Μέση Ανατολή

Το Ισραήλ ήταν η πρώτη χώρα στη Μέση Ανατολή που αναγνώρισε την κομμουνιστική Κίνα, έξι μήνες μετά την κατάληψη της εξουσίας από το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ), καλλιεργώντας οικονομικές και στρατηγικές σχέσεις μαζί της. Στο πλαίσιο αυτό, πραγματοποιήθηκαν ουκ ολίγες μεταφορές στρατιωτικής τεχνολογίας  από το Ισραήλ στην Κίνα, αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ. Ο κύριος στόχος της ισραηλινής διπλωματίας ήταν να δεσμεύσει το ΚΚΚ ώστε να μην παράσχει βοήθεια στους εχθρούς του Ισραήλ στην Εγγύς Ανατολή.

Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι η Κίνα δέχθηκε τα οφέλη της συνεργασίας με το Ισραήλ, δεν δίστασε να προσφέρει τη στήριξή της στις αραβικές χώρες που αντιμετωπίζουν εχθρικά το εβραϊκό κράτος, όπως το Ιράν και το Ιράκ, καθώς και στις παλαιστινιακές τρομοκρατικές οργανώσεις.

Στο α΄μέρος του άρθρου, παρουσιάστηκαν οι σχέσεις του ΚΚΚ με τις προαναφερθείσες χώρες και οργανώσεις και το είδος της βοήθειας που εκείνες έλαβαν από το κράτος του Μάο Τσετούνγκ, τόσο σε υλικοτεχνικό όσο και σε ιδεολογικό επίπεδο.

Η κινεζική εισβολή στο Ισραήλ

Η κινεζική αρωγή προς τους Παλαιστίνιους και τις γειτονικές μουσουλμανικές χώρες δεν εμπόδισαν το Ισραήλ να συνάψει επίσημες διπλωματικές σχέσεις με το ΚΚΚ το 1992, συνεχίζοντας τις πωλήσεις τεχνολογίας στην Κίνα και βαθαίνοντας τη συνεργασία των δύο χωρών. Καμία από τις ισραηλινές κυβερνήσεις δεν θεώρησε ότι υπήρχε πρόβλημα με αυτό, παρά το ότι οι ΗΠΑ τη δεκαετία του 1990 ισχυρίστηκαν ότι το Ισραήλ είχε παραβιάσει τους όρους για τη χρήση της τεχνολογίας πυραύλων Patriot χωρίς τη συγκατάθεσή τους, καθώς και της αμερικανικής τεχνολογίας που είχε εγκατασταθεί στα αεροπλάνα του Λιονταριού, την ανάπτυξη των οποίων είχαν χρηματοδοτήσει οι ΗΠΑ. [23]

Το 1999, οι σχέσεις με τις ΗΠΑ έφθασαν σε σημείο βρασμού όταν το Ισραήλ θέλησε να πουλήσει στην Κίνα τρία προηγμένα κατασκοπευτικά αεροσκάφη τύπου Falcon, με εγκατεστημένα συστήματα ραντάρ αμερικανικής τεχνολογίας. [24]

Οι ΗΠΑ εξέφρασαν αντιρρήσεις, το Ισραήλ αποζημίωσε το ΚΚΚ με 350 εκατομμύρια δολάρια και η συμφωνία ακυρώθηκε. Εν τούτοις, το Ισραήλ δεν δίστασε ούτε στιγμή και συνέχισε να πουλάει τεχνολογία στην Κίνα. Το 2005 έγινε γνωστό ότι το Ισραήλ συμφώνησε να αναβαθμίσει τα UAV τύπου Harpy που είχε πουλήσει στην Κίνα μια δεκαετία νωρίτερα. Το Harpy είναι ένα πιλοτικό όχημα που εκρήγνυται στα συστήματα ραντάρ του εχθρού. Οι ΗΠΑ διαμαρτυρήθηκαν και πάλι, κατηγορώντας το Ισραήλ για απάτη, και απείλησαν να αποχωρήσουν από τη συνεργασία τους για το σχέδιο ανάπτυξης του αεροσκάφους F-35. [25]

Ως αποτέλεσμα, το Ισραήλ ακύρωσε τη συμφωνία Harpy και ανακοίνωσε ότι στο εξής όλες οι στρατιωτικές συμφωνίες και η διπλή τεχνολογία προς την Κίνα θα υπόκεινται στην έγκριση των ΗΠΑ. [26]

Η κρίση της Harpy ώθησε επίσης το Ισραήλ να περάσει το «Defense Export Control Law» (Νόμος για τον Έλεγχο των Εξαγωγών Αμύνης) το 2007, νόμος που επέβαλε πρόσθετους περιορισμούς στις εξαγωγές στρατιωτικών και διπλών τεχνολογιών. [27]

Για να προωθήσει το ΚΚΚ τα σχέδιά του, το 2006 άλλαξε τη στρατηγική του και ανακοίνωσε ένα «εθνικό σχέδιο για την ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας στην Κίνα», σύμφωνα με το οποίο θα έστελνε κυβερνητικές και ιδιωτικές εταιρείες στη Δύση για να αποκτήσουν τεχνολογίες και να τις φέρουν πίσω στην Κίνα με στόχο «την παροχή επιστημονικής-τεχνολογικής υποστήριξης για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας αρμονικά σοσιαλιστικής», όπως γράφει το πρόγραμμα. [28]

Η ιδέα ήταν να καταστεί η Κίνα κέντρο τεχνολογικής ανάπτυξης (περιλαμβανομένων των γεωργικών τεχνολογιών). Δεδομένου ότι οι ίδιοι δεν διέθεταν αρκετές γνώσεις ή εξειδικευμένο προσωπικό, κρίθηκε απαραίτητο να σταλούν άτομα και επιχειρήσεις στη Δύση, όπου θα αποκτούσαν τις απαραίτητες γνώσεις ακόμα και με αθέμιτα μέσα, και να προσληφθεί προσωπικό για να εργαστεί στην Κίνα.

Έτσι, μια νέα εποχή ξεκίνησε. Οι κινεζικές εταιρείες εισέβαλαν στη Δύση, φτάνοντας τελικά και στο Ισραήλ. Οι δύο πρώτες καταγεγραμμένες συναλλαγές ήταν το 2011, όταν η κινεζική εταιρεία Kamchina (που ανήκει στο ΚΚΚ) αγόρασε την εταιρεία Makhteshim Agan, η οποία παράγει φυτοπροστατευτικά υλικά, ενώ η Horizons Ventures με κεφάλαια επιχειρηματικών συμμετοχών του Κινέζου δισεκατομμυριούχου Λι Κα-σινγκ, ο οποίος συνδέεται με την κορυφή του ΚΚΚ, επένδυσε στην εταιρεία Magisto που αναπτύσσει αλγόριθμους τεχνητής νοημοσύνης στον τομέα της επεξεργασίας βίντεο.

Ο Κινέζος μεγιστάνας Λι Κα-Σινγκ έχει επενδύσει έκτοτε σε περίπου 20 επιπλέον ισραηλινές επιχειρήσεις, περιλαμβανομένου του Technion – του ακαδημαϊκού-τεχνολογικού κέντρου γνώσης του Ισραήλ. Η ιδέα ήταν να δημιουργηθεί ένα «αντίγραφο του Technion» στην Κίνα [29].

Η κινεζική στρατηγική ήταν απλή. «Στέλνουν ομάδες στις δυτικές χώρες για να συνδεθούν με τους δυτικούς εταίρους τους και να δημιουργήσουν νέες συνεργασίες», μας είπε ένας ανώτερος σύμβουλος μεγάλων κινεζικών εταιρειών, ο οποίος συνεργάζεται στενά με υψηλόβαθμους κυβερνητικούς αξιωματούχους του ΚΚΚ.

Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, οι ομάδες έρχονται για να μάθουν πιο άμεσα την τέχνη του εμπορίου και των επιχειρήσεων, όπως εφαρμόζεται στις δυτικές εταιρείες, «για να την κλέψουν και να τη μεταφέρουν στην Κίνα».

Ορισμένες από τις κλοπές γίνονται στο πλαίσιο σχεδίων των κινεζικών υπηρεσιών πληροφοριών και του κινεζικού στρατού. Το σχέδιο 863, για παράδειγμα, σχετίζεται με την κλοπή από βιομηχανίες υψηλής τεχνολογίας [30]. Το 973 σχετίζεται με την έρευνα και την ανάπτυξη και το 211 χρησιμοποιείται από τους Κινέζους σε πανεπιστήμια. Μερικές φορές η κλοπή συνδυάζεται με επιθέσεις στον κυβερνοχώρο. Η κλοπή δεν αφορά μόνο την υψηλή τεχνολογία, αλλά και όλα όσα μπορούν να διδάξουν στους Κινέζους πώς να διοικούν μια επιτυχημένη εταιρεία – επιχειρηματικά μοντέλα, μοντέλα διαχείρισης, στρατηγικές μάρκετινγκ και πολλά άλλα.

Για να μιλήσουμε με αριθμούς, το 2005 στις ΗΠΑ το ΚΚΚ λειτουργούσε μεταξύ 2.000 και 3.000 εταιρειών των οποίων ο μοναδικός λόγος ύπαρξης ήταν να κλέβουν και να χρησιμοποιούν αμερικανική τεχνολογία , όπως προειδοποίησε η Λίζα Μπρόνσον, ανώτερη αξιωματούχος στο Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ. Πέντε χρόνια αργότερα, το FBI αναθεώρησε τον αριθμό σε 3.200 εταιρείες. [31]

«Πρόκειται για εταιρείες-βιτρίνες. Μπορεί να είναι εγγεγραμμένες σε χώρες όπως η Σιγκαπούρη, η Ταϊβάν ή το Χονγκ Κονγκ. Είναι εγγεγραμμένες εκεί για λόγους απόκρυψης, αλλά όλες εργάζονται για το κινεζικό καθεστώς», μου είπε ένας Ισραηλινός αξιωματούχος της βιομηχανίας, ο οποίος γνωρίζει σε βάθος τις συναλλαγές στην Κίνα. «Αυτό επιτρέπει στην κινεζική κυβέρνηση να απλώνει τα πλοκάμια της και να συγχρονίζει τις δραστηριότητές της χωρίς αυτό να γίνεται γνωστό. Αυτό που είναι σημαντικό για τον ‘κινεζικό δράκο’ είναι να αποκτήσει τεχνολογίες – στα τρόφιμα, το νερό, την υγεία, την επικοινωνία και τις υποδομές. Πρόκειται για μια στρατηγική κίνηση, όπως στο σκάκι. Αποκτούν ένα στρατηγικό πλεονέκτημα και το εκμεταλλεύονται. Πρώτα, προσπαθούν να αποκτήσουν την τεχνολογία με νόμιμο τρόπο. Εάν δεν τα καταφέρουν, θα την κλέψουν. Αν δεν είναι καλή, θα την καταστρέψουν.»

