Η Ευρωπαϊκή Ένωση επανέλαβε τις ανησυχίες της για «την πολύ σοβαρή κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα» κατά τη διάρκεια πρόσφατου διαλόγου με την κομμουνιστική χώρα.
Ανώτεροι διπλωμάτες της ΕΕ, με επικεφαλής την Πάολα Παμπαλόνι, αναπληρώτρια διευθύντρια για την Ασία και τον Ειρηνικό στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ), εξέφρασαν τις ανησυχίες τους μετά τη συμμετοχή τους σε ετήσιο διάλογο για τα ανθρώπινα δικαιώματα με Κινέζους αξιωματούχους. Στην εκδήλωση της 16ης Ιουνίου προήδρευσαν από κοινού η κα Παμπαλόνι και ο Σεν Μπο, γενικός διευθυντής του τμήματος διεθνών οργανισμών και διασκέψεων του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών.
Ο διάλογος διεξήχθη στη δυτική κινεζική μητρόπολη Τσονγκτσίνγκ και πραγματοποιήθηκε εν μέσω αυξανόμενων εντάσεων μεταξύ του Πεκίνου και του μπλοκ των 27 χωρών για πολλά θέματα, όπως ο ρόλος της Κίνας στον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία, το εμπόριο και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
«Ειδικότερα, η ΕΕ αναφέρθηκε σε εκθέσεις σχετικά με την καταστολή των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των δικηγόρων και των δημοσιογράφων στην Κίνα», ανέφερε η ΕΥΕΔ σε ανακοίνωση που εξέδωσε στις 17 Ιουνίου.
«Η ΕΕ κάλεσε την Κίνα να διερευνήσει και να σταματήσει τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εκφράζοντας την ανησυχία της για τις περιπτώσεις παράνομης κράτησης, βίαιης εξαφάνισης, βασανιστηρίων και κακομεταχείρισης.»
Οι αξιωματούχοι αναφέρθηκαν ειδικότερα στην κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Σιντζιάνγκ, περιοχή της βορειοδυτικής Κίνας όπου τουλάχιστον ένα εκατομμύριο Ουιγούροι κρατούνται σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, καθώς και στο γειτονικό Θιβέτ, όπου ο βουδιστικός πολιτισμός και οι θρησκευτικές πρακτικές αντιμετωπίζουν πολιτική καταστολή εδώ και δεκαετίες.
Σπάνια επίσκεψη στο Θιβέτ
Σε μια σπάνια κίνηση, η αντιπροσωπεία της ΕΕ πραγματοποίησε τριήμερη επίσκεψη στο Θιβέτ την περασμένη εβδομάδα πριν από τον διάλογο για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κατόπιν αιτήματος των Βρυξελλών, οι κινεζικές αρχές κανόνισαν να επισκεφθεί η αντιπροσωπεία την πρωτεύουσα του Θιβέτ, Λάσα, και την ανατολική πόλη Νινγκτσί.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΕΥΕΔ, επισκέφθηκαν «οικοτροφεία, δήμους, πολιτιστικούς και θρησκευτικούς χώρους, μετεγκατεστημένες θιβετιανές οικογένειες, καθώς και μια φυλακή. […] H παράλληλη επίσκεψη αντανακλούσε την πλειονότητα των αιτημάτων της ΕΕ, εκτός από τις συναντήσεις με μεμονωμένους κρατούμενους».
Το Θιβέτ είναι η μόνη περιοχή της χώρας που είναι προσβάσιμη στους διπλωμάτες και τους ξένους αξιωματούχους μόνο κατόπιν ειδικής άδειας από το Πεκίνο. Το 2023, Αμερικανοί αξιωματούχοι υπέβαλαν τρία επίσημα αιτήματα για να μεταβούν στο Θιβέτ, αλλά κανένα από τα αιτήματα δεν έγινε δεκτό, ανέφερε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ σε έκθεση του Απριλίου προς το Κογκρέσο. Ενώ το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ) διοργάνωσε εκδρομές για ξένους διπλωμάτες, η έκθεση ανέφερε ότι οι εκδηλώσεις αυτές «ελέγχονται αυστηρά» από τις κινεζικές αρχές και «δεν επιτρέπουν ουσιαστική πρόσβαση» στους Θιβετιανούς.
Οι Βρυξέλλες χαρακτήρισαν την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Θιβέτ οικτρή σε μια δήλωση που παραδόθηκε στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών τον Μάρτιο, υπογραμμίζοντας τις προσπάθειες του καθεστώτος να επιβάλλει τη φοίτηση των παιδιών του Θιβέτ σε κρατικά σχολικά οικοτροφεία και τη μαζική συλλογή δειγμάτων DNA στην περιοχή των Ιμαλαΐων.
Χονγκ Κονγκ
Ανώτεροι διπλωμάτες της ΕΕ εξέφρασαν πρόσθετες ανησυχίες και για το Χονγκ Κονγκ, όπου οι νομοθέτες της πόλης που υποστηρίζουν το ΚΚΚ θέσπισαν πρόσφατα έναν νέο νόμο για την ασφάλεια.
«Η ΕΕ αναφέρθηκε, επίσης, στον αρνητικό αντίκτυπο της νέας νομοθεσίας του Χονγκ Κονγκ για την εθνική ασφάλεια στα δικαιώματα και τις ελευθερίες του λαού του Χονγκ Κονγκ και στη διάβρωση του υψηλού βαθμού αυτονομίας που εγγυάται ο βασικός νόμος και οι διεθνείς δεσμεύσεις της Κίνας έναντι της Ειδικής Διοικητικής Περιφέρειας του Χονγκ Κονγκ», αναφέρεται.
Πλακάτ που απεικονίζουν τον αγνοούμενο βιβλιοπώλη Γκουί Μινχάι (δεξιά) αφήνουν μέλη του κόμματος των πολιτών έξω από το γραφείο διασύνδεσης με την Κίνα στο Χονγκ Κονγκ στις 19 Ιανουαρίου 2016. (Philippe Lopez/AFP μέσω Getty Images)
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης με Κινέζους αξιωματούχους, η αντιπροσωπεία της ΕΕ κάλεσε το Πεκίνο να απελευθερώσει αμέσως τον Γκουί Μινχάι, έναν κινεζικής καταγωγής Σουηδό βιβλιοπώλη που εξαφανίστηκε από το εξοχικό του στην Ταϊλάνδη το 2015 και αργότερα καταδικάστηκε από κινεζικό δικαστήριο σε 10 χρόνια φυλάκιση για παροχή πληροφοριών σε ξένους. Ο κος Γκουί ήταν ένας από τους μετόχους βιβλιοπωλείου με έδρα το Χονγκ Κονγκ και ειδίκευση στην πώληση βιβλίων που ασκούν κριτική στο ΚΚΚ.
Φάλουν Γκονγκ
Οι αξιωματούχοι της ΕΕ έθεσαν επίσης το ζήτημα του Ντινγκ Γιουάντε, ενός φυλακισμένου ασκούμενου του Φάλουν Γκονγκ, ο γιος του οποίου είναι κάτοικος Γερμανίας. Ο κος Ντινγκ έλαβε τριετή ποινή φυλάκισης τον Δεκέμβριο του 2023.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε τον Ιανουάριο ένα ψήφισμα που καταδικάζει τη συνεχιζόμενη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ από το ΚΚΚ, ζητώντας την άμεση απελευθέρωση του κου Ντινγκ και άλλων ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ.
Το Φάλουν Γκονγκ είναι μια πνευματική πειθαρχία που συνδυάζει τη διαλογιστική άσκηση με ηθική διδασκαλία που βασίζεται στην αλήθεια, την καλοσύνη και την ανεκτικότητα. Η ομάδα αντιμετωπίζει ανελέητη δίωξη από το ΚΚΚ από το 1999, με μαζικές συλλήψεις, κρατήσεις, βασανιστήρια και άλλου είδους κακοποιήσεις. Δεκάδες εκατομμύρια ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ υπήρξαν τα πρώτα θύματα της κρατικής βιομηχανίας εξαναγκαστικής συλλογής οργάνων της Κίνας.
Ο γιος του Ντινγκ Γιουάντε, Ντινγκ Λεμπίν, απευθύνει έκκληση για την απελευθέρωση των γονέων του που είναι φυλακισμένοι στην Κίνα επειδή ασκούν το Φάλουν Γκονγκ, κατά τη διάρκεια μιας συγκέντρωσης την 1η Αυγούστου 2023. (The Epoch Times)
Το ΚΚΚ δεν φάνηκε να συγκινείται από τις εκκλήσεις της ΕΕ.
Κατά την ενημέρωση της Τρίτης, ο εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών Λιν Τζιαν δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι οι Βρυξέλλες θα πρέπει να σταματήσουν να «παρεμβαίνουν στις εσωτερικές υποθέσεις της Κίνας με το πρόσχημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Ομάδες υπεράσπισης των δικαιωμάτων καλούν εδώ και χρόνια την ΕΕ να σταματήσει τους διαλόγους για τα ανθρώπινα δικαιώματα με την Κίνα, δεδομένου ότι η συζήτηση δεν αρκεί για να παρακινηθεί το ΚΚΚ να θέσει τέρμα στις καταχρήσεις του.
«Ενώ η ΕΕ εγείρει ανησυχίες κατά τη διάρκεια αυτών των διαλόγων, γνωρίζει ότι η κινεζική κυβέρνηση δεν θα αναγνωρίσει τις καταχρήσεις, δεν θα καταβάλει καμία προσπάθεια να εξασφαλίσει τη λογοδοσία και δεν θα πεισθεί να αναλάβει οποιαδήποτε πολιτική ή νομοθετική δράση για να συμμορφωθεί με τις διεθνείς υποχρεώσεις της Κίνας στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», ανέφεραν το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τέσσερεις άλλες ομάδες υπεράσπισης των δικαιωμάτων σε κοινή δήλωση στις 12 Ιουνίου.
«Η ΕΕ και τα κράτη μέλη της θα πρέπει να επιδιώξουν διαφορετικούς, πιο αποτελεσματικούς τρόπους δράσης για να πιέσουν την κινεζική κυβέρνηση να σταματήσει τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και άλλες σοβαρές παραβιάσεις – και να καταστήσουν υπόλογους τους υπεύθυνους που δεν το πράττουν», αναφέρει επίσης η δήλωση.
Το Ιράν εκτέλεσε τουλάχιστον 975 ανθρώπους τον τελευταίο χρόνο σε μια «αποτρόπαιη κλιμάκωση» της εφαρμογής της θανατικής ποινής, ανακοίνωσαν σήμερα δύο οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η «Ανθρώπινα Δικαιώματα Ιράν» (IHR), η οποία εδρεύει στη Νορβηγία, και η γαλλική οργάνωση «Μαζί Κατά της Θανατικής Ποινής».
Αμφότερες υποστηρίζουν ότι ο αριθμός αυτός είναι ο υψηλότερος από το 2008 που ξεκίνησε η πρώτη να κρατάει αρχεία.
Σε κοινή τους έκθεση, οι δύο οργανώσεις υποστηρίζουν ότι ο αριθμός αυτός «αποκαλύπτει μια φρικτή κλιμάκωση της χρήσης της θανατικής ποινής από την Ισλαμική Δημοκρατία το 2024» και κατηγορούν το Ιράν ότι χρησιμοποιεί την θανατική ποινή ως «βασικό εργαλείο πολιτικής καταστολής».
«Οι εκτελέσεις αυτές εντάσσονται στον πόλεμο που έχει κηρύξει η Ισλαμική Δημοκρατία εναντίον των ίδιων των πολιτών της για να διατηρηθεί στην εξουσία», λέει ο διευθυντής της IHR Μαχμούντ Αμιρί-Μογκαντάμ.
«Πέντε άνθρωποι εκτελούνταν κατά μέσο όρο καθημερινά κατά το τελευταίο τρίμηνο του έτους, καθώς κλιμακωνόταν η απειλή του πολέμου μεταξύ Ιράν και Ισραήλ», εξηγεί.
Ο περυσινός αριθμός αναλογεί σε μια αύξηση 17% επί των 834 εκτελέσεων που καταγράφηκαν το 2023, σημειώνει η έκθεση.
Από τους 975 εκτελεσθέντες, τέσσερεις απαγχονίστηκαν δημοσίως και 31 ήταν γυναίκες – επίσης ο υψηλότερος αριθμός των τελευταίων 17 ετών.
Εκτελέσεις για τις διαδηλώσεις
Οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που υποστηρίζουν ότι το Ιράν πραγματοποιεί τις περισσότερες εκτελέσεις μετά την Κίνα, κατηγορούν τις αρχές ότι χρησιμοποιούν τη θανατική ποινή για να προκαλέσουν φόβο στους πολίτες, κυρίως μετά τις διαδηλώσεις που ξέσπασαν σε εθνικό επίπεδο το 2022.
Η θανατική ποινή παραμένει βασικός πυλώνας του δικαστικού συστήματος που βασίζεται στη σαρία και θεσπίστηκε μετά την επανάσταση του 1979, με την οποία εκδιώχθηκε ο υποστηριζόμενος από τη Δύση σάχης.
Τα εγκλήματα που τιμωρούνται με θάνατο περιλαμβάνουν την ανθρωποκτονία, τον βιασμό και εγκλήματα για ναρκωτικά αλλά και πιο αόριστα διατυπωμένες κατηγορίες όπως ‘διαφθορά επί της γης’ και ‘εξέγερση’, οι οποίες, σύμφωνα με τους ακτιβιστές, χρησιμοποιούνται κατά των αντιφρονούντων.
Τα τελευταία χρόνια πραγματοποιήθηκαν εκτελέσεις δι’απαγχονισμού, κυρίως μέσα σε φυλακές αλλά κάποιες φορές και σε δημόσιο χώρο, παρότι και άλλες μέθοδοι θανάτωσης παραμένουν στη νομοθεσία.
