Πολιτική

Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Τζ. Ντ. Βανς, δήλωσε στις 19 Μαΐου ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν φαίνεται να μην διαθέτει σαφή στρατηγική για τη λήξη του πολέμου στην Ουκρανία.

Οι δηλώσεις του έγιναν λίγες ώρες πριν από μια κρίσιμη τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και του Πούτιν, με στόχο την επίτευξη κατάπαυσης του πυρός στη μακροχρόνια σύρραξη.

Ο Βανς ανέφερε σε συνομιλία του με δημοσιογράφους, κατά τη διάρκεια της πτήσης του με το Air Force Two από τη Ρώμη, ότι δεν είναι βέβαιος αν ο Πούτιν έχει κάποιο σχέδιο για την αποκλιμάκωση του πολέμου.

Λίγο μετά από ιδιωτική ακρόαση με τον Πάπα Λέοντα ΙΔ΄ και συναντήσεις υψηλού επιπέδου στο Βατικανό, ο Βανς σημείωσε πως η ειρηνευτική διαδικασία βρίσκεται σε αδιέξοδο. Σύμφωνα με τον ίδιο, το γεγονός αυτό οδήγησε τον Τραμπ να προχωρήσει στην τηλεφωνική επικοινωνία με τον Ρώσο ηγέτη, καθώς εκτιμά ότι ο Πούτιν δεν γνωρίζει πώς να απεμπλακεί από τη σύγκρουση.

Η δήλωσή του έγινε λίγες ώρες πριν από την έναρξη της δίωρης συνομιλίας Τραμπ–Πούτιν, η οποία, σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο, ξεκίνησε στις 10 το πρωί της 19ης Μαΐου. Ο Αμερικανός πρόεδρος ανέφερε στη συνέχεια, μέσω της πλατφόρμας Truth Social, ότι η επικοινωνία ήταν πολύ θετική.

Όπως υποστήριξε, Ρωσία και Ουκρανία συμφώνησαν να ξεκινήσουν άμεσα διαπραγματεύσεις για την επίτευξη κατάπαυσης του πυρός και –και κυρίως– για τη συνολική λήξη του πολέμου. Τόνισε ότι οι όροι θα καθοριστούν αποκλειστικά από τις δύο πλευρές, καθώς μόνο εκείνες γνωρίζουν λεπτομέρειες που είναι ουσιώδεις για την επίτευξη συμφωνίας.

Μερικά 24ωρα νωρίτερα, ο Τραμπ ανακοίνωσε πως σκόπευε να συνομιλήσει τόσο με τον Πούτιν όσο και με τον Ζελένσκι, σε διαδοχικές κλήσεις, σε μια προσπάθεια να τερματίσει αυτό που χαρακτήρισε ως «αιματοχυσία» που στοιχίζει τη ζωή σε πάνω από 5.000 στρατιώτες την εβδομάδα.

Παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις του για ειρήνευση, η σύγκρουση Ρωσίας–Ουκρανίας δεν έχει έως τώρα παρουσιάσει ενδείξεις αποκλιμάκωσης. Ο Τραμπ έχει εκφράσει αμφιβολίες ως προς την ειλικρίνεια της ρωσικής πλευράς και εκτιμά πως η τελευταία επικοινωνία του με τον Πούτιν έδωσε κάποιες απαντήσεις.

Ο ίδιος έκανε λόγο για «άριστο τόνο και πνεύμα» κατά τη διάρκεια της συνομιλίας και πρόσθεσε ότι, εάν δεν ήταν έτσι, δεν θα δίσταζε να το δηλώσει δημοσίως. Επισήμανε, επίσης, ότι η Ρωσία ενδιαφέρεται για ευρείας κλίμακας εμπορικές σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες όταν λήξει η «καταστροφική αυτή αιματοχυσία», κάτι με το οποίο –όπως είπε– συμφωνεί.

Αναφερόμενος στη συνέχεια, ο Τραμπ δήλωσε ότι είχε και μια σύντομη επικοινωνία με τον Ζελένσκι, μετά τη συνομιλία του με τον Πούτιν, και εκτίμησε ότι οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Μόσχας και Κιέβου θα ξεκινήσουν άμεσα, με το Βατικανό να θεωρείται πιθανός τόπος διεξαγωγής των συνομιλιών.

Ο Βανς, από την πλευρά του, υποστήριξε ότι ένα από τα βασικά εμπόδια για την επίτευξη ειρήνης είναι η «βαθιά δυσπιστία» μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας – μια κληρονομιά, όπως τη χαρακτήρισε, των προηγούμενων κυβερνήσεων, την οποία ο Τραμπ επιδιώκει να διορθώσει.

Παρατήρησε, ωστόσο, ότι η προσπάθεια αυτή απαιτεί συνεργασία και από τις δύο πλευρές, λέγοντας ότι, εάν η Ρωσία δεν δείξει διάθεση καλής πίστης, τότε οι ΗΠΑ ενδέχεται να αποσυρθούν από τον ρόλο του διαμεσολαβητή. Χαρακτηριστικά φέρεται να είπε ότι, αν η Μόσχα δεν είναι πρόθυμη να συνεργαστεί, «θα πρέπει κάποια στιγμή να πούμε: ‘Δεν είναι δικός μας πόλεμος’». Ο Βανς έχει ήδη δηλώσει ότι η Ουάσιγκτον θα αποχωρήσει από τις συνομιλίες εφόσον δεν σημειωθεί ουσιαστική πρόοδος.

Η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Καρολάιν Λέβιτ, δήλωσε σε ενημέρωση Τύπου πριν την τηλεφωνική επικοινωνία ότι ο πρόεδρος έχει εκφράσει «κόπωση και απογοήτευση» για τη στάση και των δύο πλευρών και ότι επιθυμεί την επίτευξη κατάπαυσης του πυρός το συντομότερο δυνατόν.

Η κλήση Τραμπ–Πούτιν ακολούθησε τη σύνοδο της 16ης Μαΐου στην Κωνσταντινούπολη, που αποτέλεσε την πρώτη απευθείας ειρηνευτική συνάντηση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας από την έναρξη του πολέμου το 2022. Η συνάντηση οδήγησε σε συμφωνία ανταλλαγής αιχμαλώτων, χωρίς ωστόσο να υπάρξει συμφωνία για κατάπαυση του πυρός. Ο Πούτιν δεν συμμετείχε και ο Ζελένσκι, του οποίου το αίτημα για προσωπική συνάντηση απορρίφθηκε, εκπροσωπήθηκε από αντιπροσωπεία χαμηλότερου επιπέδου.

Ο δήμαρχος του Βουκουρεστίου, Νίκουσορ Νταν, επικράτησε στις προεδρικές εκλογές της Ρουμανίας στις 18 Μαΐου, σε μια αναμέτρηση που συγκέντρωσε ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε όλη την Ευρώπη, καθώς αντιπαρατέθηκαν υποψήφιοι με εθνικιστικό και φιλοευρωπαϊκό προσανατολισμό.

