Τετάρτη, 08 Μαΐ, 2024

Χουά Τούο: O «μάγος» της αρχαίας κινεζικής ιατρικής

Ο Χουά Τούο ήταν ένας γιατρός στην Κίνα του 2ου αιώνα μ.Χ., ο οποίος, σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής, διέγνωσε την ύπαρξη όγκου στον εγκέφαλο του φημισμένου Κινέζου πολέμαρχου Τσάο Τσάο [Cao Cao]. Ο Χουά Τούο προσφέρθηκε να χειρουργήσει τον Τσάο Τσάο για να αφαιρέσει τον όγκο, αλλά ο Τσάο Τσάο, φοβούμενος ότι ο Χουά Τούο ήθελε να τον σκοτώσει, διέταξε να τον ρίξουν στη φυλακή.

«Ο Τσάο Τσάο τον είχε καλέσει ως προσωπικό του γιατρό. Φαίνεται πως είτε θύμωσε όταν ο Χουά Τούο δεν του έδωσε πρόσθετη θεραπεία είτε τον υποψιάστηκε για απόπειρα δολοφονίας όταν πρότεινε χειρουργική επέμβαση στον εγκέφαλο ως θεραπεία για τους έντονους πονοκεφάλους του», γράφει ο Σουμπούτι Νταρμανάντα [Subhuti Dharmananda], διευθυντής του Ινστιτούτου Παραδοσιακής Ιατρικής στο Όρεγκον.

Αυτή η περίπτωση αναφέρεται επίσης στο άρθρο «The Life and Medical Practice of Hua Tuo», που δημοσιεύτηκε στο Pacific Journal of Oriental Medicine:

«Ο Χουά Τούο εξέτασε τον Τσάο Τσάο και ανέφερε ότι οι πονοκέφαλοι του προκλήθηκαν από τον αέρα και το υγρό που συσσωρεύονταν μέσα στο κρανίο του. Είπε ότι η θεραπεία ήταν άχρηστη και ότι έπρεπε να κάνει αναισθησία στον Τσάο Τσάο, να ανοίξει το κρανίο και να αφαιρέσει τη μάζα», έγραψε ο Μπράιαν Μέι, προσθέτοντας ότι η ιστορία είναι παρμένη από το αρχαίο κινεζικό βιβλίο «Τα τρία βασίλεια».

Πώς κατέληξε ο Χουά Τούο στο συμπέρασμα ότι ο πόνος που βίωνε ο Τσάο Τσάο ήταν αποτέλεσμα όγκου; Πώς καταλάβαινε τις ασθένειες που κρύβονταν μέσα στα σώματα των ασθενών του, χωρίς την αρωγή αξονικής ή μαγνητικής τομογραφίας; Η φήμη του οφείλεται τόσο στις ακριβείς του διαγνώσεις όσο και  στις αποτελεσματικές και εξαιρετικά προηγμένες για την εποχή θεραπείες που εφάρμοζε.

«Είναι γνωστός για την καθοδήγηση της πρακτικής της λαπαροτομίας και της μεταμόσχευσης οργάνων, με χρήση αναισθητικών, ενώ είναι ο πρώτος Κινέζος χειρουργός που έκανε χειρουργικές επεμβάσεις στην κοιλιά, περιλαμβανομένων της σπληνεκτομής και της κολοστομίας. Στον τομέα της νευρολογίας, ο Χουά Τούο ασχολήθηκε με τη θεραπεία των πονοκεφάλων και της παράλυσης», σύμφωνα με το άρθρο «Ο πρώτος χειρουργός της Κίνας: Χουά Τούο» του Ρ. Σέην Ταμπς [R. Shane Tubbs], καθηγητή νευροχειρουργικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Tulane στη Νέα Ορλεάνη της Λουιζιάνα, το οποίο δημοσιεύθηκε στο Journal of the International Society of Pediatric Neurosurgery το 2011.

Πώς «έβλεπε» ο Χουά Τούο μέσα στο σώμα;

Η κινεζική ιατρική χρησιμοποιεί διάφορους τρόπους για να προσδιορίζει τι συμβαίνει μέσα στο σώμα με βάση εξωτερικά συμπτώματα, ένα από τα οποία είναι η αίσθηση του παλμού. Η ευαισθησία του παλμού, που αλλάζει ανάλογα με τις αλλαγές στο σώμα, ήταν από τα κυριότερα εργαλεία των μεγάλων γιατρών της κινεζικής παράδοσης. Αλλά, στην περίπτωση του Τσάο Τσάο, ακόμα κι αν η ανωμαλία βρέθηκε στο κεφάλι, πώς ήξερε ο Χουά Τούο ότι επρόκειτο για όγκο;

«Λέγεται ότι ορισμένοι γιατροί της αρχαίας παραδοσιακής κινέζικης ιατρικής (TCM) είχαν μεταφυσικές ικανότητες, δηλαδή  υψηλή διαισθητική ικανότητα που τους επέτρεπε να αισθάνονται και να βλέπουν αυτά που βρίσκονται πέρα ​​από τον φυσικό – ορατό – κόσμο», γράφει ο Δρ Σιανγκ Τζουν [Dr Xiang Jun], γιατρός και βελονιστής.

The Physician Huá Tuó
Ο γιατρός Χουά Τούο.

 

Ο Χουά Tούο καλλιεργούσε το Τάο. Λέγεται ότι στράφηκε στις θεότητες, προκειμένου να βελτιώσει τον εαυτό του και τις ικανότητές του. Οι κινεζικοί θρύλοι συχνά αναφέρουν ταοϊστές με υπερφυσικές δυνάμεις. Ορισμένοι σύγχρονοι επιστήμονες έχουν επίσης μελετήσει πώς οι πνευματικές πρακτικές μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να αναπτύξουν ικανότητες που θεωρούνται υπερφυσικές.

Για παράδειγμα, ο Ντην Ράντιν [Dean Radin], επικεφαλής επιστήμονας στο Ινστιτούτο Noetic Sciences (Noetics-supermind, η μελέτη άλλων διαστάσεων του νου), έχει γράψει εκτενώς για πνευματικές πρακτικές και αναφορές υπερφυσικών ικανοτήτων σε όλη την ανθρώπινη ιστορία.

Στο βιβλίο του «The Super Ordinary: Science, Yoga, and the Evidence of Extraordinary Psychic Abilities» («Το Υπερ-φυσικό: Επιστήμη, γιόγκα και οι αποδείξεις εξαιρετικών υπερφυσικών ικανοτήτων», ο κος Ράντιν γράφει:

«Για έναν ακαδημαϊκό με δυτική μόρφωση, η τηλεπάθεια θεωρείται κάτι το υπερφυσικό και, επομένως, εξαιρετικό. Αλλά για έναν έμπειρο γιόγκι είναι απλώς ένα συνηθισμένο μικρό σίντι [siddhi – σανσκριτικός όρος για το επίτευγμα στον διαλογισμό ή δύναμη].

Ο Νταρμανάντα έγραψε για τον Χουά Τούο:

«Όντας ένας καταξιωμένος ταοϊστής, δεν αναζητούσε φήμη ή περιουσία, παρόλο που κέρδισε πολλές τιμές.»

Όταν ο Τσάο Τσάο διέταξε τη φυλάκιση του Χουά Τούο το 207 μ.Χ., ο γιατρός ήταν ήδη 97 ετών, αναφέρει ο Νταρμανάντα, επικαλούμενος τα «Αρχεία της Δυναστείας Γουέι» [Wei Zhi]. Λέγεται ότι ακόμη και σε τόσο προχωρημένη ηλικία, ο Χουά Τούο ήταν εντελώς υγιής και το σώμα του βρισκόταν σε νεανική κατάσταση.

«Γνωρίζοντας καλά πώς να διατηρεί την υγεία του, ο Χουά Τούο παρέμενε ακμαίος ακόμα κι όταν ήταν σχεδόν 100 ετών – γι’ αυτό αποκαλούνταν αθάνατος», έγραψε ο Νταρμανάντα.

Ο πρώτος ευρέως γνωστός χειρουργός στην Κίνα

Αν και οι αρχαίες χειρουργικές μέθοδοι δεν αποτελούν μέρος της σύγχρονης κινεζικής ιατρικής, υπάρχουν πολλά αρχεία για τις επεμβάσεις που εκτελούσε ο Χουά Τούο, χρησιμοποιώντας τη δική του μέθοδο αναισθησίας για να βοηθήσει τους ασθενείς του.

Ένα από τα κατορθώματα του Χουά Τούο, η χειρουργική στην κοιλιά, περιγράφεται στο βιβλίο «China’s First Surgeon: Hua Tuo»:

«Σε μία περίπτωση χειρουργικής επέμβασης στην κοιλιά, ο Χουά Tούo διέταξε τον ασθενή του να πιει ένα αφέψημα βοτάνων και, μόλις ο ασθενής έχασε τις αισθήσεις του, έκανε την τομή.»

Quem Foi Hua Tuo? | Medicina Tradicional Chinesa - Brasil
Ο Χουά Τούο εκτελεί επέμβαση στην κοιλιακή χώρα, με τη βοήθεια μαθητή του.

 

Το αφέψημα βοτάνων που αναφέρεται στο άρθρο είναι ένα αναισθητικό που επινόησε ο Χουά Tούο για να κάνει τον ασθενή να αισθάνεται λίγο ή καθόλου πόνο κατά τη διάρκεια της επέμβασης.

Ο Νταρμανάντα αφηγείται και μία άλλη ιστορία για το πώς ο Χουά Tούο έκανε χειρουργική επέμβαση στην κοιλιά:

«Ένας ασθενής που υπέφερε από πόνους στην κοιλιά για περισσότερες από 10 ημέρες και είχε κερώσει τα γένια και τα φρύδια του, πήγε στον Χουά Tούο για βοήθεια. Αφού ο γιατρός διαπίστωσε την κατάσταση της κοιλιακής του χώρας, του ζήτησε να πιει ένα αναισθητικό, στη συνέχεια άνοιξε και εξέτασε την κοιλιακή κοιλότητα, αφαίρεσε το άρρωστο μέρος, έραψε την κοιλιακή κοιλότητα και συνταγογράφησε μερικά βότανα. Μετά από 100 ημέρες, ο ασθενής ήταν υγιής.»

Δάσκαλος βελονισμού

Στην κινεζική ιατρική, η ασθένεια μπορεί να θεραπευτεί ή να ανακουφιστεί προσωρινά μέσω του βελονισμού. Λέγεται ότι οι δεξιότητες του Χουά Tούο στον βελονισμό ήταν εξαιρετικές και είναι γνωστός ως ένας από τους καλύτερους βελονιστές στην ιστορία. Η σειρά των σημείων βελονισμού ονομάζεται Hua Tuo Jiaji (όπου jia = επένδυση και ji = σπονδυλική στήλη).

«Τα σημεία βελονισμού Χουά Tούο, γνωστά ως Χουά Tούο Τζιάτζι, βρίσκονται σε μια σειρά κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης, και στις δύο πλευρές. Αυτά τα σημεία αποδίδονται στον Χουά Tούο επειδή, όπως λέγεται, προτιμούσε να θεραπεύει ορισμένες ασθένειες με τη βοήθεια αυτών των σημείων», γράφει ο Νταρμανάντα.

Ο Χουά Τούο στον μαθητή του Γου Που. Δυναστεία Ύστερων Χαν. (ffaemc.fr)

 

Αν και ο Χουά Tούο κατέγραψε τις γνώσεις και την εμπειρία του σε βιβλία, αυτά τα βιβλία χάθηκαν. Ωστόσο, έχουν διασωθεί πολλές ιστορίες για την ιδιοφυΐα του. Μία από αυτές περιγράφει πώς ο Χουά Tούο έσωσε τη ζωή μίας εγκύου, της οποίας το παιδί είχε πεθάνει μέσα στη μήτρα.

«Μετά από μία αποβολή, μία γυναίκα ήρθε στον γιατρό παραπονούμενη για έντονο πόνο στην κοιλιά. Αφού έλεγξε τον σφυγμό της γυναίκας, ο Χουά Tούο διέγνωσε ότι κυοφορούσε δίδυμα, ένα εκ των οποίων ήταν νεκρό. Με μία μόνο συνεδρία βελονισμού, ο Χουά Τούο προκάλεσε θνησιγένεια και η μήτρα της γυναίκας απαλλάχθηκε από το νεκρό έμβρυο», γράφει ο καθηγητής Ταμπς και οι συγγραφείς του «China’s First Surgeon: Hua Tuo».

Μία άλλη επιτυχής επέμβαση του Τούο ήταν αυτή στο χέρι του στρατηγού Γκουάν Γιου, ο οποίος είχε τραυματιστεί από ένα δηλητηριασμένο βέλος στη μάχη. Η ιστορία λέει πως, ενώ ο Χουά Τούο χειρουργούσε το τραυματισμένο χέρι του στρατηγού, εκείνος έπαιζε σκάκι με το άλλο.

Ξυλογραφία του Ουταγκάβα Κουνιγιόσι, που αναπαριστά τον Χουά Τούο να αφαιρεί το δηλητήριο από το χέρι του Γκουάν Γιου. (Public domain)

 

Ο Χουά Τούο διέπρεψε ως γιατρός λόγω της πρακτικότητας, της συμπόνιας και της ειλικρίνειάς του. Οι βαθιές γνώσεις για τις θεραπείες με βότανα και οι καινοτόμες τεχνικές του συνέβαλλαν να εδραιωθεί η ιατρική εμπειρογνωμοσύνη των Γου Που και Φαν Α και του απέφεραν τον σεβασμό πολλών από τους πιο υψηλούς γιατρούς της Κίνας. Όντας ο πρώτος χειρουργός της Κίνας και πρωτοπόρος του βελονισμού, ο Χουά Τούο χάρισε σε πολλούς από τους ασθενείς του μακροζωία και καλή υγεία. Τα επιτεύγματά του ήταν εξαιρετικά και οι ταοϊστές τον τιμούν ως ιατρικό αθάνατο.

Της Maria Han

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ & Αλία Ζάε

Ποιοι είναι οι δεσμοί μεταξύ των υπηρεσιών του ΟΗΕ και της Χαμάς;

Δώδεκα υπάλληλοι της Υπηρεσίας Αρωγής των Ηνωμένων Εθνών στην Παλαιστίνη απολύθηκαν για τη συμμετοχή τους στην εκτεταμένη επίθεση της Χαμάς κατά του Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου 2023.

Ορισμένοι μελετητές και ειδικοί είπαν, χρησιμοποιώντας όρους όπως «έλεγχος ζημιών» και «κρύψιμο κάτω από το χαλί» για να περιγράψουν αυτό που συμβαίνει, ότι το θεωρούσαν αναμενόμενο εδώ και πολύ καιρό, ως μέρος ενός πολύ βαθύτερου προβλήματος που ο ΟΗΕ αρνείται να αντιμετωπίσει.

«Είναι θετικό που αυτό το γεγονός αρχίζει, επιτέλους, να γίνεται αντιληπτό», δήλωσε η Σιμόν Λεντίν, υψηλόβαθμο στέλεχος του Υπουργείου Άμυνας κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Τραμπ, προσθέτοντας ότι μάλλον βρέθηκαν αντιμέτωποι με αδιαμφισβήτητες αποδείξεις. Ωστόσο, «αποδείξεις υπήρχαν και πριν από τις 7 Οκτωβρίου».

Ο οργανισμός – η Υπηρεσία Αρωγής και Έργων του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες (United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees in the Near East ή UNRWA) – κατηγορείται εδώ και καιρό για εκτεταμένη εμπλοκή με τη Χαμάς, η οποία κυβερνά τη Λωρίδα της Γάζας από το 2007.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει χαρακτηρίσει τη Χαμάς τρομοκρατική οργάνωση από το 1997.

Μετά τη Χαμάς και την Παλαιστινιακή Αρχή, η UNRWA είναι ο μεγαλύτερος εργοδότης της Λωρίδας της Γάζας. Σχεδόν όλοι οι υπάλληλοί της είναι Παλαιστίνιοι, γεγονός που αποτελεί μοναδικό χαρακτηριστικό μεταξύ των οργανισμών αρωγής του ΟΗΕ.

Ο οργανισμός, εδώ και σχεδόν 75 χρόνια, δεν καταβάλλει καμία προσπάθεια για την επανεγκατάσταση Παλαιστινίων. Αντιθέτως, φροντίζει να συντηρεί ζωντανή την όλο και πιο απίθανη ελπίδα ότι μια μέρα θα επιστρέψουν στο σημερινό εβραϊκό κράτος του Ισραήλ.

Οι υπερασπιστές της UNRWA λένε ότι η μη επανεγκατάστασή τους προβλέπεται ρητά στο καταστατικό της υπηρεσίας.

Η Χαμάς χρησιμοποιεί εδώ και καιρό σχολεία, νοσοκομεία και άλλα κτίρια της UNRWA ως ανθρώπινες ασπίδες, ένα έγκλημα πολέμου σύμφωνα με την Τέταρτη Σύμβαση της Γενεύης και κυρωτέο από τον πρόεδρο των ΗΠΑ σύμφωνα με τον νόμο περί ασπίδων του 2018.

image-5583777
Άνδρας οδηγεί κατεστραμμένο φορτηγό σε σχολείο της Υπηρεσίας Αρωγής και Έργων των Ηνωμένων Εθνών για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες (UNRWA) στο Χαν Γιουνίς. Νότια Λωρίδα της Γάζας, 21 Οκτωβρίου 2023. (Mahmud Hams/AFP μέσω Getty Images)

 

Η Χαμάς αποθηκεύει όπλα μέσα, κοντά ή κάτω από τις εγκαταστάσεις της UNRWA και έχει κατασκευάσει ένα εκτεταμένο σύστημα υπόγειων στοών κάτω από αυτές. Επιπλέον, επιτάσσουν τρόφιμα και προμήθειες, που η υπηρεσία θα έπρεπε να διανείμει στους αμάχους.

Το Ισραήλ κατηγορεί εδώ και καιρό τα σχολεία της UNRWA ότι διδάσκουν το μίσος, με συνέπεια τα γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου 2023, όταν οι τρομοκράτες δολοφόνησαν, βίασαν, βασάνισαν και έκαψαν τις συνοριακές κοινότητες του Ισραήλ.

Βιντεοσκόπησαν τους εαυτούς τους να το κάνουν, δημοσίευσαν αυτά τα βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έφεραν ομήρους πίσω στη Γάζα και κακοποίησαν αυτούς και τα πτώματα αυτών που είχαν σκοτώσει μπροστά σε πολίτες που ζητωκραύγαζαν.

Οι βουλευτές των Η.Π.Α. Τζον Κέννεντυ (R-La.) και Ραντ Πωλ (R-Ky.) εισήγαγαν νομοθεσία στις 31 Ιανουαρίου, απαιτώντας από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να παρακολουθεί τι διδάσκεται στα παλαιστινιακά σχολεία, ένα εκπαιδευτικό σύστημα για το οποίο οι Αμερικανοί φορολογούμενοι έχουν συμβάλει στην πληρωμή του.

Στις 26 Ιανουαρίου, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ είχε δηλώσει ότι «αναστέλλει προσωρινά» την αμερικανική χρηματοδότηση της UNRWA, ενώ θα εξέταζε τις κατηγορίες εναντίον του οργανισμού.

