακία της επηρέαζε κάθε πτυχή της ζωής της – περιορίζοντας τις σχέσεις της, διαβρώνοντας την αυτοεκτίμησή της και ρίχνοντας μία σκοτεινή σκιά στο μέλλον της. Αντιμετωπίζοντας αυτά τα συναισθήματα, άρχισε να βλέπει πώς η πικρία της την κρατούσε δέσμια.

Στη φάση της απόφασης, επέλεξε συνειδητά να συγχωρήσει – όχι για να απαλλάξει τον πατέρα της από τις πράξεις του, αλλά για να απελευθερωθεί από τα δεσμά της πικρίας. Αναγνώρισε ότι η προσκόλληση στο θυμό παρέτεινε μόνο τον πόνο της.

Η ‘θεραπεία’ της μνησικακίας είναι η συγχώρεση, επισημαίνει ο Ένραϊτ. Όντας στον αντίποδα, η συγχώρεση σχετίζεται με μειωμένους δείκτες χοληστερόλης, χαμηλότερη αρτηριακή πίεση και καλύτερη καρδιακή απόκριση στο στρες.

Όταν πάρουμε την απόφαση να συγχωρήσουμε, η φάση της εργασίας απαιτεί την αλλαγή της οπτικής γωνίας του ατόμου. Η γυναίκα άρχισε να εξερευνά το παρελθόν του πατέρα της, αποκαλύπτοντας τις δυσκολίες και τα τραύματά του. Η κατανόηση των αγώνων του δεν δικαιολόγησε τις πράξεις του, αλλά μαλάκωσε τον θυμό της. Αυτή η νεοαποκτηθείσα ενσυναίσθηση επέτρεψε στη συμπόνια να αναπτυχθεί στην καρδιά της, γεγονός που της επέτρεψε να «σπάσει τη μνησικακία», δήλωσε ο Ένραϊτ.

Τέλος, στη φάση της ανακάλυψης, άρχισε να βρίσκει νόημα στον πόνο της. Σε μία πράξη χάριτος, επέλεξε να φροντίσει τον ετοιμοθάνατο πατέρα της, ακόμη και να τον ταΐσει τις τελευταίες μέρες του.

«Όταν πέθανε ο πατέρας της, είπε στον εαυτό της: ‘Είμαι πολύ ευγνώμων που το έκανα αυτό γιατί, τελικά, ήταν ο πατέρας μου – αν δεν τον είχα συγχωρήσει, θα είχα πένθος και μίσος στην καρδιά μου. Τώρα έχω απλώς πένθος’», αφηγείται ο Ένραϊτ.

Σε πολλές περιπτώσεις όπως αυτές, «η συγχώρεση μπορεί να σας δώσει πίσω τη ζωή σας», τονίζει.

Σύμφωνα με την Κόρσον, όταν η μνησικακία χαθεί, το μυαλό, το σώμα και το πνεύμα μπορούν να αρχίσουν να θεραπεύονται.

Αξιοποιώντας την ευγνωμοσύνη

Ενώ η συγχώρεση είναι η θεραπεία του θυμού, η ευγνωμοσύνη είναι η μακροπρόθεσμη πρόληψη. Όπως εξηγεί η Χάουελς, ερευνήτρια της ευγνωμοσύνης, «η ευγνωμοσύνη και η δυσαρέσκεια αποτελούν μέρος των σχέσεών μας».

Συχνά κολλάμε στην πεποίθηση ότι πρέπει να είναι ευνοϊκές οι συνθήκες για να είμαστε ευγνώμονες, αλλά η Χάουελς ισχυρίζεται ότι η ευγνωμοσύνη δεν εξαρτάται από εξωτερικούς παράγοντες.

Για τους τομείς της ζωής μας που είναι μολυσμένοι από τη μνησικακία, η Χάουελς προτείνει να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να αλλάξουμε οπτική γωνία. «Αν χαλαρώσουμε τη λαβή της πικρίας, είναι πιο πιθανό να μπορέσουμε να βρούμε αιτίες για ευγνωμοσύνη σε περιοχές στις οποίες δεν είχαμε πρόσβαση πριν», δήλωσε στην Epoch Times.

Αναπτύσσοντας ευγνωμοσύνη σε άλλους τομείς της ζωής μας που δεν έχουν επηρεαστεί από τη δυσαρέσκεια, μπορούμε να καλλιεργήσουμε τη δύναμη και το σθένος να αντιμετωπίσουμε τη μνησικακία προληπτικά, προτείνει η Χάουελς.

«Φανταστείτε τη συναισθηματική και ψυχολογική σας ενέργεια σαν μία πίτσα», είπε ο Μπλάκστοκ. «Υπάρχουν μόνο τόσα κομμάτια». Όσο αυξάνεται ο αριθμός των άσχημων κομματιών, μειώνεται ο διαθέσιμος χώρος για οτιδήποτε άλλο», παρατηρεί. Η καλλιέργεια της ευγνωμοσύνης εμποδίζει την επικράτηση της μνησικακίας.

«Η ευγνωμοσύνη βρίσκει τη δύναμή της ως πράξη», υπογραμμίζει η Χάουελς, η οποία θεωρεί ότι η ευγνωμοσύνη πρέπει να είναι καθημερινή συνήθεια. «Βρείτε μόνο ένα ή δύο πράγματα για τα οποία μπορείτε να νιώσετε εύκολα ευγνώμονες και αναπτύξτε τα στην καρδιά σας, φέρνοντάς τα συχνά στο μυαλό σας, γράφοντάς τα, λέγοντας ευχαριστώ [και] νιώθοντάς τα στην καρδιά σας.»

Επιλέξτε μία κληρονομιά αγάπης, όχι μνησικακίας

«Αν κρατάς κακία, δεν μπορείς ποτέ να γίνεις καλά», δηλώνει η Κόρσον.

Ο Ένραϊτ ενθαρρύνει τους ανθρώπους να σκεφτούν τι κληρονομιά θα αφήσουν πίσω τους.

Εξηγεί ότι υπάρχουν δύο επιλογές: Μπορείτε είτε να μεταβιβάσετε τον θυμό σας, δημιουργώντας ενδεχομένως έναν κύκλο αρνητικότητας για τις μελλοντικές γενιές, είτε να αφήσετε πίσω σας το δώρο της αγάπης, ενσταλάζοντας ζεστασιά και καλοσύνη στις καρδιές της οικογένειάς σας.

Του Makai Allbert

Σημείωση του συγγραφέα: Σήμερα, αντιμετωπίζουμε πρωτοφανείς προκλήσεις στην κοινωνία, την ιατρική και το εργασιακό πεδίο. Το παραπάνω άρθρο αποτελεί σύνθεση εμπειριών συναδέλφων μας και άλλων επαγγελματιών του ιατρικού κλάδου. Οι προκλήσεις και οι ανταμοιβές που παρουσιάζονται σε αυτήν είναι πραγματικές. Προστιθέμενα στις αυξανόμενες υποχρεώσεις, τις εξελίξεις της κοινωνίας και τις απαιτήσεις από τον εαυτό τους, τα ηθικά διλήμματα και τα ζητήματα αυθεντικότητας επιβαρύνουν και δοκιμάζουν περαιτέρω τον σύγχρονο άνθρωπο. Πιστεύουμε ότι η αλήθεια θα σας απελευθερώσει πραγματικά!

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο αποτελούν απόψεις των συγγραφέων και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.

Ιατρική της Αρετής

Όλα τα άρθρα

Μέρος 1ο: Ευγνωμοσύνη, ένα εναλλακτικό φάρμακο για τον θυμό και την κατάθλιψη

Μέρος 2ο: Το τίμημα των ψεμάτων

Μέρος 3ο: Το ‘μαγικό ραβδί’ της συγχώρεσης

Μέρος 4ο: Μνησικακία, ένας βλαβερός για την καρδιά μας φιλοξενούμενος

Μέρος 5ο: Δέος, μία βασική ανθρώπινη ανάγκη

Μέρος 6ο: Γενναιοδωρία: Δίνοντας λίγα κερδίζουμε πολλά

Μέρος 7ο: Διαμορφώνοντας τον εαυτό μας με θάρρος

Μέρος 8ο: Αντί για αντικαταθλιπτικά, αισιοδοξία

Μέρος 9ο: Αγάπη, βάλσαμο καρδιάς

Μέρος 10ο: Ελπίδα, το τελευταίο καταφύγιο

Τα στοιχεία για τα σπορέλαια και την υγεία σας

Κάθε δεκαετία έχει έναν νέο διατροφικό εχθρό. Πρώτα, ήταν το λίπος. Μετά, η ζάχαρη. Τώρα, τα σπορέλαια δέχονται πυρ — ενοχοποιούνται για την πρόκληση παχυσαρκίας και χρόνιων ασθενειών.

Είναι σχεδόν αδύνατο να αποφευχθούν. Τα σπορέλαια υπάρχουν σε όλα — από σάλτσες για σαλάτες και γρήγορο φαγητό μέχρι μπάρες πρωτεΐνης ακόμη και βρεφικές φόρμουλες. Οι επικριτές ισχυρίζονται ότι είναι επιβλαβή, ενώ οι υποστηρικτές υποστηρίζουν ότι είναι ασφαλή, οικονομικά προσιτά, και ακόμη και καλά για εσάς.

