Ετικέτα: SUGGESTED - Σελίδα 17

ΜΚΟ μηνύει το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων για τη δήλωσή του ότι τα εμβόλια δεν προκαλούν αυτισμό

Πέμπτη, 04 Μαρ, 2021Τετάρτη, 03 Μαρ, 2021 Από MEILING LEE

Ο Ντελ Μπίγκτρι, ιδρυτής του Δικτύου Δράσης Ενημερωμένης Συγκατάθεσης (ICAN) δήλωσε ότι ο οργανισμός του θα υποβάλει αγωγή εναντίον των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) ζητώντας από την ομοσπονδιακή υπηρεσία να ανακαλέσει τη δήλωση στην ιστοσελίδα της ότι τα εμβόλια δεν προκαλούν αυτισμό.

«Δεν υπάρχουν επιστημονικά δεδομένα που να υποστηρίζουν τη δήλωση του CDC ότι τα εμβόλια δεν προκαλούν αυτισμό», δήλωσε ο Μπιγκτρι στην The Epoch Times. «Αυτή είναι μια ψευδής δήλωση» πρόσθεσε.

«Θα καταθέσουμε αγωγή εναντίον του CDC ώστε να αφαιρεθεί αυτή η δήλωση από τον ιστότοπο επειδή στην πραγματικότηττα είναι ανακριβής», πρόσθεσε.

Ο Μπίγκτρι είπε ότι το CDC δεν μπόρεσε να παράσχει στον οργανισμό του μελέτες που δείχνουν συγκεκριμένα ότι τα εμβόλια που δόθηκαν σε βρέφη τους πρώτους έξι μήνες της ζωής τους δεν προκαλούν αυτισμό, μια νευρολογική και αναπτυξιακή διαταραχή που μπορεί να διαγνωστεί ήδη από τους πρώτους 6 έως 12 μήνες.

«Εάν τα εμβόλια συμβάλλουν στο ζήτημα, σίγουρα μπορούμε να το απομονώσουμε μέσα από τα εμβόλια που δόθηκαν τους πρώτους έξι μήνες ζωής, επειδή ο αυτισμός εμφανίζεται στους πρώτους έξι μήνες», δήλωσε ο Μπίγκτρι.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει παρατηρηθεί αύξηση στα παιδιά που έχουν διαγνωστεί με αυτισμό. Το 2000, υπήρχαν μόνο 1 στα 150 παιδιά με αυτισμό. Μέχρι το 2016, το CDC υπολόγισε ότι 1 στα 45 παιδιά είχαν αυτισμό, ενώ 1 στα 32 παιδιά διαγνώστηκαν στο Νιου Τζέρσεϋ.

Μια γενική οπτική των κεντρικών γραφείων του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) στην Ατλάντα, Ga, στις 30 Σεπτεμβρίου 2014. (Tami Chappell / Reuters)

Εκπρόσωπος του CDC είπε ότι ο οργανισμός υγείας ήταν πάντα ανοιχτός στη θέση του σχετικά με τα εμβόλια και τον αυτισμό. «Το CDC είναι και ήταν πάντα ξεκάθαρος σε αυτό το θέμα: τα εμβόλια δεν προκαλούν αυτισμό», δήλωσε ο εκπρόσωπος στην The Epoch Times σε email.

Τον Αύγουστο του 2020, η ομοσπονδιακή υπηρεσία δήλωσε ότι έκανε ενημέρωση στον ιστότοπό της και αφαίρεσε προσωρινά τη δήλωσή της προκαλώντας παρανόηση ότι το CDC μπορεί να άλλαξε τη στάση του πάνω στο θέμα.

«Όσον αφορά τη δήλωση που αναφέρετε, το φθινόπωρο του 2020, ως μέρος των συνηθισμένων ενημερώσεων ιστότοπου για τη διασφάλιση συνεπούς μορφοποίησης του, το CDC ενημέρωσε τη σελίδα του για τα εμβόλια και τον αυτισμό», δήλωσε ο εκπρόσωπος. «Πρόσφατα, αυτή η αλλαγή παρερμηνεύτηκε στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης και σε ορισμένους οργανισμούς ως αλλαγή στη θέση του CDC».

«Η δήλωση έχει προστεθεί πίσω στον ιστότοπό μας για να διασφαλιστεί ότι δεν υπάρχει σύγχυση σχετικά με τη θέση του CDC», πρόσθεσε.

Σύμφωνα με τον Μπίγκτρι, η δήλωση αφαιρέθηκε από τον ιστότοπο του CDC στις 27 Αυγούστου 2020 και προστέθηκε ξανά λίγο μετά την έκδοση δελτίου τύπου από τον ICAN στις 25 Ιανουαρίου.

Ο Μαρκ Σαντάκα, δικηγόρος για τις βλάβες των εμβολίων που έχει χειριστεί περισσότερες από 180 υποθέσεις εμβολιασμού, δήλωσε ότι το CDC «δεν θα αφαιρέσει ποτέ» τη δήλωσή του αφού ο οργανισμός υγείας κάνει αυτόν τον ισχυρισμό βάσει της δικής του έρευνας και της σύστασης της Συμβουλευτικής Επιτροπής Πρακτικών Εμβολιασμού (ACIP) αφού «συνεδριάζουν τακτικά για να ψηφίζουν κάθε είδους θέματα, συμπεριλαμβανομένων των ζητημάτων ασφάλειας και των συστάσεων για το ποιος πρέπει να εμβολιαστεί και πότε».

«Το CDC είναι η κορυφαία υπηρεσία δημόσιας υγείας των ΗΠΑ και, όπως έκανε το ACIP, μπορεί να λάβει επί του παρόντος διαθέσιμες πληροφορίες και να εκδώσει δηλώσεις σχετικές με τη δημόσια υγεία», δήλωσε ο Σαντάκα στην The Epoch Times. «Αυτός είναι ο ρόλος του CDC και αυτό έκαναν».

Ο Σαντάκα είπε ότι η αγωγή του ICAN θα πρέπει αντ ‘αυτού να επικεντρωθεί στο να έχει το CDC να «προσθέσει κατάλληλη γλώσσα στις πληροφορίες που παρουσιάζονται στο κοινό».

«Το καλύτερο που θα μπορούσε να συμβεί [για τη δίκη του ICAN] είναι η προσθήκη μιας κατάλληλης γλώσσας που λέει ότι «δεν έχουν μελετηθεί έξι παρενέργειες των εμβολίων στις πρώτες έξι εβδομάδες ζωής» ή κάτι τέτοιο», είπε ο Σαντάκα.

«Ως δικηγόρος για άτομα που έχουν υποστεί βλάβες από εμβόλια, μπορώ να πω ότι τα εμβόλια μπορούν να βλάψουν και να σκοτώσουν. Αλλά όσον αναφορά ειδικά για τον αυτισμό, τα επιστημονικά δεδομένα δεν υπάρχουν ακόμα. Μπορεί μια μέρα να υπάρξουν», πρόσθεσε.

Έλλειψη μελετών για την υποστήριξη της δήλωσης

Το 2019, ο ICAN και το Επιστημονικό Ινστιτούτο για τον Αυτισμού υπέβαλε ψήφισμα για την Ελευθερία της Πληροφορίας (FOIA) στον CDC ζητώντας από τον οργανισμό υγείας να παράσχει όλες τις μελέτες στις οποίες βασίστηκε για να προσδιορίσει ότι τα πέντε εμβόλια που χορηγούνται στα βρέφη κατά τους πρώτους έξι μήνες δεν προκαλούν αυτισμό.

Τα εμβόλια της διφθερίτιδας, του τέτανου, του ακυτταρικού κοκκύτη (DTaP), της ηπατίτιδας Β, της πολιομυελίτιδας (IPV), της αιμόφιλης γρίπης τύπου B (Hib) και του πνευμονιόκοκκου (PCV13), το καθένα «χορηγείται στα μωρά τρεις φορές κατά τη διάρκεια των πρώτων έξι μηνών της ζωής τους», αναφέρει η καταγγελία [pdf] κατά του CDC τον Δεκέμβριο του 2019.

Το CDC παρείχε τελικά στο ICAN 20 μελέτες τον Μάρτιο του 2020 [pdf] αφού αναγκάστηκε να απαντήσει στο αίτημα της FOIA.

Από τις 20 μελέτες που παρείχε το CDC, οι 18 δεν αφορούσαν κανένα από τα πέντε εμβόλια που ανέφερε το ICAN.

Αντ ‘αυτού, αφορούσαν είτε τα εμβόλια της ιλαρά, της παρωτίτιδας, και της ερυθράς, είτε το Τhimerosal ή και τα δύο. Το Thimerosal είναι ένα συντηρητικό που περιέχει υδράργυρο και χρησιμοποιείται ευρέως για την πρόληψη της ανάπτυξης βακτηρίων και μυκήτων στα εμβόλια έως το 2001, όταν και «αφαιρέθηκε ή μειώθηκε σε όλα τα εμβόλια για παιδιά ηλικίας 6 ετών» εκτός από το εμβόλιο της γρίπης, σύμφωνα με το CDC.

Ο Μπίγκτρι είπε ότι οι δύο άλλες μελέτες, η έκθεση του Ινστιτούτου Ιατρικής του 2012 (IOM) και η δοκιμαστική έκθεση σε αντιγόνα του 2013, και οι δύο χρηματοδοτήθηκαν από το CDC – και εξακολουθούν να μην απαντούν εάν τα εμβόλια που χορηγήθηκαν τους πρώτους έξι μήνες προκαλούν αυτισμό.

Η μελέτη για τα αντιγόνα [pdf] που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Journal of Pediatrics εξέτασε συγκεκριμένα τον αριθμό των αντιγόνων – μια ουσία που μπορεί να προκαλέσει ανοσοαπόκριση – σε εμβόλια που δόθηκαν τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής σε παιδιά με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού και σε εκείνα που δεν είχαν. Δεν εξέτασε τις επιπτώσεις άλλων ουσιών στα εμβόλια, όπως ανοσοενισχυτικά και άλλες χημικές ουσίες.

Το CDC λέει ότι τα ανοσοενισχυτικά είναι συστατικά των εμβολίων που «βοηθούν στη δημιουργία ισχυρότερης ανοσοαπόκρισης» ή βοηθούν «τα εμβόλια να λειτουργούν καλύτερα» αλλά «μπορούν να προκαλέσουν περισσότερες τοπικές αντιδράσεις (όπως κοκκινίλες, πρήξιμο και πόνο στο σημείο της ένεσης) και περισσότερες συστηματικές αντιδράσεις (όπως πυρετός, ρίγη και πόνοι στο σώμα) σε σχέση με τα μη ανοσοενισχυμένα εμβόλια». Ένα κοινό ανοσοενισχυτικό που χρησιμοποιείται σε πολλά εμβόλια είναι το αλουμίνιο.

Οι μελετητές δεν βρήκαν στοιχεία που να συσχετίζουν την έκθεση σε αντιγόνα που περιέχουν τα εμβόλια και του αυτισμού ή της διαταραχής του φάσματος του αυτισμού (ASD) με παλινδρόμηση, «Μπορεί να υποστηριχθεί ότι η διαταραχή του φάσματος του αυτισμού με παλινδρόμηση, στην οποία τα παιδιά συνήθως χάνουν αναπτυξιακές δεξιότητες κατά τη διάρκεια του δεύτερου έτους της ζωής, θα μπορούσε να σχετίζεται με εκθέσεις κατά την βρεφική ηλικία, συμπεριλαμβανομένων των εμβολίων».

Η έκθεση του IOM ήταν η μόνη μελέτη που περιελάμβανε ένα από τα εμβόλια, αυτό του κοκκύτη για το οποίο είχε κάνει ερωτησει ο ICAN. Η μελέτη ανέλυσε πάνω από 12.000 ελεγμένες δοκιμές για να εξετάσει εάν ορισμένα εμβόλια μπορούν να προκαλέσουν τις 158 αναγνωρισμένες ανεπιθύμητες παρενέργειες.

Με βάση τη διαθέσιμη επιστημονική βιβλιογραφία, ο IOM διαπίστωσε ότι μόνο πέντε από τις 158 ανεπιθύμητες παρενέργειες δεν συσχετίστηκαν με τους εμβολιασμούς, 18 συσχετίστηκαν με τα εμβόλια και για τις υπόλοιπες 135 ανεπιθύμητες παρενέργειες, υπήρχαν ανεπαρκή στοιχεία για «αποδοχή ή απόρριψη των ισχυρισμών».

Για το εμβόλιο του κοκκύτη, η έκθεση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «τα στοιχεία είναι ανεπαρκή για την αποδοχή ή την απόρριψη αιτιώδους σχέσης μεταξύ του τοξοειδούς της διφθερίτιδας, του τοξοειδούς του τετάνου με τον αυτισμό».

Η μόνη σχετική μελέτη που εξετάστηκε από το IOM, αλλά «δεν έλαβε υπόψη στο βάρος των επιδημιολογικών στοιχείων» βρήκε μια σχέση μεταξύ αυτισμού και του εμβολίου του κοκκύτη. Η μελέτη απορρίφθηκε επειδή «παρείχε δεδομένα από ένα σύστημα παθητικής παρακολούθησης και δεν διέθετε μη εμβολιασμένο πληθυσμό».

Μέχρι σήμερα, δεν έχει διεξαχθεί μελέτη σχετικά με τις συνολικές επιπτώσεις στην υγεία μεταξύ ενός εμβολιασμένου και ενός εικονικού φαρμάκου ή μιας εμβολιασμένης ομάδας λόγω ηθικών ανησυχιών σχετικά με την μη χορήγηση εμβολίων από παιδιά στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου.

Αλλά ο Μπίγκτρι λέει ότι το CDC μπορεί ακόμα να κάνει μια αναδρομική και συγκριτική μελέτη σε εμβολιασμένα έναντι μη εμβολιασμένων παιδιών χρησιμοποιώντας δεδομένα από το Vaccine Safety Datalink που παρακολουθεί την «ασφάλεια των εμβολίων και διεξάγει μελέτες σχετικά με σπάνιες και σοβαρές ανεπιθύμητες παρενέργειες μετά τον εμβολιασμό».

Ο Μπίγκτρι ισχυρίζεται ότι οι ομοσπονδιακές υπηρεσίες υγείας αρνούνται να κάνουν αυτού του είδος μελέτες, λέγοντας ότι αυτό επιβεβαιώθηκε σε μια συνάντηση που είχε και ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ με αξιωματούχους του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας (NIH), συμπεριλαμβανομένου του Διευθυντή του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών & Λοιμώξεων Άντονι Φαούτσι, για να συζητηθεί η ασφάλεια των εμβολίων στις 30 Μαΐου 2017. Η συνάντηση οργανώθηκε από τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.

«Μόνο αυτό ζητήσαμε, απλώς κάντε μια συγκριτική μελέτη με τη βάση δεδομένων σας, εμβολιασμένοι έναντι μη εμβολιασμένων», δήλωσε ο Μπίγκτρι. «Και ουσιαστικά μας είπαν, «Δεν θα κάνουμε ποτέ αυτή τη μελέτη».

Το NIH δεν απάντησε σε email της The Epoch Times για κάποιο σχόλιο.

«Αυτή η μελέτη θα μπορούσε να απαντήσει σε αυτήν την ερώτηση μια για πάντα», είπε ο Μπίγκτρι. «Αυτό σημαίνει, εάν ήξεραν ότι ήταν σωστοί και ήξεραν ότι τα εμβόλια έκαναν τους ανθρώπους πιο υγιείς, θα έκαναν αυτή τη μελέτη».

Το IOM πρότεινε επίσης να γίνει μια μελέτη μεταξύ «εκείνων που δεν έχουν εμβολιαστεί και εκείνων που έχουν» για την αντιμετώπιση «όλων των αποτελεσμάτων υγείας και των προβλημάτων ασφάλειας» στην έκθεση του 2013 σχετικά με την ασφάλεια του προγράμματος εμβολιασμού.

Το συνιστώμενο πρόγραμμα εμβολιασμού του CDC περιλαμβάνει 50-54 δόσεις από 13 εμβόλια όταν το εμβόλιο της γρίπη χορηγείται ετησίως ξεκινώντας από την ηλικία του ενός έτους και εάν τα συνδυασμένα εμβόλια (DTaP και MMR) δεν υπολογίζονται ξεχωριστά.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες προτείνουν τα περισσότερα εμβόλια σε παιδιά και εφήβους σε σύγκριση με άλλες δυτικές χώρες. Στη Σουηδία, οι εμβολιασμοί δεν είναι υποχρεωτικοί και η πρώτη δόση χορηγείτε την έκτη εβδομάδα αντί αμέσως μετά τη γέννηση όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Σουηδία χορηγεί 22 δόσεις επτά εμβολίων.

Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο SafeChat @epochtimesgreece

Διαρροή email επιβεβαιώνει ότι τα Ηνωμένα Έθνη έδωσαν ονόματα αντιφρονούντων στο ΚΚΚ

Τετάρτη, 03 Μαρ, 2021Σάββατο, 27 Φεβ, 2021 Από EPOCH TIMES

Από τον Alex Newman

Διαρροή email αποδεικνύει ότι, σε αντίθεση με τις αρνήσεις των Ηνωμένων Εθνών, αξιωματούχοι ανθρωπίνων δικαιωμάτων έδωσαν στην πραγματικότητα τα ονόματα Κινέζων αντιφρονούντων στο κομμουνιστικό καθεστώς στο Πεκίνο προτού αυτοί οι ακτιβιστές καταθέσουν στην Γενεύη κατά των κακοποιήσεων του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος.

Στην πραγματικότητα, φαίνεται από την διαρροή εγγράφων ότι η πράξη παράδοσης ονομάτων Κινέζων αντιφρονούντων στην δικτατορία φάνηκε «συνήθης πρακτική» σε όλους τους εμπλεκομένους. Η καταγγέλουσα είπε στην Epoch Times ότι αυτό συνεχίζεται μέχρι σήμερα, παρά τις αρνήσεις των ΗΕ.

Οι κινεζικές κομμουνιστικές αρχές χρησιμοποίησαν ονόματα που έλαβαν από τα ΗΕ για να αποτρέψουν τους αντιφρονούντες να φύγουν από την Κίνα. Τουλάχιστον ένας αντιφρονούντας η ταυτότητα του οποίου αποκαλύφθηκε από τα ΗΕ και μετά φυλακίστηκε από το ΚΚΚ προτού φύγει για την Γενεύη, ο Τσάο Σουνλί, πέθανε υπό κράτηση.

Αν ο αντιφρονούντας που αναμενόταν να ντρόπιαζε το Πεκίνο στα ΗΕ βρισκόταν ήδη στο εξωτερικό, το ΚΚΚ συχνά απειλούσε ή ακόμα και απήγαγε και βασάνιζε την οικογένεια του ατόμου, σύμφωνα με την καταγγέλουσα Έμμα Ρέιλλυ, που εξέθεσε πρώτη το σκάνδαλο.

Επικριτές του καθεστώτος τα ονόματα των οποίων παραδόθηκαν από τα ΗΕ περιλαμβάνουν ακτιβιστές με ανησυχίες για το Θιβέτ, Χονγκ Κονγκ, και την ισλαμική μειονότητα Ουιγούρων στην δυτική Κίνα – όλοι αυτοί είναι στόχοι του ΚΚΚ για διάφορους λόγους.

Τον Φεβρουάριο του 2020, η Epoch Times ανέφερε για το σκάνδαλο, και για τα αντίποινα που δέχθηκε η Ρέιλλυ για την προσπάθειά της να εκθέσει και να σταματήσει προσωρινά την πρακτική. Η υπόθεση της Ρέιλλυ στα ΗΕ συνεχίζεται. Παραμένει εργαζόμενη των ΗΕ αλλά βρίσκεται υπό «έρευνα».

Γνωστοί οργανισμοί ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανά τον κόσμο έχουν κατακρίνει την πρακτική των ΗΕ να θέτει σε κίνδυνο τις ζωές αντιφρονούντων και των οικογενειών τους.

Σε σχόλια στην Epoch Times, η Ρέιλλυ περιέγραψε την πρακτική ως «εγκληματική» και είπε ακόμα πως καθιστά τα ΗΕ «συνένοχο σε γενοκτονία».

Για χρόνια, τα ΗΕ αρνούνταν ότι πράκτορές τους κατέδιδαν ονόματα αντιφρονούντων στο ΚΚΚ.

Χάριν της διαρροής των μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου περί της πρακτικής, όμως, είναι τώρα σαφές ότι τα ΗΕ είπαν ψέματα με πρόθεση στις κυβερνήσεις μέλη τους και στον τύπο σχετικά με αυτό το σκάνδαλο.

Ένα από τα εκρητικά αυτά μηνύματα εστάλη στις 7 Σεπτεμβρίου 2012, από έναν διπλωμάτη στην πρεσβεία του ΚΚΚ στα ΗΕ στην Γενεύη, ο οποίος ζητούσε πληροφορίες περί Κινέζων αντιφρονούντων που επρόκειτο να καταθέσουν στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRC) των ΗΕ.

«Ακολουθώντας την συνήθη πρακτική, θα μπορούσατε παρακαλώ να με βοηθίσετε [sic] να ελέγξω αν τα άτομα στην επισυναπτόμενη λίστα ζητούν άδεια παρουσίασης στο 21ο συνέδριο του HRC;»

Ο αξιωματούχος των ΗΕ, το όνομα του οποίου αφαιρέθηκε από το μήνυμα που διέρρευσε, απάντησε επιβεβαιώνοντας ότι δύο από τους αντιφρονούντες στην λίστα του ΚΚΚ είχαν πάρει άδεια και επρόκειτο να συμμετάσχουν.

«Σύμφωνα με την αίτησή σας, σας ενημερώνουμε ευγενικά ότι οι Ντολκούν Ισά και Χε Γκενγκ πήραν έγκριση από το Nonviolent Radical party, Transnational and Transparty για την 21η συνεδρίαση του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων», επιβεβαίωσε ο αξιωματούχος των ΗΕ στο καθεστώς, χωρίς να φαίνεται κάποια ανησυχία για την ασφάλεια κάποιου αντιφρονούντα ή των οικογενειών τους που βρίσκονταν στην Κίνα.

Ο Ισά είναι πρόεδρος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ουιγούρων, που υπερασπίζεται τον πληθυσμό Ουιγούρων στην περιοχή Σιντζιάνγκ της δυτικής Κίνας, οι οποίοι είναι στόχοι βίαιης καταστολής από το ΚΚΚ.

Πολλές επίσημες πηγές ανά τον κόσμο λένε ότι το καθεστώς κρατά περισσότερους από ένα εκατομμύριο Ουιγούρους σε στρατόπεδα «επανεκπαίδευσης». Πρώην κρατούμενοι που μίλησαν στην Epoch Times αποκάλυψαν ότι υπέστησαν βιασμό, βασανιστήρια, πλύση εγκεφάλου, και άλλη κτηνώδη κακοποίηση.

Ο Ισά υπηρετεί επίσης ως αντιπρόεδρος του Οργανισμού Μη Αντιπροσωπευόμενων Εθνών και Λαών (UNPO), που προσπαθεί να είναι μια φωνή για έθνη και ομάδες λαών χωρίς εκπροσώπηση από ένα έθνος-κράτος που ανήκει σε αυτούς.

Το έτος μετά το ηλεκτρονικό μήνυμα, με αίτηση της αποστολής διπλωματών του καθεστώτος, η ασφάλεια των ΗΕ επιχείρησε να απομακρύνει τον Ισά από την αίθουσα του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Όμως η Ρέιλλυ – και μόνον η Ρέιλλυ – παρενέβη και απέτρεψε την αποβολή του.

Η άλλη αντιφρονούσα η ταυτότητα της οποίας αποκαλύφθηκε στο μήνυμα και παραδόθηκε από τα ΗΕ στην αποστολή του ΚΚΚ, η Γκενγκ Χε, είναι η γυναίκα του φυλακισμένου Κινέζου δικηγόρου ανθρωπίνων δικαιωμάτων Γκάο Τζισένγκ, ενός χριστιανού που έγραψε ένα βιβλίο για τα δριμύτατα βασανιστήρια που υπέστη από το ΚΚΚ λόγω της εργασίας και πιστεύω του.

Ένας από τους λόγους για τον βίαιο βασανισμό του Γκάο ήταν το γεγονός ότι η γυναίκα του μιλούσε στα ΗΕ, όπως αποκαλύφθηκε στο ΚΚΚ εκ των προτέρων από αξιωματούχους των ΗΕ σε αυτό το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Ένα άλλο ηλεκτρονικό μήνυμα που διέρρευσε, από το 2013, δείχνει τον ίδιο διπλωμάτη του ΚΚΚ να ζητά πάλι επιβεβαίωση ταυτοτήτων Κινέζων αντιφρονούντων που αναμενόταν να εκθέσουν κακοποιήσεις του ΚΚΚ στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

«Η Κινεζική Αποστολή είχε πολύ καλή συνεργασία με εσάς και με τον τομέα σας σε παλιότερες επαφές», είπε ο διπλωμάτης του ΚΚΚ στον αξιωματούχο των ΗΕ στο μήνυμα που αποκτήθηκε από την Epoch Times και άλλα μέσα ενημέρωσης. «Το εκτιμούμε αυτό πολύ.»

«Αυτήν την φορά, χρειάζομαι μια χάρη από εσάς πάλι», συνέχισε ο διπλωμάτης του ΚΚΚ. «Κάποιοι υπέρμαχοι απόσχισης που τίθονται ενάντια στην Κινεζική Κυβέρνηση προσπαθούν να συμμετάσχουν μέσα [sic] στην συνεδρίαση του HRC υπό την μεταμφίεση άλλων ΜΚΟ. Ίσως αποτελέσουν απειλή για τα Ηνωμένα Έθνη και την Κινεζική Αποστολή.»

«Μπορείτε παρακαλώ να ελέγξετε και να με ενημερώσετε αν αυτά τα άτομα που καταγράφω παρακάτω έχουν άδεια παρουσίασης στην 22ο [sic] συνεδρίαση του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων;» ρώτησε ο διπλωμάτης του ΚΚΚ. «Αν έχετε κάποιες πληροφορίες, παρακαλώ έρθετε σε επαφή μαζί μου μέσω email ή στο [ο αριθμός αφαιρέθηκε].»

Μεταξύ των ονομάτων στην λίστα ήταν πάλι ο Ντολκούν Ισά.

Σύμφωνα με τον Ισά, πράκτορες του ΚΚΚ έχουν εμφανιστεί στο σπίτι του στο εξωτερικό προσπαθώντας να τον κάνουν να σταματήσει να μιλάει σε δημόσια βήματα. Τσιράκια του ΚΚΚ επίσης συνέλαβαν την οικογένειά του στην Κίνα, συμπεριλαμβανομένης της μητέρας του, που πέθανε σε ένα κινεζικό «στρατόπεδο συγκέντρωσης» το 2018. Ο μεγαλύτερος αδελφός του επίσης συνελήφθη. Και ο μικρότερος αδελφός του αγνοείται από το 2016. Μέσα ενημέρωσης του ΚΚΚ ανέφεραν ότι ο πατέρας του Ισά πέθανε, επίσης, αν και ο Ισά δεν γνωρίζει το πότε ή που.

Η Epoch Times προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον διπλωμάτη του ΚΚΚ σε αυτήν την υπόθεση στον ελβετικό αριθμό κινητού τηλεφώνου που υπήρχε στο μήνυμα, αλλά δεν είχε επιτυχία.

Αξιωματούχοι ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ΗΕ απάντησαν σε αυτό το μήνυμα της αποστολής του ΚΚΚ με τα ονόματα τεσσάρων ακτιβιστών που αναμενόταν να συμμετάσχουν στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Η Epoch Times δεν αποκαλύπτει τα ονόματα των ακτιβιστών που δεν είναι ακόμα δημόσια για την προστασία και ασφάλειά τους.

Η Ρέιλλυ ήταν πολύ θυμωμένη και τρομοκρατημένη την ίδια στιγμή.

«Αυτή είναι μια αποκρουστική πράξη, αλλά αν τα ΗΕ πρόκειται να την διαπράξουν, τουλάχιστον πρέπει να σιγουρευτούν ότι είναι δημόσια έτσι ώστε οι άνθρωποι να καταλάβουν ότι θα τεθούν σε κίνδυνο», είπε στην Epoch Times σε συνέντευξη μέσω διαδικτύου από την Γενεύη. «Αυτή είναι βασική εντιμότητα και βασικά πρότυπα για την ανθρωπότητα – μην βάζετε στα κρυφά αυτούς τους ανθρώπους σε κίνδυνο. Είναι αυτό μια πολύ μεγάλη απαίτηση;»

Από την αρχή, τα μηνύματα αποκαλύπτουν ότι η Ρέιλλυ μίλησε κατά της παράδοσης ονομάτων αντιφρονούντων στο ΚΚΚ. Αντ’ αυτού, πρότεινε να ενημερώσουν τα άτομα που βρέθηκαν στο στόχαστρο.

Παρ΄ όλα αυτά, ο Επικεφαλής του παραρτήματος Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Έρικ Τιστουνέ, είπε πως η λίστα ονομάτων ήταν δημόσια και ότι συνεπώς δεν θα μπορούσαν να αρνηθούν στις αιτήσεις του ΚΚΚ.

Πράγματι, ο Τιστουνέ είπε να δράσουν το ταχύτερο δυνατόν για να αποφύγουν «την επιδείνωση της έλλειψης εμπιστοσύνης των Κινέζων», δείχνουν τα μηνύματα.

«Πότε έγινε αυτό μέρος των σκέψεών τους;» ρώτησε ρητορικά η Ρέιλλυ σε σχόλια στην Epoch Times.

Νέα των ηλεκτρονικών μηνυμάτων που επιβεβαιώνουν ότι τα ΗΕ στην πραγματικότητα κατέδιδαν Κινέζους αντιφρονούντες δημοσιεύτηκαν ευρέως στα Τουρκικά μέσα. Όμως στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες το σκάνδαλο έχει μετά βίας αναφερθεί στον τύπο.

Σε παρατηρήσεις στην Epoch Times, η Ρέιλλυ προέτρεψε δημοσιογράφους παγκοσμίως να εξετάσουν τα έγγραφα, τις καταγραφές εσωτερικών δικαστικών υποθέσεων, και άλλα στοιχεία για να δουν ποιος λέει την αλήθεια – και μετά να αναφέρουν αυτήν την αλήθεια ώστε οι άνθρωποι του κόσμου να μπορούν να δουν τι συμβαίνει.

Αλλά η Ρέιλλυ είπε ότι αυτό είναι ένα συστημικό θέμα στα ΗΕ.

«Το πρόβλημα με τα ΗΕ είναι ότι δεν υπάρχουν ενήλικοι στο δωμάτιο, και δεν υπάρχει εξωτερικός έλεγχος», είπε, αναφέροντας άλλα παραδείγματα καταγγελόντων που έχουν διωχθεί επειδή προσπάθησαν να κάνουν το σωστό. «Αν οι χώρες μέλη δεν δράσουν, αυτό θα συνεχιστεί.»

Η Ρέιλλυ επίσης εξέφρασε βαθιά ανησυχία για την στενή σχέση μεταξύ πρακτόρων του ΚΚΚ και υψηλόβαθμων αξιωματούχων εντός του συστήματος ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ΗΕ με καθήκον να προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Για χρόνια, ανώτεροι αξιωματούχοι των ΗΕ προσπαθούν να παραπλανούν χώρες μέλη των ΗΕ, τα μέσα ενημέρωσης, και το κοινό σχετικά με το σκάνδαλο παράδοσης ονομάτων, είπε η Ρέιλλυ στην Epoch Times.

Από το 2013 έως το 2017, τα ΗΕ ισχυρίστηκαν ότι αυτό δεν γινόταν. Πολύ αργότερα, τον Ιανουάριο του 2021, ένας εκπρόσωπος των ΗΕ αναφέρθηκε ότι είπε στην Υπηρεσία Αναντολού ότι η πρακτική είχε σταματήσει «από το 2015».

Ωστόσο, σε ένα δελτίο τύπου στις 2 Φεβρουαρίου 2017 με στόχο την απομάκρυνση προσοχής από την εντεινόμενη επίκριση, το Γραφείο του Υπάτου Αρμοστή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (OHCHR) παραδέχθηκε ότι πράγματι επιβεβαίωνε σε κυβερνήσεις τις ταυτότητες ατόμων που είχαν πάρει άδεια συμμετοχής στις εκδηλώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ΗΕ.

«Κινεζικές αρχές, και άλλες, συχνά ζητούν από το Γραφείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των ΗΕ, μερικές μέρες ή εβδομάδες πριν τις συνεδριάσεις του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αν συγκεκριμένα άτομα [μη κυβερνητικών οργανισμών] θα συμμετάσχουν στην προσεχή συνεδρίαση», είπε το OHCHR των ΗΕ. «Το Γραφείο ποτέ δεν επιβεβαιώνει αυτήν την πληροφορία έως ότου η διαδικασία αδειοδότησης έχει επισήμως εκκινηθεί, και έως ότου είναι σίγουρο ότι δεν υπάρχει εμφανής κίνδυνος ασφαλείας.»

Η Ρέιλλυ είπε ότι ένιωσε συγκλονισμένη από την γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε σε αυτήν την ανακοίνωση.

«Οι μόνοι έλεγχοι ασφαλείας που έχουν γίνει ποτέ είναι αυτοί που γίνονται από τους Κινέζους διπλωμάτες», είπε στην Epoch Times.

Πράγματι, καταγραφές από την υπόθεση δείχνουν ότι η Ρέιλλυ αιτήθηκε στα ΗΕ να δείξουν όποιο στοιχείο έχουν των υποτιθέμενων ελέγχων «ασφαλείας» πριν παραδώσουν τα ονόματα. Κανένας δεν της δόθηκε.

