Του Μάριου Καπερώνη
Τα έργα μινιατούρες του Γρηγόρη Γκρόζου αποτελούν δείγματα εκλεπτυσμένης τεχνικής, μοναδικής ακρίβειας και λεπτομέρειας που σε συνδυασμό με το ασυνήθιστο μέγεθός τους προσφέρουν στο κοινό τους μια μοναδική αισθητική εμπειρία. Θέματα παραμυθένια διαφόρων ειδών, όλα προσαρμόζονται στο μέγεθος μιας θήκης ρολογιού χειρός ή και μικρότερα, προσελκύοντας το ενδιαφέρον και τον θαυμασμό. Πολυάριθμα μικροσκοπικά υλικά διαφόρων ειδών συνθέτουν σκηνές μαγικές, κόσμους μικροσκοπικούς και σύνθετους.
«Κάθε έργο που κατασκευάζω πρέπει να είναι πραγματικά ένας μικρόκοσμος. Δηλαδή, ανάλογα και με το θέμα, πρέπει να είναι πλήρης από κάθε άποψη. Αν είναι μια μικροσκοπική πόλη πρέπει να περιέχει ό,τι χρειάζεται μια μικροσκοπική πόλη για να είναι πλήρης και ακέραιη, περιλαμβάνοντας και λεπτομέρειες που θα είναι αφανείς στο τελικό έργο».
Πράγματι στο έργο του «Πόλη», ένα εξαιρετικά μικροσκοπικό έργο που χωράει στις άκρες δύο δακτύλων, διακρίνεται μια συστάδα μικροσκοπικών ,διαφόρων μεγεθών, κτιρίων που περιβάλλονται από δέντρα, ένα μικρό ποταμάκι και άλλα. Αμέσως αισθάνεται κανείς να ταξιδεύει σε έναν παλιό και παραδοσιακό κόσμο προσπαθώντας να παρατηρήσει στο έπακρο όλα αυτά τα στοιχεία με τις λεπτομέρειές τους που αποτελούν αυτήν την μικροσκοπική εικόνα. Πρόκειται για έναν μικροσκοπικό χώρο μεγάλης ευρύτητας με πλούσιο και εναρμονισμένο σε επίπεδα περιεχόμενο, ένα μοναδικά ευχάριστο θέαμα.
Από την άλλη, όταν πρόκειται για μια σκηνή από ένα γνωστό παραμύθι όπως αυτό του Τζακ και της Φασολιάς, αμέσως το έργο μινιατούρα αποκτά μια εντελώς διαφορετική διάσταση. Ο Τζακ βρίσκεται στο σπίτι του κοιμισμένου γίγαντα και η φασολιά συνδέει το επίπεδο αυτό στον ουρανό με τον ανθρώπινο κόσμο. Όπως κι εμάς μας συνδέει η μινιατούρα με την σκηνή του παραμυθιού.
Τα μεγάλα γρανάζια του μικροσκοπικού κόσμου
Ο Γρηγόρης έχει στη διάθεσή του το εργαστήριο του με τα πολλά υλικά και τα εργαλεία του όπως και την φαντασία του και τις επιρροές από την κλασική τέχνη. Διαλέγοντας ένα θέμα το οποίο θα θελήσει να φέρει στη μικροσκοπική ζωή, ο Γρηγόρης πρέπει να βρει τα πιο κατάλληλα και καλύτερα υλικά που όπως λέει και ο ίδιος κάποιες φορές αυτά μπορεί να βρίσκονται σε πολύ απροσδόκητα μέρη. Μπορεί να είναι «μέταλλο, ξύλο, ύφασμα κλπ.» Παρατηρώντας τον να εργάζεται πάνω σε μια μινιατούρα θυμίζει κατά κάποιον τρόπο έναν χειρουργό γιατρό εν ώρα υπηρεσίας. Πλήρης συγκέντρωση και μεθοδική ακρίβεια.
Πέρα όμως από την ιδιαίτερη δημιουργικότητα που απαιτείται σε τεχνικό και υλικό επίπεδο για να ολοκληρωθούν τα έργα του, ο Γρηγόρης θέλει να περάσει στο κοινό του θετικά μηνύματα και αξίες, κάτι το οποίο θεωρεί αναπόσπαστο μέρος της τέχνης.
«Η τέχνη, η επιστήμη και η πνευματικότητα ήταν αδιαχώριστα στοιχεία και κατά μία έννοια ταυτίζονταν, ιδιαίτερα κατά την κατασκευή ενός έργου τέχνης ή αρχιτεκτονικού έργου. Για παράδειγμα στη κατασκευή ενός αρχαίου ναού, θα έπρεπε να είναι τεχνικά και δομικά τέλειος, να αποτελεί παράδειγμα αισθητικού κάλλους αλλά να αποτελεί και έναν τόπο όπου ο άνθρωπος προσπαθεί να ξεπεράσει την ατελή του φύση και να εναρμονιστεί με τις υψηλότερες αρχές που εκπροσωπούσαν οι θεότητες που κατοικούν εκεί.
Αυτό είναι ένα αίτημα που, κατά την γνώμη μου, παραμένει στην τέχνη και σήμερα. Είναι κάτι που με απασχολεί και αποτελεί έναν από τους κύριους άξονες εξέλιξης της δουλειάς μου. Δηλαδή, (είναι) το ζήτημα τόσο της τεχνικής τελειοποίησης όσο και της εμφύσησης του έργου με ένα νόημα που θα περιέχει θετικές αξίες, οι οποίες θα μπορούν να ωφελήσουν και τον θεατή».
