Σήμερα το απόγευμα Ελλάδα και Αίγυπτος σύναψαν συμφωνία για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών και την χάραξη ΑΟΖ. Την συμφωνία υπέγραψαν στο Κάιρο ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας και ο Αιγύπτιος ομόλογός του Σάμεχ Σούκρι, ενισχύοντας περαιτέρω τις σχέσεις μεταξύ των γειτονικών χωρών.
Η συμφωνία αυτή που στηρίζεται στη συνεργασία και στο δίκαιο της θάλασσας, είναι μια εθνική επιτυχία και η χώρα μας κατοχυρώνει τα νόμιμα δικαιώματά της και τον απόλυτο σεβασμό του διεθνούς δικαίου και της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών στην ανατολική Μεσόγειο – καταδεικνύοντας την πάγια θέση της Ελλάδας και την επήρεια των νησιών της σε θαλάσσιες ζώνες.
Επίσης η συμφωνία αυτή επιβεβαιώνει την άκυρη φύση του τουρκο-λιβυκού Μνημονίου καθιστώντας τις απόπειρες της Τουρκίας να οριοθετήσει ΑΟΖ απευθείας με την Αίγυπτο απολύτως παράνομες και ανεδαφικές.
Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό. Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
Η Ευρώπη πρέπει να δείξει περισσότερη ενότητα έναντι των σχέσεών της με την Κίνα, ανέφερε ένας Γερμανός υπουργός της κυβέρνησης, καθώς «καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν μπορεί να υπερασπιστεί από μόνη της τα συμφέροντα και τις αξίες της απέναντι στην Κίνα».
«Χρειάζεται επειγόντως να λάβουμε περισσότερη ‘ευρωπαϊκή’ δράση όσον αφορά τις σχέσεις μας με την Κίνα», δήλωσε ο Γερμανός υφυπουργός Εξωτερικών για Ευρωπαϊκές Υποθέσεις, Μάικλ Ροθ, ο οποίος τόνισε, «η έλλειψη ενότητας είναι η Αχίλλειος πτέρνα μας».
Η Κίνα είναι ο «συστημικός αντίπαλος» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και «αυξάνεται ολοένα και περισσότερο η επιθετικότητά της», έγραψε ο Ροθ σε ένα άρθρο στην Spiegel.
State Minister for Europe @MiRo_SPD in his op-ed for @derspiegel: "We urgently need more European action in our dealings with 🇨🇳. This is a priority of Germany’s presidency of the Council of the 🇪🇺, during which we bear a particular responsibility." https://t.co/XfkcaeTsFA 1/2
Οι ενέργειες του καθεστώτος στο Χονγκ Κονγκ, την Σιντζιάνγκ και τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας δείχνουν ότι «δεν φοβάται να παραβιάσει μπροστά στα μάτια του κόσμου, τις βασικές αρχές της διεθνούς τάξης».
«Δεν πρέπει να φοβόμαστε να υψώσουμε το ανάστημά μας όταν πρόκειται για καίρια ζητήματα όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ασφάλεια και η τεχνολογία», έγραψε.
Ένας αστυνομικός συλλαμβάνει έναν άνδρα κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας στο εμπορικό κέντρο Γιουέν Λονγκ στο Χονγκ Κονγκ στις 19 Ιουλίου 2020 (Isaac Lawrence/AFP μέσω Getty Images)
Διαίρει και βασίλευε
«Η ηγεσία του αυταρχικού, μονοκομματικού κράτους δεν χάνει καμία ευκαιρία για να δημιουργήσει ένα ασφυκτικό κλίμα μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ και να τα αποδυναμώσει», έγραψε ο Ροθ.
Η ΕΕ είναι όλο και πιο επιφυλακτική για τις τακτικές «διαίρει και βασίλευε» του κινεζικού καθεστώτος. Τον Μάιο, ο επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ Τζόζεφ Μπορέλ κατηγόρησε το Πεκίνο ότι «πατάει» πάνω στις διαφορές μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ.
Λόγω των διαφορών στο εσωτερικό της Ευρώπης κατέστη δύσκολο να υιοθετηθεί μια ενοποιητική στρατηγική προς απάντηση στις προκλήσεις που θέτει η Κίνα, σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο του Royal United Services Institute (RUSI), ενός think tank με έδρα το Λονδίνο.
Ο Εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας, Τζόζεφ Μπορέλ σε συνέντευξη τύπου στις Βρυξέλλες του Βελγίου, στις 26 Μαΐου 2020. (Pool / Getty Images)
Η ΕΕ χρειάζεται να εφαρμόσει μια σταθερή πολιτική απέναντι στην Κίνα, δήλωσε ο Ροθ, προσθέτοντας ότι αυτό αποτελεί προτεραιότητα της εξάμηνης γερμανικής προεδρίας της ΕΕ, η οποία ξεκίνησε την 1η Ιουλίου.
Η ΕΕ πρέπει να ενισχύσει τις συζητήσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο και να «απομακρυνθεί από την διμερή διαμόρφωση των σχέσεων που επιδιώκει σκόπιμα το Πεκίνο».
Υπό την επιρροή του Πεκίνου, ορισμένες μικρές χώρες της ΕΕ, όπως η Ελλάδα, η Ουγγαρία και η Πορτογαλία, έχουν επανειλημμένα εμποδίσει την πολιτική της ΕΕ ως προς την Κίνα.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Μάικλ Ροθ, δίνει συνέντευξη τύπου στο Υπουργείο Εξωτερικών στο Βερολίνο στις 16 Ιουνίου 2020. (Markus Schreiber / Pool / AFP via Getty Images)
«Δυστυχώς, βλέπουμε ότι το δέλεαρ μιας συνεργασίας με την Κίνα μερικές φορές έρχεται σε αντίθεση με τις θεμελιώδεις ευρωπαϊκές αξίες», έγραψε ο Ροθ.
«Η ΕΕ πρέπει να υψώσει περισσότερο το ανάστημά της στον κόσμο και όχι μόνο στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή των μελών της», είπε.
Επί του παρόντος, η Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας της ΕΕ απαιτεί πλήρη ομοφωνία. Ωστόσο, σύμφωνα με τον Ροθ, η Γερμανία έχει δεσμευτεί να την αλλάξει σε «λήψη αποφάσεων με ειδική πλειοψηφία», η οποία θα αποτρέψει ένα μικρό αριθμό κρατών μελών να εμποδίζουν την εξωτερική πολιτική της ΕΕ.
Διακύβευμα Ασφάλειας
Ο Ροθ επεσήμανε επίσης την τάση του Πεκίνου να χρησιμοποιεί την οικονομική εξάρτηση ως μοχλό πολιτικής εξουσίας.
«Η κρίση του κορωνοϊού είναι ένα καμπανάκι», δήλωσε ο Ροθ, αναφερόμενος στην πανδημία του ιού του ΚΚΚ (Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα) που ξέσπασε στην Γουχάν στα τέλη του περασμένου έτους, καθώς ήταν μια «επώδυνη υπενθύμιση για μας στο πόσο εξαρτημένη είχε γίνει η Ευρώπη σε ορισμένους τομείς».