Από τον Οκτώβριο του 2011 έως τον Αύγουστο του 2012, Κινέζοι χάκερ προσπαθούσαν να εισέλθουν στα συστήματα ηλεκτρονικών υπολογιστών της Rafael, της Israel Aerospace Industries και της Elishra που συμμετείχαν στην ανάπτυξη και κατασκευή του Iron Dome. και υπάρχουν υποψίες ότι κατάφεραν να κλέψουν έγγραφα που αφορούσαν τη λειτουργία του «Σιδερένιου Θόλου», καθώς και τη λειτουργία άλλων ισραηλινών αμυντικών συστημάτων, όπως το Arrow. Η εταιρεία ασφαλείας CyberESI, που ακολούθησε τους χάκερ, αποκάλυψε την υπόθεση στο τεχνολογικό ιστολόγιο του Μπράιαν Κρεμπς (Brian Krebs) στο διαδίκτυο. Η εκπρόσωπος της Aerospace Industries επιβεβαίωσε στον Κρεμπς ότι όντως είχε πραγματοποιηθεί μια τέτοια επίθεση, αλλά ισχυρίστηκε ότι μόνο μη απόρρητο πολιτικό δίκτυο της βιομηχανίας είχε παραβιαστεί. [32]

Το σχέδιο του Δρόμου του Μεταξιού

Το ΚΚΚ δεν επαναπαύτηκε και το 2013 πρόσθεσε ένα νέο επίπεδο στη στρατηγική του: την πρωτοβουλία «Μία ζώνη και ένας δρόμος» ή – ανεπίσημα – το σχέδιο του Δρόμου του Μεταξιού. Οι βάσεις για το έργο είχαν τεθεί μερικά χρόνια νωρίτερα, όταν το ΚΚΚ είχε πείσει εταιρείες όπως η HP και η Dell να μεταφέρουν μέρος της παραγωγής τους σε εσωτερικές και σχετικά φτωχές περιοχές της Κίνας, όπως η Τσόντσινγκ, με στόχο τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την αύξηση των μισθών στην περιοχή. Υπήρχε μόνο ένα πρόβλημα: οι υψηλής τεχνολογίας εταιρείες ανακάλυψαν ότι δεν είχαν τρόπο να εξάγουν αποτελεσματικά τα προϊόντα τους στο εξωτερικό – οι περιοχές αυτές δεν έχουν πρόσβαση στη θάλασσα και τα αεροδρόμια σε αρκετές περιπτώσεις δεν λειτουργούσαν όπως θα έπρεπε.

Η λύση που σκέφτηκε το ΚΚΚ ήταν οι σιδηροδρομικές γραμμές – από το κέντρο της Κίνας προς την Ευρώπη.

Μεταξύ του 2008 και του 2013, κατασκευάστηκαν σχεδόν 40 γραμμές, που συνδέουν 16 πόλεις στην Κίνα με 15 πόλεις στην Ευρώπη, τις οποίες η HP και η Dell χρησιμοποίησαν για να μεταφέρουν τα προϊόντα τους στο εξωτερικό στο μισό χρόνο από ό,τι χρειάζεται για να γίνει αυτό με θαλάσσια μέσα.

Αλλά αυτό που ξεκίνησε ως μια προσπάθεια να λυθεί το πρόβλημα της φτώχειας στις εσωτερικές περιοχές της Κίνας, γρήγορα έγινε ο «νέος μεταξωτός βραχίονας» του ηγέτη Σι Τζινπίνγκ, ο οποίος αντιλήφθηκε ότι ένα καλά οργανωμένο σύστημα σιδηροδρομικών γραμμών ωφελεί και στην επίτευξη μεγαλύτερων στόχων. Έτσι προέκυψε το σχέδιο «Μία ζώνη και ένας δρόμος».

Επιφανειακά, φαινόταν ότι το ΚΚΚ έχτιζε σιδηροδρομικά και οδικά δίκτυα που συνέδεαν την Κίνα με ασιατικές και ευρωπαϊκές χώρες προκειμένου να εκπληρώσει το παλιό κινεζικό όνειρο της διανομής αγαθών από την Κίνα στον κόσμο μέσω του περίφημου Δρόμου του Μεταξιού. Ωστόσο, το έργο εξυπηρετούσε και έναν άλλο σκοπό: κάθε φορά που το ΚΚΚ αντιλαμβανόταν ότι μια χώρα που βρίσκεται στον ιστορικό Δρόμο του Μεταξιού είχε οικονομικό ή διπλωματικό πρόβλημα, το Πεκίνο τής προσέφερε οικονομική, πολιτική, ακόμη και στρατιωτική βοήθεια για να βγει από τη δύσκολη θέση της, συνδέοντάς την επίσημα με το πρόγραμμα του Δρόμου του Μεταξιού.

Με αυτόν τον τρόπο, η χώρα αυτή βρισκόταν είτε να χρωστά στην Κίνα είτε να εξαρτάται από εκείνη, κάτι που το ΚΚΚ εκμεταλλευόταν για να ασκεί πολιτική πίεση όποτε χρειαζόταν.

Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλαν οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία το 2014, το ΚΚΚ προσέφερε στη Ρωσία 15 δισεκατομμύρια δολάρια για την κατασκευή μιας σιδηροδρομικής γραμμής υψηλής ταχύτητας, καθώς και συνεργασία στον τομέα του διαστήματος, της επιστήμης και των οικονομικών βιομηχανιών – και φυσικά την ένταξή της στο Πρόγραμμα του Δρόμου του Μεταξιού. Αυτό δημιούργησε μια σχετική εξάρτηση της Ρωσίας από το ΚΚΚ, το οποίο έχει επίσης διεισδύσει στη διαστημική και την επιστημονική βιομηχανία της.

Το ΚΚΚ εισχώρησε στο Ηνωμένο Βασίλειο όταν διαπίστωσε τα διπλωματικά ρήγματα που είχαν δημιουργηθεί με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα οποία σήμαιναν σημαντικές οικονομικές ζημίες για τους Βρετανούς. Πρότεινε, λοιπόν, να κατασκευάσει μια εγκατάσταση για την παραγωγή πυρηνικής ενέργειας (παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας), μια επιχειρηματική λεωφόρο στο Λονδίνο (επένδυση 2,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων), έναν ουρανοξύστη και μια σιδηροδρομική γραμμή μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Κίνας.

Η Ελλάδα, όταν βρισκόταν σε σοβαρή οικονομική κρίση, έλαβε επίσης ένα ‘δώρο’ – τον Απρίλιο του 2016, ένας βραχίονας του κόμματος αγόρασε το 67% του λιμανιού του Πειραιά. Εν κατακλείδι, το ΚΚΚ κατάφερε να προωθηθεί στους κεντρικούς άξονες περίπου 60 διαφορετικών χωρών κατά μήκος του Δρόμου του Μεταξιού, όπως έδειξαν στοιχεία του Economist. [33]

Το Ισραήλ μπήκε στο στόχαστρο το 2013, όταν το ΚΚΚ παρατήρησε ότι βρισκόταν υπό την απειλή ενός οικονομικού μποϊκοτάζ. Στα τέλη του 2012, τα Ηνωμένα Έθνη ενέκριναν με μεγάλη πλειοψηφία την αποδοχή της Παλαιστινιακής Αρχής ως κράτος-παρατηρητή στα Ηνωμένα Έθνη. Σε απάντηση, το Ισραήλ αποφάσισε να εγκρίνει την κατασκευή χιλιάδων κατοικιών σε όλη την Πράσινη Γραμμή. Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Ομπάμα αντέδρασε σκληρά κατά του Νετανιάχου και άρχισαν να σχηματίζονται διεθνείς εταιρείες σε όλο τον κόσμο που επέβαλαν οικονομικό εμπάργκο στο Ισραήλ [34], [35]. Το ΚΚΚ εκμεταλλεύτηκε την ατμόσφαιρα του αναδυόμενου μποϊκοτάζ και προσφέρθηκε να ‘υποστηρίξει’ το Ισραήλ και να του ανοίξει τις πόρτες για την αναπτυσσόμενη παγκόσμια οικονομία, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος το μποϊκοτάριζε. Ταυτόχρονα, θα συνέδεε το Ισραήλ με τον Δρόμο του Μεταξιού – μια πρόταση που περιελάμβανε την κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής από το Εϊλάτ στο λιμάνι του Ασντόντ.

Το Ισραήλ ενέδωσε στον πειρασμό. Το υπουργείο Οικονομικών, με επικεφαλής τον Ναφτάλι Μπένετ, έκλεισε τα οικονομικά παραρτήματα σε ΗΠΑ και Ευρώπη για να ανοίξει γραφεία στην Κίνα [36], ενώ ο πρωθυπουργός Νετανιάχου πήγε σε επίσημη επίσκεψη στην Κίνα τον Μάιο για συναντήσεις με κορυφαία στελέχη του ΚΚΚ και με επιχειρηματίες. «Η Κίνα ενδιαφέρεται για τρία πράγματα: την ισραηλινή τεχνολογία, την ισραηλινή τεχνολογία και την ισραηλινή τεχνολογία», δήλωσε όταν επέστρεψε [37]. Μετά από αυτό, η ισραηλινή κυβέρνηση ενέκρινε το ψήφισμα 251 σχετικά με την «ενίσχυση της οικονομικής συνεργασίας με την Κίνα».

Δεν επρόκειτο για μια θεωρητική απόφαση, αλλά για ένα πρακτικό σχέδιο που δημιουργήθηκε για να προωθήσει και να επεκτείνει τους οικονομικούς δεσμούς μεταξύ των δύο χωρών [38]. Το πρόγραμμα περιελάμβανε διμερείς συμφωνίες συνεργασίας με το ΚΚΚ, την ενίσχυση των δεσμών στους τομείς των σπουδών και της έρευνας μεταξύ των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων και μεταξύ των Ισραηλινών και Κινέζων ερευνητών, την οργάνωση αποστολών, τη διεξαγωγή διαπραγματεύσεων για μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου, την υποστήριξη μεγάλων ισραηλινών επιχειρηματικών σχεδίων που θα πραγματοποιούνταν με κινεζικούς φορείς στους τομείς της ενέργειας, του περιβάλλοντος, των τεχνολογιών νερού και άλλων, τη διευκόλυνση των Θεωρήσεων Εισόδου (visas) για Κινέζους επιχειρηματίες, την ενθάρρυνση επενδύσεων από σημαντικές κινεζικές εταιρείες στον ισραηλινό τεχνολογικό τομέα κτλ., κτλ. Το Υπουργείο Οικονομικών και το Υπουργείο Κατασκευών και Στέγασης μπήκαν επίσης στην εικόνα, προσπαθώντας να φέρουν κινεζικές κατασκευαστικές εταιρείες και Κινέζους εργάτες στο Ισραήλ.

Φάνηκε ότι το σχέδιο του ΚΚΚ αφορούσε κυρίως δύο μέτωπα: πρώτον, τη διείσδυση στην ισραηλινή υψηλή τεχνολογία, με την ενθάρρυνση της ισραηλινής κυβέρνησης, προκειμένου να τροφοδοτήσει το σχέδιό της του 2006 για τη μεταφορά γνώσεων στην Κίνα. Και, δεύτερον, την ένταξη του Ισραήλ στον Δρόμο του Μεταξιού, που δημιουργεί εξάρτηση του Ισραήλ από αυτόν, επιτρέποντας έτσι στο ΚΚΚ να ασκεί πολιτική πίεση στην ισραηλινή κυβέρνηση όταν απειλούνται τα συμφέροντά του. Πρώτη απόδειξη αυτού δόθηκε την ίδια εκείνη τη χρονιά, όταν το ΚΚΚ ανάγκασε το Ισραήλ να αποσύρει μια αγωγή που είχε καταθέσει εναντίον της Τράπεζας της Κίνας – μιας τράπεζας του ΚΚΚ – η οποία χρησίμευε ως κεντρικός αγωγός για τη μεταφορά κεφαλαίων στη Χαμάς.

Το 2005, η Μοσάντ ανακάλυψε ότι οι ηγεσίες της Χαμάς και της Ισλαμικής Τζιχάντ στο Ιράν και τη Συρία μετέφεραν κεφάλαια για τη χρηματοδότηση τρομοκρατικών δραστηριοτήτων στη Γάζα και το Γιοσέ μέσω της Τράπεζας της Κίνας, τροφοδοτώντας τις δυνατότητες των τρομοκρατικών οργανώσεων να πραγματοποιούν επιθέσεις [39]. Παρά το γεγονός αυτό, η τράπεζα συνέχισε να επιτρέπει τις μεταφορές κεφαλαίων προς τις τρομοκρατικές οργανώσεις. «Τελικά, το 2007, οι Κινέζοι ανακοίνωσαν επίσημα ότι δεν διαπίστωσαν καμία παραβίαση της κινεζικής νομοθεσίας, ότι η Κίνα δεν θεωρεί τη Χαμάς και την Ισλαμική Τζιχάντ τρομοκρατικές οργανώσεις στην Κίνα και ότι δεν παρατήρησαν ασυνήθιστη δραστηριότητα», μας είπε η δικηγόρος Νιτσάνα Νταρσάν Λάιτνερ, ιδρύτρια της οργάνωσης «Οι Γραμμές της Δικαιοσύνης», η οποία συστήθηκε για την καταπολέμηση των τρομοκρατικών οργανώσεων με νομικά μέσα [40].

