Η δημοσιογράφος της Epoch Times Εύα Φου θα τιμηθεί τον Απρίλιο για την αποκάλυψη της πρακτικής του κομμουνιστικού καθεστώτος της Κίνας να προχωρά σε αφαίρεση οργάνων από φυλακισμένους λόγω των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων.
Η Φου, η οποία μοιράζει τον χρόνο της μεταξύ Νέας Υόρκης και Ουάσιγκτον, επιλέχθηκε από το Συμβούλιο Θρησκευτικής Επικοινωνίας (Religion Communicators Council – RCC) για το Βραβείο Γουίλμπουρ 2025. Το βραβείο, που απονέμεται ετησίως από το 1949, αποτελεί την ανώτατη τιμή του οργανισμού και απονέμεται για την «εξαιρετική κάλυψη θρησκευτικών θεμάτων, αξιών και ζητημάτων στα κοσμικά μέσα ενημέρωσης», σύμφωνα με δελτίο Τύπου της 14ης Μαρτίου.
Οι κριτές αξιολόγησαν υποψηφιότητες από ειδησεογραφικά μέσα όλου του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης μιας σειράς άρθρων της Φου με τίτλο «Killing the Faithful for Organs: The Brutal Secret Beijing Doesn’t Want Exposed» («Σκοτώνοντας τους πιστούς για τα όργανα: Το βίαιο μυστικό που το Πεκίνο δεν θέλει να αποκαλυφθεί»).
Σε επιστολή της, όπου εξηγούσε το κίνητρό της για την ενασχόληση με το συγκεκριμένο ζήτημα, η Φου ανέφερε πως πολλοί άνθρωποι που χρειάζονται μεταμόσχευση επισκέπτονται την Κίνα λόγω των ασυνήθιστα μικρών χρόνων αναμονής. Ωστόσο, σημείωσε ότι ελάχιστοι γνωρίζουν πως τα όργανα που μεταμοσχεύονται ενδέχεται να έχουν αφαιρεθεί από φυλακισμένους λόγω των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων.
Η εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων αποτελεί ένα από τα πιο καλά φυλαγμένα μυστικά του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ). Σύμφωνα με την Epoch Times, ελάχιστοι σε παγκόσμιο επίπεδο—πέραν εκείνων που συμμετέχουν στη διαδικασία—αντιλαμβάνονται ότι η πηγή υγιών οργάνων για μεταμοσχεύσεις στην Κίνα προέρχεται κυρίως από φυλακισμένους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ.
Το Φάλουν Γκονγκ, γνωστό και ως Φάλουν Ντάφα, είναι μια διαλογιστική πρακτική που βασίζεται στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας. Το ΚΚΚ έχει εξαπολύσει εκστρατεία εξάλειψής του τόσο στην Κίνα όσο και διεθνώς. Εκτός από τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, θύματα της αφαίρεσης οργάνων φέρονται να είναι Ουιγούροι, Θιβετιανοί, μουσουλμάνοι και χριστιανοί που κρατούνται σε στρατόπεδα κράτησης στην Κίνα.
Η Φου δήλωσε ότι το ΚΚΚ δεν επιθυμεί να γίνει γνωστό το ζήτημα, όμως η ίδια είναι αποφασισμένη να το φέρνει στη δημοσιότητα.
Η δημοσιογράφος της Epoch Times Εύα Φου με φόντο το Καπιτώλιο των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον στις 13 Μαρτίου 2025. (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
Ο αρχισυντάκτης της Epoch Times, Γιάσπερ Φάκερτ, χαρακτήρισε το βραβείο ως σημαντική αναγνώριση της δουλειάς του μέσου στην αποκάλυψη της βίαιης πρακτικής της εξαναγκαστικής αφαίρεσης οργάνων, προσθέτοντας ότι τόσο η Φου όσο και η ευρύτερη δημοσιογραφική ομάδα θα συνεχίσουν να ερευνούν και να δημοσιοποιούν αυτά τα εγκλήματα.
Συνολικά, 20 κοσμικά μέσα ενημέρωσης διακρίθηκαν φέτος με το Βραβείο Γουίλμπουρ για ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκαν το 2024 σχετικά με την πίστη και τη θρησκεία. Οι βραβευμένες συμμετοχές προήλθαν από έντυπη και διαδικτυακή δημοσιογραφία, βιβλία, podcasts, ραδιόφωνο, τηλεόραση και κινηματογράφο. Οι τιμηθέντες θα βραβευθούν σε εκδήλωση στις 25 Απριλίου, που θα πραγματοποιηθεί στο Conference Center of The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints (Συνεδριακό Κέντρο της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Έσχατων Ημερών) στο Σολτ Λέικ Σίτι της Γιούτα.
Η πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του RCC, Τερέζα Φάουστ, δήλωσε ότι η εκδήλωση απονομής των βραβείων αποτελεί γιορτή εμπνευσμένων ιστοριών, όπως τις αφηγούνται επαγγελματίες δημοσιογράφοι.
Ο συντονιστής του διαγωνισμού, Μπραντ Πομεράνς, ανέφερε ότι οι φετινές συμμετοχές τον εντυπωσίασαν, καθώς προσεγγίζουν τα θρησκευτικά θέματα όχι απλώς ως αντικείμενο ρεπορτάζ, αλλά με διάθεση προώθησης της κατανόησης και της σύνδεσης μεταξύ διαφορετικών ομάδων. Σύμφωνα με τον ίδιο, το έργο των βραβευμένων αντανακλά το θέμα του συνεδρίου του RCC – τη «συνεργασία μέσω επικοινωνίας» – και αποτελεί απόδειξη του ρόλου που διαδραματίζει η επικοινωνία στο γεφύρωμα μεταξύ των κοινοτήτων.
Το Βραβείο Γουίλμπουρ πήρε το όνομά του από τον αείμνηστο Μάρβιν Σ. Γουίλμπουρ, πρωτοπόρο στις δημόσιες σχέσεις στον θρησκευτικό τομέα, επί χρόνια ηγετικό στέλεχος του συμβουλίου και πρώην εκτελεστικό αξιωματούχο της Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας.
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ — Δεκάδες ψεύτικων βομβιστικών απειλών με στόχο τον θίασο τεχνών Shen Yun, που εδρεύει στην Νέα Υόρκη, φαίνεται να είναι μέρος μιας συστηματικής εκστρατείας εγκληματικής δραστηριότητας από το κινεζικό καθεστώς σε αμερικανικό έδαφος—ένα πρόβλημα που χρειάζεται να αντιμετωπιστεί στα κορυφαία διπλωματικά επίπεδα, είπαν ειδικοί στην Epoch Times.
Η πιο πρόσφατη απειλή προκάλεσε την απομάκρυνση του κοινού στο Κέντρο Κέννεντυ στην Ουάσιγκτον, την πρώτη ημέρα του Shen Yun.
Το Shen Yun είναι εδώ και καιρό κύριος στόχος του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ), και παρουσιάζει υψηλού επιπέδου χορό και μουσική, δείχνοντας την «Κίνα πριν τον κομμουνισμό», όπως αναφέρουν οι αφίσες του. Ιδρύθηκε από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, μια ομάδα πίστης που διώκεται βίαια από το ΚΚΚ από το 1999.
Έρευνες για βομβιστικές απειλές, ειδικά εάν αφορούν ξένους υπόπτους, διεκπεραιώνονται τακτικά από το FBI, δήλωσε ο πρώην ομοσπονδιακός εισαγγελέας Νέιθαν Ουίλιαμς. Υπάρχει ειδικός ομοσπονδιακός νόμος που ποινικοποιεί τις απειλές με βόμβες, σημείωσε.
Σε αυτή την περίπτωση, ωστόσο, οι απειλές έρχονται με απαιτήσεις να ακυρωθούν οι παραστάσεις του Shen Yun. Ορισμένες περιελάμβαναν αιτήματα για λύτρα και μερικές απείλησαν ακόμη και μέλη του Κογκρέσου των ΗΠΑ που υποστήριζαν το Φάλουν Γκονγκ.
Επιπρόσθετη ασφάλεια έχει τεθεί σε ισχύ γύρω από το Κέντρο Κέννεντυ στην Ουάσιγκτον στις 21 Φεβ. 2025, μετά την εκκένωση της αίθουσας λόγω απειλής βόμβας με στόχο το Σεν Γιουν την προηγούμενη ημέρα. (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
«Αυτό που συμβαίνει είναι μια μορφή εκβιασμού, απειλές για σωματικό τραυματισμό εάν μια συγκεκριμένη συμπεριφορά δεν καθιερωθεί ή μια συγκεκριμένη μορφή έκφρασης δεν τερματιστεί», δήλωσε ο Μαρκ Ράσκιν, πρώην πράκτορας του FBI και ομοσπονδιακός εισαγγελέας.
«Ο εκβιασμός είναι ένα από τα ομοσπονδιακά εγκλήματα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη διερεύνηση και τη δίωξη των ατόμων που διαπράττουν αυτές τις κακές πράξεις», είπε στην Epoch Times.
Οι περισσότερες από τις απειλές που αποστέλλονται μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου έχουν στοχεύσει θέατρα των ΗΠΑ καθώς και τις εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις του Shen Yun στα βόρεια της Νέας Υόρκης. Κάποιες, ωστόσο, στόχευαν παραστάσεις του Shen Yun σε χώρες σε όλη την Ευρώπη και στην Ταϊβάν. Αρκετοί ειδικοί του κυβερνοχώρου είχαν πει στο παρελθόν στην Epoch Times ότι το ΚΚΚ είναι πιθανότατα υπεύθυνο για τις απειλές.
Δεδομένης της διεθνούς εμβέλειας, η έρευνα πιθανότατα θα υπερβεί το FBI, σύμφωνα με τον Μάθιου Σούμεϊκερ, πρώην αξιωματικό των μυστικών υπηρεσιών της Υπηρεσίας Αμυντικών Πληροφοριών (DIA).
«Κάποιες διαφορετικές υπηρεσίες, τουλάχιστον, θα το λάβουν σοβαρά υπόψη», είπε.
Στην έρευνα θα εμπλέκεται πιθανώς η Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας (NSA), η οποία θα μπορούσε να βοηθήσει στον εντοπισμό του ποιος έστειλε τα email. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ μπορεί επίσης να εμπλακεί, δεδομένων των επιπτώσεων για τις διπλωματικές σχέσεις με την Κίνα. Το Υπουργείο Οικονομικών μπορεί να συμμετάσχει και αυτό εάν υπάρχει μια διαδρομή χρημάτων να διερευνήσει, είπε.
Εάν η έρευνα επιβεβαιώσει την εμπλοκή του ΚΚΚ, το θέμα πιθανότατα θα αναφερθεί στον Λευκό Οίκο, είπε ο Σούμεϊκερ.
Μια πινακίδα της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας (NSA), της Διοίκησης Κυβερνοχώρου των ΗΠΑ και της Κεντρικής Υπηρεσίας Ασφαλείας, φαίνεται κοντά στην είσοδο επισκεπτών στα κεντρικά γραφεία της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας (NSA) στο Φορτ Μηντ, Μέρυλαντ, στις 14 Φεβ. 2018. (Saul Loeb/AFP μέσω Getty Images)
Είπε ότι η ενημέρωση θα έλεγε: «Αυτό βλέπουμε να κάνουν οι Κινέζοι. Θέλουμε να έχουμε κάποιου είδους απάντηση αυτή τη στιγμή, ή απλώς θα το αφήσουμε να ξεφύγει και θα περιμένουμε να δούμε αν θα συνεχίσουν να το κάνουν με αυτόν τον τρόπο;»
«Εκεί ξεκινάς να λαμβάνεις τις απόψεις του προέδρου».
Ο Νικόλας Ευθυμιάδης, ειδικός στις επιχειρήσεις του ΚΚΚ στο εξωτερικό, συνέδεσε τις απειλές με την ευρύτερη στρατηγική του ΚΚΚ να φιμώσει τους επικριτές του και να αυξήσει την παγκόσμια επιρροή του.
«Είναι πίεση και εκφοβισμός, και είναι απλώς μέρος των μη συμβατικών πολεμικών δραστηριοτήτων του ΚΚΚ εναντίον του κόσμου, κυριολεκτικά», είπε ο Ευθυμιάδης, βετεράνος της CIA, της DIA και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Κατά κάποιον τρόπο, είπε, οι ενέργειες ισοδυναμούν με τρομοκρατία.
«Δεν τους κόστισε απολύτως τίποτα να το κάνουν και τότε θα έχετε όλη την αναστάτωση από την πλευρά του παραλήπτη, συν ότι άλλοι επικριτές [του ΚΚΚ] θα έχουν τις συνέπειες της σκέψης πιθανής απειλής», είπε στην Epoch Times.
