Ευρωπαίοι και Ιάπωνες νομοθέτες ζητούν την απελευθέρωση ενός Κινέζου πολίτη που συνελήφθη για την άσκηση του Φάλουν Γκονγκ, μιας πνευματικής πρακτικής που διώκεται έντονα από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ).
Ο Ντινγκ Γιουάντε (Ding Yuande) και η σύζυγός του, Μα Ρουμέι (Ma Rumei), συνελήφθησαν παράνομα στις 12 Μαΐου στην επαρχία Σαντόνγκ μαζί με περίπου 70 ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ. Οι συλλήψεις ήταν μέρος μιας εκστρατείας μαζικών συλλήψεων για την 24η επέτειο της Παγκόσμιας Ημέρας Φάλουν Ντάφα, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 13 Μαΐου, σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.
Ο γιος τους, ο Ντινγκ Λεμπίν, κάτοικος Βερολίνου, ξεκίνησε αμέσως εκστρατεία συνηγορίας για την απελευθέρωση των γονέων του.
Η Διεθνής Εταιρεία για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (International Society for Human Rights) -μια μη κυβερνητική οργάνωση σε συμβουλευτικό καθεστώς με το Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο των Ηνωμένων Εθνών (United Nations Economic and Social Council) – έγραψε στον Κινέζο πρέσβη στη Γερμανία, στον πρώην υπουργό Εξωτερικών της Κίνας και σε αξιωματούχους του ΚΚΚ, προτρέποντας για την απελευθέρωση του ζευγαριού. Εθελοντές της Παγκόσμιας Οργάνωσης για τη Διερεύνηση της Δίωξης του Φάλουν Γκονγκ (World Organization to Investigate the Persecution of Falun Gong-WOIPFG) τηλεφώνησαν επίσης στο κέντρο κράτησης, ζητώντας την απελευθέρωσή τους.
Η διεθνής πίεση οδήγησε φαινομενικά στην απελευθέρωση της κ. Μα στις 24 Μαΐου.
Ωστόσο, ο κ. Ντινγκ Γιουάντε παραμένει υπό κράτηση και συνελήφθη επίσημα στις 20 Ιουλίου από το περιφερειακό αστυνομικό τμήμα Ντονγκάνγκ στην πόλη Ριζάο της επαρχίας Σαντόνγκ. Διατρέχει «κίνδυνο βασανιστηρίων και μακροχρόνιας φυλάκισης», σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.
Το Φάλουν Γκονγκ, επίσης γνωστό ως Φάλουν Ντάφα, είναι μια πνευματική πειθαρχία που περιλαμβάνει διαλογιστικές ασκήσεις και ηθικές διδασκαλίες που βασίζονται σε τρεις βασικές αρχές: την Αλήθεια, την Καλοσύνη και την Ανεκτικότητα. Η πρακτική απέκτησε δημοτικότητα στην Κίνα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, με 70 έως 100 εκατομμύρια οπαδούς μέχρι το τέλος της δεκαετίας, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις της εποχής.
Το αθεϊστικό κομμουνιστικό καθεστώς, φοβούμενο ότι ο αριθμός των ασκουμένων αποτελούσε απειλή για τον αυταρχικό έλεγχό του, ξεκίνησε μια σαρωτική εκστρατεία στις 20 Ιουλίου 1999 για την εξάλειψη της πρακτικής – ένα πρόγραμμα που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Από τότε, εκατομμύρια έχουν κρατηθεί σε φυλακές, στρατόπεδα εργασίας και άλλες εγκαταστάσεις, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες έχουν βασανιστεί κατά τη διάρκεια της φυλάκισής τους, σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.
Έκκληση για την απελευθέρωση του Ντινγκ Γιουάντε
«Η διεθνής πίεση μπορεί να επιφέρει αλλαγές για τον πατέρα μου», δήλωσε ο κ. Ντινγκ Λεμπίν στη γερμανική έκδοση του Κέντρου Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα. «Ακριβώς όπως έσωσε τη μητέρα μου».
Η εκστρατεία για την απελευθέρωση των γονέων του κ. Ντινγκ Λεμπίν περιλαμβάνει την αποστολή επιστολών στον Κινέζο πρέσβη στη Γερμανία καθώς και σε Κινέζους αξιωματούχους.
Μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της Γερμανίας, του Βελγίου και της Τσεχίας έγραψαν στον Κινέζο πρέσβη στη Γερμανία, απευθύνοντας έκκληση για την απελευθέρωση του κ. Ντινγκ Γιουάντε.
Εν τω μεταξύ, ο πρώην πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου της Σλοβακίας Φράντισεκ Μικλόσκ (Frantisek Miklosk) και ο βουλευτής του κρατιδίου του Βερολίνου Ρόναλντ Γκλέζερ (Ronald Gläser) έστειλαν επιστολές στον γραμματέα του δημοτικού κόμματος της πόλης Ριζάο, όπου κρατείται ο κ. Ντινγκ.
Και στις δύο επιστολές, οι νομοθέτες υπογραμμίζουν ότι η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ από το ΚΚΚ παραβιάζει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα που κατοχυρώνονται στο κινεζικό Σύνταγμα.
Προέτρεψαν επίσης τον γραμματέα του κόμματος της πόλης Ριζάο να «απελευθερώσει αμέσως και άνευ όρων τον κ. Γιουάντε Ντινγκ, να τερματίσει τη δίωξη του κινεζικού ζεύγους και να τους χορηγήσει ταξιδιωτικά έγγραφα για να συναντήσουν τον γιο τους στη Γερμανία».
Στην εκστρατεία συμμετείχαν επίσης Ιάπωνες τοπικοί σύμβουλοι. Στην επιστολή τους κάλεσαν το κινεζικό καθεστώς να απελευθερώσει τον κ. Ντινγκ και ανέφεραν ότι κινδυνεύει όχι μόνο να υποστεί βασανιστήρια αλλά και εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων.
Το 2019, το Δικαστήριο της Κίνας (China Tribunal), μια ανεξάρτητη ομάδα εμπειρογνωμόνων, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το κινεζικό καθεστώς διαπράττει εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων από κρατούμενους συνείδησης εδώ και χρόνια -και μάλιστα «σε σημαντική κλίμακα».
Το δικαστήριο κατέληξε επίσης στο συμπέρασμα ότι οι κρατούμενοι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ ήταν πιθανότατα η κύρια πηγή αυτών των οργάνων. Οι Ουιγούροι και άλλες διωκόμενες μειονότητες στη βορειοδυτική Κίνα κινδυνεύουν επίσης, μαζί με τους Θιβετιανούς και τους χριστιανούς, έχουν δηλώσει ειδικοί.
Οι Ιάπωνες τοπικοί σύμβουλοι κάλεσαν το κινεζικό καθεστώς να προστατεύσει τα ανθρώπινα δικαιώματα των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ και άλλων θρησκευτικών και εθνοτικών μειονοτήτων που διώκονται στην Κίνα, να απελευθερώσει αμέσως όσους κρατούνται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και άλλες εγκαταστάσεις και να σταματήσει εντελώς την εξαναγκαστική συλλογή οργάνων.
«Κάθε επιστολή διαμαρτυρίας όχι μόνο θα βοηθήσει στην απελευθέρωση των γονέων μου αλλά και θα συμβάλει στον τερματισμό της συνεχιζόμενης δίωξης του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα», δήλωσε ο κ. Ντινγκ Λεμπίν, σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα.
«Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας φοβάται ότι περισσότεροι άνθρωποι στο εξωτερικό θα μάθουν την πραγματική κατάσταση των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα».
Η εκστρατεία για την απελευθέρωση του κ. Ντινγκ Γιουάντε συνεχίζεται.
Ο γιος του καλεί τον κόσμο να συμμετάσχει εκτυπώνοντας μια κάρτα διάσωσης ή μια επιστολή, υπογράφοντάς την και στέλνοντάς την στον Κινέζο πρέσβη στη Γερμανία ή στον νέο δημοτικό γραμματέα του κόμματος της πόλης Ριζάο, Λι Ζαϊγού (Li Zaiwu). Ο ίδιος έχει παράσχει ένα δείγμα επιστολής, το οποίο μπορείτε να δείτε μέσω του παρακάτω κωδικού QR.
Ο Ντινγκ Λεμπίν ζητά δικαιοσύνη, όχι μόνο για τους γονείς του μα για όλους αυτούς που υφίστανται το επικίνδυνο καθεστώς δίωξης στην Κίνα, που υπομένουν τους διωγμούς και τα βασανιστήρια για τις πεποιθήσεις τους και την άρνησή τους να ενταχθούν στο ΚΚΚ της Κίνας – κυρίως όμως για την πίστη τους στην πνευματική ομάδα του Φάλουν Γκονγκ.
Ο κος Λέμπιν ζει μόνιμα στη Γερμανία, όπου ενημερώθηκε ότι οι γονείς του κρατούνται επειδή αρνήθηκαν να «συνεργαστούν» με την αστυνομία του καθεστώτος. Όπως ανέφερε στο polismag και την Αθηνά Παππά, στην οποία μίλησε συνοδεία της ανθρωπίστριας Έφης Γκανά, οι γονείς του φυλακίστηκαν επειδή στο σπίτι βρέθηκαν βιβλία του Φάλουν Γκονγκ. Έψαχνε μέρες να βρει πού κρατούνται να μπορέσει να έρθει σε επαφή μαζί τους, αλλά ήταν αδύνατον. Έτσι αποφάσισε να γυρίσει τον κόσμο και να γνωστοποιήσει το θέμα. Γεμάτος αγωνία για την τύχη των γονέων του, προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει πολιτικούς και πολίτες, ώστε να σταματήσει αυτό το τρομοκρατικό καθεστώς και δη με πρόσχημα την πίστη.
Η Διεθνής Εταιρεία για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα έστειλε επιστολές διαμαρτυρίας στον πρέσβη της ΛΔΚ Τσιν Γκανγκ. Η πίεση που δέχτηκε είχε ως αποτέλεσμα να ελευθερωθεί η μητέρα του κου Λεμπίν, αλλά όχι και ο πατέρας του. Η μητέρα του παρά την ελευθερία της, βρίσκεται σε διαρκή εκφοβισμό από τους αστυνομοκράτες του καθεστώτος. Ο Ντινγκ Λεμπίν συνεχίζει αδιάκοπα τον αγώνα του, ώστε να αυξηθεί η πίεση στις κινεζικές αρχές. Την προηγούμενη βδομάδα κατέφτασε στη χώρα μας, με την ελπίδα ότι θα εισακουστεί από πολιτικά πρόσωπα, κάτι το οποίο δεν επετεύχθη και θα επιστρέψει στις 5 Οκτωβρίου, για να μπορέσει να έχει συναντήσεις και να ενημερώσει τον ελληνικό λαό.
Το θέμα της προάσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων δεν έχει σύνορα. Για το ΚΚΚ όλες οι θρησκείες αλλοτριώνουν τον άνθρωπο, οπότε το καθεστώς έχει επιλέξει να τους «θεραπεύσει» και να τους αναμορφώσει. Υποχρεωτικός εγκλεισμός σε ψυχιατρεία, εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων, συστηματικές δολοφονίες με σκοπό, όπως καταγγέλλουν, την εμπορία οργάνων μιας τεράστιας επιχείρησης που δρα ανενόχλητη στην Κίνα για χρόνια και μόνο το 2018, στην Αγγλία, το Δικαστήριο για την Κίνα έφερε στο φως τα αποτρόπαια εγκλήματα σε βάρος των πιστών.
Ο Ντινγκ Λεμπίν (α) με τις Έφη Γκανά (κ) και Νέλλη (δ), κατά τη διάρκεια ολιγοήμερης επίσκεψής του στην Ελλάδα.
