Η Κίνα προχώρησε στην αφαίρεση του βίντεο που κατέγραφε συνομιλία μεταξύ του Κινέζου ηγέτη Σι Τζινπίνγκ και του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, το οποίο μεταδόθηκε ζωντανά στις 3 Σεπτεμβρίου 2025 κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής παρέλασης για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στο Πεκίνο. Το βίντεο έδειχνε τους δύο ηγέτες να συνομιλούν για τη μακροζωία και τις μεταμοσχεύσεις οργάνων, προκαλώντας διεθνή ανησυχία και συζητήσεις για την κρατικά επιβεβλημένη αφαίρεση οργάνων από κρατούμενους συνείδησης.
Στη συνομιλία που καταγράφηκε από ανοιχτό μικρόφωνο, ο Σι ανέφερε ότι «σήμερα, στα 70 είσαι ακόμα παιδί», με τον Πούτιν να απαντά ότι «τα ανθρώπινα όργανα μπορούν να μεταμοσχεύονται συνεχώς, οι άνθρωποι να παραμένουν νέοι και να επιτευχθεί ακόμα και η αθανασία». Ο Σι συνέχισε λέγοντας πως υπάρχουν προβλέψεις ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να ζήσουν μέχρι και 150 χρόνια αυτόν τον αιώνα.
Η ακύρωση του ραδιοτηλεοπτικού δικτύου της Κίνας της πρόσβασης διεθνών πρακτορείων ειδήσεων στο συγκεκριμένο βίντεο που δείχνει τους δύο ηγέτες να συζητούν για τη μακροζωία και τις μεταμοσχεύσεις οργάνων δείχνει τον φόβο του κινεζικού καθεστώτος για την προσοχή στο θέμα, λένε οι επικριτές.
Η λογοκρισία του βίντεο
Το επίμαχο στιγμιότυπο μεταδόθηκε αρχικά μέσω του κινεζικού κρατικού δικτύου CCTV, το οποίο αργότερα απέσυρε το βίντεο και αφαίρεσε τη σκηνή από τις επαναλήψεις.
Στις 5 Σεπτεμβρίου, το Reuters – που είχε λάβει την άδεια να χρησιμοποιήσει το υλικό – ανακοίνωσε ότι απέσυρε το βίντεο από τα αρχεία του, αφού το CCTV, μέσω του δικηγόρου του τμήματος, Χε Ντανίνγκ, ισχυρίστηκε πως η χρήση και ο συντακτικός χειρισμός που έκανε το διεθνές πρακτορείο «παρέκλιναν από το συμφωνημένο πεδίο εφαρμογής» και «παραποίησαν τα γεγονότα».
Το Reuters δήλωσε επίσης ότι είχε ήδη διανείμει το βίντεο σε περισσότερους από 1.000 πελάτες μέσων ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων διεθνών ειδησεογραφικών οργανισμών και τηλεοπτικών σταθμών.
Σε ανακοίνωσή του, στις 5 Σεπτεμβρίου, το πρακτορείο σημείωσε ότι αφαιρεί το περιεχόμενο επειδή δεν έχει πλέον τη νόμιμη άδεια να δημοσιεύσει αυτό το υλικό, που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα.
Παρά την απόσυρση, το Reuters υπερασπίστηκε την ακρίβεια του ρεπορτάζ του, σημειώνοντας ότι παραμένει δεσμευμένο στην αμερόληπτη και ακριβή δημοσιογραφία. «Εμπιστευόμαστε την ακρίβεια των όσων δημοσιεύσαμε. Εξετάσαμε προσεκτικά το δημοσιευμένο υλικό και δεν βρήκαμε κανένα λόγο να πιστεύουμε ότι η μακροχρόνια δέσμευση του Reuters για ακριβή, αμερόληπτη δημοσιογραφία έχει διακυβευτεί», δήλωσε το ειδησεογραφικό πρακτορείο.
Το περιστατικό, ωστόσο, έφερε ξανά στο προσκήνιο τις κατηγορίες για τις συστηματικές εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων στην Κίνα.
Οι αντιδράσεις οργανώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα
Η διεθνής συμμαχία ETAC (International Coalition to End Transplant Abuse in China) δήλωσε ότι δεν εκπλήσσεται από την κίνηση του CCTV, καθώς «οι μεταμοσχεύσεις στην Κίνα συνδέονται με εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας». Το ETAC προειδοποίησε ότι η συνομιλία Σι-Πούτιν ανέδειξε την πιθανότητα χρήσης των μεταμοσχεύσεων όχι για θεραπεία ασθενών, αλλά για την παράταση της ζωής και ακόμη και την επιδίωξη αθανασίας, κάτι που εγείρει άμεσα το φάσμα της αφαίρεσης οργάνων από κρατούμενους συνείδησης χωρίς τη συναίνεσή τους.
Ο ιατρικός οργανισμός DAFOH (Doctors Against Forced Organ Harvesting) εξέφρασε παρόμοιες ανησυχίες. Σε ανακοίνωσή του, τόνισε ότι η αναφορά σε «συνεχή μεταμόσχευση» προϋποθέτει άφθονα διαθέσιμα όργανα, την ώρα που παγκοσμίως η δωρεά οργάνων καλύπτει μόλις το 1% των αναγκών. Η Κίνα, ωστόσο, δηλώνει ποσοστό 12%, αριθμός που σύμφωνα με τους DAFOH δεν μπορεί να εξηγηθεί χωρίς την ύπαρξη ενός παράνομου μηχανισμού παροχής οργάνων.
Ο οργανισμός DAFOH υπενθύμισε ότι το China Tribunal, υπό τον Sir Geoffrey Nice, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων στην Κίνα λαμβάνει χώρα σε «σημαντική κλίμακα», με κύρια θύματα τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, ενώ στόχο αποτελούν και οι Ουιγούροι, οι Χριστιανοί και οι Θιβετιανοί.
«Η μεταμοσχευτική ιατρική δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως μέσο συνεχούς αντικατάστασης οργάνων με σκοπό την αθανασία», τονίζει ο οργανισμός, καλώντας σε ανεξάρτητες διεθνείς έρευνες και σε ενιαία στάση του ιατρικού κόσμου ενάντια στη χρήση των μεταμοσχεύσεων για πολιτικούς σκοπούς.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα μοσχεύματα είναι σπάνια και οι ασθενείς σε όλο τον κόσμο περιμένουν χρόνια για να βρεθεί ο κατάλληλος δότης. Ο σκοπός της ιατρικής είναι να θεραπεύει τους ασθενείς όχι να παρατείνει τις ζωές των πολιτικών ελίτ μέσω επαναλαμβανόμενων μεταμοσχεύσεων, δήλωσαν οι DAFOH, θέτοντας το ερώτημα: «Βρίσκεται η μεταμοσχευτική ιατρική στο χείλος της μεταμόρφωσης από θεραπευτικό επάγγελμα σε βιοτεχνολογικό κλάδο που μηχανεύεται μακροζωία εις βάρος άλλων ζωών;»
«Η μεταμοσχευτική ιατρική δεν πρέπει να μετατραπεί σε ‘εργαλείο ευεξίας’, με συνεχείς αντικαταστάσεις οργάνων που έχουν στόχο τη μακροζωία και την αθανασία.»
Οργανώσεις προειδοποιούν ότι η ταχεία υιοθέτηση των νομοθεσιών είναι κρίσιμη ώστε να αποφευχθεί η εμπλοκή της Δύσης σε εγκλήματα που συνδέονται με το κινεζικό μεταμοσχευτικό σύστημα.
Ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, υπέβαλε σήμερα νομοσχέδιο στη ρωσική Δούμα με στόχο την απόσυρση της χώρας από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων και της Απάνθρωπης ή Ταπεινωτικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας, όπως μετέδωσε το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS, επικαλούμενο τη βάση δεδομένων του κοινοβουλίου.
Η συγκεκριμένη σύμβαση, που τέθηκε σε ισχύ το 1989 υπό την αιγίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης, προβλέπει τη σύσταση της Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (CPT), η οποία πραγματοποιεί επισκέψεις σε κράτη-μέλη με στόχο την επιτήρηση των συνθηκών κράτησης και την αποτροπή των βασανιστηρίων.
Η Ρωσία είχε ενταχθεί στη Σύμβαση το 1998, στο πλαίσιο της συμμετοχής της στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Ωστόσο, μετά την αποβολή της από τον οργανισμό τον Μάρτιο του 2022, ως συνέπεια της εισβολής στην Ουκρανία, οι δεσμεύσεις της Μόσχας απέναντι σε ευρωπαϊκούς θεσμούς σταδιακά αίρονται.
Ήδη η χώρα έχει αποχωρήσει από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), ενώ έχει ακυρώσει τη συμμετοχή της σε πλήθος συμβάσεων του Συμβουλίου της Ευρώπης. Το σημερινό βήμα εντάσσεται σε αυτή τη γενικότερη στρατηγική αποδέσμευσης από τις υποχρεώσεις που απορρέουν από διεθνείς συνθήκες προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η αποχώρηση από τη Σύμβαση για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων σημαίνει ότι η Ρωσία δεν θα υπόκειται πλέον σε ανεξάρτητο έλεγχο από την Επιτροπή CPT, ούτε θα δεσμεύεται από τις εκθέσεις και συστάσεις της. Αυτό προκαλεί ανησυχίες σε διεθνείς οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς η χώρα έχει κατηγορηθεί επανειλημμένα για παραβιάσεις, ιδιαίτερα σε φυλακές, κέντρα κράτησης και στις περιοχές που βρίσκονται υπό τον έλεγχό της στην Ουκρανία.
Ενδεικτική είναι και η πρόσφατη υπόθεση της 47χρονης Μινένκοβα Ναταλίας, η οποία καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκισης επειδή ασκεί το Φάλουν Γκονγκ, μια παραδοσιακή πνευματική άσκηση που διώκεται βάναυσα στην Κίνα από τον Ιούλιο του 1999. Η σύλληψή της τον Μάιο του 2024 έλαβε χώρα δύο εβδομάδες πριν από μια συνάντηση μεταξύ του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν και του Κινέζου επικεφαλής Σι Τζινπίνγκ, γεγονός που προκαλεί ανησυχία σε παρατηρητές ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την «ανατριχιαστική συμμαχία» μεταξύ Ρωσίας και Κίνας ακόμη και σε θέματα θρησκευτικής ελευθερίας.
Η κίνηση του Κρεμλίνου ενισχύει την εικόνα περαιτέρω απομόνωσης της Ρωσίας από την ευρωπαϊκή νομική τάξη και αναμένεται να προκαλέσει αντιδράσεις τόσο σε διεθνές επίπεδο όσο και από οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Στην Ευρώπη, αυξάνονται οι φωνές που ζητούν επανερμηνεία ή μεταρρύθμιση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), ενός θεμελιώδους μεταπολεμικού κειμένου που βρίσκεται σήμερα υπό πίεση λόγω μεταναστευτικών ροών και συζητήσεων σχετικά με την εθνική κυριαρχία έναντι της εξουσίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) στο Στρασβούργο.
Η ΕΣΔΑ δημιουργήθηκε το 1950, εμπνευσμένη από το όραμα του Ουίνστον Τσόρτσιλ για μια δημοκρατική Ευρώπη, και αποτελεί μία από τις παλαιότερες δεσμευτικές συνθήκες για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην ήπειρο. Διασφαλίζει το δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία, τη δίκαιη δίκη, την ιδιωτικότητα, την ελευθερία έκφρασης και την προστασία από βασανιστήρια.
Η σύμβαση υπάγεται στο Συμβούλιο της Ευρώπης (Council of Europe – CoE), ξεχωριστά από την Ευρωπαϊκή Ένωση, και οι αποφάσεις της εφαρμόζονται από το ΕΔΔΑ, οι οποίες είναι δεσμευτικές για τα 46 κράτη-μέλη του CoE. Το Δικαστήριο του Στρασβούργου έχει συχνά δεχθεί επικρίσεις για αποφάσεις που συγκρούονται με εθνικές πολιτικές.