Η αναστολή της χρηματοδότησης έγινε μία ημέρα αφότου ο υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν μίλησε με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες για την ανάγκη διεξαγωγής ενδελεχούς έρευνας.

Ο εκπρόσωπος του κου Γκουτέρες δήλωσε ότι ο γενικός γραμματέας «έφριξε» ακούγοντας τους ισραηλινούς ισχυρισμούς ότι δώδεκα υπάλληλοι του ΟΗΕ συμμετείχαν στην επιδρομή, μεταξύ των οποίων επτά που εισέβαλαν σε ισραηλινό έδαφος.

Ένας από αυτούς φέρεται να συμμετείχε σε απαγωγή και ένας άλλος βοήθησε στην κλοπή του πτώματος ενός στρατιώτη.

image-5583776
Μια Παλαιστίνια περνά μπροστά από την κλειστή έδρα της Υπηρεσίας Αρωγής και Έργων του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNRWA). Γάζα, 29 Νοεμβρίου 2021. (Mohammed Abed/AFP μέσω Getty Images)

 

Στις 26 Ιανουαρίου, επίσης, ο γενικός επίτροπος της UNRWA Φιλίπ Λατσαρίνι χαρακτήρισε τους ισχυρισμούς ως «σοκαριστικούς» και «φρικτούς» και δήλωσε ότι θα απέλυε αμέσως τους εμπλεκόμενους υπαλλήλους.

Δύο εξ αυτών θεωρούνται νεκροί.

«Εμφανίζονται πολύ έκπληκτοι από τα στοιχεία», δήλωσε στους Epoch Times ο Κόμπι Μάικλ, καθηγητής που συνδέεται με δύο ισραηλινές δεξαμενές σκέψης, το Ινστιτούτο Εθνικής Ασφάλειας και το Ινστιτούτο Μισγκάβ.

«Προσπαθούν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι παίρνουν το θέμα πολύ σοβαρά και ότι πρόκειται να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα άμεσα. [Λένε] ‘Απολύουμε 12 άτομα’ και πιστεύουν ότι αυτό θα φιμώσει την κριτική.

«Και αυτό θα επιτρέψει στον ΟΗΕ να συνεχίσει να λειτουργεί την UNRWA. Διότι η UNRWA είναι ένα πολιτικό εργαλείο που χρησιμοποιείται από τον ΟΗΕ για πολιτικούς σκοπούς.»

Ο Χιλλέλ Νόιερ, εκτελεστικός διευθυντής του U.N. Watch, μιας φιλοϊσραηλινής ομάδας παρακολούθησης, κατέθεσε στην υποεπιτροπή Εποπτείας και Λογοδοσίας της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων και στην υποεπιτροπή Παγκόσμιας Υγείας, Παγκόσμιων Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Διεθνών Οργανισμών, στις 30 Ιανουαρίου.

Hillel Neuer, executive director of U.N. Watch, testifies at a House hearing at the U.S. Capitol on Jan. 30, 2024. (Alex Wong/Getty Images)
Ο Χιλλέλ Νόιερ [Hillel Neuer], εκτελεστικός διευθυντής του U.N. Watch, την ώρα της κατάθεσής του, σε ακρόαση στη Βουλή των Αντιπροσώπων στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ στις 30 Ιανουαρίου 2024. (Alex Wong/Getty Images)

Κατέθεσε στο Κογκρέσο ότι όχι μόνο 12 υπάλληλοι της UNRWA συμμετείχαν στη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου 2023, αλλά και 3.000 καθηγητές της UNRWA ανήκαν σε ομάδα κοινωνικής δικτύωσης στο Telegram που γιόρταζε τη σφαγή.

Η ομάδα του χρησιμοποιούσε επαγγελματίες μεταφραστές της αραβικής γλώσσας για να ελέγξει 249.000 αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είπε στο Κογκρέσο.

Ο κος Νόιερ είπε επίσης ότι 1.200 υπάλληλοι της UNRWA ανήκαν στη Χαμάς, σχεδόν το ένα δέκατο των 13.000 Παλαιστινίων εργαζομένων της υπηρεσίας, και ότι 6.000 υπάλληλοι είχαν μέλη της οικογένειάς τους στη Χαμάς.

Τέλος, ζήτησε από το Κογκρέσο όχι απλώς να αναστείλει τη χρηματοδότηση της UNRWA, αλλά να την τερματίσει οριστικά.

«Την Παρασκευή, ο Γενικός Γραμματέας Γκουτέρες ανακοίνωσε ότι φρικίασε μαθαίνοντας ότι μέλη του προσωπικού του εμπλέκονται στην τρομοκρατία», δήλωσε ο κος Νόιερ.

«Ο Γενικός Γραμματέας Γκουτέρες, ο επικεφαλής της UNRWA, οι προκάτοχοί τους και οι ανώτεροι συνάδελφοί τους δεν ήταν δυνατόν να έχουν σοκαριστεί από το γεγονός ότι υπάλληλοι της UNRWA εμπλέκονται στην τρομοκρατία.

»Διότι τα τελευταία εννέα χρόνια … αποκαλύπτουμε, δημοσιεύουμε και υποβάλλουμε στον ΟΗΕ, στην UNRWA στοιχεία για εκτεταμένη και συστηματική υποκίνηση της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας.

»Δεν μπορούν να ισχυρίζονται ότι δεν γνώριζαν. Ο κος Γκουτέρες γνώριζε. Ο επικεφαλής της UNRWA γνώριζε. Τα Ηνωμένα Έθνη γνώριζαν. Απλώς επέλεξαν να μην δράσουν.»

image-5583778
Εργαζόμενοι της Υπηρεσίας Αρωγής και Έργων του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες στην Εγγύς Ανατολή (UNRWA) μοιράζουν μερίδες αλεύρου και άλλες προμήθειες στη νότια Λωρίδα της Γάζας, στις 12 Δεκεμβρίου 2023. (Mohammed Abed/AFP μέσω Getty Images)

 

Ο Έλι Σπέρλινγκ, καθηγητής στο Ινστιτούτο Ισραήλ του Πανεπιστημίου της Τζόρτζια στις ΗΠΑ, δήλωσε στους Epoch Times ότι διακρίνει κάποια έλλειψη ειλικρίνειας στη στάση του ΟΗΕ.

«Τα μέλη της UNRWA δεν αναγνωρίζουν ότι υπήρχαν αυτοί οι άμεσοι δεσμοί. Απολύουν, λένε, βάσει ισχυρισμών και ξεκινούν έρευνα. Έτσι, υπάρχει μία σιωπηρή παραδοχή εδώ», δήλωσε ο κος Σπέρλινγκ.

Εν τούτοις, δεν πρόκειται για πλήρη παραδοχή ενοχής ούτε για αυτό που μεταδίδεται από αραβόφωνα μέσα ενημέρωσης, όπως το Αλ Τζαζίρα στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Δεν είναι κακό να θέλουν να κάνουν τη δική τους έρευνα, δήλωσε ο κος Σπέρλινγκ.

«Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ορισμένα στοιχεία που φαίνονται πολύ συγκεκριμένα και στη συνέχεια απολύοντας αυτά τα άτομα, προσπαθούν να ελέγξουν τη ζημιά», πρόσθεσε.

Η κα Λεντίν, η οποία τώρα είναι σύμβουλος διαχείρισης κινδύνων για την Vantage ROI, δήλωσε στους Epoch Times: «Δεν αποτελεί έκπληξη για όσους από εμάς παρακολουθούν, εδώ και πολλά χρόνια, ότι η UNRWA ήταν υπεύθυνη όχι μόνο για την πρόσληψη μελών της Χαμάς που φέρουν κάρτα, αλλά επίσης χρησιμοποιούσε πολλά από τα κεφάλαιά της για την υποστήριξη τρομοκρατικών δραστηριοτήτων.

»Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Τραμπ, διακόψαμε τη χρηματοδότηση της UNRWA – επειδή δεν θέλαμε τα χρήματα των Αμερικανών φορολογούμενων πολιτών να πηγαίνουν προς αυτή την κατεύθυνση.»

Η Υπηρεσία Ερευνών του Κογκρέσου ανέφερε, στις 2 Φεβρουαρίου, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν συνεισφέρει σχεδόν 7,2 δισεκατομμύρια δολάρια στην UNRWA από την ίδρυση του οργανισμού το 1950.

Η χρηματοδότηση ξεπέρασε τα 200 εκατομμύρια δολάρια ετησίως από το 2009, που ήταν το πρώτο έτος της κυβέρνησης Ομπάμα. Αυξήθηκε σε σχεδόν 400 εκατομμύρια δολάρια κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, περικόπηκε στο μηδέν από την κυβέρνηση Τραμπ και ξεπέρασε τα 300 εκατομμύρια δολάρια ετησίως υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν.

Το 2023, η αμερικανική χρηματοδότηση ανήλθε σε 371 εκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με την έκθεση.

Άλλα έθνη, όπως η Ιαπωνία, η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Βρετανία, η Γερμανία, η Ιταλία, οι Κάτω Χώρες, η Ελβετία και η Φινλανδία, έχουν ομοίως σταματήσει τη χρηματοδότησή τους προς τον οργανισμό.

Ο πρόεδρος Τραμπ διέκοψε τη χρηματοδότηση της UNRWA στο πλαίσιο της αλλαγής της αμερικανικής στρατηγικής του στην Εγγύς Ανατολή, δήλωσε η κα Λεντίν.

«Ήταν ξεκάθαρο ότι η UNRWA ήταν μέρος του παλιού τρόπου δράσης που βοηθούσε μόνο … τους ‘κακούς’. Δεν ήταν προς το συμφέρον των ΗΠΑ να συνεχίσουν τη χρηματοδότηση. Και γι’ αυτό πήραν την απόφαση να τη διακόψουν», εξήγησε.

image-5583780
Παλαιστίνιοι πρόσφυγες συγκεντρώνονται έξω από τα γραφεία της υπηρεσίας του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες (UNRWA) στη Βηρυττό, στις 30 Ιανουαρίου 2024. (Anwar Amro/AFP μέσω Getty Images)

 

Ο νόμος Taylor Force Act, ο οποίος υπεγράφη από τον τότε πρόεδρο Τραμπ το 2018, απαγορεύει αυτό που αποκαλείται «pay for slay»(«πληρωμή για σφαγή») – όπως είναι οι πληρωμές από τη Χαμάς και την Παλαιστινιακή Αρχή σε τρομοκράτες, τις οικογένειές τους και βομβιστές αυτοκτονίας, είπε.

Ο νόμος πήρε το όνομά του από έναν Αμερικανό βετεράνο και απόφοιτο του West Point που δολοφονήθηκε από Παλαιστίνιο τρομοκράτη το 2016 στο Ισραήλ, ενώ συμμετείχε σε ομάδα μελέτης του Πανεπιστημίου Vanderbilt.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν γνώριζε για τις ανησυχητικές καταγγελίες, αλλά συνέχισε τη χρηματοδότηση ούτως ή άλλως, είπε.

Ο κος Μάικλ δήλωσε ότι το Ισραήλ φέρει επίσης ένα μέρος της ευθύνης, επιλέγοντας να χρησιμοποιήσει την UNRWA ως ενδιάμεσο στις συναλλαγές του με τη Χαμάς.

«Τελικά, το Ισραήλ έχει ευθύνη όσον αφορά τη συνέχιση της ύπαρξης της UNRWA, επειδή ήταν κάτι που τους βόλευε. […] Προτιμούν να μην έρχονται σε άμεση επαφή με τη Χαμάς», είπε.

«Κάθε φορά που το Ισραήλ συγκρουόταν με τη Χαμάς, πράγμα που έχει συμβεί πολλάκις, ήταν ευκολότερο για τον ισραηλινό στρατό να συνεννοείται με την UNRWA για τα ανθρωπιστικά ζητήματα. Πίεζε μάλιστα τους διεθνείς δωρητές να συνεχίσουν να κάνουν δωρεές στη Χαμάς.

»Αλλά νομίζω ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει εξαιτίας της 7ης Οκτωβρίου. Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει στην ισραηλινή ψυχοσύνθεση.

»Και αυτός είναι ο λόγος που τώρα το Ισραήλ αποφάσισε ότι ‘φτάνει πια’.»

Κοιτάζοντας στο μέλλον, η κ. Λεντίν δήλωσε: «[Η UNRWA] έχει χάσει κάθε αξιοπιστία. Είναι μέρος της γενικότερης κατάστασης, [που δείχνει ότι] τα πράγματα δεν θα επανέλθουν ποτέ στην προ της 7ης Οκτωβρίου κανονικότητα.

»Αυτή δεν υπάρχει πια και η UNRWA είναι μέρος αυτού.»

Του Dan M. Berger

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Τα τρισεκατομμύρια που δαπανήθηκαν για την «κλιματική αλλαγή» βασίζονται σε εσφαλμένα δεδομένα θερμοκρασίας, λένε ειδικοί σε θέματα κλίματος

Για να διαφυλαχθεί ένας «βιώσιμος πλανήτης», η Γη δεν θα πρέπει να θερμανθεί περισσότερο από 1,5 βαθμό Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα, προειδοποιούν τα Ηνωμένα Έθνη.

Η αποτυχία διατήρησης αυτού του επιπέδου θα μπορούσε να οδηγήσει σε διάφορες καταστροφές, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης της ξηρασίας και των καταστροφών που σχετίζονται με τον καιρό, περισσότερες ασθένειες και θανάτους που σχετίζονται με τη ζέστη, λιγότερα τρόφιμα και περισσότερη φτώχεια, σύμφωνα με τη NASA.

Για να αποτρέψουν τις διαφαινόμενες αντιξοότητες και να περιορίσουν την αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας, 194 κράτη μέλη και η Ευρωπαϊκή Ένωση υπέγραψαν το 2016 τη Συμφωνία των Ηνωμένων Εθνών των Παρισίων, μια νομικά δεσμευτική διεθνή συνθήκη με στόχο τη «σημαντική μείωση των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου».

Μετά τη συμφωνία, οι παγκόσμιες δαπάνες για έργα που σχετίζονται με το κλίμα αυξήθηκαν εκθετικά.

Το 2021 και το 2022, οι φορολογούμενοι του κόσμου δαπάνησαν, κατά μέσο όρο, 1,3 τρισεκατομμύρια δολάρια για τέτοια έργα ανά έτος, σύμφωνα με τη μη κερδοσκοπική συμβουλευτική ομάδα Climate Policy Initiative.

Αυτό είναι υπερδιπλάσιο του ποσοστού δαπανών το 2019 και το 2020, το οποίο ανήλθε σε 653 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, και είναι σημαντικά υψηλότερο από τα 364 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως το 2011 και το 2012, σύμφωνα με την έκθεση.

Παρά τα χρήματα που διοχετεύονται, η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) ανέφερε ότι το 2023 ήταν το θερμότερο έτος που έχει καταγραφεί ποτέ.

Οι σταθμοί παρακολούθησης του κλίματος της NOAA διαπίστωσαν ότι η μέση θερμοκρασία της επιφάνειας της γης και των ωκεανών το 2023 ήταν 1,35 βαθμούς Κελσίου πάνω από τον προβιομηχανικό μέσο όρο.

«Το 2023 δεν ήταν μόνο το θερμότερο έτος στα 174 χρόνια κλιματικών καταγραφών του NOAA – ήταν το θερμότερο μακράν», δήλωσε η Σάρα Κάπνικ, επικεφαλής επιστήμονας του NOAA.

«Ένας πλανήτης που θερμαίνεται σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής που συμβαίνουν εδώ και τώρα, όπως τα ακραία καιρικά φαινόμενα που γίνονται τόσο πιο συχνά όσο και πιο έντονα».

Όμως μια αυξανόμενη φωνή επιστημόνων του κλίματος λέει ότι οι μετρήσεις της θερμοκρασίας είναι λανθασμένες και ότι τα τρισεκατομμύρια δολάρια που εισρέουν βασίζονται σε ένα πρόβλημα που δεν υπάρχει.

Περισσότερο από το 90 τοις εκατό των σταθμών παρακολούθησης της θερμοκρασίας της NOAA έχουν μία μεροληπτική τάση ως προς τη θερμότητα, σύμφωνα με τον Άντονι Γουάτς, μετεωρολόγο, ανώτερο συνεργάτη για το περιβάλλον και το κλίμα στο Ινστιτούτο Heartland, συγγραφέα της ιστοσελίδας για το κλίμα Watts Up With That, και διευθυντή μιας μελέτης που εξέτασε τους κλιματικούς σταθμούς της NOAA.

Ένας μετεωρολόγος παρακολουθεί τον καιρό στο κέντρο πρόβλεψης καιρού και κλίματος της NOAA στο Ρίβερντεϊλ, Μασαχουσέτη, στις 2 Ιουλίου 2013. (Mark Wilson/Getty Images)

 

Ο μετεωρολόγος Ρόι Σπένσερ συμφωνεί.

«Τα δεδομένα των θερμόμετρων επιφάνειας εξακολουθούν να έχουν ψευδή αποτελέσματα θέρμανσης λόγω της αστικής θερμικής νησίδας, η οποία αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου», δήλωσε ο κ. Σπένσερ.

Ο κ. Σπένσερ είναι κύριος ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα, επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας των ΗΠΑ για το προηγμένο ραδιόμετρο σάρωσης μικροκυμάτων στον δορυφόρο Aqua της NASA και κάτοχος του μεταλλίου της NASA για εξαιρετικές επιστημονικές επιδόσεις για το έργο του στην παρακολούθηση της θερμοκρασίας μέσω δορυφόρου.

Ο κ. Σπένσερ δήλωσε επίσης ότι τα ηλεκτρονικά κλιματικά μοντέλα που χρησιμοποιούνται για να οδηγήσουν σε αλλαγές στην ενεργειακή πολιτική είναι ακόμη πιο ελαττωματικά.

Ο αντισυνταγματάρχης Τζον Σιούτσουκ, πιστοποιημένος σύμβουλος μετεωρολόγος, δήλωσε ότι τα προβλήματα με τις μετρήσεις της θερμοκρασίας υπερβαίνουν τη μεροληψία της θερμότητας. Ο συνταξιούχος αντισυνταγματάρχης ήταν ανώτερος αξιωματικός καιρού στην Πολεμική Αεροπορία.

«Αφού είδα πολλές αναφορές σχετικά με τις προσαρμογές της NOAA στα δεδομένα θερμοκρασίας του USHCN [U.S. Historical Climatology Network], αποφάσισα να κατεβάσω και να αναλύσω ο ίδιος τα δεδομένα», δήλωσε ο αντισυνταγματάρχης Σιούτσουκ στην εφημερίδα The Epoch Times.

Υποστηρίζει ότι η NOAA και η NASA έχουν προσαρμόσει τα ιστορικά δεδομένα θερμοκρασίας με τέτοιο τρόπο ώστε να κάνουν το παρελθόν να φαίνεται ψυχρότερο και, με τον τρόπο αυτό, να κάνουν πιο έντονη την τρέχουσα τάση θέρμανσης.

Ελαττωματικές μετρήσεις θερμοκρασίας

Το φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας προκαλεί υψηλότερες θερμοκρασίες σε περιοχές όπου υπάρχουν περισσότερα κτίρια, δρόμοι και άλλες μορφές υποδομής που απορροφούν και στη συνέχεια εκπέμπουν τη θερμότητα του ήλιου, σύμφωνα με την Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος.

