Απαγορεύτηκε από την Ελληνική Αστυνομία η συγκέντρωση που έχει προγραμματιστεί για αύριο στο Μέγαρο Μουσικής, εν όψει εκδήλωσης για τη νέα πρέσβη των ΗΠΑ, καθώς και κάθε «σχετικής συνάθροισης», σε όλο σχεδόν το κέντρο της Αθήνας.
Ειδικότερα, σε ανακοίνωση που εξέδωσε η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής, αναφέρει:
«Ανακοινώνεται ότι με απόφαση του Διευθυντή της Διεύθυνσης Αστυνομίας Αθηνών, απαγορεύεται η πραγματοποίηση δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης το Σάββατο 1-11-2025 και ώρα 16:30′ στο Μέγαρο Μουσικής (Πάρκο Ελευθερίας) από μέλη της “Συνέλευσης Αλληλεγγύης με την Παλαιστινιακή Αντίσταση” με σύνθημα “Ενάντια στην Υποδοχή της Σιωνίστριας Αμερικανίδας Πρέσβη”» και από την 06:00′ ώρα της 1-11-2025 έως και την 06:00′ ώρα της 2-11-2025 κάθε δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης σχετικής με την ανωτέρω, στην περιοχή που περικλείεται από τις οδούς:
Η ανωτέρω απαγόρευση επιβάλλεται καθώς από τη διεξαγωγή τους, επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια λόγω πιθανής διάπραξης σοβαρών εγκλημάτων, ιδίως κατά της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας και της ιδιοκτησίας και απειλείται σοβαρά η διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής στην περιοχή».
Την απόφαση του Εκτελεστικού Συμβουλίου της UNESCO τον περασμένο Απρίλιο, για την καθιέρωση της 9ης Φεβρουαρίου ως Παγκόσμιας Ημέρας της Ελληνικής Γλώσσας αναμένεται να επικυρώσει η 43η Γενική Διάσκεψη της UNESCO που πραγματοποιείται αυτές τις ημέρες στη Σαμαρκάνδη του Ουζμπεκιστάν και θα ολοκληρωθεί στις 13 Νοεμβρίου.
Η ιστορική αυτή απόφαση αναμένεται με ιδιαίτερη ικανοποίηση στην Αθήνα καθώς θα αποτελέσει διεθνή αναγνώριση της διαχρονικής προσφοράς της ελληνικής γλώσσας στην πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας.
Στο πλαίσιο της Γενικής Διάσκεψης θα εκλεγεί ο νέος Γενικός Διευθυντής, ο οποίος αναμένεται να είναι ο Αιγύπτιος υποψήφιος Δρ Χαλέντ Ελ Ενάνι που θα αντικαταστήσει την επί 8 χρόνια επικεφαλής της UNESCO, Γαλλίδα Οντρέι Αζουλέ.
Χθες, στην έναρξη των εργασιών της, ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στην UNESCO, Γεώργιος Κουμουτσάκος, εξελέγη Πρόεδρος της ιδιαίτερα σημαντικής Επιτροπής Πολιτισμού της Γενικής Διάσκεψης.
Στην ανά διετία Σύνοδο του ανωτάτου αποφασιστικού οργάνου της UNESCO, την Ελλάδα θα εκπροσωπήσουν η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, ο υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για τον Απόδημο Ελληνισμό, Ιωάννης-Μιχαήλ Λοβέρδος, ο υφυπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, Νικόλαος Παπαϊωάννου, και η Γενική Γραμματέας Αποδήμου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας του ΥΠΕΞ Μ. Μυρογιάννη.
Μηνύματα στην εκδήλωση που έχει προγραμματιστεί για να τιμηθεί και να εορταστεί η απόφαση για την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας θα απευθύνουν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης καθώς και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νικόλαος Χριστοδουλίδης.
Τέλος, στις 28 Οκτωβρίου, ανακοινώθηκε επισήμως από την UNESCO, η τοποθέτηση της κας Κωστάντζας Σμπώκου-Κωνσταντακοπούλου ως Πρέσβεως Καλής Θέλησης της UNESCO για την προστασία και την προώθηση του Πολιτισμού.
Πρεσβευτές Καλής Θελήσεως ορίστηκαν ακόμα τρείς διεθνείς προσωπικότητες: ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και παραγωγός Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ από το Μεξικό, ο επιχειρηματίας Ιμπραήμ Μαγκάσα από την Ακτή Ελεφαντοστού και η πρόεδρος πανεπιστημίου και εκδότρια Σεΐχα Μπούντουρ μπιντ Σουλτάν Αλ Κασίμι, από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Σε επίσημη τελετή σε στρατιωτική βάση στο Σιντσού, η Ταϊβάν παρέλαβε και ενέταξε για πρώτη φορά τα αμερικανικά άρματα μάχης M1A2T Abrams στη στρατιωτική της δύναμη, με τον πρόεδρο Λάι Τσινγκ-τε να χαρακτηρίζει την κίνηση ως σταθμό στον εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεων και συμβολικό δείγμα της αποφασιστικότητας της χώρας να προστατεύσει την κυριαρχία της έναντι της αυξανόμενης πίεσης από την κομμουνιστική Κίνα.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του Υπουργείου Άμυνας της Ταϊβάν στις 31 Οκτωβρίου, ο πρόεδρος Λάι παρέδωσε τα νέα Abrams στην 584η Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία, που γίνεται η πρώτη μονάδα της χώρας η οποία αντικαθιστά τα παλαιότερα άρματά της με τα αμερικανικά μοντέλα.
Η τελετή περιλάμβανε απονομή τιμών, επιθεώρηση δυνάμεων και την επίσημη παράδοση μεταξύ των παλαιών και των νέων μονάδων αρμάτων.
Κατά την ομιλία του, ο πρόεδρος τόνισε: «Εξοπλιζόμαστε με νέα μέσα και τεχνολογία, αλλά χρειαζόμαστε και νέα εκπαίδευση, νέο τρόπο σκέψης και το πνεύμα του ασύμμετρου πολέμου, προκειμένου να ενισχύσουμε αποτελεσματικά τις επιχειρησιακές μας δυνατότητες».
Η Ταϊβάν προμηθεύτηκε συνολικά 108 άρματα Abrams M1A2T με σύμβαση που εγκρίθηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του Ντόναλντ Τραμπ, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης προσπάθειας ενίσχυσης της άμυνάς της.
Ο πρόεδρος Λάι υπογράμμισε ότι η ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων αποσκοπεί στη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας, και όχι στην πρόκληση εντάσεων.
Επανέλαβε τη θέση της κυβέρνησής του ενάντια σε κάθε ενδεχόμενο προσάρτησης ή πολιτικού ελέγχου από το Πεκίνο, δηλώνοντας: «Ενισχύουμε την εθνική άμυνα για να προστατέψουμε την πατρίδα και να διατηρήσουμε την ειρήνη και σταθερότητα στα Στενά της Ταϊβάν. Μόνο η ισχύς μπορεί να φέρει πραγματική ειρήνη. Ένα σύμφωνο ειρήνης δεν αρκεί, και η υποταγή στις απαιτήσεις επιτιθέμενων ή η παραίτηση από την κυριαρχία μας σίγουρα δεν θα οδηγήσει στην ειρήνη».
Τα Abrams αποτελούν βασικό πυλώνα της πενταεπίπεδης αμυντικής στρατηγικής των ακτών της Ταϊβάν, μαζί με αντιαεροπορικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς, συστήματα πυροβολικού και ρουκετοβόλων, ελικόπτερα κρούσης, επίγεια πυραυλικά συγκροτήματα και θωρακισμένα τμήματα αντεπίθεσης. Όλες αυτές οι συνιστώσες συνδυάζονται ώστε να δημιουργούν πολλαπλά πεδία πυρός και να επιβραδύνουν οποιαδήποτε πιθανή απόπειρα αμφίβιας εισβολής από τα Στενά της Ταϊβάν.
Η ένταξη των νέων αρμάτων συμπίπτει με τις δηλώσεις του Αμερικανού υπουργού Πολέμου Πιτ Χέγκσεθ, ο οποίος, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ασία, προειδοποίησε για τη ραγδαία στρατιωτική ενίσχυση της Κίνας, χαρακτηρίζοντάς την ως μία από τις πιο άμεσες προκλήσεις ασφάλειας της εποχής.
Μιλώντας στο ιαπωνικό Υπουργείο Άμυνας στο Τόκιο μετά τη συνάντησή του με τον ομόλογό του Σιντζίρο Κοϊζούμι, ο Χέγκσεθ ανέφερε: «Το περιβάλλον ασφαλείας στην περιοχή παραμένει εξαιρετικά δύσκολο. Οι απειλές είναι υπαρκτές και επείγουσες. Η άνευ προηγουμένου στρατιωτική ενίσχυση της Κίνας και οι επιθετικές της ενέργειες στην περιοχή μιλούν από μόνες τους».
