SUGGESTED

Γράφουν οι Kathleen Li και Anne Zhang

Η επιθετική αγορά κορμών δέντρων που κάνει η Κίνα τα τελευταία χρόνια έχει οδηγήσει σε κρίση επιβίωσης τις βιομηχανίες επεξεργασίας ξύλου πολλών χωρών. Οι Γάλλοι κατασκευαστές ξύλου ξεκίνησαν μια έκκληση συλλογής υπογραφών που καλεί την ΕΕ να περιορίσει την εξαγωγή κορμών δέντρων ως υλικά κατασκευών.

«Ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε με το γεγονός ότι τα ευρωπαϊκά πριονιστήρια αντιμετωπίζουν τώρα λουκέτο και διάλυση εάν δεν γίνει τίποτα για να σταματήσει η αιμορραγία που συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας», αναφέρει η έκκληση «Σταματήστε την Εξαγωγή Κορμών Δέντρων», που ξεκίνησε από Γάλλους κατασκευαστές ξύλου.

«Η κρίση εφοδιασμού κορμών απειλεί ήδη μεταγενέστερα στάδια όπως τη βιομηχανία, τη βιοτεχνία, τις κατασκευές και την υλικοτεχνική, οι οποίες πρέπει να βασίζονται σε εισαγωγές εκτός Ευρώπης λόγω έλλειψης πρώτων υλών».

«Όλες οι ιδιότητες των κορμών … ακόμη και τα βιομηχανικά κούτσουρα για πάνελ και χαρτοπολτό φεύγουν με το κιλό», ανέφεραν οι Γάλλοι κατασκευαστές ξύλου στην έκκληση.

Μια φωτογραφία ενός φορτηγού με την ένδειξη “CHINA SHIPPING” στο πλάι είναι αναρτημένη στην αγγλική σελίδα του ιστότοπου της έκκλησης, η οποία πιθανότατα υποδηλώνει ότι η κομμουνιστική Κίνα είναι ο κυριότερος λόγος ανησυχίας.

Περισσότερες από 13.000 εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων 600 στην Πολωνία και 200 στη Γερμανία, έχουν υπογράψει την έκκληση σε λιγότερο από ένα μήνα.

Γαλλία: Η μαζική αγορά της Κίνας είναι μια στρατηγική λεηλασία

Μεταξύ Ιανουαρίου και Μαΐου 2021, η Κίνα εισήγαγε πάνω από 205.810 τόνους γαλλικών κορμών δρυός και πάνω από 303.600 τόνους κορμούς μαλακού ξύλου, αύξηση 42% και 66% αντίστοιχα σε σύγκριση με την ίδια περίοδο του 2020, και περισσότερο από 80% των εξαγωγών κορμών σε αυτούς τους πέντε μήνες ήταν από γαλλικά ιδιωτικά δάση, σύμφωνα με την Εθνική Ομοσπονδία Ξύλου.

Ήδη από το 2018, άρχισαν συζητήσεις στη Γαλλία σχετικά με τις μαζικές αγορές δρύινων κορμών από την Κίνα. Περίπου το 20% της βελανιδιάς που παράγεται στη Γαλλία εξήχθη στην Κίνα, παρακάμπτοντας τα τοπικά πριονιστήρια και απειλώντας τις 26.000 θέσεις εργασίας της τοπικής βιομηχανίας επεξεργασίας ξύλου, ανέφερε το France24 τον Ιούλιο του 2018.

Ο Σον Λι, ο οποίος εργάστηκε στη διεθνή βιομηχανία μεταφορών, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς κορμών για περισσότερα από 10 χρόνια, είπε στην The Epoch Times ότι «Ο χρόνος που χρειάζεται ένα δέντρο για να είναι έτοιμο για την παραγωγή ξυλείας είναι 20-30 χρόνια, μερικές φορές ακόμη περισσότερο, αλλά χρειάζονται μόνο λίγα λεπτά για να το κόψουν, οπότε η υλοτομία δεν δημιουργεί μεγάλο κέρδος».

«Μόνο η επεξεργασία ξύλου μπορεί να δημιουργήσει κέρδος και όσο βαθύτερη είναι η επεξεργασία, τόσο υψηλότερα είναι τα κέρδη. Η βιομηχανία πριονιστηρίου είναι μέρος της μεταποιητικής βιομηχανίας, παρόλο που είναι πρωτογενής μεταποίηση».

«Εάν το ΚΚ Κίνας αγοράζει ακατέργαστα κούτσουρα, αυτό σημαίνει ότι ολόκληρη η βιομηχανία μεταποίησης θα μεταφερθεί στην Κίνα και οι τοπικοί εργαζόμενοι δεν θα έχουν πλέον δουλειά», συνέχισε.

Οι Γάλλοι κατασκευαστές ξύλου προειδοποίησαν ότι οι μαζικές αγορές του ΚΚΚ (Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας) αποτελούν στρατηγική λεηλασία και καταστροφή πόρων. «Αυτή η οικονομική και οικολογική εκτροπή πρέπει να σταματήσει τώρα», αναφέρει η έκκληση.

Οι Γάλλοι κατασκευαστές ξύλου ανησυχούν ότι η βιομηχανία πριονιστηρίων βρίσκεται σε «θανάσιμο κίνδυνο», σύμφωνα με την έκκληση. Είπαν ότι η εξαγωγή πρώτων υλών εξασφαλίζει στις ευρωπαϊκές βιομηχανίες έναν στρατηγικό και κατά προτεραιότητας εφοδιασμό, αλλά «οι υπηρεσίες των κρατών μελών και των εκπροσώπων των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων αφήνουν αυτό το “τοξικό” εμπόριο να συνεχίζεται εδώ και 10 χρόνια. Είμαστε πλέον στο χείλος του γκρεμού».

«Δεν μάθαμε τίποτα από την ιστορία των μάσκων και των εμβολίων COVID;» ρωτάνε στην έκκληση.

Αναφέρονται στον ιό του ΚΚΚ (η αιτία της νόσου COVID-19), ο οποίος προήλθε από την Γουχάν της Κίνας και ξέφυγε σε όλο τον κόσμο. Εν αναμονή μιας πανδημίας, το ΚΚΚ υιοθέτησε μια επιθετική στρατηγική αγοράς σε βασικά εφόδια πρόληψης της επιδημίας, όπως προστατευτικές μάσκες και ιατρικά ρούχα, δημιουργώντας μια παγκόσμια εφοδιαστική κρίση. Σύμφωνα με τα στοιχεία των κινεζικών τελωνείων, 2 δισεκατομμύρια μάσκες εισήχθησαν μέσα σε πέντε εβδομάδες από τον Ιανουάριο του προηγούμενου έτους, που ισοδυναμεί με δυόμιση μήνες παγκόσμιας παραγωγής, και περίπου 400 εκατομμύρια σετ άλλου προστατευτικού εξοπλισμού, όπως ιατρικά γυαλιά και προστατευτικά ρούχα, αναφέρουν οι New York Times.

Σύμφωνα με τα κρατικά μέσα ενημέρωσης Renmin του ΚΚΚ, ήδη από το 2017, η Κρατική Δασική Διοίκηση της Κίνας επιβεβαίωσε μια προσέγγιση τριών σταδίων για την πλήρη διακοπή της εμπορικής υλοτόμησης των φυσικών δασών, συμπεριλαμβανομένων των κρατικών δασικών εκτάσεων όπως η Περιφέρεια της Εσωτερικής Μογγολίας και η επαρχία Τζιλίν.

Η πολιτική της Κίνας για τις πρώτες ύλες είναι το λεγόμενο «μεγάλο μέσα και μεγάλο έξω», που σημαίνει «η αναζήτηση αγορών πρώτων υλών και πωλήσεων εκτός χώρας και η ανάπτυξη δυναμικών βιομηχανιών μεταποίησης με στόχο την εξαγωγή για τη δημιουργία συναλλάγματος», σύμφωνα με ένα άρθρο που γράφτηκε στις 22 Οκτωβρίου 2012 και δημοσιεύτηκε στον επίσημο ιστότοπο του Φόρουμ Οικονομικής Ιστορίας της Κίνας.

Στις 24 Ιουλίου, ο Γάλλος πρωθυπουργός Ζαν Καστέξ ανακοίνωσε επιπλέον 100 εκατομμύρια ευρώ για την αντιμετώπιση της βιομηχανίας ξυλείας, αναμένοντας να μετριάσει τις δυσκολίες εφοδιασμού.

Η μαζική εξαγωγή κορμών έχει επηρεάσει μάλλον περισσότερο από τα πριονιστήρια και τη Γαλλία. Για παράδειγμα, η τιμή των δρύινων βαρελιών που εισήχθησαν στην Αυστραλία από τη Γαλλία αυξήθηκε σε περίπου 1.530 δολάρια λόγω της περιορισμένης προσφοράς ακατέργαστης γαλλικής βελανιδιάς. Επιπλέον, ορισμένα κορυφαία οινοποιεία στην Καλιφόρνια και τη Χιλή θα επηρεαστούν επίσης, ανέφερε ο ιστότοπος The Drinks Business στις 16 Αυγούστου.

Οι βιομηχανίες επεξεργασίας και κατασκευής της Νέας Ζηλανδίας αντιμετωπίζουν κρίση προμήθειας ξύλου

Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου πρωτογενών βιομηχανιών της Νέας Ζηλανδίας, η δασοκομία είναι η τρίτη μεγαλύτερη εξαγωγή, κερδίζοντας περισσότερα από 6,7 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως.

Η πλειοψηφία των εξαγωγών ξυλείας της Νέας Ζηλανδίας είναι ακατέργαστα κούτσουρα, με το 70 έως 80 τοις εκατό αυτών να πηγαίνει στην Κίνα. Από το 2008 έως το 2021, οι αποστολές κορμών της Νέας Ζηλανδίας στην Κίνα αυξήθηκαν από 1 εκατομμύριο τόνους ετησίως σε περίπου 20 εκατομμύρια τόνους, ανέφεραν τα τοπικά μέσα ενημέρωσης της Νέας Ζηλανδίας τον Μάρτιο.

Ο Ντέιβιντ Τέρνερ, διευθυντής του Sequal, ενός εργοστασίου επεξεργασίας ξύλου στο Κάβεραου της Νέας Ζηλανδίας, δήλωσε στη Stuff ότι οι μεγάλες εξαγωγές κορμών στην Κίνα γίνονται εις βάρος της βιομηχανίας επεξεργασίας ξύλου της Νέας Ζηλανδίας.

«[Στέλνουμε] τόσα ακατέργαστα κούτσουρα στην Κίνα χωρίς να τα μετατρέψουμε σε κάτι πιο πολύτιμο», δήλωσε ο Τέρνερ, «Αυτό αποτελεί παραβίαση της ευθύνης μας απέναντι στις μελλοντικές γενιές».

Η εγχώρια κατασκευαστική βιομηχανία της Νέας Ζηλανδίας έχει επίσης δει πρόσφατα έλλειψη υλικών ξύλου. Τον Αύγουστο, ο υπουργός Κτιρίων και Κατασκευών Πότο Ουίλιαμς είχε σκεφτεί κάποτε να περιορίσει τις εξαγωγές ξυλείας για να προστατεύσει την εγχώρια προσφορά.

Ωστόσο, ο Ουίλιαμς είπε αργότερα ότι η κυβέρνηση δεν θα επέμβει στις εξαγωγές ξυλείας. Είπε ότι είχε λάβει προτάσεις ότι ορισμένοι προμηθευτές θα αυξήσουν την παραγωγή δομικής ξυλείας και θα μειώσουν τις εξαγωγές τους επόμενους έξι μήνες, σύμφωνα με τη Stuff σε άρθρο της 6ης Αυγούστου.

Η Ρωσία επιβάλλει δασμούς στις εξαγωγές ξυλείας ως μέτρο προστασίας

Οι επικριτές στη Ρωσία κατηγόρησαν την κυβέρνηση ότι πουλούσε δικαιώματα υλοτομίας σε κινεζικές εταιρείες σε χαμηλές τιμές, απειλώντας την οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Οι ίδιοι προειδοποιούν επίσης ότι η Κίνα προστατεύει τη δική της δασική γη ενώ αποψιλώνει χώρες στη Νότια Αμερική, την Αφρική και τη Νοτιοανατολική Ασία, αναφέρει ένα άρθρο των New York Times τον Απρίλιο του 2019.

Το 2018, μια έκκληση προς τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν ζητούσε την απαγόρευση των εξαγωγών ξυλείας στην Κίνα και υπογράφηκε από περισσότερους από 520.000 ανθρώπους.

Η Ρωσία επιβάλλει εξαγωγικούς δασμούς στην ανεπεξέργαστη ξυλεία και θα απαγορεύσει τις εξαγωγές μαλακών ξύλων και ξύλων υψηλής αξίας από το 2022 και μετά. Στις 21 Μαΐου, η ρωσική κυβέρνηση αποφάσισε να επιβάλει φόρο εξαγωγής έως και 10% στις πωλήσεις διαφόρων ειδών ρωσικής ξυλείας. Την 1η Ιουλίου, επιβλήθηκαν εξαγωγικοί δασμοί σε ανεπεξέργαστη ξυλεία με περιεκτικότητα σε υγρασία άνω του 22%.

Αυτό σημαίνει «περιορισμό των εξαγωγών ακατέργαστων μη επεξεργασμένων προϊόντων ξύλου, καθώς και μείωση της τιμής αυτού στην εγχώρια αγορά … τόνωση πρόσθετης οικονομικής δραστηριότητας στη Ρωσία και συμβολή στον περιορισμό της παράνομης υλοτομίας», ανέφεραν οι Forest Economic Advisors.

Η Κίνα, ως ο μεγαλύτερος εισαγωγέας ξυλείας στον κόσμο, εισάγει επίσης πρώτες ύλες από τη Λατινική Αμερική, τη λεκάνη του Κονγκό στην Αφρική και τη Νοτιοανατολική Ασία. «Η τεράστια κλίμακα των εισαγωγών της Κίνας … σημαίνει ότι ένα σημαντικό μέρος των εισαγωγών ξυλείας και προϊόντων ξύλου της συγκομίσθηκε παράνομα», δήλωσε η Υπηρεσία Περιβαλλοντικών Ερευνών.

Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο SafeChat @epochtimesgreece

Τα Ηνωμένα Έθνη προειδοποιούν ότι τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης (AI) ενδέχεται να αποτελέσουν «αρνητική, ακόμη και καταστροφική» απειλή για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ζήτησαν την απαγόρευση των εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης που δεν χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η επικεφαλής ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ Μισέλ Μπατσελέτ στις 15 Σεπτεμβρίου προέτρεψε τα κράτη μέλη να θέσουν προσωρινή απαγόρευση της πώλησης και της χρήσης τεχνητής ενέργειας μέχρι να αντιμετωπιστούν οι δυνητικοί κίνδυνοι που ενέχει και να τεθούν σε εφαρμογή επαρκείς ασφαλιστικές δικλείδες για να διασφαλιστεί η σωστή χρήση της συγκεκριμένης τεχνολογίας.

«Δεν έχουμε την πολυτέλεια να προσπαθούμε να προφτάσουμε την τεχνητή νοημοσύνη — επιτρέποντας τη χρήση της με περιορισμένα ή καθόλου όρια ή επίβλεψη, και αντιμετωπίζοντας τις σχεδόν αναπόφευκτες συνέπειες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκ των υστέρων», ανέφερε η Μπατσελέτ σε δήλωσή της.

«Η δύναμη της τεχνητής νοημοσύνης να εξυπηρετεί τους ανθρώπους είναι αναμφισβήτητη, αλλά το ίδιο και η ικανότητα της να τροφοδοτεί τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε τεράστια κλίμακα χωρίς σχεδόν να γίνεται αντιληπτή. Τώρα απαιτείται δράση για να τεθούν τα τείχη προστασίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης, για το καλό όλων μας», πρόσθεσε ο επικεφαλής ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Τα σχόλιά της έρχονται λίγο μετά τη δημοσίευση έκθεσης από το γραφείο της, η οποία αναλύει τον τρόπο με τον οποίο η τεχνητή νοημοσύνη επηρεάζει το δικαίωμα των ανθρώπων στην ιδιωτική ζωή, καθώς και μια σειρά άλλων δικαιωμάτων σχετικά με την υγεία, την εκπαίδευση, την ελεύθερη κυκλοφορία και την ελευθερία της έκφρασης, μεταξύ άλλων.

Το έγγραφο περιλαμβάνει αξιολόγηση της κατάρτισης προφίλ, της αυτοματοποιημένης λήψης αποφάσεων και άλλων τεχνολογιών μηχανικής μάθησης.

Ενώ η έκθεση σημειώνει ότι η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για καλή χρήση και μπορεί να βοηθήσει «τις κοινωνίες να ξεπεράσουν μερικές από τις μεγάλες προκλήσεις της εποχής μας», η χρήση της ως εργαλείου πρόβλεψης και κατάρτισης προφίλ μπορεί να επηρεάσει δραστικά «τα δικαιώματα στην ιδιωτική ζωή, σε μια δίκαιη δίκη, στην ελευθερία από την αυθαίρετη σύλληψη και κράτηση, και το δικαίωμα στη ζωή».

Σύμφωνα με την έκθεση, πολλά κράτη και επιχειρήσεις συχνά αποτυγχάνουν να πραγματοποιήσουν τη δέουσα επιμέλεια ενώ σπεύδουν να ενσωματώσουν εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης, και σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό έχει οδηγήσει σε επικίνδυνες γκάφες, με μερικούς ανθρώπους να φέρονται να κακοποιούνται και ακόμη και να συλλαμβάνονται λόγω ελαττωματικού λογισμικού αναγνώρισης προσώπου.

Εν τω μεταξύ, η αναγνώριση προσώπου έχει τη δυνατότητα να επιτρέψει απεριόριστη παρακολούθηση ατόμων, η οποία μπορεί κάλλιστα να οδηγήσει σε μια σειρά ζητημάτων που αφορούν τις διακρίσεις και την προστασία των δεδομένων.

 

 

Καθώς πολλά συστήματα τεχνητής νοημοσύνης βασίζονται σε μεγάλα σύνολα δεδομένων, περαιτέρω ζητήματα σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο αποθηκεύονται αυτά τα δεδομένα μακροπρόθεσμα ενέχουν επίσης κίνδυνο και υπάρχει πιθανότητα εκμετάλλευσης τέτοιων δεδομένων στο μέλλον, τα οποία θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε σημαντικούς κινδύνους για την εθνική ασφάλεια.