Το 2005, το ΕΔΔΑ έκρινε ότι η γενική απαγόρευση ψήφου των φυλακισμένων στη Βρετανία παραβίαζε το δικαίωμα στις ελεύθερες εκλογές, μια απόφαση που οι επικριτές θεώρησαν υπέρβαση των αρμοδιοτήτων του Δικαστηρίου και παρέμβαση στην εξουσία του Κοινοβουλίου. Το 2011, διαπιστώθηκε ότι το Βέλγιο και η Ελλάδα παραβίασαν τα δικαιώματα ενός Αφγανού αιτούντος άσυλο επιστρέφοντάς τον σε υποβαθμισμένες συνθήκες στην Αθήνα, αμφισβητώντας τον κανόνα της ΕΕ ότι η πρώτη χώρα εισόδου πρέπει να χειρίζεται τις αιτήσεις ασύλου.
Τους τελευταίους μήνες, η πίεση εντάθηκε στη Βρετανία, όπου η κυβέρνηση αντιμετωπίζει ρεκόρ μετανάστευσης και έντονες συζητήσεις για τις παράνομες διελεύσεις. Ο πρωθυπουργός Σερ Κιρ Στάρμερ έχει αποκλείσει την αποχώρηση από την ΕΣΔΑ, αλλά στις 3 Αυγούστου ανέφερε ότι η Βρετανία πρέπει να διασφαλίσει ότι η σύμβαση είναι «κατάλληλη για τις συνθήκες που αντιμετωπίζουμε αυτή τη στιγμή». Το Συντηρητικό Κόμμα διέταξε αναθεώρηση ενδεχόμενης αποχώρησης, ενώ το κόμμα Reform UK ζήτησε την αντικατάσταση της σύμβασης με εσωτερικό νομοσχέδιο για τα δικαιώματα.
Εκκλήσεις για μεταρρύθμισης σε όλη την Ευρώπη
Η πίεση αυτή επεκτείνεται πέρα από τη Βρετανία. Τον Μάιο, εννέα κράτη-μέλη της ΕΕ, με επικεφαλής την Ιταλία και τη Δανία, απέστειλαν ανοικτή επιστολή καλώντας σε αναθεώρηση του τρόπου ερμηνείας των διατάξεων της ΕΣΔΑ από το ΕΔΔΑ. Οι ηγέτες επισήμαναν ότι πρόσφατες αποφάσεις περιορίζουν συχνά την ικανότητα των κυβερνήσεων να λαμβάνουν δημοκρατικές αποφάσεις για θέματα ασφάλειας και μετανάστευσης.
Στην επιστολή ανέφεραν ότι η ανάπτυξη της ερμηνείας του Δικαστηρίου έχει, σε ορισμένες περιπτώσεις, περιορίσει τη δυνατότητά τους να λαμβάνουν πολιτικές αποφάσεις στις δικές τους δημοκρατίες, προειδοποιώντας ότι τέτοιοι περιορισμοί μπορεί να εμποδίσουν τις κυβερνήσεις να προστατεύσουν τις κοινωνίες τους από σύγχρονες προκλήσεις. Οι υπογράφοντες, μεταξύ των οποίων η Αυστρία, το Βέλγιο, η Τσεχία, η Εσθονία, η Λετονία, η Λιθουανία και η Πολωνία, αναφέρθηκαν σε υποθέσεις απέλασης αλλοδαπών που είχαν καταδικαστεί για εγκλήματα, υποστηρίζοντας ότι η εφαρμογή της σύμβασης «οδήγησε στην προστασία των λάθος ανθρώπων και επέβαλε υπερβολικούς περιορισμούς στην ικανότητα των κρατών να αποφασίζουν ποιον θα απελάσουν».
Σε απάντηση, ο γενικός γραμματέας του CoE, Αλέν Μπερσέ, δήλωσε ότι ο διάλογος είναι υγιής αλλά προειδοποίησε να μην πολιτικοποιείται το Δικαστήριο του Στρασβούργου, τονίζοντας ότι οι θεσμοί που προστατεύουν τα θεμελιώδη δικαιώματα δεν πρέπει να λυγίζουν υπό πολιτικούς κύκλους ούτε να χρησιμοποιούνται ως όπλα εναντίον ή υπέρ κυβερνήσεων.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο, την 1η Αυγούστου 2010. (Johanna Leguerre/AFP/Getty Images)
Στη Βρετανία, οι υποστηρικτές της ΕΣΔΑ επισημαίνουν ότι η σύμβαση στηρίζει συμφωνίες όπως η Συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής του 1998, που έθεσε τέλος σε δεκαετίες συγκρούσεων στη Βόρεια Ιρλανδία, και ότι η αποχώρηση θα πλήξει την αξιοπιστία του Ηνωμένου Βασιλείου και θα αποδυναμώσει την προστασία των δικαιωμάτων. Στην ΕΕ, φορείς για τα δικαιώματα τονίζουν ότι η σύμβαση κατοχυρώνει ελάχιστα, αμετάβλητα δικαιώματα για όλους, συμπεριλαμβανομένων των απόλυτων απαγορεύσεων βασανιστηρίων και απάνθρωπης μεταχείρισης που δεν μπορούν να ανασταλούν υπό καμία συνθήκη.
Ο διευθυντής της δεξαμενής σκέψης UK in a Changing Europe («Το Ηνωμένο Βασίλειο σε μια Ευρώπη που αλλάζει»), Ανάντ Μένον, δήλωσε στην εφημερίδα The Epoch Times ότι η αύξηση της συζήτησης γύρω από την ΕΣΔΑ μπορεί να συνδέεται με τρεις παράγοντες: την αυξανόμενη εκλογική σημασία της μετανάστευσης, τη μεγαλύτερη παγκόσμια κινητικότητα πληροφοριών και την αδύναμη οικονομική απόδοση της Ευρώπης τα τελευταία δύο δεκαετίες. Σύμφωνα με τον Μένον, αυτό επηρεάζει την στάση του κοινού, ενώ αναγνώρισε την πραγματική πρόκληση που δημιουργεί ο αριθμός των μεταναστών που προσπαθούν να φτάσουν στην Ευρώπη και τη Βρετανία.
Η ευρωπαϊκή συνοριακή υπηρεσία Frontex ανακοίνωσε στις 7 Αυγούστου ότι οι παράνομες διελεύσεις συνόρων στην ΕΕ έφτασαν τις 95.200 τους πρώτους επτά μήνες του 2025. Στη Βρετανία, έχουν καταγραφεί μέχρι στιγμής περισσότερες από 29.000 παράνομες διελεύσεις της Μάγχης, παράλληλα με αυξανόμενο αριθμό αιτήσεων ασύλου σε εκκρεμότητα.
Μετανάστες κάθονται σε φουσκωτό σκάφος καθώς προετοιμάζονται να απoπλεύσουν προς τη Μάγχη στις 31 Μαΐου 2025, στο Γκραβελίν της Γαλλίας. (Carl Court/Getty Images)
Οι ευρωπαίοι ηγέτες ανέφεραν στην ανοικτή επιστολή ότι, παρά τις πολιτικές διαφορές τους —από την δεξιά πρωθυπουργό της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι μέχρι την κεντροαριστερή πρωθυπουργό της Δανίας Μέττε Φρεντερίκσεν— μοιράζονται κοινή άποψη ότι οι διεθνείς συνθήκες πρέπει να επανεξεταστούν για να ανταποκριθούν στις προκλήσεις του σήμερα. Ο Μένον σημείωσε ότι το ζήτημα δεν είναι ζήτημα αριστεράς–δεξιάς, αλλά αναγνώριση ότι οι ρυθμίσεις που θεσπίστηκαν τη δεκαετία του 1940 και του 1950 μπορεί να μην είναι πλέον κατάλληλες για το 2025.
Η ΕΣΔΑ και τα όριά της
Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) δεν αποτελεί κώδικα μετανάστευσης, ωστόσο οι προστασίες της αναδεικνύονται συχνά σε στάδιο απέλασης, όταν οι απελάσεις κινδυνεύουν να παραβιάσουν απόλυτα δικαιώματα (όπως το Άρθρο 3) ή περιορισμένα δικαιώματα, όπως το Άρθρο 8 για την οικογενειακή και ιδιωτική ζωή.
Η Γερμανία πρόσφατα δοκίμασε αυτά τα όρια. Στις 27 Ιουνίου, το Bundestag (η κάτω Βουλή του Ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου της Γερμανίας) ψήφισε την προσωρινή αναστολή για δύο χρόνια του δικαιώματος των ατόμων με καθεστώς δευτερεύουσας προστασίας να φέρουν τις οικογένειές τους. Οι επικριτές προειδοποίησαν ότι η αναστολή ενδέχεται να παραβιάζει το Άρθρο 8, ενώ το Βερολίνο υποστήριξε ότι πρόκειται για αναλογική απάντηση σε περιορισμούς χωρητικότητας. Δεδομένου ότι η Γερμανία δεν ανέστειλε ή παραβίασε επισήμως την ΕΣΔΑ, η πολιτική μπορεί ακόμα να αμφισβητηθεί δικαστικά από όποιον θεωρεί ότι παραβιάζει το δικαίωμα στην οικογενειακή ζωή.
Η ΕΣΔΑ περιλαμβάνει 18 βασικές διατάξεις που διασφαλίζουν θεμελιώδη δικαιώματα, με επιπλέον δικαιώματα μέσω 16 πρωτοκόλλων για τη βελτίωση της λειτουργίας του ΕΔΔΑ. Τα κράτη μπορούν να επιλέξουν την επικύρωση αυτών των πρωτοκόλλων, αν και δεν δεσμεύονται όλα τα κράτη από όλα αυτά. Για παράδειγμα, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Τουρκία και η Ελλάδα δεν αποδέχθηκαν ποτέ το Πρωτόκολλο 4, το οποίο απαγορεύει την απέλαση υπηκόων, παρέχει το δικαίωμα εισόδου σε μια χώρα και απαγορεύει τις μαζικές απελάσεις αλλοδαπών.
Ένα άτομο μπορεί να προσφύγει στο ΕΔΔΑ μόνο αφού εξαντλήσει όλα τα ένδικα μέσα στη χώρα του, καθιστώντας το ΕΔΔΑ «τελευταίο καταφύγιο» για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η δύναμη των προσωρινών μέτρων
Στις επείγουσες περιπτώσεις, το ΕΔΔΑ μπορεί να εκδίδει προσωρινά μέτρα, γνωστά και ως διαταγές Κανόνα 39, όταν υπάρχει άμεσος κίνδυνος ανεπανόρθωτης βλάβης—όπως βασανιστήρια, θάνατος ή ταπεινωτική μεταχείριση. Οι διαταγές αυτές είναι προσωρινές και δεν αποφασίζουν την ουσία της υπόθεσης, αλλά έχουν νομική δεσμευτικότητα.
Το σχέδιο της Βρετανίας, που ανακοινώθηκε τον Απρίλιο του 2022, για μεταφορά ορισμένων αιτούντων άσυλο στη Ρουάντα, έφερε στο επίκεντρο αυτή τη δυνατότητα. Δύο μόλις μήνες αργότερα, το ΕΔΔΑ εξέδωσε διαταγή Κανόνα 39 που μπλόκαρε την πρώτη προγραμματισμένη πτήση, πυροδοτώντας σειρά εσωτερικών νομικών προσφυγών.
Τα βρετανικά δικαστήρια κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η πολιτική ήταν παράνομη, με το Ανώτατο Δικαστήριο να αποφασίζει τον Νοέμβριο του 2023 ότι η Ρουάντα δεν ήταν ασφαλής προορισμός, παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να προχωρήσει στο σχέδιο. Αντίθετα, οι Ηνωμένες Πολιτείες—εκτός του συστήματος της ΕΣΔΑ—συμφώνησαν τον Αύγουστο με τη Ρουάντα να δεχθεί έως 250 απελαθέντες που δεν είναι ούτε πολίτες των ΗΠΑ ούτε της Ρουάντας. Αργότερα τον ίδιο μήνα, η εκπρόσωπος της ρουανδικής κυβέρνησης, Γιολάντε Μακόλο, επιβεβαίωσε ότι επτά άτομα είχαν ήδη παραληφθεί.
