Σχολιασμός
Γράφει ο Μάικλ Πέντο
Η αμερικανική οικονομία έχει ήδη επιδεινωθεί λόγω των τεράστιων δημοσιονομικών και νομισματικών γκρεμών. Αυτά τα προβλήματα επιδεινώνονται τώρα από τον πόλεμο στην Ανατολική Ευρώπη και τον πληθωρισμό που πλησιάζει σε επίπεδα ρεκόρ. Και, το «PUT» της Fed είναι πολύ χαμηλότερο και μικρότερο σε μέγεθος από ό,τι πιστεύει η Wall Street.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία θα επιδεινώσει τα αρνητικά σοκ της προσφοράς που ήδη υπάρχουν λόγω του COVID-19. Η επιδεινωμένη συμφόρηση θα συνδυαστεί με την αύξηση του πληθωρισμού για να προκαλέσει συρρίκνωση της παγκόσμιας ανάπτυξης. Η Ρωσία παράγει το 12% της παγκόσμιας προσφοράς πετρελαίου και εξάγει το 18% της παγκόσμιας κατανάλωσης σιταριού. Η Ουκρανία αντιπροσωπεύει το 25% της παγκόσμιας παραγωγής σιταριού. Οι κυρώσεις και ο πόλεμος θα εξυπηρετήσουν την περαιτέρω επιβράδυνση της οικονομίας και θα στείλουν τις τιμές για αυτά τα ζωτικής σημασίας αγαθά ακόμη πιο ψηλά.
Αλλά η επερχόμενη ύφεση θα είναι εξαιρετικά μοναδική. Όχι μόνο θα συμβεί ενώ ο πληθωρισμός βρίσκεται σε υψηλό πολλών δεκαετιών, αλλά θα είναι και η πρώτη οικονομική ύφεση των ΗΠΑ που θα λάβει χώρα ενώ η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ είχε το επιτόκιο-στόχο της στο μηδέν τοις εκατό ή κοντά στο μηδέν τοις εκατό. Για σύγκριση, δείτε πόσα περιθώρια είχε η Fed να μειώσει το κόστος δανεισμού κατά τη διάρκεια προηγούμενων οικονομικών υφέσεων.
Τα ακόλουθα ιστορικά στοιχεία δείχνουν το επίπεδο του επιτοκίου Fed Funds Rate λίγο πριν από την έναρξη και των 10 υφέσεων στις ΗΠΑ από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο: 1957 3,5%, 1960 4,0%, 1969 10,5%, 1973 13,0%, 1979 16,01%, 1981 20,61%, 1989 10,71%, 2000 6,86%, 2007 5,31% και 2019 2,45%.
Επιπλέον, η κατάρρευση του ΑΕΠ θα συμβεί αφού η Fed μόλις ολοκλήρωσε την εκτύπωση 4,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων τα τελευταία δύο χρόνια και με το εθνικό χρέος να έχει ξεπεράσει τα 30 τρισεκατομμύρια δολάρια λόγω της μαζικής αύξησης των κρατικών ελλειμμάτων στον απόηχο της πανδημίας COVID-19. Ο δανεισμός αυτός συνέβαλε στο να εκτοξευθεί ο λόγος χρέους της κυβέρνησης προς το ΑΕΠ στο 125%. Για λόγους προοπτικής, η αναλογία αυτή ήταν μόλις 53% το 1960 και μόνο 58% το 2000.
Ο πληθωρισμός καταστρέφει τους πραγματικούς μισθούς και το αυξανόμενο κόστος δανεισμού καταστρέφει την ικανότητα των καταναλωτών να αγοράζουν. Η κατανάλωση αποτελεί το 70 τοις εκατό του ΑΕΠ, και αυτό σημαίνει ότι ο ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης πρόκειται να καταρρεύσει. Αυτό κανονικά θα ωθούσε την κυβέρνηση σε διορθωτική πολιτική. Αλλά το γεγονός παραμένει ότι η ικανότητα του Υπουργείου Οικονομικών και της Ομοσπονδιακής Τράπεζας να αναστρέψουν ταχέως μια ύφεση δανειζόμενοι τρισεκατομμύρια δολάρια και έχοντας αυτό το χρέος ρευστοποιημένο από τη Fed έχει περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό αυτή τη φορά.