Ένας ταξιδιώτης κάνει το τεστ για τον κορωνοϊό (COVID-19) στο νέο κέντρο στο πρατήριο καυσίμων Hochfelln στον αυτοκινητόδρομο Α8 κοντά στην πόλη Μπέργκεν της Γερμανίας, στις 30 Ιουλίου 2020. (Michael Dalder / Reuters)
Στα αρχικά στάδια της κρίσης, το κινεζικό καθεστώς έστειλε σε πολλές χώρες ιατρικά εφόδια σε μια προσπάθεια να διορθώσει την εικόνα του και να παρουσιαστεί ως ηγέτης στην καταπολέμηση της πανδημίας, και όχι ως υπεύθυνος για την εξάπλωσή της.
Τον Μάρτιο, ο Τζόζεφ Μπορέλ, επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, προειδοποίησε τους Ευρωπαίους να προσέχουν τον «αγώνα επιρροής μέσω διαστρέβλωσης της αφήγησης» και την «πολιτική της γενναιοδωρίας» της Κίνας.
Ο Ροθ ανέφερε επίσης τα δίκτυα 5G κινητής τηλεφωνίας της Ευρώπης, όπου η συμμετοχή του κινεζικού κολοσσού τηλεπικοινωνιών Huawei βρίσκεται υπό αυξανόμενο έλεγχο. Ανέφερε ανησυχίες σχετικά με την «αξιοπιστία κατασκευαστών από τρίτες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας. Εδώ διακυβεύεται η ασφάλεια των πολιτών μας».
Επισκέπτες δοκιμάζουν το smartphone Huawei Mate S στο περίπτερο της Huawei στην εμπορική έκθεση ηλεκτρονικών και συσκευών IFA του 2015 στο Βερολίνο της Γερμανίας, στις 4 Σεπτεμβρίου 2015. (Sean Gallup / Getty Images)
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Αυστραλία απαγόρευσαν την Huawei, επικαλούμενες ανησυχίες ασφάλειας. Το Ηνωμένο Βασίλειο έκανε την ίδια κίνηση στις 14 Ιουλίου, αντιστρέφοντας την προηγούμενη απόφασή του να επιτρέψει στην εταιρεία περιορισμένο ρόλο.
Ο Ροθ δεν ανέφερε το όνομα της Huawei, αλλά είπε ότι η μόνη λογική λύση είναι να «στηρίξουμε πρώτα και κύρια τους εγχώριους προμηθευτές μας».
Η ΕΕ πρέπει να χρησιμοποιήσει την εμπορική της πολιτική και την ενιαία της αγορά πιο αποτελεσματικά «ως μοχλό» για την υπεράσπιση των ευρωπαϊκών αξιών και συμφερόντων, είπε.
Οι Mary Clark, Cathy He και Ella Kietlinska συνέβαλαν σε αυτό το άρθρο.
Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό. Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
«[Αυτή η κοινοτοπία] μπορεί να είναι αποπροσανατολιστική, οδηγώντας μας στο να αποφεύγουμε να καταβάλλουμε την απαιτούμενη προσπάθεια για να βγούμε από μια δύσκολη κατάσταση», μου είπε ο βιρτουόζος βιολιστής Τσάρλι Σίεμ [Charlie Siem]. «Αν είμαστε πολύ επιεικείς με τον εαυτό μας, μένουμε στη μετριότητα.»
Ο 34χρονος βιολιστής από τη Βρετανία είναι το αντίθετο της μετριότητας. Όταν ήταν παιδί, η μητέρα του έβαζε συχνά κασέτες με τα Κονσέρτα για βιολί του Μπετόβεν. Οι απλές μελωδίες μάγεψαν τόσο τον 3χρονο Σίεμ, που πήρε το βιολί που είχε σχεδόν το ίδιο ύψος με αυτόν. Δώδεκα χρόνια αργότερα, στα 15, ο Σίεμ έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο. Τα τελευταία 20 χρόνια περίπου, έχει παίξει με τις καλύτερες ορχήστρες και με τους καλύτερους μαέστρους, από τη Συμφωνική του Λονδίνου έως την Εθνική Συμφωνική της Τσεχίας, και από τον Σαρλ Ντιτουά [Charles Dutoit] μέχρι τον Σερ Ρότζερ Νόρινγκτον [Sir Roger Norrington], ανάμεσα σε πολλούς άλλους.
Κάποιος παρατηρητής ίσως περιέγραφε την πειθαρχημένη ζωή και εργασία του Σίεμ σαν άχαρη, σκληρή και μονότονη– σαν μια ζωή γεμάτη θυσίες για χάρη της μουσικής. Όταν ήταν νεότερος, εξασκούνταν τέσσερεις ώρες την ημέρα. Τώρα, εξασκείται δυο ή τρεις. Μέσα σε 30 χρόνια, είναι ελάχιστες οι μέρες που έχει πάρει «ρεπό». Αλλά ο Σίεμ βλέπει τη ζωή του πολύ διαφορετικά από αυτόν τον παρατηρητή.
«Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι εγκαταλείπω οτιδήποτε. Πάντα, όταν συγκεντρωνόμουν σε ένα πράγμα, στο βιολί, σκεπτόμουν ότι κέρδιζα κάτι», λέει. «Ένιωθα τυχερός που ήξερα τι ήθελα και μπορούσα να αφιερωθώ σε αυτό», ομολογεί σε μια τηλεφωνική συνέντευξη.
Στερήσεις και ιδιοφυΐα
Ο Σίεμ πιστεύει ότι η σύγχρονη κοινωνία επιτίθεται υπερβολικά συχνά στην ιδέα της αριστείας.
«Ακούμε συνέχεια να μην είμαστε επιθετικοί και ανταγωνιστικοί. Να αποδεχόμαστε και να αγαπάμε τον εαυτό μας όπως είναι. Πιστεύω ότι όλοι ξέρουμε ότι αυτό δεν είναι ιδιαίτερα καλό», λέει. «Κανείς δεν νιώθει καλά αποδεχόμενος τα πράγματα όπως απλώς είναι.»
Μας εξηγεί ότι η ζωή συνήθως μας επιφυλάσσει γυρίσματα και δοκιμασίες.
«Τα πάνω είναι καλά μόνο εξαιτίας των κάτω. Τα κάτω είναι ανεκτά μόνο γιατί υπάρχει η ελπίδα και η πιθανότητα να τα πάμε καλύτερα σε κάποια μελλοντική στιγμή», λέει.
Παρόλο που το πρότυπο αλλάζει από επίπεδο σε επίπεδο στο μουσικό του ταξίδι, η απαιτούμενη προσπάθεια και το πάθος παραμένουν σταθερά.
«Σε κάθε επίπεδο πρέπει να δώσεις το 100%. Δεν μπορείς ούτε καν να κοιτάξεις το επόμενο επίπεδο, αν δεν έχεις κατακτήσει αυτό που δουλεύεις τώρα», λέει. Χωρίς αυτή την αφοσίωση και αυτοσυγκέντρωση, «νιώθουμε κενοί όταν αρχίσουμε να ξεχωρίζουμε.»
Ο βιολιστής Τσάρλι Σίεμ (Gilles Marie Zimmerman)
Το κουκούλι της καραντίνας
Το συνηθισμένο πρόγραμμα του Σίεμ, που περιλαμβάνει περισσότερα από 50 κονσέρτα τον χρόνο, τον κινητοποιεί και τον κρατά συγκεντρωμένο μέρα με τη μέρα. Βρίσκεται σε μια μόνιμη κατάσταση προετοιμασίας για την επόμενη συναυλία. Αλλά απομακρύνοντας την προοπτική κάποιου κονσέρτου, η περίοδος της καραντίνας έβαλε σε δοκιμασία τον ενθουσιασμό του. Αντέδρασε με δύο αντίθετα ακραίους τρόπους: την παύση και τη βύθιση.
