ΣΡΙΝΑΓΚΑΡ, Ινδία — Τουλάχιστον τρεις Ινδοί στρατιωτικοί, συμπεριλαμβανομένου ενός ανώτερου αξιωματικού, σκοτώθηκαν σε διαμάχη με κινεζικά στρατεύματα κατά μήκος των αμφισβητούμενων συνόρων τους στα Ιμαλάια όπου χιλιάδες στρατιώτες και από τις δύο πλευρές παραμένουν εκεί για πάνω από ένα μήνα, δήλωσε ο Ινδικός στρατός την Τρίτη.
Το συμβάν — στο οποίο καμία πλευρά δεν πυροβόλησε, σύμφωνα με Ινδούς αξιωματούχους— είναι η πρώτη θανατηφόρα διαμάχη μεταξύ των δύο ασιατικών γιγάντων από το 1975.
Ο Ινδικός στρατός δήλωσε σε ανακοίνωση ότι μια «βίαιη διαμάχη» πραγματοποιήθηκε στην κοιλάδα του Γκαλγάν στην περιοχή Λαντάκ την Δευτέρα το βράδυ, «με τραυματίες και από τις δύο πλευρές».
«Η απώλεια ζωής στην ινδική πλευρά περιλαμβάνει έναν αξιωματικό και δύο στρατιώτες», ανέφερε η ανακοίνωση. «Ανώτεροι αξιωματικοί των δύο πλευρών συναντιούνται επί του παρόντος στον χώρο για να κατευνάσουν την κατάσταση».
Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Τζάο Λιτζιέν δεν ανέφερε κάποια πληροφορία για τραυματίες από την κινεζική πλευρά, αλλά δήλωσε την Τρίτη ότι η Κίνα είχε διαμαρτυρηθεί έντονα για το περιστατικό, ενώ εξακολουθεί να δεσμεύεται να διατηρήσει την «ειρήνη και ηρεμία» στα αμφισβητούμενα και βαριά στρατιωτικοποιημένα σύνορα.
Χιλιάδες στρατιώτες από τις δύο χώρες, υποστηριζόμενοι από θωρακισμένα φορτηγά και πυροβολικό, παραμένουν σε απόσταση λίγων εκατοντάδων μέτρων μεταξύ τους, για περισσότερο από ένα μήνα στην περιοχή Λαντάκ κοντά στο Θιβέτ. Αξιωματικοί του στρατού και διπλωμάτες έχουν πραγματοποιήσει μια σειρά συναντήσεων προσπαθώντας να τερματίσουν το αδιέξοδο, χωρίς καμία σημαντική πρόοδο.
Οι ινδικές αρχές διατήρησαν επισήμως σχεδόν απόλυτη σιωπή σε θέματα που σχετίζονται με την αντιπαράθεση, και δεν έγινε σαφές πώς πέθαναν οι τρεις Ινδοί στρατιωτικοί.
Ωστόσο, δύο Ινδοί αξιωματούχοι ασφαλείας εξοικειωμένοι με τις τελευταίες εξελίξεις ανέφεραν στο Associated Press ότι στρατιώτες από τις δύο πλευρές ενεπλάκησαν σε λιθοβολισμούς, γεγονός που οδήγησε σε τραυματισμούς. Και οι δύο υποστήριξαν ότι δεν υπήρξαν πυροβολισμοί από καμία πλευρά. Οι αξιωματούχοι μίλησαν με την προϋπόθεση της ανωνυμίας τους σύμφωνα με τους κυβερνητικούς κανονισμούς.
Η ένταση ξεκίνησε στις αρχές Μαΐου, όταν Ινδοί αξιωματούχοι δήλωσαν ότι οι Κινέζοι στρατιώτες πέρασαν τα σύνορα στο Λαντάκ σε τρία διαφορετικά σημεία, και τοποθέτησαν σκηνές και υπόστεγα σκοπιάς αγνοώντας τις προφορικές προειδοποιήσεις να φύγουν. Αυτό προκάλεσε φωνές και από τις δύο πλευρές, λιθοβολισμό και γρονθοκόπημα, πολλά εκ των οποίων αναμεταδόθηκαν σε τηλεοπτικά κανάλια και κοινωνικά μέσα.
Η Κίνα προσπάθησε να υποβαθμίσει την αντιπαράθεση, λέγοντας ότι οι δύο πλευρές επικοινωνούσαν τόσο μέσω των στρατιωτικών μονάδων της πρώτης γραμμής όσο και των αντίστοιχων πρεσβειών τους για την επίλυση προβλημάτων.
Τα αμφισβητούμενα σύνορα καλύπτουν σχεδόν 3.500 χιλιόμετρα των συνόρων που οι δύο χώρες αποκαλούν Γραμμή Πραγματικού Ελέγχου.
Παρόλο που οι αψιμαχίες δεν είναι καινούριες κατά μήκος των αμφισβητούμενων συνόρων, η αντιπαράθεση στην κοιλάδα Γκαλγάν του Λαντάκ, όπου η Ινδία κατασκευάζει έναν στρατηγικό δρόμο που συνδέει την περιοχή με έναν αεροδιάδρομο κοντά στην Κίνα, έχει κλιμακωθεί τις τελευταίες εβδομάδες.
Η Ινδία και η Κίνα διεξήγαγαν πόλεμο στα σύνορα το 1962 που επεκτάθηκε επίσης στο Λαντάκ. Οι δύο χώρες προσπαθούν να επιλύσουν τη συνοριακή τους διαφορά από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 χωρίς επιτυχία.
Έκτοτε, στρατιώτες από τις δύο πλευρές έχουν συχνές αψιμαχίες κατά μήκος των μακρών συνόρων τους, που εκτείνονται από το Λαντάκ στα βόρεια μέχρι την ινδική πολιτεία του Σικκίμ στα βορειοανατολικά.
Η δήλωση του ινδικού στρατού ανέφερε ότι το «βίαιο επεισόδιο» έλαβε χώρα «κατά τη διάρκεια προσπάθειας μείωσης της έντασης στην κοιλάδα Γκαλγάν».
Ακολουθήστε την Epoch Times στο Twitter: @EpochTimesGr
Αμερόληπτα και ανεξάρτητα νέα
Η Epoch Times είναι αμερόληπτη και βασίζεται σε αξίες. Πιστεύουμε ότι η αληθινή δημοσιογραφία στηρίζεται σε ηθικές αρχές. Επικεντρωνόμαστε σε σημαντικά ζητήματα και σε πολιτικές και τον αντίκτυπό τους, όχι σε κομματική μεροληψία. Δεν ακολουθούμε την ανήθικη τάση της δημοσιογραφίας που υπηρετεί μια ατζέντα, αλλά αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα για να γράφουμε με ειλικρίνεια.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε το σχετικό βίντεο εδώ.
Ο Νου Τσιανγκ, ή ποταμός Νου, είναι γνωστός ως Σάλγουιν στη Βιρμανία. Ξεκινά το ταξίδι του στα 4.000 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας στα Ιμαλάια και διασχίζει τα βουνά της επαρχίας Γιουνάν στην Κίνα. Ο Νου τρέχει παράλληλα με τις ανώτερες περιοχές των ποταμών Μεκόνγκ και Γιανγκτζί σε μια περιοχή που ονομάστηκε από την UNESCO ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς για την πλούσια βιοποικιλότητά της.
Ημέρες έντονης βροχόπτωσης προκάλεσαν κατολισθήσεις λάσπης, κατολισθήσεις γης και κατέστρεψαν δρόμους σε περιοχές όπου διέρχεται ο ποταμός Νου στην Γιουνάν. Σύμφωνα με πληροφορίες, χιλιάδες τουρίστες έχουν εγκλωβιστεί από την καταστροφή που προκάλεσε τον θάνατο ενός ατόμου, τον τραυματισμό δύο ατόμων και πολλούς αγνοούμενους. Στο Γκονγκσάν, μια περιοχή που συνορεύει με τη Βιρμανία, οι τοπικές τηλεπικοινωνίες έχουν διακοπεί και η τροφοδοσία ρεύματος είχε σταματήσει.
Ένα μαχητικό αεροσκάφος των ΗΠΑ συνετρίβη στα ανοικτά των ακτών του Ηνωμένου Βασιλείου την Δευτέρα το πρωί κατά τη διάρκεια μιας εκπαιδευτικής αποστολής, επιβεβαίωσε το γραφείο δημοσίων σχέσεων της 48ης Πτέρυγας Μάχης σε ανακοίνωση.
Το ατύχημα συνέβη στις 9:40 π.μ. (4:40 π.μ. ET) εκκινώντας μια μεγάλης κλίμακας επιχείρηση έρευνας και διάσωσης για την εύρεση του πιλότου στη Βόρεια Θάλασσα, στα ανοικτά των ακτών του Γιόρκσαϊρ.
«Κατά τη στιγμή του ατυχήματος, το αεροσκάφος βρισκόταν σε εκπαιδευτική αποστολή ρουτίνας με έναν πιλότο επί του σκάφους», ανέφερε η ανακοίνωση.
«Η αιτία της συντριβής καθώς και η κατάσταση του πιλότου είναι άγνωστα αυτή τη στιγμή και η υπηρεσία διάσωσης του Ηνωμένου Βασιλείου κλήθηκε να υποστηρίξει», πρόσθεσε.
