Σάββατο, 10 Μαΐ, 2025

Μετεωρολόγοι, επιστήμονες εξηγούν γιατί δεν υπάρχει «κλιματική έκτακτη ανάγκη»

Δεν υπάρχει κλιματική έκτακτη ανάγκη. Και τα καταστροφολογικά μηνύματα που προωθούνται από τις παγκόσμιες ελίτ είναι καθαρά πολιτικά. Αυτό δήλωσαν 1.808 επιστήμονες και ενημερωμένοι επαγγελματίες όταν υπέγραψαν την «Παγκόσμια Διακήρυξη για το Κλίμα» της Global Climate Intelligence Group.

«Η επιστήμη του κλίματος θα πρέπει να είναι λιγότερο πολιτική, ενώ οι πολιτικές για το κλίμα θα πρέπει να είναι περισσότερο επιστημονικές», αρχίζει η διακήρυξη. «Οι επιστήμονες θα πρέπει να αντιμετωπίζουν ανοιχτά τις αβεβαιότητες και τις υπερβολές στις προβλέψεις τους για την υπερθέρμανση του πλανήτη, ενώ οι πολιτικοί θα πρέπει να υπολογίζουν με ψυχραιμία το πραγματικό κόστος όπως και τα φανταστικά οφέλη των μέτρων πολιτικής τους.»

Η ομάδα είναι ένας ανεξάρτητος «παρατηρητής του κλίματος» που ιδρύθηκε το 2019 από τον ομότιμο καθηγητή γεωφυσικής Γκους Μπέρκχουτ (Guus Berkhout) και τον επιστημονικό δημοσιογράφο Μαρσέλ Κροκ (Marcel Crok). Σύμφωνα με τον ιστότοπο της ομάδας, στόχος της είναι να «δημιουργήσει γνώση και κατανόηση των αιτιών και των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, καθώς και των επιπτώσεων της κλιματικής πολιτικής». Και αυτό το επιτυγχάνει εξετάζοντας αντικειμενικά τα γεγονότα και συμμετέχοντας στην επιστημονική έρευνα σχετικά με την κλιματική αλλαγή και την κλιματική πολιτική.

Τη δήλωση συνυπογράφουν νομπελίστες, θεωρητικοί φυσικοί, μετεωρολόγοι, καθηγητές και περιβαλλοντολόγοι από όλο τον κόσμο. Και όσοι ρωτήθηκαν από την Epoch Times γιατί υπέγραψαν τη δήλωση που αναφέρει ότι η «κλιματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης» είναι μια φάρσα, δήλωσαν ανεξαιρέτως «επειδή είναι αλήθεια».

«Υπέγραψα τη δήλωση επειδή πιστεύω ότι το κλίμα δεν μελετάται πλέον επιστημονικά. Αντίθετα, έχει γίνει αντικείμενο πίστης», δήλωσε στην Epoch Times ο Χέιμ Μπεναρόγια (Haym Benaroya), διακεκριμένος καθηγητής μηχανολογίας και αεροδιαστημικής μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Rutgers.

«Η Γη έχει θερμανθεί περίπου 2 βαθμούς Κελσίου από το τέλος της Μικρής Εποχής των Παγετώνων γύρω στο 1850, αλλά αυτό δύσκολα αποτελεί έκτακτη ανάγκη – ή ακόμη και κρίση – αφού ο πλανήτης ήταν ακόμη πιο ζεστός τις τελευταίες χιλιετίες», δήλωσε στην Epoch Times ο Ραλφ Αλεξάντερ (Ralph Alexander), συνταξιούχος φυσικός και δημιουργός του ιστότοπου “Science Under Attack” (“Η επιστήμη δέχεται επίθεση”).

«Υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι οι μέσες θερμοκρασίες ήταν υψηλότερες κατά τη λεγόμενη Μεσαιωνική Θερμή Περίοδο (με επίκεντρο το έτος 1000), τη Ρωμαϊκή Θερμή Περίοδο (όταν καλλιεργούνταν σταφύλια και εσπεριδοειδή στη σημερινή πολύ ψυχρότερη Βρετανία) και στις αρχές του Ολόκαινου (μετά το τέλος της τελευταίας κανονικής Εποχής των Παγετώνων).»

Η κλιματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι «μυθοπλασία», είπε απερίφραστα.

image-5490975
1.609 επιστήμονες και ενημερωμένοι επαγγελματίες υπέγραψαν την «Παγκόσμια Διακήρυξη για το Κλίμα» της Global Climate Intelligence Group. (The Epoch Times)

 

Η «Κλιματική Έκτακτη Ανάγκη»

Σύμφωνα με τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), οι ανθρώπινες δραστηριότητες και τα αέρια του θερμοκηπίου είναι η αιτία της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Συγκεκριμένα, η IPCC αναφέρει ότι το 1750, οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα ήταν 280 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm), ενώ σήμερα οι συγκεντρώσεις CO2 στην ατμόσφαιρα είναι 420 ppm, γεγονός που επηρεάζει τη θερμοκρασία.

Η IPCC είναι το όργανο του ΟΗΕ για την αξιολόγηση της «επιστήμης που σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή». Ιδρύθηκε το 1988 από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό και το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος του ΟΗΕ για να βοηθήσει τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να αναπτύξουν πολιτικές για το κλίμα.

Ο Έντουιν Μπέρρυ (Edwin Berry), θεωρητικός φυσικός και πιστοποιημένος σύμβουλος μετεωρολόγος, δήλωσε ότι μία από τις κεντρικές θεωρίες της IPCC είναι ότι το φυσικό CO2 έχει παραμείνει σταθερό στα 280 ppm από το 1750 και ότι το ανθρώπινο CO2 ευθύνεται για την αύξηση κατά 140 ppm.

Αυτή η θεωρία της IPCC καθιστά το ανθρώπινο CO2 υπεύθυνο για το 33% του σημερινού συνολικού επιπέδου CO2, δήλωσε στην Epoch Times.

Κατά συνέπεια, για να μειωθούν οι θερμοκρασίες, λέει η IPCC, πρέπει να μειώσουμε το CO2 που προκαλείται από τον άνθρωπο – γι’ αυτό και η τρέχουσα πίεση από τους νομοθέτες και τους ακτιβιστές του κλίματος για τη βίαιη μετάβαση των παγκόσμιων μεταφορών σε ηλεκτρικά οχήματα, την απαλλαγή από τα ορυκτά καύσιμα και γενικά τη μείωση όλων των δραστηριοτήτων που συμβάλλουν στο CO2 που προκαλείται από τον άνθρωπο.

Όλη αυτή η υπόθεση, σύμφωνα με τον κο Μπέρρυ, είναι προβληματική.

«Η δημόσια αντίληψη για το διοξείδιο του άνθρακα είναι ότι μπαίνει στην ατμόσφαιρα και μένει εκεί», δήλωσε ο κος Μπέρρυ. «Νομίζουν ότι απλώς συσσωρεύεται. Αλλά δεν είναι έτσι.»

Εξήγησε ότι όταν εξετάζουμε τη ροή του διοξειδίου του άνθρακα – «ροή» σημαίνει τον άνθρακα που μετακινείται από μια δεξαμενή άνθρακα σε μια άλλη, δηλαδή μέσω της φωτοσύνθεσης, της κατανάλωσης των φυτών και της αναπνοής- ένα σταθερό επίπεδο 140 ppm απαιτεί μια συνεχή εισροή 40 ppm διοξειδίου του άνθρακα ανά έτος, επειδή, σύμφωνα με την IPCC, το διοξείδιο του άνθρακα έχει χρόνο εναλλαγής 3,5 ετών (δηλαδή τα μόρια διοξειδίου του άνθρακα παραμένουν στην ατμόσφαιρα για περίπου 3,5 χρόνια).

«Ένα επίπεδο 280 ppm είναι το διπλάσιο από αυτό – 80 ppm εισροής. Τώρα, λέμε ότι η εισροή του ανθρώπινου διοξειδίου του άνθρακα είναι το ένα τρίτο του συνόλου. Ακόμα και τα δεδομένα της IPCC λένε: “Όχι, η εισροή ανθρώπινου διοξειδίου του άνθρακα είναι περίπου το 5% έως 7% της συνολικής εισροής διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα”», είπε.

Έτσι, για να αντισταθμίσει την έλλειψη του απαραίτητου διοξειδίου του άνθρακα που προκαλείται από τον άνθρωπο και ρέει στην ατμόσφαιρα, η IPCC ισχυρίζεται ότι, αντί να έχει χρόνο εναλλαγής 3,5 χρόνια, το ανθρώπινο διοξείδιο του άνθρακα παραμένει στην ατμόσφαιρα για εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια.

«[Η IPCC] λέει ότι κάτι είναι διαφορετικό στο ανθρώπινο διοξείδιο του άνθρακα και ότι δεν μπορεί να εξέλθει από την ατμόσφαιρα τόσο γρήγορα όσο το φυσικό διοξείδιο του άνθρακα», δήλωσε ο κος Μπέρρυ. «Λοιπόν, οι επιστήμονες της IPCC -αφού έχουν δαπανήσει δισεκατομμύρια δολάρια – θα έπρεπε να είχαν θέσει μια απλή ερώτηση: “Είναι ένα μόριο ανθρώπινου διοξειδίου του άνθρακα ακριβώς πανομοιότυπο με ένα μόριο φυσικού διοξειδίου του άνθρακα;”. Και η απάντηση είναι ναι. Φυσικά!

»Λοιπόν, αν τα ανθρώπινα και τα φυσικά μόρια διοξειδίου του άνθρακα είναι πανομοιότυπα, οι χρόνοι εκροής τους πρέπει να είναι πανομοιότυποι. Έτσι, η όλη ιδέα που υποστηρίζει ότι παραμένει για εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια, είναι λάθος.»

Ο κος Μπέρρυ είπε ότι αυτό σημαίνει ότι η φύση -όχι ο άνθρωπος- προκάλεσε την αύξηση του CO2. Και κατά συνέπεια, οι προσπάθειες μείωσης του ανθρώπινου CO2 είναι άσκοπες.

«Η πεποίθηση ότι το ανθρώπινο CO2 προκαλεί την αύξηση του CO2 μπορεί να είναι η μεγαλύτερη δημόσια πλάνη και η πιο δαπανηρή απάτη στην ιστορία», δήλωσε ο κος Μπέρρυ.

Επεσήμανε ότι στην επιστήμη, η επιστημονική μέθοδος λέει ότι δεν μπορείς να αποδείξεις ότι μια θεωρία είναι 100% αληθινή – μόνο ότι τα δεδομένα την υποστηρίζουν – αλλά μπορείς να αποδείξεις ότι είναι ψευδής. Ως παράδειγμα, ο κος Μπέρρυ θύμισε τον νόμο της βαρύτητας του Σερ Ισαάκ Νεύτωνα, που ήταν η κυρίαρχη θεωρία για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά στη συνέχεια ο Άλμπερτ Αϊνστάιν τη διέψευσε.

image-5490987
Καπνός υψώνεται από εργοστάσιο χάλυβα στην περιοχή της Εσωτερικής Μογγολίας. Κίνα, 3 Νοεμβρίου 2016. (Kevin Frayer/Getty Images)

 

«Ας επιστρέψουμε στην επιστημονική μέθοδο: Η IPCC πρότεινε μια θεωρία. Μπορούμε να αποδείξουμε ότι είναι λάθος; Σε αυτή την περίπτωση απέδειξα ότι η θεωρία τους είναι όντως λάθος», δήλωσε.

Ο κος Μπέρρυ πήγε την έρευνά του ένα βήμα παραπέρα και υπολόγισε τον ανθρώπινο κύκλο του άνθρακα χρησιμοποιώντας τα δεδομένα του κύκλου του άνθρακα της IPCC.

«Η πρόβλεψη από το ίδιο μοντέλο δεν δίνει τον άνθρωπο να παράγει 140 ppm. Βγαίνει πιο κοντά στα 30 ppm. Το οποίο ουσιαστικά σημαίνει ότι η IPCC κάνει λάθος», είπε.

Είπε ότι χρησιμοποιώντας τα δεδομένα της IPCC, η φύση είναι υπεύθυνη για περίπου 390 ppm CO2 και ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος μόνο για περίπου 30 ppm – όχι για 140 ppm.

«Τώρα, κάποιος θα μπορούσε να ρωτήσει, “Είναι σωστά τα δεδομένα της IPCC;”

»Η απάντησή μου είναι: “Δεν ξέρω”. Αλλά δεν χρειάζεται να ξέρω, επειδή η IPCC έχει χρησιμοποιήσει αυτά τα δεδομένα για να εξαπατήσει τον κόσμο. Εγώ θέλω να δείξω ότι η λογική τους είναι λανθασμένη χρησιμοποιώντας τα δεδομένα τους», δήλωσε.

«Η IPCC δεν ιδρύθηκε ως επιστημονικός οργανισμός.»

Ο κος Μπέρρυ είπε ότι η IPCC δεν αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό τις θεωρίες της, ως εκ τούτου αποκλίνοντας από την εφαρμογή των επιστημονικών μεθόδων που διέπουν και ορίζουν την επιστήμη.

«Δημιουργήθηκε ως πολιτικός οργανισμός για να πείσει συγκεκριμένα το κοινό ότι το διοξείδιο του άνθρακα προκαλεί προβλήματα», είπε.

Όταν ρωτήθηκε γιατί υπάρχει πίεση για την κήρυξη «έκτακτης ανάγκης για το κλίμα», ο κος Μπέρρυ είπε ότι όλα έχουν να κάνουν με τα χρήματα και τον έλεγχο.

«Αυτός είναι ο μόνος πραγματικός λόγος. Δεν υπάρχει καμία κλιματική κατάσταση έκτακτης ανάγκης», δήλωσε.

Ο κος Μπέρρυ έχει θέσει στη διάθεση του κοινού όλες τις έρευνές του, καθώς και τις έρευνες και την αλληλογραφία των συναδέλφων του που προσπαθούν να αντικρούσουν τις θεωρίες του.

People attend the 48th session of the Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) in Incheon, South Korea, on Oct. 1, 2018. (Jung Yeon-je/AFP via Getty Images)
Η 48η σύνοδο της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) στο Incheon της Νότιας Κορέας, την 1η Οκτωβρίου 2018. (Jung Yeon-je/AFP μέσω Getty Images)

 

Πολιτική και κλιματικά μοντέλα

Όπως και ο κος Μπέρρυ, ο κος Αλεξάντερ πιστεύει ότι η επιστήμη είναι πλέον περισσότερο πολιτική παρά επιστημονική.

«Απλώς δεν είναι αλήθεια ότι το κλίμα της Γης απειλείται. Αυτός ο ισχυρισμός είναι πολύ περισσότερο πολιτικός παρά επιστημονικός», δήλωσε.

«Η επιστήμη βασίζεται σε στοιχεία παρατήρησης, τα οποία λογικά επεξεργασμένα δίνουν νόημα. Υπάρχουν ελάχιστες αποδείξεις ότι οι ανθρώπινες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) προκαλούν άνοδο της θερμοκρασίας. Υπάρχει ένας συσχετισμός μεταξύ των δύο, ο οποίος όμως δεν είναι ισχυρός: Η Γη ψύχθηκε, για παράδειγμα, από το 1940 έως το 1970 περίπου, ενώ το επίπεδο του ατμοσφαιρικού CO2 συνέχιζε να αυξάνεται. Τα υπολογιστικά κλιματικά μοντέλα είναι το μόνο που συνδέει την υπερθέρμανση του πλανήτη με το CO2.»

Όταν ρωτήθηκε γιατί το CO2 αναδείχθηκε ως η αιτία της κλιματικής έκτακτης ανάγκης, ο κος Αλεξάντερ είπε ότι ανάγεται στον Τζέιμς Χάνσεν, αστροφυσικό και επικεφαλής του Ινστιτούτου Διαστημικών Μελετών Goddard της NASA από το 1981 έως το 2013 και ένθερμο περιβαλλοντολόγο.

«Ο Χάνσεν ανέπτυξε ένα από τα πρώτα κλιματικά μοντέλα στον υπολογιστή και άρχισε να κάνει υπερβολικές προβλέψεις για τη μελλοντική αύξηση της θερμοκρασίας, από τις οποίες καμία δεν επαληθεύτηκε», δήλωσε ο κος Αλεξάντερ. «Αυτό περιελάμβανε και τη μαρτυρία που έδωσε σε ακρόαση στη Γερουσία το 1986, μαρτυρία που θεωρείται ότι πυροδότησε την ανάπτυξη της θεωρίας περί ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη.»

image-5490992
Η αντιπρόεδρος Καμάλα Χάρις κοιτάζει έναν υπερ-τοίχο κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης για την κλιματική αλλαγή στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της Εθνικής Υπηρεσίας Αεροναυτικής και Διαστήματος (NASA) στο Γκρίνμπελτ, Md., στις 5 Νοεμβρίου 2021. (Olivier Douliery/AFP μέσω Getty Images)

 

Παρά το γεγονός ότι οι προβλέψεις του δεν επαληθεύτηκαν, οι προσπάθειες του κου Χάνσεν συνέβαλαν στην ίδρυση της IPCC, δήλωσε ο κος Αλεξάντερ.

«Αν και φαινομενικά η IPCC είναι ένα επιστημονικό όργανο, τα πορίσματα των επιστημόνων της συχνά διαστρεβλώνονται και υπερτονίζονται από τους γραφειοκράτες της κυβέρνησης και των ΜΚΟ που κυριαρχούν στον οργανισμό», είπε. «Οι γραφειοκράτες έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη διόγκωση των επιστημονικών συμπερασμάτων των διαδοχικών εκθέσεων της IPCC και στην κλιμάκωση της ρητορικής των επίσημων ανακοινώσεών της. Εξ ου και οι πρόσφατες διακηρύξεις του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ για μια γη που “βράζει”.»

Στις 27 Ιουλίου, ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες δήλωσε: «Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ. Είναι τρομακτική. Και είναι μόνο η αρχή. Η εποχή της υπερθέρμανσης του πλανήτη τελείωσει. Έφτασε η εποχή του παγκόσμιου βρασμού. Η ζέστη είναι ανυπόφορη. Και το επίπεδο των κερδών από τα ορυκτά καύσιμα και της κλιματικής αδράνειας είναι απαράδεκτο.»

Ο κος Αλεξάντερ δήλωσε ότι μια ειλικρινής απάντηση για το τι προκαλεί την αύξηση της θερμοκρασίας της Γης είναι: «Απλά δεν ξέρουμε αυτή τη στιγμή», αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι επιστήμονες στερούνται ιδεών.

«Οι πιθανότητες το CO2 να είναι ο υπ’ αριθμόν ένα ένοχος είναι πολύ μικρές. Το CO2 συμβάλλει αναμφίβολα, αλλά υπάρχουν διάφοροι φυσικοί κύκλοι που πιθανότατα συμβάλλουν επίσης», δήλωσε. « Σε αυτούς περιλαμβάνονται η ηλιακή μεταβλητότητα και οι ωκεάνιοι κύκλοι, οι οποίοι αγνοούνται στα κλιματικά μοντέλα – επειδή δεν ξέρουμε πώς να τους ενσωματώσουμε – ή αναπαρίστανται ανεπαρκώς. Αν και οι ακτιβιστές του κλίματος θα σας πουν το αντίθετο, η επιστήμη του κλίματος βρίσκεται ακόμη στα σπάργανα και υπάρχουν πολλά που δεν καταλαβαίνουμε ακόμη για το κλίμα μας.»

