EPOCH TIMES

Της Μαρίας Γκέκα

Θα έχετε σίγουρα παρατηρήσει ότι τον τελευταίο καιρό, με την πανδημία του κορωνοϊού, τα πορτοκάλια στους πάγκους της λαϊκής και των σουπερμάρκετ αποτελούν είδος υπό εξαφάνιση. Το ίδιο συμβαίνει και στα ράφια των φαρμακείων, στο τμήμα των διατροφικών συμπληρωμάτων. Ναι η βιταμίνη C στην εποχή του κορωνοϊού είναι περιζήτητη!  Μπορεί η Βιταμίνη C να σας προστατεύσει από τον κορωνοϊό COVID-19;

Τι είναι η βιταμίνη C;

Αναμφισβήτητα αποτελεί μια απαραίτητη θρεπτική ουσία με διάφορους ρόλους στο σώμα. Είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό, που σημαίνει ότι μπορεί να εξουδετερώσει ασταθείς ενώσεις στο σώμα που ονομάζονται ελεύθερες ρίζες και να βοηθήσει στην πρόληψη ή την αναστροφή κυτταρικής βλάβης που προκαλείται από αυτές τις ενώσεις.
Συμπεριλαμβάνεται επίσης σε μια σειρά από βιοχημικές διεργασίες, πολλές από τις οποίες σχετίζονται με την ανοσολογική υγεία.

 

Η ημερήσια δόση βιταμίνης C είναι 90 mg ημερησίως, αλλά οι γυναίκες που θηλάζουν χρειάζονται επιπλέον 30 mg και τα άτομα που καπνίζουν χρειάζονται επιπλέον 35 mg την ημέρα.
Ως εκ τούτου, είναι πολύ εύκολο να ικανοποιήσετε τις ανάγκες σας σε βιταμίνη C μέσω της διατροφής, αρκεί να τρώτε μια καλή ποικιλία από φρούτα και λαχανικά. Για παράδειγμα, ένα μέτριο πορτοκάλι παρέχει το 77% της συνιστώμενης ημερήσιας ποσότητας,  ενώ 1 φλιτζάνι (160 γραμμάρια) μαγειρεμένο μπρόκολο παρέχει το 112% της συνιστώμενης ημερήσιας ποσότητας.

Πώς η βιταμίνη C επηρεάζει την ανοσία;

♦ Επηρεάζει το ανοσοποιητικό μας με διάφορους τρόπους. Η αντιοξειδωτική της δράση μπορεί να μειώσει τις φλεγμονές, γεγονός που μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της ανοσολογικής λειτουργίας.

♦ Η βιταμίνη C διατηρεί το δέρμα υγιές, ενισχύοντας την παραγωγή κολλαγόνου. Ετσι το δέρμα λειτουργεί ως φράγμα που κρατά τις βλαβερές ενώσεις να εισέλθουν στο σώμα. Επίσης, η βιταμίνη C  προάγει την επούλωση των πληγών στο δέρμα.

♦ Eνισχύει επίσης τη δραστηριότητα των φαγοκυττάρων, των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος που μπορούν να «εξολοθρεύσουν» τα επιβλαβή βακτήρια και άλλα μικρόβια.

♦ Προωθεί την ανάπτυξη και εξάπλωση των λεμφοκυττάρων, έναν τύπο ανοσοκυττάρων που είναι μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος και παίζουν ρόλο στην άμυνα του ξενιστή σε όγκους και σε μολυσμένα από ιούς κύτταρα.

♦ Σε μελέτες της αποτελεσματικότητας της βιταμίνης C  κατά των ιών φαίνεται ότι μπορεί να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε την ίωση  πιο γρήγορα και να αμβλύνει την ένταση των συμπτωμάτων.

♦ Υπάρχουν επίσης μερικά στοιχεία από έρευνες σε ζώα και μελέτες περιπτώσεων σε ανθρώπους ότι η υψηλή δόση βιταμίνης C μπορεί να μειώσει τη φλεγμονή των πνευμόνων σε σοβαρές αναπνευστικές ασθένειες που προκαλούνται από τη γρίπη των χοίρων (H1N1) ή άλλους ιούς.

Εντούτοις, δεν υπάρχει αρκετή έρευνα για τη στήριξη της χρήσης υψηλής δόσης βιταμίνης C κατά των φλεγμονών των πνευμόνων αυτή τη στιγμή. Για το λόγο αυτό  δεν πρέπει να παίρνετε υψηλές δόσεις συμπληρωμάτων βιταμίνης C – από το στόμα – επειδή μπορεί να προκαλέσουν παρενέργειες όπως η διάρροια.

Η βιταμίνη C είναι μια σημαντική θρεπτική ουσία που βρίσκεται στα φρούτα και τα λαχανικά και μπορεί να συμβάλει στη μείωση της διάρκειας και της σοβαρότητας των κρυολογημάτων. Υψηλές δόσεις μελετώνται για τη δυνατότητά τους να μειώνουν τη φλεγμονή των πνευμόνων, αλλά χρειάζεται περισσότερη έρευνα.

