Ο συντάκτης του περιβόητου άρθρου της New York Post είπε ότι το έντυπο έχει υπάρξει «απόλυτα διαφανές» με το πώς χειρίστηκε τον σκληρό δίσκο που φέρεται να ανήκε στον γιο του Τζο Μπάιντεν, Χάντερ και το οποίο περιείχε email που αναφέρονται σε διαπραγματεύσεις με ουκρανούς και κινέζους αξιωματούχους. «Αξιολογήστε το μόνοι σας χωρίς να αφήσετε το αφήγημα να διαμορφωθεί μέσα σας προτού έχετε την ευκαιρία να το διαβάσετε», καλεί τους αναγνώστες.
«Ήμασταν πολύ διαφανείς για το τι ξέρουμε και τι δεν ξέρουμε. Και το αναφέραμε πολύ σχολαστικά. Και έτσι, το δημοσιεύσαμε το πρωί», δήλωσε ο Σόχραμπ Αχμάρι, ο συντάκτης του άρθρου, σε συνέντευξή του στην Epoch Times την Παρασκευή.
Μετά την δημοσίευση της ιστορίας νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα, έγινε γρήγορα viral σε διάφορους ιστότοπους κοινωνικών μέσων. Ωστόσο, διαπιστώθηκε αργότερα ότι το Twitter εμπόδισε την κοινή χρήση του άρθρου και πρόσθεσε ετικέτες προειδοποίησης, ενώ ο Άντι Στόουν, στέλεχος του Facebook, δήλωσε ότι η πλατφόρμα θα περιορίσει την εξάπλωση του άρθρου και θα αφήσει τρίτους ελεγκτές να αξιολογήσουν το περιεχόμενο. Ορισμένοι χρήστες που μοιράστηκαν τον σύνδεσμο κλειδώθηκαν έξω από τους λογαριασμούς τους στο Twitter, συμπεριλαμβανομένης της ίδιας της New York Post και της γραμματέας Τύπου του Λευκού Οίκου Κέλι ΜακΕνάνι.
Από την Παρασκευή, «φαίνεται ότι το Twitter ξεκλείδωσε τουλάχιστον την αρχική ιστορία της Ουκρανίας. Πλέον μπορείτε να το μοιραστείτε και οι θεατές σας μπορούν να το βρουν οπουδήποτε», πρόσθεσε. «Μπορείτε να το βρείτε στον ιστότοπό μας NYPost.com, μπορούν να δουν μόνοι τους, τόσο το βάθος όσο και την ποιότητα των αναφορών».
Η κίνηση αυτή επέφερε πολλαπλά σχόλια από τον ίδιο τον διευθύνων σύμβουλο του Twitter Τζακ Ντόρσεϊ, ο οποίος είπε για πρώτη φορά την Τετάρτη το βράδυ ότι η επικοινωνία σχετικά με το μπλοκάρισμα του άρθρου ήταν κακή.
We beat Twitter’s cyber-totalitarianism. The link works. Thanks to all our friends who stood with Alexander Hamilton’s newspaper. https://t.co/620xFfzfwS
Αργότερα, ο Ντόρσεϊ παραδέχτηκε ότι «ο άμεσος αποκλεισμός διευθύνσεων URL ήταν λάθος και ενημερώσαμε την πολιτική μας για να το διορθώσουμε», συνεχίζοντας: «Στόχος μας είναι η προσπάθεια πρόσθεσης κάποιου πλαισίου και τώρα έχουμε τις δυνατότητες να το κάνουμε αυτό».
Το Twitter αρχικά ισχυρίστηκε ότι το άρθρο της NY Post παραβίασε τις πολιτικές της σχετικά με «προσωπικές και ιδιωτικές πληροφορίες» και της Πολιτικής περί Παραβίασης Υλικού. «Ο σχολιασμός ή η συζήτηση σχετικά με παραβιασμένο υλικό, όπως άρθρα που τα καλύπτουν αλλά δεν περιλαμβάνουν ή συνδέονται με το ίδιο το υλικό, δεν αποτελούν παραβίαση αυτής της πολιτικής. Η πολιτική μας καλύπτει μόνο συνδέσμους ή εικόνες παραβιασμένου υλικού», δήλωσε το Twitter.
Αλλά για τον Αχμάρι, φαίνεται ότι η ζημιά έχει ήδη γίνει.
Η κίνηση του Twitter και του Facebook, τα οποία ανακοίνωσαν ότι είχαν περιορίσει την εμβέλεια της αρχικής ιστορίας της NY Post, «απλώς δείχνει το ποσό αναρίθμητης δύναμης που ασκούν αυτά τα τεχνολογικά μονοπώλια, όπου η ελευθερία του λόγου σήμερα ζει ή πεθαίνει σε αυτές τις πλατφόρμες», σχολίασε. «Και, ξέρετε… αν η ελευθερία του λόγου είναι πραγματική, και έχει σημασία, πρέπει να είναι πραγματική και σε αυτές τις πλατφόρμες, ωστόσο, φαίνεται πως είναι όμηρος των ιδιοτροπιών των δισεκατομμυριούχων της Σίλικον Βάλεϊ».
Η προεδρική εκστρατεία του Τζο Μπάιντεν διέψευσε το άρθρο της NY Post, που αναφέρει ότι ο Τζο Μπάιντεν συναντήθηκε με ένα στέλεχος της ουκρανικής εταιρείας φυσικού αερίου Burisma Holdings.
«Οι έρευνες από τον Τύπο, κατά τη διάρκεια της αποπομπής, και ακόμη και από δύο επιτροπές της Γερουσίας υπό την ηγεσία των Ρεπουμπλικανών, οι εργασίες των οποίων κρίθηκαν «παράνομες» και πολιτικά στρεφόμενες από έναν συνάδελφο του GOP, καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα: ότι ο Τζο Μπάιντεν πραγματοποιούσε επίσημη πολιτική των ΗΠΑ στην Ουκρανία και δεν ασχολήθηκε με κανένα αδίκημα. Οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Τραμπ έχουν επαληθεύσει τα γεγονότα αυτά υπό όρκο», δήλωσε ο εκπρόσωπος της εκστρατείας Μπάιντεν Άντριου Μπέιτς σε δήλωση σε ειδησεογραφικά πρακτορεία την Τετάρτη.
To άρθρο περιλαμβάνει κομμάτια από το ρεπορτάζ του Jan Jekielek.
ΣΑΝ ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ, Καλιφόρνια – Μια συγκέντρωση για την ελευθερία του λόγου που διοργανώθηκε από συντηρητικούς κατακλύστηκε από αρκετές εκατοντάδες αντιδιαδηλωτές – μερικοί από τους οποίους κρατούσαν σημαίες Antifa – το Σάββατο στο κέντρο του Σαν Φρανσίσκο.
Άτομα με βίαιες διαθέσεις από την ομάδα των αντιδιαδηλωτών επιτέθηκαν στους συντηρητικούς. Ο διοργανωτής της συντηρητικής εκδήλωσης Φίλιπ Άντερσον έχασε ένα μπροστινό δόντι, ενώ ένας άντρας που φορούσε μπλουζάκι Τραμπ έπρεπε να μεταφερθεί με ασθενοφόρο μετά από την επίθεση που δέχτηκε. Ένας αστυνομικός έπρεπε επίσης να μεταφερθεί στο νοσοκομείο.
Ένας φωτογράφος που εργάζεται για την The Associated Press, επίσης, είδε έναν τραυματισμένο αστυνομικό του Σαν Φρανσίσκο στο έδαφος στην Πλατεία Ηνωμένων Εθνών του Σαν Φρανσίσκο, στην προσπάθειά του να αποτρέψει τις επιθέσεις των αντιδιαδηλωτών.
Ένας αστυνομικός τείνει πάνω σε έναν αρχιφύλακα του Σαν Φρανσίσκο μετά από αντιπαραθέσεις με αντιδιαδηλωτές που χρησιμοποίησαν βία στην προσπάθειά τους να σταματήσουν την συγκέντρωση συντηρητικών διαδηλωτών στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια, στις 17 Οκτωβρίου 2020. (AP Photo / Noah Berger)
Η Team Save America διοργάνωσε τη διαμαρτυρία με αφορμή την απαγόρευση από το Twitter ενός άρθρου της NY Post με τον ισχυρισμό ότι ο Χάντερ Μπάιντεν είχε κανονίσει την συνάντηση μεταξύ ενός Ουκρανό επιχειρηματία και του πατέρα του Τζο Μπάιντεν, ενώ ο Μπάιντεν ήταν αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση Ομπάμα. Η εκστρατεία Μπάιντεν αρνήθηκε τους ισχυρισμούς.
Οι συγκεντρωμένοι φορούσαν καπέλα “Make America Great Again” και έφεραν σημαίες “Thin Blue Line” εκφράζοντας την υποστήριξή τους στην επιβολή του νόμου καθώς και σημαίες των ΗΠΑ.
Ο Άντερσον δημοσίευσε φωτογραφίες και βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με το στόμα του γεμάτο αίμα, ένα μπροστινό δόντι να λείπει και ένα άλλο να κρέμεται χαλαρό. Είπε ότι οι διαδηλωτές της «Antifa» του επιτέθηκαν «χωρίς λόγο».