Ως παράδειγμα ανέφερε μια πρόσφατη ερευνητική εργασία που εκτιμά ότι οι αλλαγές στην παραγωγή του ήλιου θα μπορούσαν να εξηγήσουν κατά 70 έως 80% την υπερθέρμανση του πλανήτη. Ωστόσο, τέτοιες έρευνες δεν έχουν μεγάλη απήχηση, καθώς η IPCC είναι προσηλωμένη στην ιδέα ότι το ανθρώπινο CO2 είναι η αιτία της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Επιπλέον, ο κος Αλεξάντερ δήλωσε ότι ο Τζον Κρίστυ, κλιματολόγος και καθηγητής ατμοσφαιρικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Χάντσβιλ και διευθυντής του Κέντρου Επιστήμης του Συστήματος της Γης, έχει αποδείξει σαφώς ότι τα κλιματικά μοντέλα υπερβάλλουν κατά δύο έως τρεις φορές στη βραχυπρόθεσμη μελλοντική αύξηση της θερμοκρασίας.

Για να βρουν ακριβέστερες μετρήσεις, ο κος Κρίστυ και ο Ρόι Σπένσερκλιματολόγος, πρώην επιστήμονας της NASA και τώρα κύριος ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα στο Χάντσβιλ, ανέπτυξαν ένα σύνολο δεδομένων παγκόσμιων θερμοκρασιών από δορυφορικές παρατηρήσεις μικροκυμάτων.

Ξεκίνησαν το πρόγραμμά τους το 1989, ανέλυσαν δεδομένα που έφταναν μέχρι το 1979 και διαπίστωσαν ότι, σε γενικές γραμμές, από το 1979, η θερμοκρασία της Γης αυξάνεται σταθερά κατά 0,23 βαθμούς Φαρενάιτ κάθε 10 χρόνια, σύμφωνα με τα παγκόσμια δορυφορικά δεδομένα, αναφέρει ο κος Σπένσερ στην ιστοσελίδα του.

Όσο για το γιατί τα κλιματικά μοντέλα είναι τόσο ανακριβή, ο κος Αλεξάντερ είπε: «Οι προσομοιώσεις στον υπολογιστή είναι τόσο αξιόπιστες όσο και οι υποθέσεις στις οποίες βασίζεται το υπολογιστικό μοντέλο και υπάρχουν πολλές υποθέσεις που υπεισέρχονται στα κλιματικά μοντέλα. Οι υποθέσεις για διαδικασίες που δεν κατανοούμε πλήρως απαιτούν υπολογισμούς κατά προσέγγιση.

«Όλες αυτές οι προσεγγίσεις μεγάλης και μικρής κλίμακας ενσωματώνονται στο μοντέλο με τη μορφή ρυθμιζόμενων αριθμητικών παραμέτρων – που συχνά αποκαλούνται “συντελεστές διόρθωσης” από τους επιστήμονες και τους μηχανικούς. Ο διάσημος μαθηματικός Τζον φον Νόιμαν είχε πει κάποτε: “Με τέσσερεις [ρυθμιζόμενες] παραμέτρους μπορώ να χωρέσω έναν ελέφαντα και με πέντε μπορώ να τον κάνω να κουνάει τον κορμό του”.»

Η ρήση του κου φον Νόιμαν σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να εντυπωσιάζονται όταν ένα πολύπλοκο μοντέλο ταιριάζει σε ένα σύνολο δεδομένων, διότι, με αρκετές παραμέτρους, μπορείτε να προσαρμόσετε οποιοδήποτε σύνολο δεδομένων.

Ο κος Μπεναρόγια συμμερίζεται την κριτική του κου Αλεξάντερ, αλλά πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα όσον αφορά τη μοντελοποίηση του κλίματος.

«Όλες οι προβλέψεις των κλιματικών μοντέλων ήταν λανθασμένες», δήλωσε ο κος Μπεναρόγια στην Epoch Times. «Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι ένα υπολογιστικό μοντέλο της ατμόσφαιρας είναι εγγενώς ανακριβές. Αυτό δεν είναι σφάλμα των ερευνητών.

»Οφείλεται στην τεράστια πολυπλοκότητα της χημείας του κλίματος – ρευστομηχανική, μεταφορά θερμότητας, επιπτώσεις της ηλιακής ακτινοβολίας, επιπτώσεις της Γης, μοντελοποίηση των ωκεανών, οι οποίοι μπορούν να συγκρατήσουν τεράστια ποσά θερμότητας, και επιπτώσεις των νεφών. Κανένα αναλύσιμο από υπολογιστή μαθηματικό μοντέλο δεν μπορεί να υπολογίσει όλες αυτές τις παραμέτρους. Πολλές από αυτές τις παραμέτρους δεν είναι πλήρως κατανοητές. Επίσης, δεν έχει διασαφηνισθεί ο τρόπος με τον οποίο αυτές οι παράμετροι συνδέονται μεταξύ τους.»

Mistral" supercomputer, installed in 2016, at the German Climate Computing Center on June 7, 2017 in Hamburg, Germany. The DKRZ provides HPC and...
Ένας υπερυπολογιστής στο Γερμανικό Κέντρο Υπολογισμού Κλίματος (DKRZ) στο Αμβούργο της Γερμανίας, στις 7 Ιουνίου 2017. Το DKRZ παρέχει υπολογιστές υψηλών επιδόσεων και συναφείς υπηρεσίες για τα ερευνητικά ινστιτούτα για το κλίμα στη χώρα. (Morris MacMatzen/Getty Images)

 

Ο κος Μπεναρόγια δήλωσε ότι, εκτός του ότι δεν κατανοούμε πλήρως την πολυπλοκότητα του κλίματος, τα διαθέσιμα δεδομένα είναι ελλιπή ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, παραποιούνται για να ταιριάξουν σε μια θεωρία.

«Υπήρξαν αρκετές αναφορές σχετικά με τη νοθεία των δεδομένων, ώστε να εξασφαλιστούν αποτελέσματα που παραπέμπουν στην επερχόμενη κλιματική καταστροφή», είπε. «Όλες οι προβλέψεις ήταν λανθασμένες. Θέλω το κλίμα να είναι μη πολιτικό στην επιστήμη. Οι πολιτικές πρέπει να βασίζονται στην επιστήμη. Οι πολιτικές είναι εκεί που μπαίνει η πολιτική, όχι τα γεγονότα»

Όσο για το γιατί υπάρχει μια πίεση για την κήρυξη «έκτακτης ανάγκης για το κλίμα», ο κος Μπεναρόγια είπε ότι πρόκειται για «εξουσία και χρήμα, αλλά και για ευρύτερες πολιτικές δυνάμεις».

«[Κάποιοι] μπορεί να μισούν τη μεγάλη βιομηχανία, το μεγάλο πετρέλαιο και την τεχνολογία. Ίσως κάποιοι μισούν τη Δύση ή τον καπιταλισμό. Όλα αυτά πιθανόν να παίζουν κάποιο ρόλο», είπε.

Ο κος Αλεξάντερ συμφώνησε ότι πρόκειται για εξουσία και χρήμα.

«Στην αρχή, η φράση-κλειδί ήταν απλώς η “υπερθέρμανση του πλανήτη”. Όταν αυτό προκάλεσε ελάχιστο ενδιαφέρον, κάποιος είχε την έξυπνη ιδέα να εισάγει τη φράση “κλιματική αλλαγή”, η οποία ήταν εξαιρετικά αποτελεσματική για ένα διάστημα, καθώς το κλίμα της Γης αλλάζει συνεχώς, ανεξάρτητα από το τι κάνει η θερμοκρασία», είπε.

«Στη συνέχεια, όταν οι μη πιστοί άρχισαν και πάλι να αγνοούν το μήνυμα, το μάντρα έγινε “κλιματική κρίση”. Αυτό κλιμακώθηκε στη σημερινή “κλιματική έκτακτη ανάγκη”, ελπίζοντας ότι ο όρος “έκτακτη ανάγκη” θα κινητοποιούσε πραγματικά τους ανθρώπους σε δράση και θα τους έπειθε να υποστηρίξουν το καθαρό μηδενικό CO2 και άλλα μέτρα.

»Ένα άλλο στοιχείο είναι η επιθυμία της άκρας αριστεράς να ανατρέψει ολόκληρο το καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο θεωρεί κακό και πηγή όλων των προβλημάτων της κοινωνίας. Γι’ αυτούς, μια κλιματική κρίση ή μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι ένα βολικό όχημα για την επίτευξη των στόχων τους.»

Όσον αφορά την πίεση των Ηνωμένων Εθνών για μηδενικό διοξείδιο του άνθρακα μέχρι το 2050, ο κος Αλεξάντερ είπε: «Είναι μια απόλυτη σπατάλη χρόνου και πόρων και μπορεί κάλλιστα να φτωχοποιήσει πολλές δυτικές οικονομίες. Ούτως ή άλλλως η Κίνα και η Ινδία δεν συμμετέχουν, γεγονός που καθιστά την όλη προσπάθεια χωρίς νόημα».

Της Katie Spence

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Διεθνής εκστρατεία ζητά την απελευθέρωση του διωκόμενου ασκούμενου του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα

Ευρωπαίοι και Ιάπωνες νομοθέτες ζητούν την απελευθέρωση ενός Κινέζου πολίτη που συνελήφθη για την άσκηση του Φάλουν Γκονγκ, μιας πνευματικής πρακτικής που διώκεται έντονα από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ).

Ο Ντινγκ Γιουάντε (Ding Yuande) και η σύζυγός του, Μα Ρουμέι (Ma Rumei), συνελήφθησαν παράνομα στις 12 Μαΐου στην επαρχία Σαντόνγκ μαζί με περίπου 70 ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ. Οι συλλήψεις ήταν μέρος μιας εκστρατείας μαζικών συλλήψεων για την 24η επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας Φάλουν Ντάφα, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 13 Μαΐου, σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.

Ο γιος τους, ο Ντινγκ Λεμπίν, κάτοικος Βερολίνου, ξεκίνησε αμέσως εκστρατεία συνηγορίας για την απελευθέρωση των γονέων του.

Η Διεθνής Εταιρεία για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (International Society for Human Rights) -μια μη κυβερνητική οργάνωση σε συμβουλευτικό καθεστώς με το Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο των Ηνωμένων Εθνών (United Nations Economic and Social Council) – έγραψε στον Κινέζο πρέσβη στη Γερμανία, στον πρώην υπουργό Εξωτερικών της Κίνας και σε αξιωματούχους του ΚΚΚ, προτρέποντας για την απελευθέρωση του ζευγαριού. Εθελοντές της Παγκόσμιας Οργάνωσης για τη Διερεύνηση της Δίωξης του Φάλουν Γκονγκ (World Organization to Investigate the Persecution of Falun Gong-WOIPFG) τηλεφώνησαν επίσης στο κέντρο κράτησης, ζητώντας την απελευθέρωσή τους.

Η διεθνής πίεση οδήγησε φαινομενικά στην απελευθέρωση της κ. Μα στις 24 Μαΐου.

Ωστόσο, ο κ. Ντινγκ Γιουάντε παραμένει υπό κράτηση και συνελήφθη επίσημα στις 20 Ιουλίου από το περιφερειακό αστυνομικό τμήμα Ντονγκάνγκ στην πόλη Ριζάο της επαρχίας Σαντόνγκ. Διατρέχει «κίνδυνο βασανιστηρίων και μακροχρόνιας φυλάκισης», σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.

Το Φάλουν Γκονγκ, επίσης γνωστό ως Φάλουν Ντάφα, είναι μια πνευματική πειθαρχία που περιλαμβάνει διαλογιστικές ασκήσεις και ηθικές διδασκαλίες που βασίζονται σε τρεις βασικές αρχές: την Αλήθεια, την Καλοσύνη και την Ανεκτικότητα. Η πρακτική απέκτησε δημοτικότητα στην Κίνα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, με 70 έως 100 εκατομμύρια οπαδούς μέχρι το τέλος της δεκαετίας, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις της εποχής.

Το αθεϊστικό κομμουνιστικό καθεστώς, φοβούμενο ότι ο αριθμός των ασκουμένων αποτελούσε απειλή για τον αυταρχικό έλεγχό του, ξεκίνησε μια σαρωτική εκστρατεία στις 20 Ιουλίου 1999 για την εξάλειψη της πρακτικής – ένα πρόγραμμα που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Από τότε, εκατομμύρια έχουν κρατηθεί σε φυλακές, στρατόπεδα εργασίας και άλλες εγκαταστάσεις, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες έχουν βασανιστεί κατά τη διάρκεια της φυλάκισής τους, σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.

Έκκληση για την απελευθέρωση του Ντινγκ Γιουάντε

«Η διεθνής πίεση μπορεί να επιφέρει αλλαγές για τον πατέρα μου», δήλωσε ο κ. Ντινγκ Λεμπίν στη γερμανική έκδοση του Κέντρου Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα. «Ακριβώς όπως έσωσε τη μητέρα μου».

Η εκστρατεία για την απελευθέρωση των γονέων του κ. Ντινγκ Λεμπίν περιλαμβάνει την αποστολή επιστολών στον Κινέζο πρέσβη στη Γερμανία καθώς και σε Κινέζους αξιωματούχους.

Μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της Γερμανίας, του Βελγίου και της Τσεχίας έγραψαν στον Κινέζο πρέσβη στη Γερμανία, απευθύνοντας έκκληση για την απελευθέρωση του κ. Ντινγκ Γιουάντε.

Εν τω μεταξύ, ο πρώην πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου της Σλοβακίας Φράντισεκ Μικλόσκ (Frantisek Miklosk) και ο βουλευτής του κρατιδίου του Βερολίνου Ρόναλντ Γκλέζερ (Ronald Gläser) έστειλαν επιστολές στον γραμματέα του δημοτικού κόμματος της πόλης Ριζάο, όπου κρατείται ο κ. Ντινγκ.

Και στις δύο επιστολές, οι νομοθέτες υπογραμμίζουν ότι η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ από το ΚΚΚ παραβιάζει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα που κατοχυρώνονται στο κινεζικό Σύνταγμα.

Προέτρεψαν επίσης τον γραμματέα του κόμματος της πόλης Ριζάο να «απελευθερώσει αμέσως και άνευ όρων τον κ. Γιουάντε Ντινγκ, να τερματίσει τη δίωξη του κινεζικού ζεύγους και να τους χορηγήσει ταξιδιωτικά έγγραφα για να συναντήσουν τον γιο τους στη Γερμανία».

Στην εκστρατεία συμμετείχαν επίσης Ιάπωνες τοπικοί σύμβουλοι. Στην επιστολή τους κάλεσαν το κινεζικό καθεστώς να απελευθερώσει τον κ. Ντινγκ και ανέφεραν ότι κινδυνεύει όχι μόνο να υποστεί βασανιστήρια αλλά και εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων.

Το 2019, το Δικαστήριο της Κίνας (China Tribunal), μια ανεξάρτητη ομάδα εμπειρογνωμόνων, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το κινεζικό καθεστώς διαπράττει εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων από κρατούμενους συνείδησης εδώ και χρόνια -και μάλιστα «σε σημαντική κλίμακα».

Το δικαστήριο κατέληξε επίσης στο συμπέρασμα ότι οι κρατούμενοι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ ήταν πιθανότατα η κύρια πηγή αυτών των οργάνων. Οι Ουιγούροι και άλλες διωκόμενες μειονότητες στη βορειοδυτική Κίνα κινδυνεύουν επίσης, μαζί με τους Θιβετιανούς και τους χριστιανούς, έχουν δηλώσει ειδικοί.

Οι Ιάπωνες τοπικοί σύμβουλοι κάλεσαν το κινεζικό καθεστώς να προστατεύσει τα ανθρώπινα δικαιώματα των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ και άλλων θρησκευτικών και εθνοτικών μειονοτήτων που διώκονται στην Κίνα, να απελευθερώσει αμέσως όσους κρατούνται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και άλλες εγκαταστάσεις και να σταματήσει εντελώς την εξαναγκαστική συλλογή οργάνων.

«Κάθε επιστολή διαμαρτυρίας όχι μόνο θα βοηθήσει στην απελευθέρωση των γονέων μου αλλά και θα συμβάλει στον τερματισμό της συνεχιζόμενης δίωξης του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα», δήλωσε ο κ. Ντινγκ Λεμπίν, σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.

«Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας φοβάται ότι περισσότεροι άνθρωποι στο εξωτερικό θα μάθουν την πραγματική κατάσταση των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα».

Η εκστρατεία για την απελευθέρωση του κ. Ντινγκ Γιουάντε συνεχίζεται.

Ο γιος του καλεί τον κόσμο να συμμετάσχει εκτυπώνοντας μια κάρτα διάσωσης ή μια επιστολή, υπογράφοντάς την και στέλνοντάς την στον Κινέζο πρέσβη στη Γερμανία ή στον νέο δημοτικό γραμματέα του κόμματος της πόλης Ριζάο, Λι Ζαϊγού (Li Zaiwu). Ο ίδιος έχει παράσχει ένα δείγμα επιστολής, το οποίο μπορείτε να δείτε μέσω του παρακάτω κωδικού QR.

Τι μπορεί να γίνει για να αποτραπεί η εισβολή πλαστικών σε μέγεθος DNA στο σώμα μας;

Τα πλαστικά που διασπώνται σε σωματίδια τόσο μικροσκοπικά όσο το DNA μας -αρκετά μικρά για να απορροφηθούν από το δέρμα μας- απελευθερώνονται στο περιβάλλον μας με ρυθμό 82 εκατομμυρίων μετρικών τόνων ετησίως. Αυτά τα πλαστικά, και το μείγμα χημικών ουσιών με τα οποία κατασκευάζονται, συμβάλλουν πλέον σημαντικά στην εμφάνιση ασθενειών, επηρεάζοντας τον κίνδυνο εμφάνισης παθήσεων που κυμαίνονται από καρκίνο έως ορμονικά προβλήματα.

Η πλαστική ρύπανση απειλεί τα πάντα, από τα θαλάσσια ζώα μέχρι τους ανθρώπους, ένα πρόβλημα για το οποίο συζητούν επιστήμονες, ακτιβιστές, επιχειρηματικοί όμιλοι και πολιτικοί, καθώς συντάσσουν μια παγκόσμια συνθήκη για τον τερματισμό της πλαστικής ρύπανσης. Αυτές οι διαπραγματεύσεις έχουν αναδείξει μόνο την πολυπλοκότητα μιας απειλής που φαίνεται να αντιπαραθέτει την οικονομική ανάπτυξη και τις θέσεις εργασίας σε σχέση με τις καταστροφικές ζημιές για τους ανθρώπους και τον πλανήτη.

Η ραγδαία ανάπτυξη των πλαστικών άρχισε τη δεκαετία του 1950 και από τότε η ετήσια παραγωγή έχει αυξηθεί σχεδόν 230 φορές, σύμφωνα με δύο σύνολα δεδομένων που επεξεργάστηκε το Our World in Data. Πάνω από το 20% των πλαστικών απορριμμάτων γίνεται με κακή διαχείριση – καταλήγοντας στον αέρα, στο νερό και στο έδαφος.

