Πέμπτη, 17 Ιούλ, 2025

Τραμπ: «Μερικές φορές πρέπει να παίρνεις το φάρμακό σου» – Υποβαθμίζει την παγκόσμια αναταραχή στις αγορές λόγω των δασμών

Ο πρώην πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, εμφανίστηκε την Κυριακή να υποβαθμίζει τις έντονες αντιδράσεις των παγκόσμιων χρηματαγορών που προκάλεσε η ανακοίνωση νέων δασμών στις εισαγωγές, παρομοιάζοντας την οικονομική πολιτική του με τη λήψη «φαρμάκου» που, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι αναγκαίο για τη «θεραπεία» της αμερικανικής οικονομίας.

«Μερικές φορές πρέπει να παίρνεις το φάρμακό σου για να γίνεις καλά», δήλωσε χαρακτηριστικά σε δημοσιογράφους, κατά τη διάρκεια της επιστροφής του στην Ουάσιγκτον με το προεδρικό αεροσκάφος, μετά από σαββατοκύριακο στο ιδιωτικό του θέρετρο στο Μαρ-α-Λάγκο, στη Φλόριντα.

Η δήλωση αυτή ήρθε σε μια περίοδο αυξημένης αστάθειας στα διεθνή χρηματιστήρια, με τα ηλεκτρονικά συμβόλαια στις ΗΠΑ να προοιωνίζονται σημαντικές απώλειες για τη Γουόλ Στριτ και τις ασιατικές και ωκεάνιες αγορές να καταγράφουν απότομες πτώσεις.

Δασμοί και πολιτική «America First»

Οι εξελίξεις αυτές ήρθαν ως άμεση αντίδραση στην ανακοίνωση της κυβέρνησης Τραμπ για την επιβολή τελωνειακών δασμών ύψους τουλάχιστον 10% σε όλες τις εισαγωγές προϊόντων στις ΗΠΑ — μέτρο που αποτελεί συνέχεια της προστατευτικής εμπορικής πολιτικής που υιοθέτησε ο Ρεπουμπλικανός πρόεδρος υπό το δόγμα «America First».

Παρά τις επικρίσεις από οικονομολόγους και χρηματοπιστωτικούς αναλυτές για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχουν τέτοια μέτρα στην παγκόσμια οικονομία και στο εμπόριο, ο Τραμπ δήλωσε πως οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι «πολύ πιο δυνατές» μετά την επιβολή των δασμών, ξεκαθαρίζοντας ότι η υποχώρηση των δεικτών στα χρηματιστήρια δεν ήταν στις προθέσεις του.

«Δεν θέλω την πτώση κανενός χρηματιστηρίου, όμως μερικές φορές πρέπει να παίρνεις το φάρμακό σου για να γίνεις καλά», επανέλαβε, αναφερόμενος εμμέσως στην εξάρτηση της αμερικανικής οικονομίας από τις εισαγωγές.

Εμπορικά ελλείμματα και διεθνείς σχέσεις

Ο Αμερικανός πρώην πρόεδρος υπερασπίστηκε την πολιτική του, λέγοντας ότι στόχος είναι η αντιμετώπιση των χρόνιων εμπορικών ελλειμμάτων των ΗΠΑ με χώρες όπως η Κίνα και μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. «Ο μόνος τρόπος επίλυσης αυτού του προβλήματος είναι οι τελωνειακοί δασμοί», δήλωσε κατηγορηματικά.

Σε ερώτηση για το ενδεχόμενο μιας νέας συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ — όπως πρότεινε πρόσφατα και ο επιχειρηματίας Ίλον Μασκ — ο Τραμπ απάντησε με έντονο ύφος ότι «η Ευρώπη έκανε περιουσία στην πλάτη μας και μας μεταχειρίστηκε πολύ άσχημα».

«Θέλουν να συζητήσουμε, αλλά δεν θα γίνει συζήτηση καθώς δεν μας δίνουν πολλά χρήματα σε ετήσια βάση» μέσω αγορών αμερικανικών προϊόντων, υποστήριξε, επιμένοντας ότι η Ευρώπη δεν προσφέρει ισοδύναμα οφέλη στις εμπορικές συναλλαγές.

Ο Τραμπ δήλωσε επίσης ότι κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου είχε συνομιλίες με ηγέτες από την Ευρώπη, την Ασία και άλλες περιοχές, υποστηρίζοντας ότι «όλοι θέλουν απεγνωσμένα να κλείσουμε συμφωνία».

Αντιδράσεις και προβληματισμός

Η πολιτική δασμών του Τραμπ έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις. Υποστηρικτές του την βλέπουν ως αναγκαία παρέμβαση για την επαναφορά της βιομηχανίας και της απασχόλησης στις ΗΠΑ. Ωστόσο, επικριτές του προειδοποιούν για τον κίνδυνο ενός εμπορικού πολέμου, την αύξηση του κόστους για τους καταναλωτές και τη διατάραξη των εφοδιαστικών αλυσίδων.

Αναλυτές της αγοράς εκφράζουν ανησυχία για τη μακροπρόθεσμη επίπτωση των μέτρων, καθώς οι συνεχείς δασμολογικές εντάσεις ενδέχεται να μειώσουν την εμπιστοσύνη των επενδυτών και να περιορίσουν την ανάπτυξη σε διεθνές επίπεδο.

Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ασκεί κριτική στους αμερικανικούς δασμούς

(ΑΡΧΕΙΟ ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Η Ευρωπαϊκή Ένωση προετοιμάζεται να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της με αναλογικά αντίμετρα κατά των δασμών του προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, και θα συνεργαστεί με τους εταίρους της προς αυτή την κατεύθυνση, δήλωσε σήμερα η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, μετά από τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον πρωθυπουργό της Βρετανίας, Κιρ Στάρμερ.

Η φον ντερ Λάιεν δήλωσε επίσης ότι η ΕΕ έχει δεσμευτεί να συνεργαστεί στενά με τη Βρετανία σε θέματα ασφάλειας και άμυνας, ενώ εξέφρασε την ανησυχία της για την παρεμπόδιση των ειρηνευτικών προσπαθειών από τη Ρωσία στην Ουκρανία.

Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα συναντηθεί με τον Στάρμερ στο Λονδίνο στις 24 Απριλίου, στο πλαίσιο της Διεθνούς Διάσκεψης για το Μέλλον της Ενεργειακής Ασφάλειας.

Τηλεφωνική επικοινωνία της προέδρου της Κομισιόν με τον Βρετανό πρωθυπουργό

Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, στην τηλεφωνική της συνομιλία με τον Βρετανό πρωθυπουργό, Κιρ Στάρμερ, εξέφρασε τη βαθιά ανησυχία της για τους δασμούς που ανακοίνωσε ο πρόεδρος Τραμπ στις 2 Απριλίου. Η ίδια έκανε λόγο «για τη ζημία που προκαλούν οι δασμοί – άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις – σε όλες τις χώρες, συμπεριλαμβανομένων των φτωχότερων χωρών του κόσμου», αναγνωρίζοντας ότι «αποτελούν σημαντικό σημείο καμπής για τις Ηνωμένες Πολιτείες».

Όπως έγινε γνωστό, στην τηλεφωνική τους επικοινωνία, η πρόεδρος της Κομισιόν «επιβεβαίωσε τη δέσμευση της ΕΕ να συμμετάσχει σε διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ, ενώ κατέστησε σαφές ότι η ΕΕ είναι έτοιμη να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της μέσω αναλογικών αντιμέτρων, εάν χρειαστεί». Η ίδια αναφέρθηκε και στη συνεργασία με άλλους εταίρους, τονίζοντας «την αποφασιστικότητά της να συνεργαστεί με τους εταίρους της για την αντιμετώπιση αυτής της νέας πραγματικότητας για την παγκόσμια οικονομία», αναγνωρίζοντας ότι «κάθε εμπορικός εταίρος θα ενεργήσει σύμφωνα με τις δικές του προτεραιότητες».

Παράλληλα, συζήτησαν θέματα ασφάλειας και άμυνας, με την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να δηλώνει εκ νέου «την ισχυρή δέσμευση της ΕΕ να συνεργαστεί στενά με το Ηνωμένο Βασίλειο» στα ζητήματα αυτά.

Τέλος, συζήτησαν τις προετοιμασίες για την επικείμενη Σύνοδο Κορυφής ΕΕ–Ηνωμένου Βασιλείου στις 19 Μαΐου, ενώ η φον ντερ Λάιεν επιβεβαίωσε ότι θα συναντηθεί με τον Στάρμερ στο Λονδίνο στις 24 Απριλίου, με την ευκαιρία της Διεθνούς Διάσκεψης Κορυφής για το Μέλλον της Ενεργειακής Ασφάλειας.

Νέο βίντεο διαψεύδει τους Ισραηλινούς για τη δολοφονία ανθρωπιστικών εργατών στη Γάζα

Νέα εικόνα φαίνεται να παρουσιάζουν οι πρόσφατα δημοσιοποιημένες καταγραφές, που απεικονίζουν τη στιγμή που ανθρωπιστικοί εργαζόμενοι δέχτηκαν ένοπλη επίθεση από ισραηλινές δυνάμεις στη Λωρίδα της Γάζας.

Το βίντεο που μόλις βγήκε στη δημοσιότητα φαίνεται να διαψεύδει τους αρχικούς ισχυρισμούς του ισραηλινού στρατού σχετικά με δύο ομάδες εργαζομένων σε υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης, που σκοτώθηκαν έπειτα από ενέδρα στη Γάζα τον προηγούμενο μήνα.

Δύο αποστολές διάσωσης είχαν σταλεί στις 23 Μαρτίου στο πλαίσιο επιχείρησης για την ανάκτηση τραυματιών, μετά από επίθεση που πραγματοποίησαν οι ισραηλινές δυνάμεις στον τομέα Τελ αλ-Σουλτάν, στην πόλη Ράφα στο νότιο μέρος της Γάζας.

Η πρώτη ομάδα διασωστών εστάλη γύρω στο μεσημέρι, ωστόσο αργότερα χάθηκε κάθε επικοινωνία μαζί της. Αργότερα το ίδιο βράδυ, στάλθηκε δεύτερη ομάδα διάσωσης για να διερευνήσει τι συνέβη με την πρώτη.

Ωστόσο, και αυτή η δεύτερη αποστολή εξαφανίστηκε. Οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις στην περιοχή εμπόδιζαν επί πέντε ημέρες την πρόσβαση σε εργαζόμενους των ανθρωπιστικών ομάδων. Στις 30 Μαρτίου, ανασύρθηκαν τα πτώματα 15 εργατών ανθρωπιστικών οργανώσεων, μαζί με τέσσερα οχήματα, από μαζικό τάφο που φάνηκε να έχει δημιουργηθεί από μπουλντόζα του ισραηλινού στρατού.

Μεταξύ των νεκρών βρίσκονταν οκτώ εργαζόμενοι της Ερυθράς Ημισελήνου, έξι της Πολιτικής Άμυνας και ένας εργαζόμενος του ΟΗΕ.

Το ισραηλινό στράτευμα (IDF) είχε αρχικά ισχυριστεί ότι επενέβη επειδή οι στρατιώτες του δέχθηκαν προσέγγιση από τρομοκράτες της Χαμάς, οι οποίοι επέβαιναν σε ασθενοφόρα χωρίς να έχουν ενεργοποιημένα τα φώτα, μέσα στη νύχτα. Τώρα ανακοίνωσε ότι διεξάγει έρευνα σχετικά με τις συνθήκες του επεισοδίου.

Η νέα καταγραφή βίντεο, τραβηγμένη από κινητό τηλέφωνο που βρέθηκε στο σώμα ενός από τους νεκρούς διασώστες, αντικρούει σαφώς αυτούς τους ισχυρισμούς.

