Μήνας: Μάιος 2024

Ο αμερικανικός στρατός ανακοίνωσε ότι οι αμερικανικές δυνάμεις ολοκλήρωσαν την εγκατάσταση μιας αυτοσχέδιας προβλήτας για την παράδοση προμηθειών στη Λωρίδα της Γάζας και η ανθρωπιστική βοήθεια άρχισε να μεταφέρεται προς την περιοχή.

Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έδωσε αρχικά εντολή στον αμερικανικό στρατό να κατασκευάσει την προβλήτα τον Μάρτιο, για να διευκολύνει τις αυξημένες παραδόσεις τροφίμων και ανθρωπιστικών προμηθειών από τη θάλασσα. Μιλώντας σε συνέντευξη Τύπου την Πέμπτη, η αναπληρώτρια εκπρόσωπος Τύπου του Πενταγώνου Σαμπρίνα Σινγκ ανακοίνωσε ότι Αμερικανοί στρατιωτικοί μηχανικοί, σε συνεργασία με Ισραηλινούς στρατιωτικούς ομολόγους τους, αγκυροβόλησαν με επιτυχία την προσωρινή προβλήτα στην παραλία της Γάζας.

Η κα Σινγκ δήλωσε ότι η προβλήτα εγκαταστάθηκε με επιτυχία χωρίς να χρειαστεί να εγκατασταθούν Αμερικανοί στρατιώτες στην εμπόλεμη περιοχή. Η ίδια δήλωσε στους δημοσιογράφους κατά την ενημέρωση Τύπου της Πέμπτης ότι η βοήθεια θα αρχίσει να μεταφέρεται μέσω του συστήματος προβλήτας «μόλις ο Διοικητής αισθανθεί ότι είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε».

Λίγες ώρες μετά την ενημέρωση Τύπου του Πενταγώνου, η Κεντρική Διοίκηση των ΗΠΑ (CENTCOM) ανακοίνωσε ότι «τα φορτηγά που μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια άρχισαν να αποβιβάζονται στην ξηρά» μέσω της προβλήτας περίπου στις 9 π.μ. τοπική ώρα το πρωί της Παρασκευής.

«Πρόκειται για μια πολυεθνική προσπάθεια για την παροχή συμπληρωματικής βοήθειας στους Παλαιστίνιους αμάχους στη Γάζα μέσω ενός θαλάσσιου διαδρόμου, η οποία έχει αποκλειστικά ανθρωπιστικό χαρακτήρα και θα περιλαμβάνει είδη βοήθειας που θα δωρίσουν διάφορες χώρες και ανθρωπιστικές οργανώσεις», πρόσθεσε η CENTCOM.

Σε ανακοίνωση Τύπου στις 25 Απριλίου, στρατιωτικοί αξιωματούχοι των ΗΠΑ είχαν εκτιμήσει ότι η προσωρινή προβλήτα ανθρωπιστικής βοήθειας θα έφτανε σε αρχική επιχειρησιακή ικανότητα κάποια στιγμή «στις αρχές Μαΐου». Η προσπάθεια κατασκευής και εγκατάστασης της προβλήτας καθυστέρησε την περασμένη εβδομάδα λόγω αναφορών για κακές καιρικές συνθήκες.

Η κα Σινγκ δήλωσε τον περασμένο μήνα ότι θα χρειάζονταν αρχικά 320 εκατομμύρια δολάρια για να ξεκινήσει να λειτουργεί η προσωρινή προβλήτα. Το κόστος μπορεί να αυξηθεί καθώς ο αμερικανικός στρατός και οι Αμερικανοί και διεθνείς εταίροι συνεχίζουν να λειτουργούν την αυτοσχέδια διαδρομή παράδοσης ανθρωπιστικής βοήθειας.