Δύο από τις εκτελέσεις του περασμένου χρόνου συνδέονται με τις διαδηλώσεις σε εθνικό επίπεδο που ξέσπασαν τον Σεπτέμβριο του 2022 μετά τον θάνατο της υπό κράτηση Μαχσά Αμινί, μιας Ιρανής κουρδικής καταγωγής που συνελήφθη από την αστυνομία ηθών για φερόμενη παραβίαση του αυστηρού ενδυματολογικού κώδικα που επιβάλλεται στις γυναίκες στο Ιράν.
Ο 23χρονος Μοχάμεντ Γκομπαντλού εκτελέστηκε τον Ιανουάριο του 2024 με την κατηγορία ότι σκότωσε έναν αστυνομικό με το αυτοκίνητό του στη διάρκεια διαδήλωσης διαμαρτυρίας τον Οκτώβριο του 2022.
Οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα υποστηρίζουν ότι η δίκη του ήταν προβληματική, με τους δικαστές να αγνοούν τα αποδεικτικά στοιχεία που παρουσίασε η υπεράσπιση ότι ο κατηγορούμενος έπασχε από διπολική διαταραχή.
Ο 34χρονος Γκολαμρεζά Ρασαΐ εκτελέστηκε κρυφά τον Αύγουστο κατηγορούμενος ότι σκότωσε έναν Φρουρό της Επανάστασης στη διάρκεια διαδήλωσης διαμαρτυρίας του 2022.
Ακτιβιστές λένε ότι η κατάθεσή του αποσπάστηκε με βασανιστήρια.
Οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων υποστηρίζουν ότι υπάρχουν ενδείξεις πως το Ιράν πιθανόν να πραγματοποίησε περισσότερες εκτελέσεις τον περασμένο χρόνο, τις οποίες δεν μπόρεσαν να επιβεβαιώσουν προκειμένου να τις συμπεριλάβουν στην έκθεσή τους.
Υποστηρίζουν ότι υπάρχουν πληροφορίες για επιπλέον 39 εκτελέσεις το 2024, τις οποίες δεν μπόρεσαν να διασταυρώσουν από άλλες πηγές.
Ήδη, μέσα σε αυτόν τον χρόνο, το Ιράν έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον 121 εκτελέσεις, σύμφωνα με καταμέτρηση της IHR.
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ – Το κινεζικό καθεστώς ενδέχεται να έχει ακούσια αυτοεμπλακεί στο έγκλημα των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων στην προσπάθειά του να δυσφημίσει τον πρώτο επιζώντα που βγήκε δημόσια από την Κίνα, λένε παρατηρητές ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Σε μια σπάνια δημόσια αντίδραση, μια σειρά από κινεζικά κρατικά μέσα και αστυνομικά γραφεία δημοσίευσαν ένα εκτενές άρθρο που επιτίθεται σε έναν ασκούμενο του Φάλουν Γκονγκ, ο οποίος τώρα βρίσκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο οποίος βγήκε δημόσια εβδομάδες νωρίτερα λέγοντας την ιστορία του- ότι του αφαιρέθηκαν δια της βίας τμήματα του ήπατος και του πνεύμονα ενώ βρισκόταν στο κινεζικό σύστημα φυλακών.
Ο 59χρονος Τσενγκ Πέιμινγκ υπέστη έξι χρόνια βασανιστηρίων ενώ βρισκόταν στη φυλακή της κομμουνιστικής Κίνας επειδή ασκούσε Φάλουν Γκονγκ – μια παραδοσιακή πνευματική άσκηση που υποστηρίζει τις αξίες της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας, την οποία το Πεκίνο προσπάθησε να εξαλείψει με έναν συνδυασμό προπαγάνδας, απειλών και βασανιστηρίων τα τελευταία 25 χρόνια.
Στη φυλακή, ο Τσενγκ είπε ότι οι φρουροί τον ανάγκαζαν να πίνει υψηλής συγκέντρωσης αλατόνερο, τον έδεναν με αλυσίδες στα τέσσερα άκρα του και τον τέντωναν σχεδόν στα όριά του, και τον υπέβαλλαν σε συνεδρίες συνεχών ηλεκτροσόκ στα απόκρυφα μέρη του – οι ίδιες κακοποιήσεις που ανέφεραν πολλοί φυλακισμένοι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ.
Επίσης, είναι καλά τεκμηριωμένο ότι οι φυλακισμένοι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ αποτελούν τη μεγαλύτερη πηγή οργάνων που τροφοδοτούν την κρατική βιομηχανία εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων της Κίνας, σύμφωνα με έρευνες του δικαστηρίου της Κίνας με έδρα το Λονδίνο.
Η απίθανη επιβίωση του Τσενγκ
Τον Νοέμβριο του 2004, στα μισά της οκταετούς ποινής του, ο Τσενγκ αποφάσισε να λάβει δραστικά μέτρα για να διαμαρτυρηθεί για την αμείλικτη κακοποίηση- κατάπιε ένα αμβλύ καρφί και μια μικρή σκουριασμένη λεπίδα.
Οι δεσμοφύλακες έσπευσαν αμέσως στο δωμάτιο, τον έριξαν κάτω και τον μετέφεραν στο νοσοκομείο. Στο νοσοκομείο, οι δεσμοφύλακες απαίτησαν να υπογράψει χαρτιά που συναινούσαν σε χειρουργική επέμβαση. Όταν αρνήθηκε, έξι φρουροί τον καθήλωσαν και τον νάρκωσαν.
Ανέκτησε τις αισθήσεις του τρεις ημέρες αργότερα, δεμένος με αλυσίδες σε ένα νοσοκομειακό κρεβάτι και με ένα κόψιμο 14 ιντσών γύρω από το αριστερό του στήθος. Στη συνέχεια ο Τσενγκ στάλθηκε πίσω στη φυλακή.
Ο Τσενγκ Πέιμινγκ, ασκούμενος του Φάλουν Γκονγκ, στον οποίο αφαιρέθηκε μέρος του ήπατος και του πνεύμονα στην Κίνα, δείχνει την ουλή του μετά από συνέντευξη Τύπου στην Ουάσιγκτον στις 9 Αυγούστου 2024. (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
Δεκαέξι μήνες αργότερα, τον Μάρτιο του 2006, τον πήγαν ξαφνικά ξανά στο νοσοκομείο, λέγοντάς του ότι έπρεπε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση υψηλού κινδύνου με υψηλό ποσοστό θνησιμότητας επειδή είχε καταπιεί άλλη μια λεπίδα – κάτι που δεν είχε κάνει.
Ο Τσενγκ είπε ότι ήταν σίγουρος ότι αυτή τη φορά ήθελαν να τον σκοτώσουν και προσπάθησε να δραπετεύσει. Άδραξε την ευκαιρία όταν οι φρουροί αποκοιμήθηκαν και το έσκασε με επιτυχία.
Αποδεικνύεται ότι αυτό συνέβη λίγες ημέρες πριν από την εμφάνιση των πρώτων πληροφοριοδοτών στους Epoch Times, με ιστορίες για τις αφαίρεσεις οργάνων που λαμβάνουν χώρα μυστικά σε κινεζικές κρατικές ιατρικές εγκαταστάσεις. Ο Τσενγκ είπε ότι όταν άκουσε αυτές τις αναφορές, έτρεμε σκεπτόμενος τι θα μπορούσε να του είχε συμβεί.
Από τότε που δραπέτευσε από την Κίνα, έχει υποβληθεί σε πολλαπλές ιατρικές εξετάσεις. Τρεις ειδικοί ιατροί από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ταϊβάν επιβεβαιώνουν ότι ένα τμήμα του ήπατος και του πνεύμονά του αφαιρέθηκε χειρουργικά.
Ως ο πρώτος γνωστός επιζών αυτών των εγκλημάτων, ο Τσενγκ αποφάσισε ότι ήταν έτοιμος να πει την ιστορία του.
Παραδέχεται περισσότερα από όσα θα ήθελε
Το ευρέως διαδεδομένο άρθρο με την απάντηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ) στις κατηγορίες του Τσενγκ δεν ασχολήθηκε με όσα υπέστη. Αντ’ αυτού, περιέγραψε τη συνέντευξη Τύπου του Ιουλίου ως διεξαγόμενη σε ένα «χαμηλοτάβανο, στενόχωρο» δωμάτιο, αρνήθηκε τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων χονδρικά, χαρακτηρίζοντάς τες «φήμες» που «δυτικές αντι-κινεζικές δυνάμεις» διαιώνισαν, και ισχυρίστηκε ότι η χειρουργική επέμβαση του Τσενγκ ήταν για την αφαίρεση της λεπίδας και του καρφιού.
Παρ’ όλες τις διαψεύσεις, το καθεστώς μπορεί να παραδέχθηκε περισσότερα από όσα ήθελε.
Η Νίνα Σέι είναι η διευθύντρια του Κέντρου για τη Θρησκευτική Ελευθερία στο Ινστιτούτο Hudson. Λέει ότι το άρθρο του καθεστώτος παρείχε κρίσιμα στοιχεία για την ιστορία του Τσενγκ που προηγουμένως έλειπαν.
«Πώς ήξερα ότι ήταν φυλακισμένος; Δεν το ήξερα αυτό. Δεν είχα αποδείξεις γι’ αυτό. Δεν νομίζω ότι είχε αποδείξεις γι’ αυτό, αλλά έδωσαν αποδείξεις γι’ αυτό», δήλωσε η Σέι στους Epoch Times.
Η Νίνα Σέι, ανώτερη συνεργάτης και διευθύντρια του Κέντρου για τη Θρησκευτική Ελευθερία στο Ινστιτούτο Hudson, μιλάει σε ενημέρωση για τις εξαναγκαστικές αφαίρεσεις οργάνων που πραγματοποιήθηκε στο κτίριο γραφείων του Cannon House στην Ουάσιγκτον, στις 4 Σεπτεμβρίου 2024. (Alex Martin για τους Epoch Times)
Είπε ότι το άρθρο βοήθησε επίσης να επιβεβαιωθεί ότι ο Τσενγκ στάλθηκε στη φυλακή για τις πεποιθήσεις του, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και η χειρουργική επέμβαση όντως έγινε και είχε ως αποτέλεσμα την ουλή.
Επιπλέον, το ΚΚΚ έχει ξεφύγει από το μοτίβο του να εκδίδει απλώς γενικές, γενικευμένες αρνήσεις – ένα σημάδι ότι θεωρεί την υπόθεση αρκετά σοβαρή ώστε να δικαιολογεί ένα συγκεκριμένο σχόλιο, δήλωσε ο Ρόμπερτ Ντέστρο, ο οποίος διευκόλυνε τη διαφυγή του Τσενγκ στις Ηνωμένες Πολιτείες όταν ήταν βοηθός υπουργός Εξωτερικών για τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την εργασία.
«Εκπλήσσομαι που υπάρχει οποιοδήποτε επίσημο αφήγημα», δήλωσε στους Epoch Times.
«Όπως θα λέγαμε εμείς οι δικηγόροι, αυτό είναι μια ‘παραδοχή κατά συμφέροντος’», είπε, αναφερόμενος στο όταν κάποιος κάνει μια δήλωση εκτός δικαστηρίου που μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον του ως αποδεικτικό στοιχείο.
Η Σέι δήλωσε ότι το άρθρο δείχνει ότι οι κινεζικές αρχές βρίσκονται «σε άμυνα». Είναι σημαντικό, πρόσθεσε, ότι οι διαψεύσεις προβάλλονται από τη δημόσια ασφάλεια και όχι από τις ιατρικές αρχές και ότι η χειρουργική επέμβαση έγινε παρά τη θέλησή του.
«Είναι σχεδόν μια παραδοχή ότι εμπλέκονται σε αυτό», είπε. «Το να έχουμε αυτή την περίεργη απάντηση, αυτή την πραγματικά αρκετά καταδικαστική απάντηση […] ότι ήταν πράγματι κρατούμενος, ότι ήταν πράγματι σε νοσοκομείο, ότι πράγματι υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση χωρίς τη συγκατάθεσή του – είναι καταδικαστικό.»
Όπως συνηθίζεται σε τέτοια δημοσιεύματα, το άρθρο δεν φέρει το όνομα του συγγραφέα, ούτε αναφέρθηκε άμεσα κάποιος που θα ήταν εξοικειωμένος με την υπόθεση του Τσενγκ. Η μόνη πηγή που παραθέτει το άρθρο σχετικά με τον Τσενγκ είναι μια απροσδιόριστη «αρμόδια υπηρεσία».
Ο Ντέιβιντ Μάτας, ένας Καναδός δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ερευνά τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων στην Κίνα από το 2006, δήλωσε ότι το άρθρο δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια «ανακύκλωση της παλιάς προπαγάνδας τους».
«Δεν υπάρχει σχεδόν καμία πρόταση εκεί μέσα που να είναι ακριβής ή να βγάζει νόημα», δήλωσε στους Epoch Times. «Δεν υπάρχει τίποτα επί της ουσίας».
Ο Ντέιβιντ Μάτας, βραβευμένος Καναδός δικηγόρος για τα ανθρώπινα δικαιώματα, μέλος του Order of Canada («Τάγματος του Καναδά») και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Διεθνούς Κέντρου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Δημοκρατική Ανάπτυξη με έδρα το Τορόντο, μιλάει κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στην Ουάσινγκτον στις 9 Αυγούστου 2024. (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
Σημείωσε ότι το άρθρο βασίζεται κυρίως στον κακό χαρακτηρισμό του Φάλουν Γκονγκ και στη δυσφήμιση των ανθρώπων που μιλούν. Για παράδειγμα, ο Σερ Τζέφρι Νάις, ένας αξιοσέβαστος δικηγόρος και δικαστής που προήδρευσε στο Δικαστήριο της Κίνας και ο οποίος έχει επίσης ερευνήσει τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά των Ουιγούρων στη Σιντζιάνγκ, έγινε, σύμφωνα με το άρθρο, ένας «έμπειρος ειδικός πράκτορας του Ηνωμένου Βασιλείου» που πέρασε την καριέρα του «κατασκευάζοντας ψευδείς κατηγορίες με βάση τους γεωπολιτικούς στόχους της Δύσης».