Βιταμίνη C και COVID-19

Σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Chinese Journal of Infectious Diseases, η ιατρική ένωση της Σαγκάης ενέκρινε τη χρήση της υψηλής δόσης βιταμίνης C  ως θεραπεία για νοσηλευόμενους με το COVID-19 (10).

Οι δόσεις που είναι μεγαλύτερες από την συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα συνιστώνται να χορηγούνται ενδοφλεβίως για τη βελτίωση της λειτουργίας των πνευμόνων, γεγονός που μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή της μηχανικής υποστήριξης της αναπνοής.

Επιπρόσθετα, μια έρευνα διαπίστωσε ότι η ενδοφλέβια χορήγηση υψηλής δόσης βιταμίνης C μπορεί να βοηθήσει τα άτομα που εισάγονται σε μονάδες εντατικής θεραπείας  για κρίσιμες ασθένειες, μειώνοντας το μήκος παραμονής στην εντατική κατά 8% και μειώνοντας τη διάρκεια του μηχανικής υποστήριξης της αναπνοής κατά 18,2%. .

Οι Κινέζοι ερευνητές έχουν επίσης καταγράψει μια κλινική δοκιμή για να μελετήσουν περαιτέρω την αποτελεσματικότητα της χορήγησης  βιταμίνης C ενδοφλεβίως σε νοσηλευόμενους με COVID-19.

Η  ενδοφλέβια χορήγηση υψηλής δόσης  βιταμίνης C έχει χρησιμοποιηθεί στην Κίνα για να βοηθήσει στη βελτίωση της λειτουργίας των πνευμόνων σε άτομα με COVID-19. Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα της βιταμίνης C εξακολουθεί να εξετάζεται. Δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποστηρίζουν τη χρήση συμπληρωμάτων βιταμίνης C από το στόμα για την COVID-19.

Να πάρω προληπτικά έξτρα συμπλήρωμα βιταμίνης C;

Επί του παρόντος, δεν υπάρχουν πολλά αποδεικτικά στοιχεία που να υποστηρίζουν τη χρήση συμπληρωμάτων βιταμίνης C από το στόμα για την πρόληψη της COVID-19.

Μπορεί να συμβάλει στη συντόμευση της διάρκειας και της σοβαρότητας των ιώσεων που προκαλούνται από άλλους ιούς, αλλά αυτό δεν εγγυάται ότι θα έχει την ίδια επίδραση και κατά του COVID-19.

Επιπλέον, η βιταμίνη C είναι μια υδατοδιαλυτή βιταμίνη. Διαλύεται στο νερό, πράγμα που σημαίνει ότι οι υπερβολικές ποσότητες δεν αποθηκεύονται στο σώμα μας αλλά αντίθετα αποβάλλονται  μέσω των ούρων. Λαμβάνοντας περισσότερη βιταμίνη C δεν σημαίνει ότι το σώμα μας απορροφά περισσότερη.

Έτσι, αν και η υψηλή δόση βιταμίνης C φαίνεται πολλά υποσχόμενη θεραπεία για τον  COVID-19, αυτές οι δόσεις χορηγήθηκαν ενδοφλεβίως σε περιβάλλον νοσοκομείου και δεν ελήφθησαν από το στόμα. Επίσης, δόθηκαν μόνο σε περιπτώσεις σοβαρές που απαιτούσαν νοσηλεία.

 

Η καλύτερη πρόληψη, τελικά, είναι να υιοθετήσετε μια διατροφή που περιλαμβάνει μια μεγάλη  ποικιλία φρούτων και λαχανικών, τα οποία φυσικά παρέχουν απόλυτη επάρκεια σε βιταμίνη C – μαζί με πολλά άλλα θρεπτικά συστατικά και αντιοξειδωτικά.

Κανένα βιταμινούχο συμπλήρωμα δεν μπορεί να θεραπεύσει ή να αποτρέψει ασθένειες.

Επιλέγοντας ένα συμπλήρωμα

Αν επιλέξετε να πάρετε συμπλήρωμα βιταμίνης C, είναι σημαντικό να επιλέξετε ένα συμπλήρωμα υψηλής ποιότητας και να πάρετε τη σωστή δόση. Έτσι, είναι σημαντικό να αγοράσετε συμπληρώματα από αξιόπιστες εταιρείες.

Το ανώτερο όριο για συμπληρωματική βιταμίνη C – ποσότητα που οι περισσότεροι άνθρωποι καταναλώνουν καθημερινά χωρίς αρνητικές επιπτώσεις – είναι 2.000 mg.

Τα περισσότερα συμπληρώματα βιταμίνης C παρέχουν ημερήσια δόση από 250-1000 mg. Βεβαιωθείτε ότι έχετε διαβάσει την ετικέτα της συσκευασίας και λάβετε μόνο τη συνιστώμενη δόση για να αποφύγετε επιπλοκές.

