family

«Αθήναι, 405 π.Χ. Η πόλη στερείται ταλαντούχους ποιητές. Κατά συνέπεια, ο θεός Διόνυσος, συνοδευόμενος από τον δούλο του Ξανθία, ξεκινά ένα ταξίδι στον κάτω κόσμο για να ανασύρει τον διάσημο τραγικό ποιητή Ευριπίδη και να σώσει την πόλη των Αθηνών. Εν τω μεταξύ, τον Ηρακλή, τον αδελφό του Διονύσου, επισκέπτεται ο βασιλιάς Άδμητος, ο οποίος θρηνεί για την πρόσφατη απώλεια της συζύγου του Άλκηστης».

Συνδυάζοντας αποσπάσματα από τους «Βατράχους» του Αριστοφάνη, την «Άλκηστι» του Ευριπίδη, το «Συμπόσιον» του Πλάτωνα και τη «Βατραχομυομαχία», εμπλουτισμένα με πρωτότυπο περιεχόμενο, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία στον κόσμο εξ ολοκλήρου στην αρχαία ελληνική γλώσσα είναι γεγονός. Με τίτλο «Frogs» («Βάτραχοι»), η παραγωγή της Iuvenalis Pictures είναι μια ερασιτεχνική ταινία που δημιουργήθηκε από εθελοντές και με περιορισμένο προϋπολογισμό. Οι ηθοποιοί και το συνεργείο της μη επαγγελματικής εταιρείας παραγωγής είναι απόφοιτοι του Καθολικού Πανεπιστημίου του Λεβέν (Βέλγιο) εξειδικευμένοι στις κλασικές γλώσσες και με βαθύ πάθος για τον αρχαίο πολιτισμό και την τέχνη του κινηματογράφου.

«Η έμπνευση για την ταινία μας προέκυψε από το ατελείωτο πάθος μας για τη γλώσσα, τη λογοτεχνία και τον πολιτισμό της Αρχαίας Ελλάδας. Ως απόφοιτοι στον τομέα των Κλασικών Σπουδών (Αρχαία Ελληνικά και Λατινικά), νιώσαμε επιτακτική ανάγκη να στηρίξουμε και να προωθήσουμε τη μελέτη της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και της λογοτεχνίας της. Με το “Frogs” στοχεύουμε να φέρουμε την κλασική λογοτεχνία κοντά σε ένα σύγχρονο κοινό, ενθαρρύνοντας παράλληλα τη μελέτη όλων των πτυχών της», δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Τιμπώ Λεζέν (Thibaut Lejeune), μιλώντας για λογαριασμό της Iuvenalis Pictures.

Ο διδακτορικός φοιτητής Αρχαίων Ελληνικών, που «υπογράφει» το σενάριο και τη σκηνοθεσία των συγκεκριμένων «Βατράχων», αναφέρεται και στην απόφαση των νεαρών κλασικιστών, αποφοίτων του Καθολικού Πανεπιστημίου του Leuven, να γυρίσουν μια ταινία εξ ολοκλήρου «στα προφορικά (και τραγουδισμένα) Αρχαία Ελληνικά». «Από τη μια, παρακινήθηκε από την επιδίωξη της ιστορικής ακρίβειας και αυθεντικότητας. Διασκευασμένες ιστορίες και λογοτεχνικά έργα, που έχουν γραφτεί στα Αρχαία Ελληνικά, εμφυσούν ζωή σε αυτές τις αφηγήσεις, προσδίδοντας στην ταινία τον μοναδικό χαρακτήρα και την πρωτοτυπία της, ακριβώς μέσα από την ίδια τη γλώσσα. Παραμένοντας, όσο το δυνατόν, κοντύτερα στα πρωτότυπα έργα, συμπεριλαμβανομένης της γλώσσας στην οποία συνετέθησαν (περισσότερα από 2.400 χρόνια πριν), ελπίζουμε να έχουμε ‘δικαιώσει’ τη λογοτεχνία όσο περισσότερο γίνεται. Από την άλλη πλευρά, η δυνατότητα δημιουργίας μιας πιστής αλλά σύγχρονης κινηματογραφικής μεταφοράς αυτών των πρωτότυπων έργων στα αρχαία ελληνικά υπογραμμίζει τη διαρκή δύναμη και την παγκόσμια αξία που οι αρχαίες ελληνικές ιστορίες κατέχουν ακόμα στη σύγχρονη κοινωνία μας», τονίζει ο ίδιος στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Η ομάδα, παρά τον χαμηλό προϋπολογισμό, χρησιμοποίησε εξοπλισμό υψηλής ποιότητας κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της στην Ιταλία και τη Γαλλία τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 2021. Μετά από δύο χρόνια σχολαστικής επεξεργασίας, πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις του Νικ φαν Έλσεν και συναρπαστικές ιστορίες τέχνης από άμμο από την Κολέτ Ντεντύν η ταινία είναι έτοιμη για το ταξίδι της στον κόσμο. Η κινηματογραφική πρεμιέρα θα πραγματοποιηθεί στις 18 Σεπτεμβρίου στην Αθήνα, σε συνεργασία με την «Ελληνική Αγωγή» (η είσοδος θα γίνει με προσκλήσεις και όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να καλέσει στη Γραμματεία του ιδρύματος, 21 0522 1314). Στη συνέχεια θα ακολουθήσει δωρεάν κυκλοφορία στο YouTube τον Οκτώβριο του 2023.

