Σάββατο, 27 Ιούλ, 2024

Εξομολογήσεις ενός πατέρα

«…Παίδα δ’ εν αγκαλίδεσιν ανίσχανεν ιππότα Πηλεύς και ρ’ έκυσεν κεφαλήν τε και φάεα καλά, δακρυόεν γελόων· κηλήθη δε φρεν’ Αχιλλεύς…»

«…Ο ιππότης Πηλεύς πήρε στην αγκαλιά του τον γιο του, τον φίλησε στο κεφάλι και στα δυο ωραία του μάτια και δακρυσμένος γέλασε· κι εχάρηκε ο Αχιλλεύς…»

Ορφέως Αργοναυτικά

Νήπιο, η μητέρα του Θέτις τον παρέδωσε στον Χείρωνα στο Πήλιο να τον εκπαιδεύσει. Ο πατέρας του, Πηλεύς, ένας απ’ τους πενήντα βασιλείς αργοναύτες, περνώντας από εκεί με την Αργώ ζήτησε απ΄ τους συντρόφους του να σταματήσουν για να δει τον γιο του.

Ένα παιδί στην αιώρα - Eθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Όταν έμαθα από την αγαπημένη μου πως περιμένουμε παιδί, ένοιωσα μεγάλη χαρά! Απ’ την αρχή σχεδόν είχα μια διαίσθηση ότι θα γεννηθεί κόρη. Η αρχή της εγκυμοσύνης συνέπεσε με τη Σαρακοστή. Νήστεψα και προσευχήθηκα… Το ίδιο και αυτή. Άφωνος άκουσα το πρώτο της κλάμα! Πλημμύρισα απ’ τη χαρά που μαζί με τη μαμά της θα τη μαθαίναμε πώς να ζει στο νέο της κόσμο! Ένοιωσα ωραία να τις προσέχω και να τις φροντίζω!

Οι λέξεις άλλοτε είναι χρυσάφι κι άλλοτε κάρβουνο. Αυτό που τους δόθηκε απ’ την αρχή της γλωσσικής επικοινωνίας να εκφράσουν είναι χρυσάφι! Μα αν η σημασία τους εξαρτάται απ’ τις καλές ή τις τραυματικές εμπειρίες γίνεται δύσκολη η συνεννόηση. Ο κόσμος μας, κι ας μοιάζει αντιφατικός, αν κοιτάξεις πιο προσεκτικά θα διακρίνεις τη θεϊκή του προέλευση. Έτσι, τις έννοιες όπως γυναίκα-μητέρα και άντρας-πατέρας η θεϊκή φροντίδα τις έχει ποτισμένες με ιερά καθήκοντα. Λίγη καλή θέληση, να δεις χωρίς φόβο και πάθος τα πράγματα κι οι λέξεις θα αποκτήσουν την αρχική τους λάμψη που είχαν όταν μας παραδόθηκαν για να επικοινωνούμε.

Δεν θεωρώ κατόρθωμα την αγάπη μου προς το παιδί μου ή προς τον πατέρα μου. Είναι κάτι που το είχα από την πρώτη στιγμή χωρίς προσωπική προσπάθεια. Είναι ένστικτο. Είναι θεϊκό δώρο, για να προστατέψει και να διευκολύνει τη ζωή στον κόσμο μας. Κατόρθωμα είναι να συμπεριφερθώ σε έναν άγνωστο που με έβλαψε με ψυχραιμία και καλοσύνη. Κατόρθωμα είναι να μπορώ να βλέπω το θεϊκό στοιχείο παντού! Για κάτι τέτοιο, ίσως δεν βλάψει πολύ να νοιώσω για λίγο υπερήφανος. Ως προς τη συμπεριφορά μου σαν πατέρας και σαν γιος, είναι η ευκαιρία που μου δίνεται να την καλλιεργήσω βελτιώνοντας διαρκώς την αισθητική μου όσο τους αναγνωρίζω.

Τι είναι πατέρας; Αποσυμβολίζοντας τον βιολογικό πατέρα, μία από τις πρώτες σκέψεις που έρχονται στον νου μου είναι ότι είναι η αρχή. Αρχή και με την έννοια του ξεκινήματος (της οικογένειας) και με την έννοια της οριοθέτησης. Ως πιο μεγαλόσωμος, επιφορτίζεται και με την ευθύνη της ασφάλειας και της επιβίωσης των μελών της οικογένειας. Σέβεται και δεν καταλαμβάνει τον προσωπικό χώρο ανάπτυξης της γυναίκας του και των παιδιών του. Επιβάλει στον εαυτό του αυτοπεποίθηση κι εμπνέει εμπιστοσύνη. Είναι πράος, σταθερός και ευγενής.

«Μη με κρατάτε, φίλοι μου, αφήσετέ με μόνο, κι ας με πονάτε, να πάω στα πλοία των Αργείων, στον άντρα τον ανήμερο, τον άγριο να προσπέσω, μήπως ντραπεί τα χρόνια μου, τα γερατιά πονέσει· γιατί και ο πατέρας του τα γερατιά μου έχει, ο Πηλέας που γέννησε κι ανάθρεψε να γίνει για μας τους Τρώες συμφορά, μα πιο πολύ για μένα· γιατί μου σκότωσε πολλούς γιους κει στην άνθησή τους. Για όλους τόσο δε θρηνώ, αν και πολύ λυπάμαι, όσο για έναν -ο πόνος στον Άδη θα με πάει- τον Έκτορα! Ας πέθαινε μες στα δικά μου χέρια! Οι δυο μας θα χορταίναμε με κλάματα και θρήνους, η μάνα που τον γέννησε η δύστυχη κι ο ίδιος.»*

Αλέξανδρος Αντρέγιεβιτς Ιβάνοβ, «Ο Πρίαμος ικετεύει τον Αχιλλέα για το σώμα του Έκτορα» | ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ)

 

«…Γιε μου, είδα να μου γράφεις πως πεθύμησες την τέχνη μας κι ότι είναι η καλύτερη στην οικοδομή. Ναι, έχεις δίκιο! Να την αγαπάς γιατί είναι! Αυτή σας μεγάλωσε με τη βοήθεια του Θεού! Λοιπόν, γιε μου, γι αυτό θα σου δώσω μια συμβουλή σαν πατέρας σου που βλέπεις αν πονάω: αν μπορείς και σου δίνεται χρόνος να πας να γνωρίσεις κανένα συνάδελφο μαραγκό κι αν έχει δουλειά να τον βοηθάς, για τρεις λόγους, να παίρνεις περισσότερο χαρτζιλίκι, να θυμάσαι περισσότερο την τέχνη και να βλέπεις πως δουλεύουν και εκεί…»**

Του Κωνσταντίνου Γιαννίκου

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις των Epoch Times.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

* Ομήρου Ιλιάδα, Ραψωδία Χ 416 έως 428, μετ.: Θεόδ. Μαυρόπουλος, εκδόσεις Ζήτρος 2010

** γράμμα πατέρα στον γιο του, όταν εκείνος υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία σε ακριτικό νησί

 

Για την Ημέρα του Πατέρα χαρίστε εμπειρίες, όχι πράγματα

Ήρθε η ώρα να γιορτάσουμε τον μπαμπά. Όταν σκεφτόμαστε τρόπους για να τιμήσουμε τους μπαμπάδες στη ζωή μας, πολλοί από εμάς καταφεύγουμε σε τυπικά δώρα όπως μια γραβάτα, μια κούπα ή ένα μικροεργαλείο. Όμως η ζωή έχει να κάνει με εμπειρίες, όχι με πράγματα. Αυτή τη Γιορτή του Πατέρα, αντί για τα ίδια και τα ίδια, γιατί να μην χαρίσετε στον μπαμπά μια εμπειρία που θα θυμάται για πάντα; Ακολουθούν μερικές ιδέες με γνώμονα την εμπειρία για να γιορτάσετε και να δείξετε την εκτίμησή σας στον νούμερο ένα μπαμπά σας.

Η αγαπημένη δραστηριότητα του μπαμπά

Τι αρέσει στον μπαμπά; Ψάρεμα; Ποδόσφαιρο; Ποδηλασία;

Ό,τι κι αν αγαπάει ο μπαμπάς, οργανώστε μια οικογενειακή εκδρομή για να κάνετε ακριβώς αυτό. Αν συνήθως ετοιμάζει το αυτοκίνητο, βάλτε τα παιδιά να το κάνουν. Αν είναι συνήθως ο οδηγός ή ο πλοηγός, αφαιρέστε το από τα καθήκοντά του. Αν είναι εκείνος που φροντίζει να κλειδώσετε τις πόρτες πριν φύγετε, να είναι γεμάτα τα λάστιχα στα ποδήλατα, να έχουν επιβεβαιωθεί οι κρατήσεις ή ό,τι άλλο χειρίζεται συνήθως ο μπαμπάς, δώστε του το ελεύθερο να καθίσει αναπαυτικά και να απολαύσει μια μέρα κάνοντας αυτό που αγαπάει με την οικογένειά του με όλες τις λεπτομέρειες να έχουν διευθετηθεί.

Η αγαπημένη εκδήλωση του μπαμπά

Ο μπαμπάς ασχολείται με τα σπορ, τη μουσική, την κωμωδία ή το θέατρο; Βρείτε εισιτήρια για μια επερχόμενη εκδήλωση που θα ενθουσιαστεί να παρακολουθήσει. Η φανέλα που φοράει τακτικά, ένας κωμικός που έχει αναφέρει ή τα τραγούδια που παίζονται πιο συχνά στη λίστα αναπαραγωγής του μπορεί να είναι ενδείξεις για το τι μπορεί να του αρέσει πραγματικά να βιώνει.

Κάντε το δώρο ξεχωριστό, οργανώνοντας τη μεταφορά, προσκαλώντας φίλους ή προσθέτοντας κρατήσεις για δείπνο.

Προσκαλέστε τον μπαμπά σε μια κατασκήνωση στην αυλή

Ως μια διασκεδαστική δραστηριότητα για αυτή την εποχή του χρόνου, συνωμοτήστε με τα παιδιά για να δημιουργήσετε μια κατασκήνωση στην πίσω αυλή, με σκηνές, δείπνο στο μπάρμπεκιου και φωτιά. Απολαύστε τον οικογενειακό χρόνο μαζί και επιμείνετε ότι ο μπαμπάς δεν πρέπει να κουνήσει ούτε το δαχτυλάκι του. Δεν θέλετε το δώρο σας να γίνει μια αγγαρεία για τον μπαμπά την Ημέρα του Πατέρα, αλλά μια ανέμελη χαρά που θα εκτιμήσει.