Το επίμαχο βίντεο, το οποίο δημοσιεύτηκε από την Παλαιστινιακή Ερυθρά Ημισέληνο στις 4 Απριλίου, δείχνει οχήματα διάσωσης της Ερυθράς Ημισελήνου και της Πολιτικής Άμυνας να κινούνται με αναμμένα φώτα και φάρους, διασχίζοντας μια απομακρυσμένη περιοχή τη νύχτα.

Η αυτοκινητοπομπή φτάνει στο σημείο όπου φαίνεται πως είχε δεχτεί νωρίτερα επίθεση άλλο ασθενοφόρο. Στο βίντεο διακρίνονται ξεκάθαρα οι διασώστες με πορτοκαλί στολές και ανακλαστικά γιλέκα, καθώς βγαίνουν για να εκτιμήσουν την κατάσταση, χωρίς να διακρίνονται Ισραηλινοί στρατιώτες.

Στο σημείο αυτό, ακούγεται ένας πυροβολισμός και ένας διασώστης φαίνεται να πέφτει κάτω. Ακολουθεί έντονη ομοβροντία και κραυγές αγωνίας, καθώς το γυρίσμα συνεχίζεται για λίγα ακόμη λεπτά. Η εικόνα θολώνει και ο άνθρωπος που κινηματογραφεί ακούγεται να προσεύχεται, πριν η εγγραφή διακοπεί απότομα.

Ο αντιπρόεδρος της Παλαιστινιακής Ερυθράς Ημισελήνου, Μάρουαν Τζιλάνι, επιβεβαίωσε ότι το τηλέφωνο με το βίντεο βρέθηκε στην τσέπη ενός από τους νεκρούς εργαζόμενους. Ο Παλαιστίνιος πρέσβης στον ΟΗΕ κοινοποίησε τη λήψη στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.

Το Ισραήλ είχε αρχικά αναφέρει ότι οι δυνάμεις του σκότωσαν έναν καταζητούμενο αξιωματούχο της Χαμάς, τον Μοχάμεντ Αμίν Σομπάκι, και ακόμη οκτώ τρομοκράτες. Ωστόσο, κανένας από τους δεκαπέντε νεκρούς διασώστες δεν έφερε αυτό το όνομα.

Ο ισραηλινός στρατός δήλωσε τώρα ότι εξετάζει προσεκτικά όλα τα νέα δεδομένα.

«Όλα τα στοιχεία, συμπεριλαμβανομένου του οπτικού υλικού που έχει έρθει στο φως, θα εξεταστούν προσεκτικά, προκειμένου να κατανοήσουμε πλήρως τι ακριβώς συνέβη και πώς διαχειρίστηκε η κατάσταση», δήλωσε εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού.

Σύμφωνα με δήλωση του ΟΗΕ που δημοσιεύθηκε τον περασμένο Ιανουάριο, περισσότεροι από 100 εργαζόμενοι των ομάδων Πολιτικής Άμυνας και πάνω από 1.000 μέλη ιατρικού προσωπικού έχουν χάσει τη ζωή τους στη Γάζα από την έναρξη του πολέμου μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς, που ξέσπασε μετά την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου 2023.

Ο Τομ Φλέτσερ, αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ για τις ανθρωπιστικές υποθέσεις, ανέφερε στο X πως οι 15 εργαζόμενοι «σκοτώθηκαν από ισραηλινές δυνάμεις ενώ προσπαθούσαν να σώσουν ανθρώπινες ζωές».

Ο Τζόναθαν Γουίταλ, προσωρινός επικεφαλής ανθρωπιστικών επιχειρήσεων στη Γάζα, δήλωσε πως οι ισραηλινοί ισχυρισμοί περί τρομοκρατών είναι αβάσιμοι. «Ήταν διασώστες που είχα γνωρίσει προσωπικά. Θάφτηκαν με τις στολές τους και τα γάντια τους. Ήταν έτοιμοι να σώσουν ζωές», δήλωσε.

Ο καρκίνος ως μεταβολική ασθένεια: Η επαναστατική προσέγγιση του καθηγητή Thomas Seyfried

Τι θα συνέβαινε αν όλα όσα γνωρίζαμε για τον καρκίνο ήταν λάθος; Αν ο «πόλεμος κατά του καρκίνου» στόχευε λάθος εχθρό εδώ και δεκαετίες; Αυτά είναι τα ερωτήματα που θέτει ο Δρ Τόμας Σάιφρηντ [Dr. Thomas Seyfried, γεν. 1946], καθηγητής βιολογίας με περισσότερα από 30 χρόνια έρευνας στον καρκίνο.

Η επιδημία του καρκίνου

Οι αριθμοί είναι ανησυχητικοί. «Περίπου 1.700 άνθρωποι πεθαίνουν καθημερινά από καρκίνο στις ΗΠΑ. Αν διαιρέσετε αυτόν τον αριθμό με το 24, προκύπτουν περίπου 70 άνθρωποι την ώρα. Αυτό δεν είναι ασήμαντο. Αυτό είναι μια επιδημία», εξηγεί ο Σάιφρηντ.

Παρά τα δισεκατομμύρια που ξοδεύονται από κυβερνήσεις και ιδρύματα, η πρόοδος στη μάχη κατά του καρκίνου παραμένει απογοητευτική. Ο Σάιφρηντ αμφισβητεί τη διαφάνεια αυτής της χρηματοδότησης: «Συνεχίζουμε να ρίχνουμε τεράστια ποσά για αυτά τα προβλήματα, δισεκατομμύρια δολάρια, τόσο από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση όσο και από ιδιωτικά ιδρύματα… Οι άνθρωποι τρέχουν και ρίχνουν χρήματα για ένα πρόβλημα. Δεν έχουν ιδέα πού πηγαίνουν τα χρήματα.»

Μία ριζοσπαστική θεωρία

Η επιστημονική κοινότητα υποστηρίζει εδώ και καιρό ότι ο καρκίνος είναι μία γενετική ασθένεια που προκαλείται από μεταλλάξεις στο DNA. Ο Σάιφρηντ διαφωνεί κατηγορηματικά.

«Έχοντας διδακτορικό στη Γενετική και τη Βιοχημεία, καθώς και κατανόηση της γενετικής μικροβίων, πάντα πίστευα ότι ο καρκίνος ήταν μια γενετική ασθένεια. Ήταν μια σιωπηρή υπόθεση. Ο τομέας, τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου, όλοι λένε ότι ο καρκίνος είναι μία γενετική ασθένεια», παραδέχεται ο Σάιφρηντ. «Δεν είχα λόγο να το αμφισβητήσω αυτό, μέχρι που άρχισα να κάνω τη δική μου έρευνα.»

Αυτό που ανακάλυψε ο Σάιφρηντ άλλαξε ριζικά την αντίληψή του. «Όσο περισσότερη έρευνα κάναμε και όσο περισσότερες παρατηρήσεις κάναμε σε προκλινικά μοντέλα καρκίνου του εγκεφάλου και μεταστατικού καρκίνου τόσο περισσότερο πειθόμασταν ότι ο καρκίνος ήταν μια μιτοχονδριακή μεταβολική ασθένεια.»

Η θεωρία του Otto Warburg

Η θεωρία του Σάιφρηντ βασίζεται στην έρευνα του Όττο Βάρμπουργκ [Otto Warburg, 1883-1970], που κέρδισε το Νόμπελ Ιατρικής το 1931. Ο Βάρμπουργκ παρατήρησε ότι τα καρκινικά κύτταρα μεταβολίζουν τη γλυκόζη διαφορετικά από τα υγιή κύτταρα, ακόμη και παρουσία οξυγόνου – ένα φαινόμενο γνωστό ως «φαινόμενο Βάρμπουργκ».

«Αυτό μας οδήγησε στο έργο του επιστήμονα Όττο Βάρμπουργκ από τη Γερμανία του 20ού αιώνα, κορυφαίου επιστήμονα. Άρχισα να βλέπω μέσω της έρευνάς μας στο Κολέγιο της Βοστώνης ότι τα περισσότερα από τα ευρήματά μας υποστήριζαν τη θεωρία του Όττο Βάρμπουργκ και όχι τη θεωρία της σωματικής μετάλλαξης.»

Τι είναι πραγματικά ο καρκίνος;

Ο Σάιφρηντ προσφέρει έναν απλό ορισμό: «Ξέρουμε τι είναι ο καρκίνος. Είναι κυτταρική διαίρεση εκτός ελέγχου, απορρυθμισμένη κυτταρική ανάπτυξη. Αυτός είναι ο ορισμός του εγχειριδίου για το τι είναι ο καρκίνος.»

Αλλά τι προκαλεί αυτή την ανεξέλεγκτη κυτταρική διαίρεση; «Αυτό που την προκαλεί είναι μία βλάβη στην οξειδωτική φωσφορυλίωση. Αυτό οδηγεί στην απορρύθμιση των κυττάρων.»

Η θεωρία του Σάιφρηντ εξηγεί: «Το οργανίδιο που ελέγχει τον κυτταρικό κύκλο και τη διαφοροποιημένη κατάσταση του κυττάρου είναι φθαρμένο. Δεν παράγει ενέργεια όπως θα έπρεπε.»

Μιτοχόνδρια: Το κλειδί για την κατανόηση του καρκίνου

Τα μιτοχόνδρια είναι τα ‘εργοστάσια ενέργειας’ των κυττάρων. Όταν υφίστανται βλάβη, τα κύτταρα παράγουν ενέργεια με διαφορετικό τρόπο.

«Για να δοκιμάσω την υπόθεση του Βάρμπουργκ, εξέτασα τη δομή και τη λειτουργία των μιτοχονδρίων σε όλα τα μεγάλα καρκινικά κύτταρα, και όλα ήταν κατεστραμμένα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο», εξηγεί ο Σάιφρηντ.

«Μία θεμελιώδης αρχή της βιολογίας είναι ότι η δομή καθορίζει τη λειτουργία. Όταν κοιτάζουμε στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο τα μιτοχόνδρια του καρκίνου, βλέπουμε ότι όλα είναι κατεστραμμένα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Όταν εξετάζουμε τη βιοχημεία τους, είναι κατεστραμμένα. Δεν μπορούν να παράγουν ενέργεια χρησιμοποιώντας οξυγόνο.»

Ζύμωση: Ένας αρχαίος τρόπος επιβίωσης 

Τα καρκινικά κύτταρα, με κατεστραμμένα μιτοχόνδρια, επιστρέφουν σε μια πρωτόγονη μέθοδο παραγωγής ενέργειας: τη ζύμωση.

«Ο Βάρμπουργκ είπε: ‘Ζυμώνουν’. Αυτό είναι συναρπαστικό. Ζυμώνουν. Αυτό σημαίνει ότι παίρνουν ενέργεια χωρίς οξυγόνο», εξηγεί ο Σάιφρηντ. «Αυτό είναι ένα αρχαίο μονοπάτι, πάλι συνδεδεμένο με την εξελικτική βιολογία. Πηγαίνοντας πίσω, βρίσκουμε ότι όλοι οι οργανισμοί στον πλανήτη, πριν το οξυγόνο έρθει στην ατμόσφαιρα πριν από 2,5 δισεκατομμύρια χρόνια, ήταν όλοι ζυμωτές και μεγάλωναν εκτός ελέγχου, χωρίς ρύθμιση.»

«Τα καρκινικά κύτταρα δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να επιστρέφουν σε αυτά τα αρχαία πρωτόγονα μονοπάτια για να αναπτυχθούν.»

Όλοι οι καρκίνοι: Μία ασθένεια με πολλά πρόσωπα

Σε αντίθεση με την τρέχουσα ιατρική προσέγγιση που διαχωρίζει τους καρκίνους ανά όργανο (καρκίνος του μαστού, καρκίνος του πνεύμονα, καρκίνος του εγκεφάλου), ο Σάιφρηντ πιστεύει ότι όλοι οι καρκίνοι μοιράζονται μία κοινή ρίζα: τη μιτοχονδριακή δυσλειτουργία.

