science-featured

Πενήντα δύο έτη φωτός μακριά, το λαμπρό αστέρι Κάστορας λάμπει στον βόρειο ημισφαίριο του ουράνιου θόλου, σαν το κεφάλι ενός εκ των διδύμων του ομώνυμου αστερισμού. Από τον Κάστορα μοιάζει να προέρχεται μία από τις πιο εντυπωσιακές βροχές μετεωριτών στον κόσμο, που εμφανίζονται στον ουρανό μας κάθε Δεκέμβριο.

Παρά την απόσταση του Κάστορα από τη Γη, οι μετεωρίτες στην πραγματικότητα θα βρίσκονται μόνο ~96 χλμ πάνω από την επιφάνεια της Γης όταν θα φτάσουν στο αποκορύφωμά τους στα μέσα του επόμενου μήνα, γύρω στις 13-14 Δεκεμβρίου. Ο σκοτεινός ουρανός εκείνης της περιόδου, χάρη στη φθίνουσα ημισέληνο, θα είναι ιδανικός για την παρατήρηση των μετεωριτών. Υπό τις κατάλληλες συνθήκες, θα μπορεί κανείς να δει έως και 120 μετεωρίτες ανά ώρα.

Διαστημικά πυρά

Το σημείο από το οποίο φαίνεται να προέρχονται οι μετεωρίτες ονομάζεται ακτινοβόλο και είναι σταθερό ανάμεσα στα αστέρια. Οι βροχές μετεωριτών συνήθως παίρνουν την ονομασία τους από τους αστερισμούς όπου βρίσκονται τα ακτινοβόλα τους, παρόλο που στην πραγματικότητα δεν προέρχονται από μακρινά αστέρια.

 

Οι μετεωρίτες αρχίζουν την ύπαρξή τους ως μέρος μεγαλύτερων κοσμικών σωμάτων, όπως αστεροειδών ή κομητών, τα οποία, όταν αποβάλλουν την ύλη τους, παράγουν τεράστιες ποσότητες διαστημικών συντριμμιών που διασκορπίζονται στο ηλιακό σύστημα. Αυτή η ύλη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο ακολουθώντας την ίδια τροχιά με αυτήν που είχε το σώμα από το οποίο προήλθε. Όταν η τροχιά της Γης διασταυρώνεται με αυτά τα ρεύματα συντριμμιών, είναι βέβαιο ότι θα δούμε μετεωρίτες.

Ένας μετεωρίτης είναι απλώς ένα διαστημικό βότσαλο που πέφτει στη Γη. Αναφλέγεται λόγω της τριβής κατά την πρόσκρουση στην ατμόσφαιρα και καίγεται. Επειδή μοιάζουν με αστέρια που πέφτουν από τον νυχτερινό ουρανό, τους ονομάζουμε επίσης «πεφταστέρια». Μερικές φορές, καίγονται πιο έντονα και αφήνουν πίσω τους μακριά ίχνη από λαμπερό αέριο.

Η βροχή των Διδύμων φημίζεται για τους βραδείς και μακράς διάρκειας μετεωρίτες της, που πετούν σχεδόν οριζόντια στον ουρανό και μερικές φορές σπάνε σαν θεαματικά πυροτεχνήματα.

Πώς να δείτε τη βροχή των Διδύμων

Η Γη θα διασχίζει το ρεύμα μετεωριτών των Διδύμων από τις 19 Νοεμβρίου έως τις 24 Δεκεμβρίου· οι μετεωρίτες θα φτάσουν στο αποκορύφωμά τους γύρω στα μέσα Δεκεμβρίου.

Δεδομένου ότι το τελευταίο τέταρτο της σελήνης πέφτει στις 11 Δεκεμβρίου, η κορύφωσή τους θα συμπέσει με ελάχιστο σεληνιακό φως — δηλαδή δεν θα υπάρχει φυσική φωτορύπανση. Αν ο καιρός είναι καλός, ο σκοτεινός ουρανός θα είναι ιδανικός για την παρατήρηση των Γεμινιδών.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι δεν πρέπει να αναζητάτε τους μετεωρίτες κοντά στο ακτινοβόλο σημείο, παρόλο που φαίνεται να πηγάζουν από αυτό. Οι μετεωρίτες φαίνονται καλύτερα όταν διασχίζουν τον ουρανό, οπότε κοιτάζετε σε όλον τον ουρανό. Ιδανικές συνθήκες για την παρατήρηση είναι να βρίσκεστε ξαπλωμένοι σε μία τοποθεσία χωρίς φωτορύπανση.

 

Από πού προέρχονται;

Γιατί όμως φαίνεται σαν να προέρχονται από το μακρινό αστέρι του Κάστορα, στον αστερισμό των Διδύμων, παρόλο που κινούνται εντός του ηλιακού μας συστήματος; Αυτό είναι απλώς μία οπτική ψευδαίσθηση που οφείλεται στην προοπτική.

Όπως οι σιδηροδρομικές γραμμές που ταξιδεύουν παράλληλα και φαίνεται να συγκλίνουν στον ορίζοντα, έτσι και η ροή των συντριμμάτων των Γεμινιδών φαίνεται να συγκλίνει σε ένα σταθερό σημείο. Κάποτε αποτελούσαν μέρος ενός μεγαλύτερου διαστημικού σώματος του ηλιακού μας συστήματος, ενός αστεροειδούς που ονομάζεται Φαέθων 3200. Αν και δεν είναι γνωστό πώς τα συντρίμμια αποσπάστηκαν από αυτόν τον αστεροειδή, συνεχίζουν να κινούνται σύμφωνα με τη τροχιά του. Όταν τους βλέπουμε, καθώς η Γη διασχίζει το ρεύμα, τα νοητά ίχνη που αφήνουν συγκλίνουν στον Κάστορα, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι προέρχονται από εκεί.

 

Ωστόσο, ενώ η συντριπτική πλειονότητα των μετεωριτών προέρχεται από κομήτες, η περίπτωση της βροχής των Διδύμων είναι διαφορετική. Όπως προαναφέρθηκε, το σώμα Φαέθων 3200 είναι ένας αστεροειδής — και μάλιστα ασυνήθιστος.

Οι κομήτες είναι τεράστια, άμορφα σύμπλοκα κοσμικών σωματιδίων που εκτοξεύτηκαν από έναν στερεό πυρήνα που γίνεται πτητικός όταν πλησιάζει τον ήλιο. Οι αστεροειδείς, από την άλλη, είναι απλά διαστημικά βράχια που μπορεί να ήταν κάποτε κομήτες. Είτε έμειναν αδρανείς είτε εξάντλησαν το πτητικό υλικό τους και εξαφανίστηκαν. Ο αστεροειδής Φαέθων 3200 είναι ένας από τους λίγους που θεωρούταν κομήτης, με την ονομασία TB 1983, πριν χαρακτηριστεί αστεροειδής.