Ο Μάτας χαρακτήρισε την επίθεση χαρακτήρα εναντίον του Νάις «γελοία».
«Ρεαλιστικά, το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι πολύ πιο επιζήμιο για την Κίνα από τους ανθρώπους που λένε την αλήθεια για την Κίνα», δήλωσε ο Μάτας. «Είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα που εμπλέκεται στη μαζική πείνα, στην Πολιτιστική Επανάσταση και στη σφαγή της πλατείας Τιενανμέν, στην καταστολή του Θιβέτ, του Σιντζιάνγκ και του Χονγκ Κονγκ».
«Το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι αντι-Κινεζικό και καλύπτει τα δικά του λάθη κατηγορώντας τους άλλους για τα δικά τους λάθη».
Άσκοπη χειρουργική επέμβαση
Οι ιατρικές διαδικασίες στις οποίες υποβλήθηκε ο Τσενγκ έθεσαν υπό αμφισβήτηση την κινεζική αφήγηση, σύμφωνα με τον Τόρστεν Τρέι, διευθυντή της ομάδας ιατρικής δεοντολογίας Doctors Against Forced Organ Harvesting (Γιατροί Ενάντια στις Εξαναγκαστικές Αφαιρέσεις Οργάνων).
«Μπορείτε να πείτε ότι αυτό είναι ένα προφανές ψέμα», δήλωσε στους Epoch Times.
Όταν κάποιος καταπίνει ξένα αντικείμενα, οι γιατροί συνήθως κάνουν ενδοσκόπηση για να εξετάσουν το εσωτερικό του σώματος. Αυτό είναι συνηθισμένο και στην Κίνα. Ένα νοσοκομείο στην πόλη Σιάν της κεντρικής Κίνας περιέθαλψε περίπου 600 ασθενείς μεταξύ 2011 και 2020 για την αφαίρεση ξένων αντικειμένων που είχαν καταπιεί. Η ενδοσκόπηση πέτυχε στο 99,5% των περιπτώσεων, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων που αφορούσαν λεπίδες ή άλλα αιχμηρά αντικείμενα.
Η ενδοσκόπηση, σε ένα σενάριο όπως αυτό του Τσενγκ, θα ήταν η πρώτη επιλογή, δήλωσε ο Τρέι.
«Γιατί να αφαιρέσουν μέρος του πνεύμονα; Γιατί να αφαιρέσουν μέρος του ήπατος; Δεν βγάζει νόημα», είπε.
Ο Δρ Τόρστεν Τρέι, ιδρυτής και διευθυντής της οργάνωσης «Γιατροί Ενάντια στις Εξαναγκαστικές Αφαίρεσεις Οργάνων», σε εκδήλωση για τις εξαναγκαστικές αφαίρεσεις οργάνων στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ στη Βοστώνη, στις 7 Μαρτίου 2024. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Ακόμη και αν θεωρούσαν κρίσιμο να ανοίξουν το στομάχι του για να βγάλουν τα αντικείμενα, πρόσθεσε, θα το έκαναν από μπροστά, όχι από το πλάι.
«Δεν θα περνούσατε από την περιοχή των πνευμόνων για να τα βγάλετε αυτά».
Δεν είναι ακόμη σαφές γιατί οι Κινέζοι γιατροί αφαίρεσαν μόνο τμήματα των οργάνων του Τσενγκ κατά την πρώτη επέμβαση και τον άφησαν να ζήσει. Αυτό που συμβαίνει συνήθως στην Κίνα, είναι ότι η αφαίρεση οργάνων είναι και η μορφή εκτέλεσης, γι’ αυτό και δεν υπήρξε ποτέ πριν κάποιος επιζών που να μαρτυρήσει.
Ο Τρέι πρότεινε ότι το νοσοκομείο μπορεί να έκανε πειράματα ή να εκπαίδευε τους γιατρούς στον τομέα αυτό. Μπορεί να εξερευνούσαν μια διαφορετική τεχνική χειρουργικής επέμβασης ή να έκαναν έρευνα για τους ιστούς οργάνων.
Η Γουέντι Ρότζερς, καθηγήτρια κλινικής ηθικής και πρόεδρος της συμβουλευτικής επιτροπής του Διεθνούς Συνασπισμού για τον τερματισμό της κατάχρησης μεταμοσχεύσεων στην Κίνα (End Transplant Abuse in China-ETAC), έχει δηλώσει στο παρελθόν ότι η μερική αφαίρεση ήπατος μπορεί να πραγματοποιηθεί όταν ο λήπτης είναι παιδί.
Ο Μάτας δήλωσε στην εκπομπή «American Thought Leaders» του EpochTV ότι όλα αυτά είναι πιθανά, αλλά τελικά «εναπόκειται πραγματικά στην κινεζική κυβέρνηση ή στο νοσοκομείο να εξηγήσουν τι έκαναν».
Ο Τρέι, σημειώνοντας τη χρονική στιγμή, αναρωτήθηκε αν οι κινεζικές αρχές μπορεί να πήραν είδηση την προσπάθεια των πληροφοριοδοτών να δημοσιοποιήσουν το έγκλημα και «να ήθελαν να κλείσουν τις εκκρεμότητες» φέρνοντας τον Τσενγκ πίσω στο νοσοκομείο για να τον σκοτώσουν.
Τι συμβαίνει τώρα;
Σήμερα, ο Τσενγκ περπατάει και μιλάει κανονικά, αλλά λέει ότι δεν ήταν ποτέ ο ίδιος μετά τη δοκιμασία του στο νοσοκομείο.
«Η ουλή 35 εκατοστών στο αριστερό μου θώρακα πάλλεται με κάθε χτύπο του σφυγμού μου», δήλωσε σε εκδήλωση Τύπου στις 3 Σεπτεμβρίου, προσθέτοντας ότι δυσκολεύεται να αναπνεύσει τη νύχτα.
Προέτρεψε τη διεθνή κοινότητα να πιέσει το Πεκίνο να ανοίξει τις φυλακές και τα νοσοκομεία για ανεξάρτητη έρευνα από τον έξω κόσμο.
Οι διοργανωτές της εκδήλωσης κοινοποίησαν ένα υποστηρικτικό μήνυμα του βουλευτή Γκας Μπιλιράκη (R-Fla.), ο οποίος δήλωσε ότι η «αποτρόπαια πρακτική» της εξαναγκαστικής αφαίρεσης οργάνων έχει εδώ και καιρό «σκουπιστεί κάτω από το χαλί» και αξίζει πιο δυναμικές ενέργειες από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
«Κανένας άνθρωπος δεν πρέπει ποτέ να εκφοβίζεται, να εξαναγκάζεται από την πατρογονική του πατρίδα, να φυλακίζεται ή να δολοφονείται εξαιτίας των πεποιθήσεών του», ανέφερε στη δήλωσή του.
Ο Μάτας εκτιμά ότι το ΚΚΚ θα μπορούσε να κερδίζει έως και 9 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως από το εμπόριο οργάνων.
Για τον πρώην βουλευτή Φρανκ Γουλφ, ο οποίος υπηρέτησε 34 χρόνια στο Κογκρέσο και δύο θητείες στην Επιτροπή των ΗΠΑ για τη Διεθνή Θρησκευτική Ελευθερία (που λήγει τον Μάιο), το θέμα είναι αρκετά τρομακτικό, ανεξάρτητα από την κλίμακα.
Ο Φρανκ Γουλφ, επίτροπος της Επιτροπής των ΗΠΑ για τη Διεθνή Θρησκευτική Ελευθερία (U.S. Commission on International Religious Freedom-USCIRF) και πρώην βουλευτής της Βιρτζίνια, μιλάει κατά τη διάρκεια ολονυκτίας υπό το φως των κεριών για τα θύματα της σφαγής στην πλατεία Τιενανμέν το 1989 στην Ουάσινγκτον στις 2 Ιουνίου 2023. (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
«Αν ένα άτομο το περάσει αυτό – μπορείτε να φανταστείτε να αφαιρείται από τον αδελφό σας ή τη μητέρα σας ή τον πατέρα σας […] η καρδιά, ο κερατοειδής χιτώνας ή το νεφρό; Είναι μια μεγάλη επιχείρηση και πρέπει να σταματήσει», δήλωσε στους Epoch Times.
Ακούγοντας τι συνέβη στον Τσενγκ είναι «αηδιαστικό», λέει η Σέι. «Πέρασε από την κόλαση και γύρισε πίσω», είπε. Πρόσθεσε ότι ο Τσενγκ ήταν «τυχερός που γλίτωσε τη ζωή του», διότι ένας άγνωστος αριθμός άλλων ανθρώπων δεν το έχει καταφέρει.
Τόσο η Σέι όσο και ο Ντέστρο θεωρούν ενθαρρυντικό να βλέπουν μέλη του Κογκρέσου να λαμβάνουν μέτρα για τον περιορισμό του φαινομένου. Η Βουλή των Αντιπροσώπων, τον Ιούνιο, ψήφισε την Πράξη Προστασίας του Φάλουν Γκονγκ για να ζητήσει τον τερματισμό της δίωξης του Φάλουν Γκονγκ και να επιβάλει κυρώσεις σε όσους είναι συνένοχοι στην εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων. Με λίγες ημέρες να απομένουν για τη νομοθετική περίοδο του Κογκρέσου, ο Ντέστρο ελπίζει ότι η Γερουσία μπορεί να σπεύσει για να το περάσει και αυτή.
«Ας έχουμε λίγο ηθικό θάρρος εδώ και ας σηκώσουμε το ανάστημά μας», δήλωσε ο Ντέστρο.
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ – Ένας άνδρας, από τον οποίο αφαιρέθηκε χωρίς τη συγκατάθεσή του μέρος του ήπατος και του πνεύμονά του στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (ΛΔΚ), μίλησε δημοσίως για το γεγονός, μετά τη διαφυγή του από τη χώρα, επισύροντας την προσοχή στο σύστημα μαζικών δολοφονιών του Πεκίνου για κερδοσκοπικούς σκοπούς, γνωστό ως εξαναγκαστική συλλογή οργάνων.
Στις 9 Αυγούστου, σε εκδήλωση Τύπου, ο Τσενγκ Πεϊμίνγκ, 59 ετών, περιέγραψε πώς έξι δεσμοφύλακες τον καθήλωσαν σε ένα κινεζικό νοσοκομείο, όπου είχε μεταφερθεί από τη φυλακή όπου κρατούνταν λόγω της πίστης του στο Φάλουν Γκονγκ, για να του χορηγήσουν αναισθησία παρά τη θέλησή του, είκοσι χρόνια πριν, στις 16 Νοεμβρίου 2004.
Όταν ξύπνησε, τρεις μέρες αργότερα, το δεξί του πόδι ήταν δεμένο με αλυσίδες σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου. Από το ένα του χέρι λάμβανε ενδοφλέβια θεραπεία, ενώ είχε σωλήνες και στα πόδια, το στήθος και τη μύτη του.
Άρχισε να βήχει ασταμάτητα και ένιωσε πόνο και μούδιασμα στην περιοχή του αριστερού του πλευρού.
Μόνο όταν βρέθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, το 2020, μπόρεσε να υποβληθεί σε μια σειρά ιατρικών εξετάσεων, που επιβεβαίωσαν τους χειρότερους φόβους του: μέρος του ήπατός του είχε εξαφανιστεί, μαζί με ένα μέρος του πνεύμονά του. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, έβγαλε το πουκάμισό του και αποκάλυψε μια ουλή, μήκους περίπου 35 εκ., γύρω από την αριστερή πλευρά του στήθους του.
Ακόμα και σήμερα, το αριστερό του χέρι και τα πλευρά του πονούν όταν έχει υγρασία ή όταν είναι κουρασμένος, παραδέχεται.
Στην εκδήλωση, ακούστηκαν τρεις εκτιμήσεις από γιατρούς μεταμοσχεύσεων, οι οποίοι δήλωσαν ότι τα τμήματα οργάνων που λείπουν από τον Τσενγκ δεν μπορεί παρά να είναι αποτέλεσμα εξαναγκαστικής αφαίρεσης.
Αν και ανέκφραστος στο μεγαλύτερο μέρος της εκδήλωσης, ο Τσενγκ δεν κατάφερε να παραμείνει ολότελα ψύχραιμος, αναθυμούμενος την εμπειρία της αφαίρεσης των οργάνων του. (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
«Είμαι απίστευτα τυχερός που επέζησα», δήλωσε στους Epoch Times.
Υπάρχει μια βαθύτερη σημασία σε αυτό, πέρα από την προσωπική του επιβίωση: ο Τσενγκ είναι η ζωντανή απόδειξη μιας διαδεδομένης πρακτικής κρατικά εγκεκριμένων διώξεων και κακοποίησης.
«Κανονικά, οι άνθρωποι είναι νεκροί μετά, δεν μπορούν να μιλήσουν για αυτό», δήλωσε στους Epoch Times ο Ρόμπερτ Ντέστρο, πρώην βοηθός υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ για τη Δημοκρατία, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και την Εργασία, ο οποίος διευκόλυνε τη διάσωσή του.
Το Φάλουν Γκονγκ, μια πρακτική διαλογισμού που βασίζεται σε τρεις αξίες – την αλήθεια, την καλοσύνη και την ανεκτικότητα – αντιμετωπίζει εδώ και καιρό την απειλή των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων, ως μέρος της συστηματικής εκστρατείας του κινεζικού καθεστώτος να εξαλείψει την πίστη.