Ο οργανισμός εκτιμά ότι «οι ημερήσιες θερμοκρασίες στις αστικές περιοχές είναι κατά 1-7 βαθμούς Φαρενάιτ υψηλότερες από τις θερμοκρασίες στις απομακρυσμένες περιοχές και οι νυχτερινές θερμοκρασίες είναι περίπου 2-5 βαθμούς Φαρενάιτ υψηλότερες».

Κατά συνέπεια, ο NOAA απαιτεί όλοι οι σταθμοί παρατήρησης του κλίματος να βρίσκονται τουλάχιστον 100 μέτρα μακριά από στοιχεία όπως το τσιμέντο, η άσφαλτος και τα κτίρια.

Φοιτητές του Πανεπιστημίου του Ιλινόις μεταφέρουν έναν μετεωρολογικό σταθμό κατά τη διάρκεια μιας εκπαιδευτικής ημέρας της NOAA για τους ανεμοστρόβιλους, στο Μέμφις στις 8 Φεβρουαρίου 2023. (Seth Herald/AFP via Getty Images)

 

Ωστόσο, τον Μάρτιο του 2009, ο κ. Γουάτς δημοσίευσε μια έκθεση που δείχνει ότι το 89% των σταθμών της NOAA είχαν προβλήματα θερμικής μεροληψίας λόγω του ότι βρίσκονταν σε απόσταση 100 μέτρων από τα στοιχεία αυτά, και πολλοί βρίσκονταν δίπλα σε διαδρόμους προσγείωσης αεροδρομίων.

«Βρήκαμε σταθμούς που βρίσκονταν δίπλα στους ανεμιστήρες εξάτμισης των κλιματιστικών μονάδων, περιτριγυρισμένους από ασφαλτοστρωμένους χώρους στάθμευσης και δρόμους, σε καυτές στέγες και κοντά σε πεζοδρόμια και κτίρια που απορροφούν και εκπέμπουν θερμότητα», δήλωσε ο κ. Γουάτς.

«Βρήκαμε 68 σταθμούς που βρίσκονταν σε εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων, όπου η διαδικασία της επεξεργασίας των αποβλήτων προκαλεί υψηλότερες θερμοκρασίες από ό,τι στις γύρω περιοχές».

Η έκθεση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η καταγραφή της θερμοκρασίας στις ΗΠΑ ήταν αναξιόπιστη, και επειδή θεωρούνταν «η καλύτερη στον κόσμο», οι παγκόσμιες βάσεις δεδομένων για τη θερμοκρασία ήταν επίσης «εκτεθειμένες και αναξιόπιστες».

Μετά την έκθεση, το Γραφείο Γενικού Επιθεωρητή των ΗΠΑ (OIG) και το Γραφείο Κυβερνητικής Λογοδοσίας επιβεβαίωσαν τα ευρήματα του κ. Γουάτ και δήλωσαν ότι η ΝΟΑΑ λαμβάνει μέτρα για την αντιμετώπιση των ζητημάτων.

«Η NOAA αναγνωρίζει ότι υπάρχουν προβλήματα με τα δεδομένα USHCN που οφείλονται σε μεροληψίες που εισάγονται από μέσα όπως η μη τεκμηριωμένη μετεγκατάσταση τοποθεσιών, η κακή χωροθέτηση ή οι αλλαγές οργάνων», αναφέρεται στην έκθεση της OIG.

«Όλοι οι εμπειρογνώμονες θεώρησαν ότι ένα βελτιωμένο, εκσυγχρονισμένο σύστημα αναφοράς του κλίματος είναι απαραίτητο για να εξαλειφθεί η ανάγκη προσαρμογής των δεδομένων».

Παρά τις διαβεβαιώσεις, ο κ. Γουάτς είχε αμφιβολίες για την αντιμετώπιση των ζητημάτων από τη NOAA και τον Απρίλιο του 2022 και τον Μάιο του 2022, ο ίδιος και η ομάδα του επισκέφθηκαν εκ νέου πολλούς από τους ίδιους σταθμούς θερμοκρασίας που είχαν παρατηρήσει το 2009.

Δημοσίευσε τα ευρήματά του σε μια νέα μελέτη στις 27 Ιουλίου 2022. Διαπίστωσε ότι ακόμη περισσότεροι, περίπου το 96%, των σταθμών θερμοκρασίας της NOAA εξακολουθούσαν να μην πληρούν τα δικά της πρότυπα.

«Υπάρχουν δύο κύρια μεροληπτικά σφάλματα στο δίκτυο επιφανειακής θερμοκρασίας για τις Ηνωμένες Πολιτείες, και πιθανότατα για τον κόσμο, τα οποία έχω εντοπίσει», δήλωσε ο κ. Γουάτς.

«Η μεγαλύτερη μεροληψία είναι το φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι επειδή η θερμότητα συγκρατείται από τις επιφάνειες και απελευθερώνεται στον αέρα τη νύχτα, η χαμηλή θερμοκρασία της νύχτας δεν είναι τόσο χαμηλή όσο θα μπορούσε να είναι αν το θερμόμετρο βρισκόταν έξω από την πόλη και σε ένα χωράφι».

Οι παγκόσμιες μέσες επιφανειακές θερμοκρασίες ήταν μεταβλητές, αλλά παρουσιάζουν αυξητική τάση τις τελευταίες δεκαετίες. (Εικονογράφηση από The Epoch Times)

 

Με τα χρόνια, είπε, όλο και περισσότερες υποδομές έχουν δημιουργηθεί γύρω από τις θέσεις των θερμομέτρων και τη νύχτα, η άσφαλτος και το τσιμέντο απελευθερώνουν την απορροφούμενη θερμότητα και ανεβάζουν τη θερμοκρασία.

«Μπορείτε να κοιτάξετε οποιοδήποτε σύνολο κλιματικών δεδομένων, ανεξάρτητα από το ποιος τα παράγει, και μπορείτε να δείτε αυτό το αποτέλεσμα. Οι χαμηλές θερμοκρασίες τείνουν προς τα πάνω πολύ πιο γρήγορα, ενώ οι υψηλές θερμοκρασίες παραμένουν σχεδόν αμετάβλητες. Αλλά είναι η μέση θερμοκρασία που χρησιμοποιείται για την παρακολούθηση της κλιματικής αλλαγής», δήλωσε ο κ. Γουάτς.

Είπε ότι παρόλο που τόσο η NOAA όσο και η NASA ισχυρίζονται ότι μπορούν να προσαρμόσουν τα δεδομένα τους ώστε να λάβουν υπόψη τους το φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας, η μεροληψία είναι αδύνατο να ξεπεραστεί, επειδή το πρόβλημα επηρεάζει το 96% των σταθμών μέτρησης της επιφανειακής θερμότητας.

Είπε ότι τα λίγα θερμόμετρα που βρίσκονται σε κλιματικούς σταθμούς που δεν αντιμετωπίζουν θερμική μεροληψία δείχνουν το μισό ρυθμό αύξησης της θερμοκρασίας που αναφέρεται σήμερα.

Γιατί το κατεστημένο αντιδρά στους Epoch Times;

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ο παραδοσιακός κατεστημένος Τύπος των ΗΠΑ δημοσίευε θετικά άρθρα για τους Epoch Times.

Το 2010, για παράδειγμα, το Politico παρουσίασε την εφημερίδα ως ένα ιδιόμορφο στοιχείο της ζωής στη Νέα Υόρκη.

Στο τέλος του συγκεκριμένου άρθρου, το μέσο συγκρινόταν με τους New York Times – ένα ζωντανό σύμβολο του φιλελεύθερου κατεστημένου της Αμερικής, το περιοδικό που ο ΜακΤζωρτζ Μπάντυ, ο μυημένος στα εσωτερικά της Ουάσιγκτον, υποτίθεται ότι περιέγραψε ως «σύστημα υπομνημάτων της πόλης».

Τα πράγματα άλλαξαν με την άνοδο του Ντόναλντ Τζ. Τραμπ.

Ακόμη και πριν από την εκλογή του στην προεδρία των ΗΠΑ τον Νοέμβριο του 2016, ο Τζιμ Ρούτενμπεργκ των NY Times είχε υποστηρίξει ότι ο κος Τραμπ, ο θρασύς πολιτικός αουτσάιντερ, «δοκιμάζει τους κανόνες της αντικειμενικότητας στη δημοσιογραφία”. Το 2018, το CBC έγραψε ότι ο πρόεδρος έκανε τους δημοσιογράφους «πιο επιρρεπείς στο να αναμειγνύουν την προσωπική άποψη με τα γεγονότα”.

Το 2021, μία συντάκτρια του Nieman Lab του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, βασικού κόμβου για τις αναδυόμενες ελίτ των παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης, προέβλεψε ότι η αντικειμενικότητα στη δημοσιογραφία θα αντικατασταθεί από μια νέα αξία: την «αλληλεγγύη” – όρος που, αν και δεν είναι απαραίτητα αριστερός στην πράξη, αποτελεί εδώ και 100 και πλέον χρόνια μέρος του αριστερού κυρίως λόγου. Εξηγώντας αυτό που χαρακτήρισε ως ελλείψεις της συμβατικής δημοσιογραφικής αντικειμενικότητας, αναφέρθηκε σε μια ανάρτηση στο Twitter (γνωστό πλέον ως Χ), η οποία χαρακτήριζε τον πρόεδρο ως παράγοντα που ωθούσε προς την παραπληροφόρηση.

Εν ολίγοις, τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης είχαν κηρύξει τον πόλεμο στον Ντόναλντ Τραμπ.

image-5566642
Ο δημοσιογράφος των Epoch Times Ρόμαν Μπαλμάκοφ στη Νέα Υόρκη, στις 19 Απριλίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)

 

Οι Epoch Times δεν ακολούθησαν αυτή την τάση, αλλά παρέμειναν πιστοί στον στόχο της  αντικειμενικής ειδησεογραφίας. Αυτό σήμαινε να γίνονται οι αναφορές στον πρόεδρο Τραμπ χωρίς προκαταλήψεις ή μεροληψία – να τον αντιμετωπίζει δίκαια όπως κάθε άλλον πρόεδρο και όχι σαν τον πρώτο και κύριο δημόσιο εχθρό.

Οι αναγνώστες που αναζητούσαν την αλήθεια και την παράδοση συνέρρευσαν στην εφημερίδα.

Έτσι, ξαφνικά, η αντικομμουνιστική εφημερίδα που ιδρύθηκε από Κινέζους αντιφρονούντες δεν φαινόταν πια τόσο χαριτωμένη και ακίνδυνη. Τα μέσα ενημέρωσης που αντιμετώπιζαν τους συναδέλφους τους στο πλαίσιο της ευγενούς άμιλλας συντάχθηκαν μαζί για να στοχεύσουν έναν ταχέως ανερχόμενο ανταγωνιστή – σε ορισμένες περιπτώσεις, λίγο πριν από τις προεδρικές εκλογές του 2020.

Σιγά σιγά στην αρχή και στη συνέχεια όλα μαζί, άρχισαν να εμφανίζονται τα αρνητικά δημοσιεύματα κατά των Epoch Times – από το NBC News, τους NY Times, το The Atlantic και άλλα.

Ωστόσο, οι επιθέσεις τους αποκάλυψαν και ένα αναντίρρητο γεγονός, το οποίο όλα τα συμβατικά μέσα παραδέχονταν: την αυξανόμενη απήχηση των Epoch Times.

Τα άρθρα κατά των Epoch Times αναγνωρίζουν τη δύναμη, την εμβέλεια και την ανάπτυξη τους

Πάρτε για παράδειγμα το άρθρο που δημοσίευσε το NBC News το 2019 για τους Epoch Times, το οποίο ανέφερε ότι η εφημερίδα «έχει τους περισσότερους ακόλουθους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από κάθε άλλο ειδησεογραφικό μέσο».

Το άρθρο ανέφερε ότι οι Epoch Times και το αδελφό της μέσο ενημέρωσης, το NTD, «συνδυάζουν περίπου 3 δισεκατομμύρια προβολές στο Facebook, το YouTube και το Twitter, κάτι που τους χαρίζει την 11η θέση μεταξύ όλων των δημιουργών βίντεο σε όλες τις πλατφόρμες, μπροστά από κάθε άλλο παραδοσιακό εκδοτικό οίκο ειδήσεων, σύμφωνα με στοιχεία της εταιρείας ανάλυσης κοινωνικών μέσων Tubular».

image-5566643
Οι New York Times περιέγραψαν τους Epoch Times ως «έναν από τους πιο ισχυρούς ψηφιακούς εκδότες της χώρας» σε άρθρο τους που δημοσιεύθηκε αρχικά στα τέλη Οκτωβρίου 2020. (Andrew Burton/Getty Images)

 

Οι New York Times έκαναν παρόμοιες παρατηρήσεις σε ένα άρθρο τους που πρωτοδημοσιεύθηκε στα τέλη Οκτωβρίου 2020, λίγες ημέρες πριν από τις προεδρικές εκλογές.

Η πρώτη κιόλας παράγραφος περιέγραφε τους Epoch Times ως «έναν από τους πιο ισχυρούς ψηφιακούς εκδότες της χώρας».

Όπως και το NBC, οι NY Times αναφέρθηκαν στην επιτυχία της εφημερίδας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σημειώνοντας ότι έχει «δεκάδες εκατομμύρια οπαδούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι οποίοι κατανέμονται σε δεκάδες σελίδες».

Παρεμπιπτόντως, το Nieman Lab, ο προαναφερθείς κόμβος πιστοποίησης των παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης, εξήρε το άρθρο των New York Times και περιέγραψε τους Epoch Times ως «το αποκορύφωμα όλων των πραγμάτων που ενθάρρυνε το Facebook».

Το επόμενο μεγάλο χτύπημα ήρθε λίγους μήνες αργότερα. Δημοσιεύθηκε από το The Atlantic τον Ιανουάριο του 2021, λίγο μετά τα γεγονότα της 6ης Ιανουαρίου 2021. Χρόνια πριν διάφορα νομικά επιχειρήματα κατά του Ντόναλντ Τραμπ συνδεθούν με τη λέξη «ανταρσία» και, πιο συγκεκριμένα, με τη ρήτρα της 14ης τροπολογίας για την ανταρσία, ο υπότιτλος του άρθρου χαρακτήριζε τους Epoch Times ως «μηχανή προπαγάνδας υπέρ του Τραμπ, σε καιρούς επιδημίας και ανταρσίας».

image-5566649
Ένα άρθρο του Οκτωβρίου 2023 του NBC News χαρακτήριζε τους Epoch Times ως «έναν από τους πιο επιτυχημένους και επιδραστικούς συντηρητικούς ειδησεογραφικούς οργανισμούς της χώρας”. (Shaun Heasley/Getty Images)

 

Ωστόσο, αναγνώριζε επίσης τη δημοτικότητα της εφημερίδας, η οποία, σύμφωνα με ορισμένες μετρήσεις, είχε ξεπεράσει εκείνη πολλών παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης.

«Οι Epoch Times μπορούν σήμερα να διεκδικήσουν τη θέση της πιο δημοφιλούς εφαρμογής εφημερίδων της Apple στη χώρα (οι New York Times είναι στη δεύτερη θέση)», έγραψε ο Σάιμον βαν Ζούλεν-Γουντ.

Η επόμενη επίθεση των παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης ήρθε περισσότερο από δύο χρόνια αργότερα, και πάλι από το NBC News.

Σε άρθρο της, τον Οκτώβριο του 2023, η Μπράντυ Ζαντρόζνι, χαρακτήρισε τους Epoch Times ως «έναν από τους πιο επιτυχημένους και επιδραστικούς συντηρητικούς ειδησεογραφικούς οργανισμούς της χώρας».

image-5567077
(από αριστερά) Ο συντάκτης των Epoch Times για τα εθνικά θέματα Ιβάν Πεντσούκοφ, ο οικοδεσπότης του Facts Matter Ρόμαν Μπαλμάκοφ, η συντάκτρια του Life and Tradition και του Travel Τσάναλι Φίλιπ, ο αρχισυντάκτης Τζάσπερ Φάκερτ και ο οικοδεσπότης του American Thought Leaders Τζαν Τζέκιλεκ ποζάρουν για μια ομαδική φωτογραφία. Νέα Υόρκη, 24 Μαΐου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)

 

Ο τίτλος του παραδέχτηκε ότι η εφημερίδα είχε γίνει «mainstream».

«Ο όμιλος», έγραψε η κα Ζαντρόζνι, «επεκτείνεται», αναφερόμενη στο νέο γραφείο των Epoch Times στη Νότια Καλιφόρνια, για το οποίο ο οργανισμός Epoch Media Group είχε γράψει τον προηγούμενο μήνα.

«Ας πάμε στο νούμερο ένα»

Τα σημάδια της συνεχούς ανάπτυξης της εφημερίδας δεν προέρχονται μόνο από τις σκεπτικιστικές ή εντελώς εχθρικές πηγές άλλων μέσων ενημέρωσης. Στη γιορτή των Epoch Times τον Δεκέμβριο του 2023, ο αρχισυντάκτης Τζάσπερ Φάκερτ σημείωσε ότι οι ψηφιακές και έντυπες συνδρομές των Epoch Times την καθιστούν πλέον την τέταρτη μεγαλύτερη εφημερίδα των ΗΠΑ.

«Ας πάμε στο νούμερο ένα. Σας ευχαριστούμε», είπε ο Τζαν Τζέκιλεκ, συντάκτης και παρουσιαστής της εκπομπής American Thought Leaders της EpochTV, σε δηλώσεις του στην ίδια γιορτή.

Αν τα τελευταία χρόνια μπορούν να δείξουν το μέλλον, φαίνεται πως οι Epoch Times οδεύουν προς ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία, με ή χωρίς την άδεια του κατεστημένου.

Αυτό, όμως, είναι κάτι που οφείλεται κυρίως στους αναγνώστες και τους θεατές τους. Χωρίς ένα κοινό που διψάει για αλήθεια, παράδοση και ελπίδα, τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης δεν θα είχαν τίποτα να φοβηθούν ούτε και κάτι να του επιτεθούν.

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Νέες επιστημονικές εξελίξεις αποκαλύπτουν περισσότερα κενά στη θεωρία της εξέλιξης

Παρόλο που η θεωρία της εξέλιξης αποτελεί μέρος των εκπαιδευτικών βιβλίων εδώ και χρόνια, η εγκυρότητά της στην πραγματικότητα δεν έχει κατοχυρωθεί.

Κατ’ αρχάς, η εξελικτική θεωρία είναι μία υπόθεση και όχι ένα αξίωμα.

Ο Βρετανός βιολόγος και φυσιοδίφης Κάρολος Δαρβίνος (Charles Darwin, 1809-1882), ο οποίος συνέλαβε και διαμόρφωσε αυτή την υπόθεση, την πρότεινε στο κοινό το 1859 με το βιβλίο του «Η καταγωγή των ειδών» («On the Origin of Species by Means of Natural Selection or The Preservation of Favoured Races in the Struggle for Life»), όπου ο ίδιος αναφέρει ρητά ότι η «εξελικτική θεωρία είναι απλά μία υπόθεση, όχι ένα αξίωμα και χρειάζεται να διερευνηθεί περαιτέρω και να επαληθευτεί από τις μελλοντικές γενιές».