«Με οδήγησαν να πιστεύω ότι ο καρκίνος του μαστού είναι διαφορετικός από τον καρκίνο του παχέος εντέρου, διαφορετικός από τον καρκίνο του εγκεφάλου, διαφορετικός από τον καρκίνο της ουροδόχου κύστης, διαφορετικός από τις λευχαιμίες. Το ακούμε αυτό συνέχεια», λέει ο Σάιφρηντ. «Και αυτό βασίζεται, πάλι, στη θεωρία των σωματικών μεταλλάξεων του καρκίνου.»

Αλλά η έρευνά του αποκάλυψε κάτι διαφορετικό: «Αν όλοι οι καρκίνοι που γνωρίζουμε ζυμώνονται για να πάρουν ενέργεια, αυτό λέει ότι υπάρχει κάτι κοινό μεταξύ τους… Όταν εξέτασα όλους τους μεγάλους καρκίνους, βρήκα ανωμαλίες σε όλους αυτούς τους διαφορετικούς καρκίνους… Μεταβολικά, είναι πολύ  παρόμοιοι και ανταποκρίνονται αρκετά αποτελεσματικά σε μία μοναδική στρατηγική μεταβολικής θεραπείας.»

Τι προκαλεί βλάβη στα μιτοχόνδρια;

Σύμφωνα με τον Σάιφρηντ, πολλοί είναι οι παράγοντες που μπορούν να βλάψουν τα μιτοχόνδρια:

«Υπάρχουν πολλές δευτερεύουσες αιτίες του καρκίνου. Υπάρχει μόνο μία πρωταρχική αιτία, και αυτή είναι η βλάβη στην ικανότητα του κυττάρου να παράγει ενέργεια μέσω του οξυγόνου. Τι θα μπορούσε να προκαλέσει αυτήν τη βλάβη; Η ακτινοβολία θα μπορούσε να προκαλέσει βλάβη. Τα χημικά καρκινογόνα μπορούν να προκαλέσουν βλάβη. Η διαλείπουσα υποξία θα μπορούσε να το κάνει αυτό. Η χρόνια φλεγμονή μπορεί να το κάνει αυτό. Ογκογόνοι ιοί, ιοί θηλώματος, σπάνιες κληρονομικές μεταλλάξεις. Αυτοί είναι όλοι δευτερεύοντες παράγοντες κινδύνου, όχι ο κύριος.»

Και συνεχίζει: «Ζούμε σήμερα σε ένα περιβάλλον που τα κάνει όλα αυτά δυνατά. Μετά, όταν αυτοί τοι δευτερεύοντες παράγοντες κινδύνου συνδυάζονται με μία διατροφή με υψηλής επεξεργασίας υδατάνθρακες και ελάχιστη άσκηση, έχουμε μία επιδημία με πάνω από 1.700 άτομα την ημέρα να πεθαίνουν από καρκίνο στις Ηνωμένες Πολιτείες.»

Τι συμβαίνει με τα «κληρονομικά γονίδια του καρκίνου»;

Τι γίνεται με γνωστές γενετικές μεταλλάξεις όπως το BRCA1 που συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου; Ο Σάιφρηντ εξηγεί ότι ακόμη και αυτές οι μεταλλάξεις λειτουργούν μέσω μιτοχονδριακών μηχανισμών:

«Κάθε μία από αυτές τις κληρονομικές μεταλλάξεις – το BRCA1, το P53 και όλες οι άλλες – προκαλούν βλάβη στα μιτοχόνδρια. Διαταράσσουν την οξειδωτική φωσφορυλίωση.»

Επισημαίνει επίσης ότι οι μεταλλάξεις αυτές δεν προκαλούν πάντα καρκίνο: «Δεν αναπτύσσει κάθε γυναίκα με BRCA1 όγκο στο μαστό. Είναι περίπου 50 ή 60% διεισδυτικό… Επομένως η διατροφή και ο τρόπος ζωής θα μπορούσαν σίγουρα να μειώσουν τον κίνδυνο ύπαρξης BRCA1, να μειώσουν τον κίνδυνο ύπαρξης αυτού. Απολύτως.»

Η μεταβολική προσέγγιση στη θεραπεία του καρκίνου

Ο Σάιφρηντ έχει αναπτύξει μια μεταβολική προσέγγιση για τη θεραπεία του καρκίνου που στοχεύει στην αποκοπή των καυσίμων που χρειάζονται τα καρκινικά κύτταρα:

«Αν επρόκειτο να έχω καρκίνο… Το πρώτο πράγμα που θα έκανα θα ήταν να σταματήσω να παίρνω υδατάνθρακες, [για] να μειώσω το GKI μου (Δείκτης Γλυκόζης-Κετόνης). Οι άνθρωποι λένε, ‘Ω, δεν με νοιάζει πόσο δύσκολο είναι.’ [Όταν] το φέρνετε πιο κοντά στο 2  ή κάτω από το ένα, αρχίζετε να σκοτώνετε καρκινικά κύτταρα.»

Η προσέγγισή του περιλαμβάνει:

1. Κετογονική διατροφή ή νηστεία: «Αυτό που κάνουμε είναι να ακολουθούμε διατροφή μηδενικού υδατάνθρακα για περίπου 10 ημέρες, για να δούμε πού είναι το GKI σας, και μπορείτε να αρχίσετε να το βλέπετε να κατεβαίνει προς τη σωστή κατεύθυνση.»

2. Στρατηγική Press-Pulse: «Μπορείτε να πιέσετε τη γλυκόζη προς τα κάτω με συνέπεια επειδή έχετε μεταβεί σε κετόνες, οπότε εξαλείφεται το ζήτημα της γλυκόζης. Αλλά χρησιμοποιούμε φάρμακα για να χτυπήσουμε τη γλουταμίνη.»

3. Θεραπεία υπερβαρικού οξυγόνου: «Βάζουμε τον ασθενή σε διατροφική κέτωση και ρίχνουμε το GKI. Μετά πηγαίνουμε σε υπερβαρικό οξυγόνο, το οποίο διαλύει το οξυγόνο απευθείας στο αίμα… Μετά, παίρνουμε τα δύο καύσιμα που προστατεύουν τον όγκο, και του δίνουμε εσωτερικά ROS (αντιδραστικά είδη οξυγόνου), που σκοτώνουν τον όγκο εσωτερικά, μόνο στο καρκινικό κύτταρο, όχι στους γύρω ιστούς.»

Καθημερινή πρόληψη 

Ο Σάιφρηντ τονίζει ότι η πρόληψη παραμένει η καλύτερη προσέγγιση: «Ασχολούμαστε με τη θεραπεία μόνον εφόσον έχετε καρκίνο. Αλλά αν δεν έχετε καρκίνο, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για τα είδη των θεραπειών.»

Επίσης, προτείνει να εξετάσουμε τις παραδοσιακές κοινωνίες όπου ο καρκίνος ήταν σπάνιος: «Ο μεγάλος γιατρός και ανθρωπιστής Άλμπερτ Σβάιτσερ [Albert Schweitzer, 1875-1965] κατέγραψε ότι οι αφρικανικές φυλές δεν είχαν καρκίνο. Εξέτασε 40.000 άτομα. Δεν μπορούσε να βρει καθόλου καρκίνο. Τι έκαναν αυτοί οι άνθρωποι; Ακολουθούσαν έναν πολύ διαφορετικό τρόπο ζωής και διατροφής, με πολλή σωματική άσκηση και ελάχιστους υδατάνθρακες.»

Γιατί αυτή η προσέγγιση δεν είναι διαδεδομένη;

Παρά τα αποτελέσματα που υπόσχεται, η προσέγγιση του Σάιφρηντ δεν έχει υιοθετηθεί ευρέως. Ο καθηγητής εκφράζει τη ματαίωσή του:

«Έχω μια πολύ καθαρή ιδέα για την προέλευση του καρκίνου και πώς να τον διαχειριστώ. Το πρόβλημα είναι όταν οι ασθενείς με καρκίνο πηγαίνουν στις κορυφαίες ιατρικές σχολές και ζητούν μεταβολική θεραπεία, τους απαντούν: ‘Ω, δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό εδώ, γιατί δεν υπάρχουν στοιχεία ότι λειτουργεί’.»

«Γιατί δεν το κάνουν; Αυτό είναι το πρόβλημα», προσθέτει.

Ο Σάιφρηντ δεν είναι εντελώς αντίθετος στις συμβατικές θεραπείες, αλλά πιστεύει ότι η μεταβολική προσέγγιση θα μπορούσε να τις ενισχύσει σημαντικά: «Οι συνάδελφοι και συνεργάτες μου στην Κωνσταντινούπολη κατάφεραν να δείξουν ότι οι χημειοθεραπείες σε πολύ χαμηλότερες δοσολογίες μπορούν να είναι ακόμα πιο ισχυρές θεραπευτικά όταν είστε σε διατροφική κέτωση, με τον δείκτη γλυκόζης-κετόνης στο 2 ή και χαμηλότερα.»

Πρόσκληση για αλλαγή

Ο Σάιφρηντ καλεί για μια θεμελιώδη αλλαγή στον τρόπο που κατανοούμε και αντιμετωπίζουμε τον καρκίνο. Από την έμφαση στα κατεστραμμένα γονίδια, προτείνει να στραφούμε στην αποκατάσταση της μιτοχονδριακής υγείας.

«Ο καρκίνος δεν μπορεί να αναπτυχθεί αν τα μιτοχόνδρια του κυττάρου παραμένουν υγιή», δηλώνει κατηγορηματικά.

Για τον καθημερινό άνθρωπο, το μήνυμα είναι σαφές: η προστασία των μιτοχονδρίων μας μέσω σωστής διατροφής, άσκησης και τρόπου ζωής γενικότερα μπορεί να είναι το κλειδί όχι μόνο για την πρόληψη του καρκίνου, αλλά και για την αποκατάσταση της υγείας όσων έχουν ήδη επηρεαστεί από την ασθένεια.

Αυτό το άρθρο παρουσιάζει τις απόψεις του Δρος Thomas Seyfried και βασίζεται στην έρευνά του. Πρόκειται για εναλλακτική προσέγγιση στη θεραπεία του καρκίνου και δεν αποτελεί ιατρική συμβουλή. Πάντα να συμβουλεύεστε εξειδικευμένο επαγγελματία υγείας για θέματα που αφορούν την υγεία σας.

Γενναιοδωρία: Δίνοντας λίγα κερδίζουμε πολλά

Το παρόν αποτελεί το έκτο μέρος μίας σειράς δέκα άρθρων που δημοσίευσε η Epoch Times με τον τίτλο «Η ιατρική της αρετής». Συνδέσμους για όλα τα άρθρα της σειράς, θα βρείτε στο τέλος του παρόντος.

Σε ένα εργαστήριο του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας, κάτω από τη λάμψη των φώτων, ένα νήπιο – ακόμα πολύ μικρό για να σχηματίσει μια ολοκληρωμένη πρόταση – καθόταν μπροστά σε ένα μικρό μπολ με κρακεράκια και ένα λούτρινο κουκλάκι με το όνομα «Mαϊμουδάκι».

Όταν του ζητήθηκε να μοιραστεί ένα κράκερ, το παιδί έκανε κάτι που μπορεί να εκπλήξει όποιον πιστεύει ότι τα μικρά παιδιά είναι εγγενώς εγωκεντρικά. Αντί να μαζέψει τη λιχουδιά, άπλωσε το μικροσκοπικό του χέρι και έδωσε στο Μαϊμουδάκι ένα κράκερ, εκφέροντας ένα φιλικό «Μαμ!».

