Ορισμένοι γονείς δίνουν στα παιδιά τους κινητά τηλέφωνα ή τάμπλετ για να απαλύνουν τα νευρικά τους ξεσπάσματα, όμως πρόσφατη έρευνα βρήκε πως τέτοιες πρακτικές εμποδίζουν τα παιδιά να μάθουν να ρυθμίζουν τα συναισθήματα τους.
Αυτή η στρατηγική ανατροφής των παιδιών μπορεί να δημιουργήσει ανθρώπους με προβλήματα διαχείρισης του θυμού, καθώς και προβληματικής χρήσης της οθόνης αργότερα στη ζωή τους.
«Οι κρίσεις θυμού δεν θεραπεύονται με ψηφιακές συσκευές», είπε σε δήλωση Tύπου η Βερόνικα Κονόκ, η πρώτη συγγραφέας της μελέτης και ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Λόραντ Έτβες της Βουδαπέστης στην Ουγγαρία. «Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να διαχειρίζονται τα αρνητικά τους συναισθήματα από μόνα τους και χρειάζονται τη βοήθεια των γονιών τους κατά τη διάρκεια αυτής της μαθησιακής διαδικασίας, όχι τη βοήθεια μιας ψηφιακής συσκευής.»
Περισσότερος θυμός, λιγότερος έλεγχος
Σε νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε τον Μάιο στο περιοδικό Frontiers in Child and Adolescent Psychiatry, ερευνητές από την Ουγγαρία και τον Καναδά εξέτασαν σχεδόν 300 γονείς παιδιών ηλικίας 2 έως 5 ετών το 2020 πάνω στη χρήση των μέσων. Επανέλαβαν την εξέταση έναν χρόνο μετά.
Ανακάλυψαν πως τα παιδιά που ήταν πιο επιρρεπή στον θυμό είχαν γονείς που χρησιμοποιούσαν κινητά τηλέφωνα και τάμπλετ για να τα ηρεμήσουν. Αυτά τα παιδιά κατά κανόνα είχαν συχνότερες και εντονότερες αντιδράσεις θυμού και εμφάνιζαν μεγαλύτερες δυσκολίες στη διαχείριση του θυμού και της αγανάκτησης έναν χρόνο μετά, κατά την επανεξέταση.
Επιπλέον, είχαν πιο υψηλά επίπεδα θυμού και δυσκολεύονταν περισσότερο να ασκήσουν έλεγχο στα συναισθήματά τους.
«Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός πως οι γονείς εφαρμόζουν συχνότερα ψηφιακή ρύθμιση συναισθημάτων εάν το παιδί τους έχει προβλήματα στη ρύθμιση των συναισθημάτων του, αλλά τα αποτελέσματά μας τονίζουν ότι αυτή η στρατηγική μπορεί να οδηγήσει στην κλιμάκωση ενός προϋπάρχοντος ζητήματος», είπε σε δήλωση Τύπου η κα Κονόκ.
Σύμφωνα με τη μελέτη, δίνοντας σε ένα παιδί μια ψηφιακή συσκευή για να ηρεμήσουμε τα ξεσπάσματα θυμού του η εξάρτησή του από τις συσκευές αυξάνεται, όπως και ο κίνδυνος να κάνει αργότερα προβληματική χρήση των πολυμέσων. Οι συγγραφείς συνέκριναν αυτό το φαινόμενο με ένα κύκλο θετικής ανάδρασης. Ο χειρισμός των συσκευών οδηγεί σε περισσότερα ξεσπάσματα και νεύρα, τα οποία εν συνεχεία οδηγούν σε περισσότερη χρήση των συσκευών.
Οι συσκευές μπορεί να εντείνουν τις κρίσεις θυμού
Τις τελευταίες δεκαετίες, οι ψηφιακές συσκευές έχουν γίνει όλο και πιο κοινές στην καθημερινής μας ζωή και έχουμε μάθει να τις χρησιμοποιούμε ως εργαλεία αυτοελέγχου. Αυτοέλεγχος είναι ο συνειδητός έλεγχος των σκέψεων, των αισθημάτων, των αποφάσεων και της συμπεριφοράς κάποιου. Είναι κάτι που πρέπει να κατακτήσουμε τα πρώτα χρόνια της ζωής μας.
Σύμφωνα με τη μελέτη, παρόλο που η χρήση μιας ψηφιακής συσκευής για να αποσπάσουμε την προσοχή ενός παιδιού από στρεσογόνα ερεθίσματα ή αρνητικά συναισθήματα μπορεί να είναι αποτελεσματική βραχυπρόθεσμα για τη μείωση των συναισθηματικών αντιδράσεων στα μικρά παιδιά, ωστόσο μακροπρόθεσμα μπορεί να επιφέρει μια επίδραση ανάκαμψης που οδηγεί σε συμπεριφορές αποφυγής αντιμετώπισης, αυξημένα αρνητικά συναισθήματα και συναισθηματική απορρύθμιση.
Επιπλέον, είναι πολύ πιθανόν να κάνει τα παιδιά να βασίζονται στις ψηφιακές συσκευές για τη συναισθηματική τους ρύθμιση αντί να αναπτύξουν εσωτερικές δεξιότητες αυτορρύθμισης, οδηγώντας σε «ξεσπάσματα θυμού χρήσης οθόνης» όταν στερούνται τις συσκευές.
«Η χρήση μίας οθόνης ως βοήθημα που δίνεται στα παιδιά για να ανακτήσουν την ηρεμία τους είναι μια μορφή εξωτερικής αυτορρύθμισης, η οποία μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματική βραχυπρόθεσμα. Εν τούτοις, καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, πρέπει να αναπτύξουν εσωτερικά μέσα αυτορρύθμισης για να μπορούν να διαχειρίζονται εξ ολοκλήρου τα συναισθήματα τους», είπε στους Epoch Times η Κάρολαϊν Φιτζπάτρικ, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Σερμπρούκ στο Κεμπέκ και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.
Οι συγγραφείς της μελέτης συνιστούν στους γονείς αντί να δίνουν στο παιδί μια ψηφιακή συσκευή σε μια απογοητευτική κατάσταση, να δράττονται της ευκαιρίας να τα διαπαιδαγωγήσουν: να τα βοηθήσουν να αναγνωρίζουν τα συναισθήματά τους και να τα διδάξουν πώς να τα διαχειρίζονται.
Περιορισμοί της μελέτης
Παρότι η μελέτη παρέχει πολύτιμα στοιχεία, οι ερευνητές εξήγησαν πως τα ευρήματά της έχουν αρκετούς περιορισμούς, περιλαμβανομένης και της εξάρτησης από δεδομένα που παρέχονται από τους γονείς. Μερικοί γονείς, επίσης, εγκατέλειψαν την έρευνα προτού γίνει ο επανέλεγχος, κάτι το οποίο μπορεί να παραποίησε τα αποτελέσματα. Νεότεροι γονείς και γονείς που είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιήσουν την ψηφιακή ρύθμιση συναισθημάτων ήταν λιγότερο πιθανό να συμμετάσχουν στην επανεξέταση, με πιθανό αποτέλεσμα τη διαστρέβλωση των παρατηρηθέντων συσχετισμών.
Επιπλέον, η συλλογή των δεδομένων έγινε κατά τη διάρκεια της πανδημίας του COVID-19, περιόδου που χαρακτηρίστηκε από αυξημένη χρήση των ψηφιακών συσκευών λόγω της απαγόρευσης κυκλοφορίας, κάτι που επίσης μπορεί να επηρέασε το πρότυπο χρήσης ψηφιακών συσκευών.
Οι συγγραφείς προτείνουν στις μελλοντικές έρευνες να στοχεύσουν να αναπαράγουν αυτά τα ευρήματα υπό διαφορετικές καταστάσεις και με πιο ποικίλο πληθυσμό. Επιπροσθέτως, τα δεδομένα παρατήρησης της αυτορρύθμισης των παιδιών και της γονεϊκής χρήσης των ψηφιακών συσκευών για τη διαχείριση των συναισθημάτων θα μπορούσαν να παρέχουν μια βαθύτερη κατανόηση της δυναμικής που παρατηρήθηκε στη μελέτη.
Οι δίπλες είναι παραδοσιακό γλυκό της Καλαμάτας. Τις φτιάχνουν πάντα σε γιορτές, αρραβώνες, γάμους, βαφτίσια. Το 12ήμερο, όμως, έχουν την τιμητική τους!
Υλικά
(για 70 δίπλες)
Για τη ζύμη
10 αυγά
1 κιλό αλεύρι
χυμό από 1 λεμόνι
1 σφηνάκι λικέρ ή ούζο
1 κ.γ. ζάχαρη
1/2 κ.γ. αλάτι
Για το σιρόπι
1 κιλό νερό
1 κιλό ζάχαρη
1 κιλό μέλι
2 κ.σ. λάδι
250 γρ. καρύδια
1 κ.σ. κανέλα
Εκτέλεση
(2 ώρες)
1
Σπάμε τα αυγά σε ένα μπολ, τα χτυπάμε, ρίχνουμε το ποτό με το λεμόνι, μετά το αλάτι και τη ζάχαρη, ενώ χτυπάμε όλα αυτά. Κοσκινίζουμε το αλεύρι. Κρατάμε λίγο από αλεύρι στην άκρη. Κάνουμε μια λακουβίτσα και ρίχνουμε μέσα το μείγμα των αυγών. Ζυμώνουμε και αν χρειαστεί προσθέτουμε αλεύρι, μέχρι να έχουμε μια πολύ σφιχτή ζύμη. Το τυλίγουμε με μεμβράνη και το αφήνουμε για 1 ώρα.
2
Βάζουμε μπόλικο λάδι σε μια κατσαρόλα να κάψει. Κόβουμε τη ζύμη μας σε μεγάλες ροδέλες και μετά ξανά στη μέση.
3
Παίρνουμε μια ροδέλα. Την πατάμε λίγο με το χέρι. Βάζουμε τη μηχανή για τα ζυμαρικά στο 2 (χοντρό) και περνάμε το ζυμάρι από μέσα.
4
Μετά το περνάμε και μια δεύτερη φορά από το ίδιο σημείο.
5
Βάζουμε τη μηχανή μας στο 4 (μεσαίο) και περνάμε τη λωρίδα μας από εκεί πάλι 2 φορές.
6
Βάζουμε τη μηχανή στο 6 (λεπτό) και περνάμε τη λωρίδα μας για 2 ακόμα φορές από μέσα. Έχουμε πλέον μια πολύ μακριά και λεπτή λωρίδα ζύμης.
7
Έχουμε απλώσει πάνω στο τραπέζι μας ένα σεντόνι. Ακουμπάμε εκεί τη λωρίδα μας. Κάνουμε την ίδια διαδικασία και για τις υπόλοιπες λωρίδες. Φροντίζουμε να τις σκεπάσουμε με δροσερό σεντόνι και από πάνω για να μην ξεραθούν στο μεταξύ όσες κάνουμε. Κόβουμε τις λωρίδες μας σε κομμάτια ορθογώνια.
8
Παίρνουμε ένα κομμάτι ζύμης από αυτά που κόψαμε. Το ανοίγουμε λίγο με τα χέρια και το ρίχνουμε στο τηγάνι. Το γυρνάμε αμέσως και από την άλλη πλευρά. Μετά το τσιμπάμε από τη μια άκρη με ένα πιρούνι και το γυρνάμε γύρω γύρω για να πάρει το στρογγυλό σχήμα. Θέλει γρήγορες κινήσεις.
9
Για να τηγανιστούν, τις κρατάμε λίγο με το πιρούνι μας κάτω από το λάδι. Δεν θέλει πολύ, ίσα να πάρουν λίγο χρώμα. Μετά, τις αφήνουμε όρθιες σε ένα ταψάκι να φύγει λίγο λάδι.
10
Αφού φτιάξουμε τις δίπλες μας, κάνουμε το σιρόπι. Σε μεγαλούτσικη κατσαρόλα βράζουμε πρώτα τη ζάχαρη με το νερό για λίγο. Μετά προσθέτουμε το μέλι και το λάδι. Το λάδι το βάζουμε για να μη μαλακώνουν οι δίπλες.
11
Το σιρόπι θα αφρίσει. Πρέπει να το ξαφρίσουμε. Όταν είναι έτοιμο (έχει βράσει για λίγο δηλαδή), σβήνουμε το μάτι, αλλά αφήνουμε την κατσαρόλα πάνω.
12
Βάζουμε μέσα στο σιρόπι μία-μία τις δίπλες, τις γυρνάμε καλά και μετά τις βάζουμε στο ταψί.
13
Έχουμε ανακατέψει το καρύδι με την κανέλα. Σε κάθε στρώση από δίπλες ρίχνουμε καρυδάκι λοιπόν από πάνω και έτοιμες οι δίπλες μας.
