Χτυπάμε με ένα μίξερ τη σαντιγί κρύα μέχρι να γίνει αφράτη. Προσθέστε το συμπυκνωμένο γάλα και χτυπήστε ξανά μέχρι να ομογενοποιηθεί.
Κόβουμε τις φράουλες σε μικρά κομμάτια, τις προσθέτουμε στο κρεμώδες μείγμα και ανακατεύουμε. Τοποθετούμε το παγωτό σε ένα φαρδύ ταψί, σκεπάζουμε με μεμβράνη ή καπάκι και το βάζουμε στην κατάψυξη για 3-4 ώρες.
2. Παγωτό γιαούρτι με μάνγκο
Υλικά
2 ώριμα μάνγκο
120 γρ στραγγιστό γιαούρτι
80–90 γρ μέλι
1-3 κ. γλ. χυμό λεμονιού ή λάιμ (προαιρετικά)
Εκτέλεση
Καθαρίζουμε το μάνγκο, το κόβουμε σε κύβους και το αφήνουμε στην κατάψυξη για αρκετές ώρες.
Στη συνέχεια, ανακατεύουμε το γιαούρτι, το μάνγκο, το μέλι και το χυμό μέχρι να ομογενοποιηθούν. Εάν το μάνγκο είναι έντονα ξινό, τότε δεν χρειάζεται να προσθέσουμε χυμό.
Τοποθετούμε το μείγμα σε ένα φαρδύ ταψί, σκεπάζουμε με καπάκι ή μεμβράνη και το βάζουμε στην κατάψυξη.
3. Παγωτό μανταρίνι με κρέμα γάλακτος και συμπυκνωμένο γάλα
Υλικά
8–9 μανταρίνια.
380 γρ συμπυκνωμένο γάλα
400 γρ κρέμα γάλακτος
Εκτέλεση
Καθαρίζουμε τα μανταρίνια, τα χτυπάμε με ένα μπλέντερ και τα σουρώνουμε. Για τη συνταγή, θα χρειαστούν τουλάχιστον 250 γρ της μάζας που προκύπτει. Χτυπάμε με μπλέντερ τον πουρέ των μανταρινιών, το συμπυκνωμένο γάλα και την κρέμα γάλακτος μέχρι να ομογενοποιηθούν.
Μεταφέρουμε το μείγμα σε ένα φαρδύ ταψί, σκεπάζουμε με καπάκι ή μεμβράνη και το βάζουμε στην κατάψυξη για 5-6 ώρες. Ανακατεύουμε το παγωτό περίπου κάθε ώρα.
4. Παγωτό λεμόνι
Υλικά
2 λεμόνια
200 γρ ζάχαρη
μια πρέζα αλάτι
240 γρ κρέμα γάλακτος
240 ml γάλα
Εκτέλεση
Τρίβουμε το ξύσμα λεμονιού σε ένα λεπτό τρίφτη και στύβουμε για τον χυμό. Για τη συνταγή, θα χρειαστεί 1 κουταλιά της σούπας ξύσμα και 60 ml χυμός.
Χτυπάμε μαζί τη ζάχαρη, το ξύσμα, τον χυμό λεμονιού και το αλάτι. Ξεχωριστά, ενώνουμε την κρέμα γάλακτος και το γάλα και ανακατεύοντας, ρίχνουμε μέσα στο μείγμα του λεμονιού. Συνεχίζουμε το χτύπημα, μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη.
Αδειάζουμε το μείγμα σε ένα φαρδύ δοχείο, σκεπάζουμε με καπάκι ή μεμβράνη και το βάζουμε στην κατάψυξη για 3-4 ώρες. Στα μισά αυτού του χρόνου, ανακατεύουμε το παγωτό.
5. Παγωτό από τυρόπηγμα και γιαούρτι με συμπυκνωμένο γάλα και σμέουρα
Υλικά
250 γρ τυρί cottage
250 γρ φυσικό γιαούρτι
250 γρ συμπυκνωμένο γάλα
50 γρ ζάχαρη
ζάχαρη βανίλιας για γεύση
300 γρ σμέουρα
Εκτέλεση
Ανακατεύουμε το τυρί κότατζ, το γιαούρτι, το συμπυκνωμένο γάλα και τα δύο είδη ζάχαρης στο μπλέντερ. Προσθέτουμε τα σμέουρα και χτυπάμε ξανά μέχρι να ομογενοποιηθούν.
Μεταφέρουμε το μείγμα σε ένα φαρδύ ταψί, σκεπάζουμε με καπάκι ή μεμβράνη και το βάζουμε στην κατάψυξη για 3-4 ώρες. Σε αυτό το διάστημα, πρέπει να ανακατέψουμε το παγωτό μερικές φορές.
Τα όσπρια αποτελούν σημαντικό στοιχείο της μεσογειακής διατροφής, καθώς είναι μια φυτική πηγή σιδήρου. Γι’ αυτό και πρέπει να τα καταναλώνουμε τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα. Ευτυχώς, τα όσπρια είναι πολύ ευέλικτο υλικό και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βάση για την παρασκευή πολλών διαφορετικών πιάτων. Παραδείγματος χάριν, μπορούμε να ετοιμάσουμε φαλάφελ, χούμους και σαλάτα με φακές. Όποιες κι αν είναι οι προτιμήσεις μας, έχουμε τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε λαχταριστά πιάτα για όλες τις ώρες της ημέρας.
Ειδικά για όσους ακολουθούν μία αυστηρά χορτοφαγική διατροφή, η κατανάλωση οσπρίων είναι σχεδόν καθημερινά απαραίτητη. Πολλές vegan/νηστίσιμες συνταγές βασίζονται στα όσπρια.
Η συγκεκριμένη συνταγή χρησιμοποιεί ρεβύθια με μια πλούσια σάλτσα ντομάτας, σε συνδυασμό με βλήτα, που είναι σε αφθονία το καλοκαίρι, και φέτες από φυτικό λευκό τυρί σε άλμη. Οι γεύσεις δένουν αρμονικά και το αποτέλεσμα είναι ένα χορταστικό πιάτο, πλούσιο σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία.
Υλικά
400 γρ ρεβύθια βρασμένα
300 γρ βλήτα
350 γρ φυτικό λευκό τυρί σε άλμη
1 κ.γλ. σπόροι κύμινου
2 κ.σ. έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
250 ml σάλτσα ντομάτας
1 μέτριο κόκκινο κρεμμύδι
2 σκελίδες σκόρδο
1 κ.γλ. ξερή ρίγανη
20 ml χυμό λεμονιού
Εκτέλεση
Βήμα 1 – Ανάβουμε το φούρνο στους 180o C, για να προθερμανθεί καλά.
Βήμα 2 – Τοποθετούμε ένα τηγάνι σε δυνατή φωτιά και προσθέτουμε το ελαιόλαδο. Μόλις κάψει, προσθέτουμε τους σπόρους του κύμινου και τους αφήνουμε για 1-2 λεπτά, για να απελευθερώσουν όλα τα αρώματά τους. Προσθέτουμε το κόκκινο κρεμμύδι, το οποίο έχουμε κόψει σε κύβους. Μετά από 2 λεπτά, προσθέτουμε και το πολτοποιημένο σκόρδο.
Βήμα 3 – Πλένουμε και καθαρίζουμε καλά τα βλήτα και τα ρίχνουμε στο τηγάνι. Περιμένουμε λίγο μέχρι να μαραθούν και τα ανακατεύουμε με τα υπόλοιπα υλικά.
Βήμα 4 – Περιχύνουμε τα χόρτα με τη σάλτσα ντομάτας και προσθέτουμε αλάτι, πιπέρι και την ξερή ρίγανη. Μόλις πάρει η σάλτσα μια βράση, ρίχνουμε στο τηγάνι τα βρασμένα ρεβύθια και τον χυμό λεμονιού.