Σύμφωνα με τα επίσημα αποτελέσματα από σχεδόν όλα τα εκλογικά τμήματα, ο Νταν έλαβε περίπου το 54% των ψήφων, έναντι 46% του εθνικιστή Γκεόργκε Σιμιόν. Η Ρουμανία, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, έχει πληθυσμό περίπου 19 εκατομμύρια κατοίκους.

Η νίκη του Νταν ήρθε έπειτα από εβδομάδες στις οποίες υπολειπόταν του Σιμιόν στις δημοσκοπήσεις. Ο Σιμιόν, υποστηρικτής των πολιτικών του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και ευρωσκεπτικιστής, έχει εκφραστεί κατά της παροχής στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία.

Αντιθέτως, ο Νταν προέβαλε ως βασικές του προτεραιότητες την καταπολέμηση της διαφθοράς και τη διατήρηση των δεσμών της Ρουμανίας με τους ευρωπαίους εταίρους της.

Ο νέος πρόεδρος θα κληθεί να ορίσει πρωθυπουργό που θα μπορέσει να διαπραγματευθεί κοινοβουλευτική πλειοψηφία — μια διαδικασία κρίσιμη για τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος της χώρας, το οποίο είναι το υψηλότερο στην Ε.Ε.

Παράλληλα, θα πρέπει να καθησυχάσει τους επενδυτές και να αποτρέψει πιθανή υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ρουμανίας.

Απευθυνόμενος στους υποστηρικτές του μετά τη δημοσιοποίηση των μεταδημοσκοπήσεων, ο Νταν ανέφερε πως επίκειται μια δύσκολη περίοδος, αναγκαία για την οικονομική εξισορρόπηση και τη θεμελίωση μιας υγιούς κοινωνίας, καλώντας τους πολίτες να διατηρήσουν την ελπίδα και την υπομονή τους.

Η προεδρία της Ρουμανίας περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την προεδρία του συμβουλίου άμυνας της χώρας — αρμόδιου για θέματα στρατιωτικής βοήθειας — καθώς και την εποπτεία της εξωτερικής πολιτικής. Ο πρόεδρος έχει επίσης δικαίωμα βέτο σε ευρωπαϊκές αποφάσεις που απαιτούν ομοφωνία.

Οι εκλογές στη Ρουμανία διεξήχθησαν την ίδια μέρα με τον πρώτο γύρο των πολωνικών εκλογών. Σε αυτή την αναμέτρηση, ο φιλελεύθερος προπορευόμενος Ράφαλ Τσασκόφσκι αντιμετωπίζει δύο συντηρητικούς υποστηρικτές του Τραμπ, τον Κάρολ Ναβρότσκι και τον Σλάβομιρ Μέντζεν.

Λίγο μετά το κλείσιμο της κάλπης, ο Σιμιόν έγραψε στο Facebook ότι είναι ο νέος πρόεδρος της Ρουμανίας και ότι «επιστρέφει την εξουσία στους Ρουμάνους». Ωστόσο, αργότερα το ίδιο βράδυ παραδέχθηκε την ήττα του.

Η εκλογική διαδικασία της 18ης Μαΐου πραγματοποιήθηκε περίπου έξι μήνες μετά την ακύρωση της αρχικής ψηφοφορίας λόγω καταγγελιών για ρωσική παρέμβαση — κατηγορίες που η Μόσχα αρνείται. Τότε, είχε επικρατήσει ο συντηρητικός και ευρωσκεπτικιστής Καλίν Γκεοργκέσκου, ο οποίος αποκλείστηκε από τη συμμετοχή στις νέες εκλογές.

Του Jacob Burg

Με πληροφορίες από το Reuters

Η συμμαχία της δεξιάς που βρίσκεται στην εξουσία εδώ και έναν χρόνο στην Πορτογαλία επικράτησε στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν την Κυριακή, ενώ το Σοσιαλιστικό Κόμμα κατέγραψε απώλειες και το κόμμα Chega ενισχύθηκε σημαντικά, σύμφωνα με τα σχεδόν τελικά αποτελέσματα.

Χωρίς να περιλαμβάνονται ακόμη τα αποτελέσματα της ψήφου των Πορτογάλων του εξωτερικού, τα οποία αναμένονται τις επόμενες ημέρες, η συμμαχία του πρωθυπουργού Λουίς Μοντενέγκρου έλαβε 32,7%, το Σοσιαλιστικό Κόμμα 23,4%, ενώ το Chega ακολούθησε με 22,6%.

Ο επικεφαλής των Σοσιαλιστών, Πέντρο Νούνες Σάντος, ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αποχωρήσει από την ηγεσία του κόμματος, αναλαμβάνοντας την ευθύνη για το αποτέλεσμα. Όπως δήλωσε, θα ζητήσει τη διεξαγωγή εσωκομματικών εκλογών, στις οποίες δεν θα είναι υποψήφιος.

Το Σοσιαλιστικό Κόμμα, που είχε κυβερνήσει τη χώρα επί οκτώ συναπτά έτη μέχρι το 2023, καταγράφει σημαντική πτώση σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις.

Χωρίς απόλυτη πλειοψηφία η νίκη της Δεξιάς

Ο Λουίς Μοντενέγκρου εξασφάλισε τη νίκη της συμμαχίας του, όμως η Δεξιά δεν διαθέτει τον απαιτούμενο αριθμό εδρών για τον σχηματισμό κυβέρνησης πλειοψηφίας. Οι επόμενες ημέρες αναμένεται να είναι κρίσιμες για τη διερεύνηση ενδεχόμενων συνεργασιών ή συμφωνιών ανοχής με μικρότερα κόμματα του κεντρώου χώρου.

Στο παρόν στάδιο, δεν υπάρχουν ενδείξεις πρόθεσης συνεργασίας με το Chega από την πλευρά του πρωθυπουργού, ο οποίος έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι η Δημοκρατική Συμμαχία στοχεύει σε κυβερνητική σταθερότητα χωρίς να προχωρήσει σε συγκλίσεις πέραν συγκεκριμένων ιδεολογικών γραμμών.

Η πρόωρη εκλογική αναμέτρηση προκηρύχθηκε μετά την παραίτηση του πρώην πρωθυπουργού Αντόνιο Κόστα, τον Νοέμβριο του 2023, έπειτα από δικαστική έρευνα που αφορούσε κυβερνητικά στελέχη και συνεργάτες του. Αν και ο ίδιος δεν βαρύνθηκε τελικά με επίσημες κατηγορίες, η πολιτική πίεση οδήγησε στην αποχώρησή του και στην προκήρυξη εκλογών από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Μαρσέλο Ρεμπέλο ντε Σόουζα.