«Όταν βρίσκεσαι τόσο απομονωμένος, σαν μέσα σε ένα κουκούλι, μοιάζει να υπάρχει μόνο η δική σου μικρή πραγματικότητα…Υπήρχαν φορές που χάθηκα μέσα σε εκείνο το κενό», λέει. Περιστασιακά, είχε κάνει κάποια διαλείμματα, σπάνια μέσα σε τρεις δεκαετίες καθημερινής εξάσκησης. «Η αποσύνδεση από το όργανο και η επανασύνδεση με τον εαυτό σου σε ένα ανθρώπινο επίπεδο, είναι επίσης κάτι καλό.»
Ο Σίεμ εκμεταλλεύτηκε το διάλειμμά του για να δει που βρίσκεται στη ζωή του, στην καριέρα του, που ήταν και που πηγαίνει. Γελώντας παραδέχεται ότι δεν έχει βρει ξεκάθαρες απαντήσεις σε αυτές τις σκέψεις. Αλλά αυτές οι διακοπές τον έχουν ανανεώσει και τον έχουν εμπνεύσει να αφιερώσει τον εαυτό του στην τέχνη του τις υπόλοιπες μοναχικές ημέρες της καραντίνας.
«Όσο περισσότερο χρόνο διαθέτω χωρίς κονσέρτα, τόσο περισσότερο μπορώ να συγκεντρωθώ αληθινά στην τεχνική μου βελτιώνοντας και εκλεπτύνοντάς την και να εξερευνήσω βαθύτερα όλα τα κομμάτια του ρεπερτορίου μου», λέει ο Σίεμ. «Η απόλυτη βύθισή μου στη μουσική…με αναγκάζει να προβληματιστώ πάνω στην ερμηνεία μου και για αυτό που θέλω να εκφράσω.»
Μετά από την πρωινή του εξάσκηση και το πρωινό του, ο Σίεμ βιντεοσκοπεί με το τηλέφωνο το παίξιμό του.
«Με αντιμετώπισα σαν μαθητή του εαυτού μου. [Η βιντεοσκόπηση] είναι οπωσδήποτε ένα χρήσιμο εργαλείο που χρησιμοποιώ περισσότερο αυτό τον καιρό παρά παλιότερα», λέει.
Για παράδειγμα, καθώς ξαναβλέπει το βίντεο, ελέγχει τις θέσεις των δακτύλων του και την αντήχηση του δοξαριού. Έχει εντοπίσει κακές συνήθειες και έχει διορθώσει μικρές ατέλειες.
Αντιλήφθηκε ότι δεν «έβγαζε όλες τις νότες με παλμό», λέει. «Υπήρχαν πτώσεις στον ήχο, ενώ μου φαινόταν ότι τον κρατάω σταθερό.»
Σαν μια περαιτέρω πρόκληση στην τεχνική του, ο Σίεμ καταπιάνεται με τις σκάλες, τα αρπίσματα και τα caprice του Νικολό Παγκανίνι, τον οποίο και θεωρεί πατέρα του βιολιού. Το ρεπερτόριο του Παγκανίνι των 24 caprice εκτόξευσε το βιολί στη νέα σφαίρα του σολίστα. Στον λογαριασμό του Σίεμ στο Instagram, τα δάκτυλά του τρέχουν τόσο γρήγορα σε αυτές τις σκάλες, που πότε-πότε μοιάζουν να αιωρούνται πάνω από τον λαιμό του, αντί να πατάνε τις χορδές.
Νέα βασίλεια
Ο Μπαχ έγραψε έξι σουίτες για σόλο τσέλο και έξι σονάτες και παρτιτούρες για βιολί, ρεπερτόριο που ο Σίεμ θεωρεί ως Βίβλο των εγχόρδων.
«Υπάρχει κάτι ιδιαίτερο στο σόλο ρεπερτόριο. Δεν χρειάζεται ορχήστρα ή συμπληρωματικά όργανα, [όπως το] πιάνο. Είσαι μόνος», λέει.
Η μουσική του Μπαχ παρουσιάζει ιδιαίτερες προκλήσεις, καθώς περιλαμβάνει πολλές παράλληλες μελωδικές φωνές, χαρακτηριστικό της αντιστικτικής γραφής. Κάθε κομμάτι αποτελείται από επεισόδια, στα οποία, με διάφορες τεχνικές παραλλαγών (πχ. καθρέφτης), οι φωνές κινούνται σε διαφορετικές κατευθύνσεις για να επιστρέψουν, τις περισσότερες φορές, στην αρχική τους μορφή. Μελετώντας προσεκτικά την καθημερινή του εξάσκηση μέσω των βίντεο, ο Σίεμ έχει κερδίσει νέες κατανοήσεις όσον αφορά την ερμηνεία του του Μπαχ.
«Νιώθω σαν να εκφράζω κάτι συμπαγές, κάτι αρχιτεκτονικά δομημένο με αρχή, μέση και τέλος στην αφήγηση μέσα σε κάθε φράση. Κι όμως, όταν το ακούω από κάποια απόσταση, αντιλαμβάνομαι ότι δεν το έχω μεταδώσει όλο, αλλά υπάρχουν κενά στην ερμηνεία μου», λέει.
Αφού εξομάλυνε αυτά τα κενά, ο τελικός ήχος και η σύνδεσή του με τη μουσική έγινε «μεταμορφωτικός, απόκοσμος, σίγουρα υπερβατικός». Τα έργα του Μπαχ μπορούν να μας οδηγήσουν «σε άλλου είδους κόσμους».
Η μουσική του Μπαχ αντηχεί τη μοναδική του αφετηρία, φιλοσοφία και ήθος. Η σοφία του συμπυκνώνει το ταξίδι του μουσικού καλύτερα από μια συμπαθητική κοινοτοπία:
γαλμα του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, μπροστά από την εκκλησία του Αγ. Θωμά, στο Leipzig της Γερμανίας. (Public Domain)
«Δούλεψα σκληρά. Οποιοσδήποτε δουλέψει σκληρά όπως εγώ, μπορεί να επιτύχει τα ίδια αποτελέσματα. Ο τελικός στόχος και ο λόγος για όλη τη μουσική δεν είναι παρά…η αναζωογόνηση του πνεύματος».
Ίσως και ο Σίεμ συμφωνήσει με αυτό. Αυτό που κυρίως ποθεί είναι να μοιραστεί αυτή τη βαθιά, πνευματική σύνδεση με το ακροατήριο και πάλι.
«Όταν επιστρέψω στη σκηνή, ανυπομονώ να ξαναβρώ αυτήν τη μαγεία», λέει. «Ύστερα από αυτό το διάλειμμα, πραγματικά μπορώ να εκτιμήσω αυτό που κάνω. Πρέπει να αντλήσω κάθε σταγόνα από αυτή την πολύτιμη εμπειρία.»
Ο J.H. White ζει στη Νέα Υόρκη και αρθρογραφεί για την τέχνη, τον πολιτισμό και την αντρική μόδα.
Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό. Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
Όταν η Σαν Τσουνλάν, αντιπρόεδρος του κινεζικού καθεστώτος, επισκέφθηκε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα τη Σαγκάη, όπου δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται υπό lockdown λόγω της COVID-19, έγινε δεκτή από κατοίκους που φώναζαν από τα παράθυρα των διαμερισμάτων τους: «Δεν έχει μείνει καθόλου φαγητό!» και «Πεθαίνουμε της πείνας!».
Η Σαν συνοδευόταν από μια ομάδα τοπικών αξιωματούχων, εικονολήπτες, πολλά φορτηγά με μαύρα φιμέ τζάμια και αστυνομικά οχήματα. Ωστόσο, οι δρόμοι ήταν άδειοι. Οι κάτοικοι μπορούσαν να δουν την απεσταλμένη μόνο από τα διαμερίσματά τους. Κάποιοι είχαν το θάρρος να φωνάξουν από τα παράθυρα ή τα μπαλκόνια τους. Κάποιος φώναξε στους αξιωματούχους: «Μπορείτε να κανονίσετε να στείλουν μερικά λαχανικά;».
Ο απεσταλμένος της Σαν, ωστόσο, όπως φαίνεται σε ένα βίντεο που αναρτήθηκε από κατοίκους της περιοχής Τζιαντίνγκ, δεν είχε καμία απολύτως αντίδραση σαν να μην άκουσε τίποτα.
Η Σαν Τσουνλάν, πρώην επικεφαλής του Τμήματος Εργασίας του Ενιαίου Μετώπου, διορίστηκε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης το 2018. Από τους τέσσερις αντιπροέδρους, είναι η μόνη γυναίκα και η μεγαλύτερη σε ηλικία. Μετά την πανδημία, πραγματοποιεί επισκέψεις υψηλού προφίλ σε πόλεις που έχουν πληγεί από τον COVID. Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που δέχθηκε παράπονα.
Η Σαγκάη πρέπει να κερδίσει τη μάχη
Εν μέσω μαζικών δοκιμών και δρακόντειων εγκλεισμών, η Σαν πήγε στη Σαγκάη με ένα αυστηρό μήνυμα από το Πεκίνο: «Να τηρήσετε αταλάντευτα την πολιτική μηδενικού COVID και να κερδίσετε τη μάχη κατά του COVID το συντομότερο δυνατό!».
Από τότε που ξέσπασε η πανδημία το 2020, η Σαν ανέλαβε τον ανεπίσημο τίτλο της «αγγελιοφόρου του COVID» μεταφέροντας τις εντολές του Πεκίνου σε πόλεις σε όλη την Κίνα.
Πήγε στη βορειοανατολική επαρχία Τζιλίν στα τέλη Μαρτίου. Στην πόλη Τζιλίν, οι κάτοικοι φώναζαν «δεν έχουμε λαχανικά!» από πολυκατοικίες.
Στα μέσα Δεκεμβρίου του 2021, η Σαν επισκέφθηκε την 12 εκατομμυρίων κατοίκων πόλη Σιάν, όταν βρισκόταν υπό lockdown. Η Σαν προέτρεψε τη δημοτική κυβέρνηση να «φτάσει γρήγορα σε μηδενικά κρούσματα». Ενώ βρισκόταν στη συνοικία Σιάν Γκαοσίν, η Σαν έγινε δεκτή από κατοίκους που φώναζαν δυνατά «θέλω να φάω!».
Τον Μάρτιο του 2020, όταν ξέσπασε ο COVID στη Γουχάν, η Σαν την επισκέφθηκε. Οι κάτοικοι φώναζαν «Ψεύτικα, ψεύτικα, είναι όλα ψεύτικα!» κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της.
Στη συνέχεια, η κατοικημένη γειτονιά της Γουχάν υπέστη τις συνέπειες. Ολόκληρη η γειτονιά ήταν σε πλήρη εγκλεισμό, κανείς δεν επιτρεπόταν να εισέλθει ή να εξέλθει.
Ο εγκλεισμός της Σαγκάης συνεχίζεται
Η Σαγκάη βρίσκεται υπό lockdown από την 1η Απριλίου. Στις 4 Απριλίου, η Σαν Τσουνλάν διέταξε τη δημοτική κυβέρνηση να «επιτύχει μηδενικό COVID στην κοινωνία στο σύνολό της (εξαιρουμένων των νοσοκομείων καραντίνας) το συντομότερο δυνατό».
Σύμφωνα με πρόσφατες διαδικτυακές αναρτήσεις, η δημοτική κυβέρνηση εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφέρει ότι ο εγκλεισμός θα συνεχιστεί τουλάχιστον μέχρι την 1η Μαΐου. Όσον αφορά το τι θα συμβεί μετά την 1η Μαΐου, η ανακοίνωση ανέφερε ότι θα αποφασιστεί την 1η Μαΐου αν θα ανοίξουν ή θα συνεχιστεί το lockdown.
Όταν ψήνετε τα ντοματίνια στο φούρνο, αποκτούν μια γλυκιά, σχεδόν καραμελωμένη γεύση. Απλώστε τη ρικότα πάνω σε ελαφρός ψημένο χωριάτικο ψωμί και γεμίστε το με τις ψητές ντομάτες. Είναι ένα ορεκτικό που απολαμβάνετε στον κήπο μαζί με ένα κρύο μπουκάλι λευκό κρασί.
Τα ψητά ντοματίνια μπορούν επίσης να παρασκευαστούν εκ των προτέρων και να αποθηκευτούν στο ψυγείο για αρκετές ημέρες, καλυμμένα με ελαιόλαδο.
Τα ίδια συστατικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ντρέσινγκ σε ένα μπολ με λινγκουίνι.
Πλύνετε τις ντομάτες, τοποθετήστε τις σε ένα ταψί και πασπαλίστε γενναιόδωρα με έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Πασπαλίζουμε με αλάτι, φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι και αποξηραμένη ρίγανη. Ψήνουμε στον φούρνο για περίπου 30 λεπτά.
Βάλτε έπειτα τις ντομάτες μαζί με τη σάλτσα τους, σε ένα βάζο ή άλλο αεροστεγές δοχείο και φυλάξτε το στο ψυγείο μέχρι να είναι έτοιμο για χρήση.
Προετοιμασία για την ρικότα
Ανακατέψτε τη με εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, αποξηραμένη ρίγανη, αλάτι και φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι μέχρι να μαλακώσει.
Ψήστε ελαφρώς τις φέτες ψωμιού, απλώστε πάνω τους την ρικότα και γεμίστε τες με τις ψητές ντομάτες, (να τις ζεστάνετε λίγο εάν τις χρησιμοποιήσετε από το ψυγείο) σε θερμοκρασία δωματίου. Σερβίρετε αμέσως.
Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό. Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
Ο γερμανικός στρατός δεν μπορεί πλέον να προμηθεύει την Ουκρανία με όπλα από τα αποθέματά του, δήλωσε η υπουργός Άμυνας της Γερμανίας Κριστίν Λάμπρεχτ.
Σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Die Augsburger Allgemeine Zeitung που δημοσιεύθηκε το Σάββατο, η Λάμπρεχτ δήλωσε ότι ενώ «όλοι έχουμε την υποχρέωση να στηρίξουμε την Ουκρανία στον γενναίο αγώνα της», όσον αφορά τις «προμήθειες από τα αποθέματα της Bundeswehr» η Γερμανία έχει «εν τω μεταξύ φτάσει σε ένα όριο». Εξήγησε ότι ο γερμανικός στρατός πρέπει να «είναι σε θέση να εξασφαλίσει» την άμυνα της ίδιας της χώρας.
«Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να κάνουμε περισσότερα για την Ουκρανία», τόνισε η Λάμπρεχτ, προτείνοντας ότι το Κίεβο θα μπορούσε να αγοράσει τον εξοπλισμό που χρειάζεται απευθείας από τους Γερμανούς κατασκευαστές. Η υπουργός επεσήμανε ότι η γερμανική κυβέρνηση «συντονίζεται συνεχώς» με τις αρχές του Κιέβου για να διευκολύνει τέτοιες αγορές.
Η τρέχουσα τάση να ακυρώνονται όλα τα ρωσικά θέματα, ακόμη και οι συναυλίες Τσαϊκόφσκι, είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι, επειδή είναι το ίδιο είδος σκέψης που χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της ολοκληρωτικής Σοβιετικής Ένωσης και μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερο κακό, σύμφωνα με τον Γκάρι Σολ Μόρσον, καθηγητή του Πανεπιστημίου Northwestern, ο οποίος έχει μελετήσει τη ρωσική λογοτεχνία και σκέψη εδώ και δεκαετίες.
«Αυτό θα πρέπει να είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι όταν αρχίζετε να σκέφτεστε ότι επειδή ο πρόεδρος [Βλαντιμίρ] Πούτιν κάνει φρικτά πράγματα στην Ουκρανία, πρέπει να σταματήσουμε να ακούμε Τσαϊκόφσκι», δήλωσε ο Μόρσον στην εκπομπή «The Nation Speaks» του NTD στις 26 Μαρτίου. «Τι συμβαίνει εδώ; Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει αυτή η σκέψη;»
«Για μένα, θυμίζει ακριβώς το πώς σκέφτονταν οι Σοβιετικοί. Σίγουρα χώριζαν τον κόσμο σε όλους τους καλούς και όλους τους κακούς. Και έτσι, κυριολεκτικά οτιδήποτε έκανες που έβλαπτε τον εχθρό σου ήταν καλό. Και αυτή ήταν η βάση της ηθικής τους», δήλωσε ο Μόρσον. «Είναι αυτό που οδήγησε στη φρίκη της σοβιετικής συμπεριφοράς στη δολοφονία εκατομμυρίων ανθρώπων».
Από τότε που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες και πολλές άλλες δυτικές χώρες έχουν κηρύξει σαρωτικές και αυστηρές οικονομικές ή διπλωματικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας και ορισμένων ολιγαρχών της. Πολλές πολυεθνικές εταιρείες ανακοίνωσαν επίσης την αναστολή των υπηρεσιών τους στη Ρωσία.
Αλλά ορισμένα μέτρα κατά της Ρωσίας φαίνεται ότι έχουν φτάσει στα άκρα. Στις αρχές του μήνα, ο Καναδάς ακύρωσε συναυλίες του 20χρονου Ρώσου πιανίστα Αλεξάντερ Μαλοφέεφ. Στις Κάτω Χώρες, το Βέλγιο, την Ιταλία και την Ουαλία, σύμφωνα με πληροφορίες, ακυρώθηκαν παραστάσεις με έργα Τσαϊκόφσκι και Στραβίνσκι. Η Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης ανακοίνωσε ότι δεν θα συνεργαστεί με Ρώσους καλλιτέχνες ή οργανισμούς που υποστηρίζουν τον Πούτιν ή υποστηρίζονται από αυτόν μέχρι να τερματιστεί η εισβολή της χώρας στην Ουκρανία. Οι παραστάσεις ορισμένων ρωσικών θιάσων μπαλέτου έχουν επίσης επηρεαστεί, για παράδειγμα, μια παράσταση της Λίμνης των Κύκνων από το Βασιλικό Μπαλέτο της Μόσχας ακυρώθηκε στο Δουβλίνο της Ιρλανδίας. Και ο κατάλογος συνεχίζεται.
Η χορεύτρια Γουέντι Γουίλαν παίζει στο «Russian Seasons» στο Κρατικό Θέατρο της Νέας Υόρκης, σε αυτή τη φωτογραφία αρχείου από το 2006. (New York City Ballet, Paul Kolnik/AP Photo)
Ο Μόρσον είπε ότι η ακύρωση όλων των ρωσικών πραγμάτων είναι μια άλλη μορφή ακύρωσης της κουλτούρας.
«Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η κουλτούρα ακύρωσης είναι ότι υπάρχουν καλοί και κακοί και δεν υπάρχει γκρίζα ζώνη. Οτιδήποτε σχετίζεται έστω και ελάχιστα με τους κακούς γίνεται κακό. Και έτσι απλά το εφαρμόζετε σε ένα νέο θέμα, τους Ρώσους», δήλωσε ο Μόρσον.
«Το αίσθημα της ηθικής υπεροχής επιτρέπει στους ανθρώπους να πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν όρια και ότι όσο πιο υπερβολικοί είναι, τόσο πιο ηθικοί είναι. Αυτό είναι το πρόβλημα με αυτού του είδους τη σκέψη».
Στις 25 Μαρτίου, όταν η εισβολή στην Ουκρανία μπήκε στον δεύτερο μήνα, ο Πούτιν δήλωσε ότι η Δύση προσπαθεί να ακυρώσει «μια χώρα χιλιάδων ετών».
«Το παροιμιώδες “ακυρώστε τον πολιτισμό” έχει γίνει ακύρωση του πολιτισμού», δήλωσε ο Πούτιν σε τηλεοπτική συνάντηση.
Ο Μόρσον δήλωσε ότι αυτός ο τρόπος σκέψης δεν επιτρέπει περαιτέρω συζήτηση και ότι τα κακά πράγματα μπορούν να γίνουν υπό τη μεταμφίεση της «ηθικής υπεροχής».
«Ο συγγραφέας Σολζενίτσιν έχει μια διάσημη φράση όπου λέει ότι “η γραμμή μεταξύ καλού και κακού περνάει μέσα από κάθε ανθρώπινη καρδιά”. Πρέπει να αναγνωρίσουμε την ικανότητα του καθενός γι’ αυτό και ποτέ δεν είμαστε τόσο επιρρεπείς στο να κάνουμε κακό όσο όταν είμαστε πεπεισμένοι ότι είμαστε απόλυτα ηθικά καθαροί».
Σε ένα πρόσφατο άρθρο του, ο Μόρσον έγραψε για μια παρόμοια τάση που προσπαθεί να εξαλείψει όλους τους διαφωνούντες υπό το πρόσχημα της «επιστήμης».
«Οι πολιτικοί ισχυρίζονται ότι “απλώς ακολουθούν την επιστήμη”, ενώ οι υποστηρικτικές πλατφόρμες των μέσων μαζικής ενημέρωσης εξορίζουν τους αμφισβητίες ως εχθρούς της επιστήμης. Η ψευδοεπιστήμη δεν είχε ποτέ τόσο καλή τύχη», έγραψε ο Μόρσον.
Η κοινωνία μας αποτελείται από πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους και ακριβώς εκεί βρίσκεται και η μαγεία, στη διαφορετικότητα. Αν ήμασταν όλοι ίδιοι, τότε η ζωή θα ήταν εξαιρετικά βαρετή και μονότονη.