Η κα Νταρσάν Λάιτνερ κίνησε δικαστική διαδικασία κατά της τράπεζας για λογαριασμό 22 οικογενειών που επλήγησαν από τρομοκρατικές επιθέσεις που οργανώθηκαν χάρη σε χρήματα που πέρασαν από την Τράπεζα της Κίνας. Στον πυρήνα της αγωγής βρισκόταν η μαρτυρία της Ούζι Σαϊά, πρώην μέλους της υπηρεσίας ασφαλείας. Όταν η αγωγή υπέπεσε στην αντίληψη του ΚΚΚ, ασκήθηκε πίεση στον πρέσβη του Ισραήλ στην Κίνα. Το Ισραήλ υπέκυψε στην πίεση, εμπόδισε την κα Σαϊά να καταθέσει και η αγωγή κατέρρευσε.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

23. P.R. Kumaraswamy, “Israel-China Relations and the Phalcon Controversy,” Middle East Policy, Vol. 12, No. 2, Winter 1996, pp. 93–103

24. Despite the American claims, Israel claims to this day that this is an entirely Israeli technology

25. Yitzhak Shichor, “The U.S. Factor in Israel’s Military Relations with China,” China Brief, Vol. 5, No. 12, May 24, 2005

26. Yoram Evron, “Between Beijing and Washington: Israel’s Technology Transfers to China,” Journal of East Asian Studies, Vol. 13, No. 3, December 2013

27. AP , “Defense Export Control Law”, website of the Defense Export Control Division, 2007-5677

28. The State Council – The People’s Republic of China, “The National Medium and Long-Term Program for Science and Technology Development (2006-2020)”, www.itu.int

29. Detal , Orpaz, “Huge donation to the Technion: Li Ka-shing will transfer 130 million dollars for the establishment of a branch in China”, The Marker, September 2013

30. Eyal Levinter, “We’re being stolen, but we don’t know it yet”, Epoch Magazine, November 2016

31. Dallas Boyd, “Advanced technology acquisition strategies of the people’s republic of china”, Defense Threat Reduction Agency, September 2010

32. Joe Miller, “Israeli Iron Dome firms ‘infiltrated by Chinese hackers”, BBC News, 31 July 2014

33. www.eiu.com/topic/one-belt-one-road

34. Way -Net, “Obama: Israel does not understand what is good for it”, January 15, 2013

35. Avital Lahav, “Do Obama’s words foreshadow an economic boycott against Israel?”, Ynet, January 19, 2013

36. Azoulai , “Want to work abroad: 2,200 applicants for 12 commercial annex jobs”, Globes, December 2013

37. Prime Minister’s Office, “PM Netanyahu’s Remarks at Israeli Presidential Conference,” press release, June 20, 2013

38. The Prime Minister’s Office

39. Ariel Kahana, “Due to the connection with China: security personal testimony is avoided”, first source, July 11, 2013

40. From an article in Epoch magazine, “The Chinese are coming. What do they want?”, March 9, 2014

Του Eyal Levinter

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Το Ισραήλ ήταν η πρώτη χώρα στη Μέση Ανατολή που αναγνώρισε την κομμουνιστική Κίνα. Αυτό συνέβη τον Ιανουάριο του 1950, περίπου έξι μήνες μετά την κατάληψη της εξουσίας από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) [1]. Δεν επρόκειτο για επίσημες διπλωματικές σχέσεις, αλλά για εμπιστευτικές. Η πρώτη τους τεκμηρίωση εμφανίστηκε το 1979, όταν το Ισραήλ μετέφερε μυστικά αμυντικές τεχνολογίες στην Κίνα [2]. Και στις επόμενες δύο δεκαετίες, όταν το Ισραήλ πραγματοποίησε περισσότερες από 60 συναλλαγές μεταφοράς στρατιωτικής τεχνολογίας στη ΜΚS συνολικής αξίας 1 έως 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Οι συμφωνίες περιελάμβαναν τεχνολογίες για την αναβάθμιση αρμάτων μάχης, συστήματα νυχτερινής όρασης, συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, πυραύλους αέρος-αέρος και άλλα [3]. «Το κίνητρο του Ισραήλ ήταν πρωτίστως οικονομικό, αλλά σε δεύτερο επίπεδο αφορούσε και την ασφάλεια και τη στρατηγική. Το Ισραήλ ήλπιζε ότι χάρη στη βοήθεια που παρείχε [στην Κίνα], η Κίνα θα συμπεριελάμβανε τα συμφέροντα ασφαλείας του Ισραήλ στο σύνολο των πολιτικών-ασφαλιστικών της εκτιμήσεων», ανέφερε ο Εφραΐμ Χαλεβί (Ephraim Halevi), πρώην επικεφαλής της Μοσάντ, σε γνωμοδότηση που συνέταξε για το Κέντρο Shasha Στρατηγικών Ερευνών.

«Το Ισραήλ επιθυμούσε διακαώς να μην ενισχύσει η Κίνα τους χειρότερους εχθρούς του σε διάφορους τομείς. [Ωστόσο] αυτές οι ελπίδες είχαν ήδη διαψευστεί εκείνη την εποχή. Από την άλλη πλευρά, οι ανάγκες της Κίνας, οι οποίες ήταν τόσο η ασφάλεια όσο και η οικονομία, ικανοποιήθηκαν.» [4]

Ήδη από τη δεκαετία του 1970, το ΚΚΚ καλλιεργούσε εκτεταμένους στρατιωτικούς δεσμούς με το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν.

Η πιο ουσιαστική σύνδεση ήταν η μεταφορά δύο τόνων χαμηλής ποιότητας εμπλουτισμένου ουρανίου από έναν κινεζικό στρατιωτικό πυρηνικό αντιδραστήρα στον Σαντάμ [5]. Τον Αύγουστο του 1980, σε μια ιδιαίτερα βίαιη ομιλία του, ο Σαντάμ απείλησε να καταστρέψει το κράτος του Ισραήλ. Έναν χρόνο αργότερα, ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη εξαφάνισαν μέσα σε δευτερόλεπτα το όνειρό του να αποκτήσει πυρηνική βόμβα, βομβαρδίζοντας τον ιρακινό αντιδραστήρα.

Ιράν-Κίνα

Ένας ακόμα ‘παιδότοπος’ για το ΚΚΚ ήταν το Ιράν, στο οποίο το κινεζικό καθεστώς παρείχε μια εγκατάσταση για την παραγωγή ουρανίου. «Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, το Ισραήλ έμαθε ότι η Κίνα σκόπευε να παράσχει στο Ιράν μία εγκατάσταση UF6 – εξαφθοριούχο ουράνιο 6, το οποίο αποτελεί βασικό συστατικό κάθε προγράμματος που έχει σχεδιαστεί για την παραγωγή εμπλουτισμένου ουρανίου», έγραψε ο Χαλεβί. «Πρόκειται για ένα βασικό συστατικό για την παραγωγή πυρηνικού υλικού για την παραγωγή όπλων».

«Ο χειρισμός αυτού του θέματος ενώπιον του κινεζικού συστήματος δεν απέφερε θετικά αποτελέσματα», συνέχισε ο Χαλεβί. «Ο υπουργός Άμυνας Γιτζάκ Ράμπιν αποφάσισε να εκμεταλλευτεί την επίσκεψη που επρόκειτο να πραγματοποιήσει στην Κίνα για να θέσει το θέμα αυτό στο υψηλότερο επίπεδο της κινεζικής πλευράς. Συνοδευόταν από τον επικεφαλής της Μοσάντ Σαμπτί Σαβίτ, στον οποίο είχε ανατεθεί το θέμα αυτό στο ανώτατο εκτελεστικό επίπεδο. Το θέμα τέθηκε με όλη του τη σοβαρότητα από τον Γιτζάκ Ράμπιν, μεταξύ άλλων και σε μια ολιγομελή συνάντηση που πραγματοποιήθηκε με την κινεζική ηγεσία. Οι λεπτομέρειες αυτής της συνάντησης δεν έχουν δημοσιοποιηθεί μέχρι σήμερα, απ’ όσο γνωρίζω, αλλά αυτό που είναι σημαντικό να σημειωθεί είναι ότι δεν έγιναν κινεζικές κινήσεις μετά την επίσκεψη που να υποδηλώνουν ότι το αίτημα του Ισραήλ ικανοποιήθηκε.

»Κάποιοι πιστεύουν ότι η εγκατάσταση μεταφέρθηκε ως έχει από την Κίνα στο Ιράν, ενώ υπάρχουν και εκείνοι που διατείνονται ότι μόνο τα σχέδια παραδόθηκαν στο Ιράν.

»Η εγκατάσταση έγινε στο Ισφαχάν του Ιράν και χωρίς αυτήν τα σχέδια των Ιρανών δεν θα μπορούσαν να προχωρήσουν. Καμία άλλη οντότητα δεν ήταν πρόθυμη να δώσει στους Ιρανούς αυτήν τη δυνατότητα και δεν γνωρίζουμε αν θα μπορούσαν να έχουν ολοκληρώσει μια παρόμοια κατασκευή μόνο με τις δικές τους μηχανικές και επιστημονικές γνώσεις.»

Το παράδειγμα που αναφέρει ο Χαλεβί είναι μόνο μια σταγόνα στον ωκεανό των μυστικών στρατιωτικών συμφωνιών που υπογράφηκαν μεταξύ της Κίνας και του Ιράν, οι οποίες περιελάμβαναν τη μεταφορά τεχνολογίας για την παραγωγή πυρηνικών όπλων και βαλλιστικών πυραύλων, χημικών όπλων, βιολογικών όπλων και προηγμένων συμβατικών όπλων. Ο επικεφαλής της CIA, ο ναύαρχος Ουίλλιαμ Όλιβερ Στάντμαν (William Oliver Studman), έγραψε το 1993 ότι «η Κίνα έχει καθιερωθεί ως ο κύριος προμηθευτής πυρηνικής τεχνολογίας του Ιράν». [6]

Όσον αφορά τα βιολογικά όπλα, η κοινότητα των μυστικών υπηρεσιών γνωρίζει ότι κινεζικές εταιρείες έχουν μεταφέρει εξοπλισμό βιολογικού πολέμου στο Ιράν, όπως αποκάλυψε τον Ιανουάριο του 1997 η Μαντλήν Ωλμπράιτ (Madeleine Albright), η οποία ήταν τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, απαντώντας σε ερώτηση της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ [7].

Κινεζικές εταιρείες επίσης «πούλησαν στο Ιράν ολόκληρα εργοστάσια για την παραγωγή θανατηφόρων αερίων», αποκάλυψε η αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών [8]. Με την πάροδο των ετών, μάθαμε για δεκάδες ακόμα στρατιωτικές συμφωνίες μεταξύ Κίνας και Ιράν, παρέχοντας από βαλλιστικούς πυραύλους που μπορούν να μεταφέρουν κάθε είδους αιχμή βέλους, μέχρι την τεχνογνωσία που χρησιμοποιείται για την παραγωγή διαφόρων τύπων συμβατικών όπλων. «Είναι προφανές εδώ και χρόνια ότι η Κίνα παρέχει σημαντική υποστήριξη, μερικές φορές μαζικά, στους πιο εξτρεμιστές από τους εχθρούς μας», έγραψε ο Χαλεβί.