Βήμα 5 – Συμπληρώνουμε με 120 ml νερό και αφήνουμε το φαγητό να σιγοβράσει μέχρι να δέσει η σάλτσα.
Βήμα 6 – Βγάζουμε το τυρί από την άλμη και το ξεπλένουμε. Έπειτα, το κόβουμε σε φέτες πάχους 1 εκατοστού.
Βήμα 7 – Μεταφέρουμε το μείγμα από το τηγάνι σ’ ένα πυρίμαχο σκεύος. Από πάνω τοποθετούμε τις φέτες του φυτικού τυριού και πασπαλίζουμε με ξερή ρίγανη και μαύρο πιπέρι. Εάν μας αρέσουν τα καυτερά, μπορούμε να προσθέσουμε και λίγο μπούκοβο.
Βήμα 8 – Τοποθετούμε το πυρίμαχο σκεύος στο φούρνο και ψήνουμε για 15 λεπτά, μέχρι να μαλακώσει το τυρί .
Βήμα 9 – Το σερβίρουμε ζεστό, μαζί με ψωμί ολικής άλεσης ή πίτες.
Αυτό το φαγητό είναι πολύ χορταστικό και νόστιμο, ιδανικό για το καλοκαιρινό τραπέζι. Εάν θέλουμε, μπορούμε να προσθέσουμε κι άλλα λαχανικά που μπορεί να μας έχουν περισσέψει κι έτσι να δώσουμε περισσότερο χρώμα και γεύση στο πιάτο.
Η μεγάλη, πορτοκαλί, γλυκιά κολοκύθα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του φθινοπωρινού μενού, είτε στις αλμυρές είτε στις γλυκιές εκδοχές της. Η γεμιστή κολοκύθα συνδυάζει το γλυκό και το αλμυρό μέσα σε αυτήν τη ζωντανή ‘μαρμίτα’, της οποίας πράγματι αξίζει η κεντρική θέση στο τραπέζι!
2 κουτ. σούπας ψιλοκομμένα φρέσκα φύλλα μέντας ή δυόσμου
Εκτέλεση
Για να ετοιμάσουμε την ολόκληρη, ψητή κολοκύθα γεμιστή με κατσικίσια τυριά, σταφίδες και καρύδια, αρχικά προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180°C.
Με μεγάλο μαχαίρι κόβουμε ένα «καπάκι» από την κολοκύθα, μπήγοντας το μαχαίρι λοξά σε απόσταση περίπου 4 εκ. περιμετρικά από το κοτσάνι της. Κρατάμε το καπάκι στην άκρη.
Με ένα κουτάλι ξύνουμε και αφαιρούμε από το εσωτερικό της τις ίνες και τους σπόρους, τα οποία πετάμε, καθώς και ένα μικρό μέρος της σάρκας, με βάρος 100 γρ., που το ψιλοκόβουμε και το κρατάμε στην άκρη για τη γέμιση.
Σε ένα μπολ ανακατεύουμε τα τυριά, τις σταφίδες, το σκόρδο, την καρυδόψιχα και την ψιλοκομμένη σάρκα της κολοκύθας και γεμίζουμε την κολοκύθα με το μείγμα.
Κλείνουμε με το «καπάκι» της και τη βάζουμε σε ένα ταψί. Ψήνουμε για περίπου 2 ώρες.
Τη βγάζουμε προσεκτικά και αφαιρούμε το καπάκι. Ραντίζουμε τη γέμιση με το ελαιόλαδο και σκορπίζουμε την ψιλοκομμένη μέντα ή δυόσμο.
Τη βάζουμε στο κέντρο του τραπεζιού για να σερβιριστεί ο καθένας μόνος του, παίρνοντας με ένα κουτάλι γέμιση και λίγη από τη μαλακή, ψημένη ψίχα από τα τοιχώματα της κολοκύθας.
Στην κουζίνα του Αζερμπαϊτζάν, υπάρχουν τα γκογκάλ, αρτοσκευάσματα σε σχήμα μικρού κύκλου, με ζύμη από αλεύρι, γάλα ή νερό, βούτυρο και μαγιά, πασπαλισμένα με σπόρους σουσαμιού ή παπαρούνας. Υπάρχουν δύο τύποι: τα shor-gogal και τα shirin-gogal.
Shor gogal: Αλμυρές σφολιάτες με πολλά μπαχαρικά
Σορ γκογκάλ σημαίνει αλατισμένο κουλούρι. Στο Αζερμπαϊτζάν, τα ετοιμάζουν για τις ανοιξιάτικες γιορτές του Νοβρούζ Μπαϊράμ και συμβολίζουν τον ερχομό της άνοιξης, καθώς τα στρογγυλά ψωμάκια με την κίτρινη γέμιση θυμίζουν μικρούς ήλιους. Και παρόλο που τα σορ γκογκάλ σερβίρονται συνήθως με γλυκό τσάι, ταιριάζουν εξίσου καλά και με ζωμό. Η πικάντικη αλμύρα τους οφείλεται στη γέμιση των μπαχαρικών, η οποία παίρνει το κίτρινο χρώμα της από τον κουρκουμά.
Υλικά
1.400 γρ αλεύρι σίτου
11 γρ ξηρή μαγιά ταχείας δράσης
2 αυγά
1,5 ποτήρι γάλα ελαφρύ
700 γρ βούτυρο
2 κ.σ. αλάτι
1 κ.γλ. κρυσταλλική ζάχαρη
200 γρ γιαούρτι ελαφρύ 10%
2 κ.σ. σπόροι μάραθου
2 κ.σ. κύμινο
2 κ.σ. κουρκουμάς
1 κ.γλ. μαύρο αλεσμένο πιπέρι
2 γρ παπαρούνα (για γεύση)
Παρασκευή της ζύμης
Ζεσταίνουμε το γάλα και ανακατεύουμε με το γιαούρτι και 200 γρ λιωμένο βούτυρο.
Σπάμε μέσα στο γάλα ένα αυγό, προσθέτουμε τη μαγιά, 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι, τη ζάχαρη και 1 κιλό αλεύρι.
Ζυμώνουμε τη ζύμη στη μηχανή ψωμιού για 1,5 ώρα.
Για τη γέμιση
Προσθέτουμε στο υπόλοιπο αλεύρι λιωμένο βούτυρο (100 γρ.), το υπόλοιπο αλάτι, μάραθο, πιπέρι, κουρκουμά και κύμινο. Μπορείτε επίσης να προσθέσετε σαφράν.
Ζυμώνουμε τη γέμιση. Το μείγμα που θα προκύψει πρέπει να είναι πυκνό και να θρυμματίζεται.
Ετοιμάζοντας τα γκογκάλ
Χωρίζουμε την έτοιμη ζύμη σε 9-10 μέρη.
Ανοίγουμε κάθε κομμάτι σε πολύ λεπτή ζύμη.
Λιώνουμε το βούτυρο (400 γρ) και αλείφουμε γενναιόδωρα την πρώτη στρώση ζύμης.
Τοποθετούμε την επόμενη στρώση πάνω από τη βουτυρωμένη στρώση και την αλείφουμε και αυτή.
Δεν χρειάζεται να βουτυρώσουμε την τελευταία στρώση ζύμης.
Κόβουμε τη ζύμη σε κορδέλες και τυλίγουμε σε ρολό.
Κάνουμε μια τρύπα σε κάθε ρολό (με τον αντίχειρα), βάζουμε μέσα λίγη γέμιση και σφραγίζουμε.
Τοποθετούμε τα κομμάτια σε ένα ταψί στρωμένο με λαδόκολλα, με την ένωση προς τα κάτω.