Ταξιδέψτε με τον μπαμπά

Κάντε έκπληξη στον μπαμπά με ένα Σαββατοκύριακο σε ένα από τα αγαπημένα του μέρη ή σε μια νέα τοποθεσία που ήθελε να επισκεφθεί. Και πάλι, αναλάβετε τις λεπτομέρειες, ώστε να μπορεί να ταξιδέψει χωρίς να ανησυχεί. Τέτοιες στιγμές γίνονται αναμνήσεις ζωής.

Φτιάξτε μια λίστα «Αγάπη μου, έγινε».

Αν ο μπαμπάς έχει κάποιες ενοχλητικές επισκευές ή δουλειές που θέλει να κάνει, συνεργαστείτε με τα παιδιά για να τις κάνετε. Ίσως υπάρχει μια βρύση που στάζει, ένα γκαράζ που χρειάζεται καθάρισμα, μια κιθάρα που θα ήθελε να κουρδιστεί, εργασίες στην αυλή που θέλει να γίνουν ή μια γρατζουνιά στο αυτοκίνητό του που θα ήθελε να διορθωθεί. Αναθέστε τα σε τρίτους ή ολοκληρώστε τις εργασίες γι’ αυτόν.

Για την στιγμή της αποκάλυψης, τυλίξτε τη λίστα με τα αντικείμενα που έχουν γίνει ως δώρο και δείτε την αίσθηση ανακούφισης να πέφτει στο πρόσωπό του την Ημέρα του Πατέρα. Στη συνέχεια, προσκαλέστε τον να απολαύσει λίγη χαλάρωση την Ημέρα του Πατέρα.

 

Από την Barbara Danza

 

Παγκόσμια ημέρα παιχνιδιού: Η σημασία της οικογενειακής διασκέδασης

Φέτος, η 11η Ιουνίου ανακηρύχθηκε η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα Παιχνιδιού από τον ΟΗΕ.

Ακαδημαϊκοί του τομέα εξηγούν πως το παιχνίδι είναι εξαιρετικά σημαντικό – ακόμη και για τους ενήλικες.

Η Τζούντι Πάρσον, αναπληρώτρια καθηγήτρια Παιγνιοθεραπείας του Πανεπιστημίου Deakin από τη Σχολή Υγείας και Κοινωνικής Ανάπτυξης, είπε πως η ίδρυση μιας Παγκόσμια Ημέρας Παιχνιδιού είναι ένας θαυμάσιος τρόπος να υπερασπιστούμε τη βαθιά έννοια του παιχνιδιού.

«Το παιχνίδι υποστηρίζει τη φυσική, διανοητική, συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη, όπως επίσης και τη συναισθηματική μας υγεία και ευημερία», αναφέρει προσθέτοντας:

«Ενισχύει την ποιότητα της ζωής μας, την πνευματική μας υγεία και τις γνωστικές μας ικανότητες, περιλαμβανομένης της κριτικής ικανότητας, της δημιουργικότητας και της ‘αντίθετης σκέψης’, δηλαδή της ικανότητας να δημιουργούμε υποθετικές εναλλακτικές λύσεις για γεγονότα που έχουν ήδη συμβεί (Αν είχα κάνει αυτό, θα είχε συμβεί εκείνο).

»Σε έναν κόσμο όπου το άγχος και η κατάθλιψη αυξάνονται, το παιχνίδι προσφέρει ένα αντιστάθμισμα, δημιουργώντας θετικά συναισθήματα.»

Δεκαετίες ερευνών αποδεικνύουν την αξία του παιχνιδιού.

«Μια παιδική ηλικία πλούσια σε παιχνίδι συνεισφέρει στην ικανότητα προσαρμογής και διαχείρισης του στρες κατά την ενηλικίωση και προσφέρει συστημικά οφέλη που επιδρούν θετικά στο άτομο, την οικογένεια, τις κοινότητες και την κοινωνία», δήλωσε η αναπληρώτρια καθηγήτρια Πάρσον.

«Η ζωή είναι πιο γρήγορη και πιο προγραμματισμένη από ποτέ άλλοτε και αυτό έχει επιφέρει αλλαγές στις συνθήκες του παιχνιδιού, το οποίο όμως είναι κεφαλαιώδες για την αναδιοργάνωση, την αναζωογόνηση και την καταπολέμηση των πιεστικών καταστάσεων της ζωής.»

Παγκόσμια έρευνα που αξιολόγησε πάνω από 25.000 παιδιά σε 36 χώρες αποκάλυψε πως μέχρι και το 73% των παιδιών δεν λαμβάνουν σοβαρά υπόψιν τους το παιχνίδι.

Ο γίγαντας της παιχνιδοβιομηχανίας Lego συνεργάστηκε με τον ΟΗΕ για την καθιέρωση της ημέρας, με τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας Νιλς Β. Κρίστιανσεν να επισημαίνει πως το παιχνίδι είναι ζωτικό για την ενίσχυση των οικογενειακών δεσμών.

«Διοργανώσαμε τη δικιά μας Παγκόσμια Ημέρα Παιχνιδιού τα τελευταία δύο έτη, για να γιορτάσουμε τη σημασία του παιχνιδιού», ανέφερε.

«Η υιοθέτηση της Παγκόσμιας ημέρας Παιχνιδιού από τον ΟΗΕ είναι μια πραγματική απόδειξη της δύναμης του παιχνιδιού και της ανάγκης για συλλογική υπεράσπιση και προστασία του δικαιώματος των παιδιών για παιχνίδι.»

ZoomInImage
Τα παιδιά ανθίζουν σε περιβάλλοντα όπου μπορούν να παίξουν ελεύθερα και χαρούμενα. (Westend61/Getty Images)

 

Τα μοναδικά οφέλη τού να είσαι… παιχνιδιάρης

Η Κάρεν Σταγκνίττι, επίτιμη καθηγητής του Πανεπιστημίου Deakin, αναφέρει πως όλες οι μορφές παιχνιδιού προσφέρουν μοναδικά οφέλη.

Δηλώνει πως «το παιχνίδι εξερεύνησης βοηθάει τα παιδιά να ανακαλύψουν τις ιδιότητες των αντικειμένων, ενώ το κιναισθητικό παιχνίδι προάγει τη γνώση του σώματος και τις κινητικές ικανότητες».

«Τα παιχνίδια υποκριτικής συνδέονται με την κοινωνικό-αισθηματική ευημερία, την ανάπτυξη της γλώσσας, την κοινωνική επάρκεια, τη δημιουργικότητα και την αυτορρύθμιση. Το ελεύθερο, χωρίς επιτήρηση παιχνίδι έχει ακόμα πιο ισχυρή επίδραση, καθώς τροφοδοτεί τη βαθιά εκμάθηση και ενισχύει τη διατήρηση της μνήμης.»

Η καθηγήτρια Σταγκνίττι είπε πως όταν οι ενήλικες παίζουν με τα παιδιά, οι δεσμοί μεταξύ τους δυναμώνουν, ενώ παράλληλα καλλιεργούνται σημαντικές ικανότητες όπως η ικανότητα επίλυσης προβλημάτων, η ανθεκτικότητα και η λήψη αποφάσεων.

«Η συμμετοχή σε δραστηριότητες που περιλαμβάνουν ένα ποσοστό κινδύνου επιτρέπει στα παιδιά να δοκιμάσουν τις αντοχές τους, να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση και να αναπτύξουν ένα αίσθημα αυτό-αποτελεσματικότητας», αναφέρει και συμπληρώνει:

«Η εμπειρία διαχειρίσιμων κινδύνων σε ένα ασφαλές και επιτηρούμενο περιβάλλον βοηθά τα παιδιά να διαχειρίζονται αβέβαιες καταστάσεις και να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες, προετοιμάζοντάς τα για τις περιπλοκότητες της πραγματικής ζωής.»

Χωρίς το παιχνίδι, οι ειδικοί λένε πως η σωματική, γνωστική, κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών ζημιώνεται.

Η Μπρίτζετ Σάρα, λέκτορας παιγνιοθεραπείας λέει πως το παιχνίδι είναι μια αναζήτηση ζωής και ωφελεί τόσο τα παιδιά όσο και τους ενήλικες.

«Ίσως αλλάζει μορφή με τα χρόνια, αλλά η αξία του για τη συναισθηματική ευημερία μας δεν μειώνεται ποτέ», λέει η κα Σάρα, προσθέτοντας:

«Ως ενήλικες, μπορεί να έχουμε ξεχάσει να είμαστε παιχνιδιάρηδες, και με το να κυριαρχούμε στο παιχνίδι ενός παιδιού μπορεί να μειώσουμε την αίσθηση της δύναμής τους.

»Εγγενώς, δεν έχουμε χάσει την ικανότητα του παιχνιδιού, αλλά ο τρόπος που συμμετέχουμε στο παιχνίδι εμείς και τα παιδιά μας έχει εξελιχθεί λόγω του πολυάσχολου σύγχρονου τρόπου ζωής.»

Χρηματοδότηση για ιθαγενείς ομάδες παιχνιδιού

Αυτή τη χρονιά, η κυβέρνηση της Αυστραλίας χρηματοδότησε ένα πιλοτικό πρόγραμμα ομάδων παιχνιδιού για τα παιδιά ιθαγενών Αυστραλών.

Εκτός από το υπάρχον 1.1 εκατομμύριο δολάρια Αυστραλίας, διατέθηκαν επίσης 31.660 δολάρια Αυστραλίας (19.560 ευρώ) για βιβλιοθήκες ιθαγενών παιχνιδιών.

Η υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών Αμάντα Ρίσγουορθ τόνισε τη σημασία της ολοκληρωμένης και πολιτισμικά σωστής εκμάθησης μέσω ομάδων και βιβλιοθηκών παιχνιδιού.