Το γραφείο δημοσίων σχέσεων είπε ότι μόλις καταστούν διαθέσιμες περαιτέρω λεπτομέρειες, θα παρασχεθούν. Η Epoch Times δεν μπόρεσε να επιβεβαιώσει εάν ο πιλότος εντοπίστηκε.
Η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ δήλωσε ότι ο τύπος του αεριωθούμενου αεροσκάφους ήταν F-15C Eagle και η απογείωση ήταν από την Αεροπορική βάση της Βρετανικής Αεροπορίας Λέικενχιθ, βορειοανατολικά του Λονδίνου.
Το πρωί της συντριβής, η ΡΑΦ Λέικενχιθ δημοσίευσε μια φωτογραφία στο Twitter που δείχνει τρία F-15 σε πτήση. Η λεζάντα της ανάρτησης έγραφε, «Έτοιμοι για την Δευτέρα».
Η ΡΑΦ Λέικενχιθ είναι η μεγαλύτερη αεροπορική βάση των ΗΠΑ στην Αγγλία και η μόνη αμερικανική πτέρυγα μάχης μαχητικών F-15 στην Ευρώπη (USAFE).
Η περιοχή πτώσης του αεροσκάφους χρησιμοποιείται συχνά από στρατιωτικά αεροσκάφη του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ για ασκήσεις. Κατά τη στιγμή του συμβάντος, τέσσερα στρατιωτικά αεροσκάφη είχαν αποσταλεί στην περιοχή για εκπαίδευση, σύμφωνα με το Sky News.
Ένα αμερικανικό στρατιωτικό ελικόπτερο συνετρίβη στην ακτή της ανατολικής Αγγλίας το 2014, σκοτώνοντας και τα τέσσερα μέλη του πληρώματος.
Το Reuters συνέβαλε σε αυτό το άρθρο.
Ακολουθήστε την Epoch Times στο Twitter: @EpochTimesGr
Πώς διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό.
Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αντιμετώπισε ένα φαινομενικά ανυπέρβλητο πρόβλημα. Πάλι.
Αφού πέρασε μέσα από μια ψεύτικη προσπάθεια απομάκρυνσής του, από την πανδημία του ιού του ΚΚΚ — η οποία συνδυάστηκε με ένα κλείσιμο της οικονομίας που ποτέ παλιότερα δεν είχε επιχειρηθεί — η κυβέρνηση Τραμπ αντιμετώπισε ξαφνικά μια κλιμακούμενη σειρά ταυτόχρονων βίαιων ταραχών σε πόλεις σε ολόκληρο το έθνος.
Ειρηνικές διαμαρτυρίες σε ολόκληρη τη χώρα μετά το θάνατο υπό αστυνομική κράτηση ενός μαύρου που ονομαζόταν Τζορτζ Φλόιντ στη Μινεάπολη, γρήγορα μετατράπηκαν σε μια σειρά βίαιων πανεθνικών ταραχών.
Αποδείχθηκε ότι μεγάλο μέρος αυτής της ταραχής-εξέγερσης που παρατηρήθηκε σε ολόκληρη την Αμερική ενορχηστρώθηκε από αναρχικές ομάδες που ανήκουν στην, ή συνδέονται με, την οργάνωση «Antifa».
Ο Τραμπ και ο Γενικός Εισαγγελέας Γουίλιαμ Μπαρ στις 31 Μαΐου ανακοίνωσαν ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα ονομάσει την Antifa τρομοκρατική ομάδα και ότι όλες οι ομοσπονδιακές υπηρεσίες επιβολής του νόμου συντονίζουν τώρα τις προσπάθειές τους μέσω των 56 αντιτρομοκρατικών ομάδων του FBI για να «εντοπίσουν εγκληματίες διοργανωτές και υποκινητές».
Ενώ οι Δημοκρατικοί και τα μέσα ενημέρωσης περίμεναν να πάρουν τις σκηνές που τόσο λαχταρούσαν — τον Τραμπ να στέλνει στρατιώτες εφ όπλου λόγχη, να επιτίθενται στους «ειρηνικούς διαδηλωτές» — αυτό που πήραν αντ’ αυτού ήταν η ξαφνική εμφάνιση μερικών ομοσπονδιακών τακτικών μονάδων από το FBI , την Μυστική Υπηρεσία, την Υπηρεσία Δίωξης Ναρκωτικών, την Υπηρεσία Ελέγχου Αλκοόλ, Καπνού, Όπλων και Εκρηκτικών, την Υπηρεσία Επιβολής Νόμου των ΗΠΑ, την Υπηρεσία Σωφρονιστικών Ιδρυμάτων και άλλες υπηρεσίες, με πλήρη εξοπλισμό, πολλοί χωρίς τυφέκια και σίγουρα χωρίς ξιφολόγχες.
Καθώς ολόκληρο το έθνος πρόκειται να ανακαλύψει αργοπορημένα, οι ομοσπονδιακοί πράκτορες δεν χρειάζονται την άδεια κυβερνητών ή δημάρχων προτού μπορέσουν να εισέλθουν σε μια πολιτεία ή μια πόλη για να επιβάλουν ομοσπονδιακούς νόμους και να συλλάβουν όσους τους παραβιάζουν.
Και συμβαίνει να είναι ομοσπονδιακό έγκλημα η διεξαγωγή τρομοκρατικών επιθέσεων εναντίον αμερικανικών κοινοτήτων.
Φαίνεται ότι το παιχνίδι μεταξύ ορισμένων κυβερνητών και δημάρχων των Δημοκρατών ήταν να αρνούνται να καλέσουν την Εθνική Φρουρά, κάνοντας επίσης τις αστυνομικές υπηρεσίες τους να σταματήσουν και δίνοντας έτσι στους ταραχοποιούς-εξεγερμένους «χώρους προς καταστροφή», κάτι που θα έκανε την κατάσταση να γίνει τόσο άσχημη που ο Τραμπ θα αναγκαζόταν να δράσει.
Και η ενέργεια που περίμεναν να κάνει ο πρόεδρος ήταν να πάρει τον έλεγχο από τους κυβερνήτες και να στείλει τον ενεργό στρατό για την αποκατάσταση της τάξης. Αυτό θα τους επέτρεπε να παίξουν την αφήγησή τους «Τραμπ ο δικτάτορας» μέχρι τις εκλογές.
Αλλά ο Τραμπ δεν έκανε αυτό που περίμεναν.
Αν μπορούσα να δω ξεκάθαρα τι δόλωμα προσπαθούσε η προοδευτική αριστερά να βάλει για τον Τραμπ από εδώ στο Νότιο Τέξας, τότε φυσικά ο πρόεδρος θα μπορούσε να το δει αυτό και ο ίδιος.
Έτσι, ο Τραμπ δεν έστειλε τον ενεργό στρατό και η αριστερά δεν πρόκειται να πάρει τις εικόνες που ποθούσε, τακτικών στρατιωτικών μονάδων να κυνηγούν τους ταραχοποιούς στους δρόμους.
Όπως έκανε με την ανταπόκρισή του στον ιό του ΚΚΚ, ο Τραμπ απέφυγε την παγίδα που στήθηκε για αυτόν, κόβοντας τον Γόρδιο Δεσμό που του παρουσιάστηκε.
Θυμηθείτε ότι οι Δημοκρατικοί και τα μέσα ενημέρωσης πέρασαν μήνες προσπαθώντας να εκφοβίσουν αυτόν τον επικεφαλής [της κυβέρνησης] ώστε να πάρει τον έλεγχο από τους δημοκρατικούς κυβερνήτες και να χειριστεί την απόκριση στον ιό σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Όταν δεν προσπαθούσαν να τον δελεάσουν να το κάνει αυτό, προσπαθούσαν να τον δελεάσουν να κρατικοποιήσει διάφορες βασικές βιομηχανίες.
Ο Τραμπ αρνήθηκε να το κάνει και αυτό.
Ενώ δεν έκανε αυτό που ήλπιζαν με ανυπομονησία να κάνει, οι εχθροί του Τραμπ παραπονούνταν χωρίς ισχύ καθώς δημιούργησε μια άνευ προηγουμένου συμμαχία μεταξύ ομοσπονδιακών οργανισμών και ιδιωτικής βιομηχανίας, παρόμοιες της οποίας έχουμε να δούμε από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ενώ οι «ειδικοί» χάιδευαν τα πηγούνια τους μπροστά από τις τηλεοπτικές κάμερες και έκριναν ότι θα χρειαστούν μήνες, αν όχι χρόνια, για την επίλυση των τεσσάρων μεγαλύτερων αναγκών — αναπνευστικά μηχανήματα, ερευνητικές δοκιμές για τον ιό, παραγωγή προσωπικού προστατευτικού εξοπλισμού, και ένα εμβόλιο — ο Τραμπ και η επιλεγμένη ομάδα του αντιμετώπισαν αυτά τα προβλήματα με καινοτόμο δημιουργικότητα. Κατήργησαν τεράστιες ποσότητες γραφειοκρατίας και είχαν αποτελέσματα σε λίγες μέρες και εβδομάδες — όχι σε μήνες και χρόνια όπως προβλεπόταν.
Επειδή ο Τραμπ χειρίστηκε με επιτυχία το τεράστιο απρόσμενο συμβάν της πανδημίας του ιού του ΚΚΚ, και όπως έδειξε η έκθεση για τις νέες θέσεις εργασίας για τον Μάιο, χειρίστηκε επίσης με επιτυχία το κλείσιμο της οικονομίας, οι Δημοκρατικοί κινήθηκαν αμέσως για να προσπαθήσουν να μετατρέψουν τις εθνικές ταραχές σε πολιτικό τους όφελος.
