Ετικέτα: SUGGESTED - Σελίδα 14

Η Ιαπωνία δημοσιεύει στοιχεία για τον μεταμοσχευτικό τουρισμό και ανησυχεί για τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα

Κυριακή, 02 Ιούλ, 2023Κυριακή, 25 Ιούν, 2023 Από EPOCH TIMES

Η Ιαπωνία έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα τους τελευταίους αριθμούς της για τους μεταμοσχευτικούς ταξιδιώτες , σύμφωνα με τους οποίους το ένα τρίτο έκαναν τις μεταμοσχεύσεις τους στην Κίνα.

Μια έρευνα της ιαπωνικής κυβέρνησης ανέφερε ότι μέχρι τα τέλη Μαρτίου, 543 άτομα είχαν επιβεβαιωμένα υποβληθεί σε μεταμόσχευση οργάνων στο εξωτερικό, εκ των οποίων 175 είχαν υποβληθεί σε μεταμόσχευση στην Κίνα, περισσότερο δηλαδή από το 32% του συνόλου.

Οι μεταμοσχεύσεις που καταγράφησαν αποτελούνται από 250 μεταμοσχεύσεις νεφρών, 148 μεταμοσχεύσεις καρδιάς, 143 μεταμοσχεύσεις ήπατος και δύο μεταμοσχεύσεις πνευμόνων.

Η έρευνα, που διεξήχθη τον Απρίλιο από το Υπουργείο Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας της Ιαπωνίας, συγκέντρωσε απαντήσεις από 280 κλινικά τμήματα και 203 ιατρικά ιδρύματα στην Ιαπωνία, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων πανεπιστημιακών νοσοκομείων, σύμφωνα με τα ιαπωνικά μέσα ενημέρωσης.

Από τα 543 άτομα, 42 έλαβαν μεταμοσχεύσεις οργάνων από ζώντες δότες, 416 έλαβαν από θανόντες δότες και οι υπόλοιποι 85 ήταν άγνωστοι δότες, σύμφωνα με την έρευνα.

Η έρευνα εγείρει ανησυχίες σχετικά με την εκτεταμένη βιομηχανία συλλογής και εμπορίας ανθρώπινων οργάνων, της οποίας ηγείται το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ).

Στις 16 Απριλίου του 2006, μια ερευνητική έκθεση που δημοσιεύθηκε στην Asia-Pacific Journal με τίτλο «Japanese Flock to China for Organ Transplants” (Οι Ιάπωνες συρρέουν στην Κίνα για μεταμοσχεύσεις οργάνων) ανέφερε ότι οι πλούσιοι Ιάπωνες προτιμούσαν να πηγαίνουν στην Κίνα για μεταμοσχεύσεις νεφρών, ήπατος ή καρδιάς λόγω της μεγαλύτερης «διαθεσιμότητα φθηνών, υγιών οργάνων και της ταχύτερης βελτίωσης των ιατρικών εγκαταστάσεων κατά μήκος της ανατολικής ακτής της ηπειρωτικής χώρας της Κίνας».

Διαπίστωσε ότι «ένας μόνο μεσάζων έχει βοηθήσει περισσότερους από 100 Ιάπωνες να κάνουν το ταξίδι στην Κίνα για μεταμοσχεύσεις από το 2004, αριθμός που αυξάνεται συνεχώς».

Σύμφωνα με την έρευνα, δεν χρειάζεται να περιμένει κανείς ένα ή περισσότερα χρόνια για μεταμόσχευση οργάνων όπως στην Ιαπωνία. Στην Κίνα, χρειάζεται μόνο ένας μήνας για να γίνει μεταμόσχευση ήπατος. Ο μέγιστος χρόνος αναμονής είναι δύο μήνες. Όσον αφορά τη μεταμόσχευση νεφρού, χρειάζεται μία εβδομάδα για να βρεθεί κατάλληλος δότης. Ωστόσο, η πηγή των οργάνων δεν είναι «συγκεκριμένη».

Ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ σκηνοθετούν μια αναπαράσταση της αφαίρεσης οργάνων από φυλακισμένους ασκούμενους στην Κίνα, κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας στη Βιέννη, την 1η Οκτωβρίου 2018. (Joe Klamar/AFP via Getty Images)

Έρευνα του ιαπωνικού υπουργείου Υγείας που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του 2006 ανέφερε ότι 453 Ιάπωνες υποβλήθηκαν σε μεταμόσχευση καρδιάς, ήπατος ή νεφρού στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αυστραλία και την Κίνα. Όμως «τα επίσημα στοιχεία είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν αντανακλούν τον πραγματικό αριθμό», σημειώνεται στην έκθεση.

Μια άλλη έκθεση, στις 2 Οκτωβρίου 2006, που δημοσιεύθηκε στην ιαπωνική εφημερίδα Yomiuri Shimbun με τίτλο «Επικίνδυνο παιχνίδι για την επιβίωση», περιγράφει λεπτομερώς ότι μια μεταμόσχευση κοστίζει περίπου 13 εκατομμύρια γιεν (περίπου 1.819.200 δολάρια), αλλά δεν προσδιορίζει τον δότη οργάνων. Το άρθρο κατέγραφε επίσης την περίπτωση ενός Ιάπωνα που πήγε στην Κίνα για να υποβληθεί σε μεταμόσχευση νεφρού και ήπατος.

Οπαδοί του Φάλουν Γκονγκ, Ουιγούροι και κρατούμενοι συνείδησης που συλλαμβάνονται από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) έχουν υποβληθεί σε εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων.

Το Φάλουν Γκονγκ είναι μια ειρηνική πρακτική διαλογισμού που ήταν δημοφιλής στην Κίνα τα πρώτα χρόνια της διάδοσής της, από το 1992. Ωστόσο, από τότε που ξεκίνησε η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ από το ΚΚΚ το 1999, οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ έχουν γίνει στόχος καταστολής, βασανιστηρίων, ακόμη και θανάτωσης για τα όργανά τους.

Μια ακμάζουσα βιομηχανία συλλογής ανθρώπινων οργάνων

Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση για τη Διερεύνηση της Δίωξης του Φάλουν Γκονγκ (WOIPFG), η βιομηχανία μεταμοσχεύσεων οργάνων της Κίνας δεν επηρεάστηκε από την πολιτική μηδενικού COVID. Οι κλινικές μεταμοσχεύσεων σε όλη τη χώρα άνοιγαν κανονικά για να υποδεχθούν ασθενείς και πολλά νοσοκομεία ανέφεραν αφθονία οργάνων.

Η WOIPFG, από τις 2 Φεβρουαρίου έως τις 21 Μαρτίου του τρέχοντος έτους, πραγματοποίησε έναν νέο γύρο τηλεφωνικών κλήσεων παρακολούθησης, διερευνώντας δεκάδες καθηγητές, διευθυντές και επικεφαλής χειρουργούς ειδικών μεταμοσχεύσεων σε ορισμένα νοσοκομεία που ήταν ύποπτα για τη συλλογή οργάνων από ζωντανούς ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ. Ένας γιατρός δήλωσε στο τηλέφωνο ότι είχε πολλούς δωρητές ήπατος στη διάθεσή του.

Η έρευνα αφορούσε 32 νοσοκομεία σε 23 επαρχίες και περιφέρειες. Εκτός από μία ιδιωτική εταιρεία, τα άλλα 31 είναι όλα εθνικά τριτοβάθμια νοσοκομεία.

Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι οι μεγαλουπόλεις όπως το Πεκίνο, το Τιαντζίν, η Σαγκάη, η Χανγκτζόου, η Γκουανγκτζόου, η Τζένγκτζοου και η Γούχαν είναι οι «μεγάλοι παίκτες» στις μεταμοσχεύσεις. Οι παράκτιες περιοχές όπως η Χαϊνάν, η Σένζεν και η Σιάμεν επεκτείνουν με ταχείς ρυθμούς τις επιχειρήσεις μεταμόσχευσης οργάνων. Ειδικότερα, το νησί Χαϊνάν, ένας δημοφιλής τουριστικός προορισμός για ταξίδια και διακοπές, απολαμβάνει προνόμια μεταμόσχευσης οργάνων.

Ο μέσος χρόνος αναμονής για μεταμοσχεύσεις ήπατος και νεφρών είναι περίπου δύο μήνες και η συλλογή ζωντανών οργάνων πίσω από την ταυτόχρονη αφαίρεση και μεταμόσχευση οργάνων έχει γίνει ο κανόνας σε όλα σχεδόν τα νοσοκομεία, σύμφωνα με την WOIPFG.

Κριτική των Ιαπώνων πολιτικών

Καθώς το έγκλημα των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ) αποκαλύπτεται, ο μεταμοσχευτικός τουρισμός των Ιαπώνων πολιτών με προορισμό την Κίνα εγείρει σοβαρές ανησυχίες στην Ιαπωνία.

Στις 4 Απριλίου πραγματοποιήθηκε στο Τόκιο συνάντηση ενός συνασπισμού νομοθετών που διερευνούν και αποτρέπουν τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα. Ο Ντέηβιντ Μάτας [David Matas], Καναδός διεθνής δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ερευνά το έγκλημα της συλλογής ζωντανών οργάνων από το ΚΚΚ, προσκλήθηκε να εκφωνήσει ομιλία. Είπε ότι οι μεταμοσχεύσεις οργάνων στην Κίνα μπορεί να είναι ένοχες και για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Υποστήριξε ότι αυτό θα πρέπει να ρυθμιστεί με νομοθεσία, ανέφερε η ιαπωνική έκδοση της Epoch Times, στις 4 Απριλίου.

Ο δικηγόρος David Matas κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο Χονγκ Κονγκ, στις 17 Ιουλίου 2006. (Woody WU/AFP via Getty Images)

Ο κ. Μάτας δήλωσε επίσης ότι η ιαπωνική κυβέρνηση θα πρέπει να απαγορεύσει την εξαγωγή ανοσοκατασταλτικών παραγόντων στην Κίνα, να αναστείλει την οικονομική υποστήριξη προς το Νοσοκομείο Φιλίας Κίνας-Ιαπωνίας και να περιορίσει τη μεταφορά τεχνολογίας που σχετίζεται με τις μεταμοσχεύσεις.

Ο Χάκουμπουν Σιμομούρα, πρώην υπουργός Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού, Επιστήμης και Τεχνολογίας της Ιαπωνίας, εξέφρασε την έκπληξή του, μαθαίνοντας από τη διάλεξη του κ. Μάτας ότι πολλοί Ιάπωνες ταξιδεύουν στο εξωτερικό για μεταμοσχεύσεις.

Το μέλος της ιαπωνικής Βουλής των Αντιπροσώπων Χιρόμι Μιτσουμπαγιάσι δήλωσε στη συνάντηση ότι το Υπουργείο Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας έχει ξεκινήσει έρευνα σχετικά με το ζήτημα των μεταμοσχεύσεων στο εξωτερικό και θα δημοσιεύσει τα αποτελέσματα μέχρι το τέλος του έτους. Επεσήμανε ότι ιατρικός εξοπλισμός στην Ιαπωνία μπορεί να αξιοποιηθεί για μεταμοσχεύσεις στην Κίνα και ότι «οι ιαπωνικές εταιρείες θα πρέπει να εντείνουν τις έρευνές τους για να διασφαλίσουν ότι δεν είναι συνένοχες σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Ο Ιάπωνας γερουσιαστής Χιρόσι Γιαμάντα προέτρεψε το Υπουργείο Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας να συνεχίσει την έρευνά του σχετικά με το εμπόριο οργάνων και τις μεταμοσχεύσεις οργάνων. Είπε ότι οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε μεταμοσχεύσεις στο εξωτερικό μπορεί να χρειαστεί να υποβάλουν λεπτομερείς πληροφορίες.

Ο Ιάπωνας γερουσιαστής Γουάντα Μασαμούνε δήλωσε ότι οι μεταμοσχεύσεις στην Κίνα θα πρέπει να απαγορευτούν. Πιστεύει ότι η μετάβαση στην Κίνα για μεταμόσχευση είναι απαράδεκτη όσο εκκρεμούν ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Τον Ιούνιο, ένας δημοσιογράφος της Epoch Times πήρε συνέντευξη από ορισμένους Ιάπωνες σχετικά με τον μετομοσχευτικό τουρισμό . Ζήτησαν να κατονομαστούν μόνο με τα επώνυμά τους για λόγους ασφαλείας.

Η κ. Τανάκα, νοικοκυρά που ζει στην Οσάκα, δήλωσε ότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να γίνει κάποιος συνένοχος στο κυνήγι οργάνων εκτελώντας μεταμοσχεύσεις στην Κίνα: «Για να αποτραπεί η ακούσια συνενοχή της σε αυτό το έγκλημα, η Ιαπωνία θα πρέπει να θεσπίσει νομοθεσία για τη ρύθμιση των ταξιδιών για μεταμοσχεύσεις.»

Ο κ. Μιγιόσι, κηπουρός στο Χοκάιντο, δήλωσε: «Νομίζω ότι η ιαπωνική κυβέρνηση πρέπει να παρέμβει και να το απαγορεύσει και να ενημερώσει τους ανθρώπους για την κατάσταση, διότι η άγνοια είναι ντροπή.»

«Είναι τρομερό το γεγονός ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας συλλέγει ζωντανά τα όργανα των οπαδών του Φάλουν Γκονγκ και ότι η μετάβαση στην Κίνα για μεταμόσχευση εμπλέκεται έμμεσα στη δολοφονία. Η ιαπωνική κυβέρνηση πρέπει να πει στο κοινό την αλήθεια.»

Η κ. Οζάκα, που εργάζεται σε κομμωτήριο στην Οσάκα, είπε: «Δεν μπορώ να το πιστέψω. Ελπίζω η Ιαπωνία να μην εμπλακεί.»

Ο κ. Νακαχάρα, συνταξιούχος λογιστής που ζει στο Τόκιο, δήλωσε ότι αυτό δείχνει ότι πολλοί άνθρωποι στην Ιαπωνία δεν γνωρίζουν ακόμη την αλήθεια για τη συλλογή ζωντανών οργάνων. Ίσως οι ετοιμοθάνατοι ή οι οικογένειές τους, που θέλουν οι ασθενείς να ζήσουν, να μην θέλουν να μάθουν την αλήθεια. Ένας άλλος λόγος μπορεί να είναι ότι δεν υπάρχουν αρκετοί νόμοι, οπότε «η Ιαπωνία θα πρέπει να κληθεί να ψηφίσει σύντομα έναν νόμο για να σταματήσει ένα έγκλημα που δεν θα έπρεπε να υπάρχει σε αυτή τη γη», δήλωσε ο κ. Νακαχάρα.

Των Kane Zhang και Lynn Xu

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

«Ηθικός Χάκερ» χρησιμοποιεί τις ικανότητες του στον κυβερνοχώρο για να διαλύσει το δίκτυο παιδεραστών και να φέρει τους αρρωστημένους εγκληματίες ενώπιον της Δικαιοσύνης

Σάββατο, 24 Ιούν, 2023 Από EPOCH TIMES

Είναι εγκληματίες του κυβερνοχώρου σε σκοτεινά υπόγεια που προσπαθούν να σπάσουν το PIN του τραπεζικού σας λογαριασμού. Είναι ύπουλοι Ρώσοι που κλέβουν εκλογές από υπεράκτιες διευθύνσεις IP. Αυτά είναι συνήθως αυτά που συνδέουμε με τους χάκερς, αλλά ο Ράιαν Μοντγκόμερι (Ryan Montgomery), αποκαλούμενος επίσης 0day, είναι διαφορετικός. Είναι αυτό που ονομάζεται «white hat hacker» («ηθικός χάκερ»).

Το 29χρονο παιδί-θαύμα του κυβερνοχώρου από την Πενσυλβάνια από το να προκαλεί σκανδαλιές στο διαδίκτυο έφτασε στο να βοηθά τις αρχές να εξαρθρώσουν δίκτυα παιδεραστών. Αυτή η μετάβαση από το σκοτάδι στο φως προκλήθηκε από ένα γραπτό μήνυμα που έλαβε από έναν ανήσυχο φίλο το 2020, αλλά το ταξίδι του στον κυβερνοχώρο ξεκίνησε πολύ νωρίτερα. Ο Μοντγκόμερι άρχισε να χακάρει σχεδόν από την κούνια: την εποχή του Napster και της AOL, σε ηλικία 11 ετών.

Το διαδικτυακό τοπίο έμοιαζε πολύ διαφορετικό τότε. Δεν μπορούσες απλά να το ψάξεις στο Google και να πας από το «μηδέν σε ήρωα» κατακτώντας δεξιότητες στον κυβερνοχώρο όπως σήμερα. «Υπήρχαν δωμάτια συνομιλίας και μόνο όσους γνώριζες», δήλωσε ο Μοντγκόμερι στην Epoch Times. «Έκανες ερωτήσεις, και όχι απλά ερωτήσεις, αλλά τις σωστές ερωτήσεις». Ήταν η «νοοτροπία του χάκερ», πρόσθεσε, «όπου θέλεις να αποσυναρμολογήσεις κάτι και να το συναρμολογήσεις έτσι ώστε να κάνει κάτι που δεν όφειλε να κάνει».

Τελικά, οι χάκερς κοιτάζουν πέρα από το γραφικό περιβάλλον χρήστη (Graphical User Interface-GUI), για να καταλάβουν πώς να εκμεταλλευτούν ένα σύστημα ή λογισμικό. Εκεί που ο μέσος χρήστης βλέπει μόνο τα εργαλεία που εμφανίζονται στην AOL, για παράδειγμα, οι χάκερς εντοπίζουν λιγότερο προφανή πράγματα, όπως συνδέσεις peer-to-peer, που παρουσιάζουν διευθύνσεις IP ώριμες για εκμετάλλευση ή επίθεση. Ο Μοντγκόμερι έγινε αυτό που κάποιοι αποκαλούν νούμερο ένα χάκερ στον κόσμο.

Αλλά η καρδιά του ήταν καλή. Θα χρησιμοποιούσε τις τεχνολογικές του ικανότητες για την προστασία των επιχειρήσεων, δημιουργώντας τη δική του εταιρεία κυβερνοασφάλειας με τους συνεργάτες του. Τότε, λαμβάνοντας ένα μήνυμα από τον εν λόγω φίλο στα τέλη του 2020, ένας «διακόπτης» γύρισε στον εγκέφαλό του. Και με αχαλίνωτη θέρμη, άρχισε να καταδιώκει κρυφά ένα διεφθαρμένο δίκτυο που κυνηγούσε παιδιά. Ο χάκερ θα απέδιδε δικαιοσύνη.

Από τα κείμενα της πιο σκοτεινής λαγνείας, στις συλλήψεις

Ο Μοντγκόμερι κοίταξε σοκαρισμένος το τηλέφωνό του και ένιωσε ναυτία στο στομάχι. Βρισκόταν στο σπίτι ενός φίλου του όταν έλαβε το μήνυμα. «ΠΑΡΑΚΑΛΩ! Πρόκειται για μια ιστοσελίδα που μοιράζεται βίντεο με μικρά κορίτσια, που μιλούν για το πώς βίασαν και κακοποίησαν παιδιά», έγραφε. Και συνέχισε: «Ένιωσα αηδία αφού διάβασα αυτά τα πράγματα στην ιστοσελίδα του. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να βρεθούν!». Υπήρχε ένας σύνδεσμος προς την ιστοσελίδα «Rapey.co».

Υπήρχαν στιγμιότυπα οθόνης τριών παιδιών με μαγιό με διατυπώσεις της πιο σκοτεινής λαγνείας. «Ποιος θέλει να κάνει ομαδικό σεξ με αυτές τις μικρές [βρισιά];», έγραφε ο τίτλος. «Έχω προλάβει αυτή στη μέση», έγραφε η περιγραφή, δίπλα στην οποία υπήρχε η ετικέτα «Διαλέξτε μία για τον εαυτό σας». Οι φράσεις «να την κάνω να ουρλιάζει» και «να την περιποιούμαι απαλά» ξεπερνούσαν κάπως σε χυδαιότητα τη δήλωση: «Χρειάζομαι κάποιον που να θέλει να αφήσει έγκυο το 16χρονο κοριτσάκι μου».

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, ένας «διακόπτης» γύρισε μέσα στον Μοντγκόμερι. Έφυγε από το σπίτι του φίλου του αποφασισμένος να αναλάβει άμεση δράση με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο που ήξερε- μπήκε στον ιστότοπο και βρήκε έναν τρόπο για να αποσπάσει μαζικά δεδομένα, συλλέγοντας ονόματα χρηστών, ενοχοποιητικά threads και περιγραφές πράξεων που ξεπερνούσαν κάθε όριο. Μέρα με τη μέρα, δούλευε, μέχρι να αποκτήσει ένα συναρπαστικό απόθεμα αποδεικτικών στοιχείων. Δεν ανέσυρε φωτογραφίες από τον ιστότοπο, καθώς ήξερε ότι αυτό ήταν παράνομο υλικό.