Το ενδιαφέρον της Κίνας για τη στρατιωτική και τεχνολογική υποστήριξη των εχθρών μας δεν ήταν μόνο οικονομικό. Οι δεσμοί του ΚΚΚ με τους μεγάλους εχθρούς του Ισραήλ ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1960, όταν ο Μάο Τσετούνγκ αποφάσισε να δημιουργήσει ένα «ενιαίο μέτωπο» μη δυτικών χωρών που θα αντιτασσόταν στον «δυτικό ιμπεριαλισμό». Από την άποψη του ΚΚΚ, οι αραβικές χώρες της Ασίας, περιλαμβανομένων του Ιράν, της Συρίας, του Πακιστάν και του Αφγανιστάν, έπαιζαν ένα σημαντικό ρόλο στο πρόγραμμα αντίστασης στον ιμπεριαλισμό – του οποίου αιχμή του δόρατος εκείνη την εποχή ήταν ο Σιωνισμός.

Το ΚΚΚ εξοπλίζει τους Παλαιστίνιους

Οι Παλαιστίνιοι συμπεριελήφθησαν επίσης σε αυτό το σχέδιο. Από τη δεκαετία του 1960, οι σχέσεις μεταξύ του ΚΚΚ και των Παλαιστινίων αναθερμάνθηκαν όταν ο κινεζικός στρατός άρχισε να προμηθεύει μεγάλες ποσότητες όπλων και πυρομαχικά στις παλαιστινιακές τρομοκρατικές οργανώσεις.

Ο Χανί αλ Χασάν, ειδικός πολιτικός σύμβουλος του Αραφάτ, δήλωσε ότι μεταξύ 1964 και 1970 οι Παλαιστίνιοι πολεμούσαν με όπλα κατασκευασμένα στην Κίνα, υπονοώντας ότι το ΚΚΚ ήταν ο κύριος προμηθευτής των Παλαιστινίων. Ωστόσο, η Σοβιετική Ένωση παρείχε επίσης όπλα. [9]

Οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες εκτίμησαν ότι η αξία των όπλων που μεταφέρθηκαν από την Κίνα στους Παλαιστίνιους κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ανερχόταν στα πέντε εκατομμύρια δολάρια (περίπου 30 εκατ. δολάρια σήμερα ή 27 εκατ. ευρώ) [10]. Όπλα, χειροβομβίδες, πυρίτιδα, νάρκες και άλλα εκρηκτικά κατέφθαναν με αποστολές από την Κίνα. Το ΚΚΚ παρείχε επίσης ιδεολογική καθοδήγηση και στρατιωτική εκπαίδευση στα μέλη της PLO, που είχε  προσκαλέσει σε ένα «στρατόπεδο εκπαίδευσης» στην Κίνα. [11]

Η ιστορικός Δρ Λίλλιαν Κραιγκ Χάρρις (Dr. Lillian Craig Harris) το περιέγραψε αυτό λεπτομερώς το 1977 σε ένα άρθρο που δημοσίευσε στο Journal of Palestinian Studies για λογαριασμό του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια και του Ινστιτούτου Παλαιστινιακών Σπουδών στη Βηρυτό. Η κα Χάρρις έγραψε ότι η σχέση μεταξύ του ΚΚΚ και των παλαιστινιακών ανταρτικών οργανώσεων ήταν πάντα στενή.

Το περιοδικό «Επιθεώρηση του Πεκίνου» είχε παραθέσει κάποτε τα λόγια του προέδρου της PLO Γιάσερ Αραφάτ, ο οποίος φέρεται να είχε πει ότι η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας έχει τη «μεγαλύτερη επιρροή στην υποστήριξη της επανάστασης και την ενίσχυση της επιμονής μας».

Πιο ριζοσπαστικές παλαιστινιακές οργανώσεις, όπως το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, έχουν εκφραστεί πιο άμεσα. «Ο ηγέτης του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, Τζορτζ Χάμπας (George Habas), δήλωσε το 1970: “Ο καλύτερος φίλος μας είναι η Κίνα. Η Κίνα θέλει το Ισραήλ να σβηστεί από το χάρτη, επειδή όσο υπάρχει το Ισραήλ, δεν θα υπάρχουν επιθετικά ιμπεριαλιστικά φυλάκια σε αραβικά εδάφη”», γράφει η Χάρρις. [12]

Η Χάρρις παραθέτει επίσης τον Μάο Τσετούνγκ, ο οποίος δήλωσε το 1965: «Ο ιμπεριαλισμός φοβάται την Κίνα και τους Άραβες. Το Ισραήλ και η Φορμόζα (ιστορική ονομασία της Δημοκρατίας της Ταϊβάν) είναι βάσεις του ιμπεριαλισμού στην Ασία. Εσείς [οι Παλαιστίνιοι] είστε η πύλη της μεγάλης ηπείρου και εμείς [οι Κινέζοι] είμαστε η πίσω πλευρά της. Αυτοί [οι ιμπεριαλιστές] δημιούργησαν το Ισραήλ για εσάς και τη Φορμόζα για εμάς. Ο σκοπός τους είναι ο ίδιος και στις δύο περιπτώσεις». [13]

Παρόμοια πράγματα είπε τον Μάρτιο του 1970 ο Κινέζος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Λι Σιάνιαν, ο οποίος συναντήθηκε στο Πεκίνο με αντιπροσωπεία της Φατάχ:

«Οι παρατεταμένοι αγώνες έκαναν τον παλαιστινιακό λαό και τους λαούς όλων των αραβικών χωρών να καταλάβουν ακόμα καλύτερα ότι η επιμονή του λαού στον ένοπλο αγώνα είναι ο σωστός τρόπος για τους Άραβες να νικήσουν τους επιτιθέμενους και να κερδίσουν την εθνική απελευθέρωση και ότι μόνο μέσα από τον ένοπλο αγώνα είναι δυνατόν να νικήσουν τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές και τους Ισραηλινούς επιτιθέμενους, να ανακτήσουν τα χαμένα εδάφη τους και να πετύχουν την πραγματική ανεξαρτησία και απελευθέρωση». [14]

Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, ένας εκπρόσωπος της Φατάχ στάθηκε στο πλευρό του Μάο Τσετούνγκ στο Πεκίνο, κατά τη διάρκεια πομπής για την 21η επέτειο της ίδρυσης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. [15]

Η επιρροή του ΚΚΚ στους Παλαιστίνιους ήταν επίσης ιδεολογική. Το Νέο Πρακτορείο Ειδήσεων του ΚΚΚ ανέφερε αρκετές φορές εκείνη την εποχή ότι οι Παλαιστίνιοι βλέπουν τα πολιτικά και στρατιωτικά έργα του Μάο ως «μία απεριόριστη πηγή καθοδήγησης στον αγώνα για την απελευθέρωση της γης τους και την επιστροφή στα σπίτια τους» [16]. Το «Κόκκινο Βιβλίο» του Μάο, που περιέχει τα αποφθέγματα του δικτάτορα, καθώς και άλλα γραπτά του, όπως τα «Στρατηγικά προβλήματα στον επαναστατικό πόλεμο της Κίνας» και «Στρατηγικά προβλήματα στον ανταρτοπόλεμο κατά της Ιαπωνίας», έγινε συνιστώμενο ανάγνωσμα μεταξύ των μελών της Φατάχ στη δεκαετία του 1970.

Από τη σκοπιά του ΚΚΚ, ο αγώνας κατά του Ισραήλ παρείχε επίσης στους Παλαιστίνιους την ευκαιρία να εφαρμόσουν μια σημαντική αρχή του μαρξισμού: τον ένοπλο αγώνα μεταξύ διαφορετικών κοινωνικών στρωμάτων. Σε αυτή την περίπτωση, όχι μεταξύ του προλεταριάτου και των αστών, αλλά μεταξύ των αδύναμων (Παλαιστινίων) και των Ισραηλινών «κατακτητών».

Όπως έγραψε ο Χαλεβί, ο πρώην επικεφαλής της Μοσάντ, οι προσπάθειες του Ισραήλ να περιορίσει την κινεζική υποστήριξη προς τους εχθρούς του δεν ευοδώθηκαν και το ΚΚΚ συνέχισε να εξοπλίζει το Ιράν και τη Συρία.

Αποστολές πυραύλων από την Κίνα έφτασαν επίσης στη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ. Δύο κινεζικοί πύραυλοι είναι γνωστοί στο πυραυλικό οπλοστάσιο της Χαμάς: ένας πύραυλος 107 χιλιοστών (Sarukh 107) με μέγιστο βεληνεκές 8 χιλιομέτρων, που εκτοξεύτηκε για πρώτη φορά στο Ισραήλ το 2006 και δεν είναι σαφές αν είναι σε χρήση τώρα. Και ένας πύραυλος WS-1E (πύραυλοι Grad) με βεληνεκές περίπου 40 χλμ, ικανός να πλήξει το Ασντόντ και το Μπέ’ερ Σεβά. Ο πύραυλος, του οποίου η επίσημη ονομασία είναι «Γουέι-Σεχ» («Ο Φύλακας»), αναπτύχθηκε από την SCAIC Corporation (η Αεροπορική Βιομηχανία της MAC Sichuan) και χρησιμοποιήθηκε στην επιχείρηση χυτού μολύβδου στα τέλη του 2008. Είναι γνωστό ότι χρησιμοποιήθηκε από τη Χαμάς και το 2018.

Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχουν ακόμη πληροφορίες για το 2021. [17]

Όσον αφορά τη Χεζμπολάχ, είναι γνωστό ότι ο πύραυλος που εκτόξευσε η τρομοκρατική οργάνωση κατά του ισραηλινού πλοίο «Hanit» στον Δεύτερο Πόλεμο του Λιβάνου, μια επίθεση στην οποία σκοτώθηκαν τέσσερεις Ισραηλινοί στρατιώτες, ήταν ένας κινεζικού τύπου πύραυλος C-802. [18]

Τον Μάρτιο του 2013, επίσημη κινεζική αντιπροσωπεία επισκέφθηκε το «Μουσείο της Νίκης» που ίδρυσε η τρομοκρατική οργάνωση στο Νότιο Λίβανο και το προώθησε. Το μουσείο εκθέτει εξοπλισμό των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων που συνέλεξε η Χεζμπολάχ από τον Δεύτερο Πόλεμο του Λιβάνου και βίντεο με «νίκες» της Χεζμπολάχ. Ένα από τα μέλη της αντιπροσωπείας, ο Γιανγκ Φου-τσανγκ, πρώην αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών της Κίνας, ο οποίος εκείνες τις ημέρες διατελούσε αντιπρόεδρος της Σινο-Αραβικής Ένωσης Φιλίας CAFA (China-Arab Friendship Association) – η οποία αποτελεί βραχίονα του κινεζικού Υπουργείου Εξωτερικών – δήλωσε ότι η αντίσταση του Λιβάνου είναι «γενναία» και ότι «οι θυσίες είναι απαραίτητες, αλλά στο τέλος η αντίσταση θα νικήσει». [19]

Η κινεζική πρεσβεία στο Λίβανο δεν αρνείται τους δεσμούς της με τη Χεζμπολάχ, αλλά ισχυρίζεται ότι δεν παραβιάζει τις διεθνείς συμβάσεις και ότι δεν πουλά όπλα στην τρομοκρατική οργάνωση. Εάν έγινε κάποια πώληση όπλων, έγινε πειρατικά από κινεζικές εταιρείες. [20]

Ωστόσο, η πρεσβεία δεν λέει ότι αυτός ακριβώς είναι ο μηχανισμός που έχει καθιερωθεί από το ΚΚΚ για να να παρακάμψει τη διεθνή εποπτεία. Όπως είναι γνωστό στην κοινότητα των μυστικών υπηρεσιών και τεκμηριώνεται περισσότερες από μία φορές γραπτώς, το σύστημα πωλήσεων όπλων του ΚΚΚ λειτουργεί από θυγατρικές του κινεζικού στρατού και των εταιρειών με τις οποίες συνεργάζεται, οι οποίες εισπράττουν δισεκατομμύρια δολάρια από αυτό.