Σχολιάζοντας τη διαφορά μεταξύ των δύο πλευρών του Ατλαντικού, ο Ρόμπερτ Ουλντς, διευθυντής της βρετανικής δεξαμενής σκέψης Bruges Group, δήλωσε στην Epoch Times ότι οι ΗΠΑ είναι πιο πρόθυμες να ενεργήσουν μονομερώς για την υπεράσπιση των συμφερόντων τους. Σύμφωνα με τον Ουλντς, οι Αμερικανοί είναι έτοιμοι να υπερασπιστούν τα σύνορά τους και να μην δεσμεύονται από συνθήκες που δεν υπηρετούν πλέον το εθνικό τους συμφέρον. Αντίθετα, όπως ανέφερε, στη Βρετανία εξακολουθούν να «κρατούνται στην ψευδαίσθηση της παγκόσμιας ηγεσίας» πράττοντας πράγματα που τους βλάπτουν με την ελπίδα να κερδίσουν εκτίμηση από άλλες χώρες.
Η καθηγήτρια Ευρωπαϊκού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, Κάθριν Μπάρναρντ, σημείωσε ότι το πολιτικό κόστος μιας αποχώρησης από την ΕΣΔΑ για τη Βρετανία θα ήταν σημαντικό. Εξήγησε ότι η χώρα, ως ιδρυτικό μέλος με ισχυρό ιστορικό συμμόρφωσης, θα έχανε την ηθική της αυθεντία στα ανθρώπινα δικαιώματα σε περίπτωση αποχώρησης. Η Μπάρναρντ επισήμανε ακόμη ότι η αποχώρηση θα μπορούσε να υπονομεύσει τη Συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής, η οποία βασίζεται στη συμμετοχή Ηνωμένου Βασιλείου (ΗΒ) και Ιρλανδίας στην ΕΣΔΑ, και να παραβιάσει τη Συμφωνία Εμπορίου και Συνεργασίας ΕΕ–ΗΒ, όπου οι δεσμεύσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελούν «ουσιώδες στοιχείο».
Για να βρει η Βρετανία τρόπο μεταρρύθμισης της ΕΣΔΑ, η Μπάρναρντ τόνισε ότι θα χρειαστεί να προωθήσει νέα πρωτόκολλα ή δηλώσεις εντός του πλαισίου της σύμβασης, προσθέτοντας ότι μέχρι στιγμής η κυβέρνηση του Γουέστμινστερ έχει προσφέρει ελάχιστη σαφήνεια πάνω σε αυτό.
Δικαστική κυριαρχία
Η σύγκρουση μεταξύ δικαστικής κυριαρχίας και υπερεθνικού ελέγχου παραμένει ένα επαναλαμβανόμενο ζήτημα, καθώς τα κράτη-μέλη της ΕΣΔΑ συχνά αντιδρούν σε αποφάσεις που θεωρούν πολιτικά ευαίσθητες ή παρεμβατικές στις εσωτερικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων.
Το 2021, η Δανία πέρασε νόμο που επιτρέπει τη μεταφορά αιτούντων άσυλο σε τρίτες χώρες για επεξεργασία των αιτήσεων, εμπνευσμένη από τα μοντέλα τύπου Ρουάντα. Το μέτρο, που δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί, θα μπορούσε να δοκιμάσει τα όρια της σύμβασης, ενδεχομένως παραβιάζοντας το Άρθρο 3 για απάνθρωπη μεταχείριση και το Άρθρο 8 για την οικογενειακή ζωή, προκαλώντας έκδοση έκτακτων διαταγών Κανόνα 39 από το Στρασβούργο.
Δικαστές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο της Γαλλίας, στις 30 Ιουνίου 2010, πριν από την ακροαματική διαδικασία. (Frederick Florin/AFP Photo)
Το Βέλγιο αντιμετωπίζει επίσης νομικές εντάσεις. Ο Τυνήσιος υπήκοος Νιζάρ Τραμπέλσι, καταδικασμένος για τρομοκρατία, επέστρεψε στο Βέλγιο τον Αύγουστο μετά από χρόνια νομικών αγώνων και κράτησης στις ΗΠΑ, όπου είχε εκδοθεί παρά την απόφαση του ΕΔΔΑ. Στις 3 Σεπτεμβρίου, η υπουργός Μετανάστευσης του Βελγίου, Άνιλιν βαν Μποσούιτ, δήλωσε στο δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα VRT ότι ο Τραμπέλσι θα πρέπει πλέον να σταλεί «το συντομότερο δυνατό» στην Τυνησία. Η ίδια υπογράμμισε ότι την απασχολεί κυρίως ο κίνδυνος που ενδέχεται να αποτελεί το άτομο για την ασφάλεια των πολιτών.
Στη Βρετανία, ο πρώην υπουργός Εσωτερικών του Εργατικού Κόμματος, Τζακ Στροου, δήλωσε τον Αύγουστο στη Financial Times ότι η χώρα θα πρέπει να «αποσυνδέσει» το δίκαιό της από την ΕΣΔΑ για να επιτραπεί η απέλαση περισσότερων μεταναστών μέσω μικρών σκαφών, υποστηρίζοντας ότι η «χρήση ή κατάχρηση» της σύμβασης δεν είχε προβλεφθεί τη δεκαετία του 1990.
Ο Ουλντς τόνισε ότι το Κοινοβούλιο, και όχι ένα ξένο δικαστήριο, πρέπει να ορίζει τα δικαιώματα και τα όριά τους, ενώ η Μπάρναρντ σημείωσε ότι χωρίς εξωτερικό έλεγχο, τα κράτη θα «βαθμολογούν τη δική τους δουλειά».
Μελλοντικά, ο Μένον εκτίμησε ότι το βασικό ζήτημα για τη Βρετανία θα είναι το πόσο θα αγκαλιάσει η κυβέρνηση τη ρητορική της μεταρρύθμισης της ΕΣΔΑ. Τόνισε ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν αποτελούν μείζον δημόσιο ζήτημα από μόνα τους και ότι οι προτάσεις του Εργατικού Κόμματος για προσαρμογή του τρόπου εφαρμογής των αποφάσεων της ΕΣΔΑ από τα βρετανικά δικαστήρια είναι απίθανο να επηρεάσουν συνολικά τον αριθμό των μεταναστών. Ο Μένον επισήμανε ότι η πραγματική δοκιμασία θα είναι εάν το Εργατικό Κόμμα θα κινηθεί περισσότερο προς τη μεταρρύθμιση αυτού του ζητήματος τα επόμενα τρία ή τέσσερα χρόνια.
Σημαντική αύξηση παρουσίασαν το 2023–2024 τα περιστατικά σύγχρονης δουλείας και εμπορίας ανθρώπων στην Αυστραλία, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ομοσπονδιακή Αστυνομία (Australian Federal Police – AFP). Συγκεκριμένα, καταγράφηκαν 328 σχετικές υποθέσεις, αριθμός αυξημένος κατά 12% σε σχέση με τις 293 του προηγούμενου οικονομικού έτους, και ο υψηλότερος από την έναρξη καταγραφής τέτοιων περιστατικών.
Η Αυστραλιανή Εγκληματολογική Υπηρεσία εκτιμά ότι για κάθε θύμα που εντοπίζεται και λαμβάνει βοήθεια, άλλα τέσσερα παραμένουν αθέατα, γεγονός που καθιστά την πραγματική έκταση του φαινομένου πολύ μεγαλύτερη από αυτή που καταγράφεται επίσημα. Σύμφωνα με την AFP, πολλές φορές τα θύματα είτε αγνοούν ότι καλύπτονται από την αυστραλιανή νομοθεσία, είτε αισθάνονται ευάλωτα ή φοβισμένα να μιλήσουν, ιδιαίτερα όταν οι θύτες ανήκουν στον οικογενειακό ή ευρύτερο κοινωνικό τους περίγυρο.
Όπως ανέφερε η διοικητής της AFP, Χέλεν Σνάιντερ, ιδιαίτερα δύσκολο είναι για ορισμένα άτομα να καταγγείλουν την κακοποίηση που υφίστανται, όταν προέρχεται από οικεία πρόσωπα ή συνοδεύεται από φόβο κοινωνικού στιγματισμού.
Οι καταγγελίες αφορούν περιπτώσεις εμπορίας ανθρώπων, εξαναγκαστικής εργασίας, δουλείας, εξαναγκαστικών γάμων και δεσμεύσεων χρέους, με την τελευταία να αποτελεί τη συχνότερη κατηγορία, καθώς αντιστοιχεί σε 91 περιστατικά μέσα σε έναν χρόνο—περίπου ένα κάθε τέσσερις ημέρες.
Η Σνάιντερ επισήμανε ότι σε πολλές περιπτώσεις, τα θύματα υφίστανται πολλαπλές μορφές εκμετάλλευσης. Όπως ανέφερε, άτομο που εξαναγκάζεται σε γάμο μπορεί ταυτόχρονα να είναι θύμα δουλείας ή καταναγκαστικής εργασίας, ενώ παρόμοιες αλληλεπικαλύψεις εντοπίζονται και σε άλλες μορφές εκμετάλλευσης, όπως παραπλανητική στρατολόγηση ή δέσμευση μέσω χρέους. Σύμφωνα με την ίδια, η πολυπλοκότητα των περιστάσεων και η έλλειψη ενημέρωσης καθιστούν δύσκολη την αναγνώριση τέτοιων περιπτώσεων, ακόμα και από το άμεσο περιβάλλον των θυμάτων.
Χώρα προορισμού για την εμπορία ανθρώπων
Η Αυστραλία, σύμφωνα με τις αρχές, αποτελεί κυρίως «χώρα προορισμού» στην παγκόσμια αλυσίδα εμπορίας ανθρώπων, καθώς τα θύματα φθάνουν από διάφορες περιοχές του κόσμου. Όπως εξήγησε η Σνάιντερ, τέτοιες υποθέσεις εντοπίζονται μέσα στις ίδιες τις κοινότητες, τα σχολεία, τους χώρους εργασίας και τα σπίτια των θυμάτων, σε ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων και τομέων. Ωστόσο, όπως τόνισε, οι επιπτώσεις αυτών των εγκλημάτων είναι καθολικές και συντριπτικές, καθώς στερούν από τα θύματα την αξιοπρέπειά τους και θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
Η Σνάιντερ υπογράμμισε ότι η Αυστραλία οφείλει να παραμείνει ενεργό μέλος της διεθνούς προσπάθειας για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων και της σύγχρονης δουλείας.
Στο πλαίσιο αυτό, η AFP εγκαινίασε το 2023 το πρόγραμμα Human Exploitation Community Officer (HECO), το οποίο στοχεύει στην ενίσχυση της προστασίας των πιο ευάλωτων μελών της κοινωνίας και την ενθάρρυνση της καταγγελίας τέτοιων εγκλημάτων. Οι ειδικοί λειτουργοί HECO εργάζονται παράλληλα με τις ομάδες δίωξης εμπορίας ανθρώπων, ενισχύοντας την ενημέρωση και την πρόληψη.
Η Ανώτερη Αστυνόμος Άφρα Πρόνταν, η οποία ανέλαβε πρώτη τον ρόλο HECO για τη Νότια Αυστραλία και τη Βόρεια Επικράτεια, ανέφερε πως η θέση αυτή είναι απόλυτα ουσιώδης και βαθιά ικανοποιητική. Όπως σημείωσε, αν και δεν είχε προηγούμενη εμπειρία σε εγκλήματα εκμετάλλευσης, η καθημερινή επαφή με τα θύματα και η δυνατότητα ουσιαστικής συνεισφοράς στην ασφάλειά τους αποτελούν την πεμπτουσία του αστυνομικού λειτουργήματος.
Η ίδια παραδέχτηκε ότι η άμεση επαφή με τις κοινότητες ανέδειξε τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν πολλοί άνθρωποι στην Αυστραλία. Όπως ανέφερε, αιφνιδιάστηκε από τον αριθμό των ατόμων που επηρεάζονται καθημερινά από τέτοια φαινόμενα, αλλά και από το πόσοι αγνοούν πού να απευθυνθούν για υποστήριξη.
Σε μία από τις πρώτες επαφές της με θύμα στη Νότια Αυστραλία, η Πρόνταν συνάντησε ένα νεαρό άτομο που περιέγραφε την κατάστασή του χωρίς να έχει συνειδητοποιήσει ότι υπήρξε θύμα σοβαρής εκμετάλλευσης. Η εμπειρία αυτή, όπως είπε, ήταν από τις πιο σπαρακτικές και δύσκολες που αντιμετώπισε στον ρόλο της.