Παραθέτω την επιστολή που έγραψαν οι ανθρωπίστριες Έφη Γκανά και Νέλλη:
«Ο παγκόσμιος οργανισμός DAFOH (Γιατροί Ενάντια στις Εξαναγκαστικές Αφαιρέσεις Οργάνων – Doctors Against Forced Organ Harvesting) είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 2006 και παρέχει στην ιατρική κοινότητα και στο ευρύ κοινό αντικειμενικές πληροφορίες σχετικά με τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από ζωντανούς ανθρώπους. Στοχεύει στην προώθηση της ηθικής στην ιατρική μεταμόσχευσης και ερευνά το κινεζικό σύστημα μεταμόσχευσης οργάνων επί 16 χρόνια. Τιμήθηκε με το Βραβείο Μητέρας Τερέζας της Καλκούτας το 2019 και προτάθηκε για το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 2016 και το 2017. Ένας αυξανόμενος όγκος αποδείξεων τεκμηριώνει ότι στα κινέζικα νοσοκομεία πραγματοποιείται “συλλογή οργάνων”. Κρατούμενοι συνείδησης στην Κίνα, παρά τη θέλησή τους, εξετάζονται για τη συμβατότητα των οργάνων τους και, στη συνέχεια, τους αφαιρούνται συστηματικά τα υγιή όργανά τους χωρίς την συναίνεση τους, ώστε να διοχετευτούν σε μια ανθηρή βιομηχανία μεταμοσχεύσεων οργάνων. Θύματα είναι κυρίως οι Χριστιανοί, οι Θιβετιανοί, οι Ουιγούροι και οι ασκούμενοι της πνευματικής πρακτικής Φάλουν Γκονγκ, που είναι και η μεγαλύτερη ομάδα που διώκεται. Οι ασκούμενοι αυτής της πρακτικής ακολουθούν στη ζωή τους τις αρχές Αλήθεια, Καλοσύνη, Ανεκτικότητα και η φιλοσοφία τους είναι παρόμοια με το “νοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ” της ελληνικής φιλοσοφίας. Το κινεζικό καθεστώς θεώρησε τον αριθμό των 100 εκατομμυρίων ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ ως απειλή για την εξουσία του και το 1999 ξεκίνησε τη δίωξή τους. Από τότε μέχρι σήμερα τους φυλακίζει, τους βασανίζει και επιπλέον τους επιλέγει ως άκοντες δότες οργάνων, λόγω της καλής υγείας τους. Το 2019 έγινε Ανεξάρτητο Δικαστήριο για την Κίνα (China Tribunal) στο Λονδίνο, το οποίο κατέληξε στο συμπέρασμα: Η εξαναγκαστική συλλογή οργάνων διαπράττεται εδώ και χρόνια σε όλη την Κίνα σε μεγάλη κλίμακα και οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ είναι μία – και πιθανώς η κύρια – πηγή προμήθειας οργάνων…. Τα εγκλήματα αυτά έχουν επιβεβαιωθεί από το Ευρωκοινοβούλιο και από τα Κοινοβούλια της Αγγλίας, Ιταλίας, Νορβηγίας, Ισπανίας, Βελγίου, Ισραήλ, Ταϊβάν, Νότιας Κορέας, Καναδά και Αμερικής, τα οποία και έχουν πάρει μέτρα αντιμετώπισης. Σύμφωνα με μια ιατρική μελέτη, το 63% των τεκμηριωμένα για μεταμόσχευση ταξιδιωτών επιλέγουν την Κίνα ως πρωταρχικό προορισμό τους για μεταμοσχεύσεις. Επομένως δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την Κίνα. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια μοναδική κατάσταση. Ενώ η διακίνηση οργάνων είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο, η πρακτική της εξαναγκαστικής συλλογής οργάνων, δηλαδή η θανάτωση ανθρώπων για τα όργανά τους με τη συνενοχή και την υποστήριξη της κυβέρνησης, είναι γνωστή μόνο στην Κίνα. Ο Πρόεδρος της Κίνας Σι Τζινπίνγκ έχει ήδη αναφερθεί στον Δρόμο του Μεταξιού της Υγείας. Εάν η Κίνα επεκτείνει τον Δρόμο του Μεταξιού της Υγείας και προσφέρει μεταμοσχεύσεις σε Ευρωπαίους ασθενείς, τότε ανησυχούμε ότι σε λίγα χρόνια θα μπορούσαν να υπάρχουν δεκάδες ή εκατοντάδες ασθενείς που θα ταξιδεύουν στην Κίνα για να λάβουν όργανα. Ποιος θα υπέγραφε σήμερα μια δήλωση ότι το Ολοκαύτωμα ήταν “εσωτερική υπόθεση” της ναζιστικής Γερμανίας; Είναι σημαντικό να ψηφιστούν νόμοι που να αποτρέπουν τέτοιες πρακτικές Τώρα! Κάθε φωνή μετράει. Υπογράψτε τη δήλωση των DAFOH . Ενημερωθείτε για νόμους αντιμετώπισης. https://udcpfoh.net/»
Στην υπόθεση αυτή που προσβάλλει την ανθρώπινη ύπαρξη, το polismag θα επιστρέψει με πλήρες ρεπορτάζ και δηλώσεις πολιτικών προσώπων.
Στα ανθρώπινα δικαιώματα και στην αυτοδιάθεση δεν υπάρχουν σύνορα. Η καταπάτησή τους είναι πάντα ένα βήμα από την πόρτα μας. Η επαγρύπνηση και η αφύπνιση είναι υποχρέωσή μας απέναντι στο κοινωνικό σύνολο, στους εαυτούς μας και στα παιδιά μας.
Μη κυβερνητικές ομάδες κάλεσαν τα Ηνωμένα Έθνη να παροτρύνουν την κυβέρνηση της Νότιας Κορέας να τερματίσει τη συνενοχή της στις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων στην Κίνα.
«Η Νότια Κορέα, γνωστή ως μείζων παράγοντας του μεταμοσχευτικού τουρισμού της Κίνας, δεν έχει λάβει επαρκή μέτρα για την παρακολούθηση και την αποθάρρυνση αυτής της πρακτικής, παρά το γεγονός ότι γνωρίζει τις περιστάσεις υπό τις οποίες γίνονται οι εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων – μια οδυνηρή και αυθαίρετη στέρηση ανθρώπινων ζωών», ανέφεραν δύο μη κερδοσκοπικές οργανώσεις σε ανακοίνωσή τους στις 13 Σεπτεμβρίου.
Οι δύο ομάδες – η Ένωση για τις Ηθικές Μεταμοσχεύσεις Οργάνων της Κορέας (KAEOT) και οι Γιατροί κατά της Εξαναγκαστικής Συλλογής Οργάνων (DAFOH) – εξέφρασαν τις ανησυχίες τους σχετικά με την εμπλοκή της κορεατικής κυβέρνησης στις καταχρηστικές μεταμοσχεύσεις οργάνων, σε έκθεση που υποβλήθηκε στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Η σύνοδος του παγκόσμιου οργανισμού έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί στη Γενεύη τον επόμενο μήνα.
Ο Κιμ Χουανγκχό, διευθυντής της KAEOT, δήλωσε ότι η έκθεση δεν αφορά μόνο την κυβέρνηση της Ν. Κορέας, αλλά συμβάλλει επίσης στην αντιμετώπιση των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων στην Κίνα, δεδομένου ότι αυτή η επιχείρηση των πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων τροφοδοτείται από τουρίστες που συρρέουν για μεταμοσχεύσεις από όλο τον κόσμο.
«Η συνεργασία μεταξύ των ΜΚΟ για την εμπλοκή της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην παρακολούθηση άλλων χωρών για συνενοχή στην εξαναγκαστική συλλογή οργάνων στην Κίνα μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση αυτής της ειδεχθούς πρακτικής, η οποία βασίζεται στη ζήτηση από άλλα έθνη», δήλωσε ο κος Κιμ σε γραπτή δήλωση προς την Epoch Times.
Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας
Η βιομηχανία μεταμοσχεύσεων οργάνων στην Κίνα γνωρίζει ανθηρή ανάπτυξη από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, παρά το γεγονός ότι η εθελοντική δωρεά οργάνων είναι ελάχιστα ανεπτυγμένη στη χώρα. Τα κινεζικά νοσοκομεία προσφέρουν συμβατά όργανα μέσα σε λίγες μόνο ημέρες, κάτι ανήκουστο για τις χώρες που βασίζονται στο εθελοντικό σύστημα.
Η έκθεση των δύο ομάδων επικαλείται μια εκπομπή του 2017 στο συνδρομητικό τηλεοπτικό δίκτυο της Νότιας Κορέας Chosun, η οποία αποκάλυψε το φαινόμενο της συρροής Κορεατών ασθενών στην Κίνα για μεταμοσχεύσεις.
Οι δημοσιογράφοι του δικτύου, προσποιούμενοι τους συγγενείς ενός ασθενούς με νεφροπάθεια, ρώτησαν για τις μεταμοσχεύσεις σε νοσοκομείο της Τιαντζίν, μιας παράκτιας κινεζικής πόλης. Με κρυφή κάμερα κινηματογράφησαν συνομιλίες με το προσωπικό του νοσοκομείου, το οποίο τους ενημέρωσε ότι ο συνήθης χρόνος αναμονής για συμβατό όργανο κυμαίνεται από 7 έως 50 ημέρες. Ωστόσο, μια νοσοκόμα είπε ότι ο ασθενής θα μπορούσε να αποκτήσει νεφρό σε δύο ημέρες, αν επιθυμούσε να πληρώσει επιπλέον 10.000 δολάρια.
Ερωτώμενη για τον μέσο αριθμό μεταμοσχεύσεων που πραγματοποιούνται από το νοσοκομείο σε καθημερινή βάση, η νοσοκόμα απάντησε ότι την προηγούμενη ημέρα είχαν πραγματοποιήσει τρεις μεταμοσχεύσεις νεφρού και τέσσερεις μεταμοσχεύσεις ήπατος.
Οι δημοσιογράφοι πήραν επίσης συνέντευξη από Κορεάτες ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε επεμβάσεις μεταμόσχευσης στο εν λόγω νοσοκομείο. Μια γυναίκα είπε ότι περίμενε οκτώ εβδομάδες για ένα συμβατό όργανο. Ο γιος της είπε στους δημοσιογράφους ότι το όργανο έφτασε στο νοσοκομείο περίπου δύο ώρες μετά την αγορά του.
Τις τελευταίες δεκαετίες, ο σύντομος χρόνος αναμονής για όργανα στην Κίνα έχει προσελκύσει χιλιάδες ασθενείς από το εξωτερικό. Μια μελέτη του 2016 που δημοσιεύθηκε στο American Journal of Transplantation έδειξε ότι η Κίνα ήταν η πιο δημοφιλής χώρα προορισμού για μεταμοσχεύσεις στο εξωτερικό, ενώ η Νότια Κορέα ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη χώρα αναχώρησης.
Οι ερευνητές εξέτασαν δημοσιεύσεις από το 2000 έως το 2015 και εντόπισαν 6.002 ασθενείς που ταξίδεψαν σε χώρες του εξωτερικού για όργανα από το 1971 έως το 2013. Σχεδόν το 45% (2.700) αυτών των ασθενών πήγαν στην Κίνα για να αναζητήσουν σωτήριες επεμβάσεις.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Κίνα δεν υπήρχε επίσημο σύστημα δωρεάς και διανομής οργάνων μέχρι το 2015. Γενικά, οι Κινέζοι διστάζουν να δωρίσουν τα όργανά τους, καθώς, σύμφωνα με τις παραδοσιακές πεποιθήσεις τους, θεωρούν ότι το σώμα είναι δώρο από τους γονείς του ατόμου και ότι πρέπει να μείνει ανέγγιχτο μετά τον θάνατο.
Μέχρι και το 2003, ο αριθμός των δωρεών οργάνων στη χώρα παρέμενε μηδενικός, σύμφωνα με τα κινεζικά κρατικά μέσα ενημέρωσης. Τα περισσότερα όργανα για μεταμόσχευση προέρχονταν από εκτελεσμένους κρατούμενους, όπως παραδέχθηκαν για πρώτη φορά ανώτεροι Κινέζοι αξιωματούχοι το 2005.
Ωστόσο, ο αριθμός των θανατικών εκτελέσεων δεν εξηγεί ικανοποιητικά τον υψηλό αριθμό μεταμοσχεύσεων που πραγματοποιούνται στη χώρα.
Ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ συμμετέχουν σε αγρυπνία με κεριά στη μνήμη των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ που έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας της 24χρονης δίωξης από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας. Ουάσιγκτον, 20 Ιουλίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Το 2019, ένα ανεξάρτητο λαϊκό δικαστήριο απεφάνθη ότι το κινεζικό καθεστώς σκότωνε κρατούμενους συνείδησης «σε σημαντική κλίμακα» για να τροφοδοτήσει την αγορά μεταμοσχεύσεων. Τα κύρια θύματα, διαπίστωσε το δικαστήριο, ήταν οι φυλακισμένοι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ.
Το Φάλουν Γκονγκ – μια πνευματική διαλογιστική άσκηση με ηθικές διδασκαλίες που βασίζονται στις αρχές της αλήθειας, της συμπόνιας και της ανεκτικότητας – διώκεται βάναυσα από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) από το 1999. Οι οπαδοί της πρακτικής έχουν ριχτεί σε φυλακές, στρατόπεδα εργασίας και κέντρα πλύσης εγκεφάλου, όπου πολλοί έχουν υποστεί βασανιστήρια προκειμένου να τους αναγκάσουν να αποκηρύξουν την πίστη τους.
Το Δικαστήριο για την Κίνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το καθεστώς διέπραξε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και κάλεσε τις κυβερνήσεις και τους διεθνείς οργανισμούς να «κάνουν το καθήκον τους» ανταποκρινόμενοι στο πόρισμα.
Παθητική συνενοχή
Φέτος, Κινέζοι αξιωματούχοι ανανέωσαν την έκκληση να ενισχυθεί η «συνεργασία σε θέματα δωρεάς οργάνων και μεταμοσχεύσεων» μέσω της πρωτοβουλίας «Μία ζώνη, ένας δρόμος», προκαλώντας επικρίσεις από ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ταϊβάν, την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα.
Η τοπική κυβέρνηση του Μπουσάν, της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Νότιας Κορέας, συμμετείχε στην προώθηση του αμφιλεγόμενου σχεδίου, σύμφωνα με την έκθεση των KAEOT-DAFOH. Το 2022, οι αρχές του Μπουσάν συνδιοργάνωσαν το πρώτο ασιατικό διεθνές συμπόσιο δωρεάς οργάνων, κατά τη διάρκεια του οποίου οι συμμετέχοντες συζήτησαν τη διασυνοριακή παράδοση οργάνων ή τη μεταφορά ασθενών μέσω του δικτύου ανταλλαγής.
«Τέτοιες ενέργειες ενέχουν τον κίνδυνο να ενισχυθούν ακούσια οι εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων στην Κίνα και να κάνουν τους Νοτιοκορεάτες να συμμετάσχουν άθελά τους στο ειδεχθές έγκλημα», αναφέρεται στην έκθεση.
Ο Δρ Τόρστεν Τρέυ, συνιδρυτής και εκτελεστικός διευθυντής της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης DAFOH. Τέξας, 18 Νοεμβρίου 2022. (Jack Wang/The Epoch Times)
Ο Δρ Τόρστεν Τρέυ, συνιδρυτής και εκτελεστικός διευθυντής των DAFOH, δήλωσε ότι η έκθεση καταδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο «οι χώρες του ελεύθερου κόσμου είναι συνένοχες στην αναγκαστική συλλογή οργάνων της Κίνας».
«Όχι υποστηρίζοντάς την εκούσια, αλλά επιτρέποντας παθητικά να συμβαίνει», δήλωσε στην Epoch Times.
Εάν τα έθνη μπορούν να δεσμευτούν να τηρούν τον υφιστάμενο νόμο, είπε ο Δρ Τρέυ, θα μπορούσαν να απεμπλακούν από την «παθητική συνενοχή».