Κάθε φορά που το νήπιο έδινε στο Μαϊμουδάκι ένα από τα κρακεράκια του, το πρόσωπό του φωτιζόταν από υπέρμετρη χαρά. Αυτό δείχνει κάτι που η επιστήμη έχει αρχίσει να τεκμηριώνει με όλο και περισσότερα στοιχεία: Η προσφορά και η γενναιοδωρία μπορεί να προκαλέσουν βαθιά χαρά και να οδηγήσουν σε μετρήσιμη ευημερία σε οποιαδήποτε ηλικία.

Μια αστείρευτη πηγή ευτυχίας

Το πείραμα με τα κρακεράκια φανέρωσε ποιο είδος προσφοράς είναι πιο ικανοποιητικό για τον δότη. Για να το πετύχουν αυτό, οι ερευνητές διαφοροποίησαν τις συνθήκες. Μερικές φορές, τα παιδιά παραιτούνταν από ένα από τα δικά τους γλυκά, ενώ άλλες φορές έδιναν ένα επιπλέον που «έβρισκε» ο ερευνητής. Σκοπός αυτής της διαφοροποίησης ήταν να διακρίνουν τη διαφορά, αν υπάρχει, μεταξύ τού να δίνεις κάτι παραπανίσιο και τού να δίνεις θυσιάζοντας κάτι προσωπικά πολύτιμο.

Όπως ήταν αναμενόμενο, τα νήπια εκδήλωσαν χαρά στην πρώτη συνάντηση με το λούτρινο ζωάκι ή όταν τους δόθηκε ένα παιχνίδι. Οι ερευνητές κατέγραψαν τη χαρά των παιδιών μέσω της παρατήρησης της συμπεριφοράς και της ανάλυσης του προσώπου.

Η ευτυχία τους, όμως, εκτοξεύονταν στα ύψη, με εκδηλώσεις «ζεστής λάμψης», όταν η προσφορά τους είχε προσωπικό κόστος, όταν δηλαδή μοιράζονταν το δικό τους κέρασμα με την κούκλα αντί να δωρίσουν το επιπλέον κέρασμα που τους παρείχε ο ερευνητής.

(The Epoch Times)

 

Η προσωπική εμπειρία ορισμένων μπορεί να αμφισβητήσει αυτά τα ευρήματα, καθώς η αγαπημένη έκφραση των περισσότερων νηπίων φαίνεται να είναι το «δικό μου!». Επιπλέον, τα νήπια σε αυτό το πείραμα ήταν Καναδοί, γεγονός που ωθεί ορισμένους να ισχυριστούν ότι η πολιτισμική διαμόρφωση έχει επηρεάσει τη γενναιοδωρία τους. Ωστόσο, αυτό το πείραμα με τις κούκλες έχει επαναληφθεί και σε ένα αγροτικό χωριό στο Βανουάτου, ένα μικρό, απομονωμένο νησί στον Νότιο Ειρηνικό, καθώς και στις Κάτω Χώρες και την Κίνα, με παρόμοια αποτελέσματα, δείχνοντας ότι τα νήπια αδιακρίτως απολαμβάνουν περισσότερο να μοιράζονται τις δικές τους λιχουδιές.

Μελέτη με 200.000 ερωτηθέντες από 136 χώρες, -από εύπορες όπως ο Καναδάς μέχρι λιγότερο εύπορες όπως η Ουγκάντα – έδειξε ότι η προσφορά χρημάτων σε κάποιον που έχει ανάγκη έκανε τους ανθρώπους σταθερά πιο ευτυχισμένους. Η τάση αυτή έχει παρουσιαστεί σε διαφορετικές συνθήκες και κοινότητες και δεν περιορίζεται στα μετρητά.

Ένα φάρμακο καλύτερο από τα χάπια

Η γενναιοδωρία ξεπερνά την υποκειμενική ευημερία: αποδεικνύεται ότι κάνει καλό και στην καρδιά.

Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Health Psychology, οι ερευνητές ζήτησαν από ηλικιωμένους ενήλικες με υψηλή αρτηριακή πίεση να ξοδέψουν χρήματα για άλλους επί τρεις εβδομάδες. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά: Η αρτηριακή πίεση των συμμετεχόντων μειώθηκε κατά μεγέθη συγκρίσιμα με εκείνα που παρατηρούνται με την έναρξη μιας νέας φαρμακευτικής αγωγής, την τακτική άσκηση ή τις σημαντικές αλλαγές στη διατροφή, σύμφωνα με τους συγγραφείς.

Γιατί η προσφορά μειώνει την καρδιακή επιβάρυνση; Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι οι πράξεις γενναιοδωρίας πυροδοτούν έναν καταρράκτη ηρεμιστικών, «αισθαντικών» ορμονών, όπως η ωκυτοκίνη, η οποία μειώνει το στρες και την πίεση στις αρτηρίες και τις φλέβες.

Μια έρευνα ζήτησε από τους συμμετέχοντες να εκτελέσουν μια απλή γενναιόδωρη πράξη, όπως το να γράψουν ένα υποστηρικτικό σημείωμα σε έναν φίλο, πριν αντιμετωπίσουν ένα στρεσογόνο έργο (π.χ. προετοιμασία και εκφώνηση ομιλίας με χρονική προσθεσμία).

Η «γενναιόδωρη» ομάδα είχε σημαντικά μικρότερους δείκτες σχετικούς με το στρες συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου. Για παράδειγμα, είχαν μικρότερη αύξηση της συστολικής αρτηριακής πίεση, κάτι που μετριάζει την καρδιαγγειακή αντίδραση στο στρες. Επιπλέον, είχαν χαμηλότερα επίπεδα α-αμυλάσης του σάλιου, ενός ενζύμου που συνδέεται με την αντίδραση «μάχης ή φυγής», γεγονός που υποδηλώνει μικρότερη ενεργοποίηση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος.

Η γενναιοδωρία συχνά πηγάζει από τον αλτρουισμό – το ανιδιοτελές ενδιαφέρον για την ευημερία των άλλων – και αντανακλά μία βαθύτερη ανθρώπινη ικανότητα να ενεργεί κανείς προς όφελος των άλλων χωρίς να περιμένει αντάλλαγμα. Η Αμπιγκέιλ Μαρς, νευροεπιστήμονας και ειδική στον αλτρουισμό, υπογραμμίζει ότι οι ανιδιοτελείς άνθρωποι είναι λιγότερο ευαίσθητοι στα αρνητικά συναισθήματα και έχουν «μειωμένη ανταπόκριση στο θυμό, κάτι που είναι καλό καθώς η ευερεθιστότητα μπορεί να οδηγήσει σε εχθρότητα και επιθετικότητα», δήλωσε στην Epoch Times.

Η συναισθηματική επιλεκτικότητα ενός αλτρουιστή μπορεί να εξηγεί γιατί η γενναιοδωρία μειώνει το στρες, αντανακλώντας την ανθεκτικότητά τους στα αρνητικά ερεθίσματα.

Ανακούφιση από τον πόνο

Η προσφορά στους άλλους έχει και ένα άλλο απροσδόκητο όφελος: την ανακούφιση από τον σωματικό πόνο.

Εργασία που δημοσιεύθηκε στο PNAS έδειξε ότι η γενναιόδωρη συμπεριφορά μειώνει την αντίληψη του πόνου και βελτιώνει ακόμη και την ανοχή στον πόνο. Σε ένα παράδειγμα, οι αιμοδότες ανέφεραν ότι αισθάνονταν σημαντικά λιγότερη δυσφορία κατά το τρύπημα της βελόνας από ό,τι εκείνοι που έδιναν αίμα για δικές τους ιατρικές εξετάσεις.

Σε ένα άλλο παράδειγμα, οι ερευνητές επαλήθευσαν το φαινόμενο της ανοχής στον πόνο μέσω της δοκιμής ψυχρής πίεσης, κατά την οποία οι συμμετέχοντες βύθισαν τα χέρια τους σε παγωμένο νερό για να δουν για πόση ώρα μπορούσαν να ανεχθούν το κρύο.

Εκείνοι που μόλις είχαν προσφερθεί εθελοντικά να αναθεωρήσουν ένα εγχειρίδιο για τα παιδιά των μεταναστών εργατών, χωρίς αμοιβή, ανέφεραν σημαντικά λιγότερο πόνο και υπέμειναν το κρύο για πολύ περισσότερο από εκείνους που είτε αρνήθηκαν να προσφέρουν εθελοντικά είτε ολοκλήρωσαν την εργασία ως υποχρεωτική ανάθεση (ομάδα ελέγχου). Κατά μέσο όρο, η ομάδα που προσφέρθηκε εθελοντικά να βοηθήσει ανέχτηκε τον πόνο για σχεδόν διπλάσιο χρόνο από την ομάδα ελέγχου.

(The Epoch Times)

 

Είναι εντυπωσιακό ότι από όλους τους συμμετέχοντες, μόνο το 11,6% κατάφερε να ανεχτεί το παγωμένο νερό για το μέγιστο χρονικό διάστημα των τριών λεπτών. Ποιοι ήταν αυτοί οι αξιοσημείωτα ανθεκτικοί λίγοι; Ανήκαν όλοι στην ομάδα των γενναιόδωρων εθελοντών.

Η ίδια μελέτη εφάρμοσε αυτό το φυσικό ανακουφιστικό του πόνου αποτέλεσμα σε καρκινοπαθείς, βάζοντάς τους να βοηθούν άλλους για τρεις εβδομάδες. Αυτό περιελάμβανε την προετοιμασία γευμάτων για άλλους ασθενείς και τον καθαρισμό δημόσιων χώρων μέσα στο νοσοκομείο. Το αποτέλεσμα; Οι καρκινοπαθείς ανέφεραν σημαντική κλινική μείωση του χρόνιου πόνου και γενικότερη βελτίωση, διάρκειας αρκετών εβδομάδων.

Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα ευρήματα δείχνουν ότι οι πράξεις που έχουν προσωπικό κόστος προς όφελος άλλων μπορεί να συμπληρώσουν τις τρέχουσες θεραπείες πόνου, προάγοντας την ευημερία όσων υποφέρουν από χρόνιους πόνους.

Η νευροεπιστήμη της γενναιοδωρίας: Δεν είναι όλα «δούναι και λαβείν»

Η Μαρς εξήγησε ότι περιοχές του εγκεφάλου όπως το κοιλιακό ραβδωτό σώμα και η κοιλιακή τμηματική περιοχή είναι έντονα ενεργές όταν οι άνθρωποι δείχνουν γενναιοδωρία. Πρόκειται για τις περιοχές που ενεργοποιούνται και κατά τη διάρκεια ευχάριστων εμπειριών, όπως ένα γεύμα ή η επίτευξη ενός στόχου, γεγονός που υποδηλώνει ότι η γενναιοδωρία προσφέρει μία εσωτερική ανταμοιβή σε νευρολογικό επίπεδο.

Κατά συνέπεια, ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τη γενναιοδωρία με διαφορετικό τρόπο ανάλογα με το κίνητρο πίσω από αυτήν. Σύμφωνα με τη Μαρς, τα διαφορετικά κίνητρα της γενναιοδωρίας – αγαθοεργία, δικαιοσύνη ή καθαρός αλτρουισμός – συνδέονται με διαφορετικά μοτίβα εγκεφαλικής δραστηριότητας.

Για παράδειγμα, η προσφορά βοήθειας για χάρη της δικαιοσύνης (θέλοντας, π.χ. να διασφαλίσουμε την ισότητα) ενεργοποιεί περιοχές του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για τη σκέψη βάσει κανόνων. Από την άλλη πλευρά, οι αμιγώς αλτρουιστικές ενέργειες – η προσφορά βοήθειας από συμπόνια ή ενσυναίσθηση – ενεργοποιούν δίκτυα που συνδέονται με τη συναισθηματική κατανόηση και σύνδεση.