«Ο Τιμπώ Λεζέν ήρθε σε επαφή με την “Ελληνική Αγωγή” μετά από σύσταση της Euroclassica, ενός ευρωπαϊκού οργανισμού που προωθεί τα κλασικά γράμματα στην Ευρώπη εδώ και 30 περίπου χρόνια. Ζήτησε τη συμμετοχή μας προκειμένου να μπορέσει να προωθήσει την ταινία και στο ελληνικό κοινό, αλλά και σε όλους εκείνους που μελετούν ή απλώς αγαπούν τη γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό. Ο ίδιος θεωρεί ότι η ταινία αποτελεί κατά κάποιον τρόπο εκπαιδευτικό υλικό σε έναν τομέα που δεν είναι τόσο ευρέως γνωστός, στην προφορική διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών. Τα τελευταία χρόνια, ο ρόλος της προφορικής διδασκαλίας κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος στη διδασκαλία των κλασικών γλωσσών και πολυάριθμες είναι οι ενέργειες σε χώρες όπως η Αγγλία, η Ιταλία και η Ισπανία για την προσθήκη της προφορικής διδασκαλίας στο μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών και Λατινικών, ώστε ο μαθητής να κατακτήσει τη γλώσσα όσο γίνεται καλύτερα», σημείωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Ευγενία Μανωλίδου, υπεύθυνη Προγράμματος Σπουδών της Ελληνικής Αγωγής. Και πρόσθεσε: «Είναι ιδιαιτέρως συγκινητικό το γεγονός ότι στο εξωτερικό, “φιλέλληνες γράμμασιν ἡδόμενοι”, όπως χαρακτηρίζουν τους εαυτούς τους στον πρόλογο της ταινίας, προσπαθούν με τόση ζέση να κατακτήσουν μία γλώσσα που για εμάς είναι πολύ πιο εύκολη, δεδομένου ότι το 80% των λέξεων μάς είναι ήδη γνωστές. Θεωρώ ότι τέτοιες ενέργειες αποτελούν παράδειγμα για όλους εμάς και οφείλουμε με κάθε τρόπο να τις στηρίζουμε.»

Οι ηθοποιοί στην τραγικωμωδία «Frogs» χρησιμοποιούν την ερασμιακή προφορά, η οποία ευθυγραμμίζεται στενά με την προφορά που χρησιμοποιείται συνήθως σε χώρες όπως το Βέλγιο και η Ολλανδία. Ωστόσο, δημιουργήθηκε μια δεύτερη εκδοχή που χρησιμοποιεί την ελληνική προφορά προκειμένου να ικανοποιηθεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερος αριθμός θεατών. Αυτό παρέχει στο κοινό την επιλογή να επιλέξει την προφορά που ταιριάζει καλύτερα στις προτιμήσεις του. Στην κινηματογραφική πρεμιέρα της Αθήνας έχει επιλεγεί η δεύτερη εκδοχή.

«Εγγράφοντας την ταινία εξ ολοκλήρου στα προφορικά αρχαία ελληνικά, θέλαμε να αναδείξουμε την ομορφιά και τη μουσικότητα αυτής της αρχαίας γλώσσας. Επίσης, η γλώσσα και η προφορά που ακούγεται στην ταινία μπορεί να έχει εκπαιδευτικό ενδιαφέρον για όποιον σπουδάζει Αρχαία Ελληνικά, παρέχοντας ένα “βλέμμα” στο πώς μπορεί να ακούγονταν τα Αρχαία Ελληνικά και πώς ιστορίες, συχνά πολυδιαβασμένες, θα μπορούσαν να εμφανίζονται οπτικά (ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι ήταν κείμενα που προορίζονταν όχι μόνο για διάβασμα αλλά κυρίως για παράσταση στο θέατρο). Πιστεύουμε ότι το μοντέρνο μέσο μιας ταινίας είναι ένας σαγηνευτικός τρόπος που μπορεί να κεντρίσει το ενδιαφέρον του σύγχρονου κοινού για τις αρχαιοελληνικές ιστορίες και να τονώσει τη μελέτη των Αρχαίων Ελληνικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Μεταξύ των κινήτρων μας, είναι η επιθυμία να προωθηθεί και να διαδοθεί η μελέτη των Αρχαίων Ελληνικών παγκοσμίως, παρέχοντας ταυτόχρονα σε δασκάλους εκπαιδευτικό οπτικοακουστικό υλικό, δεδομένου και του μειούμενου ενδιαφέροντος για τον κλάδο, ιδιαίτερα στο το επίπεδο του Γυμνασίου. Το ‘Frogs’ είναι επίσης προσβάσιμο στο ευρύ κοινό όλων των ηλικιών, χωρίς προηγούμενη γνώση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού», καταλήγει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Τιμπώ Λεζέν.

Μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της ταινίας (στα νέα ελληνικά) στο https://frogsthefilm.com/gr/ και να παρακολουθήσετε το τρέιλερ με υπότιτλους στα νέα Ελληνικά στο https://www.youtube.com/watch?v=iXZQqqQtj1E .

Ε.Μ.

Κάθε αύξηση στην τιμή των οπωροκηπευτικών προϊόντων, εξαιτίας των ζημιών που υπέστη ο πρωτογενής τομέας στη Θεσσαλία από τη θεομηνία, μόνο ως ξεκάθαρη αισχροκέρδεια σε βάρος των καταναλωτών, μπορεί να χαρακτηρισθεί αναφέρει σε ανακοίνωσή του το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Όπως επισημαίνεται, η παραγωγή στο Θεσσαλικό κάμπο εστιάζεται κυρίως στο βαμβάκι, στον αραβόσιτο, στα καπνά, στα σιτηρά, στα μήλα και στη βιομηχανική ντομάτα και όχι στα οπωροκηπευτικά.