Την πρώτη εβδομάδα του Απριλίου, οι οκτώ περιοδεύοντες θίασοι του Shen Yun Performing Arts πραγματοποίησαν 51 παραστάσεις σε δώδεκα πόλεις στον Καναδά, τη Δανία, τη Γαλλία, τη Σουηδία, την Ταϊβάν και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο θίασος Shen Yun International εμφανίζεται σε μια κατάμεστη αίθουσα στο Four Seasons Centre for the Performing Arts στο Τορόντο του Καναδά στις 7 Απριλίου. Η εταιρεία πραγματοποίησε δέκα παραστάσεις στο Τορόντο, από τις 30 Μαρτίου έως τις 7 Απριλίου. (φωτ.: The Epoch Times)
Χαρά της ζωής και πνευματικότητα
Ο ηθοποιός Ρόμπερτσον Ντην και ο φίλος του Άιβαρ Τζόνσον, που παρακολούθησαν το Shen Yun στο Χόλυγουντ, στις 5 Απριλίου, εντυπωσιάστηκαν βαθιά από τις επιδόσεις των χορευτών:
«Μοιάζουν να είναι υπερφυσικοί», είπε ο Ντην. «Έχω ανέβει στη σκηνή αμέτρητες φορές. Χρειάζεται πολλή συγκέντρωση για να τα κάνεις όλα τόσο τέλεια χωρίς να φαίνεται ότι προσπαθείς πολύ… Οι χορευτές του Shen Yun δείχνουν σαν να τους είναι όλα πολύ εύκολα και ότι τους δίνει μεγάλη χαρά αυτό που κάνουν.»
Ο Robertson Dean (δεξιά) και ο Ivar Johnson παρευρίσκονται στην παράσταση Shen Yun στο Χόλυγουντ στις 5 Απριλίου. (φωτογραφία: The Epoch Times)
Μιλώντας για τις χορογραφίες που βασίζονται στη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας και αναφέρονται και στις παράνομες εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από κρατούμενους συνείδησης, ο Ντην ανέφερε ότι τον άγγιξαν βαθύτατα:
«Με συγκίνησαν πολύ αυτές οι χορογραφίες. Δεν είναι αυτό που περίμενα, αλλά το σημαντικό είναι να σταματήσουν να διώκονται [οι άνθρωποι]. Αυτό είναι το βασικότερο πίσω από όλα αυτά», επισημαίνει ο Αμερικανός ηθοποιός.
«Η καρδιά στο κιβώτιο οργάνων, η εξαναγκαστική συλλογή οργάνων… Είμαι υπέρ της παρουσίασης του θέματος, γιατί νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι δεν το πιστεύουν πραγματικά ή δεν το έχουν ακούσει ποτέ. Είναι πραγματικά δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι συμβαίνει κάτι τόσο κακό», πρόσθεσε.
Ο Ντην παρατήρησε, επίσης, ότι είδε τη «χαρά της ζωής» στις παραστάσεις του Shen Yun και ότι αυτό είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί.
«Χρειάζεται πολύ σοβαρή προσπάθεια και έχει να κάνει με την πνευματικότητα των ερμηνευτών. Είναι τέλειοι. Oι κινήσεις τους είναι απόλυτα αρμονικές και συντονισμένες. Η παράσταση έχει μια υψηλή αποστολή. Έχει έναν ανώτερο σκοπό τον οποίο κάθε συντελεστής προσπαθεί να μεταφέρει. Δεν το ήξερα αυτό πριν, αλλά τώρα το ξέρω.
»Εκτιμώ ιδιαίτερα την πνευματικότητα που φέρνουν οι ερμηνευτές στη σκηνή. Η αφοσίωση σε μια μορφή τέχνης που έχει τις ρίζες της στο παρελθόν είναι μια πνευματική εμπειρία από μόνη της», είπε.
Ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει η ανθρωπότητα
Ο ηθοποιός Τομ Κάτσης, ο οποίος παρακολούθησε το Shen Yun στο Χόλυγουντ το απόγευμα της 6ης Απριλίου λέει για την εμπειρία του:
«Η παράσταση ήταν καταπληκτική. Ο συνδυασμός χαριτωμένων χορευτικών κινήσεων και σωματικής δύναμης ήταν πραγματικά αξιοσημείωτος. Υπέροχη χορογραφία», είπε ο Κάτσης.
Ο Tom Katsis, ηθοποιός, στην απογευματινή παράσταση του Shen Yun στο Χόλυγουντ, στις 6 Απριλίου (φωτογραφία: The Epoch Times)
«Θα προτείνω αυτή την παράσταση σε όλους. Θα μοιραστώ επίσης την εμπειρία μου στο Facebook. Αυτό είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να δημιουργήσει η ανθρωπότητα», δήλωσε ενθουσιασμένος.
Ο ηθοποιός Άνταμ Κρόουσντελ παρακολούθησε την ίδια παράσταση και δήλωσε εξίσου συγκλονισμένος: «Ήταν απολύτως συναρπαστικό. Υπέροχο, απλά υπέροχο!»
«Είναι υπέροχο να βλέπεις μια παράσταση που δίνει έμφαση στις υψηλότερες και καλύτερες αρχές που πρέπει να ακολουθεί η ανθρωπότητα. Νομίζω ότι υπάρχει μια τάση αυτές τις μέρες να εστιάζουμε στο άσχημο, στη βία και σε ό,τι πιο ευτελές έχει η ανθρωπότητα. Αλλά αυτή η παράσταση προσφέρει το ακριβώς αντίθετο. Είναι πολύ εμπνευσμένη και ελκυστική και έχει έναν αέρα ανανέωσης… »,πρόσθεσε. «Χαίρομαι που αυτές οι ιστορίες εστιάζουν στο υψηλότερο που έχει να προσφέρει η ανθρωπότητα και παρουσιάζουν τα καλύτερα στοιχεία της ανθρώπινης φύσης, καθώς και την ένωση του θεϊκού με το ανθρώπινο.»
Όντας και ο ίδιος καλλιτέχνης, ο Κρόουσντελ εξέφρασε την εκτίμησή του για τις ικανότητες των καλλιτεχνών του Shen Yun.
«Πρέπει να ξεπεράσεις την ερμηνεία σου για να φτάσεις στις καρδιές των ανθρώπων αποτελούν το κοινό – και αυτό το έκαναν θαυμάσια. Υπήρχαν πολλά λεπταίσθητα στοιχεία και εξαιρετική επικοινωνία μεταξύ ερμηνευτών και κοινού», είπε.
«Έχουν πραγματικά υπέροχες δεξιότητες, ο καθένας τους… Η ζωντανή μουσική ήταν εκπληκτική… Συναρπαστικοί ήχοι και εξαιρετική αλληλεπίδραση μεταξύ της ορχήστρας και της σκηνής. Όλοι όσοι είδα και άκουσα, λάτρεψαν την παράσταση. Έλαμπαν και το βάδισμά τους είχε αλλάξει.»
«Ελπίζω ότι θα έρθει η μέρα στο εγγύς μέλλον που η πραγματική τέχνη θα επιστρέψει στην Κίνα και αυτή η παράσταση θα γίνει επιτέλους δεκτή εκεί», είπε.
Ο Joaquín Valdepenas, κλαρινίστας και μαέστρος, παρακολούθησε μια παράσταση του Shen Yun στο Τορόντο, στις 5 Απριλίου. (φωτογραφία: NTD TV)
Ο Χοακίν Βαλντεπένας, κλαρινίστας και μαέστρος, είδε την παράσταση του Shen Yun στο Τορόντο στις 5 Απριλίου.
«Όλα ήταν πολύ καλά. Δεν υπάρχει τίποτα να παρατηρήσω. Ήταν πάρα πολύ καλό. Πολύ επαγγελματική και σε πάρα πολύ υψηλό επίπεδο», σχολίασε ο Βαλντεπένας.
«Υπέροχη μουσική παράσταση. Πολύ καλή ορχήστρα. Απίστευτη ενότητα και ο τρόπος που αποδίδουν όλοι σε μια παρόρμηση, μαζί – απλά άψογος. Πολύ εντυπωσιακό.»
Ο ερχομός ενός νέου κόσμου
Η Βελγίδα πριγκίπισσα Αν ντε Λιν και ο σύζυγός της είδαν το Shen Yun στη Ρενς της Γαλλίας στις 2 Απριλίου.
«Μου άρεσε πάρα πολύ. Όμορφες χορογραφίες, χορευτές και χρώματα. Και επίσης μια ορισμένη θεϊκότητα που υπήρχε στην παράσταση, νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό. Στην αρχή απεικονίστηκαν θεϊκά όντα που κατέβηκαν στη γη σε αποστολή. Και στο τέλος, είδαμε την άφιξη ενός νέου κόσμου γεμάτου φως», είπε η πριγκίπισσα.
«Αισθανθήκαμε ότι πραγματικά υπάρχει ένα είδος πνευματικού χώρου σε υψηλότερο επίπεδο. Το Shen Yun το έδειξε αυτό στην παράσταση. Όλοι πρέπει να το ένιωσαν. Το ελπίζω. Εκείνη τη στιγμή, μου φάνηκε ότι όλα συγχωνεύτηκαν – τα χρώματα, ο φωτισμός, η μουσική, κι ένα απίστευτα όμορφο σκηνικό, που ήταν σαν συνέδεε αυτόν τον κόσμο με τον Παράδεισο και μάλιστα με τα υψηλότερα επίπεδά του. Εδώ μπορούμε να εντοπίσουμε τη σύνδεση του ανθρώπου με το θείο. Ήταν πραγματικά υπέροχο», πρόσθεσε.
«Είμαι βαθιά ευγνώμων στο Shen Yun»
O Søren Espersen, μέλος του κοινοβουλίου της Δανίας, παρακολούθησε την παράσταση του Shen Yun στο Όντενσε της Δανίας στις 5 Απριλίου. (στιγμιότυπο οθόνης από το NTD TV)
Ο Σόρεν Έσπερσεν, μέλος του κοινοβουλίου της Δανίας, παρακολούθησε το Shen Yun στο Όντενσε της Δανίας στις 5 Απριλίου.
«Το Shen Yun αποκαλύπτει τη σοφία των ανθρώπων. Νομίζω ότι η ύπαρξη του Shen Yun Performing Arts και η παγκόσμιας κλάσης ερμηνείες τους είναι κρίσιμες, κι αυτό φαίνεται επειδή εξοργίζουν το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας. Ως εκ τούτου, είμαι βαθιά ευγνώμων στο Shen Yun και του δίνω την υψηλότερη βαθμολογία», δήλωσε ο Έσπερσεν.
Κάτι που εξυψώνει την ψυχή
Η βουλευτής Άννα Ρόμπερτς παρακολούθησε την παράσταση του Shen Yun στο Τορόντο στις 4 Απριλίου και πρόσφερε στην εταιρεία ένα βραβείο ως αναγνώριση της συνεισφοράς των καλλιτεχνών στον πολιτισμό.
Σύμφωνα με τη κα Ρόμπερτς, το Shen Yun μοιράζεται με τους Καναδούς την ιστορία «των αγώνων και των θυσιών που υπομένει ο κινεζικός λαός».
«Η παράσταση λέει επίσης ότι υπάρχει ελπίδα για εμάς. Νομίζω ότι όποιος παρακολουθήσει αυτή την παράσταση, φεύγει με αυτό το συναίσθημα. Υπέροχο από κάθε άποψη», είπε.
«Μακάρι να είχα τις ικανότητές τους γιατί είναι απλά καταπληκτικές. Όλη η παράσταση – ακροβατικά, χορός, μουσική – είναι κάτι που εξυψώνει την ψυχή. Νομίζω ότι αυτό χρειαζόμαστε σήμερα. Πρέπει να επαναφέρουμε την ελπίδα στον Καναδά», είπε η κα Ρόμπερτς.
Η βουλευτής Anna Roberts απονέμει ένα βραβείο στο σύνολο Shen Yun Performing Arts στο Four Seasons Center for the Performing Arts, στο Τορόντο, στις 4 Απριλίου. (φωτογραφία: NTD TV)
Ο βουλευτής του Καναδά Κέβιν Βουόνγκ παρακολούθησε την παράσταση του Shen Yun στο Τορόντο στις 2 Απριλίου.
«Ήταν ένα απίστευτο θέαμα. Ως βουλευτής, είμαι πολύ χαρούμενος που το Shen Yun συμπεριέλαβε το Τορόντο στην παγκόσμια περιοδεία του. Νιώθω τυχερός που μπόρεσα να το δω από κοντά», ομολόγησε.
Ο κος Βουόνγκ συγκινήθηκε ιδιαίτερα από τις χορογραφίες που βασίζονται στις συνεχείς παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη σύγχρονη Κίνα.
«Το Σεν Γιουν είναι μια πολύ σημαντική υπενθύμιση για όσους από εμάς εδώ θεωρούμε κάποια από τα παγκόσμια ανθρώπινα δικαιώματα δεδομένα», επεσήμανε.
«Το δικαίωμά μας στην ελευθερία της έκφρασης και η ελευθερία να ακολουθάμε τις πνευματικές μας πεποιθήσεις δεν είναι δεδομένα και διαθέσιμα παντού στον κόσμο. Είναι καλό είναι να το θυμόμαστε αυτό και όχι μόνο να αγωνιζόμαστε για την προστασία τους εδώ στον Καναδά, αλλά και να βοηθάμε και τους άλλους λαούς να απολαμβάνουν τα ίδια ανθρώπινα δικαιώματα», είπε ο κος Βουόνγκ, προσθέτοντας ότι η επίδειξη της προκομμουνιστικής Κίνας από τον θίασο του δίνει «μεγάλη ελπίδα» και ότι είδε στο Shen Yun «κάτι που είναι σημαντικό όχι μόνο για την Κίνα, αλλά για ολόκληρο τον κόσμο».