 

Η τροχιά του υπολογίστηκε και διαπιστώθηκε ότι ταιριάζει με εκείνη της βροχής μετεωριτών των Διδύμων. Από αυτήν τη διαπίστωση, όμως, προέκυψε ένα μυστήριο, καθώς ποτέ πριν δεν είχε συσχετιστεί ένας αστεροειδής με μετεωρίτες. Μέχρι σήμερα, οι ερευνητές αναρωτιούνται πώς αυτός ο αστεροειδής εκτόξευσε όλα αυτά τα μικρά κομμάτια στο διάστημα.

Σε αντίθεση με ορισμένους κομήτες που περνούν δεκαετίες στο βαθύ διάστημα πριν εμφανιστούν στο ηλιακό μας σύστημα, ο αστεροειδής Φαέθων 3200 παραμένει κοντά στον πλανήτη μας. Περιφέρεται γύρω από τον ήλιο κάθε 1,4 χρόνια, με σημεία της τροχιάς να βρίσκονται πολύ κοντά στον Ήλιο — στα μισά της απόστασης μεταξύ του Ήλιου και του Ερμή — ενώ στο πιο μακρινό σημείο του φτάνει πέρα από τον Άρη.

Μια μέρα, σε ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον, οι επιστήμονες μπορεί να δουν από κοντά τον Φαέθωνα 3200. Ήδη υπάρχουν σχέδια για το ιαπωνικό διαστημικό σκάφος DESTINY+ να συναντήσει τον αστεροειδή το 2028. Έτσι, μπορεί να αποκτήσουμε δεδομένα σχετικά με την προέλευση της διάσημης βροχής μετεωριτών που συναρπάζει τους παρατηρητές του ουρανού κάθε Δεκέμβριο.

Νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι ο Homo erectus (ο όρθιος άνθρωπος), πρώιμος πρόγονος του ανθρώπινου είδους, ήταν πολύ πιο σκληρός και προσαρμοστικός απ’ ό,τι πιστεύαμε για πολλά χρόνια.

Ερευνητές της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Κουήνσλαντ και του Αυστραλιανού Ερευνητικού Κέντρου για την Ανθρώπινη Εξέλιξη (ΑΕΚΑΕ) του Πανεπιστημίου Γκρίφφιθ, μαζί με επιστήμονες από τον Καναδά, την Ισπανία, την Τανζανία, την Αιθιοπία, τη Γερμανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, εξέτασαν τα πρώιμα ανθρωποειδή.

«Ο Homo erectus, που έχει πλέον εξαφανιστεί, έζησε στη γη για περισσότερο από 1,5 εκατομμύρια χρόνια, γεγονός που μας επιτρέπει να θεωρήσουμε το είδος ως επιτυχημένο στην ιστορία της ανθρώπινης εξέλιξης, σε σύγκριση με τη δική μας εκτιμώμενη ύπαρξη, η οποία μέχρι σήμερα διαρκεί περίπου 300.000 χρόνια», δήλωσε ο καθηγητής Μάικλ Πετράλια, διευθυντής του ΑΕΚΑΕ.

Ο Homo erectus ήταν ο πρώτος από τους συγγενείς μας που είχε ανθρώπινες αναλογίες και ο πρώτος γνωστός πρώιμος άνθρωπος που μετανάστευσε από την Αφρική.

Η μελέτη υποδηλώνει ότι το είδος έζησε με επιτυχία στα σκληρά και ξηρά εδάφη της Ανατολικής Αφρικής για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από ό,τι πιστεύαμε μέχρι σήμερα.

Υπήρξαν πολλές συζητήσεις σχετικά με το πότε τα πρώτα ανθρωποειδή ανέπτυξαν την ικανότητα να επιβιώνουν σε ακραία περιβάλλοντα, όπως οι έρημοι και τα τροπικά δάση.

«Παραδοσιακά, θεωρούνταν ότι μόνο ο Homo sapiens (ο γνωστικός άνθρωπος) ήταν σε θέση να επιβιώσει σε τέτοια οικοσυστήματα για μεγάλα χρονικά διαστήματα, ενώ οι αρχαϊκοί ανθρωποειδείς περιορίζονταν σε μικρότερες περιοχές», εξήγησε ο Άβελ Σικόνι του Πανεπιστημίου της Ντοντόμα στην Τανζανία.

Οι πρώιμες και επικρατούσες θεωρίες υποστηρίζουν ότι όλοι οι πρόδρομοι του Homo sapiens ήταν ιδιαίτερα ευαίσθητοι στην περιβαλλοντική μεταβλητότητα και είχαν στενό οικολογικό εύρος.

Αυτή η ευαισθησία θεωρήθηκε ως απόδειξη ότι τα είδη αυτά δεν είχαν την ευρεία προσαρμοστικότητα που απαιτείται για να ζήσουν σε ποικίλα οικοσυστήματα.

Ωστόσο, η ανάλυση στοιχείων από το Ενγκάζι Νανιόρι (Engaji Nanyori), στο φαράγγι Ολντουπάι της Τανζανίας, αποκάλυψε ότι ο Homo erectus ζούσε με επιτυχία σε εξαιρετικά ξηρό περιβάλλον πριν από ένα εκατομμύριο χρόνια – πολύ πριν εμφανιστεί ο Homo sapiens.

Το εχθρικό περιβάλλον του Homo Erectus 

Συνθήκες ημιερήμου επικρατούσαν στην περιοχή, μεταξύ περίπου 1,2 εκατομμυρίου και ενός εκατομμυρίου έτους πριν. Ο Homo erectus έζησε 2 εκατομμύρια έως 140.000 χρόνια πριν και ήταν εκτεθειμένος σε αυτές τις συνθήκες.

Παρά τις περιβαλλοντικές προκλήσεις, ο Homo erectus επέλεγε να διαβιεί κοντά σε ποτάμια και ρυάκια, για να επηρεάζεται λιγότερο από την ξηρασία και την έλλειψη τροφής.

«Τα στοιχεία που αναλύσαμε υποδηλώνουν ότι ο Homo erectus είχε την ικανότητα να προσαρμόζεται στα αντίξοα και ασταθή περιβάλλοντα των ορεινών περιοχών του Ρήγματος της Ανατολικής Αφρικής ήδη πριν από δύο εκατομμύρια χρόνια», δήλωσε ο Πετράλια.

Αυτό σημαίνει ότι ο Homo erectus έμοιαζε πολύ περισσότερο στον σημερινό άνθρωπο από ό,τι υποθέταμε μέχρι πρότινος.

