Το Υπουργείο Κλίματος και Ενέργειας της Αυστραλίας επιβεβαίωσε ότι δεν υπάρχουν οικονομικές ποινές για τη μη επίτευξη των στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού.
Σε πρόσφατη ακρόαση εκτίμησης προϋπολογισμού, εκπρόσωποι του Υπουργείου ανέφεραν ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα της Αυστραλίας είναι αυτή τη στιγμή 28% χαμηλότερες από τα επίπεδα του 2005, μετά από μια μικρή αύξηση των εκπομπών τα τελευταία δύο χρόνια.
Σύμφωνα με την Κάθ Ρόουλι, επικεφαλής του τμήματος μείωσης των εκπομπών του Υπουργείου, οι εκπομπές αυξήθηκαν κατά 0,4% από 438,4 εκατομμύρια τόνους την περίοδο που έληξε τον Ιούνιο του 2022 σε 440,8 εκατομμύρια τόνους την περίοδο που έληξε τον Ιούνιο του 2024.
Η ίδια σημείωσε ότι για να επιτύχει η Αυστραλία τον στόχο της για μείωση των εκπομπών κατά 43% κάτω από τα επίπεδα του 2005 έως το 2030 σύμφωνα με τη Συμφωνία του Παρισιού, πρέπει να μειώσει τις εκπομπές κατά 90 εκατομμύρια τόνους CO2 τα επόμενα έξι χρόνια.
Αυτά τα στοιχεία προκάλεσαν ανησυχίες σε μερικά μέλη της Επιτροπής Νομοθεσίας Περιβάλλοντος και Επικοινωνιών σχετικά με την ικανότητα της Αυστραλίας να πετύχει τον στόχο.
Ο γερουσιαστής των Εθνικών, Ρος Καντέλ, στη συνέχεια ρώτησε το Υπουργείο αν θα υπάρξουν πραγματικές συνέπειες αν η Αυστραλία δεν καταφέρει να επιτύχει μείωση εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 43% μέχρι το 2030.
«Υπάρχουν οικονομικές συνέπειες για την Αυστραλία αν δεν τους πετύχουμε;» ρώτησε.
Σε απάντηση, η Κούσλα Μούνρο, αντικαταστάτρια υφυπουργός του Υπουργείου, δήλωσε ότι η συμφωνία δεν επιβάλλει οικονομικές ποινές στις συμμετέχουσες χώρες.
«Δεν υπάρχει οικονομική ποινή σύμφωνα με τη Συμφωνία του Παρισιού. Δεν λειτουργεί έτσι η Συμφωνία του Παρισιού», είπε.
Ωστόσο, η Μούνρο σημείωσε ότι ενδέχεται να υπάρχουν επιπτώσεις στις επενδύσεις.
«Υπήρχαν ανησυχίες για το πού κατευθύνεται η Αυστραλία και την έλλειψη προσέλκυσης κεφαλαίων στη χώρα», είπε.
Επιπλέον, η αντικαταστάτρια υφυπουργός ανέφερε ότι η Αυστραλία θα μπορούσε να υποστεί ζημιά στη φήμη της αν δεν επιτύχει τους στόχους μείωσης εκπομπών.
«Υπάρχουν διεθνείς συνέπειες για την Αυστραλία αν συλλογικά δεν πετύχουμε τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού», είπε.
«Υπάρχουν συνέπειες με την έννοια της θέσπισης στόχων και δεσμεύσεων καλή τη πίστει. Η υψηλότερη δυνατή φιλοδοξία είναι αυτό που απαιτείται πραγματικά σύμφωνα με τη Συμφωνία του Παρισιού.»
Η ερώτηση του Καντέλ ήρθε καθώς η Συμφωνία του Παρισιού δεν περιλαμβάνει αυστηρούς μηχανισμούς επιβολής.
Ενώ η Συμφωνία είναι νομικά δεσμευτική για τις συμμετέχουσες χώρες, δεν υπάρχουν άμεσες νομικές συνέπειες για τη μη τήρηση των όρων της.
Δεν Υπάρχουν Σταθεροί Στόχοι Στο Παγκόσμιο Σχέδιο Μεθανίου
Εν τω μεταξύ, η γερουσιαστής των Πρασίνων, Λαρίσα Γουότερς, ρώτησε το Υπουργείο Κλίματος και Ενέργειας για τη δέσμευσή του στη μείωση των εκπομπών μεθανίου κατά 30% μετά την υπογραφή της παγκόσμιας συμφωνίας για το μεθάνιο το 2022.
Ο Ντέιβιντ Χίγκινς, αντικαταστάτης επικεφαλής του διεθνούς τμήματος κλίματος και ενέργειας του Υπουργείου, διευκρίνισε ότι η συμφωνία δεν απαιτεί από τις χώρες να μειώσουν τις εκπομπές μεθανίου κατά συγκεκριμένο ποσοστό.
«Πρόκειται για μια εστίαση στη μείωση των εκπομπών μεθανίου, όπου αυτό εστιάζεται καλύτερα», είπε.
«Στην περίπτωση της Αυστραλίας, αυτό δεν απαιτεί να μειώσουμε τις εκπομπές κατά 30%.»
«Απαιτεί να εστιάσουμε στη μείωση των εκπομπών μεθανίου εκεί όπου υπάρχουν ευκαιρίες και είναι συναφές σε οποιοδήποτε βαθμό, όχι σε οποιονδήποτε συγκεκριμένο βαθμό.»
Ο Χίγκινς σημείωσε επίσης ότι, ενώ η συμφωνία θεωρεί το μεθάνιο ως ένα «επιθετικό» αέριο του θερμοκηπίου, το μεθάνιο δεν έχει τραβήξει την προσοχή της διεθνούς κοινότητας.
«Σύμφωνα με τους υποστηρικτές, η συμφωνία είχε ως στόχο την αύξηση της εστίασης στη μείωση των εκπομπών μεθανίου, και στην περίπτωση της Αυστραλίας, η κυβέρνηση επέλεξε να συμμετάσχει στη συμφωνία γιατί αναγνωρίζει ότι το μεθάνιο είναι ένας σημαντικός ρύπος του κλίματος και αναγνωρίζει την ανάγκη για εστίαση στη μείωση των εκπομπών μεθανίου», είπε.
Εκτός από την Αυστραλία, 158 χώρες έχουν υπογράψει την παγκόσμια συμφωνία για το μεθάνιο.
Ένας Ισπανός πολιτικός και αγωνιστής κατά του ιρανικού καθεστώτος, που επέζησε από μια απόπειρα δολοφονίας πριν από έναν χρόνο, δήλωσε σε διαδικτυακή διάσκεψη ότι το Ιράν συνεργάζεται με το οργανωμένο έγκλημα.
Ο Αλέχο Βιντάλ-Κουάδρας, 79 ετών, πυροβολήθηκε εξ επαφής στην ισπανική πρωτεύουσα, τη Μαδρίτη, στις 9 Νοεμβρίου 2023, αλλά επέζησε από θαύμα.
Είπε ότι το ιρανικό καθεστώς συνεργάζεται με την ολλανδική μαφία Μόκρο (Μαροκινή μαφία) και άλλες οργανώσεις εγκλήματος, στοχεύοντας αντιφρονούντες και Ευρωπαίους υπηκόους.
Ο Βιντάλ-Κουάδρας, πρώην μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και συνιδρυτής του κόμματος Vox, είναι πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής για την Αναζήτηση Δικαιοσύνης (International Committee in Search of Justice-ISJ), η οποία ιδρύθηκε το 2008 για να «αναζητήσει δικαιοσύνη για την ιρανική δημοκρατική αντιπολίτευση».
Η ISJ συνεργάζεται στενά με το Εθνικό Συμβούλιο Αντίστασης του Ιράν (National Council of Resistance of Iran-NCRI), έναν οργανισμό που περιλαμβάνει τις κυριότερες ομάδες της ιρανικής αντιπολίτευσης.
Στις 8 Νοεμβρίου, το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ δημοσιοποίησε έγγραφα που κατηγορούν τρία άτομα για συμμετοχή σε δίκτυο εκτέλεσης συμβολαίων δολοφονιών που οργανωνόταν από το Ιρανικό Σώμα Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (Islamic Revolutionary Guard Corps-IRGC), με στόχο τον εκλεγμένο πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.
Μιλώντας την ίδια ημέρα σε διαδικτυακή διάσκεψη, ο Βιντάλ-Κουάδρας είπε ότι το ιρανικό καθεστώς και η Μαφία Μόκρο φαίνεται να συνεργάστηκαν στην απόπειρα δολοφονίας του.
Η Μαφία Μόκρο πήρε το όνομά της επειδή τα περισσότερα από τα ιδρυτικά της μέλη ήταν μαροκινής καταγωγής.
Το 2019, η συμμορία σκότωσε τον Ολλανδό δικηγόρο Ντέρκ Βίερσουμ, και τον Ιούλιο του 2021, σκότωσε τον δημοσιογράφο τηλεόρασης Πίτερ ντε Φρις. Και οι δύο δολοφονίες πραγματοποιήθηκαν στο Άμστερνταμ.
Ο ηγέτης της Μαφίας Μόκρο, Ριντουάν Τάχι, καταδικάστηκε σε ισόβια τον Φεβρουάριο, μετά από έξι χρόνια δίκης σε ειδικό δικαστήριο υψίστης ασφαλείας στην Ολλανδία.
«Επτά άτομα διαφορετικών εθνικοτήτων έχουν συλληφθεί σε σχέση με την απόπειρα δολοφονίας μου», δήλωσε ο Βιντάλ-Κουάδρας, σημειώνοντας ότι ο άντρας που υποτίθεται ότι τον πυροβόλησε είναι ο Μεχρέζ Αγιάρι, 38χρονος Γάλλος με καταγωγή από την Τυνησία, ο οποίος συνελήφθη τον Ιούνιο στην ολλανδική πόλη Χάρλεμ.
«Συνελήφθη καθώς επρόκειτο να σκοτώσει έναν Ιρανό αντιφρονούντα που ζούσε στην Ολλανδία».