Ο Αμερικανός αξιωματούχος καλωσόρισε επίσης τη δέσμευση της Ιαπωνίας για αύξηση των αμυντικών δαπανών, χαρακτηρίζοντάς την ως «ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός. Καμία αμφιβολία – η συμμαχία μας είναι κρίσιμη για την αποτροπή της κινεζικής επιθετικότητας». Πρόσθεσε: «Για να ανταποκριθούμε σε περιφερειακές προκλήσεις και να διατηρήσουμε τη χώρα μας ασφαλή, μαζί με την Ιαπωνία, προσβλέπουμε στη διαρκή ενίσχυση της συμμαχίας μας».
Οι δηλώσεις Χέγκσεθ ακολούθησαν την κοινή επίσκεψη του Ντόναλντ Τραμπ και της Ιαπωνίδας πρωθυπουργού Σαναέ Τακαΐτσι στο αεροπλανοφόρο USS George Washington στη Γιοκοσούκα, όπου υπεγράφη συμφωνία που οι δύο ηγέτες χαρακτήρισαν ως «νέα χρυσή εποχή» για τις αμερικανοϊαπωνικές σχέσεις.
Η Τακαΐτσι, πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ιαπωνίας και γνωστή για τη σκληρή της στάση έναντι του Πεκίνου, διαμήνυσε ότι η ειρήνη και η σταθερότητα στα Στενά της Ταϊβάν αποτελούν «ύψιστη προτεραιότητα» για την Ιαπωνία και τη διεθνή κοινότητα.
Ανάλογες ανησυχίες έχουν εκφραστεί και σε πρόσφατες εκθέσεις του αμερικανικού Υπουργείου Πολέμου, που καταγράφουν τη διευρυνόμενη στρατιωτική ισχύ του Πεκίνου. Εκτιμάται ότι το ναυτικό της Κίνας διαθέτει πλέον πάνω από 370 πλοία πολεμικών επιχειρήσεων, με προβλεπόμενη αύξηση σε περισσότερα από 435 έως το 2030, καθώς και περίπου 400 διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους.
Ο Ρόμπερτ Πίτερς, ανώτερος ερευνητής του Heritage Foundation, δήλωσε στην Epoch Times πως ο τεράστιος κινεζικός στόλος, οι αυξανόμενες ποσότητες πυραύλων και η ενίσχυση των πυρηνικών μέσων συνιστούν «σημαντική απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες».
Ανταποκρινόμενος στο μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον ασφάλειας, ο Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε πρόσφατα την επανέναρξη των αμερικανικών πυρηνικών δοκιμών και εξασφάλισε νέες επενδύσεις από τη Νότια Κορέα σε ναυπηγικές υποδομές, με στόχο την ενίσχυση του αμερικανικού ναυτικού.
Οι Πολωνία, Ουγγαρία και Σλοβακία συνεχίζουν να εφαρμόζουν εθνικές απαγορεύσεις σε ορισμένες ουκρανικές αγροτικές εισαγωγές, αψηφώντας τη νέα εμπορική συμφωνία ανάμεσα στο Κίεβο και την Ευρωπαϊκή Ένωση, που τέθηκε σε ισχύ στις 30 Οκτωβρίου.
Τα τρία κράτη-μέλη εξέδωσαν ανακοινώσεις με τις οποίες διαβεβαιώνουν την πρόθεσή τους να διατηρήσουν τις απαγορεύσεις στις εισαγωγές από την Ουκρανία, παραβιάζοντας τη Συνολική και Εκτεταμένη Ζώνη Ελευθέρων Συναλλαγών ΕΕ-Ουκρανίας.
Το 2022, η ΕΕ πρώτα προχώρησε στη φιλελευθεροποίηση του εμπορίου με την Ουκρανία, ως μέτρο στήριξης μετά τη ρωσική εισβολή, με στόχο να αντισταθμίσει το αυξημένο κόστος εξαγωγών μέσω της Ένωσης όταν απειλήθηκαν οι παραδοσιακοί εμπορικοί της διάδρομοι στη Μαύρη Θάλασσα.
Ωστόσο, αυτή η κίνηση προκάλεσε έντονες αντιδράσεις αγροτών σε αρκετές γειτονικές χώρες. Τον Σεπτέμβριο του 2023, η Πολωνία, η Σλοβακία και η Ουγγαρία ανακοίνωσαν περιορισμούς ειδικά στις εισαγωγές ουκρανικών σιτηρών.
Η επικαιροποιημένη συμφωνία DCFTA επεκτείνει περαιτέρω την ελευθερία διακίνησης ουκρανικών προϊόντων, χωρίς να επιτρέπει σε μεμονωμένα κράτη-μέλη να επιβάλουν δικούς τους περιορισμούς, καθώς τέτοιες ενέργειες παραβιάζουν τους κανόνες της ενιαίας αγοράς της ΕΕ.
Στις 29 Οκτωβρίου, η Πολωνία ανακοίνωσε ότι θα συνεχίσει την απαγόρευση εισαγωγών ουκρανικού σίτου, καλαμποκιού, ελαιοκράμβης και ηλιόσπορων. Το πολωνικό Υπουργείο Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης διευκρίνισε σε ανάρτηση στην πλατφόρμα X ότι τα νέα όρια ποσοστώσεων και όγκων που προβλέπει η εμπορική συμφωνία ισχύουν για όλες τις εισαγωγές εντός ΕΕ, ενώ η Πολωνία συνεχίζει επ’ αόριστον την απαγόρευση συγκεκριμένων ουκρανικών προϊόντων, μεταξύ των οποίων το σιτάρι, το καλαμπόκι, η ελαιοκράμβη, ο ηλιόσπορος και ορισμένα επεξεργασμένα προϊόντα.
Η αντιπροσωπεία της Σλοβακίας στην ΕΕ ανέφερε στις 28 Οκτωβρίου ότι η εισροή εισαγωγών από την Ουκρανία αποσταθεροποιεί την ευρωπαϊκή αγορά και πλήττει την ανταγωνιστικότητα των Σλοβάκων αγροτών, επισημαίνοντας πως τα υφιστάμενα μέτρα προστασίας δεν καλύπτουν επαρκώς τα συμφέροντα των εγχώριων παραγωγών.
Σε συνεδρίαση υπουργών Γεωργίας της ΕΕ στο Λουξεμβούργο στις 27 Οκτωβρίου, ο υπουργός Γεωργίας της Σλοβακίας, Ρίτσαρντ Τακάτς, δήλωσε: «Εάν η γεωργία πρόκειται να επιτύχει τους οικονομικούς και οικολογικούς στόχους της, θα πρέπει να εξασφαλιστεί σταθερή και δίκαιη χρηματοδότηση». Τόνισε την ανάγκη για ισότιμους όρους για τους έντιμους αγρότες, τους παραγωγούς τροφίμων, τους δασοκόμους και τις αγροτικές περιοχές, καλώντας σε συλλογική πίεση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ώστε να ληφθούν υπόψη οι ανάγκες όσων τροφοδοτούν καθημερινά την Ευρώπη.
Άνθρωποι κρατούν πολωνικές σημαίες και πανό, καθώς αγρότες διαμαρτύρονται έξω από το γραφείο του Πολωνού πρωθυπουργού Ντόναλντ Τουσκ ενάντια στην Πράσινη Συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις εισαγωγές ουκρανικών γεωργικών προϊόντων, στη Βαρσοβία της Πολωνίας, στις 6 Μαρτίου 2024. Kacper Pempel/Reuters
Ο υπουργός Γεωργίας της Ουγγαρίας, Ίστβαν Νάτζι, διαμήνυσε πως η Ουγγαρία θα διατηρήσει τους περιορισμούς στα ουκρανικά προϊόντα, υποστηρίζοντας ότι η «ψυχολογία του πολέμου» επηρεάζει τις αποφάσεις των Βρυξελλών.
«Δεν τίθεται θέμα να στηρίξει η Ευρωπαϊκή Ένωση την Ουκρανία εις βάρος των Ευρωπαίων και των Ούγγρων αγροτών», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Ο Νάτζι ανέδειξε τις επιπτώσεις από την εισαγωγή προϊόντων όπως 35.000 τόνοι μελιού και 120.000 τόνοι πουλερικών στους κλάδους της ΕΕ, καθώς και τις ανησυχίες σχετικά με παραγωγούς σιτηρών που έρχονται αντιμέτωποι με 1,3 εκατομμύρια τόνους σιταριού και μηδενικούς δασμούς στο καλαμπόκι.
Νωρίτερα, Ουγγαρία, Σλοβακία και Ρουμανία είχαν αποστείλει κοινή επιστολή στο Συμβούλιο της ΕΕ, ζητώντας ειδικά μέτρα προστασίας για τους αγρότες των μεθοριακών χωρών απέναντι στις ουκρανικές εισαγωγές.
Μέχρι στιγμής, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που λειτουργεί ως εκτελεστικό όργανο της ΕΕ, δεν έχει ξεκαθαρίσει αν θα υπάρξουν κυρώσεις για την άρνηση συμμόρφωσης από την πλευρά της Πολωνίας, της Ουγγαρίας και της Σλοβακίας.