Αλλά ο Τραμπ είναι απλά πολύ έξυπνος για αυτούς τους ανθρώπους. Έστειλε τους ομοσπονδιακούς, οι οποίοι πέρασαν την περασμένη εβδομάδα ήσυχα εξουδετερώνοντας τους Antifa πίσω από τα παρασκήνια. Και τώρα βασικά έχει τελειώσει.
Για άλλη μια φορά, εκείνοι χάνουν, αυτός κερδίζει.
Ο Brian Cates είναι αρθρογράφος με έδρα το Νότιο Τέξας και συγγραφέας του βιβλίου «Κανείς δεν ζήτησε τη γνώμη μου … Αλλά εδώ είναι ούτως ή άλλως!»
Λαμβάνει μηνύματα στο Twitter @drawandstrike.
Ακολουθήστε την Epoch Times στο Twitter: @EpochTimesGr
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι οι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα την γνώμη της Epoch Times.
Αμερόληπτα και ανεξάρτητα νέα
Η Epoch Times είναι αμερόληπτη και βασίζεται σε αξίες. Πιστεύουμε ότι η αληθινή δημοσιογραφία στηρίζεται σε ηθικές αρχές. Επικεντρωνόμαστε σε σημαντικά ζητήματα και σε πολιτικές και τον αντίκτυπό τους, όχι σε κομματική μεροληψία. Δεν ακολουθούμε την ανήθικη τάση της δημοσιογραφίας που υπηρετεί μια ατζέντα, αλλά αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα για να γράφουμε με ειλικρίνεια.
Η εκτενής έρευνα των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας (NIH) των ΗΠΑ σχετικά με χρηματοδοτήσεις από εξωτερικούς φορείς, είχε ως αποτέλεσμα απολύσεις και παραιτήσεις 54 επιστημόνων.
Η έρευνα [των NIH] έγινε σε 189 επιστήμονες, οι οποίοι είχαν λάβει κρυφά χρηματοδοτήσεις, με το 93% να προέρχεται από την Κίνα. Περίπου 77 δικαιούχοι απομακρύνθηκαν από το σύστημα (NIH) ως αποτέλεσμα της έρευνας.
Τα νούμερα αυτά αποκαλύφθηκαν στις 12 Ιουνίου σε μια παρουσίαση του αναπληρωτή διευθυντή της εξωτερικής έρευνας [των NIH] Μάικλ Λόερ. Η έρευνα ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2018, όταν ο οργανισμός προειδοποίησε τα πανεπιστήμια σε ολόκληρο το έθνος, ότι ορισμένες ξένες οντότητες στοχεύουν συστηματικά τους ερευνητές των NIH για να αποσπάσουν πνευματική ιδιοκτησία και να έχουν πρόσβαση σε εμπιστευτικές πληροφορίες.
Η προσπάθεια στα NIH, είναι μέρος μιας ευρύτερης κυβερνητικής εκστρατείας των ΗΠΑ για την καταπολέμηση της διείσδυσης του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ) στην Αμερικανική ακαδημαϊκή κοινότητα. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης και το FBI από τον Νοέμβριο του 2018, πραγματοποίησαν συλλήψεις και ανακάλυψαν αρκετές διασυνδέσεις ερευνητών με την Κίνα.
Κατά τη διάρκεια της έρευνας, περίπου 143 επιστήμονες σε 27 πολιτείες είχαν ενεργές επιχορηγήσεις αξίας $164 εκατομμυρίων. Περισσότερο από το 80 τοις εκατό ήταν ασιάτες, γεγονός που δείχνει τη στόχευση του ΚΚΚ σε Κινέζους ερευνητές.
Το ΚΚΚ στρατολογεί επιθετικά ξένους ερευνητές στο πλαίσιο του προγράμματος «Χιλίων ταλέντων», το οποίο θεωρείται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ ως δούρειος ίππος για την απόκτηση πνευματικής ιδιοκτησίας στις ΗΠΑ.
Η έρευνα των NIH οδήγησε άμεσα σε ποινικές διώξεις από το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Αφού τα NIH ανακοίνωσαν την αποτυχία ενός καθηγητή του Πανεπιστημίου Έμορυ να αποκαλύψει ξένες εργασίες σχετικά με αιτήσεις επιχορήγησης, το Υπουργείο Δικαιοσύνης απήγγειλε κατηγορία στον Σιάο Τζιάνγκ Λι, 63 ετών, της Ατλάντα. Ο Λι, δικάστηκε τον Μάιο και τέθηκε υπό παρακολούθηση για ένα έτος και υποχρεώθηκε να καταβάλει το ποσό των 35.000 δολαρίων στην εφορία για το εισόδημα από την Κίνα που απέκρυψε στη φορολογική του δήλωση.
Το ένα τρίτο από τους 189 επιστήμονες που διερευνήθηκαν από τα NIH ήταν ήδη υπό το ραντάρ του FBI, σύμφωνα με την παρουσίαση του Λόερ. Επτά στους δέκα απέκρυψαν ξένες επιχορηγήσεις και περισσότεροι από τους μισούς έχουν λάβει ένα κρυφό βραβείο του προγράμματος «ταλέντων».
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης, κατέληξε σε διευθέτηση τον περασμένο Δεκέμβριο με το Ινστιτούτο Έρευνας Φαν Άντελ. Η κυβέρνηση ισχυρίστηκε ότι το ινστιτούτο έκανε ψευδείς δηλώσεις σχετικά με αιτήσεις επιχορήγησης, και ότι απέκρυψε δύο επιχορηγήσεις από την κινεζική κυβέρνηση. Το Ινστιτούτο Έρευνας Φαν Άντελ συμφώνησε να πληρώσει $5,5 εκατομμύρια για να διευθετήσει την υπόθεση.
Σε μια από τις πιο γνωστές περιπτώσεις, το Υπουργείο Δικαιοσύνης κατηγόρησε τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, Τσαρλς Λίμπερ , στις 9 Ιουνίου, για ψευδείς δηλώσεις στις ομοσπονδιακές αρχές σχετικά με τη συμμετοχή του στο «πρόγραμμα χιλίων ταλέντων» του ΚΚΚ.
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό.
Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Η Ιωάννα Καλογήρου γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1987 και από τότε που θυμάται τον εαυτό της η ζωγραφική ήταν μια διέξοδος για εκείνη και η μεγάλη της αγάπη.
«Από μικρή ήξερα τι ήθελα να ακολουθήσω, και είμαι τυχερή που οι γονείς μου το αντιλήφθηκαν και με στήριξαν με κάθε τρόπο».
Το διάστημα 2005 – 2011 σπούδασε ζωγραφική στη σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της, επέστρεψε πίσω στην Κύπρο όπου άρχισε να αναθεωρεί κάποιες ιδέες που είχε σχετικά με την τέχνη· κάτι που κατάλαβε ότι είχε να κάνει με τη βαθύτερη σχέση με τον εαυτό της και με την ίδια τη ζωή. «Αυτή η αναθεώρηση συνέβη φυσικά και χωρίς να την αντιλαμβάνομαι, όμως ήταν μια όμορφη διαδικασία, σαν αναγέννηση» μας εκμυστηρεύεται η Ιωάννα. Άρχισε να εκτιμά περισσότερο διάφορα είδη σύγχρονης ρεαλιστικής ζωγραφικής, όπως τον “φανταστικό ρεαλισμό”, τον “ιδεαλιστικό ρεαλισμό” κ.ά καθώς και να εκτιμά και να θαυμάζει τους αναγεννησιακούς ζωγράφους ενώ παράλληλα εξέλυε την τεχνική της παρακολουθώντας μαθήματα ελαιογραφίας στον εικαστικό Βασίλη Μίτα.
«Ένιωσα μια απερίγραπτη εσωτερική χαρά, όταν άρχισα σιγά-σιγά να αποποιούμαι κάποιες ιδέες σύγχρονης τέχνης, που είχαν γαντζωθεί στο μυαλό μου. Ήταν σταδιακή διαδικασία, όμως είχα φτάσει σε ένα σημείο που διέκρινα καθαρά, μια αντίληψη που είχα ότι “Η ομορφιά είναι επιφανειακή” και κατάλαβα ότι με εμπόδιζε από το να βρω βαθύτερα τον εαυτό μου. Ο φιλόσοφος Ρότζερ Σκρούτον με το ντοκιμαντέρ «Why Beauty Matters», έπαιξε σημαντικό ρόλο σε αυτή την αναθεώρηση».
Η ενασχόλησή της με τους αναγεννησιακούς ζωγράφους, και τα σκίτσα πάνω στα έργα τους, την έβαζαν από μόνα τους σε μια κατάσταση ηρεμίας, όπου δε χρειαζόταν πια να σκέφτεται, και έτσι μπόρεσε να αφουγκραστεί καλύτερα και πιο ουσιαστικά αυτό που ήθελε ο ίδιος ο ζωγράφος να αποδώσει, διεισδύοντας περισσότερο στον δικό τους κόσμο, που ήταν πιο ενάρετος και εξευγενισμένος.