Ορισμένα από τα κεντρικά σημεία της υπόθεσης του Δαρβίνου είναι τα παρακάτω:

  1. Η θεωρία των κοινών προγόνων: Οι οργανισμοί μπορούν να εξελίσσονται από ένα είδος σε ένα άλλο. Όλοι οι οργανισμοί έχουν έναν κοινό πρόγονο, όπως τα κλαδιά ενός δέντρου φυτρώνουν από τον ίδιο κορμό. Οι μονοκύτταροι οργανισμοί μπορούν να εξελιχθούν σε πολυκύτταρους και κατόπιν σε ζώα, φυτά και μύκητες, αναπτυσσόμενοι σε διάφορα φύλα, σειρές, οικογένειες, γένη και είδη.
  2. Οι γονιδιακές μεταλλάξεις: Τα γονίδια μπορούν και μεταλλάσσονται. Με αυτό τον τρόπο εξελίσσονται οι οργανισμοί.
  3. Η φυσική επιλογή: Το φυσικό περιβάλλον ασκεί πιέσεις στα διάφορα είδη. Αυτά που προσαρμόζονται καλύτερα στο περιβάλλον τους επιβιώνουν. Οι δυνατοί επιβιώνουν, οι αδύναμοι εξαλείφονται. Ωστόσο, μέχρι τον Απρίλιο του 2020, περισσότεροι από 1.100 επιστήμονες και ερευνητές της χημείας, βιολογίας, ιατρικής, φυσικής, γεωλογίας, ανθρωπολογίας, παλαιοντολογίας, στατιστικής και άλλων πεδίων είχαν υπογράψει μία δήλωση η οποία αντιτίθετο στη θεωρία του Δαρβίνου. Μεταξύ άλλων, η εν λόγω δήλωση ανέφερε: «Διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας απέναντι στην πρόταση ότι η “τυχαία παραλλαγή” και η “φυσική επιλογή” εξηγούν επαρκώς την περιπλοκότητα της ζωής και ενθαρρύνουμε μία σοβαρή κριτική ανασκόπηση των στοιχείων που στηρίζουν τη θεωρία του Δαρβίνου».

Σε τι στηρίζουν αυτοί οι επιστήμονες τις αμφιβολίες τους για τη θεωρία της εξέλιξης;

ΠΡΩΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ:

Έχουν πράγματι όλοι οι οργανισμοί έναν κοινό πρόγονο; Τι συμβαίνει με τον χαμένο κρίκο στην αλυσίδα της εξέλιξης;

Είναι πλέον παγιωμένη πεποίθηση και ακούμε συχνά ότι «το ανθρώπινο είδος εξελίχθηκε από τους πιθήκους». Η θεωρία της εξέλιξης υποστηρίζει ότι οι άνθρωποι και οι πίθηκοι έχουν έναν κοινό πρόγονο – ανήκοντας και οι δύο στην οικογένεια των Ανθρωπιδών ή Hominidae – και ότι οι άνθρωποι εξελίχθηκαν από φυτά σε ζώα, σε πιθήκους και, τέλος, στον σύγχρονο άνθρωπο – τον Homo Sapiens. Αν τα πράγματα έγιναν όντως έτσι, σύμφωνα με την εξελικτική θεωρία θα έπρεπε να έχουν παραχθεί αμέτρητες γενεές ενδιάμεσων ειδών με ελάχιστες διαφορές μεταξύ τους. Ωστόσο, μέχρι τώρα, δεν έχει ανακαλυφθεί κανένα ενδιάμεσο είδος για κανένα πλάσμα. Δεν έχει βρεθεί κανένα δείγμα πιθηκοειδούς προγόνου του ανθρώπου.

The missing link in evolution. (Health 1+1)
Ο χαμένος κρίκος στην εξελικτική αλυσίδα. (Health 1+1)

 

Ορισμένα απολιθώματα «προγόνων» του ανθρώπου που έχουν ανακαλυφθεί συνίστανται κυρίως σε θραύσματα οστών. Οι πληροφορίες που παρέχουν αυτά τα δείγματα είναι ελάχιστες και δεν μπορούν να χρησιμεύσουν ως επιστημονικές αποδείξεις ότι ο άνθρωπος εξελίχθηκε από τον πίθηκο.

 

 

Το 1974, ανακαλύφθηκε στην Ανατολική Αφρική ένας σκελετός, ο οποίος ονομάστηκε «Λούσυ». Θεωρήθηκε ότι θα μπορούσε να αποτελεί τον κοινό πρόγονο των ανθρώπων και των πιθήκων και μελετήθηκε εκτεταμένα από πολλούς επιστήμονες παγκοσμίως.

Οι βασικές διαφορές μεταξύ του σκελετού της «Λούσυ» και ενός ανθρώπινου σκελετού βρίσκονται κυρίως στη δομή. Οι ανατόμοι Τζακ Στερν και Ράνταλ Σάσμαν [Jack Stern & Randall Sussman], από το Κέντρο Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, δημοσίευσαν μια εργασία στην Αμερικανική Εφημερίδα Ανθρωπολογίας, όπου επεσήμαναν ότι τα χέρια και τα πόδια της Λούσυ δεν έμοιαζαν καθόλου με ανθρώπινα: τα χέρια και πόδια των ανθρώπων είναι ίσια, ενώ αυτά της Λούσυ ήταν καμπύλα.

Ο Δρ Τσαρλς Όξναρντ, καθηγητής ανατομίας και ανθρώπινης βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας και καθηγητής στα Πανεπιστήμια του Σικάγο και του Μπέρμιγχαμ, γράφει στο βιβλίο του “Απολιθώματα, δόντια και φύλο: Νέες απόψεις για τη θεωρία της εξέλιξης» (εκδ. Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, 1987) ότι η Λούσυ δεν είχε καμία σχέση με τους προγόνους του ανθρώπου, αλλά ήταν ένα τύπος εξαφανισμένου πιθήκου που ανήκε στο είδος του «νοτίου αρχαιοπτέρυγος Αλφάλφα» και ο οποίος διέθετε μακριά, καμπύλα δάκτυλα χεριών και ποδιών, όπως όλα τα δενδρόβια πρωτεύοντα θηλαστικά.

Εν τούτοις, κατασκευάστηκε ένα άγαλμα της Λούσυ με ανθρώπινα χέρια και πόδια, το οποίο και τοποθετήθηκε σε ένα πάρκο.

(Health 1+1)
(Health 1+1)

 

Ο πίθηκος Πίλτνταουν ήταν ένα απολίθωμα το οποίο, όταν εμφανίστηκε στην Αγγλία μεταξύ του 1908 και του 1915, αντιμετωπίστηκε ως ο «χαμένος κρίκος» της εξελικτικής διαδικασίας των πιθήκων σε ανθρώπους. Τον Νοέμβριο του 1953, το περιοδικό Time δημοσίευσε μια πληθώρα στοιχείων που είχαν συγκεντρώσει οι Κέννεθ Πέητζ Όουκλεϋ, Σερ Ουίλφριντ Έντουαρντ Λε Γκρος Κλαρκ και Τζόζεφ Σ. Γουάινερ, μεταξύ άλλων, τα οποία αποδείκνυαν ότι το εν λόγω απολίθωμα ήταν, στην πραγματικότητα, κατασκευασμένο από τρία διαφορετικά είδη: το κρανίο ενός ανθρώπου του Μεσαίωνα, το σαγόνι ενός ουρακοτάγκου του Σαραβάκ 500 ετών και τα δόντια ενός χιμπατζή. Το κρανίο έφερε κηλίδες σκουριάς και χρωμικού οξέος. Η εξέταση στο μικροσκόπιο αποκάλυψε ίχνη από σφραγίσματα στα δόντια, οδηγώντας στο συμπέρασμα ότι τα δόντια του χιμπατζή είχαν αλλοιωθεί ώστε να μοιάζουν περισσότερο με τα ανθρώπινα δόντια και ότι ο πίθηκος του Πίλτνταουν ήταν η «μεγαλύτερη απάτη στη βρετανική ιστορία», όπως χαρακτηρίστηκε από άρθρο του BBC.

Ο «Άνθρωπος της Ιάβας», που ανακαλύφθηκε το 1891, συνδύαζε ένα κρανίο, ένα μηριαίο οστό και τρία δόντια. Αργότερα, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ο «Άνθρωπος της Ιάβας» αποτελούνταν επίσης από οστά διαφορετικών ειδών.

Ο «Άνθρωπος του Πεκίνου» ήταν ένας «όρθιος άνθρωπος» που ανακαλύφθηκε στο Τζοουκοουντιέν του Πεκίνου, στην Κίνα, μεταξύ των ετών 1920 και 1930. Θεωρήθηκε ισχυρή απόδειξη της ύπαρξης ενός κοινού προγόνου των ανθρώπων και των πιθήκων. Ωστόσο, αποδείχθηκε ότι και αυτός ήταν απλά ένα συνονθύλευμα από θραύσματα κρανίου, δόντια κλπ. Πολλοί επιστήμονες υποψιάζονται ότι ο εγκέφαλος του «Ανθρώπου του Πεκίνου» ήταν τόσο μικρός που δεν έμοιαζε με τον εγκέφαλο ενός πιθήκου, αλλά μάλλον με «έναν πίθηκο που κυνηγήθηκε και φαγώθηκε από τους ανθρώπους».

ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΡΩΤΗΜΑ:

Η εξέλιξη των ειδών βασίζεται στη «γονιδιακή μετάλλαξη»; Δεν υπάρχει αρκετός χρόνος στο σύμπαν!

Με βάση τη θεωρία της εξέλιξης, για να εξελιχθεί το είδος απαιτείται μια συγκεκριμένη γονιδιακή μετάλλαξη στο αρχικό είδος. Ενώ οι περισσότερες γονιδιακές μεταλλάξεις είναι επιβλαβείς, η πιθανότητα μιας ευεργετικής μετάλλαξης είναι περίπου μόνο 1 στις 1.000.

Στη συνέχεια, η μετάλλαξη πρέπει όχι μόνο να είναι συμβατή με άλλα γονίδια στο ίδιο το αρχικό είδος, αλλά και να επιβιώσει από τον φυσικό ανταγωνισμό και να είναι σε θέση να αναπαραχθεί. Η πιθανότητα ένα μεταλλαγμένο αλλά ωφέλιμο γονίδιο να είναι σταθερό και να εξαπλώνεται στον πληθυσμό είναι σχεδόν μηδενική.

Ας υποθέσουμε ότι απαιτούνται 10 ευεργετικές μεταλλάξεις (στην πραγματικότητα, χρειάζονται περισσότερες από 10) για να εξελιχθεί ένα είδος σε νέο είδος και ο χρόνος που απαιτείται είναι 10 στην ενενηκοστή εβδόμη χρόνια. Ωστόσο, γνωρίζουμε τώρα ότι η ηλικία του σύμπαντος είναι μόνο 20 δισεκατομμύρια χρόνια, δηλαδή 10 στη δεκάτη, οπότε είναι σχεδόν αδύνατο να παραχθεί ένα νέο είδος με γενετική μετάλλαξη. Το σύμπαν, κυριολεκτικά, δεν διαθέτει αρκετό χρόνο για την εξέλιξη.

ΤΡΙΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ:

Ισχύει πάντα στη φύση η «επιβίωση του ισχυρότερου»;

Ένα άλλο σημαντικό σημείο της θεωρίας της εξέλιξης είναι η «επιβίωση του ισχυρότερου», ότι δηλαδή επιβιώνουν τα πιο ευπροσάρμοστα άτομα. Ωστόσο, ακολουθούν όντως όλοι οι οργανισμοί στη φύση αυτόν τον κανόνα;

Το περιοδικό Nature δημοσίευσε μια μελέτη για την ανθεκτικότητα των βακτηρίων στα φάρμακα από επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Βοστώνης και του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ. Διαπίστωσαν ότι ορισμένα στελέχη βακτηρίων με ισχυρή αντοχή στα φάρμακα θυσιάζονταν προκειμένου να αυξηθεί η συνολική αντοχή των βακτηρίων στα φάρμακα, βελτιώνοντας έτσι τις πιθανότητες επιβίωσης του είδους τους. Με άλλα λόγια, η φύση δεν ακολουθεί απόλυτα τον σκληρό νόμο του ανταγωνισμού για την «επιβίωση του ισχυρότερου» – ακόμη και μικροσκοπικά βακτήρια επιδεικνύουν αλτρουιστική συμπεριφορά και αυτοθυσία.

Οι άνθρωποι πίστευαν ότι τα άτομα ήταν αδιαίρετα μέχρι το 1897, όταν ο Βρετανός φυσικός Σερ Τζ. Τζ. Τόμσον ανακάλυψε ότι μπορούν να διαιρεθούν. Η ανάπτυξη της επιστήμης απαιτεί συνεχή αναθεώρηση των παλαιών αντιλήψεων. Είναι φυσικό η θεωρία της εξέλιξης, η οποία προτάθηκε το 1859, να αμφισβητείται σήμερα.

Αν, λοιπόν, η εξελικτική θεωρία δεν είναι αξιόπιστη, τι άλλο γνωρίζουμε για την προέλευση των ειδών;

 

Πριν από την Κάμβρια περίοδο, η βιολογική ποικιλομορφία ήταν ελάχιστη.

Ωστόσο, το 1909, ο Ουώλκοτ βρήκε απολιθώματα μιας ποικιλίας θαλάσσιων ζώων στον σχιστόλιθο Μπέρτζες στον Καναδά, τα οποία εμφανίστηκαν ξαφνικά σε μεγάλους αριθμούς κατά την Κάμβρια περίοδο (περίπου 570 έως 500 εκατομμύρια χρόνια πριν).

Η «ομάδα απολιθωμάτων του Τσενγκτζιάνγκ της Κίνας» δείχνει επίσης ότι, πριν από 530 εκατομμύρια χρόνια, πολλά διαφορετικά είδη ζώων εμφανίστηκαν ξαφνικά στην περιοχή Τσενγκτζιάνγκ. Τα απολιθώματα της Καμβρίου που βρέθηκαν σε όλο τον κόσμο ανήκουν συνολικά σε περισσότερες από 50 οικογένειες και δεκάδες χιλιάδες είδη. Δεν καταδεικνύουν κανένα ίχνος εξέλιξης ή αλλαγών, εξ ου και η ονομασία «Μεγάλη Έκρηξη της Ζωής».

(Health 1+1)
(Health 1+1)

 

Σύμφωνα με τη θεωρία της εξέλιξης, η ζωή προήλθε από τον ωκεανό και η ποικιλομορφία των ειδών είναι αποτέλεσμα της εξέλιξης κατά τη διάρκεια μιας μακράς χρονικής περιόδου. Δηλαδή, οι άνθρωποι εξελίχθηκαν από τα ψάρια. Ωστόσο, η ακόλουθη μελέτη αναιρεί πλήρως αυτή την άποψη.

Το 2018, ο Μαρκ Στοκλ [Mark Stoeckle] από το Πανεπιστήμιο Ροκφέλερ της Νέας Υόρκης και ο Ντέιβιντ Θάλερ [David Thaler] από το Πανεπιστήμιο της Βασιλείας στην Ελβετία δημοσίευσαν μια κοινή μελέτη στο περιοδικό Human Evolution. Μαζί με εκατοντάδες ερευνητές παγκοσμίως, μελέτησαν 100.000 είδη ζώων και 5 εκατομμύρια τμήματα DNA.

Ως γνωστόν, όπως το κάθε είδος στο σούπερ μάρκετ έχει το δικό του γραμμωτό κώδικα (barcode), έτσι και κάθε είδος στη Γη έχει έναν αντίστοιχο «γραμμoκώδικα» DNA στο μιτοχονδριακό γονίδιο. Αναλύοντας τους «γενετικούς γραμμωτούς κώδικες» των διαφόρων ειδών στη Γη και συγκρίνοντας τη μεταξύ τους ποικιλομορφία, οι επιστήμονες συμπέραναν ότι το 90% των ειδών στη Γη σήμερα, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου, εμφανίστηκαν την ίδια στιγμή πριν από 100.000 έως 200.000 χρόνια.

Ορισμένοι φυσικοί έχουν προτείνει την πιθανότητα ύπαρξης πολιτισμών ανώτερων του ανθρώπινου και ότι το περιβάλλον στο οποίο ζουν οι άνθρωποι μπορεί να έχει δημιουργηθεί από ανώτερα όντα. Σε αυτή την περίπτωση, είναι δυνατόν και το πλήθος των όντων με εκλεπτυσμένες λειτουργίες να δημιουργήθηκαν επίσης από ανώτερα όντα;

Αναμένουμε ότι, με τη συνεχή ανάπτυξη και βελτίωση της επιστήμης, η ανθρώπινη κατανόηση του φαινομένου της ζωής θα γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρη και ότι αυτά τα μυστήρια θα επιλύονται σταδιακά.

Της  Yuhong Dong

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Η δύναμη της ελαιογραφίας: Οι νικητές του 6ου Διαγωνισμού Προσωπογραφίας του NTD

Αν ο Φιόντορ Ντοστογιέφσκι είχε δίκιο λέγοντας ότι «η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο», τότε οι βραβευμένοι πίνακες του 6ου Διεθνούς Διαγωνισμού Προσωπογραφίας του NTD (NIFPC) έχουν να προσφέρουν στο κοινό κάτι περισσότερο από απλή ευχαρίστηση.

Ο NIFPC εντάσσεται σε μια σειρά διεθνών καλλιτεχνικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων που φιλοξενεί το NTD (New Tang Dynasty), το αδελφό μέσο ενημέρωσης της Epoch Times, με στόχο «να προωθήσει την αγνή ομορφιά, την αγνή καλοσύνη και την αγνή αυθεντικότητα της παραδοσιακής ελαιογραφίας», αναβιώνοντας έτσι την παράδοση της ρεαλιστικής ζωγραφικής.

Σε αυτό το πλαίσιο, υπήρχαν οι εξής απαιτήσεις για τα έργα που θα συμμετείχαν: έπρεπε να ανήκουν στο είδος της ελαιογραφίας και να φανερώνουν γνώση της ανθρώπινης μορφής.

Ο φετινός διαγωνισμός έλαβε εκατοντάδες συμμετοχές, οι οποίες κάλυψαν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, όπως αυτοπροσωπογραφίες, οικογενειακές συγκεντρώσεις, σωτηρία, καταδίκη και θρησκευτικές διώξεις. Οι κριτές επέλεξαν περισσότερους από 50 φιναλίστ από περίπου 20 χώρες. Στην αξιολόγησή τους αναζήτησαν κάτι περισσότερο από την καλλιτεχνική αρτιότητα. Καθοριστικός παράγοντας στην επιλογή τους ήταν το αν οι προσωπογραφίες μεταδίδουν αγνότητα, ομορφιά και δικαιοσύνη, ώστε να μπορούν να καθοδηγήσουν και να εξυψώσουν την ανθρωπότητα.