Ryan Montgomery, επίσης γνωστός ως 0day (προφέρεται zero-day). (Ευγενική προσφορά του Ryan Montgomery)

Κρατώντας άφθονα πυρομαχικά, ήρθε η ώρα να τα χρησιμοποιήσει. Επικοινώνησε με το NCMEC, το Εθνικό Κέντρο για τα Εξαφανισμένα και Εκμεταλλευόμενα Παιδιά (National Center for Missing and Exploited Children-NCMEC), μέσω της κυβερνογραμμής τους για την παιδική πορνογραφία και έστειλε την καταδικαστική βάση δεδομένων. «Δεν έλαβα ποτέ απάντηση από αυτούς», δήλωσε ο Μοντγκόμερι στην εφημερίδα, αν και το βρήκε «ειρωνικό» αυτό που βγήκε ύστερα σε δελτίο Τύπου. Λίγο μετά το χακάρισμά του, υπήρξαν συλλήψεις.

«[Π]ερίπου από τον Σεπτέμβριο έως τον Δεκέμβριο του 2020, ο Κρίστοφερ Γουίλιαμ Κούχνερ (Christopher William Kuehner), 38 ετών, ήταν εξέχον μέλος της ιστοσελίδας Rapey.su», αναφέρεται σε δελτίο Τύπου του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας (Department of Homeland Security), με ημερομηνία Ιανουάριος 2023. «Ο Κουέχνερ παρακινούσε και δελέαζε επανειλημμένα ανήλικα κορίτσια να παράγουν υλικό σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών τόσο για τον ίδιο όσο και για τα άλλα μέλη του ιστότοπου. … Ο Κούεχνερ αντιμετωπίζει υποχρεωτικό ελάχιστο όριο φυλάκισης 20 ετών όταν καταδικαστεί στις 25 Απριλίου».

Τρία άλλα άτομα – ο Τζέικομπ Ρόις Μόλινς (Jacob Royce Mullins), 20 ετών, ο Κάιλ Γουίλιαμ Λέισιρ (Kyle William Leishear), 43 ετών και ο Μάθιου Μάρτιν (Matthew Martin), 25 ετών – ομολόγησαν επίσης την ενοχή τους για το ρόλο τους στην επιχείρηση εκμετάλλευσης παιδιών.

Η καταδίωξη του Rapey.co άνοιξε την όρεξη του Μοντγκόμερι για δικαιοσύνη, αλλά δεν είχε τελειώσει. Συνέχισε να κυνηγάει τους αρρωστημένους εγκληματίες στο διαδίκτυο συνεργαζόμενος με έναν φίλο του για να δημιουργήσει μια οργάνωση για την αποκάλυψή και τη φυλάκισή τους.

Τελικά, η δουλειά τους έγινε ευρέως γνωστή. Αφού έγιναν αντιληπτοί στο Instagram, ήρθαν σε επαφή με ομοϊδεάτες τους, συμπεριλαμβανομένου του έμπειρου ερευνητή Project Veritas, του οποίου το δίκτυο μυστικών δημοσιογράφων διεισδύει σε μεγάλο βάθος. Παραδόξως, παρά την οριζόντια προσέγγισή του σε όλα τα μεγάλα ειδησεογραφικά δίκτυα -από το NBC έως το ABC, από το Newsmax έως το CNN και το Fox- κανένα άλλο μέσο ενημέρωσης δεν άγγιξε την ιστορία. Οι δημοσιογράφοι που έδειχναν να ενδιαφέρονται, δεν ασχολήθηκαν ποτέ. Μόνο το Project Veritas τόλμησε.

«Αποκάλυψαν περίπου 500 άτομα μέχρι στιγμής», δήλωσε ο Μοντγκόμερι, προσθέτοντας ότι είναι «εκατό τοις εκατό εγγυημένο ότι υπάρχουν άνθρωποι πίσω από τα ονόματα χρηστών». Ο χάκερ έχει τους δικούς του τρόπους να γνωρίζει, αν και δεν μπορούν να μοιραστούν όλοι. Ορισμένα πράγματα για τα οποία «δεν επιτρέπεται να μιλήσει».

Λίγο καιρό μετά το χακάρισμα του Rapey.co, ο Μοντγκόμερι έμαθε ότι ο άνθρωπος που διαχειριζόταν τον ιστότοπο, ο Νέιθαν Λάρσον (Nathan Larson), είχε επίσης συλληφθεί. «Συνελήφθη μαζί με ένα 12χρονο κορίτσι σε ενδιάμεσο σταθμό -το οποίο απήγαγε και βίασε», δήλωσε ο Μοντγκόμερι. Αυτό έκανε αίσθηση στα μέσα ενημέρωσης, καθώς ο Λάρσον ήταν γνωστός πολιτικός που κατέβηκε δύο φορές υποψήφιος για το Κογκρέσο και υποστήριζε τη νομιμοποίηση της παιδικής πορνογραφίας. Έκτοτε πέθανε στη φυλακή.

Η σύλληψη του Λάρσον παρακίνησε περαιτέρω τον Μοντγκόμερι. «Αν είχε σταματήσει τη στιγμή που το κατήγγειλα, [ο βιασμός της 12χρονης] δεν θα είχε συμβεί ποτέ», είχε σκεφτεί. «Και τι γίνεται με τους άλλους χρήστες του ιστοτόπου;».

«Κυνηγοί παιδιών, έρχομαι για σας»

Η είδηση του Λάρσον και του 12χρονου θύματός του ώθησε τον Μοντγκόμερι να ενώσει τις δυνάμεις του με ορισμένες «ομάδες εκδικητών» που στοχεύουν τα πιο άθλια δίκτυα που παραμονεύουν στο υπογάστριο της κοινωνίας.

Παρόμοια με το «Dateline: To Catch a Predator» , οι ομάδες αυτές χρησιμοποιούν γυναίκες-δολώματα που παριστάνουν τα παιδιά για να πιάσουν παιδόφιλους. Παίζουν μαζί τους, καθώς τους «προετοιμάζουν», προτού ξεσκεπάσουν την παγίδα. «Συμμετείχα [στη βοήθειά τους] επειδή ήθελα να βοηθήσω να μπουν περισσότεροι από αυτούς τους τύπους πίσω από τα κάγκελα», δήλωσε ο Μοντγκόμερι. «Δεν αισθανόμουν ότι είχα καμία υποστήριξη από τις αρχές επιβολής του νόμου πριν πάρω το θέμα στα χέρια μου και [ήθελα] να βοηθήσω όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους μπορούσα».

Στη διαδικτυακή εκπομπή Shawn Ryan Show, ο χάκερ απέδειξε πόσο επικίνδυνες είναι αυτές οι ιστοσελίδες. Και πόσο γρήγορα μπορεί να εστιάσει ένας κυνηγός παιδιών. «Ανοίγοντας απλώς ένα δωμάτιο συνομιλίας και λέγοντας ότι είμαι 13 ετών και λέγοντας «γεια», υπήρχαν περίπου, πόσα, 14 μηνύματα στο δωμάτιο συνομιλίας; Και ένα από αυτά ήταν ένας άνδρας γύρω στα 40», δήλωσε στην Epoch Times.

(Αριστερά) Απεικόνιση ενός διαδικτυακού κυνηγού παιδιών (Δεξιά) ο Ryan Montgomery και ένας νεαρός φίλος του. (Αριστερά: tommaso79/Shutterstock- Δεξιά: Ευγενική προσφορά του Ryan Montgomery)

Η αδυναμία των «ομάδων εκδικητών» ήταν ότι δεν μπορούσαν να συνδέσουν τα ονόματα χρηστών με πραγματικούς ανθρώπους, αριθμούς τηλεφώνου, χώρους εργασίας κ.λπ. «Σε αυτό το σημείο χρησίμευσαν οι δεξιότητές μου», δήλωσε ο Μοντγκόμερι. «Όταν κάποιος απλώς έφτιαχνε ένα όνομα χρήστη ή ένα ψεύτικο όνομα χρήστη με μια φωτογραφία, εγώ έστελνα [στην ομάδα εκδικητών] πληροφορίες για το άτομο αυτό, μαζί με το πού εργάζεται, τα μέλη της οικογένειάς του και άλλες πληροφορίες».

Τα τελευταία τρία χρόνια, ο Μοντγκόμερι διεξάγει κυβερνοπόλεμο εναντίον «τεράτων» και έχει δει πράγματα πολύ χειρότερα από αυτά που αποκαλύψαμε σε αυτό το άρθρο. Η «πανοπλία του Θεού» τον προστατεύει. «Πιστεύω ότι ο Θεός ήξερε ότι είχα την ικανότητα να το κάνω», είπε. «Και παρόλο που δυσκολεύτηκα να το χωνέψω, μπορώ να το ξεπεράσω».

Αλλά ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει. Συνεχίζει να εκτελεί το καθήκον του, αλλά δεν μπορεί να πει τι, γιατί αυτό θα έθετε σε κίνδυνο την επιτυχία της αποστολής. «Δεν έχει τελειώσει», είπε, προσθέτοντας ότι τον βοηθάει να αντεπεξέλθει ένα ισχυρό δίκτυο υποστήριξης. «Έχω επίσης ισχυρή πίστη στον Θεό, οπότε δεν πρόκειται να σταματήσω σύντομα. Αν είσαι ένας κυνηγός παιδιών ή παιδόφιλος, έρχομαι να σε βρω και, ελπίζω, να έρθουν να σε βρουν πολύ περισσότεροι από εμένα».

Πρόσθεσε αινιγματικά: «Είμαι περιορισμένος στο τι επιτρέπεται να πω, αλλά πολλά έρχονται».

Από τον Michael Wing

Οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν ότι «χρησιμοποιούνται ο ένας εναντίον του άλλου»

Πέμπτη, 22 Ιούν, 2023 Από EPOCH TIMES

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι η Αμερική βρίσκεται σε πόλεμο εδώ και πολύ καιρό, αλλά δεν είναι ένας συμβατικός πόλεμος – είναι ένας ψυχολογικός πόλεμος, δήλωσε ένας σκηνοθέτης που κυκλοφόρησε πρόσφατα ένα ντοκιμαντέρ που στρέφει την προσοχή των ανθρώπων σε αυτό το σημαντικό ζήτημα.

«Είναι ένας πόλεμος προπαγάνδας», δήλωσε ο Μίκι Γουίλις (Mikki Willis), σκηνοθέτης και δημιουργός της σειράς ταινιών «Plandemic». Το τρίτο μέρος, «Plandemic 3: The Great Awakening», κυκλοφόρησε τον Ιούνιο.

«Είναι ένας πόλεμος για να διχάσει τους ανθρώπους και να αποδυναμώσει τη δύναμη των συνεργατικών μας κοινοτήτων να κάνουν κάτι για αυτές τις νέες ιδεολογίες που επιβάλλονται στους Αμερικανούς», δήλωσε ο Γουίλις σε συνέντευξή του στο πρόγραμμα «American Thought Leaders» του EpochTV.

Η νέα ταινία δεν προβάλλει πολλά για την COVID-19 ή τα εμβόλια COVID, καθώς οι σκηνοθέτες έμειναν μακριά από αυτά τα θέματα, δήλωσε ο Γουίλις. Αντ’ αυτού, το ντοκιμαντέρ απεικονίζει «τι βοήθησαν όλες αυτές οι κρίσεις [που σχετίζονται με το COVID] να προωθηθεί».

Για να εξηγήσουν την άποψή τους, οι κινηματογραφιστές έκαναν μια σύγκριση με μερικές πολιτιστικές επαναστάσεις στην ιστορία -κυρίως με την Πολιτιστική Επανάσταση του Μάο Τσετούνγκ στην Κίνα- για να δείξουν ότι ο μόνος τρόπος για να μπορέσουν οι δικτάτορες του παρελθόντος να διαπράξουν φρικαλεότητες και γενοκτονίες ήταν να παρασύρουν τον λαό σε ένα «υπνωτικό ξόρκι», ώστε να χρησιμοποιήσουν τη δύναμή του για να κάνουν κακό, δήλωσε ο Γουίλις.

Οργανώσεις, όπως τα Μαύρα Πουκάμισα του Μουσολίνι, η Νεολαία του Χίτλερ, ο Κόκκινος Στρατός του Λένιν και οι Κόκκινες Φρουρές του Μάο, ήταν παραδείγματα τέτοιων δυνάμεων που σχηματίστηκαν για την επίτευξη των κακόβουλων στόχων των δικτατόρων, πρόσθεσε ο Γουίλις.

«Είναι ένα πραγματικό κάλεσμα αφύπνισης προς τους ανθρώπους να καταλάβουν ότι μας χρησιμοποιούν ο ένας εναντίον του άλλου», δήλωσε ο Γουίλις. «Όταν είμαστε ενωμένοι, τότε είμαστε κυριολεκτικά ασταμάτητοι».

Τη δεκαετία του 1960, ο Μάο Τσετούνγκ, ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, ο οποίος κυβερνούσε τότε την κομμουνιστική Κίνα, ξεκίνησε την Πολιτιστική Επανάσταση, η οποία διεξήχθη από φανατικούς νέους που ενθαρρύνονταν να συντρίβουν, να χτυπούν, να βασανίζουν και να δολοφονούν για χάρη της καταστροφής των λεγόμενων «τεσσάρων παλαιών» της Κίνας -παλαιών εθίμων, παλαιού πολιτισμού, παλαιών συνηθειών και παλαιών ιδεών.

Ο αριθμός των νεκρών της Πολιτιστικής Επανάστασης στην Κίνα υπολογίστηκε από πολλούς ερευνητές σε τουλάχιστον 2 εκατομμύρια, ενώ ο Αμερικανός καθηγητής Ρ.Τ. Ράμελ (Rudolph Joseph Rummel), ο οποίος ερεύνησε τις μαζικές δολοφονίες, έγραψε στο βιβλίο του ότι η Πολιτιστική Επανάσταση στοίχισε τη ζωή σε 7,73 εκατομμύρια ανθρώπους.

Η δικτατορία χρειάζεται συνενοχή

Κανένας από τους δικτάτορες του παρελθόντος δεν θα κατάφερνε να διαπράξει φρικαλεότητες ή γενοκτονία χωρίς να παρασύρει τον λαό στους στρατούς του, δήλωσε ο Γουίλις.

«Οι περισσότεροι από [αυτούς τους ανθρώπους] είναι απλοί πολίτες που στρατολογήθηκαν για να πολεμήσουν για τους δικτάτορες και να πολεμήσουν εναντίον του ίδιου τους λαού τους, και σε πολλές περιπτώσεις εναντίον των ίδιων τους των οικογενειών τους».

Υπάρχουν άνθρωποι που συμμετείχαν στην Κόκκινη Φρουρά του Μάο που τώρα βγαίνουν με βαθιά μεταμέλεια που παρέδωσαν τους ίδιους τους γονείς τους, είπε ο Γουίλις, «αλλά εκείνη την εποχή ήταν τόσο «μαγεμένοι» που πανηγύριζαν τη φυλάκιση, τα βασανιστήρια και την εκτέλεση των ίδιων τους των γονιών τους».

«Νόμιζαν ότι έκαναν κάτι τόσο δίκαιο για τον κόσμο».

Μια αφίσα που αναρτήθηκε στα τέλη του 1966 σε έναν δρόμο του Πεκίνου δείχνει πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί ένας λεγόμενος «εχθρός του λαού» κατά τη διάρκεια της «Μεγάλης Προλεταριακής Πολιτιστικής Επανάστασης». (Jean Vincent/AFP/Getty Images)

Ο πρώην ερυθροφρουρός Τζανγκ Χονγκμπίνγκ (Zhang Hongbing), ο οποίος κατήγγειλε τη μητέρα του ως «αντεπαναστάτρια» στις αρχές -κάτι που οδήγησε στην εκτέλεσή της- ξεκίνησε αργότερα μια εκστρατεία για να γίνει ο τάφος της μητέρας του ορόσημο της Πολιτιστικής Επανάστασης, σύμφωνα με μια έκθεση του 2013 από την Beijing News.

Ο Τζανγκ, ριζοσπαστικοποιημένος από την Πολιτιστική Επανάσταση, ήταν μόλις 16 ετών το 1970 όταν κατήγγειλε τη μητέρα του στις κομμουνιστικές αρχές επειδή επέκρινε τους πολιτικούς ηγέτες του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ) για την προώθηση της λατρείας ειδώλων και για την υποστήριξη του πολιτικού αντιπάλου του Μάο σε μια οικογενειακή διαφωνία.

Η μητέρα του Τζανγκ φυλακίστηκε και εκτελέστηκε μετά την καταγγελία του.

Αργότερα, ο Τζάνγκ μετάνιωσε βαθύτατα για την πράξη του και, από το 2011, απευθύνει έκκληση στις τοπικές αρχές να επισημανθεί και να διατηρηθεί ο τάφος της μητέρας του ως ιστορικό ορόσημο της Πολιτιστικής Επανάστασης, ελπίζοντας ότι οι άνθρωποι θα διδαχθούν από την τραγική του εμπειρία.

«Αφήστε τους ανθρώπους να με περιφρονούν και να με καταδικάζουν. Θέλω να χρησιμεύσω ως αρνητικό παράδειγμα από το οποίο μπορούν όλοι να μάθουν», δήλωσε ο Τζανγκ το 2013.

«Είναι τρομακτική ιδέα να σκεφτούμε ότι είμαστε ικανοί να στραφούμε εναντίον των ίδιων μας των αγαπημένων, των ανθρώπων που μας έδωσαν την ίδια τη ζωή», επισήμανε ο Γουίλις. «Γι’ αυτό το λόγο γίνεται αυτή η αφύπνιση στο «The Great Awakening»».

Μετατόπιση της προσοχής

«Η κοινωνία βρίσκεται αντιμέτωπη με αυτή την κομμουνιστική κατάληψη, η οποία είναι τελικά απλώς ένα παγκοσμιοποιημένο σχέδιο για να φέρει τους πάντες σε κατάσταση απόλυτου ελέγχου», δήλωσε ο Γουίλις. «Μπορούμε να είμαστε η πρώτη γενιά που θα αναγνωρίσει υπεύθυνα, θα εντοπίσει τι συμβαίνει και θα αντιδράσει αναλόγως».

«Ήρθε η ώρα να αναλάβουμε την ευθύνη που επιτρέψαμε να συμβεί όλο αυτό. Αν και μπορεί να μην το έχουμε διευκολύνει, σίγουρα του επιτρέψαμε μέσω πολλών τρόπων να παρεισφρήσει στη ζωή μας, καθώς ήμασταν επικεντρωμένοι και αποσπασμένοι [από] ανούσια πράγματα στη ζωή μας», είπε.

Ο Γουίλις υποστήριξε ότι ενώ οι άνθρωποι περνούν χρόνο στο TikTok και οι άνδρες έχουν εμμονή με το μπάσκετ και το ποδόσφαιρο, γύρω τους συμβαίνουν πράγματα που καταστρέφουν τις ζωές τους και τις ζωές των αγαπημένων τους προσώπων, ιδίως των παιδιών τους.

Είναι καιρός οι άνθρωποι να στρέψουν την προσοχή τους σε αυτά τα καταστροφικά ζητήματα, ώστε «να μπορέσουν να ενωθούν και να αναδημιουργήσουν πραγματικά ένα σύστημα που να λειτουργεί για όλους μας», δήλωσε ο Γουίλις.

«Η προσοχή μας είναι το πιο πολύτιμο αγαθό μας», δήλωσε ο Γουίλις. «Όλες οι διαφημίσεις έχουν ως στόχο να αιχμαλωτίσουν την προσοχή μας».

Η εμπειρία των προσφύγων

Ο Γουίλις πήρε επίσης συνεντεύξεις από Κινέζους αντιφρονούντες για το ντοκιμαντέρ και έμαθε ότι «όλοι έχουν την ίδια ιστορία».

Ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ πραγματοποιούν αγρυπνία με κεριά μπροστά από το κινεζικό προξενείο για να τιμήσουν τα 24 χρόνια διώξεων από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας στο Λος Άντζελες στις 23 Απριλίου 2023. (Emma Hsu/The Epoch Times)

Η ταινία παρουσιάζει τρεις πρόσφυγες, ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, οι οποίοι διώκονται για τις πεποιθήσεις τους από το κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας και εγκατέλειψαν τη χώρα τους.

Προειδοποιούν τους Αμερικανούς για το «τι συμβαίνει και τι έρχεται», δήλωσε ο Γουίλις. «Διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να το κάνουν αυτό, επειδή υπάρχουν μυστικά αστυνομικά τμήματα σε όλες τις ΗΠΑ, και μεγάλο μέρος του σκοπού αυτών των αστυνομικών τμημάτων [είναι] να κυνηγούν τους αντιφρονούντες».

«Αυτοί οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι οι ζωές τους απειλούνται, αλλά βρίσκονται εδώ πραγματικά για να εξυπηρετήσουν τον σκοπό να διασφαλίσουν ότι αυτό δεν θα συνεχίσει να εξαπλώνεται σε άλλους αθώους ανθρώπους».

Το Φάλουν Γκονγκ είναι μια πνευματική πειθαρχία με βασικές αρχές την αλήθεια, την καλοσύνη και την ανεκτικότητα που διώκεται σκληρά από το ΚΚΚ στην Κίνα τα τελευταία 23 χρόνια.