Ένα δόντι κρέμεται από το στόμα του διοργανωτή της εκδήλωσης για την ελευθερία του λόγου, Φίλιπ Άντερσον, μετά την επίθεση ενός διαδηλωτή στις 17 Οκτωβρίου 2020. (AP Photo / Noah Berger)
Ο Άντερσον ανέβηκε στη σκηνή στις περίπου 1 μ.μ. υποδεχόμενος με συνθήματα ενώ πλαστικά μπουκάλια νερό και γυάλινα μπουκάλια ρίχνονταν πάνω από τα οδοφράγματα της αστυνομίας.
Η εκδήλωση ακυρώθηκε, αν και οι δύο πλευρές έμειναν στην περιοχή εώς το απόγευμα.
Το αστυνομικό τμήμα του Σαν Φρανσίσκο δήλωσε ότι τρεις αξιωματικοί υπέστησαν μη σοβαρούς τραυματισμούς όταν δέχτηκαν επίθεση με σπρέι πιπεριού και καυστικά χημικά. Ένας αξιωματικός μεταφέρθηκε σε τοπικό νοσοκομείο για θεραπευτική αγωγή, ανέφερε το τμήμα.
Δεν έχουν πραγματοποιηθεί συλλήψεις, αναφέρει το υπουργείο.
Ένας αντιδιαδηλωτής ετοιμάζεται να χτυπήσει τον συντηρητικό διοργανωτή της συγκέντρωσης για την ελευθερία του λόγου Φίλιπ Άντερσον στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια, στις 17 Οκτωβρίου 2020. (AP Photo / Noah Berger)
Ο Άντερσον χαρακτήρισε τους αντιδιαδηλωτές υποκριτές και είπε ότι είναι ο λόγος για τον οποίο θα ψηφίσει τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.
«Αγαπώ την Αμερική, αγαπώ αυτήν τη χώρα και αγαπώ την ελευθερία του λόγου», είπε.
Η πρώτη μου επαφή με την ωμοφαγία ήταν πριν κάποια χρόνια μέσα από ένα άρθρο σχετικά με τα οφέλη της σταφυλοθεραπείας. Θυμάμαι να μου κάνει εντύπωση η ιδέα μιας τέτοιου είδους διατροφής, παρ’ όλα αυτά δεν προχώρησα την έρευνά μου περαιτέρω.
Αν και χορτοφάγος τα τελευταία δέκα χρόνια δεν είχα ποτέ εντρυφήσει στον τρόπο ζωής της ωμοφαγίας. Πρόσφατα μια φίλη, μου πρότεινε να έρθω σε επαφή με τον Ανδρέα Μικίδη, ειδήμων σε θέματα ωμοφαγίας/φρουτοφαγίας.
Ωμοφάγος τα τελευταία 4 χρόνια, ο Ανδρέας Μικίδης είναι ένας από τους διαχειριστές μιας δημοφιλούς ομάδας 32.000 μελών στο Facebook με το όνομα ΩΜΟΦΑΓΙΑ / ΦΡΟΥΤΟΦΑΓΙΑ / ΖΩΝΤΑΝΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ / ΕΥΕΞΙΑ και της ομάδας ΩΜΟΦΑΓΟΙ & ΦΡΟΥΤΟΦΑΓΟΙ (inspired by dr. Robert Morse) όπου εκεί είθισται να δημοσιεύει τα τελευταία του άρθρα, να απαντάει σε ερωτήσεις μελών και να μοιράζεται τις γνώσεις του – οι οποίες προέρχονται μέσα από την προσωπική του εμπειρία και μελέτη καθώς δεν είναι επαγγελματίας γιατρός.
Μετά από μια γρήγορη επικοινωνία, και αφού μου αναδύθηκε ξανά η περιέργεια σχετικά με αυτόν τον λιτό τρόπο ζωής, κανονίσαμε την συνέντευξή του μέσω βιντεοκλήσης όπου μου μοιράστηκε τα οφέλη της ωμοφαγίας καθώς και το προσωπικό του βίωμα εφαρμόζοντάς την στην καθημερινότητά του.
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι οι απόψεις του συνεντευξιαζόμενου και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα την γνώμη της Epoch Times.
Αν το βλέπω το πιστεύω. Σε κάποιον βαθμό, αυτό ισχύει, φυσικά: Τα μάτια μας μάς επιτρέπουν να δούμε τι είναι γύρω μας, βοηθώντας μας να κινηθούμε στον κόσμο μας.
Αλλά αποδεικνύεται ότι η οπτική μας είναι πολύ πιο περίπλοκη από αυτό, σύμφωνα με το νέο βιβλίο «Αντίληψη: Πώς τα σώματά μας διαμορφώνουν την σκέψη μας» [Perception: How Our Bodies Shape Our Minds], από τον ψυχολόγο του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια Dennis Proffitt και τον Drake Baer. Αυτό που αντιλαμβανόμαστε σε κάθε δεδομένη στιγμή δεν καθορίζεται μόνο από την αισθητηριακή λήψη, αλλά και από τις προσωπικές μας φυσικές ικανότητες, τα επίπεδα ενέργειας, τα συναισθήματα, τις κοινωνικές ταυτότητες, και πολλά άλλα.
«Είναι κοινή λογική να πιστεύουμε ότι βιώνουμε τον κόσμο όπως αντικειμενικά είναι», γράφουν οι συγγραφείς. «Παρόλο που η απλοϊκή διαίσθησή μας είναι ότι βλέπουμε τον κόσμο όπως είναι, αυτό δεν ισχύει».
Δεν είναι μόνο η όρασή μας που επηρεάζεται από ασυνείδητες διαδικασίες. Το βιβλίο του Proffitt και του Baer είναι γεμάτο από συναρπαστικά ερευνητικά ευρήματα που αφορούν όχι μόνο τα πράγματα που αντιλαμβανόμαστε, αλλά και την κρίση μας και τις αποφάσεις που λαμβάνουμε με βάση αυτό που αντιλαμβανόμαστε. Πράγματα που φαίνονται αληθινά και καθολικά είναι συχνά μόνο η δική μας ατομική εμπειρία του κόσμου.
Αυτό είναι χρήσιμη γνώση – ειδικά τώρα, όταν αντιμετωπίζουμε μια θανατηφόρα πανδημία και βυθιζόμαστε σε πολιτικές και κοινωνικές αναταραχές. Εάν καταλάβουμε ποιοι μη σχετικοί παράγοντες επηρεάζουν αυτό που βλέπουμε και σκεφτόμαστε, μπορούμε ίσως να βρούμε τρόπους να ξεπεράσουμε αυτές τις επιρροές και να πάρουμε καλύτερες αποφάσεις ως κοινωνία.
Αυτό σημαίνει να έχεις ταπεινότητα. Εδώ είναι οκτώ από τα πολλά ενδιαφέροντα μηνύματα από το βιβλίο τους.
1. Η ενέργεια και οι ικανότητές μας επηρεάζουν την οπτική μας
Αρκετές μελέτες του Proffitt και άλλων δείχνουν ότι τα φυσικά μας σώματα και η ικανότητά μας να κινούμαστε επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε το περιβάλλον μας. Για παράδειγμα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι εάν είστε παχύσαρκοι ή κουρασμένοι, οι αποστάσεις μοιάζουν μεγαλύτερες. Οι άνθρωποι που φορούν βαριά σακίδια βλέπουν πιο απότομους λόφους μπροστά τους από αυτούς χωρίς σακίδια.
«Με άλλα λόγια: Η ικανότητα πεζοπορίας μας διαμορφώνει την φαινομενική δυσκολία του λόφου, που καθορίζει πώς τον βλέπουμε. Δεν βλέπεις τον λόφο όπως είναι, αλλά μάλλον όπως φαίνεται σε εσένα», γράφουν οι Proffitt και Baer.
Εάν κρατάτε κάτι που επεκτείνει την εμβέλειά σας – όπως ένα μπαστούνι αθλήματος – τα πράγματα φαίνονται επίσης πιο κοντά σας. Στα αθλήματα, οι επιτυχείς παίκτες του μπέιζμπολ βλέπουν κυριολεκτικά μεγαλύτερες μπάλες να έρχονται από τον πίτσερ, και οι παίκτες γκολφ που είναι εύστοχοι βλέπουν μεγαλύτερες τρύπες.
Αυτό το φαινόμενο εκδηλώνεται ακόμη και σε βρέφη. Γι’ αυτό, σε ένα πείραμα, τα βρέφη έδειξαν φόβο όταν τα κατέβαζαν σε πλατφόρμα με ψεύτικο γκρεμό (μια οφθαλμαπάτη υψομετρικής διαφοράς που δημιουργούνταν από διαφανές πλαστικό), αλλά τα βρέφη που δεν μπορούσαν να μπουσουλούν δεν έδειξαν τον ίδιο φόβο. Δεν τους φάνηκε τόσο τρομακτικό, επειδή, ως ανίκανα να μετακινηθούν, δεν χρειαζόταν να ανησυχούν ακόμα για γκρεμούς.