Ο Βιντάλ-Κουάδρας ζήτησε πιο «ισχυρή» πολιτική κατά του Ιρανικού καθεστώτος, συμπεριλαμβανομένου του χαρακτηρισμού του IRGC ως τρομοκρατικής οργάνωσης από την ΕΕ και τη Βρετανία και της «εφαρμογής και επέκτασης των διεθνών κυρώσεων».
«Η ενσωμάτωση αυτών των στοιχείων σε μια συνεκτική στρατηγική δεν θα ενισχύσει μόνο την αποτελεσματικότητα της δυτικής πολιτικής, αλλά θα προσφέρει επίσης έναν πιο καθαρό δρόμο προς ένα σταθερό και δημοκρατικό Ιράν», είπε ο Βιντάλ-Κουάδρας.
Ο Ματθίου Λέβιτ, διευθυντής του Προγράμματος Αντιτρομοκρατίας και Πληροφοριών του Ινστιτούτου Ουάσιγκτον για Πολιτική της Εγγύς Ανατολής, είπε στη διάσκεψη: «Οι Ιρανοί είναι εξαιρετικά δεσμευμένοι στην εκδίκηση για τη δολοφονία του στρατηγού Κασέμ Σουλεϊμανί. Στοχεύουν στον νεοεκλεγέντα πρόεδρο Τραμπ, τον Τζον Μπόλτον, πρώην υπουργό Εξωτερικών, και άλλους. Είναι πολύ σοβαρά πράγματα».
«Η πιο έντονη τάση που βλέπουμε στην Ευρώπη είναι η χρήση εγκληματικών εξαρτημάτων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, θα προσλάβουν συμμορίες από την Ανατολική Ευρώπη, για παράδειγμα, και αυτές οι συμμορίες στη συνέχεια προσλαμβάνουν νέους. Έτσι, στη Σουηδία, για παράδειγμα, το Ιράν προσλαμβάνει εγκληματίες, οι οποίοι προσλαμβάνουν παιδιά για να πετούν χειροβομβίδες πάνω από τα τείχη της Ισραηλινής Πρεσβείας.»
Ο Λέβιτ είπε ότι η χρήση διεθνούς τρομοκρατίας από το Ιράν ήταν μια τακτική για να φιμώσει τους επικριτές του.
«Αυτό που κάνει το καθεστώς δεν είναι κακή συμπεριφορά. Είναι δολοφονία. Δεν μπορεί να γίνει χειρότερο. Πρέπει να κάνουμε πολύ περισσότερα», είπε.
«Το καθεστώς έχει διαπράξει περισσότερες από 450 τρομοκρατικές ενέργειες στον κόσμο. Χρειαζόμαστε μια αλλαγή πολιτικής για να αντιμετωπίσουμε την τρομοκρατία του. Η πραγματική πίεση στο καθεστώς λειτουργεί. Οι κυρώσεις από μόνες τους δεν θα το καταφέρουν.»
Ο Λέβιτ είπε ότι ακόμα και όταν το Ιράν διαπραγματευόταν τη συμφωνία για τα πυρηνικά το 2016, υπήρχαν σχέδια εναντίον αντιφρονούντων από το IRGC του Ιράν στη Γαλλία και τη Γερμανία.
«Δεν μπορώ να σας πω αν αυτό είναι απλά το ιρανικό καθεστώς να είναι εξαιρετικά επιθετικό, ή αν είναι μια περίπτωση όπου ‘το δεξί χέρι δεν γνωρίζει τι κάνει το αριστερό’», είπε.
Ο Λέβιτ είπε ότι μέσα σε κάθε γραφειοκρατία υπάρχουν διαφορετικές κλίκες που ασχολούνται με τα δικά τους σχέδια και ενδέχεται να μην επικοινωνούν μεταξύ τους, και ότι ίσως αυτό συμβαίνει με τη «γραφειοκρατία ασφαλείας» του Ιράν.
Ο βουλευτής των Συντηρητικών Μπομπ Μπλάκμαν επικρίνοντας την απόφαση του Βελγίου να απελευθερώσει και να εξορίσει τον Ασσάντολλα Ασάντι, Ιρανό διπλωμάτη που εμπλέκεται σε μια απόπειρα βομβιστικής επίθεσης σε συνάντηση του NCRI το 2018.
Ο Μπλάκμαν, ο οποίος παραβρέθηκε σε εκείνη την εκδήλωση και καθόταν κοντά στην ηγέτιδα του NCRI, Μαριάμ Ρατζάβι, είπε ότι «αν η συνωμοσία του Ασσάντολλα Ασάντι να ανατινάξει τη μεγάλη συνάντηση του NCRI στο Παρίσι το 2018 είχε επιτύχει, θα είχαμε αντιμετωπίσει τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο».
Η διάσκεψη, στην οποία συμμετείχαν 28.000 άτομα, προεδρεύονταν από τον Στρουάν Στήβενσον, πρώην Σκοτσέζο Συντηρητικό ευρωβουλευτή, ο οποίος δήλωσε ότι η Δύση, και ειδικά η ΕΕ και ο ΟΗΕ, βασίζονταν σε μια αποτυχημένη πολιτική «κατευνασμού» απέναντι στο ιρανικό καθεστώς.
Ο Στρούαν Στίβενσον δήλωσε ότι οι στρατηγικές των δυτικών κυβερνήσεων ως απάντηση στην επιθετικότητα του ιρανικού καθεστώτος είχαν υπηρετήσει «μόνο για να ενδυναμώσουν τους ηγέτες των κληρικών».
«Από τη στιγμή που το καθεστώς των μουλάδων κατέλαβε την επανάσταση στο Ιράν το 1979, έχει κάνει ό,τι ήταν δυνατόν για να εξαλείψει οποιονδήποτε αντιτίθεται στη θεοκρατική τους τυραννία, και ιδιαίτερα, έχουν κάνει τα πάντα για να εξαλείψουν τους υποστηρικτές του κύριου δημοκρατικού αντιπολιτευτικού κινήματος, των Μουτζαχεντίν του Ιράν, περιλαμβανομένων των 30.000 πολιτικών κρατουμένων που σφαγιάστηκαν το 1988», είπε.
Ο πρώην Πορτογάλος Σοσιαλιστής ευρωβουλευτής Πάουλο Καζάκα δήλωσε ότι η ΕΕ είναι συνένοχη σε αυτά τα εγκλήματα, καθώς δεν κρατά υπεύθυνους τους ηγέτες του Ιράν.
Η Ιγκρίντ Μπετανκούρ, πρώην υποψήφια πρόεδρος της Κολομβίας και πρώην όμηρος, κατηγόρησε επίσης τη Δύση για πολιτική κατευνασμού.
Το εκτελεστικό απόσπασμα έστρεψε τα όπλα του προς τους κρατούμενους, οι οποίοι στέκονταν ακίνητοι, σαν παγωμένοι, όπως το κρυσταλλωμένο ρωσικό χειμωνιάτικο τοπίο. Λίγες στιγμές πριν, οι κρατούμενοι είχαν αναγκαστεί να φορέσουν τα λευκά πουκάμισα των καταδικασμένων και τους είχαν πει να φιλήσουν τον Σταυρό. Στη συνέχεια, τους έδεσαν σε έναν στύλο στο πεδίο ασκήσεων του Σεμιόνοφ, τρεις κάθε φορά.
Ήταν το τέλος. Ποιες σκέψεις πρέπει να πέρασαν από το μυαλό των κρατουμένων εκείνη τη στιγμή; Ένας από τους άνδρες, ο Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, σε μια επιστολή προς τον αδελφό του, μας δίνει μια γεύση από τις λειτουργίες του μυαλού του όταν, όπως πίστευε, η ζωή του ήταν έτοιμη να του ξεφύγει.
«Δεν μου είχε απομείνει περισσότερο από ένα λεπτό για να ζήσω. Σε θυμήθηκα, αδελφέ, και όλα τα δικά σου. Κατά τη διάρκεια του τελευταίου λεπτού εσύ, εσύ μόνο, ήσουν στο μυαλό μου – μόνο τότε συνειδητοποίησα πόσο σε αγαπώ, αγαπημένε μου αδελφέ!»
Αλλά λίγο πριν ο Ντοστογιέφσκι οδηγηθεί στον στύλο, οι φρουροί ανακοίνωσαν ότι η αυτοκρατορική του Μεγαλειότητα, ο Τσάρος Νικόλαος Α΄, τους έδωσε χάρη, χαρίζοντάς τους τη ζωή. Ήταν, ίσως, ένα σκληρό είδος αστείου, μια τιμωρία από μόνη της, για να προειδοποιήσει αυτούς τους άνδρες να αναμορφώσουν τις ζωές που παραλίγο να χάσουν. Οι κρατούμενοι καταδικάστηκαν σε τετραετή εξορία στη Σιβηρία αντί της θανατικής ποινής. Ο Ντοστογιέφσκι πήρε την προειδοποίηση κατάκαρδα, γιατί η ζωή του και οι πεποιθήσεις του άλλαξαν ριζικά μετά από αυτή την εμπειρία. Βλέπουμε στο γράμμα του Ντοστογιέφσκι προς τον αδελφό του ότι η αλλαγή είχε ήδη αρχίσει, καθώς γράφει: «Ποτέ άλλοτε δεν εργάστηκε μέσα μου μια τόσο υγιής αφθονία πνευματικής ζωής όσο τώρα».
Η πεποίθησή του για το δώρο της ζωής – που εντυπώθηκε στο μυαλό του με εκπληκτική σαφήνεια και δύναμη από την παρ’ ολίγον απώλειά της – λάμπει με σχεδόν οραματική έμπνευση:
«Όταν αναλογίζομαι το παρελθόν και σκέφτομαι πόσος χρόνος έχει χαθεί μάταια, πόσος χρόνος χάθηκε σε πλάνες, σε λάθη, σε απραξία, σε άγνοια για το πώς να ζω, πόσο δεν εκτιμούσα τον χρόνο, πόσο συχνά αμάρτησα ενάντια στην καρδιά και το πνεύμα μου, η καρδιά μου ματώνει. Η ζωή είναι δώρο, η ζωή είναι ευτυχία, κάθε λεπτό θα μπορούσε να είναι μια εποχή ευτυχίας. […] Τώρα, αλλάζοντας τη ζωή μου, ξαναγεννιέμαι με μια νέα μορφή.»