«Η πολυπλοκότητα του περιβάλλοντος δεδομένων, των αλγορίθμων και των μοντέλων στα οποία βασίζεται η ανάπτυξη και λειτουργία συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης, καθώς και το εκ προθέσεως απόρρητο κυβερνητικών και ιδιωτικών φορέων είναι παράγοντες που υπονομεύουν σημαντικούς τρόπους για το κοινό να κατανοήσει τις επιπτώσεις των συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης στα ανθρώπινα δικαιώματα και την κοινωνία», αναφέρει η έκθεση.

Ο Τιμ Ένγκελχαρτ, υπεύθυνος ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Τμήμα Κράτους Δικαίου και Δημοκρατίας, προειδοποίησε ότι η κατάσταση είναι «τρομερή» και ότι έχει επιδεινωθεί μόνο με την πάροδο των ετών, καθώς ορισμένες χώρες και επιχειρήσεις υιοθετούν εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης, ενώ δεν ερευνούν τους πολλαπλούς πιθανούς κινδύνους που συνδέονται με την τεχνολογία.

Αν και χαιρετίζει τη συμφωνία της ΕΕ για «ενίσχυση των κανόνων ελέγχου», σημείωσε ότι δεν πρόκειται να υπάρξει λύση στα μυριάδες ζητήματα που αφορούν την τεχνητή νοημοσύνη το επόμενο έτος και ότι τα πρώτα βήματα για την επίλυση αυτού του ζητήματος πρέπει να ληφθούν τώρα αλλιώς «πολλοί άνθρωποι στον κόσμο θα πληρώσουν υψηλό τίμημα».

«Όσο υψηλότερος είναι ο κίνδυνος για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τόσο αυστηρότερες θα πρέπει να είναι οι νομικές απαιτήσεις για τη χρήση της τεχνολογίας τεχνητής ενέργειας», πρόσθεσε η Μπατσελέτ.

Η έκθεση και τα σχόλια του Μπατσελέτ έρχονται μετά τις αποκαλύψεις του Ιουλίου ότι το λογισμικό υποκλοπής, γνωστό ως Pegasus, χρησιμοποιήθηκε για να χακάρει τα τηλέφωνα χιλιάδων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων δημοσιογράφων, κυβερνητικών αξιωματούχων και ακτιβιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Το τηλέφωνο του υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας Μπρούνο ΛεΜέρ ήταν μόνο ένα από τα πολλά που διερευνώνται εν μέσω της πειρατείας μέσω του κατασκοπευτικού λογισμικού, το οποίο αναπτύχθηκε από την ισραηλινή εταιρεία NSO Group.

Ο Όμιλος NSO εξέδωσε δήλωση σε πολλά μέσα ενημέρωσης χωρίς να απαντήσουν στους ισχυρισμούς, ωστόσο ανέφερε ότι η εταιρεία «θα συνεχίσει να παρέχει υπηρεσίες πληροφοριών και επιβολής του νόμου σε όλο τον κόσμο με τεχνολογίες που σώζουν ζωές για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του εγκλήματος».

Σε ομιλία του στην ακρόαση του Συμβουλίου της Ευρώπης σχετικά με τις επιπτώσεις που προκύπτουν από τη διαμάχη για το λογισμικό υποκλοπής Pegasus, ο Μπατσελέτ ανέφερε ότι οι αποκαλύψεις δεν ήταν έκπληξη, δεδομένου του «πρωτοφανούς επιπέδου επιτήρησης σε όλο τον κόσμο από κρατικούς και ιδιωτικούς φορείς».

Νέα έγγραφα κυκλοφόρησαν τα οποία περιγράφουν λεπτομερώς την χρηματοδότηση της έρευνας από τις ΗΠΑ για διάφορους τύπους κορονοϊών στο Ινστιτούτο ιολογίας της Γουχάν (WIV) της Κίνας, όπου σημειώθηκε το πρώτο ξέσπασμα του ιού του ΚΚΚ (Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας).

Περισσότερες από 900 σελίδες υλικού αποκτήθηκαν από το The Intercept μέσω μιας αγωγής για την Ελευθερία της Πληροφορίας που ασκήθηκε από το έντυπο κατά του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας (NIH).

Τα έγγραφα περιγράφουν λεπτομερώς το έργο της EcoHealth Alliance, ενός αμερικανικού οργανισμού υγείας που χρησιμοποίησε ομοσπονδιακά χρήματα για τη χρηματοδότηση της έρευνας για κορονοϊούς νυχτερίδων στο κινεζικό εργαστήριο. Περιλαμβάνουν δύο προηγουμένως αδημοσίευτες προτάσεις επιχορήγησης που χρηματοδοτήθηκαν από το Εθνικό Ινστιτούτο Αλλεργίας και Λοιμωδών Νοσημάτων, καθώς και ενημερώσεις των πρότζεκτ που σχετίζονται με την έρευνα της EcoHealth Alliance.

Μία από τις επιχορηγήσεις που χορηγήθηκαν από το NIH στην EcoHealth Alliance, “Κατανοώντας τον κίνδυνο των κορονοϊών νυχτερίδας“, ανήλθε στα $666.422.

Η πρόταση επιχορήγησης περιγράφει συνοπτικά ένα φιλόδοξο σχέδιο, με επικεφαλής τον Πρόεδρο της EcoHealth Alliance, Peter Daszak, «να διερευνήσει την οικολογία, την εξελικτική βιολογία και τη δυναμική μετάδοσης των κορονοϊών από νυχτερίδες στη διεπαφή ανθρώπου-άγριας ζωής».

«Συγκεκριμένα, θα διεξάγουμε επιτόπιες μελέτες στην Κίνα για να λάβουμε δείγματα υψηλής ποιότητας από νυχτερίδες και θα εντοπίσουμε, θα χαρακτηρίσουμε και θα απομονώσουμε τον γνωστό και νέο κορονοϊό», αναφέρεται στην πρόταση επιχορήγησης. «Θα αναλύσουμε τα πρότυπα μετάδοσης του κορονοϊού μεταξύ των νυχτερίδων και άλλων άγριων ζώων, καθώς και τον κίνδυνο μετάδοσης στους ανθρώπους».

Η έρευνα του Daszak περιελάμβανε επίσης την επιτήρηση ατόμων που εργάζονται με ζωντανά ζώα.

Τα έγγραφα σημειώνουν επίσης ότι βασικές πειραματικές εργασίες με εξανθρωπισμένα ποντίκια διεξήχθησαν σε εργαστήριο βιοασφάλειας επιπέδου 3 στο Πανεπιστημιακό Κέντρο της Γουχάν για Πείραμα σε Ζώα και όχι στο WIV, όπως είχε υποτεθεί προηγουμένως, ανέφερε το The Intercept.

 

Η πρόταση επιχορήγησης αναγνωρίζει επίσης τους πιθανούς κινδύνους της μελέτης, μεταξύ άλλων κατά τη διάρκεια της επιτόπιας εργασίας, δηλώνοντας ότι «ενέχει τον υψηλότερο κίνδυνο έκθεσης σε SARS ή άλλα CoV, κατά την εργασία σε σπηλιές με υψηλή περιεκτικότητα σε νυχτερίδες και τη δυνατότητα εισπνοής σκόνης κοπράνων».

«Υπάρχει επίσης κάποιος κίνδυνος έκθεσης σε παθογόνους παράγοντες ή σωματικούς τραυματισμούς κατά το χειρισμό νυχτερίδων, τσιμπιδιών, τρωκτικών ή άλλων ζώων, δειγμάτων αίματος ή περιττωμάτων», αναφέρει το έγγραφο. «Η απομόνωση του ιού μπορεί να αποτελέσει μια πρόκληση».

Η επιχορήγηση για τον κορονοϊό νυχτερίδων παρείχε στη EcoHealth Alliance συνολικά 3,1 εκατομμύρια δολάρια, συμπεριλαμβανομένων 599.000 δολαρίων που χρησιμοποίησε το Ινστιτούτο Ιολογίας της Γουχάν για να εντοπίσει και να τροποποιήσει τους κορονοϊούς νυχτερίδων πιθανόν για να μπορούν να μολύνουν ανθρώπους, σύμφωνα με το The Intercept.

Η επιχορήγηση χορηγήθηκε αρχικά για πενταετή περίοδο από το 2014 έως το 2019. Η χρηματοδότηση ανανεώθηκε το 2019, αλλά κόπηκε από την κυβέρνηση Τραμπ τον Απρίλιο του 2020.

Η δεύτερη επιχορήγηση που χορηγήθηκε από το NIH στην EcoHealth Alliance, «Κατανόηση του κινδύνου εμφάνισης ζωονοσογόνου ιού σε εστίες επείγουσας μολυσματικής νόσου της Νοτιοανατολικής Ασίας», δόθηκε τον Αύγουστο του 2020 και επεκτείνεται έως το 2025.

Η πρόταση επιχορήγησης αναφέρει ότι «θα φέρει πρωτοπόρους στην αναδυόμενη έρευνα ασθενειών από τις ΗΠΑ, την Ταϊλάνδη, τη Σιγκαπούρη και τις τρεις μεγάλες διοικητικές περιοχές της Μαλαισίας μαζί για να δημιουργήσουν ένα σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης για την προστασία από απειλές πανδημίας».

Η ομάδα «θα εντοπίσει νέους ιούς από την άγρια ζωή της Νοτιοανατολικής Ασίας, θα χαρακτηρίσει την ικανότητά τους να μολύνουν και να προκαλούν ασθένειες σε ανθρώπους και θα χρησιμοποιούσε ορολογικές αναλύσεις δειγμάτων από άτομα σε αγροτικές κοινότητες με υψηλή επαφή με άγρια ζώα για να προσδιορίσει το βασικό ποσοστό έκθεσης και παράγοντες κινδύνου που το επέφεραν».

Η σε βάθος επιτήρηση στα νοσοκομεία που εξυπηρετούν αυτές τις κοινότητες θα χρησιμοποιηθεί για να εξεταστεί εάν κρυπτικές εστίες μόλυνσης προκαλούνται από αυτούς τους νέους παράγοντες, οι οποίοι ελπίζουν ότι οι ερευνητές θα τους βοηθήσουν να αναπτύξουν μια ταχεία αντίδραση σε εστίες σε τέτοιου είδους περιοχές.

 

Ακόμη και πριν από την πανδημία του COVID-19, πολλοί επιστήμονες ανησυχούσαν για τους πιθανούς κινδύνους που σχετίζονται με τέτοιου είδους πειράματα και τα πρόσφατα δημοσιευμένα έγγραφα αναμφίβολα θα εγείρουν περαιτέρω ερωτήματα σχετικά με τη θεωρία ότι η πανδημία του ιού του ΚΚΚ προήλθε από διαρροή εργαστηρίου στη Γουχάν.

Μετά την δημοσίευση των εγγράφων, ο Richard Ebright, μοριακός βιολόγος στο Πανεπιστήμιο Rutgers, έγραψε στο Twitter:

«Το υλικό επιβεβαιώνει ότι οι επιχορηγήσεις υποστήριξαν την κατασκευή-στη Γουχάν-νέων χιμαιρικών κορονοϊών που σχετίζονται με τον SARS και συνδύασαν ένα γονίδιο από έναν κορονοϊό με γενετικές πληροφορίες από έναν άλλο κορονοϊό και επιβεβαίωσαν ότι οι ιοί που προέκυψαν θα μπορούσαν να μολύνουν ανθρώπινα κύτταρα.

«Τα έγγραφα καθιστούν σαφές ότι οι ισχυρισμοί του Διευθυντή του NIH, Francis Collins και του Διευθυντή του NIAID, Anthony Fauci, ότι το NIH δεν υποστήριξε την έρευνα ‘κέρδους λειτουργίας’ ή την πιθανή ενίσχυση πανδημικών παθογόνων στο WIV είναι αναληθείς».

Τον Αύγουστο, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) προέτρεψε την Κίνα να μοιραστεί ακατέργαστα δεδομένα από τα πρώτα κρούσματα COVID-19, λέγοντας ότι είναι «ζωτικής σημασίας να γνωρίζουμε πώς ξεκίνησε η πανδημία COVID-19» και να αποτελέσει παράδειγμα για τον προσδιορισμό της προέλευσης όλων των μελλοντικών γεγονότων διαρροής ζώου-ανθρώπου.

Μια ομάδα υπό την ηγεσία του ΠΟΥ πέρασε τέσσερις εβδομάδες μέσα και γύρω από την κεντρική πόλη της Γουχάν με Κινέζους ερευνητές τον Ιανουάριο του 2021 για να ερευνήσουν την προέλευση της πανδημίας.

Τον Μάρτιο, οι ερευνητές είπαν ότι ο ιός πιθανότατα μεταδόθηκε στον άνθρωπο από νυχτερίδες μέσω ενός άλλου ζώου και ότι «το ξεκίνημα μέσω εργαστηριακού περιστατικού θεωρήθηκε εξαιρετικά απίθανη οδός».

Ωστόσο, το κινεζικό κομμουνιστικό καθεστώς αντιμετώπισε σφοδρή κριτική από τη διεθνή κοινότητα, η οποία τους κατηγόρησε ότι συμμετείχαν σε συγκάλυψη.

Τον Ιούλιο, ο Γενικός Διευθυντής του ΠΟΥ Tedros Adhanom Ghebreyesus είπε στους δημοσιογράφους ότι οι έρευνες για την προέλευση της πανδημίας του COVID-19 στην Κίνα παρεμποδίζονται από την έλλειψη ακατέργαστων δεδομένων τις πρώτες ημέρες της εξάπλωσης εκεί και προέτρεψε το καθεστώς να είναι πιο διαφανές.

Μια σημαντική νέα μελέτη στο “Climate Dynamics” επέκρινε μια βασική μεθοδολογία που χρησιμοποιεί η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) για να αποδώσει την κλιματική αλλαγή στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, εγείροντας με αυτόν τον τρόπο ερωτήματα σχετικά με την εγκυρότητα της έρευνας που βασίστηκε σε αυτήν και ζητώντας μια απάντηση από έναν εκ των επιστημόνων που ανέπτυξαν την τεχνική.

Ο συγγραφέας της νέας μελέτης, ο οικονομολόγος Ross McKitrick, δήλωσε στην Epoch Times σε αποκλειστική συνέντευξη ότι πιστεύει ότι τα αποτελέσματά του έχουν αποδυναμώσει την υπόθεση της IPCC ότι το φαινόμενο του θερμοκηπίου προκαλεί την κλιματική αλλαγή.

Η μεθοδολογία, γνωστή ως «βέλτιστη δακτυλική αποτύπωση (optimal fingerprinting)», έχει χρησιμοποιηθεί για να συνδέσει το φαινόμενο του θερμοκηπίου με τα πάντα, από τη θερμοκρασία έως τις δασικές πυρκαγιές, τις βροχοπτώσεις και την κάλυψη του χιονιού.

Ο McKitrick συνέκρινε τη βέλτιστη δακτυλική αποτύπωση με τον τρόπο που οι αστυνομικοί χρησιμοποιούν τα δακτυλικά αποτυπώματα για τον εντοπισμό εγκληματιών.

«[Παίρνουν] αυτή τη μεγάλη μουτζούρα δεδομένων και λένε:« Ναι, υπάρχουν τα αποτυπώματα των αερίων του θερμοκηπίου», είπε.

Ο McKitrick είπε ότι η μελέτη της βέλτιστης δακτυλικής αποτύπωσης που επέκρινε, το άρθρο του 1999 στο Climate Dynamics «Έλεγχος για συνέπεια μοντέλου στη βέλτιστη δακτυλική αποτύπωση», είναι «ακρογωνιαίος λίθος του επιστημονικού πεδίου attribution» – ο κλάδος της κλιματικής επιστήμης που επικεντρώνεται στον εντοπισμό των αιτιών της κλιματικής αλλαγής.

Σύμφωνα όμως με τον McKitrick, οι συγγραφείς αυτού του άρθρου, Myles Allen και Simon Tett, έκαναν λάθη στα βήματα που απαιτούνται για την επικύρωση της στρατηγικής τους.

«Όταν κάνεις μια στατιστική ανάλυση, δεν αρκεί να πετάξεις μερικούς αριθμούς και να δημοσιεύσεις το αποτέλεσμα και να πεις, ‘αυτό μας λένε τα δεδομένα.’ Στη συνέχεια, πρέπει να εφαρμόσεις μερικές δοκιμές στην τεχνική μοντελοποίησης για να δεις εάν ισχύει το είδος των δεδομένων που χρησιμοποίησες», είπε.

«Ισχυρίστηκαν ότι το μοντέλο τους περνάει όλες τις σχετικές δοκιμές – αλλά υπάρχουν μερικά προβλήματα με αυτόν τον ισχυρισμό», συνέχισε. «Το πρώτο είναι ότι δήλωσαν λάθος τις συνθήκες – άφησαν έξω τις περισσότερες σχετικές συνθήκες που υποτίθεται ότι πρέπει να δοκιμαστούν – και στη συνέχεια πρότειναν μια μεθοδολογία δοκιμών που είναι εντελώς μη ενημερωτική. Στην πραγματικότητα δεν συνδέεται με καμία πρότυπη μέθοδο δοκιμής».

Το πλαίσιο τους, είπε ο McKitrick, υποθέτει επίσης ότι ένα μεγάλο κομμάτι της κλιματικής αλλαγής πρέπει να αποδοθεί στα αέρια του θερμοκηπίου – έτσι η χρήση του για να αποδείξει ότι τα αέρια του θερμοκηπίου οδηγούν στην κλιματική αλλαγή είναι δίχως νόημα.

«Εξαρτάσαι από τα δεδομένα του κλιματικού μοντέλου για να κατασκευάσεις τη δοκιμή – και το κλιματικό μοντέλο ενσωματώνει ήδη τις υποθέσεις σχετικά με το ρόλο των αερίων του θερμοκηπίου», δήλωσε ο McKitrick. «Δεν μπορείς να χαλαρώσεις την υπόθεση».

Ο McKitrick, ο οποίος εξήγησε τα αποτελέσματά του με περισσότερες λεπτομέρειες στο JudithCurry.com, είπε ότι η απόδοση της κλιματικής αλλαγής από το IPCC στο φαινόμενο του θερμοκηπίου βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο άρθρο του 1999 ή σε σχετική έρευνα με τα ίδια προβλήματα.

