Ο επικεφαλής του Υπουργείου Κρατικής Ασφάλειας της Κίνας, Τσεν Γισίν, είναι προσωπικά υπεύθυνος για μια εκστρατεία σπίλωσης στις ΗΠΑ κατά του Shen Yun Performing Arts, σύμφωνα με μάρτυρα μέσα από τον μηχανισμό ασφαλείας του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ).
Το Shen Yun, μια κορυφαία εταιρεία κλασικού κινεζικού χορού και μουσικής, αποτελεί κύριο στόχο του ΚΚΚ για την απεικόνιση της κινεζικής κουλτούρας ελεύθερη από την κομμουνιστική επιρροή εδώ και καιρό. Η εταιρεία, με έδρα τη Νέα Υόρκη, ιδρύθηκε από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, της πνευματικής πρακτικής που διώκεται από το ΚΚΚ τα τελευταία 25 χρόνια.
Ο Τσεν είναι γνωστός ως πιστός ακόλουθος του ηγέτη του ΚΚΚ, Σι Τζινπίνγκ. Επικεφαλής του Υπουργείου Κρατικής Ασφάλειας (Ministry of State Security-MSS) από το 2022, έχει καταστήσει προσωπική του αποστολή να εκτελέσει την επιθυμία του καθεστώτος να εξαλείψει το Φάλουν Γκονγκ στο εξωτερικό, με το Shen Yun ως κύριο στόχο, σύμφωνα με τις πληροφορίες που παρείχε ο μάρτυρας και δημοσιεύτηκαν στις 24 Νοεμβρίου από το Κέντρο Πληροφοριών Φάλουν Ντάφα (Falun Dafa Information Center – FDIC), μη κερδοσκοπικό οργανισμό που παρακολουθεί τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ.
Ο Τσεν Γισίν, επικεφαλής του Υπουργείου Κρατικής Ασφάλειας της Κίνας. (Public domain)
«Το σχέδιό του είναι να υπονομεύσει την παρουσία του Φάλουν Γκονγκ στο εξωτερικό, να διαλύσει την οργάνωση και να επιλύσει πλήρως το “ζήτημα του Φάλουν Γκονγκ” μέχρι το τέλος του έτους», είπε ο μάρτυρας.
Μετά την αποτυχία αρκετών από τις εγχώριες πρωτοβουλίες του, ο Τσεν στράφηκε στην εκστρατεία κατά του Φάλουν Γκονγκ ως πηγή πολιτικού κεφαλαίου, σύμφωνα με τον μάρτυρα.
«Κάθε φορά που ο Σι ταξιδεύει στο εξωτερικό, υπάρχουν διαμαρτυρίες από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, κάτι που τον ενοχλεί πολύ», είπε.
Εάν ο Τσεν πετύχει στην αποστολή του να εξαλείψει το Φάλουν Γκονγκ στο εξωτερικό, «θα μπορούσε να παρουσιάσει τα επιτεύγματά του στον Σι Τζινπίνγκ και να ζητήσει αναγνώριση και ανταμοιβές», είπε ο μάρτυρας.
Σειρά Αποκαλύψεων
Αυτός είναι ήδη ο τέταρτος μάρτυρας του ΚΚΚ που αποκαλύπτει φέτος πληροφορίες για την πιο πρόσφατη εκστρατεία του ΚΚΚ κατά του Φάλουν Γκονγκ.
Ο στόχος της εκστρατείας είναι να στρέψει «την αμερικανική κυβέρνηση και τη δημόσια γνώμη κατά της διωκόμενης κοινότητας», με συκοφαντίες που διοχετεύονται στο κοινό μέσω των influencer, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των μεγάλων αμερικανικών ΜΜΕ, αναφέρει το FDIC.
Αξιοσημείωτο είναι ότι η εφημερίδα The New York Times έχει δημοσιεύσει μια σειρά άρθρων κατά του Shen Yun φέτος. Ένας Κινέζος Αμερικανός YouTuber έχει αναλάβει την ευθύνη για την κάλυψη της εφημερίδας, παρέχοντας βασικές πηγές.
Οι μάρτυρες έχουν αναφέρει ότι ο YouTuber χρησιμοποιείται από το ΚΚΚ για να διαδώσει συκοφαντικές πληροφορίες κατά του Φάλουν Γκονγκ.
Αν και ο YouTuber δεν είναι πράκτορας του ΚΚΚ, «χρησιμοποιείται πλήρως από την Κρατική Ασφάλεια», είπε ο τελευταίος μάρτυρας.
«Θα στείλει ό,τι του παρέχεται, ίσως χωρίς να γνωρίζει ότι προέρχεται από το ΚΚΚ», είπε ο μάρτυρας. «Οι πράκτορες δεν θα αποκαλύψουν την ταυτότητά τους [σε αυτόν], αλλά αυτός είναι ήδη ένα πιόνι του ΚΚΚ.»
Το FDIC δεν αποκάλυψε την ταυτότητα του μάρτυρα, αλλά τον θεωρεί αξιόπιστο λόγω «της επιβεβαίωσης από άλλες εσωτερικές πληροφορίες και πραγματικά περιστατικά».
«Ο μάρτυρας που διαβίβασε αυτές τις πληροφορίες διακινδυνεύει για να τις μοιραστεί με τον κόσμο και να προειδοποιήσει τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ και άλλους», δήλωσε ο Λήβαϊ Μπράουντ, εκτελεστικός διευθυντής του FDIC.
«Αυτές οι τελευταίες λεπτομέρειες δείχνουν πόσο ικανό μπορεί να είναι το καθεστώς να χειραγωγήσει εκείνους εκτός Κίνας για να δράσουν εκ μέρους του. Οι επιρροείς (influencer) στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ακόμη και επαγγελματίες δημοσιογράφοι, μπορεί να συμβάλουν ακούσια στην ατζέντα του ΚΚΚ, κοινοποιώντας πληροφορίες που προέρχονται από πράκτορες της MSS χωρίς να γνωρίζουν την πηγή τους. Ελπίζουμε ότι αυτές οι αποκαλύψεις θα παρακινήσουν τη διεθνή κοινότητα να είναι πιο προσεκτική και επιφυλακτική απέναντι στην παραπληροφόρηση του ΚΚΚ για μια διωκόμενη ομάδα όπως το Φάλουν Γκονγκ.»
Σύνθετη Εκστρατεία
Η εκστρατεία του Τσεν κατά του Φάλουν Γκονγκ «είναι ένα συστηματικό και ολοκληρωμένο σχέδιο», δήλωσε ο μάρτυρας.
«Σε κάθε βήμα της πορείας, η δημόσια ασφάλεια και η εθνική ασφάλεια βρίσκονται πίσω από τη χειραγώγηση της συνωμοσίας», είπε, επισημαίνοντας ότι κάποια στοιχεία της εκστρατείας τα διαχειρίζεται το Υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας (Ministry of Public Security-MPS) του ΚΚΚ:
«Οι μυστικοί πράκτορες και οι πληροφοριοδότες μέσα στο Φάλουν Γκονγκ και το κίνημα για τη δημοκρατία δέχονται οδηγίες από το Τέταρτο Γραφείο [του MPS]. Μόλις αυτοί οι άνθρωποι κινητοποιηθούν, η απειλή είναι πολύ μεγάλη», είπε.
«Αυτοί οι πράκτορες όχι μόνο [θα διεξάγουν] σαμποτάζ οι ίδιοι, αλλά θα κινητοποιήσουν και πολλούς ανθρώπους γύρω τους, και στη συνέχεια θα αποκαλύψουν πολλές πληροφορίες σε αυτούς, έτσι ώστε αυτοί οι άνθρωποι να επιτεθούν ανοικτά στο Φάλουν Γκονγκ.»
Η παράσταση «Flowing Sleeves» από το πρόγραμμα του Shen Yun Performing Arts του 2009. (Shen Yun Performing Arts)
Βετεράνος διώξεων και η διείσδυση στις ΗΠΑ
Ο Τσεν έχει εδώ και πολύ καιρό ενεργό ρόλο στη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα, συμπεριλαμβανομένου του ρόλου του ως ένας από τους κορυφαίους αξιωματούχους στην Κεντρική Επιτροπή Πολιτικών και Νομικών Υποθέσεων από το 2018 έως το 2023.
«Δώστε έναν καλό πόλεμο εξόντωσης […] διατηρήστε ένα αυστηρό και υψηλής πίεσης περιβάλλον και εξαλείψτε αποφασιστικά το έδαφος στο οποίο ευδοκιμούν», δήλωσε ο Τσεν σε ένα άρθρο του το 2021.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του, δεκάδες χιλιάδες ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ συνελήφθησαν ή παρενοχλήθηκαν από την αστυνομία και εκατοντάδες πέθαναν, συχνά ενώ τελούσαν υπό κράτηση, σύμφωνα με τεκμηριωμένα περιστατικά που συλλέχθηκαν από το Minghui.org, την επίσημη ιστοσελίδα του Φάλουν Γκονγκ. Οι ερευνητές ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκτιμούν ότι οι πραγματικοί αριθμοί είναι πολλαπλάσιοι.
Υπό την εξουσία του Τσεν, το Υπουργείο Κρατικής Ασφάλειας (MSS) έχει επεκτείνει την αρμοδιότητά του πολύ πέρα από την πληροφόρηση και την αντεπίθεση, «εκφράζοντας δημοσίως τις απόψεις του για τις απειλές ασφαλείας που σχετίζονται με την οικονομία της χώρας, την εξωτερική πολιτική και ακόμη και τον πολιτισμό», ανέφερε η Wall Street Journal στις 8 Νοεμβρίου.
Το υπουργείο του ήταν πιθανότατα και πίσω από την κυβερνοεπίθεση Salt Typhoon που διείσδυσε στα αμερικανικά τηλεπικοινωνιακά δίκτυα, παραβιάζοντας τις επικοινωνίες κινητών τηλεφώνων χιλιάδων Αμερικανών, συμπεριλαμβανομένων των εκστρατειών των υποψηφίων για την προεδρία Ντόναλντ Τραμπ και Καμάλα Χάρις, έγραψε η εφημερίδα.
Το 2020, ηγήθηκε των αυστηρών περιοριστικών μέτρων στην κινεζική πόλη Γούχαν, όπου πρωτοεκδηλώθηκε η πανδημία COVID-19.
Η ανθρωπότητα έχει μόνο λίγα χρόνια για να δράσει προτού ο κόσμος βυθιστεί ανεπανόρθωτα σε μια περιβαλλοντική καταστροφή παγκοσμίων διαστάσεων, προειδοποιούν οι εμπειρογνώμονες για το κλίμα σε πρόσφατη έκθεσή τους. Ωστόσο, οι εκκλήσεις τους καταπνίγονται από δεκάδες δραματικές προβλέψεις του παρελθόντος που δεν επαληθεύτηκαν.
Οι περιβαλλοντολόγοι προβλέπουν την καταστροφή εδώ και πολλές δεκαετίες. Οι περισσότερες προβλέψεις τους αφορούν τον κλιματικό κατακλυσμό που φαίνεται να είναι προ των πυλών, ενώ πλησιάζοντας στην ορισμένη ημερομηνία της καταστροφής μένει μόνο ένας απόηχος.
Καθώς οι αποτυχημένες προβλέψεις συσσωρεύονται, οι ειδικοί σε θέματα κλίματος φαίνεται να έχουν γίνει πιο προσεκτικοί και αποφεύγουν τις πολύ συγκεκριμένες προβλέψεις. Σήμερα, η κυρίαρχη άποψη μεταξύ των υποστηρικτών της κλιματικής αλλαγής είναι ότι καιρικά φαινόμενα όπως οι ξηρασίες και οι καταιγίδες θα γίνουν πιο συχνά ή πιο έντονα.
Η έκθεση σύντομης μορφής που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) προειδοποιεί ότι αν δεν μειωθούν δραστικά και άμεσα οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, ο πλανήτης θα θερμανθεί κατά προσέγγιση 1,1 έως 2,4 βαθμούς Κελσίου επιπλέον, μέχρι το 2100. Αυτό θα οδηγήσει σε «υψηλό» ή «πολύ υψηλό» κίνδυνο καταστροφής από πυρκαγιές, υποβάθμιση του μόνιμου πάγου, απώλεια της βιοποικιλότητας, λειψυδρία σε ξηρές περιοχές, θνησιμότητα των δέντρων στη στεριά, καθώς και απώλεια των κοραλλιών θερμού νερού στη θάλασσα. Οι περισσότεροι από τους σοβαρούς κινδύνους τυγχάνουν μέτριας ή χαμηλής υποστήριξης, πράγμα που σημαίνει ότι τα υποκείμενα στοιχεία λείπουν ή είναι ασαφή.
Η πλήρης έκθεση της IPCC δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμη.
Ένας από τους πλέον φημισμένους ειδικούς σε θέματα κλίματος, ο Μάικλ Μαν [Michael Mann, γεν. 1965], επέκρινε την IPCC για «υπερβολικό συντηρητισμό» στις προβλέψεις της για τις καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, «περιλαμβανομένης της κατάρρευσης των παγετώνων, της ανόδου της στάθμης της θάλασσας και της αύξησης των ακραίων καιρικών φαινομένων», ανέφερε το Inside Climate News.
Ωστόσο, ακριβώς αυτού του είδους οι τολμηρές προβλέψεις έχουν υπονομεύσει την αξιοπιστία των εμπειρογνωμόνων στο παρελθόν.
Ο περιβαλλοντολόγος Μπιορν Λόμποργκ [Bjorn Lomborg, γεν. 1965] συγκέντρωσε μερικές τέτοιες αποτυχημένες προβλέψεις στο βιβλίο του «Ψευδής Συναγερμός: Πώς ο πανικός για την κλιματική αλλαγή μάς κοστίζει τρισεκατομμύρια, βλάπτει τους φτωχούς και αποτυγχάνει να διορθώσει τον πλανήτη» («False Alarm: How Climate Change Panic Costs Us Trillions, Hurts the Poor, and Fails to Fix the Planet»). Ο γεωλόγος και ηλεκτρολόγος μηχανικός Τόνυ Χέλλερ [Tony Heller], ο οποίος επικρίνει συχνά αυτό που θεωρεί απάτη στην τρέχουσα επικρατούσα έρευνα για το κλίμα, έχει καταστήσει επαναλαμβανόμενο θέμα του ιστολογίου του για την επιστήμη του κλίματος την επισήμανση αποτυχημένων και αμφίβολων προβλέψεων.
Τα παραδείγματα είναι άφθονα και χρονολογούνται εδώ και έναν αιώνα περίπου.
1939: Λιώνουν οι πάγοι!
«Οι παγετώνες της Ανατολικής Γροιλανδίας λιώνουν ραγδαία», ανέφερε η εφημερίδα Harrisburg [Pennsylvania] Sunday Courier, το 1993.
«Μπορεί να ειπωθεί, χωρίς υπερβολή, ότι οι παγετώνες – όπως και εκείνοι της Νορβηγίας – αντιμετωπίζουν την πιθανότητα μιας καταστροφικής κατάρρευσης», δήλωνε ο Σουηδός γεωλόγος Χανς Αλμαν [Hans Ahlmann] σε μια έκθεση προς τη Γεωγραφική Εταιρεία μετά την αρκτική του αποστολή, όπως ανέφερε η εφημερίδα τότε.
Σύμφωνα με άρθρο των New York Times του 1923, οι πάγοι της Αρκτικής υποχωρούσαν από το 1918.
«Τον περασμένο χειμώνα, οι ωκεανοί δεν πάγωσαν ούτε στη βόρεια ακτή του Σπιτζμπέργκεν», ανέφερε το άρθρο.
Συγκριτικά, φέτος το χειμώνα, ο θαλάσσιος πάγος έφτασε στις ακτές του Σπιτζμπέργκεν, αν και σε χαμηλές συγκεντρώσεις.
Ωστόσο, τότε, το λιώσιμο δεν φαινόταν να έχει τελειώσει σχεδόν καθόλου.
1947: Οι ωκεανοί θα κατακλύσουν τη γη!
«Η πιθανότητα μιας τεράστιας ανόδου της επιφάνειας του ωκεανού με επακόλουθο εκτεταμένες πλημμύρες, εξαιτίας ενός αρκτικού κλιματικού φαινομένου[,] συζητήθηκε χθες από τον Δρα Χανς Άλμαν , έναν γνωστό Σουηδό γεωφυσικό στο Γεωφυσικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια», αναφέρεται σε άρθρο της εφημερίδας The West Australian.
«Η αλλαγή στην Αρκτική είναι τόσο σοβαρή που ελπίζω ότι μπορεί να δημιουργηθεί γρήγορα ένας διεθνής οργανισμός για τη μελέτη των συνθηκών σε παγκόσμια βάση», δήλωσε ο Δρ Άλμαν.
1958: Τα πλοία θα διασχίζουν τον Βόρειο Πόλο!
«Ορισμένοι επιστήμονες εκτιμούν ότι ο πολικός πάγος είναι κατά 40% λεπτότερος και κατά 12% μικρότερος σε έκταση από ό,τι ήταν πριν από μισό αιώνα και ότι ακόμη και κατά τη διάρκεια της ζωής των παιδιών μας, ο Αρκτικός Ωκεανός μπορεί να ανοίξει, επιτρέποντας στα πλοία να διασχίσουν τον Βόρειο Πόλο», ανέφεραν οι New York Times, σημειώνοντας ότι το πάχος του αρκτικού πάγου ήταν – τότε – περίπου 2 μέτρα. Σήμερα, επίσης, ο πάγος έχει πάχος περίπου 2 μέτρα.
Από τη δεκαετία του 1960, οι έντονες ανησυχίες για το λιώσιμο της Αρκτικής υποχώρησαν ελαφρώς και αντικαταστάθηκαν από άλλους περιβαλλοντικούς προβληματισμούς.
1967: Η παγκόσμια πείνα
«Είναι ήδη πολύ αργά για να αποφύγουμε μια μακρά περίοδο λιμού», ανέφερε η εφημερίδα Salt Lake Tribune , επικαλούμενη την πρόβλεψη του Πωλ Έρλιχ [Paul Ehrlich, γεν. 1932] για λιμούς μέχρι το 1975.
Ο Έρλιχ, βιολόγος του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ και συγγραφέας του βιβλίου «Η πληθυσμιακή βόμβα», πρότεινε την πρόσμιξη βασικών τροφίμων και πόσιμου νερού με στοιχεία που προκαλούν στείρωση, ώστε να μειωθεί ο αυξανόμενος πληθυσμός των Ηνωμένων Πολιτειών, σύμφωνα με το δημοσίευμα.
1970: Η νέα εποχή των παγετώνων
«Επιστήμονας προβλέπει ότι ο 21ος αιώνας θα φέρει μια νέα εποχή παγετώνων», ανέφερε η Boston Globe , λέγοντας ότι ο ειδικός σε θέματα ρύπανσης Τζέημς Λοτζ [James Lodge, 1926-2001] προέβλεψε ότι «η ατμοσφαιρική ρύπανση μπορεί να εξαφανίσει τον ήλιο και να προκαλέσει μια νέα εποχή παγετώνων στο πρώτο τρίτο του νέου αιώνα».
1970: Νερό και φαγητό με το δελτίο!
Ο Έρλιχ συνέχισε τις προβλέψεις του για ελλείψεις σε νερό και τροφή, προειδοποιώντας ότι η Αμερική θα χρειαζόταν δελτίο νερού μέχρι το 1974 και τροφίμων μέχρι το 1980, ανέφερε η εφημερίδα Redlands Daily Facts της Καλιφόρνια.
1971: Μια καταστροφική εποχή παγετώνων
«Ίσως απέχουμε μόλις 50 ή 60 χρόνια από μια νέα, καταστροφική εποχή των παγετώνων», δήλωνε ο ατμοσφαιρικός επιστήμονας Σ.Ι. Ρασούλ [S.I. Rasool] της Εθνικής Υπηρεσίας Αεροναυτικής και Διαστήματος (NASA) και του Πανεπιστημίου Κολούμπια, όπως ανέφερε τότε η Washington Post.
1972: 10 χρόνια μέχρι την καταστροφή!
«Έχουμε 10 χρόνια για να σταματήσουμε την καταστροφή», δήλωνε το 1972 ο Μωρίς Στρονγκ, τότε γραμματέας περιβάλλοντος του ΟΗΕ, σχετικά με τα παγκόσμια περιβαλλοντικά προβλήματα, σύμφωνα με τη σουηδική εφημερίδα Dagens Nyheter.
1972: Θα παγώσουμε!
Δύο γεωλόγοι του Πανεπιστημίου Brown έγραψαν μια επιστολή στον πρόεδρο Νίξον, αναφέροντας ότι ένα συνέδριο στο οποίο συμμετείχαν «42 κορυφαίοι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ερευνητές» κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «μια παγκόσμια επιδείνωση του κλίματος, κατά τάξη μεγέθους μεγαλύτερη από κάθε άλλη που έχει βιώσει μέχρι σήμερα η πολιτισμένη ανθρωπότητα, είναι μια πολύ πραγματική πιθανότητα και μπορεί πράγματι να επέλθει πολύ σύντομα».
«Αν διατηρηθεί ο σημερινός ρυθμό ψύξης», είπαν, «θα έχουμε παγετώδεις θερμοκρασίες σε περίπου έναν αιώνα.»
1974: Πλησιάζει η εποχή των παγετώνων!
«Διαστημικοί δορυφόροι δείχνουν ότι η Νέα Εποχή των Παγετώνων πλησιάζει με ταχείς ρυθμούς», έγραφε ο Guardian το 1974.
1974: Τα σημάδια των επερχόμενων πάγων είναι παντού!
«Άλλη μια εποχή των παγετώνων;» ρωτούσε τίτλος του περιοδικού Time.
«Τα σημάδια είναι παντού – από την απροσδόκητη επιμονή και το πάχος του πάγου στα νερά γύρω από την Ισλανδία μέχρι τη μετανάστευση προς το νότο ενός πλάσματος που αγαπά τη ζέστη, όπως το αρμαντίλο των μεσοδυτικών πολιτειών», ανέφερε το άρθρο.
1978: Η ψύξη δεν σταματά!
«Μια διεθνής ομάδα ειδικών κατέληξε στο συμπέρασμα από οκτώ δείκτες του κλίματος ότι δεν είναι ορατό το τέλος της τάσης ψύξης των τελευταίων 30 ετών, τουλάχιστον στο βόρειο ημισφαίριο», ανέφεραν οι New York Times το 1978.
1979: Λιώνει ο Βόρειος Πόλος!
«Υπάρχει πραγματικά η πιθανότητα κάποιοι άνθρωποι που βρίσκονται τώρα σε βρεφική ηλικία να ζήσουν σε μια εποχή που οι πάγοι στο Βόρειο Πόλο θα έχουν λιώσει, αλλαγή που θα προκαλέσει γρήγορες και ίσως καταστροφικές αλλαγές στο κλίμα», ανέφεραν οι New York Times το 1979.
1982: Ένα περιβαλλοντικό Ολοκαύτωμα!
Ο Μοσταφά Τόλμπα, τότε εκτελεστικός διευθυντής του περιβαλλοντικού προγράμματος του ΟΗΕ, δήλωσε ότι αν ο κόσμος δεν αλλάξει πορεία, θα αντιμετωπίσει «μια περιβαλλοντική καταστροφή και θα γίνει μάρτυρας μιας καταστροφής τόσο πλήρους, τόσο μη αναστρέψιμης, όσο οποιοδήποτε πυρηνικό ολοκαύτωμα» μέχρι το 2000, σύμφωνα με τους New York Times.
1988: Θα έχουν εξαφανιστεί οι Μαλδίβες μέχρι το 1992!
Το μικρό νησιωτικό έθνος των Μαλδίβων απειλείται να καλυφθεί πλήρως από «μια σταδιακή άνοδο της μέσης στάθμης της θάλασσας» στα επόμενα 30 χρόνια, ανέφερε το Γαλλικό Πρακτορείο το 1988, σημειώνοντας ότι «το τέλος των Μαλδίβων και του λαού τους θα μπορούσε να έρθει και νωρίτερα, αν τα αποθέματα πόσιμου νερού στερέψουν μέχρι το 1992, όπως προβλέπεται».
Οι Μαλδίβες απέχουν ακόμα πολύ από το να βρεθούν κάτω από το νερό. Στην πραγματικότητα, παρά τον αποδεκατισμό του τουρισμού εξαιτίας της πανδημίας COVID-19, το έθνος εξακολουθεί να προσελκύει επενδύσεις. Τον Μάρτιο, μια εταιρεία ανάπτυξης από τα Εμιράτα ανέθεσε σύμβαση ύψους 148 εκατομμυρίων δολαρίων για την κατασκευή 120 πολυτελών υπερυδατικών και παραθαλάσσιων επαύλεων στην ατόλη South Male των Μαλδίβων, ανέφερε το Hotelier Maldives.
1989: Έθνη ολόκληρα θα βυθιστούν!
«Ένας ανώτερος περιβαλλοντικός αξιωματούχος στα Ηνωμένα Έθνη, ο Νόελ Μπράουν, λέει ότι ολόκληρα έθνη θα μπορούσαν να εξαφανιστούν από το πρόσωπο της γης εξαιτίας της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, αν η υπερθέρμανση του πλανήτη δεν αντιστραφεί μέχρι το 2000», ανέφερε η εφημερίδα San Jose Mercury News της Καλιφόρνια το 1989.
«Οι παράκτιες πλημμύρες και οι καταστροφές των καλλιεργειών θα δημιουργούσαν μια έξοδο “οικολογικών προσφύγων”, απειλώντας με πολιτικό χάος», προειδοποιούσε ο Μπράουν, τότε διευθυντής του γραφείου της Νέας Υόρκης του Προγράμματος Περιβάλλοντος του ΟΗΕ.
2000: Τα παιδιά δεν θα ξέρουν τι είναι το χιόνι!
«Οι χιονοπτώσεις αποτελούν πλέον παρελθόν», έγραφε ο Independent . «Τα παιδιά απλά δεν θα ξέρουν τι είναι το χιόνι», δήλωσε ο Ντέηβιντ Βίνερ, ανώτερος ερευνητής στη μονάδα κλιματικών ερευνών του Πανεπιστημίου East Anglia της Αγγλίας, επισημαίνοντας ότι μέσα σε λίγα χρόνια οι χειμερινές χιονοπτώσεις θα γίνουν «ένα πολύ σπάνιο και συναρπαστικό γεγονός».
Αν και το χιόνι είναι σχετικά σπάνιο στη νότια Αγγλία, εξακολουθεί να πέφτει σχεδόν κάθε χειμώνα.
2001: Σε 10 χρόνια δεν θα υπάρχει σιρόπι σφενδάμνου στη Νέα Αγγλία!
«Οι αλλαγές στο κλίμα θα μπορούσαν δυνητικά να εξαφανίσουν τη βιομηχανία σιροπιού σφενδάμνου στη Νέα Αγγλία» μέσα σε 20 χρόνια, σύμφωνα με τον Τζωρτζ Χερτ, συν-συγγραφέα έκθεσης του 2001 για την υπερθέρμανση του πλανήτη, που είχε ζητήσει το αμερικανικό Κογκρέσο, σύμφωνα με την Albuquerque Journal.
Η Νέα Αγγλία εξακολουθεί να παράγει άφθονο σιρόπι σφενδάμου.
2004: Θα βυθιστούν ευρωπαϊκές πόλεις μέχρι το 2024!
Ο Guardian ανέφερε, το 2004, μυστική έκθεση του Πενταγώνου, σύμφωνα με την οποία η κλιματική αλλαγή θα οδηγούσε σε πυρηνικό πόλεμο, μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις θα βυθίζονταν στον ωκεανό και η Βρετανία θα αποκτούσε «σιβηρικό» κλίμα μέχρι το 2020.
2006: Τα αέρια του θερμοκηπίου θα μας εξοντώσουν μέσα σε 10 χρόνια!
«Αν δεν ληφθούν δραστικά μέτρα για τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου μέσα στα επόμενα 10 χρόνια, ο κόσμος θα φτάσει σε ένα σημείο χωρίς επιστροφή», έγραφε το Associated Press το 2006, παραφράζοντας τον Αλ Γκορ, εξέχοντα υποστηρικτή της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
2007: Θα είναι πολύ αργά το 2012!
Αυτό το έτος ήταν η «καθοριστική στιγμή» του αγώνα για την κλιματική αλλαγή, σύμφωνα με τον Ρατζέντρα Παχαουρί, τον τότε επικεφαλής της επιτροπής του ΟΗΕ για το κλίμα. «Αν δεν δράσουμε μέχρι το 2012, μετά θα είναι πολύ αργά», δήλωνε ο αξιωματούχος, σύμφωνα με τους New York Times.
2007: Δεν θα υπάρχουν πάγοι στον αρκτικό ωκεανό το 2010!
«Ο Αρκτικός Ωκεανός μπορεί να μην έχει καθόλου πάγους το καλοκαίρι ήδη από το 2010 ή το 2015 – κάτι που δεν έχει συμβεί εδώ και πάνω από ένα εκατομμύριο χρόνια», ανέφερε η Καναδική Υπηρεσία Ειδήσεων Canwest, παραφράζοντας τον πολικό ερευνητή Λουί Φορτιέ.
«Θα έχει πάγους η Αρκτική το καλοκαίρι, μετά από πέντε χρόνια;» έγραφε ο τίτλος του Associated Press τον επόμενο μήνα.
«Με αυτόν τον ρυθμό, ο Αρκτικός Ωκεανός θα μπορούσε να είναι σχεδόν χωρίς πάγους στο τέλος του καλοκαιριού μέχρι το 2012», δήλωσε ο Τζέι Τσβάλι, κλιματολόγος της NASA, σύμφωνα με το άρθρο.
2012: Δεν θα υπάρχει χιόνι το 2020!
«Απολαύστε το χιόνι τώρα … μετά από το 2020, δεν θα υπάρχει», ανέφερε η εφημερίδα The Australian, το 2012. Στην Αυστραλία εξακολουθεί να χιονίζει. Η περσινή χιονόπτωση μάλιστα ξεπέρασε σημαντικά τον μέσο όρο.
2017: Η Γη θα γίνει σαν την Αφροδίτη!
Όταν ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ απέσυρε τις Ηνωμένες Πολιτείες από τη Συμφωνία των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα του Παρισιού, ο φυσικός Στίβεν Χόκινγκ δήλωσε, σύμφωνα με το BBC: «Είμαστε κοντά στο σημείο καμπής, όπου η υπερθέρμανση του πλανήτη γίνεται μη αναστρέψιμη. Η ενέργεια του Τραμπ θα μπορούσε να σπρώξει τη Γη στο χείλος του γκρεμού, να γίνει σαν την Αφροδίτη, με θερμοκρασία 250 βαθμών [Κελσίου] και βροχή θειικού οξέος».
2021: Η Καλιφόρνια χωρίς χιόνι!
Το 2021, η εφημερίδα Los Angeles Times δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο «Η Καλιφόρνια μπορεί να χάσει το χιόνι της νωρίτερα απ’ ό,τι νομίζετε».
Λίγες εβδομάδες αργότερα, το Εργαστήριο Χιονιού της Κεντρικής Σιέρρα του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϋ ανακοίνωσε ότι η Καλιφόρνια μόλις είχε τον πιο χιονισμένο Δεκέμβριο που έχει καταγραφεί ποτέ.
2023: Ο αρκτικός πάγος χάνεται ανεπιστρεπτί!
«Οι πάγοι της Αρκτικής φθίνουν συνεχώς από το 2007 χωρίς ελπίδα αποκατάστασης, σύμφωνα με μελέτη», ανέφερε η Washington Post πέρυσι.
Ωστόσο, οι πάγοι δεν έχουν λεπτύνει πολύ την τελευταία δεκαετία.
Από το 1979, τα καλοκαιρινά ελάχιστα όρια σημειώνουν ένα χαμηλό ρεκόρ κάθε πέντε έως επτά χρόνια. Από το 2012, ωστόσο, δεν έχει σημειωθεί νέο ρεκόρ, σύμφωνα με τα στοιχεία.
Το κινεζικό καθεστώς εντείνει τη διεθνή του εκστρατεία δίωξης κατά του Φάλουν Γκονγκ, ειδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με τρεις καταγγέλλοντες που έχουν πρόσβαση σε εσωτερικές πληροφορίες της κινεζικής κυβέρνησης.
Το Πεκίνο στοχεύει το Shen Yun
Πολλές από τις πληροφορίες που διέρρευσαν αφορούσαν τη στρατηγική του Πεκίνου να σαμποτάρει το Shen Yun Performing Arts , μία εταιρεία κλασικού κινεζικού χορού με έδρα τη Νέα Υόρκη που ιδρύθηκε από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ το 2006.
Το Πεκίνο βλέπει το Shen Yun (Σεν Γιουν) ως απειλή επειδή αντιπροσωπεύει τoν κινεζικό πολιτισμό, όπως ήταν πριν αλλοιωθεί από την επιρροή του Κομμουνιστικού Κόμματος.
«Στις παραστάσεις του, το Shen Yun δείχνει το μεγαλείο του κινεζικού πολιτισμού πριν από την έλευση του κομμουνισμού και έτσι προσφέρει ένα όραμα για το πόσο υπέροχη θα μπορούσε να ήταν η Κίνα χωρίς το ΚΚΚ», ανέφερε μια έκθεση της 7ης Αυγούστου του FDIC (Falun Dafa Information Center / Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα), μη κερδοσκοπικής οργάνωσης που τεκμηριώνει τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα. Ορισμένες χορογραφίες του Shen Yun ζωντανεύουν σύγχρονες ιστορίες, δίνοντας έμφαση στις διώξεις των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα.
Με την πάροδο των ετών, η εταιρεία έχει εξελιχθεί σε μια σημαντική πολιτιστική δύναμη, αυξάνοντας τους θιάσους και τις ορχήστρες της σε οκτώ, και φθάνοντας σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο θεατές το χρόνο. Οι Epoch Times είναι χορηγός μέσων ενημέρωσης της εταιρείας.
Το Shen Yun ήταν πρωταρχικός στόχος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, σύμφωνα με τον Κέισι Φλέμινγκ, διευθύνοντα σύμβουλο της BlackOps Partners και ειδικό σε θέματα κυβερνοασφάλειας, στρατηγικού κινδύνου και ανάλυσης επιχειρηματικών απειλών.
«Η ίδια η ύπαρξη του Shen Yun ταπεινώνει το κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα», λέει ο κος Φλέμινγκ στους Epoch Times.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διέρρευσαν, η νέα στρατηγική του Πεκίνου επικεντρώνεται στη διατύπωση ισχυρισμών που θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν έρευνες της κυβέρνησης των ΗΠΑ γύρω από την εταιρεία παραστατικών τεχνών.
