Παρασκευή, 05 Σεπ, 2025

«Χωρίς αγρότες χωρίς φαγητό: Θα φάτε τα ζωύφια;» – Ένα ντοκιμαντέρ που αποκαλύπτει το βασικό σχέδιο πίσω από την ατζέντα για το κλίμα

Μια παγκόσμια επισιτιστική κρίση φαίνεται πως πλησιάζει απειλητικά, καθώς οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο προωθούν «πράσινες πολιτικές» που εξαναγκάζουν τους αγρότες να εγκαταλείψουν τη δραστηριότητά τους,

Σε ένα αποκλειστικό πρωτότυπο ντοκιμαντέρ της Epoch «No Farmers No Food: Will You Eat the Bugs» («Χωρίς αγρότες χωρίς φαγητό: Θα φάτε τα ζωύφια;»), ο σκηνοθέτης Ρόμαν Μπαλμάκοφ αποκαλύπτει ένα σχέδιο δεκαετιών για την αποδιοργάνωση του παγκόσμιου επισιτιστικού εφοδιασμού.

«Αυτή είναι η επόμενη παγκόσμια κρίση, την οποία αγνοούν συστηματικά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο», λέει ο κος Μπαλμάκοφ, οικοδεσπότης της εκπομπής «Facts Matter» («Τα γεγονότα έχουν σημασία») της EpochTV.

Το «Χωρίς αγρότες…» σας παίρνει σε ένα ταξίδι που αφηγείται πραγματικές ιστορίες αγροτών στις Ηνωμένες Πολιτείες, τις Κάτω Χώρες και τη Σρι Λάνκα, οι οποίοι χάνουν τη γη τους και τα μέσα διαβίωσής τους υπό το πρόσχημα της κλιματικής αλλαγής.

Επισκόπηση της ταινίας

Ο κος Μπαλμάκοφ αποκαλύπτει την ιστορία της κλιματικής κρίσης και το πώς αυτή επινοήθηκε από τους παγκόσμιους ηγέτες κατά τη διάρκεια των διασκέψεων των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, γνωστών και ως Σύνοδος Κορυφής της Γης, που έλαβαν χώρα τον Ιούνιο του 1992, λίγο μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.

«Όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στον ΟΗΕ [Οργανισμό Ηνωμένων Έθνών]», δήλωσε ο κος Μπαλμάκοφ στην Epoch Times κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε πριν από μια ειδική επίσημη πρεμιέρα στις 23 Σεπτεμβρίου, όπου το ντοκιμαντέρ προβλήθηκε στους 200 περίπου παρευρισκόμενους στη Σύνοδο Κορυφής Stop 30×30, στο Ίρβινγκ του Τέξας.

Η ταινία καταδύεται στην Ατζέντα 30, παλαιότερα γνωστή ως Ατζέντα 21, και στο πώς οι παγκόσμιες πολιτικές που θεσπίστηκαν από τον ΟΗΕ στοχεύουν στο τέλος της ανεξάρτητης γεωργίας και στη δημιουργία εξαρτημένης σχέσης από μια μονοκομματική κυβέρνηση που θα ελέγχει τον παγκόσμιο επισιτισμό.

Οι παγκόσμιοι ηγέτες αποδίδουν στην κλιματική αλλαγή τις συνεχείς αυξήσεις των τιμών των τροφίμων ανά τον κόσμο.

«Η λύση που βρήκαν θα σας εκπλήξει», λέει ο κος Μπαλμάκοφ στην ταινία. «Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, [τα ζωύφια] μπορεί κάλλιστα να είναι το μελλοντικό σας δείπνο.»

«Οι άνθρωποι που είναι υπεύθυνοι για μερικούς από τους πιο ισχυρούς οργανισμούς στον πλανήτη έχουν αποφασίσει ότι η κτηνοτροφία ευθύνεται για την υπερθέρμανση του πλανήτη και ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη ευθύνεται για τις υψηλές τιμές των τροφίμων και την έλλειψη τροφίμων.»

Το ντοκυμαντέρ του κου Μπαλμάκοφ διερευνά τον τρόπο με τον οποίο οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν την ατζέντα για το κλίμα – τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό – για να αποκτήσουν τον έλεγχο των ιδιωτικών γεωργικών εκτάσεων.

«Θα υπέθετε κανείς ότι η κυβέρνηση θα ήθελε να βοηθήσει τους αγρότες», δήλωσε ο κος Μπαλμάκοφ. «Ήταν μεγάλη έκπληξη για μένα όταν διαπίστωσα πόσο έχει ήδη προχωρήσει αυτό.»

Στο ντοκυμαντέρ, οι κτηνοτρόφοι της Καλιφόρνια εξηγούν στον κο Μπαλμάκοφ ότι το συμβούλιο υδάτων της πολιτείας εισήγαγε πέρυσι έκτακτους κανονισμούς για την ξηρασία, επικαλούμενο την προστασία του σολωμού Κόχο, ο οποίος, σύμφωνα με την πολιτεία, κινδυνεύει με εξαφάνιση.

Η κτηνοτρόφος Θεοδώρα Τζόνσον από το Σκοτ Βάλλεϋ αναφέρει ότι οι κανονισμοί αυτοί εμποδίζουν τους ιδιοκτήτες ακινήτων να έχουν πρόσβαση στα δικά τους υπόγεια ύδατα. Αλλά χωρίς νερό, η κτηνοτροφία δεν είναι εφικτή.

«Τα πάντα λειτουργούν χάρη στο νερό», δηλώνει η κα Τζόνσον στην ταινία. «Στο Σκοτ Βάλλεϋ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα χωρίς νερό.»

Τοπικοί εμπειρογνώμονες είπαν στον κο Μπαλμάκοφ ότι ο σολωμός Κόχο δεν είναι ιθαγενής του ποταμού Κλάμαθ, ο οποίος διασχίζει την κοιλάδα Σκοτ.

Η «κρίση του αζώτου» στις Κάτω Χώρες

Ο κος Μπαλμάκοφ ταξίδεψε επίσης στην Ολλανδία, όπου οι αγρότες αναγκάζονται να μειώσουν τα κοπάδια τους κατά 50 έως 90% στο όνομα της κλιματικής αλλαγής.

Το 2019, η ολλανδική κυβέρνηση κήρυξε την «κρίση αζώτου» και άρχισε να εφαρμόζει κανονισμούς για να πετύχει μείωση των εκπομπών αζώτου κατά 50% έως το 2030.

Η μικρή χώρα, η οποία έχει πλούσια ιστορία στην κτηνοτροφία, υπήρξε ο μεγαλύτερος εξαγωγέας κρέατος της Ευρώπης. Ωστόσο, τα πράγματα αλλάζουν και οικογενειακές φάρμες αιώνων βάζουν λουκέτο.

Αρκετοί αγρότες και εμπειρογνώμονες λένε ότι η όλη κρίση του αζώτου δημιουργήθηκε για να μπορέσει η κυβέρνηση να πάρει τον έλεγχο της γης.

Ο Μάρτιν Φόρκινκ, αγρότης τέταρτης γενιάς, λέει ότι η γη χάνει την αξία της όταν δεν μπορεί πλέον να καλλιεργηθεί. Ως εκ τούτου, πολλοί αγρότες πωλούν τη γη τους στην κυβέρνηση, επειδή δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να την κρατήσουν, καθώς δεν συντηρεί πλέον τις οικογένειές τους.

Ένας αγρότης γρύλων και αλευροσκώληκων είπε στον κο Μπαλμάκοφ ότι τα έντομα προωθούνται στην αγορά ως λύση για τη μελλοντική επισιτιστική κρίση.

Πείνα στη Σρι Λάνκα

Το ντοκυμαντέρ δείχνει επίσης τι συμβαίνει όταν οι κυβερνητικοί κανονισμοί επιβάλλουν απαγορεύσεις στα χημικά λιπάσματα που βοηθούν τους αγρότες να καλλιεργήσουν τα προϊόντα τους.

Το 2021, η κυβέρνηση της Σρι Λάνκα απαγόρευσε τα χημικά λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα, υποστηρίζοντας ότι αυτό γινόταν για να παρέχει βιολογική διατροφή σε όλους τους κατοίκους της χώρας.

Η κίνηση αυτή κατέστρεψε σε τεράστιο βαθμό τις καλλιέργειες ρυζιού, βασικό είδος διατροφής του νησιωτικού έθνους των 22 εκατομμυρίων κατοίκων, ρίχνοντας τη χώρα σε οικονομική και επισιτιστική κρίση.

Πέρυσι, η κυβέρνηση ήρε την απαγόρευση των χημικών λιπασμάτων και η χώρα έχει αρχίσει να ανακάμπτει.

Σχόλια

Το ντοκυμαντέρ της Epoch Times αποκαλύπτει πώς ορισμένες φαινομενικά αθώες πολιτικές είναι επιβλαβείς για την παροχή τροφίμων.

«Αυτό που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι τοποθετούν κανονισμούς που εξωθούν τους μικρούς αγρότες να τα παρατήσουν», δήλωσε στην Epoch Times η Μάργκαρετ Μπάιφιλντ, εκτελεστική διευθύντρια της αμερικανικής οργάνωσης Stewards of Liberty, μετά την προβολή. Η κα Μπάιφιλντ εμφανίζεται επίσης στην ταινία.

Άλλοι είπαν ότι η ταινία είναι ένα κάλεσμα αφύπνισης για την απάτη που κρύβεται πίσω από τις παγκόσμιες «πράσινες πολιτικές».

«Ο Ρόμαν Μπαλμάκοφ έκανε εκπληκτική δουλειά ρίχνοντας φως στη σκληρή πραγματικότητα και στις ανείπωτες ιστορίες που έπρεπε να ακουστούν», δήλωσε η Στεφαίν Κρος στην Epoch Times. Η κα Κρος, ιδιοκτήτρια της Tennessee Real Properties, LLC, παρακολούθησε την πρεμιέρα του ντοκυμαντέρ στο Ίρβινγκ.

«Το βρήκα τόσο αποκαρδιωτικό και τρομακτικό! Το περιεχόμενο [της ταινίας] ήταν τόσο αποκαλυπτικό όσο και ανησυχητικό, ρίχνοντας φως σε πτυχές τις οποίες μας κρύβουν επιμελώς για να μας παραπλανήσουν.»

Της Jana J. Pruet

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Γιατί ο Κιμ Γιονγκ Ουν συναντά τον Πούτιν και τι σημαίνει αυτό για την Κίνα;

Το Πεκίνο κινδυνεύει να δει την επιρροή του στη Βόρεια Κορέα να μειώνεται, δήλωσαν ειδικοί στην κινεζική έκδοση της εφημερίδας The Epoch Times το Σάββατο.

Ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν στο ρωσικό κοσμοδρόμιο Βοστότσνι την περασμένη Τετάρτη. Στη συνέχεια, ο κος Κιμ συνέχισε την επίσκεψή του στο Κομσομόλσκ-ον-Αμούρ και στο Βλαδιβοστόκ, όπου ξεναγήθηκε στις εγκαταστάσεις παραγωγής του κύριου ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους SU-35 και επισκέφθηκε τον ρωσικό στόλο του Ειρηνικού.

Οι ηγέτες των δύο κρατών στα οποία έχουν επιβληθεί κυρώσεις – λόγω της εισβολής της Μόσχας στην Ουκρανία στο ένα και των δοκιμών πυρηνικών όπλων και βαλλιστικών πυραύλων της Πιονγκγιάνγκ στο άλλο – δήλωσαν ότι συμφώνησαν να συνεργαστούν σε «ευαίσθητους» τομείς.

Εμπειρογνώμονες πιστεύουν ότι οι δύο ηγέτες συναντήθηκαν κυρίως για την ανταλλαγή όπλων, καυσίμων, τροφίμων και στρατιωτικής τεχνολογικής βοήθειας – ό,τι χρειάζεται ο καθένας. Ωστόσο, η φρέσκια αυτή συνεργασία ίσως αποδειχθεί προβληματική για την Κίνα, παραδοσιακή σύμμαχο της Βόρειας Κορέας.

Όπλα για τρόφιμα, καύσιμα και τεχνολογική υποστήριξη

Ο Σεν Μινγκ-σιχ, αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος έρευνας στο Ινστιτούτο Έρευνας Εθνικής Άμυνας και Ασφάλειας της Ταϊβάν, δήλωσε στην Epoch Times ότι η συνάντηση μεταξύ των δύο ηγετών αυτή τη στιγμή είχε ως κίνητρο τις τρέχουσες ανάγκες της κάθε χώρας.

«Αυτή τη στιγμή, η Ρωσία μπορεί να ετοιμάζεται για μια αναμέτρηση με την Ουκρανία, αλλά ο στρατός της δεν διαθέτει πια πολλά πυρομαχικά. Εάν η Βόρεια Κορέα μπορεί να τους παράσχει πυρομαχικά ή οποιεσδήποτε άλλες προμήθειες γρήγορα, τόσο το καλύτερο», δήλωσε ο κος Σεν.

Russia's Deputy head of the Security Council Dmitry Medvedev inspects arms production as he visits the Aleksinsky Experimental Mechanical Plant in the town of Aleksin in the Tula region, Russia, on June 15, 2023. (Sputnik/Yekaterina Shtukina/Pool via Reuters)
Ο αναπληρωτής επικεφαλής του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβιέντεφ επιθεωρεί την παραγωγή όπλων κατά την επίσκεψή του στο πειραματικό μηχανολογικό εργοστάσιο Αλεξίνσκι στην πόλη Αλεξίν στην περιοχή Τούλα της Ρωσίας, στις 15 Ιουνίου 2023. (Sputnik/Yekaterina Shtukina/Pool μέσω Reuters)

 

Υπολογίζεται ότι η Ρωσία έριξε 10-11 εκατομμύρια βλήματα στην Ουκρανία πέρυσι, ενώ κατασκευάζει μόνο 2 εκατομμύρια βλήματα ετησίως. Το απόθεμα πυρομαχικών της Βόρειας Κορέας θα μπορούσε να βοηθήσει άμεσα τη Ρωσία, παρατήρησε και ο Λου Σιμπίν, ερευνητής στην Πρωτοβουλία Αμυντικής Πολιτικής της Ταϊβάν.

«Το απόθεμα πυρομαχικών της Βόρειας Κορέας, συμπεριλαμβανομένων των σοβιετικής κατασκευής βλημάτων οβιδοβόλων των 122 και 152 χιλιοστών, κατατάσσεται μεταξύ των τριών πρώτων στον κόσμο, διαθέτοντας εκατομμύρια από αυτά τα βλήματα. Αυτό θα είναι μια πραγματικά σημαντική βοήθεια για τη Ρωσία βραχυπρόθεσμα», δήλωσε ο κος Λου στην Epoch Times στις 16 Σεπτεμβρίου.

Ο κος Σεν σχολίασε ότι, βάσει της συμφωνίας, είναι πολύ πιθανό η Βόρεια Κορέα να ανταλλάξει τα όπλα της με τρόφιμα και καύσιμα, μεταξύ άλλων.

«Η Βόρεια Κορέα, από την άλλη πλευρά, χρειάζεται καύσιμα και τρόφιμα επειδή πλησιάζει ο χειμώνας. Θα είναι ακόμη καλύτερο αν μπορούν επίσης να πάρουν από τη Ρωσία στρατιωτική τεχνολογία, ιδίως την τεχνολογία των ρωσικών πυρηνικών υποβρυχίων και των στρατιωτικών κατασκοπευτικών δορυφόρων. Φυσικά, αμφότεροι προτιμούν να διευθετηθούν αυτά τα πράγματα όσο το δυνατόν γρηγορότερα», δήλωσε.

Ο Γιανγκ Ουκ, ειδικός σε θέματα στρατιωτικής στρατηγικής και οπλικών συστημάτων στη νοτιοκορεατική δεξαμενή σκέψης Asan Institute for Policy Studies, δήλωσε στο Associated Press στις 13 Σεπτεμβρίου ότι η Βόρεια Κορέα μπορεί να θέλει να εκτοξεύσει έναν στρατιωτικό δορυφόρο με ρωσικό διαστημικό πύραυλο και ότι θα μπορούσε «να ζητήσει από τη Ρωσία να κατασκευάσει έναν πιο ισχυρό κατασκοπευτικό δορυφόρο από αυτόν που προσπαθεί να εκτοξεύσει».

Ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ Τζέικ Σάλιβαν προειδοποίησε στις 5 Σεπτεμβρίου ότι η Ρωσία και η Βόρεια Κορέα εμπλέκονται ενεργά σε διαπραγματεύσεις για όπλα. Στις 11 Σεπτεμβρίου, η Ουάσιγκτον προειδοποίησε και πάλι την Πιονγκγιάνγκ να μην πουλήσει στη Ρωσία όπλα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στον πόλεμο στην Ουκρανία, απειλώντας τη Βόρεια Κορέα με περισσότερες κυρώσεις .

Το Πεκίνο υποστηρίζει τις συμφωνίες για τα όπλα

North Korean leader Kim Jong Un meets with Chinese leader Xi Jinping, in Dalian City in northeastern China in this undated photo released on May 9, 2018. (KCNA/via Reuters)
Ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν συναντά τον Κινέζο πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ, στην πόλη Νταλιάν της βορειοανατολικής Κίνας. (φωτ. αρχείου, KCNA / μέσω Reuters)

 

Παρά τις προειδοποιήσεις των ΗΠΑ για κυρώσεις, το Πεκίνο φαίνεται να υποστηρίζει τις συμφωνίες όπλων της Βόρειας Κορέας, σύμφωνα με έναν εμπειρογνώμονα της Κίνας που εδρεύει στην Αυστραλία.

«Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) προσπαθεί να διατηρήσει τη σχέση του με τη Ρωσία. Ωστόσο, το ΚΚΚ ανησυχεί επίσης ότι η Ρωσία θα ηττηθεί μακροπρόθεσμα και δεν είναι πρόθυμο να υποστηρίξει έναν πιθανό ηττημένο και να επωμιστεί ένα τόσο υψηλό κόστος», δήλωσε ο Φενγκ Τσονγκγί, αναπληρωτής καθηγητής κινεζικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας του Σύδνεϋ, σε συνέντευξή του στην κινεζική έκδοση της Epoch Times στις 16 Σεπτεμβρίου.

«Η Κίνα θέλει να πουλήσει όπλα και πυρομαχικά [στη Ρωσία], αλλά ανησυχεί ότι η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα της επιβάλουν εκτεταμένες κυρώσεις. Από την άλλη, θέλει και να αντιταχθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, διατηρώντας παράλληλα τον Πούτιν ως σύμμαχο. Αυτές οι συμφωνίες για πωλήσεις όπλων είναι επωφελείς για το ΚΚΚ, οπότε σίγουρα δεν θα παρεμποδίσει τέτοιου είδους συναλλαγές», δήλωσε.

Ο συνασπισμός Βόρειας Κορέας-Ρωσίας μπορεί να αποδυναμώσει την επιρροή του ΚΚΚ

Σύμφωνα με τους αναλυτές, η εκτεταμένη στρατιωτική και οικονομική συνεργασία μεταξύ της Ρωσίας και της Βόρειας Κορέας μπορεί δυνητικά να επηρεάσει το γεωπολιτικό status quo στη βορειοανατολική Ασία. Εάν η Ρωσία και η Βόρεια Κορέα συνεχίσουν να έρχονται πιο κοντά η μία με την άλλην, η επιρροή του Πεκίνου στις δύο χώρες μπορεί να μειωθεί. Ο Κιμ, ένας δικτάτορας που λαμβάνει στρατιωτική βοήθεια από τη Ρωσία, μπορεί να γίνει ακόμη πιο τολμηρός και απρόβλεπτος, αποτελώντας ακόμη και απειλή για το ΚΚΚ.

Ο κος Λου πιστεύει ότι η σχέση μεταξύ αυτών των τριών χωρών «του άξονα του κακού» είναι ασταθής, καθώς «στερούνται αμοιβαίας εμπιστοσύνης, διαφέρουν σε αξίες και έχουν διαφορετικές διπλωματικές στρατηγικές».

«Είναι μια σχέση καθαρά υλιστικών και στρατηγικών συμφερόντων», δήλωσε ο κος Λου. «Όταν πρόκειται για τα ζητήματα ασφαλείας στην κορεατική χερσόνησο, η Κίνα, η Βόρεια Κορέα και η Ρωσία δεν μπορούν να σχηματίσουν μια συμμαχία ασφαλείας – επιδιώκουν απλώς αυτό που τους λείπει. Δεν είναι όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα, οι οποίες υπερασπίζονται κοινές δημοκρατικές αξίες», είπε.

Ο κος Σεν επεσήμανε ότι η Βόρεια Κορέα εξοπλισμένη περαιτέρω με πυρηνικά όπλα θα αποτελούσε σημαντική απειλή για το ΚΚΚ.

«Εάν η Βόρεια Κορέα διαθέτει υποβρύχια με πυρηνική ισχύ [που παρέχονται από τη Ρωσία], σε συνδυασμό με πυρηνικά όπλα, και στη συνέχεια εάν η Βόρεια Κορέα αρνηθεί να ακούσει το ΚΚΚ, το οποίο μπορεί να χάσει τον έλεγχό του στην Πιονγκγιάνγκ, ή εάν υπάρξει μελλοντική σύγκρουση μεταξύ των δύο χωρών, αυτά τα πυρηνικά όπλα θα ήταν μια υπολογίσιμη απειλή για το ΚΚΚ», δήλωσε ο κος Σεν.

Ο κος Λου τόνισε ότι αν η Βόρεια Κορέα αποκτήσει τη δορυφορική τεχνολογία και τα πυρηνικά όπλα της Ρωσίας, είναι πολύ πιθανό να αρχίσει να δέχεται και στρατιωτικές οδηγίες και δωρεάν τρόφιμα από τη Ρωσία. Αυτό συνεπάγεται τη μείωση του ελέγχου του ΚΚΚ στη Βόρεια Κορέα.

Σύμφωνα με τον κο Φενγκ, η επιρροή του ΚΚΚ στο καθεστώς της Πιονγιάνγκ δεν είναι και τόσο μεγάλη όσο θεωρείται από πολλούς. Η Βόρεια Κορέα δεν ακολουθά το ΚΚΚ απόλυτα, επισημαίνει ο κος Φενγκ.

Και οι δύο αναλυτές συμφωνούν ότι οι αποφάσεις του Κιμ, παρά το γεγονός ότι δεν είναι ένας δημοκρατικά εκλεγμένος ηγέτης, γίνονται με γνώμονα την επωφελή διακυβέρνηση της χώρας.

Η Κίνα και η Βόρεια Κορέα έχουν εδαφικές διαμάχες, κατά συνέπεια η σχέση τους δεν είναι τόσο αρμονική όσο φαίνεται με μια επιπόλαιη ματιά, επεσήμανε ο κος Φενγκ.

«Τώρα, ο Κιμ Γιονγκ Ουν στρέφεται στη Ρωσία και τον Πούτιν, για να δείξει στον Σι Τζινπίνγκ ότι η Κίνα δεν είναι η μοναδική σύμμαχος της Βόρειας Κορέας και ότι δεν εξαρτάται ολοκληρωτικά από το καθεστώς του Σι», πρόσθεσε.

Ανάλογη είναι και η άποψη του κου Λου, ο οποίος ισχυρίζεται ότι τώρα που η Βόρεια Κορέα συνομιλεί με τη Ρωσία, η διπλωματική επιρροή θα μειωθεί σχετικά.

Ο πρόεδρος Πούτιν δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι η Ρωσία και η Βόρεια Κορέα έχουν «πολλά ενδιαφέροντα πράγματα να κάνουν» σε πεδία όπως οι μεταφορές και οι καλλιέργειες και ότι η Ρωσία προτίθεται να παράσχει στη Βόρεια Κορέα ανθρωπιστική βοήθεια.

Της Sophia Lam, με τη συμβολή τωνSong Tang και Yi Ru και με πληροφορίες από το  Associated Press

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

 

 

 

 

Η εξάπλωση των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων σημαίνει και την εξάπλωση διαταραχών και άλλων ιατρικών προβλημάτων

Με την αύξηση των τροφίμων και συστατικών γενετικής μηχανικής στην αγορά, οι γιατροί προειδοποιούν για άλλη μια φορά τους καταναλωτές για τις επιβλαβείς συνέπειες που έχουν αυτά τα προϊόντα στην υγεία τους.

Το υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA) ορίζει τα τρόφιμα γενετικής μηχανικής (bioengineering ) ως ένα καταναλώσιμο προϊόν που «περιέχει ανιχνεύσιμο γενετικό υλικό το οποίο έχει τροποποιηθεί μέσω συγκεκριμένων εργαστηριακών τεχνικών και το οποίο δεν μπορεί να δημιουργηθεί μέσω συμβατικής αναπαραγωγής ή να βρεθεί στη φύση».

Την 1η Ιανουαρίου 2022, το εν λόγω υπουργείο εφάρμοσε ένα νέο πρότυπο γνωστοποίησης για τα τρόφιμα γενετικής μηχανικής, οπότε οι κατασκευαστές πρέπει πλέον να αναγράφουν στην ετικέτα των τροφίμων τους όρους «γενετικής μηχανικής» ή «γενετικά τροποποιημένα», ώστε οι καταναλωτές να γνωρίζουν τι αγοράζουν.

Η ενημέρωση του κοινού είναι μια καλή αρχή. Ωστόσο, επειδή τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα δεν έχουν δοκιμαστεί επαρκώς, ο Δρ Σαϊέντ Χάιντερ (Dr. Syed Haider) διατηρεί τις επιφυλάξεις του.

Dr. Syed Haider in Dallas, Texas, on April 28, 2023. (York Du/The Epoch Times)
Ο Δρ Σαγιέντ Χάιντερ στο Ντάλλας του Τέξας, στις 28 Απριλίου 2023. (York Du/The Epoch Times)

 

Κρυμμένοι κίνδυνοι

«Οι πιθανές επιπτώσεις στον ανθρώπινο οργανισμό όταν καταναλώνονται γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα είναι άγνωστες», δήλωσε ο Δρ Χάιντερ στην Epoch Times, προσθέτοντας: «Η ίδια η τροφή θα μπορούσε να είναι τοξική. Θα μπορούσε να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις ή να ενισχύσει την ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά. Θα μπορούσε επίσης να προκαλέσει ανοσοκαταστολή ή καρκίνο και υπάρχουν ενδείξεις ότι όλα αυτά συμβαίνουν»

«Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η τεχνολογία της γενετικής μηχανικής για τα τρόφιμα», εξήγησε ο Δρ Χάιντερ, «είναι ότι παίρνεις ένα γονίδιο από κάποιον άλλο οργανισμό και το εισάγεις, κάπως τυχαία, στον γενετικό κώδικα του τροφίμου που θέλεις να κατασκευάσεις».

«Το πρόβλημα», είπε, «είναι ότι δεν καταλαβαίνουμε πραγματικά τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο γενετικός κώδικας των οργανισμών, δεν αποκλείεται λοιπόν να παρεμβαίνουμε στον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσονται τα τρόφιμα. Ίσως δημιουργήσουμε νέες τοξίνες στην τροφή ή μπορεί να αυξηθούν οι τοξίνες που υπήρχαν ήδη στην τροφή- μπορεί ακόμη και να αυξηθεί η ποσότητα των τοξινών που απορροφά η τροφή»

«Αυτή η τεχνολογία βρίσκεται ακόμα στα σπάργανα», επεσήμανε. «Παίζουμε με πράγματα που δεν κατανοούμε πλήρως, κάτι που θεωρώ πραγματικά τρομακτικό, ειδικά εφόσον δεν ελέγχουμε ποια είναι τα τελικά αποτελέσματα. Πρόκειται για μια εξέλιξη αυτού που συμβαίνει με την ‘πράσινη επανάσταση’ εδώ και δεκαετίες.»

Ο Δρ Χάιντερ ενοχλείται από την τρέχουσα πορεία χειραγώγησης των πηγών τροφίμων, ενώ παράλληλα οι καταναλωτές πείθονται ότι πρόκειται για μια ασφαλή και υγιεινή εναλλακτική λύση σε σχέση με τα φυσικά τρόφιμα που αντικαθίστανται.

«Ακούμε συνεχώς ότι αυτό είναι απαραίτητο, ότι θα λιμοκτονούσαμε χωρίς αυτή την πράσινη επανάσταση και τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα. Αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια», επέμεινε.«Εισάγουμε την τεχνολογία σε πράγματα που δεν την είχαν ποτέ ανάγκη εξ αρχής, και υπάρχουν πολλές παρενέργειες και κρυφές βλάβες, που πρόκειται να φανούν περισσότερο μελλοντικά»

Η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία παραδέχθηκε ότι τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα «μπορεί να δημιουργήσουν ουσίες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν αντιδράσεις» σε άτομα με αλλεργίες «ή να οδηγήσουν σε υψηλά επίπεδα ενώσεων που θα μπορούσαν να προκαλέσουν άλλες επιπτώσεις στην υγεία».

«Ωστόσο», πρόσθεσε, «προς το παρόν δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι τα τρόφιμα που κυκλοφορούν σήμερα στην αγορά και περιέχουν γενετικά τροποποιημένα συστατικά ή οι ουσίες που βρίσκονται σε αυτά είναι επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία ή ότι θα μπορούσαν είτε να αυξήσουν είτε να μειώσουν τον κίνδυνο καρκίνου».

Παρομοίως, και ενώ η Εθνική Βιβλιοθήκη Ιατρικής αναγνωρίζει ότι υπάρχει «πλήθος πολυσυστηματικών παρενεργειών που αναφέρονται από τους λήπτες των εμβολίων» – όπως αναφυλαξία, βελτιώσεις εξαρτώμενες από αντισώματα και θάνατοι – οι άνθρωποι συνεχίζουν να ακούνε ότι τα εμβόλια mRNA είναι ασφαλή.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, η Αμερικανική Ιατρική Ένωση, η Εθνική Ακαδημία Επιστημών και η Αμερικανική Ένωση για την Προώθηση της Επιστήμης λένε στους καταναλωτές ότι τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα και συστατικά «είναι ασφαλή».

Ωστόσο, υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι δεν είναι ασφαλή.

Ο Δρ Χάιντερ αναφέρθηκε σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε από το The Lancet στις 16 Οκτωβρίου 1999, η οποία αφορούσε τη σίτιση αρουραίων με γενετικά τροποποιημένες πατάτες.

«Υπήρχαν επιζήμιες αλλαγές στην ανάπτυξη των οργάνων τους, στο μεταβολισμό και στη λειτουργία του ανοσοποιητικού τους συστήματος», τόνισε.

Δυστυχώς, είπε, «όποιος δημοσιεύει κάτι τέτοιο θα δεχτεί επίθεση και, πράγματι, όσοι το έκαναν δέχτηκαν επίθεση».

«Ακριβώς όπως και με τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες, υπάρχουν ερωτήσεις που δεν μπορούν να τεθούν και έρευνες που δεν μπορούν να γίνουν, επειδή όλη η χρηματοδότηση για την έρευνα σε αυτούς τους τομείς προέρχεται από τις μεγάλες εταιρείες και την κυβέρνηση, και η κυβέρνηση συνεργάζεται στενά με τις εταιρείες», εξήγησε, λέγοντας: «Υπάρχει μια ‘περιστρεφόμενη πόρτα’ μεταξύ της κυβέρνησης και αυτών των εταιρειών.»

Ανησυχεί επίσης για τον «συνεχή κίνδυνο», καθώς οι εταιρείες «συνεχίζουν να τροποποιούν τα τρόφιμα με νέους τρόπους». Ένα παράδειγμα είναι ο τρόπος με τον οποίο κάνουν ενέσεις στα ζώα με εμβόλια mRNA.