Αφήνοντας τις προοδευτικές ιδέες
Ο Ντοστογιέφσκι είχε πράγματι ανάγκη από μια «νέα μορφή». Ο λόγος για τον οποίο ο Ντοστογιέφσκι παρ’ ολίγον να εκτελεστεί και στη συνέχεια εξορίστηκε στην ενδοχώρα ήταν η ανάμειξή του στον Κύκλο Πετρασέφσκι – μια λέσχη διανοουμένων που συζητούσε για τον ουτοπικό σοσιαλισμό – και μια μυστική επαναστατική και τρομοκρατική ομάδα ενσωματωμένη στην πρώτη, αφιερωμένη στην επίτευξη αυτής της ουτοπίας, ακόμη και με βίαια μέσα.
Η Ρωσία ήταν ώριμη για ριζοσπαστική πολιτική στην εποχή του Ντοστογιέφσκι και, όπως πολλοί νέοι τότε, έτσι κι εκείνος παρασύρθηκε από τη μέθη των νέων, «προοδευτικών» ιδεών, κυρίως του σοσιαλισμού. Αυτές τις ιδέες ο Ντοστογιέφσκι άρχισε να τις αποτινάσσει από πάνω του όπως τα ξερά φύλλα από το δέντρο κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Σιβηρία.
Εκείνη η μέρα, όταν ο Ντοστογιέφσκι κοίταξε από την κάννη του όπλου ενός δήμιου την πραγματικότητα του θανάτου, στοιχειώνει τη μυθοπλασία του, συμπεριλαμβανομένου του μυθιστορήματος «Έγκλημα και τιμωρία» του 1866.
Νικολάι Καραζίν, εικονογράφηση για το μυθιστόρημα «Έγκλημα και τιμωρία» του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, 1893. (Public Domain)
Στο μυθιστόρημα, ένας νεαρός φοιτητής, ο Ρασκόλνικωφ, ο οποίος έχει υιοθετήσει προοδευτικές και μηδενιστικές ιδέες, αποφασίζει να δολοφονήσει μία ηλικιωμένη τοκογλύφο. Καθώς πηγαίνει να διάπραξει το έγκλημα, κάθε είδους φαινομενικά ασήμαντες λεπτομέρειες τραβούν την προσοχή του.
«Καθώς περνούσε από τον κήπο του Γιουσούπωφ, ήταν βαθιά απορροφημένος σε σκέψεις για την κατασκευή μεγάλων σιντριβανιών και την αναζωογονητική επίδρασή τους στην ατμόσφαιρα όλων των πλατειών. […] Στη συνέχεια τον απασχόλησε το ερώτημα γιατί σε όλες τις μεγάλες πόλεις οι άνθρωποι δεν οδηγούνται απλώς από την ανάγκη, αλλά κατά κάποιον ιδιαίτερο τρόπο τείνουν να ζουν στα μέρη εκείνα της πόλης όπου δεν υπάρχουν ούτε κήποι ούτε σιντριβάνια. […] “Έτσι, πιθανόν, οι άνθρωποι που οδηγούνται στην εκτέλεση να σφίγγουν νοερά κάθε αντικείμενο που συναντούν στο δρόμο”, του πέρασε από το μυαλό.»
Η παρατήρηση του Ρασκόλνικωφ για την ψυχολογία ενός καταδικασμένου ανθρώπου είναι αναμφίβολα αντανάκλαση της εμπειρίας του ίδιου του Ντοστογιέφσκι. Μπορεί να φαίνεται παράδοξο ότι ένας άνθρωπος που πρόκειται να δολοφονηθεί (ή πρόκειται να διαπράξει φόνο) θα μπορούσε να σκεφτεί οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό το γεγονός και όμως, δεν είναι τόσο δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι στα λίγα δευτερόλεπτα που απομένουν σε έναν άνθρωπο για να ζήσει, όλα γίνονται σημαντικά, αξιοσημείωτα. Το μυαλό προσκολλάται σε ό,τι μπορεί, αρνούμενο να αναγνωρίσει το μείζον γεγονός που πρόκειται να συντελεστεί. Ή, το μυαλό αποκτά ξαφνικά μια βαθύτερη εικόνα της σημασίας των πάντων, όταν αυτά απομακρύνονται.
Οι εμπειρίες του Ντοστογιέφσκι ως νεαρού άνδρα ενημερώνουν και διαμορφώνουν το «Έγκλημα και τιμωρία» με ακόμη πιο βαθύ τρόπο από αυτή την τυχαία αναφορά. Εξαιτίας του χωνευτηρίου της εικονικής του εκτέλεσης και της επακόλουθης εξορίας του στη Σιβηρία, ο Ντοστογιέφσκι από άνθρωπος πρόθυμος να διαπράξει βία για την επίτευξη μιας σοσιαλιστικής ουτοπίας μετατράπηκε σε έναν άνθρωπο που ήταν εντελώς αντίθετος στον σοσιαλισμό και στο «Έγκλημα και τιμωρία», που γράφτηκε περίπου 15 χρόνια μετά την επιστροφή του από τη Σιβηρία, επιτίθεται στις σοσιαλιστικές ιδέες με πολλούς τρόπους. Υπό ένα πρίσμα, το μυθιστόρημα είναι μια φιλοσοφική μάχη μεταξύ των νέων ιδεών – του μηδενισμού, του σοσιαλισμού και του ωφελιμισμού, μεταξύ άλλων – και της παλιάς θεώρησης του κόσμου που βασίζεται στη χριστιανική ηθική και στην επιθυμία να διατηρηθεί η παράδοση.
Σημαντικό θέμα του μυθιστορήματος είναι η λύτρωση μέσω του πόνου. Σε αυτήν την εικόνα του Μιχαήλ Πετρόβιτς Κλωντ, ο Ρασκόλνικωφ ακούει τον Μαρμελάντωφ, τον αλκοολικό πρώην υπάλληλο, να του αφηγείται τα βάσανα τα δικά του και της οικογένειάς του, κλαίγοντας από απόγνωση για τη δυστυχία που τους προκαλεί (1874). (Public Domain)
Μια από τις πιο εντυπωσιακές και εύγλωττες διαψεύσεις του Ντοστογιέφσκι για το σοσιαλιστικό λάθος προέρχεται από έναν φίλο του Ρασκόλνικωφ, τον ατίθασο, θρασύ αλλά καλόκαρδο Ραζουμίχιν, το όνομα του οποίου, παρεμπιπτόντως, σημαίνει ‘λόγος’ ή ‘νοημοσύνη’. Αξίζει να το παραθέσουμε εκτενώς:
«Γνωρίζετε το δόγμα [των σοσιαλιστών]: το έγκλημα είναι μια διαμαρτυρία κατά της ανωμαλίας της κοινωνικής οργάνωσης και τίποτα περισσότερο, και τίποτα περισσότερο – δεν γίνονται δεκτές άλλες αιτίες! […] Τα πάντα γι’ αυτούς είναι “η επίδραση του περιβάλλοντος” και τίποτε άλλο. Η αγαπημένη τους φράση! Από την οποία προκύπτει ότι, αν η κοινωνία είναι κανονικά οργανωμένη, όλο το έγκλημα θα σταματήσει αμέσως, αφού δεν θα υπάρχει τίποτα για να διαμαρτυρηθεί κανείς και όλοι οι άνθρωποι θα γίνουν δίκαιοι σε μια στιγμή.
»Η ανθρώπινη φύση δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν, αποκλείεται, υποτίθεται ότι δεν υπάρχει! Δεν αναγνωρίζουν ότι η ανθρωπότητα, που αναπτύσσεται με μια ιστορική ζωντανή διαδικασία, θα γίνει επιτέλους μια κανονική κοινωνία, αλλά πιστεύουν ότι ένα κοινωνικό σύστημα που έχει βγει από κάποιο μαθηματικό μυαλό θα οργανώσει όλη την ανθρωπότητα μονομιάς και θα την κάνει δίκαιη και αναμάρτητη σε μια στιγμή, πιο γρήγορα από οποιαδήποτε ζωντανή διαδικασία!
»Γι’ αυτό και ενστικτωδώς αντιπαθούν την ιστορία, “μόνο ασχήμια και βλακεία έχει μέσα της”, και τα εξηγούν όλα ως βλακεία! Γι’ αυτό αντιπαθούν τόσο πολύ τη ζωντανή διαδικασία της ζωής – δεν θέλουν μια ζωντανή ψυχή! Η ζωντανή ψυχή απαιτεί ζωή, η ψυχή δεν υπακούει στους κανόνες της μηχανικής, η ψυχή είναι αντικείμενο καχυποψίας και η ψυχή είναι οπισθοδρομική! Αλλά αυτό που θέλουν, αν και μυρίζει θάνατο και μπορεί να γίνει από λάστιχο Ινδίας, τουλάχιστον δεν είναι ζωντανό, δεν έχει θέληση, είναι δουλικό και δεν επαναστατεί!
»Και καταλήγουν στο τέλος στο να περιορίσουν τα πάντα στην κατασκευή τοίχων και στον σχεδιασμό δωματίων και διαδρόμων σε ένα φαλάνδρι [κτίριο σχεδιασμένο για να επιτρέπει μια αυτόνομη ουτοπική κοινότητα]! Το φαλανστήριο είναι πράγματι έτοιμο, αλλά η ανθρώπινη φύση σας δεν είναι έτοιμη για το φαλανστήριο.»