«Αυτή η επένδυση θα ενισχύσει την πρώιμη εκμάθηση, την ανάπτυξη και την ευημερία των παιδιών των ιθαγενών και θα υποστηρίξει και ενδυναμώσει την οικογένεια, την κοινότητα, καθώς και τους πολιτισμικούς συνδέσμους – ειδικά για παιδιά από ευάλωτα ή μειονεκτικά υπόβαθρα.»

Της Crystal-Rose Jones

Μετάφραση: Βλαδίμηρος Αλεξάντρωφ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Σπιτικό πολίτικο κεμπάπ

Τα κεμπάπ δεν έχουν τόσα υλικά όσα τα μπιφτέκια ή οι κεφτέδες και ξεχωρίζουν γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, για την ατόφια γεύση του καλοζυμωμένου, σχεδόν σκέτου, κιμά. Επειδή το κρέας που χρησιμοποιούσαν παραδοσιακά έδενε με το παχύ λίπος από το βοδινό ή το αρνί (σε αναλογία 1/4), δεν χρειαζόταν κάποιο άλλο συνδετικό υλικό, όπως το ψωμί ή το αυγό, παρά μόνο καλό ζύμωμα. Ωστόσο, πλέον, η πρώτη ύλη που χρησιμοποιούμε δεν είναι τόσο λιπαρή· έτσι, στη ζύμη των κεμπάπ έχουν προστεθεί διάφορα υλικά για να τα εμπλουτίσουν γευστικά, αλλά κυρίως για να δέσουν το μείγμα.

Το κρεμμύδι και το ζουμί του είναι από τα πιο βασικά υλικά στα κεμπάπ, αφ’ ενός γιατί σπάει τις έντονες οσμές των κρεατικών, αφ’ ετέρου γιατί «γλυκαίνει» τον κιμά. Επίσης, το ζουμί των κρεμμυδιών κάνει τα κεμπάπ πιο αφράτα.

Το σκόρδο στα κεμπάπ είναι προαιρετικό και η ποσότητά του κατά βούληση. Για πιο αφράτο μείγμα μπορούμε να βάλουμε ντομάτα τριμμένη ή σόδα. Φυσικά, ούτε το ελαιόλαδο, το αλάτι και το πιπέρι λείπουν από το μείγμα. Επίσης, κάποιοι σεφ βάζουν λίγο πελτέ ντομάτας για τη γεύση, αλλά και για να τα κοκκινίσουν.

Τα μπαχαρικά είναι οι πρωταγωνιστές. Το δεύτερο βασικό υλικό μετά τον κιμά στα κεμπάπ είναι τα μπαχαρικά, που χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο για να καλύψουν το έντονο άρωμα του αρνίσιου, κυρίως, κιμά. Για να πάρουμε το καλύτερο δυνατό άρωμα, καλό είναι να τα χρησιμοποιούμε φρεσκοτριμμένα. Αξίζει λοιπόν τον κόπο να τα προμηθευτούμε από ένα καλό κατάστημα μπαχαρικών ή ένα ενημερωμένο μπακάλικο. Αν πάλι δε διαθέτουμε χρόνο ή δεν υπάρχει τέτοιο κατάστημα στην περιοχή μας, τότε θα δοκιμάσουμε τα μπαχαρικά του σούπερ μάρκετ. Αρκετά από αυτά είναι καλά. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, αν δεν έχουμε κάποιο από τα προτεινόμενα μπαχαρικά της συνταγής που πρόκειται να φτιάξουμε, μπορούμε να το αντικαταστήσουμε με κάποιο άλλο από τους παρακάτω συνδυασμούς ή απλώς να το παραλείψουμε (με διαφορετικό, φυσικά, γευστικό αποτέλεσμα).

  • Στα κεμπάπ από αρνί ή και μοσχάρι: Το βασικό μπαχαρικό είναι η πάπρικα και για πολλούς το κύμινο. Επίσης, ιδιαίτερο άρωμα δίνουν το μπαχάρι, το σουμάκ, ο κόλιανδρος (σε σκόνη), το κάρδαμο και το μπούκοβο (για τους πιο τολμηρούς). Στα αμιγώς αρνίσια κεμπάπ ταιριάζουν τα πολίτικα μπαχαρικά, όπως το κόκκινο γλυκό πιπέρι, η κανέλα και το γαρίφαλο.

  • Στα κεμπάπ από κοτόπουλο ή γαλοπούλα: Και εδώ η πάπρικα και το κύμινο είναι απαραίτητα. Ταιριάζουν επίσης το μπαχάρι, το κάρι, το πιπέρι καγιέν, το τζίντζερ, ο κουρκουμάς και ο κόλιανδρος (σε σκόνη).

  • Στα ανάμεικτα κεμπάπ με χοιρινό κιμά: Επειδή ο χοιρινός κιμάς συμμετέχει ως συμπληρωματικός και όχι ως βασικός στις αναμείξεις για κεμπάπ (συνήθως με μοσχάρι ή κοτόπουλο), όπου συμμετέχει μπορούμε να προσθέσουμε σουμάκ και όλα τα κίτρινα μπαχαρικά, όπως το κάρι και ο κουρκουμάς.

Συνήθως τα κεμπάπ δεν περιέχουν πολλά μυρωδικά, κάποιες συνταγές μάλιστα δεν περιέχουν κανένα. Οι σεφ του περιοδικού στις συνταγές τους προτιμούν κάθε φορά ένα μυρωδικό (φρέσκο ή ξερό). Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι εμείς δεν μπορούμε να βάλουμε κι άλλο μυρωδικό της αρεσκείας μας, με τη διαφορά ότι θα αλλάξει το γευστικό αποτέλεσμα του μείγματος.

  • Από μοσχάρι ή αρνί: Μπορούμε να βάλουμε μαϊντανό, δυόσμο, θυμάρι ή ρίγανη και κόλιανδρο (που θα δώσουν ελαφρύ άρωμα και αίσθηση δροσιάς στο μείγμα).

  • Από κοτόπουλο ή γαλοπούλα: Ταιριάζει πολύ ο βασιλικός (φρέσκος, στην εποχή του), ο μαϊντανός και το θυμάρι (φρέσκο ή ξερό, καλά κοπανισμένο). Κι ένας αναπάντεχος συνδυασμός: Στα κεμπάπ από κοτόπουλο ταιριάζει πολύ το ξύσμα λεμονιού, η μαντζουράνα και λίγη μουστάρδα σε κόκκους.

  • Από μείγμα με χοιρινό: Πολλοί βάζουν μαϊντανό, θρούμπι, και μάλιστα σε κάποιες συνταγές σε συνδυασμό με τριμμένες πιπεριές (κέρατο).

Η Μυρσίνη Λαμπράκη λατρεύει το κρέας και το ψήσιμο και είναι η πρώτη Master Grill Chef στην Ελλάδα. Μαγείρισσα, συντάκτρια και παρουσιάστρια εκπομπών μαγειρικής γνωρίζει όλα τα μυστικά του meat & grill.

Για το σερβίρισμα προτείνει ζεστή λεπτή αραβική πίτα, γιαούρτι ενισχυμένο με λίγο σκόρδο, μαϊντανό, σουμάκ και πάπρικα. Ψητές ντομάτες για χρώμα και δροσιά ή σάλτσα ντομάτας με μια γενναία ποσότητα λιωμένου αγελαδινού βουτύρου για να απολαύσετε αληθινό ανατολίτικο κεμπάπ!

Μυρσίνη Λαμπράκη, πολίτικο σπιτικό κεμπάπ. (Meat & Grill)

 

Υλικά για 10 άτομα

900 γρ. πρόβειο κιμά
500 γρ. μοσχαρίσιο κιμά από ποντίκι
350-400 γρ. λίπος μοσχαρίσιο
100 ml κρέμα γάλακτος
3 κ.σ. κρασί κόκκινο
110 γρ. κρεμμύδι πολτοποιημένο
2 σκελίδες σκόρδο πολτοποιημένες
2 κ.σ.  ψιλοκομμένο μαϊντανό
3 γρ.  σουμάκ
3 γρ. πάπρικα γλυκιά
3 γρ. πάπρικα καυτερή
2 γρ. κύμινο
1 γρ. μαύρο πιπέρι
20  γρ. αλάτι
1 κ.γ. πελτέ ντομάτας
1 ½  κ.σ. κορν φλάουρ
2 κ.σ. φρυγανιά τριμμένη

Εκτέλεση

  • Σε ένα γυάλινο ή μεταλλικό μπολ βάζετε τους κιμάδες και το λίπος, που πρέπει όλα να είναι αρκετά κρύα . Προσθέτετε επίσης παγωμένο το κρεμμύδι, την κρέμα γάλακτος, το κρασί, τη φρυγανιά, τον πελτέ ντομάτας, το κορν φλάουρ και στη συνέχεια όλα τα μπαχαρικά και μυρωδικά .

  • Βρέχετε συνέχεια τα χέρια σας σε κρύο νερό και ζυμώνετε γρήγορα το μείγμα με δυνατές κινήσεις, ώστε να απλώσει το λίπος παντού και τα αναμιχθούν σωστά τα μπαχαρικά και τα μυρωδικά. Αν χρειαστεί, προσθέσετε και λίγο τριμμένο πάγο και συνεχίσετε το ζύμωμα.

  • Ανάψτε φωτιά μέτρια προς δυνατή. Η απόσταση από την εστία θερμότητας του κεμπάπ δεν πρέπει να ξεπερνά τα 15-16 εκ., πρέπει δηλαδή να είναι κοντά στη φωτιά. Παίρνετε ένα κομμάτι από το μίγμα και το «χτίζετε» με προσοχή επάνω στη βέργα χρησιμοποιώντας τις άκρες των δαχτύλων  σας. Πάντα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας βουτάμε τα χέρια μας σε παγωμένο νερό.

  • Ψήνετε τα κεμπάπ ανάλογα με τη φωτιά σας, τον τύπο βέργας που έχετε χρησιμοποιήσει και το πάχος τους, για 10-12 λεπτά.

  • Σερβίρετε με πίτες, γιαούρτι, μαϊντανό και ψητές ντομάτες.

Καλή σας όρεξη!