«Όταν σιγά σιγά αποποιήθηκα την έννοια ότι η ομορφιά στην τέχνη δεν έχει ρόλο και είναι περιττή, είδα να μου παρουσιάζεται ένα καινούριο σύμπαν δημιουργικότητας και έμπνευσης.
Ο διαλογισμός που εξασκώ, επίσης με βοηθά να βρίσκω την έμπνευσή μου, γιατί περιλαμβάνει όχι μόνο εξάσκηση, αλλά και την ενδοσκόπηση, και την καλλιέργεια του χαρακτήρα σύμφωνα με τρεις αρχές, αλήθεια, καλοσύνη και ανεκτικότητα. Έχει γίνει μέρος της καθημερινότητάς μου, να επιδιώκω να γίνομαι πιο αληθινή και πιο ειλικρινής με τον εαυτό μου. Όσο αποποιούμαι ξένα και δανεικά πράγματα, τόσο ελαφραίνει η σκέψη μου, και συνήθως τότε είναι που έχω νέες εμπνεύσεις. Παρατήρησα ότι μέχρι τώρα, οι πιο μεγάλες εμπνεύσεις και αλλαγές στη δουλειά μου, ήρθαν όταν ξεπέρασα ένα νοητικό και συναισθηματικό εμπόδιο και συνήθως οι εικόνες έρχονται κατά τον διαλογισμό».
“Η μελωδία της αυγής” (ελαιογραφία σε καμβά)
«Αυτό το έργο το εμπνεύστηκα σε ένα ταξίδι μου στα ελληνικά νησιά, στη Νάξο και στην Πάρο. Είναι σύνθεση από δύο στιγμές που ένιωσα κάτι μαγικό να συμβαίνει».
Σήμερα έχοντας διανύσει έναν κύκλο προσωπικών και ατομικών εκθέσεων, συνεχίζει να μαθαίνει και να εξελίσσεται πάνω στην τέχνη της, ενώ ασχολείται παράλληλα και με τη διδασκαλία στο εργαστήριο που διατηρεί στη Λευκωσία.
«Θεωρώ ότι δε θα σταματήσω ποτέ να μαθαίνω και να βελτιώνομαι, και όταν βρίσκω την ευκαιρία, ακολουθώ μαθήματα και από το διαδίκτυο, όπως την πρόσφατη μου ανακάλυψη, μια σπουδαία πλατφόρμα εικαστικών, το Νew Μasters Academy, το οποίο με βοήθησε να εμπλουτίσω τις τεχνικές γνώσεις μου, όπως μαθήματα ανθρώπινης ανατομίας (ειδικά για εικαστικούς), αλλά και σε φιλοσοφικό επίπεδο.
Θαυμάζει τους αναγεννησιακούς όπως τον Μιχαηλάγγελο, τον Ραφαήλ και τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι τον οποίο και ξεχωρίζει. «Πιστεύω ότι κάθε καλλιτέχνης εκφράζει κάτι από την ψυχή του, σε κάθε έργο του. Από τον Λεονάρντο, θαυμάζω αυτό για το οποίο ξεχώρισε από μικρός, την απερίγραπτη και ανεξήγητη απεικόνιση των αγγέλων, όπως σε έναν από τους αγαπημένους μου πίνακες, “Η Παναγία των Βράχων”. Σύγχρονοι καλλιτέχνες που την έχουν εμπνεύσει είναι και ο Ντάνιελ Σπρικ, και ο Έλληνας Άγγελος Παναγιώτου τον οποίο γνωρίζει και προσωπικά».
Η Ιωάννα Καλογήρου με τον ζωγράφο Άγγελο Παναγιώτου
«Ο Άγγελος είναι από τους λίγους αγαπημένους μου σύγχρονους ζωγράφους. Είχα την τύχη να τον γνωρίσω προσωπικά στην τελευταία του έκθεση που έκανε στην Κύπρο, στην Golden Gallery τον Δεκέμβριο του 2018 στη Λευκωσία. Είχαμε μια όμορφη συζήτηση και έκτοτε διατηρούμε μια επικοινωνία. Κατανόησα καλύτερα τα έργα του, αλλά και το βάθος της σκέψης του μέσα από τις συζητήσεις μας. Κάθε πρόταση που λέει, έχει βαρύτητα και σοφία. Είναι πολύτιμη η δουλειά του και η επιρροή του στην ανθρωπότητα του σήμερα».
«Μετά την γνωριμία μας στην Κύπρο τον προσκάλεσα και στην έκθεση ζωγραφικής The Art of Zhen Shan Ren (η Τέχνη της Αλήθειας, Καλοσύνης και Ανεκτικότητας) στην Αθήνα, με έργα σύγχρονων αναγνωρισμένων ζωγράφων που ήταν όλα εμπνευσμένα από τη μέθοδο διαλογισμού που εξασκώ, το Φάλουν Ντάφα. Οι ασκούμενοι του Φάλουν Ντάφα στην Κίνα διώκονται παράνομα από το 1999 και καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο απεικονίζουν μέσα από τα έργα τους την ομορφιά της άσκησης, καθώς και τη βαναυσότητα των βασανιστηρίων που υπομένουν στις φυλακές. Ο Άγγελος συγκινήθηκε από τα έργα, είπε: «Eίναι φτιαγμένα με αγάπη, και αυτό φαίνεται». Είπε επίσης ότι είναι πολύ σημαντικό το μήνυμα της έκθεσης. Συγκλονίστηκε από τη βίαιη συγκομιδή οργάνων και τη δίωξη που υπόκεινται οι ασκούμενοι στη Κίνα. Του μίλησα λίγες μέρες αργότερα, και ήταν ακόμα στο μυαλό του, το πόσο άδικα φέρεται ο άνθρωπος στους συνανθρώπους του».
«Είναι ένας άνθρωπος με ουσία, γνήσια πνευματικός, και βαθιά στοχαστικός. Είμαι πολύ τυχερή που τον έχω γνωρίσει. Κάθε φορά που μου μιλά, μαζί με άλλα, σχεδόν πάντα μου λέει “Μόνο η αλήθεια θα μας σώσει”».
“Rays of Compassion” (ελαιογραφία σε καμβά)
«Για το έργο “Rays of Compassion”, εμπνεύστηκα από μια φωτογραφία μιας ηλικιωμένης ασκούμενης του Φάλουν Ντάφα που συμμετείχε σε μια ειρηνική καθιστική διαμαρτυρία. Εμπνεύστηκα από την έκφραση του προσώπου της που ένιωσα ότι ήταν αγνή και καλοσυνάτη».
Στόχος της Ιωάννας είναι να βγάζει μέσα από την τέχνη της κάτι αληθινό αλλά και επεξεργασμένο τόσο σε τεχνικό όσο και σε εννοιολογικό επίπεδο. Όπως ένα διαμάντι που με ευαισθησία, προσοχή και κόπο, το σκαλίζει ο άνθρωπος για να μείνει μόνο αυτό, γνήσιο και αγνό. Κάτι καθόλου εύκολο, γιατί απαιτείται μια σχέση αληθινή με τον εαυτό μας, κάτι που πολλές φορές είναι επώδυνο. Δεν είναι πάντα εύκολο να κοιτάμε μέσα μας.
«Αυτό που μου δίνει δύναμη να το κάνω και κινητοποιεί τους στόχους μου είναι η επιθυμία μου να καλλιεργώ τον εαυτό μου, για να ξεπερνώ κατά μια έννοια τον εαυτό μου, και να μπορέσω να προσφέρω κάτι ωφέλιμο στους άλλους, παρά μια αυθόρμητη και ανεπεξέργαστη ιδέα όπως έκανα παλιά».
Στη θεματική της διακρίνουμε συχνά πορτρέτα παιδιών, τα παιδιά για εκείνη είναι η αντανάκλαση της αγνότητας που έχουμε όλοι μέσα μας, και μέσα από τα έργα της επιδιώκει να αγγίξει αυτό το κομμάτι μας.
«Η αθωότητα των παιδιών με εμπνέει στο να θέλω να δημιουργήσω κάτι που θα μπορούν να αντικρίσουν τα παιδιά χωρίς να επιβαρυνθούν ψυχικά. Ακόμα κι αν δεν κατανοούν, τα παιδιά νιώθουν, και το ίδιο και κάθε άνθρωπος»
“Προσευχή” (ελαιογραφία σε καμβά)
«Εμπνέομαι από τις διάφορες εθνικότητες και κουλτούρες από όλο τον κόσμο. Στο έργο μου “Προσευχή”, με συγκίνησε το πρόσωπο του κοριτσιού που ένιωσα ότι υπέφερε στωικά. Αυτό το έργο μου δίδαξε το σεβασμό και την ευλάβεια και να παρατηρώ το μεγαλείο στην ταπεινότητα».
“Αθωότητα” (ελαιογραφία σε καμβά)
Το έργο “Αθωότητα” από της σειρά “Παιδιά από όλο τον κόσμο”, απεικονίζει ένα αγοράκι από το Αφγανιστάν. Το κατσίκι θεωρείται σε πολλές κουλτούρες σαν σύμβολο της αθωότητας, γι’ αυτό και επέλεξε να το εντάξει στη σύνθεση.
