Μήνας: Μάρτιος 2021

Η Βρετανία αναφέρει τον υψηλότερο δανεισμό τον Φεβρουάριο από την αρχή του εθνικού ιστορικού καταμέτρησης

Σάββατο, 20 Μαρ, 2021Παρασκευή, 19 Μαρ, 2021 Από ALEXANDER ZHANG

Η Βρετανική κυβέρνηση εκτιμάται ότι έχει δανειστεί £19,1 δισεκατομμύρια ($26,6 δισεκατομμύρια) τον τελευταίο μήνα, το υψηλότερο για τον μήνα Φεβρουάριο από τότε που άρχισαν να κρατούνται αρχεία ιστορικού το 1993.

Ο αριθμός δανεισμού είναι £17,6 δισεκατομμύρια περισσότερο από τον Φεβρουάριο 2020, σύμφωνα με νέα δεδομένα που δόθηκαν από την Υπηρεσία Εθνικών Στατιστικών (ONS) την Παρασκευή.

Ο καθαρός δανεισμός του δημοσίου τομέα ήταν £19,1 δισεκατομμύρια τον Φεβρουάριο 2021, £17,6 δισεκατομμύρια περισσότερο από τον προηγούμενο Φεβρουάριο.
Αυτός είναι ο μεγαλύτερος δανεισμός Φεβρουαρίου από τότε που άρχισαν να κρατούνται μηνιαία αρχεία το 1993.

– Υπηρεσία Εθνικών Στατιστικών (ONS) (@ΟΝS)
19 Μαρτίου 2021

Τον Φεβρουάριο 2021, σώματα της κεντρικής κυβέρνησης εκτιμάται ότι ξόδεψαν £72,6 δισεκατομμύρια ($101 δισεκατομμύρια) σε καθημερινές δραστηριότητες, £14,2 δισεκατομμύρια ($19,8 δισεκατομμύρια) περισσότερο από τον προηγούμενο χρόνο.

Μόνο τον τελευταίο μήνα, £3,9 δισεκατομμύρια δαπανήθηκαν στο «πρόγραμμα υποστήριξης εργασίας κορωνοϊού», κοινώς γνωστό ως πρόγραμμα επιδομάτων, που πληρώνει το 80 τοις εκατό των μισθών εργαζομένων που δεν μπορούν να εργαστούν λόγω των μέτρων για τον ιό του ΚΚΚ (Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος) της κυβέρνησης.

Η πανδημία του ιού του ΚΚΚ και τα μέτρα περιορισμού της κυβέρνησης έχουν προκαλέσει τεράστια οικονομική πίεση στην Βρετανία.

Ο υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας, Ρίσι Σούνακ, φωτογραφίζεται με την Βαλίτσα Προϋπολογισμού καθώς αποχωρεί από την Ντάουνινγκ Στριτ 11 πριν παρουσιάσει τον ετήσιο προϋπολογισμό της κυβέρνησης στο Κοινοβούλιο στο Λονδίνο, 3 Μαρτίου 2021. (Justin Tallis/AFP μέσω Getty Images)

Η επιπλέον χρηματοδότηση που απαιτείται για κυβερνητικά προγράμματα στήριξης επιχειρήσεων που επλήγησαν από τα μέτρα περιορισμού, σε συνδυασμό με μειωμένα έσοδα φορολόγησης και μια πτώση στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ), έχουν όλα βοηθήσει να πιέσουν το καθαρό χρέος του δημοσίου τομέα της Βρετανίας σε ένα νέο μέγιστο.

Το συνολικό δημόσιο χρέος της Βρετανίας τώρα βρίσκεται στα £2.131,2 δισεκατομμύρια ($2.967,8 δισεκατομμύρια), ισάξιο με περίπου το 97,5 τοις εκατό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ), επίπεδο που δεν έχει παρουσιαστεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1960.

Στους έντεκα μήνες έως τον Φεβρουάριο 2021, τα έσοδα φορολόγησης και Εθνικής Ασφάλισης της κεντρικής κυβέρνησης μειώθηκαν κατά £36,8 δισεκατομμύρια ($51,3 δισεκατομμύρια), ή 5,7 τοις εκατό, από την ίδια περίοδο έναν χρόνο πριν.

Κατά την ίδια περίοδο, η κυβερνητική υποστήριξη σε άτομα και επιχειρήσεις εν μέσω της πανδημίας COVID-19 συνεισέφερε σε μια άνοδο £187,6 δις ($261,2 δις), ή 27,9 τοις εκατό, στις καθημερινές δαπάνες της κεντρικής κυβέρνησης, είπε η ONS.

Παραδίδοντας τον ετήσιο προϋπολογισμό στις 3 Μαρτίου, ο υπουργός Οικονομικών Ρίσι Σούνακ είπε: «Η οικονομία μας έχει συρρικνωθεί κατά 10 τοις εκατό – η μεγαλύτερη πτώση σε πάνω από 300 χρόνια. Ο δανεισμός μας είναι ο υψηλότερος που υπάρχει εκτός εμπόλεμων περιόδων.»

Ο Σούνακ ανακοίνωσε ότι ο φόρος επιχειρήσεων θα αυξηθεί στο 25 τοις εκατό από 19 τοις εκατό από το 2023, χρονιά για την οποία εκτιμά ότι η οικονομία θα έχει περάσει την κρίση της COVID-19.

Είπε επίσης ότι θα παγώσει το ποσό χρημάτων που οι άνθρωποι μπορούν να κερδίζουν χωρίς φόρο και το όριο για τον υψηλότερο συντελεστή φόρου εισοδήματος στο επίπεδο του 2021/22 έως τον Απρίλιο 2026.

Σύμφωνα με την Υπηρεία Ελέγχου Προϋπολογισμού, οι αυξήσεις στην φορολόγηση θα μεγαλώσουν το φορολογικό φορτίο σε 35 τοις εκατό του ΑΕΠ το 2025/26, το υψηλότερο επίπεδό του από τα τέλη της δεκαετίας 1960.

Το Reuters συνέβαλε σε αυτό το άρθρο.

Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο SafeChat @epochtimesgreece

Μυστηριώδης εταιρεία χρησιμοποιεί την New York Times για διάδοση παραπληροφόρησης σχετικά με την Epoch Times

Σάββατο, 20 Μαρ, 2021Παρασκευή, 19 Μαρ, 2021 Από ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

H New York Times δημοσίευσε στις 9 Μαρτίου 2021 ένα άρθρο που περιείχε λανθασμένες πληροφορίες σχετικά με την Epoch Times, οι οποίες είχαν προπαρασκευαστεί από μια μυστηριώδη εταιρεία.

Το άρθρο, με συγγραφέα την Ντέιβυ Άλμπα, εστιάζεται στον μη ακριβή ισχυρισμό ότι η Epoch Times συνδέεται με «περισσότερους από δέκα ιστοτόπους». Η New York Times κάνει αυτόν τον ψευδή ισχυρισμό χωρίς να παρέχει στοιχεία και χωρίς να δηλώνει σε ποιους ιστοτόπους αναφέρεται.

Αυτό γίνεται έτσι πιθανότατα επειδή ο ισχυρισμός δεν είναι αποτέλεσμα ρεπορτάζ που έκανε η ίδια η New York Times, αλλά βασίζεται σε πληροφορίες που δόθηκαν στην εφημερίδα από μια τρίτη εταιρεία.

Ενώ η αρχική έκδοση του άρθρου της Άλμπα δεν αποκαλύπτει την πηγή των χαλκευμένων πληροφοριών, η New York Times αποκάλυψε την ταυτότητα της οντότητας σε μια δήλωση διόρθωσης.

Στην διόρθωσή της, η New York Times (ΝΥΤ) δηλώνει πως η πραγματική «πηγή των πληροφοριών» είναι το «Advance Democracy». (Η εφημερίδα έχει ενημερώσει το άρθρο από τότε.)

Η ΝΥΤ περιγράφει το Advance Democracy αθώα ως μια «ερευνητική ομάδα» αλλά δεν αποκαλύπτει τα ειδικά συμφέροντα πίσω από την ομάδα, όπως την χρηματοδότηση από την Silicon Valley, και τους δεσμούς του ιδρυτή της Ντάνιελ Τζόουνς με την Fusion GPS, την εταιρεία υπεύθυνη για τον ευρέως θεωρούμενο ως χαλκευμένο, φάκελο Στηλ.

Ο Τζόουνς, πρώην προσωπικό του Κογκρέσου, ίδρυσε την Advance Democracy Inc. το 2018. Ο οργανισμός λειτουργεί κυρίως μυστικά, διατηρώντας έναν ιστότοπο που δηλώνει μόνο: «H Advance Democracy Inc. (ADI) είναι ένας ανεξάρτητος, μη κομματικός οργανισμός που διενεργεί παγκόσμιες έρευνες για προώθηση ελέγχου, διαφάνειας, και χρηστής διακυβέρνησης.»

Μια έρευνα από την Daily Caller το 2019 βρήκε ότι οι χορηγοί του οργανισμού «έχουν βασικά παραμείνει μυστικό, καθώς ο Τζόουνς έχει αποφύγει να αποκαλύψει τους χορηγούς του». Το άρθρο επίσης θεωρεί πως ο Τζόουνς «πήρε εύσημα επειδή φύτεψε ιστορίες κατά του Τραμπ στον τύπο.»

Η New York Times στην διόρθωσή της επίσης αποκαλύπτει μια σύνδεση μεταξύ της Advance Democracy και μιας ξένης οντότητας με όνομα «Global Disinformation Index», λέγοντας: «Οι πληροφορίες δόθηκαν από την Advance Democracy, μια ερευνητική ομάδα, και υπέστησαν ανάλυση από την μη κερδοσκοπική Global Disinformation Index, και δεν δόθηκαν μόνο από την GDI.»

H Global Disinformation Index έχει έδρα στην Βρετανία. Ο δηλωμένος στόχος της είναι να «διακόψει την χρηματοδότηση και να μειώσει την θέση προβολής» ιστοτόπων που θεωρεί ότι περιέχουν «παραπληροφόρηση». Η ομάδα έχει παραδεχθεί ότι συνεργάζεται με «κυβερνήσεις».