«Αυτή η επιτυχία οφειλόταν στην ικανότητά του να επιβιώνει για μια μακρά περίοδο που χαρακτηριζόταν από πολλές αλλαγές στο περιβάλλον και το κλίμα», σημείωσε ο επικεφαλής συγγραφέας, καθηγητής Γιούλιο Μερκαντέρ Φλορίν του Πανεπιστημίου του Κάλγκαρυ.

Ο καθηγητής Πωλ Ντέρκιν του Πανεπιστημίου της Μανιτόμπα πρόσθεσε ότι αυτή η προσαρμοστικότητα επαναπροσδιόρισε τον Homo erectus ως «ευπρoσάρμοστο σε διαφορετικά περιβάλλοντα» (ecological generalist), ικανό να επιβιώσει με επιτυχία σε μερικά από τα πιο σκληρά τοπία.

«Αυτή η ανθεκτικότητα στις άγονες ζώνες εμφανίζει τον Homo erectus ως το πρώτο ανθρωποειδές που ξεπέρασε τα περιβαλλοντικά όρια σε παγκόσμια κλίμακα», είπε ο καθηγητής.

Η μελέτη ‘Homo erectus adapted to steppe-desert climate extremes one million years ago‘ έχει δημοσιευθεί στο Nature Communications Earth & Environment.

Ποιος ήταν ο Homo Erectus;

Ο Homo erectus έζησε στη Βόρεια, Ανατολική και Νότια Αφρική, στη Δυτική Ασία (συμπεριλαμβανομένου του Ντμανίσι στη Δημοκρατία της Γεωργίας) και στην Ανατολική Ασία (Κίνα και Ινδονησία).

Τα απολιθώματα του πρώιμου αφρικανικού Homo erectus είναι τα παλαιότερα με σωματικές αναλογίες συναφείς με αυτές του σύγχρονου ανθρώπου, με σχετικά επιμήκη πόδια και κοντύτερα χέρια σε σχέση με το μέγεθος του κορμού.

Αυτά τα χαρακτηριστικά θεωρούνται προσαρμογές σε μία ζωή στο έδαφος, υποδεικνύοντας μία μετατόπιση από τα βέλτιστα χαρακτηριστικά για την αναρρίχηση σε δέντρα και υποδηλώνοντας ότι ο Homo erectus μπορούσε να διασχίσει μεγάλες αποστάσεις περπατώντας και πιθανώς τρέχοντας.

Σε σύγκριση με τα παλαιότερα ανθρώπινα απολιθώματα, ο Homo erectus είχε μεγαλύτερο εγκέφαλο σε σχέση με το μέγεθος του προσώπου, γεγονός που υποδηλώνει μεγαλύτερη νοημοσύνη από τους προδρόμους του.

Το πληρέστερο απολίθωμα αυτού του είδους είναι γνωστό ως το αγόρι της Τουρκάνα.

Αυτός ο καλά διατηρημένος σκελετός – αν και του λείπουν τα περισσότερα οστά χεριών και ποδιών – χρονολογείται πριν από περίπου 1,6 εκατομμύρια χρόνια. Μεγάλωνε με ρυθμό ανάπτυξης παρόμοιο με αυτόν ενός μεγάλου πιθήκου.

Έχουν βρεθεί ακόμη απολιθώματα που δείχνουν ότι το είδος αυτό φρόντιζε ηλικιωμένα και εξασθενημένα άτομα.

Επιπλέον, ο Homo erectus συνδέεται συχνά με τους πρώτους χειροπελέκεις, σηματοδοτώντας την πρώτη σημαντική καινοτομία στην τεχνολογία των λίθινων εργαλείων.

Του Rex Widerstrom

Η εταιρεία νευροτεχνολογίας Neuralink του Έλον Μασκ ανακοίνωσε την Πέμπτη ότι έλαβε έγκριση από τον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) για τη διεξαγωγή κλινικής μελέτης εγκεφαλικών εμφυτευμάτων σε ανθρώπους.

Πρόκειται για την πρώτη κλινική μελέτη στον άνθρωπο για την εταιρεία.

«Αυτό είναι το αποτέλεσμα της απίστευτης δουλειάς της ομάδας της Neuralink σε στενή συνεργασία με τον FDA και αποτελεί ένα σημαντικό πρώτο βήμα που θα επιτρέψει μια μέρα στην τεχνολογία μας να βοηθήσει πολλούς ανθρώπους», ανέφερε η εταιρεία σε ανακοίνωσή της.

«Η πρόσληψη δεν έχει ακόμη ξεκινήσει για την κλινική μας δοκιμή. Θα ανακοινώσουμε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτό σύντομα!», πρόσθεσε, χωρίς να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τη δοκιμή.

Ο Μασκ, σε απάντηση, έγραψε στο Twitter: «Συγχαρητήρια στην ομάδα της Neuralink!».

Φιλοδοξίες του Μασκ

Η Neuralink ιδρύθηκε το 2016 και εδρεύει στο Σαν Φρανσίσκο. Σύμφωνα με τον ιστότοπό της, η Neuralink επιδιώκει να κατασκευάσει «το πρώτο νευρικό εμφύτευμα που θα σας επιτρέπει να ελέγχετε έναν υπολογιστή ή μια κινητή συσκευή οπουδήποτε κι αν βρίσκεστε».

Ο Μασκ είχε δηλώσει προηγουμένως ότι ελπίζει ότι η εταιρεία θα βοηθήσει μια μέρα ανθρώπους με αναπηρίες, οι οποίες περιλαμβάνουν σοβαρές κακώσεις του νωτιαίου μυελού και αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση.

Ο Μασκ πιστεύει επίσης ότι τα εγκεφαλικά εμφυτεύματα θα μπορούσαν να έχουν τη δυνατότητα να βοηθήσουν άλλες παθήσεις, όπως η παχυσαρκία, ο αυτισμός, η κατάθλιψη και η σχιζοφρένεια.

Είναι επίσης αισιόδοξος ότι η τεχνολογία θα μπορούσε να επιτρέψει την περιήγηση στο διαδίκτυο και την τηλεπάθεια.

Ηθικές και άλλες ανησυχίες

Η εταιρεία άρχισε να δοκιμάζει εγκεφαλικά εμφυτεύματα σε ζώα το 2019.

Τον Απρίλιο του 2021, η Neuralink δημοσίευσε ένα βίντεο που δείχνει έναν 9χρονο μακάκο με το όνομα Pager να παίζει ηλεκτρονικά παιχνίδια μέσω ενός νευρικού εμφυτεύματος που είχε εισαχθεί στον εγκέφαλό του.