Ωστόσο, η αλήθεια είναι πιο περίπλοκη. Η συζήτηση συχνά υπεραπλουστεύεται. Ακόμη και ο όρος «σπορέλαιο» είναι παραπλανητικός, συνδυάζοντας έλαια που αποτελούν μέρος της παραδοσιακής δίαιτας για αιώνες με αυτά που δημιουργήθηκαν για μεγάλης κλίμακας παραγωγή τροφίμων.

Στον πυρήνα της, η διαμάχη δεν αφορά μόνο το αν τα σπορέλαια είναι εγγενώς καλά ή κακά — αφορά τον τρόπο επεξεργασίας και κατανάλωσης τους.

Τι είναι πραγματικά τα σπορέλαια;

Εάν ακολουθείτε τις τάσεις για την υγεία, πιθανότατα έχετε ακούσει ισχυρισμούς ότι τα σπορέλαια είναι τοξικά και πρέπει να αποφεύγονται. Τι ακριβώς είναι τα σπορέλαια και γιατί κάποιοι τα θεωρούν επιβλαβή;

Τα σπορέλαια εξάγονται από σπόρους. Αυτό μπορεί να φαίνεται ακίνδυνο—εξάλλου, το ελαιόλαδο προέρχεται από τις ελιές και το λάδι καρύδας από τις καρύδες.

Αλλά δεν είναι όλα τα σπορέλαια ίδια. Μερικά, όπως το σησάμι και ο λιναρόσπορος, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της παραδοσιακής δίαιτας για αιώνες και εξάγονται με φυσικές μεθόδους ψυχρής έκθλιψης που διατηρούν τα θρεπτικά συστατικά και τα αντιοξειδωτικά τους.

Άλλα, ωστόσο, είναι εξαιρετικά πολύ επεξεργασμένα. Τα βιομηχανικά σπορέλαια —όπως η σόγια, το καλαμπόκι, η κανόλα, ο ηλίανθος, ο κάρθαμος, ο βαμβακόσπορος, ο σταφυλόσπορος και το πίτουρο ρυζιού— παράγονται μαζικά μέσω έκθλιψης υψηλής θερμότητας και χημικής επεξεργασίας.

Οι κατασκευαστές χρησιμοποιούν συχνά διαλύτες όπως το εξάνιο για την εξαγωγή της μέγιστης ποσότητας λαδιού. Αυτά τα έλαια είναι επεξεργασμένα, λευκασμένα, και αποσμημένα (εξουδετέρωση οσμών), δίνοντάς τους την ετικέτα έλαια «RBD». Αυτή η διαδικασία τα καθιστά ουδέτερα στη γεύση και πιο σταθερά στο ράφι, αλλά αφαιρεί επίσης ευεργετικές ενώσεις όπως η βιταμίνη Ε και τα αντιοξειδωτικά.

Πολλά βιομηχανικά σπορέλαια δεν προορίζονταν ποτέ για ανθρώπινη κατανάλωση. Το λάδι Canola ξεκίνησε ως κραμβέλαιο, το οποίο χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως λιπαντικό μηχανών μέχρι που Καναδοί επιστήμονες το τροποποίησαν τη δεκαετία του 1970 για να αφαιρέσουν τοξικές ενώσεις. Το ίδιο το όνομα —ένα μείγμα «Καναδά» και «ελαίου»— ήταν μια εφεύρεση μάρκετινγκ. Το «φυτικό λάδι» (vegetable oil) είναι ένας άλλος παραπλανητικός όρος — είναι συχνά ένα μείγμα από βιομηχανικά σπορέλαια που κυκλοφορούν στο εμπόριο και το ονόμασαν έτσι για να ακούγεται υγιεινότερο από ό,τι είναι.

Η Κέιτ Σάναχαν, γιατρός και επιστήμονας που έχει εκπαιδευτεί στο Κορνέλ και ειδικεύεται στα διαιτητικά λίπη, εξηγεί ότι τα βιομηχανικά σπορέλαια δεν αναπτύχθηκαν με γνώμονα τη διατροφή.

«Το ακατέργαστο λάδι από αυτούς τους σπόρους είναι μη βρώσιμο», είπε στην Epoch Times. «Η σόγια και η ελαιοκράμβη δεν καλλιεργήθηκαν για διατροφή – καλλιεργήθηκαν για υψηλές αποδόσεις και βιομηχανική ανθεκτικότητα».

Η περισσότερη σόγια που καλλιεργείται στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν προορίζεται καθόλου για ανθρώπινη κατανάλωση. Σύμφωνα με το Υπουργείο Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών, περισσότερο από το 70% των σπόρων σόγιας των ΗΠΑ χρησιμοποιείται για ζωοτροφές, ενώ ένα άλλο 5% μεταποιείται σε βιοντίζελ. Αυτό που απομένει επεξεργάζεται και γίνεται κυρίως σογιέλαιο — ένα προϊόν από το οποίο έχει αφαιρεθεί μεγάλο μέρος της αρχικής θρεπτικής αξίας του φυτού σόγιας.

Επιπλέον, περισσότερο από 90% της αμερικανικής σόγιας είναι γενετικά τροποποιημένη για να αντέχει σε ζιζανιοκτόνα όπως η γλυφοσάτη, επιτρέποντας στους αγρότες να ψεκάζουν ολόκληρα χωράφια χωρίς να βλάπτουν τις καλλιέργειες. Αυτή η καλλιέργεια υψηλής έντασης, σε συνδυασμό με τη βαριά βιομηχανική επεξεργασία, έχει ως αποτέλεσμα το λάδι να απέχει πολύ από την αρχική του μορφή.

Σε αντίθεση με τα παραδοσιακά έλαια όπως το ελαιόλαδο ή το σησαμέλαιο, τα οποία διατηρούν τα φυσικά τους αντιοξειδωτικά, τα βιομηχανικά σπορέλαια απαιτούν εκτεταμένη επεξεργασία για να έχουν χρόνο ζωής στο ράφι. Η Σάναχαν υποστηρίζει ότι αυτή η διαδικασία αφαιρεί τις ευεργετικές ενώσεις, καθιστώντας τα πιο επιρρεπή στην οξείδωση και την αποσύνθεση.

«Αυτό που λειτουργεί για τις μηχανές δεν λειτουργεί πάντα για τους ανθρώπους», είπε η Σάναχαν.

Είναι τα σπορέλαια καλά ή κακά για την υγεία σας;

Οι επιπτώσεις των σπορελαίων στην υγεία συζητούνται έντονα. Μερικοί ειδικοί λένε ότι είναι μια υγιής για την καρδιά εναλλακτική λύση στο βούτυρο και άλλα ζωικά λίπη, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι μπορεί να συμβάλλουν σε φλεγμονές και ασθένειες.

Η υπόθεση ότι τα σπορέλαια είναι εναλλακτική λύση για την υγεία της καρδιάς

Για δεκαετίες, οι επιστήμονες έχουν συζητήσει τον ρόλο των διαφορετικών λιπών στην υγεία της καρδιάς. Η έρευνα θεωρεί ότι η αντικατάσταση των κορεσμένων λιπαρών —που βρίσκονται στο βούτυρο και το κόκκινο κρέας— με πολυακόρεστα λίπη (PUFAs) από σπορέλαια μπορεί να προσφέρει καρδιαγγειακά οφέλη.

Οι υποστηρικτές υποστηρίζουν ότι η επιστήμη είναι καλά εδραιωμένη.

«Η έρευνα για τα σπορέλαια είναι σταθερά θετική», δήλωσε στην Epoch Times ο Μάθιου Νάγκρα, φυσικός γιατρός. «Πολλές μετα-αναλύσεις τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων ερευνών έχουν δείξει ότι η αντικατάσταση των κορεσμένων λιπαρών με σπορέλαια πλούσια σε πολυακόρεστα λίπη μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, τον κορυφαίο δολοφόνο της Αμερικής, χωρίς καμία σαφή βλάβη».

Μελέτες μεγάλης κλίμακας υποστηρίζουν αυτόν τον ισχυρισμό. Μια μελέτη του 2021 σε περισσότερους από 500.000 ανθρώπους διαπίστωσε ότι όσοι αντικατέστησαν τα κορεσμένα λίπη με έλαια όπως canola, καλαμπόκι και ελαιόλαδο είχαν χαμηλότερο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων και πρόωρου θανάτου.

«Τα ευρήματά μας υποστηρίζουν τη μετατόπιση της πρόσληψης από στερεά λίπη σε μη υδρογονωμένα φυτικά έλαια για καρδιομεταβολική υγεία και μακροζωία», έγραψαν οι συγγραφείς. Παραδείγματα στερεών λιπών περιλαμβάνουν το βούτυρο και το λαρδί.

Μια έρευνα της JAMA Internal Medicine του 2025 ενίσχυσε αυτά τα ευρήματα, δείχνοντας ότι οι άνθρωποι που έτρωγαν περισσότερα φυτικά έλαια —όπως η ελιά, η σόγια και η canola— ζούσαν περισσότερο και είχαν χαμηλότερα ποσοστά καρδιακών παθήσεων και καρκίνου. Εν τω μεταξύ, όσοι έτρωγαν περισσότερο βούτυρο είχαν υψηλότερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου. Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι η εναλλαγή βουτύρου με φυτικά έλαια θα μπορούσε να μειώσει τον συνολικό κίνδυνο θνησιμότητας κατά 17%, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης κατά 17% των θανάτων που σχετίζονται με τον καρκίνο.

