Το κίνημα για την απομάκρυνση του Δημοκρατικού κυβερνήτη της Καλιφόρνιας Γκάβιν Νιούσομ έχει βοηθήσει ανθρώπους να καταλάβουν τι μπορούν να κάνουν για να τιμωρήσουν εκλεγμένους αξιωματούχους, λέει ο Ράντυ Εκόνομυ, ανώτερος σύμβουλος και επίσημος εκπρόσωπος τύπου για την εκστρατεία RecallGavin2020.
Ο Πατριωτικός Συνασπισμός Καλιφόρνιας/RecallGavin2020 είναι η επίσημη επιτροπή υπεύθυνη για την εκστρατεία ανάκλησης.
«Είναι παροχή δύναμης. Πιστεύω πως ο κόσμος τώρα αντιλαμβάνεται ότι μπορεί να επανακτήσει την διακυβέρνησή του, και ότι μπορούν να τιμωρήσουν τους εκλεγμένους αξιωματούχους», είπε ο Εκόνομυ στο πρόγραμμα Crossroads της Epoch Times. «Πιστεύω πως αυτή είναι η δύναμη της δημοκρατίας.»
Τα συνεχή μέτρα περιοσιμού, το μεγαλύτερο ποσοστό φτώχειας στο έθνος, το ποσοστό αστέγων, και το ποσοστό φόρου εισοδήματος, η εκτενής χρήση από τον Νιούσομ εκτελεστικών εντολών, και η παρουσία του σε ένα πάρτυ εσωτερικού χώρου χωρίς μάσκες, 22 ατόμων, τον περασμένο Νοέμβριο ενώ έλεγε στους κατοίκους να μείνουν σπίτι, είναι κάποιοι από τους λόγους που οι κάτοικοι ψηφίζουν να ανακαλέσουν τον κυβερνήτη.
Η προσπάθεια ανάκλησης του Νιούσομ εκκινήθηκε στις 10 Ιουνίου πέρυσι. Υποστηρικτές χρειαζόταν να συλλέξουν 1.495.709 υπογραφές έως τις 17 Μαρτίου για να προκαλέσουν εκλογές ανάκλησης.
Παλιότερες προσπάθειες συλλογής των απαιτούμενων υπογραφών είχαν αποτύχει. Αλλά την Κυριακή, η εκστρατεία είπε πως είχε φτάσει τις 1,95 εκατομμύρια υπογραφές.
«Και πρόκειται να προσθέσουμε περισσότερες και περισσότερες από σήμερα έως την απολύτως τελευταία μέρα», είπε ο Εκόνομυ.
«Αγωνιζόμαστε ενάντια σε θηρία», είπε στην Epoch Times. «Αντιστεκόμαστε σε κάποιους πραγματικά ισχυρούς πολυδισεκατομμυριούχους και στον πολιτικό βάλτο εδώ στην Καλιφόρνια που ελέγχεται από ένα κόμμα για σχεδόν δύο γενιές πλέον.»
Ο Εκόνομυ σημείωσε ότι ο πολιτικός στίβος στην Καλιφόρνια είναι μια βιομηχανία πολλών δισεκατομμυρίων. Είναι εύκολο να δαπανηθούν $10, $12, ή $20 εκατομμύρια για να είναι κάποιος υποψήφιος στο πολιτειακό συμβούλιο ή για μια θέση της πολιτειακής συγκλήτου.
«Συγκεντρώσαμε μόνο $950.000. Και στην μεγάλη εικόνα των πραγμάτων, είναι απλώς ψίχουλα στο πολιτικό τοπίο της Καλιφόρνια», είπε.
Ο Εκόνομυ αποκάλεσε την εκστρατεία ανάκλησης ένα «κίνημα βάσης». Η εκστρατεία έχει 250.000 εθελοντές και μόνο δύο εργαζομένους επί πληρωμή. Ο Εκόνομυ είναι ο ένας εκ των δύο.
Ο Εκόνομυ είπε επίσης ότι η προσπάθεια ανάκλησης δεν είναι κομματική. «Δεν είναι κάτι των Δημοκρατικών. Δεν είναι κάτι των Ρεπουμπλικανών. Είναι επειδή ο κόσμος απλώς νιώθει αβοήθητος αυτήν την στιγμή. Θέλουν ελπίδα. Θέλουν να έχουν έμπνευση.»
Μεταξύ αυτών που υπέγραψαν την έκκληση ανάκλησης, 31 τοις εκατό είναι Δημοκρατικοί ή Ανεξάρτητοι, και οι υπόλοιποι Ρεπουμπλικανοί ή Libertarians.
«Είμαστε απλώς καλή συμπαγής Καλιφόρνια, ξέρετε, άτομα βάσης που πραγματικά κάνουν την βαρειά δουλειά και ευελπιστούν να δουν θαύματα πηγαίνοντας σε εκλογές για αυτό το πράγμα», είπε στην Epoch Times.
«Αυτό δεν είναι πραξικόπημα. Αυτό δεν είναι λήψη εξουσίας της κυβέρνησης. Συμμετέχουμε σε μια δημοκρατική διαδικασία που επιτρέπεται από τον νόμο, και αποκαλείται ανάκληση. Και πολλές πολιτείες δεν επιτρέπουν ανακλήσεις», πρόσθεσε ο Εκόνομυ.
Σύμφωνα με την Ballotpedia, έντεκα πολιτείες δεν επιτρέπουν ανακλήσεις δημοσίων αξιωματούχων, ενώ τρεις πολιτείες επιτρέπουν ανακλήσεις για όλους τους δημόσιους αξιωματούχους. Άλλες πολιτείες επιτρέπουν ανακλήσεις συγκεκριμένων δημοσίων αξιωματούχων. Το Αμερικανικό Σύνταγμα δεν παρέχει καθοδήγηση για την ανάκληση οποιουδήποτε ομοσπονδιακά εκλεγμένου αξιωματούχου.
Ο Εκόνομυ είπε ότι η προσπάθεια ανάκλησης έχει γίνει εθνικό και παγκόσμιο σημείο εστίασης. Έχει δώσει σχεδόν 1.300 συνεντεύξεις τους τελευταίους τέσσερις μήνες σε δημοσιογράφους πανεθνικά και παγκοσμίως.
Ο Εκόνομυ είπε ότι άνθρωποι που ακούν για την ιστορία της ανάκλησης αρχίζουν να αισθάνονται ενεργητικοί και δυνατοί πολιτικά. «Θα αρχίσουν να σκέφτονται: “Μπορούμε να το κάνουμε αυτό εδώ; Μπορώ να τιμωρήσω τον κυβερνήτη μου;”»
«Άρχισε ως κάτι σε σχέση με τον κυβερνήτη, αλλά νομίζω ότι πλέον είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό», πρόσθεσε ο Εκόνομυ. «Είναι ένα αναζωογονητικό, ισχυρό κίνημα.»
Ο Νιούσομ επέκρινε την προσπάθεια ανάκλησης ως «κομματική αρπαγή δύναμης» στην τρίτη γενική ομιλία του την Τρίτη.
«Η κατάσταση της πολιτείας μας παραμένει αποφασισμένη. Παραμένω αποφασισμένος! Δεν θα αλλάξουμε πορεία απλώς λόγω λίγων που λένε όχι και φέρνουν το τέλος του κόσμου», είπε ο Νιούσομ στην ομιλία του.