Γιατί όμως κάποιοι άνθρωποι κάνουν εξαιρετικές προσπάθειες για να βοηθήσουν άλλους, ακόμη και αγνώστους, χωρίς να περιμένουν κανένα αντάλλαγμα;

Η έρευνα της Μαρς για τους ανώνυμους δωρητές νεφρών αμφισβητεί την κοινή παραδοχή ότι οι άνθρωποι προσφέρουν μόνο από εγωιστική παρόρμηση.

«Υπήρχαν κάποια δεδομένα που έδειχναν ότι όταν οι άνθρωποι επιλέγουν να προσφέρουν σε άλλους, αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή καταπιέζουν ενεργά την επιθυμία να είναι εγωιστές», δήλωσε. «Αλλά εξετάσαμε αυτό το ερώτημα σε αλτρουιστές δωρητές νεφρών και δεν βρήκαμε καμία ένδειξη ότι ισχύει.»

Τα άτομα αυτά παρουσίασαν μεγαλύτερη δραστηριότητα σε δομές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την ενσυναίσθηση. Η εγκεφαλική τους δραστηριότητα «καθρέφτιζε» τον εγκέφαλο του ξένου με έναν τρόπο πολύ παρόμοιο με αυτόν που είχαν όταν βίωναν οι ίδιοι πόνο. Η Μαρς βρήκε ενδιαφέρον το γεγονός ότι οι ανιδιοτελείς άνθρωποι είχαν μεγαλύτερη αμυγδαλή – η περιοχή του εγκεφάλου που παίζει βασικό ρόλο στα συναισθήματα – σε αντίθεση με αυτούς που είναι ψυχοπαθητικά ή άκρως αδιάφοροι. Η απόφαση των δωρητών αντανακλούσε το γνήσιο ενδιαφέρον τους για την ευημερία των άλλων.

«Με άλλα λόγια, βοηθούν τους άλλους επειδή θεωρούν σημαντική την ευημερία τους», δήλωσε η Μαρς.

Ο Ουίλλιαμ Τσόπικ, αναπληρωτής καθηγητής ψυχολογίας της προσωπικότητας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, υποστηρίζει ότι η γενναιοδωρία συνδέει τους ανθρώπους μεταξύ τους, προωθώντας την καλή προαίρεση και τη συνεργασία.

Τα ευρήματα αυτά αναδεικνύουν μια αλήθεια σχετικά με τη γενναιοδωρία: δεν έχει πάντα να κάνει με το να παίρνεις κάτι πίσω, δεν είναι πάντα «δούναι και λαβείν». Για πολλούς, βασίζεται στις αξίες τους, στην ενσυναίσθηση και στη χαρά που παίρνουν όταν βοηθούν κάποιον ή όταν μοιράζονται. Και πράγματι, σε σύγκριση με τα ζώα, οι άνθρωποι ξεχωρίζουν για την ικανότητά τους να νοιάζονται βαθιά για ένα ευρύ φάσμα ατόμων, συμπεριλαμβανομένων των αγνώστων. Φαίνεται ότι είμαστε φτιαγμένοι έτσι ώστε να βιώνουμε μία εσωτερική ανταπόδοση από τη τέλεση γενναιόδωρων πράξεων, πρόσθεσε η Μαρς.

Στην αντίθετη πλευρά του φάσματος, η απληστία – η λαχτάρα για το περισσότερο, είτε πρόκειται για χρήματα, υλικά αγαθά ή αναγνώριση – φαίνεται να έχει λιγότερο ευνοϊκές επιπτώσεις στην υγεία και την ευτυχία. Τα άπληστα άτομα μπορεί να βιώνουν προσωρινή ικανοποίηση από την απόκτηση κάτι καινούργιου, ίσως και ένα αίσθημα υπερηφάνειας και επίτευξης. Ωστόσο, το συναίσθημα αυτό ξεθωριάζει γρήγορα. Φαίνεται ότι στους άπληστους ανθρώπους  το εσωτερικό τους σύστημα ανταμοιβής είναι απορρυθμισμένο  αντίστοιχα με αυτό των ατόμων με εθισμό, το οποίο τείνει να οδηγεί σε δυσαρέσκεια και περισσότερο άγχος.

Τα όρια της γενναιοδωρίας

Είναι όλες οι προσφορές ισοδύναμες; Φαίνεται πως όχι.

Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Collabra: Psychology διαπίστωσε ότι το είδος της προσφοράς, το αντιληπτό αποτέλεσμα της προσφοράς και το πλαίσιο αυτής καθορίζουν σημαντικά τα οφέλη της γενναιοδωρίας.

Για παράδειγμα, η προσφορά μίας εμπειρίας, όπως το να βγάλεις κάποιον για δείπνο ή να τον κεράσεις σε μια συναυλία, τείνει να ισχυροποιεί τους κοινωνικούς δεσμούς. Από την άλλη, τα υλικά δώρα, αν και εκτιμώνται, ενισχύουν λιγότερο τις σχέσεις, εκτός εάν είναι βαθιά εξατομικευμένα ή συνδέονται με κοινές εμπειρίες.

Η μελέτη υποδηλώνει ότι οι διαφορές αυτές προκύπτουν επειδή οι εμπειρίες  συνήθως δημιουργούν ουσιαστικές συνδέσεις, ευχάριστες αναμνήσεις και μια αίσθηση κοινής χαράς. Αντίθετα, τα υλικά δώρα μπορεί μερικές φορές να φαίνονται συναλλακτικά ή λιγότερο προσωπικά.

Επιπλέον, το περισσότερο δεν είναι πάντα καλύτερο. Η γενναιοδωρία υπόκειται στον νόμο της φθίνουσας απόδοσης. Ακριβώς όπως το κέικ γίνεται λιγότερο απολαυστικό μετά από πολλές φέτες, η αφθονία των δώρων – ή τα υπερβολικά πλούσια δώρα – δεν αποδίδει απαραίτητα περισσότερη ευτυχία. Μια μικρή χειρονομία, όπως η αγορά ενός φλιτζανιού, μπορεί να προσφέρει την ίδια συναισθηματική ανάταση.

Η αυθεντικότητα είναι απαραίτητη προϋπόθεση της γενναιοδωρίας. Η γνήσια, αυτόνομη προσφορά ενισχύει την ευτυχία – ωστόσο, η προσφορά για εξωγενείς λόγους, όπως η πίεση ή η υποχρέωση, μπορεί να μειώσει ή ακόμη και να ακυρώσει όλα τα οφέλη.

Για παράδειγμα, ένας συμμετέχων σε μια μελέτη του 2022 περιέγραψε μία περίπτωση όπου ο δωρητής αισθάνθηκε πιεσμένος από ένα υπερβολικά επίμονο μέλος φιλανθρωπικής οργάνωσης, έξω από ένα παντοπωλείο. Παρόλο που η δωρεά ήταν για καλό σκοπό, η πίεση έκανε την εμπειρία απογοητευτική και συναισθηματικά μη ικανοποιητική. Αντίθετα, ένας άλλος συμμετέχων περιέγραψε την κάλυψη του ενοικίου ενός φίλου από φροντίδα για εκείνον, τονίζοντας τον εθελοντικό χαρακτήρα της πράξης και αποδίδοντας υψηλότερο συναισθηματικό όφελος.

Η πίεση της υποχρέωσης μπορεί να είναι ιδιαίτερα αισθητή κατά τη διάρκεια των εορτών, ενισχύοντας τους στρεσογόνους παράγοντες, που εκδηλώνονται ως οικονομική πίεση ή ως παρόρμηση να ξεπεράσει κανείς τους άλλους. Ωστόσο, αυτή είναι και μία ευκαιρία για να προβληματιστούμε σχετικά με την αρετή της γενναιοδωρίας έναντι της απληστίας.

Μελέτη του 2019 διαπίστωσε μάλιστα ότι ενώ θα περίμενε κανείς να αυξάνεται η γενναιοδωρία τον Δεκέμβριο, στην πραγματικότητα τείνει να μειωθεί, με τους ανθρώπους που αναφέρουν υψηλά επίπεδα άγχους που σχετίζονται με τις γιορτές να δίνουν λιγότερα απ’ ό,τι θα έδιναν σε άλλες εποχές του έτους.

Από τα νήπια μέχρι τους ενήλικες, η επιστήμη δείχνει ότι η γενναιοδωρία συνδέεται με τη βελτίωση της υγείας και της ευτυχίας. Η προσφορά δεν χρειάζεται να είναι συγκλονιστική. Μπορούμε να είμαστε γενναιόδωροι στην καθημερινή μας ζωή με μικρές, απλές πράξεις, δήλωσε ο Τσόπικ στην Epoch Times: Βοηθήστε έναν γείτονα να βγάλει τα σκουπίδια, κάντε μια μικρή δωρεά σε φιλανθρωπικό ίδρυμα, εργαστείτε εθελοντικά σε ένα συσσίτιο ή απλά ακούστε έναν φίλο σε μια δύσκολη στιγμή.

Του Makai Allbert

Σημείωση του συγγραφέα: Σήμερα, αντιμετωπίζουμε πρωτοφανείς προκλήσεις στην κοινωνία, την ιατρική και το εργασιακό πεδίο. Το παραπάνω άρθρο αποτελεί σύνθεση εμπειριών συναδέλφων μας και άλλων επαγγελματιών του ιατρικού κλάδου. Οι προκλήσεις και οι ανταμοιβές που παρουσιάζονται σε αυτήν είναι πραγματικές. Προστιθέμενα στις αυξανόμενες υποχρεώσεις, τις εξελίξεις της κοινωνίας και τις απαιτήσεις από τον εαυτό τους, τα ηθικά διλήμματα και τα ζητήματα αυθεντικότητας επιβαρύνουν και δοκιμάζουν περαιτέρω τον σύγχρονο άνθρωπο. Πιστεύουμε ότι η αλήθεια θα σας απελευθερώσει πραγματικά!

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο αποτελούν απόψεις των συγγραφέων και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.

Ιατρική της Αρετής

Όλα τα άρθρα

Μέρος 1ο: Ευγνωμοσύνη: Ένα εναλλακτικό φάρμακο για τον θυμό και την κατάθλιψη

Μέρος 2ο: Το τίμημα των ψεμάτων

Μέρος 3ο: Το ‘μαγικό ραβδί’ της συγχώρεσης

Μέρος 4ο: Μνησικακία: Ένας βλαβερός για την καρδιά μας φιλοξενούμενος

Μέρος 5ο: Δέος: Μία βασική ανθρώπινη ανάγκη που κάνει θαύματα στο ανοσοποιητικό σύστημα

Μέρος 6ο: Γενναιοδωρία: Δίνοντας λίγα κερδίζουμε πολλά

Μέρος 7ο: Διαμορφώνοντας τον εαυτό μας με θάρρος

Μέρος 8ο: Αντί για αντικαταθλιπτικά, αισιοδοξία

Μέρος 9ο: Αγάπη, βάλσαμο καρδιάς

Μέρος 10ο: Ελπίδα, το τελευταίο καταφύγιο

Θρησκευτική καταστολή στην Κίνα: oλοκληρωτικός έλεγχος και σαρωτικές απαγορεύσεις ξένων δραστηριοτήτων

Νέους κανονισμούς εξέδωσε η κινεζική κυβέρνηση, που αυστηροποιούν τον έλεγχο των θρησκευτικών δραστηριοτήτων των ξένων στη χώρα. Οι υπάρχοντες κανονισμοί, που είχαν τεθεί σε ισχύ την 1η Σεπτεμβρίου 2023, απαιτούσαν από τους θρησκευτικούς χώρους να υποστηρίζουν την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος και την πολιτική «σινοποίησης» των θρησκειών.

Οι νέοι λεπτομερείς κανόνες, που θα τεθούν σε ισχύ την 1η Μαΐου, καλούν τώρα και τους μη Κινέζους να «σεβαστούν την ανεξαρτησία και την αυτοδιοίκηση» των τοπικών θρησκευτικών κοινοτήτων, υπακούοντας στις οδηγίες του Κόμματος. Θα απαγορεύονται οι μικτοί εορτασμοί μεταξύ αλλοδαπών και Κινέζων, ενώ έχει καθοριστεί ακόμη και ο αριθμός των βιβλίων που θα μπορούν να φέρουν από το εξωτερικό «για προσωπική χρήση».

