NEWSROOM

Κλείνει με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών το σκέλος του αποκαλούμενου «σκανδάλου Novartis» που αφορά τα στελέχη της εταιρίας που είχαν κατηγορηθεί για δωροδοκία πολιτικών προσώπων και γιατρών.

Την ίδια ώρα ωστόσο γιατροί που ελέγχθηκαν από την Οικονομική Εισαγγελία είναι αντιμέτωποι με κακουργηματικές κατηγορίες καθώς φαίνεται να έλαβαν χρήματα για να συνταγογραφούν φάρμακα της εταιρίας.

Με το βούλευμα, που εκδόθηκε επτά και πλέον χρόνια από την έναρξη των δικαστικών ερευνών για τις πρακτικές της φαρμακοβιομηχανίας, οι δικαστές του Συμβουλίου αποφαίνονται ότι το τότε ανώτερο στέλεχος του ελληνικού τμήματος της εταιρίας Κωνσταντίνος Φρουζής, ο καθηγητής Νίκος Μανιαδάκης και οι τρεις συγκατηγορούμενοί τους, στελέχη της μητρικής Novartis, δεν τέλεσαν την πράξη της δωροδοκίας από κοινού κατ’ εξακολούθηση και της άμεσης συνέργειας στο εν λόγω αδίκημα «σε ό,τι αφορά στα 10 πολιτικά πρόσωπα που διερευνήθηκαν για την υπ’ αυτών τέλεση πράξεων παθητικής δωροδοκίας είτε ως ύποπτοι είτε ως κατηγορούμενοι».

Στο βούλευμα με αριθμό 764/2023, οι δικαστές διατάσσουν την απαλλαγή του πρώην ανώτατου στελέχους της Novartis Hellas Κωσταντίνου Φρουζή, του Νίκου Μανιαδάκη και των τριών συγκατηγορουμένων τους σε επιτελικές θέσεις στην μητρική Novartis, αφού αποφαίνονται ότι δεν προέκυψαν στοιχεία για την τέλεση των πράξεων που τους αποδόθηκαν και αφορούσαν τις καταγγελίες δωροδοκίας των:

«α) Αντωνίου Σαμαρά, που διετέλεσε πρωθυπουργός από τις 20-6-2012 έως 6-1-2015

β) Παναγιώτη Πικραμένου που διετέλεσε υπηρεσιακός πρωθυπουργός από τις 16-5-2012 έως 20-6-2012

γ) Ανδρέα Λυκουρέντζου που διετέλεσε υπουργός Υγείας από τις 21-6-2012 έως 25-6-2013

δ) Μάριου Σαλμά, που διετέλεσε αναπληρωτής υπουργός Υγείας από τις 22-6-20 12ου έως 23-6-2013

ε) Ιωάννη Στουρνάρα που διετέλεσε υπουργός Οικονομικών από τις 5-7-2012 έως 10-6-2014

στ) Ευάγγελου Βενιζέλου που διετέλεσε υπουργός Εθνικής Άμυνας από τις 7-10-2009 έως 17-6-2011, υπουργός Οικονομικών από 17-6-2011 έως 21-3-2012 και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης από τις 25-6-2013 έως 25-1-2015

ζ) Γεωργίου Κουτρουμάνη που διετέλεσε αναπληρωτής υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και ακολούθως υπουργός στο ίδιο υπουργείο από το Σεπτέμβριο του έτους 2010 έως το Μάιο του έτους 2012

η) Άδωνη-Σπυρίδωνα Γεωργιάδη, που διετέλεσε υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης από τις 25-6-2013 έως 10-6- 2014

θ) Δημητρίου Αβραμόπουλου που διετέλεσε υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης από τις 15-2-2006 έως 7-10-2009

Ι) Ανδρέα Λοβέρδου που διετέλεσε υπουργός υγείας και κοινωνικής αλληλεγγύης από τις 7-9-2010 έως 17-5-2012».

Στο ίδιο βούλευμα αναφέρεται ότι οι πέντε κατηγορούμενοι από την πλευρά της εταιρίας, απαλλάσσονται και για το αδίκημα της δωροδοκίας μη πολιτικών προσώπων καθώς με την αλλαγή του Ποινικού Κώδικα (2019) είναι σε βαθμό πλημμελήματος και πλέον έχει παραγραφεί λόγω παρέλευσης 5ετίας.

Ωστόσο για το σκέλος που αφορά γιατρούς που φέρονται να είχαν δωροδοκηθεί για να προωθούν προϊόντα της εταιρίας, ο οικονομικός εισαγγελέας που διενεργεί έρευνα, με παραγγελία του προς την Εισαγγελία Πρωτοδικών ζητά να ασκήσει ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για παθητική δωροδοκία (δωροληψία) και νομιμοποίηση παράνομων χρημάτων κατά 15 γιατρών για τους οποίους προκύπτουν στοιχεία από την έρευνα που διενεργείται. Η Οικονομική Εισαγγελία ερευνά και άλλους γιατρούς που φαίνεται να εμπλέκονται στην υπόθεση.

Τρία στελέχη του ΟΣΕ προσέρχονται σήμερα στον εφέτη – ανακριτή να απολογηθούν για το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη.

Πρόκειται για τον πρώην πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΣΕ, καθώς και δύο μέλη της επιτροπής μετατάξεων, που κατηγορούνται για την εμπλοκή τους σχετικά με την τοποθέτηση του 59χρονου σταθμάρχη Λάρισας στη συγκεκριμένη θέση.

Υπενθυμίζεται πως στους δύο τελευταίους έχει ασκηθεί ποινική δίωξη από τον προϊστάμενο της Εισαγγελίας για παράβαση καθήκοντος.

(πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Το πιο γνωστό και διαχρονικό σύμβολο της αγάπης, η σχηματοποιημένη καρδιά, αποκαλύπτεται σε ψηφιδωτό δάπεδο του 6ου αιώνα μ.Χ. ως φύλλα κισσού, που ήδη στην αρχαιοελληνική τέχνη συμβόλιζαν την αθανασία.