Λόγω αυτών των αυξανόμενων στοιχείων, η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία (AHA) συνεχίζει να συνιστά σπορέλαια ως μέρος μιας υγιεινής διατροφής για την καρδιά.

Η υπόθεση κατά των σπορέλαιων: Οξείδωση και φλεγμονή

Δεν συμφωνούν όλοι με την έγκριση της AHA για τα σπορέλαια και ορισμένοι ειδικοί αμφισβητούν την έρευνα πίσω από αυτό.

«Αυτή η έρευνα είναι χαμηλής ποιότητας», είπε ο Βίνεϋ Πράσαντ, ιατρός αιματολόγος-ογκολόγος και καθηγητής επιδημιολογίας και βιοστατιστικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο, σε ένα email στην Epoch Times. «Βάζει μαζί το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο με την σόγια και το έλαιο καρθάμου, κάτι που είναι γελοίο». Επέκρινε επίσης τη μεθοδολογία της έρευνας, υποστηρίζοντας ότι αποτυγχάνει να μετρήσει με ακρίβεια την κατανάλωση βουτύρου και αντ’ αυτού βασίζεται σε μια ανακριβή μέθοδο εκτίμησης. «Αυτό το είδος διατροφικής επιδημιολογίας τροφοδοτεί το δόγμα αντί να παρέχει σαφήνεια», είπε.

Πέρα από τις ανησυχίες για τις μεθόδους έρευνας, οι κριτικοί υποστηρίζουν ότι το πραγματικό πρόβλημα με το σπορέλαιο είναι η οξείδωση.

Η επεξεργασία κάνει τα σπορέλαια πιο ανθεκτικά στην αλλοίωση, ώστε να διαρκέσουν περισσότερο στα ράφια των καταστημάτων. Ωστόσο, μόλις εκτεθούν σε θερμότητα, αέρα ή φως —ειδικά κατά το μαγείρεμα— η χημική τους δομή αρχίζει να καταρρέει.

Σε αντίθεση με τα παραδοσιακά έλαια όπως το ελαιόλαδο ή το σησαμέλαιο, τα οποία περιέχουν φυσικά αντιοξειδωτικά που βοηθούν στην πρόληψη του εκφυλισμού, τα βιομηχανικά σπορέλαια χάνουν αυτές τις σταθεροποιητικές ενώσεις κατά την επεξεργασία. Ως αποτέλεσμα, είναι πιο ευάλωτα στην οξείδωση, μια διαδικασία που δημιουργεί υποπροϊόντα όπως αλδεΰδες και ελεύθερες ρίζες. Αυτές οι ενώσεις μπορούν να βλάψουν τα κύτταρα, να προκαλέσουν φλεγμονή και να συμβάλουν σε χρόνιες ασθένειες.

Η θερμότητα επιταχύνει αυτήν τη διαδικασία. Έρευνες δείχνουν ότι η επανειλημμένη θέρμανση φυτικών ελαίων — όπως αυτά που χρησιμοποιούνται στις φριτέζες εστιατορίων — μπορεί να δημιουργήσει οξειδωτικά υποπροϊόντα που συνδέονται με βλάβη των ιστών και αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης σε πειραματόζωα. Ορισμένες έρευνες έχουν επίσης βρει οξειδωμένο λινολεϊκό οξύ, μια υποβαθμισμένη μορφή ωμέγα-6 λιπαρών, που συσσωρεύεται στον ανθρώπινο λιπώδη ιστό και στις πλάκες των αρτηριών, εγείροντας ανησυχίες για μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία.

Δεν συμφωνούν όλοι οι ειδικοί ότι η οξείδωση είναι μια σημαντική απειλή.

«Αυτές οι διαδικασίες έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα», λέει ο Κρίστοφερ Γκάρντνερ, καθηγητής διατροφής στο Στάνφορντ. «Βοηθούν στην πρόληψη της διάσπασης των ελαίων, αλλά και στην απομάκρυνση ορισμένων ευεργετικών συστατικών».

Μια ανασκόπηση στο Scientific World Journal διαπίστωσε ότι ενώ η επεξεργασία αφαιρεί αντιοξειδωτικά όπως η βιταμίνη Ε και οι πολυφαινόλες (ενώσεις που βοηθούν στην προστασία των κυττάρων), εξαλείφει επίσης τις ακαθαρσίες, καθιστώντας τα έλαια πιο σταθερά και λιγότερο πιθανό να αλλοιωθούν.

Ωστόσο, η οξείδωση συμβαίνει πιο γρήγορα στα σπορέλαια από ότι σε άλλα λίπη. Η έρευνα δείχνει ότι τα PUFA (πολυακόρεστα λίπη) αποικοδομούνται πιο γρήγορα όταν εκτίθενται στη θερμότητα, το φως και τον αέρα, ενώ τα μονοακόρεστα λίπη (που βρίσκονται στο ελαιόλαδο) και τα κορεσμένα λίπη (που βρίσκονται στο βούτυρο και το βοδινό λίπος) παραμένουν πιο σταθερά.

Η σύνδεση με τα επεξεργασμένα τρόφιμα

Αν σε ένα πράγμα συμφωνούν τόσο οι επικριτές όσο και οι υπερασπιστές των σπορελαίων, είναι ότι βρίσκονται παντού. Και αυτό δεν είναι τυχαίο.

Τα φθηνά, άφθονα και πλουσίως επιδοτούμενα σπορέλαια αποτελούν πυλώνα της σύγχρονης βιομηχανίας τροφίμων. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ρίχνει δισεκατομμύρια σε υποστηρικτικές καλλιέργειες όπως η σόγια, το καλαμπόκι και ο βαμβακόσπορος, καθιστώντας τα έλαιά τους πολύ πιο προσιτά από εναλλακτικές λύσεις όπως η ελιά ή το αβοκάντο.

Η σόγια κυριαρχεί στην αγορά, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 90% της παραγωγής ελαιούχων σπόρων στις ΗΠΑ. Το 2016, μόνο η βιομηχανία σόγιας έλαβε επιδοτήσεις 1,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων – βοηθώντας στη διατήρηση της παραγωγής σε υψηλά επίπεδα και στο χαμηλό κόστος.

Η κρατική υποστήριξη δεν κάνει απλώς τα σπορέλαια φθηνά για τους οικιακούς μάγειρες — τα καθιστά τη ραχοκοκαλιά των υπερεπεξεργασμένων τροφίμων (UPF, ΥΕΤ), τα οποία αποτελούν πλέον σχεδόν το 60% της αμερικανικής διατροφής. Μαζί με τα επεξεργασμένα δημητριακά και τα πρόσθετα σάκχαρα, τα σπορέλαια αποτελούν τη βάση των σύγχρονων επεξεργασμένων τροφίμων, που χρησιμοποιούνται για την ενίσχυση της υφής, την παράταση της διάρκειας ζωής και την ενίσχυση της γεύσης με χαμηλό κόστος. Αυτά τα συστατικά εμφανίζονται σε όλα, από δημητριακά πρωινού μέχρι κατεψυγμένα δείπνα, καθιστώντας σχεδόν αδύνατο να τα αποφύγετε σε ένα τυπικό σούπερ μάρκετ.

Ένα μπουκάλι λάδι κάνολα 1 λίτρου κοστίζει περίπου $5,79, ενώ η ίδια ποσότητα εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου μπορεί να κοστίσει $14 ή περισσότερο. Για τους κατασκευαστές τροφίμων που προσπαθούν να κρατήσουν χαμηλά το κόστος, η επιλογή είναι προφανής. Επειδή είναι φθηνά, ουδέτερης γεύσης και σχετικά σταθερά στο ράφι, τα σπορέλαια είναι το όνειρο ενός κατασκευαστή τροφίμων — επιτρέπουν στα επεξεργασμένα τρόφιμα να διαρκούν περισσότερο, να έχουν καλύτερη γεύση και να παραμείνουν κερδοφόρα.

Η Σάναχαν εκτιμά ότι τα σπορέλαια αντιπροσωπεύουν το 20-30% της ημερήσιας πρόσληψης θερμίδων του μέσου Αμερικανού. Αυτός ο αριθμός δεν ήταν εύκολο να υπολογιστεί, καθώς τα σπορέλαια δεν παρακολουθούνται ως κατηγορία. Η Σάναχαν ανέλυσε δεδομένα παραγωγής δεκαετιών από καλλιέργειες όπως η σόγια και το κάνολα, χρησιμοποιώντας κυβερνητικές και βιομηχανικές αναφορές για να αποκαλύψει την έκταση της παρουσίας των σπορέλαιων στις σύγχρονες δίαιτες.

«Οι άνθρωποι δεν έχουν καταναλώσει ποτέ πολυακόρεστα σε αυτό το επίπεδο πριν», προειδοποιεί. «Ιστορικά, οι δίαιτες βασίζονταν κυρίως σε ζωικά λίπη, όχι σε έλαια πλούσια σε πολυακόρεστα. Εάν δεν ξέρετε να τα αποφύγετε, τρώτε τεράστιες ποσότητες.»

Ο Γκάρντνερ συμφωνεί — αλλά λέει ότι το ζήτημα δεν είναι μόνο τα σπορέλαια. Η αύξηση της κατανάλωσης σπορέλαιου δεν οφείλεται στο ότι περισσότεροι άνθρωποι φτιάχνουν σπιτικές σάλτσες για σαλάτες, είπε. Είναι επειδή τα εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα — όπου αυτά τα έλαια χρησιμοποιούνται σε μεγάλο βαθμό — κυριαρχούν πλέον στην αμερικανική διατροφή.

