Η επιχείρηση «Δίχτυ Ασφαλείας» είχε ως αποτέλεσμα την διάσωση 35 παιδιών στο βορειοανατολικό Οχάιο, σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Δικαστική Αστυνομία των ΗΠΑ.
Τα παιδιά βρέθηκαν στο Άκρον, το Κλίβελαντ, το Κολόμπους, το Έφκλιντ, το Μάνσφιλντ και το Μαϊάμι της Φλόριντα, καθώς και σε άλλες πόλεις του Οχάιο, ανέφερε η υπηρεσία σε δελτίο τύπου.
Τα παιδιά ήταν μεταξύ 13 και 18 ετών και θεωρούνταν αγνοούμενα ή υπό εξαφάνιση, ανέφεραν αξιωματούχοι. Περίπου το 20% των περιπτώσεων συνδέεται με την εμπορία ανθρώπων και παραπέμφθηκαν σε ξεχωριστό κλιμάκιο.
«Από τις 40 υποθέσεις αγνοούμενων, που παραπέμφθηκαν στην ειδική ομάδα της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας, μόνο 5 υποθέσεις παραμένουν ανοιχτές. Τα μέλη της ειδικής ομάδας και οι τοπικοί συνεργάτες της θα συνεχίσουν να εργάζονται τις επόμενες εβδομάδες για να εξασφαλίσουν την ασφάλεια αυτών των πέντε εναπομείναντων παιδιών καθώς και άλλων παιδιών», δήλωσε το δελτίο τύπου.
Η υπηρεσία συνεργάστηκε με το αστυνομικό τμήμα του Κλίβελαντ, την αστυνομία του Ανατολικού Κλίβελαντ, το γραφείο του σερίφη της επαρχίας Κουιαχόγκα και την αστυνομία του Νιούμποργκ Χάιτς.
«Είμαστε περήφανοι που προσφέρουμε βοήθεια στην Επιχείρηση “Δίχτυ Ασφαλείας” και επαινώ την Ομοσπονδιακή Δικαστική Αστυνομία των ΗΠΑ για τη σκληρή δουλειά και την αφοσίωσή τους στον εντοπισμό αυτών των παιδιών», δήλωσε ο αρχηγός της αστυνομίας του Νιούμποργκ Χάιτς Τζον Μέιτζοϊ. «Πολλές φορές δεν γνωρίζουν ότι είναι θύματα και αυτή η επιχείρηση προσφέρει ελπίδα, ελευθερία και ασφάλεια που υπό διαφορετικές συνθήκες δεν θα είχαν.»
«Αυτό ήταν ένα νέο ανεξερεύνητο πεδίο και η πρώτη φορά που διεξάγαμε μια τέτοιου είδους επιχείρηση», πρόσθεσε ο ομοσπονδιακός αστυνομικός Πιτ Έλιοτ. «Είμαι πολύ περήφανος για τα σώματα ασφαλείας μας, την κοινότητα και τους συνεργάτες μας στα μέσα ενημέρωσης που εργάστηκαν ακούραστα για να εξασφαλίσουν την ασφάλεια στα χαμένα και πιο ευάλωτα παιδιά μας. Η ίδρυση μόνιμης μονάδας στο Βόρειο Οχάιο θα διασφαλίσει ότι τα πιο ευάλωτα παιδιά μας που αγνοούνται θα συνεχίσουν να βρίσκονται και να οδηγούνται πίσω στην ασφάλεια.»
Το τμήμα αγνοούμενων παιδιών της Ομοσπονδιακής Δικαστικής Αστυνομίας των ΗΠΑ δήλωσε ότι ζητά την υποστήριξη της κοινότητας για τον εντοπισμό πέντε εναπομείναντων παιδιών. Πληροφορίες σχετικά με το πού μπορούν να βρίσκονται αυτά τα παιδιά μπορείτε να δώσετε στη γραμμή συμβουλών στο 1-866-492-6833.
Η διάσωση αυτών των παιδιών έρχεται την ίδια ώρα που ομοσπονδιακοί αστυνομικοί συνεχίζουν να διεξάγουν επιχειρήσεις για την εύρεση αγνοούμενων παιδιών και να διαλύουν ύποπτα κυκλώματα εμπορίας ανθρώπων.
Μια άλλη αποστολή οδήγησε στην εύρεση περίπου 25 παιδιών ηλικίας 13 έως 18 ετών στο Οχάιο, ανέφεραν αξιωματούχοι. Και την περασμένη εβδομάδα, η υπηρεσία ανέφερε ότι 262 ύποπτοι συνελήφθησαν και πέντε παιδιά βρέθηκαν στην πόλη της Οκλαχόμα.
«Η Επιχείρηση Triple Beam OKC ήταν μια στοχευμένη πρωτοβουλία της Ομοσπονδιακής Δικαστικής Αστυνομίας και των συνεργατών τους για την αντιμετώπιση του βίαιου εγκλήματος εντός και γύρω από την πόλη της Οκλαχόμα», δήλωσε ο ομοσπονδιακός αστυνομικός για τη Δυτική Περιφέρεια της Οκλαχόμα Τζόνι Κούλμαν σε ειδησεογραφικά πρακτορεία. «Ο πρωταρχικός μας στόχος με επιχειρήσεις όπως το OTB είναι να κάνουμε τις κοινότητες πιο ασφαλείς. Όταν συλλαμβάνουμε αυτούς τους βίαιους φυγάδες, αφαιρούμε επίσης όπλα και ναρκωτικά από τους δρόμους μας. Πιστεύουμε ότι αυτές οι προσπάθειες έχουν άμεσο, θετικό αντίκτυπο στις κοινότητες που υπηρετούμε».
Τίποτα δεν μπορεί να βοηθήσει το κινεζικό κομμουνιστικό καθεστώς καθώς μάχεται με κρίσεις σε πολλαπλά μέτωπα, σύμφωνα με έναν Κινέζο ακαδημαϊκό που νωρίτερα φέτος κάλεσε τον Κινέζο ηγέτη Σι Τζινπίνγκ να παραιτηθεί.
Ο Λενγκ Τζιεφού, συνταξιούχος καθηγητής και πρώην διευθυντής του Πολιτικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Ρενμίν, ενός αναγωρισμένου κινεζικού πανεπιστημίου, τον Απρίλιο έγραψε μια επιστολή στον Γουάνγκ Γιανγκ, πρόεδρο της Πολιτικής Συμβουλευτικής Διάσκεψης του Κινεζικού Λαού, ένα πολιτικό συμβουλευτικό σώμα, στο οποίο πρότεινε ότι ο Σι θα πρέπει να παραιτηθεί ως απάντηση στις αυξανόμενες εκκλήσεις της διεθνούς κοινότητας που ζητάνε από το καθεστώς να λογοδοτήσει για τον ρόλο του στην πρόκληση της παγκόσμιας εξάπλωσης του ιού του ΚΚΚ.
Προέτρεψε επίσης το καθεστώς να υιοθετήσει ένα δημοκρατικό ομοσπονδιακό σύστημα, δημιουργώντας τις «Ηνωμένες Πολιτείες της Κίνας» για την επίλυση θεμάτων που σχετίζονται με την Ταϊβάν, το Χονγκ Κονγκ, τους Ουιγούρους και τους Θιβετιανούς.
Η επιστολή άρχισε να κυκλοφορεί στις αρχές Σεπτεμβρίου, προσελκύοντας ευρεία προσοχή μεταξύ των Κινέζων χρηστών του διαδικτύου.
Ο Λενγκ, σε μια πρόσφατη συνέντευξή του στην The Epoch Times, επιβεβαίωσε ότι έστειλε την επιστολή, αλλά θλίφτηκε διότι οι συστάσεις του ήταν πλέον «ξεπερασμένες» δεδομένης μιας σειράς ανησυχητικών εξελίξεων τους τελευταίους μήνες.
«Τώρα είναι πολύ αργά! Ακόμη και ο φεντεραλισμός και το καθεστώς του Σι δεν μπορούν να επιλύσουν τα ζητήματα», είπε σε τηλεφωνική συνέντευξη στην The Epoch Times.
Ο Λενγκ επεσήμανε μια σειρά κρίσεων που προέκυψαν από τις επιθέσεις του καθεστώτος στο Χονγκ Κονγκ και την Ταϊβάν, την καταστολή των εθνοτικών μειονοτήτων και την επιδείνωση των σχέσεων με άλλες χώρες.
Στο Χονγκ Κονγκ, το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) επέβαλε νόμο εθνικής ασφάλειας που τέθηκε σε ισχύ τον Ιούλιο, προκαλώντας εκτεταμένη διεθνή καταδίκη, κυρώσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες και έντονη αντίδραση από τους κατοίκους της πόλης, είπε.
Το κινεζικό καθεστώς έχει επίσης κλιμακώσει τη στρατιωτική δραστηριότητα στο στενό της Ταϊβάν, ωθώντας τις αυξημένες ναυτικές κινήσεις των ΗΠΑ στην περιοχή.
Στην Εσωτερική Μογγολία, το ΚΚΚ εισήγαγε πρόσφατα μια πολιτική για την εξάλειψη της διδασκαλίας της γλώσσας της Μογγολίας στις αίθουσες διδασκαλίας, προκαλώντας εκτεταμένα μποϊκοτάζ από τους ντόπιους και εξοργίζοντας τους Μογγόλους σε όλο τον κόσμο.
Στο εξωτερικό, ο Λενγκ δήλωσε ότι το καθεστώς επιδεινώνει τις σχέσεις του με μια σειρά δυτικών χωρών, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, της Αυστραλίας, του Καναδά και της Τσεχικής Δημοκρατίας.