Ο Έντουαρντ Τίμπερλεϊκ, αναλυτής του κινεζικού στρατού για τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες και ένας από τους συγγραφείς του βιβλίου «Red Dragon Rising» («Το ξύπνημα του κόκκινου δράκου», 2002), δίνει παραδείγματα τέτοιων εταιρειών και συμφωνιών στο βιβλίο του. «Οι εταιρείες έχουν ονόματα που ακούγονται εξωτικά σε ένα μη κινεζικό αυτί», γράφει. Για παράδειγμα, η εταιρεία Πόλυ («Πολυ-πολυτεχνολογίες», της οποίας το κινεζικό όνομα σημαίνει «Κρατήστε τα κέρδη») ή οι εταιρείες «Ουράνιο Τόξο στον Ουρανό», «Βιομηχανίες Σινικού Τείχους», «999» κ.ο.κ. [21]

Οι εταιρείες μεσολαβούν μεταξύ του κινεζικού στρατού και διαφόρων χωρών και τους πωλούν πυραύλους, πυρηνικές τεχνολογίες, βιολογικά όπλα, δηλητηριώδη αέρια και ατομικά όπλα κάθε είδους. Ο κινεζικός στρατός συνεργάζεται επίσης με μη στρατιωτικές εταιρείες που κατασκευάζουν σχεδόν τα πάντα, από στρατιωτικές στολές έως πυραύλους. Σε αντίθεση με τους εργολάβους όπλων σε πολλές δημοκρατικές χώρες, οι περισσότερες πολιτικές εταιρείες ανήκουν στην κινεζική κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένης της Norinco, η οποία ισχυρίζεται ότι είναι ο μεγαλύτερος κατασκευαστής όπλων στον κόσμο, με περισσότερους από ένα εκατομμύριο εργαζόμενους.

Γνωστές εταιρείες όπως η COSCO, η οποία έχει αρχίσει να παρέχει υπηρεσίες θαλάσσιας μεταφοράς όπλων, εμφανίστηκαν επίσης στην εικόνα, ισχυρίζεται ο Τίμπερλεϊκ, καθώς και η κινεζική επενδυτική εταιρεία CITIC, προσθέτει, η οποία επιτρέπει σε Κινέζους στρατιωτικούς και πράκτορες να ταξιδεύουν στο εξωτερικό με πολιτικά ρούχα, ως υπάλληλοι της CITIC.

Η υποστήριξη του ΚΚΚ προς τους εχθρούς του Ισραήλ αντανακλάται επίσης στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, όπου η Κίνα ψηφίζει πάντα κατά του Ισραήλ. Ακόμη και στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, η Κίνα υποστηρίζει συστηματικά την πολιτική και τις αποφάσεις κατά του Ισραήλ. Το 2018, για παράδειγμα, οι ΗΠΑ διατύπωσαν μια πρόταση για την καταδίκη της Χαμάς για την εκτόξευση ρουκετών και τη χρήση τρομοκρατικών τούνελ κατά του Ισραήλ. Η πρόταση απορρίφθηκε, καθώς δεν συγκεντρώθηκε η απαιτούμενη πλειοψηφία. Η Κίνα ψήφισε κατά της καταδίκης.

«Δεν υπάρχει τίποτα πιο αντισημιτικό από το να λέμε ότι η τρομοκρατία κατά του Ισραήλ δεν μπορεί να καταδικαστεί», είχε δηλώσει η τότε πρέσβης των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη Νίκκι Χέιλυ. [22]

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Yitzhak Shichor, “Hide and Seek: Sino-Israeli Relations in Perspective”, Israel Affairs, Vol. 1, No. 2, 1994, p-188–208

2. Yaakov Katz and Amir Bohbot, “How Israel Used Weapons and Technology to Become an Ally of China”, Newsweek, May 11, 2017

3. Yoram Evron, “Between Beijing and Washington: Israel’s Technology Transfers to China”, Journal of East Asian Studies, Vol. 13, No. 3, December 2013, p-503–528

4. Ephraim Halevi, “China’s involvement in the train line to Eilat: Is it desirable for the State of Israel?”, Shasha Center for Strategic Studies, October 2013

5. Nucleonics Week, May 7, 1991

6. Letter of August 27, 1993, from Admiral William O. Studeman, acting director of the Central Intelligence Agency, to Senator John Glenn (D-Ohio), chairman of the Senate Committee on Governmental Affairs, printed in Senate Hearing 103-208, 185

7. Question submitted for the record to the Senate Foreign Relations Committee, January 8, 1997; see also Deseret News, January 24, 1997, and Washington Times, January 24, 1997

8. Jeffrey Smith, “CHINESE FIRMS SUPPLY IRAN WITH GAS FACTORIES, U.S. SAYS”, The Washington Post, March 8, 1996

9. Lillian Craig Harris, “China’s Relations with the PLO”, Journal of Palestine Studies, Vol. 7, No. 1, 1977, p-136

10. Lillian Craig Harris, “China’s Relations with the PLO”, Journal of Palestine Studies, Vol. 7, No. 1, 1977, p-136

11. Shaina Oppenheimer, “Weapons and Ideology: Files Reveal How China Armed and Trained the Palestinians”, Haaretz.com, 4 August 2019

12. Lillian Craig Harris, “China’s Relations with the PLO”, Journal of Palestine Studies, Vol. 7, No. 1 (Autumn, 1977), p-123-154

13. Lillian Craig Harris, “China’s Relations with the PLO”, Journal of Palestine Studies, Vol. 7, No. 1 (Autumn, 1977), p-127

14. Lillian Craig Harris, “China’s Relations with the PLO”, Journal of Palestine Studies, Vol. 7, No. 1 (Autumn, 1977), p-137-138

15. Lillian Craig Harris, “China’s Relations with the PLO”, Journal of Palestine Studies, Vol. 7, No. 1 (Autumn, 1977), p-138

16. Lillian Craig Harris, “China’s Relations with the PLO”, Journal of Palestine Studies, Vol. 7, No. 1 (Autumn, 1977), p-126

17. MDAA (missile Defense Advocacy Alliance) website

18. Mark Mazzetti, “Striking Deep Into Israel, Hamas Employs an Upgraded Arsenal”, New York Times, 31 December 2008

19. MemriTV, “Chinese Delegation Visits Hizbullah Museum in Lebanon”, memri.org, 19 Mars 2013

20. An interview with the Chinese ambassador to Lebanon, in the Lebanese newspaper rabhka-la, interview Wu Zexian, May 4, 2012

21. Timperlake & Triplett, “Red Dragon Rising: Communist China’s Military Threat to America”, 2002, Kindle edition location 1019

22. Itamar Eichner, “The majority in the UN to condemn Hamas was not enough to approve the decision”, Ynet, December 2018

Του Eyal Levinter

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Ο Ισραηλινός πρόεδρος Ισαάκ Χέρτσογκ δήλωσε πως το Ισραήλ δεν μπορεί να αφήσει ένα κενό στη Γάζα και θα πρέπει να διατηρήσει εκεί μια ισχυρή παρουσία στο εγγύς μέλλον για να εμποδίσει την επανεμφάνιση της Χαμάς στον παλαιστινιακό θύλακα, αναφέρουν σήμερα οι Financial Times.

«Αν αποσυρθούμε, τότε ποιός θα αναλάβει; Δεν μπορούμε να αφήσουμε ένα κενό. Πρέπει να σκεφτούμε τι θα είναι ο μηχανισμός· διατυπώνονται πολλές ιδέες», δήλωσε ο Χέρτσογκ σε συνέντευξή του στη βρετανική εφημερίδα.

«Αλλά κανείς δεν θέλει να μετατραπεί αυτός ο τόπος, η Γάζα, και πάλι σε βάση τρομοκρατίας», πρόσθεσε.

Την περασμένη εβδομάδα, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου δήλωσε στο ABC News πως το Ισραήλ θα έχει «για μια αόριστη περίοδο» μετά τον πόλεμο την ευθύνη για την ασφάλεια του θυλάκου, όμως οι Ηνωμένες Πολιτείες απάντησαν λέγοντας πως οι Παλαιστίνιοι θα πρέπει να κυβερνήσουν τη Γάζα μόλις το Ισραήλ τελειώσει τον πόλεμό του εναντίον της Χαμάς.

Ο Χέρτσογκ δήλωσε στους Financial Times πως η κυβέρνηση του Ισραήλ συζητεί πολλές ιδέες για το πώς θα διοικείται η Γάζα μόλις τελειώσει ο πόλεμος ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς και πρόσθεσε πως υποθέτει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και «οι γείτονές μας στην περιοχή» θα έχουν κάποια ανάμιξη στη διαμόρφωση της μεταπολεμικής τάξης.

Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν δήλωσε χθες, Τετάρτη, πως κατέστησε σαφές στον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου ότι μια λύση δύο κρατών είναι η μόνη απάντηση για τη διευθέτηση της ισραηλινοπαλαιστινιακής σύγκρουσης και ότι η κατοχή της Γάζας θα ήταν «ένα μεγάλο σφάλμα».

Δυνάμεις των ΗΠΑ και συμμάχων τους που έχουν αναπτυχθεί σε βάσεις στο Ιράκ και στη Συρία έγιναν στόχοι 23 επιθέσεων με μη επανδρωμένα αεροσκάφη ή/και με ρουκέτες μέσα στις τελευταίες δυο εβδομάδες, δήλωσε χθες Δευτέρα ανώτερος αξιωματούχος του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας.

Οι επιθέσεις εναντίον αμερικανικών στρατευμάτων και συμμάχων τους στον διεθνή αντιτζιχαντιστικό συνασπισμό στο Ιράκ και στη Συρία αυξάνονται από την 7η Οκτωβρίου και το ξέσπασμα του πολέμου του Ισραήλ και της Χαμάς – της παλαιστινιακού ισλαμιστικής οργάνωσης που κυβερνά τη Λωρίδα της Γάζας και τα τελευταία χρόνια θεωρείται ότι πρόσκειται στην Τεχεράνη.

«Μεταξύ της 17ης και της 26ης Οκτωβρίου, οι δυνάμεις των ΗΠΑ και του συνασπισμού έγιναν στόχος επιθέσεων 14 φορές στο Ιράκ και άλλες 9 στη Συρία», είπε ο Αμερικανός αξιωματούχος.

Οι επιθέσεις, που έγιναν με μη επανδρωμένα αεροσκάφη ή/και ρουκέτες, «στην πλειονότητά τους απέτυχαν να πλήξουν τους στόχους τους χάρη στις ισχυρές άμυνές μας», πρόσθεσε.

Η Ουάσιγκτον κατηγορεί το Ιράν ότι εμπλέκεται στις ενέργειες αυτές και ότι ουσιαστικά πρόκειται για ιρανικές επιθέσεις «δι’ αντιπροσώπων», καθώς αεροσκάφη των ΗΠΑ εξαπέλυσαν την περασμένη εβδομάδα πλήγματα εναντίον δυο εγκαταστάσεων στην ανατολική Συρία που χρησιμοποιούν οι Φρουροί της Επανάστασης, επίλεκτο σώμα του στρατού του Ιράν, και άλλες «οργανώσεις συνδεόμενες με αυτούς», σύμφωνα με τον Αμερικανό υπουργό Άμυνας Λόυντ Ώστιν.

Την Παρασκευή, το Πεντάγωνο έκανε λόγο για 21 στρατιώτες που τραυματίστηκαν ελαφρά στις επιθέσεις αυτές, ενώ ένας Αμερικανός πολίτης, υπεργολάβος, υπέκυψε εξαιτίας καρδιακής ανακοπής που υπέστη ενώ καλυπτόταν λόγω απειλής επίθεσης που αποδείχθηκε ψευδής.

Ο Αμερικανός αξιωματούχος είπε χθες πως δεν υπήρξαν άλλα θύματα.