Ο Myles Allen, ένας από τους δύο συγγραφείς του άρθρου του 1999 που αμφισβήτησε ο McKitrick, απάντησε στο έγγραφο του McKitrick σε ένα email στην The Epoch Times.

«Η πλήρης απάντηση των θεμάτων που εγείρονται από αυτό το άρθρο μπορεί να είχε κάνει κάποια διαφορά στα συμπεράσματα σχετικά με την ανθρώπινη επιρροή στο κλίμα όταν το σήμα ήταν ακόμα αρκετά αδύναμο πριν από 20 χρόνια», είπε ο Allen.

Σύμφωνα με τον Allen, ωστόσο, το σήμα είναι πλέον πολύ ισχυρό είτε κάποιος χρησιμοποιεί την τεχνική του 1999 είτε την απλούστερη μέθοδο που χρησιμοποιείται στο globalwarmingindex.org. Είπε επίσης ότι νεότερες μέθοδοι, συμπεριλαμβανομένης μιας στο δικό του έγγραφο του 2003, έχουν αντικαταστήσει τη μέθοδο από το 1999.

«Για να γίνουμε λίγο εύθυμοι, μοιάζει κάπως με κάποιον που μας προτείνει να σταματήσουμε την οδήγηση επειδή ένα νέο πρόβλημα έχει ταυτιστεί με το Model-T Ford», είπε ο Allen.

«Ακόμα κι αν ήταν αλήθεια ότι [η μέθοδος του Allen] δεν χρησιμοποιείται πλέον και οι άνθρωποι έχουν προχωρήσει σε άλλες μεθόδους, [δεδομένης] της ιστορικής της σημασίας, θα ήταν ακόμα απαραίτητο ως επιστημονικό ζήτημα για τον Simon και τον Myles είτε να παραδεχτούν ότι η εργασία τους περιέχει λάθη ή να αντικρούσουν τις συγκεκριμένες κριτικές», είπε ο McKitrick σε απάντηση μέσω email στο επιχείρημα του Allen.

«Και η αλήθεια είναι ότι η ειδικότητα του κλίματος δεν έχει εξελιχθεί», είπε ο McKitrick. «Η IPCC εξακολουθεί να συζητά τη μέθοδο Optimal Fingerprinting στο AR6 και βασίζεται σε πολλά χαρτιά που τη χρησιμοποιούν».

Ενώ ο Allen υποστήριζε ότι το άρθρο του 2003 αντικατέστησε το άρθρο του 1999, ο McKitrick απάντησε ότι το άρθρο του 2003, μαζί με άλλες πιο πρόσφατες μεθόδους που ο Allen εντόπισε, «έχουν όλες τα ίδια προβλήματα» με το άρθρο του 1999.

Ο McKitrick υποστήριξε επίσης ότι η μέθοδος στο globalwarmingindex.org μπορεί να έχει τα ίδια προβλήματα με το άρθρο του Allen του 1999, σε μεγάλο βαθμό επειδή και οι δύο μελέτες παραθέτουν μια μελέτη του 1997 από τον Klaus Hasselman που, με τα λόγια του McKitrick, «[πρότεινε] την ίδια [μέθοδο]».

«Έτσι, με τα παραδείγματα του Myles [του Allen], το AT99 εξακολουθεί να κατέχει κεντρική θέση στη βιβλιογραφία του attribution», δήλωσε ο McKitrick.

Ο Allen υποστήριξε ότι η κριτική του McKitrick για τη χρήση ενός κλιματικού μοντέλου είναι λανθασμένη, καθώς η μέθοδος του 1999 μπορεί στην πραγματικότητα να είναι «υπερβολικά συντηρητική» στην απόδοση του κλιματικού φαινομένου στην ανθρώπινη επιρροή.

Σύμφωνα με τον Allen, τα τυπικά κλιματικά μοντέλα μπορεί να αποφέρουν αποτελέσματα στα οποία η ποσότητα του στατιστικού «θορύβου», και ως εκ τούτου η αβεβαιότητα, είναι υπερεκτιμημένη.

Αυτή η διάψευση, είπε ο McKitrick, «δεν αντιμετωπίζει το βασικό πρόβλημα που επισημαίνω», το οποίο έχει να κάνει με τον έλεγχο για σφάλματα στους υπολογισμούς τους των δακτυλικών αποτυπωμάτων.

Ο Allen και ο McKitrick διαφώνησαν επίσης πάνω σε ένα συγκεκριμένο στατιστικό τεστ στο άρθρο του 1999, με τον Allen να λέει ότι ο McKitrick είχε υπερεκτιμήσει σημαντικά τη σημασία του και ο McKitrick αντιτάχθηκε ότι είναι το μοναδικό τέτοιου είδους τεστ που έχουν χρησιμοποιήσει οι ερευνητές σε αυτό το πλαίσιο.

Ο ερευνητής της Απόδοσης, Aurélien Ribes, του οποίου τα άρθρα ήταν από εκείνα που ο Allen ισχυρίστηκε ότι είχαν αντικαταστήσει την έρευνα του 1999, αρνήθηκε να σχολιάσει το άρθρο λεπτομερώς μέσω email στην The Epoch Times, αν και είπε ότι είχε εξετάσει μια παλαιότερη έκδοσή του.

«Δεν αναμένω πολύ μεγάλο αντίκτυπο όσον αφορά τα αποτελέσματα της απόδοσης», δήλωσε ο Ribes, ερευνητής για την κλιματική αλλαγή στο Εθνικό Κέντρο Μετεωρολογικών Ερευνών της Γαλλίας.

Είπε ότι μερικές από τις δικές του έρευνες δεν εξαρτώνται από τη λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων. Ισχυρίστηκε επίσης ότι ορισμένα ευρήματα απόδοσης, όπως για τη μέση παγκόσμια θερμοκρασία, είναι “πολύ ισχυρά”.

Αλλά ένας άλλος ειδικός, ο Richard Tol, πιστεύει ότι μεγάλο μέρος της κριτικής του ΜακΚίτρικ έχει πιάσει στόχο.

«Ο McKitrick έχει δίκιο», δήλωσε ο Tol, καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Σάσεξ και καθηγητής οικονομικών της κλιματικής αλλαγής στο Vrije Universiteit Amsterdam, σε ένα email στην The Epoch Times.

Ο Tol εξήγησε ότι η προσπάθεια του Allen και του Tett να αντιμετωπίσουν ένα ευρέως διαδεδομένο στατιστικό ζήτημα είχε «κάνει τα πράγματα χειρότερα και όχι καλύτερα».

«Και μέσα σε όλα αυτά, πολλοί άνθρωποι από τότε χρησιμοποιούν τη μέθοδο που προτείνουν οι Allen & Tett», πρόσθεσε.

«Οι συνέπειες είναι ασαφείς», συνέχισε ο Tol. «Πολλά από τα έγγραφα που χρησιμοποιούν τη μέθοδο αποτύπωσης για τον εντοπισμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής είναι απλά λάθος».

«Αυτό δεν σημαίνει ότι η κλιματική αλλαγή δεν υπάρχει ή ότι οι επιπτώσεις της δεν μπορούν να αποδοθούν στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Αυτό σημαίνει ότι πολλά από τα άρθρα που έκαναν τέτοιους ισχυρισμούς θα πρέπει να επαναληφθούν».

 

Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece

Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece

Ακολουθήστε μας στο SafeChat @epochtimesgreece

Από την Jennifer Margulis

Μπορούν τα αντισώματα που παράγουμε για την καταπολέμηση της μόλυνσης από την COVID-19 να προκαλέσουν σοβαρή ασθένεια;

Μια νέα μελέτη από επιστήμονες από την Χανγκτσόου της Κίνας, η οποία δεν έχει ακόμη αξιολογηθεί από ομότιμους φαίνεται να δείχνει ακριβώς αυτό.

Τα δεδομένα των ερευνητών υποδηλώνουν ότι τουλάχιστον δύο αντισώματα που στοχεύουν την πρωτεΐνη-ακίδα η οποία επιτρέπει στον ιό COVID-19 να εισέλθει στα ανθρώπινα κύτταρα είναι «παθογόνα»- το οποίο σημαίνει ότι αυτά τα αντισώματα δημιουργούν ασθένεια από μόνα τους.

Είναι δύσκολο να σκεφτούμε τα αντισώματα – έναν από τους καλύτερους μαχητές του ανοσοποιητικού – ως «παθογόνα», αλλά αυτό ακριβώς συμβαίνει στις αυτοάνοσες ασθένειες. Τα αντισώματα που αναπτύσσει το σώμα ως απάντηση σε ξένους εισβολείς προσκολλώνται στους ιστούς του σώματος, προκαλώντας μερικές φορές βλάβη στον οργανισμό.

Στις αρχές του 2020, Ιάπωνες ερευνητές ανακάλυψαν ότι πολλοί θάνατοι από την COVID-19 προκλήθηκαν από μέρος της ανοσολογικής αντίδρασης του σώματος. Σε ένα άρθρο που αξιολογήθηκε από ομότιμους που δημοσιεύθηκε στο Inflammation and Regeneration, οι επιστήμονες υποστήριξαν ότι μια «κυτταροκίνη καταιγίδα» κατέκλυσε το σώμα και προκάλεσε υψηλά ποσοστά θνησιμότητας από τον ιό.

Αυτή η νέα κινεζική μελέτη δείχνει ότι ένα ακόμη συστατικό του ανοσοποιητικού συστήματος μπορεί επίσης να αποτελέσει κίνδυνο.

Το γεγονός ότι τα αντισώματα που στοχεύουν την ακίδα πρωτεΐνης του COVID-19 είναι επιβλαβή είναι αρκετά ανησυχητικό, αλλά είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό να γνωρίζουμε ότι αυτά τα ίδια αντισώματα είναι πιθανό να προκληθούν από εμβόλια COVID-19 καθώς και τον ιό.

Και τα τρία εμβόλια που εγκρίθηκαν για επείγουσα χρήση από το CDC διεγείρουν την παραγωγή αντισωμάτων κατά της πρωτεΐνης αιχμής – τα εμβόλια mRNA της Moderna και Pfizer καθώς και το εμβόλιο της Johnson και Johnson.

Αντισώματα πρωτεϊνικής ακίδας προσβάλλουν τους ιστούς του σώματος

Οι Κινέζοι ερευνητές υποψιάστηκαν ότι ορισμένα αντισώματα που προκαλούνται από έναν παθογόνο ιό θα μπορούσαν να προσβάλουν τους ιστούς του σώματος. Για να ελέγξουν την υπόθεση, εντόπισαν επτά διαφορετικά αντισώματα COVID-19. Στη συνέχεια ανέλυσαν πόσο καλά το καθένα από αυτά τα αντισώματα συνδέεται με ανθρώπινα πνευμονικά κύτταρα, τόσο υγιή όσο και κατεστραμμένα. Τα αντισώματα που συνδέονται με τα κύτταρα των ιστών σας μπορεί να προκαλέσουν αυτοάνοση βλάβη.

Όπως ανέμεναν οι ερευνητές, δύο από τα αντισώματα συνδέονται έντονα με κατεστραμμένα πνευμονικά κύτταρα – και ένα από αυτά δεσμεύονται έντονα και σε υγιή κύτταρα επίσης.

Οι ερευνητές έβαλαν έπειτα τα αντισώματα, καθώς και μερικούς συνδυασμούς, στο σώμα υγιών εγκύων ποντικών σε διαστήματα τριών ημερών, θέλοντας να δουν τι θα προκαλούσαν τα αντισώματα στα ποντίκια και στα νεογνά τους.

Και πάλι όπως ήταν αναμενόμενο, τα ίδια δύο αντισώματα που είχαν συνδεθεί με τα ανθρώπινα πνευμονικά κύτταρα έκαναν εκτεταμένη ζημιά στους ιστούς των νεογνών των ποντικών.

Στην πραγματικότητα, το αντίσωμα που θα μπορούσε να συνδεθεί με υγιή ανθρώπινα πνευμονικά κύτταρα, REGN10987, σκότωσε σχεδόν τα μισά νεογνά.

«Αυτό είναι ένα πολύ ανησυχητικό εύρημα», λέει ο Zoey O’Toole, υπέρμαχος της ασφάλειας των εμβολίων που έχει υπόβαθρο στη φυσική και στη μηχανική και ο οποίος εξέτασε προσεκτικά τη μελέτη. «Θα πρέπει να τα σταματήσουν σε οποιονδήποτε, ειδικά στις έγκυες γυναίκες».

Με ποιον τρόπο σκοτώνει ο SARS-CoV-2;

Ένα από τα μεγάλα ερωτήματα σχετικά με τον SARS-CoV-2, γνωστό και ως COVID-19, είναι πώς ακριβώς είχε προκαλέσει σοβαρή ασθένεια σε όσους έχουν πεθάνει καθώς και σε αυτούς που αναπτύσσουν μακροχρόνια συμπτώματα.

Οι περισσότεροι ιοί προκαλούν βραχυπρόθεσμη ασθένεια που υποχωρεί μόλις το σώμα έχει προλάβει να αναπτύξει αντισώματα, κάτι που φαίνεται να ισχύει για την πλειοψηφία των ανθρώπων που προσβάλλονται από την COVID-19.

Γιατί, λοιπόν, μερικοί άνθρωποι πεθαίνουν μετά από δύο έως τρεις εβδομάδες ασθένειας, όταν το ανοσοποιητικό τους σύστημα έχει ήδη καθαρίσει τον ιό από το σώμα τους;

Και γιατί μερικοί άνθρωποι έχουν μακροπρόθεσμη βλάβη σε πολλά όργανα που φαίνεται να μην έχει καμία σχέση με τον ίδιο τον ιό;

Γνωρίζουμε ότι ούτε ένας στους δύο ανθρώπους δεν έχουν την ίδια ανοσολογική απόκριση. Με την COVID-19, είδαμε επίσης ότι εκείνοι που αρρωσταίνουν βαριά έχουν υψηλότερα επίπεδα φλεγμονωδών κυτοκινών στο αίμα τους. Αυτή είναι η «καταιγίδα κυτοκινών» στην οποία απέδωσαν τα ΜΜΕ ως εξήγηση για την σοβαρότητα αυτής της μολυσματικής ασθένειας.

Με ποιον τρόπο τα αντισώματα μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή ασθένεια

Αλλά οι αυξημένες κυτοκίνες είναι μόνο ένα μέρος της εικόνας. Οι ερευνητές έχουν υποψιαστεί από καιρό μια αυτοάνοση πτυχή της σοβαρής νόσου COVID-19 επίσης.

Ένα άρθρο στο Nature τον Ιανουάριο σημείωσε ότι εκπληκτικά υψηλά ποσοστά ανθρώπων με σοβαρή ασθένεια από την COVID-19 είχαν αυτοάνοσα αντισώματα. Αυτά τα αντισώματα στοχοποιούσαν το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα, καθώς και τα αιμοφόρα αγγεία, την καρδιά και τον εγκέφαλο.

Από τότε που εντοπίστηκε για πρώτη φορά η COVID-19, είδαμε αυτοάνοσες αντιδράσεις να επιδεινώνουν την επίδραση της νόσου, να αυξάνουν τη φλεγμονή και την ανοσορυθμιστική δράση και μερικές φορές να αυξάνουν τη δραστηριότητα του ίδιου του ιού.

Οι Κινέζοι ερευνητές δεν αναφέρουν τον τρόπο με τον οποίο τα αντισώματα βλάπτουν τους ιστούς, αλλά οι ερευνητές αυτοανοσίας έχουν καταλάβει από καιρό ότι οι συγκεκριμένες πρωτεΐνες στις οποίες τα αντισώματά μας κλειδώνουν όταν στοχεύουν έναν ιό, μερικές φορές βρίσκονται στα δικά μας κύτταρα.

Αυτή η «μοριακή μίμηση» μπορεί να είναι μόνο μια μερική αντιστοιχία, αλλά ακόμη και αυτό μπορεί να είναι αρκετό για να προκαλέσει κατά τα άλλα χρήσιμα αντισώματα για να επιτεθούν στα δικά μας υγιή κύτταρα.

Σχεδιασμός εμβολίου COVID-19

Τα ευρήματα από αυτήν την προδημοσίευση-μελέτη έχουν βαθιές επιπτώσεις στο σχεδιασμό του εμβολίου. Προκειμένου ένα εμβόλιο να είναι όσο το δυνατόν ασφαλέστερο και αποτελεσματικότερο, θα πρέπει να είναι ένα που να διεγείρει αντισώματα που εξουδετερώνουν τον παθογόνο παράγοντα αλλά δεν συνδέονται με τους ιστούς του σώματος, έτσι ώστε οι άνθρωποι που το έλαβαν να είναι ασφαλείς από αυτοάνοσες επιδράσεις.

Δυστυχώς, φαίνεται ότι οι επιστήμονες της βιομηχανίας δεν έλαβαν υπόψη τη μοριακή μίμηση κατά τον σχεδιασμό των εμβολίων COVID-19.

Η πρωτεΐνη αιχμής που καθιστά τον SARS-CoV-2 τόσο μολυσματικό για τον άνθρωπο ήταν ο στόχος στον οποίο εστίασαν οι κατασκευαστές εμβολίων κατά τον σχεδιασμό των εμβολίων τους. Πίστευαν ότι η ίδια η πρωτεΐνη αιχμής, ανεξάρτητα από τον υπόλοιπο ιό, ήταν ακίνδυνη. Εάν η απομονωμένη πρωτεΐνη δεν ήταν ο παράγοντας ασθένειας, το να κάνεις το σώμα να παράγει την πρωτεΐνη για μικρό χρονικό διάστημα θα ήταν ασφαλές.

Αλλά, όπως υπογραμμίζει η νέα έρευνα από την Κίνα, μπορεί να υπάρχουν τουλάχιστον τρία προβλήματα με αυτήν την προσέγγιση.

Πιθανά προβλήματα με τα εμβόλια της πρωτεΐνης ακίδας COVID-19

Πρώτον, η ίδια η πρωτεΐνική ακίδα δεν είναι ακίνδυνη, όπως έχει διαπιστωθεί εξαρχής. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με την επιστημονική μελέτη που δημοσιεύτηκε από μια διεθνή ομάδα ερευνητών τον Μάρτιο στο περιοδικό Circulation Research, η πρωτεΐνική ακίδα μπορεί να βλάψει τα ενδοθηλιακά κύτταρα των πνευμόνων, όπως αυτά που συνδέονται με τα αντισώματα στην κινεζική μελέτη, καθώς και τα ενδοθηλιακά κύτταρα που ευθυγραμμίζουν τα αιμοφόρα αγγεία σε όλο το σώμα.