Η βιταμίνη C μπορεί επίσης να επηρεάσει τη χημειοθεραπεία, τις θεραπείες ακτινοβολίας ή τα φάρμακα μείωσης της χοληστερόλης.

Τούτου λεχθέντος, όταν χρησιμοποιούνται σε κλινικά περιβάλλοντα που θεραπεύουν ασθενείς με κρίσιμη νόσο, οι θεραπείες πολύ υψηλής δόσης βιταμίνης C είναι ασφαλείς και δεν συνδέονται με σημαντικές παρενέργειες.

Συμπέρασμα

Η βιταμίνη C είναι ένα σημαντικό θρεπτικό συστατικό που τονώνει το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Σύμφωνα με μια έκθεση που δημοσιεύθηκε από την ιατρική ένωση της Σαγκάης, η  υψηλή δόση ενδοφλέβιας βιταμίνης C μπορεί να βελτιώσει τη λειτουργία των πνευμόνων σε νοσηλευόμενους με COVID-19.

Ωστόσο, δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι η λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης C από το στόμα θα βοηθήσουν στη θεραπεία ή την πρόληψη της COVID-19.

Για να έχετε αρκετή ανοσο-ενισχυτική βιταμίνη C στη διατροφή σας, βεβαιωθείτε ότι τρώτε διάφορα φρούτα και λαχανικά.

Παρόλο που δεν υπάρχει ακόμη θεραπεία για την COVID-19, προληπτικά μέτρα όπως η κοινωνική απομάκρυνση και η σωστή υγιεινή μπορούν να σας βοηθήσουν να προστατευτείτε από την μετάδοση της ασθένειας.

Aυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο NaturaNrg, έναν ιστότοπο με απότερο σκοπό τη διάδοση της θετικής ενέργειας και την εμψύχωση όλων εκείνων που θέλουν να κάνουν κάτι για τους ίδιους και την κοινωνία, τον πολιτισμό και το περιβάλλον στη χώρα μας, αναζητώντας μια καλύτερη ποιότητα ζωής.

Διαβάστε επίσης:

Στρατηγική φυσικής προστασίας κατά των ιών, συμπεριλαμβανομένου του κορωνοϊού.

Πώς να ανακτήσετε την υγεία σας, σύμφωνα με 3 παραδόσεις

Έρευνα: Το φως του ηλίου καταστρέφει τον ιό της Γουχάν ταχύτατα

Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;

Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό.
Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.

Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.

[give_form id=”3924″]

 

 

 

 

 

 

Συστατικά

4 μπανάνες
200 γρ. φράουλες
50 γρ. τυρί κρέμα light

Για το σερβίρισμα

50 γρ. φράουλες

Μέθοδος Εκτέλεσης

• Καθαρίζουμε και κόβουμε τις μπανάνες σε φέτες πάχους 1 εκ. και τις βάζουμε σε ένα μπολ στην κατάψυξη.
• Κόβουμε το κοτσάνι από τις φράουλες και τις κόβουμε στη μέση. Τις βάζουμε σε ένα μπολ στην κατάψυξη.
• Αφήνουμε τα 2 μπολ στην κατάψυξη για τουλάχιστον 4 ώρες μέχρι να παγώσουν τα φρούτα.
• Αφαιρούμε τα φρούτα από την κατάψυξη και τα χτυπάμε στο πολυμηχάνημα με τα μαχαίρια μαζί με το τυρί κρέμα μέχρι να πάρουμε ένα μείγμα κρεμώδες που να έχει την υφή παγωτού.
• Μεταφέρουμε σε ένα μπολ, σκεπάζουμε και βάζουμε στην κατάψυξη για 4 ώρες μέχρι να σφίξει καλά το μείγμα.
• Σερβίρουμε με φρέσκες φράουλες, κομμένες στα 4.

Πηγή: akispetretzikis.com

Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;

Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό.
Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.

Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.

[give_form id=”3924″]

 

 

Βίντεο.

Στην επαρχία Γκανσού, οι πλημμύρες έφτασαν σε ύψος τριών ορόφων και τα ξύλινα σπίτια πολλών χωρικών κατέρρευσαν. Η επαρχία είναι από τις πιο βαριά πληγείσες από τις πλημμύρες κατά μήκος του ποταμού Γιανγκ-τζε, στον οποίον έχει ήδη παρουσιαστεί ένα πέμπτο κύμα πλημμυρών, παρά το ότι το τέταρτο κύμα δεν έχει ακόμα τελειώσει.

Εν τω μεταξύ, ο πρόεδρος της Ρυθμιστικής Επιτροπής Τραπεζικής της Κίνας, Γκουό Σουτσίνγκ, προειδοποιεί για μια πιθανή παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση και κατηγορεί τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι επηρέασαν το αμερικανικό δολάριο μέσω κίνησης της Ομοσπονδιακής Τράπεζας, και για το ότι έχουν βάλει σε μαύρη λίστα κινεζικές εταιρείες και οντότητες.