Το Chega, που κατέγραψε το υψηλότερο ποσοστό από την ίδρυσή του, καθίσταται πλέον η τρίτη πολιτική δύναμη στη νέα Βουλή. Η αύξηση της εκλογικής του επιρροής επηρεάζει τους συσχετισμούς εντός του κοινοβουλίου, δημιουργώντας νέα δεδομένα ως προς τη διαμόρφωση κυβερνητικών πλειοψηφιών και κοινοβουλευτικών ισορροπιών.

Παράλληλα, μικρότερα κόμματα όπως το Φιλελεύθερο Κόμμα (Iniciativa Liberal – IL), το PAN και το Bloco de Esquerda (Αριστερό Μπλοκ) διατηρούν περιορισμένη κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, αλλά ενδέχεται να διαδραματίσουν ρόλο στις διαβουλεύσεις που θα ακολουθήσουν για τον σχηματισμό κυβέρνησης.

Το επόμενο διάστημα αναμένεται να ξεκινήσουν επίσημα οι διερευνητικές εντολές από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο Λουίς Μοντενέγκρου καλείται είτε να επιτύχει συνεννόηση για στήριξη είτε να διαχειριστεί την πιθανότητα κυβέρνησης μειοψηφίας, εφόσον δεν καταστεί εφικτός ευρύτερος συνασπισμός.

Η πολιτική σταθερότητα θα εξαρτηθεί από την ικανότητα των πολιτικών δυνάμεων να διαμορφώσουν λειτουργικό κοινοβουλευτικό σχήμα, καθώς το αποτέλεσμα αποτυπώνει μια ισχυρή πολυφωνία και την ανάγκη για διακομματικό διάλογο.

Το δεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) — το οποίο ήρθε δεύτερο με μικρή διαφορά στις πρόσφατες ομοσπονδιακές εκλογές — βρίσκεται τώρα σε νομική διαμάχη με το κράτος για να αποφύγει να χαρακτηριστεί ως «εξτρεμιστικό» δεξιό κίνημα.

Ο επίμαχος χαρακτηρισμός επιβλήθηκε από την υπηρεσία πληροφοριών της Γερμανίας στις 2 Μαΐου, για να ανασταλεί αμέσως μετά, λόγω νομικής αμφισβήτησης.

Η συγκεκριμένη πτυχή του γερμανικού δικαίου τέθηκε σε ισχύ μετά τον πόλεμο, για να προστατευτεί η χώρα από την επιστροφή στον φασισμό. Ποιες είναι όμως οι επιπτώσεις του στην κοινωνία και την πολιτική;

Η νομική μάχη

Στη Γερμανία, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, υιοθετήθηκε ο Βασικός Νόμος του 1949 προκειμένου να αποτραπεί οποιαδήποτε επιστροφή του εθνικού σοσιαλισμού και ιδρύθηκε η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος (BfV) για να διαφυλάξει τη δημοκρατική τάξη της χώρας από εσωτερικές απειλές.

Έχοντας ήδη χαρακτηρίσει το AfD ως ύποπτο για εξτρεμισμό κίνημα το 2021, η BfV επικύρωσε τον χαρακτηρισμό στις 2 Μαΐου.

Σύμφωνα με την υπηρεσία, το κόμμα αποτελεί απειλή για τη δημοκρατική τάξη της χώρας, καθώς «αγνοεί την ανθρώπινη αξιοπρέπεια» προκαλώντας «συνεχείς αναταραχές» κατά των παράνομων μεταναστών και υποστηρίζοντας ότι η μαζική τους προσέλευση απειλεί τη γερμανική κοινωνική ειρήνη, την εθνική ταυτότητα και ασφάλεια.

Η κυβερνητική υπηρεσία συνέταξε μια έκθεση 1.100 σελίδων, που παραμένει απόρρητη για το κοινό.

Η BfV λέει ότι η προσέγγιση του AfD στην εθνικότητα «δεν είναι συμβατή με την ελεύθερη δημοκρατική βασική τάξη», σημειώνοντας ότι το κόμμα δεν θεωρεί τους Γερμανούς υπηκόους με μεταναστευτικό υπόβαθρο, από μουσουλμανικές κυρίως χώρες, ως ισότιμα ​​μέλη του γερμανικού λαού.

Στις 8 Μαΐου, έξι ημέρες μετά τον χαρακτηρισμό του κόμματος ως «εξτρεμιστικού», δικαστήριο εξέδωσε εντολή που ανάγκασε την BfV να αναστείλει προσωρινά τη χρήση της ονομασίας, ενώ η δίκη προχωρά.

Εάν το AfD χάσει την αγωγή του, ο χαρακτηρισμός μπορεί να επιβληθεί εκ νέου.

Τι σημαίνει ο χαρακτηρισμός «εξτρεμιστής»;

Ο χαρακτηρισμός σημαίνει ότι το AfD υπόκειται στο υψηλότερο επίπεδο παρακολούθησης πληροφοριών της BfV.

«Καθίσταται δυνατό να παρακολουθούνται σε όλην τη Γερμανία· ολόκληρος ο οργανισμός. Αυτό είναι το πιο κοφτερό σπαθί που έχει αυτή η εγχώρια υπηρεσία πληροφοριών εναντίον του AfD», δήλωσε στην Epoch Times ο πολιτικός αναλυτής στη συντηρητική δεξαμενή σκέψης MCC Brussels, Ρίτσαρντ Σενκ.

Ωστόσο, η παρακολούθηση δεν προκαλεί αυτόματα ποινικές διώξεις, καθώς αυτό παραμένει αρμοδιότητα της αστυνομίας, ούτε συνεπάγεται παρενόχληση, είπε.

Αλλά έχει συνέπειες. Πολλές τράπεζες είναι «πραγματικά δύσπιστες απέναντι σε οργανισμούς που βρίσκονται υπό παρακολούθηση», είπε, και οι χώροι ή οι εργοδότες μπορεί να τους αποφεύγουν.

Υπάρχει επίσης κίνδυνος για τη σταδιοδρομία όσων πρόσκεινται στο κόμμα, καθώς οι υποψήφιοι για δημόσιες υπηρεσίες, οι εκπαιδευτικοί, η αστυνομία και οι στρατιώτες πρέπει να αποκαλύπτουν τους δεσμούς τους με το AfD.

«Φοβάστε μήπως χάσετε τη δουλειά σας ή δεν λάβετε τη δουλειά που θέλετε επειδή είστε μέλος του AfD. Έτσι, ασκείται μεγάλη πίεση σε αυτούς. Έχει ήδη συνέπειες», πρόσθεσε.

Πώς λειτουργεί η επιτήρηση;

Η BfV χειρίζεται διάφορες απειλές όπως η αντικατασκοπεία, ο εξτρεμισμός, ο ισλαμισμός και ο αριστερός και δεξιός εξτρεμισμός.