«Δεν είναι αναπόφευκτο, είναι μια επιλογή. Δεν είναι αργά για να κόψουμε τους δεσμούς με τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράττει το ΚΚΚ», είπε.
«Αλλά αν δεν γίνει αυτή η επιλογή, τότε η συνενοχή μας θα αυξηθεί.»
Πολλοί άνθρωποι που βρίσκονταν στο Παρίσι στις 26 Αυγούστου είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την παρέλαση περισσότερων από 1.400 ασκουμένων του Φάλουν Ντάφα από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, περιλαμβανομένης της Ελλάδας και της Κύπρου. Σε αρκετούς, φάνηκε διαφορετική από άλλες παρελάσεις, μεταφέροντας, όπως είπαν, ένα θετικό μήνυμα.
Οι ασκούμενοι πραγματοποίησαν δύο παρελάσεις εκείνη την ημέρα. Η πρώτη ξεκίνησε από την Place de la République και κατέβηκε την Rue Du Temple, τη Boulevard de Sébastopol, τη Boulevard Saint-Denis, τη Boulevard de Bonne Nouvelle και τη Boulevard Poissonnière για να φτάσει τελικά στο Euronext Paris.
Η μπάντα Τιεν Γκούο οδηγούσε την παρέλαση παίζοντας μουσική του Φάλουν Ντάφα. (minghui.org)
Οι ασκούμενοι κρατούσαν πανό που έγραφαν, μεταξύ άλλων, για τη δίωξη που υφίσταται το Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα. (minghui.org)
Άλλα πανό ανέφεραν τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων που γίνονται στην Κίνα, με θύματα κυρίως ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ. (minghui.org)
Η παρέλαση περιελάμβανε και πανό υπέρ των Κινέζων που παραιτούνται από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας. (minghui.org)
Καθώς η παρέλαση διέσχιζε κεντρικούς δρόμους του Παρισιού, πολλοί άνθρωποι είχαν την ευκαιρία να την παρακολουθήσουν. (minghui. org)
Η πρώτη παρέλαση κατέληξε στο Euronext Paris. (minghui.org)
Η μπάντα Τιεν Γκούο, στο τέλος της πρώτης παρέλασης. (minghui.org)
«Είναι σημαντικό να εκτεθεί το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας»
Η Κορίν Νγκοτάτ, ιδιοκτήτρια καταστήματος ρούχων, και η Τιφέν Γκαλάς, ιδιοκτήτρια καφετέριας, δήλωσαν ότι χάρηκαν που είδαν την παρέλαση και ότι τoυς φάνηκε ωραία.
Οι Corinne Ngotat (αριστερά) και Tiphaine Galas (δεξιά). (minghui.org)
Και οι δύο γυναίκες δήλωσαν ότι ήταν σημαντικό να αποκαλυφθεί η δίωξη που ασκεί το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) στο Φάλουν Ντάφα. Καταδίκασαν τη δίωξη και υπέγραψαν την αίτηση που ζητά τον τερματισμό της.
Τα τελευταία 24 χρόνια, το ΚΚΚ δεν επιτρέπει στους ανθρώπους στην Κίνα να ασκούν το Φάλουν Ντάφα, του οποίου οι κατευθυντήριες αρχές είναι η Αλήθεια, η Καλοσύνη και η Ανεκτικότητα. Η κα Γκαλάς δήλωσε: «Αυτές είναι παγκόσμιες αξίες, αλλά οι άνθρωποι δεν επιτρέπεται να τις ακολουθούν. Αυτό είναι απαράδεκτο».
Η κα Νγκοτάτ πρόσθεσε: «Αυτό είναι δύσκολο να το αποδεχτούμε. Δεν καταλαβαίνουμε γιατί το ΚΚΚ το κάνει αυτό. Είναι λυπηρό τέτοια πράγματα να συμβαίνουν στη σύγχρονη εποχή».
Ο κόσμος μιλάει με τους ασκούμενους και μαθαίνει για το Φάλουν Ντάφα. (minghui.org)
Παράλληλα με την παρέλαση, ασκούμενοι έδιναν ενημερωτικά έντυπα στον κόσμο που παρακολουθούσε και εξηγούσαν για τη δίωξη της άσκησης στην Κίνα. (minghui.org)
Όσοι ήθελαν, μπορούσαν να υπογράψουν για τον τερματισμό της δίωξης. (minghui.org)
«Είναι σημαντικό [για τους ασκούμενους] να αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους.» (minghui.org)Άνθρωποι διαφόρων ηλικιών και τάξεων πήραν θέση κατά της δίωξης. (minghui.org)
Ο προγραμματιστής υπολογιστών Ζουλιγιέ και ο λογιστής Καριλίν υπέγραψαν επίσης την αίτηση.
Ο Ζουλιγιέ δήλωσε ότι η παρέλαση ήταν «πολύ καλή και καλά οργανωμένη. Είναι ήσυχη, ειρηνική και φιλική. Οι συμμετέχοντες είναι χαμογελαστοί, γεγονός που κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται όμορφα».
Επέκρινε τις διώξεις, λέγοντας: «Φοβάται [το ΚΚΚ] ότι ο κόσμος θα αφυπνιστεί. Η καλοσύνη και η σκληρότητα, η υπομονή και η βία είναι αντίθετες έννοιες. Πολλά καθεστώτα είναι σκληρά και βίαια. Οι κακοί άνθρωποι δεν αποδέχονται την καλοσύνη, οπότε πρέπει να πολεμήσουμε ενάντια στο κακό».
Ο Καριλίν συμφώνησε: «Είναι σημαντικό [για τους ασκούμενους] να αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους. Φυσικά, οι κακοί άνθρωποι θέλουν οι άλλοι να εγκαταλείψουν την προσπάθεια, αλλά εσείς δεν πρέπει να το κάνετε. Αν και μερικές φορές ο αριθμός μας είναι περιορισμένος, η συνολική δύναμη είναι άπειρη».
Φωνές που πρέπει να ακουστούν
Ο Ντιεπ εργάζεται σε μια επενδυτική εταιρεία στο Λονδίνο και ταξιδεύει στο Παρίσι τα Σαββατοκύριακα. Σταμάτησε για να παρακολουθήσει την παρέλαση, για την οποία σχολίασε: «Η παρέλαση είναι πολύ ειρηνική και όμορφη. Την είδα αμέσως μόλις έφτασα στο Παρίσι και πιστεύω ότι είναι πολύ καλή. Οι συμμετέχοντες είναι πολύ θετικοί, παθιασμένοι και ενθουσιώδεις».
Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπει δραστηριότητες των ασκουμένων. Τους έχει δει να μοιράζουν φυλλάδια και στην Τσάιναταουν του Λονδίνου.
Ο Ντιεπ υπέγραψε την αίτηση και δήλωσε: «Η δίωξη στην Κίνα είναι άδικη. Έχω διαβάσει γι’ αυτό. Γνωρίζω ότι [στην Κίνα] πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζονται άδικα, γι’ αυτό υπέγραψα την αίτηση». Είπε ότι νιώθει πως ο σκοπός της παρέλασης αξίζει τον κόπο. «Γνωρίζω ότι πολλοί άνθρωποι έχουν πληγεί, οπότε πιστεύω ότι ο σκοπός της παρέλασης είναι καλός. Η συλλογή οργάνων από το ΚΚΚ θα πρέπει να διερευνηθεί.»
«Το ΚΚΚ είναι ένα αυταρχικό καθεστώς», πρόσθεσε. «Δεν υπάρχει ελευθερία του λόγου ούτε δημοκρατία. Κάποιος διώκεται μόνο και μόνο επειδή εκφράζει τη γνώμη του. Η εταιρεία στην οποία εργάζομαι δεν θα επενδύσει στην Κίνα εξαιτίας αυτού του γεγονότος.»
Ο Ντιεπ δήλωσε ότι είναι σημαντικό να ενημερώνεται ο κόσμος για τη δίωξη του Φάλουν Ντάφα από το ΚΚΚ. «Οι φωνές τους πρέπει να ακούγονται- έχουν το δικαίωμα να το λένε στον κόσμο, να ενημερώνουν όλους για το τι συμβαίνει [στην Κίνα]. Νομίζω ότι είναι σημαντικό.»
ΤουΝτε Σιανγκ, απεσταλμένου του Minghui στο Παρίσι
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ – Στις 17 Ιουλίου 2023, μια ομάδα ερευνητών που εδρεύει στη Νέα Υόρκη δημοσίευσε μια νέα έκθεση σχετικά με τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων στην Κίνα, η οποία βασίζεται σε μαρτυρία μιας γιατρού από την επαρχία Χέιλοντσιάνγκ. Η γιατρός περιγράφει πώς κατέγραψε τα τελευταία λόγια μιας ασκούμενης του Φάλουν Γκονγκ, η οποία ανέκτησε για λίγο τις αισθήσεις της μετά από την εξαναγκαστική αφαίρεση του νεφρού της σε στρατιωτικό νοσοκομείο του Χάρμπιν.
Λίγες ώρες μετά τη δημοσίευση της έκθεσης από την Παγκόσμια Οργάνωση για τη Διερεύνηση της Δίωξης του Φάλουν Γκονγκ (WOIPFG), ο ιστότοπος δέχθηκε μαζικές επιθέσεις άρνησης παροχής υπηρεσιών, εξαιτίας των οποίων η λειτουργία του ανεσταλλόταν περιοδικά. Αυτές οι μαζικές επιθέσεις υποδηλώνουν πως το κινεζικό καθεστώς ήταν ενήμερο για την έκθεση και πως έκανε ό,τι μπορούσε για να φιμώσει την WOIPFG.
«Την ίδια νύχτα που η έκθεση δημοσιεύθηκε στο διαδίκτυο, το ΚΚΚ ήταν ενήμερο», δήλωσε ο Δρ Γουάνγκ Τζιγιουάν, ένας από τους συγγραφείς της έκθεσης και επικεφαλής ερευνητής της WOIPFG, στο Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα. «Άρχισαν να επιτίθενται στην ιστοσελίδα της οργάνωσής μας την ίδια μέρα. Δεχτήκαμε κυβερνοεπίθεση τρεις ώρες μετά την ανάρτηση της έκθεσης. Οι κυβερνοεπιθέσεις έκλειναν τον ιστότοπο πολλές φορές μέσα στην ίδια ημέρα, για μια περίοδο περίπου μιας εβδομάδας.»
Η WOIPFG είναι μια μη κυβερνητική οργάνωση η οποία ερευνά συστηματικά και συγκεντρώνει πληροφορίες σχετικά με όσους εμπλέκονται στη δίωξη των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ. Έχουν πρωτοστατήσει στην τεκμηρίωση αποδεικτικών στοιχείων που σχετίζονται με τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων, συμπεριλαμβανομένων καταγεγραμμένων ομολογιών από Κινέζους γιατρούς και αξιωματούχους, που έγιναν κατά τη διάρκεια τηλεφωνικών κλήσεων που έκαναν ερευνητές. Είναι αναγνωρισμένοι ως τέτοιοι από ασκούμενους και ακτιβιστές δικαιωμάτων στην Κίνα και έτσι το περιστατικό που περιγράφεται στην έκθεσή τους περιήλθε στην προσοχή του Δρος Γουάνγκ στα τέλη του 2020.
Κινέζα γιατρός βοηθά θύμα εξαναγκαστικής αφαίρεσης οργάνου και καταγράφει τα τελευταία της λόγια
Η έκθεση που δημοσίευσε η WOIPFG στις 17 Ιουλίου μεταφέρει τη συγκλονιστική ιστορία της κας Τζανγκ Σιουτσίν (Zhang Xiuqin), μιας 46χρονης ασκούμενης του Φάλουν Γκονγκ στο Χαρμπίν της επαρχίας Χέιλοντσιάνγκ. Η κα Τζανγκ, η οποία φέρεται να έπεσε θύμα εξαναγκαστικής αφαίρεσης οργάνων στις 28 Απριλίου 2019, ανέκτησε τις αισθήσεις της λίγο πριν το σώμα της σταλεί για αποτέφρωση. Εκείνη την ώρα, άρπαξε τα ρούχα της γιατρού που ήταν υπεύθυνη για την απόρριψη του σώματός της και παρακάλεσε για βοήθεια.
Η γιατρός, η οποία δεν γνώριζε ότι στο νοσοκομείο γίνονταν αφαιρέσεις οργάνων από ζωντανούς ανθρώπους, μετέφερε κρυφά την Τζανγκ στο υπόγειο και προσπάθησε να της σώσει τη ζωή. Αλλά λόγω των βασανιστηρίων που είχε υποστεί η ασκούμενη και της απουσίας του νεφρού της, το τραύμα στα εσωτερικά της όργανα αποδείχθηκε μοιραίο. Τις τελευταίες στιγμές της ζωής της, η Τζανγκ ζήτησε από τη γιατρό να καταγράψει σε βίντεο τη μαρτυρία και τα τελευταία της λόγια. Δύο τμήματα αυτού του βίντεο έχουν μεταφραστεί και δημοσιευθεί σε μορφή απομαγνητοφωνημένου κειμένου στην έκθεση της WOIPFG. Το βίντεο παραμένει στην Κίνα λόγω των ανησυχιών της γιατρού για την προσωπική της ασφάλεια και, ως εκ τούτου, δεν είναι διαθέσιμο για πρόσθετη επαλήθευση.
Σύμφωνα με την καταγεγραμμένη μαρτυρία της γιατρού και της Τζανγκ Σιουτσίν, αρκετές δεκάδες ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ κρατούνταν στο υπόγειο άγνωστου κτιρίου και χρησιμοποιούνταν ως δεξαμενή συλλογής οργάνων. Η δημογραφική ομάδα ήταν κυρίως νεαροί ενήλικες, πολλοί από τους οποίους είχαν χάσει ολόκληρες τις οικογένειές τους από τις διώξεις ή είχαν αποκοπεί από τους συγγενείς τους. Τις εβδομάδες που προηγήθηκαν του θανάτου τους, οι δεσμοφύλακες βασάνιζαν και βίαζαν τους νεαρούς ασκούμενους «για πλάκα», σύμφωνα με την κα Τζανγκ.