Ο θίασος Shen Yun New Era εμφανίζεται σε μια κατάμεστη αίθουσα στο Palais des Congrès στο Παρίσι, στις 7 Απριλίου. (φωτογραφία: The Epoch Times)
«Είναι περισσότερα τα πράγματα που μας ενώνουν παρά αυτά που μας χωρίζουν. Νομίζω ότι είναι σημαντικό να το θυμόμαστε πάντα αυτό», τόνισε ο βουλευτής. «Η ευγένεια και η συμπόνια ήταν μείζονα θέματα στην παράσταση του Shen Yun, καθώς και η σημασία της πίστης. Η πίστη μου παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή μου, κάτι που είναι καλό, ειδικά σήμερα που υπάρχουν τόσες δυσκολίες και προβλήματα.»
Όνειρα που βγαίνουν αληθινά
Η Αντρέα Χέιζελ, μέλος του επαρχιακού κοινοβουλίου του Οντάριο, παρακολούθησε το Shen Yun στο Τορόντο στις 4 Απριλίου.
«Είμαι σοκαρισμένη. Συνήθως δεν μένω άφωνη, αλλά σήμερα ήμουν. Είχαμε ακούσει πολλά για την παράσταση και είχαμε δει πολλά στη διαφήμιση. Αλλά όταν ήρθαμε εδώ – ω Θεέ! Είναι κάτι που πρέπει όλοι στον Καναδά να το δουν, γιατί είναι απλά μαγευτικό», είπε η κα Χέιζελ.
«Αυτό που είδα ήταν σαν όνειρα που έγιναν πραγματικότητα: αγάπη, πάθος, ειρήνη και ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Αλλά αυτό που μου άρεσε περισσότερο είναι η κουλτούρα που είδα: η ομορφιά και τα κοστούμια που ενώνουν τα πάντα και τα ζωντανεύουν από την αρχή μέχρι το τέλος. Πώς μπορώ λοιπόν να μην είμαι εδώ για να το υποστηρίξω, να υποστηρίξω την ακεραιότητα και την αξία του πολιτισμού; Νομίζω ότι αυτό είναι πραγματικά σημαντικό. Το Shen Yun μπορεί να ξυπνήσει σε πολλούς νέους την επιθυμία να διατηρήσουν αυτόν τον πολιτισμό… Χρειαζόμαστε αυτού του είδους τον πολιτισμό για να επιβιώσουμε», δήλωσε.
«Ο Καναδάς είναι ένα υπέροχο μέρος. Εδώ υπάρχει ελευθερία. Εκφράστε τις πεποιθήσεις σας, είτε πρόκειται για πτυχές του πολιτισμού είτε της θρησκείας, είναι κάτι αποδεκτό στον Καναδά», είπε η κα Χέιζελ.
Ως πρώην χορεύτρια, γνωρίζει από πρώτο χέρι την αφοσίωση που χρειάζεται για να δημιουργηθεί μία παράσταση αυτού του διαμετρήματος.
«Αυτή είναι μια τεράστια δουλειά. Η καρδιά μου είναι με κάθε έναν από τους χορευτές. Δεν είναι εύκολο – είναι πρόβες μέρα και νύχτα, είναι μελανιές στα πόδια και μελανιές στις φτέρνες. Νιώθω μεγάλη αγάπη για αυτούς τους χορευτές.»
«Σκοπεύω να παρακολουθήσω την παράστασή τους και την επόμενη χρονιά. Το Shen Yun πρέπει να δώσει περισσότερες παραστάσεις στο Τορόντο», δήλωσε.
Τι σημαίνει επιστροφή; Τι σημαίνει να γυρίζεις σπίτι; Το σπίτι μας βρίσκεται εκεί όπου ανήκουμε, οι άνθρωποι και οι τόποι που είναι δικοί μας ενώ κι εμείς είμαστε δικοί τους. Ωστόσο, αυτό το ανήκειν φτάνει στην πληρότητά του μόνο μέσω της ενεργής επιλογής μας και της συμμόρφωσής μας με τους περιορισμούς που μας θέτει η αφοσίωσή μας σε έναν λαό και έναν τόπο. Μια τέτοια αφοσίωση απαιτεί συνεχή επιλογή, επαναβεβαίωση και επιστροφή.
Η “Οδύσσεια” του Ομήρου διερευνά σε μεγάλο βάθος αυτές τις έννοιες της επιστροφής και του ανήκειν. Ο “νόστος” – η “επιστροφή”- ξεχωρίζει ως η σημαίνουσα λέξη και έννοια στο ποίημα, όπως λέει η Εύα Μπραν στο βιβλίο της “Ομηρικές Στιγμές”. Υπάρχουν, ωστόσο, διαφορετικά είδη επιστροφής. Γράφει: “Φαίνεται ότι το “γυρίζω σπίτι”, η επιστροφή, δεν είναι τόσο απλό όσο το να επιβιώσεις από τη θάλασσα και να ξαναπάρεις ένα παλάτι- μπορεί να γυρίσεις σπίτι αλλά να μην είσαι εκεί, μπορεί να επιστρέψεις αλλά να μην είσαι εσύ”. Στην “Οδύσσεια”, ο Όμηρος μας τραγουδά για ένα βαθύτερο είδος νόστου – τον αέναο νόστο της αληθινής πίστης και αφοσίωσης.
Πίστη στον άνθρωπο
Αταλάντευτη στην πίστη της στον Οδυσσέα, η Πηνελόπη (α) κάθεται μόνη στον αργαλειό της, ενώ μια υπηρέτρια μαζεύει μήλα, αντιπροσωπεύοντας τους πειρασμούς που την περιβάλλουν. “Πηνελόπη”, 1864, του Τζον Ρόνταμ Σπένσερ Στάνχοπ. Λάδι σε καμβά. Ιδιωτική συλλογή. (Public Domain)
Αν και το θέμα της πίστης διατρέχει όλο το ποίημα, βρίσκει τη βαθύτερη και σημαντικότερη έκφρασή του στο γάμο του Οδυσσέα και της Πηνελόπης.
Στη δυτική λογοτεχνία, η Πηνελόπη αποτελεί υπόδειγμα πίστης. Περιμένει 20 χρόνια να επιστρέψει ο σύζυγός της, αποκρούοντας τους μνηστήρες που προσπαθούν να σφετεριστούν το στέμμα και το κρεβάτι του βασιλιά, γαντζωμένη στην ελπίδα και τους γαμήλιους όρκους της, όταν πολλές κατώτερες γυναίκες θα εγκατέλειπαν τον Οδυσσέα και θα υπέκυπταν στην τεράστια πίεση να ξαναπαντρευτούν.
Η ακλόνητη καρδιά της δεν παύει ποτέ να νοσταλγεί τον σύζυγό της. Ο χρόνος δεν φαίνεται να επουλώνει την πληγή της απώλειάς της, αλλά ούτε και να πνίγει εντελώς την ελπίδα. “Όλη μέρα επιδίδομαι σε αναστεναγμούς και δάκρυα”, θρηνεί, σαν να είχε φύγει ο Οδυσσέας μόλις την προηγούμενη μέρα.
Αλλά και ο Οδυσσέας θρηνεί για τη σύζυγό του. Και παρόλο που η πίστη του δεν φτάνει την πίστη της Πηνελόπης, είναι ωστόσο αξιοσημείωτη. Στην πρώτη μας συνάντηση στο έπος με τον “πολυτλα” Οδυσσέα -για να χρησιμοποιήσουμε το σημαντικότερο ομηρικό επίθετο- αυτός μαραζώνει από νοσταλγία για την Πηνελόπη και την πατρίδα του, ενώ είναι παγιδευμένος στο νησί της νύμφη Καλυψούς, η οποία τον θέλει για σύζυγο. Ο Όμηρος λέει ότι η καρδιά του είναι “προσηλωμένη στη γυναίκα του και στην επιστροφή του”. Σε μια οδυνηρή εικόνα, ο Όμηρος απεικονίζει τον Οδυσσέα στο νησί ως εξής:
“…εκείνος στο γιαλό καθούμενος, ως πάντα που, θρηνούσε,
με πίκρες, στεναγμούς και κλάματα σπαράζοντας τα στήθη,
την άκαρπη θωρώντας θάλασσα με βουρκωμένα μάτια.” [1]
Αν και ο Οδυσσέας δεν παραμένει πιστός στην Πηνελόπη με το σώμα του, ωστόσο, αποδεικνύει την απόλυτη αφοσίωσή του σε αυτήν όταν παίρνει την καίρια απόφαση να εγκαταλείψει όχι μόνο την Καλυψώ, μια δευτερεύουσα θεά, αλλά και την ίδια την αθανασία που εκείνη του υπόσχεται αν παραμείνει κοντά της, για χάρη της Πηνελόπης.
Παρά την ομορφιά, την αθανασία και την αρχοντιά της Καλυψούς, ο Οδυσσέας λαχταρούσε τη γυναίκα του και την ελευθερία του, την οποία του απέδωσαν εν τέλει οι θεοί του Ολύμπου. “Ο Ερμής διατάζει την Καλυψώ να απελευθερώσει τον Οδυσσέα”, 1665, του Ζεράρ ντε Λαιρές. Λάδι σε καμβά. Μουσείο Τέχνης του Κλήβελαντ. (Public Domain)
Αλλά ακόμη και όταν ο Δίας την έχει διατάξει να αφήσει τον Οδυσσέα να φύγει, η Καλυψώ δεν μπορεί να μην κάνει μια τελευταία προσπάθεια να τον πείσει να μείνει κοντά της:
“Ας είναι, γεια χαρά σου!
Μονάχα αν κάτεχες στα φρένα σου τα βάσανα που η μοίρα
να σύρεις γράφει, πριν τα χώματα τα πατρικά πατήσεις,
εδώ θ᾿ απόμενες, κοιτάζοντας το σπήλιο αυτό μαζί μου,
και θα ‘σουν από πάνω αθάνατος, κι ας έχεις τόσο πόθο
να ιδείς το ταίρι σου, που ατέλειωτα σε τυραννά ο καημός του.
Θαρρώ από κείνη εγώ χειρότερη στην ελικιά δεν είμαι
κι ουδέ στο ανάριμμα᾿ κι αταίριαστο να παραβγαίνουν θα ‘ταν
έτσι κι αλλιώς θνητές με αθάνατες στην ελικιά, στην όψη.» [2]
Ο Οδυσσέας απαντά θαυμάσια σε αυτά τα λόγια της νύμφης:
«Θεά σεβάσμια, μη μου οργίζεσαι᾿ κι εγώ καλά το ξέρω᾿
αλήθεια, η Πηνελόπη η φρόνιμη δε δύνεται ποτέ της
στην ομορφιά και στο παράστημα να παραβγεί μαζί σου᾿
τι είναι θνητή, μα εσύ κι αθάνατη κι αγέραστη λογιέσαι.
Μα κι έτσι θέλω κι ακατάπαυτα με δέρνει ο πόθος, πίσω
να στρέψω, την ημέρα κάποτε να ιδώ του γυρισμού μου.» [3]
Αυτό που κάνει την απάντησή του τόσο υπέροχη είναι ότι ο Οδυσσέας δεν αρνείται την άποψη της θεάς, ότι είναι ωραιότερη και ανώτερη από την Πηνελόπη. Και είναι αθάνατη, σε αντίθεση με τη σύζυγο του Οδυσσέα, η οποία είναι προορισμένη να γεράσει και να πεθάνει. Ο Οδυσσέας τα αναγνωρίζει όλα αυτά, αλλά επιλέγει την Πηνελόπη ούτως ή άλλως.
Ακόμα και με όλα τα ελαττώματά της, κανείς δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη μοναδική ψυχή που επέλεξε ο Οδυσσέας για σύντροφο της ζωής του πριν από τόσα χρόνια. Και εδώ έχουμε μια βαθιά αλήθεια για τον γάμο και την πίστη. Όπως το θέτει ο Γουέντελ Μπέρι στο δοκίμιό του “Το σώμα και η γη” (“The Body and the Earth”) από το βιβλίο του “The Unsettling of America”: “Πρόκειται, στην πραγματικότητα, για ένα γαμήλιο τελετουργικό που μοιάζει πολύ με το δικό μας, κατά το οποίο ο Οδυσσέας απαρνιέται τους άλλους, αρχίζοντας από την αθάνατη θηλυκότητα της θεάς, και ανανεώνει την υπόσχεσή του στους γήινους όρους του γάμου του”.
“Η συνάντηση του Οδυσσέα και της Πηνελόπης”, 1788, του Φραντσέσκο Μπαρτολότσι, από το έργο του Τζον Φράνσις Ριγκώ. Χαρακτική και διακεκομμένη χαλκογραφία σε χαρτί. Rijksmuseum, Άμστερνταμ. (Public Domain)
Πράγματι, κάτι πρέπει να θυσιάσουμε όταν παντρευόμαστε. Πριν από το γάμο, όλοι μας έχουμε ένα πρότυπο, ένα ιδεώδες του ατόμου που ελπίζουμε να παντρευτούμε. Κατά κάποιον τρόπο, οι άνδρες αγαπούν τη γυναικεία φύση και οι γυναίκες αγαπούν την ανδρική φύση αφηρημένα, ως ιδανικά. Αλλά όταν ερωτευόμαστε και παντρευόμαστε, αυτό το αφηρημένο ιδανικό πρέπει να γίνει συγκεκριμένο και χειροπιαστό. Δεν αγαπάμε πλέον τη γυναικεία ή την ανδρική φύση ή κάποιο αθάνατο, τέλειο δείγμα αυτών, αλλά ένα συγκεκριμένο, υπέροχο, ατελές ον και μόνον αυτό.