Για τα θύματα, είναι «ψυχολογική φθορά», είπε. «Ξέρετε, το παλιό ρητό ‘σκότωσε έναν, τρομάξε 10.000’, κάτι τέτοιο».
Συντονισμένη εκστρατεία
Η εκστρατεία για την δολιοφθορά κατά του Shen Yun ξεκινάει σχεδόν δύο δεκαετίες πριν, ακριβώς στην ίδρυση της εταιρείας το 2006.
Το Κέντρο Πληροφοριών για το Φάλουν Ντάφα έχει αναφέρει με τεκμήρια περισσότερες από 100 περιπτώσεις κινεζικών προσπαθειών παρέμβασης. Κινέζοι διπλωμάτες ασκούν πίεση σε θέατρα και πολιτικούς που μπορεί να παρακολουθήσουν ή να υποστηρίξουν την παράσταση. Τα λάστιχα στα λεωφορεία μεταφοράς προσωπικού του Shen Yun έχουν τρυπηθεί αρκετές φορές, με αποτέλεσμα η εταιρεία να αυξήσει την ασφάλεια για την προστασία των λεωφορείων όλο το εικοσιτετράωρο. Όμως τα τελευταία δύο χρόνια, η εκστρατεία φαίνεται να εντείνεται.
Το Αστυνομικό Τμήμα της Κόστα Μέσα περιέγραψε λεπτομερώς μια «πλάγια τομή περίπου 7 ιντσών στο πλευρικό τοίχωμα» ενός ελαστικού σε ένα λεωφορείο του Shen Yun, στις 15 Μαρτίου 2024. Το ελαστικό κόπηκε με τέτοιον τρόπο ώστε να μην ξεφουσκώνει αλλά να σκάσει εν κινήσει. (Ευγενική παραχώρηση του Shen Yun)
Τον Δεκέμβριο του 2022, ο Κινέζος επικεφαλής Σι Τζινπίνγκ έδωσε εντολή σε αρκετές ανώτατες κινεζικές υπηρεσίες να επιτεθούν σε οργανισμούς που σχετίζονται με το Φάλουν Γκονγκ παγκοσμίως με νέες τακτικές, ανέφερε η Epoch Times τον Δεκέμβριο. Συγκεκριμένα, τους δόθηκε εντολή να επικεντρωθούν στη χρήση νόμου και παραπληροφόρησης για να βλάψουν τη φήμη του Φάλουν Γκονγκ.
Λίγο αργότερα, δύο Κινέζοι πράκτορες άρχισαν να εφαρμόζουν ένα σχέδιο για να επιτύχουν την ανάκληση της μη κερδοσκοπικής ιδιότητας του Shen Yun, δωροδοκώντας την αμερικανική υπηρεσία είσπραξης φόρων (IRS). Ένα δίκτυο ρομποτικών λογαριασμών εμφανίστηκε στα δυτικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να αναρτά περιεχόμενο κατά του Φάλουν Γκονγκ. Σύμφωνα με καταγγέλλοντες, Κινέζοι αξιωματούχοι δημόσιας ασφάλειας υποστηρίζουν δύο παραγωγούς περιοχομένου του Youtube που προσπαθούν ενεργητικά να απεικονίσουν το Φάλουν Γκονγκ και το Shen Yun με αρνητικό τρόπο.
Οι απειλές για βόμβες και οι απειλές κατά της ζωής ξεκίνησαν τον Μάρτιο του 2024. Εκτός από τον χώρο προπόνησης και τα θέατρα που φιλοξενούν το Shen Yun, οι απειλές στόχευσαν την ευρύτερη διασπορά του Φάλουν Γκονγκ, προειδοποιώντας για βία κατά νομοθετών και αξιωματούχων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που δείχνουν υποστήριξη προς την διωκόμενη θρησκευτική ομάδα.
Η κλίμακα της εκστρατείας —μια ξένη κυβέρνηση να «εξάγει εγκληματική συμπεριφορά και δραστηριότητα» στις Ηνωμένες Πολιτείες με «συντονισμένο, στοχευμένο και οργανωμένο» τρόπο—είναι «μια πολύ σημαντική παραβίαση των διεθνών κανόνων», είπε ο Ράσκιν.
«Συχνά οι άνθρωποι που ενεργούν με απειλητικό τρόπο εντείνουν την προσπάθεια για να δουν πόσο μπορούν να κάνουν», είπε. «Μια περαιτέρω κλιμάκωση είναι σχεδόν εγγυημένη εάν δεν ληφθούν μέτρα και δεν καθοριστούν λογικά όρια ως προς το είδος της συμπεριφοράς που είναι αποδεκτή ή μη».
Ο Μαρκ Ράσκιν, πρώην ειδικός πράκτορας του FBI, στην Νέα Υόρκη, στις 4 Οκτ. 2019. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Παρόμοια άποψη εξέφρασε και ο Σούμεϊκερ.
«Οι Κινέζοι μερικές φορές το κάνουν αυτό ως μια μορφή διερεύνησης», είπε. «Θέλουν να δουν ποια είναι η απάντησή μας. Θέλουν να δουν ποια είναι η απάντηση της συγκεκριμένης κυβέρνησης, εάν υπάρχει απάντηση, πόσο καιρό τους πήρε για να απαντήσουν.
«Θα έπρεπε να στείλουμε κάποιου είδους σαφές μήνυμα στους Κινέζους, σε αυτή την περίπτωση: «Μην το δοκιμάσετε καθόλου», είπε ο Σούμεϊκερ.
«Με αυτόν τον τρόπο δεν θα το συνεχίσουν.»
Δεν είναι τυχαίο που το καθεστώς επιλέγει να επιτεθεί στο Φάλουν Γκονγκ και στο Σεν Γιουν, είπε ο βουλευτής Ριτς ΜακΚόρμικ (Ρ-Τζόρτζια).
«Γιατί να ανησυχούν για κάτι που είναι βασικά ψυχαγωγία; Επειδή λέει μια ιστορία», είπε στην Epoch Times.
Όποιος έχει πάει στην παράσταση «συνειδητοποιεί ότι υπάρχει μια ιστορία του πολιτισμού που υπήρχε πριν από τον κομμουνισμό».
«Τι θέλει το ΚΚΚ; Θέλουν πράγματα που ενισχύουν τη δύναμή τους, να φαίνεται ότι είναι οι σωτήρες», είπε. «Γι’ αυτό απειλούνται από αυτό».
Οποιαδήποτε δικτατορία ή αυταρχικό καθεστώς που θέλει να παραμείνει στην εξουσία θα προσπαθήσει πρώτα να νικήσει την θρησκεία ή με άλλο τρόπο να την κάνει να συμμορφωθεί με την εξουσία του, πρόσθεσε. «Επειδή διαφορετικά απειλεί την κυριαρχία τους όταν ο Θεός μπορεί να είναι ισχυρότερος από αυτούς, δεν το θέλουν».
Ο Αμερικανός βουλευτής Ριτς ΜακΚόρμικ (Ρ-Τζόρτζια) στο Καπιτώλιο στις 12 Οκτ. 2023. (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
Ο Τζον Λεντσόφσκι, πρώην σύμβουλος για θέματα σοβιετικών υποθέσεων του προέδρου Ρόναλντ Ρήγκαν, συμφώνησε ότι η ιδεολογία είναι «η καρδιά του θέματος».
«Αυτή η δραστηριότητα εκμεταλλεύεται την ανοιχτή κοινωνίας μας. Και πρέπει να χτίσουμε καλύτερη προστασία», είπε στην Epoch Times.
Διεθνής έρευνα
Μερικά από τα απειλητικά μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που στόχευαν το Shen Yun στάλθηκαν χρησιμοποιώντας διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που ανήκουν στο Υπουργείο Δικαιοσύνης της Ταϊβάν (TMJ). Τα μεταδεδομένα email, που εξετάστηκαν από την Epoch Times, έδειξαν ότι τα email επεξεργάζονταν οι διακομιστές email του ίδιου του Υπουργείου, υποδεικνύοντας ότι κάποιος απέκτησε πρόσβαση σε αυτούς τους λογαριασμούς email. Ωστόσο, αρκετοί ειδικοί στον τομέα της κυβερνοασφάλειας είπαν στην Epoch Times ότι όλες οι πληροφορίες μεταδεδομένων μπορούν να παρουσιαστούν σαν κάτι άλλο.
Η πλαστογράφηση των λεπτομερών δακτυλικών αποτυπωμάτων πολλών διακομιστών email του TMJ, ωστόσο, φαινόταν περιττή, αν ο ένοχος ήταν απλώς ένα τυχαίο άτομο που ήθελε να δημιουργήσει προβλήματα για το Shen Yun, σημείωσαν οι ειδικοί.
«Αυτό θα ήταν πολύ δουλειά για ένα άτομο που έχει απλώς ένα πρόβλημα με το Shen Yun», δήλωσε ο Κέισι Φλέμινγκ, ειδικός στον κυβερνοχώρο και Διευθύνων Σύμβουλος της Black Ops Partners.
Εξετάζοντας τα μεταδεδομένα με την ομάδα του, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το ΚΚΚ ήταν ο πιθανότερος ένοχος.
«Επιφανειακά, πρέπει να εξετάσετε ποιος έχει τα περισσότερα να κερδίσει, ποιος έχει το μεγαλύτερο διακύβευμα, και αυτό είναι το ΚΚΚ, πιθανότατα», είπε σε προηγούμενη συνέντευξη.
Ο Γκάρυ Μιλιέφσκι, ειδικός στην κυβερνοασφάλεια και ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας, εξέφρασε ένα παρόμοιο συναίσθημα.
«Αν περπατάει σαν πάπια, αν φωνάζει σαν πάπια, αν μοιάζει με πάπια, είναι μάλλον πάπια», είπε πρόσφατα μέσω email. «Δεν θέλω να εμπλακώ στη διεθνή πολιτική, αλλά είναι προφανές ότι η πηγή δεν βρίσκεται στην Ταϊβάν.»
Κινέζοι βουλευτές κρατούν έγγραφα της συνάντησης κατά τη διάρκεια της τελικής συνόδου του 14ου Εθνικού Λαϊκού Συνεδρίου στο Πεκίνο στις 11 Μαρτίου 2024. (Jade Gao/AFP μέσω Getty Images)
Ο Ευθυμιάδης είπε ότι η χρήση των δακτυλικών αποτυπωμάτων του TMJ σηματοδοτεί μια πιο σοβαρή επέμβαση.
«Αυτό τείνει να υποδηλώνει πιο επίσημη κυβερνητική δέσμευση από την πλευρά της Κίνας», είπε.
Ακόμη και τα email από πλαστές διευθύνσεις μπορούν να εντοπιστούν, είπαν οι ειδικοί, αν και για το FBI, η έρευνα γίνεται πιο δύσκολη όταν η διαδρομή οδηγεί στο εξωτερικό.
«Όταν μπαίνεις σε κρυπτογραφημένους και διεθνείς διακομιστές, γίνεται λίγο πιο δύσκολο να αποκτήσεις αυτά τα στοιχεία», είπε ο Γουίλιαμς.
Η υπηρεσία έχει συνδέσμους σε πρεσβείες των ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο που συντονίζουν τις διεθνείς έρευνες με την τοπική αστυνομία, εξήγησε ο Ράσκιν. Αλλά υπάρχει μικρή πιθανότητα η Κίνα να είναι πρόθυμη να συνεργαστεί.
Εκεί θα παρέμβει η κοινότητα των πληροφοριών.
Οι υπηρεσίες πληροφοριών που ασχολούνται με το εξωτερικό έχουν «έναν διαφορετικό τρόπο απόκτησης πληροφοριών» από αυτόν που είναι διαθέσιμος στο FBI στο εσωτερικό, είπε ο Γουίλιαμς.
Ο Σούμεϊκερ είπε το ίδιο.
«Όσο πιο εξελιγμένος είσαι και όσο περισσότερους πόρους έχεις στη διάθεσή σου, τόσο πιο εύκολο είναι για εσένα να το κρύψεις ή πιο εύκολο να ακολουθήσεις την διαδρομή. Απλώς θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος και περισσότεροι πόροι».
Το πρόβλημα είναι ότι εάν το FBI βρει τους δράστες με τη βοήθεια στοιχείων πληροφοριών, μπορεί να μην είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει αυτά τα στοιχεία στο δικαστήριο.
«Πολλές φορές αντιμετωπίζεις ζητήματα χαρακτηρισμού εμπιστευτικότητας», είπε ο Γουίλιαμς.
Η κοινότητα των μυστικών υπηρεσιών μπορεί να μην ενδιαφέρεται να αποκαλύψει σε τι είδους πληροφορίες έχει πρόσβαση, ακόμα περισσότερο αν ο ένοχος βρίσκεται στην Κίνα, όπου οι πιθανότητες έκδοσης στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι μηδενικές.
Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι οι πράξεις πρέπει να μείνουν ατιμώρητες, είπαν οι ειδικοί.
Διπλωματική πίεση
Ακόμα κι αν οι εγκληματίες πίσω από τις απειλές για βόμβες δεν πάρουν κατηγορίες από δικαστήριο, αν η έρευνα επιβεβαιώσει την εμπλοκή του ΚΚΚ, η κυβέρνηση των ΗΠΑ μπορεί να θέλει να το αντιμετωπίσει διπλωματικά, είπαν οι ειδικοί.
«Υπάρχει μια ολόκληρη σειρά από πιθανές διπλωματικές ενέργειες που μπορείς να κάνεις ως αποτέλεσμα αυτού του είδους δραστηριότητας», είπε ο Ευθυμιάδης.
Η αποκάλυψη της εμπλοκής του ΚΚΚ θα ήταν μια αρχή, σημείωσε.
«Υπάρχει όλη η λογική της δημόσιας έκθεσης, ιδιαίτερα ατόμων ή κυβερνήσεων που εμπλέκονται σε τέτοιου είδους πράγματα», είπε.
Σε διπλωματικό επίπεδο, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν χρειάζεται να αποδείξει την ενοχή του ΚΚΚ πέρα από εύλογη αμφιβολία, όπως σε μια ποινική υπόθεση, είπε ο Γουίλιαμς. Μπορεί να βασιστεί σε εκτιμήσεις πληροφοριών και ερευνητικές εκθέσεις που δεν χρειάζεται να αποκαλύψουν τις υποκείμενες απόρρητες πληροφορίες.
Οι δραστηριότητες στον κυβερνοχώρο του ΚΚΚ γίνονται συχνά μέσω κινεζικών εταιρειών τεχνολογίας, είπε ο Ευθυμιάδης.
«Μπορείς να τις εκθέσεις και να επιβάλεις κυρώσεις.»
Αξιωματούχοι του ΚΚΚ μπορεί επίσης να τιμωρηθούν.
Εάν οι υπεύθυνοι παράγοντες βρεθούν ξαφνικά ανίκανοι να φύγουν από την Κίνα λόγω φόβου σύλληψης, αυτό θα μπορούσε να είναι μια «μεγάλη αλλαγή του παιχνιδιού», είπε.
Πρόσφατα, οι αρχές των ΗΠΑ διέθεσαν περισσότερους πόρους για την προστασία αντιφρονούντων σε αμερικανικό έδαφος, από την καταστολή από το κινεζικό καθεστώς.
Ένα δικαστήριο των ΗΠΑ καταδίκασε τους δύο άνδρες που εμπλέκονταν στη δωροδοκία της IRS. Το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης έχει διώξει έναν μηχανικό που βοήθησε στη συλλογή πληροφοριών σχετικά με ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ και άλλους. Χάκερ που φέρεται να έκλεψαν πληροφορίες από επικριτές του Πεκίνου με έδρα τις ΗΠΑ έχουν διωχθεί, καθώς και Κινέζοι που κατηγορούνται ότι διεύθυναν μυστικό αστυνομικό τμήμα στη Νέα Υόρκη.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ καταδίκασε πρόσφατα την εκστρατεία με στόχο το Shen Yun.
«Καταδικάζουμε τέτοιες πράξεις εκφοβισμού και προτρέπουμε την προστασία του δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης», δήλωσε εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην Epoch Times, προσθέτοντας ότι το υπουργείο προτρέπει «το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας να τερματίσει την 25χρονη πλέον εκστρατεία του για την εξάλειψη του Φάλουν Γκονγκ».
Ωστόσο, οι ειδικοί που παρακολουθούν τις καταχρήσεις του καθεστώτος λένε ότι απαιτείται περισσότερη δράση, διαφορετικά το Πεκίνο είναι πιθανό να γίνει ακόμη πιο θρασύ.
«Αυτό είναι ένα βιβλίο οδηγιών που θα μπορούσε να εξαπολυθεί σε οποιονδήποτε», δήλωσε ο Λίβαϊ Μπράουντι, εκτελεστικός διευθυντής του Κέντρου Πληροφοριών για το Φάλουν Ντάφα, σε ένα διαδικτυακό σεμινάριο του Μαρτίου.
Η πίεση και ο εκφοβισμός από το Πεκίνο δεν είναι καθόλου ασυνήθιστα, είπε ο Ευθυμιάδης.
«Είναι αυτό με το οποίο ζει η κοινότητα των αντιφρονούντων για δεκαετίες», είπε.
«Ίσως τώρα ο κόσμος προσέχει λίγο και κάνουμε κάτι γι’ αυτό.»
Αναφορές γύρω από τις έννοιες της «δικαιοσύνης» και του «δικαιώματος» εμφανίζονται από την απαρχή της ιστορίας. Φιλόσοφοι του μακρινού παρελθόντος καταπιάστηκαν με θέματα που απασχολούσαν την κοινωνία και διαπίστωσαν ότι για τη διατήρηση της, θα έπρεπε να υπάρχουν κάποιοι κοινοί κανόνες που να ακολουθούνται από όλους και να τιμωρείται όποιος δεν συμμορφώνεται με αυτούς. Αργότερα, αρκετοί από αυτούς τους κανόνες ονομάστηκαν νόμοι και όποιος τους παραβίαζε θεωρούνταν «παραβάτης του νόμου».
Το φαινόμενο της εγκληματικότητας, ανεξαρτήτως της εποχής και της κοινωνίας, παραμένει αντικείμενο ανησυχίας και μελέτης. Αυτό που αλλάζει είναι το τι ορίζουν οι διαφορετικές κοινωνίες, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους ως έγκλημα και τι τρόπους χρησιμοποιούν για την αντιμετώπιση του. Η απονομή της δικαιοσύνης πήρε διάφορες μορφές ανά την ιστορία.
Στην ομηρική εποχή, την αποκαλούμενη «χρυσή εποχή» του θύματος, η ποινή είχε περισσότερο ανταποδοτικό χαρακτήρα και η οικογένεια και οι φορείς της πολιτείας είχαν καθοριστικό ρόλο στην επίλυση των ιδιωτικών διαφορών, (χωρίς την έλλειψη, βέβαια, άλλων συμφιλιωτικών και εναλλακτικών λύσεων). Προχωρώντας στα χρόνια του Μεσαίωνα, οι έννοιες αμαρτία και εγκληματική συμπεριφορά χρησιμοποιούνταν ως συνώνυμες, αντιμετωπίζονταν «στη βάση των «επιτιμίων» και σε κάθε μία εγκληματική πράξη αντιστοιχούσε μία ποινή ανάλογα με τη βαρύτητα της».
Περνώντας στην Αναγέννηση, το βλέμμα στρέφεται στον εγκληματία. Μελέτες γύρω από την εξωτερική εμφάνιση του εγκληματία έρχονται στην επιφάνεια. Την ίδια περίοδο (16ος αιώνας), ο Τόμας Μορ [Thomas More, 1478-1535], μέσα από το έργο του «Ουτοπία», «αφ’ ενός αναδεικνύει τον κοινωνικό και τον οικονομικό παράγοντα ως εγκληματογόνους και αφ’ ετέρου ασκεί κριτική στην αγγλική δικαιοσύνη της εποχής του».
«Σε επίπεδο δικαιοσύνης, κατά την Αναγέννηση, τίθενται σε ισχύ σε διάφορες χώρες ποικίλοι ποινικοί νόμοι και διατάξεις με χαρακτηριστικότερη την Constitutio Criminalis Carolina, που προβλέπει τη δημόσια τιμωρία όλων των εγκλημάτων – για την ακρίβεια, την επαναφέρει – και θέτει απάνθρωπες ποινές».
Τέλος, φτάνοντας στον Διαφωτισμό, τον 18ο αιώνα, «έρχονται στο προσκήνιο αντιλήψεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και τα δικαιώματα των φορέων της κρατικής εξουσίας (με χαρακτηριστικότερο το δικαίωμα της τιμωρίας)». Παρακάτω, θα μιλήσουμε για την κλασική σχολή του ποινικού δικαίου των Τσέζαρε Μπεκαρία [Cesare Beccaria, 1738-1794] και Τζέρεμι Μπένθαμ [Jeremy Bentham, 1748-1832], και πιο συγκεκριμένα για τις ιδέες που ανέπτυξε ο Τσέζαρε Μπεκαρία και το κατά πόσο η επιρροή του διαρκεί μέχρι σήμερα.
Οι ποινές την εποχή του Διαφωτισμού είχαν κυρίως τιμωρητικό χαρακτήρα και τα βασανιστήρια ως μέσο για την απόσπαση ομολογίας. Η θανατική ποινή χρησιμοποιούταν συχνά, ενώ το κράτος και οι φορείς του είχαν την εξουσία να δώσουν αυθαίρετα όποια ποινή ήθελαν. Χαρακτηριστικό της εποχής αυτής, πέρα από την βιαιότητα των ποινών και την κρατική αυθαιρεσία, ήταν η αοριστία που διέκρινε τους νόμους. Οι δικαστές καλούνταν όχι μόνο να τους εφαρμόσουν, αλλά και να τους ερμηνεύσουν.
Ο Μπεκαρία, μελετητής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πολέμιος της θανατικής ποινής, έκρινε ως υποκρισία του κράτους να ισχυρίζεται ότι νοιάζεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ώρα που παραβιάζει το βασικότερο, «το δικαίωμα της ζωής», και χρησιμοποιεί τον βασανισμό για να αποσπάσει μία ομολογία από τον κατηγορούμενο. Οι απόψεις του είχαν απήχηση κυρίως στην τότε ανερχόμενη αστική τάξη.
Επηρεασμένος από την εποχή την οποία έζησε, θεωρούσε τον άνθρωπο ως ένα ορθολογικό ον με ελεύθερη βούληση. Άρα, ως κάποιον που μπορεί να κάνει συνειδητές επιλογές βάσει του προσωπικού του συμφέροντος και ο οποίος φέρει ευθύνη για τις επιλογές αυτές. Ακόμη, επηρεασμένος από το «κοινωνικό συμβόλαιο» του Ρουσώ, μίλησε για την αναγκαιότητα του κοινωνικού ελέγχου στην κοινωνία και για το δικαίωμα της να απαντάει αναλόγως στις πράξεις που απειλούν να βλάψουν την ύπαρξη της. Τόνισε επίσης το ότι η ποινή θα πρέπει να είναι ανάλογη του εγκλήματος που διαπράχτηκε (δίκαιη), να είναι ταχεία, να υπάρχει συγκεκριμένη ποινή για το κάθε έγκλημα, να δίνεται η μικρότερη δυνατή ποινή που μπορεί να δοθεί και, τέλος, ότι για να είναι κατασταλτική θα πρέπει να έχει διάρκεια και όχι ένταση. Με αυτά τα χαρακτηριστικά, η ποινή μπορεί να έχει αποτρεπτική λειτουργία τόσο για τον εγκληματία (σωφρονισμός) όσο και για την ίδια την κοινωνία (γενική και ειδική πρόληψη).
Ο Μπεκαρία έθεσε επίσης ως θέμα το ότι «οι δικαστές δεν θα πρέπει να ερμηνεύουν αλλά να εφαρμόζουν τον νόμο» και το ότι οι νόμοι πρέπει να είναι ακριβείς, κατανοητοί και δημόσιοι. Σημαντικό είναι να έχουμε υπ’ όψιν μας ότι μέχρι εκείνη την εποχή το ίδιο δικαστήριο μπορούσε να τιμωρήσει το ίδιο ακριβώς έγκλημα με διαφορετικό τρόπο και ότι θα ήταν δύσκολο για κάποιον να κατανοήσει εάν μία πράξη θεωρείτο εγκληματική ή όχι. Το να είναι γνωστοί και κατανοητοί οι κανόνες μιας κοινωνίας μπορεί να θεωρηθεί ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία της πρόληψης του εγκλήματος.
Η επιρροή του Τσέζαρε Μπεκαρία στο ποινικό σύστημα δικαιοσύνης φτάνει μέχρι σήμερα, με την κατάργηση της θανατικής ποινής και των βασανιστηρίων σε πολλές χώρες, με τους «κανόνες εξέτασης μάρτυρα», με το δικαίωμα δίκης από ενόρκους στα λαϊκά δικαστήρια, με την «ταχεία απονομή της δικαιοσύνης», με τη δημοσιότητα των νόμων, με την αρχή της επιείκειας κ.ά.