Συμμετέχοντες ήταν τόσο καλλιτέχνες που είχαν λάβει μέρος αρκετές φορές και σε παλαιότερες διοργανώσεις όσο και καινούριοι, όπως η Γερμανίδα Αλεξάνδρα Τέλγκμαν, η οποία έμαθε για τον Διεθνή Διαγωνισμό Προσωπογραφίας του NTD μόλις πέρυσι. «Αυτό που μου αρέσει σε αυτό τον διαγωνισμό είναι η έμφαση που δίνεται στην ομορφιά – την ομορφιά της ανθρωπότητας και την ομορφιά της τέχνης», δήλωσε η ζωγράφος. «Μου αρέσει που προάγεται εκ νέου αυτό το είδος τέχνης, ευαισθητοποιώντας το κοινό, αλλά και τους καλλιτέχνες». Στη Γερμανία, ανέφερε η κα Τέλγκμαν, προάγεται η αφηρημένη τέχνη, μη προσφέροντας σε καλλιτέχνες που προτιμούν την παραστατική ζωγραφική πολλές ευκαιρίες να μοιραστούν το έργο τους.

Η τελετή απονομής των βραβείων φιλοξενήθηκε φέτος στη Λέσχη Σαλμαγκούντι, στη Νέα Υόρκη. Δόθηκαν τρία αργυρά βραβεία, πέντε χάλκινα, έξι βραβεία Εξαιρετικής Τεχνικής, δύο βραβεία Ξεχωριστών Νέων και ένα βραβείο Βαθιάς Ανθρωπιάς.

Ο καταξιωμένος γλύπτης και πρόεδρος της κριτικής επιτροπής του διαγωνισμού Κουνλούν Τζανγκ εξήγησε στον πρόλογο του καταλόγου της έκθεσης γιατί δεν δόθηκε φέτος χρυσό βραβείο:

«Το χρυσό βραβείο αυτού του διαγωνισμού είναι το λαμπρότερο σημείο στην ιστορία της ανάπτυξης της ανθρώπινης τέχνης, επομένως [το έργο που το λαμβάνει] πρέπει να τηρεί τα υψηλότερα πρότυπα και να είναι ένας τέλειος συνδυασμός θετικού περιεχομένου και ανώτερης τεχνολογίας. Εάν κανένα έργο δεν πληροί αυτά τα υψηλά πρότυπα, το χρυσό βραβείο δεν δίνεται». Ωστόσο, δεν παρέλειψε να εξάρει τις προσπάθειες των συμμετεχόντων: «Όλοι λαχταρούν την ομορφιά και εξερευνούν πώς  μπορούν να την παρουσιάσουν και να την εκφράσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».

Ο κος Τζανγκ είναι γνωστός για τη βαθιά πίστη του. Αν και παλαιότερα ακολουθούσε τις μοντέρνες τάσεις στον χώρο της τέχνης, ενώ ζούσε ακόμα στην πατρίδα του την Κίνα,  όταν απέκτησε πίστη η άποψή του για τη μελέτη, την εκμάθηση και την αποκατάσταση της παραδοσιακής τέχνης άλλαξε. Πιστώνει την σημαίνουσα αποστολή του υπέρ της ομορφιάς σε όσα έμαθε και κατανόησε για την ομορφιά, τη ζωή και το σύμπαν χάρις στην πνευματική πρακτική Φάλουν Ντάφα που ασκεί, η διδασκαλία της οποίας στηρίζεται στις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας.

Οι καλλιτέχνες ήρθαν σε αυτόν τον κόσμο με μια αποστολή, εξηγεί ο κος Τζανγκ, αλλά πολλοί μπορεί να το έχουν ξεχάσει αυτό λόγω της πληθώρας των ανθρώπινων επιθυμιών και επιδιώξεων, που είναι τόσο εύκολα διαθέσιμες στην κοινωνία. Εν τούτοις, τα τελευταία 17 χρόνια που διεξάγεται αυτός ο διαγωνισμός, η όλο και μεγαλύτερη ομάδα καλλιτεχνών με καθαρή καρδιά που συμμετέχουν επιδιώκοντας την ομορφιά, την καλοσύνη και την αυθεντικότητα ξανά, τον γεμίζει με θάρρος και ελπίδα για το μέλλον.

«Οι άνθρωποι που θεωρούν ότι όσοι καλλιτέχνες αφοσιώνονται στην κλασική ζωγραφική είναι κολλημένοι στο παρελθόν, απλά δεν συνειδητοποιούν τι απαιτείται για να οικοδομήσουμε ένα μέλλον», δηλώνει ο Κεν Γκόσεν, ζωγράφος, υπεραμυνόμενος των αξιών του διαγωνισμού του NTD. «Αν θέλουμε να οικοδομήσουμε ένα μέλλον γεμάτο σοφία, πρέπει να το οικοδομήσουμε στους ώμους των γιγάντων.»

Η ελαιογραφία είναι η τεχνική των μεγάλων κλασικών, των σπουδαίων Δασκάλων της Αναγέννησης, αυτή που εξυπηρετεί καλύτερα από όλες τις άλλες τις ανάγκες της εικόνας, που διαρκεί σε βάθος αιώνων χωρίς να χάνουν τα χρώματα τη λαμπρότητα και τη δύναμή τους. Δυστυχώς, πολλά από τα μυστικά της έχουν πλέον ολοκληρωτικά χαθεί ή είναι ελάχιστα γνωστά και δύσκολα προσβάσιμα, έχοντας περιπέσει σε αχρησία για χρόνια.

Η Ιταλίδα Αλεσσάντρα Μαρρούκκι [Alessandra Marrucchi], μια από τις νικήτριες στην κατηγορία Εξαιρετικής Τεχνικής, μιλώντας για την κατάσταση των εργαστηρίων ζωγραφικής στην πατρίδα της, ανέφερε ότι όταν πήγε η ίδια να σπουδάσει, 50 χρόνια πριν, υπήρχε μόνο ένα εργαστήριο στη Φλωρεντία, που προσέφερε κλασικές σπουδές, μελέτη της ανατομίας του ανθρώπινου σώματος και διδασκαλία της παραδοσιακής ελαιογραφίας. Στο εργαστήριο Σίμι, η κα Μαρρούκκι εργάστηκε αποκλειστικά με το κάρβουνο για 3 ολόκληρα χρόνια, όπως έκαναν και στα χρόνια της Αναγέννησης οι μαθητευόμενοι, πριν πιάσει πινέλο στα χέρια της. Για τη ζωγραφική, χρησιμοποιούσαν αποκλειστικά χρώματα σε σκόνες, ενώ η μελέτη του ανθρώπινου σώματος γινόταν από ζωντανά μοντέλα, που κρατούσαν την ίδια πόζα για δύο εβδομάδες.

Σήμερα, υπάρχουν πλέον αρκετά εργαστήρια ζωγραφικής στη Φλωρεντία που ακολουθούν έναν παραδοσιακό δρόμο, προσθέτει η κα Μαρρούκκι. Δεν είναι περίεργο που επέλεξαν τη Φλωρεντία ως έδρα τους, καθώς φιλοξενεί πλήθος αριστουργημάτων για μελέτη, τόσο από την κλασική όσο και από την περίοδο της Υψηλής Αναγέννησης.

«Όταν πηγαίνω στο μουσείο, δεν ξέρω γιατί, αλλά υπάρχουν κάποιες εικόνες που μου δίνουν τόσο πολλά. Έτσι, θα ήθελα κι εγώ να κάνω το ίδιο», δηλώνει. «Προσπαθώ να βρω την ομορφιά μέσα στους ανθρώπους – την ομορφιά, τη γαλήνη, την ψυχή. Ξέρω ότι ο κόσμος έχει πολλές διαμάχες, πολλά κακά πράγματα, αλλά όταν ζωγραφίζω, προτιμώ να αναζητώ, προσπαθώ να βρίσκω όλα όσα είναι καλά.»

Αργυροί νικητές

Hung-Yu Chen (L), Yuan Li (not pictured), and Shao-Han Tsai, won the silver award for their triptych "The Infinite Grace of Buddha" at the Sixth NTD International Figure Painting Competition on Jan. 18, 2024, at the Salmagundi Club in New York City. Each artist painted one of the panels. (Samira Bouaou/The Epoch Times) "
Οι Χουνγκ-Γιου Τσεν (α), Γιουάν Λι (δεν απεικονίζεται) και Σάο-Χαν Τσάι (δ), κέρδισαν από ένα αργυρό βραβείο για το τρίπτυχο «Η άπειρη χάρη του Βούδα», στον 6ο Διεθνή Διαγωνισμό Προσωπογραφίας του NTD. Νέα Υόρκη, Salmagundi Club, 18 Ιανουαρίου 2024. Κάθε καλλιτέχνης ζωγράφισε ένα από τα μέρη του τρίπτυχου. (Samira Bouaou/The Epoch Times)

 

The left panel of "The Infinite Grace of Buddha" by Hung-Yu Chen of Taiwan. <span style="font-weight: 400;">Oil on canvas; 107 3/8 inches by 56 4/8 inches. </span>(NTD International Figure Painting Competition)
Χουνγκ-Γιου Τσεν, «Η άπειρη χάρη του Βούδα» (αριστερό μέρος του τρίπτυχου), Ταϊβάν. Λάδι σε καμβά, 273 x 143 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

The central panel of "The Infinite Grace of Buddha" by Yuan Li of Japan. <span style="font-weight: 400;">Oil on canvas; 107 3/8 inches by 74 5/8 inches. </span>(NTD International Figure Painting Competition)
Γιουάν Λι, «Η άπειρη χάρη του Βούδα» (κεντρικό μέρος του τρίπτυχου), Ιαπωνία. Λάδι σε καμβά, 273 x 189 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

The right panel of "The Infinite Grace of Buddha" by Shao-Han Tsai of Taiwan. <span style="font-weight: 400;">Oil on canvas; 107 3/8 inches by 56 4/8 inches. </span>(NTD International Figure Painting Competition)
Σαο-Χαν Τσάι, «Η άπειρη χάρη του Βούδα» (δεξί μέρος του τρίπτυχου), Ταϊβάν. Λάδι σε καμβά, 273 x 143 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

Χάλκινοι νικητές

“Vivian” by John Darley of the United States. Oil on linen; <span style="font-weight: 400;">18 inches by 36 inches.</span> (NTD International Figure Painting Competition)
Τζον Ντάρλεϋ, «Βίβιαν», ΗΠΑ. Λάδι σε λινό, 46 x 91 εκ. Χάλκινο βραβείο στον Διεθνή Διαγωνισμό Προσωπογραφίας του NTD. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

“Jenna’s Joy” by Adam Clague of the United States. Oil on canvas; 30 inches by 24 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Άνταμ Κλαγκ, «Η χαρά της Τζέννα», ΗΠΑ. Λάδι σε καμβά, 76 x 61 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

"Origin" by Pablo Josué Roque Almanza of Peru. Oil on canvas; 58 6/8 inches by 86 2/8 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Πάμπλο Ζοσουέ Ρόκουε Αλμάνζα, «Καταγωγή», Περού. Λάδι σε καμβά, 150 x 220 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

“Bath Time” by Clodoaldo Geovani Martins of Brazil. Oil on canvas; 36 inches by 40 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Κλοντοάλντου Τζεοβάνι Μαρτίνς, «Η ώρα του μπάνιου», Βραζιλία. Λάδι σε καμβά, 90 x 101 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

“The Revival” by Tien-Cheng Wu of Taiwan. Oil on canvas; 82 2/8 inches by 43 1/8 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Τιαν-Τσενγκ Γου, «Η αναβίωση», Ταϊβάν. Λάδι σε καμβά, 209 x 110 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

Βραβεία Εξαιρετικής Τεχνικής

“Alexandra” by Sandra Kuck of the United States. Oil on canvas; 48 inches by 24 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Σάντρα Κουκ, «Αλεξάνδρα», ΗΠΑ. Λάδι σε καμβά, 122 61 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

“A Self Portrait With a Pearl Earring” by Alessandra Marrucchi of Italy. Oil on canvas; 10 inches by 16 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Αλεσσάντρα Μαρρούκκι, «Αυτοπροσωπογραφία με μαργαριταρένιο σκουλαρίκι», Ιταλία. Λάδι σε καμβά, 25 x 40 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

“Revelation” by Lauren Tilden of the United States. Oil on canvas; 24 inches by 36 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Λώρεν Τίλντεν, «Αποκάλυψη» (ΗΠΑ). Λάδι σε καμβά, 24 61 x 91 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

“Worries (Self-Portrait)” by Phillippe Lhuillier of France. Oil on canvas; 39 2/8 inches by 31 7/8 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Φιλίπ Λουιγιέ, «Ανησυχίες (Αυτοπροσωπογραφία)», Γαλλία. Λάδι σε καμβά, 100 x 80 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

“Flying Apsaras in the Golden Age” by Hao Zeng of China. Oil on Canvas; 45 inches by 63 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Χάο Ζενγκ, «Ιπτάμενες αψάρα της Χρυσής Εποχής», Κίνα. Λάδι σε καμβά, 114 x 160 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

Βραβεία ξεχωριστών νέων

“Merciful Encouragement” by Yu Hsuan Lin. Oil on canvas; 62 inches by 82 2/8 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Γιου Χσουάν Λιν, «Ελεήμων ενθάρρυνση». Λάδι σε καμβά, 157 x 210 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

“Tiananmen Square After the Rain” Jui-Hsiang Shao of Taiwan. Oil on canvas; 63 6/8 inches by 47 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Τζούι-Χσιανγκ Σάο, «Η πλατεία Τιενανμέν μετά τη βροχή», Ταϊβάν. Λάδι σε καμβά, 162 x 119 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

Βραβείο Βαθιάς Ανθρωπιάς

“Choosing Conscience Amid Political Unrest” by Shi-Ju Chiang. Oil on canvas; 102 1/8 inches by 53 1/8 inches. (NTD International Figure Painting Competition)
Σι-Τζου Τσιανγκ, «Επιλέγοντας τη συνείδηση εν μέσω πολιτικής αναταραχής». Λάδι σε καμβά, 260 x 135 εκ. (Διεθνής Διαγωνισμός Προσωπογραφίας του NTD)

 

 

Των Lorraine FerrierCatherine Yang

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Οι «Οδηγίες του Πταχοτέπ»: Το παλαιότερο βιβλίο στον κόσμο

Πριν από τέσσερεις χιλιάδες τετρακόσια χρόνια, o φαραώ της 5ης δυναστείας Τανχέρης (ή Djedkar Isesi) ζήτησε από τον σοφό σύμβουλό του Πταχοτέπ να καταγράψει τις γνώσεις του για την επόμενη γενιά, ως οδηγό που θα βοηθούσε τους νέους να γίνουν υπεύθυνοι ενήλικοι.

Ρούχα της Αρχαίας Αιγύπτου. Ρούχα Φαραώ στην αρχαία Αίγυπτο

Το έργο που προέκυψε ήταν αρκετά μικρό – ένας κύλινδρος μόλις 16 σελίδων – και ονομάστηκε «Οδηγίες του Πταχοτέπ». Αποτελεί μέρος ενός ενιαίου πάπυρου και βρέθηκε στον τάφο ενός φαραώ της 17ης Δυναστείας στην αρχαία αιγυπτιακή πόλη Θήβα, στη δυτική όχθη του Νείλου.

Οι κάτοικοι της περιοχής που ανακάλυψαν τον πάπυρο τον έδωσαν στον Γάλλο αιγυπτιολόγο και εξερευνητή Εμίλ Πρις ντ’ Αβέν (Émile Prisse d’Avesnes, 1807-1879), προς τιμήν του οποίου ονομάστηκε το αρχαίο έγγραφο.

File:Papyrus Prisse 190 1.jpg - Wikimedia Commons
Τμήμα από τον Πάπυρο του Πρις. Εθνική Βιβλιοθήκη Παρισίου. (Wikimedia Commons)

 

Ο Πάπυρος του Πρις αποκτήθηκε και εκδόθηκε από την Εθνική Βιβλιοθήκη Παρισίου (Nationale Bibliothèque de Paris) το 1847. Πρόσφατα έγινε μια επιτυχημένη μετάφραση του αρχαίου κειμένου από τον αιγυπτιολόγο Δρα Μπιλ Μάνλεϋ [Dr Bill Manley].

Οι «Οδηγίες του Πταχοτέπ» ανήκουν στο αρχαίο αιγυπτιακό λογοτεχνικό είδος sebayt (σεμπαΐτ – που σημαίνει «οδηγία», «διδασκαλία»), αποτελώντας μια συλλογή από ηθικές αρχές για έναν ενάρετο τρόπο ζωής.

Πάντα επίκαιρη διδασκαλία

Παρά το γεγονός ότι οι «Οδηγίες του Πταχοτέπ» γράφτηκαν 4.400 χρόνια πριν, το περιεχόμενό τους παραμένει πάντα επίκαιρο. Η ταπεινοφροσύνη, ο γάμος, ο φθόνος, η επιτυχία, η ανατροφή των παιδιών, η ηγεσία, η ειλικρίνεια είναι θέματα που αφορούν τους ανθρώπους κάθε εποχής και φυλής.

Οι γνώσεις μεταλαμπαδεύονται από γενιά σε γενιά και από πολιτισμό σε πολιτισμό. Πολλές από τις γνώσεις της αρχαίας Αιγύπτου μεταφέρθηκαν στην αρχαία Ελλάδα μέσω των σχέσεων που συνέδεαν τους δύο γειτονικούς λαούς και από εκεί σε ολόκληρο τον λεγόμενο δυτικό κόσμο. Δύο χιλιάδες χρόνια πριν από τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, ο Πταχοτέπ κληροδοτούσε τις ανεκτίμητες γνώσεις του που είχε αναμφίβολα λάβει από τους προγόνους του και εκείνοι από τους δικούς τους προγόνους.

Γυναίκες στην Αρχαία Αίγυπτο

Όταν ο φαραώ Τανχέρης, κατανοώντας ότι «κανείς δεν γεννιέται σοφός», απευθύνθηκε στον Πταχοτέπ, τον πιο δίκαιο σύμβουλό του, ζητώντας του να γράψει όσα έπρεπε να γνωρίζουν οι επόμενες γενιές για την υποδειγματική συμπεριφορά, εκείνος – ο οποίος έζησε μέχρι 110 ετών – ήταν ήδη μεγάλος. Το βιβλίο περιέχει 36 διδασκαλίες, που περιγράφουν τα βασικότερα σημεία που πρέπει να προσέχει ένας άνθρωπος στη ζωή του.

1. Περί σεμνότητας 

Ο Πταχοτέπ μιλάει για τη σεμνότητα, την πιο σημαντική αξία, σε πολλά κεφάλαια του βιβλίου:

 «Μην είσαι αλαζονικός λόγω της ανώτερης μόρφωσής σου – να συμβουλεύεσαι τους απλούς ανθρώπους σαν να συμβουλεύεσαι μορφωμένους ανθρώπους. Δεν υπάρχει τέχνη της οποίας τα όρια να μπορούν να εξαντληθούν ούτε καλλιτέχνης που να έχει επιτύχει την πλήρη έκφραση. Αυτοί που αγαπούν τον εαυτό τους και πιστεύουν ότι έχουν κάνει σπουδαία πράγματα στη ζωή τους σφάλλουν, γιατί ο Θεός τους έδωσε το ταλέντο τους και ο Θεός τους κατεύθυνε. Μπορεί να γίνατε πλούσιος μετά από πολλά χρόνια φτώχειας. Μην αποδίδεται τα επιτεύγματά σας στον εαυτό σας· η επιτυχία σας είναι δώρο από τον Θεό.»