Τα φύλλα κισσού εμφανίζονταν τότε συχνά σε επιτύμβιες στήλες και χρησιμοποιούνταν επίσης στις επιγραφές. Ανακαλύφθηκαν επίσης σε ψηφιδωτό δάπεδο βασιλικής του 6ου αιώνα μ .Χ., που βρέθηκε βόρεια του ναού των Ταξιαρχών στη Θεσσαλονίκη. Σε αυτό, φαίνονται ξεκάθαρα καρδιές σχηματισμένες από φύλλα κισσού, ο οποίος τόσο για τους αρχαίους όσο και για τους βυζαντινούς συμβόλιζε την αιωνιότητα.

«Ο κισσός για τους αρχαίους συμβόλιζε την αθανασία και για αυτό το λόγο τον βλέπουμε να εμφανίζεται πολύ συχνά πάνω σε επιτύμβιες στήλες. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι επιγραφές έκλειναν – όχι με τελεία, αφού τότε δεν χρησιμοποιούνταν σημεία στίξης, αλλά με ένα φύλλο κισσού», τόνισε κατά την ξενάγηση των συμμετεχόντων στις «Πράσινες Πολιτιστικές Διαδρομές», ο αρχαιολόγος – μουσειολόγος Τάσος Αντωνάρας, ρίχνοντας φως σε φυτά και σύμβολα περισσότερο ή λιγότερο ορατά σε αντικείμενα που εκτίθενται στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού.

«Αποστολή του Μουσείου μας είναι η εξωστρέφεια. Θέλουμε να μοιραζόμαστε τις ιστορίες των αντικειμένων των εκθέσεων και των συλλογών μας με όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και να τους δείχνουμε τη σχέση που έχουν αυτά τα αντικείμενα με τη δική τους ζωή σήμερα. Σε πρώτη ανάγνωση δεν είναι τόσο εμφανείς αυτές οι σχέσεις, αλλά όταν κοιτάξεις καλύτερα μπορείς να τις δεις», είπε ο ίδιος μιλώντας στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Ο άνθρωπος της εποχής εκείνης ταυτιζόταν με τη φύση, η οποία υπήρχε ζωντανή στην καθημερινότητά του με έναν τρόπο που οι σημερινοί κάτοικοι ευρωπαϊκών πόλεων, απ’ όπου λείπει το πράσινο, δεν μπορούν να δουν. Για τον λόγο αυτό, παραστάσεις από τη φύση είναι αποτυπωμένες και στην τέχνη των Βυζαντινών.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το κορινθιακό κιονόκρανο, που επικράτησε για αιώνες σε όλο τον δυτικό κόσμο ως  επαναλαμβανόμενο μοτίβο σε εκκλησίες, μουσεία και πολλά ακόμη κτίρια. Στην ξενάγησή του ο αρχαιολόγος, μίλησε για την ιστορία πίσω από αυτό, βασιζόμενος στην αναφορά του Ρωμαίου συγγραφέα και αρχιτέκτονα Βιτρούβιου, που λέει πως στο τέλος του 5ου π.Χ. αιώνα, ο γλύπτης της Αρχαίας Ελλάδας Καλλίμαχος, ο οποίος είχε τη φήμη  εξαιρετικού ανδριαντοποιού, είδε μία εικόνα στο νεκροταφείο έξω από την Κόρινθο, που τον εντυπωσίασε και στη συνέχεια την αντέγραψε. «Επρόκειτο για τον τάφο ενός κοριτσιού, πάνω στον οποίο οι γονείς της είχαν αφήσει στις αρχές του χειμώνα ένα καλάθι με τα παιχνίδια της και το είχαν σκεπάσει με μία πλάκα για να το προστατέψουν. Με την άνοιξη και την αναγέννηση της φύσης όμως, η άκανθα, το φυτό με τα μεγάλα φύλλα, κατέλαβε το χώρο αυτό και άρχισε να αναπτύσσεται γύρω και μέσα από το καλάθι, σχηματίζοντας περίπου την εικόνα που βλέπουμε στα κορινθιακά κιονόκρανα, την οποία πήραν κι άλλοι γλύπτες στη συνέχεια, τη σχηματοποίησαν και την εξωράισαν», τόνισε.

Είπε ακόμη ότι και ο ίδιος ο κίονας, είναι η μετάβαση από το πραγματικό στο κατασκευασμένο από τον άνθρωπο. «Ο άνθρωπος αφού βγήκε από τη σπηλιά και θέλησε να φτιάξει έναν χώρο όπου θα είναι προστατευμένος, ο πιο απλός τρόπος ήταν χρησιμοποιήσει φύλλα, κλαδιά και άλλα πράγματα, στηρίζοντάς τα με έναν κορμό. Από αυτόν τον κορμό είναι εμπνευσμένος ο κίονας, τον οποίο θεωρούμε την πεμπτουσία του αρχαίου ελληνικού και ρωμαϊκού πολιτισμού, ενώ μέχρι και σήμερα χρησιμοποιούμε κολώνες για να χτίσουμε ένα σπίτι», υπογράμμισε.

Στη συνέχεια της ξενάγησης, ο κ. Αντωνάρας στάθηκε σε ένα δάφνινο στεφάνι που εμφανίζεται στο μαρμάρινο υπέρθυρο μιας εκκλησίας και θύμισε τον μύθο που ακολουθεί αυτό και τη Δάφνη, τη νεράιδα των γλυκών νερών της ελληνορωμαϊκής μυθολογίας. «Ο Έρωτας, μία φορά που μάλωσε με τον Απόλλωνα, για να τον εκδικηθεί, τον χτύπησε με ένα χρυσό βέλος, κάνοντάς τον να ερωτευτεί τη Δάφνη. Την ίδια στιγμή, έριξε σ’ αυτήν ένα μολύβδινο βέλος, με αποτέλεσμα να νιώσει απέχθεια για αυτόν. Ο Απόλλωνας την κυνηγούσε και όταν προσπάθησε να την πιάσει για να τη φιλήσει, αυτή προσέτρεξε στον πατέρα της, τον ποτάμιο θεό Πηνειό, ο οποίος για να τη σώσει τη μετέτρεψε σε δάφνη. Ο ερωτευμένος Απόλλωνας λοιπόν, έκοψε ένα κλαδί από τον κορμό της και έφτιαξε με αυτό ένα στεφάνι που φόρεσε στο κεφάλι, για να τη φέρει πάνω του. Με αντίστοιχο στεφάνι δάφνης τιμήθηκε για πρώτη φορά ο νικητής στους Πυθιακούς Αγώνες, που γίνονταν προς τιμή του Απόλλωνα και από τότε έως σήμερα δαφνοστεφανώνονται οι νικητές», είπε.