«Εάν αφαιρέσετε τις δυνατότητες αναπαραγωγής του ιού, εξακολουθεί να έχει σημαντική βλαπτική επίδραση στα αγγειακά κύτταρα», δήλωσε ο Δρ. Uri Manor, συν-συγγραφέας της μελέτης και ερευνητής στο Ινστιτούτο Βιολογικών Μελετών Salk στη Λα Τζόλα, Καλιφόρνια, είπε σε συνέντευξή του στο Salk.edu.

Στην πρώτη παράγραφο του δελτίου τύπου, το Salk.edu υποστηρίζει σε παρένθεση ότι οι ακίδες των πρωτεϊνών «συμπεριφέρονται πολύ διαφορετικά από αυτές που κωδικοποιούνται με ασφάλεια στα εμβόλια». Ωστόσο, ούτε η ίδια η μελέτη ούτε το δελτίο τύπου προσφέρουν στοιχεία που να δικαιολογούν αυτόν τον ισχυρισμό. Ταυτόχρονα, έχουμε δει ότι πολλές ανεπιθύμητες παρενέργειες που αναφέρθηκαν μετά τον εμβολιασμό, συμπεριλαμβανομένων θρόμβων αίματος και εγκεφαλικών επεισοδίων, είναι αγγειακά συμβάντα παρόμοια με αυτά που σχετίζονται με την ίδια την ασθένεια.

Δεύτερον, όπως δείχνει αυτή η νέα έρευνα, τα αντισώματα που δημιουργούνται για την εξουδετέρωση της πρωτεΐνης αιχμής μπορεί να είναι ιδιαίτερα τοξικά για τα ανθρώπινα κύτταρα, ειδικά εάν τα κύτταρα έχουν ήδη υποστεί βλάβη.

Τέλος, τα δεδομένα των ερευνητών από την Χανγκτσόου προτείνουν ότι το μόνο πράγμα που θα μπορούσε να αποτρέψει τις κακές επιπτώσεις των παθογόνων αντισωμάτων είναι όταν υπάρχουν και μη παθογόνα αντισώματα δίπλα τους, που κάνουν τη δουλειά τους κανονικά. Αλλά αν τα εμβόλια όπως έχουν συνταχθεί μπορούν πραγματικά να προκαλέσουν παραγωγή υγιών, μη παθογόνων αντισωμάτων παραμένει ένα ανοιχτό ερώτημα.

«Αυτή η μελέτη υποδηλώνει ότι τα αντισώματα σε άλλα μέρη του ιού μπορούν να εξουδετερώσουν την πιθανή βλάβη των αντισωμάτων κατά της ακμής», εξηγεί ο O’Toole. «Αυτό είναι ένα σημαντικό εύρημα. Αλλά δεν υπάρχει ιός στα εμβόλια mRNA. Έτσι, είναι πολύ απίθανο αυτά τα εμβόλια να μπορούν να παράγουν αρκετά ωφέλιμα αντισώματα για να βοηθήσουν».

Συμπέρασμα

Καθώς μαθαίνουμε περισσότερα για την ικανότητα του SARS-CoV-2 να βλάπτει τον άνθρωπο, υπάρχουν όλο και περισσότερα στοιχεία που δείχνουν ότι τα εμβόλια μπορούν επίσης να προκαλέσουν βλάβη.

Στην βιασύνη μας να βρούμε έναν τρόπο πρόληψης κατά της COVID-19, μπορεί άθελά μας να κάνουμε περισσότερο κακό παρά καλό. Μπορεί να περάσουν χρόνια πριν μάθουμε την πλήρη έκταση της ζημιάς.

Τελικά τι είναι χειρότερο, η ασθένεια ή ο τρόπος πρόληψής της; Μόνο ο χρόνος θα δείξει.

JenniferMargulis.net

Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο SafeChat @epochtimesgreece

Δείγματα των πρώτων ασθενών με COVID-19 της Γουχάν δείχνουν την παρουσία γενετικά τροποποιημένου ιού Henipah, διαπίστωσε ένας Αμερικανός επιστήμονας.

Ο Henipah ήταν ένας από τους δύο τύπους ιών που στάλθηκαν στην Κίνα από Κινέζους επιστήμονες που εργάζονταν σε καναδικό εργαστήριο, με το ζήτημα να έρχεται στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης για την απόλυση των επιστημόνων και τη συνεργασία τους με Κινέζους στρατιωτικούς ερευνητές. Δεν είναι σαφές εάν ο ιός που βρέθηκε στα κινεζικά δείγματα σχετίζεται με τα δείγματα ιού που στάλθηκαν από το καναδικό εργαστήριο στα τέλη Μαρτίου 2019.

Το εύρημα επιβεβαιώθηκε για την Epoch Times από έναν άλλο εξειδικευμένο επιστήμονα.

Τα στοιχεία βρέθηκαν για πρώτη φορά από τον Δρ. Στήβεν Κουέι, ιατρό-επιστήμονα με έδρα το Σιάτλ και πρώην μέλος του ακαδημαϊκού προσωπικού της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ. Ο Κουέι εξέτασε τα αρχικά δείγματα COVID-19 που ανέβασαν σε βάση δεδομένων επιστήμονες από το Ινστιτούτο ιολογίας της Γουχάν (WIV) λίγο αφότου η Κίνα ενημερώσει τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας για το ξέσπασμα του SARS-CoV-2.

 

Τα δείγματα των ασθενών, οι οποίοι φέρεται να βρέθηκαν να έχουν «άγνωστη ασθένεια πνευμονίας» τον Δεκέμβριο του 2019, ανέβηκαν στη βάση δεδομένων γενετικής αλληλουχίας GenBank, στον ιστότοπο του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας των ΗΠΑ (NIH).

Ο Κουέει είπε ότι ενώ άλλοι επιστήμονες σε όλο τον κόσμο ενδιαφέρονταν κυρίως να εξετάσουν το γονιδίωμα του SARS-CoV-2 στα δείγματα που ανέβασαν οι επιστήμονες του Ινστιτούτου Ιολογίας της Γουχάν, αυτός ήθελε να δει τι άλλο υπήρχε στα δείγματα που συλλέχθηκαν από τους ασθενείς.

Συνεργάστηκε λοιπόν με μερικούς άλλους επιστήμονες για να αναλύσει ακολουθίες από τα δείγματα.

«Αρχίσαμε να ψάχνουμε για παράξενα πράγματα», είπε ο Κουέι στην Epoch Times.

Αυτό που βρήκαν, λέει, είναι τα αποτελέσματα της πιθανής μόλυνσης από διαφορετικά πειράματα στο εργαστήριο που εισέρχονται στα δείγματα, καθώς και στοιχεία για τον ιό Henipah.

«Βρήκαμε γενετική τροποποίηση του ιού Nipah, ο οποίος είναι πιο θανατηφόρος από τον Έμπολα». Ο Nipah είναι ένας τύπος ιού Henipah.

Η Epoch Times ζήτησε από τον Joe Wang, PhD, ο οποίος ήταν πρώην επικεφαλής ενός προγράμματος ανάπτυξης εμβολίων για τον SARS στον Καναδά σε μία από τις κορυφαίες φαρμακευτικές εταιρείες στον κόσμο, να επαληθεύσει το εύρημα. Ο Wang είναι σήμερα πρόεδρος του NTD Television Canada, της αδελφής εταιρείας της Epoch Times στον Καναδά.

Αφού εξέτασε τα στοιχεία, ο Wang είπε ότι μπόρεσε να αναπαράγει τα ευρήματα του Κουέι για τον ιό Henipah. Εξηγεί ότι η γενετική τροποποίηση του ιού πιθανότατα έγινε για τους σκοπούς της ανάπτυξης εμβολίων.

Τα έγγραφα που κυκλοφόρησαν από την καναδική κυβέρνηση αναφέρουν ότι η προβλεπόμενη χρήση των δειγμάτων από το Ινστιτούτο Ιολογίας της Γουχάν που στάλθηκαν από τον Καναδά  ήταν “καλλιέργεια αποθέματος ιού”, το οποίο με απλούστερους όρους σημαίνει την αποθήκευση των ιών διατηρώντας τους ζωντανούς. Η γενετική τροποποίηση δεν εμπίπτει στο πεδίο αυτής της περιγραφής.

Εργαστήριο στο Γουίνιπεγκ

Η απόλυση της Κινέζας επιστήμονα  Xiangguo Qiu και του συζύγου της, Keding Cheng, από το Εθνικό Εργαστήριο Μικροβιολογίας (NML) στο Γουίνιπεγκ αποτέλεσε αντικείμενο πολλών αντιπαραθέσεων στον Καναδά, με τα κόμματα της αντιπολίτευσης να πιέζουν την κυβέρνηση για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την υπόθεση και η κυβέρνηση να αρνείται να δημοσιοποιήσει πληροφορίες, επικαλούμενη ανησυχίες για την εθνική ασφάλεια και την προστασία περί προσωπικών δεδομένων.

Η Qiu και ο Cheng μαζί με αρκετούς Κινέζους φοιτητές απομακρύνθηκαν υπό συνοδεία από το NML, το μόνο εργαστήριο του Καναδά που έχει οριστεί στο επίπεδο ασφαλείας 4 – ή P4, το υψηλότερο επίπεδο βιοασφάλειας – εν μέσω αστυνομικής έρευνας τον Ιούλιο του 2019. Οι δύο επιστήμονες απολύθηκαν επίσημα τον Ιανουάριο του 2021.

Ο Οργανισμός Δημόσιας Υγείας του Καναδά (PHAC), ο οποίος είναι υπεύθυνος για το NML, είπε ότι η απόλυση ήταν αποτέλεσμα «διοικητικού θέματος» και «πιθανών παραβιάσεων των πρωτοκόλλων ασφαλείας», αλλά αρνήθηκε να παράσχει περισσότερες λεπτομέρειες, επικαλούμενος την ασφάλεια και ανησυχίες περί προσωπικών δεδομένων.

 

Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο NML, η Qiu ταξίδεψε αρκετές φορές με επίσημη ιδιότητα στο WIV, βοηθώντας την εκπαίδευση προσωπικού στο επίπεδο ασφάλειας 4. Η Globe and Mail ανέφερε αργότερα ότι επιστήμονες στο NML συνεργάζονται με Κινέζους στρατιωτικούς ερευνητές σε θανατηφόρα παθογόνα και ότι ένας από τους Κινέζους στρατιωτικούς ερευνητές εργάστηκε στο εργαστήριο υψηλής ασφάλειας Γουίνιπεγκ για ένα χρονικό διάστημα.

Τα έγγραφα και τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που κυκλοφόρησαν από το PHAC δείχνουν ότι η αποστολή δειγμάτων Henipah και Ebola έγινε με την άδεια των αρχών του NML.

Σε ένα από τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που στάλθηκαν τον Σεπτέμβριο του 2018, ο David Safronetz, επικεφαλής ειδικών παθογόνων στο PHAC, ενημέρωσε τον τότε επικεφαλής του NML Matthew Gilmour και άλλους διαχειριστές εργαστηρίου για το αίτημα του WIV για αποστολή των δειγμάτων, λέγοντας «Έχω εμπιστοσύνη στο εργαστήριο».

Σε απάντηση, ο Gilmour ρωτά για τη φύση των εργασιών που θα γίνουν στο εργαστήριο της Γουχάν και γιατί το εργαστήριο δεν παίρνει το υλικό από “άλλα, πιο τοπικά εργαστήρια”. Λέει επίσης στον Safronetz ότι «είναι καλό να γνωρίζουμε ότι εμπιστεύεστε αυτήν την ομάδα», ρωτώντας πώς συνδέθηκε το NML μαζί τους.

Στην απάντησή του, ο Safronetz δεν λέει συγκεκριμένα για το πως θα χρησιμοποιηθούν τα δείγματα στην Κίνα, αλλά σημειώνει ότι θα σταλούν μόνο όταν ολοκληρωθούν όλα τα έγγραφα και η πιστοποίηση. Λέει επίσης ότι το WIV ζητά το υλικό από το NML “λόγω συνεργασίας” με τον Qiu.

Και προσθέτει, «Ιστορικά, ήταν επίσης ευκολότερο να λάβουν υλικό από εμάς σε αντίθεση με τα αμερικανικά εργαστήρια. Δεν νομίζω ότι άλλα, πιο κοντινά εργαστήρια έχουν τη δυνατότητα να μεταφέρουν αυτά τα υλικά».

Ο Γκίλμουρ παραιτήθηκε από τη θέση του στο NML τον Μάιο του 2020 και προσχώρησε σε μια εταιρεία βιοερευνών με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο.

Οι βουλευτές ρώτησαν τη διοίκηση του NML γιατί επετράπη η αποστολή των δειγμάτων και αν γνωρίζουν εάν η Κίνα πραγματοποιεί οποιαδήποτε έρευνα Gain of Function (GoF) στο WIV. Η έρευνα GoF περιλαμβάνει την αύξηση είτε του θανατηφόρου επιπέδου (μολυσματικότητας) είτε της μεταδοτικότητας των παθογόνων ή και των δύο.

Ο γενικός επιστημονικός διευθυντής του NML, Guillaume Poliquin, δήλωσε στους βουλευτές κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίασης της κοινοβουλευτικής επιτροπής στις 22 Μαρτίου ότι το εργαστήριο έστειλε τα δείγματα στο WIV μόνο αφότου έλαβε τη διαβεβαίωση ότι δεν θα πραγματοποιηθεί έρευνα GoF.

Ο συντηρητικός βουλευτής Τζον Γουίλιαμσον πίεσε για περισσότερες απαντήσεις, λέγοντας ότι η υπόσχεση του κρατικού κινεζικού εργαστηρίου δεν μπορεί να θεωρηθεί εμπιστοσύνης καθώς το κινεζικό καθεστώς «έχει ιστορικό κλοπών και ψεμάτων».

Το ζήτημα της έρευνας GoF στο WIV αποτέλεσε σημείο διαμάχης στις Ηνωμένες Πολιτείες μεταξύ των νομοθέτων και του Δρ. Άντονι Φάουτσι, επικεφαλής του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργίας και Λοιμωδών Νοσημάτων του NIH. Ο οργανισμός του Φάουτσι χρηματοδότησε την έρευνα (μέσω της EcoHealth Alliance) για τους κορωνοϊούς στο εργαστήριο της Γουχάν. Ο Αμερικανός γερουσιαστής Ραντ Πωλ λέει ότι δημοσιευμένη εργασία του Ινστιτούτου Ιολογίας της Γουχάν για κορονοϊούς δείχνει ότι το εργαστήριο διεξάγει έρευνα GoF, μια κατηγορία την οποία ο Φάουτσι αρνείται.

 

Η Epoch Times ζήτησε σχόλιο από τον PHAC, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου με τον οποίο ο οργανισμός αντιμετώπισε θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας και τη συνεργασία για την ανάπτυξη τυχόν προϊόντων όπως εμβόλια με το WIV, αλλά δεν είχε λάβει απάντηση τη στιγμή της δημοσίευσης.

Παρά τα επανειλημμένα αιτήματα των κομμάτων της αντιπολίτευσης για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την απόλυση των δύο επιστημόνων του NML, η κυβέρνηση των Φιλελευθέρων αρνήθηκε να παράσχει αρχεία, λέγοντας ότι υπάρχουν ανησυχίες για την εθνική ασφάλεια και την προστασία του απορρήτου.

Αφού η Βουλή των Κοινοτήτων εξέδωσε εντολή που απαιτούσε από την κυβέρνηση να αποκαλύψει τις πληροφορίες, η κυβέρνηση πήγε τον πρόεδρο της Βουλής στο δικαστήριο για να λάβει επιβεβαίωση από έναν δικαστή ότι μπορεί να παρακρατήσει τα έγγραφα. Η κυβέρνηση διέκοψε αργότερα τη δικαστική της υπόθεση μόλις ο πρωθυπουργός Τζάστιν Τρουντό προκήρυξε εκλογές και το Κοινοβούλιο διαλύθηκε.

Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece

Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece

Ακολουθήστε μας στο SafeChat @epochtimesgreece

Του Alex Newman

Ο ήλιος και όχι οι ανθρώπινες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα μπορεί να είναι η κύρια αιτία των υψηλών θερμοκρασιών των τελευταίων δεκαετιών, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που περιέχει ευρήματα που έρχονται σε αντίθεση με τα συμπεράσματα της Διακυβερνητικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC).

Η ακαδημαϊκή έρευνα, που προήλθε από μια ομάδα σχεδόν δώδεκα επιστημόνων από όλο τον κόσμο, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι προηγούμενες μελέτες δεν εξέτασαν επαρκώς τον ρόλο της ηλιακής ενέργειας στο φαινόμενο των αυξημένων θερμοκρασιών.

Η νέα μελέτη κυκλοφόρησε μόλις ο ΟΗΕ δημοσίευσε την έκτη «Έκθεση Αξιολόγησης», γνωστή ως AR6, η οποία υποστήριξε για άλλη μια φορά, ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα του ανθρώπου ευθύνονται για την υπερθέρμανση του πλανήτη. Η έκθεση ανέφερε ότι η ανθρώπινη ευθύνη ήταν «κατηγορηματική».

Αλλά η νέα μελέτη θέτει υπό αμφισβήτηση την υπόθεση αυτή.

Αποκαλώντας «πρόωρη» την υπαιτιότητα του διοξειδίου του άνθρακα από το IPCC, επιστήμονες του κλίματος και φυσικοί επιστήμονες για τον ήλιο υποστήριξαν στην νέα έρευνα, ότι τα συμπεράσματα του IPCC που κατηγορούν τις ανθρώπινες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, βασίστηκαν σε «περιορισμένα και ελλιπή δεδομένα σχετικά με τη συνολική ακτινοβολία του ηλίου».

Πράγματι, ο παγκόσμιος οργανισμός για το κλίμα φαίνεται να εμφανίζει σκόπιμη και συστηματική προκατάληψη σε απόψεις, μελέτες και δεδομένα που περιλαμβάνονται στις έρευνές του, ανέφεραν πολλοί συγγραφείς στην Epoch Times σε μια σειρά τηλεφωνικών συνεντεύξεων και βίντεο.