Η νέα καταστολή της θρησκευτικής δραστηριότητας αλλοδαπών που βρίσκονται στο κινεζικό έδαφος δημοσιεύτηκε εχθές από την Εθνική Διοίκηση για Θρησκευτικά Θέματα (National Religious Affairs Administration – NRAA), το μακρύ χέρι του Ενωμένου Μετώπου του Κομμουνιστικού Κόμματος για θρησκευτικά θέματα.

Ο νέος κανονισμός είναι μία πολύ σαφής έκφραση του συνθήματος «Σινοποίηση», που απηύθυνε εδώ και καιρό ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ σε όλες τις θρησκείες που υπάρχουν στην Κίνα. Ο νέος κανονισμός NRAA διευκρινίζει ότι η σινοποίηση ισχύει και για τους ξένους.

Είναι άξιο λόγου να αναφερθεί ότι από τους πρώτους που δημοσίευσαν τους νέους κανόνες εχθές ήταν ο ιστότοπος της επισκοπής της Σαγκάης, το σταυροδρόμι των σχέσεων μεταξύ της Κίνας και του υπόλοιπου κόσμου.

«Κανένας οργανισμός ή άτομο δεν μπορεί να χρησιμοποιεί ιστότοπους θρησκευτικών δραστηριοτήτων για να διεξάγει δραστηριότητες που θέτουν σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια, διαταράσσουν την κοινωνική τάξη [ή] βλάπτουν τα εθνικά συμφέροντα», ανέφερε αντίγραφο των κανόνων που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο του Ενωμένου Μετώπου, του τμήματος προσέγγισης και επιρροής του κόμματος.

O Τσανγκ Τσία-Λιν, καθηγητής στο Ινστιτούτο της Ηπειρωτικής Κίνας στο πανεπιστήμιο Tamkang της Ταϊβάν, είπε ότι οι νέοι κανόνες αντιπροσωπεύουν τον θρίαμβο της πολιτικής έναντι της πνευματικότητας.

Ένας βουδιστής μοναχός, που χρησιμοποίησε το θρησκευτικό όνομα Σι Νταογκούο για να μιλήσει, είπε: «Ο παραποιημένος βουδισμός [που προωθούν] είναι απλώς μία μορφή κεκαλυμμένης οργανωτικής πλύσης εγκεφάλου. Δεν μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους σε ελεύθερη ή ανεξάρτητη σκέψη». Ο Σι Νταογκούο είπε ότι βρίσκεται ήδη υπό στενή παρακολούθηση και ότι παύθηκε από τα καθήκοντά του όταν άρχισε να μιλάει για την καταστροφή της θρησκείας του.

Σύμφωνα με τις νέες διατάξεις, οι θρησκευτικοί χώροι υποχρεούνται να υποβάλλουν λεπτομερή σχέδια των δραστηριοτήτων τους για έγκριση εκ των προτέρων και να εκπαιδεύουν τους πιστούς στην αγάπη προς την πατρίδα, εναρμονιζόμενοι με την πολιτική της σινοποίησης. Επιπλέον, απαγορεύεται η αποδοχή δωρεών από το εξωτερικό και η πρόσκληση ξένου προσωπικού για διδασκαλία χωρίς προηγούμενη έγκριση.

Η πολιτική της σινοποίησης στοχεύει στην ευθυγράμμιση των θρησκευτικών δογμάτων με τις σοσιαλιστικές αξίες. Πρόκειται για μια μακροχρόνια στρατηγική της κινεζικής κυβέρνησης για την ευθυγράμμιση της θρησκείας με τον κομμουνισμό και τη διασφάλιση της πίστης στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ), το οποίο ασπάζεται και προωθεί τον αθεϊσμό.

Το σύνταγμα της Κίνας λέει ότι οι απλοί πολίτες απολαμβάνουν «ελευθερία θρησκευτικών πεποιθήσεων» και η κυβέρνηση αναγνωρίζει επίσημα πέντε θρησκείες: τον Βουδισμό, τον Καθολικισμό, το Ισλάμ, τον Προτεσταντισμό και τον Ταοϊσμό. Όμως το ΚΚΚ είναι υπεράνω του συντάγματος, παρακολουθεί στενά τη θρησκευτική δραστηριότητα και ρυθμίζει τη θρησκεία.

Η θρησκευτική δραστηριότητα που δεν ανταποκρίνεται στην έγκριση του ΚΚΚ ως «μορφή πολιτιστικής κληρονομιάς» κατηγοριοποιείται από τις αρχές ως «δεισιδαιμονία» ή «κακή λατρεία».

Εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες όπως Ουιγούροι, Θιβετιανοί, άλλοι χριστιανοί και οι ασκούμενοι της πνευματικής πρακτικής Φάλουν Γκονγκ (που αποτελούν την πολυπληθέστερη ομάδα) διώκονται βάναυσα και υπόκεινται σε συστηματικά βασανιστήρια, ακόμα και  εξαναγκαστικές αφαιρέσεις των οργάνων τους.

Το κυβερνών ΚΚΚ προωθεί τον αθεϊσμό και αποθαρρύνει τους πολίτες από το να ακολουθούν κάποια θρησκεία. Τα 281 εκατομμύρια Κινέζοι που ανήκουν στο ΚΚΚ ή στις συνδεδεμένες με αυτό οργανώσεις νεολαίας απαγορεύεται επίσημα να συμμετέχουν σε ένα ευρύ φάσμα πνευματικών παραδόσεων.

Αυτή η στάση της Κίνας απέναντι στη θρησκεία χρονολογείται από την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, το 1949.

Κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης (1966-1976), ο τότε ηγέτης του ΚΚΚ Μάο Τσε Τουνγκ ορκίστηκε να εξαλείψει τα «τέσσερα παλαιά»: «τα παλιά πράγματα, τις παλιές ιδέες, τα παλιά έθιμα και τις παλιές παραδόσεις». Στο πλαίσιο αυτής της εκστρατείας, οι Ερυθροφρουροί επιτέθηκαν και κατέστρεψαν πολλούς ναούς, αγάλματα και άλλα κειμήλια πολιτιστικής κληρονομιάς.

Οι νέοι κανονισμοί έχουν προκαλέσει ανησυχία μεταξύ των θρησκευτικών κοινοτήτων, καθώς θεωρείται ότι αποτελούν προσπάθεια περαιτέρω ελέγχου και περιορισμού της θρησκευτικής ελευθερίας στην Κίνα. Παρά το γεγονός ότι το σύνταγμα της Κίνας εγγυάται την ελευθερία της θρησκευτικής πίστης, το ΚΚΚ επιβάλλει αυστηρούς περιορισμούς στις θρησκευτικές δραστηριότητες, με την εφαρμογή των νέων κανονισμών να αποτελεί μέρος της ευρύτερης στρατηγικής του για την ενίσχυση του πολιτικού ελέγχου επί των θρησκειών, εντείνοντας το ήδη βεβαρημένο κλίμα για τη θρησκευτική ελευθερία στη χώρα και προκαλώντας σοβαρές ανησυχίες και στη διεθνή κοινότητα.

Θα αποσυρθεί ο Σι Τζινπίνγκ στην 4η Ολομέλεια του ΚΚ Κίνας;

Ο Σι Τζινπίνγκ, από το 2018 που κατάργησε τους περιορισμούς θητείας στην προεδρία της Κίνας, αποτελώντας τον μοναδικό ηγέτη μετά τον Μάο Τσετούνγκ που εξασφάλισε μια τρίτη θητεία το 2022, πρωταγωνιστεί σταθερά σε φήμες σχετικά με την ενδεχόμενη απόσυρσή του από την εξουσία.

Πρόσφατα, η συγκεκριμένη συζήτηση απέκτησε νέα δυναμική στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, λόγω μιας ανεπιβεβαίωτης πληροφορίας που θέλει τον ίδιο τον Σι να έχει αναφερθεί στο ενδεχόμενο της συνταξιοδότησής του. Παράλληλα, οι πρόσφατες εκκαθαρίσεις ανωτάτων αξιωματούχων του στρατού, σύμφωνα με αρκετούς ειδικούς αναλυτές της Κίνας, αποτελούν ένδειξη ότι ο Κινέζος ηγέτης ενδέχεται να χάνει σταδιακά τη λαβή του πάνω στην εξουσία.

Σύμφωνα με το κανάλι NewsInsight, υπήρξαν ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες πως τον Μάρτιο, κατά την επίσκεψή του στην επαρχία Γκουιτζόου της νοτιοδυτικής Κίνας, ο Σι εμφανίστηκε να επαινεί την ηγετική ομάδα που σχηματίστηκε στο 20ό Συνέδριο του ΚΚΚ το 2022, δηλώνοντας ότι αυτή η ομάδα θα μπορούσε «να εξασφαλίσει τη σταθερότητα της συλλογικής ηγεσίας του Κόμματος ακόμα και στην περίπτωση αποχώρησής μου, για λόγους υγείας».

Αυτή η δήλωση επιτείνει την ερώτηση εάν ο Σι προτίθεται να αποχωρήσει στην προσεχή 4η Ολομέλεια του ΚΚΚ, που αναμένεται εντός της τρέχουσας χρονιάς. Με βάση τα πρόσφατα γεγονότα, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Ένα από τα σοβαρά σημάδια που υποδεικνύουν μία πιθανή απόφαση αποχώρησης είναι η ασυνήθιστη απουσία των αντιπροέδρων της Κεντρικής Στρατιωτικής Επιτροπής (ΚΣΕ) κατά την πρόσφατη στρατιωτική επίσκεψη του Σι στην Κουνμίνγκ, πρωτεύουσα της επαρχίας Γιουνάν.

Βάσει του πρωτοκόλλου του ΚΚΚ, κάθε επίσκεψη του Σι (ως προέδρου της ΚΣΕ) σε στρατιωτικές μονάδες, συνήθως συνοδεύεται από τον έναν αντιπρόεδρο της Επιτροπής, ενώ ο άλλος μένει στο Πεκίνο προκειμένου να διατηρεί τον έλεγχο και την ετοιμότητα σε περιπτώσεις κρίσης.

Τα τελευταία τρία χρόνια, ο Σι συνοδευόταν πάντοτε από έναν τουλάχιστον αντιπρόεδρο της ΚΣΕ στις στρατιωτικές του επιθεωρήσεις. Για παράδειγμα, στις 4 Δεκεμβρίου 2024, συνοδευόταν από τους αντιπροέδρους Τζανγκ Γιουσιά και Χε Γουεϊντόνγκ κατά την επίσκεψή του σε μονάδες πληροφόρησης στο Πεκίνο, ενώ στις 20 Δεκεμβρίου, ο Χε Γουεϊντόνγκ τον συνόδευσε στην επίσκεψή του στις δυνάμεις στο Μακάο. Παρόμοιες παρουσίες καταγράφηκαν και τον Ιανουάριο και Μάρτιο του 2025.

Ωστόσο, σύμφωνα με το κινεζικό κρατικό πρακτορείο Σινχουά, κατά την επίσκεψη αυτή στην Κουνμίνγκ, τόσο ο Τζανγκ όσο και ο Χε απουσίαζαν. Η απουσία αυτή μπορεί να υποδεικνύει σοβαρά ρήγματα στον έλεγχο του Σι επί του στρατού. Αν χάσει τον έλεγχο του στρατού, κατά συνέπεια θεωρείται ότι κινδυνεύει να χάσει και το σύνολο της δύναμής του εντός ΚΚΚ, κάτι που ενδεχόμενα σηματοδοτεί την επικείμενη αποχώρησή του.