Οι άνθρωποι στη σύγχρονη εποχή είναι ως επί το πλείστον κοινωνικοί, διότι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι πολλών και διαφορετικών ομάδων, διαθέτουν ποικίλες ταυτότητες: επαγγελματική, φιλική, οικογενειακή κλπ. Μέσα από αυτές τις ομάδες οι άνθρωποι αποκτούν το αίσθημα του ανήκειν και αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι μόνοι τους σε αυτόν τον κόσμο.
Το μυστικό λοιπόν για τη διαμόρφωση υγιών και μακροχρόνιων σχέσεων είναι η άνευ όρων αποδοχή του ατόμου που βρίσκεται απέναντί μας. Είναι καλό να δομούμε στη ζωή μας ειλικρινείς σχέσεις, σχέσεις εμπιστοσύνης, οι οποίες θα έχουν διάρκεια στο χρόνο, εφόσον θα στηρίζονται σε στέρεα βάση.
Κρίνεται επομένως απαραίτητο να αποδεχόμαστε τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρεφόμαστε καθημερινά, όπως ακριβώς είναι, χωρίς να τους κατακρίνουμε για τα μειονεκτήματα, τα λάθη και τις παραλείψεις τους. Μην κρίνεις για να μην κριθείς, όπως λέει και ο σοφός λαός.
Προτού λοιπόν σπεύσουμε να κρίνουμε κάποιον, θα ήταν καλό να σκεφτούμε πρώτα ώριμα και λογικά, αξιολογώντας τα κίνητρά του. Επιπλέον, θα ήταν συνετό να μη βιαστούμε να προβούμε σε γρήγορα συμπεράσματα, διότι αυτά αποτελούν τροχοπέδη και μπλοκάρουν τον τρόπο σκέψης μας. Είναι πολύ πιθανόν να υφίστανται ζητήματα ανασφάλειας καθώς και μειωμένης αυτοεκτίμησης στους ανθρώπους που βάζουν ως στόχο ζωής να αλλάξουν τους άλλους.
Σε κάθε περίπτωση θα ήταν καλό να θυμόμαστε ότι δεν έχουμε κανένα τέτοιο δικαίωμα. Μόνο στον εαυτό μας μπορούμε να κάνουμε παρεμβάσεις. Μόνο αυτός μας ανήκει και κανείς άλλος. Μόνο αυτόν μπορούμε να στεναχωρούμε, να μαστιγώνουμε, να πληγώνουμε, να μειώνουμε καθημερινά με την αυστηρή κριτική μας. Κανέναν άλλο.
Επιπροσθέτως, για να αποδεχτούμε τους ανθρώπους που βρίσκονται στον περίγυρό μας, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση να αποδεχτούμε πρώτα τον εαυτό μας. Η διαδικασία όμως αυτή είναι αρκετά πολύπλοκη, δύσκολη και χρονοβόρα. Χρόνια ολόκληρα μπορεί να προσπαθούμε χωρίς να καταφέρνουμε κάτι. Συνήθως, οι επικριτικοί άνθρωποι είναι ανασφαλείς με τον εαυτό τους.
Μόνο όταν περπατήσουμε με τα παπούτσια του άλλου, μόνο όταν λειτουργήσουμε έχοντας ως γνώμονά μας την ενσυναίσθηση μόνο τότε θα νιώσουμε πιο άνετα και θα συμφιλιωθούμε τόσο με τον εαυτό μας όσο και με τον κοινωνικό μας περίγυρο.
Ας μην ξεχνάμε λοιπόν ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε τόσο ίδιοι μα συγχρόνως και τόσο διαφορετικοί. Δε θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε στους άλλους ανθρώπους με τρόπο που δε θα θέλαμε με τη σειρά μας να μας συμπεριφέρονται κι εκείνοι. Θα πρέπει να λειτουργούμε έχοντας ανοιχτούς ορίζοντες, χωρίς κολλήματα και προκαταλήψεις κι έτσι θα νιώσουμε πραγματικά ευτυχισμένοι μονάχα όταν θα αποδεχτούμε πλήρως πρώτα τον εαυτό μας και έπειτα τους αγαπημένους μας ανθρώπους.
Όταν συμφιλιωθούμε λοιπόν τόσο με τον εαυτό μας όσο και με τους οικείους μας, τότε θα αντιληφθούμε ότι είναι πραγματικά ανώφελο και άσκοπο να προσπαθούμε να αλλάξουμε τους ανθρώπους γύρω μας.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην Εναλλακτική Δράση, ένας ενημερωτικός ιστότοπος ο οποίος δημιουργήθηκε το 2012. Αποτελεί τον μεγαλύτερο ιστότοπο αυτοβοήθειας στην Ελλάδα με πάνω από 20.000 πρωτότυπα άρθρα. Σκοπός της Εναλλακτικής Δράσης είναι η δημιουργία ενός πιο υγιούς κόσμου, τόσο σε φυσικό όσο και σε πνευματικό επίπεδο.
Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό. Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
Πολλοί που επέλεξαν να μην κάνουν το εμβόλιο COVID-19 επικαλέστηκαν θρησκευτικές αντιρρήσεις. Τώρα η κυβέρνηση του κυβερνήτη της Πενσυλβάνια Τομ Γουλφ θέλει οι ηγέτες των εκκλησιών να μεταφέρουν τις δράσεις εμβολιασμού στις εκκλησίες.
Οι υπεύθυνοι δημόσιας υγείας της Πενσυλβάνια θέλουν να «αξιοποιήσουν τη δύναμη της εμπιστοσύνης της κοινότητας στις θρησκευτικές πολιτειακές οργανώσεις» για να πείσουν τους ανθρώπους να κάνουν το εμβόλιο COVID-19. Αυτό αναφέρεται στην περιγραφή της αποστολής του Συνασπισμού Θρησκευτικών Φορέων, ο οποίος δημιουργείται υπό το Υπουργείο Υγείας της πολιτείας και αναμένεται να ξεκινήσει στις 11 Απριλίου.
Η πολιτεία στοχεύει στη μείωση της διστακτικότητας για το εμβόλιο μέσω του προγράμματος «Local Innovations in Vaccine Equity in Pennsylvania» (LIVE PA), το οποίο είναι ένα πρόγραμμα επιχορήγησης που πληρώνει εκκλησίες και μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς για να μιλήσουν με τους ανθρώπους τους και να τους πείσουν να εμβολιαστούν.
Δηλαδή, 10 δολάρια για κάθε προσωπική επαφή, συμπεριλαμβανομένων των άμεσων τηλεφωνικών κλήσεων, των άμεσων μηνυμάτων κειμένου, των άμεσων μηνυμάτων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, των εκστρατειών «πόρτα σε πόρτα» και οτιδήποτε περιλαμβάνει διάλογο πρόσωπο με πρόσωπο για την προώθηση του εμβολίου COVID-19. Η εκκλησία ή άλλος μη κερδοσκοπικός οργανισμός λαμβάνει άλλα 10 δολάρια για κάθε άτομο που κάνει το εμβόλιο.
Η χρηματοδότηση προέρχεται ομοσπονδιακά από το Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών, με 4 εκατομμύρια δολάρια να διατίθενται σε μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς και 630.000 δολάρια για τους θρησκευτικούς οργανισμούς. Οι αιτήσεις επιχορήγησης άνοιξαν τον Ιούλιο του 2021 και θα συνεχιστούν μέχρι το τέλος του 2023. Μέχρι στιγμής, έχουν εγκριθεί 104 αιτήσεις, που συνδυάζουν θρησκευτικές και μη κερδοσκοπικές οργανώσεις, και έχουν φιλοξενηθεί 93 κλινικές.