Στοιχεία για αυτήν την εγκληματική πρακτική του ΚΚΚ εμφανίστηκαν για πρώτη φορά δύο χρόνια μετά την αναγκαστική χειρουργική επέμβαση στην υπεβλήθη ο Τσενγκ, το 2006, με πληροφοριοδότες που προσέγγισαν τους Epoch Times με αναφορές για τις δολοφονίες κρατούμενων ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ, που λάμβαναν χώρα σε μυστικές κινεζικές εγκαταστάσεις.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο Τσενγκ Πεϊμίνγκ αποκαλύπτει την ουλή που του άφησε η εγχείρηση, μήκους περίπου 35 εκ., γύρω από την αριστερή πλευρά του στήθους του. (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
Καθώς εμφανίζονταν όλο και περισσότεροι μάρτυρες, η ανησυχία για το θέμα άρχισε να αυξάνεται, μέχρι που οι Ηνωμένες Πολιτείες ζήτησαν από την Κίνα να ανοίξει τις πόρτες της στον διεθνή έλεγχο και η Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ ψήφισε ένα νομοσχέδιο με την ονομασία ‘Νόμος για την προστασία του Φάλουν Γκονγκ’, το οποίο εισήγαγε και η Γερουσία, για τον τερματισμό της εγκληματικής πρακτικής.
Δεν είναι σαφές γιατί στην περίπτωση του Τσενγκ αφαιρέθηκαν μόνο εν μέρει τα όργανά του, γεγονός στο οποίο οφείλεται η επιβίωσή του από την εγχείρηση το 2004.
Η Γουέντυ Ρότζερς, πρόεδρος του συμβουλευτικού συμβουλίου του Διεθνούς Συνασπισμού για τον τερματισμό των εξαναγκαστικών μεταμοσχεύσεων στην Κίνα, σημείωσε ότι ένας τέτοιος ηπατικός ιστός θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε έναν ανήλικο ασθενή, ενώ ο Ντέιβιντ Μάτας, δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχει διεξάγει εκτεταμένες έρευνες για το θέμα, εικάζει ότι το νοσοκομείο θα μπορούσε να πειραματίζεται ή να εκπαιδεύει γιατρούς στην ‘τέχνη’ – το αρχικό βήμα ενός νοσοκομείου που «μπαίνει στη δουλειά» για τεράστια κέρδη, δήλωσε στους Epoch Times.
Το σημείο της τομής είναι επίσης ασυνήθιστο: αντί για μια κοιλιακή τομή που συνηθίζεται σε μια χειρουργική επέμβαση μεταμόσχευσης οργάνων, οι γιατροί επέλεξαν να κάνουν μια τομή ανάμεσα στα πλευρά του. Οι διοργανωτές της εκδήλωσης Τύπου σημείωσαν ότι μια τέτοια κίνηση, αν και δεν είναι συνηθισμένη, επιτρέπει ευρύτερη πρόσβαση στα όργανα τόσο του στήθους όσο και της κοιλιάς.
Ανεξάρτητα από αυτό, οι διοργανωτές και οι υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δήλωσαν ότι οι διαδικασίες που αφορούν τις αναγκαστικές χειρουργικές επεμβάσεις και η έλλειψη διαφάνειας γύρω από αυτές δείχνουν τη βιαιότητα του καθεστώτος και την ανάγκη για μια ανοιχτή, ξεκάθαρη έρευνα.
«Τελικά, δεν είναι ο Τσενγκ αυτός που οφείλει να πει τι του συνέβη. Η κυβέρνηση της Κίνας οφείλει να το κάνει αυτό», δήλωσε ο κος Μάτας στην εκδήλωση.
Ο Ντέηβιντ Μάτας, βραβευμένος Καναδός δικηγόρος για τα ανθρώπινα δικαιώματα, μέλος του Τάγματος του Καναδά και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Διεθνούς Κέντρου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Δημοκρατική Ανάπτυξη με έδρα το Τορόντο, μιλάει κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στην Ουάσιγκτον, στις 9 Αυγούστου 2024. (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
Ο Τσενγκ, καταδικασμένος σε οκταετή κάθειρξη λόγω της πίστης του, βρισκόταν στη φυλακή Ντατσίνγκ στο Χάρμπιν, πρωτεύουσα της επαρχίας Χεϊλονγκτσιάνγκ, τον καιρό της μη συναινετικής χειρουργικής επέμβασης.
Τα επόμενα δύο χρόνια, υπέφερε από δύσπνοια. Τον Φεβρουάριο του 2006, ξεκίνησε απεργία πείνας σε ένδειξη διαμαρτυρίας για ένα νέο γύρο βασανιστηρίων που του επιβλήθηκαν, σύμφωνα με αναφορές στο Minghui.org, ιστότοπο αφιερωμένο στην παρακολούθηση των διώξεων και στη δημοσίευση των μαρτυριών των παθόντων. Αφού του χορήγησαν ενδοφλέβιους ορούς στη φυλακή, τον μετέφεραν στο νοσοκομείο Ντατσίνγκ Λονγκνάν στις 2 Μαρτίου, δένοντάς τον με αλυσίδες στον στύλο του κρεβατιού.
Αδύναμος και υπό παρακολούθηση από δεσμοφύλακες, ο Τσενγκ άκουσε τους φύλακες να μιλούν με την αδελφή του, η οποία είχε έρθει να τον δει, όπως δήλωσε ο ίδιος στους Epoch Times. Ο φρουρός ισχυρίστηκε, ψευδώς, ότι ο Τσενγκ είχε καταπιεί μια λεπίδα μαχαιριού και χρειαζόταν μια χειρουργική επέμβαση υψηλού κινδύνου. Αργότερα, ένας λευκοντυμένος γιατρός ήρθε και πίεσε το στήθος και την κοιλιά του, δηλώνοντας ότι θα έκαναν την επέμβαση την επόμενη μέρα.
Ο Τσενγκ πίστευε ότι αυτό θα ήταν το τέλος του. Αλλά παρουσιάστηκε μια ευκαιρία. Τις πρώτες πρωινές ώρες της επόμενης ημέρας, οι δύο εξαντλημένοι φρουροί που τον παρακολουθούσαν αποκοιμήθηκαν πριν του φορέσουν χειροπέδες. Έτσι, μπόρεσε να διαφύγει από μια έξοδο κινδύνου.
Αυτό συνέβη μόλις λίγες ημέρες πριν ο Τσενγκ διαβάσει για το θέμα της εξαναγκαστικής συλλογής οργάνων στο Minghui.org. «Έτρεμε ολόκληρος» στη σκέψη του τι θα μπορούσε να του είχε συμβεί, είπε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης. Τους επόμενους δύο μήνες, δεν τολμούσε ούτε να βγάλει τα ρούχα του για να κοιμηθεί, για την περίπτωση που έπρεπε να διαφύγει άμεσα.
Ο Ρόμπερτ Ντέστρο, πρώην βοηθός υπουργός Εξωτερικών για τη Δημοκρατία, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και την Εργασία, μιλά κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στην Ουάσιγκτον, στις 9 Αυγούστου 2024. (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
Η κινεζική αστυνομία επικήρυξε τον Τσενγκ για 50.000 γουάν, περίπου 6.000 ευρώ εκείνη την εποχή. Έζησε κρυμμένος, μέχρι να διαφύγει τελικά στην Ταϊλάνδη το 2015.
Πολλοί υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μοιράστηκαν, επίσης, δηλώσεις υποστήριξης για τον Τσενγκ.
Η Κατρίνα Λάντος Σουέτ, πρόεδρος του Ιδρύματος Λάντος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Δικαιοσύνη, επαίνεσε το θάρρος του Τσενγκ να μιλήσει δημόσια. Είπε ότι η οργάνωσή της είχε μιλήσει με τον Τσενγκ στο παρελθόν και είχε βρει την ιστορία του «βαθιά ανησυχητική».
«Προσφέροει περαιτέρω αποδείξεις για την κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συμβαίνει στην Κίνα με τη μορφή της εξαναγκαστικής συλλογής οργάνων», δήλωσε η ίδια. «Αυτή η εξωφρενική παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων συνεχίζεται, παρά τους ισχυρισμούς της κινεζικής κυβέρνησης περί του αντιθέτου.»
Ο Έρικ Πάττερσον, επικεφαλής του Ιδρύματος Μνήμης Θυμάτων του Κομμουνισμού, δήλωσε ομοίως ότι η υπόθεση αναδεικνύει την «επείγουσα ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι ιατρικές θηριωδίες που πραγματοποιούνται από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας».
Στην εκδήλωση, ο Τσενγκ δήλωσε ότι δεν μιλά μόνο για τον εαυτό του, αλλά για πολλούς που εξακολουθούν να κινδυνεύουν στην Κίνα.
Είπε ότι, ενώ ήταν υπό κράτηση, αυτός και αρκετοί άλλοι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ έδωσαν ο ένας στον άλλον μια υπόσχεση: όποιος από αυτούς κατάφερνε να βγει ζωντανός, θα έλεγε στον κόσμο τι συμβαίνει εκεί.
Την Πέμπτη 14 Νοεμβρίου, στις 19:00, εγκαινιάζεται στην γκαλερί The Blender η διεθνής ομαδική έκθεση ζωγραφικής «The Art of Zhen Shan Ren» ή αλλιώς «Η Τέχνη της Αλήθειας, της Καλοσύνης και της Ανεκτικότητας».
Η έκθεση άρχισε να δημιουργείται τον Ιούλιο του 2004 με στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού για την πολυετή και σκληρή δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα, δείχνοντας παράλληλα την ομορφιά της άσκησης, μέσα από τη δύναμη της τέχνης.
Μέχρι τώρα έχει περιοδεύσει σε περισσότερες από 40 χώρες και 200 πόλεις ανά τον κόσμο.
Για τα εγκαίνια της έκθεσης, έχει προγραμματιστεί ρεσιτάλ άρπας με τη συνοδεία τσέλου.
Κατά τη διάρκεια της έκθεσης, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να έρθει σε επαφή και με την τέχνη του οριγκάμι, κινεζική παραδοσιακή τέχνη διπλώματος του χαρτιού, δημιουργώντας τα δικά του λουλούδια λωτού, σύμβολα ιερότητας και αγνότητας.
Η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ είναι ένα μείζον γεγονός, που αγγίζει τα όρια της γενοκτονίας στην Κίνα, καθώς οι ασκούμενοι αυτής της διαλογιστικής πρακτικής διώκονται συστηματικά και σταθερά τα τελευταία 25 χρόνια. Παρόλο που πρόκειται για μία απολύτως ειρηνική άσκηση, που δίνει έμφαση στην προσωπική εσωτερική αυτοβελτίωση, διδάσκοντας ότι οι αρχές Αλήθεια, Καλοσύνη και Ανεκτικότητα αποτελούν θεμελιώδεις συμπαντικές αρχές, το κινεζικό καθεστώς δεν δέχτηκε τη γρήγορη εξάπλωση και απήχηση που είχε στη χώρα και ο τότε ηγέτης του ΚΚΚ διέταξε την εξάλειψή της το 1999.
Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν με τα έργα τους είναι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ και όλα τα έργα της έκθεσης είναι εμπνευσμένα από δικές τους, αληθινές εμπειρίες. Ακόμη και τα πιο «σκληρά» από αυτά εκπέμπουν φως, λεπτότητα, πνευματικότητα και έναν σπάνιο πλούτο συναισθημάτων. Χωρίζονται σε δύο βασικές θεματικές ενότητες: τα έργα που αποκαλύπτουν τη σύνδεση του Φάλουν Γκονγκ με το θείο και εκείνα που εκθέτουν τη δίωξη, αναπαριστώντας σκηνές από τα βασανιστήρια, τα κέντρα κράτησης και τις προσπάθειες των ασκουμένων να πληροφορήσουν τον κόσμο για όσα συμβαίνουν στην Κίνα.
Η τεχνοτροπία των έργων είναι νέο-αναγεννησιακή, ενώ το υψηλό επίπεδο εκτέλεσης και το περιεχόμενο αντανακλούν τόσο το ενάρετο μονοπάτι που ακολουθούν οι καλλιτέχνες όσο και την ομορφιά που η εσωτερική καλλιέργεια χαρίζει στον άνθρωπο.
Σε αυτό το βίντεο μπορείτε να γνωρίσετε τους καλλιτέχνες.
«The Art of Zhen Shan Ren»
Εγκαίνια:14 Νοεμβρίου, 19:00
Διάρκεια έκθεσης: 14-21 Νοεμβρίου
Ώρες λειτουργίας:
Δευτέρα, Τρίτη, Κυριακή: 10:00 – 18:00
Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 10:00 – 20:00
Σάββατο: 12:00 – 18:00
Διεύθυνση: The Blender Gallery, Ζησιμοπούλου 4, Γλυφάδα
Από τότε που ήταν παιδί και έβλεπε στην τηλεόραση τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι επιζώντες του Ολοκαυτώματος, ο Ντέιβιντ Μάτας ήθελε να αγωνιστεί ενάντια στην αδικία. Αυτή την επιθυμία του καλλιέργησε μέσα από δεκαετίες ακούραστης εργασίας στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως δείχνει το συγκινητικό ντοκιμαντέρ «The Justice Hunter» («Ο Κυνηγός της Δικαιοσύνης», 2023) της Καναδής σκηνοθέτιδας Γιολάντα Παπίνι-Πόλοκ.
«Με συνεπήρε η ακούραστη αναζήτησή του για δικαιοσύνη και η προθυμία του να αντιμετωπίσει τα πιο σκοτεινά ζητήματα με ειλικρίνεια και θάρρος. Το ταξίδι του έγινε για μένα ‘φάρος’ ελπίδας και σθένους σε έναν κόσμο που συχνά διστάζει να αντιμετωπίσει τις δυσάρεστες αλήθειες», δήλωσε η Παπίνι-Πόλοκ.