Και σε ένα πρόσφατο άρθρο, ο Σι Τζινπίνγκ, επικεφαλής του κομμουνιστικού κόμματος στην Κίνα, δήλωσε: «Το θεμέλιο της πολιτικής οικονομίας της Κίνας μπορεί να είναι μόνο μια μαρξιστική πολιτική οικονομία και όχι να βασίζεται σε άλλες οικονομικές θεωρίες.

Αυτά τα θέματα και άλλα σε αυτό το επεισόδιο του Crossroads.

Το Crossroads είναι μια εκπομπή της Epoch Times διαθέσιμη επίσης στο Facebook και στο YouTube.

Κείμενο: Tim Gebhart

Μετάφραση: Αλία Ζάε

Απλοϊκά και παράδοξα εκφραστικά, τα σκίτσα και η ομορφιά αυτής της τέχνης έχουν ξεκινήσει να παρουσιάζονται σε πολλά ιδρύματα τέχνης σε όλο τον κόσμο. Από την πρόσφατη έκθεση “Michelangelo: Divine Draftsman and Designer” (“Μιχαήλ Άγγελος: θεϊκός σχεδιαστής”) στο Metropolitan Museum of Art στη Νέα Υόρκη μέχρι την επερχόμενη περιοδεία στο Ηνωμένο Βασίλειο της έκθεσης των σκίτσων του Λεονάρντο ΝταΒίντσι, που θα αρχίσει τον Φεβρουάριο του 2021, ο στόχος είναι η ανάδειξη της σημασίας του σχεδίου στην τέχνη και η αναγκαιότητά του στην εξέλιξη ενός έργου τέχνης.

Μέσα σε δυο αιώνες, από το 1420 μέχρι το 1640, το σχέδιο έφτασε στο ζενίθ του ως ανεξάρτητη τέχνη, ικανή να αποτυπώσει τη φαντασία του καλλιτέχνη με νέους τρόπους. Τα σκίτσα και τα προσχέδια εκείνης της περιόδου μάς αποκαλύπτουν τη σκέψη των καλλιτεχνών, καθώς ήταν το μέσον που χρησιμοποιούσαν για να σχεδιάσουν και να πειραματιστούν με το στήσιμο μιας μεγάλης εικόνας ή για να μελετήσουν τη φύση και την ανθρώπινη φιγούρα.

 

Παράλληλα, η εκκλησία έπαψε να λειτουργεί ως το κέντρο της μάθησης της οπτικής γλώσσας και οι τέχνες άρχισαν να αντλούν από τα καλλιτεχνικά εργαστήρια και τις ακαδημίες. Με αυτή την αλλαγή, το ενδιαφέρον της τέχνης μετατοπίστηκε από την αναπαράσταση της φύσης στην έκφραση των άπειρων αποχρώσεων της ανθρώπινης κατάστασης.

 

Όμως ταυτόχρονα, κατά παράδοξο τρόπο, άνθισε και ένα ενδιαφέρον για το θείο και ιερό. Η εκτίμηση για τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό και τις κλασικές σπουδές οδήγησε την Ιταλική Αναγέννηση να αναπτύξει και τις ιερές επιστήμες, παράλληλα με την εξερεύνηση του εαυτού στην τέχνη και την αισθητική. Ο ιταλικός πολιτισμός στο αποκορύφωμά του έθεσε την πνευματικότητα και την ηθική στα θεμέλιά του και αυτό είναι κάτι που αντανακλά στις καλλιτεχνικές καινοτομίες. Η βαθιά κατανόηση για το θείο εμπότισε το έργο κάποιων καλλιτεχνών, όπως ο Μιχαήλ Άγγελος, με μια ζωντάνια και ιερότητα που δεν θα μπορούσε να φέρει μόνο η τεχνική επιδεξιότητα.

Αληθινή δεξιοτεχνία: η καλλιέργεια της χάρης

Η “gratiosa aria”, ή αλλιώς “αέρας χάρης”, ήταν μια ιταλική έκφραση για τη μοναδική προσωπική έκφραση που ένας καλλιτέχνης ανέπυσσε μετά από χρόνια μελέτης. Η έννοια συμπεριλαμβάνει και την ιδέα ότι ο καλλιτέχνης έχει επίσης κατακτήσει την ικανότητα να αποδίδει το θέμα του με χάρη και ομορφιά.

 

Ο Τσενίνο Τσενίνι [Cennino Cennini] στο “Βιβλίο για την Τέχνη” [“Libro dell’ Arte” ή “Craftsman’s Handbook”] συζητά για την άμιλλα μεταξύ των καλλιτεχνών και την μίμηση των μεγάλων δασκάλων από τους νεότερους προκειμένου να καλλιεργήσουν το δικό τους προσωπικό στυλ, να αναπτύξουν το αισθητήριό τους για την ομορφιά και να επιλέξουν τους τρόπους με τους οποίους μπορούσαν να αποδώσουν το θέμα τους καλύτερα. “Ακολουθώντας κάποιος ένα συγκεκριμένο πρότυπο μέσω συνεχούς εξάσκησης, αναπόφευκτα το πνεύμα του θα τραφεί από αυτό, εκτός κι αν η νόησή του είναι εντελώς χοντροκομμένη. Τελικά θα ανακαλύψει, αν η φύση τον προίκισε έστω και με ελάχιστη φαντασία, ότι έχει καταφέρει να αποκτήσει το δικό του μοναδικό στυλ.”