Νομικά, μόλις η BfV επισημάνει μια ομάδα, υπάρχουν τρία στάδια: προκαταρκτική παρακολούθηση, αυξημένη παρατήρηση και στη συνέχεια πλήρης επιτήρηση, που είναι το στάδιο παρακολούθησης που αντιμετωπίζει το AfD.

«Κάθε φορά που εντοπίζουν μια πολιτική ομάδα που αποτελεί εν δυνάμει απειλή, είναι νομικά υποχρεωμένοι να αποκαλύψουν σε κάποιο βαθμό […] ότι έχουν θέσει αυτόν τον οργανισμό ή το άτομο υπό επιτήρηση», είπε ο Σενκ.

Πώς συνδέεται αυτό με τη νέα κυβέρνηση;

Από τον Φεβρουάριο, το AfD έχει αποκλειστεί από την εξουσία λόγω ενός «cordon sanitaire», μιας διακομματικής συμφωνίας μεταξύ του κυβερνώντος κεντροδεξιού Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος και των εταίρων του συνασπισμού τους στο κεντροαριστερό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD).

Στις 6 Μαΐου, ο Φρήντριχ Μερτς των Χριστιανοδημοκρατών έγινε καγκελάριος και ο Αλεξάντερ Ντόμπριντ του κόμματος ανέλαβε υπουργός Εσωτερικών, επιβλέποντας την BfV.

Ο Ντόμπριντ δήλωσε σε δημοσιογράφους, στις 4 Μαΐου: «Είμαι επιφυλακτικός, επειδή η επιθετική, μαχητική φύση του κόμματος ενάντια στη δημοκρατία μας πρέπει να είναι ένα καθοριστικό χαρακτηριστικό. Το Συνταγματικό Δικαστήριο είχε δίκιο που έθεσε υψηλά εμπόδια για την απαγόρευση ενός κόμματος. [Είμαι] πεπεισμένος ότι το AfD δεν χρειάζεται να απαγορευτεί. Πρέπει να νικηθεί από την εξουσία και πρέπει να μιλήσουμε για τα ζητήματα που έχουν κάνει το AfD τόσο μεγάλο».

Ωστόσο, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα έχει ζητήσει την πλήρη απαγόρευση του AfD. Ο Σενκ είπε ότι ενώ οι Χριστιανοδημοκράτες υιοθετούν μια πιο ρεαλιστική άποψη, με την ελπίδα να επαναφέρουν τις ψήφους του AfD πίσω στην ομάδα τους, είπε ότι η κυρίαρχη πολιτική αριστερά της Γερμανίας, μαζί με τους Σοσιαλδημοκράτες, βλέπει οποιοδήποτε είδος συμβιβασμού στις πολιτικές με το AfD και τους ψηφοφόρους του ως ένα είδος «αίρεσης».

Ο αραιός συνασπισμός του Μερτς είναι εύθραυστος και ο Σενκ είπε ότι υπάρχει η πιθανότητα, χρησιμοποιώντας το σύστημα της απλής πλειοψηφίας, να παρακαμφθεί ο καγκελάριος και να εφαρμοστεί ούτως ή άλλως η απαγόρευση του AfD.

«Έτσι, θα μπορούσαν να περάσουν από τις κυβερνήσεις των κρατιδίων, οι οποίες έχουν τις ψήφους στην Άνω Βουλή, και να χρησιμοποιήσουν αυτές τις ψήφους για να ξεκινήσουν μια απαγόρευση κομμάτων με αυτόν τον τρόπο, για να παρακάμψουν την ευθύνη της ομοσπονδιακής κυβέρνησης μέσω αυτού», πρόσθεσε.

Τι είναι το AfD;

Αρχικά ένα κίνημα διαμαρτυρίας, το AfD κυριάρχησε τον περασμένο Σεπτέμβριο στη Θουριγγία και τη Σαξονία, κερδίζοντας το ένα τρίτο των ψήφων και στα δύο κρατίδια και γινόμενο η κυρίαρχη πολιτική δύναμη στην ανατολική Γερμανία, η οποία βρισκόταν πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα της Σοβιετικής Ένωσης μέχρι το 1989.

Επίσης, ήρθε δεύτερο στις εθνικές εκλογές του Φεβρουαρίου με σταθερές συντηρητικές θέσεις, τις οποίες υποστήριξε και ο ιδιοκτήτης της πλατφόρμας κοινωνικής δικτύωσης X και πρώην Δημοκρατικός Έλον Μασκ.

Η πολιτική του AfD περιλαμβάνει ισχυρή υποστήριξη του παραδοσιακού γάμου μεταξύ άνδρα και γυναίκας και της οικογενειακής ζωής, τη διατήρηση της εθνικής ανεξαρτησίας απέναντι στην αυξανόμενη δύναμη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τον γερμανικό πολιτισμό απέναντι στην «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση» και τον εξισλαμισμό, και την ασφάλεια των συνόρων, συμπεριλαμβανομένης της απέλασης των παράνομων μεταναστών.

Η Νεανική Εναλλακτική Θουριγγία χαρακτηρίστηκε επίσης ως «δεξιά εξτρεμιστική» τον Μάρτιο του 2024. Γερμανικό δικαστήριο αποφάσισε τον Ιανουάριο ότι το AfD Σαξονίας μπορεί επίσης να χαρακτηριστεί ως δεξιά εξτρεμιστική ομάδα από τις αρχές.

Οι δύο πρόεδροι του AfD, Τίνο Κρουπάλλα και Άλις Βάιντελ, έχουν επανειλημμένα αρνηθεί ότι το κόμμα είναι εξτρεμιστικό.

Θα ​​μπορούσε το AfD να απαγορευτεί;

Σύμφωνα με το Άρθρο 21(2) του Βασικού Νόμου, το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο έχει μέχρι σήμερα θέσει εκτός νόμου μόνο δύο κόμματα: το Sozialistische Reichspartei (Σοσιαλιστικό Κόμμα του Ράιχ, SRP), ένα νεοναζιστικού τύπου κόμμα που απαγορεύτηκε το 1952, και το Kommunistische Partei Deutschlands (Κομμουνιστικό Κόμμα της Γερμανίας, KPD), που απαγορεύτηκε το 1956.

Υπήρξαν δύο σημαντικές προσπάθειες να τεθεί εκτός νόμου το ακραίο, υπερεθνικιστικό κόμμα, το Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα (NDP) της Γερμανίας. Ωστόσο, αυτή η προσπάθεια απορρίφθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο το 2017.

«Το NPD επιδιώκει αντισυνταγματικούς στόχους, αλλά προς το παρόν δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία που να δείχνουν ότι μπορεί να επιτύχει αυτούς τους στόχους», δήλωσε ο ανώτατος δικαστής του δικαστηρίου εκείνη την εποχή.