Πνευματική καλλιτεχνική φύση
Ο Γρηγόρης από μικρή ηλικία είχε επαφή με βιβλία για την τέχνη κάτι που στα φοιτητικά του χρόνια εξελίχθηκε σε μια επιθυμία να δημιουργήσει έναν μικρόκοσμο που κάποιος θα μπορούσε να κουβαλήσει στην τσέπη του. Και έτσι ξεκίνησε το δημιουργικό του αυτό ταξίδι ανακαλύπτοντας ταυτόχρονα όλες τις απαραίτητες τεχνικές και τα υλικά.
«Επιρροή αποτέλεσε σίγουρα η κλασσική και αναγεννησιακή τέχνη. Μεγάλωσα σε ένα σπίτι μέσα στο οποίο υπήρχε πληθώρα βιβλίων τέχνης, τα οποία είχα αρχίσει να μελετάω από μικρό παιδί και ήμουν ήδη οικείος/εξοικειωμένος από εκείνες τις ηλικίες με τα μεγάλα ονόματα της τέχνης».
Εκείνος όμως πέρα από την καλλιτεχνική αναζήτηση της τελειότητας είχε και την πνευματική, μια αναζήτηση που όπως φαίνεται συνδέεται άμεσα με την ίδια την φύση της καλλιτεχνικής υπόστασης.
Αυτή η αναζήτηση τον οδήγησε στην εξάσκηση του Φάλουν Γκονγκ, μια άσκηση που τον βοήθησε να αποκτήσει μια διαφορετική οπτική γωνία πάνω στην τέχνη αλλά και στην ανύψωση του εαυτού του.
«Πριν δέκα περίπου χρόνια, ξεκίνησα την παραδοσιακή κινέζικη εξάσκηση που ονομάζεται Φάλουν Γκονγκ. Η εξάσκηση αυτή αποτελεί μια πλήρη μέθοδο για την ανύψωση του νου και του σώματος μέσα από μια σειρά ήρεμων ασκήσεων καθώς και της εφαρμογής στην καθημερινή ζωή των αρχών αλήθεια, καλοσύνη και ανεκτικότητα. Η διαδικασία βελτίωσης αυτή επέφερε μεγάλη αλλαγή στο πώς βλέπω τον κόσμο γύρω μου και το πώς αντιλαμβάνομαι τον ρόλο μου μέσα σε αυτόν. Άρχισα να βλέπω την τέχνη, όχι μόνο ως όχημα για την απόκτηση φήμης και κέρδους, αλλά και ως ένα μέσο για να επηρεάσω θετικά τον κόσμο γύρω μου, να δώσω κάτι καλό στους άλλους».
Οι δημιουργίες του φαίνεται να αντανακλούν σε μεγάλο βαθμό τη θετικότητα και λαμπρότητα που ο ίδιος κατανοεί μέσω της δουλειάς του και της πνευματικής του ανέλιξης.
«Η έμπνευση για αυτό το έργο ήταν η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα, ένα τεράστιο, τρομερό και άδικο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Έχω χρησιμοποιήσει δύο έννοιες του αρχαίου κόσμου σε αυτό το έργο. Το ένα είναι η σύλληψη του κόσμου ως αποτελούμενη από τρία βασίλεια, τους ουρανούς, τον δικό μας κόσμο και τον κάτω κόσμο. Το άλλο είναι η αρχαία πεποίθηση ότι το να κάνεις καλό οδηγεί σε καλές ανταποδόσεις και το να κάνεις κακό οδηγεί σε κακές. Όλα έχουν να κάνουν με την επιλογή, είτε ο άνθρωπος συγκαταλέγεται, είτε συμμετέχει σε τρομερά εγκλήματα για την προστασία ορισμένων προσωρινών προσωπικών συμφερόντων. Αυτά τα τρομερά εγκλήματα είναι δική του επιλογή και οι ενέργειές του θα μπορούσαν επίσης να καθορίσουν το μέλλον του».
«Μικροσκοπικές» ιδέες για το μέλλον
Τα έργα του Γρηγόρη έχουν μεγάλη απήχηση στο κοινό στη χώρα του την Κύπρο και το εξωτερικό. Στον ιστότοπο του (www.gregorygrozos.com) κάποιος πέρα από τα έργα μινιατούρες μπορεί να βρει εξίσου μαγευτικά μικρά γλυπτά, σχέδια και κοσμήματα φτιαγμένα πάντα με τη συνταγή ενός μικροσκοπικού κόσμου.
Ο ίδιος στοχάζεται για το μέλλον μια νέα σειρά έργων τέχνης «που θα (δια)πραγματεύονται τις θεμελιώδεις ανθρώπινες αξίες». Όπως λέει ο ίδιος, ένας τρόπος για να εκφραστεί αυτό μπορεί να είναι η «αντιπαράθεση συγκρουόμενων συμβολικών στοιχείων και αντιθετικών εννοιών, πώς δηλαδή μπορεί μέσα στο χάος να υπάρχει ελπίδα ή πώς μέσα στην καταστροφή να γεννιέται κάτι καλό κ.ο.κ.»
H Ναταλία Μπασδέκη συνέβαλε στο άρθρο
Γνωρίζατε ότι είμαστε ανεξάρτητοι;
Η Epoch Times είναι ανεξάρτητη από οποιαδήποτε επιρροή από εταιρείες, κυβερνήσεις ή πολιτικά κόμματα. Ο μόνος μας στόχος είναι να δίνουμε στους αναγνώστες μας ακριβείς πληροφορίες και να είμαστε υπεύθυνοι προς το κοινό.
[give_form id=”3924″]