Παράλληλα με τις αστυνομικές αρχές, σειρά οργανισμών προσφέρει στήριξη στα θύματα, όπως το Πρόγραμμα Στήριξης Θυμάτων Εμπορίας του Ερυθρού Σταυρού (Support for Trafficked People Program – STPP) και το Ειδικό Πρόγραμμα Υποστήριξης Εξαναγκαστικών Γάμων της οργάνωσης Life Without Barriers (Forced Marriage Specialist Support Program – FMSSP).
Το FMSSP, το πρώτο του είδους του, βοηθά τα θύματα να αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους με την οικογένεια, την κοινότητα και τις θρησκευτικές ομάδες με ασφαλή και υποστηρικτικό τρόπο.
Σημαντική καινοτομία αποτελεί η νέα «Εναλλακτική Διαδρομή Παραπομπής» (Additional Referral Pathway – ARP), που δίνει στα θύματα τη δυνατότητα να απευθυνθούν απευθείας σε μη κυβερνητικές οργανώσεις, χωρίς να μεσολαβεί η αστυνομία. Η διαδρομή αυτή περιλαμβάνει οργανώσεις όπως η Anti-Slavery Australia, η Scarlett Alliance, το Australian Muslim Women’s Centre for Human Rights και η οργάνωση Project Respect.
Η Σνάιντερ χαρακτήρισε αυτή την πρωτοβουλία ως «σημείο καμπής», καθώς προσφέρει στα θύματα άμεση πρόσβαση σε υποστήριξη για την ασφάλεια και την ευημερία τους, απαλλαγμένη από το άγχος της εμπλοκής των διωκτικών αρχών.
Ένα ντοκιμαντέρ που αποκαλύπτει τη σκοτεινή πραγματικότητα της εξαναγκαστικής αφαίρεσης οργάνων στην Κίνα απέσπασε πρόσφατα διεθνή διάκριση για τον ρόλο του στην ανάδειξη των άνευ προηγουμένου παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ).
Το έργο με τίτλο «State Organs: Unmasking Transplant Abuse in China», σε σκηνοθεσία του βραβευμένου με Peabody Ρέιμοντ Ζανγκ, αναδεικνύει τη δραματική εικοσαετή αναζήτηση δύο οικογενειών για αγαπημένα τους πρόσωπα που εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς στην Κίνα των αρχών της δεκαετίας του 2000. Καθ’ οδόν αποκαλύπτουν την ύπαρξη ενός κρατικά ενορχηστρωμένου κυκλώματος αφαίρεσης οργάνων, που στοχοποιεί αθώους πολίτες στο πλαίσιο ευρείας καταστολής.
Η ταινία τιμήθηκε πρόσφατα με το βραβείο «Outstanding Achievement» για το 2024 Humanitarian Award στον παγκόσμιο διαγωνισμό Accolade Global Film Competition, που απονέμεται κάθε χρόνο από το 2003 σε δημιουργούς που με το έργο τους έχουν δεσμευτεί στη θετική αλλαγή της κοινωνίας και ξεχωρίζουν για την κινηματογραφική τους ποιότητα.
«Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο λέγαμε “ποτέ ξανά, ποτέ ξανά”. Τώρα, αυτό επαναλαμβάνεται και συμβαίνει ακόμη σήμερα», δήλωσε ο σκηνοθέτης Ρέιμοντ Ζανγκ σε ανακοίνωσή του στις 7 Ιουνίου για την τρέχουσα τιμητική διάκριση. «Η διαφορά είναι πως σήμερα, όσο έχουμε ακόμη χρόνο, μπορούμε να αποτρέψουμε αυτή τη νέα μορφή γενοκτονίας, έχουμε την ευκαιρία να αλλάξουμε την ιστορία που παίζεται μπροστά στα μάτια μας».
Η επιτροπή της Accolade χαρακτήρισε το «State Organs» «ισχυρό ντοκιμαντέρ» και «συγκλονιστική μαρτυρία για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την επιτακτική ανάγκη αντιμετώπισης αυτής της δεινής θηριωδίας». Στην ανακοίνωση των φετινών βραβείων τονίζεται: «Μέσα από προσωπικές μαρτυρίες, σπάνιο οπτικοακουστικό υλικό και δυνατή αφήγηση, το ντοκιμαντέρ δίνει φωνή σε όσους έχουν φιμωθεί και αγνοηθεί, καταγράφοντας τον απροσποίητο πόνο, την ανθεκτικότητα και το θάρρος των οικογενειών που αγωνίζονται για δικαιοσύνη».
Το θέμα της εξαναγκασμένης αφαίρεσης οργάνων στην Κίνα, δηλαδή της απόσπασης οργάνων χωρίς συναίνεση των θυμάτων, είχε αναδειχθεί το 2019 από το ανεξάρτητο China Tribunal στο Λονδίνο, το οποίο κατέληξε, μετά από πολυετή έρευνα, ότι το καθεστώς της Κίνας έχει διαπράξει συστηματικά την πρακτική αυτή «σε μαζική κλίμακα», με κύριους στόχους μέλη της πνευματικής ομάδας Φάλουν Γκονγκ.
Το Φάλουν Γκονγκ (ή Φάλουν Ντάφα) είναι πνευματική άσκηση που στηρίζεται σε διαλογιστικές πρακτικές και στις αρχές της αλήθειας, συμπόνιας και ανεκτικότητας. Προτού το ΚΚΚ εξαπολύσει εκστρατεία καταστολής εναντίον του το 1999, εκατομμύρια άνθρωποι στην Κίνα (τουλάχιστον 70 εκατ., σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις) ασκούσαν συστηματικά τη Φάλουν Γκονγκ, το οποία εισήχθη στη δημόσια ζωή το 1992 από τον Λι Χονγκτζί.
Η καταστολή συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με στοιχεία του Falun Dafa Information Center, εκατομμύρια ασκούμενοι έχουν κρατηθεί σε φυλακές, στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας και λοιπές εγκαταστάσεις, πάνω από 100.000 έχουν βασανιστεί ή κακοποιηθεί, ενώ χιλιάδες έχουν πεθάνει από κακομεταχείριση κατά την κράτηση.
Το «State Organs» έχει ήδη λάβει διεθνείς διακρίσεις, όπως το βραβείο Σκηνοθεσίας και Μουσικής στην κατηγορία μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ στα Leo Awards 2023, καθώς και τον τίτλο του Καλύτερου Ντοκιμαντέρ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στο Manhattan Film Festival 2024. Τον Μάρτιο 2024 το Accolade είχε απονείμει στην ταινία και το Award of Excellence.
Από το 2023, το ντοκιμαντέρ έχει γνωρίσει θετικές αντιδράσεις από το κοινό μετά από προβολές σε Ταϊβάν, Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Σαν Φρανσίσκο και Νέα Υόρκη. Η βουλευτής της Νέας Πόλης της Ταϊπέι, Έβαλιν Τσεν, μετά την παρακολούθηση της ταινίας στην Ταϊπέι δήλωσε: «Η εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων του κινεζικού καθεστώτος αποτελεί δολοφονία και πρόκληση για όλη την ανθρωπότητα». Παράλληλα, κάλεσε τους Ταϊβανέζους να μην ταξιδεύουν στην Κίνα για μεταμοσχεύσεις, υπογραμμίζοντας: «Η δημοκρατία και οι ελευθερίες της Ταϊβάν δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για να ‘ξεπλύνουν’ τα εγκλήματα ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος, ούτε το νησί να γίνει πύλη του παράνομου εμπορίου οργάνων».
Η διεθνής αναγνώριση του «State Organs» αναδεικνύει τη σημασία της τεκμηριωμένης κινηματογραφικής μαρτυρίας σε υποθέσεις σοβαρών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώ ενισχύει τις πιέσεις για μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση και δράση σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Η βράβευση της ταινίας ενδέχεται να ενθαρρύνει τις συζητήσεις γύρω από το ρυθμιστικό πλαίσιο των μεταμοσχεύσεων διεθνώς και να συμβάλει στην άσκηση πίεσης προς την Κίνα για τη λογοδοσία και την προστασία των θυμάτων.
Η καταγγελλόμενη πρακτική, εάν συνεχιστεί απρόσκοπτα, αποτελεί σοβαρή πρόκληση στη διεθνή κοινότητα, ιδίως στους τομείς της ιατρικής ηθικής, του δικαίου και της πολιτικής προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η αναγνώριση της ταινίας από σημαντικούς θεσμούς και φεστιβάλ μπορεί να συμβάλει στην κινητοποίηση πολιτικών, κοινωνικών φορέων και διεθνών οργανισμών προς την κατεύθυνση της διαφάνειας και της θεσμικής καταδίκης τέτοιων φαινομένων.
Καθώς το «State Organs» προετοιμάζεται για επερχόμενες πρεμιέρες σε Ολλανδία, Σουηδία και Γαλλία, το κύμα αντήχησης που προκαλεί η ταινία αναμένεται να πυροδοτήσει έναν νέο γύρο προβληματισμού γύρω από το κρίσιμο ζήτημα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα. Η κινηματογραφική αυτή μαρτυρία υπενθυμίζει πόσο απαραίτητη είναι η διεθνής επαγρύπνηση, η υπεύθυνη ενημέρωση και η διοχέτευση κοινωνικής και πολιτικής βούλησης προς την πραγμάτωση των αξιών της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της δικαιοσύνης.
Την Κυριακή 11 Μαΐου, οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ στην Αθήνα, οργάνωσαν τη δική τους εκδήλωση για να τιμήσουν τον ιδρυτή της άσκησης που τους έχει προσφέρει τόσο πολλά. Προς τιμήν του, η 13η Μαΐου, ημέρα των γενεθλίων του, γιορτάζεται από τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ σε όλον τον κόσμο ως Παγκόσμια Ημέρα Φάλουν Ντάφα.
Όπως και άλλες χρονιές, συγκεντρώθηκαν στο Θησείο, όπου εκτέλεσαν επίδειξη των πέντε ασκήσεων του Φάλουν Ντάφα, μοίρασαν σε παιδιά λουλούδια λωτού για τις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας και συζήτησαν με όσους περαστικούς ενδιαφέρθηκαν να μάθουν περισσότερα για την άσκηση και τη δίωξη στην Κίνα.
Τι είναι αυτό που κάνει το Φάλουν Ντάφα ξεχωριστό και παρακινεί τους ανθρώπους να αφιερώνουν αφιλοκερδώς τον χρόνο και την ενέργειά τους στις ασκήσεις, τη διδασκαλία και τις εκδηλώσεις του;
Η Epoch Times παρευρέθη στην εκδήλωση και μίλησε με ορισμένους από τους ασκούμενους που ήταν παρόντες.
Υγεία, νοητική γαλήνη, ισορροπία
Ο Παναγιώτης, 44 ετών, υπάλληλος σε κατάστημα ηλεκτρονικού εμπορίου, ασκεί Φάλουν Γκονγκ από το 2004. Όπως λέει, η άσκηση τον βοήθησε, σε πρώτο στάδιο, να είναι πιο ήρεμος και να κόψει το τσιγάρο και το ποτό. Αργότερα, είδε ωφέλεια στην υγεία του, ενώ η πνευματική εξάσκηση τού έφερε γαλήνη και ηρεμία. Επιπλέον, «διαβάζοντας και μελετώντας το Φάλουν Ντάφα του δασκάλου Λι, μπόρεσα να καταλάβω πιο σημαντικά πράγματα, όπως το γιατί είμαι εδώ και ποια είναι η αποστολή μου σε αυτόν τον κόσμο», εξηγεί.
Η Έφη ασκείται στο Φάλουν Γκονγκ εδώ και 8 χρόνια. Ως αποτέλεσμα, έχει αποκτήσει αρμονία και ισορροπία όχι μόνο εσωτερικά αλλά και στις σχέσεις της με τους άλλους, την οικογένειά της και τους συνανθρώπους της εν γένει. Παρατηρεί ότι ο λόγος που βρίσκεται στο Θησείο δεν είναι μόνο ο εορτασμός της ημέρας μαζί με εκατομμύρια άλλους ασκούμενους ανά τον κόσμο, αλλά και για να θυμίσει στον κόσμο τη σημασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας της έκφρασης, αφού η δίωξη της άσκησης στην Κίνα, όχι μόνο δεν έχει σταματήσει μετά από 26 χρόνια, αλλά εντείνεται και επεκτείνεται και στο εξωτερικό από το κινεζικό καθεστώς.