Η Neuralink έχει επίσης επιδείξει ένα ρομπότ που μπορεί να χειριστεί μερικά από τα πιο ευαίσθητα μέρη της απαιτούμενης χειρουργικής επέμβασης τοποθέτησης εγκεφαλικού εμφυτεύματος, ένα γουρούνι του οποίου τα πόδια μπορούν να ελέγχονται εξ αποστάσεως από έναν υπολογιστή και έναν πίθηκο με εγκεφαλικό εμφύτευμα που τον έκανε να βλέπει λάμψεις φωτός.

Ο Μασκ έγινε πρωτοσέλιδο στα τέλη του 2022 όταν δήλωσε ότι η ασφάλεια των εγκεφαλικών εμφυτευμάτων είναι τέτοια που θα ήταν πρόθυμος να τα εμφυτεύσει στα παιδιά του.

Οι ειδικοί δήλωσαν στην Epoch Times ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν ζητήματα ηθικής, ασφάλειας, προστασίας της ιδιωτικής ζωής, ακόμη και φιλοσοφικά ζητήματα όσον αφορά τους στόχους της Neuralink να έχουν οι υγιείς άνθρωποι άμεση αλληλεπίδραση με την τεχνολογία μέσω του μυαλού.

Ομοσπονδιακές έρευνες

Η Neuralink έχει βρεθεί στο στόχαστρο αρκετών ομοσπονδιακών ερευνών.

Το Υπουργείο Μεταφορών των ΗΠΑ ανακοίνωσε τον Φεβρουάριο ότι διερευνά εάν η εταιρεία είχε μεταφέρει δυνητικά επικίνδυνους παθογόνους μικροοργανισμούς – κατά την αφαίρεση των τσιπ εγκεφάλου από τους εγκεφάλους των πιθήκων – χωρίς τα κατάλληλα μέτρα για τον περιορισμό τους, κάτι που θα αποτελούσε παραβίαση της ομοσπονδιακής νομοθεσίας.

Ξεχωριστά, η Neuralink τελεί υπό έρευνα από το Γραφείο Γενικού Επιθεωρητή του Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ (U.S. Department of Agriculture-USDA) για πιθανή παραβίαση του Νόμου Περί Ευημερίας των Ζώων (Animal Welfare Act). Η έρευνα έλεγχε επίσης τον τρόπο με τον οποίο το USDA επέβλεπε την εταιρεία.

Δημοκρατικοί νομοθέτες του Κογκρέσου κάλεσαν τον Μάιο το USDA να εξετάσει τον τρόπο με τον οποίο η Neuralink επέβλεπε τα πειράματά της και κατά πόσον υπήρχαν συγκρούσεις συμφερόντων στην επιτροπή που ήταν υπεύθυνη για την εποπτεία των δοκιμών σε ζώα.

Συγκεκριμένα, οι νομοθέτες ανέφεραν (pdf) ότι μια έκθεση του Reuters στις 4 Μαΐου παρουσίασε «έναν νέο ισχυρισμό» που απαιτεί από το USDA και την Υπηρεσία Επιθεώρησης της Υγείας των Ζώων και των Φυτών (Animal and Plant Health Inspection Service-APHIS) να ερευνήσει την εταιρεία «για πιθανές συγκρούσεις συμφερόντων μεταξύ των μελών της Επιτροπής Φροντίδας και Χρήσης των Ιδρυματικών Ζώων (Institutional Animal Care and Use Committee-IACUC)».

Η Καταμπέλα Ρόμπερτς και το Reuters συνέβαλαν σε αυτό το άρθρο.

Μια αθέατη μαύρη τρύπα μεσαίας μάζας, που κρύβεται στην καρδιά του κοντινότερου σφαιρωτού σμήνους αστέρων στη Γη, το οποίο βρίσκεται 6.000 έτη φωτός μακριά, εντόπισαν αστρονόμοι.

Οι μαύρες τρύπες μεσαίας μάζας, που ζυγίζουν περίπου 100 ως 100.000 φορές τη μάζα του Ήλιου, φαίνεται ότι είναι σπάνιες και αστρονόμοι έχουν εντοπίσει κάποιες πιθανές τέτοιες μαύρες τρύπες στην περιφέρεια άλλων γαλαξιών, αλλά και σε πυκνά σφαιρωτά σμήνη αστεριών που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον γαλαξία μας.

Χρησιμοποιώντας τις μοναδικές δυνατότητες του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble της NASA/ESA, οι αστρονόμοι εστίασαν στον πυρήνα του σφαιρωτού αστρικού σμήνους Messier 4 (M4) για να διερευνήσουν μαύρες τρύπες με μεγαλύτερη ακρίβεια από ό,τι σε προηγούμενες έρευνες. Η μελέτη τους δημοσιεύεται στο περιοδικό της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας «Monthly Notices».

Η ομάδα, με επικεφαλής τον Εντουάρντο Βιτράλ από το Επιστημονικό Ινστιτούτο του Διαστημικού Τηλεσκοπίου στη Βαλτιμόρη, εντόπισε μια πιθανή μαύρη τρύπα ενδιάμεσης μάζας, που ζυγίζει περίπου 800 φορές τη μάζα του Ήλιου. Η τρύπα αυτή δεν είναι ορατή, αλλά η μάζα της υπολογίστηκε μελετώντας την κίνηση των αστεριών που βρίσκονται στο βαρυτικό πεδίο της. Συγκεκριμένα, οι αστρονόμοι εξέτασαν παρατηρήσεις δώδεκα ετών του Μ4 από το Hubble. Το διαστημικό σκάφος Gaia του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) συνέβαλε επίσης με σαρώσεις πάνω από 6.000 αστέρων που περιόρισαν το συνολικό σχήμα του σμήνους και τη μάζα του.

Πάντως, επειδή οι μαύρες τρύπες μεσαίας μάζας στα σφαιρωτά σμήνη είναι τόσο αόριστες, ο Βιτράλ προειδοποιεί ότι «εναλλακτικά, μπορεί να υπάρχει ένας αστρικός μηχανισμός που απλώς δεν γνωρίζουμε, τουλάχιστον στο πλαίσιο της τρέχουσας φυσικής».

Μ.Κουζινοπούλου

Οι άνθρωποι που κάνουν κακής ποιότητας και ανεπαρκή ύπνο ή αντίστροφα κοιμούνται υπερβολικά πολύ, οι οποίοι συχνά ροχαλίζουν και έχουν υπνηλία μέσα στη μέρα, κινδυνεύουν περισσότερο να διαγνωσθούν με μη αναστρέψιμη απώλεια όρασης λόγω γλαυκώματος, δείχνει μια νέα επιστημονική έρευνα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Χουάν Σονγκ του κινεζικού Πανεπιστημίου Σιτσουάν, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό «BMJ Open», ανέλυσαν στοιχεία για περίπου 409.000 άτομα ηλικίας 40 έως 69 ετών. Στη διάρκεια μιας δεκαετίας υπήρξαν 8.690 νέα περιστατικά γλαυκώματος, κυρίως σε μεγαλύτερης ηλικίας άνδρες καπνιστές και σε ανθρώπους με υπέρταση ή διαβήτη.