Ο Κέισι Φλέμινγκ, διευθύνων σύμβουλος της BlackOps Partners Corporation, μιλά στο συνέδριο Borderless Cyber στην Ουάσιγκτον, στις 4 Οκτωβρίου 2018. (Σαμίρα Μπουάου/The Epoch Times)
Φορείς αυτής της στρατηγικής φαίνεται να είναι παράγοντες επιρροής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που δημιουργούν και προωθούν περιεχόμενο κατά του Φάλουν Γκονγκ και του Shen Yun στο YouTube τα τελευταία χρόνια, με δύο άτομα να ξεχωρίζουν.
Ο ένας είναι πρώην υπάλληλος μέσου ενημέρωσης με έδρα την Ιαπωνία, το οποίο διευθύνεται από το ΚΚΚ. Ο άλλος είναι ένας Κινέζος μετανάστης στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο οποίος απευθύνει διάφορα απειλητικά σχόλια στα μέλη του Shen Yun στα βίντεο που αναρτά.
Πέρυσι, το FBI προειδοποίησε τις τοπικές αρχές της Νέας Υόρκης ότι ο άνδρας ήταν «δυνητικά οπλισμένος και επικίνδυνος», όταν εκείνος εντοπίστηκε κοντά σε εκπαιδευτικό κέντρο του Shen Yun. Αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει κατηγορίες για παράνομη οπλοκατοχή.
Οι σημειώσεις του πληροφοριοδότη ανέφεραν ότι «όλες οι επαρχιακές κυβερνήσεις [θα πρέπει] να παρέχουν πόρους για να υποστηρίξουν πλήρως [τους δύο παράγοντες επιρροής και άλλους] στον αγώνα ενάντια στο Φάλουν Γκονγκ».
«Παρέχετε όλες τις επιβλαβείς πληροφορίες για το Φάλουν Γκονγκ που συλλέγονται από το κινεζικό υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας», αναφέρουν οι σημειώσεις.
Σύμφωνα με την έκθεση του FDIC, οι δύο YouTuber πήραν συνεντεύξεις από δυσαρεστημένους πρώην καλλιτέχνες του Shen Yun, που είχαν απολυθεί από την εταιρεία για παραβίαση των κανόνων ή επειδή δεν ανταποκρίνονταν στα υψηλά καλλιτεχνικά πρότυπα της εταιρείας.
«Έχοντας προφανώς μνησικακία εναντίον του Shen Yun, συνδύασαν κραυγαλέα ψέματα με παραμορφώσεις αληθινών γεγονότων ή ανθρώπων για να δημιουργήσουν μια εξαιρετικά παραπλανητική εικόνα για το Shen Yun», αναφέρει η έκθεση FDIC.
Το FDIC δήλωσε ότι «το τελικό αποτέλεσμα αυτών των φανταστικών ιστοριών είναι μια αφήγηση που έχει σχεδιαστεί για να υποκινήσει το κοινό των ΗΠΑ να στραφεί κατά του Shen Yun και του Φάλουν Γκονγκ».
Οι προσπάθειες του Πεκίνου να διαδώσει ψευδείς φήμες στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης φαίνεται να είχαν κάποια επιτυχία. Για περισσότερους από έξι μήνες, δύο ρεπόρτερ των New York Times εργάζονταν σε μια ιστορία που φαίνεται να βασίζεται σε δηλώσεις δυσαρεστημένων καλλιτεχνών, όπως ανέφεραν οι Epoch Times τον Μάρτιο.
Το κτίριο των New York Times στη Νέα Υόρκη, 5 Φεβρουαρίου 2024. (Σαμίρα Μπουάου/The Epoch Times)
«Φαίνεται να υπάρχει επικάλυψη στις απαντήσεις του [ενός από τους συνεντευξιαζόμενους] και των δημοσιογράφων από τους New York Times, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με το εάν το ρεπορτάζ της εφημερίδας επηρεάστηκε από μια εκστρατεία δυσφήμισης που υποστηρίζεται από το κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα», ανέφερε η έκθεση FDIC.
Τους τελευταίους μήνες, σημειώθηκε αύξηση στα περιστατικά που στοχεύουν το Shen Yun, σημείωσε η FDIC, συμπεριλαμβανομένων λογαριασμών X που παρίσταναν υπαλλήλους τοy Shen Yun, κάνοντας «εξωφρενικές δηλώσεις».
«Οι λογαριασμοί διαγράφηκαν από την εταιρεία μέσων κοινωνικής δικτύωσης μετά από καταγγελίες, αλλά δείχνουν την ύπαρξη μιας ευρύτερης εκστρατείας χειραγώγησης της κοινής γνώμης στο διαδίκτυο, ιδιαίτερα μεταξύ των κινεζικών ομιλητών», ανέφερε η έκθεση.
Παλαιότερες προσπάθειες
Το FDIC έχει καταγράψει περισσότερες από εκατό απόπειρες του Πεκίνου να σαμποτάρει το Shen Yun, τις περισσότερες φορές πιέζοντας θέατρα ή κυβερνητικούς αξιωματούχους να ακυρώσουν τις παραστάσεις του θιάσου υπό την απειλή υπονόμευσης των σχέσεων με την Κίνα.
Υπήρξαν, επίσης, περιπτώσεις βανδαλισμού, όπως η καταστροφή των ελαστικών των λεωφορείων του Shen Yun, τα οποία είχαν κοπεί με τέτοιο τρόπο ώστε να σκάσουν στο δρόμο. Επιπλέον, αρκετά περιστατικά παραβίασης και καταστροφής περιουσίας αναφέρθηκαν στην πανεπιστημιούπολη της εταιρείας στη Νέα Υόρκη, ενώ μέλη της οικογένειας των ερμηνευτών του Shen Yun, τα οποία ζουν στην Κίνα, έχουν διωχθεί.
Το Αστυνομικό Τμήμα της Κόστα Μέσα εξήγησε μια «γρατσουνιά περίπου 18 εκ. στο πλευρικό τοίχωμα» ενός ελαστικού τουριστικού λεωφορείου Shen Yun στις 15 Μαρτίου 2024. Το λάστιχο κόπηκε με τέτοιο τρόπο που δεν ξεφούσκωσε, αλλά έσκασε την ώρα που το λεωφορείο έτρεχε στον αυτοκινητόδρομο. (Ευγενική παραχώρηση της ασφάλειας του Shen Yun Performing Arts)
Σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα, δύο Κινέζοι πράκτορες που προσπάθησαν να δωροδοκήσουν έναν πράκτορα του FBI που παρίστανε τον υπάλληλο της IRS προσπάθησαν επίσης να χρησιμοποιήσουν μια περιβαλλοντική αγωγή εναντίον των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και των σχολείων του Shen Yun τον περασμένο Μάιο, για να «αναχαιτίσουν» την ανάπτυξή τους.
Εν τω μεταξύ, ένας Αμερικανός με επιχειρηματικούς δεσμούς με την Κίνα έχει καταθέσει επιπόλαιες περιβαλλοντικές αγωγές κατά του Shen Yun τα τελευταία χρόνια.
Τον Μάρτιο, η πανεπιστημιούπολη και οι χώροι παραστάσεων του Shen Yun στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ταϊβάν δέχθηκαν μια σειρά απειλών για βόμβα και μαζικούς πυροβολισμούς.
Τα μετα-δεδομένα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που ελήφθησαν από τους Epoch Times υποδηλώνουν ότι ορισμένες από τις απειλές προήλθαν από πραγματικούς λογαριασμούς στο υπουργείο Δικαιοσύνης της Ταϊβάν. Επομένως, ο εγκληματίας πρέπει είτε να έχει αποκτήσει πρόσβαση στους λογαριασμούς, ίσως μέσω πειρατείας, είτε να τους έχει πλαστογραφήσει για να φαίνονται ως επίσημα e-mail, είπαν αρκετοί ειδικοί στον τομέα της κυβερνοασφάλειας στους Epoch Times.
«Θα ήταν πολύ δύσκολο για κάποιον που απλώς δεν συμπαθεί το Shen Yun», είπε ο κος Φλέμινγκ.
Χορεύτριες του Shen Yun εξασκούνται στον κλασικό κινεζικό χορό, στις εγκαταστάσεις της εταιρείας στην Κομητεία Όραντζ της Νέας Υόρκης. (Ευγενική παραχώρηση του Shen Yun Performing Arts)
Αφού εξέτασε τα μετα-δεδομένα με τους συνεργάτες τους, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ) ήταν ο πιο πιθανός ένοχος, αν και προειδοποίησε ότι η τελική απόδοση θα απαιτούσε μια επίπονη διαδικασία που θα μπορούσε να διαρκέσει μήνες.
«Επιφανειακά, πρέπει να εξετάσετε ποιος ωφελείται περισσότερο, ποιος έχει τις περισσότερες αξιώσεις, και αυτό είναι πιθανότατα το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας», δήλωσε.
Ο Γκάρυ Μιλιέφσκι, ειδικός στον τομέα της κυβερνοασφάλειας και ένα από τα ιδρυτικά μέλη του υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας, εξέφρασε παρόμοια άποψη.
«Αν περπατάει σαν πάπια, αν φωνάζει σαν πάπια, αν μοιάζει με πάπια, τότε μάλλον είναι πάπια», είπε μέσω e-mail. «Δεν θέλω να εμπλακώ στη διεθνή πολιτική, αλλά προφανώς η πηγή δεν είναι στην Ταϊβάν.»
Οι New York Times σε ένα εκτενές άρθρο που δημοσιεύθηκε στις 15 Αυγούστου επιτέθηκαν στο Shen Yun Performing Arts, μια από τις κορυφαίες ομάδες χορού και μουσικής στον κόσμο, χρησιμοποιώντας παραποίηση, παράλειψη βασικών πληροφοριών και αμφισβητήσιμες δημοσιογραφικές πρακτικές.
Οι συγγραφείς, οι δημοσιογράφοι των New York Times Νικόλ Χονγκ (Nicole Hong) και Μάικλ Ρόθφελντ (Michael Rothfeld), αγνόησαν μεγάλο όγκο πληροφοριών που έρχονταν σε αντίθεση με τους βασικούς ισχυρισμούς του άρθρου τους, και αντ’ αυτού φάνηκε να σκιαγραφούν μια εικόνα βασισμένη σε ένα προκαθορισμένο αφήγημα.
Το άρθρο βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό σε συνεντεύξεις με μια μικρή ομάδα δυσαρεστημένων πρώην καλλιτεχνών για να παραποιήσει τις πολιτικές της καλλιτεχνικής ομάδας, τις σωματικές απαιτήσεις που συνδέονται με τον επαγγελματικό χορό και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των ιδρυτών της ομάδας.
Οι Epoch Times ανακάλυψαν ότι σε αρκετούς πρώην καλλιτέχνες με τους οποίους ήρθαν σε επαφή οι New York Times έγιναν ερωτήσεις ειδικά για τραυματισμούς στο χορό ή άλλα θέματα με τρόπο που φαινόταν να έχει σχεδιαστεί για να αποσπάσουν αρνητικά σχόλια για το Shen Yun.
Οι Epoch Times εξέτασαν επίσης τρεις απαντήσεις που γράφτηκαν προς τους δημοσιογράφους των New York Times, στις οποίες οι πρώην καλλιτέχνες αντιτάχθηκαν στην προσέγγιση των δημοσιογράφων σχετικά με το άρθρο. Οι συγγραφείς απέκλεισαν σχεδόν εξ ολοκλήρου αυτές τις απαντήσεις, αφήνοντας στο άρθρο των 5.000 λέξεων μόνο ένα σύντομο σχόλιο από έναν πρώην χορευτή που επαινούσε το Shen Yun.
Εκπρόσωποι του Shen Yun λένε ότι οι ισχυρισμοί που δημοσίευσαν οι New York Times προέρχονται από μια μικρή ομάδα πρώην καλλιτεχνών, μερικοί από τους οποίους απολύθηκαν επειδή παραβίασαν τους κανόνες ή δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν τον «πήχη» καλλιτεχνικά.
Το Shen Yun ιδρύθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες από ασκούμενους της πνευματικής άσκησης Φάλουν Γκονγκ το 2006 για να αναβιώσει τον παραδοσιακό κινεζικό πολιτισμό που δεν έχει μολυνθεί από την κομμουνιστική επιρροή. Ο θίασος διαθέτει σήμερα οκτώ περιοδεύουσες ομάδες, αποτελούμενες από χορευτές, τραγουδιστές και μια πλήρη ορχήστρα, οι οποίες δίνουν παραστάσεις σε όλο τον κόσμο για ένα ζωντανό κοινό περίπου του ενός εκατομμυρίου ανθρώπων ετησίως.
Η μη κερδοσκοπική εταιρεία παραστατικών τεχνών έχει την έδρα της σε μια γραφική πανεπιστημιούπολη στα βόρεια της πολιτείας της Νέας Υόρκης, η οποία περιλαμβάνει επίσης δύο θρησκευτικά σχολεία τεχνών, την Ακαδημία Τεχνών Fei Tian και το Κολέγιο Fei Tian.
Όπως έχουν ήδη αναφέρει οι Epoch Times, το Shen Yun αντιμετωπίζει αδιάκοπες παρεμβάσεις και προσπάθειες σαμποτάζ από το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ), το οποίο θεωρεί το Shen Yun ως σημαντική απειλή για τον ιδεολογικό έλεγχο του κόμματος.
Το ΚΚΚ είναι γνωστό για τις προσπάθειές του να διαδώσει την παραπληροφόρηση στη δυτική κοινωνία μέσω αντιπροσώπων, συμπεριλαμβανομένων των ξένων μέσων ενημέρωσης και ατόμων που επηρεάζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι πληροφορίες που διέρρευσαν πρόσφατα από ανθρώπους του κόμματος δείχνουν μια νέα ώθηση προς αυτή την κατεύθυνση, συμπεριλαμβανομένων συγκεκριμένων οδηγιών για την υποστήριξη ενός Κινέζου YouTuber που είναι γνωστός για τις απειλές που εκτόξευσε προς το Shen Yun και είχε επισημανθεί από το FBI ως «δυνητικά οπλισμένος και επικίνδυνος» αφού εντοπίστηκε κοντά στην πανεπιστημιούπολη του Shen Yun.
Μόλις οι New York Times δημοσίευσαν το άρθρο τους, ο YouTuber ευχαρίστησε τους δημοσιογράφους για τη «σκληρή δουλειά» τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και καυχήθηκε ότι τους είχε συστήσει σε πρώην καλλιτέχνες του Shen Yun που είχαν παράπονα.
Η παράσταση «Flowing Sleeves» από το πρόγραμμα Shen Yun Performing Arts του 2009. (Shen Yun Performing Arts)
Ιατρική περίθαλψη
Το άρθρο των New York Times επαναφέρει στην επιφάνεια μερικά από τα πρώτα προπαγανδιστικά «τροπάρια» του ΚΚΚ, συμπεριλαμβανομένου -στον τίτλο- ότι οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ αρνούνται την ιατρική περίθαλψη.
Το άρθρο ισχυρίζεται ότι 14 πρώην καλλιτέχνες του Shen Yun είπαν στους δημοσιογράφους ότι «υπέστησαν τραυματισμούς ή ασθένειες που δεν αντιμετωπίστηκαν – ή είδαν άλλους να τραυματίζονται χωρίς να λαμβάνουν ιατρική περίθαλψη». Δεν είναι σαφές πόσοι από τους 14 είπαν ότι τραυματίστηκαν και πόσοι είπαν ότι είδαν απλώς κάποιον να τραυματίζεται. Δεν είναι επίσης σαφές αν επρόκειτο για ξεχωριστά ή συμπίπτοντα περιστατικά.
Η εταιρεία αρνήθηκε το ότι οι τραυματισμοί δεν αντιμετωπίζονται.
«Έχουμε τραυματισμούς, αλλά τα ποσοστά είναι ήδη πολύ χαμηλά σε σύγκριση με τον επαγγελματικό αθλητισμό ή άλλες εταιρείες παραστατικών τεχνών», δήλωσε ο Πιότρ Χουάνγκ, βασικός χορευτής και εκπαιδευτής στη σχολή.
Αυτό οφείλεται, εν μέρει, στις περιοδικές εξετάσεις για τον έλεγχο της φυσικής κατάστασης και της σωστής τεχνικής, δήλωσαν στο παρελθόν αρκετοί χορευτές στους Epoch Times.
«Στις πολύ σπάνιες περιπτώσεις που κάποιος τραυματίζεται, του παρέχεται πάντα άμεση φροντίδα», δήλωσε ο Χουάνγκ.
Όσον αφορά τις λεπτομέρειες, οι New York Times ανέφεραν μόνο μια «χούφτα» παραδείγματα: δύο χορευτές που είπαν ότι στραμπούληξαν τους αστραγάλους τους, μία που είπε ότι εξάρθρωσε την επιγονατίδα της, ένας μουσικός που είπε ότι έκοψε το χέρι του μετακινώντας όργανα, ένας άλλος μουσικός που παραπονέθηκε για πόνους στον ώμο και δύο χορευτές με απροσδιόριστους τραυματισμούς ενός χεριού και ενός μηρού.
Κανένας από τους καλλιτέχνες δεν ανέφερε ότι του αρνήθηκαν ιατρική περίθαλψη. Αντίθετα, είπαν ότι δεν ζήτησαν να δουν γιατρό επειδή φοβήθηκαν ότι θα επικρίνονταν γι’ αυτό.
Οι Epoch Times έχουν μιλήσει με δεκάδες νυν και πρώην χορευτές του Shen Yun, πολλοί από τους οποίους υπέστησαν τραυματισμούς διαφορετικής σοβαρότητας και τους αντιμετώπισαν. Κανένας από αυτούς δεν ανέφερε ότι φοβόταν μήπως επικριθεί για την αναζήτηση θεραπείας.
Καθώς δεν διαφέρουν από τους αθλητές υψηλού επιπέδου, οι κορυφαίοι χορευτές έχουν την τάση να αντέχουν την ταλαιπωρία και να «τα βγάζουν πέρα », δήλωσαν αρκετοί εκπαιδευτές του Shen Yun στους Epoch Times.
«Είμαι ο τύπος που πιστεύει ότι κάθε εμπόδιο μπορεί να ξεπεραστεί με το να είσαι σκληρός- απλά να το ξεπερνάς», δήλωσε ο Χουάνγκ.
Πέρυσι, άρχισε να αισθάνεται πόνο στον αχίλλειο τένοντα του. Ήθελε να συνεχίσει να χορεύει, αλλά οι δάσκαλοί του τού είπαν να ξεκουραστεί.
«Μου είπαν να σκεφτώ πραγματικά την καριέρα μου μακροπρόθεσμα, ότι ο κίνδυνος τραυματισμού δεν αξίζει τον κόπο», είπε.
Ένας από τους κύριους χορευτές του Shen Yun ονόματι Πιότρ Χουάνγκ στην πολιτεία της Νέας Υόρκης στις 10 Δεκεμβρίου 2023. (Blake Wu/The Epoch Times)
Οι εκπαιδευτές του Shen Yun είναι πάντα σε επιφυλακή για σημάδια καταπόνησης ή τραυματισμού, δήλωσε ο Γουίλιαμ Λι, κύριος χορευτής και εκπαιδευτής.
«Μόλις παρατηρήσω ότι κάποιος αισθάνεται οποιοδήποτε είδος πόνου ή δυσφορίας, θέλω ο χορευτής να κάνει ένα διάλειμμα και στη συνέχεια αναζητούμε αμέσως ιατρική περίθαλψη», είπε.
Πριν από περίπου ένα μήνα, παρατήρησε ότι μία από τις χορεύτριες του θιάσου του φαινόταν να έχει ενοχλήσεις στο γόνατό της όταν προσγειωνόταν από τα άλματα.
«Μόλις το παρατήρησα αυτό, ζήτησα να κάνει αμέσως μαγνητική τομογραφία και ακτινογραφία», είπε.
Η μαγνητική τομογραφία αποκάλυψε «μια μικρή φθορά στους συνδέσμους της», οπότε υποβλήθηκε σε θεραπεία και «τώρα ξεκουράζεται», είπε.
«Νομίζω ότι θα μείνει εκτός για τουλάχιστον άλλες δύο εβδομάδες πριν ξεκινήσει ξανά προπονήσεις», είπε.
Άλλοι καλλιτέχνες μοιράστηκαν παρόμοιες εμπειρίες.
Η Έλενα Χουάνγκ άρχισε να φοιτά στην Ακαδημία Fei Tian το 2012 και άρχισε να περιοδεύει με το Shen Yun ως φλαουτίστρια το 2014.
Πριν από λίγο καιρό, ένιωσε ένταση στον αυχένα, την πλάτη και τον ώμο της. Έφυγε αφού έκανε ένα διάλειμμα από το να κουβαλάει βαριά αντικείμενα, αλλά όταν το ανέφερε στους διοικούντες, παραπέμφθηκε σε φυσιοθεραπευτή.
«Ανησύχησαν πραγματικά», είπε. «Δεν νομίζω ότι κάποια από τις σχολές μας ή η εταιρεία μας περιορίζει στο να μην πάμε στο νοσοκομείο ή να αναζητήσουμε ιατρική περίθαλψη».
Γνώριζε επίσης ότι ορισμένοι μουσικοί του Shen Yun παρακολουθούσαν μαθήματα Alexander Technique για να τους βοηθήσουν να χαλαρώσουν τους μύες και να βελτιώσουν τη στάση του σώματος.
Όπως αναγνώρισαν οι New York Times, το Shen Yun δίνει έμφαση στην πραγματοποίηση μιας άψογης παράστασης. Το να αφήσει τραυματισμένους χορευτές στη σκηνή θα υπονόμευε τον στόχο της ομάδας, τόνισε ο Πιότρ Χουάνγκ.
«Έχεις ευθύνη απέναντι στο κοινό. Θέλουμε να τους προσφέρουμε ό,τι καλύτερο», δήλωσε.
«Έτσι, πραγματικά, δεν θα δίναμε παράσταση τραυματισμένοι, γιατί αυτό απλά δεν είναι υπεύθυνο».
Ο Λι συμφώνησε. « Κρατάς τους χορευτές σου υγιείς και έτσι αναπτύσσεσαι ως ομάδα».
Βασιζόμενοι σε έναν απροσδιόριστο αριθμό «πρώην καλλιτεχνών και εκπαιδευτών», οι New York Times ισχυρίστηκαν ότι κάποιοι σοβαροί τραυματισμοί αντιμετωπίστηκαν, αλλά «τέτοιες παρεμβάσεις ήταν σπάνιες».
Οι Epoch Times, ωστόσο, μίλησαν με γιατρούς οι οποίοι δήλωσαν ότι παρέχουν ιατρικές υπηρεσίες για τους καλλιτέχνες του Shen Yun σε τακτική βάση.
«Έχω προσωπικά αξιολογήσει ιατρικά δύο με τρεις καλλιτέχνες το μήνα, περίπου 30 χορευτές το χρόνο», δήλωσε ο Δρ Ντέιμον Νότο, ο οποίος διδάσκει βιοϊατρικές επιστήμες στο Κολέγιο Fei Tian και ασκεί φυσική ιατρική, αποκατάσταση και διαχείριση πόνου στο Ιατρικό Κέντρο Northern, περίπου 20 λεπτά με το αυτοκίνητο από την πανεπιστημιούπολη του Shen Yun.
Ο Δρ Ντέιμον Νότο ασκεί φυσική ιατρική, αποκατάσταση και διαχείριση πόνου στο Northern Medical Center. (The Epoch Times)
«Με έχουν συμβουλευτεί για τα πάντα, από μικροκοψίματα και μώλωπες μέχρι διαστρέμματα και διαστρέμματα, εξαρθρώσεις αρθρώσεων, σοβαρούς πόνους στις αρθρώσεις ή στην πλάτη», δήλωσε στους Epoch Times.
«Κατά την αλληλεπίδρασή μου, η εταιρεία και οι διευθυντές της έδειχναν πάντα μεγάλο ενδιαφέρον για τους καλλιτέχνες και τους ενθάρρυναν να διασφαλίσουν ότι θα λάβουν την κατάλληλη φροντίδα και θεραπεία».
Λόγω της βολικής του θέσης, το ιατρικό κέντρο έχει συνεννοηθεί με το Shen Yun για την παροχή ή τη διευκόλυνση ιατρικών υπηρεσιών σε σύντομο χρονικό διάστημα, συμπεριλαμβανομένων των ακτινογραφιών και των μαγνητικών τομογραφιών, δήλωσε στους Epoch Times ο διευθύνων σύμβουλός του, Δρ Τζίνγκντουαν Γιανγκ.
Εκτός από την τακτική θεραπεία, το κέντρο προσφέρει παραδοσιακή κινεζική ιατρική.
Η Σερίνα Φενγκ, γιατρός ανατολικής ιατρικής στο Northern, δήλωσε ότι βλέπει περίπου 10 άτομα από το Shen Yun το μήνα, που έρχονται για υπηρεσίες όπως η διαχείριση του πόνου και η απελευθέρωση του στρες.
«Ορισμένοι από αυτούς με επισκέπτονται σε εβδομαδιαία βάση, ανάλογα με τις συνθήκες», δήλωσε στην εφημερίδα Epoch Times.
Η Γιανγκ δήλωσε: « Κατά τη γνώμη μου, οι καλλιτέχνες του Shen Yun λαμβάνουν πολύ έγκαιρα και πραγματικά πιο ολοκληρωμένες και ολιστικές θεραπείες για τυχόν τραυματισμούς που μπορεί να έχουν».
Εξήγησε ότι το κέντρο βλέπει μόνο περιπτώσεις όταν το Shen Yun βρίσκεται στην έδρα του. Όταν οι καλλιτέχνες βρίσκονται σε περιοδεία, λαμβάνουν οποιαδήποτε απαιτούμενη φροντίδα σε ιατρικές εγκαταστάσεις σε όλο τον κόσμο.
Οι Λι και Πιότρ Χουάνγκ δήλωσαν ότι η εταιρεία έχει καλές διασυνδέσεις με νοσοκομεία τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στους τακτικούς σταθμούς της περιοδείας σε όλο τον κόσμο, ώστε να μπορεί να «προγραμματίσει μια χειρουργική επέμβαση πολύ γρήγορα», ακόμη και όταν οι καλλιτέχνες βρίσκονται σε περιοδεία.
Αμφισβητήσιμες δημοσιογραφικές πρακτικές
Οι δημοσιογράφοι των New York Times επέδειξαν έλλειψη δημοσιογραφικής ακεραιότητας από διάφορες απόψεις.
Τα αρχεία ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που εξέτασαν οι Epoch Times δείχνουν ότι οι Ρόθφελντ και Χονγκ παρείχαν στο Shen Yun μόλις 24 ώρες για να παράσχουν ιατρικά αρχεία – έγγραφα που θα υπονόμευαν τους βασικούς ισχυρισμούς των συντακτών σχετικά με την άρνηση ιατρικής περίθαλψης.
Η Γινγκ Τσεν, αντιπρόεδρος του Shen Yun Performing Arts, απάντησε στο αίτημά τους για αρχεία, εξηγώντας γιατί ήταν μη ρεαλιστικό σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.
«Μας ζητάτε να πάρουμε μια σημαντική εκπροσώπηση ιατρικών αρχείων για τη θεραπεία τραυματισμών που χρονολογούνται εδώ και μερικά χρόνια […] να λάβουμε την απαραίτητη υπογραφή από κάθε ασθενή […] προκειμένου να μοιραστούμε νόμιμα αυτά τα ιδιωτικά ιατρικά αρχεία, και να σας τα παραδώσουμε όλα αυτά, με 24ωρη προθεσμία; Καταλαβαίνετε ότι οι καλλιτέχνες μας έχουν αντιμετωπιστεί από επαγγελματίες ιατρούς στην Ταϊβάν, την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα, τις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Ευρώπη;» έγραψε στους δημοσιογράφους.
Στη συνέχεια, η Τσεν προσφέρθηκε να κανονίσει συνεντεύξεις με χορευτές αντ’ αυτού.
«Ως εναλλακτική ιδέα, αναρωτιόμαστε αν θα το βρίσκατε χρήσιμο και κατατοπιστικό να μιλήσετε με αρκετούς από τους καλλιτέχνες μας που έχουν λάβει διάφορα επίπεδα ιατρικής θεραπείας, ώστε να μπορέσετε να ακούσετε από αυτούς από πρώτο χέρι για τους τραυματισμούς τους, τη θεραπεία και την ανάρρωσή τους;» έγραψε στο ίδιο μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Αυτή ήταν μια σημαντική παραχώρηση από την πλευρά της εταιρείας- πέντε μήνες νωρίτερα, είχε απορρίψει το αίτημα των δημοσιογράφων για συνεντεύξεις, βασιζόμενη στη μακρά ιστορία των New York Times να παρουσιάζουν το Φάλουν Γκονγκ αρνητικά και με ανακρίβειες.
Ο Ρόθφελντ απάντησε στην Τσεν λίγο αργότερα. «Σας ευχαριστώ. Θα λάβουμε όλα αυτά υπόψη μας.»
Δύο ώρες αργότερα, το άρθρο εμφανίστηκε στο διαδίκτυο -τόσο στα αγγλικά όσο και στα κινέζικα- μαζί με δύο συνοδευτικά κομμάτια.
Η συμπεριφορά των δημοσιογράφων φαίνεται να παραβιάζει τα ίδια τα πρότυπα αναφοράς των New York Times, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές της εφημερίδας για την ακεραιότητα: «Έχουμε ιδιαίτερη υποχρέωση να περιγράφουμε το εύρος της κατηγορίας και να αφήνουμε το υποκείμενο να απαντήσει λεπτομερώς. Κανένα υποκείμενο δεν πρέπει να αιφνιδιάζεται όταν εμφανίζεται η εφημερίδα ή να αισθάνεται ότι δεν υπήρχε η ευκαιρία να απαντήσει».
Όταν ένα υποκείμενο προσφέρεται να παράσχει σχετικές πληροφορίες, αλλά προφανώς χρειάζεται περισσότερο χρόνο, η υπεύθυνη ενέργεια θα ήταν να καθυστερήσει το ρεπορτάζ, δήλωσε η Κριστίν Τέιτουμ, πρώην πρόεδρος της Εταιρείας Επαγγελματιών Δημοσιογράφων, η οποία τώρα διευθύνει την εταιρεία επικοινωνίας Media Salad.
Το να αγνοεί κανείς την προσφορά συνεντεύξεων «δεν είναι δίκαιο», δήλωσε η ίδια στους Epoch Times.
«Θα έλεγα ότι αυτό δεν είναι ηθικό», είπε.
Αυτό θα ήταν διπλά αληθές όταν το ρεπορτάζ δεν είναι επίκαιρο, σημείωσε.
«Εάν εργάζεστε σε αυτό το ρεπορτάζ για ένα χρόνο, είμαι αρκετά σίγουρη ότι θα μπορούσατε να το αναβάλλετε για άλλη μια εβδομάδα», είπε.
Η αυλαία της παράστασης του Shen Yun Performing Arts στο David H. Koch Theater στο Lincoln Center της Νέας Υόρκης στις 11 Ιανουαρίου 2015. (Larry Dai/Epoch Times)
Πολιτικές του οικοτροφείου
Η πανεπιστημιούπολη του Shen Yun στεγάζει έναν βουδιστικό ναό, ένα οικοτροφείο 5-12 ετών και ένα κολέγιο, καθώς και χώρους παραγωγής και πρόβας για την εταιρεία παραστατικών τεχνών.
Κατά τη διάρκεια της ιστορίας της, η εταιρεία αντιμετώπισε συνεχείς παρενοχλήσεις και προσπάθειες σαμποτάζ από το κινεζικό καθεστώς. Υπήρξαν περιστατικά παράνομης εισόδου, ενώ έχουν γίνει αρκετές απόπειρες να καταστραφούν τα συστήματα ασφαλείας της πανεπιστημιούπολης. Νωρίτερα φέτος, διατυπώθηκαν ψευδείς απειλές για βόμβα και μαζικούς πυροβολισμούς εναντίον της πανεπιστημιούπολης, σε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου γραμμένα στα κινεζικά και στα αγγλικά.
Η διατήρηση ενός ασφαλούς και παραγωγικού περιβάλλοντος απαιτεί μάλλον αυστηρές πολιτικές, που δεν διαφέρουν από εκείνες άλλων κορυφαίων οικοτροφείων, δήλωσαν αρκετοί νυν και πρώην εκπαιδευτές και καλλιτέχνες.
Είπαν ότι αισθάνθηκαν ότι το άρθρο των New York Times κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες για να χαρακτηρίσει τους κανόνες ως κακόβουλους.
Το άρθρο ανέφερε ότι οι μαθητές δεν μπορούσαν να φύγουν από την πανεπιστημιούπολη «χωρίς ειδική άδεια και συνήθως περιορίζονταν στο πόσο συχνά μπορούσαν να βλέπουν τις οικογένειές τους».
Στην πραγματικότητα, οι ανήλικοι μαθητές δεν μπορούν να βγουν από την πανεπιστημιούπολη χωρίς άδεια, επειδή το σχολείο είναι υπεύθυνο γι’ αυτούς.
Τα δύο παιδιά της Σοφίας Σουν είναι σπουδαστές στο Fei Tian και παίζουν επίσης με το Shen Yun στο πλαίσιο της πρακτικής τους άσκησης. Η Σουν λέει ότι έρχεται τακτικά για να επισκεφθεί τα παιδιά της τις ημέρες που έχουν ρεπό.
«Αποθαρρύνεται η επίσκεψη σε σχολικές ημέρες [για να] μην διαταράσσεται το πρόγραμμά τους. Διαφορετικά, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα», δήλωσε στους Epoch Times.
Τόσο οι μαθητές όσο και οι ενήλικες καλλιτέχνες αναμένεται επίσης να ακολουθούν έναν ηθικό κώδικα που βασίζεται στις παραδοσιακές αξίες. Δεν μπορούν να φέρνουν συνοδούς στην πανεπιστημιούπολη ή να βγαίνουν με άλλους φοιτητές πριν ενηλικιωθούν.
Είναι σύνηθες στην παραδοσιακή κινεζική κουλτούρα να αναβάλλει κανείς τα ραντεβού μέχρι να τελειώσει τις σπουδές του, δήλωσε η Σουν.
Τα σχολεία αποθαρρύνουν τους μαθητές από το να περνούν πολύ χρόνο στο διαδίκτυο και να βλέπουν περιεχόμενο άσχετο με τις σπουδές τους, ιδίως βιντεοπαιχνίδια. Οι μαθητές μπορούν να χρησιμοποιούν μόνο τηλέφωνα με περιορισμένα δεδομένα και υπολογιστές που έχουν ενεργοποιημένα γονικά φίλτρα, όπως θα ήταν αναμενόμενο σε ένα θρησκευτικό σχολείο, δήλωσαν νυν και πρώην μαθητές και καθηγητές.
«Τα σχολεία στις μέρες μας έχουν ‘πονοκέφαλο’ με τους μαθητές που είναι πάντα συνδεδεμένοι [με τα τηλέφωνά τους], με αποτέλεσμα να χάνουν τη συγκέντρωσή τους στην τάξη. Οπότε δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι κακό σε αυτό», δήλωσε η Έλενα Χουάνγκ.