Ως προς το εάν όλα όσα είπε ο Μπεκαρία είναι εφαρμόσιμα στη σύγχρονη κοινωνία, θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν ότι η εποχή στην οποία έζησε ήταν πολύ διαφορετική από τη δική μας και προβλήματα όπως η πολυνομία, η οποία καθιστά αναγκαία την ερμηνεία των νόμων από τον δικαστή (το ποινικό σύστημα προβλέπει κάποιες «δικλίδες ασφαλείας» για την αποφυγή ερμηνευτικών λαθών) δεν απασχολούσαν την εποχή του.
Ασκούμενος του Φάλουν Γκονγκ, ο οποίος έχει καταφύγει και ζει στο Βερολίνο εξαιτίας της δίωξης που υφίσταται στη χώρα του η πνευματική πειθαρχία που ακολουθεί, μίλησε στο Συνέδριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών στη Γενεύη, στις 4 Μαρτίου, εκ μέρους της «Ένωσης Απειλούμενων Ανθρώπων», καταθέτοντας ότι πολλοί ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα συνεχίζουν να εκτίουν ποινές φυλάκισης, με ορισμένους να διώκονται μέχρι θανάτου, καθώς το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ) εμμένει στη βίαιη εκστρατεία που ξεκίνησε το 1999 για να εξαλείψει αυτήν την ομάδα πίστης.
Ο λόγος του Ντινγκ διεκόπη από την κινεζική αποστολή, η οποία αιτήθηκε να μιλήσει, κατηγορώντας τον Ντινγκ ότι καταχράται το βήμα του συνεδρίου για να «επιτεθεί» στο ΚΚΚ και ζητώντας από τον αντιπρόεδρο του συνεδρίου, Ταρέκ Μντ Αρίφουλ Ισλάμ, να του αφαιρέσει τον λόγο.
Σύμφωνα με τον ιστότοπο των ΗΕ, ο Σονγκ Τσαντσίνγκ, ο Κινέζος διπλωμάτης που παρενέβη, έχει την θέση του υπουργού-συμβούλου στη μόνιμη αποστολή της Κίνας στο Γραφείο των ΗΕ στη Γενεύη.
Ο Ισλάμ απέρριψε το αίτημα της κινεζικής αποστολής, λέγοντας ότι η αναφορά του Ντινγκ ήταν «εύτακτη».
Λαμβάνοντας ξανά τον λόγο, ο Ντινγκ έκλεισε την ομιλία του καλώντας το συνέδριο να τοποθετήσει έναν ειδικό απεσταλμένο για να διερευνήσει την πρακτικής των βίαιων αφαιρέσεων οργάνων που το κινεζικό καθεστώς διαπράττει με θύματα κρατούμενους συνείδησης για πωλήσεις και μεταμοσχεύσεις.
«Το ΚΚΚ προσπάθησε να σταματήσει τον λόγο μου στο Συνέδριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των ΗΕ», έγραψε ο Ντινγκ στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Χ στις 9 Μαρτίου. Αποκάλεσε το αίτημα της κινεζικής αποστολής «παράλογο» και ευχαρίστησε τον Ισλάμ που του επέτρεψε να ολοκληρώσει τον λόγο του «εκ μέρους των χωρίς φωνή εκατομμυρίων θυμάτων της δίωξης στην Κίνα».
Η εκστρατεία δίωξης του ΚΚΚ, τώρα στον 26ο της χρόνο, έχει προκαλέσει την κράτηση και φυλάκιση εκατομμυρίων ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα, σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφοριών για το Φάλουν Ντάφα. Μέρος της δίωξης αποτελούν τα βασανιστήρια, η κράτηση σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, η πλύση εγκεφάλου και άλλες απάνθρωπες τακτικές.
Το Φάλουν Γκονγκ, γνωστό επίσης ως Φάλουν Ντάφα, είναι μια πνευματική άσκηση καλλιέργειας με διαλογιστικές ασκήσεις και ηθικές διδασκαλίες που βασίζονται στις αρχές αλήθεια, καλοσύνη και ανεκτικότητα. Μέχρι το καλοκαίρι του 1999, το Φάλουν Γκονγκ ασκείτο ελεύθερα στην Κίνα, έχοντας 70 έως 100 εκατομμύρια ασκούμενους, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία.
Ο Ντινγκ είπε στην Epoch Times, στις 9 Μαρτίου, ότι η διακοπή της κινεζικής αποστολής ήταν «αναμενόμενη»:
«Κάθε φορά που ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ μιλούν στα Ηνωμένα Έθνη ή στο Συνέδριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, διακόπτονται χωρίς λόγο από το ΚΚΚ», ανέφερε, παρατηρώντας ότι παρά τις προσπάθειές του το Πεκίνο δεν έχει καταφέρει να σταματήσει τις ομιλίες των ασκουμένων.
«Η αποστολή του Κομμουνιστικού Κόμματος δεν έχει αποδείξει λανθασμένη καμία δήλωση για τα εγκλήματα που διαπράττει κατά ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ. Καλύπτει και υποβαθμίζει τα εγκλήματα που διαπράττει κατά της ανθρωπότητας, διαδίδει ψέματα και εξάγει πίεση διεθνώς, σε μια προσπάθεια να αποφύγει τις κατηγορίες που το βαρύνουν.»
Στη συνέχεια, ο Ντινγκ πρότεινε ότι τα ΗΕ θα μπορούσαν να αποκλείσουν την Κίνα από το Συνέδριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ο λόγος που μιλά δημόσια είναι η φυλάκιση του πατέρα του, Ντινγκ Γιουάντε, ασκούμενου του Φάλουν Γκονγκ, ο οποίος καταδικάστηκε στην Κίνα για την πίστη του, τον Δεκέμβριο του 2023, σε τρία χρόνια φυλάκισης.
Σε ανάρτηση του στο Χ, ο Ντινγκ εξηγεί ότι ο πατέρας του υφίσταται βασανιστήρια, πλύση εγκεφάλου και καταναγκαστική εργασία, και διατρέχει «σοβαρό κίνδυνο» να γίνει θύμα αφαίρεσης οργάνων από το ΚΚΚ.
Η εφαρμογή της συγκεκριμένης πρακτικής έχει τεκμηριωθεί από πλήθος στοιχείων που έχουν προκύψει από εκτεταμένες έρευνες, και τα οποία εξετάστηκαν το 2019 από ένα ανεξάρτητο δικαστήριο εθελοντών στο Λονδίνο, με πρόεδρο τον Σερ Τζόφφρυ Νάις. Το επονομαζόμενο Δικαστήριο για την Κίνα αποφάνθηκε ότι το κινεζικό καθεστώς, «πέρα από οποιαδήποτε λογική αμφιβολία», αφαιρεί ζωτικά όργανα από κρατούμενους συνείδησης χωρίς τη συναίνεση τους επί σειρά ετών, με κύρια θύματα τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ.
Η μητέρα του Ντινγκ, Μα Ρουμέι, επίσης ασκούμενη του Φάλουν Γκονγκ, βρίσκεται υπό παρακολούθηση στην πόλη της, αναφέρει ο Ντινγκ, εξαιτίας της προσπάθειάς του να απελευθερώσει τον πατέρα του. Η οικογένεια παραμένει χωρισμένη για περισσότερα από 12 χρόνια λόγω της δίωξης του Φάλουν Γκονγκ.
«Είναι καιρός να σταματήσουμε τα εγκλήματα του ΚΚΚ κατά των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ και άλλων κρατουμένων συνείδησης», λέει ο Ντινγκ.
Παρακολούθησα μία παράσταση του Shen Yun πέρυσι: οι χορευτές πετούσαν πάνω στην σκηνή μέσα σε σύννεφα από μετάξι, και η κάθε τους κίνηση ήταν σαν ένας ψίθυρος από κάτι αρχαίο και άθραυστο.
Το θέατρο ήταν γεμάτο, όπως σε κάθε παράσταση του θιάσου, κάθε μίας από τις οκτώ ομάδες του που περιοδεύουν κάθε χρόνο την υφήλιο τα τελευταία χρόνια.
Το κοινό μιλά για «έμπνευση», «ελπίδα», «συγκίνηση», «ψυχική ανάταση». Η αίγλη και ο σεβασμός που έχει κερδίσει επάξια ο θίασος απηχούν διεθνώς.
Ωστόσο, προσφάτως άρχισαν να εμφανίζονται χυδαία πρωτοσέλιδα και άρθρα που αποσκοπούν στη σπίλωση του Shen Yun.
Από τον Αύγουστο του 2024, η New York Times συγκεκριμένα έχει δημοσιεύσει περισσότερα από δέκα άρθρα που ρίχνουν μία σκιά στο Shen Yun, με αναφορές σε μία «κακή θρησκεία» και σε «προπαγάνδα». Τι σημαίνει αυτό;
Τα άρθρα που επικρίνουν με εμμονή το Shen Yun και τους καλλιτέχνες του, λοιδορώντας τη σχέση του με το Φάλουν Γκονγκ, αδιαφορούν για ένα σημαντικό σημείο: ότι οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα μετρούν τις τελευταίες τους ανάσες — κρατούμενοι, βασανιζόμενοι, χάνοντας τη ζωή τους κάθε μέρα.
Το Shen Yun δεν είναι απλώς μια παράσταση. Είναι σανίδα σωτηρίας.
Και μια μεγάλη αμερικανική ιστορία επιτυχίας, που τα μέσα ενημέρωσης είναι πολύ τυφλά ή προκατειλημμένα για να δουν.
Αυτό είναι κακό για κάθε αναγνώστη – και για όλους τους ανθρώπους στην Κίνα που υφίστανται αυτή την αδιανόητη δίωξη, για τους οποίους το Shen Yun είναι φάρος ελπίδας.
Η Κίνα για την οποία δεν μιλάνε
Επιτρέψτε μου να σχεδιάσω την εικόνα για την οποία δεν μιλάνε.
Αυτή τη στιγμή, σε ένα εκτεταμένο δίκτυο φυλακών, κρυφών φυλακών, και κέντρων πλύσης εγκεφάλου σε όλη την Κίνα, ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ — άνθρωποι που διαλογίζονται και προσπαθούν να είναι ειλικρινείς και ευγενικοί — είναι κλεισμένοι σε κελιά, ξυλοκοπούνται, λιμοκτονούν, και βασανίζονται.
Συμβαίνει αυτή τη στιγμή, καθώς διαβάζετε αυτήν την πρόταση.
Από το 1999, όταν το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ) απαγόρευσε την άσκησή μας, οι αριθμοί είναι συγκλονιστικοί: εκατομμύρια κρατούνται, δεκάδες χιλιάδες βασανίστηκαν ή κακοποιήθηκαν, χιλιάδες βασανίστηκαν μέχρι θανάτου. Και αυτό είναι μόνο ό,τι μπορεί να αποφύγει τον φραγμό πληροφοριών του ΚΚΚ.
Το Δικαστήριο για την Κίνα, μια ανεξάρτητη έρευνα του 2019 με επικεφαλής τον Σερ Τζόφρεϋ Νάις, έκρινε ότι η βίαιη αφαίρεση ζωτικών οργάνων «διαπράττεται επί σειρά ετών σε ολόκληρη την Κίνα σε σημαντική κλίμακα».
Το δικαστήριο εκτίμησε ότι 60.000 έως 100.000 μεταμοσχεύσεις οργάνων πραγματοποιούνται ετησίως από τα τέλη της δεκαετίας του 2000 — πολύ πέρα από τον γελοίο ισχυρισμό του καθεστώτος για 10.000 — και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι φυλακισμένοι συνείδησης του Φάλουν Γκονγκ είναι η κύρια πηγή οργάνων. Δεκάδες χιλιάδες δολοφονούνται κάθε χρόνο για τα όργανά τους.
Αυτό προκύπτει από μαρτυρίες επιζώντων, μαρτυρίες εργαζομένων σε νοσοκομεία, και από ψυχρά δεδομένα — δεν είναι εικασίες.
Ένας φίλος μου είπε κάποτε ότι ακούει τις κραυγές τους κάθε βράδυ. Κι εγώ. Και παράλληλα, διαβάζουμε τα άρθρα της New York Times που ανησυχούν για το αν οι χορευτές του Shen Yun, που ζουν εξαιρετικές ζωές στην Αμερική, υπόκεινται σε —και δεν το επινοώ αυτό— «ντροπή για τον σωματότυπό τους».
Το πραγματικό Shen Yun
Το Shen Yun δεν είναι μόνο τέχνη. Είναι το επείγον σε κίνηση.
Κάθε άλμα στη σκηνή, κάθε νότα από την ορχήστρα, κάθε εισιτήριο που πωλείται μεταφέρει ένα μήνυμα που φωνάζουμε εδώ και δεκαετίες: Η δικτατορία της Κίνας είναι κακή και ασύστολη και μια απειλή για όλους μας.
Το αίμα της οικογένειας και των φίλων μας χύνεται στην Κίνα καθώς αγωνιζόμαστε να ξυπνήσουμε ανθρώπους σε μακρινές, πιο ήρεμες ακτές.