«Είχε να κάνει μόνο με το αν αυτά τα άτομα μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα για τους Κινέζους διπλωμάτες στα ΗΕ», είπε. «Δεν είχε καμία σχέση με την προστασία της ασφάλειας κάποιου».

Αυτή είναι μια βασική παραβίαση των κανόνων των ΗΕ, είπε η Ρέιλλυ, σημειώνοντας ότι αν οι κυβερνήσεις θέλουν να γνωρίζουν ποιος συμμετέχει υποτίθεται ότι θα πρέπει να ρωτήσουν την ολομέλεια ενώπιον άλλων χωρών μελών των ΗΕ.

Παρά το συνεχώς αποκαλυπτόμενο σκάνδαλο που περιβάλλει την πρακτική και τα αντίποινα των ΗΕ κατά της καταγγέλουσας που το εξέθεσε, η Ρέιλλυ είπε στην Epoch Times ότι η πρακτική παράδοσης ονομάτων αντιφρονούντων στο ΚΚΚ συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

«Έχει πλέον γίνει προσωπική μου αποστολή να ευθύνη να αποτρέψω αυτήν την συνενοχή των ΗΕ σε γενοκτονία», είπε.

Έγγραφα που έλαβε η Epoch Times αποκαλύπτουν ότι κάποιοι από τους ανωτάτους αξιωματούχους εντός του συστήματος των ΗΕ έχουν εμπλακεί σε μια προσπάθεια αποσιώπησης, δυσφήμισης, και αντιποίνων κατά της Ρέιλλυ για τις προσπάθειές της.

Το Γραφείο Υπάτου Αρμοστή των ΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δεν απάντησε σε αιτήματα σχολιασμού για την διαρροή των ηλεκτρονικών μηνυμάτων ή για το γενικότερο σκάνδαλο.

Στις αρχές του 2020, το OHCHR των ΗΕ αρνήθηκε να σχολιάσει στην Epoch Times, αναφέροντας νομική δράση εν εξελίξει. Ωστόσο, η Ρέιλλυ είπε στην Epoch Times αυτήν την εβδομάδα ότι τους έχει δώσει πλήρη άδεια να σχολιάζουν για την υπόθεση στα μέσα ενημέρωσης.

Πολλοί εκπρόσωποι του Γενικού Γραμματέα των ΗΕ Αντόνιο Γκουτέρρες επίσης αρνήθηκαν να σχολιάσουν.

Ακολουθήστε μας στο Telegram @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece
Ακολουθήστε μας στο SafeChat @epochtimesgreece

Μητσοτάκης: «Αριστερόχρωμος Τραμπισμός» οι υπόνοιες συγκάλυψης της παιδεραστίας από την Κυβέρνηση

Κυριακή, 28 Φεβ, 2021Παρασκευή, 26 Φεβ, 2021 Από ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΑΤΣΕΝΟΣ

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προέβη σε μια ασυνήθιστη δήλωση από το βήμα της Βουλής, λέγοντας πως η αξιωματική αντιπολίτευση προωθεί αριστερές τεχνικές Ντόναλντ Τραμπ σχετικά με το σκάνδαλο παιδοφιλίας που έχει συγκλονίσει τον τελευταίο καιρό την Ελλάδα.

«Καθώς και η πατρίδα μας εισέρχεται στον παγκόσμιο κύκλο του κινήματος που ονομάστηκε #Metoo, διαμορφώνεται η ανάγκη για περισσότερη αλήθεια και δικαιοσύνη, για περισσότερη τόλμη, για περισσότερη ωριμότητα», ανέφερε από το βήμα της Βουλής ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Το κύμα αποκαλύψεων σχετικά με τις περιπτώσεις παιδεραστίας και σεξουαλικής παρενόχλησης ξεκίνησε με την μαρτυρία της αθλήτριας Σοφίας Μπεκατώρου, όταν στις 16 Ιανουάριου κατήγγειλε σεξουαλική παρενόχληση από παράγοντα της Ιστιοπλοΐας. Σε λιγότερο από δύο μήνες πολλοί αθλητές και ηθοποιοί αποκάλυψαν παρόμοια περιστατικά με το αποκορύφωμα να είναι η περίπτωση του πρώην Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, Δημήτρη Λιγνάδη, ο οποίος κατηγορείται για βιασμούς κατ’ εξακολούθηση σε βαθμό κακουργήματος.

Η κοινή γνώμη καθώς και κόμματα τις αντιπολίτευσης έχουν απαιτήσει την παραίτηση της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη και έχουν ισχυριστεί πως η κυβέρνηση συγκάλυψε τα γεγονότα. Ωστόσο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αν και δείχνει να κατανοεί τα αιτήματα παραίτησης δεν οδεύει προς αυτήν την κατεύθυνση χαρακτηρίζοντάς την υπουργό Πολιτισμού «αποτελεσματική υπουργό» και πως «δεν υπήρξε συγκάλυψη», ενώ άφησε να εννοηθεί πως πρώτος ο Τραμπ «διακίνησε» τέτοιου είδους θεωρίες συνωμοσίας.

«Εγώ κατανοώ να ζητήσετε την παραίτηση υπουργού. Είναι θεμιτό. Ο βάλτος όμως που σύρατε την αντιπαράθεση δεν είναι δικαίωμά σας. Αυτό το οποίο έχετε κάνει είναι αριστερόχρωμος “τραμπισμός”. Αυτές είναι οι πρακτικές οι οποίες καταδικάστηκαν τελικά στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλα μέρη του κόσμου, όπου διακινήθηκαν θεωρίες περί παιδόφιλων που κυβερνούσαν την χώρα και βρήκαν πολιτική κάλυψη», σημείωσε από το βήμα της Βουλής ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Πριν από μερικές μέρες, αίσθηση προκάλεσε η δημοσίευση στο Twitter της βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ Τάνιας Ελευθεριάδου, που ήθελε τον Δημήτρη Λιγνάδη να έχει πρόσβαση σε ανήλικους μετανάστες μέσω ενός ΜΚΟ που συνδέεται με το πρωθυπουργικό περιβάλλον.

Οι κατηγορίες αυτές φωτογραφίζουν την ΜΚΟ SolidarityNow, η οποία στις 20 Φεβρουαρίου διέψευσε αυτές τις αναφορές που βρίσκονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στον Τύπο.

Ο Δημήτρης Λιγνάδης αναμένεται να απολογηθεί στις 25 Φεβρουαρίου ενώπιον ανακρίτριας.

Ακολουθήστε τον Βασίλειο στο Parler @VasilisKatsenos

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΔΕΚΑΤΟ: Βεβήλωση των τεχνών

Κυριακή, 28 Φεβ, 2021Τετάρτη, 24 Φεβ, 2021 Από ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΩΝ «ΕΝΝΕΑ ΣΧΟΛΙΩΝ ΣΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ»

Η Epoch Times εκδίδει ανά κεφάλαιο μια μετάφραση από τα Κινεζικά ενός νέου βιβλίου, «Πως το φάντασμα του κομμουνισμού ελέγχει τον κόσμο μας», από την συγγραφική ομάδα των «Εννέα Σχολίων στο Κομμουνιστικό Κόμμα».

Περιεχόμενα

1. Τέχνη: Ένα δώρο από το θείον

2. Η τεράστια επίδραση της τέχνης στην ανθρωπότητα

3. Η υπονόμευση και κακοποίηση της τέχνης από τον κομμουνισμό

α. Η τέχνη σε κομμουνιστικές χώρες

β. Κομμουνιστικά στοιχεία πίσω από το κίνημα αβάντ-γκαρντ

γ. Η αναστροφή της συμβατικής αισθητικής: Το άσχημο ως τέχνη

δ. Διαστροφή της λογοτεχνίας

4. Ανάκτηση της αληθινής τέχνης

Παραπομπές

* * *

1. Τέχνη: Ένα δώρο από το θείον

Ανά τα πολλά χρόνια ανθρώπινου πολιτισμού, ο άνθρωπος έχει σκεφτεί για το τι είναι η αληθινή ομορφιά. Άνθρωποι της πίστης γνωρίζουν ότι όλα τα θαυμαστά πράγματα του κόσμου έρχονται από το θείον. Η βαθιά τέχνη είναι μια προσπάθεια μίμησης και παρουσίασης της ομορφιάς των ουρανών στον ανθρώπινο κόσμο. Η έμπνευση έρχεται από το θείον, και οι καλλιτέχνες μπορούν να γίνουν εξέχουσες προσωπικότητες στο πεδίο τους αν λάβουν θεϊκές ευλογίες και σοφία.

Με δυνατή πίστη και αφοσίωση στο θεϊκό, μεγάλοι καλλιτέχνες κατά την Αναγέννηση έδωσαν την ευφυία τους για να δημιουργήσουν έργα που υμνούν τον Θεό. Καλλιτέχνες στην περίοδο μέσης Αναγέννησης, όπως οι Λεονάρντο ντα Βίντσι, Μικελάντζελο, και Ραφαήλ, κατέκτησαν ικανότητες που υπερέβαιναν κατά πολύ αυτές των προκατόχων τους και των συγχρόνων τους, ως εκ θαύματος. Τα αριστουργήματά τους – όπως πίνακες, αγάλματα, και αρχιτεκτονική – έγιναν διαχρονικά κλασικά του κόσμου της τέχνης.

Για αιώνες, αυτά τα έργα τέχνης έθεσαν ένα ευγενές παράδειγμα για την ανθρωπότητα. Μέσω της εκτίμησης αυτής της τέχνης, όχι μόνο μπορούν οι καλλιτέχνες επόμενων γενιών να μελετήσουν αγνή καλλιτεχνική τεχνική, αλλά μέλη του κοινού μπορούν πραγματικά να νιώσουν και να δουν την παρουσία του θεϊκού. Όταν αυτά τα έργα, οι τεχνικές που τα δημιούργησαν, και το πνεύμα που εμπότισε τους καλλιτέχνες όλα διατηρούνται, η ανθρώπινη κοινωνία είναι ικανή να διατηρεί μια σύνδεση με το θείον. Τότε, ακόμα κι όταν η ανθρωπότητα περνά από τις περιόδους της διαφθοράς και παρακμής, θα υπάρχει ελπίδα για μια επιστροφή στην παράδοση και ένα μονοπάτι προς την σωτηρία.

Οι ίδιες αρχές διέπουν και την σφαίρα της μουσικής. Όπως λέει (λέγεται ότι προέρχεται από ένα γερμανικό μέγαρο μουσικής) το ρητό: «Ο Μπαχ μας έδωσε την λέξη του Θεού. Ο Μότσαρτ μας έδωσε το γέλιο του Θεού. Ο Μπέετχοφεν μας έδωσε την φλόγα του Θεού. Ο Θεός μας έδωσε μουσική ώστε να προσευχόμαστε χωρίς λόγια.» Ολόκληρη την ζωή του, ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ θεωρούσε την αφοσίωση στον Θεό και την εξύμνηση και λατρεία του Θεού να είναι οι υψηλότερες αρχές στην δημιουργία της μουσικής του. Σε όλα από τα σημαντικά μουσικά έργα του, τα γράμματα SDG μπορούν να ιδωθούν – μια συντομογραφία για «Soli Deo Gloria», που σημαίνει «μόνο στον Θεό η δόξα».

Το υψηλότερο επίπεδο που μπορεί ένας καλλιτέχνης να φτάσει είναι μέσω της υλικής δημιουργίας στον ανθρώπινο κόσμο θεϊκών αντικειμένων μέσω θεϊκής αποκάλυψης. Οι μεγάλοι πίνακες και αγάλματα, και τα πιο υπέροχα έργα του αρχικού, μπαρόκ, και κλασικού κανόνα, όλα δημιουργήθηκαν από πιστούς και αντιπροσωπεύουν την κορυφή της καλλιτεχνικής εργασίας που έχει επιτύχει ο άνθρωπος.

Τα τρία πιο σημαντικά στοιχεία στην καλλιτεχνική δημιουργία είναι η αναπαράσταση, η δημιουργία, και η επικοινωνία. Όλες οι καλλιτεχνικές δημιουργίες έχουν ένα θέμα, δηλαδή, το μήνυμα που ο καλλιτέχνης θέλει να παραδώσει, ασχέτως της μορφής του έργου – είτε είναι ποίημα, πίνακας, άγαλμα, φωτογραφία, νουβέλα, θεατρικό έργο, χορός, ή ταινία. Ο καλλιτέχνης παραδίδει το θέμα στις καρδιές του αναγνώστη, ακροατή, ή θεατή. Αυτή η διαδικασία είναι η επικοινωνία – η μετάδοση του νου του καλλιτέχνη στον αποδέκτη.

Για την επίτευξη του στόχου της επικοινωνίας, οι καλλιτέχνες πρέπει να κατέχουν εξαιρετική ικανότητα να μιμούνται και να αναπαριστούν, με αντικείμενο της μίμησης να είναι ο κόσμος των θεών ή του ανθρώπου, ή ακόμα και ο κάτω κόσμος. Η καλλιτεχνική δημιουργία είναι μια διαδικασία εξευγενισμού των βαθύτερων ή πιο ουσιωδών στοιχείων ενός αντικειμένου προς αναπαράσταση. Απαιτεί από τους καλλιτέχνες να ενδυναμώσουν την ικανότητά τους να επικοινωνούν και να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων. Αν ο καλλιτέχνης κατέχει ορθή πίστη στο θείον και στην ηθική, το θείον θα του αποδώσει έμπνευση να δημιουργήσει. Τέτοια έργα θα είναι θεϊκά, αγνά, και καλοσυνάτα – ωφέλιμα τόσο στον καλλιτέχνη όσο και στην κοινωνία.

Από την άλλη μεριά, όταν ο καλλιτέχνης εγκαταλείπει τα ηθικά πρότυπα, αρνητικά στοιχεία παίρνουν τον έλεγχο της δημιουργικής διαδικασίας, με κακές δυνάμεις να ασκούν επιρροή και να χρησιμοποιούν τον καλλιτέχνη για να απεικονίσουν φριχτές δημιουργίες και τερατώδη πράγματα από τον κάτω κόσμο. Έργα τέτοιους είδους βλάπτουν τον συνθέτη και την ευρύτερη κοινωνία.

Η αξία των ορθοδόξων, παραδοσιακών τεχνών έτσι γίνεται εμφανής. Ο θείος πολιτισμός και τέχνη σε Ανατολή και Δύση ήταν συνδέσεις που υφάνθηκαν μεταξύ θεϊκού και ανθρωπίνου πολιτισμού, και είχαν στόχο να τους φέρουν σε επαφή. Οι ιδέες και μηνύματα που μεταδίδονται μέσω αυτής της τέχνης είναι ομορφιά, καλοσύνη, φως, και ελπίδα. Από την άλλη μεριά, διεφθαρμένα έργα «τέχνης» δημιουργούνται από αυτούς υπό τον έλεγχο κακών στοιχείων. Προκαλούν την απομάκρυνση του ανθρώπου από το θείον, και τραβούν τους ανθρώπους εγγύτερα του κακού.

2. Η τεράστια επίδραση της τέχνης στην ανθρωπότητα

Σπουδαία έργα τέχνης μεταδίδουν πολιτιστική κληρονομιά, διαδίδουν γνώση και σοφία, και ενισχύουν τον χαρακτήρα. Κατέχουν εξέχουσες θέσεις στους μεγάλους πολιτισμούς Δύσεως και Ανατολής.

Ο αρχαίος Έλληνας μαθηματικός και φιλόσοφος Πυθαγόρας πίστευε πως το μυστικό της μουσικής ήταν στην μίμησή της της αρμονίας των ουρανίων σωμάτων, η οποία η ίδια αντανακλά την αρμονία του σύμπαντος.

Οι Κινέζοι είχαν παρόμοιες απόψεις. Οι Διατριβές στην Μουσική και Αρμονία συζητούν την αντιστοιχία της μουσικής με τα πέντε στοιχεία (μέταλλο, ξύλο, νερό, φωτιά, και γη), και πως τα μουσικά όργανα έχουν κατασκευαστεί για να αναπαριστούν και να μιμούνται τα πρότυπα ουρανού και γης. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί η «μουσική του πιο υπέροχου ύφους» να επιτευχθεί, αυτή που επιδεικνύει «την ίδια αρμονία που κυριαρχεί μεταξύ ουρανού και γης». [1] Αυτό το είδος μουσικής είναι ικανό όχι μόνο να προσελκύσει θεϊκά πτηνά όπως ο γερανός και ο φοίνικας, αλλά επίσης λειτουργεί και ως πρόσκληση σε θεότητες να φωτίσουν την περίσταση με την παρουσία τους.

Ο Κομφούκιος είχε πει: «[Η Δυναστεία Τζόου] μελέτησε τις δύο δυναστείες πριν από αυτήν· οι τρόποι της είναι εξευγενισμένοι και κομψοί. Ακολουθώ την Τζόου.» [2] Θαύμασε το πως θρυλικοί Κινέζοι κυβερνήτες διοίκησαν με τελετές και μουσική: «Ο Σοφός-Αυτοκράτορας Σουν εφηύρε ένα πεντάχορδο μουσικό όργανο, το οποίο αποκάλεσε τσιν, τραγούδησε στον ήχο του για τον ήπιο θερινό αέρα από τον νότο, και ιδού, η αυτοκρατορία του λειτούργησε ομαλά [υπό την επιρροή της μουσικής του].» [3] Αυτά τα παραδείγματα δείχνουν τις διδακτικές επιδράσεις της αγνής, ορθής μουσικής.

Η «Μουσική του Πρίγκηπα Τσιν που Διαρρηγνύει το Εχθρικό Μέτωπο», σε σύνθεση του μεγάλου αυτοκράτορα της Δυναστείας Τανγκ, Λι Σιμίν, κέρδισε τον βαθύ σεβασμό εθνοτικών ομάδων που ζούσαν στην περιφέρεια της επικράτειας της Τανγκ. Το Νέο Βιβλίο της Τανγκ κατέγραψε ότι στο ταξίδι αναζήτησης βουδιστικών Γραφών από την Δύση, ο μοναχός Σιουεντζάνγκ άκουσε από έναν βασιλιά σε ένα απομακρυσμένο Ινδικό κράτος: «Ο αυτοκράτοράς σας πρέπει να είναι άγιος, διότι συνέθεσε την “Μουσική του Πρίγκηπα Τσιν που Διαρρηγνύει το Εχθρικό Μέτωπο.”» [4]

Κατά την διοίκηση του Λουδοβίκου XIV, η Γαλλική βασιλική αυλή ανέδειξε μεγάλη καλαισθησία μέσω χορού και τέχνης. Ο χορός περιέχει όχι μόνον τις τεχνικές της κίνησης, αλλά επίσης κοσμικούς τρόπους και ήθη. Ο Λουδοβίκος XIV ενέπνευσε την Ευρώπη μέσω της τέχνης και πολιτισμού της αυλής του και άλλες αυλές και γενικά πληθυσμοί της Ευρώπης τον μιμήθηκαν.

Ο Μέγας Φρειδερίκος της Πρωσσίας δεν ήταν μόνο ένας εξέχων βασιλιάς, αλλά επίσης και ένας ολοκληρωμένος μουσικός, συνθέτης, και ερμηνευτής φλάουτου. Ανέθεσε την κατασκευή της όπερας του Βερολίνου, προσωπικά έλεγξε την όπερα, και την έκανε προσβάσιμη σε ένα ευρύτερο σύνολο κοινωνικών τάξεων. Μέχρι σήμερα, η όπερα παραμένει ένα σημαντικό τμήμα του Γερμανικού πολιτισμού. Αυτά τα λίγα παραδείγματα καθιστούν σαφή την μακρά επίδραση που μπορεί να έχει η ορθόδοξη τέχνη στην κοινωνία.

Η ορθή τέχνη συμμορφώνεται στον φυσικό νόμο, μιμείται την θεία σοφία, και φέρνει μαζί της ειδική ενέργεια και επιδράσεις. Ωφελεί ανθρώπους γεμίζοντας αισθήσεις και ψυχή. Οι μεγαλύτεροι καλλιτέχνες εργάζονται όχι μόνο στο υλικό, τεχνικό επίπεδο, αλλά επίσης, πιο σημαντικά, στο πνευματικό επίπεδο, στην κοινωνία του θέματος του έργου. Τέτοιοι καλλιτέχνες κάποιες φορές εκφράζουν μια αίσθηση βίωσης μιας ανώτερης δύναμης πέρα από αυτόν τον κόσμο. Το αποτέλεσμα είναι παρόμοιο με το τραγούδι ενός ύμνου προς τον Θεό – μια ιεροπρεπής και θεία εμπειρία που υπερβαίνει την ανθρώπινη γλώσσα. Πίσω από την αληθινή τέχνη βρίσκεται η συσσωρευμένη σοφία ενός λαού, η δημιουργικότητά του, και η έμπνευσή του. Υπάρχουν συχνά βαθιά νοήματα που πηγαίνουν πολύ μακρύτερα από ό,τι φαίνεται στην επιφάνεια. Κάποια έργα μεταδίδουν ένα ειδικό είδος πνευματικής ενέργειας. Όλο αυτό έχει μια επίδραση στους θεατές σε ένα βαθύ, πνευματικό επίπεδο. Η επίδραση είναι μοναδική και αναντικατάστατη από οποιοδήποτε άλλο μέσο.

Ένας ανώτερος καλλιτέχνης μπορεί να επηρεάσει την ηθική μιας κοινωνίας ενσταλάζοντας αξίες στις καρδιές του κόσμου μέσω χαρακτηριστικών ιστοριών και εικόνων. Ακόμα και άνθρωποι χωρίς βαθιά μόρφωση ή εκπαίδευση μπορούν να κερδίσουν επίγνωση, έμπνευση, και ηθικά διδάγματα από την παραδοσιακή τέχνη. Στις παραδοσιακές Δυτικές κοινωνίες, σκεφτείτε πόσοι έμαθαν να διακρίνουν το σωστό από το λάθος, καλό από κακό, μέσω λαϊκών ιστοριών όπως οι «Χάνσελ και Γκρέτελ» και «Χιονάτη».

Στην Κίνα, πολλές γενιές έμαθαν από τα τέσσερα μεγάλα λογοτεχνικά έργα (Κανάτα Νερού, Ταξίδι στην Δύση, Ειδύλλιο Τριών Βασιλείων, και Όνειρο Πορφυρών Δωματίων) και από τις παραδοσιακές τέχνες αφήγησης ιστοριών και θεάτρου. Αυτά τα έργα επιτρέπουν στους ανθρώπους να νιώσουν θεϊκό μεγαλείο και τους κάνουν να λαχταρούν να αφομοιωθούν στις θεϊκές αρχές.

Οι διεφθαρμένες αξίες επίσης ασκούν μια αόρατη επίδραση μέσω της τέχνης. Ο ομιλητής σκηνοθεσίας Ρόμπερτ ΜακΚη έγραψε στο βιβλίο του Ιστορία: Ουσία, Δομή, Ύφος και οι Αρχές της Σκηνοθεσίας: «Κάθε αποτελεσματική ιστορία στέλνει μια φορτισμένη ιδέα σε εμάς, στην πραγματικότητα βάζοντας την ιδέα μέσα μας, έτσι ώστε σίγουρα θα την πιστέψουμε. Στην πραγματικότητα, η ικανότητα πειθούς μιας ιστορίας είναι τόσο μεγάλη που μπορεί να πιστεύουμε στο νόημά της ακόμα κι αν το βρίσκουμε ηθικά αποκρουστικό.» [5]

Η τέχνη μπορεί να έχει τεράστια επίδραση – τόσο θετική όσο και αρνητική – στην ανθρώπινη ηθική, σκέψη, και συμπεριφορά.

«Η επίδραση Μότσαρτ», για παράδειγμα, έχει προσελκύσει παγκόσμια προσοχή, με την επιστημονική κοινότητα να διεξάγει αρκετές έρευνες στην θετική επίδραση της μουσικής του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ σε ανθρώπους και ζώα. Το 2016, μια σε μεγαλύτερο βάθος έρευνα για την επίδραση Μότσαρτ βρήκε ότι η μουσική του συνθέτη έχει θετικές επιδράσεις στην ανθρώπινη διανοητική λειτουργία και συμπεριφορά. Απροσδόκητα, η αναπαραγωγή μουσικής Μότσαρτ ανάποδα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Η μοντέρνα ατονική μουσική του Αυστριακού συνθέτη Άρνολντ Σόνμπεργκ έχει επίδραση παρόμοια με αυτήν της ανάποδης αναπαραγωγής Μότσαρτ, που δείχνει τις αρνητικές της ποιότητες. [6]

Σε σύγκριση με την ατονική μουσική, η ρον ‘ν’ ρολ μπορεί να έχει μια ακόμα μεγαλύτερη αρνητική επίδραση. Ένας ερευνητής συγκέντρωσε δεδομένα από δύο παρόμοιες πόλεις και βρήκε ότι η πόλη στην οποία ένας μεγάλος αριθμός τραγουδιών ροκ αναμεταδίδονταν μέσω ραδιοφώνου και τηλεόρασης είχε 50 τοις εκατό περισσότερα κρούσματα εγκυμοσύνης εκτός γάμου, εγκατάλειψης σχολείου, θανάτων νέων, εγκλήματος, και ούτω καθεξής. [7] Κάποια μουσική ρον ‘ν’ ρολ εξυμνεί ακόμα και την αυτοκτονία. Ένας σχολιαστής, αναφερόμενος σε τραγούδι από έναν διάσημο ροκ σταρ που δέχτηκε πολλές μηνύσεις από γονείς νεαρών ακροατών, έγραψε: «Οι σκοτεινοί ρυθμοί και καταθλιπτικοί στίχοι του σίγουρα μπορούν να ιδωθούν ως μια ενθάρρυνση για αυτοκτονία, και είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι νέοι άνθρωποι έχουν χαραμίσει τις ζωές τους ακούγοντάς το επανειλημμένα.» [8] Δεν είναι σπάνιο για εφήβους που διαπράττουν αυτοκτονία να κάνουν όπως περιγράφεται σε ροκ στίχους, και πολλοί ροκ μουσικοί έχουν οι ίδιοι εκπέσει σε κατάθλιψη και ναρκωτικά, ή έχουν πάρει την ζωή τους.

Ένα ακόμα γνωστό παράδειγμα τέχνης σε αρνητική χρήση είναι η προπαγανδιστική ταινία των Ναζί Θρίαμβος της Θέλησης. Παρά το ότι η σκηνοθέτιδα Λένι Ρήφενσταλ έλεγε πως απλώς παρήγαγε ένα ντοκιμαντέρ, η ταινία προπαγάνδας αναδεικνύει πολύ υψηλή καλλιτεχνική ικανότητα. Οι μεγαλεπήβολες σκηνές και παραστάσεις δύναμης έκαναν το κοινό να συμφωνήσει με την ενέργεια και δύναμη πίσω του. Οι πολλές καινοτόμες τεχνικές της στην βιντεογράφηση και η τεχνική της ικανότητα επηρέασαν τις ταινίες για πολλές δεκαετίες. Αλλά το έργο έγινε επίσης ένα βασικό κομμάτι της προπαγάνδας για τον Χίτλερ και την ναζιστική Γερμανία και είναι γνωστό ως ένα από τα πιο επιτυχημένα έργα προπαγάνδας στην ιστορία. Ένας επικήδειος για την Ρήφενσταλ που εκδόθηκε στην βρετανική εφημερίδα Independent το 2003 έλεγε: «Ο Θρίαμβος της Θέλησης παραπλάνησε πολλούς σοφούς άντρες και γυναίκες, τους έπεισε να θαυμάζουν αντί να απορρίπτουν, και χωρίς αμφιβολία κέρδισε για τους Ναζί πολλούς φίλους και συμμάχους ανά τον κόσμο.» [9]

Η κατανόηση της μεγάλης δύναμης της τέχνης μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε καλύτερα την σημασία της παραδοσιακής τέχνης και γιατί κακά στοιχεία θέλουν να την υπονομεύσουν και να την ανατρέψουν.

3. Η υπονόμευση και κακοποίηση της τέχνης από τον κομμουνισμό

Καθώς η τέχνη έχει μια τόσο τεράστια επίδραση στην κοινωνία, δεν προκαλεί έκπληξη ότι ο κομμουνισμός χρησιμοποιεί την τέχνη για να επιτύχει τον στόχο του της κοινωνικής μαζικής αλλαγής (social engineering) επί των ανθρώπων και να τους κατευθύνει προς την καταστροφή.

α. Η τέχνη σε κομμουνιστικές χώρες

Τα κομμουνιστικά κόμματα γνωρίζουν την δύναμη της τέχνης και μετατρέπουν όλες τις μορφές τέχνης σε εργαλεία για την προώθηση της πλύσης εγκεφάλου τους. Πολλοί άνθρωποι έχουν γελοιοποιήσει το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) επειδή έχει τραγουδιστές και ηθοποιούς ως στρατιωτικούς στρατηγούς. Αναρωτιούνται πως πολίτες που δεν έχουν εκπαιδευτεί ποτέ στα όπλα ή στην μάχη θα μπορούσαν να είναι ικανοί να γίνουν στρατηγοί. Το ΚΚΚ πιστεύει ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ακριβώς το ίδιο σημαντικοί όσο και το εκπαιδευμένο στρατιωτικό προσωπικό στην προώθηση και διατήρηση της κομμουνιστικής κακής θρησκείας – ή ίσως ακόμα πιο κρίσιμοι. Υπό αυτό το φως, οι στρατιωτικοί του βαθμοφόροι είναι σε συμφωνία με τις αρχές του Κόμματος. Όπως είπε ο Μάο Τσεντόγνκ: «Πρέπει επίσης να έχουμε έναν πολιτιστικό στρατό, που είναι απολύτως απαραίτητος για την ένωση των ανθρώπων μας και την νίκη επί του εχθρού.» [10]

Οι καλλιτεχνικές παραστάσεις σε κομμουνιστικές χώρες είναι σχεδιασμένες να κάνουν τον κόσμο να ξεχνά την δυστυχία που υποφέρει υπό την κομμουνιστική εξουσία και να καλλιεργήσουν αφοσίωση στο κομμουνιστικό κόμμα μέσω τέχνης. Η επίδραση της προπαγάνδας – που αποκαλείται «δουλειά σκέψης» – δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο με στρατιωτική δύναμη.

Θα μπορούσαμε να συγκρίνουμε την μεγάλη τελετή εγκαινίων του ΚΚΚ στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου, που κόστισε ένα τεράστιο ποσό στους φορολογούμενους, με το μεγάλης κλίμακας φεστιβάλ τραγουδιού και χορού της Βόρειας Κορέας Αριράνγκ και τις ομάδες μπαλέτου της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Όλα υπηρετούσαν τις ανάγκες του κόμματος.

Τον Σεπτέμβριο 2011, το υπουργείο Πολιτισμού του ΚΚΚ παρουσίασε ένα έτσι αποκαλούμενο φεστιβάλ κινεζικού πολιτισμού, Κίνα: Η Τέχνη ενός Έθνους, στο Κέντρο Τζον Φ. Κέννεντυ για τις Τέχνες στην Ουάσινγκτον. Περιείχε το χαρακτηριστικό κομμάτι προπαγάνδας του ΚΚΚ, το μπαλέτο Κόκκινη Διμοιρία Γυναικών, που προωθεί ταξικό μίσος και βίαιη επανάσταση.

Αν ορθή τέχνη που ήταν κοντά στο θείον και προέβαλλε παραδοσιακές αξίες επιτρεπόταν να υπάρχει ταυτόχρονα με κομματικά ελεγχόμενη τέχνη χρησιμοποιούμενη για πλύση εγκεφάλου του κοινού, τότε η τελευταία θα έχανε το μονοπώλιό της και δεν θα είχε καμία επίδραση. Αυτός είναι ο λόγος που όλες οι κομμουνιστικές χώρες διατηρούν αυστηρή λογοκρισία επί των τεχνών και της βιομηχανίας έκδοσης πολιτιστικών έργων.

β. Κομμουνιστικά στοιχεία πίσω από το κίνημα αβάντ-γκαρντ

Για αιώνες, η κλασική τέχνη έχει μεταδοθεί από γενιά σε γενιά. Αυτή η παράδοση συνεχίστηκε έως τον εικοστό αιώνα, όπου έφτασε σε ένα απότομο τέλος. Η μετάδοση και κληρονόμηση της τέχνης σταματήθηκαν από ένα ακραίο κίνημα αβάντ-γκαρντ και άρχισαν γρήγορα να φθίνουν. Όπως ο καλλιτέχνης Ρόμπερτ Φλόρζακ είπε: «Το εμβριθές νοήματος, η γνώση, και η ομορφιά αντικαταστάθηκαν από το νέο, το διαφορετικό, και το άσχημο. … Πρότυπα παρήκμασαν έως ότου δεν υπήρχαν πλέον πρότυπα. Το μόνο που έμεινε ήταν προσωπική έκφραση.» [11] Η ανθρωπότητα έτσι έχασε την οικουμενική της κατανόηση της αισθητικής.

Η πηγή αυτού του καταιγισμού νέων καλλιτεχνικών κινημάτων είναι στενά συνδεδεμένη με ιδεολογικές τάσεις επηρεασμένες από κομμουνισμό. Πολλοί από αυτούς τους καλλιτέχνες ήταν είτε κομμουνιστές σύμφωνα με δική τους δήλωση ή παρακομμουνιστές του ενός ή άλλου τύπου, ή είχαν επηρεαστεί από αυτές τις ιδεολογίες. Ο Γκέοργκ Λούκατσς, ο Ούγγρος πολιτιστικός κομμισάριος της Κομμουνιστικής Διεθνούς και ιδρυτής του Δυτικού Μαρξισμού, δημιούργησε την Σχολή της Φρανκφούρτης. Ένα από τα καθήκοντά της ήταν να καθιερώσει μια «νέα καλλιτεχνική μορφή» μέσω της εγκατάλειψης του παραδοσιακού πολιτισμού. Αυτή η νέα καλλιτεχνική μορφή θέλησε να αποκλείει τέχνη που απεικονίζει το θείον. Όπως έγραψε ο Χέρμπερτ Μαρκούζε, Γερμανός σοσιαλιστής και αντιπρόσωπος για την Σχολή της Φρανκφούρτης: «Η τέχνη τόσο αντιτίθεται αυτές τις [υπάρχουσες κοινωνικές] σχέσεις, και την ίδια στιγμή τις υπερβαίνει. Έτσι η τέχνη υπονομεύει την κυρίαρχη συνείδηση, την συνηθισμένη εμπειρία.» [12] Δηλαδή, οι μαρξιστές παίρνουν την τέχνη στην επανάσταση εναντίον του θεϊκού και στην ανατροπή της ηθικής. Απόψεις τέτοιου είδους κυριαρχούν στην κατεύθυνση που παίρνει η μοντέρνα τέχνη.