Ο Λι συμφώνησε. «Οι γονείς εμπιστεύονται το σχολείο να φροντίζει τα παιδιά τους όταν έρχονται σε οικοτροφείο, να φροντίζει για την εκπαίδευση και να διασφαλίζει ότι μαθαίνουν με υγιή τρόπο», είπε.
Ένας από τους κύριους χορευτές του Shen Yun ονόματι Γουίλιαμ Λι στην πολιτεία της Νέας Υόρκης στις 10 Δεκεμβρίου 2023. (Blake Wu/The Epoch Times)
Αόριστες «απειλές»
Οι New York Times υποστήριξαν ότι «ορισμένοι καλλιτέχνες που ήθελαν να παραιτηθούν πριν η ομάδα είναι έτοιμη να τους αφήσει να φύγουν αντιμετώπισαν απειλές και εκφοβισμό».
«Οι διευθυντές τους τους είπαν ότι θα πήγαιναν στην κόλαση ή θα αντιμετώπιζαν κίνδυνο αν έφευγαν, επειδή θα έχαναν […] την προστασία [από τον ιδρυτή του Φάλουν Γκονγκ]», ανέφερε.
Κανένας από τους νυν και πρώην καλλιτέχνες, μαθητές, εκπαιδευτές και γονείς που ερωτήθηκαν από τους Epoch Times δεν δήλωσε ότι είχε βιώσει αυτό που περιγράφει το άρθρο.
«Ποτέ, μα ποτέ δεν άκουσα κανέναν να λέει ότι αν φύγεις, θα πας στην κόλαση», είπε ο Λι.
«Γνωρίζω, στην πραγματικότητα, πολλούς καλλιτέχνες που έφυγαν, και έκτοτε έχουν ξεκινήσει επιχειρήσεις ή ασχολούνται με άλλες καριέρες, και διατηρώ επαφή μαζί τους, και τα πάνε καλά.»
«Σε όλες τις εμπειρίες μου εδώ, αν θέλεις να φύγεις, μπορείς να φύγεις», δήλωσε η Έλενα Χουάνγκ. «Είναι πραγματικά η δική σου ελεύθερη βούληση. […] Δεν υπάρχουν συνέπειες σε αυτό.»
Ο Όστιν Τζονγκ, ένας βιολιστής που γράφτηκε στο Fei Tian το 2009, δήλωσε ότι έφυγε το 2020 για να ακολουθήσει ένα μεταδιδακτορικό πτυχίο στο βιολί, το οποίο δεν προσφερόταν στο Fei Tian. Όταν ρωτήθηκε, είπε ότι δεν αντιμετώπισε απειλές ή εκφοβισμό- ανέφερε μόνο ότι οι γονείς του ήταν λυπημένοι για την απόφασή του να εγκαταλείψει το Shen Yun.
«Τελικά, σεβάστηκαν την απόφασή μου», είπε.
Εκτός από τη συνέχιση της μουσικής του καριέρας, εργάζεται επίσης με μερική απασχόληση για την NTD Television, ένα αδελφό κανάλι της The Epoch Times. Τόσο η NTD όσο και η Epoch Times είναι χορηγοί επικοινωνίας του Shen Yun.
Η Συμφωνική Ορχήστρα του Shen Yun εμφανίζεται στο Boston Symphony Hall στις 25 Οκτωβρίου 2019. (Dai Bing/The Epoch Times)
Κριτική στους καλλιτέχνες
Ορισμένοι πρώην καλλιτέχνες που παρουσιάστηκαν από τους New York Times εξέφρασαν την αντίθεσή τους στην κριτική που δέχθηκαν από τους εκπαιδευτές του Shen Yun για τις ελλείψεις τους, είτε πρόκειται για υποδεέστερη σκηνική απόδοση είτε, σε ορισμένες περιπτώσεις, για την αποτυχία να διατηρήσουν το βέλτιστο βάρος.
Πολλοί νυν και πρώην καλλιτέχνες του Shen Yun δήλωσαν στους Epoch Times ότι η ειλικρινής επισήμανση των λαθών αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της κουλτούρας της εταιρείας. Αν και η κριτική δεν είναι πάντα εύκολο να ακουστεί, είπαν, είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση του εξαιρετικού καλλιτεχνικού επιπέδου του Shen Yun.
«Για μια τόσο επιτυχημένη εταιρεία, νομίζω ότι όλοι πρέπει να έχουν τη νοοτροπία του τελειομανή», δήλωσε ο Τζονγκ.
Ο γονέας Κέβιν Γιανγκ δήλωσε ότι δεν του προκάλεσε έκπληξη το γεγονός ότι κάποιοι δεν τα κατάφεραν στο Shen Yun και έφυγαν με παράπονα. Για τον ίδιο, ήταν πιο αξιοσημείωτο το γεγονός ότι οι New York Times ήταν σε θέση να βρουν μόνο ένα μικρό αριθμό τέτοιων ατόμων.
«Πρόκειται περισσότερο για [τα ίδια τα άτομα]. Δεν έχει να κάνει με την εταιρεία», δήλωσε.
Σε ένα σημείο, το άρθρο έθεσε θέμα με έναν διευθυντή ορχήστρας που ενθάρρυνε μια ομάδα εκτελεστών να «υπομείνουν τις δυσκολίες». Πολλοί πρώην καλλιτέχνες του Shen Yun σημείωσαν ότι οι δυσκολίες είναι μέρος της διαδικασίας για να επιτευχθεί η αριστεία παγκόσμιας κλάσης.
«Ο κλασικός κινεζικός χορός είναι μια από τις δυσκολότερες μορφές χορού, κατά τη γνώμη μου, στον κόσμο. Έτσι, αν συμφωνήσεις να συμμετάσχεις σε αυτό, έρχεσαι εδώ με τη θέλησή σου κι αν στη συνέχεια δεν μπορείς να δεχτείς την κριτική, νομίζω ότι αυτό βαρύνει απόλυτα εσένα», δήλωσε ο Πιότρ Χουάνγκ.
«Σίγουρα δεν υπήρχε αυτό που [το άρθρο των New York Times] αποκαλεί ‘κακοποίηση’», δήλωσε η Έλενα Χουάνγκ.
Ο Λι δήλωσε ότι εμπνεύστηκε από τη στάση των καθηγητών του, όταν ήταν μαθητής.
«Πάντα προσπαθούν να βοηθήσουν τους άλλους, ειδικά τους νεότερους χορευτές, και η ανιδιοτέλειά τους πραγματικά με επηρέασε πολύ», είπε.
«Νομίζω ότι τώρα που είμαι δάσκαλος, διδάσκω και τους νεότερους μαθητές και αυτό είναι το μάθημα που θέλω να τους μεταδώσω».
Ο Τζονγκ είπε: «Νομίζω ότι το Shen Yun αντιμετωπίζει τους χορευτές του πολύ καλύτερα από τις περισσότερες εταιρείες».
Σύμφωνα με τους New York Times, μια χορεύτρια ανέπτυξε διατροφική διαταραχή λόγω της πίεσης να διατηρήσει ένα συγκεκριμένο βάρος.
Είναι ευρέως γνωστό ότι οι διατροφικές διαταραχές είναι συχνές μεταξύ των επαγγελματιών χορευτών, ενώ μια γερμανική μελέτη του 2023 διαπίστωσε ότι μία στις έξι χορεύτριες αναπτύσσει μια τέτοια διαταραχή. Φαίνεται όμως ότι είναι σχεδόν ανύπαρκτες μεταξύ των καλλιτεχνών του Shen Yun. Οι Epoch Times δεν μπόρεσαν να επαληθεύσουν τη μία περίπτωση που αναφέρεται στο άρθρο των New York Times, ούτε να εντοπίσουν κάποια άλλη περίπτωση μεταξύ των δεκάδων καλλιτεχνών που ερωτήθηκαν.
Στην πραγματικότητα, φαίνεται ότι η απόλαυση του φαγητού είναι μια κοινήενασχόληση μεταξύ των καλλιτεχνών, όπως φαίνεται από τη σειρά βίντεο της εταιρείας «Life at Shen Yun», η οποία δείχνει τους καλλιτέχνες να τρώνε έξω σε πόλεις σε όλο τον κόσμο.
Χορεύτριες του Shen Yun κάνουν πρόβα κλασικού κινεζικού χορού στην πανεπιστημιούπολη του θιάσου στο Orange County της Νέας Υόρκης, σε αυτή τη φωτογραφία αρχείου. (Ευγενική προσφορά του Shen Yun Performing Arts)
Πνευματικά αναζωογονητικό
Το άρθρο των New York Times υποστήριξε ακόμη ότι σε ορισμένους πρώην καλλιτέχνες είπαν ότι οι παραστάσεις του Shen Yun σώζουν τους ανθρώπους από «μια επερχόμενη αποκάλυψη» και ότι τα λάθη κατά τη διάρκεια της παράστασης «μπορεί τελικά να καταδικάσουν το κοινό τους στην κόλαση».
«Αν δεν το κάνεις σωστά, τότε φταις εσύ. Τότε το σύμπαν δεν σώζεται εξαιτίας σας», φέρεται να είπε ένας πρώην χορευτής.
Πολλοί νυν και πρώην καλλιτέχνες του Shen Yun δήλωσαν στους Epoch Times ότι πιστεύουν ότι η παράσταση βοηθά στη σωτηρία των ανθρώπων με την έννοια ότι τους ανεβάζει πνευματικά. Πράγματι, εκατοντάδες βίντεο κλιπ στο διαδίκτυο δείχνουν μέλη του κοινού να επαινούν την παράσταση που κάνει ακριβώς αυτό, εκτός από το ότι είναι καλλιτεχνικά μεγαλειώδης. Οι καλλιτέχνες απέρριψαν, ωστόσο, τη συζήτηση περί «αποκάλυψης».
Η απεικόνιση του Φάλουν Γκονγκ ως ένα αποκαλυπτικό σύστημα πεποιθήσεων αντιγράφει ένα από τα πρώτα σημεία των προπαγανδιστικών προσπαθειών του ΚΚΚ εναντίον της εν λόγω πνευματικής άσκησης. Οι ίδιοι οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ έχουν απορρίψει την έννοια του επικείμενου τέλους του κόσμου. Η βιβλιογραφία της σχολής περιλαμβάνει αναφορές σε όρους όπως «τέλος του Κάλπα» ή «έσχατοι καιροί», αλλά αυτοί δεν φαίνεται να αναφέρονται στο τέλος του κόσμου, αλλά μάλλον σε μια περίοδο ηθικής παρακμής που αντιστοιχεί σε φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές. Ορισμένα έργα του Shen Yun κατά τη διάρκεια των ετών έχουν συμπεριλάβει σκηνές φυσικών καταστροφών που τελικά αποφεύχθηκαν με θεϊκή παρέμβαση.
Οι νυν και οι πρώην καλλιτέχνες που μίλησαν στους Epoch Times αρνήθηκαν ότι πιστεύουν ότι ένα λάθος επί σκηνής μπορεί να θέσει με κάποιο τρόπο σε κίνδυνο το σύμπαν.
Οι New York Times εξέφρασαν την αντίθεσή τους με το γεγονός ότι οι μαθητές του Fei Tian ενημερώθηκαν για τη μελέτη της βιβλιογραφίας του Φάλουν Γκονγκ και την τήρηση των διδασκαλιών του, κάνοντας λόγο για «κατήχηση». Το άρθρο παρέλειψε το γεγονός ότι η Ακαδημία και το Κολέγιο Fei Tian είναι και τα δύο θρησκευτικά σχολεία.
«Είμαστε επίσης μια εταιρεία που έχει τις ρίζες της στην πίστη, η οποία εκτιμά την ηθική ζωή και την αυτοβελτίωση ως βασικά συστατικά για την παροχή καλλιτεχνικών και πολιτιστικών προσφορών παγκόσμιας κλάσης στο κοινό μας», ανέφερε το Shen Yun σε ανακοίνωσή του.
«Αυτές οι αναφορές είναι μια σαφής και προφανής επίθεση που έχει ως στόχο να δυσφημίσει την αποστολή μας και την πίστη μας, να υποβαθμίσει τις αξίες που αγαπάμε και να γκρεμίσει έναν αξιόλογο αμερικανικό θεσμό που χτίστηκε σε μεγάλο βαθμό από μετανάστες πρώτης γενιάς και πρόσφυγες που διέφυγαν από τις διώξεις στην Κίνα».
Σπουδαστές σε περιοδεία
Οι New York Times άσκησαν κριτική στο Shen Yun για τις επιτυχημένες εισπρακτικές του πωλήσεις, ενώ παράλληλα ισχυρίστηκαν ότι «δαπανά πολύ μικρότερο μερίδιο των εσόδων της σε μισθούς από αρκετές άλλες μεγάλες μη κερδοσκοπικές εταιρείες χορού και θεάτρου που εδρεύουν στη Νέα Υόρκη».
Το άρθρο δεν ανέφερε με ποιες άλλες εταιρείες συνέκρινε το Shen Yun ή πόσο πραγματικά πληρώνονται οι καλλιτέχνες του Shen Yun.
Οι μαθητές της Fei Tian μπορούν να υποβάλουν αίτηση για να πάνε σε περιοδεία με το Shen Yun στο πλαίσιο της πρακτικής τους άσκησης για να κερδίσουν βαθμούς. Κατά τη διάρκεια των ετών περιοδείας, λαμβάνουν επίσης ένα χρηματικό ποσό.
Ορισμένοι γονείς των χορευτών του Shen Yun περιέγραψαν το χρηματικό ποσό ως ένα πρόσθετο όφελος, δεδομένης της γενναιοδωρίας της υποτροφίας Fei Tian, η οποία καλύπτει τα πάντα, από τη σχολική εκπαίδευση, τα βιβλία, τη διαμονή και το φαγητό.
Ο Λι δήλωσε: «Αφού αποφοίτησα από το κολέγιο, δεν είχα χρέη και προσλήφθηκα από την εταιρεία, οπότε ήταν μια σπουδαία πορεία καριέρας για μένα».
Το κτίριο των New York Times στη Νέα Υόρκη στις 30 Ιουνίου 2020. (Johannes Eisele/AFP μέσω Getty Images)
Όσοι μίλησαν στους Epoch Times δήλωσαν ότι εκτιμούσαν την ευκαιρία να περιοδεύσουν με την εταιρεία κατά τη διάρκεια των φοιτητικών τους χρόνων.
«Είναι μια θαυμάσια εμπειρία για τους νεότερους καλλιτέχνες», δήλωσε η Νάνσι Τζανγκ, πρώην μαθήτρια της Fei Tian και παρουσιάστρια του Shen Yun από το 2013.
«Αυτή ήταν ίσως μια από τις καλύτερες εμπειρίες της ζωής μου», δήλωσε ο Λι.
Η Έλενα Χουάνγκ συμφώνησε. «Ήταν πολύ ικανοποιητικό για μένα να γυρίζω όλο τον κόσμο και να δίνω παραστάσεις σε όλα αυτά τα διάσημα θέατρα ως φοιτήτρια», είπε, σημειώνοντας ότι τη βοήθησε να εξελιχθεί επαγγελματικά.
«Δουλεύοντας με αυτούς τους καλλιτέχνες παγκόσμιας κλάσης που απασχολούνται στο Shen Yun, μαθαίνεις πραγματικά πολλά.
«Είναι πολύ ταπεινοί, αλλά και πολύ σκληρά εργαζόμενοι. Βλέπεις πόσο μακριά έφτασαν αυτοί οι άνθρωποι και βλέπεις ότι μπορείς και εσύ να φτάσεις εκεί αν δουλέψεις σκληρά και επιμείνεις».
Ο Πιότρ Χουάνγκ είχε μια παρόμοια εμπειρία. «Όλοι αυτοί οι βετεράνοι χορευτές που ήταν ήδη εκεί, με πήραν υπό την προστασία τους και με δίδαξαν», είπε.
Ο Τζονγκ είπε: «Ήταν μια σπουδαία εμπειρία. Ειλικρινά, δεν θα μπορούσα να ζητήσω περισσότερα».
Υποβάθμιση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Στο άρθρο των 5.000 λέξεων, οι New York Times παρακάμπτουν εντελώς τη μαζική εκστρατεία δίωξης που αντιμετωπίζουν οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα.
Η εφημερίδα αφιερώνει σε αυτό μόλις 52 λέξεις.
Δεν γίνεται καμία αναφορά στην κλίμακα της δίωξης, η οποία εκτιμάται ότι αφορά εκατομμύρια ανθρώπους που καταδικάζονται σε στρατόπεδα εργασίας, ούτε στις ακραίες μεθόδους βασανιστηρίων που χρησιμοποιεί το καθεστώς στους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, ούτε στις αφαιρέσεις των οργάνων τους για κερδοσκοπικούς σκοπούς, η οποία έχει περιγραφεί λεπτομερώς σε πολλές ερευνητικές εκθέσεις και μαρτυρίες στο Κογκρέσο.
Η κινεζική αστυνομία συλλαμβάνει έναν ασκούμενο του Φάλουν Γκονγκ, ενώ το πλήθος συγκεντρώνεται γύρω του στην πλατεία Τιενανμέν στο Πεκίνο την 1η Οκτωβρίου 2000. (Chien-Min Chung/AP Photo)
Σε ένα συνοδευτικό άρθρο που δημοσιεύθηκε την ίδια ημέρα, οι New York Times αναφέρουν μεν τις αφαιρέσεις οργάνων, αλλά αναφέρουν μόνο έναν εμπειρογνώμονα, ο οποίος αρνείται ότι υπάρχουν αποδείξεις ότι οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ σκοτώνονται συστηματικά για τα όργανά τους στην Κίνα.
Στην πραγματικότητα, υπάρχει ένας τεράστιος όγκος αποδεικτικών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων των πορισμάτων του 2019 ενός ανεξάρτητου δικαστηρίου με επικεφαλής τον Σερ Τζέφρι Νάις, ο οποίος προηγουμένως ηγήθηκε της δίωξης του πρώην προέδρου της Σερβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο του ΟΗΕ.
Έπειτα από έρευνα ενός έτους, εξετάζοντας στοιχεία και ακούγοντας μαρτυρίες μαρτύρων και εμπειρογνωμόνων, το δικαστήριο της Κίνας κατέληξε στο συμπέρασμα «ομόφωνα και με βεβαιότητα πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας» ότι η Κίνα είχε εμπλακεί σε εκτεταμένες αφαίρεσεις οργάνων από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ.
Παρά τα στοιχεία αυτά, οι New York Times υποβάθμισαν σταθερά το θέμα.
Η Ντίντι Κίρστεν Τάτλοου (Didi Kirsten Tatlow), πρώην δημοσιογράφος των New York Times, δήλωσε ότι η εφημερίδα την εμπόδισε να ερευνήσει και να κάνει ρεπορτάζ για τις αφαιρέσεις οργάνων στην Κίνα. Αμέσως μετά αποχώρησε από την εφημερίδα.
«Είχα την εντύπωση ότι οι New York Times, ο τότε εργοδότης μου, δεν ήταν ευχαριστημένος που συνέχιζα αυτά τα ρεπορτάζ [σχετικά με τις παραβιάσεις των μεταμοσχεύσεων οργάνων], και αφού αρχικά ανέχθηκε τις προσπάθειές μου, μου κατέστησε αδύνατο να συνεχίσω», είπε στην κατάθεσή της το 2019 στο Δικαστήριο της Κίνας.
Μια ερευνητική έκθεση που δημοσιεύθηκε νωρίτερα φέτος από το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα (Falun Dafa Information Center-FDIC) διαπίστωσε ότι η πλειοψηφία της κάλυψης των New York Times για το Φάλουν Γκονγκ όλα αυτά τα χρόνια ήταν αρνητική ή ανακριβής, με τη συνήθη χρήση υποτιμητικών χαρακτηρισμών που αντηχούν την προπαγάνδα του ΚΚΚ κατά του Φάλουν Γκονγκ.
«Όχι μόνο τα μαρτύρια των θυμάτων αντιμετωπίζονται συνήθως με σιωπή και αδιαφορία, αλλά ακόμη πιο επιζήμια -όταν αναφέρονται [από τους New York Times]- τα άρθρα είναι γεμάτα με παραποιήσεις, ανακρίβειες και ξεκάθαρη εχθρότητα, επιδεικνύοντας έναν σοκαριστικό βαθμό αντιεπαγγελματισμού και προκατάληψης», αναφέρει η έκθεση, που δημοσιεύθηκε στις 21 Μαρτίου από το FDIC.
Ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ κάνουν ασκήσεις σε εκδήλωση για την 22η επέτειο από την έναρξη της εκστρατείας δίωξης του κινεζικού καθεστώτος κατά του Φάλουν Γκονγκ, στην Ουάσιγκτον στις 16 Ιουλίου 2021. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Ο θίασος είναι ο μοναδικός στο είδος του που απεικονίζει την «Κίνα πριν από τον κομμουνισμό» και χρησιμοποιεί την τέχνη της παράστασης για να εκθέσει ορισμένες από τις θηριωδίες που διέπραξε το ΚΚΚ.
Ο Χονγκ, δημοσιογράφος που συνήθως καλύπτει ειδήσεις της Νέας Υόρκης, άρχισε να εργάζεται πάνω στο άρθρο αφού επέστρεψε από μια εξάμηνη αποστολή στο γραφείο Κίνας της εφημερίδας στη Σεούλ της Νότιας Κορέας.
Το άρθρο κυκλοφόρησε αμέσως μετά τη δημοσίευση μιας έκθεσης από το FDIC νωρίτερα αυτό το μήνα, η οποία βασίστηκε σε πληροφορίες που δόθηκαν από τρεις πληροφοριοδότες στην Κίνα και περιέγραφε πώς το ΚΚΚ εντείνει την εκστρατεία του κατά του Φάλουν Γκονγκ.
«Το κινεζικό καθεστώς έχει λάβει μια στρατηγική απόφαση να κλιμακώσει τις διώξεις κατά του Φάλουν Γκονγκ παγκοσμίως, επεκτείνοντας την προπαγάνδα, την παραπληροφόρηση και τις διακρατικές δραστηριότητες καταστολής για να στοχεύσει το Φάλουν Γκονγκ πιο επιθετικά εκτός Κίνας και ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες», αναφέρει η έκθεση του FDIC.
Οι πληροφοριοδότες παρείχαν σημειώσεις από μια συνάντηση του Υπουργείου Δημόσιας Ασφάλειας της Κίνας σε επαρχιακό επίπεδο. Η στρατηγική του καθεστώτος περιλαμβάνει πράκτορες του ΚΚΚ που τροφοδοτούν με «κακόβουλες» και «αρνητικές» πληροφορίες για το Φάλουν Γκονγκ τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, καθώς και τους φορείς επιρροής των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ανέφεραν οι σημειώσεις.
Οι αξιωματούχοι του ΚΚΚ ξεχώρισαν δύο άτομα που παρήγαγαν και προώθησαν περιεχόμενο κατά του Φάλουν Γκονγκ και κατά του Σεν Γιουν στο YouTube τα τελευταία χρόνια.
Ο ένας από αυτούς είναι ένας πρώην υπάλληλος ενός πρακτορείου μέσων ενημέρωσης που διοικείται από το ΚΚΚ, με έδρα την Ιαπωνία. Ο άλλος είναι ένας Κινέζος μετανάστης στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο οποίος έχει κάνει διάφορα απειλητικά σχόλια προς το προσωπικό του Σεν Γιουν στα βίντεό του.
Οι σημειώσεις του πληροφοριοδότη από τη συνάντηση του Ιουνίου αναφέρουν ότι «όλες οι κυβερνήσεις επαρχιακού επιπέδου [πρέπει να] παρέχουν πόρους για την πλήρη υποστήριξη [των δύο ατόμων με επιρροή και άλλων] στον αγώνα με το Φάλουν Γκονγκ» και να τους παρέχουν «όλες τις κακοήθεις πληροφορίες για το Φάλουν Γκονγκ που συλλέγονται από το Υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας εσωτερικά».
Σύμφωνα με το FDIC, τουλάχιστον τέσσερα από τα άτομα που ερωτήθηκαν από τους New York Times συνδέονταν με τα πρόσωπα επιρροής – είτε εμφανίζονταν στα κανάλια τους είτε προωθούσαν το περιεχόμενό τους. Τα άτομα αυτά βοήθησαν επίσης να στρατολογήσουν δυσαρεστημένους πρώην καλλιτέχνες για να μιλήσουν στους New York Times, αναφέρει η έκθεση.
Ο YouTuber με έδρα τις ΗΠΑ ανέφερε σε ανάρτηση στο X ότι ήταν αυτός που σύστησε «τουλάχιστον τους αρχικούς» πρώην καλλιτέχνες που είχαν παράπονα κατά του Shen Yun.
Πέρυσι, ο YouTuber είχε εντοπιστεί κοντά στην πανεπιστημιούπολη του Shen Yun. Το FBI εξέδωσε στη συνέχεια προειδοποίηση προς τις τοπικές αρχές επιβολής του νόμου, περιγράφοντάς τον ως «δυνητικά οπλισμένο και επικίνδυνο».
Συνελήφθη και αντιμετωπίζει κατηγορίες για κατοχή παράνομων πυροβόλων όπλων, αφού η αστυνομία βρήκε σε έρευνα στο σπίτι του ένα πιστόλι, ένα τυφέκιο AR-15, περισσότερες από 600 σφαίρες και 14 γεμιστήρες για τα όπλα.
Μετά τη δημοσίευση του άρθρου των New York Times, ο ίδιος ευχαρίστησε τους συντάκτες του σε μια ανάρτηση στο Χ για τη «σκληρή δουλειά» τους.
Σε μια άλλη ανάρτηση, ενθάρρυνε τον κόσμο να χρησιμοποιήσει το άρθρο για να πείσει τους νομοθέτες και τα θέατρα να ακυρώσουν τις παραστάσεις του Shen Yun.
Σε μια ακόμη ανάρτηση περιέγραψε τους διευθυντές του Shen Yun ως «εχθρούς» του, τους οποίους προσπαθούσε να στείλει στη φυλακή.
Το Shen Yun λέει ότι στόχος του είναι να αναδείξει «την ομορφιά, το βάθος και την πνευματικότητα του παραδοσιακού κινεζικού πολιτισμού», σύμφωνα με την πρόσφατη ανακοίνωσή του.
«Είναι λυπηρό να βλέπουμε εταιρείες μέσων ενημέρωσης στη Δύση, ηθελημένα ή όχι, να εμπλέκονται στην παράνομη, παγκόσμια εκστρατεία του ΚΚΚ για την καταστροφή της αμερικανικής εταιρείας που χτίσαμε», δήλωσε το Shen Yun.
Τα όπλα τελευταίας τεχνολογίας που λειτουργούν με τεχνητή νοημοσύνη αναδεικνύονται σε παγκόσμιο κίνδυνο για την ασφάλεια, ιδίως στα χέρια του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ), σύμφωνα με αρκετούς εμπειρογνώμονες.
Πρόθυμο να ξεπεράσει στρατιωτικά τις Ηνωμένες Πολιτείες, το ΚΚΚ είναι απίθανο να προσέξει τα μέτρα προστασίας γύρω από τις φονικές τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης, οι οποίες είναι όλο και πιο επικίνδυνες από μόνες τους, υποστήριξαν οι εμπειρογνώμονες. Η φύση της τεχνολογίας είναι επιρρεπής στο να τροφοδοτεί κάποιες από τις χειρότερες τάσεις του καθεστώτος και της ανθρώπινης ψυχής γενικότερα, προειδοποίησαν.
«Οι επιπτώσεις είναι αρκετά δραματικές. Και μπορεί να είναι εφάμιλλες της πυρηνικής επανάστασης», δήλωσε ο Μπράντλεϊ Θέιερ (Bradley Thayer), ανώτερος συνεργάτης του Κέντρου Πολιτικής Ασφάλειας, ειδικός σε θέματα στρατηγικής αξιολόγησης της Κίνας και συνεργάτης των Epoch Times.
Ρομπότ-φονιάδες
Η ανάπτυξη αυτόνομων όπλων με τεχνητή νοημοσύνη εξελίσσεται δυστυχώς με ταχείς ρυθμούς, σύμφωνα με τον Αλεξάντερ Ντε Ρίντερ (Alexander De Ridder), έναν προγραμματιστή τεχνητής νοημοσύνης και συνιδρυτή της Ink, μιας εταιρείας μάρκετινγκ τεχνητής νοημοσύνης.
«Γίνονται γρήγορα πιο αποδοτικά και πιο αποτελεσματικά», δήλωσε στους Epoch Times, προσθέτοντας ότι «δεν βρίσκονται στο σημείο όπου μπορούν να αντικαταστήσουν τους ανθρώπους».
Τα αυτόνομα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τανκς, πλοία και υποβρύχια έχουν γίνει πραγματικότητα μαζί με πιο εξωτικές μορφές, όπως τα τετράποδα ρομποτικά σκυλιά, που είναι ήδη οπλισμένα με πολυβόλα στην Κίνα.
Ακόμη και ανθρωποειδή ρομπότ με τεχνητή νοημοσύνη -το υλικό του τρόμου της επιστημονικής φαντασίας- βρίσκονται σε παραγωγή. Βέβαια, εξακολουθούν να είναι μάλλον αδέξια στον πραγματικό κόσμο, αλλά δεν θα είναι για πολύ, πρότεινε ο Ντε Ρίντερ.
«Οι δυνατότητες για τέτοια ρομπότ εξελίσσονται γρήγορα», είπε.
Μόλις αποκτήσουν αγοραία χρησιμότητα και αξιοπιστία, η Κίνα είναι πιθανό να στρέψει τις κατασκευαστικές της δυνάμεις στη μαζική παραγωγή τους, σύμφωνα με τον Ντε Ρίντερ.
«Η αγορά θα κατακλυστεί από ανθρωποειδή ρομπότ και στη συνέχεια θα εξαρτηθεί από τον προγραμματισμό το πώς θα χρησιμοποιηθούν.»
Αυτό θα σήμαινε και στρατιωτική χρήση.
«Είναι κατά κάποιον τρόπο αναπόφευκτο», είπε.
Τέτοιες μηχανές με τεχνητή νοημοσύνη είναι πολύ αποτελεσματικές στην επεξεργασία εικόνων για να διακρίνουν αντικείμενα -για παράδειγμα, να εντοπίζουν έναν άνθρωπο με τους οπτικούς αισθητήρες τους, εξήγησε ο Τζέιμς Τσιου (James Qiu), ειδικός σε θέματα τεχνητής νοημοσύνης, ιδρυτής του Ινστιτούτου Ερευνών GIT και πρώην CTO της FileMaker.
Αυτό καθιστά τα ρομπότ τεχνητής νοημοσύνης πολύ καλά στη στόχευση.
«Είναι μια πολύ αποτελεσματική μηχανή θανάτου», είπε.
Ένας αξιωματικός της Καμπότζης επιθεωρεί μη επανδρωμένα αεροσκάφη και ένα ρομποτικό σκύλο μάχης εξοπλισμένο με πολυβόλο, τα οποία επιδεικνύονται σε Κινέζους στρατιώτες κατά τη διάρκεια κοινής άσκησης σε βάση της στρατιωτικής αστυνομίας στην επαρχία Kampong Chhnang της Καμπότζης, στις 16 Μαΐου 2024. (Tang Chhin Sothytang Chhin Sothy/AFP μέσω Getty Images)
Στρατηγοί τεχνητής νοημοσύνης
Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, πολλά έθνη εργάζονται σε συστήματα τεχνητής νοημοσύνης που είναι ικανά να ενημερώνουν και να συντονίζουν αποφάσεις στο πεδίο της μάχης – ουσιαστικά ενεργώντας ως ηλεκτρονικοί στρατηγοί, σύμφωνα με τον Τζέισον Μα (Jason Ma), επικεφαλής έρευνας δεδομένων σε πολυεθνική εταιρεία Fortune 500. Ζήτησε να μην αποκαλύψει το όνομα της εταιρείας του, για να μην δημιουργηθεί η εντύπωση ότι μιλάει εκ μέρους της.
Ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός της Κίνας (People’s Liberation Army- PLA) διεξήγαγε πρόσφατα ασκήσεις μάχης στις οποίες μια τεχνητή νοημοσύνη τέθηκε απευθείας υπό τη διοίκηση, και ο στρατός των ΗΠΑ έχει επίσης προγράμματα σε αυτόν τον τομέα, δήλωσε ο Μα.
«Είναι ένα πολύ ενεργό θέμα έρευνας και ανάπτυξης», είπε.
Η ανάγκη είναι προφανής: οι αποφάσεις στο πεδίο της μάχης ενημερώνονται από έναν συγκλονιστικά μεγάλο όγκο δεδομένων, από το ιστορικό πλαίσιο και τις πληροφορίες του παρελθόντος, έως τα δορυφορικά δεδομένα σχεδόν σε πραγματικό χρόνο, έως την πιο λεπτομερή εισροή πληροφοριών από κάθε κάμερα, μικρόφωνο και οποιονδήποτε αισθητήρα στο πεδίο. Είναι πολύ δύσκολο για τους ανθρώπους να επεξεργαστούν τέτοιες διαφορετικές και ογκώδεις ροές δεδομένων, είπε.
«Όσο πιο πολύπλοκος είναι ο πόλεμος, τόσο πιο σημαντικό μέρος γίνεται το πως μπορείτε να ενσωματώσετε γρήγορα, να συνοψίσετε όλες αυτές τις πληροφορίες για να πάρετε τη σωστή απόφαση, μέσα σε δευτερόλεπτα, ή ακόμη και σε κλάσματα του δευτερολέπτου», είπε.
Αποσταθεροποίηση
Τα όπλα τεχνητής νοημοσύνης επαναπροσδιορίζουν ήδη τον πόλεμο, αλλά οι ειδικοί που μίλησαν στους Epoch Times συμφώνησαν ότι οι συνέπειες θα είναι πολύ ευρύτερες. Η τεχνολογία καθιστά τον κόσμο όλο και πιο ασταθή, δήλωσε ο Θέιερ.
Στο πιο στοιχειώδες επίπεδο, η στόχευση των όπλων με τεχνητή νοημοσύνη θα διευκολύνει κατά πάσα πιθανότητα την κατάρριψη διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων, τον εντοπισμό και την καταστροφή υποβρυχίων και την κατάρριψη βομβαρδιστικών μεγάλου βεληνεκούς. Αυτό θα μπορούσε να εξουδετερώσει τις δυνατότητες της πυρηνικής τριπλέτας των ΗΠΑ, επιτρέποντας στους αντιπάλους να «κλιμακώσουν πέρα από το πυρηνικό επίπεδο» χωρίς αντίποινα, είπε.
«Η τεχνητή νοημοσύνη θα επηρέαζε κάθε ένα από αυτά τα στοιχεία, τα οποία αναπτύξαμε και κατανοήσαμε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου ως απολύτως απαραίτητα για μια σταθερή σχέση πυρηνικής αποτροπής», είπε.
«Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, υπήρχε μια ευρεία κατανόηση ότι ο συμβατικός πόλεμος μεταξύ πυρηνικών δυνάμεων δεν ήταν εφικτός.[…] Η τεχνητή νοημοσύνη υπονομεύει αυτό, διότι εισάγει την πιθανότητα συμβατικής σύγκρουσης μεταξύ δύο πυρηνικών κρατών.»
Οι Φρουροί της Επανάστασης του Ιράν πυροδοτούν δοκιμαστικούς πυραύλους κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης των στρατιωτικών ασκήσεων στην κεντρική έρημο έξω από την πόλη Qom, στις 2 Νοεμβρίου 2006. (Fars News/AFP μέσω Getty Images)
«Η τεχνητή νοημοσύνη επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό το πεδίο της μάχης, αλλά δεν είναι ακόμη καθοριστική.»
Εάν οι δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης έφταναν «στο αποτέλεσμα ενός πυρηνικού πολέμου χωρίς τη χρήση πυρηνικών όπλων», θα καθόταν ο κόσμος πάνω σε μια πυριτιδαποθήκη, είπε.
«Αν αυτό είναι δυνατό, και είναι αρκετά πιθανό ότι είναι δυνατό, τότε αυτή είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη και αποσταθεροποιητική κατάσταση, επειδή υποχρεώνει κάποιον, που είναι αποδέκτης μιας επίθεσης, να προχωρήσει πρώτος – όχι να υπομείνει την επίθεση, αλλά να επιτεθεί.»
Στο λεξικό των πολεμικών επιχειρήσεων, η έννοια ονομάζεται «περιορισμός της ζημίας», είπε. «Δεν θέλεις ο άλλος να πάει πρώτος, γιατί θα πληγωθείς άσχημα. Οπότε πηγαίνεις εσύ πρώτος. Και αυτό θα είναι εξαιρετικά αποσταθεροποιητικό στη διεθνή πολιτική».
Τα ρομπότ-φονιάδες και τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη δεν είναι η μόνη αιτία ανησυχίας. Θα μπορούσαν να αναπτυχθούν διάφορα μη συμβατικά όπλα τεχνητής νοημοσύνης, όπως ένα για την ανεύρεση τρωτών σημείων σε κρίσιμες υποδομές, όπως το ηλεκτρικό δίκτυο ή τα συστήματα ύδρευσης.
Ο έλεγχος της εξάπλωσης τέτοιων τεχνολογιών είναι ένα δύσκολο έργο, δεδομένου ότι η ίδια η τεχνητή νοημοσύνη είναι απλώς ένα κομμάτι λογισμικού. Ακόμη και τα μεγαλύτερα μοντέλα χωράνε σε έναν κανονικό σκληρό δίσκο και μπορούν να τρέξουν σε μια μικρή μονάδα διακομιστών. Απλά αλλά ολοένα και πιο θανατηφόρα όπλα τεχνητής νοημοσύνης, όπως τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη-φονιάδες, μπορούν να αποστέλλονται τμηματικά χωρίς να προκαλούν συναγερμό.
«Τόσο τα κάθετα όσο και τα οριζόντια κίνητρα διάδοσης είναι τεράστια και είναι εύκολο να γίνει», δήλωσε ο Θέιειρ.
Ο Ντε Ρίντερ επεσήμανε ότι το κινεζικό κράτος θέλει να θεωρείται υπεύθυνο στην παγκόσμια σκηνή.
Αλλά αυτό δεν έχει εμποδίσει το ΚΚΚ να προμηθεύει όπλα ή να βοηθά τα εξοπλιστικά προγράμματα άλλων καθεστώτων και ομάδων που δεν περιορίζονται τόσο πολύ από άποψη φήμης, σημείωσαν άλλοι ειδικοί.
Για παράδειγμα, το ΚΚΚ θα μπορούσε να προμηθεύσει αυτόνομα όπλα σε τρομοκρατικές ομάδες προκειμένου να δεσμεύσει τον αμερικανικό στρατό με ατελείωτες ασύμμετρες συγκρούσεις. Το καθεστώς θα μπορούσε ακόμη και να κρατήσει τις αποστάσεις του προμηθεύοντας απλώς τα εξαρτήματα, αφήνοντας πληρεξούσιους να συναρμολογήσουν τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, όπως οι Κινέζοι προμηθευτές παρέχουν πρόδρομες ουσίες φαιντανύλης στα μεξικανικά καρτέλ και τα αφήνουν να κατασκευάζουν, να μεταφέρουν και να πωλούν τα ναρκωτικά.
Το ΚΚΚ έχει μακρά ιστορία στην παροχή βοήθειας στα ιρανικά εξοπλιστικά προγράμματα, ενώ το Ιράν με τη σειρά του προμηθεύει όπλα σε τρομοκρατικές ομάδες στην περιοχή.
«Θα υπήρχε μικρό αντικίνητρο για το Ιράν να το κάνει αυτό», δήλωσε ο Θέιερ.
Aνθρώπινη αλληλεπίδραση
Είναι γενικά αποδεκτό, τουλάχιστον στις Ηνωμένες Πολιτείες και μεταξύ των συμμάχων τους, ότι η πιο κρίσιμη δικλείδα ασφαλείας κατά της καταστροφής που προκαλούν τα όπλα τεχνητής νοημοσύνης είναι η διατήρηση ενός ανθρώπου στον έλεγχο των σημαντικών αποφάσεων, ιδίως της χρήσης θανατηφόρας βίας.
Ένας στρατιωτικός χειριστής εκτοξεύει ένα πολωνικό αναγνωριστικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος κατά τη διάρκεια δοκιμαστικών πτήσεων στην περιοχή του Κιέβου στην Ουκρανία στις 2 Αυγούστου 2022. (Sergei Supinsky/AFP μέσω Getty Images)
«Σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να επιτραπεί σε οποιαδήποτε μηχανή αυτόνομα, ανεξάρτητα, να αφαιρέσει μια ανθρώπινη ζωή – ποτέ», δήλωσε ο Ντε Ρίντερ.
Η αρχή αυτή αναφέρεται συνήθως με τη φράση «ανθρώπινη αλληλεπίδραση».
«Ο άνθρωπος έχει συνείδηση και πρέπει να ξυπνάει το πρωί με τύψεις και τις συνέπειες αυτού που έκανε, ώστε να μπορεί να μάθει από αυτό και να μην επαναλάβει φρικαλεότητες», δήλωσε ο Ντε Ρίντερ.
Ορισμένοι από τους εμπειρογνώμονες επεσήμαναν, ωστόσο, ότι η αρχή αυτή ήδη διαβρώνεται από τη φύση της μάχης που μετασχηματίζεται από τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης.
Στον πόλεμο της Ουκρανίας, για παράδειγμα, ο ουκρανικός στρατός έπρεπε να εξοπλίσει τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη του με κάποιο βαθμό αυτονομίας για να οδηγηθούν στους στόχους τους, επειδή η επικοινωνία τους με τους ανθρώπινους χειριστές παρεμποδίζονταν από τον ρωσικό στρατό.
Τέτοια μη επανδρωμένα αεροσκάφη λειτουργούν μόνο με απλούστερη τεχνητή νοημοσύνη, δήλωσε ο Μα, δεδομένης της περιορισμένης ισχύος του ενσωματωμένου υπολογιστή του μη επανδρωμένου αεροσκάφους. Αλλά αυτό μπορεί σύντομα να αλλάξει, καθώς τόσο τα μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης όσο και οι υπολογιστές γίνονται ταχύτεροι και πιο αποτελεσματικοί.
Η Apple εργάζεται ήδη πάνω σε μια τεχνητή νοημοσύνη που θα μπορούσε να τρέχει σε ένα τηλέφωνο. «Είναι πολύ πιθανό στο μέλλον να τοποθετηθεί σε ένα μικρό τσιπ», είπε.
Ο Ντε Ρίντερ επεσήμανε ότι ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος που πυροβολεί ένα άλλο μη επανδρωμένο αεροσκάφος από μόνο του θα ήταν ηθικά αποδεκτό. Αλλά αυτό θα μπορούσε να εξαπολύσει πολλούς αυτόνομους πυροβολισμούς σε ένα πεδίο μάχης όπου μπορεί να υπάρχουν και άνθρωποι, ανοίγοντας την πόρτα σε ανυπολόγιστες παράπλευρες απώλειες.
Στρατιωτικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη της Νότιας Κορέας πετούν σε σχηματισμό κατά τη διάρκεια κοινής στρατιωτικής άσκησης των ΗΠΑ και της Νότιας Κορέας στο πεδίο εκπαίδευσης Seungjin Fire στο Pocheon της Νότιας Κορέας, στις 25 Μαΐου 2023. (Yelim Lee/AFP μέσω Getty Images)
Χωρίς κανόνες
Όποιες διασφαλίσεις για την τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να είναι εφικτές, το ΚΚΚ είναι απίθανο να τις τηρήσει ούτως ή άλλως, συμφώνησαν οι περισσότεροι από τους εμπειρογνώμονες.
«Δεν βλέπω πραγματικά ότι θα υπάρξουν οποιαδήποτε πλαίσια για την Κίνα που θα πρέπει να είναι προσεκτική», δήλωσε ο Μα. «Ό,τι είναι εφικτό, θα το κάνουν».
«Η ιδέα ότι η Κίνα θα περιοριστεί στη χρήση του είναι κάτι που δεν βλέπω να γίνεται», δήλωσε ο Τζέιμς Φέινελ (James Fanell). «Θα προσπαθήσουν να το εκμεταλλευτούν και να είναι σε θέση να το εκμεταλλευτούν ταχύτερα από ό,τι εμείς».
Η αρχή της «ανθρώπινης αλληλεπίδρασης» θα μπορούσε απλώς να επανερμηνευτεί ώστε να ισχύει για «ένα μεγαλύτερο, ολόκληρο επίπεδο μάχης» αντί για «το ατομικό επίπεδο βολής», δήλωσε ο Μα.
Αλλά μόλις κάποιος αποδεχτεί ότι η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να αρχίσει να «πυροβολεί» μόνη της σε ορισμένες περιπτώσεις, η αρχή του ανθρώπινου ελέγχου γίνεται εύπλαστη, δήλωσε ο Φέινελ.
«Αν είστε πρόθυμοι να το αποδεχτείτε αυτό σε τακτικό επίπεδο, ποιος μπορεί να πει ότι δεν θα το πάτε μέχρι το ανώτατο επίπεδο του πολέμου;», είπε.
«Είναι η φυσική εξέλιξη μιας τέτοιας τεχνολογίας και δεν είμαι σίγουρος τι μπορούμε να κάνουμε για να τη σταματήσουμε. Δεν είναι σαν να πρόκειται να έχετε έναν κώδικα δεοντολογίας που να λέει στον πόλεμο, [ας τηρούμε] τους κανόνες του Μαρκήσιου του Κουίνσμπερυ για την πυγμαχία. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί».
Ακόμη και αν οι άνθρωποι διατηρούν τον έλεγχο των μακροσκοπικών αποφάσεων, όπως το αν θα ξεκινήσει μια συγκεκριμένη αποστολή, η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί εύκολα να κυριαρχήσει στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Ο κίνδυνος δεν θα ήταν μια τεχνητή νοημοσύνη με κακές επιδόσεις, αλλά μάλλον μια τεχνητή νοημοσύνη που λειτουργεί τόσο καλά ώστε να εμπνέει εμπιστοσύνη στους ανθρώπινους χειριστές.
Ο Ντε Ρίντερ αντιμετώπισε με σκεπτικισμό τις προβλέψεις για την υπερ-ευφυή τεχνητή νοημοσύνη (superintelligent A.I.) που ξεπερνά κατά πολύ τις ανθρώπινες ικανότητες. Ωστόσο, αναγνώρισε ότι η τεχνητή νοημοσύνη ξεπερνά τον άνθρωπο σε ορισμένα σημεία, ιδίως στην ταχύτητα- μπορεί να επεξεργαστεί βουνά δεδομένων και να βγάλει συμπέρασμα σχεδόν αμέσως.
Και είναι πρακτικά αδύνατο να καταλάβουμε πώς ακριβώς μια τεχνητή νοημοσύνη καταλήγει στα συμπεράσματά της, σύμφωνα με τους Μα και Τσιου.
Ο Ντε Ρίντερ δήλωσε ότι ο ίδιος και άλλοι εργάζονται πάνω σε τρόπους περιορισμού της τεχνητής νοημοσύνης σε μια ροή εργασίας που μοιάζει με την ανθρώπινη, έτσι ώστε τα επιμέρους βήματα της συλλογιστικής της να είναι πιο ευδιάκριτα.
Αλλά δεδομένου του απίστευτου όγκου των δεδομένων που εμπλέκονται, θα ήταν αδύνατο για την τεχνητή νοημοσύνη να εξηγήσει πώς κάθε πληροφορία λαμβάνεται υπόψη στη συλλογιστική της χωρίς να καταβάλει τον χειριστή, δήλωσε ο Μα.
«Εάν ο ανθρώπινος χειριστής γνωρίζει σαφώς ότι αυτή είναι μια απόφαση [που παράγεται] αφού η τεχνητή νοημοσύνη επεξεργάστηκε τεράστιους όγκους δεδομένων, δεν θα έχει πραγματικά το θάρρος να την ανατρέψει στις περισσότερες περιπτώσεις. Οπότε υποθέτω, ναι, θα είναι τυπική διαδικασία», δήλωσε.
«Η ‘ανθρώπινη αλληλεπίδραση’ είναι ένα άνετο είδος φράσης, αλλά στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι θα εγκαταλείψουν γρήγορα τον έλεγχο».
Ένας στρατιωτικός χειριστής εργάζεται επί του αεροσκάφους περιπολίας Atlantique 2 του γαλλικού πολεμικού ναυτικού σε αποστολή πάνω από τη Βαλτική Θάλασσα στις 16 Ιουνίου 2022. (Fred Tanneau/AFP μέσω Getty Images)
Δημόσια πίεση
Όλοι οι εμπειρογνώμονες συμφώνησαν ότι η δημόσια πίεση είναι πιθανό να περιορίσει την ανάπτυξη και τη χρήση όπλων τεχνητής νοημοσύνης, τουλάχιστον στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Μα ανέφερε το παράδειγμα της Google που τερμάτισε ένα αμυντικό συμβόλαιο λόγω των αντιρρήσεων του προσωπικού της. Ωστόσο, δεν μπορούσε να φανταστεί μια ανάλογη κατάσταση στην Κίνα.
Ο Τσιου συμφώνησε. «Οτιδήποτε εντός της Κίνας είναι ένας πόρος που το ΚΚΚ μπορεί να αξιοποιήσει», είπε. «Δεν μπορείτε να πείτε, ‘Ω, αυτή είναι μια ιδιωτική εταιρεία’. Δεν υπάρχει ιδιωτική εταιρεία αυτή καθαυτή [στην Κίνα]».
Ακόμη και το ΚΚΚ δεν μπορεί να απαλλαγεί εντελώς από το δημόσιο αίσθημα, δήλωσε ο Ντε Ρίντερ.
«Η κυβέρνηση μπορεί να επιβιώσει μόνο αν ο πληθυσμός θέλει να συνεργαστεί», είπε.
Αλλά δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι ο κινεζικός πληθυσμός βλέπει τη στρατιωτική χρήση της τεχνητής νοημοσύνης ως επείγουσα ανησυχία. Αντιθέτως, οι εταιρείες και τα πανεπιστήμια στην Κίνα φαίνεται να είναι πρόθυμα να αναλάβουν στρατιωτικά συμβόλαια, δήλωσε ο Μα.
Ο Ντε Ρίντερ ζήτησε «ένα διεθνές ρυθμιστικό πλαίσιο που να μπορεί να επιβληθεί».
Δεν είναι σαφές πώς θα μπορούσαν να επιβληθούν τέτοιοι κανονισμοί έναντι της Κίνας, η οποία έχει μακρά ιστορία άρνησης οποιουδήποτε περιορισμού στη στρατιωτική της ανάπτυξη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν εδώ και καιρό μάταια να φέρουν την Κίνα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για τον πυρηνικό αφοπλισμό. Πρόσφατα, η Κίνα αρνήθηκε ένα αίτημα των ΗΠΑ να εγγυηθεί ότι δεν θα χρησιμοποιήσει την τεχνητή νοημοσύνη για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με πυρηνικά πλήγματα.
Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες ρυθμίσουν τη δική τους ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης, θα μπορούσε να δημιουργήσει μια στρατηγική ευπάθεια, πρότειναν πολλοί εμπειρογνώμονες.
«Αυτοί οι κανονισμοί θα μελετηθούν πολύ καλά από το ΚΚΚ και θα χρησιμοποιηθούν ως εργαλείο επίθεσης», δήλωσε ο Τσιου.
Ακόμη και αν επιτευχθεί κάποια συμφωνία, το ΚΚΚ έχει κακό ιστορικό τήρησης των υποσχέσεων, σύμφωνα με τον Θέιερ.
«Οποιαδήποτε συμφωνία είναι μια κρούστα πίτας φτιαγμένη για να σπάσει», είπε.
Κινέζοι στρατιωτικοί αντιπρόσωποι φθάνουν στην τελευταία συνεδρίαση του 14ου Εθνικού Λαϊκού Κογκρέσου στη Μεγάλη Αίθουσα του Λαού στο Πεκίνο στις 11 Μαρτίου 2024. (Wang Zhao/AFP μέσω Getty Images)
Λύσεις
Ο Ντε Ρίντερ δήλωσε ότι ελπίζει ότι ίσως τα έθνη θα συμβιβαστούν με τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης με λιγότερο καταστροφικούς τρόπους.
«Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορείς να χρησιμοποιήσεις την τεχνητή νοημοσύνη για να πετύχεις τους στόχους σου, οι οποίοι δεν περιλαμβάνουν την αποστολή ενός σμήνους μη επανδρωμένων αεροσκαφών-φονιάδων ο ένας στον άλλον», είπε. «Όταν έρθει η ώρα, κανείς δεν θέλει να συμβούν αυτές οι συγκρούσεις.»
Άλλοι εμπειρογνώμονες δήλωσαν ότι το ΚΚΚ δεν θα είχε πρόβλημα να ξεκινήσει μια τέτοια σύγκρουση – αρκεί να έβλεπε μια σαφή πορεία προς τη νίκη.
«Οι Κινέζοι δεν πρόκειται να περιοριστούν από τους δικούς μας κανόνες», δήλωσε ο Φέινελ. «Θα κάνουν ό,τι χρειάζεται για να κερδίσουν.»
Η εμπιστοσύνη στους «ψιθύρους» ενός «στρατιωτικού συμβούλου» τεχνητής νοημοσύνης, ο οποίος εμπνέει εμπιστοσύνη επεξεργαζόμενος «βουνά» δεδομένων και παράγοντας πειστικά σχέδια μάχης, θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη, καθώς μπορεί να δημιουργήσει ένα όραμα νίκης εκεί που προηγουμένως δεν υπήρχε, σύμφωνα με τον Θέιερ.
«Μπορείτε να καταλάβετε πώς αυτό μπορεί να είναι πολύ ελκυστικό για έναν υπεύθυνο λήψης αποφάσεων, ειδικά για κάποιον που είναι υπερ-επιθετικός, όπως είναι το ΚΚΚ», δήλωσε ο Θέιερ. «Μπορεί να κάνει την επιθετικότητα πιο πιθανή.»
«Υπάρχει μόνο ένας τρόπος να το σταματήσουμε, ο οποίος είναι να είμαστε σε θέση να το νικήσουμε», δήλωσε ο Φέινελ.
Ο Τσακ ντι Κάρο (Chuck de Caro), πρώην σύμβουλος του Γραφείου Αξιολόγησης Δικτύου του Πενταγώνου, κάλεσε πρόσφατα τις Ηνωμένες Πολιτείες να αναπτύξουν ηλεκτρομαγνητικά όπλα που θα μπορούσαν να αχρηστεύσουν τα τσιπ υπολογιστών. Μπορεί ακόμη και να είναι δυνατή η ανάπτυξη ενεργειακών όπλων που θα μπορούσαν να απενεργοποιήσουν ένα συγκεκριμένο είδος τσιπ, έγραψε σε ένα άρθρο του στο Blaze Media.
«Προφανώς, χωρίς λειτουργικά τσιπ, η τεχνητή νοημοσύνη δεν λειτουργεί», έγραψε.
Ένα τσιπ τεχνητής νοημοσύνης που κατασκευάστηκε από την Tongfu Microelectronics παρουσιάζεται κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Συνεδρίου Ημιαγωγών στο Nanjing της Κίνας, στις 19 Ιουλίου 2023. (STR/AFP μέσω Getty Images)
Μια άλλη επιλογή θα μπορούσε να είναι η ανάπτυξη ενός υπερόπλου τεχνητής νοημοσύνης που θα μπορούσε να λειτουργήσει αποτρεπτικά.
«Υπάρχει ένα AI Manhattan Project που κάνουν οι ΗΠΑ που μπορεί να δημιουργήσει το αποτέλεσμα που θα είχαν το Ναγκασάκι και η Χιροσίμα στη ΛΔΚ και το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας, που θα τους έφερνε στη συνειδητοποίηση ότι ‘Εντάξει, ίσως δεν θέλουμε να πάμε εκεί. Πρόκειται για αμοιβαία εξασφαλισμένη καταστροφή;’ Δεν ξέρω. Αλλά αυτό θα [έκανα]», δήλωσε ο Φέινελ.
Αυτό θα μπορούσε να αφήσει τον κόσμο σε μια αντιπαράθεση που μοιάζει με τον Ψυχρό Πόλεμο – δύσκολα μια ιδανική κατάσταση, αλλά πιθανόν να θεωρείται προτιμότερη από την παραίτηση από το στρατιωτικό πλεονέκτημα υπέρ του ΚΚΚ.
«Κάθε χώρα γνωρίζει ότι είναι επικίνδυνο, αλλά κανείς δεν μπορεί να σταματήσει επειδή φοβάται ότι θα μείνει πίσω», δήλωσε ο Μα.
Ο Ντε Ρίντερ δήλωσε ότι ίσως χρειαστεί ένα βαθύ σοκ για να σταματήσει η κούρσα εξοπλισμών της τεχνητής νοημοσύνης.
«Ίσως χρειαστεί κάτι σαν παγκόσμιος πόλεμος, με τεράστια ανθρώπινη τραγωδία, για να απαγορευτεί η χρήση αυτόνομων μηχανών-φονιάδων με τεχνητή νοημοσύνη», είπε.
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ – Στοιχεία και πληροφορίες που περιήλθαν στην κατοχή των Epoch Times υποδηλώνουν ότι, τους τελευταίους έξι μήνες, οι New York Times, έγκριτη αμερικανική εφημερίδα, ετοιμάζουν ένα άρθρο κατά του καλλιτεχνικού θιάσου Shen Yun Performing Arts.
Ακόμα περισσότερο, όπως προκύπτει από τα στοιχεία, φαίνεται ότι το άρθρο, το οποίο δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί, προορίζεται να χρησιμοποιηθεί ως χαρτί στα χέρια της κινεζικής κυβέρνησης (ΚΚΚ) για τη διακρατική εκστρατεία καταστολής που διεξάγει εδώ και χρόνια κατά της συγκεκριμένης εταιρείας παραστατικών τεχνών.
Είναι γεγονός ότι ο θίασος Shen Yun, με έδρα τη Νέα Υόρκη, αποστολή του οποίου είναι η αναβίωση του παραδοσιακού κινεζικού πολιτισμού, με σύνθημα «Η Κίνα πριν από τον κομμουνισμό», αποτελεί αγκάθι στο πλευρό του Πεκίνου εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες.
Τον περασμένο Μάιο, το FBI συνέλαβε δύο ύποπτους Κινέζους πράκτορες, οι οποίοι είχαν προσπαθήσει να δωροδοκήσουν έναν πράκτορα του FBI, που εμφανιζόταν ως υπάλληλος της Εφορίας, με δεκάδες χιλιάδες δολάρια, σε μια προσπάθεια να ανακληθεί το μη κερδοσκοπικό καθεστώς του Shen Yun.
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης ανέφερε ότι οι δύο φερόμενοι ως πράκτορες του ΚΚΚ είχαν, επίσης, προσπαθήσει να χρησιμοποιήσουν μια περιβαλλοντική αγωγή που στόχευε τις εγκαταστάσεις και τα σχολεία εκπαίδευσης του θιάσου, για να «εμποδίσουν» την ανάπτυξή του.
Η επόμενη επίθεση κατά του Shen Yun, ωστόσο, αναμένεται να προέλθει από τη μεγαλύτερη εφημερίδα των Ηνωμένων Πολιτειών, τους New York Times.
Δύο δημοσιογράφοι τους, ο Μάικλ Ρόθφελντ (Michael Rothfeld) και η Νικόλ Χονγκ (Nicole Hong) – με τη δεύτερη να αναλαμβάνει το άρθρο για το Shen Yun αφού εργάστηκε έξι μήνες στο γραφείο Κίνας των New York Times – αναζήτησαν συγκεκριμένα πρώην καλλιτέχνες που ίσως είχαν εγκαταλείψει την εταιρεία πριν από χρόνια διατηρώντας μνησικακία εναντίον της, όπως δείχνουν τα αρχεία που περιήλθαν στην κατοχή των Epoch Times.
«Αέρινα μανίκια», από το πρόγραμμα του Shen Yun Performing Arts για το 2009. (Shen Yun Performing Arts)
«Γνωρίζουμε ότι αυτοί οι δημοσιογράφοι επιδιώκουν να πάρουν συνεντεύξεις από μια μικρή ομάδα που μπορεί να έχει κάτι κακό να πει για το Shen Yun και φαίνεται να αγνοούν τη συντριπτική πλειοψηφία [των καλλιτεχνών] που βλέπουν τον χρόνο τους στο Shen Yun ως κάτι θετικό, που τους προσφέρει βαθιά ικανοποίηση», δήλωσε στους Epoch Times ο Γινγκ Τσεν, αντιπρόεδρος του Shen Yun.
Πολλοί από τους καλλιτέχνες του Shen Yun είναι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ, πρακτική διαλογισμού απαγορευμένη στην Κίνα. Ορισμένες από τις χορογραφίες του θιάσου περιλαμβάνουν καλλιτεχνικές απεικονίσεις της δίωξης. Αυτό καθιστά τον θίασο πρωταρχικό στόχο του καθεστώτος και των αντιπροσώπων του.
«Γνωρίζουμε, επίσης, ότι ορισμένοι από τους ερωτηθέντες έχουν ταξιδέψει ελεύθερα στην Κίνα, γεγονός που εγείρει ένα τεράστιο ερωτηματικό, διότι κανονικά όποιος εργάζεται για το Shen Yun ή είναι γνωστό ότι ασκεί Φάλουν Γκονγκ διατρέχει σοβαρό κίνδυνο ταξιδεύοντας στην Κίνα – αλλά αυτοί οι άνθρωποι το κάνουν ελεύθερα και επανειλημμένα. Έχουμε, επίσης, αρχεία επικοινωνίας που αποδεικνύουν ότι ορισμένοι από εκείνους τους ερωτηθέντες ήταν πολύ ευχαριστημένοι από την εμπειρία τους στο Shen Yun, αλλά τώρα λένε το αντίθετο στους New York Times.
»Όλα αυτά δείχνουν ότι οι New York Times ετοιμάζουν μία επίθεση εναντίον μας, χτίζοντας μια ιστορία γύρω από πολύ αμφισβητήσιμες συνεντεύξεις», καταλήγει ο κος Γιν.
Απόπειρες σπίλωσης
Εσωτερικά έγγραφα του ΚΚ Κίνας δείχνουν ότι το Κόμμα θεωρεί την πανεπιστημιούπολη του Shen Yun στα βόρεια της πολιτείας της Νέας Υόρκης, που ονομάζεται Dragon Springs, ως ‘έδρα’ των δραστηριοτήτων των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ για την αντιμετώπιση των διώξεων.
«Επιτεθείτε συστηματικά και στρατηγικά στις έδρες και βάσεις του Φάλουν Γκονγκ στο εξωτερικό», αναφέρει έγγραφο με οδηγίες του ΚΚΚ, που περιήλθε στην κατοχή των Epoch Times.
Ένα άλλο έγγραφο κατηύθυνε τους αξιωματούχους να συνεταιριστούν με συγκεκριμένους κλάδους για τη διακρατική καταστολή του Φάλουν Γκονγκ, καλώντας για κινητοποίηση «φιλικών προς την Κίνα ανθρώπων, όπως εμπειρογνώμονες, μελετητές, δημοσιογράφους […] που έχουν μεγαλύτερη επιρροή στις ΗΠΑ και τις δυτικές χώρες, για να μιλήσουν για εμάς και να προσπαθήσουν να κάνουν περισσότερα ξένα μέσα ενημέρωσης να δημοσιεύσουν περισσότερες ευνοϊκές για εμάς εκθέσεις».
Φαίνεται πως οι New York Times κάνουν ακριβώς αυτό τώρα, σχολίασε ο Λάρυ Λιου (Larry Liu), αναπληρωτής διευθυντής του Κέντρου Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα (FDIC), ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού αφιερωμένου στην παρακολούθηση της δίωξης του Φάλουν Γκονγκ.
Στο φύλλο των New York Times της 25ης Νοεμβρίου 2018, δημοσιεύθηκε ένα κομμάτι με τίτλο «China Rules» («H Κίνα είναι αρχηγός»), το οποίο περιελάμβανε μεγάλα κινεζικά ιδεογράμματα σε κόκκινο φόντο και μία επαινετική αναφορά για το ΚΚ Κίνας, ενώ παράλληλα επέκρινε τις ΗΠΑ. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
«Αυτό το άρθρο πιθανότατα θα είναι η πραγματοποίηση των ονείρων του ΚΚΚ», δήλωσε ο κος Λιου.
Λίγο καιρό αφότου η κα Χονγκ επέστρεψε στη Νέα Υόρκη πέρυσι, μετά από ένα πέρασμα από την ομάδα Κίνας των New York Times στη Σεούλ, κάποιοι πρώην χορευτές του Shen Yun άρχισαν να λαμβάνουν μηνύματα στο ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο από την ίδια και τον κο Ρόθφελντ. Τα μηνύματα περιείχαν ερωτήσεις μερικές φορές ενοχλητικά συγκεκριμένες, δίνοντας στους καλλιτέχνες την εντύπωση ότι οι δημοσιογράφοι προσπαθούσαν να ξεθάψουν πληροφορίες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως στοιχείο κατά του θιάσου, είπε ο κος Λιου.
Ένας πρώην χορευτής ρωτήθηκε μόνο για ένα συγκεκριμένο περιστατικό: έναν τραυματισμό στο γόνατο.
Σύμφωνα με τον κο Λιου, οι δύο δημοσιογράφοι φαίνεται να προσπαθούν να διαμορφώσουν μια ιστορία που να υποδηλώνει ότι οι χορευτές δεν λαμβάνουν επαρκή ιατρική φροντίδα – ένα από τα κυριότερα ψεύδη που προωθεί το ΚΚΚ για να δυσφημίσει το Φάλουν Γκονγκ.
Οι Epoch Times μίλησαν με δεκάδες καλλιτέχνες του Shen Yun και μέλη των οικογενειών τους, καθώς και με μαθητές και καθηγητές στις δύο σχολές που συνδέονται με το Shen Yun.
Περιέγραψαν το περιβάλλον ως απαιτητικό μεν, με υγιή κουλτούρα και υποστηρικτική κοινότητα δε. Ο υπαινιγμός της έλλειψης ιατρικής περίθαλψης ή θεραπείας προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις.
«Ανοησίες», δήλωσε η Κέι Ρούμπατσεκ (Kay Rubacek), που έχει έναν γιο και μία κόρη στον θίασο. Η κα Ρούμπατσεκ είναι κινηματογραφίστρια, με βραβευμένα ντοκιμαντέρ στο ενεργητικό της και την εκπομπή «Life & Times» στο NTD, αδελφό μέσο των Epoch Times.
«Όσοι έχουν παρακολουθήσει την παράσταση, όσοι έχουν δει το Shen Yun, αντιλαμβάνονται ότι οι χορευτές το αγαπούν κι ότι αγαπούν πραγματικά αυτό που κάνουν.»
Τα παιδιά της πήγαν στο γυμνάσιο της Ακαδημίας Τεχνών Fei Tian όταν ήταν 13 και 14 ετών. Η κα Ρούμπατσεκ επισημαίνει ότι πριν αποφασίσει να τα στείλει εκεί, ερεύνησε πολύ σχολαστικά το περιβάλλον και τους καθηγητές.
«Προσέχω πολύ πού στέλνω τα παιδιά μου. Είμαι πολύ προστατευτική. Έτσι, όταν επρόκειτο να τα στείλω σε οικοτροφείο, έπρεπε να ελέγξω τα πάντα πριν, ώστε να νιώθω εντάξει. Και, όντως, ήλεγξα τα πάντα.»
Το τμήμα χορού στο σχολείο δίνει στους μαθητές τη δυνατότητα να περάσουν από δοκιμαστικό για το Shen Yun, ενώ παράλληλα εκπαιδεύονται στο Fei Tian College στην ίδια πανεπιστημιούπολη, κάτι που έκαναν και τα παιδιά της, με μεγάλη επιτυχία, όπως σημείωσε.
Θυμήθηκε ότι λίγο μετά την εγγραφή τους στη σχολή, ο γιος της χτύπησε το δάχτυλο του ποδιού του κατά τη διάρκεια της εξάσκησης στον χορό. Τον πήγαν για ακτινογραφία, η οποία αποκάλυψε ένα τριχοειδές κάταγμα. Ο δάσκαλος χορού επέμεινε ότι δεν μπορούσε να ξαναμπεί στην τάξη μέχρι να επουλωθεί πλήρως το κάταγμα.
Εκμεταλλεύτηκε τη διακοπή ως ευκαιρία να επικεντρωθεί στις διατάσεις και έγινε ένας από τους πιο ευλύγιστους χορευτές της ομάδας, είπε η κα Ρούμπατσεκ, προσθέτοντας:
«Το επίπεδο θετικότητας που βλέπω να πηγάζει από αυτούς και η ικανότητά τους να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις είναι αρκετά αξιοσημείωτο και κάτι που θα ήθελα να είχα κι εγώ όταν ήμουν παιδί.»
Έντρομη έμαθε ότι οι New York Times προσπαθούν να σπιλώσουν τα παιδιά της ως μέλη κάποιας επαίσχυντης οργάνωσης.
Οι χορευτές του Shen Yun κάνουν πρόβες κλασικού κινεζικού χορού στις εγκαταστάσεις τους στο Orange County της Νέας Υόρκης,. (Φωτογραφία αρχείου. Ευγενική προσφορά του Shen Yun)
Πραγματικός κίνδυνος
«Οι ψευδείς αφηγήσεις που φαίνεται να επιδιώκουν να δημιουργήσουν οι [New York] Times είναι μια σοβαρή ανησυχία για εμάς, καθώς μπορεί να αποτελέσουν πραγματικό κίνδυνο», δήλωσε ο Τζορτζ Σου, αντιπρόεδρος της Dragon Springs.