Η Χρύσα, ζωγράφος και πολλά χρόνια ασκούμενη, συνιστά το Φάλουν Ντάφα ανεπιφύλακτα, δηλώνοντας ότι χάρη σε αυτό απολαμβάνει ισορροπία και ψυχική ηρεμία, αλλά και φυσική υγεία. «Το Φάλουν Ντάφα είναι καλό και ωφέλιμο», λέει.
Ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ στην Αθήνα τιμούν την Παγκόσμια Ημέρα Φάλουν Ντάφα στον πεζόδρομο της Απόστολου Παύλου, στο Θησείο, την Κυριακή 11 Μαΐου, εκτελώντας τις ασκήσεις. Οι περαστικοί μπορούν να μαθαίνουν τι είναι το Φάλουν Γκονγκ και γιατί διώκεται στην Κίνα από τα πανώ και από ενημερωτικό υλικό που μοιράζεται. (The Epoch Times Greece)
Ο Βλαδίμηρος, τεχνολόγος σε ακτινολογικό, εξασκείται στο Φάλουν Γκονγκ από το 2006. «Με έχει βοηθήσει πάρα πολύ, απίστευτα, ειδικά στην πνευματική μου καλλιέργεια και στην ψυχική μου υγεία, αλλά και σε οικογενειακό και επαγγελματικό επίπεδο», δηλώνει. «Θεωρώ ότι είναι το καλύτερο πράγμα που μου έχει συμβεί.»
Ο Φραγκίσκος, συνταξιούχος πρώην πωλητής σε εταιρεία πληροφορικής, είχε ήδη μεγάλη εμπειρία σε πολεμικές τέχνες όπως το γουίν τσουν, το τάι τσι και το τσιγκόνγκ (ενεργειακή άσκηση) γενικότερα, πριν γνωρίσει το Φάλουν Γκονγκ, πριν από 4-5 χρόνια περίπου. Λέει πως διαβάζοντας τα βιβλία του Φάλουν Γκονγκ, ιδίως το Τζούαν Φάλουν, το βασικό βιβλίο της άσκησης, κατανόησε πως το Φάλουν Γκονγκ είναι πολύ πιο υψηλού επιπέδου από ό,τι είχε κάνει μέχρι τότε. «Ως εκ τούτου, προχώρησα με το Φάλουν Ντάφα και σταμάτησα το τάι τσι και τα άλλα τσιγκόνγκ που έκανα», ομολογεί. Ένας από τους λόγους που είναι τόσο ευχαριστημένος με το Φάλουν Ντάφα είναι ότι τον βοήθησε να βελτιωθεί σαν άνθρωπος, να βελτιώσει τον χαρακτήρα του, και να μπορέσει να βοηθήσει την κοινωνία και τον κόσμο. Γι΄ αυτό και νιώθει ευγνώμων προς το Φάλουν Ντάφα, αναμένοντας να δει ακόμα μεγαλύτερη βελτίωση σε πολλούς τομείς. «Η διάδοση του Φάλουν Ντάφα θα βοηθήσει όχι μόνο στη διεύρυνση των οριζόντων μας, αλλά και στο θέμα της ανάπτυξης της νοημοσύνης και της εκγύμνασης του σώματος, ώστε να γίνουμε πολύ καλύτεροι άνθρωποι – καλύτερα όντα – από αυτό που είμαστε σήμερα.»
Άλλη ασκούμενη, η οποία ζήτησε να παραμείνει ανώνυμη, είπε ότι κάνει την άσκηση επί 12 χρόνια. Έχει δει πολύ μεγάλη βελτίωση στον χαρακτήρα της, στην προσωπικότητά της και στη διάθεσή της. «Δεν περίμενα ποτέ ότι θα υπάρξει κάτι που θα μου δώσει ένα νόημα στη ζωή και που ουσιαστικά θα με κάνει δυνατή και ικανή να ανταπεξέρχομαι στις δυσκολίες. Αυτό γίνεται λόγω της ηρεμίας που μου δίνει να αντιμετωπίσω όλες τις δύσκολες καταστάσεις», λέει στην Epoch Times.
Προσθέτει δε ότι δεν καταλαβαίνει γιατί διώκεται στην Κίνα, αφού ωφελεί τόσο κόσμο, ωστόσο πιστεύει ότι αφορά όλη την ανθρωπότητα, αφού είναι απαράδεκτο να διώκονται άνθρωποι που προσπαθούν να βελτιώσουν τον εαυτό τους.
Ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ στην Αθήνα τιμούν την Παγκόσμια Ημέρα Φάλουν Ντάφα στον πεζόδρομο της Απόστολου Παύλου, στο Θησείο, την Κυριακή 11 Μαΐου, εκτελώντας τις ασκήσεις. (The Epoch Times Greece)
Η ελληνική κοινότητα φιλοξενεί και ασκούμενους από την Κίνα, που έχουν καταφύγει εδώ για να γλιτώσουν από τη δίωξη. Η Α. (που επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμη για λόγους ασφαλείας) είπε στην Epoch Times πως πριν αρχίσει να ασκείται στο Φάλουν Γκονγκ είχε πολλά προβλήματα υγείας και έπαιρνε συνεχώς φάρμακα. Επιπλέον, ήταν οξύθυμη και δεν μπορούσε να δει τα πράγματα από τη σκοπιά των άλλων. Το Φάλουν Ντάφα τη βοήθησε επίσης να πάψει να επιδιώκει το συμφέρον της και να παίρνει τις απώλειες ελαφρά, ακόμα και να μη νοιάζεται αν οι άλλοι καταπατούν τα συμφέροντά της. «Νιώθω απεριόριστη ευγνωμοσύνη προς τον δάσκαλο Λι και του εύχομαι ‘Χρόνια πολλά’ για τα γενέθλιά του. Δάσκαλε, έχεις δουλέψει σκληρά για εμάς, και θα προσπαθήσω κι εγώ σκληρά να εφαρμόζω πάντα τις αρχές της Αλήθειας, της Καλοσύνης και της Ανεκτικότητας. Σε ευχαριστώ, Δάσκαλε», είπε στην Epoch Times, στέλνοντας παράλληλα και ένα μήνυμα προς τον δάσκαλο Λι Χονγκτζί.
Ο σύζυγός της, ο οποίος επίσης επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του, ευχαριστεί τον δάσκαλο Λι για όσα τον έχει διδάξει και στέλνει και τις δικές του ευχές: «Γιατί ζούμε, ποιο είναι το νόημα της ζωής, η κατεύθυνση που μου έδωσες, το να σκέφτομαι πάντα τους άλλους πρώτα και να αναζητώ τα αίτια για το κάθε τι κατ’ αρχήν μέσα μου. Χρόνια πολλά, Δάσκαλε!»
Η σκοτεινή πλευρά
Παράλληλα με τον εορτασμό των γενεθλίων του δασκάλου Λι, δεν λησμονιέται η σκοτεινή πλευρά της υπόθεσης, καθώς εκατομμύρια ασκούμενοι διώκονται στην Κίνα με βάναυσους τρόπους, που φθάνουν μέχρι και τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων, όπως εξηγεί άλλος ασκούμενος.
Αυτός είναι και ο λόγος που η επίδειξη των ασκήσεων συνοδεύεται πάντα από ενημερωτικό υλικό, όπως πανώ και φυλλάδια που μοιράζονται στους περαστικούς, ώστε να υπάρξει ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης. Το ζήτημα των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων είναι το πιο φλέγον, και η ενημέρωση συνοδεύεται από τη δυνατότητα υπογραφής αιτήματος για τον τερματισμό τους, προσπάθεια που οργανώνεται από τους Γιατρούς Κατά των Εξαναγκαστικών Αφαιρέσεων Οργάνων (Doctors Against Forced Organ Harvesting – DAFOH). Το ετήσιο σύνολο των υπογραφών θα κατατίθεται κάθε χρόνο στη σύνοδο των G7+7, με στόχο να ληφθούν μέτρα που θα πιέσουν περαιτέρω την Κίνα να σταματήσει τη εγκληματική πρακτική της, που έχει χαρακτηριστεί «ψυχρή γενοκτονία».
Περαστικοί συζητούν με ασκούμενο του Φάλουν Γκονγκ και πληροφορούνται για τη δίωξη της άσκησης στην Κίνα. Αθήνα, 11 Μαΐου 2025. (The Epoch Times Greece)
Μέχρι στιγμής, Διεθνές Ανεξάρτητο Δικαστήριο για την Κίνα, που συστήθηκε στο Λονδίνο υπό την προεδρία του Σερ Τζόφφρεϋ Ράις, έχει αποφανθεί βάσει των στοιχείων και των μαρτυριών που εξέτασε ότι «τα μέλη του Δικαστηρίου είναι βέβαια – ομόφωνα και πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας – ότι η βίαιη αφαίρεση οργάνων από φυλακισμένους συνείδησης εφαρμόζεται για σημαντικό χρονικό διάστημα στην Κίνα και αφορά πολύ σημαντικό αριθμό θυμάτων. […] οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ ήταν μία – και πιθανώς η κύρια – πηγή προμήθειας οργάνων.»
Πιο πρόσφατη κατάκτηση, ο νόμος υπέρ της προστασίας του Φάλουν Γκονγκ («Falun Gong Protection Act» – HR 1540), που ψηφίστηκε στις ΗΠΑ από τη Βουλή των Αντιπροσώπων στις 6 Μαΐου, αλλά και το νομοσχέδιο κατά των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων («Stop Forced Organ Harvesting Act» – HR 1503), που επίσης υπερψηφίστηκε, στις 8 Μαΐου.
Το γεγονός των βίαιων αφαιρέσεων σοκάρει τον κόσμο και αρκετοί σπεύδουν να υπογράψουν, Έλληνες και ξένοι. Ορισμένοι τουρίστες ήδη γνωρίζουν για το Φάλουν Γκονγκ, ιδίως οι Αμερικανοί, αφού στις ΗΠΑ η κοινότητα αριθμεί εκατομμύρια μέλη και έχει εκτεταμένη δράση εδώ και δύο δεκαετίες και πλέον.
Κρυπτογραφημένες εφαρμογές ανταλλαγής μηνυμάτων όπως τα Signal, Telegram και WhatsApp ενδέχεται σύντομα να υποχρεωθούν να παρέχουν στις αρχές έναν «ψηφιακό διάδρομο» πρόσβασης στα προστατευμένα μηνύματα των χρηστών τους – μέτρο που προωθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σύμφωνα με ανακοίνωσή της τον Απρίλιο.
Στον απόηχο υπαρκτών ανησυχιών για πιθανή κρατική επιτήρηση, ειδικοί προειδοποιούν πως το μέτρο μπορεί να αποδειχθεί μπούμερανγκ για τις ίδιες τις αρχές: όπως επισημαίνουν, οι ίδιες οι «κερκόπορτες» θα μπορούσαν να μετατραπούν σε προνομιακή δίοδο για τους κυβερνοεγκληματίες να αποσπάσουν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα.
Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, δήλωσε την 1η Απριλίου: «Θα ενισχύσουμε τη Europol και θα εξοπλίσουμε τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου με σύγχρονα μέσα για την καταπολέμηση του εγκλήματος.»
Σύμφωνα με την Επιτροπή, η «νόμιμη πρόσβαση στα δεδομένα» συνεπάγεται ότι οι αστυνομικές αρχές πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εισέρχονται στις κρυπτογραφημένες εφαρμογές ή εργαλεία που βασίζονται στην end-to-end κρυπτογράφηση.
Ωστόσο, όπως υπογράμμισε στην Epoch Times ο Άντυ Τζένκινσον, στέλεχος του Cyber Theory Institute, η δημιουργία μίας κερκόπορτας χωρίς την εξασφάλιση ισχυρής προστασίας για τους κυβερνητικούς διακομιστές «δεν είναι απλώς επιπόλαιη ενέργεια, αλλά πρόσκληση προς την καταστροφή».
«Οι ηθικές, νομικές και πρακτικές συνέπειες τέτοιων ενεργειών θα ξεπεράσουν κατά πολύ τους δηλωμένους στόχους τους», σχολίασε.