Η Κρίσταλ Τσεν (Crystal Chen), ασκούμενη του Φάλουν Γκονγκ και πρόσφυγας του ΚΚΚ, δήλωσε στην ταινία ότι κρατήθηκε σε ένα κέντρο πλύσης εγκεφάλου, της πέρασαν χειροπέδες, την κρέμασαν σε ένα σωλήνα με τα πόδια της να αγγίζουν μόλις και μετά βίας το έδαφος για τρεις ημέρες , και τη βασάνισαν τέσσερις άνδρες κρατούμενοι στα όρια του θανάτου. Τα βασανιστήρια διακόπηκαν μόνο όταν ένας από τους δράστες ξαφνικά λιποθύμησε στο πάτωμα, είπε η Τσεν.

Μια άλλη ασκούμενη του Φάλουν Γκονγκ και πρόσφυγας του ΚΚΚ, η Μινγκούι Γουάνγκ (Minghui Wang), δήλωσε στο ντοκιμαντέρ ότι από την ηλικία 1 έως 5 ετών, τη φρόντιζαν οι παππούδες της επειδή οι γονείς της ήταν πάντα στα κρατητήρια και βασανίζονταν. Η πρώτη ξεκάθαρη ανάμνηση της Γουάνγκ για τη μητέρα της ήταν όταν την έφεραν σε ένα κέντρο πλύσης εγκεφάλου και είδε τη μητέρα της να πονάει επειδή βασανιζόταν με καθετήρα εξαναγκαστικής σίτισης.

Αυτή η εμπειρία ήταν «πολύ τραυματική», δήλωσε η Γουάνγκ. Θυμήθηκε επίσης ότι ο διευθυντής του σχολείου της της είπε αρκετές φορές να μην συμμετέχει σε ό,τι κάνουν οι γονείς της και να αναφέρει τις δραστηριότητές τους.

Πολιτιστική Επανάσταση

Η Λίλι Τανγκ Γουίλιαμς (Lily Tang Williams), Κινέζα μετανάστρια και εκπαιδευτικός που παρουσιάζεται στην ταινία, ζούσε στην Κίνα και ήταν 2 ετών όταν ξεκίνησε η Πολιτιστική Επανάσταση. Η Τανγκ Γουίλιαμς δήλωσε ότι βίωσε τη μαοϊκή κατήχηση ως παιδί.

Η Τανγκ Γουίλιαμς επεσήμανε τις ομοιότητες που παρατήρησε μεταξύ της Πολιτιστικής Επανάστασης στην Κίνα και της σημερινής κατάστασης στις Ηνωμένες Πολιτείες, την οποία αποκάλεσε «αμερικανική επανάσταση».

Μια από τις ομοιότητες είναι ότι τα παιδιά διδάσκονται «να μην εμπιστεύονται πλέον τους γονείς τους», δήλωσε η Τανγκ Γουίλιαμς. Τα παιδιά τότε αισθάνονται μπερδεμένα και πρέπει να στραφούν στους δασκάλους τους και σε άλλα πρόσωπα εξουσίας, εξήγησε.

Ο Γουίλις επισήμανε μια πρόσφατη έρευνα που δείχνει ότι σχεδόν το ένα τρίτο των μιλλένιαλς (millennials : άτομα που γεννήθηκαν από το 1981 έως το 1996) στην Αμερική θα επέλεγε να έχουν κάμερες παρακολούθησης στα σπίτια τους συνδεδεμένες με την κυβέρνηση, προκειμένου να αποτραπεί η ενδοοικογενειακή βία.

Μια έκθεση που δημοσιεύθηκε από το Ινστιτούτο CATO τον Μάιο ανέφερε ότι το 29% των Αμερικανών κάτω των 30 ετών τάσσεται υπέρ της εγκατάστασης κυβερνητικών καμερών παρακολούθησης οργουελικού τύπου σε κάθε νοικοκυριό, προκειμένου να «μειωθεί η ενδοοικογενειακή βία, η κακοποίηση και άλλες παράνομες δραστηριότητες».

«Φανταστείτε να σας παρακολουθούν μέσα στο σπίτι σας και το ένα τρίτο της νέας γενιάς να πιστεύει ότι αυτό είναι εντάξει», δήλωσε ο Γουίλις. «Πώς συνέβη αυτό; Πώς έφτασαν εκεί; Πρέπει να αρχίσουμε να θέτουμε αυτά τα ερωτήματα».

Γιατί χρειάζεται η «Μεγάλη Αφύπνιση»

Ο τίτλος του ντοκιμαντέρ «The Great Awakening» («Η Μεγάλη Αφύπνιση») ήταν ένα σκόπιμο δευτερογενές αποτέλεσμα της «Great Reset» («Μεγάλη Επαναφορά»), δήλωσε ο Γουίλις.

Η «Μεγάλη Επαναφορά» είναι μια παγκόσμια πρωτοβουλία για την αναδιάρθρωση της παγκόσμιας οικονομίας, η οποία έχει πρωτοστατήσει και υποστηρίζεται από τον Κλάους Σβαμπ (Klaus Schwab), τον ιδρυτή και εκτελεστικό πρόεδρο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (World Economic Forum).

Το «The Great Awakening» είναι το τρίτο και τελευταίο μέρος της σειράς ντοκιμαντέρ «Plandemic» του σκηνοθέτη Μίκι Γουίλις, που θα κυκλοφορήσει τον Ιούνιο του 2023. (Στιγμιότυπο/Plandemic Series)

Κατά την άποψη του Σβαμπ, «η πανδημία αντιπροσωπεύει ένα σπάνιο αλλά στενό παράθυρο ευκαιρίας για να προβληματιστούμε, να επαναπροσδιορίσουμε και να επαναφέρουμε τον κόσμο μας», έγραψε τον Ιούνιο του 2020.

«Μια θετική πλευρά της πανδημίας είναι ότι έδειξε πόσο γρήγορα μπορούμε να κάνουμε ριζικές αλλαγές στον τρόπο ζωής μας. Σχεδόν αμέσως, η κρίση ανάγκασε επιχειρήσεις και άτομα να εγκαταλείψουν πρακτικές που επί μακρόν θεωρούνταν απαραίτητες, από τα συχνά αεροπορικά ταξίδια μέχρι την εργασία σε γραφείο», δήλωσε ο Σβαμπ.

Ο Γουίλις είπε ότι οι αρχιτέκτονες της «Μεγάλης Επαναφοράς» συνυπογράφουν τις ζωές των ανθρώπων με αυτή την επωνυμία, επειδή όλοι αισθάνονται ότι ήρθε η ώρα για μια επαναφορά.

«Έτσι, κατά κάποιο τρόπο συνυπονομεύουμε αυτό το συνυπονομευμένο μήνυμα για να πούμε ότι ήρθε η ώρα για τη «Μεγάλη Αφύπνιση»».

Από τους Ella Kietlinska και Jan Jekielek.

Γιατί οι επιστήμονες ανησυχούν για το 5G;

Πέμπτη, 29 Ιούν, 2023Τετάρτη, 21 Ιούν, 2023 Από EPOCH TIMES

Από τότε που η Motorola παρουσίασε το πρώτο ασύρματο τηλέφωνο χειρός στις αρχές της δεκαετίας του 1970, τα κινητά τηλέφωνα και οι ασύρματες συσκευές έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας. Έχουν εξελιχθεί σημαντικά, από την απλή αποστολή γραπτών μηνυμάτων έως τη ροή βίντεο και παιχνιδιών.

Τα τηλεπικοινωνιακά δίκτυα, τα οποία χρησιμοποιούν ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία για τη μετάδοση πληροφοριών, έχουν επίσης εξελιχθεί από το καταργημένο πλέον 1G, το οποίο υποστήριζε μόνο φωνητικές κλήσεις, στο πιο πρόσφατο 5G που υπόσχεται μεταφορές δεδομένων υψηλής ταχύτητας.

Ωστόσο, παράλληλα με αυτές τις εξελίξεις, έχουν εμφανιστεί ανησυχίες σχετικά με τις πιθανές επιπτώσεις στην υγεία, με το 5G να είναι ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο.

Ενώ οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών και οι ρυθμιστικές αρχές ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που να συνδέουν την ακτινοβολία των κινητών τηλεφώνων με προβλήματα υγείας, πολλοί ειδικοί διαφωνούν. Το 2017, 180 διεθνείς επιστήμονες και γιατροί ζήτησαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση να προβεί σε ανεξάρτητη αξιολόγηση των πιθανών κινδύνων για την υγεία που συνδέονται με το 5G.

Πόσο σοβαροί είναι όμως αυτοί οι κίνδυνοι;

Αμφιβολίες σχετικά με τις ασύρματες τηλεπικοινωνίες ακόμη και πριν από το 5G

Μελέτες που έχουν διεξαχθεί από τη δεκαετία του 1970 έχουν υποδείξει πιθανές συνδέσεις μεταξύ της ακτινοβολίας των κινητών τηλεφώνων και θεμάτων υγείας, όπως η υπογονιμότητα (pdf), τα νευροψυχιατρικά προβλήματα, ο καρκίνος και η φλεγμονή.

Ερωτήματα σχετικά με τη χρηματοδότηση

Ωστόσο, οι επιπτώσεις της ακτινοβολίας των κινητών τηλεφώνων έχουν αποδώσει αντιφατικά ευρήματα, με κάποιες διαφοροποιήσεις ανάλογα με τις πηγές χρηματοδότησης των μελετών.

Ο καθηγητής Χένρυ Λάι (Henry Lai) από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον εξέτασε 200 μελέτες σχετικά με τις βιολογικές επιπτώσεις της ακτινοβολίας που σχετίζεται με τα κινητά τηλέφωνα. Διαπίστωσε ότι περίπου οι μισές από τις μελέτες δεν ανέφεραν καμία βιολογική σχέση, ενώ οι άλλες μισές ανέφεραν πιθανή συσχέτιση.

«Όταν εξετάζετε τις έρευνες που δεν χρηματοδοτούνται από τη βιομηχανία, περίπου τρεις στις τέσσερις δείχνουν να υπάρχει επίδραση», δήλωσε ο Λάι. «Στη συνέχεια, αν κοιτάξετε την έρευνα που χρηματοδοτείται από τη βιομηχανία, είναι σχεδόν το αντίθετο – μόνο μία στις τέσσερις εργασίες δείχνουν επίδραση».

Μελέτες σε ζώα

Μελέτες σε ζώα έχουν υποδείξει πιθανούς κινδύνους για την υγεία στις τεχνολογίες 2G, 3G και 4G.

Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2018 από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας Περιβαλλοντικών Επιστημών διαπίστωσε ότι τα υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας 2G και 3G συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου και δυσμενείς επιπτώσεις στο DNA σε αρουραίους (pdf). Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι αρουραίοι και τα ποντίκια που εκτέθηκαν σε αυτόν τον τύπο ακτινοβολίας παρουσίασαν βλάβες στο DNA στον εγκέφαλο και τα κύτταρα του αίματος, σαφείς ενδείξεις καρδιακών όγκων και χαμηλότερο βάρος γέννησης στην περίπτωση προγεννητικής έκθεσης.

Ωστόσο, η μελέτη είχε κάποιους περιορισμούς λόγω της χρήσης ασυνήθιστα υψηλών επιπέδων ακτινοβολίας που δεν αντικατοπτρίζουν σενάρια έκθεσης στην πραγματική ζωή. «Οι εκθέσεις που χρησιμοποιήθηκαν στις μελέτες δεν μπορούν να συγκριθούν άμεσα με την έκθεση που βιώνουν οι άνθρωποι όταν χρησιμοποιούν ένα κινητό τηλέφωνο», δήλωσε ο Τζον Μπούχερ (John Bucher), ανώτερος επιστήμονας στο Εθνικό Πρόγραμμα Τοξικολογίας και συν-συγγραφέας της μελέτης.

Ωστόσο, η αύξηση των επιπέδων έκθεσης μπορεί να επιταχύνει την έρευνα σχετικά με τους μακροπρόθεσμους κινδύνους χωρίς να απαιτούνται δια βίου μελέτες, δήλωσε στην Epoch Times ο Μάρτιν Παλ (Martin Pall), ομότιμος καθηγητής βιοχημείας και ιατρικών επιστημών στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον. Παρόλα αυτά, οι περισσότερες μελέτες δεν έχουν βρει πειστικά στοιχεία που να συνδέουν την ακτινοβολία των κινητών τηλεφώνων με δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία.

Όγκοι στον εγκέφαλο

Μελέτες σχετικά με την ακτινοβολία των κινητών τηλεφώνων που δημοσιεύθηκαν πριν από την ανάπτυξη του 5G το 2019 έδειξαν ότι η τοποθέτηση τηλεφώνων κοντά στο αυτί είχε ως αποτέλεσμα την απορρόφηση της ακτινοβολίας από τους εγκεφαλικούς ιστούς μέσα στο κρανίο (pdf).

Ορισμένες έρευνες έχουν υποδείξει μια πιθανή συσχέτιση μεταξύ της υψηλής χρήσης κινητών τηλεφώνων και του γλοιοβλαστώματος, ενός τύπου καρκίνου του εγκεφάλου. Σύμφωνα με μια σουηδική ανάλυση, οι μακροχρόνιοι χρήστες κινητών τηλεφώνων, όσοι είχαν τηλέφωνα για πάνω από 10 χρόνια, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καλοήθων όγκων. Ειδικότερα, ο κίνδυνος είναι υψηλότερος στην πλευρά του κεφαλιού που έρχεται σε επαφή με το τηλέφωνο.

Παρ’ όλα αυτά, η αιτιώδης σχέση παραμένει αβέβαιη.

Μελέτες σε κατοίκους που ζουν κοντά σε πύργους κινητής τηλεφωνίας και σταθμούς βάσης έχουν αναφέρει παράπονα για νευροψυχιατρικά προβλήματα, όπως πονοκεφάλους, προβλήματα μνήμης, ζάλη, κατάθλιψη και αϋπνία.

Είναι το 5G χειρότερο από τους προκατόχους του;

Η σύντομη απάντηση είναι ότι οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν.

Ενώ τα 2G, 3G και 4G εκπέμπουν ακτινοβολία ραδιοσυχνοτήτων και μικροκυμάτων, το 5G εκπέμπει ακτινοβολία χιλιοστομετρικών κυμάτων.

Η ακτινοβολία χιλιοστομετρικών κυμάτων διαφέρει από την ακτινοβολία μικροκυμάτων και ραδιοκυμάτων, καθώς λειτουργεί σε υψηλότερη συχνότητα και διευκολύνει την ταχύτερη μετάδοση σήματος. Ωστόσο, οι πιθανές επιπτώσεις της ακτινοβολίας χιλιοστομετρικών κυμάτων στην υγεία παραμένουν άγνωστες λόγω έλλειψης μελετών που χρηματοδοτούνται από την κυβέρνηση.

Αυτό που γνωρίζουν οι επιστήμονες είναι ότι, σε αντίθεση με την ακτινοβολία μικροκυμάτων, τα χιλιοστομετρικά κύματα δεν μπορούν να διεισδύσουν βαθιά στο σώμα. Κατά συνέπεια, πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι το 5G είναι ασφαλές.

Ενώ τα χιλιοστομετρικά κύματα προσφέρουν ταχύτερες ταχύτητες, η υψηλή συχνότητά τους τα καθιστά ασθενέστερα και συνεπώς ευάλωτα σε μπλοκάρισμα από φύλλα, βρόχινο νερό και τοίχους. Για να εξασφαλιστεί πλήρης κάλυψη, οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών πρέπει να αναπτύξουν περισσότερες κεραίες 5G. Ωστόσο, δεδομένου ότι αυτές οι κεραίες μεταδίδουν επίσης σήματα 2G, 3G και 4G, η εκτεταμένη ανάπτυξη του 5G ενέχει δυνητικό κίνδυνο για την υγεία.

Η Μάγκντα Χάβας (Magda Havas), η οποία έχει διδακτορικό στην περιβαλλοντική τοξικολογία, είναι ομότιμη καθηγήτρια που ειδικεύεται στις επιπτώσεις της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας στην υγεία και έχει υπογράψει το μορατόριουμ της ΕΕ, εξέφρασε τις ανησυχίες της σχετικά με την εξάπλωση του 5G.

«Αυτό που κάνουν είναι ότι αναπτύσσουν κεραίες κάθε περίπου 100 μέτρα σε αστικές περιοχές», δήλωσε στην Epoch Times. «Οι άνθρωποι θα εκτεθούν σε πολύ υψηλότερα επίπεδα των κανονικών συχνοτήτων [3G και 4G] στις οποίες ήταν ήδη εκτεθειμένοι, συν τα πρόσθετα χιλιοστομετρικά κύματα που δεν έχουν ελεγχθεί για οποιεσδήποτε μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία».

Επιπτώσεις των χιλιοστομετρικών κυμάτων 5G στην υγεία

Οι επιπτώσεις του 5G στην υγεία αποτελούν ακόμη θέμα συζήτησης, αλλά οι Παλ και Χάβας υποδεικνύουν ότι η ακτινοβολία χιλιοστομέτρων του μπορεί να έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει επιπτώσεις στην υγεία.

Αν και τα χιλιοστομετρικά κύματα του 5G μπορεί να μην μπορούν να διεισδύσουν στο σώμα, μπορούν ωστόσο να απορροφηθούν από το δέρμα. Η Χάβας δήλωσε ότι τα υπεριώδη φώτα δεν διεισδύουν στο σώμα, αλλά μπορούν να προκαλέσουν μελανώματα στο δέρμα.

Μια μελέτη που διεξήχθη το 2020 σχετικά με την ακτινοβολία 5G έδειξε ότι μπορεί να διαπεράσει το δέρμα κατά περίπου 0,9 χιλιοστά όταν μεταδίδεται από απόσταση 10 εκατοστών.

Αν και το βάθος αυτό είναι μικρότερο σε σύγκριση με το 4G και το 3G, η ένταση της ακτινοβολίας ήταν σημαντικά υψηλότερη. Επιπλέον, τα 0,9 χιλιοστά μπορεί να μην θεωρούνται καν ρηχά. Σύμφωνα με μια μελέτη του 2008 σχετικά με τα χιλιοστομετρικά κύματα, ένα βάθος διείσδυσης 0,65 χιλιοστών είναι επαρκές «για να επηρεάσει τις περισσότερες δομές του δέρματος που βρίσκονται στην επιδερμίδα και το χόριο», έγραψαν οι συγγραφείς.

«Έχει αποδειχθεί σε διάφορες μελέτες ότι αν εξετάσετε διαφορετικά είδη κυττάρων -και έχουμε πολλούς διαφορετικούς τύπους κυττάρων στο σώμα μας- θα διαπιστώσετε ότι ορισμένοι τύποι κυττάρων είναι πολύ πιο ευαίσθητοι στην ακτινοβολία από άλλους», δήλωσε ο Παλ.

Τόνισε ακόμη ότι πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η βιολογική ετερογένεια και ότι η απλή φυσική δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να γίνουν ακριβείς προβλέψεις σχετικά με τις βιολογικές επιπτώσεις.

Ενώ οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του 5G στην υγεία παραμένουν άγνωστες, ο Παλ έχει διεξάγει έρευνα που δείχνει ότι τα χιλιοστομετρικά κύματα μπορούν να προκαλέσουν βιολογικές αντιδράσεις μεταβάλλοντας τα ηλεκτρικά φορτία των κυττάρων.

Καθώς τα δίκτυα τηλεπικοινωνιών εξελίσσονται και το 5G υπόσχεται ταχύτερες ταχύτητες και μεγαλύτερη συνδεσιμότητα, η ανάγκη κατανόησης των επιπτώσεων στην ανθρώπινη υγεία γίνεται όλο και πιο σημαντική. Η συζήτηση γύρω από τις πιθανές επιπτώσεις της τεχνολογίας 5G στην υγεία εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο ανησυχίας και διαμάχης.

Ντοκιμαντέρ της Epoch Times που αποκαλύπτει την άγνωστη πραγματικότητα πίσω από το διεμφυλικό κίνημα των νέων κάνει πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη

Δευτέρα, 13 Μαΐ, 2024Τετάρτη, 21 Ιούν, 2023 Από EVA FU

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ – «Θα προτιμούσατε να έχετε μια νεκρή κόρη ή έναν ζωντανό γιο;»

Αυτό είναι ένα δίλημμα που παρουσιάζεται μερικές φορές στους γονείς όταν τα παιδιά τους περνούν κρίση ταυτότητας φύλου. Οι απαντήσεις δεν είναι καθόλου ξεκάθαρες.

Ακολουθώντας τις διαδρομές αρκετών πρώην νεαρών διεμφυλικών ατόμων, το τελευταίο ντοκιμαντέρ της Epoch Times «Gender Transformation» (Μετασχηματισμός Φύλου»), αποκαλύπτει την πολυπλοκότητα που κρύβεται πίσω από την άνοδο του κινήματος των διεμφυλικών ατόμων και τον ρόλο των κοινωνικών μηχανισμών -από το εκπαιδευτικό σύστημα μέχρι τις ιατρικές και φαρμακευτικές βιομηχανίες- που το προωθούν.

Η ταινία, η οποία έχει εξαντληθεί διαδικτυακά, έκανε το ντεμπούτο της στις 16 Ιουνίου, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μανχάταν της Νέας Υόρκης στο Cinema Village. Θα κάνει πρεμιέρα στην EpochTV στις 19 Ιουνίου, στις 19:30 ώρα Νέας Υόρκης.

Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Τομπίας Ελφχάγκε [Tobias Elvhage], δήλωσε ότι εμπνεύστηκε από μια σουηδική ερευνητική σειρά που αμφισβητούσε τις θεωρίες της διεμφυλικότητας. Η Σουηδία, πατρίδα του Ελφχάγκε και το πρώτο έθνος που νομιμοποίησε την αλλαγή φύλου το 1972, έκανε στροφή 180 μοιρών στο θέμα της φυλομεταβατικότητας μετά το ντοκιμαντέρ, αρχίζοντας να θέτει περιορισμούς στα φάρμακα αλλαγής φύλου.

Η εν λόγω τηλεοπτική εκπομπή έστρεψε την προσοχή του Ελφχάγκε στις παρενέργειες της φαρμακευτικής αγωγής και των χειρουργικών επεμβάσεων αλλαγής φύλου στα παιδιά, οι οποίες, όπως σημείωσε, αν και μη αναστρέψιμες, αναφέρονται ελάχιστα.

Είναι «σαν να πειραματιζόμαστε σε παιδιά με αυτά τα φάρμακα», είπε, συγκρίνοντας τις σωματικές βλάβες των αναστολέων της εφηβείας με «χημικό ευνουχισμό».

«Μπορεί να μην έχετε καν στο μέλλον παιδιά – πώς μπορείτε να πάρετε μια τόσο μεγάλη απόφαση ως παιδί; Αυτό είναι τεράστιο», δήλωσε στην Epoch Times. «Για μένα, είναι σοκαριστικό».

Ο Tobias Elvhage, σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ της Epoch Times «Gender Transformation», μιλάει πριν από την πρεμιέρα της ταινίας στη Νέα Υόρκη, στις 15 Ιουνίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)

Μια μητέρα που έδωσε συνέντευξη στον Ελφχάγκε δήλωσε ότι η βαριά καταθλιπτική έφηβη κόρη της ανέπτυξε αφόρητο πόνο από τη λήψη ορμονών αλλαγής φύλου και τελικά αυτοκτόνησε. Μια άλλη, η δικηγόρος Έριν Φράιντεϊ [Erin Friday] από την Καλιφόρνια, κατηγορήθηκε από υπηρεσίες Προστασίας του Παιδιού που εμφανίστηκαν στο σπίτι της ότι αποτελούσε απειλή για το παιδί της.

Και στις δύο μητέρες, ειπώθηκε από επαγγελματίες υγείας και άλλους ότι αν αρνούνταν να υποστηρίξουν την ιατρική μετάβαση των θυγατέρων τους, οι κόρες τους πιθανότατα θα αυτοκτονούσαν.

«Όλοι μου έλεγαν να σκοτώσω την κόρη μου και να γιορτάσω τον νέο μου γιο, να της δώσω ναρκωτικά, να της δώσω ένα νέο όνομα, να εξαφανίσω την κόρη που γέννησα από το σώμα μου και να την επευφημήσω, να το γιορτάσω αυτό. Δεν μπορούσα να το αντέξω», δήλωσε η κ. Φράιντεϊ στους Epoch Times.

Η κ. Φράιντεϊ ήταν τόσο συντετριμμένη που μια μέρα, κάθισε στο αυτοκίνητό της σε μια σιδηροδρομική διάβαση, «σκεπτόμενη αν θα έπρεπε να το τελειώσει”.

Η μητέρα και δικηγόρος Erin Friday, πριν από την πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ των Epoch Times «Gender Transformation» στη Νέα Υόρκη, στις 15 Ιουνίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)

Επί ενάμιση χρόνο, η ανήλικη κόρη της φορούσε ειδικούς στηθόδεσμους για τον περιορισμό του στήθους, έκοψε τα μαλλιά της, άλλαξε τα ρούχα και το όνομά της και μιλούσε για αφαίρεση του στήθους της, ενώ παράλληλα της έλεγαν να μισεί τη μητέρα της.

«Ενάμισης χρόνος φαίνεται να είναι μικρό χρονικό διάστημα, αλλά στην πραγματικότητα ήταν πολύ μεγάλο, επειδή πονούσε πραγματικά”, δήλωσε η Φράιντεϊ. «Πίστευε ότι επρόκειτο να αυτοκτονήσει – αυτό μου είπε. Είπε: “Οι διεμφυλικοί άνθρωποι αυτοκτονούν, έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να ζήσω τόσο πολύ”. Είναι τρομερό να το ακούει ένας γονιός αυτό».

Για την Κάθριν Γουέλτς, γιατρό που εμφανίζεται στο ντοκιμαντέρ, η πίεση για αλλαγή της ταυτότητας φύλου παραπλανά τους νέους και οδηγεί σε βαθύτερα προβλήματα.

«Τους κάνουν να πιστεύουν ότι τα προβλήματα ψυχικής υγείας τους και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν είναι παθολογικοποιημένες», δήλωσε στην Epoch Times. Παρά τον συχνά ταραχώδη χαρακτήρα της παιδικής και εφηβικής ηλικίας, «η σύγχυση του φύλου [όπως και οι άλλες κρίσεις] μπορεί να είναι παροδική».

Αλλά, «η άρδην αλλαγή του φύλου γίνεται η διαγραφή των γυναικών και ολόκληρου του ορισμού του ποιοι είμαστε ως άνθρωποι», πρόσθεσε.

Η γιατρός Katherine Welch πριν από την πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ της Epoch Times «Gender Transformation» στη Νέα Υόρκη, στις 15 Ιουνίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)

Η Σάρλοτ Νορούζι, καλλιτεχνική διευθύντρια στη Νέα Υόρκη και μία από τους περίπου 100 παρευρισκόμενους στην πρεμιέρα, δήλωσε ότι το ντοκιμαντέρ έφερε δάκρυα στα μάτια της.

Είναι «τόσο σημαντικό που δημιουργήθηκε αυτή η ταινία και που βγαίνει προς τα έξω, ειδικά σε μια φιλελεύθερη πολιτεία, σε μια πόλη όπως η Νέα Υόρκη», δήλωσε στην Epoch Times. «Είναι απαίσιο, είναι απλά απαίσιο αυτό που συμβαίνει».

Πρόσθεσε ότι αισθάνεται «αρκετά τυχερή» που δεν χρειάστηκε να μεγαλώσει σε «αυτό το είδος της πολύ χαοτικής, μπερδεμένης για τα παιδιά εποχής».

«Σκεπτόμενη τον εαυτό μου στα 12, μου φαίνεται τρομακτικό το πόσο εκτεθειμένη και πόσο ευάλωτη θα ήμουν απέναντι σε αυτό”, είπε αναφερόμενη στο περιεχόμενο που προωθεί το φυλομεταβατικό κίνημα.

«Ένας ενήλικος που παίρνει αυτή την απόφαση για τον εαυτό του είναι κάτι πολύ διαφορετικό. Όταν μιλάμε, όμως, για ένα παιδί, που ουσιαστικά χειραγωγείται για να πάρει αυτή την πραγματικά καθοριστική για τη ζωή του απόφαση, την οποία δεν μπορεί να ανακαλέσει – για μένα αυτό είναι εγκληματικό».

Η Charlotte Noruzi στην προβολή του ντοκιμαντέρ της Epoch Times «Gender Transformation» στη Νέα Υόρκη, στις 15 Ιουνίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)

Η κ. Φράιντεϊ δήλωσε ότι ελπίζει πως το ντοκιμαντέρ μπορεί να καταδείξει στον κόσμο πόσο καθοριστική επίδραση στη ζωή των ανθρώπων έχει η φυλομεταβατική πίεση.

«Δεν έχει όρια. Μπορεί να χτυπήσει οικογένειες μεταναστών, μια καθολική οικογένεια, μια φιλελεύθερη οικογένεια όπως [η δική μου], μια δημοκρατική, μια ρεπουμπλικανική, και διαλύει ολόκληρη την οικογένεια», είπε. «Πρόκειται για μια “αίρεση” που σκοτώνει τα πάντα στο πέρασμά της».

Όταν οι νέοι μετανιώσουν για την απόφασή τους, πρόσθεσε, «τους πετάνε σαν σκουπίδια. Κανείς δεν τους βοηθάει μετά».

Παρατηρώντας τις αλλαγές στη Σουηδία, ο Ελφχάγκε δήλωσε ότι παραμένει αισιόδοξος ότι η ταινία του μπορεί να βοηθήσει να δημιουργηθεί μια νέα δυναμική στις Ηνωμένες Πολιτείες.

«Αυτό είναι ένα μεγάλο πράγμα – η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση», είπε στο κοινό. Όταν περισσότεροι άνθρωποι αρχίσουν να προβληματίζονται για το τι συμβαίνει, είπε, θα δημιουργηθεί χώρος για περισσότερες αλλαγές.

Δείτε το ντοκιμαντέρ εδώ.

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Παύλος Ευμορφίδης και «Ευ Κίνησις»: «Ήρθα εδώ για το καλό. Θέλω να κάνω το καλό»

Κυριακή, 18 Ιούν, 2023Κυριακή, 18 Ιούν, 2023 Από NEWSROOM

Τόσο στον κόσμο των επιχειρήσεων όσο, πλέον, και σε εκείνον της πολιτικής, ο Παύλος (Πωλ) Ευμορφίδης δεν θεωρείται πρότυπο συμβατικότητας. Διαφέρει από την κοινή πρακτική, με τον δικό του ιδιάζοντα τρόπο και προτάσσει τα δικά του, οικολογικά και αντισυμβατικά, ως επί το πλείστον, μηνύματα. Ο ιδρυτής της Coco-mat και της Μπλε Κέδρος δεν κατέχει καν τη θέση του επικεφαλής της παράταξης «Ευ Κίνησις”, της πολιτικής πλατφόρμας στην ίδρυση της οποίας συμμετείχε και με την οποία κατέρχεται στις επικείμενες εκλογές, (Α’ Αθηνών), καθώς πρόεδρος της είναι ο συνοδοιπόρος του, εκπαιδευτικός Λεωνίδας Καραΐσκος.

Έτσι, όταν ερωτάται τι πρεσβεύει το «Ευ”, δηλώνει ότι «είναι δυο γράμματα που σαν πρόθεμα προδιαγράφουν το καλό της λέξης που έπεται»…. «Προς τα πού να πάω. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι η κίνηση λέγεται “Ευ”, δηλαδή ότι ήρθα εδώ για το καλό. Θέλω να κάνω το καλό.»

Ωστόσο, στην ερώτηση εάν αυτό το καλό θα μπορούσε να επιτευχθεί διαμέσου της ένταξής του σε κάποιον από τους υφιστάμενους πολιτικούς σχηματισμούς απαντά αρνητικά, καθώς «δεν αγκαλιάζονται τα κόμματα, δεν λένε το καλό του άλλου”. Έτσι, δηλώνει ότι θα ήθελε να δει «μία ημέρα τον Τσίπρα και τον Μητσοτάκη και τον Ανδρουλάκη να αγκαλιάζονται και να λένε “σε αγαπάω, ρε φίλε!”». Προσθέτει, δε, ότι τους έχει καλέσει να συμμετάσχουν, αυτήν την Κυριακή, σε εκδήλωση που διοργανώνεται στον χώρο του Ζαππείου Μεγάρου, επ’ ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας κατά των ναρκωτικών, όπου θα υπάρξει αθλητικός διαγωνισμός με χρηματικό έπαθλο 31.000 ευρώ στο παιδί που θα κάνει τις περισσότερες κάμψεις, το «άθλημα των φτωχών», όπως το χαρακτηρίζει.

Στο πλαίσιο της ίδιας συζήτησης δε περί των υφιστάμενων πολιτικών κομμάτων, δηλώνει πρόθυμος να συμμετάσχει σε κυβέρνηση συνεργασίας με όλα τα κόμματα, καθώς «όλη η Ευρώπη αυτή τη στιγμή έχει κυβερνήσεις συμμαχίας». Όπως λέει: «Θα ψάξω να βρω ποια σημεία μας κάνουν να έχουμε σύμπλευση. Δεν θα ψάξω να βρω τις διαφωνίες».

Ακολουθεί η συνέντευξη που παραχώρησε ο Π. Ευμορφίδης στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και στον Ν. Γ. Δρόσο, στο πλαίσιο εκδήλωσης που διοργάνωσε ο Τάσος Βαγιανέλης, επιχειρηματίας στον χώρο της μοτοσυκλέτας και υποψήφιος της «Ευ Κίνησις», στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.

Ερ.: Κύριε Ευμορφίδη σας ξέραμε από τον κόσμο του επιχειρείν. Στον κόσμο της πολιτικής τι αναζητάτε και μάλιστα με το δικό σας κόμμα;

Απ.: Αυτά που έμαθα σε όλη μου τη ζωή, αυτά που εφήρμοσα σε όλη μου τη ζωή, με αυτά που κατάφερα να εξάγω τον πολιτισμό της Ελλάδος στα διάφορα κράτη που έχουμε ανοίξει καταστήματα και υψώνουμε την ελληνική σημαία, θέλω το απαύγασμα όλης αυτής της διαδρομής και των σκέψεων που είχα μαζί με τον αδερφό μου και όλη την οικογένεια, να τα περάσω σε μακρο-κλίμακα.

Δηλαδή, αφού καταφέραμε να έχουμε ωραίες οικογένειες και οι δυο, πέντε παιδιά αυτός, τέσσερα εγώ, ωραίες επιχειρήσεις φτιάξαμε, σκέφτηκα ότι έφτασε η ώρα, στα 65 μου, να αφιερώσω την ψυχή μου και το σώμα μου στην πατρίδα. Μου αρέσει που το κάνω. Νοιώθω μεγάλη χαρά και ευτυχία γιατί συναντάω παιδιά στο δρόμο και μου λένε «Τι να κάνω; Πώς να το κάνω αυτό; Πες μου, δείξε μου.» Λοιπόν, θεωρώ τον εαυτό μου ηθικά υποχρεωμένο να ασχοληθώ με τα κοινά. Φτιάξαμε αυτήν την περίφημη κίνηση, το «Ευ». Είναι δυο γράμματα που σαν πρόθεμα προδιαγράφουν το καλό της λέξης που έπεται. Δηλαδή, ευδαιμονία, είναι ο καλός μοιραστής, ευχαριστία, καλή χάρη, άρα λοιπόν αυτά τα δυο γραμματάκια, που υπάρχουν σε περίπου 900 λέξεις, μου δείχνουν το «φως». Προς τα πού να πάω. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι η κίνηση λέγεται «Ευ», δηλαδή ότι ήρθα εδώ για το καλό. Θέλω να κάνω το καλό.

Ερ.: Μάλιστα. Αυτή η προσπάθεια προσφοράς δεν θα ήταν δυνατή διαμέσου των υφιστάμενων πολιτικών σχηματισμών;

Απ.: Όχι, γιατί βλέπω μεγάλες διαφωνίες, ακούω κραυγές, δεν αγκαλιάζονται τα κόμματα, δεν λένε το καλό του άλλου. Είναι τέχνη να βρεις το καλό του συνανθρώπου σου. Ο κάθε ένας από εμάς έχει κάτι καλό. Για να το πάω σε μία ακρότητα, λέω ότι και ο Χίτλερ τότε που ζωγράφιζε, πριν ξεκινήσει αυτά που ξεκίνησε, αν τον έπιανε ένας με μία γκαλερί και του έλεγε «τι ωραίες ζωγραφιές είναι αυτές!» και τον έπαιρνε, νομίζω δεν θα υπήρχε δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος. Άρα λοιπόν, δεν μπορώ να μπω κάπου όπου δεν θα έχω αποτέλεσμα, διότι αυτή τη στιγμή βλέπω «πόλεμο» και θέλω αυτό που θα κάνουμε να είναι ένας καταλύτης, να είναι μετά τη λέξη «ευ» η λέξη «συν», δηλαδή η συνέργεια, η συνεργασία, η συμπόνια, η συμπαράσταση, η συμπόρευση, άρα λοιπόν μετά το «ευ» θέλω να βάλω το «συν» και να δω μία ημέρα τον Τσίπρα και τον Μητσοτάκη και τον Ανδρουλάκη να αγκαλιάζονται και να λένε, σε αγαπάω ρε φίλε! Τους έχω προσκαλέσει την Κυριακή, είναι η ημέρα κατά των ναρκωτικών, και θα κάνουμε το άθλημα των φτωχών, δηλαδή κάμψεις, – κάμψεις κάνει ο οποιοσδήποτε, δεν χρειάζεται ούτε γυμναστήριο, ούτε τίποτε – και έχουμε μαζέψει από δωρεές 31.000 ευρώ και θέλουμε να τα δώσουμε στο παιδί που θα καταφέρει να κάνει τις περισσότερες, δηλαδή που θα τα βάλει με τον εαυτόν του. Θέλουμε να διδάξουμε με αυτόν τον τρόπο το «να είσαι σκληρός με τον εαυτό σου και μαλακός, ήπιος με τους άλλους».

Ερ.: Πού θα γίνει αυτό;

Απ.: Στο Ζάππειο, στις 7 το απόγευμα, αυτή την Κυριακή.

Ερ.: Ας κάνουμε ένα βήμα πίσω στην κουβέντα μας. Θα σας ζητούσα να περιγράψετε το «Ευ” με μία πρόταση. Τι πρεσβεύει δηλαδή και γιατί θα έπρεπε να το επιλέξουν οι ψηφοφόροι;

Απ.: Γιατί το καλό έρχεται. Η ίδια η λέξη αυτο-ορίζεται και λέει ότι ήρθαμε μόνο για το καλό. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι που είναι μαζί μας είναι γύρω στα 210 άτομα υποψήφιοι βουλευτές, κανένας δεν θα παίρνει παραπάνω από αυτό που έπαιρνε ως τώρα. Οι μισθοί των βουλευτών είναι 7.000 ευρώ, των απλών πολιτών είναι 700 ευρώ όταν ξεκινούν, ο κατώτατος κλπ, αυτό δημιουργεί μία μεγάλη απόσταση, δεν υπάρχει αρμονία, οι αρμοί είναι μακριά, δεν υπάρχει ισορροπία, οι ροπές φεύγουνε, άρα λοιπόν δεν υπάρχει σύμπλευση. Θέλουμε λοιπόν να πούμε, ότι οι άνθρωποι πρέπει να είναι κοντά ο ένας με τον άλλον, να μην υπάρχουν τεράστιες αποστάσεις. Όταν παίρνεις εσύ 7 χιλιάδες σημαίνει ότι θα χρειάζεσαι και κάποιον να σε προσέχει, διότι φεύγει η αύρα του ανθρώπου και εμείς θέλουμε όλοι μαζί σαν ομάδα να προστατευόμαστε από την αύρα μας. Να αγκαλιάζουμε τους ανθρώπους και να συμπορευόμαστε με αυτούς. Άρα λοιπόν, το καλό έρχεται και τι θέλει να κάνει; Να φέρει τις ροπές κοντά και να φέρει και την αρμονία στον κόσμο.

Ερ.: Ωστόσο, οδεύετε σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση, την οποία θα έχουμε σε δέκα ημέρες με όρους σχετικής επικοινωνιακής αφάνειας. Τι ακριβώς προσδοκάτε από αυτή την εκλογική αναμέτρηση; Τι αποτέλεσμα πιστεύετε ότι θα φέρετε;

Απ.: Όπως το Σύνταγμα επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, έτσι και εγώ λοιπόν έχω αφήσει όλες τις ελπίδες μου στον συνομιλητή μου, στη συνομιλήτριά μου, που είναι από επάνω και τα βλέπει όλα και κάνω ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό για να το επικοινωνήσω, έχοντας υπόψη μου ότι κάτι θεϊκό θα γίνει και θα μαθευτεί. Η αλήθεια πηγαίνει πολύ μακριά. Οπότε, λοιπόν, πρώτα από όλα δεν βιάζομαι και δεύτερον δεν θέλω να κάνω κάτι το οποίο θα είναι έξω από αυτά που πρεσβεύω, δηλαδή δεν θέλω κάποιος από τους υποψήφιους βουλευτές να έχει ξοδέψει ούτε ένα ευρώ, όλα τα χρήματα τα βάζουμε εμείς, και δεν θέλω να έχουν εκτεθεί με τέτοιον τρόπο που να πρέπει να κάνουν χάρη σε κάποιους ή σε κάποιον. Άρα λοιπόν πηγαίνουμε πολύ σιγά. Δεν μου αρέσει η ταχύτητα, αυτό που μου αρέσει είναι να απολαμβάνω τη διαδρομή . Ελπίζω ο Θεός να έχει προνοήσει και για αυτό και ο κόσμος να μάθει ποιοι είμαστε. Νομίζω ότι έχω εκτεθεί πάρα πολλά χρόνια στον κόσμο, με το ποδήλατό μου, και με ξέρουν οι άνθρωποι.

Ερ.: Είπατε ότι ήρθατε σε επικοινωνία με τους πολιτικούς αρχηγούς για την εκδήλωση της Κυριακής στο Ζάππειο. Εάν ερχόντουσαν έτσι τα πράγματα και σας έθεταν το ερώτημα συμμετοχής σε μία κυβέρνηση συνεργασίας, με ποιο κόμμα θα συμμαχούσατε και γιατί;

Απ.: Με όλα.