Το γεγονός ότι η New York Times βασίστηκε σε μια οντότητα της αλλοδαπής για να επιτεθεί σε ένα αμερικανικό δημοσιογραφικό οργανισμό είναι ανησυχητικό. Υπάρχει επίσης η ευρύτερη ηθική ερώτηση σχετικά με την σχέση μεταξύ έτσι αποκαλούμενων δημοσιογράφων «παραπληροφόρησης» και ομάδων ειδικού ενδιαφέροντος.

Αυτή η εμπλοκή άλλων οντοτήτων στο άρθρο της New York Times μάλλον εξηγεί τον λόγο που η εμπειρία επικοινωνίας με την Άλμπα ήταν τόσο ασυνήθιστη για την Epoch Times. Η Άλμπα δεν θέλησε να δώσει στην Epoch Times πληροφορίες που θα τεκμηρίωναν τον ισχυρισμό της τής σύνδεσης με ιστοτόπους που ανέφερε, παρά την συγκεκριμένη, σαφή αίτηση. Επιπλέον, παρά το ότι η Epoch Times διασαφήνισε πολλές φορές ότι δεν έχει σύνδεση με τους ιστοτόπους που αναφέρθηκαν, η Άλμπα δεν τήρησε τις δημοσιογραφικές συμβάσεις και επέλεξε να μην συμπεριλάβει την διασαφήνιση της Epoch Times στο άρθρο της.

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η New York Times έχει δημοσιεύσει χαλκευμένες πληροφορίες για την Epoch Times. Τον Νοέμβριο πέρυσι, η εφημερίδα δημοσίευσε ένα άρθρο που περιείχε πολλές ψευδείς κατηγορίες. Η Epoch Times τότε παρείχε μια εις βάθος ανάλυση που μπορεί να βρεθεί στον ιστότοπό μας («New York Times’ 8-Month-Long ‘Investigation’ of The Epoch Times: Light on Facts, Heavy on Bias»).

Μια άλλη ανησυχία είναι οι συνεχιζόμενες προσπάθειες της New York Times να επικρίνει την Epoch Times λόγω της επικριτικής θέσης της σχετικά με το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα, ειδικά δεδομένων των επιχειρηματικών δεσμών της New York Times με κρατικές κινεζικές δημοσιογραφικές οντότητες, από τις οποίες έχει λάβει χρηματοδότηση διαφημίσεων.

Στο μεγαλύτερο άρθρο της, η New York Times λέει ότι η Epoch Times είναι μεταξύ των «συντηρητικών οργανισμών μέσων ενημέρωσης που διαδίδουν παραπλανητικές πληροφορίες» και μετά σημειώνει πως δημοσιεύουμε τακτικά «περιεχόμενο ενάντια στο Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα», σαν να είναι αυτό κάποιο παράδειγμα «παραπλανητικών πληροφοριών».

Η Epoch Times ιδρύθηκε από Κινέζους Αμερικανούς που δραπέτευσαν από την κομμουνιστική Κίνα και είχαν βιώσει τον τρόμο της από πρώτο χέρι. Είναι λυπηρό να βλέπουμε μια αμερικανική δημοσιογραφική εταιρεία να επιτίθεται σε έναν ανταγωνιστή που εκθέτει τα εγκλήματα που διαπράττει ένα κομμουνιστικό καθεστώς.

Στην Epoch Times, πιστεύουμε πως είναι η δουλειά των μέσων ενημέρωσης να εκθέτουν το κακό όταν συμβαίνει, και το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα είναι ο χειρότερος καταπατητής ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο. Ελπίζουμε ειλικρινά πως η New York Times θα αναγνωρίσει την απειλή που αυτό το καθεστώς θέτει όχι μόνο στους Κινέζους, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο.

Καναδοί Επίσκοποι εκδίδουν διευκρινιστική δήλωση σχετικά με τα εμβόλια της AstraZeneca και Johnson & Johnson

Παρασκευή, 19 Μαρ, 2021Παρασκευή, 19 Μαρ, 2021 Από ISAAC TEO

Το Καναδικό Συνέδριο Καθολικών Επισκόπων (CCCB) έκανε διευκρινιστική δήλωση στις 11 Μαρτίου σχετικά με προηγούμενο υπόμνημα που έστειλε προς τους Καθολικούς, συνιστώντας την επιλογή εναλλακτικών λύσεων έναντι των εμβολίων AstraZeneca και Johnson & Johnson κατά του COVID-19 λόγω της χρήσης «κυττάρων που προέρχονται από άμβλωση στην διαδικασία της ανάπτυξης, της παραγωγής και των επιβεβαιωτικών δοκιμών τους».

«Αυτό το υπόμνημα δημοσιεύθηκε ως απάντηση σε ερωτήσεις Καθολικών που ανησυχούσαν για το εάν είναι ηθικό η λήψη εμβολίων κατά του COVID-19 που επί του παρόντος έχουν εγκριθεί», ανακοίνωσε η εθνική συνέλευση των επισκόπων, στην διευκρινιστική δήλωση τους σχετικά με το υπόμνημα (pdf) που έστειλαν την Τρίτη. «Το υπόμνημα δεν αναφερόταν ούτε είχε σκοπό να αμφισβητήσει την αποτελεσματικότητα οποιουδήποτε εμβολίου».

«Οι Καθολικοί καλούνται να εμβολιαστούν, τόσο σύμφωνα με τις επιταγές της συνείδησής τους όσο στο να συμβάλλουν στο κοινό καλό προωθώντας την υγεία και την ασφάλεια των άλλων», αναφέρει η διευκρίνιση.

Το CCCB είπε ότι απλώς επαναδιατύπωσαν τη θέση της Αγίας Έδρας σχετικά με τη χρήση εμβολίων κατά του COVID-19 τον Δεκέμβριο του 2020. Η Αγία Έδρα είναι η κυρίαρχη οντότητα που διευθύνει την Καθολική Εκκλησία, η οποία αναγνώρισε επίσημα το CCCB το 1948 μετά την ίδρυσή του το 1943.

Η Αγία Έδρα έχει δηλώσει ότι σε καταστάσεις όπου χρησιμοποιούνται κύτταρα εμβρύων μετά από άμβλωση για τη δημιουργία κυτταρικών γραμμών για χρήση επιστημονικής έρευνας, «υπάρχουν διαφορετικοί βαθμοί ευθύνης συνεργασίας για το κακό». Ανέφερε το παράδειγμα των οργανισμών που αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν κυτταρικές γραμμές παράνομης προέλευσης έναντι εκείνων που δεν είχαν επιλογή στη λήψη της απόφασης.

Η Αγία Έδρα είπε ότι «όταν δεν υπάρχουν διαθέσιμα ηθικά άμεμπτα εμβόλια κατά του COVID-19… είναι ηθικά αποδεκτό να λαμβάνουμε εμβόλια που έχουν χρησιμοποιήσει κυτταρικές σειρές εμβρύων, που έχουν υποστεί άμβλωση, στη διαδικασία έρευνας και παραγωγής τους», μια καθοδηγητική γραμμή που επανέλλαβε το CCCB στο προηγούμενο υπόμνημά του.

Στο υπόμνημα, το CCCB δήλωσε στους Καθολικούς ότι τα εγκεκριμένα εμβόλια της Moderna και Pfizer, παρόλο που είχαν χρησιμοποιήσει κυτταρικές σειρές με ανήθικες διαδικασίες σε ορισμένες από τις τελικές δοκιμές τους, δεν χρησιμοποίησαν τις κυτταρικές σειρές που προέρχονται από άμβλωση στην ανάπτυξη και παραγωγή τους και επομένως, θεωρείται ηθικά αποδεκτό να λαμβάνετε τα εμβόλια «αφού η σύνδεση με την άμβλωση είναι εξαιρετικά μακρινή».

Ένα φιαλίδιο του εμβολίου της Johnson & Johnson παρουσιάζεται στο Πανεπιστήμιο South Shore στο Bay Shore, Νέα Υόρκη, στις 3 Μαρτίου 2021. (Mark Lennihan / AP Photo)

Όμως, για τα εμβόλια της AstraZeneca και Johnson & Johnson, το CCCB υποστήριξε ότι και οι δύο οργανισμοί είχαν χρησιμοποιήσει κυτταρικές σειρές που προέρχονται από άμβλωση κατά τη διάρκεια των σταδίων ανάπτυξης, παραγωγής και δοκιμών.

Το CCCB συνιστά στους Καθολικούς, εάν έχουν την επιλογή, να επιλέξουν το εμβόλιο της Moderna ή της Pfizer έναντι αυτού της AstraZeneca ή Johnson & Johnson.

Σε δήλωση προς το CBC, ο εκπρόσωπος Τύπου της AstraZeneca Κάρλος Μαστρατζέλο δήλωσε ότι το εμβόλιο παράγεται χρησιμοποιώντας μια βιολογική διαδικασία παραγωγής που χρησιμοποιεί ένα κοινό ανθρώπινο κύτταρο, το HEK293, το οποίο έχει επιλέξει το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης λόγω της ευκολίας χρήσης, ανάπτυξης και συντήρησής του.

«Η κυτταρική σειρά προήλθε αρχικά από εμβρυϊκά ανθρώπινα νεφρικά κύτταρα από το 1973 και έχει έκτοτε διατηρηθεί σε τράπεζες κυττάρων σε όλο τον κόσμο για να βοηθήσει τους ερευνητές να αναπτύξουν νέες ιατρικές θεραπείες», δήλωσε ο Μαστρατζέλο.

«Οι κυτταρικές σειρές HEK293 αναπτύσσονται σε εργαστήρια, δημιουργώντας αντίγραφα από τα αρχικά κύτταρα και δεν είναι τα ίδια με τον εμβρυϊκό ιστό. Αρκετές υπάρχουσες ανθρώπινες κυτταρικές γραμμές είναι χιλιάδες γενιές μακριά από τον αρχικό εμβρυϊκό ιστό. Δεν έχει προστεθεί επιπλέον εμβρυϊκός ιστός στην κυτταρική γραμμή μετά τη δημιουργία του».