Αυτοί οι χορευτές; Δεν κάνουν υπερωρίες για έναν μισθό.
Χύνουν την ψυχή τους σε κάτι μεγαλύτερο: μια ευκαιρία να δείξουν στον κόσμο την ομορφιά που θέλει να σβήσει το καθεστώς, ένα πνεύμα ελευθερίας που θέλει να συντρίψει, μια δίωξη που οι τίτλοι ειδήσεων αγνοούν.
Οι κριτικοί αγνοούν και αυτό ακόμη: Το Shen Yun είναι ένας θρίαμβος που γεννήθηκε σε αμερικανικό έδαφος, ένα λαμπρό παράδειγμα του αμερικανικού ονείρου.
Ιδρύθηκε από Κινέζους μετανάστες, μορφωμένους, καλλιεργημένους, μέρος της κοινωνίας, που ήρθαν εδώ νόμιμα, και χτίστηκε από το τίποτα. Χωρίς κρατικές επιχορηγήσεις και εταιρικούς χορηγούς. Μόνο με όραμα και επιμονή.
Αυτό που ξεκίνησε ως ένα τρεμόπαιγμα ελπίδας έχει εξελιχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο, τώρα με οκτώ θιάσους να ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο, σε μια εποχή περικοπών προσωπικού και προϋπολογισμών. Το κοινό δεν χορταίνει το Shen Yun. Είναι μια απόδειξη τού τι μπορεί να κάνει δυνατό η ελευθερία και η πίστη.
Τι δεν καταλαβαίνει η NY Times
Η New York Times μπορεί να μετρήσει τις ώρες όσο θέλει — περισσότερες από 20 παραστάσεις σε όλη την πολιτεία της Νέας Υόρκης την περασμένη σεζόν, όλα τα εισιτήρια πωλημένα — αλλά δεν γνωρίζει γιατί αυτό έχει σημασία. Αυτό δεν είναι δουλειά. Είναι επιβίωση και ελπίδα.
Τους καταλαβαίνω, εν μέρει. Για έναν εξωτερικό παρατηρητή, η επιμονή του Shen Yun ως ελίτ χορευτικού θιάσου φαίνεται έντονη – εκατοντάδες ερμηνευτές, περιοδείες ανά την υφήλιο, ρυθμός που δεν μειώνεται. Και μια ομάδα που είναι λιγότερο κατανοητή από όσο θα έπρεπε.
Φυσικά, τα μέσα ενημέρωσης αγαπούν μια ‘ζουμερή’ οπτική γωνία: Δεν είναι καταπονημένοι; Δεν είναι πολύ πειθαρχημένο; Δεν χειραγωγούνται αυτοί οι νέοι καλλιτέχνες;
Ας κάνουμε όμως ένα βήμα πίσω.
Στο καθεστώς του ΚΚΚ, «καταπονημένος» σημαίνει καταναγκαστική εργασία έως ότου το σώμα σας να μην αντέχει άλλο. «Πειθαρχία» σημαίνει χτυπήματα με ηλεκτροφόρα ρόπαλα για να αποκηρύξετε τις πνευματικές πεποιθήσεις σας. «Χειραγωγημένος» σημαίνει ότι αποβάλλεστε από το σχολείο για την πίστη σας, σας αρνούνται την εκπαίδευση, και καταδικάζεστε στη φτώχεια απλώς και μόνο για το ποιος είστε.
Η ένταση του Shen Yun δεν είναι εκμεταλλευτική — είναι άρνηση υποταγής.
Είναι μια κοινότητα που λέει: «Δεν θα μας σπάσετε». Οι καλλιτέχνες λένε: «Θέλουμε να είμαστε οι καλύτεροι, για έναν ανώτερο σκοπό». Το καθεστώς της Κίνας προσπαθεί να μας σταματήσει εδώ και 25 χρόνια και κάθε άλμα ή χαμόγελο στη σκηνή αποδεικνύει ότι απέτυχαν.
Γιατί δεν είναι αυτή η ιστορία στα άρθρα; Γιατί δεν μιλάμε για τα βασανιστήρια αντί για τις πολύωρες πρόβες;
Η New York Times έχει ξεφουρνίσει πολλαπλές «έρευνες» για τη δομή μας και επιτέθηκαν στην αντι-δικτατορική μας στάση, αποκαλώντας την ακόμη και «πολιτική». Πολιτική; Πείτε το στη νεαρή χορεύτρια της οποίας ο πατέρας χάθηκε σε μια κινεζική φυλακή επειδή διαλογιζόταν στο σαλόνι του και πέθανε μήνες αργότερα από βασανιστήρια. Πείτε της ότι το να χορεύει παρουσιάζοντας ιστορίες ανθρώπων σαν του πατέρα της είναι πολιτικό.
Ένα άλλο από τα άρθρα τους εμβαθύνει στη χρηματοδότησή μας — λες και το πάθος, οι πωλήσεις εισιτηρίων, και η ζωντάνια των μεταναστών δεν μπορούν να εξηγήσουν ένα φαινόμενο που άγγιξε τις ζωές εκατομμυρίων θεατών.
Η New York Times χάνει το δάσος για τα δέντρα — ή μήπως επιλέγει να μην το δει;
Για 25 χρόνια, το κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας συκοφαντεί το Φάλουν Γκονγκ, την πίστη μας, κολλώντας μας την ετικέτα της «αίρεσης» για να δικαιολογήσει την εξόντωσή μας. Το κρατικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Xinhua (Σινχουά), η μηχανή προπαγάνδας του, ξεφουρνίζει τα ψέματα. Η New York Times, εν τω μεταξύ, συνεχίζει το παράδειγμά τους, με καλοσμιλεμένες λέξεις.
Δεν θα έπρεπε η ομοιότητα να τους κάνει να σταματήσουν και να σκεφτούν σοβαρά; Η δημοσιογραφία δεν λειτουργεί στο κενό, χωρίς συνέπειες.
Η New York Times έχει αφιερώσει περισσότερο χρόνο και μελάνι «διερευνώντας» τα παρασκήνια του Shen Yun από ό,τι έκανε ποτέ για τη διερεύνηση 25ετών βασανιστηρίων, φυλακίσεων και βίαιων αφαιρέσεων οργάνων — μια γενοκτονία που μόλις και μετά βίας έχει αγγίξει.
Αντίθετα, η αντικειμενική κάλυψη αυτών των γεγονότων από τη Wall Street Journal της χάρισε ένα βραβείο Πούλιτζερ που το άξιζε. Σίγουρα, κόστισε στον δημοσιογράφο την πρόσβαση στην Κίνα, αλλά το να πεις την αλήθεια για την εξουσία δεν ήταν ποτέ εύκολο. Το να παρενοχλείς μετανάστες-καλλιτέχνες στο έδαφός σου είναι πολύ πιο εύκολο.
Τα κρίσιμα θέματα
Το Δικαστήριο για την Κίνα στο Λονδίνο το έθεσε ωμά: «Πολλοί άνθρωποι πέθαναν με απερίγραπτα φρικτούς θανάτους χωρίς λόγο».
Επιζώντες από την Κίνα αφηγούνται ότι τους έκαναν αιματολογικές εξετάσεις, ακτινογραφίες και μια σειρά από ασυνήθιστες εξετάσεις όσο βρίσκονταν υπό κράτηση — προετοιμασία για τον πάγκο του κρεοπώλη, όχι ιατρικό έλεγχο.
Ένας γιατρός, ο Ένβερ Τότι, κατέθεσε ότι έκοψε έναν ζωντανό άνδρα για να αφαιρέσει τα νεφρά και το συκώτι του. Θυμόταν το αίμα που παλλόταν καθώς η καρδιά χτυπούσε ακόμα.
Αυτή είναι η πραγματικότητα: αρπάζουν τα όργανα από το σώμα για να τροφοδοτήσουν ένα εμπόριο μεταμοσχεύσεων δισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ το καθεστώς της Κίνας, όπως συνήθως, τα αρνείται όλα.
Το Shen Yun δεν μας διασκεδάζει απλώς — ενισχύει την συνείδησή μας. Φωτίζει τις περιοχές που λίγοι τολμούν να πατήσουν. Ενδεικτική περίπτωση: Μια πρώην ανταποκρίτρια της New York Times, η Ντίντι Κίρστεν Τάτλοου, κατέθεσε στο δικαστήριο ότι η προσπάθειά της να αναφέρει πληροφορίες σχετικά με την βίαιη αφαίρεση ζωτικών οργάνων κατεστάλη από τους συντάκτες της στην Times.
Στο θέατρο, το έχω δει αμέτρητες φορές — θεατές δακρυσμένοι, να ρωτούν πώς γίνεται να μην ήξεραν για την αφαίρεση οργάνων, για τα στρατόπεδα. Μια γυναίκα μού είπε ότι ένιωσε ελπίδα για πρώτη φορά μετά από χρόνια, βλέποντας κάτι αγνό να νικά το σκοτάδι.
Αυτό λείπει από τη New York Times: Το Shen Yun δεν μιλά για εμάς. Μιλά για αυτούς — τους κρατούμενους, τους βασανισμένους, τους νεκρούς. Μιλά και για εσάς, επίσης, κατ’ επέκταση, είτε το συνειδητοποιείτε είτε όχι. Η εμβέλεια του καθεστώτος δεν περιορίζεται στην Κίνα. Είναι στο τηλέφωνό σας, στην εφοδιαστική αλυσίδα προϊόντων σας, στην δημοσιογραφία που διαβάζετε.
Αυτό δεν είναι αφηρημένο για εμένα. Είναι προσωπικό. Έχω παρακολουθήσει το Shen Yun να μεγαλώνει από σπόρος σε μεγάλο δέντρο. Και ξέρω ότι κάθε μέρα που δεν μιλάμε, πεθαίνουν περισσότεροι. Οι επικριτές λένε ότι είμαστε πολύ πολιτικοί, ότι η τέχνη δεν πρέπει να κηρύττει.
Αλλά η σιωπή είναι επίσης πολιτική — αφήνοντας τη σκιά του ΚΚΚ να σέρνεται ανεξέλεγκτη ενώ πίνουμε λάτε και κάνουμε περιήγηση στο X.
Το Shen Yun είναι μια δύναμη για το καλό, που εκθέτει τα ψέματα και δείχνει έναν πολιτισμό που θέλουν να τον δουν κατεστραμμένο – είναι ένα πνεύμα που δεν μπορούν να σκοτώσουν.
Γι’ αυτό έχουμε κίνητρο. Γι’ αυτό δεν σταματάμε.
Είμαστε σε πόλεμο, με όπλα την ομορφιά και την αλήθεια. Κάθε παράσταση είναι μια μάχη κερδισμένη.
Με ποια πλευρά είστε;
Έτσι, [λέω] στη New York Times και σε κάθε εταιρεία που σπαταλά πίξελς και μελάνι για τα υποτιθέμενα ελαττώματα του Shen Yun: Δεν είστε απλώς εκτός θέματος — είστε συνένοχοι.
Κοιτάξτε καλύτερα. Μετράτε τα δέντρα, ενώ ένα δάσος καίγεται.
Δεν είμαστε τέλειοι — ποιος είναι; — αλλά παλεύουμε για ζωές, όχι για πρωτοσέλιδα, και προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο σε έναν ταραγμένο κόσμο.
Φανταστείτε αν αυτοί οι πόροι των μέσων ενημέρωσης πήγαιναν στην αποκάλυψη της βαρβαρότητας, της αδικίας και της λογοκρισίας του κινεζικού καθεστώτος αντί να αντηχούν — και να ενισχύουν — τις συκοφαντίες τους.
Φανταστείτε αν οι συγγραφείς έβλεπαν το αίμα πίσω από την ομορφιά —συκώτια κομμένα στην Χενάν, κραυγές πνιγμένες στο Πεκίνο — ή το όνειρο αυτών των μεταναστών να δείχνουν αυτές τις ιστορίες στην παγκόσμια σκηνή.
Δεν έχουμε χρόνο για αυτόν τον θόρυβο. Οι άνθρωποί μας πεθαίνουν. Διακυβεύεται ο κόσμος μας.
Το Shen Yun χορεύει, όχι επειδή είναι εύκολο, αλλά επειδή είναι επείγον.
Βγείτε από την γυάλα σας και ακούστε.
Η πραγματική ιστορία δεν έχει ποτέ σταματήσει να φωνάζει.
Από τότε που ήταν παιδί και έβλεπε στην τηλεόραση τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι επιζώντες του Ολοκαυτώματος, ο Ντέιβιντ Μάτας ήθελε να αγωνιστεί ενάντια στην αδικία. Αυτή την επιθυμία του καλλιέργησε μέσα από δεκαετίες ακούραστης εργασίας στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως δείχνει το συγκινητικό ντοκιμαντέρ «The Justice Hunter» («Ο Κυνηγός της Δικαιοσύνης», 2023) της Καναδής σκηνοθέτιδας Γιολάντα Παπίνι-Πόλοκ.