Σε ενημέρωση Τύπου του Λευκού Οίκου την Παρασκευή, ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας Τζον Κίρμπι δήλωσε ότι υπάρχει «ένα μικρό ποσοστό» Αμερικανών στρατιωτών που σταθμεύουν στην προβλήτα, οι οποίοι δεν θα πατήσουν το πόδι τους στην ξηρά στο πλαίσιο της επιχείρησης. Ο κος Κίρμπι αρνήθηκε να αναφέρει τον συγκεκριμένο αριθμό των στρατιωτών που απαρτίζουν την αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην προβλήτα, αλλά είπε ότι βρίσκονται εκεί για να «παρέχουν μια στοιχειώδη ασφάλεια» για την ανθρωπιστική επιχείρηση και για να βοηθήσουν στις υλικοτεχνικές επιχειρήσεις, καθώς τα φορτηγά πλοία προσεγγίζουν την προβλήτα και αφήνουν τα φορτηγά να περάσουν από μια αυτοσχέδια γέφυρα στην ακτογραμμή της Γάζας.

Ο κος Κίρμπι δήλωσε ότι στην επιχείρηση της προβλήτας εμπλέκεται επίσης ένα άλλο απόσπασμα προσωπικού του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, που επιχειρεί «αρκετά μακριά από την ακτή».

Οι ΗΠΑ διευρύνουν την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας εν μέσω ανησυχιών για λιμό

Η ολοκλήρωση της προβλήτας ανθρωπιστικής βοήθειας έρχεται περισσότερο από επτά μήνες μετά τη συνεχιζόμενη σύγκρουση Ισραήλ-Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας, με την ισραηλινή κυβέρνηση να έχει αποφασίσει να εξαλείψει την τρομοκρατική ομάδα με κάθε κόστος και να απελευθερώσει τους ομήρους που συνελήφθησαν από ενόπλους της Χαμάς και άλλους τρομοκράτες στις 7 Οκτωβρίου 2023.

Η συνεχιζόμενη σύγκρουση έχει διαταράξει την πρόσβαση σε τρόφιμα, νερό και άλλες ανθρωπιστικές προμήθειες και έχει υποβαθμίσει τις μη στρατιωτικές υποδομές σε όλη την επικράτεια. Η Διοικητής της Αμερικανικής Υπηρεσίας Διεθνούς Ανάπτυξης (USAID) Σαμάνθα Πάουερ κατέθεσε σε ακρόαση της 10ης Απριλίου στη Βουλή των Αντιπροσώπων ότι σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού της Λωρίδας της Γάζας «ζει υπό την απειλή λιμού» και ότι οι συνθήκες λιμού έχουν πιθανότατα ήδη κάνει την εμφάνισή τους σε ορισμένες περιοχές της Λωρίδας της Γάζας.

Στην ακρόαση της 10ης Απριλίου, η κα Πάουερ δήλωσε ότι περίπου 500 εμπορικά και ανθρωπιστικά φορτηγά εισέρχονταν καθημερινά στη Λωρίδα της Γάζας πριν από τις 7 Οκτωβρίου, ωστόσο ο αριθμός τους μειώθηκε δραματικά μετά την έναρξη των συγκρούσεων. Η κα Πάουερ δήλωσε ότι ο αριθμός των φορτηγών εφοδιασμού που φθάνουν στη Λωρίδα της Γάζας έχει ανακάμψει ελαφρώς, αλλά ότι «πρέπει να προσπαθήσουμε περισσότερο» για να καλύψουμε τις ανθρωπιστικές ανάγκες στην περιοχή.

«Η καταστροφή της βλάστησης, των αγορών και της καλλιεργήσιμης γης, και στη συνέχεια το γεγονός ότι τόσο λίγα φορτηγά πέρασαν κατά τη διάρκεια τόσο πολλών μηνών, σημαίνει ότι έχουμε να καλύψουμε τεράστιο κενό», πρόσθεσε η κα Πάουερ κατά τη διάρκεια της κατάθεσής της στις 10 Απριλίου.