Ως φυσιολογική διάρκεια ύπνου θεωρήθηκαν οι επτά έως εννέα ώρες τη μέρα. Πρόβλημα αϋπνίας θεωρήθηκε είτε η δυσκολία να κοιμηθεί κανείς είτε το συχνό ξύπνημα μέσα στη νύχτα.

Διαπιστώθηκε ότι ο συχνός ύπνος λιγότερο των επτά ωρών ή περισσότερο των εννέα ωρών σχετιζόταν με 8% μεγαλύτερο κίνδυνο γλαυκώματος. Ο κίνδυνος της πάθησης ήταν επίσης αυξημένος κατά 12% σε ανθρώπους με αϋπνία, 4% σε όσους συστηματικά ροχαλίζουν και 20% σε εκείνους που είναι συνεχώς νυσταγμένοι τη μέρα.

Τα ευρήματα, σύμφωνα με τους ερευνητές, αναδεικνύουν την ανάγκη για αποκατάσταση ενός κανονικού ύπνου στους ανθρώπους υψηλού κινδύνου για γλαύκωμα, καθώς και για συχνούς οφθαλμολογικούς ελέγχους των ατόμων με διαταραχές του ύπνου. Το γλαύκωμα συνιστά βασική αιτία τύφλωσης και εκτιμάται ότι από αυτό θα πάσχουν 112 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο έως το 2040.

Η απώλεια της όρασης είναι προοδευτική λόγω σταδιακής απώλειας των φωτοευαίσθητων κυττάρων στα μάτια και βλάβης του οπτικού νεύρου. Αν δεν αντιμετωπιστεί ιατρικά, το γλαύκωμα μπορεί να οδηγήσει σε μη αναστρέψιμη τύφλωση.

Οι ερευνητές επεσήμαναν πάντως ότι επρόκειτο για μια μελέτη παρατήρησης που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να θεμελιώσει μια σχέση αιτίας-αποτελέσματος μεταξύ κακού ύπνου-γλαυκώματος, παρά μόνο μια συσχέτιση ανάμεσά τους. Σε μερικές τουλάχιστον περιπτώσεις, είναι πιθανό ότι το ίδιο το γλαύκωμα επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα του ύπνου και όχι το αντίστροφο.

Από την άλλη, μεταξύ άλλων, το άγχος και η κατάθλιψη, που συχνά συνοδεύουν τις διαταραχές του ύπνου, αυξάνουν την εσωτερική πίεση στα μάτια, πιθανώς λόγω της απορρυθμισμένης παραγωγής της ορμόνης κορτιζόλης, με συνέπεια να αυξάνεται ο κίνδυνος γλαυκώματος.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η μεγάλη πληθώρα συμπτωμάτων σε άτομα που υποπτεύονται βλάβη από το εμβόλιο COVID-19 έχει λάβει νέα ονομασία και ένα εκτεταμένο πρωτόκολλο θεραπείας:

“Σύνδρομο μετά το εμβόλιο COVID-19”, δήλωσε ο Dr. Paul Marik, συνιδρυτής και επιστημονικός υπεύθυνος της Frontline COVID-19 Critical Care Alliance (FLCCC), στις 15 Οκτωβρίου σε ένα συνέδριο στο Ορλάντο της Φλόριντα, με στόχο την εκπαίδευση και την ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με την αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας που προκαλούνται από την πρωτεΐνη-ακίδα.

Ο Marik και άλλοι 15 εμπειρογνώμονες, μεταξύ των οποίων ο παθολόγος Dr. Ryan Cole, ο συνιδρυτής του FLCCC Dr. Pierre Kory και ο Steve Kirsch, ιδρυτής του Vaccine Safety Research Foundation, παρουσίασαν την έρευνα και τα ευρήματά τους.

Η εκδήλωση, που προοριζόταν ως εκπαιδευτικό συνέδριο για επαγγελματίες υγείας, προσέλκυσε παρόχους υγείας από όλη την Αμερική, συμπεριλαμβανομένης της Φλόριντα, της Νέας Υόρκης, του Τέξας, της Ουάσινγκτον, της Βιρτζίνια και πολλών άλλων πολιτειών.

Παραβρέθηκαν επίσης αρκετοί διεθνείς γιατροί, μεταξύ των οποίων γιατροί από την Αυστραλία και τις Φιλιππίνες.

Ο ενδοκρινολόγος Dr. Flavio Cadegiani από τη Βραζιλία, ήταν τόσο παρευρισκόμενος όσο και εισηγητής. Πριν από το συνέδριο είχε προηγηθεί ένα sold-out δείπνο δικτύωσης το προηγούμενο βράδυ, το οποίο χαιρετίστηκε με ένθερμο ενθουσιασμό από τους παρευρισκόμενους.

Το σύνδρομο μεταεμβολιαστικής βλάβης είναι “ένα σύνδρομο πολλαπλών συστημάτων … δεν είναι ασθένεια”, ανέφερε ο Marik. Η πάθηση δεν ταιριάζει σε ένα μοντέλο ασθένειας και, επομένως, αντί να στοχεύει στα συμπτώματα, πρέπει να αντιμετωπίζεται ολιστικά ολόκληρο το σώμα.

 

Βλάβη από την ακίδα: Μια ασθένεια πολλαπλών συστημάτων

Οι ασθένειες που προκαλούνται από την πρωτεΐνη-ακίδα είναι ασθένειες που οφείλονται σε παρατεταμένη έκθεση στην πρωτεΐνη-ακίδα. Οι ασθενείς μπορούν να εκτεθούν σε αυτές τις πρωτεΐνες ακίδας μέσω λοίμωξης (long COVID) ή εμβολιασμού COVID-19 (σύνδρομο βλάβης μετά τον εμβολιασμό).

Δεδομένου ότι και οι δύο καταστάσεις οδηγούνται από το ίδιο ερέθισμα, υπάρχει μεγάλος βαθμός ταύτισης στο μηχανισμό και τα συμπτώματα, που συχνά επηρεάζουν πολλαπλούς ιστούς και όργανα.

Οι πρωτεΐνες ακίδας είναι αρκετά μικρές ώστε να ταξιδεύουν στα αιμοφόρα αγγεία. Είναι εξαιρετικά φλεγμονώδεις, με ισχυρές ενδείξεις αυτοανοσίας και διέλευσης του αιματοεγκεφαλικού φραγμού, και επομένως μπορούν να προκαλέσουν ασθένεια σε πλήθος συστημάτων και οργάνων.