Σε ανάλογες δράσεις που κάνει το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού οι οποίες απευθύνονται σε παιδιά, οι μαθητές εντοπίζουν τη δάφνη όπως και άλλα φυτά στους κήπους του Μουσείου και σε μπαλκόνια σπιτιών και στη συνέχεια τα αναζητούν στα αρχαία αντικείμενα στις αίθουσες του Μουσείου.

Μέλισσες, πουλιά, σαύρες και σαλιγκάρια, κρύβονται στους κύκλους που σχηματίζει το κλήμα που ελίσσεται, στις ανάγλυφες παραστάσεις μίας μικρής κάθετης στήλης της Παναγίας Αχειροποιήτου, τα οποία ο αρχαιολόγος βοήθησε τους πολίτες να παρατηρήσουν. «Εδώ υπάρχει μία από τις ελάχιστες παραστάσεις μέλισσας στα βυζαντινά χρόνια και μία ακόμη πιο σπάνια απεικόνιση ενός σαλιγκαριού με τα κερατάκια του. Βλέπουμε ακόμη ένα πουλάκι που ραμφίζει το τσαμπί του σταφυλιού, όπως και μία σαύρα ξαπλωμένη σε ένα φύλλο για να μαζέψει τη θερμότητα που χρειάζεται κάτω από τον ήλιο», ανέφερε.

Στην ίδια αίθουσα, ο επισκέπτης θα δει πεσσούς από τον Άγιο Δημήτριο, όπου εμφανίζονται τριαντάφυλλα, λίγο διαφορετικά από αυτά που έχουμε σήμερα στο νου μας. «Τα σημερινά τριαντάφυλλα με τα πολλά πέταλα ξεκινούν να αναπτύσσονται και να υπάρχουν τον 17ο – 18ο αιώνα. Έως τότε υπήρχαν μόνο δύο βασικά είδη τριανταφυλλιάς με πέντε μόνο πέταλα», λέει.

Ρόδα ωστόσο, όπως και ροδοπέταλα, μπορεί να εντοπίσει ο επισκέπτης και στην αίθουσα όπου παρουσιάζεται η τυπολογία των τάφων της Θεσσαλονίκης. «Τριαντάφυλλα έχουμε σε όλους τους τάφους, καθώς τα λουλούδια είναι η ελπίδα και η προσμονή της αναγέννησης. Αντίστοιχα και η ψυχή μας αναγεννάται και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μέχρι και σήμερα γεμίζουμε τα φέρετρα των νεκρών με λουλούδια, μία συνήθεια που κάνουμε επαναλαμβάνοντας αυτό που βρήκαμε από τους προγόνους μας», κατέληξε.

Το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού συμμετέχει στις «Πράσινες Πολιτιστικές Διαδρομές» αναδεικνύοντας τον φυτικό κόσμο μέσα από τα εκθέματά του για δέκατη χρονιά.

Βαρβάρα Καζαντζίδου

(πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Γεννημένος το 1883 στο Ηράκλειο της Κρήτης, ο Νίκος Καζαντζάκης βρίσκεται πριν από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο στο Παρίσι, όπου αποκτά αμέσως επαφή, εν έτει 1908, με τη φιλοσοφία του Ανρί Μπερξόν, την οποία και θα φροντίσει λίγο αργότερα να εισηγηθεί, με γραπτά και διαλέξεις του, στην Ελλάδα. Τα ίδια πάνω-κάτω χρόνια θα παρουσιάσει τα πρώτα του θεατρικά έργα, με φανερή την ιψενική τους επίδραση.

Το 1910 ο Καζαντζάκης συμμετέχει στην ίδρυση του Εκπαιδευτικού Ομίλου των Αλέξανδρου Δελμούζου και Δημήτρη Γληνού και συντάσσεται με τις μάχες τους για τη διάδοση και την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας, ενώ τότε διακρίνεται και μια άλλη αφετηρία του. Η αφετηρία μιας ξέφρενης διανοητικής διαδρομής, η οποία θα εντάξει τα προσεχή χρόνια στους κόλπους της τα πιο ετερογενή υλικά: από εθνικισμό και νιτσεϊσμό μέχρι έναν αγιοπλαστικό κομμουνισμό, που θα αναμίξει άφοβα Χριστό, Βούδα και Λένιν, απλώνοντας χωρίς δισταγμό το βλέμμα του και προς τον προφητικής έμπνευσης ποιητικό λόγο του Άγγελου Σικελιανού – έναν ποιητικό λόγο που θα μπολιάσει με την ορμή των ολόφρεσκων δυνάμεων ενός προλεταριάτου σφηνωμένου στην καρδιά της ελληνικής παράδοσης και των υπεριστορικών αξιών της. Όλον αυτό τον περίτεχνο και περίπλοκο κόσμο ανασταίνει και φέρνει εκ νέου στο φως η τελευταία εν ζωή συνέντευξη του Καζαντζάκη στον Πιέρ Σιπριό, Γάλλο δημοσιογράφο και δοκιμιογράφο, την άνοιξη του 1957, λίγους μόλις μήνες πριν από τον θάνατό του. Η συνέντευξη, που μεταδόθηκε από τον εθνικό ραδιοφωνικό σταθμό της Γαλλίας RTF, κυκλοφόρησε πολύ πρόσφατα, υπό τον τίτλο «Νίκος Καζαντζάκης – Πιέρ Σιπριό. Συνομιλίες», σε μετάφραση Μαρίας Δ. Φλετορίδου και με εισαγωγή της Αθηνάς Βουγιούκα, από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Εκείνο που απασχολεί πρωτίστως τον Καζαντζάκη στη συνέντευξη είναι, όπως παρατηρεί και η Αθ. Βουγιούκα στο εισαγωγικό της σημείωμα, η αποστολή της τέχνης του και οι σκοποί του ως συγγραφέα. Σπεύδοντας από την πρώτη στιγμή να δηλώσει πως ο Χριστός άρχισε να τον στοιχειώνει από την παιδική του ηλικία, κάτι από το οποίο προσπάθησε να ξεφύγει, γράφοντας πρώτα λυρικά ποιήματα, ύστερα μια τραγωδία και κατόπιν την ποιητική εποποιία «Οδύσσεια», ο Καζαντζάκης ξεκαθαρίζει πως δεν μπόρεσε παρά να επανέλθει αργότερα στη μορφή του Ιησού με το μυθιστόρημα «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται». Ήταν η εποχή μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν με τα μυθιστορήματά του κατάφερε να αποσπαστεί από το στενόχωρο ελληνικό πλαίσιο και να ανοίξει τα φτερά του για τη διεθνή λογοτεχνική σκηνή.