Σύμφωνα με το Interfax Ukraine, ο αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου της Επιτροπής, Όλοφ Γκιλ, δήλωσε ότι η Κομισιόν δεν διακρίνει καμία δικαιολογία για τη διατήρηση αυτών των εθνικών μέτρων. Όταν ερωτήθηκε για ενδεχόμενες νομικές διαδικασίες, απάντησε πως «όλες οι επιλογές είναι ανοιχτές».
Η Epoch Times επικοινώνησε με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για σχόλιο, χωρίς να λάβει απάντηση έως τη δημοσίευση του άρθρου.
Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, Βίκτορ Όρμπαν, δήλωσε στις 31 Οκτωβρίου ότι θα επιδιώξει εξαιρέσεις από τις αμερικανικές κυρώσεις στο ρωσικό πετρέλαιο κατά την επικείμενη επίσκεψή του στις Ηνωμένες Πολιτείες για συνάντηση με τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.
Μιλώντας στη δημόσια ραδιοφωνία Κόσουτ, ο Όρμπαν τόνισε πως η Ουγγαρία, ως περίκλειστο κράτος που εξαρτάται ενεργειακά από τους ρωσικούς αγωγούς, χρειάζεται να εξασφαλίσει αυτή την εξαίρεση.
«Πρέπει να κάνουμε τους Αμερικανούς να κατανοήσουν αυτή τη ιδιαίτερη κατάσταση, εάν θέλουμε να μας επιτρέψουν εξαιρέσεις από τις αμερικανικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ούγγρος πρωθυπουργός.
Ο ίδιος αναμένεται να συναντηθεί με τον πρόεδρο των ΗΠΑ στις 7 Νοεμβρίου — η πρώτη διμερής συνάντηση στην Ουάσιγκτον μεταξύ των δύο παραδοσιακών συμμάχων μετά την επιστροφή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο.
Στις 22 Οκτωβρίου, η διοίκηση Τραμπ ανακοίνωσε αυστηρότερες κυρώσεις κατά της Μόσχας, περιλαμβανομένων των δύο μεγαλύτερων ρωσικών πετρελαϊκών εταιρειών, Lukoil και Rosneft.
Στοχεύοντας στη μείωση της ικανότητας της Ρωσίας να χρηματοδοτεί τον πόλεμο κατά της Ουκρανίας, η κίνηση αυτή θα μπορούσε να εκθέσει και άλλους αγοραστές —μεταξύ των οποίων Κίνα, Ινδία, αλλά και αρκετές ευρωπαϊκές χώρες— στο ενδεχόμενο δευτερογενών κυρώσεων.
Ο υπουργός Εξωτερικών της Ουγγαρίας, Πέτερ Σιγιάρτο, είχε δηλώσει νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα ότι ο Όρμπαν θα θέσει επί τάπητος το ζήτημα των κυρώσεων στη συνάντησή του με τον πρόεδρο των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον.
Σε συνέντευξη Τύπου στις 27 Οκτωβρίου, ο Σιγιάρτο σημείωσε: «Όσον αφορά τον ενεργειακό μας εφοδιασμό, τη δεύτερη εβδομάδα του Νοεμβρίου, θα υπάρξει η ευκαιρία στην Ουάσιγκτον για τον πρωθυπουργό να συζητήσει αυτό το ζήτημα απευθείας με τον πρόεδρο των ΗΠΑ».
Δύο ημέρες αφότου ο Τραμπ διέταξε τις νέες κυρώσεις κατά του ρωσικού πετρελαίου, ο Όρμπαν επανέλαβε στη ραδιοφωνία Κόσουτ ότι η Βουδαπέστη αναζητά τρόπους για να παρακάμψει τις κυρώσεις.
Παράλληλα, στην Ευρώπη εκπονούνται σχέδια για περιορισμό της χρήσης ρωσικής ενέργειας σε χώρες όπως η Ουγγαρία και η Σλοβακία. Στις 23 Οκτωβρίου, η Ευρωπαϊκή Ένωση ενέκρινε νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας, οι οποίες περιλαμβάνουν και απαγόρευση εισαγωγών υγροποιημένου φυσικού αερίου.
Οι κυρώσεις αυτές ακολούθησαν σχετική πρόταση του Συμβουλίου της Ε.Ε., που φιλοδοξεί να τερματίσει μέχρι το 2028 συνολικά τις εισαγωγές ρωσικού αερίου.
Στα σχέδια του Συμβουλίου προβλέπεται ωστόσο ευελιξία για περίκλειστα κράτη-μέλη, όπως η Ουγγαρία και η Σλοβακία, που επηρεάζονται δυσανάλογα από τις αλλαγές στις διαδρομές εφοδιασμού και διαθέτουν περιορισμένες ή ανύπαρκτες εναλλακτικές λύσεις για τη μεταφορά αερίου.
Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία το 2022, η Ε.Ε. επιδιώκει συστηματικά τη μείωση της ενεργειακής της εξάρτησης από τη Ρωσία. Όπως αναφέρει ενημερωτικό σημείωμα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, το μερίδιο του ρωσικού αερίου στους αγωγούς της Ε.Ε. μειώθηκε από πάνω από 40% το 2021 σε περίπου 11% το 2024. Το ίδιο έτος, τα ρωσικά καύσιμα —συμπεριλαμβανομένου και του LNG— αντιστοιχούσαν σε λιγότερο από το 19% των συνολικών εισαγωγών της Ε.Ε.
Ο πρωθυπουργός της Σλοβακίας Ρόμπερτ Φίκο (δεξιά) υπογράφει μνημόνιο αμοιβαίας συνεργασίας με τον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας Βίκτορ Όρμπαν (κέντρο) στην Αίθουσα των Καθρεφτών του Κυβερνητικού Γραφείου της Σλοβακίας στη Μπρατισλάβα, Σλοβακία, στις 28 Απριλίου 2025. Zuzana Gogova/Getty Images
Παρότι το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης έχει στραφεί σε εναλλακτικά καύσιμα και η Ε.Ε. έχει ήδη επιβάλει αυστηρές κυρώσεις κατά των ρωσικών εξαγωγών πετρελαίου, Σλοβακία και Ουγγαρία συνεχίζουν να προμηθεύονται ρωσικό πετρέλαιο μέσω του αγωγού Ντρουζμπά.
Η Μπρατισλάβα και η Βουδαπέστη διατηρούν στενότερες σχέσεις με τη Μόσχα από ό,τι το υπόλοιπο μπλοκ, υπερασπιζόμενες την επιλογή τους για συνεχιζόμενες εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου, επικαλούμενες το υψηλό κόστος των εναλλακτικών λύσεων.
Τον προηγούμενο μήνα, η Σλοβακία απέρριψε τις εκκλήσεις του Τραμπ για περαιτέρω μείωση των εισαγωγών ρωσικού πετρελαίου. Ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας, Γιούραϊ Μπλινάρ, δήλωσε στο πρακτορείο Reuters στο πλαίσιο της Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στις 24 Σεπτεμβρίου: «Δεν έχουμε άλλες επιλογές που να είναι βιώσιμες και με οικονομικά αποδεκτό κόστος. Η διαφοροποίηση αυτών των πηγών απαιτεί χρόνο, γι’ αυτό και ζητούμε κατανόηση».
Ο Μπλινάρ πρόσθεσε ότι οι κυρώσεις μέχρι σήμερα δεν έχουν οδηγήσει σε αλλαγή της πορείας του πολέμου.
Με πληροφορίες από τους Γκάι Μπίρτσαλ, Όουεν Έβανς και Reuters
Το κοινοβούλιο της Λετονίας ψήφισε στις 30 Οκτωβρίου την αποχώρηση της χώρας από διεθνή συνθήκη που στοχεύει στη μείωση της βίας κατά των γυναικών, με τους επικριτές να υποστηρίζουν ότι η σύμβαση δεν φέρνει αποτελέσματα και προωθεί «ιδεολογία φύλου».
Σύμφωνα με τη Σάιμα, το μονοθάλαμο κοινοβούλιο της χώρας, οι βουλευτές ενέκριναν σε τελική ανάγνωση την απόσυρση της Λετονίας από τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας, ευρύτερα γνωστή ως Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης. Η πρόταση, που κατατέθηκε από την αντιπολίτευση, πέρασε με 55 ψήφους υπέρ, 33 κατά και τρεις αποχές, σύμφωνα με τα επίσημα πρακτικά της Σάιμα.
Ένα από τα τρία κόμματα της κυβερνητικής συμμαχίας, η Ένωση Πρασίνων και Αγροτών, διαφοροποιήθηκε από τη στάση της πρωθυπουργού Εβίκα Σιλίνα και συντάχθηκε με την αντιπολίτευση υπέρ της απόσυρσης. Η Σιλίνα έχει εκφραστεί υπέρ της σύμβασης, δηλώνοντας πρόσφατα ότι η κυβέρνησή της δεν στηρίζει την αποχώρηση και πως η κύρωση της σύμβασης αποτελεί τη σωστή επιλογή για τη Λετονία.