Η Ουάσιγκτον διατηρεί ανεπτυγμένους κάπου 900 στρατιωτικούς της στη Συρία και άλλους σχεδόν 2.500 στο Ιράκ στο πλαίσιο των επιχειρήσεων εναντίον της τζιχαντιστικής οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος.

Θεωρώντας ότι οι εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός στη Λωρίδα της Γάζας και την ευρύτερη περιοχή ισοδυναμούν με απαίτηση για την παράδοση του Ισραήλ, ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου απέρριψε κάθε παρόμοιο ενδεχόμενο, χθες Δευτέρα, σε συνέντευξη Τύπου.

Μέχρι στιγμής, οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν πραγματοποιήσει εκτεταμένες αεροπορικές επιδρομές και περιορισμένες χερσαίες επιθέσεις στο εσωτερικό της Λωρίδας της Γάζας, αφότου ένοπλοι της Χαμάς παραβίασαν το φράγμα Ισραήλ-Γάζας στις 7 Οκτωβρίου και προχώρησαν στη δολοφονία εκατοντάδων Ισραηλινών πολιτών.

«Το Ισραήλ δεν θα συμφωνήσει σε παύση των εχθροπραξιών με τη Χαμάς μετά τις φρικτές επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου», δήλωσε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός σε αγγλικές δηλώσεις του κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου τη Δευτέρα 30 Οκτωβρίου. «Οι εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός είναι μια έκκληση προς το Ισραήλ να παραδοθεί στη Χαμάς, να παραδοθεί στην τρομοκρατία, να παραδοθεί στη βαρβαρότητα. Αυτό δεν θα συμβεί. Κυρίες και κύριοι, η Βίβλος λέει ότι υπάρχει καιρός για ειρήνη και καιρός για πόλεμο. Αυτή είναι ώρα για πόλεμο.»

Οι εκκλήσεις για τη διακοπή των συγκρούσεων μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς προέρχονται πλέον από μια μεγάλη πλειοψηφία, τα 3/4, της διεθνούς κοινότητας. Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών (ΓΣΗΕ) ενέκρινε την περασμένη εβδομάδα ένα μη δεσμευτικό ψήφισμα για μια «άμεση, μόνιμη και διαρκή ανθρωπιστική εκεχειρία» μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς. 120 έθνη ψήφισαν υπέρ του ψηφίσματος της ΓΣΗΕ, ενώ 14 έθνη το καταψήφισαν και άλλα 45 απείχαν από την ψηφοφορία.

Στις ΗΠΑ, ορισμένοι Δημοκρατικοί της Βουλής των Αντιπροσώπων υπέβαλαν ένα ψήφισμα που να καλεί τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν να ενώσει τη φωνή του με τις εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός.

Ένας νέος Άξονας του Κακού;

Στις δηλώσεις του στον Τύπο τη Δευτέρα, ο κος Νετανιάχου δήλωσε, μεταξύ άλλων, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα είχαν συμφωνήσει στις εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός μετά την ιαπωνική επίθεση στο Περλ Χάρμπορ το 1941 ή τις τρομοκρατικές επιθέσεις της Αλ Κάιντα στις 11 Σεπτεμβρίου 2001.

Αποκρούοντας τις επικρίσεις για τον πολύ βαρύ απολογισμό των θυμάτων μεταξύ των αμάχων στη Λωρίδα της Γάζας στις επιχειρήσεις του ισραηλινού στρατού σε αντίποινα για την επίθεση της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ συνέκρινε τον πόλεμο αυτόν με τον αγώνα των Συμμάχων εναντίον του ναζισμού στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Παρά τις απώλειες στις τάξεις των αμάχων, κανένας δεν είπε στους Συμμάχους «μην εξαλείψετε τον ναζισμό», ανέφερε ο κος Νετανιάχου, μετά από ερώτημα  δημοσιογράφου για το αν το Ισραήλ επιβάλλει συλλογική τιμωρία στους κατοίκους της Λωρίδας της Γάζας.

Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ αναφέρθηκε στην απάντησή του και σε βομβαρδισμό της RAF στην Κοπεγχάγη, κοντά στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (την 21η Μαρτίου 1945), που έπληξε κατά λάθος ένα σχολείο με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 125 άμαχοι, εκ των οποίων 86 παιδιά και 18 ενήλικοι, που βρίσκονταν μέσα στο εκπαιδευτικό ίδρυμα.

«Το 1944, η RAF βομβάρδισε το αρχηγείο της Γκεστάπο στην Κοπεγχάγη – απόλυτα νόμιμο στόχο. Όμως οι Βρετανοί πιλότοι αστόχησαν κι αντί για το αρχηγείο της Γκεστάπο πέτυχαν Νοσοκομείο Παίδων σε μικρή απόσταση και νομίζω 84 παιδιά κάηκαν ζωντανά. Αυτό δεν ήταν έγκλημα πολέμου», είπε. «Δεν ήταν κάτι για το οποίο θα μπορούσες να κατηγορήσεις τη Βρετανία. Ήταν νόμιμη πολεμική ενέργεια, με τραγικές συνέπειες», όπως ενίοτε έχουν «τέτοιες νόμιμες ενέργειες».

Οι Σύμμαχοι μολαταύτα συνέχισαν τον πόλεμο μέχρι τέλους, παρά τις τραγικές συνέπειες, διότι γνώριζαν πως κρινόταν το μέλλον του πολιτισμού κι ολόκληρης της ανθρωπότητας και «λοιπόν, σας λέω τώρα πως κρίνεται το μέλλον του πολιτισμού μας», συμπλήρωσε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός.

«Σήμερα, τραβάμε μια γραμμή μεταξύ των δυνάμεων του πολιτισμού και των δυνάμεων της βαρβαρότητας. Είναι η ώρα για όλους να αποφασίσουν σε ποια πλευρά θα σταθούν. Το Ισραήλ θα σταθεί απέναντι στις δυνάμεις της βαρβαρότητας μέχρι τη νίκη», δήλωσε ο κος Νετανιάχου. «Ελπίζω και προσεύχομαι ότι τα απανταχού πολιτισμένα έθνη θα στηρίξουν αυτόν τον αγώνα, διότι ο αγώνας του Ισραήλ είναι και δικός σας αγώνας. Γιατί αν η Χαμάς και ο Άξονας του Κακού του Ιράν κερδίσουν… εσείς θα είστε ο επόμενος στόχος τους.»

Οι συνθήκες στη Γάζα τώρα

Μετά τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου, ο ισραηλινός στρατός περικύκλωσε τη Λωρίδα της Γάζας και περιόρισε τη ροή τροφίμων, νερού, ηλεκτρικού ρεύματος και καυσίμων στο περιορισμένο έδαφος. Το Ισραήλ προειδοποίησε τους πολίτες στη Λωρίδα της Γάζας να μετακινηθούν νότια και επέτρεψε την είσοδο περιορισμένης ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λωρίδα τις τελευταίες ημέρες.

Η Υπηρεσία Αρωγής και Έργων των Ηνωμένων Εθνών για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες στην Εγγύς Ανατολή ανέφερε ότι περίπου 670.000 άμαχοι της Γάζας έχουν καταφύγει αυτή τη στιγμή σε 149 τοποθεσίες εντός της Λωρίδας της Γάζας, καθώς οι μάχες συνεχίζονται. Παραμένει δύσκολο να επαληθευτεί ο ακριβής αριθμός των θανάτων αμάχων στη Λωρίδα της Γάζας και να αποδοθούν ευθύνες, αλλά το Διεθνές Ταμείο Εκτάκτου Ανάγκης για τα Παιδιά των Ηνωμένων Εθνών ανέφερε την περασμένη εβδομάδα ότι περίπου 2.360 παιδιά έχουν σκοτωθεί και 5.364 παιδιά έχουν τραυματιστεί στη Λωρίδα της Γάζας τις πρώτες 18 ημέρες των μαχών.

Η διοίκηση Μπάιντεν στηρίζει το Ισραήλ παρά τις απώλειες αμάχων

Παρά τις αυξανόμενες ανησυχίες για τις συνθήκες που επικρατούν για τους αμάχους στη Λωρίδα της Γάζας, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και άλλα μέλη της κυβέρνησής του απέφυγαν να πιέσουν το Ισραήλ να σταματήσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του.

Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν δήλωσε: «Το Ισραήλ έχει και το δικαίωμα, ακόμη και την υποχρέωση, όχι μόνο να αμυνθεί, αλλά και να προσπαθήσει να διασφαλίσει ότι, στο μέτρο των δυνατοτήτων του, αυτό δεν θα ξανασυμβεί» και ότι «το πάγωμα των πραγμάτων εκεί που είναι τώρα θα επέτρεπε στη Χαμάς να παραμείνει εκεί που είναι και να επαναλάβει μια επίθεση παρόμοια με αυτή της 7ης Οκτωβρίου κάποια στιγμή στο μέλλον».

Όταν ρωτήθηκε σχετικά με τις απώλειες αμάχων κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις 27 Οκτωβρίου, ο πρόεδρος Μπάιντεν δήλωσε ότι το Ισραήλ θα πρέπει να είναι προσεκτικό, ώστε να αποφευχθούν οι απώλειες αμάχων, αλλά δήλωσε ότι τέτοιοι θάνατοι είναι αναμενόμενοι σε καιρό πολέμου.

«Δεν γνωρίζω κατά πόσο αληθεύουν οι αριθμοί των νεκρών που κοινοποιούνται από τους Παλαιστίνιους. Είμαι βέβαιος ότι έχουν σκοτωθεί αθώοι – αυτό είναι το τίμημα της διεξαγωγής ενός πολέμου», δήλωσε ο Αμερικανός πρόεδρος. «Οι Ισραηλινοί θα πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί και να εστιάζουν αυστηρά στην καταπολέμηση όσων προπαγανδίζουν αυτόν τον πόλεμο κατά του Ισραήλ. Είναι ενάντια στο συμφέρον τους όταν αυτό δεν συμβαίνει. Αλλά δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στους αριθμούς που δίνουν οι Παλαιστίνιοι.»

Εκτός από τη δολοφονία εκατοντάδων ανθρώπων κατά τη διάρκεια της επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου, οι ένοπλοι της Χαμάς πήραν επίσης περισσότερους από 200 ομήρους στη Λωρίδα της Γάζας, περιλαμβανομένων πολιτών άλλων εθνικοτήτων.

Ο Λευκός Οίκος έχει δηλώσει ότι η απελευθέρωση όλων των ομήρων αποτελεί προϋπόθεση για να υποστηρίξει τις εκκλήσεις για κατάπαυση του πυρός.

Του Ryan Morgan, από το NTD News, με πληροφορίες από το ΑΠΕ-ΜΠΕ

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Ο πρόεδρος του Ιράν Ιμπραχίμ Ραϊσί έκρινε χθες ότι το Ισραήλ πέρασε «τις κόκκινες γραμμές» εντείνοντας την επίθεσή του κατά της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας, κάτι το οποίο «θα μπορούσε» να οδηγήσει άλλες πλευρές «να περάσουν στη δράση».

Η Τεχεράνη υποστηρίζει την παλαιστινιακή ισλαμιστική οργάνωση Χαμάς, που βρίσκεται σε πόλεμο με το Ισραήλ από τις 7 Οκτωβρίου, μετά την άνευ προηγουμένου φονική της επίθεση σε ισραηλινό έδαφος.

Σε αντίποινα, το Ισραήλ βομβαρδίζει συνεχώς τη Λωρίδα της Γάζας και πρόσφατα ενέτεινε τους βομβαρδισμούς.

«Τα εγκλήματα του σιωνιστικού καθεστώτος πέρασαν τις κόκκινες γραμμές, κάτι το οποίο θα μπορούσε να ωθήσει όλους τους άλλους να περάσουν στη δράση», προειδοποίησε ο Ιρανός πρόεδρος Ραϊσί σε ανάρτησή του στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης X (πρώην Twitter).