Επιστολή Απριλίου
Στην επιστολή του Απριλίου, ο Λενγκ έγραψε για το πώς το καθεστώς πρέπει να ανταποκριθεί στις αυξανόμενες απαιτήσεις από όλο τον κόσμο ζητώντας αποζημίωση δισεκατομμυρίων για την συγκάλυψη του ιού του ΚΚΚ από το Πεκίνο, με αποτέλεσμα την παγκόσμια εξάπλωσή του.
«Πώς πρέπει να αντιμετωπίσουμε την αποζημίωση; Θα πολεμήσουμε με όλες αυτές τις χώρες;» ο Λενγκ γράφει στην επιστολή. «[Αν πολεμήσουμε], δεν θα έχουμε κανένα σύμμαχο [στον κόσμο], αλλά θα έχουμε ένα βάρος – τη Βόρεια Κορέα».
«Η καλύτερη στρατηγική είναι να αφήσουμε τον Σι Τζινπίνγκ να παραιτηθεί από όλες τις θέσεις του… Τότε η πίεση από τη διεθνή κοινότητα θα ελαχιστοποιηθεί… Εκείνη τη στιγμή, ο νέος ηγέτης του καθεστώτος θα μπορεί να χειριστεί εύκολα τις εξωτερικές υποθέσεις», πρόσθεσε ο Λενγκ.
Ο Λενγκ εξέτασε επίσης το ζήτημα της Ταϊβάν, λέγοντας: «Είναι όλο και πιο αδύνατο για εμάς [ηπειρωτική Κίνα] να μπορούμε να ενοποιήσουμε την Ταϊβάν επειδή η Ταϊβάν έχει την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το ΚΚΚ βλέπει την Ταϊβάν ως μέρος της επικράτειάς της, παρόλο που το δημοκρατικό νησί είναι αυτοδιοικούμενο με τη δική του κυβέρνηση, στρατό και νόμισμα.
Ο Λενγκ είπε ότι ο λόγος για τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες στηρίζουν την Ταϊβάν είναι επειδή υποστηρίζει τη δημοκρατία. Στη συνέχεια πρότεινε: «Η υιοθέτηση ενός δημοκρατικού ομοσπονδιακού συστήματος είναι η καλύτερη λύση για την επίλυση του προβλήματος της Ταϊβάν».
Ένα τέτοιο ομοσπονδιακό σύστημα θα έβλεπε την Κίνα χωρισμένη σε διάφορες περιοχές, με κάθε περιφέρεια να διέπεται από αυτόνομο καθεστώς. Καθένα από αυτά τα αυτόνομα καθεστώτα θα εμπίπτει επίσης σε μια ομοσπονδιακή διοίκηση στο Πεκίνο. Με τη σύσταση ομοσπονδιακής κυβέρνησης, τα ζητήματα στο Χονγκ Κονγκ και στο Σιντζιάνγκ θα επιλυθούν, δήλωσε ο Λενγκ.
«Η χορήγηση αυτόνομων δικαιωμάτων στους πολίτες του Χονγκ Κονγκ μπορεί να αποκαταστήσει το καθεστώς του Χονγκ Κονγκ ως ελεύθερου λιμένα και να αναπτύξει την οικονομία του», έγραψε ο Λενγκ. «Το ομοσπονδιακό σύστημα μπορεί να λύσει τις εθνοτικές συγκρούσεις της Κίνας, επειδή οι εθνοτικές συγκρούσεις μπορούν να επιλυθούν μόνο με συμβιβασμό και όχι με καταστολή».
Σε αντίθεση με τις επίσημες κινεζικές θέσεις που αντιτίθενται στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Λενγκ θεωρεί τη χώρα ως τον «καλύτερο φίλο» της Κίνας.
«Δεν έχει εισβάλει σε κανένα από τα εδάφη μας. Η υποστήριξη που έχουμε λάβει από τις ΗΠΑ είναι όλο και μεγαλύτερη από την υποστήριξη οποιασδήποτε άλλης χώρας [στην ιστορία] », έγραψε.
Ο Λενγκ ασχολείται επίσης με τα εσωτερικά ζητήματα της Κίνας, όπως τη γεωργία. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, ένας αυξανόμενος αριθμός Κινέζων αγροτών μετατράπηκαν σε μετανάστες εργαζόμενους που συρρέουν στις πόλεις επειδή το Πεκίνο δεν έχει αναπτύξει πολιτικές για την υποστήριξη των αγροτών, έγραψε.
Ο Λενγκ πρότεινε στο καθεστώς να δημιουργήσει κίνητρα για να ενθαρρύνει τους αγρότες να παραμείνουν στα χωριά και να ωθηθεί η γεωργία.
Φέτος, η πανδημία του ιού του ΚΚΚ, οι πλημμύρες, η ξηρασία και τα παράσιτα έχουν καταστρέψει τις καλλιέργειες στη χώρα. Η Κίνα αντιμετωπίζει τώρα το ζήτημα της έλλειψης τροφίμων και αυξάνει τις γεωργικές εισαγωγές για να θρέψει τους ανθρώπους.
Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό. Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ – Ένα τρένο κατευθύνεται στον σταθμό του μετρό Όντενπλαν στην κεντρική Στοκχόλμη, όπου οι πρωινοί εργαζόμενοι – χωρίς μάσκες – πηγαίνοντας στη δουλεία τους, κατεβαίνουν ή επιβιβάζονται πριν σταματήσουν για να διαβάσουν κάτι στο κινητό τους.
Είτε σε τρένα είτε σε τραμ, σε σούπερ μάρκετ ή εμπορικά κέντρα – μέρη όπου συνήθως χρησιμοποιούνται μάσκες προσώπου στα περισσότερα μέρη του κόσμου – οι Σουηδοί συνεχίζουν τη ζωή τους χωρίς αυτές.
Όταν το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης επέβαλε καραντίνες και εγκλεισμούς στους πληθυσμούς του στα αρχικά στάδια της πανδημίας κλείνοντας σχολεία, εστιατόρια, γυμναστήρια, ακόμη και σύνορα, οι Σουηδοί συνέχισαν να απολαμβάνουν πολλές ελευθερίες.
Η σχετικά χαμηλών τόνων στρατηγική τράβηξε την προσοχή του κόσμου, αλλά ταυτόχρονα συνέπεσε με έναν πολύ υψηλότερο κατά κεφαλήν αριθμό θανάτων σε σχέση με τις άλλες σκανδιναβικές χώρες.
Τώρα, καθώς ο αριθμός των κρουσμάτων αυξάνεται πάλι σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης, η χώρα των 10 εκατομμυρίων ανθρώπων έχει έναν από τους χαμηλότερους αριθμούς νέων κρουσμάτων κορωνοϊού – και μόνο 14 ασθενείς σε εντατική θεραπεία.
Το εάν η στρατηγική της Σουηδίας είναι επιτυχής, ωστόσο, εξακολουθεί να είναι αβέβαιο.
Οι υγειονομικές αρχές, και ιδίως ο επικεφαλής επιδημιολόγος Άντερς Τέγκνελ, συνεχίζουν να επαναλαμβάνουν μια γνωστή προειδοποίηση: Είναι πολύ νωρίς να βγάλουμε συμπέρασμα και όλες οι χώρες βρίσκονται σε διαφορετική φάση της πανδημίας.
Αυτό δεν εμπόδισε έναν αξιωματούχο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας της Ευρώπης να πει ότι η ήπειρος θα μπορούσε να πάρει πολλά μαθήματα από τη Σουηδία που θα βοηθούσε άλλες χώρες στη μάχη του ιού.
«Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η Σουηδία, προς το παρόν, απέφυγε την αύξηση που παρατηρήθηκε σε ορισμένες από τις άλλες χώρες της Δυτικής Ευρώπης», δήλωσε η ανώτερος υπάλληλος έκτακτης ανάγκης του ΠΟΥ Ευρώπης, Κάθριν Σμόλγουντ, στις 17 Σεπτεμβρίου. «Νομίζω ότι υπάρχουν μαθήματα. Θα είμαστε πολύ πρόθυμοι να εργαστούμε και να ακούσουμε περισσότερα από τη σουηδική προσέγγιση.»
Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών και Πρόληψης, η Σουηδία ανέφερε 30.3 νέα κρούσματα COVID-19 ανά 100.000 κατοίκους τις τελευταίες 14 ημέρες, σε σύγκριση με 292.2 στην Ισπανία, 172.1 στη Γαλλία, 61.8 στο Ηνωμένο Βασίλειο και 69.2 στη Δανία, με όλες να επιβάλουν αυστηρούς εγκλεισμούς στις αρχές της πανδημίας.
Συνολικά, η Σουηδία έχει 88.237 καταγεγραμμένα κρούσματα και 5.864 θανάτους από τον ιό, ή 57.5 θανάτους ανά 100.000 κατοίκους από την αρχή της κρίσης.
Ο τρόπος με τον οποίο η στρατηγική της Σουηδίας σχολιάστηκε εκτός χώρας φαίνεται να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το στάδιο της πανδημίας που βίωνε ο παρατηρητής την εποχή εκείνη. Αρχικά, πολλοί στο εξωτερικό ήταν δύσπιστοι σε φωτογραφίες Σουηδών που έτρωγαν με φίλους σε εστιατόρια ή έπιναν κοκτέιλ στην προκυμαία της Στοκχόλμης. Ορισμένοι ζήλευαν τις σουηδικές επιχειρήσεις διότι δεν αναγκάστηκαν να κλείσουν.
Στη συνέχεια, σοκαρίστηκαν καθώς ο ιός ξέσπασε στα γηροκομεία και τα νοσοκομεία της χώρας.