«Έτσι στους επικριτές της Καλιφόρνια που προωθούν κομματική αρπαγή εξουσίας και παλιομοδίτικες προκαταλήψεις και απορρίψεις όλων όσων κάνουν την Καλιφόρνια σπουδαία, λέμε αυτό: δεν θα σταματήσουμε να δεχόμαστε ενέσεις στα χέρια και να κάνουμε την οικονομία μας ακμάζουσα ξανά.»
Μια εκλογική διαδικασία ανάκλησης πρέπει να διεξαχθεί μεταξύ 60 και 80 ημερών από την ημέρα της επικύρωσης των υπογραφών. Αν το κάθε απαιτούμενο στάδιο προ της εκλογικής διαδικασίας πάρει τον μέγιστο προβλεπόμενο χρόνο βάσει του πολιτειακού νόμου, οι εκλογές ανάκλησης θα λάβουν χώρα τον Οκτώβριο, σύμφωνα με την Ballotpedia.
Οι Τζόσουα Φίλιπ και Τζανίτα Καν συνέβαλαν σε αυτό το άρθρο.
Ένας συμμορίτης, που είχε περάσει σχεδόν ολόκληρη τη ζωή του στη φυλακή, είπε ότι δεν είχε κλάψει ποτέ. Ούτε όταν έθαψε τη μητέρα του, ούτε όταν έθαψε τον πατέρα του, ούτε βλέποντας την πόρτα για το μέλλον του κλειστή, καθώς είχε καταδικαστεί σε πολυετή φυλάκιση, που θα διαρκούσε ίσως το υπόλοιπο της ζωής του. Όμως, εκεί, στη φυλακή, σε μια συναυλία μουσικής δωματίου, έκλαψε.
«Αυτός ο γεμάτος τατουάζ άντρας, σηκώθηκε όρθιος μόλις τελείωσε η συναυλία και είπε: ‘Με έχει κατακλύσει η συγκίνηση. Δεν μπορώ να σταματήσω τα δάκρυά μου αυτές τις τελευταίες δυο ώρες της συναυλίας. Δεν έχω κλάψει ποτέ στη ζωή μου. Ποτέ. Η μάνα μου πέθανε, ο πατέρας μου πέθανε, λυπήθηκα αλλά δεν έκλαψα. Τι είναι αυτό;’», αφηγείται ο Έρικ Τζίνιους [Eric Genius], ο συνθέτης και ερμηνευτής της μουσικής που άκουσε εκείνος ο άντρας.
«Θυμάμαι ότι εκείνα τα λόγια με αιφνιδίασαν», λέει ο Τζίνιους. «Ήταν ένας άντρας που είχε περάσει σχεδόν όλη του τη ζωή στη φυλακή, που καταδικάστηκε ενώ ήταν έφηβος και τώρα κόντευε τα 60. Λοιπόν, τι είναι αυτό; Είναι η ανθρώπινη καρδιά».
Ο Τζίνιους έχει συναντήσει αναρίθμητες παρόμοιες αντιδράσεις. Στη Μασαχουσέτη, ένας άλλος κρατούμενος είχε πει: «Έχω σκοτώσει πολλούς ανθρώπους στη ζωή μου. Μετά από αυτό που άκουσα, κατάλαβα καλύτερα την ανθρωπιά μου. Δεν πρόκειται να ξαναπειράξω κανέναν.»
«Εκείνη η αντίδραση ήταν πραγματικά υπέροχη, αλλά τι ήταν αυτό που έκανε έναν κρατούμενο να σταθεί όρθιος και να εκδηλώσει την τρωτότητά του μπροστά στους άλλους κρατούμενους; Ήταν κάτι απροσδόκητο, σωστά; Να σηκωθεί μετά από την παράσταση και να δηλώσει «Να πόσο ψυχρός ήμουν στη ζωή μου, έκανα αυτά κι αυτά και δεν με επηρέασαν», λέει ο Τζίνιους.
«Υπήρχε κι ένας άλλος άντρας, 90 ετών, με πι. Είπε: ‘Ζω με τον πόνο που προκάλεσα όταν ήμουν 19.’»
«Οι συναυλίες μου προκαλούν βαθιά συναισθήματα», παραδέχεται ο πιανίστας. «Αλλά είναι η μουσική που το προκαλεί αυτό. Δεν είναι ότι εγώ πηγαίνω και τους μιλάω και νιώθουν άνετα μαζί μου. Είναι η μουσική που σπάει τα φράγματα, η μουσική είναι αφοπλιστική. Τους επιτρέπει να ανακαλύψουν την ίδια την ανθρωπιά τους, πράγματα που ίσως είχαν μείνει θαμμένα μέσα τους για πάντα και τα οποία κατά κάποιο τρόπο ανασταίνονται, και τα ξανασκέφτονται, και από τα οποία θεραπεύονται.»
Στην αρχή της καριέρας του, ο Τζίνιους είχε αποφασίσει να πηγαίνει οπουδήποτε ζητούσαν τη μουσική του. Έχει δώσει ιδιωτικές συναυλίες για αστέρες του κινηματογράφου και έχει παίξει κάτω από μια γέφυρα για άστεγους βετεράνους πολέμου. Η φιλοσοφία που ακολουθά είναι να γράφει όμορφη μουσική, μουσική που δίνει ελπίδα, και δουλεύει ακούραστα για να τη μεταφέρει σε άλλους ανθρώπους γιατί έχει δει ότι την έχουν ανάγκη.
«Υπάρχει κάτι μυστηριώδες στην ομορφιά, και γι’ αυτό όλοι θα έπρεπε να βυθιζόμαστε σε αυτήν», λέει.
Στερημένοι ομορφιάς
Για περίπου τρεις δεκαετίες, ο Τζίνιους πήγαινε τη μουσική του σε μέρη χωρίς ελπίδα – κέντρα επανένταξης, φυλακές, σχολεία σε υποβαθμισμένες γειτονιές – στον ελεύθερο χρόνο του και με δικά του έξοδα, χρησιμοποιώντας τα έσοδα από τις κανονικές του συναυλίες. Λίγα χρόνια πριν, κατάλαβε ότι αυτό δεν ήταν αρκετό κι έτσι ξεκίνησε το ίδρυμα Concerts for Hope για να προάγει την αποστολή του.
Δηλώνει ότι έχει δώσει σχεδόν 1.000 συναυλίες σε φυλακές από τότε που ξεκίνησε. Αυτό σημαίνει ότι έχει παίξει και σε εκατοντάδες φυλακές ανηλίκων.
Σε έναν χώρο με 300 κρατούμενους, όλους δικασμένους και καταδικασμένους στην εφηβεία τους σε κάθειρξη πολλών δεκαετιών, ο Τζίνιους θυμάται έναν νεαρό αρχηγό συμμορίας που καθόταν μπροστά-μπροστά. Δεν φαινόταν να τον ενδιαφέρει να παρακολουθήσει μια συναυλία κλασικής μουσικής, αλλά όταν η μουσική άρχισε, το βιολί τον μάγεψε.