2. Το πόσο αντιλαμβανόμαστε το σώμα μας επηρεάζει τις αποφάσεις μας
Σε ένα πείραμα, οι ερευνητές μελέτησαν διαχειριστές hedge fund που έπρεπε να λάβουν γρήγορες αποφάσεις σχετικά με την διαχείριση μετοχών υπό έντονη πίεση. Το περίεργο εύρημά τους; Οι χρηματιστές που μπορούσαν να μετρήσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τους δικούς τους καρδιακούς παλμούς χωρίς να αγγίξουν το σώμα τους ήταν πιο επιτυχημένοι έμποροι.
Οι άνθρωποι που ήταν πιο σίγουροι για την ακριβή μέτρησή τους, ωστόσο, δεν ήταν πιο επιτυχημένοι, και όσο μεγαλύτερο ήταν το χάσμα μεταξύ της εμπιστοσύνης και της ακρίβειας, τόσο υψηλότερο ήταν το άγχος τους. Αυτό υποδηλώνει ότι η πραγματική αντίληψη του σώματός σας μπορεί να είναι χρήσιμη σε καταστάσεις εργασίας υψηλής πίεσης.
Αν και ο λόγος είναι αβέβαιος, είναι πιθανό τα άτομα που γνωρίζουν περισσότερο τους καρδιακούς παλμούς τους να είναι καλύτερα σε θέση να ηρεμήσουν υπό πίεση και, συνεπώς, να πάρουν πιο ψύχραιμες αποφάσεις. Ή θα μπορούσε να είναι ότι οι επιτυχημένοι άνθρωποι που αντιλαμβάνονται καλύτερα το σώμα τους ερμηνεύουν τις αντιλήψεις τους με μεγαλύτερη ακρίβεια, κατανοώντας πώς τα δύο αλληλεπιδρούν. Σε κάθε περίπτωση, αυτά τα ευρήματα θα μπορούσαν να σημαίνουν ότι είναι καλό να καλλιεργήσουμε μεγαλύτερη σωματική συνειδητότητα.
3. Η πείνα (ή η έλλειψή της) αλλάζει τις επιλογές μας
Τα επίπεδα ενέργειας του σώματός μας επηρεάζουν επίσης την λήψη αποφάσεων. Σε ένα πείραμα, οι συμμετέχοντες που έπιναν ένα ζαχαρούχο ποτό έλαβαν καλύτερες αποφάσεις και καθυστέρησαν την άμεση ικανοποίηση περισσότερο από τους ανθρώπους που έπιναν ένα γλυκό ποτό χωρίς γλυκόζη. Ομοίως, όταν οι δικαστές λαμβάνουν αποφάσεις περί απαλλαγής λίγο πριν από το μεσημεριανό διάλειμμα ή στο τέλος της ημέρας τους, τείνουν να αρνούνται την απαλλαγή. Αυτό συμβαίνει επειδή μια απόφαση για την χορήγηση απαλλαγής απαιτεί πιο προσεκτική εξέταση – και, συνεπώς, περισσότερη ενέργεια.
Μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι οι άνθρωποι που έχουν πιεί ένα μεγάλο ποτήρι ζαχαρούχου λεμονάδας τείνουν να βοηθούν περισσότερο τους άλλους. Και τα παιδιά που τρώνε πρωινό τα πηγαίνουν καλύτερα στο σχολείο και έχουν λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς.
«Ο τρόπος που σκέφτεσαι συνδέεται με ατελείωτους τρόπους με το πώς αισθάνεσαι σωματικά», γράφουν οι συγγραφείς. Επομένως, είναι σημαντικό να διασφαλίσουμε ότι εμείς (ή άλλοι στους οποίους βασιζόμαστε) δεν είμαστε πολύ εξαντλημένοι όταν πρέπει να ληφθούν δύσκολες αποφάσεις.
Οι πεποιθήσεις μας για τον κόσμο εξαρτώνται επίσης από φαινομενικά άσχετες επιρροές. Σε ένα πείραμα, όταν ερευνητές ρώτησαν τους συμμετέχοντες να δηλώσουν αν ένα ρητό είναι αληθές ή όχι, όπως «η Λίμα βρίσκεται στο Περού», γραμμένο σε διαφορετικά χρώματα, οι συμμετέχοντες συμφωνούσαν περισσότερο με ευανάγνωστα ρητά παρά με δυσανάγνωστα. Παρομοίως, ρητά με ομοιοκαταληξία, όπως «Woes unite foes» (Οι δυσκολίες ενώνουν εχθρούς) θεωρήθηκαν πιο σωστά από ρητά με το ίδιο νόημα αλλά χωρίς ομοιοκαταληξία, όπως «Woes unite enemies».
Αυτή η τάση μπορεί να σταματήσει αν απλώς μιλήσεις για αυτό στους ανθρώπους. Αλλά, αν δεν το γνωρίζουν, αυτές οι δυνάμεις επιδρούν κάτω από την συνειδητή αντιληπτικότητα, και μπορούμε να εξαπατηθούμε, καθώς είναι πολύ εύκολο να πιστέψουμε ή να θυμόμαστε κάτι τέτοιο.
«Το πάθος μας για ευγλωττία μας κάνει ευάλωτους [στα ψέματα], αν νιώθουμε καλά, είναι σωστό, και όταν αυτή η τρωτότητα χρησιμοποιείται σε επίπεδο έντασης ΜΜΕ, παίρνουμε μισοαλήθειες και ψευδείς ειδήσεις.»
5. Τα συναισθήματά μας επηρεάζουν την πολιτική μας άποψη
Δεν προκαλεί έκπληξη μάλλον, ότι τα συναισθήματά μας επηρεάζουν τις αντιλήψεις και σκέψεις μας. Ακόμα κι έτσι, ακόμα και για εμένα που γνωρίζω αυτήν την έρευνα καλά, ο τρόπος αντίληψης παρουσίασε κάποιες εκπλήξεις.
Σε μια έρευνα που αναφέρεται στο βιβλίο, οι ερευνητές βρήκαν ότι άνθρωποι που νιώθουν αηδία ευκολότερα, όταν φαντάζονταν πράγματα όπως έναν κάδο απορριμάτων γεμάτο σκουλήκια ή ένα κομμάτι κέικ σοκολάτας σε σχήμα περιττώματος σκύλου, τείνουν να είναι πιο συντηρητικοί πολιτικά. Και τείνουν να έχουν ισχυρότερα αρνητικά συναισθήματα για ανθρώπους που υποστηρίζουν σεξουαλικές ελευθερίες με τις οποίες διαφωνούν, όπως δικαιώματα ομοφυλοφίλων ή δικαίωμα για άμβλωση.
Συναισθήματα όπως η αηδία, συχνά μη ανιχνεύσιμα από την συνείδησή μας, οδηγούν τις αντιδράσεις μας και την κρίση μας, κάνοντάς τες όχι τελείως αντικειμενικές.
«Συναισθήματα μας επιτρέπουν να αντιλαμβανόμαστε το καλό και το κακό σε έναν κόσμο γεμάτο και με τα δύο. Φαίνεται να έρχονται απρόσκλητα, αλλά είναι δικής μας δημιουργίας, και κατέχουν τόσο την σοφία όσο και τα ελαττώματα των πιο παλιών και βασικών δομών του εγκεφάλου μας», έγραψαν οι Proffitt και Baer.
6. Η στενοχώρια κάνει τα πράγματα να μοιάζουν δυσκολότερα
Όποιος έχει νιώσει έστω και μία φορά θλιμένος ή στενοχωρημένος γνωρίζει ότι είναι δύσκολο να κάνεις τα πράγματα όταν νιώθεις άσχημα. Αλλά έχει ενδιαφέρον να μάθουμε ότι αυτά τα συναισθήματα αλλάζουν επίσης την αντίληψη των αισθητηριακών οργάνων μας. Για παράδειγμα, άνθρωποι που ακούν μελαγχολική μουσική τείνουν να σκέφτοναι ότι ένας λόφος μοιάζει πιο απότομος, σε σύγκριση με άλλους που ακούν χαρούμενη μουσική.
«Τα συναισθήματα … έχουν κάνει την δουλειά να δίνουν ένα κόκκινο ή πράσινο φως ως προς την προσέγγιση ή αποφυγή αντικειμένων, ανθρώπων, και καταστάσεων, και σμιλεύουν την αντίληψή μας αντιστοίχως», έγραψαν οι Proffitt και Baer. Αυτό σημαίνει ότι αν καλλιεργούμε τα θετικά συναισθήματά μας, θα βοηθηθούμε να προσεγγίσουμε δύσκολες εργασίες, μερικές έρευνες τουλάχιστον φέρουν τέτοια συμπεράσματα.
7. Με άλλους ανθρώπους δίπλα τα πράγματα μοιάζουν ευκολότερα
Η παρουσία άλλων ανθρώπων επηρεάζει την αντίληψή μας των δύσκολων καταστάσεων, επίσης. Αν κρατάμε το χέρι κάποιου όταν βιώνουμε ένα επώδυνο γεγονός, μειώνει τον πόνο. Αν αναμένουμε να κουβαλήσουμε ένα βαρύ αντικείμενο με κάποιον (και όχι μόνοι μας) το αντικείμενο μοιάζει ελαφρύτερο, και απλώς σκεπτόμενοι για έναν φίλο, οι λόφοι μοιάζουν λιγότερο απότομοι.