Η Υπηρεσία Αρωγής και Έργων των Ηνωμένων Εθνών για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες (UNRWA) ανέφερε ότι περίπου 5.671 φορτηγά βοήθειας εισήλθαν στη Λωρίδα της Γάζας τον Απρίλιο, δηλαδή κατά μέσο όρο 189 φορτηγά ημερησίως. Η UNRWA εκτιμά ότι άλλα 1.296 φορτηγά έφτασαν στη Λωρίδα της Γάζας μεταξύ 1ης και 15ης Μαΐου – ένας ημερήσιος μέσος όρος περίπου 89 φορτηγών.

Το Πεντάγωνο εκτιμά ότι η νέα προβλήτα μπορεί να προωθεί 90 φορτηγά ανθρωπιστικής βοήθειας κάθε μέρα με την αρχική της λειτουργική ικανότητα. Μόλις τεθεί σε πλήρη λειτουργία, το Πεντάγωνο λέει ότι ο αριθμός αυτός αναμένεται να αυξηθεί σε περίπου 150 φορτηγά ή περίπου 2.000.000 γεύματα την ημέρα. Ο αμερικανικός στρατός έχει διευκολύνει κάποιες πρόσθετες παραδόσεις βοήθειας με πακέτα που ρίχνονται από αέρος.

«Ο αριθμός των φορτηγών που θα βγαίνουν από την προβλήτα δεν είναι ο ίδιος με αυτόν που μπορεί να έρθει από τις χερσαίες διαβάσεις», δήλωσε η κα Σινγκ την Πέμπτη. «Έτσι, πρέπει να ανοίξουν αυτές οι χερσαίες οδοί. Και ο γρηγορότερος τρόπος για να φτάσει η βοήθεια, είτε πρόκειται για τον βορρά είτε για οποιοδήποτε άλλο σημείο της Γάζας, είναι μέσω αυτών των χερσαίων οδών. Η προβλήτα είναι απλώς ένα πρόσθετο μέτρο».

Από το NTD news

Του Ryan Morgan

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Ο Ευγένιος Ντελακρουά ήταν ένας από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες της Γαλλίας του 19ου αιώνα, ηγέτης του ρομαντικού κινήματος της χώρας και δεξιοτέχνης κολορίστας. Γνωστός για μνημειώδη έργα, όπως το «Η Ελευθερία οδηγεί το λαό», θεωρείται ο τελευταίος μεγάλος ζωγράφος της ιστορίας. Η ιδιοφυΐα του εκδηλώθηκε σε τοιχογραφίες για κυβερνητικά κτίρια, πορτραίτα, τοπία και ρωπογραφίες [1].

Ο Ντελακρουά ελκόταν από την απεικόνιση εξωτικών τόπων και σκηνών με έντονο συναίσθημα και σωματικότητα, που αναδείκνυαν τις εντάσεις μεταξύ πολιτισμού και αγριότητας. Αυτά τα στοιχεία υλοποιήθηκαν στις απεικονίσεις των μεγάλων αιλουροειδών – συγκεκριμένα λιονταριών και τίγρεων. Ταυτίστηκε με αυτά τα αιλουροειδή, παρατηρώντας τα προσεκτικά και αποτυπώνοντας τη μεγαλοπρέπειά τους με διάφορα μέσα και τεχνικές καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του. Πολλοί από τους πίνακες που προέκυψαν συγκαταλέγονται στα αριστουργήματά του.

Μαέστρος του εξωτισμού

Ο Ντελακρουά (Eugène Delacroix, 1798-1863) καταγόταν από επιφανή γαλλική οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν πολιτικός και η μητέρα του προερχόταν από οικογένεια τεχνιτών. Αν και σπούδασε κοντά σε έναν επαγγελματία καλλιτέχνη και φοίτησε για ένα διάστημα στη Σχολή Καλών Τεχνών, ήταν ουσιαστικά αυτοδίδακτος. Το μεγαλύτερο μέρος της εκπαίδευσής του προήλθε από τις επισκέψεις του στο Λούβρο και την αντιγραφή των παλαιών δασκάλων, ιδίως του Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς και των Βενετών καλλιτεχνών της Αναγέννησης. Το πρώιμο έργο του χαρακτηρίζεται από την υπερβολική και εκφραστική χρήση του χρώματος και τη θεματολογία που αντλούσε από τους μεγάλους λογοτέχνες, όπως ο Δάντης, ο Σαίξπηρ και ο Λόρδος Βύρων.