Η ταινία, η οποία προβάλλεται πλέον στις πλατφόρμες NTD Films και Gan Jing World, παρουσιάζει τη ζωή του Μάτας ως αφοσιωμένου υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Από τότε που έγινε δικηγόρος, έχει ασχοληθεί με υποθέσεις που περιλαμβάνουν τη δίωξη ναζιστών εγκληματιών πολέμου, τη βοήθεια προσφύγων που διαφεύγουν από πολέμους και διώξεις και, κυρίως, την αποκάλυψη του ειδεχθούς εγκλήματος αφαιρέσεων ζωτικών οργάνων κρατουμένων συνείδησης από το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ).
«Μαθαίνοντας για τις ζωές που έχει επηρεάσει – είτε βοηθώντας πρόσφυγες είτε αποκαλύπτοντας παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων – συνειδητοποιούμε την ανθρώπινη πλευρά της δράσης του, αλλά και τη σημασία της αφήγησης της ιστορίας του», δήλωσε η Παπίνι-Πόλοκ.
Η Παπίνι-Πόλοκ, Καναδή εκπαιδευτικός που έγινε σκηνοθέτις, γνώρισε για πρώτη φορά τον Μάτας όταν τον άκουσε να μιλά για τον αντισημιτισμό. Στη συνέχεια, εμβάθυνε στο έργο του για τα ανθρώπινα δικαιώματα όταν του πήρε συνέντευξη για τη μικρού μήκους ταινία της «Painful Truth: The Falun Gong Genocide» («Οδυνηρή Αλήθεια: Η Γενοκτονία του Φάλουν Γκονγκ», 2019).
Το Φάλουν Γκονγκ (επίσης γνωστό ως Φάλουν Ντάφα) είναι μια ειρηνική άσκηση διαλογισμού που βασίζεται στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας. Από το 1999, δεκάδες εκατομμύρια ασκούμενοί του έχουν υποστεί σκληρές διώξεις από το ΚΚΚ, με τακτικές όπως εκφοβισμό στα σχολεία και τους χώρους εργασίας, φυλάκιση, βασανιστήρια, δολοφονίες και, το πιο αποτρόπαιο, εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων, όπως τεκμηρίωσαν η αρχική έκθεση του 2006 των Μάτας και Κίλγκουρ και άλλες μεταγενέστερες έρευνες.
Ήταν το έργο του για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από κρατούμενους συνείδησης, κυρίως ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, που χάρισαν στον Μάτας και τον συνεργάτη του, τον αείμνηστο Ντέιβιντ Κίλγκουρ, την υποψηφιότητα για το Νόμπελ Ειρήνης το 2010. Οι προσπάθειές τους είχαν ως αποτέλεσμα την ενημέρωση της διεθνούς κοινότητας, αλλά και για την εισαγωγή νομοθεσίας σε διάφορες χώρες, συμπεριλαμβανομένων του Καναδά και των Ηνωμένων Πολιτειών, με στόχο την καταπολέμηση αυτού του εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας.
Η δημιουργία του «Κυνηγού της Δικαιοσύνης»
Η Παπίνι-Πόλοκ κυκλοφόρησε το ντοκιμαντέρ «Ο Κυνηγός της Δικαιοσύνης» το 2023, τιμώντας τον Ντέιβιντ Μάτας. Μέσα από εκτενείς συνεντεύξεις, παρουσίασε την ιστορία ενός ανθρώπου που αφιέρωσε τη ζωή του στην υπεράσπιση της δικαιοσύνης και των διωκόμενων κοινοτήτων σε όλο τον κόσμο.
«Ορισμένες από τις πιο συγκινητικές στιγμές [κατά τη διαδικασία παραγωγής της ταινίας] ήταν οι ιστορίες που άκουγα για την ακούραστη αφοσίωση του Ντέιβιντ Μάτας στη δικαιοσύνη και τη βαθιά επίδραση του έργου του. Οι συζητήσεις με συναδέλφους, φίλους και εμπειρογνώμονες που μοιράστηκαν πληροφορίες για τη συμβολή του ήταν απίστευτα συγκινητικές», δήλωσε η Παπίνι-Πόλοκ.
Ως παιδί μιας επιζήσασας του Ολοκαυτώματος και ενός πρόσφυγα από αραβική χώρα, η Παπίνι-Πόλοκ κατανοεί τη σημασία του σθένους και της δικαιοσύνης, αλλά και την ανάγκη ενίσχυσης των φωνών των καταπιεσμένων.
«Πριν από τη μετάβαση μου στον κινηματογράφο, ως εκπαιδευτικός, επικεντρωνόμουν στην προώθηση της κριτικής σκέψης και της κοινωνικής ευθύνης στους μαθητές μου. Έτσι, ένιωσα σαν φυσική επέκταση αυτής της αποστολής την κινηματογραφική παραγωγή, η οποία μου επιτρέπει να προσεγγίσω ευρύτερο κοινό και να έχω μεγαλύτερο αντίκτυπο», δήλωσε.
Το έργο της Παπίνι-Πολόκ περιλαμβάνει τα ντοκιμαντέρ «Never Again: A Broken Promise» («Ποτέ ξανά: Η υπόσχεση που αθετήθηκε», 2016), το οποίο συνδέει τις γενοκτονίες του Ολοκαυτώματος, των Γιαζίντι, της Ρουάντα και των ιθαγενών, και το «Get Over It: A Path to Healing» («Ξεπέρασε το: Ένα μονοπάτι προς τη θεραπεία», 2019), το οποίο περιγράφει λεπτομερώς την κρίση υγείας που αντιμετωπίζει η κοινότητα των ιθαγενών στον Καναδά.
Μέσα από τις εμπειρίες της ζωής της και το έργο της ως κινηματογραφίστρια και εκπαιδευτικός, η Παπίνι-Πολόκ συνειδητοποίησε ότι η αντιμετώπιση θεμάτων που άπτονται παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι μια διαδικασία που απαιτεί υπομονή και αφοσίωση. Αυτό συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι μπορεί να διστάζουν να ορθώσουν το ανάστημά τους, συχνά λόγω παραγόντων όπως η απάθεια, ο φόβος και τα συστημικά εμπόδια.
«Πολλοί άνθρωποι αισθάνονται συγκλονισμένοι ή αδύναμοι να αντιμετωπίσουν αδικίες μεγάλης κλίμακας. Άλλοι μπορεί να δίνουν προτεραιότητα στα προσωπικά ή εθνικά συμφέροντα έναντι των ηθικών ανησυχιών», δήλωσε η Παπίνι-Πόλοκ.
Υπάρχουν, όμως, και άλλοι παράγοντες: «Η παραπληροφόρηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ακόμη και στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης συμβάλλει επίσης στην παρανόηση ή την άρνηση. Η έλλειψη ευαισθητοποίησης ή η αποτυχία εξανθρωπισμού των θυμάτων παίζει επίσης σημαντικό ρόλο».
Ωστόσο, κατά την άποψή της, οι καταστάσεις αυτές μπορούν να αντιστραφούν: «Η εκπαίδευση και η έκθεση σε ατομικές ιστορίες μπορούν να ‘σπάσουν’ αυτή την αδιαφορία, καλλιεργώντας την ενσυναίσθηση και το αίσθημα ευθύνης».
Μέσα από τις ταινίες της για τα ανθρώπινα δικαιώματα τα τελευταία εννέα χρόνια, η Παπίνι-Πόλοκ έχει προσπαθήσει να αντιμετωπίσει πολλά από αυτά τα ζητήματα. Ο «Κυνηγός της Δικαιοσύνης», είναι ένα τέτοιο ντοκιμαντέρ, που προσπαθεί να εμπνεύσει το κοινό να γίνει ενεργά συμμέτοχο στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
«Το μήνυμα είναι ότι η δικαιοσύνη απαιτεί δράση», δήλωσε η Παπίνι-Πόλοκ. «Κάθε άτομο έχει τη δύναμη να συμβάλει στην αλλαγή μέσω της υπεράσπισης, της εκπαίδευσης ή απλώς της ενημέρωσης.»
Έμπνευση για νεαρούς αναγνώστες
Καθώς γνώριζε περισσότερα για την ιστορία του Ντέιβιντ Μάτας, η Παπίνι-Πόλοκ συνειδητοποίησε ότι το μήνυμα της ζωής και του έργου του δεν θα ενέπνεε μόνο τους ενήλικες αλλά και τα παιδιά.
«Οραματίστηκα ένα εικονογραφημένο βιβλίο που θα μπορούσε να μεταφράσει την πολύπλοκη και θαρραλέα ζωή του σε μια ιστορία με την οποία θα μπορούσαν να συνδεθούν τα παιδιά – μια ιστορία που θα τα ωθούσε να σκεφτούν τη δύναμη τού να υπερασπίζεσαι τους άλλους. Το εικονογραφημένο βιβλίο «Ο Κυνηγός της Δικαιοσύνης» είναι κάτι περισσότερο από ένα αφιέρωμα. Είναι μια πρόσκληση προς τους νέους να δουν ότι ένας άνθρωπος με θάρρος και πεποίθηση μπορεί να καταπολεμήσει την αδικία.»
Το βιβλίο, που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2024, ανοίγει με μια αφιέρωση σε «όλους τους καθημερινούς ήρωες που εργάζονται ακούραστα για να κάνουν τον κόσμο καλύτερο». Εκτιμά «αυτούς που δείχνουν καλοσύνη με μικρούς και σημαντικούς τρόπους, που υπερασπίζονται το σωστό ακόμα και όταν είναι δύσκολο και που πιστεύουν ότι κάθε πράξη αγάπης και θάρρους μπορεί να πυροδοτήσει ένα καλύτερο μέλλον».
Το εικονογραφημένο βιβλίο της Παπίνι-Πόλοκ παρουσιάζει τον Ντέιβιντ Μάτας ως έναν υπερήρωα με κάπα, κάποιον «που κάνει τις καρδιές να μεγαλώνουν». Η ιστορία ξεκινά με τον ίδιο ως μικρό αγόρι στο Γουίνιπεγκ του Καναδά, να μαθαίνει για τη δυσχερή θέση των Εβραίων επιζώντων του Ολοκαυτώματος και να διδάσκεται από τη μητέρα του ότι η δράση του μπορεί να κάνει τον κόσμο ένα πιο δίκαιο μέρος.
Ο νεαρός Ντέιβιντ εκδηλώνει το αίσθημά του περί δικαίου στην παιδική χαρά, αντιστέκεται στους νταήδες και μιλάει στους φίλους και τους συμμαθητές του για τη σημασία του να μοιράζεσαι και να νοιάζεσαι. Το βιβλίο τον δείχνει τελικά να γίνεται δικηγόρος με την αποστολή να αποδώσει δικαιοσύνη για τις διωκόμενες ομάδες.
Η Παπίνι-Πολόκ λέει ότι τα σχόλια που έχει λάβει από τα παιδιά και τις οικογένειές τους είναι πολύ ενθαρρυντικά. Ως εικονογραφημένο βιβλίο, αναφέρει, «ο ‘Κυνηγός της Δικαιοσύνης’ άνοιξε σημαντικές συζητήσεις στο σπίτι για τη δικαιοσύνη, το θάρρος και την ενσυναίσθηση – θέματα που δεν πίστευαν ότι τα παιδιά τους ήταν έτοιμα να συζητήσουν ακόμα.
«Τα παιδιά φαίνεται να γοητεύονται από την ιστορία του Ντέιβιντ Μάτας, θέτοντας συχνά στοχαστικές ερωτήσεις σχετικά με το τι σημαίνει να υπερασπίζεσαι τους άλλους και γιατί κάποιοι άνθρωποι αφιερώνουν τη ζωή τους στην καταπολέμηση της αδικίας», δηλώνει η σκηνοθέτις.
«Είναι ενδιαφέρον ότι ακόμη και οι γονείς νιώθουν να εμπνέονται για να υπερασπιστούν το δίκαιο. Κάποιοι μοιράστηκαν ότι τώρα ερευνούν τα θέματα που θίγονται στο βιβλίο για να τα κατανοήσουν καλύτερα, καθώς η ιστορία σκόπιμα δεν εμβαθύνει πολύ σε ορισμένα θέματα για να παραμείνει κατάλληλη και προσιτή στους νεαρούς αναγνώστες».
Τόσο το ντοκιμαντέρ «Ο Κυνηγός της Δικαιοσύνης» όσο και το εικονογραφημένο βιβλίο τονίζουν «τη σημασία του θάρρους, της ηθικής ακεραιότητας και της επιμονής στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα», δήλωσε η Παπίνι-Πόλοκ – όλες αξίες που σίγουρα χρειάζεται να εκτιμούμε στον κόσμο μας σήμερα.
Το ντοκιμαντέρ «The Justice Hunter» είναι τώρα διαθέσιμο για να το παρακολουθήσετε στο NTD Films και στο Gan Jing World.
Σημαντική συζήτηση έχει ανοίξει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μετά από έκθεση που δημοσιεύτηκε πρόσφατα και αποκαλύπτει ότι περισσότερα από 221 εκατομμύρια ευρώ διατέθηκαν την τελευταία δεκαετία σε μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) για την προώθηση μίας ριζοσπαστικής ατζέντας σχετικής με την ιδεολογία φύλου.
Η έρευνα, που εκπονήθηκε από τη συντηρητική δεξαμενή σκέψης MCC Brussels, καταγγέλλει ότι τα κονδύλια της ΕΕ έχουν χρησιμοποιηθεί με στόχο να ενσωματωθούν οι θέσεις συγκεκριμένων ακτιβιστικών ομάδων στις πολιτικές της Ένωσης, παρακάμπτοντας τον δημοκρατικό διάλογο και αγνοώντας την αρχή της εθνικής κυριαρχίας και της επικουρικότητας.
