Λήγει σε λίγες ημέρες η προθεσμία υποβολής αιτήσεων για την παρακολούθηση του εκπαιδευτικού προγράμματος του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών «Ιστορία της Δυτικής Μουσικής: Από τον Μεσαίωνα μέχρι τη Σύγχρονη Εποχή», το οποίο ξεκινά στις 20 Μαΐου και θα διαρκέσει όλη την καλοκαιρινή περίοδο.
Σκοπός του προγράμματος είναι η εξοικείωση των εκπαιδευόμενων με την ιστορική εξέλιξη των ειδών και μορφών της έντεχνης δυτικής μουσικής, σε συνάρτηση με τις αντίστοιχες χωρο-χρονικές και πολιτισμικές τους συνάφειες. Στο πλαίσιο αυτό, οι εκπαιδευόμενοι θα γνωρίσουν επίσης το μεθοδολογικό πλαίσιο, αλλά και τους ερευνητικούς στόχους της μουσικολογικής επιστήμης σχετικά με ζητήματα ιστοριογραφίας της μουσικής.
Ειδικότερα, η παρουσίαση θα αφορά την ιστορική πορεία της έντεχνης – κοσμικής και θρησκευτικής – Ευρωπαϊκής μουσικής, καλύπτοντας το χρονικό διάστημα από τον Μεσαίωνα έως και τη σύγχρονη εποχή. Πιο συγκεκριμένα, θα αναφερθούν οι βασικές τάσεις που χαρακτηρίζουν τη μουσική θεωρία, τη σημειογραφία, τις τεχνικές σύνθεσης και τη μουσική πράξη της εκάστοτε εποχής. Ταυτόχρονα, θα αναλυθεί το ιστορικό και πολιτισμικό πλαίσιο επώασης και καλλιέργειας των υπό εξέταση μουσικών ειδών. Κατά τη διάρκεια του εν λόγω προγράμματος θα δοθεί ιδιαίτερη έμφαση σε συγκεκριμένους συνθέτες, οι οποίοι σφράγισαν με την καλλιτεχνική τους δημιουργία την αισθητική και τη φυσιογνωμία της δυτικής μουσικής. Στις επιμέρους ενότητες θα προτείνονται ορισμένα μουσικά-ακουστικά παραδείγματα, με στόχο την ουσιαστική κατανόηση των μουσικών μορφών που θα αναφέρονται.
Οι συμμετέχοντες, μετά το πέρας του προγράμματος, θα διαθέτουν μία ολοκληρωμένη εικόνα των διαδικασιών εξέλιξης της έντεχνης μουσικής στην Ευρώπη, ενώ ταυτόχρονα θα είναι σε θέση να ερμηνεύουν τους ιστορικούς και πολιτισμικούς παράγοντες που ευνόησαν τις συνθήκες της μουσικής δημιουργίας της εκάστοτε εποχής.
Το πρόγραμμα απευθύνεται σε απόφοιτους Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης/ΤΕΙ της ημεδαπής ή της αλλοδαπής καθώς και σε απόφοιτους Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Ειδικότερα το πρόγραμμα απευθύνεται σε:
• απόφοιτους σχολών μουσικών και θεατρικών σπουδών και απόφοιτους σχολών καλών τεχνών,
• απόφοιτους σχολών επικοινωνίας, τέχνης και πολιτισμού,
• εκπαιδευτικούς μουσικής της δημόσιας καθώς και της ιδιωτικής εκπαίδευσης,
• στελέχη του Υπουργείου Πολιτισμού και πολιτιστικών φορέων, που αναλαμβάνουν τη διοργάνωση και επίβλεψη καλλιτεχνικών δρώμενων (συναυλιών, φεστιβάλ, θεαμάτων κ.ά.) στον χώρο της έντεχνης δυτικής μουσικής,
• όσους ασχολούνται επαγγελματικά ή ερασιτεχνικά με τον χώρο της μουσικής,
• φιλόμουσους, που επιθυμούν να συνδυάσουν την αισθητική απόλαυση της ακρόασης με την βαθύτερη και ουσιαστική γνώση της έντεχνης δυτικής μουσικής.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τέσσερα μαθήματα, κάθε ένα από τα οποία περιλαμβάνει από δύο έως τέσσερεις ενότητες:
Η Ιστορία της Μουσικής ως Επιστήμη
Από τον Μεσαίων στην Αναγέννηση
Από την Αναγέννηση στο Μπαρόκ
Η Μουσική από τα μέσα του 18ου αιώνα έως και την Σύγχρονη Εποχή
Ακαδημαϊκός υπεύθυνος του προγράμματος είναι ο Αναστάσιος Χαψούλας, Διδάκτωρ Εθνομουσικολογίας-Συστηματικών Μουσικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Georg-August του Göttingen (Γερμανία).
Περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα, τον οδηγό σπουδών και το κόστος, μπορείτε να διαβάσετε στην ιστοσελίδα του ΕΚΠΑ.
Στις 7 Μαΐου, ακριβώς πριν από την επίσκεψη του ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ) Σι Τζινπίνγκ, οι σερβικές αρχές συνέλαβαν αρκετούς ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, τους οποίους απελευθέρωσαν μετά την αναχώρηση του Σι από τη χώρα.
Η κίνηση των σερβικών αρχών έγινε λίγες ημέρες μετά την έφοδο των ρωσικών αρχών σε πέντε σπίτια και τη σύλληψη τεσσάρων ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ, που έλαβε χώρα πριν από την προγραμματισμένη συνάντηση μεταξύ του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν και του Σι.
Ένας από τους Σέρβους συλληφθέντες, ο Ντέγιαν Μάρκοβιτς, δήλωσε ότι οι σερβικές αρχές συνέλαβαν έξι ασκούμενους και δύο συγγενείς τους και τους κράτησαν για περίπου 24 ώρες σε διάφορες τοποθεσίες. Μεταξύ των συλληφθέντων ήταν ο αδελφός του και μια 80χρονη γυναίκα.
Το ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε για τον κο Μάρκοβιτς ανέφερε ότι ήταν ύποπτος ως «σοβαρή απειλή για πρόσωπα που τελούν υπό διεθνή προστασία».
Αφού ο Σι εγκατέλειψε τη χώρα, ο κος Μάρκοβιτς και οι άλλοι κρατούμενοι παρέλαβαν έγγραφο που ανέφερε ότι η απειλή δεν υφίσταται πλέον, σύμφωνα με αρχεία που μοιράστηκαν με τους Epoch Times.
Η δήλωση αυτή ήταν η «μεγαλύτερη ανοησία» στην όλη υπόθεση, δήλωσε ο κος Μάρκοβιτς στους Epoch Times. Είπε ότι ένας ασκούμενος του Φάλουν Γκονγκ βρέθηκε σε ένα κελί μαζί με έναν ακτιβιστή χορτοφάγο, ο οποίος είχε συμμετάσχει πριν από μια δεκαετία σε εκστρατεία κατά της κατανάλωσης κρέατος σκύλου στην Κίνα.
«Ακολουθώντας αυτήν τη λογική, οποιοσδήποτε είπε ποτέ κάτι εναντίον της Κίνας μπορεί να κρατηθεί για λόγους ασφαλείας», είπε, σημειώνοντας ότι είναι πεπεισμένος ότι οι στοχευμένες συλλήψεις ήταν αποτέλεσμα εντολών του ΚΚΚ.
Οι σερβικές αρχές δεν έχουν σχολιάσει δημοσίως τις συλλήψεις και οι συλληφθέντες δεν έχουν κατηγορηθεί για κάποιο έγκλημα. Το Υπουργείο Εσωτερικών της Σερβίας δεν απάντησε μέχρι την ώρα της δημοσίευσης του παρόντος σε ερώτημα των Epoch Times.
Στενοί δεσμοί
Η Σερβία, μέλος της κινεζικής πρωτοβουλίας «Μία ζώνη, ένας δρόμος», βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε κινεζικές επενδύσεις δισεκατομμυρίων δολαρίων, γεγονός που προκαλεί αυξημένες ανησυχίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία η Σερβία επιδιώκει εδώ και καιρό να ενταχθεί.
«Προειδοποιούμε όλους τους εταίρους μας και όλους τους συνομιλητές μας να δώσουν προσοχή στην ατζέντα της Κίνας για την Ευρώπη και την ευρωπαϊκή κοινότητα», δήλωσε ο Γκαμπριέλ Εσκόμπαρ, απεσταλμένος των ΗΠΑ για τα Δυτικά Βαλκάνια, σε συνέντευξη Τύπου σχετικά με την πρόσφατη επίσκεψη του Σι.
Οι σερβικές αρχές πραγματοποίησαν μια εντυπωσιακή τελετή υποδοχής του Σι, μεταφέροντας με λεωφορεία χιλιάδες ανθρώπους από όλη τη χώρα στο Παλάτι της Σερβίας για να φωνάξουν «Κίνα, Σερβία» και να ανεμίσουν σημαίες μπροστά από το κτίριο. Μια τεράστια κινεζική σημαία κάλυπτε έναν ουρανοξύστη κοντά στο αεροδρόμιο, ενώ μικρότερες σημαίες ήταν ανηρτημένες κατά μήκος του κεντρικού αυτοκινητοδρόμου και στο κέντρο της πόλης.
Ο πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς (δεξιά στην εξέδρα) στέκεται δίπλα στον ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας Σι Τζινπίνγκ (αριστερά στην εξέδρα) κατά τη διάρκεια τελετής υποδοχής του δεύτερου στο Βελιγράδι, στις 8 Μαΐου 2024. (ELVIS BARUKCIC/AFP μέσω Getty Images)
Πιέσεις από το ΚΚΚ
Το 1999, ο τότε ηγέτης του ΚΚΚ Τζιανγκ Ζεμίν ξεκίνησε μια εκστρατεία δίωξης για την εξάλειψη του Φάλουν Γκονγκ. Εκείνη την εποχή, υπολογιζόταν ότι 70 έως 100 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν υιοθετήσει την εν λόγω διαλογιστική πρακτική. Μέχρι σήμερα, η εξάλειψή της αποτελεί προτεραιότητα του κινεζικού καθεστώτος και οι ασκούμενοι ακόμα υφίστανται συλλήψεις, βασανιστήρια, καταναγκαστική εργασία, πλύση εγκεφάλου και εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων στην Κίνα.
Το Πεκίνο ασκεί σταθερά διπλωματική πίεση και χρησιμοποιεί βίαιες μεθόδους για να υποβαθμίσει τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όταν οι αξιωματούχοι του ταξιδεύουν στο εξωτερικό.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του Σι στην Ουάσιγκτον το 2015, το κινεζικό προξενείο στη Νέα Υόρκη χρηματοδότησε εκατοντάδες διαδηλωτές για να αντικρούσουν τις διαδηλώσεις του Φάλουν Γκονγκ. Μία παρόμοια κατάσταση δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής ΗΠΑ-Κίνας στο Σαν Φρανσίσκο τον Νοέμβριο του 2023, με ύποπτους κινέζους πράκτορες να επιτίθενται σε διαδηλωτές που εξέθεταν τις παραβιάσεις του καθεστώτος στο εσωτερικό της χώρας.
Ο ασκούμενος του Φάλουν Γκονγκ Ντέγιαν Μάρκοβιτς εν ώρα διαλογισμού σε πάρκο του Βελιγραδίου. Σερβία, 9 Μαΐου 2024. (Ευγενική προσφορά του Dejan Markovic)
Οι πρόσφατες συλλήψεις στη Σερβία δεν αποτελούν την πρώτη φορά που ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ συλλαμβάνονται στη συγκεκριμένη χώρα ενόψει της επίσκεψης ενός υψηλόβαθμου αξιωματούχου του ΚΚΚ. Το 2014, η σερβική αστυνομία συνέλαβε 11 ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, οι οποίοι σχεδίαζαν να πραγματοποιήσουν ειρηνικές διαδηλώσεις για να ευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη σχετικά με τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων που διεξάγει το κινεζικό κράτος, πριν από την επίσκεψη του τότε πρωθυπουργού της Κίνας Λι Κετσιάνγκ για μια συνάντηση ηγετών, στην οποία συμμετείχαν αξιωματούχοι από την Κίνα και τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.