Ερ.: Με όλα;

Απ.: Με όλα θα συμμαχούσα γιατί όλη η Ευρώπη αυτή τη στιγμή έχει κυβερνήσεις συμμαχίας. Πρέπει να ψάξεις να βρεις το καλό του άλλου – ουδέν κακόν αμιγές καλού, έτσι δεν είναι; Έχουμε το παράδειγμα του Βελγίου, το οποίο έχει επτά κόμματα στην κυβέρνηση του. Δεν υπάρχει κανένα κράτος στην Ευρώπη που να μην έχει συμμαχία, εκτός από την Αγγλία και τη Γαλλία, που εκεί δεν μπορούν να έχουν συμμαχία. Είναι κακό αυτό, κατ’ εμέ. Φινλανδία, Σουηδία, Δανία, Νορβηγία, Ολλανδία, Βέλγιο, Γερμανία, Αυστρία…

Ερ.: Νωρίτερα στη συζήτησή μας, μου είχατε πει ότι οι πολιτικοί αρχηγοί διαφωνούν μεταξύ τους. Συνάμα, μου λέτε τώρα ότι θα μπορούσατε να συνεργαστείτε με όλους. Είναι συμβατά αυτά τα δύο;

Απ.: Είναι άκρως συμβατά, διότι θα μιλήσω, πες, ένα παράδειγμα, με ένα από τα κόμματα, είτε δεξιό, είτε αριστερό, και θα ψάξω να βρω ποια σημεία μας κάνουν να έχουμε σύμπλευση. Δεν θα ψάξω να βρω τις διαφωνίες. Άρα, λοιπόν, από εκεί θα ξεκινήσουμε. Θα πούμε ότι για να φτιάξουμε κάτι που να είναι καλό για την πατρίδα, για την Ελλάδα, για την ανθρωπότητα – για την ανθρωπότητα, ξαναλέω – πρέπει οι άνθρωποι, πρώτα από όλα, να δούμε γιατί ήρθαμε στη γη, γιατί ήρθαμε στον πλανήτη, κυρίως ήρθαμε για να αγαπάμε αλλήλους, έτσι δεν είναι; Λοιπόν, έχει ξεφύγει, δεν είναι ανθρώπινο πια αυτό που γίνεται. Φταίνε οι Έλληνες; Όχι. Φταίει η Ευρώπη, φταίμε όλοι. Δεν γίνεται, δηλαδή, να μην ψάξουμε να βρούμε το κοινό που μας ενώνει, το καλό που μας ενώνει, και να ασχοληθούμε με το τι μας χωρίζει. Λοιπόν, αν έρθει παραδείγματος χάριν ο Μητσοτάκης και πει «Θέλεις να κάνουμε μία κυβέρνηση;” θα του έλεγα, λοιπόν, «Βεβαίως να την κάνουμε και δεν πρέπει να είμαστε μόνον οι δυο μας, πρέπει να είναι κι άλλος μέσα. Να μας πει και αυτός τις απόψεις του». Όλοι οι άνθρωποι, όταν αρχίζει η διαλεκτική να είναι το κυρίαρχο της κουβέντας, μιλάει ο ένας ακούει ο άλλος, τότε κάπου καταλήγουμε. Μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση – γιατί είμαι παντρεμένος στην Ολλανδία – εκεί, λοιπόν, πώς οι Ολλανδοί που σχεδόν ψιθυρίζουν, δεν φωνασκούν, ψιθυρίζουν, δεν ακούς τι λένε, πώς έχουν καταφέρει να δουλεύουν κατά μέσο όρο 29 ώρες την εβδομάδα, εμείς 40, και αυτοί να βγάζουν 50.000 δολάρια και εμείς να είμαστε κάτω από τα 20.000 δολ.; Πώς το Βέλγιο έχει σχεδόν 600 δισ. ευρώ ΑΕΠ και εμείς έχουμε κάτω από 200 δισ. ευρώ και είμαστε σχεδόν τα ίδια εκατομμύρια (σ.σ. πληθυσμού), ένα εκατομμύριο διαφορά έχουμε. Άρα, λοιπόν, κάτι κάνουμε λάθος. Χωρίς να μπορώ να σας πω με βεβαιότητα ότι θα τα καταφέρουμε, θα προσπαθήσω, θα κάνω τα πάντα, για να υπάρχει μία κυβέρνηση συνεργασίας. Νομίζω ότι είναι πολύ αποδοτικότερη από το «ενός ανδρός αρχή».

Ερ.: Αντλώντας από την εμπειρία σας στον χώρο των επιχειρήσεων, οι τρεις πρώτες παρεμβάσεις που θα κάνατε στον χώρο της οικονομίας ποιες θα ήταν;

Απ.: Πρώτα από όλα θα ξεκίναγα με το συγκριτικό πλεονέκτημα που έχει η Ελλάδα, που είναι ο ήλιος, και θα ασχολιόμουν πάρα πολύ, μέχρι το τέλος, με το βαμβάκι. Είμαστε η μεγαλύτερη βαμβακοπαραγωγός χώρα της Ευρώπης, έχουμε πάνω από το 85% της Ευρώπης στο βαμβάκι. Λίγο έχει η Ισπανία. Λοιπόν, εκεί πουλάμε το βαμβάκι μας τώρα 1,5 ευρώ, φεύγει από το εκκοκκιστήριο για να πάει στο κλωστήριο. Πολύ λίγα πάνε στο κλωστήριο, μικρά τα κλωστήρια που έχουμε, το περισσότερο λοιπόν φεύγει με 1,5 ευρώ. Τη στιγμή που το πιο φτηνό μπλουζάκι που αγοράζει κάποιος είναι γύρω στα 15 ευρώ, δεκαπλάσιο. Πάει λοιπόν και παίρνει ένα μπλουζάκι με 3 ευρώ, το πιο φτηνό, δεν υπάρχει πιο κάτω, αυτό αν το υπολογίσεις, γιατί είναι κάτω από 200 γραμμ. Και φτάνει να το αγοράζει ο Έλληνας, μία ωραία μάρκα, ξενόφερτη, πανάκριβα. Να αγοράζει 100 ευρώ το κιλό. Αυτό, λοιπόν, είναι μία προστιθέμενη αξία που χάνεται και είναι κρίμα για την πατρίδα μας. Γιατί είχαμε την Πειραϊκή Πατραϊκή τη δεκαετία του 1980…

Ερ.: Οι λόγοι για τους οποίους μαράζωσε η ελληνική κλωστοϋφαντουργία έχουν αρθεί;

Απ.: Είναι όλα από τα γραφεία των γραφιάδων. Δηλαδή, ένας κάθεται με ένα μολύβι και ένα χαρτί και σχεδιάζει την οικονομία. Η οικονομία δεν σχεδιάζεται από τα γραφεία. Η οικονομία σχεδιάζεται από το τι λέει η αγορά. Δεν μπορεί κάποιος από τις Βρυξέλλες να σου λέει ότι, ξέρεις, θα κόψεις το καΐκι σου στη μέση , θα βγάλεις τις ροδακινιές και θα βάλεις αυτό ή εκείνο…

Ερ.: Άρα, η μία παρέμβαση θα ήταν η ώθηση της κλωστοϋφαντουργίας…

Απ.: Και θα έδινα έμφαση στους εγχώριους, στους εθνικούς νόμους, γιατί μπορούμε να κάνουμε πράγματα, λέγοντας στις Βρυξέλλες ότι «Φίλε μου, εδώ καλά τα λες, αλλά επειδή εμείς έχουμε αληθεύσει την αλήθεια – η αλήθεια α-ληθεύει, έτσι δεν είναι; Δεν ξεχνιέται η αλήθεια, δεν πάει στη λήθη, η ίδια η λέξη το λέει – άρα εμείς ξέρουμε 2.500 χρόνια τι είναι το καΐκι το ξύλινο. Οπότε, δεν θέλω να το κόψω στη μέση. Από την αρχαία Ελλάδα έως τώρα, ζούμε με το βαμβάκι, λοιπόν, εγώ δεν θέλω να σταματήσω. Να φτάσω μέχρι το τέλος. Δεν θέλω καμία επιδότηση, διότι η επιδότηση είναι ένα χαρτί, εγώ δεν θέλω από εσένα να μου δώσεις ψάρια. Αν το χρήμα είναι ψάρι, δεν θέλω να μου το δώσει. Εγώ θέλω να μου δώσει δίχτυα. Δηλαδή, εγώ θέλω από εσένα, Βρυξέλλες, να έρθεις να μου πεις πώς να μάθω τα παιδιά μου να διαβάζουν λιγότερο και να αποδίδουν περισσότερο. Όπως το κάνεις και εσύ. Θέλω, δηλαδή, να έρθεις να μου υποδείξεις ότι στις 2 το μεσημέρι τα παιδιά μου δεν θα έχουν τσάντες να πηγαίνουν στο σχολείο και θα πηγαίνουν στο σπίτι να παίζουν. Όπως κάνει όλη η Ευρώπη. Για να μην είμαι, λοιπόν, ουραγός δεν θέλω να μου υποδείξεις πράγματα που τα ξέρω. Θέλω να με μάθεις εκείνα που θα μπορούσες να μου υποδείξεις επειδή έχεις πετύχει σε αυτό το κομμάτι.»

Ερ.: Το κίνημά σας έχει έντονο οικολογικό χαρακτήρα. Αυτός ο χαρακτήρας πολιτικής, πού θα οδηγούσε τη χώρα μας σε μήκος χρόνου;

Απ.: Θα βγάλουμε ένα πράσινο διαβατήριο, ανεπίσημο πράσινο διαβατήριο και κάποιος θα έλεγε πάω στην Ελλάδα για να περάσω καλά, να καθαρίσω το σώμα μου και το μυαλό μου, γιατί έχουμε μεγάλη έκταση οι Έλληνες, έχουμε 132.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, με δέκα εκατομμύρια πληθυσμό. Το Μπαγκλαντές είναι σαν και εμάς, είναι 145 χλμ2. και έχει 175 εκατ. και παράγουν ξύλο ατελείωτο. Εμείς λοιπόν, γιατί να μην έχουμε υλοτομία; Μεγάλη πηγή ενέργειας. Μεγάλος πλούτος. Και κάνουμε εισαγωγές σουηδική ξυλεία. Σουηδική ξυλεία να παίρνει ο Έλληνας; Με τόσα βουνά;

Οικογενειακές ομάδες και ΛΟΑΤ ακτιβιστές ενώνουν τις δυνάμεις τους ενάντια στο νομοσχέδιο που θα μπορούσε να καταστήσει τους παιδόφιλους προστατευόμενη κατηγορία

Κυριακή, 18 Ιούν, 2023Σάββατο, 17 Ιούν, 2023 Από EPOCH TIMES

Σε μια απίθανη συμμαχία, χριστιανικές ομάδες οικογενειακών αξιών και ένας ακτιβιστής των ΛΟΑΤ υπέγραψαν μια αίτηση ενάντια σε ένα προτεινόμενο νομοσχέδιο του Κονέκτικατ, το οποίο, όπως λένε, θα μπορούσε να καταστήσει τους παιδόφιλους προστατευόμενη σεξουαλική μειονότητα.

Το νομοσχέδιο, HB 6638, θα αναθεωρούσε τη γλώσσα των νόμων της πολιτείας κατά των διακρίσεων.

Ο ισχύων ορισμός του «σεξουαλικού προσανατολισμού» στη νομοθεσία του Κονέκτικατ αποκλείει την προστασία για «οποιαδήποτε συμπεριφορά που αποτελεί έγκλημα σεξουαλικού εγκλήματος». Μια επικαιροποίηση του νόμου θα αφαιρέσει αυτή τη διατύπωση.

Η τρανσέξουαλ ακτιβίστρια Christine Rebstock αντιτίθεται σε νομοσχέδιο του Κονέκτικατ που θα μπορούσε να καταστήσει την παιδοφιλία προστατευόμενο σεξουαλικό προσανατολισμό. (Ευγενική προσφορά της Christine Rebstock)

«Αν ο κυβερνήτης [Νεντ] Λαμόντ (Ned Lamont) το υπογράψει, ένα άτομο που παραδέχεται ότι είναι παιδόφιλος -ακόμη και αν δεν το έχει κάνει πράξη, αλλά απλώς το παραδέχεται- θα μπορούσε απλώς να πάει σε μια επιτροπή προσφυγών αν απολυθεί από μια δουλειά ή αν του αρνηθούν να στεγαστεί κοντά σε ένα σχολείο», δήλωσε η ακτιβίστρια των τρανσέξουαλ Κριστίν Ρέμπστοκ (Christine Rebstock).

Το νομοσχέδιο θα επαναπροσδιορίσει τον σεξουαλικό προσανατολισμό ως «την ταυτότητα ενός ατόμου σε σχέση με το φύλο ή τα φύλα στα οποία νιώθει ρομαντική, συναισθηματική ή σεξουαλική έλξη, συμπεριλαμβανομένης οποιασδήποτε ταυτότητας που μπορεί να έχει εκφράσει ένα άτομο στο παρελθόν ή που θεωρείται από ένα άλλο άτομο ότι έχει».

Εξαιτίας αυτού οι επικριτές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, φοβούμενοι ότι η νέα νομική γλώσσα θα μπορούσε να καταστήσει παράνομη την απόλυση ενός υπαλλήλου με σεξουαλική έλξη για παιδιά -ακόμη και ενός που εργάζεται σε μια επιχείρηση που επικεντρώνεται στην εξυπηρέτηση ανηλίκων.

«Οι εργοδότες θα πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί σχετικά με τον τρόπο που αλληλεπιδρούν με τους δυνητικούς υπαλλήλους», δήλωσε στην Epoch Times η Λέσλι Βόλφγκανγκ (Leslie Wolfgang), διευθύντρια δημόσιας πολιτικής του Ινστιτούτου Οικογένειας του Κονέκτικατ (Family Institute of Connecticut-FIC).

«Δεν θα μπορούν να κάνουν διακρίσεις με βάση τη σεξουαλική τους έλξη».

Το νέο νομοσχέδιο υποστηρίχθηκε από τους βουλευτές Ντομινίκ Τζόνσον (Dominique Johnson) (D), Χιούμπερτ Ντιλέινι (Hubert Delaney) (D), Τζεφ Κάρεϊ (Jeff Currey) (D), Γκάρι Γουίνφιλντ (Gary Winfield) (D) και Τομ Ντελνίκι (Tom Delniki) (R).

Πέρασε και από τα δύο σώματα του νομοθετικού σώματος και τώρα περιμένει την υπογραφή του από τον Λαμόντ, έναν Δημοκρατικό.

Η Epoch Times επικοινώνησαν με τους υποστηρικτές του νομοσχεδίου, αλλά δεν έλαβαν απάντηση μέχρι την ώρα δημοσίευσης.

Σημαντικά προβλήματα με την έλξη προς τα ανήλικα

Η ισχύουσα νομοθεσία στο Κονέκτικατ προστατεύει τους ανθρώπους από το να αντιμετωπίζουν διακρίσεις λόγω της ετεροφυλόφιλης, ομοφυλόφιλης ή αμφιφυλόφιλης «προτίμησής» τους.

Αλλά οι ακτιβιστές της ριζοσπαστικής ιδεολογίας του φύλου θεώρησαν ότι αυτή η εξαίρεση δεν ήταν αρκετά μεγάλη, δήλωσε ο Πίτερ Βόλφγκανγκ (Peter Wolfgang).

Ο Βόλφγκανγκ είναι εκτελεστικός διευθυντής της FIC, μιας χριστιανικής ομάδας προώθησης των οικογενειακών αξιών, και είναι παντρεμένος με τη Λέσλι Βόλφγκανγκ.

«Η ανησυχία μας είναι ότι η γλώσσα του [προτεινόμενου] νομοσχεδίου ήταν τόσο αόριστα γραμμένη που θα μπορούσε να επιτρέψει την προστασία άλλων κατηγοριών που πιθανόν να μην είχαν καν την πρόθεση να συμπεριληφθούν», δήλωσε ο Πίτερ Βόλφγκανγκ. «Οι παιδόφιλοι είναι μία από αυτές. Υπάρχουν και άλλες».

Ο νόμος δεν νομιμοποιεί την παιδοφιλία, την πολυγαμία ή την κτηνοβασία. Αλλά αν υπογραφεί σε νόμο, η νέα γλώσσα θα μπορούσε να ερμηνευτεί ώστε να παρέχει προστασία σε ανθρώπους που ασκούν αυτά τα σεξουαλικά εγκλήματα, υποστηρίζουν οι επικριτές.

Η διαδικασία των παιδόφιλων που αναζητούν νομική προστασία βάσει της γλώσσας του προτεινόμενου νόμου θα είναι πιθανότατα σταδιακή και όχι «εν μία νυκτί», δήλωσε ο Πίτερ Βόλφγκανγκ. Αλλά «μετά από όλα όσα ζήσαμε τα τελευταία 20 χρόνια, μπορεί κανείς πραγματικά να ισχυριστεί ότι αυτοί οι ορισμοί δεν θα εξελιχθούν;».

«Εάν έχετε κάποιον που δεν έχει διαπράξει το έγκλημα, αλλά δηλώνει ανοιχτά ότι αυτό είναι το δέλεαρ του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η ανησυχία μας είναι ότι δεν θα μπορείτε να κάνετε διακρίσεις εις βάρος αυτού του ατόμου», είπε.

Σύμφωνα με τον προτεινόμενο νόμο, ακόμη και αν κάποιος εκφράζει την επιθυμία του να έχει σεξουαλικές επαφές με παιδιά, θα μπορούσε να θεωρηθεί παράνομη διάκριση η απόλυσή του από μια θέση εργασίας που εργάζεται με παιδιά, όπως η οδήγηση σχολικού λεωφορείου ή η εργασία σε νηπιαγωγείο.

Ο Peter Wolfgang (R), εκτελεστικός διευθυντής του Family Institute of Connecticut, και η Leslie Wolfgang, διευθύντρια δημόσιας πολιτικής του ινστιτούτου. (Ευγενική προσφορά της Leslie Wolfgang)

Ωστόσο, δήλωσε ο Πίτερ Βόλφγκανγκ, ο νόμος παρέχει ένα παράδειγμα αυτού που ο συντηρητικός μπεστ σέλερ συγγραφέας Ροντ Ντρέχερ (Rod Dreher) αποκαλεί το νόμο της αξιοκρατικής απιθανότητας (Law of Merited Impossibility).

Η φράση αυτή περιγράφει ένα φαινόμενο που παρατηρείται συχνά σε θέματα πολιτιστικού πολέμου που βρίσκονται σε σημείο έξαρσης.

Η μία πλευρά θα υποστηρίξει ότι μια αμφιλεγόμενη δραστηριότητα ή πολιτική δεν θα συμβεί ποτέ, αλλά στη συνέχεια -όταν συμβεί- η ίδια πλευρά θα κατηγορήσει τους αντιπάλους της για μισαλλοδοξία επειδή προηγουμένως αντιτάχθηκαν σε αυτήν.

Ένα παράδειγμα είναι το πώς πολλοί από την πολιτική Αριστερά αρνήθηκαν την ύπαρξη διαδικασιών αλλαγής φύλου σε παιδιά. Στη συνέχεια, όταν οι διαδικασίες έγιναν αναμφισβήτητες, τις υπερασπίστηκαν, είπε ο Βόλφγκανγκ.

Όχι παιδόφιλοι, αλλά MAPs

Η Λέσλι Βόλφγκανγκ ανησυχεί για το πώς ο προτεινόμενος νόμος δημιουργεί προστατευόμενες σεξουαλικές ταυτότητες με βάση την «έλξη». Αυτό θα κάνει τις αποφάσεις πρόσληψης και απόλυσης πιο δύσκολες για τους εργοδότες, είπε, ειδικά όταν πρόκειται για άτομα που έλκονται από παιδιά.

Η κοινότητα των παιδόφιλων έχει δημιουργήσει όρους όπως «MAP», που σημαίνει «Minor-Attracted Person» (άτομο που έλκεται από ανήλικα), για να αποφύγει τη χρήση της λέξης «παιδόφιλος».

«Οι εργοδότες θα πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί σχετικά με τον τρόπο που αλληλεπιδρούν με πιθανούς υπαλλήλους», δήλωσε η Λέσλι Βόλφγκανγκ. «Δεν θα μπορούν να κάνουν διακρίσεις με βάση τη σεξουαλική τους έλξη».

Ο Ρέμπστοκ φοβάται ότι το νομοσχέδιο είναι ένα από τα πολλά που επιδιώκουν να δώσουν νομική προστασία σε ενήλικες που θέλουν να αλληλεπιδράσουν σεξουαλικά με παιδιά.

Αν και χαρακτηρίζεται ως τρανσέξουαλ, ο Ρέμπστοκ -ένας άνδρας που αυτοπροσδιορίζεται ως γυναίκα- δεν υποστηρίζει τη «σεξουαλικοποίηση των παιδιών και την ιατρική μετάβαση για παιδιά ανήλικης ηλικίας».

Η προσθήκη γλώσσας που θα μπορούσε να προσφέρει νομική προστασία στους παιδόφιλους συμβαίνει και σε άλλες πολιτείες.

