Τρίτη, 01 Ιούλ, 2025

Τέσσερεις προορισμοί ιδανικοί για χειμερινές αποδράσεις σε ήπια κλίματα

Οι καλοκαιρινές διακοπές μόλις τελείωσαν για τους περισσότερους κι αυτό που βλέπουμε μπροστά μας είναι ένας μακρύς χειμώνας με το χριστουγεννιάτικο διάλειμμά του. Προγραμματίζοντας την επόμενη, χειμερινή απόδραση, ίσως μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε με περισσότερο κέφι τη φθινοπωρινή επιστροφή στη ρουτίνα. Αν και η  Ελλάδα είναι μια χώρα χωρίς βαρύ χειμώνα, με πολλά μέρη που προσφέρονται για απολαυστικές χειμερινές διακοπές χωρίς πολύ κρύο, η εκτός τουριστικής σεζόν εποχή είναι κατάλληλη και για πιο μακρινά ταξίδια – είτε στη γειτονιά της Μεσογείου είτε και πέρα από τον Ατλαντικό.

Λισαβόνα, Πορτογαλία

Γιατί

Όποιος νομίζει ότι οι ακτές του Ατλαντικού είναι καλές μόνο για τις καλοκαιρινές αύρες τους, ας το ξανασκεφτεί. Η πρωτεύουσα της Πορτογαλίας απολαμβάνει τον ηλιόλουστο, ήπιο χειμώνα για τον οποίο είναι γνωστή η περιοχή της Μεσογείου και, αν και μες τον χειμώνα μάλλον δεν θα σας τραβήξουν οι παραλίες, σίγουρα θα είναι πιο ζεστό από τα βόρεια κλίματα. Η δυτικότερη πρωτεύουσα της Ευρώπης έχει μια μακρά και πλούσια ιστορία, απίστευτες θέες, εκλεπτυσμένες επιλογές σε φαγητό και κρασί και μια τάση για έντονη νυχτερινή ζωή.

Φαγητό

Η πρώτη σας παραγγελία πρέπει να είναι ένα φρέσκο, ζεστό pastel de nata. Μια αφράτη, κρεμώδης τάρτα, γεμιστή με κρέμα αυγών και πασπαλισμένη με κανέλα ή ζάχαρη άχνη, η οποία θα έπρεπε να συγκαταλέγεται στους εθνικούς θησαυρούς. Το Castro είναι ένα αρτοποείο-κόσμημα, όπου μπορείτε εύκολα να συνοδεύσετε δύο γλυκά με ένα ποτήρι πόρτο ή τζιντζίνια (λικέρ κεράσι) και στη συνέχεια να πάρετε μια εξάδα για το σπίτι. Για μια γενική επισκόπηση του πορτογαλικού φαγητού και των εστιατορίων της Λισαβόνας ειδικότερα, δοκιμάστε το Time Out Market Lisboa, μια τεράστια γκαλερί τροφίμων, με 26 πάγκους φαγητού και οκτώ μπαρ (καθώς και δώδεκα καταστήματα), που αντιπροσωπεύουν ό,τι πιο επίκαιρο υπάρχει στην τοπική κουζίνα.

Σεφ από μερικά από τα πιο δημοφιλή εστιατόρια της πόλης βρίσκονται εδώ, οπότε μπορείτε να δοκιμάσετε τις δημιουργίες τους πριν αποφασίσετε πού θα πάτε το επόμενο βράδυ για δείπνο. Μια τέτοια σεφ, η Σουσάνα Φελισιντάτζι, έχει εστιατόριο στο Μουσείο Φαρμακευτικής. Στο Pharmacia Felicidade, το arroz de Lingueirão, το ρύζι με «ξυράφια του Ειρηνικού», είναι μια σπεσιαλιτέ που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσετε. Ο χλοοτάπητας AstroTurf του, με εκπληκτική θέα στον ποταμό Τάγο, είναι ένα μέρος που πρέπει να δείτε όταν δύει ο ήλιος. Για μια πιο επίσημη βραδινή έξοδο, δοκιμάστε το Plano, με τα δύο μενού γευσιγνωσίας πέντε ή εννέα πιάτων. Εμπνευσμένα από τις παραδόσεις της βόρειας Πορτογαλίας, από όπου κατάγεται ο σεφ Βίτορ Αντάου, τα εκλεπτυσμένα υλικά χρησιμοποιούνται με προσοχή και τα κρασιά συνδυάζονται με ακρίβεια. Μιλώντας για κρασί, ενημερωθείτε για τα κρασιά στο Wines of Portugal Tasting Room, που βρίσκεται στην Πράσα ντου Κομέρσιο, μια από τις πιο γνωστές πλατείες της Λισαβόνας.

Η συμβουλή μας

Η Λισαβόνα είναι μικρή και περπατήσιμη – εφόσον δεν πτοείστε από τις απότομες ανηφόρες. Οι λόφοι της κάνουν δύο μέρη που  φαίνονται κοντά το ένα στο άλλο στο χάρτη, μπορεί να υπάρχει ένας εντυπωσιακός αριθμός σκαλοπατιών ανάμεσά τους. Όταν δεν έχετε όρεξη για τόση γυμναστική – ή όταν φοράτε παπούτσια που κάνουν έναν απλό περίπατο επικίνδυνο – αναζητήστε στο διαδίκτυο τα ερασιτεχνικά ταξί («κοινές διαδρομές»). Είναι απίστευτα γρήγορα και φθηνά. (Τα παραδοσιακά τρόλεϊ, που είναι περισσότερο χαριτωμένα παρά πρακτικά, είναι μια άλλη επιλογή).

Τελ Αβίβ, Ισραήλ

Τελ Αβίβ: Η πόλη με τα χίλια πρόσωπα - ΤΟ ΒΗΜΑ

Γιατί

Θορυβώδες και γοητευτικό, όμορφο και παλλόμενο, το Τελ Αβίβ βρίσκεται στην άλλη άκρη της Μεσογείου, αλλά μοιράζεται τη θαλασσινή ζωντάνια της Λισαβόνας. Επιλέξτε να το επισκεφθείτε προς τα τέλη του χειμώνα ή στις αρχές της άνοιξης, όταν η «υγρή» περίοδος έχει τελειώσει και η πόλη βρίσκεται σε πλήρη άνθιση. Είναι η ιδανική  εποχή για μνημειώδεις περιπάτους, που θα σας επιτρέψουν να απολαύσετε τις τεράστιες αντιθέσεις της πόλης. Περπατήστε κατά μήκος της κατάλληλης για σερφ παραλίας και της λωρίδας των ξενοδοχείων της, από τη νέα περιοχή του λιμανιού στα νότια μέχρι την αρχαία Γιάφα στα βόρεια. Ή προς τα μέσα, στο κέντρο της πόλης, αφήνοντας πίσω σας την χολιγουντιανή αρχιτεκτονική στα παράλια για να περιπλανηθείτε σε λαβυρινθώδεις αγορές στη σκιά των σύγχρονων ουρανοξυστών.

Φαγητό

Μια λέξη: πρωινό. Η Εγγύς Ανατολή στο σύνολό της αντιμετωπίζει το πρώτο γεύμα της ημέρας με ευλάβεια και το Τελ Αβίβ δεν αποτελεί εξαίρεση – ειδικά στα ξενοδοχεία με την αφθονία των μπουφέδων, όπου τα φρέσκα λαχανικά βρίσκονται στο επίκεντρο, οι χυμοί είναι φρεσκοστιμμένοι και μπορείτε να δοκιμάσετε καπνιστό σολομό με επτά διαφορετικούς τρόπους. Το Τελ Αβίβ είναι επίσης γνωστό για τις αγορές του, και η Σουκ ΧαΚαρμέλ ίσως είναι η πιο διάσημη. Στριμωχτείτε στο πλήθος και δοκιμάστε μια πανδαισία από φρέσκα μούρα, ένα κομμάτι καρυδάτου χαλβά από ταχίνι και μια πιατέλα με ψάρι και πατάτες. Ή τσιμπολογήστε το ψιλοκομμένο φύλλο κναφέχ, εφοδιαστείτε με ταχίνι Σαμαρείτη και εγκαταλείψτε τις επιφυλάξεις σας παραγγέλνοντας έναν δίσκο γεμάτο τάκος.

Τη νύχτα, ώρα που η συνοικία ησυχάζει, ένα κρεοπωλείο μετατρέπεται σε εστιατόριο. Στο M25 επιλέξτε το κομμάτι που θέλετε από τον πάγκο για να σας το μαγειρέψουν ή παραγγείλτε από ένα μικρό μενού με επίκεντρο το κρέας. Το παραδοσιακό παλαιστινιακό πιάτο αράις, μια πίτα γεμιστή με αρνίσιο κιμά και ψημένη στο γκριλ, είναι μια αποκάλυψη. Για μια εντελώς διαφορετική εμπειρία, το Sarona Market είναι μια κλειστή αίθουσα για φαγητό, με 60 πάγκους και καταστήματα που διαθέτουν τα καλύτερα ισραηλινά τρόφιμα και συγκεντρώνει μερικούς από τους πιο διάσημους εστιάτορες του Τελ Αβίβ. Το Miznon του σεφ Εγιάλ Σάνι έχει ένα παράρτημα εδώ (πάρτε το σάντουιτς με μελιτζάνα), το ίδιο και τα αγαπημένα φαλάφελ HaKosem.

Αργότερα, κρυμμένοι σε ένα σοκάκι στο αρχαίο λιμάνι της Γιάφα, δοκιμάστε τα ισραηλινά κρασιά στο εξαιρετικά ατμοσφαιρικό Hagafen Wine Courtyard. Το Τελ Αβίβ είναι επίσης μια πόλη που αγαπά τα κοκτέιλ, έχοντας πολλά κομψά σαλόνια όπου η τέχνη της ανάμειξης αποκτά ενδιαφέρον. Το Bellboy, κρυμμένο σε ένα μπουτίκ ξενοδοχείο, παίζει με ήσυχη μουσική και ασυνήθιστα υλικά, όπως κονιάκ με μπλε τυρί, σαντιγί σέλινου και φυστικοβούτυρο.

Η συμβουλή μας

Το Τελ Αβίβ είναι μια φιλελεύθερη πόλη, αλλά πολλά καταστήματα εξακολουθούν να τηρούν την αργία του Σαμπάτ, το Σάββατο. Από τη δύση του ηλίου της Παρασκευής έως τη δύση του ηλίου του Σαββάτου, αρκετά καταστήματα μπορεί να είναι κλειστά, οπότε φροντίστε να ελέγξετε τα δρομολόγια ή να έχετε αρκετές επιλογές για ψώνια και φαγητό το Σαββατοκύριακο σε εστιατόρια που δεν ακολουθούν τους θρησκευτικούς κανόνες.