«Έβαλε το χέρι του στην καρδιά, έριξε πίσω το κεφάλι και είπε: ‘Αυτό είναι το πιο όμορφο πράγμα’», λέει ο Τζίνιους. «Είπε: ‘Γιατί δεν το είχα ακούσει ποτέ πριν;’»
«Τώρα ζούμε στην εποχή του ίντερνετ, έτσι αυτό το αγόρι μπορεί να ακούσει οτιδήποτε θέλει, όποτε θέλει. Εμείς, ως γονείς, και ως ενήλικοι, και ως δάσκαλοι, και ως εκπαιδευτικοί, και ως θρησκευτικοί ποιμένες – όλοι οι επικεφαλείς της κοινότητας που έχουμε πρόσβαση σε αυτό το αγόρι, τι του δώσαμε; Ξέρει τα πάντα για την γκάνγκστερ ραπ, αλλά ποτέ κανένας δεν του έδειξε κάτι που πηγαίνει βαθύτερα και αγγίζει την καρδιά και ανυψώνει το ανθρώπινο στοιχείο μας και φέρνει το δέος και την κατάπληξη και τη δημιουργικότητα στη ζωή και του δίνει αξία ώστε να συνειδητοποιήσει την υπέροχη αξιοπρέπεια που έχει ως άτομο. Αυτή είναι η επίδραση της ομορφιάς».
Στις ΗΠΑ, περίπου 2.300.000 άνθρωποι είναι φυλακισμένοι. Σε ολόκληρη τη χώρα υπάρχουν πολιτισμικοί θύλακες που περιστρέφονται γύρω από τις φυλακές. Αυτοί οι νέοι άνθρωποι λένε στον Τζίνιους ότι κανένας δεν θα νοιαζόταν αν φυλακιζόταν. Ένας του είπε πως αν ποτέ έμπαινε στη φυλακή το μόνο που θα τον ρωτούσαν θα ήταν το πώς και δεν μπήκε νωρίτερα. Μιλώντας με νέους ενήλικες τους ρώτησε για τα σχέδιά τους όταν βγουν από τη φυλακή και του απάντησαν ότι θα ξαναμπούν μέσα σε χρόνο ρεκόρ. Και αν καταφέρουν και προκαλέσουν σημαντική ζημιά σε μια αντίπαλη συμμορία [όσο θα είναι έξω], σκοτώνοντας ίσως κάποιο από τα μέλη της, αυτό θα ενισχύσει το κύρος τους όταν θα είναι και πάλι μέσα.
«Κανείς δεν νοιάζεται γι’ αυτούς, κανείς δεν τους φροντίζει», λέει ο Τζίνιους. «Υπάρχει ένας ολόκληρος πληθυσμός ξεχασμένος και εγκαταλελειμμένος, χωρίς καθοδήγηση, χωρίς αγάπη, χωρίς συμβουλές, τίποτα».
Είχε γνωρίσει κάποτε έναν 23χρονο που αστειευόταν για το ότι είχε καταδικαστεί τρεις φορές ισόβια. Ο Τζίνιους τον ρώτησε αν ήταν εντάξει με αυτό και ο νέος απάντησε ότι δεν τον ένοιαζε καθόλου.
«Ήταν τόσο εξοικειωμένος με αυτό, τόσο άνετος, τόσο μη-συντετριμμένος που σκέφτηκα πως ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού δεν θεωρεί καταστροφικό το να χαραμίσει τη ζωή του, ίσως γιατί εσωτερικά και συναισθηματικά την έχουν ήδη χαραμίσει». Σε αυτά τα μέρη των ξεχασμένων ανθρώπων χωρίς ελπίδα, οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει την ανθρωπιά τους και δεν έχει πια αξία για αυτούς.
«Αυτό που επιδιώκω λοιπόν είναι να τους ανυψώσω και να τους δώσω ελπίδα», λέει ο Τζίνιους. «Τον Δεκέμβριο του 2019, μια νέα γυναίκα στη Νότια Καρολίνα σηκώθηκε όρθια στο τέλος της συναυλίας και είπε: ‘Βρίσκομαι στο χαμηλότερο σημείο της ζωής μου, ήμουν εδώ, είχα ξεχάσει πώς ήταν να νιώθω άνθρωπος. Τώρα νιώθω άνθρωπος’. Έτσι, ναι, η ομορφιά ανυψώνει την ανθρωπιά». Αφού η γυναίκα αποφυλακίστηκε, του έγραψε ένα γράμμα μιλώντας για την ανανεωμένη της ελπίδα προσθέτοντας: ‘Αυτό είναι ένα σημείο καμπής’.
Λέει ο Τζίνιους: «Αυτό θέλω, να πάω και να ανυψώσω την ανθρωπιά των ανθρώπων, να τους θυμίσω την ανθρωπιά τους».
Μετά από την πανδημία, σκοπεύει να παίξει περισσότερο σε σχολεία και να ξεκινήσει ένα πρόγραμμα για παιδιά με τίτλο «Παράκαμψη» ελπίζοντας να αλλάξει την κουλτούρα τους. «Θέλω να τους βγάλω από την πορεία της φυλακής, να τους αλλάξω την ιδέα ότι η φυλακή είναι απλώς μέρος της ζωής».
Για την ανύψωση της ψυχής
Ο Κομφούκιος είχε πει ότι αν κάποιος θέλει να γνωρίσει την ηθική ενός έθνους, «η ποιότητα της μουσικής του θα παρέχει την απάντηση. Και ο Πλάτων είχε πει ότι «η μουσική είναι ένας ηθικός νόμος. Δίνει ψυχή στο σύμπαν, φτερά στον νου, ύψος στη φαντασία, γοητεία και ευθυμία στη ζωή και σε όλα».
«Πιστεύω ότι αυτοί οι άνθρωποι είχαν δίκιο», λέει ο Τζίνιους. «Πιστεύω ότι η μουσική είναι μια γλώσσα που μιλά στην καρδιά, στο μυαλό και στην ψυχή με τρόπους που οι λέξεις ποτέ δεν θα φτάσουν. Η μουσική και η ομορφιά έχουν την ικανότητα – είναι μια γλώσσα, επικοινωνεί – να ανυψώνουν το μυστήριο πίσω από τον άνθρωπο, να ανυψώνουν εκείνη την ουσία, να ανυψώνουν αυτό που δίνει [στους ανθρώπους] ζωή – την ψυχή, αν θέλετε – να τους ανυψώνει και να τους συγκινεί.»
Η μουσική μπορεί να προκαλέσει τέτοιο δέος και θαυμασμό στη φαντασία των ανθρώπων, που νομίζω πως είναι αποφασιστικής σημασίας στη διαμόρφωση των νέων το ‘βάπτισμά’ τους στην ομορφιά. Υπάρχει χώρος και για τη διασκέδαση στη μουσική, αλλά αυτό δεν πρέπει να γίνεται εις βάρος της ομορφιάς, την οποία τόσοι πολλοί άνθρωποι στον σύγχρονο πολιτισμό μας στερούνται».
Σε κάποια άλλη ζωή, ίσως ο Τζίνιους να είχε παραμείνει καθηγητής της Φυσικής, και να ήταν τώρα ένας ευχαριστημένος συνταξιούχος.
«Όταν όμως ήμουν στην τάξη, συχνά έγραφα μελωδίες και μετά το μάθημα πήγαινα στη βιβλιοθήκη για να ακούσω Μπετόβεν», μας λέει. Ο Τζίνιους είναι ένας ταλαντούχος πιανίστας, αλλά σε αντίθεση με τους περισσότερους ερμηνευτές, οδηγήθηκε στη σύνθεση.
«Απλώς έγραφα και έγραφα και έγραφα», λέει. «Ποτέ δεν σκέφτηκα να το κάνω επαγγελματικά, ή ότι μπορεί κάποτε να τα έπαιζα [όσα έγραφα] σε κοινό, απλώς έγραφα επειδή ευχαριστιόμουν να γράφω μουσική.»