Επιπροσθέτως, πριν αναπτυχθεί πλήρως η gratiosa aria και πριν μπορέσει να φανεί αυτή η ποιότητα στα έργα του, ο/η καλλιτέχνης έπρεπε πρώτα να καλλιεργήσει τον χαρακτήρα του/της.

Το κίνητρο κάποιου για την ενασχόληση με την τέχνη είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Ο Τσενίνι είπε επίσης ότι “είναι η παρόρμηση ενός ευγενικού νου, που παρακινεί κάποιους να ασχοληθούν με αυτή την τέχνη και η ευχαρίστηση που λαμβάνουν μέσω της φυσικής τους αγάπης…Άλλοι ακολουθούν τον καλλιτεχνικό δρόμο λόγω φτώχειας και ανάγκης, ή και για το κέρδος και την αγάπη για την τέχνη. Αλλά όσοι ακολουθούν την τέχνη από αγάπη και ευγένεια πνεύματος υπερέχουν από όλους τους άλλους.”

Αυτό που μας λέει ο Τσενίνι με απλά λόγια, είναι ότι η επιδίωξη της φήμης και του κέρδους εκ μέρους του καλλιτέχνη είναι φτωχά κίνητρα. Χωρίς την κατάλληλη πνευματική στάση, κάποιος θα ήταν υπερβολικά ανασφαλής και συναισθηματικά ασταθής για να μπορέσει να συλλάβει την περιπλοκότητα θεμάτων που ξεπερνούν τη δική του άμεση, ασταθή κατάσταση.

 

Στο εκτενές βιβλίο του Φρανκ Ζόλνερ για τον Σάντρο Μποτιτσέλι αναφέρεται ότι “το προσωπικό στυλ (μανιέρα) κέρδιζε έδαφος τον 15ο αιώνα σαν ένας αναγνωρίσιμος τρόπος προσωπικής σύνθεσης.” Συνεπώς, οι καλλιτέχνες είχαν μεγαλύτερη ελευθερία ως προς την απόδοση του βάθους του χαρακτήρα, του συναισθήματος και της προσωπικότητας.

Πιο συγκεκριμένα, η μανιέρα του Μποτιτσέλι είχε προσαρμοστεί στο θέμα του – συνήθως γυναίκες – ώστε να ενσαρκώνει τη γαλήνια και δοτική ενέργεια του θηλυκού αρχέτυπου. Η εκλεπτυσμένη χρήση της γραμμής από τον Μποτιτσέλι αναπαρήγαγε την εσωτερική δύναμη και την αέρινη ποιότητα της θηλυκότητας με λεπτές, κυματιστές, αλλά και σίγουρες γραμμές. Πολλές από τις γυναικείες μορφές στους πίνακές του προσφέρουν το βάλσαμο για το χάος με την ήρεμη, δοτική και κομψή τους παρουσία.

 

Οι καλλιτέχνες της Ιταλικής Αναγέννησης είχαν καταλάβει ότι μέσω της αισθητικής μπορούσαν να προκαλέσουν θετικά αισθήματα στον θεατή. Τα πλεονεκτήματα της απεικόνισης της χάρης ήταν εγγενώς κατανοητά. Έχοντας αντίληψη της χάρης και της ευγένειας, οι καλλιτέχνες μπορούσαν να δημιουργούν όχι μόνο αισθητικά ευχάριστα έργα αλλά και έργα που να φέρνουν την αρμονία και τη γαλήνη στους λάτρεις της τέχνης.

Τα εργαλεία του επαγγέλματος

Παλιότερα, για το σχέδιο απαιτούνταν πολλά περισσότερα από την απλή χρήση του κάρβουνου. Οι καλλιτέχνες χρειαζόταν να μοχθούν αναζητώντας οι ίδιοι στη φύση τα υλικά τους και να μπορούν να διακρίνουν τα πιο κατάλληλα από άποψη ποιότητας ανάμεσα στη μεγάλη ποικιλία που έβρισκαν.

Για παράδειγμα, υπάρχουν πολλές ποικιλίες φυσικής μαύρης και κόκκινης κιμωλίας, που διαφέρουν αρκετά μεταξύ τους ως προς την πυκνότητα και την πορώδη υφή τους. Κατά συνέπεια, δεν ήταν σταθερό το αποτέλεσμα που έδιναν στο σχέδιο. Η μαύρη κιμωλία που προερχόταν από τα λατομεία της Γερμανίας είχε επαινεθεί από τον Τζόρτζιο Βαζάρι ως η καλύτερης ποιότητας ποικιλία, αν και άλλοι καλλιτέχνες προτιμούσαν κιμωλία από άλλες περιοχές.