«Όταν… όταν θα παρακολουθείτε αυτό το βίντεο, σίγουρα δεν θα είμαι πια ζωντανή», αρχίζει το κείμενο της απομαγνητοφωνημένης ηχογράφησης της μαρτυρίας της Τζανγκ, που δημοσιεύθηκε από τη WOIFPG.
«Παρακαλώ να θυμάστε ότι είμαι μια μαθήτρια του Φάλουν Γκονγκ που διώχθηκε μέχρι θανάτου από το ΚΚΚ μέσω της συλλογής ζωντανών οργάνων. Το όνομά μου είναι Τζανγκ Σιουτσίν. Με έφεραν εδώ σήμερα το πρωί και μου αφαίρεσαν το ένα νεφρό με τη βία. Όπως μπορείτε να δείτε, είμαι ακόμα ζωντανή αυτή τη στιγμή. Αυτή είναι η αφαίρεση οργάνων από ζωντανούς ανθρώπους, που το κακό κόμμα δεν τόλμησε ποτέ να παραδεχτεί. Αρκετές δεκάδες άνθρωποι, οι οποίοι κρατούνταν μαζί με εμένα, απομακρύνθηκαν ένας ένας και η τύχη τους μού είναι άγνωστη. Ήταν μια ντουζίνα, αρκετές δεκάδες άνθρωποι που μπαινόβγαιναν, και σήμερα ήταν η σειρά μου.»
«Πρέπει να σώσουμε τους ανθρώπους»
Ο Δρ Γουάνγκ Τζιγιουάν, συγγραφέας της έκθεσης, ήταν στρατιωτικός γιατρός στην Κίνα και, κατόπιν, ερευνητής καρδιαγγειακής βιολογίας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ. Είπε ότι η κυβερνοεπίθεση που έκανε το κινεζικό καθεστώς στην ιστοσελίδα επιβεβαιώνει την αλήθεια του περιστατικού, την οποία είχε επαληθεύσει μέσω επαφών του στην Κίνα πριν από τη δημοσίευση. Προηγούμενες συλλήψεις της κας Τζανγκ για άσκηση του Φάλουν Γκονγκ και η ποινή τριών ετών σε στρατόπεδο εργασίας που αναφέρει στην κατάθεσή της είχαν επίσης αναφερθεί από την ιστοσελίδα Minghui, ενισχύοντας την αξιοπιστία της αφήγησής της.
Ο Δρ Γουάνγκ είπε ότι, κατά τη γνώμη του, εξαιτίας της έκθεσης οι αφαιρέσεις οργάνων σταμάτησαν προσωρινά σε πολλές εγκαταστάσεις στη Χέιλοντσιάνγκ. Μια επαφή του στην Κίνα ανέφερε ότι το Υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας τηλεφώνησε στο αρμόδιο νοσοκομείο και είπε: «Πώς μπορέσατε να χάσετε ένα σώμα; Σταματήστε όλες τις εγχειρήσεις αμέσως».
«Αποφασίσαμε να δημοσιεύσουμε την έκθεση επειδή πρέπει να σώσουμε τους ανθρώπους», λέει ο Δρ Γουάνγκ. «Όλος ο κόσμος μπορεί να βοηθήσει, μόλις μάθει την αλήθεια.»
Για περισσότερα σχετικά με το πώς το κινεζικό κόμμα-κράτος έχει στοχοποιήσει ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ και άλλους φυλακισμένους συνείδησης και πώς τους χρησιμοποιεί ως άκοντες δότες των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων, πατήστε εδώ.
Στα Λουτρά Αιδηψού, παρουσιάστηκε στις αρχές Αυγούστου η έκθεση ζωγραφικής «Zhen Shan Ren: Η τέχνη της Αλήθειας, της Καλοσύνης και της Ανεκτικότητας».
Από την 1η έως και τις 6 Αυγούστου 2023, οι επισκέπτες και οι κάτοικοι του γνωστού θέρετρου είχαν την ευκαιρία αφενός να δουν έργα υψηλής καλλιτεχνικής αξίας και αφετέρου να πληροφορηθούν για τη δίωξη που υφίστανται οι ασκούμενοι του Φάλουν Ντάφα στην Κίνα εξαιτίας της πίστης τους στις αναφερόμενες αρχές.
Άποψη της έκθεσης, στον πεζόδρομο του Ηρακλή. Αιδηψός, 1-6 Αυγούστου. (minghui.org)
Οι πίνακες που εκτέθηκαν παρουσίαζαν δύο θέματα: Η πρώτη ενότητα επικεντρωνόταν στην ομορφιά του Φάλουν Ντάφα, ενώ η δεύτερη στη δίωξη που λαμβάνει χώρα εναντίον των ασκουμένων στην Κίνα με ιδιαίτερα βάναυσο και σκληρό τρόπο. Ωστόσο, ακόμα και μπροστά στη βίαιη δίωξη που υφίστανται αδιαλείπτως τα τελευταία 24 χρόνια, οι ασκούμενοι του Φάλουν Ντάφα παραμένουν ειρηνικοί και λογικοί, διατηρώντας τις αξίες τους και δείχνοντας παράλληλα μεγάλη συμπόνια και ανοχή, όπως γίνεται φανερό και από τα έργα της έκθεσης.
Πολλοί κάτοικοι και τουρίστες επαίνεσαν την εκδήλωση, καταδικάζοντας τη δίωξη των ασκούμενων του Φάλουν Ντάφα από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ).
Η έκθεση παρουσιάστηκε σε ανοικτό χώρο, ώστε να είναι εύκολα προσβάσιμη στον κόσμο. Αιδηψός, 1-6 Αυγούστου. (minghui.org)
Η έκθεση τέχνης πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του δήμου Ιστιαίας-Αιδηψού, ο οποίος παρείχε δωρεάν τέντες και φώτα. Οι ασκούμενοι έστησαν ένα τραπέζι πληροφοριών για το Φάλουν Ντάφα δίπλα στις τέντες, έκαναν επιδείξεις ασκήσεων και μοίρασαν μικρά στολίδια λουλουδιών λωτού ως δώρο.
Αγγίζοντας τις καρδιές των ανθρώπων
Η Ευριδίκη, κάτοικος της περιοχής, κοίταξε προσεκτικά τους πίνακες και δάκρυσε όταν ένας ασκούμενος της είπε τις ιστορίες που συνδέονται με τους πίνακες «Μαθητές του Ντάφα στη φυλακή» και «Μια τραγωδία στην Κίνα». Άφησε επίσης τα στοιχεία επικοινωνίας της και ζήτησε από τον ασκούμενο να την ενημερώσει για την επόμενη έκθεση τέχνης.
Επισκέπτρια της έκθεσης «Τζεν Σαν Ρεν: Η τέχνη της Αλήθειας, της Καλοσύνης και της Ανεκτικότητας». Αιδηψός, 1-6 Αυγούστου 2023. (minghui.org)
Μια άλλη γυναίκα επίσης συγκινήθηκε με το θέμα της έκθεσης και ένιωσε συμπόνια για τους ασκούμενους που βασανίζονται και διώκονται για τις πεποιθήσεις τους. Σχολιάζοντας τη δίωξη του Φάλουν Ντάφα στην Κίνα, είπε: «Ο διάβολος έχει έρθει και κάνει όλα αυτά τα τρομερά πράγματα, αλλά κάποια μέρα στο εγγύς μέλλον ο διάβολος θα εξαλειφθεί και θα έρθει η ημέρα της κρίσης.»
Επισκέπτριες της έκθεσης «Τζεν Σαν Ρεν: Η τέχνη της Αλήθειας, της Καλοσύνης και της Ανεκτικότητας». Αιδηψός, 1-6 Αυγούστου 2023. (minghui.org)
Μια γυναίκα, που ζει σε κοντινή απόσταση και επισκέφθηκε την έκθεση αρκετές φορές, είπε: «Είμαι πολύ συγκινημένη, πολύ συγκινημένη, γιατί υπάρχει μια έκφραση αγωνίας σε κάθε έργο που είδα, ειδικά το νεαρό κορίτσι στον πίνακα “Το κάλεσμα της αθωότητας”. Είναι ένας πολύ ωραίος πίνακας και ελπίζω ο υπόλοιπος κόσμος να καταλάβει και να μπορέσει να συμπονέσει τους ασκούμενους του Φάλουν Ντάφα που διώκονται.»
Η Jeanie, επισκέπτρια από το Λονδίνο, είναι ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όταν ένας ασκούμενος της εξήγησε πώς το ΚΚΚ συλλέγει όργανα από ζωντανούς ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, αναφώνησε: «Είναι τρομερό!» και βιάστηκε να μεταφέρει όσα έμαθε στη συντροφιά της.
Είπε ότι δεν περίμενε ότι μπορεί να συμβαίνει κάτι τόσο τρομερό και ότι ήθελε να συμμετέχει στην προσπάθεια να βοηθήσει να αλλάξει ο κόσμος.
Η Jeannie, ακτιβίστρια από το Λονδίνο. Αιδηψός, 1-6 Αυγούστου. (minghui.org)
Μια κυρία που είχε ταξιδέψει στην Κίνα, όπως είπε, συγκινήθηκε πολύ από την έκφραση της γυναίκας στον πίνακα «Μια τραγωδία στην Κίνα». Είπε ότι βλέπει τη «θλίψη» και το «θάρρος» που δείχνει η γυναίκα του πίνακα παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε. Είπε ότι θαυμάζει τον κινεζικό πολιτισμό και την μακραίωνη ιστορία του που ξεπερνά τα 5.000 και ότι γνωρίζει πώς το σημερινό κινεζικό κομμουνιστικό καθεστώς καταστρέφει την παραδοσιακή κινεζική κουλτούρα. Πρόσθεσε ότι ελπίζει αυτό να αλλάξει στο μέλλον και μαζί με τον σύζυγό της ευχήθηκαν ό,τι καλύτερο στους ασκούμενους για όλες τις προσπάθειές τους.
Διωκόμενος διαλογισμός
Τις ώρες της έκθεσης, ασκούμενοι του Φάλουν Ντάφα (που ονομάζεται επίσης Φάλουν Γκονγκ) που ήταν παρόντες, έκαναν επίδειξη των ασκήσεων κοντά στον χώρο, γεγονός που τραβούσε την προσοχή του κόσμου. Πολλοί σταμάτησαν για να παρακολουθήσουν και ορισμένοι πλησίασαν για να μάθουν τις ασκήσεις του Ντάφα. Για κάποιους ήταν αδιανόητο ότι «οι άνθρωποι διώκονται από (το ΚΚΚ) επειδή κάνουν ασκήσεις όπως αυτή» (σ.σ. διαλογισμό). Αφού έμαθαν τα γεγονότα, οι άνθρωποι καταδίκασαν τον παραλογισμό και την κακή φύση του κινεζικού ολοκληρωτικού καθεστώτος.
Ένα μικρό αγόρι δοκιμάζει τον διαλογισμό του Φάλουν Γκονγκ, δίπλα σε έναν ασκούμενο που εκτελεί την άσκηση. Αιδηψός, 1-6 Αυγούστου. (minghui.org)
Από καρδιάς ευχές
Κάποια από τα σχόλια των επισκεπτών, στο βιβλίο της έκθεσης «Τζεν Σαν Ρεν: Η τέχνη της Αλήθειας, της Καλοσύνης και της Ανεκτικότητας». Αιδηψός, 1-6 Αυγούστου. (minghui.org)
Η Kate έγραψε: «Πολύ ωραία ιδέα, ελπίζω να πραγματοποιηθεί του χρόνου, θα σώσουμε πολλές ζωές.»
Η ζωγράφος Κική Κορού επαίνεσε όσα είδε: «Ρεαλιστικές απεικονίσεις μιας πραγματικότητας που κάποιοι (το ΚΚΚ) δεν θέλουν να φαίνεται, εξαιρετικοί πίνακες γεμάτοι έκφραση και συναισθήματα.»
Ο κος Σωτηρίου έγραψε: «Εξαιρετική και πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση που ευαισθητοποιεί για τα φρικτά βασανιστήρια στην Κίνα. Σας ευχαριστώ πολύ!»
Η Ζωή, ο Στάθης, ο Νίκος και η Μαριλίζα έγραψαν: «Πολύ ωραία έκθεση. Μαθαίνουμε για θέματα και καταστάσεις που δεν γνωρίζαμε πριν. Ελπίζουμε για ένα καλύτερο μέλλον.»
Το τραπέζι πληροφοριών της έκθεσης «Τζεν Σαν Ρεν: Η τέχνη της Αλήθειας, της Καλοσύνης και της Ανεκτικότητας». Αιδηψός, 1-6 Αυγούστου. (minghui.org)
Την 1η Αυγούστου, ο Πολιτιστικός & Εξωραϊστικός Σύλλογος Ωρεών Ευβοίας φιλοξένησε την προβολή του βραβευμένου ντοκιμαντέρ του Λέον Λι «Γράμμα από τη φυλακή» («Letter from Masanjia»), στο πλαίσιο των θερινών προβολών του «κάτω από τ’ αστέρια» στην πλατεία του χωριού.
Έτσι, οι κάτοικοι και οι επισκέπτες των Ωρεών είχαν την ευκαιρία αφενός να παρακολουθήσουν ένα πολύ ενδιαφέρον φιλμ που παρουσιάζει πώς ήταν τα στρατόπεδα εργασίας στην Κίνα και πώς έγινε και καταργήθηκαν, αφετέρου να θέσουν ερωτήσεις μετά από το τέλος της προβολής και να συμμετέχουν σε συζήτηση γύρω από την ταινία.