Παρομοίως στην Ελλάδα, πριν από επίσκεψη του Σι Τζινπίνγκ το 2019, η καθιερωμένη ομαδική δημόσια εξάσκηση του Φάλουν Γκονγκ είχε παρεμποδιστεί από την ελληνική αστυνομία και τέσσερεις Έλληνες ασκούμενοι είχαν οδηγηθεί στη ΓΑΔΑ, όπου κρατήθηκαν για δύο ώρες [1]. Ομάδα για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είχε ασκήσει μήνυση, αλλά η υπόθεση αρχειοθετήθηκε. [2]
Η ενέργεια της Σερβίας θυμίζει την εποχή που η χώρα ήταν ακόμη μέρος της σοσιαλιστικής Γιουγκοσλαβίας και οι αρχές στόχευαν όποιον θεωρούσαν ύποπτο στο πλαίσιο αυτού που είναι γνωστό ως «προληπτική κράτηση», δήλωσε ο κος Μάρκοβιτς.
«Αυτό γίνεται σίγουρα στην Κίνα σήμερα», είπε. «Αλλά στη Σερβία, η οποία είναι υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ, αυτό δεν θα έπρεπε να συμβαίνει. Και συμβαίνει λόγω των στενών σχέσεων μεταξύ της Σερβίας και της Κίνας».
Ο κος Μάρκοβιτς ανέφερε ότι το 2019, όταν ο ίδιος και η κόρη του δημιούργησαν και κυκλοφόρησαν ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο «The Blacklisted» («Στη μαύρη λίστα»), το οποίο αναδεικνύει την παρενόχληση των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ στη Σερβία υπό την πίεση της κομμουνιστικής Κίνας, οι αρχές τους εμπόδισαν να προβάλουν την ταινία σε αρκετούς χώρους. Τελικά, η ταινία προβλήθηκε σε χώρο που ανήκε σε αυστριακή εταιρεία που δεν υπόκειται στον έλεγχο της σερβικής κυβέρνησης.
Η Λι Σιαοχούα και η μητέρα της Τζου Ρέιχτζονγκ συμμετέχουν σε ολονυκτία με κεριά για να τιμήσουν τα θύματα της μακρόχρονης δίωξης του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα, που πραγματοποιήθηκε στο Μνημείο της Ουάσιγκτον στις 21 Ιουλίου 2022. Η κα Τζου κρατάει μια φωτογραφία του συζύγου της και πατέρα της κας Λι, Λι Ντελόνγκ, ο οποίος έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια της δίωξης. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Στις 7 Μαΐου, όταν ήρθε η αστυνομία για να πάρει τον κο Μάρκοβιτς στο τμήμα, οι αστυνομικοί κατέστησαν σαφές ότι ακολουθούν μόνο εντολές, είπε.
«Γνωρίζουν ότι είμαστε ειρηνικοί», πρόσθεσε.
Ο κος Μάρκοβιτς αφηγήθηκε ότι ο αρχηγός της αστυνομίας του Βελιγραδίου είπε: «Ξέρω ότι είστε καλοί άνθρωποι. Δεν θα σας ανακρίνω. Δεν χρειάζεται να σας ανακρίνω. Αλλά ο εισαγγελέας μάς ζήτησε 48 ώρες κράτησης».
Ο κος Μάρκοβιτς δήλωσε ότι οι συλληφθέντες ασκούμενοι σχεδιάζουν να μηνύσουν την κυβέρνηση για την κράτησή τους. Οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ στη Σερβία έχουν ασκήσει στο παρελθόν δύο αγωγές κατά της κυβέρνησης, περιλαμβανομένης μιας για τις συλλήψεις του 2014, την οποία κέρδισαν στο ανώτατο δικαστήριο της χώρας.
«Θα τους μηνύσουμε και για αυτή την κράτηση και είμαι σίγουρος ότι θα κερδίσουμε», δήλωσε.
Η Εύα Φου είναι συντάκτρια των Epoch Times στη Νέα Υόρκη. Ασχολείται με την πολιτική των ΗΠΑ, τις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας, τη θρησκευτική ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Επικοινωνήστε με την Εύα στο eva.fu@epochtimes.com
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. «Σε κατασταλτικό παροξυσμό» της Γιώτας Τέσση, Εφημερίδα των Συντακτών, 14 Νοεμβρίου 2019
Αν είχε ρύζι αντί για κριθαράκι και περισσότερο σπανάκι, θα το έλεγα σπανακόρυζο – αλλά τα πράγματα δεν είναι έτσι. Το ρύζι έχει αντικατασταθεί από κριθαράκι ολικής άλεσης, το οποίο υπερτερεί αναλογικά του σπανακιού. Επιπλέον, περιέχει γάλα και τυρί. Συνεπώς, μπορούμε να το αποκαλέσουμε κρεμώδες κριθαρότο με σπανάκι.
Για ποιο λόγο κριθαράκι και όχι ρύζι;
Εκτός από το ζήτημα της προσωπικής προτίμησης, βράζει πολύ πιο γρήγορα και ταιριάζει θαυμάσια στη συγκεκριμένη συνταγή.
Μικρές συμβουλές
Ζωμός λαχανικών: Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σπιτικό ή αγοραστό ζωμό λαχανικών.
Γάλα: Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ό,τι γάλα θέλετε.
Παρμεζάνα: Αν δεν έχετε παρμεζάνα στο σπίτι, μπορείτε να το φτιάξετε με ό,τι κίτρινο τυρί θέλετε και έχετε.
Σπανάκι: To φρέσκο σπανάκι είναι σίγουρα πολύ καλύτερο από το κατεψυγμένο γιατί δεν έχει και καθόλου υγρά. Αν χρησιμοποιήσετε κατεψυγμένο απλά στραγγίστε το καλά πριν το ρίξετε στο φαγητό.
Αλάτι και πιπέρι: Κρατήστε τα για το τέλος και συμπληρώστε αφού δοκιμάσετε. Μπορεί και να μην χρειαστούν καθόλου.
Χρησιμοποιήστε αντικολλητικό σκεύος. Ο λόγος είναι η χρήση του γάλακτος. Μπορεί να σας κολλήσει το κριθαράκι στον πάτο αν δεν ανακατεύετε συχνά.
Προσθέστε κι άλλα λαχανικά: Μπορείτε να προσθέσετε καρότα, σπαράγγια, μπρόκολο, μανιτάρια ή και κουνουπίδι στο φαγητό σας.
Χρησιμοποιήστε φρέσκο μαϊντανό, άνηθο ή κόλιανδρο αν θέλετε.
Πώς να μετατρέψετε αυτό το πιάτο σε vegan
Απλά χρησιμοποιήστε κάποιο φυτικό γάλα στη συνταγή σας. Επίσης μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κάποια vegan παρμεζάνα ή κάποιο vegan κίτρινο τυρί.
Είτε χρησιμοποιήσετε κανονικά γαλακτοκομικά προϊόντα είτε τα φυτικά υποκατάστατά τους, πρόκειται για ένα πεντανόστιμο πιάτο που θα λατρέψετε. Επίσης, είναι έτοιμο σε 15 λεπτά.
Κριθαρότο με σπανάκι από την Emily Vagia. (mrssoupe.gr)
Υλικά
3 φλ. ζωμό λαχανικών
1 φλ. γάλα
1 φλ. κριθαράκι ολικής άλεσης
1 φλ. τριμμένη παρμεζάνα (ή κάποιοι άλλο τυρί της αρεσκείας σας)
400 γρ. σπανάκι ψιλοκομμένο
λίγο αλάτι (προαιρετικά)
λίγο πιπέρι (προαιρετικά)
Εκτέλεση
Σε μια κατσαρόλα ή σε ένα μεγάλο αντικολλητικό τηγάνι ρίξτε τον ζωμό λαχανικών και το γάλα. Μόλις πάρουν μια βράση, ρίξτε μέσα το κριθαράκι.
Αφήστε το να βράσει σύμφωνα με τις οδηγίες που αναγράφονται στη συσκευασία. Ανακατεύετε συχνά γιατί μπορεί να κολλήσει στον πάτο.
Μόλις είναι έτοιμο το κριθαράκι, χαμηλώστε τη θερμοκρασία αρκετά και προσθέστε την παρμεζάνα. Ανακατέψτε μέχρι να λιώσει και έπειτα προσθέστε το σπανάκι. Μόλις μαλακώσει και αυτό, μετά από 2-3 λεπτά, δοκιμάστε το φαγητό σας.
Αν χρειάζεται, προσθέστε λίγο αλάτι και πιπέρι. Είναι έτοιμο για σερβίρισμα.
Το συγκεκριμένο φαγητό μπορεί να σερβιριστεί είτε ως συνοδευτικό είτε ως κυρίως πιάτο μαζί με μια σαλάτα. Είναι τυρένιο, κρεμώδες και μπορεί να κάνει τα παιδιά να συμπαθήσουν το σπανάκι!
Ακτιβιστές και ομάδες για τα ανθρώπινα δικαιώματα οργανώνουν δράσεις στην Ευρώπη που αφορούν τις συστηματικές εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων που πραγματοποιεί το κινεζικό καθεστώς, καθώς ο ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ) Σι Τζινπίνγκ ξεκινά την πρώτη του ευρωπαϊκή περιοδεία μετά από πέντε χρόνια.
Περισσότερες από δώδεκα ομάδες υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τόνισαν την ανάγκη για την προστασία των Ευρωπαίων πολιτών και των θεσμικών οργάνων της ΕΕ από την παθητική συνενοχή τους στα εγκλήματα του κινεζικού καθεστώτος, σε επιστολή που απηύθυναν στον Ζοζέπ Μπορέλ, τον κορυφαίο διπλωμάτη της Ένωσης, ενόψει της επίσκεψης του Σι.
Οι ακτιβιστές ζήτησαν από τους Ευρωπαίους ηγέτες να θεσπίσουν νομοθεσία σχετικά με την «υποχρεωτική αναφορά από τους επαγγελματίες υγείας για εξωεδαφικές μεταμοσχεύσεις οργάνων, με επακόλουθη δημόσια διαφάνεια σχετικά με τον όγκο του τουρισμού μεταμοσχεύσεων εκτός της ΕΕ ανά χώρα επίσκεψης».
Στην Κίνα, ο χρόνος αναμονής για τη μεταμόσχευση ενός ζωτικού οργάνου μπορεί να είναι μόνο λίγες εβδομάδες, κάτι ανήκουστο σε χώρες που βασίζονται σε ένα σύστημα εθελοντικής δωρεάς. Ο σύντομος χρόνος αναμονής προσελκύει ανθρώπους από όλο τον κόσμο να ταξιδέψουν στην Κίνα για να κάνουν την επέμβαση που μπορεί να σώσει τη ζωή τους.
Ένα ανεξάρτητο λαϊκό δικαστήριο στο Λονδίνο κατέληξε το 2019 στο συμπέρασμα ότι το κινεζικό καθεστώς σκότωνε κρατούμενους συνείδησης «σε σημαντική κλίμακα» για να τροφοδοτήσει την αγορά μεταμοσχεύσεων. Τα κυριότερα θύματα, σύμφωνα με το πόρισμα του δικαστηρίου, είναι οι φυλακισμένοι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ, μιας πνευματικής πρακτικής που αποτελεί στόχο βάναυσης δίωξης από το ΚΚΚ από το 1999.
Η Ευρώπη «κινδυνεύει να γίνει συνένοχη στην υποβοήθηση και υποκίνηση της εξαναγκαστικής συλλογής οργάνων” εάν συνεχίσει να υποστηρίζει ιατρικά ιδρύματα και επαγγελματίες που συνεργάζονται με τους Κινέζους ομολόγους τους στον τομέα των μεταμοσχεύσεων οργάνων, αναφέρουν οι ακτιβιστές στην επιστολή τους.
Η επιστολή, η οποία δημοσιοποιήθηκε για πρώτη φορά στις 6 Μαΐου, συνέπεσε χρονικά με την έναρξη της ευρωπαϊκής περιοδείας του Κινέζου προέδρου, η οποία πρόκειται να διαρκέσει μία εβδομάδα. Πρώτος σταθμός του είναι η Γαλλία, όπου ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν και η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν είχαν τριμερείς συνομιλίες μαζί του στο Μέγαρο των Ηλυσίων στο Παρίσι στις 7 Μαΐου.