 Πηγές: Μυρσίνη Λαμπράκη, Πολίτικο σπιτικό κεμπάπ, Meat & Grill και Γαστρονόμος

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ

2 συνταγές ζαχαροπλαστικής με φράουλες

Η εποχή της φράουλας έχει φτάσει και είναι ακριβώς ο καιρός που μπορούμε να απολαύσουμε το γλυκό αυτό φρούτο με χίλιους δυο τρόπους. Οι φράουλες κατέχουν ιδιαίτερη θέση στη ζαχαροπλαστική, δημιουργώντας δροσερούς συνδυασμούς με την κρέμα αλλά και τη σοκολάτα. Σε αυτό το άρθρο, σας προτείνουμε δύο συνταγές: μία για τούρτα φράουλα από τον Στέλιο Παρλιάρο και μία για ρολό με κρέμα και φράουλες.

Τούρτα φράουλα

Υλικά

  • 20 γρ. φύλλα ζελατίνης
  • 500 γρ. πολτοποιημένες φρέσκες φράουλες
  • 200 γρ. φρέσκες φράουλες, ψιλοκομμένες
  • 250 γρ. ζάχαρη άχνη
  • 250 γρ. κρέμα γάλακτος πλήρης, για ζαχαροπλαστική

Εκτέλεση

Μουσκεύουμε τα φύλλα ζελατίνης σε ένα μπολ με κρύο νερό για 5-6 λεπτά, μέχρι να μαλακώσουν. Τα στίβουμε με τα χέρια μας.

Σε μία κατσαρόλα ζεσταίνουμε μια μικρή ποσότητα από τον πολτό φράουλας σε μέτρια φωτιά και ρίχνουμε τα μαλακωμένα φύλλα ζελατίνης.

Ανακατεύουμε μέχρι να λιώσουν (προσοχή, δεν δυναμώνουμε τη φωτιά για να μην κάψει ο πολτός και κολλήσει στο σκεύος).

Αδειάζουμε σε μεγάλο μπολ, προσθέτουμε τον υπόλοιπο πολτό φράουλας και την άχνη και ανακατεύουμε καλά μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη.

Ενσωματώνουμε την κρέμα γάλακτος και ανακατεύουμε ξανά.

Συνεχίζουμε το ανακάτεμα μέχρι το μείγμα να αρχίσει να πήζει χάρη στην επίδραση της ζελατίνης. Τότε ρίχνουμε και τις ψιλοκομμένες φράουλες και ανακατεύουμε (αν τις ρίξουμε πριν αρχίσει να πήζει το μείγμα, θα πέσουν όλες μαζί στο κάτω μέρος του μείγματος).

Στρώνουμε διάφανη μεμβράνη ή ένα κομμάτι λαδόκολλας μέσα σε ένα ταψάκι διαμέτρου 20 εκ., καλύπτοντας και τα τοιχώματα. Αδειάζουμε μέσα το μείγμα και βάζουμε στο ψυγείο για όλο το βράδυ, μέχρι να σταθεροποιηθεί.

Αναποδογυρίζουμε την τούρτα σε πιατέλα, απλώνουμε επιμελώς σε όλη την επιφάνεια ένα λεπτό στρώμα από τη σαντιγί και, αν θέλουμε, γαρνίρουμε με φρέσκες φράουλες.

Για το σερβίρισμα 

  • 200 γρ. κρέμα γάλακτος πλήρης, για ζαχαροπλαστική, χτυπημένη στο μίξερ σε σαντιγί
  • φρέσκες φράουλες, ψιλοκομμένες (προαιρετικά)

Ρολό με φράουλες και κρέμα light

κύρια φωτογραφία συνταγής Ρολό με κρέμα και φράουλες light
Ρολό με φράουλες και κρέμα light. (cookpad.gr)

 

Υλικά

  • 6 αυγά
  • 10 γρ. Canderel σε σκόνη
  • 2-3 κ.σ. επιπλέον Canderel
  • 130 γρ. αλεύρι της επιλογής σας
  • Ξύσμα από ένα λεμόνι

Για τη γέμιση

  • 250 γρ. τυρί κρέμα
  • 12 γρ. Canderel
  • 1 κ.σ. βανίλιας ή μία κάψουλα
  • 100 ml κρέμα γάλακτος light
  • 400 γρ. φράουλες συν 100 γρ. για τη γαρνιτούρα

Εκτέλεση

Βάζουμε αντικολλητικό χαρτί σε ένα ταψί.

Χτυπάμε τα αυγά και το γλυκαντικό (canderel) σε μπεν μαρί.

Μετά το κατεβάζουμε από τη φωτιά και το χτυπάμε μέχρι να είναι κρύο και κρεμώδες.

Προσθέτουμε το ξύσμα από ένα λεμόνι και το αλεύρι στο μίγμα.

Τοποθετούμε το μίγμα στο χαρτί και ψήνουμε 20 λεπτά στους 170 βαθμούς στον αέρα, μέχρι να πάρει ελάχιστο χρώμα.

Το βγάζουμε από το χαρτί και το αναποδογυρίζουμε σε ένα άλλο αντικολλητικό χαρτί. Πάνω από το αντικολλητικό χαρτί βάζουμε μια νωπή πετσέτα. Τυλίγουμε αμέσως σε ρολό.

Γέμιση:

Χτυπάμε σε ένα μπολ το τυρί κρέμα, το γλυκαντικό για τη γέμιση και τη βανίλια. Χτυπάμε την κρέμα γάλακτος ελαφρά και την προσθέτουμε αργά αργά στο υπόλοιπο μίγμα.

Πριν κρυώσει το ‘παντεσπάνι’ τελείως, απλώνουμε την κρέμα και τις φράουλες ψιλοκομμένες, αφού το ανοίξουμε.

Βάζουμε τη γαρνιτούρα από έξω.

Το ρόλο είναι έτοιμο!

Πηγές: Στέλιος Παρλιάρος, cookpad.gr

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ

Αλμυρή τάρτα καρότου με πράσινη σαλάτα

Τα καρότα σοταρισμένα σε βούτυρο με λίγο μέλι είναι πάντα νόστιμα, αλλά όταν προσθέτουμε βαλσαμικό ξύδι, λίγο κατσικίσιο τυρί και τα τυλίγουμε σφιχτά μέσα σε σφολιάτα, γίνονται κάτι το ιδιαίτερο.

Αυτό το πιάτο ταξινομείται συνήθως ως ορεκτικό και πράγματι, αυτή η ταρτίνα, κομμένη σε λεπτές φέτες, είναι ιδανική για γιορτές.

Χρησιμοποιήστε ένα μάτσο καρότα και ένα ολόκληρο πακέτο φρέσκο ​​κατσικίσιο τυρί. Μην ξεχάσετε το αλάτι ως τελευταία πινελιά: αναδεικνύει τη γεύση των καρότων.

Η τάρτα καρότου σερβίρεται καλύτερα ζεστή. Αν τη φτιάξετε νωρίτερα, αφήστε τη στο ταψί και ζεστάνετέ την ελαφρά στον φούρνο πριν τη μεταφέρετε σε πιατέλα.

Τάρτα καρότου με πράσινη σαλάτα (4-6 μερίδες)

Για την πίτα

– 450 γραμμάρια ψιλοκομμένα καρότα, ξεφλουδισμένα

– 3 κουταλιές της σούπας βούτυρο

– 2 κουταλιές της σούπας μέλι

– 1 ½ κουταλάκι του γλυκού ακατέργαστο αλάτι (κόσερ)

— Πολύ φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι

– 1 κουταλάκι του γλυκού φύλλα φρέσκου θυμαριού

– 3 κουταλιές της σούπας βαλσαμικό ξύδι

— 1 φύλλο σφολιάτας

– Περίπου 60 γραμμάρια κατσικίσιο τυρί, κομμένο σε λεπτές φέτες ή κομμένο σε κομμάτια

— Νιφάδες θαλασσινού αλατιού για γαρνίρισμα

Για τη σαλάτα

– 1 μικρή σκελίδα σκόρδο

— Περίπου 30 γραμμάρια τυρί παρμεζάνα ή πεκορίνο, τριμμένο

– ½ φλιτζάνι αλατισμένα φιστίκια Αιγίνης

— Ακατέργαστο αλάτι (κόσερ) και φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι

– 2 κουταλιές της σούπας ξύδι από λευκό κρασί (για γεύση)

– ½ κουταλάκι του γλυκού μουστάρδα Dijon ή περισσότερο (για γεύση)

– 6 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο

– 4 χούφτες φύλλα μαρουλιού, πλυμένα και στεγνωμένα

Προετοιμασία

Προθερμάνετε το φούρνο στους 200 βαθμούς Κελσίου. Στρώστε ένα στρογγυλό ταψί για πίτα 23 εκ. με λαδόκολλα.

Το πιάτο σερβίρεται καλύτερα ζεστό. Αφήστε το στη φόρμα και ζεστάνετε ελαφρά στο φούρνο λίγο πριν το μεταφέρετε σε πιατέλα.

Αν τα καρότα είναι πολύ λεπτά, τα κόβουμε στη μέση κατά μήκος. Αν είναι πιο χοντρά από 1,5 εκ. τα κόβουμε κατά μήκος σε τέταρτα.

Εκτέλεση

Σε ένα μεγάλο τηγάνι ζεστάνετε το βούτυρο και το μέλι σε μέτρια προς δυνατή φωτιά μέχρι να λιώσει το βούτυρο και να αναβράσει το μείγμα. Προσθέστε τα καρότα, αλάτι, πιπέρι και το θυμάρι και ανακατέψτε. Καλύψτε, μειώστε τη φωτιά σε μέτρια και μαγειρέψτε για 10-12 λεπτά ή μέχρι να ψηθούν τα καρότα. Ελέγχετε περιοδικά για να βεβαιωθείτε ότι μαγειρεύονται ομοιόμορφα. Εάν χρειαστεί, χαμηλώστε ελαφρά τη φωτιά.

Με κλειστό το καπάκι, δυναμώστε τη φωτιά για να εξατμιστεί το μεγαλύτερο μέρος του υγρού. Προσθέστε το ξύδι και μαγειρέψτε για άλλα 2 λεπτά, γυρίζοντας τα καρότα προσεκτικά στη σάλτσα για να μην σπάσουν. Μεταφέρετε τα καρότα και το χυμό στο έτοιμο τηγάνι. Απλώστε ομοιόμορφα στον πάτο.