Πρόσθεσε ότι μόνο αν οι διαδικασίες συμμορφώνονται πλήρως με τις ηθικές οδηγίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι κυτταρικές σειρές που προέρχονται από άνθρωπο.

Στη διευκρινιστική δήλωσή του την Πέμπτη, το CCCB είπε ότι οι Καθολικοί μπορούν να λάβουν όλα τα εμβόλια κατά του COVID-19 που είναι εγκεκριμένα στον Καναδά.

«Δεδομένου ότι προς το παρόν δεν υπάρχει άλλη επιλογή εμβολίου, οι Καθολικοί με καθαρή την συνείδησή τους, μπορούν να λάβουν το εμβόλιο που είναι διαθέσιμο και προσφέρεται σε αυτούς», ανέφερε η δήλωση.

Αλλά «η χρήση τέτοιων εμβολίων δεν αποτελεί επίσημη αποδοχή των αμβλώσεων», καταλήγει η ανακοίνωση.

Ευρωπαϊκές ειδήσεις NTD

Πέμπτη, 18 Μαρ, 2021 Από NTDTV

Το αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο αστυνόμευσης της βρετανικής κυβέρνησης έχει περάσει από το το ένα τμήμα της Βουλής, και βρίσκεται ένα βήμα εγγύτερα στο να γίνει νόμος.

Διαρρήκτες, ληστές και κλέφτες που επαναλαμβάνουν την πράξη θα φέρουν στο σώμα τους μια συσκευή εντοπισμού GPS.

To Uber συμφωνεί να πληρώνει τους εργαζόμενούς του τον Εθνικό Ελάχιστο Μισθό της Βρετανίας, συν παροχές διακοπών και συντάξεις.

Αυτά και άλλα θέματα στο ευρωπαϊκό δελτίο ειδήσεων.

Παρακολουθήστε εδώ.

Η προσπάθεια εγγραφής ψηφοφόρων του Facebook επηρέασε τις εκλογές προς όφελος του Μπάιντεν: Διευθυντής πιάστηκε στην κάμερα

Παρασκευή, 19 Μαρ, 2021Πέμπτη, 18 Μαρ, 2021 Από PETR SVAB

Η προώθηση εγγραφής ψηφοφόρων του Facebook που είχε αποτέλεσμα την εγγραφή 4,5 εκατομμυρίων ψηφοφόρων επηρέασε τις εκλογές του Νοεμβρίου προς όφελος του προέδρου Τζο Μπάιντεν, είπε ένας διευθυντής του Facebook σε πλάνα κρυφής κάμερας.

Ο διευθυντής, Μπέννυ Τόμας, εξέφρασε κακές απόψεις για τον τεχνολογικό γίγαντα, αλλά υπολόγισε την προώθηση ψήφου στα θετικά του ενώ καταγραφόταν κρυφά φέτος από δημοσιογράφους του Project Veritas, μιας μη κερδοσκοπικής δημοσιογραφικής εταιρείας που κάνει τέτοιου είδους ρεπορτάζ.

«Αυτή είναι η καλή πλευρά του Facebook. … Κάναμε μια μεγάλη διαφορά», είπε σε ένα βίντεο που δημοσιεύθηκε από το Veritas στις 16 Μαρτίου, εξηγώντας ότι το Facebook πέτυχε με το παραπάνω τον στόχο του να εγγράψει 4 εκατομμύρια ανθρώπους και μπόρεσε να επιτύχει αυτόν τον στόχο μόνο λόγω της «κλίμακας και [τεράστιου] κοινού του».

«Ναι. Είμαι σίγουρος πως κερδίσαμε [ο Μπάιντεν] με αυτόν τον τρόπο», είπε ο δημοσιογράφος.

«Ναι!» απάντησε ο Τόμας, γελώντας.
«Ακριβώς!»

«Τι πιστεύεις;» διέκοψε ο ρεπόρτερ.

«Ακριβώς. Κι εγώ έτσι πιστεύω», είπε.

Το προφίλ του Τόμας στο LinkedIn περιγράφει την θέση του ως Επικεφαλής Διεθνούς Προγραμματισμού – Δημιουργικότητας & Εμπειρίας στο Facebook από τον Σεπτέμβριο του 2019.

Το Facebook δεν απάντησε αμέσως σε αίτημα σχολιασμού από την Epoch Times.

Ο Τόμας είπε σε έναν από τους δημοσιογράφους ότι το Facebook χρειάζεται να κάνει περισσότερα για να ελέγξει τον λόγο στις πλατφόρμες του.

«Οι άνθρωποι πιστεύουν οτιδήποτε βλέπουν, και αυτό απλώς προκαλεί μια κρίση», είπε σε ένα άλλο βίντεο που δημοσιεύθηκε από το Veritas στις 15 Μαρτίου.

Όταν ρωτήθηκε για τις απόψεις του σχετικά με τις λύσεις, είπε: «Η απάντηση είναι περισσότεροι έλεγχοι, περισσότερα μέτρα. … Να δώσεις στους ανθρώπους έναν οδηγό συμπεριφοράς.»

Η συμπεριφορά πρέπει να ελέγχεται μέσω παρακολούθησης, είπε.

«Αυτό είναι η δημοκρατία. Κάποιος πάντα σε παρακολουθεί ώστε να συμπεριφέρεσαι καλά», είπε.

Από την άλλη πλευρά, αναγνώρισε ότι οι κρίσεις του Facebook είναι απαραιτήτως μεροληπτικές, ακόμα και όταν γίνονται από προγράμματα υπολογιστών.

«Υπάρχει πάντα προγραμματισμένη σε κώδικα μεροληψία επειδή αυτός είναι ο μύθος ότι οι προγραμματιστές υπολογιστών μας είπαν, δηλαδή: “Ω, αυτοί είναι υπολογιστές, οι υπολογιστές δεν έχουν μεροληψία.” Αλλά μάντεψε τι; Άνθρωποι έγραψαν αυτόν τον κώδικα. Και αυτός ο άνθρωπος έχει μεροληψία.»

Συντηρητικοί και κάποιοι αριστερίζοντες από καιρό παραπονιούνται ότι το Facebook και η Google έχουν γίνει τόσο ισχυροί, που χρειάζεται να διαιρεθούν.

«Η κυβέρνηση πρέπει να παρέμβει και να διαιρέσει την Google και το Facebook. Θα κάνω λιγότερα λεφτά, αλλά είναι καλύτερα για τον κόσμο», είπε.

Το Facebook χρειάζεται να χάσει τα βασικά παρακλάδια του, είπε.

«Instagram, Facebook, Messenger, Oculus, WhatsApp. Όλα πρέπει να γίνουν ανεξάρτητες εταιρείες. Είναι υπερβολικά πολλή δύναμη όταν είναι όλες ένα», είπε.

«Χρειάζεται να διαιρεθεί όπως οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών διαιρέθηκαν και οι πετρελαϊκές εταιρείες διαιρέθηκαν. Αλλά καλύτερα από αυτό, γιατί αυτοί οι τύποι απλώς ξαναέσμιξαν σύντομα μετά από αυτό. Ελπίζω πως μάθαμε από αυτό. Αλλά αυτό είναι πραγματικά το σημαντικό πράγμα, όπως είπες, θα το διαιρέσω και θα βγάλω τον Ζακ [Μαρκ Ζάκερμπεργκ] από την θέση του διευθύνοντος συμβούλου.»

Η δύναμη του Facebook δεν είναι πλέον αβλαβής, είπε, «όταν το χρησιμοποιείς ως όπλο ως πολιτικός και λες: “Πες μου, δείξε μου κάποιους ρατσιστές”, όπως όταν «ένας ρατσιστής πολιτικός» ψάχνει να βρει μηνύματα για «κάποιους ρατσιστές που θα τον ψηφίσουν».

Όταν ο ρεπόρτερ ρώτησε ποιος θα αποφασίσει τι κάνει κάποιον ρατσιστή και πως το Facebook το καθορίζει, ο Τόμας είπε: «Τι θα ήταν κάτι που θα έδειχνε έναν ρατσιστή;»

«Ζει σε μια γειτονιά μόνο λευκών, η εκπαίδευση, η θρησκευτική προτίμηση», είπε. «Έτσι μπορείς να δεις αυτά τα τρία ή τέσσερα στοιχεία και να πεις, “είναι πιθανό να είναι ρατσίστρια”».

Ο Τόμας επίσης επέκρινε την επένδυση του Ζάκερμπεργκ σε τεχνολογία αλλαγής γονιδίων.

«Είναι ευγονική. Δεν ξέρω κάποιον τρόπο να σταματηθεί. Πιστεύω πως το τζίνι έχει βγει από το μπουκάλι», είπε.

Ανησυχεί ότι η τεχνολογία θα οδηγήσει στην ανάπτυξη μιας «ανώτερης φυλής» ανθρώπων και σε ακραία πόλωση της κοινωνίας σε «αυτούς που έχουν» και σε «αυτούς που δεν έχουν» που θα πηγαίνει πέρα από απλές διαφορές σε πλούτο.

«Έχουν ένα πράγμα που ποτέ δεν μπορώ να έχω», είπε, περιγράφοντας την θέση «αυτών που δεν έχουν».

Όταν ένας από τους ρεπόρτερ εξέφρασε αμφισβήτηση για τα λόγια του, ο Τόμας αρνήθηκε να συνεχίσει για να τεκμηριώσει και να διασαφηνίσει τα σχόλιά του.

Στην Κίνα για μήνες υπό κράτηση για τα πιστεύω του σε κρυφή τοποθεσία

Πέμπτη, 25 Μαρ, 2021Πέμπτη, 18 Μαρ, 2021 Από RYAN BAO

Τον περασμένο Οκτώβριο, το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ) «εξαφάνισε» έναν άνθρωπο εξαιτίας της πίστης του στην πνευματική άσκηση Φάλουν Γκονγκ. Η μητέρα του δεν ειδοποιήθηκε παρά μόνο τον Φεβρουάριο για το που βρισκόταν, μήνες δηλαδή μετά από την αρχική του σύλληψη.