«Ανεξάρτητα το ποια δημοσιευμένα δεδομένα και μελέτες χρησιμοποιείτε, μπορείτε να δείτε ότι όλη η υπερθέρμανση προκαλείται από τον ήλιο, αλλά το IPCC χρησιμοποιεί ένα διαφορετικό σύνολο δεδομένων για να καταλήξει στο αντίθετο συμπέρασμα», δήλωσε στην Epoch Times σε μια συνέντευξη που πραγματοποιήθηκε μέσω βίντεο κλήσης, ο κάτοχος διδακτορικού διπλώματος και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Ρόναν Κόνολι.

«Στην επιμονή τους να επιβάλουν μια λεγόμενη επιστημονική συναίνεση, το IPCC φαίνεται πως αποφάσισε να εξετάσει μόνο εκείνα τα σύνολα δεδομένων και μελέτες που υποστηρίζουν την επιλεγμένη αφήγησή τους», προσθέτει.

Οι πολιτικές επιπτώσεις είναι τεράστιες, ειδικά σε αυτόν τον τομέα όπου διακυβεύονται τρισεκατομμύρια δολάρια και προτείνεται μια δραματική αναδιοργάνωση της παγκόσμιας οικονομίας.

 

 Η έρευνα εξετάζει τον Ήλιο σε αντίθεση με το Διοξείδιο του Άνθρακα

Χρησιμοποιώντας δημόσια διαθέσιμα δεδομένα από την κυβέρνηση των ΗΠΑ και άλλες πηγές, είναι εύκολο να εξηγήσουμε όλη τη θέρμανση που παρατηρήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες, χρησιμοποιώντας μόνο τις αλλαγές στην ηλιακή ενέργεια που φτάνει στη Γη, σύμφωνα με την νέα έρευνα.

Πράγματι, ενώ συμφωνεί ότι η χρήση των δεδομένων που επέλεξε ο ΟΗΕ θέτει σε μεγάλο βαθμό τον άνθρωπο υπεύθυνο, η μελέτη περιλαμβάνει πολλαπλά γραφήματα που δείχνουν ότι η απλή επιλογή διαφορετικών δεδομένων που δεν χρησιμοποιούνται από τον ΟΗΕ, ανατρέπει το συμπέρασμα του IPCC.

Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό Research in Astronomy and Astrophysics (RAA), εάν επιβεβαιωθεί από ειδικούς από περισσότερες από δώδεκα χώρες, θα αποτελούσε ένα καταστροφικό πλήγμα για το IPCC του ΟΗΕ και τα συμπεράσματά της, ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τον άνθρωπο είναι η μόνος ή ακόμα και ο πρωταρχικός παράγοντας της θέρμανσης.

Ενώ το έγγραφο ζητά περαιτέρω έρευνα για την επίλυση διαφορών μεταξύ αντικρουόμενων δεδομένων και μελετών, οι συγγραφείς δείχνουν με βεβαιότητα ότι ανάλογα με τα δεδομένα που χρησιμοποιούνται, είναι απολύτως πιθανό ότι το μεγαλύτερο μέρος ή ακόμη και το σύνολο της υπερθέρμανσης δεν έχει καμία σχέση με τον άνθρωπο.

Χρησιμοποιώντας 16 διαφορετικές εκτιμήσεις για την ποσότητα της ηλιακής ενέργειας, κάτι που ονομάστηκε «Συνολική Ηλιακή Ακτινοβολία», η ανασκόπηση συγκρίνει αυτά τα δεδομένα με πάνω από 25 εκτιμήσεις για τις θερμοκρασίες στο βόρειο ημισφαίριο που φτάνουν μέχρι και το 1800.

Όταν τα ηλιακά δεδομένα από τους δορυφόρους παρακολούθησης ήλιου «ACRIM» της NASA συγκρίνονται με αξιόπιστα δεδομένα θερμοκρασίας, σχεδόν όλη η θέρμανση μπορεί να δικαιολογηθεί από τον ήλιο, χωρίς να υπάρχει σχεδόν καμία συνέπεια από τις ανθρώπινες εκπομπές.

Και όμως, για λόγους που οι συγγραφείς της μελέτης λένε ότι είναι στην καλύτερη περίπτωση σκοτεινοί, ο ΟΗΕ επιλέγει να αγνοεί τα δεδομένα της NASA και των δορυφόρων ACRIM και άλλα σύνολα δεδομένων υπέρ εκείνων που υποστηρίζουν την υπόθεση της ανθρώπινης ευθύνης για την κλιματική αλλαγή.

Οι εκθέσεις του IPCC του ΟΗΕ, συμπεριλαμβανομένης της 6ης Έκθεσης Αξιολόγησης που κυκλοφόρησε πρόσφατα, έχουν κατηγορήσει σταθερά τις ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως την εκπομπή των λεγόμενων «αερίων του θερμοκηπίου» για τις παρατηρούμενες αλλαγές. Πολλές μελέτες στην επιστημονική βιβλιογραφία έχουν συμφωνήσει με τη θέση του IPCC.

Ωστόσο, η νέα μελέτη, με τίτλο «Πόσο έχει επηρεάσει ο ήλιος τις τάσεις της θερμοκρασίας στο βόρειο ημισφαίριο; Μια συνεχιζόμενη συζήτηση», παραθέτει δεκάδες άλλες μελέτες που δείχνουν τον ήλιο και όχι την ανθρώπινη δραστηριότητα ως τον κύριο παράγοντα των κλιματικών αλλαγών.

Σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης, αυτές οι αντίθετες επιστημονικές απόψεις έχουν καταρριφθεί σκόπιμα από το IPCC και δεν έχουν αντικατοπτριστεί στις εκθέσεις του για τον ΟΗΕ, για λόγους που δεν έχουν εξηγηθεί επαρκώς.

Ένας εκπρόσωπος του IPCC αρνήθηκε οποιοδήποτε σφάλμα  του οργανισμού του ΟΗΕ σε σχολιασμό προς την Epoch Times και είπε ότι η νέα μελέτη έγινε δεκτή για δημοσίευση μετά την προθεσμία για εξέταση.

Η μελέτη στο περιοδικό Research and Astronomy in Astrophysics συμφωνεί ότι ο πλανήτης έχει θερμανθεί κάπως από τα τέλη του 19ου αιώνα, όταν άρχισε η αξιόπιστη συλλογή δεδομένων στο βόρειο ημισφαίριο.

Ωστόσο, ακόμα και τα σύνολα δεδομένων της θερμοκρασίας που χρησιμοποιούνται από το IPCC, έρχονται σε αμφισβήτηση στο νέο έγγραφο και σε άλλα, δημιουργώντας ακόμα ένα πλήγμα για τον ΟΗΕ.

Μεταξύ άλλων ανησυχιών, η μελέτη τόνισε κάποια εμφανή ελαττώματα στην προσέγγιση που χρησιμοποιεί το IPCC για την εκτίμηση των παγκόσμιων μεταβολών της θερμοκρασίας χρησιμοποιώντας δεδομένα τόσο από αστικές όσο και από τοποθεσίες στην ύπαιθρο.

Σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης, η συμπερίληψη αστικών συνόλων δεδομένων οδηγεί σε τεχνητή ανοδική πορεία των θερμοκρασιών λόγω του γνωστού φαινομένου «urban heat island» που θέλει τις πόλεις να διατηρούν περισσότερη θερμοκρασία λόγο τον οδοστρωμάτων των κτιρίων και άλλων υλικών που έχουν την τάση να απορροφούν και να διατηρούν την θερμότητα.

Βασικά, οι πόλεις τείνουν να είναι πιο θερμές σε σχέση με την ύπαιθρο λόγω της ανθρώπινης δραστηριότητας και των δομών, οπότε οι σταθμοί θερμοκρασίας που έχουν πόλεις περιμετρικά, θα δείχνουν τεχνητές αυξήσεις της θερμοκρασίας που προκαλούνται από την αστικοποίηση και όχι από την υπερθέρμανση του πλανήτη.

Το IPCC έχει αποκρύψει αυτές τις ανησυχίες, υποστηρίζοντας ότι η αστικοποίηση παίζει πολύ μικρό ρόλο στην εκτίμηση της αύξησης της θερμοκρασίας.

 

Γιατί η προφανής προκατάληψη;

Ερωτηθείς γιατί αυτές οι απόψεις έχουν αγνοηθεί ή ακόμη και κατασταλεί, ο επικεφαλής συγγραφέας της    μελέτης Ρόναν Κόνολι είπε ότι η «προκατάληψη της επιβεβαίωσης» λειτούργησε. Αυτό συμβαίνει όταν τα  άτομα λαμβάνουν υπόψη μόνο πληροφορίες που υποστηρίζουν την προκατάληψή τους, κάτι που σύμφωνα με  τον Κόνολι επηρεάζει όλους τους επιστήμονες.

Παρόλο που αυτό μπορεί να λειτουργεί στην επιλογή των δεδομένων και των μελετών που πρέπει να ληφθούν υπόψη και να συμπεριληφθούν από τον IPCC, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε με βεβαιότητα, αναφέρει, εκφράζοντας την ανησυχία του ότι το IPCC του ΟΗΕ εξετάζει μόνο τα σύνολα των δεδομένων και μελέτες που «υποστηρίζουν μια επιλεγμένη αφήγηση».

«Εάν το έκαναν σκόπιμα ή ήταν απλώς μια προκατάληψη της επιβεβαίωσης, είναι δύσκολο να το πούμε, αλλά είναι σαφές ότι επιλέγονται σύνολα δεδομένων που υποστηρίζουν την άποψη του IPCC, ενώ τα δεδομένα που αντιβαίνουν σε αυτήν έχουν αποκλειστεί», πρόσθεσε ο Κόνολι, ο οποίος έχει διδακτορικό στην Υπολογιστική Χημεία και συνδέεται με το Κέντρο Περιβαλλοντικών Ερευνών και Επιστημών της Γης (CERES).

Ο Κόνολι είπε επίσης ότι το IPCC αγνόησε βασικά πρόσφατα έγγραφα που έρχονται σε αντίθεση με τα συμπεράσματά της και αρνήθηκε ακόμη την ύπαρξη αυτών των νέων άρθρων παρά το γεγονός πως κορυφαίοι επιστήμονες του IPCC είχαν αναφέρει τα ίδια έγγραφα στις δικές τους εργασίες.

Για παράδειγμα, μια σχετική έρευνα του 2015 που δημοσιεύτηκε στο έγκριτο περιοδικό Earth-Science Reviews με τίτλο «Επαναξιολόγηση του ρόλου της ηλιακής μεταβλητότητας στις τάσεις της θερμοκρασίας του Βόρειου Ημισφαιρίου από τον 19ο αιώνα», αναφέρθηκε ευνοϊκά από τον κινέζο Πρόεδρο της πρώτης Ομάδας Εργασίας του IPCC, Πανμάο Ζάι. Η έρευνα υποστήριξε μεταξύ άλλων σημείων, ότι το φαινόμενο της αστικής θερμότητας δεν αντιμετωπίζεται σωστά.

Και όμως, στην τελευταία Έκθεση Αξιολόγησης του IPCC, ο ΟΗΕ ισχυρίζεται ότι «Δεν έχει προκύψει πρόσφατη βιβλιογραφία» που θα προκαλούσε αλλαγή στο συμπέρασμά του ότι το ζήτημα της αστικοποίησης εξηγεί λιγότερο από το 10 % της φαινομενικής αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας της Γης.

Ερωτηθείς στο γιατί η μελέτη του 2015 σε μεγάλο περιοδικό που επικαλέστηκε ένας από τους επικεφαλής, μεταξύ άλλων βασικών άρθρων, δεν αναφέρθηκε στην τελευταία έκθεσή του, ένας εκπρόσωπος του IPCC είπε στην Epoch Times μετά από διαβούλευση με τον Πρόεδρο της πρώτης ομάδας εργασίας του IPCC Πανμάο, ότι «οι αποφάσεις σχετικά με τις παραπομπές εξαρτώνται από τους συγγραφείς της ομάδας και όχι από τους συμμετέχοντες».

Ένας εκπρόσωπος του ΟΗΕ είπε στην Epoch Times ότι ζήτησε από τον Πανμάο μια απάντηση, αλλά ότι οποιαδήποτε πιθανή απάντηση δεν θα ήταν πιθανό να υπάρξει πριν από την δημοσίευση.

Σε μια άλλη περίπτωση, το IPCC παρουσίασε εσφαλμένα μια μελέτη του 2019 στην οποία συμμετείχε ο Κόνολι για την κάλυψη του χιονιού, υπονοώντας ψευδώς ότι [η έρευνα] έδειξε λιγότερο χιόνι και στις τέσσερις εποχές. Στην πραγματικότητα, η μελέτη έδειξε μεγαλύτερη κάλυψη χιονιού το φθινόπωρο και το χειμώνα και ότι τα τρέχοντα κλιματικά μοντέλα παρουσιάζουν και τις τέσσερις εποχές λανθασμένα.

Μέρος του προβλήματος είναι ότι το IPCC έχει την εντολή να διατηρήσει την επικρατούσα επιστημονική άποψη, σύμφωνα με τον Κόνολι.

«Αυτό μπορεί να φαινόταν μία καλή ιδέα στην αρχή, αλλά όταν η επιστημονική κοινότητα έχει αντίθετες απόψεις, η προσπάθεια να επιβληθεί μια πρόωρη συναίνεση δυστυχώς εμποδίζει την επιστημονική πρόοδο – δεν είναι χρήσιμη και οδηγεί σε αδικαιολόγητη εμπιστοσύνη στα συμπεράσματα», δήλωσε ο Κόνολι στην Epoch Times κατά την διάρκεια μιας συνέντευξης.

Προσπαθώντας να εξηγήσει την απουσία διαφόρων δημοσιευμένων επιστημονικών απόψεων στις εκθέσεις του ΟΗΕ, η μελέτη επικαλέστηκε ερευνητές και άρθρα για να προτείνει ότι «τα επιστημονικά αποτελέσματα που ενδεχομένως παρεμβαίνουν στους πολιτικούς στόχους είναι ανεπιθύμητα».

 

Συστημική προκατάληψη… ή σκόπιμη απάτη;

Ένας άλλος συγγραφέας της μελέτης με διδακτορικό δίπλωμα, ο Γουίλι Σούν, εξέφρασε τις ίδιες ανησυχίες και υποστήριξε ότι το να αγνοούμε την δραστηριότητα του ήλιου ισοδυναμεί με το να αγνοούμε τον ελέφαντα στο δωμάτιο.

Χαρακτηρίζοντας το IPCC ως μια «επιστήμη των κινουμένων σχεδίων», ο αστροφυσικός από το CERES κατηγορεί ουσιαστικά το σώμα του ΟΗΕ για σκόπιμη απάτη.

«Νομίζω ότι η τελευταία έκθεση του IPCC θα συνεχίσει να παραπλανά το μεγαλύτερο μέρος του ανυποψίαστου κοινού για το πώς τα έργα τους θα είναι μια δίκαιη και αντικειμενική ανασκόπηση όλων των σχετικών επιστημονικών έργων που δημοσιεύθηκαν τα τελευταία 8 χρόνια», είπε στην Epoch Times.

Ο Σούν, ο οποίος έχει ερευνήσει τη σχέση μεταξύ του ηλίου και του κλίματος της Γης στο Κέντρο Αστροφυσικής του Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν εδώ και τρεις δεκαετίες, κατέκρινε επίσης το «Summary For Policymakers» (SPM) του IPCC.

«Δεν είναι περίεργο το γεγονός ότι το σχέδιο έκθεσης του SPM πούλησε σε όλους μια ακόμη κραυγαλέα αναλήθεια, ότι όλα αφορούν το διοξείδιο του άνθρακα που οδηγηθήκαμε σε όλες αυτές τις αλλαγές θερμοκρασίας στη Γη, ενώ συνεχίζουν να κρύβουν το γεγονός ότι η νέα και ολοκληρωμένη ερευνητική εργασία μας καταλήγει πως όλα αυτά τα συμπεράσματα δεν είναι μόνο πρόωρα αλλά στην πραγματικότητα παραπλανητικά και μπερδεμένα», είπε.

«Η επιστημονική μας ανασκόπηση δείχνει ότι οι αλλαγές στην ακτινοβολία του ηλίου είναι ένας αληθοφανής και σημαντικός παράγοντας που μπορεί να δικαιολογήσει τις περισσότερες από τις παρατηρούμενες αλλαγές στα θερμομετρικά δεδομένα», προσθέτει ο Σούν. «Γιατί λοιπόν το IPCC εξακολουθεί να κρύβεται την ώρα που πιστεύει ότι όλοι μπορούμε να παρασυρθούμε από την ατζέντα τους με κάποιο τέχνασμα»;

Ελπίζει πως σύντομα η συστηματική ανασκόπηση της σχέσης μεταξύ ηλίου και κλίματος να μπορέσει να βοηθήσει την επιστημονική κοινότητα να επιστρέψει σε μια «πιο ρεαλιστική προσέγγιση», στην κατανόηση των αλλαγών στα κλιματικά συστήματα του πλανήτη.

«Είναι καιρός να σταματήσει αυτή η κατάχρηση της επιστήμης από το IPCC», κατέληξε.

Παρεμπιπτόντως, ο Σούν πιστεύει ότι οι παγκόσμιες θερμοκρασίες μπορεί να μειωθούν τις επόμενες δεκαετίες, επίσης λόγω αλλαγών στην ηλιακή δραστηριότητα.

 

Τι είναι η Κλιματική Αλλαγή;

Ένας συμμετέχων συγγραφέας της μελέτης, ο καθηγητής Λάζλο Σάρκα, γεωφυσικός και μέλος της Ουγγρικής Ακαδημίας Επιστημών, δήλωσε στην Epoch Times ότι η νέα έρευνα αντιπροσωπεύει ένα «κρίσιμο ορόσημο» στην αποκατάσταση του επιστημονικού ορισμού της «κλιματικής αλλαγής».

Υποστηρίζοντας ότι ο ορισμός αυτός έχει παραμορφωθεί τα τελευταία 30 χρόνια, ο Σάρκα αναφέρει ότι η επιστημονική κοινότητα πρέπει να θυμάται ότι η επιστήμη δεν βασίζεται στην εξουσία ή τη συναίνεση, αλλά στην αναζήτηση της αλήθειας.

«Ο ορισμός της κλιματικής αλλαγής παραμορφώθηκε το 1992 με τρόπο ασυμβίβαστο για την επιστήμη», εξήγησε ο γεωφυσικός, επισημαίνοντας τη Σύμβαση του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή (UNFCCC) και τον αποκλεισμό των φυσικών αιτιών από τον ορισμό της κλιματικής αλλαγής.

