Μήνας: Αύγουστος 2022

Από τους Δρ. Ann Corson και Mingjia Jacky Guan

Σε ένα podcast της Epoch Health, η Δρ. Αν Κόρσον μίλησε με τον καθηγητή Δρ. Ματίας Ντεσμέτ, τον κορυφαίο εμπειρογνώμονα για τη θεωρία του στη μαζική ψύχωση και την εφαρμογή της στην πανδημία COVID-19.

Ο Δρ. Ντεσμέτ συζήτησε για τον εκφυλισμό της σύγχρονης επιστήμης και εξήγησε τις επιπτώσεις που είχε αυτό στην κοινωνία, ειδικά κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 και πώς αυτό οδήγησε σε μια παγκόσμια μαζική ψύχωση. Εμβαθύνει σε πολλές λεπτομέρειες σχετικά με το πως προκλήθηκε αυτό και πώς οι άνθρωποι μπορούν να αντισταθούν.

Ο καθηγητής Δρ. Ντεσμέτ είναι καθηγητής κλινικής ψυχολογίας στο Τμήμα Ψυχολογίας και Εκπαιδευτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Γάνδης στο Βέλγιο και ασκούμενος ψυχαναλυτικός ψυχοθεραπευτής. Το έργο του συζητείται ευρέως στο Forbes, στο The Joe Rogan Experience, στο Fox News, στην New York Post μεταξύ εκατοντάδων άλλων μέσων ενημέρωσης και οι συνεντεύξεις του έχουν εκατομμύρια προβολές. Στα προηγούμενα έργα του περιλαμβάνονται τα “The Pursuit of Objectivity in Psychology” (Η επιδίωξη της αντικειμενικότητας στην ψυχολογία) και “Lacan’s Logic of Subjectivity: A Walk on the Graph of Desire” (Η λογική της υποκειμενικότητας του Λακάν: Ένας περίπατος στο γράφημα της επιθυμίας) και πάνω από εκατό ακαδημαϊκές εργασίες με κριτές. Το 2018 του απονεμήθηκε το βραβείο «Evidence-Based Psychoanalytic Case Study» και το 2019 το βραβείο «Wim Trijsburg» της Ολλανδικής Ένωσης Ψυχοθεραπείας. Το τελευταίο του βιβλίο είναι το “The Psychology of Totalitarianism”, (Η ψυχολογία του ολοκληρωτισμού), μια ψυχολογική ανάλυση που βασίζεται στο θεμελιώδες βιβλίο “The Origins of Totalitarianism” (Οι απαρχές του ολοκληρωτισμού) της Χάνα Άρεντ.

H Δρ. Κόρσον έχει τέσσερις δεκαετίες κλινικής πρακτικής με διδακτορικό στην ιατρική το 1982 από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια στη Φιλαδέλφεια. Αντιμετωπίζει τους ασθενείς με μια ολιστική προσέγγιση και είναι διεθνώς γνωστή. Το 2008 εντάχθηκε στη μη κερδοσκοπική οργάνωση Doctors Against Forced Organ Harvesting (DAFOH) και σήμερα είναι αρχισυντάκτρια του ηλεκτρονικού ενημερωτικού δελτίου της DAFOH.

Επιστήμη: Η αλήθεια σε μια δογματική ιδεολογία

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, υπήρξαν πολλές αμφισβητήσιμες μεθοδολογίες που χρησιμοποιήθηκαν από την επιστημονική κοινότητα για να δικαιολογήσουν τις ενέργειές τους. Ωστόσο, για να γίνουν αυτές οι ενέργειες εξαρχής, έπρεπε να υπάρχει ένα σύστημα που να επιτρέπει να συμβαίνουν τέτοια πράγματα. Ο Δρ. Ντεσμέτ εξήγησε ότι η επιστήμη, που κάποτε ήταν μια μορφή αληθινής παρατήρησης και σκέψης, εξελίχθηκε σε μια δογματική ιδεολογία.

Στην αρχή, γύρω στον 17ο αιώνα, η επιστήμη αντιπροσώπευε κάτι μέσω του οποίου μια μειοψηφία πήγαινε ενάντια σε κάτι καθιερωμένο, δηλαδή την καθιερωμένη θρησκεία. Στην αρχή, η επιστήμη ήταν να το να ακούει κανείς τι είχε να πει η φύση και να παρατηρεί τα φαινόμενα της φύσης, «χωρίς να τυφλώνεται ή να [κουφαίνεται] εξαιτίας των προκαταλήψεων και των … δογμάτων του», είπε.

«Για εμάς, σιγά-σιγά, αυτή η μειονότητα έγινε η κυρίαρχη». Από το να βλέπεις τον κόσμο με ανοιχτό μυαλό εξελίχθηκε σε μια ιδεολογία ή πεποίθηση. Η πίστη άρχισε να σημαίνει προκατάληψη, και οι άνθρωποι άρχισαν να πιστεύουν ότι το σύμπαν ήταν μια μηχανή, «ότι δεν υπήρχε τίποτα εκτός από υλικά σωματίδια», ότι όλα ήταν λογικά συμπεράσματα, εξήγησε. «Αυτό αντιπροσωπεύει η επιστήμη, η επιστημονική ιδεολογία».

«Όταν μια συγκεκριμένη θεωρία, μια συγκεκριμένη άποψη για τον κόσμο, αρχίζει να γίνεται κυρίαρχη, όταν η πλειοψηφία των ανθρώπων αρχίζει να πιστεύει σε κάτι συγκεκριμένο, το οποίο γίνεται το προνομιακό εργαλείο -για να χειραγωγήσει κανείς την κοινωνία, για να είναι επιτυχημένος, για παράδειγμα, για να κερδίσει χρήματα, για να έχει τον έλεγχο της κοινωνίας και ούτω καθεξής. Και αυτό συνέβη με την επιστήμη», είπε. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα αυτή τη διεστραμμένη κατάσταση της επιστήμης, ιδίως στις ιατρικές επιστήμες.

Ο Δρ. Ντεσμέτ δήλωσε ότι, για τον ίδιο, όλα ξεκίνησαν το 2005, όταν «έγινε σαφές ότι, για παράδειγμα, στις ιατρικές επιστήμες, έως και το 85% των ερευνών δεν μπορούν να αναπαραχθούν, κάτι που είναι φυσικά δραματικό». Μια άλλη ερευνητική ομάδα, για παράδειγμα, θα επαναλάμβανε την ίδια ανάλυση με τα ίδια δεδομένα και θα έβρισκε ριζικά διαφορετικά αποτελέσματα από την πρώτη ερευνητική ομάδα.

Έγινε σαφές ότι διάφοροι παράγοντες έπαιξαν ρόλο, όπως τα μαζικά λάθη στους υπολογισμούς και στη στατιστική ανάλυση. «Πολλοί επιστήμονες χρησιμοποίησαν [τις] λανθασμένες μεθόδους για την ανάλυση των δεδομένων, [χρησιμοποίησαν] πρόχειρες, ατημέλητες μεθόδους. Και στη συνέχεια, επίσης, υπήρχε πολύ περισσότερη απάτη από ό,τι υπήρξε ποτέ… πριν. Έτσι, για διάφορους λόγους, πολλές από τις ακαδημαϊκές έρευνες αποδείχθηκαν αναξιόπιστες και χωρίς μεγάλη αξία».

Ο Δρ. Ντεσμέτ είχε κάνει πολλές έρευνες στο θέμα αυτό και μάλιστα έγραψε και το διδακτορικό του για το φαινόμενο αυτό. Όταν απευθύνθηκε στους συναδέλφους του και τους είπε για το φαινόμενο αυτό, «οι περισσότεροι [από αυτούς] αρνήθηκαν να δουν τι είχα… όταν προσπάθησα να τους δείξω [τους] θύμωσαν ακόμη και μαζί μου».

«Είχα την εντύπωση ότι η δυναμική της ομάδας και η ψυχολογία των μαζών ήταν υπεύθυνες για αυτή την τύφλωση και για τη ριζική ανικανότητά τους να δουν τον παραλογισμό της έρευνας που έκαναν».

Η επιστήμη είναι ωστόσο εγγενώς ελαττωματική, υποστηρίζει ο Δρ. Ντεσμέτ. Οι επιστήμονες είχαν πάντα τη φιλοδοξία να επικυρώσουν το γεγονός ότι μόνο οι αριθμητικές ή ποσοτικές πληροφορίες είναι 100% ακριβείς, οπότε άρχισαν να διαχωρίζουν τα πράγματα σε μονοδιάστατα αντικείμενα που είναι εύκολο να ποσοτικοποιηθούν. «Θέλουν λοιπόν να μετρήσουν τα πάντα και ξεχνούν ότι τα περισσότερα αντικείμενα στη φύση δεν μπορούν ποτέ να μετρηθούν επαρκώς». Τα δεδομένα που μετρώνται σε μια επιστημονική διαδικασία δεν μπορούν ποτέ να πουν την πλήρη ιστορία.