Οι κοινωνικές συνδέσεις μας μοιάζει να έχουν ρόλο στην μείωση της πίεσης, και ίσως είναι ο λόγος που όταν είμαστε με άλλους η αντίληψή μας του πόνου ή δυσκολίας αλλάζει, κάνοντάς τα να φαίνονται ευκολότερα να τα υπομείνουμε. Αυτές οι έρευνες και άλλες μιλούν για την σημασία των κοινωνικών σχέσεών μας στην εσωτερική μας δύναμη όταν τα πράγματα είναι δύσκολα.
8. Η πολιτική μας άποψη επηρεάζει την μαθηματική μας ικανότητα
Ακόμα ένα εκπληκτικό εύρημα είναι το πως η κοινωνική μας στάση, όπως το πιο πολιτικό κόμμα υποστηρίζουμε, επηρεάζει την αντίληψή μας. Για παράδειγμα, σε μια έρευνα, οι άνθρωποι έπρεπε να λύσουν μαθηματικές εξισώσεις για να επαληθευθεί η ορθότητα ενός ερευνητικού ευρήματος, όπως το αν ένα εμβόλιο είναι αποτελεσματικό ή αν η οπλοαπαγόρευση μπορεί να σώσει ζωές. Όπως προβλεπόταν, άνθρωποι με καλύτερες μαθηματικές ικανότητες ήταν ικανοί να βρουν τις απαντήσεις των εξισώσεων ευκολότερα, αλλά μόνο όταν το αποτέλεσμα των υπολογισμών δεν ερχόταν σε αντίθεση με το πολιτικό τους πιστεύω. Αν ήταν αντίθετο, τα μαθηματικά τους ήταν χειρότερα: Έλυναν το πρόβλημα σωστά 25 με 45 τοις εκατό λιγότερο συχνά.
Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την ιδέα ότι οι άνθρωποι χρειάζονται απλώς περισσότερες πληροφορίες για να καταλάβουν την αλήθεια μιας κατάστασης. «Η σκέψη, ακόμα και στα μαθηματικά, δεν είναι μια διαδικασία που συμβαίνει απομονωμένα, αλλά αντιθέτως είναι συνυφασμένη στις προσωπικές σκέψεις και ταυτότητές μας», έγραψαν οι συγγραφείς. «Πραγματικά μπερδευόμαστε, σταματάμε να σκεφτόμαστε, και είμαστε ανίκανοι να χρησιμοποιήσουμε τις πλήρεις δυνατότητές μας όταν αντιμετωπίζουμε γεγονότα που απειλούν την κοινωνική μας ταυτότητα.»
Συμπερασματικά, είναι καλό να γίνουμε πιο ταπεινοί διαβάζοντας αυτές τις έρευνες. Σαφώς, πολλές δυνάμεις μη ανιχνεύσιμες από την συνείδησή μας επηρεάζουν τις αντιλήψεις μας, τις σκέψεις και τις αποφάσεις, και τα λάθη είναι πολλά. Συνειδητοποιώντας αυτές τις επιρροές μπορεί να μας προφυλάξει από το να κάνουμε ζημιογόνες λανθασμένες κρίσεις ή να δημιουργήσουμε αχρείαστες έριδες με άλλους που βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά. Το τελικό πλεονέκτημα αυτού; Θα ήταν καλό, αν λίγη ταπεινότητα βοηθούσε όλους να πράττουν με λιγότερη ύβρη και να είναι πιο ανοιχτοί σε άλλες οπτικές.
Η Τζιλ Σάττι, Psy.D., είναι κριτικός βιβλίων για το Greater Good και συχνή συνεργάτιδα του περιοδικού. Το άρθρο αυτό είχε αρχικά δημοσιευτεί στο διαδικτυακό περιοδικό Greater Good.
ΠΑΡΙΣΙ – Ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν καταδίκασε αυτό που αποκάλεσε «ισλαμική τρομοκρατική επίθεση» εναντίον καθηγητή ιστορίας που αποκεφαλίστηκε σε προάστιο του Παρισιού την Παρασκευή, προτρέποντας το έθνος να σταθεί ενωμένο ενάντια στον εξτρεμισμό.
Ο δάσκαλος είχε δείξει μέσα στην τάξη του καρικατούρες του Μωάμεθ, σύμφωνα με τις αρχές. Ο δράστης δέχθηκε πυρά από την αστυνομία και έπεσε νεκρός μετά τον αποκεφαλισμό της Παρασκευής.
Ο Γάλλος εισαγγελέας της Αντιτρομοκρατικής ξεκίνησε έρευνα πάνω σε δολοφονία με ύποπτο τρομοκρατικό κίνητρο, ανέφερε η εισαγγελία.
Ο Μακρόν επισκέφτηκε το σχολείο όπου ο δάσκαλος εργαζόταν στο προάστιο Κονφλάν-Σεντ-Ονορέ και συναντήθηκε με το προσωπικό μετά την δολοφονία. Ένας δημοσιογράφος του Associated Press είδε τρία ασθενοφόρα να φτάνουν στη σκηνή, βαριά οπλισμένη αστυνομία να περιβάλλει την περιοχή και φορτηγά της αστυνομίας να περιβάλλουν τους κατάφυτους δρόμους.
«Ένας από τους συμπατριώτες μας δολοφονήθηκε σήμερα επειδή δίδασκε… την ελευθερία της έκφρασης, την ελευθερία να πιστεύουμε ή να μην πιστεύουμε», δήλωσε ο Μακρόν.
Είπε ότι η επίθεση δεν πρέπει να διαιρέσει την Γαλλία, γιατί αυτό επιζητούν οι εξτρεμιστές. «Πρέπει να μείνουμε ενωμένοι ως πολίτες», είπε.
Ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν, αριστερά, βρίσκεται έξω από ένα γυμνάσιο, αφού ένας καθηγητής ιστορίας που έδειξε στους μαθητές του καρικατούρες του Μωάμεθ αποκεφαλίστηκε στο Κονφλάν-Σεντ-Ονορέ, βόρεια του Παρισιού, στις 16 Οκτωβρίου 2020. ( Φωτογραφία AP / Michel Euler)
Ένας αξιωματικός της αστυνομίας είπε ότι ο ύποπτος, οπλισμένος με ένα μαχαίρι και ένα πιστόλι airsoft -το οποίο πυροδοτεί πλαστικές σφαίρες- έπεσε νεκρός περίπου 600 μέτρα από το σημείο όπου σκοτώθηκε ο δάσκαλος αφού δεν ανταποκρίθηκε στις εντολές να κατεβάσει τα χέρια του, και ενήργησε με απειλητικό τρόπο.
Ο δάσκαλος είχε λάβει απειλές αφού άνοιξε συζήτηση «για ένα ντιμπέιτ» σχετικά με τις καρικατούρες πριν από περίπου 10 ημέρες, δήλωσε ο αστυνομικός στο The Associated Press. Ο γονέας ενός μαθητή είχε υποβάλει καταγγελία εναντίον του δασκάλου, ανέφερε άλλος αξιωματικός της αστυνομίας, προσθέτοντας ότι ο ύποπτος δολοφόνος δεν είχε παιδί στο σχολείο. Η ταυτότητα του υπόπτου δεν δημοσιοποιήθηκε.
Γάλλοι αστυνομικοί στέκονται έξω από ένα γυμνάσιο μετά τον αποκεφαλισμός ενός καθηγητή ιστορίας που άνοιξε συζήτηση με μαθητές του για καρικατούρες του Προφήτη Μωάμεθ στο Κονφλάν-Σεντ-Ονορέ, βόρεια του Παρισιού, στις 16 Οκτωβρίου 2020. (AP Photo / Michel Euler)
Γαλλικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι ο δράστης ήταν 18 ετών, γεννημένος στη Μόσχα ενώ φέρεται να είναι τσετσενικής καταγωγής.
Δεν μπορούν να αποκαλυφθούν τα ονόματα των δύο αξιωματούχων επειδή δεν είχαν εξουσιοδότηση να συζητήσουν τις τρέχουσες έρευνες.
Η Γαλλία προσέφερε άσυλο σε πολλούς Τσετσένους από τότε που ο ρωσικός στρατός διεξήγαγε πόλεμο εναντίον ισλαμιστών αυτονομιστών στην Τσετσενία τη δεκαετία του 1990 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000, και υπάρχουν τσετσενικές κοινότητες διάσπαρτες σε όλη τη Γαλλία.
Στη Γαλλία παρατηρήθηκε περιστασιακή βία στην Τσετσενική κοινότητα τους τελευταίους μήνες, στην περιοχή Ντιζόν, στη μεσογειακή πόλη της Νίκαιας και στη δυτική πόλη Σεντ-Ντιζιέρ, που πιστεύεται ότι συνδέεται με τοπική εγκληματική δραστηριότητα.
Η επίθεση έρχεται τη στιγμή που ο Μακρόν πιέζει για έναν νέο νόμο εναντίον αυτού που αποκαλεί εγχώριο «αυτονομισμό», ιδίως από ακραίους ισλαμιστές που κατηγορούνται για κατήχηση ευάλωτων ανθρώπων μέσω σχολείων στο σπίτι, εξτρεμιστικών κηρυγμάτων και άλλων δραστηριοτήτων.
Η Γαλλία έχει τον μεγαλύτερο μουσουλμανικό πληθυσμό στη Δυτική Ευρώπη με έως και 5 εκατομμύρια μέλη και το Ισλάμ είναι η Νο. 2 θρησκεία της χώρας.