Το ΚΚΚ φοβάται τη διεθνή προσοχή
Εν τω μεταξύ, ομάδες δικαιωμάτων και ακτιβιστές πραγματοποίησαν συγκεντρώσεις στο Παρίσι, καλώντας τους Γάλλους και Ευρωπαίους ηγέτες να μιλήσουν για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκ μέρους του ΚΚΚ κατά των εθνοτικών μειονοτήτων, των οπαδών των θρησκειών και των πνευματικών πρακτικών και των δημοσιογράφων κατά τη διάρκεια των επαφών τους με την κινεζική πλευρά.
Ανάμεσά τους ήταν ο Ντινγκ Λεμπίν, υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο οποίος προέτρεψε τον Γάλλο πρόεδρο να αναφερθεί στη δεινή θέση του πατέρα του, ο οποίος εκτίει ποινή φυλάκισης τριών ετών για την άσκηση του Φάλουν Γκονγκ, πνευματικής πρακτικής που περιλαμβάνει ασκήσεις διαλογισμού και ηθικές διδασκαλίες που βασίζονται στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας.
Η πρακτική απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα τη δεκαετία του 1990, καθώς εκτιμάται ότι 70-100 εκατομμύρια Κινέζοι την υιοθέτησαν μέσα σε έξι μόλις χρόνια, ξεπερνώντας έτσι σε αριθμό τα μέλη του ΚΚΚ εκείνη την εποχή. Θεωρώντας το αυτό ως απειλή για το κόμμα, ο τότε ηγέτης του Τζιανγκ Ζεμίν ξεκίνησε μια βίαιη δίωξη κατά της πρακτικής τον Ιούλιο του 1999.
Ο κος Ντινγκ, σε επιστολή του προς τον πρόεδρο Μακρόν, αναφέρει ότι δεν υπάρχει νομική βάση για τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ και του πατέρα του.
Επισημαίνει το ψήφισμα που ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Ιανουάριο και το οποίο καταδικάζει τη συνεχιζόμενη δίωξη της ομάδας από το ΚΚΚ. Δηλώνει επίσης ότι πέρπει να τερματιστεί η δίωξη και να αφεθούν ελεύθεροι ο πατέρας του και οι υπόλοιποι οπαδοί του Φάλουν Γκονγκ χωρίς όρους.
Τα τελευταία 25 χρόνια, εκατομμύρια ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ έχουν ριχτεί σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, κέντρα πλύσης εγκεφάλου και φυλακές σε όλη την Κίνα, όπου έχουν υποστεί βασανιστήρια και κακοποίηση προκειμένου να αποκηρύξουν τις πεποιθήσεις τους. Πιστεύεται ότι ένας μεγάλος, ακόμη απροσδιόριστος αριθμός οπαδών έχουν βασανιστεί μέχρι θανάτου ή έχουν δολοφονηθεί για τα όργανά τους.
Ο ασκούμενος του Φάλουν Γκονγκ Ντινγκ Λεμπίν προσπαθεί να προσελκύσει την παγκόσμια προσοχή στη δίωξη που υφίστανται η οικογένειά του και όλοι οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα για τα πιστεύω τους. Παλάτι του Λουξεμβούργου, Παρίσι, 6 Μαΐου 2024. (David Vives/NTD)
Μιλώντας σε συνέντευξη Τύπου, στις 6 Μαΐου, ο κος Ντινγκ χαρακτήρισε το ευρωπαϊκό ψήφισμα «καλή προστασία» για τους γονείς του στην κομμουνιστική Κίνα, «επειδή το ΚΚΚ φοβάται πολύ κάποια είδη διεθνούς προσοχής».
Εξέφρασε επίσης την ανησυχία του για τις εκτεταμένες προσπάθειες του καθεστώτος να φιμώσει και όσους μιλούν εναντίον του στο εξωτερικό, αναφέροντας ότι στοχοποιήθηκε από Κινέζους πράκτορες κατά τη διάρκεια της διεθνούς εκστρατείας του για την απελευθέρωση του πατέρα του.
Ο κος Ντινγκ ρώτησε τους νομοθέτες κατά την ενημέρωση για το πώς σκέπτεται η γαλλική κυβέρνηση να καταπολεμήσει τη διακρατική καταστολή του ΚΚΚ κατά των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ στη Γαλλία.
Απαντώντας, η Κονστάνς Λε Γκριπ, μέλος του γαλλικού κοινοβουλίου με το κόμμα της Αναγέννησης του προέδρου Μακρόν, δήλωσε ότι θα εξεταστεί το ενδεχόμενο υιοθέτησης ψηφίσματος για την υπεράσπιση της ελευθερίας της πίστης, του λόγου και της έκφρασης, την οποία χαρακτήρισε «ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα».
Πριν από λίγο καιρό, εγώ και η κόρη μου συζητούσαμε για την εκπαίδευση, ενώ δύο από τα παιδιά της, η Καρολίνα, 12 ετών, και ο Ντάνιελ, 10 ετών, έτρωγαν πρωινό στο τραπέζι της κουζίνας. Εγώ θρηνούσα για την πτώση των προτύπων στα σχολεία των ΗΠΑ, δημόσια και ιδιωτικά. Η κόρη μου συμφώνησε ως ένα βαθμό, αλλά μετά είπε: «Τα παιδιά έχουν έναν πολύ καλό καθηγητή γεωγραφίας».
Κοίταξα την Καρολίνα και τον Ντάνιελ. «Το Τσαντ βρίσκεται στη βορειοδυτική Αφρική», προθυμοποιήθηκε ο Ντάνιελ. «Η Λιβύη και η Αίγυπτος βρίσκονται στη βόρεια Αφρική», πρόσθεσε η Καρολίνα. Μέσα σε ένα λεπτό περίπου, ανακάλυψα ότι μελετούσαν τις χώρες «-στάν» και μπορούσαν να εντοπίσουν την Ουκρανία σε μια μικρή υδρόγειο σφαίρα. Όταν ρώτησα για τις πρωτεύουσες, η Καρολίνα είπε: «Το Νέο Δελχί είναι η πρωτεύουσα της Ινδίας» και ο Ντάνιελ: «Της Νότιας Κορέας είναι η Σεούλ ».
Ενθουσιάστηκα! «Ναι, ναι!», αναφώνησα, «αυτό ακριβώς έλεγα! Τα παιδιά μπορούν να μάθουν αυτά τα πράγματα! Εσείς οι δύο ξέρετε πιθανώς περισσότερη παγκόσμια γεωγραφία από το 90% των Αμερικανών, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου». Κοίταξα την κόρη μου και είπα: «Πρέπει να συναντήσω τη δασκάλα τους και να μάθω πώς το κάνει αυτό».
Και τη συνάντησα.
Βασικό βιογραφικό
Όταν μιλήσαμε τηλεφωνικά στα μέσα Μαρτίου, έμαθα ότι η Ρεβέκκα Χάφμαν από το Σκράντον της Πενσυλβάνια είχε πάρει το προπτυχιακό της δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Ντέλαγουερ και στη συνέχεια απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα στη φυσικοθεραπεία. Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους σπουδών της γνώρισε τον μελλοντικό της σύζυγο, τον Φίλιπ Χάφμαν, ο οποίος ασκεί την εσωτερική παθολογία. Είναι γονείς επτά παιδιών. Ο μεγαλύτερος, 24 ετών, είναι παντρεμένος και έχει μια κόρη και άλλο ένα παιδί στα σκαριά. Ο μικρότερος είναι 10 ετών.
Αν και η κα Χάφμαν διατήρησε ενεργή την άδεια φυσικοθεραπείας της, μόλις έγινε μητέρα άφησε αυτή τη δουλειά και επικεντρώθηκε στα παιδιά της. Καθώς αυτά μεγάλωναν, άρχισε να τα διδάσκει στο σπίτι, έγραψε δύο από αυτά σε ένα πρόγραμμα Μοντεσσόρι και πριν περάσει πολύς καιρός συνέδραμε στην ίδρυση ενός συνεταιριστικού Μοντεσσοριανού σχολείου, όπου δίδαξε γεωγραφία για έξι χρόνια.
Οκτώ χρόνια αργότερα, η κα Χάφμαν συμμετείχε στην ίδρυση της Ακαδημίας Μαρία Κάουπας του Σκράντον, ενός κλασικού υβριδικού σχολείου στο οποίο οι μαθητές διδάσκονται στην τάξη για αρκετές ημέρες την εβδομάδα και ολοκληρώνουν τις εργασίες στο σπίτι. Η προσπάθεια αυτή έχει γίνει οικογενειακή υπόθεση. Διευθυντής του σχολείου είναι ο πάτερ Έρικ Μπέργκμαν, αδελφός της κας Χάφμαν. Δύο κουνιάδες της συμπληρώνουν τον κύκλο των διδασκόντων, μαζί με τη δεύτερη κόρη της κας Χάφμαν, η οποία πρόσφατα αποφοίτησε από το κολλέγιο και διδάσκει για πρώτη χρονιά σε ιδιωτικό σχολείο.
Πού οφείλεται όμως το μεγάλο ενδιαφέρον της για τη γεωγραφία; Και πώς εξηγείται η μαγεία που φέρνει στην τάξη της;
Modus Operandi
«Πήρα την αγάπη για τη γεωγραφία από τον πατέρα μου», λέει η κα Χάφμαν. «Με έναν χάρτη μπορούσε να απασχολεί τα παιδιά για ώρες. Αυτό έκανε και με τα παιδιά μου. Απλώς άρχιζε να μιλάει για τον χάρτη».
Η αγάπη της για την παγκόσμια γεωγραφία αναπτύχθηκε ακόμα περισσότερο κατά τη διάρκεια των ετών που δίδασκε τα δικά της παιδιά στο σπίτι και στις τάξεις του μοντεσσοριανού σχολείου στο οποίο δίδαξε αρχικά. «Οι μαθητές μου είχαν αυτά τα παζλ Μοντεσσόρι», λέει. «Πρόκειται για παζλ των ηπείρων, αλλά κάθε χρώμα είναι μια διαφορετική χώρα. Και δεν γράφουν κάτι. Σε αυτήν τη μέθοδο Μοντεσσόρι ονομάζεις τις χώρες από μνήμης, με τη σειρά.»
Στην Ακαδημία Maria Kaupas, όπου διδάσκει τώρα γεωγραφία και ιστορία μέχρι την όγδοη τάξη, η κα Χάφμαν έχει κρατήσει την ιδέα αλλά με διαφορετικά υλικά. «Δεν ήθελα κομμάτια παζλ παντού με τόσα παιδιά», λέει, «έτσι έβαλα την κόρη μου, που έχει καλλιτεχνική φλέβα, να ζωγραφίσει χάρτες σε χαρτόνια. Κάθε χαρτόνι έχει μια διαφορετική ήπειρο, χωρίς καθόλου γράμματα, ώστε να μπορούμε να δουλέψουμε με αυτό.»
Οι μαθητές της Ρεβέκκας Χάφμαν μπορούν να αναγνωρίσουν τις χώρες «-στάν» σε μια υδρόγειο σφαίρα ή ένα χάρτη. (Ευγενική παραχώρηση της Rebecca Huffman)
Οι μαθητές της κας Χάφμαν χρησιμοποιούν χάρτες χωρίς γράμματα για να απομνημονεύσουν τις χώρες και τις τοποθεσίες τους. (Ευγενική παραχώρηση της Rebecca Huffman)
Πολυεπίπεδη μάθηση
Οι μη γραμμένοι χάρτες είναι μόνο ένα τμήμα της προσέγγισης της κας Χάφμαν. Φέτος, πρόσθεσε ένα βιβλίο γεωγραφίας της Memoria Press, το οποίο συστήνει ανεπιφύλακτα και το οποίο οι μαθητές χρησιμοποιούν και για τη μελέτη τους στο σπίτι. Η τάξη της διαθέτει υδρογείους – «χρειάζομαι μεγεθυντικό φακό για να δω τα ονόματα», λέει γελώντας – και επιτοίχιους χάρτες και ενθαρρύνει τους μαθητές της να έχουν παρόμοιους χάρτες και άτλαντες στα σπίτια τους. Συμβουλεύει, επίσης, τους μαθητές να παρακολουθούν εκπαιδευτικά βίντεο στο YouTube και να παίζουν διαδικτυακά παιχνίδια γεωγραφίας.