Σύμφωνα με όσα γράφει το Minghui.org, ιστότοπος με έδρα τις ΗΠΑ που συλλέγει και δημοσιεύει νέα και πληροφορίες για τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα, ο Λι Τζιγκάνγκ, ιδιωτικός δάσκαλος από την πόλη Τσάνγκσα της επαρχίας Χουνάν στην κεντρική Κίνα, συνελήφθη από την τοπική αστυνομία τα μεσάνυχτα της 27ης Οκτωβρίου 2020.

Περίπου 20 αστυνομικοί εισέβαλλαν στο σπίτι του Λι και τον συνέλαβαν μαζί με όσους άλλους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ που έτυχε να είναι παρόντες, αναφέρει το Minghui. Επίσης, το σπίτι του ερευνήθηκε.

Στη μητέρα του η αστυνομία είπε ότι ο γιος της είναι υπό κράτηση σε ειδικό χώρο (residential surveillance), αλλά δεν ανέφερε μια συγκεκριμένη διεύθυνση. Τελικά, την ενημέρωσαν στις 5 Φεβρουαρίου 2021 ότι ο Λι βρίσκεται στο Κέντρο Κράτησης της πόλης Τσάνγκσα.

Κατά τη διάρκεια της κράτησής του στον «ειδικό χώρο», ο Λι υπέστη βασανιστήρια που του προκάλεσαν σωματικές βλάβες, σύμφωνα με το Minghui. Όταν μεταφέρθηκε στο Κέντρο Κράτησης Τσάνγκσα, το σώμα του ήταν πολύ αδύναμο.

Το ΚΚΚ χρησιμοποιεί ένα σύστημα γνωστό ως «Κράτηση σε Ειδικό Χώρο Καθορισμένης Τοποθεσίας» («Residential Surveillance at a Designated Location») για την προφυλάκιση κρατούμενων συνείδησης, κριτικών και πολιτικών στόχων σε μυστικές τοποθεσίες, όπου κρατούνται σε απομόνωση και χωρίς τη δυνατότητα επικοινωνίας μέχρι και 6 μήνες. Η αστυνομία επιτηρεί αυτούς τους χώρους, όπου τα βασανιστήρια, σύμφωνα με ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι κοινός τόπος.

Οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ είναι στο επίκεντρο των διώξεων του ΚΚΚ για περισσότερο από δύο δεκαετίες. Αυτή η σχολή, που ονομάζεται και Φάλουν Ντάφα, αποτελείται από διαλογιστικές ασκήσεις και από ένα σύνολο ηθικών διδασκαλιών που βασίζονται στις αρχές «Αλήθεια, Καλοσύνη, Ανεκτικότητα». Η δημοτικότητά του εκτοξεύτηκε στην Κίνα τη δεκαετία του 1990, φτάνοντας τους 70-100 εκατομμύρια οπαδούς, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Κίνας εκείνης της εποχής. Νοιώθοντας τη μεγάλη δημοτικότητα του Φάλουν Γκονγκ ως απειλή, το ΚΚΚ ξεκίνησε το 1999 μια εκστρατεία εξάλειψης της άσκησης, με φυλακίσεις, βασανιστήρια, κράτηση σε στρατόπεδα εργασίας, ακόμα και με τη βίαιη συγκομιδή των ζωτικών οργάνων των ασκούμενων για να χρησιμοποιηθούν σε μεταμοσχεύσεις.

Ο Λι, κάτοχος διδακτορικού τίτλου στους υπολογιστές από το Εθνικό Πανεπιστήμιο Αμυντικής Τεχνολογίας, είχε ήδη συλληφθεί αρκετές φορές επειδή ασκούσε Φάλουν Γκονγκ.

Το 2000, είχε καταδικαστεί σε ενάμιση χρόνο κράτηση σε στρατόπεδο εργασίας. Τρία χρόνια αργότερα, καταδικάστηκε σε πενταετή φυλάκιση. Το 2010, στάλθηκε και πάλι σε στρατόπεδο εργασίας για δύο χρόνια.

Το Minghui αναφέρει ότι τη νύχτα της σύλληψής του, τον Απριλίου του 2010, ο Λι οδηγήθηκε στο αστυνομικό τμήμα Τσιαογί της πόλης Τσάνγκσα, όπου αυτός και άλλοι ασκούμενοι βασανίστηκαν και ανακρίθηκαν μέχρι το πρωί. Οι αστυνομικοί δεν σταμάτησαν να χτυπούν και να κακοποιούν λεκτικά τον Λι, παρά μόνο όταν κουράστηκαν.

Όταν τον επισκέφθηκε η οικογένειά του στο κέντρο κράτησης δέκα μέρες αργότερα, είχε πληγές σε όλο του το σώμα. Υπήρχαν επίσης ορατές πληγές στα μάτια του, στα αυτιά του και στα χέρια του, όπως και ένας λεκές από αίμα σε μέγεθος παλάμης στο χοντρό ύφασμα του παντελονιού του.

Ο Λι απέκτησε επίσης έναν άσχημο βήχα ύστερα από τον ξυλοδαρμό, που του προκαλούσε πόνο στο στήθος και την πλάτη εμποδίζοντάς τον τις νύχτες να κοιμηθεί.

Συγγενής του Λι είπε επίσης στο Minghui ότι όλα αυτά τα χρόνια της δίωξης, ο Λι υπέστη βασανιστήρια, ξυλοδαρμούς, στέρηση ύπνου για μεγάλες χρονικές περιόδους, στέρηση τροφής και εγκλεισμό σε μικρό, σιδερένιο κλουβί.

Η NYT χρησιμοποιεί παραπληροφόρηση για επίθεση σε ανταγωνιστή· τα καρτέλ χρησιμοποιούν περικάρπια για εντοπισμό ανθρώπων

Πέμπτη, 18 Μαρ, 2021 Από JOSHUA PHILIPP

Η εφημερίδα New York Times χρησιμοποίησε παραπληροφόρηση από μια μυστηριώδη εταιρεία για να διαδώσει παραπληροφόρηση για έναν επαγγελματικό ανταγωνιστή, την Epoch Times.

Και σε άλλες ειδήσεις, εν μέσω μιας νέας αύξησης ροής στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού, τα καρτέλ χρησιμοποιούν περικάρπια για να εντοπίζουν ανθρώπους. Σε αυτές τις ζωντανές ερωταπαντήσεις με τον παρουσιαστή του Crossroads Τζόσουα Φίλιπ θα συζητήσουμε αυτά και άλλα θέματα, και θα απαντήσουμε σε ερωτήσεις του κοινού.

Η τυραννία θα γίνει πλουσιότερη από την ελευθερία, προειδοποιεί ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών

Παρασκευή, 19 Μαρ, 2021Πέμπτη, 18 Μαρ, 2021 Από ALEXANDER ZHANG

Η Δημοκρατία υποχωρεί στον κόσμο καθώς τυραννικά καθεστώτα συσσωρεύουν περισσότερη οικονομική ισχύ από τις ελεύθερες χώρες, προειδοποίησε ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Ντομινίκ Ράαμπ την Τετάρτη.

Σε μια ομιλία στο Συνέδριο Ασφαλείας Άσπεν, ο Ράαμπ είπε ότι το συνδυασμένο ΑΕΠ των απολυταρχικών καθεστώτων αναμένεται να υπερβεί αυτό των δημοκρατιών του κόσμου εντός δεκαετίας.

«Απλώς σκεφτείτε για ένα δευτερόλεπτο τι σημαίνει αυτό», είπε.

«Η τυραννία είναι πλουσιότερη από την ελευθερία. Και αυτό έχει να κάνει και με εμάς εδώ διότι γνωρίζουμε ότι σταθερές, δημοκρατίες που σέβονται την ελευθερία είναι πολύ λιγότερο πιθανόν να πάνε σε πόλεμο, να φιλοξενούν τρομοκράτες, ή να προκαλέσουν μεγάλης κλίμακας ροές μετανάστευσης.»

Κινέζοι στρατιώτες κάθονται σε άρματα μάχης σε παρέλαση για τα 70 χρόνια της ίδρυσης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας το 1949, στην πλατεία Τιενανμέν, Πεκίνο, 1 Οκτωβρίου 2019. (Kevin Frayer/Getty Images)

Ο Ράαμπ χαιρέτισε την Ολοκληρωμένη Αξιολόγηση Εξωτερικής Πολιτικής του ΗΒ, που αποκαλύφθηκε από τον πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον την Τρίτη, ως την «διεθνή στρατηγική [της χώρας] για αυτήν την δεκαετία και πέραν».

Αν και η Αξιολόγηση ακόμα θεωρεί την Ρωσία ως τον κορυφαίο κίνδυνο ασφαλείας, η Κίνα τώρα θεωρείται ως η κύρια απειλή για την οικονομική ασφάλεια και ως «συστημικός ανταγωνιστής».

Η αξιολόγηση λέει ότι το ΗΒ θα επενδύσει σε ενισχυμένες «δυνατότητες αντιμετώπισης της Κίνας», και θα βελτιώσει την απάντησή του στην «συστημική πρόκληση που θέτει στην ασφάλεια, ευημερία και αξίες μας – και αυτές των συμμάχων και εταίρων μας».

Ο Ράαμπ είπε ότι η Βρετανία «θα προσαρμόσει την αμυντική μας θέση στην νέα αλλαγή ισορροπίας της παγκόσμιας δύναμης προς την περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού».

«Θα αρχίσετε να το βλέπετε αυτό φέτος», είπε, αναφέροντας την ερχόμενη τοποθέτηση του αεροπλανοφόρου του Βασιλικού Ναυτικού HMS Queen Elizabeth στον Ειρηνικό αργότερα φέτος.

Το HMS Queen Elizabeth αγκυροβολημένο στην Λοχ Λονγκ στις 15 Μαρτίου 2021, στο Γκλενμάλλεν, Σκωτία. (Jeff J Mitchell/Getty Images)

Είπε ότι η Βρετανία συμφωνεί με «αυτές τις χώρες που βρέχονται από την Νότια Σινική Θάλασσα των οποίων τα νόμιμα δικαιώματα έχουν έλθει υπό πρόσφατη απειλή από την Κίνα».

