Τα αντισώματα που προκαλούνται από τα εμβόλια COVID-19 παρεμβαίνουν στο ανοσοποιητικό σύστημα των ανθρώπων καθώς εμφανίζονται νεότερες παραλλαγές του ιού, δήλωσε ο Δρ Χάρβεϊ Ρις.
Τα δύο πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα εμβόλια στις Ηνωμένες Πολιτείες, που παράγονται από την Pfizer και τη Moderna, λειτουργούν και τα δύο στέλνοντας αγγελιοφόρο RNA στα μυϊκά κύτταρα, όπου παράγουν ένα κομμάτι της πρωτεΐνης ακίδας από τον ιό που προκαλεί την COVID-19. Η πρωτεΐνη ακίδας πυροδοτεί την παραγωγή αντισωμάτων, τα οποία πιστεύεται ότι βοηθούν στην πρόληψη της μόλυνσης από τον ιό SARS-CoV-2, ο οποίος προκαλεί την COVID-19, και στην καταπολέμηση της ασθένειας εάν κάποιος εξακολουθεί να μολύνεται.
Αλλά τα εμβόλια βασίζονται στην πρωτεΐνη ακίδας από την αρχική παραλλαγή του ιού, η οποία εκτοπίστηκε στις αρχές της πανδημίας. Έκτοτε, μια σειρά από νεότερα στελέχη έχουν γίνει κυρίαρχα σε όλο τον κόσμο, με τελευταίο το BA.5.
«Τα εμβόλια δημιουργούν μόνο ένα πολύ στενό φάσμα αντισωμάτων έναντι της πρωτεΐνης ακίδας», σε σύγκριση με την ευρύτερη έκθεση που βιώνει κανείς όταν μολύνεται, δήλωσε ο Ρις, καθηγητής επιδημιολογίας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Γέιλ, στην εκπομπή «American Thought Leaders» του EpochTV.
«Το πρόβλημα με αυτό είναι, βέβαια, ότι όταν η πρωτεΐνη ακίδας αλλάζει λόγω νέων στελεχών του ιού, ότι η ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να παράγει αντισώματα που συσχετίζονται με τα νέα στελέχη μειώνεται σε σημείο που μπορεί να είναι σχεδόν αναποτελεσματική για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους», πρόσθεσε.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα αντισώματα που ενεργοποιούνται από τα εμβόλια να μην δεσμεύονται αρκετά ισχυρά για να εξουδετερώσουν.
«Αυτό σημαίνει ότι γίνονται αντισώματα που παρεμβαίνουν, αντί για αντισώματα που εξουδετερώνουν», δήλωσε ο Ρις. «Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πιστεύω ότι έχουμε δει αυτό που ονομάζεται αρνητικό όφελος – αρνητική αποτελεσματικότητα των εμβολίων για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα – πάνω από τέσσερις έως έξι έως οκτώ μήνες μετά την τελευταία δόση εμβολίου, που βλέπει κανείς το όφελος των εμβολίων να γίνεται αρνητικό».
Χειρότερη αποτελεσματικότητα εν μέσω αλλαγών στην πρωτεΐνη ακίδας
Ορισμένες πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα που έχουν εμβολιαστεί είναι πιο πιθανό να μολυνθούν από την COVID-19 μετά από ένα χρονικό διάστημα, συμπεριλαμβανομένης της κλινικής δοκιμής της Pfizer σε μικρά παιδιά (pdf). Ορισμένα δεδομένα από τον πραγματικό κόσμο δείχνουν επίσης υψηλότερα ποσοστά μόλυνσης μεταξύ των εμβολιασμένων. Άλλες έρευνες δείχνουν ότι τα εμβόλια εξακολουθούν να παρέχουν κάποια προστασία όσο περνάει ο καιρός μετά το εμβόλιο, αλλά η προστασία μειώνεται σημαντικά. Όλες οι έρευνες αφορούν την παραλλαγή Όμικρον, η οποία έγινε κυρίαρχη στα τέλη του 2021, και τις υποπαραλλαγές της.
Υπήρξαν σχετικά λίγες αλλαγές στην πρωτεΐνη ακίδας καθώς εμφανίστηκαν οι αρχικές παραλλαγές, πράγμα που σημαίνει ότι τα εμβόλια εξακολουθούσαν να παρέχουν ένα αρκετά καλό όφελος, δήλωσε ο Ρις. Αλλά η Όμικρον ξεκίνησε με περισσότερες από 50 αλλαγές στην πρωτεΐνη ακίδας και οι υποπαραλλαγές της Όμικρον, όπως η BA.5, έχουν προσθέσει περισσότερες.
Επεσήμανε τα στοιχεία που ανέφεραν οι υγειονομικές αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου τον Μάρτιο (pdf) -οι αξιωματούχοι σταμάτησαν να αναφέρουν τα στοιχεία μετά από αυτό-, σύμφωνα με τα οποία τα άτομα που είχαν λάβει τόσο μια σειρά πρωτοβάθμιων εμβολιασμών όσο και έναν αναμνηστικό εμβολιασμό είχαν τριπλάσιο ποσοστό συμπτωματικής λοίμωξης από τα ανεμβολίαστα άτομα.
«Μετά τη δεύτερη δόση των εμβολίων mRNA, φαίνεται ότι παρέχουν όφελος κατά της συμπτωματικής λοίμωξης για … τους περισσότερους ανθρώπους για ίσως 10 έως 12 εβδομάδες», δήλωσε ο Ρις.
«Μετά το πρώτο αναμνηστικό, την τρίτη δόση, το ποσοστό αυτό μειώνεται σε έξι έως οκτώ εβδομάδες. Μετά την τέταρτη αναμνηστική δόση, μπορεί να είναι μόλις τέσσερις εβδομάδες πριν η αποτελεσματικότητα εξαντληθεί και αρχίσει να γίνεται αρνητική».