Μέχρι τα μέσα Απριλίου, περισσότεροι από 100 θάνατοι αναφέρονταν καθημερινά στη Σουηδία, ενώ τα ποσοστά θνησιμότητας μειώνονταν σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
Σήμερα, καθώς οι φόβοι για ένα δεύτερο κύμα αυξάνονται σε όλη την Ευρώπη, έχει καθιερωθεί πια να επαινούμε τη Σουηδία, με δημοσιογράφους από τη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλα μέρη να ταξιδεύουν στη Στοκχόλμη για να μάθουν για την επιτυχία της.
Παρ’ όλα αυτά, μια σουηδική κυβερνητική επιτροπή που διερευνά τον χειρισμό της πανδημίας θα έχει αναμφίβολα δύσκολες ερωτήσεις να απαντήσει: Μήπως οι αρχές περίμεναν πολύ καιρό για να περιορίσουν την πρόσβαση σε γηροκομεία, όπου σημειώθηκαν περίπου οι μισοί θάνατοι; Μήπως ήταν πολύ αργοί στο να παράσχουν ατομικό προστατευτικό εξοπλισμό στο προσωπικό σε εκείνα τα ιδρύματα όταν οι ελλείψεις στον τομέα της φροντίδας ηλικιωμένων ήταν από καιρό γνωστές; Γιατί χρειάστηκε τόσο πολύς χρόνος για τη δημιουργία τεστ ευρείας κλίμακας;
Ο Τέγκνελ αρνείται επίσης να αποκλείσει την πιθανότητα ενός δεύτερου κύματος στην Σουηδία. Ιδιαίτερη ανησυχία υπάρχει στην επιστροφή των μαθητών στα λύκεια για πρώτη φορά από τον Μάρτιο.
«Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί και να εντοπίσουμε το πρώτο σημάδι ότι κάτι συμβαίνει, ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε το βέλτιστο για να αποτρέψουμε την κλιμάκωση», είπε στο Associated Press.
Αναμένονται τοπικά κρούσματα, αλλά αντί να καταπολεμούνται με εθνικούς κανόνες, οι αξιωματούχοι σχεδιάζουν να χρησιμοποιήσουν στοχευμένες δράσεις που βασίζονται σε εξετάσεις, εντοπισμό επαφών και γρήγορη απομόνωση των ασθενών.
«Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε μια γρήγορη και τοπική αντίδραση για να χτυπήσουμε τον ιό χωρίς να επιβάλουμε περιορισμούς σε ολόκληρη τη χώρα», δήλωσε η υπουργός Υγείας Λένα Χάλεγκρεν την περασμένη εβδομάδα.
Από την αρχή, υγειονομικοί λειτουργοί υποστήριζαν ότι η Σουηδία ακολουθούσε μια βιώσιμη προσέγγιση για τον ιό που ο πληθυσμός θα μπορούσε να υιοθετήσει – για χρόνια, εάν χρειαστεί. «Αυτός είναι ένας μαραθώνιος, όχι ένα σπριντ», αυτό έγινε ένα σύνθημα που επαναλαμβάνεται από τους υπουργούς σε κάθε ευκαιρία, δεδομένου ότι δεν υπάρχει ακόμη εμβόλιο ούτε θεραπεία.
Ενώ ο υπόλοιπος κόσμος παρακολουθούσε με φθόνο τις ελευθερίες που οι Σουηδοί απολάμβαναν εν μέσω καραντίνας σε άλλα μέρη του κόσμου, τελικά δεν ήταν τόσες πολλές όσο νόμιζαν. Οι συγκεντρώσεις περιορίστηκαν στους 50 και απαγορεύτηκαν οι συγκεντρώσεις σε μπαρ.
Οι περισσότερες από τις αλλαγές αφορούσαν εθελοντικές ενέργειες από τους πολίτες και όχι κανόνες που επέβαλε η κυβέρνηση.
Αυτή η εμπιστοσύνη που δόθηκε στον πληθυσμό για να αναλάβει προσωπική ευθύνη στην πανδημία θέτει τη Σουηδία σε αντίθεση με τις περισσότερες άλλες χώρες που χρησιμοποίησαν καταναγκαστικά μέτρα όπως πρόστιμα για να επιβάλουν τη συμμόρφωση.
Αυτό αποδίδεται συχνά σε ένα σουηδικό μοντέλο διακυβέρνησης, όπου μεγάλες δημόσιες αρχές αποτελούμενες από ειδικούς αναπτύσσουν και προτείνουν μέτρα που αναμένεται να ακολουθήσουν τα μικρότερα υπουργεία. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι εμπιστεύονται τους ειδικούς και τους επιστήμονες για την ανάπτυξη λογικών στρατηγικών και η κυβέρνηση εμπιστεύεται τους ανθρώπους να ακολουθούν τις οδηγίες.
Ζητήθηκε από τους Σουηδούς να εργαστούν από το σπίτι όταν είναι εφικτό και να διατηρήσουν μια κοινωνική απόσταση, και οι περισσότεροι συμμορφώθηκαν οικειοθελώς. Ενώ οι άνθρωποι πλέον ταξιδεύουν με τη δημόσια συγκοινωνία χωρίς μάσκες, υπάρχουν πολύ λιγότεροι άνθρωποι που μετακινούνται σε σχέση με πριν.
Σε αντίθεση με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν υποχρεώσει τις μάσκες προσώπου σε δημόσιους χώρους, η Σουηδία δεν συνιστά την ευρεία χρήση τους και οι άνθρωποι ακολουθούν σε μεγάλο βαθμό αυτήν τη σύσταση.
Υγειονομικοί λειτουργοί λένε ότι οι μάσκες προσώπου που χρησιμοποιούνται εκτός των εγκαταστάσεων υγειονομικής περίθαλψης από μη εκπαιδευμένο προσωπικό μπορούν να παρέχουν μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας που θα μπορούσε να φέρει το αποτέλεσμα άρρωστων να εγκαταλείπουν το σπίτι τους και να αγνοούν την κοινωνική απόσταση. Αντ’ αυτού, πιστεύουν ότι απλές αλλά μη διαπραγματεύσιμες οδηγίες παρέχουν σαφείς κανόνες που μπορούν να παραμείνουν σε εφαρμογή για μεγάλα χρονικά διαστήματα: παραμονή στο σπίτι όταν εμφανίζονται συμπτώματα COVID-19, διατήρηση καλής υγιεινής χεριών και διατήρηση κοινωνικής απόστασης.
Σε μια χώρα μεγέθους της Καλιφόρνιας με μόνο το ένα τέταρτο του πληθυσμού αυτής της πολιτείας των 41 εκατομμυρίων και με χαμηλά επίπεδα μετάδοσης, οι περισσότεροι Σουηδοί πιστεύουν ότι η χρήση μάσκας δεν έχει νόημα.
Η Κάρολ Ρόσενγκαρντ, 61 ετών, η οποία διευθύνει ένα κέντρο για άτομα με ειδικές ανάγκες, έχει δει τους ανθρώπους να φοράνε μάσκες ακατάλληλα ή να τις βγάζουν για να καπνίσουν ένα τσιγάρο ή να πιούν νερό.
«Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται με αυτόν τον τρόπο», είπε η Ρόσενγκαρντ, εξηγώντας την υποστήριξή της για την μη επιβολή κανόνων μάσκας προσώπου στον πληθυσμό.
Αυτή η άποψη επαναλαμβάνεται από την Χάλεγκρεν, την υπουργό Υγείας, η οποία δεν απορρίπτει πλήρως την αποτελεσματικότητα των μασκών και βλέπει τη χρησιμότητά τους σε περιπτώσεις σοβαρών τοπικών εστιών. Ταυτόχρονα, απορρίπτει γενικούς κανόνες για ολόκληρη την χώρα.
«Οι άνθρωποι δεν θα φορούν μάσκες για χρόνια», είπε.
Μας λείπει το θάρρος, χάνουμε την ελπίδα. Μην αφήσετε τον φόβο να καταστρέψει τη ζωή σας. Μην το βάζετε κάτω και μην παραδοθείτε στην προπαγάνδα και την πολιτική. Οι λειτουργοί του κράτους αρχικά ενεργούσαν με βάση το χειρότερο σενάριο. Καθώς περισσότερη επιστήμη και δεδομένα έχουν πέσει πάνω στο τραπέζι, ορισμένοι πολιτικοί τα αγνοούν εις βάρος της κοινωνίας μας. Πρέπει να το ξεπεράσουμε και να επιστρέψουμε στη ζωή μας. Η πανδημία COVID-19 δεν είναι αυτό που κάποτε φανταζόμασταν. Κάποιους πολιτικούς όμως δεν τους ενδιαφέρει, και χάνουμε την ουσία.
Θυμάστε τις 15 ημέρες για να επιβραδύνουμε τη μετάδοση; Μήνες τώρα είμαστε σε ένα άνευ προηγουμένου εγκλεισμό. Μπορούμε να πάμε στο καζίνο, αλλά δεν μπορούμε να πάμε στην εκκλησία; Γιατί οι μικρές επιχειρήσεις, ο κινητήριος μοχλός της οικονομίας μας καταστράφηκαν ενώ μεγάλες εταιρείες όπως το Home Depot και η Amazon είναι ανοιχτές και ακμάζουσες; Γιατί εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να μην εργάζονται; Γιατί τα παιδιά μας στερούνται αξιοπρεπούς εκπαίδευσης – για να προστατεύσουν τους συνδικαλιστές δασκάλους ενώ πηγαίνουν για ψώνια στο τοπικό Costco ή στο Target; Πώς γίνεται οτιδήποτε απ’ όλα αυτά να βγάζει κάποιο νόημα;
Όλο αυτό έχει καταλήξει ως μια κρίση των μέσων ενημέρωσης – και πολιτικά φτιαγμένη – με στόχο την υπονόμευση της πίστης στη κυβέρνηση Τραμπ, τη δημιουργία φόβου και τον εκφοβισμό των ανθρώπων που αμφισβητούν τις μεγάλες κυβερνητικές αποφάσεις και τους λεγόμενους «ειδικούς». Οι πολιτικοί πράκτορες εκμεταλλεύονται την COVID-19 εις βάρος των πολιτών μας.