Ο Ντελακρουά χρησιμοποίησε τα άγρια ζώα ως θέματα για να εκφράσει το ενδιαφέρον του για την απεικόνιση της ανατομίας, της ζωτικότητας και των μακρινών χωρών. Σπάνια ταξίδευε εκτός Γαλλίας, οπότε για να τα σκιτσάρει εκ του φυσικού έκανε πολυάριθμες επισκέψεις στον ζωολογικό κήπο στο Jardin des Plantes στο Παρίσι. Άρχισε να μελετά τα αιλουροειδή γύρω στα τέλη της δεκαετίας του 1820. Ο Ντελακρουά έβρισκε τις επισκέψεις στο θηριοτροφείο αναζωογονητικές και χρήσιμες, καθώς όξυναν τις παρατηρήσεις του για τη φύση. Το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης διαθέτει ένα απολαυστικό σκίτσο με τίτλο «Ένα λιοντάρι, μπροστινή όψη, 30 Αυγούστου 1841», που φιλοτεχνήθηκε σε μια τέτοια επίσκεψη.

Το σχέδιο από γραφίτη περιλαμβάνει χρωματικές σημειώσεις για τη χαίτη και τη μύτη.

Ένα σημαντικό πρώιμο έργο του με θέμα τα αιλουροειδή είναι μια λιθογραφική σειρά του 1829 με τίτλο «Βασιλική τίγρη», που θεωρείται από τις καλύτερες λιθογραφίες του 19ου αιώνα. Τοποθετημένη στην άκρη ενός γκρεμού πάνω από μια πεδιάδα, η κουλουριασμένη τίγρη φαίνεται ξεκάθαρα ότι έχει βγει για κυνήγι  – το καμπύλο σώμα της δείχνει έτοιμο να ορμήσει ανά πάσα στιγμή. Ο Ντελακρουά επιτυγχάνει μια νατουραλιστική εικόνα της τίγρης και χειρίζεται το μέσο του κατά τέτοιο τρόπο ώστε να προσδώσει στο έργο μια ζωγραφική ποιότητα.

Η λιθογραφική εκτύπωση είχε εφευρεθεί μόλις 33 χρόνια νωρίτερα. Η διαδικασία περιλαμβάνει τη σχεδίαση με ένα λιπαρό μολύβι πάνω σε μια επίπεδη πέτρινη επιφάνεια. Μετά από επεξεργασία με αραβικό κόμμι και ένα οξύ, το λίπος προσέλκυε το μελάνι. Οι τυπογράφοι πίεζαν το χαρτί πάνω στο μελάνι και παρήγαγαν μια εικόνα. Οι εκτυπώσεις του Ντελακρουά απεικονίζουν μια άγρυπνη τίγρη ξαπλωμένη στο έδαφος.

Μυστηριώδη αιλουροειδή

Το 1832, ο Ντελακρουά πραγματοποίησε ένα ταξίδι στο Μαρόκο, την Ισπανία και την Αλγερία, που του άλλαξε τη ζωή. Αν και οι μελετητές δεν πιστεύουν ότι είδε αιλουροειδή στο φυσικό τους περιβάλλον κατά τη διάρκειά του, το ταξίδι τροφοδότησε περαιτέρω το ενδιαφέρον του για την Ανατολή. Το καλλιτεχνικό κίνημα του 19ου αιώνα, ο Οριενταλισμός, αναφέρεται στις απεικονίσεις από δυτικούς καλλιτέχνες της ζωής, αναμεμειγμένης με αρκετή φαντασία, στις ανατολικές περιοχές της Ελλάδας, της Τουρκίας, της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Όσον αφορά τον Ντελακρουά, ο πιο διάσημος πίνακας του αυτού του είδους είναι ο πίνακας «Γυναίκες του Αλγερίου στο διαμέρισμά τους». Το ταξίδι του εκείνο ανακλάται, ωστόσο, και σε μεταγενέστερα έργα του με αιλουροειδή.