«Οι υποστηρικτές όλων αυτών θα πουν ότι είναι απαραίτητο. Αλλά είναι μια διαστρεβλωμένη εκδοχή της πραγματικότητας που προβάλλεται από ανθρώπους που έχουν όφελος και δεν επιτρέπουν σε κανέναν με άλλη άποψη να δημοσιεύσει οτιδήποτε», υποστηρίζει ο Δρ Χάιντερ. «Αν μάλιστα επιχειρηματολογήσεις εναντίον της αναγκαιότητας της γενετικής τροποποίησης, σε αποκαλούν αντιεπιστημονικό.»

«Ίσως τελικά να βγαίνει στην επιφάνεια η πραγματική τους ατζέντα, που είναι η ερήμωση», πρότεινε. «Θα έλεγα ότι όλα όσα έκαναν μέχρι τώρα ισχυριζόμενοι ότι βελτιώνουν την παραγωγικότητα και την απόδοση ήταν στην πραγματικότητα μέρος του λόγου για τον οποίο γινόμαστε όλο και πιο άρρωστοι και πεθαίνουμε όλο και νωρίτερα.

»Η τροφή υποτίθεται ότι μας κρατάει υγιείς. Αλλά η τροφή που τρώμε τα τελευταία 50 χρόνια στην πραγματικότητα προκαλεί παχυσαρκία, καρκίνο, ανοσοκαταστολή, αλλεργικές αντιδράσεις, αυτοάνοσα και τοξικότητα σε όλα τα όργανά μας.»

Διαβάζετε την ετικέτα!

Στις 19 Απριλίου, η βουλευτής Χόλλυ Τζόουνς (R-Missouri) κατέθεσε ένα δισέλιδο νομοσχέδιο, το HB 1169. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, οι παραγωγοί, οι διανομείς και οι έμποροι προϊόντων «που έχουν τη δυνατότητα να μολύνουν ένα άτομο με μια ασθένεια ή να εκθέσουν ένα άτομο σε γενετικά τροποποιημένο υλικό» πρέπει να φέρουν «εμφανώς την ένδειξη ‘Προϊόν γονιδιακής επεξεργασίας’».

«Αυτό αφορά τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα και τα κρέατα που καλλιεργούνται στο εργαστήριο», δήλωσε η κα Τζόουνς στην Epoch Times, σημειώνοντας πως «θέλουν να φτάσουμε στο σημείο να αρχίσουμε να τρώμε ζωύφια».

Μπορεί να καταναλώνετε ήδη ζωύφια και να μην το γνωρίζετε. Τα έντομα που εκτρέφονται ως τροφή ονομάζονται «μικρο-ζωικό κεφάλαιο» ή «μίνι-ζωικό κεφάλαιο».

Το Get Better Wellness δημοσίευσε τον Αύγουστο του 2022 ότι αν σε μια ετικέτα αναγράφεται «Acheta domesticus», αναφέρεται σε γρύλους. «Κάποιοι το κρύβουν αποκαλώντας το “Acheta Protein” και προωθώντας το ως μια εξαιρετική εναλλακτική λύση στη ζωική πρωτεΐνη», έγραφε το δημοσίευμα.

Ωστόσο, μια μελέτη του Food Chemistry τον Ιούνιο του 2021 αποκάλυψε ότι η κατανάλωση γρύλων μπορεί να αποβεί θανατηφόρα για όσους έχουν αλλεργία στα οστρακοειδή.

Ένας άλλος κίνδυνος που ενέχει η κατανάλωση γρύλων είναι ότι είναι γνωστοί φορείς διάφορων παθογόνων μικροοργανισμών όπως το E. Coli και η σαλμονέλλα.

Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε από την Εθνική Βιβλιοθήκη Ιατρικής βρήκε παράσιτα σε περισσότερο από το 81% των εκτροφείων εντόμων που εξέτασαν οι ερευνητές – στο 30% αυτών των περιπτώσεων, τα παράσιτα αυτά θα μπορούσαν να προκαλέσουν ασθένεια στον άνθρωπο.

Όπως σημείωσε η κα Τζόουνς: «Γνωρίζουμε επίσης ότι πολλά από αυτά τα βιο-μηχανοποιημένα τρόφιμα προκαλούν καρκίνο.

«Έχοντας άγνοια για τα τρόφιμα βιολογικής μηχανικής, καθώς και για τα κρέατα που καλλιεργούνται στο εργαστήριο, οι άνθρωποι πραγματικά δεν έχουν ιδέα τι τρώνε», εξήγησε. «Αν διαβάσετε οποιεσδήποτε πληροφορίες σχετικά με το κρέας που καλλιεργείται στο εργαστήριο, είναι απολύτως εκπληκτικό το ότι μπορούν και το πλασάρουν ως μια καλή εναλλακτική λύση για τη φυσική τροφή που μας έδωσε ο Κύριος, όπως είναι τα σιτηρά, τα ψάρια και τα κοτόπουλα.»

Αυτό που ενδιαφέρει την κα Τζόουνς είναι «πόσοι άνθρωποι την πατάνε και το επιτρέπουν».

«Θα επαναφέρω αυτό το νομοσχέδιο», υποσχέθηκε. «Θα το επαναφέρω στην επόμενη νομοθετική περίοδο, τον Ιανουάριο, επειδή οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν τι είδους τρόφιμα τους προσφέρονται και τι περιέχουν, ώστε, στη συνέχεια, να μπορούν να λάβουν μια τεκμηριωμένη απόφαση για το αν θα τα φάνε.»

Τόνισε ότι οι άνθρωποι πρέπει να «διαβάζουν τις ετικέτες».

«Απλά πάρτε μια κονσέρβα σούπας. Δεν μπορείτε καν να προφέρετε τα μισά από αυτά τα συστατικά», είπε. «Βάζουν όλο και περισσότερες χημικές ουσίες σε ό,τι τρώμε. Όσο πιο άρρωστοι είμαστε, τόσο περισσότερα χρήματα βγάζει η Μεγάλη Φαρμακοβιομηχανία, οπότε θέλουν να είμαστε χοντροί, άρρωστοι και σχεδόν νεκροί, ώστε να μπορέσουν να μας δώσουν μια θεραπεία ή μια αγωγή».

Γινόμαστε όλο και πιο άρρωστοι

Ο Δρ Έρικ Νάπουτε είναι πιστοποιημένος πάροχος πρωτοβάθμιας περίθαλψης, με έδρα το Μιζούρι. Είναι αδειούχος χειροπράκτης, πιστοποιημένος γιατρός φυσικής ιατρικής και ειδικός εσωτερικής υγείας. Είναι, επίσης, πιστοποιημένος διατροφολόγος με υποτροφίες προηγμένης κατάρτισης και πιστοποιήσεις στη λειτουργική νευρολογία, την ορθομοριακή διατροφή, την εσωτερική υγεία και την προηγμένη εμβιομηχανική.

Ο Δρ Νάπουτε λέει ότι συχνά σκέφτεται «πού ήμασταν για να δει «πού πηγαίνουμε».

Θυμάται 20 χρόνια πριν, όταν τα βιο-τροποποιημένα τρόφιμα έφτασαν για πρώτη φορά στην αγορά με τον όρο «ΓΤΟ» ή «Γενετικά Τροποποιημένοι Οργανισμοί» και η Monsanto ισχυριζόταν ότι πρόκειται για την «πρόσθεση χημικών ενώσεων, όπως η γλυφοσάτη, στα τρόφιμα».

«Από τότε κρούαμε τον κώδωνα του κινδύνου για τα πιθανά προβλήματα με τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα και για το ότι δεν είναι συμβατά με το ανθρώπινο γονιδίωμά μας», δήλωσε ο Δρ Νάπουτε στην Epoch Times.

Όπως εξήγησε ο Δρ Νάπουτε, το σώμα μας απορροφά την τροφή και τα μετατρέπει σε θρεπτικές ουσίες. Το πρόβλημα, είπε, προκύπτει όταν καταναλώνουμε «κάτι που το γονιδίωμά μας δεν αναγνωρίζει».

«Το σώμα το αντιλαμβάνεται ως ξένο εισβολέα και πολλές φορές είδαμε να αρχίζει αυτό που ονομάζουμε γαστρεντερική λευκοκυττάρωση, δηλαδή όταν τρώτε κάτι και έχετε μια υπερανοσολογική αντίδραση στο [γαστρεντερικό] σύστημα. Εάν αυτό γίνεται κατ’ επανάληψη, μπορεί να οδηγήσει σε αυτοάνοσες καταστάσεις και να προκαλέσει προβλήματα όπως το σύνδρομο διαρροής του εντέρου.»

Ο Δρ Χάιντερ είδε, επίσης, μια σημαντική αύξηση των νευροαναπτυξιακών προβλημάτων. Όλο και περισσότερα παιδιά εμφανίζουν διαταραχή ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) και αυτισμό. Σε μεγαλύτερους ασθενείς, βλέπει νευροεκφυλιστικές φθορές.

Ερωτώμενος για το νομοσχέδιο που εισήγαγε πρόσφατα η κα Τζόουνς, το νομοσχέδιο 1169 της Βουλής των Αντιπροσώπων (pdf), είπε ότι εξεπλάγη που «το νομοσχέδιο δεν βγήκε ποτέ από την επιτροπή».

Ενώ οι λομπίστες έδωσαν στους νομοθέτες ψευδείς πληροφορίες και οι νομοθέτες «επανέλαβαν όλα τα σημεία συζήτησης που τους έδωσαν οι λομπίστες» για να δικαιολογήσουν την κατάργηση του μέτρου, είπε, «η Χόλλυ Τζόουνς έλαβε δεκάδες χιλιάδες τηλεφωνήματα υπέρ του νομοσχεδίου της».

«Αυτό δεν είναι σύνηθες», σημείωσε. «Κανονικά, λαμβάνεις 20 ή 30 ή ίσως και 100 κλήσεις – όχι δεκάδες χιλιάδες κλήσεις από όλη τη χώρα. Αυτό δείχνει ότι οι πολίτες θεωρούν αυτό το θέμα πολύ σοβαρό. Οι μόνες αντιδράσεις για το νομοσχέδιο προήλθαν από τους λομπίστες.»

Αυτό που κάνει τον Δρα Νάπουτε αισιόδοξο είναι ότι «πολλοί άνθρωποι είναι υποψιασμένοι και δικαίως».

«Το επόμενο ανησυχητικό ερώτημα αφορά αυτά που δεν μας λένε ότι περιέχονται στα τρόφιμά μας”» υποστήριξε. «Ως έθνος, γινόμαστε όλο και πιο άρρωστοι.»

«Η ερώτησή μου είναι η εξής: Γιατί να προσπαθούν να κρύψουν κάτι, αν αυτό είναι ασφαλές;»

Της Patricia Tolson

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Εκφραστές της αλήθειας: Βέρντι, ο οραματιστής

Ο Βούδας είχε πει ότι «σε ένα σωρό από σκουπίδια … ο λωτός θα φυτρώσει». Πράγματι, τα σκουπίδια που οι άνθρωποι έχουν συσσωρεύσει στον κόσμο – βία, φθόνος, απληστία – υπήρξαν το έδαφος πάνω στο οποίο άλλοι άνθρωποι με τη σειρά τους δημιούργησαν μεγαλειώδη έργα τέχνης, τα οποία αντιπροσωπεύουν ένα ιδανικό, μια πραγματικότητα ανώτερη από τη δική μας, που καθοδηγεί και εμψυχώνει και δίνει νόημα και σκοπό στη ζωή μας.

Portrait of Giuseppe Verdi, 1886, by Giovanni Boldini. (Public Domain)
Προσωπογραφία του Τζουζέπε Βέρντι, του 1886, από τον Τζοβάνι Μπολντίνι. (Public Domain)

 

Στις 9 ή στις 10 Οκτωβρίου 1813, στο μικροσκοπικό ιταλικό χωριουδάκι Λε Ρονκόλε, γεννήθηκε ο Τζουζέπε Φορτουνίνο Φραντσέσκο Βέρντι. Οι σπόροι της ιδιοφυΐας του έμελλε να ριζώσουν και να ανθίσουν στο πικρό έδαφος της φτώχειας και της πολιτικής καταπίεσης.

Η μουσική βρίσκει τους δικούς της και κατέκτησε αμέσως τον μικρό Τζουζέπε, όταν ως 7χρονο παπαδάκι άκουσε για πρώτη φορά το εκκλησιαστικό όργανο του καθεδρικού ναού. Επηρεάστηκε τόσο έντονα που πάγωσε επί τόπου, με αποτέλεσμα ένας ιερέας που εκνευρίστηκε να τον σπρώξει βίαια, κάνοντας τον να πέσει από τα σκαλιά της Αγίας Τράπεζας. Το επεισόδιο αυτό έπεισε τον Κάρλο Βέρντι να στείλει τον γιο του για μαθήματα μουσικής – στον ίδιο μάλιστα οργανοπαίχτη του οποίου το παίξιμο προκάλεσε εκείνη την πτώση.

Ο Βέρντι και η όπερα

Μόλις 19 χρόνια αργότερα, η πρώτη του όπερα ανέβηκε στη Σκάλα, το μεγαλύτερο θέατρο της Ιταλίας. Είχε σημαντική επιτυχία, αλλά σημαδεύτηκε και από μία τραγωδία. Κατά τη διάρκεια της συγγραφής του πρώτου έργου του, ο νεαρός Βέρντι βίωσε τον θάνατο των δύο μικρών του κοριτσιών και, λίγο μετά την ολοκλήρωσή του, πέθανε η σύζυγός του, η οποία ήταν και η καλύτερη φίλη και η μούσα του ήδη από την παιδική του ηλικία.

Εκείνη την εποχή είχε συμβόλαιο για την παραγωγή μιας κωμωδίας – αποδείχθηκε η μόνη απόλυτη αποτυχία του. Ποτέ δεν συγχώρησε το κοινό που, αν και γνώριζε την τραγωδία και τη θλίψη του, γιουχάισε και σφύριξε στην πρεμιέρα. Η θλίψη έφερε έναν πρόωρο χειμώνα. Οι δημιουργικές δυνάμεις του συνθέτη αδρανοποιήθηκαν και αποφάσισε να μην ξαναγράψει ποτέ άλλη νότα, αλλά τι είναι τα σχέδια και οι αποφάσεις όταν ο Θεός, η ζωή ή η μοίρα έχει άλλα σχέδια;

Μετά από δύο χρόνια, τα αδρανή στοιχεία της ιδιοφυΐας του Βέρντι ξαναζωντάνεψαν. Ακολούθησε μια εκθαμβωτική άνοιξη, ένα γόνιμο καλοκαίρι και μια χρυσή συγκομιδή σπουδαίων έργων.

A scene from Act 3 of Verdi's "Nabucco," the chorus of the Hebrew slaves. (Marty Sohl/Metropolitan Opera)
Σκηνή από την 3η πράξη του «Ναμπούκο» του Βέρντι (η χορωδία των Εβραίων σκλάβων). (Marty Sohl/Metropolitan Opera)

 

Ναμπούκο

Η τρίτη του όπερα και η πρώτη του μεγάλη επιτυχία ήρθε χάρη στην καλοσύνη του ιμπρεσάριου της Σκάλας Μπαρτολομέο Μερέλλι, ο οποίος αναγνώρισε τις τεράστιες δυνατότητες του συνθέτη. Κατά τη διάρκεια εκείνων των ζοφερών ημερών σιωπής, ο Μερέλλι του πρότεινε πότε πότε πιθανά θέματα για μια νέα όπερα. Τελικά, παρουσιάστηκε το τέλειο θέμα: επίκαιρο, σπλαχνικό και πολιτικά εκρηκτικό.

Η Ιταλία, εκείνη την εποχή, διεξήγαγε έναν σκληρό αγώνα για την ανεξαρτησία της από τη Γαλλία και την Αυστρία, και παρόλο που ο «Ναμπούκο» αφηγούνταν τη βιβλική ιστορία της κατάκτησης της Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλώνιους, η ομοιότητα με τον δικό τους αγώνα ήταν ολοφάνερη για το ιταλικό κοινό.