Πριν από αρκετούς μήνες, είπε, οι τοπικές και ομοσπονδιακές αρχές κινητοποιήθηκαν για να αντιμετωπίσουν έναν Κινέζο, ο οποίος δημοσίευσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι ήθελε να γίνει μέλος μιας ‘ομάδας θανάτου’, έχοντας αναρτήσει, επίσης, ένα βίντεο που έδειχνε τον ίδιο να γεμίζει γεμιστήρες τυφεκίου AR-15.
Ο άνδρας «προπαγανδίζει τις ίδιες ψευδείς αφηγήσεις και είχε μιλήσει με ορισμένα από τα άτομα από τα οποία οι [New York] Times παίρνουν συνεντεύξεις», δήλωσε ο κος Σου.
«Κάποια στιγμή, έγινε γνωστό ότι ο άνδρας αυτός βρισκόταν στην περιοχή της πανεπιστημιούπολής μας. […] Είχαμε πολιτειακή αστυνομία που περιπολούσε στις εισόδους μας και όλοι ήταν σε ύψιστο συναγερμό. Αυτό είναι πολύ σοβαρό.»
Οι Epoch Times απέκτησαν αντίγραφο ενός δελτίου του Σεπτεμβρίου για την ασφάλεια των αξιωματικών του FBI, στο οποίο αναφέρεται ότι ο άνδρας, ο οποίος «είχε εκτοξεύσει απειλές κατά της πανεπιστημιούπολης Dragon Springs», είχε θεαθεί στην περιοχή και ήταν «πιθανόν οπλισμένος και επικίνδυνος».
Εκτελώντας ένταλμα έρευνας, η αστυνομία βρήκε ένα πιστόλι, ένα τυφέκιο AR-15, περισσότερες από 600 σφαίρες και 14 γεμιστήρες για τα όπλα, εκ των οποίων οι μισοί περίπου ήταν γεμάτοι, αναφέρεται σε έκθεση της αστυνομίας που περιήλθε στην κατοχή των Epoch Times, σημειώνοντας ότι οι γεμιστήρες ξεπερνούσαν το όριο χωρητικότητας των 10 φυσίγγων που ίσχυε στην πολιτεία όπου διέμενε ο άνδρας.
Στοχεύοντας στην κορυφή
Το Shen Yun υπερηφανεύεται ότι είναι ο κορυφαίος θίασος κλασικού κινεζικού χορού στον κόσμο, καθώς η μία ομάδα [με την οποία ξεκίνησε] το 2007 αυξήθηκε σε οκτώ. Η καθεμία έχει τη δική της ορχήστρα και περιοδεύουν σε όλο τον κόσμο δίνοντας παραστάσεις για περισσότερους από ένα εκατομμύριο ανθρώπους κάθε χρόνο. Οι Epoch Times είναι από παλιά χορηγός επικοινωνίας του Shen Yun.
Όπως συμβαίνει με κάθε υψηλού επιπέδου καλλιτεχνικό έργο, ο κλασικός κινεζικός χορός απαιτεί τεράστια προσπάθεια, δηλώνουν πολλοί χορευτές και δάσκαλοι του θιάσου.
Η Άλισον Τσεν στην πανεπιστημιούπολη του Κολλεγίου Fei Tian στο Middletown της Νέας Υόρκης, στις 19 Σεπτεμβρίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
«Για να γίνεις καλλιτέχνης τόσο υψηλού επιπέδου, χρειάζεται σίγουρα πολύ κόπο και επιμονή και πρέπει να θυσιάσεις πολύ χρόνο και ενέργεια», δήλωσε η Άλισον Τσεν, η οποία αποσύρθηκε από το Shen Yun το 2015 για να γίνει καθηγήτρια χορού και αργότερα συμπρόεδρος του τμήματος χορού στην πανεπιστημιούπολη του Fei Tian College, στο Middletown της Νέας Υόρκης.
Ήταν ακόμη έφηβη όταν άρχισε να εκπαιδεύεται με το Shen Yun το 2007, λίγο μετά την ίδρυσή του. Χάρη στις ικανότητές της και την πρότερη εμπειρία της στον χορό, κλήθηκε να ενταχθεί σχετικά γρήγορα στην περιοδεύουσα ομάδα, στο πλαίσιο της σχολικής της πρακτικής άσκησης. Με την πάροδο των ετών, ωστόσο, η ομάδα ανέβασε τον πήχη. Οι φοιτητές του Fei Tian εξακολουθούν να έχουν τη δυνατότητα να περάσουν από δοκιμαστικό για τις περιοδείες στο πλαίσιο των μαθημάτων τους, αλλά οι χορευτικές τους ικανότητες πρέπει να είναι εξαιρετικές για να εγκριθούν, λέει η κα Τσεν.
Σε σύγκριση με το μπαλέτο, η εκπαίδευση στον κλασικό κινεζικό χορό είναι πιο ευθυγραμμισμένη με τη φυσική προδιάθεση του ανθρώπινου σώματος, με αποτέλεσμα λιγότερη καταπόνηση, λέει ο Τζίμι Τσα, ο οποίος ήταν επαγγελματίας χορευτής μπαλέτου πριν ενταχθεί στο Shen Yun το 2008.
Οι χορευτές μπαλέτου συνήθως αποσύρονται στα 30 τους, συχνά με χρόνιους πόνους και άλλες παθήσεις. Κατά μέσο όρο, οι νεότεροι ερασιτέχνες χορευτές υποφέρουν από έναν τραυματισμό, ενώ οι μεγαλύτεροι επαγγελματίες χορευτές από 1,2 τραυματισμούς για κάθε 1.000 ώρες χορού, σύμφωνα με μια ανασκόπηση ερευνών για το θέμα το 2015.
Σύμφωνα με αυτές τις εκτιμήσεις, μια επαγγελματική ομάδα χορού του μεγέθους του Shen Yun θα είχε, θεωρητικά, εκατοντάδες τραυματισμούς κάθε χρόνο.
Οι χορευτές και οι δάσκαλοι με τους οποίους μίλησαν οι Epoch Times δεν είχαν να δείξουν στατιστικά στοιχεία τέτοιου είδους, αλλά όλοι συμφώνησαν ότι η συχνότητα τραυματισμών, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις τους, στο Shen Yun ήταν ένα κλάσμα αυτού του αριθμού.
Οι καλλιτέχνες του Shen Yun συγκεντρώνονται στη σκηνή κατά τη διάρκεια της αυλαίας στο θέατρο Paramount στο Cedar Rapids της Αϊόβα, στις 24 Οκτωβρίου 2021. (Hu Chen/The Epoch Times)
Ο κος Τσα απέδωσε το χαμηλό ποσοστό τραυματισμών εν μέρει στα αυστηρά πρότυπα προπόνησης και στην έμφαση στη σωστή τεχνική. Δεν είναι τόσο η χορευτική κίνηση που οδηγεί σε τραυματισμούς αλλά, συνηθέστερα, η λανθασμένη τεχνική του χορευτή, που με την πάροδο του χρόνου οδηγεί σε υπερβολική καταπόνηση ή τραυματισμό, εξήγησε.
«Η διατήρηση όλων σε άριστη φόρμα και η συνεχής παρακολούθηση της τεχνικής τους βοηθά στην αποφυγή πολλών προβλημάτων», είπε.
Ήδη στα 40 του, ο κος Τσα έχει τη δική του ‘συλλογή’ από τραυματισμούς από τον χορό. Ο τελευταίος, μια ρήξη συνδέσμων στο γόνατό του το 2020, παρ’ ολίγον να τερματίσει την καριέρα του. Πήγε στη Νότια Κορέα για να δει έναν παγκόσμιας κλάσης χειρουργό γόνατος, όπως είπε, και μετά από εκτεταμένη αποκατάσταση, μπόρεσε να επιστρέψει στη σκηνή.
Εάν ένα σωματικό πρόβλημα εμποδίζει ένα άτομο να συνεχίσει ως χορευτής, το Shen Yun συχνά του προσφέρει την ευκαιρία να παραμείνει στην εταιρεία σε έναν διαφορετικό ρόλο, όπως η παραγωγή, είπε ο κος Τσα.
Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν είναι οι σωματικές κακουχίες το ανυπέρβλητο εμπόδιο, για όσους εγκαταλείπουν τελικά τον θίασο. Είναι, κυρίως, η ψυχική και η πνευματική πρόκληση, που οδηγούν ορισμένους χορευτές σε μία τέτοια απόφαση.
Σε γενικές γραμμές, ο κόσμος των ελίτ παραστατικών τεχνών είναι διαβόητος για τις εσωτερικές ίντριγκες και τον έντονο ανταγωνισμό, με συγκρούσεις μεταξύ των καλλιτεχνών για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, που μερικές φορές κάνουν ακόμα και τους αστέρες του χώρου να αισθάνονται μειονεκτικά, παραδέχτονται πολλοί χορευτές.
Στο Shen Yun η ατμόσφαιρα είναι πολύ διαφορετική.
Για να ζωντανέψουν επί σκηνής τον αυθεντικό κινεζικό πολιτισμό, οι καλλιτέχνες πρέπει να τον μελετήσουν και να τον ενσαρκώσουν οι ίδιοι, τηρώντας τις παραδοσιακές αξίες και την ηθική. Το πιο σημαντικό είναι να αφήσουν τον εγωισμό τους στην άκρη, είπαν.
Έχοντας μεγαλώσει στην αυστηρά ιεραρχική κοινωνία της Νότιας Κορέας, ο κος Τσα σημείωσε ότι χρειάστηκε εκ μέρους του κάποια προσαρμογή, για να μπορέσει να δεχτεί συμβουλές από νεότερους χορευτές ή ακόμη και δασκάλους.
Ο Τζίμι Τσα εξασκείται σε ένα στούντιο χορού στην πανεπιστημιούπολη του Fei Tian College στο Middletown. Νέα Υόρκη, 4 Δεκεμβρίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Η κα Τσεν λέει: «Οι δάσκαλοι μας έλεγαν: “Όσα κι αν έχετε μάθει και όσα κι αν νομίζετε ότι ξέρετε, όλοι πρέπει να ξεκινήσουμε από το μηδέν”».
Το να υιοθετήσει μια πιο ταπεινή στάση απέναντι στο χορό ήταν μια διαδικασία για αυτήν.
Θυμάται πώς φούσκωσε ο εγωισμός της μετά τη νίκη της στην κατηγορία νέων σε έναν διαγωνισμό κλασικού κινεζικού χορού.
«Νόμιζα ότι ήταν ένα μέσο για να γίνω διάσημη», λέει.
Ήταν μια κρίσιμη στιγμή στην εκκολαπτόμενη καριέρα της και μια δοκιμασία για τον χαρακτήρα της, όπως συνειδητοποίησε εκ των υστέρων.
«Αν κανείς δεν με καθοδηγούσε να το σκεφτώ με υγιή τρόπο, πολύ εύκολα θα μπορούσα να εξακολουθούσα να σκέφτομαι έτσι», είπε.
Χάρη στη θετική επιρροή των καθηγητών και των συμμαθητών της, μπόρεσε να αναγνωρίσει το πρόβλημα, είπε.
«Σούε γου τζι ζινγκ» – «Η μάθηση είναι απεριόριστη» – λέει μια κινεζική παροιμία που επαναλάμβανε στον εαυτό της.
«Όσο πιο αλαζόνας είσαι, τόσο λιγότερο μπορείς να αναπτυχθείς», έλεγε. «Ανεξάρτητα από το πόσο σπουδαίος νομίζεις ότι είσαι, πάντα υπάρχει κάποιος που μπορεί να σου μάθει κάτι καινούργιο.»
Αλλά το να γνωρίζεις τη σοφία και να την εφαρμόζεις στην πράξη είναι δύο διαφορετικά πράγματα, επισημαίνει.
Την επόμενη χρονιά, όταν τερμάτισε δεύτερη στον διαγωνισμό, ένιωσε αναστάτωση στην καρδιά της.
«Ανεξάρτητα από το πόσο μπορεί να το αρνιόμουν, λίγο-πολύ εξακολουθούσα να νοιάζομαι γι’ αυτό», είπε.
Τα πράγματα πήραν μια τροπή προς το χειρότερο. Σε αντίθεση με τον κανονικά «χαρούμενο και ευτυχισμένο» εαυτό της, άρχισε να γίνεται αμήχανη και νευρική στη σκηνή.
«Όσο περισσότερο νοιαζόμουν για το πώς φαινόμουν δημόσια, τόσο πιο αγχωμένη ένιωθα όταν εμφανιζόμουν και μερικές φορές αυτό επηρέαζε την ποιότητα της απόδοσής μου επί σκηνής», είπε.
Η Άλισον Τσεν διδάσκει μαθητές στην πανεπιστημιούπολη του Κολλεγίου Fei Tian στο Middletown. Νέα Υόρκη, 19 Σεπτεμβρίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Κάποια στιγμή, βρέθηκε σε ένα σταυροδρόμι: έπρεπε είτε να εγκαταλείψει τη ματαιοδοξία της είτε να ακολουθήσει το δρόμο της δυσαρέσκειας, του φθόνου και της κατηγορίας. Μετά από πολλή αυτοκριτική, επέλεξε το πρώτο.
«Συνειδητοποίησα […] ότι έπρεπε πραγματικά να κάνω ένα βήμα πίσω και να δουλέψω πρώτα εσωτερικά με τον εαυτό μου, για να μπορέσω να προχωρήσω», ομολογεί, προσθέτοντας ότι βρήκε αυτή την επιλογή βαθιά απελευθερωτική.
«Στην πραγματικότητα με δίδαξε να είμαι πιο ευγνώμων», λέει χαρακτηριστικά.
Αλλά δεν μπορούν όλοι να κάνουν αυτό το άλμα. Όσοι δεν το κάνουν είναι πιθανό να φύγουν τελικά, δήλωσαν αρκετά μέλη της εταιρείας.
Υπήρξαν μερικοί λιγότερο ευχάριστοι αποχωρισμοί όλα αυτά τα χρόνια, συνήθως επειδή ένα μέλος παραβίαζε τους κανόνες της εταιρείας, δεν μπορούσε να τα καταφέρει καλλιτεχνικά ή απαιτούσε ειδική αναγνώριση ή μεταχείριση, είπαν.
«Δυστυχώς, ξέρουμε ότι αυτά ακριβώς τα άτομα στοχεύουν οι [New York] Times», δηλώνει η αντιπρόεδρος του Shen Yun κα. Τσεν.
Ύποπτη δραστηριότητα
Οι προσπάθειες των New York Times θορύβησαν τον κο Λιου, όταν έμαθε ότι η κα Χονγκ και ο κος Ρόθφελντ μιλούσαν με τον Άλεξ Σίλα, άνθρωπο με μακροχρόνια επιχειρηματικά συμφέροντα στην Κίνα, ο οποίος διεξάγει μια εκτεταμένη εκστρατεία κατά του Dragon Springs μαζί με την τοπική ακτιβίστρια Γκρέις Γούνταρντ.
Όπως είχε αποκαλύψει προηγούμενη έρευνα των Epoch Times, ο κος Σίλα και η κα Γούνταρντ παρακολουθούσαν την ιδιοκτησία Dragon Springs στην κομητεία Όραντζ της Νέας Υόρκης, σε μια προσπάθεια να εμποδίσουν την ανάπτυξή της και να προκαλέσουν αρνητική κάλυψη από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μέσω μιας σειράς αδικαιολόγητων αγωγών για το περιβάλλον.
Αφού απορρίφθηκαν δύο προηγούμενες αγωγές τους, ο κος Σίλα κατέθεσε νέα αγωγή, η οποία είναι και πάλι αβάσιμη, δήλωσαν οι εκπρόσωποι του Dragon Springs, παρουσιάζοντας στους Epoch Times τα στοιχεία.
(Επάνω) Ο Άλεξ Σίλα μιλάει σε δημόσια ακρόαση σχετικά με την προτεινόμενη ανάπτυξη της New Century στο κέντρο ηλικιωμένων της πόλης Deerpark στο Huguenot της Νέας Υόρκης, στις 26 Απριλίου 2023. (Κάτω) Η Γκρέις Γούνταρντ παρακολουθεί επίσης τη δημόσια ακρόαση. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Οι δύο ύποπτοι Κινέζοι πράκτορες που συνελήφθησαν από το FBI τον περασμένο Μάιο, ο Τζον Τσεν και ο Λιν Φενγκ, συμμετείχαν κυρίως σε ένα σχέδιο, στις αρχές του 2023, που περιελάμβανε τη δωροδοκία ενός πράκτορα της εφορίας, ώστε να ξεκινήσει μια ψεύτικη έρευνα προκειμένου να αφαιρεθεί το μη κερδοσκοπικό καθεστώς από μια οντότητα που διοικείται από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, σύμφωνα με το κατηγορητήριο.
Πριν ξεκινήσουν την εν λόγω απόπειρα, είχαν εμπλακεί σε δραστηριότητες έντονα όμοιες με τις προσπάθειες του κου Σίλα, αναφέρουν τα δικαστικά έγγραφα.
Ο κος Λιν, πρώην Κινέζος αθλητής, ο οποίος ανακρίθηκε αρκετές φορές από το FBI, «παραδέχθηκε ότι τόσο αυτός όσο και [ο κος Τσεν] ταξίδεψαν στη Νέα Υόρκη για να παρακολουθήσουν τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ που κατοικούν στην κομητεία Όραντζ της Νέας Υόρκης και να συλλέξουν πληροφορίες που θα αποτελούσαν τη βάση για μια πιθανή περιβαλλοντική αγωγή, με σκοπό να εμποδίσουν την ανάπτυξη της κοινότητας του Φάλουν Γκονγκ στην κομητεία Όραντζ της Νέας Υόρκης», ανέφεραν οι ομοσπονδιακοί εισαγγελείς σε δικαστική κατάθεση πέρυσι, υποστηρίζοντας ότι και οι δύο άνδρες έπρεπε να παραμείνουν υπό κράτηση για να αποτραπεί η διαφυγή τους στην Κίνα.
Οι χειριστές του κου Τσεν προφανώς δρούσαν από την Τιαντζίν, τη βάση του Γραφείου 610, μιας εξωθεσμικής αστυνομικής υπηρεσίας που ιδρύθηκε το 1999 από το ΚΚ Κίνας για την εξάλειψη του Φάλουν Γκονγκ. Η στοχοποίηση εκ μέρους του Κινέζων αντιφρονούντων στις Ηνωμένες Πολιτείες τού χάρισε αυξανόμενο κύρος εντός του ΚΚΚ, όπως και τρεις ακροάσεις με τον Σι Τζινπίνγκ, τον ανώτατο ηγέτη του ΚΚΚ, σύμφωνα με τα δικαστικά έγγραφα.
Ο Τσεν Τζουν, γνωστός και ως Τζον Τσεν, παρευρίσκεται σε εκδήλωση υπέρ του Πεκίνου που διοργάνωσε στο San Gabriel Mission Playhouse στην Καλιφόρνια, τον Οκτώβριο του 2016. (Liu Fei/The Epoch Times)
«Είναι σαν αδέρφια εξ αίματος», είπε ο κος Τσεν, αναφερόμενος στους συντρόφους του από το ΚΚΚ, σε μια συζήτηση με μυστικό πράκτορα του FBI.
«Ξεκινήσαμε αυτόν τον αγώνα εναντίον [του ιδρυτή του Φάλουν Γκονγκ] πριν από είκοσι, τριάντα χρόνια. Είναι πάντα μαζί μας.»
Η αναφορά στον «ιδρυτή του Φάλουν Γκονγκ», καθώς και το γεγονός ότι οι κ.κ. Τσεν και Λιν εφάρμοσαν το σχέδιο δωροδοκίας υπαλλήλου της εφορίας της κομητείας Όραντζ, δεν άφησε καμία αμφιβολία ότι η οντότητα που στόχευε ήταν το Shen Yun, τονίζει ο κος Λιου.
Ο κος Σίλα έχει τους δικούς του δεσμούς με την Τιαντζίν. Με βάση τις πληροφορίες που εξέτασαν οι Epoch Times, έζησε στην κινεζική μητρόπολη του Βορρά για πολλά χρόνια και η μόνη πιθανή πηγή εισοδήματός του φαίνεται να είναι μια εταιρεία συμβούλων που ίδρυσε με την Κινέζα σύζυγό του στην Τιαντζίν το 2019, λίγο αφότου μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες και ξεκίνησε την εκστρατεία του κατά της Dragon Springs. Ο κος Σίλα δεν έχει απαντήσει μέχρι τώρα στα επανειλημμένα ερωτήματα των Epoch Times.
Πράκτορες του FBI περπατούν μπροστά από τα κεντρικά γραφεία της υπηρεσίας στην Ουάσιγκτον στις 15 Φεβρουαρίου 2024. (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
Ο κος Τσεν ισχυρίστηκε ότι είχε, επίσης, μια επιχείρηση στην Τιαντζίν και ανέφερε στον μυστικό πράκτορα του FBI ότι μπορεί να ήθελε να ταξιδέψει στην Κίνα και να πληρωθεί εκεί, «δηλώνοντας ότι η πρόσβασή του σε πόρους στην [Κίνα] επισκίαζε αυτή που είχε στις Ηνωμένες Πολιτείες», ανέφεραν οι εισαγγελείς.
Οι κ.κ. Τσεν και Λιν αντιμετωπίζουν τώρα κατηγορίες για δράση ως μη εγγεγραμμένοι Κινέζοι πράκτορες, δωροδοκία και πολλαπλές συνωμοσίες, μεταξύ άλλων για τη διενέργεια νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.
Η ιστορία της συμμόρφωσης των New York Times με τη γραμμή του ΚΚ Κίνας
Το 2001, ο τότε εκδότης των New York Times Άρθουρ Σάλζμπεργκερ Τζούνιορ οδήγησε αντιπροσωπεία συγγραφέων και συντακτών της εφημερίδας στο Πεκίνο, όπου διαπραγματεύτηκαν με το ΚΚΚ το ξεμπλοκάρισμα της ιστοσελίδας της εφημερίδας στην Κίνα. Λίγες ημέρες αφότου η εφημερίδα δημοσίευσε μια κολακευτική συνέντευξη με τον τότε ηγέτη του ΚΚΚ Τζιανγκ Ζεμίν, η ιστοσελίδα ξεμπλόκαρε.
Το 1999, ο Τζιανγκ ξεκίνησε προσωπικά την εκστρατεία για την εξάλειψη του Φάλουν Γκονγκ, ενάντια στη θέληση άλλων κορυφαίων αξιωματούχων του ΚΚΚ.
Καθώς οι διώξεις μαίνονταν με κλιμακούμενη σφοδρότητα, τόσο η Washington Post όσο και η Wall Street Journal έκαναν ανελέητα ρεπορτάζ για τις φρικαλεότητες του καθεστώτος και αποκάλυπταν την προπαγάνδα του Κόμματος που αποσκοπούσε στη δαιμονοποίηση του Φάλουν Γκονγκ.
Οι New York Times ακολούθησαν την αντίθετη κατεύθυνση, προσφέροντας εκτενή χώρο στις σελίδες τους στην προπαγάνδα του καθεστώτος.
Σε μια περίπτωση, η εφημερίδα έφτασε στο σημείο να αναπαράγει τη γραμμή ότι οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ ωφελήθηκαν από τις προσπάθειες του ΚΚΚ να τους κάνει πλύση εγκεφάλου και να τους εξαναγκάσει να απαρνηθούν την πίστη τους.
Σε ένα από τα άρθρα τους συγκεκριμένα, έγινε αναφορά στην περίπτωση ενός ασκουμένου, ο οποίος «βρισκόταν ακόμη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης» και δήλωνε, σύμφωνα με το άρθρο, ότι «το κέντρο επανεκπαίδευσης είναι πιο άνετο από το σπίτι μου» και ότι «η αστυνομία στο κέντρο είναι πολύ ευγενική και καλή».
Σχεδόν τα δύο τρίτα των άρθρων της εφημερίδας σχετικά με το Φάλουν Γκονγκ τα τελευταία 25 χρόνια περιλαμβάνουν διάφορα ψεύδη και παραποιήσεις, που συνήθως προέρχονται από το λεξιλόγιο του ΚΚΚ, σύμφωνα με μια επικείμενη έκθεση του FDIC που έχει περιέλθει στην κατοχή των Epoch Times.
Δεκάδες άρθρα έχουν χαρακτηρίσει το Φάλουν Γκονγκ ως ‘αίρεση’, ‘σέχτα’, ‘κακή αίρεση’ ή ‘κακή σέχτα’.
Αστυνομικοί επιτίθενται και συλλαμβάνουν ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ στην πλατεία Τιενανμέν. Πεκίνο, 14 Φεβρουαρίου 2002. (Frederic Brown/AFP μέσω Getty Images)
Σε ορισμένα άρθρα, η εφημερίδα απέδιδε τους παραπάνω χαρακτηρισμούς στο ΚΚΚ, ενώ σε άλλα τους χρησιμοποιούσε ως δικούς της.
Μελετητές της κινεζικής θρησκείας, ερευνητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακόμη και δημοσιογράφοι που μπήκαν στον κόπο να γνωρίσουν λίγο καλύτερα το Φάλουν Γκονγκ κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι χαρακτηρισμοί αυτοί είναι αδικαιολόγητοι.
Ο Ίαν Τζόνσον, ο οποίος συνέγραψε μια πρωτοποριακή σειρά ρεπορτάζ για το Φάλουν Γκονγκ για την εφημερίδα The Wall Street Journal το 2000, παρατήρησε ότι η πρακτική «δεν ανταποκρίνεται σε πολλά χαρακτηριστικά μιας αίρεσης».
«Τα μέλη της παντρεύονται εκτός της ομάδας, έχουν εξωτερικούς φίλους, έχουν κανονικές δουλειές, δεν ζουν απομονωμένοι από την κοινωνία, δεν πιστεύουν ότι επίκειται το τέλος του κόσμου και δεν δίνουν σημαντικά χρηματικά ποσά στην οργάνωση. Το πιο σημαντικό είναι ότι η αυτοκτονία δεν είναι αποδεκτή ούτε η σωματική βία», έγραψε.
«[Το Φάλουν Γκονγκ] είναι κατά βάθος μια απολιτική, εσωστρεφής πειθαρχία, που στοχεύει στην πνευματική κάθαρση και τη βελτίωση της υγείας του ατόμου.»
Μόνο σε μια χούφτα άρθρα κατάφεραν οι New York Times να συμπεριλάβουν την πιο βασική εξήγηση των πεποιθήσεων του Φάλουν Γκονγκ – τις βασικές αρχές του για την αλήθεια, την καλοσύνη και την ανεκτικότητα.
Καθώς συσσωρεύονταν όλο και περισσότερα στοιχεία για τις βιαιότητες κατά του Φάλουν Γκονγκ, η εφημερίδα απλώς τα αγνοούσε, σύμφωνα με το FDIC.
Το 2016, μια δημοσιογράφος των New York Times, η Ντίντι Κίρστεν Τάτλοου, συναντήθηκε με διάφορους Κινέζους γιατρούς μεταμοσχεύσεων και κατάλαβε από τη συνομιλία μαζί τους ότι οι φυλακισμένοι συνείδησης στην Κίνα χρησιμοποιούνται ως άκοντες δότες οργάνων για μεταμοσχεύσεις. Περίπου την ίδια εποχή, ορισμένοι δικηγόροι και ερευνητές ανθρωπίνων δικαιωμάτων είχαν ήδη συγκεντρώσει σημαντικά στοιχεία που έδειχναν ότι το ΚΚΚ πράγματι δολοφονούσε κρατούμενους συνείδησης για να τροφοδοτεί την ανθούσα του βιομηχανία μεταμοσχεύσεων και ότι ο πρωταρχικός στόχος ήταν το Φάλουν Γκονγκ.
Η κα Τάτλοου ήταν έτοιμη να συνεχίσει την έρευνα, αλλά δήλωσε ότι την εμπόδισαν οι εργοδότες της.
«Είχα την εντύπωση ότι οι New York Times, εργοδότης μου εκείνη την εποχή, δεν ήταν ευχαριστημένοι που συνέχιζα αυτές τις ιστορίες [για τις εξαναγκαστικές μεταμοσχεύσεις οργάνων] και παρόλο που αρχικά ανέχτηκαν τις προσπάθειές μου, τελικά το κατέστησαν αδύνατο να συνεχίσω», δήλωσε το 2019 σε μια κατάθεση στο Δικαστήριο της Κίνας (China Tribunal), στο οποίο μια ανεξάρτητη ομάδα εμπειρογνωμόνων εξέτασε τα στοιχεία για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων που πραγματοποιούνται στην Κίνα.
Ο συνήγορος του Δικαστηρίου της Κίνας Χαμίντ Σαμπί και ο πρόεδρος Σερ Τζέφρι Νις QC, κατά την πρώτη ημέρα των δημόσιων ακροάσεων στο Λονδίνο στις 8 Δεκεμβρίου 2018. (Justin Palmer)
Αφού άκουσε περισσότερους από 50 μάρτυρες, μεταξύ των οποίων δημοσιογράφους, ερευνητές, γιατρούς και πρώην Κινέζους κρατούμενους, η επιτροπή, τον Ιούνιο του 2019, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «οι εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων διαπράττονται για χρόνια σε όλη την Κίνα σε σημαντική κλίμακα και ότι οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ [είναι] μία -και πιθανότατα η κύρια- πηγή προμήθειας οργάνων».
Η τελική απόφαση της επιτροπής ξεσήκωσε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, προκαλώντας δημοσιεύματα στην Guardian, το Reuters, το Sky News, τη New York Post και δεκάδες άλλα μέσα.
«Οι New York Times, ωστόσο, σιώπησαν», σημείωσε το FDIC.
Τα τελευταία χρόνια, η κάλυψη της εφημερίδας για το Φάλουν Γκονγκ έγινε «ανοιχτά εχθρική», ανέφερε.
Το 2020, παίζοντας με τον αντιρατσιστικό ενθουσιασμό της εποχής, η εφημερίδα συμπεριέλαβε έναν ισχυρισμό ότι το Φάλουν Γκονγκ απαγόρευε τους διαφυλετικούς γάμους – ένα προφανές ψέμα, καθώς οι διαφυλετικοί γάμοι είναι συνηθισμένοι μεταξύ των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ.
Τα άρθρα παρουσίαζαν επίσης το Φάλουν Γκονγκ ως ‘μυστικοπαθές’, ‘ακραίο’ και ‘επικίνδυνο’, χωρίς όμως να μπαίνουν στον κόπο να τεκμηριώσουν τους ισχυρισμούς τους, ανέφερε η έκθεση.
Η βιαιότητα της δίωξης, από την άλλη πλευρά, αποσιωπήθηκε ως απλή κατηγορία και η προσπάθεια του Φάλουν Γκονγκ να την αντιμετωπίσει χαρακτηρίστηκε ως «εκστρατεία δημοσίων σχέσεων».
Η ιστορία της προπαγάνδας
Οι New York Times έχουν μια άθλια ιστορία ενίσχυσης της κομμουνιστικής προπαγάνδας.
Στη δεκαετία του 1930, ο αστέρας της, ο δημοσιογράφος της Ρωσίας Γουόλτερ Ντουράντι, κάλυψε με διαβόητο τρόπο τον σοβιετικής προέλευσης λιμό στην Ουκρανία και μάλιστα εισέπραξε βραβείο Πούλιτζερ γι’ αυτό.
Ο δημοσιογράφος Γουόλτερ Ντουράντι (1884-1957), ανταποκριτής των New York Times στη Μόσχα, διαβάζει ένα αντίτυπο της Pravda, της επίσημης εφημερίδας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, γύρω στο 1925. (James Abbe/Hulton Archive/Getty Images)
Σε ιδιωτικές συνομιλίες, ο Ντουράντι επιβεβαίωσε ότι γνώριζε για τον λιμό, σύμφωνα με το βιβλίο «US Intelligence Perceptions of Soviet Power, 1921-1946» («Αντιλήψεις των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών για τη σοβιετική ισχύ», 1921-1946) του σοβιετολόγου Λέοναρντ Λέσουκ.
Ο Ντουράντι είπε σε αξιωματούχο του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών στο Βερολίνο «ότι ‘σε συμφωνία με τους New York Times και τις σοβιετικές αρχές’ τα επίσημα μηνύματά του αντανακλούν πάντα την επίσημη γνώμη του σοβιετικού καθεστώτος και όχι τη δική του», έγραψε ο κος Λέσουκ.
Δεκαετίες αργότερα, η εφημερίδα ανέθεσε σε έναν σύμβουλο να καθορίσει αν το Πούλιτζερ θα έπρεπε να επιστραφεί. Ο σύμβουλος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι θα έπρεπε, αλλά η εφημερίδα αρνήθηκε να το πράξει.
Το φιάσκο του Ντουράντι δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό, σύμφωνα με το «The Gray Lady Winked» («Η γκρίζα κυρία έκλεισε το μάτι») του Άσλεϊ Ρίντσμπεργκ.
«Η εφημερίδα δημοσίευσε απροκάλυπτα φιλοκομμουνιστική προπαγάνδα ως ειδήσεις κατά τα πρώτα κρίσιμα χρόνια της ανόδου της Σοβιετικής Ένωσης» και συνέχισε να το κάνει και κατά τα σοβιετικά χρόνια, έγραψε ο κος Ρίντσμπεργκ.
«Οι New York Times μετέδιδαν τακτικά ειδησεογραφικά ρεπορτάζ και αναλύσεις γραμμένες από κομμουνιστές πράκτορες και σοβιετικούς συμπαθούντες. Αν η ηγεσία των Times θεωρούσε ότι τα φιλοσοβιετικά ρεπορτάζ ήταν ανακριβή ή παραπλανητικά, σίγουρα δεν έκανε ποτέ κάτι γι’ αυτό.»
Ο Μάο Τσετούνγκ, οι επιταγές του οποίου προκάλεσαν το θάνατο περίπου 80 εκατομμυρίων ανθρώπων, χαιρετίστηκε κάποτε από την εφημερίδα ως «δημοκρατικός αγροτικός μεταρρυθμιστής».
«Το κοινωνικό πείραμα στην Κίνα, υπό την ηγεσία του προέδρου Μάο, είναι ένα από τα πιο σημαντικά και επιτυχημένα στην ανθρώπινη ιστορία», έγραψε ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ σε άρθρο του στην εφημερίδα το 1973.
Όταν ο Φιντέλ Κάστρο ετοιμαζόταν να αναλάβει την εξουσία στην Κούβα, οι New York Times στήριξαν την εικόνα του, αποκαλώντας τον «δημοκρατικό». Ο εκδότης της εφημερίδας συναντήθηκε μαζί του εκείνη την εποχή, ενώ το 1995 και το 2000 τον καλωσόρισαν και πάλι στην έδρα της εφημερίδας, καλύπτοντας ευνοϊκά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τον κο Ρίντσμπεργκ.