Γνώριζε ότι αυτό ήταν ένα χάρισμα. Πίστευε ότι ήταν κάτι σπουδαίο που του είχε δοθεί για να το μοιραστεί, κι έτσι ακολούθησε το κοινό. Ανακάλυψε ότι υπήρχε μεγάλη ανάγκη για όμορφη μουσική και ένιωσε την υποχρέωση να αφιερωθεί πλήρως σε αυτό.
«Δεν είναι για τη φήμη ή κάτι τέτοιο, είναι για τη σύνδεση με τους ανθρώπους. Άρχισα να παίζω παντού». Ύστερα, προσκλήθηκε στη φυλακή και σκέφτηκε, γιατί όχι;
«Και τότε, όταν είδα όλους αυτούς τους κατεστραμμένους ανθρώπους να αντιδρούν τόσο έντονα, εντυπωσιάστηκα».
Ο Τζίνιους έχει αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες για να πάει τη μουσική του στους ανθρώπους.
Μια ημέρα του μπορεί να ξεκινά με το μεταμεσονύχτιο μάζεμα της συναυλίας, να συνεχίζει με τρεις ώρες οδήγηση προς την πόλη όπου βρίσκεται η φυλακή που τον έχει προσκαλέσει για την επόμενη συναυλία, με έναν υπνάκο στη μέση του ταξιδιού σε κάποια στάση, να ακολουθά νωρίς το πρωί έλεγχος στη φυλακή για να βάλει μέσα τον εξοπλισμό του, τρεις συναυλίες μέσα στη φυλακή, μάζεμα αργά το απόγευμα και προετοιμασία για τη βραδινή του συναυλία στην πόλη σχεδόν αμέσως.
«Πηγαίνω σε πολλά σκοτεινά μέρη του κόσμου», λέει. «Είναι πολύ δύσκολο, δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσες φορές οδηγώντας στις 3:00 π.μ. από το ένα μέρος στο άλλο εξαντλημένος έχω σκεφτεί: ‘Μα τι κάνω; Θα έπρεπε να είμαι στο σπίτι μου τώρα και να κοιμάμαι!’ Και μετά αρχίζουν οι αμφιβολίες για όλα. Υπάρχει νόημα; Και ποιο είναι αυτό;»
Αλλά ο Τζίνιους παραμένει θετικός, και πιστεύει απόλυτα ότι όλα συνοψίζονται στη μουσική.
«Είναι το καλύτερο πράγμα που έχω να προσφέρω και θα μετακινήσω ακόμα και βουνά για να το προσφέρω».
«Μέσω αυτής της μουσικής μπόρεσα να ζήσω σύμφωνα με τα πιστεύω μου», λέει. «Νιώθω πως είναι σαν ένα δώρο για εμένα και την ανθρωπιά μου το να το προσφέρω , νιώθω πολύ τυχερός. Η ζωή είναι σύντομη, για αυτόν τον λίγο χρόνο λοιπόν μπορώ να μοιραστώ αυτήν τη μουσική».
Όταν συνθέτει ο Τζίνιους στόχος του είναι η ελπίδα. Είναι ένας συνδυασμός δέους και κατάπληξης, σαν αυτό που νιώθει ένα παιδί που πιάνει ένα τουβλάκι και βλέπει [με τη φαντασία του] ένα κάστρο, μας εξηγεί. «Αυτό είναι η ελπίδα, γιατί το δέος και η κατάπληξη για τη ζωή, ‘Ω, αναρωτιέμαι τι μπορώ να φτιάξω με αυτά τα Lego’, οδηγεί στο ‘Ω, τι θα συναντήσω άραγε στη ζωή μου;’»
«Όλο αυτό το δέος και η έκπληξη και η ελπίδα, αυτό είναι ανθρωπιά, αυτό είναι ζωή. Όταν αυτό συντρίβεται σε ένα 10χρονο παιδί και τίποτα πια δεν έχει σημασία, όπως για τον 23χρονο [που έλεγε για την τρεις φορές ισόβια ποινή του], η ελπίδα του έχει πεθάνει πια εδώ και καιρό.» Αλλά αν δείξει κάποιος στους ανθρώπους την ελπίδα, μπορεί να τους θυμίσει την ανθρωπιά τους, και η μουσική – απλά εφήμερα ηχητικά κύματα – το πετυχαίνει αυτό με έναν τρόπο που οι λέξεις δεν μπορούν.
«Τους φέρνεις την ελπίδα και τους κάνεις να συνειδητοποιήσουν ότι είναι άνθρωποι. Ακόμα κι αν πρέπει κάποιος να περάσει την υπόλοιπη ζωή του στη φυλακή, μπορεί να διαβάσει βιβλία, μπορεί να ανακαλύψει πράγματα, μπορεί πάντα να ανυψώσει την ανθρωπιά του. Δεν θα το κάνει για κάποιο οικονομικό όφελος, αλλά για την πνευματική, τη διανοητική και τη συναισθηματική πρόκληση.»
«Όλοι οι άνθρωποι αναγνωρίζουμε την ομορφιά όταν την αντικρύζουμε, και αυτό δεν είναι κάτι που μπορούμε να συζητήσουμε ή να περιγράψουμε ή να σχολιάσουμε. Είναι μια γλώσσα πέρα από αυτούς τους τρόπους. Μια γλώσσα πέρα από τις λέξεις, που απλώνεται και μας συνδέει και αυτό το αναγνωρίζουμε.»
«Όταν συναντάμε κάτι όμορφο ενώ είμαστε σε ευάλωτη κατάσταση, όπως όταν πονάμε και υποφέρουμε, χωρίς άλλα πράγματα να αποσπούν την προσοχή μας – ενώ αν είμαστε ευτυχισμένοι και χαρούμενοι και απασχολημένοι με χίλια δυο πράγματα, πιθανόν η ομορφιά να μην μας συγκλονίσει – αλλά όταν είμαστε ήρεμοι και στοχαστικοί και η ομορφιά μας εξυψώνει, τότε το γνωρίζουμε, και αυτό γίνεται ακούσια, χωρίς να το ελέγχουμε.»
«Σαν αυτό το αγόρι [που συγκινήθηκε από το βιολί] που έχει στερηθεί τόσο την ομορφιά, έτσι είναι και όλοι οι άλλοι. Το ερώτημα είναι γιατί δεν τους την προσφέρουμε; Πηγαίνω και παίζω στα Πανεπιστήμια, και δεν ξέρουν καν τι είναι το τσέλο. Πάντα υπήρχε το στοιχείο της ψυχαγωγίας [στη μουσική], αλλά ποτέ δεν ήταν ακριβώς αυτό που θα έπρεπε να είναι».
«Υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος σαν μια σπηλιά γεμάτη διαμάντια, ένας ολόκληρος κόσμος που δεν έχουμε ακόμα εξερευνήσει στην εκπαίδευση των παιδιών μας…Και το αποτέλεσμα είναι αυτό το αγόρι που βάζει το χέρι του πάνω στην καρδιά και ρωτά: ‘Γιατί δεν το έχω ξανακούσει αυτό ποτέ;’ Ήταν σαν να ικέτευε για την ανθρωπιά του. ‘Γιατί δεν μπόρεσα να νιώσω το ποιος είμαι;’»
«Μου είπε: ‘Έχω κάνει πολλά φρικτά πράγματα στον πόλεμο για τα οποία φοβάμαι ότι θα πρέπει να πληρώσω. Δεν νιώθω ότι μπορώ να λάβω συγχώρεση ή ότι μπορώ εγώ ο ίδιος να συγχωρέσω τον εαυτό μου. Δεν θυμάμαι καν πώς είναι να νιώθω ανθρώπινα ή να νιώθω ο εαυτός μου’», διηγείται ο Τζίνιους. «Και ύστερα, πρόσθεσε: ‘Θυμάμαι όμως ποιος είμαι ακριβώς τώρα. Δεν θέλω να το αφήσω. Φοβάμαι πως αν το αφήσω, θα το ξαναξεχάσω’.»