Παιδιά ζητωκραυγάζουν καθώς τραβεστί καλλιτέχνες χορεύουν στην παρέλαση Chattanooga Pride στην πόλη Chattanooga του Τενεσί, στις 2 Οκτωβρίου 2022. (Jackson Elliott/The Epoch Times)

Στη Μινεσότα, ο πολιτειακός βουλευτής Λι Φίνκε (Leigh Finkey), Δημοκρατική, είχε προτείνει την αφαίρεση λέξεων από ένα νομοσχέδιο της Μινεσότα για την καταπολέμηση των διακρίσεων που εξαιρούσε τους ενήλικες που θέλουν να κάνουν σεξ με παιδιά από τον κατάλογο των προστατευόμενων κατηγοριών.

Ο Φίνκε , ο οποίος υποστήριξε το νομοσχέδιο, είναι άνδρας που αυτοπροσδιορίζεται ως γυναίκα.

Το προτεινόμενο νομοσχέδιο της Μινεσότα θα όριζε τον «σεξουαλικό προσανατολισμό» ως «συναισθηματική, σωματική ή σεξουαλική προσκόλληση σε ένα άλλο άτομο».

Θα αφαιρούσε επίσης από την ισχύουσα νομοθεσία της Μινεσότα τον όρο ότι «ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν περιλαμβάνει τη σωματική ή σεξουαλική προσκόλληση σε παιδιά από ενήλικα».

Έτσι, το νομοσχέδιο θα αποσαφηνίσει την προστασία κατά των διακρίσεων για τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από τον προσανατολισμό τους.

Αργότερα στη νομοθετική διαδικασία, η Βουλή της Μινεσότα ενέκρινε ομόφωνα μια τροπολογία που διευκρίνιζε ότι «η σωματική ή σεξουαλική προσκόλληση σε παιδιά από έναν ενήλικα δεν αποτελεί προστατευόμενη κατηγορία σύμφωνα με το παρόν κεφάλαιο».

Στην τρέχουσα μορφή του, το νομοσχέδιο θα τροποποιούσε την ισχύουσα νομοθεσία ώστε ο «σεξουαλικός προσανατολισμός» και η «ταυτότητα φύλου» να αποτελούν ξεχωριστές νομικά προστατευόμενες ομάδες. Προσαρμόζει επίσης τη γλώσσα σχετικά με την ταυτότητα φύλου.

Σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο, η ρήτρα για τον σεξουαλικό προσανατολισμό περιλαμβάνει τα άτομα «που έχουν ή θεωρούνται ότι έχουν μια αυτοεικόνα ή ταυτότητα που δεν συνδέεται παραδοσιακά με τη βιολογική τους αρρενωπότητα ή θηλυκότητα».

Ο νέος νόμος θα ορίζει την ταυτότητα φύλου ως «την έμφυτη αίσθηση ενός ατόμου ότι είναι άνδρας, γυναίκα, και τα δύο ή κανένα από τα δύο».

Προστασία για τους παιδόφιλους

Ως άνδρας που έχει μεταβεί στη ζωή ως γυναίκα, ο Ρέμπστοκ έχει αντιμετωπίσει σφοδρή κριτική από προοδευτικούς και άτομα που προσδιορίζονται ως τρανσέξουαλ επειδή πήρε θέση κατά της γλώσσας που μπορεί να προστατεύει τους παιδόφιλους.

Αλλά αν το νομοσχέδιο του Κονέκτικατ υπογραφεί σε νόμο, ένας οδηγός σχολικού λεωφορείου που ανακοινώνει ανοιχτά τη σεξουαλική του επιθυμία για τα παιδιά δεν μπορεί να απολυθεί γι’ αυτό, δήλωσε με δυσπιστία ο Ρέμπστοκ.

«Και τι έχει στο μυαλό του όταν βλέπει αυτά τα παιδιά;», ρώτησε ο Ρέμπστοκ. «Θα λαχταράει ένα 10χρονο παιδί που είναι ανυπεράσπιστο;».

Η εναντίωση σε αυτό, είπε ο Ρέμπστοκ, είναι ακριβώς το σωστό πράγμα που πρέπει να κάνουμε.

Από τον Jackson Elliott

Ρομπέρ Φ. Κένεντι Τζούνιορ: Κοινό ζιζανιοκτόνο μπορεί να προκαλεί σεξουαλική δυσφορία

Σάββατο, 17 Ιούν, 2023 Από EPOCH TIMES

Σε πρόσφατη συνέντευξή του στον Τζόρνταν Β. Πίτερσον (Jordan B. Peterson), ο υποψήφιος πρόεδρος Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ (Robert F. Kennedy Jr.) δήλωσε ότι πιστεύει ότι πολλές από τις αιτίες της σεξουαλικής δυσφορίας, ιδίως στα αγόρια, προέρχονται από την έκθεση σε χημικές ουσίες. Συγκεκριμένα, ανέφερε το ευρέως χρησιμοποιούμενο ζιζανιοκτόνο ατραζίνη.

Στη συνέντευξη της 5ης Ιουνίου, ο Πίτερσον και ο Κένεντι συζήτησαν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, συμπεριλαμβανομένης της προεδρικής υποψηφιότητας του Κένεντι. Όταν η συζήτηση στράφηκε σε περιβαλλοντικά θέματα, ο Κένεντι σημείωσε ότι τα «τεράστια επίπεδα κατάθλιψης» που παρατηρούνται στα σημερινά παιδιά, καθώς και «πολλά από τα φαινόμενα σεξουαλικής δυσφορίας που παρατηρούμε» μπορεί να είναι αποτέλεσμα τοξικών χημικών ουσιών.

«Αυτά τα παιδιά «κολυμπούν» μέσα σε μια «σούπα» τοξικών χημικών ουσιών σήμερα, και πολλά από αυτά είναι ενδοκρινικοί διαταράκτες», τόνισε ο Κένεντι.

Ο Κένεντι είπε ότι ένα από τα μεγάλα ζητήματα είναι η ατραζίνη, η οποία, όπως λέει, μπορεί να βρεθεί «σε όλη την παροχή νερού». Συνέχισε αναφερόμενος σε μια μελέτη στην οποία αρσενικοί βάτραχοι εκτέθηκαν σε ατραζίνη σε μια δεξαμενή, με αποτέλεσμα τον χημικό ευνουχισμό τους και την αναγκαστική θηλυκοποίησή τους.

Ακόμη πιο ανησυχητικό, σημείωσε ότι η μελέτη διαπίστωσε ότι το 10% των αρσενικών βατράχων μετατράπηκαν σε «πλήρως βιώσιμα θηλυκά, ικανά να παράγουν βιώσιμα αυγά».

«Αν το κάνει αυτό στους βατράχους, υπάρχουν πολλές άλλες ενδείξεις ότι το κάνει και στους ανθρώπους», τόνισε ο Κένεντι.

Η επιστήμη

Η μελέτη στην οποία αναφέρθηκε ο Κένεντι είχε επικεφαλής τον Τάιρον Μπ. Χέις (Tyrone B. Hayes), καθηγητή ολοκληρωμένης βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ. Δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του 2010 στην επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences (Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών).

Η μελέτη σημείωνε ότι η ατραζίνη είναι ένα από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα φυτοφάρμακα στον κόσμο, καθώς και ο πιο συχνά ανιχνευόμενος παρασιτοκτόνος ρύπος. Αλλοιώνει το υπόγειο, το επιφανειακό και τα πόσιμο νερό και μπορεί να ταξιδέψει μέσω της βροχόπτωσης πάνω από 620 μίλια από το σημείο εφαρμογής του.

Οι συγγραφείς τόνισαν ότι το ζιζανιοκτόνο είναι ένας ισχυρός ενδοκρινικός διαταράκτης, ακόμη και σε χαμηλά επίπεδα. Προηγούμενες μελέτες έδειξαν δυσμενείς επιδράσεις, όπως ερμαφροδιτισμό, μειωμένο όγκο όρχεων και μειωμένη τεστοστερόνη. Το ζιζανιοκτόνο σχετίζεται επίσης τόσο με τον απομαζικοποίηση όσο και με τη θηλυκοποίηση των αρσενικών αμφιβίων.

Η μελέτη εξέτασε τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της ατραζίνης στην αναπαραγωγική λειτουργία σε έναν γενετικά αρσενικό πληθυσμό αφρικανικών νυχοφόρων βατράχων.

Οι αρσενικοί βάτραχοι εκτέθηκαν σε 2,5 μέρη ανά δισεκατομμύριο (ppb) ατραζίνης ξεκινώντας όταν ήταν γυρίνους και συνεχίζοντας για έως και τρία χρόνια μετά τη μεταμόρφωσή τους σε ενήλικα άτομα.

Το 90% των αρσενικών βατράχων που εκτέθηκαν στην ατραζίνη εμφανίζονταν αρσενικά, αλλά υπέφεραν από μειωμένη τεστοστερόνη, μειωμένο μέγεθος αναπαραγωγικών αδένων, μειωμένη παραγωγή σπέρματος, θηλυκοποιημένη ανάπτυξη του λάρυγγα (φωνή), καταστολή της συμπεριφοράς ζευγαρώματος, μειωμένη σπερματογένεση και μειωμένη γονιμότητα.

Θηλυκοί λειτουργικά βάτραχοι

Είναι σημαντικό ότι μετά την έκθεση στην ατραζίνη, το δέκα τοις εκατό των γενετικών αρσενικών εξελίχθηκε σε πλήρως λειτουργικά θηλυκά με ωοθήκες, που παρήγαγαν βιώσιμα ωάρια.

Δύο από τους βατράχους που μετατράπηκαν σε αρσενικά θηλυκά ζευγαρώθηκαν με αρσενικά ελέγχου και παρήγαγαν απογόνους. Περαιτέρω δοκιμές επιβεβαίωσαν ότι αυτοί οι αρσενικοί βάτραχοι που εκτέθηκαν στην ατραζίνη, αν και τώρα λειτουργικά θηλυκοί (έχουν υποστεί πλήρη θηλυκοποίηση), ήταν στην πραγματικότητα ακόμα χρωμοσωμικά αρσενικοί.

Σε μια κεντρική παρουσίαση του 2018, ο Χέις εξήγησε ότι η έκθεση στην ατραζίνη προκαλεί την ενεργοποίηση ενός ενζύμου που ονομάζεται αρωματάση. Η αρωματάση μετατρέπει τα ανδρογόνα, τα οποία εμπλέκονται στην ανδρική σεξουαλική ανάπτυξη, σε διάφορες μορφές της γυναικείας ορμόνης οιστρογόνου. Στους βατράχους που εκτέθηκαν στην ατραζίνη, η αρωματάση μετέτρεψε την τεστοστερόνη σε οιστρογόνα, οδηγώντας στη θηλυκοποίηση των αρσενικών βατράχων.

Σύμφωνα με τον Χέις, τα θηλαστικά -συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων- δεν θα έχουν την ίδια ακραία αντίδραση παραγωγής ωαρίων με τα ερπετά και τα αμφίβια όταν εκτίθενται στην ατραζίνη. Ωστόσο, σημείωσε ότι η αρωματάση που προκαλείται από την έκθεση στην ατραζίνη προάγει τον καρκίνο του μαστού και τον καρκίνο του προστάτη.

Μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες, μεγάλες εταιρείες ζιζανιοκτόνων

Στην πραγματικότητα, η αρωματάση είναι τόσο σημαντική ως αιτία του καρκίνου του μαστού που μία από τις κορυφαίες θεραπείες για τον καρκίνο του μαστού είναι ένας μη στεροειδής αναστολέας της αρωματάσης που ονομάζεται Letrozole (Λετροζόλη), δήλωσε ο Hayes.

Ο κατασκευαστής του Letrozol είναι ο φαρμακευτικός γίγαντας Novartis AG.

Είναι ενδιαφέρον ότι σε ένα τοξικολογικό προφίλ του 2003, η (Agency for Toxic Substances and Disease Registry-ATSDR) απαριθμεί τη Novartis Crop Protection, Inc. ως μία από τις έξι εταιρείες που έχουν καταχωρηθεί για την παραγωγή προϊόντων (pdf) που περιέχουν ατραζίνη.

Η Novartis Crop Protection ήταν θυγατρική της Novartis AG. Το 2000, η Novartis διαχώρισε τους τομείς Crop Protection (Φυτοπροστασία) και Seeds (Σπόροι), συγχωνεύοντάς τους με την AstraZeneca Agrochemicals για να σχηματίσει τη Syngenta. Σήμερα, η Syngenta είναι ο κύριος κατασκευαστής της ατραζίνης, σύμφωνα με το Center for Food Safety (Κέντρο για την Ασφάλεια των Τροφίμων). Η Syngenta εξαγοράστηκε από την ChemChina το 2017.

Μια άλλη μελέτη που ανέφερε ο Χέις στην παρουσίασή του δημοσιεύθηκε στο Environmental Health Perspectives (Προοπτικές Περιβαλλοντικής Υγείας) το 1997. Διαπίστωσε ότι οι γυναίκες από το Κεντάκι που εκτέθηκαν σε νερό πηγής με μεσαία έως υψηλά επίπεδα ατραζίνης είχαν στατιστικά σημαντική αύξηση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού, σε σύγκριση με τις γυναίκες που δεν έπιναν το μολυσμένο νερό πηγής.

Η μελέτη σημειώνει ότι «τα αποτελέσματα υποδηλώνουν μια σχέση μεταξύ της έκθεσης σε ζιζανιοκτόνα τριαζίνης και του αυξημένου κινδύνου καρκίνου του μαστού, αλλά δεν μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα σχετικά με την αιτιότητα, λόγω των περιορισμών που συνεπάγεται ο σχεδιασμός οικολογικών μελετών».

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της EPA, η ατραζίνη είναι χημικά συγγενής με δύο άλλα ζιζανιοκτόνα, τη σιμαζίνη και την προπαζίνη, τα οποία μαζί ονομάζονται τριαζίνες.

Ο Χέις υπογράμμισε ότι η μελέτη του δεν ήταν μια μεμονωμένη μελέτη, αλλά μάλλον ένα ολοκληρωμένο σύνολο ερευνών.

Στην πραγματικότητα, 22 ανεξάρτητες ερευνητικές μελέτες, που διεξήχθησαν σε 12 διαφορετικές χώρες, εξέτασαν τις επιπτώσεις της έκθεσης στην ατραζίνη σε διάφορα είδη, όπως ψάρια, ερπετά, αμφίβια, θηλαστικά και πτηνά.

Αυτές οι μελέτες ανέφεραν με συνέπεια παρόμοια ευρήματα, συμπεριλαμβανομένης της απουσίας παραγωγής σπέρματος, της αποαρσενικοποίησης και της θηλυκοποίησης ως αποτέλεσμα της έκθεσης στην ατραζίνη, είπε.

Οι 22 επιστήμονες συνεργάστηκαν και ενοποίησαν τα δεδομένα τους, δημοσιεύοντάς τα σε μια εργασία με τίτλο «Demasculinization and Feminization of Male Gonads by Atrazine: Consistent Effects Across Vertebrate Classes» (Αποαρσενικοποίηση και θηλυκοποίηση των αρσενικών γονάδων από την ατραζίνη: Συγκλίνουσες επιδράσεις σε όλες τις κατηγορίες σπονδυλωτών) τον Οκτώβριο του 2011 στο «The Journal of Steroid Biochemistry and Molecular Biology» (Περιοδικό Στεροειδών Βιοχημείας και Μοριακής Βιολογίας).

Γνωστές βλάβες που αναφέρθηκαν από τους οργανισμούς των ΗΠΑ

Το 2003, επτά χρόνια πριν από τη μελέτη του Χέις, εκδόθηκε από την ATSDR ένα λεπτομερές τοξικολογικό προφίλ της ατραζίνης (pdf). Ο οργανισμός αποτελεί μέρος του Υπουργείου Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών των ΗΠΑ (U.S. Department of Health and Human Services).

Στην έκθεση αναφέρονταν μελέτες που έδειχναν ότι η ατραζίνη επηρεάζει την υγεία με διάφορους τρόπους: «Ένας από τους κύριους τρόπους με τους οποίους η ατραζίνη μπορεί να επηρεάσει την υγεία σας είναι η μεταβολή του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί το αναπαραγωγικό σύστημα», αναφέρεται.

«Η ατραζίνη έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί αλλαγές στα επίπεδα ορμονών στο αίμα των ζώων που επηρεάζουν την ικανότητα αναπαραγωγής», συνεχίζει η έκθεση. «Ορισμένες από τις συγκεκριμένες επιδράσεις που παρατηρήθηκαν στα ζώα δεν είναι πιθανό να εμφανιστούν στα ζώα λόγω των βιολογικών διαφορών μεταξύ των ανθρώπων και αυτών των τύπων ζώων. Ωστόσο, η ατραζίνη μπορεί να επηρεάσει το αναπαραγωγικό σύστημα στον άνθρωπο με διαφορετικό μηχανισμό».

«Η ατραζίνη προκάλεσε επίσης βλάβες στο συκώτι, στα νεφρά και στην καρδιά στα ζώα- είναι πιθανό η ατραζίνη να προκαλέσει αυτές τις επιδράσεις και στον άνθρωπο», προειδοποίησε η έκθεση, αν και παραδέχθηκε ότι η πιθανότητα αυτή δεν έχει μελετηθεί.

72 εκατομμύρια λίβρες ετησίως

Η έκθεση σημείωσε την ευρεία χρήση της ατραζίνης στις Ηνωμένες Πολιτείες, αν και πρόκειται για ζιζανιοκτόνο περιορισμένης χρήσης, που σημαίνει ότι δεν είναι διαθέσιμο στο ευρύ κοινό.

Ένα υπόμνημα της Υπηρεσίας Προστασίας Περιβάλλοντος (Environmental Protection Agency-EPA) σχετικά με τη χρήση της ατραζίνης, που δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο του 2022, σημείωνε ότι το ζιζανιοκτόνο είναι καταχωρημένο για χρήση σε γεωργικές καλλιέργειες, συμπεριλαμβανομένου του καλαμποκιού αγρού, του γλυκού καλαμποκιού, του ζαχαρόχορτου, του ζαχαροκάλαμου, των καρυδιών μακαντέμια και της γκουάβα. Είναι επίσης καταχωρημένο για μη γεωργικές χρήσεις, όπως σε φυτώρια ή καλλωπιστικές φυτείες, χλοοτάπητες και δικαιώματα διέλευσης (εξαιρουμένων των άκρων των δρόμων). Στο υπόμνημα σημειώνεται ότι το καλαμπόκι, το γλυκό καλαμπόκι, το σόργο (ζαχαρόχορτο) και το ζαχαροκάλαμο είναι οι πιο σημαντικές περιοχές γεωργικής χρήσης για το χημικό.

Μεταξύ 2013 και 2017, χρησιμοποιήθηκαν στη γεωργία κατά μέσο όρο 72 εκατομμύρια λίβρες ατραζίνης ετησίως.

Η έκθεση της ATSDR σημείωσε ότι η ατραζίνη έχει τη δυνατότητα να μεταφερθεί μέσω του αέρα ή να παρασυρθεί από το έδαφος με τη βροχή, βρίσκοντας τελικά το δρόμο της σε κοντινά ρέματα, λίμνες και άλλες υδάτινες οδούς. Επιπλέον, μπορεί να διεισδύσει σε βαθύτερα στρώματα του εδάφους και να μολύνει τα υπόγεια ύδατα. Επιπλέον, τα φυτά που αναπτύσσονται σε αυτές τις περιοχές μπορούν να απορροφήσουν την ατραζίνη.

Μόλις η ατραζίνη εισέλθει σε ρέματα, υδάτινες οδούς ή υπόγεια ύδατα, τείνει να παραμείνει για παρατεταμένες περιόδους λόγω της αργής διάσπασής της στο νερό.

Σύμφωνα με έκθεση του Market Watch του Ιουνίου 2023, το μέγεθος της παγκόσμιας αγοράς ατραζίνης εκτιμάται ότι θα ανέλθει σε 1.916,9 εκατομμύρια δολάρια το 2022. Προβλέπεται ότι θα αυξηθεί σε 2.342,7 εκατομμύρια δολάρια έως το 2028.

Βιολογική αξιολόγηση της EPA για το 2021

Τον Νοέμβριο του 2021, η EPA εξέδωσε την οριστικοποιημένη έκδοση της Βιολογικής Αξιολόγησης (Biological Evaluation-BE) των ζιζανιοκτόνων ατραζίνη, γλυφοσάτη και σιμαζίνη, εξετάζοντας τους πιθανούς κινδύνους για τα απειλούμενα και απειλούμενα είδη από τα εν λόγω ζιζανιοκτόνα.

Η αξιολόγηση διεξήχθη στο πλαίσιο νομικής συμφωνίας μεταξύ του Κέντρου για τη Βιολογική Ποικιλότητα (Center for Biological Diversity) και της EPA.

Η ΒΕ διαπίστωσε ότι και τα τρία ζιζανιοκτόνα είναι «πιθανό να επηρεάσουν αρνητικά» είδη που περιλαμβάνονται στον νόμο για τα απειλούμενα είδη ή τα καθορισμένα ενδιαιτήματά τους.

Η EPA ανακοίνωσε το 2021 ότι η ατραζίνη και η σιμαζίνη απαγορεύονται στη Χαβάη, την Αλάσκα και τα αμερικανικά εδάφη.