Ο Όμηρος μας δείχνει ότι αληθινή πίστη σημαίνει να εγκαταλείπεις όλους τους άλλους πιθανούς συντρόφους -ακόμα και το “ιδανικό” που υπάρχει αφηρημένα, κάπου “εκεί έξω”, αυτήν τη θεά ή τον θεό που οι άνθρωποι περιμένουν μερικές φορές κοροϊδεύοντας τον εαυτό τους- υπέρ ενός πραγματικού, θνητού όντος. Το ιδανικό πρέπει να θυσιαστεί για τον πραγματικό άνθρωπο, τον άνθρωπο που έχει κανείς πραγματικά.
“Η Ευρύκλεια ξυπνά την Πηνελόπη για να της πει για την επιστροφή του Οδυσσέα”, 18ος αιώνας, από την Αντζέλικα Κάουφμαν. Λάδι σε καμβά. Ιδιωτική συλλογή. (Public Domain)
Και αυτό το πρόσωπο, αν και δεν είναι θεός ή θεά, είναι κατά έναν μυστηριώδη τρόπο πολύ ανώτερο από την εξιδανικευμένη εκδοχή του συντρόφου μας. Η ιστορία του Οδυσσέα τα δραματοποιεί όλα αυτά.
Ο γάμος, ένας ριζωμένος θεσμός
Η τελική δοκιμασία στην οποία υποβάλλει η Πηνελόπη τον Οδυσσέα με το γαμήλιο κρεβάτι τους αφορά το αν έχει επιστρέψει μόνο στο σώμα ή και στην καρδιά. Είναι ο ίδιος άνθρωπος; Είναι πιστός σε εκείνη και στο σπίτι τους; Γνωρίζοντας το αμετακίνητο του κρεβατιού τους (το οποίο είναι κυριολεκτικά ριζωμένο στη γη), ο Οδυσσέας δείχνει να παραμένει αναλλοίωτος. “Η δοκιμασία που έχει περάσει τώρα είναι αυτή της ταυτότητας με την κυριολεκτική της έννοια, της αυτο-ομοιότητας”, γράφει η Μπραν. “Εξακολουθεί να είναι ο άνθρωπος που ήταν πριν πάει στην Τροία, ο σύζυγός της που επέστρεψε με ακλόνητη και φορτισμένη με μνήμες αγάπη του για τη γυναίκα του και με ακατάλυτη πίστη στον φυσικά ριζωμένο θεσμό του γάμου”.
“Η Αθηνά απομακρύνει τις αμφιβολίες της Πηνελόπης”, μεταξύ 1632 και 1633, από τον Θεόδωρο βαν Θούλντεν, από το έργο του Φραντσέσκο Πριματίτσο. Χαρακτικό. Rijksmuseum, Άμστερνταμ. (Public Domain)
Η πίστη απαιτεί μια συνεχή επιστροφή, μια συνεχή επιλογή, παρ’ όλες τις δυσκολίες της ξηράς και της θάλασσας. Και αν κάποιος είναι πιστός, η χαρά θα επιστρέψει επίσης. Ο Μπέρι σχολιάζει: “Αυτό που προσφέρει ο γάμος -και αυτό που η πίστη έχει σκοπό να προστατεύσει- είναι η δυνατότητα στιγμών όπου αυτό που έχουμε επιλέξει και αυτό που επιθυμούμε ταυτίζονται”.
Αυτές οι στιγμές δεν μπορούν να είναι συνεχείς, μας υπενθυμίζει. Ο Οδυσσέας και η Πηνελόπη χωρίζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα -συμβολικά, η αγάπη τους είναι στεγνή, επώδυνη, μη ανταποδοτική. Αλλά η πίστη τους ανταμείβεται όταν βιώνουν, κατά κάποιον τρόπο, μια δεύτερη γαμήλια νύχτα μετά την περίφημη επανένωσή τους στο τέλος του ποιήματος. Στη μέση ηλικία τους, η αγάπη τους γίνεται φρέσκια, καινούργια και πάλι. Η χαρά αναβλύζει με μεγαλύτερη ένταση, ακόμη και από ό,τι όταν παντρεύτηκαν για πρώτη φορά. Μια τέτοια εμπειρία έρχεται μόνο μέσα από την πίστη και την αφοσίωση.
“Η επιστροφή του Οδυσσέα στην Ιθάκη”, περ. 1814, του Γκασπάρε Μαρτελίνι για τον Φερδινάνδο Γ’. Φρέσκο σε οροφή, με ζωφόρο διακοσμημένη στις γωνίες με αλληγορίες της Πίστης, της Δύναμης, του Ηρακλή και του Απόλλωνα. Παλάτι Πίτι, Φλωρεντία, Ιταλία. (Diego Delso/CC BY-SA 4.0)
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. Ομήρου Οδύσσεια, Ραψωδία Ε΄, στίχοι 82-84. Από την ιστοσελίδα uoa.gr
2. Ομήρου Οδύσσεια, Ραψωδία Ε΄, στίχοι 205-213. Από την ιστοσελίδα uoa.gr
3. Ομήρου Οδύσσεια, Ραψωδία Ε΄, στίχοι 215-220. Από την ιστοσελίδα uoa.gr
Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο προσκαλεί τους μικρούς επισκέπτες να πάρουν μέρος στις ειδικά σχεδιασμένες εκπαιδευτικές δράσεις του για τις καλοκαιρινές διακοπές, αξιοποιώντας τον ελεύθερο χρόνο τους, ενεργοποιώντας τη φαντασία και αναπτύσσοντας τη δημιουργικότητά τους.
Τον Ιούλιο θα πραγματοποιηθούν οι εξής εκπαιδευτικές δράσεις:
Πέμπτη 13 και Παρασκευή 14 Ιουλίου 2023
Εκπαιδευτικό πρόγραμμα με τίτλο «Ένα μικρό αγγείο με λάδι αρωματικό που έζησε κάποτε στο παλάτι το μυκηναϊκό», συνοδευόμενο από εικαστικό εργαστήρι.
Οι μικροί μας φίλοι θα περιηγηθούν στη Συλλογή Μυκηναϊκών Αρχαιοτήτων του Μουσείου υπό την καθοδήγηση των υπεύθυνων αρχαιολόγων, εστιάζοντας περισσότερο στις Πινακίδες Γραμμικής Β, στα κοσμήματα, στο οδοντόφρακτο κράνος και σε έναν ψευδόστομο αμφορέα που διηγείται μία ημέρα από τη ζωή του στο μυκηναϊκό ανάκτορο. Τα παιδιά θα έχουν τη δυνατότητα απτικής επαφής με αντίγραφα αρχαίων αντικειμένων και, τέλος, με τη βοήθεια της ζωγράφου του Μουσείου, εμπνευσμένα από τα εκθέματα, θα φτιάξουν τα δικά τους έργα τέχνης που θα πάρουν μαζί τους.
Το πρόγραμμα απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας από 5 έως 8 ετών.
Ώρα διεξαγωγής: 11:00 – 13:00. Αριθμός παιδιών ανά πρόγραμμα: 20
Τετάρτη 19 και Πέμπτη 20 Ιουλίου 2023
Εκπαιδευτικό πρόγραμμα με τίτλο «Ένας κόσμος νεολιθικός…», συνοδευόμενο από εικαστικό εργαστήρι.
Οι μικροί μας φίλοι θα έχουν τη δυνατότητα να αντλήσουν πληροφορίες για τον νεολιθικό πολιτισμό, πραγματοποιώντας έρευνα (σε αγγεία, εργαλεία, ειδώλια και κοσμήματα) στη Νεολιθική Συλλογή Αρχαιοτήτων υπό την καθοδήγηση των υπευθύνων αρχαιολόγων του Μουσείου, αγγίζοντας αντίγραφα αρχαίων αντικειμένων και με την αναπαράσταση μίας πραγματικής ανασκαφής με νεολιθικά ευρήματα. Τέλος, με τη βοήθεια της ζωγράφου του Μουσείου, τα παιδιά θα δημιουργήσουν το δικό τους έργο τέχνης εμπνευσμένο από τα εκθέματα που ανακάλυψαν στο Μουσείο.
Το πρόγραμμα απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας από 9 έως 11 ετών.
Ώρα διεξαγωγής: 11:00 – 13:00. Αριθμός παιδιών ανά πρόγραμμα: 20
* * *
Όλες οι εκπαιδευτικές δράσεις παρέχονται δωρεάν για τα παιδιά.
Απαραίτητες είναι οι δηλώσεις συμμετοχής, κατόπιν τηλεφωνικής συνεννόησης, ενώ είναι περιορισμένος ο αριθμός των θέσεων λόγω του εικαστικού εργαστηρίου.
Βαθύτερα ελληνικό από όλα τα γιορτινά τραπέζια, το τραπέζι της Πασχαλιάς μιλά κατευθείαν στην καρδιά μας, που γιορτάζει τη δική της ανάταση μαζί με την ανάσταση του Ιησού και της φύσης.
Τα πιο δροσερά χόρτα και λαχανικά είναι διαθέσιμα για να εμπλουτίσουν το παραδοσιακό κεντρικό πιάτο, μαζί με πληθώρα αυγών, πιτών και τυριών. Οι μεζέδες έχουν και αυτοί την τιμητική τους.
Το πασχαλινό τραπέζι περιλαμβάνει πληθώρα μεζέδων, ιδίως όσων στερηθήκαμε την περίοδο της νηστείας!
Ο πρωταγωνιστής της ημέρας είναι συνήθως το αρνί, αν και αυτό μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την περιοχή και τα τοπικά έθιμα. Η λιπαρή του γεύση ταιριάζει πολύ με φρέσκες σαλάτες, με δροσερές ή πικάντικες αλοιφές, αλλά και με πίτες με τραγανό φύλλο.
Η κλασική πράσινη σαλάτα με μαρούλι, ένα μίγμα σαλατικών από όσα κυκλοφορούν στην αγορά ή ακόμη και ένα μίγμα από φρέσκα μυρωδικά όπως μυρώνια, καυκαλήθρες, δυόσμο, μάραθο, κάρδαμο και μαϊντανό που θα μαδήσετε απλώς αντικαθιστώντας τις κλασικές πρασινάδες μέχρι ωμό σταμναγκάθι, ρόκα και αντίδια ισορροπούν ιδανικά το κυρίως πιάτο.
Απαραίτητη επίσης η αυγοσαλάτα, από τα σπασμένα κόκκινα αυγά, που μπορείτε είτε να τα προσθέσετε στην πράσινη σαλάτα είτε να τα φτιάξετε ξεχωριστά με ξύδι, λάδι και αλάτι.
Αν έχετε ανάψει φωτιά για να ψήσετε το κρέας σας, εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία για να προσθέσετε στη χόβολη πατάτες και ολόκληρα κρεμμύδια, τυλιγμένα σε αλουμινόχαρτο. Ψητά μπορείτε να κάνετε και καρότα, μελιτζάνες ή πιπεριές Φλωρίνης. Σερβίρετε με λαδόξιδο, αλατοπίπερο και λίγο ωμό σκόρδο, αν το τρώτε.
Η ημέρα έχει και πολλά γλυκά να προσφέρει, επικρατούν, όμως, τα τσουρέκια, τα πασχαλινά κουλουράκια με την αμμωνία, οι γαλατόπιτες και το ραβανί. Το τσουρέκι είναι το πιο χαρακτηριστικό πασχαλινό έδεσμα: οι τρεις πλεξούδες του συμβολίζουν την Αγία Τριάδα και στην κορυφή έχει συνήθως κι ένα κόκκινο αυγό. Η μαστίχα και το μαχλέπι τού δίνουν ιδιαίτερο άρωμα και γεύση και μόλις μπει στο φούρνο, τα γλυκά, έντονα αρώματα αυτών των δύο μπαχαρικών πλημμυρίζουν το σπίτι, ξυπνώντας αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων.
Καθώς, όμως, ο πρωταγωνιστής όπως είπαμε είναι το αρνί, ας δούμε μια συνταγή από τη σεφ και συγγραφέα Μυρσίνη Λαμπράκη για αρνάκι στον φούρνο.
Αρνί μπούτι πεταλούδα με πετιμέζι, στο γκριλ
Μυρσίνη Λαμπράκη / Meat & Grill Stories
Το ελληνικό καλοθρεμμένο αρνί έχει ιδιαίτερη νοστιμιά και σίγουρα μπορούμε να το απολαύσουμε με πολλούς και μοναδικούς τρόπους αξιοποιώντας και τα υπόλοιπα μέρη του, όπως το αδικημένο μπούτι και τη σπάλα.