Η τροπολογία αναμένεται να εξεταστεί και να υπογραφεί από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Έντγκαρς Ρίνκιεβιτς, ο οποίος έγραψε στην πλατφόρμα X στις 31 Οκτωβρίου ότι θα αξιολογήσει το μέτρο λαμβάνοντας υπόψη «κρατικά και νομικά, και όχι ιδεολογικά ή πολιτικά κριτήρια».
Η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης υποχρεώνει τα κράτη-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης να θεσπίσουν νομικές εγγυήσεις για την εξασφάλιση του δικαιώματος των γυναικών να ζουν χωρίς βία. Μέχρι στιγμής, 39 χώρες έχουν κυρώσει τη σύμβαση, με την Τουρκία να αποχωρεί πρώτη το 2021.
Βήμα προς τα πίσω
Η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης τέθηκε σε ισχύ στη Λετονία την 1η Μαΐου 2024. Οι υποστηρικτές της σύμβασης υποστηρίζουν ότι προστατεύει τις γυναίκες, ενώ οι επικριτές της αντιτείνουν πως εισάγει έναν ορισμό του «φύλου» που υπερβαίνει τη βιολογική ταυτότητα, και ότι η υφιστάμενη νομοθεσία επαρκεί για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών.
«Αυτό δεν θα επηρεάσει καθόλου την ενδοοικογενειακή βία. Οι προστασίες κατά της ενδοοικογενειακής βίας υπήρχαν στη λετονική νομοθεσία πριν τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης», δήλωσε ο βουλευτής Γκούναρς Γκούτρυς, από την Ένωση Πρασίνων και Αγροτών.
«Αυτή θα είναι μια καταστροφική εξέλιξη για τη θέση της Λετονίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και διεθνώς», τόνισε ο Άντρις Σουβίτσεβς, πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των Προοδευτικών, κόμματος της Φιλελεύθερης Κυβερνητικής Συμμαχίας.
Στις 25 Σεπτεμβρίου, μέλη της αντιπολίτευσης στη Σάιμα κατέθεσαν σχέδιο νόμου για την απόσυρση της Λετονίας από τη Σύμβαση.
Στη διάρκεια της συζήτησης, η βουλευτής Αγνες Κράστα από το κόμμα «Νέα Ενότητα» χαρακτήρισε την αποχώρηση «βήμα προς τα πίσω», δηλώνοντας: «Η σύμβαση δεν είναι απλώς ένα χαρτί. Είναι η υπόσχεσή μας να προστατεύουμε τα θύματα, να μην σιωπούμε όταν κάποιος σηκώνει χέρι εναντίον μας, να μην αποστρέφουμε το βλέμμα όταν κάποιος υποφέρει».
Ιδεολογικός «δούρειος ίππος»
Η Μάγια Αρμανίβα, από το κόμμα «Πρώτη η Λετονία», χαρακτήρισε τη σύμβαση «ιδεολογικό Δούρειο Ίππο». Τόνισε πως, αν και η βία πρέπει να αντιμετωπιστεί, αυτό πρέπει να συμβαίνει μέσω της εθνικής νομοθεσίας και όχι μέσω «ξένων ιδεολογιών». «Αυτός ο Δούρειος Ίππος εμπεριέχει την έννοια του κοινωνικού φύλου, κάτι που δεν συνάδει με τον λετονικό πολιτισμό ή τις παραδόσεις μας», υπογράμμισε η Αρμανίβα. «Τα παιδιά μας χρειάζονται ασφάλεια και σαφήνεια — όχι σύγχυση, τεχνητούς ρόλους φύλου ή, ακόμη χειρότερα, την παντελή απουσία ταυτότητας φύλου».
Τα επιχειρήματα των βουλευτών του «Πρώτη η Λετονία» αντανακλούν τη ρητορική πολιτικών σε άλλα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης, που τα τελευταία χρόνια έχουν εκφράσει αντιρρήσεις στη σύμβαση υποστηρίζοντας ότι επαναπροσδιορίζει το φύλο ως κοινωνικό κατασκεύασμα και όχι ως βιολογικό χαρακτηριστικό, επιχείρημα που βασίζουν στη χρήση του όρου «φύλο» στο τελικό κείμενο.
Πριν την αλλαγή κυβέρνησης στην Πολωνία, η Βαρσοβία είχε κινηθεί επίσης προς την αποχώρηση από τη σύμβαση.
Το 2020, το πολωνικό Υπουργείο Δικαιοσύνης είχε προτείνει την καταγγελία της σύμβασης εξαιτίας «επιβλαβών ιδεολογικών λύσεων», όπως η έννοια του αποκαλούμενου «κοινωνικού φύλου» σε αντίθεση με το βιολογικό φύλο. Πέρυσι, η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τουσκ, που ανέλαβε το 2023, ακύρωσε τα σχέδια αποχώρησης.
Σύμφωνα με τους ορισμούς της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης, «φύλο» σημαίνει τους κοινωνικά κατασκευασμένους ρόλους, συμπεριφορές, δραστηριότητες και χαρακτηριστικά που κάθε κοινωνία θεωρεί κατάλληλα για τις γυναίκες και τους άνδρες.
Το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει αρνηθεί ότι η συνθήκη προωθεί «ιδεολογία φύλου» και σε έγγραφό του το 2023 ανέφερε: «Η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης δεν θεσπίζει νέα πρότυπα σχετικά με την ταυτότητα φύλου ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό».
Το Συμβούλιο σημειώνει, επίσης, ότι οι γλωσσικές δυσκολίες στη μετάφραση του όρου «φύλο» και η διάκρισή του από το «γένος» σε γλώσσες όπου δεν υπάρχει ακριβές αντίστοιχο έχουν μερικές φορές τροφοδοτήσει διαμάχες για τη σύμβαση και τις συνέπειές της.
Το Αθέατο Μουσείο, η επιτυχημένη δράση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου που προβάλλει επιλεγμένες αρχαιότητες από τον κόσμο των αποθηκών, μετά από δεκάδες θαυμάσια αντικείμενα που παρουσιάστηκαν έως τώρα, υποδέχεται τα «Μινωικά Χταπόδια». Πρόκειται για μια πήλινη κιβωτιόσχημη λάρνακα και τρεις ψευδόστομους αμφορείς του 13ου και του 12ου αι. π.Χ., που προέρχονται από την Κρήτη και υπήρξαν προσφορές και «σκεύη θανάτου» για τους νεκρούς, όπως πληροφορεί το σχετικό δελτίο Τύπου.
Μεγάλα ζωγραφιστά χταπόδια απλώνονται στις όψεις της λάρνακας και τυλίγουν σφιχτά τα σώματα των αγγείων, εγείροντας υποψίες για τον αινιγματικό συμβολισμό του θαλάσσιου πλάσματος στη σφαίρα της μινωικής θεολογίας του θανάτου. Η λάρνακα και τα τρία αγγεία προέρχονται από τη Μινωική Συλλογή του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου και παρουσιάζονται στην έκθεση για πρώτη φορά.
Τα «Μινωικά Χταπόδια» παρουσιάζονται στην Αίθουσα του Βωμού (αιθ. 34) από την Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2025 έως τη Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2026.
Στις 9 και 23 Νοεμβρίου και στις 14 και 28 Δεκεμβρίου, ημέρα Κυριακή, καθώς και στις 5 Νοεμβρίου και στις 10 και 24 Δεκεμβρίου, ημέρα Τετάρτη, στις 13:00, αρχαιολόγοι του Μουσείου υποδέχονται τους επισκέπτες στο χώρο της έκθεσης και συνομιλούν μαζί τους για τη μινωική τέχνη, για τους ποικίλους συμβολισμούς του χταποδιού στην αρχαιολογία του προϊστορικού Αιγαίου, καθώς και για τη σημασία του θαλάσσιου τοπίου στις μινωικές αντιλήψεις του θανάτου.
Ημερομηνίες παρουσιάσεων
9, 5 και 23 Νοεμβρίου
10, 14, 24 και 28 Δεκεμβρίου
Ώρα έναρξης: 13:00
Για την παρακολούθηση της παρουσίασης είναι απαραίτητη η προμήθεια εισιτηρίου και η δήλωση συμμετοχής ηλεκτρονικά ή με την έγκαιρη προσέλευση. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.
Σε πρόσφατη συνέντευξη στην εκπομπή American Thought Leaders, οι δικηγόροι Τζάστιν Μπάττερφηλντ [Justin Butterfield] και Ληθ Πάττερσον [Leath Patterson] ισχυρίστηκαν ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ) διεξάγει συστηματικά «νομικό πόλεμο» (lawfare) εναντίον της εταιρείας Παραστατικών Τεχνών Shen Yun (Shen Yun Performing Arts) και εν γένει εναντίον των ασκουμένων του Φάλουν Γκoνγκ. Οι ισχυρισμοί αυτοί αποκτούν πρακτικό έρεισμα σε σειρά υποθέσεων και ποινικών διώξεων στις ΗΠΑ, που σύμφωνα με αξιωματούχους του αμερικανικού υπουργείου Δικαιοσύνης, αποκαλύπτουν προσπάθειες διείσδυσης και επιρροής σε αμερικανικούς θεσμούς.