«Η Ουάσιγκτον μας ζήτησε να μην κάνουμε τίποτα, αλλά αυτοί συνεχίζουν να προσφέρουν ευρεία υποστήριξη στο Ισραήλ», πρόσθεσε.

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο τηλεοπτικό δίκτυο Αλ Τζαζίρα, ο Ραϊσί διευκρίνισε ότι «το Ιράν θεωρεί καθήκον του» να υποστηρίξει «τον άξονα της αντίστασης», ο οποίος περιλαμβάνει ένοπλες οργανώσεις, όπως η Χαμάς ή η Χεζμπολάχ στον Λίβανο.

«Αλλά», πρόσθεσε, «οι οργανώσεις της αντίστασης είναι ανεξάρτητες όσον αφορά τις απόψεις τους, τις αποφάσεις τους και τις ενέργειές τους».

Η Ουάσιγκτον επέρριψε στο Ιράν μέρος της ευθύνης για επιθέσεις που είχαν στόχο τις τελευταίες μέρες τον αμερικανικό στρατό στη Συρία και στο Ιράκ και στις οποίες τραυματίστηκαν περίπου είκοσι Αμερικανοί στρατιώτες.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν προειδοποίησε σε «απευθείας μήνυμα» που απηύθυνε στον ανώτατο ηγέτη του Ιράν, τον Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, κατά οποιασδήποτε νέας επίθεσης αυτών των οργανώσεων.

«Οι ΗΠΑ γνωρίζουν πολύ καλά τις [στρατιωτικές] δυνατότητές μας» και «γνωρίζουν ότι είναι αδύνατο αυτές να ηττηθούν», προειδοποίησε ο Ραϊσί στη συνέντευξή του στο δίκτυο του Κατάρ.

Το Ιράν χαιρέτισε «την επιτυχία» της επίθεσης που πραγματοποίησε η Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου στο ισραηλινό έδαφος, υπογραμμίζοντας ωστόσο ταυτοχρόνως ότι δεν είχε ανάμειξη.

Για τον Ραϊσί, «οι χώρες που δεν υποστηρίζουν τους Παλαιστίνιους θα πρέπει να εξηγήσουν γιατί δεν υπερασπίζονται αυτούς που σκοτώνονται κατά την θεμιτή υπεράσπιση της χώρας τους και της γης τους».

Εννιακόσια μέλη των ενόπλων δυνάμεων αναπτύσσονται ή θα αναπτυχθούν στη Μέση Ανατολή, καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν να αντιμετωπίσουν τις επιθέσεις κατά των δυνάμεών τους και να αποτρέψουν την κλιμάκωση του πολέμου Ισραήλ-Χαμάς σε περιφερειακή σύγκρουση.

Ορισμένοι από αυτούς τους στρατιώτες είχαν λάβει προηγουμένως εντολές προετοιμασίας για αποστολή, άλλοι /όμως όχι, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Πενταγώνου ταξίαρχο Πατ Ράιντερ.

«Περιλαμβάνονται δυνάμεις που είχαν εντολές προετοιμασίας για ανάπτυξη και οι οποίες αναπτύσσονται από τις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες», δήλωσε ο στρατηγός Ράιντερ στους δημοσιογράφους χθες Πέμπτη, 26 Οκτωβρίου.

«Μπορώ να επιβεβαιώσω ότι δεν πρόκειται να πάνε στο Ισραήλ», πρόσθεσε.

Ο στρατηγός Ράιντερ αρνήθηκε να διευκρινίσει πού θα σταλούν τα αμερικανικά στρατεύματα, αλλά δήλωσε ότι θα περιλαμβάνουν στοιχεία αεράμυνας, για τα οποία είχε ειπωθεί προηγουμένως ότι θα αναπτυχθούν προκειμένου να αποτρέψουν περαιτέρω βία κατά του Ισραήλ.

Η ανακοίνωση ακολουθεί μια σειρά 16 επιθέσεων στο Ιράκ και τη Συρία, εναντίον στρατευμάτων των ΗΠΑ και του Συνασπισμού από ομάδες που υποστηρίζονται από το Ιράν, καθώς και μια εκτόξευση πυραύλου στην Ερυθρά Θάλασσα που φάνηκε να απειλεί πλοίο του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού.

Το USS Carney κατέρριψε τέσσερεις πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς που εκτοξεύτηκαν από την Υεμένη προς το Ισραήλ. Η επίθεση αυτή, όπως και οι πολυάριθμες επιθέσεις εναντίον αμερικανικών βάσεων στη Συρία και το Ιράκ, πραγματοποιήθηκε από ομάδα που υποστηρίζεται από το Ιράν.

Οι επιθέσεις στο Ιράκ και τη Συρία είχαν ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό τουλάχιστον 21 Αμερικανών στρατιωτών, εκ των οποίων οι 19 διαγνώστηκαν με εγκεφαλικές κακώσεις. Όλα τα μέλη της υπηρεσίας έχουν επιστρέψει έκτοτε στα καθήκοντά τους, δήλωσε ο στρατηγός Ράιντερ.

Επίθεση μη επανδρωμένου αεροσκάφους αυτοκτονίας

Οι επιθέσεις εναντίον των αμερικανικών και συμμαχικών δυνάμεων πραγματοποιήθηκαν με κατευθυνόμενα εναέρια πυρομαχικά, που συνήθως αναφέρονται ως «μη επανδρωμένα αεροσκάφη αυτοκτονίας», και ρουκέτες.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει ορκιστεί να απαντήσει στο Ιράν και ο στρατηγός Ράιντερ δήλωσε στις 23 Οκτωβρίου ότι ο στρατός «θα λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την υπεράσπιση των αμερικανικών και συμμαχικών δυνάμεων” από το Ιράν.

Ο στρατηγός Ράιντερ μετρίασε τη ρητορική του στις 26 Οκτωβρίου, λέγοντας ότι δεν μπορεί να πει αν η κυβέρνηση Μπάιντεν θα απαντούσε καθόλου στο Ιράν.

«Δεν πρόκειται να αρχίσω τα τηλεγραφήματα για το αν θα απαντήσουμε ή όχι, παρά μόνο να πω ότι θα το κάνουμε σε χρόνο και τόπο της επιλογής μας», δήλωσε ο στρατηγός Ράιντερ.

«Φυσικά, θεωρούμε το Ιράν υπεύθυνο για αυτές τις ομάδες.»

Ο στρατηγός Ράιντερ πρόσθεσε ότι ο αριθμός των Αμερικανών που είναι έτοιμοι να αναπτυχθούν στη Μέση Ανατολή «θα συνεχίσει να αυξομειώνεται», καθώς το έθνος προσαρμόζεται στις πραγματικές συνθήκες στην περιοχή, προσπαθώντας να αποτρέψει την εξέλιξη του πολέμου Ισραήλ-Χαμάς σε μια πιο εκτεταμένη σύγκρουση.

Του  Andrew Thornebrooke

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Το εγκατεστημένο στην ανατολική Λιβύη κοινοβούλιο απαίτησε χθες Τετάρτη την «άμεση» αποχώρηση των πρεσβευτών χωρών που υποστηρίζουν το Ισραήλ στον πόλεμο που εξαπέλυσε εναντίον του παλαιστινιακού ισλαμιστικού κινήματος Χαμάς, αναφερόμενο ονομαστικά στις ΗΠΑ, στη Βρετανία, στη Γαλλία και στην Ιταλία.

Με ανακοίνωσή του που αναρτήθηκε στον ιστότοπό του χθες, ο θεσμός, προσκείμενος στο στρατόπεδο του ισχυρού στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ, απαίτησε ακόμη να ανασταλεί ο εφοδιασμός των χωρών αυτών με λιβυκούς υδρογονάνθρακες αν δεν σταματήσουν «οι σφαγές» Παλαιστινίων.

«Απαιτούμε οι πρεσβευτές των κρατών που υποστηρίζουν τη σιωνιστική οντότητα (σ.σ. το Ισραήλ) στα εγκλήματα που διαπράττει να εγκαταλείψουν την (λιβυκή) επικράτεια αμέσως», αναφέρει η ανακοίνωση του κοινοβουλίου, η οποία δημοσιοποιήθηκε τη 19η ημέρα του πολέμου Ισραήλ-Χαμάς.

Έναυσμα αυτού του πολέμου ήταν η επίθεση άνευ προηγουμένου του παλαιστινιακού ισλαμιστικού κινήματος στην ισραηλινή επικράτεια την 7η Οκτωβρίου, με απολογισμό πάνω από 1.400 νεκρούς, στην πλειονότητά τους αμάχους. Τα πλήγματα του ισραηλινού στρατού σε αντίποινα στη Λωρίδα της Γάζας, θύλακα στον οποίο κυβερνά η Χαμάς, έχουν απολογισμό μέχρι στιγμής 6.500 νεκρούς, επίσης στην πλειονότητά τους αμάχους.

«Αν δεν σταματήσουν οι σφαγές που διαπράττονται από τον σιωνιστή εχθρό, απαιτούμε η λιβυκή κυβέρνηση να αναστείλει τις εξαγωγές πετρελαίου και αερίου προς τα κράτη που τον υποστηρίζουν», πρόσθεσε το κοινοβούλιο.

Το λιβυκό κοινοβούλιο κατήγγειλε με «τον πλέον σθεναρό τρόπο» τη στάση «των κυβερνήσεων των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας», που «υποστηρίζουν τη σιωνιστική οντότητα και τα εγκλήματά της» την ώρα που οι ηγέτες τους «κάνουν διαλέξεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το δικαίωμα των λαών στην αυτοδιάθεση».

Η Λιβύη, που δεν αναγνωρίζει το Ισραήλ, μαστίζεται από τη βία και πολιτικές διενέξεις έπειτα από την ανατροπή του καθεστώτος του Μουάμαρ Καντάφι, εξαιτίας εξέγερσης που υποστηρίχθηκε από κράτη-μέλη του NATO το 2011.

Στη χώρα υπάρχουν, άλλωστε, δυο αντίπαλες εκτελεστικές εξουσίες: η λεγόμενη Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (ΚΕΕ), που έχει έδρα την Τρίπολη (δυτικά) κι αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ· και η λεγόμενη λιβυκή κυβέρνηση, που ονομάστηκε από το κοινοβούλιο και πρόσκειται στο στρατόπεδο του Χαλίφα Χάφταρ, του ισχυρού άνδρα της ανατολικής Λιβύης.

Έχουν γίνει επανειλημμένα διαδηλώσεις υποστήριξης στους Παλαιστίνιους σε λιβυκές πόλεις, ιδίως μετά το πολυαίμακτο πλήγμα σε νοσοκομείο στη Γάζα τη 17η Οκτωβρίου.

Ισραηλινές χερσαίες δυνάμεις επιχείρησαν στο εσωτερικό του βόρειου τμήματος της Λωρίδας της Γάζας χθες, Τετάρτη, και επιτέθηκαν σε πολλούς στόχους της Χαμάς προτού αποσυρθούν, ανακοίνωσε σήμερα ο ισραηλινός στρατός, με τον ραδιοφωνικό σταθμό των ενόπλων δυνάμεων να κάνει λόγο για τη μεγαλύτερη διείσδυση στον θύλακα μέχρι στιγμής.

Στο βίντεο από τη νυκτερινή επιχείρηση που έδωσε στη δημοσιότητα ο στρατός φαίνονται τεθωρακισμένα οχήματα να προχωρούν σε μια αμμώδη περιοχή στη μεθόριο. Ένας εκσκαφέας ισιώνει το χώμα ενός αναχώματος, άρματα μάχης εκτοξεύουν οβίδες και φαίνονται εκρήξεις κοντά ή εν μέσω μιας σειράς κατεστραμμένων σπιτιών.