Μπωφόρ, Νότια Καρολίνα

Experience The Subtle Magic of Beaufort, South Carolina

Γιατί

Αυτή η μικρή νότια πόλη στα νότια και παραλιακά μέρη της Νότιας Καρολίνας βρίσκεται σε ένα τοπίο τόσο μαγευτικό, που έχει αποτελέσει σκηνικό για ταινίες όπως το «Forrest Gump» και το «The Big Chill». Ο κεντρικός δρόμος της πόλης είναι διάσπαρτος με γκαλερί, καταστήματα και εστιατόρια σε απόσταση μόλις λίγων μέτρων από την ακτογραμμή, ενώ η ιεροχλόη διαχέει στην περιοχή το σαγηνευτικό άρωμά της. Οι λάτρεις της ιστορίας θα εκτιμήσουν τα μεγαλοπρεπή παλαιά αρχοντικά και την πλούσια κουλτούρα Γκούλα, με τα έντονα αφρικανικά στοιχεία.

Βρίσκεται ανάμεσα στο Τσάρλεστον και τη Σαβάνα, όπου οι επισκέπτες μπορούν να πάνε εύκολα με το αυτοκίνητο – είναι μια άνετη διαδρομή σε ένα μέρος όπου ο χρόνος κυλάει πιο αργά.

Φαγητό

Το φαγητό στο Μπωφόρ (Beaufort) σημαίνει ψητό κρεάς, φρέσκα θαλασσινά και χαμηλές νότιες τιμές. Ξεκινήστε τη μέρα σας από την αγορά Lowcountry Produce και το καφενείο, όπου σερβίρεται καθημερινά δεκατιανό. Το μενού προσφέρει τα πάντα, από φρέσκα ντόνατς μέχρι σάντουιτς με τηγανητό κοτόπουλο με μπλε τυρί και τσάτνεϊ ροδάκινου. Μην ξεχάσετε να παραγγείλετε πράσινες ντομάτες τουρσί και τυρί pimento για το τραπέζι. Αν προτιμάτε πιο ελαφρύ φαγητό, επισκεφθείτε το Herban Market & Café. Βρείτε μια θέση στο προστατευμένο αίθριο και μελετήστε τις προσφορές για μεζέδες όπως το καπνιστό Reuben με παντζάρια ή το σάντουιτς με bagel και λουκάνικο λαχανικών. Αν θέλετε να δοκιμάσετε το πραγματικό μπάρμπεκιου της Καρολίνας, περάστε από τη νέα τοποθεσία του Island Bistro & Bar. Τα παϊδάκια που λιώνουν στο στόμα σας δεν μοιάζουν με κανένα άλλο και η πουτίγκα μπανάνας θα σας μεταφέρει στον παράδεισο. Ολοκληρώστε το ταξίδι σας με μια γευστική εμπειρία στο Blacksheep. Έχοντας ξεκινήσει τη λειτουργία του κατά τη διάρκεια της πανδημίας και καθιερώνοντας ένα «φτιάξε-μόνος-σου-το-μενού-σου» σκόπιμα μικρό, οι κρατήσεις φεύγουν γρήγορα. Πρόκειται για ένα εστιατόριο όνειρο.

Η συμβουλή μας

Ο ρυθμός ζωής είναι σκόπιμα αργός, οπότε μην περιμένετε να φτάσετε οπουδήποτε ή να κάνετε οτιδήποτε γρήγορα. Περπατήστε ή κάντε μια εκδρομή με άλογο για να απολαύσετε πλήρως το μέρος.

Παλμ Σπρινγκς, Καλιφόρνια

Palm Springs ... the first clear day after snowfall in the San Jacintos is absolutely s… | San jacinto mountains, Palm springs california, Beautiful places to visit

Γιατί

Είναι μια πόλη που ζει στους εξωτερικούς χώρους, όπου κυριαρχεί η αρχιτεκτονική του 1950-60, με όλη την αίγλη και την άνεση της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ. Η πόλη γίνεται όλο και νεότερη, αλλά πηγαίνοντας εκεί μοιάζει σαν να δοκιμάζετε τη συνταξιοδότηση μόνο και μόνο για διασκέδαση. Αν αγαπάτε τον Φρανκ Σινάτρα, τον Λιμπεράτσε και τα Χρυσά Κορίτσια, θα βρείτε πολλά ακόμα να αγαπήσετε σε αυτή την όαση της ερήμου.

Φαγητό

Ξεκινήστε τη μέρα σας στον κήπο του Farm για ένα χαλαρό πρωινό στην ύπαιθρο. Παραγγείλτε ένα κρουασάν βουτύρου με αυγά, που σερβίρονται με μια φωτεινή και τραγανή σαλάτα, πριν περιπλανηθείτε στα κοντινά καταστήματα. Μια άλλη επιλογή: Το Wilma & Frieda’s για ένα μοντέρνο δεκατιανό. Κανένα ταξίδι στο Παλμ Σπρινγκς δεν είναι πλήρες χωρίς ένα μιλκσέικ από χουρμάδες, όπως αυτό στο Ace Hotel που σερβίρεται στο espresso bar του. Για δείπνο, ακολουθήστε το πλήθος στο Rooster and the Pig. Κρυμμένο στο πλάι ενός εμπορικού κέντρου, το εσωτερικό του μοιάζει με μια οικεία, ρουστίκ καμπίνα, ενώ το μενού είναι μια άσκηση στη ζωντάνια με φρέσκα βότανα και φωτεινές και πικάντικες σάλτσες, ευγενική προσφορά ενός σύγχρονου βιετναμέζικου μενού. Είναι καλύτερο να πάτε με φίλους που τους αρέσει να μοιράζονται, παραγγέλνοντας όσο το δυνατόν περισσότερα. Ξεκινήστε με το καλαμάρι. Θα μπορούσατε να μείνετε όλη μέρα στο ξενοδοχείο The Rowan, δοκιμάζοντας κοκτέιλ (υπάρχουν σημειωτέον και εξαιρετικές μη αλκοολούχες επιλογές) δίπλα στην πισίνα στον τελευταίο όροφο. Το εστιατόριο 4 Saints διαθέτει όχι μόνο ένα εντυπωσιακό μενού μοντέρνου steakhouse, αλλά και μερικές από τις πιο προσεγμένες υπηρεσίες στην πόλη. Για ποτά μέχρι αργά το βράδυ, μπείτε στο ισπανικό αποικιακό περιβάλλον του Del Rey για τάπας και μια κανάτα σανγκρία. Ή πηγαίνετε στο Parker Palm Springs, σχεδιασμένο από τον Τζόναθαν Άντλερ (προσέξτε το χαλί εισόδου σε στιλ “Shining”) και ελέγξτε το πίσω μπαρ για εξαιρετικές προσφορές κρασιών.

Η συμβουλή μας

Η πρώτη ακμή του Παλμ Σπρινγκς ήρθε όταν έγινε η παιδική χαρά παλιών αστέρων του Χόλιγουντ, όπως η Λουσίλ Μπολ με τον Ντέζι Αρνάζ και ο Μπομπ Χόουπ. Η απίστευτη αρχιτεκτονική του 1950-60 και το κιτς παραμένουν, αλλά υπάρχει και μια ανανέωση. Αφιερώστε μια μέρα για να περιπλανηθείτε στην κεντρική οδό με τις γκαλερί και τα παλαιοπωλεία της. Μπορεί να βρείτε ένα πορτρέτο ποπ-αρτ της Μπεα Άρθουρ ή ένα καφτάνι με παγιέτες.

Των Sharyn Jackson και Joy Summers

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

6 τρόποι για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας στον δρόμο τους προς την κατάκτηση της σοφίας

«Γνώση είναι να ξέρεις ότι η ντομάτα είναι φρούτο. Σοφία είναι να μην την βάζεις στη φρουτοσαλάτα.»

O παραπάνω αφορισμός, που αποδίδεται στον Βρετανό δημοσιογράφο και χιουμορίστα Μάιλς Κίνγκτον (1941-2008), συνοψίζει πολύ εύγλωττα τη διάκριση μεταξύ γνώσης και σοφίας.

Σε αντίθεση με τη γνώση, η σοφία είναι μία από τις τέσσερεις βασικές αρετές, οι οποίες αποκτώνται με την πρακτική και τη συνήθεια και όχι απλώς διαβάζοντας ένα εγχειρίδιο ή ακούγοντας τα λόγια ενός δασκάλου.

Οι περισσότεροι σχολιαστές συμφωνούν ότι, σε αντίθεση με τα μαθηματικά ή τη γεωγραφία, η σοφία δεν μπορεί να διδαχθεί σε μια τάξη. Ωστόσο, μπορεί να ενθαρρυνθεί η ανάπτυξή της. Δύο από τους μεγαλύτερους δασκάλους της ιστορίας, για παράδειγμα, ο Σωκράτης και ο Ιησούς, προσπάθησαν να εμπνεύσουν την αναζήτηση της σοφίας, ο μεν πρώτος με τις ερωτήσεις του και ο Ιησούς με τις παραβολές του. Πιο κοντά στην εποχή μας, αρκετοί συγγραφείς του 19ου αιώνα είχαν έναν παρόμοιο στόχο, μεταγγίζοντας παραδόσεις, ηθικές αρχές και αξίες μέσω των έργων τους.

Δεδομένης της συχνά αναφερόμενης σύγχυσης και της ψυχικής δυσφορίας μεταξύ των παιδιών και των νέων μας σήμερα, θα ήταν καλό να ακολουθήσουμε τα παραδείγματα των παλαιών δασκάλων και να βοηθήσουμε τους νέους να καλλιεργήσουν την ικανότητά τους για διάκριση και αντίληψη, που ίσως τους βοηθήσουν στην κατάκτηση της σοφίας.

Εδώ, σας προτείνω έξι «εργαλεία» κατάλληλα για αυτό τον σκοπό.

Λογοτεχνία και Ιστορία

Οι μύθοι του Αισώπου, οι ιστορίες της Λούσι-Μωντ Μοντγκόμερι για την  «Άννα των Αγρών», οι διασκευασμένες για νέους ή παιδιά βιογραφίες προσωπικοτήτων όπως ο Τζορτζ Ουάσινγκτον, η Αμέλια Έρχαρτ και ο Θεόδωρος Ρούσβελτ, τα μυθιστορήματα της Τζέην Ώστεν, του Ντίκενς, του Τολστόη και τα θεατρικά έργα του Σαίξπηρ είναι λίγες μόνο από τις χιλιάδες ιστορίες που προσφέρουν πληθώρα μαθημάτων που βοηθούν στην όξυνση της κρίσης.

Τέτοια βιβλία αποτελούν ένα εργαστήριο ανθρώπινης συμπεριφοράς, ένα μέρος όπου οι νέοι μπορούν να παρατηρήσουν την αρετή και την αχρειότητα, το καλό και το κακό, με σχετική ασφάλεια. Μπορεί να μην το συνειδητοποιούν, αλλά διαβάζοντας αυτά τα κλασικά βιβλία, απορροφούν σημαντικά μαθήματα για τη ζωή και την ηθική, δημιουργώντας ένα “απόθεμα” σοφίας.

Η πείρα των μεγαλυτέρων

Τα τελευταία 60 χρόνια, η κοινωνία μας βίωσε την κατάρρευση του γάμου και της οικογένειας, την άνοδο της νεανικής κουλτούρας και τη ραγδαία τεχνολογική πρόοδο, ιδίως στην επικοινωνία και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η συνέπεια; Οι μέντορες των νέων μας είναι πιο συχνά οι συνομήλικοί τους, έφηβοι ή εικοσάρηδες, ακριβώς όπως οι ίδιοι.