Στην πραγματικότητα, ο όρος κλιματική αλλαγή στο παρελθόν συνήθιζε να λαμβάνει υπόψιν όχι μόνο τις αλλαγές που προκαλεί ο άνθρωπος, αλλά και τις φυσικές αλλαγές στη θερμοκρασία, τις βροχοπτώσεις, τα μοτίβα του ανέμου και άλλους παράγοντες που συμβαίνουν σε δεκαετίες ή μεγαλύτερες χρονικές περιόδους.

«Η επισκότιση του κλασικού ορισμού της κλιματικής αλλαγής άνοιξε το δρόμο για οποιαδήποτε αλλαγή συμβεί στο κλίμα, να αποδοθεί και να θεωρηθεί ανθρωπογενής εκπομπή», εξήγησε ο Σάρκα στην Epoch Times, επισημαίνοντας τη σημασία της μελέτης.

Δεν χρειάζεται όμως να είναι έτσι. Πρότεινε ότι ακόμα και μη ειδικοί με το αντικείμενο θα μπορούσαν και θα πρέπει να εργαστούν για να ανακαλύψουν την αλήθεια.

«Οι απλοί άνθρωποι είναι σε θέση να αποφασίσουν ποιος προσπαθεί να αποκτήσει κάποιο πλεονέκτημα εν μέσω της συνήχησης, εάν συστηματικά ρωτούν τους πολιτικούς, τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων και τους δημοσιογράφους, τι εννοούν με τον όρο κλιματική αλλαγή», είπε.

 

Εξωτερικές απόψεις

Ακόμα και ορισμένοι αναθεωρητές του IPCC εξέφρασαν σκεπτικισμό για την κυρίαρχη αφήγηση [των ανθρώπινων εκπομπών] και υποστήριξη για το έργο του Σούν και άλλων.

Όταν ο Χάουαρτ Μπρέιντι διαπιστευμένος αναθεωρητής του IPCC για την Αυστραλία επικοινώνησε με την Epoch Times, επαίνεσε το έργο του Σούν και των άλλων συγγραφέων που συμμετείχαν και την χαρακτήρισε ως «πιθανότατα την καλύτερη» σε αυτόν τον κλάδο.

Αναγνωρίζοντας την έλλειψη γνώσεων σχετικά με τον ήλιο, ο Μπρέιντι επέκρινε το IPCC και τα μοντέλα της.

Μεταξύ άλλων σημείωσε ότι «εξακολουθούν να προβλέπουν περισσότερες καταιγίδες παρόλο που μειώνονται» και «εξακολουθούν να αναφέρουν μια ανοδική επιτάχυνση της στάθμης της θάλασσας όταν αυτό δεν υπάρχει».

Με τα χρόνια, όλο και περισσότεροι επιστήμονες του IPCC διαφωνούν με τις απόψεις των συναδέλφων τους.

Για παράδειγμα, ο αείμνηστος Δρ. Νιλς-Άξελ Μόρνερ, ο οποίος υπηρέτησε ως αναθεωρητής του IPCC στην στάθμη της θάλασσας, κατηγορούσε συχνά το σώμα του ΟΗΕ ότι έπραττε με λανθασμένο τρόπο, πιθανότατα για πολιτικούς και όχι για επιστημονικούς λόγους.

Ένας άλλος εξωτερικός εμπειρογνώμονας που ήρθε σε επαφή με την Epoch Times για πληροφόρηση σχετικά με τη νέα μελέτη και την τελευταία έκθεση του IPCC, εξέφρασε επίσης σημαντικές ανησυχίες.

Ο κλιματολόγος και διακεκριμένος καθηγητής Ατμοσφαιρικών και Γαιωδών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα στο Χάντσβιλ, Τζον Κρίστι, σημειώνει ότι «η έκθεση του IPCC υποδεικνύει μια υψηλή εμπιστοσύνη στις προσομοιώσεις μοντέλων, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζει στο κύριο σώμα της έκθεσης πώς η πραγματική ατμόσφαιρα αποτυπώνεται ελλιπώς   στα μοντέλα».

Το IPCC ισχυρίζεται ότι τα μοντέλα της απεικονίζουν με ακρίβεια τον αντίκτυπο όλων των δυνάμεων που επηρεάζουν το κλίμα και ότι τίποτα άλλο δεν θα μπορούσε να έχει προκαλέσει τη θέρμανση τα τελευταία 40 χρόνια, εκτός από τις ανθρώπινες εκπομπές, εξήγησε.

«Αυτό υποδηλώνει κάποια αλαζονεία και έλλειψη φαντασίας», δήλωσε ο Κρίστι, ο οποίος εργάζεται επίσης ως διευθυντής του Κέντρου Επιστήμης Earth System.

Ενώ παραδέχεται ότι δεν είχε χρόνο να διαβάσει το νέο έγγραφο ή να εξετάσει προσεκτικά την τελευταία έκθεση του IPCC, ο παγκοσμίου φήμης κλιματολόγος είπε στην Epoch Times ότι τα μοντέλα του ΟΗΕ δεν μπορούν καν να αναπαράγουν τις φυσικές παραλλαγές των τελευταίων 150 ετών, όπως η φυσική θέρμανση κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα.

«Υπερβάλλουν επίσης στη θέρμανση των τελευταίων 40 ετών, και πάλι, δεν ταιριάζουν με την πραγματικότητα», είπε.

«Έτσι, εφόσον δεν μπορούν να αναπαράγουν φυσικές μεταβολές με επαρκή ικανότητα και υπερθερμαίνουν την ατμόσφαιρα τα τελευταία 40 χρόνια, πώς είναι τότε προικισμένοι με την ικανότητα να μας λένε το “γιατί” οι αλλαγές αυτές συμβαίνουν με τόσο “κατηγορηματική εμπιστοσύνη”»; ρωτάει.

Ο Δρ. Κρίστι ήταν απόλυτος στα συμπεράσματά του, λέγοντας ότι «τα μοντέλα σίγουρα δεν συμφωνούν μεταξύ τους ως προς το μέλλον».

Αυτό περιορίζει τα αποτελέσματά τους «στο πεδίο των κερδοσκοπικών υποθέσεων και όχι των εργαλείων καθορισμού πολιτικής».

 

 Απάντηση από την NASA και το IPCC

Όταν ο Γκάβιν Σμιτ, ο οποίος υπηρετεί ως ανώτερος σύμβουλος για το κλίμα στη NASA και διευθυντής του Ινστιτούτου Goddard για τις Διαστημικές Μελέτες ερωτήθηκε σχετικά με την νέα έρευνα, ήταν επίσης απόλυτος στον λόγο του.

«Αυτό είναι μια σκέτη ανοησία που κανείς λογικός δεν πρέπει να σπαταλήσει χρόνο.», είπε στην Epoch Times.

Δεν απάντησε σε αίτημα για σχολιασμό σχετικά με οποιαδήποτε σφάλματα σε γεγονότα ή στο σκεπτικό του νέου έγγραφου του Research and Astronomy of Astrophysics.

Ωστόσο, ακόμη και ο Σμιτ, ένας από τους κορυφαίους υποστηρικτής της υπόθεσης της ανθρωπογενούς θέρμανσης, έχει παραδεχτεί ότι τα μοντέλα του IPCC ήταν ανακριβή.

«Καταλήγεις σε αριθμούς ακόμη και για το σύντομο μέλλον, που είναι απίστευτα τρομακτικοί-και λανθασμένοι», ανέφερε ο Σμιτ σύμφωνα με το περιοδικό Science.

Αντιθέτως, ο επικεφαλής του IPCC Communications, Τζόναθαν Λιν είπε στην Epoch Times ότι το σώμα του ΟΗΕ παραμένει πολύ σίγουρο για τα συμπεράσματά του.

Ερωτηθείς για το νέο έγγραφο και τους ισχυρισμούς των συγγραφέων του ότι το IPCC κατηγορεί λανθασμένα τις ανθρώπινες εκπομπές, ο Λιν απάντησε: «Το IPCC δεν επιδιώκει να κατηγορήσει κανέναν ή τίποτα για τίποτα. Προσπαθούμε να αποδώσουμε την κλιματική αλλαγή για να εξηγήσουμε τις αιτίες της».

Επισημαίνοντας το Κεφάλαιο 3 της νέας έκθεσης του IPCC, ο Λιν επανέλαβε την εκτίμηση του οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών, ότι τα περισσότερα από τα 14.000 έγγραφα που εξέτασε, καταδεικνύουν ότι η αύξηση της θερμοκρασίας οφείλεται στις ανθρώπινες εκπομπές.

«Το νέο έγγραφο του 2021 μπορεί κάλλιστα να αμφισβητήσει το υποκείμενο συμπέρασμα του IPCC ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και οι ανθρώπινες εκπομπές βρίσκονται πίσω από τη θέρμανση των τελευταίων δεκαετιών, αλλά αν συμπεριληφθεί στην επόμενη αξιολόγηση, είναι απίθανο να ανατρέψει εντελώς αυτό το συμπέρασμα που βασίζεται σε χιλιάδες άλλα κομμάτια έρευνας», προσθέτει ο Λιν.

Η επόμενη αξιολόγηση του IPCC αναμένεται σε περισσότερα από πέντε χρόνια από τώρα.

Ένας από τους συντάκτες της νέας έκθεσης του IPCC, ο Τζιμ Κόσιν, δήλωσε ότι οι άνθρωποι «άρχισαν να φοβούνται» για τις κλιματικές αλλαγές λόγω των ευρημάτων του IPCC.

«Νομίζω ότι αυτό θα βοηθήσει στην αλλαγή της στάσης των ανθρώπων», είπε. «Και ελπίζω ότι αυτό θα επηρεάσει τον τρόπο που ψηφίζουν».

 

Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο SafeChat @epochtimesgreece

 

Ο Πάτρικ Μουρ ήταν μόλις 24 ετών όταν ίδρυσε την Greenpeace στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Σύντομα αυτός θα γινόταν η κινητήρια δύναμη πίσω από τις πολλές καμπάνιες της περιβαλλοντικής ακτιβιστικής ομάδας, όπως η διακοπή των πυρηνικών δοκιμών, η προστασία των φαλαινών υπό εξαφάνιση και η παρεμπόδιση της απόρριψης τοξικών απορριμάτων.

«Όλα ξεκίνησαν το 1971 με το πρώτο ταξίδι για να σταματήσει τις δοκιμές βόμβας υδρογόνου των ΗΠΑ στην Αλάσκα, κάτι που έγινε», δήλωσε ο Μουρ στην Epoch Times. «Και μετά ακολούθησαν οι ατμοσφαιρικές πυρηνικές δοκιμές της Γαλλίας στον Νότιο Ειρηνικό».

Η Greenpeace θα ξεκινήσει την εκστρατεία «Save the Whales» (Σώστε τις Φάλαινες) το 1975, και το 1976 θα ακολουθήσει η εκστρατεία για τον τερματισμό της θανάτωσης της φώκιας για τη γούνα της. Αργότερα, την ίδια δεκαετία θα αρχίσει η εκστρατεία για τον τερματισμό των τοξικών απορριμάτων στα ποτάμια από εργοστάσια της Ευρώπης.

Αλλά καθώς η Greenpeace αποκτούσε επιρροή, ο Μουρ έβλεπε ότι ο οργανισμός λεηλατούνταν από αυτό που αυτός χαρακτηρίζει ως άτομα με αριστερές πολιτικές ιδεολογίες.

«Κανείς από εμάς όταν ξεκίνησε η ομάδα δεν ήταν εκεί για να βγάλει χρήματα. Ήμασταν όλοι εθελοντές», αναφέρει. «Αλλά οι ακροαριστεροί ανέλαβαν την οργάνωσή μου, όταν συνειδητοποίησαν ότι υπήρχαν πολλά χρήματα και εξουσία».

Αναφέρει ότι κατά τη διάρκεια της καμπάνιας «Save The Whales», οι άνθρωποι άρχισαν να δωρίζουν χρήματα στην Greenpeace σε μεγαλύτερη κλίμακα, και τότε ήταν που η ομάδα δημιούργησε έναν τραπεζικό λογαριασμό και ξεκίνησε να νοικιάζει ένα γραφείο.

«Έτσι, καθώς ο χρόνος περνούσε διανύοντας την δεκαετία του 1970, η Greenpeace μετατράπηκε σε ένα είδος επιχείρησης», σημειώνει. «Πολύ σύντομα μετατράπηκε σε μια επιχείρηση όπου η συγκέντρωση κεφαλαίων άρχισε να γίνεται όλο και πιο σημαντική».

 

Από το 1986 όπου ο Μουρ έφυγε από την οργάνωση μετά από παρουσία 15 χρόνων, «η συγκέντρωση χρημάτων είχε γίνει πλέον η πιο σημαντική προτεραιότητα και θα προχωρούσαν σε μια εκστρατεία για την οποία δεν υπήρχε επιστημονική βάση», αναφέρει.

Έφυγε από την Greenpeace για «φιλοσοφικούς και πολιτικούς» λόγους, όπως λέει, αφού διετέλεσε διευθυντής, πρόεδρος και διευθυντής εξωτερικού.

«Η Greenpeace ξεκίνησε με έναν ισχυρό ανθρωπιστικό προσανατολισμό, αλλά και ένα πιστεύω για τη διάσωση του περιβάλλοντος», αναφέρει. «Το «green» (πράσινο), είναι για το περιβάλλον, το «peace» (ειρήνη) αναφέρεται στους ανθρώπους που δεν θα πρέπει να σκοτώνονται από πυρηνικούς πολέμους μεταξύ άλλων, ή από την ρύπανση».

Με την πάροδο του χρόνου το «peace» σταδιακά σταμάτησε και η Greenpeace, μαζί με το υπόλοιπο περιβαλλοντικό κίνημα, παρασύρθηκαν στην πεποίθηση που βλέπει το «ανθρώπινο είδος ως εχθρό της φύσης, εχθρό της Γης», αναφέρει ο Μουρ.

Η Epoch Times ζήτησε από την Greenpeace συνέντευξη χωρίς ωστόσο να υπάρχει ανταπόκριση.

Έμφαση στη συγκέντρωση χρημάτων μέσω της επιστήμης

Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ο Μουρ, που κατέχει διδακτορικό στην οικολογία, λέει ότι βρέθηκε ο μόνος διευθυντής με επίσημη επιστημονική εκπαίδευση στο διεθνές συμβούλιο της Greenpeace και ο μόνος που θα διαφωνούσε με το τι θα πρότειναν οι υπόλοιποι στη συνέχεια.

«Όλοι συμφωνούσαν ότι η επόμενη εκστρατεία για την Greenpeace θα πρέπει να είναι η «απαγόρευση του χλωρίου παγκοσμίως».… Ονόμασαν το χλώριο «το στοιχείο του διαβόλου», είπε.

 

Ο Μουρ λέει ότι επεσήμανε στο διοικητικό συμβούλιο ότι το χλώριο είναι ένα από τα δομικά στοιχεία της Γης και είναι υψίστης σημασίας για τη δημόσια υγεία, καθώς προστίθεται στο «πόσιμο νερό, τις πισίνες και τα ιαματικά λουτρά. Έχει τερματίσει μεταδοτικές ασθένειες όπως η χολέρα».

Είπε επίσης ότι το χλώριο είναι ζωτικής σημασίας για την ιατρική επειδή το 25 τοις εκατό των φαρμάκων περιέχουν χλώριο και η χημεία του χλωρίου είναι απαραίτητη για την παραγωγή περίπου του 85 τοις εκατό των φαρμάκων.

Ωστόσο, η Greenpeace International προχώρησε στην έναρξη της εκστρατείας, καθώς «βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη συγκέντρωση χρημάτων», σύμφωνα με τον Μουρ, και έτσι αποφάσισε ότι ήταν καιρός να αποχωρίσει.

Πιστεύει πως τότε ήταν η εποχή που οι ιστορίες τρόμου για επικείμενες καταστροφές και το τέλος του κόσμου ξεκίνησαν. «Ξεκινά με τους πολιτικούς και τους γραφειοκράτες τους να χρηματοδοτούν τους επιστήμονες στους οποίους μπορεί κανείς να εμπιστευτεί ότι θα τους δώσουν μια καλή ιστορία τρόμου».

Η σημασία του διοξειδίου του άνθρακα

Όσον αφορά την κλιματική αλλαγή, η συνεχής αφήγηση πως το διοξειδίου του άνθρακα είναι «κακό» και «καταστρέφει τον κόσμο» είναι αντίθετη με ότι έχει διαπιστώσει η επιστημονική κοινότητα, σημειώνει ο Μουρ.

Ο Μουρ σήμερα είναι διευθυντής του CO2 Coalition, που ιδρύθηκε το 2015 με σκοπό την δημιουργία εκπαιδευτικού υλικού για τη σημασία του διοξειδίου του άνθρακα. Ο οργανισμός έχει δημοσιεύσει έγγραφα που παρουσιάζουν επιστημονικά δεδομένα που αμφισβητούν ότι οι εκπομπές CO2 προκαλούν την υπερθέρμανση του πλανήτη.

Σε αντίθεση με ότι ισχυρίζονται οι κινδυνολόγοι τις κλιματικής αλλαγής, «το διοξείδιο του άνθρακα είναι η βάση όλης της ζωής στην γη», αναφέρει ο Μουρ.

«Κάνει τους ωκεανούς λιγότερο αλκαλικούς, καθιστώντας τους κατάλληλους για ζωή» και «στην ξηρά, το διοξείδιο του άνθρακα δημιουργεί το πράσινο της Γης και κάνει τα φυτά πιο αποτελεσματικά με το νερό».

Τον Απρίλιο του 2016, ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Nature και χρηματοδοτήθηκε εν μέρει από την NASA, διαπίστωσε ότι η γονιμοποίηση CO2 είχε ένα σημαντικό αντίκτυπο στο πράσινο του πλανήτη.

«Από το ένα τέταρτο έως το μισό του εδάφους της Γης έχει παρουσιάσει σημαντική αύξηση στο πράσινο τα τελευταία 35 χρόνια, κυρίως λόγω των αυξανόμενων επιπέδων ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα», σύμφωνα με μια ανάρτηση στην ιστοσελίδα της NASA.

«Μελέτες έχουν δείξει ότι οι αυξημένες συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα αυξάνουν τη φωτοσύνθεση, βοηθώντας στην ανάπτυξη των φυτών», προσθέτει το άρθρο.