Όταν έβρισκαν καλής ποιότητας κιμωλία, οι καλλιτέχνες αγόραζαν μεγάλους κύβους από τα λατομεία, τους οποίους σμίλευαν σε κατάλληλα για το σχέδιο μεγέθη. Πολλά από τα αρχικά εργαλεία της ζωγραφικής, όπως τα πινέλα, τα μολύβια, τα γκέσο (βάσεις), τα διαλυτικά και τα φιξατίφ (σταθεροποιητές) φτιάχνονταν από τους ίδιους τους καλλιτέχνες. Τίποτα δεν ήταν μια απλή διαδικασία.

 

Σύμφωνα με το βιβλίο της Claire Van Cleave “Master Drawings of the Italian Renaissance” (Κλερ Βαν Κλιβ, “Σημαντικά σχέδια από την Ιταλική Αναγέννηση”), το μελάνι που προτιμούσε να χρησιμοποιεί ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι για τις σημειώσεις και τα σκίτσα του ήταν ένα μείγμα από χυμό βελανιδιάς, κρασί και αραβικό κόμμι. Ήταν σαν ένα μαγικό φίλτρο, που ο ίδιος ο καλλιτέχνης έπρεπε να επινοήσει.

Τα ακατέργαστα υλικά για το σχέδιο επηρέαζαν και την εξέλιξη των σχεδίων. Το μελάνι, η κιμωλία και το κάρβουνο σβήνονταν πολύ δύσκολα. Οι γραμμές, η σύνθεση και το σύνολο της εικόνας έπρεπε να είναι ήδη σχηματισμένα με σαφήνεια στο μυαλό του καλλιτέχνη, πριν αυτός προσπαθήσει να τα αποτυπώσει στο χαρτί. Αυτή η στενή σχέση του καλλιτέχνη με τα υλικά του και τα οφέλη που αυτή η σχέση προσέφερε στην τέχνη του, επέβαλλαν προνοητικότητα και οικονομία.

Κατά συνέπεια, οι καλλιτέχνες μάθαιναν πρώτα να σχηματίζουν μια νοητική εικόνα και μετά να την υλοποιούν. Πρόκειται για την ίδια τεχνική επανάληψης που χρησιμοποιεί ένας ηθοποιός για να μάθει τα λόγια του από ένα σενάριο. Μέσω μιας συνεχούς διαδικασίας νοητικής ενδυνάμωσης, οι καλλιτέχνες μπορούσαν να συγκρατούν τις εικόνες στο μυαλό τους και να έχουν μεγαλύτερη ακρίβεια και λεπτομέρεια στα έργα τους.

Οι μέθοδοι

 

Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούσαν οι καλλιτέχνες στη δουλειά τους διέφεραν σημαντικά μεταξύ τους. Πολλοί προτιμούσαν να ξεκινούν με γρήγορα σκίτσα μιας σύνθεσης, την οποία σιγά-σιγά τελειοποιούσαν, μια μέθοδος που ονομάζεται “primo pensiero” – “πρώτη σκέψη”. Άλλοι ολοκλήρωναν λεπτοδουλεμένες σπουδές των φιγούρων, που περιελάμβαναν όλες τις λεπτομέρειες που θα χρειάζονταν στην τελική σύνθεση, όπως είναι, για παράδειγμα, το σχέδιο του Ραφαέλο Σάντσιο ντα Ουρμπίνο (Ραφαήλ).

Σε ό,τι και να αποσκοπούσε το σχέδιο, ήταν μια τέχνη που έπρεπε να κατακτηθεί. Υπό μια έννοια, το σχέδιο θα μπορούσε να ιδωθεί σαν μια αντιστροφή του σχεδιασμού του κόσμου και σαν μεταγραφή του σε οπτική μορφή. Η ανατομία, η μελέτη των πτυχώσεων, οι ιδιότητες του φωτός και η μετάφρασή τους σε σύνολα γραμμών, προοπτικής και φωτοσκίασης ήταν όλα πράγματα που έπρεπε να μελετήσουν οι καλλιτέχνες σχολαστικά, προκειμένου να μπορέσουν να συλλάβουν αναλυτικά τον κόσμο πριν τον αναπαράγουν στο χαρτί.

 

Για να αναπτύξουν ακρίβεια, τα μάτια έπρεπε να ξαναεκπαιδευτούν. Σχεδόν όλοι οι καλλιτέχνες γνωρίζουν ότι τα μάτια μάς εξαπατούν. Τα μάτια και η σύνδεση τους με τον εγκέφαλο μπορεί να δίνουν αντιφατικά και μυστήρια αποτελέσματα. Ο εγκέφαλός μας συμπυκνώνει τεράστιες ποσότητες πληροφορίας σε απλά και εύληπτα σύμβολα ώστε να επεξεργάζεται γρήγορα όσα συμβαίνουν γύρω μας.