Για να αντιμετωπιστεί αυτή η καταστροφική τάση, θα πρέπει να ενθαρρύνουμε τους νέους να συνδέονται περισσότερο με τους γονείς τους, τους παππούδες και τις γιαγιάδες και με ενήλικες μέντορες, όπως οι δάσκαλοι, οι προπονητές και οι εργοδότες. Ένας θείος, που έχει ζήσει λίγο παραπάνω, θα είναι πιθανότατα πολύ πιο λογικός για το πώς να αντιμετωπίζει κανείς τα πράγματα από ό,τι ένας  «φίλος» από το λύκειο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Η τέχνη της παύσης

Ένα συνηθισμένο σημάδι σοφίας είναι η ικανότητα, όταν αντιμετωπίζει κανείς ένα πρόβλημα, να σκέπτεται πριν ενεργήσει, εξετάζοντας πρώτα τις πιθανές λύσεις και τις  βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειές τους. Ωστόσο, πολλοί ενήλικες, από εξέχοντα πρόσωπα μέχρι απλούς ανθρώπους, δεν έχουν ούτε οι ίδιοι την ικανότητα να διαβλέπουν το μέλλον. Παραμένουν εσαεί στην εφηβεία, μπερδεύουν τη λάμψη με το χρυσάφι και αντιδρούν παρορμητικά χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους τις συνέπειες των πράξεών τους.

Με το παράδειγμα και τα λόγια μας, μπορούμε να διδάξουμε στους νέους να αφιερώνουν χρόνο για να σκεφτούν προτού δράσουν.

Η αξία του λάθους

Κανένας γονιός δεν θέλει να δει το παιδί του να αποτυγχάνει. Κάποιοι γονείς γκρινιάζουν στους γιους και τις κόρες τους, όταν  είναι πια στο Λύκειο, να αφήσουν τα τηλέφωνά τους στην άκρη και να διαβάσουν για το διαγώνισμα της βιολογίας της επόμενης ημέρας. Άλλοι ακούνε με συμπάθεια τις δικαιολογίες ενός εφήβου που παραιτήθηκε από μια καλοκαιρινή δουλειά μετά από δύο μόνο ημέρες. Κάποιοι μπορεί ακόμα και να καλέσουν έναν καθηγητή κολεγίου για να διαμαρτυρηθούν για τον κακό βαθμό που πήρε ο γιος ή η κόρη τους σε ένα διαγώνισμα.

Όταν προσπαθούμε πάντα να εξομαλύνουμε και να διευκολύνουμε τον δρόμο των παιδιών μας, ουσιαστικά τα εμποδίζουμε να προετοιμαστούν για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που θα συναντήσουν ως ενήλικες. Προστατεύοντάς τα από την εμπειρία της αποτυχίας ή του λάθους, τα στερούμε από τις ευκαιρίες να αποκομίσουν πολύτιμα μαθήματα που οδηγούν στη σοφία. Όταν τα παιδιά μας πέφτουν κάτω, είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά, μπορούμε να τα σηκώνουμε, να τα τινάζουμε και να τους προσφέρουμε τη συμπάθεια και τις συμβουλές μας, έχοντας πάντα κατά νου ότι είναι αυτές οι μικρές “ήττες” της παιδικής και της εφηβικής ηλικίας που θα τους δώσουν τη δύναμη, την ανθεκτικότητα και την οξυδέρκεια να ξεπερνούν αργότερα τις πιο σοβαρές προκλήσεις της ενήλικης ζωής.

Τα πρότυπα για μια καλή ζωή

Η πρώιμη εκπαίδευση σε αρετές όπως η ειλικρίνεια, η καλοσύνη, η επιμονή και το θάρρος γεννά σοφία. Διδάσκοντας αυτά τα θετικά γνωρίσματα του χαρακτήρα στα παιδιά μας και αποτελώντας εμείς οι ίδιοι ζωντανό παράδειγμα, τα βοηθάμε στην επίπονη ανάβασή τους προς τη σοφία. Για παράδειγμα, η καλοσύνη μάς καθιστά ικανούς να σκεφτόμαστε και δείχνουμε κατανόηση στους άλλους. Ή η ικανότητα να αντιμετωπίζουμε με γενναιότητα τα προβλήματα αντί να το βάζουμε στα πόδια, δημιουργεί δυνατούς και άξιους ανθρώπους, πολύτιμους σε κάθε περίσταση.

Ένα ταπεινό πνεύμα

Η προσευχή της γαλήνης συμπυκνώνει την ταπεινότητα που συνοδεύει απαραιτήτως τη σοφία:  «Θεέ μου, δώσε μου τη γαλήνη να αποδέχομαι τα πράγματα που δεν μπορώ να αλλάξω, το θάρρος να αλλάζω τα πράγματα που μπορώ και τη σοφία να γνωρίζω τη διαφορά». Η αναγνώριση των ορίων μας, ένα ακόμη εργαλείο στην άσκηση της ορθής κρίσης, είναι γνώρισμα των σοφών και μας επιτρέπει να απολαμβάνουμε την ηρεμία που αναφέρεται στην προσευχή.

Υπάρχουν πολλές ιστορίες, ακόμη και αστεία, για ασκητές που ζουν σε κορυφές βουνών. Το βουνό αντιπροσωπεύει μια επίπονη και ακόμη και επικίνδυνη ανάβαση. Ο ασκητής αντιπροσωπεύει τη σοφία.

Όταν ενθαρρύνουμε τους νέους μας να αναζητήσουν τη σοφία από νωρίς, τους δίνουμε μια ώθηση για να ανέβουν σε αυτό το βουνό.

Του Jeff Minick

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Τα Παιδικά Χωριά SOS συγκεντρώνουν σχολικά είδη για τα παιδιά σε Θεσσαλία και Έβρο

Συγκέντρωση σχολικών ειδών πραγματοποιούν τα Παιδικά Χωριά SOS για τα παιδιά στη Θεσσαλία και τον Έβρο, όπου τα τελευταία 15 χρόνια λειτουργούν ένα Παιδικό Χωριό SOS και ένα Κέντρο Ημέρας για ΑΜΕΑ.

Όσοι επιθυμούν, με ένα κλικ εδώ γεμίζουν τις σχολικές τσάντες των παιδιών ή προσφέρουν σε είδος: σχολικές τσάντες, κασετίνες, τετράδια, μολύβια, στυλό, μαρκαδόρους, ξυλομπογιές, μπλοκ ζωγραφικής, στα σημεία συγκέντρωσης: όλα τα Κέντρα Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας των Παιδικών Χωριών SOS  σε Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη, Καλαμάτα, Ιωάννινα, Πάτρα, Κομοτηνή, Ηράκλειο (Κρήτη), Μυτιλήνη, Σάπες.

Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, με αφορμή τη νέα σχολική χρονιά, τα Παιδικά Χωριά SOS πραγματοποίησαν κάλεσμα συγκέντρωσης σχολικών ειδών για τα παιδιά που υποστηρίζονται από τα Χωριά τους και τα Κέντρα τους, που λειτουργούν σε όλη την Ελλάδα και ευχαρίστησαν τον κόσμο που, με την πολύτιμη ανταπόκρισή του, βοήθησε τα παιδιά να καταφέρουν να ξεκινήσουν τη σχολική χρονιά με τα απαραίτητα σχολικά είδη.

Περισσότερες πληροφορίες στο 210 33 13 661.

«Frogs»: Η πρώτη ταινία στην αρχαία ελληνική γλώσσα κάνει πρεμιέρα στην Αθήνα αύριο

«Αθήναι, 405 π.Χ. Η πόλη στερείται ταλαντούχους ποιητές. Κατά συνέπεια, ο θεός Διόνυσος, συνοδευόμενος από τον δούλο του Ξανθία, ξεκινά ένα ταξίδι στον κάτω κόσμο για να ανασύρει τον διάσημο τραγικό ποιητή Ευριπίδη και να σώσει την πόλη των Αθηνών. Εν τω μεταξύ, τον Ηρακλή, τον αδελφό του Διονύσου, επισκέπτεται ο βασιλιάς Άδμητος, ο οποίος θρηνεί για την πρόσφατη απώλεια της συζύγου του Άλκηστης».

Συνδυάζοντας αποσπάσματα από τους «Βατράχους» του Αριστοφάνη, την «Άλκηστι» του Ευριπίδη, το «Συμπόσιον» του Πλάτωνα και τη «Βατραχομυομαχία», εμπλουτισμένα με πρωτότυπο περιεχόμενο, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία στον κόσμο εξ ολοκλήρου στην αρχαία ελληνική γλώσσα είναι γεγονός. Με τίτλο «Frogs» («Βάτραχοι»), η παραγωγή της Iuvenalis Pictures είναι μια ερασιτεχνική ταινία που δημιουργήθηκε από εθελοντές και με περιορισμένο προϋπολογισμό. Οι ηθοποιοί και το συνεργείο της μη επαγγελματικής εταιρείας παραγωγής είναι απόφοιτοι του Καθολικού Πανεπιστημίου του Λεβέν (Βέλγιο) εξειδικευμένοι στις κλασικές γλώσσες και με βαθύ πάθος για τον αρχαίο πολιτισμό και την τέχνη του κινηματογράφου.

«Η έμπνευση για την ταινία μας προέκυψε από το ατελείωτο πάθος μας για τη γλώσσα, τη λογοτεχνία και τον πολιτισμό της Αρχαίας Ελλάδας. Ως απόφοιτοι στον τομέα των Κλασικών Σπουδών (Αρχαία Ελληνικά και Λατινικά), νιώσαμε επιτακτική ανάγκη να στηρίξουμε και να προωθήσουμε τη μελέτη της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και της λογοτεχνίας της. Με το “Frogs” στοχεύουμε να φέρουμε την κλασική λογοτεχνία κοντά σε ένα σύγχρονο κοινό, ενθαρρύνοντας παράλληλα τη μελέτη όλων των πτυχών της», δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Τιμπώ Λεζέν (Thibaut Lejeune), μιλώντας για λογαριασμό της Iuvenalis Pictures.