Ο Ράαμπ επίσης είπε ότι η Βρετανία «έκανε το τολμηρό βήμα να εκδώσει μια πρόσκληση σε αυτήν την χώρα [Βρετανία] προς του ανθρώπους του Χονγκ Κονγκ, που καταπιέζονται από το Πεκίνο.»

Είπε πως η πανδημία του ιού του ΚΚΚ (Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος) έχει εκθέσει τις αδυναμίες της αλυσίδας ανεφοδιασμού της Βρετανίας, καθώς «κάθε χώρα ανά τον κόσμο πήρε σειρά για ιατρικό εξοπλισμό και άλλα κρίσιμα αγαθά από την Κίνα και έναν μικρό αριθμό από άλλες χώρες μαζικής παραγωγής.»

«Φυσικά, δεχόμαστε την δύναμη της αγοράς και εκτιμούμε το εμπόριό μας με την Κίνα. Αλλά θα αναπτύξουμε επίσης νέες συνεργασίες με υπάρχοντες συμμάχους, και άλλους Παρόχους Υψηλής Εμπιστοσύνης», είπε ο Ράαμπ σε μια αναφορά στην παλιότερη εξάρτηση του ΗΒ από τον κινεζικό γίγαντα τηλεπικοινωνιών Huawei.

Η βρετανική κυβέρνηση αρχικά είχε σχεδιάσει να χρησιμοποιεί εξοπλισμό της Huawei στο δίκτυο 5G της, αλλά έκανε μια ξαφνική στροφή 180 μοιρών τον Ιούλιο του 2020 και απαγόρευσε τον εξοπλισμό Huawei υπό πίεση των ΗΠΑ.

«Θα συνεργαστούμε με χώρες όπως η Εσθονία και η Νορβηγία, Ινδία, και Ισραήλ, Σιγκαπούρη και Νότια Κορέα, και πολλές άλλες, για να δώσουμε ποικιλότητα στις αλυσίδες ανεφοδιασμού μας από τις κατασκευές στην τεχνολογία, ώστε να αυξήσουμε την οικονομική αντοχή μας», είπε ο Ράαμπ.

Οι Simon Veazey και Mary Clarck συνέβαλαν σε αυτό το άρθρο.

Τα καθιερωμένα μέσα ενημέρωσης βοηθούν στην δημιουργία μαζικής υστερίας προς υποκίνηση ακραίων αλλαγών στην Αμερικανική κοινωνία

Παρασκευή, 19 Μαρ, 2021Τετάρτη, 17 Μαρ, 2021 Από BRIAN CATES

Σχολιασμός

Ζούμε σε μια εποχή όπου πολιτικοί ελίτ δημιουργούν ηθελημένα μαζική υστερία μέσω των ανηκόντων σε μεγάλες εταιρείες καθιερωμένων μέσων ενημέρωσης, εκδίδοντας μανιωδώς χαλκευμένες αφηγήσεις για να καλλιεργήσουν δραστικές αλλαγές στην Αμερικανική κοινωνία.

Για να αφαιρέσει πολύτιμα συνταγματικά δικαιώματα από τους απλούς πολίτες, η ελίτ τάξη πρέπει πρώτα να βάλει αυτούς τους πολίτες σε μια κατάσταση όπου οι περισσότεροι εξ αυτών όχι μόνο θα επιτρέψουν την αφαίρεση των δικαιωμάτων τους, αλλά επίσης θα τα παραδώσουν με δική τους θέληση.

Και η πιο αποτελεσματική κατάσταση που μπορούν να βρεθούν οι πολίτες ώστε να χαρούν για την θυσία των δικαιωμάτων τους είναι αυτή του φόβου.

Καθώς ο χρόνος έχει περάσει από τον καιρό που η πανδημία του ιού του ΚΚΚ είχε αρχίσει, περισσότερα στοιχεία συνεχίζουν να εμφανίζονται ότι συγκεκριμένες πολιτικές και δημοσιογραφικές οντότητες εκμεταλλεύτηκαν την εμφάνιση του ιού για να προωθήσουν τον δικό τους έλεγχο και ατζέντα.

Ενώ θα θέλατε να πιστεύετε ότι κανένας δεν θα ήταν τόσο άκαρδος για να χρησιμοποιήσει μια πανδημία προς προώθηση των δικών τους πολιτικών τυχών και αύξηση της δύναμής τους επί των ζωών των συμπολιτών τους, δυστυχώς, δεδομένα αναδύονται ότι αυτό ακριβώς έχουν κάνει πολλοί αξιωματούχοι σε τοπικό, πολιτειακό, και ομοσπονδιακό επίπεδο.

Και αυτοί οι άνθρωποι έχουν κάνει εξαιρετική χρήση των συμμαχικών τους μέσων ενημέρωσης στην πώληση αφηγήσεων που υποκινούν την απαιτούμενη κατάσταση φόβου και μαζικής υστερίας που θα τους επιτρέψει να κάνουν αλλαγές στην Αμερικανική κοινωνία. Σε καιρό ήρεμης και λογικής συζήτησης, δεν θα ήταν ικανοί να επιτύχουν πολλούς από τους στόχους τους.

Λανθασμένες αντιλήψεις που προώθησαν τα μέσα ενημέρωσης έναντι πραγματικότητας

Η αντίληψη του κόσμου για το τι συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες και η πραγματικότητα του τι διαδραματίζεται είναι συχνά δύο τεραστίως διαφορετικά πράγματα.

Πολλοί Αμερικανοί χρόνια πριν αντιλήφθηκαν ότι τα καθιερωμένα μέσα σταμάτησαν να προσπαθούν να αναφέρουν ουδέτερα τα γεγονότα σε σημαντικά δημόσια ζητήματα και τώρα, αντ΄αυτού, προσπαθούν ενεργητικά να επιτύχουν επιθυμητά πολιτικά αποτελέσματα μέσω παρουσίασης στρεβλωμένων αφηγήσεων μεταμφιεσμένων ως «ειδησεογραφική κάλυψη».

Τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης δημοσιεύουν χαλκευμένες αφηγήσεις ενώ γνωρίζουν απολύτως καλά ότι είναι ψευδείς. Ο στόχος τους δεν είναι η αναφορά έγκυρων πληροφοριών. Είναι να επιτύχουν το «σωστό» πολιτικό αποτέλεσμα. Αυτό τους καθιστά προπαγανδιστές, όχι δημοσιογράφους.

Ας δούμε μερικές από τις χαλκευμένες αφηγήσεις που προωθήθηκαν στο κοινό μέσω των μεγάλων μέσων για να καλλιεργήσουν δραστική αλλαγή στην Αμερικανική κοινωνία μόνο το τελευταίο έτος.

Η αστυνομία σκοτώνει χιλιάδες άοπλους μαύρους άντρες κάθε χρόνο

Μια λανθασμένη αντίληψη έχει επιτυχώς δημιουργηθεί που έχει οδηγήσει έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων να πιστεύουν ότι 1.000 έως 10.000 άοπλοι μαύροι σκοτώνονται από αστυνομικούς κάθε χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Από τον δημοσιογράφο Άντυ Νγκο στο Τουίτερ:

«Σχεδόν μισοί από τους φιλοαριστερούς συμμετέχοντες της έρευνας εκτίμησαν ότι 1.000 έως 10.000 άοπλοι μαύροι σκοτώθηκαν το 2019 από την Αμερικανική αστυνομία. Ο πραγματικός αριθμός είναι 27. Το BLM-Antifa παίζει πάνω σε αυτήν την άγνοια – που επιδεινώνεται από τα μεροληπτικά μέσα ενημέρωσης – για να υποκινήσει πολιτική βία & εξεγέρσεις».

Η βίαιη διαδήλωση επιτράπηκε να συνεχιστεί για μέρες και κάποιες φορές ακόμα και εβδομάδες σε κάποιες από τις μεγαλύτερες πόλεις της Αμερικής πέρυσι, καθώς ακτιβιστικές ομάδες όπως η Black Lives Matter (BLM) ισχυρίστηκαν ότι η καταστροφή ήταν δικαιολογημένη ενώπιον τόσων πολλών άοπλων μαύρων που σφαγιάστηκαν από την αστυνομία.

Παραδόξως, καθώς η βία συνεχιζόταν και τοπικές αρχές σε αυτές τις πόλεις πάλευαν να διατηρήσουν τάξη, δυνατές φωνές για την διακοπή χρηματοδότησης στην αστυνομία μεγεθύνθηκαν από τα μέσα ενημέρωσης, και πολλές πόλεις έλαβαν δράση και μείωσαν την χρηματοδότηση στα αστυνομικά τμήματά τους.

Παρ΄όλα αυτά η αφήγηση που χρησιμοποιήθηκε για να δικαιολογήσει τις βίαιες διαδηλώσεις και την διακοπή χρηματοδότησης της αστυνομίας απλώς δεν είναι αληθής. Από τα παλιότερα δεδομένα που μπορούμε να εξετάσουμε, δεν υπάρχει έτος στο οποίο αστυνομικοί να έχουν σκοτώσει 100 άοπλους μαύρους στις Ηνωμένες Πολιτείες, πόσω μάλλον 1.000.

Οι μάσκες δεν δούλευαν (ώσπου ξαφνικά δούλεψαν)

Ένα από τα μεγαλύτερα παραδείγματα μια ψευδούς αφήγησης που προωθήθηκε από την ελίτ τάξη μέσω των καθιερωμένων μέσων ενημέρωσης το τελευταίο έτος ήταν σχετικά με τις μάσκες και την επιβολή μάσκας.

Τόσο ο Αρχιχειρουργός [του στρατού των ΗΠΑ] Ζερόμ Άνταμς όσο και ο γιατρός Άνθονυ Φαούτσι είχαν δηλώσει νωρίς ότι οι μάσκες δεν βοήθησαν στο σταμάτημα της διάδοσης του ιού του ΚΚΚ, προτού και οι δύο αναίρεσαν τις δηλώσεις τους.

Πολλοί από τους πολύ εμφανείς ανθρώπους που πέρασαν την πρώτη περίοδο της πανδημίας λέγοντας σε όλους ότι οι μάσκες δεν δούλεψαν και σταματήστε να τις φοράτε, αργότερα ισχυρίστηκαν ότι το είχαν πει αυτό για καλό λόγο.