Το 1830, ο Ντελακρουά ζωγράφισε ένα από τα πιο αγαπημένα του έργα στο είδος των ‘μεγάλων αίλουρων’, τη «Νεαρή τίγρη που παίζει με τη μητέρα της (Σπουδή δύο τίγρεων)», το οποίο αποτελεί μέρος της συλλογής του Λούβρου. Όταν ο πίνακας εκτέθηκε για πρώτη φορά, ένας κριτικός έγραψε: «Αυτός ο μοναδικός καλλιτέχνης δεν έχει ζωγραφίσει ποτέ έναν άνθρωπο που να μοιάζει με άνθρωπο τόσο όσο η τίγρη του μοιάζει με τίγρη. […] Είναι εκπληκτικό να βλέπεις ζώα ζωγραφισμένα με μεγαλύτερη δύναμη, ακρίβεια και ομοιότητα από ό,τι οι άνθρωποι». Αυτή η γοητευτική σκηνή, που αποδίδεται με πλούσια χρώματα και υφές, παρουσιάζει δύο ευγενείς τίγρεις με προσωπικότητα, αυτοπεποίθηση και παιχνιδιάρικη διάθεση.

Τις επόμενες δεκαετίες, ο Ντελακρουά μελέτησε τα λιοντάρια και τις τίγρεις σε καμβά και σε χαρτί. Η εξαίσια υδατογραφία «Ξαπλωμένο λιοντάρι σε τοπίο» δείχνει ένα σίγουρο και άγριο καστανοκόκκινο λιοντάρι λουσμένο στο φως να είναι ξαπλωμένο μπροστά από μια σκοτεινή σπηλιά.

Ο Ντελακρουά πειραματίστηκε αρκετά με νέες τεχνικές. Το έργο του 1854 «Τίγρη σε στάση», μέρος της συλλογής της Εθνικής Πινακοθήκης, είναι ένα cliché-verre σε υφαντό χαρτί. Η πρακτική του κλισέ-βερ είχε μόλις αναπτυχθεί. Συνδύαζε τα μέσα του σχεδίου και της χαρακτικής με τη φωτογραφία. Ένας καλλιτέχνης χάραζε ένα σχέδιο ή ζωγράφιζε μια εικόνα σε μια διάφανη γυάλινη πλάκα, η οποία στη συνέχεια επικολλούταν σε φωτοευαίσθητο χαρτί και εκτίθετο στο φως του ήλιου. Ο πάντα καινοτόμος και ευφάνταστος Ντελακρουά έβαλε τη χαρακτηριστική του ζωηρή σφραγίδα σε αυτή την απεικόνιση μιας άγριας τίγρης.

Κυνήγι λιονταριού

Ο Ντελακρουά ζωγράφισε μια σειρά πολύ δυνατών εικόνων με κυνήγια λιονταριών. Παρόλο που δεν παρέστη ποτέ σε ένα από αυτά ο ίδιος, αξιοποίησε τις μελέτες του για τη Βόρεια Αφρική, τα ζώα ζωολογικών κήπων και την ιστορία της τέχνης για να δημιουργήσει αυτά τα έργα, που χαρακτηρίζονται από έντονη θεατρικότητα. Τα προπαρασκευαστικά σχέδια του Λεονάρντο ντα Βίντσι για τον θρυλικό, ανεκτέλεστο πίνακα «Η μάχη του Ανγκιάρι» – που αργότερα αντέγραψε ο Ρούμπενς – και η σειρά κυνηγετικών εικόνων του ίδιου του Ρούμπενς ενέπνευσαν αυτόν τον κύκλο ζωγραφικής του Ντελακρουά.