Ψυχολογία της μάζας και COVID-19

Στην αρχή της πανδημίας, ο Ντεσμέτ είδε αμέσως ότι ο τρόπος με τον οποίο μετρήθηκε η επικινδυνότητα του ιού ήταν εσφαλμένος.

«Είχα αμέσως την εντύπωση ότι αυτή η έρευνα υπερεκτιμούσε δραματικά τους κινδύνους, τους κινδύνους του ιού». Ο Δρ. Ντεσμέτ δήλωσε ότι οι άνθρωποι μπορεί να μολύνθηκαν από τον COVID-19, αλλά οι θάνατοι που συνδέθηκαν με τον COVID-19 αφορούσαν στην πραγματικότητα κυρίως άτομα που είχαν ήδη επικείμενα νοσήματα. Υπήρχαν πολλά «δεδομένα, που έδειχναν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που καταγράφηκαν ως θύματα από COVID-19 έπασχαν στην πραγματικότητα από τρεις ή τέσσερις σημαντικές άλλες ιατρικές παθήσεις».

«Πάντα κάνουν αυτή τη μέτρηση που επιβεβαιώνει τις δικές τους υποκειμενικές προτιμήσεις, πράγμα που σημαίνει ότι σε αυτή την περίπτωση, όλοι αυτοί οι… παγκόσμιοι θεσμοί, όπως το WEF, ο ΠΟΥ, ο ΟΗΕ, όλοι αυτοί οι θεσμοί επέλεξαν στην πραγματικότητα μεθόδους μέτρησης που επιβεβαίωναν την αφήγηση που ήθελαν να διαδώσουν, δηλαδή ότι έχουμε να κάνουμε με έναν εξαιρετικά επικίνδυνο ιό». Ωστόσο, όταν ο Δρ. Ντεσμέτ δημοσίευσε απόψεις και έγγραφα που περιγράφουν λεπτομερώς τα εμπειρικά στοιχεία, ήταν σαφές ότι ο κόσμος δεν ήθελε να τα ακούσει.

Έτσι, ο Δρ. Νεσμέτ άρχισε να εστιάζει στις ψυχολογικές διεργασίες στην κοινωνία και εφάρμοσε τη θεωρία της μαζικής ψύχωσης. Αλλά τι ακριβώς είναι αυτό;

Η μαζική ψύχωση είναι ακραίος κολεκτιβισμός

«Η μαζική ψύχωση υπάρχει από τότε που υπάρχει η ανθρωπότητα», δήλωσε ο Ντεσμέτ. Οι Σταυροφορίες, η ναζιστική Γερμανία, η Σοβιετική Ένωση και πολλά άλλα φαινόμενα αποτέλεσαν παράδειγμα μαζικού σχηματισμού. Θα υπάρχει όσο υπάρχει η ανθρωπότητα και υπάρχουν πολύ συγκεκριμένες συνθήκες που πρέπει να πληρούνται για να πραγματοποιηθεί, εξήγησε.

Η πρώτη προϋπόθεση είναι ένα είδος απομόνωσης, όπου οι άνθρωποι αισθάνονται αποκομμένοι από το περιβάλλον τους.

«Έχουμε δει κατά τη διάρκεια των τελευταίων αιώνων ότι ο αριθμός των ανθρώπων που αισθάνονται απομονωμένοι, που αισθάνονται μοναξιά και που είναι αποσυνδεδεμένοι από το περιβάλλον τους αυξάνεται συνεχώς», είπε. «Και αυτό είναι συνέπεια της εκβιομηχάνισης της μηχανοποίησης. Είναι σαφές ότι… η μοναξιά συσχετίζεται σχεδόν απόλυτα με τη βιομηχανοποίηση και τη μηχανοποίηση της ανάπτυξης και τη χρήση της τεχνολογίας, κάτι που μπορεί να ακούγεται [παράδοξο], αλλά δεν είναι».

Ο Δρ. Ντεσμέτ δήλωσε ότι το αίσθημα αποσύνδεσης θα οδηγήσει στη συνέχεια σε έλλειψη νοήματος που γεφυρώνει το άγχος, την κατάθλιψη και την απογοήτευση, «επειδή ως ανθρώπινα όντα βιώνουμε το νόημα, βλέπουμε ότι έχουμε επίδραση στον άλλο – και αν η σύνδεση με τον άλλο επιδεινωθεί ή εξαφανιστεί, τότε αυτές οι αυθόρμητες εμπειρίες ίσως να μην εκδηλώνονται πλέον».

«Μόλις οι άνθρωποι νιώσουν αποσυνδεδεμένοι και παλεύουν με την έλλειψη νοήματος [μπορεί] να νιώσουν άγχος, απογοήτευση και επιθετικότητα … οι άνθρωποι νιώθουν αγχωμένοι ή επιθετικοί αλλά δεν ξέρουν για ποιο λόγο είναι αγχωμένοι, απογοητευμένοι ή επιθετικοί».

«Και αυτή είναι μια εξαιρετικά επισφαλής ψυχική κατάσταση, γιατί αν είσαι αγχωμένος και δεν ξέρεις για ποιο λόγο αγχώνεσαι, απλά αισθάνεσαι εντελώς εκτός ελέγχου. Δεν μπορείς να προστατεύσεις τον εαυτό σου από κάτι που σε αγχώνει, αν δεν ξέρεις τι σε αγχώνει. Έτσι, σε αυτή την κατάσταση, οι άνθρωποι είναι – αν υπό αυτές τις συνθήκες, κάποιος διανείμει μια αφήγηση, κατά προτίμηση μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης, που υποδεικνύει ένα αντικείμενο άγχους και ταυτόχρονα μια στρατηγική για την αντιμετώπιση του αντικειμένου του άγχους, τότε όλο αυτό το ελεύθερα αιωρούμενο άγχος προσκολλάται στο αντικείμενο του άγχους και μπορεί να υπάρξει μια τεράστια προθυμία να εκτελεστεί αυτή η στρατηγική για την αντιμετώπιση του αντικειμένου του άγχους, ακόμη και αν η στρατηγική είναι παράλογη».

Ο Δρ. Ντεσμέτ λέει ότι «η μαζική ψύχωση είναι ακραίος κολεκτιβισμός». «Καταστρέφει την ηθική αυτογνωσία των ατόμων και τους στερεί την ικανότητα να σκέφτονται κριτικά».

«Η μάζα είναι ένα είδος ομάδας που προκύπτει όχι επειδή τα άτομα συνδέονται μεταξύ τους- η μάζα είναι μια ομάδα που προκύπτει επειδή κάθε άτομο ξεχωριστά συνδέεται με τη συλλογικότητα. Που σημαίνει ότι αυτή η περίφημη, τυπική “αλληλεγγύη” που υπάρχει σε μια μάζα δεν είναι ποτέ μια αλληλεγγύη μεταξύ ατόμων. Είναι μια αλληλεγγύη μεταξύ όλων των ατόμων, ξεχωριστά, και της συλλογικότητας. Όσο περισσότερο υπάρχει η μαζική ψύχωση, τόσο περισσότερο όλη η αγάπη και όλη η ψυχολογική ενέργεια απορροφάται από τις συνδέσεις μεταξύ των ατόμων που συνδέονται με άλλα άτομα, και επενδύεται στους δεσμούς μεταξύ των ατόμων και της συλλογικότητας, πράγμα που σημαίνει ότι στο τέλος οι άνθρωποι αισθάνονται πολύ περισσότερη αλληλεγγύη για τη συλλογικότητα παρά για κάποιον άλλον».

«Αυτό εξηγεί, βέβαια, γιατί στην κρίση του κορωνοιού, τόσοι πολλοί άνθρωποι μιλούσαν για “αλληλεγγύη”, αλλά ταυτόχρονα αποδέχονταν ότι … αν οι γονείς κάποιου πέθαιναν σε ένα νοσοκομείο… [ότι τα παιδιά] δεν επιτρεπόταν να επισκεφθούν τον πατέρα ή τη μητέρα τους». Καθώς αυτό το φαινόμενο εκτυλίσσεται, γίνεται ένα είδος ύπνωσης που οδηγεί τους ανθρώπους να διαπράττουν φρικαλεότητες, εξήγησε ο Ντεσμέτ.

Ο πραγματικός εχθρός

Κατά τη διάρκεια της πανδημικής κρίσης, ορισμένοι υπέδειξαν την «ελίτ» ως τον πραγματικό εχθρό και την αιτία της κρίσης. Ο Ντεσμέτ διαφωνεί.

«Από τη Γαλλική Επανάσταση και μετά, μπορείτε να πείτε, μια νέα ελίτ, η οποία κατάλαβε αμέσως ότι οι νέοι ηγέτες, οι πολιτικοί, δεν ήταν πια πραγματικοί ηγέτες. Ήταν ακόλουθοι επειδή έπρεπε να εκλέγονται από τις μάζες, ήξεραν ότι δεν μπορούσαν πραγματικά να ηγηθούν των μαζών. Έπρεπε να ακολουθούν τις μάζες. Και εκεί είναι που οι ηγέτες της κοινωνίας άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι χρειάζονταν κάτι άλλο. Χρειάζονταν προπαγάνδα και κατήχηση για να χειραγωγούν συνεχώς τις μάζες και να προσπαθούν συνεχώς να τις κατευθύνουν όταν ήθελαν να τις πάρουν». Η κατήχηση και η προπαγάνδα είναι το θέμα του επόμενου βιβλίου του Ντεσμέτ, το οποίο επεξεργάζεται αυτή τη στιγμή.