Οι Μπάττερφηλντ και Πάττερσον, νομικοί σύμβουλοι που έχουν υπερασπιστεί το Shen Yun [Σεν Γιουν] και έχουν ειδίκευση σε θέματα θρησκευτικής ελευθερίας, περιέγραψαν μπροστά στην κάμερα πώς επιχειρεί το Πεκίνο, με ποικίλες τακτικές, να μεταφέρει στο εξωτερικό την καταστολή που διεξάγει σε εθνικό επίπεδο, επιχειρώντας να χρησιμοποιήσει το αμερικανικό νομικό και πολιτικό σύστημα ως εργαλείο πίεσης, χειραγωγώντας την κοινή γνώμη και στοχοποιώντας θρησκευτικές οργανώσεις που αποκαλύπτουν τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στόχος, σύμφωνα με τους ίδιους, είναι τόσο η ηθική και οικονομική εξαντλητική πίεση (litigation as weαpon) όσο και η δημιουργία αρνητικής διάθεσης στην κοινή γνώμη μέσω πληρωμένων ή ελεγχόμενων «συνεργατών». «Το ΚΚΚ πιστεύει ότι μπορεί να κάνει στο εξωτερικό ό,τι κάνει στο εσωτερικό», σχολίασε ο Μπάττερφηλντ.
Ο Πάττερσον σημείωσε: «Δυσφήμηση όσων αποκαλύπτουν τα εγκλήματά του, το ΚΚΚ δικαιολογεί τη δίωξη θρησκευτικών μειονοτήτων, συμπεριλαμβανομένου του Φάλουν Γκονγκ. Είναι μια συντονισμένη εκστρατεία επιρροής [που κοστίζει] δισεκατομμύρια».
«Εάν μια τέτοια διείσδυση παραμείνει ανεξέλεγκτη θα μπορούσε να υπονομεύσει την ίδια τη βάση της νομικής και ηθικής τάξης της Αμερικής – την ελευθερία της συνείδησης πάνω στην οποία χτίστηκε αυτή η χώρα», προειδοποίησε ο Πάτερσον.
Τι είναι το Shen Yun και γιατί βάλλεται από το Πεκίνο
Χoρεύτριες του Shen Yun επί σκηνής. (Ευγενική παραχώρηση του Shen Yun Performing Arts)
Η εταιρεία Παραστατικών Τεχνών Shen Yun ιδρύθηκε το 2006 στη Νέα Υόρκη από Kινέζους καλλιτέχνες της διασποράς, που επιθυμούσαν την αναβίωση του παραδοσιακού κινεζικού πολιτισμού, ο οποίος έχει σχεδόν εξαλειφθεί από το κινεζικό κομμουνιστικό καθεστώς, μετά από μια πορεία 5.000 ετών.
Οι παραστάσεις του συνδυάζουν κλασικό κινεζικό χορό, συμφωνική μουσική, παραδοσιακές στολές και ψηφιακά σκηνικά υψηλής τεχνολογίας.Εκτός από μύθους και θρύλους της αρχαίας Κίνας, το Shen Yun παρουσιάζει και σύγχρονες ιστορίες, μεταξύ των οποίων ορισμένες που αποκαλύπτουν τη δίωξη που υφίστανται στην Κίνα οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκoνγκ (ή αλλιώς Φάλουν Ντάφα), μιας αρχαίας πνευματικής πρακτικής βασισμένης στις αρχές Αλήθεια, Καλοσύνη, Ανεκτικότητα, που αριθμεί εκατομμύρια οπαδούς σε όλο τον κόσμο.
Αυτή ακριβώς η πνευματική διάσταση είναι που το καθιστά «κόκκινο πανί» για το ΚΚΚ, το οποίο διεξάγει μια σκληρή εκστρατεία καταστολής του Φάλουν Γκονγκ από το 1999, που περιλαμβάνει αυθαίρετες συλλήψεις, βασανιστήρια και εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων [1] , σύμφωνα με ευρήματα του Ανεξάρτητου Δικαστηρίου για την Κίνα στο Λονδίνο (2019), μαρτυρίες, ανεξάρτητες έρευνες διεθνών οργανισμών, καθώς και ψηφισμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Αμερικανικού Κογκρέσου.
Στοιχεία και υποθέσεις που φωτίζουν την εικόνα
Οι αποκαλύψεις των Αμερικανών νομικών φέρνουν στο φως μια σειρά από παρεμβάσεις του κινεζικού καθεστώτος που έχουν στόχο να πλήξουν το Shen Yun και τους συνδεδεμένους με αυτό καλλιτεχνικούς και πνευματικούς φορείς.
1. Απόπειρα δωροδοκίας ομοσπονδιακού αξιωματούχου
Πράκτορες που φέρονται να δρούσαν για λογαριασμό του Πεκίνου προσπάθησαν να δωροδοκήσουν υπάλληλο της αμερικανικής φορολογικής υπηρεσίας (IRIS), προκειμένου να ανακληθεί το καθεστώς μη κερδοσκοπικού οργανισμού του Shen Yun, μια ενέργεια που αν πετύχαινε, θα είχε παραλύσει τη λειτουργία του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο αξιωματούχος ωστόσο, αποδείχτηκε μυστικός πράκτορας του FBI. Δύο πράκτορες του ΚΚΚ συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν για απόπειρα δωροδοκίας και παράνομη δραστηριότητα υπέρ ξένης κυβέρνησης.
2. Πίεση μέσω ιδιωτικών επιχειρήσεων
Σε άλλο περιστατικό, κατά την επίσκεψη ενός υψηλόβαθμου Κινέζου αξιωματούχου στο Χιούστον, ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ – του πνευματικού κινήματος που συνδέεται με τους καλλιτέχνες του Shen Yun – εκδιώχθηκαν βίαια από δωμάτια ξενοδοχείου που είχαν νοικιάσει για μια ειρηνική διαμαρτυρία. Όπως δήλωσε ο δικηγόρος Μπάττερφηλντ, «το ξενοδοχείο έκανε τη βρώμικη δουλειά του Πεκίνου». Μια μεταγενέστερη δικαστική απόφαση δικαίωσε τους ασκούμενους, επιβεβαιώνοντας την προστασία της ελευθερίας λόγου και θρησκευτικής έκφρασης στις ΗΠΑ.
3. Δικαστική παρενόχληση και προπαγάνδα
Ένας Κινέζος μετανάστης που κατοικούσε κοντά στην πανεπιστημιούπολη του Shen Yun στη Νέα Υόρκη κατέθεσε επανειλημμένα αβάσιμες περιβαλλοντικές αγωγές. Αν και όλες απορρίφθηκαν από τα αμερικανικά δικαστήρια, η διαδικασία προκάλεσε οικονομική αιμοραγία και αρνητική δημοσιότητα. Ο νομικός Πάττερσον παρομοίασε την τακτική με εκείνη που έχει χρησιμοποιηθεί σε υποθέσεις παρενόχλησης εβραϊκών συναγωγών: «Θάνατος με χίλιες περικοπές: διαρκείς έλεγχοι, νομικά εμπόδια και διοικητική παρενόχληση».
Οι χορευτές του Shen Yun Κέντζι Κομπαγιάσι (α) και Έλλι Ράο (δ), στον διαγωνισμό κλασικού κινεζικού χορού του NTD, το 2016 και 2021 αντίστοιχα. (Larry Dye/The Epoch Times)
Πέρα από τις δικαστικές αίθουσες και τις άμεσες παρεμβάσεις, το ΚΚΚ διεξάγει και μια εκτεταμένη εκστρατεία παραπληροφόρησης με στόχο να απονομιμοποιήσει στο μυαλό του κόσμου το Shen Yun και το πνευματικό κίνημα του Φάλουν Γκονγκ. Αρνητικά δημοσιεύματα, γεμάτα διαστρεβλωμένες ή ψευδείς πληροφορίες, μεταφράζονται και αναπαράγονται από μέσα ενημέρωσης που ελέγχονται από το κινεζικό κράτος, αλλά και από επιλεγμένους σχολιαστές, YouTubers και bloggers που πληρώνονται για να διαδίδουν ψέματα. Αναφέρει χαρακτηριστικά ο Μπάττερφηλντ: «Γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να εκφοβίσουν άμεσα, έτσι πληρώνουν τρίτους για να το κάνουν. Οι άνθρωποι αυτοί παρουσιάζονται ως ανεξάρτητοι σχολιαστές, αλλά στην πραγματικότητα διαδίδουν οργανωμένα ψεύδη».
Η πρακτική αυτή, σημειώνουν οι νομικοί, αντανακλά την προσέγγιση του «Ενωμένου Μετώπου» του Πεκίνου, ενός μηχανισμού που χρησιμοποιεί μεσάζοντες για να φιμώσει επικριτικές φωνές, ενώ το ίδιο το καθεστώς διατηρεί την «εύλογη δυνατότητα άρνησης».