Ο Γκάρντνερ υποστηρίζει ότι ακόμα κι αν τα σπορέλαια αφαιρούνταν από την παροχή τροφίμων αύριο, τα εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα δεν θα εξαφανίζονταν — απλώς θα αναμορφώνονταν.

«Αν τα ίδια ΥΕΤ παρασκευάζονταν με άλλο λάδι όπως βούτυρο, βοδινό λίπος, λαρδί ή λάδι καρύδας, αυτά τα τρόφιμα δεν θα γίνονταν ξαφνικά υγιεινά τρόφιμα».

Στον πυρήνα της, η συζήτηση για τα σπορέλαια είναι κάτι περισσότερο από τα ίδια τα έλαια. Αφορά τις επεξεργασμένες τροφές στις οποίες υπάρχουν — και αν θα έπρεπε να τρώμε τόσες πολλές από αυτές.

Λοιπόν, με τι λάδι να μαγειρεύετε;

Αντί να επιδιώκουμε να εξαλείψουμε εντελώς τα σπορέλαια, οι ειδικοί λένε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η μείωση των υπερεπεξεργασμένων τροφίμων και η επιλογή υψηλής ποιότητας, σταθερών λιπαρών για το μαγείρεμα στο σπίτι.

«Εάν θέλετε να βελτιώσετε την υγεία σας μειώνοντας τα σπορέλαια, ο καλύτερος τρόπος για να το κάνετε αυτό είναι τρώγοντας λιγότερα εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα», συμβουλεύει ο Γκάρντνερ. «Αυτό θα ήταν μια νίκη με πολλούς τρόπους — λιγότερη ζάχαρη, λιγότερα επεξεργασμένα άλευρα, και λιγότερο νάτριο.»

Για όσους θέλουν να κάνουν καλύτερες επιλογές στις κουζίνες τους, οι ειδικοί συνιστούν τη χρήση σταθερών, ελάχιστα επεξεργασμένων ελαίων που είναι λιγότερο επιρρεπή στην οξείδωση:

Καλύτερες επιλογές για μαγείρεμα

Αβοκάντο: Υψηλό σε μονοακόρεστα λιπαρά, σταθερό σε υψηλή θερμοκρασία.

Εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο: Πλούσιο σε αντιοξειδωτικά, ιδανικό ωμό ή για ελαφρύ μαγείρεμα.

Βούτυρο και λαρδί: Φυσικά σταθερά για μαγείρεμα σε υψηλή θερμοκρασία.

Καρύδα: Υψηλή σε κορεσμένα λιπαρά, καθιστώντας την ανθεκτική στην οξείδωση.

Έλαια καλύτερα χρησιμοποιούμενα κρύα

Λιναρόσπορος: Υψηλής περιεκτικότητας σε ωμέγα-3, καλύτερα για ντρέσινγκ.

Καρύδι: πλούσιο σε αντιοξειδωτικά, γευστικό στις σαλάτες.

Σουσάμι: Αρωματικό και μέτρια σταθερό στη θερμότητα.

Βιομηχανικά επεξεργασμένα έλαια

Σόγια
Καλαμπόκι
Κάνολα
Βαμβακόσπορος
Ηλιοτρόπιο
Κάρθαμος
Σπόροι σταφυλιού
Πίτουρο ρυζιού

Ενώ ορισμένες ειδικές εκδόσεις υπάρχουν σε μορφές ψυχρής έκθλιψης, είναι πολύ λιγότερο κοινές από τις αντίστοιχες μαζικής παραγωγής, υψηλής επεξεργασίας.

Η κατώτατη γραμμή

Η συζήτηση για τα σπορέλαια απέχει πολύ από το να τελειώσει, αλλά ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: Ο τρόπος που τα καταναλώνετε έχει σημασία.

Μερικές σταγόνες λάδι κανόλας σε μια σπιτική σαλάτα δεν είναι το ίδιο με το να τρως τηγανητές πατάτες τηγανισμένες σε παλυχρησιμοποιημένο λάδι εστιατορίου. Το μεγαλύτερο πρόβλημα έγκειται στο να βασίζεσαι σε εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα γεμάτα με φθηνά έλαια, ζάχαρη και πρόσθετα.

Για τους περισσότερους ανθρώπους, ο καλύτερος τρόπος για να βελτιώσουν τη διατροφή τους δεν είναι να ανησυχούν για κάθε σταγόνα σπορέλαιου — είναι να τρώνε περισσότερα φρέσκα, μη επεξεργασμένα τρόφιμα, λέει ο Γκάρντνερ.

«Φαίνεται παράξενο να κατηγορούμε τα φυτικά έλαια και όχι τις τροφές που τα περιέχουν».

Της Σέραμυ Τσάι

Τεννεσσί: Ομόφωνα ψηφίστηκε το νομοσχέδιο κατά της συνέργειας στις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από το ΚΚΚ

Οι νομοθέτες του Τεννεσσί ενέκριναν ομόφωνα ένα νομοσχέδιο που εμποδίζει την πολιτεία να διευκολύνει τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ).

Ο Νόμος για τη γονιδιωματική ασφάλεια και τον τερματισμό της εξαναγκαστικής αφαίρεσης οργάνων, που υποστηρίχθηκε από οκτώ βουλευτές και τρεις γερουσιαστές, εγκρίθηκε με 90–0 στη Βουλή και 27–0 στη Γερουσία και τώρα κατευθύνεται προς τον κυβερνήτη Μπιλ Λι.

Το νομοσχέδιο στοχεύει σε δύο ζητήματα διεθνούς ανησυχίας: την πρόσβαση της Κίνας σε μαζικές συλλογές γενετικών δεδομένων και την εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων από κρατούμενους συνείδησης.

Ο νέος νόμος απαγορεύει στις ασφαλιστικές εταιρείες του Τεννεσσί να καλύπτουν μεταμοσχεύσεις ή μετεγχειρητική φροντίδα που πραγματοποιούνται στην Κίνα ή αφορούν όργανα προερχόμενα από τη χώρα μέσω πώλησης ή δωρεάς. Επιπλέον, δίνει τη δυνατότητα στον επίτροπο Υγείας της πολιτείας να επεκτείνει αυτήν την απαγόρευση σε άλλες χώρες που εμπλέκονται σε τέτοιες πρακτικές.

Το νομοσχέδιο απαγορεύει επίσης τη χρήση γενετικών αναλυτών και ερευνητικού λογισμικού από χώρες που θεωρούνται αντίπαλοι των ΗΠΑ, όπως η Κίνα, το Χονγκ Κονγκ, η Κούβα, το Ιράν, η Βόρεια Κορέα και η Ρωσία. Ιδρύματα που διαθέτουν τέτοιο εξοπλισμό υποχρεούνται να τον αντικαταστήσουν εντός 180 ημερών από την έναρξη ισχύος του νόμου.

Επιπλέον, περιορίζεται η αποθήκευση γενετικών δεδομένων, απαγορεύοντας την απομακρυσμένη πρόσβαση σε μη δημόσια δεδομένα από το εξωτερικό, εκτός αν υπάρχει έγγραφη έγκριση από τον επίτροπο Υγείας της πολιτείας.

Ο Γενικός Εισαγγελέας του Τεννεσσί, Τζόναθαν Σκρμέτι, θα έχει την εξουσία να διερευνά τυχόν παραβιάσεις. Οι εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν απαγορευμένες συσκευές αντιμετωπίζουν πρόστιμο 10.000 δολαρίων για κάθε παράβαση, ενώ οι ασφαλιστικές εταιρείες που παραβιάζουν σκόπιμα τον νόμο κινδυνεύουν με πρόστιμα 100.000 δολαρίων ανά περίπτωση.

Οι πολίτες μπορούν να διεκδικήσουν αποζημίωση τουλάχιστον 5.000 δολαρίων για κάθε παράνομη χρήση των γενετικών τους πληροφοριών.

Ο πολιτειακός γερουσιαστής Άνταμ Λόου εξέφρασε την ανησυχία του ότι το ΚΚΚ θα μπορούσε να αξιοποιήσει το γενετικό υλικό των Αμερικανών για σκοπούς όπως ο βιολογικός πόλεμος ή το παράνομο εμπόριο οργάνων.

Το ζήτημα της συλλογής γενετικών δεδομένων έχει απασχολήσει τις ΗΠΑ, με κινεζικές εταιρείες, όπως η BGI (Beijing Genomics Institute Group), να κατηγορούνται ότι ενισχύουν την καταστολή μειονοτήτων στην Κίνα.

Το νομοσχέδιο εγκρίθηκε από τη Γερουσία του Τεννεσσί στις 17 Μαρτίου.

Λίγες ημέρες νωρίτερα, αρκετά μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου παρουσίασαν το Νόμο Block Organ Transplant Purchases from China Act (Νόμος για τον αποκλεισμό των αγορών οργάνων από την Κίνα). Το νομοσχέδιο, το οποίο υποστηρίζεται από τους βουλευτές Νιλ Νταν (R-Fla.) και Γκας Μπιλιράκης (R-Fla.), και τον Τζον Μούλενααρ (R-Mich.), πρόεδρο της Επιλεκτικής Επιτροπής της Βουλής των Αντιπροσώπων για το ΚΚΚ, θα σταματήσει την ομοσπονδιακή αποζημίωση για χειρουργικές επεμβάσεις μεταμόσχευσης και συναφείς ιατρικές υπηρεσίες που χρησιμοποιούν όργανα από δυνητικά παράνομες πηγές.