«Θεωρώ την κουλτούρα κάθε τόπου πηγή πλούτου, γνώσης και σοφίας. Έφτασα να εκτιμώ τις παραδόσεις, και την ιστορία κάθε τόπου, γιατί αντιλήφθηκα ότι μπορούμε να μάθουμε να διακρίνουμε το καλό από το κακό, αναπτύσσοντας κριτική σκέψη. Πιστεύω ότι η ζωή κάνει κύκλους, και η ιστορία του καθενός ατομικά αλλά και η ιστορία της ανθρωπότητας σαν σύνολο θα επαναλαμβάνεται μέχρι να πάρουμε τα σωστά μαθήματα από τα παθήματά μας και να βελτιωθούμε θεμελιωδώς ο καθένας μας. Γνωρίζοντας άλλες κουλτούρες, τελικά εκτίμησα περισσότερο και τις παραδόσεις του δικού μου τόπου. Επέλεξα να αποτυπώσω παιδιά σε αυτή τη θεματική γιατί είναι ό,τι πιο κοντινό στον αληθινό μας εαυτό».
Αν ενδιαφέρεστε για την αγορά ενός αυθεντικού έργου ή αυθεντικού αντίγραφου, μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα της Ιωάννας Καλογήρου: www.ioannakalogirou.com | Instagram: @ i_kalogirou
Η Ford ανακαλεί περισσότερα από 2 εκατομμύρια οχήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες επειδή οι πόρτες θα μπορούσαν να ανοίξουν εν κινήσει.
Αυτά τα οχήματα έχουν ανακληθεί στο παρελθόν για ελαττωματικά μάνδαλα πόρτας, αλλά, σύμφωνα με τη Ford, ορισμένοι αντιπρόσωποι που ισχυρίστηκαν ότι έχουν διορθώσει αυτό το πρόβλημα κατά τις προηγούμενες ανακλήσεις είτε δεν έκαναν τη δουλειά σωστά είτε δεν την έκαναν καθόλου. Η Ford δεν ονόμασε συγκεκριμένες αντιπροσωπείες. Το CNN Business επικοινώνησε με μια ένωση αντιπροσωπειών, αλλά δεν έχει ακόμη λάβει απάντηση.
Η ανάκληση καλύπτει διάφορα μοντέλα, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων αυτοκινήτων Ford Fiesta, Focus, Fusion, C-Max και Mustang, Escape SUV, Transit Connect van, καθώς και Lincoln MKZ sedan και MKC SUV, με μοντέλα των ετών 2011 έως 2016. (Το εύρος ετών διαφέρει σε κάθε μοντέλο.)
Το πρόβλημα προκύπτει από ένα τμήμα μανδάλου πόρτας που μπορεί να σπάσει, ειδικά υπό υψηλή θερμοκρασία. Αυτό μπορεί να το δημιουργήσει δυσκολία στο να κλείνει σωστά η πόρτα, έτσι ώστε, καθώς το αυτοκίνητο κινείται, η πόρτα μπορεί να ανοίξει απρόσμενα.
Η Ford δήλωσε σε ανακοίνωση ότι δεν έχει πληροφορθεί για ατυχήματα ή τραυματισμούς από πόρτες που άνοιξαν, αλλά η βάση δεδομένων αναφοράς [από τους πολίτες] θεμάτων δημόσιας ασφάλειας, της Διοίκησης Ασφάλειας Εθνικών Οδών, περιέχει πολλές καταγγελίες για πόρτες που ξαφνικά ανοίγουν κατά την οδήγηση οχημάτων.
Αυτή η ανάκληση ακολουθεί δύο προηγούμενες ανακλήσεις το 2016 και το 2017 που αφορούν το ίδιο πρόβλημα. Κάθε μία από τις προηγούμενες ανακλήσεις κάλυψε ένα διαφορετικό υποσύνολο οχημάτων Ford και Lincoln σε σύγκριση με αυτήν την πιο πρόσφατη ανάκληση.
Όποιος πιστεύει ότι το όχημά του μπορεί να περιλαμβάνεται σε αυτήν την ανάκληση θα πρέπει να κάνει αναζήτηση στη βάση δεδομένων ανάκλησης της Διοίκησης Ασφάλειας Εθνικών Οδών ή να επικοινωνήσει με τον τοπικό αντιπρόσωπο της Ford.
Οι ιδιοκτήτες θα έχουν επίσης τη δυνατότητα να ελέγξουν τους κωδικούς ημερομηνίας μανδάλου πόρτας στο όχημά τους και να υποβάλουν αυτούς τους κωδικούς διαδικτυακά για να ελέγξουν εάν πρέπει να γίνει η ανάκληση.
Η Ford ανακοίνωσε επίσης την ανάκληση περισσότερων από 290.000 φορτηγών F-150 με κινητήρες V6 3,5 λίτρων. Σε ορισμένα από αυτά τα φορτηγά από τα μοντέλα 2014 έως 2017, μια διαρροή στον κύριο κύλινδρο φρένων μπορεί να εξασθενίσει τα μπροστινά φρένα. Το φορτηγό μπορεί να εκπέμψει ένα ηχητικό σήμα προειδοποίησης μέσα στην καμπίνα, να εμφανίσει μια ειδοποίηση στο κέντρο μηνυμάτων του ταμπλό και να εμφανίσει κόκκινη ένδειξη προειδοποίησης φρένων, είπε η Ford.
Υπήρξαν τουλάχιστον επτά συγκρούσεις χαμηλής ταχύτητας που πιθανόν να είναι αποτέλεσμα αυτού του προβλήματος και δύο τραυματισμοί που γνωρίζει η Ford, δήλωσε η εταιρεία σε ανακοίνωση.
Το CNN Wire συνέβαλε σε αυτό το άρθρο.
Ακολουθήστε την Epoch Times στο Twitter: @EpochTimesGr
Πώς διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό.
Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Ένας κάτοικος του Χονγκ Κονγκ τραυματίστηκε όταν προσπάθησε να βοηθήσει εργαζόμενο της Epoch Times, ο οποίος δέχθηκε επίθεση με μαχαίρι στις 12 Ιουνίου το βράδυ, ενώ κάλυπτε γεγονότα σχετικά με μια σημαντική επέτειο διαδήλωσης στο Χονγκ Κονγκ.
Ο Τζέρι, βιντεογράφος μερικής απασχόλησης στην έκδοση της εφημερίδας στο Χονγκ Κονγκ, έκανε ζωντανή μετάδοση στην περιοχή του Κουν Τονγκ περίπου στις 9 μ.μ. τοπική ώρα, όπου είχε τοποθετηθεί περίπτερο με φωτογραφίες και πινακίδες που σχετίζονται με το κίνημα υπέρ της δημοκρατίας του Χονγκ Κονγκ. Η αστυνομία περιπολούσε κοντά στην περιοχή.
Μια ομάδα περίπου δέκα πολιτών είχε μια έντονη συζήτηση, και μερικοί άρχισαν να σπρώχνουν ο ένας τον άλλον, είπε ο Τζέρι. Έχει επιλέξει να παρακρατήσει το επώνυμό του για λόγους ασφαλείας.
Ένας άντρας, ντυμένος με άσπρο πουκάμισο, έπεσε στο έδαφος κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης. Όταν σηκώθηκε, ξαφνικά εμφάνισε ένα πράσινο μαχαίρι και άρχισε να το τείνει στα πρόσωπα των ανθρώπων.
Ο Τζέρι άρχισε να φωτογραφίζει τη σκηνή. Όταν ο άντρας εντόπισε τον Τζέρι, σήκωσε το μαχαίρι προς αυτόν. Ο Τζέρι θυμάται ότι ο άντρας προσπάθησε επίσης να πάρει τον φωτογραφικό του τρίποδα και άλλο εξοπλισμό.
Καθώς μπήκαν σε διελκυστίνδα, ένας παρευρισκόμενος άρπαξε το μαχαίρι με γυμνά χέρια σε μια προσπάθεια να σταματήσει την επίθεση, τραυματίζοντας το χέρι του στη διαδικασία. Πλάνα από τα μέσα ενημέρωσης από τη σκηνή έδειξαν ότι στα χέρια του έτρεξε αίμα και φαίνονταν επίσης χαρτομάντηλα με κόκκινες κηλίδες σκορπισμένα στο έδαφος.
Η αστυνομία βρήκε αργότερα ότι ο επιτιθέμενος ήταν ένας 27χρονος, και ο καλός σαμαρίτης ένας 22χρονος άντρας.
Η αστυνομία που βρισκόταν κοντά γρήγορα ακινητοποίησε τον επιτιθέμενο στο έδαφος και τον συνέλαβε με την κατηγορία «τραυματισμού», σύμφωνα με δήλωση της αστυνομίας. Ο τραυματίας δέχτηκε λίγες πρώτες βοήθειες από τον κόσμο, πριν μεταφερθεί στο νοσοκομείο.
Ένας άντρας απειλεί έναν υπάλληλο της Epoch Times και άλλους πολίτες με το μαχαίρι του στο Χονγκ Κονγκ, στις 12 Ιουνίου 2020. (Jerry/The Epoch Times)
Η 12η Ιουνίου σηματοδοτεί την επέτειο ενός έτους μιας έντονης αντιπαράθεσης μεταξύ αστυνομίας και διαδηλωτών μπροστά από τα κεντρικά γραφεία της κυβέρνησης στο Ναυαρχείο, καθώς οι νομοθέτες της πόλης αναμένονταν να συζητήσουν ένα αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο έκδοσης που θα επέτρεπε σε κατοίκους να μεταφερθούν στην ηπειρωτική Κίνα για δίκη. Το νομοσχέδιο έχει αναβληθεί έκτοτε.