Ο Ραζουμίχιν συνοψίζει και στη συνέχεια καταρρίπτει την κεντρική σοσιαλιστική αρχή: ότι τα ανθρώπινα όντα είναι, τελικά, απλές υλικές μηχανές που μπορούν να προγραμματιστούν να συμπεριφέρονται με ομαλό και ευημερούντα τρόπο χρησιμοποιώντας το σωστό σύστημα και τις κατάλληλες περιβαλλοντικές επιδράσεις. Για έναν σοσιαλιστή, η ρίζα των προβλημάτων στον κόσμο μας μπορεί να αναχθεί σε ένα άδικο κοινωνικό σύστημα. Διορθώστε το σύστημα και θα διορθώσετε τα προβλήματα. Αυτό το σύστημα, παρεμπιπτόντως, απαιτεί την κατεδάφιση της παλιάς δομής της κοινωνίας, η οποία είναι, φυσικά, εγγενώς άδικη και καταπιεστική. Με την εξάλειψη των παλαιών τρόπων και τη δημιουργία των νέων επιστημονικών κοινωνικών συστημάτων, η ανθρώπινη ζωή θα γίνει ευτυχισμένη, δίκαιη και ευημερούσα.
Όμως οι σοσιαλιστές, όπως επισημαίνει ο Ραζουμίχιν, έχουν παραβλέψει μόνο μια σημαντική λεπτομέρεια. Υπάρχει ένα γρανάζι σε αυτή την κοινωνική μηχανή που δεν ταιριάζει στη θέση του, μια μεταβλητή στην εξίσωση που δεν μπορεί να προβλεφθεί: η ανθρώπινη ψυχή. Υπάρχει κάτι μέσα μας που δεν μπορεί να προγραμματιστεί όπως μια μηχανή, κάτι που, από τη φύση του, παραμένει ελεύθερο, και ως εκ τούτου απρόβλεπτο. Είναι αυτή η δύναμη, περισσότερο από το περιβάλλον, που καθορίζει την έκβαση της ζωής μας και το πεπρωμένο ολόκληρων εθνών. Η προέλευση τόσο του καλού όσο και του κακού στην κοινωνία βρίσκεται σε αυτή τη μυστική ακρόπολη μέσα σε κάθε ανθρώπινο ον. Ο Αλεξάντρ Σολζενίτσιν, ένας άλλος μεγάλος Ρώσος συγγραφέας, ο οποίος βίωσε τον θρίαμβο των σοσιαλιστικών ιδεολογιών που ο Ντοστογιέφσκι είχε αμφισβητήσει στην εποχή του, έγραψε: «Η γραμμή που χωρίζει το καλό από το κακό τέμνει την καρδιά κάθε ανθρώπου».
Οι ανθρώπινες πράξεις είναι αποτέλεσμα του περιβάλλοντος ή της επιλογής; Η αδικία προκύπτει από επιστημονικό σφάλμα ή από αμαρτία; Μήπως οφείλεται στο σύστημα ή στην ψυχή; Όπως κάθε μεγάλη λογοτεχνία, το «Έγκλημα και τιμωρία» καταπιάνεται με τέτοια θεμελιώδη ερωτήματα.
Ένα επιχείρημα του Ντοστογιέφσκι ενάντια στο σοσιαλιστικό δόγμα, ακόμη πιο ισχυρό από αυτό του Ραζουμίχιν, δεν είναι καθόλου επιχείρημα. Είναι μια εμπειρία. Είναι η εμπειρία του Ρασκόλνικωφ πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη διάπραξη του φόνου – ενός φόνου που δικαιολογεί την εξόντωση ενός άχρηστου ατόμου που εμποδίζει τη δημιουργία ενός ‘σωστού’ κοινωνικού συστήματος.
Κατά τη διάρκεια αυτού του τεταμένου ψυχολογικού δράματος και πνευματικού έπους, βλέπουμε τον Ρασκόλνικωφ να συναντά δυνάμεις που δεν μπορούν να εξηγηθούν με την υλιστική σοσιαλιστική ερμηνεία του σύμπαντος, δυνάμεις που κανένα σύστημα ή ιδεολογία δεν μπορεί να ελέγξει: ενοχή, λύπη, αυτοθυσία, κρίση, συγχώρεση και αγάπη. Δεν είναι ότι κάποιος τον πείθει, λογικά, για την ύπαρξη αυτών των πραγμάτων – είναι απλώς εκεί, σε όλη τους τη μυστηριώδη δόξα. «Η ζωή είχε μπει στη θέση της θεωρίας», γράφει ο Ντοστογιέφσκι.
Όταν τελειώσετε το «Έγκλημα και τιμωρία», θα ξέρετε στο βαθύτερο μέρος της ύπαρξής σας ότι οι άνθρωποι δεν είναι μηχανές, ότι η ψυχή υπάρχει και, επομένως, μαζί με αυτήν υπάρχει και η ελεύθερη επιλογή, η ενοχή και η δυνατότητα πραγματικής λύπης και πραγματικής χαράς – μιας χαράς που κανένα σύστημα δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει τεχνητά.
ΒΕΡΟΛΙΝΟ — Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι γιόρτασαν την πτώση του Τείχους του Βερολίνου πριν από 35 χρόνια στην πρωτεύουσα της Γερμανίας το Σάββατο, με συναυλίες σε ανοικτούς χώρους, εγκαταστάσεις τέχνης και επίσημες εκδηλώσεις που τιμούσαν μία από τις πιο ιστορικές ημέρες της χώρας, στις 9 Νοεμβρίου 1989.
«Ήταν μια τυχερή μέρα για την οποία εμείς οι Γερμανοί είμαστε ακόμα ευγνώμονες σήμερα», δήλωσε η Καγκελάριος Όλαφ Σολτς.
Κατασκευασμένο το 1961, το Τείχος του Βερολίνου παρέμεινε για 28 χρόνια στην πρώτη γραμμή του Ψυχρού Πολέμου μεταξύ των Αμερικανών και των Σοβιετικών. Κατασκευάστηκε από τους κομμουνιστές για να αποκόψει τους Ανατολικογερμανούς από την υποτιθέμενη ιδεολογική μόλυνση της Δύσης και να σταματήσει το κύμα ανθρώπων που εγκατέλειπαν την Ανατολική Γερμανία.
Είχε χαράξει μια λωρίδα μήκους 97,2 μιλίων μέσα στην «καρδιά» του Βερολίνου και την γύρω εξοχή, και μέσα στην καρδιά πολλών από τους ανθρώπους του. Ωστόσο, όταν άνοιξε το σύνορο πριν από 35 χρόνια, χρειάστηκε λιγότερο από ένας χρόνος μέχρι την επανένωση της χώρας στις 3 Οκτωβρίου 1990.
Σήμερα μόνο μερικά τμήματα του τείχους παραμένουν, κυρίως ως τουριστική ατραξιόν.
Για τις εορταστικές εκδηλώσεις του Σαββάτου, οι διοργανωτές δημιούργησαν ένα προσωρινό τείχος από 5.000 αφίσες σχεδιασμένες από παιδιά και ενήλικες με το σύνθημα «Υποστηρίζουμε την ελευθερία», το οποίο προσέλκυσε μια συνεχόμενη ροή επισκεπτών, περιλαμβανομένων πολλών ξένων τουριστών. Το τείχος εκτείνεται σε μια απόσταση 2,5 μιλίων κατά μήκος του πρώην τείχους στο κέντρο του Βερολίνου.
Οι αφίσες συνδυάζουν τα αιτήματα των Ανατολικογερμανών διαδηλωτών κατά των κομμουνιστικών αρχών το φθινόπωρο του 1989, όπως η ελευθερία του λόγου, η ελευθερία του τύπου και η ελευθερία μετακίνησης, με τις σημερινές επιθυμίες και δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο εργαστηρίων σε σχολεία, ενορίες εκκλησιών, τοπικές καλλιτεχνικές ομάδες και πολιτιστικά έργα.
«Υποστηρίζουμε την ελευθερία, γιατί χωρίς την ελευθερία, όλα τα υπόλοιπα είναι τίποτα», δήλωσε ο δήμαρχος του Βερολίνου, Κάι Βέγκνερ, σε επίσημη εκδήλωση της επετείου με τον Πρόεδρο Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ στο Μνημείο του Τείχους του Βερολίνου.
«Η ελευθερία και η δημοκρατία ποτέ δεν ήταν αυτονόητες», είπε ο δήμαρχος, προειδοποιώντας ότι και οι δύο αυτή τη στιγμή βρίσκονται υπό επίθεση από πολλές πλευρές.
Για το βράδυ του Σαββάτου, 700 επαγγελματίες και ερασιτέχνες μουσικοί έπαιξαν συγχρονισμένα τραγούδια σε διαφορετικές σκηνές κατά μήκος του πρώην τείχους.
Η ρωσική μπάντα αντιφρονούντων «Pussy Riot» εμφανίστηκε την Κυριακή ως το αποκορύφωμα και το τέλος των εορταστικών εκδηλώσεων της επετείου.
Ο πρώην Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γιενς Στόλτενμπεργκ, κάλεσε τους Ευρωπαίους ηγέτες να αυξήσουν τις δεσμεύσεις τους για δαπάνες άμυνας ώστε να διατηρηθεί η ισχυρή διατλαντική συμμαχία απέναντι στις απειλές και να υποστηρίξουν τις προσπάθειες του εκλεγμένου Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Ο Στόλτενμπεργκ, ο οποίος ηγήθηκε του ΝΑΤΟ από το 2014 έως το 2024, έγραψε σε άρθρο του στις 9 Νοεμβρίου στη Financial Times ότι οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν κρίσιμο ρόλο στη διατήρηση της ακεραιότητας του διατλαντικού αμυντικού συμφώνου, ιδιαίτερα ενόψει των ανανεωμένων εκκλήσεων του Τραμπ για ‘κατανομή του βάρους’» μέσα στη συμμαχία.
«Ο Τραμπ πίστευε ότι οι ΗΠΑ είχαν μια κακή συμφωνία. Πίστευε ότι οι σύμμαχοι δεν καταβάλλουν την απαιτούμενη προσπάθεια και στην αρχή θεωρούσε τη συμμαχία ‘βάρος’ αντί για πλεονέκτημα», έγραψε ο Στόλτενμπεργκ, προσθέτοντας ότι ο Τραμπ είχε δίκιο. «Η Ευρώπη είχε πράγματι αφήσει τις δυνάμεις της να ατροφίσουν και πολλές χώρες είχαν γίνει επικίνδυνα εξαρτημένες από το ρωσικό αέριο. Αυτές οι παραλήψεις θα κόστιζαν ακριβά στους Ευρωπαίους».