Επιπλέον, η ατραζίνη δεν θα χρησιμοποιείται πλέον «στις άκρες των δρόμων, στις εκτάσεις του προγράμματος Conservation Reserve Program (Πρόγραμμα Διατήρησης Βιότοπων), στα κωνοφόρα δέντρα, συμπεριλαμβανομένων των φυτεύσεων χριστουγεννιάτικων δέντρων, στην ξυλεία και στις δασικές εκτάσεις, καθώς και στο μίσχανθο και σε άλλες πολυετείς καλλιέργειες βιοενέργειας», σύμφωνα με την ανακοίνωση της EPA.

Εκπρόσωπος της Syngenta απάντησε στην Epoch Times σχετικά με ερωτήσεις για την ασφάλεια της ατραζίνης. Η απάντηση ανέφερε ότι το ζιζανιοκτόνο χρησιμοποιείται κυρίως για τον έλεγχο ζιζανίων σε καλλιέργειες καλαμποκιού, σόργου και ζαχαροκάλαμου.

«Τα ζιζανιοκτόνα είναι ζωτικής σημασίας εργαλεία που βοηθούν τους αγρότες να διαχειρίζονται τα ζιζάνια και να αυξάνουν σημαντικά τις αποδόσεις των καλλιεργειών, ενώ παράλληλα μειώνουν την ποσότητα της κατεργασίας του εδάφους, γεγονός που αποτρέπει τη διάβρωση του εδάφους και τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και βελτιώνει το περιβάλλον των υδάτων και της άγριας ζωής», συνεχίζεται.

«Η ατραζίνη έχει μελετηθεί εκτενώς τα τελευταία 50 χρόνια. Σχεδόν 7.000 μελέτες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είναι ασφαλής για τον άνθρωπο και το περιβάλλον και έχει εγκριθεί από διεθνείς οργανισμούς και κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο».

Από την Christy Prais

3 χρόνια με την COVID-19: Η πραγματική ιστορία και η σύνδεσή της με τη διάβρωση της δημοκρατίας

Τρίτη, 13 Ιούν, 2023Τρίτη, 13 Ιούν, 2023 Από EPOCH TIMES

Στον πίνακα του Πίτερ Μπρούγκελ (Pieter Bruegel) «Landscape With the Fall of Icarus» («Τοπίο με την πτώση του Ίκαρου»), ο καμβάς κυριαρχείται από εργάτες που επιτελούν τις καθημερινές τους εργασίες. Το άτομο που κοιτάζει τον πίνακα πρέπει να προσπαθήσει να βρει τα πόδια του Ίκαρου, καθώς βουτάει στη θάλασσα – έχοντας πετάξει πολύ κοντά στον ήλιο με αποτέλεσμα να λιώσουν τα φτερά του.

Το μήνυμα είναι σαφές: όσοι υποκύπτουν στην ύβρη θα γίνουν τελικά μια μικρή λεπτομέρεια στο μεγάλο ιστό της κοινωνικής πραγματικότητας.

Πριν από περίπου τρία χρόνια, μάθαμε για πρώτη φορά για το ξέσπασμα του νέου κορονοϊού στην Κίνα. Οι συσσωρευμένες πληροφορίες και η προοπτική που διαφάνηκε με την πάροδο του χρόνου καθιστούν δυνατή την αφήγηση της πραγματικής ιστορίας της πανδημίας, η οποία είναι διαφορετική από αυτό που πολλοί εξακολουθούν να πιστεύουν.

Συνεπώς, τα παρακάτω μπορεί να εκπλήξουν όσους δεν είναι ενημερωμένοι με την παγκόσμια επιστημονική βιβλιογραφία. Η ιστορία αυτή συνδέεται άμεσα με τις πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές διεργασίες που βιώνει ο κόσμος και το Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένου αυτού που ισοδυναμεί με ανατροπή καθεστώτος. Αλλά πρώτα απ’ όλα ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.

Ψευδή αφηγήματα

Ενώ οι λανθασμένες ειδήσεις είναι η διάδοση ψευδών πληροφοριών χωρίς την πρόθεση εξαπάτησης, οι παραπληροφορητικές ειδήσεις -η σκόπιμη διάδοση ψευδών πληροφοριών με σκοπό την παραπλάνηση ή την εξαπάτηση- είναι διχαστική, καταστροφική και μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημία.

Σκεφτείτε τον αντίκτυπο των ακόλουθων αφηγημάτων που διαδόθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Αφήγημα 1: Η προέλευση του ιού

Η παρουσία ενός μοναδικού τμήματος στο γονιδίωμα του ιού και το γεγονός ότι δεν έχει βρεθεί κανένα ζώο ξενιστής με τον ιό έχει εγείρει υποψίες ότι η προέλευση του ιού δεν είναι από τη φυσική εξέλιξη αλλά μάλλον από έρευνα «ενίσχυσης της λειτουργίας» («gain-of-function») που έγινε σε ένα εργαστήριο, από όπου ο ιός πιθανώς διέρρευσε μολύνοντας κάποιους εργαστηριακούς εργαζόμενους.

Τα όσα είναι γνωστά για τις μελέτες που έγιναν για τους κορονοϊούς στο Ινστιτούτο Ιολογίας της Γούχαν, το οποίο χρηματοδοτήθηκε από την αμερικανική κυβέρνηση, ενισχύουν αυτή την υπόθεση και θέτουν ένα δύσκολο ερώτημα σχετικά με την ευθύνη των ερευνητών και των χρηματοδοτών τους για το ξέσπασμα της επιδημίας.

Αφήγημα 2: Εκτίμηση κινδύνου

Τα δεδομένα σχετικά με το ποσοστό θανάτων από την ασθένεια έγιναν σαφή στην αρχή της πανδημίας: Ήταν πολύ χαμηλότερο από αυτό που φοβούνταν, παρόμοιο με τη γρίπη και πιο επικίνδυνο για τους ηλικιωμένους.

Αυτό ίσχυε για το αρχικό στέλεχος, ενώ οι επόμενες παραλλαγές ήταν ακόμη πιο ήπιες. Αυτή η ρεαλιστική εκτίμηση του κινδύνου θα έπρεπε να είχε κατευθύνει τις υγειονομικές αρχές να λάβουν λιγότερο αυστηρά μέτρα σε σχέση με αυτό που πραγματικά συνέβη.

Αφήγημα 3: Υπερδιάγνωση

Για πρώτη φορά στην ιστορία της ιατρικής, ο ορισμός του «κρούσματος» μιας λοιμώδους αναπνευστικής νόσου καθορίστηκε με βάση μια εργαστηριακή εξέταση χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα συμπτώματα για την επαλήθευση της νόσου. Η χρήση μιας εξαιρετικά ευαίσθητης εξέτασης PCR που μπορεί να εντοπίσει υπολείμματα ιικού RNA από νεκρούς ιούς πιθανότατα οδήγησε σε υπερδιάγνωση της νοσηρότητας και της θνησιμότητας.

Οι περισσότεροι από αυτούς που καταμετρήθηκαν ως νεκροί από COVID-19 ήταν στην πραγματικότητα ενήλικες που πέθαναν από την επιδείνωση των χρόνιων προϋπαρχουσών παθήσεών τους και όχι από τον ίδιο τον ιό.

Οι διογκωμένοι αριθμοί δεν αντανακλούσαν την πραγματικότητα και συνέβαλαν μόνο στον δημόσιο φόβο και πανικό που διέδιδαν οι κυβερνήσεις.

Αφήγημα 4: Υπερβολική αντίδραση –lockdown, κλείσιμο σχολείων, απομόνωση, επιδημιολογικές έρευνες, «πράσινο διαβατήριο» και υποχρεωτική χρήση μάσκας

Όταν ξεσπά μια πανδημία, είναι κατανοητή η ανάγκη να είναι κανείς προσεκτικός και να τείνει προς πιο αυστηρά μέτρα στην αρχή. Αλλά τα δρακόντεια μέτρα που εφαρμόστηκαν από τη Δύση, κατά το πρότυπο της κινεζικής δικτατορικής προσέγγισης και επιβλήθηκαν με νόμους και μέτρα έκτακτης ανάγκης, δεν αποδείχθηκαν, σύμφωνα με τα δεδομένα και την έρευνα, αποτελεσματικά στην πρόληψη της νοσηρότητας.

Η προσέγγιση του «ανοίγματος και κλεισίματος (του κοινού) σαν ακορντεόν», σύμφωνα με τα ατυχή λόγια ενός ηγέτη στο Ισραήλ, στερήθηκε τόσο συμπόνιας όσο και επαγγελματικής κατανόησης.

Η σκέψη ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις δυνάμεις της φύσης είναι αδιανόητη ύβρις. Η νοσηρότητα από έναν αναπνευστικό ιό χαρακτηρίζεται φυσικά από κύματα, ανεξάρτητα από το τι κάνουμε εμείς οι άνθρωποι. Τα lockdown και το κλείσιμο των σχολείων δεν είχαν καμία ουσιαστική επίδραση στο μέγεθος των κυμάτων.

Η υπερβολική αντίδραση των υγειονομικών αρχών μας έβλαψε και θα συνεχίσει να μας βλάπτει για πολλά χρόνια ακόμη: βλάβες στην υγεία, όπως άγχος, κατάθλιψη, διατροφικές διαταραχές και αναπτυξιακές διαταραχές στα παιδιά- βλάβες στην εκπαίδευση, όπως απώλεια σχολικών ετών και ανάπτυξη διαταραχών συμπεριφοράς- βλάβες στην οικονομία, όπως ανεργία, κλείσιμο επιχειρήσεων, διακοπή της παραγωγής και των αλυσίδων εφοδιασμού παγκοσμίως, απώλεια του ΑΕΠ και αύξηση του πληθωρισμού. Όλες αυτές οι βλάβες έχουν οδηγήσει στην παγκόσμια οικονομική κρίση που αντιμετωπίζουμε σήμερα.

Αφήγημα 5: Το εμβόλιο

Η μεγάλη ελπίδα και η υπόσχεση του εμβολίου δεν εκπληρώθηκαν ποτέ. Δεδομένου ότι δεν μπορεί να αποτρέψει τη μετάδοση και τη μόλυνση, το εμβόλιο είχε μικρή επίδραση στη νοσηρότητα και η επίδρασή του στη θνησιμότητα είναι ακόμη ασαφής- αν είχε επίδραση, αυτή ήταν βραχυπρόθεσμη.

Οι βλαβερές παρενέργειες που έχουν αναφερθεί είναι πολυάριθμες και ορισμένες είναι σοβαρές. Με βάση την ισορροπία μεταξύ των οφελών και του κινδύνου βλάβης, φαίνεται ότι δεν δικαιολογείται η χρήση καινοτόμου αλλά άγνωστης τεχνολογίας (mRNA) – σίγουρα όχι στους νέους και υγιείς, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, για τα οποία οι κίνδυνοι που συνδέονται με την COVID-19 είναι αμελητέοι.

Η ταχεία ανάπτυξη του εμβολίου με άδεια έκτακτης ανάγκης – ενώ στην πραγματικότητα δεν υπήρχε πραγματική έκτακτη ανάγκη – και η χορήγηση αναμνηστικών ενέσεων σε ένα πείραμα σε ολόκληρο τον ισραηλινό πληθυσμό, υπό τον εξαναγκασμό ότι χρειαζόταν ένα «πράσινο διαβατήριο» για να διατηρηθούν τα θεμελιώδη δικαιώματα – και όλα αυτά χωρίς τη συγκατάθεση μετά από ενημέρωση και την απαιτούμενη εποπτεία – εγείρει σοβαρά ηθικά ερωτήματα σχετικά με την κρίση και τις αξίες των υπευθύνων για τη λήψη αποφάσεων.

Η αυτονομία των ασθενών, το απόρρητο των ασθενών και άλλες θεμελιώδεις αξίες της ιατρικής καταπατήθηκαν.

Το ισραηλινό Υπουργείο Υγείας λειτούργησε περισσότερο ως συνήγορος των κατασκευαστών εμβολίων, λειτουργώντας βάσει εμπιστευτικής συμφωνίας με μια εμπορική εταιρεία, παρά ως ρυθμιστικός φορέας του οποίου ο ρόλος είναι να προστατεύει το κοινό και να διασφαλίζει ότι δεν προκαλείται βλάβη. Όταν εκείνοι που καθορίζουν το πεδίο εφαρμογής της προμήθειας είναι συνεργάτες του κατασκευαστή στη δημοσίευση των δεδομένων στην ιατρική βιβλιογραφία, αυτό από μόνο του φαίνεται να αποτελεί κατάφωρη σύγκρουση συμφερόντων.

Ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (Food and Drug Administration-FDA) πρόδωσε το κοινό με το να μην αναφέρει τις σοβαρές παρενέργειες που διαπιστώθηκαν κατά την επιτήρηση, μετά την κυκλοφορία του εμβολίου, από τους γιατρούς και το κοινό.

Η ισορροπία δυνάμεων μεταξύ των ρυθμιστικών αρχών και των φαρμακευτικών εταιρειών στρεβλώθηκε πλήρως κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 και ήταν αντίθετη προς το δημόσιο συμφέρον και την ασφάλεια, ενώ εξυπηρετούσε πρωτίστως τα συμφέροντα εκείνων που έγιναν πλούσιοι.

Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να είναι σαφές ότι τα εμβόλια COVID-19 θα πρέπει να ανασταλούν και η τεχνολογία mRNA – η οποία στην πραγματικότητα είναι γονιδιακή θεραπεία – να επανεξεταστεί προσεκτικά.

Αφήγημα 6: Πρωτοφανείς προκλήσεις για την ιατρική, την επιστήμη και τη δεοντολογία

Οι αποφάσεις για την εφαρμογή δρακόντειων περιορισμών ελήφθησαν στις περισσότερες χώρες από μια μικρή ομάδα «εμπειρογνωμόνων» και υπεύθυνων χάραξης πολιτικής, των οποίων οι υψηλοί μισθοί είναι εξασφαλισμένοι, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι ανάγκες των μειονεκτούντων πληθυσμών, των αυτοαπασχολούμενων που έχασαν την ικανότητά τους να συντηρούν τους εαυτούς τους και τις οικογένειές τους και πολλών άλλων που υπέστησαν ανεπανόρθωτη ζημία από τα μέτρα αυτά.

Η προσέγγιση αυτή έφερε την ιατρική δεκάδες χρόνια πίσω στις ημέρες του ιατρικού πατερναλισμού. Οι δεοντολογικοί κανόνες που θα έπρεπε να διέπουν τη δημόσια πολιτική παραβιάστηκαν- τα μέτρα που ελήφθησαν δεν πληρούσαν τα πρότυπα της αποτελεσματικότητας, της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας.

Υπό την ετικέτα της «κατάστασης έκτακτης ανάγκης», η επιστημονική και ιατρική έρευνα παρέκκλινε από τις βασικές αρχές της ανοιχτής συζήτησης, του υγιούς σκεπτικισμού και της δημιουργίας αμφιβολιών, καθώς και της υψηλής ποιότητας, αμερόληπτης έρευνας.

Κατά τη διάρκεια των ετών της COVID-19, επικράτησε μια σημαντική προκατάληψη στις επιστημονικές δημοσιεύσεις υπέρ της καθεστωτικής αφήγησης και η προσέγγιση άλλων απόψεων είτε αγνοήθηκε είτε αποσιωπήθηκε επιθετικά.

Όσοι τόλμησαν να σκεφτούν κριτικά κατηγορήθηκαν για παραπληροφόρηση, ενώ τις περισσότερες φορές, οι δημοσιεύσεις των υγειονομικών αρχών ήταν αυτές που καθορίζονταν από την ατζέντα, ήταν προκατειλημμένες και γεμάτες λάθη.

Τα παραδείγματα περιλαμβάνουν τους κατασκευασμένους ισχυρισμούς για την αποτελεσματικότητα του εμβολίου, την άρνηση της αποτελεσματικότητας της φυσικής ανοσίας που προκύπτει από τη λοίμωξη και παρέχει ισχυρότερη προστασία από το εμβόλιο, και τη σύσταση – πρωτοφανή στην ιατρική – για άτομα που έχουν αναρρώσει από τη λοίμωξη να εμβολιαστούν.

Η αδιαφορία και η απόλυτη άρνηση του ισραηλινού Υπουργείου Υγείας σχετικά με τις παρενέργειες του εμβολίου και την πιθανολογούμενη υπερβολική θνησιμότητα δεν συνάδουν με τη βασική επιταγή της ιατρικής «πρωτίστως, μην προξενείς κακό» και αντανακλούν έλλειψη συμπόνιας και αναγνώρισης του πόνου πολλών ανθρώπων.

Αφήγημα 7: Φόβος και χειραγώγηση

Ο φόβος -το ισχυρότερο κίνητρο της ανθρώπινης συμπεριφοράς- έπαιξε τον πιο κρίσιμο ρόλο στην κρίση της COVID-19. Σαν να μην έχουμε μάθει τίποτα από την ιστορία, οι κυβερνήσεις μας μας απογοήτευσαν ηθικά χρησιμοποιώντας την προπαγάνδα για να εκφοβίσουν και να τρομοκρατήσουν το κοινό αντί να βασίζονται σε καθιερωμένους κανόνες και πρωτόκολλα για να ενδυναμώσουν τους πολίτες όταν αντιμετωπίζουν καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.

Αυτή η προπαγάνδα είχε βαρύ τίμημα, εξαπλώνοντας το άγχος και την κατάθλιψη στο κοινό.

Και όπως πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις, υπήρχαν στοχευμένοι αποδιοπομπαίοι τράγοι: Κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, ήταν εκείνοι που επέλεξαν να μην εμβολιαστούν που ντροπιάστηκαν και εκφοβίστηκαν ως «αντιεμβολιαστές», καθώς και οι επιστήμονες και οι γιατροί που τόλμησαν να σκεφτούν διαφορετικά.

Η υποκίνηση που χρηματοδοτήθηκε από την κυβέρνηση διέβρωσε τα κοινωνικά και διαπροσωπικά συναισθήματα με τρόπο που επέτρεψε την απονομιμοποίηση μεγάλων ομάδων του πληθυσμού.

Η κυβέρνηση χρησιμοποίησε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ως εργαλείο για τη διάδοση της προπαγάνδας. Δεν εκπλήρωσε τον ρόλο του ως κριτής της κυβέρνησης για να την καταστήσει υπόλογη. Αντιθέτως, συνέβαλαν στον εκφοβισμό των πολιτών και στην παραβίαση των πολιτικών τους δικαιωμάτων και των βασικών ανθρώπινων ελευθεριών.

Αποκαλύπτεται τώρα ότι στο Ισραήλ, οι δημοσιογράφοι έλαβαν εντολή να μην δημοσιεύουν τίποτα που να έρχεται σε αντίθεση με την κυβερνητική πολιτική, με κίνητρο τους τεράστιους διαφημιστικούς προϋπολογισμούς των μέσων ενημέρωσης που παρείχε η κυβέρνηση.

Η καταστροφή της δημοκρατίας

Η παραβίαση των δικαιωμάτων των πολιτών και των ασθενών κατά την περίοδο COVID-19 είναι πρωτοφανής. Ο νόμος για τον κορονοϊό από το 2020 -τον οποίο η ισραηλινή κυβέρνηση έχει τώρα επεκτείνει- παρέχει στην κυβέρνηση τεράστια εξουσία και, στην πράξη, έχει ήδη καταργήσει την εποπτεία της Κνεσέτ (του ισραηλινού κοινοβουλίου) και τη διάκριση των εξουσιών.

Το Ανώτατο Δικαστήριο δεν έκανε δεκτή την προσφυγή κατά του διακριτικού «πράσινου διαβατηρίου», το οποίο πρακτικά ανάγκαζε τους ανθρώπους να λαμβάνουν ιατρική περίθαλψη όχι από πραγματική επιλογή, αλλά για να διατηρήσουν το δικαίωμά τους στην εργασία και την ελευθερία μετακίνησης.

Αναμφίβολα, η κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε την πανδημία COVID-19 για να αποκτήσει εξουσία και έλεγχο επί του κοινού. Η αφόρητη ευκολία με την οποία ένα «δημοκρατικό» καθεστώς παραβίασε τις θεμελιώδεις ελευθερίες με το πρόσχημα μιας έκτακτης ανάγκης που δεν υπήρξε ποτέ, αποδεικνύει ότι αυτό που φοβάται περισσότερο το ισραηλινό κοινό έχει ήδη συμβεί.

Αντιμετωπίζοντας την πραγματικότητα: Θέτοντας τους ισχυρούς προ των ευθυνών τους

Αυτό που θα έπρεπε να είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για την ιατρική, την επιστήμη και τις δημοκρατικές κυβερνήσεις, αντί να γίνει μια παρέλαση ανοησίας κολοσσιαίας αποτυχίας – τόσο από επαγγελματική άποψη όσο και από άποψη παραβίασης των θεμελιωδών ελευθεριών και απώλειας της εμπιστοσύνης του κοινού.