Ποιος ακριβώς, όμως, είναι ο κοινωνικός, ο πολιτικός, ο ιστορικός και γενικότερα ο δημόσιος ρόλος του συγγραφέα; Τι πιστεύει ο Καζαντζάκης γι’ αυτό και ποια είναι τα καθήκοντα τα οποία αναθέτει στον εαυτό του; Ο συγγραφέας ανήκει, είτε το θέλει είτε όχι, στην εποχή του και στον καιρό του και ως άγρυπνο μέλος του καιρού του δεν μπορεί παρά να υποφέρει και να ανησυχεί βλέποντας την πραγματικότητα. Εξ αυτού και οφείλει να συνεργαστεί με όσες δυνάμεις του φωτός απομένουν ακόμη, πρέπει με άλλα λόγια να γίνει αγωνιστής, και να βγει με το γράψιμό του από τη φυλακή του εργαστηρίου του. Για την ελληνική περίπτωση, ο συγγραφέας χρειάζεται, πριν και πάνω απ’ όλα, να θυμάται πως είναι Έλληνας και πως το αληθινό ελληνικό θαύμα δεν ονομάζεται ομορφιά αλλά ελευθερία – και η ελευθερία είναι ο ύψιστος συγγραφικός αγώνας.

Ο συγγραφέας διεκδικεί αγόγγυστα την ελευθερία, τη δική του και της πατρίδας του, και είναι ανάγκη από τη μια μεριά να απαγκιστρώνεται από την παράδοση, για να μην εγκλωβίζεται σε συμβατικά όρια και από την άλλη να την υπερβαίνει, για να εγκλιματίζεται στο κλίμα των χρόνων του, χωρίς να παραγνωρίζει – και να τιμά – τις πρωταρχικές του ρίζες. Από εκεί και ύστερα, θα εμπνεύσει τους ήρωές του και θα τους μετατρέψει σε αγωνιστές που ανεβαίνουν τον ανήφορο της ζωής και της ύπαρξης («Ο ανήφορος» έχει τιτλοφορηθεί το επί δεκαετίες ανέκδοτο μυθιστόρημά του, το οποίο κυκλοφόρησε το 2022 από τη Διόπτρα). Κι αυτό μέσα από την πίστη του στη μυστική δύναμη του Θεού και στην εσώτερη ισχύ του ανθρώπου. Και εν προκειμένω αναδεικνύεται ένα άλλο, ξεχωριστό νόημα: το νόημα της ευθύνης του συγγραφέα και της τέχνης την οποία διακονεί. Όσο για τον Χριστό (τη συνένωση σάρκας και πνεύματος), αποτελεί το αρχέτυπο τόσο των μυθιστορηματικών ηρώων του Καζαντζάκη όσο και του ίδιου. Αν δε είναι να μιλήσουμε ξανά για την κατάκτηση της ελευθερίας, η έννοιά της προϋποθέτει αρχικά την ευθύνη και εν συνεχεία τη δικαιοσύνη.

Ένα από τα παραδείγματα, τα οποία επικαλείται συχνά προς μια τέτοια κατεύθυνση ο Καζαντζάκης, είναι ο άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης, ο πραγματικός, αλλά και ο πρωταγωνιστής του ομώνυμου μυθιστορήματός του: «Θέλησα να συμπυκνώσω τις προσπάθειές μου, να θέσω μπροστά στα μάτια του αναγνώστη την εικόνα του αγίου και του ήρωα έτσι όπως την είχα στην καρδιά μου εδώ και πολλά χρόνια. Δεν πρόκειται για ατομικισμό. Ο ήρωας είναι πάντα μια κοινότητα, ένας σπόρος που περιέχει σε κατάσταση κυοφορίας τα μελλοντικά λουλούδια και τους μελλοντικούς καρπούς. Δεν θέλησα παρά να συλλάβω και, αν είναι δυνατόν, να εκφράσω, το θαύμα αυτού του σπόρου που περιέχει μια άνοιξη».

Β. Χατζηβασιλείου

(πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου και του Υπηρεσιακού Πρωθυπουργού Ιωάννη Σαρμά, ορκίζεται σήμερα το απόγευμα η νέα αλλά σύντομη σε διάρκεια, Βουλή των Ελλήνων της ΙΘ’ Προεδρευομένης Κοινοβουλευτικής Περιόδου που προέκυψε από τις εθνικές εκλογές της 21ης Μαΐου.

Η σύγκλιση της πανηγυρικής εναρκτήριας συνεδρίασης της νέας Βουλής των Ελλήνων θα πραγματοποιηθεί στις 6 το απόγευμα, με Προεδρεύοντα τον Α’ Αντιπρόεδρο της Βουλής κ. Νικήτα Κακλαμάνη, συνεπικουρούμενο από τους τέσσερις προσωρινούς Γραμματείς που είναι οι νεότεροι στην ηλικία βουλευτές ανά κόμμα.