Αναφερόμενος στην εξέλιξη του ΝΑΤΟ κατά την πρώτη προεδρία του Τραμπ, ο Στόλτενμπεργκ σημείωσε ότι η συνεργασία μεταξύ των συμμάχων του ΝΑΤΟ ήταν «καλή και αξιόπιστη» υπό τον 45ο Πρόεδρο των ΗΠΑ, παρά τις αρχικές εντάσεις. Πρόσθεσε ότι η συμμαχία βγήκε πιο ισχυρή, με αυξημένες δαπάνες άμυνας και ενισχυμένες δυνατότητες.
Ωστόσο, αν και οι Ευρωπαίοι έγιναν καλύτεροι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ, ο Στόλτενμπεργκ προειδοποίησε ότι το τρέχον ασφαλιστικό περιβάλλον απαιτεί ακόμη μεγαλύτερες προσπάθειες από τις ευρωπαϊκές χώρες. Εν μέσω προκλήσεων ασφαλείας, όπως η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και η αυξανόμενη στρατηγική ανταγωνιστικότητα με την Κίνα, οι προσδοκίες για το τι πρέπει να κάνουν τα ευρωπαϊκά μέλη της συμμαχίας έχουν αλλάξει.
Αναφερόμενος στη δέσμευση των συμμάχων του ΝΑΤΟ να δαπανούν το 2% του ΑΕΠ τους για άμυνα ως «κατώφλι, όχι ανώτατο όριο», ο Στόλτενμπεργκ δήλωσε ότι οι ευρωπαϊκοί ηγέτες πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους, να αναλάβουν μεγαλύτερη ευθύνη και να επενδύσουν περισσότερα στην άμυνα.
«Αν η Ευρώπη εκπληρώσει το μέρος της συμφωνίας, είμαι βέβαιος ότι η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ θα εκπληρώσει το δικό της», έγραψε, σημειώνοντας ότι ο Τραμπ υποστήριξε μια πολιτική ισχύος κατά τη διάρκεια της θητείας του και ότι ήταν εκείνος που αποφάσισε να στείλει όπλα στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων των αντιαρματικών Javelin, που αποδείχθηκαν καθοριστικά όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία.
Ο Στόλτενμπεργκ κάλεσε τους ευρωπαϊκούς συμμάχους του ΝΑΤΟ να «αποδείξουν την αξία τους» βοηθώντας την κυβέρνηση Τραμπ στην στρατηγική της εστίαση στον Ινδο-Ειρηνικό, προσφέροντας, για παράδειγμα, συγκεκριμένες δυνατότητες που οι ΗΠΑ μπορεί να χρειάζονται στην περιοχή αυτή.
«Έτσι, μπορούμε να υπενθυμίσουμε στην επερχόμενη κυβέρνηση ότι, αντί να είναι ‘βάρος’, η διατλαντική σχέση είναι ένα στρατηγικό πλεονέκτημα στην εποχή του ανταγωνισμού μεγάλων δυνάμεων», έγραψε. «Η επιστροφή του Τραμπ μας προκαλεί να αναλάβουμε δράση και να αποδείξουμε ότι είμαστε πραγματικοί εταίροι και όχι ‘τζαμπατζήδες’».
Ο πρώην επικεφαλής του ΝΑΤΟ είπε επίσης ότι οι ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να είναι έτοιμες να υποστηρίξουν τις προσπάθειες του Τραμπ να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, «εργαζόμενοι με τον Τραμπ για να φέρουν μια διαπραγματευμένη συμφωνία που να είναι αποδεκτή από την Ουκρανία και να μην ανταμείβει την επιθετικότητα».
Ο Τραμπ έχει δηλώσει ότι θα φέρει γρήγορο τέλος στον πόλεμο αν εκλεγεί. Αν και δεν έχει αποκαλύψει ένα λεπτομερές σχέδιο—λέγοντας ότι η δημοσιοποίησή του θα έθετε σε κίνδυνο την αποτελεσματικότητά του—έχει πει ότι θα χρησιμοποιήσει τις καθιερωμένες του σχέσεις τόσο με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν όσο και με τον Ουκρανό Πρόεδρο Βολοντιμίρ Ζελένσκι για να ενθαρρύνει τους δύο πολεμιστές ηγέτες να καταλήξουν σε συμφωνία.
Τόσο ο Τραμπ όσο και ο υποψήφιός του για αντιπρόεδρος, Τζ. Ντ. Βανς, έχουν καλέσει τους συμμάχους του ΝΑΤΟ να αναλάβουν μεγαλύτερο μέρος του αμυντικού βάρους.
Μέχρι το τέλος του 2023, 10 από τα 31 μέλη του ΝΑΤΟ είχαν φτάσει τον στόχο των δαπανών άμυνας 2% του ΑΕΠ, αν και οι προβλέψεις δείχνουν ότι αυτός ο αριθμός μπορεί να ανέλθει σε 23 από τα 32 το 2024, μετά την ένταξη της Σουηδίας.
Όταν ο Τραμπ ανέλαβε τα καθήκοντά του το 2016, πέντε μέλη του ΝΑΤΟ πληρούσαν το ελάχιστο 2%. Αυτός ο αριθμός αυξήθηκε σε εννέα όταν αποχώρησε από τον Λευκό Οίκο.
Τα εργαστήρια καλλιτεχνικής βιβλιοδεσίας του Δήμου Χαλανδρίου, που έχουν γίνει θεσμός από το 2017, συνεχίζονται και φέτος! Οι εγγραφές ξεκίνησαν και λίγες θέσεις έχουν μείνει.
Η δασκάλα Στέλλα Γεωργίου μοιράζεται με τους αναγνώστες των Epoch Times την εμπειρία της από την περσινή χρονιά, μεταφέροντας με τις λέξεις της λίγη από τη μαγεία που κρύβει ο κόσμος της κατασκευής ενός βιβλίου:
«Η χαρά της δημιουργίας είναι μοναδική και όταν βρίσκεσαι με ανθρώπους που αγαπούν το βιβλίο σαν ένα έργο τέχνης, η δημιουργία μετουσιώνεται και ανακαλύπτουμε το πνευματικό στην τέχνη.
Μπαίνοντας στον μαγικό κόσμο της δημιουργίας ενός βιβλίου με κλωστή και με βελόνα, ανάμεσα σε κάθε λογής εργαλεία, τρυπάνια, ψαλίδες, σφυριά, πριόνια, κομπάσα, γκιλοτίνες, τεζάκια, κόκαλα, πρεσάκια και πρέσες και γιαπωνέζικα μαχαίρια, υφάσματα, ειδικά χαρτιά όπως τα ιαπωνικά, δέρματα, κόλλες, κλωστές, χρώματα και υφές, οι μαθητές της περασμένης χρονιάς γνώρισαν, μέσα σε ένα φιλικό κλίμα συνεργασίας και καλλιτεχνικού διαλόγου, όχι μόνο τεχνικές της παραδοσιακής βιβλιοδεσίας, αλλά και τι είναι η Ιαπωνική, η Κοπτική, η Γοτθική, η Αγγλική, η bradel, η limp, η κονσερτίνα, Long stitch βιβλιοδεσίες, τη διαφορά ενός κολλητού από ένα ραφτό βιβλίο, τι είναι κατάστρωμα, τυπογραφικό, πέτσωμα, λούκι, ράχη, περιθώρια, κεφαλάρια, σφύρισμα, στρογγύλεμα, ψαροκόλλημα, στελεχάκια, ενδόφυλλα, μαρμαρόκολλες, ποια είναι η τεχνική του περαστού και ποια του απλού καλύμματος.
Οι μαθητές έμαθαν τι είναι να λύνεις και να δένεις ένα ολόκληρο βιβλίο, να το συντηρείς, να διακρίνουν το ποιοτικό, να επιλέγουν υλικά, να φτιάχνουν σημειωματάρια δοκιμάζοντας διάφορες τεχνικές όπως βιβλιοδεσία χωρίς κόλλα.
Ξεκινήσαμε ένα σημειωματάριο με κάλυμμα γαλλικού τύπου με ύφασμα και πειραματίστηκαν για τη διακόσμηση χρησιμοποιώντας την τέχνη της χαρακτικής, της ζωγραφικής και τις τεχνικές της χρυσοτυπίας και του mozaik, δουλεύοντας ο καθένας στο δικό του μονοπάτι αλλά ταυτόχρονα προς μια κοινή κατεύθυνση.
Στη συνέχεια, μάθαμε να φτιάχνουμε ένα κολλητό βιβλίο με διακόσμηση στο εξώφυλλο, κάναμε σημειωματάριο με την Ιαπωνική τεχνική σε δύο διαφορετικά μεγέθη, όπου κάθε μαθητής σχεδίασε το δικό του μοτίβο κεντήματος για την στερέωση των φύλλων του βιβλίου του. Φτιάξαμε ένα flip-book και ένα art book με την τεχνική κονσερτίνα και κλείσαμε τον κύκλο των μαθημάτων με κλασσική δερματόδετη βιβλιοδεσία, μαθαίνοντας τα εξογκώματα και πώς να επεξεργαζόμαστε το δέρμα πριν το χρησιμοποιήσουμε στα καπάκια του βιβλίου.
Διατηρώντας την τέλεια ισορροπία μεταξύ θεωρίας και δημιουργικότητας, οι μαθητές σε μια ζεστή και φιλόξενη ατμόσφαιρα μοιράστηκαν γνώσεις, αντάλλαξαν ιδέες και εμπειρίες, εμπνεύστηκαν και ανακάλυψαν τις δυνατότητές τους δημιουργώντας μοναδικά έργα υψηλής αισθητικής.
Kάθε βιβλίο είναι μια αφήγηση και ένας διάλογος μαζί, είναι μια αξία και μία ιερότητα, είναι η ιστορία μας, είναι ο πολιτισμός μας, η παράδοσή μας.