Πιέζουμε ελαφρά κάθε γκογκάλ για να σχηματίσουμε επίπεδα κέικ.
Αλείφουμε με αυγό και πασπαλίζουμε με παπαρουνόσπορο.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς, για 20 λεπτά περίπου.
Shirin-gogal: Γλυκιές σφολιάτες με φιστίκια
Υλικά
250 ml γάλα
1 κ. γλ. ζάχαρη
1 κ. γλ. μαγιά
5 κρόκους αυγού
150 γρ βούτυρο
200 γρ γιαούρτι
2 κ. γλ. κουρκουμά
2 γρ βανιλίνη
1 κ. γλ. μπέικιν πάουντερ
1 κ. γλ. αλάτι
1.200 γρ αλεύρι
200 γρ νερό
Για τη γέμιση
300 γρ φιστίκια Αιγίνης χωρίς το κέλυφος, θρυμματισμένα (ή καρύδια)
140 γρ ζάχαρη
1 κ. γλ. κανέλα
Για άλειμμα
400 γρ βούτυρο
Εκτέλεση
Διαλύουμε τη ζάχαρη σε χλιαρό νερό, προσθέτουμε τη μαγιά και αφήνουμε να φουσκώσει για 10 λεπτά.
Λιώνουμε το βούτυρο για τη ζύμη (150 γρ), κοσκινίζουμε τον κουρκουμά, αλατίζουμε, ανακατεύουμε και αφήνουμε να κρυώσει λίγο.
Κοσκινίζουμε το αλεύρι και προσθέτουμε τα αυγά και το γιαούρτι.
Ρίχνουμε μέσα τη μαγιά και το περισσότερο βούτυρο. Αρχίζουμε να ανακατεύουμε με ένα κουτάλι.
Ρίχνουμε το υπόλοιπο βούτυρο και ζυμώνουμε τη ζύμη. Το σκεπάζουμε και το αφήνουμε να φουσκώσει για μιάμιση ώρα.
Λιώνουμε το υπόλοιπο βούτυρο (400 γρ).
Χωρίζουμε τη ζύμη σε 9 μέρη (σύμφωνα με την παράδοση, αλλά μπορείτε να κάνετε περισσότερο ή λιγότερο). Ανοίγουμε κάθε κομμάτι σε πάχος 1 χιλ, προσπαθώντας να του δώσουμε ένα ορθογώνιο σχήμα. Τυλίγουμε τη ζύμη γύρω από τον πλάστη και τη μεταφέρουμε σε λαδόκολλα. Στη συνέχεια, αλείφουμε τη ζύμη με βούτυρο. Ανοίγουμε το επόμενο κομμάτι και το τοποθετούμε από πάνω. Συνεχίζουμε με τα υπόλοιπα.
Τυλίγουμε τη ζύμη σαν ένα κούτσουρο.
Κόβουμε σε κομμάτια πλάτους περίπου 2 εκ.
Σχηματίζουμε κοιλότητες, προσέχοντας να μην πιέσουμε πολύ το κάτω μέρος , ώστε να διατηρηθεί η πολυεπίπεδη δομή.
Ανακατεύουμε τα φιστίκια Αιγίνης με τη ζάχαρη και βάζουμε 2-3 κουταλιές της σούπας σε κάθε γκογκάλ. Ύστερα, τα κλείνουμε σαν πίτες.
Τα τοποθετούμε σε ένα ταψί, με την ένωση προς τα κάτω και τα αφήνουμε να ξεκουραστούν για 10 λεπτά. Κατόπιν, τα αλείφουμε με κρόκο αυγού και τα πασπαλίζουμε με παπαρουνόσπορο (προαιρετικά).
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 220°C, για 20 λεπτά.
Το λαγμάν (ή λαγκμάν) είναι μία κρεατόσουπα με ζυμαρικά και λαχανικά με προέλευση την κεντρική Ασία. Είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στην Κιργιζία και το Καζακστάν (όπου θεωρείται εθνικό πιάτο των εθνοτικών μειονοτήτων των Ουιγούρων και των Ντουνγκάνων), ενώ είναι επίσης δημοφιλές στο Ουζμπεκιστάν, το Τατζικιστάν και το βορειοανατολικό Αφγανιστάν.
Υλικά
1 κιλό αρνί ή μοσχάρι χωρίς κόκαλο
500 γρ. μακαρόνια
2 καρότα
4 κρεμμυδάκια φρέσκα
2 μικρές πατάτες
1 κρεμμύδι ξερό μεγάλο
4 σκελίδες σκόρδου, ψιλοκομμένες
1 πιπεριά
3 ντομάτες ώριμες
τοματοχυμός
1 κ.σ. ατζίκα*
μαϊντανός, άνηθος
αλάτι, πιπέρι, πάπρικα
ελαιόλαδο
*Η ατζίκα είναι πολτός από πιπεριές και μυρωδικά που θα βρείτε σε λαϊκές αγορές και καταστήματα με ποντιακά προϊόντα.
Εκτέλεση
Πλένουμε το κρέας και το κόβουμε σε κυβάκια.
Ρίχνουμε το λάδι στην κατσαρόλα και ροδίζουμε το κρέας. Σκεπάζουμε με νερό και αφήνουμε να βράσει.
Σε άλλη κατσαρόλα βράζουμε τα μακαρόνια.
Κόβουμε τα καρότα, τις πατάτες, τις ντομάτες, το κρεμμύδι και την πιπεριά σε κυβάκια. Τα φρέσκα κρεμμυδάκια τα κόβουμε σε ροδέλες.
Βάζουμε λίγο λάδι σε ένα τηγάνι και ροδίζουμε τα κρεμμύδια. Όταν το κρέας κοντεύει να βράσει, ρίχνουμε στην κατσαρόλα όλα τα λαχανικά, αλάτι, πιπέρι, πάπρικα, ατζίκα και τοματοχυμό, ανακατεύουμε και αφήνουμε να βράσουν. Στο τέλος του μαγειρέματος προσθέτουμε και τα βρασμένα μακαρόνια και αφήνουμε να πάρουν όλα μαζί μια-δυο βράσεις. Πριν το σβήσουμε προσθέτουμε και τον άνηθο.
Μικρές συμβουλές
Στα λαχανικά μπορείτε να αυτοσχεδιάσετε, αλλά η πατάτα, το καρότο, το κρεμμύδι και το σκόρδο δεν θα πρέπει να λείπουν.
Το φαγητό πρέπει να γίνει αρκετά ζουμερό και σερβίρεται σε βαθιά πιάτα όπως η σούπα. Μπορείτε να γαρνίρετε με ψιλοκομμένο μαϊντανό.
Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Αχαΐας, σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Τεκμηρίωσης και Προστασίας Πολιτιστικών Αγαθών και τη Διεύθυνση Αρχαιολογικών Μουσείων, Εκθέσεων και Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων του Υπουργείου Πολιτισμού, παρουσιάζουν έως τις 22 Δεκεμβρίου 2024, στον χώρο υποδοχής του Αρχαιολογικού Μουσείου Πατρών, τρία (3) αρχαία έργα που επαναπατρίσθηκαν στις 22 Ιανουαρίου 2024 από το Μουσείο M.C. Carlos του Πανεπιστημίου Emory, με έδρα την Ατλάντα των ΗΠΑ.
Τα τρία αρχαία αντικείμενα που είχαν αγοραστεί από το Μουσείο M.C. Carlos το 2002 και 2003, είχαν ένα κοινό στοιχείο: προέρχονταν από λαθρανασκαφές στην Ελλάδα τις δεκαετίες του 1980 και 1990 και η αλυσίδα της διακίνησής τους τα είχε οδηγήσει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Πρόκειται για τις εξής αρχαιότητες:
2. Μαρμάρινη καθιστή ανδρική μορφή από αττικό επιτύμβιο ναΐσκο (350-325 π.Χ.)