Ο πολιτικός επιστήμονας Βέρνερ Τζ. Πάτζελτ, επισκέπτης καθηγητής έρευνας στο MCC Brussels, δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times ότι ο πήχης για την απαγόρευση ενός κόμματος είναι υψηλός. Είπε ότι ούτε όσα αντιτίθενται σε ορισμένες συνταγματικές αρχές, όπως η απαίτηση για μοναρχία, δεν χαρακτηρίζονται ως εξτρεμιστικά κόμματα.

Και αν ένα κόμμα είναι απλώς «πολύ ασήμαντο για να αποτελέσει συγκεκριμένο κίνδυνο για την ύπαρξη της ίδιας της φιλελεύθερης τάξης του κράτους», τότε οι αρχές της αναλογικότητας αποτρέπουν την απαγόρευση.

Όταν όντως επιβληθεί απαγόρευση, τέτοια κόμματα απαγορεύονται και διαλύονται, με την περιουσία τους να απαλλοτριώνεται. «Είναι παράνομο να φιλοξενεί κανείς μια οργάνωση που δημιουργείται ως συνέχεια ενός τέτοιου πολιτικού κόμματος», είπε ο Πάτζελτ.

Ο Πάτζελτ προειδοποίησε ότι η απαγόρευση του AfD δεν θα εξαλείψει τα υποκείμενα παράπονα που συχνά συνδέονται, αλλά όχι άρρηκτα, με τους ψηφοφόρους της εργατικής τάξης.

«Ακόμα κι αν η απαγόρευση του AfD ήταν επιτυχής, τα προβλήματα, οι νοοτροπίες, οι πεποιθήσεις, τα συναισθήματα αυτών των Γερμανών δεν θα εξαφανίζονταν», είπε.

Ο Κινέζος ηγέτης Σι Τζινπίνγκ συναντήθηκε με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν στις 8 Μαΐου, ενισχύοντας περαιτέρω τη συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών, σε μια περίοδο εξωτερικών προκλήσεων.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών, κατά τη διάρκεια της διμερούς συνάντησης στο Κρεμλίνο, ο Σι ανέφερε ότι Πεκίνο και Μόσχα θα πρέπει να παραμείνουν προσηλωμένα στη συνεργασία και να «εξαλείψουν κάθε εξωτερική παρέμβαση».

Ο Σι έφτασε στη Μόσχα στις 7 Μαΐου, ξεκινώντας την 11η επίσημη επίσκεψή του στη Ρωσία από την ανάληψη της εξουσίας του κινεζικού καθεστώτος πριν από περισσότερα από δέκα χρόνια. Η τετραήμερη επίσκεψη πραγματοποιείται τη στιγμή που το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ) βρίσκεται στο επίκεντρο αυξημένης κριτικής από τις Ηνωμένες Πολιτείες, κυρίως για την παραγωγή πρόδρομων χημικών ουσιών που χρησιμοποιούνται στη σύνθεση φαιντανύλης και για αθέμιτες εμπορικές πρακτικές. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, έχει επικαλεστεί τις εν λόγω πρακτικές ως αιτία για την πρόσφατη αύξηση των δασμών σε κινεζικά προϊόντα.

Παράλληλα, η Ρωσία συνεχίζει να αντιμετωπίζει πίεση από τις ΗΠΑ στο πλαίσιο συνομιλιών για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία.

Ως ένδειξη αλληλεγγύης, οι δύο ηγέτες εξέδωσαν κοινή εκτενή δήλωση, επιβεβαιώνοντας τη δέσμευσή τους για εμβάθυνση της στρατηγικής τους σχέσης. Επιπλέον, Κινέζοι και Ρώσοι αξιωματούχοι υπέγραψαν από κοινού περισσότερα από 20 έγγραφα, που αφορούν την ενίσχυση της συνεργασίας των δύο χωρών σε διάφορους τομείς, όπως η ψηφιακή οικονομία και η κινηματογραφική παραγωγή.

Σε κοινή συνέντευξη Τύπου μετά τη συνάντηση, ο Πούτιν δήλωσε ότι οι συμφωνίες αποσκοπούν στην ουσιαστική ενίσχυση του διμερούς εμπορίου και των επενδύσεων μέχρι το 2030, σύμφωνα με το Κρεμλίνο.

Ο Σι, από την πλευρά του, φέρεται να ανέφερε ότι οι δύο χώρες πρέπει να συνεχίσουν τη συνεργασία τους για πολλές γενιές ακόμη, προσθέτοντας – σύμφωνα με το Πεκίνο – ότι Κίνα και Ρωσία είναι πλέον «πραγματικοί φίλοι από ατσάλι που έχουν δοκιμαστεί εκατό φορές στη φωτιά».

Οι δύο ηγέτες έχουν επανειλημμένα επιβεβαιώσει τη «χωρίς όρια» στρατηγική τους συνεργασία, που ανακοινώθηκε για πρώτη φορά τον Φεβρουάριο του 2022, λίγες μόλις εβδομάδες πριν από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.

Το ΚΚΚ έχει αναδειχθεί σε βασικό οικονομικό στήριγμα της Ρωσίας κατά τη διάρκεια του πολέμου. Σύμφωνα με τα κινεζικά τελωνειακά στοιχεία, οι εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των δύο χωρών έφτασαν το 2024 σε ιστορικό υψηλό, ύψους 244,8 δισ. δολαρίων.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους κατηγορούν εδώ και καιρό το Πεκίνο για παροχή εξαρτημάτων όπως εργαλειομηχανές, μικροτσίπ και άλλα υλικά διπλής χρήσης, τα οποία χρησιμοποιούνται τόσο στον πολιτικό όσο και στον στρατιωτικό τομέα, βοηθώντας στην ανασυγκρότηση του ρωσικού αμυντικού κλάδου.

Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι δήλωσε τον Απρίλιο ότι η ουκρανική υπηρεσία πληροφοριών έχει ταυτοποιήσει περισσότερους από 150 Κινέζους υπηκόους που μάχονται στο πλευρό των ρωσικών δυνάμεων, μετά τη σύλληψη δύο Κινέζων στρατιωτών.

Η κρατική επίσκεψη του Σι συμπίπτει με τους εορτασμούς για την 80ή επέτειο από τη νίκη επί της ναζιστικής Γερμανίας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο – γνωστός στη Ρωσία ως Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος.

Πριν την άφιξή του, ο Κινέζος ηγέτης φέρεται να κάλεσε – μέσω άρθρου σε ρωσική επίσημη εφημερίδα – σε «σθεναρή αντίσταση απέναντι σε κάθε μορφή ηγεμονίας και πολιτικής ισχύος», επαναλαμβάνοντας το μήνυμα αυτό και σε γραπτή δήλωσή του κατά την άφιξή του στη Μόσχα το βράδυ της 7ης Μαΐου.