Σε μια αλευρωμένη σανίδα ανοίγουμε τη σφολιάτα σε κύκλο 25 εκ. Τοποθετήστε τις φέτες κατσικίσιου τυριού πάνω από τα καρότα σε ένα τηγάνι και τη ζύμη πάνω από τα καρότα, διπλώστε τις άκρες της ζύμης γύρω γύρω και κόψτε μια τρύπα στο κέντρο.

Ψήστε για 25-30 λεπτά ή μέχρι να ροδίσει η ζύμη.

Όσο ψήνεται η τάρτα, ετοιμάστε τη σαλάτα

Σε ένα ξύλο κοπής ψιλοκόψτε το σκόρδο, προσθέστε την παρμεζάνα και τα φιστίκια Αιγίνης και συνεχίστε να ψιλοκόβετε μέχρι το μείγμα να γίνει θρύμματα. Μεταφέρετε σε ένα μικρό μπολ, αλατοπιπερώστε και αφήστε στην άκρη.

Σε ένα μεγάλο μπολ χτυπήστε το ξύδι και τη μουστάρδα και προσθέστε σταδιακά το ελαιόλαδο, ανακατεύοντας συνεχώς. Αλατοπιπερώστε. Δοκιμάστε το ντρέσινγκ και προσθέστε περισσότερο ξύδι ή μουστάρδα αν χρειάζεται. Τοποθετήστε από πάνω φύλλα μαρουλιού, αλλά μην τα ανακατέψετε ακόμα.

Βγάλτε την τάρτα από το φούρνο και αφήστε τη να ξεκουραστεί για 10 λεπτά. Στη συνέχεια, περάστε ένα μαχαίρι γύρω από τις άκρες και αναποδογυρίστε τη σε μια πιατέλα. Αφαιρέστε τη λαδόκολλα και ρίξτε τους χυμούς που έχουν μείνει στο ταψί πάνω στην πίτα. Γαρνίρετε την πίτα με φύλλα θυμαριού, αν θέλετε, και πασπαλίστε με αλάτι.

Όταν είναι ώρα να σερβίρετε τη σαλάτα, πλύντε τα χέρια σας και περιχύστε τη σαλάτα με το dressing, καλύπτοντας ομοιόμορφα κάθε φύλλο.

Σε μια πιατέλα σερβιρίσματος βάλτε μια στρώση φύλλων, πασπαλίστε τα ελαφρά με το μείγμα των φιστικιών και αλατοπιπερώστε.

Κόψτε την τάρτα  καρότου σε φέτες με ένα οδοντωτό μαχαίρι και σερβίρετε μαζί με σαλάτα.

Του Deb Perelman

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ

 

Μπέργκερ χωρίς ψωμί (κέτο)

Η κετογονική διατροφή αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη διατροφική τάση των ημερών. Είναι μια δίαιτα η οποία γίνεται όλο και πιο γνωστή, κερδίζει υποστηρικτές και είναι αρκετά αποτελεσματική. Φυσικά, χρειάζεται προσοχή!

Η κετογονική δίαιτα είναι μια δίαιτα αποκλεισμού μιας ολόκληρης ομάδας τροφίμων και συγκεκριμένα των υδατανθράκων. Περιέχει συνήθως λιγότερα από 50 γραμμάρια υδατανθράκων ημερησίως και ενεργοποιεί τη βιοχημική διαδικασία της κέτωσης. Η κέτωση αποτελεί κατά κάποιο τρόπο μια στροφή του μεταβολισμού προς το αποθηκευμένο λίπος, παράγοντας τα κετονικά σώματα (εξ ου και η ονομασία της διατροφής) τα οποία έχουν ανορεξιογόνο επίδραση. Συνεπώς πρόκειται για μια διατροφή η οποία είναι πολύ αποτελεσματική στην καύση λίπους και παράλληλα συμβάλλει στο να μην υπάρχει έντονο το αίσθημα της πείνας.

Σημαντικά σημεία μίας κετογονικής δίαιτας

  1. Πρέπει να σχεδιάζεται πάντα από κάποιον ειδικό.

  1. Πρέπει η εξέλιξη της να παρακολουθείται από κάποιον ειδικό.

  1. Να γίνεται για συγκεκριμένη χρονική περίοδο.

  1. Χρειάζεται αυξημένη κατανάλωση υγρών.

  1. Δεν πρέπει να περιορίζεται υπερβολικά το αλάτι όσο εφαρμόζεται η κετογονική διατροφή.

  1. Χρειάζεται να συνοδεύεται με τη λήψη κάποιων συμπληρωμάτων διατροφής όπως το μαγνήσιο.

  1. Δεν πρέπει να εφαρμόζεται από συγκεκριμένες ομάδες ατόμων, όπως άτομα με διαταραχές λήψης τροφής, εγκυμονούσες, διαβητικοί τύπου Α κ.ά.

Μία εύκολη και γρήγορη συνταγή χωρίς υδατάνθρακες είναι η παρακάτω:

Μπέργκερ χωρίς ψωμί  

Χρόνος ετοιμασίας: 30΄

Υλικά (1 μερίδα)

Για τα μπιφτέκια 

  • 200 γρ κιμά μοσχαρίσιο

  • 1 κ.σ. ελαιόλαδο

  • ό,τι μπαχαρικά θέλουμε και αλάτι

Λοιπά υλικά

  • 4 μανιτάρια πορτομπέλο

  • 1 φύλλο μαρούλι

  • Λίγη ρόκα

  • 2 στρογγυλές φέτες ντομάτας

  • 2 φέτες τυρί

  • Μουστάρδα

  • Αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση

1. Σε ένα μπολ βάζουμε όλα τα υλικά του κιμά και ζυμώνουμε καλά. Χωρίζουμε σε 2 μπιφτεκάκια και τα πιέζουμε να γίνουν πλατσουκωτά. Τα βάζουμε στο ψυγείο μέχρι να ετοιμάσουμε τα υπόλοιπα υλικά.

2. Σε ένα ίσιο τηγάνι βάζουμε 1 κ.σ. ελαιόλαδο και ρίχνουμε τα μανιτάρια χωρίς το κοτσάνι από την κάτω πλευρά για 5 λεπτά, σε μέτρια προς δυνατή φωτιά και μετά τα γυρνάμε. Το κάνουμε αυτό μέχρι να μαλακώσουν και να ψηθούν καλά. Τα βγάζουμε από το τηγάνι και βάζουμε πάνω τους το μαρούλι.

3. Αφού έχουμε έτοιμα και όλα τα μπαχαρικά, βάζουμε στο ίδιο τηγάνι σε μέτρια φωτιά τα μπιφτέκια χωρίς λάδι, αφού θα βγάλουν το δικό τους, Τα ψήνουμε πρώτα από την μία και μετά από την άλλη πλευρά, μέχρι να ψηθούν καλά. Στο τέλος, βάζουμε πάνω τους τις φέτες τυρί. Μόλις λιώσει, βάζουμε το μπιφτέκι πάνω στο μανιτάρι.

4. Πάνω από το μπιφτέκι, βάζουμε μουστάρδα, μετά ντομάτα και τέλος τη ρόκα, και αλατοπιπερώνουμε όπου χρειάζεται.

Καλή σας όρεξη!

Η συνταγή είναι της Γιώτας Μουδράκη (cookpad)

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ

Σπιτικά λαζάνια με μελιτζάνες και κιμά

Στην Ιταλία υπάρχει ένα παρόμοιο φαγητό με λαζάνια (τα ιταλικά), μελιτζάνες, κιμά και μπεσαμέλ, που δεν ονομάζεται μουσακάς αλλά μοιάζει πολύ. Στην Ελλάδα, από την άλλη, ο κλασικός μουσακάς  φτιάχνεται με πατάτες, μελιτζάνες, κιμά και μπεσαμέλ.

Όμως, σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, υπάρχουν παραλλαγές με κολοκυθάκια ή άλλα λαχανικά, αναλόγως τα γούστα και τα εκάστοτε έθιμα. Ελλάδα και Ιταλία έχουν πολλά κοινά στην κουλτούρα τους και σήμερα θα σας παρουσιάσουμε έναν μουσακά α λά ελληνικά με ιταλικές επιρροές.

Αν και μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έτοιμα λαζάνια, τα φρέσκα ζυμαρικά που έχουμε φτιάξει οι ίδιοι στο σπίτι απογειώνουν μία συνταγή. Η νοστιμιά τους μας αποζημιώνει 100% για τον λίγο επιπλέον κόπο και χρόνο που καταβάλλαμε: η παρασκευή τους είναι απλή και γρήγορη.

Πώς να φτιάξετε τα σπιτικά λαζάνια 

Υλικά για περίπου 500 γρ σπιτικών ζυμαρικών

  • 450 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

  • ½ κ. γλ. αλάτι

  • 4 αυγά

  • 2-3 κ. σ. ελαιόλαδο

Εκτέλεση 

  1. Ρίχνετε το αλεύρι μέσα σε μπολ, κάνετε μια γουβίτσα στο κέντρο και βάζετε εκεί τα αυγά, το αλάτι και το λάδι. Ζυμώνετε μέχρις ότου αποκτήσετε μια ζύμη λεία και ελαστική σε σχήμα μπάλας.

  1. Καλύπτετε το μπολ με ένα καθαρό πανί και αφήνετε τη ζύμη να ξεκουραστεί για 1 ώρα. Ανοίγετε τη ζύμη με τον πλάστη σε χοντρό φύλλο και την κόβετε σε ορθογώνια κομμάτια 8×16 εκ. ή την περνάτε από την ειδική μηχανή ζυμαρικών.