«Είναι μια ιστορία οδύνης αλλά και λύτρωσης. Και ποιος δεν χρειάζεται τη λύτρωση; Όλοι τη χρειαζόμαστε και θα έπρεπε όλοι να αναζητούμε την αλήθεια για να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να φέρουμε την ελπίδα και τη λύτρωση στη ζωή των ανθρώπων».
Δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία ότι το ακριβό σύστημα test-and-trace της Αγγλίας έχει υπάρξει αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση της πανδημίας COVID-19, είπε την Τετάρτη η Επιτροπή Δημοσίων Δαπανών του Βρετανικού κοινοβουλίου.
Ο πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον πέρυσι είχε υποσχεθεί ένα κορυφαίο παγκοσμίως σύστημα ελέγχου και καταγραφής θέσης (test-and-trace) ως μέρος της πορείας εξόδου από την πανδημία του ιού του ΚΚΚ (Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος).
Αλλά η κοινοβουλευτική επιτροπή αμφισβήτησε το αν η Υπηρεσία Ελέγχου και Εντοπισμού (Test and Trace) του NHS (NHST&T) είχε καλή σχέση αξίας εξόδων παρά την «εκπληκτική» της κλίμακα.
«Παρά τους αφάνταστα μεγάλους πόρους που ρίχτηκαν σε αυτό το πρότζεκτ, το #TestandTrace δεν μπορεί να παρουσιάσει κάποια σαφή επίδραση επί της πανδημίας & της υπόσχεσης βάσει της οποίας δικαολογήθηκε αυτή η τεράστια δαπάνη – η αποτροπή ενός ακόμα lockdown. Η υπόσχεση αυτή έχει παραβιαστεί δύο φορές» @Meg_HillierMP, https://t.co/tzJb53mBEg
— Επιτροπή Δημοσίων Δαπανών
(@CommonsPAC) 10 Μαρτίου 2021
Για την υπηρεσία αποσπάστηκαν £37 δισεκατομμύρια ($51 δισεκατομμύρια) σε δύο χρόνια, και έχει δαπανήσει £5,7 δισεκατομμύρια ($7,9 δισεκατομμύρια) έως τον Νοέμβριο 2020, είπε η επιτροπή στην τελευταία της έκθεση.
«Το υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας δικαιολόγησε την κλίμακα αυτής της επένδυσης, εν μέρει, στην βάση του ότι ένα αποτελεσματικό σύστημα ελέγχου και εντοπισμού θα βοηθούσε στην αποτροπή ενός δεύτερου εθνικού lockdown· αλλά από την δημιουργία του είχαμε δύο ακόμα lockdowns», δήλωσε η έκθεση.
«Ακόμα δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία για να κρίνουμε την συνολική αποτελεσματικότητα του NHST&T. Είναι ασαφές το αν η συγκεκριμένη συνεισφορά του στην μείωση επιπέδων διάδοσης, σε αντίθεση με τα άλλα μέτρα που συστήθηκαν για την αντιμετώπιση της πανδημίας, έχει δικαιολογήσει το κόστος του.»
Η Μεγκ Χίλλιερ, μια βουλευτής των Εργατικών και πρόεδρος της Επιτροπής Δημοσίων Δαπανών, είπε: «Παρά τους αφάνταστα μεγάλους πόρους που ρίχτηκαν σε αυτό το πρότζεκτ, το Test and Trace δεν μπορεί να παρουσιάσει μια μετρήσιμη διαφορά στην πρόοδο της πανδημίας, και η υπόσχεση στην οποία στηρίχτηκε αυτή η τεράστια δαπάνη – η αποφυγή ενός ακόμα lockdown – έχει παραβιαστεί δύο φορές. »
Πρόσθεσε ότι: «Οι Βρετανοί φορολογούμενοι δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται από την κυβέρνηση ως μια μηχανή ΑΤΜ. Θέλουμε να δούμε ένα σαφές σχέδιο και το κόστος να ελέγχεται καλύτερα.»
Απαντώντας στην έκθεση, ο υπουργός Υγείας Ματ Χάνκοκ είπε σε δημοσιογράφους την Τετάρτη: «Ένα εκατομμύριο και μισό τεστ έγιναν χθες και η ομάδα έχει χτίσει αυτήν την ικανότητα εξέτασης από το τίποτα πριν από έναν χρόνο, έτσι έχουν κάνει μια καταπληκτική δουλειά και τους είμαι πραγματικά ευγνώμων.»
Η βαρόνη Ντίντο Χάρντινγκ, μεταβατική εκτελεστική διευθύντρια του Διεθνούς Ινστιτούτου Προστασίας Υγείας, που ηγείται του Test and Trace του NHS, είπε ότι η υπηρεσία είναι «απαραίτητη στην μάχη μας κατά της COVID-19.‘
Υπερασπιζόμενη το κόστος της υπηρεσίας, η Χάρντινγκ είπε ότι 80 τοις εκατό του προϋπολογισμού της έχει δαπανηθεί σε αγορά και εκτέλεση εξετάσεων για την COVID-19.
«Το NHS Test and Trace έχει επιτυχώς φτάσει το 93,6 τοις εκατό των επαφών των θετικών τεστ – με 98 τοις εκατό να είχε επαφή εντός 24 ωρών, και η υπηρεσία εντοπισμού επαφών έχει ήδη φτάσει πάνω από 9,1 εκατομμύρια φορείς και επαφές, επιφέροντας μια χειροπιαστή επίδραση στην διάρρηξη αλυσίδων διάδοσης», είπε στην Epoch Times σε δήλωση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Κάποιοι μπορεί να επιχειρηματολογούν ότι το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) έχει γίνει περισσότερο επιθετικό λόγω του επικεφαλής του Κόμματος Σι Τζινπίνγκ. Αλλά η κόρη του προσωπικού γραμματέα του Μάο Τσεντόνγκ λέει πως η φιλοδοξία παγκόσμιας κυριαρχίας του Κόμματος δεν έχει αλλάξει ποτέ.
Τουλάχιστον 13,9 εκατομμύρια των μικρών επιχειρήσεων των ΗΠΑ βρίσκονται σε σοβαρό κίνδυνο να κλείσουν τις πόρτες τους έως την 1η Απριλίου, βρήκε μια πρόσφατη έρευνα επιχειρήσεων.
Σαραντατέσσερα τοις εκατό των 31,7 εκατομμυρίων μικρών επιχειρήσεων της χώρας βρίσκονται σε κίνδυνο να κλείσουν έως το τέλος του πρώτου τετάρτου, σύμφωνα με τον όμιλο έρευνας μικρών επιχειρήσεων Alignable. Μικρές επιχειρήσεις στο χείλος του κλεισίματος αναμένουν να έχουν λιγότερα έσοδα από αυτό που οι ιδιοκτήτες του εκτιμούν ότι απαιτείται για να παραμείνουν σε λειτουργία.