Ο αριθμός των θετικών κρουσμάτων, και όχι ο αριθμός των θανάτων, οδηγεί σε υστερία τα μέσα ενημέρωσης – πρόκειται για πολιτική προπαγάνδα. Οι θάνατοι έχουν μειωθεί σημαντικά, αλλά τα θετικά τεστ αυξάνονται. Γιατί αυτό; Επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν κάνει πάνω από 70 εκατομμύρια τεστ. Αλλά τα τεστ είναι πολύ ευαίσθητα για να προβλέψουν με ακρίβεια τα συμπτώματα και την εξάπλωση. Σύμφωνα με ένα πρόσφατο άρθρο των New York Times, πιθανώς το 90% των ατόμων που είναι θετικοί δεν είναι μολυσματικοί, καθιστώντας τα τεστ αμφισβητήσιμα.
Η παραπληροφόρηση των μέσων δημιουργεί πανικό και κοινωνική πίεση, αφήνοντας τις υφασμάτινες πάνες πάνω στα πρόσωπά μας. Η αποτελεσματικότητα της μάσκας είναι υποθετική. Έχουν περιορισμένη ικανότητα να σταματήσουν έναν ιό 125 νανομέτρων, αυξάνουν την πρόσληψη CO2 και μας απομονώνουν τον ένα από τον άλλο. Μελέτες έχουν διαπιστώσει – πριν κι από τις τελευταίες συστάσεις – ότι οι απλές υφασμάτινες μάσκες έχουν περιορισμένη ικανότητα να σταματήσουν έναν ιό.
Οι αρνητικές συνέπειες της χρήσης μάσκας είναι γνωστές και ο λόγος για τον οποίο το CDC δεν πρότεινε να τις φοράμε αρχικά. Μόνο μετά την πίεση των μέσων ενημέρωσης και τις προσπάθειες της κυβέρνησης να δείξουν ότι «έκαναν κάτι» έγινε δημοφιλής η «μάσκα ντροπής». Και, παρεμπιπτόντως, η ντροπή ήρθε μετά την έξαρση του ιού.
Οι νοσηλείες μειώνονται σημαντικά. Οι θεραπείες λειτουργούν για πολλούς. Κάθε ορολογική μελέτη δείχνει ότι ο ιός έχει εξαπλωθεί πολύ περισσότερο από ό,τι πιστεύαμε αρχικά – επομένως πολύ λιγότερο θανατηφόρος.
Από τα τελευταία στοιχεία, η COVID-19 έχει περίπου 0,055% θνησιμότητα συγκριτικά με τον πληθυσμό των ΗΠΑ, με μια αναμενόμενη μικρή αύξηση μέχρι το τέλος του έτους. Υπολογίζεται ότι 0,05% του πληθυσμού των ΗΠΑ πέθανε από τη γρίπη του Χονγκ Κονγκ στα τέλη της δεκαετίας του 1960, περίπου το ίδιο με ένα προηγούμενο μεγάλο κρούσμα γρίπης στη δεκαετία του 1950. Η μέση ηλικία θανάτου για την COVID-19 είναι πάνω από 80 χρονών. Το προσδόκιμο ζωής στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι 78. Ενενήντα τέσσερα τοις εκατό των θανάτων ήταν άτομα με «σημαντικά» θέματα υγείας, κυρίως άτομα άνω των 60 ετών. Λιγότεροι από 10.000 θάνατοι καταγράφηκαν ως COVID-19 χωρίς πρόσθετα προβλήματα υγείας.
Εάν είστε κάτω των 50 ετών, είναι πιο πιθανό να πεθάνετε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα καθώς πηγαίνετε στην εργασία σας παρά από COVID-19. Εάν είστε κάτω των 18 ετών, είναι πιο πιθανό να πεθάνετε από πνιγμό την ώρα που τρώτε χοτ ντογκ ή αυτοκτονία παρά από COVID-19. Αλλά τα σχολεία μας είναι κλειστά; Οι πιο ευάλωτες οικογένειές – τα φτωχότερα παιδιά – είναι απομονωμένες στο σπίτι, με περιορισμένο (και αν υπάρχει) ίντερνετ, χωρίς υποστήριξη ή με γονείς που χάνουν τη δουλειά τους. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία του CDC, η οικιακή κακοποίηση ολοένα και αυξάνεται και ο αριθμός των αυτοκτονιών ανεβαίνει, ειδικά στους νέους μας. Ένας στους τέσσερις 18 έως 24 ετών που ερωτήθηκαν αναλογίζονταν την απόλυτη απόδραση από τον φόβο και τον πόνο. Πώς μπορούν οι τοπικοί ηγέτες να επιτρέψουν στις καραντίνες να συνεχίσουν σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία;
Ο πανικός είναι ανεξέλεγκτος. Το μίσος εκρήγνυται στους δρόμους μας, ειδικά σε πολιτείες και πόλεις που διέπονται από προοδευτικούς πολιτικούς που χρησιμοποιούν αυτήν την κρίση για να διατηρήσουν την εξουσία. Οι περισσότερες συντηρητικές πολιτείες είναι ανοιχτές και ήταν πολύ πιο αποτελεσματικές στην προστασία των ευάλωτων.
Γιατί λοιπόν είμαστε ακόμα έγκλειστοι; Απλό. Όλα είναι πολιτική. Μερικοί κυβερνήτες διατηρούν τους υγιείς υπό τυραννία και αφήνουν το μίσος να ανθίσει στους δρόμους.
Η ουσία: Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι πολιτικοί οπορτουνιστές και οι μη εκλεγμένοι αξιωματούχοι υγείας δημιουργούν μια απίστευτη οικονομική βλάβη και έναν απαράδεκτο τρόπο ζωής στην Αμερική για το αμφισβητήσιμο επιχείρημα των περισσότερων θετικών κρουσμάτων – αυτό πρέπει να σταματήσει. Πολιτικοί και διαχειριστές πρέπει να λογοδοτήσουν. Δεν θα τελειώσει έως ότου αρκετοί άνθρωποι ξεσηκωθούν και πουν σε αυτούς που χρησιμοποιούν αυτήν την κρίση ως πολιτικό όπλο, αρκετά!
Για όσους διατρέχουν κίνδυνο, είναι συνετό να αναλάβετε την προσωπική ευθύνη όπως θα κάνατε με οποιαδήποτε άλλη ασθένεια. Μην περιμένετε ένα εμβόλιο – πιθανότατα δεν θα λειτουργήσει – κανένα εμβόλιο δεν έχει εξαλείψει ποτέ έναν κορωνοϊό, μεταλλάσσονται. Αλλά ο εγκλεισμός των υγιών ανθρώπων δεν έχει λογική. Η ζωή είναι γεμάτη κινδύνους, δεν υπάρχουν εγγυήσεις – πρέπει να ζήσουμε τη ζωή μας. Όλο αυτό το επεισόδιο είναι γεμάτο από άγνοια, εξαπάτηση και προπαγάνδα και διαιρεί την Αμερική. Θάρρος ένταντι του φόβου. Ελπίδα έναντι του μίσους. Εκλέξτε ηγέτες που υποστηρίζουν την ελευθερία έναντι της καταπίεσης.
Ο υπολοχαγός Τζέιμς ΜακΚίννεϊ είναι συνταξιούχος αξιωματικός του Στρατού των ΗΠΑ με περισσότερα από 30 χρόνια υπηρεσίας σε στρατηγικές, τακτικές και ειδικές επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο. Υπηρέτησε ως ανώτερος αξιωματούχος της άμυνας και αμυντικός προστάτης, αναπληρωτής αρχηγός καταπολέμησης της τρομοκρατίας για την αμερικανική διοίκηση του Ειρηνικού, αξιωματικός βοήθειας ασφαλείας για τις πρεσβείες των ΗΠΑ στην Αλβανία και τη Δημοκρατία της Γεωργίας, και πολιτικο-στρατιωτικός σύμβουλος του διοικητή του στρατού των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή. Τώρα είναι σύμβουλος και υπηρετεί στο διοικητικό συμβούλιο της Saturna Capital.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι οι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις των The Epoch Times.
Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό. Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
Ένα εσωτερικό έγγραφο της κινεζικής κυβέρνησης που έφτασε στην κατοχή της The Epoch Times αποκαλύπτει ότι κατά τη διάρκεια του Μαΐου, περισσότερα από ένα εκατομμύριο άτομα παρακολουθούνταν στενά από τις αρχές για τον κίνδυνο να προσβληθούν από τον ιό του ΚΚΚ.
Το γραφείο δημόσιας ασφάλειας (αστυνομία) της πόλης Γουχάι στην εσωτερική Μογγολία εξέδωσε ανακοίνωση σχετικά με την «πλήρη πρόοδο της κατασκευής εφαρμογών μεγάλων δεδομένων για την αστυνομία», η οποία τονίζει ότι το κινεζικό καθεστώς διατηρεί μια εθνική βάση δεδομένων COVID-19 για «πληθυσμούς υψηλού κινδύνου».