* * * * *

Λαζάνια με μελιτζάνες και κιμά

Υλικά 

  • 8 μελιτζάνες φλάσκες

  • 1 1/2 πακέτο λαζάνια 

  • λίγο τυρί τριμμένο της αρεσκείας μας για πασπάλισμα

Για τον κιμά

  • 2 κιλά κιμάς ελιάς

  • 2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα

  • 2 σκελίδες σκόρδο

  • 5-6 κλωνάρια μαϊντανός ψιλοκομμένος

  • 1/4 φλιτζάνι ελαιόλαδο 

  • 1 ξυλαράκι κανέλας 

  • 1/2 ποτηράκι κρασί 

  • 2 1/2 κουτάκια σάλτσα ντομάτας 

  • 2 κ. σ. πελτές ντομάτας 

  • Αλάτι (κατά βούληση)

  • Πιπέρι (κατά βούληση)

Για τη μπεσαμέλ 

  • 2 1/2 λίτρα καυτό γάλα φρέσκο 

  • 250 γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις 

  • 200 γρ βούτυρο

  • 2 αυγά (σε θερμοκρασία δωματίου)

  • 2 κρόκους αυγού (σε θερμοκρασία δωματίου)

  • 2 κούπες κεφαλογραβιέρα γεμάτες

  • 1 κούπα τυρί γκούντα 

  • 1/2 κ.γλ. αλάτι 

  • 1/2 κ.γλ. πιπέρι 

Προετοιμασία

Εκτέλεση για τις μελιτζάνες 

 Αρχικά πλένουμε και κόβουμε σε φέτες τις μελιτζάνες κατά μήκος. Τις βάζουμε σε ένα μεγάλο ταψί στο οποίο έχουμε στρώσει λαδόκολλα, τη μία δίπλα στην άλλη. Ραντίζουμε με ελαιόλαδο και λίγο αλάτι και ψήνουμε τις μελιτζάνες στον αέρα, στους 200 βαθμούς Κελσίου, μέχρι να ροδίσουν. Αφού τις ψήσουμε τις βάζουμε στην άκρη.

Εκτέλεση για τον κιμά 

 Σε ένα κατσαρολάκι χωρίς ελαιόλαδο καβουρδίζουμε τον κιμά μέχρι να σωθούν τα υγρά του. Προσθέτουμε το κρεμμύδι ψιλοκομμένο, το σκόρδο ψιλοκομμένο, την κανέλα, τον μαϊντανό ψιλοκομμένο, το αλάτι και το πιπέρι και τα σοτάρουμε μέχρι να μαραθούν τα υλικά μας.

Σβήνουμε τον κιμά με το κρασί και περιμένουμε μέχρι να εξατμιστεί το αλκοόλ. Έπειτα προσθέτουμε την σάλτσα ντομάτας, λίγο νερό και το ελαιόλαδο. Βράζουμε τον κιμά μέχρι να πήξει ελαφρώς η σάλτσα. Θέλουμε να έχει αρκετή σάλτσα για να βράσουν τα λαζάνια αργότερα.

Εκτέλεση για την μπεσαμέλ 

Αρχικά καβουρδίζουμε το αλεύρι για όλες τις χρήσεις μαζί με το βούτυρο και προσθέτουμε λίγο λίγο το καυτό γάλα, ανακατεύοντας συνεχώς μέχρι να πάρουμε μία βελούδινη κρέμα.

Προσθέτουμε με προσοχή αλάτι και πιπέρι και αποσύρουμε το κατσαρολάκι από την φωτιά. Βάζουμε και τα αυγά αλλά και τους κρόκους ελαφρώς χτυπημένα και στο τέλος βάζουμε την κεφαλογραβιέρα και την γκούντα και συνεχίζουμε το ανακάτεμα.

Εκτέλεση

Ρίχνουμε λίγο ελαιόλαδο στο μεγάλο ταψί του φούρνου και λίγη σάλτσα από τον κιμά μας χωρίς όμως τον κιμά. Κάνουμε μία στρώση με λαζάνια, μία στρώση με μελιτζάνες και μία στρώση με κιμά.

Πασπαλίζουμε με λίγο τυρί τριμμένο της αρεσκείας μας και επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία. Στο τέλος, απλώνουμε την μπεσαμέλ. Πασπαλίζουμε με λίγο τριμμένο τυρί τη αρεσκείας μας και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 190 βαθμούς Κελσίου, στις αντιστάσεις, μέχρι να ροδίσει.

Η συνταγή είναι της Tzela Antonopoulou

Πηγή: Daddy-cool

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ

Το μοντέλο της μητρότητας ως κοινωνικό παράγωγο

Η μητρότητα είναι ένα αρκετά σύνθετο κοινωνικό φαινόμενο με μακρά εξελικτική ιστορία, πολιτισμικά και ατομικά χαρακτηριστικά, που εξετάζεται από δύο κύριες θέσεις: η μητρότητα ως παροχή συνθηκών για την ανάπτυξη ενός παιδιού και η μητρότητα ως μέρος της προσωπικής σφαίρας της γυναίκας.

Επί του παρόντος, υπάρχουν πολλές απόψεις για τη μητρότητα. Ορισμένοι ερευνητές θεωρούν τα μητρικά συναισθήματα ως φυσικό χαρακτηριστικό μιας γυναίκας. Άλλοι υποστηρίζουν ότι η μητρότητα είναι μια έννοια που όχι μόνο εξελίσσεται, αλλά έχει διαφορετικό περιεχόμενο σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους. Αν εξετάσουμε τους τρεις κύριους κοινωνικούς γυναικείους ρόλους σε αλληλεπίδραση (μητέρα, σύζυγος και ελεύθερα συνειδητοποιημένη γυναίκα), θα δούμε ότι σε διαφορετικές εποχές ο κυρίαρχος ρόλος αλλάζει.

Κάθε πολιτισμός έχει τον δικό του θεσμό της μητρότητας, αναπόσπαστο μέρος του οποίου αποτελούν οι τρόποι ανατροφής μιας γυναίκας ως μητέρας, σχεδιασμένοι για το γεγονός ότι η μητέρα θα συνειδητοποιήσει μερικά από τα περιεχόμενα των λειτουργιών της συνειδητά και κάποια όχι. Κατά συνέπεια, δεν αναγνωρίζονται πλήρως όλες οι λειτουργίες της μητέρας από τη συνείδηση ​​του κοινού. Όλα αυτά μαζί συνιστούν μια συγκεκριμένη κοινωνικοπολιτισμική πορεία προς το «μοντέλο της μητρότητας», το οποίο είναι ένα εργαλείο που δημιουργείται ταυτόχρονα από τη φύση και την κοινωνία για το παιδί ως εκπρόσωπο του είδους του και του πολιτισμού του.

Η κοινωνία δεν βρίσκεται σε παγιωμένη κατάσταση, αλλά συνεχώς εξελίσσεται. Επομένως, αλλαγές στο μοντέλο της μητρότητας αντανακλούν τις αλλαγές στην κοινωνία, που αντιστοιχούν σε αλλαγές στις κοινωνικές σχέσεις, αναδιαμορφώνοντας τη στάση της γυναίκας απέναντι στον ρόλο της ως μητέρας. Στις σύγχρονες συνθήκες, αυτές οι αλλαγές είναι εξαιρετικά γρήγορες. Η πορεία προς το λεγόμενο «μοντέλο μητρότητας», το οποίο αναπτύσσεται εδώ και δεκάδες χιλιάδες χρόνια και περιλαμβάνει τους τρόπους διαμόρφωσης μίας γυναίκας σε μητέρα, είναι εν μέρει συνειδητή και εν μέρει ασυνείδητη.

Στην εποχή μας, η θέση της μητρότητας στην ιεραρχία των αξιών μιας σύγχρονης γυναίκας φαίνεται πως έχει υποβαθμιστεί αισθητά. Η αύξηση της επιθυμίας για επαγγελματική ανέλιξη και καριέρα, για υλική ευημερία και υψηλό επίπεδο κατανάλωσης παρεμποδίζουν τη μητρότητα. Υπάρχει ένα νέο μοντέλο προσωπικότητας, το οποίο δεν έχει αρμονική και συμπληρωματική σχέση με τη μητρότητα. Η σημερινή κατάσταση επιδεινώνεται από τη διακοπή των δεσμών μεταξύ των γενεών και, κατά συνέπεια, από την απώλεια των παραδοσιακών τρόπων μεταφοράς εμπειριών και επισημοποίησης της αλληλεπίδρασης μητέρας-παιδιού. Μια γυναίκα στο κατώφλι της μητρότητας αποδεικνύεται ότι αγνοεί τα στοιχειώδη χαρακτηριστικά της ανάπτυξης του παιδιού και τη λειτουργία της στη φροντίδα του και στην επικοινωνία μαζί του.

Στις σημερινές συνθήκες, οι νέες μητέρες πρέπει να λαμβάνουν τις πληροφορίες που τους λείπουν. Όλα αυτά απαιτούν τη στοχευμένη διαμόρφωση όχι μόνο των πληροφοριακών, αλλά και των συναισθηματικών θεμελίων της μητρικής σφαίρας. Η κατασκευή της γίνεται καθήκον του ίδιου του υποκειμένου της μητρότητας. Μια γυναίκα πρέπει να αναπτύξει τα συναισθήματά της και να ξέρει τι ρόλο παίζει αυτό στην ανάπτυξη του παιδιού, γιατί το χρειάζεται η ίδια και τι πρέπει να γίνει για να αναπτύξει αυτά τα συναισθήματα. Η προετοιμασία για τη μητρότητα δεν πρέπει να περιορίζεται στη διαχείριση της εγκυμοσύνης και στις πληροφορίες σχετικά με τη φροντίδα και τη σίτιση των παιδιών. Πρέπει απαραίτητα να περιλαμβάνει την ανάπτυξη της συναισθηματικής σφαίρας της γυναίκας, τη διαίσθηση και τον έλεγχο των τρόπων επικοινωνίας με ένα παιδί πριν από τη γέννησή του.

Στην πόλη, δραστηριότητες για την ανάπτυξη της μητρικής ικανότητας σε νεαρές μητέρες ως ψυχοσυναισθηματική ετοιμότητα για μητρότητα κατά την περίοδο της αναμονής, του τοκετού και της ανατροφής ενός παιδιού παρέχονται από ειδικούς βοήθειας γυναικών που βρίσκονται σε κρίσιμες καταστάσεις στη ζωή τους, όπως το Κέντρο Κοινωνικής Βοήθειας Οικογένειας και Παιδιών. Υπάρχουν ακόμα οι βοηθοί μητρότητας.