Ο Γκουστάβ Κουρμπέ, ιδρυτής της γαλλικής ρεαλιστικής σχολής, συμμετείχε στην Κομμούνα του Παρισιού. Είχε εκλεχθεί ως μέλος της επιτροπής της Κομμούνας και πρόεδρος του ακραίου Συνασπισμού Καλλιτεχνών. Ο Κουρμπέ αφιέρωσε τον εαυτό του στην μεταμόρφωση του παλιού συστήματος και στην καθιέρωση νέων καλλιτεχνικών κατευθύνσεων. Έδωσε εντολή στον Συνασπισμό να κατεδαφίσει το περίτεχνο νεοκλασικό Στύλο Vendôme (που αργότερα ξαναχτίστηκε). Ο Κουρμπέ αρνήθηκε ότι τα ανθρώπινα όντα δημιουργούνται από τον Θεό, και ήταν αποφασισμένος να χρησιμοποιήσει την τέχνη για να εκφράσει την κοσμοθεώρηση του προλεταριάτου καθώς και του υλισμού. Είναι γνωστός για το ότι είπε: «Δεν έχω δει ποτέ αγγέλους ή θεές, έτσι δεν ενδιαφέρομαι να τους ζωγραφίσω.» [13]

Ο Κουρμπέ πίστευε πως αναμορφώνοντας τις τέχνες ήταν πραγματικά το να κάνει επανάσταση. Στο όνομα της απεικόνισης αυτού που αποκαλούσε «πραγματικότητας», αντικατέστησε την ομορφιά με ασχήμια. Οι γυμνοί του πίνακες, για παράδειγμα, εστιάζονται στην απεικόνιση των γυναικείων γεννητικών οργάνων – μια υποτίθεται επαναστατική πράξη – ως τρόπο εξέγερσης, παραβίασης της παράδοσης, και κάπως περαιτέρω ενθάρρυνσης κομμουνιστικού ακτιβισμού. Το σκεπτικό και ζωή του Κουρμπέ αντανακλούν την στενή σύνδεση μεταξύ κομμουνιστικής ιδεολογίας επανάστασης και μοντέρνας τέχνης.

Υπό την επιρροή μοντερνιστικής σκέψης, ο επαναστατικός ζήλος των καλλιτεχνών από τα τέλη του δεκάτου ενάτου αιώνα έχει επιφέρει μια σειρά κινημάτων στον κόσμο της τέχνης. Σε αντίθεση με τις παραδοσιακές σχολές καλλιτεχνικής έκφρασης, αυτά ήταν κινήματα αβάντ-γκαρντ που ήθελαν συγκεκριμένα να χαλάσουν την παράδοση. Ο όρος «αβάντ γκαρντ» χρησιμοποιήθηκε αρχικά από σοσιαλιστές διανοούμενους για να περιγράψει καλλιτεχνικά κινήματα που συμφωνούσαν με τις δικές τους πολιτικές φιλοδοξίες.

Στα τέλη του δεκάτου ενάτου αιώνα, αυτές οι επιρροές έφεραν τον ιμπρεσιονισμό. Από τότε, οι μοντέρνοι καλλιτέχνες έχουν εγκαταλείψει τις απαιτήσεις της παραδοσιακής ελαιογραφίας, όπως την ακρίβεια, τις αναλογίες, την δομή, την προοπτική, και τις μεταβάσεις μεταξύ φωτός και σκιάς. Ο νεοιμπρεσιονισμός (ποϊντιλισμός) και ο μεταϊμπρεσιονισμός τότε εμφανίστηκαν, εστιάζοντας τα έργα τους στην εξερεύνηση των προσωπικών αισθημάτων του καλλιτέχνη. Αντιπροσωπευτικά άτομα σε αυτήν την σχολή είναι ο Ζωρζ-Πιέρ Σερά και Βίνσεντ φαν Γκογκ, αμφότεροι κλίνοντες προς τον σοσιαλισμό. Ο φαν Γκογκ έκανε κατάχρηση αλκοόλ και υπέφερε από νοητική ασθένεια αργότερα στην ζωή του, και οι πίνακές του φαίνεται να αντανακλούν τον κόσμο που κάποιος βιώνει όταν βρίσκεται υπό την επήρεια ναρκωτικών.

Τα έργα τέχνης περιέχουν τα μηνύματα που οι δημιουργοί τους θέλουν να μεταφέρουν. Οι καλλιτέχνες κατά την καλύτερη στιγμή της Αναγέννησης μετέδιδαν καλοσύνη και ομορφιά στο κοινό τους. Συγκρίνετε αυτό με τους σύγχρονους καλλιτέχνες, που αναδίδουν αρνητικά και σκοτεινά μηνύματα. Οι μοντέρνοι καλλιτέχνες εγκαταλείπουν τις ίδιες τις σκέψεις τους και αφήνονται να περιέλθουν υπό τον έλεγχο χαμηλού επιπέδου και αρνητικών οντοτήτων τύπου φαντασμάτων. Αυτοί οι ίδιοι είναι συχνά ασυνάρτητοι και μπερδεμένοι, και τα έργα τους είναι παρόμοια – σκοτεινά, θολά, γκρίζα, θλιμμένα, παρακμιακά, και ακατάστατα.

Μετά τον ιμπρεσιονισμό ήρθε ο εξπρεσιονισμός και ο φωβισμός, ακολουθούμενοι από τον κυβισμό του Πικάσσο. Το 1944, ο Πικάσσο εγγράφηκε στο Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Στο κείμενό του Γιατί Έγινα Κομμουνιστής, έγραψε: «Η εγγραφή μου στο Κομμουνιστικό Κόμμα είναι ένα λογικό βήμα στην ζωή μου, δουλειά μου και τους δίνει το νόημά τους. … Με τους τρόπους μου έλεγα πάντα τι θεωρούσα πιο αληθινό, πιο δίκαιο και καλύτερο, και έτσι, πιο όμορφο. Αλλά κατά την καταστολή και εξέγερση, ένιωσα ότι αυτό δεν ήταν αρκετό, ότι έπρεπε να πολεμήσω όχι μόνο με την ζωγραφική αλλά με όλο μου το είναι.» [14]

Ο Πικάσσο ενθάρρυνε μια απομάκρυνση από τις κλασικές μεθόδους ζωγραφικής. Για αυτόν, όλα ήταν ένα κομμάτι ζύμης για να την πάρεις και να την σχηματίσεις όπως θέλεις. Όσο πιο περίεργα τα έργα του γίνονταν, τόσο πιο χαρούμενος φαινόταν να είναι. Η διαδικασία δημιουργίας τερατωδών εικόνων είναι η διαδικασία καταστροφής μιας εικόνας, στο σημείο που κανένας δεν μπορεί να την καταλάβει. Ακόμα και ο Ζωρζ Μπρακ, ο μοντέρνος καλλιτέχνης που συνίδρυσε τον κυβισμό με τον Πικάσσο, βλέποντας τον Demoiselles d’Avignon του Πικάσσο ήταν «τρομοκρατημένος από την ασχήμια του και την έντασή του.» Ο Πικάσσο «έπινε τουρπεντίνη και έφτυνε φωτιά», πράττοντας περισσότερο σαν χορευτής καρναβαλιού παρά σαν καλλιτέχνης, είπε. [15]

Ο Μαρσέλ Ντουσάμπ, ένα αρχικό μέλος του κινήματος τέχνης ντάντα, επίσης προσπάθησε να ανατρέψει και να επαναστατήσει κατά της παράδοσης με την παρουσίαση και χρήση έτοιμων κατασκευασμένων αντικειμένων. Χρησιμοποίησε

τυχαία αντικείμενα ή εργοστασιακής κατασκευής αντικείμενα και τα μετέτρεψε σε έτσι αποκαλούμενες εγκαταστάσεις τέχνης. Ο Ντουσάμπ, που είχε αποκαλεστεί πατέρας της εννοιολογικής τέχνης, προώθησε την ιδέα ότι οτιδήποτε μπορεί να αποκαλεστεί τέχνη. Το ντανταϊστικό κίνημα είναι καθαυτό ένα κομμουνιστικό πρότζεκτ, όπως φαίνεται από το μανιφέστο των Βερολινέζων ντανταϊστών, που κάλεσαν για μια «διεθνή επαναστατική ένωση όλων των δημιουργικών και διανοούμενων αντρών και γυναικών στην βάση του ριζοσπαστικού Κομμουνισμού», καθώς και, «την άμεση ιδιοποίηση περιουσίας (σοσιαλιστοποίηση) και συσσίτια κολλεκτίβας για όλους» και «την ανέγερση πόλεων φωτός, και κήπων που θα ανήκουν στην κοινωνία ως όλον και θα προετοιμάζουν τον άνθρωπο για μια κατάσταση ελευθερίας.» [16]

Η επίκριση του ντανταϊσμού κατά της παράδοσης εξελίχθηκε στον σουρεαλισμό στην Γαλλία, όπως αντιπροσωπεύεται από τον κομμουνιστή Αντρέ Μπρετόν, που προώθησε επανάσταση. Ήταν κατά της υποτιθέμενης καταστολής που επέφερε η λογική, πολιτισμός, και κοινωνία – μια άποψη τυπική των συγχρόνων καλλιτεχνών στην Ευρώπη του καιρού εκείνου.

Τα καλλιτεχνικά κινήματα που χρησιμοποίησαν αυτές τις αρχές περιλαμβάνουν τον αμπστραξιονισμό, μινιμαλισμό, ποπ αρτ, και μεταμοντερνισμό. Ο αμπστραξιονισμός (αφαιρεστισμός) έχει να κάνει με την συναισθηματική έκφραση επανάστασης, αταξίας, κενότητας, και φυγής (φυγισμού). Η άσχημη καταπάτηση των ηθικών αξιών είναι εμφανής σε αυτούς τους «-ισμούς» στις τέχνες σήμερα. Στο πιο εξωφρενικό τους, αυτοί οι καλλιτέχνες δημιουργούν έργα που βεβηλώνουν ανοιχτά θρησκευτικές μορφές όπως τον Χριστό.

Δεν υποστηρίζουν όλοι οι μοντέρνοι καλλιτέχνες την αριστερή πολιτική, αλλά υπάρχει ένα σαφές ιδεολογικό κοινό έδαφος με την κομμουνιστική σκέψη – δηλαδή, η απόρριψη του θεϊκού, και ο στόχος να αντικαταστήσουν το θείον ως το εναρκτήριο σημείο για την κατανόηση της ανθρώπινης ζωής. Αυτοί οι «-ισμοί» άρχισαν να ασκούν μια αυξανόμενη επιρροή στην κοινωνία και τελικά οδήγησαν στην πλήρη περιθωριοποίηση της κλασικής τέχνης.

γ. Η αναστροφή της παραδοσιακής αισθητικής: Το άσχημο ως τέχνη

Οι πολυάριθμες σχολές μοντέρνας τέχνης που εμφανίστηκαν και αναπτύχθηκαν μοιράζονται μεταξύ τους αρκετά πράγματα: Αναστρέφουν την συμβατική αισθητική· παίρνουν την ασχήμια ως ομορφιά· και στοχεύουν να συγκλονίσουν, ακόμα και στο σημείο να είναι τόσο αποκρουστικές όσο επιτρέπει η φαντασία του καλλιτέχνη.

Ο Μαρσέλ Ντουσάμπ υπέγραψε το όνομά του σε μια λεκάνη ούρησης και το ονόμασε Συντριβάνι, για να παρουσιαστεί στο κοινό στην Νέα Υόρκη. Αν και το αντικείμενο δεν παρουσιάστηκε ποτέ, η πράξη του Ντουσάμπ θεωρήθηκε ένα έξυπνο αστείο μεταξύ των συναδέλφων του στον κόσμο της τέχνης, και αργότερα καλλιτέχνες και ακαδημαϊκοί το θεώρησαν ως το αποκορύφωμα της δημιουργικότητας. Αυτό είναι το περιβάλλον στον κόσμο της τέχνης, όπου η κλασική ζωγραφική καβαλέτου έχει περιθωριοποιηθεί και η τέχνη εγκατάστασης έχει ανέλθει. Το 1958, ο Υβ Κλάιν παρουσίασε την έκθεσή του Το Κενό στην Γκαλερί Ίρις Κλερτ στο Παρίσι. Τα έργα που παρουσίασε τελικά ήταν άδειοι, λευκοί τοίχοι.

Μια κύρια φιγούρα στην μεταπολεμική αβάντ-γκαρντ της Γερμανίας, ο Τζόσεφ Μπόυς, κάλυψε το κεφάλι του με μέλι και χρυσά φύλλα και μουρμούριζε ασταμάτητα για τρεις ώρες σε έναν νεκρό λαγό στα χέρια του στην παρουσίαση του 1965 «Πως να εξηγείς εικόνες σε έναν νεκρό λαγό». Κατά την άποψη του Μπόυς, ο καθένας μπορεί να είναι καλλιτέχνης. Μια ανέκδοτη ιστορία λέει ότι ένας αναστατωμένος θεατής του φώναξε: «Μιλάς για τα πάντα κάτω από τον ήλιο, εκτός από τέχνη!» Ο Μπόυς λέγεται ότι απάντησε: «Όλα κάτω από τον ήλιο είναι τέχνη!» [17]

Το 1961, ο Πιέρο Μαντσόνι, μια βασική φιγούρα της αβάντ-γκαρντ, ισχυρίστηκε ότι είχε τοποθετήσει τα περιττώματά του σε ενενήντα κουτιά, τα αποκάλεσε έργο τέχνης, και τα έδωσε προς πώληση με το όνομα Μέρντα ντ’ αρτίστα («Κακά του καλλιτέχνη»). Το 2015, ένα από τα κουτιά αγοράστηκε στο Λονδίνο για μια τιμή ρεκόρ των 182.500 πάουντς, περίπου 240.000 δολάρια, εκατοντάδες φορές την τιμή του ίδιου βάρους σε χρυσό. Υπέγραψε επίσης το όνομά του σε σώματα γυμνών γυναικών ως μέρος μιας σειράς που αποκάλεσε Σκουλτούρε βιβέντι («Ζωντανό άγαλμα»).

Στην Κίνα, υπήρχε ένας γυμνός «καλλιτέχνης» που άλειψε το σώμα του με μέλι και ιχθυέλαιο για να προσελκύσει μύγες. Η βεβήλωση του σώματος μοιάζει να μεταφέρει την ιδέα ότι η ζωή είναι φθηνή, άσχημη, και αποκρουστική. Στο ντοκιμαντέρ του BBC Beijing Swings, σχετικά με «ακραίους καλλιτέχνες» στην Κίνα, έτσι αποκαλούμενη τέχνη παράστασης περιελάμβανε την κατανάλωση ενός ανθρώπινου εμβρύου. Εν μέσω δημόσιας καταδίκης ότι τέτοια τέχνη ήταν «αποκρουστική», ο κριτικός τέχνης Βάλντεμαρ Γιανούσζακ, παρουσιαστής του ντοκιμαντέρ, αποκάλυψε ακούσια την πραγματική φύση αυτού του πράγματος λέγοντας: «Αξίζει να προσπαθήσεις να καταλάβεις γιατί η Κίνα παράγει την πιο απαράδεκτη και σκοτεινότατη τέχνη, σε σύγκριση με οπουδήποτε αλλού στον κόσμο». [18] Στην πραγματικότητα, αυτό είναι αποτέλεσμα της αναζήτησης του δαιμονικού. Κάποια από αυτά τα μοντέρνα, έτσι αποκαλούμενα έργα τέχνης είναι τόσο βρώμικα και αναίσχυντα που ξεπερνούν την νοητική αντοχή των φυσιολογικών ανθρώπων. Τέτοια συμπεριφορά της αβάντ-γκαρντ είναι η Πολιτιστική Επανάσταση του κόσμου της τέχνης.

Όσοι υποστηρίζουν τον μοντερνισμό έχουν ακολουθήσει την τάση σαν πάπιες στο νερό, αλλά οι ζωγράφοι που αληθινά έχουν καλές τεχνικές ικανότητες ζωγραφικής έχουν δύσκολη ζωή. Ζωγράφοι και γλύπτες που παραμένουν αυστηρά στην παράδοση, που ανέρχονται στην τέχνη τους μέσω σκληρής εξάσκησης, έχουν παραγκωνιστεί εκτός του κόσμου της τέχνης. Ο Τζον Γουίλιαμ Γκόντγουορντ, ο Άγγλος Βικτωριανός νεοκλασικιστής ζωγράφος που σχετιζόταν με την Αδελφότητα Προ-Ραφαηλιτών, ένιωσε πως γινόταν διάκριση εναντίον του καθώς το ύφος του της ρεαλιστικής κλασικής ζωγραφικής δεν έχαιρε εκτίμησης με την άνοδο των μοντερνιστικών έργων του Πικάσο. Το 1922, διέπραξε αυτοκτονία και λέγεται ότι είχε γράψει στο σημείωμα αυτοκτονίας του: «Ο κόσμος δεν είναι αρκετά μεγάλος για εμένα και για έναν Πικάσο.» [19]

Παρόμοιες μέθοδοι υιοθετήθηκαν για την καταστροφή της μουσικής. Η αυθεντική μουσική συμμορφώνεται με την μουσική θεωρία και τάξη. Η μουσική τονικότητα και τα κλειδιά και κλίμακες που παράγει όλα προέρχονται από αρμονικά φυσικά πρότυπα. Το σύμπαν που δημιουργήθηκε από το θείον είναι αρμονικό. Οι άνθρωποι είναι ικανοί να εκτιμήσουν και να συμμετάσχουν στην αρμονία του σύμπαντος, και έτσι να δημιουργήσουν ομορφιά, καθώς οι άνθρωποι επίσης δημιουργούνται από το θείον.

Η μοντέρνα ατονική μουσική απορρίπτει ιδέες όπως τονικότητα, συγχορδίες, και μελωδία, και δεν έχει τάξη στην δόμησή της. Τέτοια μουσική είναι μια εξέγερση εναντίον της θεϊκώς μεταδοθείσας κλασικής μουσικής. Η ατονική μουσική παραβιάζει την αρμονία στο σύμπαν, και για αυτό πολλοί από το κοινό της την βρίσκουν ενοχλητική. Οι μοντερνιστές μουσικοί λένε, βάσει των διεστραμμένων θεωριών αισθητικής που έχουν, ότι μέλη του κοινού πρέπει να εκπαιδεύσουν τα αυτιά τους για να συνηθίσουν σε τέτοια μουσική ώστε να μπορούν να την απολαύσουν.

Ο Σόνμπεργκ, ένας από τους ιδρυτές της μοντέρνας μουσικής, έδωσε ένα «δωδεκατονικό σύστημα», μια θεμελιωδώς ατονική δομή που εκκίνησε την αντικλασική μουσική τεχνική. Η μουσική του Σόνμπεργκ θεωρήθηκε η άρνηση όλης της Γερμανικής μουσικής παράδοσης έως τότε – η πρόδοση της γεύσης, αισθήματος, παράδοσης, και όλων των αρχών της αισθητικής. Η μουσική του αποκαλέστηκε «κοκαΐνη» από Γερμανούς τότε: «Να παίζεις Σόνμπεργκ σε κοινό είναι το ίδιο με το να ανοίγεις μια μπάρα κοκαΐνης για τους ανθρώπους. Η κοκαΐνη είναι δηλητήριο. Η μουσική του Σόνμπεργκ είναι κοκαΐνη.» [20] Σε επόμενα χρόνια κάποιες γενιές μετά, ένας κριτικός μουσικής τον αξιολόγησε έτσι: «Είναι ένα μέτρο του τεραστίου μεγέθους του κατορθώματος του ανδρός ότι, πενήντα χρόνια μετά τον θάνατό του, μπορεί ακόμα να αδειάσει κάθε μέγαρο στην γη.» [21]

Αυτό που οδήγησε στην ευρεία αποδοχή του Σόνμπεργκ ήταν οι μουσικές θεωρίες του Τεοντόρ Γ. Αντόρνο, μιας βασικής μορφής στην Σχολή της Φρανκφούρτης. Στο έργο του 1949 του Αντόρνο «Φιλοσοφία της μοντέρνας μουσικής», απεικονίζει τον Σόνμπεργκ ως τον «ουσιώδη αντιπρόσωπο του μοντερνισμού στην μουσική» και παρουσίασε την δωδεκατονική μέθοδο του Σόνμπεργκ ως την αποκορύφωση της προσπάθειας να δοθεί στην μουσική «μια αυτόνομη κατάσταση και δομική αυτοδυναμία σε απάντηση στην πανταχού παρούσα κυριαρχία της καπιταλιστικής ιδεολογίας.» Η φιλοσοφική στήριξη του Αντόρνο προς τον Σόνμπεργκ ετοίμασε το έδαφος για την ευρεία αποδοχή του συστήματος του Σόνμπεργκ από επόμενες γενιές συνθετών και κριτικών μουσικής. [22] Από τότε, πολλοί μουσικοί έχουν μιμηθεί τον Σόνμπεργκ, και το αβάντ-γκαρντ ύφος του είχε μεγάλη επίδραση στον μεταπολεμικό μουσικό κόσμο.

Αφότου κατέστρεψε την παράδοση με μοντέρνα μουσική, η αβάντ-γκαρντ χρησιμοποίησε ροκ ‘ν’ ρολ για να πάρει τον ρόλο της κλασικής μουσικής από τις ζωές των ανθρώπων. Ο Σίντνεϋ Φίνκελσταϊν, επικεφαλής θεωρητικός της μουσικής στο Κομμουνιστικό Κόμμα ΗΠΑ, ανοιχτά διακήρυξε ότι τα σύνορα μεταξύ κλασικής και λαϊκής μουσικής πρέπει να εξαλειφθούν. Περίπου τον ίδιο καιρό, η έντονα ρυθμική ροκ μουσική κέρδιζε συνεχώς περισσότερο έδαφος στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς η κλασική και παραδοσιακή μουσική παραγκωνίζονταν και περιθωριοποιούνταν.

Τα χαρακτηριστικά της ροκ ‘ν’ ρολ περιλαμβάνουν μη αρμονικούς ήχους, μη δομημένες μελωδίες, έντονα ρυθμικό υπόβαθρο, και συναισθηματική διαμάχη – πολύ παρόμοια με την κομμουνιστική ιδέα της πάλης. Σύμφωνα με τις Καταγραφές του Μεγάλου Ιστορικού από τον πιο διακεκριμένο αρχαίο ιστορικό της Κίνας, Σίμα Τσιέν, μόνο όταν ο ήχος συμμορφώνεται στην ηθική μπορεί να αποκαλεστεί μουσική. Συνήθως, οι ζωές και συνθέσεις των μουσικών ροκ ‘ν’ ρολ περιστρέφονται γύρω από σεξ, βία, και ναρκωτικά.

Το ροκ ‘ν’ ρολ, μαζί με άλλους μοντέρνους ήχους όπως ραπ και χιπ-χοπ, συνέχισε να κερδίζει δημοτικότητα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι ράπερ φωνάζουν την εξέγερσή τους κατά της παράδοσης και κοινωνίας με την χρήση ναρκωτικών, αισχρής γλώσσας, και άτακτης, βίαιης συμπεριφοράς. Καθώς η ηθική της κοινωνίας ως σύνολο παρακμάζει, τέτοιες «μορφές τέχνης», που παλιότερα θεωρούνταν προϊόν υποκουλτούρων, έχουν εισέλθει στην ευρύτερη κοινωνία και έχουν ακόμα γίνει και περιζήτητες από μεγάλους και γνωστούς χώρους παραστάσεων.

Έχουμε έως τώρα εστιαστεί στις τρέχουσες συνθήκες στους κόσμους της τέχνης και μουσικής. Στην πραγματικότητα ολόκληρος ο καλλιτεχνικός κόσμος έχει επηρεαστεί πολύ, και η επιρροή του κινήματος μοντέρνας τέχνης μπορεί να ιδωθεί στην παρέκκλιση από τις παραδοσιακές ιδέες, μεθόδους, και ικανότητες σε περιοχές όπως γλυπτική, αρχιτεκτονική, χορός, διακόσμηση, σχεδιασμός, φωτογραφία, κινηματογράφος, και άλλα.

Πολλοί που συμμετέχουν στην μοντέρνα τέχνη είναι δυνατά επηρεασμένοι από κομμουνιστική ιδεολογία. Για παράδειγμα, η ιδρύτρια του μοντέρνου χορού, Ισαντόρα Ντάνκαν, ήταν ανοιχτά αμφιφυλοφιλική και αθεΐστρια. Δεν ήθελε το μπαλέτο, που το αποκαλούσε άσχημο και αφύσικο. Το 1921, αυτή και 150 παιδιά με σχεδόν καθόλου εκπαίδευση στον χορό έδωσαν παράσταση το έργο της «Διεθνής», στον ήχο του κομμουνιστικού ύμνου, στην Μόσχα για ελίτ του Κομμουνιστικού Κόμματος, περιλαμβανομένου του Βλαντιμίρ Λένιν. [23]

Όσον αφορά το γιατί αυτές οι παρεκκλίσεις υπάρχουν και έγιναν τάσεις, ή ακόμα και η κυρίαρχη τάση, σχετίζεται στενά με την διαφθορά των θεϊκώς εμπνευσμένων παραδοσιακών τεχνών από τον κομμουνισμό. Στην επιφάνεια, φυσικά, αυτό δεν είναι εμφανές, και η κατάσταση μοιάζει να είναι μια μορφή αυτοεξαπάτησης που έχει δεχτεί ευρεία αποδοχή – η έννοια ότι αν υπάρχει θεωρία πίσω του, τότε είναι τέχνη.

Αν οι άνθρωποι κοιτάξουν προσεκτικά τις διαφορές μεταξύ αβάντ-γκαρντ και παραδοσιακής τέχνης, θα βρουν ότι οι καλλιτέχνες της Αναγέννησης δεν χρησιμοποίησαν τέχνη μόνο για να υμνήσουν τον Θεό, αλλά επίσης για να παρουσιάσουν ομορφιά με έναν τρόπο που βοηθά τον άνθρωπο και ενσπείρει στην ανθρώπινη καρδιά αισθήματα αλήθειας και καλοσύνης. Κάνοντας έτσι, η τέχνη τους βοήθησε στην διατήρηση της ηθικής της κοινωνίας.

Από την άλλη πλευρά, οι διάφορες μεταλλαγμένες μορφές αβάντ-γκαρντ προσπαθούν να ξεριζώσουν όλα τα επιτεύγματα της Αναγέννησης, «να καταστρέψουν αυτό που δίνει έμπνευση και χαρά –και αυτό είναι σίγουρα μπουρζουά – αυτού του είδους το δυναμικό της τέχνης, λογοτεχνίας, και μουσικής, έτσι ώστε ο άνθρωπος, στερημένος από την σύνδεσή του με το θείον, βλέπει την μόνη δημιουργική του επιλογή να είναι η πολιτική επανάσταση.» Ασχήμια που είναι «τόσο προσεκτικά καλλιεργημένη από την Σχολή της Φρανκφούρτης και έχει χαλάσει τα ανώτατα πολιτισμικά μας εγχειρήματα» και ο μοντέρνος πολιτισμός (popular culture) γίνεται με την σειρά του «ανοιχτά ζωώδης», έγραψε ένας ακαδημαϊκός. [24] Ο θαυμασμός και ειδωλοποίηση τέτοιας ασχήμιας φέρνει μπροστά την σκοτεινή πλευρά των ανθρώπων· παρακμιακές, ανήθικες, βίαιες, κακές, και άλλα αρνητικά είδη σκέψης κερδίζουν δύναμη. Η αναζήτηση τέτοιας ασχήμιας έχει οδηγήσει σε αποδομημένες και ασχημοποιημένες αναπαραστάσεις του θεϊκού, της θεϊκής φύσης της ανθρωπότητας, της ηθικής και κοινωνίας, και ακόμα και άμεση βλασφημία προς το θείον. Όχι μόνον αυτό αποξένωσε τους ανθρώπους από το θείον, τους έχει επίσης αποξενώσει από την εσώτερη θεϊκή φύση, από την κοινωνία, και από τις παραδοσιακές αξίες.

δ. Διεστραμμένη λογοτεχνία

Η λογοτεχνία είναι μια ειδική μορφή τέχνης. Χρησιμοποιεί γλώσσα για να μεταφέρει την σοφία που το θείον έχει αποδώσει στην ανθρωπότητα, καθώς και να καταγράψει τις διαμορφωτικές εμπειρίες της ανθρωπότητας. Τα δύο μεγάλα επικά έργα της αρχαίας Ελλάδας, η Ιλιάδα και η Οδύσσεια, και τα δύο παρουσιάζουν τις σύνθετες ακολουθίες γεγονότων γύρω από τον Τρωικό Πόλεμο, απεικονίζοντας ζωντανά μια ιστορική επική ιστορία θεών και ανθρώπων. Αξίες όπως θάρρος, γενναιοδωρία, σοφία, δικαιοσύνη, και εγκράτεια που υμνήθηκαν στα επικά αυτά έργα έγιναν μια σημαντική πηγή αξιών για τον Ελληνικό κόσμο και ολόκληρο τον Δυτικό πολιτισμό. Λόγω της μεγάλης επιρροής που έχει η λογοτεχνία, κακά στοιχεία την χρησιμοποιούν για να ελέγχουν τον κόσμο, κατασκευάζοντας και προωθώντας γραπτά έργα που μεταδίδουν την ιδεολογία του κομμουνισμού, συκοφαντούν τον παραδοσιακό πολιτισμό, καταστρέφουν την ηθική των ανθρώπων, και διαδίδουν απαισιοδοξία και μια στάση παθητικότητας και έλλειψης νοήματος προς την ζωή. Η λογοτεχνία έχει γίνει ένα από τα βασικά εργαλεία του κομμουνισμού για τον έλεγχο της υφηλίου.

Στην διάρκεια της ιστορίας της Σοβιετικής Ένωσης και του ΚΚΚ, με στόχο να κάνουν πλύση εγκεφάλου στον γενικό πληθυσμό, τα αντίστοιχα κομμουνιστικά κόμματα έδωσαν εντολή στους διανοούμενούς τους να παρουσιάσουν, μέσω παραδοσιακών τεχνικών, τις ζωές του προλεταριάτου και την έννοια της ταξικής συνείδησης ώστε να εξηγήσουν την ιδεολογία και κυβερνητικά μέτρα του κομμουνιστικού κόμματος. Αυτό προκάλεσε την άνοδο ενός μεγάλου αριθμού προπαγανδιστικών λογοτεχνικών έργων, όπως τα σοβιετικά μυθιστορήματα «Η Σιδερένια πλημμύρα» και «Πως δαμάστηκε ο σίδηρος», και τα έργα του ΚΚΚ «Το τραγούδι των νέων», «Ο ήλιος λάμπει στον ποταμό Σανγκάν», και άλλα· όλα τους είχαν μια τεράστια επίδραση. Τα κομμουνιστικά κόμματα αποκαλούν αυτό το ύφος δουλειάς «σοσιαλιστικό ρεαλισμό». Ο Μάο έδωσε μια περίληψη της λειτουργίας του λέγοντας πως «υπηρετεί τους εργάτες, γεωργούς, και στρατιώτες», και υπηρετεί «το προλεταριάτο». [25] Η ικανότητα αυτού του τύπου λογοτεχνίας να ενσταλάζει ιδεολογία είναι εμφανής και έχει κατανοηθεί καλά. Όμως, η χρήση της λογοτεχνίας από τον κομμουνισμό για να καταστρέψει την ανθρωπότητα δεν περιορίζεται σε αυτόν τον τύπο.

Τα ακόλουθα δίνουν μια σύνοψη κάποιων εκ των βασικών στόχων και επιδράσεων της επηρεασμένης από κομμουνισμό λογοτεχνίας.

Χρήση λογοτεχνίας για την καταστροφή της παράδοσης

Ένα μεγάλο βήμα για την καταστροφή της ανθρωπότητας ήταν η συκοφάντιση των παραδοσιακών πολιτισμών που το θείον έδωσε στην ανθρωπότητα. Είτε στην Κίνα είτε στην Δύση, κομμουνιστικά στοιχεία χρησιμοποιούν διανοούμενους με μοντέρνες σκέψεις για να δημιουργήσουν και να προωθήσουν έργα που στρεβλώνουν ή συκοφαντούν τον παραδοσιακό πολιτισμό.