Αποστολή και υποχρέωση μας να σεβαστούμε και να να μεταδώσουμε τα μυστικά αυτής της Τέχνης.
Ο Δήμος Χαλανδρίου προστατεύει τον πολιτισμό, οι μαθητές του εργαστηρίου βιβλιοδεσίας τέχνης και η δασκάλα Γεωργίου Στέλλα τον ευχαριστούμε για την στήριξη του.»
Εργαστήρια 2024-2025
Για τους κοινωνικά- οικονομικά ασθενέστερους η συμμετοχή είναι ΔΩΡΕΑΝ.
Μηνιαία συνδρομή 10 ευρώ, και η εγγραφή 15 ευρώ.
Έχουν προτεραιότητα οι κάτοικοι και οι δημότες του Δήμου Χαλανδρίου.
Ο ρυθμός εμφάνισης του αυτισμού στις ΗΠΑ ανεβαίνει, όπως επίσης και ο ρυθμός των ανθρώπων που είναι εθισμένοι στα κινητά τηλέφωνα (smartphones), τα ηλεκτρονικά παιχνίδια (gaming) και στο διαδίκτυο.
Τώρα, υπάρχουν αποδείξεις ότι η πρώιμη έκθεση σε ένα από τα παραπάνω συνδέεται σημαντικά με τον αυτισμό.
Έρευνες σε παιδιά της Αυστραλία αποκαλύπτουν μια περίπλοκη σχέση μεταξύ του χρόνου που περνούν οι μικρές ηλικίες μπροστά από τις οθόνες, των κοινωνικών παραγόντων και των διαγνώσεων διαταραχής αυτιστικού φάσματος .
Μια μεγάλη μελέτη βρήκε ότι τα παιδιά που περνούσαν περισσότερες από 14 ώρες την εβδομάδα κοιτάζοντας οθόνες πριν την ηλικία των 2 ετών διαγνώστηκαν μέχρι την ηλικία των 12 ετών με διαταραχές του φάσματος του αυτισμού (autism spectrum disorder – ASD) σε μεγαλύτερο ποσοστό από όσα περνούσαν λιγότερο χρόνο ή και καθόλου, υποδεικνύοντας την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα σχετικά με τα μοτίβα ανάπτυξης της πρώιμης παιδικής ηλικίας.
80% αύξηση κινδύνου εμφάνισης αυτισμού μέχρι την ηλικία των 12 ετών
Τα ευρήματα, που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό JAMA Pediatrics, προέρχονται από τη Διαχρονική Μελέτη των Παιδιών της Αυστραλίας, η οποία παρακολούθησε την ανάπτυξη 5.107 παιδιών. Ερευνητές ανέλυσαν τη χρήση της τηλεόρασης, του βίντεο και του διαδικτύου στην ηλικία των 2 ετών, συγκρίνοντας τη με μετέπειτα διαγνώσεις ASD μεταξύ των 6 και 12 ετών.
Τα παιδιά που ξεπερνούσαν τις 14 ώρες μπροστά από μία οθόνη εβδομαδιαίως πριν την ηλικία των 2 ετών έδειξαν 80% μεγαλύτερη πιθανότητα διάγνωσης ASD μέχρι την ηλικία των 12 ετών σε σχέση με αυτά που είχαν μικρότερη έκθεση. Ωστόσο, οι ερευνητές αναγνώρισαν αρκετούς επιπλέον παράγοντες πέρα από τη χρήση οθόνης, όπως το φύλο του παιδιού και το μορφωτικό επίπεδο των γονέων.
Η μητρική εκπαίδευση και το οικογενειακό εισόδημα συνδέθηκαν επίσης με τον χρόνο χρήσης οθόνης, γράφουν οι ερευνητές, προτείνοντας ότι και αυτοί αποτελούν παράγοντες που επιδρούν στη διαμόρφωση του παιδιού.
Συνολικά, 145 παιδιά της μελέτης διαγνώστηκαν με ASD μέχρι την ηλικία των 12 ετών. Η μελέτη επιβεβαίωσε τα ήδη υπάρχοντα μοτίβα φύλου, με τα αγόρια να παρουσιάζουν τετραπλό ποσοστό διάγνωσης σε σχέση με τα κορίτσια.
Παρόλο που η έρευνα δεν αποδεικνύει ότι η υπερβολική χρήση της οθόνης προκαλεί αυτισμό, επισημαίνει ωστόσο μια σχέση την οποία οι γονείς και οι πάροχοι υγείας πρέπει να προσέξουν. «Οι κλινικοί ιατροί θα μπορούσαν να ρωτούν πόσο χρόνο περνά το παιδί μπροστά από μία οθόνη κατά την πρώιμη παιδική ηλικία ως μέρος μιας ευρύτερης αξιολόγησης της ανάπτυξης του παιδιού», αναφέρουν οι συγγραφείς της μελέτης.
Με αυτά τα ευρήματα, οι ειδικοί προτρέπουν τους γονείς να δώσουν προσοχή στον χρόνο που αφιερώνουν τα παιδιά τους στις οθόνες, ιδίως τώρα που τα ψηφιακά μέσα γίνονται όλο και δημοφιλή.
Οι ερευνητές τόνισαν επίσης ότι η μείωση του χρόνου οθόνης για τα νήπια θα μπορούσε να τα βοηθήσει να έχουν πιο υγιή ανάπτυξη.
Πρώιμη έκθεση σε οθόνες και κίνδυνος αυτισμού
Η νέα έρευνα εγείρει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με το πόσος χρόνος οθόνης είναι κατάλληλος για τα μικρά παιδιά. «Η υπερβολική χρήση μπορεί να επηρεάσει τις κοινωνικές δεξιότητες των νέων ατόμων καθώς και τις αλληλεπιδράσεις τους, με κάποια να δυσκολεύονται να κάνουν φίλους στην πραγματική ζωή ή να καλλιεργούν ψεύτικες φιλίες στο διαδίκτυο», είπε σε δήλωση Τύπου η Σαμπρίνα Μπάτλερ, επίκουρος καθηγήτρια διδασκαλίας συμβουλευτικής και εκπαίδευσης συμβούλων στην Σχολή Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Συρακουσών, η οποία δεν σχετίζεται με τη μελέτη.
Προηγούμενη έρευνα παρέχει το πλαίσιο για αυτά τα ευρήματα. Άλλη μια μελέτη των JAMA Pediatrics συνδέει την πρώιμη έκθεση στις οθόνες με μετέπειτα προκλήσεις της αισθητηριακής επεξεργασίας. «Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η έκθεση στα ψηφιακά μέσα μπορεί να είναι πιθανός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη μη τυπικών αισθητηριακών προφίλ», ανέφεραν οι συγγραφείς της μελέτης.
Διαφοροποιήσεις στην αισθητήρια επεξεργασία – περιλαμβάνοντας την ευαισθησία σε εικόνες, ήχους, μυρωδιές, γεύσεις, αφή, ισορροπία και επίγνωση του σώματος – συχνά εμφανίζονται σε άτομα εντός του φάσματος του αυτισμού.
Επιπρόσθετη έρευνα έχει καταγράψει το πώς η έκθεση σε οθόνες επηρεάζει τη χημεία του εγκεφάλου, προκαλώντας αλλαγές σε βασικούς νευροδιαβιβαστές όπως η μελατονίνη, η ντοπαμίνη, η ακετυλοχολίνη και το γ-αμινοβουτυρικό οξύ (gamma-aminobutyric acid – GABA). Η έλλειψη μελατονίνης, όταν δηλαδή το σώμα δεν παράγει αρκετή μελατονίνη, την ορμόνη που ευθύνεται κυρίως για τη ρύθμιση του κύκλου ύπνου-ξύπνιου, συχνά παρατηρείται σε άτομα που βρίσκονται εντός του αυτιστικού φάσματος.
Παρότι δεν υπάρχουν επί του παρόντος στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η συχνή χρήση οθόνης προκαλεί αυτισμό, οι ερευνητές προτείνουν να συζητείται ο χρόνος οθόνης όταν γίνεται αξιολόγηση ανάπτυξης κατά την πρώιμη παιδική ηλικία.
Ενώ είναι ευρέως γνωστό ότι τα φρούτα και τα λαχανικά είναι ωφέλιμα για την υγεία, μια πρόσφατη μελέτη του Χάρβαρντ έχει αναγνωρίσει τις πέντε καλύτερες υψηλής ποιότητας επιλογές οι οποίες μπορούν να μειώσουν σημαντικά τον κίνδυνο χρόνιων ασθενειών.
Τον Αύγουστο του 2024, ερευνητές δημοσιοποίησαν μια νέα μελέτη στο Αμερικανικό Περιοδικό Κλινικής Διατροφής (The American Journal of Clinical Nutrition). Η μελέτη ανέλυσε δεδομένα από τρία μεγάλα υποψήφια σώματα: τη Μελέτη Παρακολούθησης Επαγγελματιών Υγείας (Health Professionals Follow-up Study), την Μελέτη Υγείας Νοσηλευτών (Nurses’ Health Study – NHS) και τη Μελέτη Υγείας Νοσηλευτών ΙΙ (NHSII).
Η ερευνητική ομάδα διεξήγαγε μια ανάλυση βιοδεικτών από 41.714 συμμετέχοντες, εξετάζοντας τη σχέση μεταξύ της πρόσληψης διαφόρων φρούτων και λαχανικών και 14 καρδιομεταβολικών βιοδεικτών. Κατέταξαν 52 φρούτα και λαχανικά με βάση τη μεταβολική τους ποιότητα.
Τα 5 καλύτερα υψηλής ποιότητας φρούτα και λαχανικά είναι τα:
Μήλα ή αχλάδια
Μαρούλι άισμπεργκ
Ωμό σπανάκι
Βλαστάρια αλφάλφα
Μελιτζάνες ή καλοκαιρινή κολοκύθα
Αντιθέτως, τα πέντε χειρότερα ήταν ο αρακάς ή οι γίγαντες, οι τηγανητές πατάτες, το καρπούζι, ο χυμός τομάτας και το καλαμπόκι. Συνολικά, η μελέτη αναγνώρισε 19 φρούτα και λαχανικά με υψηλή μεταβολική ποιότητα.