Εκείνη την ημέρα, η αστυνομία έριξε δακρυγόνα και λαστιχένιες σφαίρες για να διαλύσει τους διαδηλωτές, προκαλώντας δημόσια οργή και τροφοδοτώντας ένα συνεχιζόμενο κίνημα διαμαρτυρίας εναντίον του Πεκίνου. Οι ντόπιοι από τότε έχουν πραγματοποιήσει μαζικές διαδηλώσεις ζητώντας μεγαλύτερες δημοκρατικές ελευθερίες στην περιοχή.
Ο Τζέρι, ο οποίος έφυγε ως επί το πλείστον άθικτος εκτός από μερικές εκδορές στο δεξί του χέρι, που προστάτευε τη φωτογραφική του μηχανή, ήταν πολύ ευγνώμων και ανήσυχος για τον θεατή που πήρε το χτύπημα για αυτόν.
«Χρησιμοποίησε το χέρι του για να σταματήσει το μαχαίρι», είπε σε τηλεφωνική συνέντευξη. «Ήμουν αρκετά νευρικός. Δεν ήξερα πόσο άσχημα ήταν. Τον ρώτησα: γιατί έκανες τόσο ανόητο πράγμα — να χρησιμοποιήσεις το χέρι σου για να το σταματήσεις;»
Ο 22χρονος, όταν έμαθε ότι ο Τζέρι εργαζόταν για την Epoch Times, είπε: «Δεν μετανιώνω που σε βοήθησα», θυμάται ο Τζέρι. «Αφού το είπε αυτό, ένιωσα λυπημένος στην καρδιά μου», είπε ο Τζέρι. Είχε ρίξει το τηλέφωνό του κατά τη διάρκεια της αψιμαχίας, το φωτογραφικό του διαβατήριο σκίστηκε και η τσάντα της μηχανής υπέστη ζημιά, είπε.
Ο επιτιθέμενος συνελήφθη από την αστυνομία. Ο Τζέρι είχε πάει στο αστυνομικό τμήμα για να δώσει μια δήλωση.
Παρευρισκόμενοι προσπαθούν να σταματήσουν τον επιτιθέμενο με μαχαίρι στο Κουν Τονγκ, Χονγκ Κονγκ, στις 12 Ιουνίου 2020. (Jerry/The Epoch Times)
Η έκδοση του Χονγκ Κονγκ της Epoch Times καταδίκασε τη βία σε μια δήλωση και κάλεσε τις τοπικές αρχές να διερευνήσουν το περιστατικό και το ιστορικό του επιτιθέμενου.
Το γραφείο [της τοπικής Epoch Times] δέχτηκε πολλές επιθέσεις τα τελευταία χρόνια. Τον περασμένο Νοέμβριο, τέσσερις μασκοφόροι εισβολείς άναψαν φωτιά στο τυπογραφείο του γραφείου, ζημιώνοντας τα μηχανήματα και το χαρτί εκτύπωσης στο εργοστάσιο.
Πρόσφατα, το εργοστάσιο παρατήρησε επίσης ένα ύποπτο άτομο να περιφέρεται και να βιντεοσκοπεί γύρω από τις εγκαταστάσεις, ανέφερε το γραφείο στη δήλωση. Μέλη του προσωπικού και οι φύλακες έχουν καταγράψει τον αριθμό πινακίδας κυκλοφορίας του ατόμου.
Το γραφείο εξέφρασε σεβασμό για τους πολίτες του Χονγκ Κονγκ που βοήθησαν τον Τζέρι και δεσμεύθηκε να συνεχίσει να φέρνει έγκαιρη και σε βάθος ενημέρωση στο κοινό του Χονγκ Κονγκ.
«Υπερασπιζόμαστε την αλήθεια, και δεν θα τα παρατήσουμε ποτέ», ανέφερε η δήλωση.
Ακολουθήστε την Eva στο Twitter: @EvaSailEast
Ακολουθήστε την Epoch Times στο Twitter: @EpochTimesGr
Πώς διαφέρει η Epoch Times από άλλες εφημερίδες;
Η Epoch Times είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη ανεξάρτητη εφημερίδα στην Αμερική. Είμαστε διαφορετικοί από άλλους οργανισμούς μέσων μαζικής ενημέρωσης επειδή δεν επηρεαζόμαστε από καμία κυβέρνηση, εταιρεία ή πολιτικό κόμμα. Ο μόνος μας στόχος είναι να φέρουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι στο κοινό.
Δεν ακολουθούμε την ανθυγιεινή τάση στο σημερινό περιβάλλον των μέσων ενημέρωσης, της δημοσιογραφίας που έχει μια ατζέντα, και αντ’ αυτού χρησιμοποιούμε τις αρχές μας Αλήθεια και Παράδοση ως πυξίδα.
Ας μιλήσουμε για μερικά πράγματα που δίδαξε ο Πυθαγόρας και για την τροφή, επειδή και η τροφή συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στην άριστη παιδεία, όταν παρέχεται με ορθό τρόπο και στον σωστό χρόνο. Από όλες λοιπόν τις τροφές αποδοκίμαζε όσες προκαλούν φούσκωμα και διαταραχή, ενώ αντιθέτως επιδοκίμαζε και παρότρυνε να χρησιμοποιούνται όσες αποκαθιστούν τη σωματική ευεξία και περιστέλλουν το στομάχι (δεν προκαλούν φούσκωμα). Για τον λόγο αυτόν θεωρούσε ότι και το κεχρί (είδος δημητριακού) είναι κατάλληλο για τροφή. Αποδοκίμαζε επίσης και όλα όσα ήταν ξένα προς τους θεούς, θεωρώντας ότι μας απομακρύνουν από την εξοικείωση με αυτούς. Για άλλον πάλι λόγο, παρήγγελλε να απέχουμε από αυτά που θεωρούμε υπερβολικά ιερά, καθώς, ενώ είναι άξια τιμής, δεν είναι για κοινή και ανθρώπινη χρήση. Επίσης δεν επέτρεπε όσα σχετίζονται με την μαντική και παραινούσε να διαφυλάττονται όσα αφορούν την καθαρότητα της ψυχής, την αγνότητα, τη σωφροσύνη και τη συνήθεια της αρετής.
Απέτρεπε ακόμα όσα διάκεινται δυσμενώς προς την αγνότητα και την καθαρότητα της ψυχής. Ενώ όμως δημόσια δίδαξε τα παραπάνω σχετικά με τη διατροφή, κατ’ ιδίαν για τους πιο σημαντικούς από τους φιλοσόφους, αφαίρεσε μια για πάντα τα περιττά και βλαβερά εδέσματα, εισηγούμενος να μην τρώνε ποτέ κάτι το έμψυχο, ούτε να πίνουν ποτέ κρασί, ούτε να θυσιάζουν ζώα στους θεούς, ούτε καν να τα βλάπτουν, αλλά να τα διασώζουν με μεγάλη επιμέλεια και την ανάλογη δικαιοσύνη.
Ο ίδιος εξάλλου έζησε με τον ίδιο τρόπο, απέχοντας από το κρέας, προσκυνώντας τους αναίμακτους βωμούς και προτρέποντας να μην σκοτώνονται ζώα, τα οποία έχουν επίσης καλή φύση. Τα άγρια ζώα μάλλον τα ημέρευε και τα εκπαίδευε με λόγια και έργα, παρά τα έβλαπτε με τιμωρίες. Ακόμη, από το σύνολο των δημόσιων λειτουργών, στους νομοθέτες δίδαξε να απέχουν από τα έμψυχα. Επειδή εκείνοι που επιθυμούσαν να είναι ακριβοδίκαιοι έπρεπε να μην αδικούν καθόλου τα ζώα. Διότι, πώς θα έπειθαν τους υπόλοιπους ανθρώπους ότι πράττουν δίκαια, εάν αυτοί κυριεύονταν από πλεονεξία;
Σε άλλους ωστόσο επέτρεπε να τρώνε κρέας από κάποια ζώα – σε όσους ο βίος δεν είχε καθαρθεί επαρκώς και δεν ήταν ούτε ιερός ούτε φιλοσοφημένος. Και σε αυτούς όμως καθόριζε κάποιο συγκεκριμένο χρόνο αποχής. Είπε επίσης σε αυτούς να μην τρώνε καρδιά, ούτε μυαλά, και μάλιστα να απέχουν όλοι οι Πυθαγόρειοι από αυτά, επειδή αποτελούν κέντρα ελέγχου και κατά κάποιον τρόπο, όργανα διαμεσολάβησης και βάσεις της φρόνησης και της ζωής. Επιπλέον τα θεωρούσε εξαγνισμένα χάρη στη φύση του θείου λόγου. Παρομοίως, δίδαξε να απέχουν και από τη μολόχα επειδή ήταν η πρώτη αγγελιοφόρος και αυτή που έδινε σημάδια της συμπάθειας των θεών προς τους ανθρώπους. Επίσης, παρήγγελλε να απέχουν από τα μελανούρια διότι ανήκουν στους χθόνιους θεούς. Ούτε λυθρίνι θα έπρεπε να τρώγεται, για άλλους παρόμοιους λόγους. Και έλεγε να απέχουν από τα κουκιά για πολλές ιερές, φυσικές και ψυχολογικές αιτίες. Δίδαξε επίσης και άλλα παρόμοια με αυτά και κάνοντας αρχή από την τροφή, επιχειρούσε να οδηγήσει τους ανθρώπους στην αρετή.