Καθημερινά βλέπουμε ανθρώπους, αλλά για να τους σχεδιάσουμε με ακρίβεια χρειαζόμαστε βαθιές γνώσεις ανατομίας. Τέτοιου είδους μελέτη αντιστρατεύεται την τάση του εγκεφάλου μας για απλοποίηση. Αυτό, όχι μόνο βοηθά τον καλλιτέχνη να αναπαριστά το ανθρώπινο σώμα με μεγαλύτερη ακρίβεια, αλλά και να το σχεδιάζει χωρίς εξωτερικό σημείο αναφοράς – μοντέλο. Όταν δεν περιορίζονται από συγκεκριμένα σημεία αναφοράς, οι καλλιτέχνες μπορούν πολύ εύκολα να φτιάξουν κάτι από τη φαντασία τους.

Τα σχέδια δεν πρέπει να συγχέονται με τα ολοκληρωμένα έργα. Πριν από τον θάνατό του, ο Μικελάντζελο Μπουοναρρότι έκαψε πολλά από τα προσχέδια των έργων του, ίσως για να μην τα μπερδέψει κανείς μελλοντικά με τις τελειωμένες του δουλειές. Σε κάποια από τα εναπομείναντα σκίτσα του, μπορούμε να δούμε τις διαδικασίες που ακολουθούσε, τον τρόπο με τον οποίο απέδιδε την ανατομία, ακόμα και να ρίξουμε μια ματιά στον τρόπο σκέψης του κατά την εξέλιξη του έργου του.

 

Και, κάποιες φορές, πέρα από τις μεθόδους του, μπορούμε να διακρίνουμε ακόμα και την προσωπικότητα του καλλιτέχνη, . Σε ένα σκίτσο προσώπου και ματιών προφίλ, που είχε κάνει ο Μιχαήλ Άγγελος για να αντιγράψουν και να μελετήσουν οι μαθητές του, είχε προσθέσει μια σημείωση κάτω από την εικόνα, με την οποία ενθάρρυνε έναν μαθητή του: “Αντρέα, υπομονή”. Στον ελεύθερο και ανεπεξέργαστο χώρο των σχεδίων, οι δοκιμές, οι δυσκολίες και το ανθρώπινο στοιχείο προβάλλουν πιο έντονα από ό,τι σε ένα ολοκληρωμένο έργο. Ίσως αυτό να είναι και το πολυτιμότερο στοιχείων των σχεδίων αυτών.

Ο Τιμ Γκέμπχαρτ είναι καλλιτέχνης και δάσκαλος και ζει στο Πόρτλαντ του Όρεγκον.

Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;

Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό.
Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.

Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.

[give_form id=”3924″]

 

 

 

 

 

Έχουμε συνδυάσει το καλοκαίρι με μικρές διατροφικές ατασθαλίες. Στις διακοπές μας, πολύ συχνά μαζευόμαστε στις αυλές ή στα μπαλκόνια μας και ψήνουμε για την παρέα μας. Τι γίνεται όμως αν δεν θέλουμε να φάμε κρέας, αν χρειάζεται ή θέλουμε να προσέξουμε την υγεία και το βάρος μας; Δεν είναι ανάγκη να απέχουμε από τέτοιες συγκεντρώσεις ή να στερηθούμε τη διασκέδαση.

Όταν οι υπόλοιποι ετοιμάζουν τα συνηθισμένα burger, εμείς μπορούμε να επιλέξουμε εναλλακτικές λύσεις στο κρέας. Το βέβαιο είναι ότι μετά το γεύμα, εμείς θα είμαστε οι μόνοι που δεν θα νιώθουμε ότι έχουμε φουσκώσει και «βαρύνει». Μια πιο ελαφριά και υγιεινή επιλογή κατά τη διάρκεια των ζεστών μηνών του καλοκαιριού μόνο σε καλό μπορεί να μας βγει. Γι’ αυτό και εδώ αναφερόμαστε στις πιο εύκολες και απλές χορτοφαγικές, ελαφριές λύσεις για να μην στερηθούμε ένα απολαυστικό γεύμα.

4 χορτοφαγικές λύσεις που αντικαθιστούν τα μπιφτέκια για ένα απολαυστικό burger

Μανιτάρια Portobello

Έχουν ελάχιστες θερμίδες και γίνονται εύκολα στη σχάρα καθώς ετοιμάζετε το burger. Επιπλέον, το κυκλικό τους σχήμα τα καθιστά ένα τέλειο υποκατάστατο του μπιφτεκιού. Επίσης, τα μανιτάρια συνοδεύονται από πολλά οφέλη για την υγεία μας. Δύο μανιτάρια Portobello περιέχουν πάνω από 2 γρ. φυτικές ίνες, 3.5 γρ. πρωτεΐνη, μόνο 6.5 γρ. υδατάνθρακες και 37 θερμίδες. Για να τα φτιάξετε, προσθέστε απλώς λίγο ελαιόλαδο και τα αγαπημένα σας μπαχαρικά.