Αρχικά ο κ. Κακλαμάνης θα αναγνώσει την Ημερήσια Διάταξη, θα καταθέσει στα Πρακτικά τα ονόματα των 300 που εκλέχθηκαν βουλευτές και θα γνωστοποιήσει στο Σώμα τις επιστολές που έχουν αποστείλει στο Προεδρείο οι πολιτικοί αρχηγοί για το ποια από τις τρεις βουλευτικές έδρες στις οποίες εκλέχθηκαν, επέλεξαν να κρατήσουν.

Ευθείς αμέσως, ο κ. Κακλαμάνης θα καλέσει τον προσωρινό Α’ Γραμματέα της Βουλής να συνοδεύσει στην Αίθουσα της Ολομέλεια τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο και τα μέλη της Ιεράς Συνόδου για να τελέσουν τον καθιερωμένο αγιασμό.

Στη συνέχεια ο κ. Κακλαμάνης θα καλέσει τους βουλευτές που επιθυμούν να εγερθούν και παρουσία του Αρχιεπισκόπου και της Αρχιερατικής ακολουθίας του, να δώσουν τον προβλεπόμενο από το άρθρο 59 του Συντάγματος όρκο που είναι ο ακόλουθος:

«Ορκίζομαι στο όνομα της Aγίας και Ομοούσιας και Αδιαίρετης Τριάδας να είμαι πιστός στην Πατρίδα και το δημοκρατικό πολίτευμα, να υπακούω στο Σύνταγμα και τους νόμους και να εκπληρώνω ευσυνείδητα τα καθήκοντά μου».

Ο Αρχιεπίσκοπος θα ολοκληρώσει την τελετή, θα υπογράψει το σχετικό Πρακτικό και ο προσωρινός Α’ Γραμματέας της Βουλής θα κληθεί από τον Προεδρεύοντα να αποπέμψει της Αιθούσης τους Αρχιερείς.

Στη συνέχεια, ο κ. Κακλαμάνης θα καλέσει τους μουσουλμάνους βουλευτές να ορκιστούν στο Κοράνι, ενώ μετά θα εγερθούν οι βουλευτές που θα θελήσουν να δώσουν πολιτικό όρκο.

Ο Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής θα κλείσει την πανηγυρική συνεδρίαση, καλώντας το Σώμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την επικύρωση των Πρακτικών, ζητώντας τους αύριο, Δευτέρα και ώρα 10.30 π.μ., σύμφωνα με την Ημερήσια Διάταξη να προσέλθουν για την εκλογή του Προέδρου της Βουλής.

Οι βουλευτές, πριν αποχωρήσουν θα πάνε σε Αίθουσα του Κοινοβουλίου που θα τους υποδειχθεί προκειμένου να υπογράψουν το πρωτόκολλο ορκωμοσίας τους και να παραλάβουν τα σχετικά έγγραφα ώστε να ολοκληρωθεί η διαδικασία ορκωμοσίας τους.

Κατά την προσέλευση της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου στο κτήριο για την πανηγυρική συνεδρίαση της ορκωμοσίας των Βουλευτών, θα την υποδεχθεί ο Πρόεδρος της Βουλής Κωνσταντίνος Τασούλας και θα την οδηγήσει αρχικά στο Γραφείο του Προέδρου της Βουλής μέχρι να ξεκινήσει η συνεδρίαση. Τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο και την αρχιερατική ακολουθία του, αντίστοιχα, θα την υποδεχθεί στο κτήριο ο Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης.

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα παρακολουθήσει την ορκωμοσία των «300» της Βουλής από την πρώτη σειρά των θέσεων των αξιωματούχων της Ολομέλειας. Δίπλα της και στις υπόλοιπες θέσεις θα καθίσουν όσοι πρώην Πρωθυπουργοί, πρώην Πρόεδροι της Βουλής των Ελλήνων, ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί και αξιωματούχοι του Κράτους θελήσουν να παραβρεθούν. Σε μια πρόσθετη σειρά καθισμάτων, κάτω από τα έδρανα των αξιωματούχων, θα καθίσουν οι εκπρόσωποι ξένων Εκκλησιών και δογμάτων.

Από τα υπουργικά έδρανα, θα παρακολουθήσουν την ορκωμοσία της Βουλής ο υπηρεσιακός Πρωθυπουργός Ιωάννης Σαρμάς και τα μέλη της υπηρεσιακής Κυβέρνησης.

Στην πανηγυρική συνεδρίαση της ορκωμοσίας των βουλευτών έχουν κληθεί και θα παραστούν πολλοί πρέσβεις και διπλωματικές αντιπροσωπείες ξένων κρατών που θα παρακολουθήσουν την ορκωμοσία των βουλευτών από τα διπλωματικά θεωρεία.

Εκλογή Προέδρου της Βουλής

Τη Δευτέρα, στις 10.30 το πρωί, η Βουλή θα συνέλθει για την «Εκλογή Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων».

Στη συνεδρίαση θα προεδρεύσει ο προσωρινός Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης. Αρχικά, θα ανακοινώσει τις επιστολές των προέδρων των κοινοβουλευτικών ομάδων σχετικά με τα πρόσωπα που προτείνουν για νέο Πρόεδρο της Βουλής καθώς υποβολή υποψηφιότητας από υποψήφιο, δεν είναι παραδεκτή.

Ο αρχηγός της ΝΔ και πρόεδρος του πρώτου σε κοινοβουλευτική δύναμη κόμματος Κυριάκος Μητσοτάκης, με επιστολή του στη Βουλή, έχει γνωστοποιήσει ότι προτείνει για τη θέση τον νυν Πρόεδρο της Βουλής Κωνσταντίνο Τασούλα.