Le papyrus Prisse
Τμήμα από τον Πάπυρο του Πρις. Εθνική Βιβλιοθήκη Παρισίου.

 

Η έλλειψη σεμνότητας εμφανίζεται ακόμα και στις απλές καθημερινές συναναστροφές μας. Παραδείγματος χάριν, πόσες φορές δεν ανυπομονούμε να μιλήσουμε, να εκφράσουμε τη σκέψη μας, μόνο και μόνο για να ανακαλύψουμε ύστερα ότι αυτό που βιαστήκαμε να μοιραστούμε, διακόπτοντας ίσως άλλους, δεν ήταν μια βαθυστόχαστη κατανόηση, αλλά κάτι το επιφανειακό και φευγαλέο. Ωστόσο, η επιθυμία να επιδείξουμε την εξυπνάδα μας μας στερεί και από το κριτήριό μας, αλλά και από την εγκράτεια, τη σεμνότητα και την ταπεινοφροσύνη, αρετές που αποτελούν τα θεμέλια ενός καλού χαρακτήρα και βίου.

2. Περί κουτσομπολιού και φθόνου 

Όταν σχολιάζουμε τους άλλους ή κουτσομπολεύουμε ή κοροϊδεύουμε ή μεταφέρουμε φήμες αντί να περιοριζόμαστε στα γεγονότα στα οποία οι ίδιοι ήμαστε μάρτυρες, στην πραγματικότητα εκδηλώνουμε ζήλια.

«Αν θέλεις να μάθεις τον χαρακτήρα κάποιου, μην ζητάς τη γνώμη των άλλων. Πήγαινε να το διαπιστώσεις εσύ ο ίδιος. Αφιέρωσε λίγο χρόνο σε εκείνον τον άνθρωπο, προκειμένου να σχηματίσεις μια προσωπική γνώμη για αυτόν.» 

Οι σχέσεις των ανθρώπων οφείλουν να διέπονται από αμοιβαίο σεβασμό και ειλικρίνεια. Η αγαθότητα και η καλή προαίρεση είναι επίσης ουσιώδεις. Η ευχαρίστηση που μπορεί να αντλούμε μιλώντας για άλλους είναι μια βλαβερή συνήθεια, που δεν θίγει τόσο εκείνους όσο υποβαθμίζει τον ίδιο μας τον εαυτό και την ποιότητα των σχέσεών μας.

Ο σεβασμός μας απέναντι στους άλλους πρέπει να εκφράζεται ακόμα κι όταν μας εκμυστηρεύονται κακές πράξεις – ίσως μάλιστα ιδιαίτερα τότε, αφού σε μια τέτοια στιγμή ο άλλος εκτίθεται και η αξιοπρέπειά του εξαρτάται από τις αντιδράσεις μας. Σε ανάλογες περιπτώσεις, ο Πταχοτέπ μας συμβουλεύει να μην θυμώσουμε και να μην τον ταπεινώσουμε – έχει ήδη ταπεινωθεί από την ίδια τη διάπραξη της κακής του πράξης.

3. Περί πεπρωμένου και επιτυχίας 

Ο Πταχοτέπ πιστεύει ότι η ανθρώπινη ζωή ακολουθεί ένα προκαθορισμένο μονοπάτι:

«Ό,τι είναι ότι θα συμβεί, θα συμβεί. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό που του επιφυλάσσει η μοίρα.» 

Το ζήτημα του πεπρωμένου είναι μια πολύ σημαντική πτυχή της παραδοσιακής οπτικής.  Στις «Οδηγίες του Πταχοτέπ»  εμφανίζεται ως καθοριστικός ρυθμιστικός παράγοντας σε πολλούς τομείς της ζωής, όπως στο θέμα της επιτυχίας ή της αποτυχίας. Ο Πταχοτέπ ορίζει την ατομική επιτυχία από μια ευρεία προοπτική – ηθική, κοσμολογική και κοινωνική.

«Αν μπορείς να καλλιεργήσεις λουλούδια σε ένα βάλτο, σημαίνει ότι ο Θεός κάνει κάτι υπέροχο μέσω εσού», γράφει, αναφέροντας το ανθρώπινο περιβάλλον ως βάλτο όπου η επιτυχία μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της ουράνιας υποστήριξης ή εξαιτίας ενός θεϊκού σχεδίου.

Συνεπώς, δεν είναι σωστό να υπερηφανευόμαστε για όσα πετυχαίνουμε, νομίζοντας ότι πρόκειται για προσωπικά μας επιτεύγματα, αλλά να είμαστε ταπεινοί και να μην ξεχνάμε πως όλα όσα έχουμε προέρχονται από τις θείες ευλογίες.

«Μην καυχιέστε στους συγγενείς σας, είναι καλύτερα να σιωπάτε με αξιοπρέπεια. Όταν ένας πλούσιος είναι και έντιμος άνθρωπος, θα χαίρει σεβασμού από όλη την κοινωνία.» 

Μόνο όταν η ευημερία βιώνεται με σεμνότητα και εντιμότητα, μπορεί να ανυψώσει τον άνθρωπο και να μην τον παρασύρει σε αλαζονικές ή αυταρχικές πράξεις, έτσι ώστε από αυτόν, τα πλούτη και το ήθος του να επωφελείται το σύνολο του ευρύτερου περιβάλλοντός του.

Papyrus Prisse
Τμήμα από τον Πάπυρο του Πρις. Εθνική Βιβλιοθήκη Παρισίου.
Σε άλλο κεφάλαιο, ο Πταχοτέπ προσθέτει:

«Το πόσα λαμβάνει ένας άνθρωπος εξαρτάται από το σχέδιο του Θεού και μόνο οι αμόρφωτοι παραπονιούνται.»

Γιατί ο Πταχοτέπ λέει ότι όταν ένας άνθρωπος μορφώνεται δεν παραπονιέται; Με ποια λογική συνδέονται αυτά τα δύο; Το να παραπονιόμαστε είναι αρκετά συνηθισμένο στη κοινωνία μας. Πολλοί από εμάς μιλάμε για τα προβλήματά μας για να προκαλέσουμε τη συμπάθεια των άλλων. Λίγοι όμως είναι αυτοί που σκέπτονται ότι όταν παραπονιόμαστε φέρνουμε τον συνομιλητή μας σε δύσκολη θέση, καθώς είναι στην πραγματικότητα ανήμπορος να μας βοηθήσει. 

Από αυτό προκύπτει και το ζήτημα της ευθύνης. Τελικά, μορφωμένος είναι αυτός που έχει διδαχθεί τις ανώτερες αρχές, που μπορεί να ορίζει τη συμπεριφορά του αναλογιζόμενος τον αντίκτυπο που έχουν οι πράξεις και τα λόγια του στους άλλους και που μπορεί να απέχει από κάθε τι που βλάπτει τους άλλους.

Οι αρχαίοι Έλληνες, επίσης, όριζαν τον άνθρωπο σε σχέση με το επίπεδο της ηθικής του. Άνθρωπος χωρίς ηθικές αρχές δεν νοούνταν άνθρωπος αλλά μάλλον δίποδο ζώο, καθώς «η αξία της ηθικής έγκειται κυρίως στη συνειδητή επιλογή μιας ενέργειας με γνώμονα το πρέπον, το προσήκον, το ενδεδειγμένο, το δέον γενέσθαι. Ως μόνη αμοιβή της έχει την εσωτερική ικανοποίηση ότι με την πράξη αυτή ορθώνεται το καλό. Η ηθική είναι σχέση προς τον άλλο, σεβασμός των δικαιωμάτων, των αναγκών και των επιθυμιών του, που έχει σαν αποτέλεσμα την αμοιβαία εμπιστοσύνη.» [1]

4. Σχετικά με την ανατροφή των παιδιών και την εκπαίδευση

Το πεπρωμένο αφορά και το ζήτημα της τεκνοποιΐας, συνεπώς για τον Πταχοτέπ είναι ουσιώδες ότι:

«Δεν πρέπει να υποτιμάτε κάποιον που δεν έχει παιδιά, μην τον ταπεινώνετε σε αυτό το θέμα.»

Ο Πταχοτέπ εξηγεί ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ένα παιδί δεν γεννιέται απλώς σε μια οικογένεια ικανή να του δώσει καλή εκπαίδευση. Υπάρχει ένας λόγος για τη γέννηση ενός παιδιού, που «καθορίστηκε στη μήτρα».  Ήταν προγραμματισμένο να λάβει αυτή την εκπαίδευση και να την καταλάβει.

«Πρέπει να αφήσετε την εσωτερική τους σοφία να ρέει από μέσα τους, [τότε] η παρουσία της ψυχής τους θα σας επιτρέψει να ωφεληθείτε επίσης.»

Το αντίθετο ισχύει επίσης – δεν είναι τυχαίο όταν ένα παιδί γεννιέται σε μια οικογένεια που δεν είναι σε θέση να του δώσει καλή εκπαίδευση. Γράφει ότι αυτοί που έχουν λάβει οδηγίες δεν θα αποτύχουν και ότι όσοι δεν έχουν λάβει μία κατεύθυνση, απλά δεν αναζητούσαν πέρασμα.

Πήλινο γλυπτό που απεικονίζει έναν Αιγύπτιο αξιωματούχο με τη γυναίκα του. Στη βάση του γλυπτού αναπαρίστανται τα δύο παιδιά τους, ένα αγόρι και ένα κορίτσι, που κάνουν με το δάκτυλό τους το σήμα της σιωπής. Αυτό υποδηλώνει ότι στην αρχαία Αίγυπτο τα παιδιά θα έπρεπε να κάνουν ησυχία όταν ήταν κοντά στους γονείς τους. Αρχαιολογικό Μουσείο Καΐρου. Πηγή: Μηχανή του χρόνου

 

Ως καλή εκπαίδευση, ο Πταχοτέπ ορίζει την καλλιέργεια της σχέσης του παιδιού με τα θεία:

«Αν είσαι σοφός άνθρωπος, θα πρέπει να μεγαλώσεις το παιδί σου να είναι πιστό και έχουν φόβο Θεού. Εάν [το παιδί] είναι αξιοπρεπές και ταπεινό, ακολουθεί το παράδειγμά σου και υποστηρίζει τις πράξεις σου, κάνε ό,τι είναι καλύτερο για αυτό. Αυτό είναι το παιδί σου, ανήκει στο ρεύμα της ψυχής σου, δεν μπορείς να το θεωρήσεις δεδομένο.»

Τι πρέπει να κάνετε, όμως, εάν ένα παιδί αντιστέκεται στις συμβουλές σας; Ο Πταχοτέπ γράφει:

«Αν ένα παιδί πάρει λάθος δρόμο, πάει ενάντια στις συμβουλές σας, αντιτίθεται σε ό,τι λέτε και οι δηλώσεις σας γίνονται άχρηστες λέξεις, τιμωρήστε το όπως χρειάζεται.»

Η ανοχή του κακού και του λάθους όχι μόνο δεν βοηθά τα παιδιά, αντιθέτως λειτουργεί καταστρεπτικά για αυτά.

Αλλά η κύρια συμβουλή του Πταχοτέπ προς τους παιδαγωγούς είναι η εξής:

«Διδάξτε σε έναν άνθρωπο αυτό που θα τον κάνει να μεταμορφωθεί.»

5. Περί ειλικρίνειας και ανθρωπίνων σχέσεων

Ο Πταχοτέπ υπογραμμίζει τη σημασία της ειλικρίνειας σε πολλά επίπεδα: προειδοποιεί τα άτομα σε ηγετικές θέσεις να μην αναλώνονται σε συγκρούσεις συμφερόντων, τους συναδέλφους να είναι ειλικρινείς μεταξύ τους, να μην επιδεικνύουν τα πλούτη τους και να μην είναι τσιγκούνηδες με τους φίλους τους, επειδή οι φίλοι είναι πιο σημαντικοί από οποιοδήποτε υλικό αγαθό.

Ο σοφός συμβουλεύει επίσης τους ανθρώπους να «μην κλέβουν τη δουλειά των συναδέλφων τους ούτε να αντιγράφουν τις ενέργειες του ατόμου που συνεργάζεται μαζί τους».

Επιπλέον, τονίζει τη σημασία του χαμόγελου και της ανοιχτής έκφρασης του προσώπου:

«Να χαμογελάς όλες τις ημέρες της ζωής σου. Όταν κάποιος βγάζει κακία, αδειάζει το στομάχι του. Οι κατηγορίες προκύπτουν φυσικά· μη δίνετε σε κανέναν λόγο να σας κατηγορήσει. Είθε να σε θυμούνται με χαρά, ακόμη και πολλά χρόνια μετά τον θάνατό σου.»

Όταν νιώθουμε μέσα μας ευγνωμοσύνη για όσα μας δίνει ο Θεός και δεν αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες με παράπονο, η προσήνειά μας και η ευδιαθεσία μας μεταδίδονται στους άλλους. Ως αποτέλεσμα, η ύπαρξή μας αποκτά θετικό πρόσημο, γίνεται ευεργετική και ωφέλιμη για τους συνανθρώπους μας και την κοινωνία.

6. Περί γάμου

«Αν είσαι σοφός και φροντίζεις το σπίτι σου, πρέπει να αγαπάς σωστά τη γυναίκα σου. Γέμισε την κοιλιά της και ντύσε την πλάτη της. Το άρωμα είναι απόλαυση για το σώμα. Κάνε την ευτυχισμένη όσο σε έχει.»

The Wedding Ceremony in Ancient Egypt Was Super Simple | Short History
Άνω τμήμα αγαλμάτων ζευγαριού Αιγυπτίων, από τη 18η Δυναστεία. Από τη συλλογή της Amelia Edwards. Αρχαιολογικό Αιγυπτιακό Μουσείο Petrie , Λονδίνο. (Wikimedia Commons)

 

Στην αρχαία Αίγυπτο, τόσο τα παιδιά όσο και οι γυναίκες κατείχαν σημαντική θέση στην κοινωνία και έχαιραν σεβασμού και φροντίδας. Οι Αιγύπτιες παντρεύονταν πολύ νέες, λίγο μετά την ήβη, γι’ αυτό και συνήθως έκαναν αρκετά παιδιά. Ο γάμος τους ήταν προϊόν της ελεύθερης βούλησής τους ή ακόμη και πρωτοβουλία τους, με εξαίρεση τα μέλη των δυναστειών, όπου οι γάμοι γίνονταν υποχρεωτικά μεταξύ τους. Η ακίνητη περιουσία μεταβιβαζόταν από τη γραμμή της γυναίκας, δηλαδή από μητέρα σε κόρη. [2]

Σε αντίθεση με άλλους πολιτισμούς της αρχαιότητας, στον αιγυπτιακό πολιτισμό η γυναίκα δεν θεωρούνταν κατώτερη των αντρών ούτε υφίστατο ειδικούς περιορισμούς. Το σκεπτικό αυτό ανακλάται στην αιγυπτιακή τέχνη και στις ιστορικές περιγραφές, όπως και στις «Οδηγίες του Πταχοτέπ»:

«Δεν πρέπει να την αναγκάσετε να επιλέξει ανάμεσα σε πράγματα που είναι σημαντικά για εκείνη – αφαιρέστε τον έλεγχο που την περιορίζει. Τα μάτια της μπορεί να γεμίσουν θυμό όταν μάθει ότι την ακολουθούν. Αυτό έχει να κάνει με την ικανότητά σας να την κρατάτε και να διατηρείτε την πίστη της. Αν έχει όλα όσα ήλπιζε να πάρει, η αφοσίωσή της δεν θα έχει όρια.»

Marriage In Ancient Egypt Short History Website, 56% OFF

Ο αλληλοσεβασμός και οι φροντίδες του κάθε συζύγου για τον άλλον είναι τα θεμέλια ενός ευτυχισμένου και μακρόβιου γάμου. Οι ευτυχισμένοι γάμοι δημιουργούν μεγάλες και δυνατές οικογένειες, οι οποίες με τη σειρά τους συνθέτουν το ψηφιδωτό μιας υγιούς, ακμάζουσας κοινωνίας. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι το γνώριζαν αυτό.

7. Περί φόβου

Ο Πταχοτέπ προειδοποιεί πολύ σοβαρά για το πρόβλημα του φόβου και τις συνέπειές του:

«Δεν πρέπει να σκορπίζετε τον φόβο στους ανθρώπους. Ο Θεός ανταποκρίνεται ανάλογα. Όταν κάποιος λέει “έχω δύναμη”, αυτό που πραγματικά λέει είναι “είμαι παγιδευμένος από τη δική μου σημασία”. Όταν κάποιος επιδιώκει να νικήσει ένα άλλο άτομο, ουσιαστικά προσπαθεί να υποτάξει αυτό που δεν μπορεί να ελέγξει.»

Τι δεν μπορεί να ελέγξει ένας άνθρωπος; Ο Πταχοτέπ εξηγεί: αυτό που δεν έχει ακόμα συμβεί.

«Αυτό που φοβούνται οι άνθρωποι είναι αυτό που δεν έχει ακόμα συμβεί. Εφόσον, όμως, συμβαίνει μόνο αυτό που θέλει ο Θεός,  η λύση είναι να ζεις χαρούμενα και ό,τι είναι να σου δοθεί, θα έρθει.»

Με άλλα λόγια, ο φόβος, σύμφωνα με τον Πταχοτέπ, είναι μια παγίδα που κάνει έναν άνθρωπο να πιστεύει σε κάτι που δεν έχει συμβεί ακόμα ή μια παγίδα που στήνει ένας ηγέτης στους υπηκόους του για να τους κάνει να πιστέψουν σε κάτι που δεν έχει συμβεί ακόμα. Υπό αυτές τις συνθήκες, ωστόσο, είναι δύσκολο για ένα άτομο ή μια κοινωνία να ζήσει πραγματικά ευτυχισμένα και να ευημερήσει.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο φόβος δείχνει έλλειψη πίστης στον Θεό, ακόμα και έλλειψη ταπεινοφροσύνης. Όταν το άτομο έχει ευλαβική καρδιά, εμπιστεύεται τη θεϊκή βούληση και πορεύεται δίχως φόβο.

Le Papyrus Prisse : un recueil de Sagesses de l'Egypte ancienne - YouTube
Τμήμα από τον Πάπυρο του Πρις. Εθνική Βιβλιοθήκη του Παρισίου. (Institut national du patrimoine)

Στο τέλος του βιβλίου του, ο Πταχοτέπ καλεί τον αναγνώστη να ακούσει προσεκτικά τα μαθήματά του, τα οποία, κατά τη γνώμη του, είναι το κλειδί για τη σωστή, την αληθινή ζωή:

«Αν ακούσεις αυτά που λέω, οι δυνατότητές σου θα βελτιωθούν. Η αξία των δυνατοτήτων σας βρίσκεται στην αλήθεια.»

«Σοφός είναι αυτός που τελειοποιεί την ψυχή του, συνειδητοποιώντας στη γη το ιδανικό “εγώ” που βρίσκεται μέσα του. Ο σοφός άνθρωπος είναι σοφός εξαιτίας όσων έχει μάθει.»

Ο Πταχοτέπ κλείνει το βιβλίο με ένα μήνυμα στις μελλοντικές γενιές:

«Όποιος είναι δάσκαλος, ανάλογα με το πώς ενεργεί και συμπεριφέρεται, περνάει πολλά στην επόμενη γενιά. Διορθώστε τον χαρακτήρα σας. Μην μεταδίδετε τα ελαττώματά σας. Αφήστε την αλήθεια να γίνει ορατή για να μπορέσει η επόμενη γενιά να ευδοκιμήσει.»