«Η καταναλωτική εμπιστοσύνη στην μελλοντική ροή εσόδων τους είναι χαμηλή αυτήν την στιγμή», ένας ιδιοκτήτης μικρής επιχείρησης που συμμετείχε στην έρευνα είπε, σύμφωνα με τον Alignable. «Και έτσι οι δαπάνες με προσοχή, στις οποίες βασίζεται η επιχείρησή μας, έχουν περιοριστεί σημαντικά. Χρειαζόμαστε η εμπιστοσύνη πελάτη να αυξηθεί για να τους φέρουμε πίσω και να τους κάνουμε να νιώσουν άνετα να ξοδέψουν τα χρήματά τους.»
«Το εισόδημά μου έχει πέσει στο μηδέν», ένας άλλος ιδιοκτήτης μικρής επιχείρισης είπε.
Πολλές μικρές επιχειρήσεις έχουν ήδη διαλυθεί λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού.
Τα έσοδα μικρών επιχειρήσεων έπεσαν κατά 33,1 τοις εκατό έως τις 10 Φεβρουαρίου σε σύγκριση με τον Ιανουάριο του 2020, σύμφωνα με τον Οικονομικό Παρατηρητή του πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Μεταξύ 1 Ιανουαρίου 2020 και 31 Δεκεμβρίου 2020, περίπου 30 τοις εκατό των μικρών αμερικανικών επιχειρήσεων έκλεισαν.
«Έχω μια διαδικτυακή επιχείρηση επιμέλειας και συγγραφής κειμένων και η βάση πελατών μου έχει χαθεί ολοκληρωτικά, λόγω του ότι οι εταιρείες δεν είναι πλέον ικανές να συνεχίσουν να διαφημίζουν ή να κάνουν μάρκετινγκ», ένας άλλος συμμετέχων της έρευνας είπε. «Κάποιες έκλεισαν οριστικά, ενώ άλλες έκοψαν το μάρκετινγκ σχεδόν 100 τοις εκατό.»
Η αναφορά της Alignable βασιζόταν σε μια έρευνα 6.029 μικρών επιχειρήσεων μεταξύ 28 Ιανουαρίου και 15 Φεβρουαρίου. Η Alignable είναι ένα δίκτυο μικρών επιχειρήσεων αποτελούμενο από περισσότερα από 6 εκατομμύρια μέλη.
Εν τω μεταξύ, εταιρείες όπως οι Walmart και Amazon ήταν ικανές να παραγάγουν πρωτοφανή έσοδα το 2020. Στο μέσον της πανδημίας, 45 από τις 50 πιο μεγάλες εταιρείες του χρηματιστηρίου έκαναν κέρδη, παρ’ όλο που η αμερικανική ανεργία έκανε άλμα σε ένα μέγιστο 14,7 τοις εκατό.
«Αυτοί είναι καιροί όπου οι ισχυροί μπορούν να γίνουν ισχυρότεροι», είπε ο διευθύνων σύμβουλος της Nike Τζον Ντόναχου σε εξ αποστάσεως συνέδριο του Σεπτεμβρίου, ανέφερε η Wall Street Journal.
Η οικονομία συρρικνώθηκε 3,5 τοις εκατό το 2020, σύμφωνα με μια αναφορά στις 28 Ιανουαρίου της Υπηρεσίας Οικονομικής Ανάλυσης (BEA), η χειρότερη επίδοση από την δεκαετία του 1940. Οι Ηνωμένες Πολιτείες επίσης κατέγραψαν την πιο απότομη άνοδο φτώχειας από την δεκαετία του 1960 όταν ο δείκτης φτώχειας έφτασε στο 11,8 τοις εκατό τον Δεκέμβριο.
Περιεχόμενο που δημιουργείται από το Daily Caller News Foundation είναι διαθέσιμο χωρίς χρέωση σε κάθε κατάλληλο εκδότη ειδήσεων που μπορεί να παρέχει μεγάλο κοινό. Για ευκαιρίες αδειοδότησης του περιεχομένου μας, παρακαλούμε έρθετε σε επαφή με το licensing@dailycallernewsfoundation.org.
Μια ενενηντάχρονη στην Κίνα βρίσκεται υπό κράτηση από την αστυνομία. Αγωνιζόταν για τα δικαιώματά της για πάνω από μία δεκαετία, αφότου το σπίτι της κατεδαφίστηκε από τις αρχές.
Κάποιοι από τους πλουσιότερους της Κίνας βρίσκονται πλέον πίσω από τα σίδερα. Αυτό έγινε αφότου χρησιμοποιήθηκαν από το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα, και ενεπλάκησαν λίγο περισσότερο από όσο έπρεπε στην εσωτερική του διαμάχη εξουσίας.
Είναι ο Σι Τζινπίνγκ η αιτία για την επιθετικότητα της Κίνας; Η κόρη του γραμματέα του Μάο Τσεντόνγκ λέει πως το ΚΚΚ αναζητά εδώ και πολλά χρόνια παγκόσμια κυριαρχία.
Το Πεκίνο πιέζει το ψηφιακό του νόμισμα για να συναγωνιστεί στην παγκόσμια σκηνή. Αντιτίθεται στο μεγαλύτερο κρυπτονόμισμα του κόσμου.
Και η υπουργός Εμπορίου των ΗΠΑ βρέθηκε ότι έχει μετοχές σε έναν κινεζικό τεχνολογικό γίγαντα. Η εταιρεία κατέχει την εφαρμογή μηνυμάτων WeChat, που βρίσκεται τώρα υπό διερεύνηση από το υπουργείο Εμπορίου.
Αυτά και περισσότερα θέματα σε αυτό το επεισόδιο του China in Focus.
Μια δικομματική ομάδα Αμερικανών βουλευτών έχει προτείνει νομοθεσία και στα δύο σώματα της Βουλής για τον τερματισμό της κρατικής αφαίρεσης οργάνων της Κίνας, θύματα της οποίας είναι κρατούμενοι συνείδησης.
«Η αφαίρεση οργάνων είναι μια φρικτά βάρβαρη και απάνθρωπη πράξη που δεν έχει θέση στον κόσμο μας», δήλωσε ο βουλευτής Κρις Σμιθ (Ρ-Ν.Τζ.), ο κύριος δημιουργός του νομοσχεδίου στην Βουλή, σύμφωνα με δήλωση στις 9 Μαρτίου από το γραφείο του.
«Πρέπει να κάνουμε περισσότερα και να βάλουμε ένα τέλος στην αποτρόπαια κακοποίηση από διεθνείς συμμορίες διακίνησης ανθρώπων, τρομοκρατικούς οργανισμούς, και ακόμα και κάποιες κυβερνήσεις – το κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας συγκεκριμένα – που δολοφονούν αθώους ανθρώπους και πωλούν τα όργανά τους για κέρδος», πρόσθεσε ο Σμιθ.
Πρόσθεσε επίσης: «Το νομοσχέδιό μας θα δώσει δύναμη στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ να ταυτοποιεί και να εκθέτει δράστες αφαίρεσης οργάνων και διακινητές ανά τον κόσμο με στόχο την τιμωρία των δραστών μέσω αποτελεσματικών κυρώσεων και ταξιδιωτικών περιορισμών.»