«Με συνεπήρε η ακούραστη αναζήτησή του για δικαιοσύνη και η προθυμία του να αντιμετωπίσει τα πιο σκοτεινά ζητήματα με ειλικρίνεια και θάρρος. Το ταξίδι του έγινε για μένα ‘φάρος’ ελπίδας και σθένους σε έναν κόσμο που συχνά διστάζει να αντιμετωπίσει τις δυσάρεστες αλήθειες», δήλωσε η Παπίνι-Πόλοκ.
Η ταινία, η οποία προβάλλεται πλέον στις πλατφόρμες NTD Films και Gan Jing World, παρουσιάζει τη ζωή του Μάτας ως αφοσιωμένου υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Από τότε που έγινε δικηγόρος, έχει ασχοληθεί με υποθέσεις που περιλαμβάνουν τη δίωξη ναζιστών εγκληματιών πολέμου, τη βοήθεια προσφύγων που διαφεύγουν από πολέμους και διώξεις και, κυρίως, την αποκάλυψη του ειδεχθούς εγκλήματος αφαιρέσεων ζωτικών οργάνων κρατουμένων συνείδησης από το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ).
«Μαθαίνοντας για τις ζωές που έχει επηρεάσει – είτε βοηθώντας πρόσφυγες είτε αποκαλύπτοντας παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων – συνειδητοποιούμε την ανθρώπινη πλευρά της δράσης του, αλλά και τη σημασία της αφήγησης της ιστορίας του», δήλωσε η Παπίνι-Πόλοκ.
Η Παπίνι-Πόλοκ, Καναδή εκπαιδευτικός που έγινε σκηνοθέτις, γνώρισε για πρώτη φορά τον Μάτας όταν τον άκουσε να μιλά για τον αντισημιτισμό. Στη συνέχεια, εμβάθυνε στο έργο του για τα ανθρώπινα δικαιώματα όταν του πήρε συνέντευξη για τη μικρού μήκους ταινία της «Painful Truth: The Falun Gong Genocide» («Οδυνηρή Αλήθεια: Η Γενοκτονία του Φάλουν Γκονγκ», 2019).
Το Φάλουν Γκονγκ (επίσης γνωστό ως Φάλουν Ντάφα) είναι μια ειρηνική άσκηση διαλογισμού που βασίζεται στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας. Από το 1999, δεκάδες εκατομμύρια ασκούμενοί του έχουν υποστεί σκληρές διώξεις από το ΚΚΚ, με τακτικές όπως εκφοβισμό στα σχολεία και τους χώρους εργασίας, φυλάκιση, βασανιστήρια, δολοφονίες και, το πιο αποτρόπαιο, εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων, όπως τεκμηρίωσαν η αρχική έκθεση του 2006 των Μάτας και Κίλγκουρ και άλλες μεταγενέστερες έρευνες.
Ήταν το έργο του για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από κρατούμενους συνείδησης, κυρίως ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, που χάρισαν στον Μάτας και τον συνεργάτη του, τον αείμνηστο Ντέιβιντ Κίλγκουρ, την υποψηφιότητα για το Νόμπελ Ειρήνης το 2010. Οι προσπάθειές τους είχαν ως αποτέλεσμα την ενημέρωση της διεθνούς κοινότητας, αλλά και για την εισαγωγή νομοθεσίας σε διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένων του Καναδά και των Ηνωμένων Πολιτειών, με στόχο την καταπολέμηση αυτού του εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας.
Η δημιουργία του «Κυνηγού της Δικαιοσύνης»
Η Παπίνι-Πόλοκ κυκλοφόρησε το ντοκιμαντέρ «Ο Κυνηγός της Δικαιοσύνης» το 2023, τιμώντας τον Ντέιβιντ Μάτας. Μέσα από εκτενείς συνεντεύξεις, παρουσίασε την ιστορία ενός ανθρώπου που αφιέρωσε τη ζωή του στην υπεράσπιση της δικαιοσύνης και των διωκόμενων κοινοτήτων σε όλο τον κόσμο.
«Ορισμένες από τις πιο συγκινητικές στιγμές [κατά τη διαδικασία παραγωγής της ταινίας] ήταν οι ιστορίες που άκουγα για την ακούραστη αφοσίωση του Ντέιβιντ Μάτας στη δικαιοσύνη και τη βαθιά επίδραση του έργου του. Οι συζητήσεις με συναδέλφους, φίλους και εμπειρογνώμονες που μοιράστηκαν πληροφορίες για τη συμβολή του ήταν απίστευτα συγκινητικές», δήλωσε η Παπίνι-Πόλοκ.
Ως παιδί μιας επιζήσασας του Ολοκαυτώματος και ενός πρόσφυγα από αραβική χώρα, η Παπίνι-Πόλοκ κατανοεί τη σημασία του σθένους και της δικαιοσύνης, αλλά και την ανάγκη ενίσχυσης των φωνών των καταπιεσμένων.
«Πριν από τη μετάβαση μου στον κινηματογράφο, ως εκπαιδευτικός, επικεντρωνόμουν στην προώθηση της κριτικής σκέψης και της κοινωνικής ευθύνης στους μαθητές μου. Έτσι, ένιωσα σαν φυσική επέκταση αυτής της αποστολής την κινηματογραφική παραγωγή, η οποία μου επιτρέπει να προσεγγίσω ευρύτερο κοινό και να έχω μεγαλύτερο αντίκτυπο», δήλωσε.
Το έργο της Παπίνι-Πολόκ περιλαμβάνει τα ντοκιμαντέρ «Never Again: A Broken Promise» («Ποτέ ξανά: Η υπόσχεση που αθετήθηκε», 2016), το οποίο συνδέει τις γενοκτονίες του Ολοκαυτώματος, των Γιαζίντι, της Ρουάντα και των ιθαγενών, και το «Get Over It: A Path to Healing» («Ξεπέρασε το: Ένα μονοπάτι προς τη θεραπεία», 2019), το οποίο περιγράφει λεπτομερώς την κρίση υγείας που αντιμετωπίζει η κοινότητα των ιθαγενών στον Καναδά.
Μέσα από τις εμπειρίες της ζωής της και το έργο της ως κινηματογραφίστρια και εκπαιδευτικός, η Παπίνι-Πολόκ συνειδητοποίησε ότι η αντιμετώπιση θεμάτων που άπτονται παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι μια διαδικασία που απαιτεί υπομονή και αφοσίωση. Αυτό συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι μπορεί να διστάζουν να ορθώσουν το ανάστημά τους, συχνά λόγω παραγόντων όπως η απάθεια, ο φόβος και τα συστημικά εμπόδια.
«Πολλοί άνθρωποι αισθάνονται συγκλονισμένοι ή αδύναμοι να αντιμετωπίσουν αδικίες μεγάλης κλίμακας. Άλλοι μπορεί να δίνουν προτεραιότητα στα προσωπικά ή εθνικά συμφέροντα έναντι των ηθικών ανησυχιών», δήλωσε η Παπίνι-Πόλοκ.
Υπάρχουν, όμως, και άλλοι παράγοντες: «Η παραπληροφόρηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ακόμη και στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης συμβάλλει επίσης στην παρανόηση ή την άρνηση. Η έλλειψη ευαισθητοποίησης ή η αποτυχία εξανθρωπισμού των θυμάτων παίζει επίσης σημαντικό ρόλο».
Ωστόσο, κατά την άποψή της, οι καταστάσεις αυτές μπορούν να αντιστραφούν: «Η εκπαίδευση και η έκθεση σε ατομικές ιστορίες μπορούν να ‘σπάσουν’ αυτή την αδιαφορία, καλλιεργώντας την ενσυναίσθηση και το αίσθημα ευθύνης».
Μέσα από τις ταινίες της για τα ανθρώπινα δικαιώματα τα τελευταία εννέα χρόνια, η Παπίνι-Πόλοκ έχει προσπαθήσει να αντιμετωπίσει πολλά από αυτά τα ζητήματα. Ο «Κυνηγός της Δικαιοσύνης», είναι ένα τέτοιο ντοκιμαντέρ, που προσπαθεί να εμπνεύσει το κοινό να γίνει ενεργά συμμέτοχο στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
«Το μήνυμα είναι ότι η δικαιοσύνη απαιτεί δράση», δήλωσε η Παπίνι-Πόλοκ. «Κάθε άτομο έχει τη δύναμη να συμβάλει στην αλλαγή μέσω της υπεράσπισης, της εκπαίδευσης ή απλώς της ενημέρωσης.»
Έμπνευση για νεαρούς αναγνώστες
Καθώς γνώριζε περισσότερα για την ιστορία του Ντέιβιντ Μάτας, η Παπίνι-Πόλοκ συνειδητοποίησε ότι το μήνυμα της ζωής και του έργου του δεν θα ενέπνεε μόνο τους ενήλικες αλλά και τα παιδιά.
«Οραματίστηκα ένα εικονογραφημένο βιβλίο που θα μπορούσε να μεταφράσει την πολύπλοκη και θαρραλέα ζωή του σε μια ιστορία με την οποία θα μπορούσαν να συνδεθούν τα παιδιά – μια ιστορία που θα τα ωθούσε να σκεφτούν τη δύναμη τού να υπερασπίζεσαι τους άλλους. Το εικονογραφημένο βιβλίο «Ο Κυνηγός της Δικαιοσύνης» είναι κάτι περισσότερο από ένα αφιέρωμα. Είναι μια πρόσκληση προς τους νέους να δουν ότι ένας άνθρωπος με θάρρος και πεποίθηση μπορεί να καταπολεμήσει την αδικία.»
Το βιβλίο, που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2024, ανοίγει με μια αφιέρωση σε «όλους τους καθημερινούς ήρωες που εργάζονται ακούραστα για να κάνουν τον κόσμο καλύτερο». Εκτιμά «αυτούς που δείχνουν καλοσύνη με μικρούς και σημαντικούς τρόπους, που υπερασπίζονται το σωστό ακόμα και όταν είναι δύσκολο και που πιστεύουν ότι κάθε πράξη αγάπης και θάρρους μπορεί να πυροδοτήσει ένα καλύτερο μέλλον».
Το εικονογραφημένο βιβλίο της Παπίνι-Πόλοκ παρουσιάζει τον Ντέιβιντ Μάτας ως έναν υπερήρωα με κάπα, κάποιον «που κάνει τις καρδιές να μεγαλώνουν». Η ιστορία ξεκινά με τον ίδιο ως μικρό αγόρι στο Γουίνιπεγκ του Καναδά, να μαθαίνει για τη δυσχερή θέση των Εβραίων επιζώντων του Ολοκαυτώματος και να διδάσκεται από τη μητέρα του ότι η δράση του μπορεί να κάνει τον κόσμο ένα πιο δίκαιο μέρος.
Ο νεαρός Ντέιβιντ εκδηλώνει το αίσθημά του περί δικαίου στην παιδική χαρά, αντιστέκεται στους νταήδες και μιλάει στους φίλους και τους συμμαθητές του για τη σημασία του να μοιράζεσαι και να νοιάζεσαι. Το βιβλίο τον δείχνει τελικά να γίνεται δικηγόρος με την αποστολή να αποδώσει δικαιοσύνη για τις διωκόμενες ομάδες.
Η Παπίνι-Πολόκ λέει ότι τα σχόλια που έχει λάβει από τα παιδιά και τις οικογένειές τους είναι πολύ ενθαρρυντικά. Ως εικονογραφημένο βιβλίο, αναφέρει, «ο ‘Κυνηγός της Δικαιοσύνης’ άνοιξε σημαντικές συζητήσεις στο σπίτι για τη δικαιοσύνη, το θάρρος και την ενσυναίσθηση – θέματα που δεν πίστευαν ότι τα παιδιά τους ήταν έτοιμα να συζητήσουν ακόμα.
«Τα παιδιά φαίνεται να γοητεύονται από την ιστορία του Ντέιβιντ Μάτας, θέτοντας συχνά στοχαστικές ερωτήσεις σχετικά με το τι σημαίνει να υπερασπίζεσαι τους άλλους και γιατί κάποιοι άνθρωποι αφιερώνουν τη ζωή τους στην καταπολέμηση της αδικίας», δηλώνει η σκηνοθέτις.
«Είναι ενδιαφέρον ότι ακόμη και οι γονείς νιώθουν να εμπνέονται για να υπερασπιστούν το δίκαιο. Κάποιοι μοιράστηκαν ότι τώρα ερευνούν τα θέματα που θίγονται στο βιβλίο για να τα κατανοήσουν καλύτερα, καθώς η ιστορία σκόπιμα δεν εμβαθύνει πολύ σε ορισμένα θέματα για να παραμείνει κατάλληλη και προσιτή στους νεαρούς αναγνώστες».