Σύμφωνα με στοιχεία από τον ΕΛΓΑ, στη χώρα μας καλλιεργούνται συνολικά 371.000 στρέμματα οπωροκηπευτikών προϊόντων, εκ των οποίων στη Θεσσαλία βρίσκονται τα 28.000 στρέμματα, ποσοστό που αντιστοιχεί στο 7,5% του συνόλου της παραγωγής της χώρας. Από τα προαναφερόμενα στρέμματα ελάχιστα έχουν πληγεί.

Επίσης, σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, υπάρχουν προϊόντα, όπως η βιομηχανική ντομάτα, η οποία καλλιεργείται σε 21.310 στρέμματα και είχε συγκομιστεί σε ποσοστό 70% και φυσικά δεν προορίζεται για επιτραπέζια χρήση.

«Συνεπώς, δεν δικαιολογείται καμία ανησυχία για αδυναμία τροφοδοσίας της αγοράς με οπωροκηπευτικά προϊόντα στην Ελλάδα και σε καμία περίπτωση δεν νοούνται οι αυθαίρετες αυξήσεις και η αδιανόητη κερδοσκοπία», αναφέρεται στην ανακοίνωση και σημειώνεται ότι «Κάθε αύξηση σε τιμές οπωροκηπευτικών, μόνο ως ξεκάθαρη αισχροκέρδεια σε βάρος των καταναλωτών, μπορεί να χαρακτηρισθεί. Και ως τέτοια θα αντιμετωπισθεί από την κυβέρνηση».

Στην προστασία του μνημείου της Ακρόπολης και στην αναβάθμιση της εμπειρίας του επισκέπτη, με αφορμή την έναρξη του προγράμματος ωριαίων ζωνών επισκεψιμότητας, αναφέρθηκε η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, σε συνέντευξη που παραχώρησε στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha.

Η Λίνα Μενδώνη, τονίζοντας ότι βασικό μέλημα του υπουργείου είναι η προστασία του μνημείου, αναφέρθηκε στη μελέτη του Οργανισμού Διαχείρισης και Ανάπτυξης Πολιτιστικών Πόρων (ΟΔΑΠ), από την οποία προκύπτει ότι ο ημερήσιος αριθμός επισκεπτών δεν μπορεί να υπερβαίνει τους 20.000, κατανεμημένοι σε συγκεκριμένο αριθμό ανά ζώνη της μίας ώρας. Παράλληλα, η υπουργός τόνισε ότι η μελέτη έχει λάβει υπόψη της τον χρόνο παραμονής και εξόδου των επισκεπτών, προκειμένου να αποφευχθεί ο υπερβολικός αριθμός παράλληλων επισκέψεων, ιδιαίτερα τις πρωινές ώρες, κατά τις οποίες έχει παρατηρηθεί μεγάλη συσσώρευση.

Ως αποτέλεσμα αυτής της κατανομής, ο επισκέπτης θα έχει τη δυνατότητα να επωφεληθεί ποιοτικότερου χρόνου, κατά την περιήγησή του, εμπλουτίζοντας τις πληροφορίες του για τον χώρο και την ιστορία του.

«Στο υπουργείο Πολιτισμού, επειδή ο κύριος σκοπός του είναι ακριβώς η προστασία του ίδιου του μνημείου, αποφασίσαμε να περιορίσουμε τον αριθμό (σ.σ. των επισκεπτών ανά ημέρα) στους 20.000. Από εκεί και πέρα, το ωράριο από 08:00 έως 20:00, που ισχύει σήμερα έχει χωριστεί σε 12 ωριαίες ζώνες επισκεψιμότητας. Η κάθε ζώνη έχει συγκεκριμένο αριθμό επισκεπτών. Για παράδειγμα, η ζώνη 08:00-09:00 πμ έχει 3.000 άτομα. Δεν μπορούν να μπουν 3.000+1 επισκέπτες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι επισκέπτες να έχουν μεγαλύτερη δυνατότητα για σωστή περιήγηση και απόλαυση του μείζονος αυτού μνημείου», τόνισε η υπουργός, που αναφέρθηκε και στη χρήση του προγράμματος ζωνών επισκεψιμότητας από επαγγελματίες του τουρισμού, οι οποίοι διαχειρίζονται συνήθως μεγάλο αριθμό επισκεπτών σε ομάδες. Η υπουργός τόνισε ότι από τον Ιούλιο μέχρι και τις πρώτες ημέρες του Σεπτεμβρίου έχουν γίνει συστηματικές συναντήσεις των επαγγελματιών του τουρισμού με στελέχη του ΟΔΑΠ και της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλης Αθηνών, προκειμένου να ενημερωθούν και να προσαρμοστούν στη νέα διαδικασία.

«Το πρόγραμμα είναι online. Επομένως, μπορείς, ανά πάσα στιγμή, να μπεις και να δεις τη διαθεσιμότητα που υπάρχει. Ο στόχος είναι να αποφεύγουμε τη συσσώρευση η οποία συνέβαινε μέχρι πρότινος, με το 50% των επισκεπτών να θέλουν να ανέβουν στην Ακρόπολη το διάστημα 08:00-11:00 πμ. Αυτό ήταν προβληματικό για το μνημείο, αλλά και για τους ίδιους, διότι, εκ των πραγμάτων, στον χώρο των Προπυλαίων δημιουργείται ένας “λαιμός μπουκαλιού”. Επομένως, με το να υπάρχουν οι ζώνες και να είναι αυστηρά καθορισμένος αριθμός ο οποίος έχει μελετηθεί και δίνει μια συνεχή ροή, όχι μόνο στον αρχαιολογικό χώρο, αλλά και στα Προπύλαια, αυτομάτως καθιστά την εμπειρία του επισκέπτη πολύ πιο θετική», σημείωσε η υπουργός, που ερωτήθηκε και για το σοβαρό ζήτημα της κλοπής αρχαίων αντικειμένων από το Βρετανικό Μουσείο.