«Δεν το είδαμε να έρχεται», είπε ο κάτοικος του Κονφλάν, Ρεμί Τελ, στον τηλεοπτικό σταθμό CNews. Περιέγραψε το προάστιο ως φιλήσυχο.
Πρόκειται για το δεύτερο περιστατικό που σχετίζεται με την τρομοκρατία ύστερα από την τρέχουσα δίκη για τη σφαγή στην αίθουσα ειδήσεων τον Ιανουάριο του 2015 στην σατιρική εφημερίδα Τσάρλι Χέμπντο μετά τη δημοσίευση καρικατούρων του προφήτη του Ισλάμ.
Με το ξεκίνημα της δίκης, το φύλλο αναδημοσίευσε τις καρικατούρες του προφήτη για να τονίσει το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης. Ακριβώς πριν από τρεις εβδομάδες, ένας νεαρός άνδρας από το Πακιστάν συνελήφθη αφού μαχαίρωσε, έξω από τα πρώην γραφεία της εφημερίδας, δύο άτομα που υπέστησαν σχεδόν θανατηφόρους τραυματισμούς. Ο 18χρονος είπε στην αστυνομία ότι ήταν αναστατωμένος για τη δημοσίευση των καρικατουρών.
Το περιστατικό συνέβη καθώς η κυβέρνηση Μακρόν επεξεργάζεται νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση των ακραίων ισλαμιστών, για τους οποίους οι αρχές ισχυρίζονται ότι δημιουργούν μια παράλληλη κοινωνία έξω από τις αξίες της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Τρεις εβδομάδες χρειάστηκαν για να πιστοποιήσει την γνησιότητα του υλικού που βρίσκεται σε αντίγραφο ενός σκληρού δίσκου, που κάποτε φέρεται να ανήκε στον Χάντερ Μπάιντεν, γιο του υποψήφιου προέδρου των Δημοκρατικών Τζο Μπάιντεν, δήλωσε ο πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Ρούντι Τζουλιάνι.
Το περιεχόμενο του δίσκου αποτελεί αντικείμενο μιας σειράς εκρηκτικών αποκαλύψεων της New York Post οι οποίες ρίχνουν περαιτέρω φως στις σχέσεις του Χάντερ Μπάιντεν με την Κίνα και την Ουκρανία.
Ο Τζουλιάνι, προσωπικός δικηγόρος του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, δήλωσε στην Epoch Times ότι αυτός και ο δικηγόρος του, Ρόμπερτ Κοστέλο, συνέκριναν μερικές από τις γραπτές σημειώσεις που βρίσκονταν μέσα στο δίσκο με δείγματα γραφής του Χάντερ Μπάιντεν, ταίριαξαν λεπτομέρειες σχετικά με μη γνωστοποιημένες συναντήσεις και εμπιστευτικές πληροφορίες που είχαν ήδη λάβει από άλλες πηγές, και επαλήθευσαν τις διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που βρίσκονταν μέσα στον «θησαυρό» δεδομένων, μεταξύ άλλων. Ο Τζουλιάνι είπε ότι ο δίσκος περιέχει περίπου 800 προσωπικές φωτογραφίες του Χάντερ Μπάιντεν, από τις οποίες ορισμένες δείχνουν παράνομες πράξεις, ισχυρίζεται ο Τζουλιάνι. Οι Epoch Times δεν μπόρεσαν να επαληθεύσουν ανεξάρτητα τον ισχυρισμό αυτό καθώς ο Τζουλιάνι αρνήθηκε να παράσχει αντίγραφο των αρχείων.
Ο Κοστέλο φέρεται να έλαβε τον Αύγουστο ένα αντίγραφο του σκληρού δίσκου από τον ιδιοκτήτη ενός καταστήματος επισκευής Mac στο Γουίλμινγκτον του Ντέλαγουερ και τον παρέδωσε στον Τζουλιάνι πριν από τρεις εβδομάδες, σύμφωνα με τον πρώην δήμαρχο. Ο πρώην σύμβουλος του Τραμπ για θέματα στρατηγικής, Στίβεν Μπάνον, διαπραγματεύτηκε μια αποκλειστική συμφωνία με την Post και ο Τζουλιάνι παρέδωσε ένα αντίγραφο του δίσκου στην εφημερίδα στις 10 Οκτωβρίου. Η Post έκανε τη δική της προσπάθεια ελέγχου ταυτότητας, δήλωσε ο Τζουλιάνι.
Η αποκλειστική συμφωνία με την Post δίνει στην εφημερίδα το προβάδισμα για την κάλυψη του υλικού, αλλά επιτρέπει στον Τζουλιάνι σταδιακά να αρχίσει την αποκάλυψη του υλικού σε άλλα μέσα ενημέρωσης, δήλωσε ο πρώην δήμαρχος.
Μαζί με το αντίγραφο του δίσκου, ο ιδιοκτήτης του καταστήματος επισκευής Mac έδωσε στον Κοστέλο μια απόδειξη με ημερομηνία 12 Απριλίου 2019, την οποία φέρεται να δημιούργησε την ημέρα που ο Χάντερ Μπάιντεν έφερε έναν χαλασμένο φορητό υπολογιστή και ζήτησε την ανάκτηση των δεδομένων. Αφού ο Μπάιντεν δεν ήρθε ποτέ να παραλάβει τον φορητό υπολογιστή και ο ιδιοκτήτης του καταστήματος, Τζον Πολ Μακ Ισαάκ, δεν κατάφερε να τον βρει, ο Μακ Ισαάκ πήρε τον φορητό υπολογιστή και εξέτασε το περιεχόμενό του. Ο Μακ Ισαάκ έδωσε επίσης στον Κοστέλο ένα αντίγραφο μιας υποτιθέμενης κλήτευσης για το φορητό υπολογιστή, με ημερομηνία 9 Δεκεμβρίου 2019, την οποία φέρεται να χρησιμοποίησε το FBI τον ίδιο μήνα.
Ένα γραφείο του FBI και το Γραφείο Εισαγγελέων των ΗΠΑ για την Περιφέρεια του Ντέλαγουερ αρνήθηκαν να επιβεβαιώσουν την αυθεντικότητα της κλήσης. Ο δικηγόρος του Χάντερ Μπάιντεν δεν απάντησε σε αίτημα για σχολιασμό. Ο Μακ Ισαάκ δεν απάντησε σε αιτήματα για συνέντευξη.
Παρόλο που είναι σίγουρος για την αυθεντικότητα του περιεχομένου του δίσκου, ο Τζουλιάνι δεν αποκλείει την πιθανότητα, σε περίπτωση που «ο ιδιοκτήτης του καταστήματος λέει ψέμματα», ότι ο φορητός υπολογιστής μπορεί να είχε παραδοθεί και να ανήκε σε κάποιον άλλον εκτός του Χάντερ Μπάιντεν.
Σύμφωνα με ένα ηχητικό κομμάτι που δημοσιεύθηκε από την The Daily Beast, ο Μακ Ισαάκ είπε ότι ένα ιατρικό πρόβλημα τον εμπόδισε να αναγνωρίσει το άτομο που έφερε τον φορητό υπολογιστή. Έδωσε επίσης διάφορες εκδοχές για το τι συνέβη με τον φορητό υπολογιστή, παρακάμπτοντας ερωτήσεις σχετικά με το χρονοδιάγραμμα των γεγονότων. Ένα διάστημα πέντε μηνών πέρασε αφού ο φορητός υπολογιστής έφτασε στα χέρια του Μακ Ισαάκ και τον παρέδωσε στο FBI. Και ένα διάστημα οκτώ μηνών από την παράδοση στο FBI και την πρώτη επαφή με τον δικηγόρο του Τζουλιάνι.
Η πρώτη ιστορία της Post για τον Χάντερ Μπάιντεν έγινε πολύ γρήγορα μεγάλη επιτυχία στον ιστότοπο της εφημερίδας και, αφού το Twitter και το Facebook έλαβαν πρωτοφανή μέτρα για να αποτρέψουν τους ανθρώπους από το να μοιραστούν το άρθρο, βγήκαν στο αμερικανικό προσκήνιο καθώς εξέχοντα πρόσωπα εκφράζουν την οργή τους για την προφανή λογοκρισία λίγο πριν τις εκλογές. Το άρθρο μιλάει για υποτιθέμενα email του Χάντερ Μπάιντεν που υποδηλώνουν ότι στα τέλη Μαρτίου ή τον Απρίλιο του 2016 γνώρισε τον πατέρα του, τον τότε αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν, σε ένα ανώτερο στέλεχος της ουκρανικής εταιρείας φυσικού αερίου Burisma. Εκείνη την εποχή, ο Χάντερ Μπάιντεν κατείχε θέση στο διοικητικό συμβούλιο της Burisma.
«Αγαπητέ Χάντερ, σε ευχαριστώ που με προσκάλεσες στο DC και μου έδωσες την ευκαιρία να συναντήσω τον πατέρα σου και να περάσουμε λίγο χρόνο μαζί. Είναι πραγματικά τιμή μου και ευχαρίστηση», αναφέρει το φερόμενο email.