3. Μαρμάρινο αγαλμάτιο Αρτέμιδος που στηρίζεται σε κορμό δέντρου (β΄ μισό 2ου αι. π.Χ.
Οι συγκεκριμένες αρχαιότητες εκτίθενται στον ίδιο ακριβώς χώρο με την περιοδεύουσα φωτογραφική έκθεση που φέρει τον τίτλο: «Κλεμμένο παρελθόν –
Χαμένο μέλλον», που παρουσιάζεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών από τις 20 Ιουνίου 2024.
Έτσι με την συνύπαρξη των δύο εκθέσεων, δηλαδή της φωτογραφικής αλλά και των επαναπατρισθέντων πρωτότυπων αρχαιοτήτων δίνεται η δυνατότητα στους επισκέπτες να ενημερωθούν και να ευαισθητοποιηθούν σε θέματα σχετικά με την καταπολέμηση του διεθνούς εγκλήματος της αρχαιοκαπηλίας και της παράνομης διακίνησης πολιτιστικών αγαθών, αλλά και την ανάδειξη των κοινών προσπαθειών για τη διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς σε κρατικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.
Η είσοδος στη συγκεκριμένη έκθεση είναι ελεύθερη, τις ημέρες και ώρες λειτουργίας του Αρχαιολογικού Μουσείου Πατρών.
Το Σάββατο 16 Δεκεμβρίου, στις 12.00 το μεσημέρι, η έμπειρη επιστήμων μαία Μαρία Γ. Γκόσμα, η οποία επί 40 χρόνια ασχολείται με την προετοιμασία ζευγαριών για φυσικό τοκετό και για τοκετό στο σπίτι, θα παρουσιάσει το βιβλίο της «Δημιουργία Ζωής», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός. Η παρουσίαση θα λάβει χώρα στην οδό Μαυροκορδάτου 11.
Είναι πολύ σημαντική η προσφορά της κας Γκόσμα να μοιραστεί με το ελληνικό κοινό, τους νέους και τους μελλοντικούς γονείς, το σπάνιο έργο της και τη γνώση της. Είναι από τις πρώτες μαίες στην Ελλάδα που ασχολήθηκαν με τον τοκετό στο σπίτι και ήταν μαθήτρια για κάποιο διάστημα του γνωστού Γάλλου μαιευτήρα Φρεντερίκ Λεμπουαγέ (Frédérick Leboyer, 1918-2017). Χρειάζεται εμπειρία, υπευθυνότητα, γνώση και ένα δυνατό εσωτερικό κάλεσμα για να δοθεί μια μαία στον τοκετό στο σπίτι. Η αφοσίωση της κας Γκόσμα σε αυτό την έκανε να μελετήσει την παραδοσιακή κινέζικη ιατρική, τον βελονισμό και τα κινέζικα βότανα, για ολιστική και ειρηνική βοήθεια στον τοκετό χωρίς παρεμβατικές τεχνικές.
Είχαμε την τιμή να γνωρίσουμε την κα Γκόσμα και να μας πει λίγα λόγια για το έργο της.
Κυρία Γκόσμα, τι σας ενέπνευσε να γράψετε το βιβλίο σας «Δημιουργία Ζωής»;
Θέλησα να μεταφέρω, εκτός από τις επιστημονικές γνώσεις, τη σχεδόν τεσσαρακονταετή εμπειρία μου δίπλα στην έγκυο γυναίκα και το μωρό της, και δίπλα στην γυναίκα που γεννάει και στο παιδί που γεννιέται.
Σήμερα πλέον η μαίευση δεν ασκείται παραδοσιακά και εμπειρικά όπως παλιά, έχουμε περάσει στην εποχή της επιστημονικής τεχνολογίας και της ταχύτητας.
Είναι πολλά, βέβαια, τα οφέλη της τεχνολογικής επιστημονικής μαιευτικής και είμαστε ευγνώμονες γι’ αυτό, όταν υπάρχει ένδειξη.
Τα τελευταία χρόνια, όμως, λόγω του υψηλού ποσοστού της εφαρμογής της και των παρεμβάσεων ρουτίνας (κατάκλιση, τεχνητή ρήξη θυλακίου, περινεοτομή, επισκληρίδιος αναισθησία, υψηλό ποσοστό καισαρικών τομών), έχουν χαθεί τα σημαντικά οφέλη για τη μητέρα και το παιδί σε αυτήν τη σημαντική εμπειρία της ζωής τους.
Δηλαδή, οι μητέρες, λόγω των παρεμβάσεων, σε υψηλό ποσοστό χάνουν την ενεργό συμμετοχή στον τοκετό τους και – κατά συνέπεια – την πραγματική συγκίνηση, τη χαρά και την ευχαρίστηση από τη γέννα των παιδιών τους (λόγω καταστολής των φυσικών τους ορμονών). Χάνουν επίσης τον πρώιμο δεσμό με το νεογνό, καθώς και τον σημαντικό και ωφέλιμο θηλασμό του μέσα στην πρώτη ώρα.
Λόγω επισκληριδίου αναισθησίας, οι μητέρες,χάνουν και τηναυθόρμητη και ενστικτώδη έκφραση αγάπης και τρυφερότητας απέναντι στο νεογέννητό τους και συχνά «εκφράζονται μηχανικά».
Τι θα θέλατε να πετύχετε με την συγγραφή και την κυκλοφορία αυτού του βιβλίου σας ;
Θα ήθελα, με όλη μου την καρδιά, να αφυπνιστεί, να ευαισθητοποιηθεί η γυναίκα για να ξαναπάρει στα χέρια της τον τοκετό της, αντί να την …ξε-γεννάμε εμείς και να της παίρνουμε την Δύναμη με την οποία είναι προικισμένη από την Φύση της και το Σχέδιό της. Θα ήθελα να απευθύνεται στη μαία της και να εκπαιδεύεται ώστε να θυμηθεί την λειτουργία της θηλυκής της Φύσης, αν την έχει «ξεχάσει»: την υπομονή, την τρυφερότητα, την αγάπη, τη δεκτικότητα, τη θεραπεία, την παράδοση του εγώ της… , όλα τα θηλυκά χαρακτηριστικά με τα οποία είναι ευλογημένη να συν-δημιουργεί τη νέα Ζωή μαζί με τον άνδρα, να την μορφοποιεί και να την εκδηλώνει εδώ στον φυσικό μας κόσμο, να τη γεννάει δηλαδή με τις δικές της δυνάμεις.…
Και ο πατέρας θα πρέπει να φροντίζει τη μητέρα, διότι εμμέσως φροντίζει το παιδί του και του μαθαίνει ότι η ζωή είναι ωραία όταν μας αγαπούν και μας φροντίζουν. Έτσι μαθαίνει κι εκείνος σιγά-σιγά να γίνεται πατέρας…
Και η πολιτεία με τη σειρά της, βέβαια, έχει υποχρέωση να υποστηρίζει την έγκυο γυναίκα, να της εξασφαλίζει τα κατάλληλα κέντρα για φυσικό τοκετό χωρίς παρεμβάσεις και βία, με τη βοήθεια μαιών, καθώς και να υποστηρίζει τη θηλάζουσα μητέρα.
* * * * *
Η κυρία Γκόσμα προετοιμάζει ζευγάρια από την αρχή της εγκυμοσύνης και είναι μέλος του συλλόγου Επιστημόνων Μαιών/Μαιευτών και της ομάδας «Εθελοντική Μαιευτική«.
Με το βιβλίο της «Δημιουργία Ζωής«, μας οδηγεί βήμα-βήμα σ’ ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Στη συνειδητοποίηση ότι η Ζωή μας ξεκινάει από ΕΝΑ κύτταρο που εξελίσσεται σταδιακά, μέχρι να εκδηλωθούμε ως τελειωμένοι άνθρωποι.