Ο πρώτος πίνακας ήταν μνημειώδης. Μόλις τον είδε, ο ποιητής Σαρλ Μπωντλαίρ έγραψε: «Ποτέ δεν έχουν διοχετευτεί πιο όμορφα, πιο έντονα χρώματα μέσα από τα μάτια στην ψυχή». Δυστυχώς, καταστράφηκε εν μέρει από πυρκαγιά το 1870, και επιβιώνει σήμερα μερικώς.

Ο καλλιτέχνης ζωγράφισε επιπλέον εκδοχές αυτού του θέματος τη δεκαετία του 1850 και στις αρχές της δεκαετίας του 1860. Ένα από τα πιο θαυμάσια δείγματα είναι το «Κυνήγι λιονταριού» του 1860-61, που βρίσκεται τώρα στο Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο. Το έργο ολοκληρώθηκε μόλις δύο χρόνια πριν από τον θάνατο του Ντελακρουά και αποτέλεσε το αποκορύφωμα των συνεχιζόμενων διερευνήσεών του για την πολύπλοκη σχέση μεταξύ ανθρώπου, ζώου και φύσης.

Στη σύνθεση, άνδρες με ενδυμασίες της βορείου Αφρικής βρίσκονται σε μια φρενήρη, βίαιη μάχη με δύο λιοντάρια. Τα δύο είδη παρουσιάζουν ομοιότητες και παραλληλισμούς.

Στο πρώτο πλάνο, το χέρι του άνδρα που πιάνει τη χαίτη του λιονταριού μοιάζει με το ίδιο το πόδι του αιλουροειδούς. Τα γόνατά τους αντιστοιχούν επίσης, ενώ ο λυγισμένος δεξιός καρπός του λιονταριού έχει μία ανθρώπινη ποιότητα. Οι συνοπτικές, γρήγορες πινελιές του Ντελακρουά ενισχύουν τον αισθησιασμό της σκηνής.

Η βία του «Κυνηγιού του λιονταριού» και των άλλων παρεμφερών εικόνων του Ντελακρουά αντισταθμίζεται από έναν στοχαστικό και συγκρατημένο αλλά ισχυρό πίνακα του 1862. Το έργο «Τίγρη που παίζει με μια χελώνα» ανήκει σε ιδιωτική συλλογή από το 2018, όταν πωλήθηκε σε δημοπρασία του οίκου Christie’s έναντι 9,87 εκατομμυρίων δολαρίων στην πώληση «Η συλλογή της Πέγκυ και του Ντέιβιντ Ροκφέλερ». Ο κατάλογος της δημοπρασίας εξηγεί ότι το έργο δείχνει «μια εκπληκτική συνάντηση μεταξύ ενός κυρίαρχου, ισχυρού θηρευτή και ενός πολύ μικρότερου και πιο αδύναμου είδους. Έχοντας παγιδεύσει τη χελώνα κάτω από το πόδι της, το δολοφονικό ένστικτο της τίγρης δίνει τη θέση του στη σύγχυση και την περιέργεια».

Την τελευταία δεκαετία της ζωής του ο Ντελακρουά φιλοτέχνησε μια σειρά πινάκων που συσχέτιζαν άνισους αντιπάλους με ενδιαφέροντες τρόπους, ένα άλλο μέσο συμβολισμού της πολύπλοκης σχέσης του ανθρώπου με τις δυνάμεις της φύσης. Η εμβάθυνση στις διάφορες συναισθηματικές και φυσικές καταστάσεις των τίγρεων και των λιονταριών τού έγινε, όπως είπε ένας σύγχρονος του, «πραγματική εμμονή». Αυτός ο πολύπλευρος καλλιτέχνης μπορούσε να δίνει βάθος και ποικιλία σε ένα επαναλαμβανόμενο θέμα μέσω των εκφράσεων, της κίνησης και του χρώματος.