Ο νέος Πρόεδρος της Βουλής θα εκλεγεί με ονομαστική ψηφοφορία και απαιτείται να λάβει την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των Βουλευτών. Αν δεν συγκεντρωθούν οι 151 θετικές ψήφοι, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται και εκλέγεται με σχετική πλειοψηφία.

Ο κ. Κακλαμάνης θα αναγγείλει το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας και θα καλέσει τον ελεγχθέντα Πρόεδρο της Bουλής να καταλάβει την έδρα.

Στη συνέχεια της Δευτέρας και μετά από μια μικρή χρονική διακοπή, η Ολομέλεια θα συνέλθει εκ νέου σε συνεδρίαση προκειμένου να πραγματοποιηθεί με ονομαστική ψηφοφορία η εκλογή των Αντιπροέδρων, των Γραμματέων και Κοσμητόρων της Βουλής.

Οι τρεις πρώτοι Αντιπρόεδροι της Βουλής θα εκλεγούν από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ, ενώ ο τρίτος, τέταρτος και πέμπτος Αντιπρόεδρος θα εκλεγούν αντίστοιχα από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, ώστε να υπάρχει αναλογική εκπροσώπηση στο Προεδρείο.

Για τις θέσεις των τριών πρώτων Αντιπροέδρων της Βουλής, η ΝΔ θα προτείνει τους βουλευτές Νικήτα Κακλαμάνη, Χαράλαμπο Αθανασίου και Αθανάσιο Μπούρα, που ήταν Αντιπρόεδροι και στην προηγούμενη Βουλή. Ο ΣΥΡΙΖΑ την βουλευτή Μερόπη Τζούφη. Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και πάλι τον Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο, όπως και το ΚΚΕ τον βουλευτή Γιώργο Λαμπρούλη. Η Ελληνική Λύση θα προτείνει για τη θέση του Αντιπροέδρου που δικαιούται τον Κωνσταντίνο Χήτα.

Μετά την ολοκλήρωση της εκλογής του Προεδρείου της Βουλής, ο νέος Πρόεδρος της Βουλής θα περαιώσει τη συνεδρίαση. Μία λήξη της συνεδρίασης, που ταυτόχρονα σημαίνει και την ολοκλήρωση της θητείας της πρώτης και μόνης Συνόδου της ΙΘ’ Προεδρευομένης Κοινοβουλευτικής Περιόδου.

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ακολούθως θα εκδώσει το Προεδρικό Διάταγμα διάλυσης της Βουλής, θα προκηρύξει τις εθνικές εκλογές της 25ης Ιουνίου 2023 και θα ορίσει την ημέρα ορκωμοσίας της Κ’ Προεδρευομένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Το Προεδρικό Διάταγμα θα το συνυπογράφουν ο υπηρεσιακός Πρωθυπουργός Ιωάννης Σαρμάς και τα μέλη του υπηρεσιακού Υπουργικού Συμβουλίου. Το ΠΔ θα αποσταλεί στη Βουλή των Ελλήνων προκειμένου να το θυροκολλήσει ο Φρούραρχος της Βουλής.

Βουλή δύο ημερών για δεύτερη φορά

Βουλή των Ελλήνων με θητεία «δύο» ημερών, είναι η δεύτερη φορά που έχουμε στα μεταπολιτευτικά χρονικά. Η προηγούμενη φορά ήταν η Βουλή του Μαΐου του 2012, της ΙΔ’ Προεδρευομένης Κοινοβουλευτικής Περιόδου, καθώς και τότε από τις εκλογές που είχαν προηγηθεί, δεν είχε προκύψει η δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης.

Σε γεύμα με γεύσεις της πόλης τους, της Κομοτηνής, μας προσκαλούν η Θεανώ Πασχάλη και ο Ζαφείρης Τσάκος με το βιβλίο τους «Κομοτηνή στο πιάτο», που κυκλοφορεί. Μαζί με τους συγγραφείς, δύο ανθρώπους που ασχολούνται αρκετά χρόνια με τον πολιτισμό την πόλη, μαγειρεύουν συνταγές του τόπου τους νοικοκυρές της Κομοτηνής, ντόπιες, ή με καταγωγή από άλλα μέρη.

Η «Κομοτηνή στο πιάτο», περιλαμβάνει 174 αυθεντικές συνταγές από περίπου 20 πληθυσμιακές ομάδες, που συνθέτουν το γαστρονομικό μωσαϊκό της περιοχής τα τελευταία 100 χρόνια.

Χαρακτηριστικές συνταγές του βιβλίου είναι οι λαχανοντολμάδες με τον καβουρμά και το μοσχαρίσιο κρέας από τους Aνατολικορωμυλιώτες, τα πιτάκια σαμσά από τους Γεωργιανούς, από τους Κρητικούς το γαμοπίλαφο, τα σκαλτσούνια και το μπουρέκι το χανιώτικο, από τους Ηπειρώτες οι πίτες και ο τραχανάς, από τους ντόπιους το γεμιστό κοτόπουλο, τα ντολμαδάκια γιαλαντζί που έχουν οι Mικρασιάτες, το κασίρ, μια δροσερή σαλάτα των μουσουλμάνων της Ροδόπης , το γλυκό ψωμί των Ρομά, η παστουρμαδόπιτα και το κέικ με καρύδι από τους Αρμένιους, η λαγόπιτα των Πομάκων.

Στις ζυμώσεις που συνέθεσαν το πληθυσμιακό και γαστρονομικό μωσαϊκό της Κομοτηνής, με σημείο καμπής την Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 και όσα ακολούθησαν, αναφέρθηκε ο κ. Τσάκος. H Kομοτηνή, δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ είναι η πλέον πολυπολιτισμική πόλη στον ελλαδικό χώρο και αυτό το χαρακτηριστικό την κάνει μοναδική και αξίζει να προωθηθεί.