Ο Νταν δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες «πρέπει να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους» για να διασφαλίσουν ότι δεν συμμετέχουν στην καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και χαρακτήρισε τη νομοθεσία ως ένα σημαντικό βήμα προς τη λογοδοσία.

Στις αρχές αυτού του μήνα, οι νομοθέτες επανέφεραν τον νόμο για την προστασία του Φάλουν Γκονγκ για την επιβολή κυρώσεων στο κινεζικό καθεστώς για τις θηριωδίες των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων, σημαντικός στόχος των οποίων είναι οι ασκούμενοι του διωκόμενου πνευματικού κινήματος Φάλουν Γκονγκ – μία πνευματική πειθαρχία και πρακτική διαλογισμού με ηθικές διδασκαλίες που βασίζονται στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας.

Οίνος και τυρί

Η φράση «κρασί και τυρί» υποδηλώνει ένα από τα πιο ανθεκτικά ζευγάρια στον κόσμο, λόγω των εκπληκτικών ομοιοτήτων μεταξύ των δύο.

Όχι μόνο προέρχονται και τα δύο από ταπεινά προϊόντα (σταφύλια και γάλα), αλλά και τα δύο ανυψώνονται σε κάτι έξοχο υποβαλλόμενα σε μια παρόμοια διαδικασία για να επιτύχουν μια υψηλότερη κατάσταση: τη ζύμωση.

Και τα δύο είναι επίσης ζωντανά προϊόντα με καθορισμένη διάρκεια ζωής. Τα καλύτερα από το κάθε ένα εμφανίζουν μια νεανική ζωντάνια, μια γοητευτική μέση ηλικία και μια αργή εξέλιξη προς τη φθορά.

Έπειτα, υπάρχει το αναπόφευκτο γεγονός ότι το κρασί ταιριάζει τόσο καλά με το τυρί — συνήθως. Εδώ αναφέρομαι στο εκλεκτό κρασί και στο εκλεκτό τυρί, όχι στο απλοϊκό τυρί που έχει γεύση παρόμοια με το περιτύλιγμά του.

Υπάρχουν πολλά προϊόντα που ονομάζονται τυρί, αλλά τα περισσότερα  είναι βαρετά, παστεριωμένα μείγματα. Και υπάρχουν πολλά απλά κρασιά, τα περισσότερα γλυκά, που δεν έχουν τίποτα από την γοητεία που αναζητούμε σε έναν ξηρό επιτραπέζιο οίνο με ψυχή.

Το καλό κρασί και το καλό τυρί μπορεί να κοστίζουν περισσότερο από τα συνηθισμένα πράγματα, αλλά υπάρχει ένας λόγος: Και τα δύο απαιτούν μεγάλες επενδύσεις για την παραγωγή μικρών ποσοτήτων εξαίρετων προϊόντων.

Τα καλύτερα κρασιά και τυριά πρέπει να αντιμετωπίζονται με προσοχή. Η θερμοκρασία αποθήκευσης, για παράδειγμα. Πάρτε δύο μπουκάλια εκλεκτό κρασί και δύο συσκευασίες εκλεκτό τυρί και χωρίστε τα στο σύνολο Α και στο σύνολο Β. Αφήστε το σύνολο Α σε θερμοκρασία δωματίου για μερικές ημέρες και βάλτε το σύνολο Β σε κρύο χώρο αποθήκευσης.

Το σύνολο Α θα αλλοιωθεί πολύ πιο γρήγορα.

Σχεδόν κάθε τυρί που βλέπετε σε ψυγείο σούπερ μάρκετ είναι τυλιγμένο αεροστεγώς σε πλαστική μεμβράνη. Ο στόχος είναι να κρατήσει τον αέρα μακριά από το προϊόν. Μερικά τυριά δεν βλάπτονται πολύ από την επαφή με τη μεμβράνη, αλλά τα περισσότερα εκλεκτά τυριά αλλοιώνονται πιο γρήγορα όταν είναι κλεισμένα σε πλαστική μεμβράνη.

Κάποτε συνάντησα μια νεαρή ιδιοκτήτρια τυροπωλείου που μου είπε ότι τα τύλιξε όλα σε πλαστικό. Χωρίς αυτό, είπε, τα τυριά μπορεί να χαλάσουν.

Είπα ότι ορισμένα τυριά διατηρούνται καλύτερα σε ύφασμα. Την πείραξε. Κι αν ένα τυρί αποκτήσει μια πινελιά μούχλας; ρώτησε. Κι αν το αγνό λευκό μπρι αρχίσει να γίνεται καφέ;

Ειλικρινά δεν είχα απάντηση, καθώς η ερώτηση ήταν ανάλογη τού: «Τι θα γινόταν αν ένα παλιό καμπερνέ είχε κάποιο ίζημα;» Θα το πέταγε κάποιος γνώστης του κρασιού; Το ίζημα είναι ένδειξη ποιότητας.

Αυτές τις μέρες, τα καλά τυριά τυλίγονται σε ειδικά περιτυλίγματα, όπως κερωμένο χαρτί, χαρτιά δύο μερών που αναπνέουν ή λαδόκολλα που μπορεί να αναπνέει.

Τέτοια προϊόντα επιτρέπουν στο τυρί να «αναπτύσσεται» και να ωριμάζει — όπως παλαιώνουμε τα κρασιά για να αποκτήσουν στοιχεία που απουσιάζουν από τα νέα.

Το πόσο επιθυμείτε αυτά τα στοιχεία καθορίζει πόσα είστε διατεθειμένοι να ξοδέψετε για να τα έχετε στο κρασί και το τυρί σας.

Εάν το κανονικό τυρί που αγοράζετε έχει τη λέξη «single» στην μπροστινή ετικέτα του, πιθανότατα θα είναι εντάξει για εβδομάδες. Αλλά δεν θα ικανοποιήσει άτομα που ενδιαφέρονται για το μπρι, το κόμτε, το καμεμπέρ, το Γουένσλεϊντεϊλ ή το τσένταρ.

Το τυρί της εβδομάδας

Manchego (μαντσέγκο), Λα Μάντσα, Ισπανία: Αυτό είναι ένα από τα πιο ευέλικτα τυριά στον κόσμο, που μπορεί να συνδυαστεί με σχεδόν οποιοδήποτε κρασί και μπορεί να σερβιριστεί τόσο ως νεαρό τυρί με ένα μήνα παλαίωσης όσο και μετά από δύο χρόνια παλαίωσης όπου γίνεται παρόμοιο με την ιταλική παρμεζάνα. Φτιαγμένο μόνο από πρόβειο γάλα σε συγκεκριμένες επαρχίες στην ορεινή χώρα νότια της Μαδρίτης, είναι ήπιο, όχι πολύ αλμυρό, και συνήθως έχει ελαφρώς ξηρή γεύση. Είναι ευρέως διαθέσιμο και συνήθως δεν είναι ακριβό.

Του Νταν Μπέργκερ

Τεχνητά γλυκαντικά και καρδιακή υγεία: Νέα μελέτη αποκαλύπτει πιθανές επιπτώσεις

Επιστήμονες ανακάλυψαν υποδοχείς «γλυκιάς γεύσης» στην καρδιά που ανταποκρίνονται σε τεχνητά γλυκαντικά, όπως η ασπαρτάμη. Αυτή η ανακάλυψη μπορεί να εξηγήσει τον συσχετισμό των γλυκαντικών με καρδιακά προβλήματα.

Η έρευνα, που πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες του Πανεπιστημίου Loyola, παρουσιάστηκε στο 69ο Ετήσιο Συνέδριο της Βιοφυσικής Εταιρείας στο Λος Άντζελες (15-19 Φεβρουαρίου).

Η μελέτη αποκάλυψε ότι αυτοί οι υποδοχείς, οι οποίοι είναι όμοιοι με εκείνους που βρίσκονται στη γλώσσα, επηρεάζουν άμεσα τις συσπάσεις του καρδιακού μυός όταν διεγείρονται από γλυκές ουσίες.

Οι υποδοχείς γεύσης και η καρδιακή λειτουργία

Παρόλο που οι υποδοχείς γεύσης είναι συνήθως συνδεδεμένοι με τη γεύση, έχουν εντοπιστεί και σε άλλα σημεία του σώματος, όπως στο στομάχι, στα έντερα, στο πάγκρεας και στους αεραγωγούς. Η νέα μελέτη είναι η πρώτη που εντοπίζει υποδοχείς γλυκιάς γεύσης (TAS1R2 και TAS1R3) στην επιφάνεια των κυττάρων του καρδιακού μυός.

Η επίδραση της ασπαρτάμης στην καρδιακή σύσπαση

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αυτοί οι υποδοχείς είναι λειτουργικοί στην καρδιά. Η διέγερση των υποδοχέων σε καρδιακά κύτταρα ανθρώπων και ποντικών με ασπαρτάμη, ένα κοινό τεχνητό γλυκαντικό, οδήγησε σε σημαντική αύξηση της συστολής του καρδιακού μυός και στη βελτίωση της διαχείρισης του ασβεστίου, τα οποία είναι απαραίτητα για το σχηματισμό καρδιακού παλμού.