Περιγράφει ολιστικά τη βιολογική και ψυχοπνευματική μας υπόσταση, με απλό και κατανοητό τρόπο, χωρίς να χάνεται η επιστημονική ταυτότητα του πονήματος.
Αναφέρεται στη φυσιολογία των γεννητικών οργάνων και των γενετικών μας κυττάρων, τα οποία σηματοδοτούν τα χαρακτηριστικά της αρσενικής και της θηλυκής – συγχρόνως – πλευράς που όλοι φέρουμε εντός μας.
Η συγγραφέας μάς θυμίζει τη θαυμαστή προετοιμασία του θηλυκού και του αρσενικού κυττάρου μέχρι να ενωθούν, που σηματοδοτεί την αντίστοιχη προετοιμασία της γυναίκας και του άνδρα μέχρι ναενωθούν και να «καλέσουν» μια νέα Ζωή.
Περιγράφει την ανά εβδομάδα και ανά μήνα ανάπτυξη του εμβρύου και τα μηνύματα που εκείνο «δίνει» στους γονείς του, ώστε να το εκπαιδεύουν προγεννητικά.
Αναφέρεται στη Δύναμη με την οποία είναι ευλογημένη η γυναίκα-μητέρα, να μορφοποιεί την νέα Ζωή που κυοφορεί.
Στέκεται, με ιερότητα, στον φυσικό τοκετό χωρίς παρεμβάσειςρουτίνας και στην ανάγκη να «ξαναπάρει» η γυναίκα στα χέρια της τη γέννα των παιδιών της.
Ιδιαίτερα, στέκεται στο δώρο του «πόνου» της γέννας και στη σημασία του για την μητέρα και το παιδί.
Μιλάει για την θρέψη της νέας Ζωής και για τα πολλαπλά σωματικά και ψυχικά οφέλη που αποκομίζει το παιδί και η μητέρα από τον θηλασμό.
Τέλος, η Μαρία Γκόσμα αναφέρεται στο σημαντικό Έργο της Μαίας και στην συμμετοχή της, για την φυσική και ψυχική υγεία μητέρας- παιδιού και οικογένειας.
Η «Δημιουργία Ζωής» αποτελεί χρήσιμο βοήθημα:
Για την αυτογνωσία των νέων που πρέπει να γνωρίσουν την ανδρόγυνη φύση τους πριν συνενωθούν με τ’ άλλο φύλο.
Για τα ζευγάρια που επιθυμούν να «καλέσουν» μια νέα Ζωή.
Για τους μελλοντικούς γονείς που «εκπαιδεύουν» το παιδί τους προγεννητικά.
Για τους επαγγελματίες υγείας (γιατρούς, μαίες/μαιευτές, νοσηλευτές, θεραπευτές, βοηθούς μητρότητας.
Για τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων που εκπαιδεύουν την νέα γενιά.
Για τα άτομα οποιασδήποτε ηλικίας που επιθυμούν περαιτέρω γνώση και «θεραπεία», πραγματοποιώντας αυτό το ταξίδι αυτογνωσίας.
Γνωστοί και ως «μήλα της Ανατολής», οι λωτοί ανήκουν στην επιστημονική οικογένεια των διόσπυρων. Αν και κατάγονται από την ανατολική Ασία, η καλλιέργειά τους εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο και τους βρίσκουμε πια σε πολλές χώρες. Στη Γαλλία και στις άλλες μεσογειακές χώρες εμφανίστηκαν τον 19ο αιώνα.
Η ιαπωνική λέξη – κακί – για τον καρπό αυτό σημαίνει «τροφή των θεών». Ο λωτός, που είναι το εθνικό φρούτο της Ιαπωνίας, είναι πολύ εντυπωσιακός όταν έχει ωριμάσει. Μοιάζει με μεγάλη πορτοκαλί ντομάτα, αλλά έχει έναν ανοιχτό κάλυκα καφέ χρώματος και διάφανη φλούδα που δεν τρώγεται. Η Κίνα κυριαρχεί στην παγκόσμια παραγωγή, παράγοντας πάνω από 3 εκατομμύρια μετρικούς τόνους προϊόντος ετησίως.
Ο λωτός είναι ένα εξαιρετικά ωφέλιμο για την υγεία φρούτο. Η μεγάλη του περιεκτικότητα σε νερό του δίνει διουρητικές και καθαρτικές ιδιότητες, ενώ η υψηλή του περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες τον καθιστούν κατάλληλο για άτομα που υποφέρουν από δυσκοιλιότητα.
Επίσης, περιέχει ισχυρά αντιοξειδωτικά, τα οποία καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες που δημιουργούνται στον οργανισμό προκαλώντας πρόωρη γήρανση και εμφάνιση πολλών ασθενειών, χάρη στην παρουσία β-καροτίνης και ζεαξανθίνης.
Επιπλέον, λόγω της υψηλής του περιεκτικότητας σε βιταμίνη C, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και δίνει λάμψη στο δέρμα. Μια ακόμη ευεργετική ιδιότητα από την κατανάλωση του λωτού είναι η θετική του επίδραση στη λειτουργία του νευρικού συστήματος λόγω της παρουσίας των βιταμινών του συμπλέγματος Β.
Ωφελεί, ακόμα, τους υπερτασικούς, καθώς η υψηλή του περιεκτικότητα σε κάλιο βοηθά στην ισορροπία του ισοζυγίου καλίου-νατρίου.
Τέλος, είναι ένα φρούτο κατάλληλο για άτομα που αθλούνται συστηματικά, ως καλή πηγή ενέργειας λόγω της υψηλής του περιεκτικότητας σε φυσικά σάκχαρα.
Εξαιτίας του τελευταίου του χαρακτηριστικού, δεν συνιστάται σε άτομα που πάσχουν από διαβήτη ή που βρίσκονται σε διαδικασία απώλειας βάρους.
Πώς καταναλώνεται ο λωτός
Οι λωτοί τρώγονται καλύτερα φρέσκοι, ως φρούτο, μπορούν όμως να καταναλωθούν και αποξηραμένοι ή βρασμένοι.
Αν τους καταναλώσετε φρέσκους, μπορείτε κόβοντας την κορυφή και βγάζοντας με το κουτάλι τη λιωμένη σάρκα είτε να τους φάτε σκέτους είτε να τους σερβίρετε με κρέμα ή γιαούρτι. Εναλλακτικά, μπορείτε να τους χρησιμοποιήσετε για να φτιάξετε μους, κρέμα και παγωτό. Η σάρκα τους είναι ακόμα κατάλληλη και για να φτιάξετε σως για χοιρινό, χοιρομέρι και κυνήγι. Όσοι λωτοί δεν είναι τελείως ώριμοι μπορεί να βράσουν σε σιρόπι ή να ξεφλουδιστούν και να μαγειρευτούν όπως η σως μήλου.
Μπορούμε επίσης να φτιάξουμε μαρμελάδα λωτού, λικέρ, κέικ και τάρτα με λωτό ή ακόμα και σαλάτες.
Εμείς, εδώ, θα σας προτείνουμε δύο συνταγές: Ρολό γαλοπούλας με λωτούς και σαλάτα με λωτό και φέτα.
Ρολό γαλοπούλας με λωτούς
Αυτό το ρολό γαλοπούλας με λωτούς μπορεί να εντυπωσιάσει και τους πιο εκλεκτικούς καλοφαγάδες με τον συνδυασμό των γεύσεων που προσφέρει. Δεν είναι ένα καθημερινό πιάτο, αλλά για ένα γιορτινό τραπέζι είναι ένα πραγματικό εύρημα.