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Κωνσταντίνα Γογγάκη, Επ. Καθηγήτρια Παν/μίου Αθηνών«Ηθική και πολιτική: η Αρχαία Ελλάδα δείχνει το δρόμο…», Πεμπτουσία, 21/11/ 2015

2. Μαρία Γιάγκου, Μαρία Γιάντσιου, Αθανασία Βέργου, «Η θέση της γυναίκας στην αρχαία Αίγυπτο, 3000 – 332 π.Χ.», slideplayer, 2015

Του Hawa Tor

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ & Αλία Ζάε

Το Βατικανό υπαναχωρεί στo ζήτημα της ευλογίας των ομοφυλόφιλων ζευγαριών

Ανάλυση ειδήσεων

Λίγες μόλις εβδομάδες μετά την έκδοση ενός αμφιλεγόμενου εγγράφου, που ασχολείται με το θέμα της ευλογίας των ομοφυλόφιλων ζευγαριών – της «Fiducia Supplicans» («Ικετευτική Εμπιστοσύνη») – στις 18 Δεκεμβρίου 2023, το Βατικανό ουσιαστικά παραδόθηκε, μπροστά στην αυξανόμενη παγκόσμια αντίδραση, εγκρίνοντας το έγγραφο που εκδόθηκε από το Συμπόσιο των Επισκοπικών Διασκέψεων της Αφρικής και της Μαδαγασκάρης (Symposium of Bishops’ Conferences of Africa and Madagascar-SECAM), το οποίο δηλώνει ότι τέτοιες ευλογίες δεν θα δοθούν πουθενά στην ήπειρο.

Το έγγραφο των Αφρικανών επισκόπων – με τίτλο «No Blessings for Homosexual Couples in the African Churches: Synthesis of the Responses from the African Episcopal Conferences to the Declaration Fiducia Supplicans» («Καμία ευλογία για ομοφυλόφιλα ζευγάρια στις αφρικανικές εκκλησίες: Σύνθεση των απαντήσεων από τις Αφρικανικές Επισκοπικές Διασκέψεις στη Διακήρυξη Fiducia Supplicans») – εκδόθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2024 και ξεκινά σημειώνοντας ότι η δήλωση του Βατικανού «προκάλεσε κύμα σοκ», «έσπειρε παρανοήσεις και αναταραχή στα μυαλά πολλών αφιερωμένων λαϊκών πιστών [μελών θρησκευτικού τάγματος] και ακόμη και ποιμένων» και «προκάλεσε έντονες αντιδράσεις».

Αυτό το κάνει για να εκμεταλλευτεί το γράμμα της «Fiducia Supplicans» προκειμένου να αποκηρύξει το πνεύμα του εν λόγω εγγράφου του Βατικανού.

Αυτό που λέει αυστηρά η «Fiducia Supplicans» συνοψίζεται στην ιδέα ότι αν δύο άνθρωποι ζητήσουν μια ευλογία για αυτό που η εκκλησία θεωρεί καλό σκοπό – δηλαδή αν έχουν τραυματιστεί σοβαρά σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και ζητείται από τον Θεό να τους βοηθήσει να αναρρώσουν – μπορούν να τη λάβουν ανεξάρτητα από το αν βρίσκονται σε μια σχέση την οποία η εκκλησία αποδοκιμάζει.

Ωστόσο, η διατύπωση είναι διαμορφωμένη έτσι ώστε να υποδηλώνει μια επιεική άποψη για τις ομοφυλοφιλικές ενώσεις.

Επιπλέον, η «Fiducia Supplicans» ήταν ένα είδος αποκορύφωσης των προσπαθειών του Πάπα Φραγκίσκου να θέσει σε εφαρμογή την πολιτική που είχε προτείνει ο σύμμαχός του καρδινάλιος Βάλτερ Κάσπερ σε μια σύνοδο του συνόλου των Καρδιναλίων (Κολλέγιο των Καρδιναλίων), τον Φεβρουάριο του 2014, και δη αυτή της «ανοχής» των αποκλίσεων από την καθολική σεξουαλική ηθική στην πράξη χωρίς να τις «εγκρίνει» στη θεωρία.

Οκτώ μήνες αφότου η άποψη του καρδιναλίου Κάσπερ απορρίφθηκε από τους συναδέλφους του καρδιναλίους σε εκείνη τη σύνοδο, ο ίδιος και ο Πάπας προσπάθησαν να την κάνουν αποδεκτή από μια Σύνοδο των Επισκόπων, η οποία φαινομενικά επικεντρώθηκε στις «Ποιμαντικές προκλήσεις της οικογένειας στο πλαίσιο του Ευαγγελισμού».

Με έντονες αντιδράσεις μεταξύ των επισκόπων της συνόδου, ο καρδινάλιος Κάσπερ δήλωσε στον δημοσιογράφο Έντουαρντ Πέντιν ότι οι Αφρικανοί επίσκοποι έχουν ένα «ταμπού» σχετικά με τις ομοφυλοφιλικές ενώσεις και ως εκ τούτου «δεν θα πρέπει να μας λένε πάρα πολύ τι πρέπει να κάνουμε» – προκαλώντας περαιτέρω κριτική από το επισκοπείο της ηπείρου, η οποία βάθυνε όταν δόθηκε στη δημοσιότητα η ηχητική καταγραφή των παρατηρήσεων του καρδιναλίου Κάσπερ, αφού ο ίδιος επέμεινε ότι οι ειδησεογραφικές αναφορές για αυτές ήταν ψευδείς.

Παρόμοιες προσπάθειες συνεχίστηκαν με τη Σύνοδο του Βατικανού για τη Συνοδικότητα του 2023.

Τα μέτρα του Πάπα Φραγκίσκου περιελάμβαναν:

  • Τον διορισμό δύο καρδιναλίων, που τηρούν επιεική στάση απέναντι στην ομοφυλοφιλική ένωση (των Ζαν-Κλωντ Χόλεριχ και Μάριο Γκρεχ) στις σημαντικές θέσεις του Γενικού Αναπληρωτή και του Αναπληρωτή Γενικού Γραμματέα.
  • Αλλαγή των κανόνων της συνόδου, ώστε να επιτραπεί στους (σε μεγάλο βαθμό παπικά διορισμένους) καθολικούς λαϊκούς να συμμετέχουν και να ψηφίζουν, αφού οι διασκέψεις των επισκόπων σε όλο τον κόσμο είχαν σε μεγάλο βαθμό εκλέξει ως εκπροσώπους τους στη σύνοδο άνδρες αφοσιωμένους στην παραδοσιακή καθολική ηθική.
  • Παροχή υποστήριξης υψηλού προφίλ σε κορυφαίους ακτιβιστές που υποστηρίζουν την αποδοχή των ομοφυλοφιλικών σχέσεων από την εκκλησία.

Ενώ υπάρχουν λίγες αναφορές σχετικά με το τι έλαβε χώρα στο πλαίσιο των συζητήσεων της συνόδου – λόγω των απαιτήσεων μυστικότητας – οι συμμετέχοντες αποκάλυψαν έντονες διαφωνίες και σημαντική αντίθεση στην επιείκεια προς τα ομόφυλα ζευγάρια.

Οι επίσκοποι σε όλο τον κόσμο είδαν αμέσως ότι η «Fiducia Supplicans» αποσκοπούσε στο να εξασφαλίσει αυτό που η σύνοδος δεν μπορούσε να κάνει, μέσω του διαφανούς τεχνάσματος της διφορούμενης γλώσσας και των λεπτών τεχνικών λεπτομερειών.

Σύμφωνα με τον Πήτερ Κουασνιέφσκι – θεολόγο και φιλόσοφο που έχει διδάξει στο Διεθνές Θεολογικό Ινστιτούτο, το Φραγκισκανικό Πανεπιστήμιο, το Καθολικό Κολέγιο του Γουαϊόμινγκ και έχει δημοσιεύσει σχεδόν είκοσι βιβλία – αυτό ήταν «σαφώς κάτι που ξεπερνούσε μια πολύ μεγάλη μερίδα Καθολικών», ανεξάρτητα από το αν θα θεωρούνταν «παραδοσιακοί» ή «συντηρητικοί».

Το αποτέλεσμα ήταν η ευρεία απόρριψη της «Fiducia Supplicans» από τους Καθολικούς ιεράρχες, αναγκάζοντας το Βατικανό να υποχωρήσει σε σημείο που, σύμφωνα με τον κο Κουασνιέφσκι, «όλα όσα κάνει το Βατικανό από τις 18 Δεκεμβρίου ήταν ‘έλεγχος ζημιών’» με «[τον καρδινάλιο του Βατικανού] Φερνάντεζ [ο οποίος εξέδωσε τη «Fiducia Supplicans» ως έπαρχος της Δικαστικής Υπηρεσίας του Βατικανού για το Δόγμα της Πίστης] να χάνει όλο και περισσότερο έδαφος».

Αρχικά, ο καρδινάλιος Φερνάντεζ έδωσε μια συνέντευξη, στις 23 Δεκεμβρίου. Ακολούθησε ένα επίσημο ανακοινωθέν που εξέδωσε στις 4 Ιανουαρίου.

Κάθε προσπάθεια να ηρεμήσουν τα πνεύματα συναντούσε διευρυνόμενη αντίσταση, καθώς επιπλέον επισκοπικές διασκέψεις και επισκοπές ανακοίνωναν τη μη συμμόρφωση.

Την ίδια ακριβώς ημέρα που εκδόθηκε το ανακοινωθέν του καρδινάλιου Φερνάντεζ, μια ολόκληρη επαρχία επισκόπων στη Γαλλία έδωσε εντολή στους ιερείς να απέχουν από το να δίνουν κοινή ευλογία σε ομοφυλόφιλα ζευγάρια, προτείνοντας να λαμβάνει κάθε άτομο ξεχωριστή ευλογία, για να τονίσει ότι αυτές οι σχέσεις δεν είναι αποδεκτές ούτε επικυρώνονται από την εκκλησία.

Στις 6 Ιανουαρίου, η αυξανόμενη αντίθεση υποστηρίχθηκε από μία από τις πιο ισχυρές φωνές στην Καθολική Εκκλησία, αυτή του καρδιναλίου της Γουινέας Ρόμπερτ Σάρα – ο οποίος υπηρέτησε για επτά χρόνια ως έπαρχος της Συνόδου της Θείας Λατρείας του Βατικανού, αφού διορίστηκε στη θέση αυτή από τον ίδιο τον Πάπα Φραγκίσκο το 2014.

Μέσα σε δύο ημέρες, η όποια ικανότητα του καρδινάλιου Φερνάντεζ να αντιμετωπίσει την κατάσταση δέχτηκε ένα ακόμη πλήγμα, όταν αποκαλύφθηκε ότι κάποτε είχε δημοσιεύσει ένα βιβλίο – «Το Μυστικό Πάθος» – που επικρίθηκε ότι άγγιζε τα όρια της πορνογραφίας.

Μέχρι τις 11 Ιανουαρίου, ο Πάπας Φραγκίσκος και ο καρδινάλιος Φερνάντεζ έδωσαν πλήρη έγκριση στο έγγραφο του SECAM, το οποίο περιγράφεται από τον κο Κουασνιέφσκι ως μια προσπάθεια των Αφρικανών επισκόπων να «είναι όσο πιο διπλωματικοί μπορούν», ενώ «παραμερίζουν αποφασιστικά τη Fiducia Supplicans εντελώς».

Το έκαναν αυτό κατεδαφίζοντας τις φιλικές προς τους ομοφυλόφιλους προεκτάσεις της «Fiducia Supplicans», δηλώνοντας απερίφραστα ότι πρέπει να υπενθύμιζεται στους ομοφυλόφιλους ότι «οι ενώσεις ατόμων του ίδιου φύλου είναι αντίθετες προς το θέλημα του Θεού και επομένως δεν μπορούν να λάβουν την ευλογία της εκκλησίας» –  και ότι η Αγία Γραφή θεωρεί τέτοιες σχέσεις βδέλυγμα τόσο σοβαρό που μπορεί να «οδηγήσει ακόμη και στην καταστροφή της πόλης [Σόδομα]» – και προσθέτοντας δύο ακόμη κρίσιμα σημεία.

Το ένα είναι ότι «η Fiducia Supplicans δεν έχει σκοπό να επιβάλει να υπάρξουν ευλογίες για ζευγάρια του ίδιου φύλου» και ότι «αν και προσφέρει τη δυνατότητα αυτών των ευλογιών, δεν τις επιβάλλει».

Αυτό μπορεί να μην φαίνεται πολύ σημαντικό. Αλλά μια αξιοσημείωτη αν και περιορισμένη μειοψηφία Καθολικών επισκόπων σε όλο τον κόσμο παίρνει έντονα «φιλο-ομοφυλοφιλικές» θέσεις.

Για να εγκρίνει το Βατικανό ένα έγγραφο που επιβεβαιώνει ότι η παροχή τέτοιων ευλογιών δεν μπορεί να επιβληθεί, παρέχει στους ιερείς που υπόκεινται σε τέτοιους επισκόπους τέλειους λόγους για να αρνηθούν να τις δώσουν.

Το άλλο αγγίζει κατευθείαν την καρδιά του θέματος, επισημαίνοντας ότι: «Η γλώσσα της Fiducia Supplicans παραμένει πολύ λεπτή για να την καταλάβουν οι απλοί άνθρωποι».

Δεδομένου ότι η σύγχυση μέσω της λεπτότητας ήταν το ζητούμενο, η έγκριση του εγγράφου του SECAM από το Βατικανό σημαίνει την εξασφάλιση της «αποδοχής» της «Fiducia Supplicans» μόνο με την υποβάθμισή της σε ανούσια ως μέρος μιας βιτρίνας που υπάρχει για να σώζει τα προσχήματα.

Η «Fiducia Supplicans» μπορεί ακόμη να δώσει στους ιερείς που επιθυμούν να ευλογήσουν ομοφυλόφιλα ζευγάρια την κάλυψη και τη διαβεβαίωση της υποστήριξης του Βατικανού που χρειάζονται για να το κάνουν με σχετική ατιμωρησία και ενισχύει τη θέση της χούφτας των επισκοπικών διασκέψεων και των επισκοπών που έχουν λάβει θέσεις υπέρ των ομοφυλοφίλων.

Ανακοινώθηκε μάλιστα ότι τέτοιες ευλογίες θα επιτρέπονται στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου.

Αλλά το Βατικανό έχει ουσιαστικά παραδεχτεί ότι η δική του αδυναμία, η περιορισμένη υποστήριξη και η ευρεία αντίθεση έχουν καταστήσει αδύνατη την επιβολή της «Fiducia Supplicans».

Του James Baresel

 

Ο James Baresel είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στη φιλοσοφία από το Φραγκισκανικό Πανεπιστήμιο του Steubenville.

Νταβός: Παγκόσμιοι ηγέτες συζητούν για τη θέσπιση «φόρου άνθρακα»

Ο πρόεδρος της Σιγκαπούρης Θάρμαν Σανμουγκαράτναμ ζήτησε την καθιέρωση ενός παγκόσμιου φόρου άνθρακα ως λύση στο καταστροφικό ενδεχόμενο της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης στο πρόσφατο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) στην Ελβετία.

Οι κλιματικές αλλαγές συμβαίνουν φυσικά στη Γη εδώ και εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια και χαρακτηρίζονται τόσο από σταδιακές όσο και από ξαφνικές αλλαγές, όπως οι εποχές των παγετώνων. Ωστόσο, πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι οι βιομηχανοποιημένες κοινωνίες μας -οι οποίες έχουν μάθει να καίνε άνθρακα, πετρέλαιο και φυσικό αέριο για ενέργεια- απελευθερώνουν αέρια του θερμοκηπίου που φοβούνται ότι θα θερμάνουν τη γη με τρόπο που θα προκαλέσει αλλαγές στο κλίμα που θα είναι ταχύτερες από ό,τι μπορεί να διαχειριστεί ο πολιτισμός μας.

Σύμφωνα με τον κ. Σανμουγκαράτναμ, δεν υπάρχει «ρεαλιστική λύση» για την καταπολέμηση της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής χωρίς ένα παγκοσμίως συντονισμένο σύστημα φόρων άνθρακα. Η μετάβαση σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας, όπως η αιολική, η ηλιακή και η πυρηνική ενέργεια, έχει παρουσιαστεί από ορισμένους φορείς χάραξης πολιτικής ως λύση για τη μείωση των κινδύνων της κλιματικής αλλαγής, σε συνδυασμό με φόρους για να επιβληθεί η ενεργειακή μετάβαση.

Οι φόροι άνθρακα μπορούν να έχουν διάφορες μορφές, αλλά το Κέντρο για τις Κλιματικές και Ενεργειακές Λύσεις αναφέρει ότι τις περισσότερες φορές, η κυβέρνηση είναι σε καλύτερη θέση για να καθορίσει την τιμή που πρέπει να πληρώνουν οι παραγωγοί για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που απελευθερώνουν. Θεωρητικά, αυτό θα ανάγκαζε τις εταιρείες να περιορίσουν τις εκπομπές τους ή να στραφούν σε άλλες πηγές ενέργειας -πολλές από τις οποίες παραμένουν διαλείπουσες από τη φύση τους, κοστίζουν περισσότερο ή είναι ακόμη υπό ανάπτυξη- για να μειώσουν τη φορολογική τους επιβάρυνση.

Ο κ. Σανμουγκαράτναμ λέει ότι αυτά τα συστήματα έχουν την αντίληψη ότι εμποδίζουν τη βιομηχανική ανάπτυξη και υποδαυλίζουν τον πληθωρισμό στις φτωχότερες χώρες που δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά τον φόρο, ενώ παράλληλα είναι άδικα και οδηγούν σε πληθωρισμό – ένας χαρακτηρισμός με τον οποίο διαφωνεί.

«Στην πραγματικότητα, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Αν δεν το κάνουμε αυτό, οι χώρες που θα υποφέρουν περισσότερο τελικά είναι οι αναπτυσσόμενες χώρες. Αυτές θα πληγούν περισσότερο από την κλιματική αλλαγή», δήλωσε σχετικά με τις προβλέψεις του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή, οι οποίες έχουν δεχθεί κριτική για την έλλειψη ακρίβειας μέχρι σήμερα στα βραχυπρόθεσμα μοντέλα τους.

«Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα σύστημα φόρων άνθρακα σε συνδυασμό με επιδοτήσεις για τα ευάλωτα νοικοκυριά και μια ροή χρηματοδότησης για τον αναπτυσσόμενο κόσμο, ώστε να τους επιτρέψει να συμμετάσχουν σε επενδύσεις, μετριασμό και προσαρμογή που θα τους επιτρέψει να συνεχίσουν να αναπτύσσονται», δήλωσε ο ηγέτης της Σιγκαπούρης.

Πρόσθεσε ότι πιστεύει ότι ο φόρος άνθρακα είναι μια «πραγματική ευκαιρία» και η μόνη «δίκαιη και ρεαλιστική λύση» για την καταπολέμηση της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής.