Αναπόφευκτο πρόβλημα

Ενώ το πλαστικό δεν βιοδιασπάται -τουλάχιστον όχι σε εύλογο χρονικό διάστημα- διασπάται σε όλο και μικρότερα σωματίδια. Μπορεί να μην το βλέπουμε πλέον, αλλά το πλαστικό συσσωρεύεται συνεχώς στο περιβάλλον μας. Αυτά τα μικροσκοπικά κομμάτια, γνωστά ως μικροπλαστικά και νανοπλαστικά, μπορούν να εισέλθουν στο σώμα μας μέσω όσων τρώμε, πίνουμε και αναπνέουμε.

Τα μικροπλαστικά έχουν μέγεθος πέντε χιλιοστά ή λιγότερο. Τα νανοπλαστικά είναι ένα αόρατο κλάσμα αυτού του μεγέθους, έως και ένα δισεκατομμυριοστό του μέτρου ή περίπου στο μέγεθος του DNA.

Ενώ τα μικροπλαστικά μπορεί να είναι τόσο μικρά όσο μια τρίχα, παραμένουν ορατά. Τα νανοπλαστικά, ωστόσο, είναι αδύνατο να τα δούμε χωρίς μικροσκόπιο. (Εικονογράφηση από The Epoch Times, Shutterstock)

 

Η ρύπανση από πλαστικά είναι ένα χημικό υπόλειμμα του πετρελαίου μαζί με άλλες χημικές ουσίες που προστίθενται για να αλλάξουν την ανθεκτικότητα, την ελαστικότητα και το χρώμα. Το PlastChem Project έχει καταγράψει περισσότερες από 16.000 χημικές ουσίες, με 4.200 από αυτές να θεωρούνται ιδιαίτερα επικίνδυνες, σύμφωνα με την έκθεση της πρωτοβουλίας που εκδόθηκε τον Μάρτιο.

Το εκπληκτικό μέγεθος και τα είδη πλαστικών, πολλά από τα οποία έχουν άγνωστες επιπτώσεις στην υγεία, θα πρέπει να αφυπνίσει όλους, δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times η Έριν Σμιθ, αντιπρόεδρος και επικεφαλής του τμήματος πλαστικών αποβλήτων και επιχειρήσεων του World Wildlife Fund (WWF).

«Η ρύπανση από πλαστικά είναι παντού», δήλωσε η ίδια. «Το δύσκολο, αυτή τη στιγμή, για το σώμα της επιστήμης, που προσπαθεί να κατανοήσει τι σημαίνει η παρουσία του πλαστικού μέσα μας, είναι ότι εχει να αντιμετωπίσει κάτι πρωτόγνωρο».

Η κ. Σμιθ δήλωσε ότι μπορεί να περιμένουμε την επιστήμη να αποκαλύψει το πλήρες εύρος των βιολογικών επιπτώσεων του πλαστικού, αλλά ένα πράγμα είναι βέβαιο: «Ξέρουμε ότι δεν είναι καλό».

Αναπαραγωγικά και νευρολογικά ζητήματα

Νεότερες μελέτες για την ανθρώπινη υγεία έχουν δείξει ότι το πλαστικό έχει εκτεταμένες επιπτώσεις.

«Η έρευνα είναι σαφής: τα πλαστικά προκαλούν ασθένειες, αναπηρία και θάνατο. Προκαλούν πρόωρο τοκετό, χαμηλό βάρος γέννησης και θνησιγένεια, καθώς και λευχαιμία, λέμφωμα, καρκίνο του εγκεφάλου, καρκίνο του ήπατος, καρδιακές παθήσεις και εγκεφαλικά επεισόδια. Τα βρέφη, τα παιδιά, οι έγκυες γυναίκες και οι εργαζόμενοι στα πλαστικά είναι οι άνθρωποι που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο αυτών των βλαβών. Οι ασθένειες αυτές έχουν ως αποτέλεσμα ετήσιο οικονομικό κόστος 1,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων», δήλωσε ο Δρ Φιλ Λάντριγκαν, παιδίατρος και ειδικός σε θέματα περιβαλλοντικής υγείας, σε δελτίο τύπου του Beyond Plastics τον Μάρτιο.

Η Beyond Plastics, μια ομάδα υπεράσπισης της αλλαγής πολιτικής, προειδοποιεί ότι νέες έρευνες δείχνουν ότι το πλαστικό μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, εγκεφαλικών επεισοδίων και θανάτου.

Διαδοχικές μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι μικροσκοπικά σωματίδια πλαστικού επηρεάζουν κάθε σύστημα του σώματός μας και σε κάθε ηλικία.

Σχεδόν 3.600 μελέτες που έχουν καταχωρηθεί στο ευρετήριο του Ιδρύματος Minderoo έχουν περιγράψει λεπτομερώς τις επιπτώσεις των πολυμερών και των προσθέτων, όπως οι πλαστικοποιητές, τα επιβραδυντικά φλόγας, οι δισφαινόλες και οι υπερ- και πολυφθοροαλκυλικές ουσίες. Η συντριπτική πλειονότητα των μελετών δείχνει ότι τα πλαστικά επηρεάζουν την ενδοκρινική και μεταβολική λειτουργία και το αναπαραγωγικό σύστημα και συμβάλλουν σε θέματα ψυχικής, συμπεριφορικής και νευροαναπτυξιακής ανάπτυξης.

Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Environmental Science & Technology εξέτασε πλαστικές συσκευασίες τροφίμων από πέντε χώρες και διαπίστωσε ότι οι χημικές ουσίες που διαταράσσουν τις ορμόνες ήταν κοινές.

«Η επικράτηση οιστρογονικών ενώσεων στα πλαστικά εγείρει ανησυχίες για την υγεία λόγω της δυνατότητάς τους να διαταράξουν το ενδοκρινικό σύστημα, γεγονός που μπορεί, μεταξύ άλλων, να οδηγήσει σε αναπτυξιακά και αναπαραγωγικά προβλήματα και σε αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου που σχετίζεται με ορμόνες, όπως ο καρκίνος του μαστού και του προστάτη», σημείωσαν οι συγγραφείς.

Τα δεδομένα που χαρτογραφήθηκαν από το Our World in Data δείχνουν τα εθνικά ποσοστά της κατά κεφαλήν ρύπανσης των ωκεανών από πλαστικό. Οι Αμερικανοί προσθέτουν περίπου 0,01 κιλά (10 γραμμάρια) πλαστικών απορριμμάτων στους ωκεανούς του κόσμου κάθε χρόνο. Σε 336.500.000 ανθρώπους σήμερα, αυτό ανέρχεται σε 3.311 τόνους. (The Epoch Times)

 

Το πλήρες εύρος αυτών των χημικών συνεπειών δεν είναι καθόλου γνωστό. Σύμφωνα με το Minderoo, λιγότερο από το 30% των περισσότερων από 1.500 χημικών ουσιών των πλαστικών έχουν διερευνηθεί για τις επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία. Αυτό περιλαμβάνει τις χημικές ουσίες «υποκατάστασης» που χρησιμοποιούνται για να αντικαταστήσουν τα πρόσθετα που περιορίστηκαν λόγω του ότι βρέθηκαν προβληματικά.

«Όλα τα νέα πλαστικά χημικά πρέπει να ελέγχονται για την ασφάλειά τους πριν εισαχθούν σε καταναλωτικά προϊόντα, με συνεχή παρακολούθηση των επιπέδων τους στα ανθρώπινα βιοδείγματα μετά την εισαγωγή και αξιολόγηση των επιπτώσεων στην υγεία καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής των ατόμων και των γενεών», δήλωσε η καθηγήτρια Σάρα Ντάνλοπ, επικεφαλής του Ιδρύματος Minderoo για τα πλαστικά και την ανθρώπινη υγεία.

Απορροφάται από τις αρτηρίες και το δέρμα

Η σχετικά πρόσφατη ανακάλυψη ότι τα πλαστικά σωματίδια μπορούν να εισέλθουν στον ανθρώπινο οργανισμό μέσω πολλαπλών μεθόδων συνοδεύεται και από άλλες ανατρεπτικές διαπιστώσεις. Τα μικροπλαστικά και τα νανοπλαστικά στην πλάκα των τοιχωμάτων των ανθρώπινων αρτηριών συνδέθηκαν πρόσφατα με αύξηση κατά 350% του κινδύνου καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού επεισοδίου και θανάτου.

Η πλαστική ρύπανση έχει όλες τις μορφές, από τις συσκευασίες και τα απορρίμματα που φράζουν το κανάλι του Μπάκιγχαμ στο Τσενάι της Ινδίας μέχρι τα πλαστικά σφαιρίδια από τις πετροχημικές εταιρείες που ρυπαίνουν το έδαφος στο Ecaussinnes του Βελγίου. (R. SATISH BABU, Kenzo TRIBOUILLARD / AFP μέσω Getty Images)

 

Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 6 Μαρτίου στο New England Journal of Medicine, παρακολούθησε 257 ασθενείς επί 34 μήνες. Μεταξύ όσων συμμετείχαν στη μελέτη, το 58,4% είχε πολυαιθυλένιο στην πλάκα της καρωτίδας και το 12,1% πολυβινυλοχλωρίδιο.

Το πολυαιθυλένιο είναι το πιο συνηθισμένο πλαστικό που βρίσκεται σε μπουκάλια και σακούλες, συμπεριλαμβανομένων των επενδύσεων των κουτιών δημητριακών. Το χλωριούχο πολυβινύλιο, γνωστότερο ως PVC, είναι ένα άλλο κοινό πλαστικό, που χρησιμοποιείται συχνά σε ιατρικά και κατασκευαστικά υλικά.

Εκτός από την εύρεση εισόδου μέσω της κατάποσης, τα πολυμερή μπορούν επίσης να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος μέσω του δέρματός μας, σύμφωνα με μια άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο στο Environment International. Τα ευρήματα, που βασίζονται σε ένα μοντέλο ισοδύναμου ανθρώπινου δέρματος, προστίθενται στα στοιχεία που δείχνουν ότι καθώς τα πλαστικά διασπώνται, μπορεί να είναι αδύνατο να αποφύγουμε την απορρόφησή τους. Μικροσκοπικά πλαστικά έχουν βρεθεί στο έδαφος, στην παροχή νερού, στον αέρα και στους πάγους της Αρκτικής.

Διαπιστώθηκε ότι το ιδρωμένο δέρμα είναι ιδιαίτερα επιρρεπές στην απορρόφηση των σωματιδίων. Μόλις εισέλθουν στο σώμα, το πλαστικό μπορεί να μιμηθεί τις ορμόνες, να συγκεντρωθεί στις αρτηρίες και να συμβάλει σε μια από τις πιο κοινές παθολογίες ασθενειών σήμερα – μια ανισορροπία ελεύθερων ριζών και αντιοξειδωτικών, γνωστή ως οξειδωτικό στρες.

Ο Δρ Μπράντλεϊ Μπέιλ, ειδικός στην πρόληψη καρδιακών προσβολών και εγκεφαλικών επεισοδίων και συν-συγγραφέας του βιβλίου «Beat The Heart Attack Gene», δήλωσε στους Epoch Times ότι υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι το πλαστικό προκαλεί οξειδωτικό στρες.

«Τα πλαστικά είναι πανταχού παρόντα στον πλανήτη Γη», δήλωσε ο Δρ Μπέιλ. «Είναι τρελό να πιστεύετε ότι μπορείτε να εξαλείψετε την έκθεσή σας σε αυτά. Θα ήταν σχεδόν αδύνατο. Μπορούμε όμως να εξετάσουμε άλλα ζητήματα που προκαλούν οξειδωτικό στρες».

Τα δεδομένα που επεξεργάστηκε το Our World in Data δείχνουν την αύξηση της παραγωγής πλαστικού σε μετρικούς τόνους. (Εικονογράφηση από The Epoch Times, Shutterstock)

 

Αυτά τα άλλα ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της κακής διατροφής και άλλων τοξικών εκθέσεων, μπορούν να επιλυθούν μέσω προσεγγίσεων του τρόπου ζωής, συμπληρωμάτων διατροφής ή αποφυγής.

Ο Δρ Μπέιλ υποψιάζεται ότι η μελλοντική έρευνα για τα νανοπλαστικά θα αποκαλύψει μια σχέση μεταξύ της έκθεσης στα πλαστικά και του πρόωρου θανάτου, της άνοιας, του καρκίνου, του διαβήτη και οποιασδήποτε ασθένειας που επηρεάζεται από το οξειδωτικό στρες.

Πώς να σταματήσετε την «επέλαση» των πλαστικών

Δεδομένου ότι ο καθαρισμός του πλαστικού είναι σχεδόν αδύνατος από τη στιγμή που διασπάται, οι ομάδες υπεράσπισης πιέζουν για νομοθεσία που θα μειώσει τα προϊόντα μιας χρήσης, όπως τα περιτυλίγματα τροφίμων, τα μπουκάλια, τα δοχεία για φαγητό και οι σακούλες – μερικά από τα πιο παραγωγικά και προβληματικά πλαστικά.

Το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών, ένα παγκόσμιο όργανο λήψης περιβαλλοντικών αποφάσεων με εκπροσώπους από όλα τα κράτη μέλη του ΟΗΕ, αποφάσισε τον Μάρτιο του 2022 ότι το ζήτημα των πλαστικών χρειάζεται συντονισμένη αντιμετώπιση. Δεσμεύτηκε για την ταχεία προώθηση μιας συνθήκης που αποσκοπεί στην αντιμετώπιση του αυξανόμενου παγκόσμιου προβλήματος των πλαστικών.

Ωστόσο, μετά τη διεξαγωγή της τέταρτης από τις πέντε συνόδους στα τέλη Απριλίου στον Καναδά, η ομάδα δεν έχει ακόμη αποφασίσει αν θα προσδιορίσει τα προβληματικά πλαστικά ή θα ζητήσει τη σταδιακή κατάργηση ή τη μείωση των νέων πλαστικών. Η τελευταία συνεδρίαση αρχίζει στα τέλη Νοεμβρίου, ενώ μια συνθήκη αναμένεται το 2025.

(Επάνω) Μέλη της Greenpeace κρατούν πλακάτ κατά τη διάρκεια των συζητήσεων στην Οττάβα του Καναδά, στις 23 Απριλίου 2024- (Κάτω) Μηνύματα υπέρ των πλαστικών εμφανίστηκαν σε ξενοδοχεία στην Οττάβα κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων της ΔΕΔ του ΟΗΕ. (IISD-ENB/Kiara Worth, DAVE CHAN/AFP μέσω Getty Images)

 

Εν τω μεταξύ, οι Αμερικανοί νομοθέτες βρίσκονται σε μια τρίτη προσπάθεια να επιτύχουν την εξέταση από το Κογκρέσο του νόμου Break Free From Plastic Pollution Act. Η πρόταση αυτή, η οποία εισήχθη για πρώτη φορά το 2020, παραμένει κολλημένη στην επιτροπή. Μεταξύ των προτάσεων του νόμου είναι η μείωση και η απαγόρευση ορισμένων πλαστικών μίας χρήσης, η δημιουργία επιχορηγήσεων για επαναχρησιμοποιήσιμα και επαναγεμιζόμενα προϊόντα, η απαίτηση από τις εταιρείες να αναλάβουν την ευθύνη για την πλαστική ρύπανση και η προσωρινή απαγόρευση νέων εγκαταστάσεων πλαστικών μέχρι να θεσπιστούν μέτρα προστασίας.

Τα κέρδη από τα πλαστικά

Τα πλαστικά είναι σημαντικά για πολλές επιχειρήσεις και η ίδια η βιομηχανία πλαστικών είναι σημαντική και με μεγάλη επιρροή. Ωστόσο, τα πλαστικά δεν είναι τόσο κερδοφόρα όσο θα περίμενε κανείς. Οι νέες εγκαταστάσεις πλαστικών συχνά λαμβάνουν επιδοτήσεις και φορολογικές ελαφρύνσεις που καθιστούν τα πλαστικά τεχνητά φτηνά στην παραγωγή. Αυτές οι οικονομικές ενισχύσεις έχουν αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία τρία χρόνια.

Εκτός από τις άμεσες επιδοτήσεις ορυκτών καυσίμων, οι βιομηχανίες πλαστικών και πετροχημικών προϊόντων επωφελούνται από επιχορηγήσεις, φοροαπαλλαγές και κίνητρα. Λόγω της έλλειψης διαφάνειας, είναι δύσκολο να βρεθούν ακριβή στοιχεία για τις επιδοτήσεις, σύμφωνα με το Κέντρο Διεθνούς Περιβαλλοντικού Δικαίου. Η ομάδα προτρέπει τον ΟΗΕ να απαγορεύσει ορισμένες επιδοτήσεις, συμπεριλαμβανομένων όλων όσων μειώνουν την τιμή των πρώτων υλών που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή πλαστικού.

Ορισμένες οργανώσεις αμφισβητούν κατά πόσον τα κίνητρα αυτά είναι ωφέλιμα για τις τοπικές οικονομίες και τους φορολογούμενους στο σύνολό τους.

Το Environmental Integrity Project δημοσίευσε τον Μάρτιο μια έκθεση στην οποία διαπιστώθηκε ότι το 64% των 50 εργοστασίων πλαστικών που κατασκευάστηκαν ή επεκτάθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 2012 έλαβαν σχεδόν 9 δισεκατομμύρια δολάρια σε κρατικές και τοπικές επιδοτήσεις. Τα απρόοπτα περιστατικά ήταν συχνά, συμπεριλαμβανομένων των παραβιάσεων των αδειών ατμοσφαιρικής ρύπανσης μεταξύ 42 εργοστασίων και περισσότερων από 1.200 ατυχημάτων, όπως πυρκαγιές και εκρήξεις. Τροποποιημένες από την Πολιτεία άδειες σε 15 εργοστάσια επέτρεπαν πρόσθετες εκπομπές που συχνά εντοπίζονταν πέρα από τη γραμμή ιδιοκτησίας των εργοστασίων.

Άλλη μια έκθεση που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του 2023 από το Ohio River Valley Institute εξέτασε τις εγκαταστάσεις της Shell αξίας 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων που κατασκευάστηκαν στην κομητεία Μπίβερ της Πενσυλβάνια για την παραγωγή πλαστικών σφαιριδίων.

«Από την έναρξη του έργου, στελέχη της βιομηχανίας και κυβερνητικοί αξιωματούχοι υποστήριξαν ότι θα ωθούσε την τοπική οικονομική ανάπτυξη και την ανανέωση των επιχειρηματικών επενδύσεων. Ωστόσο, η ευημερία εξακολουθεί να μην έχει φτάσει. Η κομητεία Μπίβερ σημείωσε μείωση του πληθυσμού, μηδενική αύξηση του ΑΕΠ, μηδενική αύξηση των θέσεων εργασίας, ισχνή πρόοδο στη μείωση της φτώχειας και μηδενική αύξηση των επιχειρήσεων – ακόμη και αν συνυπολογιστούν όλοι οι προσωρινοί εργαζόμενοι στις κατασκευές στο εργοτάξιο», αναφέρεται στην έκθεση.

Το συγκρότημα πετροχημικών της Shell στην Πενσυλβάνια παράγει πλαστικό από την «πυρόλυση» φυσικού αερίου στην κομητεία Beaver, κοντά στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβάνια. (Mark Dixon/Flickr)

 

Αντιφατικές λύσεις για έναν πλαστικό κόσμο

Η Ένωση Βιομηχανιών Πλαστικών υποστηρίζει ότι το πλαστικό «κάνει τον κόσμο καλύτερο» – διατύπωση που επιθυμεί στη συνθήκη για τα πλαστικά.