Μπιφτέκια κουνουπιδιού

Τον τελευταίο καιρό, το κουνουπίδι χρησιμοποιείται παντού· αποτελεί τη νέα διατροφική τάση. Τα νοστιμότερα μπιφτέκια κουνουπιδιού περιέχουν αλεύρι, λιωμένο βρασμένο κουνουπίδι, μπαχαρικά και λίγο τυρί. Ανά φλιτζάνι κουνουπιδιού, λαμβάνουμε 51.7 mg βιταμίνης C και 61 mcg φολικού οξέος. Η πρώτη είναι σημαντική για την καρδιαγγειακή μας υγεία, ενώ το φολικό οξύ βοηθά στην παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων.

Φέτες γλυκοπατάτας

Αν αναζητάτε ένα γεύμα με όσο το δυνατόν λιγότερους υδατάνθρακες, οι φέτες γλυκοπατάτας στη σχάρα αποτελούν μια νόστιμη επιλογή. Είναι εξαιρετική πηγή βήτα- καροτίνης, ενός αντιοξειδωτικού που βοηθά στην πρόληψη από βλάβες των ελεύθερων ριζών και τονώνει το ανοσοποιητικό σύστημα και την υγεία των ματιών μας. Επιπροσθέτως, μπορεί να μας βοηθήσει στην προσπάθειά μας να χάσουμε βάρος επειδή περιέχει αρκετά μεγάλη ποσότητα φυτικών ινών.

Μελιτζάνα στη σχάρα

Άκρως μεσογειακή επιλογή και εξαιρετικά νόστιμη, αν προσθέσετε επιπλέον μπαχαρικά, εκτός από το ελαιόλαδο και το αλάτι. Οι φέτες μελιτζάνας είναι επίσης καλή επιλογή διότι είναι ανθεκτικές στη θερμότητα της σχάρας και δεν διαλύονται εύκολα. Με αυτή την εναλλακτική, προσθέτετε έξτρα φυτικές ίνες στο burger σας.

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην Εναλλακτική Δράση, έναν ενημερωτικό ιστότοπο ο οποίος δημιουργήθηκε το 2012. Αποτελεί τον μεγαλύτερο ιστότοπο αυτοβοήθειας στην Ελλάδα με πάνω από 20.000 πρωτότυπα άρθρα. Σκοπός της Εναλλακτικής Δράσης είναι η δημιουργία ενός πιο υγιούς κόσμου, τόσο σε φυσικό όσο και σε πνευματικό επίπεδο.

 

Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;

Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό.
Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.

Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.

[give_form id=”3924″]

 

Της Giulia Scarpaleggia

Πρόκειται για ένα γρήγορο και φρέσκο καλοκαιρινό επιδόρπιο, ιδανικό για μετά από ένα δείπνο με φίλους.

Χτυπάτε την ρικότα με κρέμα γάλακτος και ζάχαρη μέχρι να γίνει βελούδινη και αφράτη. Μπορείτε επίσης να προσθέσετε βανίλια, κανέλα, ξύσμα λεμονιού ή το αγαπημένο σας μπαχαρικό.

– Σερβίρετε με κομπόστα από βατόμουρα

– Για 4 άτομα

Υλικά

Για την μους ρικότας

1 φλιτζάνι ρικότα
1/2 φλιτζάνι κρέμα γάλακτος
1 κουταλιά της σούπας ζάχαρη
1/4 κουταλάκι του γλυκού εκχύλισμα βανίλιας

Για την κομπόστα από βατόμουρα

2 φλιτζάνια βατόμουρα
2 κουταλιές ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο
2 κουταλιές της σούπας νερό
1 φύλλο δάφνης

Εκτέλεση

Χτυπήστε την ρικότα με την κρέμα γάλακτος την ζάχαρη και την βανίλια μέχρι να γίνουν ένα ομογενοποιημένο μείγμα. Στην συνέχεια βάλτε το στο ψυγείο.

Βάλτε τα βατόμουρα σε μια μικρή κατσαρόλα και προσθέστε τη ζάχαρη, το νερό και την δάφνη. Μαγειρέψτε στη χαμηλότερη θερμοκρασία για 5-7 λεπτά, ανακατεύοντας περιστασιακά, έως ότου τα βατόμουρα αρχίσουν να σιροπιάζουν. Βγάλτε το από τη φωτιά και αφήστε το να κρυώσει.

Για το σερβίρισμα, μπορείτε να βάλετε μερικές κουταλιές από το μίγμα της μους ρικότας σε ένα πιατάκι ή να βάλετε την ρικότα σε μπολάκια και να περιχύσετε με την κομπόστα από τα βατόμουρα.

Διαβάστε επίσης: Συνταγή για σπιτική ρικότα

Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;

Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό.
Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.

Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.

[give_form id=”3924″]