Επιπλέον, οι μαθητές της συχνά γράφουν και κάνουν εκθέσεις για ορισμένες χώρες και τους πολιτισμούς τους για την τάξη, γεγονός που εδραιώνει όσα μαθαίνουν. Τα κουίζ βοηθούν σε αυτόν τον τομέα, «και μαθαίνουν πώς να δίνουν εξετάσεις, κάτι που είναι μια πολύ καλή δεξιότητα», προσθέτει η κα Χάφμαν. Σε αντίθεση με την επικρατούσα πεποίθηση, έχει επίσης διαπιστώσει ότι «στα παιδιά αρέσει να ανταγωνίζονται»:
«Νομίζω ότι στο εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ, ακόμα και στις περιπτώσεις της οικοδιδασκαλίας ενίοτε, υπάρχει διάχυτη μια αμφισβήτηση του ανταγωνισμού: “Πρέπει να είμαστε τόσο ανταγωνιστικοί;” Αλλά στα παιδιά αρέσει ο υγιής ανταγωνισμός.»
Όλα αυτά εξηγούν γιατί τα παιδιά της κας Χάφμαν, τα οποία συναντιούνται ως τάξη μόνο μία φορά την εβδομάδα και την υπόλοιπη δουλειά την κάνουν στο σπίτι, μαθαίνουν καλά τη γεωγραφία τους. Ωστόσο, αυτές οι τεχνικές και η εμπειρία της δασκάλας, όσο πολύτιμα και αν είναι, δεν εξηγούν πλήρως την επιτυχία της κας Χάφμαν. Αυτή οφείλεται σε κάτι πολύ ιδιαίτερο, που η ίδια και άλλοι καλοί δάσκαλοι προσφέρουν στους νέους.
Υπάρχουν 195 έθνη στον κόσμο σήμερα και τα παιδιά μπορούν κάλλιστα να τα απομνημονεύσουν – αντίθετα από ό,τι πιστεύουν πολλοί ενήλικες. (Ευγενική παραχώρηση της Rebecca Huffman)
Οι μαθητές ενθαρρύνονται να παίζουν παιχνίδια γεωγραφίας στο σπίτι για να βελτιώσουν τις γνώσεις τους. (Ευγενική παραχώρηση της Rebecca Huffman)
Πάθος, χαρά, αγάπη
Αν και μερικοί από αυτούς δεν το συνειδητοποιούν καν, όλοι οι εξαιρετικοί δάσκαλοι προσφέρουν τρία δώρα στην τάξη τους: πάθος για το αντικείμενο που διδάσκουν, χαρά στην πράξη της διδασκαλίας και αγάπη για τους μαθητές τους. Όταν η Ρεβέκκα Χάφμαν μιλάει για τους μαθητές της και τις δραστηριότητες της τάξης τους, αυτά τα τρία δώρα αναμειγνύονται στη φωνή της και κάνουν τραγούδι όλα όσα λέει.
Το πάθος της για τη γεωγραφία, όπως ήδη είπαμε, το απέκτησε από τον πατέρα της, αλλά και από τα 14 χρόνια διδασκαλίας της τόσο σε μοντεσσοριανό όσο και σε κλασικό σχολείο, μεταφέροντας στο τελευταίο όσα διδάχθηκε από τη μέθοδο Μοντεσσόρι. Είναι σίγουρη ότι κορίτσια και αγόρια από 10 ετών μπορούν να απομνημονεύσουν λεπτομέρειες που πάρα πολλοί άλλοι δάσκαλοι θεωρούν ότι ξεπερνούν τις δυνατότητες των μαθητών τους.
Η εμπιστοσύνη της κας Χάφμαν στις ικανότητες των παιδιών συνοδεύεται από τη χαρά της να μοιράζεται αυτά που γνωρίζει και να συμβάλλει στη διεύρυνση της αντίληψης ενός μαθητή για τον κόσμο. Τα εγγόνια μου είναι η ζωντανή απόδειξη ότι αυτή η χαρά είναι μεταδοτική.
Τέλος, σε κάθε πρωτοκλασάτο δάσκαλο που έχω γνωρίσει, υπάρχει ένα ακόμη χάρισμα, το οποίο συχνά είναι κρυμμένο ακόμη και από αυτούς. Αγαπούν τους μαθητές τους. Θέλουν οι μαθητές τους να πετύχουν και προβληματίζονται, σε σημείο να χάνουν τον ύπνο τους, όταν εκείνοι αποτυγχάνουν. Μόλις το φως ανάψει μέσα στο μυαλό ενός παιδιού, για τον δάσκαλο εκείνη η στιγμή είναι τα Χριστούγεννα, η Πρωτοχρονιά και η Ανάσταση μαζί.
Μετά το πέρας της σχολικής ημέρας, πολλοί δάσκαλοι κουβαλάνε στο σπίτι τσάντες ή χαρτοφύλακες γεμάτες με τετράδια, τεστ και συνθέσεις. Μαζί με αυτές τις αποσκευές, κουβαλούν συχνά και σκέψεις για το πώς να βελτιώσουν τις παρουσιάσεις τους και να ενθαρρύνουν τους μαθητές τους να πιέσουν τον εαυτό τους και να πετύχουν περισσότερα.
Αλλά η Ρεβέκκα Χάφμαν και άλλοι σαν κι αυτήν, οι δάσκαλοι που οι μαθητές θα θυμούνται για το υπόλοιπο της ζωής τους, κουβαλούν επίσης αυτά τα παιδιά από την τάξη μέσα στην καρδιά και στις προσευχές τους.
Μια μη κερδοσκοπική οργάνωση με έδρα τις ΗΠΑ υπέβαλε στο FBI κατάλογο που περιλαμβάνει περισσότερους από 81.000 παραβάτες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ των οποίων Κινέζοι γιατροί και αξιωματούχοι του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας (ΚΚΚ).
Η Παγκόσμια Οργάνωση για τη Διερεύνηση της Δίωξης του Φάλουν Γκονγκ (WOIPFG), η οποία ερευνά τις διώξεις του ΚΚΚ κατά των οπαδών του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα από την ίδρυση της οργάνωσης το 2003, ανακοίνωσε στις 27 Απριλίου ότι υπέβαλε τον κατάλογο στο FBI, καλώντας την υπηρεσία να προβεί σε νόμιμες ενέργειες. Ο κατάλογος κατονομάζει 81.340 άτομα που φέρονται να έχουν εμπλακεί στη δίωξη των οπαδών της πνευματικής πρακτικής.
«Οι αξιωματούχοι του FBI εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους για τη λίστα και δήλωσαν την πρόθεσή τους να βάλουν τα άτομα που έχουν αποδειχθεί ένοχα στη λίστα απαγόρευσης εισόδου στις Ηνωμένες Πολιτείες και να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η μη κερδοσκοπική οργάνωση.
Ο κατάλογος περιλαμβάνει 9.011 άτομα «ύποπτα για συμμετοχή» στις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων που ενορχηστρώνει το κινεζικό καθεστώς, ορισμένα από τα οποία συνδέονται με κινεζικά νοσοκομεία και ιατρικά ιδρύματα.
Άλλα 52.063 άτομα στον κατάλογο είχαν ερευνηθεί από τη WOIPFG για συμμετοχή στον «σχεδιασμό και την εκτέλεση παράνομων συλλήψεων, κρατήσεων και βασανιστηρίων των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ».
Οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ αντιμετωπίζουν διώξεις στην Κίνα από το 1999, τη χρονιά που ο τότε ηγέτης του ΚΚΚ Τζιανγκ Ζεμίν ξεκίνησε μια βίαιη εκστρατεία για την εξάλειψη της πρακτικής. Πριν από την έναρξη των διώξεων, η πρακτική, γνωστή και ως Φάλουν Ντάφα, ήταν δημοφιλής στη χώρα, με περίπου 70 εκατομμύρια οπαδούς, σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις της εποχής.
Εκατομμύρια ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ έχουν οδηγηθεί σε φυλακές, στρατόπεδα εργασίας και άλλες εγκαταστάσεις, και εκατοντάδες χιλιάδες έχουν βασανιστεί κατά τη διάρκεια της φυλάκισής τους, σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα. Πολλοί έχουν σκοτωθεί, ορισμένοι για να προμηθεύσουν όργανα για την προσοδοφόρα βιομηχανία μεταμοσχεύσεων του κομμουνιστικού καθεστώτος.
Το 2019, το Δικαστήριο για την Κίνα, ένα ανεξάρτητο λαϊκό δικαστήριο στο Λονδίνο, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το ΚΚΚ αφαιρούσε βίαια όργανα από κρατούμενους συνείδησης εδώ και χρόνια σε σημαντική κλίμακα, με τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ να αποτελούν την κύρια πηγή ανθρώπινων οργάνων.
«Η πρόσφατη υποβολή των ονομάτων στο FBI αποσκοπεί στην ενίσχυση των συνολικών προσπαθειών της κοινωνίας για την αποκάλυψη των παραγόντων αυτής της δίωξης, παρέχοντας στοιχεία για την προσαγωγή των διωκτών στη δικαιοσύνη», δήλωσε ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός.
Γενοκτονία
Ο Γουάνγκ Τζιγιουάν, πρόεδρος της WOIPFG, δήλωσε στους Epoch Times ότι η δίωξη της πρακτικής από το ΚΚΚ είναι «έγκλημα γενοκτονίας και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».
«Η WOIPFG θα συνεχίσει να ερευνά την εγκληματική συμπεριφορά όλων των ιδρυμάτων, οργανώσεων και ατόμων που εμπλέκονται στη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ», τόνισε ο κος Γουάνγκ.
Στον κατάλογο περιλαμβάνονται, επίσης, 9.109 άτομα από το Γραφείο 610 του ΚΚΚ και 11.157 άτομα που συνδέονται με την Επιτροπή Πολιτικών και Νομικών Υποθέσεων (PLAC), ένα κομματικό όργανο που επιβλέπει τα δικαστικά θέματα και τα θέματα ασφάλειας της Κίνας.
Ο Τζιανγκ δημιούργησε το Γραφείο 610 – η ονομασία του οποίου απηχεί την ημερομηνία ίδρυσής του στις 10 Ιουνίου 1999 – με αποκλειστικό σκοπό την εκτέλεση των εντολών του για τη δίωξη των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ. Το γραφείο θα λειτουργούσε κατά τρόπο παρόμοιο με τη Γκεστάπο της ναζιστικής Γερμανίας και οι εξουσίες του θα υπερίσχυαν των δικαστηρίων και της αστυνομίας της Κίνας.
Εσωτερικά έγγραφα που έχουν περιέλθει στην κατοχή των Epoch Times δείχνουν ότι, ενώ το Γραφείο 610 διαλύθηκε επίσημα μεταξύ 2018 και 2019, οι λειτουργίες του συγχωνεύθηκαν σε άλλα όργανα του ΚΚΚ, συμπεριλαμβανομένων του PLAC και του Υπουργείου Δημόσιας Ασφάλειας.
Το 2019, Αμερικανοί ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ υπέβαλαν έναν κατάλογο ατόμων που είχαν διαπράξει παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προτρέποντας το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να αρνηθεί την είσοδο αυτών των ατόμων στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στις 25 Απριλίου, ο βουλευτής Κρις Σμιθ (R-N.J.) και ο γερουσιαστής Τζεφ Μέρκλεϊ (D-Ore.), πρόεδρος και συμπρόεδρος της Επιτροπής του Κογκρέσου για την Κίνα, αντίστοιχα, εξέδωσαν δήλωση με την οποία καλούσαν την Κίνα να «τερματίσει τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ που διαρκεί σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα».
Η ημερομηνία συνέπεσε με την 25η επέτειο της ειρηνικής διαμαρτυρίας που πραγματοποίησαν περίπου 10.000 ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ από όλη την Κίνα έξω από το κτίριο της ηγεσίας του ΚΚΚ στο Πεκίνο, για να ζητήσουν το δικαίωμά τους να ασκούν ελεύθερα την πίστη τους.
Οι κ.κ. Σμιθ και Μέρκλεϊ σε προηγούμενη δήλωσή τους, στις 23 Απριλίου, είχαν καλέσει το Πεκίνο να απελευθερώσει τον Τζόου Ντεγιόνγκ, η σύζυγος και ο γιος του οποίου ζουν τώρα στη Φλόριντα.