Η ένωση εκπροσωπεί περισσότερους από 1 εκατομμύριο εργαζόμενους σε ολόκληρη την αλυσίδα εφοδιασμού. Η βιομηχανία των πλαστικών, η οποία αποτελεί βιομηχανία αξίας 468 δισεκατομμυρίων δολαρίων, είναι ο έκτος μεγαλύτερος κατασκευαστής στις ΗΠΑ, σύμφωνα με την ένωση, η οποία δεν ανταποκρίθηκε στα αιτήματα των Epoch Times για συνέντευξη.

Ο Ντέιβιντ Ζάρουκ, καθηγητής επικοινωνίας στο Βέλγιο με διδακτορικό στη φιλοσοφία, δήλωσε στους Epoch Times ότι η αντίθεση στα πλαστικά είναι σε μεγάλο βαθμό μια επίθεση στη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων – μέρος μιας ευρύτερης «αντικαπιταλιστικής πολιτικής ατζέντας». Η αξία του πλαστικού για την κοινωνία, είπε, συχνά υποτιμάται.

Επεσήμανε μια μελέτη του 2024 που δημοσιεύθηκε στο Environmental Science and Technology και η οποία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το πλαστικό είναι πολύ πιο «βιώσιμο» με χαμηλότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από εναλλακτικές λύσεις όπως το χαρτί, το γυαλί και το αλουμίνιο -πολλά από τα οποία σχεδιάστηκε για να αντικαταστήσει. Τα επιχειρήματα συχνά παραβλέπουν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των εναλλακτικών λύσεων, σημειώνει η μελέτη, και σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν υπάρχουν υποκατάστατα για το πλαστικό.

«Ούτε αυτή είναι μια πρόσφατη αποκάλυψη. Οι ακαδημαϊκοί επιστήμονες λένε εδώ και χρόνια ότι το πλαστικό εξυπηρετεί βασικές λειτουργίες. Μιλώντας ειδικά για τις βραχύβιες χρήσεις του πλαστικού, ένα ζεύγος εμπειρογνωμόνων της αλυσίδας εφοδιασμού υποστήριξε το 2019 ότι «ορισμένες πλαστικές συσκευασίες είναι απαραίτητες για την πρόληψη της σπατάλης τροφίμων και την προστασία του περιβάλλοντος». Παρεμπιπτόντως, τα απορρίμματα τροφίμων παράγουν περίπου διπλάσιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από την παραγωγή πλαστικού», έγραψε πρόσφατα ο κ. Ζάρουκ στο blog της Substack, Firebreak.

Η Ένωση Βιομηχανίας Πλαστικών προωθεί έντονα την ανακύκλωση και τα βιοδιασπώμενα πλαστικά, αλλά οι επικριτές λένε ότι υπάρχουν εγγενή προβλήματα και με τα δύο.

Μόνο το 4% του πλαστικού ανακυκλώνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ ίση ποσότητα καταλήγει σε ποτάμια, ωκεανούς και έδαφος – διασπώμενο σε μικροπλαστικά και νανοπλαστικά που οι ειδικοί πιστεύουν ότι θα παραμείνουν για αιώνες.

Το Σύμφωνο για τα πλαστικά στις ΗΠΑ -μια συνεργασία περισσότερων από 100 επιχειρήσεων, μη κερδοσκοπικών οργανισμών, κυβερνητικών φορέων και ακαδημαϊκών ιδρυμάτων που ξεκίνησε από την The Recycling Partnership και το World Wildlife Fund- προσδιόρισε 11 προβληματικά πλαστικά, τα οποία τα μέλη του σκοπεύουν να εξαλείψουν εθελοντικά μέχρι το 2025. Τα μέλη περιλαμβάνουν μεγάλους χρήστες πλαστικών και τα προϊόντα είναι όλα τελικά αντικείμενα ή συστατικά πλαστικών που είτε δεν ανακυκλώνονται είτε προκαλούν προβλήματα στο σύστημα ανακύκλωσης και θα μπορούσαν να εξαλειφθούν ή να αντικατασταθούν.

Ενώ ορισμένες μεγάλες εταιρείες υποστηρίζουν το σύμφωνο, η Ένωση Βιομηχανίας Πλαστικών έχει σχηματίσει αρνητική άποψη για το σύμφωνο, περιγράφοντάς το ως μια προσπάθεια «να υποδείξει στους άλλους πώς να διευθύνουν τις επιχειρήσεις τους περιορίζοντας τις επιλογές τους».

Η ένωση λέει ότι ο καλύτερος τρόπος για να αυξηθεί η ανακύκλωση είναι μέσω της εκπαίδευσης και της καινοτομίας.

Ανακυκλωμένα «μυστηριώδη» χημικά

Δυστυχώς, η ανακύκλωση δεν αποτελεί την τέλεια λύση στο πρόβλημα του πλαστικού. Τα ανακυκλωμένα πλαστικά παρουσιάζουν πρόσθετους κινδύνους επειδή κατασκευάζονται από ένα μείγμα προϊόντων και μια πιο αβέβαιη χημική σύνθεση, σύμφωνα με την Τερέσε Κάρλσον, επιστημονική σύμβουλο του Διεθνούς Δικτύου Εξάλειψης Ρύπων, μιας παγκόσμιας κοινοπραξίας ομάδων δημοσίου συμφέροντος.

«Έχουμε εξετάσει αρκετά τα ανακυκλωμένα πλαστικά. Εκεί έχετε πολλά διαφορετικά πλαστικά υλικά που δεν ξέρετε τι περιέχουν και τα συνδυάζετε σε ένα νέο πλαστικό υλικό για το οποίο έχετε ακόμη λιγότερες πληροφορίες για το τι περιέχει», δήλωσε η κα Κάρλσον στους Epoch Times. «Ως καταναλωτής, δεν μπορείς να κοιτάξεις ένα κομμάτι πλαστικό για να καταλάβεις αν είναι ασφαλές ή όχι. Απλώς δεν ξέρουμε, αλλά γνωρίζουμε ότι πολλά από τα χημικά που χρησιμοποιούνται στο πλαστικό είναι τοξικά».

Μια έρευνα της IPEN τον Απρίλιο διαπίστωσε ότι τα πλαστικά σφαιρίδια που ανακτήθηκαν από εγκαταστάσεις ανακύκλωσης σε 24 χώρες περιείχαν εκατοντάδες τοξικές χημικές ουσίες -συμπεριλαμβανομένων φυτοφαρμάκων, βιομηχανικών χημικών ουσιών, φαρμακευτικών προϊόντων, χρωστικών ουσιών και αρωμάτων.

«Για την τεχνολογία ανακύκλωσης που διαθέτουμε, απλά δεν λειτουργεί, και πολλά από αυτά καταλήγουν ούτως ή άλλως στις χωματερές», δήλωσε η κ. Σμιθ από το WWF. «Δεν θα έπρεπε να απαιτείται δακτύλιος αποκωδικοποίησης για να αποφασιστεί τι μπαίνει στον μπλε κάδο, επειδή όλα θα έπρεπε να είναι σχεδιασμένα για αυτό το σύστημα».

Μικρές αλλαγές κάνουν μεγάλη διαφορά

Ελλείψει κυβερνητικής παρέμβασης, η κ. Σμιθ δήλωσε ότι υπάρχουν μερικές εύκολες συμβουλές που μπορούν να λάβουν οι καταναλωτές για να περιορίσουν τη δική τους έκθεση στο πλαστικό:

  • Ψωνίστε με επαναχρησιμοποιούμενες τσάντες για ψώνια.
  • Μην χρησιμοποιείτε το πλαστικό στο φούρνο μικροκυμάτων ή στο πλυντήριο πιάτων, επειδή η θερμότητα μπορεί να απελευθερώσει πρόσθετα πολυμερή.
  • Αγοράστε μεταλλικά ή γυάλινα δοχεία για σνακ για να αντικαταστήσετε τις σφραγιζόμενες πλαστικές σακούλες.
  • Χρησιμοποιήστε πανί από κερί μέλισσας αντί για πλαστικό περιτύλιγμα.
  • Αντικαταστήστε τα φύλλα στεγνωτηρίου με μάλλινες μπάλες.
  • Έχετε μαζί σας ένα επαναχρησιμοποιούμενο ποτήρι για νερό και καφέ.
  • Εξετάστε το ενδεχόμενο επαναχρησιμοποιούμενων σακουλών σκουπιδιών.
  • Χρησιμοποιήστε και έχετε μαζί σας μεταλλικά καλαμάκια, ξυλάκια ανάδευσης και επαναχρησιμοποιούμενα μαχαιροπήρουνα.
  • Μην πετάτε σκουπίδια και μαζέψτε τα σκουπίδια που βρίσκετε σε εξωτερικούς χώρους.

 

Από την Amy Denney

Η εξάπλωση των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων σημαίνει και την εξάπλωση διαταραχών και άλλων ιατρικών προβλημάτων

Με την αύξηση των τροφίμων και συστατικών γενετικής μηχανικής στην αγορά, οι γιατροί προειδοποιούν για άλλη μια φορά τους καταναλωτές για τις επιβλαβείς συνέπειες που έχουν αυτά τα προϊόντα στην υγεία τους.

Το υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA) ορίζει τα τρόφιμα γενετικής μηχανικής (bioengineering ) ως ένα καταναλώσιμο προϊόν που «περιέχει ανιχνεύσιμο γενετικό υλικό το οποίο έχει τροποποιηθεί μέσω συγκεκριμένων εργαστηριακών τεχνικών και το οποίο δεν μπορεί να δημιουργηθεί μέσω συμβατικής αναπαραγωγής ή να βρεθεί στη φύση».

Την 1η Ιανουαρίου 2022, το εν λόγω υπουργείο εφάρμοσε ένα νέο πρότυπο γνωστοποίησης για τα τρόφιμα γενετικής μηχανικής, οπότε οι κατασκευαστές πρέπει πλέον να αναγράφουν στην ετικέτα των τροφίμων τους όρους «γενετικής μηχανικής» ή «γενετικά τροποποιημένα», ώστε οι καταναλωτές να γνωρίζουν τι αγοράζουν.

Η ενημέρωση του κοινού είναι μια καλή αρχή. Ωστόσο, επειδή τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα δεν έχουν δοκιμαστεί επαρκώς, ο Δρ Σαϊέντ Χάιντερ (Dr. Syed Haider) διατηρεί τις επιφυλάξεις του.

Dr. Syed Haider in Dallas, Texas, on April 28, 2023. (York Du/The Epoch Times)
Ο Δρ Σαγιέντ Χάιντερ στο Ντάλλας του Τέξας, στις 28 Απριλίου 2023. (York Du/The Epoch Times)

 

Κρυμμένοι κίνδυνοι

«Οι πιθανές επιπτώσεις στον ανθρώπινο οργανισμό όταν καταναλώνονται γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα είναι άγνωστες», δήλωσε ο Δρ Χάιντερ στην Epoch Times, προσθέτοντας: «Η ίδια η τροφή θα μπορούσε να είναι τοξική. Θα μπορούσε να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις ή να ενισχύσει την ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά. Θα μπορούσε επίσης να προκαλέσει ανοσοκαταστολή ή καρκίνο και υπάρχουν ενδείξεις ότι όλα αυτά συμβαίνουν»

«Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η τεχνολογία της γενετικής μηχανικής για τα τρόφιμα», εξήγησε ο Δρ Χάιντερ, «είναι ότι παίρνεις ένα γονίδιο από κάποιον άλλο οργανισμό και το εισάγεις, κάπως τυχαία, στον γενετικό κώδικα του τροφίμου που θέλεις να κατασκευάσεις».

«Το πρόβλημα», είπε, «είναι ότι δεν καταλαβαίνουμε πραγματικά τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο γενετικός κώδικας των οργανισμών, δεν αποκλείεται λοιπόν να παρεμβαίνουμε στον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσονται τα τρόφιμα. Ίσως δημιουργήσουμε νέες τοξίνες στην τροφή ή μπορεί να αυξηθούν οι τοξίνες που υπήρχαν ήδη στην τροφή- μπορεί ακόμη και να αυξηθεί η ποσότητα των τοξινών που απορροφά η τροφή»

«Αυτή η τεχνολογία βρίσκεται ακόμα στα σπάργανα», επεσήμανε. «Παίζουμε με πράγματα που δεν κατανοούμε πλήρως, κάτι που θεωρώ πραγματικά τρομακτικό, ειδικά εφόσον δεν ελέγχουμε ποια είναι τα τελικά αποτελέσματα. Πρόκειται για μια εξέλιξη αυτού που συμβαίνει με την ‘πράσινη επανάσταση’ εδώ και δεκαετίες.»

Ο Δρ Χάιντερ ενοχλείται από την τρέχουσα πορεία χειραγώγησης των πηγών τροφίμων, ενώ παράλληλα οι καταναλωτές πείθονται ότι πρόκειται για μια ασφαλή και υγιεινή εναλλακτική λύση σε σχέση με τα φυσικά τρόφιμα που αντικαθίστανται.

«Ακούμε συνεχώς ότι αυτό είναι απαραίτητο, ότι θα λιμοκτονούσαμε χωρίς αυτή την πράσινη επανάσταση και τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα. Αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια», επέμεινε.«Εισάγουμε την τεχνολογία σε πράγματα που δεν την είχαν ποτέ ανάγκη εξ αρχής, και υπάρχουν πολλές παρενέργειες και κρυφές βλάβες, που πρόκειται να φανούν περισσότερο μελλοντικά»

Η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία παραδέχθηκε ότι τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα «μπορεί να δημιουργήσουν ουσίες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν αντιδράσεις» σε άτομα με αλλεργίες «ή να οδηγήσουν σε υψηλά επίπεδα ενώσεων που θα μπορούσαν να προκαλέσουν άλλες επιπτώσεις στην υγεία».

«Ωστόσο», πρόσθεσε, «προς το παρόν δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι τα τρόφιμα που κυκλοφορούν σήμερα στην αγορά και περιέχουν γενετικά τροποποιημένα συστατικά ή οι ουσίες που βρίσκονται σε αυτά είναι επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία ή ότι θα μπορούσαν είτε να αυξήσουν είτε να μειώσουν τον κίνδυνο καρκίνου».

Παρομοίως, και ενώ η Εθνική Βιβλιοθήκη Ιατρικής αναγνωρίζει ότι υπάρχει «πλήθος πολυσυστηματικών παρενεργειών που αναφέρονται από τους λήπτες των εμβολίων» – όπως αναφυλαξία, βελτιώσεις εξαρτώμενες από αντισώματα και θάνατοι – οι άνθρωποι συνεχίζουν να ακούνε ότι τα εμβόλια mRNA είναι ασφαλή.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, η Αμερικανική Ιατρική Ένωση, η Εθνική Ακαδημία Επιστημών και η Αμερικανική Ένωση για την Προώθηση της Επιστήμης λένε στους καταναλωτές ότι τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα και συστατικά «είναι ασφαλή».

Ωστόσο, υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι δεν είναι ασφαλή.

Ο Δρ Χάιντερ αναφέρθηκε σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε από το The Lancet στις 16 Οκτωβρίου 1999, η οποία αφορούσε τη σίτιση αρουραίων με γενετικά τροποποιημένες πατάτες.

«Υπήρχαν επιζήμιες αλλαγές στην ανάπτυξη των οργάνων τους, στο μεταβολισμό και στη λειτουργία του ανοσοποιητικού τους συστήματος», τόνισε.

Δυστυχώς, είπε, «όποιος δημοσιεύει κάτι τέτοιο θα δεχτεί επίθεση και, πράγματι, όσοι το έκαναν δέχτηκαν επίθεση».

«Ακριβώς όπως και με τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες, υπάρχουν ερωτήσεις που δεν μπορούν να τεθούν και έρευνες που δεν μπορούν να γίνουν, επειδή όλη η χρηματοδότηση για την έρευνα σε αυτούς τους τομείς προέρχεται από τις μεγάλες εταιρείες και την κυβέρνηση, και η κυβέρνηση συνεργάζεται στενά με τις εταιρείες», εξήγησε, λέγοντας: «Υπάρχει μια ‘περιστρεφόμενη πόρτα’ μεταξύ της κυβέρνησης και αυτών των εταιρειών.»

Ανησυχεί επίσης για τον «συνεχή κίνδυνο», καθώς οι εταιρείες «συνεχίζουν να τροποποιούν τα τρόφιμα με νέους τρόπους». Ένα παράδειγμα είναι ο τρόπος με τον οποίο κάνουν ενέσεις στα ζώα με εμβόλια mRNA.

«Οι υποστηρικτές όλων αυτών θα πουν ότι είναι απαραίτητο. Αλλά είναι μια διαστρεβλωμένη εκδοχή της πραγματικότητας που προβάλλεται από ανθρώπους που έχουν όφελος και δεν επιτρέπουν σε κανέναν με άλλη άποψη να δημοσιεύσει οτιδήποτε», υποστηρίζει ο Δρ Χάιντερ. «Αν μάλιστα επιχειρηματολογήσεις εναντίον της αναγκαιότητας της γενετικής τροποποίησης, σε αποκαλούν αντιεπιστημονικό.»

«Ίσως τελικά να βγαίνει στην επιφάνεια η πραγματική τους ατζέντα, που είναι η ερήμωση», πρότεινε. «Θα έλεγα ότι όλα όσα έκαναν μέχρι τώρα ισχυριζόμενοι ότι βελτιώνουν την παραγωγικότητα και την απόδοση ήταν στην πραγματικότητα μέρος του λόγου για τον οποίο γινόμαστε όλο και πιο άρρωστοι και πεθαίνουμε όλο και νωρίτερα.

»Η τροφή υποτίθεται ότι μας κρατάει υγιείς. Αλλά η τροφή που τρώμε τα τελευταία 50 χρόνια στην πραγματικότητα προκαλεί παχυσαρκία, καρκίνο, ανοσοκαταστολή, αλλεργικές αντιδράσεις, αυτοάνοσα και τοξικότητα σε όλα τα όργανά μας.»

Διαβάζετε την ετικέτα!

Στις 19 Απριλίου, η βουλευτής Χόλλυ Τζόουνς (R-Missouri) κατέθεσε ένα δισέλιδο νομοσχέδιο, το HB 1169. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, οι παραγωγοί, οι διανομείς και οι έμποροι προϊόντων «που έχουν τη δυνατότητα να μολύνουν ένα άτομο με μια ασθένεια ή να εκθέσουν ένα άτομο σε γενετικά τροποποιημένο υλικό» πρέπει να φέρουν «εμφανώς την ένδειξη ‘Προϊόν γονιδιακής επεξεργασίας’».

«Αυτό αφορά τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα και τα κρέατα που καλλιεργούνται στο εργαστήριο», δήλωσε η κα Τζόουνς στην Epoch Times, σημειώνοντας πως «θέλουν να φτάσουμε στο σημείο να αρχίσουμε να τρώμε ζωύφια».

Μπορεί να καταναλώνετε ήδη ζωύφια και να μην το γνωρίζετε. Τα έντομα που εκτρέφονται ως τροφή ονομάζονται «μικρο-ζωικό κεφάλαιο» ή «μίνι-ζωικό κεφάλαιο».