Η διαχείριση του ασβεστίου επιτρέπει τη συστολή και τη χαλάρωση των μυϊκών κυττάρων της καρδιάς. Διαταραχές σε αυτή τη διαδικασία μπορεί να οδηγήσουν σε καρδιακά προβλήματα.

«Μετά από ένα γεύμα, παρατηρείται αύξηση της καρδιακής συχνότητας και της αρτηριακής πίεσης», δήλωσε ο Μίκα Γιόντερ, μεταπτυχιακός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Loyola. «Μέχρι τώρα, αυτό θεωρούνταν νευρολογική αντίδραση, αλλά προτείνουμε μια άμεση επίδραση, όπου η αύξηση του σακχάρου στο αίμα ενεργοποιεί τους υποδοχείς γλυκιάς γεύσης στα κύτταρα του καρδιακού μυός, προκαλώντας αλλαγές στον καρδιακό παλμό».

Σύνδεση με την καρδιακή ανεπάρκεια

Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι υποδοχείς γλυκιάς γεύσης είναι πιο άφθονοι στις καρδιές ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια, γεγονός που υποδηλώνει πιθανή σχέση με τη νόσο.

Όταν οι υποδοχείς αυτοί ενεργοποιούνται από ασπαρτάμη, προκαλούν αλλαγές στα κύτταρα της καρδιάς που ελέγχουν το ασβέστιο και τη μυϊκή σύσπαση. «Κατά την καρδιακή ανεπάρκεια, η καρδιά αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται την ενέργεια, δίνοντας προτεραιότητα στην πρόσληψη και χρήση γλυκόζης», εξηγεί ο Γιόντερ. Αυτός είναι ένας ταχύτερος τρόπος παραγωγής ενέργειας όταν υπάρχει έλλειψη οξυγόνου.

Η μελέτη ενδέχεται να εξηγεί γιατί η υπερβολική κατανάλωση τεχνητών γλυκαντικών σχετίζεται με αρρυθμίες. «Η υπερδιέγερση αυτών των υποδοχέων μπορεί να οδηγήσει σε συμπεριφορές που μοιάζουν με καρδιακές αρρυθμίες», προειδοποιεί ο Γιόντερ. Αυτό συμβαίνει επειδή η υπερβολική ενεργοποίηση αυτών των υποδοχέων μπορεί να διαταράξει τη φυσιολογική ηλεκτρική σηματοδότηση του καρδιακού μυός.

Ωστόσο, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να κατανοηθεί πλήρως η μακροχρόνια επίδραση της διέγερσης αυτών των υποδοχέων και η πιθανή χρήση τους στη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας.

Γνώμες ειδικών για τα γλυκαντικά

Η έρευνα αυτή υποδηλώνει πιθανή σύνδεση μεταξύ της κατανάλωσης τεχνητών γλυκαντικών και του αυξημένου κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένων των αρρυθμιών και της καρδιακής ανεπάρκειας, σύμφωνα με τον Δρα Ρατζ Ντασγκούπτα, αναπληρωτή καθηγητή κλινικής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Ρίβερσαϊντ.

«Παρόλο που οι ακριβείς μηχανισμοί δεν είναι ακόμη ξεκάθαροι και απαιτείται περισσότερη έρευνα, εάν έχετε καρδιακά προβλήματα, ίσως είναι συνετό να παρακολουθείτε την κατανάλωση γλυκαντικών μέχρι να έχουμε περισσότερα δεδομένα», τόνισε ο Δρ Ντασγκούπτα στην Epoch Times.

Ο Γιώργος Κυριαζής, επίκουρος καθηγητής βιοχημείας και φαρμακολογίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο, είχε διαφορετική άποψη σε ηλεκτρονικό μήνυμα που έστειλε στην Epoch Times. «Η ασπαρτάμη μπορεί να ενεργοποιήσει μόνο τον ανθρώπινο υποδοχέα γλυκιάς γεύσης και όχι τον αντίστοιχο του ποντικιού—αντίθετα με όσα αναφέρει η μελέτη». «Αν αυτό δεν είναι καμπανάκι, δεν ξέρω τι είναι», πρόσθεσε ο Κυριαζής.

Η Στέφανι Σιφ, εγγεγραμμένη διαιτολόγος στο Νοσοκομείο Huntington, τμήμα του Northwell Health στη Νέα Υόρκη, δήλωσε στην Epoch Times ότι, απ’ όσο γνωρίζει, «δεν έχουν υπάρξει ποτέ μελέτες που να συσχετίζουν την υψηλή πρόσληψη ζάχαρης ή τεχνητών γλυκαντικών με οφέλη για την υγεία της καρδιάς».

Η ίδια επεσήμανε μία μελέτη του 2022 στο British Medical Journal (BMJ), η οποία διαπίστωσε ότι τα τεχνητά γλυκαντικά μπορεί να αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιακής νόσου και εγκεφαλικού επεισοδίου. Αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στο γεγονός ότι η ασπαρτάμη διεγείρει άμεσα τους υποδοχείς των καρδιακών κυττάρων, οδηγώντας σε ισχυρότερους, ενδεχομένως ακανόνιστους καρδιακούς παλμούς. Ο κίνδυνος ήταν ιδιαίτερα υψηλός για τα άτομα με καρδιακή ανεπάρκεια, σύμφωνα με τη Σίφ.

«Ως διαιτολόγος που περνάει μεγάλο μέρος της ημέρας της με ασθενείς με συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, ίσως είναι καλή ιδέα να εξετάσουμε την κατανάλωση ζάχαρης και τεχνητών γλυκαντικών ως πιθανό παράγοντα της κατάστασής τους και να προσπαθήσουμε να τη μειώσουμε», δήλωσε.

Τι σημαίνει αυτό για την κατανάλωση γλυκαντικών

Η κατανόηση του τρόπου επίδρασης της ζάχαρης και των τεχνητών γλυκαντικών στη συστολή του καρδιακού μυός θα μπορούσε μελλοντικά να χρησιμοποιηθεί για τη ρύθμιση των καρδιακών παλμών και τη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας. «Προς το παρόν, όμως, ίσως χρειάζεται να επικεντρωθούμε στη μείωση της κατανάλωσης αυτών των ουσιών», επισημαίνει η Σιφ.

Ο Δρ Ντασγκούπτα εξέφρασε αμφιβολίες σχετικά με την ασφάλεια των τεχνητών γλυκαντικών. «Για καιρό θεωρούνταν γενικά ασφαλή, αλλά προηγούμενες μελέτες έχουν συνδέσει τα γλυκαντικά με αύξηση βάρους, υπέρταση και μεταβολικό σύνδρομο».

«Αυτή η έρευνα, όπως και άλλες πριν από αυτήν, μας κάνει να αναρωτηθούμε πόσα πραγματικά γνωρίζουμε για τις μακροχρόνιες επιδράσεις τους, ειδικά για άτομα με καρδιολογικά προβλήματα», κατέληξε.

Πώς να συμβιώνεις με την ταλαιπωρία

Νιώθετε ποτέ ότι οι ιδέες στο μυαλό σας δεν υλοποιούνται ποτέ τόσο απλά όσο φανταζόσασταν; Ή μήπως τα τέλεια σχέδιά σας απορρίπτονται πριν ξεκινήσετε;

Έτσι νιώθω συχνά. Μου πήρε χρόνια να καταλάβω γιατί και ακόμη περισσότερο για να συμφιλιωθώ με αυτό με υγιή τρόπο.

Η ταλαιπωρία βρίσκεται στη ρίζα του αισθήματός μας ότι ο πραγματικός κόσμος είναι κατά κάποιον τρόπο πιο ακατάστατος και πιο απογοητευτικός από ό,τι πιστεύουμε ότι θα έπρεπε να είναι. Είναι ενόχληση, κούραση, αγώνας και ταλαιπωρία όλα τυλιγμένα σε ένα.

Ταλαιπωρία είναι να προσπαθείς να ετοιμάσεις δείπνο και να συνειδητοποιείς ότι πρέπει να τρέξεις στο μπακάλικο για ένα βασικό συστατικό που ξέχασες. Να προσπαθείς να πληρώσεις έναν λογαριασμό online μόνο για να συνειδητοποιήσεις ότι η πιστωτική κάρτα έχει λήξει. Να προγραμματίζεις ένα δείπνο με φίλους μόνο για να διαπιστώσεις ότι την ημέρα του συμβάντος τα παιδιά σου αρρωσταίνουν.

Ειλικρινά, η ταλαιπωρία είναι πανταχού παρούσα και μπορεί να σας κάνει να νιώθετε εντελώς κουρασμένοι με τη ζωή —απογοητευμένοι που τίποτα δεν σας πάει.

Έχω δοκιμάσει σχεδόν τα πάντα για να αφαιρέσω την ταλαιπωρία από τη ζωή μου, μόνο για να συνειδητοποιήσω ότι υπάρχει περισσότερη ταλαιπωρία παντού.