Η Λ. Μενδώνη τόνισε ότι είναι ένα πολύ ιδιαίτερο θέμα, δεδομένου ότι πρόκειται για πράξη που προέρχεται από ανθρώπους οι οποίοι ήταν υπεύθυνοι για τη φύλαξη των συλλογών. Παράλληλα, σημείωσε, για ακόμη μια φορά, ότι το αίτημα για την επανένωση των γλυπτών του Παρθενώνα, που αποτελεί εθνικό στόχο για την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό προσωπικά, ταυτίζεται χρονολογικά με την έναρξη του νέου ελληνικού κράτους. Παραμένει διαρκές εδώ και 200 χρόνια.

«Στρατηγική η οποία ανακοινώνεται, παύει να είναι στρατηγική. Δεν μπορεί κανείς να παρουσιάζει αυτά τα οποία σκέφτεται να κάνει. Επαναλαμβάνω, όμως, κατηγορηματικά ότι η Ελλάδα αυτή τη στιγμή ακολουθεί απολύτως τις κόκκινες γραμμές οι οποίες έχουν τεθεί για αυτό το μείζον εθνικό θέμα, μη μπορώντας, σε καμία περίπτωση, να αναγνωρίσει οποιοδήποτε δικαίωμα ιδιοκτησίας, νομής και κατοχής στο Βρετανικό Μουσείο, καθώς τα γλυπτά του Παρθενώνα βρίσκονται εκεί ως προϊόν κλοπής», επεσήμανε μεταξύ άλλων η υπουργός Πολιτισμού.

Ε. Μ.

Τα τελευταία χρόνια το ενδιαφέρον της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας στρέφεται όλο και περισσότερο στην αναζήτηση της ιδανικής διατροφής για την προαγωγή της υγείας. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος βρίσκεται η κρητική διατροφή, αφού η πλειονότητα των ερευνών αναδεικνύουν την κρητική κουζίνα ως το πιο χαρακτηριστικό και ποιοτικά υψηλό παράδειγμα μεσογειακής διατροφής. Οι κάτοικοι της Κρήτης, διαπιστωμένα, παρουσιάζουν τους υψηλότερους δείκτες μακροβιότητας αναλογικά και σε παγκόσμια κλίμακα τα λιγότερα ποσοστά θνησιμότητας από ασθένειες.

Η κρητική κουζίνα, μια από τις αρχαιότερες και πιο εύγευστες κουζίνες στον κόσμο, αποτελεί τη συνέχεια της παράδοσης γεύσεων, αρωμάτων και προϊόντων αιώνων και έχει τις ρίζες της στη μινωική εποχή, περισσότερο από 3.000 χρόνια πριν, φτάνοντας ως τις μέρες μας. Από τα ευρήματα των αρχαιολογικών ανασκαφών, που αποκάλυψαν στα μινωικά ανάκτορα μεγάλα πιθάρια για λάδι, κρασί, δημητριακά, όσπρια και μέλι, φαίνεται ότι οι αρχαίοι Κρήτες κατανάλωναν σχεδόν τα ίδια προϊόντα που καταναλώνει και ο σημερινός Κρητικός. Στη διάρκεια των χιλιετιών που πέρασαν, η παράδοση επιβίωσε από το πέρασμα των Ρωμαίων, των Βυζαντινών, των Ενετών και των Τούρκων και διατήρησε τα μαγειρικά ήθη του νησιού που τώρα απολαμβάνουν οι λάτρεις της σύγχρονης υγιεινής κουζίνας.

Η κουζίνα της Κρήτης είναι βασισμένη σε αυτά που προσφέρει η γη της, δίνοντας περισσότερο βάρος στην τέχνη του μαγειρέματος με τα απλά υλικά της. Εκείνο που μετρά στην κρητική παραδοσιακή κουζίνα είναι η φαντασία. Οι Κρητικοί μπορεί να τρώνε κάθε μέρα χόρτα ή όσπρια, αλλά δεν τρώνε ποτέ το ίδιο φαγητό. Βρίσκουν τον τρόπο να αναδείξουν καινούριες γεύσεις και διαφορετικές συνταγές.

Η βάση της διατροφής είναι το ελαιόλαδο, τα λαχανικά, τα άγρια χόρτα, τα φρούτα, το μέλι, ελιές, δημητριακά και τα όσπρια.

Τα όσπρια εξακολουθούν να αποτελούν σημαντικό μέρος της διατροφής του χειμώνα, ενώ τα χλωρά κουκιά τρώγονται σαν μεζές.

Το ελαιόλαδο παίζει καίριο ρόλο στην υγιεινή κουζίνα της Κρήτης, της οποίας τα γόνιμα εδάφη είναι ιδανικά για την καλλιέργεια των ελαιόδεντρων. Περισσότερα από 35 εκατομμύρια ελαιόδεντρα καλλιεργούνται, που όχι μόνο καλύπτουν τις ανάγκες των κατοίκων, αλλά παράγουν και μεγάλο πλεόνασμα που εξάγεται στο εξωτερικό.

Μια φέτα φρεσκοψημένο ψωμί με ντόπιο ελαιόλαδο και πασπαλισμένο με τη ρίγανη του νησιού και αλάτι είναι ένας νοστιμότατος κρητικός μεζές.