«[Ο Τζόου Ντεγιόνγκ] συνελήφθη άδικα πριν από 3 χρόνια στο πλαίσιο της καταστολής [του Φάλουν Γκονγκ] και εκτίει οκταετή ποινή φυλάκισης», έγραψαν στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X. «Οι πρόεδροι απαιτούν την άνευ όρων απελευθέρωση του Τζόου, όπως και όλων όσων έχουν φυλακιστεί κατά τη διάρκεια της καταστολής του Φάλουν Γκονγκ … [στην Κίνα].»
Η αχαριστία μπορεί να είναι επικίνδυνη για την υγεία μας. Μπορεί ακόμη και να μας σκοτώσει. Αυτή είναι μια αλήθεια που εκφράζεται στο εξαιρετικό διήγημα του Χέρμαν Μέλβιλ «Μπάρτλμπυ, ο γραφέας».
Όπως και πολλά άλλα έργα του Μέλβιλ, ο «Μπάρτλμπυ» είναι μια ιστορία στην οποία οι αποκαλύψεις εξαρτώνται τόσο από την απουσία όσο και από την παρουσία πραγμάτων. Από την αρχή μέχρι το τέλος, ο «Μπάρτλμπυ» δείχνει τον τρόπο με τον οποίο μια κουλτούρα και μια κοινωνία μπορούν να καταστρέψουν την ικανότητα του ατόμου να αισθάνεται ευγνωμοσύνη και τον τρόπο με τον οποίο ένα άτομο μπορεί να συντρίψει αυτή την ικανότητα στον εαυτό του.
Η ιστορία ξετυλίγεται από την οπτική γωνία ενός ηλικιωμένου δικηγόρου που ζει στα μέσα του 18ου αιώνα στη Νέα Υόρκη. Μέχρι να προσλάβει τον Μπάρτλμπυ, έχει αναζητήσει και ζήσει μια άνετη ζωή. Καθώς ο φόρτος εργασίας στο γραφείο του αυξάνεται, αποφασίζει να προσλάβει άλλον έναν γραφέα. (Ο γραφέας είναι κάποιος που αντιγράφει με το χέρι για τα προς το ζην.) Αυτή η δουλειά ήταν συνηθισμένη την εποχή πριν από τις φωτοτυπικές μηχανές. Τις πρώτες μέρες στην καινούρια του δουλειά ο Μπάρτλμπυ είναι ένας θαυμάσιος υπάλληλος, αντιγράφοντας κείμενα με θαυμαστό ρυθμό. Σταδιακά όμως γίνεται ενοχλητικός, εμμονή και σύμβολο για τον δικηγόρο.
Η εξέλιξή του αυτή συμπυκνώνεται και εκφράζεται με τα χαρακτηριστικά λόγια: «Προτιμώ να μην [το κάνω]».
Με αυτές τις λέξεις, ο Μπάρτλμπυ αρνείται αρχικά να εκτελέσει επαγγελματικά και γραμματειακά καθήκοντα που συνδέονται γενικά με τη δουλειά του. Στη συνέχεια, αρχίζει να ζει μέσα στο γραφείο. Σύντομα αρνείται να κάνει οποιαδήποτε εργασία. Ο δικηγόρος σκύβει το κεφάλι, προσπαθώντας με κάθε τρόπο να αποσπάσει κάποια συναίνεση, κάποια δουλειά από τον Μπάρτλμπυ. Τον απολύει, αλλά είναι πολύ καλόκαρδος για να τον διώξει όταν ο Μπάρτλμπυ δεν κάνει καμία κίνηση να φύγει. Τελικά, μεταφέρει το γραφείο του σε άλλο γραφείο, αλλά είναι πολύ αργά για να ξεφύγει από τον Μπάρτλμπυ. Ο δικηγόρος συνεχίζει να προσπαθεί να βοηθήσει τον πρώην υπάλληλό του, ακόμη και όταν ο Μπάρτλμπυ εκδιώκεται από τον νέο ενοικιαστή, καταλήγει στη φυλακή ως αλήτης και, τελικά, πεθαίνει επειδή αρνείται να φάει.
Παρά τις προσπάθειες του δικηγόρου, ο Μπάρτλμπι «προτιμά να μην» ζήσει. Εικονογράφηση ενός αλυσοδεμένου άνδρα που αρνείται να συνομιλήσει με μια γυναίκα, 1770-80, από τον Ουίλιαμ Χάμιλτον. Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης, Νέα Υόρκη. (Public Domain)
Ο χαρακτήρας του αφηγητή, ωστόσο, είναι θετικός, καθώς εγκαταλείπει την αυτοϊκανοποίηση και την άνεσή του για να να βοηθήσει τον Μπάρτλμπυ. Με κόστος τον χρόνο και την ενέργειά του, προσπαθεί να βοηθήσει τον Μπάρτλμπυ να αποδεχτεί τα καθήκοντά του. Του προσφέρει επίσης συντροφιά. Μη έχοντας άλλη επιλογή από το να τον απολύσει τελικά, ο αφηγητής τού προσφέρει μια γενναιόδωρη αποζημίωση και στη συνέχεια τον φιλοξενεί στο ίδιο του το σπίτι. Ακόμη και κατά τη διάρκεια της φυλάκισης του Μπάρτλμπυ, ο δικηγόρος πληρώνει για να τον ταΐζει με το καλύτερο δυνατό φαγητό. Όλες αυτές οι προσπάθειες είναι άκαρπες. Τελικά, ο Μπάρτλμπυ «προτιμά να μην» ζήσει.
Η ιστορία του Μπάρτλμπυ απηχεί μια γνωστή ιστορία της Βίβλου, την οποία ο Μέλβιλ είχε διαβάσει επανειλημμένα και προσεκτικά. Πρόκειται για την παραβολή της Μυστικής Κρίσης, στο κεφάλαιο 25 του Ευαγγελίου του Ματθαίου. Σε αυτή την παραβολή, ο Χριστός παραχωρεί στους ανθρώπους την είσοδο στον παράδεισο με βάση τη βασική φιλανθρωπία: δίνει τροφή στους πεινασμένους, ποτό στους διψασμένους, φιλοξενία στους ξένους, ρούχα στους γυμνούς, παρηγοριά στους αρρώστους και τους φυλακισμένους. Ο Χριστός δηλώνει ότι θα θεωρήσει αυτή τη στοιχειώδη φιλανθρωπία ως φιλανθρωπία προς τον εαυτό του: «εφ’ όσον το κάνατε σε έναν από αυτούς τους ελάχιστους αδελφούς μου, το κάνατε σε μένα» (Ματθαίος 25:40).
Ο αφηγητής επιχειρεί κυριολεκτικά κάθε μία από αυτές τις πράξεις. Σκεπτόμενος μόνο τον Μπάρτλμπυ, προσπαθεί να εκτελέσει τις βασικές δίκαιες πράξεις. Ωστόσο, ανεξάρτητα από τις καλές του προθέσεις, αποτυγχάνει να τις πραγματοποιήσει, επειδή ο Μπάρτλεμπι απορρίπτει κάθε προσπάθεια. Αν το κριτήριο για την είσοδο στον ουρανό είναι η καλοσύνη, ο Μπάρτλμπυ, όσο εξαρτάται από τον ίδιο, απογοητεύει τον συνάνθρωπό του στην προσπάθειά του να φτάσει στον ουρανό. Επιπλέον, εφόσον η ευγνωμοσύνη είναι η κατάλληλη απάντηση στην προσφερόμενη καλοσύνη, το «προτιμώ να μην [το κάνω]» του Μπάρτλμπυ δεν είναι μόνο απόρριψη της καλοσύνης, αλλά και άμεση άρνηση της ευγνωμοσύνης.
Ο Μπάρτλμπυ απορρίπτει τη συντροφικότητα, τον οίκτο και τη συμπάθεια. «Προτιμά να μην» αναγνωρίζει ότι η ζωή είναι καλή, ενώ κοιτάζει μέσα από ένα παράθυρο που ανοίγει σε έναν νεκρό τοίχο. Αρνείται να αναγνωρίσει ότι η ελευθερία είναι καλή, επιλέγοντας να οδηγηθεί στη φυλακή. Τέλος, δεν θα αναγνωρίσει καν ότι η ζωή είναι καλή, αδιαφορώντας για την τροφή που είναι διαθέσιμη για να τον συντηρήσει.
Οι πράξεις του είναι ακριβώς το αντίθετο της ευγνωμοσύνης. Ο Ρόμπερτ Έμμονς, καθηγητής κλινικής ψυχολογίας, γνωστός ως ειδικός στην επιστημονική μελέτη της ευγνωμοσύνης, την ορίζει ως εξής: «Η αναγνώριση ότι η ζωή δεν μου χρωστάει τίποτα και ότι όλα τα καλά που έχω είναι δώρο». Για τον Μπάρτλμπυ, η ζωή δεν μπορεί να δώσει αρκετά και τίποτα δεν είναι αρκετά καλό ώστε να γίνει δεκτό ως δώρο.
Βικτόρ Ζαν Νικόλ, «Άνθρωπος στη φυλακή», 1781. Υδατοχρώματα. Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης, Νέα Υόρκη. (Public Domain)
Ορισμένοι μελετητές προτείνουν ότι ο Μπάρτλεμπι πάσχει από κατάθλιψη και το κείμενο υποστηρίζει αυτή την ιδέα: η μονοσήμαντη ικανότητά του σε ένα καθορισμένο σύνολο δεξιοτήτων, η έλλειψη απόλαυσης της ζωής και η τελική απόσυρσή του από τη ζωή. Ωστόσο, η κατάθλιψη, όπως μαρτυρούν πολλοί άνθρωποι που έχουν παλέψει μαζί της και μάλιστα την έχουν ξεπεράσει, δεν αφαιρεί κάθε ευθύνη. Ένα άτομο με κατάθλιψη δεν χρειάζεται να απορρίπτει κάθε φορά τα ανοίγματα βοήθειας και φιλίας. Ακόμη και οι μελετητές που αντιλαμβάνονται τον Μπάρτλμπυ ως καταθλιπτικό, αναγνωρίζουν ταυτόχρονα την παράξενη, ισχυρή θέλησή του. Σε ένα σημαίνον άρθρο τους, οι καθηγητές Αγγλικών Ντάνιελ Στέμπελ και Μπρους Στίλιανς επεσήμαναν τη θέληση του Μπάρτλμπυ, μια θέληση που είναι προσηλωμένη στην «άρνηση των αξιών . . . [ακόμη και] της αξίας της ίδιας της ύπαρξης». Και τι είναι η άρνηση κάθε αξίας, παρά το να λέμε ότι «τίποτα δεν είναι αρκετά καλό»;
Ενώ ο Μπάρτλμπυ είναι τελικά υπεύθυνος για τη μοίρα του, ο αφηγητής υπαινίσσεται τους παράγοντες που τον οδήγησαν να απορρίψει την καλοσύνη. Στην αρχή της ιστορίας, ο αφηγητής, με τη δική του περιγραφή, αποκαλύπτει πόσο ικανοποιητική είναι η ζωή του ή, τουλάχιστον, πόσο ικανοποιητική ήταν η ζωή του, μέχρι που γνώρισε τον Μπάρτλμπυ. Επέλεξε να ακολουθήσει τη δικηγορική καριέρα για να αποκτήσει περισσότερα χρήματα με μικρότερο ρίσκο. Έκανε μια «άνετη δουλειά ανάμεσα σε ομόλογα και υποθήκες και τίτλους ιδιοκτησίας πλούσιων ανθρώπων». Η έλλειψη ανθρώπινων δεσμών, όπως η σύζυγος, τα παιδιά, οι συγγενείς ή οι στενοί φίλοι, υποδηλώνει ότι ασπάζεται μια πολύ στενόμυαλη αυτάρκεια. Αυτή η υπόνοια σχεδόν αποδεικνύεται όταν αναφέρει ότι είναι «ένας άνθρωπος που, από τη νεότητά του και ύστερα, έχει γεμίσει με τη βαθιά πεποίθηση ότι ο ευκολότερος τρόπος ζωής είναι και ο καλύτερος». Σε αντίθεση με τον Μπάρτλμπυ, δεν απορρίπτει τη ζωή, αλλά όπως ο Μπάρτλμπυ, κρατά μακριά από τον εαυτό του κάθε δυνατότητα να είναι ευγνώμων.