Επίπτωση στις χρόνιες ασθένειες
Οι ερευνητές ανέλυσαν τον κίνδυνο σοβαρών χρόνιων ασθενειών σε 207.241 συμμετέχοντες σε μια περίοδο παρακολούθησης 32 ετών. Μερικά από τα πιο σημαντικά ευρήματα είναι τα εξής:
Μεγαλύτερη μερίδα φρούτων και λαχανικών υψηλής μεταβολικής ποιότητας στην διατροφή συνδέεται με χαμηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης σοβαρής χρόνιας ασθένειας.
Οι συμμετέχοντες που κατανάλωσαν μεγάλες ποσότητες φρούτων και λαχανικών, αλλά κυρίως ουδέτερης ή χαμηλής μεταβολικής ποιότητας, δεν έδειξαν μειωμένο κίνδυνο χρόνιων ασθενειών. Αντιθέτως, έδειξαν αυξημένο κίνδυνο διαβήτη.
Στην ομάδα με τη συνολικά χαμηλότερη πρόσληψη φρούτων και λαχανικών, αυτοί με τη μεγαλύτερη ποσότητα φρούτων και λαχανικών υψηλής μεταβολικής ποιότητας είχαν 15% χαμηλότερο κίνδυνο σοβαρής χρόνιας ασθένειας σε σχέση με αυτούς που είχαν τη μικρότερη ποσότητα.
Παρόμοιες τάσεις παρατηρήθηκαν στην αθηροσκληρωτική καρδιαγγειακή νόσο (ΑΚΝ), τον διαβήτη Τύπου 2 και τη χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ). Ωστόσο, ο καρκίνος δεν ακολούθησε αυτή την τάση με την ίδια συνέπεια.
Τα φρούτα και τα λαχανικά υψηλής ποιότητας είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά όπως το κάλιο, το μαγνήσιο, την β-καροτίνη, τα φλαβονοειδή και τις διατροφικές φυτικές ίνες, τα οποία βοηθούν στην μείωση του κινδύνου χρόνιων ασθενειών μέσω διάφορων προστατευτικών μηχανισμών, περιλαμβάνοντας αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις και αντι-υπερτασικές ιδιότητες.
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι, πέρα από την επικέντρωση στην συνολική πρόσληψη φρούτων και λαχανικών, θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην κατανάλωση τροφών με υψηλή μεταβολική ποιότητα.
Μήλα και αχλάδια
Τα μήλα και τα αχλάδια έχουν παρόμοια διατροφικά προφίλ. Είναι και τα δύο πλούσια σε βιοενεργές χημικές ενώσεις όπως τα φλαβονοειδή, τις διατροφικές φυτικές ίνες και τα αντιοξειδωτικά, οι οποίες έχουν δείξει να μειώνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών περιστατικών.
Μια συστηματική αναθεώρηση του 2019 που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Τρέχουσες Εξελίξεις στην Διατροφή (Current Developments in Nutrition) βρήκε ότι η αυξημένη κατανάλωση μήλων, αχλαδιών ή συνδυασμού των δύο μείωσε «σημαντικά» τον κίνδυνο εγκεφαλοαγγειακής νόσου, διαβήτη Τύπου 2, τη θνησιμότητα λόγω καρδιαγγειακής και καρδιομεταβολικής νόσου, καθώς επίσης και τη θνησιμότητα από κάθε αίτιο.
Δοκιμή του 2021 που δημοσιεύθηκε στο Αμερικανικό Περιοδικό Κλινικής Διατροφής (The American Journal of Clinical Nutrition) έδειξε επίσης ότι, συγκριτικά με μια ομάδα ελέγχου ατόμων που δεν κατανάλωναν μήλα, οι συμμετέχοντες που έτρωγαν ένα μήλο ημερησίως για έξι συνεχόμενες εβδομάδες έδειξαν μείωση 17% στην C-αντιδρώσα πρωτεΐνη, έναν βιοδείκτη φλεγμονής στο αίμα σε περίοδο νηστείας, και 12,4% μείωση στην ιντερλευκίνη-6, μια προφλεγμονώδη κιτοκίνη. Επιπροσθέτως, η πρωτεΐνη που δεσμεύει λιποπολυσακχαρίτες (Lipopolysaccharide-Binding Protein-LBP), η οποία βοηθά στην προστασία του σώματος από μολύνσεις που προκαλούνται από βακτηρίδια αρνητικά κατά Gram όπως η πνευμονία και η μηνιγγίτιδα, μειώθηκε κατά 20,7%.
Σπανάκι
Το σπανάκι περιέχει διάφορα αντιοξειδωτικά, περιλαμβάνοντας και τα φλαβονοειδή. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα φλαβονοειδή μπορούν να αποτρέψουν αποτελεσματικά την υπεροξείδωση των λιπιδίων, έναν γνωστό παράγοντα κινδύνου για διάφορες ασθένειες, περιλαμβάνοντας την αθηροσκλήρυνση, τον διαβήτη, την ηπατοτοξικότητα (τοξικότητα στο συκώτι) και τη φλεγμονή.
Το σπανάκι είναι επίσης ωφέλιμο για την υγεία του εγκεφάλου. Είναι πλούσιο σε δύο πολύ σημαντικά καροτενοειδή: τη λουτεϊνη και τη ζεαξανθίνη. Μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Περιοδικό της Νόσου Αλτσχάιμερ έδειξε ότι τα επίπεδα λουτεΐνης και ζεαξανθίνης στον εγκέφαλο των ασθενών με Αλτσχάιμερ ήταν περίπου 50% χαμηλότερα από αυτά στα υγιή άτομα.
Άτομα που ακολουθούν δίαιτες πλούσιες σε καροτενοειδή, υψηλότερα επίπεδα λουτεΐνης και ζεαξανθίνης στο αίμα τους, ή μεγαλύτερη συσσώρευση αυτών των καροτενοειδών ως χρωστική στην ωχρά κηλίδα του αμφιβληστροειδή τους, είχαν σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης νόσου του Αλτσχάιμερ, σημείωσε σε δήλωση τύπου η Καθλήν Ντόρεϋ, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και καθηγήτρια στο Department of Basic Science Education (Τμήμα Εκπαίδευσης Βασικών Επιστημών) στην Ιατρική Σχολή Virginia Tech Carilion.
Οι βλαστοί αλφάλφα περιέχουν υψηλά επίπεδα σαπωνίνων και άλλων βιοενεργών χημικών ενώσεων, οι οποίες έχουν αντιοξειδωτική, αντιική, ανοσο-ενισχυτική και αντιδιαβητική δράση.
Μελέτη του 2021 που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nutrients περιέγραψε την αλληλεπίδραση μεταξύ της χοληστερίνης και των σαπονινών στα ζωικά μοντέλα ως τον υποκείμενο μηχανισμό των αντι-αθηροσκληρωτικών επιδράσεων των βλαστών αλφάλφα. (Οι αντι-αθηροσκληρωτικές ιδιότητες αναφέρονται στην ικανότητα μιας χημικής ένωσης να προλαμβάνει ή να επιβραδύνει την ανάπτυξη της αθηροσκλήρυνσης, μια κατάσταση κατά την οποία συσσωρεύεται πλάκα στις αρτηρίες, οδηγώντας στο στένεμα των αιμοφόρων αγγείων, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο εμφράγματος και εγκεφαλικού). Οι βλαστοί αλφάλφα επομένως είναι μια καλή διατροφική πηγή φυτοχημικών με αντι-αθηροσκληρωτικές ιδιότητες.
Μελιτζάνες
Οι μελιτζάνες έχουν δείξει να βελτιώνουν την πίεση του αίματος. Μια τυχαιοποιημένη μελέτη με ελεγχόμενα εικονικά φάρμακα περιλαμβάνοντας 100 στρεσαρισμένους συμμετέχοντες βρήκε ότι η κατανάλωση σκόνης μελιτζάνας βελτίωσε την διαστολική πίεση του αίματος σε άτομα με κανονική έως υψηλή πίεση και μείωσε τόσο την συστολική όσο και την διαστολική πίεση του αίματος σε αυτούς με υπέρταση βαθμού ένα. Αυτό υποδηλώνει ότι οι μελιτζάνες ίσως να έχουν μια διαφορετική αντι-υπερτασική επίδραση ανάλογα με την κατηγορία της πίεσης του αίματος.
Μαρούλι άισμπεργκ
Το μαρούλι άισμπεργκ είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικά, περιλαμβάνοντας τις πολυφαινόλες, τα καροτενοειδή και την βιταμίνη C. Μια μελέτη βρήκε ότι ταΐζοντας αρουραίους μια δίαιτα με 20% μαρούλι βελτίωσε τον μεταβολισμό των λιπιδίων και ενίσχυσε την χωρητικότητα του πλάσματος σε αντιοξειδωτικά, προσφέροντας επομένως προστασία ενάντια στην καρδιαγγειακή νόσο.
Βέλτιστες μέθοδοι μαγειρέματος
Η μελέτη του Χάρβαρντ σημείωσε ότι οι μέθοδοι μαγειρέματος μπορούν να επηρεάσουν τις θρεπτικές ιδιότητες της τροφής.
Για παράδειγμα, το τηγάνισμα μειώνει σημαντικά την διατροφική αξία της πατάτας και είναι ιδιαίτερα επιβαρυντικό στην καρδιομεταβολική υγεία, αυξάνοντας τον κίνδυνο υπερινσουλιναιμίας (όταν το σώμα παράγει πάρα πολύ ινσουλίνη) και φλεγμονής.
Μια ξεχωριστή μελέτη που παρατίθεται από την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ βρήκε ότι το ωμό σπανάκι παρέχει την υψηλότερη ποσότητα λουτεΐνης σε σχέση με τις παραδοσιακές μεθόδους μαγειρέματος όπως το βράσιμο, το μαγείρεμα στον ατμό ή το ψήσιμο στο τηγάνι (pan-frying). Οι ερευνητές πρότειναν την χρήση μπλέντερ ή αποχυμωτή για το σπανάκι ώστε να απελευθερωθεί περισσότερη λουτεΐνη, ή το τεμάχισμα του για χρήση σε σαλάτες ή σάντουιτς για να επιτευχθεί ένα παρόμοιο πλεονέκτημα.