Τη συνταγή που σας περιγράφω τη φτιάχνω αξιοποιώντας μπούτια από αρνάκια 8-11 κιλών. Ανοίγω το μπούτι κάθετα αφαιρώντας προσεκτικά το κόκκαλο (αν και αυτό είναι μια διαδικασία που μπορείτε να ζητήσετε να σας την κάνει ο κρεοπώλη σας). Το λεπταίνω με το μαχαίρι στα πιο χοντρά σημεία του ή το χτυπάω απαλά με ένα μπάτη κρέατος, αφού τοποθετήσω από πάνω μια μεμβράνη ώστε να μη πληγώσω το κρέας.
Αμέσως μετά αρχίζει η μαγική διαδικασία του μαριναρίσματος με τα κλασικά υλικά που ταιριάζουν στο αρνί: μπόλικα βοτάνια, θυμάρι, ρίγανη ή δενδρολίβανο και πετιμέζι, το οποίο σε συνδυασμό με το βαλσαμικό ξύδι δημιουργεί ένα θεϊκό γλασάρισμα. Αφήνω λοιπόν το μπουτάκι να πάρει το μπανάκι του μέσα σε αυτό το αρωματικό μείγμα για τουλάχιστον 3-4 ώρες. Αν και όσο πιο πολύ το αφήνουμε τόσο η μαρινάδα επιδρά στο κρέας, εμποτίζοντάς το με τα αρώματα των μυρωδικών και της καπνιστής πάπρικας.
Όταν το ψήνω στο γκριλ του φούρνου, απλά το τραβάω με μια λαβίδα έτσι ώστε να στραγγίσει από τα πολλά υγρά της μαρινάδας. Εφόσον αποφασίσω να το ψήσω σε κλειστού τύπου ψησταριά, το ταμπονάρω καλά με χαρτί κουζίνας ώστε να φύγουν τα πολλά υγρά και να επιτύχω καλύτερη κρούστα. Στην ψησταριά κλειστού τύπου, ψήνω στην αρχή με ανοιχτό καπάκι για 4-5 λεπτά στους 190 ᵒC. Τοποθετώ το μπουτάκι δεξιά ή αριστερά της ψησταριάς, ώστε να μην έχω κάρβουνα από κάτω, κλείνω και συνεχίζω το ψήσιμο για άλλα 20 λεπτά.
Υλικά (για 4 άτομα)
1 αρνίσιο μπούτι χωρίς κόκκαλο (περίπου 2 κιλά)
6 σκελίδες σκόρδο λεπτοκομμένες
φύλλα από 5 κλαδάκια φρέσκου δενδρολίβανου
1 κ.γ. θυμάρι
2 κ.σ. ρίγανη
2 κ.σ. πετιμέζι
80 ml βαλσαμικό ξύδι κρέμα
250 ml κόκκινο κρασί
100 ml ελαιόλαδο
1 κ.γ. καπνιστή πάπρικα
Αλάτι
Μαύρο πιπέρι φρεσκοτριμμένο
Εκτέλεση
Σε ένα μπολ αναμειγνύετε το σκόρδο, το δενδρολίβανο, τη ρίγανη, το πετιμέζι, την καπνιστή πάπρικα, το ξύδι, το κρασί, το ελαιόλαδο και το πιπέρι.
Βάζετε τη μαρινάδα και το αρνί σε μια μεγάλη σακούλα κατά προτίμηση zip lock και κάνετε ελαφρύ μασάζ στο κρέας. Βγάζετε όσο αέρα μπορείτε από τη σακούλα, κλείνετε και την τοποθετείτε στο ψυγείο για τουλάχιστον 3 ώρες.
Με μια λαβίδα αφαιρείτε το αρνί από τη μαρινάδα. Τοποθετείτε το αρνί στη σχάρα και ψήστε στον φούρνο σε μέτρια θερμοκρασία (στους 180 ᵒC περίπου) για 30-40 λεπτά, ανάλογα με το πόσο ψημένο το θέλετε.
Εφόσον χρησιμοποιήσετε ψησταριά κλειστού τύπου μπορεί το ψήσιμο του αρνιού-πεταλούδα να γίνεται με καυτά κάρβουνα τοποθετημένα γύρω γύρω, στις πλευρές τις ψησταριάς. Στο κενό που δημιουργούν τα κάρβουνα, βάζετε ένα ταψάκι μιας χρήσης με λίγο νερό ώστε να συγκεντρώσει τα υγρά που θα πέφτουν.
Ψήνετε για 30 λεπτά, γυρνώντας συχνά και αλείφοντας το κρέας με τη μαρινάδα κάθε φορά που το γυρνάτε. Όταν η εσωτερική του θερμοκρασία φτάσει στους 55-58 ᵒC, το βγάζετε και το τοποθετείτε σε ένα ταψάκι.
Το αφήνετε το να ξεκουραστεί για περίπου 15 λεπτά πριν το κόψετε.
Συμβουλή: Μην πετάξετε την μαρινάδα. Στραγγίξτε από τα αρωματικά της και σιγοβράστε την για μερικά λεπτά μέχρι να πυκνώσει. Περιχύνετε με αυτήν το κρέας μόλις είναι έτοιμο για σερβίρισμα.
Στο επόμενο άρθρο, τι μας προτείνει η vegan κουζίνα.
Μια μητέρα πέντε παιδιών και νοικοκυρά πλήρους απασχόλησης διατυπώνει μια θέση για τη γυναικεία φύση φορώντας όμορφα φορέματα κάθε μέρα. Η γκαρνταρόμπα της αντικατοπτρίζει τις βασικές της αξίες της θηλυκότητας, της σεμνότητας και της αξίας της ως σύζυγος και μητέρα και επιπλέον, όπως επιμένει, είναι άνετη!
Η 32χρονη Μήγκαν Μάντεν, μητέρα, νοικοκυρά και συγγραφέας, είναι παντρεμένη με τον 34χρονο Τζος Μάντεν, λέκτορα Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στην Αγγλία, όπου και ζουν. Η Μήγκαν και ο Τζος είναι γονείς πέντε παιδιών: τεσσάρων θυγατέρων ηλικίας 10, 6, 3 και 1 έτους και ενός γιου ηλικίας 8 ετών, τα οποία διδάσκουν στο σπίτι,
«Η μητρότητα δεν σημαίνει ότι καταρρέουμε ή ότι χάνουμε την ταυτότητά μας ως γυναίκες. Στην πραγματικότητα, μέσα από αυτήν μπορούμε να βρούμε τους εαυτούς μας με έναν εντελώς νέο τρόπο», δήλωσε η Μήγκαν στην Epoch Times. «Τόσο συχνά μας λένε να σκληραγωγηθούμε, να παραμερίσουμε τα συναισθήματά μας και τις γυναικείες μας ιδιότητες για να ανταγωνιστούμε και να γίνουμε σαν τους άνδρες. Αλλά θα υποστήριζα ότι ο κόσμος χρειάζεται τις γυναίκες να είναι αυτές που είναι και ότι αυτό φέρνει μια βαθιά γαλήνη στην ταυτότητά μας.
»Η πίστη μας έχει επίσης προωθήσει την κατανόηση της ταυτότητάς μας ως παιδιά του Θεού, γιους και κόρες. Οι βιβλικές και παραδοσιακές αλήθειες για τη θηλυκότητα και τον ανδρισμό μπορούν να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε τα ιδιαίτερα χαρίσματά μας και αυτό που μπορούμε τόσο όμορφα να δώσουμε στον κόσμο ως άνδρες και γυναίκες.»
Το πρώτο βιβλίο της Μήγκαν, «Μαρία, δίδαξέ με πώς να γίνω κόρη Σου», αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στο 2023 από την Ascension Press.
Η Μήγκαν Μάντεν, 32 ετών και κάτοικος Αγγλίας, είναι μητέρα και συγγραφέας με πλήρη απασχόληση στο σπίτι, όπου και διδάσκει τα παιδιά της. (ευγενική παραχώρηση της Megan Madden)
Η Μήγκαν με τον σύζυγό της, Τζος Μάντεν, λέκτορα Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στην Αγγλία, και τα πέντε παιδιά τους. (ευγενική παραχώρηση της Megan Madden)
Η Μήγκαν, η οποία είναι έγκυος στο έκτο παιδί τους, μοιράζεται την οικογενειακή της ζωή στο Instagram και ελπίζει ότι τα φορέματά της αποτελούν παράδειγμα της ιδέας ότι η «διαχρονική θηλυκότητα» είναι πολύ συμβατή με τη σύγχρονη μητρότητα. Λαμβάνει πολλά σχόλια, τόσο θετικά όσο και αρνητικά.
Στην αρχή του «ταξιδιού» της με τα φορέματα, η Μήγκαν έκανε εξωτερικές δουλειές με τα τρία της παιδιά, όταν ένας ηλικιωμένος άνδρας στο ταμείο σχολίασε: «Φαίνεστε τόσο ωραία, για ποιο λόγο είστε τόσο καλοντυμένη;». Η Μήγκαν απάντησε: «Ευχαριστώ, απλά ντύνομαι για την ημέρα μου ως μαμά». Ο άνδρας απάντησε ότι ήταν όμορφο αυτό που έκανε και ευχήθηκε να το έκαναν περισσότερες γυναίκες.
Η Μήγκαν αποφάσισε να αρχίσει να ντύνεται με φροντίδα, όχι μόνο για τον εαυτό της, αλλά και για να δείξει στα παιδιά της «την αξία του να φροντίζεις το σώμα σου και ότι η μητρότητα είναι όμορφη». (ευγενική παραχώρηση της Megan Madden)
Η Μήγκαν λέει ότι τα σεμνά, εμπνευσμένα από το παρελθόν φορέματά της έχουν γίνει για αυτήν η «στολή-μαμάς».(ευγενική παραχώρηση της Megan Madden)
«Τέτοιες μικρές ιστορίες συμβαίνουν συνέχεια. Είναι εκπληκτικό το τι μπορεί να πει ένα απλό φόρεμα», είπε. «Δεν είναι ότι θέλω να θεωρηθώ νοικοκυρά της δεκαετίας του 1950 ή με μη αυθεντικό τρόπο. Αντίθετα, ελπίζω να αναδείξω την ομορφιά της μητρότητας στη σύγχρονη εποχή – ότι η διαχρονική θηλυκότητα δεν χρειάζεται να χάνεται στη όψη του μοντερνισμού και της άνεσης του αθλητικού στυλ.
»Πιστεύω ότι η ομορφιά και η σεμνότητα πάνε χέρι-χέρι. … Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αρχικά με τράβηξαν τόσο πολύ αυτά τα πιο vintage φορέματα που αποτυπώνουν την ομορφιά, τις θηλυκές καμπύλες με υπέροχο τρόπο και καλύπτουν ό,τι είναι σωστό να καλύπτουν. Εκτιμώ τη σεμνότητα λόγω της εγγενούς καλοσύνης του σώματος, σε αναγνώριση της δικής μου αξιοπρέπειας -καλύπτοντας ό,τι είναι ιερό για χάρη του, χωρίς να φοβάμαι την ομορφιά.»
«Η αξία της φροντίδας του σώματός σας»
Το ζευγάρι απέκτησε το πρώτο του μωρό στις 20 Οκτωβρίου 2012 και η Μήγκαν λέει ότι «απορροφήθηκε πλήρως από τη μητρότητα με τον καλύτερο τρόπο». Ωστόσο, ως νέα μητέρα, δυσκολευόταν να ντυθεί και απαρνήθηκε κάποιες από τις μέχρι πρότινος αγαπημένες της συνήθειες φροντίδας του εαυτού της, όπως το βάψιμο των νυχιών της ή το μακιγιάζ.
«Μετά από περίπου έξι μήνες, ήρθε μια στιγμή που κοίταξα στον καθρέφτη και δεν αναγνώριζα τον εαυτό μου», είπε. «Φορούσα κολάν και φαρδιά μπλουζάκια, χωρίς μακιγιάζ και με “μαμαδίστικο κότσο”. Ήταν η μαμά-επιβίωσης, κάτι που συμβαίνει κατά καιρούς και δεν είναι ντροπή, αλλά ήξερα ότι δεν αισθανόμουν ο εαυτός μου».
Η Μήγκαν αποφάσισε να αρχίσει να προσέχει το ντύσιμό της, όχι μόνο για τον εαυτό της αλλά και για να δείξει στα παιδιά της «την αξία του να φροντίζεις το σώμα σου και ότι η μητρότητα είναι όμορφη».
Φορώντας κομψά και ταυτόχρονα σεμνά φορέματα, η Μήγκαν άλλαξε τη διάθεσή της ως γυναίκα με τρόπους που δεν πίστευε ποτέ ότι ήταν δυνατοί. (ευγενική παραχώρηση της Megan Madden)
Κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών σπουδών του Τζος και της πρώτης περιόδου της καριέρας του, έζησαν στην Αυστρία και την Πολωνία, όπου η Μέγκαν τελειοποίησε το προσωπικό της στυλ. Εντυπωσιασμένη από τις «υπέροχες μητέρες που ήταν όμορφα ντυμένες, αλλά και με απλότητα και άνεση», άρχισε να φτιάχνει μια μικρή, συνειδητή γκαρνταρόμπα-κάψουλα (capsule wardrobe) με φορέματα από βιώσιμα υλικά.
«Δεν έχω πλέον ούτε ένα ζευγάρι τζιν στη ντουλάπα μου. Απλώς σταμάτησα να τα αναζητώ!», δήλωσε.