Τι να κάνετε για την ταλαιπωρία

Η λύση στην ταλαιπωρία είναι να ζήσεις μαζί της — να την αποδεχτείς ως μέρος της ζωής. Ίσως είναι πιο εύκολο να το πεις παρά να το κάνεις, γι’ αυτό σας προσφέρω τις ακόλουθες συμβουλές:

Μειώστε τις προσδοκίες σας

Μία από τις καλύτερες συμβουλές γονικής μέριμνας που έχω μάθει ποτέ είναι να διατηρώ τα πρότυπά μου αλλά να μειώνω τις προσδοκίες μου. Τα παιδιά είναι ευλογία και πολλές φορές μεγάλη χαρά — εκτός κι αν περιμένεις να συμπεριφέρονται σαν μικροί ενήλικες. Τότε, η ανατροφή των παιδιών είναι δύσκολη. Αυτή η σοφία ισχύει για κάθε πτυχή της ζωής. Όταν περιμένεις τα πράγματα να πάνε καλά, κάθε απογοήτευση μοιάζει με απώλεια. Αλλά αν βάλετε μια ορισμένη ταλαιπωρία στις προσδοκίες σας, μπορεί να εκπλαγείτε με το αντίθετο.

Δημιουργήστε περισσότερους χώρους αποστασιοποίησης στη ζωή

Η ανυπομονησία μου εντείνεται περισσότερο όταν είμαι σε ένα σφιχτό πρόγραμμα — και τις περισσότερες φορές — το σφιχτό πρόγραμμά μου επιβάλλεται από τον εαυτό μου. Όταν δεν υπάρχει περιθώριο στη ζωή σας, κάθε μικρή ενόχληση θα απειλήσει ολόκληρο το σχέδιο. Εάν δεν αφήνετε ένα περιθώριο, αυτό είναι το ίδιο με το να περιμένετε να πάνε όλα τέλεια κάθε φορά. Προφανώς, αυτό δεν είναι ρεαλιστικό και θα σας αφήσει να παλεύετε ενάντια στην πραγματικότητα τις περισσότερες φορές.

Εστίαση στην πρόοδο με ρυθμό

Έχω μια φυσική επιθυμία να πηγαίνω γρήγορα, έτσι ένας πειρασμός μου είναι να μετρήσω την ποιότητα μιας ημέρας με το πόσο γρήγορα μετακινούμαι στη λίστα εργασιών μου ή από τη μια δραστηριότητα στην άλλη. Το πρόβλημα με τη ζωή που μετριέται με ένα χρονόμετρο είναι ότι μπορεί να συγκεντρώνει τις κανονικές ανθρώπινες δραστηριότητες στο σωρό των εμποδίων. Για παράδειγμα, όταν τα παιδιά μου θέλουν να μου πουν για κάτι που έφτιαξαν ή η γυναίκα μου θέλει να μείνει για μεσημεριανό γεύμα, αυτό θα μπορούσε να καθυστερήσει το πρόγραμμά μου. Οι προτεραιότητες είναι πραγματικά μπερδεμένες όταν αυτά τα πράγματα σε απογοητεύουν αντί να προσθέτουν χαρά στη ζωή. Αντί να μετράτε την παραγωγικότητα με το πόσο μακριά πηγαίνετε, μετρήστε τις ημέρες στη σειρά όπου έχετε σημειώσει πρόοδο.

Αγκαλιάστε την ταλαιπωρία ως οικοδόμηση χαρακτήρα

Μπορεί να πιστεύουμε ότι θέλουμε μια εύκολη ζωή, αλλά αν το είχαμε αυτό, μπορεί να βαριόμασταν. Μέρος της υφής και της περιπέτειας της ζωής είναι ότι το να κάνεις σημαντικά πράγματα είναι δύσκολο. Η ταλαιπωρία προσθέτει νόημα στη ζωή και μπορεί να μας κάνει πιο ενάρετους αν ανταποκριθούμε στην πρόκληση γενναία. Όταν παρουσιάζεται η ταλαιπωρία, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία για να επαναπροσδιορίσουμε τις προκλήσεις της ζωής ως ευκαιρίες.

Απολαύστε το ταξίδι

Στο τέλος, η ζωή είναι αυτό που είναι. Η πραγματικότητα του να κάνεις πράγματα στον κόσμο με άλλους ανθρώπους σημαίνει να αντιμετωπίζεις μια συγκεκριμένη ποσότητα ταλαιπωρίας. Μπορείτε είτε να περάσετε τη ζωή σας αγανακτώντας για αυτό το γεγονός είτε απλώς να το αποδεχτείτε. Ποτέ δεν πρόκειται να νικήσετε την ταλαιπωρία εντελώς και το να ξοδεύετε την καλύτερή σας ενέργεια προσπαθώντας να την αφαιρέσετε είναι μια απόσπαση προσοχής από το να εστιάσετε απλώς στους στόχους σας και σε όλα όσα έχουν πραγματικά σημασία στη ζωή. Αναγνωρίστε την ταλαιπωρία και, στη συνέχεια, συνεχίστε τη δουλειά του να ζείτε και να απολαμβάνετε αυτό το μοναδικό ταξίδι στη ζωή.

Κάθε άνθρωπος που έχει ζήσει έχει έρθει αντιμέτωπος με την τριβή της ζωής. Όλοι αντιμετωπίζουμε αυτήν την πρόκληση και πρέπει να επιλέξουμε τη στάση μας απέναντί ​​της. Μπορείτε να ζήσετε με την ταλαιπωρία χωρίς να την αφήσετε να κυριαρχήσει στις σκέψεις σας.

Του Mike Donghia

Ο Τραμπ θα υπογράψει διαταγή για την κατάργηση του υπουργείου Παιδείας

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ — Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, αναμένεται να υπογράψει εκτελεστικό διάταγμα στις 20 Μαρτίου που θα διευκολύνει τη διάλυση του υπουργείου Παιδείας των ΗΠΑ, κάνοντας ένα βήμα προς την εκπλήρωση μίας προεκλογικής υπόσχεσης.

Το διάταγμα, το οποίο προετοιμάζεται εδώ και εβδομάδες, θα υπογραφεί σε εκδήλωση του Λευκού Οίκου με παρόντες πολλούς Ρεπουμπλικανούς κυβερνήτες και επιτρόπους εκπαίδευσης των πολιτειών, όπως επιβεβαίωσε ο Λευκός Οίκος.

Ο Τραμπ θα ζητήσει από την πρόσφατα επιβεβαιωμένη υπουργό Παιδείας του, Λίντα ΜακΜάχον, να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να προετοιμαστεί για το κλείσιμο του υπουργείου Παιδείας και να μεταβιβάσει την εξουσία του στις πολιτείες, σύμφωνα με ενημερωτικό δελτίο του Λευκού Οίκου που έλαβε το NTD TV, αδελφό ΜΜΕ της Epoch Times.

Σύμφωνα με το ενημερωτικό δελτίο, η εντολή στοχεύει επίσης να διασφαλίσει ότι, καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, δεν θα υπάρξει διακοπή στην παροχή υπηρεσιών, προγραμμάτων και παροχών στα οποία βασίζονται οι Αμερικανοί.

Υπάρχει ακόμη οδηγία για προγράμματα ή δραστηριότητες που λαμβάνουν εναπομείναντα κονδύλια του υπουργείου Παιδείας να απέχουν από την προώθηση του αποκαλούμενου DEI – «διαφορετικότητα, ισότητα, ένταξη» – και της ιδεολογίας φύλου.

Το υπουργείο Παιδείας δεν απάντησε αμέσως σε αίτημα για σχολιασμό.

Η ΜακΜάχον, που επιβεβαιώθηκε από τη Γερουσία στις 3 Μαρτίου, είπε στο πρώτο της μήνυμα προς τους υπαλλήλους, που είχε τον τίτλο «Η τελική αποστολή του υπουργείου μας», ότι «το όραμά της είναι ευθυγραμμισμένο με το όραμα του προέδρου: να στείλει την εκπαίδευση πίσω στις πολιτείες».

«Η δουλειά μας είναι να σεβαστούμε τη βούληση του αμερικανικού λαού και του προέδρου που εξέλεξαν, ο οποίος μας ανέθεσε να επιτύχουμε την εξάλειψη της γραφειοκρατικής πληγής εδώ στο υπουργείο Παιδείας – μία κρίσιμη αποστολή – γρήγορα και υπεύθυνα», δήλωσε.

Το υπουργείο Παιδείας απασχολούσε περίπου 4.200 εργαζομένους πριν από την πρόσφατη απόλυση περίπου 1.300, και την εξαγορά άλλων 600.

Η τρέχουσα μορφή του οργανισμού προέρχεται από έναν νόμο του 1979 που τον έκανε ανεξάρτητο χωρίζοντάς τον από το υπουργείο Υγείας, Παιδείας και Πρόνοιας.

Ο ρόλος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης στην εκπαίδευση, σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο, έχει αποτύχει για μαθητές, γονείς και δασκάλους.

Οι βαθμολογίες της Εθνικής Αξιολόγησης της Εκπαιδευτικής Προόδου (NAEP) δείχνουν ότι η επίδοση των μαθητών δεν έχει βελτιωθεί, παρά τα περισσότερα από 3 τρισεκατομμύρια δολάρια που επενδύθηκαν από την ίδρυση του υπουργείου Παιδείας το 1979, σύμφωνα με το ενημερωτικό δελτίο.

Ο Τραμπ υποσχέθηκε κατά την εκστρατεία να καταργήσει το υπουργείο Παιδείας, ισχυριζόμενος ότι είναι υπεύθυνο για την κατήχηση της νεολαίας της Αμερικής.