Ο ηγέτης της Κούβας Φιντέλ Κάστρο μιλάει στο πλήθος στο Μπάνι της Δομινικανής Δημοκρατίας, στις 23 Αυγούστου 1998. (Roberto Schmidt/AFP μέσω Getty Images)
Ο Τομ Κουντζ, πρώην συντάκτης της εφημερίδας, «ανησύχησε» βλέποντας τον Κάστρο να απολαμβάνει εκστατική υποδοχή στα γραφεία, με πλήθος υπαλλήλων να ακολουθούν τον δικτάτορα.
«Ήταν σαν να είχε μπει στο κτίριο ο Μάικλ Τζάκσον ή ο Έλβις», δήλωσε στους Epoch Times.
Κυνηγώντας την κινεζική αγορά
Από τότε που ο προηγούμενος εκδότης των New York Times, ο κος Σάλζμπεργκερ, αποφάσισε να κάνει την εφημερίδα παγκόσμια, η παρουσία της στην Κίνα αποτελούσε υψηλή προτεραιότητα, με την εφημερίδα να διατηρεί γραφεία στο Πεκίνο και τη Σαγκάη. Αυτή η πρόσβαση, ωστόσο, φαίνεται να συνοδεύεται από όρους.
«Υπάρχει πάντα το ζήτημα του, αν θέλεις να είσαι μια παγκόσμια εφημερίδα, τι πρέπει να κάνεις για να κρατήσεις την Κίνα ευχαριστημένη και να παραμείνεις στη δουλειά σου εκεί», επισημαίνει ο κος Κουντζ.
«Πάντα υπήρχαν εντάσεις και ξέρω ότι, όπως πολλές άλλες εταιρείες, προσπάθησαν να διατηρήσουν την πρόσβαση στην Κίνα.»
Το 2012, η εφημερίδα δημοσίευσε ένα αποκαλυπτικό άρθρο σχετικά με τον οικογενειακό πλούτο του Ουέν Ζιαμπάο, τότε Κινέζου πρωθυπουργού και μιας από τις τελευταίες φωνές υπέρ μίας, έστω και ήπιας, πολιτικής μεταρρύθμισης μεταξύ της ηγεσίας του κόμματος.
Το ΚΚΚ απάντησε μπλοκάροντας την ιστοσελίδα των New York Times, συμπεριλαμβανομένης της κινεζικής έκδοσης που είχε ξεκινήσει μόλις λίγους μήνες πριν.
(Επάνω) Η εφαρμογή των New York Times σε μια συσκευή. Η Apple αφαίρεσε την εφαρμογή από το κατάστημά της στην Κίνα, αφού οι αρχές ενημέρωσαν την εταιρεία ότι η εφαρμογή παραβιάζει τους κανονισμούς. (Κάτω) Πλακέτα έξω από το γραφείο των New York Times στη Σαγκάη, στις 30 Οκτωβρίου 2012. (Fred Dufour/AFP μέσω Getty Images, Peter Parks/AFP μέσω Getty Images)
«Ξεκινήσαμε μια προσπάθεια άσκησης πίεσης, που κράτησε έναν ολόκληρο χρόνο, ελπίζοντας να ανατρέψουμε τον αποκλεισμό. Συναντηθήκαμε επανειλημμένα με το γραφείο πληροφοριών του Κρατικού Συμβουλίου και το Υπουργείο Εξωτερικών, συνεργαστήκαμε με τον επικεφαλής του πρακτορείου ειδήσεων Xinhua (μια θέση υπουργικού επιπέδου) και τον επικεφαλής της People’s Daily (μια άλλη θέση υπουργικού επιπέδου, μιλήσαμε με τον πρώην διευθυντή κυβερνητικών σχέσεων Ρούπερτ Μέρντοχ, ο οποίος έχει οικογενειακούς δεσμούς με το Κεντρικό Τμήμα Προπαγάνδας, προσπαθήσαμε ακόμη και να διαπραγματευτούμε με μια σειρά από μεσάζοντες που ισχυρίζονταν ότι είχαν επιρροή σε ανθρώπους γύρω από τον πρόεδρο Σι. Φυσικά, προσπαθήσαμε με κάθε ευκαιρία να συναντηθούμε με τον ίδιο τον πρόεδρο Σι, ελπίζοντας σε επανάληψη της επιτυχίας με τον πρόεδρο Τζιανγκ», έγραψε ο Κρεγκ Σμιθ, ο οποίος πρωτοστάτησε στη δημιουργία της κινεζικής ιστοσελίδας.
Η τότε εκτελεστική συντάκτρια Τζιλ Άμπραμσον παραπονέθηκε αργότερα στο βιβλίο της ότι ο κος Σάλζμπεργκερ πήγε πίσω από την πλάτη της και, «με τη συμβολή της κινεζικής πρεσβείας, συνέτασσε μια επιστολή από τους [New York] Times προς την κινεζική κυβέρνηση, με την οποία σχεδόν ζητούσε συγγνώμη για το αρχικό μας δημοσίευμα».
«Το προσχέδιο, κατά την άποψή μου, ήταν απαράδεκτο και έλεγε ότι λυπούμαστε για την ‘αντίληψη’ που δημιούργησε το άρθρο. Ανέβηκε η πίεσή μου καθώς το διάβαζα», γράφει στο βιβλίο της.
Όταν ήρθε αντιμέτωπη με τον εκδότη, εκείνος επαναλάμβανε συνεχώς: «Δεν έκανα τίποτα κακό» και συμφώνησε να ξαναγράψει την επιστολή, όπως αναφέρει η κα Άμπραμσον, όμως, η τελική έκδοση ήταν ακόμα «απαράδεκτη».
«Η λέξη “συγγνώμη” παρέμεινε στο τελικό σχέδιο της επιστολής που είδα.»
Μετά το 2012, η επιμονή των New York Times να «διεισδύσουν στην ηπειρωτική κινεζική αγορά» οδήγησε σε μια σειρά νέων πρωτοβουλιών, συμπεριλαμβανομένων έντυπων εκδόσεων, ενημερωτικών δελτίων και ενός ιστότοπου για θέματα lifestyle, έγραψε ο κος Σμιθ.
Μέχρι το 2019, τα κινεζικά γραφεία της εφημερίδας απασχολούσαν δεκάδες δημοσιογράφους, μερικοί από τους οποίους ήταν γηγενείς Κινέζοι, άλλοι ανταποκριτές – η μεγαλύτερη παρουσία που είχε η εφημερίδα σε οποιαδήποτε υπερπόντια τοποθεσία.
Ύστερα ήρθε ο κορονοϊός.
Ένας άντρας συλλαμβάνεται κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας ενάντια στην πολιτική μηδενικού COVID της Κίνας, στη Σαγκάη στις 27 Νοεμβρίου 2022. (Hector Retamal/AFP μέσω Getty Images)
Τον Φεβρουάριο του 2020, η Wall Street Journal δημοσίευσε ένα άρθρο του Γουόλτερ Ράσελ Μιντ με τίτλο «China Is the Real Sick Man of Asia»(«Η Κίνα είναι ο πραγματικός ασθενής της Ασίας»). Κατακεραύνωνε την Κίνα για τον κακό χειρισμό της επιδημίας του κορονοϊού και αμφισβητούσε τη δύναμη και τη σταθερότητα του Πεκίνου.
Το ΚΚΚ διαμαρτυρήθηκε ότι ο τίτλος ήταν «ρατσιστικός» και απάντησε διώχνοντας τρεις από τους ανταποκριτές της εφημερίδας στην Κίνα.
Την ίδια ημέρα, η κυβέρνηση Τραμπ χαρακτήρισε πέντε κινεζικά κρατικά μέσα ενημέρωσης ως ξένες αποστολές. Τον επόμενο μήνα, περιόρισε το προσωπικό των ΗΠΑ για τα κινεζικά κρατικά μέσα ενημέρωσης, απελαύνοντας de facto 60 άτομα.
Στις 17 Μαρτίου, το ΚΚΚ απάντησε με την απέλαση των περισσότερων ανταποκριτών της Wall Street Journal, της Washington Post και των New York Times, δίνοντάς τους 10 ημέρες για να ετοιμάσουν τις βαλίτσες τους.
Την επόμενη ημέρα, ένα ‘εκρηκτικό’ αίτημα έφτασε στο γραμματοκιβώτιο του τμήματος διαφημίσεων των New York Times. Ο κτηματομεσίτης από τη Φλόριντα Μπρετ Κίνγκστοουν ήθελε να δημοσιεύσει μια ολοσέλιδη διαφήμιση που θα καλούσε την Κίνα να λογοδοτήσει για την πανδημία.
Η διαφήμιση είχε προγραμματιστεί να προβληθεί στις 22 Μαρτίου 2020. Είχε εγκριθεί, πληρωθεί, εκτυπωθεί και διανεμηθεί στις πρώτες εκδόσεις πριν η εφημερίδα ‘τραβήξει ξαφνικά την πρίζα’ στη μέση της νύχτας, εμποδίζοντας τη διαφήμιση να τρέξει στα περισσότερα έντυπα.
«Η εν λόγω διαφήμιση δεν ανταποκρινόταν στα πρότυπά μας και δεν θα έπρεπε να έχει εμφανιστεί στους New York Times», δήλωσε η εκπρόσωπος της εφημερίδας Ντανιέλ Ρόουντς Χα στους Epoch Times μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
«Αφαιρέθηκε, αφού επισημάνθηκε εσωτερικά από το προσωπικό των [New York] Times.»
Τα κεντρικά γραφεία των New York Times στη Νέα Υόρκη στις 7 Δεκεμβρίου 2009. (Mario Tama/Getty Images)
Η ίδια δεν απάντησε σε ερώτηση σχετικά με το αν η εφημερίδα είχε δεχθεί πιέσεις από το ΚΚΚ σχετικά με τη διαφήμιση.
Οι New York Times, ωστόσο, είχαν δημοσιεύσει τακτικά προπαγανδιστικές διαφημίσεις που πληρώνονταν από εταιρεία που ελέγχεται από το ΚΚΚ.
Ο κος Κίνγκστοουν ανέφερε ότι ένα στέλεχος των New York Times τού είπε ότι ένας αξιωματούχος του ΚΚΚ είχε καλέσει την ηγεσία της εφημερίδας και απαίτησε να αποσυρθεί η διαφήμιση. Οι Epoch Times δεν ήταν σε θέση να επιβεβαιώσουν ανεξάρτητα ότι το τηλεφώνημα πραγματοποιήθηκε. Προσπάθειες να επικοινωνήσει με το στέλεχος για σχόλια ήταν ανεπιτυχείς. Ο εκπρόσωπος της εφημερίδας ούτε επιβεβαίωσε ούτε διέψευσε ότι πραγματοποιήθηκε τέτοιο τηλεφώνημα.
Ο Πατ Λάφλιν, πρώην πράκτορας του FBI και ειδικός στην οικονομική κατασκοπεία, δήλωσε ότι είναι «αδύνατο» να μην προσπάθησε η ΚΚΚ να ασκήσει πίεση στην εφημερίδα.
«Το τι ακριβώς είπαν και πόσο λεπτό ήταν αυτό, αποτελεί εικασία. Δεν ξέρω», είπε. «Έγινε όμως το τηλεφώνημα; Ναι.»
Την επομένη της απόσυρσης της διαφήμισης του κου Κίνγκστοουν, στις 23 Μαρτίου 2020, οι αρχισυντάκτες των εφημερίδων The Wall Street Journal, The Washington Post και The New York Times δημοσίευσαν ανοιχτή επιστολή προς το κινεζικό καθεστώς, με την οποία ζητούσαν την ανάκληση των απελάσεων.
Δεν παρέλειψαν να τονίσουν πόσο θετική ήταν η κάλυψή τους για τον ανάλγητο χειρισμό της πανδημίας από το ΚΚΚ.
«Προβάλλαμε σε περίοπτη θέση ειδήσεις και αναλύσεις σχετικά με την αξιοσημείωτη πρόοδο της Κίνας στη μείωση της εξάπλωσης του ιού μέσω του περιορισμού και του μετριασμού», ανέφεραν. «Ακόμα και τώρα, με ορισμένους από τους δημοσιογράφους μας να αντιμετωπίζουν επικείμενη απέλαση, αναφέρουν πώς η Κίνα κινητοποιεί κρατικούς πόρους για την ανάπτυξη εμβολίων που θα μπορούσαν να προσφέρουν ελπίδα σε δισεκατομμύρια ανθρώπους εκεί και σε όλο τον κόσμο.»
Τον Νοέμβριο του 2021, η κυβέρνηση Μπάιντεν χαλάρωσε τους περιορισμούς για τα κινεζικά μέσα ενημέρωσης με αντάλλαγμα το ΚΚΚ να επιτρέψει στους δημοσιογράφους των New York Times, της Washington Post και της Wall Street Journal να επιστρέφουν και να ταξιδεύουν ευκολότερα από και προς την Κίνα.
Από το 2020, οι New York Times έχουν επανειλημμένα επικριθεί για την έκδοση άρθρων που προωθούν τη γραμμή του Πεκίνου, συμπεριλαμβανομένου ενός άρθρου της συντακτικής επιτροπής της πέρυσι με τίτλο «Who Benefits From Confrontation With China?» («Ποιος ωφελείται από την αντιπαράθεση με την Κίνα;»).
Απόσπασμα από το δημοσίευμα των New York Times με τίτλο «Ποιος ωφελείται από την αντιπαράθεση με την Κίνα;» (απόσπασμα μέσω The Epoch Times)
Το δημοσίευμα ουσιαστικά υποστήριζε την αποτυχημένη πολιτική «εμπλοκής» με την Κίνα, σύμφωνα με τον Μπράντλεϊ Θέιερ, ανώτερο συνεργάτη του Κέντρου Πολιτικής Ασφάλειας, εμπειρογνώμονα στη στρατηγική αξιολόγηση της Κίνας και συνεργάτη των Epoch Times.
[Ο κος Θέιερ] κατηγορεί τους New York Times για «ιδεολογική αμβλύτητα, καθώς αρνούνται να δουν την πραγματική φύση των κομμουνιστικών καθεστώτων».
Από μια άλλη οπτική γωνία, οι New York Times έχουν συμφέρον να αποφύγουν την αντιπαράθεση με την Κίνα, απλώς και μόνο επειδή θέλουν να διατηρήσουν την πρόσβαση, δήλωσε ο Τζέημς Φάνελ (James Fanell), πρώην αξιωματικός των ναυτικών πληροφοριών και ειδικός σε θέματα Κίνας.
«Νομίζω ότι είναι προφανές», είπε.
Οι Epoch Times έστειλαν στους New York Times 13 συγκεκριμένες ερωτήσεις, μαζί με τα σχόλια που ζήτησαν σχετικά με τους ισχυρισμούς που περιγράφονται σε αυτό το άρθρο. Οι ερωτήσεις κάλυπταν θέματα όπως το γιατί οι δημοσιογράφοι τους φάνηκε να αναζητούν μόνο αρνητικές συνεντεύξεις, την πρότερη παραπληροφόρηση της εφημερίδας για το Φάλουν Γκονγκ με βάση την προπαγάνδα του ΚΚΚ, και το πώς η αρνητική προβολή του Shen Yun θα μπορούσε ενδεχομένως να βοηθήσει το ΚΚΚ στις προσπάθειές του να καταστείλει τους διαφωνούντες στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
Οι New York Times αρνήθηκαν να απαντήσουν σε οποιαδήποτε από τις ερωτήσεις, λέγοντας μόνο: «Είναι γενικά πολιτική μας να μην σχολιάζουμε μελλοντικές δυνητικά δημοσιεύσεις».
Όσο δύσκολο κι αν είναι να διευθύνεις ένα ανεξάρτητο μέσο ενημέρωσης, υπάρχει μια εταιρεία που το κάνει ακόμα πιο δύσκολο. Το όνομά της είναι NewsGuard. Η εταιρεία ισχυρίζεται ότι βαθμολογεί το διαδικτυακό περιεχόμενο των μέσων ενημέρωσης, μεταξύ άλλων, ως προς την αξιοπιστία του, αλλά μια πιο προσεκτική ματιά δείχνει ότι δεν κάνει μόνο αυτό. Το επιχειρηματικό της μοντέλο λειτουργεί ως μοχλός πίεσης και λογοκρισίας στους ειδησεογραφικούς οργανισμούς. Μια έρευνα της Epoch Times αποκάλυψε ανησυχητικά ζητήματα όσον αφορά την ποιότητα των αναλύσεων της NewsGuard και την ατζέντα που κρύβεται πίσω από αυτές.
Μπορείτε να διαβάσετε το α΄μέρος εδώ και το β΄ μέρος εδώ. Αυτό είναι το τρίτο και τελευταίο μέρος.
Κενά διαπιστευτήρια
Η NewsGuard ισχυρίζεται ότι οι αξιολογήσεις της γίνονται από «εκπαιδευμένους δημοσιογράφους». Αυτό δεν ισχύει πάντα ή ενίοτε είναι μια τραβηγμένη διατύπωση, με βάση τις πληροφορίες που μοιράζονται νυν και πρώην εργαζόμενοί της σε διαδικτυακές επαγγελματικές πλατφόρμες, όπως το LinkedIn.
Φαίνεται ότι πολλές από τις αξιολογήσεις της έχουν γίνει από ασκούμενους που δεν έχουν κανένα υπόβαθρο στην επαγγελματική δημοσιογραφία. Μια συνηθισμένη κριτική, όπως φαίνεται, γράφεται από έναν νεαρό απόφοιτο δημοσιογραφίας με περιορισμένη εργασιακή εμπειρία. Ορισμένοι αναφέρουν ως προηγούμενες θέσεις εργασίας την αρθρογραφία για θέματα lifestyle, όπως το φαγητό και η τέχνη. Άλλοι προτάσσουν ως εργασιακή εμπειρία τα άρθρα σχολιασμού με προοδευτικό κοινωνικό περιεχόμενο, όπως το «Deconstructing TikTok».
Ο κος Φίσμαν έκανε το μεταπτυχιακό του στη δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο Northwestern το 2020 και στη συνέχεια πέρασε περίπου ένα χρόνο στο Fastinform, μια μικρή νεοφυή επιχείρηση μέσων ενημέρωσης της Νέας Υόρκης, πριν ενταχθεί στην NewsGuard. Έκτοτε έχει ανελιχθεί στο ρόλο του «ανώτερου αναλυτή”.
Η NewsGuard διαθέτει περίπου δώδεκα «ανώτερους» και «staff analysts» και περίπου δύο δωδεκάδες «contributing analysts» μερικής απασχόλησης. Η δουλειά τους είναι να δημοσιεύουν έως και δύο κριτικές για τα μέσα ενημέρωσης την ημέρα. Χιλιάδες τέτοιες αναφορές διοχετεύονται στη συνέχεια σε έναν από τους περίπου 15 συντάκτες για πρόσθετο έλεγχο, ενώ οι κκ. Μπριλ και Κρόβιτς φέρονται να ρίχνουν επίσης μια ματιά.
Δεδομένου ότι η NewsGuard ισχυρίζεται ότι αξιολογεί συνεχώς περισσότερους από 8.000 παραγωγούς περιεχομένου, δεν είναι σαφές πώς τέτοιες αξιολογήσεις εκτιμούν σωστά την ποιότητα ολόκληρων οργανισμών μέσων ενημέρωσης, περιλαμβανομένης της ακρίβειας της αναφοράς τους σε πολύπλοκα, αμφιλεγόμενα θέματα.
Όσον αφορά τις πολιτικές απόψεις του προσωπικού [της Neswguard], τείνουν προς την προοδευτική κατεύθυνση. Το διαδικτυακό αποτύπωμα του μέσου εργαζομένου καταδεικνύει δέσμευση σε προοδευτικούς σκοπούς, από την κλιματική αλλαγή και την κοινωνική δικαιοσύνη μέχρι τις προτιμώμενες αντωνυμίες στα βιογραφικά των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Ορισμένοι φαίνεται να έχουν χρησιμοποιήσει τη θητεία τους στη NewsGuard ως εφαλτήριο για να περάσουν μετά σε προοδευτικά και φιλοκαθεστωτικά μέσα όπως το NPR, το The Atlantic, η HuffPost και το CNN.
«Ήξερα ότι δεν ήταν ο τελικός μου στόχος, αλλά κάτι που θα με βοηθούσε να πάω στη Νέα Υόρκη”, δήλωσε στο Nevada Today η Κάμπρια Ροθ για τη δουλειά της ως ελεγκτής γεγονότων (fact-checker) της NewsGuard.
«Ήξερα ότι ήθελα να ασχοληθώ με το κοινό και ήθελα να βρω μια θέση που να εστιάζει περισσότερο σε αυτό.»
Κατά τη διάρκεια των έξι μηνών της στη NewsGuard το 2019, «δημιούργησε μια συντακτική διαδικασία για τον έλεγχο των γεγονότων», αναφέρει το προφίλ της στο LinkedIn.
Το 2020, βρήκε δουλειά στη HuffPost ως συντάκτρια κοινού, με κύρια αρμοδιότητα την αναζήτηση θεματολογίας άρθρων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Επίσης, γράφει περιστασιακά και η ίδια, με πρόσφατο παράδειγμα το άρθρο με τίτλο «Η Τέιλορ Σουίφτ προφανώς βγαίνει με έναν φερόμενο ρατσιστή – και τώρα χρησιμοποιεί μια μαύρη γυναίκα για να καλύψει το [βρισιά] της».
Η NewsGuard ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 2018 από τον Στήβεν Μπριλ (α), πρώην ιδρυτή και επικεφαλής πολλών οργανισμών μέσων ενημέρωσης, και τον Γκόρντον Κρόβιτς (δ), πρώην στέλεχος της Dow Jones και πρώην εκδότη της Wall Street Journal. (D Dipasupil/Getty Images for TIME, Stephen Chernin/Getty Images)
Στροφή 180 μοιρών
Ο κος Μπριλ και ο κος Κρόβιτς ήταν αμφότεροι για δεκαετίες στον χώρο των ειδήσεων και, δεδομένων των προηγούμενων σχολίων και προσπαθειών τους, η ίδρυση της ΝewsGuard από αυτούς θα μπορούσε να θεωρηθεί ειρωνεία.
Ο κος Κρόβιτς πέρασε μεγάλο μέρος της καριέρας του στην Dow Jones & Co., η οποία διαχειρίζεται τη Wall Street Journal και πολλές άλλες εκδόσεις. Έγινε αντιπρόεδρος το 1998, ενώ το 2006 ορίστηκε εκδότης της Journal. Έφυγε όμως το επόμενο έτος, όταν η εταιρεία εξαγοράστηκε από την News Corp του Ρούπερτ Μέρντοχ.
Η εξαγορά από τον κο Μέρντοχ ήταν αμφιλεγόμενη. Ορισμένα στελέχη εγκατέλειψαν την Journal φοβούμενοι ότι ο νέος ιδιοκτήτης θα επηρέαζε τη συντακτική γραμμή της εφημερίδας.
Τέτοιες ανησυχίες φαίνονται εξίσου βάσιμες σήμερα. Η Washington Post ανήκει πλέον στον Τζεφ Μπέζος της Amazon, το CNN ανήκει στη Warner Bros. Discovery, το NBC ανήκει στην Comcast και το NPR χρηματοδοτείται εν μέρει από την κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Ωστόσο, η σημερινή NewsGuard δεν επιχειρεί καν να αμφισβητήσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς των παλαιών μέσων ενημέρωσης. Το πολύ πολύ να επισημάνει την κρατική ιδιοκτησία ή τη χρηματοδότηση ξένων μέσων, όπως το Russia Today ή αυτά που διοικούνται από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας.
Ο κος Μπριλ, εν τω μεταξύ, γνωρίζει καλά πόσο δύσκολο είναι να ξεκινήσει κανείς μια εταιρεία μέσων ενημέρωσης από το μηδέν.
Στις δεκαετίες του 1970 και του 1980, είχε ιδρύσει το περιοδικό The American Lawyer και το Court TV. Αποχώρησε και από τις δύο εταιρείες το 1997, αφού δεν μπόρεσε να πείσει την Time Warner να του πουλήσει το μερίδιό της στις εταιρείες.
Το 1998, ίδρυσε ένα παρατηρητήριο μέσων ενημέρωσης με την ονομασία Brill’s Content. Η οπτική του ήταν αρκετά διαφορετική από εκείνη της NewsGuard. Τότε τον ανησυχούσαν τα εταιρικά καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης κυρίως, προειδοποιώντας ότι οι εταιρείες που κατέχουν μέσα ενημέρωσης θα μπορούσαν να επηρεάσουν το περιεχόμενό τους. Αυτό το είχε ζήσει προσωπικά στο Court TV, όταν η Time Warner τον πίεσε να κάνει ένα «προφίλ ύψους-βάθους» (spiky profile: προφίλ όπου αποτυπώνονται έντονες διαφορές ανάμεσα στις ικανότητες και τις αδυναμίες του εξεταζόμενου) για έναν αξιωματούχο της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Εμπορίου, επειδή θα μπορούσε να επηρεάσει την επικείμενη συγχώνευση της εταιρείας.
Παραπονιόταν για την έλλειψη λογοδοσίας των μέσων ενημέρωσης, υποσχόμενος: «Μπορούμε να κάνουμε τα NBC αυτού του κόσμου να πληρώνουν τα λάθη τους.»
Υπεραμυνόταν της άφιξης των διαδικτυακών μέσων ενημέρωσης ως παικτών ικανών να παρακάμψουν τους φρουρούς της καθεστηκυίας τάξης.
«Το καλύτερο πράγμα, όχι μόνο για τον Ιστό, αλλά και για τις εξελίξεις στην τεχνολογία της εκτύπωσης που καθιστούν φθηνότερο τον σχεδιασμό καλών πραγμάτων, είναι ότι τα εμπόδια για τα εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης δεν είναι τόσο μεγάλα όσο ήταν παλαιότερα», δήλωνε τότε στο Mother Jones.
Είχε προειδοποιήσει επίσης για την κυβερνητική επιρροή στα μέσα ενημέρωσης.
«Το μόνο πράγμα που είναι χειρότερο από την έλλειψη λογοδοσίας είναι να κάνεις τον Τύπο να λογοδοτεί στην κυβέρνηση», είπε.
Το Brill’s Content έκλεισε μετά από τρία χρόνια.
Τα γραφεία της NewsGuard στη Νέα Υόρκη, στις 26 Ιουλίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Σήμερα, η NewsGuard δίνει άριστες βαθμολογίες στα εταιρικά μέσα ενημέρωσης και τιμωρεί τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης όταν δεν συμμορφώνονται με την επίσημη εκδοχή.
Το 2009, ο κος Μπριλ συνεργάστηκε με τον κο Κρόβιτς για να ιδρύσουν μια επιχείρηση που θα βοηθούσε τις εφημερίδες να αυξήσουν τους συνδρομητές των έντυπων μορφών τους. Πούλησαν την επιχείρηση το 2011 για περίπου 35 εκατομμύρια δολάρια.
Στη συνέχεια, ο κος Μπριλ ασχολήθηκε με τη συγγραφή πραγματολογικών βιβλίων, με πιο πρόσφατο το «Tailspin: The People and Forces Behind America’s Fifty-Year Fall-and Those Fighting to Reverse It» (Πτώση: Οι άνθρωποι και οι δυνάμεις πίσω από την πενηντακονταετή πτώση της Αμερικής και αυτοί που προσπαθούν να την αντιστρέψουν), το 2018. Το βιβλίο παραθέτει λεπτομερώς τα αμερικανικά δεινά, από τις κακοσυντηρημένες υποδομές μέχρι τους υψηλούς λογαριασμούς υγειονομικής περίθαλψης, και επιρρίπτει την ευθύνη σε μεγάλο βαθμό στους δικηγόρους και τους τραπεζίτες, αντιμετωπίζοντας την κυβέρνηση ως θύμα που έχει εξαπατηθεί και συνεργαστεί.
Η μεγαλύτερη ίσως επιτυχία του στο λογοτεχνικό σύμπαν προήλθε από το βιβλίο του του 2015 «America’s Bitter Pill: Money, Politics, Back-Room Deals, and the Fight to Fix Our Broken Healthcare System» (Τι παιδεύει την Αμερική: Χρήμα, πολιτική, παρασκηνιακές συμφωνίες και ο αγώνας για τη βελτίωση ενός προβληματικού συστήματος υγειονομικής περίθαλψης).
Το βιβλίο, μεταξύ άλλων, έριχνε φως στις αμφισβητήσιμες μεθόδους της υγειονομικής περίθαλψης και της φαρμακευτικής βιομηχανίας.
Ειρωνικά, η σημερινή του εταιρεία, η NewsGuard, διώκει αμείλικτα τους επικριτές της Μεγάλης Φαρμακοβιομηχανίας, που επισημαίνουν τα ελαττώματα στα εμβόλια COVID-19.
Ο κος Μπριλ κάθεται τώρα στο διοικητικό συμβούλιο μαζί με κορυφαίο στέλεχος της Publicis, της ίδιας εταιρείας που έχει μηνυθεί από την πολιτεία της Μασαχουσέτης επειδή βοήθησε την Purdue Pharma να αυξήσει τις πωλήσεις οπιοειδών φαρμάκων που κατηγορούνται για επιδημία υπερβολικής δόσης που έχει σκοτώσει περισσότερους από μισό εκατομμύριο Αμερικανούς. Η Publicis εισέπραξε περισσότερα από 50 εκατομμύρια δολάρια από την Purdue, πριν ο φαρμακευτικός γίγαντας υποβληθεί σε αγωγή για πτώχευση το 2019.
Φαίνεται πως οι ανησυχίες του κου Μπριλ έχουν αλλάξει τώρα.
Σε συνέντευξή του στο CNBC, λίγο πριν από τις προεδρικές εκλογές του 2020, μοιράστηκε την έμπειρη δημοσιογραφική του άποψη για την ιστορία του φορητού υπολογιστή του Χάντερ Μπάιντεν:
«Η προσωπική μου άποψη είναι ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα αυτή η ιστορία να είναι φάρσα – ίσως και φάρσα που διαπράχθηκε πάλι από τους Ρώσους», είπε.
Στη συνέχεια, επέκρινε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για το μπλοκάρισμα της ιστορίας, υποστηρίζοντας ότι δεν έχουν τη σχετική εμπειρία για να το κάνουν. Αντ’ αυτού, πρότεινε οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης να συνεργαστούν με τη NewsGuard: αφήστε την εταιρεία να αποφασίσει τι είναι αλήθεια και τι όχι.
Όσο δύσκολο κι αν είναι να διευθύνεις ένα ανεξάρτητο μέσο ενημέρωσης, υπάρχει μια εταιρεία που το κάνει ακόμα πιο δύσκολο. Το όνομά της είναι NewsGuard. Η εταιρεία ισχυρίζεται ότι βαθμολογεί το διαδικτυακό περιεχόμενο των μέσων ενημέρωσης, μεταξύ άλλων, ως προς την αξιοπιστία του, αλλά μια πιο προσεκτική ματιά δείχνει ότι δεν κάνει μόνο αυτό. Το επιχειρηματικό της μοντέλο λειτουργεί ως μοχλός πίεσης και λογοκρισίας στους ειδησεογραφικούς οργανισμούς. Μια έρευνα της Epoch Times αποκάλυψε ανησυχητικά ζητήματα όσον αφορά την ποιότητα των αναλύσεων της NewsGuard και την ατζέντα που κρύβεται πίσω από αυτές.
Η NewsGuard εγκαινιάστηκε τον Μάρτιο του 2018 από τον Στήβεν Μπριλ, πρώην ιδρυτή και επικεφαλής διαφόρων οργανισμών μέσων ενημέρωσης, όπως το περιοδικό The American Lawyer και το Court TV, και τον Γκόρντον Κρόβιτς, πρώην στέλεχος της Dow Jones και πρώην εκδότη της Wall Street Journal.
Η εταιρεία παρουσιάζει το προϊόν της ως ένα προϊόν που δίνει περισσότερη δύναμη στους χρήστες του.
«Ο στόχος δεν είναι να αποκλείσουμε την πρόσβαση σε οποιοδήποτε ειδησεογραφικό περιεχόμενο -μια προσέγγιση που θα ερχόταν σε σύγκρουση με τις αρχές της ελευθερίας του λόγου του έθνους μας- αλλά μάλλον να δώσουμε στους αναγνώστες τη δυνατότητα να έχουν πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με την πηγή και την αξιοπιστία του περιεχομένου αυτού, καθώς το καταναλώνουν ή/και το μοιράζονται», αναφέρει ανακοίνωση του 2018 για τη συνεργασία της Microsoft με την NewsGuard.
Η NewsGuard ξεκίνησε να συνεργάζεται με τη Microsoft πριν καν κυκλοφορήσει το προϊόν της. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Η εταιρεία περιγράφει συχνά την αξιολόγησή της ως «θρεπτική ετικέτα», υποστηρίζοντας ότι παρέχει απλώς στο κοινό χρήσιμα δεδομένα.
Αλλά το μοντέλο opt-in, σύμφωνα με το οποίο οι πελάτες πρέπει να πληρώσουν για να εγγραφούν και να κατεβάσουν μια εφαρμογή ή μια επέκταση του προγράμματος περιήγησης στο διαδίκτυο, δεν φαίνεται να υποστηρίζεται από τον κόσμο.
Η επέκταση του προγράμματος περιήγησης Chrome έχει λιγότερους από 40.000 χρήστες, σύμφωνα με το Chrome Web Store, και η εφαρμογή του για iOS έχει βαθμολογηθεί με λιγότερα από 3 αστέρια από ούτε 80 κριτικές. Περίπου οι μισές κριτικές δίνουν 1 αστέρι από άτομα που διαμαρτύρονται για τη λειτουργικότητα και την προκατάληψη της εφαρμογής.
Ωστόσο, η NewsGuard διατηρεί προσωπικό περίπου 100 ατόμων και, σύμφωνα με τον ιστότοπό της, προσλαμβάνει συνεχώς υπαλλήλους.
Οι «αναλυτές» της αμείβονται με 70.000 έως 80.000 δολάρια ετησίως, σύμφωνα με την Glassdoor.
Με βάση αυτά τα οικονομικά στοιχεία, οι συνδρομές των μεμονωμένων χρηστών φαίνεται να καλύπτουν μόνο ένα μέρος των λειτουργικών εξόδων της εταιρείας.
Ο κος Κρόβιτς αναγνώρισε σε ένα άρθρο άποψης του 2021 ότι, ενώ οι άνθρωποι μπορούν να εγγραφούν μόνοι τους στο NewsGuard, «συνηθέστερα αποκτούν πρόσβαση μέσω εταιρειών και άλλων οντοτήτων που χορηγούν άδειες για τις αξιολογήσεις και τις ετικέτες και τις παρέχουν σε άτομα του δικτύου τους».
Πράγματι, αυτό φαίνεται να είναι το επιχειρηματικό της μοντέλο- περισσότερο από την εξυπηρέτηση του κοινού, η εταιρεία επιδιώκει εταιρικούς και κυβερνητικούς πελάτες. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, τα καταφέρνει αρκετά καλά σε αυτό το μέτωπο.