 

Μηδενικές εκπομπές ένας «Πολιτικός Στόχος»

Ο Μουρ αναφέρει ότι η προώθηση για μηδενικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο, είναι ένα «καθαρά πολιτικό σύνθημα».

«Δεν είμαι σίγουρος πώς θα μπορέσουν να μειώσουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα αν δεν σταματήσουν καθολικά να χρησιμοποιούν τα ορυκτά καύσιμα», είπε, αμφισβητώντας το πώς θα μπορούσαν να λειτουργήσουν οι τομείς των μεταφορών, της γεωργίας, της εξόρυξης και της δασοκομίας.

«Πιστεύω ότι αυτός είναι ένας ανέφικτος πολιτικός στόχος για την κοινωνία και πιστεύω επίσης ότι είναι ένας στόχος που θα φέρει μεγαλύτερες δυσκολίες στους ανθρώπους από τους μεγάλους πολέμους ή τις μεγάλες επιδημίες του παρελθόντος».

Ο Μουρ λέει ότι υπάρχει μια ισχυρή σύγκλιση συμφερόντων μεταξύ των βασικών ελίτ στη δυτική κοινωνία, που ωθούν ιστορίες τρόμου για το περιβάλλον.

«Τοποθετεί [πολιτικούς] στα ΜΜΕ τα οποία βγάζουν πολλά χρήματα μέσω του κίτρινου τύπου. Οι ακτιβιστές στη συνέχεια αυξάνουν τα χρήματά τους», αναφέρει.

Το Χόλιγουντ διαδραματίζει έναν σημαντικό ρόλο καθώς οι διασημότητες αλλά και πολλοί επιστήμονες συμμετέχουν για να υποστηρίξουν την αφήγηση της κλιματικής αλλαγής, προσθέτει.

«Σχεδόν όλο το χρήμα που πηγαίνει στους επιστήμονες που γράφουν για αυτά τα πράγματα είναι δημόσιο χρήμα, οπότε όλα πρέπει να εγκριθούν από πολιτικούς και γραφειοκράτες που εργάζονται για τους πολιτικούς», σημειώνει, προσθέτοντας ότι οι επιστήμονες που έχουν αντίθετη άποψη ακυρώνονται.

Στο τελευταίο του βιβλίο, «Ψευδείς Αόρατες Καταστροφές και Απειλές για το Τέλος του Κόσμου», ο Μουρ γράφει για το πώς οι υπερβολικές περιβαλλοντικές καταστροφές και οι απειλές δημιουργούν φόβο.

«Υπάρχει τόση προπαγάνδα και τόσα ψέματα, αλλά η ενιαία θεωρία των ιστοριών τρόμου είναι αυτό που ονομάζω, επειδή έχουν κάτι κοινό – όλα βασίζονται σε πράγματα που είναι αόρατα ή τόσο απομακρυσμένα που ο μέσος πολίτης δεν μπορεί να τα παρατηρήσει και δεν μπορεί να επαληθεύσει τι λένε αυτοί οι άνθρωποι».

Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο SafeChat @epochtimesgreece

Σημείωση: Ορισμένες αναφορές αυτού του άρθρου περιέχουν λεπτομέρειες βασανιστηρίων και άλλων μορφών κακοποίησης.

 

Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 1921, σπέρνοντας τον θάνατο και την καταστροφή στον κινεζικό λαό, εδώ και έναν αιώνα.

Οπλισμένο με τη μαρξιστική ιδεολογία του «αγώνα» ή της «πάλης» ως κατευθυντήρια αρχή του, το Κ.Κ.Κ. ξεκίνησε πολλές εκστρατείες που στόχευαν έναν μακρύ κατάλογο εχθρικών ομάδων: ιδιοκτήτες γης, διανοούμενοι, αξιωματούχοι, φοιτητές υπέρ της δημοκρατίας, πιστοί, και εθνοτικές μειονότητες.

Με κάθε εκστρατεία, ο υποτιθέμενος στόχος του Κόμματος ήταν η δημιουργία ενός «κομμουνιστικού παραδείσου επί της γης». Αλλά ξανά και ξανά, τα αποτελέσματα ήταν τα ίδια: Μαζική δυστυχία και θάνατος. Εν τω μεταξύ, μερικοί αξιωματούχοι του ΚΚΚ που ανήκαν στην πολιτική ελίτ εκείνοι και οι οικογένειές τους συσσώρευσαν τεράστια δύναμη και πλούτο.

Πάνω από 70 χρόνια κομματικής κυριαρχίας είχαν ως αποτέλεσμα την δολοφονία δεκάδων εκατομμυρίων Κινέζων και την διάλυση ενός πολιτισμού 5.000 ετών.

Ενώ η Κίνα έχει αναπτυχθεί οικονομικά τις τελευταίες δεκαετίες, το Κ.Κ.Κ. είναι στην φύση του ένα μαρξιστικό-λενινιστικό καθεστώς που προσπαθεί να παγιώσει την κυριαρχία του πάνω στην Κίνα και σε όλο τον κόσμο. Εκατομμύρια θρησκευτικές ομάδες, εθνοτικές μειονότητες και αντιφρονούντες εξακολουθούν να διώκονται βίαια έως σήμερα.

Ακολουθεί μια σύνοψη ορισμένων από τις μεγαλύτερες φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν από το Κ.Κ.Κ. στην 100ετή ιστορία του.

Αντι-μπολσεβικικές δυνάμεις

Λιγότερο από μια δεκαετία μετά την ίδρυση του Κόμματος, ο Μάο Τσε Τουνγκ, τότε επικεφαλής μιας κομμουνιστικής επικράτειας στην επαρχία Τσιανγκσί της νοτιοανατολικής Κίνας, ξεκίνησε μια πολιτική εκκαθάριση των αντιπάλων του, γνωστή ως το συμβάν της αντι-μπολσεβικικής ένωσης. Ο Μάο κατηγόρησε τους αντιπάλους του ότι εργάζονταν για την αντι-μπολσεβικική ένωση, την υπηρεσία πληροφοριών του Κουομιντάνγκ, που ήταν τότε το κυβερνών κόμμα της Κίνας.

Το αποτέλεσμα ήταν χιλιάδες μέλη του Κόκκινου Στρατού και του Κόμματος να χάσουν την ζωή τους στην εκκαθάριση.

Η μονοετής εκστρατεία που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1930 ήταν η πρώτη με επικεφαλής τον παρανοϊκό ηγέτη και ακολούθησαν και άλλες με την πάροδο του χρόνου. Μαζικές σφαγές συνέβαιναν μέχρι τον θάνατο του Μάο το 1976.

Παρόλο που δεν υπάρχει αρχείο που να δείχνει ακριβώς πόσα μέλη του ΚΚΚ σκοτώθηκαν κατά την διάρκεια της εκστρατείας, ο Κινέζος ιστορικός Γκούο Χουά (Guo Hua) έγραψε σε ένα άρθρο του 1999 ότι μέσα σε έναν μήνα, 4.400 από τα 40.000 μέλη του Κόκκινου Στρατού δολοφονήθηκαν, συμπεριλαμβανομένων δεκάδων στρατιωτικών ηγετών. Μέσα σε λίγους μήνες, η επιτροπή του ΚΚΚ στα νοτιοδυτικά της Τσιανγκσί είχε σκοτώσει περισσότερα από 1.000 από τα μη στρατιωτικά μέλη του.

Στο τέλος του κινήματος, η επιτροπή του ΚΚΚ στην Τσιανγκσί ανέφερε ότι το 80 έως 90 τοις εκατό των αξιωματούχων του ΚΚΚ στην περιοχή κατηγορήθηκαν για κατασκοπεία και εκτελέστηκαν.

Μέλη των οικογενειών ανώτερων αξιωματούχων διώχθηκαν και δολοφονήθηκαν, ανέφερε το άρθρο. Οι μέθοδοι βασανιστηρίων που χρησιμοποιήθηκαν στα μέλη του ΚΚΚ, σύμφωνα με τον Γκούο, περιελάμβαναν το κάψιμο του δέρματος, το κόψιμο των μαστών των γυναικών και την ώθηση ράβδων μπαμπού κάτω από τα νύχια τους.

 

Το κίνημα επανόρθωσης της Γιανάν

Αφού χρίστηκε αρχηγός του Κόμματος, ο Μάο ξεκίνησε το «Κίνημα Επανόρθωσης της Γιανάν» – το πρώτο μαζικό ιδεολογικό κίνημα του Κ.Κ.Κ. – το 1942. Από την βάση του ΚΚΚ στην απομονωμένη ορεινή περιοχή της Γιανάν στη βορειοδυτική επαρχία Σαανσί, ο Μάο και οι ακόλουθοί του εργάστηκαν πάνω στη γνωστή τακτική της κατηγορίας των αντιπάλων τους για κατασκοπεία με σκοπό την εξάλειψη ανώτερων αξιωματούχων και άλλων μελών του Κόμματος.

Συνολικά, δολοφονήθηκαν περίπου 10.000 μέλη του ΚΚΚ.

Κατά την διάρκεια του κινήματος, άνθρωποι βασανίστηκαν και αναγκάστηκαν να ομολογήσουν ψευδώς ότι ήταν κατάσκοποι, έγραψε ο Γουέι Τζουνγί (Wei Junyi) σε βιβλίο του 1998.

«Όλοι έγιναν κατάσκοποι στη Γιανάν, από μαθητές γυμνασίου έως μαθητές δημοτικού», έγραψε ο Γουέι, ο οποίος ήταν τότε συντάκτης του κρατικού πρακτορείου ειδήσεων Xinhua. «Δώδεκα ετών, 11 ετών, 10 ετών, ακόμη και ένας 6χρονος κατάσκοπος βρέθηκε!»

Την τραγική μοίρα της οικογένειας του Σι Μποφού (Shi Bofu), ενός τοπικού ζωγράφου, αφηγήθηκε στο βιβλίο του ο Γουέι. Το 1942, αξιωματούχοι του ΚΚΚ ξαφνικά κατηγόρησαν τον Σι ότι ήταν κατάσκοπος και τον συνέλαβαν. Εκείνο το βράδυ, η σύζυγος του Σι, ανίκανη να αντιμετωπίσει την πιθανή θανατική ποινή του συζύγου της, πήρε τη ζωή της και αυτή των δύο μικρών παιδιών της. Λίγες ώρες αργότερα, αξιωματούχοι βρήκαν αυτήν και τα πτώματα των παιδιών και διακήρυξαν δημοσίως ότι η γυναίκα του Σι είχε «βαθύ μίσος» κατά του Κόμματος και των ανθρώπων, και άρα άξιζε να πεθάνει.

 

Εδαφική μεταρρύθμιση

Τον Οκτώβριο του 1949, το ΚΚΚ πήρε την εξουσία της Κίνας και ο Μάο έγινε ο πρώτος επικεφαλής του καθεστώτος. Μήνες αργότερα, στο πρώτο κίνημα του καθεστώτος, που ονομάστηκε «εδαφική μεταρρύθμιση», ο Μάο κινητοποίησε τους φτωχότερους αγρότες του έθνους να καταλάβουν με την βία την γη και άλλα περιουσιακά στοιχεία των «γαιοκτημόνων» – πολλοί από τους οποίους ήταν απλώς πιο εύποροι αγρότες. Εκατομμύρια πέθαναν.

Ο Μάο, το 1949, κατηγορήθηκε ότι ήταν δικτάτορας και το παραδέχτηκε.

«Αγαπητοί μου κύριοι, έχετε δίκιο, αυτό ακριβώς είμαστε», έγραψε, σύμφωνα με το περιοδικό China File, που εκδόθηκε από το Κέντρο Σχέσεων ΗΠΑ-Κίνας στην Ασία. Σύμφωνα με τον Μάο, οι κομμουνιστές στην εξουσία πρέπει να είναι δικτατορικοί ενάντια στους ιμπεριαλιστές, τους γαιοκτήμονες, τους γραφειοκράτες της μπουρζουαζίας και τους αντιδραστικούς και συνεργούς τους, οι οποίοι συνδέονταν με την αντιπολίτευση Κουομιντάνγκ.

Φυσικά, οι κομμουνιστές αποφάσιζαν το ποιος μπορούσε να ονομαστεί, «ιμπεριαλιστής», «αντιδραστικός», ή ακόμα και «γαιοκτήμονας».

Σύμφωνα με τον ιστορικό Φρανκ Ντικότερ, ο οποίος έχει κάνει μια ενδελεχή χρονολόγηση των κτηνωδιών του Μάο, «πολλά από τα θύματα ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου και πυροβολήθηκαν, αλλά σε πολλές περιπτώσεις βασανίστηκαν για να τους κάνουν να αποκαλύψουν τα περιουσιακά τους στοιχεία – πραγματικά ή φανταστικά».

Το βιβλίο του 2019 «The Bloody Red Land» περιγράφει την ιστορία του  Λι Μαν, ενός ιδιοκτήτη γης από το Τσονγκτσίνγκ της νοτιοδυτικής Κίνας, που επέζησε των διώξεων. Αφότου το Κ.Κ.Κ. ανέλαβε την εξουσία, αξιωματούχοι ισχυρίστηκαν ότι η οικογένεια του Λι είχε αποθηκεύσει 1,5 τόνους χρυσού. Αλλά αυτό δεν ήταν αλήθεια, καθώς η οικογένεια είχε χρεοκοπήσει χρόνια νωρίτερα λόγω της τοξικομανίας του πατέρα τού Λι.

Χωρίς χρυσό για να δώσει στο Κ.Κ.Κ., ο Λι βασανίστηκε στα πρόθυρα του θανάτου.

«Έβγαλαν τα ρούχα μου, έδεσαν τα χέρια και τα πόδια μου σε ένα δοκάρι. Έπειτα έδεσαν ένα σχοινί γύρω από τα γεννητικά μου όργανα και έδεσαν μια πέτρα στα πόδια μου», εξήγησε ο Λι. Είπε ότι στη συνέχεια κρέμασαν το σχοινί σε ένα δέντρο. Αμέσως, «εκτοξεύτηκε αίμα από τον ομφαλό μου», είπε ο Λι.

Ο Λι τελικά σώθηκε από έναν αξιωματούχο του ΚΚΚ που τον έστειλε στο σπίτι ενός γιατρού κινεζικής ιατρικής. Ακόμα και μετά από σοβαρούς τραυματισμούς στα εσωτερικά του όργανα και στα γεννητικά όργανα, ο Λι εξακολουθούσε να θεωρείται τυχερός. Άλλα δέκα άτομα που βασανίστηκαν ταυτόχρονα με τον Λι έχασαν την ζωή τους. Τους επόμενους μήνες, οι στενοί συγγενείς και η ευρύτερη οικογένεια του Λι θα βασανίζονταν μέχρι θανάτου, ο ένας μετά τον άλλον.

Ως αποτέλεσμα των βασανιστηρίων, ο Λι – που ήταν 22 ετών τότε – έχασε την ικανότητα να έχει απογόνους. Κατά την διάρκεια των μεταγενέστερων εκστρατειών του Κ.Κ.Κ., ο Λι βασανίστηκε πολλές φορές, χάνοντας  την όρασή του.

 

Μεγάλο άλμα προς τα εμπρός

Ο Μάο ξεκίνησε το «Μεγάλο άλμα προς τα εμπρός» το 1958, μια τετραετή εκστρατεία με την οποία προσπάθησε να αυξήσει εκθετικά την παραγωγή χάλυβα, ενώ ταυτόχρονα κολεκτιβοποιούσε την γεωργία με στόχο η παραγωγή της Κίνας να ξεπεράσει αυτήν της Βρετανίας και μετά της Αμερικής.

Οι αγρότες διατάχτηκαν να φτιάξουν φούρνους στις αυλές τους για να παράγουν χάλυβα, αφήνοντας παραμελημένες τις γεωργικές τους εκτάσεις. Ως αποτέλεσμα, οι αγρότες δεν είχαν τίποτα να τρώνε αφού παρέδιδαν το μεγαλύτερο μέρος των καλλιεργειών τους ως φόρους.

Αυτό που ακολούθησε ήταν η χειρότερη ανθρωπογενής καταστροφή στην ιστορία: ο Μεγάλος Λιμός, κατά τον οποίον δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από ασιτία, από το 1959 έως το 1961.

Οι πεινασμένοι αγρότες στράφηκαν για την τροφή τους στο κυνήγι άγριων ζώων, στα χόρτα, ακόμη και στον καολινίτη, ένα αργιλοπυριτικό ορυκτό. Η ακραία πείνα οδήγησε πολλούς στον κανιβαλισμό.

Υπάρχουν καταγεγραμμένες περιπτώσεις ανθρώπων να τρώνε πτώματα ξένων, φίλων και μελών της οικογένειας καθώς και γονείς που σκότωσαν τα παιδιά τους για φαγητό – και το αντίστροφο.

Ο Τζάσπερ Μπέκερ, ο οποίος έγραψε το «Hungry Ghosts», ανέφερε ότι οι Κινέζοι αναγκάστηκαν να εμπλακούν – από καθαρή απελπισία – στην πώληση ανθρώπινης σάρκας στην αγορά και την ανταλλαγή παιδιών, ώστε να μην τρώνε τα δικά τους.

Σε 13 επαρχίες, υπήρξαν συνολικά 3.000 έως 5.000 καταγεγραμμένες περιπτώσεις κανιβαλισμού.

Ο Μπέκερ σημειώνει ότι ο κανιβαλισμός στην Κίνα στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και στις αρχές της δεκαετίας του ’60 πιθανότατα συνέβη «σε κλίμακα άνευ προηγουμένου στην ιστορία του 20ου αιώνα».

Ο Κινέζος ιστορικός Γιου Σιγκουάνγκ (Yu Xiguang) στη δεκαετία του 1980 βρήκε μια φωτογραφία αρχείου από την πατρίδα του στην επαρχία Χουνάν. Φαίνεται ότι ένας άντρας με το όνομα Λιού Τζιαγιουάν στέκεται δίπλα στο κεφάλι και τα κόκκαλα του ενός χρόνου γιου του. Ο Λιού τελικά εκτελέστηκε για δολοφονία.

Ο Γιου αργότερα πήρε συνέντευξη από τα επιζήσαντα μέλη της οικογένειας του Λιού την πρώτη δεκαετία του 2000 για να επαληθεύσει την ιστορία. Έγραψε σε μια αναφορά: «Ο Λιού Τζιαγιουάν ήταν εξαιρετικά πεινασμένος. Σκότωσε τον γιο του και μαγείρεψε την σάρκα του. Πριν τελειώσει το φαγητό του, τα μέλη της οικογένειάς του βρήκαν το έγκλημά του και τον ανέφεραν στην αστυνομία. Στη συνέχεια συνελήφθη και εκτελέστηκε».