Ο Τζένκινσον, συγγραφέας του βιβλίου «Stuxnet to Sunburst: 20 Years of Digital Exploitation and Cyber Warfare», συνοψίζει τους βασικούς κινδύνους: αφ’ ενός, κυβερνοεγκληματίες μπορεί να βρουν τρόπους να εκμεταλλευτούν την κερκόπορτα για να αποκτήσουν πρόσβαση στα δεδομένα των χρηστών· αφ’ ετέρου, κινδυνεύει η διαδρομή των δεδομένων μέχρι και τις κρατικές υποδομές, που συχνά παραμένουν απροστάτευτες.
Οι περισσότερες γνωστές εφαρμογές ανταλλαγής μηνυμάτων – όπως WhatsApp, Telegram, Signal, iMessage και BrightChat– βασίζονται στην end-to-end κρυπτογράφηση, που καθιστά τα δεδομένα απροσπέλαστα σε οποιονδήποτε εκτός του αποστολέα και του παραλήπτη.
Προειδοποίηση Ντούροφ
Ο συνιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος του Telegram, Πάβελ Ντούροφ, συνελήφθη στη Γαλλία τον Αύγουστο του 2024 και κατηγορήθηκε από τον εισαγγελέα του Παρισιού, μεταξύ άλλων, για «συνέργεια στη διαχείριση πλατφόρμας που διευκόλυνε παράνομες συναλλαγές από οργανωμένη ομάδα».
Ο ίδιος αρνείται κάθε κατηγορία και, μέχρι τη δίκη του, επέστρεψε στη βάση του στο Ντουμπάι.
Η γαλλική κυβέρνηση προσπάθησε πρόσφατα να περάσει νομοθεσία για την εισαγωγή κερκόπορτας στις κρυπτογραφημένες εφαρμογές. Όπως ανάρτησε ο Ντούροφ στις 21 Απριλίου στην πλατφόρμα X, «Τον περασμένο μήνα, η Γαλλία βρέθηκε ένα βήμα πριν να απαγορεύσει ουσιαστικά την κρυπτογράφηση. Νόμος που υποχρέωνε τις εφαρμογές μηνυμάτων να παρέχουν δίοδο πρόσβασης στην αστυνομία πέρασε από τη Γερουσία, αλλά ευτυχώς απορρίφθηκε από την Εθνοσυνέλευση. Μόλις πριν 3 μέρες, ο αρχηγός της αστυνομίας του Παρισιού ζήτησε ξανά το ίδιο.»
Σε δεύτερη ανάρτηση τόνισε: «Αν υιοθετούνταν αυτός ο νόμος, η Γαλλία θα γινόταν η πρώτη χώρα που θα αφαιρούσε επίσημα το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα από τους πολίτες της».
Τόνισε μάλιστα πως ακόμη και αυταρχικά καθεστώτα δεν τόλμησαν να προχωρήσουν σε τέτοιο μέτρο γιατί είναι «τεχνικά αδύνατο να εγγυηθεί κανείς πως μόνο η αστυνομία θα έχει πρόσβαση σε μία τέτοια δίοδο. Μπορεί να γίνει εργαλείο για ξένες υπηρεσίες, χάκερ ή άλλους επιτήδειους, θέτοντας σε κίνδυνο τις συνομιλίες αθώων πολιτών».
Ο συνιδρυτής της Telegram Πάβελ Ντούροφ εμφανίζεται σε εκδήλωση στην Τζακάρτα της Ινδονησίας, στις 1 Αυγούστου 2017. (Tatan Syuflana/AP Photo)
Καταλήγει ότι, σύμφωνα με τις αξίες της εταιρείας, «το Telegram προτιμά να αποχωρήσει από αγορές παρά να θέσει σε κίνδυνο το απόρρητο των χρηστών, αντίθετα με άλλους ανταγωνιστές που ανταλλάσσουν το απόρρητο με μερίδιο αγοράς».
Από την πλευρά του, ο ειδικός Μάικ Μπέρσελ επισημαίνει ότι οι διεθνείς παραβιάσεις τηλεπικοινωνιών αποδεικνύουν γιατί «οι κερκόπορτες είναι πάντα κακή ιδέα – ούτε το κοινό ούτε οι κυβερνήσεις ούτε οι επιχειρήσεις ωφελούνται από τέτοια μέτρα».
Αστυνομικές αρχές στην Ευρώπη έχουν ήδη παραβιάσει διακομιστές εφαρμογών όπως EncroChat, Sky ECC, Ghost και Matrix, που σύμφωνα με τις αρχές χρησιμοποιούνταν από εγκληματικές ομάδες.
Χάρη στη συλλογή δεδομένων από τέτοιες επιχειρήσεις, χιλιάδες κατηγορούμενοι οδηγήθηκαν στα δικαστήρια σε πολλές χώρες της Ευρώπης και στη Βρετανία.
Το παράδειγμα του AN0M
Το 2019, ο Βίνσεντ Ράμος, επικεφαλής της Phantom Secure – εταιρείας από τον Καναδά που διέθετε συσκευές με κρυπτογράφηση σε εγκληματίες – καταδικάστηκε σε εννέα χρόνια φυλάκισης.
Μετά το κλείσιμο της Phantom Secure, το FBI έστησε τη δική του εφαρμογή με κρυπτογράφηση, ονόματι AN0M, την οποία διοχέτευσε εν αγνοία των χρηστών στην εγκληματική αγορά.
Τον Ιούνιο του 2021, διεξήχθη ευρεία αστυνομική επιχείρηση κατά των χρηστών της, αποκαλύπτοντας τεράστιο εύρος οργανωμένου εγκλήματος.
Τον Φεβρουάριο του 2025, οι αμερικανικές αρχές ανακοίνωσαν πως ο Αλεξάντερ Ντμιτριένκο, Φινλανδός υπήκοος, ήταν ο τελευταίος από οκτώ κατηγορούμενους που εκδόθηκαν στις ΗΠΑ και παραδέχθηκαν τη διακίνηση τέτοιων συσκευών για λογαριασμό εγκληματικών οργανώσεων.
Σαρωτικές επιχειρήσεις
Ο Ολλανδός δικηγόρος Γιούστους Ράιζινγκερ, που εκπροσωπεί πολλούς κατηγορούμενους με βάση δεδομένα από EncroChat ή Sky ECC, παρομοίασε στη συνομιλία του με την Epoch Times τις αστυνομικές επιχειρήσεις με «γιγαντιαία δίχτυα ψαρέματος».
«Στην Ολλανδία ή τη Γερμανία, κάτι τέτοιο δεν θα επιτρεπόταν ποτέ χωρίς στοχευμένη αιτιολόγηση απέναντι στον συγκεκριμένο ύποπτο, και μάλιστα για πολύ σοβαρές κατηγορίες, καθώς μιλάμε για μία από τις πλέον παρεμβατικές ψηφιακές πρακτικές: την υποκλοπή του προσωπικού κινητού», επεσήμανε.
Ο Ράιζινγκερ υπογράμμισε ότι κάθε ευρωπαϊκή χώρα έχει το δικό της νομικό πλαίσιο και οι αρχές μπορούν να υποκλέψουν ή να συλλέξουν δεδομένα πολιτών μόνο με δικαστική άδεια και εντός της επικράτειάς τους.
«Για να έχουν πρόσβαση σε πολίτες από την Ολλανδία, πρέπει να αποφανθεί σχετικά Ολλανδός δικαστής, με βάση το εθνικό δίκαιο και την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων», σημείωσε.
Για τους Αμερικανούς πολίτες, τέτοιες «σαρωτικές» έρευνες ενδέχεται να παραβιάζουν την Τέταρτη και Πέμπτη Τροπολογία του Συντάγματος, που απαγορεύουν τις αδικαιολόγητες έρευνες και διασφαλίζουν τη νόμιμη διαδικασία.
Στην Ευρώπη, η Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου εγγυάται το δικαίωμα στη δίκαιη δίκη (άρθρο 6) και στην προστασία της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής (άρθρο 8).
Το 2024, ο Ράιζινγκερ προώθησε προσφυγές τόσο στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Λουξεμβούργο όσο και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (European Court of Human Rights-ECHR)στο Στρασβούργο, υποστηρίζοντας ότι οι γαλλικές αρχές παραβίασαν μαζικά το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα συλλέγοντας προσωπικά δεδομένα και μεταδεδομένα χωρίς επαρκή αιτιολόγηση μέσω EncroChat και Sky ECC.
«Ακόμη σημαντικότερο είναι ότι αν οι αρχές βασίσουν αποκλειστικά ή κυρίως σε τέτοια δεδομένα την ενοχοποίηση κατηγορουμένων, το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη επιβάλλει ο δικαστής να εξετάσει τη νομιμότητα και την αξιοπιστία τους», σημείωσε ο Ράιζινγκερ.
Υπολογίζεται πως απαιτούνται τέσσερα έως πέντε χρόνια για απόφαση από το ECHR, συνεπώς οριστική έκβαση δεν αναμένεται πριν το 2028 ή 2029.
Εν τω μεταξύ, αρχές όπως η Europol πιέζουν για άμεση πρόσβαση μέσω ειδικής διόδου στις εφαρμογές, για να αποφύγουν την υποκλοπή των διακομιστών.
Υπόσχεση για καμία «κερκόπορτα»
Το 2018, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε δήλωση στην οποία ανέφερε ότι προτείνει έξι συγκεκριμένα μη νομοθετικά μέτρα «για την υποστήριξη των αρχών επιβολής του νόμου στην αντιμετώπιση των προκλήσεων που θέτει η κρυπτογράφηση στο πλαίσιο ποινικών ερευνών».
Η Κομισιόν έγραψε: «Τα μέτρα αυτά σέβονται τη διασφάλιση της ισχυρής κρυπτογράφησης […] και δεν απαγορεύουν, περιορίζουν ή αποδυναμώνουν με κανέναν τρόπο την κρυπτογράφηση (‘χωρίς κερκόπορτες’)».
Όμως, την 1η Απριλίου φέτος, το νέο στρατηγικό σχέδιο ProtectEU υπογράμμισε πως οι διωκτικές αρχές και η δικαιοσύνη «έχουν χάσει έδαφος απέναντι στους εγκληματίες τα τελευταία χρόνια, λόγω εργαλείων που προσφέρουν πάροχοι εκτός ευρωπαϊκής δικαιοδοσίας, στερώντας τις αρχές από τα απαραίτητα μέσα».
Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις Βρυξέλλες, στις 7 Απριλίου 2025. (Nicolas Tucat/AFP μέσω Getty Images)
Το κείμενο επιμένει πως, καθώς βαθαίνει ο ψηφιακός μετασχηματισμός, είναι επιτακτική η ανάγκη ενός πλαισίου για τη νόμιμη πρόσβαση στα δεδομένα «που να συνάδει με τα ανθρώπινα δικαιώματα και την κυβερνοασφάλεια».
Στο ProtectEU επισημαίνεται ότι έως τα μέσα του 2025, η Κομισιόν θα παρουσιάσει έναν οδηγό για τα μέτρα – νομοθετικά και πρακτικά – που σχεδιάζει ώστε να διασφαλίσει τη νόμιμη και αποτελεσματική πρόσβαση στα δεδομένα. Παράλληλα, θα ετοιμάσει «τεχνολογικό οδηγό για την κρυπτογράφηση», στοχεύοντας στον εντοπισμό λύσεων που θα επιτρέπουν στις αρχές να έχουν πρόσβαση σε κρυπτογραφημένα δεδομένα χωρίς να παραβιάζονται θεμελιώδη δικαιώματα.
Ο Τζένκινσον δήλωσε ότι οι κυβερνήσεις συνήθως αποτυγχάνουν να ασφαλίσουν τις δικές τους κρίσιμες υποδομές.
«Πριν εφαρμόσει η Κομισιόν μέτρα που διακυβεύουν την ιδιωτικότητα των πολιτών, οφείλει πρώτα να αντιμετωπίσει τις δικές της ευπάθειες», δηλώνει. «Η μανία για δημιουργία κερκόπορτας στις ευρωπαϊκές εφαρμογές είναι επικίνδυνο προηγούμενο που ηγείται από τις ΗΠΑ, όπου ήδη έχει αποδειχθεί καταστροφικό για την κυβερνοασφάλεια και τα ατομικά δικαιώματα διεθνώς.»