Η ανακοίνωση, που εκδόθηκε τον Μάιο, αναφέρει ότι υπάρχουν περισσότερα από 1.170.000 άτομα μέσα στη βάση δεδομένων. Θα ενημερώνεται καθημερινά με πληροφορίες, όπως οι θερμοκρασίες σώματος των ατόμων που εισέρχονται στην πόλη, οι οποίοι ελέγχονται στα σημεία ελέγχου της πόλης και τον αριθμό των επιβατών που εισέρχονται σε τοπικούς σιδηροδρομικούς σταθμούς και αεροδρόμια. Θα ταξινομούνται σε τέσσερις κατηγορίες, με βάση τη σοβαρότητα της επιδημίας στον τόπο κατοικίας τους.
Επιπλέον, θα συλλέγονται δεδομένα σχετικά με το πού βρίσκονται οι άνθρωποι: πού φάγανε, έμειναν, ταξίδεψαν, πού πήγαν για ψώνια ή διασκέδασαν, σύμφωνα με την ειδοποίηση.
Το αστυνομικό γραφείο δήλωσε ότι θα συνεργαστεί με εταιρείες διαδικτύου, εταιρείες τεχνολογίας και τρεις κολοσσούς τηλεπικοινωνιών – China Mobile, China Unicom και China Telecom – για να αυξήσουν στο έπακρο την επιτήρησή τους.
Το έγγραφο δεν αναφέρει πόσοι πολίτες έχουν παρακολουθηθεί μέσω της βάσης δεδομένων από τότε που ξέσπασε η πανδημία.
Η χρήση υψηλής τεχνολογίας από το κινεζικό καθεστώς για την παρακολούθηση των πολιτών του είχε προκαλέσει στο παρελθόν ανησυχίες μεταξύ ειδικών για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον κυβερνοχώρο, οι οποίοι σημειώνουν ότι τα δεδομένα συλλέγονται συχνά χωρίς τη συγκατάθεση των χρηστών.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, η δημοφιλής κινεζική εφαρμογή ανταλλαγής μηνυμάτων WeChat ανέπτυξε μια λειτουργία «κωδικός υγείας» που επέτρεψε στις αρχές να σαρώνουν έναν γραμμωτό κώδικα στα τηλέφωνα των ανθρώπων και να ελέγχουν εάν ένα άτομο είναι απαλλαγμένο από ιούς, είχε επαφή με ασθενείς με ιούς, είναι COVID-19 θετικός ή εμφανίζει συμπτώματα του ιού. Ορισμένοι ειδικοί, όπως το Human Rights Watch, προειδοποίησαν ότι τα προσωπικά δεδομένα που συλλέχθηκαν και αναλύθηκαν από τις αστυνομικές αρχές θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για να εντοπίσουν και να στοχεύσουν αντιφρονούντες.
Τα κρατικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν πρόσφατα ότι η επαρχία Γκουιτζόου έχει γίνει ένας εξαιρετικά «μεγάλος κόμβος δεδομένων», με την αστυνομία να χρησιμοποιεί τεχνολογία για σκοπούς «πρόληψης και ελέγχου».
Τον Φεβρουάριο, ο αναπληρωτής διευθυντής του κέντρου διοίκησης του αστυνομικού γραφείου της Ναντζίνγκ, Ντάι Σιουλίν, δήλωσε σε συνέντευξή του στο κρατικό μέσο Nanjing Daily ότι το γραφείο έχει δημιουργήσει φακέλους για κάθε «βασικό στόχο COVID-19». Σύμφωνα με τον Ντάι, με την συγκριτική ανάλυση μεγάλων δεδομένων, η αστυνομία θα μπορεί να προσδιορίσει λεπτομερώς το πού βρίσκονται οι βασικοί στόχοι και να στέλνει διαταγές σε αστυνομικά τμήματα για «ακριβείς επισκέψεις στο σπίτι».
Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό. Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
Σχεδόν 350.000 θανόντες παραμένουν ως εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι σε 41 πολιτείες, σύμφωνα με έλεγχο (pdf) που διενεργήθηκε από το Νομικό Ίδρυμα Δημοσίου Συμφέροντος (PILF).
Ο αριθμός αποτελεί μια σημαντική βελτίωση από την τελευταία φορά που πραγματοποιήθηκε τέτοιου είδους αξιολόγηση το 2012, όταν μια έκθεση της Pew Research αποκάλυψε 2 εκατομμύρια νεκρούς ψηφοφόρους.
Στις εκλογές του 2016 και του 2018, οι πολιτείες αναγνώρισαν 14.608 εγγεγραμμένους που «ψήφισαν μετά θάνατον», σύμφωνα με την έκθεση του PILF. Το ίδρυμα δεν υπολόγισε περιπτώσεις όπου οι ψήφοι θα μπορούσαν να είχαν γίνει από εν ζωή εγγεγραμμένους κατά τη διάρκεια των περιόδων πρόωρης και κατ’ εξουσιοδότησης ψηφοφορίας.
Η Βόρεια Καρολίνα ηγήθηκε των ΗΠΑ τόσο το 2016 όσο και το 2018 στον αριθμό των ψήφων που πιστώθηκαν σε θανόντες εγγεγραμμένους. Η δεύτερη χειρότερη πολιτεία και στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις κατέγραψε τρεις φορές λιγότερες ψήφους από νεκρούς εγγεγραμμένους.
Με λιγότερο από δύο μήνες πριν από την ημέρα των εκλογών τον Νοέμβριο, η έκθεση συμβάλει σημαντικά στο επιχείρημα σχετικά με την επιστολική ψήφο. Οι υποστηρικτές της επιστολικής ψήφου λένε ότι είναι πιο απαραίτητες από ποτέ το 2020 λόγω ανησυχιών σχετικά με την εξάπλωση της COVID-19. Οι αντετιθέμενοι λένε ότι η καθολική εφαρμογή της επιστολικής ψήφου πιθανόν να ανοίξει «τις στρόφιγγες» της νοθείας και να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη στο αποτέλεσμα των εκλογών.
«Η χρονική στιγμή είναι κρίσιμη. Οι κομματικοί υποστηρικτές αγωνίστηκαν για αυτόματα συστήματα επιστολικής ψήφου με τα οποία στέλνονται ψηφοδέλτια σε όλους τους εγγεγραμμένους ψηφοφόρους. Αυτές οι προσπάθειες υποθέτουν ότι ο αριθμός των ψηφοφόρων είναι αρκετά ακριβείς για να διατηρήσουν αυτό το είδος ριζικής μεταμόρφωσης στον τρόπο διεξαγωγής εκλογών. Δεν είναι,» έγραψε ο πρόεδρος του PILF Κρίστιαν Άνταμς στην εισαγωγή της έκθεσης.
Περίπου 100 εκατομμύρια ψηφοφόροι θα λάβουν είτε ψηφοδέλτια είτε έντυπα αιτήσεων ψηφοφορίας μέσω ταχυδρομείου, σύμφωνα με μια καταμέτρηση που έγινε από την The Washington Post. Η πρόωρη και κατ’ εξουσιοδότηση ψηφοφορία έχει ήδη ξεκινήσει σε ορισμένες πολιτείες.
Ο έλεγχος PILF συνδύασε τα δεδομένα ψηφοφορίας από 42 πολιτείες σε μια βάση δεδομένων όπου κάθε εγγεγραμμένος και ψήφος θα μπορούσαν να ελέγχονται για την ανίχνευση διπλών ψήφων από την ίδια διεύθυνση και εγγεγραμμένους που φαίνεται να έχουν ψηφίσει περισσότερες από μία φορές στην πολιτεία τους ή σε άλλες πολιτείες.
Το 2016, υπήρχαν 43.760 διπλές ψήφοι. Το 2018, ο αριθμός μειώθηκε σε 37.889. Δεκάδες χιλιάδες από τις εμφανείς διπλές ψήφους πραγματοποιήθηκαν μέσω επιστολικής ψήφου, σύμφωνα με την έκθεση.
Στην έκθεση βρέθηκαν επίσης 8.360 ψηφοφόροι που φαίνεται να είναι εγγεγραμμένοι σε δύο πολιτείες και ψήφισαν και στις δύο. Προφανώς, 5.500 ψηφοφόροι εγγράφηκαν σε δύο διευθύνσεις στην ίδια πολιτεία και ψήφισαν και από τις δύο, σύμφωνα με το PILF.
Η κυβέρνηση Τραμπ ξεκίνησε παρόμοιο έλεγχο το 2018 με τη σύσταση της Προεδρικής Συμβουλευτικής Επιτροπής για την Ακεραιότητα των Εκλογών. Η επιτροπή αναγκάστηκε να διαλυθεί αφού αντιμετώπισε συντονισμένη αντίσταση από πολιτειακούς αξιωματούχους που αρνήθηκαν να δώσουν τα δεδομένα ψηφοφόρων. Ο Άνταμς, ο οποίος ήταν μέλος της επιτροπής, το 2019 ξεκίνησε εκεί απ’ όπου είχε σταματήσει η επιτροπή.
Τρεις πολιτείες άσκησαν αγωγή για να αποτρέψουν την κυκλοφορία των δεδομένων τους: Ιλινόις, Μέιν και Μέριλαντ.
Οι πιο πυκνοκατοικημένες πολιτείες τείνουν να έχουν τον μεγαλύτερο αριθμό νεκρών εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους, σύμφωνα με την έκθεση. Η Νέα Υόρκη, το Τέξας, το Μίσιγκαν, η Φλόριντα και η Καλιφόρνια αντιπροσωπεύουν το 51% όλων των νεκρών εγγεγραμμένων σε εθνικό επίπεδο.
Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει επανειλημμένα επικρίνει την πιθανότητα νοθείας σε μαζικές εκλογές μέσω επιστολικής ψήφου. Έχει δώσει οδηγίες στους ψηφοφόρους της Βόρειας Καρολίνας να ψηφίσουν ταχυδρομικώς και στη συνέχεια να παρευρεθούν στο εκλογικό κέντρο την ημέρα των εκλογών για να ελέγξουν εάν η επιστολική ψήφο τους καταμετρήθηκε και, εάν όχι, να ψηφίσουν αυτοπροσώπως. Η έκθεση PILF διαπίστωσε ότι το 22% των πιστώσεων διπλής ψήφου στις εκλογές της Αριζόνα το 2016 οφείλονταν στην ταυτόχρονη επιστολική και -κατ’εξακολούθηση- αυτοπροσώπως ψήφο.
Ο Πωλ Κένγκορ (Paul Kengor) είναι καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Grove City College στο Γκρόουβ Σίτι της Πενσυλβάνια. Πρόσφατα δημοσίευσε το «Ο διάβολος και ο Καρλ Μαρξ» [The Devil and Karl Marx], μια ενδελεχή ματιά στη διαβολική πλευρά του Καρλ Μαρξ. Το βιβλίο κυκλοφόρησε κατά τη διάρκεια μιας σημαντικής περιόδου της ιστορία μας, καθώς τόσο πολλοί άνθρωποι, ιδιαίτερα οι νέοι, έχουν σαγηνευτεί από την πλάνη του σοσιαλισμού που τους διδάσκει η ακαδημαϊκή ελίτ.
«Η Μαύρη Βίβλος του Κομμουνισμού», την οποία επιμελήθηκε ο ιστορικός Στεφάν Κουρτουά, καταγράφει το πόσοι έχασαν την ζωή τους από τον μαρξισμό-λενινισμό τον 20ο αιώνα: ΕΣΣΔ, 20 εκατομμύρια θάνατοι. Κίνα, 65 εκατομμύρια. Βιετνάμ, 1 εκατομμύριο; Βόρεια Κορέα και Καμπότζη, 2 εκατομμύρια. Ανατολική Ευρώπη, 1 εκατομμύριο; και περίπου 3,5 εκατομμύρια στη Λατινική Αμερική, την Αφρική και το Αφγανιστάν. Αυτοί οι αριθμοί είναι μικρότεροι από αυτούς που περιγράφονται λεπτομερώς από τον καθηγητή Ρούντολφ Ράμελ στο «Θάνατος από την κυβέρνηση» (Death by Government). Διαπιστώνει ότι από το 1917 έως την κατάρρευσή της, η Σοβιετική Ένωση δολοφόνησε ή προκάλεσε τον θάνατο 61 εκατομμυρίων ανθρώπων, κυρίως δικών της πολιτών. Από το 1949 έως το 1976, το καθεστώς του Μάο Τσετούνγκ της Κομμουνιστικής Κίνας ήταν υπεύθυνο για τον θάνατο 78 εκατομμυρίων πολιτών του.
Η πνευματική ελίτ του κόσμου επικεντρώνεται πρόθυμα στις φονικές φρικαλεότητες του Αδόλφου Χίτλερ, αλλά αγνοεί αυτές των σοσιαλιστών ανά τον κόσμο. Ο Μάο Τσετούνγκ εδώ και πολλά χρόνια θαυμάζεται από ακαδημαϊκούς και αριστερούς σε ολόκληρο τον κόσμο. Συχνά έκαναν πορείες επαινώντας τον και κυματίζοντας το μικρό κόκκινο βιβλίο του, «Αποφθέγματα του επικεφαλής Μάο». Η διευθύντρια επικοινωνίας του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, Ανίτα Ντουν, κατά την ομιλία της τον Ιούνιο του 2009 στην τελετή αποφοίτησης του Επισκοπικού Λυκείου του Αγίου Ανδρέα στον Εθνικό Καθεδρικό Ναό της Ουάσιγκτον, δήλωσε ότι ο Μάο ήταν ένας από τους ήρωές της.
Είτε πρόκειται για την ακαδημαϊκή κοινότητα, την ελίτ των μέσων μαζικής ενημέρωσης, τους σκληροπυρηνικούς υποστηρικτές του Δημοκρατικού Κόμματος Αμερικής, ή οργανισμούς όπως οι NAACP, National Council of La Raza, Green for All, Sierra Club, και το Children’s Defense Fund, υπάρχει μια μεγάλη ανοχή για τις ιδέες του σοσιαλισμού — ενός συστήματος που έχει προκαλέσει τους περισσότερους θανάτους και δυστυχία από όλα τα άλλα συστήματα μαζί.
Οι σημερινοί αριστεροί, σοσιαλιστές και προοδευτικοί θα θύμωναν στην παραμικρή υπόνοια ότι η ατζέντα τους διαφέρει λίγο από εκείνη των ναζιστικών, σοβιετικών και μαοϊκών δολοφόνων. Λάβετε υπόψη ότι δεν χρειάζεται κάποιος να είναι υπέρ των στρατοπέδων συγκέντρωσης ή των επεκτατικών πολέμων για να θεωρηθεί τύραννος. Η μόνη απαίτηση είναι ότι πρέπει να πιστέψει στην υπεροχή του κράτους έναντι των ατομικών δικαιωμάτων.
Ο Κένγκορ επισημαίνει ένα άλλο χαρακτηριστικό του Μαρξ που αγνοείται από τους οπαδούς του. Αυτό το χαρακτηριστικό του μαρξισμού θα έπρεπε να ενοχλήσει την συνιδρύτρια του κινήματος Black Lives Matter, Πατρίς Κάλλορς, η οποία είπε ότι αυτή και οι συνεργάτες της είναι «εκπαιδευμένοι μαρξιστές». Αναρωτιέμαι αν έχει τις απόψεις του Μαρξ σχετικά με τις φυλές. Ο γαμπρός του Μαρξ, Πωλ Λαφάργκ, θεωρούταν ότι είχε αίμα «Νέγρων» στις φλέβες του. Ο Μαρξ τον έλεγε υποτιμητικά «Νεγκίλο» και «ο Γορίλας».
Ο Μαρξ είχε παρόμοιο μίσος για τους Εβραίους. Αποκάλεσε τον επίσης σοσιαλιστή οργανωτή εργατών Φερντινάντ Λασσάλ που ήταν εβραϊκής καταγωγής, «γλοιώδη Εβραίο», «μικρό κικ [μειωτική έκφραση για Εβραίους]», «ψωροπολωνο-εβραίο» και «-εβραίο». Το 1844, ο Μαρξ έγραψε ένα δοκίμιο με τίτλο «Η εβραϊκή ερώτηση» στο οποίο ρωτά: «Ποια είναι η κοσμική σέκτα του Εβραίου;» Η απάντησή του: «Το παζάρεμα. Ποιος είναι ο κοσμικός του θεός; Τα χρήματα».
Εδώ και πολλά χρόνια, οι αριστεροί έχουν σχηματίσει μια ηθική ισοδυναμία μεταξύ του κομμουνιστικού/σοσιαλιστικού ολοκληρωτισμού και της δημοκρατίας. Ο Γ. Ε. Μ. ντι Μπουά, έγραψε στον National Guardian (1953): «Ο Τζόζεφ Στάλιν ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος. Λίγοι άλλοι άντρες του 20ού αιώνα μπορούν να φτάσουν το ανάστημά του». Ο δημοσιογράφος Γουόλτερ Ντουράντι χαρακτήρισε τον Στάλιν ως «τον μεγαλύτερο ζωντανό πολιτικό… έναν ήσυχο και διακριτικό άνθρωπο». Ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σω, εξέφρασε τον θαυμασμό του για τον Μουσολίνι, τον Χίτλερ και τον Στάλιν. Ο οικονομολόγος Τζον Κένεθ Γκάλμπρεϊθ επισκέφθηκε την Κίνα του Μάο και επαίνεσε τον Μάο Τσετούνγκ και το κινεζικό οικονομικό σύστημα. Ο Μάικλ Όκσενμπεργκ, ο ειδικός της Κίνας του προέδρου Τζίμι Κάρτερ, παραπονέθηκε ότι «η Αμερική είναι καταδικασμένη να αποσυντεθεί έως ότου μια ριζοσπαστική, ακόμη και επαναστατική αλλαγή αλλάξει ριζικά τα θεσμικά όργανα και τις αξίες» και παρότρυνε να «δανειστεί η Αμερική ιδέες και λύσεις» από την Κίνα.
Ο Πολ Κένγκορ με το έργο του τονίζει τα κακά του μαρξισμού. Το ερώτημα είναι αν ο κόσμος θα δώσει προσοχή στο μάθημά του ή θα πέσει θύμα των ψεύτικων υποσχέσεων και θα ζήσει την φρίκη του σοσιαλισμού. Παρεμπιπτόντως, ενώ η Σουηδία και η Δανία έχουν ένα εκτεταμένο σύστημα επιδομάτων, έχουν οικονομίες αγοράς — όχι σοσιαλιστικές οικονομίες, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι αριστεροί.
Ο δρ. Γουόλτερ Γουίλιαμς είναι Διακεκριμένος Καθηγητής οικονομικών John M. Olin στο Πανεπιστήμιο George Mason του Φέρφαξ. Συγγραφέας πολλών βιβλίων και αποδέκτης πολλών βραβείων και διακρίσεων, συμμετέχει σε πολλά διοικητικά συμβούλια και συμβουλευτικές επιτροπές, μεταξύ αυτών στο Ίδρυμα Hoover, στο κολλέγιο Grove City, στο Ινστιτούτο Cato, στο Ινστιτούτο Οικονομικών Υποθέσεων και στο Ίδρυμα Πολιτιστικής Κληρονομιάς (Heritage Foundation).
Πώς διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό.
Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.