Βασισμένο στο βιβλίο «Ιάμβλιχος. Περί του Πυθαγορικού Βίου», εκδόσεις Ζήτρος, 2001
Από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι περίπου τη δεκαετία του 1940, οι απλοί καταστηματάρχες σε όλη την Αγγλία διαφήμιζαν τα μαγαζιά τους πάνω σε γυαλί. Σε όλη τη χώρα, γυάλινες βιτρίνες έλαμπαν στη σειρά κατά μήκος των κύριων εμπορικών οδών της κάθε πόλης.
Οι περισσότερες βιτρίνες ήταν «επιχρυσωμένες ή επαργυρωμένες χημικά. Ήταν ένα όμορφο πράγμα. Τραβούσε την προσοχή σου όπως περνούσες από μπροστά. Επιπλέον, τοποθετούσαν αυτά τα γυάλινα κομμάτια…με μια ελαφριά κλίση, ώστε ο πελάτης να κοιτάζει ψηλά στην εργασία, στο πραγματικό όνομα», λέει ο καλλιτέχνης του παραδοσιακού διακοσμητικού γυαλιού, Ντέιβιντ Άντριαν Σμιθ, σε τηλεφωνική συνέντευξη.
Η Jameson Whiskey [Ουίσκι Τζέιμσον] ανέθεσε στον Ντέιβιντ Άντριαν Σμιθ να φτιάξει αυτόν τον καθρέφτη με επίχρυση και επάργυρη διακόσμηση πίσω όψεως για τον εορτασμό της ημέρας του Αγίου Πατρικίου [St. Patrick’s Day] το 2013. (ευγενική παραχώρηση του Ντέιβιντ Ά. Σμιθ)
Λεπτομέρεια από τον προαναφερόμενο καθρέφτη.
Ήταν συνηθισμένο παρόμοιοι περίτεχνοι γυάλινοι πίνακες να βρίσκονται σε παμπ και ‘παλάτια’ τζιν (τα πολυτελή μπαρ για τζιν της τελευταίας περιόδου της Βικτωριανής εποχής). Και τα ζυθοποιεία έφτιαχναν όμορφες επιγραφές για να διαφημίσουν τα προϊόντα τους. Αυτοί οι διακοσμητικοί γυάλινοι πίνακες δεν βρίσκονταν μόνο στην Αγγλία. Διάφορες άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένων και των Ηνωμένων Πολιτειών, είχαν τα δικά τους μοναδικά στυλ, ιδιαίτερα η Ιταλία και η Γαλλία.
Αυτοί οι γυάλινοι πίνακες ήταν ζωγραφισμένοι στην πίσω όψη τους, με μια τεχνική όπου φύλλα μετάλλου και χρώμα τοποθετούνται στην πίσω όψη ενός τζαμιού. Στο παρελθόν, πολλοί διαφορετικοί μάστορες θα δούλευαν μαζί σε ένα τζάμι, συνδυάζοντας τις ικανότητές τους. Το τζάμι έπρεπε να είναι τέλεια κομμένο – μια διαδικασία που γίνεται με τη χρήση ενός πέτρινου τροχού που γυρίζοντας κόβει μοτίβα στο γυαλί. Μετά, το τζάμι θα πήγαινε στον επιγραφοποιό για ζωγράφισμα και επιχρύσωμα, και κατόπιν στον χαράκτη για χάραξη. Όμως σήμερα, ο παγκόσμιας φήμης επιγραφοποιός και διακοσμητής γυαλιού Σμιθ τα κάνει όλα ο ίδιος.
Ο καλλιτέχνης του παραδοσιακού διακοσμητικού γυαλιού, Ντέιβιντ Άντριαν Σμιθ, στο εργαστήριό του στο Τόρκι [Torquay] του Ντέβον, Ηνωμένο Βασίλειο, στις 13/1/2020. (Hannah Smith)
Η πελατεία του Σμιθ περιλαμβάνει γνωστά ονόματα: πολυτελείς φίρμες όπως η Burberry, εταιρείες οινοπνευματωδών όπως η Jameson Whiskey και η Booths Gin, κινηματογραφικά στούντιο όπως η Universal Studios και η Disney, εταιρείες μουσικής όπως η Sony Music, καθώς και ιδρύματα παγκόσμιας κλάσης όπως το μουσείο του Λονδίνου Victoria and Albert Museum.
Ο Σμιθ είναι ο μόνος τεχνίτης στον κόσμο που μπορεί να διδάξει όλες τις διαδικασίες της ζωγραφικής στην πίσω όψη του γυαλιού, σύμφωνα με τον Heritage Crafts Association [Σύλλογος Κληρονομημένων Τεχνών], φιλανθρωπικό ίδρυμα του Ηνωμένου Βασιλείου (Η.Β.) που υποστηρίζει την κληρονομιά των τεχνών στο Η.Β. Είναι παθιασμένος υπερασπιστής αυτής της τέχνης, που κινδυνεύει σοβαρά να εξαφανιστεί στο Η.Β., και θέλει να την κρατήσει ζωντανή. Σε αναγνώριση του έργου του, του απονεμήθηκε πρόσφατα ο τίτλος Member of the Order of the British Empire (MBE)1, για τις υπηρεσίες του στην τέχνη του διακοσμημένου γυαλιού πίσω όψεως, που είναι μια εθνική αναγνώριση.
«Για να είμαι ειλικρινής, δεν μπορώ να το πιστέψω. Είναι υπέροχο να σε αναγνωρίζουν», λέει ο Σμιθ. Νιώθει πως ο τίτλος είναι ιδιαίτερα σημαντικός γιατί διασφαλίζει τη διάδοση της τέχνης. Δεν είναι μόνο για τον Σμιθ αυτή η αναγνώριση. «Είναι μια τιμή για την οικογένειά μου», λέει, καθώς αυτοί στηρίζουν την επιχείρηση.
Ο Σμιθ αναγνωρίζει ειλικρινά και τους ανθρώπους που ήρθαν και μοιράστηκαν τις γνώσεις τους μαζί του. «Αν δεν ήταν αυτοί, δεν θα βρισκόμουν εδώ σήμερα», λέει.
Παρά τα βραβεία, ο Σμιθ απλώς κάνει αυτό που αγαπά. «Δεν θα ήθελα να κάνω τίποτα άλλο’ φαντάζομαι πως γεννήθηκα για να κάνω αυτό», λέει.
Μαθαίνοντας την τέχνη
Ο Σμιθ πάντα ενδιαφερόταν για την τέχνη. «Όταν δεν ήμουν στο σχολείο, ζωγράφιζα», λέει. Ζωγράφισε για την πρώτη του επιχείρηση όταν ήταν 14, όταν ένας φίλος του πατέρα του του ζήτησε να φτιάξει μια ταμπέλα για το ξενοδοχείο του στο Τόρκι του Ντέβον. Αυτή η πρώτη ‘επιδρομή’ στην χειροποίητη επιγραφοποιία τον οδήγησε στη δημιουργία περισσότερων επιγραφών για ξενοδοχεία του Τόρκι, μια δημοφιλή παραθαλάσσια τουριστική πόλη στη νοτιοδυτική Αγγλία, όπου έχει ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του.
Όταν τέλειωσε το σχολείο το 1984, ο πατέρας του τον βοήθησε να πάει να εργαστεί ως μαθητευόμενος επιγραφοποιός με τον Γκόρντον Φαρ [Gordon Farr]. «Ήταν ακριβώς πριν εμφανιστούν οι υπολογιστές, έτσι μπήκα στο τέλος της περιόδου της παλιάς, παραδοσιακής μεθόδου επιγραφοποιίας.»
Αυτή η πενταετής μαθητεία στάθηκε καθοριστική για την καριέρα του Σμιθ. «Μπήκα σε ένα επάγγελμα όπου υπήρχαν παλαιότεροι για να σε διδάξουν πώς να ζωγραφίζεις τα γράμματα με ένα πινέλο», λέει. Ένας από αυτούς του έδειξε το χρυσό φύλλο, αλλά υπήρχαν πολλά ακόμα να μάθει.
Στη συνέχεια, είδε τη δουλειά του Ρικ Γκλόσον [Rick Glawson] σε ένα άρθρο περιοδικού. Ο Γκλόσον ήταν ένας επιγραφοποιός και συντηρητής έργων τέχνης ειδικευμένος στην ζωγραφική στην πίσω όψη του γυαλιού, καθώς και ιδιοκτήτης της Fine Gold Sign Co. στο Γουίλμιγκτον της Καλιφόρνια. Διάβασε πως ο Γκλόσον δίδασκε παλιές, παραδοσιακές μεθόδους σε νέους και στο προσωπικό της Ντίσνεϊ στην Καλιφόρνια.
Ο Γκλόσον φαίνεται πως έμοιαζε πολύ με τον Σμιθ. Ήταν «ένας ευγενικός, ζεστός κύριος που δούλευε για να καταλάβει πως ήταν φτιαγμένα τα πράγματα», λέει ο Σμιθ. Ύστερα, μοιραζόταν τις ανακαλύψεις του με τους άλλους.
Οι δυο τους έγιναν στενοί φίλοι. «Με ενέπνευσε σημαντικά στο να συνεχίσω πάνω σε αυτήν την τέχνη και να προχωρήσω και στα άλλα πράγματα που ήθελα να μάθω», λέει ο Σμιθ.