Αναλυτές εκτιμούν ότι η κινεζική ηγεσία χρησιμοποιεί την επίσκεψη αυτή ως μέσο προπαγάνδας, απευθυνόμενη όχι μόνο στο εσωτερικό κοινό πίσω από το λεγόμενο «Μεγάλο Τείχος του Διαδικτύου», αλλά και σε ευρύτερο διεθνές ακροατήριο.

Ο Σου Τζου-γιούν, ερευνητής στο Ινστιτούτο Εθνικής Άμυνας και Ασφάλειας στην Ταϊπέι – ένα κρατικά χρηματοδοτούμενο think tank – δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times ότι, κατά την άποψή του, το Πεκίνο επιχειρεί να παρουσιάσει την κυβέρνηση Τραμπ ως ηγεμονική δύναμη παρόμοια με εκείνη του Χίτλερ, εμφανίζοντας Κίνα και Ρωσία ως συμμάχους που αντιστέκονται σε αυτή την ηγεμονία.

Ο ίδιος υποστήριξε ότι το μήνυμα που εκπέμπεται μέσα από την «στρατιωτική παρέλαση της Ημέρας της Νίκης» είναι λανθασμένο.

Στην παρέλαση της 9ης Μαΐου στην Κόκκινη Πλατεία, η οποία αποτελεί το κεντρικό σημείο των ρωσικών εορτασμών, θα συμμετάσχουν και Κινέζοι στρατιώτες. Το ουκρανικό υπουργείο Εξωτερικών είχε καλέσει στις 6 Μαΐου τις άλλες χώρες να μην αποστείλουν στρατιωτικά αγήματα, επισημαίνοντας ότι κάτι τέτοιο θα ερχόταν σε αντίθεση με τη δηλωμένη ουδετερότητα ορισμένων κρατών αναφορικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Της Dorothy Li

Με τη συμβολή του Luo Ya και πληροφορίες από το Reuters

Ο πλουσιότερος άνθρωπος της Αυστραλίας, η Τζίνα Ράινχαρτ, λέει ότι η πίεση από τα αριστερά μέσα ενημέρωσης κατάφερε να τρομάξει το κεντροδεξιό Φιλελεύθερο Κόμμα, αποτρέποντάς το από την υιοθέτηση πολιτικών τύπου Τραμπ κατά τη διάρκεια των εκλογών.

Τα σχόλια της Ράινχαρτ δημοσιεύθηκαν μετά την νίκη του κεντροαριστερού Αυστραλιανού Εργατικού Κόμματος εναντίον του Συνασπισμού, στις 3 Μαΐου, παρά τις περσινές δυσοίωνες δημοσκοπήσεις, που έδειχναν ότι υπήρχε πιθανότητα το κόμμα να χάσει την εξουσία.

«Τα αριστερά μέσα ενημέρωσης έκαναν μια πολύ επιτυχημένη προσπάθεια, τρομάζοντας πολλούς στο Φιλελεύθερο Κόμμα με οτιδήποτε [θύμιζε] ‘Τραμπ’ και απομακρύνοντάς τους από οποιεσδήποτε πολιτικές τύπου Τραμπ», δήλωσε η Ράινχαρτ σε δημόσια δήλωση της.

«Αναμφίβολα, τα αριστερά μέσα ενημέρωσης θα προσπαθήσουν τώρα να ισχυριστούν ότι η ήττα των Φιλελευθέρων οφειλόταν στο ότι το Φιλελεύθερο Κόμμα ακολούθησε τον Τραμπ και έγινε ‘υπερβολικά δεξιό’. Αυτά τα δύο απλά δεν ταιριάζουν».

Η δισεκατομμυριούχος των μεταλλείων είπε ότι ειδικά φέτος, οι Φιλελεύθεροι είχαν γίνει το «κόμμα του εαυτού» και απέφυγαν να προωθήσουν πολιτικές τύπου Τραμπ στους ψηφοφόρους, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης της γραφειοκρατίας, της κυβερνητικής γραφειοκρατίας και της σπατάλης, καθώς και των φόρων.

Η Ράινχαρτ, η οποία είναι εκτελεστικός πρόεδρος της Hancock Prospecting, είπε ότι ένα από τα πρώτα πράγματα που θα έπρεπε να κάνει το Φιλελεύθερο Κόμμα είναι η «εκπαίδευση» με βάση τις αρχές της «κοινής λογικής και της αλήθειας».

«Ναι, η απώλεια ήταν καταστροφική για τους Φιλελεύθερους, συναισθηματικά εξαντλητική για πολλούς, απογοητευτική και ανησυχητική για πολλούς, αλλά είναι σημαντικό να μην πετάμε την αλήθεια και τις δεξιότητες ανάλυσης, αλλά αντίθετα να μαθαίνουμε από την απώλεια και να ανασυντασσόμαστε.»

Ανησυχίες για το δύσκολο επιχειρηματικό περιβάλλον

Η μεγιστάνας των μεταλλείων προειδοποίησε επίσης ότι τα τρέχοντα προβλήματα με τις υψηλές τιμές ηλεκτρικής ενέργειας, τους νέους περιβαλλοντικούς κανονισμούς και τους αυστηρότερους νόμους περί εργασιακών σχέσεων θα καταστήσουν τις επενδύσεις στην Αυστραλία μη ελκυστικές. «Το Συμβούλιο Ορυκτών της Αυστραλίας δεν πρέπει να αγνοηθεί, ισχυρίζονται, το 80% του έργου εξόρυξης πόρων βρίσκεται τώρα [στη] λίστα των ακυρωμένων έργων. Δεν μπορώ παρά να φοβάμαι ότι αυτό το ποσοστό μπορεί να αυξηθεί.

»Επηρεάζονται μόνο οι μεγάλες εταιρείες ή οι εταιρείες εξόρυξης; Όχι, επηρεάζονται και οι μικρότερες εταιρείες. Πράγματι, μέσα σε περίπου μία ώρα από την ανακοίνωση του εκλογικού αποτελέσματος, μια φίλη που ξεκίνησε τη δική της επιχείρηση και είναι ιδιοκτήτρια μικρής επιχείρησης είπε ότι θα κλείσει και θα μετακομίσει στο εξωτερικό.

»Την παρακάλεσα, ‘σε παρακαλώ μην φύγεις, σε παρακαλώ μείνε και αγωνίσου για τις αλλαγές που χρειάζεται η Αυστραλία’.»

Η Ράινχαρτ είναι δωρητής του Συνασπισμού και παρείχε 500.000 δολάρια ΗΠΑ στο κόμμα για το οικονομικό έτος 2023-24, σύμφωνα με το μητρώο διαφάνειας της AEC. Ο πλέον ηττημένος ηγέτης της αντιπολίτευσης, Πήτερ Ντάττον, ήταν καλεσμένος στη γιορτή για τα 70α γενέθλια της Ράινχαρτ στο Περθ, στις αρχές του 2024.