Στην ανακοίνωση του στρατού του Ισραήλ που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο επισημαίνεται ότι «στη διάρκεια της νύκτας ο στρατός διεξήγαγε στοχευμένη επιδρομή με άρματα μάχης στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας στο πλαίσιο των προετοιμασιών για τα επόμενα στάδια της μάχης», μια πιθανή αναφορά στην ευρεία χερσαία εισβολή που έχουν απειλήσει ότι θα πραγματοποιήσουν οι Ισραηλινοί στον παλαιστινιακό θύλακα με στόχο την εξόντωση της Χαμάς.

«Οι στρατιώτες έχουν πλέον εξέλθει από την περιοχή και έχουν επιστρέψει στο ισραηλινό έδαφος», πρόσθετε η ανακοίνωση.

Την ίδια ημέρα, άλλωστε, είχε προηγηθεί τηλεοπτικό διάγγελμα του Μπενιαμίν Νετανιάχου, στο οποίο ο πρωθυπουργός μίλησε για την προετοιμασία των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων για χερσαία επιχείρηση στη Γάζα, παρόλο που δεν έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το πότε θα ξεκινήσει η επιχείρηση. Αρκέστηκε να πει πως το πράσινο φως θα δώσει το πολεμικό συμβούλιο που έχει συγκροτηθεί.

Τόνισε πως προτεραιότητες είναι η απελευθέρωση των ομήρων και η διάλυση της Χαμάς, υπογραμμίζοντας χαρακτηριστικά πως όλα τα μέλη της παλαιστινιακής ισλαμιστικής οργάνωσης πρέπει να θεωρούνται «μελλοθάνατοι».

Σε ό,τι αφορά τις επικρίσεις για την αποτυχία των υπηρεσιών πληροφοριών να αποτρέψουν την άνευ προηγουμένου επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, ο Νετανιάχου δεν έβγαλε τον εαυτό του από το κάδρο των ευθυνών. «Οι αστοχίες θα εξεταστούν και όλοι (οι υπεύθυνοι) θα λογοδοτήσουν, εμού συμπεριλαμβανομένου. Ωστόσο, όλα αυτά θα γίνουν μετά τον πόλεμο», ανέφερε.

Πλήγματα κατά της Χεζμπολάχ σε Συρία και Λίβανο

Ο ισραηλινός στρατός ανακοίνωσε χθες Τετάρτη το βράδυ ότι αεροσκάφη του εξαπέλυσαν πλήγμα στον Λίβανο, σε αντίποινα για την εκτόξευση πυραύλου εδάφους-αέρος.

«Το δίκτυο αντιαεροπορικής άμυνας του ισραηλινού στρατού αναχαίτισε πύραυλο εδάφους-αέρος ο οποίος εκτοξεύθηκε από τον Λίβανο εναντίον drone του ισραηλινού στρατού», σύμφωνα με ανακοινωθέν του γενικού επιτελείου. «Σε ανταπόδοση, αεροσκάφη του ισραηλινού στρατού έπληξαν το σημείο από όπου έγινε η εκτόξευση».

Μετά την επίθεση της Χαμάς στην ισραηλινή επικράτεια την 7η Οκτωβρίου, εκτυλίσσονται καθημερινά συγκρούσεις ανάμεσα στον στρατιωτικό βραχίονα του σιιτικού κινήματος Χεζμπολάχ και τον στρατό του Ισραήλ στα νότια σύνορα του Λιβάνου.

Έχουν στοιχίσει τη ζωή σε 52 ανθρώπους στη λιβανέζικη πλευρά, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων αμάχων, 39 μαχητών της Χεζμπολάχ και 9 οργανώσεων που έχουν συμμαχήσει μαζί της, σύμφωνα με καταμέτρηση του Γαλλικού Πρακτορείου. Χθες Τετάρτη, η Χεζμπολάχ ανακοίνωσε τους θανάτους άλλων δυο μελών της.

Στην ισραηλινή πλευρά των συνόρων έχουν σκοτωθεί τέσσερεις άνθρωποι.

Οι ανησυχίες πως ο πόλεμος Ισραήλ-Χαμάς θα εξαπλωθεί στη Συρία, αλλά κυρίως με τη Χεζμπολάχ στον Λίβανο γίνονται ολοένα πιο έντονες.

Χθες, επίσης, ο ισραηλινός στρατός ανακοίνωσε πως έπληξε στρατιωτικές θέσεις στη Συρία, σε αντίποινα για πυρά εναντίον του κατεχόμενου υψιπέδου του Γκολάν. Τα πλήγματά του είχαν αποτέλεσμα να σκοτωθούν οκτώ Σύροι στρατιωτικοί, σύμφωνα με συριακά κρατικά ΜΜΕ.

Χθες, μετά το μεσημέρι, η ισραηλινή αεροπορία εξαπέλυσε νέα επιδρομή εναντίον του αεροδρομίου στο Χαλέπι της Συρίας, σύμφωνα με το συριακό υπουργείο Άμυνας. Ήταν η τέταρτη επιδρομή από την 7η Οκτωβρίου.

Η Χεζμπολάχ ανακοίνωσε χθες ότι ο ηγέτης της συναντήθηκε με κορυφαία στελέχη της Χαμάς και του Παλαιστινιακού Ισλαμικού Τζιχάντ, για να συζητήσουν τρόπους υποστήριξής τους στον πόλεμο με το Ισραήλ.

Η παράταξη, που πρόσκειται στο Ιράν, δεν διευκρίνισε ούτε την ημερομηνία, ούτε την τοποθεσία όπου συναντήθηκαν ο γενικός γραμματέας της Χασάν Νασράλα, ο δεύτερος τη τάξει της Χαμάς Σάλεχ αλ Αρούρι, και ο ηγέτης του Παλαιστινιακού Ισλαμικού Τζιχάντ Ζιάντ αλ Ναχάλα.

Ο πόλεμος Ισραήλ-Χαμάς ξέσπασε την 7η Οκτωβρίου, όταν μαχητές της Χαμάς εξαπέλυσαν αιφνιδιαστική, άνευ προηγουμένου έφοδο σε νότιους τομείς της ισραηλινής επικράτειας. Οι ισραηλινές αρχές κάνουν λόγο για πάνω από 1.400 νεκρούς, στην πλειονότητά τους άμαχους, και κάπου 220 ομήρους στα χέρια της Χαμάς.

Η Χαμάς, που κυβερνά τη Λωρίδα της Γάζας, από την πλευρά της χθες δημοσιοποίησε νέο απολογισμό θυμάτων, κάνοντας λόγο για πάνω από 6.500 νεκρούς, επίσης στην πλειονότητά τους άμαχους, αφότου άρχισαν ακατάπαυστοι ισραηλινοί βομβαρδισμοί αντιποίνων στον παραθαλάσσιο θύλακα.

ΗΠΑ: To Ισραήλ έχει δικαίωμα στην αυτοάμυνα ωστόσο πρέπει να προστατέψει τους άμαχους

Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν δήλωσε χθες ότι το Ισραήλ έχει όχι μόνο το δικαίωμα αλλά και «την ευθύνη» στην αυτοάμυνα μετά την αιματηρή επίθεση της Χαμάς, τονίζοντας ωστόσο ότι πρέπει «να κάνει τα πάντα για να προστατευθούν οι άμαχοι».

Ο Μπάιντεν δήλωσε ότι πιστεύει πως το Ισραήλ πρέπει να προστατέψει τους πολίτες του, προστατεύοντας παράλληλα και τους αμάχους στη Γάζα, που είναι και εκείνοι θύματα της σύγκρουσης μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς.

«Το Ισραήλ πρέπει να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό, για να προστατέψει τους αθώους πολίτες», δήλωσε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο πλαίσιο της επίσκεψης στον Λευκό Οίκο του Αυστραλού πρωθυπουργού Άντονι Αλμπανέζι.

Ο Μπάιντεν δήλωσε ότι η περιοχή πρέπει να προετοιμαστεί για το τέλος της σύγκρουσης μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς και για το «τι έπεται». Πρόσθεσε ότι οι ΗΠΑ διατηρούν τη θέση τους για μια «λύση δύο κρατών» για τους Ισραηλινούς και τους Παλαιστίνιους. Επανέλαβε την έκκλησή του για τη λύση δύο κρατών μόλις υποχωρήσει η τρέχουσα σύγκρουση.

Πρόσθεσε ότι «δεν απαίτησε» από τον Νετανιάχου να καθυστερήσει την πιθανολογούμενη χερσαία επίθεση στη Γάζα έως ότου απελευθερωθούν οι όμηροι που είναι στα χέρια της Χαμάς. «Όχι. Είναι δική τους απόφαση, εγώ δεν το ζήτησα», δήλωσε απαντώντας σε ερώτηση κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου. «Αυτό που του είπα είναι ότι αν είναι δυνατόν να βγάλει αυτούς τους ανθρώπους με ασφάλεια, αυτό πρέπει να κάνει.»

Ο Μπάιντεν έκανε επίσης μια σπάνια επίπληξη στους Ισραηλινούς εποίκους στη Δυτική Όχθη εκφράζοντας την ανησυχία του για τους «εξτρεμιστές εποίκους» που επιτίθενται σε Παλαιστίνιους στη Δυτική Όχθη, κατηγορώντας τους ότι ρίχνουν λάδι στη φωτιά και καλώντας να «σταματήσουν αμέσως» οι επιθέσεις αυτές.

«Συνεχίζω να ανησυχώ για τους εξτρεμιστές εποίκους που επιτίθενται εναντίον Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη», ρίχνοντας λάδι στη φωτιά. «Επιτίθενται σε Παλαιστίνιους σε μέρη που (οι Παλαιστίνιοι) δικαιούνται να είναι.»

Ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε επίσης ότι «δεν εμπιστεύεται» τον απολογισμό της Χαμάς για τα θύματα της έκρηξης σε νοσοκομείο της Γάζας στις 17 Οκτωβρίου. Παλαιστίνιοι αξιωματούχοι δήλωσαν ότι 471 άνθρωποι σκοτώθηκαν στην έκρηξη στο νοσοκομείο Αλ-Αχλί αλ-Αράμπι αργά την Τρίτη, αλλά οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών αναφέρουν ότι ο αριθμός των νεκρών είναι μεταξύ 100 και 300.

ΟΗΕ: Δεν εγκρίθηκε το ρωσικό σχέδιο ψηφίσματος για τη Γάζα στο Συμβούλιο Ασφαλείας – Βέτο από Ρωσία και Κίνα στο σχέδιο των ΗΠΑ

Δεν υιοθετήθηκε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ το σχέδιο ψηφίσματος που κατέθεσε η Ρωσία, ζητώντας «ανθρωπιστική εκεχειρία» και απρόσκοπτη πρόσβαση της ανθρωπιστικής βοήθειας στην πολιορκούμενη από τον ισραηλινό στρατό Λωρίδα της Γάζας.

Το σχέδιο υποστηρίχθηκε από τη Ρωσία, την Κίνα, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Γκαμπόν. ΗΠΑ και Βρετανία το καταψήφισαν, ενώ απείχαν εννέα χώρες-μέλη (Γαλλία, Ελβετία, Αλβανία, Μάλτα, Βραζιλία, Ισημερινός, Γκάνα, Μοζαμβίκη και Ιαπωνία).

Νωρίτερα, η Ρωσία και η Κίνα άσκησαν βέτο στο σχέδιο ψηφίσματος που κατέθεσαν οι ΗΠΑ στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ζητώντας προσωρινή παύση των εχθροπραξιών μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς για «ανθρωπιστικούς λόγους».

Το σχέδιο καταψηφίστηκε, επίσης, από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, υποστηρίχθηκε από 10 χώρες-μέλη (ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία, Ελβετία, Αλβανία, Μάλτα, Ισημερινό, Γκαμπόν, Γκάνα, Ιαπωνία), ενώ Βραζιλία και Μοζαμβίκη απείχαν από την ψηφοφορία.