Το νομοσχέδιο, με όνομα Νόμος Τερματισμού της Εξαναγκαστικής Αφαίρεσης Οργάνων, θα δώσει την εξουσία στην αμερικανική κυβέρνηση να αρνείται ή να ακυρώνει διαβατήρια ατόμων που εμπλέκονται στην παράνομη αγορά οργάνων.
Υπό το Άρθρο 301 του Νόμου Διεθνών Μεταμοσχεύσεων, η εμπορευματοποίηση και η ιδιωτική πώληση ανθρωπίνων οργάνων απαγορεύονται.
Η Κίνα είναι ένας από τους κορυφαίους προορισμούς για μεταμοσχευτικό τουρισμό, ενώ το Πεκίνο προωθεί την αφήγησή του σε αμερικανικές εφημερίδες ότι τα όργανα λαμβάνονται από εθελοντικές δωρεές. Το κινεζικό καθεστώς είχε ανακοινώσει ότι θα σταματούσε να παίρνει όργανα από εκτελεσμένους κρατουμένους αρχίζοντας την 1η Ιανουαρίου 2015, και είχε ισχυριστεί ότι θα στηρίζεται εξ ολοκλήρου σε ένα νέο σύστημα εθελοντικών δωρεών.
Ο ισχυρισμός του Πεκίνου καταρρίφθηκε από μια αναφορά του 2019 που εξέδωσε ένα δικαστήριο εθελοντών με έδρα το Λονδίνο. Η αναφορά κατέληξε, μετά από διερεύνηση ενός έτους, ότι η κρατική πρακτική βίαιης αφαίρεσης οργάνων έχει συμβεί σε «σημαντική κλίμακα» στην Κίνα, με ασκουμένους του Φάλουν Γκονγκ να αποτελούν την βασική πηγή οργάνων.
Ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ, μιας πνευματικής άσκησης γνωστής επίσης ως Φάλουν Ντάφα, είναι στόχοι δίωξης από το κινεζικό καθεστώς από το 1999.
Επιπλέον, το νομοσχέδιο θα δίνει εντολή στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ να αναφέρει ετησίως για την βίαιη αφαίρεση οργάνων σε άλλες χώρες, και να ταυτοποιεί ξένους αξιωματούχους και οντότητες υπεύθυνους για βίαιη αφαίρεση οργάνων. Αυτοί οι αξιωματούχοι και οντότητες θα μπορούν τότε να υπόκεινται σε πιθανές κυρώσεις των ΗΠΑ σύμφωνα με το νομοσχέδιο.
Το νομοσχέδιο θα απαγορεύει επίσης την εξαγωγή από τις ΗΠΑ συσκευών μεταμόσχευσης σε αυτές τις υπεύθυνες οντότητες της αλλοδαπής.
Το νομοσχέδιο της Βουλής Αντιπροσώπων (H.R.1592) παρουσιάστηκε από τους βουλευτές Τόμας Σουότσι (Δ-Ν.Υ.) και Βίκυ Χάρτσλερ (Ρ-Μο.), ενώ το νομοσχέδιο της Γερουσίας (S.602) παρουσιάστηκε από τους γερουσιαστές Τομ Κόττον (Ρ-Αρκ.) και Κρις Κουνς (Δ-Ντελ.).
«Εμφανίζονται όλο και περισσότερα στοιχεία ότι το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα έχει αφαιρέσει και συνεχίζει να αφαιρεί βίαια όργανα από διωκόμενες θρησκευτικές ομάδες, κρατουμένους συνείδησης, και κρατουμένους», είπε ο Κόττον σε δήλωση.
«Αυτό το σχέδιο νόμου θα ταυτοποιεί και θα τιμωρεί τα μέλη του ΚΚΚ που εμπλέκονται σε βίαιη αφαίρεση οργάνων. Θα έπρεπε προ πολλού να θεωρούσαμε το Πεκίνο υπεύθυνο για αυτές τις αποτρόπαιες πράξεις», πρόσθεσε.
Ένα παρόμοιο σχέδιο νόμου συστήθηκε σε προηγούμενες συνεδρίες της Γερουσίας τον Δεκέμβριο πέρυσι.
Φέτος, τέσσερις κομητείες στην πολιτεία της Βιρτζίνια πέρασαν ψηφίσματα που καταδικάζουν την βίαιη αφαίρεση οργάνων που διαπράττει η Κίνα.
ΜακΑΛΛΕΝ, Τέξας – Καθώς ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν κατήργησε αρκετά υπάρχοντα προγράμματα συνόρων, ο αριθμός των ανθρώπων που διασχίζουν παράνομα τα σύνορα για τις Ηνωμένες Πολιτείες έχει εκτοξευθεί.
Τον Φεβρουάριο – παρά μια εβδομάδα παγωμένου καιρού – η Συνοριοφυλακή σταμάτησε 101.535 παράνομες διασχίσεις στα νότια σύνορα, σύμφωνα με τον Τζέισον Τζόουνς, έναν πρώην αστυνόμο του Τμήματος Δημοσίας Ασφαλείας του Τέξας. Ακόμα 26.000 άνθρωποι διέφυγαν της σύλληψης, είπε.
Ο Τζόουνς συνέλεξε τα δεδομένα της υπηρεσίας Τελωνείων και Προστασίας Συνόρων (CBP) της περιοχής του από εσωτερικές πηγές και η Epoch Times έλεγξε την εγκυρότητά τους.
Η CBP είπε στην Epoch Times ότι οι επίσημοι αριθμοί θα είναι διαθέσιμοι στις επόμενες μέρες.
Ο αριθμός Φεβρουαρίου είναι σχεδόν τριπλάσιος του Φεβρουαρίου 2020, όταν η Συνοριοφυλακή είχε συλλάβει σχεδόν 37.000 ανθρώπους, ενώ το 2019, στο μεταίχμιο της τότε κρίσης, ο αριθμός ήταν σχεδόν 77.000.
Πολλοί από αυτούς που διασχίζουν τα σύνορα είναι ασυνόδευτοι ανήλικοι, που δεν είναι δυνατόν να απελαθούν αν προέρχονται από χώρα διάφορη του Μεξικού. Το υπουργείο Υγείας και Ανθρώπινων Υπηρεσιών (HHS) έχει μόλις ανοίξει έναν δεύτερο χώρο για τον αυξανόμενο αριθμό ανηλίκων. Έως τις 28 Φεβρουαρίου, περίπου 7.700 ασυνόδευτοι ανήλικοι φιλοξενήθηκαν σε εγκαταστάσεις του HHS.
Ο Μπάιντεν είπε πως δεν υπάρχει κρίση στα σύνορα και «θα μπορέσουμε να το χειριστούμε», όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφους.
Η εκπρόσωπος τύπου του Λευκού Οίκου Τζεν Σάκι είπε σε συνέντευξη τύπου στις 9 Μαρτίου ότι αντί να το αποκαλούμε κρίση «αυτό που σκέφτομαι πως είναι επίσης σημαντικό είναι να μιλάμε για τις ρίζες του προβλήματος εδώ και τι κάνουμε από μεριά πολιτικής για να προσπαθήσουμε να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις που εμφανίζονται και που αυτά τα παιδιά αντιμετωπίζουν όταν διασχίζουν τα σύνορα.»
Στις 8 Μαρτίου, το υπουργείο Δημόσιας Ασφαλείας (DHS) είπε ότι ψάχνει εθελοντές από τις υπηρεσίες του για να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση μιας «τεράστιας» αύξησης στο σύνορο ΗΠΑ-Μεξικού.