Στις ερωτήσεις απάντησαν ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ, της άσκησης που διώκεται στην Κίνα και της οποίας τα μέλη βασανίζονται αμείλικτα για τις πεποιθήσεις τους, όπως δείχνει και το ντοκιμαντέρ.
Το ντοκιμαντέρ «Letter from Masanjia» προβλήθηκε στις Θερινές Προβολές του Πολιτιστικού & Εξωραϊστικού Συλλόγου Ωρεών, μια μικρή πόλη στη βόρεια Εύβοια.
Το φιλμ του Λέον Λι καταγράφει με ειλικρίνεια τη φυλάκιση του ασκούμενου του Φάλουν Γκονγκ Σουν Γι στο διαβόητο στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας Μασάντζια (Masanjia), όπου τον ανάγκαζαν να φτιάχνει φτηνά αποκριάτικα στολίδια υπό απερίγραπτες συνθήκες. Μέσα στα έτοιμα πακέτα, κατάφερε και έκρυψε περίπου 20 επιστολές που περιέγραφαν λεπτομερώς τις φρικαλεότητες που διαπράττονταν στο Μασάντζια. Η Τζούλι Κιθ, μια γυναίκα στο Όρεγκον, βρήκε ένα από τα γράμματά του. Η ανακάλυψή της πυροδότησε μια αλυσίδα γεγονότων που οδήγησε στο κλείσιμο των στρατοπέδων εργασίας στην Κίνα.
Αφότου απελευθερώθηκε από το στρατόπεδο εργασίας, ο Σουν Γι χρησιμοποίησε μια κάμερα για να καταγράψει τη ζωή του υπό αυστηρή επιτήρηση και να δείξει πώς το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) συνέχισε να τον διώκει. Σχέδια που ζωγράφισε ο ίδιος ο Σουν Γι χρησιμοποιήθηκαν ως βάση για την απόδοση της ζωής μέσα στο στρατόπεδο με κινούμενα σχέδια: την καταναγκαστική εργασία, τα βασανιστήρια και το πώς έγραφε και έκρυβε τα γράμματα που καλούσαν για βοήθεια, ενώ βρισκόταν στο στρατόπεδο εργασίας. Ωστόσο καθώς η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ δεν έχει σταμάτησε ακόμη, ο Σουν Γι αναγκάστηκε τελικά να δραπετεύσει από την Κίνα.
Η επίσημη αφίσα του ντοκιμαντέρ «Γράμμα από τη φυλακή», από την ιστοσελίδα της ταινίας. Στο πρώτο πλάνο βρίσκεται ο Σουν Γι κρατώντας το γράμμα που είχε κάποτε γράψει και το οποίο ανακαλύφθηκε από την Τζούλι Κιθ, ενώ στο βάθος διακρίνεται το διαβόητο στρατόπεδο εργασίας Μασάντζια.
Μετά την προβολή, ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ εξήγησαν στο κοινό τι είναι το Φάλουν Γκονγκ και πώς το ΚΚΚ διώκει την πρακτική αυτή στην Κίνα. Στη συνέχεια απάντησαν σε ερωτήσεις του κοινού.
Ένα αγόρι ρώτησε: «Όταν οι κρατούμενοι [οι κρατούμενοι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ] βασανίζονται, τι πρέπει να κάνουν για να μπορέσουν να απελευθερωθούν;»
«Τους ζητάνε να πουν ότι το Φάλουν Γκονγκ δεν είναι καλό και ότι θα σταματήσουν να ασκούνται», είπε η ασκούμενη. «Καθώς όμως οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ ωφελούνται σωματικά και πνευματικά από την άσκηση του Φάλουν Γκονγκ και αυτό ωφελεί τις οικογένειές τους, τις δουλειές τους και την κοινωνία, οι περισσότεροι θα προτιμούσαν να βασανιστούν παρά να πουν κάτι που αντιβαίνει στη συνείδησή τους.»
Μια γυναίκα ρώτησε τι θα μπορούσαν να κάνουν οι Κινέζοι στην ψηφιακή εποχή για να τερματίσουν την ολοκληρωτική διακυβέρνηση του ΚΚΚ και να έχουν περισσότερη ελευθερία.
Οι ασκούμενοι απάντησαν ότι το Φάλουν Γκονγκ δεν χρησιμοποιεί ποτέ βία και όλες οι δραστηριότητες είναι ειρηνικές. Οι Κινέζοι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ είναι σαν τον Σουν Γι – διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να τυπώσουν φυλλάδια και άλλο υλικό για να το διανείμουν και να πουν στον κόσμο πόσο καλό είναι στην πραγματικότητα το Φάλουν Γκονγκ και να αποκαλύψουν την πραγματικότητα για τις διώξεις του ΚΚΚ. Ταυτόχρονα, οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ εκτός Κίνας χρησιμοποιούν ειρηνικά μέσα, όπως καλλιτεχνικές εκθέσεις, ταινίες, τηλεόραση και ζωντανές παραστάσεις για να διαδώσουν τα γεγονότα και να αναιρέσουν τη ζημιά που έχει προκαλέσει η δυσφημιστική προπαγάνδα του ΚΚΚ.
Ασκούμενη του Φάλουν Γκονγκ απαντά στις ερωτήσεις του κοινού.
«Ο αποκλεισμός των πληροφοριών στην Κίνα είναι αυστηρός, οπότε αυτό που έγινε δεν ήταν εύκολο», σχολίασε ένας ακροατής.
Οι ασκούμενοι απάντησαν ότι όλα τα μέσα ενημέρωσης στην Κίνα ελέγχονται από το ΚΚΚ. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να χρησιμοποιούν ελεύθερα το Facebook, το Twitter, το YouTube, το Google κλπ, όπως γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο. Είναι πολύ δύσκολο να λάβει κανείς αληθινές πληροφορίες. Αν κάποιος δημοσιεύσει στο διαδίκτυο κάτι που δεν αρέσει στο ΚΚΚ, η δημοσίευση θα διαγραφεί μέσα σε δευτερόλεπτα.
Ένας άνδρας ρώτησε: «Γιατί ο λαός δεν αντιστέκεται;»
Οι ασκούμενοι ανέφεραν το περιστατικό αυτοπυρπόλησης στην πλατεία Τιενανμέν από δήθεν ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, αλλά και την παλαιότερη αιματηρή καταστολή της εξέγερσης των φοιτητών το 1989 ως παραδείγματα των βάναυσων μεθόδων πλύσης εγκεφάλου και καταστολής του λαού από το ΚΚΚ. Οι απλοί άνθρωποι είτε δεν τολμούν να αντισταθούν γιατί φοβούνται είτε υφίστανται πλύση εγκεφάλου και πιστεύουν οτιδήποτε πει το ΚΚΚ.
Οι ασκούμενοι είπαν επίσης στο ακροατήριο ότι υπάρχουν άνθρωποι στην Κίνα που αντιστέκονται. Τα τελευταία 24 χρόνια, οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα συνεχίζουν αδιάλειπτα να κάνουν ειρηνικά εκκλήσεις, όπως ακριβώς δείχνουν οι σκηνές στο «Γράμμα από τη φυλακή». Επιπλέον, υπάρχουν πολλές άλλες διωκόμενες εθνότητες και ομάδες στην Κίνα που επίσης διώκονται και διαμαρτύρονται με διάφορους τρόπους.
Μπαίνοντας στο φορτηγάκι που φρουρούνταν από ένοπλους στρατιώτες, μαζί με πέντε ακόμα χειρουργούς και νοσοκόμες, ο Τζενγκ Τζι δεν ήξερε ότι έμπαινε σε έναν κόσμο που θα τον στοίχειωνε για το επόμενο τέταρτο του αιώνα.
Ο Δρ Τζενγκ, ειδικευόμενος τότε γιατρός σε ένα από τα μεγαλύτερα στρατιωτικά νοσοκομεία της Κίνας, δεν γνώριζε παρά το ότι επρόκειτο για μια «μυστική στρατιωτική αποστολή», κοντά σε μια στρατιωτική φυλακή που βρισκόταν στα περίχωρα της πόλης Νταλιάν, στη βορειοανατολική Κίνα.
Ένα γαλάζιο ύφασμα κάλυπτε τις τέσσερις πλευρές του οχήματος, εμποδίζοντας τα αδιάκριτα βλέμματα.
Όταν άνοιξε η πόρτα, τέσσερεις γεροδεμένοι στρατιώτες κουβάλησαν μέσα έναν άνδρα του οποίου τα άκρα ήταν δεμένα με λεπτά σχοινιά που είχαν κόψει βαθιά τη σάρκα του. Ο άντρας δεν ήταν πάνω από 18 ετών- τα όργανά του, όπως είχαν πει στο χειρουργικό συνεργείο την προηγούμενη μέρα, ήταν «υγιή και φρέσκα».
Ένας γιατρός έδωσε εντολή στον Δρα Τζενγκ να «πατήσει τα πόδια του άνδρα και «να μην τον αφήσει να κουνηθεί». Πίεσε τα πόδια του άνδρα με τα χέρια του και προς μεγάλη του έκπληξη, διαπίστωσε πως ήταν ζεστά. Εκείνη την ώρα, αίμα άρχισε να τρέχει από το λαιμό του άνδρα.
Είδε έναν γιατρό να ανοίγει το στομάχι του άνδρα και δύο άλλους να αφαιρούν από ένα νεφρό ο καθένας. Τα πόδια του άνδρα συσπάστηκαν και ο λαιμός του κινήθηκε -αν και δεν βγήκε κανένας ήχος.
«Κόψτε την αρτηρία και τις φλέβες του, γρήγορα!», είπε ένας γιατρός στον Δρα Τζενγκ. Μόλις το έκανε, έτρεξε τόσο πολύ αίμα που πιτσίλισε όλη τη ρόμπα και τα γάντια του. Τότε, πήρε εντολή να βγάλει τα μάτια του άνδρα.
Ο Δρ Τζενγκ κοίταξε το πρόσωπο του άνδρα. Τον κοιτούσε ένα ζευγάρι ορθάνοιχτα μάτια.
«Ήταν τρομακτικό πέρα από κάθε περιγραφή. Με κοίταζε κατάματα. Τα βλέφαρά του κινούνταν. Ήταν ζωντανός», αφηγήθηκε ο Δρ Τζενγκ στην Epoch Times τον Ιούλιο, την πρώτη φορά που δέχτηκε να χρησιμοποιήσει το πραγματικό του όνομα για να διηγηθεί την ιστορία του.
Όμως, μέσα στο φορτηγάκι, το 1994, δεν ήξερε ότι ήταν μέρος αυτού που σύντομα θα γινόταν ένα βιομηχανοποιημένο δολοφονικό σύστημα που θα αφαιρούσε όργανα από κρατούμενους συνείδησης και θα τα πουλούσε για μεταμοσχεύσεις.
Στο φορτηγάκι, είπε στους άλλους γιατρούς: «Δεν μπορώ να το κάνω αυτό». Ένιωθε τον εγκέφαλό του να αδειάζει καθώς καθόταν εκεί τρέμοντας, ιδρωμένος και παράλυτος.
Ο γιατρός απέναντί του πίεσε αμέσως το κεφάλι του άνδρα στο πάτωμα του βαν. Με δύο δάχτυλα πατημένα στα βλέφαρα και ένα αιμοστατικό στο άλλο χέρι, ο γιατρός έβγαλε με σφιγκτήρα κάθε ένα από τα μάτια του άντρα.
Το σώμα του νεαρού άντρα, ακίνητο πλέον, τοποθετήθηκε σε μια μαύρη πλαστική σακούλα και δόθηκε στους στρατιώτες που περίμεναν έξω. Το φορτηγάκι επέστρεψε στο Γενικό Νοσοκομείο της Στρατιωτικής Περιφέρειας Σενιάνγκ, όπου ο Δρ Τζενγκ έκανε την ειδικότητά του. Οι νοσοκόμες μάζεψαν γρήγορα τον λερωμένο ιατρικό εξοπλισμό.
Τα φώτα ήταν αναμμένα σε δύο χειρουργικές αίθουσες όταν έφτασαν στο νοσοκομείο. Μια άλλη ομάδα γιατρών περίμενε να ξεκινήσει τις μεταμοσχεύσεις οργάνων.
Ο Δρ Τζενγκ ήταν πολύ άρρωστος για να μπορέσει να φανεί σε κάτι χρήσιμος, παρόλο που ο διευθυντής του τμήματος ήθελε να συμμετέχει και αυτός στο χειρουργείο. Κάθισε και παρακολούθησε από μερικά μέτρα μακριά την εξέλιξη της επέμβασης. Όταν ολοκληρώθηκαν οι μεταμοσχεύσεις, το ιατρικό προσωπικό πήγε σε ένα πολυτελές εστιατόριο και γευμάτισε σιωπηλά, αν και ο Δρ Τζενγκ είπε ότι δεν μπορούσε να καταπιεί ούτε μπουκιά. Μετά το γεύμα, ζήτησε την άδεια να αποχωρήσει, έχοντας ανεβάσει υψηλό πυρετό.
Αυτό το ζευγάρι μάτια – απελπισμένα, φοβισμένα και πονεμένα – βασάνιζε έκτοτε τον Δρα Τζενγκ νυχθημερόν.
«Κάτω από τα φώτα βρισκόταν μια νεαρή ζωή, ένας συνάνθρωπός μας, και εμείς παίρναμε τα όργανά του ενώ ήταν ακόμα ζωντανός», είπε.
Ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ κατά τη διάρκεια αναπαράστασης της εξαναγκαστικής αφαίρεσης οργάνων από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης στην Ταϊπέι. Ταϊβάν, 23 Απριλίου 2006. (Patrick Lin/AFP via Getty Images)
Μια βιομηχανία δισεκατομμυρίων δολαρίων
Η φρίκη που έζησε ο Δρ Τζενγκ στο φορτηγάκι και στη συνέχεια στο νοσοκομείο έλαβε χώρα το 1994, όταν η κρατικά εγκεκριμένη πρακτική των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων βρισκόταν ακόμη στα σπάργανα.