Χτύπησαν ελαφρά το αμερικανικό κοινό στο κεφάλι υπεροπτικά και είπαν: «Σας είπαμε ψέματα για να μην αγοράσετε όλες τις μάσκες ώστε να υπάρχουν κάποιες για το ιατρικό προσωπικό πρώτης γραμμής. Αλλά τώρα που υπάρχουν αρκετές μάσκες, βάλτε τες και μην μιλάτε πολύ.»

Πόσες φορές πρέπει να πεις ψέματα στον κόσμο «για το δικό τους καλό» προτού σταματήσει να εμπιστεύεται το κάθε τι που λες;

Ο πόλεμος κατά της υδροξυχλωροκίνης

Την στιγμή που ο τότε πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ μίλησε επιδοκιμαστικά για το φάρμακο υδροξυχλωροκίνη σε μια συνέντευξη τύπου, μια εθνική εκστρατεία επίθεσης στο φάρμακο ως μη ασφαλές και επικίνδυνο ξεκίνησε αμέσως ως απάντηση. Η εκστρατεία περιελάμβανε τον παράλογο ισχυρισμό ότι ο Τραμπ είχε συστήσει σε κόσμο να κάνει ένεση με απολυμαντικό, κάτι που ποτέ δεν είπε.

Ένα φάρμακο που ήταν ευρέως διαθέσιμο από την δεκαετία του 1950 και έχει δοθεί σε εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως για δεκαετίες για πρόληψη ασθενειών όπως η μαλάρια (pdf) ή για νοσηλεία ρευματοειδούς αρθρίτιδας, ξαφνικά αποκλήθηκε υπερβολικά επικίνδυνο, και γιατροί δεν επιτρεπόταν πλέον να το συνταγογραφούν.

Μέρος της σύγχυσης για το φάρμακο προήλθε από ισχυρισμούς των μέσων ενημέρωσης ότι ως «θεραπεία θαύμα», δεν δούλεψε όταν δόθηκε σε ασθενείς βαριά άρρωστους με COVID-19, ενώ, αντ΄αυτού, ο Τραμπ και πολλοί γιατροί το είχαν αρχικά επιδοκιμάσει ως φάρμακο πρόληψης και ικανό να νικήσει τον ιό στα αρχικά στάδια της μόλυνσης.

Η ιστορία ότι ο Τραμπ υποκίνησε την «εξέγερση» της 6ης Ιανουαρίου

Μία από τις τελευταίες χαλκευμένες αφηγήσεις που προωθήθηκαν ενθουσιωδώς από τα καθιερωμένα μέσα ενημέρωσης είναι ότι ο Τραμπ υποκίνησε μια «εξέγερση» στο κτήριο του Καπιτωλίου ενώ μια κοινή σύνοδος του Κογκρέσου καταμετρούσε τις εκλεκτορικές ψήφους.

Παρά τις πολλές τρύπες σε αυτήν την αφήγηση, οι Δημοκρατικοί πίεσαν για μια δεύτερη καταγγελία κατά του Τραμπ στην Βουλή και εξανάγκασαν μια φάρσα ψεύτικης δίκης στην Γερουσία, που τελείωσε με απαλλαγή του Τραμπ από την κατηγορία.

Ο Τραμπ έχει πλέον φύγει από τον Λευκό Οίκο, αλλά πολλοί άνθρωποι σε αυτήν την χώρα έχουν ρυθμιστεί να πιστεύουν το οτιδήποτε οι ηγέτες τους λένε να πιστεύουν. Έχουν ρυθμιστεί να πράττουν οτιδήποτε οι ηγέτες τους τούς λένε να πράξουν, ασχέτως του πόσο παράλογο ή αντιφατικό μπορεί να είναι.

Αυτός δεν είναι ο τρόπος που οι Αμερικανοί θέλησαν να ζουν.

Το «1984» του Όργουελ έχει έρθει στην Αμερική

Βλέποντας αυτήν την ανωμαλία να εκτυλίσσεται στην χώρα μου το τελευταίο έτος μου έφερε στο μυαλό Το Κόμμα του μυθιστορήματος του Τζορτζ Όργουελ, «1984».

Η «Αλήθεια» είναι οτιδήποτε το Κόμμα σήμερα σου λέει πως είναι. Αυτό που το Κόμμα σου είπε χθες δεν μετράει πια και θα πρέπει να ξεχαστεί.

Όταν Το Κόμμα τότε είπε στους Αμερικανούς ότι οι μάσκες δεν δούλεψαν, τις έβγαλαν.

Όταν Το Κόμμα είπε μετά σε αυτούς ότι τους είπαν ψέματα και να βάλουν πάλι τις μάσκες και να συνεχίσουν έτσι, αυτοί υπάκουσαν.

Αυτό ήταν πάντα το θέμα, βλέπετε. Δεν υπήρχε πρόβλημα στην επικοινωνία. Είναι τώρα οι τέλειοι υπήκοοι. Έχουν ρυθμιστεί να υπακούν. Πραγματικά αγαπούν Το Κόμμα. Έχουν φτάσει να αγαπούν τον Μεγάλο Αδελφό.

Το «1984» δεν είναι πλέον ένα μυθιστόρημα φαντασίας. Το ζούμε σήμερα.

Η μόνη ερώτηση είναι πόσος χρόνος χρειάζεται έως ότου αρκετοί Αμερικανοί σταματήσουν να ακούν τα ψέματα του Μεγάλου Αδελφού; Πόσος καιρός έως ότου αρκετοί Αμερικανοί δεν υπακούν πλέον στο Κόμμα;

Ο Μπράιαν Κέιτς είναι αρθρογράφος με έδρα το Νότιο Τέξας και συγγραφέας του «Nobody Asked for My Opinion … But Here It Is Anyway!» [Κανείς δεν ζήτησε την γνώμη μου … Αλλά εδώ είναι!]
Λαμβάνει μηνύματα στο Telegram στο t.me/drawandstrikechannel

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι η γνώμη του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραίτητα την άποψη της Epoch Times.

Κομμουνιστικές τακτικές για εξαναγκασμό αυτολογοκρισίας σαρώνουν την Αμερική

Δευτέρα, 14 Ιούν, 2021Τετάρτη, 17 Μαρ, 2021 Από PETR SVAB

Ανάλυση ειδήσεων

Ενώ πολλοί Αμερικανοί ανησυχούν για την ολοένα αυξανόμενη λογοκρισία, οι υπεύθυνοι για αυτήν έχουν επιτύχει να μεγεθύνουν τις επιδράσεις της δημιουργώντας ένα κλίμα αυτολογοκρισίας, λογοκρισίας του εαυτού.

Λόγω των ψυχολογικών μηχανισμών της αυτολογοκρισίας, ένας μόνον διαγραμμένος λογαριασμός, ένα μόνο διαγραμμένο βίντεο, ή ένα βιβλίο που πλέον απαγορεύεται μπορεί να έχει αποτέλεσμα ένα ευρύ πάγωμα του λόγου.
Σημαντικές πολιτικές συζητήσεις δεν συμβαίνουν, ιδέες για δημοσιογραφικά άρθρα δεν δίνονται στους συντάκτες, και βιβλία δεν γίνονται δεκτά για έκδοση, ή δεν γράφονται καν εξ αρχής.

Σε κάποιες περιπτώσεις, φαίνεται πως οι λογοκριτές εφαρμόζουν τα ψυχολογικά κόλπα εσκεμμένα, επιτυγχάνοντας μέγιστη καταστολή με ελάχιστη ευθύνη. Αυτές οι μέθοδοι δεν είναι καινούριες – στην πραγματικότητα, χρησιμοποιούνται εδώ και πολύ καιρό από απολυταρχικά καθεστώτα.

Η αρχή της αυτολογοκρισίας είναι ότι οι άνθρωποι, απλώς για να νιώθουν ότι θα είναι σίγουρα ασφαλείς, δεν εκφράζουν σκέψεις που ούτε καν απαγορεύονται ρητά από κάποιους κανόνες.

Ένα παράδειγμα είναι η επίδραση της Τροπολογίας Τζόνσον, ενός νόμου που απαγορεύει μη κερδοσκοπικές που εξαιρούνται από φορολόγηση, περιλαμβανομένων θρησκευτικών οργανισμών, από το να υποστηρίζουν ή να αντιτίθενται σε πολιτικούς υποψηφίους. Αν και ο νόμος δεν απαγορεύει την συζήτηση πολιτικών θεμάτων και βασικά δεν υπάρχει επιτήρηση για την επιβολή του, οι επικριτές από καιρό λένε πως πάστορες έχουν αποφύγει πολιτικά θέματα στο κήρυγμά τους απλώς για να είναι σίγουροι ότι δεν θα κατηγορηθούν για παραβίαση του νόμου.

Εδώ είναι μερικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για ενίσχυση της αυτολογοκρισίας.

Ασαφείς κανονισμοί

Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ), ο πιο διαβόητος λογοκριτής ελεύθερου λόγου παγκοσμίως, έχει εδώ και δεκαετίες χρησιμοποιήσει την μέθοδο του να κάνει τους κανονισμούς του επίτηδες ασαφείς. Κατά την διάρκεια των παρελθόντων πολιτικών εκστρατειών του, για παράδειγμα, η κεντρική ηγεσία θα εξέδιδε μια εντολή ότι «δεξιοί» και «αντεπαναστάτες» θα πρέπει να τιμωρηθούν. Το επόμενο χαμηλότερο επίπεδο αξιωματούχων του Κόμματος δεν θα λάβαινε σαφείς οδηγίες για το τι καθιστά κάποιον «δεξιό» ή «αντεπαναστάτη» και ίσως ούτε ακόμα ποια είναι η ποινή. Κανένας αξιωματούχος, ωστόσο, δεν ήθελε να φανεί ως πολύ επιεικής – αυτό θα έφερε τον κίνδυνο να χαρακτηριστεί ο ίδιος έτσι. Συνεπώς, κάθε επόμενο επίπεδο γραφειοκρατίας θα ενέτεινε την ερμηνεία του στα μέτρα, οδηγώντας σε ακόμα πιο ακραία αποτελέσματα. Σε κάποιες περιόδους, η υστερία πήγε πολύ πέραν της αυτολογοκρισίας, καθώς ακόμα και η αποχή από πολιτικό λόγο δεν ήταν αρκετή.