«Η στολή-της-μαμάς μου»
Σήμερα, η Μήγκαν φοράει κάθε μέρα κομψά, σεμνά φορέματα, εμπνευσμένα από το παρελθόν. Κάτι τέτοιο έχει αλλάξει τη διάθεσή της ως γυναίκα με αδιανόητους για αυτήν μέχρι τώρα τρόπους
«Έχει αλλάξει τον τρόπο που κάθομαι, τον τρόπο που φέρομαι και την παραγωγικότητά μου μέσα στην ημέρα μου», είπε. «Ο λόγος για τον οποίο προτιμώ τα πιο vintage κοψίματα είναι επειδή αυτά τα στυλ φορεμάτων είναι φτιαγμένα με περισσότερο υλικό, έτσι ώστε το να παίζω στο πάτωμα με τα μικρά μου, για παράδειγμα, να είναι απολύτως εφικτό και εύκολο – η φούστα μου απλώνεται.
»Έχω ορισμένα φορέματα που είναι πιο απλά για μεγάλους περιπάτους ή περισσότερη δραστηριότητα και άλλα που είναι λίγο πιο κομψά και δεν διστάζω να τα φορέσω για δουλειές. Υπό μία έννοια, τα φορέματα έχουν γίνει ένα είδος στολής-της-μαμάς για εμένα. Είναι ένα γρήγορο ντύσιμο που με κάνει να αισθάνομαι συγκροτημένη, έτοιμη για την ημέρα και ντυμένη με τρόπο που δείχνει την αξιοπρέπεια της δουλειάς μου ως μαμά που μένει στο σπίτι.»
Το ζευγάρι είχε αποφασίσει πριν από το γάμο του ότι ο Τζος θα ήταν ο κύριος πάροχος και η Μήγκαν θα έμενε στο σπίτι και θα μεγάλωνε τα παιδιά τους. (ευγενική παραχώρηση της Megan Madden)
Η Μήγκαν πιστεύει ότι η μακραίωνη αντίληψη για «τη μητέρα που μένει στο σπίτι, πρέπει να θεωρηθεί και πάλι φυσιολογική και σίγουρα να υποστηριχθεί». (ευγενική παραχώρηση της Megan Madden)
Το ενδιαφέρον της Μήγκαν για τη γυναικεία φύση εκδηλώθηκε στα 20 της χρόνια, ενώ σπούδαζε για να πάρει πτυχίο στις πολιτικές επιστήμες. Ξεκίνησε να ερευνά τα δικαιώματα των γυναικών στη Μέση Ανατολή, καθώς έχει καταγωγή από τη Μέση Ανατολή, και, αφότου μετακόμισε στην Αυστρία το 2017, παρακολούθησε μεταπτυχιακά μαθήματα στις σπουδές γάμου και οικογένειας.
Δυστυχώς, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Μέγκαν υπέστη αποβολές, αλλά βρήκε παρηγοριά ανάμεσα στις σελίδες βιβλίων γυναικών συγγραφέων όπως η Ήντιθ Στάιν, η Γερτρούδη φον λε Φορτ και η Άλις φον Χίλντεμπραντ.
«[Αυτές] υποστήριζαν τις παραδοσιακές αξίες, ενώ παράλληλα διατύπωναν την αξιοπρέπεια και την αξία της γυναίκας: ίση σε αξιοπρέπεια με τον άνδρα, αλλά συμπληρωματική στη φύση», δήλωσε η Μήγκαν. «Υπό το πρίσμα αυτών των μελετών, πιστεύω πραγματικά ότι η καρδιά της γυναίκας είναι η μητρική της φύση.»
(ευγενική παραχώρηση της Megan Madden)
Με θεμέλια στην πίστη
Οι ερωτευμένοι από το γυμνάσιο και παντρεμένοι από το 2011 Μήγκαν και Τζος διέπονται από την καθολική τους πίστη σε ό,τι κάνουν και, στο πλαίσιο της άσκησης της μητρικής της φύσης, η Μήγκαν συμφώνησε με τον Τζος ότι θα διδάσκουν τα παιδιά τους στο σπίτι.
Η ίδια είπε: «Ήξερα ότι αν παντρευόμουν θα ήθελα να γίνω μητέρα, και αν ήμουν μητέρα θα ήθελα πολλά παιδιά, και αν είχα πολλά παιδιά θα ήθελα να είμαι μαζί τους, παρούσα στη ζωή τους, χωρίς να χάνω ούτε στιγμή. Εξαιτίας αυτού, αποφασίσαμε πριν από το γάμο ότι ο Τζος θα ήταν ο κύριος τροφοδότης … ώστε να μπορώ να μείνω στο σπίτι και να μεγαλώνω τα παιδιά μας.
»Με αυτό το δεδομένο, ο Τζος είναι το είδος του πατέρα που θέλει να είναι με την οικογένεια και τα παιδιά του όσο το δυνατόν περισσότερο. Αφιερώνεται στη δουλειά του ως θεολόγος και ταυτόχρονα βρίσκει έναν τρόπο να μας εξυπηρετεί όλους καθημερινά … είμαστε πραγματικά μια ομάδα στην ανατροφή των παιδιών και στο να είμαστε παρόντες για αυτά», πρόσθεσε η Μήγκαν.
(ευγενική παραχώρηση της Megan Madden)
Δεδομένου ότι η Μήγκαν και η οικογένειά της ταξιδεύουν συχνά, η Μήγκαν έχει ενσωματώσει τη μελέτη βιβλίων και τις πραγματικές εμπειρίες στην εκπαίδευση των παιδιών της, όπως π.χ. μια επίσκεψη σε ρωμαϊκά ερείπια στην Αγγλία μετά τη μελέτη της ρωμαϊκής ιστορίας ή μια βόλτα στην Εθνική Πινακοθήκη μετά από ένα μάθημα για την τέχνη.
Το καλύτερο απ’ όλα, η καλοντυμένη μαμά ισχυρίζεται ότι τα παιδιά της είναι οι καλύτεροι φίλοι του ενός για το άλλο.
«Ποτέ δεν έδειξαν ενδιαφέρον να φοιτήσουν σε ένα παραδοσιακό σχολείο, έχουμε ευλογηθεί με μια μεγάλη κοινότητα φίλων και κοινωνικών ευκαιριών και είμαι σε θέση να είμαι ουσιαστικά μια ιδιωτική δασκάλα για αυτά, προωθώντας όλους τους τομείς ενδιαφέροντος και επιβραδύνοντας σε τυχόν δύσκολους τομείς», λέει η Μήγκαν, η οποία λέει ότι το καλύτερο μέρος του να είσαι μαμά που μένει στο σπίτι είναι «να βλέπεις τα παιδιά να γίνονται αυτό που φτιάχτηκαν να είναι με τις ατομικές τους προσωπικότητες, σκέψεις, ταλέντα και όνειρα».
(ευγενική παραχώρηση της Megan Madden)
Ό,τι αξίζει στη ζωή περιλαμβάνει και προκλήσεις, λέει η Μήγκαν, η οποία βρίσκει παράξενο το γεγονός ότι μια γυναίκα που θέλει να μεγαλώνει παιδιά, να είναι νοικοκυρά και να φοράει φορέματα θεωρείται «παραδοσιακή σύζυγος» με τα σημερινά δεδομένα.
Η ίδια δήλωσε: «Δεν θα έλεγα ποτέ οριζόντια τι πρέπει να κάνει μια γυναίκα, γιατί υπάρχουν περιστάσεις όπου ένας άλλος δρόμος είναι καλύτερος για το κοινό καλό της οικογένειας. Αλλά πιστεύω ότι η ιδέα της μητέρας που μένει στο σπίτι θα πρέπει να ξαναγίνει φυσιολογική και σίγουρα να υποστηριχθεί.
»Αν και μπορεί να μην βλέπουμε αμέσως τους καρπούς της, η φροντίδα της ζωής, η καθοδήγηση και η ανατροφή των παιδιών είναι κομβικής σημασίας για το καλό του πολιτισμού. Δευτερευόντως, ο τρόπος που παρουσιάζουμε τους εαυτούς μας ως μητέρες κοινοποιεί στον κόσμο κάτι για το ποιες είμαστε, τις καρδιές μας και τη διάθεσή μας για τη δουλειά μας. Ναι, γέννησα όλα αυτά τα μωρά. Όχι, δεν κατέρρευσα. Βλέπεις, μπορείς να το κάνεις κι εσύ!»
Είναι αλήθεια ότι το καλοκαίρι προτιμάμε να τρώμε βράδυ, καθώς η ζέστη εκείνη την ώρα υποχωρεί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να μένουμε όλη την ημέρα νηστικοί και το βράδυ να τρώμε τρία γεύματα μαζί. Σε αυτή την περίπτωση, το φορτίο στο πεπτικό σύστημα είναι βαρύ και δυσχεραίνεται η διαδικασία της πέψης, προκαλώντας έτσι χειρότερη δυσφορία από ένα μεσημεριανό γεύμα.
Οι υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται το καλοκαίρι αντιμετωπίζονται από τον ανθρώπινο οργανισμό μέσω της αποβολής του νερού. Εάν οι καύσεις που γίνονται στο εσωτερικό του οργανισμού παράγουν επιπλέον θερμότητα, η απαιτούμενη προσαρμογή γίνεται ακόμη πιο δύσκολα. Γι’ αυτό και δεν μπορούμε να καταναλώσουμε μεγάλη ποσότητα τροφής κατά τις μεσημεριανές ώρες, άσχετα με το αίσθημα της όρεξης.
Η ζέστη δεν μειώνει την όρεξη, απλά προσαρμοζόμαστε στις κλιματικές συνθήκες της εποχής. Εξάλλου, στις διακοπές ασχολούμαστε με ευχάριστες δραστηριότητες που μας απασχολούν περισσότερο και πολλές φορές ξεχνάμε να φάμε. Αυτό δεν σημαίνει απααιτήτως ότι πεινάμε λιγότερο, αλλά ίσως ότι δεν έχουμε ως πρώτη προτεραιότητα τα γεύματά μας.
Για τις ζεστές ώρες της ημέρας, σας προτείνουμε μία πολύ απλή συνταγή, νόστιμη και δροσερή, που θα φτιάξει τη διάθεσή σας: μία λαχταριστή τούρτα ψυγείου με ανανά.
Τούρτα ψυγείου με ανανά
Υλικά
200 γρ. τυρί κρέμα
200 γρ. κρέμα γάλακτος
200 γρ. τυρί μασκαρπόνε
200 γρ. γιαούρτι 5%
4-5 κουταλιές της σούπας ζάχαρη άχνη
1 μεγάλη συσκευασία κονσέρβα ανανά
1 κουτί ζελέ ανανά
1/2 κούπα μαρμελάδα πορτοκάλι ή λεμόνι
Μπισκότα σαβαγιάρ (20-25 περίπου τεμάχια)
Εκτέλεση
Ετοιμάζουμε μία στρόγγυλη φόρμα και την καλύπτουμε με μία μεμβράνη.
Ανοίγουμε την κονσέρβα ανανά και, αφού κόψουμε στη μέση κάθε στρογγυλή φέτα, βάζουμε τα κομμάτια γύρω-γύρω από τη φόρμα.
Καλύπτουμε τον πάτο της φόρμας με μπισκότα σαβαγιάρ.
Κατόπιν, φτιάχνουμε την κρέμα: Χτυπάμε στο μίξερ το τυρί κρέμα και το τυρί μασκαρπόνε με την άχνη ζάχαρη. Σε άλλο πιάτο, χτυπάμε την κρέμα γάλακτος, την οποία προσθέτουμε στα προηγούμενα, όπως και το γιαούρτι και αφήνουμε το μείγμα στο ψυγείο για 30 λεπτά.
Φτιάχνουμε το ζελέ, σύμφωνα με τις οδηγίες που υπάρχουν στον φάκελο.
Το αφήνουμε να κρυώσει, βγάζουμε την κρέμα από το ψυγείο και αλείφουμε τα μπισκότα που έχουμε τοποθετήσει στη φόρμα, μετά βάζουμε άλλη μία στρώση από μπισκότα, μία στρώση από κρέμα και από πάνω αλείφουμε με την αγαπημένη μας μαρμελάδα. Εμείς θα χρησιμοποιήσουμε μαρμελάδα λεμόνι.
Από πάνω ρίχνουμε το ζελέ, στρώνουμε ένα-ένα τα κομμένα κομμάτια ανανά γύρω από τη φόρμα και βάζουμε την τούρτα στο ψυγείο για 12 ώρες τουλάχιστον.
Την επόμενη μέρα, είναι έτοιμη για να την απολαύσουμε!
Την επόμενη Παρασκευή, μία θρεπτική και δροσερή σαλάτα με κους κους.
Μια μητέρα τριών παιδιών από τη Χαβάη, η οποία έχει επιλέξει, αντί να στέλνει τα παιδιά της στο σχολείο, να τα καθοδηγήσει με την πίστη, τη φύση και τη σοφία της κοινότητας, μοιράζεται το ταξίδι της οικογένειάς της από ένα κακοποιητικό παρελθόν στην ελευθερία και περιγράφει πώς τα παιδιά της ευημερούν χτίζοντας τον χαρακτήρα τους και τη σχέση τους με τον Θεό.