Σύντομα διογκώθηκε σε μια μαζική βιομηχανία δισεκατομμυρίων δολαρίων, χρησιμοποιώντας φυλακισμένους συνείδησης, ιδίως οπαδούς της διωκόμενης πνευματικής ομάδας Φάλουν Γκονγκ, για να τροφοδοτήσει την ανάπτυξή της. Στην ίδια πόλη με το νοσοκομείο, βρισκόταν το στρατόπεδο συγκέντρωσης Σουτζιατούν, το οποίο, όπως πολλαπλοί πληροφοριοδότες αποκάλυψαν, αποτελούσε τόπο μαζικής δολοφονίας φυλακισμένων οπαδών του Φάλουν Γκονγκ για τα όργανά τους από τότε που άρχισε η δίωξη το 1999. Ενώ η υπόγεια εγκατάσταση του Σουτζιατούν εγκαταλείφθηκε όταν αποκαλύφθηκε διεθνώς, υπάρχει ένας άγνωστος αριθμός παρόμοιων στρατοπέδων στην Κίνα.
Ο Δρ Τζενγκ είναι ένας από τους πολλούς μάρτυρες που έχουν εμφανιστεί στην Epoch Times από το 2006 για να αποκαλύψουν τη φρικιαστική πρακτική του καθεστώτος.
Έκτοτε, πλήθος ανεξάρτητων εκθέσεων έχουν παράσχει πληροφορίες σχετικά με τη σοβαρότητα και την κλίμακα της πρακτικής αυτής.
Οι Αμερικανοί νομοθέτες έχουν λάβει μέτρα για να αποτρέψουν τους Αμερικανούς από τον «μεταμοσχευτικό τουρισμό» στην Κίνα, κάτι που θα τους καθιστούσε συνένοχους στο έγκλημα.
Ο αντιπρόσωπος Σκοτ Πέρι (R-Pa.) πιέζει για την ψήφιση του νόμου του για την προστασία του Φάλουν Γκονγκ, ο οποίος θα επιβάλλει κυρώσεις στους διώκτες του Φάλουν Γκονγκ. Το νομοσχέδιο θα απαγορεύει επίσης τη συνεργασία με την κομμουνιστική Κίνα στον τομέα των μεταμοσχεύσεων οργάνων.
Ο διακομματικός νόμος Stop Forced Organ Harvesting Act of 2023, ο οποίος επιδιώκει να τιμωρήσει τους υποκινητές της κακοποίησης, πέρασε με συντριπτική πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων τον Μάρτιο.
Τον Ιούνιο, το Τέξας υιοθέτησε τον πρώτο νόμο της χώρας για την αντιμετώπιση του ζητήματος, απαγορεύοντας στους ασφαλιστές υγείας να χρηματοδοτούν χειρουργικές επεμβάσεις μεταμόσχευσης οργάνων που συνδέονται με την Κίνα.
«Ένα φρέσκο»
Ο Δρ Τζενγκ ζούσε ακόμα υπό το καθεστώς του φόβου, όταν αφηγήθηκε την ιστορία του για πρώτη φορά το 2015, χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο. Κατά τη διάρκεια της πολύωρης συνέντευξης, δυσκολευόταν να αρθρώσει μια ολοκληρωμένη πρόταση – άλλοτε με τα δύο του χέρια να κρατιούνται σφιχτά στην άκρη του τραπεζιού μπροστά του, άλλοτε να ταλαντεύεται, να σηκώνεται όρθιος και να κάθεται. Η έκφραση του προσώπου του ήταν παραμορφωμένη καθώς επαναλάμβανε συνεχώς ότι ήταν «πολύ τρομακτικό». Δάκρυα γέμισαν τα μάτια του γιατρού καθώς περιέγραφε με τρεμάμενη φωνή την αφαίρεση των ματιών του νεαρού άνδρα.
Κατά τη διάρκεια της ειδίκευσής του στο νοσοκομείο, ο Δρ Τζενγκ ήταν ευνοημένος από τους ανωτέρους του, χάρη στην επιρροή του πατέρα του στον τοπικό κομμουνιστικό κύκλο εξουσίας. Με ειδίκευση στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική, ο πατέρας του ήταν περιζήτητος από τους τοπικούς αξιωματούχους. Ορισμένοι από τους κορυφαίους στρατιωτικούς ηγέτες ήταν συχνοί καλεσμένοι στο τραπέζι της οικογένειάς του. Βάσει αυτού, οι γιατροί αντιμετώπιζαν τον Δρα Τζενγκ με σεβασμό, επιτρέποντάς του συχνά να συμμετέχει σε χειρουργικές επεμβάσεις, ενώ άλλοι ειδικευόμενοι δεν μπορούσαν.
Ο Τζενγκ Τζι σε μια παλιά φωτογραφία, στην Κίνα. (ευγενική παραχώρηση του Zheng Zhi)
Αμέσως μετά την αφαίρεση των οργάνων στο πίσω μέρος του φορτηγού, ο Δρ Τζενγκ έφυγε από το νοσοκομείο. Έγινε παιδίατρος και παθολόγος στην πόλη Λιαογιάνγκ, περίπου τέσσερεις ώρες με το αυτοκίνητο βόρεια του Νταλιάν. Αλλά ο τρόμος που είχε νιώσει τότε βάθαινε με την πάροδο του χρόνου, καθώς έβλεπε αυτά που συνέβαιναν στα παρασκήνια.
Το 2002, ο Δρ Τζενγκ συνόδευσε έναν στρατιωτικό αξιωματούχο για ιατρικές εξετάσεις στο νοσοκομείο όπου κάποτε έκανε την πρακτική του. Ο γιατρός είπε στον αξιωματικό ότι χρειαζόταν ένα νέο νεφρό για να ζήσει.
«[Θα] διαλέξουμε ένα κορυφαίας ποιότητας για εσάς», είπε ένας άλλος στρατιωτικός αξιωματούχος στον προϊστάμενό του στο διάδρομο. «Ένα φρέσκο, από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ.»
Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ο Δρ Τζενγκ άκουσε ότι οι οπαδοί του Φάλουν Γκονγκ αποτελούσαν συγκεκριμένη πηγή οργάνων.
Στο δρόμο για το σπίτι, ο αξιωματικός ρώτησε τον Δρα Τζενγκ αν θα έπρεπε να κάνει μεταμόσχευση νεφρού.
«Μην το κάνεις”, απάντησε ο Δρ Τζενγκ. «Δεν είναι διάπραξη φόνου αυτό;»
Μέσω αυτού του αξιωματούχου, ο Δρ Τζενγκ έμαθε πόσο διαδεδομένες ήταν οι εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων στην Κίνα.
«Οι ένοπλοι αστυνομικοί και οι αξιωματούχοι πάνω από τις βαθμίδες των τμημάτων το γνωρίζουν όλοι και είναι λίγο πολύ γνωστό σε όλο τον στρατό. Δεν είναι κάτι καινούργιο», δήλωσε ο Δρ Τζενγκ στην Epoch Times.
Για να βγάλει περισσότερα χρήματα, είπε, ο στρατός είχε ανοίξει πολλά «πράσινα περάσματα», ή γρήγορες λωρίδες στα αεροδρόμια, για τη γρήγορη μεταφορά φρέσκων ανθρώπινων οργάνων σε όλη τη χώρα. Οι μονάδες μολυσματικών ασθενειών στα στρατιωτικά νοσοκομεία είχαν όλες γίνει «κρησφύγετα» για τις εξαναγκαστικές συλλογές οργάνων, είπε.
«Σε περίπου μία με δύο εβδομάδες – σε ένα μήνα το πολύ – μπορεί να βρεθεί συμβατό όργανο.»
Ο αξιωματικός του οποίου το νεφρό παρουσίαζε ανεπάρκεια επέλεξε να μην υποβληθεί σε μεταμόσχευση. Έζησε άλλα τρία χρόνια στηριζόμενος στην αιμοκάθαρση και πέθανε το 2005.
Ένας άλλος γνωστός του, βοηθός αξιωματούχων της επταμελούς Μόνιμης Επιτροπής του Πολιτικού Γραφείου, του πυρήνα της ελίτ της κινεζικής ηγεσίας, είπε στον Δρα Τζενγκ κάτι ακόμη πιο συγκλονιστικό.
Στη συζήτηση, ο Δρ Τζενγκ παρατήρησε ότι η δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στη βορειοανατολική Κίνα ήταν αρκετά σκληρή.
Ο γνωστός δεν έδωσε άμεση απάντηση, αλλά πριν χωρίσουν, γύρισε και κοίταξε τον Δρα Τζενγκ κατάματα.
«Στην πόλη Γούχαν της επαρχίας Χουμπέι, κάτω από τον πίσω κήπο του Γραφείου Δημόσιας Ασφάλειας της επαρχίας Χουμπέι, υπάρχει ένα μέρος γεμάτο από φυλακισμένους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ. Μερικοί είναι ανήλικα παιδιά», είπε, σταματώντας σε κάθε λέξη.
«Έχω πάει εκεί», πρόσθεσε μετά από μια παύση. Δεν το συζήτησαν περαιτέρω, αλλά ο υπαινιγμός ότι επρόκειτο για μια μαζική πηγή οργάνων βάρυνε πολύ τον Δρα Τζενγκ.
Ο Τζενγκ Τζι (7ος από πάνω αριστερά) ποζάρει με τους συμμαθητές του για μια φωτογραφία αποφοίτησης από το PLA Dalian Junior College of Medicine στο Dalian, Liaoning, το 1992. (ευγενική παραχώρηση του Zheng Zhi)
Σηματοδότησε ένα νέο αποδεικτικό στοιχείο για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ.
Ο Δρ Τόρστεν Τρέι, εκτελεστικός διευθυντής της ομάδας ιατρικής δεοντολογίας Doctors Against Forced Organ Harvesting (DAFOH) – Γιατροί Ενάντια στις Εξαναγκαστικές Αφαιρέσεις Οργάνων, δήλωσε ότι πρόκειται για ένδειξη ότι “η πρακτική αυτή ήταν ήδη ευρέως διαδεδομένη στην Κίνα το 2002», τέσσερα χρόνια πριν από τη δημοσίευση της πρώτης ερευνητικής έκθεσης για το θέμα.
«Έχουν περάσει περισσότερα από 20 χρόνια. Το σύστημα μεταμοσχεύσεων της Κίνας έχει διαπράξει ιατρικά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που ξεπερνούν κατά πολύ οτιδήποτε είναι γνωστό στον 21ο αιώνα. Πού είναι η διεθνής αντίδραση;», τόνισε ο δρ Τρέι σε δήλωσή του στην Epoch Times.
Κάνοντας μια επιλογή
Αυτά που είπε ο γνωστός του, έκαναν τον Δρα Τζενγκ να νιώσει ότι είχε καθήκον να εκθέσει το θέμα στη διεθνή σκηνή, γεγονός που τον ώθησε τελικά να διαφύγει στην Ταϊλάνδη το 2005.
Έλαβε καθεστώς πρόσφυγα ενώ βρισκόταν στην Ταϊλάνδη και μετακόμισε στον Καναδά το 2007.
Το 2015, όταν διηγήθηκε για πρώτη φορά την ιστορία του στην Epoch Times, είπε ότι ένιωθε τόσο αβοήθητος που δεν ήταν σίγουρος αν έπρεπε να ακουμπήσει στον δημοσιογράφο ή στο τραπέζι.
«Ένιωθα ότι έδινα τη ζωή μου και όλα όσα έχω», δήλωσε στην Epoch Times στα τέλη Ιουλίου, αναφερόμενος στην προηγούμενη συνέντευξή του.
«Δεν υπάρχει τρόπος να περιγράψω πώς ένιωθα εκείνη τη στιγμή», είπε.
«Κάθε λέξη, κάθε πρόταση που έλεγα δεν διέφερε από μια επιλογή ζωής και θανάτου. Δεν ήξερα τι θα έφερνε αυτό πάνω μου.»
Ο Τζενγκ Τζι (2ος από αριστερά) με την οικογένειά του σε παλιότερη φωτογραφία, μπροστά από τη μικρή κλινική Ντόνγκσενγκ, στην επαρχία Λιαονίνγκ της Κίνας. (ευγενική παραχώρηση του Zheng Zhi)
Κατά τη διάρκεια των οκτώ ετών που πέρασαν από τη στιγμή που έφτασε στον Καναδά, ο Δρ Τζενγκ είπε ότι έψαχνε το κατάλληλο μέσο ενημέρωσης για να πει την ιστορία του. Εάν έκανε τη λάθος επιλογή, όχι μόνο θα έμπλεκε ο ίδιος σε μπελάδες, αλλά και το θέμα δεν θα έπαιρνε την προβολή που του άξιζε.
Ο Δρ Τρέι επαίνεσε το θάρρος του Δρος Τζενγκ να αποκαλύψει όσα ήξερε.
«Είναι η βάση για να κατανοήσουμε τη σκληρότητα και την έκταση των βάρβαρων πρακτικών μεταμόσχευσης της Κίνας», δήλωσε ο Δρ Τρέι.
«Αυτό που μοιράστηκε ο Δρ Τζενγκ με το κοινό είναι αποτρόπαιο πέρα από κάθε λέξη και δεν υπάρχει εξήγηση γιατί η διεθνής ιατρική κοινότητα δεν ενεργεί για [να σταματήσει] τη φρικτή συλλογή οργάνων στην Κίνα. Πού είναι η WMA [Παγκόσμια Ιατρική Ένωση]; Πού είναι ο ΠΟΥ [Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας];»
Ο Δρ Τρέι ενθάρρυνε και άλλους Κινέζους γιατρούς να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Δρος Τζενγκ.
«Η σιωπή ισοδυναμεί με συνενοχή», είπε.