Το κινεζικό καθεστώς στέλνει ολοένα και περισσότερο ομάδες που παρουσιάζονται ως μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) στα Ηνωμένα Έθνη σε μια προσπάθεια να καταστείλει την κριτική για τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττε, σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε από τη Διεθνή Κοινοπραξία Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ) στις 28 Απριλίου.
Η δεκάμηνη έρευνα, μια συνεργασία μεταξύ της ICIJ και 42 οργανισμών μέσων ενημέρωσης, εξέτασε τη διεθνική καταστολή της Κίνας υπό τον Κινέζο επικεφαλής Σι Τζινπίνγκ.
Μέρος της έκθεσης επικεντρώθηκε στην εκστρατεία υπονόμευσης του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, την οποία το κομμουνιστικό καθεστώς υλοποιεί μέσω «ενός αυξανόμενου στρατού κινεζικών ΜΚΟ».
«Από την επανεκλογή του Σι ως γενικού γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος το 2017 και ως προέδρου το επόμενο έτος, η Κίνα επιδιώκει μεγαλύτερη επιρροή στο σύστημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ και αντιδρά στις διαφωνίες πιο επιθετικά», αναφέρει η έκθεση.
Η ICIJ διαπίστωσε ότι ο αριθμός των κινεζικών ΜΚΟ που κατέχουν συμβουλευτικό καθεστώς στον ΟΗΕ έχει σχεδόν διπλασιαστεί από το 2018.
Οι ΜΚΟ μπορούν να συμμετέχουν σε συνεδριάσεις του ΟΗΕ, να κάνουν προφορικές δηλώσεις και να υποβάλουν γραπτές δηλώσεις πριν από τις συνόδους του ΟΗΕ μετά την απόκτηση συμβουλευτικού καθεστώτος, το οποίο χορηγείται από το Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο του ΟΗΕ.
Μια ανάλυση της ICIJ σε 106 ΜΚΟ από την Κίνα, το Χονγκ Κονγκ, το Μακάο και την Ταϊβάν διαπίστωσε ότι οι 59 εξ αυτών δεν είναι ανεξάρτητες αλλά «συνδέονται στενά» με το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ). Η ICIJ αναφέρθηκε σε αυτές τις ΜΚΟ που υποστηρίζονται από το Πεκίνο ως «GONGO» ή «μη κυβερνητικές οργανώσεις που οργανώνονται από την κυβέρνηση».
Δέκα από αυτές τις GONGO λαμβάνουν περισσότερη από τη μισή χρηματοδότησή τους από το Πεκίνο, σημείωσε το ICIJ.
Σε τουλάχιστον 46 από αυτές τις ομάδες, διευθυντές, γραμματείς, αντιπρόεδροι ή άλλα υψηλόβαθμα στελέχη κατέχουν επίσης θέσεις στα τμήματα του κινεζικού καθεστώτος ή εντός του ΚΚΚ.
Επιπλέον, 53 από αυτές τις ΜΚΟ ορκίζονται πίστη στο ΚΚΚ στις ιστοσελίδες τους ή σε επίσημα έγγραφα. Μεταξύ αυτών, οι 12 συμφωνούν να αναθέσουν στο Κομμουνιστικό Κόμμα τη λήψη αποφάσεων όπως οι διορισμοί ηγεσίας.
«Το 2024, 33 κινεζικές ΜΚΟ εμφανίστηκαν περίπου 300 φορές στους καταλόγους ομιλητών στις συνόδους του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Το 2018, υπήρχαν μόνο τρεις από αυτές. Καμία δεν επέκρινε την Κίνα», αναφέρει η έκθεση.
Η Ράνα Σιου Ινμπόντεν, ανώτερη ερευνήτρια στο Κέντρο Strauss για τη Διεθνή Ασφάλεια και το Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ώστιν, αναφέρθηκε στην έκθεση λέγοντας ότι το Πεκίνο «σαφώς χρησιμοποιεί τις ΜΚΟ ως εργαλείο».
«Τις ενθαρρύνουν, τις βοηθούν, τις καθοδηγούν πώς να αποκτήσουν αυτό το [συμβουλευτικό] καθεστώς», δήλωσε η Ινμπόντεν. «Και στη συνέχεια, μόλις βρεθούν [στον ΟΗΕ], μπορείτε να δείτε πως οι δηλώσεις τους, είτε στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είτε αλλού, εξυπηρετούν την [κινεζική] κυβέρνηση.»
Οι τακτικές της Κίνας
Οι αντιπρόσωποι των ομάδων που υποστηρίζονται από το Πεκίνο επιδιώκουν να «διαταράξουν και να πνίξουν» την κριτική κατά της Κίνας, να επαινέσουν το ΚΚΚ και να παρακολουθούν και να εκφοβίζουν όσους έρχονται στη Γενεύη για να καταθέσουν εναντίον της Κίνας.
«Είναι διαβρωτικό. Είναι ανέντιμο. Είναι ανατρεπτικό», δήλωσε η Μισέλ Τέιλορ, η οποία διετέλεσε πρέσβειρα των ΗΠΑ στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ από τον Φεβρουάριο του 2022 έως τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, στα ευρήματα της ICIJ.
Ομάδες που υποστηρίζονται από το Πεκίνο «μεταμφιέζονται σε ΜΚΟ» ως μέρος της ευρύτερης προσπάθειας του ΚΚΚ «να συσκοτίσει τις δικές του παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να αναδιαμορφώσει την αφήγηση γύρω από τις ενέργειες και τις ενοχές της Κίνας», δήλωσε η Τέιλορ.
Η ICIJ και οι συνεργάτες της στα μέσα ενημέρωσης μίλησαν με 15 ακτιβιστές και δικηγόρους για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα, οι οποίοι «περιέγραψαν ότι παρακολουθούνταν ή παρενοχλούνταν από άτομα που θεωρούνταν ύποπτα για [σχέσεις με την] κινεζική κυβέρνηση», σύμφωνα με την έκθεση. Αυτά τα περιστατικά συνέβησαν τόσο εντός των Ηνωμένων Εθνών όσο και στη Γενεύη γενικότερα.
Κάποιοι ακτιβιστές δήλωσαν ότι συγγενείς τους τους είχαν προτρέψει να σταματήσουν τον δημόσιο ακτιβισμό τους ή τους είχαν προειδοποιήσει για τους κινδύνους των πράξεών τους, σύμφωνα με την ICIJ. Πιστεύουν δε ότι αυτό έγινε κατόπιν πίεσης από τις κινεζικές αρχές,
Η έκθεση αναφέρει ένα περιστατικό τον Μάρτιο του 2024, όταν ορισμένοι ακτιβιστές δικαιωμάτων αρνήθηκαν να πατήσουν το πόδι τους μέσα στα κτίρια του ΟΗΕ, φοβούμενοι ότι η παρουσία του Πεκίνου θα μπορούσε να οδηγήσει σε αντίποινα εναντίον των οικογενειών τους στην Κίνα.
«Αντίθετα, συγκεντρώθηκαν για μια μυστική συνάντηση στον τελευταίο όροφο ενός ασήμαντου κτιρίου γραφείων κοντά. Ήταν εκεί για να συζητήσουν τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα και το Χονγκ Κονγκ με τον ύπατο αρμοστή του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, Φόλκερ Τουρκ», ανέφερε η ICIJ.
Τον Ιανουάριο του περασμένου έτους, η Κίνα ήταν μεταξύ αρκετών χωρών που υποβλήθηκαν σε μια διαδικασία αξιολόγησης από ομοτίμους που ονομάζεται «Παγκόσμια Περιοδική Αναθεώρηση» ενώπιον του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ.
Η Ρουσάν Αμπάς, συνιδρύτρια της Εκστρατείας για τους Ουιγούρους με έδρα τις ΗΠΑ, δήλωσε στην ICIJ ότι αφού αυτή και άλλοι εκπρόσωποι ΜΚΟ εισήλθαν στο κτίριο του ΟΗΕ όπου διεξαγόταν η αξιολόγηση της Κίνας, «αυτοί οι Κινέζοι GONGO μας έβγαζαν φωτογραφίες».
«Δεν το ανέφερα [αυτό] στις αρχές του ΟΗΕ επειδή έχασα την εμπιστοσύνη μου σε αυτές, καθώς η Κίνα ενεργούσε […] σαν ο ΟΗΕ να ήταν η παιδική χαρά της», φέρεται να είπε η Αμπάς στην έκθεση.
Το ICIJ δήλωσε ότι οι ανεξάρτητοι οργανισμοί έχουν πλέον μεγαλύτερη ευθύνη να μιλήσουν για τις φρικαλεότητες λόγω της ανόδου του αυταρχισμού σε όλο τον κόσμο.
«Εάν η ισχύς της Κίνας συνεχίσει να παραμένει ανεξέλεγκτη από τις αρχές του ΟΗΕ, αυτό απειλεί την αξιοπιστία της προσπάθειας του θεσμού να παρακολουθεί και να καταγράφει παραβιάσεις και καταχρήσεις όχι μόνο στην Κίνα, αλλά σε όλο τον κόσμο», ανέφερε η ομάδα.
Στην τελευταία του ενημέρωση προς το Συμβούλιο Ασφαλείας ως Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, ο Φιλίππο Γκράντι παρουσίασε μια ζοφερή εικόνα ενός κόσμου βυθισμένου στις συγκρούσεις, προειδοποιώντας ότι «βιώνουμε μια εποχή πολέμου, μια εποχή κρίσης».
Αναφερόμενος στις 120 ενεργές συγκρούσεις παγκοσμίως, κατήγγειλε τη διάβρωση των κανόνων του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, επισημαίνοντας ότι άμαχοι και ανθρωπιστικοί φορείς στοχοποιούνται συστηματικά.
Από το Σουδάν έως την Ουκρανία, από το Σαχέλ έως τη Μιανμάρ, από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό έως την Αϊτή, η βία, όπως τόνισε, συνεχίζεται αμείωτη.
Ο κος Γκράντι επικαλέστηκε τα λόγια του Πάπα Φραγκίσκου, σύμφωνα με τα οποία «κάθε πόλεμος αντιπροσωπεύει όχι μόνο ήττα της πολιτικής, αλλά και μια επαίσχυντη υποχώρηση». «Έχει αποχωρήσει, δυστυχώς, αλλά τα λόγια του παραμένουν – πιο επείγοντα από ποτέ», πρόσθεσε.
Άσκησε κριτική στο Συμβούλιο Ασφαλείας, δηλώνοντας ότι «το σώμα αυτό αποτυγχάνει διαχρονικά να εκπληρώσει την αποστολή του» για τη διατήρηση της ειρήνης. Εκπροσωπώντας τα 123 εκατομμύρια εκτοπισμένων παγκοσμίως, κάλεσε τα κράτη-μέλη «να μην υποκύψουν στην ήττα της διπλωματίας».
Ανέδειξε την τραγωδία του Σουδάν, όπου «το ένα τρίτο του πληθυσμού έχει εκτοπιστεί», περιγράφοντας μια κατάσταση «τυφλής βίας, ασθενειών, λιμού και σεξουαλικών εγκλημάτων».
Αναφερόμενος στους Σουδανούς πρόσφυγες, επαίνεσε τη φιλοξενία που παρέχει το Τσαντ, παρά τους εξαιρετικά περιορισμένους πόρους του, σημειώνοντας ότι «εκείνο που λείπει είναι οι πόροι, ώστε να συνεχίσουν να υποδέχονται πρόσφυγες». Προειδοποίησε ότι η κρίση στο Σουδάν ενδέχεται να αποσταθεροποιήσει περαιτέρω την περιοχή, καθώς «περισσότεροι από 200.000 Σουδανοί βρίσκονται ήδη στη Λιβύη» και μπορεί να κινηθούν προς την Ευρώπη.
Αναφερόμενος στην Ουκρανία, ο κος Γκράντι περιέγραψε τις καταστροφικές επιπτώσεις που διαπίστωσε κατά τις επισκέψεις του, τονίζοντας την ανάγκη να ληφθεί υπ’ όψιν «η μοίρα των 10 εκατομμυρίων εκτοπισμένων Ουκρανών» και προειδοποίησε ότι δεν θα επιστρέψουν χωρίς εγγυήσεις για την ασφάλειά τους.