Η ελίτ είναι σίγουρα ισχυρή και η προπαγάνδα είναι πραγματική, είπε ο Ντεσμέτ, αλλά δεν είναι αυτό που πραγματικά αντιμετωπίζουμε.

«Ο πραγματικός εχθρός είναι ένας συγκεκριμένος τρόπος σκέψης, είναι μια συγκεκριμένη άποψη για τον άνθρωπο και τον κόσμο, η μηχανιστική, ορθολογιστική άποψη για τον άνθρωπο και τον κόσμο. Είναι αυτή η απατηλή πεποίθηση ότι μπορούμε να κατανοήσουμε τα πάντα σε ορθολογική βάση, ότι μπορούμε να ελέγξουμε τα πάντα ορθολογικά και ότι πρέπει να χειραγωγούμε τα πάντα ορθολογικά». Είναι ακριβώς αυτή η κοσμοθεωρία που οδηγεί σε μια ελίτ που θα προσπαθήσει να ελέγξει την κοινωνία, πρόσθεσε.

«Είναι αυτή η μηχανιστική σκέψη που είναι ο πραγματικός εχθρός, που οδηγεί στην ανάπτυξη αυτής της νέας ελίτ και ταυτόχρονα, που φέρνει τον πληθυσμό σε αυτή τη συγκεκριμένη ψυχολογική κατάσταση, όπου είναι τόσο ευαίσθητος στη χειραγώγηση, όπου είναι τόσο ευαίσθητος στην προπαγάνδα κατήχησης».

«Η Χάνα Άρεντ λέει ότι ο ολοκληρωτισμός είναι πάντα μια διαβολική συμφωνία μεταξύ των μαζών και της ελίτ, και αυτό είναι αλήθεια. Αλλά είναι λάθος να λέμε ότι για όλα φταίει και μόνο η ελίτ. Αν καταστρέφαμε την ελίτ, το πρόβλημα δεν θα λυνόταν. Η ίδια ελίτ θα αναδημιουργηθεί, αν ο πληθυσμός συνεχίσει να είναι δέσμιος αυτής της ορθολογιστικής, μηχανιστικής αντίληψης για τον άνθρωπο και τον κόσμο. Γι’ αυτό είναι λάθος να αναλύουμε τα πάντα με όρους μιας μεγάλης συνωμοσίας και τίποτε άλλο. Αν αυτή είναι η ανάλυση από την οποία ξεκινάς, τότε το λογικό, στρατηγικό συμπέρασμα θα είναι ότι χρειαζόμαστε μια βίαιη επανάσταση ενάντια στην ελίτ – και αν το κάνουμε αυτό, θα καταστραφούμε», είπε. «Η ελίτ είναι επίσης κάτι που δημιουργείται από τον πληθυσμό».

Όπως είπε ο Σολζενίτσιν, «η διαχωριστική γραμμή μεταξύ καλού και κακού δεν περνάει ανάμεσα στους ανθρώπους, περνάει μέσα από κάθε καρδιά», είπε.

Αντίσταση στη μάζα

Πώς μπορούμε λοιπόν να αντισταθούμε στη μάζα; Ο Δρ. Ντεσμέτ λέει ότι «η πιο σημαντική αρχή είναι ότι πρέπει πάντα να συνεχίσουμε να μιλάμε. Αυτή είναι η πιο σημαντική αρχή. Οπότε ο σχηματισμός της μάζας είναι κάτι σαν [την] ύπνωση, είναι πανομοιότυπος».

«Συνήθως οι παράφωνες φωνές δεν καταφέρνουν [να] αφυπνίσουν τις μάζες. Αλλά … αυτό δεν σημαίνει ότι η παράφωνη φωνή δεν έχει αποτέλεσμα, έχει αποτέλεσμα. Έχει το αποτέλεσμα ότι ο μαζικός σχηματισμός δεν γίνεται βαθύτερος».

«Ως άνθρωπος, πιστεύω ότι έχουμε το ηθικό καθήκον να αρθρώνουμε πάντα τις λέξεις που μας φαίνονται ειλικρινείς και τίμιες … και που μέσα σε αυτή τη λίμνη του σκότους, προσπαθεί να εκπροσωπήσει λίγο φως, και έρχεται όλο και περισσότερο σε επαφή με τις ηθικές αρχές της ανθρωπότητας, και προσπαθεί να ανταποκριθεί σε αυτές τις αρχές».

Εκείνοι που το κάνουν «συνήθως περνούν από μια γρήγορη διαδικασία εξέλιξης, γίνονται όλο και πιο δυνατοί και πιο ισχυροί ως ανθρώπινα όντα … Αυτός είναι ο πιο βαθύς λόγος, ο ηθικός λόγος, για τον οποίο πρέπει να επιλέξουμε να συνεχίσουμε να μιλάμε … επίσης από άποψη τακτικής, αυτή θα είναι η καλύτερη επιλογή που μπορούμε να κάνουμε».

«Αν εσείς, αυτή η ομάδα που δεν ακολουθεί την αφήγηση, κάνετε τη σωστή επιλογή, θα αρχίσετε να βλέπετε ότι αυτή η κρίση ήταν γραφτό να υπάρξει. Χρειαζόμαστε αυτή την κρίση. Είναι μια διαδικασία κατά την οποία ένας μεγάλος οργανισμός, μια κυρίαρχη κοινωνία, ασκεί μια μεγάλη πίεση σε έναν μικρό οργανισμό -και τον ωθεί σε ένα μονοπάτι όπου δεν θα πήγαινε στραβά, αν υπήρχε αυτό το μεγάλο μονοπάτι που ασκεί αυτή την πίεση», είπε.

«Αλλά αν επιλέξουμε να παραμείνουμε σιωπηλοί ή αν αρνηθούμε να προσπαθήσουμε να επαναφέρουμε και να επαναδιατυπώσουμε τις ηθικές αρχές της ανθρωπότητας σε αυτή την περίοδο, σε αυτούς τους καιρούς, τότε θα συμβεί το αντίθετο. Οι μάζες πιθανότατα θα καταστρέψουν πρώτα τους ανθρώπους που δεν θα συμπορευτούν μαζί τους, και στη συνέχεια θα αρχίσουν να καταστρέφουν τον εαυτό τους, και στο τέλος, θα είναι μια καθαρή, καταστροφική διαδικασία».

Αλλά είναι απολύτως κρίσιμο να το κάνουμε ειρηνικά και λογικά. «Ενώ [η μάζα] πιθανότατα θα δείξει την τάση να μας απανθρωποποιήσει, δεν πρέπει να αντιδράσουμε με τον ίδιο τρόπο, γιατί αν αντιδράσουμε με τον ίδιο τρόπο θα καταστραφούμε και όλα θα γίνουν χωρίς νόημα», είπε.

«Αν είμαστε πεπεισμένοι ότι… ότι η ελίτ είναι το απόλυτο κακό και οι υπόλοιποι είμαστε απλώς θύματα, τότε, όπως είπα, το μόνο συμπέρασμα είναι η βία».

Είναι ζωτικής σημασίας «να συνεχίσουμε να μιλάμε με ειλικρινή και τίμιο τρόπο, όχι επειδή είμαστε πεπεισμένοι ότι είμαστε οι μόνοι που γνωρίζουμε την αλήθεια και όλοι οι υπόλοιποι είναι ψεύτες κ.ο.κ… αν αισθανόμαστε ότι, κατά την καλύτερη δυνατή αντίληψή μας, κάτι είναι σωστό, ειλικρινές και τίμιο, τότε πρέπει να το διατυπώσουμε».

«Και ξέρετε, δεν χρειάζεται να εθελοτυφλούμε… συνέβησαν τρομερά πράγματα, προκλήθηκαν πόλεμοι, λιμοί… εκατομμύρια άνθρωποι χρεώθηκαν από την ελίτ. Όλα αυτά είναι αλήθεια. Όλα αυτά είναι αλήθεια. Και ξέρω ότι είναι αλήθεια. Αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι ο πληθυσμός είναι υπεύθυνος, ότι η ελίτ είναι επίσης κάτι που δημιουργείται από τον πληθυσμό που αναδύεται από τον πληθυσμό».

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο αποτελούν απόψεις του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις της Epoch Times.

Η τουρκική κεντρική τράπεζα προχωρά σε νέες μειώσεις του εθνικού επιτοκίου, ακόμη και όταν ο πληθωρισμός της τουρκικής λίρας συνεχίζει να αυξάνεται σε απρόβλεπτα επίπεδα.