Ο Μέλβιλ αφήνει να εννοηθεί ότι δεν είναι μόνο ο αφηγητής που επιδιώκει μια ζωή επικεντρωμένη στον εαυτό του και στερημένης ευγνωμοσύνης. Μια ένδειξη βρίσκεται στον υπότιτλο της ιστορίας: «Μια ιστορία της Γουώλ Στρητ». Οι επιχειρήσεις, παρ’ όλη την αναγκαιότητα και τη σημασία τους, εύκολα αποκτούν υπερβολική σημασία στη ζωή ενός ανθρώπου, εις βάρος των ανώτερων αξιών.
Αύγουστος Κόλνερ, απεικόνιση της Γουώλ Στρητ, Νέα Υόρκη, 1847. Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης. (Public Domain)
Η κοσμοθεωρία του αφηγητή είναι εν μέρει αποτέλεσμα του περιβάλλοντός του. Το μόνο σημείο υπερηφάνειας που έχει σε σχέση με τους άλλους ανθρώπους είναι ότι τον θεωρούν ‘ασφαλή’. Ως σύμβολο ενός αποστειρωμένου είδους ασφάλειας και μιας απομόνωσης από τις ουσιαστικές σχέσεις, ο ίδιος και οι υπάλληλοί του εργάζονται σε ένα γραφείο όπου τα παράθυρα βλέπουν μόνο τοίχους. Η σταδιακή απόρριψη κάθε ανθρώπινης επαφής από τον Μπάρτλμπυ λαμβάνει χώρα ενώ εργάζεται σε έναν θάλαμο με θέα έναν τέτοιο ‘νεκρό’ τοίχο.
Αυτά τα παράθυρα και οι τοίχοι θέτουν ένα ουσιαστικό ζήτημα. Τα παράθυρα μας επιτρέπουν να βλέπουμε τη θέα πέρα από το επίπεδο του γυαλιού, όπως ακριβώς τα υλικά αγαθά μάς επιτρέπουν να βλέπουμε πέρα από αυτά τους ανθρώπους που μας τα παρέχουν. Ο Μπάρτλμπυ απελπίζεται επειδή αυτό το βαθύτερο νόημα είναι αποκλεισμένο στο εργασιακό του περιβάλλον. Αλλά οι εφησυχασμένοι άνθρωποι δεν είναι καλύτεροι. Απολαμβάνουν τα δώρα της ζωής χωρίς να κοιτάζουν πέρα από αυτά εκείνους στους οποίους θα έπρεπε να είναι ευγνώμονες.
Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι οι επιχειρήσεις είναι κάτι κακό ή ότι ένα σύστημα αφαιρεί την τελική ευθύνη του ατόμου. Ωστόσο, όταν το περιβάλλον κάποιου δίνει υπερβολική έμφαση στην υλική ασφάλεια και την άνεση, αυτά μπορούν να αποσπάσουν την προσοχή του ατόμου από την αναγνώριση των αναγκών των άλλων και από τη δική του ανάγκη για πράγματα σημαντικότερα από την ασφάλεια και την άνεση.
Μια από τις σπουδαίες ιδιότητες της γραφής του Μέλβιλ είναι ότι οι χαρακτήρες του δεν είναι ποτέ απλές καρικατούρες: Οι αναγνώστες μαθαίνουν τόσο από τους διεστραμμένους χαρακτήρες όσο και από τους ευγενείς, και οι ευγενείς αποκαλύπτουν πάντα ελαττώματα που είναι εξίσου διδακτικά με τις αρετές τους. Ο Μπάρτλμπυ, ένας κακός στο βαθμό που αρνείται να είναι ευγνώμων, είναι επίσης μια πρόκληση για όσους είναι πολύ αυτάρεσκοι για να είναι ευγνώμονες.
Σκεπτόμενος μόνο τον Μπάρτλμπυ, ο δικηγόρος προσπαθεί να κάνει τις στοιχειώδεις καλές πράξεις και γίνεται καλύτερος άνθρωπος. Καρλ Γιόχαν Πέυφους, σχέδιο θολωτής κόγχης για το Παλάτι της Δικαιοσύνης στη Βιέννη, 1899. (Public Domain)
Στην προσπάθειά του να σώσει τον Μπάρτλμπυ, ο αφηγητής όχι μόνο γίνεται καλύτερος άνθρωπος, αλλά και σοφότερος, επειδή τελικά συνειδητοποιεί ότι το ελάττωμα του Μπάρτλμπυ είναι ένα ελαττώματα του οποίου όλοι οι άνθρωποι είναι θύματα: η αχαριστία. Οι τέσσερεις τελευταίες του λέξεις, οι λέξεις που τελειώνουν την ιστορία, είναι «Αχ, Μπάρτλμπυ! Αχ, ανθρωπότητα!». Όπως ο Μπάρτλμπυ, όλοι οι άνθρωποι έχουν ανάγκες που δεν μπορούν να καλύψουν μόνοι τους. Όπως ο Μπάρτλμπυ, όλοι οι άνθρωποι μπαίνουν στον πειρασμό να είναι αχάριστοι, απορρίπτοντας έτσι την καλοσύνη.
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν φτάνουν στο σημειο να αρνηθούν τη ζωή όπως ο Μπάρτλμπυ, αλλά πολλοί αποδέχονται την παραδοχή του: Τα καλά πράγματα δεν είναι αρκετά καλά για να προκαλέσουν ευγνωμοσύνη. Το ακραίο παράδειγμα του Μπάρτλμπυ μάς προτρέπει να αναγνωρίζουμε πλήρως τα καλά πράγματα ως καλά και στη συνέχεια να νιώθουμε ευγνώμονες για αυτά.
* * * * *
BARTLEBY, THE SCRIVENER / A HISTORY OF WALL STREET
Μπάρτλμπυ, ο γραφέας / Μία ιστορία της Ουώλλ Στέητ
Δικαστήριο της Μόσχας διέταξε στις 4 Μαΐου τη δίμηνη κράτηση μιας Ρωσίδας ασκούμενης του Φάλουν Γκονγκ λόγω των πεποιθήσεών της, εν αναμονή έρευνας. Είναι η πρώτη τέτοια ενέργεια στη Ρωσία, καθώς το έθνος κλίνει όλο και περισσότερο προς την κομμουνιστική Κίνα.
Η Νατάλια Μινένκοβα, 46 ετών, θα κρατηθεί μέχρι τις 27 Ιουνίου βάσει ενός αμφιλεγόμενου νόμου κατά της «διεξαγωγής δραστηριοτήτων μιας ανεπιθύμητης οργάνωσης», αποφάσισε το περιφερειακό δικαστήριο Τουσίνσκι της Μόσχας. Ο κατάλογος των «ανεπιθύμητων οργανώσεων» περιλαμβάνει ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης, δημοσιογραφικές ομάδες και αμερικανικές δεξαμενές σκέψης.
Στη σύντομη σύνοψη της υπόθεσης που έδωσε στη δημοσιότητα η ρωσική αστυνομία, η κ. Μινένκοβα κατηγορήθηκε για παράνομη οργάνωση των δραστηριοτήτων του Κέντρου Πνευματικής και Σωματικής Βελτίωσης Φάλουν Ντάφα. Το κέντρο δεν είναι μία από τις οργανώσεις που περιλαμβάνονται στον κατάλογο του ρωσικού υπουργείου Δικαιοσύνης.
Το περιφερειακό δικαστήριο Tushinsky της Μόσχας στη Ρωσία στις 4 Μαΐου 2024.
Η ακρόαση έγινε μετά την έφοδο της αστυνομίας στα σπίτια πέντε ασκούμενων της πνευματικής άσκησης, η οποία αντιμετωπίζει βάναυση δίωξη στην Κίνα από το 1999. Η κ. Μινένκοβα ήταν ένα από τα τέσσερα άτομα που συνελήφθησαν. Ένας άνδρας αφέθηκε ελεύθερος. Η αστυνομία ανέκρινε την κ. Μινένκοβα και άλλους δύο, αλλά κράτησε την κ. Μινένκοβα κατά τη διάρκεια της νύχτας μέχρι την εμφάνισή της στο δικαστήριο στις 4 Μαΐου.
«Διατάσσοντας την κράτηση της κας Μινένκοβα, η Ρωσία συμπράττει με την κομμουνιστική Κίνα ως η μόνη άλλη χώρα όπου ένας δικαστής έχει φυλακίσει έναν πολίτη απλά και μόνο επειδή διαλογίζεται και προσπαθεί να ζήσει σύμφωνα με τις διδασκαλίες του Φάλουν Γκονγκ για την αλήθεια, την καλοσύνη και την ανεκτικότητα», δήλωσε στους Epoch Times ο Λίβαϊ Μπράουντ, εκτελεστικός διευθυντής του Κέντρου Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα. «Αυτή η επαίσχυντη πράξη διαβρώνει περαιτέρω τις ελευθερίες στη Ρωσία και καταδεικνύει τους αυξανόμενους και ανησυχητικούς δεσμούς της Ρωσίας με το κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας».
Στην Κίνα, εκτιμάται ότι 70 έως 100 εκατομμύρια άνθρωποι ασκούν το Φάλουν Γκονγκ και το πιστώνουν για την ανύψωση της ψυχικής και σωματικής τους υγείας. Το κινεζικό καθεστώς είδε αυτή τη δημοτικότητα ως απειλή και ξεκίνησε μια εκστρατεία για τη συστηματική εξάλειψη της πνευματικής άσκησης, καταφεύγοντας σε παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η καταναγκαστική εργασία και η εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων από ανθρώπους εν ζωή.
Ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ Τζέικ Σάλιβαν, όταν ρωτήθηκε σχετικά με την απόφαση του δικαστηρίου στις 4 Μαΐου, δήλωσε ότι «δεν αποτελεί έκπληξη … ότι η Ρωσία θα επιδείξει κατασταλτική συμπεριφορά εναντίον όλων των ειδών των ανθρώπων, είτε πρόκειται για θέματα που αφορούν την ελευθερία του λόγου, την ελευθερία του Τύπου, την ελευθερία του συνέρχεσθαι, την ελευθερία της θρησκευτικής πίστης».
Ο κ. Σάλιβαν, ο οποίος μιλούσε σε πάνελ στο φεστιβάλ FT Weekend Festival, επεσήμανε επίσης τους αυξημένους δεσμούς μεταξύ της Ρωσίας και της Κίνας.
«Η Ρωσία βασίζεται όλο και περισσότερο στην Κίνα για πολλά πράγματα, ιδίως καθώς έχει χάσει άλλες οδούς- οικονομικές, τεχνολογικές και άλλες. Έτσι, αυτή είναι μια σχέση που εξετάζουμε προσεκτικά», είπε.
Ο βουλευτής Τομ Τίφανι (R-Wis.) εξέφρασε επίσης ανησυχίες σχετικά με την τάση αυτή.
«Δεν είναι μυστικό ότι ένα από τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του ΚΚΚ είναι η καταπίεση και αυτό είναι πολύ ανησυχητικό», δήλωσε στους Epoch Times.
«Ψευδής παρουσίαση»
Οι εισαγγελείς ξεκίνησαν ποινική έρευνα με στόχο την κ. Μινένκοβα στις 27 Απριλίου, μια εβδομάδα πριν από την επιδρομή, όπως δείχνουν τα δικαστικά αρχεία που έχουν περιέλθει στην κατοχή των Epoch Times. Σύμφωνα με τα αρχεία, οι εισαγγελείς την κατηγόρησαν για τη διάπραξη «σοβαρού εγκλήματος κατά των θεμελίων της συνταγματικής τάξης και της ασφάλειας του κράτους», σημειώνοντας ότι είχε οργανώσει συναντήσεις σχετικές με το Φάλουν Γκονγκ και είχε διανείμει έντυπα του Φάλουν Γκονγκ.
Οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ ζητούν τον τερματισμό της δίωξης της πνευματικής ομάδας στην Κίνα, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης για τα 24 χρόνια από την έναρξη της δίωξης, στον λόφο του Καπιτωλίου, στις 20 Ιουλίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Ο κ. Μπράουντ υποστήριξε ότι τέτοιες δραστηριότητες δύσκολα συνιστούν έγκλημα.