Το Get Better Wellness δημοσίευσε τον Αύγουστο του 2022 ότι αν σε μια ετικέτα αναγράφεται «Acheta domesticus», αναφέρεται σε γρύλους. «Κάποιοι το κρύβουν αποκαλώντας το “Acheta Protein” και προωθώντας το ως μια εξαιρετική εναλλακτική λύση στη ζωική πρωτεΐνη», έγραφε το δημοσίευμα.

Ωστόσο, μια μελέτη του Food Chemistry τον Ιούνιο του 2021 αποκάλυψε ότι η κατανάλωση γρύλων μπορεί να αποβεί θανατηφόρα για όσους έχουν αλλεργία στα οστρακοειδή.

Ένας άλλος κίνδυνος που ενέχει η κατανάλωση γρύλων είναι ότι είναι γνωστοί φορείς διάφορων παθογόνων μικροοργανισμών όπως το E. Coli και η σαλμονέλλα.

Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε από την Εθνική Βιβλιοθήκη Ιατρικής βρήκε παράσιτα σε περισσότερο από το 81% των εκτροφείων εντόμων που εξέτασαν οι ερευνητές – στο 30% αυτών των περιπτώσεων, τα παράσιτα αυτά θα μπορούσαν να προκαλέσουν ασθένεια στον άνθρωπο.

Όπως σημείωσε η κα Τζόουνς: «Γνωρίζουμε επίσης ότι πολλά από αυτά τα βιο-μηχανοποιημένα τρόφιμα προκαλούν καρκίνο.

«Έχοντας άγνοια για τα τρόφιμα βιολογικής μηχανικής, καθώς και για τα κρέατα που καλλιεργούνται στο εργαστήριο, οι άνθρωποι πραγματικά δεν έχουν ιδέα τι τρώνε», εξήγησε. «Αν διαβάσετε οποιεσδήποτε πληροφορίες σχετικά με το κρέας που καλλιεργείται στο εργαστήριο, είναι απολύτως εκπληκτικό το ότι μπορούν και το πλασάρουν ως μια καλή εναλλακτική λύση για τη φυσική τροφή που μας έδωσε ο Κύριος, όπως είναι τα σιτηρά, τα ψάρια και τα κοτόπουλα.»

Αυτό που ενδιαφέρει την κα Τζόουνς είναι «πόσοι άνθρωποι την πατάνε και το επιτρέπουν».

«Θα επαναφέρω αυτό το νομοσχέδιο», υποσχέθηκε. «Θα το επαναφέρω στην επόμενη νομοθετική περίοδο, τον Ιανουάριο, επειδή οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν τι είδους τρόφιμα τους προσφέρονται και τι περιέχουν, ώστε, στη συνέχεια, να μπορούν να λάβουν μια τεκμηριωμένη απόφαση για το αν θα τα φάνε.»

Τόνισε ότι οι άνθρωποι πρέπει να «διαβάζουν τις ετικέτες».

«Απλά πάρτε μια κονσέρβα σούπας. Δεν μπορείτε καν να προφέρετε τα μισά από αυτά τα συστατικά», είπε. «Βάζουν όλο και περισσότερες χημικές ουσίες σε ό,τι τρώμε. Όσο πιο άρρωστοι είμαστε, τόσο περισσότερα χρήματα βγάζει η Μεγάλη Φαρμακοβιομηχανία, οπότε θέλουν να είμαστε χοντροί, άρρωστοι και σχεδόν νεκροί, ώστε να μπορέσουν να μας δώσουν μια θεραπεία ή μια αγωγή».

Γινόμαστε όλο και πιο άρρωστοι

Ο Δρ Έρικ Νάπουτε είναι πιστοποιημένος πάροχος πρωτοβάθμιας περίθαλψης, με έδρα το Μιζούρι. Είναι αδειούχος χειροπράκτης, πιστοποιημένος γιατρός φυσικής ιατρικής και ειδικός εσωτερικής υγείας. Είναι, επίσης, πιστοποιημένος διατροφολόγος με υποτροφίες προηγμένης κατάρτισης και πιστοποιήσεις στη λειτουργική νευρολογία, την ορθομοριακή διατροφή, την εσωτερική υγεία και την προηγμένη εμβιομηχανική.

Ο Δρ Νάπουτε λέει ότι συχνά σκέφτεται «πού ήμασταν για να δει «πού πηγαίνουμε».

Θυμάται 20 χρόνια πριν, όταν τα βιο-τροποποιημένα τρόφιμα έφτασαν για πρώτη φορά στην αγορά με τον όρο «ΓΤΟ» ή «Γενετικά Τροποποιημένοι Οργανισμοί» και η Monsanto ισχυριζόταν ότι πρόκειται για την «πρόσθεση χημικών ενώσεων, όπως η γλυφοσάτη, στα τρόφιμα».

«Από τότε κρούαμε τον κώδωνα του κινδύνου για τα πιθανά προβλήματα με τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα και για το ότι δεν είναι συμβατά με το ανθρώπινο γονιδίωμά μας», δήλωσε ο Δρ Νάπουτε στην Epoch Times.

Όπως εξήγησε ο Δρ Νάπουτε, το σώμα μας απορροφά την τροφή και τα μετατρέπει σε θρεπτικές ουσίες. Το πρόβλημα, είπε, προκύπτει όταν καταναλώνουμε «κάτι που το γονιδίωμά μας δεν αναγνωρίζει».

«Το σώμα το αντιλαμβάνεται ως ξένο εισβολέα και πολλές φορές είδαμε να αρχίζει αυτό που ονομάζουμε γαστρεντερική λευκοκυττάρωση, δηλαδή όταν τρώτε κάτι και έχετε μια υπερανοσολογική αντίδραση στο [γαστρεντερικό] σύστημα. Εάν αυτό γίνεται κατ’ επανάληψη, μπορεί να οδηγήσει σε αυτοάνοσες καταστάσεις και να προκαλέσει προβλήματα όπως το σύνδρομο διαρροής του εντέρου.»

Ο Δρ Χάιντερ είδε, επίσης, μια σημαντική αύξηση των νευροαναπτυξιακών προβλημάτων. Όλο και περισσότερα παιδιά εμφανίζουν διαταραχή ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) και αυτισμό. Σε μεγαλύτερους ασθενείς, βλέπει νευροεκφυλιστικές φθορές.

Ερωτώμενος για το νομοσχέδιο που εισήγαγε πρόσφατα η κα Τζόουνς, το νομοσχέδιο 1169 της Βουλής των Αντιπροσώπων (pdf), είπε ότι εξεπλάγη που «το νομοσχέδιο δεν βγήκε ποτέ από την επιτροπή».

Ενώ οι λομπίστες έδωσαν στους νομοθέτες ψευδείς πληροφορίες και οι νομοθέτες «επανέλαβαν όλα τα σημεία συζήτησης που τους έδωσαν οι λομπίστες» για να δικαιολογήσουν την κατάργηση του μέτρου, είπε, «η Χόλλυ Τζόουνς έλαβε δεκάδες χιλιάδες τηλεφωνήματα υπέρ του νομοσχεδίου της».

«Αυτό δεν είναι σύνηθες», σημείωσε. «Κανονικά, λαμβάνεις 20 ή 30 ή ίσως και 100 κλήσεις – όχι δεκάδες χιλιάδες κλήσεις από όλη τη χώρα. Αυτό δείχνει ότι οι πολίτες θεωρούν αυτό το θέμα πολύ σοβαρό. Οι μόνες αντιδράσεις για το νομοσχέδιο προήλθαν από τους λομπίστες.»

Αυτό που κάνει τον Δρα Νάπουτε αισιόδοξο είναι ότι «πολλοί άνθρωποι είναι υποψιασμένοι και δικαίως».

«Το επόμενο ανησυχητικό ερώτημα αφορά αυτά που δεν μας λένε ότι περιέχονται στα τρόφιμά μας”» υποστήριξε. «Ως έθνος, γινόμαστε όλο και πιο άρρωστοι.»

«Η ερώτησή μου είναι η εξής: Γιατί να προσπαθούν να κρύψουν κάτι, αν αυτό είναι ασφαλές;»

Της Patricia Tolson

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

«Χωρίς αγρότες χωρίς φαγητό: Θα φάτε τα ζωύφια;» – Ένα ντοκιμαντέρ που αποκαλύπτει το βασικό σχέδιο πίσω από την ατζέντα για το κλίμα

Μια παγκόσμια επισιτιστική κρίση φαίνεται πως πλησιάζει απειλητικά, καθώς οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο προωθούν «πράσινες πολιτικές» που εξαναγκάζουν τους αγρότες να εγκαταλείψουν τη δραστηριότητά τους,

Σε ένα αποκλειστικό πρωτότυπο ντοκιμαντέρ της Epoch «No Farmers No Food: Will You Eat the Bugs» («Χωρίς αγρότες χωρίς φαγητό: Θα φάτε τα ζωύφια;»), ο σκηνοθέτης Ρόμαν Μπαλμάκοφ αποκαλύπτει ένα σχέδιο δεκαετιών για την αποδιοργάνωση του παγκόσμιου επισιτιστικού εφοδιασμού.

«Αυτή είναι η επόμενη παγκόσμια κρίση, την οποία αγνοούν συστηματικά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο», λέει ο κος Μπαλμάκοφ, οικοδεσπότης της εκπομπής «Facts Matter» («Τα γεγονότα έχουν σημασία») της EpochTV.

Το «Χωρίς αγρότες…» σας παίρνει σε ένα ταξίδι που αφηγείται πραγματικές ιστορίες αγροτών στις Ηνωμένες Πολιτείες, τις Κάτω Χώρες και τη Σρι Λάνκα, οι οποίοι χάνουν τη γη τους και τα μέσα διαβίωσής τους υπό το πρόσχημα της κλιματικής αλλαγής.

Επισκόπηση της ταινίας

Ο κος Μπαλμάκοφ αποκαλύπτει την ιστορία της κλιματικής κρίσης και το πώς αυτή επινοήθηκε από τους παγκόσμιους ηγέτες κατά τη διάρκεια των διασκέψεων των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, γνωστών και ως Σύνοδος Κορυφής της Γης, που έλαβαν χώρα τον Ιούνιο του 1992, λίγο μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.

«Όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στον ΟΗΕ [Οργανισμό Ηνωμένων Έθνών]», δήλωσε ο κος Μπαλμάκοφ στην Epoch Times κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε πριν από μια ειδική επίσημη πρεμιέρα στις 23 Σεπτεμβρίου, όπου το ντοκιμαντέρ προβλήθηκε στους 200 περίπου παρευρισκόμενους στη Σύνοδο Κορυφής Stop 30×30, στο Ίρβινγκ του Τέξας.

Η ταινία καταδύεται στην Ατζέντα 30, παλαιότερα γνωστή ως Ατζέντα 21, και στο πώς οι παγκόσμιες πολιτικές που θεσπίστηκαν από τον ΟΗΕ στοχεύουν στο τέλος της ανεξάρτητης γεωργίας και στη δημιουργία εξαρτημένης σχέσης από μια μονοκομματική κυβέρνηση που θα ελέγχει τον παγκόσμιο επισιτισμό.

Οι παγκόσμιοι ηγέτες αποδίδουν στην κλιματική αλλαγή τις συνεχείς αυξήσεις των τιμών των τροφίμων ανά τον κόσμο.

«Η λύση που βρήκαν θα σας εκπλήξει», λέει ο κος Μπαλμάκοφ στην ταινία. «Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, [τα ζωύφια] μπορεί κάλλιστα να είναι το μελλοντικό σας δείπνο.»

«Οι άνθρωποι που είναι υπεύθυνοι για μερικούς από τους πιο ισχυρούς οργανισμούς στον πλανήτη έχουν αποφασίσει ότι η κτηνοτροφία ευθύνεται για την υπερθέρμανση του πλανήτη και ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη ευθύνεται για τις υψηλές τιμές των τροφίμων και την έλλειψη τροφίμων.»

Το ντοκυμαντέρ του κου Μπαλμάκοφ διερευνά τον τρόπο με τον οποίο οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν την ατζέντα για το κλίμα – τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό – για να αποκτήσουν τον έλεγχο των ιδιωτικών γεωργικών εκτάσεων.

«Θα υπέθετε κανείς ότι η κυβέρνηση θα ήθελε να βοηθήσει τους αγρότες», δήλωσε ο κος Μπαλμάκοφ. «Ήταν μεγάλη έκπληξη για μένα όταν διαπίστωσα πόσο έχει ήδη προχωρήσει αυτό.»

Στο ντοκυμαντέρ, οι κτηνοτρόφοι της Καλιφόρνια εξηγούν στον κο Μπαλμάκοφ ότι το συμβούλιο υδάτων της πολιτείας εισήγαγε πέρυσι έκτακτους κανονισμούς για την ξηρασία, επικαλούμενο την προστασία του σολωμού Κόχο, ο οποίος, σύμφωνα με την πολιτεία, κινδυνεύει με εξαφάνιση.

Η κτηνοτρόφος Θεοδώρα Τζόνσον από το Σκοτ Βάλλεϋ αναφέρει ότι οι κανονισμοί αυτοί εμποδίζουν τους ιδιοκτήτες ακινήτων να έχουν πρόσβαση στα δικά τους υπόγεια ύδατα. Αλλά χωρίς νερό, η κτηνοτροφία δεν είναι εφικτή.

«Τα πάντα λειτουργούν χάρη στο νερό», δηλώνει η κα Τζόνσον στην ταινία. «Στο Σκοτ Βάλλεϋ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα χωρίς νερό.»

Τοπικοί εμπειρογνώμονες είπαν στον κο Μπαλμάκοφ ότι ο σολωμός Κόχο δεν είναι ιθαγενής του ποταμού Κλάμαθ, ο οποίος διασχίζει την κοιλάδα Σκοτ.

Η «κρίση του αζώτου» στις Κάτω Χώρες

Ο κος Μπαλμάκοφ ταξίδεψε επίσης στην Ολλανδία, όπου οι αγρότες αναγκάζονται να μειώσουν τα κοπάδια τους κατά 50 έως 90% στο όνομα της κλιματικής αλλαγής.

Το 2019, η ολλανδική κυβέρνηση κήρυξε την «κρίση αζώτου» και άρχισε να εφαρμόζει κανονισμούς για να πετύχει μείωση των εκπομπών αζώτου κατά 50% έως το 2030.

Η μικρή χώρα, η οποία έχει πλούσια ιστορία στην κτηνοτροφία, υπήρξε ο μεγαλύτερος εξαγωγέας κρέατος της Ευρώπης. Ωστόσο, τα πράγματα αλλάζουν και οικογενειακές φάρμες αιώνων βάζουν λουκέτο.

Αρκετοί αγρότες και εμπειρογνώμονες λένε ότι η όλη κρίση του αζώτου δημιουργήθηκε για να μπορέσει η κυβέρνηση να πάρει τον έλεγχο της γης.

Ο Μάρτιν Φόρκινκ, αγρότης τέταρτης γενιάς, λέει ότι η γη χάνει την αξία της όταν δεν μπορεί πλέον να καλλιεργηθεί. Ως εκ τούτου, πολλοί αγρότες πωλούν τη γη τους στην κυβέρνηση, επειδή δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να την κρατήσουν, καθώς δεν συντηρεί πλέον τις οικογένειές τους.

Ένας αγρότης γρύλων και αλευροσκώληκων είπε στον κο Μπαλμάκοφ ότι τα έντομα προωθούνται στην αγορά ως λύση για τη μελλοντική επισιτιστική κρίση.

Πείνα στη Σρι Λάνκα

Το ντοκυμαντέρ δείχνει επίσης τι συμβαίνει όταν οι κυβερνητικοί κανονισμοί επιβάλλουν απαγορεύσεις στα χημικά λιπάσματα που βοηθούν τους αγρότες να καλλιεργήσουν τα προϊόντα τους.

Το 2021, η κυβέρνηση της Σρι Λάνκα απαγόρευσε τα χημικά λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα, υποστηρίζοντας ότι αυτό γινόταν για να παρέχει βιολογική διατροφή σε όλους τους κατοίκους της χώρας.

Η κίνηση αυτή κατέστρεψε σε τεράστιο βαθμό τις καλλιέργειες ρυζιού, βασικό είδος διατροφής του νησιωτικού έθνους των 22 εκατομμυρίων κατοίκων, ρίχνοντας τη χώρα σε οικονομική και επισιτιστική κρίση.

Πέρυσι, η κυβέρνηση ήρε την απαγόρευση των χημικών λιπασμάτων και η χώρα έχει αρχίσει να ανακάμπτει.

Σχόλια

Το ντοκυμαντέρ της Epoch Times αποκαλύπτει πώς ορισμένες φαινομενικά αθώες πολιτικές είναι επιβλαβείς για την παροχή τροφίμων.

«Αυτό που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι τοποθετούν κανονισμούς που εξωθούν τους μικρούς αγρότες να τα παρατήσουν», δήλωσε στην Epoch Times η Μάργκαρετ Μπάιφιλντ, εκτελεστική διευθύντρια της αμερικανικής οργάνωσης Stewards of Liberty, μετά την προβολή. Η κα Μπάιφιλντ εμφανίζεται επίσης στην ταινία.

Άλλοι είπαν ότι η ταινία είναι ένα κάλεσμα αφύπνισης για την απάτη που κρύβεται πίσω από τις παγκόσμιες «πράσινες πολιτικές».

«Ο Ρόμαν Μπαλμάκοφ έκανε εκπληκτική δουλειά ρίχνοντας φως στη σκληρή πραγματικότητα και στις ανείπωτες ιστορίες που έπρεπε να ακουστούν», δήλωσε η Στεφαίν Κρος στην Epoch Times. Η κα Κρος, ιδιοκτήτρια της Tennessee Real Properties, LLC, παρακολούθησε την πρεμιέρα του ντοκυμαντέρ στο Ίρβινγκ.

«Το βρήκα τόσο αποκαρδιωτικό και τρομακτικό! Το περιεχόμενο [της ταινίας] ήταν τόσο αποκαλυπτικό όσο και ανησυχητικό, ρίχνοντας φως σε πτυχές τις οποίες μας κρύβουν επιμελώς για να μας παραπλανήσουν.»

Της Jana J. Pruet

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Νέες μεθοδεύσεις της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά

Κατόπιν προσφυγής του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά, μετά από αίτημα κατοίκων και φορέων του Πειραιά στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) για να σταματήσουν οι βυθοκορήσεις (εκσκαφές τοξικών αποβλήτων) από την Cosco στο λιμάνι του Πειραιά, επετεύχθη προσωρινή αναστολή των εργασιών βυθοκόρησης.

Το παρατηρητήριο Πειραϊκής ξεκίνησε τον κινηματικό και δικαστικό αγώνα κατά της προκαλούμενης οδικής και θαλάσσιας ρύπανσης από τις βυθοκορήσεις που διενεργούσε η Cosco από τον Ιανουάριο του 2024, παρόλο που σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του κινήματος της Πειραϊκής δέχθηκαν εκφοβισμό και απειλές από την εν λόγω εταιρεία, η οποία να υπενθυμίσουμε ότι κατέχει το 67% του λιμανιού.

Με τεκμηριωμένο υλικό, αποτελούμενο από πλήθος φωτογραφιών και μιας επιστημονικής έκθεσης του ομότιμου καθηγητή θαλάσσιου περιβάλλοντος και εκπροσώπου του Παρατηρητηρίου Πειραϊκής κου Βασίλη Τσελέντη, έθεσαν το θέμα στη διάθεση του δικηγορικού συλλόγου Πειραιά.