Την Πέμπτη, η Τουρκία σόκαρε τις αγορές όταν ανακοίνωσε νέα μείωση του επιτοκίου που θα ρίξει το επιτόκιο αναφοράς μόλις στο 13%, μετά από επτά μήνες κατά τους οποίους το επιτόκιο αναφοράς παρέμεινε αμετάβλητο στο 14%.

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν υποσχέθηκε τον περασμένο Ιούνιο ότι θα συνεχίσει το καθεστώς των μειώσεων των επιτοκίων, ακόμη και όταν ο πληθωρισμός συνεχίζει να ξεπερνά νέα ρεκόρ και αναγκάζει την τουρκική οικονομία να κάνει σκληρές προσαρμογές στον νέο κανόνα. Τον τελευταίο μήνα, εταιρείες όπως η Vodafone και η Citigroup έχουν στραφεί σε λογιστικές πρακτικές υπερπληθωρισμού στις τουρκικές τους δραστηριότητες.

Πτώση της τουρκικής λίρας

Η αξία της τουρκικής λίρας έχει πέσει πάνω από 50% σε σχέση με το αμερικανικό δολάριο τον τελευταίο χρόνο, ακόμη και όταν οι ΗΠΑ βιώνουν ένα ρυθμό πληθωρισμού του δολαρίου που δεν έχει παρατηρηθεί εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η Τουρκία κατατάσσεται πλέον ως μία από τις χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά πληθωρισμού νομισμάτων, πίσω μόνο από τη Βενεζουέλα, το Σουδάν και τη Ζιμπάμπουε.

Η συμβατική οικονομική σκέψη υποστηρίζει ότι τα χαμηλά επιτόκια ενθαρρύνουν τον πληθωρισμό, καθώς τα υψηλότερα επιτόκια δανεισμού αποθαρρύνουν τις καταναλωτικές δαπάνες και εξασφαλίζουν σταθερές τιμές, έστω και εις βάρος της ανάπτυξης.

Ο Ερντογάν, ωστόσο, φαίνεται να ασπάζεται μια εναλλακτική θεωρία, η οποία υποστηρίζει ότι οι επιχειρήσεις αναγκάζονται να μετακυλήσουν το κόστος της καταβολής τόκων για τα δάνεια. Ο Τούρκος ηγέτης έχει μέχρι σήμερα επιμείνει σε αυτές τις ιδέες για την οικονομία που έχουν χαρακτηριστεί ως «ανορθόδοξες». Το 2018, μάλιστα, μίλησε με ποιητική διάθεση για την κεντρική τράπεζα, υποστηρίζοντας ότι «τα επιτόκια είναι η μητέρα και ο πατέρας κάθε κακού».

Η στάση του Ερντογάν έχει επικριθεί.

«Καθώς ο πληθωρισμός στην Τουρκία εκτοξεύεται στο 130%/έτος κατά τη δική μου μέτρηση, ο πρόεδρος Ερντογάν έχει ΚΟΨΕΙ τα επιτόκια», κατήγγειλε ο οικονομολόγος Steve Hanke του Johns Hopkins. «Ζει [ο Ερντογάν] στο La La Land; Η λίρα βρίσκεται σε ένα σπιράλ θανάτου. Για να συντρίψει τον πληθωρισμό, [η Τουρκία] πρέπει να κάνει αυτό που έκανα εγώ στη Βουλγαρία το 1997. Πρέπει να εγκαταστήσει ένα νομισματικό συμβούλιο, ΤΩΡΑ».

Ωστόσο, η τουρκική κεντρική τράπεζα παρέμεινε ακλόνητη στη δέσμευσή της σε αυτή τη νομισματική πολιτική και προώθησε την ιδέα ότι ο πληθωρισμός μπορεί να αλλάξει σελίδα στο εγγύς μέλλον.

Τον περασμένο μήνα, η τουρκική κεντρική τράπεζα προέβλεψε ότι ο πληθωρισμός θα παραμείνει στο 60,4% μέχρι το τέλος του έτους, προτού ηρεμήσει στο 19,2% στο τέλος του 2023 και στο 8,8% ένα χρόνο αργότερα. Ωστόσο, το τουρκικό νόμισμα συνέχισε να πέφτει μόνο τον τελευταίο χρόνο, και με την κυβέρνηση να διπλασιάζει τις μειώσεις των επιτοκίων πολλοί οικονομολόγοι ανησυχούν όλο και περισσότερο ότι δεν θα υπάρξει αντιστροφή μέχρι να υπάρξει μια δραστική αλλαγή στην Άγκυρα.

Μετάφραση: Αλία Ζάε

Όσοι έχουν παίξει παντομίμα, γνωρίζουν πόσο δύσκολο είναι να μεταφέρεις μια ιδέα χωρίς τη χρήση λέξεων. Για έναν ζωγράφο, η πρόκληση είναι να μεταφέρει μια αφήγηση χωρίς τη χρήση λέξεων σε μια δισδιάστατη επιφάνεια και να μετατρέψει τον χρόνο σε χώρο. Καλλιτέχνες του ύψους του Ραφαήλ μοιάζει να το πετυχαίνουν εύκολα. Το μυστικό της επιτυχίας τους κρύβεται στα πολυάριθμα προσχέδια και σκίτσα που έκαναν, θεμέλια κάθε μεγάλου έργου.

 

Είναι δύσκολο να μείνει ασυγκίνητος κανείς μπροστά στα έργα του Ραφαήλ. Η ικανότητά του να δημιουργεί αρμονικές, αλλά και συχνά περίπλοκες συνθέσεις, γεμάτες κίνηση και μοναδικούς χαρακτήρες, ήταν μοναδική και τη χρησιμοποιούσε για να μεταφέρει ακόμα και αφηρημένες ιδέες από τον χώρο της φιλοσοφίας (χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η “Σχολή των Αθηνών”, ένα από τα σπουδαιότερα έργα του, που βρίσκεται στο Βατικανό, στην Αίθουσα της Υπογραφής).

 

Τα έργα του Ραφαήλ απευθύνονται στην ανθρώπινη φύση μας, οδηγώντας την προς τη θεϊκή αλήθεια μέσω της συμπόνιας. Έχουν μια μεταμορφωτική δύναμη, πέρα από τα όρια του δικού μας κόσμου. Αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο στις Παναγίες του, που μας συνδέουν όχι μόνο με την οικουμενικότητα της μητρότητας, αλλά και με το βαθύτερο νόημα του έργου: τον θεϊκό δεσμό ανάμεσα στη Θεοτόκο και τον Χριστό παιδί.

Σύμφωνα με την Κάθριν Ουίσλερ, φύλακα του Μουσείου Δυτικής Τέχνης Ashmolean, “[ο Ραφαήλ] είναι ένας από τους επιδραστικότερους καλλιτέχνες της εποχής του για τη Δυτική τέχνη, από την Αναγέννηση μέχρι και τον 20ο αιώνα.”

Τα σχέδιά του αποκαλύπτουν σχεδόν τις σκέψεις του μεγάλου ζωγράφου, το πώς ξεπερνούσε τις προκλήσεις και πώς κατέληγε σε μια ξεκάθαρη, κατανοητή σύνθεση.

Disegno: Η αληθινή τέχνη

Σήμερα, λέγοντας σχέδιο σκεφτόμαστε περισσότερο γρήγορα σκίτσα στο χαρτί ή το προσχέδιο ενός πίνακα ή ένα ολοκληρωμένο, αυτοτελές σχέδιο. Στην Αναγέννηση όμως με τον όρο σχέδιο (disegno) εννοούσαν κάτι πολύ βαθύτερο.

Για τους Ιταλούς καλλιτέχνες της Αναγέννησης, το σχέδιο ήταν η υλοποίηση των δεξιοτήτων και της εφευρετικότητάς τους. Δεν ήταν απλές καταγραφές. Σχεδιάζοντας, οι καλλιτέχνες χρησιμοποιούσαν όλη τη σοφία, διάνοια, γνώση και φαντασία που είχαν αποκομίσει κατά τη διάρκεια της μαθητείας και της εργασίας τους.

Η μαθητεία των ζωγράφων εκείνης της περιόδου ήταν μακρά και επίπονη. Μελετούσαν και δούλευαν μεθοδικά για να κατανοήσουν σε βάθος τις διάφορες μορφές και το ανθρώπινο σώμα, ώστε να μπορούν να τα αναπαράγουν με ακρίβεια. Ξεκινούσαν αντιγράφοντας αρχαία αγάλματα και ανάγλυφα χωρίς χρώμα πριν αρχίσουν να σχεδιάζουν εκ του φυσικού (τις αντρικές μορφές). Όταν έφταναν ένα ικανοποιητικό επίπεδο στο ασπρόμαυρο σχέδιο, τότε μπορούσαν να αρχίσουν να χρησιμοποιούν το χρώμα. Εκείνοι οι καλλιτέχνες γνώριζαν το ανθρώπινο σώμα τόσο καλά, ώστε στο τέλος της μαθητείας τους μπορούσαν να χειρίζονται τις μορφές σε περίπλοκες συνθέσεις με αυτοπεποίθηση και επιδεξιότητα.