Η Χέιλι Σελέστ Μίλερ, 31 ετών, από το Μάουι της Χαβάης και ο σύζυγός της Τράβις Οκάνο, 32 ετών, γνωρίστηκαν στον κινηματογράφο σε ηλικία 12 ετών και από τότε είναι μαζί. Η Μίλερ είναι μητέρα που μένει στο σπίτι και επαγγελματίας έμπορος δικτύων για τα αιθέρια έλαια Young Living, ενώ ο Οκάνο εργάζεται ως αγρότης μερικής απασχόλησης, ως κηπουρός και ως παρκαδόρος ξενοδοχείου. Τα παιδιά τους είναι ο Κέιλεμπ, 11 ετών, ο Νας, 8 ετών και η Μίλα, 4 ετών.
«Ο Κέιλεμπ είναι ένα πολύ σοβαρό παιδί και στην πραγματικότητα είναι ο λόγος που δεν πηγαίνουμε στο σχολείο. Είναι πολύ έξυπνος», δήλωσε η Μίλερ, στην Epoch Times, περιγράφοντας τον Νας ως «την ψυχή της παρέας» και υποστηρίζοντας ότι η Μίλα «κάνει κουμάντο τις περισσότερες μέρες».
«Υπάρχει μια παροιμία: “Το εγώ μας είναι ένας τρόπος να παραγκωνίζουμε τον Θεό”, είπε. «Όταν είμαστε στη μήτρα της μητέρας μας, η μητέρα μας δεν ανησυχεί για το τι συμβαίνει, επειδή είναι τόσο εναρμονισμένη με τον Θεό και όλη τη μαγεία της δημιουργίας μιας ζωής. Δεν σκεφτόμαστε αν η μύτη τους είναι ακόμα εκεί, ή τα μάτια τους ή τα αυτιά τους … απλά εμπιστευόμαστε ότι όλα αναπτύσσονται όπως πρέπει. Αλλά από τη στιγμή που ερχόμαστε στον κόσμο, αρχίζει η “εμφύτευση” των δικών μας πεποιθήσεων, των δικών μας ιδεών και του δικού μας τρόπου σκέψης, και ξαφνικά ο Θεός μπαίνει στην άκρη.»
Η Μίλερ τονίζει ότι οι περισσότερες από αυτές τις πεποιθήσεις δεν είναι καν δικές μας, αλλά αντίθετα συνδέονται με τα σχολικά συστήματα, τους γονείς και τις φιλίες, και ο έλεγχός τους πάνω μας εξελίσσεται σε σημείο που «δεν αναγνωρίζουμε πια ούτε καν ποιος είναι ο Θεός».
Η Χέιλι Μίλερ και ο Τράβις Οκάνο γνωρίστηκαν όταν ήταν 12 ετών. ( ευγενική παραχώρηση της Haley Celeste Miller)
(από αριστερά) Μίλα, 4 ετών, Νας, 8 ετών και Κέιλεμπ, 11 ετών. ( ευγενική παραχώρηση της Haley Celeste Miller)
Ξεκινώντας για τον ωκεανό
Ενώ ήταν έγκυος στο δεύτερο παιδί της στα 23 της, η Μίλερ αποφάσισε ότι ήθελε τα παιδιά της να έχουν όλα όσα εκείνη δεν είχε ποτέ. Μεγαλώνοντας ως παιδί εθισμένων στα ναρκωτικά γονέων, είχε αναγκαστεί να αναλάβει την ευθύνη για τις αδελφές της, εις βάρος της δικής της εκπαίδευσης, μέχρι που ένας δάσκαλος τη βοήθησε και τη στήριξε, όταν πήγαινε στην ογδόη.
Όταν ήταν 23 ετών, η Μίλερ και ο Οκάνο δούλευαν και οι δύο σε δύο δουλειές και έπαιρναν κουπόνια φαγητού και στέγαση με χαμηλό εισόδημα, παλεύοντας να τα βγάλουν πέρα. Αλλά όταν η Μίλερ βρήκε μια ευκαιρία για εργασία από το σπίτι σε διαδικτυακές πωλήσεις, πήρε την κατάσταση στα χέρια της.
«Ήθελα πολύ να ταξιδέψω με την οικογένειά μου», είπε. «Όταν ο Κέιλεμπ έγινε 5 ετών, μπόρεσα να πραγματοποιήσω αυτόν τον στόχο. Είχα αρκετό εισόδημα για να σταματήσουμε να δουλεύουμε εγώ και ο σύζυγός μου και ταξιδέψαμε για οκτώ μήνες. Ο κόσμος βρισκόταν κυριολεκτικά στα πόδια [των παιδιών μου] και το επάγγελμα που ασκώ μας δίνει την ευκαιρία να μπορούμε να μαθαίνουμε οπουδήποτε και αν βρισκόμαστε.»
Επιστρέφοντας στη Χαβάη, η Μίλερ και ο Οκάνο έβαλαν τον Κέιλεμπ στο σχολείο.
«Μια μέρα που ήμαστε μαζί στο αυτοκίνητο, κοίταξε τον ωκεανό και είπε: “Μαμά, όταν πεθάνω, θα γίνω ολόκληρος ο ωκεανός”», θυμάται η Μίλερ. «Δεν ξέρω γιατί, αλλά εκείνη τη στιγμή ήξερα ότι αυτός ήταν ο δρόμος μας. Δεν έχω τίποτα κακό να πω για το σχολείο… αλλά όπως το βλέπω εγώ, μπορώ να συμπεριλάβω όλα όσα είναι και να τον χτίσω. Κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μας.»
Ο Κέιλεμπ με την ψαριά του. (ευγενική παραχώρηση της Haley Celeste Miller)
Ενώ ταξίδευαν, η Μίλερ συνέλλεγε βιβλία για να διαβάζει στον Κέιλεμπ και είχε μείνει έκπληκτη από το πόσα έμαθε. Ζωγράφιζαν και έγραφαν μαζί κάθε μέρα, πήγαιναν για ψάρεμα σε ποτάμια και λίμνες και μάθαιναν από τη φύση. Η Μίλερ δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα του τα στερούσε όλα αυτά. Σήμερα, και τα τρία παιδιά της διδάσκονται στο σπίτι.
«Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια λέξη γι’ αυτό που κάνω – ένα μείγμα από οικοδιδασκαλίας και μη-διδασκαλίας – είναι σε μεγάλο βαθμό καθοδηγούμενο από τα παιδιά», δήλωσε η Miller. «Απλά τους βάζω μπροστά τους πράγματα που ήδη αγαπούν.
»Θα έλεγα ότι η ζωή μας έχει εποχές. Κάποιες εποχές είναι… πολύ προγραμματισμένες και σκόπιμες, και κάποιες άλλες εποχές είναι πολύ ελεύθερες. Είναι σαν το νερό. Αυτή την εποχή, τώρα, έχουμε το μπέιζμπολ.»
Μια τυπική μέρα για τη Μίλερ και τα παιδιά της ξεκινάει νωρίς. Η Μίλερ σηκώνεται στις 4 π.μ. για να φροντίσει τον εαυτό της πριν ετοιμάσει πρωινό με τα παιδιά της, τα οποία μερικές φορές μαγειρεύουν μόνα τους. Μετά το πρωινό, η τετράδα βγαίνει έξω για να παίξει μπάλα, να βουτήξει στον ωκεανό, να κάνει καταδύσεις ή να ψαρέψει για μερικές ώρες. Ακολουθεί το μεσημεριανό γεύμα.
Ο Κέιλεμπ, ο Νας και η Μίλα. (ευγενική παραχώρηση της Haley Celeste Miller)
«Μετά, αν έχουν όρεξη, θα κάνουμε εργασίες με βιβλία, όπως μαθηματικά, ανάγνωση και γραφή», δήλωσε η Μίλερ. «Θα μιλήσουμε για την ιστορία ή θα παίξουμε παιχνίδια- τα παιχνίδια είναι ένα τεράστιο μέρος της ζωής μας.»
Ο Κέιλεμπ, ο Νας και η Μίλα διαβάζουν ένα βιβλίο της επιλογής τους για 20 λεπτά κάθε μέρα, ενώ τα βράδια συνοδεύουν τους γονείς τους στο οικογενειακό αγρόκτημα και παρακολουθούν αθλητικές προπονήσεις. Τα δείπνα είναι πάντα μια οικογενειακή υπόθεση και ο χρόνος για να «χωνέψουν και να συνδεθούν» με όσα έγιναν κατά τη διάρκεια της ημέρας. Την ημέρα κλείνουν τα ντους, περισσότερο διάβασμα και ο ύπνος.
Στα χέρια του Θεού
Η Μίλερ πιστεύει ότι τα παιδιά μαθαίνουν πολλά από τη φύση και τους μεγαλύτερους. Ωστόσο, η πιο θεμελιώδης σύνδεση για τη Μίλερ είναι με τον Θεό και πιστεύει ότι όλοι οι γονείς πρέπει να καλλιεργούν αυτό τον δεσμό.
Λέει: «Το Άγιο Πνεύμα είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από εμένα. Μπορώ να κοιτάξω πέρα από τα δικά μου μάτια και να δω πραγματικά ένα παιδί που μου χάρισε ο Θεός. […] Πρέπει να περπατήσουν στο φως και στο σκοτάδι, πρέπει να μάθουν και να περιηγηθούν στον κόσμο, οπότε νομίζω ότι η πίστη παίζει τόσο μεγάλο ρόλο, επειδή είναι αυτή η αναμφισβήτητη εμπιστοσύνη ότι βρίσκονται στα χέρια του Θεού.»
Η Χέιλι Μίλερ με την κόρη της Μίλα. (ευγενική παραχώρηση της Haley Celeste Miller)
Η Χέιλι Μίλερ διδάσκει στα παιδιά της πώς να είναι “σωματικά έξυπνα” μέσα από διάφορα αθλήματα και δραστηριότητες. (ευγενική παραχώρηση της Haley Celeste Miller)
Πολλά από αυτά που διδάσκει η Miller στα παιδιά της πηγάζουν από τη διάθεση να τιμήσουν την αυτόχθονη κληρονομιά τους, φροντίζοντας να μην χαθεί η χαβανέζικη κουλτούρα, η γλώσσα και ο σεβασμός για τον ωκεανό. Ο Κέιλεμπ, ο Νας και η Μίλα έχουν πολλούς φίλους σε δημόσια σχολεία και η Μίλερ βρίσκει υποστήριξη σε φίλους που επίσης διδάσκουν τα παιδιά τους στο σπίτι. Στηρίζεται επίσης στη σοφία των μεγαλύτερων γυναικών γύρω της.
Έχει δεχτεί και αρκετή κριτική για την αποχή από το σχολικό πρόγραμμα από σκεπτικιστές που πιστεύουν ότι τα παιδιά της θα είναι ακαδημαϊκά κατώτερα από τους συνομηλίκους τους. Σε απάντηση, η Μίλερ μιλάει για ένα από τα αγαπημένα της βιβλία, το «8 μεγάλες εξυπνάδες για μαθητές στο σπίτι» (8 Great Smarts for Homeschoolers) της Kathy Koch, και για έναν ευρύτερο τρόπο θεώρησης της νοημοσύνης.
«Μπορώ να κοιτάξω το παιδί μου και να πω: “Είσαι τόσο έξυπνος από τη φύση σου, κοίτα τι έφτιαξες μόλις τώρα ή “σωματικά έξυπνος”, όπως ο τρόπος με τον οποίο μπορούν να κινηθούν, να παλέψουν και να πετάξουν μπάλες», λέει. «[Ενισχύει] την αυτοπεποίθησή τους επειδή δεν λένε “Ω, δεν ξέρω πώς να γράψω αυτή τη λέξη και αυτό σημαίνει ότι είμαι χαζή”. Αντίθετα, λέμε “Όχι, είμαι έξυπνος με το σώμα, είμαι φύση έξυπνος, είμαι έξυπνος με τις λέξεις!”»
Γεμάτη ταπεινότητα
Οι πιο πολλές φιλοφρονήσεις που δέχεται η Μίλερ είναι για το πόσο καλά επικοινωνούν τα παιδιά της και πόσο ικανά είναι.
«Μπορούν να δέσουν διαφορετικές πετονιές, να τις ρίξουν, να πιάσουν τεράστια ψάρια, να ανοίξουν τις δικές τους καρύδες», λέει η Μίλερ, η οποία είναι εξίσου περήφανη για τη συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών της και ισχυρίζεται ότι ούτε αυτή ούτε ο Οκάνο εμπδίζουν ποτέ τα παιδιά τους όταν μιλούν για τα συναισθήματά τους.
«Ακούω πραγματικά και ο σύζυγός μου το ίδιο», είπε. «Νομίζω ότι το να είμαι απλώς η μητέρα τους και να τα βλέπω να λάμπουν με τα δικά τους έμφυτα χαρίσματα και ταλέντα είναι το καλύτερο πράγμα στον κόσμο – νιώθω τόσο ταπεινή κάθε μέρα.»
Η Χέιλι Μίλερ με τα παιδιά της. (ευγενική παραχώρηση της Haley Celeste Miller)
Η Μίλερ γεννήθηκε από μητέρα έφηβη και έναν 20χρονο «πανκ ροκά» πατέρα, οι οποίοι ήταν και οι δύο εθισμένοι στη μεθαμφεταμίνη και ισχυρίζεται ότι είναι θαύμα που παρέμεινε σώα ως αγέννητο μωρό.