Ο γνωστός σχολιαστής για την πολιτική της Κίνας Τσάι Σενκούν, ο οποίος είχε αποκαλύψει τις απομακρύνσεις υψηλόβαθμων αξιωματικών όπως του πρώην υπουργού Άμυνας Λι Σανγκφού, αποκάλυψε πρόσφατα ότι, σύμφωνα με πηγές κοντά στους πολιτικούς κύκλους της χώρας, μετά το συνέδριο πολιτικής εργασίας του στρατού στην πόλη Γιανάν το 2024, η επιρροή του Σι έχει αποδυναμωθεί αισθητά.

Παρόλο που δεν έχει γίνει κάποια επίσημη ανακοίνωση, φαίνεται ότι πλέον η εξουσία στο ΚΚΚ βρίσκεται σταδιακά εκτός του ελέγχου του Σι.

Σύμφωνα με την τρέχουσα πολιτική συγκυρία, δεν αποκλείεται ο Σι να ανακοινώσει επίσημα την αποχώρησή του στην 4η Ολομέλεια, καθώς οι σχετικές ενδείξεις, αν επιβεβαιωθούν, υποδηλώνουν ότι το ζήτημα δεν θα καθυστερήσει άλλο.

Ορισμένες έγκριτες πηγές μιλούν για μεταβίβαση της στρατιωτικής εξουσίας στον Τζανγκ και θεωρούν πλέον τον Σι απλή διακοσμητική φιγούρα στην κεφαλή της ΚΣΕ. Η πρόσφατη απουσία των δύο αντιπροέδρων της ΚΣΕ στην Κουνμίνγκ ενισχύει αυτή την υπόθεση.

Παρ’ όλα αυτά, άλλοι αναλυτές θεωρούν χαμηλό το ενδεχόμενο μιας άμεσης αποχώρησης του κινέζου ηγέτη αυτή τη στιγμή. Πιστεύουν ότι πιθανότερο είναι μια σταδιακή διαδικασία μετάβασης που θα ολοκληρωθεί πριν το 21ο Συνέδριο του 2027.

Εάν υπάρξει συζήτηση κατά την 4η Ολομέλεια περί ανακατανομής της εξουσίας, οι ειδικοί εκτιμούν πως πιθανότερα αυτή θα αφορά στην ενίσχυση της «συλλογικής ηγεσίας» παρά στην άμεση αποχώρηση του Σι.

Οι απόψεις που εκφράζονται στο άρθρο είναι προσωπικές του συντάκτη και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα αυτές της Epoch Times.

Πέντε χρόνια στα κρατητήρια της Κίνας χωρίς δίκη: Αγωνία για την οικογένεια Καναδού επιχειρηματία

Η Γουάνγκ Γιαν θυμάται με κάθε λεπτομέρεια την τελευταία φορά που άκουσε τη φωνή του συζύγου της, πριν από πάνω από πέντε χρόνια.

Ήταν 13 Δεκεμβρίου 2019, όταν ο Καναδός πολίτης Λι Γιονγκχουί βρισκόταν σε μια δημόσια πλατεία στην πόλη Σιτζιατζουάνγκ της κινεζικής επαρχίας Χεμπέι, κάνοντας γυμναστική και συνομιλώντας τηλεφωνικά με τη γυναίκα του, που βρισκόταν τότε στον Καναδά.

«Ξαφνικά το τηλεφώνημα διακόπηκε απότομα, σαν κάποιος να άρπαξε το κινητό του. Τηλεφώνησα αμέσως σε άλλους συγγενείς μας στην Κίνα, αλλά κανείς δεν γνώριζε τι είχε συμβεί», θυμάται η Γουάνγκ.

Ο Λι είχε μόλις συλληφθεί από την αστυνομία της πόλης, η οποία τον κατηγόρησε μέσω δημοσίευσης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι φέρεται πως «συγκέντρωνε παράνομα δημόσιους πόρους» μέσω της εταιρείας του, Qingyidai, μίας ηλεκτρονικής πλατφόρμας δανεισμού ανάμεσα σε ιδιώτες.

Από τότε μέχρι σήμερα, ο Λι παραμένει κρατούμενος χωρίς να έχει προσαχθεί ποτέ σε δίκη και χωρίς να έχει καταδικαστεί.

Πλέον, η οικογένειά του αποφάσισε να προχωρήσει σε μία ασυνήθιστη για τα δεδομένα κίνηση: να μιλήσει δημόσια, ζητώντας ξεκάθαρη επίλυση της υπόθεσης.

Σύμφωνα με στοιχεία του καναδικού υπουργείου Εξωτερικών, περίπου 100 Καναδοί πολίτες βρίσκονται φυλακισμένοι στην Κίνα. Σπάνια, όμως, οι οικογένειες των κρατουμένων δημοσιοποιούν τις περιπτώσεις τους ή πιέζουν δημόσια για διαλεύκανση από τις κινεζικές αρχές.

Η κυβέρνηση της Κίνας ξεκίνησε το 2019 εκτεταμένη εκστρατεία καταστολής εναντίον διαδικτυακών πλατφορμών δανεισμού. Ωστόσο, η Γουάνγκ επιμένει στην αθωότητα του συζύγου της και αρνείται κατηγορηματικά τον ισχυρισμό περί παράνομης δραστηριότητας της Qingyidai, την οποία κινεζικά μέσα είχαν χαρακτηρίσει ως τη μεγαλύτερη πλατφόρμα ανάλογου είδους στη Χεμπέι.

«Φυσικά και πιστεύουμε ότι είναι αθώος. Αλλά αν τυχόν παρέβη κάποιο νόμο, ας τον δικάσουν επιτέλους και ας του επιβάλουν όποια ποινή θεωρούν δίκαιη», είπε η Γουάνγκ μιλώντας στο Canadian Press από το Βανκούβερ όπου πλέον ζει η οικογένεια. «Δεν μας φοβίζει αυτό. Είναι όμως αδιανόητο να κρατείται τόσα χρόνια χωρίς να συμβαίνει τίποτε».

Σύμφωνα με τη Γουάνγκ, ο Λι δεν έχει δεχθεί καμία επίσκεψη στο κέντρο κράτησης πέρα από τον δικηγόρο του και στελέχη της πρεσβείας του Καναδά.

Η κόρη του Λι, Γουάντι Λι, ήταν 21 ετών όταν ο πατέρας της συνελήφθη. Εκφράζει τη θλίψη της, σημειώνοντας ότι «πρακτικά ενηλικιώθηκα χωρίς αυτόν δίπλα μου».

«Ο πατέρας μου δεν συνήθιζε ποτέ να μιλά για τον εαυτό του», λέει η ίδια, αναφερόμενη στην τελευταία συνομιλία που είχαν πριν τη σύλληψή του. «Με ρώτησε μόνο τι συμβαίνει στη ζωή μου. Είμαι η μικρότερη στην οικογένεια, οπότε υπήρχε πάντα μια τάση να με προστατεύουν από όσα συμβαίνουν».

Σε γραπτή απάντησή του, το καναδικό υπουργείο Εξωτερικών επιβεβαίωσε ότι γνωρίζει για την κράτηση του Λι και προσφέρει προξενική βοήθεια, χωρίς όμως να δώσει περαιτέρω λεπτομέρειες για λόγους σεβασμού της ιδιωτικότητας.

Η δημόσια έκκληση της οικογένειας έρχεται λίγες εβδομάδες μετά τη δήλωση της Καναδής υπουργού Εξωτερικών Μέλανι Τζολί ότι τέσσερις Καναδοί πολίτες με διπλή υπηκοότητα εκτελέστηκαν πρόσφατα στην Κίνα για ναρκωτικά.

Ο πρώην κρατούμενος στην Κίνα Μάικλ Κόβριγκ, που παρέμεινε κι εκείνος φυλακισμένος για περισσότερες από 1.000 ημέρες το 2018 μαζί με τον Μάικλ Σπέιβορ, συμβουλεύει οικογένειες κρατουμένων όπως τον Λι να βρουν έναν καλό Κινέζο δικηγόρο και να πιέσουν την καναδική κυβέρνηση για την υπόθεση, αν και αυτό μπορεί να προκαλέσει την αντίδραση των κινεζικών αρχών.

Εντωμεταξύ, αγωνία προκαλεί στην οικογένεια η υγεία του Λι, ο οποίος πάσχει από υπέρταση και έχει επίσης οδοντιατρικά προβλήματα, με τους δεσμοφύλακες να αρνούνται να του επιτρέψουν πρόσβαση σε οδοντίατρο.

Ο Κόβριγκ επιβεβαιώνει ότι οι συνθήκες που περιγράφει η οικογένεια του Λι είναι χαρακτηριστικές για τα κέντρα κράτησης στην Κίνα, τα οποία απέχουν πολύ από τα ελάχιστα αποδεκτά διεθνή πρότυπα.

Παρά τις δυσκολίες, η Γουάντι Λι διατηρεί ακέραιη την ελπίδα ότι ο πατέρας της θα επιστρέψει ασφαλής στον Καναδά.

«Ελπίζουμε ότι όσο πιο πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν για την υπόθεση, τόσο πιθανότερο είναι να δεχτεί η κινέζικη κυβέρνηση πιέσεις για να αφεθεί επιτέλους ελεύθερος ο πατέρας μου», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Παρά το ρίσκο της έκθεσης, η Γουάνγκ δηλώνει αποφασισμένη. «Δεν έχουμε άλλη επιλογή», τονίζει.

Της  The Canadian Press

Η Jaguar Land Rover αναστέλλει εξαγωγές στις ΗΠΑ λόγω νέων δασμών 25% στα οχήματα

Η βρετανική αυτοκινητοβιομηχανία Jaguar Land Rover (JLR) ανακοίνωσε προσωρινή παύση στις εξαγωγές οχημάτων προς την αγορά των ΗΠΑ, επισημαίνοντας την ανάγκη επαναξιολόγησης των εμπορικών δραστηριοτήτων της εν μέσω της απόφασης της κυβέρνησης Τραμπ για επιβολή δασμού 25% στις εισαγωγές αυτοκινήτων.

«Οι ΗΠΑ αποτελούν σημαντική αγορά για τις πολυτελείς μάρκες της JLR», ανέφερε η εταιρεία σε δήλωσή της που έστειλε μέσω email στην Epoch Times. «Καθώς εργαζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε τους νέους εμπορικούς όρους μαζί με τους συνεργάτες μας, έχουμε αποφασίσει να προβούμε σε ορισμένα βραχυπρόθεσμα μέτρα, μεταξύ των οποίων και τη διακοπή των αποστολών για τον Απρίλιο. Συγχρόνως, επεξεργαζόμαστε σχέδια σε μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα».

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, οι Βρετανοί κατασκευαστές αυτοκινήτων, συμπεριλαμβανομένης της Jaguar, εξήγαγαν οχήματα αξίας 10,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων προς τις Ηνωμένες Πολιτείες μέσα στους τελευταίους 12 μήνες έως τον περασμένο Σεπτέμβριο. Με τον τρόπο αυτό, τα αυτοκίνητα αποτελούν πλέον τη μεγαλύτερη κατηγορία εξαγωγών του Ηνωμένου Βασιλείου προς τις ΗΠΑ.

Η απόφαση της Jaguar ήρθε ως απάντηση στα νέα εμπορικά μέτρα που ανακοίνωσε την προηγούμενη εβδομάδα ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, που περιλαμβάνουν δασμούς 25% σε όλα τα εισαγόμενα οχήματα και εξαρτήματά τους. Στις 2 Απριλίου, σε διάγγελμα που πραγματοποίησε στον Λευκό Οίκο, ο Τραμπ κήρυξε κατάσταση οικονομικής έκτακτης ανάγκης και επέβαλε επιπλέον γενικό δασμό 10% στις περισσότερες εισαγωγές, με ακόμη υψηλότερους δασμούς περίπου σε 60 χώρες που χαρακτηρίστηκαν από την Ουάσινγκτον ως «οι μεγαλύτεροι παραβάτες» στο εμπορικό ισοζύγιο με τις ΗΠΑ. Την κορυφή της λίστας καταλαμβάνει η Κίνα.