«Σήμερα, ενεργοποίησα την Δύναμη Εθελοντών για να βοηθήσει την [υπηρεσία] Τελωνείων και Προστασίας Συνόρων καθώς αντιμετωπίζει μια μεγάλη αύξηση στην μετανάστευση στο Νοτιοδυτικό Σύνορο», είπε ο υπουργός του DHS Αλεχάντρο Μαγιόρκας σε ηλεκτρονικό μήνυμα στους υπαλλήλους στις 8 Μαρτίου, που απέκτησαν κάποιοι δημοσιογραφικοί οργανισμοί.
Ο αριθμός των παράνομων διασχίσεων στο νότιο σύνορο έχει αυξηθεί σταθερά από τον Οκτώβριο του 2020. Ο αριθμός συλλήψεων μεταξύ Οκτωβρίου 2020 και Ιανουαρίου 2021 ήταν 296.259, ενώ την ίδια περίοδο πέρυσι έγιναν 164.932 συλλήψεις, σύμφωνα με δεδομένα του CBP.
Ο κυβερνήτης του Τέξας Γκρεγκ Άμποτ είχε μια συνέντευξη τύπου κοντά στο σύνορο ΗΠΑ-Μεξικού στις 9 Μαρτίου, όπου προειδοποίησε για τον κίνδυνο μιας αυξανόμενης κρίσης αφότου συνάντησε συνοριακούς αξιωματικούς.
Ο Ρεπουμπλικανός κυβερνήτης κατηγόρησε την μεταναστευτική πολιτική του Μπάιντεν λέγοντας ότι προσκαλεί παράνομη μετανάστευση και συνεισφέρει στην κρίση, η οποία «θα επιδεινώνεται μέρα με την μέρα».
Μεταξύ αυτών που συνελήφθησαν από την Συνοριοφυλακή από την 1η Ιανουαρίου, ταυτοποιήθηκαν περισσότεροι από 800 εγκληματίες, περιλαμβανομένων 78 εγκληματικών σεξουαλικών εγκλημάτων και 62 μελών συμμοριών, είπε ο Άμποτ.
Στις 6 Μαρτίου, ο Άμποτ εκκίνησε μια επιχείρηση για την αντιμετώπιση της αυξανόμενης κρίσης, ενεργοποιώντας και τοποθετώντας στρατεύματα της Εθνικής Φρουράς και άλλους αστυνομικούς διαφόρων υπηρεσιών για την καταπολέμηση της διακίνησης ναρκωτικών και ανθρώπων στα σύνορα.
Η Ελλάδα θα ανοίξει τις πύλες της στους τουρίστες από χώρες της ΕΕ, καθώς και από χώρες που έχουν προχωρήσει με τους εμβολιασμούς, όπως το Ισραήλ. Το άνοιγμα για επισκέπτες από μακρινότερες χώρες θα επιτραπεί ενδεχομένως στο μεσοδιάστημα του καλοκαιριού.
Ο Υπουργός Τουρισμού, Χάρης Θεοχάρης, σε συνέντευξη τύπου στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης Τουρισμού του Βερολίνου (ΙΤΒ) ανακοίνωσε ότι στην Ελλάδα θα μπορούν να έρθουν και τουρίστες που δεν έχουν εμβολιαστεί. Όπως επισήμανε, «σε πολλές περιπτώσεις οι άνθρωποι δεν έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν αν θα εμβολιαστούν ή όχι», επειδή δεν διατίθενται ακόμα αρκετές ποσότητες του εμβολίου. Ο αποκλεισμός εκείνων που δεν έχουν ακόμη εμβολιαστεί θα συνιστούσε, σύμφωνα με τον υπουργό, «διάκριση».
Με τον μέχρι στιγμής προγραμματισμό του υπουργείου του, ο τουρισμός στην Ελλάδα θα ξεκινήσει να λειτουργεί από τις 14 Μαΐου και διευκρίνισε ότι όλα εξαρτώνται από τα επιδημιολογικά δεδομένα. Ως τότε θα χαλαρώνουν σταδιακά, εφόσον το επιτρέπουν οι συνθήκες, τα περιοριστικά μέτρα.
Η Ελλάδα μαζί με την Κύπρο υποσχέθηκαν να διευκολύνουν την άφιξη και των Βρετανών τουριστών, την ώρα που οι βρετανικές αρχές εντείνουν τους ταξιδιωτικούς περιορισμούς πριν από το Πάσχα.
Ο κ. Θεοχάρης σε συνέντευξη του στο The Telegraph, δήλωσε, «Θα προσπαθήσουμε να το κάνουμε όσο το δυνατόν πιο ομαλό και χωρίς προβλήματα. Μπορούν να κάνουν κράτηση πτήσεων και να αρχίσουν να επιλέγουν τα μέρη όπου θέλουν να πάνε».
Οι Βρετανοί θα χρειαστούν μόνο ένα από τα τρία πράγματα για να εισέλθουν στην Ελλάδα: ένα πιστοποιητικό εμβολιασμού, απόδειξη ότι έχουν αντισώματα κατά του ιού του Κ.Κ.Κ. ή αρνητικό τεστ.
Η Κύπρος δήλωσε την Παρασκευή ότι οι εμβολιασμένοι Βρετανοί τουρίστες θα υποδεχτούν στο νησί από την 1η Μαΐου.
Εφόσον έχουν λάβει τη δεύτερη δόση του εμβολίου COVID-19 τουλάχιστον επτά ημέρες πριν από το ταξίδι, δεν θα χρειαστεί να κάνουν το τεστ ή να μπουν σε καραντίνα, δήλωσε ο Κύπριος Υφυπουργός Τουρισμού Σάββας Περδίος στο Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Ωστόσο, σύμφωνα με την βρετανική κυβέρνηση, ταξίδια σε διεθνής προορισμούς δεν θα πραγματοποιηθούν πριν από τις 17 Μαΐου.
Παρά την ταχεία πτώση των ποσοστών μόλυνσης, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι εντείνει την καταστολή της για «παράνομα» ταξίδια στο εξωτερικό.
Από τις 8 Μαρτίου, οι επιβάτες που ταξιδεύουν στο εξωτερικό από την Αγγλία θα πρέπει να φέρουν μια φόρμα που να αποδεικνύει ότι τα ταξίδια τους είναι απαραίτητα, και συγκεκριμένα για λόγους: εργασίας, εθελοντικούς, εκπαιδεύσης, γάμος ή κηδεία.
Η αστυνομία θα κάνει επίσης επιτόπιους ελέγχους σε λιμάνια και αεροδρόμια και οι επιβάτες που θα πληρούν τις παραπάνω προϋποθέσεις θα κληθούν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους και ενδέχεται να αντιμετωπίσουν πρόστιμο.
Ο Σερ Γκράχαμ Μπρέιντι , πρόεδρος της επιτροπής των συντηρητικών βουλευτών του 1922, είπε την περασμένη εβδομάδα στο NTD ότι ο ρυθμός της προγραμματισμένης εξόδου είναι «πιο αργός από ό, τι θα ήθελαν πολλοί από εμάς» και «είναι πιο αργός από ό, τι θα πρότειναν τα δεδομένα».
«Η πιο θεμελιώδης ανησυχία μου για την προσέγγιση του κλειδώματος είναι ότι καταπατά θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα», είπε.
Η Ναταλία Μπασδέκη και η Jane Werrell (NTD) συνέβαλαν σε αυτό το άρθρο.