Από τον Rocco Loiacono
Σχολιασμός
Όπως αναφέρθηκε στην Epoch Times πρόσφατα, το κοινοβούλιο της Οκλαχόμα πέρασε έναν νόμο που απαγορεύει την επιβολή μάσκας σε σχολεία. Στην Γερμανία, η επιβολή μάσκας σε σχολεία βρέθηκε επίσης υπό το μικροσκόπιο, ειδικά σε μια ασυνήθιστη απόφαση που δόθηκε τον τελευταίο μήνα.
Στις 8 Απριλίου, το Περιφερειακό Δικαστήριο Βαϊμάρης απαγόρευσε δύο σχολεία σε αυτήν την περιφέρεια από το να επιβάλουν την χρήση μάσκας, κοινωνική απόσταση, και άμεσα τεστ COVID-19 στους μαθητές τους. Το δικαστήριο επίσης έδωσε εντολή στα σχολεία να μην διεξάγουν πλέον εξ αποστάσεως μάθηση.
Η απόφαση ήρθε μετά από νομική δράση μητέρας δύο μαθητών, ηλικίας 8 και 14, σε ένα από τα σχολεία, που είπε πως τέτοια μέτρα προκαλούσαν σωματική, ψυχολογική, και παιδαγωγική ζημία στα παιδιά της, και αποτελούν παραβίαση των δικαιωμάτων των παιδιών και των γονέων υπό τον Γερμανικό και διεθνή νόμο.
Ο δικαστής, Κρίστιαν Ντέττμαρ, έκρινε αυτήν την κρίση σωστή (pdf), σημειώνοντας πως η επιβολή μάσκας και απαιτήσεων κοινωνικής απόστασης για παιδιά, όχι μόνο προκαλεί την προαναφερθείσα ζημία, αλλά είναι σε ευθεία αντίθεση με τα Άρθρα 2 και 6 του Γερμανικού Συντάγματος, που εγγυώνται τα δικαιώματα στην ελευθερία προσωπικής ανάπτυξης, εκπαίδευσης, και γονικής στήριξης.
Συνεπώς, ο δικαστής αποφάνθηκε πως τα μέτρα κατά της COVID που εφαρμόστηκαν δεν ήταν σε αναλογία με την απειλή που εκδηλώθηκε. Αυτό ήταν σύμφωνα με τις αρχές αναλογικότητας που διατυπώνονται στα Άρθρα 20 και 28 του Γερμανικού Συντάγματος.
Το δικαστήριο αναφέρθηκε επίσης σε υλικό του ΠΟΥ από τον Οκτώβριο του 2020, που ανέφερε μια έρευνα από τον γνωστό ειδικό ιατρό Τζον Ιωαννίδη, που βρήκε ότι το ποσοστό θνησιμότητας από τον κορωνοϊό ήταν 0,23 τοις εκατό, ισοδύναμο με μια μέση επιδημία γρίπης.
Εξετάζοντας στοιχεία ιατρικής, έρευνας σε άλλους τομείς (περιλαμβανομένων βιολογικών στοιχείων) και ψυχολογικών στοιχείων που δόθηκαν από ειδικούς, ο δικαστής βρήκε πως η χρήση μάσκας και κοινωνικής απόστασης δεν είχε κανένα αποτέλεσμα στην μείωση της διάδοσης, και επίσης δημιουργείται πολύ σημαντική αμφιβολία για την ικανότητα ασυμπτωματικών ατόμων – ειδικά παιδιών – να διαδώσουν τον ιό. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που παρουσιάστηκαν αποδεικτικά στοιχεία σε ένα γερμανικό δικαστήριο σχετικά με τον βαθμό επιστημονικής λογικότητας και ανάγκης των καθιερωμένων μέτρων κατά του ιού.