Ο διδακτορικός φοιτητής Αρχαίων Ελληνικών, που «υπογράφει» το σενάριο και τη σκηνοθεσία των συγκεκριμένων «Βατράχων», αναφέρεται και στην απόφαση των νεαρών κλασικιστών, αποφοίτων του Καθολικού Πανεπιστημίου του Leuven, να γυρίσουν μια ταινία εξ ολοκλήρου «στα προφορικά (και τραγουδισμένα) Αρχαία Ελληνικά». «Από τη μια, παρακινήθηκε από την επιδίωξη της ιστορικής ακρίβειας και αυθεντικότητας. Διασκευασμένες ιστορίες και λογοτεχνικά έργα, που έχουν γραφτεί στα Αρχαία Ελληνικά, εμφυσούν ζωή σε αυτές τις αφηγήσεις, προσδίδοντας στην ταινία τον μοναδικό χαρακτήρα και την πρωτοτυπία της, ακριβώς μέσα από την ίδια τη γλώσσα. Παραμένοντας, όσο το δυνατόν, κοντύτερα στα πρωτότυπα έργα, συμπεριλαμβανομένης της γλώσσας στην οποία συνετέθησαν (περισσότερα από 2.400 χρόνια πριν), ελπίζουμε να έχουμε ‘δικαιώσει’ τη λογοτεχνία όσο περισσότερο γίνεται. Από την άλλη πλευρά, η δυνατότητα δημιουργίας μιας πιστής αλλά σύγχρονης κινηματογραφικής μεταφοράς αυτών των πρωτότυπων έργων στα αρχαία ελληνικά υπογραμμίζει τη διαρκή δύναμη και την παγκόσμια αξία που οι αρχαίες ελληνικές ιστορίες κατέχουν ακόμα στη σύγχρονη κοινωνία μας», τονίζει ο ίδιος στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Η ομάδα, παρά τον χαμηλό προϋπολογισμό, χρησιμοποίησε εξοπλισμό υψηλής ποιότητας κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της στην Ιταλία και τη Γαλλία τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 2021. Μετά από δύο χρόνια σχολαστικής επεξεργασίας, πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις του Νικ φαν Έλσεν και συναρπαστικές ιστορίες τέχνης από άμμο από την Κολέτ Ντεντύν η ταινία είναι έτοιμη για το ταξίδι της στον κόσμο. Η κινηματογραφική πρεμιέρα θα πραγματοποιηθεί στις 18 Σεπτεμβρίου στην Αθήνα, σε συνεργασία με την «Ελληνική Αγωγή» (η είσοδος θα γίνει με προσκλήσεις και όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να καλέσει στη Γραμματεία του ιδρύματος, 21 0522 1314). Στη συνέχεια θα ακολουθήσει δωρεάν κυκλοφορία στο YouTube τον Οκτώβριο του 2023.

Frogs the Film - World's First Film in Ancient Greek
Οι ιστορίες από άμμο της Κολέτ Ντεντύν εμπλουτίζουν την παραγωγή των «Βατράχων».

 

«Ο Τιμπώ Λεζέν ήρθε σε επαφή με την “Ελληνική Αγωγή” μετά από σύσταση της Euroclassica, ενός ευρωπαϊκού οργανισμού που προωθεί τα κλασικά γράμματα στην Ευρώπη εδώ και 30 περίπου χρόνια. Ζήτησε τη συμμετοχή μας προκειμένου να μπορέσει να προωθήσει την ταινία και στο ελληνικό κοινό, αλλά και σε όλους εκείνους που μελετούν ή απλώς αγαπούν τη γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό. Ο ίδιος θεωρεί ότι η ταινία αποτελεί κατά κάποιον τρόπο εκπαιδευτικό υλικό σε έναν τομέα που δεν είναι τόσο ευρέως γνωστός, στην προφορική διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών. Τα τελευταία χρόνια, ο ρόλος της προφορικής διδασκαλίας κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος στη διδασκαλία των κλασικών γλωσσών και πολυάριθμες είναι οι ενέργειες σε χώρες όπως η Αγγλία, η Ιταλία και η Ισπανία για την προσθήκη της προφορικής διδασκαλίας στο μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών και Λατινικών, ώστε ο μαθητής να κατακτήσει τη γλώσσα όσο γίνεται καλύτερα», σημείωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Ευγενία Μανωλίδου, υπεύθυνη Προγράμματος Σπουδών της Ελληνικής Αγωγής. Και πρόσθεσε: «Είναι ιδιαιτέρως συγκινητικό το γεγονός ότι στο εξωτερικό, “φιλέλληνες γράμμασιν ἡδόμενοι”, όπως χαρακτηρίζουν τους εαυτούς τους στον πρόλογο της ταινίας, προσπαθούν με τόση ζέση να κατακτήσουν μία γλώσσα που για εμάς είναι πολύ πιο εύκολη, δεδομένου ότι το 80% των λέξεων μάς είναι ήδη γνωστές. Θεωρώ ότι τέτοιες ενέργειες αποτελούν παράδειγμα για όλους εμάς και οφείλουμε με κάθε τρόπο να τις στηρίζουμε.»

Οι ηθοποιοί στην τραγικωμωδία «Frogs» χρησιμοποιούν την ερασμιακή προφορά, η οποία ευθυγραμμίζεται στενά με την προφορά που χρησιμοποιείται συνήθως σε χώρες όπως το Βέλγιο και η Ολλανδία. Ωστόσο, δημιουργήθηκε μια δεύτερη εκδοχή που χρησιμοποιεί την ελληνική προφορά προκειμένου να ικανοποιηθεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερος αριθμός θεατών. Αυτό παρέχει στο κοινό την επιλογή να επιλέξει την προφορά που ταιριάζει καλύτερα στις προτιμήσεις του. Στην κινηματογραφική πρεμιέρα της Αθήνας έχει επιλεγεί η δεύτερη εκδοχή.

Η πρώτη ταινία στην αρχαία ελληνική γλώσσα κάνει πρεμιέρα στην Αθήνα -  thebriefing.gr
Από την ταινία «Frogs» του Τιμπώ Λεζέν.

 

«Εγγράφοντας την ταινία εξ ολοκλήρου στα προφορικά αρχαία ελληνικά, θέλαμε να αναδείξουμε την ομορφιά και τη μουσικότητα αυτής της αρχαίας γλώσσας. Επίσης, η γλώσσα και η προφορά που ακούγεται στην ταινία μπορεί να έχει εκπαιδευτικό ενδιαφέρον για όποιον σπουδάζει Αρχαία Ελληνικά, παρέχοντας ένα “βλέμμα” στο πώς μπορεί να ακούγονταν τα Αρχαία Ελληνικά και πώς ιστορίες, συχνά πολυδιαβασμένες, θα μπορούσαν να εμφανίζονται οπτικά (ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι ήταν κείμενα που προορίζονταν όχι μόνο για διάβασμα αλλά κυρίως για παράσταση στο θέατρο). Πιστεύουμε ότι το μοντέρνο μέσο μιας ταινίας είναι ένας σαγηνευτικός τρόπος που μπορεί να κεντρίσει το ενδιαφέρον του σύγχρονου κοινού για τις αρχαιοελληνικές ιστορίες και να τονώσει τη μελέτη των Αρχαίων Ελληνικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Μεταξύ των κινήτρων μας, είναι η επιθυμία να προωθηθεί και να διαδοθεί η μελέτη των Αρχαίων Ελληνικών παγκοσμίως, παρέχοντας ταυτόχρονα σε δασκάλους εκπαιδευτικό οπτικοακουστικό υλικό, δεδομένου και του μειούμενου ενδιαφέροντος για τον κλάδο, ιδιαίτερα στο το επίπεδο του Γυμνασίου. Το ‘Frogs’ είναι επίσης προσβάσιμο στο ευρύ κοινό όλων των ηλικιών, χωρίς προηγούμενη γνώση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού», καταλήγει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Τιμπώ Λεζέν.

Μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της ταινίας (στα νέα ελληνικά) στο https://frogsthefilm.com/gr/ και να παρακολουθήσετε το τρέιλερ με υπότιτλους στα νέα Ελληνικά στο https://www.youtube.com/watch?v=iXZQqqQtj1E .

Ε.Μ.

16-24 Σεπτεμβρίου: Φεστιβάλ Γαίας Αττικής 2023 «Νέα Θεσμοφόρια»

Το Φεστιβάλ Γαίας Αττικής 2023 «Νέα Θεσμοφόρια», που ξεκίνησε χθες και θα διαρκέσει έως την Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου, αποτελεί μια γιορτή ανάδειξης της Αττικής Γης και διασύνδεσης, του πολιτιστικού στοιχείου με την αγροδιατροφή, τα προϊόντα της και τον τουρισμό, από την αρχαιότητα έως σήμερα.

Πρόκειται για ένα πολυσύνθετο έργο, αλλά και πεδίο συνάντησης του πολιτισμού με τον τουρισμό και τον πρωτογενή τομέα, το οποίο εξελίσσεται σε διάφορα σημεία της Αττικής και πραγματοποιείται με πρωτοβουλία της Περιφέρειας Αττικής από τον Αναπτυξιακό Οργανισμό «Νέα Μητροπολιτική Αττική».

Τελεί υπό την αιγίδα του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού, κατόπιν σχετικής πρότασης της προέδρου του Ε.Ο.Τ. ‘Αντζελας Γκερέκου, σε συνεργασία με τη Δρα Αικατερίνη Πολυμέρου-Καμηλάκη, τ. διευθύντρια του Κέντρου Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών.

Στο πλαίσιο της γιορτής αναδεικνύονται τα προϊόντα τα οποία διαχρονικά έχουν επικρατήσει στην Αττική γη: σιτηρά (με προστάτιδα τη θεά Δήμητρα), ελιά και ελαιόλαδο (με προστάτιδα τη θεά Αθηνά), αμπέλι και κρασί (με προστάτη τον θεό Διόνυσο). Πρόκειται για προϊόντα- οικονομικούς πυλώνες της Αθηναϊκής Πολιτείας, τα οποία εξακολουθούν και σήμερα να χαρακτηρίζουν την εθνική οικονομία και την παραγωγική ταυτότητα της Ελλάδας.

Το φεστιβάλ εξελίσσεται στο Αττικό Άλσος, στο Πάρκο Αντώνης Τρίτσης, στο Πεδίο του Άρεως, στον ‘Αλιμο (Αθηναϊκή Ριβιέρα),στον Κεραμεικό και στον Πολυχώρο Λιπασμάτων Κερατσινίου-Δραπετσώνας. Περιλαμβάνει πολιτιστικές δράσεις, εκπαιδευτικά εργαστήρια, δράσεις βιωματικής εκπαίδευσης περιβαλλοντικού και αγροδιατροφικού χαρακτήρα, καθώς και προγράμματα προώθησης των προϊόντων με σύγχρονες μεθόδους.

Η αυλαία των εκδηλώσεων θα ανοίξει την Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου στο θέατρο του Αττικού Άλσους, «Κατίνα Παξινού», με το πρωτότυπο έργο «Θεσμοφορίων Χορός: Μια Ωδή στη Γη» του Γιώργου Βούκανου, με περισσότερους από 60 συντελεστές. Πρόκειται για ένα συμφωνικό οπτικοακουστικό χορόδραμα, με τον Βασίλη Σαλέα σε ρόλο μουσικού αφηγητή.

Ο Περιφερειάρχης Αττικής Γιώργος Πατούλης, αναφερόμενος στα «Νέα Θεσμοφόρια», επισημαίνει: «Η διοργάνωση συνδέει τον πρωτογενή παραγωγικό τομέα με τον πολιτισμό και τον τουρισμό, αναδεικνύει τα προϊόντα, το δυναμικό και τον πολιτισμό της Αττικής γης και αποτελεί μια πρωτοπόρα πρωτοβουλία με στόχο την περαιτέρω ενίσχυση της εξωστρέφειας των προϊόντων της Αττικής, αποτελώντας έτσι μια πολύτιμη παρακαταθήκη. Με όχημα τον πολιτισμό, προβάλλουμε το γαστρονομικό και οινικό πλούτο της Αττικής μας, ενισχύοντας την παραγωγική ταυτότητα της Περιφέρειας μας».