Το πρόγραμμα LIVE PA προωθήθηκε σε μια εκπαιδευτική συνάντηση στις 24 Μαρτίου 2022 για τους βοηθούς εφημέριου στο UPMC Health Care System. Συνήθως συνδέονται με εκκλησίες, οι εφημέριοι επισκέπτονται τους ασθενείς και προσφέρουν πνευματικές υπηρεσίες. Η Epoch Times εξασφάλισε ένα βίντεο από τη συνάντηση, κατά τη διάρκεια της οποίας η Όμπρεϊ Τζούρις, συντονίστρια της πρωτοβουλίας ευκαιριών συνεργασίας για το Γραφείο Ισότητας στην Υγεία του Υπουργείου Υγείας της Πενσυλβάνια, εξήγησε τις θρησκευτικές πρωτοβουλίες του και ενθάρρυνε τους ιερείς να φέρουν το LIVE PA στις εκκλησίες τους.
Πρότεινε στις εκκλησίες και τους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς να γίνουν δημιουργικοί στη διοργάνωση εκδηλώσεων εμβολιασμού. Οι εκκλησίες θα μπορούσαν να διαθέσουν δύο ώρες μετά τη λατρευτική λειτουργία και ο κρατικός εταίρος εμβολιασμού θα μπορούσε να κάνει εμβόλια σε ολόκληρες οικογένειες. Ένα πρόγραμμα όπως το Meals on Wheels θα μπορούσε να βάλει έναν νοσηλευτή εμβολιασμού να συνοδεύει τις παραδόσεις και να προσφέρει το εμβόλιο αμέσως, ακριβώς στα σπίτια των ανθρώπων. Ή θα μπορούσε να διοργανωθεί ένα κοινοτικό πάρτι με φαγητό και βραβεία εκεί όπου προσφέρονται τα εμβόλια.
Σε ένα άλλο πρόγραμμα, η πολιτεία αναζητά συνεργάτες, συμπεριλαμβανομένων των εκκλησιών, για να βοηθήσουν στη διανομή των τεστ COVID σε κοινότητες με μεγάλες ανάγκες. Οι συμμετέχοντες χώροι πρέπει να διαχειρίζονται τη διανομή των κιτ δοκιμών και να δημοσιοποιούν τη διαθεσιμότητα.
Τελικά, δήλωσε η Τζούρις, η πολιτεία θέλει «να δημιουργήσει Κέντρα Πόρων COVID-19 σε μη κερδοσκοπικά κέντρα προβολής και οίκους λατρείας που θα χρησιμεύσουν ως μακροπρόθεσμοι, αξιόπιστοι πόροι για τις τοπικές κοινότητες, ανοίγοντας το δρόμο για τον μετριασμό της COVID-19 ως κοινωνικό πρότυπο».
Από τα 630.000 δολάρια που ήταν διαθέσιμα για τη συμμετοχή θρησκευτικών οργανώσεων στο LIVE PA, μόνο περίπου 16.000 δολάρια έχουν δαπανηθεί, δήλωσε η Τζούρις.
Το γραφείο του Ρεπουμπλικάνου γερουσιαστή Νταγκ Μαστριάνο ενημερώθηκε για το πρόγραμμα LIVE PA μετά από την ενημέρωση που του έκανε ένας ενδιαφερόμενος ψηφοφόρος.
«Πρόκειται για την ίδια διοίκηση που αντιμετώπισε τις εκκλησίες ως μη απαραίτητες πριν από δύο χρόνια και χρησιμοποίησε τις εξουσίες της για να βάλει φόβο στις καρδιές των ανθρώπων», δήλωσε στην Epoch Times ο Μαστριάνο, ο οποίος είναι υποψήφιος κυβερνήτης. «Είναι ειρωνικό τώρα να θέλουν να χρησιμοποιήσουν τις εκκλησίες για να διαιωνίσουν το ψευδές αφήγημά τους σχετικά με τα εμβόλια. Στους αριστερούς δεν αρέσει η πολιτική στην εκκλησία, εκτός αν πρόκειται για τη δική τους πολιτική, τότε είναι εντάξει να διαιωνίζουν το αφήγημά τους και το έχω βαρεθεί. Όταν μπορούν να χρησιμοποιήσουν την εκκλησία για το πολιτικό τους πλεονέκτημα, τότε αυτό είναι εντάξει. Νομίζω ότι δεν είναι σωστό».
Ο αιδεσιμότατος Κρίστοφερ Σάιφερλαϊν της Ευαγγελικής Λουθηρανικής Εκκλησίας Mount Calvary στο Λίτιτζ της Πενσυλβάνια δήλωσε στην Epoch Times ότι το θέμα του εμβολιασμού έχει διχάσει την εκκλησία του και επειδή υπάρχουν πολλές και ισχυρές απόψεις, δεν μιλούν πολύ γι’ αυτό και δεν θα συμμετάσχουν στο LIVE PA.
«Δεν θα έκανα ποτέ κάτι τέτοιο στην ενορία μου, δεν θα επέτρεπα ποτέ στην πολιτεία να έρθει, ακόμη και αν μου έδινε χρήματα, για να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να έρθουν να εμβολιαστούν», δήλωσε ο Σάιφερλαϊν. «Θα ήταν σαν να παίρνω θέση σε ένα θέμα που θεωρώ ότι οι άνθρωποι πρέπει να έχουν την ελευθερία να αποφασίζουν τι θέλουν να κάνουν. Με την πραγματοποίηση μιας τέτοιας εκδήλωσης, παίρνω θέση επί του θέματος».
«Δεν νομίζω ότι θα έχει επιτυχία», δήλωσε ο Σάιφερλαϊν. «Νομίζω ότι οι άνθρωποι έχουν διαμορφώσει τις απόψεις τους σχετικά με αυτό. Νομίζω ότι θα πρέπει να δοκιμάσουν τους τρόπους που χρησιμοποιούν για να χτίσουν εμπιστοσύνη με τους ανθρώπους. Θέλω να πω, υπάρχει λόγος που δεν υπάρχει εμπιστοσύνη εκεί. Μου φαίνεται ότι τα αυτιά και τα μυαλά [της πολιτείας] είναι κάπως τυφλά στο πώς οι άνθρωποι σκέφτονται διαφορετικά για αυτά τα ζητήματα».
Ένα κίνημα πολιτικής ανυπακοής, το οποίο καθοδηγείται από μια διωκόμενη θρησκευτική ομάδα, έχει ως στόχο να διαλύσει την προπαγάνδα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ), σύμφωνα με ένα νέο σύντομο ντοκιμαντέρ που κυκλοφόρησε από το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.
Το ειρηνικό κίνημα οπαδών της πνευματικής άσκησης Φάλουν Γκονγκ, μιμείται το πνεύμα του Γκάντι και του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και συγκαταλέγεται μεταξύ των μεγαλύτερων στην καταγεγραμμένη ιστορία, αναφέρει το ντοκιμαντέρ. Σκοπός του είναι να διαψεύσει την παραπληροφόρηση που διαδίδει το κινεζικό καθεστώς σχετικά με την πρακτική αυτή κατά τη διώξη του Φάλουν Γκονγκ από το καθεστώς που διαρκεί πάνω από δύο δεκαετίες.