Με αυτό τον τρόπο η κινεζική προπαγάνδα διοχετεύεται μέσα από τοπικές κοινωνίες και διαδικτυακές κοινότητες, εμφανιζόμενη ως απόψεις που διαμορφώνονται ελεύθερα, ενώ στην πραγματικότητα αποτελούν μέρος μιας κεντρικά ενορχηστρωμένης στρατηγικής ελέγχου και πληροφόρησης.
Στόχος του ΚΚΚ, σημείωσαν οι Μπάττερφηλντ και Πάττερσον, είναι να ελέγξει την κυρίαρχη αφήγηση σε παγκόσμιο επίπεδο, μετατρέποντας τα ανοιχτά νομικά συστήματα σε εργαλεία καταστολής.
«Στη Αμερική μπορείς να μηνύσεις οποιονδήποτε για οτιδήποτε. Ακόμα και οι πιο αβάσιμες αγωγές πρέπει να εξεταστούν – αυτή είναι η ευπάθεια που εκμεταλλεύεται το ΚΚΚ», είπε ο Πάττερσον.
Με αυτόν τον συνδυασμό νομικής παρενόχλησης και πληροφοριακής χειραγώγησης, το Πεκίνο επιχειρεί να επηρεάσει το πώς η διεθνής κοινότητα αντιλαμβάνεται το Shen Yun και τελικά την ίδια την κινεζική πολιτιστική κληρονομιά.
Η ελληνική διάσταση της υπόθεσης
Αν και τα συγκεκριμένα περιστατικά εκτυλίχθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, το μοτίβο επιρροής και παρεμπόδισης φαίνεται να επαναλαμβάνεται και στην Ευρώπη. Σε αρκετές περιπτώσεις, σύμφωνα με μαρτυρίες διοργανωτών και νομικών εκπροσώπων, κινεζικές διπλωματικές αποστολές είχαν προηγουμένως επικοινωνήσει με τους υπεύθυνους των χώρων όπου θα παρουσιαζόταν το υπερθέαμα, προειδοποιώντας για «πιθανές συνέπειες» ή ζητώντας «αναθεώρηση» της συνεργασίας.
Αν και τέτοιες παρεμβάσεις δύσκολα αφήνουν επίσημα ίχνη, το μοτίβο συμπίπτει με αντίστοιχα περιστατικά σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες – από τη Γερμανία έως τη Σουηδία όπου οι κινεζικές αρχές φέρονται να άσκησαν πίεση σε τοπικούς φορείς πολιτισμού ή αυτοδιοίκησης για να αποτρέψουν την παρουσίαση του Shen Yun.
Η Ελλάδα υπήρξε μία από τις πρώτες ευρωπαϊκές χώρες όπου καταγράφηκε απευθείας παρέμβαση της κινεζικής πρεσβείας για την ανάσχεση των παραστάσεων του Shen Yun.
Χoρεύτριες του Shen Yun επί σκηνής. (Ευγενική παραχώρηση του Shen Yun Performing Arts)
Το 2010, λίγο πριν την προγραμματισμένη εμφάνιση του θιάσου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, η διοίκηση του Μεγάρου ακύρωσε αιφνιδίως τις παραστάσεις, επικαλούμενη «τεχνικό πρόβλημα». Η εταιρεία παραγωγής προσέφυγε στη δικαιοσύνη, καταγγέλλοντας παραβίαση όρων της σύμβασης και άμεση πολιτική παρέμβαση ξένου κράτους σε καλλιτεχνική δραστηριότητα επί ελληνικού εδάφους.
Όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, λίγο πριν την ακύρωση είχε πραγματοποιηθεί επίσκεψη κινεζικής αντιπροσωπείας στο Μέγαρο, ενώ την ίδια περίοδο έλαβε χώρα εκδήλωση της Cosco στην Αθήνα, σε μια περίοδο που οι οικονομικές σχέσεις Ελλάδας-Κίνας βρίσκονταν σε φάση στενής προσέγγισης.
Η υπόθεση παρέμεινε επί σειρά ετών σε δικαστική εκκρεμότητα, ώσπου το Εφετείο Αθηνών, μετά από 14 χρόνια, με την απόφαση 4235/2024, αναγνώρισε ότι πράγματι υπήρξε παράνομη και αδικαιολόγητη ακύρωση της παράστασης, επιβεβαιώνοντας ότι η στάση της διοίκησης του Μεγάρου υπαγορεύθηκε «από εξωγενείς, μη καλλιτεχνικούς λόγους».
Η απόφαση αυτή χαρακτηρίστηκε ιστορική, καθώς για πρώτη φορά ελληνικό δικαστήριο αναγνώρισε την παρέμβαση της κινεζικής διπλωματίας σε πολιτιστικό γεγονός ως πράξη αντίθετη με τη συνταγματική προστασία της ελευθερίας της τέχνης και της έκφρασης (άρθρα 14 και 16 του Συντάγματος).
Η υπόθεση εγείρει σοβαρά ερωτήματα για τα όρια της πολιτιστικής ελευθερίας στη χώρα, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο η εξωτερική πολιτική ισορροπεί ανάμεσα στη διπλωματία και την υπεράσπιση θεμελιωδών δημοκρατικών αξιών.
Η απόφαση του Εφετείου Αθηνών προσφέρει μια καθαρή νομική βάση και ένα σημαντικό προηγούμενο: επιβεβαιώνει ότι η πολιτιστική λογοκρισία κατόπιν ξένων παρεμβάσεων παραβιάζει τις αρχές της ελευθερίας της τέχνης και της εθνική κυριαρχίας, αποτελώντας ορόσημο στην προάσπιση της πολιτιστικής ελευθερίας στην Ευρώπη.
Μετά τη δικαίωση του 2024, η μπάλα βρίσκεται πλέον στο γήπεδο των πολιτιστικών θεσμών του κράτους. Θα επιτρέψει η Ελλάδα, μετά από 15 χρόνια, να παρουσιαστεί το Shen Yun ελεύθερα και χωρίς παρεμβάσεις; Το ζήτημα ξεπερνά μια ακυρωμένη παράσταση.
Όπως δήλωσε πρόσφατα ο Τζάστιν Μπάττερφηλντ: «Κάθε φορά που μια χώρα επιτρέπει στο Shen Yun να ανέβει στη σκηνή της, στέλνει μήνυμα πως η ελευθερία συνείδησης και η καλλιτεχνική έκφραση παραμένουν άθικτες».
Ένα μοτίβο διεθνών παρεμβάσεων και νέες εξελίξεις
Η υπόθεση της Ελλάδας δεν είναι μεμονωμένη. Το Shen Yun έχει βρεθεί αντιμέτωπο με παρόμοιες παρεμβάσεις σε δεκάδες χώρες. Ενδεικτικά αναφέρονται:
Τσεχία (2014): Η κινεζική πρεσβεία άσκησε πιέσεις για ακύρωση των παραστάσεων στην Πράγα. Ο τότε υπουργός Πολιτισμού Ντάνιελ Χέρμαν αρνήθηκε να υποκύψει, δηλώνοντας πως «η τέχνη δεν λογοκρίνεται».
Δανία (2018): Το Βασιλικό Θέατρο απέρριψε τις πιέσεις της κινεζικής πρεσβείας. Δανοί βουλευτές μίλησαν δημόσια υπέρ της ελευθερίας του Shen Yun.
Ηνωμένες Πολιτείες (2025): Ο Λευκός Οίκος καταδίκασε απόπειρα εκφοβισμού του θιάσου στην Ουάσιγκτον.
Νότια Κορέα (2025): Δικαστήριο της χώρας επέβαλε την ομαλή διεξαγωγή των παραστάσεων του Shen Yun σε θέατρο το οποίο είχε δοκίμασε να υπαναχωρήσει από τη συμφωνία υπό την πίεση του Πεκίνου.
Αυλαία του Shen Yun στο Κέντρο Τεχνών Gumi. Νότια Κορέα, 8 Φεβρουαρίου 2023. (Kim Guk-hwan/The Epoch Times)
Παράλληλα, διάφορες χώρες έχουν προβεί σε κινήσεις που αναγνωρίζουν και καταδικάζουν τις εγκληματικές πρακτικές του Πεκίνου, αναφορικά με τη δίωξη των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ και τις παραβιάσεις ανθρωπίνων γενικότερα, στην Κίνα.
Ιούνιος 2019: Το Ανεξάρτητο δικαστήριο για την Κίνα στο Λονδίνο επιβεβαίωσε [4] ότι το Πεκίνο διεξάγει συστηματικές, εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ που κρατούνται παράνομα.
Ιανουάριος 2024: Το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο εξέδωσε ψήφισμα [2] καταδικάζοντας τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα.
Μάιος 2025: Η Βουλή των αντιπροσώπων των ΗΠΑ ψήφισε τον νόμο [3] HR 1540-Falun Gong Protection Act, που προστατεύει της ομάδα από τη δίωξη.