Το ανώτερο στέλεχος της ουκρανικής εταιρείας, Βαντίμ Ποζάρσκι, βρισκόταν στην Ουάσινγκτον λίγο πριν σταλεί το υποτιθέμενο email της 17 Απριλίου 2015, σύμφωνα με ένα δρομολόγιο που κυκλοφόρησε από την Επιτροπή Εσωτερικής Ασφάλειας της Γερουσίας. Η εκστρατεία του Μπάιντεν είπε στο Politico ότι δεν υπάρχει επίσημη καταγραφή μιας συνάντησης, αλλά δεν αποκλείει το γεγονός μιας άτυπης συνάντησης μεταξύ του Μπάιντεν και του Ποζάρσκι.
Η δουλειά του Χάντερ Μπάιντεν στην Burisma ήρθε στο προσκήνιο κατά τη διάρκεια της διαδικασίας παραπομπής του Τραμπ το 2019, της οποίας το έναυσμα ήταν μια τηλεφωνική κλήση μεταξύ του προέδρου των ΗΠΑ και του προέδρου της Ουκρανίας, Βολοντιμίρ Ζελένσκι. Στο τηλεφώνημα, ο Τραμπ ζήτησε από τον Ζελένσκι να εξετάσει το θέμα της απόλυσης του ανώτατου εισαγγελέα της Ουκρανίας, Βίκτορ Σόκιν. Ο Τζο Μπάιντεν έχει πει δημοσίως την ιστορία όπου εξανάγκασε την απομάκρυνση του Σοκίν με την απειλή να παρακρατήσει 1 δισεκατομμύριο δολάρια ΗΠΑ από εγγυήσεις δανείων προς την Ουκρανία. Ο Σόκιν, σε μια ορκισμένη δήλωση, είπε ότι απολύθηκε λόγω πίεσης από τον Μπάιντεν επειδή διεξήγαγε έρευνα πάνω στην Burisma.
Στις 15 Οκτωβρίου, μία ημέρα μετά το αρχικό άρθρο σχετικά με τα υποτιθέμενα email της Ουκρανίας, η Post δημοσίευσε ένα άρθρο με λεπτομέρειες για τα φερόμενα email μεταξύ του Χάντερ Μπάιντεν και των συνεργατών του σχετικά με μια επιχείρηση στην οποία συμμέτοχος ήταν μια κινεζική ενεργειακή εταιρεία. Ένα από τα φερόμενα email, με ημερομηνία 13 Μαΐου 2017, παραθέτει μια θέση προοπτικής για τον Μπάιντεν ως «Πρόεδρος / Αντιπρόεδρος ανάλογα τη συμφωνία με την CEFC», ένα ακρωνύμιο που αναφέρεται στον πρώην όμιλο εφοδιασμού της Σαγκάης CEFC China Energy Co. με τίτλο «Προσδοκίες», απαριθμεί επίσης αυτό που φαίνεται να είναι μια προτεινόμενη κατανομή μετοχών μεταξύ του Μπάιντεν, των συνεργατών του και ενός μεριδίου που κατέχει ο Χάντερ Μπάιντεν για τον «μεγάλο τύπο».
Σε ένα άλλο φερόμενο email με ημερομηνία 2 Αυγούστου 2017, ο Χάντερ Μπάιντεν περιγράφει μια συμφωνία ύψους 30 εκατομμυρίων δολαρίων που διαπραγματεύτηκε με τον Ye Jianming, τότε πρόεδρο της CEFC που έκτοτε εξαφανίστηκε στην Κίνα. Ο Ye αναδείχθηκε γρήγορα στην Κίνα και το εξωτερικό μέχρι το 2017, αλλά οι προοπτικές του έπεσαν το 2018 αφού οι αρχές των ΗΠΑ κατηγόρησαν την εταιρεία και τους συνεργάτες του για δωροδοκία αφρικανικών αξιωματούχων υψηλού επιπέδου. Η CEFC κήρυξε πτώχευση νωρίτερα αυτό το έτος.
Η Post δημοσίευσε επίσης μια φερόμενη επιστολή δέσμευσης δικηγόρου μεταξύ του Χάντερ Μπάιντεν και του Patrick Ho, ενός από τους κορυφαίους υπολοχαγούς του Ye. Ο Μπάιντεν επρόκειτο να λάβει 1 εκατομμύριο δολάρια για «συμβουλές σε θέματα που σχετίζονται με το αμερικανικό δίκαιο και συμβουλές σχετικά με την πρόσληψη και τη νομική ανάλυση οποιουδήποτε δικηγορικού γραφείου ή δικηγόρου των ΗΠΑ», ισχυρίζεται η επιστολή. Στη συνέχεια, ο Ho φυλακίστηκε τρία χρόνια στο πλαίσιο της υπόθεσης δωροδοκίας στην Αφρική και απελάθηκε στο Χονγκ Κονγκ. Ο Χάντερ Μπάιντεν είπε στο The New Yorker ότι συμφώνησε να εκπροσωπήσει τον Ho αφού ο Ye του είπε ότι ανησυχεί ότι «οι αμερικανικές αρχές διεξήγαγαν έρευνα» πάνω στον Ho.
Ο Zachary Stieber συνέβαλε σε αυτό το άρθρο.
Ακολουθήστε τον Ivan στο Twitter: @ivanpentchoukov
Η ιστορία ξαναγράφεται στις Ηνωμένες Πολιτείες και η ιστορία που διδάσκεται στους μαθητές στα σημερινά σχολεία συκοφαντεί την Αμερική ως χτισμένη πάνω στον ρατσισμό και την δουλεία. Αλλά είναι αυτό αλήθεια; Ή μήπως αυτή είναι μια αλλαγή της ιστορίας; Για να μάθουμε περισσότερα σχετικά με αυτό, προσκαλέσαμε στην εκπομπή τον Άλεξ Νιούμαν (Alex Newman), βραβευμένο δημοσιογράφο και συγγραφέα του συλλογικού έργου «Εγκλήματα των εκπαιδευτικών: Πώς οι ουτοπικοί χρησιμοποιούν κυβερνητικά σχολεία για να καταστρέψουν τα παιδιά της Αμερικής».
Εν τω μεταξύ, ο Χάντερ Μπάιντεν, γιος του Δημοκρατικού προεδρικού υποψηφίου Τζο Μπάιντεν, κατηγορείται ότι προσπαθούσε να κλείσει συμφωνία με την μεγαλύτερη ιδιωτική εταιρεία ενέργειας της Κίνας, και ότι είπε σε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου: «θα ήταν ενδιαφέρον για μένα και την οικογένειά μου». Το email που διέρρευσε δημοσιεύθηκε αποκλειστικά από την New York Post και η εφημερίδα ισχυρίζεται ότι προέρχεται από έναν υπολογιστή που είχε δοθεί σε κατάστημα επισκευής και δεν ανακτήθηκε ποτέ.
Και, το κινεζικό καθεστώς ξεκίνησε ένα πρόγραμμα το 2018 για να στοχεύσει τις αμερικανικές και δυτικές πρεσβείες στην Κίνα, γεγονός που θα μπορούσε να δώσει κάποιες νέες πληροφορίες σχετικά με το κλείσιμο του κινεζικού προξενείου στο Χιούστον και το κλείσιμο του κεντρικού προξενείου των ΗΠΑ στην Τσενγκντού της Κίνας. Οι πληροφορίες προέρχονται από διαρροή εσωτερικών εγγράφων που ελήφθησαν από την Epoch Times.
Αυτά και πολλά άλλα θέματα σε αυτό το επεισόδιο του Crossroads.
Το Crossroads είναι μια εκπομπή της Epoch Times διαθέσιμη επίσης στο Facebook και στο YouTube.
Τορόντο, Καναδάς – Οι κύκνοι συχνά συμβολίζουν την αγνότητα, τη χάρη και την τελειότητα. Συνδέονται με τη γυναικεία ομορφιά και δύναμη. Λίγες είναι οι τέχνες πέρα από το κλασικό μπαλέτο, όπου ιδιότητες όπως η δύναμη, η καθαρότητα της φόρμας και η επιδίωξη της τελειότητας, εκτιμώνται τόσο και αποτελούν το αντικείμενο των προσπαθειών κάθε χορευτή και χορεύτριας.
Μοιάζει φυσικός ο συσχετισμός του κύκνου με την μπαλαρίνα, και η «Λίμνη των κύκνων» είναι το μπαλέτο που έκανε αυτόν τον συσχετισμό προφανή.
«Η λίμνη των κύκνων» πρωτοπαρουσιάστηκε το 1877 στη Μόσχα, στο θέατρο Μπολσόι, με τη μουσική του Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι, συνθέτη που θεωρείται από τους κορυφαίους παγκοσμίως σήμερα. Η μουσική του συνεχίζει να ζει ακόμα σε τρία από τα πιο ονομαστά μπαλέτα: τον «Καρυοθραύστη», την «Ωραία κοιμωμένη» και τη «Λίμνη των κύκνων». Ακόμα κι αυτοί που δεν έχουν δει ποτέ τη «Λίμνη των κύκνων», έχουν μάλλον ακούσει τη μουσική, είτε στο ραδιόφωνο, σε μια ταινία ή σε κάποιο διαφημιστικό της τηλεόρασης. Είναι μια από τις καλύτερες μουσικές που έχουν ποτέ γραφτεί.