Της Ellen Wan
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις της συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις των Epoch Times. Οι Epoch Times καλωσορίζουν την επαγγελματική συζήτηση και τη φιλική αντιπαράθεση.
Την Πέμπτη 14 Νοεμβρίου, στις 19:00, εγκαινιάζεται στην γκαλερί The Blender η διεθνής ομαδική έκθεση ζωγραφικής «The Art of Zhen Shan Ren» ή αλλιώς «Η Τέχνη της Αλήθειας, της Καλοσύνης και της Ανεκτικότητας».
Η έκθεση άρχισε να δημιουργείται τον Ιούλιο του 2004 με στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού για την πολυετή και σκληρή δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα, δείχνοντας παράλληλα την ομορφιά της άσκησης, μέσα από τη δύναμη της τέχνης.
Μέχρι τώρα έχει περιοδεύσει σε περισσότερες από 40 χώρες και 200 πόλεις ανά τον κόσμο.
Για τα εγκαίνια της έκθεσης, έχει προγραμματιστεί ρεσιτάλ άρπας με τη συνοδεία τσέλου.
Κατά τη διάρκεια της έκθεσης, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να έρθει σε επαφή και με την τέχνη του οριγκάμι, κινεζική παραδοσιακή τέχνη διπλώματος του χαρτιού, δημιουργώντας τα δικά του λουλούδια λωτού, σύμβολα ιερότητας και αγνότητας.
Η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ είναι ένα μείζον γεγονός, που αγγίζει τα όρια της γενοκτονίας στην Κίνα, καθώς οι ασκούμενοι αυτής της διαλογιστικής πρακτικής διώκονται συστηματικά και σταθερά τα τελευταία 25 χρόνια. Παρόλο που πρόκειται για μία απολύτως ειρηνική άσκηση, που δίνει έμφαση στην προσωπική εσωτερική αυτοβελτίωση, διδάσκοντας ότι οι αρχές Αλήθεια, Καλοσύνη και Ανεκτικότητα αποτελούν θεμελιώδεις συμπαντικές αρχές, το κινεζικό καθεστώς δεν δέχτηκε τη γρήγορη εξάπλωση και απήχηση που είχε στη χώρα και ο τότε ηγέτης του ΚΚΚ διέταξε την εξάλειψή της το 1999.
Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν με τα έργα τους είναι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ και όλα τα έργα της έκθεσης είναι εμπνευσμένα από δικές τους, αληθινές εμπειρίες. Ακόμη και τα πιο «σκληρά» από αυτά εκπέμπουν φως, λεπτότητα, πνευματικότητα και έναν σπάνιο πλούτο συναισθημάτων. Χωρίζονται σε δύο βασικές θεματικές ενότητες: τα έργα που αποκαλύπτουν τη σύνδεση του Φάλουν Γκονγκ με το θείο και εκείνα που εκθέτουν τη δίωξη, αναπαριστώντας σκηνές από τα βασανιστήρια, τα κέντρα κράτησης και τις προσπάθειες των ασκουμένων να πληροφορήσουν τον κόσμο για όσα συμβαίνουν στην Κίνα.
Η τεχνοτροπία των έργων είναι νέο-αναγεννησιακή, ενώ το υψηλό επίπεδο εκτέλεσης και το περιεχόμενο αντανακλούν τόσο το ενάρετο μονοπάτι που ακολουθούν οι καλλιτέχνες όσο και την ομορφιά που η εσωτερική καλλιέργεια χαρίζει στον άνθρωπο.
Σε αυτό το βίντεο μπορείτε να γνωρίσετε τους καλλιτέχνες.
«The Art of Zhen Shan Ren»
Εγκαίνια:14 Νοεμβρίου, 19:00
Διάρκεια έκθεσης: 14-21 Νοεμβρίου
Ώρες λειτουργίας:
Δευτέρα, Τρίτη, Κυριακή: 10:00 – 18:00
Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 10:00 – 20:00
Σάββατο: 12:00 – 18:00
Διεύθυνση: The Blender Gallery, Ζησιμοπούλου 4, Γλυφάδα
Γουέστ Παλμ Μπιτς, Φλόριντα – Ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε την προβλεπόμενη εκλογική του νίκη «μια μεγαλειώδη νίκη για τον αμερικανικό λαό», ενώ απευθυνόταν σε εκατοντάδες πανηγυριστές καλεσμένους και εθελοντές της προεκλογικής εκστρατείας στο συνεδριακό κέντρο της κομητείας Παλμ Μπιτς περίπου στις 2:30 π.μ. στις 6 Νοεμβρίου.
Περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του, το προεκλογικό του προσωπικό και τους συμμάχους του, ο Τραμπ είπε «Θέλω να ευχαριστήσω τον αμερικανικό λαό για την εξαιρετική τιμή να εκλεγώ ο 47ος πρόεδρός σας και ο 45ος πρόεδρός σας».
Ο Τραμπ δήλωσε ότι πιστεύει ότι θα κερδίσει το Μίσιγκαν, την Αριζόνα, τη Νεβάδα και την Αλάσκα, εκτός από τις προβλεπόμενες νίκες στις πολιτείες μάχης της Βόρειας Καρολίνας, της Τζόρτζια, της Πενσιλβάνια και του Ουισκόνσιν. Εάν συμβεί αυτό, θα εξασφαλίσει 315 ψήφους στο Κολέγιο Εκλεκτόρων, ξεπερνώντας κατά πολύ τις ελάχιστες 270 τέτοιες ψήφους που απαιτούνται.
Ο Τραμπ ανέβηκε στη σκηνή μόλις έγινε ο προβλεπόμενος νικητής των προεδρικών εκλογών του 2024 σύμφωνα με το Decision Desk HQ.
Ο υποψήφιος σύντροφος του Τραμπ, ο γερουσιαστής Τζέι Ντι Βανς (R-Ohio), δήλωσε στο πλήθος: «Νομίζω ότι μόλις γίναμε μάρτυρες της μεγαλύτερης πολιτικής επιστροφής στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής».
Ο πρώην πρόεδρος διεκδίκησε την επανεκλογή του αντιπαρατιθέμενος σε δύο διαφορετικούς υποψηφίους του Δημοκρατικού Κόμματος -πρώτα τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και στη συνέχεια την αντιπρόεδρο Καμάλα Χάρις- και αντιμετώπισε πρωτοφανή εμπόδια, όπως ποινικές κατηγορίες και απόπειρες δολοφονίας.
Χαρακτήρισε τα αποτελέσματα των εκλογών «πρωτοφανή και ισχυρή εντολή», διότι οι Ρεπουμπλικάνοι θα μπορούσαν να είναι έτοιμοι να εξασφαλίσουν τον έλεγχο και των δύο σωμάτων του Κογκρέσου εκτός από την προεδρία.
Ο Τραμπ δήλωσε ότι το κίνημα «Make America Great Again» («Κάντε την Αμερική σπουδαία ξανά») θα ανέλθει σε «ένα νέο επίπεδο σπουδαιότητας, διότι θα βοηθήσουμε τη χώρα μας να θεραπευτεί».
«Θέλω να ευχαριστήσω τα εκατομμύρια των σκληρά εργαζόμενων Αμερικανών σε όλο το έθνος που ήταν πάντα η καρδιά και η ψυχή αυτού του πραγματικά σπουδαίου κινήματος», είπε.
Η ανταμοιβή τους θα είναι ότι «θα κάνουμε την καλύτερη δυνατή δουλειά».
Υποσχέθηκε σε κάθε πολίτη: «Θα αγωνιστώ για εσάς, για την οικογένειά σας και για το μέλλον σας. Κάθε μέρα θα αγωνίζομαι για εσάς και με κάθε αναπνοή του σώματός μου. Δεν θα ησυχάσω μέχρι να παραδώσουμε την ισχυρή, ασφαλή και ευημερούσα Αμερική που αξίζουν τα παιδιά μας και που αξίζετε εσείς».
Ο Τραμπ επανέλαβε μια φράση που έχει χρησιμοποιήσει στην προεκλογική του εκστρατεία, λέγοντας ότι θα εγκαινιάσει «τη χρυσή εποχή της Αμερικής».
Είπε ότι ελπίζει ότι οι υποστηρικτές του θα κοιτάξουν πίσω στις εκλογές του 2024 και θα δουν ότι η ψήφος τους ήταν μια από τις «πραγματικά σημαντικές στιγμές» της ζωής τους.
«Αυτή θα μνημονεύεται για πάντα ως η ημέρα που ο αμερικανικός λαός ανέκτησε τον έλεγχο της χώρας του», δήλωσε ο Τραμπ.
Είπε ότι πολλοί άνθρωποι του είπαν ότι η ζωή του γλίτωσε από επίδοξους δολοφόνους ώστε να μπορέσει να «επαναφέρει την Αμερική στο μεγαλείο της». Είπε ότι θα εκπληρώσει αυτή την αποστολή με τη βοήθεια του αμερικανικού λαού.
«Θα φέρω κάθε ικμάδα ενέργειας, πνεύματος και μαχητικότητας που έχω στην ψυχή μου στη δουλειά που μου εμπιστευτήκατε», είπε ο Τραμπ.
Ζήτησε από τους πολίτες να παραμερίσουν τις πολιτικές διαφορές μετά από μια αμφιλεγόμενη προεκλογική εκστρατεία.
«Ήρθε η ώρα να αφήσουμε πίσω μας τις διαφορές των τελευταίων τεσσάρων ετών. Ήρθε η ώρα να ενωθούμε και θα προσπαθήσουμε», είπε και πρόσθεσε: «Η επιτυχία θα μας ενώσει».
Καθώς οι υποστηρικτές έβγαιναν από τον χώρο, τραγούδησαν ομόφωνα το «How Great Thou Art».