Η πρόεδρος του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού, ‘Αντζελα Γκερέκου μιλώντας για την επαναφορά των Θεσμοφόριων, στο σήμερα, είπε ότι είναι μια γιορτή που υμνεί τη γονιμότητα, τη γυναίκα, την καρποφορία και τα μοναδικά σε ποιότητα και σημασία προϊόντα της Αθηναϊκής πολιτείας. Μια γιορτή για τη δύναμη του πολιτισμού, την αυθεντικότητα των τοπικών κοινοτήτων και των κορυφαίων τοπικών προϊόντων μας. Όσα αναζητά και ο σύγχρονος, συνειδητοποιημένος ταξιδιώτης από έναν προορισμό. «Όλα αυτά αποτελούν και τους πυλώνες για ένα αειφόρο, βιώσιμο μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης, που θα σέβεται το Περιβάλλον, τον Πολιτισμό και την ποιότητα ζωής των κατοίκων» υπογράμμισε η κα Γκερέκου. .

Ο πρόεδρος του Αναπτυξιακού Οργανισμού Νίκος Παπαγεωργίου δήλωσε ότι: «Η Νέα Μητροπολιτική Αττική Α.Ε. αγκαλιάζει το Φεστιβάλ για τη σύνδεση και την ανάδειξη βασικών στοιχείων της Αττικής, ενώ με την τεχνογνωσία και την πείρα του, ο Οργανισμός «διασφαλίζει ένα άριστο επίπεδο διοργάνωσης και υλοποίησης απαιτητικών και πολύπλευρων δράσεων, όπως η συγκεκριμένη, κάνοντας τις ιδέες πράξη».

Τέλος στη διάρκεια του φεστιβάλ, από 16 έως 24 Σεπτεμβρίου, θα πραγματοποιηθούν 7 εκδηλώσεις με κοινή αναφορά στον πολιτισμό και την εύφορη γη της Αττικής. Εκπαιδευτικά και Βιωματικά Εργαστήρια στο Μητροπολιτικό Πάρκο Αντώνης Τρίτσης, Πολιτιστικές εκδηλώσεις παραδοσιακών χορών στον Πολυχώρο Λιπασμάτων του Δήμου Κερατσινίου-Δραπετσώνας, Θεατρικές Παραστάσεις στο Θέατρο του Αττικού ‘Αλσους «Κατίνα Παξινού», Γαστρονομικές εκδηλώσεις – τόσο παραδοσιακών γεύσεων στον Πολυχώρο Λιπασμάτων όσο και σύγχρονες γευστικές εμπειρίες mixologist στο Momix Bar – οι οποίες θα αναδείξουν τον γαστρονομικό πλούτο της Αττικής.

Περισσότερες πληροφορίες και το Πρόγραμμα των Εκδηλώσεων εδώ

ΥΠΑΑΤ: Αισχροκέρδεια οιαδήποτε αύξηση στις τιμές των οπωροκηπευτικών

Κάθε αύξηση στην τιμή των οπωροκηπευτικών προϊόντων, εξαιτίας των ζημιών που υπέστη ο πρωτογενής τομέας στη Θεσσαλία από τη θεομηνία, μόνο ως ξεκάθαρη αισχροκέρδεια σε βάρος των καταναλωτών, μπορεί να χαρακτηρισθεί αναφέρει σε ανακοίνωσή του το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Όπως επισημαίνεται, η παραγωγή στο Θεσσαλικό κάμπο εστιάζεται κυρίως στο βαμβάκι, στον αραβόσιτο, στα καπνά, στα σιτηρά, στα μήλα και στη βιομηχανική ντομάτα και όχι στα οπωροκηπευτικά.

Σύμφωνα με στοιχεία από τον ΕΛΓΑ, στη χώρα μας καλλιεργούνται συνολικά 371.000 στρέμματα οπωροκηπευτikών προϊόντων, εκ των οποίων στη Θεσσαλία βρίσκονται τα 28.000 στρέμματα, ποσοστό που αντιστοιχεί στο 7,5% του συνόλου της παραγωγής της χώρας. Από τα προαναφερόμενα στρέμματα ελάχιστα έχουν πληγεί.

Επίσης, σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, υπάρχουν προϊόντα, όπως η βιομηχανική ντομάτα, η οποία καλλιεργείται σε 21.310 στρέμματα και είχε συγκομιστεί σε ποσοστό 70% και φυσικά δεν προορίζεται για επιτραπέζια χρήση.

«Συνεπώς, δεν δικαιολογείται καμία ανησυχία για αδυναμία τροφοδοσίας της αγοράς με οπωροκηπευτικά προϊόντα στην Ελλάδα και σε καμία περίπτωση δεν νοούνται οι αυθαίρετες αυξήσεις και η αδιανόητη κερδοσκοπία», αναφέρεται στην ανακοίνωση και σημειώνεται ότι «Κάθε αύξηση σε τιμές οπωροκηπευτικών, μόνο ως ξεκάθαρη αισχροκέρδεια σε βάρος των καταναλωτών, μπορεί να χαρακτηρισθεί. Και ως τέτοια θα αντιμετωπισθεί από την κυβέρνηση».

Παρασκευή 15/9: Εγκαινιάζοντας το Θέατρο Λυκαβηττού με Ξαρχάκο, για τους πλημμυροπαθείς

Μετά από 15 χρόνια, το Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού ανοίγει αύριο το βράδυ και πάλι τις πόρτες του για να υποδεχθεί το κοινό. Και το κάνει με τον πιο μεγαλειώδη τρόπο, με τη συναυλία του κορυφαίου Έλληνα συνθέτη Σταύρου Ξαρχάκου. Tα έσοδα θα διατεθούν από τον δήμο Αθηναίων στους ανθρώπους που επλήγησαν από τις καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία.

Για να φτάσει στην αυριανή βραδιά, ο δήμος Αθηναίων ολοκλήρωσε ένα σύνθετο τεχνικό έργο και παραδίδει πλέον έναν αναβαθμισμένο πολιτιστικό χώρο, πλήρως ανακαινισμένο και ασφαλή, μέσα στην «καρδιά» της πρωτεύουσας. Παράλληλα, το πρόγραμμα της σεζόν καλύπτει ένα ευρύ φάσμα μουσικών ειδών.

Η «αναγέννηση» του Θεάτρου του Λυκαβηττού

Στόχος του σχεδιασμού της «αναγέννησης» του Θεάτρου Λυκαβηττού τέθηκε από την πρώτη στιγμή το να διατηρηθεί στο ακέραιο η αυθεντική αρχική όψη του χαρακτηρισμένου ως διατηρητέου μνημείου-θεάτρου, δηλαδή όπως τη σχεδίασε το 1965 ο αρχιτέκτονας Τάκης Ζενέτος. Στο πλαίσιο των εργασιών που υλοποιήθηκαν με στόχο την επαναλειτουργία του, περισσότερα από 200.000 κιλά νέας μεταλλικής κατασκευής αντικατέστησαν τα φθαρμένα από τον χρόνο τμήματα, ανακαινίζοντας τον εμβληματικό διάφανο σκελετό του κοίλου, με τα υποστυλώματα να ενισχύονται εσωτερικά ώστε να επιτευχθεί ο στόχος.

Όλες οι παρεμβάσεις στο μνημείο έγιναν σύμφωνα με την εγκεκριμένη από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεότερων Μνημείων μελέτη αποκατάστασης και αντίστοιχα βάσει της εγκεκριμένης οικοδομικής άδειας. Τα 3.850 πλαστικά καθίσματα αφαιρέθηκαν και αντικαταστάθηκαν με ξύλινους πάγκους 3.950 θέσεων, έτοιμους να υποδεχθούν τους θεατές, τόσο αυτούς που θα επιστρέψουν στις θρυλικές κερκίδες του όσο και τη νέα γενιά που θα επισκεφθεί το Θέατρο για πρώτη φορά.

Πλέον, το Δημοτικό Θέατρο του Λυκαβηττού θα μπορεί να φιλοξενήσει εκδηλώσεις με 6.000 θεατές (καθήμενους και όρθιους).

Ακολουθώντας τις υποδομές που διαθέτουν τα σύγχρονα θέατρα των ευρωπαϊκών μητροπόλεων, οι ηλεκτρομηχανολογικές εργασίες περιλαμβάνουν ένα νέο πυροσβεστικό δίκτυο και σύστημα πυρανίχνευσης, νέο δίκτυο οπτικών ινών για τον έλεγχο όλων των σημείων από κεντρικές μονάδες, καθώς και νέες καλωδιώσεις για φωτισμό, ήχο, δεδομένα και συστήματα ασφαλείας βάσει των σύγχρονων απαιτήσεων.

Κ. Μπακογιάννης: «Το Θέατρο του Λυκαβηττού είναι σύμβολο και μνημείο»

Στη σημασία της αποκατάστασης και απόδοσης των τοπόσημων της πόλης στις Αθηναίες και τους Αθηναίους αναφέρθηκε ο δήμαρχος Κώστας Μπακογιάννης, μιλώντας μέσα από τον χώρο του ανακαινισμένου θεάτρου. «Το θέατρο του λόφου της Αθήνας, είναι σύμβολο, είναι μνημείο», είπε αρχικά και στη συνέχεια τόνισε:

«Ήταν ένα δύσκολο και πολύπλοκο τεχνικά έργο, η μεθοδική αποκατάσταση της διάφανης μεταλλικής κατασκευής του, με απόλυτο σεβασμό στο σχέδιο και στο όραμα του Τάκη Ζενέτου. Το πάντρεμα της εμβληματικής μορφής του με τις σύγχρονες υποδομές, οι σχεδόν χειρουργικές παρεμβάσεις, πάνω στον μεταλλικό σκελετό. Το καταφέραμε όμως.

»Στις 15 Σεπτεμβρίου ανεβαίνουμε ξανά στον αγαπημένο μας λόφο. Στο πλήρως ανακαινισμένο, ασφαλές και αναβαθμισμένο θέατρό του. Ξαναφέρνουμε την Αθήνα στη θέση της, σημαίνει πως αποκαθιστούμε τα εμβληματικά σύμβολα, που της στέρησε η κρίση. Ξαναπαίρνουμε πίσω τα τοπόσημά μας. Αξιοποιούμε τον δημόσιο χώρο, με πρόγραμμα, όχι με αποσπασματικές μεμονωμένες ενέργειες. Τα τοπόσημα είναι η κοινή μας ταυτότητα».

Και ο κος Μπακογιάννης κατέληξε: «Είμαστε χαρούμενοι και είμαστε υπερήφανοι. Μετά από 15 χρόνια, είκοσι βραδιές με σπουδαίους καλλιτέχνες, ανοίγουν την αυλαία του Δημοτικού πλέον Θεάτρου του Λυκαβηττού. Ελάτε να γράψουμε όλοι μαζί τη νέα ιστορία του Λυκαβηττού».

Παράλληλα, ο δήμος Αθηναίων προχωρεί και στο έργο συνολικής προστασίας και ανάπλασης του λόφου του Λυκαβηττού. Στο πλαίσιο αυτό και με σεβασμό στην περιοχή και τους κατοίκους της, αποφασίστηκε η προσέγγιση με αυτοκίνητο στο πάρκινγκ του Θεάτρου για τις ημέρες και ώρες των εκδηλώσεων, να επιτρέπεται μόνο σε ΑμεΑ, σε άτομα άνω των 60 ετών, καθώς και για επιβίβαση/αποβίβαση ταξί.