Κατά το «Κίνημα νέου πολιτισμού» της Κίνας, ο συγγραφέας Λου Σιουν έγινε διάσημος για την επίθεση με έντονη κακία προς την παράδοση και την απάρνηση της κινεζικής αρχαιότητας. Στο πρώτο του μυθιστόρημα, Το ημερολόγιο μιας κυρίας, βάζει τον πρωταγωνιστή να διακηρύσσει ότι όλη η κινεζική ιστορία μπορεί να συνοψισθεί σε δύο χαρακτήρες: «φάγωμα ανθρώπου». Ο Λου Σιουν επιδοκιμάστηκε από τον Μάο ως «ο σπουδαιότερος και πιο θαρραλέος σημαιοφόρος αυτής της νέας πολιτισμικής δύναμης» και «ο επικεφαλής διοικητής της Πολιτιστικής Επανάστασης της Κίνας». Ο Μάο είπε επίσης: «Ο δρόμος που πήρε ήταν ακριβώς ο δρόμος του νέου εθνικού πολιτισμού της Κίνας.» [26]

Στην Ευρώπη το 1909, ο Ιταλός ποιητής Φιλίππο Τομμάσο Μαρινέττι εξέδωσε το «Φουτουριστικό μανιφέστο», καλώντας για την πλήρη απόρριψη της παράδοσης και τον εορτασμό των μηχανών, τεχνολογίας, ταχύτητας, βίας, και ανταγωνισμού. Ο Ρώσος ποιητής και κομμουνιστής Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκυ εξέδωσε το μανιφέστο «Ένα χαστούκι στο πρόσωπο της δημόσιας αισθητικής» το 1913, στο οποίο εξέφρασε την αποφασιστικότητά του να εγκαταλείψει την παραδοσιακή Ρωσική λογοτεχνία.

Υπεράσπιση αποκρουστικών εικόνων ως «πραγματικότητα»

Σήμερα, διανοούμενοι και καλλιτέχνες χρησιμοποιούν την λογοτεχνία και τις τέχνες για να αναπαραστήσουν πράγματα ή σκηνές που είναι άσχημες, περίεργες, και τρομακτικές, χρησιμοποιώντας την δικαιολογία ότι απλώς δείχνουν τα πράγματα όπως είναι.

Η παραδοσιακή τέχνη μεταβιβάζει αρμονία, χάρη, καθαρότητα, εγκράτεια, ευγένεια, ισορροπία, οικουμενικότητα, και ιδανικά, που απαιτούν διαλογή και επιλογή. Στην άποψη των μοντέρνων καλλιτεχνών, τέτοια έργα δεν μπορούν να θεωρηθούν πραγματικά. Αυτή η άποψη, όμως, έρχεται από μια λανθασμένη κατανόηση, μια παρεξήγηση, της προέλευσης και λειτουργίας της τέχνης. Η τέχνη προέρχεται από την καθημερινή ζωή, αλλά θα πρέπει να υπερβαίνει την καθημερινή ζωή ώστε να δίνει τόσο ευχαρίστηση όσο και διδαχές. Λόγω αυτού, κατά την δημιουργική διαδικασία, οι καλλιτέχνες πρέπει να επιλέξουν, εξευγενίσουν, και επεξεργαστούν το τι θα απεικονίσουν.

Η τυφλή εστίαση σε αυτήν την κατανόηση του ρεαλισμού περιορίζει τεχνητά τα όρια της ζωής και της τέχνης. Αν αυτός ο τύπος ρεαλισμού είναι τέχνη, τότε όσα κάποιος βλέπει και ακούει είναι όλα τέχνη – σε αυτήν την περίπτωση, γιατί να δαπανούμε χρόνο και χρήματα στην εκπαίδευση καλλιτεχνών;

Διαφθορά ηθικών αξιών

Προσχήματα όπως «έκφραση του πραγματικού εαυτού» και άφεση της «ροής συνείδησης» έχουν οδηγήσει τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα παραδοσιακά ηθικά πρότυπα και να αφεθούν στην δαιμονική πλευρά της ανθρώπινης φύσης.

Ο Γάλλος κομμουνιστής και ποιητής Αντρέ Μπρετόν όρισε τον σουρεαλισμό ως «ψυχικό αυτοματισμό στην καθαρή μορφή του, από τον οποίον κάποιος θέλει να εκφράσει – προφορικά, με γραπτό λόγο, ή με όποιον άλλον τρόπο – την πραγματική λειτουργία της σκέψης. Οδηγούμενος από σκέψη, απουσία οποιουδήποτε ελέγχου από την λογική, απαλλαγμένος από οποιαδήποτε αισθητική ή ηθική ανησυχία.» [27]

Η συγγραφή με «ρεύμα συνείδησης» και η σουρεαλιστική «αυτόματη συγγραφή» συνδέονται στενά. Επηρεασμένοι από την ψυχοπαθολογία του Σίγκμουντ Φρόυντ, κάποιοι συγγραφείς στην Δύση άρχισαν να πειραματίζονται με συγγραφή ρεύματος συνείδησης από τις αρχές του εικοστού αιώνα. Τέτοια γραπτά συνήθως έχουν απλές ιστορίες και εστιάζονται στις εσωτερικές και προσωπικές διαδικασίες σκέψης ασήμαντων χαρακτήρων (αντιηρώων) μέσω αφηγήσεων που έχουν συντεθεί από περιφερόμενες σκέψεις.

Τα ανθρώπινα όντα έχουν ταυτόχρονα το δυναμικό για καλοσύνη και κακία. Μια ζωή θα πρέπει να είναι αφιερωμένη στην συνεχή αναβάθμιση των ηθικών προτύπων και στην καλλιέργεια της αρετής μέσω αυτοσυγκράτησης. Στην μοντέρνα κοινωνία, πολλοί έχουν κακές σκέψεις και επιθυμίες. Το να τεθούν προς παρουσίαση για θέαση από το κοινό είναι ισοδύναμο με μόλυνση της κοινωνίας.

Εξαπόλυση της σκοτεινής πλευράς του ανθρώπου ως «επίκριση» και «διαμαρτυρία»

Συγγραφείς και καλλιτέχνες στον Δυτικό ελεύθερο κόσμο, υπό την επιρροή αντιπαραδοσιακού αισθήματος, θεωρούν όλους τους νόμους, κανονισμούς, και ηθικούς κώδικες ως περιοριστικούς και κατασταλτικούς. Βλέπουν προβλήματα στην μοντέρνα κοινωνία και τις αδυναμίες της ανθρώπινης φύσης, αλλά αντί να τα αντιμετωπίσουν λογικά, προωθούν ακραίο ατομικισμό μέσω επίκρισης και διαμαρτυρίας, αφηνόμενοι στις προσωπικές τους επιθυμίες.

Χρησιμοποιούν διεφθαρμένα μέσα για να εκφράσουν έτσι αποκαλούμενη αντίσταση, ενώ ενδυναμώνουν την σκοτεινή πλευρά της φύσης τους, αφηνόμενοι σε μίσος, οκνηρία, επιθυμία, λαγνεία, επιθετικότητα, και αναζήτηση φήμης. Μια έλλειψη ηθικών περιορισμών δεν θα λύσει κανένα κοινωνικό πρόβλημα· μπορεί μόνο να τα επιδεινώσει.

Κατά την διάρκεια του κινήματος αντιπαράδοσης της δεκαετίας 1960, ο Αμερικανός ποιητής Άλλεν Τζίνσμπεργκ έγινε αντιπρόσωπος της Γενιάς Μπητ και ακόμα χαίρει σεβασμού σήμερα από αυτούς που επιθυμούν να εξεγερθούν κατά της κοινωνίας. Το ποίημά του «Ουρλιάζω» απεικονίζει ακραίους τρόπους ζωής και νοητικές καταστάσεις, όπως αλκοολισμό, σεξουαλική ανηθικότητα, ναρκωτικά, σοδομισμό, αυτοακρωτηριασμό, πορνεία, γυμνό τρέξιμο, βίαιη επίθεση, κλοπή, χουλιγκανισμό, και τρέλα.

Καθώς το κίνημα αντιπαράδοσης διείσδυσε στον κύριο κορμό της κοινωνίας, το «Ουρλιάζω» άρχισε να θεωρείται λογοτεχνικό κλασικό και συμπεριλήφθηκε σε πολλές λογοτεχνικές συλλογές. Ο Τζίνσμπεργκ παραδέχτηκε ότι ήταν κομμουνιστής όταν «ήταν παιδί» και δεν το μετανιώνει. [28] Ειδωλοποίησε τον Φιντέλ Κάστρο και άλλους κομμουνιστές δικτάτορες και προώθησε ευρέως ομοφυλοφιλία και παιδοφιλία. Ο Τζίνσμπεργκ είναι ένας χαρακτηριστικός αντιπρόσωπος του κοινού εδάφους μεταξύ κομμουνισμού και ακραίου ατομικισμού.

Διάδοση πορνογραφίας

Από την αρχή του εικοστού αιώνα, ακραίο σεξουαλικό περιεχόμενο άρχισε να εμφανίζεται σε λογοτεχνικά έργα, και παρ’ όλο που κάποια από αυτά ήταν γεμάτα με τέτοιο περιεχόμενο εγκωμιάστηκαν ως κλασικά. Πολλοί σχολιαστές και διανοούμενοι εγκατέλειψαν την κοινωνική τους ευθύνη και επαίνεσαν τέτοια πορνογραφικά έργα ως αληθινά, καλλιτεχνικά αριστουργήματα. Πολλή από την παραδοσιακή ηθική βασίζεται στις κατάλληλες σχέσεις μεταξύ των φύλων και σε αυτοσυγκράτηση. Η διάρρηξη αυτών των περιορισμών – με οποιαδήποτε δήθεν ευγενή δικαιολογία – υπονομεύει και καταστρέφει την ηθική.

Αλλαγή των ανθρώπων προς κάτι μη ανθρώπινο

Τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς ο πολιτισμός γινόταν όλο και πιο μπερδεμένος, ένα μεγάλο ποσό έργων φαντασίας εμφανίστηκε, όπως ταινίες αγωνίας και ταινίες τρόμου, έργα υπερφυσικού, και φαντασίας. Μέσω αυτών των έργων, χαμηλού επιπέδου στοιχεία μπορούν να ελέγξουν τον ανθρώπινο νου και σώμα, με αποτέλεσμα την αλλαγή των ανθρώπινων όντων προς κάτι μη ανθρώπινο.

Μια παγοκολώνα ενός μέτρου δεν σχηματίζεται με μόνο μία μέρα παγωνιάς, όπως λέει το ρητό. Χρειάζεται μια μεγάλη χρονική περίοδο, και την συμμετοχή πολλών πεδίων, ώστε η λογοτεχνία να διαφθαρεί τόσο πολύ που γίνεται εργαλείο για το κακό. Ο Ρομαντισμός διεύρυνε την κάλυψη της λογοτεχνίας ώστε να αναφέρει και τις προσωπικές και εσώτερες ζωές των ανθρώπων, και κάποια άσχημα και περίεργα φαινόμενα – όπως ακραίες και τρελές ανθρώπινες νοητικές καταστάσεις – δόθηκαν για κατανάλωση του κοινού. Αρκετοί Βρετανοί Ρομαντικοί ποιητές συλλογικά ονομάστηκαν «η σατανική σχολή» λόγω του ανήθικου περιεχομένου των ποιημάτων τους.

Ο ρεαλισμός χρησιμοποιεί την δικαιολογία της παρουσίασης της πραγματικότητας για να εκφράσει την διεφθαρμένη πλευρά της ανθρώπινης φύσης. Έτσι, κάποια έργα δίνουν έμφαση σε διεστραμμένες σκέψεις και ανήθικη συμπεριφορά. Ένας κριτικός αποκάλεσε τον ρεαλισμό «ρομαντισμό που έχει χάσει το μυαλό του». [29]

Η φιλοσοφία του νατουραλισμού, όπως προωθήθηκε από τον Ζαν-Ζακ Ρουσώ, απέδωσε την παρακμή της ανθρώπινης ηθικής στο κοινωνικό περιβάλλον και σε κληρονομικότητα, έτσι αφαίρεσε την ηθική ευθύνη του ατόμου. Ο αισθητισμός καλεί για «τέχνη για χάρη της τέχνης», ισχυριζόμενος ότι η τέχνη έχει σκοπό απλώς να παρέχει οπτικό ερέθισμα και δεν φέρει κανένα ηθικό καθήκον.

Στην πραγματικότητα, κάθε μορφή τέχνης έχει ανεπαίσθητες, βαθιές, και μεγάλης διάρκειας επιδράσεις στην ηθική πυξίδα. Η άρνηση της ηθικής ευθύνης της τέχνης είναι το άνοιγμα της πόρτας για να εισέλθει η ανηθικότητα. Αν και διαφορετικές σχολές λογοτεχνίας δημιούργησαν κάποια υψηλού επιπέδου έργα, παρήγαγαν επίσης και απαίσια έργα. Τα αρνητικά στοιχεία είναι εμφανώς αποτέλεσμα των παρηκμασμένων ηθικών προτύπων, και έστρωσαν αποτελεσματικά τον δρόμο για την κομμουνιστική ιδεολογία να καταστρέψει την ανθρωπότητα μέσω λογοτεχνίας.

Όταν κάποιος γράφει, το ηθικό του πρότυπο και η νοητική κατάσταση αντανακλώνται στο έργο του. Με την γενική παρακμή της ανθρώπινης ηθικής, ο αρνητικός τρόπος σκέψης των συγγραφέων παίρνει μια κυρίαρχη θέση. Αυτό έχει δημιουργήσει πολλά έργα που, αντί να προσπαθούν να παρουσιάσουν καλοσύνη στους ανθρώπους, τραβούν κάτω τους ανθρώπους προς την κόλαση.

4. Ανάκτηση της αληθινής τέχνης

Η δύναμη της τέχνης είναι τεράστια. Η καλή τέχνη μπορεί να επανορθώσει την ανθρώπινη καρδιά, να ανυψώσει την ηθική, να εναρμονίσει γιν και γιανγκ, ακόμα και να κάνει τους ανθρώπους ικανούς να συνδεθούν με τον ουρανό, την γη, και τα θεία όντα.

Τον τελευταίο αιώνα, το φάντασμα του κομμουνισμού εκμεταλλεύτηκε την δαιμονική φύση και την κακία του ανθρώπου, προκαλώντας την δημιουργία μια τεράστιας ποικιλίας έτσι αποκαλούμενης «τέχνης». Οι άνθρωποι οδηγήθηκαν να εξεγερθούν και να βλασφημήσουν το θείον, να αντιταχθούν στην παράδοση, και να ανατρέψουν την ηθική. Αυτό είχε την ύστατη επίδραση της μετατροπής μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας σε δαιμονικά, σε βαθμό που θα ήταν βαθιά συγκλονιστικός σε οποιονδήποτε ζούσε σε μια προηγούμενη εποχή.

Σε σύγκριση με την ομορφιά των παραδοσιακών τεχνών, τα μοντέρνα έργα είναι υπερβολικά άσχημα. Τα ανθρώπινα αισθητικά πρότυπα έχουν καταστραφεί. Η αβάντ-γκαρντ έχει γίνει κύρια τάση και ελέγχει τεράστια ποσά χρημάτων, ενώ οι παραδοσιακές, ορθές τέχνες έχουν δυσφημιστεί.

Οι τέχνες έχουν υποστεί χειραγώγηση για να γίνουν ένα όχημα για τους ανθρώπους ώστε να αφήνονται στις επιθυμίες τους και να παρουσιάζουν την δαιμονική φύση τους. Το όριο μεταξύ ομορφιάς και ασχήμιας, χάρης και αξεστοσύνης, καλοσύνης και κακίας, έχει θολωθεί ή ακόμα και διαγραφεί. Αποκρουστικά πράγματα, χάος, και σκοτάδι έχουν πάρει την θέση οικουμενικών αξιών. Η ανθρώπινη κοινωνία είναι γεμάτη με δαιμονικά μηνύματα, και τα ανθρώπινα όντα οδηγούνται σε ένα μονοπάτι παρακμής και καταστροφής.

Μόνο με την ανύψωση της ηθικής και την επιστροφή στην πίστη και την παράδοση η ανθρωπότητα θα είναι ικανή να δει μία ακόμα αναγέννηση στις τέχνες. Μόνο τότε θα δούμε όλοι την ομορφιά, ευγένεια, και μεγαλείο αυτού που η τέχνη μπορεί να είναι και αυτού για το οποίο δημιουργήθηκε.

Διαβάστε ολόκληρη την σειρά εδώ: Πώς το φάντασμα του κομμουνισμού ελέγχει τον κόσμο μας

Παραπομπές

1. “Record of Music,” in Classic of Rites, trans. James Legge, Chinese Text Project, accessed May 8, 2020, https://ctext.org/liji/yue-ji?filter=435370&searchmode=showall#result.

2. Confucius 孔子, Lun Yu 論語 [The Analects of Confucius] (New York: Ballantine Books, 1999), 3.14. [In Chinese]

3. Sima Qian, “A Treatise on Music,” in Records of the Grand Historian, trans. Burton Watson, vol. 24, 3rd ed. (New York: Columbia University Press, 1995).

4. Ouyang Xiu 歐陽脩 and Song Qi 宋祁, Xin Tang Shu 新唐書 [New Book of Tang], vol. 237 (1060). [In Chinese]

5. Robert McKee, Story: Style, Structure, Substance, and the Principles of Screenwriting (New York: ReganBooks, 1997), 129–130.

6. Yingshou Xing et al., “Mozart, Mozart Rhythm and Retrograde Mozart Effects: Evidences from Behaviours and Neurobiology Bases,” in Scientific Reports, vol. 6 (January 21, 2016), https://www.nature.com/articles/srep18744.

7. David Noebel, The Marxist Minstrels: A Handbook on Communist Subversion of Music (Tulsa, OK: American Christian College Press, 1974), 58–59.

8. David Cloud, “Rock Music and Suicide,” Way of Life Literature, December 20, 2000, https://www.wayoflife.org/reports/rock_music_and_suicide.html.

9. Val Williams, “Leni Riefenstahl: Film-maker Who Became Notorious as Hitler’s Propagandist,” The Independent, September 10, 2003, https://web.archive.org/web/20090830045819/http://www.independent.co.uk/news/obituaries/leni-riefenstahl-548728.html.

10. Mao Zedong, “Talks at the Yenan Forum on Literature and Art,” in Selected Works of Mao Tse-Tung (Beijing: Foreign Languages Press), Marxists Internet Archive, accessed on April 23, 2020, https://www.marxists.org/reference/archive/mao/selected-works/volume-3/mswv3_08.htm.

11. PragerU, “Why Is Modern Art So Bad?”, YouTube, September 1, 2014, https://www.youtube.com/watch?v=lNI07egoefc.

12. Herbert Marcuse, The Aesthetic Dimension: Toward a Critique of Marxist Aesthetics (Boston: Beacon Press, 1978), ix.

13. Jackson Spielvogel, Western Civilization: Volume C: Since 1789 (United States: Cengage Learning, 2010), 698.

14. Pablo Picasso, “Why I Became a Communist” (1945), as quoted in “Picasso, the FBI, and Why He Became a Communist,” Meyer Schapiro Collection at Columbia University’s Rare Book & Manuscript Library, February 24, 2010, accessed July 11, 2018, https://blogs.cul.columbia.edu/schapiro/2010/02/24/picasso-and-communism.

15. Robert Hughes, The Shock of the New: The Hundred-Year History of Modern Art—Its Rise, Its Dazzling Achievement, Its Fall (London: Knopf, 1991), 24.

16. Richard Huelsenbeck and Raoul Hausmann, “What Is Dadaism and What Does It Want in Germany?”, in Charles Harrison and Paul Wood, Art in Theory, 1900–2000: An Anthology of Changing Ideas, 2nd ed. (Malden, Mass, Oxford: Blackwell Pub, 2003).

17. Joseph Beuys, as quoted in “Joseph Beuys: The Revolution Is Us,” Tate.org, February 23, 1993, https://www.tate.org.uk/whats-on/tate-liverpool/exhibition/joseph-beuys-revolution-us.

18. Waldemar Januszczak, as quoted in Ben Cade, “Zhu Yu: China’s Baby-Eating Shock Artist Goes Hyperreal,” Culture Trip, October 5, 2016, https://theculturetrip.com/asia/china/articles/zhu-yu-china-s-baby-eating-shock-artist-goes-hyperreal.

19. John Wiiliam Godward, as quoted in Brad Smithfield, “‘The World Is Not Big Enough for Me and a Picasso’: The Life and Artwork of John William Godward,” The Vintage News, January 10, 2017, https://www.thevintagenews.com/2017/01/10/world-not-big-enough-picasso-life-artwork-john-william-godward.

20. Walter Frisch, ed., Schoenberg and His World (Princeton, NJ: Princeton University Press, 1999), 94.

21. Norman Lebrecht, “Why We’re Still Afraid of Schoenberg,” The Lebrecht Weekly, July 8, 2001, http://www.scena.org/columns/lebrecht/010708-NL-Schoenberg.html.

22. Golan Gur, “Arnold Schoenberg and the Ideology of Progress in Twentieth-Century Musical Thinking,” Search: Journal for New Music and Culture, 5 (Summer 2009), http://www.searchnewmusic.org/gur.pdf.

23. Julia Mickenberg, American Girls in Red Russia: Chasing the Soviet Dream (United States: University of Chicago Press, 2017), 216–217.

24. Michael Minnicino, “The New Dark Age: The Frankfurt School and ‘Political Correctness,’” in Fidelio Magazine 1, no.1 (Winter 1992), accessed April 24, 2020, http://archive.schillerinstitute.org/fid_91-96/921_frankfurt.html.

25. Mao Zedong, “Talks at the Yenan Forum.”

26. Mao Zedong, “On New Democracy,” in Selected Works of Mao Tse-Tung (Beijing: Foreign Languages Press, 1942), Marxists Internet Archive, accessed on April 24, 2020, https://www.marxists.org/reference/archive/mao/selected-works/volume-2/mswv2_26.htm.

27. André Breton, Manifestoes of Surrealism, trans. Richard Seaver and Helen Lane (Ann Arbor, MI: University of Michigan Press, 1969), 26.

28. Allen Ginsberg, “America,” Selected Poems 1947–1995 (New York: HarperCollins Publishers Inc., 2001).

29. Irving Babbitt, Rousseau and Romanticism (Boston: Houghton Mifflin, 1919), 104.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ: Διαφθείροντας το νομικό σύστημα

Τετάρτη, 24 Φεβ, 2021Σάββατο, 20 Φεβ, 2021 Από ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΩΝ «ΕΝΝΕΑ ΣΧΟΛΙΩΝ ΣΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ»

Εγγραφή στο Newsletter της Epoch Times

Πίνακας περιεχομένων

1. Νόμος και πίστη

2. Ο νόμος υπό κομμουνιστικές τυραννίες

α. Υπεράνω του νόμου μέτρα κρατικού τρόμου

β. Συνεχώς μεταβαλλόμενα πρότυπα σωστού και λάθους

γ. Αδιαφορία για το σύνταγμα

3. Πως ο κομμουνισμός εκφυλίζει τον νόμο στην Δύση

α. Υπονόμευση των ηθικών θεμελίων του νόμου

β.Υφαρπαγή των εξουσιών νομοθεσίας και διακήρυξης νόμων

γ. Αλλοιωμένες ερμηνείες δικαστικών αποφάσεων

δ. Περιορισμός της επιβολής του νόμου

ε. Χρήση νόμων αλλοδαπής για αποδυνάμωση της εθνικής κυριαρχίας των ΗΠΑ

4. Ανακτώντας το πνεύμα του νόμου

Παραπομπές

***

1. Νόμος και πίστη

Ο νόμος είναι η σιδερένια δύναμη της αμεροληψίας και δικαιοσύνης που αποδέχεται το καλό και τιμωρεί το κακό. Τι είναι καλό και τι είναι κακό θα πρέπει να κατανοηθούν από αυτούς που γράφουν νόμους. Από την προοπτική της πίστης, αυτά τα κριτήρια έρχονται από το θείον. Οι διδασκαλίες των σοφών και οι θρησκευτικές γραφές παρείχαν την βάση για τους νόμους που κυβερνούν την ανθρώπινη κοινωνία.

Ο Κώδικας του Χαμμουραμπί, που εφαρμόστηκε στην αρχαία Βαβυλώνα, είναι ένα από τα αρχαιότερα σύνολα γραπτού νόμου που έχουν βρεθεί. Χαραγμένη στην πέτρινη πλάκα πάνω από τον ίδιο τον κώδικα είναι μια ισχυρή σκηνή: Ο Σάμας, θεός του ήλιου και δικαιοσύνης, παραδίδει τους νόμους στον Βασιλιά Χαμμουραμπί. Αυτή είναι η απεικόνιση ενός θεού να δίνει σε έναν ανθρώπινο ηγεμόνα την εξουσία να κυβερνά τους ανθρώπους του χρησιμοποιώντας τον νόμο.

Για τους Εβραίους, οι Δέκα Εντολές στην Παλαιά Διαθήκη θεωρούνταν να είναι θεϊκός και κοσμικός νόμος ταυτόχρονα – μια παράδοση που έγινε η βάση της Δυτικής νομικής παράδοσης. Από Ρωμαίους αυτοκράτορες του τετάρτου αιώνα, έως τον Ανατολικό Ρωμαίο Ιουστινιανό Α΄ και τους διαδόχους του, έως τον πρώτο Αγγλοσάξονα βασιλέα της Βρετανίας, Αλφρέδο τον Μέγα, το νομικό σύστημα είχε τις Δέκα Εντολές και τις χριστιανικές διδασκαλίες ως έμπνευσή του. [1]

Ακόλουθοι θρησκευτικής πίστης πιστεύουν ότι για να μπορεί να θεωρηθεί αποδεκτός, ο νόμος πρέπει να προσαρμόζεται στα θεϊκά πρότυπα καλού και κακού, καθώς και στις θρησκευτικές διδασκαλίες. Η σκέψη πίσω από την μη βίαιη κοινωνική ανυπακοή στις Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να βρεθεί ότι προέρχεται από τις πρώτες χριστιανικές διδαχές. Όταν ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Γάιος Καλιγούλας διέταξε αγάλματα του Καίσαρα να τοποθετηθούν μέσα στα τείχη του Ναού στην Ιερουσαλήμ και ότι οι Χριστιανοί θα πρέπει να λατρεύουν τους θεούς της Ρώμης, οι Χριστιανοί επέλεξαν να αντιμετωπίσουν σταύρωση ή να καούν σε έναν πάσσαλο αντί να υπακούσουν. Αν ακολουθούσαν την διαταγή θα σήμαινε ότι παραβίασαν τις δύο πρώτες Εντολές – με άλλα λόγια, ο αυτοκράτορας απαίτησε ο κοσμικός νόμος να προηγηθεί των θεϊκών εντολών, που είναι ιερές και απαράβατες.

Γενικά, οι Δέκα Εντολές μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες. Οι πρώτες τέσσερις περιγράφουν την σχέση μεταξύ ανθρώπου και Θεού – δηλαδή, την κατάλληλη ένδειξη σεβασμού προς τον Θεό. Οι υπόλοιπες έξι διέπουν σχέσεις μεταξύ ανθρώπων και, στον πυρήνα τους, αντανακλούν την διδαχή να αγαπάμε αλλήλους όπως αγαπάμε τον εαυτό μας. Ο σεβασμός για τον Θεό είναι ένα καθήκον που καθιστά την ανθρωπότητα ικανή να διατηρήσει, αμετάβλητες, τις αρχές για αμεροληψία και δικαιοσύνη.

Το ίδιο ίσχυε στην αρχαία Κίνα, όπου ιστορικά ο νόμος προερχόταν από αυτοκρατορικά διατάγματα. Ο αυτοκράτωρ, ή «Γιός του Ουρανού», απαιτείτο να ακολουθεί την Θεία Πρόνοια και τις αρχές ουρανού και γης. Αυτό είναι το Τάο, ή Τρόπος, που δόθηκε από τον Λάο Τζι και τον Κίτρινο Αυτοκράτορα. Ο κομφουκιανικός λόγιος της Δυναστείας Χαν Ντονγκ Τζονγκσού είπε: «Η μεγαλοσύνη του Τάο προέρχεται από τον ουρανό. Ο ουρανός δεν αλλάζει ποτέ, ούτε και το Τάο.» [2] Στην αρχαία κινεζική χρήση, ο «ουρανός» δεν είναι μια σύνοψη των φυσικών δυνάμεων, αλλά αναφέρεται στο θείον. Πίστη στο Τάο του ουρανού διαμορφώνει το ηθικό θεμέλιο του Κινεζικού πολιτισμού. Τα αυτοκρατορικά νομικά συστήματα που προήλθαν από αυτό το πιστεύω επηρέασαν την Κίνα για χιλιάδες χρόνια.

Ο Αμερικανός νομικός λόγιος Χάρολντ Τζ. Μπέρμαν πίστευε πως ο νόμος συνυπάρχει με τις γενικές αρχές της κοινωνικής ηθικής και πίστης. Ακόμα και υπό τον διαχωρισμό εκκλησίας κράτους, τα δύο είναι αμοιβαίως εξαρτώμενα. Σε κάθε κοινωνία, οι έννοιες της δικαιοσύνης και νομιμότητας πρέπει να έχουν τις ρίζες τους σε αυτό που θεωρείται άγιο και ιερό. [3] Το σύγχρονο νομικό σύστημα διατηρεί πολλές πτυχές θρησκευτικής εθιμοτυπίας που ενισχύουν την δύναμή του.

2. Ο νόμος υπό κομμουνιστικές τυραννίες

Τα κομμουνιστικά κόμματα είναι αντιθεϊστικές κακές θρησκείες. Στοχεύουν να κόψουν τους συνδέσμους μιας κοινωνίας με το προγονικό παρελθόν της και τις παραδοσιακές αξίες, και δεν θα ακολουθήσουν ποτέ τις διδασκαλίες ορθών θεών στις νομοθετικές αρχές τους. Δεν ήταν ποτέ ρεαλιστικό να αναμένεται από κομμουνιστικά κόμματα να κάνουν την οποιδήποτε ειλικρινή προσπάθεια διατήρησης αμεροληψίας ή δικαιοσύνης.

α. Υπεράνω του νόμου μέτρα κρατικού τρόμου

Παραδοσιακά, οι Χριστιανοί μιλούν για την αγάπη προς άλλους όπως αγαπάμε τον εαυτό μας, και οι κομφουκιανικές διδασκαλίες λένε ότι ο καλοσυνάτος άνθρωπος αγαπά τους άλλους. Εδώ, η αγάπη δεν περιορίζεται στην στενή έννοια της αγάπης μεταξύ άντρα και γυναίκας, ή της αγάπης που υπάρχει μεταξύ οικογενειακών μελών ή φίλων. Η αγάπη επίσης περιλαμβάνει καλοσύνη, έλεος, δικαιοσύνη, ανιδιοτέλεια, και άλλες αρετές. Με αυτό το πολιτισμικό θεμέλιο, ο νόμος δεν είναι μόνο ιερός, αλλά ενσαρκώνει επίσης το πνεύμα της αγάπης στην ανθρώπινη κοινωνία.

Κανένα νομικό σύστημα δεν μπορεί να ελπίζει να περιγράφει κάθε πιθανή μορφή διαμάχης και να παρέχει κρίση για κάθε μία. Συνεπώς, οι νόμοι πρέπει να λειτουργούν μέσα στην υποκειμενικότητα όλων των μερών. Ένας δικαστής πρέπει να ακολουθεί το πνεύμα του νόμου για να δώσει απόφαση που συμμορφώνεται με την αρχή της καλοσύνης.

Στον Ναό της Ιερουσαλήμ, ο Ιησούς επέπληξε του Φαρισαίους για την υποκρισία τους, γιατί παρόλο που ακολουθούσαν αυστηρά τα λόγια του Μωυσή, είχαν αγνοήσει τις αρετές που απαιτούνται από τον κώδικα, όπως δικαιοσύνη, έλεος, και φιλαλήθεια. Ο ίδιος ο Ιησούς θεράπευσε το Σάββατο και κάθησε με μη Εβραίους, γιατί αυτό που τον ενδιέφερε ήταν το πνεύμα της καλοσύνης που εμπεριέχεται στις διδασκαλίες, όχι μόνο το λεξιλογικό τους νόημα.

Σε αντίθεση, ο κομμουνισμός είναι ριζωμένος στο μίσος. Δεν μισεί μόνο τον Θεό, αλλά επίσης μισεί τον πολιτισμό, τρόπο ζωής, και παραδόσεις που το θείον καθιέρωσε για την ανθρωπότητα. Ο Μαρξ δεν μάσησε τα λόγια του εκφράζοντας την επιθυμία του να καταδικάσει τον εαυτό του σε καταστροφή και να τραβήξει τον κόσμο κάτω μαζί του. Έγραψε στην μελλοντική γυναίκα του: «Τζέννυ, αν μπορέσουμε να ενώσουμε τις ψυχές μας, τότε με απέχθεια θα πετάξω το γάντι μου στο πρόσωπο του κόσμου, τότε θα παρελάσω μέσα από την καταστροφή ως δημιουργός!» [4]

Ο Σεργκέι Γκενναντίεβιτς Νετσάγιεφ, ένας κομμουνιστής τρομοκράτης στην τσαρική Ρωσία, έγραψε στο φυλλάδιό του «Η επαναστατική κατήχηση» ότι ο επαναστάτης «έχει κόψει όλους τους δεσμούς που τον συνδέουν με την κοινωνική δομή και τον πολιτισμένο κόσμο με όλους τους νόμους του, ηθικές, και έθιμα, και με όλες τις γενικά αποδεκτές συμβάσεις.» Ο επαναστάτης, σύμφωνα με τον Νετσάγιεφ, θα πρέπει να βλέπει τον εαυτό του ως τον μεγάλο εχθρό αυτού του κόσμου και των συμβάσεών του, και «αν συνεχίζει να ζει με αυτά είναι μόνο για να μπορέσει να τα καταστρέψει γρηγορότερα.» [5]

Η χρήση του κληρικού όρου «κατήχηση» από τον Νετσάγιεφ για το άνομο όραμά του υποδεικνύει την απέχθεια τύπου κακής θρησκείας που τρέφει ο κομμουνισμός για την ανθρωπότητα και το θείον. «Δεν είναι επαναστάτης αν έχει την όποια συμπάθεια για αυτόν τον κόσμο», έγραψε ο Νετσάγιεφ.