Το ελαιόλαδο χρησιμοποιείται στην Κρήτη από τα μινωικά χρόνια έως σήμερα, εκτοπίζοντας το βούτυρο ή άλλα είδη λαδιού που χρησιμοποιούνται σε άλλες περιοχές του κόσμου. Η αξία του είναι τεράστια, καθώς αποτελεί το πιο ισχυρό αντιοξειδωτικό που μας προσφέρει η ίδια η φύση. Το γεγονός ότι οι Κρητικοί ζουν περισσότερο και έχουν τους χαμηλότερους δείκτες στην εμφάνιση ασθενειών φαίνεται να συνδέεται άμεσα με το ότι συγκαταλέγονται μεταξύ των μεγαλύτερων καταναλωτών ελαιόλαδου παγκοσμίως.

Η κρητική κουζίνα είναι ιδιαιτέρως πλούσια σε ψάρια. Από όλα τα πιάτα με ψάρι, ο πρίγκιπας των κρητικών υδάτων είναι ο σκάρος. Συνήθως, ο σκάρος μαγειρεύεται στη σχάρα ή σε ψαρόσουπα. Η κακαβιά παραδοσιακά φτιάχνεται με σκορπίνες που σιγοβράζουν μαζί με πατάτες, κρεμμύδια, λεμόνι και ελαιόλαδο.

Στην Κρήτη η κατανάλωση κρέατος ήταν σπάνια και συνήθως γινόταν μόνο σε θρησκευτικές τελετές. Στη σύγχρονη κρητική διατροφή, η κατανάλωση κρέατος είναι ακόμη μικρότερη σε σχέση με άλλες χώρες της Μεσογείου. Οι Κρητικοί απολαμβάνουν το κρέας τους, ιδιαίτερα το χοιρινό και αρνί. Ακόμα και τα σαλιγκάρια, αλλά όλα με μέτρο.

Το κρέας κουνελιού έχει μια ξεχωριστή θέση στην κουζίνα της Κρήτης. Σερβίρεται σαν παραδοσιακό στιφάδο βρασμένο με μικροσκοπικά κρεμμύδια, τηγανητό ή ψητό με πατάτες στο φούρνο.  Πρόβειο, αρνί και κατσικίσιο κρέας τρώγονται κυρίως στις εορταστικές εκδηλώσεις μαγειρεμένα με μάραθο ή αγκινάρες, με άγρια χόρτα και σάλτσα από ντομάτες ή σάλτσα αυγολέμονο. Μια άλλη κρητική σπεσιαλιτέ που συχνά σερβίρεται ως συνοδευτικό σε κρέας και ρύζι είναι η στάκα.

Η στάκα είναι απλά η κρέμα βουτύρου (τσίπα) που συλλέγεται προσεκτικά από το βοσκό, στη συνέχεια, προστίθεται λίγο αλάτι και πρέπει να φυλάσσεται σε δροσερό μέρος μέχρι να χρειαστεί. Παραδοσιακά, ήταν ένα κοινό πιάτο σε βαπτίσεις και γάμους, όπου αργότερα προστέθηκε το γαμοπίλαφο με ρύζι και κρέας.

Αρνάκι φρικασέ, μαγειρεμένο με ασκολύμπρους, ένα άγριο ακανθώδες χόρτο με σαρκώδη και εύγευστη ρίζα. Χρειάζεται πείρα για να εντοπιστεί, αλλά και ιδιαίτερη μαεστρία για να καθαριστεί από τα αγκάθια.

Το κυνήγι είναι άφθονο στις ορεινές περιοχές, όπου βρίσκoνται λαγοί, αγριογούρουνα κ.ά. Ιδιαίτερα νόστιμος γίνεται ο λαγός κρασάτος, ο οποίος, αφού μαριναριστεί, ψήνεται σε πήλινο τσουκάλι.

Άφθονα είναι επίσης και τα άγρια αρωματικά χόρτα του βουνού με τα οποία φτιάχνουν λαχταριστές χορτόπιτες με παραδοσιακό φύλλο. Οι Κρητικοί τα αγαπούν και τα τρώνε σχεδόν καθημερινά, και όμως καταφέρνουν να τους δίνουν διαφορετική γεύση μέσα από πολλούς, πρωτότυπους συνδυασμούς. Συνήθως χρησιμοποιούν με μέτρο τα καρυκεύματα, ενώ τα περισσότερα πιάτα περιέχουν μόνο τα βασικά: αλάτι, πιπέρι και λίγο λεμονάκι για τη φρεσκάδα. Και πάλι, αυτά είναι αρκετά για να δημιουργηθούν πλούσιες και ολοκληρωμένες γεύσεις. Όπως πλούσια είναι και τα οφέλη της παραδοσιακής κρητικής κουζίνας στην υγεία, αφού είναι ό,τι πιο κοντινό στην αυθεντική μεσογειακή διατροφή, χάρη στην αφθονία εποχιακών φρούτων και λαχανικών και φυσικά στην ποιότητα του έξτρα παρθένου ελαιόλαδου.

Από τα πιο γνωστά κρητικά τυριά είναι η γραβιέρα, η οποία είναι το πιο δημοφιλές σκληρό τυρί της Κρήτης. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι. Η μυζήθρα φτιάχνεται από πρόβειο γάλα ή κατσικίσιο ή μίγμα των δύο. Συχνά χρησιμοποιείται στο μαγείρεμα, αλλά τρώγεται και φρέσκια. Τα καλτσούνια είναι μικρές πίτες που είναι γεμάτες με ανάλατη μυζήθρα (ανθότυρο) τηγανισμένες σε λάδι, στα οποία μπορεί να προστεθεί και μέλι.