Της Michelle Plastrik

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Με τον όρο ρωπογραφία περιγράφεται στις τέχνες η αναπαράσταση σκηνών της καθημερινότητας με ρεαλιστικό τρόπο. Στη διεθνή ορολογία έχει επικρατήσει με τον γαλλικό όρο genre τον οποίο πρώτος χρησιμοποίησε ο Ντιντερό τον 18ο αιώνα. (Βικιπαιδεία)

Οι αποκαλύψεις σχετικά με το μέγεθος των γονιδιωματικών φιλοδοξιών της Κίνας έγιναν εν μέσω ακρόασης στις 7 Μαρτίου της Επιλεγμένης Επιτροπής της Βουλής για τον Στρατηγικό Ανταγωνισμό με την Κίνα για τη βιοοικονομία και την εθνική ασφάλεια.

Ο πρόεδρος της επιτροπής Μάικ Γκάλαχερ είπε ότι η Κίνα προσπαθεί να δημιουργήσει μια βάση δεδομένων με το γενετικό υλικό κάθε ανθρώπου στη Γη:

«Η Κίνα έχει κάνει την κυριαρχία στη βιοτεχνολογία και τη γενετική επιστήμη εθνική προτεραιότητα εννέα δισεκατομμυρίων δολαρίων. Εφαρμόζει ένα σχέδιο για τη δημιουργία μιας βάσης δεδομένων DNA για κάθε άνδρα, γυναίκα και παιδί στον πλανήτη.

Η βάση δεδομένων περιλαμβάνει και Αμερικανούς, των οποίων το DNA συλλέγεται μέσω μεγάλων κυβερνοεπιθέσεων, εταιρικών εξαγορών και άλλων μεθόδων, συμπεριλαμβανομένης της συλλογής του DNA οκτώ εκατομμυρίων εγκύων γυναικών από όλον τον κόσμο.»

Τα σχόλια του κου Γκάλαχερ αφορούν την κινεζική εταιρεία γονιδιωματικής BGI, η οποία έχει δεσμούς με τον κινεζικό στρατό και προσφέρει προγεννητικό έλεγχο σε γυναίκες σε όλον τον κόσμο.

Αυτό το τεστ συλλέγει DNA τόσο από τη μητέρα όσο και από το έμβρυο και στέλνει τα δεδομένα στην Κίνα, όπου είναι διαθέσιμα στην κινεζική κυβέρνηση.

Ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός της Κίνας (ΛΑΣ) χρησιμοποιεί τα γενετικά δεδομένα προκειμένου να αναπτύξει νέα όπλα και τεχνολογίες επιτήρησης, επεσήμανε ο κος Γκάλαχερ:

«Τα γενετικά τροποποιημένα όπλα είναι ήδη ένα καυτό θέμα στους στρατιωτικούς κύκλους του ΛΑΣ.»

Για τον σκοπό αυτόν, το ανώτερο μέλος των Δημοκρατικών της επιτροπής Ράτζα Κρισναμούρτι ανέφερε ότι άλλες κινεζικές προσπάθειες περιλαμβάνουν τη δημιουργία συσκευών για τη μέτρηση και την επιρροή των εγκεφαλικών κυμάτων των αξιωματικών του κόμματος, καθώς και άλλους τύπους γενετικής τροποποίησης:

«Η Κίνα διεξάγει πειράματα σε ανθρώπους για να παράγει [καλύτερους] στρατιώτες.

Υπάρχουν ακόμη και αναφορές ότι αναπτύσσεται λογισμικό ανάγνωσης μυαλού για να διασφαλιστεί ότι οι αξιωματούχοι του Κομμουνιστικού Κόμματος παραμένουν πιστοί στο κόμμα.»

Τα σχόλια του κου Κρισναμούρτι αφορούσαν τις ανακαλύψεις των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών που κυκλοφόρησαν το 2021, οι οποίες διαπίστωσαν ότι η Κίνα αναπτύσσει «όπλα για τον έλεγχο του εγκεφάλου». Πιστεύεται ότι αυτή η τεχνολογία  περιλαμβάνει προσπάθειες επεξεργασίας γονιδίων και διεργασίες διασύνδεσης εγκεφάλου-μηχανής,  που έχουν σχεδιαστεί για να κάνουν τους ανθρώπους πιο πιστούς στο ΚΚΚ και την ιδεολογία του.