Το σχέδιο ως τέχνη έχαιρε μεγάλης εκτίμησης. Σύμφωνα με την ψηφιακή εγκυκλοπαίδεια εικαστικών τεχνών Cork, τον 15ο αιώνα “το σχέδιο [disegno]θεωρούνταν ως η αληθινή τέχνη, ενώ το χρώμα [colorito], που αγαπούσαν περισσότερο οι Βενετσιάνοι ζωγράφοι όπως ο Τιτσιάνο, ήταν περισσότερο μια τεχνική”.

Μια βαθιά προσωπική τέχνη

Τα σχέδια του Ραφαήλ είναι το μοναδικό μέσο που έχουμε στη διάθεσή μας για να προσεγγίσουμε τον τρόπο σκέψης του. Αντίθετα με άλλους ομότεχνούς του, όπως ο Μιχαήλ Άγγελος και ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, από τους οποίους έχουμε αρκετά γραπτά που μας επιτρέπουν να διεισδύσουμε στον χαρακτήρα και τον τρόπο ζωής τους, τα μόνα κείμενα του Ραφαήλ που έχουν διασωθεί είναι δύο επιστολές προς τον θείο του, από τη μεριά της μητέρας του, που τον μεγάλωσε.

Ενώ πολλοί από τους πίνακές του έχουν δουλευτεί κυρίως από τους βοηθούς του, τα σχέδια προέρχονται αποκλειστικά από το δικό του χέρι. Όπως το ημερολόγιο ενός συγγραφέα, μπορούν να μας ταξιδέψουν μέσα στον κόσμο του καλλιτέχνη: τη φαντασία του, τη νοητική του πορεία και το μονοπάτι που ακολούθησε τελειοποιώντας την τέχνη του. Μοιάζουν σαν “μια ματιά πίσω από την κάμερα”.

Ορισμένα σχέδια είναι ολοκληρωμένα έργα. Συνήθως όμως πρόκειται για προεργασία που γίνεται για τη δημιουργία μιας σύνθεσης. Όταν τα σχέδια εκτίθενται δίπλα στο τελειωμένο έργο, έχουμε μια πιο σφαιρική εικόνα της δουλειάς του ζωγράφου, από το ξεκίνημα μέχρι την ολοκλήρωση. Η μελέτη των σχεδίων του δασκάλου μπορεί επίσης να βοηθήσει τους νέους καλλιτέχνες.

 

Είναι συναρπαστικό να παρατηρεί κανείς τις γρήγορες, επαναλαμβανόμενες γραμμές ενός σχεδίου. Πολλές από αυτές τις γραμμές δεν έχουν νόημα για τον θεατή, αλλά ήταν μέρος της διαδικασίας εξέλιξης της σύνθεσης. Ορισμένα σκίτσα δεν θα είχαν καν διασωθεί, αν δεν βρίσκονταν στη γωνία μίας σημαντικότερης σπουδής. Κάποια άλλα αποτελούν μελέτες μιας συγκεκριμένης κίνησης, όπως για παράδειγμα η κλίση ενός κεφαλιού.

 

Στο σχέδιο με κόκκινη κιμωλία για το έργο “Η Παναγία με τον Χριστό παιδί και τον Άγιο Ιωάννη Βαπτιστή βρέφος” ή αλλιώς “Μαντόνα Άλμπα” (ιδιοκτησία της Εθνικής Πινακοθήκης της Ουάσιγκτον) μπορούμε να δούμε καθαρά πόσο εξοικειωμένος ήταν ο Ραφαήλ με το συγκεκριμένο θέμα. Το γρήγορο σκίτσο του μοιάζει περισσότερο με μια σημείωση για να θυμάται κάτι, παρά με ένα ακριβές σχέδιο. Οι μορφές είναι τοποθετημένες σε ένα tondo, στρογγυλή σύνθεση ιδιαίτερα δημοφιλής στη Φλωρεντία της εποχής του και αρκετά δύσκολη. Η μόνη αλλαγή που έγινε για τον πίνακα είναι η αντικατάσταση του αμνού που κρατά ο μικρός Ιωάννης με έναν σταυρό. Ο Χριστός σταθεροποιεί τον σταυρό στην κορυφή, σαν να λέει στον Ιωάννη “Μείνε σταθερός στην πίστη σου και ο Θεός θα σε οδηγήσει”.

 

Κατά τα τέλη του 15ου αιώνα, οι καλλιτέχνες της Αναγέννησης μελετούσαν και σχεδίαζαν κυρίως το αντρικό σώμα στα εργαστήρια και από αυτό αντλούσαν τις πληροφορίες και για τις γυναικείες μορφές που ήθελαν να αποδώσουν. Το σχέδιο του Ραφαήλ “Όρθιο γυναικείο γυμνό” ίσως είναι το πρώτο σχέδιο που έγινε απευθείας από γυναικείο μοντέλο από τα χρόνια της αρχαιότητας! Ρεαλιστικότερο στην απόδοση των καμπύλων και της σάρκας, διαφέρει αισθητά από τις συνηθισμένες εξιδανικευμένες φιγούρες με τις λείες, σταθερές γραμμές.

 

Γύρω στα 1510, ο Ραφαήλ έφτιαξε μερικά σχέδια γύρω από την “Απιστία του Αγίου Θωμά” (ή την “Ψηλάφιση του Αγίου Θωμά”) για τον Περουτζιανό χρυσοχόο Τσεζαρίνο Ροσέτι, ο οποίος ήθελε να κατασκευάσει ένα ζευγάρι χάλκινων μεταλλίων (το δεύτερο θέμα ήταν η “Κάθοδος στον τόπο των αβάπτιστων ψυχών”) για το παρεκκλήσι Κίτζι στη Ρώμη. Αυτά ήταν τα πρώτα του σχέδια για ανάγλυφο έργο και παρατηρούμε ότι δεν έχει χρησιμοποιήσει καθόλου φωτοσκίαση, κάτι απαραίτητο για ένα δισδιάστατο έργο.

 

 

Βρίσκοντας τον Θεό

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά σχέδια του Ραφαήλ είναι το σχέδιό του σε φυσικό μέγεθος “Ο Μωϋσής και η φλεγόμενη βάτος”, που αποτελεί μέρος του φρέσκο με τίτλο “Ο Θεός αποκαλύπτεται στον Μωϋσή”, που δημιούργησε στην οροφή της Αίθουσας του Ηλιόδωρου, στο Βατικανό.

Με διαστάσεις 1,2 x 1,2 μέτρα περίπου, σχεδιασμένο πάνω σε 18 κομμάτια χαρτόνι κολλημένα μεταξύ τους, επιβάλλεται στον θεατή. Φτιαγμένο με κάρβουνο και μαύρη κιμωλία με φώτα, βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση. Τα προσχέδια σε φυσικό μέγεθος βοηθούσαν τους καλλιτέχνες να μεταφέρουν άμεσα στον υγρό γύψο τη σύνθεσή τους, όταν έφτιαχναν τοιχογραφίες με την τεχνική του φρέσκο. Τρυπώντας το χαρτόνι στα περιγράμματα του σχεδίου τους, περνούσαν ύστερα κάρβουνο μέσα από τις τρύπες, σημαδεύοντας τον γύψο ώστε να μεταφέρουν την εικόνα τους με ακρίβεια. Πολλά από αυτά τα προσχέδια καταστρέφονταν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας μεταφοράς. Το συγκεκριμένο διασώζεται γιατί ήταν ένα συμπληρωματικό σχέδιο για τους βοηθούς του Ραφαήλ (ή και τον ίδιο), για την αντιγραφή των λεπτομερειών.

 

Σε αυτό το προσχέδιο, ο Ραφαήλ απεικονίζει τον Μωϋσή τη στιγμή που βλέπει τον Θεό να παρουσιάζεται μέσα στη φλεγόμενη βάτο για να του μιλήσει. Ο Μωϋσής γονατίζει με ευλάβεια, καλύπτοντας τα μάτια του.

Την ίδια εποχή, ο Μιχαήλ Άγγελος είχε μόλις ολοκληρώσει την Καπέλα Σιστίνα. Ίσως να οφείλεται σε εκείνον η πιο μυώδης από το συνηθισμένο πρότυπο του Ραφαήλ απόδοση του Μωϋσή.

Μέρος της ίδιας σύνθεσης αποτελεί και το σχέδιο “Μελέτη για τον Θεό που παρουσιάζεται στον Μωϋσή”. Το στυλ εδώ απηχεί τον Γερμανό ζωγράφο και χαράκτη Άλμπρεχτ Ντύρερ και τη σειρά των 15 χαρακτικών σε ξύλο που είχε φιλοτεχνήσει με θέμα την Αποκάλυψη. Ο Ραφαήλ και ο Ντύρερ θαύμαζαν ο ένας τη δουλειά του άλλου και αντάλλασσαν σχέδια μεταξύ τους.