Μεγάλη ανατροπή της απόφασης του ΣτΕ

Όλα όμως ανατράπηκαν και η απόφαση του ΣτΕ ίσχυσε τελικά μόνο για ένα Σαββατοκύριακο, αφού η Cosco έθεσε αίτημα προς το ΣτΕ για αναστολή της απόφασής του με το επιχείρημα κινδύνου στη ναυσιπλοΐα και την ασφάλειά της.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι προηγήθηκε αβάσιμο δημοσίευμα στο Πρώτο Θέμα, όπου αναφέρονται ατυχήματα πλοίων στο λιμάνι του Πειραιά λόγω του μικρού βάθους του λιμένα χωρίς όμως να δίνονται συγκεκριμένες πληροφορίες για το πλοίο στο οποίο αναφερόταν, τι βλάβη υπέστη, αν πραγματοποιήθηκε ανάκριση και ποια ήταν τα συμπεράσματα που προέκυψαν. Εδώ, βέβαια, πρέπει να τονίσουμε πως το λιμενικό έχει γνώση των χαρτών για το βάθος του λιμένα και βάσει αυτού ορίζει τις θέσεις ελλιμενισμού των πλοίων και πλοία με μεγάλο βύθισμα δεν ελλιμενίζονται σε θέσεις με μικρό βάθος, ακριβώς για να αποφεύγονται τυχόν ατυχήματα.

Να αναφέρουμε, επίσης, πως η Cosco εδώ και δύο μήνες δεν έχει προσκομίσει έγγραφα αδειοδοτήσεων, τα οποία έχουν ζητηθεί από το ΣτΕ σε προηγούμενη απόφασή του που δικαίωσε τους κατοίκους και τους φορείς που προσέφυγαν.

Οι μεθοδεύσεις και οι αυθαιρεσίες της Cosco όχι μόνο δεν σταματούν, αλλά όλο και αυξάνονται, καθώς προσπαθεί να οικειοποιηθεί όλο και περισσότερους χώρους, αδιαφορώντας για τις δυσμενείς επιπτώσεις στον πολιτισμό, το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων

Είναι αξιοσημείωτο και το γεγονός ότι πριν λίγες μέρες η Cosco επιχείρησε να περιφράξει τον μώλο της ΔΕΗ προκειμένου να αλλάξει τη χρήση του σε τερματικό χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων (car terminal), ενώ κατέχει ήδη 40.000 τετραγωνικά μέτρα με 5.100 θέσεις σε τερματικό χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων στο Κερατσίνι.

Το ίδιο είχε συμβεί πέρυσι και στο Παλατάκι, αλλά χάρις σε διαμαρτυρίες που οργανώθηκαν, η απόπειρα τελικά δεν τελεσφόρησε.

Καθώς οι εργάτες της ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης θα έχαναν χιλιάδες θέσεις εργασίας με αυτά τα σχέδια της Cosco, αντέδρασαν ξηλώνοντας την περίφραξη κατόπιν καλέσματος του Συνδικάτου Μετάλλου και του Σωματείου Ναυπηγοξυλουργών.

Πώς μπορούμε, λοιπόν, να μιλάμε για αύξηση των θέσεων εργασίας, όπως ισχυρίζεται η Cosco, όταν χωρίς άδεια προσπαθεί να προσαρτήσει στην κατοχή της όλο και περισσότερους χώρους στο λιμάνι αδιαφορώντας για τα μεροκάματα που χάνονται;

Πηγές: Τύπος Πειραιώς, Reportaz net, Πειραϊκή Αλληλεγγύη

Ποιος επωμίζεται το κόστος της απομάκρυνσης των ανεμογεννητριών μόλις λήξουν;

Λοιπόν, στην Αυστραλία, θα μπορούσε να είναι ο γαιοκτήμονας ή ο αγρότης.

Ο Άντριου Ντάιερ (Andrew Dyer), επίτροπος ενεργειακών υποδομών της Αυστραλίας, λέει ότι έχει δει αρκετές «αμφισβητήσιμες συμφωνίες» μεταξύ εταιρειών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και κατόχων γης που θα μπορούσαν να αφήσουν τους τελευταίους φορτωμένους με εκατομμύρια δολάρια σε λογαριασμούς παροπλισμού.

«Σύμφωνα με το νόμο, θα χρεωθεί ο ιδιοκτήτης», δήλωσε ο Ντάιερ σε ακρόαση της Γερουσίας για τις εκτιμήσεις στις 23 Μαΐου. «Εναπόκειται στον ιδιοκτήτη να βεβαιωθεί ότι έχει […] μια πραγματικά καλή σύμβαση και ότι έχετε τις κατάλληλες ρυθμίσεις ομολόγων για την κάλυψη του κόστους».

«Κοστίζει περισσότερα χρήματα η κατεδάφιση μιας ανεμογεννήτριας απ’ ό,τι η τοποθέτησή της, και αυτό είναι μάλλον λογικό αν το σκεφτείτε. Το κόστος της κατεδάφισης μιας ανεμογεννήτριας μπορεί να υπερβαίνει τα έσοδα που θα έχετε για 25 χρόνια. Αυτή δεν είναι καλή έκβαση».

«Στην περίπτωση μιας ανεμογεννήτριας στο Κουίνσλαντ, όπου η πλάκα βάσης έσπασε και δεν μπορούσες να πλησιάσεις την ανεμογεννήτρια επειδή θα μπορούσε να πέσει στο κεφάλι σου, η κατεδάφιση της με ρομπότ και εκρηκτικά κόστισε εκατομμύρια δολάρια. Θα μπορούσατε να βρεθείτε αντιμέτωποι με μεγάλους λογαριασμούς».

 

Πόσο δύσκολο είναι να αφαιρέσετε μια ανεμογεννήτρια;

Η μέση ανεμογεννήτρια έχει διάρκεια ζωής 25 χρόνια πριν από τον παροπλισμό και την αποσυναρμολόγησή της.

Ωστόσο, η διαδικασία αποδόμησης και απόρριψης των ανεμογεννητριών δεν είναι απλό εγχείρημα.

«Έχουν έναν επίγειο όγκο σκυροδέματος που μπορεί να φτάσει τους 800 τόνους [για να στηρίξει μια ανεμογεννήτρια ύψους 200 μέτρων] και θα μπορούσε να αφεθεί στον ιδιοκτήτη γης ή σε έναν αγρότη […] να αποδομήσει αυτό που είναι ουσιαστικά ένα γιγαντιαίο σετ Meccano [παρόμοιο με το Lego]», δήλωσε ο ομοσπονδιακός βουλευτής των Εθνικών Κιθ Πιτ (Keith Pitt) σε συνέντευξή του στην εφημερίδα The Epoch Times στις 28 Ιουλίου.

Τεχνικοί χρησιμοποιούν βαρέα μηχανήματα για να συναρμολογήσουν μέρος σε εργοτάξιο όπου αντικαθίστανται ανεμογεννήτριες στο αιολικό πάρκο Souleilla-Corbieres στην Treilles της νότιας Γαλλίας, την 1η Ιουνίου 2023. (Raymond Roig/AFP μέσω Getty Images)

 

«Αυτό [το κίνημα net zero: μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου όσο το δυνατόν πιο κοντά στο μηδέν] κινείται τόσο γρήγορα που κανείς δεν έχει τους απαραίτητους κανονισμούς για να προστατεύσει τους ιδιοκτήτες της γης και ενδεχομένως το μελλοντικό κόστος για τον Αυστραλό φορολογούμενο», πρόσθεσε.

Ο Πιτ ζήτησε να διατεθούν οικονομικές εγγυήσεις ή ομόλογα, όπως ο τρόπος με τον οποίο η εξορυκτική δραστηριότητα διαθέτει παρόμοιες ρυθμίσεις για την αποκατάσταση της γης μετά την ολοκλήρωση ενός έργου.

«Αυτό θα πρέπει οπωσδήποτε να συμβεί για τη διαλείπουσα αιολική και ηλιακή ενέργεια. Ηλιακά πάνελ που θα καλύπτουν κυριολεκτικά εκατομμύρια εκτάρια και ανεμογεννήτριες που θα κυριαρχούν στον ορίζοντα», είπε.

Ο επίτροπος ενεργειακών υποδομών δήλωσε ότι ορισμένοι πάροχοι ανανεώσιμων πηγών ενέργειας θα προσπαθούσαν να αποφύγουν ένα ομόλογο «επειδή ο κάτοχος γης αγνοούσε τον κίνδυνο».

«Εκδώσαμε μια επικαιροποιημένη κατευθυντήρια γραμμή [pdf] τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους για να βοηθήσουμε τους γαιοκτήμονες να κάνουν τις σωστές ερωτήσεις πριν υπογράψουν ένα έγγραφο», δήλωσε ο Ντάιερ.

«Υπάρχουν κάποιες αμφισβητήσιμες συμφωνίες εκεί έξω που δεν ήταν ισορροπημένες, κατά την άποψή μας, και έτσι δώσαμε στην κοινότητα και στους ιδιοκτήτες γης ένα χέρι βοήθειας».

Ο Ντάιερ πρότεινε επίσης να γίνουν οι διατάξεις περί ομολόγων μέρος της αδειοδότησης που αφορά την κατασκευή έργων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Πτερύγια παροπλισμένων ανεμογεννητριών σε μια αποθήκη στο Sweetwater του Τέξας. (Εθνικό Εργαστήριο Βορειοδυτικού Ειρηνικού)

 

Η πορεία προς το net zero (καθαρό μηδέν) προκάλεσε μια σειρά από υλικοτεχνικές, οικονομικές, μηχανολογικές προκλήσεις, ακόμη και προκλήσεις ασφαλείας.

Σύμφωνα με τον Ενεργειακό Χάρτη 2023 του Επιτρόπου, οι αγρότες δήλωσαν ότι η κατασκευή νέων υποδομών για την υποστήριξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας θα μπορούσε να επιβαρύνει την αγροτική γη.

«[Περίπου] το 58% των ερωτηθέντων γαιοκτημόνων δήλωσαν ότι οι υποδομές μεταφοράς θα οδηγήσουν σε άμεση απώλεια καλλιεργήσιμης γης ή σε διαταραχή της παραγωγικότητας της γης τους», αναφέρεται στο έγγραφο.

«Το εξήντα τοις εκατό πιστεύει επίσης ότι οι υποδομές μεταφοράς θα επηρεάσουν τη χρήση μηχανημάτων ή εξοπλισμού τους. Ορισμένοι γαιοκτήμονες σημείωσαν επίσης επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα, οι οποίες ενδέχεται να μειώσουν τα φυσικά χαρακτηριστικά που εκτιμά η τοπική κοινότητα και την αισθητική της περιοχής».

Ο ομοσπονδιακός βουλευτής Πιτ δήλωσε ότι οι νέες γραμμές μεταφοράς απαιτούν διευκολύνσεις, οι οποίες πρέπει να διατηρούνται ελεύθερες από την αναγέννηση για να αποφευχθούν μελλοντικές παρεμβάσεις.

«Αυτή η γη γενικά δεν μπορεί να καλλιεργηθεί και δεν μπορεί να αξιοποιηθεί», είπε. «Και εμποδίζει τη μετακίνηση στην ιδιοκτησία σας. Γενικά, κανείς δεν θέλει μια λωρίδα 200 μέτρων άχρηστης γης στη μέση μιας πρώτης τάξεως γεωργικής γης που επηρεάζει όχι μόνο τις εργασίες του αλλά και την αξία της ιδιοκτησίας του».

Από τον Daniel Teng

Αναβιώνοντας την παράδοση του «ταχυδρόμου των Γκαλαπάγκος»

Ο Τζόνι Μπήρντμορ,  ένας 51χρονος από το Λονδίνο, πέρασε τους τελευταίους οκτώ μήνες ταξιδεύοντας σε κάθε ήπειρο, αποφασισμένος να γίνει ο νέος «ταχυδρόμος των Γκαλαπάγκος». Η αποστολή του συνίσταται στην παράδοση 50 καρτ ποστάλ που πήρε από ένα παλιό γραμματοκιβώτιο που βρίσκεται σε ένα σημείο γνωστό ως Mail Bay, στο Isla Floreana, μέρος του αρχιπελάγους Γκαλαπάγκος. Αυτές οι επιστολές θα παραδοθούν προσωπικά εντός 12 μηνών.

Από την αρχή της περιπέτειάς του, τον Μάρτιο του 2024, ο  Μπήρντμορ έχει χτυπήσει απροειδοποίητα τις πόρτες των παραληπτών από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ισλανδία μέχρι τη Βραζιλία. Ο  Μπήρντμορ συνεχίζει το 365 ημερών ταξίδι του σε επτά ηπείρους, μέχρι να παραδώσει και το τελευταίο  γράμμα, την 1η Μαρτίου 2025.

Jonny Beardmore, 51 de ani, alături de cutia poştală transformată în butoi de whisky din Galapagos, în care oamenii lasă cărţi poştale. (SWNS)
Ο Τζόνι Μπήρντμορ δίπλα στο αυτοσχέδιο γραμματοκιβώτιο που φτιάχτηκε από ένα βαρέλι, μέσα στο οποίο οι άνθρωποι αφήνουν καρτ ποστάλ, στα Γκαλαπάγκος. (SWNS)

 

Ο Τζόνι έμαθε για την ύπαρξη του γραμματοκιβωτίου όταν επισκέφτηκε το νησί λίγο μετά τον θάνατο του πατέρα του, Έρικ, από ασθένεια του κινητικού νευρώνα το 2022.

Το έθιμο των γραμματοκιβωτίων σε απομακρυσμένες τοποθεσίες χρονολογείται από το 1793, όταν οι ναυτικοί συνήθιζαν να αφήνουν γράμματα για τα αγαπημένα τους πρόσωπα σε ένα ξύλινο βαρέλι, ελπίζοντας ότι θα τα έπαιρναν τα πλοία που διέσχιζαν τον ωκεανό. Το μέρος στο αρχιπέλαγος Γκαλαπάγκος, γνωστό σήμερα ως Post Office Bay (Κόλπος του Ταχυδρομείου), έχει γίνει εμβληματικό αυτού του μοναδικού τελετουργικού. Επί του παρόντος, οι τουρίστες και οι τυχοδιώκτες συνεχίζουν να αφήνουν καρτ ποστάλ στο ‘γραμματοκιβώτιο’, που κατασκευάστηκε από ένα παλιό βαρέλι για ουίσκι, με την ελπίδα ότι κάποιος, κάποια στιγμή, θα τις βρει και θα τις παραδώσει προσωπικά.

Ο  Μπήρντμορ ανέλαβε να συνεχίσει την παράδοση. Μέσω αυτής της συμβολικής χειρονομίας, στοχεύει να «συνδέσει τον κόσμο – ένα γράμμα τη φορά», υπενθυμίζοντας σε όλους τη σημασία των ανθρώπινων σχέσεων και τη χαρά των μικρών εκπλήξεων.

Poştaşul Galapagos Jonny Beardmore livrează o carte poştală unui locuitor din Winnipeg, Canada. (SWNS)
Ο ‘ταχυδρόμος των Γκαλαπάγκος’, Τζόνι Μπήρντμορ, παραδίδει μια καρτ ποστάλ σε έναν κάτοικο του Γουίνιπεγκ, στον Καναδά. (SWNS)

 

Beardmore cu un recipient în Rhode Island, Statele Unite. (SWNS)
Στο Ρόουντ Άιλαντ, ΗΠΑ. (SWNS)

 

Μέχρι σήμερα, έχει επισκεφθεί 12 χώρες: Αγγλία, Σκωτία, Ιρλανδία, Ισλανδία, Ηνωμένες Πολιτείες, Καναδά, Μεξικό, Μπελίζ, Γουατεμάλα, Βραζιλία, Αργεντινή και Εκουαδόρ. Οι παραλήπτες ήταν, μεταξύ άλλων, ένας γιατρό από το Σάο Πάολο της Βραζιλίας, ένα νιόπαντρο ζευγάρι από το Ουασάγκο του Καναδά και η φίλη κάποιου από το Σαν Πέντρο της Μπελίζ.

Ο  Μπήρντμορ, ο οποίος κουβαλά μόνο μία τσάντα, πηγαίνει στη διεύθυνση που γράφει η καρτ ποστάλ και περιμένει ακόμη και μια ολόκληρη μέρα, ελπίζοντας να την παραδώσει προσωπικά. Αν δεν καταφέρει να συναντήσει τον παραλήπτη, αφήνει την καρτ ποστάλ στο γραμματοκιβώτιο, σύμφωνα με το σύνθημά του: «ο ταχυδρόμος των Γκαλαπάγκος πάντα παραδίδει».

Για να συνδέσει όσους ενδιαφέρονται για το ταξίδι του,ο  Μπήρντμορ δημιούργησε έναν διαδραστικό χάρτη που επιτρέπει στους ανθρώπους να ακολουθούν τη διαδρομή του σε πραγματικό χρόνο.

Beardmore livrează o carte poştală unui destinatar în San Pedro, Belize. (SWNS)
Ο Μπήρντμορ  παραδίδει μια καρτ ποστάλ στο Σαν Πέντρο της Μπελίζ. (SWNS)

 

Έχοντας ολοκληρώσει πρόσφατα το σκέλος του ταξιδιού του στο Ηνωμένο Βασίλειο, εξήγησε τα συναισθήματα και το κίνητρό του πίσω από αυτήν την πρωτοβουλία: «Πίσω από αυτή τη δράση βρίσκεται η απώλεια του πατέρα μου που πέθανε από MND [νόσος του κινητικού νευρώνα] πριν από 18 μήνες. Ήταν 81 ετών. Έζησε με αυτή την ασθένεια για οκτώ χρόνια, που είναι μια μεγάλη περίοδος επιβίωσης για αυτήν την ασθένεια. Με αυτό που κάνω, στοχεύω να επανασυνδέσω τους ανθρώπους μέσω της δύναμης του γραπτού λόγου, φέρνοντας στο προσκήνιο την προσωπική πινελιά που μόνο τα γράμματα μπορούν να προσφέρουν. Επιπλέον, αναζητώ περιπέτειες και ταξίδια που έχουν νόημα. Μετά την περίοδο απομόνωσης που προκλήθηκε από τον COVID, ήθελα να εξερευνήσω τον κόσμο ξανά, αλλά με έναν μοναδικό και βαθιά προσωπικό τρόπο».

Μιλά αναλυτικά και για τη στιγμή που άλλαξε την οπτική του: «Όταν πέθανε ο πατέρας μου, ήθελα να κάνω κάτι σημαντικό [για να τιμήσω] τη μνήμη του. Τον περασμένο Ιανουάριο, έφτασα στα νησιά Γκαλαπάγκος και ανακάλυψα το γραμματοκιβώτιο στο Post Office Bay, για το οποίο δεν είχα ακούσει ποτέ. Πήρα μερικές καρτ ποστάλ πίσω στο Λονδίνο μαζί μου και τις παρέδωσα προσωπικά – και η εμπειρία μού άφησε βαθιά εντύπωση. Έτσι, μου ήρθε η ιδέα για αυτό το έργο. Απλώς πηγαίνω εκεί που με πάνε τα γράμματα και αυτό κάνει κάθε παράδοση μια κοινωνική πρόκληση. Προσπαθώ να μάθω την ιστορία πίσω από κάθε γράμμα και να τη μοιραστώ.»