Ο Λένιν εξέφρασε μια παρόμοια άποψη: «Η δικτατορία είναι εξουσία βασισμένη άμεσα στην δύναμη και μη περιορισμένη από οποιουσδήποτε νόμους. Η επαναστατική δικτατορία του προλεταριάτου είναι εξουσία που κερδήθηκε και διατηρήθηκε από την χρήση βίας από το προλεταριάτο κατά της μπουρζουαζίας, εξουσία που δεν περιορίζεται από κανέναν νόμο.» [6]

Χρησιμοποιώντας πολιτική δύναμη για να σκοτώσουν, βασανίσουν, και να επιβάλουν συλλογικές τιμωρίες απουσία νομικών περιορισμών είναι ακριβώς μια κρατική τρομοκρατία, και είναι το πρώτο βήμα που κάνουν τα κομμουνιστικά καθεστώτα όταν αποκτούν την εξουσία.

Στους μήνες μετά την ανατροπή της Ρωσικής κυβέρνησης από τους Μπολσεβίκους το 1917, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν στην διάρκεια της πολιτικής πάλης. Οι Μπολσεβίκοι έφτιαξαν την Πανρωσική Ειδική Επιτροπή Καταπολέμησης Αντεπανάστασης και Σαμποτάζ, με συντομογραφία Τσέκα, και της έδωσαν δυνάμεις εκτέλεσης με συνοπτικές διαδικασίες. Από το 1918 έως το 1922, οι Τσεκίστες σκότωσαν όχι λιγότερους από δύο εκατομμύρια ανθρώπους χωρίς δίκη. [7]

Ο Αλεξάντερ Νικολάεβιτς Γιακόβλεφ, πρώην υπουργός προπαγάνδας της Κεντρικής Επιτροπής και μέλος του Πολιτικού Γραφείου και της Γραμματείας του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης, έγραψε ότι μόνο τον 20ο αιώνα, εξήντα εκατομμύρια άνθρωποι στην Ρωσία πέθαναν ως αποτέλεσμα πολέμου, πείνας, και καταστολής. Χρησιμοποιώντας δημόσια αρχεία, ο Γιακόβλεφ εκτίμησε ότι ο αριθμός των ανθρώπων που σκοτώθηκαν στις σοβιετικές εκστρατείες δίωξης ήταν είκοσι εκατομμύρια έως τριάντα εκατομμύρια. Το 1987, το Πολιτικό Γραφείο της Σοβιετικής Ένωσης έφτιαξε μια επιτροπή, της οποίας ο Γιακόβλεφ ήταν μέλος, για να επανεξετάσει τις αδικίες υπό σοβιετική εξουσία. Αφότου εξέτασαν χιλιάδες αρχεία, ο Γιακόβλεφ έγραψε: «Υπάρχει ένα αίσθημα που από καιρό δεν μπορούσα να αλλάξω. Μοιάζει πως οι δράστες αυτών των εγκλημάτων είναι μια ομάδα ανθρώπων που είναι διανοητικά άρρωστοι, αλλά φοβάμαι ότι μια τέτοια εξήγηση έχει τον κίνδυνο της υπεραπλούστευσης του προβλήματος.» [8]

Για να το πούμε πιο απλά, ο Γιακόβλεφ είδε πως τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν την κομμουνιστική εποχή δεν ήταν αποτέλεσμα απλών στιγμιαίων ξεσπασμάτων, αλλά προσεκτικού σχεδιασμού. Αυτά τα εγκλήματα διαπράχθηκαν όχι για το γενικότερο καλό του κόσμου, αλλά από ένα βαθύ μίσος της ίδιας της ζωής. Οι ηγέτες του κομμουνισμού διαπράττουν εγκλήματα όχι λόγω άγνοιας, αλλά λόγω κακίας.

β. Συνεχώς μεταβαλλόμενα πρότυπα σωστού και λάθους

Ενώ ο κομμουνισμός αγνοεί το κράτος του νόμου για να διαπράξει πράξεις κρατικής τρομοκρατίας, παρουσιάζει μια θεατρική παράσταση μπροστά στις Δυτικές χώρες ισχυριζόμενος πως είναι αφοσιωμένος να τιμά τον νόμο. Το κάνει αυτό ώστε να μπορεί να συναναστραφεί, να παρεισφρήσει, και να υπονομεύσει ελεύθερες κοινωνίες μέσω των οδών του εμπορίου και οικονομικής συνεργασίας, πολιτισμικών ανταλλαγών, και γεωπολιτικής συνεργασίας. Για παράδειγμα, στην αρχή του ανοίγματος και μεταρρύθμισης της Κίνας το 1979, το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) πέρασε έναν «νόμο ποινικής διαδικασίας», υποτίθεται για να ενισχύσει το δικαστικό σώμα. Αλλά αυτός ο νόμος δεν εφαρμόστηκε ποτέ σοβαρά.

Σύμφωνα με τον Μαρξ, ο νόμος είναι ένα προϊόν της «ταξικής αντιπαράθεσης» και εργαλείο που ενσωματώνει την θέληση της άρχουσας τάξης. Οι νόμοι ενός κομμουνιστικού κόμματος δεν προέρχονται ούτε από τον Θεό, ούτε από μια γνήσια αγάπη των ανθρώπων, ούτε από μια επιθυμία διατήρησης μια αμερόληπτης και δίκαιης κοινωνίας. Τα συμφέροντα της άρχουσας ομάδας, δηλαδή, του κομμουνιστικού κόμματος μιας δεδομένης χώρας, είναι το μόνο που μετράει. Καθώς οι στόχοι και τα συμφέροντα του κόμματος αλλάζουν, έτσι αλλάζουν και οι νόμοι του.

Φυσικά, μόλις το ΚΚΚ υφάρπαξε την εξουσία, υιοθέτησε πάλη των τάξεων ως την γραμμή του και άρχισε να ληστεύει τους πολίτες ολόκληρης της χώρας. Έφερε νόμους κατά του εγκλήματος της «αντεπαναστατικής δραστηριότητας», που εφαρμόζονταν σε οποιονδήποτε αντιτιθόταν στα ληστρικά μέτρα του Κόμματος. Το ΚΚΚ τιμώρησε αντεπαναστάτες με φυλάκιση ή θάνατο.

Αφότου ολοκλήρωσε την διαδικασία μαζικής ληστείας για να εφαρμόσει δημόσια ιδιοκτησία, το ΚΚΚ χρειαζόταν έναν τρόπο να κρατήσει αυτά που έκλεψε. Μετατόπισε τις προτεραιότητές του προς οικονομική ανάπτυξη και εφάρμοσε νόμους που προστάτευαν την ιδιωτική ιδιοκτησία. Στην ουσία, αυτό σημαίνει βασικά την προστασία των συμφερόντων του Κόμματος. Για παράδειγμα, η πολύ διαδεδομένη υποχρεωτική κατεδάφιση των σπιτιών των Κινέζων για να ανοιχτεί χώρος για έργα ανάπτυξης δείχνει την συνεχή παραβίαση του δικαιώματος ιδιωτικής ιδιοκτησίας από το καθεστώς.

Τον Μάρτιο 1999, το ΚΚΚ ανακοίνωσε ότι χρειαζόταν να «εξουσιάζει την χώρα σύμφωνα με τον νόμο». [9] Λίγους μήνες μετά, άρχισε μια πανεθνική δίωξη κατά του Φάλουν Γκονγκ και ίδρυσε ένα εξωδικαστικό σώμα τύπου Γκεστάπο, την Υπηρεσία 610, για να φέρει εις πέρας την βίαιη εκστρατεία. Για να πραγματώσει την αποστολή της, η Υπηρεσία 610 πήρε την εξουσία να προσπερνά όλους τους νόμους και δικαστικές διαδικασίες, και έτσι μπορεί να χειρίζεται τον μηχανισμό δημοσίας ασφαλείας και το δικαστικό σύστημα για να καταστέλει το Φάλουν Γκονγκ.

Το Κόμμα περιοδικά κατασκευάζει από το τίποτα νέους εχθρούς ώστε να ανανεώσει την τυραννική εξουσία του επί των Κινέζων. Οι στόχοι της δίωξης αλλάζουν συνεχώς και περιλαμβάνουν εκστρατείες κατά των ιδιοκτητών γης και καπιταλιστών, την σφαγή του 1989 των φοιτητών στην πλατεία Τιενανμέν, και την καταστολή ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ και δικηγόρων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Σύμφωνα με αυτό, ο νόμος πρέπει να αλλάζει συχνά. Σε εβδομήντα χρόνια εξουσίας, το Κόμμα έχει φέρει τέσσερα συντάγματα, το τελευταίο έχει υποστεί τέσσερις τροποποιήσεις από την σύστασή του το 1982. Κερδίζοντας εμπειρία από πολλαπλές πολιτικές εκστρατείες, το ΚΚΚ έχει χρησιμοποιήσει τον νόμο για να μεταβάλει και να αποκρύψει τα κίνητρά του και τις πράξεις του. Κάποιες φορές δεν το νοιάζει καν να βάλει αυτό το καμουφλάζ.

γ. Αδιαφορία για το Σύνταγμα

Το Σύνταγμα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας είναι γεμάτο με πομπώδη γλώσσα σε μια προσπάθεια να δείξει ότι το ΚΚΚ είναι αφοσιωμένο στο κράτους του νόμου και σε πολιτισμένα διεθνή πρότυπα. Στην πράξη, όμως, το σύνταγμα δεν ακολουθείται ποτέ αυστηρά, και βασικά δικαιώματα όπως η ελευθερία του λόγου, του πιστεύω, και της συνάθροισης ουσιαστικά δεν προστατεύονται.

Σύμφωνα με την μαρξιστική θεωρία, ο νόμος αντανακλά την θέληση της άρχουσας τάξης, αντί για αντικειμενική δικαιοσύνη. Για ένα κομμουνιστικό κόμμα, τότε, η δημιουργία και τροποποίηση νόμων για την καταστολή των εχθρών του και την επιβολή της θέλησής του επί της κοινωνίας είναι κάτι το απαραίτητο. Υπό αυτό το είδος συστήματος, οποιοσδήποτε τολμήσει να διαφωνήσει με την «θέληση της άρχουσας τάξης» – δηλαδή, οποιοσδήποτε αντιτίθεται στα συμφέροντα του κομμουνιστικού κόμματος – υπόκειται σε νομική δίωξη ως ταξικός εχθρός, είτε είναι εργάτες που έχασαν την δουλειά τους, ανάπηροι στρατιώτες, αγρότες που δημεύτηκε η γη τους, δικηγόροι ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ή απλώς αυτοί που πασχίζουν να βγάλουν τα προς το ζην.

Στους δικηγόρους που ασκούν σε κομμουνιστικές χώρες, οι νόμοι στα βιβλία πάντα υποχωρούν μπροστά στα συμφέροντα του καθεστώτος. Αν ένας δικηγόρος προσπαθήσει να αναφέρει τον νόμο και να επιχειρηματολογήσει υπέρ της δικαιοσύνης, ο δικαστής και ο εισαγγελέας θα τον σταματήσουν μιλώντας για το υποτιθέμενο πνεύμα του νόμου. Λένε ακόμα και ξεκάθαρα ότι το δικαστήριο λειτουργεί από το κομμουνιστικό κόμμα και πρέπει να ακολουθεί τις διαταγές του. Όποιες κι αν είναι οι σκέψεις αυτών των νομικών εργαζομένων, αυτό που λένε πράγματι αντανακλά το πνεύμα του νόμου που υπάρχει υπό κομμουνιστικά καθεστώτα.

Στο κινεζικό δικαστικό σύστημα, κατά την διάρκεια ακροάσεων σε σχέση με διωγμένους ασκουμένους του Φάλουν Γκονγκ, οι δικαστές μπορεί να πουν πράγματα όπως τα ακόλουθα: «Γιατί αναφέρετε τον νόμο; Με νοιάζει μόνο η πολιτική.» «Το Κόμμα δεν επιτρέπει υπεράσπιση. Οι λέξεις των αρχηγών είναι ο νόμος.» «Το Κομμουνιστικό Κόμμα ηγείται του δικαστηρίου, έτσι πρέπει να ακολουθήσουμε την κομματική γραμμή.» «Δεν απαιτείται καμία νομική διαδικασία για θέματα του Φάλουν Γκονγκ.» «Μην μου μιλάτε για συνείδηση.» [10]

Ο Άγγλος φιλόσοφος Φράνσις Μπέικον έγραψε κάποτε: «Μία κακή καταδίκη κάνει περισσότερη ζημία από πολλά κακά παραδείγματα. Γιατί αυτά απλώς μολύνουν το ρεύμα, το άλλο μολύνει την πηγή.» [11]

Οι νόμοι του Κομμουνιστικού Κόμματος, πάντα ευμετάβλητοι και μόνο επιλεκτικά εφαρμόσιμοι, δεν έχουν καμία ιερότητα από την οποία να λαμβάνουν νόμιμη εξουσία. Κατά τον τελευταίο αιώνα, το πνεύμα του νόμου που κυβερνά το νομικό σύστημα του Κόμματος έχει επιφέρει αναρίθμητες αδικίες και έχει υπάρξει υπεύθυνο για τον θάνατο εκατό εκατομμυρίων αθώων ανθρώπων – ένα χρέος αίματος το οποίο κανένας αντιπρόσωπος του κομμουνιστικού κινήματος δεν μπορεί ποτέ να ξεπληρώσει.

«Ο δολοφόνος πρέπει να πληρώσει με την ζωή του, όπως ο οφειλέτης με χρήματα», λέει μια κινεζική παροιμία. Αν το Κομμουνιστικό Κόμμα πραγματικά επέβαλε τον νόμο, θα έπρεπε να αναλάβει την ευθύνη για το αιματοβαμμένο παρελθόν του.

3. Πως ο κομμουνισμός εκφυλίζει τον νόμο στην Δύση

Όπως με την πολιτική, τα οικονομικά, την εκπαίδευση, και άλλες πτυχές της κοινωνίας, η λειτουργία του νόμου στην Δύση δεν έχει ξεφύγει από την παρείσφρηση και υπονόμευση από το κομμουνιστικό φάντασμα. Σε κομμουνιστικές χώρες, ο νόμος υπόκειται σε χειρισμούς ως ένα όργανο για την διατήρηση της εξουσίας του καθεστώτος, που ενισχύει την ιδεολογία του κομμουνιστικού κόμματος, και καταστέλει τον λαό. Σε ελεύθερες χώρες, ο στόχος του φαντάσματος είναι να χρησιμοποιήσει τον νόμο για να αλλοιώσει τα πρότυπα καλού και κακού, να υπονομεύσει την παραδοσιακή πίστη και τα ηθικά θεμέλια του νόμου, και να υφαρπάξει την δύναμη νομοθεσίας και επιβολής του νόμου, βάζοντας έτσι δαιμονικά πρότυπα σε λειτουργία.

Η επιρροή του κομμουνιστικού φαντάσματος επί της λειτουργίας του νόμου μπορεί να βρεθεί σε ολόκληρη την Δύση. Καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο επικεφαλής του ελεύθερου κόσμου, αυτό το τμήμα εστιάζεται στην διάβρωση των Αμερικανικών νομικών θεσμών.

α. Υπονόμευση των ηθικών θεμελίων του νόμου

Καθώς τα κομμουνιστικά κόμματα και οι διάφοροι ακόλουθοί τους ανά τον κόσμο προώθησαν αθεϊσμό και την θεωρία της εξέλιξης, η σύνδεση μεταξύ νόμου και θεϊκών αρχών σταθερά απορριπτόταν. Το πνεύμα του νόμου άρχισε να μετατοπίζεται από τον θεϊκό ρόλο του της διατήρησης αμεροληψίας και δικαιοσύνης στην έκφραση της θέλησης πολιτικών συμφερόντων και ακραίας ιδεολογίας. Ο νόμος εκφυλίστηκε σε μεγάλο βαθμό σε ένα όργανο εκδίκησης, διαιτησίας, παζαριού, και κατανομής ωφελών. Αυτό άνοιξε την πόρτα για αυτούς που είναι δηλητηριασμένοι από κομμουνισμό να περάσουν νόμους που υπονομεύουν την κοινωνία και ωθούν την ανθρωπότητα εγγύτερα της καταστροφής.

Ο αριστερισμός και προοδευτισμός απορρίπτουν την παραδοσιακή πίστη και ηθική κρίση, βλέποντας την ηθική ως μια κοσμική συμφωνία που αλλάζει αναλόγως της ανάπτυξης της κοινωνίας. Ο γάμος, για παράδειγμα, θεωρείται ως ένα απλό συμβόλαιο μεταξύ δύο ανθρώπων που θέλουν να δηλώσουν την αφοσίωσή τους ο ένας στον άλλον, αντί για ένας όρκος που γίνεται ενώπιον του θεϊκού. Η αναγνώριση του γάμου ομοφυλοφίλων βασίζεται στην προσχηματική λογικής της ελευθερίας και προόδου – μια βάση που είναι μεταβλητή και τελικά θα προκαλέσει την διαφθορά του νόμου. Ο διαχωρισμός της παραδοσιακής ηθικής από την δικαιοσύνη έγινε εμφανής σε μια υπόθεση έκτρωσης που έφτασε στο Ανώτατο Δικαστήριο το 1992. Τρεις δικαστές δήλωσαν: «Κάποιοι από εμάς ως άτομα βρίσκουμε την έκτρωση προσβλητική στις πιο βασικές ηθικές αρχές μας, αλλά αυτό δεν μπορεί να ελέγξει την απόφασή μας. Η υποχρέωσή μας είναι να ορίσουμε την ελευθερία όλων, όχι να επιβάλουμε τον δικό μας ηθικό κώδικα.» [12]

Με άλλα λόγια, ο νόμος δίνει προτεραιότητα στην ελευθερία και όχι στην ηθική, και οι αξίες της ελευθερίας και ηθικής είναι διαχωρισμένες. Αλλά η ελευθερία, όπως καθιερώθηκε από τους Αμερικανούς Ιδρυτές Πατέρες, είναι μία «αυταπόδεικτη» αρχή, δηλαδή, δίνεται από τον Θεό – ή όπως η Διακήρυξη Ανεξαρτησίας το θέτει, «τον Δημιουργό τους.» Η απόρριψη των οικουμενικών προτύπων που τέθηκαν από τον Δημιουργό για τον σκοπό της αύξησης του εύρους των έτσι αποκαλούμενων ελευθεριών είναι μια μέθοδος που χρησιμοποιεί ο διάβολος για να διαστρεβλώσει τον νόμο και να οδηγήσει την ανθρωπότητα στην πτώση της.

β. Κατάληψη των δυνάμεων της νομοθεσίας και διακήρυξης νόμων

Πριν ένας νέος νόμος εφαρμοστεί, περνά από πολλά στάδια, όπως το προσχέδιο νόμου, την υποστήριξη από πολιτικούς, υπερψήφιση από την βουλή, και εφαρμογή από την αστυνομία. Μπορεί να υπάρξουν επίσης δικαστικές αποφάσεις περί της νομιμότητάς του. Σε αυτήν την διαδικασία, άτομα ή ομάδες στον ακαδημαϊκό χώρο, στα μέσα ενημέρωσης, στους νομικούς κύκλους, ακόμα και στην βιομηχανία θεάματος ασκούν επιρροή επί της προετοιμασίας και εφαρμογής του νόμου. Το κομμουνιστικό φάντασμα έχει βρει αντιπροσώπους ανά την κοινωνία για να το βοηθήσουν να πάρει τον έλεγχο της νομοθετικής διαδικασίας. Διάφορα λόμπι έχουν βάλει κάθε προσπάθεια για να γεμίσουν κυβερνητικές υπηρεσίες με αριστερούς. Στον δικαστικό χώρο, έγιναν δικαστές, εισαγγελείς, και άλλοι αξιωματούχοι υπεύθυνοι για την λειτουργία της δικαιοσύνης.

Οι πρόεδροι θα κάνουν ό,τι μπορούν για να τοποθετήσουν ομόφρονες δικαστές στο Ανώτατο Δικαστήριο, ή να χρησιμοποιοήσουν την εκτελεστική εξουσία για να αποφύγουν το νομικό σύστημα. Ιστορικά, αριστερίζοντες πρόεδροι των ΗΠΑ τείνουν να δίνουν περισσότερες συχγωρήσεις ποινών. Σε μια πρόσφατη διοίκηση, ο πρόεδρος ελάφρυνε τις ποινές 1.385 παρανόμων και έδωσε συνολικά 212 απαλλαγές ποινής, ο μεγαλύτερος αριθμός από την διοίκηση του Χάρρυ Τρούμαν. [13] Σε μια από τις τελικές πράξεις του πριν αφήσει τον Λευκό Οίκο, ο πρόεδρος ελάφρυνε τις ποινές 209 ατόμων και έδωσε απαλλαγή σε 64 άλλους. Οι περισσότεροι από αυτούς που πήραν απαλλαγή είχαν διαπράξει μη βίαια εγκλήματα ναρκωτικών αλλά μία εξαίρεση ήταν ένας άντρας που είχε βρεθεί ένοχος για διαρροή 700.000 διαβαθμισμένων στρατιωτικών εγγράφων. Με προεδρική επιείκεια, η ποινή αυτού του άντρα μειώθηκε, και εξέτισε λιγότερο από 7 χρόνια από την ποινή του των 35 χρόνων. [14]

Αν και ο πρόεδρος έχει, βάσει του συντάγματος, την δύναμη να χορηγεί χάρες, η υπερβολική χρήση αυτής της δύναμης λειτουργεί εναντίον της λειτουργίας και σκοπού του νόμου, που είναι να τιμωρεί το κακό και να υποστηρίζει τους τίμιους πολίτες. Το 1954, ο τότε γερουσιαστής Λύντον Μπ. Τζόνσον του Τέξας, που αργότερα υπηρέτησε ως ο 36ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, εισήγαγε την Τροποποίηση Τζόνσον, μια παράγραφο στον φορολογικό κώδικα που απαγορεύει σε μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων εκκλησιών, να εκτελούν ορισμένες δραστηριότητες. Οι παραβάτες μπορεί να έχουν ακύρωση στις φορολογικές απαλλαγές τους. Ανήσυχοι για αυτό, μερικές χριστιανικές εκκλησίες είπαν στους επισκόπους τους να αποφεύγουν ορισμένα θέματα όταν μιλούν από τον άμβωνα, όπως επίμαχα κοινωνικά θέματα σαν την έκτρωση, ομοφυλοφιλία, ευθανασία, έρευνα βλαστοκυττάρων, και άλλα.

Το κομμουνιστικό φάντασμα έχει επίσης χειραγωγήσει όλες τις πολιτικές ομάδες σε μια προσπάθεια να αλλάξει την επιβολή του νόμου μέσω επιλογής εισαγγελέων. Ένας νομικός αξιωματούχος μιας διοικητικής περιφέρειας, που τοποθετήθηκε από προοδευτικούς υποστηρικτές και πολιτικές ομάδες, απέλυσε τριανταέναν εισαγγελείς κατά την πρώτη του εβδομάδα στην δουλειά. Καλώντας για ένα τέλος στις «μαζικές συλλήψεις», διέταξε επίσης τους υπόλοιπους του προσωπικού του να σταματήσουν να φέρνουν υποθέσεις για κατοχή μαριχουάνας. Παρόμοιες καταστάσεις υπάρχουν σε άλλες πολιτείες. Η πρόεδρος της ένωσης για τους δεύτερους σε βαθμό δικαστικούς περιφερειακούς αξιωματούχους στην Κομητεία Λος Άντζελες είπε ότι ήταν σαν να καλούνταν οι εισαγγελείς «να επιλέγουν» ποιους νόμους να τηρούν. Κατά την άποψή της, δημιουργείται μια «κατηφορική οδός» όταν ζητείται από εκλεγμένους αξιωματούχους να αγνοούν τους νόμους που ορκίστηκαν να εφαρμόζουν. [15]

Οι δικαστές έχουν επίσης την εξουσία να ακυρώνουν εντολές από διοικητικές υπηρεσίες. Για παράδειγμα, ο νόμος μετανάστευσης των ΗΠΑ δίνει στον πρόεδρο το δικαίωμα να αρνείται την είσοδο σε ξένους σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Ωστόσο, κάποιοι δικαστές επηρεασμένοι από αριστερισμό θεώρησαν μια πρόσφατη απαγόρευση ταξιδίου που ανακοινώθηκε από τον πρόεδρο ως θρησκευτική διάκριση. Οι αποφάσεις τους καθυστέρησαν την απαγόρευση για πάνω από τέσσερις μήνες ώσπου η εκτελεστική δράση επικυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο.

Καθώς οι δικηγόροι επηρεάζουν πολύ τις δικαστικές αποφάσεις, η πολιτική προτίμηση μιας νομικής ένωσης μπορεί να έχει άμεση επίδραση στο αν το πνεύμα του νόμου μπορεί να ακολουθηθεί. Ο ιδρυτής μιας δικηγορικής ένωσης με πανεθνική παρουσία αποκαλούσε τον εαυτό του σοσιαλιστή που πίστευε στην κρατική ιδιοκτησία και είπε ότι ο ύστατος στόχος του ήταν να καθιερώσει κομμουνισμό. [16] Η ένωση καυχιέται ότι έχει δεκάδες χιλιάδες μέλη ανά την χώρα και ένα ν ετήσιο προϋπολογισμό εκατοντάδων εκατομμυρίων. Καταθέτει μηνύσεις για να υποστηρίξει υποθέσεις όπως δικαιώματα έκτρωσης, γάμο ιδίου φύλου, και το δικαίωμα των ομοφυλοφίλων να υιοθετήσουν παιδιά.

Ακόλουθοι του αριστερισμού και προοδευτισμού κατέχουν κρίσιμες πολιτικές θέσεις ανά τις Ηνωμένες Πολιτείες και κυριαρχούν στον ακαδημαϊκό χώρο, στα μέσα ενημέρωσης, και στα κοινωνικά κινήματα. Αυτό έχει επιτρέψει στο κομμουνιστικό φάντασμα να έχει άνευ προηγουμένου δύναμη επί των νομοθετικών και δικαστικών διαδικασιών.

γ. Διαστρεβλωμένες δικαστικές ερμηνείες

Οι παραδοσιακές θρησκείες υπογραμμίζουν την σημασία της προσωπικής υπευθυνότητας. Στην Βίβλο, το βιβλίο του Εζεκιήλ χρησιμοποιεί έναν πατέρα και γιο ως παραβολή για να απεικονίσει το καλό και το κακό. Αν και είναι πατέρας και γιος, φέρουν την ευθύνη της συμπεριφοράς τους και δεν είναι προσωπικά υπεύθυνοι για τις πράξεις του άλλου. Όπως λέγεται στην Βίβλο: «Για οτιδήποτε κάποιος σπείρει, αυτό θα θερίσει.» Παρομοίως, οι Κινέζοι πιστεύουν ότι η καλοσύνη επιφέρει καλοσύνη και το κακό θα τιμωρηθεί από τον ουρανό.

Ελευθερία σημαίνει υπευθυνότητα. Ένας άνθρωπος έχει το δικαίωμα και την ελευθερία να επιλέξει τις ιδέες του, τον λόγο, και τις πράξεις. Χρειάζεται επίσης να είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του. Αν κάποιος διαπράξει ένα έγκλημα, θα πρέπει να τιμωρηθεί αναλόγως. Αυτή είναι η αρχή της δικαιοσύνης. Οι αριστερίζοντες δικαστές, ωστόσο, ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να μην αναλαμβάνουν την ευθύνη τους και να μεταθέτουν την ευθύνη σε κυριαρχούσες κοινωνικές συνθήκες, όπως το οικονομικό ή φυλετικό τους υπόβαθρο, την σωματική και νοητική υγεία, την εκπαίδευση, και άλλες δημογραφικές παραμέτρους, επιτρέποντας σε εγκληματίες να αποφεύγουν την νομική τιμωρία.

Απαγόρευση δημοσίων εκφράσεων πίστης

Ο Θεός είναι παντού στην Αμερικανική ζωή. Το σύνθημα του έθνους είναι «Στον Θεό που Εμπιστευόμαστε», που είναι γραμμένο ακόμα και στις επιταγές δολαρίου. Το Αμερικανικό Υπουργείο Ανεξαρτησίας δηλώνει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι αυτό που ο Δημιουργός μάς έχει δώσει. Όλοι οι αξιωματούχοι της Αμερικανικής διοίκησης, όπως και ο πρόεδρος και οι δικαστές, λένε «Συνεπώς βοήθησέ με Θεέ» όταν ορκίζονται στις θέσεις τους. Η πιο κοινή κατάληξη στους προεδρικούς λόγους είναι «Θεέ ευλόγησε την Αμερική». Ο Όρκος Αφοσίωσης, που λέγεται στα δημοτικά σχολεία, περιγράφει την Αμερική ως «ένα έθνος υπό τον Θεό».

Κάποιες από αυτές τις παραδόσεις έχουν κρατήσει για πάνω από διακόσια χρόνια, σχεδόν από την ίδρυση των Ηνωμένων Πολιτειών. Αλλά τα τελευταία εξήντα χρόνια, συνεχώς αμφισβητούνται από ακολούθους του κομμουνισμού.

Μια εθνική δικηγορική ένωση στοχεύει να αφαιρέσει την δημόσια παρουσία των Δέκα Εντολών ανά τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η πιο γνωστή υπόθεση συνέβη στο Μοντγκόμερυ, Αλαμπάμα. Το 2001, η ένωση κάλεσε για αφαίρεση μια πλάκας που έφερε τις Δέκα Εντολές και βρισκόταν στην ροτόντα του πολιτειακού δικαστηρίου. Η ομάδα βρήκε έναν δικαστή που είχε τοποθετηθεί από ένα Δημοκρατικό πρόεδρο να προεδρεύσει της υπόθεσης. Σε μια απόφαση εβδομηνταέξι σελίδων, ο δικαστής αποφάσισε σύμφωνα με την επιθυμία της δικηγορικής ένωσης.

Οι λεπτομέρειες της απόφασης μπορεί να ακουστούν γελοίες. Για παράδειγμα, ο δικαστής ισχυρίστηκε ότι η «ιεροπρεπής ατμόσφαιρα της ροτόντας», οι νωπογραφίες πίσω από την πλάκα, και η ατμόσφαιρα που δημιουργείται από ένα ζωγραφισμένο παράθυρο που παρουσιάζει έναν καταρράκτη αποτελούσαν επαρκείς λόγους για την αφαίρεση των Δέκα Εντολών. Ο δικαστής είπε επίσης ότι η «μορφή» του άνω μέρους της πλάκας θύμιζε μια ανοιχτή Βίβλο και έδινε στους θεατές λόγο να «νοιώσουν ότι η Πολιτεία της Αλαμπάμα προωθεί, υποστηρίζει, προτιμά ή επιλέγει, τον Χριστιανισμό.» [17]

Από το 1980, το Ανώτατο Δικαστήριο είχε απαγορεύσει την δημόσια τοποθέτηση των Δέκα Εντολών σε δημόσια σχολεία. Η απόφαση ήταν καταλύτης για ένα γενικό κίνημα απομάκρυνσης των Δέκα Εντολών από δημόσια θέα ανά την χώρα. Στην Γιούτα, η εθνική ένωση δικηγόρων προσέφερε ακόμα και επιβράβευση σε οποιονδήποτε ήθελε να αναφέρει αυτές τις πλάκες που δεν είχαν ακόμα αφαιρεθεί. [18]

Ένα Περιφερειακό Δικαστήριο των ΗΠΑ αποφάσισε στις 26 Ιουνίου 2002, ότι στα δημόσια σχολεία απαγορεύεται να γίνονται «ορκωμοσίες» επειδή περιέχουν τις λέξεις «υπό τον Θεό». Αυτή η απόφαση ανατράπηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο στις 14 Ιουνίου 2004. [19]

Αυτή είναι μια συνεχής νομική μάχη. Ο Αμερικανικός εθνικός ύμνος, σύνθημα, Όρκος Αφοσίωσης, σχολικές προσευχές, και παρόμοια βρίσκονται υπό πολιορκία από αθεϊστές και αριστερούς ακτιβιστές. Αναφορές σε «Θεό», ή στον Δημιουργό, όπως στην Διακήρυξη Ανεξαρτησίας, αντανακλούν τις θεϊκές αρχές που υποστηρίζουν το Αμερικανικό Σύνταγμα, και δεν παραβιάζουν τα δικαιώματα των Αμερικανών. Η δημόσια προβολή των Δέκα Εντολών και άλλων θρησκευτικών εικόνων υπογραμμίζει την βαθιά πίστη του Αμερικανικού λαού. Σε ένα έθνος που βασίζεται σε ισχυρές πνευματικές παραδόσεις, η άνοδος πολιτικών κινημάτων που προσπαθούν να απαγορεύσουν την δημόσια έκφραση πιστεύω στο θεϊκό δείχνει την έκταση στην οποία ο κομμουνισμός έχει διεισδύσει στο νομικό σύστημα.

Αλλαγή του πνεύματος του Συντάγματος μέσω ερμηνείας και νόμου κατά περίπτωση

Στον σχεδιασμό του Αμερικανικού Συντάγματος, οι Ιδρυτές Πατέρες καθιέρωσαν τον διαχωρισμό εξουσιών, με το δικαστικό τμήμα να έχει αρχικά την μικρότερη δύναμη. Το Κογκρέσο (το νομοθετικό τμήμα) είναι υπεύθυνο για την ψήφιση νόμων. Ο πρόεδρος (το εκτελεστικό τμήμα) είναι υπεύθυνος για την εκτέλεση και επιβολή των νόμων που δημιουργήθηκαν από το Κογκρέσο. Και το Ανώτατο Δικαστήριο (το δικαστικό τμήμα) δεν έχει δύναμη να ψηφίζει νόμους ούτε να κυβερνά.