Ο δικαστής Ντέττμαρ βρήκε πως τα μέτρα κατά του ιού αποτελούν κίνδυνο στην νοητική, σωματική και ψυχολογική υγεία των παιδιών σε βαθμό που σημαντική ζημία μπορεί να προβλεφθεί με έναν υψηλό βαθμό βεβαιότητας. Έγραψε:
«Τα παιδιά όχι μόνο κινδυνεύουν στην διανοητική, σωματική, και πνευματική τους υγεία από την επιβολή χρήσης μάσκας στις σχολικές ώρες και από το να βρίσκονται απομακρυσμένα το ένα από το άλλο και από άλλους ανθρώπους, αλλά επιπλέον, ήδη υπόκεινται ζημία. Ταυτόχρονα, αυτό παραβιάζει πολλά δικαίωματα παιδιών και γονέων υπό τον νόμο, το σύνταγμα, και διεθνείς συνθήκες.
Αυτό ισχύει ιδιαιτέρως στο δικαίωμα ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας και της σωματικής ακεραιότητας από το Άρθρο 2 του (Γερμανικού Συντάγματος) καθώς και στο δικαίωμα από το Άρθρο 6 του (Συντάγματος) στην ανατροφή και φροντίδα από τους γονείς (επίσης σχετικά με μέτρα για προληπτική υγεία και «στόχους» που πρόκειται να επιτευχθούν από τα παιδιά) …»
Ο δικαστής συμφώνησε με την αξιολόγηση των ειδικών ότι οι μάσκες δεν ήταν χρήσιμες για προστασία από ιό, τα τεστ PCR δεν μπορούν να ανιχνεύσουν μια μόλυνση που μπορεί να προκαλέσει ασθένεια με την αναγκαία βεβαιότητα, και ότι ασυμπτωματική μετάδοση δεν παίζει κάποιον ανιχνεύσιμο ρόλο επιδημιολογικά σε σχέση με τον κορωνοϊό.
Σε αντίθεση, οι μάσκες έχουν μια αρνητική επίδραση στην υγεία των παιδιών λόγω μόλυνσης από την χρήση και διατήρησή τους. Τα τεστ σε σχολικές αίθουσες είναι αχρείαστα, επιζήμια και επίσης εξαιρετικά προβληματικά όσον αφορά την προστασία δεδομένων.
Συμπερασματικά, δήλωσε, «100.000 μαθητές πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης θα πρέπει να αντιμετωπίσουν όλες τις παρενέργειες της χρήσης μάσκας για μια εβδομάδα για τον σκοπό της πρόληψης μόνο μίας μόλυνσης ανά εβδομάδα. Το να αποκαλέσουμε αυτό το αποτέλεσμα απλώς δυσανάλογο θα ήταν μια ολοκληρωτικά ελλιπής περιγραφή. Αντ΄αυτού, δείχνει ότι η πολιτειακή νομοθεσία που αντιστοιχεί σε αυτήν την περιοχή έχει εκπέσει σε μια αποσύνδεση από τα στοιχεία που έχει φτάσει ιστορικές διαστάσεις.»
Μετά από αυτήν την εντυπωσιακή απόφαση, η αστυνομία έψαξε την οικία, το γραφείο, και το αυτοκίνητο του δικαστή Ντέττμαρ, και κατέσχεσε ένα κινητό τηλέφωνο.
Το Διοικητικό Δικαστήριο Βαϊμάρης – ένα ξεχωριστό δικαστήριο χωρίς δικαιοδοσία στο Περιφερειακό Δικαστήριο – εξέδωσε δήλωση ως απάντηση που ονομάζει την απόφαση του Ντέττμαρ μη νόμιμη (χωρίς να δίνει λόγους), και επαναλαμβάνει την αξία της επιβολής μάσκας.
Μήπως οι δράσεις της αστυνομίας, δικαστηρίων, και αρχών υπονοούν ότι το οικοδόμημα των περιορισμών για τον ιό θα μπορούσε να εκτεθεί ως μη έχον κατάλληλα επιδημιολογικά θεμέλια;
Ο Rocco Loiacono είναι διδάσκων στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Κέρτιν στο Περθ, Αυστραλία, και μεταφραστής από Ιταλικά σε Αγγλικά. Η εργασίες του στις μεταφράσεις, γλωσσολογία, και νομική έχουν δημοσιευθεί ευρέως σε επιστημονικά περιοδικά. Αυτό το άρθρο συνετέθη σε συνεργασία με την Eva Wiesmann.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι η γνώμη του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραιτήτως τις απόψεις της Epoch Times.