Στο σχέδιο του Ραφαήλ, ο Θεός βρίσκεται στον ουρανό περιτριγυρισμένος από σύννεφα και σεραφείμ. Και εδώ μοιάζει να έχει εμπνευστεί από το φρέσκο του Μιχαήλ Άγγελου “Η δημιουργία του Αδάμ” στην οροφή της Καπέλα Σιστίνα.

 

Εδώ, ο καλλιτέχνης αποδίδει τον Θεό με λιτές, καθαρές γραμμές. Είναι ένα σαφές σχέδιο, όπου η επιδεξιότητα του Ραφαήλ είναι καταφανής. Το προσχέδιο έχει γίνει με μεταλλική γραφίδα, εργαλείο που αγαπούσε και τον βοηθούσε να δημιουργεί πιο ελεύθερα στο χαρτί, προτού χρησιμοποιήσει ένα ορατό υλικό. Με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας, γίνονται περαιτέρω έρευνες για το πώς χρησιμοποιούσε ο Ραφαήλ τη μεταλλική γραφίδα.

Αυτές είναι λεπτομέρειες που, ενώ ο πίνακας τις κρύβει επιμελώς, το σχέδιο μας τις αποκαλύπτει, επιτρέποντάς μας να διεισδύσουμε βαθύτερα και να κατανοήσουμε καλύτερα το έργο και τον ίδιο τον δημιουργό του.

 

Η σπουδή για το κεφάλι αποστόλου έγινε για τον πίνακα “Η μεταμόρφωση”, που απεικονίζει τον Χριστό στην κορυφή του Όρους Ταμπόρ. Στο κάτω μέρος του πίνακα ωστόσο, μια ασυνήθιστη σκηνή εξελίσσεται. Ο Ραφαήλ επέλεξε να μας δείξει τον εξορκισμό ενός αγοριού. Οι απόστολοι τρέχουν πρώτοι στο δαιμονισμένο αγόρι, αλλά δεν μπορούν να το βοηθήσουν. Κάθε απόστολος έχει διαφορετική έκφραση στο πρόσωπό του. Στην προσεγμένη σπουδή του, ο Ραφαήλ αποδίδει την τρυφερή απόγνωση ενός από τους αποστόλους. Στον πίνακα, δύο απόστολοι δείχνουν ψηλά προς τον Χριστό, υποδεικνύοντας ότι η μόνη σωτηρία για το αγόρι βρίσκεται στην πίστη του στον Χριστό.

Οι οικουμενικές αλήθειες που μεταφέρει η τέχνη του Ραφαήλ της δίνουν αξία και εγκυρότητα ακόμα και 500 χρόνια μετά από τον θάνατό του. Ο ζωγράφος έφυγε από τον κόσμο μας σε ηλικία μόλις 37 ετών, τη Μεγάλη Παρασκευή του 1522. Το σώμα του τάφηκε στο Βατικανό, κάτω από τον πίνακά του “Η μεταμόρφωση”.

 

ΒΕΡΟΛΙΝΟ – Το μεγαλύτερο βιομηχανικό λόμπι της Γερμανίας προειδοποίησε την Τρίτη ότι τα εργοστάσια ενδέχεται να αναγκαστούν να περιορίσουν την παραγωγή ή να τη σταματήσουν εντελώς, επειδή η πτώση της στάθμης των υδάτων στον ποταμό Ρήνο δυσχεραίνει τη μεταφορά φορτίων.

Η στάθμη του Ρήνου στο Έμεριχ, κοντά στα ολλανδικά σύνορα, έπεσε κατά άλλα τέσσερα εκατοστά μέσα σε 24 ώρες, αγγίζοντας το μηδέν στον μετρητή βάθους.

Οι αρχές λένε ότι η ίδια η ναυτιλιακή λωρίδα εξακολουθεί να έχει βάθος σχεδόν 200 εκατοστά, αλλά η μέτρηση ρεκόρ χαμηλού επιπέδου το πρωί της Τρίτης υπογραμμίζει την ακραία έλλειψη νερού που προκαλείται από την πολύμηνη ξηρασία που πλήττει μεγάλο μέρος της Ευρώπης.

«Η συνεχιζόμενη ξηρασία και τα χαμηλά επίπεδα νερού απειλούν την ασφάλεια εφοδιασμού της βιομηχανίας», δήλωσε ο Holger Loesch, αναπληρωτής επικεφαλής του επιχειρηματικού λόμπι BDI.

Ο Loesch δήλωσε ότι η μετατόπιση του φορτίου από το ποτάμι στο τρένο ή στη μεταφορά είναι δύσκολη λόγω της περιορισμένης χωρητικότητας των σιδηροδρόμων και της έλλειψης μηχανοδηγών.

«Είναι μόνο θέμα χρόνου να απενεργοποιηθούν οι εγκαταστάσεις στη χημική βιομηχανία και τη χαλυβουργία, το πετρέλαιο και τα δομικά υλικά δεν θα φτάνουν στον προορισμό τους και οι μεταφορές μεγάλης χωρητικότητας και βαρέων εμπορευμάτων δεν θα μπορούν πλέον να πραγματοποιηθούν», δήλωσε, προσθέτοντας ότι αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε συμφόρηση του εφοδιασμού και να προκύψει εργασία βραχείας απασχόλησης.

Ο Loesch προειδοποίησε ότι ο ενεργειακός εφοδιασμός θα μπορούσε επίσης να επιβαρυνθεί περαιτέρω, καθώς επηρεάζονται τα πλοία που μεταφέρουν άνθρακα και βενζίνη κατά μήκος του Ρήνου.

Οι οδηγοί στη νότια Γερμανία πρέπει ήδη να πληρώνουν σημαντικά περισσότερα καύσιμα από ό,τι εκείνοι που βρίσκονται βορειότερα, σύμφωνα με τη μεγαλύτερη λέσχη αυτοκινήτου της Γερμανίας. Η ADAC δήλωσε ότι το ντίζελ πωλείται κάτω από 1,82 ευρώ ανά λίτρο στο Αμβούργο, ενώ στο νοτιοδυτικό κρατίδιο της Βάδης-Βυρτεμβέργης κοστίζει κατά μέσο όρο 1,97 ευρώ.

Η BDI δήλωσε ότι ξηρασίες όπως αυτή που παρατηρήθηκε φέτος θα μπορούσαν να γίνουν πιο συχνές στο μέλλον και κάλεσε την κυβέρνηση να συμβάλει στην στενή παρακολούθηση των επιπέδων των υδάτων και να αντιδράσει έγκαιρα σε πιθανά προβλήματα μεταφοράς στις πλωτές οδούς της Γερμανίας.

Η μετεωρολογική υπηρεσία της Γερμανίας έχει προβλέψει έντονες βροχοπτώσεις προς το τέλος της εβδομάδας, οι οποίες θα μπορούσαν να προσφέρουν κάποια ανακούφιση στις εταιρείες ποτάμιας ναυτιλίας.

Έγγραφα της Moderna σχετικά με τη κλινική μελέτη του εμβολίου COVID σε ζώα, τα οποία ελήφθησαν μέσω αιτήματος της Judicial Watch βάσει του νόμου περί ελευθερίας της πληροφόρησης, έδειξαν ότι ορισμένοι από τους αρουραίους που υποβλήθηκαν σε δοκιμές με το εμβόλιο mRNA της Moderna εμφάνισαν δυσμορφίες στα πλευρά.

Οι 700 σελίδες περιέχουν ένα μέρος του επίσημου πακέτου της αίτησης αδειοδότησης βιολογικών υλικών (BLA) που υποχρεούται να υποβάλει ένας κατασκευαστής στον FDA για έγκριση.

Τα έγγραφα δεν έχουν ακόμη δημοσιοποιηθεί, αλλά αναλύθηκαν από το πρώην στέλεχος της φαρμακοβιομηχανίας Alexandra Latypova και εξετάστηκαν από τους Epoch Times.

Στα έγγραφα περιλαμβάνονται αποτελέσματα δοκιμών που δείχνουν ότι τα mRNA εμβόλια της Moderna προκάλεσαν στατιστικά σημαντικές σκελετικές δυσμορφίες στους απογόνους των αρουραίων που έλαβαν τις δόσεις mRNA-1273 (Spikevax mRNA).

«Οι σχετιζόμενες με το mRNA-1273 παραλλαγές στη σκελετική εξέταση περιελάμβαναν στατιστικά σημαντικές αυξήσεις στον αριθμό των αρουραίων F1 με 1 ή περισσότερα καμπυλωτά πλευρά και 1 ή περισσότερες πλευρικές οζίδες. Τα καμπυλωτά πλευρά εμφανίστηκαν σε 6 έμβρυα και 4 γέννες με επιπολασμό εμβρύου 4,03% και επιπολασμό γέννας 18,2%. Οζίδια πλευρών εμφανίστηκαν σε 5 από αυτά τα 6 έμβρυα», σύμφωνα με τα εσωτερικά έγγραφα της Moderna.