«Η νέα εποχή του Θεάτρου του Λυκαβηττού ας ξεκινήσει μ’ έναν όμορφο περίπατο στο πράσινο του αγαπημένου μας λόφου», είναι το μήνυμα που στέλνει η δημοτική Αρχή της Αθήνας.

Το φετινό πρόγραμμα ξεκινά με την εμβληματική συναυλία του Σταύρου Ξαρχάκου, και θα συνεχιστεί με μουσικές βραδιές έως τα μέσα Οκτωβρίου (αναλυτικά οι συναυλίες στο www.cultureisathens.gr).

Δ.Β.

Η εφαρμογή των ωριαίων ζωνών επισκεψιμότητας στο μνημείο της Ακρόπολης

Στην προστασία του μνημείου της Ακρόπολης και στην αναβάθμιση της εμπειρίας του επισκέπτη, με αφορμή την έναρξη του προγράμματος ωριαίων ζωνών επισκεψιμότητας, αναφέρθηκε η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, σε συνέντευξη που παραχώρησε στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha.

Η Λίνα Μενδώνη, τονίζοντας ότι βασικό μέλημα του υπουργείου είναι η προστασία του μνημείου, αναφέρθηκε στη μελέτη του Οργανισμού Διαχείρισης και Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων (ΟΔΑΠ), από την οποία προκύπτει ότι ο ημερήσιος αριθμός επισκεπτών δεν μπορεί να υπερβαίνει τους 20.000, κατανεμημένοι σε συγκεκριμένο αριθμό ανά ζώνη της μίας ώρας. Παράλληλα, η υπουργός τόνισε ότι η μελέτη έχει λάβει υπόψη της τον χρόνο παραμονής και εξόδου των επισκεπτών, προκειμένου να αποφευχθεί ο υπερβολικός αριθμός παράλληλων επισκέψεων, ιδιαίτερα τις πρωινές ώρες, κατά τις οποίες έχει παρατηρηθεί μεγάλη συσσώρευση.

Ως αποτέλεσμα αυτής της κατανομής, ο επισκέπτης θα έχει τη δυνατότητα να επωφεληθεί ποιοτικότερου χρόνου, κατά την περιήγησή του, εμπλουτίζοντας τις πληροφορίες του για τον χώρο και την ιστορία του.

«Στο υπουργείο Πολιτισμού, επειδή ο κύριος σκοπός του είναι ακριβώς η προστασία του ίδιου του μνημείου, αποφασίσαμε να περιορίσουμε τον αριθμό (σ.σ. των επισκεπτών ανά ημέρα) στους 20.000. Από εκεί και πέρα, το ωράριο από 08:00 έως 20:00, που ισχύει σήμερα έχει χωριστεί σε 12 ωριαίες ζώνες επισκεψιμότητας. Η κάθε ζώνη έχει συγκεκριμένο αριθμό επισκεπτών. Για παράδειγμα, η ζώνη 08:00-09:00 πμ έχει 3.000 άτομα. Δεν μπορούν να μπουν 3.000+1 επισκέπτες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι επισκέπτες να έχουν μεγαλύτερη δυνατότητα για σωστή περιήγηση και απόλαυση του μείζονος αυτού μνημείου», τόνισε η υπουργός, που αναφέρθηκε και στη χρήση του προγράμματος ζωνών επισκεψιμότητας από επαγγελματίες του τουρισμού, οι οποίοι διαχειρίζονται συνήθως μεγάλο αριθμό επισκεπτών σε ομάδες. Η υπουργός τόνισε ότι από τον Ιούλιο μέχρι και τις πρώτες ημέρες του Σεπτεμβρίου έχουν γίνει συστηματικές συναντήσεις των επαγγελματιών του τουρισμού με στελέχη του ΟΔΑΠ και της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλης Αθηνών, προκειμένου να ενημερωθούν και να προσαρμοστούν στη νέα διαδικασία.

«Το πρόγραμμα είναι online. Επομένως, μπορείς, ανά πάσα στιγμή, να μπεις και να δεις τη διαθεσιμότητα που υπάρχει. Ο στόχος είναι να αποφεύγουμε τη συσσώρευση η οποία συνέβαινε μέχρι πρότινος, με το 50% των επισκεπτών να θέλουν να ανέβουν στην Ακρόπολη το διάστημα 08:00-11:00 πμ. Αυτό ήταν προβληματικό για το μνημείο, αλλά και για τους ίδιους, διότι, εκ των πραγμάτων, στον χώρο των Προπυλαίων δημιουργείται ένας “λαιμός μπουκαλιού”. Επομένως, με το να υπάρχουν οι ζώνες και να είναι αυστηρά καθορισμένος αριθμός ο οποίος έχει μελετηθεί και δίνει μια συνεχή ροή, όχι μόνο στον αρχαιολογικό χώρο, αλλά και στα Προπύλαια, αυτομάτως καθιστά την εμπειρία του επισκέπτη πολύ πιο θετική», σημείωσε η υπουργός, που ερωτήθηκε και για το σοβαρό ζήτημα της κλοπής αρχαίων αντικειμένων από το Βρετανικό Μουσείο.

Η Λ. Μενδώνη τόνισε ότι είναι ένα πολύ ιδιαίτερο θέμα, δεδομένου ότι πρόκειται για πράξη που προέρχεται από ανθρώπους οι οποίοι ήταν υπεύθυνοι για τη φύλαξη των συλλογών. Παράλληλα, σημείωσε, για ακόμη μια φορά, ότι το αίτημα για την επανένωση των γλυπτών του Παρθενώνα, που αποτελεί εθνικό στόχο για την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό προσωπικά, ταυτίζεται χρονολογικά με την έναρξη του νέου ελληνικού κράτους. Παραμένει διαρκές εδώ και 200 χρόνια.

«Στρατηγική η οποία ανακοινώνεται, παύει να είναι στρατηγική. Δεν μπορεί κανείς να παρουσιάζει αυτά τα οποία σκέφτεται να κάνει. Επαναλαμβάνω, όμως, κατηγορηματικά ότι η Ελλάδα αυτή τη στιγμή ακολουθεί απολύτως τις κόκκινες γραμμές οι οποίες έχουν τεθεί για αυτό το μείζον εθνικό θέμα, μη μπορώντας, σε καμία περίπτωση, να αναγνωρίσει οποιοδήποτε δικαίωμα ιδιοκτησίας, νομής και κατοχής στο Βρετανικό Μουσείο, καθώς τα γλυπτά του Παρθενώνα βρίσκονται εκεί ως προϊόν κλοπής», επεσήμανε μεταξύ άλλων η υπουργός Πολιτισμού.

Ε. Μ.

Αν η οικογένεια είναι το θεμέλιο του πολιτισμού, η μητρότητα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του

Στις αρχές Αυγούστου, ανέλαβα να μείνω με τα τέσσερα εγγόνια μου ηλικίας 3 έως 8 ετών για τρεις ημέρες και δύο νύχτες, ενώ ο γιος μου και η σύζυγός του ήταν στο μαιευτήριο για να φέρουν στον κόσμο το πέμπτο μέλος της ομάδας. Όλα πήγαιναν αρκετά καλά στη μοναχική μου βάρδια μέχρι τη δεύτερη νύχτα, όταν το 7χρονο παιδί κατέβηκε κάτω αφού τα είχα βάλει στο κρεβάτι.

«Η Σίσι κλαίει», είπε.

Πήγα πάλι επάνω.

«Θέλω τη μαμά”, έλεγε ξανά και ξανά η 5χρονη εγγονή μου που έκλαιγε, ενώ εγώ στεκόμουν στη σκιά του υπνοδωματίου και αναρωτιόμουν τι να κάνω στη συνέχεια. «Θέλω τη μαμά τώρα!»

«Μερικές φορές θέλω και εγώ τη μαμά μου», της είπα κάποια στιγμή, ελπίζοντας να της αποσπάσω την προσοχή.

Αλλά αυτό δεν λειτούργησε, έτσι κάθισα απλώς στο χαλί δίπλα στο κρεβάτι της, κουρασμένος από την πολυάσχολη μέρα που είχα με τα παιδιά, και αποφάσισα απλώς να περιμένω. Μετά από λίγα λεπτά ησύχασε και η αδελφή της, πλησιάζοντας σιγά από πίσω, μου ψιθύρισε στο αυτί: «Νομίζω ότι κοιμάται. Μπορείς να φύγεις τώρα». Ξαναείπα καληνύχτα και κατέβηκα στο ισόγειο.

Αυτές οι τρεις ημέρες με τα εγγόνια μου είχαν και κάποιες ακόμα στιγμές άγχους και κούρασης, αλλά η άφιξη στο σπίτι του Ιγνάτιου Τζον, 3 κιλών και μόλις 24 ωρών, εξαφάνισε την κούρασή μου. Ήταν, φυσικά, το πιο όμορφο μωρό του κόσμου!

Επέστρεψα στο σπίτι μου με πολλές όμορφες και χιουμοριστικές αναμνήσεις, αλλά για τις επόμενες ημέρες, σκεφτόμουν περισσότερο απ’ όλα τη θρηνητική κραυγή της Σίσι: «Θέλω τη μαμά!»

Η αιώνια φλόγα

Λίγο πριν πεθάνει, στην ταινία «Η διάσωση του στρατιώτη Ράιαν», ο γιατρός Γουέιντ ψιθυρίζει αρκετές φορές «Μαμά». Έναν αιώνα νωρίτερα, οι στρατιώτες της Ένωσης στον Εμφύλιο Πόλεμο τραγουδούσαν καθισμένοι γύρω από τις φωτιές τους: «Λίγο πριν από τη μάχη, Μητέρα, σε σκέφτομαι περισσότερο». Όταν ήμουν μικρός και παρακολουθούσα αγώνες ποδοσφαίρου στην τηλεόραση, οι κάμερες έκαναν πανοραμική προβολή στους πάγκους των παικτών και πάντα ένας από αυτούς χαιρετούσε χαμογελαστός, λέγοντας: «Γεια σου, μαμά». Η Κριστίνα Ροσέτι, όπως και πολλοί άλλοι ποιητές και συγγραφείς, απέτισε φόρο τιμής στη μητέρα της στο «Τα σονέτα είναι γεμάτα αγάπη»:

Σ’ αγαπώ, Μητέρα, ένα στεφάνι έπλεξα 
από στίχους, το τιμημένο σου όνομα να στεφανώσω :
Ούτε ογδόντα χρόνια δεν μπορούν  τη φλόγα να θαμπώσουν 
της αγάπης σου, που η ευλογημένη λάμψη της τους νόμους ξεπερνά
του χρόνου και της αλλαγής, της ζωής και του θανάτου.

Όπως η Σίσι, όλοι θέλουν τη μαμά τους κάποια στιγμή. Ακόμα και κάποιοι ενήλικες που γνώρισα και που είχαν απαίσιες μητέρες – γυναίκες που έβριζαν, καταριόνταν, ακόμα και χτυπούσαν τα παιδιά τους – εξακολουθούσαν να λαχταρούν τη στοργή, τη φροντίδα και την αγάπη μιας μαμάς.