Τα επιδόρπια δεν είναι συνήθως μέρος της κρητικής διατροφής, ένα γεύμα θα τελειώσει συχνά με φρούτα. Τα φρούτα είναι απαραίτητα σε κάθε γεύμα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Η Κρήτη παράγει μεγάλες ποσότητες πορτοκαλιών και μανταρινιών, καθώς και πεπόνια, αχλάδια, σύκα, σταφύλια, ροδάκινα και βερίκοκα και την περίφημη κρητική σταφίδα, γνωστή ως σουλτανίνα. Στις ορεινές περιοχές υπάρχει μεγάλη παραγωγή από τσάι του βουνού, καρύδια, κάστανα και άλλα προϊόντα.

Ακόμα και στα παραδοσιακά γλυκά της Κρήτης, χρησιμοποιείται μόνο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Ωστόσο, υπάρχει ένα κρητικό γλυκό φτιαγμένο από μυζήθρα, αυγά, κανέλα και γλυκάνισο ή σουσάμι. Μια γλυκιά απόλαυση σε όλη τη διάρκεια του έτους είναι τα ξεροτήγανα, τηγανιτές λωρίδες ζύμης σε ρολό, με μέλι και σιρόπι και πασπαλισμένες με ψιλοτριμμένο καρύδι.

Το κρητικό γαστρονομικό δαιμόνιο έχει εντάξει μάλιστα και το ίδιο το αμπέλι στις πρώτες ύλες της ντόπιας μαγειρικής. Μπορεί κανείς να γευτεί την άνοιξη μια σπάνια σπεσιαλιτέ: κατσίκι μαγειρεμένο με φρέσκους βλαστούς αμπέλου.

Το φαγητό συνοδεύεται συχνά από κρητικό κρασί, ρακή ή τσικουδιά.

Ένα ποτήρι κοτσιφάλι συνοδευόμενο από λίγη κεφαλογραβιέρα είναι η καλύτερη αρχή για ένα κρητικό γεύμα. Άλλωστε, εδώ στο νησί το τυρί προηγείται του κυρίως πιάτου, για να ανοίξει την όρεξη. Ιδανικός μεζές για κρασί ή τσικουδιά είναι επίσης το κρητικό απάκι, φέτες από καπνιστό χοιρινό ψαρονέφρι. Ονομαστά είναι και τα κρητικά χωριάτικα λουκάνικα, με χοιρινό κιμά και πολλά μπαχαρικά, σε διάφορες παραλλαγές.

Το ψωμί ήταν πάντα βασικό είδος διατροφής στην Κρήτη. Δεν μπορεί να φανταστεί κανείς γεύμα χωρίς κάποιο είδος ψωμιού. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία από ψωμιά, ανάλογα με την εποχή και τις διάφορες γιορτές. Το ψωμί των Χριστουγέννων ή Χριστόψωμο χαρακτηρίζει το παραδοσιακό γεύμα των Χριστουγέννων.

Η προετοιμασία του αποτελεί μια τελετουργία και σε ορισμένες περιοχές το ψωμί έχει ένα μεγάλο σταυρό στη μέση, ή είναι διακοσμημένο με λουλούδια και πέρδικες. Μόνο ο αρχηγός της οικογένειας επιτρέπεται να το κόψει. Την περίοδο του Πάσχα, οι γυναίκες της Κρήτης παραδοσιακά κάνουν τις αυγοκουλούρες ή λαμπροκουλούρες.

Στην εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στις 15 Αυγούστου, φτιάχνουν τα εφτάζυμα. Διάφορα διακοσμημένα ψωμιά που τρώγονται σε εκδηλώσεις, γάμους και βαφτίσια. Παξιμάδι από σκληρό ξηρό ψωμί που ψήνεται μια φορά, κόβεται σε φέτες και ξαναψήνεται για δεύτερη φορά. Με τον τρόπο αυτό θα κρατήσει για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Παραδοσιακά, αυτό ήταν το ψωμί που έπαιρναν οι αγρότες στα χωράφια και το μαλάκωναν με λίγο νερό και ελαιόλαδο. Το διάσημο κρίθινο παξιμάδι ή ντάκος είναι η βάση για το πιο διαδεδομένο κρητικό πιάτο. Βρεγμένο με νερό και εμποτισμένο με λάδι και ντομάτα είναι πολύ καλό για την πέψη και εξαιρετικά νόστιμο.

Ο συνδυασμός βουνού και θάλασσας και η παρατεταμένη ηλιοφάνεια κάνουν τα πάντα πιο γευστικά. Ίσως πάλι τα βασικά συστατικά της παραδοσιακής κρητικής κουζίνας να είναι η αγάπη με την οποία φτιάχνονται τα φαγητά στην Κρήτη (το μεράκι που λέμε) και η φαντασία που καρυκεύει πολλά από τα ντόπια πιάτα. Στο κάτω – κάτω, το φαγητό εδώ δεν είναι απλώς μια από τις κρητικές παραδόσεις – είναι τρόπος ζωής.

Πηγή: daynight.gr

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Από τις 16 Σεπτεμβρίου έως τις 8 Οκτωβρίου, οι Αθηναίοι θα έχουν την ευκαιρία να επισκεφθούν την έκθεση «Παραδοσιακή λευκαδίτικη βελονιά και σύγχρονη εικαστική δημιουργία» στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη», στην Πλάκα.

Πρόκειται για μοναδική έκθεση, που «ταξίδεψε» από την πανέμορφη Λευκάδα, όπου είχε παρουσιαστεί το περασμένο φθινόπωρο (26/11 έως 9/12/22/2022) , που συνδιοργανώνεται από τον Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ) και το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Λευκαδίων. Η αθηναϊκή εκδοχή που επίκειται είναι εμπλουτισμένη με κεντήματα και λαογραφικά στοιχεία της λευκαδίτικης παράδοσης, εκτός των σύγχρονων δημιουργιών των εμπνευσμένων από την καρσάνικη βελονιά – την παραδοσιακή κεντητική τέχνη του νησιού- που συμμετείχαν στην πρωτότυπη έκθεση της Λευκάδας.