Αλλαγή προτεραιοτήτων ως προς τον αυτοπροσδιορισμό φύλου
Σύμφωνα με τη συγγραφέα της έκθεσης και κοινωνιολόγο Άσλεϋ Φράουλεϋ, οι πολιτικές της ΕΕ που αρχικά θεσμοθετήθηκαν με σκοπό την προστασία γυναικών και κοριτσιών, μετασχηματίστηκαν στην πορεία για να θέσουν σε προτεραιότητα ζητήματα αυτοπροσδιορισμού του φύλου. «Αυτή η μετατόπιση δεν προέκυψε ως δημόσιο αίτημα ή μέσω δημοκρατικού διαλόγου, αλλά επιβλήθηκε από ένα ισχυρό δίκτυο ΜΚΟ που χρηματοδοτείται από ευρωπαϊκούς πόρους και έχει ενσωματώσει τις προτεραιότητές του στις ευρωπαϊκές πολιτικές», τονίζει η έκθεση.
Στην κορυφή των οργανώσεων που ωφελήθηκαν βρίσκεται η ILGA Worldwide με χρηματοδότηση σχεδόν 65 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ σημαντικά ποσά έλαβαν επίσης η ILGA-Europe, η IGLYO, η Transgender Europe (TGEU) και άλλες οργανώσεις. Ταυτόχρονα, τεράστια ποσά κατευθύνθηκαν σε έρευνες που προωθούν την ίδια ιδεολογική αντίληψη περί φύλου.
Κριτική προς την Ευρωπαϊκή Ένωση
Η δεξαμενή σκέψης MCC Brussels ασκεί έντονη κριτική απέναντι στην ΕΕ, κατηγορώντας τη για «ήπια διακυβέρνηση», υποστηρίζοντας ότι ουσιαστικά η Ένωση χρηματοδοτεί οργανώσεις για να ασκήσουν πίεση στην ίδια και σε κράτη-μέλη των οποίων οι αξίες δεν συμφωνούν με την εν λόγω πολιτική ατζέντα. Η Άσλεϋ Φράουλεϋ υπογραμμίζει χαρακτηριστικά ότι η ΕΕ καταλήγει να πληρώνει ομάδες ακτιβιστών ώστε «να ασκούν πίεση στην ίδια και να στοχοποιούν χώρες που δεν συμμερίζονται τις ίδιες απόψεις».
Μία ακόμα κατηγορία της έκθεσης επισημαίνει ότι οι αυτές οι ΜΚΟ έχουν επιτύχει να επαναπροσδιορίσουν πλήρως την έννοια του φύλου, αποσυνδέοντάς τη από το βιολογικό φύλο και θέτοντας ως σημαντικότερο παράγοντα την αυτοδιάθεση.
Αμφιλεγόμενες πολιτικές χωρίς ηλικιακούς περιορισμούς
Ένα από τα πλέον αμφιλεγόμενα σημεία είναι η πολιτική της ΕΕ για τον αυτοπροσδιορισμού φύλου σε οποιαδήποτε ηλικία. Συγκεκριμένα, η στρατηγική της ΕΕ για την ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ 2020-2025 προωθεί ανοιχτά τον αυτοπροσδιορισμού φύλου χωρίς περιορισμό ηλικίας, παρέχοντας στις χώρες-μέλη κατευθύνσεις και βέλτιστες πρακτικές σχετικά με τη νομοθεσία για νομική αναγνώριση φύλου.
Ουσιαστικά, όπως επισημαίνει η κα Φράουλεϋ, η συγκεκριμένη στρατηγική μεταφέρει αυτούσιες τις επιθυμίες των ομάδων πίεσης σε επίσημα έγγραφα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η «ντροπή» ως πολιτικό εργαλείο
Ενδεικτικό παράδειγμα του τρόπου δράσης αυτών των ΜΚΟ είναι και ο λεγόμενος «Χάρτης του Ουράνιου Τόξου» (Rainbow Map), που υποστηρίζει η ILGA-Europe, όπου καταγράφεται κατά πόσο κάθε ευρωπαϊκή χώρα συμμορφώνεται με τα πρότυπα της ομάδας στα ζητήματα φύλου και σεξουαλικότητας.
Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία χρησιμοποιεί τον μηχανισμό της «ντροπής» για να ασκεί έμμεση πίεση στους πολίτες και τις κυβερνήσεις των χωρών που, σύμφωνα με την ομάδα, υστερούν σε ζητήματα ταυτότητας φύλου και ενσωμάτωσής τους στην εκπαίδευση.
Ανησυχίες για τη δημοκρατία και την κυριαρχία εθνών
Παρότι είναι αναγνωρισμένο ότι οργανώσεις όπως η ILGA έχουν βοηθήσει στη μείωση των διακρίσεων και έχουν βελτιώσει τη ζωή μειονοτήτων σε πολλές περιπτώσεις, οι επικριτές των πολιτικών αυτών ανησυχούν για την έλλειψη διαφάνειας στη διαμόρφωση πολιτικών από μη αιρετά σώματα, καθώς και για τις επιπτώσεις αυτής της απουσίας δημοκρατικού ελέγχου στην εθνική κυριαρχία.
Το θέμα παραμένει ανοιχτό και αναμένεται να πυροδοτήσει περαιτέρω συζητήσεις σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, με στόχο την εύρεση ισορροπίας ανάμεσα στην προστασία των δικαιωμάτων των μειονοτήτων και στον σεβασμό της λαϊκής βούλησης και της δημοκρατίας.
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ — Νομοθέτες και από τα δύο κόμματα της Επιτροπής της Βουλής για το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας εκφράζουν έντονη ανησυχία για τη μοίρα 48 Ουιγούρων που κρατούνται στην Ταϊλάνδη για περισσότερο από μία δεκαετία, προειδοποιώντας τις αρχές να μην τους στείλουν πίσω στην Κίνα, λόγω των άμεσων κινδύνων που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν.
«Οι αναφορές ότι οι αρχές της Ταϊλάνδης σχεδιάζουν να απελάσουν 48 Ουιγούρους πρόσφυγες στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, τη στιγμή που τρίτες χώρες είναι πρόθυμες να τους αναλάβουν, μας προκαλούν βαθιά ανησυχία», δήλωσαν στις 25 Φεβρουαρίου στην Epoch Times οι Τζον Μούλεναρ (Ρ-Μίσιγκαν) και Ράτζα Κρισναμούρτι (Δ-Ιλινόι), πρόεδρος και επικεφαλής μέλος της Επιτροπής. Ανέφεραν ότι μια τέτοια ενέργεια θα συνιστούσε σαφή παραβίαση των διεθνών κανόνων για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
«Αυτά τα άτομα διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο φυλάκισης, βασανιστηρίων ή θανάτου εάν επιστρέψουν σε ένα καθεστώς που συστηματικά διώκει τους Ουιγούρους με μαζικούς εγκλεισμούς, καταναγκαστική εργασία και άλλες σοβαρές καταπατήσεις [ανθρωπίνων δικαιωμάτων]», δήλωσαν οι δύο νομοθέτες, καλώντας την κυβέρνηση της Ταϊλάνδης να «σταματήσει αμέσως αυτές τις απελάσεις και να επιτρέψει στους Ουιγούρους να επανεγκατασταθούν σε χώρες όπου θα είναι ελεύθεροι από διώξεις».
Οι 48 Ουιγούροι ανήκαν σε μία ομάδα 300 ατόμων περίπου που διέφυγαν από την Κίνα και συνελήφθησαν από τις ταϊλανδικές αρχές κοντά στα σύνορα με τη Μαλαισία, το 2014. Την επόμενη χρονιά, η Ταϊλάνδη απέλασε περισσότερους από 100 στην Κίνα και έστειλε μια άλλη ομάδα, κυρίως γυναίκες και παιδιά, στην Τουρκία. Από τους υπόλοιπους 53, πέντε πέθαναν ενώ κρατούνταν από την υπηρεσία μετανάστευσης, προσπαθώντας να αποκτήσουν καθεστώς πρόσφυγα – ανάμεσά τους δύο παιδιά.
Οι Ουιγούροι και άλλες μουσουλμανικές μειονότητες της επαρχία Σιντζιάνγκ, στη βορειοδυτική Κίνα, αντιμετωπίζουν αυξημένη καταστολή, με ένα εκατομμύριο άτομα κατ’ εκτίμηση να κρατούνται σε στρατόπεδα αναμόρφωσης. Το κινεζικό καθεστώς ισχυρίζεται ότι η εκστρατεία αυτή στοχεύει στην καταπολέμηση του εξτρεμισμού. Πρώην κρατούμενοι έχουν περιγράψει σεξουαλικές κακοποιήσεις, ηλεκτροσόκ και άλλα βασανιστήρια. Το 2021, οι Ηνωμένες Πολιτείες χαρακτήρισαν τις κινεζικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Σιντζιάνγκ ως γενοκτονία και θέσπισαν νόμο που απαγορεύει τις εισαγωγές από την περιοχή λόγω ανησυχιών για καταναγκαστική εργασία.
Τον Ιανουάριο, οι ταϊλανδικές αρχές μετανάστευσης ζήτησαν από τους κρατουμένους να υπογράψουν εθελοντικά έγγραφα απέλασης και εκείνοι αρνήθηκαν. Οι φόβοι για την πιθανή επιστροφή τους έχουν ενταθεί. Εκπρόσωπος της Επιτροπής της Βουλής για την Κίνα δήλωσε ότι η απέλαση μπορεί να γίνει σε δύο ημέρες.
Οι νομοθέτες προειδοποίησαν τις ταϊλανδικές αρχές να μην προχωρήσουν σε αυτήν την ενέργεια. «Η υλοποίηση αυτού του σχεδίου θα έβλαπτε σοβαρά τις σχέσεις ΗΠΑ-Ταϊλάνδης και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα εξετάσουν όλα τα διαθέσιμα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων κυρώσεων, για να καταστήσουν υπόλογους όσους διευκολύνουν τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα», ανέφεραν. Πρόσθεσαν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες «παραμένουν ακλόνητες στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των Ουιγούρων και θεωρούν συνυπεύθυνους όσους συμβάλλουν στη δίωξή τους».
Το τακτικό μέλος της Επιτροπής της Βουλής των Αντιπροσώπων για τον στρατηγικό ανταγωνισμό μεταξύ των ΗΠΑ και του ΚΚΚ Ράτζα Κρισναμούρτι (D-Ill.) και ο πρόεδρος της επιτροπής Τζον Μούλεναρ (R-Mich.) μιλούν στο American Enterprise Institute. Ουάσιγκτον, 25 Σεπτεμβρίου 2024. (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
Η Επιτροπή ήταν ο τελευταίος φορέας από το Κογκρέσο των ΗΠΑ και τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που εξέφρασε ανησυχίες για το ζήτημα. Στις 24 Φεβρουαρίου, οι επικεφαλής της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας και αρκετά μέλη της χαρακτήρισαν τις αναφορές για την επικείμενη απέλαση της ομάδας «βαθιά ανησυχητικές».
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν προτείνει πρακτικές λύσεις για την επίλυση αυτού του ζητήματος με τρόπο που να διατηρεί τη δέσμευσή μας στα διεθνώς αναγνωρισμένα ανθρώπινα δικαιώματα. Προτρέπουμε τους Ταϊλανδούς ηγέτες να συνεργαστούν με τις Ηνωμένες Πολιτείες, αντί να λάβουν αυτό το εσφαλμένο μέτρο», ανέφεραν σε δήλωσή τους.
Οι Μούλεναρ και Κρισναμούρτι συμφώνησαν, προτρέποντας τους Ταϊλανδούς αξιωματούχους να βρουν μια «ανθρώπινη και νόμιμη λύση για αυτούς τους πρόσφυγες». Ο τρόπος που μεταχειρίζεται η Ταϊλάνδη τους Ουιγούρους κρατούμενους ενδέχεται να παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, δήλωσαν ειδικοί για τα ανθρώπινα δικαιώματα του ΟΗΕ, τον Ιανουάριο. Σύμφωνα με αναφορά τους, σχεδόν οι μισοί κρατούμενοι αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως διαβήτη, νεφρική δυσλειτουργία, παράλυση στα κάτω άκρα, δερματικές ασθένειες, γαστρεντερικές παθήσεις και καρδιοπνευμονικά προβλήματα. Οι ειδικοί κάλεσαν την Ταϊλάνδη να διασφαλίσει ότι οι κρατούμενοι θα λάβουν κατάλληλη ιατρική περίθαλψη και νομική βοήθεια.
Η εξαναγκαστική επιστροφή Κινέζων υπηκόων είναι ένα επίμονο παγκόσμιο ζήτημα, με τις κινεζικές αρχές να υπερηφανεύονται ότι έχουν επαναπατρίσει δεκάδες χιλιάδες άτομα. Η Epoch Times γνωρίζει επίσης πολλές περιπτώσεις Κινέζων προσφύγων που ανήκουν στη διωκόμενη στην Κίνα πνευματική πειθαρχία Φάλουν Γκονγκ, οι οποίοι αντιμετωπίζουν άμεση απέλαση από την Ταϊλάνδη λόγω της κινεζικής πίεσης.
Η Λόρα Χαρθ, διευθύντρια εκστρατείας της ομάδας υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Safeguard Defenders, δήλωσε ότι θεωρεί την περίπτωση των Ουιγούρων της Ταϊλάνδης «δραματική». «Δέκα χρόνια κράτησης υπό την απειλή μιας επικείμενης απέλασης […] Η ανησυχία προφανώς δεν θα μπορούσε να είναι σοβαρότερη», δήλωσε η Χαρθ στην Epoch Times. «Εάν αυτά τα 48 άτομα επιστρέψουν, μεταξύ άλλων κινδύνων αντιμετωπίζουν απαγωγή, αυθαίρετη κράτηση, βασανιστήρια και άλλες απάνθρωπες και εξευτελιστικές καταστάσεις.»