Η ιστορία λέει ότι όταν, στην τρίτη πράξη της όπερας, οι Ισραηλίτες τραγούδησαν στην εξορία τους «Πήγαινε, σκέψη μου, με χρυσά φτερά. … Χαιρέτησε τον Ιορδάνη ποταμό και τους ερειπωμένους πύργους της Σιών», το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό. Οι ζητωκραυγές σήκωσαν την οροφή της Σκάλας. Η παράσταση δεν μπορούσε να συνεχιστεί. Ο Βέρντι μεταφέρθηκε στους ώμους του κοινού στους γύρω δρόμους και έτσι επέστρεψε και στο θέατρο. Το ρεφρέν τραγουδήθηκε ξανά και το χειροκρότημα επαναλήφθηκε, ακολουθούμενο από μια δεύτερη μεταφορά γύρω από την πλατεία του θεάτρου. Το χορωδιακό «Va, pensiero», γνωστό σε κάθε Ιταλό, έγινε ο ύμνος του «Risorgimento», της ανεξαρτησίας και της ενοποίησης της Ιταλίας.

Είτε μια όπερα του Βέρντι ήταν επιτυχημένη είτε μια σχετική αποτυχία – και υπήρξαν πολλές τέτοιες – τα έργα του δεν ήταν ποτέ απλώς ψυχαγωγικά. «Θέλω την τέχνη, σε όποια μορφή κι αν εκδηλώνεται, όχι την ψυχαγωγία», έγραφε στον Γάλλο ιμπρεσάριο Καμίγ ντυ Λοκλ.

Στην «Κριτική της Κρίσης», ο Γερμανός φιλόσοφος Ιμμάνουελ Καντ έγραψε: «Αν οι καλές τέχνες δεν διαπνέονται από ηθικά ιδεώδη, τότε μπορούν να χρησιμεύσουν μόνο ως επιπόλαιες διασκεδάσεις». Τα ηθικά στοιχεία της συμπόνιας, της συγχώρεσης, της εντιμότητας και του να ξεπερνάς την απελπισία είναι πράγματι οι κινητήριες δυνάμεις πίσω από κάθε έργο του Βέρντι.

Ριγκολέττο

Η μουσική, με την αλχημεία της, μπορεί να μετατρέψει μια ιδέα σε συναίσθημα. Όταν ακούει κανείς τον «Ριγκολέττο», νιώθει βαθιά την ιδέα ότι κάθε άνθρωπος, πλούσιος ή φτωχός, όμορφος ή άχαρος, είναι πολύτιμος στα μάτια του Θεού. Η συμπόνια για τις δύο αβοήθητες ψυχές, που υποφέρουν από τα χέρια των προνομιούχων, ξυπνά μέσα μας, τουλάχιστον για μια στιγμή, το συναίσθημα που σίγουρα θα έφερνε ειρήνη σε αυτόν τον ταραγμένο κόσμο, αν μπορούσε να διατηρηθεί.

Verdi conducting the 1880 Paris Opera premiere of "Aida." (Public Domain)
Ο Βέρντι διευθύνει την πρεμιέρα της «Αΐντα» στην Όπερα του Παρισιού, το 1880. (Public Domain)

 

Ο «Ριγκολέττο», το ζενίθ της μέσης περιόδου του Βέρντι, είναι ένα σχεδόν τέλειο έργο. Δίνει την εντύπωση ότι, παρ’ όλη τη διανοητική μας προσπάθεια, υπάρχει κάτι σε αυτό που παραμένει πέρα από την πλήρη κατανόησή μας, που παραμένει ένα μυστήριο. Η χαρακτηριστική ομορφιά της τέχνης του Βέρντι, το μεγαλειώδες μελωδικό υλικό, η ζεστασιά, η γενναιοδωρία του πνεύματος και η αταλάντευτη ειλικρίνειά του έχουν μια εκφραστική δύναμη που συγκρίνεται ίσως, αλλά δεν ξεπερνιέται ποτέ στη μουσική μας παράδοση, ακόμη και από τον μεγάλο Μπαχ ή τον Μπετόβεν.

Αΐντα

Η «Αΐντα», που ολοκληρώθηκε όταν ο συνθέτης έγινε 58 ετών, είναι ίσως όχι μόνο το αριστούργημα της ύστερης περιόδου του, αλλά και το αποκορύφωμα της οπερατικής φόρμας. Οι χαρακτήρες, σε αντίθεση με τους περισσότερους ήρωες και ηρωίδες του παρελθόντος, γίνονται πολύ ζωντανοί λόγω της απλότητας των λόγων τους και της υπερβατικής ομορφιάς της μουσικής. Η ιστορία έχει μια συναρπαστική φόρα, καθώς το ένα γεγονός διαδέχεται το άλλο μέχρι το αμετάκλητο τέλος, και δεν χρειάζεται ούτε να αφαιρεθεί ούτε να προστεθεί έστω και μια νότα για να αυξηθεί η δραματική της δύναμη.

Το δράμα και η επίδειξη είναι, φυσικά, μέρος του είδους και τα στοιχεία αυτά είναι παρόντα εν αφθονία. Υπάρχουν παρελάσεις, χοροί, τρομπέτες και χορωδίες. Την πρεμιέρα παρακολούθησε ο λαμπερός beau monde, αξιωματούχοι και επώνυμοι από όλο τον κόσμο – ωστόσο, ο επίτιμος καλεσμένος, απαρατήρητος από τους περισσότερους, ήταν η αλήθεια.

Η αληθινή, ηλικίας χιλιάδων ετών, ιστορία αναφέρεται στον μοιραίο έρωτα μεταξύ ενός νεαρού άνδρα και μιας γυναίκας, ενώ οι δύο χώρες τους βρίσκονται σε πόλεμο. Το γεγονός ότι ήταν εξέχουσες προσωπικότητες, η κόρη ενός βασιλιά και ο διοικητής ενός στρατού, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι η αγάπη του ενός για τον άλλον, ισχυρότερη από τις κυβερνήσεις και τους δικαστές που τους πήραν μεν τη ζωή, χωρίς όμως να μπορέσουν να σκοτώσουν την αγάπη τους.

Te Deum

Τα δύο τελευταία έργα του Βέρντι ήταν θρησκευτικά. Ήταν πάντα άνθρωπος της θρησκείας και όλες οι παραγωγές του, ακόμη και ο «Φάλσταφ», είναι στον πυρήνα τους θρησκευτικές. Το «Te Deum» («Θεέ μου, Σε δοξολογούμε») είναι ένα τραγούδι ευχαριστίας και μια προσευχή για απελευθέρωση. Το έργο αντικατοπτρίζει την άποψη του συνθέτη για τον κόσμο: ότι η ζωή είναι μια ευλογία και ένα θαύμα, ότι είναι όμορφη αν και συχνά σκληρή και ότι «ο Κριτής θα έρθει» («Judex Venturus») και η δικαιοσύνη θα αποδοθεί.

Ο Τζουζέπε Βέρντι ήταν ένας από τους μεγάλους καλλιτέχνες και οραματιστές μας, αλλά τελικά ήταν κι αυτός ένας θνητός, με το δικό του μερίδιο της χαράς και της λύπης. Η χαρά είναι εύκολη για μας, αλλά η θλίψη είναι σκληρή, ένα πικρό ποτήρι από το οποίο όλοι μας πρέπει να πιούμε. Η προσφυγή μας, η προσφυγή του Βέρντι, το μόνο μέσο που έχει ο καθένας μας, είτε είναι μεγάλος είτε ταπεινός, είναι να πούμε τις προσευχές μας και ο καθένας με τον τρόπο του να μετουσιώσει αυτές τις θλίψεις σε κάτι ανώτερο – σε κάτι καλό, σε κάτι όμορφο.

Συνιστώμενη ακρόαση

Δεν θα μάθουμε ποτέ τις πρακτικές εκτέλεσης του Μπαχ ή του Μπετόβεν, αλλά έχουμε απόλυτη γνώση του πώς ο Βέρντι ήθελε να παίζεται και να τραγουδιέται η μουσική του. Ο μεγάλος μαέστρος Αρτούρο Τοσκανίνι, ο οποίος έπαιζε βιολοντσέλο στις ορχήστρες που διηύθυνε ο Βέρντι, τον είχε προετοιμάσει για την ιταλική πρεμιέρα του «Te Deum».

A 19th-century depiction of the Teatro alla Scala. (Public Domain)
Απεικόνιση του Teatro alla Scala, 19ος αιώνας. (Public Domain)

 

Αναζητήστε ζωντανές ηχογραφήσεις, εύκολα διαθέσιμες, με τον Τοσκανίνι να διευθύνει τόσο το «Te Deum» όσο και την 4η πράξη του «Ριγκολέττο» με τη σπουδαία σοπράνο Ζίνκα Μιλάνοφ. Η Μιλάνοφ μπορεί επίσης να ακουστεί σε αυτό που ένας κριτικός αποκάλεσε την αριστοκράτισσα των ηχογραφήσεων της «Αΐντα», με τον τενόρο Γιούσι Μπγιόερλινγκ. Υπάρχει επίσης μια συγκλονιστική εκτέλεση του «Va, pensiero» υπό τη διεύθυνση του Λαμπέρτο Γκαρντέλλι.

Του Raymond Beegle

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Αναζητώντας την προέλευση της woke κουλτούρας και τη θέση της στην εκπαίδευση

Τα παιδιά πλήττονται από τη ριζοσπαστική μαρξιστική θεωρία στη δημόσια εκπαίδευση της Αμερικής και όσο πιο γρήγορα γίνει αυτό αντιληπτό τόσο πιο γρήγορα η Αμερική θα έχει την ευκαιρία να διεκδικήσει ένα μέλλον, υποστηρίζει η Λιζ Γουίλερ, παρουσιάστρια του The Liz Wheeler Show και συγγραφέας του βιβλίου «Κρύψτε τα παιδιά σας: Αποκαλύπτοντας τους μαρξιστές πίσω από την επίθεση στα παιδιά της Αμερικής» («Hide Your Children: Exposing the Marxists Behind the Attack on America’s Children»).

Η κα Γουίλερ, σε συνέντευξή της στην εκπομπή American Thought Leaders της EpochTV, δήλωσε ότι κάποιοι μπορεί να νομίζουν ότι το να μιλάμε για την ύπαρξη μαρξιστικής επιρροής πίσω από το εκπαιδευτικό σύστημα της Αμερικής είναι σχεδόν προσβλητικό.

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού, ωστόσο, οι γονείς πήραν μια γεύση από την κουλτούρα της πολιτικής που καθοδηγεί την εκπαίδευση των παιδιών τους. Είχαν τη δυνατότητα να δουν το περιεχόμενο των διαδικτυακών μαθημάτων των σχολείων, όταν τα παιδιά τους μάθαιναν από το σπίτι και είδαν την πολιτικοποιημένη έμφαση σε θέματα όπως η κριτική φυλετική θεωρία, η ιδεολογία της φυλομετάβασης και ο ηθικός σχετικισμός, τα οποία ενσταλάζονται συστηματικά στα μυαλά των παιδιών, σύμφωνα με την κα Γουίλερ.

Έχοντας μελετήσει την ιστορία, αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για μια συντονισμένη, συστηματική προσπάθεια και όχι για κάτι που γίνεται αυθαίρετα.

Η κα Γουίλερ δήλωσε ότι ήθελε να φτάσει στην ουσία του ποιος βρισκόταν πίσω από αυτή την επιχείρηση, η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο του βιβλίου της.

Στοχεύοντας τα παιδιά

Σύμφωνα με την ίδια, τον περασμένο αιώνα, η Αριστερά «προσπάθησε να αναδιαμορφώσει την κοινωνία μας και το κατάφερε αρκετά καλά», καθώς κατέλαβε τους θεμελιώδεις θεσμούς των μέσων ενημέρωσης, της εκπαίδευσης, πολλών θρησκειών και του νόμου, τους οποίους χρησιμοποίησε για να επιτεθεί στην πυρηνική οικογένεια.

«Υπάρχει ένα στοιχείο της πυρηνικής οικογένειας που έχει μείνει όρθιο και αυτό είναι τα παιδιά – κάτι που ίσως εξηγεί γιατί η Αριστερά τα κυνηγάει», επισημαίνει η κα Γουίλερ.

Η συγγραφέας κατονομάζει στο βιβλίο της τους ανθρώπους και τους θεσμούς που βρίσκονται πίσω από αυτές τις επιθέσεις στα παιδιά της Αμερικής και διαπιστώνει ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι είτε δηλωμένοι μαρξιστές είτε άνθρωποι που έχουν ασπαστεί «μια προφανή μαρξιστική ιδεολογία».

«Αν αρνηθούμε να αναγνωρίσουμε ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι και ποια ιδεολογία πρεσβεύουν, τότε δεν θα μπορέσουμε να τους πολεμήσουμε αποτελεσματικά και επομένως δεν θα νικήσουμε», δήλωσε η κα Γουίλερ, προσθέτοντας ότι έγραψε το βιβλίο για το καλό της ψυχής των παιδιών, αλλά και για την Αμερική συνολικά, αφού «αν παραδώσουμε τα παιδιά μας στην αριστερά, το έθνος μας έχει τελειώσει».

Πάουλο Φρέιρε

Η κα Γουίλερ επικρίνει το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα επειδή δεν αντιστέκεται στην προσπάθεια της Αριστεράς να προωθήσει την ιδεολογία της για τον μετασχηματισμό της αμερικανικής κοινωνίας.

Είπε ότι πολλοί Ρεπουμπλικάνοι στοχαστές αδυνατούν να δώσουν έναν ορισμό της κουλτούρας woke ή κουλτούρα της εγρήγορσης. Η ίδια κατάφερε να εντοπίσει τις ρίζες της ιδεολογίας της εγρήγορσης σε έναν Βραζιλιάνο «αυτοαποκαλούμενο μαρξιστή» και θεωρητικό της εκπαίδευσης, τον Πάουλο Φρέιρε (Paulo Freire, 1921-1997), συγγραφέα του βιβλίου «Η αγωγή του καταπιεζόμενου» («Pedagogy of the Oppressed»), ο οποίος «δεν πίστευε στην αντικειμενική πραγματικότητα, στην αντικειμενική αλήθεια».

Ο κος Φρέιρε πίστευε ότι τα παιδιά πρέπει να βλέπουν την εκπαίδευση μέσω της κριτικής συνείδησης, η οποία είναι η θέαση του κόσμου μέσω του κριτικού μαρξισμού, δήλωσε η κα Γουίλερ. Ο κριτικός μαρξισμός, με τη σειρά του, ανάγει τα πάντα είτε στο δίπολο του καταπιεσμένου και του καταπιεστή είτε στην κλασική μαρξιστική διαλεκτική.

Ο Άλαν Τσαρλς Κορς, ιστορικός στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, δήλωσε ότι υπάρχουν τρία βιβλία που είχαν τη βαθύτερη επιρροή στις ανθρωπιστικές επιστήμες στις Ηνωμένες Πολιτείες – τα «Τετράδια της φυλακής” του Αντόνιο Γκράμσι, η «Αγωγή του καταπιεζόμενου” του Πάουλο Φρέιρε και οι «Άθλιοι της γης” του Φραντς Φανόν.

Ο Φρέιρε αγκάλιαζε τις ιδέες των Λένιν, Μάο, Κάστρο και Γκεβάρα, μαζί με τον ριζοσπαστικό καθολικισμό.  Η «Αγωγή του καταπιεζόμενου», που εκδόθηκε το 1968 και επανεκδόθηκε στα αγγλικά δύο χρόνια αργότερα, έχει γίνει υποχρεωτικό ανάγνωσμα σε πολλά ακαδημαϊκά ιδρύματα στις Ηνωμένες Πολιτείες (βλ. «Πώς το φάντασμα του κομμουνισμού κυβερνά τον κόσμο μας», The Epoch Times).