Αυτό δεν ήταν λάθος των ιατρικών ομάδων που εργάστηκαν σκληρά και με μεγάλη αφοσίωση- αυτό συνέβη εξαιτίας της κραυγαλέας αποτυχίας των υγειονομικών αρχών. Σε αυτές περιλαμβάνονταν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ), του οποίου η δηλωμένη αποστολή είναι να εργάζεται «παγκοσμίως για την προώθηση της υγείας, να διατηρεί τον κόσμο ασφαλή και να εξυπηρετεί τους ευάλωτους», το FDA και τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (Centers for Disease Control and Prevention-CDC), καθώς και το Υπουργείο Υγείας του Ισραήλ – τα οποία όλα επικεντρώθηκαν στην COVID-19, ενώ παραμέλησαν τον ρόλο τους για την προώθηση της συνολικής υγείας και την προστασία του κοινού.

Στον ευρύ ορισμό του, ο ΠΟΥ ορίζει την υγεία ως «μια κατάσταση πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι απλώς την απουσία ασθένειας ή αναπηρίας». Το να αντιμετωπίζουμε μια κρίση με παρωπίδες και να βλέπουμε μόνο τον ιό, αγνοώντας όλες τις άλλες πτυχές της υγείας, δεν πρέπει να ξανασυμβεί ποτέ.

Η φανατική προσέγγιση και τα δρακόντεια μέτρα που εφαρμόστηκαν ενάντια σε μια ασθένεια που από κάθε άποψη θεωρούνταν ήπια έως μέτρια -αλλά δεν διέφερε σε τίποτα από τις πανδημίες γρίπης των δεκαετιών του ’60 και του ’70- προκάλεσαν βαθιά βλάβη με επιπτώσεις που θα γίνουν αισθητές για τα επόμενα χρόνια, με αποτέλεσμα ένα σημαντικό κοινωνικό ρήγμα και οικονομική και πολιτική αστάθεια.

Θα ήταν αφελές να σκεφτεί κανείς ότι μόνο ο παρωπιδισμός και η διαχειριστική τύφλωση προκάλεσαν αυτή την αποτυχία και όχι τα συμφέροντα της εξουσίας, του ελέγχου και του χρήματος.

Τον Ιανουάριο του 2020, όταν η COVID-19 ήταν είδηση από μια μακρινή χώρα στην πίσω σελίδα της εφημερίδας, έγραψα ένα άρθρο στην ισραηλινή εφημερίδα The Marker με τίτλο «Before the Next Pandemic, We Should Prepare for Disease as We Prepare for War» («Πριν από την επόμενη πανδημία, θα πρέπει να προετοιμαστούμε για την ασθένεια όπως προετοιμαζόμαστε για τον πόλεμο»). Αυτό γράφτηκε από τη δική μου οπτική γωνία ως κάποιος που προωθεί την ετοιμότητα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης εδώ και χρόνια.

Λίγο αργότερα, τον Μάιο του 2020, έγραψα στην ίδια εφημερίδα: «The Mistakes of the COVID Crisis: The Cure Is More Harmful Than the Disease» («Τα λάθη της κρίσης του COVID: Η θεραπεία είναι πιο επιζήμια από την ασθένεια»). Δεν χρειάστηκαν τρία χρόνια για να κατανοήσουμε το μέγεθος των λαθών και να αποτρέψουμε την καταστροφή που προκάλεσαν οι κυβερνήσεις με τις δικές τους ενέργειες.

Αν οι υγειονομικές αρχές είχαν ακούσει τους επιστημονικούς και ιατρικούς ανθρώπους από το Ισραήλ και τον κόσμο με τη φωνή της λογικής, η καταστροφή θα είχε αποφευχθεί και η ζημιά που προκλήθηκε από τα επιθετικά μέτρα που ελήφθησαν ως απάντηση σε μια μικρή πανδημία θα μπορούσε να είχε ελαχιστοποιηθεί.

Όσοι ανήκουν στο κατεστημένο και επιμένουν να αρνούνται τα γεγονότα και συνεχίζουν να τροφοδοτούν την αφήγηση ότι η πανδημία ήταν το τέλος της ανθρωπότητας και ο εμβολιασμός ήταν η «θαυματουργή θεραπεία» για τη σωτηρία της ανθρωπότητας, το κάνουν επειδή οι επαγγελματικές, δημόσιες, ηθικές και ίσως ακόμη και οι νομικές ή ποινικές επιπτώσεις είναι τόσο σημαντικές που είναι καλύτερα γι’ αυτούς να αρνούνται τη συνείδησή τους.

Επί του παρόντος, το Ισραήλ είναι η μόνη χώρα που επεκτείνει τους νόμους έκτακτης ανάγκης χωρίς ιατρική αιτιολόγηση. Η αντιμετώπιση της αλήθειας θα είναι ιδιαίτερα δύσκολη για την ιατρική κοινότητα, δεδομένου ότι το θεμελιώδες ιατρικό ήθος είναι «πρωτίστως, μην προξενείς κακό».

Για να αντλήσουμε κρίσιμα διδάγματα για μελλοντικές πανδημίες, να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης και να προωθήσουμε την ανθεκτικότητα του κοινού, είναι απαραίτητο να επαναφέρουμε τη συνείδηση του κοινού σε μια πιο φυσική κατάσταση.

Η αντιμετώπιση της πραγματικότητας απαιτεί μια ειλικρινή και ολοκληρωμένη έρευνα σχετικά με τη διαχείριση της κρίσης COVID-19 και τις καταστροφικές επιπτώσεις της. Αυτή η κρίση μπορεί να μετατραπεί σε ευκαιρία, εάν άνθρωποι με θάρρος και συμπόνια μιλήσουν και επικρατήσει η αληθινή αφήγηση.

Πολλές ευχαριστίες στην Dr. Gefen Bar-on Santor για τις πολύτιμες υποδείξεις και τη μετάφρασή της.

Από τον Dr. Yoav Yehezkelli

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο αποτελούν απόψεις του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times. Η Epoch Times καλωσορίζει την επαγγελματική συζήτηση και τη φιλική αντιπαράθεση.

Ο Dr. Yoav Yehezkelli είναι ιατρός με ειδίκευση στην εσωτερική ιατρική και την ιατρική διαχείριση, λέκτορας σε θέματα διαχείρισης έκτακτης ανάγκης και καταστροφών και συνιδρυτής της Ισραηλινής Ομάδας Διαχείρισης Επιδημιών (Israeli Epidemic Management Team). Είναι μέλος του Ισραηλινού Δημόσιου Συμβουλίου Έκτακτης Ανάγκης για την κρίση COVID-19 (Israeli Public Emergency Council for the COVID-19 Crisis). Είναι επίσης ασκούμενος οικογενειακός γιατρός και σύμβουλος του KI Research Institute για την υπολογιστική ιατρική (computational medicine).

Η απόρριψη της στρατιωτικής απειλής της Κίνας από τον Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ είναι «επικίνδυνα αφελής»

Δευτέρα, 12 Ιούν, 2023Δευτέρα, 12 Ιούν, 2023 Από EVA FU

Η άποψη του Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ ότι η Κίνα δεν αποτελεί στρατιωτική απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι λανθασμένη και δεν ευθυγραμμίζεται με την πραγματικότητα, σύμφωνα με αναλυτές.

Σε μια συνομιλία στο Twitter Spaces νωρίτερα αυτή την εβδομάδα με τον ιδιοκτήτη της πλατφόρμας Έλον Μασκ, ο υποψήφιος πρόεδρος των Δημοκρατικών κάλεσε τις Ηνωμένες Πολιτείες να εμπλακούν με την Κίνα σε συνομιλίες και να ανταγωνιστούν τη χώρα οικονομικά αλλά όχι στρατιωτικά.

«Οι Κινέζοι δεν μπορούν και δεν θέλουν να μας ανταγωνιστούν στρατιωτικά», δήλωσε ο Κένεντι. «Οπότε είναι ένα είδος αυτοεκπληρούμενης προφητείας που λέει: «Ω, οι Κινέζοι θέλουν να είναι εχθροί μας και να έχουν στρατιωτικό ανταγωνισμό», δεν το θέλουν. Αυτό που θα έπρεπε να κάνουμε είναι να αποκλιμακώσουμε τη στρατιωτική πίεση προς την Κίνα».

Ενώ η ανοικοδόμηση της βιομηχανικής βάσης των ΗΠΑ αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα για τον Κένεντι σε πιθανές διαπραγματεύσεις με την Κίνα, πιστεύει ότι το καθεστώς ήταν πολύ καλύτερο στο να «προβάλλει οικονομική ισχύ στο εξωτερικό».

«Νομίζουμε ότι ο κόσμος είναι με το μέρος μας, αλλά δεν είναι. Το μόνο που έχουμε -οι μόνοι που υποστηρίζουν αυτή την εριστική και πολεμοχαρή σχέση με την Κίνα είναι η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία, η Κορέα, η Ιαπωνία, η Βρετανία και ο Καναδάς», είπε. «Είμαστε σχεδόν μόνοι μας στον κόσμο. Ο υπόλοιπος κόσμος μας κοιτάζει και λέει, Τι στο καλό κάνετε; Γιατί προσπαθείτε να δημιουργήσετε πόλεμο με την Κίνα; Γιατί τους πολεμάτε;».

«Δεν θέλουν πόλεμο, θέλουν ειρήνη και ευημερία, και αυτό δεν μπορεί να συμβεί εκεί που υπάρχει πόλεμος», είπε, προσθέτοντας ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να «αποκλιμακώσουν τη συζήτηση περί πολέμου» σε θέματα όπως η Ταϊβάν και να επιδιώξουν «μια έξυπνη διαπραγμάτευση όπου θα τα πάμε καλύτερα λόγω της Κίνας».

«Ας αφήσουμε τους ίδιους -την Ταϊβάν και την Κίνα- να λύσουν αυτό το ζήτημα μόνοι τους και να υποχωρήσουμε στρατιωτικά».

Ενώ ο διευθυντής της CIA Γουίλιαμ Μπερνς (William Burns) πραγματοποίησε μυστικό ταξίδι στην Κίνα τον περασμένο μήνα για να ξεπαγώσει τις σχέσεις με το Πεκίνο, ο Κένεντι δήλωσε ότι ήθελε να έχει μια «πραγματική πολιτική και οικονομική συζήτηση» με την κινεζική πλευρά που να είναι «ειλικρινής και όπου όλοι ανοίγουν τα χαρτιά τους στο τραπέζι, για να δούμε αν υπάρχουν τρόποι που μπορούμε να συνεργαστούμε ειρηνικά μεταξύ μας και να κρατήσουμε τον κόσμο σε ηρεμία».

Επικίνδυνα αφελής

Για τον Τζον Μιλς (John Mills), συνταξιούχο συνταγματάρχη του στρατού, ο οποίος προηγουμένως επέβλεπε την πολιτική κυβερνοασφάλειας και τις διεθνείς υποθέσεις στο Υπουργείο Άμυνας, τα σχόλια δείχνουν ότι ο Κένεντι είναι «σχεδόν επικίνδυνα αφελής όσον αφορά την κακόβουλη συμπεριφορά της Κίνας».

«Είμαι λίγο μπερδεμένος από τα σχόλιά του», δήλωσε ο Μιλς, συνεργάτης της εφημερίδας The Epoch Times, σε συνέντευξή του. «Έχει ισχυρές απόψεις σχετικά με τον ιό και το εμβόλιο. Λοιπόν, από πού πιστεύει ότι προήλθε ο ιός; Είναι κάπως αντιφατικό».

Η επέκταση της στρατιωτικής ισχύος και της υπερπόντιας παρουσίας του αποτελεί μια από τις κορυφαίες προτεραιότητες του Πεκίνου. Τον Μάρτιο, ο Κινέζος ηγέτης Σι Τζινπίνγκ ανανέωσε την έκκλησή του για ταχύτερη ανάπτυξη ενός «στρατού παγκόσμιας κλάσης», μήνες αφότου διέταξε τον κινεζικό στρατό να ενισχύσει την προετοιμασία για πόλεμο.

Στρατιώτες του κινεζικού στρατού συγκεντρώνονται κατά τη διάρκεια στρατιωτικής εκπαίδευσης στα βουνά Παμίρ στο Κασγκάρ, στην περιοχή Σιντζιάνγκ της βορειοδυτικής Κίνας, στις 4 Ιανουαρίου 2021. (STR/AFP μέσω Getty Images)

Εκθέσεις του Πενταγώνου εκτιμούν ότι το Πεκίνο θα αποκτήσει 1.000 πυρηνικά όπλα μέχρι το 2030 και 1.500 μέχρι το 2035. Ο πρόεδρος της Επιτροπής Ενόπλων Δυνάμεων της Βουλής των Αντιπροσώπων Μάικ Ρότζερς (Mike Rogers) (R-Ala.) δήλωσε ότι το καθεστώς διαθέτει πλέον περισσότερους εκτοξευτές διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Κίνα διαθέτει επίσης το μεγαλύτερο πολεμικό ναυτικό στον κόσμο και παράγει με ταχείς ρυθμούς πολεμικά πλοία. Η ναυτική της δύναμη εκτιμάται ότι διαθέτει 340 πλοία και υποβρύχια από το 2022, αριθμός που θα διογκωθεί σε 440 μέχρι το τέλος της δεκαετίας, σύμφωνα με έκθεση του Πενταγώνου για το 2022.

«Δεν νομίζω ότι ο κ. Κένεντι αντιλαμβάνεται πλήρως τη σοβαρότητα του τρόπου με τον οποίο αυτό το θέμα στρέφεται γρήγορα προς μια στρατιωτική αντιπαράθεση, η οποία δεν οφείλεται σε εμάς», δήλωσε ο Μιλς. «Τα εργοστάσια όπλων τους βουίζουν, τα δικά μας δεν θα φτάσουν».

Αποτυχημένες πολιτικές δέσμευσης

Ο Γκραντ Νιούσαμ (Grant Newsham), συνταξιούχος συνταγματάρχης των Αμερικανών πεζοναυτών και ανώτερος συνεργάτης στο Ιαπωνικό Φόρουμ Στρατηγικών Μελετών (Japan Forum for Strategic Studies), σημείωσε ότι αυτό που υποστήριζε ο Κένεντι ήταν «η πολιτική των ΗΠΑ για το μεγαλύτερο μέρος των τελευταίων 50 ετών, μέχρι που ήρθε ο Ντόναλντ Τραμπ».

«Αυτό που κάναμε ήταν να διευκολύνουμε τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (ΛΔΚ) -και, στην πραγματικότητα, να κατευνάσουμε τη ΛΔΚ με την προσδοκία ότι θα φιλελευθεροποιηθεί και θα γίνει ένας «υπεύθυνος εταίρος» -και δεν θα αποτελεί απειλή για κανέναν», δήλωσε στην Epoch Times σε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Μέρος αυτής της υποστήριξης, είπε, περιελάμβανε «τη μεταφορά ενός τεράστιου μέρους της παραγωγής μας στην Κίνα – και την ανεργία εκατομμυρίων Αμερικανών», ενώ επέτρεπε στον κινεζικό στρατό να αναπτυχθεί.

Η κυβέρνηση Τραμπ μετατοπίστηκε προς μια σκληρή στάση απέναντι στην Κίνα. Η επιστροφή στην πολιτική της δέσμευσης και του διαλόγου, όμως, θα ήταν ακριβώς αυτό που επιθυμεί το Πεκίνο, δήλωσε ο Νιούσαμ, συνεργάτης της Epoch Times.

«Οι Κινέζοι κομμουνιστές ήταν πολύ τυχεροί όλα αυτά τα χρόνια που είχαν πολλούς Αμερικανούς σε θέσεις επιρροής, οι οποίοι υπονόμευσαν αφελώς ή σκόπιμα τα συμφέροντα της Αμερικής και επέτρεψαν στην Κίνα να εξελιχθεί σε μια πρώτης τάξεως απειλή για τις ΗΠΑ και τον ελεύθερο κόσμο γενικότερα», είπε. «Ο κινεζικός στρατός έχει προβεί στη μεγαλύτερη και ταχύτερη ανάπτυξη στην ιστορία (που χρηματοδοτείται σε μεγάλο βαθμό από αμερικανικά δολάρια) -παρά το γεγονός ότι δεν αντιμετωπίζει εχθρούς».

Οι διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι DF-41 της Κίνας με πυρηνική ικανότητα φαίνονται κατά τη διάρκεια στρατιωτικής παρέλασης στην πλατεία Τιενανμέν στο Πεκίνο, την 1η Οκτωβρίου 2019. (Greg Baker/AFP μέσω Getty Images)

Ο Νιούσαμ διερωτήθηκε πώς η οικονομική σχέση των ΗΠΑ με την Κίνα μπορεί να είναι «αμοιβαία επωφελής», αναφέροντας την είσοδο της Κίνας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου με την υποστήριξη των ΗΠΑ το 2001, η οποία δεν κατάφερε να αναγκάσει το Πεκίνο να ανοίξει την οικονομία του.

«Η Κίνα έγινε δεκτή στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου παρά το γεγονός ότι δεν πληρούσε καμία από τις απαιτήσεις. Υποσχέθηκε να συμμορφωθεί με τους κανόνες και ακόμη δεν το έχει κάνει, και δεν δείχνει κανένα σημάδι συμμόρφωσης», είπε, περιγράφοντας την εθνική στρατηγική του Πεκίνου ως «να κυριαρχήσει σε κάθε κλάδο που έχει σημασία -και να επιτύχει αυτόν τον στόχο με κάθε τρόπο».

Ο Νιούσαμ θεωρεί ότι η πεποίθηση ότι το Πεκίνο επιθυμεί ειρήνη και ευημερία και όχι στρατιωτική σύγκρουση είναι στην καλύτερη περίπτωση λανθασμένη, σημειώνοντας ότι στα κινεζικά κρατικά μέσα ενημέρωσης και στις επίσημες ανακοινώσεις, το καθεστώς είναι σαφές για τη φιλοδοξία του να ανατρέψει την παγκόσμια τάξη πραγμάτων υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.

«Χωρίς την αμερικανική βοήθεια, η Ταϊβάν θα είναι σε θέση να διαπραγματευτεί μόνο τους όρους της παράδοσής της στο Πεκίνο. Αφήστε την Ταϊβάν να περάσει υπό τον έλεγχο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ) και η Ασία θα γίνει κόκκινη εν μία νυκτί και καμία χώρα πουθενά δεν θα πιστέψει τις υποσχέσεις της Αμερικής για προστασία – ή την ικανότητά της να αποκρούσει την κινεζική επιθετικότητα».

Το USS Chung-Hoon παρατηρεί ένα πλοίο του κινεζικού ναυτικού να πραγματοποιεί έναν «μη ασφαλή», όπως τον χαρακτήρισε, κινεζικό ελιγμό στο στενό της Ταϊβάν, στις 3 Ιουνίου 2023. (Mass Communication Specialist 1st Class Andre Richard/U.S. Navy μέσω AP)

Ούτε ο Νιούσαμ ούτε ο Μιλς θεωρούν ακριβές να δηλώνουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι «σχεδόν μόνες» στην αντιμετώπιση των απειλών από την Κίνα.

«Αυτές είναι οι κορυφαίες στρατιωτικές δυνάμεις εκτός της σφαίρας της Κίνας», δήλωσε ο Μιλς καθώς ανέλυε τις χώρες που περιλαμβάνονται στον κατάλογο του Κένεντι, σημειώνοντας ότι η Ινδία, η οποία έχει σκληρύνει την στάση της απέναντι στην Κίνα μετά τις φονικές συνοριακές συγκρούσεις, πιθανότατα θα ταχθεί στο πλευρό των Ηνωμένων Πολιτειών.

Και σε αντίθεση με το επιχείρημα του Κένεντι ότι οι στρατιωτικές δαπάνες των ΗΠΑ είναι υπερβολικές, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να προετοιμαστούν στρατιωτικά, δήλωσε ο Μιλς.

Όταν «αντιμετωπίζουμε ένα επιθετικό ολοκληρωτικό κράτος», είπε, «όσο περισσότερο προετοιμαζόμαστε, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να υπάρξει πόλεμος».

Και όποια δράση αναλάβουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, δίνει το παράδειγμα για τον υπόλοιπο κόσμο, σημείωσε ο Νιούσαμ.

«Οι άνθρωποι παντού προσβλέπουν στις Ηνωμένες Πολιτείες για ηγεσία ενάντια στη ΛΔΚ και το επιθετικό, ολοκληρωτικό, κομμουνιστικό καθεστώς της», είπε.

Ο Νιούσαμ υποστηρίζει την άποψη ότι «δεν πρέπει να κάνουμε τίποτα που να ωφελεί» οικονομικά το κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας, «το οποίο ουσιαστικά ενισχύει τον εχθρό μας που επιδιώκει να μας καταστρέψει».

Και αντί οι Ηνωμένες Πολιτείες να επιδιώκουν διάλογο με την Κίνα, ο Νιούσαμ πιστεύει ότι ένα τέτοιο βήμα θα πρέπει να ξεκινήσει από την «άλλη πλευρά».

«Αν η Κίνα θέλει να μας μιλήσει, γνωρίζει το τηλέφωνό μας», δήλωσε. «Και αυτή θα πρέπει να είναι η φύση της σχέσης μας μέχρι η Κίνα να κυβερνηθεί από μια συναινετικά επιλεγμένη κυβέρνηση και να υπάρξει κάποιο πραγματικό ίχνος ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών στη χώρα».

Η εφημερίδα Epoch Times επικοινώνησε με τον Κένεντι για σχόλια.