Ο Δρ Τζενγκ δήλωσε ότι ήταν φυσικό να ανησυχεί για πιθανά αντίποινα από το Πεκίνο. «Οι απλοί άνθρωποι δεν μπορούν να φανταστούν πόσο κακό είναι το ΚΚΚ», είπε – αλλά το ζήτημα υπερβαίνει τον ίδιο.
«Η σφαγή Κινέζων και η κλοπή των οργάνων τους για κέρδος, αυτό είναι ένα έγκλημα χωρίς όρια», δήλωσε ο Δρ Τζενγκ. «Ως κάποιος που ζει σε μια ελεύθερη χώρα, έχοντας μια «στοιχειώδη συνείδηση, δεν έχω κανένα λόγο να παραμείνω σιωπηλός.»
Είπε ότι έχει διαφυλάξει προσεκτικά τα αρχεία του. Όταν το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας πέσει και κληθεί να λογοδοτήσει, θα ανέβει στο εδώλιο του μάρτυρα, είπε, προσθέτοντας ότι δεν έχει καμία αμφιβολία ότι «η δικαιοσύνη θα υπερισχύσει του κακού».
Ο Τζενγκ Τζι κατά τη διάρκεια συνέντευξης στο Τορόντο του Καναδά, στις 31 Ιουλίου 2023. (Yi Ling/The Epoch Times)
Αυτό το άρθρο έχει ενημερωθεί με δηλώσεις του Δρος Τόρστεν Τρέι, εκτελεστικού διευθυντή της οργάνωσης Γιατροί Ενάντια στις Εξαναγκαστικές Αφαιρέσεις Οργάνων (Doctors Against Forced Organ Harvesting – DAFOH).
Το τέταρτο από τα τέσσερα άρθρα του Μάρκο Ρεσπίντι με θέμα τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα.
Η Μα Σιουγιούν.
Η δίωξη των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ (ή μαθητών της διδασκαλίας του Φάλουν Ντάφα) δεν είναι μια θλιβερή ιστορία που ανήκει στο παρελθόν, της οποίας θυμόμαστε ευλαβικά στις επετείους. Είναι ένα συγκλονιστικό σημερινό και επαναλαμβανόμενο γεγονός, ιδίως επειδή τα θύματά του είναι ένοχα για ένα μόνο «έγκλημα»: να ακολουθούν ειρηνικά και ακίνδυνα έναν πνευματικό δρόμο. Η περίπτωση της Μα Σιουγιούν (Ma Xiuyun) και του συζύγου της Τανγκ Πινγκσούν (Tang Pingshun) αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Η Μα γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου 1957 και ο Τανγκ στις 14 Απριλίου 1955. Ζούσαν στο Πεκίνο, στην περιοχή Τσαογιάνγκ, και ήταν και οι δύο ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ. Έναν χρόνο περίπου αφότου ξεκίνησε η δίωξη (στις 20 Ιουλίου 1999), η Μα συνελήφθη. Την πήγαν σε διάφορα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας σε όλη την Κίνα. Ο λόγος ήταν γελοίος: Στις 20 Αυγούστου 2000 είχε συμμετάσχει σε μια ειρηνική διαδήλωση στην πλατεία Τιενανμέν του Πεκίνου, για να διαμαρτυρηθεί για την απόφαση της κυβέρνησης να απαγορεύσει το Φάλουν Γκονγκ.
Αρχικά στάλθηκε στο κέντρο κράτησης της περιοχής Τσαογιάνγκ, όπου παρέμεινε για επτά ημέρες. Οι αστυνομικές αρχές την άφησαν ελεύθερη, θεωρώντας ότι είχε φοβηθεί αρκετά, αλλά η Μα επέστρεψε στην πλατεία Τιενανμέν – τοπόσημο των αιτημάτων του κινεζικού λαού για δικαιοσύνη και ελευθερία – την 1η Οκτωβρίου 2000, για να ζητήσει και πάλι δικαιοσύνη για το Φάλουν Γκονγκ . Συνελήφθη και οδηγήθηκε ξανά στο κέντρο κράτησης της περιοχής Τσαογιάνγκ, όπου παρέμεινε για πέντε ημέρες. Αλλά αυτή ήταν μόνο η αρχή του Γολγοθά της. Ήταν τώρα μια αναγνωρισμένη ασκούμενη του Φάλουν Γκονγκ, ένα από εκείνα τα άτομα που οι πράκτορες των αρχών επιβολής του νόμου επισκέπτονται τακτικά και παρενοχλούν, χωρίς καν τη δικαιολογία μιας ψευδούς κατηγορίας.
Το κινεζικό καθεστώς διοργανώνει τακτικά τις λεγόμενες «Δύο Συνόδους», υπό την ηγεσία πλέον του Προέδρου Σι Τζινπίνγκ, μια συνεδρίαση του Εθνικού Λαϊκού Κογκρέσου (ή του εθνικού νομοθετικού σώματος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, ΛΔΚ) και της Κινεζικής Λαϊκής Πολιτικής Συμβουλευτικής Διάσκεψης (ένα πολιτικό συμβουλευτικό όργανο που λειτουργεί ως κεντρικό μέρος της στρατηγικής του ΚΚΚ για το Ενιαίο Μέτωπο, προκειμένου να δημιουργήσει μια ψευδή εντύπωση πολιτικού πλουραλισμού). Καθώς η καταστολή γίνεται συνήθως πιο σκληρή την παραμονή αυτών των εκδηλώσεων, κατά τη διάρκεια των «Δύο Συνόδων» του Μαρτίου 2001, αστυνομικοί του τμήματος Ταϊγιανγκόνγκ (το Ταϊγιανγκόνγκ είναι ένας δήμος στα βόρεια της περιφέρειας Τσαογιάνγκ) πήγαν τη Μα στο κέντρο κράτησης της περιφέρειας Τσαογιάνγκ ως προληπτικό μέτρο «δημόσιας ασφάλειας». Για να «μιλήσουν», όπως είπαν. Εκεί, κρατήθηκε για είκοσι οκτώ ημέρες.
Η επόμενη σύλληψή της έγινε τον Μάιο του 2001, όταν δύο γυναίκες χτύπησαν την πόρτα της για να ελέγξουν, όπως ισχυρίστηκαν, τους σωλήνες αερίου του διαμερίσματός της. Όταν εκείνη άνοιξε, τέσσερις άντρες, που περίμεναν κρυμμένοι, πετάχτηκαν, την έπιασαν και την απομάκρυναν βίαια με ένα λευκό φορτηγάκι. Σε αυτό το σημείο, οι πληροφορίες για την τύχη της που συγκέντρωσε το «Bitter Winter» από αναπαραστάσεις που έγιναν από απόσταση, δεν είναι ακόμη σαφείς. Υπάρχουν δύο εκδοχές. Η μία είναι ότι συνελήφθη δύο φορές τον Μάιο. Την πρώτη φορά την μετέφεραν σε ένα άγνωστο μέρος (πιθανότατα στο αγροτικό συγκρότημα της περιοχής Χουαϊρόου, μια μάλλον απομακρυσμένη περιοχή στο βορειοανατολικό Πεκίνο). Εκεί, η Μα διαμαρτυρήθηκε και ξεκίνησε απεργία πείνας. Στη συνέχεια είτε διέφυγε είτε αφέθηκε ελεύθερη, για να συλληφθεί για δεύτερη φορά μετά από σύντομο χρονικό διάστημα και να μεταφερθεί στο Κέντρο Νομικής Εκπαίδευσης του Πεκίνου, μια εγκατάσταση για την αναμόρφωση των κρατουμένων στην ιδεολογική ορθοδοξία του καθεστώτος. Η άλλη πιθανότητα είναι ότι συνελήφθη μόνο μία φορά και πέρασε την περίοδο κράτησής της σε δύο διαφορετικά μέρη, μεταφερόμενη μετά από δέκα ημέρες από τον πρώτο άγνωστο χώρο κράτησης (ίσως το αγροτικό συγκρότημα) στο Κέντρο Νομικής Εκπαίδευσης του Πεκίνου.
Ωστόσο, η Μα ήταν πρωταθλήτρια στην αντοχή. Όταν απελευθερώθηκε ξανά την 1η Οκτωβρίου 2001, επέστρεψε στην πλατεία Τιενανμέν. Αυτή τη φορά, πολλοί αστυνομικοί ήταν εκεί, ελέγχοντας όλες τις κινήσεις των περαστικών. Η Μα άρχισε να περπατάει, χωρίς ορατά σημάδια διαμαρτυρίας. Όμως την είχαν ακολουθήσει μεταμφιεσμένοι πράκτορες της αστυνομίας, οι οποίοι τελικά την απήγαγαν και πάλι, την έσυραν σε ένα αυτοκίνητο και την οδήγησαν στο παράρτημα του Γραφείου Δημόσιας Ασφάλειας του Πεκίνου της περιοχής Τιενανμέν.
Στη συνέχεια, μεταφέρθηκε στο αστυνομικό τμήμα Τουαντζιεχού, όπου ένας αστυνομικός υπάλληλος τη χαστούκισε επανειλημμένα χωρίς προφανή λόγο, πριν την στείλει πρώτα στην αστυνομία της Ταϊγιανγκόνγκ και στη συνέχεια σε μυστικό μέρος. Αυτό ήταν ένα κτίριο με τρία υπόγεια επίπεδα, όπου η Μα παρέμεινε για δέκα ημέρες. Ήταν ένα εντελώς ανθυγιεινό μέρος, σε σημείο που συχνά οι ίδιοι οι αστυνομικοί αρρώσταιναν. Αυτό ώθησε τις αρχές να τη μετακινήσουν ξανά και να την πάνε σε ένα διαμέρισμα σχεδιασμένο για τους ηλικιωμένους του συγκροτήματος κράτησης Ταϊγιανγκόνγκ. Το μυστικό κτίριο, με τα ανθυγιεινά επίπεδα, θα μπορούσε να ήταν και μέρος αυτού του συγκροτήματος.
Το κέντρο κράτησης της περιοχής Τσαογιάνγκ. (Weibo)
Μετά από ένα μήνα κράτησης εκεί, στάλθηκε εκ νέου στο κέντρο κράτησης της περιφέρειας Τσαογιάνγκ όπου, μετά από τριάντα ημέρες, καταδικάστηκε σε ενάμιση χρόνο σε στρατόπεδο εργασίας. Η Μα το άντεξε και αυτό, μέχρι που λαχτάρησε την απελευθέρωση. Αλλά η ελευθερία ήταν ένα σύντομο όνειρο. Στις 30 Μαρτίου 2005, η αστυνομία εισέβαλε για άλλη μια φορά στο σπίτι της, στέλνοντάς την ως γνωστή και «διαβόητη» οπαδό του Φάλουν Ντάφα σε έναν «παλιό γνώριμο»: το κέντρο κράτησης της περιφέρειας Τσαογιάνγκ. Καταδικάστηκε για άλλα δυόμισι χρόνια, σε στρατόπεδο εργασίας γυναικών στο Πεκίνο. Δεδομένου ότι δεν σταμάτησε να ασκεί το Φάλουν Γκονγκ ούτε εκεί, τιμωρήθηκε με στέρηση ύπνου. Θα της επιτρεπόταν να ξεκουραστεί μόνο αν δεχόταν να υποβληθεί σε αναμόρφωση στο δόγμα του ΚΚΚ.
Η Μα αρνήθηκε και τα βασανιστήρια άρχισαν. Για τρεις μήνες, υποχρεώθηκε να κάθεται σε ένα σκαμνί από τις 5:30 π.μ. της μιας ημέρας έως τις 2:00 π.μ. της επόμενης. Της αρνήθηκαν την τροφή πέραν της βασικής ποσότητας και την κανονική χρήση των τουαλετών. Δεν μπορούσε να αλλάξει τα ρούχα της και δεν μπορούσε να δεχτεί καμία επίσκεψη. Περισσότερος εξευτελισμός ήρθε όταν μεταφέρθηκε σε μια συγκεκριμένη ομάδα εργασίας, όπου οι κρατούμενοι δούλευαν σχεδόν ως σκλάβοι στους σταύλους, μαζεύοντας περιττώματα βοοειδών και ταΐζοντας τα γουρούνια ή ποτίζοντας το έδαφος τις πιο ζεστές ώρες των καλοκαιρινών ημερών.
Στη συνέχεια, ήρθε επιτέλους η απελευθέρωση – αλλά και πάλι για ένα σύντομο χρονικό διάστημα. Στις 24 Μαΐου 2008, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου, η Μα καταδικάστηκε σε δυόμισι ακόμη χρόνια σε στρατόπεδο εργασίας για γυναίκες, αυτή τη φορά στο Γούχαν της επαρχίας Χουμπέι. Και πάλι, οι λεπτομέρειες είναι μερικές φορές δύσκολο να εξακριβωθούν. Η εγκατάσταση θα μπορούσε να είναι το στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας «Ηλιαχτίδα» που βρίσκεται στο Ειδικό Μαχού Νο 1 (Mahu Special No 1) στην περιοχή Χονγκσάν της πόλης Γούχαν. Για άλλη μια φορά στερήθηκε τον ύπνο, με εντολή να στέκεται όρθια κάθε μέρα από τις 6:00 π.μ. έως τα μεσάνυχτα. Το καλοκαίρι, αυτό το βασανιστήριο γινόταν στις τουαλέτες, όπου η μυρωδιά ήταν αηδιαστική. Τον χειμώνα, μεταφερόταν στους διαδρόμους του κτιρίου, όπου έκανε πολύ κρύο. Το υπέμεινε αυτό για δύο χρόνια και τέσσερις μήνες, δουλεύοντας αμέτρητες ώρες, με έλλειψη τροφής, αναγκασμένη να αγοράσει κάτι επιπλέον για να φάει από το κατάστημα της φυλακής. Μια ιδιαίτερα σκληρή τιμωρία που υπέστη ήταν να στέκεται έξω στον ήλιο για πέντε συνεχείς ημέρες.