Υλικά
600 γρ. στήθος γαλοπούλας
2 κουταλιές της σούπας μπαχαρικά και καρυκεύματα
2 λωτούς
150 γρ. προσούτο
Εκτέλεση
Απλώνουμε το στήθος της γαλοπούλας, το χτυπάμε και το τρίβουμε με μπαχαρικά.
Κόβουμε τους λωτούς σε φέτες, τους τοποθετούμε πάνω στη γαλοπούλα και τους τυλίγουμε σε ρολό σφιχτά.
Τυλίγουμε το ρολό σε λωρίδες προσούτο και ψήνουμε στο φούρνο στους 180 βαθμούς για 45 λεπτά περίπου.
Αυτό το πιάτο συνοδεύεται όμορφα με μία σαλάτα με λωτούς.
Σαλάτα με λωτό και φέτα
Υλικά
2 λωτοί
140 γρ. ρόκα
150 γρ. τυρί φέτα
1 χούφτα ξηροί καρποί
1 χούφτα σταφίδες
1 χούφτα αποξηραμένα κράνμπερι
2 κ.σ. βαλσαμικό ξύδι
2 πρίζες καυτερή κόκκινη πιπεριά
Εκτέλεση
Κόβουμε τον λωτό σε φέτες και το τυρί σε κύβους.
Τοποθετούμε τα πάντα πάνω στη ρόκα και προσθέτουμε τους ξηρούς καρπούς, τις σταφίδες και τα κράνμπερι.
Ανακατεύουμε τη σαλάτα με το πιπέρι και περιχύνουμε με το βαλσαμικό ξύδι.
Η ατζίκα (adjika) είναι ένα πικάντικο και αρωματικό καρύκευμα της Αμπχαζίας-Γεωργίας, που μοιάζει συνήθως με πάστα. Η ατζίκα έχει έντονη γεύση κόκκινου πιπεριού και ευχάριστο άρωμα σκόρδου και βοτάνων. Η λέξη “adjika” προέρχεται από την Αμπχαζία και σημαίνει “αλάτι”.
Το δεύτερο όνομα της ατζίκα είναι «πιπερο-αλάτι», δηλαδή πολύ αλάτι, πολύ πιπέρι. Η εμφάνιση της ατζίκα χρονολογείται από την εποχή που το αλάτι ήταν ίσο σε τιμή με την αξία του χρυσού. Οι βοσκοί της Αμπχαζίας έπαιρναν μαζί τους αλάτι στα βοσκοτόπια και το χρησιμοποιούσαν για να ταΐσουν τα ζώα. Τα ζώα, που κατανάλωναν αλάτι, νιώθοντας δίψα έτρωγαν περισσότερη τροφή, με αποτέλεσμα να παίρνουν βάρος πιο γρήγορα. Για να φυλάξουν το αλάτι από τους ληστές, οι βοσκοί τού πρόσθεταν καυτερή πιπεριά. Καρύκευαν επίσης τα πιάτα τους με το μείγμα που προέκυπτε, προσθέτοντας περισσότερο σκόρδο και βότανα.
Υπάρχει μια πληθώρα συνταγών ατζίκα, αλλά η κλασική ατζίκα αποτελείται από κόκκινη καυτερή πιπεριά, μη ιωδιούχο αλάτι, σκόρδο και σπόρους κορίανδρου. Η ατζίκα έχει συνήθως κόκκινο χρώμα, αλλά μπορεί να γίνει και από πράσινη πιπεριά παίρνοντας το αντίστοιχο χρώμα. Αυτό το καρύκευμα έχει εκπληκτικά ισχυρές βακτηριοκτόνες ιδιότητες. Η ατζίκα διατηρείται για αρκετό καιρό, καθώς το αλάτι και το πιπέρι είναι φυσικά συντηρητικά και εμποδίζουν την ανάπτυξη μικροοργανισμών. Η ατζίκα αυξάνει το μεταβολισμό του σώματος και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.
Η γεωργιανή ατζίκα είναι μια έντονα πικάντικη και ιδιαίτερη σάλτσα. Περιέχει λίγα συστατικά, όπως καυτερές πιπεριές, σκόρδο, καρύδια, αλάτι και διάφορα βότανα.
Χάρη στα μπαχαρικά, η ατζίκα αποκτά απίστευτο άρωμα. Όμως τα καρύδια δίνουν ξεχωριστή γεύση και πρωτοτυπία στο πιάτο. Είναι επίσης σημαντικό να προσθέσουμε ότι όλα τα συστατικά της ατζίκα δεν υφίστανται θερμική επεξεργασία και, ως εκ τούτου, η ατζίκα αποτελεί επίσης μια πολύ υγιεινή τροφή, καθώς περιέχει μεγάλη ποσότητα βιταμινών, οι οποίες, κατά κανόνα, εξαφανίζονται κατά το μαγείρεμα ή το βράσιμο λαχανικών.
Ακριβώς όπως στην περίπτωση του ουκρανικού μπορς ή της ρωσικής λαχανόσουπας, δεν υπάρχει μια σωστή και ακριβής συνταγή μαγειρέματος ούτε για τη γεωργιανή κλασική ατζίκα. Μέχρι σήμερα, αρκετές δεκάδες ποικιλίες γεωργιανής ατζίκα είναι γνωστές, αφού σε κάθε μια από τις περιοχές της Γεωργίας την παρασκευάζουν με τον δικό τους τρόπο.
Επιπλέον, εκτός της Γεωργίας, η ατζίκα έχει γίνει τόσο δημοφιλής που όλο και περισσότερες νέες συνταγές για την παρασκευή της εμφανίζονται. Πρέπει να σημειωθεί ότι η κλασική γεωργιανή ατζίκα παρασκευάζεται σε κάθε περίπτωση έχοντας ως βάση την καυτερή πιπεριά και το σκόρδο. Αυτό που διαφέρει είναι οι ποσότητες των μπαχαρικών από συνταγή σε συνταγή, καθώς και η παρουσία πρόσθετων συστατικών.
Η γεωργιανή κλασική ατζίκα με καρύδια παρασκευάζεται συνήθως χωρίς μαγείρεμα, δηλαδή αναφέρεται σε ωμές συνταγές ατζίκα. Τέτοια ατζίκα διατηρείται λόγω του γεγονότος ότι περιέχει μεγάλη ποσότητα καυτερής πιπεριάς, η οποία είναι ισχυρό συντηρητικό. Και αν προσθέσετε λίγο περισσότερο αλάτι, τότε η διάρκεια ζωής μιας τέτοιας ατζίκα θα αυξηθεί σημαντικά.
Οι γεωργιανές συνταγές ατζίκα που δημοσιεύονται στο διαδίκτυο μπορούν να χωριστούν υπό όρους σε εκείνες που περιλαμβάνουν θερμική επεξεργασία, με άλλα λόγια, μαγείρεμα και σε εκείνες που παρασκευάζονται χωρίς μαγείρεμα – τα συστατικά αυτής της ατζίκα απλώς αλέθονται σε ένα μύλο κρέατος. Υπάρχει επίσης η ξηρή γεωργιανή ατζίκα, η οποία μοιάζει με πούδρα και παρασκευάζεται από αποξηραμένους λοβούς πιπεριάς.
Γεωργιανή κλασική adjika με καρύδια
Υλικά
Καυτερή πιπεριά – 200 γρ.
Σκόρδο – 100 γρ.
Καρύδια – 200 γρ.
Πιπεριές Φλωρίνης – 2 τεμ.
Κορίανδρος – 1 κουταλάκι του γλυκού,
Λυκίσκος Suneli – 1 κουταλάκι του γλυκού, hops-suneli
Πάπρικα – 1 κουταλάκι του γλυκού
Αλάτι – 1 κουταλάκι του γλυκού
Ξίδι από σταφύλι ή μηλόξιδο – 1 κουταλιά της σούπας
Εκτέλεση
Αρχίζουμε προετοιμάζοντας όλα τα υλικά που θα χρειαστούμε.