Μπαλαρίνες στην «Λίμνη των Κύκνων» του James Kudelka, σε παραγωγή των Εθνικών Μπαλέτων του Καναδά. (Aleksandar Antonijevic)
Αν και αυτό το μπαλέτο είχε αρχικά μέτρια επιτυχία, η αναβίωσή του από τους χορογράφους Μάριους Πετιπά και Λεβ Ιβανόφ το 1895 στο θέατρο Μαρίινσκι της Αγ. Πετρούπολης έγινε η βάση όλων των κατοπινών αμέτρητων διασκευών του από διάφορους χορευτικούς θιάσους σε όλον τον κόσμο, διασκευές που συνεχίζονται ακόμη και σήμερα.
«Η λίμνη των κύκνων» διαθέτει κάποια από τα σημαντικότερα συστατικά του κλασικού μπαλέτου: άρτια τεχνική, μεγαλοπρεπείς κινήσεις και τέλειες πόζες. Έχει τεράστιες φυσικές και καλλιτεχνικές απαιτήσεις από τους χορευτές, από το corps de ballet μέχρι τους κύριους ρόλους. Οι ρόλοι της Οντέτ και της Οντίλ ήταν το όραμα κάθε νεαρής μπαλαρίνας για χρόνια.
«Η λίμνη των κύκνων» διαθέτει κάποια από τα σημαντικότερα συστατικά του κλασικού μπαλέτου: άρτια τεχνική, μεγαλοπρεπείς κινήσεις και τέλειες πόζες.
Για τη δεύτερη σολίστ των Εθνικών Μπαλέτων του Καναδά, Χάνα Φίσερ, η ευκαιρία να χορέψει αυτούς τους ρόλους ήταν μια τιμή, αλλά και πηγή μεγάλου στρες, όπως ομολογεί.
Η χορεύτρια Χάνα Φίσερ [Hannah Fischer]. (Sian Richards)
Γεννημένη στη Νέα Υόρκη σε οικογένεια χορευτών, η Φίσερ εκπαιδεύτηκε στην Εθνική Σχολή Χορού του Καναδά πριν προσληφθεί από τα Εθνικά Μπαλέτα το 2012. Το 2015 χόρεψε τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Ερμιόνης στο έργο του Κρίστοφερ Γουίλντον «Μια χειμωνιάτικη ιστορία» [Christopher Wheeldon, “A Winter’s Tale”], στον οποίο αναγνωρίστηκε η αγνότητα, η ομορφιά και η χάρη της.
«Είναι και οι δυο δύσκολοι, ο καθένας με τον τρόπο του», λέει για τους δυο πρωταγωνιστικούς ρόλους της στη «Λίμνη των κύκνων».
«Η Οντέτ απαιτεί έλεγχο και ισορροπία και αληθινά καθαρές γραμμές. Η Οντίλ έχει πολλές στροφές και πηδήματα και περισσότερα κόλπα, κι έτσι πρέπει να αναπτύξω και τα δύο αυτά είδη τεχνικών, ώστε να μπορέσω να προβάλω την αντίθεση ανάμεσα στους δύο ρόλους», εξηγεί.
«Υπάρχει επίσης το καλλιτεχνικό επίπεδο όπου η Οντέτ έχει εξαιρετική κομψότητα και χάρη, σαν ένας κύκνος…ενώ η Οντίλ είναι σέξι, κακιά και πονηρή. Υπάρχει και αυτή η διάσταση που πρέπει να εμφανιστεί στη δουλειά μου, οπότε [ο χορός] είναι κάτι περισσότερο από τεχνική – είναι ερμηνεία.»
Παγκόσμια θέματα
Ο Ήβαν ΜακΚί ως Ζίγκφριντ και η Σβετλάνα Λούνκινα ως Οντέτ. (Aleksandar Antonijevic)
Η ιστορία της «Λίμνης των κύκνων» έχει υποστεί αρκετές διασκευές, αλλά στα βασικά παραμένει η ίδια. Ο Ζίγκφριντ, ένας πρίγκιπας, ερωτεύεται την Οντέτ, τη Βασίλισσα των Κύκνων, που έχει παγιδευτεί από τον κακό μάγο Φον Ρόθμπαρτ. Όταν η μητέρα του πρίγκιπα οργανώνει έναν χορό στο παλάτι, για να διαλέξει ο γιος της τη νύφη του, ο Φον Ρόθμπαρτ καταφθάνει με τη γοητευτική του κόρη Οντίλ, αποφασισμένος να τυλίξει τον Ζίγκφριντ.
Ο Ζίγκφριντ σαγηνεύεται από την Οντίλ – την οποία περνάει για την Οντέτ, παρά τις πολλές διαφορές τους – και ορκίζεται να την παντρευτεί. Ο Φον Ρόθμπαρτ κατατροπώνει τον πρίγκιπα, που καταρρακώνεται όταν συνειδητοποιεί ότι πρόδωσε την αγαπημένη του Οντέτ. Τρέχει πίσω σε αυτήν και η Βασίλισσα των Κύκνων συγχωρεί την προδοσία του, όμως μετά πρέπει να αντιμετωπίσει την οργή του Ρόθμπαρτ.
Οι ρόλοι της Οντέτ και της Οντίλ συνήθως ερμηνεύονται από την ίδια χορεύτρια.
«Οι δύο ρόλοι πάνε μαζί», λέει η Φίσερ. «Μοιάζουν κάπως άδειοι ο ένας χωρίς τον άλλον. Η ανάπτυξη του χαρακτήρα είναι τέλεια όταν έχεις και τους δυο, και είναι τέλεια και για το κοινό. Βιώνεις όλα αυτά τα διαφορετικά συναισθήματα. Είναι μια στροφή 180 μοιρών. Παραμένει κύκνος, αλλά είναι ένας εντελώς διαφορετικός χαρακτήρας.»
Το καλό και το κακό, η πίστη και η προδοσία, η αγνότητα και η λαγνεία, είναι όλα σημαντικά θέματα στο μπαλέτο και έχουν βαθιά απήχηση στο κοινό. Η συγχώρεση είναι άλλο ένα κυρίαρχο θέμα.
«Στο pas de deux μπορούμε να δούμε την καρδιά της [Οντέτ] να σπάει, αλλά βλέπουμε και την αγάπη της για τον Ζίγκφριντ. Είναι όμορφο που τον συγχωρεί για την προδοσία του – εφόσον έγινε εν αγνοία του- αλλά η προδοσία πονά», λέει η Φίσερ.
Το κλασικό μπαλέτο παραμένει επίκαιρο στις μέρες μας, προσθέτει.
«Στην εποχή μας όλα βρίσκονται στη διάθεσή μας, τα παίζουμε στα δάχτυλά μας, αλλά αυτός είναι ένας πολύ καλός λόγος για να πάει κάποιος στο μπαλέτο και να δει ότι το αργό, το αγνό και το κλασικό είναι κι αυτά όμορφα», λέει η Φίσερ.
Μια σκηνή από τη «Λίμνη των κύκνων» (Bruce Zinger)
«[Το κλασικό μπαλέτο] δεν είναι απαραίτητα σφιχτό και άκαμπτο και προορισμένο για ένα ειδικό κοινό. Κι έτσι, όταν ρωτάει κάποιος «Πώς μπορείς να το φέρεις στον 21ο αιώνα;» – Λοιπόν, απλώς χορεύεις και αυτό το φέρνει στον 21ο αιώνα. Ο χορός, οποιοδήποτε είδος, δεν είναι ποτέ βαρετός – εκτός κι αν χορεύουμε βαρετά.»
Η παραγωγή των Εθνικών Μπαλέτων του Καναδά στη «Η Λίμνη των Κύκνων» παρουσιάστηκε στις 15-25 Ιουνίου 2017 στο Four Seasons Centre of the Arts του Τορόντο. Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε: http://national.ballet.ca
Το Facebook και το Twitter έχουν πάρει εξαιρετικά αυστηρά μέτρα εναντίον της New York Post σχετικά με ένα άρθρο για τον γιο του πρώην αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν.
Αυτή είναι η πρώτη φορά που εταιρείες κοινωνικών μέσων ενημέρωσης ανέλαβαν άμεση δράση εναντίον ενός ειδησεογραφικού άρθρου από έναν εκ των κορυφαίων εκδοτών των ΗΠΑ (η New York Post συγκαταλέγεται στις πέντε κορυφαίες εφημερίδες σύμφωνα με την κυκλοφορία της).
Εάν κοιτάξουμε λίγο πιο προσεκτικά, οι ενέργειες του Facebook και του Twitter φαίνονται αυθαίρετες, χωρίς συνοχή ή βάσιμο λόγο.
Ο υπάλληλος επικοινωνιών του Facebook, Άντι Στόουν, είπε σε μια δήλωση ότι η πλατφόρμα «μειώνει την κυκλοφορία» του άρθρου της Post, τονίζοντας ότι η ενέργεια έγινε πριν το άρθρο ελεγχθεί (όσο αμφιλεγόμενοι και να είναι οι ίδιοι οι «υπεύθυνοι επαλήθευσης»). Αυτό εγείρει ερωτήματα σχετικά με τον κύριο λόγο πίσω από την κίνηση του Facebook να περιορίσει την εμβέλεια και να λογοκρίνει αποτελεσματικά το άρθρο.