Η NewsGuard έφθασε σε κερδοφορία το 2021 «χάρη σε συμφωνίες αδειοδότησης με διαφημιστές και άλλους οργανισμούς που χρησιμοποιούν τις αξιολογήσεις της», ανέφερε το CNN Business.
Η εταιρεία εξασφάλισε τη συνεργασία της με τη Microsoft τον Αύγουστο του 2018 -πριν καν εγκαινιάσει το προϊόν της. Δεν είναι σαφές πόσο κόστισε η συμφωνία. Η Microsoft διέθεσε το πρόσθετο NewsGuard δωρεάν σε όλους τους χρήστες του προγράμματος περιήγησης ιστού της, Edge. Η έκδοση του προγράμματος περιήγησης για κινητά περιελάμβανε ακόμη και τη λειτουργία αξιολόγησης από προεπιλογή, αν και η ενεργοποίησή της επαφίεται στους χρήστες. Φαίνεται ότι η έκδοση για τα κινητά καταργήθηκε κάποια στιγμή το 2021.
Επιπλέον, η Microsoft χρηματοδοτεί και την άδεια χρήσης της NewsGuard για βιβλιοθήκες.
«Καταφέραμε να διαθέσουμε το εργαλείο αξιολόγησης της αξιοπιστίας των ειδήσεων σε περισσότερες από 800 δημόσιες βιβλιοθήκες, όπου 7 εκατομμύρια πελάτες δημόσιων βιβλιοθηκών χρησιμοποιούν τη NewsGuard όταν πηγαίνουν στη βιβλιοθήκη για την ευρυζωνική τους πρόσβαση. Και χρησιμοποιείται ήδη σε δεκάδες δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια, καθώς και σε ανεξάρτητα σχολεία», δήλωσε ο κος Μπριλ σε δελτίο Τύπου του Ιανουαρίου 2022.
Το δελτίο ανακοίνωσε τη συνεργασία της NewsGuard με την Αμερικανική Ομοσπονδία Καθηγητών (AFT), τη δεύτερη μεγαλύτερη ένωση καθηγητών των ΗΠΑ, η οποία χορήγησε άδεια συνδρομής στη NewsGuard για όλα τα 1,7 εκατομμύρια μέλη της.
Η AFT είναι ένα σημαντικό πολιτικό λόμπι για διάφορες προοδευτικές υποθέσεις και μια μεγάλη πηγή χρηματοδότησης εκστρατειών για το Δημοκρατικό Κόμμα.
Το 2021, η NewsGuard υπέγραψε σύμβαση με το Πεντάγωνο ύψους σχεδόν 750.000 δολαρίων για ένα έργο με τίτλο «Ίχνη παραπληροφόρησης».
Η NewsGuard υπέβαλε επίσης αίτηση για χρηματοδότηση από την DARPA, τον βραχίονα στρατιωτικών τεχνολογικών επενδύσεων του Πενταγώνου, σύμφωνα με πληροφορίες στο προφίλ στο LinkedIn του πρώην διευθυντή έργου της NewsGuard. Δεν είναι σαφές αν η χρηματοδότηση δόθηκε.
Ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Κέβιν Μακάρθι (R-Calif.) δήλωσε τον Απρίλιο ότι οι νομοθέτες θα εξετάσουν τη NewsGuard, συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδότησης του Πενταγώνου. (Joshua Roberts/Reuters)
Η εταιρεία κατά την έναρξη λειτουργίας της εξασφάλισε 6 εκατομμύρια δολάρια από περίπου 20 επενδυτές, ανέφερε η FinSMEs.
Σύμφωνα με τον ιστότοπό της, ο κορυφαίος επενδυτής της είναι ο Άικ βαν Ότερλου (Eyk van Otterloo), συνιδρυτής ενός επενδυτικού ταμείου ύψους 1,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων και πρώην ιδιοκτήτης της Chemonics International, μιας εταιρείας συμβούλων ανάπτυξης που έχει αντλήσει σχεδόν όλα τα έσοδά της από επιχορηγήσεις και συμβάσεις εξωτερικής βοήθειας των ΗΠΑ – αξίας άνω των 14 δισεκατομμυρίων δολαρίων – από το 2008.
Τα κυβερνητικά χρήματα προς την Chemonics αυξήθηκαν από περίπου 400 εκατομμύρια δολάρια το 2015 σε περισσότερα από 900 εκατομμύρια δολάρια το 2016, 1,6 δισεκατομμύρια δολάρια το 2017, για να ξεπεράσουν τα 2,2 δισεκατομμύρια δολάρια το 2022, σύμφωνα με το USASpending.gov.
Η Chemonics απασχολεί συμβούλους που ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο για να δημιουργήσουν αναπτυξιακά προγράμματα για την «ποικιλομορφία, την ισότητα και την ένταξη», την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, τη διαχείριση της «βιώσιμης ανάπτυξης» και την «ενίσχυση των συστημάτων δημοκρατικής διακυβέρνησης για τη διασφάλιση της λογοδοσίας, της δικαιοσύνης και της ένταξης».
Τα λαϊκιστικά πολιτικά κινήματα προτείνουν συνήθως τη μείωση ή ακόμη και την κατάργηση της ξένης βοήθειας, γεγονός που, δεδομένων του ιστορικού των πηγών εσόδων της εταιρείας, θα κατέστρεφε πιθανότατα την Chemonics.
Η εταιρεία μετατράπηκε σε ιδιοκτησία εργαζομένων το 2011, αλλά ο κος βαν Ότερλου παρέμεινε στο διοικητικό της συμβούλιο μέχρι το 2019.
Το ύψος της επένδυσης του κου βαν Ότερλου στην NewsGuard δεν είναι σαφές .
Πολιτικός εκβιασμός
Ο κορυφαίος εταιρικός επενδυτής της NewsGuard είναι η Publicis Groupe, η τρίτη μεγαλύτερη διαφημιστική εταιρεία στον κόσμο.
Η ανάμειξη της Publicis φαίνεται να έχει κεντρικό ρόλο στον τρόπο λειτουργίας της NewsGuard. Στην πραγματικότητα, ο επικεφαλής του τεχνικού τμήματος της Publicis Στηβ Κινγκ συμμετέχει στο διοικητικό συμβούλιο της NewsGuard.
Μεταξύ των πελατών της Publicis συγκαταλέγονται κολοσσοί όπως η Disney, η Verizon, η Bank of America και η Pfizer. (Charles Platiau/Reuters)
Μεταξύ των πελατών της Publicis συγκαταλέγονται μεγάλες εταιρείες όπως η Disney, η Verizon, η Bank of America και η Pfizer.
Επιπλέον, ένα μεγάλο μέρος της βιομηχανίας λιανικού εμπορίου χρησιμοποιεί τα προϊόντα της για τη διαχείριση της διαφήμισης.
«Τέσσερα στα δέκα δολάρια στο λιανικό εμπόριο περνούν από πλατφόρμες που διαχειριζόμαστε», δήλωσε ο Νάιτζελ Βαζ, διευθύνων σύμβουλος της Publicis Sapient, της θυγατρικής της εταιρείας για τον «ψηφιακό μετασχηματισμό», σύμφωνα με το Adage.
Η NewsGuard έχει καλλιεργήσει συνεργασίες, συμπράξεις ή συμφωνίες αδειοδότησης και με άλλους κορυφαίους διαφημιστικούς οίκους στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των Omnicom Group και Interpublic Group (συγκεκριμένα με τον ψηφιακό βραχίονα της IPG Mediabrands).
Με την εμπλοκή της στη διαφημιστική βιομηχανία, η NewsGuard είναι σε θέση να κατευθύνει τη διαφημιστική δαπάνη – μια σημαντική πηγή εσόδων για τη βιομηχανία των μέσων ενημέρωσης.
Οι εταιρείες συνήθως προσλαμβάνουν διαφημιστικά πρακτορεία για την τοποθέτηση των διαφημίσεών τους. Η NewsGuard, με τη σειρά της, μέσω του συστήματος αξιολόγησης, ενημερώνει τα πρακτορεία για το ποια μέσα ενημέρωσης είναι «ασφαλή» και ποια «μη ασφαλή» για να φιλοξενήσουν τις διαφημίσεις τους.
Αυτή η μέθοδος επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τα μικρότερα, ανεξάρτητα μέσα που συχνά εξαρτώνται από την «προγραμματική» ή αυτοματοποιημένη διαφήμιση. Διαθέτουν διαφημιστικό χώρο σε πλατφόρμες που τον πωλούν μαζικά. Οι διαφημιστικές εταιρείες ή οι μεμονωμένοι διαφημιζόμενοι επιλέγουν στη συνέχεια ποιοι διαφημιστικοί χώροι θα αγοραστούν με βάση τα δεδομένα του κοινού. Συνήθως, η διαδικασία είναι αυτοματοποιημένη. Και όταν οι διαφημιστικές εταιρείες εισάγουν το φίλτρο NewsGuard στη διαδικασίας επιλογής, τα μικρά ανεξάρτητα καταστήματα που δεν ευνοούνται από τις αξιολογήσεις της NewsGuard, δεν θα πουλήσουν τον χώρο τους.
Τα μεγάλα, εταιρικά μέσα ενημέρωσης, από την άλλη, είναι ουσιαστικά απρόσβλητα από τις κακές βαθμολογίες της NewsGuard, ακόμη και αν τις λαμβάνουν. Όντας εξαιρετικά πολύτιμοι πελάτες για τις διαφημιστικές εταιρείες, διαπραγματεύονται απευθείας μαζί τους.
Όσον αφορά το MSNBC, για παράδειγμα, η βαθμολογία του Newsguard μειώθηκε στο 52 πέρυσι (ήταν 57 στις 25 Ιουλίου). Αυτό θα κατέτασσε το καλωδιακό δίκτυο που ανήκει στην Comcast στην κατηγορία της «παραπληροφόρησης». Αλλά δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι έχει μπει στη μαύρη λίστα των διαφημιστών. Αν και τα διαφημιστικά του έσοδα μειώθηκαν περισσότερο από 8% το 2022, αυτό φαίνεται να συνδέεται κυρίως με την πτώση της τηλεθέασης κατά 21%.
Τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης, όπως το MSNBC, έχουν «ανοσία» στις κακές βαθμολογίες του NewsGuard. Ακόμη και όταν τις λαμβάνουν, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι μπαίνουν στη μαύρη λίστα των διαφημιστών. (Shaun Heasley/Getty Images)
Ο κος Brill και ο κος Κρόβιτς υποστήριξαν ότι δεν ξεκίνησαν τη NewsGuard με την ιδέα να συνεργαστούν με διαφημιστές, σύμφωνα με δημοσίευμα των New York Times του Ιανουαρίου 2019.
«Γι’ αυτούς, το όλο πρόβλημα των ψευδών ειδήσεων συνίσταται στο ζήτημα της “ασφάλεια των εμπορικών σημάτων”», δήλωσε ο κος Μπριλ στην εφημερίδα. «Δεν είχα καν ακούσει αυτόν τον όρο μέχρι που αναζητήσαμε επενδυτές.»
Ωστόσο, η NewsGuard έχει προωθήσει επιθετικά το προϊόν της για τους διαφημιζόμενους, το BrandGuard, σε σημείο να δημοσιεύει εκθέσεις που ντροπιάζουν «κορυφαίες μάρκες» που διαφημίστηκαν σε υποτιθέμενες «ιστοσελίδες παραπληροφόρησης».
Εν τω μεταξύ, υπηρεσίες όπως η Newsguard προωθούνται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το εκτελεστικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέσω του Κώδικα Πρακτικής για την Παραπληροφόρηση, ενός εθελοντικού συνόλου κατευθυντήριων γραμμών για τους διαφημιστές και τις τεχνολογικές πλατφόρμες που αποσκοπούν στη μείωση της «παραπληροφόρησης» στο διαδίκτυο. Πέρυσι, ο κώδικας αναθεωρήθηκε, με κανόνες για τις εταιρείες που «συμμετέχουν σε τοποθετήσεις διαφημίσεων» να «δεσμεύονται να αποχαρακτηρίσουν τη διάδοση της παραπληροφόρησης», βελτιώνοντας «τις πολιτικές και τα συστήματα που καθορίζουν την επιλεξιμότητα του περιεχομένου για τη χρηματική εκμετάλλευση, τους ελέγχους για τη χρηματική εκμετάλλευση και την τοποθέτηση διαφημίσεων, καθώς και τα δεδομένα για την υποβολή εκθέσεων σχετικά με την ακρίβεια και την αποτελεσματικότητα των ελέγχων και των υπηρεσιών γύρω από τις τοποθετήσεις διαφημίσεων».
Μια εβδομάδα αργότερα, η Παγκόσμια Συμμαχία για Υπεύθυνα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (GARM), μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε από τον γιγαντιαίο βιομηχανικό όμιλο World Federation of Advertisers, προσέθεσε την «παραπληροφόρηση» στον κατάλογο του επιζήμιου διαδικτυακού περιεχομένου που δεν πρέπει να διαφημίζεται.
Αμέσως μετά, η Newsguard εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία διαφήμιζε το BrandGuard ως τον καταλληλότερο τρόπο για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της GARM, προσφέροντας στις εταιρείες αρκετούς μήνες δωρεάν διαβουλεύσεων για τη συμμόρφωση.
«Αυτά τα νέα πρότυπα είναι μόνο η αρχή», δήλωσε ο κος Μπριλ στην ανακοίνωση. «Καθώς οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής συνεχίζουν να μαθαίνουν για την έκταση και τον αντίκτυπο της νομιμοποίησης της παραπληροφόρησης στο διαδίκτυο, η θέσπιση περαιτέρω κανονισμών για το θέμα αυτό είναι σχεδόν αναπόφευκτη.»
Ωστόσο, η πίεση που ασκεί η NewsGuard στους διαφημιζόμενους για να αποφεύγουν τα μέσα που αποδοκιμάζει «προδίδει το πραγματικό παιχνίδι», δήλωσε ο κος Τίλμαν.
«Αν το μόνο που ήθελαν ήταν διαφάνεια, θα έκαναν απλώς την αξιολόγησή τους, θα τη δημοσιοποιούσαν και θα άφηναν το κοινό να αποφασίσει μόνο του αν συμφωνεί ή όχι με αυτήν. Αλλά αυτό δεν αρκεί», είπε. «Θέλουν να απονομιμοποιήσουν τους ανθρώπους. Και αυτό φανερώνει ότι έχουν μια ατζέντα πέρα από το να κρίνουν τις ειδήσεις σύμφωνα με τα δικά τους πρότυπα».
Οι προσπάθειες της NewsGuard για τον αποκλεισμό των διαφημιστών έχουν τραβήξει την προσοχή κάποιων μελών της κυβέρνησης.
Τον Μάρτιο, ο κος Γκέιτς (Gaetz) ζήτησε τη διεξαγωγή έρευνας για την εταιρεία. Τον Απρίλιο, ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Κέβιν Μακάρθι (R-Calif.) δήλωσε στο Breitbart ότι οι νομοθέτες θα εξετάσουν την εταιρεία, συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδότησής της από το Πεντάγωνο.
Η NewsGuard χρηματοδοτείται από φιλελεύθερες ομάδες που προσπαθούν να απαξιώσουν τις συντηρητικές πληροφορίες, δήλωσε τον Απρίλιο ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Κέβιν ΜακΚάρθι (R-Calif.). (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
«Πρόκειται για μια φιλελεύθερη οργάνωση, που χρηματοδοτείται από φιλελεύθερες ομάδες και προσπαθεί να κάνει αυτό – να απαξιώσει τις συντηρητικές πληροφορίες», είπε. «Το μόνο πράγμα στο οποίο πιστεύω ακράδαντα, είναι η ελευθερία του Τύπου. Έχετε το δικαίωμα να μεταδίδετε τις ειδήσεις και οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να αποφασίζουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Αλλά δεν μπορούμε να τους επιτρέψουμε να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που κάνουν και θα δείτε ότι μέσα από ακροάσεις θα ρίξουμε φως σε αυτό.»
Λίγους μήνες αργότερα, οι βουλευτές Βιρτζίνια Φοξ (R-N.C.), Μπέρτζες Όουενς (R-Utah) και Τζιμ Μπανκς (R-Ind.) αμφισβήτησαν τη συνεργασία της NewsGuard με την AFT, σε επιστολή τους.
Σε πολιτειακό επίπεδο, ο επικεφαλής του οικονομικού τμήματος της Φλόριντα Τζίμι Πατρόνις έστειλε επιστολή στη NewsGuard τον Μάρτιο, απειλώντας ότι θα «χρησιμοποιήσει όλη τη δύναμη» της υπηρεσίας του «για να ρίξει φως στον οργανισμό».
«Η ανησυχία μου είναι ότι έχουμε μια ομάδα τρίτων που εμφανίζεται και λέει: “Θα αρχίσουμε να σας βαθμολογούμε” και θέτει απαιτήσεις για τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζετε περιεχόμενο. Το βλέπω αυτό ως επίθεση στις επιχειρήσεις της Φλόριντα», δήλωσε στην Epoch Times.
Το χαρακτήρισε «πολιτικό εκβιασμό».
«Λένε: “Πρέπει να συμπεριφέρεστε περισσότερο σαν τους New York Times ή το NPR, και αν δεν το κάνετε, τότε θα λάβετε κακή βαθμολογία και τότε οι διαφημίσεις σας θα στερέψουν”», είπε, προσθέτοντας ότι «κυριολεκτικά προσπαθούν να δυσφημίσουν κάποιον μέσω ενός συστήματος βαθμολόγησης προκειμένου να τον πλήξουν οικονομικά».
Από την άλλη πλευρά, η έκδοση άριστης βαθμολογίας από την NewsGuard σε παραδοσιακά μέσα δημιουργεί ψεύτικη αξιοπιστία, υποστήριξε.
«Ειλικρινά, νομίζω ότι ο απολογισμός των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης δεν ήταν καλός», δήλωσε ο κος Πατρόνις, επισημαίνοντας μια σειρά από περιπτώσεις όπου τα εν λόγω μέσα ενημέρωσης, σύμφωνα με τους επικριτές τους, παραπληροφορούσαν συνεχώς το κοινό για σημαντικά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένων των γεγονότων σχετικά με την πανδημία COVID-19 και την εμφάνιση του φορητού υπολογιστή του Χάντερ Μπάιντεν πριν από τις εκλογές του 2020.
«Απλώς δεν νομίζω ότι μπορείτε να βασίζεστε στους New York Times ή στα NPR του κόσμου για τις πιο σημαντικές ειδησεογραφικές πληροφορίες μας», δήλωσε.
Αν δεν συμπεριφέρεστε όπως οι New York Times, θα λάβετε χαμηλή βαθμολογία NewsGuard και τότε οι διαφημίσεις σας θα στερέψουν, είπε τον Μάρτιο ο επικεφαλής του οικονομικού τμήματος της Florida Τζίμι Πατρόνις. (Samira Bouaou/Epoch Times)
Ο κος Πατρόνις υποψιάζεται ότι η NewsGuard χρησιμεύει και για να ενισχύει τα διαφημιστικά έσοδα αυτών των παλαιών μέσων ενημέρωσης.
«Είναι ένας τρόπος για να δεσμεύσουν ορισμένα μέσα ενημέρωσης, που πιθανώς έχουν χάσει την τηλεθέαση ή τους ακόλουθούς τους», είπε.
Όσο δύσκολο κι αν είναι να διευθύνεις ένα ανεξάρτητο μέσο ενημέρωσης, υπάρχει μια εταιρεία που το κάνει ακόμα πιο δύσκολο. Το όνομά της είναι NewsGuard. Η εταιρεία ισχυρίζεται ότι βαθμολογεί το διαδικτυακό περιεχόμενο των μέσων ενημέρωσης, μεταξύ άλλων, ως προς την αξιοπιστία του, αλλά μια πιο προσεκτική ματιά δείχνει ότι δεν κάνει μόνο αυτό. Το επιχειρηματικό της μοντέλο λειτουργεί ως μοχλός πίεσης και λογοκρισίας στους ειδησεογραφικούς οργανισμούς. Μια έρευνα της Epoch Times αποκάλυψε ανησυχητικά ζητήματα όσον αφορά την ποιότητα των αναλύσεων της NewsGuard και την ατζέντα που κρύβεται πίσω από αυτές.
Οι «αναλυτές» της NewsGuard, που ιδρύθηκε το 2018, αξιολογούν και να βαθμολογούν τις αναρτήσεις των δημιουργών διαδικτυακού περιεχομένου, «για να βοηθήσουν τους αναγνώστες να έχουν ένα διευρυμένο πλαίσιο για τις ειδήσεις που διαβάζουν στο διαδίκτυο». Οι αξιολογήσεις εμφανίζονται ως μικρά σήματα με βαθμολογίες δίπλα στα αποτελέσματα αναζήτησης.
Αυτό, ωστόσο, αντιπροσωπεύει μόνο ένα μικρό μέρος της εικόνας. Η ευρύτερη εικόνα δείχνει ότι η πιο σημαντική λειτουργία της NewsGuard αφορά τις σχέσεις της με τις διαφημιστικές εταιρείες, οι οποίες κατευθύνονται να διακόψουν την προώθηση των δημιουργών περιεχομένου που δεν ευνοούνται από τις αξιολογήσεις των «αναλυτών» της εταιρείας. Έτσι, τα εταιρικά, φιλικά προς το κατεστημένο μέσα ενημέρωσης τείνουν να λαμβάνουν υψηλές βαθμολογίες, ενώ τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης που αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό το κατεστημένο τείνουν να λαμβάνουν χαμηλές βαθμολογίες, ακόμη και αν τηρούν υψηλά δημοσιογραφικά πρότυπα.
Η Epoch Times έστειλε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ερωτήσεις σχετικά με τα προϊόντα, τις δραστηριότητες, το προσωπικό και τη χρηματοδότηση της εταιρείας, αλλά δεν έλαβε καμία απάντηση.
Υποκειμενικά κριτήρια
Η NewsGuard παρουσιάζεται ως αντικειμενική και αμερόληπτη. Οι αξιολογήσεις της, σύμφωνα με την ίδια, μετρούν την ποιότητα των μέσων ενημέρωσης με βάση εννέα κριτήρια, συμπεριλαμβανομένης της διαφάνειας της συγγραφής και της πνευματικής ιδιοκτησίας και της τήρησης των συνηθισμένων δημοσιογραφικών κανόνων, όπως η έκδοση διορθώσεων και η επισήμανση των άρθρων γνώμης. Στην πράξη, ωστόσο, η βαθμολογία εξαρτάται κυρίως από το κατά πόσον τα μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν περιεχόμενο που, κατά τη γνώμη της NewsGuard, είναι αληθινό.
Το πρώτο κριτήριο εξετάζει αν το αναλυόμενο μέσο ( ή «στόχος») δημοσιεύει επανειλημμένα ψευδείς ισχυρισμούς. Ένα άλλο εξετάζει αν δημοσιεύει ειδήσεις «υπεύθυνα». Αλλά αυτός που δεν πληροί το πρώτο κριτήριο, δεν πληροί ούτε και το δεύτερο, εξηγεί η NewsGuard στην ιστοσελίδα της. Το τρίτο κριτήριο είναι κατά πόσον το μέσο χρησιμοποιεί ακριβείς τίτλους.
Και πάλι, αν ο τίτλος λέει κάτι που η NewsGuard θεωρεί αναληθές, αυτό μετράει ως αποτυχία. Ένα άλλο κριτήριο εξετάζει την πολιτική της τακτικής διόρθωσης των λαθών – ή αυτών που η NewsGuard θεωρεί λάθη. Μαζί, αυτά τα τέσσερα κριτήρια αντιστοιχούν σε περισσότερους από 60 πόντους, από τους 100 της βαθμολογίας.
Ακόμη και αν η NewsGuard δεν μπορεί να βρει κάτι αμφισβητήσιμο, μπορεί να αφαιρέσει πόντους αν ο στόχος δεν αντιπροσωπεύει επαρκώς τις απόψεις που θα ήθελε να δει η εταιρεία.
Τέτοιοι πάροχοι περιεχομένου «επιλέγουν εξωφρενικά γεγονότα ή ιστορίες για να προωθήσουν απόψεις», υποστηρίζει.
Εν τω μεταξύ, απαιτούνται τουλάχιστον 60 βαθμοί για να εκδώσει η NewsGuard την αξιολόγηση «αξιόπιστο».
Αυτή η μεθοδολογία γίνεται ιδιαίτερα προβληματική όταν η ίδια η NewsGuard κάνει λάθος στα γεγονότα. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της κορύφωσης της πανδημίας COVID-19, η εταιρεία θεώρησε ψευδή την άποψη ότι ο ιός SARS-CoV-2 διέρρευσε από ένα εργαστήριο της Γούχαν στην Κίνα. Εάν ένα ειδησεογραφικό πρακτορείο με άριστη βαθμολογία αναφερόταν υπεύθυνα στις εκτεταμένες έμμεσες ενδείξεις που υποδείκνυαν διαρροή από εργαστήριο, κινδύνευε να καταβαραθρώσει η NewsGuard τη βαθμολογία του και να το χαρακτηρίσει λαθεμένα ως «αναξιόπιστη» πηγή που «παραβιάζει σοβαρά τα βασικά δημοσιογραφικά πρότυπα».
Το θέμα της προέλευσης του COVID-19 ήταν μια σπάνια περίπτωση στην οποία η NewsGuard εξέδωσε τελικά μια διόρθωση, αν και έφτασε μόνο μέχρι το σημείο να πει ότι η υπόθεση της διαρροής από το εργαστήριο δεν μπορούσε να αποκλειστεί εντελώς.
Εργαζόμενοι στο εσωτερικό του εργαστηρίου P4 στη Γούχαν της επαρχίας Χουμπέι. Κίνα, 23 Φεβρουαρίου 2017. (Johannes Eisele/AFP via Getty Images)
Ενώ ελέγχει την αξιοπιστία των άλλων, η NewsGuard φαίνεται πως προωθεί τις δικές της απόψεις. Υπήρξαν πολλά παραδείγματα όπου μέσα ενημέρωσης βρέθηκαν στο στόχαστρο της NewsGuard επειδή δημοσίευσαν απόψεις που αμφισβητούσαν τις ορθόδοξες απόψεις του κατεστημένου σε θέματα όπως η κλιματική αλλαγή, η ασφάλεια των εμβολίων, οι περιορισμοί του COVID-19, ο πόλεμος στην Ουκρανία, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και άλλα. Σε αυτά τα θέματα, η NewsGuard φαίνεται να ενεργεί ως φρουρός της κυρίαρχης αφήγησης, απαιτώντας από τους δημιουργούς περιεχομένου να τηρούν τη γραμμή.
«Είχα συναλλαγές μαζί τους, όπου ήταν πολύ προφανές ότι κάθε άλλο παρά αντικειμενικοί ήταν», δήλωσε ο Τζον Τίλμαν, πρόεδρος του μη κερδοσκοπικού ιδρύματος Franklin Foundation, το οποίο διαχειρίζεται το ειδησεογραφικό πρακτορείο The Center Square.
Τα μέσα που παίρνουν χαμηλή αξιολόγηση από τη NewsGuard τείνουν συνήθως να βρίσκονται στη δεξιά πλευρά του πολιτικού φάσματος.
Το Media Research Center (MRC), ένα συντηρητικό παρατηρητήριο των μέσων ενημέρωσης, ανέφερε σε έκθεση του 2021 ότι η NewsGuard έδινε στα αριστερίζοντα πρακτορεία βαθμολογία 22 μονάδες υψηλότερη κατά μέσο όρο από ό,τι στα δεξιά. Η έκθεση βασίστηκε σε μια ανασκόπηση των βαθμολογιών της NewsGuard για περισσότερα από 50 μεγάλα ειδησεογραφικά πρακτορεία, που ταξινομήθηκαν ως αριστερά ή δεξιά από την AllSides, εταιρεία που μετρά την προκατάληψη των μέσων ενημέρωσης με βάση τυφλές μελέτες περιεχομένου και συντακτικές κριτικές.
Η Newsguard επέκρινε την έκθεση της MRC, με τον ισχυρισμό ότι επιλέχθηκαν τα μέσα που περιλήφθησαν στην έρευνα και ότι το δείγμα ήταν πολύ μικρό. Η MRC ανταπάντησε ότι ο κατάλογος περιελάμβανε όλα τα ειδησεογραφικά πρακτορεία που εξετάστηκαν από την AllSides.
Όταν η MRC επανέλαβε τη μελέτη στα τέλη του 2022, η διαφορά είχε αυξηθεί στις 25 μονάδες.
Δημοσιογράφοι και μέλη δημοσιογραφικών συνεργείων κατά τη διάρκεια εκδήλωσης τη νύχτα των εκλογών στη Νέα Υόρκη, στις 8 Νοεμβρίου 2016. (Robyn Beck/AFP via Getty Images)
«Σε αντίθεση με τους μεγάλους οργανισμούς που ελέγχουν τα γεγονότα, η NewsGuard τουλάχιστον ανταποκρίνεται στο όνομά της, καθώς είναι ο φύλακας των ειδήσεων της αριστεράς», γράφει ο Ματ Παλούμπο, ερευνητής του συντηρητικού podcast «The Dan Bongino Show», στο επερχόμενο βιβλίο του «Fact-Checking the Fact-Checkers» («Ελέγχοντας τους ελεγκτές»).
Τον Νοέμβριο του 2019, η NewsGuard επικοινώνησε με τον ιστότοπο RealClearInvestigations (RCI), αμφισβητώντας τη χρήση ανώνυμων πηγών για την αποκάλυψη της φερόμενης ταυτότητας του πληροφοριοδότη που ξεκίνησε την παραπομπή του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ. Το RCI απάντησε ρωτώντας το NewsGuard αν αναφέρεται στους New York Times, τη Washington Post, το CNN, το NBC ή το BuzzFeed αμφισβητώντας τη χρήση ανώνυμων πηγών. Σύμφωνα με πληροφορίες, η NewsGuard δεν απάντησε.
Όταν η συντηρητική εκπαιδευτική πλατφόρμα PragerU πήρε κόκκινη σήμανση από τη NewsGuard, η διευθύνουσα σύμβουλος της PragerU Μαρίσα Στράιτ (Marissa Streit) προσπάθησε να διορθώσει την κατάσταση καλή τη πίστη, όπως δήλωσε.
«Πιστεύαμε πραγματικά ότι ήταν λάθος», δήλωσε στον ιδρυτή της PragerU Ντένις Πράγκερ κατά τη διάρκεια συνέντευξης στο podcast του.
Ως απάντηση [από τη NewsGuard], έλαβε «ουσιαστικά έναν κατάλογο απαιτήσεων», είπε.
Η NewsGuard ήθελε η PragerU να σταματήσει να επικρίνει τις καραντίνες ως επιλογή αντιμετώπισης του COVID-19, να σταματήσει να αμφισβητεί την ασφάλεια των εμβολίων COVID-19, να σταματήσει να μιλάει για οποιαδήποτε θεραπεία COVID-19 που δεν υποστηρίζεται από την κυβέρνηση, να σταματήσει να αμφισβητεί τη σοβαρότητα της κλιματικής αλλαγής – κλπ, κλπ.
«Η απαίτησή τους ουσιαστικά ήταν να μας υπαγορεύουν τι είδους περιεχόμενο επιτρέπεται και τι όχι να ανεβάζουμε», είπε.
Η NewsGuard απαίτησε επίσης μια λίστα με τους χορηγούς της PragerU, την οποία η μη κερδοσκοπική οργάνωση αρνήθηκε να μοιραστεί, φοβούμενη ότι οι χορηγοί θα στοχοποιούνταν.
«Θέλουν να σπιλώσουν αυτούς τους ανθρώπους. Αυτός είναι ο μόνος λόγος που θέλουν τα ονόματά τους», δήλωσε ο κος Πράγκερ.
Σύμφωνα με την άποψη του ιδρυτή της PragerU Ντένις Πράγκερ, η NewsGuard δεν σέβεται την επιδίωξη της αλήθειας μέσω της έκφρασης διαφορετικών απόψεων. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Η κα Στράιτ προσπάθησε να κάνει κάποιες αλλαγές για να ικανοποιήσει ορισμένες από τις απαιτήσεις της NewsGuard και να δει πώς θα ανταποκρινόταν.
«Οι στόχοι άλλαζαν συνεχώς. Κάθε φορά που κάναμε μια αλλαγή, ήθελαν κι άλλες», είπε.
Όταν η σχολιάστρια του PragerU Αμάλα Εκπουνόμπι έκανε ένα podcast στο οποίο αμφισβητούσε τα κίνητρα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, η NewsGuard απαίτησε να κατέβει το βίντεο, είπε η κα Στράιτ.
Κατά την άποψη του κου Πράγκερ, η NewsGuard δεν σέβεται την αναζήτηση της αλήθειας μέσω των διαφορετικών απόψεων.
«Ακόμα δεν βλέπω τι είπαμε που να είναι παραπληροφόρηση – [επρόκειτο για μια γνώμη με την οποία] οι άνθρωποι μπορούν να διαφωνήσουν», είπε.
Η κακή βαθμολογία έκανε τον πάροχο φιλοξενίας βίντεο του PragerU, το JW Player, να το εγκαταλείψει, δήλωσε η κα Στράιτ.
Από τότε, η PragerU έχει ξεκινήσει μια διαδικτυακή συλλογή υπογραφών κατά της NewsGuard.
«Είναι ισχυροί με έναν πολύ κακό, κακόβουλο, μοχθηρό, καταστροφικό τρόπο», δήλωσε ο κος Πράγκερ.
Η NewsGuard έχει υποστηρίξει ότι η διαδικασία της είναι δίκαιη, επειδή επικοινωνεί με τα μέσα που αξιολογεί, ζητά τα σχόλιά τους, τα οποία και περιλαμβάνει στην αξιολόγηση.
Ωστόσο, με βάση την εμπειρία της PragerU, φαίνεται ότι αυτή η τακτική μπορεί κάλλιστα να είναι μια απλή τυπική διαδικασία και ότι τα όποια επιχειρήματα παρουσιάζουν τα κανάλια δεν επηρεάζουν την τελική βαθμολογία. Αργά ή γρήγορα, όπως φαίνεται, τα στοχευμένα κανάλια απλά εγκαταλείπουν την προσπάθεια και αρχίζουν να γράφουν ό,τι ζητά η NewsGuard.
Ο Άντονυ Γουάτς και ο Τσαρλς Ρόττερ (Anthony Watts, Charles Rotter) διευθύνουν το WattsUpWithThat.com, ένα ιστολόγιο που αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό τις καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.
Κατά την άποψή τους, η NewsGuard δεν ενεργεί καλόπιστα.
«Επικεντρώνονται σκόπιμα στην καταστροφή της αξιοπιστίας των ιστότοπων που δεν τους αρέσουν», δήλωσε ο κος Γουάτς, συνεργάτης του Ινστιτούτου Heartland, στην Epoch Times.