Παγκόσμιες επιπτώσεις
Σύμφωνα με τους δικηγόρους, η στρατηγική του Πεκίνου θέτει τρεις κύριες απειλές:
1. Διάβρωση της θρησκευτικής ελευθερίας μέσω εκφοβισμού και φόβου
2. Διάδοση αυταρχικών παρεμβάσεων πέρα από τα σύνορα της Κίνας
3. Στοχευμένη παρενόχληση μειονοτικών θρησκευτικών ομάδων και κρατουμένων συνείδησης, συμπεριλαμβανομένων Χριστιανών, Ουιγούρων, Θιβετιανών και ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ
Οι μέθοδοι του ΚΚ Κίνας για την καταστολή της διαφωνίας έχει προκαλέσει ανησυχία τόσο στην Ευρώπη όσο και στον Καναδά, όπου έχουν εμφανιστεί παρόμοιες περιπτώσεις παρέμβασης. Οι ειδικοί προτρέπουν τα δημοκρατικά έθνη να αυστηροποιήσουν τους νόμους περί ξένων πρακτόρων και να επεκτείνουν την εποπτεία της αντικατασκοπείας.
«Δεν πρόκειται μόνο για το Σεν Γιουν ή το Φάλουν Γκονγκ», δήλωσε ο Πάττερσον. «Πρόκειται για την προάσπιση της ελευθερίας συνείδησης ως καθολικού δικαιώματος».
Η πρόσφατη ομιλία του Αμερικανού υπουργού Εσωτερικών Νταγκ Μπέργκμαν, στο Foundation for Defense of Democracies (FDD), αποκαλύπτει μια μετατόπιση στη δομή της ενεργειακής ασφάλειας της Ευρώπης. Η Ελλάδα, μετατρέπεται σε κεντρικό κόμβο μιας νέας στρατηγικής ευθυγράμμισης που συνδέει την Ασία με την Ευρώπη μέσω μιας συμφωνίας τεσσάρων κατευθύνσεων – που περιλαμβάνει Ελλάδα, Κύπρο, Ισραήλ και ΗΠΑ – και της ενσωμάτωσης στο Διάδρομο Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης (IMEC).
Ο υπουργός Εσωτερικών και πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ενεργειακής Κυριαρχίας των Ηνωμένων Πολιτειών, Νταγκ Μπέργκμαν, επαίνεσε τη στενή συνεργασία της Ελλάδας και των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου με τις ΗΠΑ στον ενεργειακό τομέα, τονίζοντας ότι η περιοχή διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης και τη μείωση της εξάρτησής της από τη Ρωσία.
Κατά τη διάρκεια ομιλίας του στη δεξαμενή σκέψης Foundation for Defense of Democracies (FDD), στο πλαίσιο της συζήτησης με τίτλο «Powering U.S. Energy Dominance», ο Μπέργκμαν δήλωσε: «Η Ελλάδα έχει αποδειχθεί εξαιρετικός εταίρος. Ο πρωθυπουργός της κατανοεί πλήρως το όραμά μας και είναι απόλυτα αφοσιωμένος στη συνεργασία μας».
Αναφερόμενος στην επίσκεψή του σε ελληνική εγκατάσταση υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), υπογράμμισε ότι «από τα 35 πλοία που είχαν προσεγγίσει το λιμάνι, τα 31 προέρχονταν από τις Ηνωμένες Πολιτείες». Πρόσθεσε πως η χώρα «επιθυμεί να αυξήσει περαιτέρω τις εισαγωγές» και ότι η Ελλάδα διαθέτει ήδη τη δυνατότητα να διοχετεύει φυσικό αέριο και προς τις γειτονικές χώρες.
Ο Αμερικανός αξιωματούχος στάθηκε ιδιαίτερα στη σημασία του Κάθετου Διαδρόμου Φυσικού Αερίου («North-South Corridor») και της πρωτοβουλίας 3+1 (Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ + ΗΠΑ), επισημαίνοντας ότι οι νέες ενεργειακές υποδομές της Ανατολικής Μεσογείου μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για την απεξάρτηση της Ανατολικής Ευρώπης από τη ρωσική ενέργεια.
Ανέφερε: «Η ανάπτυξη αυτού του δικτύου, ακόμη περισσότερο από το ΝΑΤΟ, θα αποτελέσει τον ουσιαστικό παράγοντα αποτροπής συγκρούσεων στην περιοχή. Πρέπει να οικοδομήσουμε τις υποδομές που θα επιτρέψουν στις χώρες αυτές να αναπτυχθούν, να εξασφαλίσουν σταθερότητα και να καταστούν ισχυροί σύμμαχοι και πλήρεις εταίροι του υπόλοιπου κόσμου».
Η μετάβαση από τη ρωσική εξάρτηση: Ο ευρωπαϊκός αγώνας για ενεργειακή αυτονομία
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δηλώσει σαφώς τις προθέσεις της: να διακοπούν πλήρως όλες οι εισαγωγές ενέργειας από τη Ρωσία έως την 1η Ιανουαρίου 2028. Αυτή η απόφαση, που λήφθηκε τον Οκτώβριο από τους ενεργειακούς υπουργούς της ΕΕ, δεν αποτελεί απλώς μια οικονομική απόφαση – είναι ένα γεωπολιτικό σχέδιο για την ενδυνάμωση της Ευρώπης απέναντι στη ρωσική απειλή. Η ΕΕ προαναγγέλλει τη διακοπή νέων συμβάσεων φυσικού αερίου από την 1η Ιανουαρίου 2026, τη λήξη βραχυχρόνιων συμβάσεων έως τον Ιούνιο 2026, και την πλήρη κατάργηση των μακροχρόνιων συμβάσεων έως την 1η Ιανουαρίου 2028. Στο παρόν στάδιο, το 13% των εισαγωγών φυσικού αερίου της ΕΕ προέρχεται από τη Ρωσία, ποσοστό που αναμένεται να μηδενιστεί εντός τριών ετών.
Αυτή η απόφαση είναι απόρροια της ρωσικής στάσης που χρησιμοποιεί την ενέργεια ως μέσον πίεσης των συμμάχων της Ουκρανίας. Συγκεκριμένα, τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, ο Πούτιν διέκοψε τη ροή φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, σε μια προσπάθεια να υπονομεύσει τη στήριξη των Ευρωπαίων προς την Ουκρανία. Ωστόσο, αυτή η κίνηση δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα, καθώς σε λιγότερο από δύο εβδομάδες, το αμερικάνικο υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) αντικατέστησε το 40% της ρωσικής παραγωγής φυσικού αερίου. Αυτό καταδεικνύει την κρισιμότητα της αμερικάνικης ενεργειακής ισχύος και τον κρίσιμο ρόλο που θα διαδραματίσει η Ελλάδα ως σημείο εισόδου αυτής της ενέργειας στην Ευρώπη.
Η Ελλάδα διαθέτει δύο κρίσιμα τερματικά-σταθμούς υγροποιημένου φυσικού αερίου: το τερματικό της Ρεβυθούσας κοντά στην Αθήνα, και το σύγχρονο πλωτό τερματικό της Αλεξανδρούπολης στη βόρεια Ελλάδα. Το τερματικό της Ρεβυθούσας, που λειτουργεί από το 1999, διαθέτει χωρητικότητα αποθήκευσης 225.000 κ.μ. και δυνατότητα αεριοποίησης 1.400 κ.μ./ώρα. Το 2018, μία τρίτη δεξαμενή αποθήκευσης προστέθηκε, αυξάνοντας τη συνολική χωρητικότητα κατά 40%.
Το πλωτό τερματικό της Αλεξανδρούπολης, το οποίο μπήκε σε εμπορική λειτουργία τον Οκτώβριο του 2024, αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προόδου. Το σκάφος-αποθήκη μπορεί να αποθηκεύσει 153.500 κ.μ. υγροποιημένου αερίου και διαθέτει δυνατότητα αεριοποίησης 23 εκατ. κ.μ. ανά ημέρα, συνεπάγεται ετήσια χωρητικότητα 5,5 δισ. κ.μ. Αυτόν τον Οκτώβριο, ο σταθμός της Αλεξανδρούπολης αύξησε περαιτέρω τη μέγιστη δυνατότητα αεριοποίησής του σε 136,2 GWh/ημέρα. Συνολικά, οι δύο τερματικοί σταθμοί μπορούν να χειριστούν μεγάλα ποσοστά εισαγωγών υγροποιημένου αερίου.
Σύμφωνα με τα αμερικάνικα στοιχεία, τα πλοία που προσέγγισαν τα ελληνικά λιμάνια προέρχονταν κατά 89% από τις ΗΠΑ – ποσοστό που αποτελεί ένδειξη της νέας αμερικάνικης κυριαρχίας στον τομέα του LNG. Στο πρώτο εξάμηνο του 2025, η Ελλάδα δέχτηκε 27 φορτία LNG, από 12 την αντίστοιχη περίοδο του 2024, δηλαδή 64% αύξηση σε ετήσια βάση. Οι ΗΠΑ ήταν ο κύριος προμηθευτής, τροφοδοτώντας 11,9 TWh από τα 14,7 TWh των συνολικών εισαγωγών. Αυτό το υψηλό ποσοστό διαδοχικών ροών υγροποιημένου αερίου σηματοδοτεί ότι οι ελληνικοί σταθμοί έχουν γίνει σημαντικοί προμηθευτές εισαγωγών για τη δυτική Ευρώπη.