Στις 4 Φεβρουαρίου, ο Τραμπ ανέφερε παγκόσμιες κατατάξεις που έχουν τις Ηνωμένες Πολιτείες πίσω από πολλές άλλες χώρες, παρά το ότι ξοδεύουν τα περισσότερα ανά μαθητή. Τότε πρότεινε ότι θα μπορούσε να συνεργαστεί με το Κογκρέσο και τα συνδικάτα καθηγητών για την κατάργηση της υπηρεσίας, αλλά δεν απέκλεισε επίσης το ενδεχόμενο έκδοσης εκτελεστικού διατάγματος.

Σκάνδαλο Huawei: Η Ευρώπη θωρακίζεται απέναντι στις απόπειρες επιρροής της Κίνας

Οι ευρωπαϊκές αρχές διερευνούν φερόμενο σκάνδαλο διαφθοράς, στο οποίο έως και 15 νυν και πρώην μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου φέρονται να δωροδοκήθηκαν από την κινεζική εταιρεία τηλεπικοινωνιών Huawei.

Η υπόθεση, που ξεκίνησε κατόπιν έρευνας της βελγικής υπηρεσίας πληροφοριών, καταδεικνύει την ανάγκη για αυξημένη επαγρύπνηση στην Ευρώπη και διεθνώς έναντι ξένων επιρροών με δόλιους σκοπούς.

Στις 13 Μαρτίου, περισσότεροι από 100 αστυνομικοί πραγματοποίησαν έρευνες σε 21 γραφεία στο Βέλγιο, τη Γαλλία και την Πορτογαλία, μεταξύ αυτών και γραφεία λομπιστών που εργάζονταν για τη Huawei στις Βρυξέλλες. Η ομοσπονδιακή αστυνομία προχώρησε σε κρατήσεις ατόμων για ανάκριση, ενώ στη Γαλλία πραγματοποιήθηκε μία σύλληψη. Δύο κοινοβουλευτικοί βοηθοί τέθηκαν υπό διερεύνηση και τα γραφεία τους σφραγίστηκαν με δικαστική εντολή. Στην Πορτογαλία, ένα γραφείο ερευνήθηκε λόγω ύποπτων εμβασμάτων που φέρονται να είχαν προορισμό ευρωβουλευτές.

Στις 14 Μαρτίου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απαγόρευσε την είσοδο των λομπιστών της Huawei στις εγκαταστάσεις του.

Η έρευνα επικεντρώνεται σε κατηγορίες διαφθοράς, πλαστογραφίας, σύστασης εγκληματικής οργάνωσης και ενδεχόμενης νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Οι παράνομες παροχές φέρονται να χρονολογούνται από το 2021 στις Βρυξέλλες, προσφέροντας σε πολιτικούς ανταλλάγματα για τη διαμόρφωση συγκεκριμένων θέσεων. Οι παροχές αυτές περιελάμβαναν, σύμφωνα με τις πληροφορίες, γεύματα, ταξίδια, εισιτήρια ποδοσφαιρικών αγώνων και έξοδα συμμετοχής σε συνέδρια, υπερβαίνοντας το όριο των 150 ευρώ ανά ευρωβουλευτή, ποσό που απαιτεί δήλωση. Προφανώς η εξαγορά ενός ευρωβουλευτή κοστίζει ελάχιστα.

Η Huawei θεωρείται ύποπτη για στενή συνεργασία με τον κινεζικό στρατό και τις μυστικές υπηρεσίες, καθώς και με χώρες όπως το Ιράν, η Βόρεια Κορέα και η Κούβα. Διαθέτει την τεχνολογική ικανότητα να διεξάγει εκτεταμένες επιχειρήσεις κατασκοπείας και δολιοφθοράς στις 170 χώρες στις οποίες δραστηριοποιείται. Αν και στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει αποκλειστεί από τις τηλεπικοινωνιακές υποδομές, η παρουσία της στο Μεξικό έχει χαρακτηριστεί «δούρειος ίππος στα σύνορα». Στην Ευρώπη, η Huawei παραμένει βαθιά ενσωματωμένη στις τηλεπικοινωνιακές υποδομές της ηπείρου, σε επίπεδα παρόμοια με εκείνα του 2022, παρά τις προειδοποιήσεις από τις ΗΠΑ και την ΕΕ.

Η οικονομική επιρροή της εταιρείας είναι τεράστια, με κεφαλαιοποίηση ύψους 164 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ένα μέρος αυτών των κεφαλαίων φαίνεται να χρησιμοποιείται για τη δημιουργία δικτύων επιρροής στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, συμπεριλαμβανομένων επαφών με τον πρώην πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ.

Η Huawei επιδιώκει να εδραιώσει την παρουσία της σε κρίσιμες υποδομές τεχνητής νοημοσύνης και υπολογιστικού cloud στην Ευρώπη, τόσο στον δημόσιο τομέα όσο και σε πανεπιστημιακά ιδρύματα. Η εταιρεία προωθεί την ιδέα ενός «ισορροπημένου» πλαισίου μεταξύ ασφάλειας και ανταγωνιστικότητας. Ωστόσο, τίθεται το ερώτημα αν οι Ευρωπαίοι είναι διατεθειμένοι να διακινδυνεύσουν την ασφάλειά τους για φθηνότερες τηλεπικοινωνίες.

Η πλειοψηφία των δραστηριοτήτων της Huawei στην Ευρώπη είναι νόμιμες, αλλά παραμένουν προβληματικές λόγω των δεσμών της με το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ). Τον Νοέμβριο του 2024, η εταιρεία διοργάνωσε στο Παρίσι την εκδήλωση «European Innovation Day 2024», με συμμετοχές όπως ο περιφερειακός υπουργός της Καμπανίας στην Ιταλία, Νικόλα Καπούτο, ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Ισπανίας στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, Σίμο Πουίγκ, την Άνα Πάουλα Νίσιο ντε Σούσα, διευθύντρια ψηφιακού μετασχηματισμού και τεχνητής νοημοσύνης στον Οργανισμό Βιομηχανικής Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, και τη Ρεβέκκα ντε Σάντσο Μαγιόραλ, ανώτερη σύμβουλο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την καινοτομία της ΕΕ και την πρόσβαση στη χρηματοδότηση. Ένα από τα συνέδρια στο Παρίσι συνδιοργανώθηκε με το Euronews.

Σε άλλη εκδήλωση στο Νταβός, τον Ιανουάριο, δημοσιογράφος έθεσε ήπιες ερωτήσεις στον CEO της Huawei Ευρώπης, Κέννεθ Φρέντρικσεν. Ο ίδιος δήλωσε ότι η εταιρεία επιθυμεί να αποτελέσει «εναλλακτική λύση για την Ευρώπη», συνεχίζοντας να συμβάλλει στον ψηφιακό μετασχηματισμό της ηπείρου και στην προετοιμασία της για την τεχνητή νοημοσύνη.

Ο Φρέντρικσεν τόνισε πως η τεχνητή νοημοσύνη δεν περιορίζεται σε εφαρμογές, αλλά απαιτεί ολοκληρωμένη υποδομή. Στην ίδια εκδήλωση, παρευρέθηκαν ο Σαρλ Μισέλ, η πρώην αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σιλβάνα Κοχ-Μέριν, και ο Ρουμάνος υπουργός Οικονομίας, Ιβάν Μπόγκνταν.

Ο Μισέλ διατύπωσε απόψεις που θα ήταν ευπρόσδεκτες στο Πεκίνο, συμπεριλαμβανομένης μίας έμμεσης απειλής για αντίποινα κατά του «εμπορικού πολέμου» των ΗΠΑ. Εξέφρασε την υποστήριξή του στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και την «πολυμέρεια». Το ΚΚΚ έχει χρησιμοποιήσει την ιδεολογία του φιλελεύθερου εμπορίου και την εύκολη πρόσβασή του στις πολυμερείς μορφές διεθνούς διακυβέρνησης για να αυξήσει εκθετικά την παγκόσμια επιρροή του από το διπλωματικό άνοιγμα της Δύσης προς την Κίνα, στις αρχές της δεκαετίας του 1970.

Το καθεστώς στο Πεκίνο επιδιώκει επίσης να επηρεάσει το «υποεθνικό» επίπεδο. Τον Μάρτιο, η Huawei συνεργάστηκε με το δημοτικό συμβούλιο της Βαρκελώνης της Ισπανίας, σύμφωνα με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης της εταιρείας. «Το δημοτικό συμβούλιο της Βαρκελώνης συνεργάστηκε με τη Huawei για να προωθήσει την καινοτομία και την κατάρτιση στον τομέα της Τεχνολογίας Πληροφοριών και Επικοινωνιών (Information and Communications Technology-ICT)», ανέφερε η Huawei Europe στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X. Η συνεργασία θα «ενισχύσει τα έργα έξυπνης πόλης και την ανάπτυξη ψηφιακών δεξιοτήτων μέσω της Huawei Spain Academy και της Barcelona Activa IT Academy».

Από το υποεθνικό έως το ομοσπονδιακό επίπεδο, οι οργανώσεις που συνδέονται με το ΚΚΚ επηρεάζουν δυναμικά την ευρωπαϊκή και την ευρύτερη διεθνή πολιτική. Τουλάχιστον η ίδια ενέργεια θα πρέπει να δοθεί στην αντίσταση στις νόμιμες και παράνομες μορφές διείσδυσης του ΚΚΚ. Οι ευρωπαϊκές έφοδοι κατά των λομπiστών της Huawei στις 13 Μαρτίου ήταν μια καλή αρχή. Αλλά πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερα.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.