Το αναμενόμενο αποτέλεσμα της διαδικασίας διαμόρφωσης των θεμελίων της μητρικής ικανότητας είναι η ανεπτυγμένη στάση της μητέρας προς το παιδί ως θέμα όχι μόνο σωματικών, αλλά και ψυχικών αναγκών και υποκειμενικών εμπειριών. Αυτή περιλαμβάνει την ικανότητα να ανταποκρίνεται επαρκώς στις εκδηλώσεις του παιδιού, την ικανότητα να εστιάζει στα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς του παιδιού και στη δική του κατάσταση προκειμένου να κατανοήσει το παιδί, την ύπαρξη των απαραίτητων γνώσεων σχετικά με τη σωματική και ψυχική ανάπτυξη του παιδιού, σχετικά με τα ηλικιακά χαρακτηριστικά της αλληλεπίδρασής του με τον κόσμο, την ικανότητα συνεργασίας με το παιδί. Κατακτώντας δεξιότητες γονικής μέριμνας και διδασκαλίας που είναι κατάλληλες για τα ηλικιακά χαρακτηριστικά του παιδιού, οι νέες μητέρες μπορούν να ανταποκριθούν καλύτερα και πληρέστερα στον νέο τους ρόλο, αναπληρώνοντας την έλλειψη πείρας και την ατροφία των μητρικών τους ενστίκτων.

Της Εμελιάνοβας Γκαλίνας Νικολάγιεβνα, επικεφαλής του τμήματος βοήθειας σε γυναίκες που βρίσκονται σε δύσκολες καταστάσεις ζωής, κρατικό δημοσιονομικό ίδρυμα της Σεβαστούπολης, Κέντρο Κοινωνικής Βοήθειας στην Οικογένεια και τα Παιδιά
Andryushchenko A.I., Κοινωνιολογία της οικογένειας. Αγία Πετρούπολη, 2011
Brutman V.I., Radionova M.S., Σχηματισμός προσκόλλησης μητέρας-παιδιού κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. 1997. Νο 6. σελ. 38-47
Winnicott D.V., Τα μικρά παιδιά και οι μητέρες τους. Μ., 2008
Schneider L.B., ψυχολογία των οικογενειακών σχέσεων. Μ., 2013

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ

Η μητρότητα μέσα από τα μάτια των μητέρων

Η Γιορτή της Μητέρας είναι η πιο δημοφιλής γιορτή σε όλον τον κόσμο.

Η μητέρα είναι συνήθως το πιο σημαντικό πρόσωπο στη ζωή ενός ανθρώπου – ακόμα και στις περιπτώσεις στις οποίες απουσιάζει από αυτήν από τα πρώτα βήματα μας.

Όταν δίπλα της το παιδί νιώθει ασφάλεια και γαλήνη, μπορεί να είναι ο εαυτός του. Αυτό είναι ιδιαίτερα κρίσιμο στην αρχή της ζωής ενός ανθρώπου, όταν είναι ακόμα απόλυτα ανοικτός και κατ’ επέκταση ευάλωτος και τίθενται τα θεμέλια της προσωπικότητας του. Βάσει της μητρικής σχέσης οικοδομείται η σχέση του με τον κόσμο και σε αυτήν βασίζεται ο τρόπος που θα αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα στο μέλλον.

Είναι σωστό, λοιπόν, να πούμε ότι η τεράστια σημασία της μητέρας στη ζωή κάθε ανθρώπου από τη στιγμή που γεννιέται δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί. Τον 19ο αιώνα, ο Άγγλος κοινωνιολόγος Τόμας Μπακλ έγραφε: «Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι οι περισσότεροι υπέροχοι άνθρωποι είχαν υπέροχες μητέρες, ότι απέκτησαν πολύ περισσότερα από τις μητέρες τους παρά από τους πατέρες τους».

Αλλά η μητρότητα δεν είναι μία απλή υπόθεση. Μία μητέρα δεν γεννιέται – γίνεται και μάλιστα με πολλή και σκληρή δουλειά.

Εκτός από τις θεωρίες που διατυπώνονται κατά περιόδους και τις αναλύσεις του μητρικού ρόλου, υπάρχει το βίωμα της μητρότητας, αυτής της τόσο απαιτητικής κατάστασης στη ζωή μίας γυναίκας. Για κάθε γυναίκα αυτό είναι ένα πολύ προσωπικό ζήτημα, αλλά και στοίχημα.

Τα αισθήματα της ευθύνης, της προσφοράς, της υπέρβασης και της συνεχούς προσπάθειας καθορίζουν τη στάση των γυναικών απέναντι στα παιδιά τους. Διαπερνούν τον χρόνο και τον χώρο, τις εκάστοτε κοινωνικές συνθήκες και τάσεις της κάθε εποχής, ενώ αυτό που επισκιάζει τα πάντα είναι η ανιδιοτελής αγάπη που γεννιέται στην καρδιά της γυναίκας μαζί με το νεοαφιχθέν μέλος της οικογένειας.

Οι Epoch Times τιμά φέτος τις γυναίκες που επέλεξαν περισσότερο ή λιγότερο συνειδητά να συμβάλλουν στη συνέχιση της ζωής και έχουν αφιερωθεί σε κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό τους, που όμως μεγεθύνει και τις ίδιες, δίνοντάς τους το βήμα για να εκφράσουν τις δικές τους σκέψεις γύρω από τη μητρότητα και τους παραχωρεί τον λόγο για να φωτίσουν την αχλή της θεωρίας με την καθαρότητα της εμπειρίας τους.

* * * *  *

«Για εμένα, η μητρότητα μοιάζει με ένα μαξιλάρι, μαλακό, υποστηρικτικό, πάνω στο οποίο μπορείς να ακουμπήσεις και που αποτελεί μία ασφαλή βάση, ένα ασφαλές περιβάλλον που θα δώσει ώθηση στο παιδί να πατήσει τα πόδια του και να ανοίξει τα φτερά του, για να φτάσει στους δικούς του ορίζοντες.» – Έφη

* * * *  *

«Όταν αποφασίζει μία γυναίκα να γίνει μητέρα, αποφασίζει να προσφέρει τον εαυτό της στα παιδιά της. Η ατομικότητα δίνει τη θέση της στη μητρότητα. Το ‘εγώ’ στο ‘εμείς’. Όταν έγινα μητέρα, έμαθα τις πραγματικές αντοχές και δυνάμεις μου, ψυχικές και σωματικές. Κι όταν νόμιζα ότι δεν μπορούσα άλλο, ένα φαφούτικο χαμόγελο, μια παιδική αγκαλιά, ένα μικρό παιδικό επίτευγμα έβαφαν τον κόσμο μου με χίλια χρώματα και με έκαναν να πλημμυρίζω από ευτυχία. Όταν έγινα μάνα, ένιωσα ότι εκπλήρωσα τον σκοπό μου σε αυτήν τη ζωή, γιατί πάνω απ’ όλα τη συνέχισα.» – Άλκηστις

* * * *  *

«Το ταξίδι της μητρότητας άργησε να ξεκινήσει για εμένα. Υπήρξε μία συνειδητή απόφαση και ήρθε με μεγάλο βαθμό δυσκολίας στη ζωή μου, ως διδυμομάνα… Με έμαθε τι σημαίνει αγάπη. Μία αγάπη μοναδική, που δεν είχα ξαναζήσει στη ζωή μου. Είναι αυτή η αγάπη που τα μάτια σου γεμίζουν δάκρυα σε κάθε επίτευγμα, χαμόγελο, πράξη τρυφερότητας του παιδιού σου. Είναι αυτή η αγάπη που η καρδιά σου πάει να σπάσει αν βιώνεις κάτι άσχημο με το παιδί σου.

»Όσο περνούν τα χρόνια βιώνω διαφορετικά τον ρόλο της μητέρας, γιατί τα παιδιά μου αλλάζουν, οι ανάγκες τους αλλάζουν κι εγώ είμαι εκεί άλλοτε να προστατεύω κι άλλοτε να συμβουλεύω. Ζω καθημερινά μία πρόκληση για να είναι τα αγόρια μου καλά κι εγώ μαζί τους. Μέσω αυτών έμαθα να μην βάζω τον εαυτό μου πρώτα, αλλά να προσφέρω όχι μόνο στα παιδιά μου, αλλά και στον κόσμο. Προσωπικά, η μητρότητα με έκανε καλύτερο άνθρωπο, πιο κουρασμένη από ποτέ αλλά καλύτερη. Μέσω των παιδιών μου ζω νέα πράγματα, διαφορετικές εμπειρίες, διαφορετικά συναισθήματα… και αυτό γιορτάζω κάθε Γιορτή της Μητέρας.» – Ντορίνα

* * * *  *

«Το παιδί μου είναι σαν ένας καθρέφτης που μου δείχνει τον εαυτό μου, τις προτιμήσεις μου, τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία μου. Το να μεγαλώνω ένα παιδί και να μαθαίνω να είμαι μία καλή μητέρα στην πραγματικότητα σημαίνει να μεγαλώνω τον ίδιο μου τον εαυτό.» – Λιν

* * * *  *

«Αν και είμαι νέα μητέρα, βλέπω τη μητρότητα – να βλέπω μια νέα ψυχούλα να μεγαλώνει, να περπατάει, να μιλάει, να αφουγκράζεται, να συναισθάνεται, να γελάει, να επικοινωνεί και να εξελίσσεται – σαν ένα θαύμα της ζωής. Νιώθω τυχερή που μπορώ να επικοινωνώ κάθε ημέρα με μια τόσο αγνή ψυχή και αισθάνομαι ευγνωμοσύνη που ο Δημιουργός μού έστειλε μία τέτοια αγνή ψυχή να τη φροντίσω.

»Η ευθύνη είναι μεγάλη, αλλά η αγάπη είναι μεγαλύτερη. Οι δυσκολίες και οι ανασφάλειες που υπάρχουν, ξεπερνιούνται με εμπιστοσύνη και εφευρετικότητα.

»Για εμένα, η μητρότητα έχει λειτουργήσει θεραπευτικά, βοηθώντας με να συνδεθώ με τη θηλυκή μου φύση και τις λειτουργίες της και να ακούω και να διαισθάνομαι περισσότερο και βαθύτερα. Η γονεϊκότητα είναι ευλογία. Όταν το βιώνεις έτσι, τότε μπορείς να δεις το θαύμα να ξετυλίγεται και να βιώνεται.