Το Twitter προχώρησε ένα βήμα παραπέρα από το Facebook, προσθέτοντας ετικέτες προειδοποίησης σε τουίτς και απαγόρευε στους χρήστες να δημοσιεύουν το σύνδεσμο που οδηγούσε στο άρθρο -τόσο δημόσια όσο και σε άμεσα μηνύματα- και να προβαίνει σε κλείδωμα ορισμένων χρηστών που το έκαναν, συμπεριλαμβανομένου της ίδιας της New York Post και της γραμματέας Τύπου του Λευκού Οίκου Κέλι ΜακΕνάνι.
Αφού αγωνίστηκε για να δικαιολογήσει αυτή την πράξη λογοκρισίας, το Twitter αργότερα ισχυρίστηκε ότι η δημοσίευση του άρθρου παραβίαζε τις πολιτικές του σχετικά με τις «προσωπικές και ιδιωτικές πληροφορίες» και της «Πολιτικής περί παραβίασης υλικού».
Σε ξεχωριστή δήλωση, το Twitter είπε ότι η πλατφόρμα «απαγορεύει τη χρήση της υπηρεσίας για τη διανομή περιεχομένου που αποκτάται χωρίς άδεια».
Μήπως αυτό σημαίνει ότι η προώθηση όλων των ειδησεογραφικών άρθρων που περιέχουν διαρροή εγγράφων θα απαγορευτεί από την πλατφόρμα; Και άραγε αυτό το πρότυπο θα εφαρμοστεί ισάξια σε όλους τους οργανισμούς μέσων ενημέρωσης;
Σύμφωνα με τα καινούργια πρότυπα του Twitter, μερικά κομμάτια της σπουδαιότερης δημοσιογραφίας που έχει παραχθεί ποτέ -η οποία βασιζόταν συχνά στην διαρροή εγγράφων- δεν έχει θέση στην πλατφόρμα του.
Οι κανόνες του Twitter και του Facebook είναι τόσο επικίνδυνα ασαφείς που οι πλατφόρμες οι ίδιες μπορούν να επιλέξουν ποιό περιεχόμενο να λογοκρίνουν ανάλογα με τις ανάγκες τους.
Δεν είναι κρυφό ότι καθώς οι δύο εταιρείες μεγαλώνουν σε μέγεθος και επιρροή τα τελευταία χρόνια, το ίδιο ισχύει και για τον έλεγχό τους πάνω στον δημόσιο διάλογο.
Θα ήταν δικαίωμά τους να το κάνουν ως εκδότες, αλλά, το Twitter και το Facebook αρνούνται κατηγορηματικά αυτή την προσφώνηση. Αντ ‘αυτού υποστηρίζουν ότι είναι ανοιχτές πλατφόρμες, και με αυτόν τον τρόπο τους παρέχετε προστασία σύμφωνα με το Άρθρο 230 του νόμου «περί ευπρέπειας στις επικοινωνίες».
Το Facebook και το Twitter έχουν πλέον, δημόσια και κατάφωρα, ξεπεράσει το όριο αυτό, με αποτέλεσμα, όπως ακριβώς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που λογοκρίνουν, να έχουν αποτελεσματικά αναλάβει τον ρόλο του εκδότη. Και θα πρέπει να μετριούνται στα ίδια πρότυπα ανάλυψης ευθυνών.
Η εκστρατεία επανεκλογής του Τραμπ ανέφερε την Πέμπτη ότι το Twitter μπλόκαρε τον επίσημο λογαριασμό της εκστρατείας, λέγοντας ότι η ανάρτηση της Ομάδας Τραμπ σχετικά με τον υποψήφιο των προεδρικών εκλογών Τζο Μπάιντεν και τον γιο του Χάντερ, παραβιάζει την πολιτική τους.
«Ο λογαριασμός σας έχει κλειδωθεί», λέει το μήνυμα Twitter. «Τι συνέβη; Διαπιστώσαμε ότι αυτός ο λογαριασμός παραβίασε τους κανόνες του Twitter. Συγκεκριμένα για: Παραβίαση των κανόνων μας κατά της δημοσίευσης προσωπικών πληροφοριών».
Το περιστατικό συμβαίνει λιγότερο από τρεις εβδομάδες από τις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου.
«Δεν επιτρέπεται να δημοσιεύετε ή να αναρτείτε προσωπικές πληροφορίες άλλων ατόμων χωρίς τη ρητή εξουσιοδότηση και άδειά τους», αναφέρει το μήνυμα Twitter, σύμφωνα με τον Μάικ Χαν, διευθυντή των κοινωνικών μέσων της εκστρατείας Τραμπ 2020.
Η δημοσίευση ανέφερε ότι «Ο Τζο Μπάιντεν είναι ένας ψεύτης που διχάζει τη χώρα μας εδώ και χρόνια», απηχώντας τις δηλώσεις που έκανε ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ για τον προεδρικό αντίπαλό του.
Twitter has suspended @TeamTrump for posting a video calling Joe Biden a liar who has been ripping off our country for years, as it relates to the @nypost article.
Ο Τιμ Μέρτο, εκπρόσωπος της εκστρατείας, σε δήλωσή του είπε ότι η κίνηση ισοδυναμεί με «εκλογική παρέμβαση» εκ μέρους του Twitter.
«Αυτό είναι εκλογική παρέμβαση, απλά και ξάστερα. Για να φτάσει στο σημείο το Twitter να κλειδώσει τον κύριο λογαριασμό της εκστρατείας του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, πρόκειται για ένα συναρπαστικό επίπεδο πολιτικής ανάμειξης και τίποτα λιγότερο από μια προσπάθεια να νοθεύσει τις εκλογές», δήλωσε σε ανακοίνωσή του ο διευθυντής επικοινωνιών της εκστρατείας Τραμπ, Τιμ Μέρτο. «Οι φίλοι του Τζο Μπάιντεν στην Σίλικον Βάλεϊ εμποδίζουν με επιθετικό τρόπο τις αρνητικές ειδήσεις σχετικά με τον τύπο τους και εμποδίζουν τους ψηφοφόρους να έχουν πρόσβαση σε σημαντικές πληροφορίες. Αυτό μοιάζει σαν να προέρχεται από την κομμουνιστική Κίνα ή την Κούβα, όχι από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής».
«Πρόκειται για μια τρομακτική λογοκρισία μιας εκλογικής εκστρατείας ενός προεδρεύοντος προέδρου 19 ημέρες πριν τις εκλογές, απλά και ξάστερα», σημειώνει ο Άντριου Κλαρκ, διευθυντής ταχείας απόκρισης της εκστρατείας Τραμπ. «Το Twitter παρεμβαίνει στις εκλογές και προσπαθεί να εμποδίσει το κοινό από την εκμάθηση καταδικαστικών πληροφοριών σχετικά με τη διαφθορά της οικογένειας Μπάιντεν με κάθε κόστος, αλλά η εκστρατεία μας και οι υποστηρικτές μας δεν θα σιγήσουν».
Την Τετάρτη το βράδυ, ο διευθύνων σύμβουλος του Twitter Τζακ Ντόρσεϊ απάντησε σε παράπονα της New York Post και άλλων για τον αποκλεισμό ενός άρθρου σχετικά με τα email του Χάντερ Μπάιντεν.
«Η επικοινωνία μας σχετικά με τις ενέργειές μας στο άρθρο της @nypost δεν ήταν και η καλύτερη. Και μπλοκάροντας την διεύθυνση URL μέσω tweet ή DM με κανένα πλαίσιο σχετικά με το γιατί το αποκλείουμε: απαράδεκτο», έγραψε ο Ντόρσεϊ στο Twitter την Τετάρτη.
Το Twitter δεν απάντησε σε αίτημα σχολιασμού σχετικά με τον λογαριασμό της ομάδας Τραμπ.
Ο προσωπικός λογαριασμός της γραμματέας Τύπου του Λευκού Οίκου Κέλι ΜακΕνάνι κλειδώθηκε την Τετάρτη για ένα απροσδιόριστο χρονικό διάστημα μετά το μοίρασμα του άρθρου της NY Post.
Ο Πρόεδρος Τραμπ είπε ότι το Twitter θα αντιμετωπίσει νομική δίωξη για το περιστατικό αυτό.
«Τόσο τρομερό που το Facebook και το Twitter κατέβασαν την ιστορία των email του «Smoking Gun» που σχετίζονται με τον κοιμισμένο Τζο Μπάιντεν και τον γιο του, Χάντερ, της @NYPost. Είναι μόνο η αρχή για αυτούς. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από έναν διεφθαρμένο πολιτικό. ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΑΡΘΡΟΥ 230!!!» έγραψε ο πρόεδρος στο Twitter αργά την Τετάρτη.
Οι εκδότες μπορούν να θεωρηθούν υπεύθυνοι για οποιοδήποτε περιεχόμενο δημοσιεύουν, ενώ οι πλατφόρμες κοινωνικών μέσων προστατεύονται από το Άρθρο 230 του νόμου «περί ευπρέπειας στις επικοινωνίες», το οποίο ορίζει ότι «κανένας πάροχος ή χρήστης μιας διαδραστικής υπηρεσίας σε υπολογιστή δεν αντιμετωπίζεται ως ο εκδότης ή ο ομιλών οποιασδήποτε πληροφορίας που παρέχεται από άλλο πάροχο πληροφοριών».