Το βιβλίο του κου Φρέιρε δεν εστιάζει σε συγκεκριμένα εκπαιδευτικά προβλήματα, αλλά είναι «ένα ουτοπικό πολιτικό σύγγραμμα που καλεί στην ανατροπή της καπιταλιστικής ηγεμονίας και στη δημιουργία αταξικών κοινωνιών», όπως περιγράφει ο Στερν της City Journal. Το έργο δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το να επαναλαμβάνει τη μαρξιστική άποψη ότι υπάρχουν μόνο δύο είδη ανθρώπων στον κόσμο: ο καταπιεστής και ο καταπιεσμένος. Οι καταπιεσμένοι θα πρέπει, λοιπόν, να απορρίψουν την εκπαίδευσή τους, να αφυπνιστούν συνειδητοποιώντας τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν και να παρακινηθούν σε εξέγερση.

«Η κριτική συνείδηση, η θεώρηση του κόσμου μέσα από έναν μαρξιστικό φακό, είναι ακριβώς αυτό που είναι το wokeness – η εγρήγορση», είπε, και είναι αυτό που διδάσκονται τα παιδιά της Αμερικής.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις των συγγραφέων και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.

Από τους Ευθύμιο Ωραιόπουλο και Τζαν Τζέκιλεκ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Η υπ. Εσωτερικών της Βρετανίας αμφισβητεί την καταλληλότητα των διεθνών κανονισμών για τη μετανάστευση

Πριν από μια σημαντική ομιλία στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Σουέλλα Μπρέιβερμαν [Suella Braverman] πρότεινε ότι μπορεί να χρειαστεί μια ανατροπή των διεθνών κανόνων για την αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης.

Η υπουργός Εσωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας αμφισβήτησε κατά πόσον οι συμβάσεις και τα νομικά πλαίσια που σχεδιάστηκαν πριν από μισό και πλέον αιώνα εξακολουθούν να «είναι ακόμα κατάλληλα».

Προειδοποίησε ότι η αποτυχία αντιμετώπισης του προβλήματος θα υπονομεύσει τη «δημοκρατική νομιμότητα» των πολιτικών θεσμών.

Η υπουργός Εσωτερικών έχει δηλώσει στο παρελθόν την προσωπική της άποψη ότι το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που υπογράφηκε το 1950, την οποία κατηγόρησε ότι εμποδίζει την εισαγωγή σκληρών πολιτικών όπως το πρόγραμμα της Ρουάντα.

Οι επικριτές της προσέγγισής της έχουν αμφισβητήσει τη συμμόρφωσή της με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες του 1951.

Πριν από το ταξίδι της, η υπουργός Εσωτερικών δήλωσε: «Η παράνομη μετανάστευση και οι άνευ προηγουμένου μαζικές μετακινήσεις ανθρώπων σε όλο τον κόσμο ασκούν μη βιώσιμες πιέσεις στην Αμερική, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη γενικότερα.

»Πρέπει να συναντηθούμε και να αναρωτηθούμε αν οι διεθνείς συμβάσεις και τα νομικά πλαίσια που σχεδιάστηκαν πριν από 50 και πλέον χρόνια είναι κατάλληλα για τον σκοπό τους στην εποχή των smartphone και των ταξιδιών με τζετ.

»Θα πάω στην Ουάσιγκτον για να συζητήσω αυτή την κρίση με τους Αμερικανούς ομολόγους μας.

»Εάν αποτύχουμε να αντιμετωπίσουμε αυτές τις προκλήσεις, τότε οι πολιτικοί μας θεσμοί κινδυνεύουν να χάσουν τη δημοκρατική τους νομιμοποίηση.»

Η κα Μπρέιβερμαν θα μεταβεί στην Ουάσιγκτον σήμερα και θα εκφωνήσει την Τρίτη κεντρική ομιλία, στην οποία θα εκθέσει την εκτίμησή της για τις παγκόσμιες μεταναστευτικές προκλήσεις.

Θα παρουσιάσει ένα σχέδιο για το πώς άλλες χώρες μπορούν να καταπολεμήσουν την κρίση και θα υποστηρίξει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο έχει πρωτοστατήσει στην προώθηση καινοτόμων προσεγγίσεων για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

A group of illegal immigrants are brought by a Border Force vessel to Dover, Kent, on May 19, 2023. (Gareth Fuller/PA Media)
Μια ομάδα λαθρομεταναστών μεταφέρεται από σκάφος της Συνοριοφυλακής στο Ντόβερ του Κεντ, στις 19 Μαΐου 2023. (Gareth Fuller/PA Media)

 

Μέχρι στιγμής φέτος, σύμφωνα με τις καταγραφές, σχεδόν 24.000 άνθρωποι διέσχισαν τη Μάγχη, παρά την υπόσχεση του Βρετανού πρωθυπουργού Ρίσι Σούνακ να «σταματήσει τις βάρκες» – αν και ο αριθμός αυτός είναι μειωμένος σε σχέση με το 2022.

Οι προσπάθειες να σταλούν ορισμένοι αιτούντες άσυλο σε ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή στη Ρουάντα έχουν κολλήσει σε νομικές διαμάχες, ενώ η προσπάθεια να στεγαστούν άνθρωποι που περιμένουν την αξιολόγηση των αιτημάτων τους σε μια φορτηγίδα στο Πόρτλαντ του Ντόρσετ έχει ανασταλεί μετά την ανακάλυψη του βακτηριδίου της λεγεωνέλλας.

Η υπουργός Εσωτερικών θα χρησιμοποιήσει το ταξίδι της για να επιδιώξει στενότερη συνεργασία με τις αμερικανικές αρχές για την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης και των διακινητών ανθρώπων.

Θα συναντηθεί με τον υπουργό Εσωτερικής Ασφάλειας Αλεχάντρο Μαγιόρκας και τον υπουργό Δικαιοσύνης Μέρρικ Γκάρλαντ για συνομιλίες σχετικά με τη μετανάστευση και την εθνική ασφάλεια.

Σε συνέχεια της έκκλησής της προς τις εταιρείες κοινωνικής δικτύωσης, όπως η Meta, να κάνουν περισσότερα για την αντιμετώπιση της διαδικτυακής κακοποίησης παιδιών, θα επισκεφθεί το Εθνικό Κέντρο για τα Εξαφανισμένα και Κακοποιημένα Παιδιά για να δει πώς ο οργανισμός συνεργάζεται με τις αρχές επιβολής του νόμου σε όλο τον κόσμο για την αντιμετώπιση της εξελισσόμενης απειλής.

Θα δει επίσης τις εργασίες που γίνονται για την αντιμετώπιση των θανατηφόρων προβλημάτων που σχετίζονται με τη χρήση οπιοειδών στις Ηνωμένες Πολιτείες, εν μέσω ανησυχιών από τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου του Ηνωμένου Βασιλείου σχετικά με την εξάπλωση ναρκωτικών όπως η φαιντανύλη.

Ο Αλπ Μεχμέτ, πρόεδρος της ομάδας εκστρατείας Migration Watch UK, δήλωσε ότι η κα Μπρέιβερμαν είχε δίκιο που «αναφέρθηκε στις συμβάσεις» και πρότεινε το Ηνωμένο Βασίλειο να αποχωρήσει τόσο από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΑΔ) όσο και από τη Σύμβαση για τους Πρόσφυγες, εάν δεν γίνουν μεταρρυθμίσεις.

«Εδώ και καιρό λέμε ότι τόσο η Σύμβαση για τους Πρόσφυγες όσο και η ΕΣΑΔ είναι ξεπερασμένες και ακατάλληλες για τις σύγχρονες προκλήσεις», δήλωσε.

Αλλά ο επικεφαλής του Συμβουλίου Προσφύγων Ενβέρ Σόλομον δήλωσε: «Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια δίκαιη διαδικασία για τους ανθρώπους που έρχονται εδώ σε αναζήτηση ασφάλειας και προστασίας.

»Αντί να απειλούμε να εγκαταλείψουμε τα πλαίσια και τις συμβάσεις που προστατεύουν τα δικαιώματα των προσφύγων, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα πραγματικά ζητήματα του συστήματος ασύλου, όπως η συσσώρευση-ρεκόρ, και να παρέχουμε ασφαλείς διαδρομές για όσους χρειάζονται προστασία, συμπεριλαμβανομένων των θεωρήσεων βίζας για πρόσφυγες, της επανεγκατάστασης και των προγραμμάτων οικογενειακής επανένωσης.»

Πηγή: PA Media

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Ένα 7χρονο αγόρι κατακτά τον Όλυμπο

Ο μικρός ορειβάτης, που ξεκίνησε να σκαρφαλώνει σε κορυφές από την ηλικία των 3 ετών, ακολουθώντας τη μητέρα του στη δουλειά της, έγινε φέτος ο νεότερος Βρετανός που κατακτά το βουνό των θεών.

Ο Φράνκι ΜακΜίλαν, 7 ετών, σκαρφαλώνει τακτικά τα βουνά στη Λίμνη Ντίστρικτ, στο Ηνωμένο Βασίλειο, μαζί με τη μαμά του, Μπάσια ΜακΜίλαν, 39 ετών, η οποία τον έβαλε στο άθλημα από μικρό παιδί.

Ο Φράνκι ανέβηκε στο Σκάφελ Πάικ σε ηλικία μόλις 4 ετών και σε όλα τα 214 Γουέινραϊτ στο Εθνικό Πάρκο της Λίμνης Ντίστρικτ.

Αυτόν τον Σεπτέμβριο, ήρθε με τη μητέρα του στην Ελλάδα έχοντας ως στόχο την κορυφή του Ολύμπου, στα 2.918 μ.

Frankie McMillan, 7, at the summit of Mount Olympus, Greece, in early September 2023. (SWNS)
Ο Φράνκι ΜακΜίλαν, 7 ετών, στην κορυφή του Ολύμπου, στις αρχές Σεπτεμβρίου 2023. (SWNS)

 

Το δίδυμο μητέρας και γιου ανέβηκε μέσα σε δύο ημέρες το βουνό με έναν τοπικό οδηγό, φτάνοντας στην κορυφή στις 2 Σεπτεμβρίου και κατεβαίνοντας στις 3 Σεπτεμβρίου.

Η κα ΜακΜίλαν είχε περάσει μήνες ανταλλάσσοντας μηνύματα και τηλεφωνήματα με τους διοργανωτές της πεζοπορίας, τους οποίους έπρεπε να πείσει ότι ο Φράνκι θα μπορούσε να φτάσει στην κορυφή.

«Είμαι πολύ περήφανος για τον εαυτό μου, είναι το μεγαλύτερο ύψος που έχω φτάσει», δήλωσε ο Φράνκι, που κατάγεται από το Γκόσφορθ της Κάμπρια.

«Στην αναρρίχηση μού αρέσει που περνάω χρόνο με την οικογένειά μου, βγαίνω στην ύπαιθρο, κοιτάζω τη θέα και βρίσκω θησαυρούς. Αλλά πάνω απ’ όλα μου αρέσει το σκαρφάλωμα των βράχων.»

(Left) Frankie McMillan after conquering all 214 Wainwrights of Lake District National Park, UK; (Right) Frankie prepares to tackle some climbing at Mount Olympus, Greece, in early September 2023. (SWNS)
(αριστερά) Ο Φράνκι ΜακΜίλαν μετά την κατάκτηση των 214 Wainwrights του Εθνικού Πάρκου της Λίμνης Ντίστρικτ στο Ηνωμένο Βασίλειο – (δεξιά) Ο Φράνκι ετοιμάζεται να αναρριχηθεί στον Όλυμπο, στις αρχές Σεπτεμβρίου 2023. (SWNS)

 

Οι φίλοι του Φράνκι στο σχολείο τον σέβονται και τον θεωρούν καταπληκτικό, όπως λέει ο ίδιος. Τον παρακολούθησαν στην τηλεόραση και τον συνεχάρησαν για το επίτευγμά του.

«Δεν τους αρέσει να σκαρφαλώνουν σε βουνά όσο σε εμένα, γιατί τα πόδια τους κουράζονται, αλλά εμένα μου αρέσει», είπε.

«Θα ήθελα να ανέβω στην κορυφή του Έβερεστ, αλλά είμαι πολύ μικρός, οπότε ίσως μπορέσω να ανέβω στο όρος Ουράνιο Τόξο στο Περού ή στο Τουμπκάλ στο Μαρόκο ή στο Στρατόπεδο Βάσης του Έβερεστ, αν με αφήσει η μαμά μου.»

Η κα ΜακΜίλαν, επαγγελματίας οδηγός βουνού, «ανησυχεί λίγο» για το αν θα τα καταφέρει ή όχι.

Frankie McMillan, 7, handling some of the technical parts of the climb on Mount Olympus in early September 2023. (SWNS)
Ο Φράνκι ΜακΜίλαν, 7 ετών, σε μερικά από τα τεχνικά μέρη της ανάβασης στον Όλυμπο, στις αρχές Σεπτεμβρίου 2023. (SWNS)

 

«Αλλά με έκανε περήφανη – δεν υπήρξε ούτε ένα δευτερόλεπτο που να παραπονέθηκε ή να ήθελε να ξεκουραστεί», είπε, προσθέτοντας ότι «αν μη τι άλλο, ήταν καλύτερος από μένα».

«Απλώς ρουφούσε την εμπειρία – μερικές φορές ακόμη και ο οδηγός έπρεπε να του πει να επιβραδύνει.

»Τα πήγε πάρα πολύ καλά.

»Είναι τόσο ξεχωριστό.»

Από τότε που ήταν μικρός, η μητέρα του πάντα του έλεγε ότι μια μέρα θα μετακινούσε βουνά.

«Ήξερα ότι μπορούσε να το κάνει, βέβαια ανησυχούσα, γιατί ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος», είπε η κα Μακμίλαν. «Αλλά όταν φτάσαμε στην κορυφή, ήμουν τόσο περήφανη.

»Ήταν μια πολύ χαρούμενη εμπειρία να τον βλέπω να αγγίζει την κορυφή μετά από όλο τον προγραμματισμό και τις ανησυχίες.»

Στη δουλειά της πηγαίνει ανθρώπους στις κορυφές της Λίμνης Ντίστρικτ. Λέει ότι ο Φράνκι πάντα ήθελε να πάει μαζί της.

«Ο Φράνκι πάντα με έβλεπε να ανεβοκατεβαίνω και πάντα ήθελε να έρθει μαζί μου. Όταν ήταν τριών ετών, τον πήρα», είπε η κα ΜακΜίλαν.

Frankie McMillan, 7, and his mother, Basia, 39, at the summit of Mount Olympus in early September 2023. (SWNS)
Ο Φράνκι ΜακΜίλαν, 7 ετών, και η μητέρα του Μπάσια, 39 ετών, στην κορυφή του Ολύμπου, στις αρχές Σεπτεμβρίου 2023. (SWNS)

 

«Και το έκανε μόνος του. Νόμιζα ότι θα γύριζε πίσω, αλλά έφτασε μέχρι την κορυφή και από τότε ζητάει όλο και περισσότερα.

«Ήθελε να πάει να παίξει ποδόσφαιρο αφού ανεβήκαμε στο Σκάφελ Πάικ.»

Η τελική ανάβαση στον Όλυμπο είναι πολύ «τεχνική», αλλά η κα ΜακΜίλαν λέει ότι αυτό ήταν που ενθουσίασε περισσότερο τον Φράνκι.

«Προσπαθήσαμε να βρούμε κάτι όσο το δυνατόν υψηλότερο, αλλά εντός του ορίου», είπε. «Τα 2.500 μέτρα θεωρούνται ένα καλό αρχικό υψόμετρο για την ανάβαση.»

Σε αυτή την ηλικία, αυτό ήταν το υψηλότερο σημείο που μπορούσαν να πάνε, αλλά ο Φράνκι πραγματικά απολαμβάνει τα τεχνικά μέρη της αναρρίχησης.

Frankie McMillan, 7, hikes up a rocky ridge shrouded in mist. (SWNS)
Ο Φράνκι ΜακΜίλαν, 7 ετών, ανεβαίνει σε μια βραχώδη κορυφογραμμή που καλύπτεται από ομίχλη. (SWNS)

 

«Το τελευταίο χιλιόμετρο είναι πολύ τεχνικό στον Όλυμπο και ήταν πολύ ενθουσιασμένος με αυτό το κομμάτι, καθώς είναι μια σχεδόν κάθετη ανάβαση όπου χρειάζονται τα σχοινιά», είπε η μητέρα του.