»Οι απαιτήσεις που έχω από τον εαυτό μου ως μητέρα είναι να εξελίσσομαι εγώ σαν άνθρωπος. Όσο καλύτερος άνθρωπος γίνομαι, θα μπορώ να βρίσκω τη σοφία να καθοδηγώ το παιδί μου τόσο με σύνεση όσο και με καλοσύνη.» – Νέλη

* * * *  *

«Ως μητέρα, πιστεύω ότι είναι πολύ καλύτερα να διδάσκω με το παράδειγμα μου παρά με τα λόγια. Πολλές φορές, όταν ζητάω από την κόρη μου να κάνει κάτι, εκείνη δείχνει απρόθυμη ή και λίγο αρνητική. Ωστόσο, αν ο τρόπος μου είναι καλός ή αν βλέπει ότι αυτό που ζητάω υποστηρίζεται από τις δικές μου συνήθειες ή συμπεριφορά, θα [υποχωρήσει και θα] το κάνει.

»Κάτι άλλο που έχω μάθει είναι ότι άπαξ και θέσουμε τους κανόνες, πρέπει να τους ακολουθήσουμε. Παραδείγματος χάριν, όταν διαπίστωσα ότι το παιδί μιας φίλης είχε μάθει να διαβάζει σε πολύ μικρή ηλικία, ζήλεψα κάπως. Όταν ρώτησα πώς γίνεται αυτό, μου είπαν ότι οι γονείς έβαζαν τα παιδιά να διαβάζουν κάθε μέρα από λίγο. Πρώτα τους διάβαζαν οι ίδιοι το βιβλίο αρκετές φορές και ύστερα, αργά αργά, το διάβαζαν μαζί. Άρχισα λοιπόν να κάθομαι κι εγώ με την κόρη μου και να διαβάζουμε αρχικά μία σελίδα την ημέρα, και αργότερα. Στην αρχή το παιδί δυσκολευόταν και πότε τα πήγαινε καλά και πότε όχι και τόσο. Ωστόσο δεν εγκατέλειψα την προσπάθεια και επιμείναμε στην καθημερινή ανάγνωση. Μερικές φορές δεν προλαβαίνω να κάτσω εγώ μαζί της και ζητάω από τον πατέρα της να με αναπληρώσει. Μετά από δύο μήνες περίπου, η κόρη μου πλέον ζητούσε η ίδια να διαβάσουμε κάθε μέρα. Ακόμα κι όταν περιμένουμε το λεωφορείο ή το μετρό, της αρέσει να διαβάζει λίγο. Αυτό μου δίνει μεγάλη χαρά και μου δείχνει ότι η επιμονή και η σταθερότητά μου παρά τις πρώτες δυσκολίες και αρνήσεις ήταν σωστή.» – Έιμυ

* * * *  *

«Η μητρότητα αποτελεί επιλογή αλλά και τεράστια ευθύνη! Κι αυτό γιατί η ζωή μιας γυναίκας, από τη στιγμή που θα κυοφορήσει και θα γεννήσει ένα παιδί, αλλάζει ανεπιστρεπτί! Πολύ σημαντικός είναι όμως, πέραν από την επιλογή της ίδιας, κι ο ρόλος της οικογένειας και της ευρύτερης κοινότητας στη στήριξη της νέας μητέρας και την ύπαρξη ασφαλών δομών, έτσι ώστε το περιβάλλον να επηρεάζει θετικά με σταθερότητα, γαλήνη, αξίες ηθικές, με απόλυτη αγάπη και υποστήριξη τη νέα ζωή!  Μητέρα για εμένα σημαίνει ανιδιοτελής αγάπη, ανθεκτικότητα, σταθερότητα και καθοδήγηση, μια ανοιχτή αγκαλιά για τώρα και για πάντα!» – Έρη

* * * *  *

«Τη μητρότητα προσωπικά τη βιώνω ως μια μεγάλη μεν χαρά, που αντιστοιχεί κάθε φορά σε τουλάχιστον… 5 λύπες, έννοιες & δυσκολίες!!

Θα την όριζα ως αποτέλεσμα όλων αυτών που έχουν γεννηθεί, ανατραφεί, ωριμάσει για σειρά ετών και με άπειρες θυσίες και… συχνά χωρίς να φαίνεται καν η δημιουργός!!

Οι απαιτήσεις που έχω από τον εαυτό μου ως μαμά είναι πάντα περισσότερες από αυτές στις οποίες μπορώ να ανταπεξέλθω: να είμαι υποστηρικτική, με ενσυναίσθηση ( πολύ δύσκολο!), με ευαισθησία, ανθρωπιά, καλή ακροάτρια (επίσης πολύ δύσκολο!), με αστείρευτη αγάπη, με.. ιώβεια υπομονή (πολύ συχνά ανέφικτο), με διαθέσιμο χρόνο (δυστυχώς όχι πάντα) και με ένα…. τεράστιο σεντούκι, παραγεμισμένο με ευρώ (εξαιτίας της περιρρέουσας, δύσκολης οικονομικά ατμόσφαιρας).

Η Γιορτή της Μητέρας (που όπως χαριτωμένα μία φίλη μου την αποκαλεί ως ‘γιορτή του …κορόιδου’), θα μπορούσε να είναι απο μία ζωγραφιά, ένα ζεστό χαμόγελο, μία αγκαλιά κι ένα φιλί, ένα πικ- νικ στη θάλασσα έως….. ένα καταπληκτικό πάρτυ!!

Το σίγουρο πάντως είναι ότι για πολλά χρόνια πριν αποκτήσω παιδί , ήμουν πραγματικά δυστυχισμένη!!! Ο ερχομός της είναι & παραμένει για μένα, το μεγαλύτερο ΔΩΡΟ της ζωής μου!!» – Φιλιππία

* * * *  *

«Αν έπρεπε να διαλέξω μόνο μια λέξη για το πώς βιώνω τη μητρότητα αυτή θα ήταν η Υπέρβαση. Μια λέξη που για μένα περιλαμβάνει την αγάπη άνευ όρων, την υπερνίκηση του Εγώ, την επέκταση του Εαυτού… Αν έπρεπε να διαλέξω μόνο μια λέξη να πω στο παιδί μου αυτή θα ήταν το ‘Σ’ αγαπώ’. Με τον πιο ανιδιοτελή τρόπο που έχω γνωρίσει ποτέ… Αν έπρεπε να διαλέξω μόνο μια λέξη να πω στη μητέρα μου αυτή θα ήταν το ‘Ευχαριστώ’. Μα και πάλι πόσο λίγο ακούγεται… Χρόνια πολλά σε όλες τις μητέρες!» – Ελένη

* * * *  *

«Μητρότητα: η ολοκλήρωση της γυναίκας 

Για μένα η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου όταν το “μακάρι” που έλεγα για δύο χρόνια έγινε “επιτέλους” , τη στιγμή που αντίκρισα το + στο τεστ εγκυμοσύνης. 

Από εκείνη τη στιγμή και μέχρι να κλείσω τα μάτια μου η καρδιά μου πια χτυπά έξω από το σώμα, γεμάτη αγωνία, την αγωνία της προσμονής, την αγωνία για τη γέννηση, την αγωνία της ανατροφής, την αγωνία να μην τους συμβεί τίποτα κακό. 

Τα δάκρυά μου όμως απέκτησαν άλλη γεύση, τη γεύση της αγάπης, της συγκίνησης, της λαχτάρας, της υπερηφάνειας και  συνοδεύουν κάθε τους βήμα, από το ποίημα στο σχολείο έως την ολοκλήρωση τους ως ανθρώπινες οντότητες 

Νιώθω ευλογημένη, τυχερή και ευγνώμων που μπορώ και γιορτάζω τη μέρα αυτή!!!!!

Υγεία, υπομονή και φώτιση σε όσες είναι μανούλες, αλλά και σε αυτές που με βάσανα προσπαθούν να γίνουν.» – Άννα

* * * *  *

«Η μητρότητα για εμένα είναι η απόλυτη ψυχική και πνευματική ολοκλήρωση. Για τα παιδιά μου νιώθω ένα είδος έρωτα. Προσπαθώ κάθε μέρα να τα εφοδιάζω όσο πιο καλά μπορώ. Με συμβουλές, με εμπειρίες από τον δικό μου βίο, με παραδείγματα, με γνώσεις, με όλη τη σοφία που μου έχει διδάξει η ζωή. Όλα αυτά προσπαθώ να τα επικοινωνώ στα παιδιά μου και να τα βλέπω να ανθίζουν κάθε μέρα όλο και πιο πολύ. Θέλω να έχουν αξίες, να έχουν άμυνες, να έχουν το αίσθημα της δικαιοσύνης και της συμπόνιας. Να είναι αγωνιστές και να έχουν αυτοπεποίθηση. Να μην τα τρομάζει ο κόπος και η δυσκολία, αλλά και να προστατεύουν τον εαυτό τους στο ταξίδι που τώρα ξεκινούν. Και εύχομαι κάθε μέρα να είναι γερά και να χαμογελούν.» – Ειρήνη

* * * *  *

«Για εμένα η μητρότητα είναι μαγεία, λύτρωση και ανάγκη να ξεπεράσω το ‘εγώ’ μου. Μαγεία με την έννοια του μαγικού, του θαύματος, του παραμυθιού. Λύτρωση από τις δικές μου παιδικές παγίδες, από τα δικά μου παιδικά αδιέξοδα και τελικά ανάγκη να ξεπεράσω τον εαυτό μου.» – Ελένη

* * * * *

Ευχαριστούμε θερμά όλες τις μητέρες που ανταποκρίθηκαν στο αίτημά μας και βρήκαν τον χρόνο να συντάξουν και να στείλουν τα μικρά αυτά κείμενα στα οποία συμπυκνώνονται είτε η εμπειρία που απέκτησαν έχοντας μεγαλώσει τα παιδιά τους μαζί με τη σοφία της απόστασης είτε οι προσδοκίες που έχουν ως νέες μητέρες είτε οι καθημερινοί τους αγώνες για να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις που γνωρίζουν πως ενέχει η διαδικασία διαμόρφωσης ανθρώπινων όντων μέσα σε μία καθημερινότητα που φάινεται να γίνεται ολοένα και πιο σκληρή.

Επιμέλεια: Αλία Ζάε και Βαλεντίνα Λισάκ