Ξεκινήστε πλένοντας τους λοβούς καυτερής πιπεριάς. Κόψτε και αφαιρέστε τον λοβό του σπόρου με το κοτσάνι. Ξεπλύνετε τους σπόρους κάτω από τρεχούμενο νερό. Κάντε το ίδιο με τις πιπεριές Φλωρίνης. Ξεφλουδίστε το σκόρδο. Στεγνώστε ελαφρά τα καρύδια, ανακατεύοντας με μια σπάτουλα, σε ένα στεγνό τηγάνι.
Βάλτε όλα τα συστατικά της γεωργιανής ατζίκα – γλυκές και καυτερές πιπεριές, σκόρδο και ξηρούς καρπούς – σε ένα μπολ. Ανακατεύουμε με ένα ραβδομπλέντερ. Εάν έχετε επεξεργαστή τροφίμων ή μπλέντερ με μπολ, τότε μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για να αλέσετε τα συστατικά της ατζίκα.
Τώρα η ατζίκα είναι σχεδόν έτοιμη και είναι ώρα να καρυκευτεί. Σε αυτή την ατζίκα προστίθενται και σπόροι κορίανδρου, τους οποίους μπορείτε να θρυμματίσετε σε ένα γουδί. Μετά τον κορίανδρο, προσθέστε λυκίσκο suneli.
Στη συνέχεια, προσθέστε πάπρικα. Σε αντίθεση με τα δύο προηγούμενα μπαχαρικά, βάζουμε την πάπρικα όχι τόσο άρωμα και γεύση όσο για πιο πλούσιο χρώμα. Προσθέστε το αλάτι. Προσθέστε το ξύδι μπορεί να είναι μηλόξιδο ή ξίδι από σταφύλι.
Ανακατεύουμε καλά τα υλικά με ένα κουτάλι, ώστε όλα τα συστατικά του να αναμειχθούν όσο το δυνατόν καλύτερα.
Φυλάξτε την έτοιμη ατζίκα σε αποστειρωμένα βάζα – μην ξεχάσετε να αποστειρώσετε και τα καπάκια. Μια τέτοια ατζίκα φαίνεται όμορφη σε βάζα των 200 ml.
Φυλάξτε την έτοιμη ατζίκα σας στο ψυγείο. Σε αντίθεση με την πιο πικάντικη κλασική ατζίκα της Αμπχαζίας, η οποία παρασκευάζεται χωρίς ξηρούς καρπούς και πιπεριές, αυτή η ατζίκα δεν αντέχει για τόσο πολύ καιρό, αλλά πρέπει να καταναλωθεί μέσα σε περίπου δύο μήνες. Καλή όρεξη. Θα χαρώ αν σας άρεσε αυτή η συνταγή ατζίκα και σας φανεί χρήσιμη στο μέλλον.
Σπιτική adjika για το χειμώνα
Σπιτική adjika για το χειμώνα, με ντομάτες, σκόρδο και φρούτα. (russianfood.com)
Η πιο νόστιμη συνταγή ατζίκα με ντομάτες και σκόρδο. Το μαγείρεμα αυτής της ατζίκα για το χειμώνα είναι εύκολο και απλό, και χάρη στον συνδυασμό των προϊόντων – ντομάτες, μήλα, πιπεριές και καρότα – αποδεικνύεται απίστευτα νόστιμο. Αυτή η ατζίκα σερβίρεται με τραγανό ψωμί ή κρέας.
Υλικά
Ντομάτες – 3 κιλά
Μήλα – 0,5 κιλό
Καρότα – 0,5 κιλό
Γλυκό πιπέρι – 0,5 κιλό
Καυτερή πιπεριά – 2 τεμ.
Σκόρδο – 150 γρ.
Φυτικό λάδι – 100 ml
Ξίδι 9% – 50 ml
Ζάχαρη – 2 κουταλιές της σούπας
Αλάτι – 1,5 κουταλιές της σούπας
Εκτέλεση
Πλένουμε και ξεφλουδίζουμε τα λαχανικά και τα μήλα. Κόβουμε τις ντομάτες και τα καρότα σε μικρά κομμάτια. Αφαιρέστε τους σπόρους από τη γλυκιά πιπεριά και κόψτε την σε 4-6 κομμάτια. Ξεφλουδίστε τα μήλα, αφαιρέστε τον πυρήνα και κόψτε τα σε κομμάτια. Αφαιρέστε το κοτσάνι από την καυτερή πιπεριά (αν θέλετε η ατζίκα να είναι πολύ καυτερή αφήστε τους σπόρους, για μέτρια καυτερή αφαιρέστε τους σπόρους από τη μια πιπεριά και αφήστε την άλλη με τους σπόρους).
Αλέστε τα πάντα με ένα μύλο κρέατος ή μπλέντερ.
Αρχικά, περάστε το σκόρδο από έναν μύλο κρέατος ξεχωριστά. Στη συνέχεια ψιλοκόψτε όλα τα άλλα λαχανικά και τα μήλα.
Βάζουμε μια κατσαρόλα με λαχανικά και μήλα (χωρίς σκόρδο) στη φωτιά. Μαγειρέψτε την ατζίκα σε χαμηλή φωτιά για 1,5 ώρα μέχρι να πήξει. Εάν η ατζίκα είναι αραιή, αφήστε τη στη φωτιά μέχρι να αποκτήσει την επιθυμητή πυκνότητα.
Στη συνέχεια προσθέστε αλάτι, ζάχαρη, ξίδι, φυτικό λάδι και σκόρδο και ανακατέψτε καλά. Αφήστε να πάρει μια βράση και μαγειρέψτε για άλλα 10 λεπτά σε χαμηλή φωτιά.
Βάλτε την έτοιμη ατζίκα ζεστή μέσα σε στεγνά αποστειρωμένα βάζα και κλείστε τα με αποστειρωμένα καπάκια. Αναποδογυρίστε τα βάζα, σκεπάστε τα με μια κουβέρτα και αφήστε τα έτσι μέχρι να κρυώσουν εντελώς. Στη συνέχεια, μπορείτε να τα αποθηκεύσετε.
Η σπιτική ατζίκα σας είναι έτοιμη για το χειμώνα!
Την επόμενη Παρασκευή, θα ασχοληθούμε με τα παραδοσιακά φαγητά της Κρήτης.
Οι επισκέψεις στο Ocean City με τον παππού και τη γιαγιά το καλοκαίρι είναι από τις πιο όμορφες αναμνήσεις μου. Ο παππούς μου πήγαινε πάντα στο αρτοποιείο να φέρει τσίζκεϊκ για πρωινό. Η μυρωδιά του αλμυρού θαλασσινού αέρα, οι κραυγές των γλάρων που έψαχναν για ψίχουλα στον κοντινό πεζόδρομο, η γλύκα του τσίζκεϊκ και η άνεση της μεγάλης αγκαλιάς του παππού μου – όλα αυτά είναι φυλαγμένα στη μνήμη μου σαν πολύτιμο δώρο.
Τώρα, όταν πηγαίνω στην παραλία ή όταν τρώω τσίζκεϊκ, οι σκέψεις μου επιστρέφουν σε εκείνες τις ανέμελες, ζεστές μέρες του καλοκαιριού. Αναμνήσεις σαν αυτές, που αποτελούν σύνθετες εμπειρίες, είναι πολύ δυνατές. Κάθε αίσθηση ενεργοποιεί ένα διαφορετικό μέρος του εγκεφάλου, με αποτέλεσμα η ανάμνηση να είναι πολύ ισχυρή και να μπορούμε να την ανακαλούμε γρήγορα.