Τώρα που ο Όλυμπος έχει κατακτηθεί, ο Φράνκι έχει στρέψει την προσοχή του στο όρος Τουμπκάλ στο Μαρόκο – με απώτερο στόχο να κατακτήσει μια μέρα το Έβερεστ.

«Ρωτούσε πότε είναι οι επόμενες σχολικές διακοπές για την επόμενη περιπέτειά του», είπε η κα ΜακΜίλαν. «Και έφτιαξε μια λίστα με τα μέρη που θέλει να πάει: Μαρόκο, Νεπάλ, Περού και Εκουαδόρ.»

Frankie McMillan, 7, looks out across a mountain vista during a jaunt. (SWNS)
Ο Φράνκι ΜακΜίλαν, 7 ετών, κοιτάζει τη θέα κατά τη διάρκεια μιας εκδρομής στο βουνό. (SWNS)

 

«Έτσι, είτε θα είναι το Μαρόκο τον Νοέμβριο είτε θα περιμένουμε μέχρι τον Απρίλιο για να δοκιμάσουμε το Στρατόπεδο Βάσης του Έβερεστ.»

Το τελευταίο ταξίδι δεν είναι εύκολη υπόθεση, καθώς περιλαμβάνει 15 ημέρες περπάτημα.

«Νομίζω ότι έχει αποδείξει ότι μπορεί να το κάνει, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι και τεχνικά θα μπορέσει να το κάνει και αυτό θα είναι πιο κοντά στο όνειρό του – οπότε θα δούμε», είπε η μητέρα του.

Της/Του SWNS

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Η οικονομική πτώση της Κίνας σημαίνει προβλήματα για τη Λατινική Αμερική και ευκαιρίες για τις ΗΠΑ

Η επιδείνωση των οικονομικών προβλημάτων στην Κίνα είναι κάτι που το κομμουνιστικό καθεστώς δεν μπορεί πλέον να αρνείται και που οι εξαρτημένες από την Κίνα χώρες δεν έχουν την πολυτέλεια να αγνοήσουν.

Από τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν ανακοινώθηκε η απόφαση της Κίνας να τερματίσει την πολιτική του «μηδενικού COVID», η επακόλουθη οικονομική ύφεση έπληξε πολλούς τομείς. Οι αγορές εισαγωγών και εξαγωγών έχουν κατακρημνιστεί φέτος, ενώ το χρέος της χώρας εκτινάχθηκε, η βιομηχανική παραγωγή έπεσε και η αγορά ακινήτων κατέρρευσε.

Τα στοιχεία του Ιουλίου έδειξαν σημαντική πτώση του εξωτερικού εμπορίου σε ετήσια βάση, με τις εξαγωγές να συρρικνώνονται κατά 14,5% και τις εισαγωγές να μειώνονται κατά 12,4%.

Αυτό περιπλέκεται από τη συρρίκνωση του εργατικού δυναμικού και την υψηλή ανεργία των νέων. Ο αριθμός των νέων που δεν μπορούν να βρουν δουλειά ανέβηκε στο σημείο-ρεκόρ του 20,4% τον Απρίλιο στην ηλικιακή ομάδα των 16 έως 24 ετών, ενώ τον Ιούνιου αυξήθηκε περαιτέρω στο 21,3%.

Η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Κίνας δημοσίευσε αρχικά τα στοιχεία, αλλά στη συνέχεια η κρατική υπηρεσία δεν επέτρεψε τη δημοσίευση επιπλέον στατιστικών στοιχείων για την ανεργία μετά από εκτεταμένες αναφορές των μέσων ενημέρωσης.

Ένας εκπρόσωπος της Στατιστικής Υπηρεσίας, ο Φου Λινγκχούι, δήλωσε στους δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης Τύπου τον Αύγουστο ότι το « ηλικιακό ποσοστό ανεργίας στις πόλεις για τους νέους» θα ανασταλεί για εκείνον τον μήνα. Δεδομένης της αυξημένης πίεσης που αντιμετωπίζει το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) για την παραπαίουσα οικονομία, οι προσπάθειες σε κρατικό επίπεδο για έλεγχο της πληροφόρησης δεν προκαλούν έκπληξη.

Μια έκθεση του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων με έδρα τη Νέα Υόρκη επεσήμανε τον Αύγουστο: « Η μετακίνηση εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων από την αναποτελεσματική αγροτική γεωργία στην εργοστασιακή εργασία υψηλότερης παραγωγικότητας στις πόλεις μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μία φορά».

A view of a complex of unfinished apartment buildings in Xinzheng City in Zhengzhou, central Henan Province, China, on June 20, 2023. (PEDRO PARDO/AFP via Getty Images)
Άποψη συγκροτήματος ημιτελών πολυκατοικιών στην πόλη Σιντζένγκ, κοντά στην Τζενγκζόου, στην επαρχία Χενάν. Κίνα, 20 Ιουνίου 2023. (PEDRO PARDO/AFP μέσω Getty Images)

 

Οι επιπτώσεις της οικονομικής ύφεσης του Πεκίνου θα υπερβούν κατά πολύ τα σύνορά του. Πολλοί εμπειρογνώμονες προβλέπουν ότι οι εταίροι της Κίνας στον αναπτυσσόμενο κόσμο, ιδίως στη Λατινική Αμερική, θα υποστούν το μεγαλύτερο βάρος των εσωτερικών προβλημάτων της.

Τα συμφέροντα του Πεκίνου στη Λατινική Αμερική είναι αρκετά μεγάλα. Μεταξύ του 2000 και του 2020, περίπου 160 δισεκατομμύρια δολάρια επενδύθηκαν από κινεζικές εταιρείες στην περιοχή.

Τα τελευταία 20 χρόνια, η σχέση της Λατινικής Αμερικής με την Κίνα βασιζόταν σε «αντιλήψεις και ελπίδες» και όχι σε πρακτικές λεπτομέρειες, δήλωσε ο Ήβαν Έλλις, περιφερειακός αναλυτής και καθηγητής στο Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών του U.S. Army War College.

Οι αντανακλάσεις αυτού του γεγονότος είναι εμφανείς στα αμφίβολα έργα υποδομής στη Λατινική Αμερική και στα υψηλά δάνεια που δόθηκαν σε τοπικές κυβερνήσεις με ιστορικό αδυναμίας πληρωμής των χρεών τους.

Σε ένα πρόσφατο παράδειγμα, το αριστερό καθεστώς της Αργεντινής χρησιμοποίησε μια πιστωτική γραμμή 7,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να πληρώσει μέρος κινέζικου δανείου τον Αύγουστο. Η Αργεντινή έχει μακρόχρονη ιστορία αθέτησης πληρωμών εξωτερικού χρέους και, από το 2019, χρωστούσε στο Πεκίνο σχεδόν 17 δισεκατομμύρια δολάρια από δάνεια που είχαν εκδοθεί από το 2007, σύμφωνα με τον Διαμερικανικό Διάλογο.

Τα έργα υποδομής της Κίνας στη Λατινική Αμερική είναι γνωστό ότι είναι γεμάτα προβλήματα, ορισμένα από τα οποία επηρεάζουν σημαντικά τους τοπικούς πληθυσμούς. Ένα από αυτά είναι και το υδροηλεκτρικό φράγμα Coca Codo Sinclair, ύψους 2,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στο Εκουαδόρ, το οποίο άνοιξε το 2016 και ήδη οι τοπικοί μηχανικοί εκφράζουν ανησυχίες για ρωγμές και δομικά ζητήματα.

Οι κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής που διψούν για επενδύσεις και εμπορικές συμφωνίες παραβλέπουν συστηματικά αυτά τα γεγονότα επηρεασμένες από τα μεγάλα ποσά που διοχετεύει σε αυτές η Κίνα. Ωστόσο, δεδομένων των σημερινών εσωτερικών προβλημάτων του Πεκίνου, αυτά τα ποσά ίσως αρχίσουν να μειώνονται και να συνοδεύονται από περισσότερους όρους, δήλωσε ο κος Έλλις στην Epoch Times.

Οι επιπτώσεις στα εμπορεύματα

Μία από τις βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις που αντιμετωπίζει ήδη η περιοχή είναι η υποχώρηση των τιμών των βασικών εμπορευμάτων λόγω της μειωμένης ζήτησης από την Κίνα, τον μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο της περιοχής, του Μεξικού εξαιρουμένου.

Σε χώρες όπως η Βραζιλία, η Χιλή και το Περού, τα εμπορεύματα αντιπροσωπεύουν το 72% του συνόλου των εξαγωγών, σύμφωνα με το Institute of International Finance. Συγκριτικά, οι εξαγωγές εμπορευμάτων της Αφρικής ανέρχονται στο 62%, της Μέσης Ανατολής στο 51% και της Ασίας στο 25%.

Αυτό είναι ιδιαίτερα προβληματικό για τις χώρες με ισχυρούς ορυκτούς και γεωργικούς τομείς, οι οποίοι εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την κινεζική ζήτηση.

Η Διαμερικανική Τράπεζα Ανάπτυξης ανέφερε πτώση των τιμών μεταξύ Ιανουαρίου και Απριλίου σε βασικά προϊόντα της Λατινικής Αμερικής, όπως το πετρέλαιο, ο καφές, το σιδηρομετάλλευμα, ο χαλκός και η σόγια.

Ο κος Έλλις προβλέπει μια «παρατεταμένη περίοδο χαμηλότερων τιμών των εμπορευμάτων» που θα πλήξει σκληρά τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, καθώς η Κίνα πιθανότατα θα αγοράζει λιγότερα και θα προσπαθεί να πουλάει περισσότερα. Είπε ότι πιθανότατα το ΚΚΚ «δεν θα μπορεί να διοχετεύει τόσα χρήματα όσο άλλοτε στην περιοχή».

Κατά συνέπεια, αυτό θα μπορούσε να αμβλύνει μέρος της φήμης την οποία η Κίνα οικοδομούσε προσεκτικά για πολλά χρόνια. «Η Κίνα δεν θα φαίνεται τόσο γοητευτική στη Λατινική Αμερική όσο παλιά, σε κανένα επίπεδο», δήλωσε ο κος Έλλις.

Ο επικεφαλής οικονομολόγος των αναδυόμενων αγορών Ρόμπερτ Γκιλχούλι επεσήμανε: «Οι εξαγωγείς πρώτων υλών, όπως η Χιλή, το Περού, η Νότια Αφρική και η Αυστραλία, μπορεί να δουν τη ζήτηση των προϊόντων τους από την Κίνα να πέφτει», γεγονός που, όπως είπε, θα οδηγούσε σε μια τάση παγώματος των παγκόσμιων τιμών και σε «επιπτώσεις στις επενδύσεις, τα φορολογικά έσοδα και το ευρύτερο επιχειρηματικό κλίμα».

Άλλοι αναλυτές λένε ότι το πάγωμα των τιμών των εμπορευμάτων είναι μόνο η αρχή.

«Ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους αυτά τα καθεστώτα [της Λατινικής Αμερικής] έλκονται από την Κίνα είναι λόγω των άμεσων πρακτικών οφελών αυτής της σχέσης … ελκυστικά δάνεια, επενδύσεις, στρατιωτικές ευκαιρίες και ευκαιρίες ασφάλειας και διάφορες μορφές υποστήριξης», δήλωσε στην Epoch Times η αναλύτρια περιφερειακής ασφάλειας και πρόεδρος της Scarab Rising, Ιρίνα Τσούκερμαν.

Brazil's President Luiz Inacio Lula da Silva (L) talks to China's Ambassador to Brazil Zhu Qingqiao at the Palacio do Planalto in Brazil on Feb. 3, 2023. (SERGIO LIMA/AFP via Getty Images)
Ο πρόεδρος της Βραζιλίας Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα (α) συνομιλεί με τον πρέσβη της Κίνας στη Βραζιλία Ζου Τσινγτσιάο (δ) στο Palacio do Planalto στη Βραζιλία, στις 3 Φεβρουαρίου 2023. (SERGIO LIMA/AFP μέσω Getty Images)

 

«Εάν [οι κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής] αρχίσουν να βλέπουν την Κίνα ως αναξιόπιστο σύμμαχο … που δεν τηρεί τις υποσχέσεις του, θα απομακρυνθούν αμέσως αναζητώντας άλλον μνηστήρα.»

Η κα Τσούκερμαν πιστεύει ότι η εικόνα επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο με τον οποίο η Κίνα προσεγγίζει τη σχέση της με τη Λατινική Αμερική. Δεν είναι πεπεισμένη ότι το ΚΚΚ θα μειώσει τις περιφερειακές επενδύσεις του, ακόμη και με κόστος τη δική του οικονομική κρίση. Αντιθέτως, η αναλύτρια πιστεύει ότι το Πεκίνο νοιάζεται περισσότερο για την «προβολή ισχύος» παρά για αυτό που αποκάλεσε «συνετή και νηφάλια ισορροπία δαπανών».

«Στην πραγματικότητα, υπάρχει μια αντίληψη στην άρχουσα τάξη ότι, όσο το μακρύ χέρι του Πεκίνου φτάνει μακριά σε όλο τον κόσμο, οι φήμες για την οικονομική του κατάρρευση δεν θα γίνουν πλήρως πιστευτές από τις δυτικές χώρες», είπε.

Ωστόσο, οι επενδύσεις του Πεκίνου στη Λατινική Αμερική, εφ’ εξής, θα συνοδεύονται πιθανότατα από αυτό που ο κος Έλλις αποκάλεσε «σκλήρυνση της διπλωματικής γραμμής της Κίνας». Αναμένει ότι αυτό θα υλοποιηθεί με τους όρους δανεισμού της Κίνας, προσθέτοντας ότι το ΚΚΚ είναι «πολύ επιδέξιο» στο να πληρώνεται.

«Όπως και στην Αφρική, οι Κινέζοι δεν αφήνουν κανέναν να ξεφύγει από τα χρέη του», δήλωσε ο κος Έλλις.

Πρόσθεσε ότι το ΚΚΚ πιθανότατα θα οξύνει την προσέγγισή του ως εμπορικός και επενδυτικός εταίρος, ενώ θα θέτει αυστηρότερους όρους και θα εμβαθύνει την «πολιτικοποίησή» του στη Λατινική Αμερική.

Ο κος Έλλις είπε ότι η Κίνα πιθανότατα θα γίνει ένας πιο δύσκολος διεθνής εταίρος, που θα προσφέρει λιγότερα μετρητά.

Μια καλή ευκαιρία

Εάν οι εμπορικές και επενδυτικές συμφωνίες μεταξύ της Κίνας και της Λατινικής Αμερικής γίνουν πιο αυστηρές, αυτό μπορεί να επηρεάσει αρνητικά και τις προσπάθειες του ΚΚΚ να επεκτείνει το γουάν RMB ως αποθεματικό νόμισμα στην περιοχή. Νωρίτερα φέτος, οι κυβερνήσεις της Βραζιλίας και της Αργεντινής ανακοίνωσαν ότι θα αρχίσουν να χρησιμοποιούν το γουάν ως εμπορικό νόμισμα. Στις 29 Ιουνίου, η κυβέρνηση της Αργεντινής προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, όταν η κεντρική της τράπεζα ανακοίνωσε ότι οι κάτοικοι και οι επιχειρήσεις θα μπορούν να ανοίγουν λογαριασμούς σε γουάν.

Η Κίνα δεν έχει κρύψει την πρόθεσή της να προωθήσει το γουάν ως εναλλακτική λύση στο δολάριο ΗΠΑ για τα αποθεματικά και το εμπόριο, κάτι που πολλοί έχουν αποκαλέσει εκστρατεία «απο-δολαριοποίησης».