Το Γραφείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, σε μια έκθεση του Αυγούστου του 2022, κάλεσε τα κράτη να μην στέλνουν πίσω στην Κίνα τους Ουιγούρους που έχουν διαφύγει από τη χώρα. Η Επιτροπή του ΟΗΕ κατά των βασανιστηρίων τον περασμένο Ιούλιο καταδίκασε την απόφαση του Μαρόκου να απελάσει έναν Ουιγούρο ακτιβιστή τον οποίο αναζητούσε το Πεκίνο. Ο άνδρας, ο οποίος απελευθερώθηκε τον Φεβρουάριο, έφτασε τελικά στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Χαρθ κάλεσε τις αρχές της Ταϊλάνδης να «επανεξετάσουν επειγόντως την απόφασή τους» και να τηρήσουν τις διεθνείς δεσμεύσεις τους για την προστασία μιας ομάδας που, όπως είπε, «έχει ήδη περάσει πάρα πολλά».
Όλοι μας προβληματιζόμαστε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, για το νόημα της ζωής. Η δική μου απλή απάντηση είναι η εξής: η αναζήτηση αυτού που βρίσκεται πέρα από αυτόν τον κόσμο, η αναζήτηση της αρχικής μας προέλευσης.
Νομίζω ότι δεν υπάρχει κανείς που να μην έχει θέσει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του το ερώτημα: «Ποιος είμαι και από πού προέρχομαι;». Το νόημα της ζωής αντανακλάται επίσης στην αναζήτηση της ευτυχίας – όχι της επιφανειακής ευφορίας που ξεθωριάζει τόσο γρήγορα όσο έρχεται, αλλά μιας βαθύτερης ψυχικής ευτυχίας.
Αυτό σήμαινε το Φάλουν Γκονγκ για εκατομμύρια Κινέζους πριν το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) ξεκινήσει τη βίαιη εκστρατεία δίωξης εναντίον του στις 20 Ιουλίου του 1999 – εκστρατεία που εξακολουθεί να υφίσταται.
Εκείνη την εποχή, το Φάλουν Γκονγκ ήταν μια ακμάζουσα πρακτική τσιγκόνγκ της βουδιστικής σχολής, με μεγάλη απήχηση στον κινεζικό λαό. Περίπου 100 εκατομμύρια άνθρωποι το ασκούσαν στην Κίνα τη δεκαετία του 1990 και έχαιραν εκτίμησης από τους συγγενείς, τους φίλους, τους γείτονες και τους εργοδότες τους. Οι αρχές που ρυθμίζουν τη ζωή των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ είναι αυτές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας, οι οποίες αποτελούν και τις θεμελιώδεις αρχές της πνευματικής πρακτικής τους.
Με τις πέντε ήπιες ασκήσεις του, το Φάλουν Γκονγκ συμβάλλει επίσης στην καλή υγεία και την ευεξία. Αυτό αναγνωρίστηκε ακόμη και από Κινέζους αξιωματούχους. Το Φάλουν Γκονγκ είναι μια πρακτική για το μυαλό και το σώμα. Οι αρχές του είναι παγκόσμιες και αποτελούν θεμέλιο κάθε ευημερούσας κοινωνίας καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας. Αν έπρεπε να συνοψίσουμε σε μια λέξη αυτό που φέρνει το Φάλουν Γκονγκ στους ανθρώπους, τότε αυτή θα ήταν η λέξη ‘καλοσύνη’.
Ωστόσο, η θερμή ανταπόκριση του κινεζικού λαού στο Φάλουν Γκονγκ προκάλεσε την αρνητική αντίδραση της ηγεσίας του ΚΚΚ. Αυτό δεν οφειλόταν σε πράξεις ή συμπεριφορές των ασκουμένων – οι οποίοι ήταν μια θετική δύναμη για την κοινωνία – αλλά μάλλον στα εσωτερικά χαρακτηριστικά του ΚΚΚ, που το έκαναν να αντιλαμβάνεται το Φάλουν Γκονγκ ως εχθρό. Τι σημαίνει αυτό; Το ΚΚΚ δεν έχει μια ατζέντα που να στηρίζει τη ζωή των ανθρώπων. Αφαιρεί την ελευθερία του ατόμου, αφαιρεί την ελεύθερη σκέψη των ανθρώπων και αφαιρεί την έμφυτη επιθυμία των ανθρώπων να θέτουν ερωτήματα για το νόημα της ζωής. Το ΚΚΚ είναι αθεϊστικό, καθώς φοβάται την πιθανότητα να υπάρχει μια ανώτερη από το Κόμμα δύναμη.
Για να εμποδίσει τους ανθρώπους να αναζητήσουν το νόημα της ζωής και να συνδεθούν ενδεχομένως με το θείο, το ΚΚΚ καταφεύγει στα ψέματα και την εξαπάτηση, το αντίθετο της αλήθειας. Καταφεύγει στο μίσος και τον αγώνα, το αντίθετο της καλοσύνης. Επιτρέπει μόνο μια γνώμη, τη γνώμη που το Κόμμα υποστηρίζει. Σε ένα μονοκομματικό κράτος, η εξάλειψη του αντίλογου και της πολυφωνίας είναι η μέγιστη παραλλαγή της μισαλλοδοξίας, και αυτό είναι το αντίθετο της ανεκτικότητας.
Ας δούμε πώς εφαρμόζονται τα παραπάνω στην πραγματικότητα: Το ΚΚΚ χρειάζεται πάντα να εφευρίσκει κάποιον εχθρό ώστε το νόημα της ζωής να είναι ο αγώνας. Στη δεκαετία του 1950, το ΚΚΚ ξεκίνησε μια εκστρατεία για την «καταστολή των αντεπαναστατών». Κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης, μεταξύ του 1966 και του 1976, το ΚΚΚ ανακήρυξε τους ακαδημαϊκούς και τους γαιοκτήμονες ως εχθρούς. Στη συνέχεια, σε μια εσωτερική διαμάχη για την εξουσία, οι εχθροί βρέθηκαν μέσα στο ίδιο το Κόμμα, ενώ το 1989, ο νέος εχθρός ήταν το κίνημα της δημοκρατίας, που καταπνίγηκε παραδειγματικά την 4η Ιουνίου, όταν περίπου 3.000 φοιτητές δολοφονήθηκαν στην πλατεία Τιενανμέν. Στις 20 Ιουλίου 1999, το Φάλουν Γκονγκ έγινε το επόμενο θύμα της ατζέντας μίσους του ΚΚΚ.
Κανείς δεν είχε βρει κάποιο ελάττωμα στο Φάλουν Γκονγκ ούτε είχαν συμφωνήσει όλα τα μέλη του Πολιτικού Γραφείου να κινηθούν κατά των ασκουμένων, αλλά ο τότε ηγέτης του ΚΚΚ Τζιανγκ Ζεμίν ζήτησε επίμονα την καταστροφή του Φάλουν Γκονγκ. Αναφέρεται ότι είπε: «Καταστρέψτε τους σωματικά» και ανέμενε να εξαλείψει το Φάλουν Γκονγκ μέσα σε τρεις μήνες. Ωστόσο, παρόλο που ξεκίνησε ευρεία καταστολή των ασκουμένων με στόχο τη φυσική καταστροφή τους – περιλαμβανομένων των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων από φυλακισμένους ασκούμενους – η ατζέντα του Τζιανγκ απέτυχε.
Το Φάλουν Γκονγκ επέζησε πολύ περισσότερο από τρεις μήνες: Μετά από 25 χρόνια από την έναρξη της εκστρατείας δίωξης, ασκείται σε όλο τον κόσμο από ανθρώπους που θέλουν να βελτιωθούν σωματικά και πνευματικά.
Παρόλο που ο Τζιανγκ Ζεμίν ξεκίνησε την πιο εξελιγμένη, περίτεχνη και βάναυση δίωξη κατά του Φάλουν Γκονγκ, οι ασκούμενοι της πρακτικής όχι μόνο άντεξαν αλλά και αντιστάθηκαν ειρηνικά. Οι ασκούμενοι υπέφεραν από πλύση εγκεφάλου, αυθαίρετη κράτηση σε στρατόπεδα εργασίας, μακροχρόνιες ποινές φυλάκισης, βασανιστήρια, θάνατο από βασανιστήρια, καθώς και από την εγκεκριμένη από το κράτος πρακτική των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων.
Σήμερα, στις 20 Ιουλίου 2024, είναι η 25η επέτειος της έναρξης της δίωξης του Φάλουν Γκονγκ.
Παρά τη σκληρή αυτή 25ετή δίωξη, η οποία έχει κοστίσει τη ζωή εκατομμυρίων ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ, εκείνοι δεν έχουν παραδοθεί και παραμένουν πιστοί στη φύση της πρακτικής τους, βοηθώντας ειρηνικά τους ανθρώπους να κατανοήσουν την κακή φύση του ΚΚΚ με συνεχείς προσπάθειες ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης σχετικά με τη δίωξη. Με τις πάντα θετικές ενέργειές τους αντιστέκονται και διαφοροποιούνται από την κακόβουλη, αντι-ανθρώπινη φύση του ΚΚΚ.
Οι διώξεις δεν έχουν σταματήσει καθόλου όλα αυτά τα χρόνια και η ανίερη πρακτική της εξαναγκαστικής συλλογής οργάνων συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Σε ένδειξη σεβασμού των 25 χρόνων αντίστασης ενάντια στην πιο βάναυση και κακή δίωξη του 21ου αιώνα, για την υποστήριξη των θυμάτων, αλλά κυρίως για χάρη της ιερότητας της ανθρώπινης ζωής εν γένει, ένα νέο αίτημα έχει ξεκινήσει, το οποίο καλεί τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να βοηθήσουν να σταματήσουν οι εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από ζωντανούς ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα.
Αντισταθείτε στην κακία, προσφέροντας τη φωνή σας σε εκείνους που δεν μπορούν να ακουστούν. Σώστε μια ανθρώπινη ζωή και υπογράψτε το αίτημα στο FOHpetition.org.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις των Epoch Times.
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ – Για χειραγώγηση της σκέψης και του τρόπου με τον οποίο γίνεται αντιληπτή η καταστολή του Φάλουν Γκονγκ πέρα από τα σύνορα της Κίνας μίλησαν ερευνητές σε εκδήλωση που σηματοδοτεί τον 25ο χρόνο της εκστρατείας του Πεκίνου ενάντια στην εν λόγω πνευματική άσκηση.
Τα τελευταία 25 χρόνια, δυτικά ΜΜΕ επαναλαμβάνουν την προπαγάνδα του κινεζικού καθεστώτος, δυσφημίζοντας το Φάλουν Γκονγκ. Εκδότες και οργανισμοί υγείας έχουν απορρίψει την εγκυρότητα αξιόλογου σώματος αποδεικτικών στοιχείων, τα οποία καταδεικνύουν πως το κινεζικό καθεστώς αφαιρεί όργανα από υγιείς πολιτικούς κρατούμενους και αντιφρονούντες στην Κίνα χωρίς τη συναίνεσή τους και με αποτέλεσμα τον θάνατό τους. Εν τω μεταξύ, θέατρα στη Δύση απορρίπτουν παραστάσεις που ρίχνουν φως στην καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το καθεστώς.
Πανελίστες που μίλησαν στο Ινστιτούτο Hudson στις 17 Ιουλίου αναφέρθηκαν σε αυτά τα παραδείγματα για να δείξουν πώς το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) διεξάγει μια αποτελεσματική εκστρατεία παγκόσμιας επιρροής.
«Είναι ένας πόλεμος προπαγάνδας», είπε στους Epoch Times η Νίνα Σέα, διευθύντρια του Κέντρου Θρησκευτικής Ελευθερίας στο Ινστιτούτο Hudson, προσθέτοντας πως οι Αμερικανοί που γίνονται θύματα παρόμοιων εκστρατειών κινδυνεύουν να δράσουν ενάντια στα ίδια τα συμφέροντα των ΗΠΑ.
Σε ενημέρωση Τύπου στις 18 Ιουλίου, το υπουργείο Εξωτερικών (State Department) είπε πως έχει κάνει προτεραιότητά του την αντιμετώπιση αυτών των επιχειρήσεων παγκοσμίως.
«Είμαστε πάντα σε επαγρύπνηση σχετικά με την απειλή που αποτελούν ορισμένες χώρες όσον αφορά τη διάδοση παραπληροφόρησης, όχι μόνο μέσα στην ίδια τους τη χώρα, αλλά και σε άλλες χώρες, ακόμα και εδώ στις ΗΠΑ», είπε ο κύριος αναπληρωτής εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Βένταντ Πατέλ στους Epoch Times.
Το υπουργείο Εξωτερικών έχει προειδοποιήσει προηγουμένως ενάντια σε τέτοιες προσπάθειες. Το Πεκίνο ξοδεύει δισεκατομμύρια αναζητώντας να δημιουργήσει μια «παγκόσμια υποδομή κινήτρων», κολακεύοντας τις ξένες κυβερνήσεις, την ελίτ, τους δημοσιογράφους και την κοινωνία των πολιτών ώστε να αποδεχτούν την οπτική γωνία που προσφέρει το ΚΚΚ, δήλωσε το υπουργείο τον Σεπτέμβριο του 2023 σε αναφορά του. Αν η κατάσταση αφεθεί ανεξέλεγκτη, μπορεί να δημιουργήσει «προκαταλήψεις και κενά, τα οποία μπορεί να οδηγήσουν τα έθνη να πάρουν λάθος αποφάσεις και να υποτάξουν την οικονομία και την ασφάλειά τους στα συμφέροντα του Πεκίνου».
Οι ΗΠΑ ως το κύριο πεδίο μάχης
Πάνω στο θέμα του Φάλουν Γκονγκ, η στρατηγική του καθεστώτος έχει δουλέψει σε μεγάλο βαθμό, και σε μερικές περιπτώσεις εξαιρετικά καλά, σύμφωνα με την κα Σέα και άλλους στο πάνελ του Ινστιτούτου Hudson.
Το 1999, το κινεζικό καθεστώς ξεκίνησε να διώκει συστηματικά τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, πρακτική η οποία περιλαμβάνει διαλογισμό και τις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας ως θεμελιώδεις αρχές. Τον καιρό που ξεκίνησε η δίωξη, εκτιμάται πως υπήρχαν περίπου 70 με 100 εκατομμύρια ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα.