«Τι θα συμβεί αν χάσω την εργασία μου; Τι θα γίνει αν βγω θετικός/ή στον ιό; Κι αν δεν μπορέσω να ταξιδέψω ποτέ ξανά;». Μήπως αυτές είναι σκέψεις που σας έχουν περάσει αρκετές φορές από το νου τον τελευταίο καιρό; Αν ναι, τότε είναι απολύτως φυσιολογικό. Ήταν όμως φευγαλέες σκέψεις ή σας κατέκλυσαν και σας γέμισαν χρόνια ανησυχία και συνεχές άγχος;
Ο φαύλος κύκλος της χρόνιας ανησυχίας συμβαίνει όταν μια αρνητική σκέψη ξεφεύγει εντελώς από τον έλεγχό μας και μας κατακλύζει, καταστρέφοντας όλη μας την ημέρα και φυσικά τη διάθεσή μας. Η πανδημία έχει αυξήσει κατακόρυφα την εμφάνιση της κατάθλιψης και των αγχωδών διαταραχών.
Η ανησυχία είναι ένα χαρακτηριστικό όλων των ειδών, μα ειδικά του ανθρώπου, ο οποίος προσπαθεί να προβλέψει το χειρότερο αρνητικό σενάριο ώστε να μπορεί να προσχεδιάσει, να αποφύγει και να αλλάξει όσο μπορεί την έντασή του. Ουσιαστικά, λοιπόν, αποτελεί ένα εργαλείο προετοιμασίας. Τι μπορούμε να κάνουμε όμως, αν έχουμε πιαστεί στα δίχτυα της χρόνιας ανησυχίας, χωρίς να μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτή και μας κατατρώει σιγά σιγά;
3 αποτελεσματικοί τρόποι να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο της ανησυχίας
1.Το «όπλο» της ενσυνειδητότητας
Όταν ασκείτε το μυαλό σας, το εκπαιδεύετε ώστε να μπορεί να παραμένει στην παρούσα στιγμή. Με την πάροδο του χρόνου, αυτό βοηθά στην αναγνώριση των μοτίβων που κρύβονται πίσω από την ασυνείδητη αρνητική σκέψη. Συνεπώς, μια συνεπής ρουτίνα προσοχής θα σας βοηθήσει να βγείτε από έναν νοητικό «αυτόματο πιλότο» που τείνει να μας επιστρέφει στην κατάσταση ανησυχίας.
Ένας τρόπος είναι ο διαλογισμός. Ένας άλλος είναι οι καθημερινές, χαλαρές ενασχολήσεις, κατά τις οποίες ο νους περιπλανιέται σε θετικές σκέψεις, όπως όταν ζωγραφίζουμε ή πλέκουμε.
2.Προκαλέστε την αρνητική σκέψη
Οι αρνητικές σκέψεις εξαφανίζονται όταν αμφισβητούνται. Η απλή πράξη αμφισβήτησης σταματά τη σκέψη πριν αυτή μας ρίξει και πάλι στην παγίδα της ανησυχίας. Βασικά, αμφισβητώντας τη σκέψη αξιολογείτε την αλήθεια αυτής. Δημιουργείτε συνειδητά χώρο ανάμεσα στις σκέψεις.
Είναι ένας τρόπος να σταματήσετε και να κερδίσετε χρόνο πριν περάσετε σε έναν μελλοντικό ή παρελθόν κόσμο καταστροφής και θλίψης. Ο χώρος ανάμεσα στις σκέψεις σάς επιτρέπει να κάνετε μια συνειδητή επιλογή αντί και πάλι να λειτουργείτε στον αυτόματο πιλότο. Αμφισβητείστε, λοιπόν, την εγκυρότητα της αρνητικής σκέψης.
3. Περιορίστε την ανησυχία σε συγκεκριμένη διάρκεια και χρόνο
Ο προγραμματισμός του χρόνου που περνάμε μπροστά από μια οθόνη είναι ένα εξαιρετικό πρώτο βήμα για μια ψηφιακή αποτοξίνωση. Μια παρόμοια προσέγγιση μπορείτε να ακολουθήσετε και για την αποτοξίνωση από την ανησυχία. Ο προγραμματισμός ενός χρονικού ορίου κατά τη διάρκεια της ημέρας επιτρέπει τον περιορισμό των ανήσυχων σκέψεων και σκοπός είναι να μπορέσουμε σταδιακά να ξεφύγουμε από τον φαύλο κύκλο.
Εάν είστε επιρρεπείς στην ανησυχία, η μετάβαση από το 100 στο μηδέν μπορεί να ασκήσει αδικαιολόγητη πίεση στο μυαλό και, ειλικρινά, δεν είναι μια ρεαλιστική προσέγγιση. Θυμηθείτε, ο εγκέφαλος και το σώμα σας λειτουργούν με ορμονικό εθισμό. Έτσι, το να είμαστε ευγενικοί με τον εαυτό μας είναι ζωτικής σημασίας για μακροπρόθεσμη επιτυχία εδώ.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην Εναλλακτική Δράση, έναν ενημερωτικό ιστότοπο ο οποίος δημιουργήθηκε το 2012. Αποτελεί τον μεγαλύτερο ιστότοπο αυτοβοήθειας στην Ελλάδα με πάνω από 20.000 πρωτότυπα άρθρα. Σκοπός της Εναλλακτικής Δράσης είναι η δημιουργία ενός πιο υγιούς κόσμου, τόσο σε φυσικό όσο και σε πνευματικό επίπεδο.
Σε μερικές σπάνιες περιπτώσεις που έχω την ευκαιρία, κάθομαι και συλλογίζομαι, τι σημαίνει να είμαι εγώ. Ποιος είμαι;
Προσπαθώ να αφαιρέσω όλες τις ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά που αντιλαμβάνομαι ότι έχω, για να δω αν ακόμα και χωρίς αυτά μπορώ να φανταστώ πως αυτός ο εαυτός μου είμαι εγώ. Τις περισσότερες φορές, μπορώ. Δεν μπορώ ωστόσο, να σκεφτώ τον εαυτό μου χωρίς την αγάπη μου για την τέχνη. Υπάρχει κάτι σε αυτήν που μου λέει για το ποιος θα μπορούσα να είμαι ως έμβιο ον, σε αυτήν την σφαίρα που ταξιδεύει στο διάστημα, που αποκαλούμε Γη.
Το ενδιαφέρον μου για την αυθεντικότητα, πιστεύω, είναι κάτι που πολλοί από εμάς συναντάμε κάποια στιγμή στη ζωή μας. Τι σημαίνει να είμαι εγώ; Τι σημαίνει να είσαι εσύ;
Συνάντησα έναν υπέροχο πίνακα του Τζον Γουίλιαμ Γουότερχαους, που ονομάζεται απλά «Διογένης». Πριν από 2.500 χρόνια, ο Διογένης, όπως και κάποιοι από εμάς, ήταν ένα άτομο που ενδιαφερόταν για την αυθεντικότητα.
Ποιος ήταν ο Διογένης;
Ο Διογένης ήταν ένας ενδιαφέρων χαρακτήρας, αυτό είναι το λιγότερο που μπορούμε να πούμε. Υπάρχουν πολλές ιστορίες που μαρτυρούν την ασυνήθιστη συμπεριφορά του.
Οι πεποιθήσεις και οι πρακτικές του, συνέβαλαν στην δημιουργία του Κυνισμού, μιας φιλοσοφίας που προωθούσε την επιδίωξη της αλήθειας έναντι των κοινωνικών συνηθειών. Αυτή η φιλοσοφία διαφέρει από τους μοντέρνους κυνιστές, που διατηρούν μια απαισιόδοξη άποψη της ζωής, και δυσπιστία για όλους και όλα. Ο παραδοσιακός Κυνισμός αναζητούσε πιστά την αλήθεια και την αρετή, και μιλούσε για τρεις τύπους ελευθερίας: αυτάρκεια, ελευθερία βούλησης και ελευθερία λόγου.
Ο Διογένης έγινε αυτάρκης ασκώντας έναν τύπο ασκητισμού, στον οποίο απομάκρυνε όλα τα περιττά πράγματα από την ζωή του. Για παράδειγμα, παρακολουθούσε ένα ποντίκι να τρέχει αμέριμνο και αποφάσισε πως δεν θα νοιάζεται πλέον για τις ανάγκες των κοινών ανθρώπων. Είδε παιδιά να μαζεύουν νερό με τα χέρια τους και να τρώνε φακές με ψωμί, έτσι αποφάσισε πως δεν θα χρειάζεται πλέον πιάτο ή κουτάλι. Ζούσε σε ένα μεγάλο βαρέλι κρασιού, αφότου αποφάσισε πως μια πιο εκλεπτυσμένη κατοικία θα ήταν περιττή.
Σύμφωνα με τις «ζωές των επιφανών φιλοσόφων» του αρχαίου Έλληνα βιογράφου Διογένη Λαερτίου (μην συγχέετε το όνομά του με το όνομα του Διογένη για τον οποίον έγραψε) ο Διογένης «συχνά θα επέμενε φωναχτά, πως οι θεοί έχουν δώσει τα μέσα στους ανθρώπους να ζουν εύκολα, αλλά αυτό έχει ξεχαστεί καθώς χρειαζόμαστε κέικ με μέλι, αλοιφές καλλωπισμού και άλλα παρόμοια.» Ο Διογένης πίστευε πως η επιδίωξή μας για άνεση, μπορεί να μας εμποδίσει να ζήσουμε άνετα.
Η ελευθερία της θέλησης περιλάμβανε την επιδίωξη της αρετής και της αλήθειας. Ο Διογένης πλησίαζε τους ανθρώπους στο άπλετο φως της μέρας, έβαζε μια λάμπα στο πρόσωπό τους και δήλωνε πως έψαχνε έναν αληθινό άνθρωπο.