Ο Cole παρουσίασε βιοψίες που δείχνουν την παρουσία πρωτεϊνών ακίδας και φλεγμονής σε μικρά αιμοφόρα αγγεία, μύες, καρδιακούς μύες, εγκεφαλικό ιστό, πνεύμονες, σπλήνα και πολλά άλλα.

Οι περισσότερες βιοψίες παρουσίασαν κατεστραμμένα κύτταρα που φαινόταν μόνο η πρωτεΐνη-ακίδα και όχι άλλες πρωτεΐνες του SARS-CoV-2. Αυτό υποδηλώνει ότι οι βλάβες από την πρωτεΐνη-ακίδα προκαλούνται από τον εμβολιασμό και όχι από τη φυσική μόλυνση, επειδή στη μόλυνση υπάρχουν και άλλες πρωτεΐνες SARS-CoV-2, συμπεριλαμβανομένων των πρωτεϊνών του νουκλεοκαψιδίου, εκτός της πρωτεΐνης-ακίδας.

Τα ευρήματα του Cole αποτέλεσαν υλικό για τη διάλεξη του Marik σχετικά με τα συμπτώματα και τις θεραπευτικές επιλογές για το μακρύ σύνδρομο COVID και το σύνδρομο βλάβης μετά από εμβολιασμό.

Αξιολογώντας δεδομένα έρευνας React19 από άτομα που υποπτεύονται βλάβες από εμβόλια, ο Marik εντόπισε τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα των ασθενειών που προκαλούνται από την πρωτεΐνη-ακίδα.

Αυτά περιλάμβαναν κόπωση, δυσανεξία στην άσκηση, εγκεφαλική ομίχλη, καρδιακό παλμό, μυϊκή αδυναμία, μυρμηγκιάσματα, ζάλη, μυϊκούς πόνους, διαταραχές ύπνου και πόνο στις αρθρώσεις.

 

“Είτε το πιστεύετε είτε όχι … ο μέσος αριθμός των συμπτωμάτων που αναφέρονται είναι 23”, δήλωσε ο Marik.

Ωστόσο, επειδή οι περισσότεροι ασθενείς παραπονιούνται για έναν εκτεταμένο κατάλογο συμπτωμάτων που δεν απαντώνται σε καμία ασθένεια, “[οι ασθενείς] θα πάνε στο γιατρό με όλα αυτά τα παράπονα … και ο γιατρός θα πει ότι όλα είναι στο μυαλό σας”, δήλωσε ο Marik.

Ο Marik δήλωσε ότι πολλοί ασθενείς παραπέμπονται έτσι σε ψυχιατρικές ειδικότητες και όχι σε γιατρούς που κατανοούν και μπορούν να θεραπεύσουν την ασθένειά τους.

“Οι τραυματίες από εμβόλια είναι πάρα πολλοί”, δήλωσε ο Kory, “οι αριθμοί είναι τεράστιοι … δεν εξυπηρετούνται επαρκώς και οι ανάγκες τους δεν καλύπτονται”.

 

Θεραπευτικές επιλογές

Εκτός από την ιβερμεκτίνη και τη σπερμιδίνη, ο Marik συνέστησε χαμηλή δόση ναλτρεξόνης, ένα κοινό φάρμακο για την υπερδοσολογία σε χρήστες ναρκωτικών.

Ενώ ορισμένοι ιατροί παραπονέθηκαν στην Epoch Times για την ύπαρξη ελέγχων στις συνταγές ιβερμεκτίνης, η ναλτρεξόνη είναι ένα φάρμακο που δεν βρίσκεται στο ραντάρ.

Έρευνες έχουν δείξει ότι σε χαμηλές δόσεις η ναλτρεξόνη θα μπορούσε να μειώσει τη φλεγμονή, η οποία αποτελεί κύριο παράγοντα της ασθένειας της πρωτεΐνης-ακίδας, και επίσης να μειώσει τα κοινά συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένης της εγκεφαλικής ομίχλης και των νευροπαθητικών συμπτωμάτων.

Αν και αυτά τα φάρμακα είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά, ο Marik, ο Kory και πολλοί γιατροί ενθάρρυναν την εξατομικευμένη και εστιασμένη στον ασθενή ιατρική, όπου η δοσολογία και το σχήμα προσαρμόζονται με βάση τα συμπτώματα και τις ανάγκες του ασθενούς.

Ο Kory απαρίθμησε έξι διαφορετικές στρατηγικές θεραπείας για τις ασθένειες που προκαλούνται από τις πρωτεΐνες-ακίδας.

Οι έξι στρατηγικές είναι: αποβολή της πρωτεΐνης-ακίδας, μείωση της φλεγμονής, μείωση της μικροπηκτικότητας, μείωση της ενεργοποίησης των μαστοκυττάρων, μείωση της παραμονής ή ενεργοποίησης των ιών και αποκατάσταση των μιτοχονδρίων.

 

Κάθε στρατηγική εφαρμόζει συνδυασμούς διαφορετικών φαρμάκων και θεραπειών.

Με βάση τα συμπτώματα του ασθενούς, θα συνταγογραφούσε διαφορετικές θεραπείες. Για παράδειγμα, σε έναν ασθενή που παραπονιέται για θρόμβωση του αίματος θα χορηγούνταν αντιπηκτικά και σε έναν ασθενή που παραπονιέται για χρόνια κόπωση μπορεί να συνταγογραφούνται φάρμακα για τη βελτίωση της δράσης των μιτοχονδρίων.

Αποτοξίνωση από την πρωτεΐνη-ακίδα

Για την αφαίρεση της πρωτεΐνης αιχμής, οι γιατροί του FLCCC συνέστησαν την εφαρμογή φαρμάκων και τρόπου ζωής για τη βελτίωση της αυτοφαγίας.

Η αυτοφαγία είναι μια φυσική κυτταρική διαδικασία κατά την οποία τα παλιά τμήματα των κυττάρων διασπώνται και επαναχρησιμοποιούνται, γεγονός που θα μπορούσε να βοηθήσει στην απομάκρυνση της πρωτεΐνης ακίδας από το σώμα.

Οι συνιστώμενες αλλαγές στον τρόπο ζωής περιλαμβάνουν τη διαλειμματική νηστεία, όπου ένα άτομο νηστεύει για τουλάχιστον 16 συνεχόμενες ώρες, και τον ύπνο.

Τα φάρμακα που διεγείρουν ή αυξάνουν την αυτοφαγία περιλαμβάνουν τη σπερμιδίνη, τη ρεσβερατρόλη και την ιβερμεκτίνη.