Παράλληλα με την αυθαίρετη φυλάκιση, την καταναγκαστική εργασία και διάφορες μορφές βασανισμού, το Πεκίνο ξεκίνησε και μια συκοφαντική εκστρατεία – χρησιμοποιώντας όλα τα ΜΜΕ, τα σχολικά βιβλία και πολλά άλλα μέσα – για να δικαιολογήσει τη δίωξη, όχι μόνο στους πολίτες της Κίνας αλλά και στο εξωτερικό.
Η στρατηγική του ΚΚΚ στις επιχειρήσεις επιρροής είναι να διαλέγει καυτά ζητήματα τα οποία τραβούν το ενδιαφέρον στη Δύση, να δημιουργεί αρνητικά νέα γύρω από αυτά και ύστερα να προσπαθεί να τα διαδώσει στα κυρίαρχα κανάλια.
Ο Λήβαϊ Μπράουντ, εκτελεστικός διευθυντής του Κέντρου Πληροφόρησης Φάλουν Ντάφα, έδωσε ένα παράδειγμα αναρτήσεων του κινεζικού προξενείου από το 2009, όπου ισχυρίζονται πως το Φάλουν Γκονγκ απαγορεύει τον διαφυλετικό γάμο.
Είναι μια «απόλυτη ανοησία», είπε στην εκδήλωση, σημειώνοντας πως ο ίδιος είναι ασκούμενος του Φάλουν Γκονγκ, και ταυτόχρονα λευκός παντρεμένος με Κινέζα.
Το ΚΚΚ δεν χρησιμοποιεί τη συγκεκριμένη τακτική προπαγάνδας στην Κίνα «επειδή ο ρατσισμός δεν αποτελεί καυτό θέμα εκεί, αλλά προφανώς είναι στην Αμερική», είπε. «Βγάζουν αυτό προς τα έξω και βλέπουν ποιος τσιμπάει.»
Ο ανυπόστατος ισχυρισμός εμφανίστηκε ακόμα και σε άρθρο της πρώτης σελίδας των New York Times το 2020, που δείχνει την επιτυχία της προσπάθειας του ΚΚΚ να διοχετεύει την οπτική του στη δυτική κοινωνία.
Παρόμοιες μέθοδοι είναι ενσωματωμένες στις οδηγίες του Πεκίνου εδώ και χρόνια.
Ο Λάρρυ Λιου, στατιστικολόγος και σύνδεσμος του Κογκρέσου για το Κέντρο Πληροφόρησης Φάλουν Ντάφα, υπέδειξε ένα εσωτερικό κυβερνητικό έγγραφο από την επαρχία Χενάν, το οποίο δίνει οδηγίες σε χαμηλόβαθμους αξιωματούχους να χρησιμοποιήσουν τις συνεργασίες μεταξύ πόλεων της Κίνας και της Δύσης για να «συνθλίψουν αποτελεσματικά τον χώρο των δραστηριοτήτων του Φάλουν Γκονγκ στο εξωτερικό».
Το ίδιο έγγραφο καλούσε «την καλλιέργεια μη κυβερνητικών πηγών» για την «καταπολέμηση» του Φάλουν Γκονγκ και την «κινητοποίηση πατριωτικών και φιλικών ατόμων, όπως ειδικών, μελετητών, δημοσιογράφων και ηγετών των Κινέζικων κοινοτήτων στο εξωτερικό με μεγάλη επιρροή στην Αμερική και άλλες χώρες» για να μιλήσουν εκ μέρους του Πεκίνου και να ωθήσουν περισσότερες αναφορές από τα ξένα μέσα για την ενίσχυση των στόχων του καθεστώτος.
Το 2015, ο Μενγκ Τζιαντζού, ο επικεφαλής αξιωματούχος της Κεντρικής Επιτροπής Πολιτικών και Νομικών Θεμάτων, του σώματος που επιβλέπει τον μηχανισμό ασφαλείας της Κίνας και τη δικαστική εξουσία, εκφώνησε ομιλία λέγοντας σε αυτούς στους οποίους είχε ανατεθεί η εκτέλεση της δίωξης της πρακτικής πως «η πάλη ενάντια στο Φάλουν Γκονγκ» είναι ένας «πολιτικός ανταγωνισμός με τις αντι-κινεζικές δυνάμεις στη Δύση».
Ο κος Μενγκ χαρακτήρισε τις ΗΠΑ ως το «κύριο πεδίο μάχης» σε αυτόν τον ανταγωνισμό.
«Πρέπει να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία της αυξανόμενης ζήτησης των Δυτικών χωρών και να ωθήσουμε τις ενδιαφερόμενες χώρες να απαγορεύσουν ή να περιορίσουν τις δραστηριότητες της […] ‘οργάνωσης’ Φάλουν Γκονγκ, και να προσπαθήσουμε να συντρίψουμε τις μακροχρόνιες βάσεις λειτουργίας της, τους σπόνσορες και τους συνεργάτες της», αναφέρει ένα απόσπασμα της ομιλίας του χαρακτηρισμένο «εμπιστευτικό».
Το ΚΚΚ το καταφέρνει αυτό μέσω «ευρέως διαδεδομένης προπαγάνδας και παραπληροφόρησης με στόχο την απανθρωποποίηση των ασκουμένων» και τον χαρακτηρισμό αυτών ως εχθρών του κράτους, σύμφωνα με τον Μάιλς Γιου, σύμβουλο πολιτικής της Κίνας κατά τη διάρκεια της διοίκησης Τραμπ, ο οποίος έδωσε την κεντρική ομιλία στην εκδήλωση της 17ης Ιουλίου.
«Αυτός ο συστηματικός εξευτελισμός όχι μόνο διεγείρει την έχθρα και τη διάκριση, αλλά χρησιμεύει επίσης και στην απόκρυψη της πραγματικής φύσης των πράξεων του ΚΚΚ από τη διεθνή κοινότητα», εξήγησε.
Οι πράξεις του ΚΚΚ, σύμφωνα με τον κο Γιου, «είναι σε άμεση παραβίαση των διεθνών προτύπων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Ο κος Μπράουντ έχει νιώσει από πρώτο χέρι τη δύναμη της εκστρατείας μίσους του ΚΚΚ στις ΗΠΑ.
Μια φορά, όπως λέει, μπήκε σε ένα κατάστημα της Τσάιναταουν του Μανχάταν, αφού τελείωσε την άσκηση διαλογισμού του Φάλουν Γκονγκ σε ένα κοντινό πάρκο. Η ιδιοκτήτρια ενθουσιάστηκε που είδε έναν Δυτικό πελάτη, μέχρι που κοίταξε το μπλουζάκι του, το οποίο έγραφε «Φάλουν Γκονγκ» στα κινέζικα και στα αγγλικά.
«Ποτέ δεν θα ξεχάσω την γκριμάτσα στο πρόσωπό της», είπε. «Ήταν λες και έβλεπε ταινία τρόμου ή κάτι τέτοιο. Δείλιασε. Μου γύρισε την πλάτη και πήγε πίσω στο μαγαζί.»
Χειραγώγηση των μέσων ενημέρωσης
Εφόσον οι περισσότεροι Δυτικοί δεν έχουμε προσωπικές εμπειρίες για όλα τα διάφορα ζητήματα που ακούμε, αναγκαστικά βασιζόμαστε στα μέσα και σε άλλες διόδους ενημέρωσης για να πληροφορηθούμε για αυτά. Συνεπακόλουθα, το ΚΚΚ επιλέγει τα δυτικά μέσα ενημέρωσης προκειμένου να διαδώσει τα μηνύματά του, λένε οι πανελίστες.
Ο κος Μπράουντ σημείωσε αρκετές περιπτώσεις κατά τις οποίες κάποιο μέσο ενημέρωσης εξαγοράστηκε από το Πεκίνο και αναπαρήγαγε την κινεζική άποψη κατά γράμμα, παραλείποντας τα συμφραζόμενα.
«Είναι πολύ ανησυχητικό να προωθούνται ως έγκυρες οι πληροφορίες που δίνει το ΚΚΚ σχετικά με μια ομάδα την οποία διώκει συστηματικά», είπε.
«Το ΚΚΚ το γνωρίζει αυτό. Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να ασκούν επιρροή και μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο που οι άνθρωποι σκέφτονται και νιώθουν.»
Το 2019, η πρώην δημοσιογράφος των New York Times Ντίντι Τάτλοου είπε στο ανεξάρτητο Δικαστήριο για την Κίνα, το οποίο ερευνούσε την υπόθεση των κρατικά οργανωμένων εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα, πως οι εκδότες την αποθάρρυναν από το να κυνηγήσει αυτό το θέμα, ουσιαστικά λέγοντάς της πως δεν υπήρχε «τίποτα νέο» στην ιστορία επειδή το κινεζικό καθεστώς είχε υποσχεθεί να σταματήσει αυτού του είδους τις μεταμοσχεύσεις.
Ένας άλλος εκδότης τής είπε πως τα άτομα που πιστεύουν τέτοιους ισχυρισμούς είναι «στο περιθώριο της υπεράσπισης», είπε σε γραπτή κατάθεσή της.
Ύστερα από έρευνα διάρκειας ενός έτους, το δικαστήριο με έδρα το Λονδίνο διαπίστωσε ότι πράγματι το κινεζικό καθεστώς σκοτώνει κρατούμενους συνείδησης για να πουλήσει τα όργανά τους για κέρδος.
«Το συμπέρασμα δείχνει πως πολλοί άνθρωποι έχουν πεθάνει με απεχθή τρόπο χωρίς λόγο», είπε ο πρόεδρος Σερ Τζόφρυ Νάις QC στην ετυμηγορία του τον Ιούνιο του 2019.
Αυτό που αποκάλυψε η μαρτυρία της κας Τάτλοου ενοχοποιεί πολλά άρθρα, λέει ο κος Μπράουντ.
Το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέσο ενημέρωσης επέλεξε να συμπλεύσει με το κινεζικό καθεστώς πάνω σε αυτό το θέμα, αποφασίζοντας ουσιαστικά πως δεν θα ήταν πια έγκυρο, είναι «βαθειά ζημιογόνο», επεσήμανε στους Epoch Times.
Αποκαλύπτει επίσης «ένα από τα πιο ύπουλα χαρακτηριστικά» της εκστρατείας του καθεστώτος: να «πειστούν οι Αμερικανοί πως η αλήθεια δεν είναι η αλήθεια σε αυτά τα μέτωπα», είπε.
Και ενώ το καθεστώς χρησιμοποιεί επιρροή και ασκεί πίεση για να αποσιωπά την κριτική για τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ιστορικά έχει διαπράξει, οι συνεργασίες μεταξύ κινεζικών και δυτικών εταιρειών στον ιατρικό τομέα συνεχίζονται, με εξαγωγές στην Κίνα ιατρικού εξοπλισμού και τεχνολογίας, που μπορεί εν δυνάμει να χρησιμοποιηθούν στη διάπραξη των εγκληματικών αφαιρέσεων οργάνων, οι οποίες έχουν μετατραπεί σε μια βιομηχανία που αποφέρει δισεκατομμύρια στη χώρα.
«Δεν γνωρίζουν πως βοηθούν το κινεζικό καθεστώς να δολοφονήσει ανθρώπους για τα όργανά τους. Γιατί; Διότι είτε τους είπαν ψέμματα είτε ποτέ δεν άκουσαν κάτι σχετικά με αυτό», είπε ο κος Μπράουντ. «Έτσι βλάπτει τον κόσμο, γιατί τώρα πρέπει να σκεφτούν τον κόσμο – στην προκειμένη περίπτωση, τη βιομηχανία μεταμοσχεύσεων – με τον τρόπο που θέλει το κινεζικό καθεστώς να τον σκεφτούν.»
Στην περίπτωση της καλλιτεχνικής έκφρασης, οι διπλωμάτες της Κίνας έχουν κυνηγήσει επιθετικά τον θίασο παραστατικών τεχνών Shen Yun Performing Arts, που έχοντας έδρα τη Νέα Υόρκη, περιοδεύει σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο για να παρουσιάσει το απαύγασμα του παραδοσιακού κινεζικού πολιτισμού ανά τους αιώνες, πριν καταστραφεί και αλλοιωθεί από τον κομμουνισμό. Χορογραφίες με θεματολογία από τη σύγχρονη Κίνα απεικονίζουν τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ.
Στην προσπάθεια τους να ακυρώσουν τις παραστάσεις του Shen Yun, Κινέζοι αξιωματούχοι στέλνουν επιστολές, κάνουν τηλεφωνήματα και μερικές φορές επισκέπτονται αξιωματούχους και θέατρα αυτοπροσώπως, δυσφημίζοντας το Φάλουν Γκονγκ και απειλώντας με οικονομικές αντεπιθέσεις.
Το ΚΚΚ συχνά λέει πως στην Κίνα το Φάλουν Γκονγκ χαρακτηρίζεται ως αίρεση, όρος που ξέρει ότι θα προκαλέσει αντιδράσεις στη Δύση.
«Προσπαθούν να μπουν στο μυαλό των Αμερικανών και να τους πουν, ‘Δεν θες να δεις την παράσταση μίας αίρεσης’», σχολιάζει ο κος Μπράουντ, προσθέτοντας ότι το ΚΚΚ χρησιμοποιεί αυτήν τη μέθοδο ενάντια σε κάθε άτομο, ίδρυμα ή χώρα.
Για αυτόν τον λόγο πρέπει οι Αμερικανοί να επαγρυπνούν ενάντια σε τέτοιες απειλές, όπως και σε κάθε είδους πόλεμο, τόνισε ο κος Μπράουντ. Το ΚΚΚ επιδιώκει να ελέγξει τις ΗΠΑ χωρίς να ρίξει ούτε μια σφαίρα. «Αυτός είναι πραγματικά ο στόχος τους.»