«Κατά την Πολιτιστική Επανάσταση, … άνθρωποι δεν μπορούσαν να αγοράσουν φαγητό σε καντίνες αν δεν απήγγειλαν ένα ρητό ή δεν έδιναν έναν χαιρετισμό στον Μάο [Τσεντόνγκ]. Όταν έκαναν ψώνια, έπαιρναν το λεωφορείο, ή ακόμα και όταν έκαναν μια τηλεφωνική κλήση, κάποιος θα έπρεπε να απαγγείλει ένα ρητό του Μάο, ακόμα κι αν ήταν τελείως άσχετο. Σε αυτά τα τελετουργικά λατρείας, οι άνθρωποι ήταν είτε φανατικοί είτε κυνικοί», γράφεται στα «Εννέα Σχόλια στο Κομμουνιστικό Κόμμα».

Στην σημερινή Κίνα, αντιφρονούντες συχνά γίνονται στόχοι κατηγοριών «υπονόμευσης της πολιτείας» ή «διάδοσης φημών». Το καθεστώς έχει αποδείξει ότι βασικά κάθε πολιτική δήλωση μπορεί να υπαχθεί σε μία εξ αυτών των κατηγοριών.

Η μέθοδος φαίνεται να χρησιμοποιείται πλέον στην σύγχρονη Αμερική.

Το Amazon πρόσφατα άλλαξε τους κανονισμούς του ώστε να απαγορεύει βιβλία που περιέχουν «λόγο μίσους», χωρίς να εξηγεί τι συνιστά τέτοιον λόγο. Καθώς το Amazon ελέγχει πάνω από το 80 τοις εκατό της λιανικής αγοράς βιβλίων, οι εκδότες πλέον κάνουν υποθέσεις για το αν κάποιο βιβλίο μπορεί να πάρει την ταμπέλα «λόγια μίσους» και έτσι θα είναι πολύ λιγότερο κερδοφόρο αν εκδοθεί.

Ο Ρότζερ Κίμπαλ, εκδότης της Encounter Books και αρθρογράφος της Epoch Times, είπε ότι έως τώρα δεν έχει σκεφτεί να αποφύγει τίτλους που θα μπορούσαν να γίνουν στόχοι του Amazon, αλλά αποκάλεσε το μέτρο «έναν πολύ ανησυχητικό προάγγελο».

«Είναι πιθανόν ότι άλλοι εκδότες θα το κάνουν αυτό», είπε στην Epoch Times. «Σίγουρα, πιστεύω πως η ατμόσφαιρα για έκφραση γνώμης είναι πολύ πιο πιεστική τώρα από ό,τι ήταν στο παρελθόν.»

Έδωσε το παράδειγμα του Simon & Schuster, ενός μεγάλου εκδότη που πρόσφατα ακύρωσε την έκδοση του βιβλίου του Αμερικανού γερουσιαστή Τζος Χώλυ (Ρ-Μο.) επειδή ο Χώλυ αμφισβήτησε την ακεραιότητα των προεδρικών εκλογών του 2020.

Αν εκδότες υποκλιθούν στο Amazon, συγγραφείς μπορεί να πάνε παραπέρα, και να αποφεύγουν θέματα που μπορεί να φοβίσουν τους εκδότες.

Άλλες πλατφόρμες τεχνολογίας όπως το Facebook, YouTube, και Twitter συνήθως παρέχουν κάποιον ορισμό του λόγου μίσους και άλλων κανόνων περιεχομένου, αλλά έχουν παραδεχτεί ότι κρατούν εσκεμμένα μέρως των κανονισμών τους κρυφό ώστε ο κόσμος να μην μπορεί να τους αποφύγει. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι χρήστες εικάζουν τα όρια της λογοκρισίας οι ίδιοι.

Αυτοί που έχουν δώσει μεγάλες προσπάθειες για να χτίσουν την διαδικτυακή ακολουθία τους μάλλον θα εφαρμόσουν εξαιρετικά αυστηρή αυτολογοκρισία, καθώς έχουν τα περισσότερα να χάσουν. Το YouTube, για παράδειγμα, απαγορεύει κάθε περιεχόμενο που λέει ότι το αποτέλεσμα των εκλογών του 2020 είχε επηρεαστεί από απάτη. Το μέτρο μοιάζει σχετικά σαφές, αλλά φαίνεται να έχει παρακινήσει προσωπικότητες του YouTube να αποφεύγουν συνολικά το θέμα της ακεραιότητας των εκλογών, απλώς για να νιώθουν ασφαλείς.

Αντίληψη τυχαίας στόχευσης

Μια ακόμα μέθοδος για υποκίνηση αυτολογοκρισίας είναι η επιλεκτική επιβολή κανονισμών. Κατά τις παλιότερες πολιτικές εκστρατείες του ΚΚΚ, θα επέλεγε στόχους για δίωξη φαινομενικά τυχαία. Ακόμα και οι στόχοι δεν θα γνώριζαν απαραίτητα τι ακριβώς επέφερε πάνω τους την οργή του Κόμματος. Ως απάντηση, οι άνθρωποι θα πάσχιζαν να καταλάβουν την κατάσταση, βάζοντας κόκκινες γραμμές αυτολογοκρισίας βάσει υποθέσεων.

Στοιχεία αυτής της μεθόδου μπορούν να βρεθούν σε πολλά μέρη της Δύσης.

Όταν το Amazon πρόσφατα απαγόρευσε ένα βιβλίο που επέκρινε την ιδεολογία αλλαγής φύλου, που είχε εκδοθεί από τον Encounter Books το 2018, δεν εξήγησε τον λόγο. Αντ’ αυτού το Amazon άλλαξε ήσυχα τους κανονισμούς του περί εκφοράς μίσους. Μετά το άφησε στο κοινό να κάνει υποθέσεις και να βάλει το ίδιο το κοινό την ταμπέλα της εκφοράς μίσους σε αυτό το βιβλίο.

Παρομοίως, άλλες τεχνολογικές πλατφόρμες συχνά αρνούνται να σχολιάσουν συγκεκριμένες περιπτώσεις λογοκρισίας ή ακόμα να πουν στον κατηγορούμενο τι ακριβώς έκανε λάθος.

Αυτή η μέθοδος μπορεί επίσης να εφαρμοστεί μέσω αλλαγών και εξαιρέσεων στους κανόνες. Το ΚΚΚ έχει γίνει πολύ γνωστό για τις συνεχείς αλλαγές του στα πολιτικά μέτρα. Σύμμαχοι της χθεσινής επανάστασης βρήκαν πως έγιναν εχθροί του Κόμματος σήμερα, αλλά θα μπορούσαν να αναμένουν να κληθούν να συνεργαστούν με το Κόμμα αύριο. Έτσι προήλθε το ρητό: «Η πολιτική του Κόμματος είναι όπως η σελήνη, αλλάζει κάθε 15 μέρες». Οι άνθρωποι βρήκαν πως είχαν εκπέσει σε μια κατάσταση όπου συνεχώς προσπαθούσαν να καταλάβουν πως να είναι συμμορφωμένοι με αυτό που λέει επί του παρόντος το Κόμμα και ακόμα να υποθέτουν τι μπορεί να πει το Κόμμα το επόμενο διάστημα και προληπτικά να αποφύγουν να πουν κάτι που θα μπορούσε να θεωρηθεί προβληματικό στο μέλλον.

Οι πλατφόρμες τεχνολογίας του σήμερα αναγνωρίζουν ανοιχτά ότι οι κανονισμοί περιεχομένου τους είναι μια δουλειά που δεν έχει ολοκληρωθεί. Ανά τα χρόνια, νέοι κανονισμοί έχουν επανειλημμένα προστεθεί και συνήθως εφαρμόζονται αναδρομικά. Συνεπώς, περιεχόμενο που ήταν αποδεκτό χθες ίσως απαγορευτεί και αφαιρεθεί σήμερα. Περισσότεροι περιορισμοί μπορούν να αναμένονται για αύριο, ή οι εταιρείες ίσως αναιρέσουν κάποιους παλιότερους κανονισμούς.

Οι κανονισμοί μπορούν επίσης να στρεβλωθούν για πολιτική σκοπιμότητα. Το Facebook, για παράδειγμα, θεωρεί τις λεκτικές επιθέσεις σε ανθρώπους βάσει της φυλής, φύλου, ή σεξουαλικής κατάστασης να είναι εκφορά μίσους. Αλλά οι εξωτερικοί διαχειριστές του πληροφορήθηκαν το 2018 ότι για μια ορισμένη χρονική περίοδο, επιθέσεις σε σεξουαλικά φυσιολογικούς, λευκούς άντρες θα εξαιρούνταν όσο είχαν στόχο «να ενημερώσουν για [την ατζέντα] του Pride/LGBTQ», έγραφε μια εσωτερική ανακοίνωση.

Ενοχή λόγω άρνησης

Μια άλλη μέθοδος είναι η εκμετάλλευση της άρνησης ή αντίστασης ως ενοχοποιητικό στοιχείο ενοχής.

Στις σημερινές προοδευτικές ιδεολογίες, η άρνηση ότι κάποιος είναι ρατσιστής ή ότι έχει «λευκό προνόμιο» μετρά ως επιβεβαίωση των κατηγοριών. Στην πραγματικότητα, η όποια αντίσταση στην ιδεολογία και στις ταμπέλες της συχνά χαρακτηρίζεται ως «λευκή τρωτότητα» ή «εσωτερικευμένη καταπίεση» και άρα μην αποδεκτή. Μην αφήνοντας καθόλου χώρο για δίκαια επίκριση, η ιδεολογία αποθαρρύνει την συζήτηση. Αντί να αντιμετωπίζουν τον πόνο του να παίρνουν μειωτικούς χαρακτηρισμούς, πολλοί κρατούν τις ενστάσεις τους για τον εαυτό τους.