Το 2002, ενώ το Ανώτατο Δικαστήριο εξέταζε μια υπόθεση σχετικά με τον Όρκο Αφοσίωσης, δημοψηφίσματα έδειξαν ότι 90 τοις εκατό των Αμερικανών υποστήριζαν την διατήρηση της φράσης «υπό τον Θεό». Στην Βουλή των Αντιπροσώπων, το αποτέλεσμα ήταν 99 έναντι μηδέν. [21] Οι ψήφοι του κογκρέσου έδειξαν την πραγματική γνώμη του Αμερικανικού κοινού.

Ως εκλεγμένοι αντιπρόσωποι των ανθρώπων, μέλη του Κογκρέσου και ο πρόεδρος υπηρετούν θητείες από δύο έως έξι χρόνια πριν τις επόμενες εκλογές. Όσο το κοινό και το κύριο τμήμα της κοινωνίας καθοδηγούνται από θεϊκά πρότυπα ηθικής, η έκταση στην οποία ο πρόεδρος και τα μέλη του Κογκρέσου μπορούν να πέσουν προς την αριστερά είναι περιορισμένη. Αλλά οι δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου δεν χρειάζεται να ενδιαφέρονται για την κοινή γνώμη, καθώς έχουν τις θέσεις τους ισόβια. Επιπλέον, υπάρχουν μόνο εννέα τέτοιοι δικαστές. Είναι σχετικά ευκολότερο να επηρεαστούν οι αποφάσεις αυτών των εννέα ατόμων από ότι να αλλαχτεί η κοινή γνώμη.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η προσθήκη άρθρων στο Σύνταγμα απαιτεί υποστήριξη από τα δύο τρίτα του Κογκρέσου, και τρία τέταρτα των πολιτειών. Αυτά τα αυστηρά μέτρα το καθιστούν δύσκολο να γίνει άμεσα μια αλλαγή στο Σύνταγμα. Συνεπώς, η προοδευτική στρατηγική είναι όχι να αλλάξει το Σύνταγμα άμεσα, αλλά να το ερμηνεύσει διαφορετικά. Θεωρούν το Σύνταγμα ως ένα «ζωντανό» και συνεχώς «εξελισσόμενο» έγγραφο. Χρησιμοποιώντας προηγούμενες δράσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, εισάγουν τις απόψεις της αριστεράς μέσα στον νόμο. Με αυτόν τον τρόπο, ασκούν κρυφά την θέλησή τους επί του Συντάγματος, που ισοδυναμεί με υπονόμευσή του.

Η θεϊκή εντολή δεν είναι πλέον η υψηλότερη αρχή. Το Σύνταγμα έχει υποστεί δριμύ χτύπημα υπό τα σφυριά των αριστεριζόντων Ανωτάτων Δικαστών, καθώς οι αποφάσεις τους είναι τελεσίδικες και θα πρέπει να τις σεβαστεί ακόμα και ο πρόεδρος. Το δικαστικό τμήμα παίρνει ένα όλο και μεγαλύτερο κομμάτι εξουσίας μεταξύ των τριών τμημάτων που καθιέρωσαν οι Ιδρυτές Πατέρες. Πρακτικά, οι Ανώτατοι Δικαστές έχουν αποκτήσει μερική νομοθετική ακόμα και εκτελεστική ισχύ.

Αριστερίζοντες Ανώτατοι Δικαστές έχουν επιφέρει έναν αριθμό συνεπειών επί της Αμερικανικής κοινωνίας που είναι βαρύτατες και δύσκολο να θεραπευθούν. Ως έχουν τα πράγματα, το Ανώτατο Δικαστήριο μπορεί, μέσω εξέτασης υποθέσεων, να διατάξει την αφαίρεση των Δέκα Εντολών από τα δημόσια σχολεία και χώρους, να ξαναγράψει ποινικές διαδικασίες, να αυξήσει φόρους, να αναγνωρίσει δικαιώματα στην έκτρωση και γάμο ιδίου φύλου, να επιτρέψει την έκδοση και παρουσίαση πορνογραφίας, και ούτω καθεξής.

Η αυξανόμενη κυριαρχία των δικαστών συνδυασμένη με τις αποφάσεις αριστεριζόντων δικαστών έχει δώσει στο φάντασμα του κομμουνισμού ένα σημαντικό εργαλείο για την επίτευξη των σχεδίων του.

Προώθηση αισχρού περιεχομένου στο όνομα της ελευθερίας

Η δεκαετία του 1960 ήταν μια εποχή βαθιάς μεταμόρφωσης ανά την Αμερικανική κοινωνία. Αριστεροί φοιτητές καθοδήγησαν το αντιπολεμικό κίνημα, ροκ ‘ν’ ρολ, κουλτούρα χίπι, το φεμινιστικό κίνημα, σεξουαλική απελευθέρωση, και άλλα αντιπαραδοσιακά ρεύματα, δημιουργώντας χάος σε όλη την κοινωνία.

Ο επικεφαλής δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου εκείνη την περίοδο ήταν ο αριστερίζων Έαρλ Γουόρρεν. Κατά την θητεία του Γουόρρεν ως επικεφαλής δικαστή, το Ανώτατο Δικαστήριο πήρε πολύ σημαντικές αποφάσεις με μακροπρόθεσμες συνέπειες. Αυτές συμπεριλάμβαναν την απαγόρευση προσευχών σε δημόσια σχολεία και την άδεια εκδόσεων που παρουσιάζουν ακραίο σεξουαλικό υλικό. [22][23]

Στο βιβλίο της «The Supremacists: The tyranny of judges and how to stop it» [Οι ανώτεροι: Η τυραννία των δικαστών και πως να την σταματήσουμε], η ειδικός συνταγματικού δικαίου Φύλλις Σλάφλαϋ παρέχει στατιστικά που δείχνουν ότι από το 1966 έως το 1970, το Ανώτατο Δικαστήριο πήρε τριαντατέσσερις αποφάσεις που ακύρωσαν αποφάσεις υφισταμένων δικαστηρίων για την απαγόρευση αισχρού περιεχομένου. [24] Οι αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου δεν υπογράφηκαν, και η γνώμη πλειοψηφίας αποτελείτο από μόνο μία ή δύο σειρές. Με άλλα λόγια, ακόμα και οι ίδιοι οι δικαστές δεν μπήκαν στον κόπο να επισυνάψουν κάποια λογική στις αποφάσεις τους.

Το 1968, το Χόλλυγουντ παράτησε τον Κώδικα Παραγωγής Ταινιών του, και ακύρωσε τους περιορισμούς περί αισχρού περιεχομένου στις ταινίες. Μια πλημμυρίδα διαφόρων ειδών πορνογραφικών έργων σύντομα ακολούθησε, και σήμερα έχουν εμποτίσει κάθε γωνιά της κοινωνίας.

Η Πρώτη Τροπολογία του Συντάγματος εγγυάται ελευθερία λόγου. Είχε την πρόθεση να εξασφαλίσει το δικαίωμα έκφρασης πολιτικής άποψης, όχι να κατασκευάσει και να διαδίδει πορνογραφία.

Νομιμοποίηση ναρκωτικών

Καθώς ο κόσμος ετοιμαζόταν να υποδεχθεί το νέο έτος στις 31 Δεκεμβρίου 2017, το δορυφορικό κανάλι CNN αναμετέδωσε πλάνα μιας δημοσιογράφου που κάπνιζε μαριχουάνα. Εμφανώς υπό την επήρεια, φαινόταν ζαλισμένη και χωρίς αντίληψη του περιβάλλοντος. Το πρόγραμμα έλαβε ευρεία επίκριση. [25]

Το 1996, η Καλιφόρνια έγινε η πρώτη πολιτεία των ΗΠΑ που νομιμοποίησε την ιατρική μαριχουάνα, και πολλές πολιτείες σύντομα ακολούθησαν. Έως το 2012, το Κολοράντο και η Ουάσινγκτον είχαν νομιμοποιήσει την μαριχουάνα για «χρήση αναψυχής». Σε αυτές τις δύο πολιτείες, η καλλιέργεια, κατασκευή, και πώληση μαριχουάνας σε ενηλίκους είναι τελείως νόμιμη. Έχει από τότε επίσης νομιμοποιηθεί στην Καλιφόρνια. Τον Οκτώβριο 2018, η Καναδική κυβέρνηση νομιμοποίησε την χρήση μαριχουάνας.

Εκτός των σοβαρών ζημιών στο ανθρώπινο σώμα, τα ναρκωτικά είναι ψυχολογικά εθιστικά. Από την στιγμή που κάποιος εξαρτηθεί, μπορεί να παρατήσει ηθικούς περιορισμούς ώστε να αποκτήσει περισσότερο από το ναρκωτικό. Από την άλλη μεριά, αυτοί που υποστηρίζουν την νομιμοποίηση ναρκωτικών πιστεύουν ότι θα είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος να μειωθεί η παράνομη διακίνηση ναρκωτικών. Λένε ότι η νομιμοποίηση επιστρέπει αυστηρότερο έλεγχο επί του ναρκωτικού, και μια επακόλουθη μείωση σε σχετιζόμενα με ναρκωτικά εγκλήματα.

Οι κυβερνήσεις αναμένουν ότι η νομιμοποίηση ναρκωτικών θα δημιουργήσει δισεκατομμύρια δολαρίων σε έσοδα. Αλλά δεν είναι δύσκολο να δούμε πως καθώς μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων γίνονται εθισμένοι, χάνουν την επιθυμία για δουλειά, και υποφέρουν από κακή υγεία, η παραγωγικότητα θα πέσει, και ο συνολικός πλούτος που δημιουργείται από την κοινωνία θα συρρικνωθεί. Είναι αυταπόδεικτο ότι η νομιμοποίηση ναρκωτικών δεν μπορεί να αυξήσει τα κυβερνητικά έσοδα μακροπρόθεσμα. Επιπλέον, η κρίση του τί είναι καλό και τι κακό δεν θα πρέπει να βασίζεται σε οικονομικό κέρδος, αλλά σε θεϊκά πρότυπα. Η παραδοσιακή ηθική βλέπει την ανθρώπινη μορφή ως ιερή και δημιουργηθείσα κατά την θεϊκή εικόνα. Οι Δυτικές θρησκείες πιστεύουν ότι το σώμα είναι ο ναός του Αγίου Πνεύματος, ενώ στην Ανατολή πιστεύεται ότι το σώμα μπορεί να βελτιωθεί μέσω καλλιέργειας για να γίνει ένας Βούδας ή Τάο. Η χρήση ναρκωτικών, τότε, είναι πράξη ιεροσυλίας.

Σύμφωνα με ένα άρθρο της Los Angeles Times, ένα από τα βασικά άτομα που έκαναν λόμπι για την νομιμοποίηση της μαριχουάνας στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ένας πλούσιος προοδευτικός. [26] Τον Μάρτιο 2017, έξι γερουσιαστές έγραψαν επιστολή προς το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ αιτούμενοι αυτό το άτομο να διερευνηθεί επειδή χρησιμοποιεί το ίδρυμά του για να προωθήσει προοδευτισμό στο εξωτερικό και να υπονομεύσει συντηρητικές κυβερνήσεις. [27]

Η νομιμοποίηση ναρκωτικών είναι ένα επιπλέον βήμα προς την ενθάρρυνση των ανθρώπων να χάσουν τους περιορισμούς τους και τους αποκόπτει από το θείον. Καθώς η κοινωνία βιώνει αναταραχή και οικονομική ύφεση, οι κομμουνιστές αρπάζουν ευκαιρίες να κερδίσουν πολιτική δύναμη.

Νομιμοποίηση του γάμου ιδίου φύλου

Η Σλάφλαϋ κατέγραψε δώδεκα μεθόδους που οι δικαστές χρησιμοποιούν για να υπονομεύσουν την ηθική: ξαναγράφουν το Σύνταγμα, λογοκρίνουν την αποδοχή της ύπαρξης Θεού, ορίζουν ξανά τον γάμο, υπονομεύουν την αμερικανική εθνική κυριαρχία, απειλούν τα δικαιώματα ιδιοκτησίας, προωθούν πορνογραφία, καλλιεργούν φεμινισμό, περιορίζουν βαριά την επιβολή του νόμου, προσκαλούν παράνομη μετανάστευση, παρεμβαίνουν στις εκλογές, κλέβουν τα δικαιώματα των ασθενών, και επιβάλουν φόρους. [28]

Το βιβλίο Γένεσις περιγράφει την καταστροφή των Σοδόμων. Ένα από τα εγκλήματα που διέπρατταν οι καταδικασμένοι κάτοικοι της πόλης ήταν η εμπλοκή σε ομοφυλοφιλία. Αυτή είναι η προέλευση του όρου «σοδομισμός», δηλαδή σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ αντρών. Αυτοί με βασική γνώση της Βίβλου γνωρίζουν ότι η ομοφυλοφιλία πηγαίνει αντίθετα στην θέληση του Θεού.

Τον Ιούνιο 2015, το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε 5-4 ότι ο γάμος ομοφυλοφίλων είναι δικαίωμα που παρέχεται από το Σύνταγμα. [29] Όταν η απόφαση επικυρώθηκε, ο τότε Αμερικανός πρόεδρος άλλαξε το εικονίδιο της επίσημης σελίδας του Λευκού Οίκου στο Τουίτερ σε μια σημαία ουράνιου τόξου, υποστηρίζοντας τα δικαιώματα LGBT. Η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου απαγόρευσε σε δεκατρείς πολιτείες που ακόμα απαγόρευαν τον γάμο ομοφυλοφίλων να επιβάλουν τους νόμους τους. Τον Αύγουστο 2015, μια γραμματέας στην Κομητεία Ρόουαν, Κεντάκυ, αρνήθηκε να εκδώσει πιστοποιητικά γάμου για ομοφυλόφιλα ζευγάρια λόγω των πιστεύω της. Αργότερα φυλακίστηκε για πέντε νύχτες λόγω έλλειψης συμμόρφωσης με εντολή ομοσπονδιακού δικαστηρίου των ΗΠΑ να εκδώσει τα έγγραφα. [30] Στην πραγματικότητα, το δικαστήριο είχε παραβιάσει το συνταγματικό της δικαίωμα στην ελευθερία της πίστης. Σχολιάζοντας την υπόθεση της γραμματέως, ο πρώην κυβερνήτης του Αρκάνσας και πρώην Ρεπουμπλικανός προεδρικός υποψήφιος Μάικ Χάκαμπυ αποκάλεσε την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου περί του γάμου «δικαστική τυραννία». [31]

Έως το 2019, εικοσιοκτώ χώρες και περιοχές είχαν επίσημα αναγνωρίσει ή αποδεχθεί τον γάμο ιδίου φύλου, περιλαμβανομένων ανεπτυγμένων Δυτικών χωρών όπως Ηνωμένες Πολιτείες, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Νορβηγία, Δανία, Φινλανδία, Σουηδία, Πορτογαλία, Βέλγιο, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, και Καναδάς. Ο νόμος έχει την δύναμη να ενισχύει την ηθική ή να επηρεάζει την κίνησή της προς μια νέα κατεύθυνση. Η νομιμοποίηση συμπεριφοράς που αποκκλίνει από τις παραδοσιακές ηθικές αξίες είναι το ίδιο με το να έχουμε την κυβέρνηση και τους νόμους να οδηγούν τους ανθρώπους να προδώσουν την ηθική και να μην υπακούν στις θεϊκές εντολές.

Υπό την επιρροή της πολιτικής ορθότητας, η επίκριση του χάους μέσα στο οποίο βρίσκεται σήμερα η κοινωνία μας – είτε από το κοινό, από πολιτικές ενώσεις, ή θρησκευτικές ομάδες ιδιαίτερα – μπορεί εύκολα να μετατοπιστεί στο επίπεδο πολιτικής ή νόμου, και να προκαλέσει περιορισμούς στην ελευθερία του λόγου ή άλλες τιμωρίες. Μετά την νομιμοποίηση ανήθικης συμπεριφοράς, αυτοί που κάνουν οποιοδήποτε σχόλιο ή επίκριση σε σχετικά ζητήματα συχνά κατηγορούνται για παραβίαση των νόμων, όπως αυτών που αφορούν την φυλετική διάκριση. Ο νόμος έχει στρεβλωθεί σε ένα μέσον στραγγαλισμού της ικανότητας των ανθρώπων να κάνουν ηθικές κρίσεις. Ουσιαστικά προωθεί την ομοφυλοφιλία και ενθαρρύνει τους ανθρώπους να παραδίδουν τον εαυτό τους σε ατελείωτη επιθυμία και εξαχρείωση.

δ. Περιορισμός της επιβολής του νόμου

Υπό την αριστερή επιρροή, πολλοί δικαστές ή νομοθετικές υπηρεσίες περιορίζουν εσκεμμένα τις νόμιμες δυνάμεις της επιβολής του νόμου, βασικά αδιαφορώντας για το έγκλημα. Ο στόχος του κομμουνιστικού φαντάσματος σε αυτό είναι να παραλύσει τον κρατικό μηχανισμό ώστε να ανακινήσει κοινωνική αναταραχή, η οποία με την σειρά της δημιουργεί δικαιολογίες είτε για την επέκταση της κυβέρνησης, ή τις απαιτούμενες συνθήκες και ένα πραξικόπημα ή επανάσταση.

Πολλές πολιτείες έχουν ψηφίσει ακροαριστερούς νόμους, ένα τυπικό παράδειγμα είναι τα μέτρα «πολιτείας καταφυγίου». Μεταξύ άλλων κανόνων, οι πολιτείες καταφύγια συχνά απαγορεύουν τους ομοσπονδιακούς αστυνομικούς μετανάστευσης να συλλαμβάνουν παράνομους μετανάστες σε τοπικές φυλακές, περιλαμβανομένων αυτών με εκρεμμείς εντολές σύλληψης. Η τοπική αστυνομία απαγορεύεται να συνεργαστεί και να επικοινωνεί με ομοσπονδιακούς πράκτορες για να επιβάλει νόμους μετανάστευσης.

Αυτό θέτει έναν σοβαρό κίνδυνο ασφαλείας για το κοινό. Τον Ιούλιο 2015, ο παράνομος μετανάστης Χοσέ Ινές Γκαρσία Ζαράτε πυροβόλησε και σκότωσε μια νέα γυναίκα που περπατούσε σε κατά μήκος ενός μόλου του Σαν Φρανσίσκο. Ο Ζαράτε είχε ιστορικό εγκλημάτων: Είχε κατηγορηθεί με πέντε κακουργήματα σχετικά με ναρκωτικά και ληστεία, και κατοχή όπλων, και είχε απελαθεί πέντε φορές. Υπό τους νόμους πολιτείας καταφυγίου του Σαν Φρανσίσκο, αξιωματούχοι απελευθέρωσαν τον Ζαράτε από την κράτηση τρεις μήνες πριν τον θανάσιμο πυροβολισμό, αντί να τον μεταφέρουν σε ομοσπονδιακές αρχές μετανάστευσης, που είχαν ζητήσει κράτησή του προς απέλαση.

Όταν ένας εγκληματίας δικάζεται, τίθονται εξαιρετικά αυστηρά πρότυπα στην διαδικασία κατηγορητηρίου. Αυτό γίνεται για την προστασία των νομίμων δικαιωμάτων του υπόπτου, αλλά συχνά το αποτέλεσμα είναι ότι εγκληματίες είναι ικανοί να εκμεταλλεύονται τα κενά του νόμου. Πανούργοι ύποπτοι, ή αυτοί που έχουν κοινωνική θέση ή προνόμια, που καταλαβαίνουν τον νόμο και τους κανονισμούς, ή που προσλαμβάνουν ικανούς δικηγόρους, μπορούν να παρατείνουν την νομική διαδικασία, προς μεγάλη ζημία στο δικαστικό σύστημα. Μπορεί να γίνει πολύ δύσκολο να παρουσιαστούν ένοχοι ύποπτοι ενώπιον της δικαιοσύνης.

Επηρεασμένες από την εξάπλωση της «σεξουαλικής απελευθέρωσης», αποφάσεις σε υποθέσεις περί σεξουαλικών εγκλημάτων συχνά αναφέρουν ως ελαφρυντικά ευρήματα στην έρευνα του Άλφρεντ Κίνσεϋ ή ακτιβιστών που τον ακολουθούν για να επιχειρηματολογήσουν ότι η ζημία που προκαλείται από σεξουαλική κακοποίηση είναι μικρή ή ανύπαρκτη. Πολλές περιπτώσεις κατέληξαν σε μείωση ποινών των σεξουαλικών κυνηγών. [32] Πολλοί συνηθισμένο εγκληματίες επίσης λαμβάνουν μείωση των αρχικών ποινών τους, υποτίθεται λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων ή λόγω των δικαιωμάτων των φυλακισμένων. Το πραγματικό κίνητρο, όμως, είναι η χρήση πολιτικής ορθότητας για την αποδυνάμωση της ισχύος του νόμου, την αναταραχή της κοινωνικής τάξης, και την προετοιμασία του δρόμου για περαιτέρων επέκταση της κυβέρνησης.

Για να είναι ο νόμος δίκαιος, θα πρέπει να αποδίδει αυστηρές ποινές σε όσους διαπράττουν ασυγχώρητα εγκλήματα. Από την αρχαιότητα, ο φόνος είχε ως τιμωρία τον θάνατο. Αλλά σήμερα, κάποιες χώρες και περιοχές έχουν καταργήσει την θανατική ποινή για λόγους όπως «ανθρωπιά», «ανεκτικότητα», ή έναν υποτιθέμενο σεβασμό για την ζωή.

Υπό την επίδραση διεστραμμένου φιλελευθερισμού και προοδευτισμού, κάποιοι δίνουν υπεροβολικό βάρος στα δικαιώματα των φυλακισμένων – ασχέτως της βαρύτητας των εγκλημάτων τους – ενώ διατηρούν παράξενη σιγή για τα θύματα. Αν ένας δολοφόνος τρέφεται και στεγάζεται με χρήματα φορολογουμένων, η απώλεια ελευθερίας του είναι μετά βίας μια δίκαιη ανταλλαγή για τον θάνατο του θύματος και το τραύμα που προκαλεί σε αγαπημένους. Πολλοί ερευνητές στις Ηνωμένες Πολιτείες βρήκαν ότι η θανατική ποινή είναι αποτελεσματική στην αποτροπή εγκλήματος. Ο Ντέιβιντ Μούλχαουσεν, ανώτερος αναλυτής στο Ίδρυμα Κληρονομιάς (Heritage Foundation), κατέθεσε ενώπιον της Δικαστικής Επιτροπής της Γερουσίας το 2007 ότι η θανατική ποινή έχει μια αποτρεπτική επίδραση και μπορεί να σώσει ζωές. Στην δεκαετία του 1990, τρεις καθηγητές, μεταξύ αυτών ο Πωλ Ρούμπιν στο Πανεπιστήμιο Έμορυ, εξέτασαν είκοσι χρόνια στατιστικών εγκληματικότητας από τρεις χιλιάδες μεγάλες και μικρές πόλεις ανά τις Ηνωμένες Πολιτείες και κατέληξαν ότι «κάθε εκτέλεση έχει ως αποτέλεσμα, κατά μέσο όρο, 18 λιγότερους φόνους – με περιθώριο λάθους συν ή μείον 10.»

Ακόμα και ειδικοί που είναι κατά της θανατικής ποινής θα πρέπει να παραδεχτούν ότι έχει μια αποτρεπτική επίδραση. Ωθώντας έννοιες όπως ελευθερία και νομιμότητα στα άκρα, η αριστερά έχει στρεβλώσει τον νόμο και του έκλεψε την ιερότητά του.

ε. Χρήση ξένων νόμων για αποδυνάμωση της Αμερικανική κυριαρχίας

Όταν αριστερίζοντες δικαστές δεν μπορούν να βρουν λόγια στο Αμερικανικό Σύνταγμα για να υποστηρίξουν τις προσωπικές απόψεις τους, χρησιμοποιούν νόμους που ψηφίστηκαν σε άλλες χώρες για να συντηρήσουν τα επιχειρήματά τους.

Για παράδειγμα, στην υπόθεση του Ανωτάτου Δικαστηρίου «Λώρενς εναντίον Τέξας» (2003), οι αριστερίζοντες δικαστές θέλησαν να καταργήσουν έναν κανόνα του Τέξας που απαγόρευε σε συναινούντες ομοφυλόφιλους ενήλικες να εμπλέκονται σε σεξουαλικές πράξεις, αλλά δεν μπορούσαν να βρουν κάτι από το Σύνταγμα για να υποστηρίξουν την υπόθεση. Τότε ανέφεραν μια «έγκυρη» υπηρεσία εκτός Ηνωμένων Πολιτειών ως λέγουσα πως η ομοφυλοφιλία ήταν «ένα αναπόσπαστο τμήμα ανθρώπινης ελευθερίας σε πολλές άλλες χώρες», και κατήργησαν επιτυχώς τον νόμο. Αυτή η υπόθεση προκάλεσε καταργήσεις παρόμοιων κανόνων σε δεκατρείς άλλες πολιτείες. [34]

Η κομμουνιστική σκέψη έχει εξαπλωθεί ανά τον κόσμο με διαφορετικές μορφές. Η σοσιαλιστική τάση σκέψης ανά την Ασία και Ευρώπη είναι εύκολο να ιδωθεί, και έχει μεγάλη επιρροή στην Αφρική και Λατινική Αμερική επίσης. Χώρες όπως η Ζιμπάμπουε και Βενεζουέλα είναι σοσιαλιστικές χώρες σε όλα εκτός από το όνομα. Ούτε ο Καναδάς δεν έχει αποφύγει την επιρροή του.

Εμπόριο και παγκοσμιοποίηση έφεραν τις Ηνωμένες Πολιτείες σε εγγύτερη σύνδεση με άλλες χώρες. Με σκοπό να εισαγάγουν στοιχεία σοσιαλισμού στην χώρα, αριστερίζοντες δικαστές χρησιμοποιούν την δικαιολογία της συμμόρφωσης με τις διεθνείς συμβάσεις και μετά χρησιμοποιούν κρίση ειδικής περίπτωσης για να αλλάξουν το πνεύμα του Συντάγματος. Αν ακόμα και οι Ηνωμένες Πολιτείες, ως αρχηγός του ελεύθερου κόσμου, δεν μπορεί να διατηρήσει βασικά, παραδοσιακά πρότυπα, ολόκληρη η υφήλιος θα χαθεί στον κομμουνισμό.

4. Ανάκτηση του πνεύματος του νόμου

Σήμερα, ο νόμος έχει στραφεί εναντίον των θεϊκών διδασκαλιών που αρχικά τον ενέπνευσαν.Η νομιμότητα έχει γίνει εργαλείο που χρησιμοποιεί το κομμουνιστικό φάντασμα για να χαλάσει την ηθική βάση της ανθρώπινης κοινωνίας, φέρνοντάς την στο χείλος της καταστροφής. Αντιπαραδοσιακές και ανήθικες νομοθεσίες έχουν αποδυναμώσει την ικανότητα του νόμου να διατηρεί κοινωνική τάξη, αφήνοντας την επέκταση της κρατικής δύναμης ως την μόνη «λύση» στην κακία.

Υπό ένα νομικό σύστημα που ελέγχεται από το κομμουνιστικό φάντασμα, οι άνθρωποι θα αφεθούν με μόνο δύο επιλογές: Είτε να αρνηθούν να ακολουθήσουν τις αρχές και τους εκφυλισμένους νόμους τους, ή να προδώσουν την ηθική τους ώστε να συμμορφωθούν. Το πρώτο θα σήμαινε την καταστροφή του νόμου στην πράξη, καθώς όπως το έθεσε ο νομικός Χάρολντ Μπέρμαν: «Θα πρέπει να υπάρχει πίστη στον νόμο. Αλλιώς, υπάρχει μόνο κατ΄ όνομα.» [35] Η τελευταία επιλογή εμπεριέχει μια κατηφορική οδό ηθικής παρακμής, δημιουργώντας μια καθοδική δίνη στην οποία ο νόμος και η κατάσταση της κοινωνίας συναγωνίζονται σε έναν αγώνα να φτάσουν στο κατώτατο σημείο. Σε κάθε περίπτωση, η κοινωνία γενικά δεν θα έχει κάποια διέξοδο από αυτόν τον δαιμονικό στρόβιλο.

Το βιβλίο του 1958 «Ο γυμνός κομμουνιστής» [The Naked Communist] καταγράφει σαρανταπέντε στόχους που αναζητούν οι κομμουνιστές ώστε να παρεισφρήσουν και να υπονομεύσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες. Επτά από αυτούς σχετίζονται με το νομικό σύστημα. [36]

Ο δέκατος έκτος στόχος αποτελείται από την χρήση των τεχνικών αποφάσεων των δικαστηρίων για την αποδυνάμωση σημαντικών ιδρυμάτων των ΗΠΑ ισχυριζόμενοι ότι η συμπεριφορά τους παραβιάζει τα πολιτικά δικαιώματα.

Ο εικοστός τέταρτος στόχος είναι η κατάργηση όλων των νόμων που περιορίζουν το απρεπές περιεχόμενο απεικονίζοντάς τους ως λογοκρισία που παραβιάζει τον ελεύθερο λόγο και έκφραση.

Ο εικοστός ένατος είναι η αμφισβήτηση του Συντάγματος ως λανθασμένου, απαρχαιωμένου, ή ασύμβατου με την διεθνή πρακτική.

Ο τριακοστός τρίτος είναι η κατάργηση όλων των νόμων που παρεμβαίνουν με τον κομμουνιστικό μηχανισμό.

Ο τριακοστός όγδοος στόχος είναι η νομιμοποίηση μη αστυνομικών υπηρεσιών να εκτελούν συλλήψεις. Όλα τα συμπεριφορικά προβλήματα θα πρέπει να δίνονται σε υπαλλήλους διανοητικής υγείας.

Ο τριακοστός ένατος είναι η υφαρπαγή ελέγχου επί του πεδίου της ψυχιατρικής και η επιβολή νόμων ψυχικής υγείας για τον έλεγχο ατόμων που αντιτίθενται στους κομμουνιστικούς στόχους.

Ο τεσσαρακοστός πέμπτος στόχος είναι η κατάργηση του Τομέα Κόνναλλυ, γνωστού επίσης ως Τροπολογία Κόνναλλυ. Ο κανονισμός δίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες το δικαίωμα να δίνουν προτεραιότητα σε αποφάσεις εγχώριων δικαστηρίων σε σχέση με με αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων. Ο σκοπός αυτού του στόχου είναι να αποτρέψει τις Ηνωμένες Πολιτείες από την προστασία της εγχώριας κυριαρχίας τους και να έχει διεθνή σώματα όπως το Διεθνές Δικαστήριο να δίνει υπερισχύει του δικαστικού συστήματος των ΗΠΑ.

Κοιτώντας τους παραπάνω στόχους και συγκρίνοντάς τους με το τι έχει ήδη εφαρμοστεί, είναι εμφανές ότι ο κομμουνισμός είναι καλά τοποθετημένος για να συνεχίσει να υπονομεύει τον νόμο και δικαιοσύνη των ΗΠΑ.

Είτε είναι κρατικά μέτρα μίσους σε χώρες που ελέγχονται από κομμουνιστικά καθεστώτα, ή κανονισμοί σε Δυτικές χώρες όπου η κομμουνιστική ιδεολογία έχει υποσκάψει τα νομοθετικά και δικαστικά ιδρύματα, και στις δύο περιπτώσεις ο στόχος είναι το πνεύμα του νόμου – δηλαδή, ο σεβασμός προς το θείον και την παραδοσιακή ηθική.

Αν δεν είμαστε ικανοί να διατηρήσουμε τα ηθικά πρότυπα που δόθηκαν από θεϊκή εντολή ως τα κριτήριά μας για την διάκριση καλού και κακού στο πιο βασικό επίπεδο, η κοινωνία θα συνεχίσει να ψηφίζει νόμους που συμμορφώνονται στην κομμουνιστική ιδεολογία, προωθώντας το έκφυλο και καταπιέζοντας το ορθό. Η κοινωνία θα χάσει τις θεϊκές αρχές της της δικαιοσύνης και ελευθερίας και θα υποκύψει στην τυραννία του κομμουνιστικού φαντάσματος.

Διαβάστε ολόκληρη την σειρά εδώ: Πώς το φάντασμα του κομμουνισμού ελέγχει τον κόσμο μας

Παραπομπές

1. Harold J. Berman, The Interaction of Law and Religion (Nashville: Abingdon Press, 1974), 51–55.

2. Dong Zhongshu 董仲舒, as quoted in Ban Gu 班固, “Dong Zhongshu zhuan” 董仲舒傳 [“Chronicle of Dong Zhongshu”] in Han Shu 漢書 [The Book of Han]. [In Chinese]

3. Berman, The Interaction.

4. Karl Marx, as quoted in W. Cleon Skousen, The Naked Communist (Salt Lake City: The Ensign Publishing Co., 1962), 13.

5. Sergey Nechayev, The Revolutionary Catechism (1869), Marxists Internet Archive, accessed on April 20, 2020, https://www.marxists.org/subject/anarchism/nechayev/catechism.htm.

6. Vladimir Lenin, “The Proletarian Revolution and the Renegade Kautsky: How Kautsky Turned Marx Into A Common Liberal,” in Lenin Collected Works, trans. Jim Riordan (Moscow: Progress Publishers, 1974), 28:227–325, Marxists Internet Archive, accessed on April 20, 2020, https://www.marxists.org/archive/lenin/works/1918/prrk/common_liberal.htm.

7. Li Yuzhen 李玉貞, Yi bu dianfuxing zhuzhuo: Ershi shiji Eguoshi 一部顛覆性著作：二十世紀俄國史 [Work of Insurrection: 20th-Century Russian History], (Beijing: Yanhuang Chunqiu, 2010). [In Chinese]

8. Alexander Nikolaevich Yakovlev, “Zhi Zhongguo Duzhe” 致中國讀者 [“To Chinese Readers”], in Yibei kujiu—Eluosi de Buershiweikezhuyi he gaige yundong 一杯苦酒——俄羅斯的布爾什維克主義和改革運動 [A Bitter Cup: Bolshevism and the Reformation of Russia], trans. Xu Kui 徐葵 et al., (Beijing: Xinhua chubanshe, 1999), 10. [In Chinese] The cited text is a preface written for the Chinese-language edition of Yakovlev’s book.