«Το σύνολο αυτού που έκανε η κ. Μινένκοβα ήταν να φέρει μουσική σε ένα πάρκο και να καθοδηγήσει άλλους να κάνουν ασκήσεις διαλογισμού, ενώ φιλοξενούσε αναγνώσεις πνευματικών κειμένων στο σπίτι της, όλα αυτά ως εθελοντής, επειδή ήθελε να μοιραστεί τα οφέλη που έλαβε από την άσκηση του Φάλουν Ντάφα με άλλους». δήλωσε ο κ. Μπράουντ. «Το Φάλουν Γκονγκ δεν είναι ούτε ‘αίρεση’ ούτε η κ. Μινένκοβα ‘αρχηγός’, γεγονός που καταδεικνύει την εντελώς ψευδή παρουσίαση αυτής της υπόθεσης από τον ελεγχόμενο από την κυβέρνηση της Ρωσίας Τύπο».
Κατά την εξέταση ενός από τους δύο μάρτυρες πριν από τη δίκη, ένας ερευνητής ρώτησε για το μέγεθος της ομάδας στη χώρα, τα κύρια βιβλία του Φάλουν Γκονγκ και αν είχαν παρακολουθήσει εκδηλώσεις του Φάλουν Γκονγκ στο εξωτερικό.
Οι άνθρωποι που γνωρίζουν την κα Μινένκοβα την περιέγραψαν ως ευγενική, πάντα χαμογελαστή και έτοιμη να βοηθήσει τους άλλους. Έκοψε το ποτό και το κάπνισμα αφού ξεκίνησε την πρακτική το 2010, έχοντας διαπιστώσει ότι η κακή όραση της μητέρας της βελτιώθηκε μετά την εξάσκηση του Φάλουν Γκονγκ.
Η κλιμακούμενη πίεση στη Ρωσία για το Φάλουν Γκονγκ έρχεται καθώς η Μόσχα πλησιάζει περισσότερο στην Κίνα, στηριζόμενη στη στρατιωτική της υποστήριξη στον πόλεμο της Ουκρανίας. Ο Ρώσος ηγέτης Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε ότι θα επισκεφθεί την Κίνα αυτόν τον μήνα, η τελευταία επίδειξη φιλίας των χωρών από τότε που κήρυξαν μια «χωρίς όρια» συνεργασία λίγο πριν από την εισβολή.
Στις 3 Μαΐου, ένας εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου δήλωσε στο NTD, αδελφό μέσο ενημέρωσης των Epoch Times, ότι «ανησυχούμε για αυτό, είτε συμβαίνει στην Κίνα είτε στη Ρωσία είτε αλλού στον κόσμο».
«Δεν είναι μυστικό ότι ένα από τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα του ΚΚΚ είναι η καταπίεση, και αυτό είναι πολύ ανησυχητικό», δήλωσε ο εκπρόσωπος.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην τελευταία έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα δήλωσε ότι η Ρωσία έχει «κάνει κατάχρηση των αντιτρομοκρατικών και αντι-εξτρεμιστικών νόμων, καθώς και άλλων μέτρων»για να κυνηγήσει ένα περιφερειακό παράρτημα του Φάλουν Γκονγκ και επτά μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς που συνδέονται με το Φάλουν Γκονγκ «χωρίς να υπάρχουν αξιόπιστες αποδείξεις για βίαιες ενέργειες ή προθέσεις», απαγορεύοντας ουσιαστικά τις δραστηριότητες των ομάδων και υποβάλλοντας σε κακοποίηση όσους το ασκούν.
Καθώς στις 3 Μαΐου γιορτάστηκε η Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου, οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα (RSF) δημοσίευσαν τον Παγκόσμιο Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου για το 2024.
Η Κίνα κατατάσσεται σχεδόν στην τελευταία θέση – 172η μεταξύ 180 χωρών και περιφερειών – διατηρώντας παράλληλα τα πρωτεία παγκοσμίως από το προηγούμενο έτος στη φυλάκιση δημοσιογράφων.
Η RSF, η διεθνής μη κυβερνητική οργάνωση που εδρεύει στο Παρίσι και εργάζεται για τη διασφάλιση της ελευθερίας της πληροφόρησης, αναφέρει στην έκθεσή της ότι «εκτός από την κράτηση περισσότερων δημοσιογράφων από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο», το κινεζικό καθεστώς «συνεχίζει να ασκεί αυστηρό έλεγχο στα κανάλια πληροφόρησης, εφαρμόζοντας πολιτικές λογοκρισίας και επιτήρησης για τη ρύθμιση του διαδικτυακού περιεχομένου και τον περιορισμό της διάδοσης των πληροφοριών που θεωρούνται ευαίσθητες ή αντίθετες προς την κομματική γραμμή».
Η RSF επεσήμανε επίσης στην έκθεση ότι «στην Κίνα φυλακίζονται περισσότεροι δημοσιογράφοι από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο, έχοντας επί του παρόντος υπό κράτηση περισσότερους από 100».
Σε σύγκριση με την περσινή χρονιά, όπου κατείχε την 179η (προτελευταία) θέση, η Κίνα φέτος βρίσκεται λίγο πιο ψηλά στην κατάταξη. Ωστόσο, η έκθεση αναφέρει ότι ο μόνος λόγος γι’ αυτή τη μικρή ανοδική κίνηση είναι η επιδείνωση της κατάστασης σε άλλες χώρες και περιοχές, όπως στο Αφγανιστάν που ελέγχεται από τους Ταλιμπάν, και όχι οποιαδήποτε βελτίωση στην ίδια την Κίνα.
Το Χονγκ Κονγκ – το οποίο ελέγχεται από το κινεζικό καθεστώς – επίσης ανέβηκε στην 135η θέση, η οποία είναι υψηλότερη από την 140η θέση που κατείχε το 2023. Ωστόσο, η βαθμολογία της ελευθερίας του μειώθηκε κατά 1,8 μονάδες από το 44,86 του περασμένου έτους «λόγω της αύξησης των διώξεων των δημοσιογράφων βάσει του νόμου περί εθνικής ασφάλειας που επέβαλε το Πεκίνο το 2020», αναφέρει η έκθεση. Η RSF εξηγεί: «Η άνοδος ορισμένων χωρών στον Δείκτη είναι παραπλανητική στο βαθμό που η βαθμολογία τους μειώθηκε και η άνοδος του Δείκτη ήταν αποτέλεσμα της πτώσης των χωρών που προηγουμένως βρίσκονταν πάνω από αυτές».
Πάνω από 100 Κινέζοι συγγραφείς στη φυλακή
Εν τω μεταξύ, η PEN America από τη Νέα Υόρκη δημοσίευσε τον δείκτη Freedom to Write Index 2023.
Η έκθεση, που δημοσιεύθηκε την 1η Μαΐου, επεσήμανε επίσης ότι η Κίνα παραμένει ο μεγαλύτερος διώκτης συγγραφέων και διανοούμενων στον κόσμο ξεπερνώντας τις 100 φυλακίσεις το 2023.
Μεταξύ των 107 συγγραφέων που φυλακίστηκαν, οι 50 ήταν διαδικτυακοί σχολιαστές που δημοσιεύουν τις απόψεις τους για μια σειρά από κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά θέματα σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης. Η έκθεση ανέφερε ότι η κινεζική κυβέρνηση χρησιμοποιεί την ασαφή κατηγορία της «πρόκλησης διενέξεων και προβλημάτων» για να τους συλλάβει και να τους φυλακίσει.
Χονγκ Κονγκ – Αστυνομικοί των ΜΑΤ ψεκάζουν δημοσιογράφους με σπρέι πιπεριού κατά την 23η επέτειο της παράδοσης της πόλης από τη Βρετανία στην Κίνα, σε συγκέντρωση κατά του νέου νόμου περί εθνικής ασφάλειας την 1η Ιουλίου 2020. (Dale De La Rey/AFP μέσω Getty Images)
Η δημοσιογράφος και συγγραφέας Σενγκ Σουέ, με έδρα τον Καναδά, δήλωσε στους Epoch Times στις 4 Μαΐου ότι οι αριθμοί που δημοσιεύονται από αυτούς τους διεθνείς οργανισμούς είναι το ελάχιστο που διαρρέει στον έξω κόσμο από τον αυστηρό έλεγχο των πληροφοριών από το ΚΚΚ.
«Κανείς δεν γνωρίζει πόσοι δημοσιογράφοι στην Κίνα έχουν διωχθεί μέχρι θανάτου, πόσοι έχουν συλληφθεί κρυφά, καταδικαστεί, διωχθεί και βασανιστεί», δήλωσε η κα Σενγκ. «Ολόκληρο το σύστημα του ΚΚΚ είναι ένα κρατικο-τρομοκρατικό καθεστώς, που σημαίνει ότι όχι μόνο η κεντρική επιτροπή του ΚΚΚ είναι ένα αυταρχικό και απολυταρχικό σύστημα, [αλλά] όλα τα επίπεδα της εξουσίας του λειτουργούν ως ένα δικτατορικό και τυραννικό καθεστώς. Ως εκ τούτου, είναι αδύνατο για τον έξω κόσμο να γνωρίζει πολλά. Είναι δύσκολο να συγκεντρωθούν στατιστικά στοιχεία. Για να είμαι ειλικρινής, ακόμη και ο [ηγέτης του ΚΚΚ] Σι Τζινπίνγκ δεν γνωρίζει.»
«Πιστεύω ακράδαντα ότι η Κίνα είναι η χώρα στην οποία η ελευθερία του Τύπου και η ελευθερία του λόγου διώκονται περισσότερο από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο», πρόσθεσε η κα Σενγκ. «Το πολιτικό της σύστημα της επιτρέπει να το κάνει σε αυτόν τον βαθμό.»
Ο Λάι Τζιανπίνγκ, Κινέζος δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαμένει σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, δήλωσε στους Epoch Times στις 4 Μαΐου ότι η ελευθερία του Τύπου και η ελευθερία του λόγου στην Κίνα, περιλαμβανομένου του Χονγκ Κονγκ, στην πραγματικότητα μειώνονται και περιστέλλονται ακόμα περισσότερο:
«Ο λόγος για τον οποίο το ΚΚΚ συνεχίζει να αυστηροποιεί τον έλεγχο του λόγου είναι κυρίως επειδή αντιμετωπίζει όλο και πιο βαθιές και πρωτοφανείς πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές κρίσεις. Η κυβερνητική του θέση απειλείται και θέλει να διατηρήσει τη μονοκομματική δικτατορία και τη δικτατορία του ενός ανδρός. Ως εκ τούτου, επαυξάνει τον έλεγχό του σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής ζωής. Έτσι, [η καταστολή] της ελευθερίας του λόγου και της ελευθερίας του Τύπου αποτελούν κορυφαίες προτεραιότητες για το ΚΚΚ και είναι οι πιο σημαντικές πτυχές της κοινωνικής ζωής που πρέπει να ελέγξει.»
Η δημοσιογραφία των πολιτών στην Κίνα
Οι Κινέζοι ερασιτέχνες δημοσιογράφοι αποτελούν επίσης στόχους της καταστολής και των διώξεων του κινεζικού καθεστώτος.
Η δημοσιογράφος-πολίτης Τζανγκ Τζαν καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκισης επειδή ανέφερε την αλήθεια για την επιδημία COVID-19 στη Γούχαν το 2020. Η ποινή της θα ολοκληρωθεί στις 13 Μαΐου. Η RSF καλεί τη διεθνή κοινότητα να δώσει προσοχή και να ασκήσει πίεση στο Πεκίνο, ώστε να μπορέσει να ανακτήσει πλήρως την ελευθερία της, σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε τον περασμένο μήνα. Η κα Τζανγκ βραβεύτηκε με το Βραβείο Θάρρους της RSF το 2021.
Ακτιβιστής υπέρ της δημοκρατίας κρατάει πλακάτ με το οποίο προτρέπει τις κινεζικές αρχές να απελευθερώσουν την Κινέζα δημοσιογράφο Τζανγκ Τζαν και 12 ακόμα κρατούμενους κατοίκους του Χονγκ Κονγκ, έξω από το γραφείο συνδέσμου της κεντρικής κυβέρνησης της Κίνας. Χονγκ Κονγκ, 28 Δεκεμβρίου 2020. (Kin Cheung/AP Photo)
Ο ερασιτέχνης δημοσιογράφος Φανγκ Μπιν από τη Γούχαν αποφυλακίστηκε για έναν χρόνο, αλλά συνεχίζει να αντιμετωπίζει την παρενόχληση των αρχών του ΚΚΚ. Επί του παρόντος, αντιμετωπίζει έξωση, ενώ έχει διακοπεί η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και νερού στην κατοικία του και η αστυνομία της Γούχαν ασκεί πιέσεις στον ιδιοκτήτη του. Μπορεί σύντομα να αναγκαστεί να ζήσει στον δρόμο.