Για τον Μπήρντμορ, αυτή η πρωτοβουλία είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό ταξίδι: «Το γραμματοκιβώτιο των Γκαλαπάγκος έχει δημιουργήσει ένα δίκτυο διασυνδέσεων σε όλο τον κόσμο. Αυτό το έργο αφορά, στον πυρήνα του, τις ανθρώπινες συνδέσεις. Προσπαθώ να επανασυνδεθώ με τον κόσμο, και αυτή η πτυχή είναι ιδιαίτερα σημαντική όταν μιλάμε για MND [νόσος του κινητικού νευρώνα], καθώς αυτοί που επηρεάζονται τελικά χάνουν την ικανότητά τους να επικοινωνούν λεκτικά. Μέσα από τα γράμματα, θέλω να επαναφέρω στο προσκήνιο τη σημασία των λέξεων και των προσωπικών συνδέσεων.»

Beneficiarii din Mexico City primesc o carte poştală de la Beardmore. (SWNS)
Παραλήπτες στην Πόλη του Μεξικού λαμβάνουν μια κάρτα από το Μπήρντμορ. (SWNS)

 

Συγκινημένος από την εμπειρία, ο  Μπήρντμορ επισκέφτηκε ξανά τα νησιά τον Μάρτιο και επέλεξε μερικές κάρτες, φροντίζοντας να είναι από όλες τις γωνιές του κόσμου. Όταν έφτασε τις 50, ξεκίνησε για τη Νότιο Αμερική, πηγαίνοντας στον Ισημερινό, την Αργεντινή, τη Βραζιλία, τη Γουατεμάλα, το Μπελίζ και το Μεξικό.

Ένα από τα γράμματα απευθυνόταν σε έναν άνδρα στο Μπελίζ και γράφτηκε από μια γυναίκα που εξομολογείται τον έρωτά της, αλλά μέχρι να φτάσει ο  Μπήρντμορ το ζευγάρι είχε χωρίσει. Στη συνέχεια πέταξε σε επτά πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών, πριν κατευθυνθεί βόρεια και διασχίσει την καναδική πλευρά, παραδίδοντας καρτ ποστάλ στους ντόπιους.

Το ταξίδι στη Βρετανία ξεκίνησε τον Αύγουστο, με τον  Μπήρντμορ να ζητά βοήθεια από ορισμένους ντόπιους που τον αναγνώρισαν.

Un destinatar din Victoria, Canada, primeşte o carte poştală. (SWNS)
Ο Μπήρντμορ με έναν παραλήπτη στη Βικτώρια του Καναδά. (SWNS)

 

Θυμάται: «Ήμουν στο Σάρρεϋ για να παραδώσω το 24ο γράμμα, αλλά κανείς δεν ήταν σπίτι. Έπρεπε να επιστρέψω το βράδυ. Δεν κάνω καμία προσπάθεια να επικοινωνήσω μαζί τους εκ των προτέρων, απλά εμφανίζομαι και χτυπάω την πόρτα. Μόνο αφού χτυπήσω την πόρτα και δεν είναι εκεί, αφήνω ένα σημείωμα ή τσεκάρω τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης».

Ήταν μια περίπτωση όπου η κοινότητα τον βοήθησε στην παράδοση της κάρτας: «Μια μητέρα και μια κόρη με αναγνώρισαν από ένα φεστιβάλ περιπέτειας που ονομάζεται Yestival, όπου είχα μίλησα online για την πρόκληση τον Ιούνιο, ενώ βρισκόμουν στο Γουίνιπεγκ του Καναδά. Τους έδειξα την επιστολή που έπρεπε να παραδώσω και, φανταστείτε!, ήξεραν τους παραλήπτες. Φαίνεται ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι γείτονές τους και τους γνωρίζουν προσωπικά.»

«Τους έστειλαν μηνύματα και κανόνισαν να τους συναντήσω για να τους παραδώσω την επιστολή». Οι πιθανότητες να συμβεί αυτό είναι απλά απίστευτες. «Κάθε μία παράδοση είναι εξαιρετική και ιδιαίτερη, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι πρόκειται να συμβεί.»

Beardmore livrează o carte poştală unui destinatar din Houston, Texas. (SWNS)
Ο Μπήρντμορ  παραδίδει μια καρτ ποστάλ σε μια γυναίκα στο Χιούστον του Τέξας. (SWNS)

 

Ο Μπήρντμορ αφηγείται με ενθουσιασμό μια αξέχαστη εμπειρία που είχε στο Μεξικό: «Αφορούσε μια μητέρα και την κόρη της, που αρχικά δεν ήθελαν να κατέβουν. Ζήτησα τη βοήθεια ενός ισπανόφωνου φίλου και ενός γείτονα. Αφού τους δείξαμε την καρτ ποστάλ, μας επέτρεψαν να μπούμε. Ήταν μια υπέροχη εμπειρία, ίσως η αγαπημένη μου».

«Δεν ανησυχώ πολύ για την ασφάλεια. Έχω ταξιδέψει πολύ σε όλο τον κόσμο. Ξέρω πώς να κυκλοφορώ. Έχω πάει σε 114 χώρες συνολικά μέχρι τώρα. Ανησυχούσα για το αν ο κόσμος θα αποδεχόταν αυτή την ιδέα. Ήλπιζα πραγματικά ότι ο κόσμος θα ήθελε να έρθει. Ανησυχούσα ότι ο κόσμος δεν θα ενδιαφερόταν τόσο – αλλά μόλις γνώρισα την Κεντρική Αμερική, ανακάλυψα ότι οι άνθρωποι είναι εξαιρετικοί.

»Μια άλλη ιδιαίτερη στιγμή σχετιζόταν με την ημέρα αποφοίτησης τρίδυμων, 13 ετών. Πήγα πίσω και έκατσα για δείπνο μαζί τους, για την επέτειό τους.»

Beardmore livrează o carte poştală unui destinatar în Washago, Canada. (SWNS)
Ο Μπήρντμορ με παραλήπτες στο Γουασάγκο του Καναδά. (SWNS)

 

Μέχρι σήμερα, ο  Μπήρντμορ έχει καταφέρει να συγκεντρώσει σχεδόν 26.000 δολάρια για φιλανθρωπικές οργανώσεις που είναι αφιερωμένες στην καταπολέμηση της νόσου του κινητικού νευρώνα (MND). Ωστόσο, χρησιμοποιεί τις δικές του οικονομίες για τη χρηματοδότηση της αποστολής και των ταξιδιών του.

Ο προϋπολογισμός του είναι 62.640 ευρώ συνολικά. Εξοικονομεί πολλά χρήματα χρησιμοποιώντας τα αεροπορικά μίλια του και πετώντας μόνο με μια χειραποσκευή.

Δήλωσε: «Όταν δεσμεύομαι για ένα έργο σαν αυτό, εμπλέκομαι πλήρως. Γιατί να μην κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου; Η τελευταία παράδοση θα γίνει στο Λονδίνο. Όλα είναι αυτοχρηματοδοτούμενα και αυτό μου δίνει τον πλήρη έλεγχο. Μου αρέσει να προσθέτω ένα βαθύτερο νόημα στα ταξίδια μου.

»Δεν είμαι παντρεμένος ούτε έχω παιδιά. Βασικά είμαι άστεγος και όλα μου τα πράγματα είναι σε μια αποθήκη. Σε αυτό το ταξίδι έχω μόνο μια χειραποσκευή, μέσα στην οποία βρίσκονται ο εξοπλισμός μου και τα ρούχα μου. Μου αρέσει να ζω έτσι. “Τα λογιστικά και ο σχεδιασμός είναι μέρος της διασκέδασης.”

»Αλλά πρόκειται επίσης για την ανάδειξη της απώλειας κινητικότητας και ελευθερίας κινήσεων που αντιμετώπισαν ο πατέρας μου και άλλοι πάσχοντες από MND – μια υπενθύμιση ότι δεν πρέπει ποτέ να θεωρούμε δεδομένες αυτές τις ικανότητες.»

Το έργο του Μπήρντμορ δεν είναι μόνο μια επίδειξη θέλησης και περιπέτειας, αλλά και μια έκκληση για ενσυναίσθηση, κατανόηση και ευγνωμοσύνη για τα μικρά πράγματα που κάνουν τη ζωή πραγματικά να αξίζει τον κόπο.

Κανένα από τα εμβόλια mRNA δεν αποτελείται από mRNA

Για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, το πρόγραμμα γονιδιακής ρύθμισης υγιών ανθρώπων έχει χειραγωγηθεί σε μαζική κλίμακα.

Παρά τα όσα μας έχουν πει, τα εμβόλια COVID-19 με βάση το RNA κατασκευάστηκαν με τροποποιημένο RNA – και όχι με αγγελιοφόρο RNA (mRNA).

Το τροποποιημένο RNA (modRNA) ενέχει σημαντικούς κινδύνους για την υγεία μας.

Αυτοί οι κίνδυνοι προέρχονται όχι μόνο από τα εμβόλια COVID-19 και τις ενισχυτικές δόσεις, αλλά και από όλα τα μελλοντικά εμβόλια με βάση το RNA.

Το mRNA και το modRNA δεν είναι το ίδιο

Τα δύο αυτά mRNA και modRNA είναι εντελώς διαφορετικά.

Το mRNA εμφανίζεται στη φύση, ζει στα κύτταρά μας μόνο για μικρό χρονικό διάστημα και είναι σχετικά εύθραυστο. Είναι ένας συγκεκριμένος τύπος RNA που μεταφέρει οδηγίες ή «μηνύματα» από τα γονίδιά μας για να βοηθήσει στη δημιουργία πρωτεϊνών, τα δομικά στοιχεία των κυττάρων μας. Παράγεται συνεχώς ως μέρος των φυσιολογικών κυτταρικών διεργασιών. Μόλις το mRNA μεταφέρει τα μηνύματα, το έργο του έχει τελειώσει και διασπάται στο σώμα.

Όταν το RNA από άλλη πηγή εισέρχεται στα κύτταρά μας – το RNA του ιού, για παράδειγμα – τα κύτταρα αυτά μπορούν να παράγουν πρωτεΐνες του ιού.

Μας είπαν ότι τα εμβόλια του COVID-19 γίνονται με mRNA. Ωστόσο, ένα εμβόλιο που χρησιμοποιεί «φυσικό» mRNA δεν θα διαρκούσε αρκετά ώστε να ξεκινήσει μια ανοσολογική απόκριση προτού καταστραφεί από το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Για να γίνει το mRNA χρήσιμο για την ιατρική ρουτίνας, οι επιστήμονες έπρεπε να τροποποιήσουν τεχνητά το mRNA για να αυξήσουν τόσο την αποτελεσματικότητα όσο και τη διάρκεια ζωής του. Το αποτέλεσμα: το modRNA.

Το modRNA έχει βελτιστοποιηθεί για μεγάλη διάρκεια ζωής και μέγιστη μεταφορά. Ενώ το mRNA παρουσιάζει ένα κυτταρικό πρότυπο έκφρασης, το modRNA μπορεί να εισχωρήσει σχεδόν σε κάθε τύπο κυττάρου.

Πώς φτάσαμε εδώ;

Το 1961, η ανακοίνωση της ανακάλυψης του mRNA έγινε «σε μια κορύφωση επιστημονικού ενθουσιασμού». Είχαν προηγηθεί «παρατηρήσεις» αυτού του βραχύβιου αλλά απαραίτητου ενδιάμεσου RNA, οι οποίες οδήγησαν στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα γονίδια παρήγαγαν το mRNA και του ρόλου του στην παραγωγή πρωτεϊνών.

Με λίγα λόγια: το mRNA μεταφέρει γενετικές οδηγίες από το DNA του κυττάρου στα ριβοσώματα, τα οποία χρησιμοποιούν αυτές τις οδηγίες για να συνθέσουν μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη.

Δεν άργησαν οι επιστήμονες να πειραματιστούν με τον τρόπο χρήσης του mRNA για να βοηθήσουν τον οργανισμό να αυτοθεραπευτεί. Το 1990, οι ερευνητές εισήγαγαν φυσικό (μη τροποποιημένο) mRNA στον σκελετικό μυ ενός ποντικιού- το ποντίκι παρήγαγε μια πρωτεΐνη που δεν θα παρήγαγε ποτέ με φυσικό τρόπο.

Στη συνέχεια, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι η μεταφορά φυσικού mRNA ήταν αναποτελεσματική. Αν και κατ’ αρχήν λειτουργούσε, διασπάστηκε γρήγορα και δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά για θεραπευτικούς σκοπούς.

Η παρατήρηση αυτή άνοιξε την πόρτα στη συνθετική ή τεχνητή τροποποίηση του mRNA. Η αρχική εστίαση αυτής της έρευνας ήταν ο επαναπρογραμματισμός και η καταστροφή των καρκινικών κυττάρων – ο μόνος στόχος του modRNA πριν από την πανδημία COVID-19.

Εισαγωγή στο modRNA

Πώς τροποποιείται το RNA; Με απλά λόγια, μία από τις τέσσερις ενώσεις του RNA τροποποιείται (π.χ., το φυσικό νουκλεοζίτη ουριδίνη τροποποιείται για να παραχθεί συνθετική/τεχνητή μεθυλο-ψευδοουριδίνη). Στη συνέχεια, το modRNA είναι:

  • Πιο σταθερό (διαρκεί περισσότερο στον οργανισμό).
  • Λιγότερο ανοσογόνο (προκαλεί μειωμένη διέγερση του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος).
  • Πιο αποτελεσματικό (το modRNA παράγει περισσότερη πρωτεΐνη από την ίδια ποσότητα mRNA).

Το modRNA δημιουργείται σε εργαστήριο.

Η θεραπευτική εφαρμογή του modRNA στον άνθρωπο παρουσιάζει προκλήσεις και κινδύνους.

Είναι ανησυχητικό ότι το modRNA περιέχει μια αλληλουχία γονιδίων ιού. Κατά την είσοδό του σε ένα κύτταρο, το modRNA αναλαμβάνει τον έλεγχο του κυτταρικού μηχανισμού και τον επαναπρογραμματίζει ώστε να παράγει μια ιογενή πρωτεΐνη – για παράδειγμα, την πρωτεΐνη ακίδας.

Ίσως το πιο εκπληκτικό είναι ότι, κατά τη δημιουργία των εμβολίων και των αναμνηστικών δόσεων της COVID-19, οι επιστήμονες γνώριζαν ήδη ότι η στοχευμένη παράδοση του modRNA ήταν αδύνατη. Το modRNA δεν μπορεί να στοχευθεί σε συγκεκριμένα κύτταρα. Ως εκ τούτου, επιτίθεται σε απολύτως υγιή κύτταρα – ακόμη και πέρα από φυσικούς φραγμούς όπως ο αιματοεγκεφαλικός φραγμός.

Η συνεχής παραγωγή μιας τεχνητής ιικής πρωτεΐνης στερεί από το κύτταρο ενέργεια, διαταράσσει τον μεταβολισμό του και οδηγεί στο να μην είναι πλέον σε θέση το κύτταρο να επιτελέσει το ζωτικό του έργο για τον οργανισμό στο σύνολό του.

Το χειρότερο είναι ότι, με τις πρωτεΐνες του ιού που παράγονται σε αυτά, τα κύτταρα αυτά καταστρέφονται στη συνέχεια από το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Παρά αυτές τις τρομερές ελλείψεις, η Pfizer-BioNTech και η Moderna ξεκίνησαν μια μεγάλης κλίμακας παραγωγή «εμβολίων» COVID-19 με τη χρήση modRNA.

Ο οργανισμός ανταποκρίνεται διαφορετικά στη φυσική μόλυνση σε σχέση με τον εμβολιασμό με modRNA

Η πρωτεΐνη ακίδας είναι γνωστό ότι αποτελεί δηλητήριο για τον οργανισμό μας.

Στην περίπτωση φυσικής μόλυνσης, το ανοσοποιητικό μας σύστημα θα αποτρέψει τον ιό από το να μολύνει τα κύτταρα του σώματός μας εξουδετερώνοντάς τον μέσω ειδικών αντισωμάτων, με τη δυνατότητα διασταυρούμενης ανοσίας που είναι αποτελεσματική και έναντι παραλλαγών του ιού.

Με τον εμβολιασμό με modRNA, το ανοσοποιητικό μας σύστημα δεν έχει την ευκαιρία να εμποδίσει τα λιπιδικά νανοσωματίδια να μεταφέρουν modRNA στα κύτταρά μας – σε όλα τα κύτταρα, όχι μόνο σε ορισμένα κύτταρα με τον κατάλληλο υποδοχέα για τη δέσμευση του ιού (όπως θα συνέβαινε στη φυσική λοίμωξη).

Ο ιός και το εμβόλιο δεν είναι το ίδιο

Αν και ορισμένοι έχουν υποστηρίξει ότι η αντίδραση του οργανισμού στο εμβόλιο modRNA είναι παρόμοια με την αντίδραση στον πραγματικό ιό, αυτό δεν ισχύει.

Αρχικά, ας δούμε τον φυσικό ιό και την αντίδραση του οργανισμού μας σε αυτόν:

  • Το RNA του ιού είναι σαν ένα σχεδιάγραμμα. Περιέχει οδηγίες για όλα τα μέρη που χρειάζονται (όχι μόνο για την πρωτεΐνη ακίδας) για τη δημιουργία ενός νέου ιού.
  • Το RNA του ιού υπάρχει μέσα σε ένα πρωτεϊνικό περίβλημα. Το ανοσοποιητικό μας σύστημα θα δημιουργούσε διάφορα αντισώματα (όχι μόνο κατά της πρωτεΐνης ακίδας), δημιουργώντας έτσι κάποιο βαθμό διασταυρούμενης ανοσίας για την αντιμετώπιση των παραλλαγών του ιού.
  • Η πλειονότητα των αναπνευστικών ιών εμποδίζεται από το να εισέλθει στο σώμα μας από το ανοσοποιητικό σύστημα που βρίσκεται στο στοματικό και ρινικό βλεννογόνο. Ο ιός δεν εισάγει το RNA του στα αιμοφόρα αγγεία, αλλά συνδέεται με έναν ειδικό υποδοχέα στην επιφάνεια του κυττάρου και στη συνέχεια εισάγει απευθείας το RNA στο κύτταρο.

Πρέπει να τονιστεί ότι μόνο συγκεκριμένα κύτταρα (δηλαδή εκείνα που φέρουν τον κατάλληλο υποδοχέα στην κυτταρική επιφάνεια) μπορούν να μολυνθούν.

Η δουλειά του ανοσοποιητικού μας συστήματος είναι να καταστρέψει ένα κύτταρο που έχει μολυνθεί από έναν ιό για να αποτρέψει τον πολλαπλασιασμό του ιού και την επακόλουθη μόλυνση νέων κυττάρων. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ανοσοποιητικό μας σύστημα θα σταματήσει τη διαδικασία μόλις κερδηθεί αυτή η μάχη (συνήθως, μέσα σε λίγες ημέρες).

Στη συνέχεια, ας εξετάσουμε την αντίδραση του οργανισμού στη χορήγηση modRNA («το εμβόλιο»):

Το εμβόλιο περιέχει modRNA μόνο για την πρωτεΐνη ακίδας- επομένως, ο εμβολιασμός δεν παρέχει διασταυρούμενη ανοσία.