Η επίσημη εκδήλωση για την έκθεση θα γίνει το Σάββατο 16 Σεπτεμβρίου, στις 19:00.

«Οι δράσεις για την “καρσάνικη” λευκαδίτικη βελονιά ξεκίνησαν από τη Λευκάδα το 2022 και περιελάμβαναν ανοιχτό κάλεσμα καλλιτεχνών, συμπόσιο καλλιτεχνών, ημερίδα και έκθεση έργων σύγχρονης τέχνης. Όλες αυτές οι δράσεις ενισχύθηκαν με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και τιμήθηκαν με την αιγίδα του. Το ενδιαφέρον κοινού και καλλιτεχνών ήταν έντονο και οι δράσεις είχαν μεγάλη επιτυχία. Την ίδια εποχή, με πρωτοβουλία της προέδρου του ΟΠΑΝΔΑ Νίκης Αραμπατζή, που είναι Λευκαδίτισσα, ήρθε η πρόταση να παρουσιαστούν καρσάνικα κεντήματα στον χώρο του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης “Αγγελική Χατζημιχάλη”. Κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα να μεταφερθεί η έκθεση σύγχρονων δημιουργών στο Μουσείο μαζί με κεντήματα αυτή τη φορά και πολλά άλλα λαογραφικά στοιχεία. Μεγάλη τιμή, αλλά και ευθύνη για το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Λευκαδίων αυτή η συνδιοργάνωση – για εμένα προσωπικά διπλό το βάρος, καθώς εκτός από αντιπρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου έχω και την επιμέλεια της έκθεσης», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Χαρά Σαΐτη, εικαστικός, επιμελήτρια και των δύο εκθέσεων (στην Αθήνα μαζί με τη Σταυρούλα Πισιμίση, Διευθύντρια του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη»).

Οι δυο επιμελήτριες κατάφεραν να εντάξουν στην έκθεση της Αθήνας νέα στοιχεία, τόσο από την παράδοση της Λευκάδας όσο και σύγχρονα εικαστικά έργα, στο απαιτητικό περιβάλλον του Μουσείου, ακολουθώντας μια πρωτοποριακή μουσειολογική προσέγγιση, που ενώνει το παλιό με το καινούργιο, προβάλλοντας την παράδοση μέσα από τη σύγχρονη αισθητική. «Πρόκειται για έναν καταπληκτικό χώρο. Μάλιστα θυμάμαι ότι και ως φοιτήτρια Ιστορίας της Τέχνης είχα ασχοληθεί διεξοδικά με την αρχιτεκτονική του κτίσματος, που συνδυάζει παραδοσιακά στοιχεία από όλη την Ελλάδα με μια μοντέρνα αρχιτεκτονική αντίληψη. Έτσι, λοιπόν, αποδείχθηκε ο καλύτερος χώρος για να φιλοξενήσει αριστουργήματα της λευκαδίτικης παράδοσης μαζί με σύγχρονα εικαστικά έργα», τονίζει η κ. Σαΐτη για την επιλογή του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη» του δήμου Αθηναίων, που αναδεικνύει με άριστο τρόπο τον γόνιμο διάλογο μεταξύ κεντημάτων, εικαστικών έργων και μόνιμων συλλογών.

Στο πλαίσιο της έκθεσης, εκτίθενται αυθεντικά δείγματα κεντημάτων «καρσάνικης βελονιάς», καθώς και σύγχρονες δημιουργίες εμπνευσμένες από την παραδοσιακή λευκαδίτικη κεντητική τεχνική. Τι έκανε στην ίδια περισσότερο εντύπωση από αυτή τη «συνομιλία» του χτες με το σήμερα;

«Πρόκειται για μια αληθινή αποκάλυψη! Όταν είχα ξεκινήσει να δουλεύω πάνω σε αυτήν την ιδέα, ποτέ δεν είχα φανταστεί αυτό το αποτέλεσμα! Τα κεντήματα έντυσαν τον απαιτητικό χώρο του Μουσείου με τη φινέτσα και τη χάρη τους. Τα έργα προσαρμόστηκαν στο νέο περιβάλλον τους και εντάχθηκαν με αφοπλιστική φυσικότητα στον χώρο, δίνοντας την εντύπωση ότι αποτελούν μέρος του. Έχει κανείς την εντύπωση ότι το ένα συμπληρώνει το άλλο, ότι το ένα είναι συνέχεια του άλλου, μια ιστορική και καλλιτεχνική αδιάσπαστη πορεία στον χρόνο, μέσα από τον ανθρώπινο μόχθο, την έμπνευση, τη φαντασία.»