Οι γονείς της χώρισαν όταν ήταν 12 ετών και μια σειρά βίαιων ανδρών πέρασε από το σπίτι της οικογένειας. Η Μίλερ έγινε και μαμά και μπαμπάς για τις δύο μικρότερες αδελφές της, καθώς η οικογένειά της περνούσε από καταφύγια αστέγων και διάφορα σπίτια ναρκομανών, έκλεβε τρόφιμα από το κατάστημα όταν το ντουλάπι τους ήταν άδειο και πήγαινε με ωτοστόπ στο σχολείο αφού έβαζε τις αδελφές της στο λεωφορείο.
Για να αμβλύνει τον πόνο, η Μίλερ άρχισε να καπνίζει μαριχουάνα. Η κρίση της κορυφώθηκε όταν η μητέρα της επέστρεψε μετά από πολυήμερη απουσία και η Μίλερ την έπιασε να καπνίζει μεθαμφεταμίνη στο μπάνιο.
Η Μίλερ είπε: «Ολόκληρη η ύπαρξή μου απλά έκλεισε και το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να τρέξω. Έτρεχα μέχρι που δεν μπορούσα να αναπνεύσω. […] Λυγίζω, κλαίω, είμαι ξαπλωμένη στη μέση του δρόμου και προσεύχομαι με την καρδιά μου ορθάνοιχτη. [Αυτό που έλαβα] ήταν απλά ένα δυνατό μήνυμα: “Φρόντισε τις αδελφές σου”. Δεν έπρεπε να ανησυχώ για τίποτα άλλο εκτός από τις αδελφές μου.»
Φοβούμενη την υιοθεσία, η Μίλερ απομονώθηκε από τον κόσμο για χάρη των δύο μικρότερων αδελφών της. Δεν είπε σε κανέναν τι συνέβαινε, μέχρι που ένας δάσκαλος της όγδοης τάξης παρατήρησε ότι δεν τα κατάφερνε και παρενέβη.
Η Χέιλι Μίλερ και ο Τράβις Οκάνο με τα τρία τους παιδιά. (ευγενική παραχώρηση της Haley Celeste Miller)
«Απλώς κατέρρευσα και του είπα τι συνέβαινε», είπε ο Μίλερ. «Άρχισε να με πηγαίνει ο ίδιος στο σχολείο και με ανάγκαζε να μένω μετά το μάθημα και να κάνω τις εργασίες μου. Μέχρι το τέταρτο τρίμηνο της όγδοης τάξης, είχα αρχίσει να παίρνω άριστα. Είχα μέσο όρο 4,1.»
Όταν η Μίλερ ήταν 18 ετών, οι γονείς της μπήκαν ταυτόχρονα σε κέντρο αποτοξίνωσης. Η μητέρα της είναι πλέον νηφάλια εδώ και σχεδόν 14 χρόνια, και παρόλο που ο πατέρας της εξακολουθεί να είναι εθισμένος στη μεθαμφεταμίνη, η Μίλερ τον «αποδέχεται πλήρως και τον αγαπάει παρόλα αυτά».
Η Μίλερ κέρδισε μια πλήρη υποτροφία ποδοσφαίρου στο Πανεπιστήμιο Chaminade της Χονολουλού για να σπουδάσει παιδαγωγική πρώιμης παιδικής ηλικίας και ψυχολογία στην και ολοκλήρωσε 18 μήνες σπουδών πριν μείνει έγκυος στον Κέιλεμπ.
Επιμονή
Η Μίλερ λέει ότι δεν κρίνει την εκπαίδευση με βάση τα κανονιστικά πρότυπα.
«Πιστεύω ότι όταν θέλεις να μάθεις κάτι, θα το μάθεις», είπε. «Δεν ήξερα τίποτα για τις πωλήσεις και όταν ήθελα να χτίσω αυτή τη ζωή για την οικογένειά μου και να είμαι μητέρα που μένει στο σπίτι, βυθίστηκα βαθιά στις πωλήσεις και στην ψυχολογία των πωλήσεων και του διαδικτυακού μάρκετινγκ – ήθελα να το μάθω και το έμαθα.
»Αισθάνομαι το ίδιο με τα παιδιά – είναι τόσο έμφυτα συντονισμένα με αυτό που είναι. Αν τους δώσουμε μεγάλους χώρους ανάπτυξης για να είναι όλα όσα είναι πλασμένα να είναι, μπορούν να κάνουν τα πάντα.»
Η Μίλερ ενθαρρύνει άλλους γονείς που σκέπτονται να μην στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο, να επιμείνουν πέρα από την αυτοαμφισβήτηση.
Η Χέιλι Μίλερ και ο Τράβις Οκάνο με τα παιδιά τους. (ευγενική παραχώρηση της Haley Celeste Miller)
«Κάθε μέρα θα αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου- αν κάνεις το σωστό, αν κάνεις αρκετά, αν πρέπει να κάνεις περισσότερα, αν πρέπει να τα βάλεις στο σχολείο. Θα κρίνεις συνεχώς τον εαυτό σου», λέει. «Εκπαιδεύστε τον εαυτό σας. Υπάρχουν τόσες πολλές διαφορετικές ιδέες γύρω από την οικοδιδασκαλία και την αποχή από το σχολείο, οπότε πρέπει πραγματικά να βρείτε τι είναι καλύτερο για την οικογένειά σας.
»Πάντα λέω στις μητέρες, ότι τον πρώτο χρόνο είναι ο γονιός που πρέπει να εγκαταλείψει τις ιδέες και τις προσδοκίες σχετικά με το πώς είναι ένα σχολείο και εστιάσει στο να γνωρίσει πραγματικά το παιδί του. Να μάθει πραγματικά τι το ενθουσιάζει, τι το κάνει να φλέγεται και να θέλει να μάθει.»
Μοιραστείτε μαζί μας τις ιστορίες σας και συνεχίστε να λαμβάνετε δόσεις έμπνευσης, εγγραφόμενοι στο ενημερωτικό μας δελτίο.
Υπάρχουν άνθρωποι που λένε «καλύτερα γλυκό, παρά φαγητό». Αν έπρεπε να διαλέξουν ανάμεσα σε ένα ζουμερό φιλέτο ή έναν σπιτικό χαλβά, θα διάλεγαν το δεύτερο, χωρίς δεύτερη σκέψη και προ πάντων χωρίς τύψεις. Τι συμβαίνει με τη ζάχαρη; Και τι συμβαίνει χωρίς αυτήν;
Αν δοκιμάσετε να απέχετε από τη ζάχαρη και τα γλυκαντικά, θα δείτε βελτίωση σε διάφορους τομείς, παρόλο που το βάρος σας παραμένει λίγο πολύ το ίδιο, τουλάχιστον το πρώτο διάστημα. Θα έχετε λιγότερα φουσκώματα, το δέρμα σας θα δείχνει πιο λαμπερό, η διάθεσή σας θα είναι καλύτερη. Τι σχέση έχει η ζάχαρη με τη διάθεση; Μεγάλη! Η ζάχαρη μας δίνει στιγμιαία ενέργεια, αυξάνοντας τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και ενισχύοντας την έκκριση στον εγκέφαλο της σεροτονίνης, ενός νευροδιαβιβαστή που μας κάνει να νιώθουμε ευχάριστα. Αυτό διαρκεί λίγο. Όταν τα επίπεδα σακχάρων και σεροτονίνης πέφτουν ξανά, παίρνει την κατιούσα και η διάθεσή μας. Κι εμείς αισθανόμαστε κουρασμένοι και στρεσαρισμένοι. Όχι τυχαία, η Εθνική Υπηρεσία Υγείας (NHS) των ΗΠΑ έχει χαρακτηρίσει τα τρόφιμα με ζάχαρη «bad mood food».
Αν απορρίψουμε τη ζάχαρη, σημαίνει ότι εγκαταλείπουμε τις γλυκές γεύσεις ολοκληρωτικά; Όχι απαραίτητα. Μπορούμε να καταφύγουμε στη στέβια, μια φυσική γλυκιά ουσία, χωρίς θερμίδες, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως υποκατάστατο της ζάχαρης. Έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη σε πειραματικά μοντέλα τρωκτικών και ότι έχει ευεργετικά αποτελέσματα στα επίπεδα γλυκόζης αίματος και ινσουλίνης σε ανθρώπους, γεγονός που υποδηλώνει ότι μπορεί να διαδραματίζει κάποιον ρόλο στη ρύθμιση της πρόσληψης τροφής.
H στέβια είναι ένας μικροσκοπικός πολυετής θάμνος, γνωστός με την ονομασία «Stevia Rebaudiana Bertoni». (φωτ. onmed.gr)
Οι γλυκιές ιδιότητες των φύλλων της στέβιας ήταν γνωστές για περισσότερα από 1500 χρόνια στους αυτόχθονες της φυλής Γκουαράνι της Παραγουάης ως γλυκαντικό για αφεψήματα, φάρμακα και ως «γλυκιά απόλαυση». Το φυτό στέβια ανακαλύφθηκε από τον φυσιοδίφη Δρα Μωυσή Σαντιάγο Μπερτόνι το 1887. Υπάρχουν πλέον περισσότερα από 150 γνωστά είδη στέβιας, αλλά το είδος stevia rebaudiana είναι το μόνο με σημαντικές γλυκαντικές ιδιότητες.
Επιπλέον, η στέβια έχει αντιμικροβιακή, αντιμυκητιασική, ηπατοπροστατευτική, υπογλυκαιμική, αντικαρκινική, αντιμικροβιακή, αντι-HIV, αντιυπερτασική, αντιιική δράση, κ.λπ. Στη Λατινική Αμερική και την Ανατολή χρησιμοποιείται από παλιά για την αυτοσυγκέντρωση και την αντιμετώπιση της κόπωσης, τη βελτίωση της πέψη και των γαστρεντερικών λειτουργιών, τη ρύθμιση της γλυκόζης στο αίμα, την ενδυνάμωση του ήπατος, το παγκρέατος και της σπλήνας, καθώς επίσης, ως εξωτερική εφαρμογή, για τις κηλίδες στο δέρμα και για τη διατήρηση μιας γενικής ζωντάνιας και ευεξίας.
Ορισμένοι χρήστες στέβιας αναφέρουν μειωμένη επιθυμία για γλυκά, λιπαρά τρόφιμα, κάπνισμα και αλκοολούχα ποτά.
Έχει αποδειχθεί σε έρευνες ότι η στέβια και η στεβιοσίδη αναστέλλουν την ανάπτυξη και αναπαραγωγή κάποιων βακτηρίων υπεύθυνων για την τερηδόνα, την πλάκα, την ουλίτιδα και προστατεύει από την Candida (άφθα).
Η στέβια φαίνεται να είναι ιδιαίτερα χρήσιμη και σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη, σε παχύσαρκα άτομα και σε παιδιά. Γιατί ενώ η ζάχαρη περιέχει υδατάνθρακες και αποδίδει 4 θερμίδες ανά γραμμάριο, η στέβια δεν περιέχει κανενός είδους θερμιδογόνο συστατικό, επομένως δεν αποδίδει καθόλου θερμίδες, όση και αν καταναλώσουμε.
Σοκολατόπιτα με γλάσο σοκολάτας
(φωτ. daddy-cool.gr)
Ο Δημήτρης Μιχαηλίδης χρησιμοποιεί τη στέβια αντί για ζάχαρη, για να φτιάξει μια ζουμερή, πεντανόστιμη και εξαιρετικά υγιεινή σοκολατόπιτα. Αντικαθιστά επίσης το αλεύρι σίτου με αλεσμένη βρώμη. Είναι μία πεντανόστιμη σοκολατόπιτα με γλάσο σοκολάτας που δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει τα παχυντικά γλυκά.
Υλικά
360 γρ. γιαούρτι αγελαδινό στραγγιστό
160 γρ. φρέσκο γάλα
90 γρ. κακάο
90 γρ. στέβια
2 μεσαία αυγά
120 γρ. αλεσμένη βρώμη
2 κ. γλ. μπέικιν πάουντερ
Για το γλάσο
100 γρ. κουβερτουρα
50 γρ. φρέσκο γάλα
Εκτέλεση
Σε ένα μεγάλο μπολ, ανακατεύουμε το γιαούρτι με το γάλα. Κοσκινίζουμε το κακάο και συνεχίζουμε το ανακάτεμα. Προσθέτουμε τη στέβια και ανακατεύουμε καλά μέχρι να διαλυθεί στο μείγμα. Ρίχνουμε τα αυγά και ανακατεύουμε.
Κοσκινίζουμε το αλεύρι βρώμης και το μπέικιν πάουντερ μέσα στο μπολ και ανακατεύουμε καλά.
Ρίχνουμε το μείγμα σε μια λαδωμένη φόρμα 30×25 εκ. στρωμένη με λαδόκολλα και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στις αντιστάσεις στους 165 βαθμούς Κελσίου για περίπου 25′-30′.
Αφήνουμε το κέικ να κρυώσει. Βάζουμε το γάλα και την κουβερτούρα σε ένα μπολ και τα λιώνουμε στα μικροκύματα ή σε μπεν μαρί. Αναποδογυρίζουμε το κέικ σε μια πιατέλα και περιχύνουμε το γλάσο.