  • Το εμβόλιο-modRNA δεν έχει πρωτεϊνικό περίβλημα, αλλά αντίθετα περιβάλλεται από ένα λιπιδικό νανοσωματίδιο.
  • Τα λιπιδικά νανοσωματίδια δεν χρειάζονται υποδοχείς για να εισέλθουν σε ένα κύτταρο. Τα λιπιδικά νανοσωματίδια είναι κατασκευασμένα από λιπίδια, όπως και η κυτταρική μεμβράνη- επομένως, και οι δύο λιπιδικές μεμβράνες απλώς θα συγχωνευθούν.
  • Το ανοσοποιητικό σύστημα παράγει αντισώματα για να καταπολεμήσει τα αντιγόνα, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν παθογόνα (ιούς, βακτήρια), ξένα σωματίδια (σπόρια μυκήτων, αλλεργιογόνα) ή οποιεσδήποτε ουσίες που προκαλούν ειδική ανοσολογική απόκριση. Ωστόσο, τα λιπιδικά νανοσωματίδια που μεταφέρουν το modRNA στερούνται αυτών των αντιγόνων, επιτρέποντάς τους να παρακάμπτουν απαρατήρητα το ειδικό ανοσοποιητικό σύστημα και να προκαλούν μη ειδική φλεγμονή. Αυτή η δυναμική προκαλεί κλιμάκωση της δραστηριότητας του ανοσοποιητικού συστήματος, οδηγώντας στην παραγωγή αυξανόμενης ποσότητας αντισωμάτων κατά της πρωτεΐνης ακίδας. Κάθε επόμενη αναμνηστική δόση λιπιδικών νανοσωματιδίων παρέχει κλιμακούμενη ποσότητα modRNA. Αυτό, με τη σειρά του, προτρέπει την αδιάκοπη παραγωγή νέων πρωτεϊνών ακίδας.
  • Τα εμβόλια εγχέονται στους μυς. Ωστόσο, είναι σχεδόν αδύνατο να γίνει ένεση απευθείας σε ένα μυϊκό κύτταρο (μεγάλη σύριγγα έναντι μικρού κυττάρου). Καθώς οι μύες τροφοδοτούνται έντονα με αίμα, πολύ συχνά, οι σύριγγες θα παραβιάσουν τα αιμοφόρα αγγεία. Η κανονική κατάσταση θα είναι ότι το εμβόλιο θα τοποθετηθεί μεταξύ των μυϊκών κυττάρων, στο λεγόμενο μεσοκυττάριο χώρο. Το υγρό στον μεσοκυττάριο χώρο θα συλλεχθεί ως λεμφικό υγρό και τελικά θα συγχωνευθεί με το αίμα.
  • Το εμβόλιο και το αναμνηστικό modRNA θα συνεχίσουν να παράγουν πρωτεΐνη ακίδας (για εβδομάδες ή ακόμη και μήνες, πράγμα εντελώς διαφορετικό από μια φυσική λοίμωξη), καθώς ο κυτταρικός μας μηχανισμός (π.χ. το ένζυμο RNase) δεν μπορεί να καταστρέψει το τεχνητό modRNA. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ορισμένες σοβαρές περιπτώσεις COVID-19 δεν οφείλονταν στην παρουσία του ιού αλλά σε μια δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος (που ονομάζεται « θύελλα κυτταροκινών»).

Η έρευνα αποκαλύπτει το κακό προφίλ ασφάλειας του modRNA

Οι πρώτες προκλινικές μελέτες δημιούργησαν αισιοδοξία για τα πλεονεκτήματα των εμβολίων με βάση το RNA. Ωστόσο, η ικανότητα πρόκλησης ανοσολογικής απόκρισης ήταν λιγότερο αποτελεσματική στους ανθρώπους από ό,τι αναμενόταν με βάση τα πειράματα σε ζώα.

Μια ανασκόπηση του 2018 που δημοσιεύθηκε στο Nature ανέφερε ότι «πρόσφατες δοκιμές σε ανθρώπους κατέδειξαν μέτριες και σε σπάνιες περιπτώσεις σοβαρές αντιδράσεις στο σημείο της ένεσης ή συστηματικές αντιδράσεις για διάφορες πλατφόρμες mRNA».

Ως εκ τούτου, η εστίαση μετατοπίστηκε στο modRNA.

Το ενέσιμο modRNA μπορεί να οδηγήσει σε θρόμβωση που ακολουθείται από εγκεφαλικό επεισόδιο, έμφραγμα του μυοκαρδίου ή πνευμονική εμβολή και μπορεί να προωθήσει τον σχηματισμό θρόμβων αίματος μέσα στα αιμοφόρα αγγεία.

Μελετώντας τις βάσεις δεδομένων ανοικτής πρόσβασης -συμπεριλαμβανομένων εκείνων στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο- σχετικά με τις ανεπιθύμητες επιπτώσεις του εμβολίου COVID-19, μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι αυτοί οι κίνδυνοι έχουν γίνει πραγματικές παρενέργειες για τους ανθρώπους που έλαβαν τα εμβόλια COVID-19.

Μόλις κυκλοφόρησε: Πρώην εμπιστευτική έκθεση σχετικά με θανάτους που σχετίζονται με την COVID-19

Τον Ιούνιο του 2023, σε απάντηση σε αίτημα του Νόμου περί Ελευθερίας της Πληροφόρησης (Freedom of Information Act), ορισμένες από αυτές τις ανεπιθύμητες παρενέργειες δημοσιοποιήθηκαν όταν δημοσιεύθηκαν οι προηγουμένως εμπιστευτικές εκθέσεις της BioNTech προς τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (European Medicines Agency-EMA). Οι εκθέσεις περιλάμβαναν δεδομένα που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια μιας εξάμηνης περιόδου από τον Δεκέμβριο του 2021 έως τον Ιούνιο του 2022 και αθροιστικά δεδομένα από τον Δεκέμβριο του 2020 (pdf).

Το φυσικό mRNA και το συνθετικό modRNA δεν είναι το ίδιο. (The Epoch Times)

 

Τα στοιχεία αποκάλυψαν 3.280 θανάτους σε μια ομάδα 508.351 ατόμων που έλαβαν το εμβόλιο κατά τη διάρκεια μιας συνδυασμένης περιόδου που περιλάμβανε κλινικές δοκιμές και μετά την κυκλοφορία του εμβολίου. Αυτοί οι θάνατοι και δεκάδες χιλιάδες σοβαρές ανεπιθύμητες παρενέργειες συνέβησαν κατά τη διάρκεια μιας περιόδου κατά την οποία οι κατασκευαστές του εμβολίου επέμεναν ότι τα εμβόλια με βάση το modRNA ήταν ασφαλή.

Είναι παράλογο ότι οποιοδήποτε κύτταρο του σώματός μας θα προγραμματιζόταν να παράγει όσο το δυνατόν περισσότερη από μια ιική πρωτεΐνη για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Αυτό είναι άκρως αντίθετο με τη φυσική ιογενή λοίμωξη και θα οδηγήσει σε υπερδραστηριοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Ο εξαναγκασμός απόλυτα υγιών ανθρώπων να λάβουν μια ένεση modRNA με βάση το γονίδιο -που πωλείται ως εμβόλιο- είναι ανήθικος και επικίνδυνος.

Από τον Klaus Steger, Ph.D.

Ο Klaus Steger, Ph.D., είναι μοριακός βιολόγος με ερευνητική εστίαση στη γενετική και επιγενετική ρύθμιση της γονιδιακής έκφρασης κατά τη διάρκεια της φυσιολογικής και ανώμαλης ανάπτυξης του σπέρματος. Τα τελευταία 30 χρόνια, τα ερευνητικά του προγράμματα χρηματοδοτούνταν συνεχώς από το Γερμανικό Ίδρυμα Ερευνών, ενώ ήταν επικεφαλής πολλών εργαστηρίων γονιδιακής τεχνολογίας που εφάρμοζαν τακτικά τεχνολογίες με βάση το RNA. Διετέλεσε καθηγητής ανατομίας και κυτταρικής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Γκίσεν της Γερμανίας επί 23 χρόνια πριν συνταξιοδοτηθεί φέτος. Είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος στις φυσικές επιστήμες από το Πανεπιστήμιο του Ρέγκενσμπουργκ.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο αποτελούν απόψεις του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times. Η Epoch Times καλωσορίζει την επαγγελματική συζήτηση και τη φιλική αντιπαράθεση.

Η αυτοκτονία της τραγουδίστριας CoCo Lee εφιστά νέα προσοχή στην ψυχική υγεία

Η είδηση της 48χρονης Κινεζοαμερικανίδας τραγουδίστριας CoCo Lee, η οποία πέθανε στο νοσοκομείο μετά από απόπειρα αυτοκτονίας που την άφησε σε κώμα στις 5 Ιουλίου, συγκλόνισε τον κόσμο. Η αυτοκτονία της Lee προκάλεσε για άλλη μια φορά την ευρεία προσοχή στις επιπτώσεις της κατάθλιψης.

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, σχεδόν 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι παγκοσμίως υπέφεραν από κατάθλιψη το 2019 – το 14% αυτών ήταν έφηβοι. Οι αυτοκτονίες που προκαλούνται από κατάθλιψη αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 1 τοις εκατό των θανάτων, εκ των οποίων το 58 τοις εκατό συμβαίνουν πριν από την ηλικία των 50 ετών. Οι γυναίκες έχουν περίπου 50 τοις εκατό περισσότερες πιθανότητες να αυτοκτονήσουν λόγω κατάθλιψης από ό,τι οι άνδρες.

Κατά το πρώτο έτος COVID-19, ο παγκόσμιος επιπολασμός του άγχους και της κατάθλιψης αυξήθηκε κατά ένα τεράστιο ποσοστό 25 τοις εκατό. Επιπλέον, η κατάθλιψη είναι επίσης μια από τις κύριες αιτίες αναπηρίας. Τα άτομα με σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας πεθαίνουν κατά μέσο όρο 10 έως 20 χρόνια νωρίτερα από το ευρύ κοινό.

Τα αίτια της κατάθλιψης είναι πολλαπλά, με κοινωνικούς, ψυχολογικούς και βιολογικούς παράγοντες. Τα άτομα που έχουν βιώσει ακραία δυσμενή γεγονότα στη ζωή τους (π.χ. απώλεια εργασίας, πένθος, τραυματικά γεγονότα) είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν την πάθηση. Η κατάθλιψη, με τη σειρά της, οδηγεί σε μεγαλύτερο στρες και δυσλειτουργία, επηρεάζοντας τη ζωή του ατόμου και επιδεινώνοντας τα καταθλιπτικά συμπτώματα.

Η κατάθλιψη συνδέεται στενά με τη σωματική υγεία και επηρεάζεται από αυτήν. Τα άτομα με άλλες διαταραχές, όπως καρδιαγγειακές παθήσεις, καρκίνο, διαβήτη και αναπνευστικές παθήσεις, μπορεί επίσης να εμφανίσουν κατάθλιψη λόγω των δυσκολιών που σχετίζονται με τη διαχείριση αυτών των καταστάσεων.

 

Τύποι, συμπτώματα και επιπτώσεις

Η κατάθλιψη ταξινομείται ως ήπια, μέτρια ή σοβαρή, ανάλογα με τον αριθμό και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων και τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζουν τις σωματικές λειτουργίες του ατόμου. Τα ακόλουθα οκτώ συμπτώματα μπορεί να σχετίζονται με την κατάθλιψη:

  1. Απώλεια ενδιαφέροντος για τις δραστηριότητες της ζωής.
  2. Έλλειψη συγκέντρωσης.
  3. Έντονα αισθήματα ενοχής ή άρνηση της αυτοεκτίμησης.
  4. Απελπισία για το μέλλον.
  5. Σκέψεις θανάτου ή αυτοκτονίας.
  6. Διαταραχές ύπνου.
  7. Αλλαγές στην όρεξη ή στο σωματικό βάρος.
  8. Αίσθημα υπερβολικής κόπωσης ή χαμηλής αντοχής.

Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο JAMA Psychiatry το 2020 έδειξε ότι οι ενήλικες με κατάθλιψη έχουν αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου και θανάτου και όσο περισσότερα συμπτώματα έχει κάποιος, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος. Οι ερευνητές παρακολούθησαν 145.862 άνδρες και γυναίκες ηλικίας 35 έως 70 ετών σε 21 χώρες για 9,3 χρόνια κατά μέσο όρο. Διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι με τέσσερα ή περισσότερα συμπτώματα κατάθλιψης είχαν 20% αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου, και θανάτου, σε σύγκριση με εκείνους που είχαν λιγότερα από τέσσερα.

Τον Μάιο, μια μελέτη στο Translational Psychiatry, ένα ιατρικό περιοδικό με κριτές που δημοσιεύεται από τον εκδοτικό όμιλο Nature Publishing Group, έδειξε ότι το ποσοστό των ασθενών με κατάθλιψη που πάσχουν από ασθένειες του πεπτικού συστήματος είναι υψηλότερο από αυτό του γενικού πληθυσμού. Σε μια μετα-ανάλυση δεδομένων από 807.553 άτομα της βρετανικής βιοτράπεζας, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η γενετική προδιάθεση για κατάθλιψη σχετιζόταν θετικά με 12 γαστρεντερικές διαταραχές, και οι εν λόγω συσχετίσεις παρέμεναν ακόμη και μετά την προσαρμογή για πολλαπλές συγκρίσεις. Σε σύγκριση με το γενικό πληθυσμό, τα άτομα με γενετική προδιάθεση για κατάθλιψη είχαν τις ακόλουθες υψηλότερες πιθανότητες εμφάνισης νόσου:

Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, 1,58 φορές.

Μη αλκοολική ηπατική νόσο, 1,46 φορές.

Αλκοολική ηπατική νόσος, 1,44 φορές.

Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, 1,4 φορές.

Χρόνια παγκρεατίτιδα, 1,38 φορές.

Δωδεκαδακτυλικό έλκος και χρόνια γαστρίτιδα, 1,37 φορές.

Γαστρικό έλκος, 1,34 φορές.

Εκκολπώματα, 1,31 φορές.

Οξεία παγκρεατίτιδα, 1,25 φορές.

Ελκώδης κολίτιδα αυξημένη κατά 1,2 φορές.

 

Θεραπείες κατάθλιψης

Σύμφωνα με το The Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών), οι θεραπείες για την κατάθλιψη περιλαμβάνουν αλλαγές στον τρόπο ζωής, ψυχοθεραπεία, αντικαταθλιπτική φαρμακευτική αγωγή και θεραπείες νευροδιέγερσης, συμπεριλαμβανομένων της ηλεκτροσπασμοθεραπείας, της επαναλαμβανόμενης διακρανιακής μαγνητικής διέγερσης, της διέγερσης του πνευμονογαστρικού νεύρου και της βαθιάς εγκεφαλικής διέγερσης.

Ο Δρ Yang Jingduan, ειδικός στην ολοκληρωμένη ιατρική στις Ηνωμένες Πολιτείες, δήλωσε στην εκπομπή «Health 1+1» του NTDTV ότι η θεραπεία δεν θα πρέπει να βασίζεται αποκλειστικά στην αλλαγή της συμπεριφοράς ενός ατόμου – αλλά στην κατανόηση των παραγόντων που κρύβονται πίσω από τη συμπεριφορά του ασθενούς – και στη θεραπεία αυτών των παραγόντων.

Ο Δρ Yang εξήγησε περαιτέρω ότι υπάρχουν περιορισμοί στις τρέχουσες ιατρικές θεραπείες που δίνουν έμφαση στη φαρμακευτική αγωγή και ότι οι παρενέργειες των φαρμάκων μπορεί να προκαλέσουν αύξηση της τάσης για αυτοκτονία. Για παράδειγμα, τα άτομα με υπομεθυλίωση (μια κατάσταση που παρεμποδίζει την παραγωγή γλουταθειόνης) μπορεί να θεωρήσουν αποτελεσματική τη λήψη αναστολέων απορρόφησης σεροτονίνης, ενώ τα άτομα με υπερμεθυλίωση (διαταραχή χαμηλής περιεκτικότητας σε φυλλικό οξύ) μπορεί να έχουν κάποιες παρενέργειες.

Επιπλέον, ο μεταβολισμός και η επεξεργασία των φαρμάκων είναι διαφορετικοί για τη γενετική συμπεριφορά κάθε ατόμου. Τα άτομα με γρήγορο μεταβολισμό φαρμάκων δεν θα επιτύχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα -ενώ τα άτομα με αργό μεταβολισμό φαρμάκων δεν θα είναι σε θέση να μεταβολίσουν ακόμη και μια μικρή δόση, με αποτέλεσμα σοβαρές παρενέργειες.

Ο Δρ Yang έχει αντιμετωπίσει πολλούς ασθενείς με κατάθλιψη κατά τη διάρκεια των ετών της κλινικής του πρακτικής. Ο ίδιος μοιράστηκε:

«Τα θρεπτικά συστατικά μπορούν να ρυθμίσουν πολλά ψυχικά προβλήματα και να βελτιώσουν την κατάσταση ενός ατόμου. Η φαρμακευτική θεραπεία που βασίζεται στην κατανόηση των μεταβολικών χαρακτηριστικών και της βιοχημικής κατάστασης του ασθενούς μπορεί επίσης να είναι μια καλή επιλογή. Υπάρχουν ακόμη περισσότερες θεραπευτικές δυνατότητες για ασθενείς με τραύμα, όπως η ψυχοσυναισθηματική θεραπεία, η πνευματική ενεργειακή θεραπεία και άλλα παρόμοια, που μπορούν να ελαχιστοποιήσουν τις επιπτώσεις του τραύματος του παρελθόντος και να αλλάξουν την αντίδραση του οργανισμού σε αυτό».

 

Σοφές προοπτικές

Ο Zhuge Mingyang, ανεξάρτητος συγγραφέας, δήλωσε στην Epoch Times:

«Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να είναι ανοιχτόμυαλοι και να κατανοήσουν ότι υπάρχουν κέρδη και απώλειες σε όλα. Οι άνθρωποι πρέπει επίσης να συνειδητοποιήσουν ότι η ζωή είναι μακράν το πιο πολύτιμο πράγμα. Αποτελείται από δύο διακριτά μέρη, το φυσικό (σώμα) και το πνευματικό (νους), τα οποία είναι αλληλοεξαρτώμενα και απαραίτητα.  Ως ανθρώπινα όντα, το μόνο πράγμα που δεν μπορούμε να πάρουμε ελαφρά τη καρδία είναι η ζωή -συμπεριλαμβανομένης και της δικής μας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τόσο οι θρησκευτικές όσο και οι πνευματικές κοινότητες πιστεύουν ότι η δολοφονία ή η αφαίρεση της ίδιας μας της ζωής είναι αμαρτωλή πράξη».

Ο Δρ Yang τόνισε επίσης ότι η ανθρώπινη ζωή είναι πολύ πολύτιμη και η ψυχή πρέπει να καλλιεργηθεί μέσω του σώματος και να βιώσει τη χαρά, το θυμό, τη θλίψη, τον πόνο ή τον πειρασμό στο ανθρώπινο σώμα για να μεταμορφώσει πλήρως το πνεύμα μας. Επομένως, δεν πρέπει ποτέ να καταστρέφουμε το σώμα, διαφορετικά η ψυχή δεν θα βρει πουθενά να καλλιεργηθεί.

Από την Ellen Wan

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι οι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times. Η Epoch Times καλωσορίζει την επαγγελματική συζήτηση και τη φιλική αντιπαράθεση.