Επιπλέον, στοιχεία από το CreditorWatch αποκάλυψαν ότι τα κλεισίματα επιχειρήσεων σε όλη τη χώρα εξακολουθούν να είναι υψηλά, καθώς οι πελάτες περιορίζουν τις δαπάνες τους.

Παρά τις ανησυχίες της, η Ράινχαρτ εξέφρασε σεβασμό για τη βούληση του αυστραλιανού λαού και ευχήθηκε στον πρωθυπουργό Άντονυ Αλμπανέζε τα καλύτερα:

«Οι Αυστραλοί ψήφισαν με συντριπτική πλειοψηφία την επιστροφή του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης, πρέπει να του ευχηθούμε τα καλύτερα, με προσεκτικά μελετημένες πολιτικές που δεν μας οδηγούν γρήγορα στο να γίνουμε μια Αργεντινή πριν από τον εξαιρετικό [πρόεδρο Χαβιέ] Μιλέι.»

Γιατί το MAGA απογειώθηκε στις ΗΠΑ

Στη δήλωσή της, η Ράινχαρτ αναφέρθηκε στην εμπειρία της στη Νέα Υόρκη, όπου συναναστράφηκε «αριστερά μορφωμένα άτομα και αριστερούς ψηφοφόρους» πριν από τις εκλογές των ΗΠΑ.

«Περπατώντας στους βρώμικους δρόμους και ανησυχώντας αρκετά για την ασφάλειά μου μερικές φορές, φορώντας το καπέλο και την τσάντα Τραμπ και άλλα — λοιπόν, πρέπει να παραδεχτώ ότι τα σάπια αυγά και τις ντομάτες πέρασαν από τη σκέψη μου — αλλά ήλπιζα επίσης να προκαλέσω και μία συζήτηση. Και η συζήτηση έγινε», είπε.

Η Ράινχαρτ είπε ότι οι εικοσάρηδες και οι τριάνταρηδες έλεγαν ότι ήταν δύσκολο να παντρευτούν, επειδή δεν μπορούσαν να υποστηρίξουν οικονομικά σπίτια και ενοίκια, και ανησυχούσαν για το μέλλον τους και για το αν θα μπορούσαν να κάνουν οικογένεια.

Η Ράινχαρτ είπε ότι οι νεαροί Δημοκρατικοί που μεγάλωσαν υπό δεκαετίες «αριστερής προπαγάνδας» γίνονταν Ρεπουμπλικάνοι.

«Γιατί οι Αμερικανοί το καταλαβαίνουν, και εμείς όχι;»

Η δισεκατομμυριούχος προσκλήθηκε στο Μαρ-α-Λάγκο για το πάρτι νίκης του Τραμπ, τη νύχτα των εκλογών του 2024, στη Φλόριντα. Συναντήθηκε επίσης με τον επίσης δισεκατομμυριούχο Έλον Μασκ στη Φλόριντα, το επόμενο πρωί.

Η Ράινχαρτ παρείχε υποστήριξη στον Τραμπ με ολοσέλιδες διαφημίσεις σε αμερικανικές εφημερίδες, μετά τη νίκη του στις εκλογές.

Εν τω μεταξύ, ο Τραμπ είχε πολύ καλά λόγια για τον Αυστραλό πρωθυπουργό Άντονυ Αλμπανέζε, φθάνοντας στο σημείο να τον περιγράψει ως φίλο στις 5 Μαΐου.

«Είμαι πολύ φιλικός προς τον Αλμπανέζε, δηλαδή δεν ξέρω τίποτα για τις εκλογές εκτός από τον άνθρωπο που κέρδισε, είναι πολύ πολύ καλός, είναι φίλος μου», δήλωσε ο Τραμπ στους δημοσιογράφους, αποβιβαζόμενος από ελικόπτερο.

Οι Φιλελεύθεροι σκέφτονται την εκλογική ήττα

Ο Ντάττον του Συνασπισμού όχι μόνο ηττήθηκε στις εκλογές, αλλά έχασε και την έδρα του Ντίκσον.

Τώρα, το Φιλελεύθερο Κόμμα σκέφτεται πού να οδηγήσει το κόμμα στη συνέχεια, καθώς και να επιλέξει τον επόμενο ηγέτη του.

Οι Σούσσαν Λέι, Άνγκους Τέυλορ και Νταν Τέχαν είναι οι επικρατέστεροι για την ηγεσία του κόμματος, μετά την αποχώρηση του Άντριου Χάστι στις 5 Μαΐου.

Ο Φιλελεύθερος Γερουσιαστής Ντέηβ Σάρμα δήλωσε ότι ήταν αρκετά σαφές ότι το Φιλελεύθερο Κόμμα δεν τα πήγε καλά με τους νέους κατά τη διάρκεια των εκλογών.

«Νομίζω ότι θα πρέπει να μιλάμε περισσότερο και να διατυπώνουμε σε πολιτική τις πολιτικές μας παραδόσεις, οι οποίες αφορούν βασικά την ατομική ελευθερία, την επιλογή και την ανεξαρτησία», δήλωσε στην εκπομπή Triple J του ABC.

«Η άποψή μου είναι ότι αυτές οι αξίες είναι εξίσου σχετικές, αν όχι περισσότερο, τώρα από ό,τι ήταν για τις προηγούμενες γενιές, αλλά ξέρετε ότι δεν έχουμε μπει στον κόπο να επικοινωνήσουμε ή να εξοικειώσουμε τους νέους με αυτό, αυτό είναι το έργο μας ως κόμμα.»

Της Monica O’ Shea

Το κόμμα Reform UK υπό τον Νάιτζελ Φάρατζ μόλις κατέκτησε την πρώτη του νίκη σε ενδιάμεσες εκλογές σε ένα πρώην προπύργιο των Εργατικών και έχει σημειώσει τεράστια κέρδη στις τοπικές εκλογές, προμηνύοντας σεισμικές αλλαγές στην αγγλική πολιτική.

Στις 2 Μαΐου, σε ενδιάμεσες εκλογές που πυροδοτήθηκαν από την παραίτηση του βουλευτή των Εργατικών Μάικ Άμσμπουρυ τον Μάρτιο μετά την καταδίκη του για επίθεση, η Σάρα Πότσιν κατέλαβε την έδρα Ράνκορν και Χέλσμπυ για το Reform UK, νικώντας τους Εργατικούς με μόλις έξι ψήφους διαφορά. Το Ράνκορν είναι μια τυπική εκλογική περιφέρεια της Βόρειας Αγγλίας, ένα κάποτε ακμάζον προπύργιο της εργατικής τάξης που τώρα βρίσκεται σε παρακμή, όπου η μακροχρόνια υποστήριξη προς το κατεστημένο Εργατικό Κόμμα έχει εξαντληθεί.

Οι ψηφοφόροι κλίνουν προς το νεοσύστατο κίνημα του Φάρατζ, το οποίο προηγείται των δύο κομμάτων του κατεστημένου, των Εργατικών και των Συντηρητικών.