Ίσως το πιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της νέας ενεργειακής αρχιτεκτονικής είναι ο λεγόμενος Κάθετος Διάδρομος Φυσικού Αερίου. Αυτό το σύστημα υποδομής επιτρέπει στο φυσικό αέριο να ρέει από τα ελληνικά τερματικά μέσω της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας, της Ουγγαρίας, της Σλοβακίας, της Μολδαβίας και της Ουκρανίας. Ο Κάθετος Διάδρομος, ο οποίος αναμένεται να ολοκληρωθεί έως τα τέλη του 2026, αποτελεί μια άνευ προηγουμένου προσπάθεια αναβάθμισης της υποδομής στη Νότια και Κεντρική Ευρώπη για την επίτευξη ενεργειακής ανεξαρτησίας. Η υποδομή που κατασκευάζεται στη Βουλγαρία θα αυξήσει τη χωρητικότητα μεταφοράς μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας περισσότερο από 50%, και μεταξύ Βουλγαρίας και Ρουμανίας κατά σχεδόν 100%. Η συνολική δυνατότητα μεταφοράς μέσω της Βουλγαρίας προς τα σύνορα της Ρουμανίας αναμένεται να φτάσει τα 10 δισ. κ.μ. ετησίως.
Αυτή η υποδομή δεν είναι απλώς ένας αγωγός φυσικού αερίου – είναι μια γεωπολιτική συμφωνία που αντιπροσωπεύει μια σημαντική μετατόπιση ισχύος μακριά από τη Ρωσία. Τουλάχιστον 45% του ελληνικού φυσικού αερίου πρέπει να αντικατασταθεί από μη-ρωσικές πηγές έως το 2028, κάτι που αντιστοιχεί περίπου σε 3,5 δισ. κ.μ. ετησίως.
Ο υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Θάνος Πετραλιάς, ανακοίνωσε ότι μεγάλες επενδύσεις που θα υλοποιηθούν από το 2026 έως το 2028 θα απαλλάσσονται από τον φόρο εισοδήματος, ενώ για στρατηγικούς τομείς – συμπεριλαμβανομένης της αυτοκινητοβιομηχανίας – θα ισχύουν υπερεκπτώσεις επενδυτικών δαπανών. Αυτό σημαίνει ότι κάθε ευρώ που δαπανάται για κατασκευή εργοστασίων, ανάπτυξη τεχνολογίας ή παραγωγή θα απαλλάσσεται από τη φορολόγηση εισοδήματος – ένα πολύ σημαντικό σήμα προς τους διεθνείς επενδυτές.
Αυτή η κίνηση δεν είναι τυχαία. Ακολουθεί δεκαετίες συστηματικής αποτυχίας και χαμένων ευκαιριών. Η ιστορική απόπειρα της Next.e.GO Mobile, μια γερμανική εταιρία κατασκευής ηλεκτρικών αυτοκινήτων, που ξεκίνησε το 2020 με μνημόνιο συναντίληψης με την ελληνική κυβέρνηση για επένδυση άνω των 100 εκατομμυρίων ευρώ, έμεινε στο στάδιο της «επιστολής πρόθεσης». Το εργοστάσιο δεν κατασκευάστηκε ποτέ, γεγονός που αποδίδεται σε θεσμικές δυσκολίες, την πανδημία COVID-19 και τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Η ευρωπαϊκή στρατηγική: Το «e-car» και η επανάκτηση της δυναμικής
Στο ευρωπαϊκό επίπεδο, έχει ξεκινήσει μια σημαντική κινητοποίηση. Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, προχώρησε σε ανακοίνωση μιας νέας πρωτοβουλίας με τίτλο «Small Affordable Cars» (Μικρά Προσιτά Αυτοκίνητα) – γνωστής και ως ευρωπαϊκού «e-car». Πρόκειται για μια προσπάθεια δημιουργίας μιας νέας κατηγορίας ηλεκτρικών οχημάτων, εμπνευσμένης από τα ιαπωνικά kei-cars, με στόχο οχήματα μήκους 3,5-3,8 μέτρων, βάρους γύρω στον έναν τόνο και τιμής περί τα 15.000 ευρώ.
Η ανάγκη για αυτή την κατηγορία προκύπτει από ένα ανησυχητικό φαινόμενο: το 2019, η ευρωπαϊκή αγορά είχε 49 διαφορετικά αυτοκίνητα με τιμή κάτω από 15.000 ευρώ, αλλά το 2025 έχουν απομείνει ελάχιστα. Οι αυστηροί κανονισμοί ασφαλείας της Ευρώπης, ενώ είναι απολύτως απαραίτητοι, έχουν αυξήσει κατά πολύ το κόστος παραγωγής. Τα συστήματα υποβοήθησης οδηγού (ADAS) – όπως ειδοποίηση παρέκκλισης λωρίδας και αυτόματο φρενάρισμα – κοστίζουν 850-1.400 ευρώ ανά όχημα.
Ο πρόεδρος της Stellantis, της μεγαλύτερης αυτοκινητοβιομηχανίας της Ευρώπης, έχει πιέσει την Κομισιόν για χαλάρωση ορισμένων κανονισμών ειδικά για τα μικρά e-car, ώστε να καταστούν βιώσιμα, κερδοφόρα μοντέλα. Η ΕΕ, κατανοώντας ότι δεν μπορεί να αφήσει την Κίνα να κυριαρχήσει σε αυτήν τη νέα κατηγορία, ενέκρινε την πρωτοβουλία.
Πώς σχετίζονται όλα αυτά με την Ελλάδα; Ο σύνδεσμος είναι άμεσος. Η χώρα μας, με τα νέα φορολογικά κίνητρα, τη γεωπολιτική θέση της, την πρόσβαση σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ένα εργατικό δυναμικό σχετικά προσιτό, έχει τις πορϋποθέσεις να γίνει ελκυστικός προορισμός για τη δημιουργία εργοστασίων που θα κατασκευάζουν e-car.
Θεωρητικά, ένα εργοστάσιο με ετήσια παραγωγή 100.000 οχημάτων θα μπορούσε να προσθέσει πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ στο ΑΕΠ ετησίως. Θα δημιουργούσε χιλιάδες θέσεις εργασίας, άμεσες και έμμεσες, ενώ θα έφερνε τεχνογνωσία και τεχνολογίες υψηλής προστιθέμενης αξίας. Η εμπειρία από τη Next.e.GO έδειξε ότι τέτοιες επενδύσεις μπορούν να δημιουργήσουν 1.000 άμεσες θέσεις εργασίας και 5.500 έμμεσες.
Στη χώρα μας, η αγορά ηλεκτρικών οχημάτων έχει μπει σε φάση ταχείας ανάπτυξης. Το 2019, κυκλοφορούσαν μόλις 190 ηλεκτρικά αυτοκίνητα στην Ελλάδα· το 2024, ο αριθμός ξεπέρασε τα 21.216. Μόνο το πρώτο πεντάμηνο του 2025, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα έφτασαν τα 24.274. Ωστόσο, το μερίδιό τους παραμένει χαμηλό – περί το 5,3% του συνολικού μεριδίου αγοράς, τον Ιούλιο του 2025. Τα υβριδικά και τα plug-in υβριδικά αυτοκίνητα κυριαρχούν, με τα υβριδικά να αποτελούν το 49% των καινούργιων ταξινομήσεων.
Ωστόσο, υπάρχει ακόμη αβεβαιότητα σχετικά με το αν πράγματι θα υλοποιηθούν νέες επενδύσεις παραγωγής. Η κυβερνητικής δέσμης κινήτρων θα δοκιμαστεί στην πράξη.
Επίσης, πρέπει να λυθούν θεσμικά προβλήματα που στο παρελθόν εμπόδισαν παρόμοιες προσπάθειες, όπως η ελληνική γραφειοκρατία και οι καθυστερήσεις στη διαδικασία χορήγησης αδειών και αγοράς γης, τομείς που θα πρέπει να γίνουν πιο ευέλικτοι για να ελκύσουν σοβαρές διεθνείς επενδύσεις.
Με αυτά τα ζητήματα σε εκκρεμότητα, τα φορολογικά κίνητρα που προσφέρει η κυβέρνησης ίναι ένα πολύ σημαντικό σήμα, αλλά δεν εγγυώνται ότι κάποια εταιρεία θα έρθει να επενδύσει. Θα χρειαστούν αναλυτικές διαπραγματεύσεις και πιθανόν ειδικές συμφωνίες. Παρόλα αυτά, η ανοιχτή στάση της κυβέρνησης και η δυναμική της αγοράς υπογραμμίζουν ότι τα δεδομένα έχουν αλλάξει.