Το F1 αναφέρεται στους απογόνους αρουραίων και η γέννα υποδηλώνει μια ομαδική γέννηση αρουραίων.

«Η μητρική τοξικότητα με τη μορφή κλινικών παρατηρήσεων παρατηρήθηκε για 5 ημέρες μετά την τελευταία δόση (Ημέρα κύησης 13), γεγονός που συσχετίζεται με την πιο ευαίσθητη περίοδο για την ανάπτυξη των πλευρών στους αρουραίους (Ημέρες κύησης 14 έως 17)» αναφέρουν τα έγγραφα.

 

Τα «καμπυλωτά πλευρά» αναφέρονται στα πλευρά που δεν έχουν το κατάλληλο σχήμα.

Με άλλα λόγια, 6 από τους περίπου 149 μικρούς αρουραίους είχαν καμπυλωτά πλευρά και 5 από αυτούς είχαν επίσης οζίδια πλευρών.

Σύμφωνα με την ανάλυση της Latypova, μελετήθηκαν μόνο θηλυκοί αρουραίοι (οι αρσενικοί αρουραίοι δεν υποβλήθηκαν σε θεραπεία με το εμβόλιο Moderna).

Τα θηλυκά έλαβαν μια ανθρώπινη δόση 100mcg Spikevax mRNA, 28 και 14 ημέρες πριν από το ζευγάρωμα και τις ημέρες 1 και 13 της κύησης.

«1/2 αρουραίοι ευθανατώθηκαν πριν από τον τοκετό για να εξεταστούν τα έμβρυα, οι υπόλοιποι ακολούθησαν μέχρι 21 ημέρες μετά τον τοκετό», δήλωσε η Latypova, «Δεν παρέχονται αριθμοί για το μέγεθος της μελέτης».

Επιπλέον, δεν υπάρχει καμία αναλυτική επισκόπηση της μελέτης, αλλά μόνο η ερμηνεία των αποτελεσμάτων από τη Moderna.

Τα αποτελέσματα ήταν μέρος των τοξικολογικών δοκιμών αναπαραγωγής που έγιναν από τη Moderna, η οποία είναι η μόνη τοξικολογική δοκιμή αναπαραγωγής για το προϊόν, σύμφωνα με τη Latypova.

Δεν είναι γνωστό πώς μεταφράζεται η δόση από τους ανθρώπους στους αρουραίους.

«Ούτε η Moderna ούτε η Pfizer παρείχαν υπολογισμούς δόσεων ή πληροφορίες αιτιολόγησης για την επιλογή της δόσης στις μελέτες σε ζώα», δήλωσε η Latypova στους Epoch Times.

«Οι δόσεις των φαρμάκων και ειδικά των βιολογικών υλικών δεν έχουν απαραίτητα γραμμικές σχέσεις με την τοξικότητα ή την αποτελεσματικότητα. Είναι πιθανότατα μια πολύ πιο σύνθετη σχέση και δυστυχώς δεν είναι καθόλου γνωστή».

«Η αναπαραγωγική τοξικολογία είναι η μελέτη των ανεπιθύμητων ενεργειών των φαρμάκων στην αναπαραγωγή. Ο FDA απαιτεί δοκιμές αναπαραγωγικής τοξικότητας για κάθε NME που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί σε γυναίκες με δυνατότητα τεκνοποίησης», πρόσθεσε η Latypova, η οποία έχει εργαστεί σε περισσότερες από 60 φαρμακευτικές εταιρείες, εστιάζοντας κυρίως στη δημιουργία και αναθεώρηση κλινικών δοκιμών, πολλές από τις οποίες υποβλήθηκαν στον FDA.

Παρά τα προαναφερθέντα εργαστηριακά αποτελέσματα, ο FDA εξέδωσε ανακοίνωση στις 30 Ιανουαρίου στην οποία αναφέρει ότι δεν υπήρχαν δυσμενείς επιπτώσεις στις μεταγεννητικές εξελίξεις.

«Στη μελέτη δεν παρατηρήθηκαν εμβρυϊκές δυσμορφίες ή παραλλαγές που σχετίζονται με το εμβόλιο και δεν παρατηρήθηκε καμία δυσμενής επίδραση στη μεταγεννητική ανάπτυξη», αναφέρει ο FDA στην ετικέτα του εμβολίου Spikevax της Moderna.

«Σε μια μελέτη αναπτυξιακής τοξικότητας, 0,2 mL ενός σκευάσματος εμβολίου που περιείχε νουκλεοσιδικά τροποποιημένο mRNA (100 mcg) και άλλα συστατικά που περιλαμβάνονται σε μια εφάπαξ ανθρώπινη δόση 0,5 mL του SPIKEVAX χορηγήθηκαν IM σε θηλυκούς αρουραίους σε τέσσερις περιπτώσεις: 28 και 14 ημέρες πριν από το ζευγάρωμα και τις ημέρες κύησης 1 και 13», αναφέρεται στη δημοσίευση του FDA.

Το εμβόλιο της Pfizer προκάλεσε επίσης ανώμαλα πλευρά σε αρουραίους

Τον Αύγουστο του 2021, η Elsevier δημοσίευσε μια αξιολογημένη μελέτη (pdf) με τίτλο «Έλλειψη επιδράσεων στη γονιμότητα των θηλυκών και στην προγεννητική και μεταγεννητική ανάπτυξη των απογόνων σε αρουραίους με το BNT162b2, ένα εμβόλιο COVID-19 με βάση το mRNA».

Το BNT162b2 είναι το εμβόλιο της Pfizer.

Όλοι οι συγγραφείς της δημοσίευσης απασχολούνταν από την Pfizer, την BioNTech ή την Charles River, εργολάβο της Pfizer.

Η δημοσίευση αυτή υποδηλώνει ότι υπήρξε «έλλειψη επιδράσεων» στη μεταγεννητική ανάπτυξη των απογόνων, αλλά η μελέτη δείχνει ότι υπήρξε αύξηση κατά 295% (8,3% σε σύγκριση με 2,1% στην ομάδα ελέγχου) των ανώμαλων πλευρών στους εμβολιασμένους απογόνους αρουραίων. Μια τεράστια αύξηση σε αυτό που περιγράφεται ως «υπεράριθμη οσφυϊκή μοίρα».

«Αυτή ήταν μια εξαιρετικά επικίνδυνη προειδοποίηση»

«Οι σκελετικές ανωμαλίες στους οστικούς θώρακες είναι απολύτως σημαντικές και ήταν στατιστικά αυξημένες στους απογόνους αρουραίων της πειραματικής ομάδας σε σύγκριση με την ομάδα του εικονικού φαρμάκου», δήλωσε στους Epoch Times ο James Thorp, ιατρός με πιστοποίηση στη μαιευτική και γυναικολογία, καθώς και στην ιατρική μητέρας- εμβρύου, αφού εξέτασε την ανάλυση της Latypova στο πακέτο BLA της Moderna.

«Στην κλινική μαιευτική και την ιατρική μητέρας-εμβρύου βλέπουμε παρόμοια ευρήματα σε σκελετικές ανωμαλίες πριν από τη γέννηση που είναι εξαιρετικά σοβαρές και συχνά θανατηφόρες. Αυτό ήταν ένα εξαιρετικά επικίνδυνο προειδοποιητικό σήμα στις μελέτες αναπαραγωγικής τοξικολογίας και δεν ήρθε ποτέ στο φως της δημοσιότητας για να προστατεύσουμε τους πολίτες του πλανήτη μας. Το CDC, η Pfizer, η Moderna και τα κορυφαία ιατρικά περιοδικά του ιατρικού βιομηχανικού συμπλέγματος είπαν ψέματα στο αμερικανικό κοινό και πρέπει να λογοδοτήσουν», δήλωσε ο Thorp.

Ο Thorp ανέλυσε και επαλήθευσε πρόσφατα τα πιο πρόσφατα δεδομένα του Συστήματος Αναφοράς Ανεπιθύμητων Ενεργειών Εμβολίων (VAERS) που σχετίζονται με τα εμβόλια COVID-19 και τα συνέκρινε με τα εμβόλια γρίπης, διαπιστώνοντας πολλές ανωμαλίες.

Ο ιστότοπος του CDC συνιστά τα εμβόλια COVID κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, προκειμένου να «αποτραπεί η σοβαρή ασθένεια και ο θάνατος σε έγκυες γυναίκες».

Το Αμερικανικό Κολέγιο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων «συνιστά επίσης να εμβολιάζονται τα έγκυα άτομα κατά της COVID-19», προσθέτοντας ότι ο πλήρης εμβολιασμός των εγκύων γυναικών θα πρέπει να αποτελεί «προτεραιότητα».

Η Moderna και ο FDA δεν απάντησαν σε αίτημα για σχολιασμό.

Η Epoch Times απευθύνθηκε στην Pfizer και το CDC για σχόλια.

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν φέρεται να έγραψε στις 15 Αυγούστου στον ηγέτη της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν προτρέποντας τον να ενισχύσει τις διμερείς σχέσεις μεταξύ των χωρών τους, σύμφωνα με τα επίσημα κρατικά μέσα ενημέρωσης της Πιονγιάνγκ.