«Tο 1922 είναι ένα σήμα κατατεθέν γιατί λόγω του προσφυγικού ήρθαν πάρα πολλές πληθυσμιακές ομάδες και εγκαταστάθηκαν στην Κομοτηνή», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Άλλες ομάδες, όπως οι Πομάκοι και οι Ρομά, ήρθαν στην περιοχή αιώνες νωρίτερα. «Οι πρώτοι Αρμένιοι, ήρθαν τον 17ο αιώνα στην Κομοτηνή, έχουν τις ίδιες σχεδόν συνταγές με τους ντόπιους, ενώ οι Αρμένιοι που ήρθαν το 1996 με τους διωγμούς από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης έχουν πολύ διαφορετικές συνταγές», επισήμανε ο κ. Τσάκος.

«Οι συνταγές», τόνισε, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Πασχάλη, «έχουν έρθει από τα παλιά αλλά μαγειρεύονται και τώρα». Άλλωστε, οι συγγραφείς ήθελαν να δώσουν στον αναγνώστη την αίσθηση ότι κάνει μια βόλτα στην Κομοτηνή, μια καθημερινή ή μια Κυριακή μεσημέρι, μπαίνει στις κουζίνες των σπιτιών και βλέπει τα φαγητά στο τραπέζι.

«Η κάθε νοικοκυρά έχει βάλει τη δική της μικρή πινελιά Αλλά δεν έχει αλλοιωθεί κατά βάση η συνταγή όπως ήρθε από τους προγόνους μας», είπε η κ. Πασχάλη και πρόσθεσε ότι «ήταν ένα ωραίο ταξίδι γιατί μοιραστήκαμε και τις αναμνήσεις των γυναικών εκτός από συνταγές».

Oι νοικοκυρές μίλησαν για τις κουζίνες των παιδικών τους χρόνων. «Mας περιγράψανε τα χαλιά και τις σόμπες, ακόμα και ειδικά σκεύη που χρησιμοποιούσαν οι γιαγιάδες και οι μανάδες τους», τόνισε.

Τις περισσότερες συνταγές τις μαγείρεψαν η Θεανώ Πασχάλη και ο Ζαφείρης Τσάκος και στη συνέχεια, όπως είναι φυσικό, τις δοκιμάσανε. «Μέσα από κάθε συνταγή που έκανα για κάθε ομάδα κατάφερα να τους γνωρίσω λίγο περισσότερο και να καταλάβω για ποιο λόγο μαγειρεύουν αυτά τα φαγητά», επισήμανε ο κ. Τσάκος.

«Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι συνταγές των παλιννοστούντων. Προέρχονται από χώρες που έχει πολύ δύσκολο κλίμα έχει πάρα πολύ κρύο. Οπότε οι συνταγές τους αυτόματα περιέχουν μέσα πράγματα τα οποία τους βοηθάνε, στην ουσία, να διατηρούνται ζεστοί. Πρόκειται για πάρα πολύ ακριβές συνταγές. οπότε αυτόματα καταλαβαίνουμε ότι ήταν πλούσιοι άνθρωποι», τόνισε.

Από την άλλη πλευρά, οι Πόντιοι, φτωχός λαός που εκδιώχθηκε από παντού «κι όμως οι συνταγές τους είναι φανταστικές». «Όλες τις συνταγές τους είναι πάμφθηνες, δηλαδή τα ζυμάρια τους γίνονται με 1,5 ευρώ, αλλά έχουν τόση νοστιμάδα μέσα, τόσο μεγάλη προσωπικότητα που γευστικά μου έχουν μείνει, ακόμα τα γεύομαι αυτά τα φαγητά», υπογράμμισε.

Το βιβλίο που κυκλοφορεί από την «Κάπα Εκδοτική», θα παρουσιαστεί στην Κομοτηνή στις 31 Μαΐου, στον όμορφο χώρο της αυλής της δημοτικής βιβλιοθήκης, σε μια ξεχωριστή εκδήλωση, με πρωταγωνίστριες τις γυναίκες που μοιράστηκαν τις συνταγές και τις αναμνήσεις τους. «Πρόκειται για ένα ανοιχτό κάλεσμα, να βρεθούμε όλοι, όλοι μαζί ένα απόγευμα να γευτούμε ο ένας τις γεύσεις του άλλου, τόνισε η κ. Πασχάλη.

Γεωργία Χατζηγεωργίου

Αν κάποιος διασχίσει τον ποδηλατοδρόμο της Ηγουμενίτσας, το μάτι του δεν θα σταθεί μόνο στη θάλασσα που βρίσκεται δίπλα ή την καταπράσινη φύση που τον περιβάλλει, αλλά θα θαυμάσει ξυλόγλυπτες δημιουργίες, που συνθέτουν ένα ιδιαίτερο εικαστικό περιβάλλον. Έργα σμιλεμένα πάνω σε κορμούς από νεκρά πλατάνια, που οι ρίζες τους βρίσκονται ακόμη μέσα στο έδαφος και «διηγούνται ιστορίες», από τη μυθολογία και τη ζωή στη φύση.

Συναντήσαμε τον δημιουργό τους, τον κ. Τάσο Σιδηρόπουλο δίπλα στα έργα του, να καθαρίζει από τα χόρτα, τον περιβάλλοντα χώρο. Αν και Καστοριανός, δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ηγουμενίτσα, την πόλη όπου τα τελευταία 9 χρόνια, εργάζεται ως στέλεχος μεγάλης Ελληνικής Ασφαλιστικής Εταιρείας. Μοιάζει να τα απολαμβάνει και με ιδιαίτερη ικανοποίηση μας περιγράφει, πως έδωσε «ζωή» στα νεκρά πλατάνια του ποδηλατοδρόμου.

Ο κ. Σιδηρόπουλος όπως αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, από χόμπι ασχολείται με την ξυλογλυπτική και τις κατασκευές από ξύλο. Τον ρωτήσαμε, τι ήταν εκείνο που γέννησε την ιδέα να φιλοτεχνήσει ό,τι είχε απομείνει από τα πλατάνια που κατέστρεψε η ασθένεια μεταχρωματικό έλκος.