Τόσο το ντοκιμαντέρ «Ο Κυνηγός της Δικαιοσύνης» όσο και το εικονογραφημένο βιβλίο τονίζουν «τη σημασία του θάρρους, της ηθικής ακεραιότητας και της επιμονής στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα», δήλωσε η Παπίνι-Πόλοκ – όλες αξίες που σίγουρα χρειάζεται να εκτιμούμε στον κόσμο μας σήμερα.
Το ντοκιμαντέρ «The Justice Hunter» είναι τώρα διαθέσιμο για να το παρακολουθήσετε στο NTD Films και στο Gan Jing World.
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ — Νομοθέτες και από τα δύο κόμματα της Επιτροπής της Βουλής για το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας εκφράζουν έντονη ανησυχία για τη μοίρα 48 Ουιγούρων που κρατούνται στην Ταϊλάνδη για περισσότερο από μία δεκαετία, προειδοποιώντας τις αρχές να μην τους στείλουν πίσω στην Κίνα, λόγω των άμεσων κινδύνων που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν.
«Οι αναφορές ότι οι αρχές της Ταϊλάνδης σχεδιάζουν να απελάσουν 48 Ουιγούρους πρόσφυγες στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, τη στιγμή που τρίτες χώρες είναι πρόθυμες να τους αναλάβουν, μας προκαλούν βαθιά ανησυχία», δήλωσαν στις 25 Φεβρουαρίου στην Epoch Times οι Τζον Μούλεναρ (Ρ-Μίσιγκαν) και Ράτζα Κρισναμούρτι (Δ-Ιλινόι), πρόεδρος και επικεφαλής μέλος της Επιτροπής. Ανέφεραν ότι μια τέτοια ενέργεια θα συνιστούσε σαφή παραβίαση των διεθνών κανόνων για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
«Αυτά τα άτομα διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο φυλάκισης, βασανιστηρίων ή θανάτου εάν επιστρέψουν σε ένα καθεστώς που συστηματικά διώκει τους Ουιγούρους με μαζικούς εγκλεισμούς, καταναγκαστική εργασία και άλλες σοβαρές καταπατήσεις [ανθρωπίνων δικαιωμάτων]», δήλωσαν οι δύο νομοθέτες, καλώντας την κυβέρνηση της Ταϊλάνδης να «σταματήσει αμέσως αυτές τις απελάσεις και να επιτρέψει στους Ουιγούρους να επανεγκατασταθούν σε χώρες όπου θα είναι ελεύθεροι από διώξεις».
Οι 48 Ουιγούροι ανήκαν σε μία ομάδα 300 ατόμων περίπου που διέφυγαν από την Κίνα και συνελήφθησαν από τις ταϊλανδικές αρχές κοντά στα σύνορα με τη Μαλαισία, το 2014. Την επόμενη χρονιά, η Ταϊλάνδη απέλασε περισσότερους από 100 στην Κίνα και έστειλε μια άλλη ομάδα, κυρίως γυναίκες και παιδιά, στην Τουρκία. Από τους υπόλοιπους 53, πέντε πέθαναν ενώ κρατούνταν από την υπηρεσία μετανάστευσης, προσπαθώντας να αποκτήσουν καθεστώς πρόσφυγα – ανάμεσά τους δύο παιδιά.
Οι Ουιγούροι και άλλες μουσουλμανικές μειονότητες της επαρχία Σιντζιάνγκ, στη βορειοδυτική Κίνα, αντιμετωπίζουν αυξημένη καταστολή, με ένα εκατομμύριο άτομα κατ’ εκτίμηση να κρατούνται σε στρατόπεδα αναμόρφωσης. Το κινεζικό καθεστώς ισχυρίζεται ότι η εκστρατεία αυτή στοχεύει στην καταπολέμηση του εξτρεμισμού. Πρώην κρατούμενοι έχουν περιγράψει σεξουαλικές κακοποιήσεις, ηλεκτροσόκ και άλλα βασανιστήρια. Το 2021, οι Ηνωμένες Πολιτείες χαρακτήρισαν τις κινεζικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Σιντζιάνγκ ως γενοκτονία και θέσπισαν νόμο που απαγορεύει τις εισαγωγές από την περιοχή λόγω ανησυχιών για καταναγκαστική εργασία.
Τον Ιανουάριο, οι ταϊλανδικές αρχές μετανάστευσης ζήτησαν από τους κρατουμένους να υπογράψουν εθελοντικά έγγραφα απέλασης και εκείνοι αρνήθηκαν. Οι φόβοι για την πιθανή επιστροφή τους έχουν ενταθεί. Εκπρόσωπος της Επιτροπής της Βουλής για την Κίνα δήλωσε ότι η απέλαση μπορεί να γίνει σε δύο ημέρες.
Οι νομοθέτες προειδοποίησαν τις ταϊλανδικές αρχές να μην προχωρήσουν σε αυτήν την ενέργεια. «Η υλοποίηση αυτού του σχεδίου θα έβλαπτε σοβαρά τις σχέσεις ΗΠΑ-Ταϊλάνδης και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα εξετάσουν όλα τα διαθέσιμα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων κυρώσεων, για να καταστήσουν υπόλογους όσους διευκολύνουν τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα», ανέφεραν. Πρόσθεσαν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες «παραμένουν ακλόνητες στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των Ουιγούρων και θεωρούν συνυπεύθυνους όσους συμβάλλουν στη δίωξή τους».
Το τακτικό μέλος της Επιτροπής της Βουλής των Αντιπροσώπων για τον στρατηγικό ανταγωνισμό μεταξύ των ΗΠΑ και του ΚΚΚ Ράτζα Κρισναμούρτι (D-Ill.) και ο πρόεδρος της επιτροπής Τζον Μούλεναρ (R-Mich.) μιλούν στο American Enterprise Institute. Ουάσιγκτον, 25 Σεπτεμβρίου 2024. (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
Η Επιτροπή ήταν ο τελευταίος φορέας από το Κογκρέσο των ΗΠΑ και τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που εξέφρασε ανησυχίες για το ζήτημα. Στις 24 Φεβρουαρίου, οι επικεφαλής της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας και αρκετά μέλη της χαρακτήρισαν τις αναφορές για την επικείμενη απέλαση της ομάδας «βαθιά ανησυχητικές».
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν προτείνει πρακτικές λύσεις για την επίλυση αυτού του ζητήματος με τρόπο που να διατηρεί τη δέσμευσή μας στα διεθνώς αναγνωρισμένα ανθρώπινα δικαιώματα. Προτρέπουμε τους Ταϊλανδούς ηγέτες να συνεργαστούν με τις Ηνωμένες Πολιτείες, αντί να λάβουν αυτό το εσφαλμένο μέτρο», ανέφεραν σε δήλωσή τους.
Οι Μούλεναρ και Κρισναμούρτι συμφώνησαν, προτρέποντας τους Ταϊλανδούς αξιωματούχους να βρουν μια «ανθρώπινη και νόμιμη λύση για αυτούς τους πρόσφυγες». Ο τρόπος που μεταχειρίζεται η Ταϊλάνδη τους Ουιγούρους κρατούμενους ενδέχεται να παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, δήλωσαν ειδικοί για τα ανθρώπινα δικαιώματα του ΟΗΕ, τον Ιανουάριο. Σύμφωνα με αναφορά τους, σχεδόν οι μισοί κρατούμενοι αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως διαβήτη, νεφρική δυσλειτουργία, παράλυση στα κάτω άκρα, δερματικές ασθένειες, γαστρεντερικές παθήσεις και καρδιοπνευμονικά προβλήματα. Οι ειδικοί κάλεσαν την Ταϊλάνδη να διασφαλίσει ότι οι κρατούμενοι θα λάβουν κατάλληλη ιατρική περίθαλψη και νομική βοήθεια.
Η εξαναγκαστική επιστροφή Κινέζων υπηκόων είναι ένα επίμονο παγκόσμιο ζήτημα, με τις κινεζικές αρχές να υπερηφανεύονται ότι έχουν επαναπατρίσει δεκάδες χιλιάδες άτομα. Η Epoch Times γνωρίζει επίσης πολλές περιπτώσεις Κινέζων προσφύγων που ανήκουν στη διωκόμενη στην Κίνα πνευματική πειθαρχία Φάλουν Γκονγκ, οι οποίοι αντιμετωπίζουν άμεση απέλαση από την Ταϊλάνδη λόγω της κινεζικής πίεσης.
Η Λόρα Χαρθ, διευθύντρια εκστρατείας της ομάδας υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Safeguard Defenders, δήλωσε ότι θεωρεί την περίπτωση των Ουιγούρων της Ταϊλάνδης «δραματική». «Δέκα χρόνια κράτησης υπό την απειλή μιας επικείμενης απέλασης […] Η ανησυχία προφανώς δεν θα μπορούσε να είναι σοβαρότερη», δήλωσε η Χαρθ στην Epoch Times. «Εάν αυτά τα 48 άτομα επιστρέψουν, μεταξύ άλλων κινδύνων αντιμετωπίζουν απαγωγή, αυθαίρετη κράτηση, βασανιστήρια και άλλες απάνθρωπες και εξευτελιστικές καταστάσεις.»
Το Γραφείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, σε μια έκθεση του Αυγούστου του 2022, κάλεσε τα κράτη να μην στέλνουν πίσω στην Κίνα τους Ουιγούρους που έχουν διαφύγει από τη χώρα. Η Επιτροπή του ΟΗΕ κατά των βασανιστηρίων τον περασμένο Ιούλιο καταδίκασε την απόφαση του Μαρόκου να απελάσει έναν Ουιγούρο ακτιβιστή τον οποίο αναζητούσε το Πεκίνο. Ο άνδρας, ο οποίος απελευθερώθηκε τον Φεβρουάριο, έφτασε τελικά στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Χαρθ κάλεσε τις αρχές της Ταϊλάνδης να «επανεξετάσουν επειγόντως την απόφασή τους» και να τηρήσουν τις διεθνείς δεσμεύσεις τους για την προστασία μιας ομάδας που, όπως είπε, «έχει ήδη περάσει πάρα πολλά».
Αυστραλή ακαδημαϊκός που πέρασε 804 ημέρες φυλακισμένη στο Ιράν επέκρινε τη γερουσιαστή Φατίμα Πέιμαν, η οποία χαρακτήρισε το Ιράν «υπέροχο μέρος» για τις γυναίκες.
Η Πέιμαν, πρώην μέλος του Εργατικού Κόμματος και γερουσιαστής της Δυτικής Αυστραλίας, συμμετείχε σε εκδήλωση στο Σίδνεϊ που φέρεται να είχε στόχο να αντικρούσει τους δυτικούς ισχυρισμούς για τη διακυβέρνηση του Ιράν. Σε βίντεο από την εκδήλωση, η γερουσιαστής ανέφερε ότι η κατάσταση των γυναικών στο Ιράν είναι θετική, χαρακτηρίζοντας τις αντίθετες πληροφορίες ως προπαγάνδα. Σύμφωνα με την ίδια, το Ιράν επιτρέπει στις γυναίκες να εργάζονται και να συμμετέχουν στις δημοκρατικές διαδικασίες.
Παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Οι δηλώσεις της προκάλεσαν την αντίδραση της Κάιλι Μουρ-Γκίλμπερτ, πρώην λέκτορα Ισλαμικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, η οποία είχε φυλακιστεί στο Ιράν για πάνω από δύο χρόνια με την κατηγορία της κατασκοπείας. Μέσω των κοινωνικών δικτύων, απάντησε στη γερουσιαστή ότι το Ιράν δεν διαθέτει «δημοκρατικές διαδικασίες» και ότι οι γυναίκες δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής στα κοινά. Υπενθύμισε, επίσης, ότι η Πέιμαν είχε παραστεί σε έρευνα της Γερουσίας σχετικά με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν πριν από δύο χρόνια.
Η Μουρ-Γκίλμπερτ κατηγόρησε την Πέιμαν και για συνέντευξη που έδωσε στο Press TV, χαρακτηρίζοντάς το ως «προπαγανδιστικό όργανο της Ισλαμικής Δημοκρατίας», και υπενθύμισε ότι το συγκεκριμένο κανάλι έχει απαγορευτεί σε ορισμένες δυτικές χώρες. Τόνισε την ειρωνεία του γεγονότος ότι η Πέιμαν, η οποία είναι πρόσφυγας από το Αφγανιστάν και γνωρίζει τις διακρίσεις κατά των γυναικών εκεί, αρνείται τις αντίστοιχες συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στο Ιράν. Αναρωτήθηκε, επίσης, ποιο θα μπορούσε να είναι το όφελος από την υιοθέτηση μιας τόσο θετικής προς το ιρανικό καθεστώς στάσης .