Οι δασμοί στον τομέα του αυτοκινήτου τέθηκαν σε ισχύ από τις 3 Απριλίου και ήδη έχουν προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στην αυτοκινητοβιομηχανία παγκοσμίως.

Ο όμιλος Stellantis ανακοίνωσε την αναστολή παραγωγής σε δύο μονάδες συναρμολόγησης σε Καναδά και Μεξικό, προκαλώντας προσωρινές αναστολές εργασίας σε εγκαταστάσεις στην Ιντιάνα και το Μίσιγκαν των ΗΠΑ.

«Οι νέοι δασμοί στον κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας απαιτούν από όλους μας εξαιρετική αντοχή και πειθαρχία προκειμένου να ξεπεράσουμε αυτές τις δύσκολες στιγμές», δήλωσε μέσω email στους εργαζομένους ο επικεφαλής λειτουργιών Βόρειας Αμερικής της Stellantis, Αντόνιο Φιλόζα. «Δεν πρόκειται για αποφάσεις που λαμβάνουμε ελαφρά τη καρδία, είναι όμως απαραίτητες λόγω των σημερινών συνθηκών στην αγορά».

Η Ford από την πλευρά της κινήθηκε επίσης γρήγορα, ανακοινώνοντας στις 3 Απριλίου μία νέα προωθητική εκστρατεία στις ΗΠΑ, προσφέροντας σε όλους τους καταναλωτές τις ίδιες εκπτώσεις που συνήθως ισχύουν για τους εργαζομένους της. Η εταιρεία χαρακτήρισε την πρωτοβουλία της ως μία κίνηση αλληλεγγύης εν μέσω οικονομικής αβεβαιότητας.

«Εδώ και 121 χρόνια στηρίζουμε έμπρακτα την αμερικανική αγορά, κατασκευάζοντας οχήματα που εμπιστεύονται οι πολίτες και στηρίζοντας θέσεις εργασίας στην Αμερική», ανέφερε η Ford στην ανακοίνωσή της. «Σήμερα, είμαστε υπερήφανοι που ανακοινώνουμε μία νέα πρωτοβουλία για τις ΗΠΑ, η οποία δεν είναι απλώς άλλη μία προωθητική ενέργεια. Είναι μια χειραψία με κάθε Αμερικανό πολίτη ξεχωριστά».

Μετά την ανακοίνωση των νέων δασμών από τον Τραμπ, οι δείκτες του χρηματιστηρίου της Wall Street κατέγραψαν σημαντικές απώλειες την περασμένη Πέμπτη και Παρασκευή. Στις 4 Απριλίου, ο δείκτης S&P 500 υποχώρησε κατά 6%, ο Dow Jones κατέγραψε πτώση 5,5% και ο Nasdaq υποχώρησε 5,8%.

Κληθείς να σχολιάσει αυτές τις εξελίξεις, ο Τραμπ παρομοίωσε στην οικονομία με έναν ασθενή που υποβάλλεται σε χειρουργική επέμβαση.

«Πιστεύω πως όλα πάνε πολύ καλά. Είναι μία χειρουργική επέμβαση, όπως όταν ένας ασθενής υποβάλλεται σε θεραπεία, και πρόκειται για κάτι σημαντικό. Είχα ήδη πει ότι τα πράγματα θα είναι ακριβώς έτσι», δήλωσε ο Τραμπ στους δημοσιογράφους έξω από τον Λευκό Οίκο την Πέμπτη.

Σε δημοσίευσή του στο Truth Social το Σάββατο, ο πρώην πρόεδρος υπερασπίστηκε την απόφαση για τους δασμούς και κάλεσε τους Αμερικανούς «να παραμείνουν δυνατοί», περιγράφοντας αυτή την οικονομική μετάβαση ως ένα απαραίτητο -αν και δύσκολο- βήμα για την αποκατάσταση δεκαετιών αθέμιτων εμπορικών πρακτικών.

Σύμφωνα με την κυβέρνηση, το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ, το οποίο πέρυσι έφτασε τα 1,2 τρισεκατομμύρια δολάρια, καταδεικνύει πόσο επείγουσα είναι μια δομική αναδιάρθρωση των εμπορικών σχέσεων της χώρας.

Οι ΗΠΑ αντιμέτωπες με τον ευρωπαϊκό «Λεβιάθαν» για τον έλεγχο του διαδικτύου

Η κυβέρνηση Τραμπ έχει ήδη αρχίσει να δείχνει τα δόντια της απέναντι στην Ευρώπη σχετικά με τους κανόνες ρύθμισης των μεγάλων εταιρειών τεχνολογίας.

Σε πολλές διαφωνίες με την Ευρώπη, οι Ηνωμένες Πολιτείες επιλέγουν είτε να καλοπιάσουν είτε να πιέσουν τις εθνικές κυβερνήσεις μεμονωμένα. Στην περίπτωση όμως των δύο κεντρικών νόμων της ΕΕ για τις διαδικτυακές υπηρεσίες—οι οποίοι, σύμφωνα με την Ουάσιγκτον, περιορίζουν την ελευθερία της έκφρασης—ακόμη κι αν ορισμένοι Ευρωπαίοι ηγέτες επιθυμούσαν να περιστείλουν ή να αναιρέσουν τους κανονισμούς, οι δυνατότητές τους είναι εξαιρετικά περιορισμένες.

Όπως τονίζουν ειδικοί, εάν οι ΗΠΑ θέλουν να ανατρέψουν αυτούς τους νόμους, καλούνται να αντιμετωπίσουν απευθείας τον ρυθμιστικό μηχανισμό της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή τα 800 μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τις περίπλοκες πολιτικές ισορροπίες του θεσμού.

Ο Νόμος για τις Ψηφιακές Υπηρεσίες (Digital Services Act – DSA) και ο Νόμος για τις Ψηφιακές Αγορές (Digital Markets Act – DMA) συνθέτουν το πακέτο σύγχρονων κανόνων που εφαρμόζεται ενιαία σε ολόκληρη την ΕΕ.

Τον περασμένο μήνα, ο Μπρένταν Καρ, πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Επικοινωνιών (FCC) στις ΗΠΑ—που διορίστηκε από τον Ντόναλντ Τραμπ—δήλωσε ότι η προσέγγιση του DSA είναι «ασυμβίβαστη τόσο με την αμερικανική παράδοση ελευθερίας λόγου όσο και με τις δεσμεύσεις των τεχνολογικών εταιρειών για σεβασμό στην ποικιλομορφία απόψεων».

Η Αντίνα Πορτάρου, ανώτερη σύμβουλος Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στην ADF International, μια νομική ομάδα με έδρα στις ΗΠΑ, συμμερίζεται τις ανησυχίες της διοίκησης Τραμπ, χαρακτηρίζοντας «λογοκριτικές» τις επιπτώσεις του DSA στην ελευθερία έκφρασης διαδικτυακά.

«Ένα κύμα αντίδρασης κατά του νόμου χτίζεται τόσο εντός όσο και εκτός ΕΕ», δήλωσε η ίδια στους Epoch Times, προσθέτοντας ότι η οργάνωσή της παρακολουθεί στενά την κατάσταση, αναζητώντας τρόπους αντίδρασης ή πιθανής νομικής αμφισβήτησης.

Από την άλλη πλευρά, η ΕΕ απαντά στις κατηγορίες των ΗΠΑ περί λογοκρισίας λέγοντας πως οι συγκεκριμένοι νόμοι φιλοδοξούν να δημιουργήσουν ένα ασφαλέστερο και δικαιότερο διαδικτυακό περιβάλλον, υποχρεώνοντας τους τεχνολογικούς κολοσσούς να πατάξουν το παράνομο και επιβλαβές περιεχόμενο, όπως τη ρητορική μίσους ή την παιδική κακοποίηση.

Ωστόσο, όσοι γνωρίζουν καλά τον τρόπο λειτουργίας της Ένωσης επισημαίνουν ότι η ανατροπή των κανονισμών αυτών είναι πολύ πιο δύσκολη από το να πείσεις μια χώρα να αλλάξει έναν δικό της νόμο.

Η Χριστίν Άντερσον, Γερμανίδα ευρωβουλευτής από το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), σημειώνει ότι το Ευρωκοινοβούλιο έχει περιορισμένους ρόλους, καθώς δεν μπορεί να προτείνει νέα νομοθεσία – δικαίωμα που ανήκει αποκλειστικά στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Η ίδια παρομοίασε τις παρεμβάσεις των ευρωβουλευτών με «γράμμα παρακλήσεων»: «Μπορούμε απλώς να εκφράζουμε προτάσεις. Η Επιτροπή κυβερνά στην πράξη», σημείωσε.

Ο Ροντρίγκο Μπαλεστέρ, πρώην στέλεχος ευρωπαϊκών θεσμών και σήμερα διευθυντής του Κέντρου Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Mathias Corvinus Collegium, δήλωσε ότι το να αλλάξει κατεύθυνση η ΕΕ είναι εφικτό θεωρητικά, αλλά δύσκολο πρακτικά, καθώς μια νέα πρωτοβουλία απαιτεί άλλη μία μακροσκελή γραφειοκρατική διαδικασία.

Ο DSA είναι Κανονισμός, κάτι που σημαίνει ότι έχει άμεση ισχύ σε όλα τα κράτη-μέλη, δίχως περιθώριο διαφοροποίησης από τις εθνικές κυβερνήσεις.

Οι κανόνες επιβάλλουν αυστηρά πρόστιμα, που ανέρχονται στο 10% του ετήσιου παγκόσμιου τζίρου για τις εταιρείες που δεν συμμορφώνονται—ένα ποσό που ανεβαίνει στο 20% για τους κατ’ εξακολούθηση παραβάτες.

Μπαλεστέρ επεσήμανε πως οι μεγάλες εταιρείες, όπως η Meta και η Google, βρίσκονται «υπό την άμεση εποπτεία» της Επιτροπής, που μπορεί να επιβάλει πρόστιμα χωρίς να καταφεύγει στα κράτη-μέλη.

Από την πλευρά τους, οι υποστηρικτές του DSA δηλώνουν ότι η ΕΕ πρέπει να επιμείνει στη νομοθεσία της, παρά τις αμερικανικές απειλές για εμπορικά αντίμετρα και δασμούς.

Όπως σημείωσαν ειδικοί σε άρθρο τους στο TechPolicy.News, αν η ΕΕ υποχωρήσει, θα βρεθεί σε θέση αδυναμίας, ενώ ενδεχόμενη αποχώρηση των εταιρειών τεχνολογίας από την ευρωπαϊκή αγορά μπορεί να προκαλέσει σοβαρές κοινωνικές αντιδράσεις.

Ο Νόρμαν Λιούις από το MCC Βρυξελλών πιστεύει ότι η ΕΕ δύσκολα θα υποχωρήσει δημόσια, διότι διακυβεύεται πλέον το κύρος της. «Μπορεί να γίνουν συμβιβασμοί πίσω από κλειστές πόρτες», σημειώνει, όμως η νομοθεσία δύσκολα θα αποσυρθεί πλήρως. Παρά τη διαφωνία του ωστόσο με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, δεν συμφωνεί και με την αμερικανική χρήση δασμών, κάτι που χαρακτήρισε ως ξένη παρέμβαση σε εσωτερικά ζητήματα.

«Η ελευθερία της έκφρασης δεν προσφέρεται ως δώρο από καμία κυβέρνηση, ούτε καν από τις ΗΠΑ», τόνισε. «Κερδίζεται μόνο μέσα από τη συνεχή μάχη για τη διαφύλαξή της».