Τον Φεβρουάριο του 2020, κατά τη διάρκεια της επιδημίας του COVID-19 στη Γούχαν, ο κος Φανγκ δημοσίευσε βιντεοσκοπημένες αναφορές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αποκαλύπτοντας τον τεράστιο αριθμό των θανάτων εκείνη την περίοδο και προσελκύοντας ευρεία διεθνή προσοχή. Αργότερα, συνελήφθη από την τοπική αστυνομία και καταδικάστηκε σε φυλάκιση τριών ετών για «διαπληκτισμούς και πρόκληση προβλημάτων».
Ο Κινέζος δημοσιογράφος-πολίτης Φανγκ Μπιν σε στιγμιότυπο από βίντεο που ανήρτησε στο YouTube στις 4 Φεβρουαρίου 2020, στο οποίο μιλά για τους θανάτους στη Γούχαν κατά τη διάρκεια της επιδημίας COVID-19. (Στιγμιότυπο μέσω των Epoch Times)
Ο κος Λάι δήλωσε: «Οι δημοσιογράφοι-πολίτες αποτελούν βασικό κρίκο του [οικοσυστήματος] της ελευθερίας του Τύπου. Δεν καταπιέζονται μόνο τα [κινεζικά] επίσημα μέσα ενημέρωσης, η ελευθερία του λόγου και η ελευθερία του Τύπου των επίσημων δημοσιογράφων, αλλά καταστέλλονται και οι ιδιώτες δημοσιογράφοι-πολίτες, και μάλιστα πιο σοβαρά.
»Υπάρχουν όλο και λιγότεροι τομείς στους οποίους μπορούν να κάνουν ρεπορτάζ και να παρεμβαίνουν και δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου χώρος γι’ αυτούς. Επειδή το ΚΚΚ θέλει να μονοπωλήσει ολόκληρο το σύστημα του λόγου και το δικαίωμα του λόγου, ουσιαστικά δεν υπάρχει χώρος για να επιβιώσουν οι δημοσιογράφοι-πολίτες.»
Η κα Σενγκ δήλωσε ότι, σε αυτό το σημείο, «δεν υπάρχουν πια δημοσιογράφοι-πολίτες στην Κίνα. Όταν μιλάμε για την ελευθερία του Τύπου, την ελευθερία του λόγου, την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης κλπ στην Κίνα, το Κομμουνιστικό Κόμμα μας έχει δώσει την καλύτερη απάντηση – έχει ήδη δηλώσει ότι τα μέσα ενημέρωσης είναι η φωνή του».
Σε αρκετές περιπτώσεις στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι διοικητές του στρατού που απελευθέρωσε τα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης ανάγκασαν τους κατοίκους της περιοχής να περάσουν από αυτά, υπό φρούρηση, για να συναντήσουν κάποιους από τους κρατούμενους και να διαπιστώσουν ιδίοις όμμασι τη φρίκη όλων αυτών.
Για τους περισσότερους από αυτούς τους ανθρώπους, η εμπειρία πρέπει να ήταν βαθιά τραυματική και λέγεται ότι κάποιοι οδηγήθηκαν στην αυτοκτονία από τη ντροπή και το σοκ της πραγματικότητας.
Η στάση μας απέναντι σε αυτό ήταν συνήθως η εξής: «Καλά να πάθουν!»
Όταν βλέπεις την καταγραφή αυτών των τόπων σε φιλμ, ο θυμός ανεβαίνει και σε πνίγει. Είναι εύκολο να αισθανθείς εκδικητικός απέναντι στους πολίτες που ζούσαν κοντά στα στρατόπεδα και δεν γνώριζαν ή έκαναν ότι δεν γνώριζαν τι πραγματικά συνέβαινε.
Σκεπτόμενοι, όμως, πιο ψύχραιμα θα μπορούσαμε να εικάσουμε ότι οι περισσότεροι από αυτούς μάλλον αγνοούσαν τις λεπτομέρειες, επειδή η ανθρώπινη ικανότητα για αυτοεξαπάτηση και άρνηση δυσάρεστων αληθειών είναι ένας ιδιαίτερα ανεπτυγμένος μηχανισμός.
Σίγουρα, οι περισσότεροι Γερμανοί δεν θα μπορούσαν να μην γνωρίζουν ότι οι λεγόμενοι εχθροί του κράτους εξαφανίζονταν κατά καιρούς. Αλλά σε δύσκολους καιρούς δεν κάνεις πολλές ερωτήσεις και προτιμάς να πιστεύεις ότι τέτοιου είδους ενέργειες ήταν δικαιολογημένες και πραγματοποιήθηκαν με ανθρώπινο τρόπο.
Σύμφωνα με την ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα και καθηγήτρια Τζοάνα Χάου (Joanna Howe), στα 10 χρόνια από το 2010 έως το 2020, μόνο στη Βικτώρια και το Κουίνσλαντ 724 μωρά επέζησαν της έκτρωσης – και αφέθηκαν να πεθάνουν. Πεινασμένα, διψασμένα, εγκαταλελειμμένα και μόνα τους.
Αυτή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου – ενός βουνού παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συμβαίνουν και όχι μόνο είναι νόμιμες, αλλά τις επαινούν κιόλας σε αρκετές περιπτώσεις.
Ως πολίτες, είτε αρνούμαστε αυτά τα πράγματα εντελώς είτε προσποιούμαστε ότι δεν είναι σημαντικά, και αυτό είναι ένα σημάδι ότι έχουμε χάσει κάθε αξίωση ηθικής ανωτερότητας.
Αυτό μπορεί να φανεί υπερβολικό σε κάποιους, αλλά πώς τολμάμε να δείχνουμε με το δάχτυλο τον Αδόλφο Χίτλερ – ή τον Πολ Ποτ ή τον Ιωσήφ Στάλιν – όταν εμείς οι ίδιοι είμαστε τόσο απορροφημένοι από το κακό;
Πώς είμαστε καλύτεροι από εκείνους τους Γερμανούς χωρικούς που δεν ήξεραν τι συνέβαινε ή τουλάχιστον πείστηκαν ότι δεν θα μπορούσε να είναι τόσο άσχημα και ότι τέτοια πράγματα «δεν συμβαίνουν εδώ»;
Ως ανθρωπότητα, επιτρέπουμε και εφαρμόζουμε την προγεννητική παιδοκτονία σε τεράστια κλίμακα. Ας εγκαταλείψουμε αυτή την άθλια λέξη «άμβλωση» (όπως και αυτή την ύπουλη φράση «υγεία των γυναικών») και ας την αποκαλέσουμε όπως είναι.
Η μεταγεννητική παιδοκτονία θα ακολουθήσει, τόσο αναπόφευκτα όσο η νύχτα που διαδέχεται τη μέρα.
Πολλοί αναγνώστες ίσως αισθανθούν ότι εστιάζω υπερβολικά σε αυτό το θέμα, παραμελώντας σοβαρότερες απειλές για την επιβίωση της πλούσιας πολιτισμένης κληρονομιάς μας. Αλλά, κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχουν σοβαρότερες απειλές από τη δολοφονία αθώων και το ψέμα και την απάτη που προσπαθεί να την κρατήσει κρυφή.
Χιλιάδες διαδηλωτές υπέρ της ζωής κρατούν πανό και πινακίδες ενώ διαδηλώνουν στη Λεωφόρο Πενσυλβάνια κατά τη διάρκεια της March for Life (Πορεία για τη Ζωή) στην Ουάσιγκτον, στις 23 Ιανουαρίου 2006. (Chip Somodevilla/Getty Images)
Υποθέτω ότι έχουμε μια καλύτερη δικαιολογία από τους κατοίκους των γερμανικών χωριών – αυτοί αναγκάστηκαν να γίνουν μάρτυρες πραγματικών αποδείξεων των φρικαλεοτήτων, ενώ τα μέσα μαζικής ενημέρωσης καταβάλλουν μεγάλες προσπάθειες για να κρατήσουν την αλήθεια της «έκτρωσης» κρυφή από εμάς.
Στο διαδίκτυο, μπορείτε να παρακολουθήσετε αμέτρητες εκπομπών καλόκαρδων κτηνιάτρων και να δείτε ένα πλήθος χειρουργικών επεμβάσεων σε πολυαγαπημένα σκυλιά και γάτες, αλλά ποτέ δεν θα σας αφήσουν να δείτε μια ανθρώπινη «έκτρωση», γιατί αν το έκαναν, το κλίμα θα αναστρεφόταν.
Θα είχατε προβλήματα με τον νόμο αν κάνατε σε ένα γατάκι ό,τι κάνουν κάποιοι άνθρωποι στα έμβρυα.
Νέος γαλλικός νόμος για τις αμβλώσεις
Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης είχαν πολλά να πουν για την πρόσφατη συνταγματική αλλαγή στη Γαλλία, και το έκαναν ως επί το πλείστον με λίγες λεπτομέρειες, αλλά με πολλή ευφορία.
Η επί λέξει διατύπωση του νέου νόμου είναι η εξής: «La loi détermine les conditions dans lesquelles s’exerce la liberté garantie à la femme d’avoir recours à une interruption volontaire de grossesse.»
Δηλαδή: «Ο νόμος καθορίζει τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες ασκείται το δικαίωμα της γυναίκας για εκούσια διακοπή της εγκυμοσύνης.»
Οι φιλελεύθερες φεμινίστριες, όχι μόνο στη Γαλλία αλλά και σε όλη τη Δύση, είναι σαφώς ενθουσιασμένες με αυτό το προφανώς ασυμβίβαστο αποτέλεσμα, ενώ οι υποστηρικτές της προστασίας της ζωής είναι βαθιά θλιμμένοι και φοβισμένοι για τις διαρκείς και πιθανώς ανεξίτηλες συνέπειές του.
Έχει γίνει πολύς λόγος για το γεγονός ότι μια συνταγματική αλλαγή είναι δύσκολο να ανατραπεί. Αυτό είναι αναμφίβολα αλήθεια.
Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι λόγοι για να ελπίζουμε.
Η σαρωτική περιεκτικότητα αυτών των λέξεων θα μπορούσε να αποδειχθεί αδυναμία: η ίδια η συντομία τους μπορεί να είναι η καταστροφή τους.
Για παράδειγμα, αποτυγχάνουν να κάνουν διάκριση μεταξύ πρόωρων και όψιμων «τερματισμών» ή αυτών με βάση το φύλο. Πρέπει να εξοντωθεί ένα έμβρυο επειδή δεν είναι αρσενικό; Ξέρουμε ότι αυτό συμβαίνει πολύ συχνά (αν και ακόμη και μία φορά θα ήταν ντροπή).
Όχι μόνο για τους ορθόδοξους Χριστιανούς, αλλά και για τους γνήσιους Βουδιστές, Μουσουλμάνους, Ινδουιστές, Εβραίους και πολλούς άθεους επίσης, η θανάτωση ενός αθώου ανθρώπινου όντος είναι πάντα λάθος.
Αλλά οι αξιοπρεπείς άνθρωποι πολλές φορές προσπαθούν να κάνουν διακρίσεις είτε από γνήσιο αίσθημα ανθρωπιάς είτε από ενδιαφέρον για τις νεαρές γυναίκες που αναγκάζονται να μείνουν έγκυες ή ακόμη και για να διευκολύνουν τη δική τους συνείδηση και συχνά αναρωτιούνται: «Ενεργοποιείται ο εγκέφαλος; Υπάρχει καρδιακός παλμός; Χρησιμοποιήθηκε αναισθητικό;»
Πολύ περισσότερο, οι άνθρωποι θα ήθελαν να μάθουν αν το έμβρυο θανατώνεται μόνο και μόνο επειδή είναι κορίτσι, ενώ οι γονείς του ελπίζουν σε αγόρι.
Αυτός ο νόμος θα αντιμετωπίσει προβλήματα – ακόμη και μεταξύ των Γάλλων φιλελεύθερων – καθώς θα γίνουν γνωστές πραγματικές περιπτώσεις αποκρουστικών και ναρκισσιστικών διακρίσεων.
Από τον David Daintree
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι απόψεις του συγγραφέα και δεν αντανακλούν απαραίτητα τις απόψεις της εφημερίδας The Epoch Times.