Όσον αφορά τον σύζυγό της, ο Τανγκ Πινγκσούν συνελήφθη το 2017 και κρατήθηκε για τριάντα ημέρες. Ήταν ένοχος για διανομή υλικού σχετικά με το Φάλουν Γκονγκ. Στη συνέχεια στάλθηκε σε κέντρο αναμόρφωσης.
Μετά την αποφυλάκισή του, τον επισκέπτονταν συνεχώς αστυνομικοί πράκτορες και το προσωπικό του κλειστού πλέον (ή μετονομασμένου) και κακόφημου «Γραφείου 610». Το ΚΚΚ ισχυρίζεται ότι το Γραφείο 610 έκλεισε στις 19 Μαρτίου 2018, αλλά το πιθανότερο είναι, σύμφωνα με μαρτυρίες, ότι απλώς μετονομάστηκε και αναδιοργανώθηκε η κεντρική δομή του, ενώ τα τοπικά υποκαταστήματά του εξακολουθούν να λειτουργούν. Οι επισκέψεις αυτές είναι χαρακτηριστικές της εκστρατείας «χτυπώντας την πόρτα» που ξεκίνησε το ΚΚΚ την άνοιξη του 2017. Σε ευαίσθητες ημερομηνίες και πολιτικές/ιδεολογικές επετείους, το Κόμμα στέλνει μια μικρή ομάδα πρακτόρων, συνήθως μόνο δύο άτομα, στο σπίτι γνωστών ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ. Αυτό γίνεται για να τους κάνει να νιώσουν τη συνεχή πίεση του κράτους ή για να διερευνήσει αν εξακολουθούν να είναι ασκούμενοι.
Το κέντρο κράτησης της περιοχής Τσαογιάνγκ. (Weibo)
Στις 9 Ιουνίου 2022, μια από αυτές τις ομάδες χτύπησε την πόρτα του ζευγαριού για να τους συλλάβει και τους δύο. Κατάσχεσαν πολλά από τα προσωπικά τους αντικείμενα, όπως υπολογιστές, εκτυπωτές, βιβλία και πίνακες ζωγραφικής. Καθώς ο COVID ήταν διάχυτος στην ατμόσφαιρα, αφέθηκαν ελεύθεροι μετά από τρεις ημέρες. Ωστόσο, μετά από λίγους μόλις μήνες, στις 12 Οκτωβρίου, εν όψει του 20ού Εθνικού Συνεδρίου του ΚΚΚ (16-22 Οκτωβρίου), μια διμοιρία περισσότερων από είκοσι αστυνομικών τους μετέφερε στο άλλο «σπίτι» τους, το κέντρο κράτησης της περιφέρειας Τσαογιάνγκ.
Στις 8 Δεκεμβρίου, ο εισαγγελέας της περιφέρειας Τσαογιάνγκ ανέλαβε την υπόθεσή τους, απαγγέλλοντάς τους κατηγορίες με βάση τις «αποδείξεις» εγκλήματος που είχαν ανακαλυφθεί τον Ιούνιο, δηλαδή το εκπαιδευτικό υλικό του Φάλουν Γκονγκ και ημερολόγια με το σήμα του Φάλουν Γκονγκ.
Η Μα Σιουγιούν και ο Τανγκ Πινγκσούν ακόμα υποφέρουν φυλακισμένοι. Μετά από πέντε μήνες κράτησης εν αναμονή της δίκης τους, προσήχθησαν στο δικαστήριο στις 15 Μαρτίου 2023. Οι δικηγόροι τους ζήτησαν αμέσως την απόρριψη της υπόθεσής τους ως αβάσιμης και αναπόδεικτης, αλλά το αίτημα τους απορρίφθηκε. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 24 Μαΐου, οι δύο ασκούμενοι καταδικάστηκαν σε ενάμιση χρόνο φυλάκισης και πρόστιμο 4.000 ρενμίνμπι (περισσότερα από 500 ευρώ) ο καθένας. Τώρα, παραμένουν στο κέντρο κράτησης της περιφέρειας Τσαογιάνγκ να γίνει δεκτή η έφεσή τους. Υπάρχει ακόμα χρόνος για να σωθούν, αν αυτοί που έχουν τη δύναμη να το κάνουν, ασκήσουν τη δύναμη τους.
Το τρίτο από τα τέσσερα άρθρα του Μάρκο Ρεσπίντι με θέμα τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ στην Κίνα.
Ο Ντινγκ Λεμπίν διαμαρτύρεται μπροστά από την κινεζική πρεσβεία στο Βερολίνο. (ευγενική παραχώρηση του Ντινγκ Λεμπίν)
Όλες οι περιπτώσεις θρησκευτικής δίωξης είναι παρόμοιες, αλλά και μοναδικές συνάμα. Είναι παρόμοιες ή ανάλογες ως προς τη δυναμική και τη φρίκη τους, καθώς και ως προς τον πόνο των θυμάτων. Αλλά είναι επίσης μοναδικές, όχι μόνο επειδή οι λεπτομέρειες και οι περιστάσεις προφανώς διαφέρουν, αλλά και επειδή τα ανθρώπινα όντα δεν είναι μόνο αριθμοί. Είναι πραγματικοί και όλοι είναι αναντικατάστατοι. Γι’ αυτό, όταν υποφέρει ένας άνθρωπος, υποφέρει όλη η ανθρωπότητα. Όταν ένα ανθρώπινο ον διώκεται ή πεθαίνει, ένα εσωτερικό μέρος του κάθε ανθρώπου βιώνει επίσης διωγμό και θάνατο.
Αυτή είναι η ιστορία ενός ζευγαριού, συζύγων και γονέων, που διώκονται για την πίστη τους από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (ΛΔΚ) εξαιτίας του μίσους που τρέφει το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) για όλες τις πεποιθήσεις, αλλά ιδιαίτερα για εκείνες της πνευματικής ομάδας στην οποία ανήκουν, του Φάλουν Γκονγκ. Πρόκειται για την Μα Ρουιμέι [Ma Ruimei, γεν. 7 Οκτωβρίου 1967] και τον σύζυγό της Ντινγκ Γιουάντε [Ding Yuande, γεν. 19 Οκτωβρίου 1963].
Μεταξύ 5 και 6 π.μ. της 12ης Μαΐου 2023, όπως έμαθα από τον γιο τους Ντινγκ Λεμπίν [Ding Lebin], που ζει στο Βερολίνο της Γερμανίας και ο οποίος μου παραχώρησε μια συνέντευξη, περισσότεροι από δέκα αστυνομικοί εισέβαλαν στη φυτεία τσαγιού των γονιών του. Κανείς δεν τους κατάλαβε, αφού φορούσαν πολιτικά ρούχα. Την ομάδα υποστήριζε ο Σια Τζινγκντέ [Xia Jingde], τοπικός γραμματέας του ΚΚΚ στο χωριό Γιαντζιατζουάνγκ [Yanjiazhuang], στην κομητεία Γου Λιαν της πόλης Ριτζάο, στην επαρχία Σάντονγκ της ΛΔΚ, όπου ζούσε το ζευγάρι. «Οι αστυνομικοί», εξήγησε ο Ντινγκ Λεμπίν, «διέταξαν τους γονείς μου να σταματήσουν τη δουλειά τους και να συνεργαστούν μαζί τους για την έρευνα. Τα κινητά τους τηλέφωνα κατασχέθηκαν αμέσως και η συσκευή του πατέρα μου απενεργοποιήθηκε.»
«Όταν τους πήραν, δεν ήμουν παρών», πρόσθεσε ο Ντινγκ Λεμπίν. Αργότερα, έμαθε ότι στους γονείς του πέρασαν χειροπέδες και τους έσπρωξαν πίσω στο σπίτι τους. «Ενώ οι αστυνομικοί επιθεωρούσαν τον χώρο», θυμάται ο γιος του ζευγαριού, «έτυχε να τηλεφωνήσω στη μητέρα μου για να μάθω πώς ήταν. Εκείνη πρόλαβε και μου είπε: «Κακοί άνθρωποι μπήκαν στο σπίτι. Μου πέρασαν χειροπέδες. Τα χέρια μου είναι μουδιασμένα τώρα». Αμέσως μετά, έκλεισε το τηλέφωνο. Είχαμε μιλήσει για 33 δευτερόλεπτα. «Δεν μπόρεσα να επικοινωνήσω πια με τους γονείς μου», είπε ο Ντινγκ Λεμπίν.
Ο Ντινγκ Γιουάντε και η Μα Ρουιμέι. (ευγενική παραχώρηση του Ντινγκ Λεμπίν)
Αποδείχθηκε ότι η αστυνομία συνέχισε την έρευνα μέχρι τις 10 π.μ. περίπου, κατάσχοντας πολλά βιβλία του Φάλουν Γκονγκ και άλλα βιβλία με πνευματικό περιεχόμενο. «Οι γονείς μου συνελήφθησαν και μετά σιωπή», σχολίασε ο Λεμπίν. «Κανείς δεν ήξερε πού κρατούνταν.» Αποφάσισε αμέσως να φέρει τη σύλληψή τους στη δημοσιότητα και η ετοιμότητά του ίσως έσωσε τους γονείς του από μια πιο σκληρή μοίρα.
Ο Λεμπίν απευθύνθηκε σε μια ομάδα στις ΗΠΑ, την Παγκόσμια Οργάνωση για τη Διερεύνηση της Δίωξης του Φάλουν Γκονγκ (WOIPFG), μια διεθνή ΜΚΟ που ιδρύθηκε στη Νέα Υόρκη στις 20 Ιανουαρίου 2006. «Αμέσως», εξηγεί ο Λεμπίν, «η WOIPFG οργάνωσε εθελοντές για να καλέσουν απευθείας τα αστυνομικά τμήματα στην Κίνα, ρωτώντας, ερευνώντας και προτρέποντας τους αξιωματικούς της να απελευθερώσουν αμέσως και άνευ όρων τους γονείς μου». Ακόμη περισσότεροι ακτιβιστές προσπάθησαν να βοηθήσουν στη διάσωση του ζευγαριού. Η Διεθνής Εταιρεία για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, μια ΜΚΟ με καθεστώς ECOSOC του ΟΗΕ που εδρεύει στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας, έστειλε επιστολές διαμαρτυρίας στον πρέσβη της ΛΔΚ στη Γερμανία Γου Κεν, στον υπουργό Εξωτερικών της ΛΔΚ Τσιν Γκανγκ, στον επαρχιακό γραμματέα του ΚΚΚ της επαρχίας Σάντονγκ Λιν Γου και στη δημοτική γραμματέα του ΚΚΚ της πόλης Ριτζάο Τζανγκ Χούι.
Όλη αυτή η πίεση είχε αποτέλεσμα. Οι κινεζικές αρχές αναγκάστηκαν να απελευθερώσουν τη Μα Ρουιμέι με εγγύηση στις 14 Μαΐου. Ωστόσο, ο Ντινγκ Γιουάντε εξακολουθεί να βρίσκεται υπό κράτηση. Από τις 13 Ιουνίου, βρίσκεται στο κέντρο κράτησης της πόλης Ριτζάο. «Την επόμενη μέρα, στις 14 Ιουνίου», δήλωσε ο Λεμπίν στο Bitter Winter, «δύο αστυνομικοί έφτασαν ξανά στο σπίτι των γονιών μου και απείλησαν τη μαμά, δείχνοντας πολύ θυμωμένοι. Την εκφόβισαν λέγοντας ότι λόγω της δράσης που οργάνωσα στο εξωτερικό κρατούν τον πατέρα μου στη φυλακή. Τρομακτικό, αλλά δείχνει ένα σημαντικό πράγμα: η δημοσιότητα αυτών των υποθέσεων και η διεθνής πίεση βοηθάει πραγματικά. Οι κινεζικές αρχές φοβούνται πολύ ότι οι παράνομες διώξεις τους μπορεί να τραβήξουν τη διεθνή προσοχή.»
Η αφίσα του Ντινγκ Λεμπίν για την απελευθέρωση των γονέων του. (ευγενική παραχώρηση του Ντινγκ Λεμπίν)
Για τον λόγο αυτό, ο Ντινγκ Λεμπίν συνεχίζει αδιάκοπα να ασκεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πίεση στις κινεζικές αρχές, συνεργαζόμενος με όλους εκείνους, ιδιώτες και ΜΚΟ, όπως η Εταιρεία για τους Απειλούμενους Λαούς, που μπορούν να τον βοηθήσουν, τόσο στη Γερμανία όπου ζει όσο και στο εξωτερικό.
Ήρθαν κάποια αποτελέσματα. Αρκετά μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της γερμανικής Μπούντεσταγκ και του Κρατικού Κοινοβουλίου του Βερολίνου (η πρωτεύουσα της Γερμανίας είναι πόλη-κράτος με το δικό της νομοθετικό σώμα), καθώς και αρκετά μέλη του τσεχικού Κοινοβουλίου και της βελγικής Βουλής των Αντιπροσώπων, έστειλαν επιστολές στους προαναφερθέντες Γου Κεν, Λιν Γου και Τζανγκ Χούι απαιτώντας να απελευθερωθεί ο Ντινγκ Γιουάντε τώρα. Επιπλέον, στις 15 Ιουλίου 2023, πραγματοποιήθηκε στο Μόναχο μια συγκέντρωση υπέρ των διωκόμενων ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ, λαμβάνοντας την υποστήριξη 12 Γερμανών πολιτικών.
«Οι καλόκαρδοι Ευρωπαίοι πολίτες που υπέγραψαν τις επιστολές υπέρ των γονέων μου με ενθαρρύνουν να παραμείνω δυνατός και να συνεχίσω τον αγώνα μέχρι να τελειώσουν όλα τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράττει το ΚΚΚ», δήλωσε ο Λεμπίν.
Στη σειρά «Στοχεύοντας το Φάλουν Γκονγκ» έχουν προηγηθεί το Μέρος α΄ και Μέρος β΄.