Επομένως, όταν προσφέρουμε στα παιδιά μια ποικιλία δραστηριοτήτων που εμπλέκουν τουλάχιστον δύο ή περισσότερες από τις αισθήσεις του παιδιού, η κατανόηση των εννοιών και των μαθημάτων θα βελτιωθεί κατά πολύ, όπως και η ικανότητά τους να ανακαλούν αργότερα – ακόμα και πολλά χρόνια μετά – αυτές τις πληροφορίες.
Ανάπτυξη της μεθόδου μικτής αισθητηριακής μάθησης
Η Μαρία Μοντεσσόρι γεννήθηκε το 1870 στη μικρή πόλη Κιαράβαλλε της Ιταλίας, αλλά μεγάλωσε στη Ρώμη, όπου έλαβε εξαιρετική εκπαίδευση. Της άρεσε ιδιαίτερα να επισκέπτεται βιβλιοθήκες και μουσεία, καθώς ήταν μανιώδης αναγνώστρια, όπως και η μητέρα της, με έντονη επιθυμία για γνώση.
Μετά την αποφοίτησή της από την ιατρική σχολή, η Μοντεσσόρι έγινε μια από τις πρώτες γυναίκες γιατρούς στην Ιταλία. Η πρώτη της ιατρική εμπειρία ήταν στην ψυχιατρική. Αφού δούλεψε με παιδιά με ειδικές ανάγκες, άρχισε να ενδιαφέρεται για την εκπαίδευση και άρχισε να μελετά την εκπαιδευτική φιλοσοφία και τις αρχές διδασκαλίας.
Πιο γνωστή για την πρωτοποριακή εκπαιδευτική της φιλοσοφία της πρακτικής, σκόπιμης μάθησης, η Μοντεσσόρι κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα σε ένα παιδοκεντρικό περιβάλλον, που ενθαρρύνει τα παιδιά να το εξερευνήσουν χρησιμοποιώντας όλες τις αισθήσεις τους. Αφιέρωσε το υπόλοιπο της ζωής της αναπτύσσοντας την εκπαιδευτική μέθοδο που πήρε το όνομά της και στις αρχές του 1900 τα σχολεία Μοντεσσόρι άρχισαν να ανοίγουν σε όλο τον κόσμο.
Η εμπλοκή πολλών αισθήσεων είναι ευεργετική για τα παιδιά
Η πολυαισθητηριακή μάθηση είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους εμπλοκής των παιδιών στη μάθηση και λειτουργεί καλά για μαθητές όλων των ηλικιών και αναπτυξιακών σταδίων, καθώς και για χαρισματικά παιδιά και παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Οι Λάνταν Σαμ [Ladan Sham] και Ααρών Ρ. Ζάιτς [Aaron R. Seitz], καθηγητές και ερευνητές στον τομέα της γνωστικής ψυχολογίας, υποστηρίζουν ότι επειδή ο εγκέφαλος λαμβάνει συνεχώς αισθητηριακά ερεθίσματα κατά τη διάρκεια της ημέρας, αναπτύσσεται, προσαρμόζεται και λειτουργεί βέλτιστα σε ένα πολυαισθητηριακό περιβάλλον.
Όταν τα παιδιά χρησιμοποιούν πολλές αισθήσεις ταυτόχρονα κατά τη διάρκεια της μάθησης, δημιουργούνται ισχυρότερες συνδέσεις μεταξύ εννοιών, εμπειριών και γεγονότων. Επιπλέον, ενισχύεται η ικανότητά τους να επεξεργάζονται, να κατανοούν και να διατηρούν πληροφορίες για ευκολότερη ανάκληση αργότερα.
Η χρήση της πολυαισθητηριακής προσέγγισης στη μάθηση δεν είναι σίγουρα μια νέα έννοια. Είναι ένας φυσικός τρόπος μάθησης, που συμπληρώνει τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τις πληροφορίες. Όταν την ενσωματώνετε στην εκπαίδευση του παιδιού σας στο σπίτι, εκείνο θα κάνει αμέτρητες ανακαλύψεις, έτσι ώστε η μάθηση να είναι πάντα μια νέα και συναρπαστική διαδικασία, διεγείροντας δημιουργικά τη σκέψη.
Πώς να ενσωματώσετε την πολυαισθητηριακή μάθηση στην κατ’ οίκον εκπαίδευση
Τα παιδιά είναι από τη φύση τους περίεργα. Τα πάντα είναι καινούργια για αυτά και κάθε στιγμή κρύβει και μία νέα ανακάλυψη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η πολυαισθητηριακή μάθηση είναι μια τόσο αποτελεσματική στρατηγική. Αξιοποιεί τη φυσική περιέργεια του παιδιού (ή του βρέφους) και ενθαρρύνει την αισθητηριακή εξερεύνηση.
Η ενσωμάτωση της πολυαισθητηριακής μάθησης στην εκπαίδευση στο σπίτι είναι αρκετά εύκολη, ειδικά αν ξεκινήσετε με το βασικό στοιχείο της μεθόδου Μοντεσσόρι – τη συμμετοχή στις καθημερινές δραστηριότητες του σπιτιού όπως το πλύσιμο των πιάτων, την προετοιμασία του γεύματος, τη φροντίδα ενός κατοικίδιου ζώου ή τη φύτευση και τη περιποίηση του κήπου. Αυτές οι δραστηριότητες, που απαιτούν από το παιδί να προσέξει, να εκτελέσει μια σειρά από ενέργειες, να κάνει καλές επιλογές, να ασχοληθεί με μια εργασία από την αρχή μέχρι το τέλος και να επιμείνει στα προβλήματα και να τα λύσει, είναι όλες απαραίτητες δεξιότητες για την κατάκτηση των βασικών μαθημάτων με τα οποία θα έρθει αντιμέτωπο αργότερα, στο σχολείο.
Γλώσσα και Μαθηματικά
Για να βοηθήσετε το παιδί σας με τα μαθήματα, προσφέρετε βοηθήματα όπως μικρά πλαστικά τετράγωνα μέτρησης, μολύβι και χαρτί για να απεικονίσετε ένα πρόβλημα ή κράκερ που του αρέσουν και συνδυάζουν τη νοστιμιά με τη γνώση. Η προσθήκη μουσικής και κίνησης έχει επίσης νόημα. Τα παιδιά μπορούν να εξασκηθούν στους χρόνους των ρημάτων και στην προπαίδεια ρυθμικά, δηλαδή χτυπώντας ένα τύμπανο ή κατσαρόλες στην κουζίνα, ή πηδώντας, χειροκροτώντας ή βαδίζοντας και μετρώντας παράλληλα τους αριθμούς που λείπουν.
Για μαθήματα γλώσσας, ετοιμάστε σπιτική αρωματισμένη πλαστελίνη και ζητήστε από τα παιδιά να προφέρουν τα γράμματα του αλφαβήτου που σχηματίζουν χρησιμοποιώντας την πλαστελίνη. Ή, ως οπτικό βοήθημα, προσφέρετε στα παιδιά απλές κάρτες μνήμης που απεικονίζουν αντικείμενα που ξεκινούν με ένα συγκεκριμένο γράμμα. Τα παιδιά μπορούν επίσης να ζωγραφίσουν και να πουν ένα γράμμα ή να ζωγραφίσουν ένα αντικείμενο και να πουν το όνομά του.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να ενσωματωθούν οι αισθητηριακές εμπειρίες στην κατ’ οίκον εκπαίδευση, επειδή η μάθηση με την ενεργοποίηση πολλαπλών αισθήσεων έχει καλά αποτελέσματα ασχέτως του θέματος ή του αντικειμένου. Αν χρειάζεστε έμπνευση, υπάρχουν πολλές υπέροχες ιδέες στο Pinterest.