Το 1990, ο Γκλόσον προσκάλεσε τον Σμιθ στα Συμβούλια της Καλιφόρνια (California Conclaves), μια ομάδα 100 περίπου χαρισματικών καλλιτεχνών από όλον τον κόσμο, που συναντιόνταν στο μαγαζί του Γκλόσον. Μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο, οι καλλιτέχνες θα αντάλλασσαν μεθόδους χρυσού φύλλου και τεχνικές εργασίας στο γυαλί. Σχεδόν κάθε χρόνο, ο Σμιθ συμμετείχε, μέχρι τον πρόωρο θάνατο του Γκλόσον το 2003.
Εκείνη την περίοδο, ο Σμιθ ένιωθε πως οι τεχνίτες στην Αμερική ήταν πιο ανοιχτοί στο να μοιράζονται τεχνικές από τους τεχνίτες πίσω στην Αγγλία.
Μια άλλη σημαντική επιρροή στη δουλειά του Σμιθ ήταν μια Αμερικανική ομάδα που λεγόταν The Letterheads (Οι Επικεφαλίδες)2. Τα Συμβούλια της Καλιφόρνια του Γκλόσον, που φιλοξενούσαν τις συναντήσεις στις οποίες συμμετείχε ο Σμιθ, γίνονταν υπό την αιγίδα των Letterheads.
Οι Letterheads είχαν συστηθεί το 1975 από 7 καλλιτέχνες που δούλευαν έξω από το Ντένβερ, στο Κολοράντο, που συναντιόνταν κάποιο Σαββατοκύριακο για ανταλλάξουν ιδέες και τεχνικές. Ο Νόελ Γουέμπερ [Noel Weber] και ο Μαρκ Όουτις [Mark Oatis] ήταν δυο από τα ιδρυτικά μέλη και ο Σμιθ έχει ακόμα επαφή μαζί τους. Είναι επίσης δυο από τους πολλούς που επιδοκίμασαν την υποψηφιότητά του Σμιθ για τον τίτλο MBE που υπέβαλλε το Heritage Crafts Association. Η αρχικά μικρή ομάδα των Letterheads έφτασε να αριθμεί κοντά 5.οοο καλλιτέχνες στις συναντήσεις τους ανά τον κόσμο. Είναι λίγο «σαν το Comic Con (μια μεγάλη σύνοδο βιβλίων κόμικς), αλλά στον κόσμο των επιγραφών», λέει ο Σμιθ.
Ο Σμιθ πιστεύει πως οι συναντήσεις των Letterheads που άρχισαν να γίνονται στην Αγγλία τη δεκαετία του ’90 συνετέλεσαν ώστε οι άνθρωποι να ξαναρχίσουν να μοιράζονται τις τεχνικές τους. Οι παλιοί επιγραφοποιοί πήγαν στις συναντήσεις από περιέργεια και είδαν με ικανοποίηση ότι η τέχνη μοιραζόταν.
Ο Σμιθ θυμάται πως όταν ο Γκόρντον Φαρ αποσύρθηκε γύρω στο 2010, είπε ότι εγκατέλειπε τα πινέλα του εξαιτίας των υπολογιστών. «Του είπα ‘Γκόρντον, δεν ξέρω αν το ξέρεις, αλλά η επιγραφοποιία επιστρέφει’, και καταχάρηκε».
Λεπτοδουλειά και τεχνολογία
Η ανταλλαγή τεχνικών διαδικασιών πρόσωπο με πρόσωπο ήταν ένας σημαντικός παράγοντας της επιτυχίας του Σμιθ, αλλά και ο ρόλος που τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (social media) έπαιξαν δεν ήταν αμελητέος. Ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης όπως το Instagram βοήθησαν ώστε να δουν οι άνθρωποι την τέχνη του, πράγμα που ίσως δεν θα συνέβαινε παλιότερα. Ως απάντηση στις αναρτήσεις των εικόνων και των βίντεο της δουλειάς του που κάνει στο διαδίκτυο, ο Σμιθ λαμβάνει πολλά μηνύματα από νέους ανθρώπους. «Σαν να έχουν μπουχτίσει από τους υπολογιστές’ θέλουν να κάνουν κάτι με τα χέρια τους», λέει.
Στο διαδίκτυο, μπορούν να δουν ότι η δουλειά του Σμιθ ξεκινά με μολύβι και χαρτί. «Το σχέδιο με μολύβι είναι το βασικό. Έχει μια πιο φυσική και ρευστή κίνηση από το ποντίκι ή το στυλό του υπολογιστή», εξηγεί. Η σχεδίαση της εικόνας κατ’ αυτόν τον τρόπο βοηθά και στην εξοικείωση του καλλιτέχνη με τα σχήματα και τα στυλ του κειμένου και των γραμμάτων, καθιστώντας τον ικανό τελικά να φτάσει σε ένα υψηλό επίπεδο ελεύθερης σχεδίασης των γραμμάτων.
Όταν ο Σμιθ δουλεύει στην πίσω όψη του γυαλιού, το σχέδιο είναι ένα απαραίτητο πρώτο βήμα για το στήσιμο της εικόνας. Όμως, η δουλειά με το μολύβι στο χαρτί είναι κάτι περισσότερο από το στήσιμο. Ο Σμιθ αληθινά πιστεύει πως το σχέδιο «προέρχεται από την καρδιά…Είναι δουλειά που κάνει η ψυχή».
Εκτός από την έμπνευση που έχει προσφέρει στον κόσμο η δουλειά του Σμιθ στο διαδίκτυο, του έχει επίσης φέρει και μερικές αξιόλογες παραγγελίες από όλον τον κόσμο. Ο Αμερικανός τραγουδιστής και τραγουδοποιός Τζον Μάγιερ εντόπισε μια από τις εικόνες με μολύβι του Σμιθ εκεί. Αυτό είχε σαν συνέπεια να του αναθέσουν η Sony Music και Columbia Records το 2012 να σχεδιάσει το εξώφυλλο για το πέμπτο άλμπουμ του Μάγιερ “Born and Raised”. Ο Μάγιερ ήθελε το εξώφυλλο να μιμείται το στυλ των παλιών ανταλλακτικών καρτών. Ο Σμιθ δούλεψε απευθείας με τον Μάγιερ την εικόνα μέσω τηλεδιάσκεψης. «Ήταν θαυμάσιος γιατί είναι και λίγο σχεδιαστής με νιονιό’ [έτσι] αποκαλεί τον εαυτό του», λέει ο Σμιθ.
Ο Ντέιβιντ Άντριαν Σμιθ στο εργαστήριό του στο Τόρκι, στις 13/1/2020. Ο Σμιθ κρατά ένα αντίγραφο από το άλμπουμ του Τζον Μάγιερ “Born and Raised”, που σχεδίασε το 2012. (Hannah Smith)
Ο Μάγιερ μοιράστηκε τη δουλειά του Σμιθ στο διαδίκτυο με τους θαυμαστές του. Και ο Σμιθ πιστεύει πως αυτό συνέτεινε πολύ στο να αναγνωριστεί ως ζωγράφος γυαλιού πίσω όψεως από το ευρύ κοινό.
Όσοι ακολουθούν τον Σμιθ στο διαδίκτυο έχουν παρακολουθήσει και μια από τις παραγγελίες του που τρέχει τα τελευταία τρία χρόνια. «Ευτυχώς, ο πελάτης που είχα ήταν πρόθυμος να περιμένει όλον αυτόν τον καιρό για να ολοκληρωθεί», λέει ο Σμιθ. Η ανάθεση είχε γίνει από τον Ράσελ Μάνλεϊ [Russel Manley], που ακολουθούσε τον Σμιθ για αρκετά χρόνια. Ο Μάνλεϊ είναι ο ιδιοκτήτης του Ludlow Blunt (Λάντλοου Μπλαντ), σαλόνι κομμωτικής στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης που επισκέπτονται οι πλούσιοι και διάσημοι. Ο Ρόμπερτ ντε Νίρο, ο Ντέιβιντ Μπέκαμ και η Τίλντα Σουίντον είναι κάποιοι από τους πελάτες του. Πολλά τηλεοπτικά σόου και ταινίες έχουν γυριστεί σε αυτό το σαλόνι.
Ο Μάνλεϊ είναι υποστηρικτής όλων των παλιών τεχνών, εξηγεί ο Σμιθ. (Επιδοκίμασε επίσης την υποψηφιότητα του Σμιθ για τον τίτλο ΜΒΕ). Το σαλόνι Ludlow Blunt δίνει την αίσθηση παλιού μπαρμπέρικου με παλαιικά εργαλεία κομμωτικής και παλιές καρέκλες μπαρμπέρικου. Ο Μάνλεϊ ζήτησε από τον Σμιθ να σχεδιάσει μια παλαιού τύπου ταμπέλα σε γυαλί για να ταιριάξει με την υπόλοιπη διακόσμηση.
Μετάφραση και επιμέλεια κειμένου – Αλία Ζάε
Γνωρίζατε ότι είμαστε ανεξάρτητοι;
Η Epoch Times είναι ανεξάρτητη από οποιαδήποτε επιρροή από εταιρείες, κυβερνήσεις ή πολιτικά κόμματα. Ο μόνος μας στόχος είναι να δίνουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι προς το κοινό.
Ακολουθήστε την Epoch Times στο Twitter: @EpochTimesGr