«Σημαντική η συμβολή της Διευθύντριας του Μουσείου Σταυρούλας Πισιμίση, που γνωρίζει άριστα την αισθητική και τις απαιτήσεις του χώρου. Τελικό αποτέλεσμα, μια πρωτότυπη μουσειολογική προσέγγιση, που νομίζω είναι καινοφανής και πρωτοπόρος για τα ελληνικά δεδομένα. Ίσως για πρώτη φορά η παράδοση συνομιλεί με το σήμερα και αξιοποιείται με σεβασμό και βλέμμα στο μέλλον. Μεγάλη εντύπωση μου έκανε, επίσης, η συμμετοχή εικαστικών από όλη την Ελλάδα και όχι μόνο από τη Λευκάδα, που συγκινήθηκαν και εμπνεύστηκαν από την ιστορία, τη μορφή, την τεχνική και τις ιστορικοκοινωνικές επεκτάσεις του λευκαδίτικου παραδοσιακού κεντήματος», τονίζει η κ. Σαΐτη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Προσθέτει επίσης τις θερμές ευχαριστίες της προς «τη Νίκη Αραμπατζή για την πρωτοβουλία και την πρόταση συνδιοργάνωσης, τη Σταυρούλα Πισιμίση για τη συνεπιμέλεια, το προσωπικό του ΟΠΑΝΔΑ και του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης “Αγγελική Χατζημιχάλη” για την αμέριστη βοήθεια, καθώς και τους καλλιτέχνες για την ανταπόκριση και την εμπνευσμένη συμμετοχή». Επίσης ευχαριστεί «για τη γενναιοδωρία και την εμπιστοσύνη τους, τις άξιες κεντήστρες που εμπιστεύτηκαν τα έργα των χειρών τους στα χέρια μου κι έγιναν έτσι πρέσβειρες του λευκαδίτικου πολιτισμού: Ρένα Κατηφόρη, Αναστασία Γλένη, Μαρία Ραυτοπούλου, Πάτρα Αργύρη, και οικογένεια Μπένου».

Η παρουσίαση διαρθρώνεται σε δύο ενότητες, οι οποίες αναπτύσσονται στους μουσειακούς χώρους με τις μόνιμες συλλογές αντικειμένων λαϊκής τέχνης. Στην πρώτη ενότητα της έκθεσης παρουσιάζονται χαρακτηριστικά δείγματα κεντημάτων «καρσάνικης βελονιάς», της παραδοσιακής λευκαδίτικης κεντητικής τεχνικής, τεκμηριωμένης το 2019 στον κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας, υπό την αιγίδα της UNESCO. Στη δεύτερη ενότητα εκτίθενται 30 σύγχρονα εικαστικά έργα τέχνης νέων καλλιτεχνών, εμπνευσμένα από την καρσάνικη βελονιά.

Η καρσάνικη βελονιά πιθανόν έχει τις καταβολές της στην περίοδο της Ενετοκρατίας στα Επτάνησα (14ος-18ος αιώνας), ωστόσο στη Λευκάδα απέκτησε αναγνωρίσιμο ύφος. Τα μοτίβα του καρσάνικου κεντήματος διακρίνονται για την αυστηρότητα, την ισορροπία και τη δωρικότητα των συνθέσεων, την αυτοσυγκράτηση των χρωματικών επιλογών, την εσωτερική αρμονία των γεωμετρικών αντιθέσεων, την αρχιτεκτονική ποιητική διάσταση, τις ευφάνταστες παραλλαγές και τη συμμετρία και λεπτότητα της σύλληψης μέσα από την έκφραση της λαϊκής ψυχής.

Στο ίδιο πλαίσιο κινούνται και τα σύγχρονα εικαστικά έργα, καθώς δημιουργήθηκαν μέσα από τη διαδικασία της αλληλεπίδρασης τόσο μεταξύ των δημιουργών όσο και με την τοπική κοινωνία. Οι καλλιτέχνες κατανοούν, εμπνέονται, ερμηνεύουν και διερευνούν τη σχέση της σύγχρονης τέχνης με την παραδοσιακή χειροτεχνία, διεισδύουν στα μυστικά της σύνθεσης, ανακαλύπτουν σχέσεις και αναλογίες με μορφές και στοιχεία της φύσης, υπογραμμίζουν συσχετισμούς με άλλους πολιτισμούς και άλλες εποχές, προσπαθούν να ισορροπήσουν την σύγχρονη τεχνολογία με την προβιομηχανική πρακτική, παρουσιάζοντας έναν ενδιαφέροντα διακαλλιτεχνικό και γόνιμο προβληματισμό.

Στην έκθεση δίνεται, τέλος, έμφαση στις καινοτόμες, βιώσιμες και ολοκληρωμένες προτάσεις από νέους που δραστηριοποιούνται στους τομείς του κοσμήματος, της ένδυσης, της υπόδησης, του interior design κλπ, οι οποίοι με σεβασμό στην παράδοση καταφέρνουν να την επανεντάξουν στη σύγχρονη καθημερινότητα. Στην έκθεση συμμετέχουν οι Γιάννα Αλεξοπούλου, Ρένα Ανούση-Ηλία, Κωνσταντία Βλαχίδου, Γιάννης Βρακάς, Μαρία Γενιτσαρίου, Μαρία Γεωργιάδη, Έλενα Γκώγκου, Χριστίνα Δημητρά, Σπυριδούλα Ζαβιτσάνου, Δήμητρα Κανέλλη, Βάλια Καραπιδάκη, Ελένη Κατηφόρη, Βασιλική Κολιπέτσα, Σοφία Κουκουλιώτη, Μάριος Λουριδάς, Ιωάννα Μαργέλη, Μαρία Ματάλα, Δημήτρης Νικολούλιας, Χρήστος Παλαμίδης, Λίνα Παπαγεωργίου, Μαρίνα Παπαδημητρίου, Χαρά Σαΐτη, Μαρία Στραγαλινού, Κωνσταντίνα Συλίκου, Καίτη Τουρτούρα, Ξανθή Τουτουντζόγλου, Καίτη Τσαβαρή, Ανδρέας Τσάλας, Στέλιος Τσιμογιάννης, Κυριακή Χριστακοπούλου, Ελευθερία Λογοθέτη από την οικοτεχνία «Ελίχρυσο» και Γεωργία Καψοκώστα από τη «ΛΕVKA».

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

Της Ελένης Μάρκου