Για τη Μιανμάρ, υπογράμμισε την ανάγκη για άνοιγμα διαλόγου με στόχο την επίλυση της κρίσης των Ροχίνγκια, δηλώνοντας: «Ο διάλογος με όλα τα μέρη αποτελεί κρίσιμο πρώτο βήμα».
Εξέφρασε επίσης συγκρατημένη αισιοδοξία για τη Συρία, όπου «πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχουν ήδη επιστρέψει» από τον Δεκέμβριο του 2024, επισημαίνοντας ότι απαιτείται χαλάρωση των κυρώσεων και στήριξη στην οικονομική ανάκαμψη. «Σας ζητώ να αναλάβετε πολιτικό και οικονομικό ρίσκο», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ολοκληρώνοντας την ενημέρωσή του, προειδοποίησε για τις επιπτώσεις των περικοπών στην ανθρωπιστική βοήθεια, υπογραμμίζοντας ότι «η βοήθεια προσφέρει σταθερότητα» και πως οι περικοπές «ήδη έχουν θανατηφόρες συνέπειες σε εκατομμύρια ζωές». «Πρέπει να πετύχετε. Το οφείλετε όχι μόνο σε όσους έχουν εκτοπιστεί και στηρίζονται σε εσάς, αλλά και στους ίδιους τους εαυτούς σας», δήλωσε.
Ο Έλληνας Μόνιμος Αντιπρόσωπος στον ΟΗΕ, πρέσβης Ευάγγελος Σέκερης, δήλωσε ότι ο αναγκαστικός εκτοπισμός αποτελεί μία από τις σημαντικότερες ανθρωπιστικές κρίσεις της εποχής μας, και εξέφρασε την πλήρη υποστήριξη της Ελλάδας στο έργο του Ύπατου Αρμοστή Φιλίππο Γκράντι, καθώς και στην εφαρμογή της εντολής της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
Τόνισε ότι η Ελλάδα συμβάλλει ενεργά, φιλοξενώντας σημαντικό αριθμό προσφύγων και αιτούντων άσυλο σε αναλογία με τον πληθυσμό της, και επιβεβαίωσε την ανάγκη τήρησης του Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου, της αντιστροφής της τάσης εκτοπισμού, της αύξησης της ανθρωπιστικής χρηματοδότησης και της διαρκούς δέσμευσης για την προστασία των αναγκαστικά εκτοπισμένων.
Η αποκάλυψη δημοφιλούς τραγουδιστή από την Ταϊβάν ότι υποβλήθηκε πρόσφατα σε διπλή μεταμόσχευση καρδιάς και ήπατος στην Κίνα έχει προκαλέσει ανησυχίες, με επικριτές να εκτιμούν ότι η δημόσια στήριξή του εντάσσεται σε μια ευρύτερη προσπάθεια του Πεκίνου να εξωραΐσει το κρατικά οργανωμένο σύστημα εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων.
Ο τραγουδιστής και συνθέτης Λου Τζιαντζόνγκ, γνωστός με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «Tank», ο οποίος αντιμετωπίζει από νεαρή ηλικία συγγενή καρδιοπάθεια, εμφανίστηκε πέντε μήνες μετά την επέμβαση, σε συνέντευξη Τύπου στις 7 Απριλίου, και εξήρε τους γιατρούς από την ηπειρωτική Κίνα, χαρακτηρίζοντας την επέμβαση «απόλυτα ομαλή». Την ίδια ημέρα, ανάρτησε εκτενή δημοσίευση στο κινεζικό μέσο κοινωνικής δικτύωσης Weibo, ενημερώνοντας το κοινό του και εκφράζοντας ευχαριστίες προς την ηπειρωτική Κίνα—την οποία αποκάλεσε «μητέρα πατρίδα»—για τη «σθεναρή στήριξη» κατά την περιπέτεια της υγείας του.
Εικόνες και βίντεο που δείχνουν τον τραγουδιστή να εκφράζει ευγνωμοσύνη περιτριγυρισμένος από Κινέζους γιατρούς κυκλοφόρησαν ευρέως στο διαδίκτυο, καθιστώντας τον έναν ακόμη δημόσιο πρόσωπο που εκφράζει στήριξη στο σύστημα μεταμοσχεύσεων της Κίνας.
Τα κρατικά μέσα ενημέρωσης της Κίνας και ιστότοποι τοπικών κυβερνήσεων αναμετάδωσαν εκτενώς την είδηση, με πολλούς τίτλους να κάνουν λόγο για «μια [ιατρική] πρωτιά στην Ασία», λόγω της πολυπλοκότητας της επέμβασης και της εύθραυστης κατάστασης του ασθενούς.
Αυτή η πανηγυρική παρουσίαση από τα κινεζικά μέσα ήρθε σε έντονη αντίθεση με τις αντιδράσεις στην Ταϊβάν, πατρίδα του τραγουδιστή, όπου πολλοί εξέφρασαν προβληματισμό για τα κίνητρα πίσω από τη δημοσιότητα της υπόθεσης.
Πολλοί Ταϊβανέζοι, ανάμεσά τους και ιατροί, σχολίασαν την υπόθεση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επικαλούμενοι το βραβευμένο ντοκιμαντέρ «State Organs», το οποίο αναδεικνύει εγκλήματα εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων από κρατουμένους συνείδησης στην Κίνα. Το ντοκιμαντέρ προβάλλεται αυτή την περίοδο σε κινηματογράφους της Ταϊβάν.
«Ο τρόπος με τον οποίο η ηπειρωτική Κίνα αποκτά ανθρώπινα όργανα είναι προβληματικός. Αυτό είναι διεθνώς γνωστό», δήλωσε στην Epoch Times ο Χουάνγκ Σι-γουέι, αντιπρόεδρος της ΜΚΟ «Taiwan Association for International Care of Organ Transplants» («Ταϊβανέζικη Ένωση για τη Διεθνή Μέριμνα των Μεταμοσχεύσεων Οργάνων»), που ασχολείται με την ιατρική ηθική.
Ο Χουάνγκ εκτίμησε πως δεν αποτελεί έκπληξη ότι το κινεζικό καθεστώς προώθησε μια επέμβαση με τη συμμετοχή διασημότητας, ώστε να προσδώσει αξιοπιστία στον κλάδο μεταμοσχεύσεων. «Όταν πηγαίνεις στην Κίνα για μεταμόσχευση οργάνων, ουσιαστικά βοηθάς το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας να την προωθήσει», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο Τόρστεν Τρέι, εκτελεστικός διευθυντής της οργάνωσης «Doctors Against Forced Organ Harvesting» («Γιατροί Κατά των Εξαναγκαστικών Αφαιρέσεων Οργάνων»), δήλωσε πως κατά την άποψή του, το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας μετέτρεψε την επέμβαση του Λου σε «διαφημιστική προβολή μεταμόσχευσης».
«Παρουσιάζουν μια ‘συνηθισμένη’ μεταμόσχευση και έναν ευτυχισμένο ασθενή, για να την προωθήσουν στην Ταϊβάν: ‘Βλέπετε; Η Κίνα δεν είναι και τόσο κακή’», δήλωσε στην Epoch Times.
Ο Τρέι σημείωσε ότι η αποδοχή της Κίνας ως «πατρίδας» από τον τραγουδιστή, παρά την αντίσταση της Ταϊβάν στον κομμουνιστικό έλεγχο, εξυπηρετεί την προπαγανδιστική ατζέντα του Πεκίνου, με τη σχετική είδηση να προβάλλεται σε πολλές ασιατικές πλατφόρμες, στα κινεζικά και στα αγγλικά.
Ανεπαρκείς πληροφορίες για τον δότη
Οι διαθέσιμες πληροφορίες για τον δότη περιορίζονται στον ισχυρισμό ότι υπέστη σοβαρή κρανιοεγκεφαλική κάκωση και διαγνώστηκε με εγκεφαλικό θάνατο, προϋπόθεση για την αφαίρεση οργάνων.
Ωστόσο, η αναφορά στο τραύμα στο κεφάλι προκάλεσε επιπλέον ερωτήματα. «Τι είδους σοβαρό τραύμα στο κεφάλι ήταν αυτό;» διερωτήθηκε ο Τρέι, υπενθυμίζοντας τις καταγγελίες περί λήψης οργάνων από εκτελεσθέντες κρατούμενους—πρακτική την οποία έχουν επιβεβαιώσει πρώην Κινέζοι γιατροί και εργαζόμενοι στον χώρο της υγείας στην Epoch Times. «Η Κίνα έχει ιστορικό να δηλώνει ‘σοβαρό τραύμα στο κεφάλι’ ως αιτία θανάτου, όταν ο εκτελεσθείς δέχεται σφαίρα στο κρανίο.»
Ο Χουάνγκ, από την πλευρά του, δήλωσε ότι οι ισχυρισμοί από την ηπειρωτική Κίνα δεν τον έπεισαν. Ακόμη και αν επιβεβαιωνόταν ότι τα όργανα του Λου προήλθαν από ηθική πηγή, τόσο ο ίδιος όσο και ο Τρέι αμφισβήτησαν την απόφασή του να χρησιμοποιήσει τη δημόσια εικόνα του για την προώθηση ενός καθεστώτος που κατηγορείται για δολοφονίες κρατουμένων συνείδησης με σκοπό το κέρδος.
«Το ΚΚΚ έχει κατασκευάσει ένα αφήγημα γύρω από την προέλευση των οργάνων. Πάντα ισχυρίζεται ότι προέρχονται από περιστατικά εγκεφαλικού θανάτου μετά από τραύμα, αλλά κανείς δεν μπορεί να το επαληθεύσει», σημείωσε ο Χουάνγκ.
Η Epoch Times επικοινώνησε με τον εκπρόσωπο του τραγουδιστή στην Κίνα, χωρίς να λάβει απάντηση μέχρι τη δημοσίευση του άρθρου.
Το 2022, δύο ερευνητές σε κοινή τους δημοσίευση στο «American Journal of Transplantation» («Αμερικανική Επιθεώρηση Μεταμοσχεύσεων») εντόπισαν 71 κινεζικές επιστημονικές μελέτες που αποκάλυπταν λήψη οργάνων χωρίς να έχει προηγηθεί επιβεβαίωση εγκεφαλικού θανάτου. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό υποδηλώνει ότι οι γιατροί ουσιαστικά προκάλεσαν τον θάνατο των ατόμων.
Η Κίνα δεν απέκτησε εθνικό σύστημα δωρεάς και διανομής οργάνων μέχρι το 2015. Ωστόσο, ακόμη και μετά, έρευνα του 2019 διαπίστωσε ότι τα επίσημα στοιχεία για τις δωρεές φαίνεται να ακολουθούν μαθηματικό τύπο—ένδειξη πιθανής παραποίησης.
Το ίδιο έτος, ανεξάρτητο δικαστήριο στο Λονδίνο, μετά από έρευνα διάρκειας ενός έτους, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι στην Κίνα υφίσταται εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων σε μεγάλη κλίμακα, υπό την εποπτεία του καθεστώτος, με κύρια πηγή τα μέλη της πνευματικής άσκησης Φάλουν Γκονγκ, η οποίο διώκεται.
Τέσσερις πολιτείες των ΗΠΑ έχουν θεσπίσει νόμους που απαγορεύουν την κάλυψη εξόδων για χειρουργικές επεμβάσεις στην Κίνα ή με προέλευση οργάνων από αυτήν, λόγω του ενδεχόμενου συνενοχής σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Επιπλέον, στην Ταϊβάν, τον Νοέμβριο του 2024 ασκήθηκε δίωξη σε χειρουργό που είχε στείλει ασθενείς για μεταμοσχεύσεις στην Κίνα.
Για τον Χουάνγκ, το βασικό πρόβλημα στο κινεζικό σύστημα μεταμοσχεύσεων είναι η έλλειψη διαφάνειας. «Το ΚΚΚ παρουσιάζει το σύστημά του ως ‘διαφανές και ανιχνεύσιμο’, όμως στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου διαφανές», δήλωσε.
«Δεν είναι ανοιχτό στο κοινό και είναι γνωστό μόνο σε όσους βρίσκονται εντός του συστήματος», πρόσθεσε, καλώντας το καθεστώς να δημοσιεύσει διαδικτυακά τα σχετικά δεδομένα, αν επιθυμεί να δείξει ειλικρίνεια.