Από την αυγή του χρόνου, οι μητέρες παρείχαν καθοδήγηση, προστασία και στοργή στα παιδιά. (Biba Kayewich)

 

Η μητρότητα ως στόχος επίθεσης

Στο βιβλίο «Το τέλος της γυναίκας», η συγγραφέας Κάρι Γκρες (Carrie Gress) αφιερώνει μεγάλο μέρος του βιβλίου της στην ανάλυση του φεμινιστικού κινήματος των τελευταίων 200 ετών. Εξετάζει τις πρωτοπόρους του πρώιμου φεμινισμού, γυναίκες όπως η Μαίρη Γούλστοκραφτ, η Ελίζαμπεθ Κάντυ Στάντον και η Σούζαν Μπ. Άντονυ (Mary Wollstonecraft, η Elizabeth Cady Stanton, Susan B. Anthony) και στη συνέχεια φέρνει τους αναγνώστες μέχρι τον 20ό αιώνα με φεμινίστριες όπως η Μπέττυ Φρίνταν και η Κέιτ Μίλλετ (Betty Friedan, Kate Millet). Σε αντίθεση με τις συγγραφείς άλλων παρόμοιων ιστορικών επισκοπήσεων, η κα Γκρες ξηλώνει την κουρτίνα που τόσο συχνά σκεπάζει την ιδιωτική ζωή αυτών των γυναικών και αποκαλύπτει τις πηγές των ριζοσπαστικών ιδεών τους – την ελεύθερη αγάπη, την απέχθεια για τους άντρες, την υπεράσπιση της άμβλωσης, τα επιχειρήματα υπέρ του λεσβιακού τρόπου ζωής, τις επιθέσεις στην παραδοσιακή οικογένεια – που συχνά προέρχονται από τις προσωπικές τους εμπειρίες.

Το πιο σημαντικό, ίσως, είναι ότι η κα Γκρες αποκαλύπτει τις επιθέσεις ορισμένων φεμινιστριών στην τεκνοποιία. Τα μωρά, υποστηρίζουν, γίνονται δεσμά, που κρατούν τις γυναίκες μακριά από την καριέρα τους και την ελευθερία να ακολουθήσουν τα δικά τους ενδιαφέροντα και τις δικές τους απολαύσεις. Η υπέρμαχος του ελέγχου των γεννήσεων και ευγονίστρια Μάργκαρετ Σάνγκερ (Margaret Sanger), για παράδειγμα, πριν από πολύ καιρό όρισε τη Μητέρα ως «μηχανή αναπαραγωγής και αγγαρεία – δεν αποτελεί περιουσιακό στοιχείο, αλλά βάρος για τη γειτονιά της, την τάξη της, την κοινωνία».

Εξίσου ενοχοποιητική είναι και η σιωπή πολλών φεμινιστριών όσον αφορά τη μητρότητα και τα παιδιά. Εδώ, γράφει η κα Γκρες, «υπάρχει μια αξιοσημείωτη απουσία συζήτησης για τα παιδιά, για το τι σημαίνει να είσαι μητέρα, για το πώς είναι μια σχέση με ένα παιδί – τα καλά και τα δύσκολα, οι τρυφερές στιγμές, οι μικρές νίκες».

Η μητρότητα στη σκιά

Αν η οικογένεια είναι το θεμέλιο του πολιτισμού, τότε η καταστροφή της οικογένειας, τόσο στην εκτεταμένη όσο και στην πυρηνική εκδοχή της, σημαίνει την καταστροφή του πολιτισμού. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι αποδείξεις ότι η οικογένεια νοσεί και αποδυναμώνεται είναι άφθονες.

Τώρα, αν η οικογένεια είναι το θεμέλιο, τότε σίγουρα η μητρότητα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος. Από την αυγή της ανθρώπινης φυλής, τα βρέφη και τα νήπια χρειάζονται σίτιση και προστασία για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Οι μητέρες ικανοποιούσαν αυτές τις ανάγκες, ενώ οι πατέρες παρείχαν προστασία και τροφή για όλους. Από καιρό έχουμε απομακρυνθεί από αυτή την πρώιμη φόρμουλα επιβίωσης, αλλά όπως γράφει η κα Γκρες, μέχρι πρόσφατα ο πολιτισμός μας τιμούσε τη μητρότητα και τα παιδιά.

Ο σημερινός πολιτισμός εξακολουθεί να αναγνωρίζει τη σημασία των παιδιών. Η κυβέρνησή μας και οι διάφοροι κοινωνικοί φορείς προσφέρουν πολυάριθμα προγράμματα βοήθειας για τα παιδιά και διαθέτουμε τεράστια χρηματικά ποσά και προσπάθειες για την εκπαίδευσή τους. Αν μη τι άλλο, οι μάχες που μαίνονται τώρα σε όλη τη χώρα για το τι, πώς και πότε πρέπει να διδάσκονται τα παιδιά είναι ενδεικτικές αυτής της έμφασης που δίνεται στους νέους.

Τι γίνεται όμως με τις μητέρες; Τις τιμούμε ακόμα όπως κάποτε;

Όπως σημειώνει και η κα Γκρες, όχι και τόσο.

Ο πιο τρυφερός δεσμός

Στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου της «Μητέρα», η κα Γκρες υπενθυμίζει στους αναγνώστες τη βαθιά έννοια της μητέρας.

«Η μητρική φροντίδα και η μητρότητα είναι βασικά κομμάτια της γυναικείας φύσης», γράφει. «Αυτό είναι που κρατάει το είδος μας ζωντανό. Είναι ζωτικό και απαραίτητο και μέχρι πρόσφατα αναγνωριζόταν ως ο πιο τρυφερός και φυσικός δεσμός. Είναι ένας από τους ισχυρότερους ανθρώπινους δεσμούς στον κόσμο. Υπάρχουν λίγα πράγματα που προκαλούν τη δύναμη, το θάρρος, την υπομονή, την επιμονή, το σθένος και την καινοτομία της αγάπης μιας μητέρας για το παιδί της.»

Η κα Γκρες αναγνωρίζει επίσης ότι οι περισσότερες γυναίκες που, για διαφορετικούς λόγους, δεν έχουν παιδιά, ωστόσο «κατανοούν βαθιά την αξία της πνευματικής μητρότητας και τη σημασία της καθοδήγησης, της αγάπης και της φροντίδας για τους πιο ευάλωτους ανάμεσά μας».

Μία σημείωση προς τις μητέρες

Στην εποχή μας, το κύρος των μητέρων και ο σεβασμός που λαμβάνουν ως τέτοιες φθίνει. Τα εκατομμύρια των μητέρων που μεγαλώνουν δυνατούς, έξυπνους και ενάρετους γιους και κόρες κερδίζουν ελάχιστους επαίνους εκτός από εκείνους που τους απονέμουν τα παιδιά και οι οικογένειές τους.

Είμαι άντρας και έτσι έχω ελάχιστες γνώσεις για το τι σημαίνει να είσαι γυναίκα ή μητέρα. Ωστόσο, έχω μάτια και αυτιά και κάθε μέρα με κάνει να αντιλαμβάνομαι τα καθήκοντα και τις ευθύνες, κάποιες επαχθείς, κάποιες ευχάριστες, που επωμίζονται οι μητέρες. Η κόρη μου και οι σύζυγοι των τριών γιων μου είναι όλες μητέρες. Οι νεότερες φίλες μου έχουν παιδιά. Στην εκκλησία μου υπάρχουν παιδιά που κυμαίνονται από νεογέννητα μέχρι νήπια και εφήβους, τα οποία έφεραν στον κόσμο μητέρες και τα οποία παρακολουθούν μητέρες και πατέρες. Στην καφετέρια όπου μερικές φορές πηγαίνω για να γράψω συρρέουν μαμάδες που συνοδεύονται από παιδιά, γυναίκες που φέρνουν τα παιδιά τους για ένα παγωτό ή αναψυκτικό, που τα κρατούν καθισμένα σε ένα τραπέζι και που τους υπενθυμίζουν να σκουπίζουν τη σοκολάτα από τα χείλη και το πηγούνι τους. Καλές μαμάδες, όλες τους.

Πριν από πολύ καιρό, στο Δημοτικό, μάθαμε ότι η Μεσοποταμία ήταν η «κοιτίδα του πολιτισμού», αλλά ως πατέρας και παππούς, ξέρω τώρα ότι η πραγματική κοιτίδα του πολιτισμού είναι η κούνια ενός μωρού. Και όπως αποδεικνύεται από το δακρύβρεχτο «Θέλω τη μαμά!» της εγγονής μου, η δουλειά της μητέρας είναι η πιο απαραίτητη, αν πρόκειται να διατηρήσουμε και να ανοικοδομήσουμε αυτόν τον παλιό, ταλαιπωρημένο κόσμο. Σας χρειαζόμαστε, μαμάδες, ίσως περισσότερο απ’ όσο οι περισσότερες από εσάς συνειδητοποιείτε.

Σας ευχαριστούμε για όλα όσα κάνετε.

Του Jeff Minnick

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

«Παραδοσιακή λευκαδίτικη βελονιά και σύγχρονη εικαστική δημιουργία» τον Σεπτέμβριο στην Αθήνα

Από τις 16 Σεπτεμβρίου έως τις 8 Οκτωβρίου, οι Αθηναίοι θα έχουν την ευκαιρία να επισκεφθούν την έκθεση «Παραδοσιακή λευκαδίτικη βελονιά και σύγχρονη εικαστική δημιουργία» στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη», στην Πλάκα.

Πρόκειται για μοναδική έκθεση, που «ταξίδεψε» από την πανέμορφη Λευκάδα, όπου είχε παρουσιαστεί το περασμένο φθινόπωρο (26/11 έως 9/12/22/2022) , που συνδιοργανώνεται από τον Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ) και το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Λευκαδίων. Η αθηναϊκή εκδοχή που επίκειται είναι εμπλουτισμένη με κεντήματα και λαογραφικά στοιχεία της λευκαδίτικης παράδοσης, εκτός των σύγχρονων δημιουργιών των εμπνευσμένων από την καρσάνικη βελονιά – την παραδοσιακή κεντητική τέχνη του νησιού- που συμμετείχαν στην πρωτότυπη έκθεση της Λευκάδας.

Η επίσημη εκδήλωση για την έκθεση θα γίνει το Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου, στις 19:00.