Τα τελευταία κυβερνούν την δικομματική βρετανική πολιτική για περισσότερο από έναν αιώνα.

Οι Άγγλοι ψηφοφόροι κατευθύνθηκαν στα εκλογικά τμήματα και για να ψηφίσουν τέσσερις περιφερειακούς δημάρχους και 1.750 δημοτικούς συμβούλους, την 1η Μαΐου.

Μέχρι το απόγευμα της Παρασκευής, το Μεταρρυθμιστικό Κόμμα είχε επίσης κερδίσει πλήθος έδρες στο συμβούλιο, συμπεριλαμβανομένου του ελέγχου του Συμβουλίου της κομητείας Στάφφορντσάιρ και του Συμβουλίου της κομητείας Ντάραμ.

Το BBC ανέφερε ότι μέχρι τα μέσα της Παρασκευής, είχε κερδίσει 584 έδρες, με τα αποτελέσματα να αναμένονται από όλες τις γωνιές της Αγγλίας.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι δημοτικοί σύμβουλοι είναι εκλεγμένοι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης με μια σειρά από εξουσίες και καθήκοντα και διαδραματίζουν βασικό ρόλο στην ανάπτυξη της πολιτικής, ενώ παράλληλα ελέγχουν τις δράσεις του συμβουλίου.

Οι περιφερειακοί δήμαρχοι είναι πιο ισχυροί, ενεργώντας ως άμεσα εκλεγμένοι εκτελεστικοί πολιτικοί ηγέτες.

Η Άντρεα Τζένκυνς, πρώην υπουργός των Συντηρητικών, η οποία αυτομόλησε στο Reform αφού έχασε την έδρα της πέρυσι, έγινε δήμαρχος του Γκρέιτερ Λίνκολνσάιρ, το οποίο καλύπτει περίπου ένα εκατομμύριο κατοίκους.

Το Reform ιδρύθηκε το 2021 ως διάδοχος του Brexit Party, το οποίο σχηματίστηκε ως απόσχιση του κόμματος UKIP, μετά την παραίτηση του Φάρατζ από την οργάνωση το 2018.

Μετά από ένα διάλειμμα από την πολιτική πρώτης γραμμής, ο Φάρατζ — μακροχρόνιος υποστηρικτής του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και παρουσιαστής του GB News — εντάχθηκε στο Reform ως ηγέτης του μόλις πέρυσι, πριν από τις γενικές εκλογές του Ιουλίου.

«Ήταν μια τεράστια νύχτα για το Reform», δήλωσε ο Φάρατζ σε δημοσιογράφους.

«Αυτό είναι το Εργατικό Κόμμα στην καρδιά της χώρας, η ψήφος τους έχει καταρρεύσει και μεγάλο μέρος της έχει έρθει σε εμάς».

Είπε ότι οι Συντηρητικοί, ιστορικά ένα από τα πιο επιτυχημένα κόμματα κάθε σύγχρονης δημοκρατίας, τώρα «είναι τελειωμένοι».

«Βλέπετε το τέλος ενός κόμματος που υπάρχει από το 1832», είπε.

Το Reform εξακολουθεί να κατέχει πέντε έδρες στη Βουλή των Κοινοτήτων των 650 μελών, έχοντας κερδίσει περισσότερες από 4 εκατομμύρια ψήφους στις τελευταίες γενικές εκλογές.

Στο βρετανικό σύστημα πλειοψηφίας, ο υποψήφιος με τις περισσότερες ψήφους σε μια εκλογική περιφέρεια κερδίζει την έδρα, ακόμη και αν δεν εξασφαλίσει απόλυτη πλειοψηφία.

Σύμφωνα με την αναλογική εκπροσώπηση, που χρησιμοποιείται σε χώρες όπως το Ισραήλ, το μερίδιο του Reform στην εθνική ψήφο θα είχε θεωρητικά μετατραπεί σε μεγαλύτερο αριθμό εδρών.

Ο δημοφιλής πρώην βουλευτής του Reform, Ρούπερτ Λόου, έχασε την κομματική πρωτοκαθεδρία τον Μάρτιο εν μέσω ισχυρισμών εκφοβισμού, τους οποίους αρνείται.

Ωστόσο, το σύνολο παραμένει στις πέντε, μετά τη νίκη της Πότσιν.

Ο ακαδημαϊκός, συγγραφέας και δημοσκόπος Μάθιου Γκούντγουιν δήλωσε στην Epoch Times: «Αυτό είναι ένα τεράστιο αποτέλεσμα για το Reform, το οποίο σηματοδοτεί την αρχή ενός πολύ μεγαλύτερου πολιτικού σεισμού».

Πρόσθεσε ότι η νίκη στα Ράνκορν και Χέλσμπυ, τα οποία χαρακτήρισε ως την «155η πιο φιλική προς το Reform έδρα στη χώρα», σημαίνει ότι μπορούν να κερδίσουν πολύ περισσότερα.

Ο Γκούντγουιν έχει μιλήσει σε συνέδρια του Reform στο παρελθόν και έχει πει ότι η Βρετανία χρειάζεται μια «πολιτική επανάσταση».

«Μπορούν να κερδίσουν δεκάδες έδρες που κατέχουν κυρίως οι Εργατικοί» σε όλη την Αγγλία και την Ουαλία, είπε.

«Σηματοδοτεί επίσης τη συνέχιση της αναδιάρθρωσης μετά το Brexit, την οποία οι Συντηρητικοί σπατάλησαν μετά το 2019, επιβάλλοντας μαζική ανεξέλεγκτη μετανάστευση».

Οι δημοσκόποι προηγουμένως υποστήριζαν ότι η άνοδος της δημοτικότητας του Reform μπορεί να αποδοθεί στην απογοήτευση για τον χειρισμό της μεταναστευτικής και ενεργειακής πολιτικής από την κυβέρνηση των Συντηρητικών.

Ο Άναντ Μένον, καθηγητής ευρωπαϊκής πολιτικής και εξωτερικών υποθέσεων και διευθυντής του think tank UK in a Changing Europe, δήλωσε μέσω email στην Epoch Times ότι πίστευε ότι τα αποτελέσματα αποτελούν «ένδειξη για κάτι».

«Πιο προφανής είναι η φθίνουσα δημοτικότητα των δύο μεγάλων κομμάτων (ένα κοινό φαινόμενο σε όλη τη δυτική Ευρώπη) και ο κατακερματισμός του κομματικού συστήματος», είπε.

Ωστόσο, ήταν πιο επιφυλακτικός σχετικά με τα αποτελέσματα αυτή τη στιγμή.

«Είναι ενδιάμεσες εκλογές, μόνο ορισμένες έδρες διεκδικήθηκαν και είμαστε πολύ μακριά από [γενικές εκλογές]», είπε.