Περίπου 45 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν κατά την διάρκεια του «Μεγάλου άλματος προς τα εμπρός», σύμφωνα με τον ιστορικό Ντικότερ, συγγραφέα του «Μεγάλου Λιμού του Μάο».

 

Πολιτιστική επανάσταση

Μετά την καταστροφική αποτυχία του Μεγάλου άλματος προς τα εμπρός, ο Μάο, που αισθάνθηκε ότι έχανε την δύναμη του στην εξουσία, ξεκίνησε την Πολιτιστική Επανάσταση το 1966 σε μια προσπάθεια να χρησιμοποιήσει τον κινέζικο λαό για να ισχυροποιήσει τον έλεγχό του επί του ΚΚΚ. Δημιουργώντας μια προσωπολατρεία του εαυτού του, ο Μάο είχε ως στόχο να «συντρίψει τα πρόσωπα που έχουν την εξουσία και ακολουθούν τον καπιταλιστικό δρόμο» ώστε να ενισχύσει τις δικές του ιδεολογίες.

Μέσα σε περισσότερο από 10 χρόνια χάους, εκατομμύρια σκοτώθηκαν ή οδηγήθηκαν σε αυτοκτονία εν μέσω της κρατικής βίας, ενώ οι ενθουσιώδεις νεαροί ιδεολόγοι, οι περίφημοι Κόκκινοι Φρουροί, ταξίδεψαν ανά την χώρα καταστρέφοντας και δυσφημίζοντας τις παραδόσεις και την κληρονομιά της Κίνας.

Ήταν μια προσπάθεια ολόκληρης της κοινωνίας, με το Κόμμα να ενθαρρύνει ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα να καταδίδουν συναδέλφους, γείτονες, φίλους, ακόμη και μέλη της οικογένειας που ήταν «αντεπαναστάτες» – οποιονδήποτε με πολιτικά λανθασμένες σκέψεις ή συμπεριφορές .

Τα θύματα, που περιελάμβαναν διανοούμενους, καλλιτέχνες, αξιωματούχους του Κ.Κ.Κ. και άλλους που θεωρούνταν «ταξικοί εχθροί», υποβάλλονταν σε τελετουργική ταπείνωση – δημόσιες συγκεντρώσεις όπου τα θύματα θα αναγκάζονταν να παραδεχτούν τα υποτιθέμενα εγκλήματά τους και να υποστούν σωματική και λεκτική κακομεταχείριση από το πλήθος. Στην συνέχεια βασανίζονταν και αποστέλλονταν στην ύπαιθρο για καταναγκαστική εργασία.

Ο παραδοσιακός κινεζικός πολιτισμός και οι παραδόσεις αποτέλεσαν άμεσο στόχο της εκστρατείας του Μάο για την εξόντωση των «Τεσσάρων Παλαιών» – παλιά έθιμα, παλιός πολιτισμός, παλιές συνήθειες και παλιές ιδέες. Ως αποτέλεσμα, καταστράφηκαν αμέτρητα πολιτιστικά κειμήλια, ναοί, ιστορικά κτήρια, αγάλματα και βιβλία.

Η Τζανγκ Τζισίν (Zhang Zhixin), ένα μέλος της ελίτ του Κ.Κ.Κ. που εργαζόταν στην επαρχία Λιαονίνγκ, ήταν μεταξύ των θυμάτων της εκστρατείας. Σύμφωνα με ένα άρθρο κινεζικών μέσων ενημέρωσης μετά την Πολιτιστική Επανάσταση, ένας συνάδελφος ανέφερε την Τζανγκ το 1968 αφού σχολίασε στον συνάδελφό της ότι δεν μπορούσε να καταλάβει κάποιες από τις ενέργειες του ΚΚΚ. Η 38χρονη συνελήφθη τότε σε ένα τοπικό κέντρο εκπαίδευσης στελεχών του Κόμματος, όπου κρατούνταν περισσότερα από 30.000 μέλη του προσωπικού της επαρχιακής κυβέρνησης.

Ενώ ήταν υπό κράτηση, αρνήθηκε να παραδεχτεί ότι έκανε κάτι λάθος και παρέμεινε στις πολιτικές της απόψεις. Ήταν αφοσιωμένη στο Κόμμα, αλλά διαφωνούσε με ορισμένες από τις πολιτικές του Μάο. Εστάλη στην φυλακή.

Εκεί, η Τζανγκ υπέφερε τρομερά καθώς αξιωματούχοι προσπάθησαν να την αναγκάσουν να εγκαταλείψει τις απόψεις της. Οι φρουροί των φυλακών χρησιμοποιούσαν ένα σιδερένιο σύρμα για να κρατήσουν το στόμα της ανοιχτό και στη συνέχεια να του βάλουν μέσα μια βρόμικη σφουγγαρίστρα. Έδεσαν τα χέρια της πίσω από την πλάτη της και κρέμασαν ένα σιδερένιο βαρίδιο 40 κιλών από τις αλυσίδες. Οι επαρχιακοί αξιωματούχοι του ΚΚΚ της ξερίζωσαν τα μαλλιά και συχνά παρακινούσαν άλλους άνδρες κρατούμενους να την βιάζουν ομαδικά.

Η Τζανγκ προσπάθησε να αυτοκτονήσει, αλλά απέτυχε, γεγονός που έκανε τους φρουρούς της φυλακής να εντείνουν τον έλεγχό τους. Ο σύζυγός της εξαναγκάστηκε επίσης από τις αρχές να την χωρίσει. Στις αρχές του 1975, η Τζανγκ τρελάθηκε και τον Απρίλιο του ίδιου έτους, εκτελέστηκε. Πριν πυροβολήσουν, οι φρουροί της φυλακής έκοψαν την τραχεία της για να την σιωπήσουν. Πέθανε σε ηλικία 45 ετών.

Κατά την διάρκεια της κράτησης της Τζανγκ, ο σύζυγός της και τα δύο μικρά παιδιά τους αναγκάστηκαν να διακόψουν κάθε σχέση μαζί της. Μόλις πληροφορήθηκαν για τον θάνατό της, δεν τόλμησαν ούτε να κλάψουν – φοβούμενοι ότι θα τους ακούσουν οι γείτονες και θα ανέφεραν την δυσαρέσκειά τους στο Κόμμα.

Η καταστροφική εκστρατεία έληξε τον Οκτώβριο του 1976, λιγότερο από ένα μήνα μετά τον θάνατο του Μάο.

Η επίδραση της Πολιτιστικής Επανάστασης πηγαίνει πολύ πέραν των ζωών που καταστράφηκαν, σύμφωνα με τον Ντικότερ.

Σύμφωνα με τον Ντικότερ «δεν ήταν τόσο ο θάνατος που χαρακτήρισε την Πολιτιστική Επανάσταση, όσο το ψυχικό τραύμα», είπε στο NPR το 2016.

«Ήταν ο τρόπος με τον οποίον οι άνθρωποι στράφηκαν ο ένας εναντίον του άλλου, ήταν υποχρεωμένοι να καταγγείλουν οικογενειακά μέλη, τους συναδέλφους, τους φίλους τους. Πρόκειται για απώλεια, απώλεια εμπιστοσύνης, απώλεια φιλίας, απώλεια πίστης σε άλλους ανθρώπους, απώλεια προβλεψιμότητας στις κοινωνικές σχέσεις. Και αυτό είναι πραγματικά το σημάδι που άφησε η Πολιτιστική Επανάσταση».

 

 

Πολιτική ενός παιδιού

Το 1979, το καθεστώς ξεκίνησε την «πολιτική ενός παιδιού», η οποία επέτρεπε στα παντρεμένα ζευγάρια να έχουν μόνο ένα παιδί, σε μια εκστρατεία που φαινόταν φαινομενικά να ενισχύει το βιοτικό επίπεδο περιορίζοντας την αύξηση του πληθυσμού. Η πολιτική προκάλεσε μαζικές εξαναγκαστικές αμβλώσεις, αναγκαστικές στειρώσεις και ανθρωποκτονία. Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Υγείας της Κίνας που ανέφεραν κινεζικά κρατικά μέσα ενημέρωσης, έγιναν 336 εκατομμύρια εκτρώσεις από το 1971 έως το 2013.

Η Σιά Ρουνγίνγκ, χωρικός από την επαρχία Τσιανγκσί που υπέστη αναγκαστική άμβλωση, έγραψε σε δημόσια επιστολή το 2013 ότι η οικογένειά της ζήτησε να αναβληθεί η χειρουργική επέμβαση λόγω της κακής υγείας της. Ο τοπικός αξιωματούχος, ωστόσο, είπε ότι θα έκαναν την χειρουργική επέμβαση ακόμα κι αν έπρεπε να είναι δεμένη με σχοινιά.

Άρχισε να ουρεί αίμα και να έχει πονοκεφάλους και στομαχόπονο μετά την επέμβαση. Αργότερα, αναγκάστηκε να σταματήσει να εργάζεται.

Το καθεστώς διέκοψε την πολιτική του ενός παιδιού το 2013, επιτρέποντας δύο παιδιά. Στις 31 Μαΐου, ανακοίνωσε ότι οι οικογένειες μπορούν να έχουν τρία παιδιά.

 

Σφαγή στην πλατεία Τιενανμέν

Αυτό που ξεκίνησε ως μια φοιτητική συγκέντρωση τον Απρίλιο του 1989 για να θρηνήσει τον θάνατο του πρώην ηγέτη της Κίνας Χου Γιάο-Μπανγκ μεταμορφώθηκε σε μια από τις μεγαλύτερες διαμαρτυρίες που είχε δει ποτέ το καθεστώς. Φοιτητές πανεπιστημίου που συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Τιενανμέν του Πεκίνου ζήτησαν από το Κ.Κ.Κ. να ελέγξει τον έντονο πληθωρισμό, να περιορίσει τη διαφθορά αξιωματούχων, να αναλάβει την ευθύνη για προηγούμενα σφάλματα και να υποστηρίξει την ελευθερία τύπου και δημοκρατικές ιδέες.

Μέχρι τον Μάιο, φοιτητές από όλη την Κίνα, και κάτοικοι του Πεκίνου από όλα τα κοινωνικά στρώματα, είχαν συμμετάσχει στη διαδήλωση. Παρόμοιες διαδηλώσεις εμφανίστηκαν σε όλη τη χώρα.

Οι ηγέτες του ΚΚΚ δεν συμφώνησαν με τα αιτήματα των φοιτητών.

Αντ’ αυτού, το καθεστώς διέταξε τον στρατό να συντρίψει την διαμαρτυρία. Το απόγευμα της 3ης Ιουνίου, τεθωρακισμένα άρματα άρχισαν να κυκλοφορούν στην πόλη και να περιβάλλουν την πλατεία. Πλήθος άοπλων διαδηλωτών σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν αφού συντρίφθηκαν από τανκς ή πυροβολήθηκαν από στρατιώτες οι οποίοι πυροβολούσαν αδιάκριτα στο πλήθος. Υπολογίζεται ότι χιλιάδες έχασαν την ζωή τους.

Η Λίλι Τζανγκ, η οποία ήταν επικεφαλής νοσοκόμα σε νοσοκομείο του Πεκίνου που ήταν 15 λεπτά με τα πόδια από την πλατεία, περιέγραψε στην Epoch Times την αιματοχυσία εκείνης της νύχτας. Ξύπνησε με τον ήχο των πυροβολισμών και έσπευσε στο νοσοκομείο το πρωί της 4ης Ιουνίου, αφού άκουσε για τη σφαγή.

Ήταν τρομοκρατημένη όταν έφτασε στο νοσοκομείο και αντίκρισε μια σκηνή που έμοιαζε με «πολεμική ζώνη». Μια άλλη νοσοκόμα, που έκλαιγε, της είπε ότι το νοσοκομείο ήταν γεμάτο από τραυματίες διαδηλωτές που αιμορραγούσαν βαριά.

Στο νοσοκομείο της Τζανγκ, τουλάχιστον 18 είχαν πεθάνει την ώρα που τους έφεραν στις εγκαταστάσεις.

Οι στρατιώτες χρησιμοποίησαν σφαίρες «νταμ-νταμ», οι οποίες θα επεκτείνονταν μέσα στο σώμα του θύματος και θα προκαλούσαν περαιτέρω τραυματισμούς, είπε η Τζανγκ. Πολλοί υπέστησαν σοβαρές πληγές και αιμορραγούσαν τόσο βαριά που ήταν «αδύνατο να τους επαναφέρουμε».

Στην πύλη του νοσοκομείου, ένας τραυματισμένος δημοσιογράφος από την κρατική εφημερίδα China Sports Daily είπε στους δύο εργαζόμενους στον τομέα της υγείας που τον έφεραν ότι «δεν φαντάστηκε ότι το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα θα άνοιγε πυρ».

«Να πυροβολείς άοπλους φοιτητές και απλούς πολίτες — τι είδους κυβερνών κόμμα είναι αυτό;» ήταν τα τελευταία του λόγια, θυμήθηκε η Τζανγκ.

Ο τότε Κινέζος ηγέτης Ντενγκ Σιαοπίνγκ, ο οποίος διέταξε την αιματηρή καταστολή, αναφέρθηκε από ένα κανάλι της βρετανικής κυβέρνησης να λέει ότι «διακόσιοι νεκροί θα μπορούσαν να φέρουν 20 χρόνια ειρήνης στην Κίνα», ένα μήνα πριν από τη σφαγή τον Μάιο του 1989.

Μέχρι σήμερα, το καθεστώς αρνείται να αποκαλύψει τον πραγματικό αριθμό που σκοτώθηκε στη σφαγή ή τα ονόματά τους και καταστέλλει αυστηρά τις πληροφορίες σχετικά με το περιστατικό.

 

Δίωξη του Φάλουν Γκονγκ

Μια δεκαετία αργότερα, το καθεστώς αποφάσισε να πραγματοποιήσει μια ακόμα αιματηρή καταστολή.

Στις 20 Ιουλίου 1999, οι αρχές ξεκίνησαν μια ευρεία εκστρατεία με στόχο περίπου 70 έως 100 εκατομμύρια ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, μιας πνευματικής άσκησης που περιλαμβάνει διαλογιστικές ασκήσεις και ηθικές διδασκαλίες που επικεντρώνονται στις αξίες της αλήθειας, της συμπόνιας και της ανεκτικότητας.

Σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα, έναν ιστότοπο με πληροφορίες για το Φάλουν Γκονγκ, εκατομμύρια ασκούμενοι απολύθηκαν από την δουλειά τους, εκδιώχθηκαν από το σχολείο, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν ή σκοτώθηκαν απλώς και μόνο επειδή αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν την πίστη τους.

Το 2019, ένα ανεξάρτητο δικαστήριο εθελοντών στο Λονδίνο επιβεβαίωσε ότι το καθεστώς έχει πραγματοποιήσει βίαιη συγκομιδή οργάνων «σε σημαντική κλίμακα» και ότι οι φυλακισμένοι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ ήταν «πιθανότατα η κύρια πηγή».

Ο Λιφάνγκ, ένας 45χρονος ασκούμενος του Φάλουν Γκονγκ από την Τσινγκτάο, μια πόλη στην επαρχία Σαντόνγκ, πέθανε μετά από φυλάκιση δύο μηνών. Οι συγγενείς του είπαν ότι υπήρχαν τομές στο στήθος και την πλάτη του. Το πρόσωπό του έμοιαζε  σαν να υπέμενε πόνο και υπήρχαν πληγές σε όλο του το σώμα, σύμφωνα με τον Minghui.org, έναν ιστότοπο που συγκεντρώνει πληροφορίες και αποδεικτικά στοιχεία για την δίωξη του Φάλουν Γκονγκ.

 

 

Καταστολή θρησκευτικών και εθνοτικών μειονοτήτων

Για την διατήρηση της εξουσίας του, το καθεστώς του Κ.Κ.Κ. μετέφερε μεγάλο αριθμό ανθρώπων της εθνοτικής ομάδας Χαν στο Θιβέτ, την Σιντζιάνγκ και την Εσωτερική Μογγολία, όπου οι εθνοτικές ομάδες ζουν με τους δικούς τους πολιτισμούς και γλώσσες. Το καθεστώς ανάγκασε τα τοπικά σχολεία να χρησιμοποιούν τα Κινέζικα μανδαρινικά ως επίσημη γλώσσα.

Το 2008, οι Θιβετιανοί διαδήλωσαν για να εκφράσουν τον θυμό τους για τον έλεγχο του καθεστώτος. Το καθεστώς, σε απάντηση, έστειλε την αστυνομία. Εκατοντάδες Θιβετιανοί έχασαν την ζωή τους.

Από το 2009, περισσότεροι από 150 Θιβετιανοί αυτοπυρπολούνται, ελπίζοντας ότι οι θάνατοί τους ίσως σταματήσουν τον αυστηρό έλεγχο του καθεστώτος στο Θιβέτ.

Στην Σιντζιάνγκ, οι αρχές του καθεστώτος έχουν κατηγορηθεί για γενοκτονία εναντίον Ουιγούρων και άλλων εθνοτικών μειονοτήτων, τμήμα της οποίας είναι η κράτηση ενός εκατομμυρίου ανθρώπων σε μυστικά στρατόπεδα «πολιτικής επανεκπαίδευσης».

Πέρυσι, το καθεστώς στο Πεκίνο θέσπισε μια νέα πολιτική που επιβάλλει την διδασκαλία μόνο Κινέζικων Μανδαρινικών σε ορισμένα σχολεία της Εσωτερικής Μογγολίας. Όταν οι γονείς και οι μαθητές διαμαρτυρήθηκαν, απειλήθηκαν με σύλληψη, κράτηση και απώλεια θέσεων εργασίας.

Το καθεστώς χρησιμοποιεί επίσης ένα σύστημα παρακολούθησης για την παρακολούθηση εθνοτικών ομάδων. Κάμερες παρακολούθησης έχουν εγκατασταθεί σε μοναστήρια του Θιβέτ και στην Σιντζιάνγκ συλλέγονται βιομετρικά δεδομένα.

 

Η Eva Fu, ο Jack Phillips, ο Leo Timm και η Cathy He συνέβαλαν σε αυτό το άρθρο.

Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο SafeChat @epochtimesgreece