Ωστόσο, η οικονομική υποβάθμιση του Πεκίνου και η πιο περίπλοκη ή μικρότερη πρόσβαση των χωρών της Λατινικής Αμερικής στην κινεζική χρηματοδότηση, ίσως αποτελούν για τις Ηνωμένες Πολιτείες μια καλή ευκαιρία να αναλάβουν δράση στη «γειτονιά» τους. Η κα Τσούκερμαν λέει ότι η μεταβαλλόμενης οικονομική κατάσταση της Κίνας θα μπορούσε να προκαλέσει μια αλλαγή στάσης.

«Παρά τις αριστερές ιδεολογίες των λατινοαμερικανικών καθεστώτων, όπως η Αργεντινή και η Βραζιλία, οι ηγέτες τους είναι πραγματιστές και ιδιοτελείς. Μπορεί να χρησιμοποιούν λαϊκίστικη ρητορική και ακραίες ιδεολογίες για να αποκτήσουν την εξουσία και τον έλεγχο, αλλά όταν πρόκειται να διαφυλάξουν την εξωτερική πολιτική και την τσέπη τους, γνωρίζουν πολύ καλά ποιο είναι το συμφέρον τους», δήλωσε η αναλύτρια.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να έχουν υποσκελιστεί από την Κίνα ως κορυφαίος εμπορικός εταίρος των λατινοαμερικανικών χωρών τα τελευταία χρόνια, αλλά οι άμεσες ξένες επενδύσεις των ΗΠΑ στην περιοχή εξακολουθούν να είναι τεράστιες – πέρυσι αντιπροσώπευαν το 38% της οικονομικής εισροής σχεδόν 225 δισεκατομμυρίων δολαρίων στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική.

Ο κος Έλλις λέει ότι εναπόκειται στην Ουάσιγκτον να διαφοροποιηθεί ως εμπορικός εταίρος στη Λατινική Αμερική και να επωφεληθεί από οποιαδήποτε οικονομική αμηχανία της Κίνας. Εάν δεν το κάνει, παρατήρησε, δεν θα είναι η πρώτη φορά που Αμερικανοί αξιωματούχοι χάνουν μια χρυσή ευκαιρία.

«Ποτέ δεν απογοητεύτηκα από την ικανότητα της κυβέρνησής μας να πυροβολεί τον εαυτό της στο πόδι.»

Της Autumn Spredemann

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Περονόσπορος, χαλάζι και καύσωνας «χτύπησαν» φέτος τα σταφύλια με αντίκτυπο στον τρύγο

Ορισμένοι αμπελουργοί και οινοποιοί δεν θα τρυγήσουν φέτος ούτε ένα τσαμπί. Άλλοι στέκονται καταμεσής κατεστραμμένων αμπελώνων και πλημμυρισμένων οινοποιείων. Οι περισσότεροι θα πάρουν φέτος μειωμένη παραγωγή. Γιατί; Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας ήταν ο πρώιμος περονόσπορος, που έφεραν οι βροχές και οι υψηλές θερμοκρασίες της άνοιξης. Σε άλλες το χαλάζι και οι ανοιξιάτικοι άνεμοι, που «αμμοβόλησαν» τα νεαρά βλαστάρια και τα άνθη των αμπελιών, νεκρώνοντάς τα. Σε όλες, ο παρατεταμένος καύσωνας του Ιουλίου, που επηρέασε ακόμα και ορεινές περιοχές. Και στη Θεσσαλία οι καταστροφικές πλημμύρες, που ήρθαν σαν το «κερασάκι στην τούρτα». Συνολικά στην Ελλάδα, η παραγωγή από τον φετινό τρύγο εκτιμάται ότι θα είναι μειωμένη κατά 25% έως 30% ή και 40%, αν και σε ορισμένες ζώνες οι απώλειες υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσουν το 70% -ιδίως σε βιολογικούς αμπελώνες.

Το 2023 εξελίσσεται σε πολύ δύσκολη χρονιά για τους οινοποιούς όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη, όπου οι καιρικές συνθήκες των τελευταίων μηνών έφεραν σε πολλές περιπτώσεις ασθένειες δύσκολο να καταπολεμηθούν. Τον φετινό χειμώνα πιθανότατα θα υπάρχουν ελλείψεις λόγω μειωμένης παραγωγής και -σε συνδυασμό και με τις πληθωριστικές πιέσεις- τα κρασιά στα ράφια του λιανεμπορίου και στην εστίαση αναμένεται να έχουν αυξημένες τιμές. Τα καλά νέα είναι ότι τα εναπομείναντα σταφύλια να είναι καλής -έως πολύ καλής- ποιότητας και σε αυτό βοηθά και το «φθινοπωρινό καλοκαίρι» των τελευταίων ημερών. Κάποιοι οινοποιοί μιλούν για μια σοδειά, που τα ποιοτικά της χαρακτηριστικά προσομοιάζουν εκείνα της πολύ καλής χρονιάς του 2017, κάτι που πιθανώς θα βοηθήσει περαιτέρω στο εξαγωγικό άνοιγμα του ελληνικού κρασιού, που οι αγορές ζητούν πλέον με το «όνομά» του.

Όταν οι Γερμανοί οινοποιοί αναζητούν μούστο στην Ελλάδα

«Η μέση μείωση της παραγωγής από τον τρύγο στη χώρα φτάνει στο 30% και δεν αποκλείεται να προσεγγίσει ακόμα και το 40%. Καθαρή εικόνα θα έχουμε όταν ολοκληρωθεί η συγκομιδή, αλλά ήδη βλέπουμε ότι κάποια χωράφια, τόσο στη βιολογική, όσο και στη συμβατική καλλιέργεια έχουν πολύ μειωμένη, ελάχιστη ή και καθόλου παραγωγή. Μπροστά μας έχουμε έναν πολύ δύσκολο τρύγο. Με τα πρώτα κρασιά όμως θα κάνουμε λογαριασμό. Κάθε τρύγος είναι ένας αγώνας και ο καλός οινολόγος, όπως και ο καλός καπετάνιος, είναι για τα δύσκολα» λέει ο οινολόγος Γιάννης Βογιατζής, πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου. Ο ίδιος εξηγεί: «οι πολλές βροχές του Μαΐου και του Ιουνίου, σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες, έφεραν πρώιμο περονόσπορο, μια ύπουλη ασθένεια, συχνά δύσκολο να αντιμετωπιστεί, δεδομένου ιδίως ότι σε κάποια χωράφια η πρόληψη δεν ήταν εύκολη, λόγω του πολύ λασπωμένου χώματος, που δεν επέτρεπε την πρόσβαση στον αμπελώνα. Ο περονόσπορος επηρέασε όλη τη χώρα και έχουμε μειωμένη παραγωγή στο μεγαλύτερο μέρος της, με διαφοροποιήσεις ανά υποπεριοχή. Οι βιολογικοί αμπελώνες δε, έχουν μεγαλύτερο πρόβλημα στην αντιμετώπιση του περονόσπορου και εκεί η παραγωγή αναμένεται μειωμένη σε ποσοστό άνω του 50% σε πολλές περιπτώσεις. Ο περονόσπορος βέβαια δεν είναι μόνο ελληνικό πρόβλημα αλλά και ευρωπαϊκό. Προβλήματα αντιμετωπίζουν η Ιταλία και η Ισπανία, ενώ πριν από λίγες ημέρες μάς προσέγγισε στον ΣΕΟ αντίστοιχος Σύνδεσμος από τη Γερμανία, με το ερώτημα αν υπάρχουν στην Ελλάδα παραγωγοί που πουλάνε μούστο. Η έλλειψη είναι γενικό φαινόμενο».

Όπως λέει, ενώ η μείωση της παραγωγής είχε δημιουργήσει κλίμα απογοήτευσης και επιφυλάξεις ως προς την ποιότητα των σταφυλιών, το καλό νέο είναι ότι η παραγωγή είναι ποιοτικά καλή, πιθανώς και πολύ καλή, κάτι που θα υποστηρίξει το «καλό όνομα» που έχει αρχίσει να δημιουργεί το ελληνικό κρασί εντός και εκτός των συνόρων. Το γεγονός είναι όμως ότι πιθανότατα θα σημειωθεί έλλειψη κρασιών προς πώληση και ήδη πολλά οινοποιεία έχουν ειδοποιήσει το λιανεμπόριο ότι δεν θα μπορέσουν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες. Οι ελλείψεις, σε συνδυασμό με τις πληθωριστικές πιέσεις, πιθανώς θα ανεβάσουν τις τιμές τον φετινό χειμώνα, αλλά οι παραγωγοί, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες των καταναλωτών, θα προσπαθήσουν, όπως κάθε φορά, να απορροφήσουν μέρος αυτής της αύξησης, συμπληρώνει ο κ.Βογιατζής, σύμφωνα με τον οποίο το ελληνικό κρασί βρίσκεται σε μια περίοδο δυναμισμού, αύξησης των εξαγωγών και αναβάθμισης της αξίας του, αλλά και των τιμών του.

Η καλή σοδειά …από τον χειμώνα φαίνεται

Ήδη από τις αρχές του έτους φάνηκε ότι το 2023 θα ήταν μια ιδιαίτερη χρονιά για τους οινοποιούς, όπως επισημαίνει ο πρόεδρος της ένωσης «Οινοποιοί Βορείου Ελλάδος», Στέλλιος Μπουτάρης. «Είχαμε έναν χειμώνα χωρίς τις βροχές και τα χιόνια που χρειαζόμασταν, μετά ήρθαν οι βροχές του Ιουνίου, όταν δεν τις θέλαμε, έπειτα ακολούθησε ο παρατεταμένος καύσωνας του Ιουλίου και αργότερα ήρθε και η κακοκαιρία “Daniel”. Η πτώση της παραγωγής εκτιμάται ότι θα είναι 25%-30% στο σύνολο της χώρας, αλλά μικρότερη, γύρω στο 15% στη Νάουσα. Βέβαια, παρά τη μικρότερη ποσότητα, έχουμε καλή ποιότητα, ειδικά σε όσους κάνουν διαλογή. Στη Νάουσα τα σημάδια είναι πολύ καλά, η ποιότητα της παραγωγής μας θυμίζει το 2017, που ήταν πολύ καλή χρονιά και στην ποιότητα αυτή βοηθά και το “φθινοπωρινό καλοκαίρι” που ζούμε αυτές τις ημέρες» προσθέτει, διευκρινίζοντας ότι, σε κάθε περίπτωση, η εικόνα αναμένεται να ξεκαθαρίσει πλήρως μετά τις 10-15 Οκτωβρίου, όταν ο τρύγος στη Βόρεια Ελλάδα εκτιμάται ότι θα ολοκληρωθεί με το Ξινόμαυρο.

Στο σκηνικό αυτό, η ανοδική πορεία των εξαγωγών συνεχίζεται, με τη ζήτηση για ελληνικό κρασί να αποκτά πιο σταθερά χαρακτηριστικά, ακόμα και σε αγορές όπως η Γερμανία ή το Βέλγιο, όπου «δεν είχε γκελ» και η ποιότητά του δεν θεωρείτο καλή. «Στη δημιουργία αυτής της ζήτησης έχει βοηθήσει πάρα πολύ ο τουρισμός (δεδομένου ότι αν ένας ξένος επισκέπτης της χώρας δοκιμάσει ένα καλό κρασί θα το αναζητήσει και στη χώρα του), αλλά και η βελτίωση του brand της Eλλάδας, η θετική δημοσιότητα γύρω από τη χώρα. Επίσης αποδίδουν καρπούς και οι προσπάθειες της “Wines of Greece” και το γεγονός ότι η εστίαση έχει ανέβει επίπεδο ως προς τα κρασιά που προσφέρει» σημειώνει. Το ελληνικό κρασί συνεχίζει να φτάνει και σε μη παραδοσιακές για αυτό αγορές, παρότι αυτή είναι μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο, καθώς απαιτούνται «τουλάχιστον έξι μήνες μέχρι να τιμολογήσουμε» σε μια καινούργια αγορά. Και ο κ. Μπουτάρης αναμένει ανατιμήσεις προϊόντων στο ράφι και τα εστιατόρια τον φετινό χειμώνα.

«Κάποιοι παραγωγοί στη Θεσσαλία ίσως το σκεφτούν να ξαναφυτέψουν»

Καταστροφές και σε αμπελώνες προκάλεσε στη Θεσσαλία η κακοκαιρία «Daniel», η οποία ήρθε «σαν το κερασάκι στην τούρτα» σε μια έτσι κι αλλιώς δύσκολη χρονιά για τους οινοποιούς, λέει ο αντιπρόεδρος της Ένωσης Οίνων και Αποσταγμάτων Θεσσαλίας, Κώστας Τσιλιλής. «Υπάρχουν αμπέλια που καταστράφηκαν 100%, γιατί τα “έπνιξε” ο Πηνειός, στην περιοχή του Τυρνάβου. Επίσης, αμπελώνες που δεν πνίγηκαν μεν, αλλά βρέθηκαν στον δρόμο χειμάρρων, που τα γέμισαν με φερτά υλικά και πέτρες. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να γίνει μια υπολογίσιμη επένδυση, για να απομακρυνθούν τα φερτά υλικά και οι πέτρες, να αποκατασταθούν υποστηλώματα που ξηλώθηκαν και να ξαναφυτετούν αμπέλια. Σε κάποιες περιπτώσεις ίσως θα το ξανασκεφτεί ο παραγωγός αν θα ξαναφυτέψει ένα αμπέλι, που απαιτεί επένδυση τώρα, για να αποδώσει την πρώτη παραγωγή σε τέσσερα ή πέντε χρόνια» εκτιμά ο κ. Τσιλιλής, ο οποίος, σε ερώτημα για την έκταση των καταστροφών στους αμπελώνες, απαντά πως δεν έχει ακόμα ξεκάθαρη εικόνα, αλλά διευκρινίζει ότι ζημίες υπήρχαν και σε εγκαταστάσεις οινοποιείων, που πλημμύρισαν. «Είχαν προηγηθεί οι βροχές που έφεραν τον περονόσπορο, μετά ο καύσωνας και τέλος ο “Daniel”. Εκτιμώ ότι στη Θεσσαλία η παραγωγή σταφυλιού θα είναι φέτος μειωμένη κατά περίπου 50%. Είναι πολύ δύσκολη χρονιά, γιατί πέρα από τις απώλειες στην ίδια την παραγωγή, έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τη γενικότερη προβληματική κατάσταση από τις επιπτώσεις των πλημμυρών» καταλήγει ο κ. Τσιλιλής.

Όταν ο καύσωνας ανηφορίζει στα ορεινά

Κατακόρυφα μειωμένη εκτιμάται ότι θα είναι η παραγωγή από τον φετινό τρύγο στην περιοχή της Ζίτσας στην Ήπειρο, με αποτέλεσμα να «βγαίνουν οριακά» οι ποσότητες για τα εμφιαλωμένα κρασιά Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ). Τα παραπάνω επισημαίνει η οινολόγος Ελένη Σίντου, εξηγώντας ότι στις συμβατικές καλλιέργειες η μείωση ανέρχεται σε περίπου 70% και στις βιολογικές φτάνει μέχρι και στο 90%, καθώς ο περονόσπορος, που είναι ακόμα πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί με βιολογικά σκευάσματα, αποδεκάτισε την παραγωγή. «Ευτυχώς, ό,τι έχει απομείνει, είναι καλής ποιότητας» λέει η κα Σίντου, διευκρινίζοντας ότι είναι μόλις η τέταρτη (21/9) ημέρα του τρύγου, άρα «όλα αυτά είναι απλώς εκτιμήσεις. Ο τρύγος ολοκληρώνεται σε περίπου 15 ημέρες και τότε θα δουμε πού ακριβώς βρισκόμαστε» σημειώνει.