Ο Λαέρτιος θεωρεί πως: «Θα έλεγε πως οι άνδρες προσπαθούν να υπερβαίνουν τον άλλον σε σκάψιμο και κλωτσιές, αλλά κανείς δεν προσπαθεί να γίνει ένας καλός άνθρωπος και αληθινός. Θα αναρωτιόταν γιατί οι άνθρωποι των γραμμάτων πρέπει να ερευνούν τα δεινά του Οδυσσέα, ενώ αγνοούν τα δικά τους. Ή ότι οι μουσικοί πρέπει να συντονίζουν τις χορδές της λύρας, αλλά αφήνουν την κατάσταση των δικών τους ψυχών ασυντόνιστη. Οι μαθηματικοί, πρέπει να παρατηρούν τον ήλιο και την σελήνη, αλλά αγνοούν θέματα που είναι κοντά τους. Οι ρήτορες στις ομιλίες τους, υπερασπίζονται με πάθος τη δικαιοσύνη, ενώ ποτέ δεν την εξασκούν, ή οι άπληστοι πρέπει δημοσίως να δείχνουν ότι εναντιώνονται στα χρήματα, ενώ τα λατρεύουν.»
Η ελευθερία του λόγου, περιλάμβανε την δυνατότητα να μιλάει όπως πιστεύει χωρίς τον φόβο τιμωρίας. Ο Διογένης ήταν γνωστός πως έλεγε ό,τι ήθελε, σε όποιον ήθελε. Μιλούσε στους πολίτες με ευφυή χιουμοριστικά σχόλια, τα οποία χάρισε ακόμα και στον μεγάλο φιλόσοφο Πλάτωνα, και στον ισχυρό ηγέτη Μέγα Αλέξανδρο.
Η εξάσκηση της σοφίας, σε αντίθεση με την απλή σκέψη για αυτήν, όπως συνήθιζαν πολλοί φιλόσοφοι, ήταν ο στόχος του Διογένη και η αληθινή ελευθερία που έρχεται από την αρετή ήταν το θεμέλιο αυτού του στόχου.
Ο «Διογένης» του Γουότερχαους
Το 1882, ο Γουότερχαους ζωγράφισε μια ενδιαφέρουσα εικόνα του Διογένη. Ένα από τα πρώτα πράγματα που παρατηρώ είναι η ύπαρξη μιας σκάλας, που δημιουργεί μια διαγώνια διαίρεση από πάνω δεξιά, προς κάτω αριστερά. Αμέσως μας παρουσιάζονται οι δύο πλευρές της σύνθεσης.
Στην δεξιά πλευρά, κάθεται ο Διογένης στο βαρέλι κρασιού με βάση αχύρου. Στα χέρια του κρατάει παπύρους, και η πλάτη του είναι γυρισμένη στα συμβάντα της αριστερής πλευράς της σύνθεσης. Είναι σχετικά βρώμικος και ατημέλητος. Δίπλα στο βαρέλι υπάρχουν κρεμμύδια, πιθανόν το φαγητό του για αργότερα και ο φανός που χρησιμοποιεί για να αναζητήσει την αλήθεια.
Στην αριστερή πλευρά της σύνθεσης, μια νεαρή γυναίκα στηρίζεται πάνω στην κουπαστή, με σκοπό να ρίξει μια πιο προσεκτική ματιά στον Διογένη. Πιο πάνω βρίσκονται άλλες δύο όμορφα ντυμένες, νεαρές γυναίκες. Κρατάνε ομπρέλες και βεντάλιες για να απομακρύνουν το βάσανο του καυτού ηλίου. Στα σκαλοπάτια υπάρχουν λουλούδια, με τα οποία έχει στολιστεί αυτή που βρίσκεται χαμηλότερα.
Η κουπαστή της σκάλας οδηγεί το μάτι μας στην κορυφή της σύνθεσης, όπου μπορούμε να δούμε περισσότερα άτομα σε απόσταση. Εκείνοι οι άνθρωποι δείχνουν να απολαμβάνουν παρόμοιες πολυτέλειες όπως και οι τρεις νεαρές γυναίκες που βρίσκονται στην σκάλα. Διαθέτουν ελκυστικά ρούχα και κρατούν ομπρέλες για προστασία από τον ήλιο. Φαίνονται να απολαμβάνουν τον ελεύθερο χρόνο τους.
Το θάρρος της αυθεντικότητας
Το θεωρώ ενδιαφέρον ότι η σύνθεση χωρίζεται σε δύο πλευρές. Πιστεύω πως η δεξιά πλευρά αντιπροσωπεύει τον κυνισμό του Διογένη, και η αριστερή πλευρά αντιπροσωπεύει την κοινωνική άνεση.
Ο Διογένης γύρισε την πλάτη του στις ανέσεις των κοινωνικών συμβάσεων, καθώς δεν του παρέχουν την αλήθεια που επιδιώκει. Οι ανέσεις, και οι επιθυμίες που αυτές βάζουν μέσα μας, αντιπροσωπεύουν ένα είδος δουλείας.
Ο Διογένης κρατάει στο χέρι του αυτό που θεωρώ πως είναι το δόγμα του. Τα κρεμμύδια και το βαρέλι κρασιού, μας δείχνουν την αυτάρκεια που έχει αποκτηθεί κατά την διάρκεια του ασκητισμού του, και ο φανός σχετίζεται με την αναζήτηση της αλήθειας. Η αναζήτησή του της αυθεντικότητας συνδυάζεται με μια αίσθηση ελευθερίας.
Παρατηρώ πως οι νεαρές γυναίκες πίσω του, αντιπροσωπεύουν τα ευχάριστα πράγματα της κοινωνίας. Τα φανταχτερά ρούχα, οι ομπρέλες και η άνεση, μοιάζουν να υποδεικνύουν μια συγκεκριμένη κοινωνική θέση. Είναι άραγε το πλήθος στην κορυφή της σκάλας αυτό που επιδιώκουν; Και αν ναι, επηρεάζει αυτή τους η επιδίωξη, την αυθεντικότητά τους ή την ελευθερία τους;
Δεν υποστηρίζω πως η άνεση είναι κάτι κακό. Και εγώ επίσης, όπως και οι περισσότεροι άνθρωποι, απολαμβάνω την άνεση. Ούτε λέω πως ο ακραίος ασκητισμός είναι αρετή. Υπάρχει ωστόσο το νόημα ότι η υιοθέτηση υπερβολικής άνεσης ή υπερβολικού ασκητισμού μπορεί να επηρεάσει την αυθεντικότητα και την ελευθερία μας.
Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, καθώς το να έχουμε ως αυτοσκοπό την αντίσταση στο πλήθος, μπορεί να μας οδηγήσει στο να ακολουθήσουμε ένα διαφορετικό πλήθος, και αυτός είναι ένας ακόμη δρόμος που μας αποσπά από το να προσεγγίσουμε τον αληθινό εαυτό μας, είναι ένας ακόμη τρόπος, για να φυλακίσουμε τον εαυτό μας στις αλυσίδες που έφτιαξε κάποιος άλλος.
Η νεαρή γυναίκα στο κάτω μέρος της σκάλας, προσπαθεί να ρίξει μια καλύτερη ματιά στον Διογένη. Προσπαθώντας να κοιτάξει, το ενδιαφέρον της υπερβαίνει το όριο και ρίχνει την σκιά της στον Διογένη. Μήπως επίσης και αυτή ενδιαφέρεται για την αυθεντικότητα και την ελευθερία που λείπει από την κορυφή της σκάλας; Η μήπως θέλει να διασκεδάσει όπως οι άλλες γυναίκες πιο πάνω, κοιτάζοντας τον Διογένη, έναν άνθρωπο που επιλέγει ένα δύσκολο, αλλά εν τέλει πιο ικανοποιητικό μονοπάτι;
Μερικές φορές, για να στραφούμε προς την δική μας αυθεντικότητα, πρέπει να απαλλαγούμε από τις επιδιώξεις του πλήθους. Το να συμβαδίζουμε με το πλήθος επιφέρει τις δικές του ανησυχίες.
Η αυθεντικότητα βασίζεται στην ειλικρίνεια, στην ειλικρινή αναζήτηση της αλήθειας, ανεξάρτητα από το τι σκέφτονται οι άλλοι για εμάς. Είναι μια επιδίωξη που χρειάζεται θάρρος, τόσο στην εξέταση του εαυτού μας για να βρούμε την αλήθεια, όσο και στην αντιμετώπιση μιας κοινωνίας που μπορεί να θεωρήσει μια τέτοια αναζήτηση τρελή. Πόσοι από εμάς έχουν τόσο θάρρος;
Η τέχνη έχει μια εξαιρετική ικανότητα να μας υποδεικνύει αυτό που δεν μπορούμε να δούμε, και να μας κάνει ικανούς να αναρωτηθούμε: «Τι σημαίνει αυτό για εμένα και για όσους το βλέπουν;» «Πως έχει επηρεάσει το παρελθόν και πως θα μπορούσε να επηρεάσει το μέλλον;» «Τι μας λέει για την ανθρώπινη εμπειρία;» Αυτές είναι μερικές από τις ερωτήσεις που εξερευνώ στην σειρά μου: «Αγγίζοντας το έσω: Τι προσφέρει η παραδοσιακή τέχνη στην καρδιά».
Ο Έρικ Μπες μαθητεύει στην παραστατική τέχνη. Επί του παρόντος είναι υποψήφιος διδάκτορας στο Ινστιτούτο Διδακτορικών Σπουδών στις Εικαστικές Τέχνες (IDSVA).
Σε τι διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό.
Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Αν εκτιμάτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία μας, βοηθήστε μας να συνεχίσουμε. Στηρίξτε την αλήθεια και την παράδοση.