9. On March 15, 1999, the “Amendment of the Constitution of the People’s Republic of China” adopted at the Second Session of the Ninth National People’s Congress inserted in Article 5 of the Constitution: “The People’s Republic of China implements the rule of law and builds a socialist country ruled by law.” See An Linxian 安霖贤, Xianfa yuanze yu yi fa zhiguo 宪法原则与依法治国 [Constitutional Principles and Governing the Country by Law], people.com.cn, November 2, 2006, http://legal.people.com.cn/GB/43027/73487/73490/4990833.html. [In Chinese]

10. Francis Bacon, “Of Judicature,” in The Essays or Counsels, Civil and Moral of Francis Bacon, ed. Samuel Harvey Reynolds (Oxford: Clarendon Press, 1890), Internet Archive, accessed on April 20, 2020, https://archive.org/stream/essaysorcounsel00bacouoft/essaysorcounsel00bacouoft_djvu.txt.

11. Ouyang Fei 歐陽非, “Hongse huangtang huangyan lun” 紅色荒唐言論 [“Red Nonsense”], Minghui.org, January 8, 2015, http://www.minghui.org/mh/articles/2015/1/8/302850.html. [In Chinese]

12. Planned Parenthood of Southeastern Pennsylvania v. Casey (Nos. 91–744, 91–902), Legal Information Institute, accessed on April 20, 2020, https://www.law.cornell.edu/supct/html/91-744.ZO.html.

13. Neil Eggleston, “President Obama Has Now Granted More Commutations Than Any President in This Nation’s History,” The White House, January 17, 2017, https://obamawhitehouse.archives.gov/blog/2017/01/17/president-obama-has-now-granted-more-commutations-any-president-nations-history.

14. Gregory Korte, “Obama Commutes Sentence of Chelsea Manning in Last-Minute Clemency Push,” USA TODAY, January 17, 2017, https://www.usatoday.com/story/news/politics/2017/01/17/obama-commutes-sentence-chelsea-manning/96678814.

15. Paige St. John and Abbie Vansickle, “Here’s Why George Soros, Liberal Groups Are Spending Big to Help Decide Who’s Your Next D.A.,” Los Angeles Times, May 23, 2018, http://www.latimes.com/local/california/la-me-prosecutor-campaign-20180523-story.html.

16. US Congress, House, Affidavit of Roger N. Baldwin, Investigation of Un-American Propaganda Activities in the United States: Hearings before a Special Committee on Un-American Activities, 75th–78th Cong., December 31, 1938, 3081–3082, Internet Archive, accessed on April 20, 2020, https://archive.org/details/investigationofu193804unit/page/2448/mode/2up/search/Baldwin.

17. Myron H. Thompson, as quoted in Phyllis Schlafly, The Supremacists: The Tyranny of Judges and How to Stop It (Minneapolis, MN: Richard Vigilante Books, 2006), 26–27.

18. Phyllis Schlafly, “Pots of Gold Behind Crosses and Ten Commandments,” Eagle Forum, June 23, 2004, http://eagleforum.org/column/2004/june04/04-06-23.html.

19. Elk Grove Unified School District v. Newdow, 542 U.S. 1 (2004).

20.
US Congress, House, Expressing the Sense of the House of Representatives that Newdow v. US Congress Was Erroneously Decided, and for Other Purposes, HR 459, 107th Cong., 1st sess., introduced and agreed in House June 27, 2002, https://www.congress.gov/bill/107th-congress/house-resolution/459.

21. US Congress, Senate, A Resolution Expressing Support for the Pledge of Allegiance, S. 292, 107th Cong., 1st sess., introduced and agreed in Senate June 26, 2002, https://www.congress.gov/bill/107th-congress/senate-resolution/292.

22. Schlafly, The Supremacists, 30.

23. Ibid., 58.

24. Ibid., 60–61.

25. “CNN Revels in Pot Smoke During New Year’s Eve Report From Denver,” Fox News, January 1, 2018, http://www.foxnews.com/entertainment/2018/01/01/cnn-revels-in-pot-smoke-during-new-years-eve-report-from-denver.html.

26. Patrick McGreevy, “Billionaire Activists like Sean Parker and George Soros Are Fueling the Campaign to Legalize Pot,” Los Angeles Times, November 2, 2016, http://www.latimes.com/politics/la-pol-ca-proposition64-cash-snap-20161102-story.html.

27. Sen. Mike Lee, “GOP Senators Call on Sec. Tillerson to Investigate State Department Meddling,” March 14, 2017, https://www.lee.senate.gov/public/index.cfm/press-releases?ID=B5BD5596-25C8-495F-A8B1-A4D248649C04.

28. Schlafly, The Supremacists.

29. Obergefell v. Hodges, 576 U.S. 644 (2015).

30. Todd Starnes, “Kentucky Clerk: ‘This is a fight worth fighting,” Fox News, September 3, 2015, http://www.foxnews.com/opinion/2015/09/03/kentucky-clerk-am-prepared-to-go-to-jail.html.

31. Mike Huckabee, as quoted in “Attorney for Kim Davis Speaks Out, Huckabee Blasts ‘Judicial Overreach’ in Case,” interview by Sean Hannity, Fox News, September 8, 2015, http://www.foxnews.com/transcript/2015/09/08/attorney-for-kim-davis-speaks-out-huckabee-blasts-judicial-overreach-in-case.html.

32. Stop the Kinsey Institute Coalition, “Kinsey Helped Undermine Laws Protecting Women & Children,” accessed on April 20, 2020, http://stopthekinseyinstitute.org/more/undermining-laws.

33. Paul Rubin, et al., “Does Capital Punishment Have a Deterrent Effect? New Evidence From Post-Moratorium Panel Data,” Clemson University and Emory University (October 2003), https://cjlf.org/deathpenalty/DezRubShepDeterFinal.pdf.

34. Lawrence v. Texas, 539 U.S. 558 (2003).

35. Berman, The Interaction.

36. Skousen, The Naked Communist.

Μετά από δύο δεκαετίες σε κινεζική φυλακή, ασκούμενη του Φάλουν Γκονγκ καταδικάστηκε σε ακόμα δύο χρόνια

Παρασκευή, 19 Φεβ, 2021Πέμπτη, 18 Φεβ, 2021 Από EPOCH TIMES

Εγγραφή στο Newsletter της Epoch Times

Από την Angela Bright

Περίπου δύο δεκαετίες πριν, η Τζανγκ Ρονγκτζουάν, ασκούμενη της διαλογιστικής άσκησης Φάλουν Γκονγκ, καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλάκιση επειδή είχε λάβει μέρος στην παρεμβολή σε ένα τοπικό τηλεοπτικό δίκτυο για να προβληθεί αντί για το πρόγραμμα ένα βίντεο που εξέθετε την δίωξη που εκτελεί το κινεζικό καθεστώς εναντίον της πνευματικής ομάδας.

Τώρα, καθώς η ποινή πρόκειται να τελειώσει, οι δεσμοφύλακες πρόσθεσαν ξαφνικά δύο ακόμα χρόνια στην ποινή της.

Το Φάλουν Γκονγκ, γνωστό επίσης ως Φάλουν Ντάφα, είναι μια άσκηση διαλογισμού με ηθικές διδασκαλίες επικεντρωμένες στην αλήθεια, καλοσύνη, και ανεκτικότητα. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, έως 100 εκατομμύρια άνθρωποι στην Κίνα εξασκούνταν στο Φάλουν Γκονγκ, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις εκείνου του καιρού.

Με σχεδόν έναν σε κάθε 10 Κινέζους, στον τότε πληθυσμό, να ασκείται, ο τότε επικεφαλής του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος Τζιανγκ Τζεμίν θεώρησε την τεράστια δημοτικότητα της ομάδας μια απειλή προς την κυριαρχία του Κόμματος. Στις 20 Ιουλίου 1999, ο Τζιανγκ εκκίνησε μια πανεθνική εκστρατεία για να συλλάβει ασκουμένους και να τους ρίξει σε φυλακές, στρατόπεδα συγκέντρωσης, και ψυχιατρικές κλινικές σε μια προσπάθεια να τους εξαναγκάσει να απαρνηθούν την πίστη τους.

Ο Τζιανγκ επίσης χρησιμοποίησε τον κρατικό μηχανισμό προπαγάνδας για να συκοφαντήσει την άσκηση και να γυρίσει την κοινή γνώμη εναντίον των ασκουμένων. Τον Ιανουάριο 2001, το κινεζικό καθεστώς ενορχήστρωσε ένα περιστατικό αυτοπυρπόλησης στην Πλατεία Τιενανμέν, και ισχυρίστηκε μετά ότι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ έβαλαν φωτιά στον εαυτό τους. Δημοσιογραφικές έρευνες αργότερα αποκάλυψαν την προσεκτική σκηνοθεσία του καθεστώτος.

Παρεμβολή στην αναμετάδοση

Ο Minghui.org, ιστότοπος με έδρα τις ΗΠΑ που καταγράφει στοιχεία της δίωξης του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα, ανέφερε ότι τον Αύγουστο 2002, με σκοπό να εκθέσουν το περιστατικό αυτοπυρπόλησης στην Τιενανμέν, οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ Τζανγκ Ρονγκτζουάν, Ντουάν Σιαογέν, Χε Γουαντζί, και Λι Τσονγκφένγκ έκαναν παρέμβαση στο τοπικό τηλεοπτικό δίκτυο στην κομητεία Μινχέ, επαρχία Τσινγκχάι. Έκαναν παρέμβαση στην τηλεοπτική αναμετάδοση βάζοντας ένα βίντεο που εξηγούσε το πως το κινεζικό καθεστώς κατασκεύασε και σκηνοθέτησε το περιστατικό.

Στις 30 Δεκεμβρίου 2002, το μέσο δικαστήριο της πόλης Σινίνγκ, επαρχίας Τσινγκχάι, τους καταδίκασε σε φυλάκιση: 20 χρόνια φυλάκιση για την Τζανγκ, 17 χρόνια για τον Χε, 15 χρόνια για τον Λι, και 7 χρόνια για την Ντουάν. Φυλακίστηκαν στην επαρχιακή φυλακή γυναικών Τσινγκχάι και στην φυλακή Χαομέν Τσινγκχάι. Κατά την δίκη, υπήρχαν σημάδια τραυματισμού στα σώματα των ασκουμένων. Ο Λι περπατούσε χωλαίνοντας, σύμφωνα με το Minghui.org.

Πριν από το περιστατικό αναμετάδοσης, τον Οκτώβριο του 2000, η Τζανγκ είχε φυλακιστεί σε στρατόπεδο εργασίας για έναν χρόνο από το αστυνομικό τμήμα κομητείας Τζενγιουάν. Τον Μάιο 2001, ξυλοκοπήθηκε βαριά και υπέφερε πόνο στο πέλμα και τραυματισμούς στους μηρούς ως αποτέλεσμα, ανέφερε το Minghui.org. Ξυλοκοπήθηκε μέχρι που λιποθύμησε πέντε φορές. Υπέφερε από σοβαρές κρανιακές κακώσεις, αλλά ακόμα την εξανάγκαζαν να δουλεύει, με αποτέλεσμα να λιποθυμήσει αρκετές φορές όταν δούλευε.

Τον Αύγουστο 2001, όταν η Τζανγκ απελευθερώθηκε από το στρατόπεδο εργασίας, οι τοπικές αρχές είχαν κλείσει το κατάστημα που είχε, και την άφησαν χωρίς εργασία, και σύντομα, χωρίς κατοικία. Η τότε εννέα ετών κόρη της έπρεπε να ζήσει με συγγενείς. Η Τζανγκ αναγκάστηκε να φύγει και κατέληξε στην Τσινγκχάι.

Στις 7 μ.μ., 17 Αυγούστου 2002 στην πόλη Σινίνγκ, επαρχία Τσινγκχάι, στις 8 μ.μ. 18 Αυγούστου στην πόλη Λαντζόου, επαρχία Γκανσού, και στις 8 μ.μ. 19 Αυγούστου στην κομητεία Μινχέ, επαρχία Τσινγκχάι, τοπικά τηλεοπτικά δίκτυα διακόπηκαν και προβλήθηκαν βίντεο που εξέθεσαν την δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα.

Η τηλεοπτική αναμετάδοση διήρκησε μισή ώρα. Οι τοπικές αρχές αιφνιδιάστηκαν και ανησύχησαν εξαιρετικά και διέταξαν την αστυνομία να βρει τους εμπλεκόμενους. Τουλάχιστον 15 ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ στην περιοχή απήχθησαν ως αποτέλεσμα.

Στις 24 Αυγούστου 2002, η Τζανγκ απήχθη μαζί με την συνασκούμενη Ντουάν και τις πήγαν σε κέντρο κράτησης στην Σινίνγκ.

Τοπική αστυνομία τότε κατέσχεσε προσωπικά αγαθά όπως υπολογιστές, εκτυπωτές, και πάνω από 10.000 γιουέν (περίπου $1.500) σε μετρητά από τις κατοικίες τους.

Κατά την διαδικασία δίκης, οι Ντουάν και Τζανγκ απαίτησαν να επιστραφούν τα μετρητά τους, αλλά πήραν πίσω μόνο 100 γιουέν.

Μετά μεταφέρθηκαν σε μια μυστική τοποθεσία όπου υπέστησαν βασανισμό.

Η Τζανγκ βρέθηκε αργότερα υπό κράτηση στις Επαρχιακές Γυναικείες Φυλακές Τσινγκχάι, όπου επίσης υπέστη βασανιστήρια. Έγινε παράλυτη και δεν μπορούσε να περπατήσει.

Καθώς η ποινή της Τζανγκ επρόκειτο να τελειώσει, της δόθηκαν δύο ακόμα χρόνια από τους δεσμοφύλακες επειδή αρνήθηκε να απαρνηθεί την πίστη της, ανέφερε το Minghui.org.

Ο συνασκούμενος Χε, που επίσης συμμετείχε στην παρεμβολή της τηλεόρασης, διώχθηκε μέχρι θανάτου στην φυλακή Τσινγκχάι Χαομέν τον Μάιο 2003.

Μετά την λήξη της επταετούς ποινής της Ντουάν, καταδικάστηκε και πάλι σε 10 χρόνια το 2017. Την πήγαν στην φυλακή γυναικών Γκανσού. Δεσμοφύλακες παρότρυναν την συγκρατούμενη Μα Γιατσίν να χτυπάει την Ντουάν. Το βασανιστήριο της προκάλεσε νοητική θόλωση. Επιπλέον, η φυλακή δεν επέτρεψε στην οικογένειά της να την επισκεφθεί για σχεδόν έναν χρόνο.

Περισσότερες παρεμβολές στην τηλεόραση

Ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ σε διάφορες επαρχίες και πόλεις έχουν χρησιμοποιήσει την παρεμβολή στην τηλεόραση για να πουν στο κινεζικό κοινό για την δίωξη του καθεστώτος.

Στις 16 Φεβρουαρίου 2002, τηλεοπτικά καλωδιακά δίκτυα στην πόλη Ανσάν, επαρχία Λιαονίνγκ δέχτηκαν παρεμβολή από ασκουμένους.

Στις 5 Μαρτίου 2002, οκτώ τηλεοπτικά κανάλια στην βορειοανατολική πόλη Τσάνγκτσουν δέχτηκαν παρεμβολή. Επίσης, το απόγευμα της 23ης Ιουνίου 2002, αρκετά κανάλια του κρατικού σταθμού CCTV που προβάλλουν προγράμματα ειδικά για αγροτικές περιοχές αναμετέδωσαν ένα πρόγραμμα για την δίωξη του Φάλουν Γκονγκ, μέσω παρεμβολής.

Το απόγευμα της 12ης Αυγούστου 2003, το Εκπαιδευτικό Κανάλι 3 της τηλεόρασης του Πεκίνου δέχτηκε παρεμβολή.

Τον Σεπτέμβριο 2007, το Ίδρυμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Ασίας Ειρηνικού απέδωσε το «Βραβείο Υπερασπιστή της Ακεραιότητας» στον Λιού Τσενγκτζούν, έναν ασκούμενο του Φάλουν Γκονγκ που διώχθηκε μέχρι θανάτου από τις αρχές επειδή συμμετείχε στην παρεμβολή του τηλεοπτικού δικτύου της Τσάνγκτσουν.

Ο σχολιαστής επικαιρότητας Χονγκ Ντα καταδίκασε την δίωξη που διαπράττει το κινεζικό καθεστώς εναντίον ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ που προσπαθούν να φέρουν αληθινές πληροφορίες στον κινεζικό πληθυσμό.

«Κατά τα 70 χρόνια της απολυταρχικής εξουσίας του ΚΚΚ, η Κίνα είναι μια κοινωνία στην οποία πραγματικές πληροφορίες έχουν φραχθεί βαρύτατα», είπε. «Οι παρεμβολές στην τηλεόραση από ασκουμένους του Φάλουν Γκονγκ φέρνουν την πραγματικότητα για το Φάλουν Γκονγκ στους Κινέζους. Θα πρέπει να τους τιμήσουν, όχι να τους βασανίζουν και θανατώνουν. Ενώπιον αδικίας, οι άνθρωποι θα πρέπει να επιτρέπεται να μιλάνε», πρόσθεσε.

Ο Πανγκ Γιονγκφένγκ, πρώην δικηγόρος στην Κίνας που τώρα ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες, σημείωσε πως η πράξη «παρεμβολής σε καλώδια τηλεόρασης» για να πουν την αλήθεια για την δίωξη είναι «μια πλήρως αποδεκτή άσκηση του δικαιώματος στην ελευθερία της έκφρασης.»

Ισχυρισμοί εκλογικής απάτης: Διάγραμμα πληροφοριών

Παρασκευή, 19 Φεβ, 2021Πέμπτη, 18 Φεβ, 2021 Από EPOCH TIMES

Εγγραφή στο Newsletter της Epoch Times

Μετά το πέρας των αμερικανικών προεδρικών εκλογών της 3ης Νοεμβρίου, πολυάριθμοι ισχυρισμοί εκλογικών ανωμαλιών έχουν εμφανιστεί με την μορφή ενόρκων καταθέσεων και άλλων ενοχοποιητικών στοιχείων.

Το παρακάτω διάγραμμα παρέχει μια περίληψη κάποιων από των πληροφοριών που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα.

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΠΙΣΤΟΛΙΚΩΝ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΩΝ

Αυτήν την χρονιά, η χρήση επιστολικών (ταχυδρομικών) ψηφοδελτίων για όλους υιοθετήθηκε από πολιτείες ως απάντηση στον ιό του ΚΚΚ. Παλιότερα ένας ψηφοφόρος θα έπρεπε να αιτηθεί για ένα επιστολικό ψηφοδέλτιο και να έχει έναν μάρτυρα που να πιστοποιεί την ταυτότητά του ώστε να μπορέσει να ψηφίσει επιστολικά. Αυτήν την χρονιά, εννέα πολιτείες και η Περιοχή της Κολούμπια απέστειλαν ταχυδρομικώς ψηφοδέλτια σε όλους τους εγγεγραμμένους ψηφοφόρους τους, ενώ άλλες κατήργησαν την απαίτηση μάρτυρα.

ΜΕΙΩΣΗ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ

Προοδευτικές ομάδες σε πολλές πολιτείες μήνυσαν για να μειώσουν ή απαλύνουν τα μέτρα ασφαλείας της επιστολικής ψήφου, όπως απαιτήσεις για υπογραφή και μάρτυρα, και σε κάποιες περιπτώσεις να επιτρέπονται ψηφοδέλτια που καταφτάνουν μετά τις εκλογές.

ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΣΗ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΕΠΟΠΤΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗΣ ΨΗΦΩΝ

Εθελοντές επόπτες της εκλογικής διαδικασίας σε πολιτείες όπως Πενσυλβάνια και Μίσιγκαν είπαν ότι δεν τους επιτράπηκε να παρακολουθήσουν με κατάλληλο τρόπο την καταμέτρηση ψηφοδελτίων. Σε κάποιες περιπτώσεις, τους είπαν να σταθούν τόσο μακριά που χρειάζονταν κιάλια για να δουν τι κάνουν οι καταμετρητές ψηφοδελτίων. Κάποιοι επόπτες της διαδικασίας εξαναγκάστηκαν να περιμένουν έξω από το κτήριο.

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ

Τα μηχανήματα ψηφοφορίας, που βασίζονται σε παλιά τεχνολογία, είναι ευάλωτα σε παραβίαση (χάκινγκ). Δύο από τις βασικές εταιρείες που κατασκευάζουν εκλογικά μηχανήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Dominion και η Election Systems & Software LLC, βασίζονται σε ψηφιακά μέρη κινεζικής κατασκευής, που κάνει τα μηχανήματα ιδιαιτέρως ευάλωτα. Μια ακόμα εταιρεία, η Smartmatic, έχει περίεργους δεσμούς με ξένα κράτη, όπως η Βενεζουέλα.

ΠΙΘΑΝΗ ΞΕΝΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ) έχει πολλά να κερδίσει από μια προεδρία Μπάιντεν, με τον οποίον ο επικεφαλής του, Σι Τζινπίνγκ, έχει καλλιεργήσει μια στενή σχέση ανά τα χρόνια. Επιπλέον, η οικογένεια Μπάιντεν έχει κερδίσει από επιχειρηματικές συμφωνίες στην Κίνα, όπως συμφωνίες με μέλη του ΚΚΚ. Το ΚΚΚ, μέσω των κρατικά ελεγχόμενων μέσων ενημέρωσής του, έχει δημοσίως δηλώσει την υποστήριξή του στον Μπάιντεν.

ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

Εταιρείες μέσων ενημέρωσης και μεγάλης τεχνολογίας όπως οι Facebook και Twitter κάλεσαν τηλεφωνικά γρήγορα τον Τζο Μπάιντεν προ της επικύρωσής του, παρά τις τρέχουσες νομικές αγωγές, και ονόμασαν οτιδήποτε αντίθετο ως ψέμα και παραπλανητική πληροφορία, όπως αναρτήσεις στο Τουίτερ από τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.

4 ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ

Οι τρέχοντες ισχυρισμοί εκλογικής απάτης έρχονται μετά από τέσσερα χρόνια προσπαθειών να απομακρύνουν τον Τραμπ από το αξίωμα, πρώτα μέσω της ψευδούς αφήγησης συμπαιγνίας Τραμπ-Ρωσίας, μετά μέσω της Κατηγορίας από βουλευτές.

ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ

98 ΤΟΙΣ ΕΚΑΤΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΑΪΝΤΕΝ

Σε ένορκη κατάθεση στην Γεωργία μία επόπτρια της εκλογικής διαδικασίας με είκοσι χρόνια εμπειρίας είπε πως έμεινε έκπληκτη όταν είδε ομάδες «ατσαλάκωτων» ψηφοδελτίων στην επαναληπτική καταμέτρηση της πολιτείας και σημείωσε ότι «η επιλογή υποψηφίου σε αυτά τα ψηφοδέλτια ήταν περιέργως ομοιογενής.» Η επόπτρια εκτίμησε ότι σε αυτά τα ψηφοδέλτια «περίπου το 98 τοις εκατό ήταν ψήφοι για τον Τζόσεφ Μπάιντεν.»

ΤΕΛΕΙΑ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΑ ΜΑΥΡΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ [ΚΥΚΛΑΚΙΑ]

Πολλοί επόπτες της Γεωργίας είπαν σε ένορκες καταθέσεις ότι κατά την επαναληπτική καταμέτρηση είδαν ψηφοδέλτια με «τέλεια σχηματισμένα» κυκλάκια επιλογής. «Είχαν όλα έναν τέλειο μαύρο κύκλο και όλα επέλεγαν Μπάιντεν» δήλωσε ένας επόπτης. Σύμφωνα με τον επόπτη, καθώς εργαζόμενοι επεξεργάζονταν τα ψηφοδέλτια, το όνομα του Μπάιντεν ακούστηκε «πάνω από 500 φορές συνεχόμενα».

ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΠΙΚΥΡΩΣΗΣ ΥΠΟΓΡΑΦΗΣ

Εργαζόμενοι της εκλογικής διαδικασίας σε Μίσιγκαν και Γεωργία είπαν ότι δεν έγινε καμία προσπάθεια ταυτοποίησης των υπογραφών στους φακέλους των επιστολικών ψήφων. Στο Ντιτρόιτ, μια εργαζόμενη του εκλογικού κέντρου είπε σε ένορκη κατάθεση πως της είπαν να μην ζητά έγγραφο ταυτοποίησης σε ψηφοφόρους που κατέφθαναν για να ψηφίσουν αυτοπροσώπως.

ΔΕΚΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ ΚΑΤΑΦΘΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ

Δεκάδες χιλιάδες μη σφραγισμένα, μη ασφαλισμένα ψηφοδέλτια κατέφθασαν με οχήματα με πινακίδες άλλων πολιτειών στην Κομητεία Γουέιν του Μίσιγκαν περίπου στις 4:30 π.μ., το πρωί μετά τις εκλογές σύμφωνα με ένορκη κατάθεση από εργαζόμενο του εκλογικού κέντρου. «Ειδικά παρατήρησα ότι κάθε ψηφοδέλτιο που κοίταξα είχε επιλεγμένο τον Τζο Μπάιντεν», είπε ο εργαζόμενος του κέντρου.

ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ ΚΑΤΑΜΕΤΡΩΝΤΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ

Επτά μάρτυρες στο Μίσιγκαν λένε σε ένορκες καταθέσεις ότι είδαν τα ίδια ψηφοδέλτια να περνώνται από τις μηχανές καταμέτρησης πολλές φορές. Ένας Ρεπουμπλικανός εκκινητής αγωγής είδε μια στοίβα 27 ψηφοδελτίων – και οι αριθμοί των ψηφοδελτίων ήταν καλυμμένοι με ταινία – να τροφοδοτούνται σε μηχάνημα καταμέτησης πέντε φορές.

ΑΛΛΑΓΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΩΝ

Ένας εργαζόμενος του εκλογικού κέντρου στην πόλη του Ντιτρόιτ υπέγραψε μια κατάθεση στην οποία αναφέρει πως της ζητήθηκε να αλλάξει της ημερομηνίες επιστολικών ψηφοδελτίων και να βάλει νωρίτερες ημερομηνίες, και να μην εξετάσει τα ψηφοδέλτια για όποιες ελλείψεις. Στην Πενσυλβάνια, μια ανάλυση της βάσης δεδομένων ψηφοφόρων δείχνει πως περισσότερα από 51.000 ψηφοδέλτια είχαν επισημανθεί ως επιστραφέντα μόλις μία μέρα μετά την αποστολή τους – ένα εκπληκτικό κατόρθωμα δεδομένων των χρόνων παράδοσης της αμερικανικής ταχυδρομικής υπηρεσίας – ενώ σχεδόν 35.000 είχαν επιστραφεί, προς καταμέτρηση στις εκλογές, την ίδια μέρα με την μέρα αποστολής τους. Ακόμα πάνω από 23.000 είχαν μια ημερομηνία επιστροφής νωρίτερα από την ημερομηνία αποστολής τους.

ΨΗΦΟΙ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΘΗΚΑΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ

Το Ανώτατο Δικαστήριο Πενσυλβανίας αποφάσισε στις 17 Σεπτεμβρίου ότι οι εκλογικοί αξιωματούχοι θα μπορούσαν να αποδεχθούν όλες τις επιστολικές ψήφους, συμπεριλαμβανομένων άλλων εξ αποστάσεως ψήφων, έως και 3 μέρες μετά τις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου. Όμως, στις 6 Νοεμβρίου ο δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ Σάμιουελ Αλίτο είχε διατάξει τους εκλογικούς αξιωματούχους της Πενσυλβάνια να διαχωρίζουν ψηφοδέλτια που καταφθάνουν μετά την Ημέρα Εκλογών.

ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΣΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΩΝ

Ρεπουμπλικανοί παρατηρητές της καταμέτρησης σε Φιλαδέλφεια, Ντιτρόιτ και άλλες μεγάλες πόλεις είπαν ότι παρεμποδίστηκαν από το να παρατηρούν κατάλληλα την διαχείριση και καταμέτρηση ψηφοδελτίων. Παρατηρητές είπαν πως τους είπαν να στέκονται τόσο μακριά που δεν μπορούσαν να δουν τι συμβαίνει, ή ότι σε κάποιες περιπτώσεις η επεξεργασία των ψηφοδελτίων γινόταν σε δωμάτια που δεν είχαν πρόσβαση. Άλλοι παρατηρητές είπαν πως τους απαγορεύτηκε η είσοδος αν και είχαν τα σωστά πιστοποιητικά μαζί τους. Σύμφωνα με τον Ρούντυ Τζουλιάνι, δικηγόρο στην ομάδα του Τραμπ, στην Πενσυλβάνια μόνο υπήρξαν πάνω από 682.000 επιστολικά ψηφοδέλτια που κατατέθηκαν τα οποία «δεν τα έλεγξε ούτε καν ένας Ρεπουμπλικανός». Ένας παρατηρητής της Φιλαδέλφειας είπε πως η συντριπτική πλειοψηφία των επιστολικών ψηφοδελτίων καταμετρούνταν «15 έως 200 και άνω πόδια από εμάς». Ο παρατηρητής είπε πως «ήταν αδύνατον … για οποιονδήποτε παρατηρητή να δει τι έκαναν οι καταμετρητές με οποιονδήποτε βαθμό σαφήνειας» και «οι παρατηρητές δεν μπορούσαν να δηλώσουν ένσταση σε οποιαδήποτε απόφαση ή καθορισμό που γινόταν στην επεξεργασία αυτών των επιστολικών ψηφοδελτίων».

ΕΛΛΕΙΨΗ Ή ΧΑΛΑΡΗ ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΗ ΥΠΟΓΡΑΦΗΣ

Μια αγωγή που κατατέθηκε στην Γεωργία στις 30 Νοεμβρίου δηλώνει πως «μειωμένη ταυτοποίηση υπογραφών εμφανίστηκε επειδή οι κομητείες δεν έλεγχαν τις λανθασμένες υπογραφές ή την απουσία υπογραφής και ψηφοδέλτια χωρίς υπογραφή και χωρίς τον όρκο που απαιτούνται από τον Εκλογικό Κανονισμό.» Παρόμοιες κατηγορίες για μη τήρηση των απαιτήσεων ταυτοποίησης υπογραφών έγιναν σε πολιτείες ανά την χώρα. Στην Αριζόνα, ένας δικαστής αποφάσισε στις 30 Νοεμβρίου ότι το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα της πολιτείας θα μπορούσε να ελέγξει ένα δείγμα των φακέλων των επιστολικών ψηφοδελτίων. Παρόμοια αιτήματα στην Γεωργία έχουν μέχρι σήμερα απορριφθεί.

ΚΑΤΑΤΕΘΗΚΑΝ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΕΙ ΣΕ ΑΛΛΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Συγκρίνοντας δεδομένα από την βάση δεδομένων Εθνικής Αλλαγής Διευθύνσεων, ο αναλυτής Ματ Μπρέυναρντ και η ομάδα του εντόπισαν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους σε έξι κρίσιμες πολιτείες (Πενσυλβάνια, Γεωργία, Μίσιγκαν, Ουισκόνσιν, Αριζόνα και Νεβάδα) που είχαν μετακομίσει σε άλλη πολιτεία αλλά υπήρχε μια ψήφος που είχε κατατεθεί στο όνομά τους στην αρχική πολιτεία τους. Η Γεωργία για παράδειγμα, είχε 138.221 τέτοιους ανθρώπους.

ΚΟΥΤΙΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΩΝ ΕΙΧΑΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΩΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΨΗΦΟΦΟΡΩΝ

Η ομάδα του Μπρέυναρντ εντόπισε, βάσει δεδομένων καταγραφής ψηφοφόρων, ψηφοφόρους που είχαν εγγραφεί χρησιμοποιώντας μια διεύθυνση κουτιού ταχυδρομικής υπηρεσίας, αλλά οι ψηφοφόροι προσπάθησαν να παρουσιάσουν τον αριθμό του ταχυδρομικού κουτιού ως διεύθυνση κατοικίας ή διαμερίσματος. Μόνο στην Γεωργία η ομάδα του βρήκε 1.000 τέτοιους ανθρώπους.

ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΧΑΜΗΛΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΠΟΡΡΙΨΗΣ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΩΝ

Μια κατάθεση από τον Μπέντζαμιν Όβερχολτ, ειδικό σε εφαρμοσμένη στατιστική και ερευνητικές μεθόδους στο Πανεπιστήμιο του Βόρειου Κολοράντο, αναφέρει πως υπήρχε ένα ποσοστό απόρριψης 0,15 τοις εκατό στις προεδρικές εκλογές του 2020, σε σύγκριση με ένα ποσοστό απόρριψης 0,28 τοις εκατό στις προεδρικές εκλογές του 2016, 0,20 τοις εκατό στις εκλογές του 2018, και 0,28 τοις εκατό στον αρχικό γύρο των εκλογών του 2020.

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ

ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΠΕΙΡΑΧΤΟΥΝ

Ο Άλεξ Χάλντερμαν, καθηγητής επιστήμης υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, είχε καταθέσει στην Επιτροπή Πληροφοριών της Γερουσίας το 2017 σχετικά με το «πόσο εύκολο είναι να παρέμβεις παράνομα σε εκλογικές μηχανές που έχουν συστήματα υπολογιστή». Ο Χάλντερμαν είπε ότι στην έρευνά του αυτός και η ομάδα του βρήκαν πως «μπορούσαν να επαναπρογραμματίσουν τις μηχανές ώστε με αόρατο τρόπο να μετατρέψουν οποιονδήποτε υποψήφιο θέλουν σε νικητή.»