Η Τζόντι Σω, πρώην συντονίστρια φοιτητικής υποστήριξης στο Πανεπιστήμιο Σμιθ, ένα ελίτ πανεπιστήμιο θηλέων, πρόσφατα άφησε την δουλειά της λόγω αυτού που χαρακτήρισε ως «απάνθρωπου, μειωτικού» περιβάλλοντος.

Το 2018, το τμήμα ελευθέρων τεχνών εκκίνησε κάποιες δράσεις για την καταπολέμηση του «συστημικού ρατσισμού» στο ίδρυμα. Αλλά αυτές οι προσπάθειες δεν μπόρεσαν να γίνουν αποδεκτές από αυτήν, είπε η Σω στην Epoch Times σε τηλεφωνική κλήση.

Οι ανώτεροι της είπαν να συμπεριφέρεται διαφορετικά στους ανθρώπους βάσει της φυλής και του φύλου τους, που στην πράξη σημαίνει να προβάλλεις στους ανθρώπους τα στερεότυπά σου, είπε.

Είπε ότι έμοιζε κάτι το ψεύτικο.

«Υπάρχει ένα κείμενο για να λες σε λευκούς και ένα κείμενο για αυτούς που δεν είναι λευκοί. Και ένιωθες σαν να έπρεπε κάπως να παραμείνεις στο κείμενο», είπε.

Ήταν σαφές σε αυτήν ότι δεν υπήρχε χώρος για διαφωνία ούτε καν αμφισβήτηση.

«Απλώς δεν μπορείς να μιλήσεις για αυτό», είπε. «Δεν μπορείς να εκφράσεις την αμφιβολία σου με λόγια σε κάποιον».

Ως ένθερμη αριστερίζουσα, προσπάθησε να τηρήσει το πρόγραμμα, λέγοντας στον εαυτό της ότι γίνεται απλώς «για να βοηθήσει».

Όταν οι αμφιβολίες της επέμειναν, άρχισε ακόμα και να αμφισβητεί την ίδια την ηθική της.

«Αυτό σημαίνει ότι είμαι ρατσίστρια;» αναρωτιόταν.

«Πιστεύω πως πολλοί στην αριστερά έχουν αυτό το πρόβλημα όπου νιώθουν κάπως μπερδεμένοι. Νιώθουν σαν κάτι να μην είναι εντάξει, αλλά δεν θα έπρεπε να σκέφτομαι ότι κάτι δεν είναι εντάξει», είπε.

Το προσωπικό στο τμήμα της ήταν «πραγματικοί πιστοί», είπε, αλλά μίλησε σε επτά ή οκτώ άτομα από άλλα τμήματα που μοιράστηκαν με αυτήν τις ανησυχίες τους, ιδιωτικά.

«Ξέρετε, ψίθυροι, σε διαδρόμους και παρόμοια, μόνοι, κάτι σαν: “Ναι, αυτό μοιάζει σαν κάποιος να τα έχει κάνει θάλασσα σε αυτό το θέμα”», είπε.

Τελικά, κατέληξε ότι δεν υπήρχε «εσωτερική ρατσίστρια» στην συνείδησή της, και ότι η ιδεολογία απλώς βασάνιζε την ψυχή της.

«Έτσι είναι το πως αυτή η ιδεολογία δουλεύει. Μπαίνει μέσα στο κεφάλι σου, και πιστεύω ότι είναι επιζήμια», είπε.

Ενοχή λόγω συσχετισμού

Ένας άλλος τρόπος επιβολής αυτολογοκρισίας είναι να επεκτείνουν την κατηγορία πέραν του στόχου, σε οποιονδήποτε είναι ακόμα και ασθενώς συσχετισμένος με τον στόχο.

Τα απολυταρχικά καθεστώτα έχουν χρησιμοποιήσει εδώ και πολλές δεκαετίες αυτήν την τακτική, τιμωρώντας οικογένεια, φίλους, συναδέλφους, επιβλέποντες, και άλλους γνωστούς του αντιφρονούντα.

Παραδείγματα ενοχής μέσω συσχετισμού είναι συνήθη σήμερα. Τα μέσα ενημέρωσης, τα πανεπιστήμια, και άλλα ιδρύματα που θέλουν να φιλοξενήσουν ομιλητές από ένα διαφορετικό πολιτικό στρατόπεδο, δέχονται επικρίσεις επειδή «έδωσαν βήμα» στο «μίσος» ή δέχονται κάποιον άλλον μειωτικό χαρακτηρισμό. Οποισδήποτε αρθρώσει λέξη υποστήριξης για κάποιο από τα λογοκριμένα πρόσωπα μπορεί να περιμένει να γίνει ο επόμενος στόχος.

Όταν η Σω άρχισε να μιλάει για τις ανησυχίες της δημοσίως, βρήκε ότι το προσωπικό του Σμιθ που ιδιωτικά συμφωνούσε μαζί της, έγινε ξαφνικά μη διαθέσιμο.

«Ο φόβος της ενοχής μέσω συσχέτισης είναι τόσο έντονος για τον κόσμο – δεν θα μου στείλουν ούτε γραπτό μήνυμα», είπε.

Αυτό δεν υποκινεί μόνο αυτολογοκρισία στον κύκλο κάποιου αλλά απομονώνει περαιτέρω τον στόχο.

«Απομονώνεσαι, και δεν είσαι ικανός να το πεις αυτό σε κάποιον άλλον και να καταλήξεις ότι, ναι, πράγματι υπάρχει κάτι λάθος», είπε η Σω.

Η Κάρι Λέικ, πρώην εκφωνήτρια ειδήσεων στο Fox 10 στην Αριζόνα, αντιμετώπισε κριτική επειδή απλώς είχε φτιάξει έναν λογαριασμό στα εναλλακτικά κοινωνικά μέσα Parler και Gab. Οι επικριτές είπαν πως ήταν ένοχη λόγω συσχετισμού, καθώς το Parler και Gab είχαν χαρακτηριστεί ως οι αγαπημένες πλατφόρμες των «Ναζί».

Ενώ οι επιθέσεις δεν έκαναν ποτέ την Λέικ να αμφισβητήσει τα πιστεύω της, την ώθησαν να αυτολογοκριθεί, είπε στην Epoch Times σε τηλεφωνική κλήση.

«Βασικά έβλεπα ότι δεν αναρτούσα πλέον ιστορίες που ήταν απλώς αντικειμενικές επειδή σκεφτόμουν: “Ω, αν απλώς αναρτήσω αυτό, αν και είναι αλήθεια, μπορεί να εκνευρίσει κάποιους. Μπορεί απλώς να κάνει την αριστερά να θυμώσει τρελά με εμένα και δεν το θέλω, ξέρετε, να κλωτσήσω την σφηκοφωλιά”», είπε.

Ήταν εξαιρετικά αποκαρδιωτικό για την Λέικ να δει ότι η λογοκρισία υποστηρίζεται από πολλούς συναδέλφους δημοσιογράφους.

«Απλώς τους φαίνεται μια χαρά, και με λυπεί», είπε.

Θα ήθελε να δει περισσότερη ποικιλότητα απόψεων μεταξύ των δημοσιογράφων, και εκτιμά ότι οι περισσότεροι στο επάγγελμα κλίνουν αριστερά. Ακόμα και οι λίγοι συντηρητικοί που γνωρίζει είναι «πολύ, πολύ κρυφοί για αυτό».

«Οι άνθρωποι που γνωρίζω μπορεί ακόμα και να δρουν ή να δίνουν ιστορίες που ίσως φαίνονται αριστερίζουσες για να δείξουν στον κόσμο: “κοιτάξτε, δεν είμαι συντηρητικός”», είπε.

Λίγες εβδομάδες νωρίτερα, η Λέικ παραιτήθηκε από την δουλειά της.

«Αντιλήφθηκα, λοιπόν, ότι είμαι μέρος αυτού. Είμαι μέρος αυτού του συστήματος. Είμαι μέρος των μέσων ενημέρωσης, και αν δεν μου αρέσει και δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να το αλλάξω, τότε θέλω να βγω εκτός», είπε.

Λύση

Η λογοκρισία στην Αμερική είναι ιδιαίτερη στην μορφή της καθώς στον μεγαλύτερο βαθμό δεν είναι παράγωγο της κυβέρνησης. Δεν είναι απαραιτήτως ούτε καν αποτέλεσμα κυβερνητικής πίεσης, αν και τώρα αυτό φαίνεται να ετοιμάζεται επίσης. Αντ’ αυτών, βασίζεται σε παράγοντες τόσο εντός όσο και εκτός της κυβέρνησης σε όλη την Αμερικανική κοινωνία που συμμορφώνονται με μια ιδεολογία που είναι στην ρίζα της απολυταρχική.

Δεν είναι πολύ πιθανό οι Αμερικανοί μπορούν να βασιστούν σε κάποιον που θα αντικρούσει αυτήν την ιδεολογία από τα άνω. Στην πραγματικότητα, η ιδεολογία φαίνεται τώρα να υποστηρίζεται από την πλειοψηφία της κυβέρνησης.

Ωστόσο μπορεί να είναι ότι κυβερνητικά μέτρα δεν μπορούν να δώσουν μια λύση όσο ένα σημαντικό τμήμα του πληθυσμού ακόμα υποστηρίζει αυτήν την ιδεολογία ή δεν έχει πρόβλημα με αυτήν.

Όπως ο δικαστής Λερντ Χαντ είπε στον λόγο του του 1944 «Το πνεύμα της ελευθερίας»:

«Η ελευθερία στηρίζεται στις καρδιές αντρών και γυναικών· όταν πεθάνει εκεί, κανένα σύνταγμα, κανένας νόμος, κανένα δικαστήριο δεν μπορεί να κάνει κάτι για να βοηθήσει.»

Φαίνεται ότι η στάση των Αμερικανών τώρα είναι να ανάψουν και πάλι αυτήν την σπίθα ελευθερίας στις καρδιές των γνωστών τους.

Διαβάστε επίσης: Μια ιδεολογική συμφωνία ωθεί την Αμερική προς απολυταρχισμό, προειδοποιούν ειδικοί