«Σε ένα περπάτημα στον ποδηλατοδρόμο, είδα πρώτα έναν κορμό, τον παρατήρησα και μου φάνηκε σαν κάθισμα. Τότε άρχισαν οι συνειρμοί. Σκέφτηκα αμέσως, τους θρύλους στην περιοχή. Λένε, πως η σπηλιά που βρίσκεται πάνω από την πόλη, στο πευκοδάσος, ήταν η ομηρική σπηλιά του κύκλωπα και πως, η νησίδα το Πρασούδι, λίγο πριν από την είσοδο στο λιμάνι είναι το μεγάλο λιθάρι που πέταξε στη θάλασσα. Η Ιθάκη δεν βρίσκεται και ιδιαίτερα μακριά. Έτσι, αυτό το αφήγημα γέννησε την ιδέα να λαξεύσω πάνω στα απομεινάρια του πλατάνου τον θρόνο του Οδυσσέα και το έκανα», λέει ο κ. Σιδηρόπουλος.

Καθώς τις ελεύθερες ώρες του, φιλοτεχνούσε στον ποδηλατόδρομο, οι ντόπιοι που έκαναν τον περίπατο τους εκεί, ενθουσιάστηκαν. Ακόμη περισσότερο, με το αποτέλεσμα. Κάποιοι του υπέδειξαν όπως μας επισημαίνει, πως κρυμμένος μέσα σε βάτα, είναι ακόμη ένας κορμός από νεκρό πλατάνι.

«Αμέσως καθάρισα το σημείο και εντόπισα τα απομεινάρια του πλατάνου. Είδα πως το ξύλο, δεν ήταν πολύ σαθρό. Μπορούσα να προχωρήσω. Ήταν δύο κορμοί ενωμένοι. Καθώς τους κοίταζα είπα: ένα σκιουράκι με φουντωτή ουρά. Την επομένη ξεκίνησα το έργο»

Τις δημιουργίες του κ. Σιδηρόπουλου, δεν θαυμάζουν μόνο οι ντόπιοι, αλλά και οι τουρίστες. Στέκονται, περιεργάζονται και φωτογραφίζουν. Είναι δύο σημαντικά έργα τέχνης, που φιλοτεχνήθηκαν με πολύ μεράκι από τον καλλιτέχνη, αφιλοκερδώς. Χωρίς καμία αμοιβή. Φιλοδοξία του είναι να «ανοίξει» τον δρόμο, για μια εικαστική διαδρομή στον ποδηλατόδρομο της Ηγουμενίτσας.

«Θα μπορούσαμε με τη στήριξη της κοινωνίας, να αφυπνίσουμε και άλλους καλλιτέχνες, φωτογράφους, ζωγράφους γλύπτες, ώστε να αναδειχθεί μια υπέροχη εικαστική διαδρομή», επισημαίνει ο Τάσος Σιδηρόπουλος

Όπως μας αποκαλύπτει, έχει ακόμη δύο δημιουργίες από κορμούς δένδρων που ξέβρασε η θάλασσα. Πρόκειται για έναν κροκόδειλο και ένα δελφίνι μήκους 4,5 και 4,20 μέτρων αντίστοιχα, τα οποία σε συνεννόηση με τον δήμο αναμένεται να τοποθετηθούν σε σημεία της πόλης.

Εκατοντάδες Γερμανοί δημόσιοι υπάλληλοι που εργάζονται ιδίως στους τομείς της εκπαίδευσης και του πολιτισμού θα πρέπει να εγκαταλείψουν τις προσεχείς ημέρες τη Ρωσία κατόπιν αιτήματος της Μόσχας, δήλωσε σήμερα πηγή της γερμανικής κυβέρνησης στο AFP.

Η απόφαση αυτή έπεται απόφασης των ρωσικών αρχών που επιβάλλει στη Γερμανία να μειώσει σημαντικά ως τις αρχές Ιουνίου το διπλωματικό της προσωπικό και αυτό σε δημόσιους θεσμούς, όπως το πολιτιστικό κέντρο Goethe Institut ή η γερμανική σχολή της Μόσχας, πρόσθεσε.

Η πηγή αυτή επιβεβαίωνε πληροφορία που αποκάλυψε η γερμανική εφημερίδα Süddeutsche Zeitung, η οποία κάνει λόγο για “κήρυξη διπλωματικού πολέμου της Μόσχας” στο Βερολίνο.

Μετά την πρόσφατη μείωση της παρουσίας των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών στη Γερμανία, υπό τις πιέσεις του Βερολίνου, το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών όρισε “τον Απρίλιο πλαφόν για τον αριθμό των υπαλλήλων του διπλωματικού προσωπικού και αυτού δημόσιων γερμανικών φορέων” στον οποίο επιτρέπεται να παραμείνει στη Ρωσία, σύμφωνα με την εφημερίδα, η οποία επικαλείται το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών.

“Το όριο αυτό που όρισε η Ρωσία από τις αρχές του Ιουνίου συνεπάγεται μεγάλες περικοπές σε όλους τους τομείς της (γερμανικής) παρουσίας στη Ρωσία”, σύμφωνα με την ίδια πηγή που επικαλείται η εφημερίδα.

Οι γερμανικές αρχές προσπάθησαν τις τελευταίες εβδομάδες να ανακαλέσει το ρωσικό υπουργείο την απόφασή του αυτή, αλλά μάταια, σύμφωνα με την εφημερίδα.

Συνεπώς, οι Γερμανοί υπάλληλοι, μέλη του διπλωματικού και προξενικού προσωπικού, αλλά κυρίως άνθρωποι που εργάζονται στον τομέα του πολιτισμού και της εκπαίδευσης, θα οφείλουν να αποχωρήσουν τις προσεχείς μέρες.

Το Βερολίνο δεν θα σταματήσει εκεί και θα εξασφαλίσει μια “ισορροπία” με τη Ρωσία, μετά το μέτρο αυτό, σύμφωνα με την κυβερνητική πηγή.

Τον Απρίλιο, η Μόσχα είχε ήδη ανακοινώσει την απέλαση περίπου είκοσι Γερμανών διπλωματών, σε αντίποινα, σύμφωνα με τις ρωσικές αρχές, σε παρόμοιο μέτρο που έλαβε το Βερολίνο.