ΔΕΣΜΟΙ ΜΕ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ

Ένας από τους εμπόρους εκλογικών μηχανών που χρησιμοποιήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Smartmatic, ήταν έως το 2005 «περιουσιακό στοιχείο επενδυτών από την Βενεζουέλα» σύμφωνα με την Wall Street Journal. Σύμφωνα με την New York Times το 2006, η εταιρεία «συνδέεται με την αριστερή κυβέρνηση της Βενεζουέλας του προέδρου Ούγκο Τσάβες». Δεν είναι σαφές ποιος κατέχει την Smartmatic αυτήν την στιγμή. Η εταιρεία η ίδια μιλά μυστηριωδώς για τους κατόχους της, λέγοντας μόνο πως ανήκει σε «ιδιώτη κάτοχο».

ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΕΣ ΤΡΩΤΟΤΗΤΕΣ

Μηχανήματα ψηφοφορίας που κατασκευάστηκαν από την Dominion έχουν διαθέσιμες ρυθμίσεις που επιτρέπουν την αλλαγή δεδομένων από τον διαχειριστή τους. Οι επιλογές περιλαμβάνουν το να μπορείς να αποδώσεις διαφορετικούς συντελεστές βαρύτητας σε ψήφους διαφορετικών υποψηφίων. Το σύστημα επίσης επιτρέπει ένα ψηφοδέλτιο να σκανάρεται πολλές φορές και αποτελέσματα ψηφοφορίας να διαγράφονται. Αυτές οι λειτουργίες καθιστούν το σύστημα ευάλωτο σε κακόβουλο χειρισμό. «Ερευνώντας αυτά τα συστήματα, εντοπίσαμε σχεδόν δέκα τρόπους με τους οποίους μπορείς να εισαγάγεις ή να απαγορεύσεις πράγματα ώστε να χειριστείς κακόβουλα ψήφους», κατέθεσε ο ειδικός κυβερνοασφάλειας Φιλ Γουόλντρον ενώπιον βουλευτών της Αριζόνα στις 30 Νοεμβρίου.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΙΒΛΕΨΗ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ

Σύμφωνα με ένορκη κατάθεση ειδικού κυβερνοασφαλείας στην Γεωργία, οι υπάλληλοι της Dominion είναι οι μόνοι με γνώση και πρόσβαση στον διακομιστή της Dominion. Ο ειδικός είπε πως αυτό ήταν «εξαιρετικά παράξενο σύμφωνα με την εμπειρία μου και τρομερά ανησυχητικό από την οπτική γωνία της ασφάλειας και της σύγκρουσης συμφερόντων». Είπε επίσης πως ήταν εμφανές πως οι υπάλληλοι της Dominion έχουν «πλήρη πρόσβαση» στο σύστημα υπολογιστών.

ΔΙΑΚΟΜΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΣΚΛΗΡΥΝΘΕΙ;

Υπολογιστές Dell που λειτουργούσαν ως διακομιστές της Dominion φάνηκε να μην είχαν «σκληρυνθεί» – η διαδικασία «ενίσχυσης της ασφάλειας ενός συστήματος μέσω μείωσης της επιφάνειας τρωτότητας» – σύμφωνα με έναν ειδικό ψηφιακής ασφάλειας που παρατήρησε την εκλογική διαδικασία στους αρχικούς γύρους της Γεωργίας. Ο ειδικός είπε ότι το θεωρεί «απαράδεκτο για έναν διακομιστή EMS να μην έχει σκληρυνθεί πριν την εγκατάσταση».

ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΚΑΚΟΒΟΥΛΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ (ΧΑΚΙΝΓΚ)

Ένας ειδικός ψηφιακής ασφάλειας στην Γεωργία είπε πως παρατήρησε ότι υπολογιστές που χρησιμοποιήθηκαν για επεξεργασία ψήφων στην Γεωργία στους αρχικούς γύρους φαινόταν να είχαν «οικιακά/μικρών επιχειρήσεων πακέτα λογισμικού» εγκατεστημένα σε αυτούς. «Ένα από τα πρώτα βήματα της διαδικασίας σκλήρυνσης είναι η αφαίρεση περιττού λογισμικού και η αφαίρεση αυτών των εικονιδίων παιχνιδιών και των σχετιζόμενων παιχνιδιών», είπε ο ειδικός.

ΠΑΛΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

Ένας ειδικός ασφάλειας πληροφοριακών συστημάτων που επόπτευσε τους αρχικούς γύρους στην Γεωργία είπε πως το σύστημα Windows του κεντρικού υπολογιστή στο ράφι που συνδεόταν με το εκλογικό σύστημα της Dominion «δεν είχε ενημερωθεί για τέσσερα χρόνια και είχε ένα ευρύ φάσμα πολύ γνωστών και δημοσίως αποκαλυμμένων τρωτοτήτων». Ο ειδικός σημείωσε πως ο διακομιστής (σέρβερ) φαινόταν να έχει «μια λειτουργία για κάποιον συγκεκριμένο σκοπό χωρίς την επίσημη διαδικασία».

ΣΠΑΣΜΕΝΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ

Η ομοσπονδιακή Επιτροπή Υποστήριξης Εκλογών (ΕΥΕ) είναι υπεύθυνη για την πιστοποίηση επί όλων των εκλογικών μηχανημάτων που χρησιμοποιούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η υπηρεσία, ωστόσο, είναι τόσο μικρή που το 2017 γερουσιαστές έστειλαν επιστολή στην ΕΥΕ όπου εξέφραζαν τις ανησυχίες τους για το γεγονός ότι η υπηρεσία «κατέχει έναν μόνο υπάλληλο πλήρους απασχόλησης επικεντρωμένο στην επίβλεψη της διαδικασίας πιστοποίησης». Η υπηρεσία βασίζεται σε δύο μόνο μικρές εταιρείες για να γίνει κάποιος πραγματικός έλεγχος.

ΣΤΙΚ USB ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΑ ΣΕ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ

Ένας παρατηρητής της εκλογικής διαδικασίας από την Κομητεία Ντέλαγουερ της Πενσυλβάνια, ο Γκρεγκ Στένστρομ, είπε ότι «είδε προσωπικά κάρτες usb να φορτώνονται σε εκλογικά μηχανήματα από τον διαχειριστή του εκλογικού μηχανήματος σε πολλές περιπτώσεις.» Ο Στένστρομ είπε σε βουλευτές της Πενσυλβάνια σε ακρόαση στις 25 Νοεμβρίου ότι αυτό το άτομο «δεν βρισκόταν υπό επίβλεψη» και «δεν ήταν μέρος της διαδικασίας» απ΄ ό,τι μπορούσε να δει. Σύμφωνα με τον Στένστρομ, ο διαχειριστής «εισέβαλλε μέσα φορώντας φαρδιά ρούχα» και τον είδε να συνδέει τις κάρτες στα μηχανήματα τουλάχιστον 24 φορές.

ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΕΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Ένας εργολάβος πληροφορικής για την Dominion Voting Systems που εργαζόταν στο εκλογικό κέντρο Μίσιγκαν και ένας πρώην πολιτειακός γερουσιαστής που υπέβαλε ένσταση για τις εκλογές, είπαν αμφότεροι σε ένορκες καταθέσεις ότι τα μηχανήματα ψηφοφορίας που χρησιμοποιήθηκαν στις 3 Νοεμβρίου ήταν συνδεδεμένα στο Διαδίκτυο.

Η Dominion έχει αρνηθεί ότι τα μηχανήματά της είναι συνδεδεμένα στο Διαδίκτυο.

Το Πεκίνο απαγορεύει το BBC World News στην Κίνα μετά την βρετανική απαγόρευση του CGTN

Δευτέρα, 15 Φεβ, 2021Παρασκευή, 12 Φεβ, 2021 Από ALEXANDER ZHANG

Εγγραφή στο Newsletter της Epoch Times

Το κινεζικό καθεστώς ανακοίνωσε ότι αφαιρεί το BBC World News από την Κίνα, μια εβδομάδα αφότου ο βρετανικός ελεγκτικός φορέας ανακάλεσε την άδεια του κινεζικού κρατικού σταθμού CGTN

Το BBC World News, το διεθνές κανάλι του BBC, δεν ήταν διαθέσιμο στην συντριπτική πλειοψηφία των Κινέζων και υπήρχε μόνο σε ξενοδοχεία και κτηριακά συγκροτήματα που κυρίως φιλοξενούσαν ξένους.

Τα προγράμματά του είχαν συχνές διακοπές λογοκρισίας όταν ανέφεραν ευαίσθητα νέα για την Κίνα, ειδικά θέματα του Θιβέτ, Σιντζιάνγκ, και κακοποιήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ο ελεγκτικός φορέας ΜΜΕ της Κίνας, η Εθνική Διοίκηση Ραδιοτηλεόρασης (ΕΔΡ), είπε στις 11 Φεβρουαρίου ότι το BBC World News βρέθηκε ότι έχει «παραβιάσει σοβαρά κανονισμούς διοίκησης για το ραδιόφωνο και τηλεόραση και για την διοίκηση ξένου δορυφορικού τηλεοπτικού σταθμού στα ρεπορτάζ του σχετικά με την Κίνα.»

Η κάλυψη του BBC σχετικά με την Κίνα «βρέθηκε ενάντια στις απαιτήσεις ότι το ρεπορτάζ ειδήσεων θα πρέπει να είναι φιλαλήθες και αμερόληπτο, και υπονόμευσε τα εθνικά συμφέροντας της Κίανς και την εθνική ενότητα», ανέφερε η επίσημη υπηρεσία ειδήσεων Σινχουά ως δήλωση της ΕΔΡ.

«Καθώς το κανάλι δεν πληροί τις απαιτήσεις για αναμετάδοση στην Κίνα ως ξένο κανάλι, το BBC World News δεν επιτρέπεται να συνεχίσει την υπηρεσία του εντός κινεζικής επικράτειας», είπε η ΕΔΡ.

Μια εκπρόσωπος του BBC απάντησε λέγοντας: «Είμαστε απογοητευμένοι που οι κινεζικές αρχές αποφάσισαν να πάρουν αυτόν τον δρόμο δράσης. Το BBC είναι ο σταθμός που χαίρει της μεγαλύτερης εμπιστοσύνης στον κόσμο και αναφέρει ειδήσεις ανά τον κόσμο δίκαια, αμερόληπτα και χωρίς φόβο ή προτίμηση.»

Ο υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας Ντομινίκ Ράαμπ είπε ότι η απόφαση του Πεκίνου να απαγορεύσει το BBC World News είναι «ένας απαράδεικτος περιορισμός της ελευθερίας των μέσων.»

«Η Κίνα έχει κάποιους από τους βαρύτερους περιορισμούς στις ελευθερίες των μέσων και του διαδικτύου ανά τον κόσμο, και αυτό το τελευταίο βήμα μόνο θα χαλάσει το όνομα της Κίνας στα μάτια του κόσμου», είπε σε δήλωση.

Έρχεται ακριβώς μία εβδομάδα αφότου ο βρετανικός ελεγκτικός φορέας Ofcom ανακάλεσε την άδεια του CGTN, China Global Television Network, ενός διεθνούς αγγλόφωνου δορυφορικού τηλεοπτικού σταθμού που ανήκει στο κινεζικό καθεστώς και ελέγχεται άμεσα από το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ).

Το κτήριο της China Central Television (CCTV) στο Πεκίνο, 2 Δεκεμβρίου 2015. (Damir Sagolj/Reuters)

Ο Ofcom απαγόρευσε το CGTN επειδή ο σταθμός «ελέγχεται από ένα σώμα που τελικά ελέγχεται από το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα». Οι νόμοι περί αναμετάδοσης της Βρετανίας δεν επιτρέπουν άδειες για μέσα που ελέγχονται από πολιτικά σώματα.

Εντός ωρών, αξιωματούχοι του Πεκίνου κατέθεσαν μήνυση κατά του BBC, κατηγορώντας το για «ψευδείς ειδήσεις» στο ρεπορτάζ του για το πως το ΚΚΚ απέκρυψε την πανδημία και την προέλευση του ιού του ΚΚΚ.

Μια μέρα μετά, ο Κινέζος εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών Γουάνγκ Γουενμπίν, επέκρινε την απόφαση του Ofcom ως «πολιτικοποίηση του ζητήματος σε ένα τεχνικό σημείο» και προειδοποίησε ότι το Πεκίνο κρατά το δικαίωμα να δώσει μια «απαραίτητη απάντηση».

Στην ίδια συνέντευξη τύπου, ο Γουάνγκ είπε πως το ρεπορτάζ του BBC για τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων του κινεζικού καθεστώτος κατά της μουσουλμανικής μειονότητας των Ουιγούρων στην Σιντζιάνγκ ήταν «άδικο, υποκειμενικό, και ανεύθυνο».

Σύμφωνα με την ΜΚΟ ανθρωπίνων δικαιωμάτων Safeguard Defenders, το CGTN και το κινέζικης γλώσσας αντίστοιχό του CCTV έχουν, σε πολλές περιπτώσεις, αναμεταδώσει πλάνα «εξαναγκασμένων απολογιών» από άτομα που κρατούνταν από το κράτος υπό πίεση. Η ΜΚΟ είπε πως η αναμετάδοση αυτού του υλικού ισοδυναμεί με «εν γνώσει και ηθελημένη στρέβλωση των γεγονότων και καθαρά ψεύδη» που παραβιάζουν τους κανόνες του Ofcom περί αμεροληψίας και ακρίβειας.

Ανησυχίες για την επιρροή και κατασκοπεία του ΚΚΚ στην Βρετανία αυξάνονται τα πρόσφατα χρόνια, ειδικά μεταξύ κάποιων Συντηρητικών βουλευτών που δεν έχουν μεγάλη δύναμη στην διαμόρφωση πολιτικής.

Η εφημερίδα Telegraph ανέφερε στις 5 Φεβρουαρίου ότι η Βρετανία απέλασε τρεις Κινέζους κατασκόπους που παρουσιάζονταν ως δημοσιογράφοι.

Σύμφωνα με το άρθρο της Telegraph, μια ανώτερη κυβερνητική πηγή είπε ότι οι τρεις κατάσκοποι δούλευαν για τρεις διαφορετικές κινεζικές υπηρεσίες μέσων ενημέρωσης, οι οποίες δεν κατονομάστηκαν.

Αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στην Κίνα αφότου η MI5 αποκάλυψε τις πραγματικές ταυτότητές τους και ότι ήταν πράκτορες πληροφοριών για το υπουργείο Εσωτερικής Ασφαλείας του Πεκίνου, σύμφωνα με την Telegraph.

Οι Simon Veazey και John Smithies συνέβαλαν σε αυτό το άρθρο.

Βοηθήστε μας να διαδώσουμε την αλήθεια, μοιραστείτε αυτό το άρθρο με φίλους σας.

Η βρετανική κυβέρνηση κατηγορείται για «κοινοβουλευτική απάτη» λόγω ακύρωσης τροπολογίας περί γενοκτονίας

Δευτέρα, 15 Φεβ, 2021Τετάρτη, 10 Φεβ, 2021 Από LILY ZHOU

Εγγραφή στο Newsletter της Epoch Times

Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου απέρριψε μια τροπολογία περί γενοκτονίας που αναμενόταν με πολλές ελπίδες, βάζοντας στην θέση της μια διαφορετική τροπολογία πριν την κοινοβουλευτική ψηφοφορία την Τρίτη το απόγευμα, μια κίνηση που καταδικάστηκε ως «επαίσχυντη» και «κοινοβουλευτική απάτη».

Ο πρώην Συντηρητικός επικεφαλής Σερ Ίαιν Ντάνκαν Σμιθ αποκάλεσε την κίνηση μια «λυπηρή τραγωδία».

«Η λυπηρή τραγωδία είναι ότι η Κυβέρνηση έχει τόσο αλλάξει [την προταθείσα τροπολογία] που αύριο η δημοκρατικά εκλεγμένη [Βουλή των Κοινοτήτων] δεν θα μπορέσει να ψηφίσει την #ΤροπολογίαΓενοκτονίας του Λόρδου Άλτον η οποία υπερψηφίστηκε στην [Βουλή των Λόρδων] με μια πλειοψηφία 171», έγραψε ο Ντάνκαν Σμιθ στο Τουίτερ την Δευτέρα.

«Η Κυβέρνηση δεν έχει άλλα επιχειρήματα και τώρα χρησιμοποιεί μυστηριακά διαδικαστικά παιχνίδια που εξευτελίζουν την δημοκρατία μας και την [Βουλή των Κοινοτήτων]», έγραψε σε ένα άλλο τουίτ την Τρίτη.

Η έτσι αποκαλούμενη νέα «τροπολογία γενοκτονίας» επί του βρετανικού μετά το Μπρέξιτ νόμου εμπορίου, στοχεύει να σταματήσει και να αποτρέψει την Βρετανία από διμερές εμπόριο με χώρες που διαπράττουν γενοκτονία.

Αν ψηφιστεί, θα δώσει στα βρετανικά δικαστήρια την δύναμη να προσδιορίζουν σε αρχικό στάδιο αν ένας υπάρχων ή υποψήφιος εμπορικός εταίρος του Ηνωμένου Βασιλείου έχει διαπράξει γενοκτονία.

Η προηγούμενη έκδοση της τροπολογίας – που προτάθηκε από τον Λόρδο Άλτον – καταψηφίστηκε στην Βουλή των Κοινοτήτων με μόνο 11 ψήφους αφότου 33 βουλευτές Τόρυ αρνήθηκαν να ακολουθήσουν την κομματική γραμμή και την υποστήριξαν.

Η τροποποιημένη τροπολογία κέρδισε με πλειοψηφία δύο τρίτων την προηγούμενη εβδομάδα στην Βουλή των Λόρδων, και υπήρξε «σημαντική και αυξανόμενη υποστήριξη και στα δύο σώματα», σύμφωνα με τον Ιμράν Αχμάντ Καν, πρόεδρο της Πολυκομματικής Ομάδας επί των Εξωτερικών Υποθέσεων.

Η εκδοχή που τίθεται τώρα προς ψηφοφορία ενώπιον των βουλευτών, όμως, είναι μια εναλλακτική πρόταση που υποστηρίχθηκε από την κυβέρνηση, που αντικαθιστά την τροπολογία του Λόρδου Άλτον, παίρνοντας στοιχεία από μια άλλη τροπολογία της Βουλής των Λόρδων. Αυτή η τροπολογία δίνει την δύναμη της αναφοράς στοιχείων γενοκτονίας σε μια «αρμόδια επιτροπή».

Ο Ντάνκαν Σμιθ πρότεινε μια τροπολογία (pdf) επί της τροπολογίας αντικατάστασης, φέρνοντας τον καθορισμό της γενοκτονίας πίσω στα βρετανικά δικαστήρια, αλλά αυτό σημαίνει ότι όσοι υποστηρίζουν την τροπολογία γενοκτονίας θα πρέπει επίσης να ψηφίσουν για τις προτάσεις που υποστηρίζει η κυβέρνηση.

Ένας αριθμός υποστηρικτών της τροπολογίας γενοκτονίας καταδίκασε την κίνηση της κυβέρνησης.

Η Συντηρητική βουλευτής Νουσράτ Γκάνι είπε ότι ήταν «πικρά απογοητευμένη» και «συγκλονισμένη».

«Πικρά απογοητευμένη που η Κυβέρνηση ελέγχοντας την ατζέντα [της Βουλής των Κοινοτήτων] αρνείται από τους βουλευτές την ικανότητα να ψηφίσουν για την Τροπολογία Γενοκτονίας αύριο!» έγραψε σε ένα τουίτ.

«Συγκλονισμένη από τα κοινοβουλευτικά παιχνίδια που παίζονται για ένα ζήτημα τόσο σοβαρό όσο η γενοκτονία.»

«Νιώθουμε αηδία καθώς μαθαίνουμε ότι η Κυβέρνηση κινήθηκε για να αποτρέψει το Κοινοβούλιο από το να ψηφίσει την #ΤροπολογίαΓενοκτονίας αύριο», είπε η Ραχίμα Μαχμούτ, Βρετανή διευθύντρια της Παγκόσμιας Συνέλευσης Ουιγούρων (ΠΣΟ), στο Τουίτερ.

Οι αντιπαραθέσεις περί της τροπολογίας γενοκτονίας εστιάζονται κυρίως στην μεταχείριση των Ουιγούρων μουσουλμάνων από το κινεζικό καθεστώς στην Σιντζιάνγκ. Η ΠΣΟ απέκτησε την Δευτέρα την πρώτη επίσημη νομική άποψη επί της μεταχείρισης των Ουιγούρων από το κινεζικό καθεστώς, που καταλήγει ότι υπάρχει μια «πολύ έγκυρη υπόθεση» ότι το κινεζικό καθεστώς έχει διαπράξει γενοκτονία κατά των Ουιγούρων στην Σιντζιάνγκ.

«Διατυπώστε τα επιχειρήματά σας υπέρ ή κατά της #ΤροπολογίαςΓενοκτονίας, μετά βάλτε την προς μια δίκαιη ψηφοφορία. Αυτή θα ήταν η έντιμη, σωστή επιλογή», έγραψε ο Μπένεντικτ Ρότζερς, συνδιευθυντής της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συντηρητικού Κόμματος.

«Αντί για αυτό η κυβέρνηση αλλάζει τα επιχειρήματα καθημερινώς, ψεύδεται, εκφοβίζει υποστηρικτές της τροπολογίας, μετά παίζει μια κοινοβουλευτική απάτη. Αληθινά επαίσχυντο!» πρόσθεσε.

Η τροπολογία γενοκτονίας έχει σχεδιαστεί για να αποφύγει την διεθνή οδό για την αναγνώριση γενοκτονίας, η οποία έχει παραλύσει από τις δυνάμεις βέτο Κίνας και Ρωσίας στα Ηνωμένα Έθνη, και για να φροντίσει για τις επανειλημμένες δηλώσεις θέσης της βρετανικής κυβέρνησης ότι η γενοκτονία θα πρέπει να αποφασίζεται από δικαστήριο.

Σε δήλωση που έστειλε ηλεκτρονικά στην Epoch Times, ένας εκπρόσωπος της κυβέρνησης είπε ότι «η Κυβέρνηση συμμερίζεται τις τρομερές ανησυχίες περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Σιντζιάνγκ πίσω από την τροπολογία του Λόρδου Άλτον, και κατανοεί την δύναμη της συμπάθειας σε αυτό το θέμα.

Όμως, αυτές οι προτάσεις θα μπορούσαν να εμπλέξουν τα δικαστήρια στην διαμόρφωση εμπορικής πολιτικής και διεθνών σχέσεων, και διακινδυνεύει τον διαχωρισμό εξουσιών.

Η Κυβέρνηση έχει ακούσει μέλη από όλη την Βουλή και υποστηρίζει την τροπολογία που προτάθηκε από τον πρόεδρο της Ειδικής Επιτροπής Δικαιοσύνης, που έχει την υποστήριξη ενός αριθμού προέδρων και απλών μελών της Επιτροπής.

Μιλάει για τις ανησυχίες που διατυπώθηκαν περί προβλημάτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εμπορικών συμφωνιών και δίνει την δύναμη στους βουλευτές να πάρουν μια θέση ενώπιον έγκυρων αναφορών γενοκτονίας από έναν υποψήφιο εμπορικό εταίρο, ενώ δίνει συγκεκριμένο καθήκον στην κυβέρνηση να δράσει.»

Ο Ντάνκαν Σμιθ ανήρτησε την Δευτέρα ένα βίντεο στο Τουίτερ που δείχνει πολλαπλές δηλώσεις κυβερνητικών αξιωματούχων που λένε ότι ο καθορισμός μιας γενοκτονίας είναι ένα θέμα των δικαστηρίων.

Βοηθήστε μας να διαδώσουμε την αλήθεια, μοιραστείτε αυτό το άρθρο με φίλους σας.

Ο Τραμπ κέρδισε δύο τρίτα των εκλογικών αγωγών που αξιολογήθηκαν βάσει της αξίας τους

Σάββατο, 13 Φεβ, 2021Τρίτη, 09 Φεβ, 2021 Από EPOCH TIMES

Εγγραφή στο Newsletter της Epoch Times

Ο ισχυρισμός που αναπαράγεται συχνά από τα καθιερωμένα μέσα ενημέρωσης, διαχειριστές περιεχομένου κοινωνικών μέσων, και ελεγκτές «αλήθειας» ότι οι αγωγές που κατατέθηκαν από την εκστρατεία του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και Ρεπουμπλικανούς απορρίφθηκαν όλες από τα δικαστήρια είναι ψευδής, σύμφωνα με μια νέα ανάλυση.

Τα ευρήματα δεν δηλώνουν απαραιτήτως ότι αν οι αγωγές είχαν όλες λάβει δικαστική απόφαση πριν ο Τζο Μπάιντεν επικυρωθεί ως επίσημος νικητής των προεδρικών εκλογών από το Κογκρέσο στις 7 Ιανουαρίου, ο πρώην πρόεδρος Τραμπ θα είχε νικήσει τις εξαιρετικά αμφισβητούμενες εκλογές.

Ούτε ότι θα είχαν απαραιτήτως επηρεάσει πολλές από τις ψήφους του Κολλεγίου Εκλεκτόρων που κέρδισε ο Μπάιντεν στις αμφισβητούμενες κρίσιμες πολιτείες. Κάποιες από τις νομικές νίκες έλαβαν χώρα σε πολιτείες όπως Κολοράντο και Άιοβα όπου οι δημοσιευμένες καταμετρήσεις για τους αντίστοιχους νικητές αυτών των πολιτειών – Μπάιντεν στο Κολοράντο και Τραμπ στην Άιοβα – δεν είχαν μικρή διαφορά.

Από τις 22 υποθέσεις που εξετάστηκαν από δικαστήρια και στις οποίες δόθηκε απόφαση βάσει της αξίας τους, ο Τραμπ και οι Ρεπουμπλικανοί νίκησαν στις 15, σύμφωνα με τον ερασιτέχνη δημοσιογράφο Τζον Ντροζ Τζ., γιατρό και υπέρμαχο της περιβαλλοντικής προστασίας στην πόλη Μόουρχεντ, Βόρεια Καρολίνα.

Αυτό σημαίνει ότι ο Τραμπ έχει κερδίσει τα δύο τρίτα των υποθέσεων που εκδικάστηκαν πλήρως από τα δικαστήρια.

Τρεις από τις 15 υποθέσεις των οποίων οι αποφάσεις δικαίωναν τον Τραμπ κατατέθηκαν την ή μετά από την μέρα των εκλογών στις 3 Νοεμβρίου. Ο Ντροζ και μια ομάδα εθελοντών μελέτησαν τις καταθέσεις στα δικαστήρια και τις νομικές λεπτομέρειες για να εντοπίσουν τελικά 81 αγωγές που κατατέθηκαν σε σχέση με τις προεδρικές εκλογές της 3ης Νοεμβρίου 2020. Οι αγωγές επαληθεύθηκαν στο δημοσίως διαθέσιμο έγγραφο του Ντροζ που ήταν ανανεωμένο έως τις 6 Φεβρουαρίου.

Από τις 81 υποθέσεις, 11 αποσύρθηκαν ή συγχωνεύτηκαν με άλλες και 23 απορρίφθηκαν λόγω έλλειψης νομικής βάσης ή για άλλους λόγους. Τόσο το σύνολο των 11 και των 23 δεν θα πρέπει να θεωρούνται «νίκες ή ήττες για οποιαδήποτε πλευρά», λέει ο Ντροζ, επειδή «δεν έχουν καμία σχέση με την αξία της υπόθεσης.»

Αυτό αφήνει υπόλοιπο 47 υποθέσεις. Από αυτές τις 47, 22 έχουν οριστικοποιηθεί αφότου το δικαστήριο άκουσε τα επιχειρήματα, έλεγξε τα στοιχεία, και μετά εξέδωσε μια απόφαση.

Από αυτές τις 22, ο Τραμπ ή οι Ρεπουμπλικανοί κέρδισαν 15 και έχασαν 7, σύμφωνα με την ανάλυση.

Αυτό αφήνει υπόλοιπο 25 αγωγές στις οποίες πρέπει να δοθεί μια τελική κρίση.

Αυτό σημαίνει ότι ο Τραμπ και οι Ρεπουμπλικανοί «έχουν ΚΕΡΔΙΣΕΙ την πλειοψηφία των μηνύσεων του 2020 που ελέγχθηκαν πλήρως, και μετά αποδόθηκε απόφαση βάσει της αξίας τους!» είπε ο Ντροζ σε μια δήλωση. «Αυτό είναι που δημοσιεύουν τα καθιερωμένα μέσα ενημέρωσης;»

Μεταξύ των νομικών νικών για τους Ρεπουμπλικανούς ήταν:

RNC v. Miller, σε δικαστήρια της Άιοβα, μια μήνυση στην οποία η Ρεπουμπλικανική Εθνική Επιτροπή κέρδισε μια απόφαση σχετικά με τις αιτήσεις για επιστολικά και άλλα εξ αποστάσεως ψηφοδέλτια.

RNC v. Gill, σε δικαστήρια της Άιοβα, στην οποία η εκστρατεία Τραμπ κέρδισε μια απόφαση σχετικά με την απαγόρευση πολιτειακού αξιωματούχου να διανέμει και να δέχεται υπογεγραμμένες φόρμες που περιέχουν παλαιότερα εκτυπωμένες πληροφορίες.

Trump for President v. Boockvar, σε δικαστήρια της Πενσυλβάνια, όπου η εκστρατεία Τραμπ έλαβε απόφαση υπέρ της και κατά της καταμέτρησης επιστολικών και άλλων εξ αποστάσεως ψηφοδελτίων όπου οι ψηφοφόροι επιτράπηκε να παρέχουν αποδεικτικό ταυτότητας μέρες μετά την ημέρα των εκλογών.

Ο Ντροζ σημείωσε ότι μόνο τρεις αγωγές σχετίζονταν με ανωμαλίες των εκλογικών μηχανημάτων.

«Μία από αυτές απορρίφθηκε (λόγω εκδίκασης), μία πήρε αρνητική απόφαση (αν και δεν δόθηκε αποκάλυψη), και μία είναι ακόμα ανοικτή (δόθηκε αποκάλυψη).»

«Η πιθανότερη εξήγηση για τόσες λίγες υποθέσεις σε αυτές τις δύο περιοχές είναι ότι η νομική απόδειξη απάτης ή παράνομου χειρισμού εκλογικού μηχανήματος είναι πολύ χρονοβόρες διαδικασίες, που απαιτούν σημαντική διερευνητική εργασία και τεκμηρίωση. Απλώς δεν υπήρχε αρκετός χρόνος για να γίνει αυτό πριν από κρίσιμες στιγμές στην διαδικασία (όπως το Κολλέγιο Εκλεκτόρων).»

«Η άποψή μας είναι ότι το κοινό χρειάζεται να είναι πολύ καλύτερα ενημερωμένο σχετικά με το πρόβλημα της αξιοπιστίας των εκλογών – και αν έχει μια πιο ακριβή κατανόηση του τμήματος των αγωγών είναι ένα κρίσιμο μέρος αυτού», έγραψε ο Ντροζ, εξηγώντας τον σκοπό της έρευνάς του.

Από τον Μάθιου Βάντουμ

Ακολουθήστε μας στο Facebook @epochtimesgreece

Βοηθήστε μας να διαδώσουμε την αλήθεια, μοιραστείτε αυτό το άρθρο με φίλους σας.

ΜΚΟ μηνύει το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων για τη δήλωσή του ότι τα εμβόλια δεν προκαλούν αυτισμό

Έλλειψη μελετών για την υποστήριξη της δήλωσης

Διαρροή email επιβεβαιώνει ότι τα Ηνωμένα Έθνη έδωσαν ονόματα αντιφρονούντων στο ΚΚΚ

Μητσοτάκης: «Αριστερόχρωμος Τραμπισμός» οι υπόνοιες συγκάλυψης της παιδεραστίας από την Κυβέρνηση

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΔΕΚΑΤΟ: Βεβήλωση των τεχνών

Περιεχόμενα

1. Τέχνη: Ένα δώρο από το θείον

2. Η τεράστια επίδραση της τέχνης στην ανθρωπότητα

3. Η υπονόμευση και κακοποίηση της τέχνης από τον κομμουνισμό

4. Ανάκτηση της αληθινής τέχνης

Παραπομπές

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ: Διαφθείροντας το νομικό σύστημα

Πίνακας περιεχομένων

1. Νόμος και πίστη

2. Ο νόμος υπό κομμουνιστικές τυραννίες

3. Πως ο κομμουνισμός εκφυλίζει τον νόμο στην Δύση

4. Ανάκτηση του πνεύματος του νόμου

Παραπομπές

Μετά από δύο δεκαετίες σε κινεζική φυλακή, ασκούμενη του Φάλουν Γκονγκ καταδικάστηκε σε ακόμα δύο χρόνια

Παρεμβολή στην αναμετάδοση

Περισσότερες παρεμβολές στην τηλεόραση

Ισχυρισμοί εκλογικής απάτης: Διάγραμμα πληροφοριών

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΠΙΣΤΟΛΙΚΩΝ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΩΝ

ΜΕΙΩΣΗ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ

ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΣΗ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΕΠΟΠΤΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗΣ ΨΗΦΩΝ

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ

ΠΙΘΑΝΗ ΞΕΝΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

4 ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΤΡΑΜΠ

ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ

Το Πεκίνο απαγορεύει το BBC World News στην Κίνα μετά την βρετανική απαγόρευση του CGTN

Η βρετανική κυβέρνηση κατηγορείται για «κοινοβουλευτική απάτη» λόγω ακύρωσης τροπολογίας περί γενοκτονίας

Ο Τραμπ κέρδισε δύο τρίτα των εκλογικών αγωγών που αξιολογήθηκαν βάσει της αξίας τους

36 ΧΩΡΕΣ, 22 ΓΛΩΣΣΕΣ

Copyright © 2020