Λόγω της διάχυτης λογοκρισίας στο αυστηρά ελεγχόμενο διαδίκτυο της Κίνας, οι οπαδοί έχουν στραφεί στο παραδοσιακό έντυπο μέσο για να αντιμετωπίσουν την προπαγάνδα του Πεκίνου – διανέμοντας φυλλάδια και άλλο υλικό από πόρτα σε πόρτα.
Το Φάλουν Γκονγκ, επίσης γνωστό ως Φάλουν Ντάφα, είναι μια πνευματική πρακτική που περιλαμβάνει ασκήσεις διαλογισμού και ηθικές διδασκαλίες που βασίζονται σε τρεις βασικές αρχές: την αλήθεια, τη καλοσύνη και την ανεκτικότητα. Η πρακτική απέκτησε δημοτικότητα στην Κίνα κατά τη δεκαετία του 1990, με εκτιμήσεις να θέτουν τον αριθμό των οπαδών της σε 70 έως 100 εκατομμύρια.
Το κομμουνιστικό καθεστώς, φοβούμενο ότι ο αριθμός των ασκουμένων αποτελούσε απειλή για τον απολυταρχικό έλεγχό του, ξεκίνησε μια σαρωτική εκστρατεία για την καταστολή της πρακτικής και των οπαδών της τον Ιούλιο του 1999, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Από τότε, εκατομμύρια έχουν φυλακιστεί, έχουν σταλθεί σε στρατόπεδα εργασίας και άλλες εγκαταστάσεις, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες έχουν βασανιστεί κατά τη διάρκεια της φυλάκισής τους, σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης Φάλουν Ντάφα. Οι κρατούμενοι έχουν επίσης πέσει θύματα εξαναγκαστικής αφαίρεσης οργάνων, μια φρικτή πρακτική που έχει οδηγήσει σε ανυπολόγιστο αριθμό ασκουμένων που σκοτώνονται για τα όργανά τους, προκειμένου να τροφοδοτηθεί η κερδοφόρα βιομηχανία μεταμοσχεύσεων στην Κίνα.
Μια κρίσιμη συνιστώσα της δίωξης από το ΚΚΚ είναι η εκστρατεία παραπληροφόρισης κατά της πρακτικής, με στόχο να στρέψει τους Κινέζους πολίτες κατά του Φάλουν Γκονγκ και των οπαδών του. Για το σκοπό αυτό, το καθεστώς βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στην προπαγάνδα, διαδίδοντας μίσος κατά της πρακτικής με την παραποίηση της πνευματικής πρακτικής και τη δυσφήμιση των οπαδών της.
Αυτή η εκστρατεία προπαγάνδας είχε επιτύχει στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης κατά του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα, σύμφωνα με τον Λεβί Μπράουντ, διευθυντή του Κέντρου Πληροφόρησης Φάλουν Ντάφα.
«Υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη παρανόηση ότι η ευρεία προπαγάνδα, ειδικά όταν παράγεται από ένα ολοκληρωτικό καθεστώς, λειτουργεί κυρίως στους αφελείς ή αναλφάβητους, αλλά αυτό απλά δεν ισχύει», δήλωσε ο Μπράουντ.
«Μπορεί να έχει καταστροφικό αντίκτυπο σε οποιονδήποτε, ειδικά όταν υπάρχει ελάχιστη ή καθόλου πρόσβαση σε αντικειμενικές αναφορές», πρόσθεσε.
Με φόντο την εκστρατεία συκοφάντησης, το καθεστώς απαίτησε στη συνέχεια από γείτονες, μέλη της οικογένειας και συναδέλφους να αναφέρουν και να παραδίδουν στις αρχές τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ και να κάνουν διακρίσεις εις βάρος τους, σύμφωνα με το ντοκιμαντέρ. Οικογένειες, φιλίες και κοινότητες καταστράφηκαν κατά τη διαδικασία.
«Η προπαγάνδα του ΚΚΚ αναπαράγει το μίσος. Αυτό το μίσος γεννάει βία, και τα αποτελέσματα δεν είναι μόνο καταστροφικά για τα θύματα αυτής της βίας, αλλά καταστρέφει τις καρδιές και τα μυαλά εκείνων που εξαπατήθηκαν ώστε να είναι συνένοχοι ή τουλάχιστον να σιωπούν φοβισμένοι», δήλωσε ο Μπράουντ.
Σε απάντηση, οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ «υιοθέτησαν μια μέθοδο πολιτικής ανυπακοής», μιλώντας απευθείας στους ανθρώπους μέσω της διανομής φυλλαδίων και άλλων υλικών που καταρρίπτουν την κρατική προπαγάνδα, αναφέρει το ντοκιμαντέρ.
Οι οπαδοί άρχισαν να στήνουν τυπογραφεία στα σπίτια τους για να παράγουν υλικό βγαίνοντας τη νύχτα για να το αφήσουν στις εξώπορτες των σπιτιών, διακινδυνεύοντας τη ζωή τους κατά τη διαδικασία. Κρεμούσαν επίσης πανό σε δημόσιους χώρους με μηνύματα που ξεκαθαρίζουν την αλήθεια.
Αργότερα άρχισαν να διανέμουν τα «Εννέα Σχόλια για το Κομμουνιστικό Κόμμα», ένα βιβλίο που δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά από την Epoch Times το 2004 και το οποίο διερευνά την ιστορία της εξαπάτησης και των δολοφονιών που διαπράχθηκαν υπό την ολοκληρωτική διακυβέρνηση του ΚΚΚ.
Το κίνημα επεκτάθηκε γρήγορα, σύμφωνα με το ντοκιμαντέρ, και μέχρι το 2009 υπήρχαν 200.000 υπόγειες εκτυπωτικές τοποθεσίες σε όλη την Κίνα, όπως αναφέρει το Minghui.org, ένας ιστότοπος με έδρα τις ΗΠΑ που παρακολουθεί τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα και παρέχει το μεγαλύτερο μέρος του πληροφοριακού υλικού που χρησιμοποιείται για την εκτύπωση.
Το Minghui εκτιμά επίσης ότι 20 έως 40 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν συμμετάσχει στην παραγωγή και διανομή τέτοιου υλικού.
«Η προπαγάνδα του ΚΚΚ καταστρέφει το ανθρώπινο πνεύμα και έτσι αυτά τα υπόγεια μέσα ενημέρωσης προσπαθούν να το σταματήσουν δίνοντας στους ανθρώπους πρόσβαση στην αλήθεια, ακόμη και όταν το καθεστώς τους περιβάλλει με ψέματα», δήλωσε ο Μπράουντ.
Προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτό το κίνημα, οι τοπικοί αστυνομικοί κάνουν συστηματικά εφόδους στα σπίτια των ασκουμένων αναζητώντας εκτυπωτές και περιπολούν στις γειτονιές ψάχνοντας αυτούς που διανέμουν υλικό, σύμφωνα με το ντοκιμαντέρ.
Εάν συλληφθούν, οι οπαδοί του Φάλουν Γκονγκ μπορεί να αντιμετωπίσουν φυλάκιση, βασανιστήρια, καταναγκαστική εργασία, αφαίρεση οργάνων, ακόμη και θάνατο στα χέρια του ΚΚΚ.
«Είναι ένα τρομερά επικίνδυνο εγχείρημα, αλλά για δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους σε όλη την Κίνα, αξίζει τον κίνδυνο», δήλωσε ο Μπράουντ.