Εναλλακτικές θεραπείες

Συζητήθηκαν επίσης πολλές εναλλακτικές θεραπείες που βοηθούν στην επιδιόρθωση των κυττάρων και τη μείωση της φλεγμονής.

Ο Dr. Paul Harch επικεντρώθηκε στην υπερβαρική θεραπεία οξυγόνου, μια θεραπεία επιδιόρθωσης όπου το άτομο εκτίθεται σε αέρα υπό πίεση που περιέχει υψηλότερη συγκέντρωση οξυγόνου.

Ο Harch χρησιμοποιεί αυτή τη θεραπεία για τη θεραπεία χρόνιων τραυμάτων, συμπεριλαμβανομένων των μακροχρόνιων εγκεφαλικών τραυματισμών, μειώνοντας τη φλεγμονή.

Το 2017, ο Harch ήταν συν-συγγραφέας μιας μελέτης σχετικά με την αναστροφή της εγκεφαλικής βλάβης σε ένα πνιγμένο νήπιο. Μετά από 40 συνεδρίες θεραπείας υπερβαρικού οξυγόνου με τον Harch, ο εγκεφαλικός τραυματισμός της σημείωσε μια αντίστροφη πορεία.

Η έρευνα έχει δείξει ότι η αύξηση της συγκέντρωσης του οξυγόνου μειώνει τη φλεγμονή, ενώ η αύξηση της πίεσης αυξάνει τη φλεγμονή. Η ισορροπία μεταξύ οξυγόνου και πίεσης μπορεί να μειώσει τη δράση των φλεγμονωδών κυτταροκινών και να ενισχύσει την αποκατάσταση των βλαβών.

Ο Harch πρόσθεσε στις ερωταπαντήσεις ότι η θεραπεία με οξυγόνο μπορεί να βοηθήσει με την εγκεφαλική βλάβη από την έλλειψη οξυγόνου κατά τη γέννηση.

“Είναι ακόμα μια παλιά πληγή που υπάρχει εκεί, και όλη αυτή η θεραπεία που έχουμε κάνει αφορά τη χρόνια πληγή”, δήλωσε ο Harch.

“Το κάνω οπωσδήποτε αυτό, αλλά έγραψα ένα βιβλίο πριν από χρόνια … το συμπέρασμα του βιβλίου είναι ότι δεν μπορείτε να εμπιστευτείτε το ιατρικό επάγγελμα σε θεσμικό επίπεδο για να κάνει αυτό που είναι σωστό για εσάς”.

Ο Dr. Asher Milgrom, διευθύνων σύμβουλος της AMA Regenerative Medicine & Skincare Inc., μέσω ενός προηχογραφημένου βίντεο προσέφερε επιλογές της θεραπείας με όζον για τη βελτίωση της μιτοχονδριακής δυσλειτουργίας – ενός κοινού παράγοντα κόπωσης.

Το όζον, το οποίο συνήθως δεν απαντάται σε κανονικό ατμοσφαιρικό επίπεδο, βελτιώνει την παραγωγή ενέργειας.

Το όζον φέρει τρία άτομα οξυγόνου αντί για δύο, τα οποία συνήθως βρίσκονται στα μόρια οξυγόνου. Δεδομένου ότι τα μιτοχόνδρια χρησιμοποιούν το οξυγόνο για την παραγωγή ενέργειας, η ύπαρξη ενός επιπλέον ατόμου οξυγόνου μπορεί να βελτιώσει την παραγωγή ενέργειας και να ανακουφίσει την κόπωση.

 

Ανοικοδόμηση της εξατομικευμένης ιατρικής με επίκεντρο τον ασθενή

Ο Marik δήλωσε ότι το πρώτο συνέδριο του FLCCC είναι ένα πρώτο βήμα στην αποστολή τους να ανοικοδομήσουν το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης πίσω στην εξατομικευμένη, εστιασμένη στον ασθενή ιατρική – η οποία αποτελεί και το κέντρο της θεραπευτικής προσέγγισης όταν πρόκειται για ασθένειες που προκαλούνται από την πρωτεΐνη-ακίδα.

“Αυτό που ξεκινήσαμε είναι μια νέα προσέγγιση στην ιατρική που αποτελεί ένα εναλλακτικό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης”, δήλωσε ο Marik, “Το σημερινό είναι μια πλήρης και απόλυτη αποτυχία. Μας λένε ψέματα, είναι διεφθαρμένοι δεν ενδιαφέρονται για την υγεία σας”.

“Έχουμε πλέον αναγνωρίσει ότι πρέπει να το κάνουμε μόνοι μας- μπορούμε να φτιάξουμε κάτι καλύτερο, και νομίζω ότι αυτό είναι το πρώτο βήμα της αποστολής μας”.

Οι Marik και Kory αναμένουν ότι θα πραγματοποιηθούν μελλοντικά συνέδρια, με το νωρίτερο να αναμένεται σε 6 μήνες.

Η Epoch Health θα δημοσιεύσει μια σειρά άρθρων που θα περιγράφουν λεπτομερώς αρκετές από τις θεραπείες που συζητήθηκαν στο συνέδριο.

Μια ηχογράφηση του συνεδρίου θα διατεθεί προς πώληση στον ιστότοπο του FLCCC.

Μια νέα μελέτη από το Δίκτυο Παιδιατρικών Νοσοκομείων του Σίδνεϊ διαπίστωσε ότι τα ηλεκτρονικά παιχνίδια μπορεί να αποβούν θανατηφόρα για παιδιά με καρδιακές παθήσεις.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στις 10 Οκτωβρίου στο περιοδικό Heart Rhythm, αποκάλυψε ότι η ψυχαγωγία με βιντεοπαιχνίδια μπορεί να προκαλέσει σοβαρό κίνδυνο για μερικά παιδιά με αρρυθμία ή με αρρυθμική προδιάθεση, που πιθανόν να είναι και άγνωστη μέχρι το συμβάν.

Οι Αυστραλοί ερευνητές εξέτασαν 69 αναφορές σχετικά με τους καρδιαγγειακούς κινδύνους από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, εντοπίζοντας 22 παιδιά και εφήβους που έχασαν τις αισθήσεις τους ενώ έπαιζαν και παρουσίασαν αρρυθμία και άλλες καρδιακές επιπλοκές.

Δεκαεννέα άτομα, ηλικίας 7-16 ετών, παρουσίασαν κοιλιακή ταχυκαρδία που μπορεί να προκαλέσει ανακοπή καρδιάς. Έξι υπέστησαν ανακοπή καρδιάς και τέσσερα έχασαν αιφνιδίως τη ζωή τους.