Στην επιστολή προς τον Κιμ, με την οποία τιμά την απελευθέρωση της κορεατικής χερσονήσου από την ιαπωνική αποικιοκρατία, ο Πούτιν φέρεται να αναφέρει ότι η Ρωσία και η Βόρεια Κορέα θα πρέπει να «επεκτείνουν τις συνολικές και εποικοδομητικές διμερείς σχέσεις με κοινές προσπάθειες».

Ρώσοι αξιωματούχοι δεν έχουν επιβεβαιώσει τη γνησιότητα των αναφορών.

Το βορειοκορεατικό κρατικό Κεντρικό Πρακτορείο Ειδήσεων της Κορέας (KCNA) υποστηρίζει ότι στην επιστολή ο Πούτιν μετέφερε στον Κιμ ότι οι στενότερες σχέσεις τους θα «συμβάλουν στην ενίσχυση της ασφάλειας και της σταθερότητας της κορεατικής χερσονήσου και της περιοχής της βορειοανατολικής Ασίας».

Στην απάντησή του, ο Κιμ είπε ότι η φιλία μεταξύ της Βόρειας Κορέας και της Ρωσίας που σφυρηλατήθηκε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο συνεχίζει να αναπτύσσεται, σύμφωνα με ξεχωριστή αναφορά του KCNA.

Ο Κιμ είπε ότι η στρατηγική και τακτική συνεργασία μεταξύ των δύο εθνών έχει φθάσει σε νέο επίπεδο, με κοινές προσπάθειες για την αποτροπή των στρατιωτικών απειλών και των προκλήσεων που προκαλούνται από «εχθρικές δυνάμεις». Εξέφρασε επίσης την πεποίθηση ότι οι σχέσεις συνεργασίας τους θα «γίνουν ισχυρότερες σε όλους τους τομείς» μετά από μια συμφωνία που υπέγραψε με τον Πούτιν το 2019, ανέφερε το KCNA.

Αν και η έκθεση δεν προσδιόρισε σε ποιες εχθρικές δυνάμεις αναφερόταν ο Κιμ, η Βόρεια Κορέα έχει κατηγορήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους ότι επιβάλλουν «εχθρικές πολιτικές» εναντίον της Πιονγκγιάνγκ, της πρωτεύουσας της Βόρειας Κορέας.

Η Πιονγκγιάνγκ έχει αρνηθεί να επαναλάβει τις συνομιλίες αποπυρηνικοποίησης με τις Ηνωμένες Πολιτείες -οι οποίες σταμάτησαν το 2019- ακόμη και όταν η Ουάσινγκτον επανέλαβε ότι δεν έχει «καμία εχθρική πρόθεση» απέναντι στην Πιονγκγιάνγκ και είναι πρόθυμη να εμπλακεί σε συζητήσεις χωρίς προϋποθέσεις.

Ρωσία και Κίνα εμποδίζουν τις κυρώσεις του ΟΗΕ

Από το 2006, η Βόρεια Κορέα υπόκειται σε κυρώσεις του ΟΗΕ, τις οποίες το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ αυξάνει σταθερά με την πάροδο των ετών σε μια προσπάθεια να αποκόψει τη χρηματοδότηση των προγραμμάτων πυρηνικών όπλων και βαλλιστικών πυραύλων της Πιονγκγιάνγκ.

Η Κίνα και η Ρωσία, ωστόσο, έχουν παροτρύνει για χαλάρωση των κυρώσεων του ΟΗΕ προκειμένου να βελτιωθεί η ανθρωπιστική κατάσταση της Βόρειας Κορέας. Επίσης, άσκησαν βέτο σε ψηφοφορία που προώθησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες για την ενίσχυση των κυρώσεων κατά της Βόρειας Κορέας τον Μάιο.

Η Λίντα Τόμας-Γκρίνφιλντ, πρέσβειρα των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, δήλωσε απογοητευμένη από τα βέτο της Ρωσίας και της Κίνας, οι οποίες δεν είχαν μπλοκάρει καμία από τις προηγούμενες εννέα ψηφοφορίες για κυρώσεις από το 2006.

«Είμαι πέρα για πέρα απογοητευμένη που το Συμβούλιο δεν μπόρεσε να ενωθεί και να αντιταχθεί στα παράνομα προγράμματα [όπλων μαζικής καταστροφής] και βαλλιστικών πυραύλων της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας. Και αυτή η αποτυχία οφείλεται μόνο στην Κίνα και τη Ρωσία», δήλωσε η Τόμας-Γκρίνφιλντ σε δήλωσή της μετά την ψηφοφορία.

Η Βόρεια Κορέα έχει πραγματοποιήσει μια σειρά εκτοξεύσεων πυραύλων το 2022, μεταξύ των οποίων και μία με τον μεγαλύτερο διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλό της, τον Hwasong-17. Όλες αυτές οι εκτοξεύσεις απαγορεύονται βάσει των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για το πυραυλικό πρόγραμμα της Πιονγιάνγκ.

Η Katabella Roberts και το Reuters συνέβαλαν σε αυτό το ρεπορτάζ.

Ο διευθύνων σύμβουλος της Pfizer βρέθηκε θετικός στην COVID-19, όπως ανακοίνωσε ο ίδιος στις 15 Αυγούστου.

«Θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι βρέθηκα θετικός στην #COVID19», έγραψε ο διευθύνων σύμβουλος Άλμπερτ Μπουρλά στο Twitter.

Ο 60χρονος Μπουρλά, λέει ότι έχει λάβει τέσσερις δόσεις του εμβολίου COVID-19 της εταιρείας του, το οποίο έχει αποδειχθεί ολοένα και πιο αναποτελεσματικό κατά της μόλυνσης από τον ιό που προκαλεί η COVID-19.

Ο Μπουρλά ανέφερε ότι παρουσίασε ήπια συμπτώματα. Δεν προσδιόρισε κανένα από τα συμπτώματα. Είπε ότι «αισθάνεται καλά».

«Έχουμε προχωρήσει τόσο πολύ στις προσπάθειές μας να καταπολεμήσουμε αυτή την ασθένεια που είμαι βέβαιος ότι θα έχω ταχεία ανάρρωση. Είμαι απίστευτα ευγνώμων για τις άοκνες προσπάθειες των συναδέλφων μου στην Pfizer που εργάστηκαν για να καταστήσουν διαθέσιμα εμβόλια και θεραπείες για μένα και για τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο», δήλωσε ο Μπουρλά.

Ο διευθύνων σύμβουλος έχει μπει σε καραντίνα και έχει αρχίσει να λαμβάνει αγωγή με το Paxlovid, το χάπι COVID-19 της Pfizer.

Οι αμερικανικές ρυθμιστικές αρχές φαρμάκων χορήγησαν άδεια επείγουσας χρήσης για το Paxlovid τον Δεκέμβριο του 2021 για άτομα ηλικίας 12 ετών και άνω που είναι θετικοί στην COVID-19.

Οι ρυθμιστικές αρχές έχουν έκτοτε περιορίσει ή ανακαλέσει παρόμοιες εγκρίσεις για πολλά άλλα φάρμακα, όπως τα μονοκλωνικά αντισώματα της Regeneron, επικαλούμενες δεδομένα που δείχνουν ότι οι θεραπείες δεν είναι εξίσου αποτελεσματικές ή δεν είναι καθόλου αποτελεσματικές έναντι των νεότερων παραλλαγών του ιού.

Το Paxlovid έχει γίνει η πιο διαδεδομένη θεραπεία για την COVID-19 στη χώρα και χορηγήθηκε στον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, αφού ο πρόεδρος βρέθηκε πρόσφατα επίσης θετικός.

Ο Μπουρλά είναι μεταξύ των αξιωματούχων που έχουν προηγουμένως προωθήσει τα εμβόλια COVID-19 ως 100 τοις εκατό αποτελεσματικά κατά της λοίμωξης.

Τον Απρίλιο του 2021, για παράδειγμα, κοινοποίησε τα αποτελέσματα μιας μελέτης που φέρεται να έδειξε ότι το εμβόλιο της Pfizer ήταν 100% αποτελεσματικό στην πρόληψη των κρουσμάτων COVID-19 στη Νότια Αφρική.

Όλα τα εμβόλια COVID-19, ωστόσο, έχουν αποδειχθεί λιγότερο αποτελεσματικά τόσο κατά της μόλυνσης όσο και κατά της σοβαρής ασθένειας, καθώς έχουν εμφανιστεί νεότερες παραλλαγές του ιού.

Τα εμβόλια πλέον παρέχουν ελάχιστη προστασία έναντι της νέας μετάλλαξης Όμικρον και των υποπαραλαγών της.

Η Pfizer και η Moderna είναι μεταξύ των εταιρειών που εργάζονται πάνω σε αναμνηστικά εμβόλια ειδικά για την μετάλλαξη Όμικρον.