Παραδοσιακή λευκαδίτικη βελονιά και σύγχρονη εικαστική δημιουργία στο Μουσείο «Αγγελική Χατζημιχάλη» - Zougla
Από το αρχείο της Μαυρέττας Αρβανίτη

 

«Οι δράσεις για την “καρσάνικη” λευκαδίτικη βελονιά ξεκίνησαν από τη Λευκάδα το 2022 και περιελάμβαναν ανοιχτό κάλεσμα καλλιτεχνών, συμπόσιο καλλιτεχνών, ημερίδα και έκθεση έργων σύγχρονης τέχνης. Όλες αυτές οι δράσεις ενισχύθηκαν με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και τιμήθηκαν με την αιγίδα του. Το ενδιαφέρον κοινού και καλλιτεχνών ήταν έντονο και οι δράσεις είχαν μεγάλη επιτυχία. Την ίδια εποχή, με πρωτοβουλία της προέδρου του ΟΠΑΝΔΑ Νίκης Αραμπατζή, που είναι Λευκαδίτισσα, ήρθε η πρόταση να παρουσιαστούν καρσάνικα κεντήματα στον χώρο του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης “Αγγελική Χατζημιχάλη”. Κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα να μεταφερθεί η έκθεση σύγχρονων δημιουργών στο Μουσείο μαζί με κεντήματα αυτή τη φορά και πολλά άλλα λαογραφικά στοιχεία. Μεγάλη τιμή, αλλά και ευθύνη για το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Λευκαδίων αυτή η συνδιοργάνωση – για εμένα προσωπικά διπλό το βάρος, καθώς εκτός από αντιπρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου έχω και την επιμέλεια της έκθεσης», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Χαρά Σαΐτη, εικαστικός, επιμελήτρια και των δύο εκθέσεων (στην Αθήνα μαζί με τη Σταυρούλα Πισιμίση, Διευθύντρια του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη»).

Παραδοσιακή λευκαδίτικη βελονιά και σύγχρονη εικαστική δημιουργία | Athens Voice

Οι δυο επιμελήτριες κατάφεραν να εντάξουν στην έκθεση της Αθήνας νέα στοιχεία, τόσο από την παράδοση της Λευκάδας όσο και σύγχρονα εικαστικά έργα, στο απαιτητικό περιβάλλον του Μουσείου, ακολουθώντας μια πρωτοποριακή μουσειολογική προσέγγιση, που ενώνει το παλιό με το καινούργιο, προβάλλοντας την παράδοση μέσα από τη σύγχρονη αισθητική. «Πρόκειται για έναν καταπληκτικό χώρο. Μάλιστα θυμάμαι ότι και ως φοιτήτρια Ιστορίας της Τέχνης είχα ασχοληθεί διεξοδικά με την αρχιτεκτονική του κτίσματος, που συνδυάζει παραδοσιακά στοιχεία από όλη την Ελλάδα με μια μοντέρνα αρχιτεκτονική αντίληψη. Έτσι, λοιπόν, αποδείχθηκε ο καλύτερος χώρος για να φιλοξενήσει αριστουργήματα της λευκαδίτικης παράδοσης μαζί με σύγχρονα εικαστικά έργα», τονίζει η κ. Σαΐτη για την επιλογή του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη» του δήμου Αθηναίων, που αναδεικνύει με άριστο τρόπο τον γόνιμο διάλογο μεταξύ κεντημάτων, εικαστικών έργων και μόνιμων συλλογών.

Στο πλαίσιο της έκθεσης, εκτίθενται αυθεντικά δείγματα κεντημάτων «καρσάνικης βελονιάς», καθώς και σύγχρονες δημιουργίες εμπνευσμένες από την παραδοσιακή λευκαδίτικη κεντητική τεχνική. Τι έκανε στην ίδια περισσότερο εντύπωση από αυτή τη «συνομιλία» του χτες με το σήμερα;

«Πρόκειται για μια αληθινή αποκάλυψη! Όταν είχα ξεκινήσει να δουλεύω πάνω σε αυτήν την ιδέα, ποτέ δεν είχα φανταστεί αυτό το αποτέλεσμα! Τα κεντήματα έντυσαν τον απαιτητικό χώρο του Μουσείου με τη φινέτσα και τη χάρη τους. Τα έργα προσαρμόστηκαν στο νέο περιβάλλον τους και εντάχθηκαν με αφοπλιστική φυσικότητα στον χώρο, δίνοντας την εντύπωση ότι αποτελούν μέρος του. Έχει κανείς την εντύπωση ότι το ένα συμπληρώνει το άλλο, ότι το ένα είναι συνέχεια του άλλου, μια ιστορική και καλλιτεχνική αδιάσπαστη πορεία στον χρόνο, μέσα από τον ανθρώπινο μόχθο, την έμπνευση, τη φαντασία.»

ΜΟΥΣΕΙΟ ΛΑΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ | ΜΟΥΣΕΙΟ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗ | ΜΟΥΣΕΙΟ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ | ΜΟΥΣΕΙ ΤΕΧΝΗΣ | https://www.opanda.gr/
Ένας από τους εσωτερικούς χώρους του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη» στην Πλάκα.

 

«Σημαντική η συμβολή της Διευθύντριας του Μουσείου Σταυρούλας Πισιμίση, που γνωρίζει άριστα την αισθητική και τις απαιτήσεις του χώρου. Τελικό αποτέλεσμα, μια πρωτότυπη μουσειολογική προσέγγιση, που νομίζω είναι καινοφανής και πρωτοπόρος για τα ελληνικά δεδομένα. Ίσως για πρώτη φορά η παράδοση συνομιλεί με το σήμερα και αξιοποιείται με σεβασμό και βλέμμα στο μέλλον. Μεγάλη εντύπωση μου έκανε, επίσης, η συμμετοχή εικαστικών από όλη την Ελλάδα και όχι μόνο από τη Λευκάδα, που συγκινήθηκαν και εμπνεύστηκαν από την ιστορία, τη μορφή, την τεχνική και τις ιστορικοκοινωνικές επεκτάσεις του λευκαδίτικου παραδοσιακού κεντήματος», τονίζει η κ. Σαΐτη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Προσθέτει επίσης τις θερμές ευχαριστίες της προς «τη Νίκη Αραμπατζή για την πρωτοβουλία και την πρόταση συνδιοργάνωσης, τη Σταυρούλα Πισιμίση για τη συνεπιμέλεια, το προσωπικό του ΟΠΑΝΔΑ και του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης “Αγγελική Χατζημιχάλη” για την αμέριστη βοήθεια, καθώς και τους καλλιτέχνες για την ανταπόκριση και την εμπνευσμένη συμμετοχή». Επίσης ευχαριστεί «για τη γενναιοδωρία και την εμπιστοσύνη τους, τις άξιες κεντήστρες που εμπιστεύτηκαν τα έργα των χειρών τους στα χέρια μου κι έγιναν έτσι πρέσβειρες του λευκαδίτικου πολιτισμού: Ρένα Κατηφόρη, Αναστασία Γλένη, Μαρία Ραυτοπούλου, Πάτρα Αργύρη, και οικογένεια Μπένου».

Όλα τα κορίτσια του χωριού κεντάνε πλέον και δημιουργούνται έτσι εκατοντάδες – ή και χιλιάδες – αριστουργήματα που, κατά κύριο λόγο, προστίθενται στα προικιά των κοριτσιών. (ellas2.wordpress.com)

 

Η παρουσίαση διαρθρώνεται σε δύο ενότητες, οι οποίες αναπτύσσονται στους μουσειακούς χώρους με τις μόνιμες συλλογές αντικειμένων λαϊκής τέχνης. Στην πρώτη ενότητα της έκθεσης παρουσιάζονται χαρακτηριστικά δείγματα κεντημάτων «καρσάνικης βελονιάς», της παραδοσιακής λευκαδίτικης κεντητικής τεχνικής, τεκμηριωμένης το 2019 στον κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας, υπό την αιγίδα της UNESCO. Στη δεύτερη ενότητα εκτίθενται 30 σύγχρονα εικαστικά έργα τέχνης νέων καλλιτεχνών, εμπνευσμένα από την καρσάνικη βελονιά.

Η καρσάνικη βελονιά πιθανόν έχει τις καταβολές της στην περίοδο της Ενετοκρατίας στα Επτάνησα (14ος-18ος αιώνας), ωστόσο στη Λευκάδα απέκτησε αναγνωρίσιμο ύφος. Τα μοτίβα του καρσάνικου κεντήματος διακρίνονται για την αυστηρότητα, την ισορροπία και τη δωρικότητα των συνθέσεων, την αυτοσυγκράτηση των χρωματικών επιλογών, την εσωτερική αρμονία των γεωμετρικών αντιθέσεων, την αρχιτεκτονική ποιητική διάσταση, τις ευφάνταστες παραλλαγές και τη συμμετρία και λεπτότητα της σύλληψης μέσα από την έκφραση της λαϊκής ψυχής.

Στο ίδιο πλαίσιο κινούνται και τα σύγχρονα εικαστικά έργα, καθώς δημιουργήθηκαν μέσα από τη διαδικασία της αλληλεπίδρασης τόσο μεταξύ των δημιουργών όσο και με την τοπική κοινωνία. Οι καλλιτέχνες κατανοούν, εμπνέονται, ερμηνεύουν και διερευνούν τη σχέση της σύγχρονης τέχνης με την παραδοσιακή χειροτεχνία, διεισδύουν στα μυστικά της σύνθεσης, ανακαλύπτουν σχέσεις και αναλογίες με μορφές και στοιχεία της φύσης, υπογραμμίζουν συσχετισμούς με άλλους πολιτισμούς και άλλες εποχές, προσπαθούν να ισορροπήσουν την σύγχρονη τεχνολογία με την προβιομηχανική πρακτική, παρουσιάζοντας έναν ενδιαφέροντα διακαλλιτεχνικό και γόνιμο προβληματισμό.

Μαρία Ματάλα / Maria Matala
Έργο της Μαρίας Ματάλα για την έκθεση «Παραδοσιακή λευκαδίτικη βελονιά και σύγχρονη εικαστική δημιουργία». (mariamatala)

 

Στην έκθεση δίνεται, τέλος, έμφαση στις καινοτόμες, βιώσιμες και ολοκληρωμένες προτάσεις από νέους που δραστηριοποιούνται στους τομείς του κοσμήματος, της ένδυσης, της υπόδησης, του interior design κλπ, οι οποίοι με σεβασμό στην παράδοση καταφέρνουν να την επανεντάξουν στη σύγχρονη καθημερινότητα. Στην έκθεση συμμετέχουν οι Γιάννα Αλεξοπούλου, Ρένα Ανούση-Ηλία, Κωνσταντία Βλαχίδου, Γιάννης Βρακάς, Μαρία Γενιτσαρίου, Μαρία Γεωργιάδη, Έλενα Γκώγκου, Χριστίνα Δημητρά, Σπυριδούλα Ζαβιτσάνου, Δήμητρα Κανέλλη, Βάλια Καραπιδάκη, Ελένη Κατηφόρη, Βασιλική Κολιπέτσα, Σοφία Κουκουλιώτη, Μάριος Λουριδάς, Ιωάννα Μαργέλη, Μαρία Ματάλα, Δημήτρης Νικολούλιας, Χρήστος Παλαμίδης, Λίνα Παπαγεωργίου, Μαρίνα Παπαδημητρίου, Χαρά Σαΐτη, Μαρία Στραγαλινού, Κωνσταντίνα Συλίκου, Καίτη Τουρτούρα, Ξανθή Τουτουντζόγλου, Καίτη Τσαβαρή, Ανδρέας Τσάλας, Στέλιος Τσιμογιάννης, Κυριακή Χριστακοπούλου, Ελευθερία Λογοθέτη από την οικοτεχνία «Ελίχρυσο» και Γεωργία Καψοκώστα από τη «ΛΕVKA».

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

 

Σταυροβελονιά με Μπορντούρα • *karsaniko kentima

 

Της Ελένης Μάρκου