Ο υπουργός Οικονομικών της Σαουδικής Αραβίας λέει ότι ο νέος φόρος θα ήταν πολιτικά δύσκολος

Σύμφωνα με μοντελοποίηση που δημοσιεύθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη, η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή θα μπορούσε να καταστρέψει τον κόσμο και ίσως απομένουν μόνο λίγα χρόνια για να δράσουμε. Τα Ηνωμένα Έθνη προβλέπουν ότι οι προκύπτουσες αλλαγές στα καιρικά πρότυπα θα μπορούσαν να καταστήσουν δυσκολότερη την καλλιέργεια τροφίμων και θα μπορούσαν να αυξήσουν την ανάγκη για μετανάστευση, η οποία θα επιβαρύνει επιπλέον την οικονομική σταθερότητα των χωρών. Ωστόσο, ο σκεπτικισμός απέναντι σε αυτές τις δυσοίωνες προβλέψεις αυξάνεται, καθώς πολλές από τις προηγούμενες προβλέψεις της IPCC δεν έχουν επαληθευτεί.

Ο Μοχάμεντ Αλ Τζαντάν, υπουργός Οικονομικών της Σαουδικής Αραβίας, συμφώνησε με μέρη της πρότασης του προέδρου Σανμουγκαράτναμ, συγκεκριμένα ότι πρέπει να υπάρξουν «επιδοτήσεις σε όσους έχουν ανάγκη». Ωστόσο, τόνισε επίσης ότι ένας άλλος φόρος που μετακυλίεται στους πολίτες, ο οποίος εξακολουθεί να επιτρέπει στις εταιρείες να κάνουν ό,τι θέλουν με τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, θα ήταν ένα πικρό χάπι για πολλούς να το καταπιούν.

«Υπάρχει μεγάλη πολιτική αντίσταση από τα ανεπτυγμένα έθνη – πολιτικά, εσωτερικά. Θέλω να πω, ακούσαμε μόλις τώρα μερικά από τα σχόλια», είπε.

«Επομένως, το να πούμε ότι θα βάλουμε φόρο αλλά στη συνέχεια ότι θα ανακατευθύνουμε μέρος αυτού του φόρου σε χώρες με χαμηλό εισόδημα θα είναι πολύ δύσκολο πολιτικά, εξαιρετικά δύσκολο».

Αντ’ αυτού, κατά τη γνώμη του κ. Αλ Τζαντάν, η εστίαση θα πρέπει να δοθεί στη βοήθεια των χωρών που πλήττονται από τη φτώχεια να δημιουργήσουν καλύτερες συνθήκες για τους ανθρώπους τους, ώστε να μπορέσουν να «τροφοδοτήσουν τη δική τους μετάβαση». Όπως είπε, υπάρχουν πάνω από 600 εκατομμύρια άνθρωποι στην Αφρική που δεν έχουν πρόσβαση σε βασικές σύγχρονες ανέσεις, όπως το ηλεκτρικό ρεύμα, ενώ τα μέλη του φόρουμ κάθονταν σε ένα κλιματιζόμενο κτίριο.

«Το να τους λέτε λοιπόν, άντε να φάτε κέικ, για ποιο λόγο ψάχνετε για ψωμί, είναι υποκρισία κατά τη γνώμη μου», είπε.

«Έχουν το δικό τους κεφάλαιο, επιτρέψτε τους να χρησιμοποιήσουν το δικό τους κεφάλαιο. Βοηθήστε τους να χρησιμοποιήσουν τη νεολαία τους, να ενδυναμώσουν τη νεολαία τους, να επανεκπαιδεύσουν τη νεολαία τους, να καταρτίσουν τη νεολαία τους. Αυτό είναι που θα αλλάξει πραγματικά την Αφρική και άλλες χώρες με χαμηλό εισόδημα», πρόσθεσε.

Πρωτοβουλία «Μία ζώνη, ένας δρόμος»: Το γεωπολιτικό όπλο του 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων του ΚΚΚ αποτυγχάνει

Το παγκόσμιο επενδυτικό πρόγραμμα υποδομών της Κίνας, ύψους 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων, μόλις έκλεισε τα 10 του χρόνια και αρχίζει να χάνει τη λάμψη του.

Η πρωτοβουλία «Μία ζώνη, ένας δρόμος» (Belt & Road Initiative / BRI), που διαφημίζεται ως πλατφόρμα για την Κίνα για την οικοδόμηση εμπορικών και επενδυτικών δεσμών στις αναπτυσσόμενες χώρες, έχει εξελιχθεί πολύ την τελευταία δεκαετία.

Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, η επιφυλακτικότητα των χωρών  έχει αυξηθεί και το πρόγραμμα έχει προκαλέσει επικρίσεις για ζητήματα που κυμαίνονται από το να φορτώνουν στους εταίρους μη βιώσιμο χρέος μέχρι να τροφοδοτούν τη διαφθορά και τις εργασιακές καταχρήσεις.

Η Ιταλία αποσύρθηκε επίσημα από την πρωτοβουλία τον Δεκέμβριο του 2023, σημειώνοντας πλήγμα στους στόχους του κινεζικού καθεστώτος να επεκτείνει την πρωτοβουλία πέρα από τα κράτη χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Η Ιταλία είναι η μόνη χώρα της G7 που είχε ενταχθεί στην BRI.

Οι Φιλιππίνες εγκατέλειψαν ένα μήνα νωρίτερα και δήλωσαν ότι θα αναζητήσουν εναλλακτική χρηματοδότηση για τα 5 δισεκατομμύρια δολάρια που είχε υποσχεθεί η Κίνα για τρεις σιδηροδρομικές γραμμές. Ο υπουργός Μεταφορών της χώρας δήλωσε ότι η απόφαση ελήφθη αφού το Πεκίνο δεν ανταποκρίθηκε στα αιτήματα χρηματοδότησης.

Εν τω μεταξύ, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) έχει γίνει πιο σαφές σχετικά με τα σχέδιά του να αναδιαμορφώσει τον κόσμο. Τον περασμένο μήνα, το ΚΚΚ υπογράμμισε τον «ηγετικό ρόλο» της BRI στην «επιτάχυνση της μεταρρύθμισης του παγκόσμιου συστήματος διακυβέρνησης».

Οι ειδικοί έχουν πει ότι η εμπορική συνιστώσα της BRI δεν ήταν ποτέ το επίκεντρο. Από τον σχεδιασμό του, το πλαίσιο χρησιμοποιεί επενδύσεις σε υποδομές για να εξαγοράσει τις πολιτικές αποφάσεις άλλων χωρών και η οικονομική ανάπτυξη έχει χρησιμεύσει ως κάλυψη στο Πεκίνο για την προώθηση των παγκόσμιων στρατιωτικών φιλοδοξιών του.

Ο Γιάο-Γιουάν Γιε, καθηγητής διεθνών σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Σεντ Τόμας στο Χιούστον, δήλωσε στους Epoch Times ότι ο αρχικός σκοπός της BRI ήταν να εξαχθεί η πλεονάζουσα βιομηχανική ικανότητα της Κίνας.

«Η Κίνα το είχε σκεφτεί αυτό εδώ και πολύ καιρό: Για να έχει την ευκαιρία να χωρίσει τους δρόμους της με τον καπιταλιστικό ή τον δημοκρατικό κόσμο, η Κίνα πρέπει να ενισχύσει την αγορά της», είπε.

Κινέζοι εργάτες βοηθούν στην κατασκευή ενός νέου σιδηροδρομικού σταθμού, ο οποίος τελεί υπό κινεζική διαχείριση και σχεδιασμό, στην Μπελιάτα. Σρι Λάνκα, 18 Νοεμβρίου 2018. (Paula Bronstein/Getty Images)

 

Κατά την τελευταία δεκαετία, η Κίνα έφερε περισσότερες από 150 χώρες κάτω από την ομπρέλα της BRI – την πλειονότητα των 193 κρατών μελών των Ηνωμένων Εθνών, συμπεριλαμβανομένων των χωρών που έχουν ταξινομηθεί από τον ΟΗΕ ως χώρες χαμηλού εισοδήματος. Επί του παρόντος, οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς, το μεγαλύτερο μέρος της Δυτικής Ευρώπης και ένα μέρος της Νότιας Αμερικής εξακολουθούν να απέχουν.

Ο κ. Γιε περιέγραψε τις επενδύσεις του ΚΚΚ ως «ληστρικές», επειδή τα έργα υποδομής έπρεπε να ανατίθενται σε κινεζικές εταιρείες. Ως εκ τούτου, οι κινεζικές τράπεζες πολιτικής δανείζουν χρήματα στη χώρα υποδοχής, η οποία στη συνέχεια πληρώνει τους Κινέζους εργολάβους. «Τα χρήματα επιστρέφουν στην Κίνα χωρίς να παρέχουν μεγάλη βοήθεια στις τοπικές οικονομίες», είπε.

Ο κ. Γιε είπε ότι αναμένει ότι, καθώς περισσότερες χώρες υποδοχής θα συνειδητοποιούν τη φύση της BRI, αν δεν κολλήσουν με βαρύ χρέος που δεν μπορούν να αποπληρώσουν, θα αρχίσουν να αποσύρονται, όπως η Ιταλία και οι Φιλιππίνες.

Η Ιταλία την «κοπανάει»

Η Ιταλία επικαλέστηκε την έλλειψη αποτελεσμάτων για να αποσυρθεί από την BRI. Η χώρα προσχώρησε στην BRI τον Μάρτιο του 2019, ελπίζοντας να εξισορροπήσει το εμπόριό της με την Κίνα.

Ως συμφωνία-πλαίσιο, ένα μνημόνιο κατανόησης BRI (MOU) δεν αποφέρει απαραίτητα συγκεκριμένα οφέλη σε μια χώρα υποδοχής, εάν δεν ακολουθήσουν συγκεκριμένες συμβάσεις έργων.

Αυτή ήταν η κατάσταση στην Ιταλία.

Αντί να εξισορροπήσει το εμπόριό της, το εμπορικό έλλειμμα της Ιταλίας διπλασιάστηκε μεταξύ 2019 και 2022 – οι εξαγωγές της προς την Κίνα αυξήθηκαν ελαφρώς, από 14 δισ. δολάρια σε 18 δισ. δολάρια, ενώ οι εισαγωγές διογκώθηκαν από 34 δισ. δολάρια σε 62 δισ. δολάρια.

Ο κ. Γιε σημείωσε ότι η απόσυρση της Ιταλίας μπορεί να πυροδοτήσει ένα «φαινόμενο χιονοστιβάδας», ξεκινώντας από χώρες της νότιας και ανατολικής Ευρώπης.

Είπε ότι το ΚΚΚ δεν είναι πρόθυμο να δανείσει περισσότερα χρήματα σε χώρες με χαμηλό εισόδημα που αγωνίζονται να αποπληρώσουν το χρέος που έχουν ήδη αναλάβει μέσω των έργων BRI. Το χρέος προς την Κίνα έχει εκτοξευθεί σε πολλές χώρες- στην Καμπότζη και το Λάος, τα χρέη της BRI αποτελούν το ένα πέμπτο του ΑΕΠ τους.

Ο κ. Γιε ανέφερε ότι το ΚΚΚ μπορεί να επικεντρωθεί στις υπόλοιπες χώρες της κεντρικής Ασίας, της Μέσης Ανατολής, της Βόρειας Αφρικής και της Καραϊβικής, οι οποίες χρειάζονται μετρητά και δεν είναι ευθυγραμμισμένες με τις αξίες των ΗΠΑ.

Είπε ότι η BRI έχει γίνει ένα εργαλείο δημοσίων σχέσεων για το ΚΚΚ για να κερδίσει ψήφους στα Ηνωμένα Έθνη.

Η Κίνα είναι σήμερα μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και κατέχει κορυφαίες ηγετικές θέσεις σε άλλους οργανισμούς του ΟΗΕ για το διεθνές εμπόριο, την πνευματική ιδιοκτησία, τη ναυτιλία, τα τρόφιμα και τη δικαιοσύνη.

«Ένας από τους σημαντικότερους στόχους του “Μία ζώνη, ένας δρόμος” είναι πολιτικός: να σωπάσει η κριτική προς το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας», δήλωσε ο Λι Σαομίν, καθηγητής διεθνών επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Old Dominion της Βιρτζίνια, στο NTD, αδελφό μέσο ενημέρωσης των Epoch Times.

«Φυσικά, το ΚΚΚ θα καλωσόριζε επίσης τα όποια οικονομικά οφέλη», δήλωσε ο κ. Λι, γιος ενός διάσημου θεωρητικού της μεταρρύθμισης του ΚΚΚ υπό τον πρώην ηγέτη Χου Γιαομπάνγκ.

Κατά την άποψη του καθηγητή, η BRI σχεδιάστηκε για να ανταποκριθεί στην ανάγκη του ΚΚΚ να κάνει επιχειρηματικές συναλλαγές με τον υπόλοιπο κόσμο, εμποδίζοντας παράλληλα οποιαδήποτε εξωτερική πολιτική επιρροή – αν το ΚΚΚ μπορούσε να επηρεάσει πολιτικά άλλες χώρες για να φιμώσει την κριτική τους, τότε οι Κινέζοι δεν θα είχαν κανένα λόγο να αποδοκιμάσουν το Κόμμα.

Καμποτζιανοί και Κινέζοι εργάτες μεταφέρουν υλικά σε ένα εργοτάξιο στο Σιχανούκβιλ, την παράκτια πρωτεύουσα της επαρχίας Πρέα Σιχανούκ της Καμπότζης, στις 13 Δεκεμβρίου 2018. (Tang Chhin Sothy/AFP μέσω Getty Images)

 

Στρατιωτικές φιλοδοξίες

Η BRI αρχικά τοποθετήθηκε ως πρόγραμμα οικονομικής ανάπτυξης.

Ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2013 ως «Οικονομική Ζώνη του Δρόμου του Μεταξιού», την οποία παρουσίασε ο γενικός γραμματέας του ΚΚΚ Σι Τζινπίνγκ σε ένα πανεπιστήμιο στο Καζακστάν. Η εστίαση ήταν στην κατασκευή δρόμων και στη διευκόλυνση του εμπορίου.

Ένα μήνα αργότερα, ο Σι εισηγήθηκε τον «Θαλάσσιο Δρόμο του Μεταξιού του 21ου αιώνα» κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο νομοθετικό σώμα της Ινδονησίας. Εκείνη την εποχή, εξακολουθούσε να αφορά κυρίως τη θαλάσσια συνεργασία με τα κράτη μέλη της Ένωσης Κρατών Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN).

Δέκα χρόνια αργότερα, το ΚΚΚ έχει μεταμορφώσει την BRI σε έναν κολοσσό της εξωτερικής πολιτικής της νέας παγκόσμιας τάξης – μια ομπρέλα πολλών πρωτοβουλιών του ΚΚΚ, συμπεριλαμβανομένου του παγκόσμιου σχεδίου διακυβέρνησης της τεχνητής νοημοσύνης, της αναπτυξιακής πρωτοβουλίας, της πρωτοβουλίας για την ασφάλεια και της παγκόσμιας πρωτοβουλίας για τον πολιτισμό. Το πεδίο εφαρμογής έχει επίσης επεκταθεί στην υγειονομική περίθαλψη, τις ψηφιακές υποδομές και την πράσινη ενέργεια.

Η αναπτυξιακή συνιστώσα είναι απλώς ένα κάλυμμα για τις στρατιωτικές φιλοδοξίες, μια στρατηγική εστίαση εκ του σχεδιασμού, σύμφωνα με τον Λιάνγκ-τσιχ Έβανς Τσεν, ερευνητή στο επίσημο Ινστιτούτο Έρευνας για την Εθνική Ασφάλεια και την Άμυνα της Ταϊβάν.

Το ΚΚΚ δεν αναφέρει τη στρατιωτική πλευρά της BRI επειδή δεν θέλει να σημάνει συναγερμός στη διεθνή κοινότητα, δήλωσε ο κ. Τσεν στους Epoch Times.

Είπε ότι οι επενδύσεις σε υποδομές της BRI κάλυψαν το αυξημένο αποτύπωμα του Πεκίνου σε ξένα λιμάνια για τη διπλή πολιτική και στρατιωτική χρήση του.

Ταυτόχρονα, ο Ναυτικός κλάδος του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (PLA) έχει αυξηθεί σημαντικά. Το 2015, το μέγεθος του στόλου του ξεπέρασε εκείνο των Ηνωμένων Πολιτειών, και καθώς το ναυτικό του ενισχύθηκε, οι στρατιωτικές κινήσεις του ΚΚΚ έγιναν πιο δημόσιες.

Το 2016, η Κίνα ξεκίνησε την κατασκευή της Ειδικής Οικονομικής Ζώνης του Γκουαντάρ, έκτασης 2.000 στρεμμάτων, δίπλα στο λιμάνι του Γκουαντάρ στο Πακιστάν, στο τέλος του Οικονομικού Διαδρόμου Κίνας-Πακιστάν ύψους 62 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Τον Δεκέμβριο του 2018, οι New York Times αποκάλυψαν ότι το πρόγραμμα BRI της Κίνας στο Πακιστάν περιελάμβανε στρατιωτικά έργα, όπως η εμβάθυνση της συνεργασίας στο διάστημα.

Τον Δεκέμβριο του 2022, το περιοδικό Maritime Executive ανέφερε ότι «το ένα τρίτο των λιμανιών στα οποία η Κίνα πραγματοποίησε οικονομικές επενδύσεις φιλοξένησε και επίσης εφοδίασε στρατιωτικά σκάφη του Ναυτικού του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού».

Το λιμάνι Γκουαντάρ του Πακιστάν είναι ένα από τα οκτώ λιμάνια BRI που χαρακτηρίζονται ως υποψήφια για μελλοντική ναυτική βάση του κινεζικού στρατού σε μια έκθεση του Ιουλίου 2023 από την AidData, ένα ερευνητικό εργαστήριο του Κολλεγίου William and Mary στη Βιρτζίνια.

Ο Μάικ Σουν, επιχειρηματίας με έδρα τις ΗΠΑ και δεκαετή εμπειρία στην παροχή συμβουλών σε ξένους επενδυτές και εμπόρους που δραστηριοποιούνται στην Κίνα, δήλωσε ότι πιστεύει επίσης ότι οι στρατιωτικές εκτιμήσεις αποτελούν μέρος του σχεδιασμού της BRI. Χρησιμοποίησε ψευδώνυμο για να αποφύγει αντίποινα από το κινεζικό καθεστώς.

Ο κ. Σουν είπε ότι, μαζί με τα έργα υποδομής και ενέργειας, το Πεκίνο πιέζει για τον τελικό του στόχο μιας «παγκόσμιας κοινότητας κοινού μέλλοντος» ή του κομμουνισμού υπό το ΚΚΚ.

«Το ΚΚΚ σκοπεύει να κρατάει χρήματα στο ένα χέρι και όπλα στο άλλο. Παρόλο που η στρατιωτική της δύναμη δεν έχει φτάσει σε αυτό το σημείο, αυτό είναι το επόμενο βήμα της», δήλωσε στους Epoch Times.

«Νομίζω ότι η δυναμική προώθηση των αξιών και της κοσμοθεωρίας της για την καταπολέμηση της Δύσης είναι η πιο σημαντική ιδέα στο πλαίσιο της BRI του Σι Τζινπίνγκ. Φυσικά, το ΚΚΚ δεν θα το δηλώσει αυτό ξεκάθαρα.»