Ο Άντονυ Γουάτς, ιδρυτής και εκδότης του WattsUpWithThat.com και συνεργάτης του Ινστιτούτου Heartland. (heartland.org)
Νωρίτερα φέτος, ο Ζακ Φίσμαν, υπάλληλος της NewsGuard, επικοινώνησε με τον κο Γουάτς σχετικά με διάφορα άρθρα. Ένα από αυτά ανέφερε ότι η σύλληψη της ακτιβίστριας για το κλίμα Γκρέτα Τούνμπεργκ ήταν «σκηνοθετημένη». Ο κος Φίσμαν διαφώνησε με αυτό, λέγοντας ότι επρόκειτο για πραγματική σύλληψη. Αλλά ο κος Γουάτς εξήγησε ότι μιλούσε για τον τρόπο με τον οποίο συνελήφθη η δις Τούνμπεργκ. Ένα βίντεο που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο έδειχνε ότι οι αστυνομικοί που τη συνέλαβαν πόζαραν για φωτογραφίες κρατώντας την, ενώ εκείνη χαμογελούσε και γελούσε πριν την απομακρύνουν.
«Καταλήγει να είναι μια διαφωνία με τον ελεγκτή», δήλωσε ο κος Γουάτς.
«Εφαρμόζουν ένα είδος πιστοληπτικού παιχνιδιού», είπε ο κος Ρόττερ. «Είναι σαν [να λένε], “Βρήκαμε αυτή τη μελέτη που αντικρούει αυτό που είπε αυτό το άτομο, άρα κάνετε λάθος”.»
Αλλά ακόμη και αν αυτά που ο κος Φίσμαν βρήκε ήταν πραγματικά λάθη, ήταν πολύ ασήμαντα για να οδηγήσουν στην αμφισβήτηση της αξιοπιστίας ολόκληρου του ιστολογίου, όπως έκανε η NewsGuard.
Η Newsguard αποδίδει βαθμολογίες αξιοπιστίας σε ειδησεογραφικά πρακτορεία και άλλους δημιουργούς περιεχομένου. (Petr Svab/The Epoch Times)
Ο κος Φίσμαν έθεσε υπόψη του κου Γουάτς τρία ή τέσσερα άρθρα με ισχυρισμούς που μπόρεσε να αντικρούσει. Όμως ο ιστότοπος έχει αναρτήσει δεκάδες χιλιάδες άρθρα. Η ίδια η NewsGuard δηλώνει ότι οι αξιολογήσεις της δεν θα πρέπει να αντανακλούν μόνο την αντικειμενικότητα ενός μικρού αριθμού συγκεκριμένων κομματιών από το σύνολο του περιεχομένου.
«Οι βαθμολογίες μας δεν σημαίνουν ότι ένας ιστότοπος με κακή βαθμολογία δεν θα κάνει ποτέ ένα καλό άρθρο ή ότι ένας ιστότοπος με ισχυρή βαθμολογία δεν θα κάνει ποτέ λάθος», δήλωσε στο Breitbart ο Ματ Σκιμπίνσκι, γενικός διευθυντής της NewsGuard.
Η NewsGuard έχει υποστηρίξει ότι αυτό που εξετάζει είναι τα δημοσιογραφικά κριτήρια – όταν επισημαίνει λάθη, αυτά διορθώνονται;
Αλλά ο κος Γουάτς δεν αρνήθηκε να διορθώσει λάθη. Η άποψή του ήταν ότι αυτά [που επεσήμανε η NewsGuard] δεν ήταν λάθη, αλλά μάλλον θέματα νόμιμης διαφωνίας και γνώμης.
«Αυτοί οι άνθρωποι είναι σαν ρομπότ. Είναι πολύ δύσκολο να συζητήσει κανείς μαζί τους», δήλωσε ο κος Ρόττερ.
Φρουρός του κατεστημένου
Σύμφωνα με τον Μάικ Μπενζ, πρώην επικεφαλής του ψηφιακού γραφείου στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και νυν επικεφαλής του Ιδρύματος για την Ελευθερία στο Διαδίκτυο, η NewsGuard αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης βιομηχανίας λογοκρισίας που εμφανίστηκε τα τελευταία έξι περίπου χρόνια. Οι παίκτες του κλάδου δεν είναι πρωτίστως κομματικοί, σημείωσε, αλλά μάλλον υπέρ του κατεστημένου. Τα δεξιά μέσα μπορούν να λάβουν υψηλές βαθμολογίες από τη NewsGuard – εφόσον ακολουθούν τις αφηγήσεις του κατεστημένου σε συγκεκριμένα θέματα.
Ο κλάδος γεννήθηκε ως απάντηση στο κύμα λαϊκισμού που σάρωσε τη Δύση από το 2015, ξεκινώντας με το Brexit και την εκλογή του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και συνεχίζοντας με σημαντικούς λαϊκιστές ηγέτες σε άλλες χώρες, όπως η Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία και ο Ματέο Σαλβίνι στην Ιταλία, εξήγησε ο κος Μπενζ.
Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ κατά την ορκωμοσία του για την ανάληψη της προεδρίας, στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ. Ουάσιγκτον, 20 Ιανουαρίου 2017. (Drew Angerer/Getty Images)
Το κατεστημένο, πρόσθεσε ο κος Μπενζ, κατηγόρησε τα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης, περιλαμβανομένων των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, για το γεγονός ότι οι πολίτες ψήφισαν τους «λάθος» ανθρώπους.
«Από τη δεκαετία του 1940 μέχρι σήμερα, υπάρχει αυτή η διακομματική αντίληψη για την εξωτερική πολιτική», είπε. “Υπήρχε αυτός ο μονοκομματικός άξονας που διαλύθηκε από την άνοδο ελεύθερων και ανεμπόδιστων ειδήσεων στο διαδίκτυο, των οποίων η δημοτικότητα αυξήθηκε τόσο, ώστε τα φιλικά προς το κράτος εθνικής ασφάλειας μέσα ενημέρωσης, όπως οι New York Times, η Washington Post, και τα μεγάλα κανάλια όπως τα CBS, ABC, NBC, δεν διαδραμάτιζαν πλέον καθοριστικό ρόλο στις εκλογές σε όλο τον κόσμο, όπως παλαιότερα, ιδίως στις ΗΠΑ και στην ΕΕ.
«Η NewsGuard ουσιαστικά προέκυψε το 2017 από αυτή τη σούπα, καθώς το κράτος ασφαλείας και διάφοροι καιροσκόποι και από τις δύο πλευρές του πολιτικού χώρου – ιδιαίτερα η νεοσυντηρητική πτέρυγα του GOP και σχεδόν όλο το Δημοκρατικό Κόμμα, εκτός από την αντιπολεμική αριστερά – ενώθηκαν με διάφορα στοιχεία του κράτους εθνικής ασφάλειας, περιλαμβανομένου του Πενταγώνου, του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και των υπηρεσιών πληροφοριών, για να καταστρώσουν ουσιαστικά ένα σχέδιο που θα τερμάτιζε τη δημοτικότητα και τη διαθεσιμότητα των εναλλακτικών ειδήσεων στο διαδίκτυο.»
Ο κος Τίλμαν κατέληξε σε ένα παρόμοιο συμπέρασμα.
«Αυτό που πραγματικά προσπαθούν να κάνουν είναι να ελέγξουν την πληροφόρηση, επειδή δεν τους αρέσει ο εκδημοκρατισμός της πληροφόρησης», είπε.
Το συμβουλευτικό σώμα της NewsGuard είναι γεμάτο με φιλοκαθεστωτικές προσωπικότητες. Το πιο αξιοσημείωτο μέλος της είναι ο στρατηγός Μάικλ Χέιντεν, πρώην επικεφαλής της CIA και της NSA – ένας «κορυφαίος κυνηγός του κράτους εθνικής ασφάλειας», όπως το έθεσε ο κος Μπενζ.
Ο Μάικ Μπενζ, εκτελεστικός διευθυντής του Foundation For Freedom Online και πρώην αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. (Jack Wang/The Epoch Times)
Ο λογαριασμός του κου Χέιντεν στο Twitter δείχνει απροκάλυπτη περιφρόνηση για τον Τραμπ και τους υποστηρικτές του. Ένα tweet που μοιράστηκε παρομοίαζε τους οπαδούς του Τραμπ με την τρομοκρατική ομάδα των Ταλιμπάν, ένα άλλο τους παρομοίαζε με τους ναζί και ένα άλλο πάλι ζητούσε την απομάκρυνση διακεκριμένων Ρεπουμπλικανών βουλευτών, περιλαμβανομένων του γερουσιαστή Τεντ Κρουζ (R-Texas), του βουλευτή Ματ Γκέιτζ (R-Fla.) και της βουλευτού Μάρτζορι Τέιλορ-Γκριν (R-Ga.).
Άλλοι σύμβουλοι της NewsGuard είναι ο Άντερς Φογκ Ράσμουσεν, πρώην γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, ο Άρνε Ντάνκαν, πρώην υπουργός Παιδείας υπό την κυβέρνηση Ομπάμα, ο Ντον Μπερ, πρώην εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου του Κλίντον, και ο Τομ Ριτζ, ο πρώτος επικεφαλής του υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας, υπό την προεδρία του Τζορτζ Μπους.
Πέρυσι, η NewsGuard προωθήθηκε από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.
Η εμβέλειά της εκτείνεται πέρα από τα αμερικανικά σύνορα στον Καναδά, την Αυστραλία, την Ευρώπη και σε όλο και περισσότερα μέρη του κόσμου, με προφανή στόχο την παγκόσμια, πανταχού παρούσα κάλυψη.
Οι αξιολογήσεις της χρησιμοποιούνται επίσης από άλλα τμήματα της βιομηχανίας λογοκρισίας, όπως είναι οι ερευνητές και οι πράκτορες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που χρηματοδοτούνται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, οι οποίοι αναπτύσσουν εργαλεία για τον εντοπισμό και την αμφισβήτηση ανεπιθύμητων απόψεων στο διαδίκτυο.
Μιλώντας για τους κινδύνους της παραπληροφόρησης στην αναφορά της για το 2022, η NewsGuard δήλωσε ότι «ερευνητές που χρησιμοποίησαν τα δεδομένα αξιοπιστίας πηγών της NewsGuard διαπίστωσαν ότι αντικαθεστωτικά δίκτυα διέδωσαν περιεχόμενο από μεγάλο αριθμό ιστότοπων με κόκκινη βαθμολογία NewsGuard κατά τη διάρκεια των γερμανικών ομοσπονδιακών εκλογών του 2021, διαδίδοντας ειδικά περιεχόμενο κατά του εμβολιασμού, κατά της καραντίνας και κατά της προστασίας του κλίματος».
Η NewsGuard ιδρύθηκε τον Μάρτιο του 2018 και διαθέτει προσωπικό περίπου 100 ατόμων. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Ντίρπαρκ (Deerpark), Νέα Υόρκη – Το Shen Yun είναι ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους θιάσους παραστατικών τεχνών παγκοσμίως. Οι παραστάσεις της κλασικής κινεζικής τέχνης τυγχάνουν μεγάλης αποδοχής και κάθε χρόνο προσελκύουν κοινό που ξεπερνά το ένα εκατομμύριο ανθρώπους παγκοσμίως.
Αυτό που πολλοί θεατρόφιλοι δεν γνωρίζουν, ωστόσο, είναι ότι η εταιρεία βρίσκεται στο στόχαστρο μιας συστηματικής εκστρατείας παρενόχλησης -τόσο σε όλο τον κόσμο όσο και στο έδαφος των ΗΠΑ- από το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ).
Με την πάροδο των ετών, το ΚΚΚ έχει καταβάλει μεγάλες προσπάθειες για να στοχοποιήσει το Shen Yun, μια εταιρεία με έδρα τις ΗΠΑ που προσπαθεί να αναβιώσει τον παραδοσιακό κινεζικό πολιτισμό, όπως υπήρχε πριν καταστραφεί σε μεγάλο βαθμό υπό τον κομμουνισμό στην Κίνα.
Πρόσφατα, το ΚΚΚ καταδίκασε τη μητέρα ενός από τους κύριους χορευτές του Shen Yun σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση για τις θρησκευτικές της πεποιθήσεις. Τον Νοέμβριο του 2022, η τοπική κινεζική πρεσβεία άσκησε ανεπιτυχώς πιέσεις στην κυβέρνηση της Δομινικανής Δημοκρατίας να ακυρώσει τις παραστάσεις του θιάσου. Παρόμοιες προσπάθειες φέτος στη Νότια Κορέα είχαν ως αποτέλεσμα πολλά θέατρα να εγκαταλείψουν την παράσταση.
Η μητέρα του κύριου χορευτή του Shen Yun Στίβεν Γουάνγκ (Steven Wang) καταδικάστηκε σε τετραετή φυλάκιση από το κινεζικό καθεστώς για τις θρησκευτικές της πεποιθήσεις τον περασμένο μήνα. Ο ίδιος ο Γουάνγκ δεν μπόρεσε να ταξιδέψει στην Κίνα λόγω ανησυχιών για την ασφάλεια του. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Έχουν επίσης υπάρξει περιστατικά που απειλούν τη ζωή.
Το 2021, ένα τουριστικό λεωφορείο που μετέφερε καλλιτέχνες στην Καλιφόρνια δέχθηκε πυρά. Σε πολλαπλά άλλα περιστατικά, τα ελαστικά των λεωφορείων της εταιρείας έχουν κοπεί με τέτοιο τρόπο που θα είχαν εκραγεί στο δρόμο αν δεν είχε γίνει αντιληπτό το σαμποτάζ.
Ωστόσο, ο κύριος στόχος των προσπαθειών του ΚΚΚ ήταν τα σχολεία και οι εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις της εταιρείας παραστατικών τεχνών σε μια πανεπιστημιούπολη στα βόρεια της πολιτείας της Νέας Υόρκης, που βρίσκεται σε μια τοποθεσία που ονομάζεται Ντράγκον Σπρινγκς (Dragon Springs). Εσωτερικά έγγραφα του ΚΚΚ που είχαν προηγουμένως περιέλθει στην κατοχή της Epoch Times αποκάλυψαν ότι το ΚΚΚ έδωσε εντολή να «επιτεθεί» στην τοποθεσία «συστηματικά και στρατηγικά».
Τα τελευταία 15 χρόνια, η πανεπιστημιούπολη έχει αντιμετωπίσει εισβολές, παρενοχλήσεις και βανδαλισμούς.
Η πιο περίτεχνη προσπάθεια στοχοποίησης της πανεπιστημιούπολης, ωστόσο, ήταν μια σειρά από ανεπιτυχείς περιβαλλοντικές αγωγές που κατέθεσε μια ομάδα με δεσμούς με την Κίνα.
Ο Άλεξ Σίλα ( αριστερά), ιδρυτής της NYenvironcom με έδρα το Νιου Πάλτζ, και η Γκρέις Γούνταρντ στην αγορά αγροτών Mamakating στο Γουόρτσμπορο (Wurtsboro) της Νέας Υόρκης, στις 2 Σεπτεμβρίου 2022. (Epoch Times)
Η ομάδα, που λειτουργεί ως μη κερδοσκοπική οργάνωση με την ονομασία NYenvironcom, ιδρύθηκε από τον Άλεξ Σίλα (Alex Scilla), έναν Αμερικανό που έζησε στην Κίνα για περίπου 15 χρόνια και διατηρεί επιχειρηματικά συμφέροντα εκεί. Επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2019 με μοναδικό στόχο, όπως φαίνεται, να διευθύνει την ομάδα, η οποία είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου αφιερωμένη στην εκστρατεία κατά του Ντράγκον Σπρινγκς. Η ομάδα έχει υποστηρίξει οικονομικά μια τοπική ακτιβίστρια, την Γκρέις Γούνταρντ (Grace Woodard), η οποία έγινε επίσης ένα από τα μέλη του διοικητικού της συμβουλίου. Οι δεσμοί του Σίλα με την Κίνα αποτέλεσαν αντικείμενο έρευνας της εφημερίδας Epoch Times πέρυσι.
Η NYenvironcom απαριθμεί ως «συνεργάτη» στον ιστότοπό της μια εταιρεία με έδρα την Κίνα που φέρει την επωνυμία Frontier Environ. Ο Σίλα δημιούργησε την εταιρεία το 2019, λίγο αφότου επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες και ξεκίνησε τη μη κερδοσκοπική του δραστηριότητα. Η σύζυγός του, η οποία είναι Κινέζα, υπηρετεί ως επόπτης της εταιρείας, όπως δείχνουν τα επίσημα κινεζικά αρχεία. Η εταιρεία φαίνεται να είναι το μοναδικό επιχειρηματικό εγχείρημα του Σίλα που θα μπορούσε να αποτελέσει πηγή εισοδήματος. Ωστόσο, η εταιρεία δεν φαίνεται να εκτελεί καμία πραγματική εργασία.
Οι Σίλα και Γούνταρντ έχουν εμπλακεί σε ένα μοτίβο αδικαιολόγητων περιβαλλοντικών αγωγών κατά του Ντράγκον Σπρινγκς. Παρόλο που όλες οι αγωγές απορρίφθηκαν στο δικαστήριο, χρησιμοποιήθηκαν για να προκαλέσουν αρνητική κάλυψη στα τοπικά μέσα ενημέρωσης.
Δεν απάντησαν σε προηγούμενες ερωτήσεις σχετικά με τους δεσμούς της ομάδας με την Κίνα και τις πηγές χρηματοδότησής της.
Απορρίφθηκαν οι αγωγές
Η Γούνταρντ κατέθεσε την πρώτη αγωγή το 2019, ισχυριζόμενη ότι οι βελτιώσεις σε μία από τις εισόδους της ιδιοκτησίας της Ντράγκον Σπρινγκς θα διαταράξουν έναν υγρότοπο και θα βλάψουν την ιδιοκτησία της -ένα κενό οικόπεδο απέναντι από το δρόμο.
Η αγωγή απορρίφθηκε το 2020 από δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου της κομητείας Όραντζ (Orange County), ο οποίος αποφάνθηκε ότι στην πραγματικότητα δεν υπήρχε υγροβιότοπος, ότι η Γούνταρντ και οι συνδικαιούχοι της «δεν απέδειξαν καμία απολύτως βλάβη» και ότι «απέτυχαν, από κάθε άποψη» να προσκομίσουν στοιχεία για να υποστηρίξουν τους ισχυρισμούς τους.
Η Γούνταρντ άσκησε έφεση κατά της απόφασης τον επόμενο χρόνο και απέτυχε και πάλι.
Στις αρχές του 2022, ο Σίλα και η Γούνταρντ κατέθεσαν αγωγή ισχυριζόμενοι ότι το Ντράγκον Σπρινγκς είχε απελευθερώσει λύματα με κολοβακτηρίδια σε τοπικό ποτάμι. Ανακοίνωσαν την αγωγή σε συνέντευξη Τύπου και κατάφεραν να δημοσιεύσουν αρκετά αρνητικά άρθρα για το Ντράγκον Σπρινγκς στα τοπικά μέσα ενημέρωσης. Τα κινεζικά μέσα ενημέρωσης ανέλαβαν αμέσως την είδηση.
Ωστόσο, η αγωγή απορρίφθηκε από ομοσπονδιακό δικαστήριο αργότερα τον ίδιο χρόνο.
Στην απόρριψή του, ο δικαστής έκρινε ότι η απαιτούμενη επιστολή ειδοποίησης που έστειλε η ομάδα πριν από την κατάθεση της αγωγής ήταν ανεπαρκής και πολύ ασαφής.
Αυτό δεν φαίνεται να πτόησε τους Σίλα και Γούνταρντ. Νωρίτερα φέτος, η ομάδα του Σίλα έστειλε στη Ντράγκον Σπρινγκς άλλη μια ειδοποίηση για την πρόθεσή της να υποβάλει μήνυση.
Αλλά σύμφωνα με τους εκπροσώπους του Ντράγκον Σπρινγκς, η νεότερη ειδοποίηση είναι και πάλι ελαττωματική.
«Η επιστολή τους ήταν τόσο ασυνάρτητη και παράλογη που δεν μπορούσε κανείς να πει με βεβαιότητα ποιοι ακριβώς ήταν οι ισχυρισμοί», δήλωσε στην Epoch Times ο Τζορτζ Σου (George Xu), αντιπρόεδρος της Ντράγκον Σπρινγκς.
«Τα ελαττώματα αυτής της τελευταίας ειδοποίησης για μήνυση ταιριάζουν σε ένα πολύ σαφές μοτίβο. Οι προηγούμενες αγωγές που κατέθεσαν εναντίον της Ντράγκον Σπρινγκς απορρίφθηκαν όλες, επειδή είχαν διατυπωθεί γύρω από προφανείς ψευδείς δηλώσεις και παράλογα συμπεράσματα».
Σύμφωνα με τον Σου, οι αγωγές αντί αυτού χρησιμοποιούνται για να επιτεθούν στην πανεπιστημιούπολη του σχολείου και στην ανάπτυξή του.
Φοιτητές στην πανεπιστημιούπολη του Κολλεγίου Φέι Τιαν στο Ντίρπαρκ της Νέας Υόρκης (Ευγενική προσφορά του Κολλεγίου Φέι Τιαν)
«Δεν προστάτευαν πραγματικά το περιβάλλον. Αντίθετα, θέλουν να κάνουν ό,τι μπορούν για να εμποδίσουν την ανάπτυξή μας και να δημιουργήσουν αρνητικές ειδήσεις για την πανεπιστημιούπολη μας», δήλωσε. «Έτσι, ενώ οι αγωγές τους αποτυγχάνουν ενώπιον του νόμου, συνεχίζουν να προσπαθούν να καταλάβουν το νομικό μας σύστημα προκειμένου να επιτεθούν στο Shen Yun. Αυτό που είναι τόσο ειρωνικό με αυτές τις αβάσιμες αγωγές είναι ότι, από την πρώτη μέρα, η πανεπιστημιούπολη μας σχεδιάστηκε και χτίστηκε με βάση το αρχαίο κινεζικό ιδεώδες της αρμονίας με τη φύση. Είμαστε υπεύθυνοι και ικανοί διαχειριστές του περιβάλλοντος και παίρνουμε αυτή την ευθύνη πολύ σοβαρά».
Η ομάδα του Σίλα έχει την έδρα της περίπου 40 μίλια μακριά, στο Νιου Πάλτζ (New Paltz) της Νέας Υόρκης -ένα γόνιμο έδαφος για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος λόγω του κοντινού υδροταμιευτήρα Άσοκαν (Ashokan Reservoir), ο οποίος παρέχει πόσιμο νερό για την πόλη της Νέας Υόρκης. Η ομάδα, ωστόσο, έχει δείξει ελάχιστο ενδιαφέρον για περιβαλλοντικά ζητήματα στην ίδια της την αυλή.
Όσο για τη Γούνταρντ, η δική της γειτονιά στο Γκόντεφροϊ (Godeffroy) παλεύει εδώ και χρόνια με την άνθιση τοξικών φυκιών στη λίμνη Γκάιμαρντ (Guymard Lake). Το 2021, η λίμνη συμπεριλήφθηκε στον «κατάλογο των επιβαρυμένων υδάτων» του Τμήματος Διατήρησης Περιβάλλοντος της Πολιτείας της Νέας Υόρκης (Department of Environmental Conservation’s-DEC) για υπερβολικά επίπεδα φωσφόρου. Ούτε η NYenvironcom ούτε η Γούνταρντ φαίνεται να ενδιαφέρονται για το θέμα αυτό.
Αβάσιμη αγωγή
Η τελευταία επιστολή του Σίλα αναφέρει δείγματα νερού με αυξημένα επίπεδα κολοβακτηριδίων, αλλά δεν είναι σαφές από πού ακριβώς προέρχεται το νερό και πώς μολύνθηκε.
Η πανεπιστημιούπολη του Ντράγκον Σπρινγκς εξυπηρετείται από τη δική της μονάδα επεξεργασίας λυμάτων, η οποία εξαλείφει τα βακτήρια στα λύματα, συμπεριλαμβανομένων των κολοβακτηριδίων. Επιπλέον, κανένα από τα επεξεργασμένα λύματα δεν διοχετεύεται στον ποταμό.
Η μονάδα λειτούργησε «με ικανοποιητικό τρόπο», σύμφωνα με έκθεση από επιθεώρηση της DEC τον Σεπτέμβριο του 2022, την οποία εξέτασε η Epoch Times.
Οι Σίλα και Γούνταρντ ισχυρίστηκαν στο δικαστήριο πέρυσι ότι ένα δείγμα που έδειξε αυξημένη παρουσία κολοβακτηριδίων συλλέχθηκε σε μια «λιμναία περιοχή» στον ποταμό Μπάσερ Κιλ (Basher Kill) που γειτνιάζει με την ιδιοκτησία του Ντράγκον Σπρινγκς. Το υλικό από την κάμερα ασφαλείας που εξέτασε η Epoch Times έδειξε ότι η «λιμναία περιοχή» δεν υπήρχε τη στιγμή που υποτίθεται ότι συλλέχθηκε το δείγμα. Λόγω της ξηρασίας, το ποτάμι είχε υποχωρήσει και η περιοχή είχε στεγνώσει, εκτός από μερικές λακκούβες.
Μια αποξηραμένη περιοχή στην όχθη του ποταμού Μπάσα Κιλ στο Ντίρπαρκ της Νέας Υόρκης, στις 30 Αυγούστου 2022. (Ευγενική προσφορά του Ντράγκον Σπρινγκς)
«Δεν μπορούμε να πούμε τι μπορεί να έχει μουλιάσει σε αυτές τις μικροσκοπικές, απομονωμένες λακκούβες, δεδομένου ότι η πυκνοφυτεμένη περιοχή σφύζει από άγρια ζώα και τα περιττώματα των ζώων περιέχουν επίσης κολοβακτηρίδια», δήλωσε προηγουμένως ο Σου στην Epoch Times.
Φαίνεται ότι οι Σίλα και Γούνταρντ αναφέρονται και πάλι σε αυτό το δείγμα στην τελευταία επιστολή τους.
«Αυτή η τελευταία ειδοποίηση περιέχει ελαττώματα που αγγίζουν τα όρια του γελοίου», δήλωσε ο Σου. «Τα δείγματα που παρουσιάζουν προέρχονται από λακκούβες στην όχθη του ποταμού που δεν έχουν καμία σχέση με τη μονάδα επεξεργασίας λυμάτων μας. Η μέθοδος δειγματοληψίας τους είναι πολύ αμφισβητήσιμη, δεν έχει αξιόπιστη αλυσίδα φύλαξης και οι ισχυρισμοί τους δεν έχουν την απαιτούμενη από το νόμο εξειδίκευση προκειμένου να υποβληθεί μήνυση βάσει του νόμου περί καθαρού νερού. Μας ενημέρωσε ο νομικός σύμβουλος ότι οποιαδήποτε νομική ενέργεια με βάση τα όσα παρουσιάζονται στην παρούσα ανακοίνωση δεν είναι βιώσιμη και είναι, στην πραγματικότητα, επιπόλαιη».
Στρατηγικές του ΚΚΚ
Η χρησιμοποίηση αμερικανικών ομάδων, περιβαλλοντικών νόμων ή τοπικών διαταγμάτων ως εργαλείων για την επίτευξη των στόχων της θα ήταν απολύτως σύμφωνη με τον χαρακτήρα του ΚΚΚ, σύμφωνα με τον Τρέβορ Λούντον (Trevor Loudon), ειδικό σε θέματα κομμουνιστικής διείσδυσης στη Δύση.
«Γνωρίζουμε ότι οι Κινέζοι θα χρησιμοποιήσουν αμερικανικές ομάδες για να τους βοηθήσουν οικονομικά ή να τους βοηθήσουν στρατιωτικά», δήλωσε ο Λούντον στην Epoch Times σε συνέντευξή του πέρυσι. «Γιατί να μην χρησιμοποιήσουν Αμερικανούς για να κλείσουν και την πολιτιστική αντιπολίτευση;».
Αν κάποιος με ισχυρούς δεσμούς με την Κίνα καταβάλλει μια εστιασμένη προσπάθεια εναντίον της βάσης του Shen Yun, «θα φαινόταν το πιο προφανές συμπέρασμα» ότι εμπλέκεται το ΚΚΚ, είπε.
Ο Κέισι Φλέμινγκ (Casey Fleming), διευθύνων σύμβουλος της BlackOps Partners και ειδικός σε θέματα αντικατασκοπείας, συμφώνησε ότι μια τέτοια κίνηση θα ήταν βγαλμένη από το εγχειρίδιο του ΚΚΚ.
Το καθεστώς ακολουθεί τις στρατηγικές του «χωρίς περιορισμούς πολέμου» και του «υβριδικού πολέμου» -χρησιμοποιώντας οποιεσδήποτε και όλες τις πτυχές της κοινωνίας ως εργαλεία για να επιτύχει τους ίδιους στόχους με έναν πόλεμο, να νικήσει και να κυριαρχήσει στον εχθρό, δήλωσε στην Epoch Times σε συνέντευξή του πέρυσι.
«Χρησιμοποιούν όλες τις μεθόδους – «θρησκευτικό πόλεμο», «οικονομικό πόλεμο», «πόλεμο κατά των ναρκωτικών», «πόλεμο κατά της εκπαίδευσης», «οικογενειακό πόλεμο» – ό,τι μπορείτε να φανταστείτε», είπε. «Οπότε ναι, ο πολιτισμός είναι απολύτως κρίσιμος γι’ αυτούς για να ξετυλίξουν την κοινωνία μας για να την καταλάβουν».
Ο περιβαλλοντικός ακτιβισμός μπορεί επίσης να αξιοποιηθεί με σκοπό την παρεμπόδιση της οικονομικής ανάπτυξης και να χρησιμεύσει ως κάλυψη για τη συλλογή πληροφοριών, είπε.
Ένα οικόσημο του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ερευνών μέσα στο κτίριο του FBI Τζ. Έντγκαρ Χούβερ στην Ουάσιγκτον, στις 3 Αυγούστου 2007. (MANDEL NGAN/AFP μέσω Getty Images)
Το FBI έχει δώσει σημαντική έμφαση στη διερεύνηση της επιρροής του ΚΚΚ στις Ηνωμένες Πολιτείες τα τελευταία χρόνια.
Ο διευθυντής του FBI Κρίστοφερ Ρέι (Christopher Wray), σε ομιλία του στο Ινστιτούτο Χάντσον (Hudson Institute) τον Ιούλιο του 2020, δήλωσε ότι «από τις σχεδόν 5.000 ενεργές υποθέσεις αντικατασκοπείας του FBI που βρίσκονται σε εξέλιξη σε ολόκληρη τη χώρα, σχεδόν οι μισές σχετίζονται με την Κίνα».
«Έχουμε φτάσει πλέον στο σημείο όπου το FBI ανοίγει μια νέα υπόθεση αντικατασκοπείας που σχετίζεται με την Κίνα περίπου κάθε 10 ώρες», είπε.
Ο Ρέι προειδοποίησε επίσης ότι οι Κινέζοι διπλωμάτες στόχευαν «ομοσπονδιακούς, πολιτειακούς, ακόμη και τοπικούς αξιωματούχους» σε όλη τη χώρα στο πλαίσιο των επιχειρήσεων επιρροής τους.
«Όλες αυτές οι φαινομενικά ασήμαντες πιέσεις αθροίζουν σε ένα περιβάλλον χάραξης πολιτικής στο οποίο οι Αμερικανοί βρίσκονται υπό την πίεση του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας», ανέφερε ο Ρέι στην ομιλία του.
Φυγή λόγω θρησκευτικών διώξεων
Το Shen Yun ιδρύθηκε από ασκούμενους της πνευματικής πρακτικής Φάλουν Γκονγκ, οι οποίοι αντιμετωπίζουν σοβαρές διώξεις στην Κίνα. Η πρακτική αποτελείται από ασκήσεις αργής κίνησης, διαλογισμό και πνευματικές διδασκαλίες που βασίζονται στις αρχές της ειλικρίνειας, της συμπόνιας και της ανεκτικότητας.
Το Φάλουν Γκονγκ ήταν ευρέως δημοφιλές στην Κίνα τη δεκαετία του 1990, με 70 έως 100 εκατομμύρια ανθρώπους να ασκούνται μέχρι το 1999, σύμφωνα με κρατικές εκτιμήσεις. Αυτή η δημοτικότητα, ωστόσο, θεωρήθηκε ως απειλή από μερικούς ηγέτες του κυβερνώντος κομμουνιστικού καθεστώτος, το οποίο ξεκίνησε μια εκστρατεία τύπου Πολιτιστικής Επανάστασης για την εξάλειψη της πρακτικής το 1999.
Οι υπέρμαχοι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκτιμούν ότι εκατομμύρια ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ έχουν υποστεί παράνομη φυλάκιση και βασανιστήρια. Το 2019, το Δικαστήριο της Κίνας με έδρα το Λονδίνο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το κινεζικό καθεστώς αφαιρεί συστηματικά τα όργανα κρατουμένων συνείδησης εδώ και χρόνια και «σε σημαντική κλίμακα», με πρωταρχικό στόχο τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ.
Εκατοντάδες ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ πραγματοποιούν αγρυπνία κοντά στο κινεζικό προξενείο στη Νέα Υόρκη για την Παγκόσμια Ημέρα Φάλουν Ντάφα στις 11 Μαΐου 2017. (The Epoch Times)
Η τοποθεσία Ντράγκον Σπρινγκς λειτούργησε εν μέρει ως καταφύγιο για όσους διέφυγαν από τις διώξεις και έχει σπείρει μια σημαντική κινεζική κοινότητα στην περιοχή.
Η πανεπιστημιούπολη είναι κάτι σαν αρχιτεκτονικό θαύμα. Περιλαμβάνει έναν βουδιστικό ναό σε στιλ δυναστείας Τανγκ, που χτίστηκε με την αρχαία τεχνική των αλληλοσυνδεόμενων ξύλινων συνδέσμων, χωρίς καθόλου καρφιά ή βίδες. Φιλοξενεί επίσης χώρους για πρόβες του Shen Yun και δύο καλλιτεχνικές σχολές, την Ακαδημία Τεχνών Φέι Τιαν (Fei Tian Academy of the Arts) και το Κολέγιο Φέι Τιαν (Fei Tian College), που διδάσκουν κλασικό κινεζικό χορό και μουσική, ορχηστρική μουσική και οπερατικό τραγούδι.
«Ουσιαστικά, το Ντράγκον Σπρινγκς είναι το μοναδικό μέρος στον κόσμο όπου υπάρχει και καλλιεργείται ένα τόσο ευρύ φάσμα αυθεντικής κινεζικής κουλτούρας, απαλλαγμένο από κάθε κομμουνιστική επιρροή», είχε δηλώσει παλαιότερα ο Σου στην Epoch Times.
«Όλη η δουλειά μας εδώ στο Ντράγκον Σπρινγκς δείχνει στον κόσμο πόσο υπέροχη ήταν η κινεζική κουλτούρα προτού την πνίξει το ΚΚΚ, και γι’ αυτό το ΚΚΚ φοβάται τόσο πολύ τον χώρο μας. … Η ίδια η ύπαρξή μας το εκθέτει ως τον τύραννο και την απάτη που είναι».