Σε δελτίο τύπου, η επικεφαλής ερευνήτρια Claire M. Lawley, από το The Heart Centre for Children στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, επεσήμανε τους κρυμμένους κινδύνους που μπορεί να εγκυμονούν τα βιντεοπαιχνίδια.

“Τα βιντεοπαιχνίδια μπορεί να συνιστούν σοβαρό κίνδυνο για μερικά παιδιά με αρρυθμία. Μπορεί να αποδειχθούν θανατηφόρα για τους μικρούς ασθενείς με αρρυθμική προδιάθεση, την ύπαρξη της οποίας συχνά αγνοούν” δήλωσε η Lawley. “Τα παιδιά που χάνουν ξαφνικά τις αισθήσεις τους ενώ παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια θα πρέπει να εξετάζονται από καρδιολόγο, καθώς αυτό θα μπορούσε να είναι το πρώτο σημάδι ενός σοβαρού καρδιακού προβλήματος”, πρόσθεσε

Από τις 22 περιπτώσεις της μελέτης που υπέστησαν καρδιακά προβλήματα, το 86% ήταν αγόρια και το 14% κορίτσια.

Το είδος του παιχνιδιού δεν σημειώθηκε και στις 22 περιπτώσεις που εξέτασαν οι ερευνητές. Αλλά διαπιστώθηκε ότι το 62% των ασθενών έπαιζαν πολεμικά παιχνίδια.

Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι γονείς θα πρέπει να παρακολουθούν τα παιδιά τους ενώ παίζουν βιντεοπαιχνίδια και να ελέγχουν κάποιες αντιδράσεις τους όταν είναι ενθουσιασμένα όπως λιποθυμία ή απώλεια μνήμης, οι οποίες μπορεί να υποδηλώνουν υποκείμενη καρδιακή πάθηση, δήλωσε η Lawley.

Μελλοντικά θα γίνουν περαιτέρω μελέτες που θα αποσκοπούν στον εντοπισμό αθλητών που διατρέχουν παρόμοιους κινδύνους και θα περιλαμβάνονται και οι αθλητές που πρόκειται να συμμετάσχουν σε ηλεκτρονικά αθλήματα, γνωστά και ως eSports.

Της Darlene McCormick Sanchez

Πολλοί ασθενείς με καρκίνο πεθαίνουν ως αποτέλεσμα της μετάστασης, μιας διαδικασίας κατά την οποία ο καρκίνος εξαπλώνεται από το πρωτογενές όργανο σε άλλα όργανα σε όλο το σώμα.

«Τα ευρήματα αυτά είναι από τα πιο σημαντικά που έχουν βγει από το εργαστήριό μου εδώ και τρεις δεκαετίες», δήλωσε ο Richard Gilbertson, ένας από τους επικεφαλής ερευνητές της πρόσφατης μελέτης και διευθυντής του Ινστιτούτου Cancer Research UK Cambridge.

Ερευνητές από το Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ συνεργάστηκαν σε μια μελέτη που διεξήχθη τον Σεπτέμβριο και δημοσιεύθηκε στο Nature Genetics, όπου αποκαλύπτουν πώς τα καρκινικά κύτταρα καταλαμβάνουν υγιή κύτταρα για να κάνουν μεταστάσεις σε όλο το σώμα. Εντόπισαν μια πρωτεΐνη, την NALCN, ως κλειδί που ρυθμίζει τη μετάσταση.

«Εάν επικυρωθεί μέσω περαιτέρω έρευνας, αυτό θα μπορούσε να έχει εκτεταμένες επιπτώσεις στον τρόπο με τον οποίο αποτρέπουμε την εξάπλωση του καρκίνου και να μας επιτρέψει να χειραγωγήσουμε αυτή τη διαδικασία για την αποκατάσταση κατεστραμμένων οργάνων», δήλωσε ο Gilbertson.

Κανονικά, η πρωτεΐνη NALCN είναι υπεύθυνη για τη διατήρηση του δυναμικό ηρεμίας των κυτταρικών μεμβρανών στους διεγέρσιμους ιστούς, συμπεριλαμβανομένων της αναπνοής και των κιρκάδιων ρυθμών.

Σε αυτή τη μελέτη, οι επιστήμονες αποκάλυψαν ότι η NALCN ρυθμίζει την απελευθέρωση κακοήθων και φυσιολογικών επιθηλιακών κυττάρων -ένας τύπος κυττάρων που καλύπτουν τις εσωτερικές και εξωτερικές επιφάνειες του σώματος- στο αίμα. Η NALCN ρυθμίζει επίσης τη διακίνηση τόσο των κακοήθων όσο και των φυσιολογικών επιθηλιακών κυττάρων σε απομακρυσμένες περιοχές όπου σχηματίζουν μεταστατικούς καρκίνους ή φαινομενικά φυσιολογικούς ιστούς, αντίστοιχα.

Σε πειράματα με ποντίκια, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η διαγραφή της NALCN από τα αδενοκαρκινώματα του στομάχου, του εντέρου ή του παγκρέατος, όχι μόνο δεν άλλαξε τη συχνότητα εμφάνισης του όγκου, αλλά αύξησε επίσης σημαντικά τη μετάσταση και τον αριθμό των κυκλοφορούντων καρκινικών κυττάρων. Ο αποκλεισμός των διαύλων της NALCN προκάλεσε επίσης την εμφάνιση περισσότερων μεταστάσεων. Η διαγραφή της NALCN από ποντίκια που δεν είχαν καρκινικές μεταλλάξεις και δεν ανέπτυξαν ποτέ καρκίνο προκάλεσε απόπτωση επιθηλιακών κυττάρων στο αίμα σε παρόμοια επίπεδα με ένα ζώο που έφερε καρκίνο.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, τα κύτταρα μετακινήθηκαν σε απομακρυσμένα όργανα για να κάνουν μετάσταση. Σε αντίθεση με προηγούμενες σκέψεις, η NALCN ρυθμίζει τη διάδοση των κυττάρων από συμπαγείς ιστούς ανεξάρτητα από τον καρκίνο και το σχηματισμό του πρωτογενούς όγκου.

«Αναπτύσσουμε μια σαφέστερη εικόνα για τις διαδικασίες που διέπουν τον τρόπο εξάπλωσης των καρκινικών κυττάρων», δήλωσε ο Gilbertson.

«Μπορούμε τώρα να εξετάσουμε αν υπάρχουν πιθανώς υπάρχοντα φάρμακα τα οποία θα μπορούσαν να επαναπροσδιοριστούν ώστε να αποτρέψουν αυτόν τον μηχανισμό από το να πυροδοτήσει την εξάπλωση του καρκίνου στους ασθενείς», πρόσθεσε.

Της Tammy Hung