Κάιλι Μουρ-Γκίλμπερτ. (AAP Image/Παροχή από το Υπουργείο Εξωτερικών και Εμπορίου)
Σφοδρή ήταν και η αντίδραση της Βρετανό-Ιρανής δικηγόρου και ακτιβίστριας Ελίσια Λε Μπον, η οποία συνέκρινε τις δηλώσεις της Πέιμαν με τον ισχυρισμό ότι η ναζιστική Γερμανία αντιμετώπιζε ευνοϊκά τις γυναίκες, επειδή τους επέτρεπε να συμμετέχουν στο καθεστώς. Σύμφωνα με την ίδια, ο ρόλος των γυναικών στην Ιρανική Επαναστατική Φρουρά (Islamic Revolutionary Guard Corps – IRGC) αφορά την επιβολή της υποχρεωτικής μαντίλας, με στόχο τη σύλληψη και την τιμωρία όσων δεν συμμορφώνονται.
Η Λε Μπον τόνισε ότι στο Ιράν δεν υπάρχει πραγματική δημοκρατία, καθώς το σύστημα Βελαγιάτ-ι Φακίχ δίνει απόλυτη εξουσία στον Ανώτατο Ηγέτη., και αναρωτήθηκε γιατί – αν οι συνθήκες για τις γυναίκες στο Ιράν είναι τόσο ευνοϊκές – γιατί οι ίδιες οι Ιρανές αγωνίζονται για την ανατροπή του καθεστώτος.
Επιδείνωση της κατάστασης
Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του Κέντρου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Ιράν (Center for Human Rights in Iran – CHRI), η ενδοοικογενειακή βία και τα «εγκλήματα τιμής» στη χώρα αυξάνονται ραγδαία. Ο εκτελεστικός διευθυντής του οργανισμού, Χαντί Γκάεμι, επεσήμανε ότι το ιρανικό κράτος δεν λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα για την πρόληψη αυτών των εγκλημάτων και ότι η δικαστική εξουσία της χώρας συχνά δεν επιβάλλει επαρκείς ή και καθόλου ποινές στους δράστες.
Η συζήτηση για τα δικαιώματα των γυναικών στο Ιράν αναζωπυρώθηκε το 2022, μετά τον θάνατο της 22χρονης Μαχσά Αμινί, η οποία συνελήφθη από την αστυνομία ηθών και πέθανε υπό κράτηση, επειδή δεν φορούσε σωστά τη μαντίλα της. Ο θάνατός της πυροδότησε εκτεταμένες διαδηλώσεις, με γυναίκες να διαμαρτύρονται δημόσια, ακόμη και αφαιρώντας τα ρούχα τους.
Το 2024, ανεξάρτητοι εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ ανέφεραν ότι οι διαδηλώσεις στο Ιράν προκάλεσαν τουλάχιστον 551 θανάτους, εκ των οποίων 49 γυναικών και 68 παιδιών.
Το γραφείο της γερουσιαστή Πέιμαν κλήθηκε να σχολιάσει τις δηλώσεις της.
Το Ιράν εκτέλεσε τουλάχιστον 975 ανθρώπους τον τελευταίο χρόνο σε μια «αποτρόπαιη κλιμάκωση» της εφαρμογής της θανατικής ποινής, ανακοίνωσαν σήμερα δύο οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η «Ανθρώπινα Δικαιώματα Ιράν» (IHR), η οποία εδρεύει στη Νορβηγία, και η γαλλική οργάνωση «Μαζί Κατά της Θανατικής Ποινής».
Αμφότερες υποστηρίζουν ότι ο αριθμός αυτός είναι ο υψηλότερος από το 2008 που ξεκίνησε η πρώτη να κρατάει αρχεία.
Σε κοινή τους έκθεση, οι δύο οργανώσεις υποστηρίζουν ότι ο αριθμός αυτός «αποκαλύπτει μια φρικτή κλιμάκωση της χρήσης της θανατικής ποινής από την Ισλαμική Δημοκρατία το 2024» και κατηγορούν το Ιράν ότι χρησιμοποιεί την θανατική ποινή ως «βασικό εργαλείο πολιτικής καταστολής».
«Οι εκτελέσεις αυτές εντάσσονται στον πόλεμο που έχει κηρύξει η Ισλαμική Δημοκρατία εναντίον των ίδιων των πολιτών της για να διατηρηθεί στην εξουσία», λέει ο διευθυντής της IHR Μαχμούντ Αμιρί-Μογκαντάμ.
«Πέντε άνθρωποι εκτελούνταν κατά μέσο όρο καθημερινά κατά το τελευταίο τρίμηνο του έτους, καθώς κλιμακωνόταν η απειλή του πολέμου μεταξύ Ιράν και Ισραήλ», εξηγεί.
Ο περυσινός αριθμός αναλογεί σε μια αύξηση 17% επί των 834 εκτελέσεων που καταγράφηκαν το 2023, σημειώνει η έκθεση.
Από τους 975 εκτελεσθέντες, τέσσερεις απαγχονίστηκαν δημοσίως και 31 ήταν γυναίκες – επίσης ο υψηλότερος αριθμός των τελευταίων 17 ετών.
Εκτελέσεις για τις διαδηλώσεις
Οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που υποστηρίζουν ότι το Ιράν πραγματοποιεί τις περισσότερες εκτελέσεις μετά την Κίνα, κατηγορούν τις αρχές ότι χρησιμοποιούν τη θανατική ποινή για να προκαλέσουν φόβο στους πολίτες, κυρίως μετά τις διαδηλώσεις που ξέσπασαν σε εθνικό επίπεδο το 2022.
Η θανατική ποινή παραμένει βασικός πυλώνας του δικαστικού συστήματος που βασίζεται στη σαρία και θεσπίστηκε μετά την επανάσταση του 1979, με την οποία εκδιώχθηκε ο υποστηριζόμενος από τη Δύση σάχης.
Τα εγκλήματα που τιμωρούνται με θάνατο περιλαμβάνουν την ανθρωποκτονία, τον βιασμό και εγκλήματα για ναρκωτικά αλλά και πιο αόριστα διατυπωμένες κατηγορίες όπως ‘διαφθορά επί της γης’ και ‘εξέγερση’, οι οποίες, σύμφωνα με τους ακτιβιστές, χρησιμοποιούνται κατά των αντιφρονούντων.
Τα τελευταία χρόνια πραγματοποιήθηκαν εκτελέσεις δι’απαγχονισμού, κυρίως μέσα σε φυλακές αλλά κάποιες φορές και σε δημόσιο χώρο, παρότι και άλλες μέθοδοι θανάτωσης παραμένουν στη νομοθεσία.
Δύο από τις εκτελέσεις του περασμένου χρόνου συνδέονται με τις διαδηλώσεις σε εθνικό επίπεδο που ξέσπασαν τον Σεπτέμβριο του 2022 μετά τον θάνατο της υπό κράτηση Μαχσά Αμινί, μιας Ιρανής κουρδικής καταγωγής που συνελήφθη από την αστυνομία ηθών για φερόμενη παραβίαση του αυστηρού ενδυματολογικού κώδικα που επιβάλλεται στις γυναίκες στο Ιράν.
Ο 23χρονος Μοχάμεντ Γκομπαντλού εκτελέστηκε τον Ιανουάριο του 2024 με την κατηγορία ότι σκότωσε έναν αστυνομικό με το αυτοκίνητό του στη διάρκεια διαδήλωσης διαμαρτυρίας τον Οκτώβριο του 2022.
Οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα υποστηρίζουν ότι η δίκη του ήταν προβληματική, με τους δικαστές να αγνοούν τα αποδεικτικά στοιχεία που παρουσίασε η υπεράσπιση ότι ο κατηγορούμενος έπασχε από διπολική διαταραχή.
Ο 34χρονος Γκολαμρεζά Ρασαΐ εκτελέστηκε κρυφά τον Αύγουστο κατηγορούμενος ότι σκότωσε έναν Φρουρό της Επανάστασης στη διάρκεια διαδήλωσης διαμαρτυρίας του 2022.
Ακτιβιστές λένε ότι η κατάθεσή του αποσπάστηκε με βασανιστήρια.
Οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων υποστηρίζουν ότι υπάρχουν ενδείξεις πως το Ιράν πιθανόν να πραγματοποίησε περισσότερες εκτελέσεις τον περασμένο χρόνο, τις οποίες δεν μπόρεσαν να επιβεβαιώσουν προκειμένου να τις συμπεριλάβουν στην έκθεσή τους.
Υποστηρίζουν ότι υπάρχουν πληροφορίες για επιπλέον 39 εκτελέσεις το 2024, τις οποίες δεν μπόρεσαν να διασταυρώσουν από άλλες πηγές.
Ήδη, μέσα σε αυτόν τον χρόνο, το Ιράν έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον 121 εκτελέσεις, σύμφωνα με καταμέτρηση της IHR.
Την Πέμπτη 14 Νοεμβρίου, στις 19:00, εγκαινιάζεται στην γκαλερί The Blender η διεθνής ομαδική έκθεση ζωγραφικής «The Art of Zhen Shan Ren» ή αλλιώς «Η Τέχνη της Αλήθειας, της Καλοσύνης και της Ανεκτικότητας».
Η έκθεση άρχισε να δημιουργείται τον Ιούλιο του 2004 με στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού για την πολυετή και σκληρή δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα, δείχνοντας παράλληλα την ομορφιά της άσκησης, μέσα από τη δύναμη της τέχνης.
Μέχρι τώρα έχει περιοδεύσει σε περισσότερες από 40 χώρες και 200 πόλεις ανά τον κόσμο.
Για τα εγκαίνια της έκθεσης, έχει προγραμματιστεί ρεσιτάλ άρπας με τη συνοδεία τσέλου.
Κατά τη διάρκεια της έκθεσης, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να έρθει σε επαφή και με την τέχνη του οριγκάμι, κινεζική παραδοσιακή τέχνη διπλώματος του χαρτιού, δημιουργώντας τα δικά του λουλούδια λωτού, σύμβολα ιερότητας και αγνότητας.
Η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ είναι ένα μείζον γεγονός, που αγγίζει τα όρια της γενοκτονίας στην Κίνα, καθώς οι ασκούμενοι αυτής της διαλογιστικής πρακτικής διώκονται συστηματικά και σταθερά τα τελευταία 25 χρόνια. Παρόλο που πρόκειται για μία απολύτως ειρηνική άσκηση, που δίνει έμφαση στην προσωπική εσωτερική αυτοβελτίωση, διδάσκοντας ότι οι αρχές Αλήθεια, Καλοσύνη και Ανεκτικότητα αποτελούν θεμελιώδεις συμπαντικές αρχές, το κινεζικό καθεστώς δεν δέχτηκε τη γρήγορη εξάπλωση και απήχηση που είχε στη χώρα και ο τότε ηγέτης του ΚΚΚ διέταξε την εξάλειψή της το 1999.
Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν με τα έργα τους είναι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ και όλα τα έργα της έκθεσης είναι εμπνευσμένα από δικές τους, αληθινές εμπειρίες. Ακόμη και τα πιο «σκληρά» από αυτά εκπέμπουν φως, λεπτότητα, πνευματικότητα και έναν σπάνιο πλούτο συναισθημάτων. Χωρίζονται σε δύο βασικές θεματικές ενότητες: τα έργα που αποκαλύπτουν τη σύνδεση του Φάλουν Γκονγκ με το θείο και εκείνα που εκθέτουν τη δίωξη, αναπαριστώντας σκηνές από τα βασανιστήρια, τα κέντρα κράτησης και τις προσπάθειες των ασκουμένων να πληροφορήσουν τον κόσμο για όσα συμβαίνουν στην Κίνα.
Η τεχνοτροπία των έργων είναι νέο-αναγεννησιακή, ενώ το υψηλό επίπεδο εκτέλεσης και το περιεχόμενο αντανακλούν τόσο το ενάρετο μονοπάτι που ακολουθούν οι καλλιτέχνες όσο και την ομορφιά που η εσωτερική καλλιέργεια χαρίζει στον άνθρωπο.
Σε αυτό το βίντεο μπορείτε να γνωρίσετε τους καλλιτέχνες.
«The Art of Zhen Shan Ren»
Εγκαίνια:14 Νοεμβρίου, 19:00
Διάρκεια έκθεσης: 14-21 Νοεμβρίου
Ώρες λειτουργίας:
Δευτέρα, Τρίτη, Κυριακή: 10:00 – 18:00
Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 10:00 – 20:00
Σάββατο: 12:00 – 18:00
Διεύθυνση: The Blender Gallery, Ζησιμοπούλου 4, Γλυφάδα