Παρατηρεί πως οι καιρικές συνθήκες έχουν αλλάξει σημαντικά την τελευταία δεκαετία: «για παράδειγμα η περίοδος του καύσωνα του Ιουλίου ήταν η πιο παρατεταμένη που έχουμε ζήσει τα τελευταία 20-25 χρόνια. Εδώ στη Ζίτσα έχουμε ορεινούς αμπελώνες, σε υψόμετρο 700 μέτρων, και συνήθως δεν υπάρχει τόση ζέστη, δεν έχουμε δηλαδή τις θερμοκρασίες της κεντρικής και της νότιας Ελλάδας. Την τελευταία δεκαετία βέβαια, οι αλλαγές στον καιρό μπορώ να πω πως έχουν ευνοήσει τη ζώνη μας, βοηθώντας στην καλύτερη ωρίμανση των σταφυλιών και βελτιώνοντας το κόστος της καλλιέργειας. Η Ζίτσα είναι όψιμη ζώνη και η συγκομιδή γίνεται συνήθως στο τέλος Σεπτεμβρίου. Τις προηγούμενες δεκαετίες το φθινόπωρο ερχόταν πολύ νωρίς, οπότε ο καιρός της τελευταίας δεκαετίας μάς έχει βοηθήσει να αναδείξουμε τις ποικιλίες μας. Το φετινό βέβαια, ήταν κάτι απρόσμενο. Μένει να δούμε αν ήταν απλά μια κακή χρονιά ή κάτι που θα συνεχιστεί» λέει.

Ο οινολόγος Βασίλης Τσακτσαρλής, συν-δημιουργός (μαζί με τον Βαγγέλη Γεροβασιλείου) του Κτήματος Βιβλία Χώρα στις πλαγιές του Παγγαίου Όρους, έχει εικόνα του φετινού τρύγου σχεδόν από άκρη σε άκρη της χώρας, χάρη στα οινοποιεία που λειτουργούν σε Θηρασιά (όπου η παραγωγή προέρχεται από περίπου 70 στρέμματα αμπελιών, συν άλλα τόσα περίπου στη Σαντορίνη), Γουμένισσα (όπου υπάρχουν 50 στρέμματα γύρω από το Μικρό Κτήμα Τίτου, συν άλλα 120 στη Γερακώνα) και Ηλεία (150 στρέμματα). «Κατά κύριο λόγο και πρώτα από όλα είμαστε αμπελουργοί και μετά οινοποιοί. Στην Ηλεία έχουμε 150 στρέμματα και συγκομίσαμε όλα τα σταφύλια. Ήταν δύσκολη χρονιά εξαιτίας του περονόσπορου -αν ο περονόσπορος κατάφερνε να μπει στο αμπέλι. Εμείς καλλιεργούμε με βιολογικό τρόπο, τόσο για το περιβάλλον, όσο και για εμάς, γιατί θέλουμε, όταν περπατάμε στο αμπέλι, να μπορούμε να κόψουμε και κάποιο τσαμπί σταφύλι και να το φάμε. Η βιολογική καλλιέργεια είναι πιο δύσκολη από τη συμβατική, γιατί τα σκευάσματα που χρησιμοποιούμε -χαλκός και θειάφι- όταν βρέχει, ξεπλένονται. Χρειάζεται λοιπόν συνεχής εγρήγορση και επαγρύπνηση. Δεν μπορείς να πεις “ράντισα πριν από δέκα ημέρες” και να αφήσεις το αμπέλι στην τύχη του. Αν είσαι μέσα στο αμπέλι, δύσκολα το χάνεις» υποστηρίζει.

Και φέτος η επαγρύπνηση χρειαζόταν να είναι πραγματικά συνεχής, καθώς στην αρχή, το πρόβλημα ήταν ο περονόσπορος, μετά ήρθε το ωίδιο και ακολούθησε και ο καύσωνας, «που αν είχες κρατήσει λίγα φύλλα να σκιάζουν τα σταφύλια και έριχνες και λίγο νερό, έκανες εξαιρετικά σταφύλια». «Στη Γουμένισσα ο τρύγος θα αρχίσει μετά τις 30 Σεπτεμβρίου. Στο Παγγαίο τρυγήσαμε ήδη και έχουμε εξαιρετικά λευκά και τώρα μαζεύουμε τα κόκκινα, που είναι επίσης πολύ καλά. Στην Ηλεία τρυγήθηκαν όλα. Είναι πολύ καλή χρονιά για εμάς. Και στα τρία κτήματα βέβαια, υπάρχει έλλειψη προϊόντος» λέει. Κι όταν το προϊόν λείπει, τι έχει προτεραιότητα; Η εγχώρια αγορά ή οι εξαγωγές; «Επειδή η ελληνική αγορά στήριξε πολύ τη Βιβλία Χώρα, προσπαθούμε πάντα να κρατάμε ισορροπία. Οι εξαγωγές μας είναι σήμερα στο 27% και μπορούν να φτάσουν και στο 35%. Δεν τις αυξάνουμε, γιατί αν το κάνουμε, θα λείψουν τα κρασιά στην ελληνική αγορά» καταλήγει.

Υπονομεύονται οι προσπάθειες της Μελόνι κατά της παράνομης μετανάστευσης;

Το περασμένο Σαββατοκύριακο, η κρίση της παράνομης μετανάστευσης που πλήττει την Ευρώπη άγγιξε νέα ύψη, όταν περισσότεροι από 6.000 άνθρωποι έφτασαν με βάρκα στο μικροσκοπικό ιταλικό νησί Λαμπεντούζα, που βρίσκεται ανάμεσα στην Τυνησία και την Ιταλία.

Αυτό κάνει το σύνολο των παράνομων αφίξεων να υπερβαίνει τις 100.000 φέτος, αριθμός διπλάσιος από τον αντίστοιχο περσινό.

Η Ιταλίδα πρωθυπουργός εκλέχθηκε για να αντιμετωπίσει αυτές τις αφίξεις, ωστόσο η αντίσταση που συναντά από τους πολιτικούς της αντιπάλους τόσο στην Ιταλία όσο και στην ΕΕ είναι σκληρή.

Η κα Μελόνι γνωρίζει ότι, άπαξ και οι μετανάστες φτάσουν σε μια χώρα, είναι πρακτικά αδύνατον να τους στείλεις οπουδήποτε.

Συνεπώς, δίνει έμφαση στο να τους εμποδίσει να μπουν στην Ιταλία.

Όπως έχω ήδη γράψει και στο παρελθόν, η κα Μελόνι υποστηρίζει ότι «η λύση δεν είναι να έρθουν οι Αφρικανοί στην Ευρώπη. Η λύση είναι να ελευθερωθούν οι Αφρικανοί από τους Ευρωπαίους που τους εκμεταλλεύονται, ώστε να μπορέσουν να ζήσουν από τους δικούς τους πόρους».

Από την αρχή της θητείας της, η κα Μελόνι προσπαθεί να δώσει και σε άλλους Ευρωπαίους ηγέτες να καταλάβουν ότι το ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης δεν μπορεί να λυθεί από ένα μόνο κράτος. Το Ηνωμένο Βασίλειο αντιμετωπίζει παρόμοια προβλήματα, με δεκάδες χιλιάδες άτομα να έχουν διασχίσει το Στενό της Μάγχης φέτος, ξεκινώντας από τα γαλλικά παράλια.
Οι βάρκες που φτάνουν στην Ιταλία ξεκινούν από την Τυνησία, χώρα χρεοκοπημένη και στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Ο Τυνήσιος πρόεδρος Κάις Σαϊέντ, που εκλέχθηκε το 2019, ανέστειλε τις δημοκρατικές διαδικασίες το 2021 και από τότε κυβερνά με διατάγματα.

Όπως συμβαίνει σε κάθε ουσιαστικά ακυβέρνητο κράτος, οι συνθήκες είναι ιδανικές για την ανάπτυξη του οργανωμένου εγκλήματος, περιλαμβανομένου του λαθρεμπορίου ανθρώπων.

Illegal immigrants gather outside the operational centre called "Hotspot" on the Italian island of Lampedusa on Sept. 14, 2023. (Alessandro Serrano/AFP via Getty Images)
Παράνομοι μετανάστες στην Λαμπεντούζα, έξω από το “Hotspot”, κέντρο υποδοχής των μεταναστών, στις 14 Σεπτεμβρίου 2023. (Alessandro Serrano/AFP μέσω Getty Images)

 

Καμία πρόοδος 

Τον Ιούλιο που μας πέρασε, η κα Μελόνι συγκάλεσε μια ευρωπαϊκή σύνοδο στη Ρώμη, που οδήγησε στην υπογραφή μιας συμφωνίας, παρουσία της προέδρου της Κομισιόν Ούρσουλας φον ντερ Λάιεν, μεταξύ της ΕΕ και του προέδρου της Τυνησίας Κάις Σαϊέντ, με την οποία η ΕΕ δεσμεύεται να δώσει στην Τυνησία 105 εκατ. ευρώ, προκειμένου να εμποδίζει τον απόπλου των σκαφών που μεταφέρουν τους λαθρομετανάστες.

Επιπλέον, η Τυνησία έλαβε την υπόσχεση μιας πρώτης δόσης 150 εκατ. ευρώ από ένα επενδυτικό και βοηθητικό πακέτο 1 δισεκ. ευρώ.

Λίγο αργότερα, η κα Μελόνι δήλωσε σε μια σύνοδο του Οργανισμού Τροφίμων και Αγροκαλλιέργειας στη Ρώμη: «Στόχος μας είναι να διασφαλίσουμε το δικαίωμα των ανθρώπων στη μη μετανάστευση, δηλαδή το δικαίωμά τους να ζουν ειρηνικά στη δική τους χώρα».

Ωστόσο, οι βάρκες δεν σταμάτησαν. Γιατί;

Για διάφορους λόγους.

Πρώτο και κύριο, η Τυνησία δεν έχει λάβει ακόμα ούτε ένα ευρώ από αυτά που υποσχέθηκε η ΕΕ.

Σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα «Ιl Giornale», αριστεροί βουλευτές της ΕΕ στις Βρυξέλλες παρεμποδίζουν την εκταμίευση του κονδυλίου, με την πρόφαση ότι αυτή η συμφωνία είναι μια μάταιη απόπειρα ελέγχου των συνόρων της ΕΕ, ενώ παράλληλα το να εμποδίζονται οι λαθρομετανάστες να φεύγουν από την Τυνησία συνιστά «παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Italian Prime Minister Giorgia Meloni (L) shakes hands with President of the European Commission Ursula von der Leyen during a meeting at the European Commission headquarter in Brussels, on Nov. 3, 2022. (Valeria Mongelli/AFP via Getty Images)
Η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι (α) μαζί με την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν (δ), στα γραφεία της Κομισιόν στις Βρυξέλλες, στις 3 Νοεμβρίου 2022. (Valeria Mongelli/AFP μέσω Getty Images)

 

Δηλαδή, δεν πρέπει να καταδικάζουμε και να καταπολεμούμε την εκμετάλλευση της ανθρώπινης δυστυχίας και τα επισφαλή θαλασσινά ταξίδια που στήνει το οργανωμένο έγκλημα;

Στην πραγματικότητα, όπως έγραψε και ο Νίκολας Φάρελ στο Spectator, οι αφίξεις δεν προέρχονται από τις πολεμικές ζώνες της Αφρικής, αλλά κυρίως από χώρες όπως η Γουινέα, η Ακτή Ελεφαντοστού και η Τυνησία.

Εν τω μεταξύ, χωρίς τα αναμενόμενα από την ΕΕ χρήματα, η Τυνησία δεν μπορεί να πληρώσει τα σώματα της Ακτοφυλακής και άλλες δυνάμεις ασφαλείας προκειμένου να εμποδίζουν τις βάρκες να αναχωρούν, όπως προβλέπει το σύμφωνο με την Ιταλία.

Σαμποτάζ;

Μια σημαντική μορφή με ρόλο-κλειδί στην αποτυχία εφαρμογής της συμφωνίας είναι και ο τέως πρωθυπουργός της Ιταλίας και νυν Οικονομικός Επίτροπος, υφιστάμενος της κας φον ντερ Λάιεν, Πάολο Τζεντιλόνι.
Με άλλα λόγια, οι πολιτικοί αντίπαλοι της κας Μελόνι κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να καθυστερήσουν την υλοποίηση της συμφωνίας, εν ολίγοις τη σαμποτάρουν, ώστε να βλάψουν την πρωθυπουργό σε πολιτικό επίπεδο.
Ας μην ξεχνάμε τα λόγια της ίδιας της κας φον ντερ Λάιεν πέρυσι, λίγο πριν από την εκλογική νίκη της κας Μελόνι, που δήλωσε ότι «οι Βρυξέλλες θα τιμωρήσουν μια ιταλική κυβέρνηση που παραβιάζει την επικρατούσα κοινωνική πολιτική της ΕΕ».
Italian Prime Minister Giorgia Meloni addresses a press conference with her Latvian counterpart during their meeting in Riga on July 10, 2023. (Gints Ivuskans/AFP via Getty Images)
Η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τη Λεττονή ομόλογό της, κατά τη διάρκεια της συνάντησής τους στη Ρίγα στις 10 Ιουλίου 2023. (Gints Ivuskans/AFP μέσω Getty Images)
Εντούτοις, και παρά τις προσπάθειες της ιταλικής και της ευρωπαϊκής αριστεράς, η Τυνησία κατάφερε να εμποδίσει γύρω στις 40.000 αφίξεις μέχρι τώρα φέτος, αριθμός που υπερβαίνει κατά πολύ τις 15.000 που εμποδίστηκαν μέσα σε ολόκληρο το 2022.

Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας που δεν μπορεί να αγνοηθεί είναι η έλλειψη συνεργασίας εκ μέρους ορισμένων ευρωπαϊκών κρατών-μελών, ιδίως της Γερμανίας και της Γαλλίας.

Όπως οι Γάλλοι αφήνουν τις βάρκες με τους λαθρομετανάστες να αποπλέουν προς τα αγγλικά παράλια (αν μπορούν να τις εμποδίζουν οι Τυνήσιοι, γιατί να μην μπορούν και οι Γάλλοι;), αντίστοιχα αρνούνται οποιαδήποτε ευθύνη για τις αφίξεις από την Ιταλία.

Συγκεκριμένα, η γαλλική πλευρά μόλις ανακοίνωσε ότι θα διπλασιάσει τα μέτρα για να εμποδίσει την είσοδο των λαθρομεταναστών από την Ιταλία, με τη γαλλική αστυνομία να έχει εντολές να τους σταματά στην πόλη Μεντόν, την πρώτη μεγάλη γαλλική πόλη μετά τα σύνορα και να τους στέλνει πίσω στην ιταλική πόλη Βεντιμίλια.

Παρόμοια είναι και η στάση των Γερμανών, οι οποίοι επέτρεψαν φέτος μόνο 1.022 αφίξεις, ενώ η Ιταλία είχε 120.000.

Ωστόσο, ο Επίτροπος Τζεντιλόνι και οι υποστηρικτές του τηρούν σιγή ιχθύος για αυτές τις αδικίες που γίνονται εντός της Ένωσης με τις ευλογίες των κυρίων Μακρόν και Σολτς.

Στην πραγματικότητα, το 2017, όταν τη θέση του κου Τζεντιλόνι κατείχε ο επίσης αριστερός Ματέο Ρένζι, είχε υπογραφεί με τη Λιβύη μια συμφωνία ανάλογη με αυτή της Τυνησίας, κάτι που είχε πετύχει να μειώσει τις μεταναστευτικές ροές.

Όπως επεσήμανε η κα Μελόνι, μέλη της ιταλικής και ευρωπαϊκής αριστεράς, για ιδεολογικούς ή, χειρότερα, για πολιτικούς λόγους παρεμποδίζουν με κάθε μέσον το έργο που έχει αναλάβει. Στόχος τους είναι να καταστήσουν τη μαζική λαθρομετανάστευση αναπόφευκτη.

Οι επόμενες ευρωεκλογές έχουν προγραμματιστεί για τον Μάιο του 2024. Η αριστερά γνωρίζει ότι εάν η κα Μελόνι καταφέρει να αναχαιτίσει τη λαθρομετανάστευση, οι ελπίδες της για νίκη θα ελαχιστοποιηθούν.

Συνεπώς, θα κάνει ό,τι μπορεί για να διασφαλίσει την αποτυχία των προσπαθειών της κας Μελόνι.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.

Του Rocco Loiacono

Μετάφραση και επιμέλεια: Αλία Ζάε