Ο πρόεδρος της Fed Τζερόμ Πάουελ βρίσκεται σε ένα δίλημμα που ως επί το πλείστον το δημιούργησε ο ίδιος- και από το οποίο δεν υπάρχει αθώα έκβαση. Εάν η Fed ανησυχεί υπερβολικά για την επιβράδυνση του ΑΕΠ λόγω της σύγκρουσης στην Ουκρανία, θα μπορούσε, εν πολλοίς, να βάλει στο ράφι τα σχέδιά της για αύξηση των επιτοκίων και τη σχεδιαζόμενη μείωση του μεγέθους του ισολογισμού της. Αλλά αυτό θα κινδύνευε να ωθήσει τον πληθωρισμό ακόμη πιο μακριά από τον δηλωμένο στόχο του 2% του Πάουελ, τον οποίο έχει υπερβεί κατά 3,75 φορές. Οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό θα μπορούσαν στη συνέχεια να αυξηθούν ανεξέλεγκτα από εκεί και πέρα. Με άλλα λόγια, το να μην κάνει τίποτα δεν αποτελεί βιώσιμη επιλογή για τον Πάουελ -όχι με τον πληθωρισμό να τρέχει σε υψηλό 40 ετών και την τιμή του πετρελαίου WTI να ξεπερνά τα 110 δολάρια ανά βαρέλι.
Τα βασικά αγαθά όντως εκτινάσσονται, αλλά ο πληθωρισμός δεν τελειώνει εκεί- τα ενοίκια έχουν αυξηθεί κατά 20% σε ετήσια βάση, γεγονός που πλησιάζει περισσότερο στον πραγματικό ρυθμό πληθωρισμού, παρά στον τροποποιημένο ΔΤΚ 7,5% που αναφέρει το Υπουργείο Εργασίας. Εάν ο πληθωρισμός συνέχιζε να αυξάνεται έστω και κοντά σε αυτόν τον ρυθμό, θα έσπρωχνε όσους ανήκουν στη μεσαία τάξη στην κατώτερη τάξη- και όσους ανήκουν στην κατώτερη τάξη στη φτώχεια. Φυσικά, αυτό θα κατέληγε έτσι κι αλλιώς στην καταστροφή των αγορών και της οικονομίας. Θα μπορούσε επίσης να θέσει σε κίνδυνο την εμπιστοσύνη στο δολάριο των ΗΠΑ και στην αγορά κρατικών ομολόγων.
Ως εκ τούτου, η Fed είναι πλέον αναγκασμένη να καταπολεμήσει τον πληθωρισμό, είτε το θέλει πραγματικά είτε όχι. Στον πυρήνα του προβλήματος του πληθωρισμού βρίσκεται το ανεξέλεγκτο κόστος του ισοδύναμου ενοικίου των ιδιοκτητών, το οποίο με ποσοστό 30% αποτελεί τη μεγαλύτερη βαρύτητα στη μετρική του ΔΤΚ. Αλλά για να αντιμετωπίσει τον πληθωρισμό του ισοδύναμου ενοικίου των ιδιοκτητών, ο Πάουελ πρέπει πρώτα να σκάσει τη φούσκα των ακινήτων που σημειώνει ρεκόρ. Οι αρνητικές επιπτώσεις της ολοκλήρωσης αυτού του έργου για το τραπεζικό σύστημα και την οικονομία θα είναι τεράστιες.
Παρ’ όλα αυτά, αν ο Πάουελ συνεχίσει το σχέδιό του να αυξήσει τα επιτόκια έξι ή περισσότερες φορές φέτος – ενώ η Fed καταστρέφει την παροχή χρήματος με την αποδέσμευση ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων σε κρατικά ομόλογα και ενυπόθηκους τίτλους – η επερχόμενη κρίση θα μπορούσε γρήγορα να μετατραπεί σε ύφεση.
Λοιπόν, τι από τα δύο είναι, Πάουελ; Να διατηρήσετε τη νομισματική πολιτική χαλαρή και να διακινδυνεύσετε μια δυσθεώρητη αύξηση του πληθωρισμού και την πλήρη απώλεια της εμπιστοσύνης και της αξιοπιστίας της κεντρικής τράπεζας. Ή να σφίξετε τη νομισματική πολιτική αρκετά ώστε να ξεφουσκώσουν οι τεράστιες φούσκες στα ομόλογα, τα ακίνητα και τις μετοχές. Οποιαδήποτε από τις δύο στρατηγικές είναι πλέον προορισμένη να καταλήξει σε καταστροφή για την αγορά και την οικονομία.
Τέτοιες είναι οι συνέπειες που απορρέουν από την παραχάραξη τρισεκατομμυρίων δολαρίων από τη Fed με σκοπό τη στρέβλωση και την εξαφάνιση των ελεύθερων αγορών.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι γνώμες του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.
Ο Μάικλ Πέντο είναι πρόεδρος και ιδρυτής της Pento Portfolio Strategies. Παράγει το εβδομαδιαίο podcast με τίτλο “The Mid-week Reality Check”. Είναι επίσης συγγραφέας του βιβλίου “The Coming Bond Market Collapse” (Η επερχόμενη κατάρρευση της αγοράς ομολόγων).