Ομοίως, είπε, υπάρχουν ενδείξεις ότι η Κίνα προσπάθησε να βελτιώσει τεχνητά τους στρατιώτες της μέσω γενετικού πειραματισμού.

Σύμφωνα με τον κο Κρισναμούρτι, το να επιτραπεί στην Κίνα να κυριαρχήσει στη βιοοικονομία θα ισοδυναμούσε με το να επιτραπεί στο ΚΚΚ να εισάγει την ιδεολογία του στο ανθρώπινο γονιδίωμα:

«Δεν επιτρέπεται στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας να επιβάλλει τις αξίες του στον ίδιο τον γενετικό ιστό της ανθρωπότητας.

Αν χάσουμε, αντιμετωπίζουμε ένα ζοφερό μέλλον υπερ-στρατιωτών και προσχεδιασμένων μωρών.»

Η Τάρα Ο΄Τουλ, ανώτερη συνεργάτις στην In-Q-Tel, μια εταιρεία επιχειρηματικών κεφαλαίων που υποστηρίζει τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ, κατέθεσε ότι η Κίνα βλέπει τη βιοτεχνολογία ως σημαντικό μέτωπο στις προσπάθειές της να αντιμετωπίσει τις οικονομικές κρίσεις, την υγεία και την έλλειψη τροφίμων και «να  ξεπεράσει τη δύναμη και την επιρροή των Ηνωμένων Πολιτειών»:

«Η Κίνα έχει δεσμευτεί κατηγορηματικά να κυριαρχήσει στη βιοεπανάσταση και ακολουθεί επιθετικά ολοκληρωμένες και φιλόδοξες στρατηγικές για να επιτύχει αυτόν τον στόχο.

Πρέπει να υποθέσουμε ότι κάθε κινεζική εταιρεία έχει δεσμούς με το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας και πιθανώς τον ΛΑΣ, εάν κάνει έρευνα σχετική με τον στρατό».

Ο κος Γκάλαχερ περιέγραψε την προσπάθεια των ΗΠΑ να ορίσουν τους κανόνες στη βιοτεχνολογία ως «ηθική και δεοντολογική μάχη» με την Κίνα:

«Καθώς ο τομέας αναπτύσσεται ταχύτατα, η χώρα που θα κερδίσει τον ‘αγώνα’ θα θέσει και τα ηθικά πρότυπα για τη χρήση αυτών των τεχνολογιών.»

Του Andrew Thornebrooke

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ

Η Βρετανίδα βουλευτής Μίριαμ Κέιτς παρομοίασε τον ψηφιακό κόσμο με την «Άγρια Δύση», ένα πεδίο βίας και κακοποίησης από το οποίο θα πρέπει να προστατεύονται τα παιδιά και ζήτησε τη θέσπιση νομοθεσίας για την απαγόρευση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για παιδιά κάτω των 16 ετών.

Η συντηρητική βουλευτής των περιφερειών Πένιστον και Στόκμπριτζ δήλωσε σε συζήτηση στο Westminster Hall την Τρίτη ότι η κυβέρνηση θα πρέπει επίσης «επειγόντως» να χρηματοδοτήσει θυρίδες τηλεφώνων για τα σχολεία, ώστε τα παιδιά να έχουν ένα χώρο χωρίς περισπασμούς για μάθηση.

Η κα Κέιτς εισηγήθηκε το ζήτημα μετά από καμπάνιες και δημοσκοπήσεις γονέων που ζητούσαν αυστηρότερους περιορισμούς όσον αφορά την πρόσβαση των παιδιών σε συσκευές και μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Κατά την εναρκτήρια ομιλία της, η βουλευτής αναφέρθηκε στο έργο του Αμερικανού ψυχολόγου καθηγητή Τζόναθαν Χάιντ (Jonathan Haidt), ο οποίος συνδέει την αύξηση των αυτοκτονιών, του άγχους και των συναισθημάτων απόγνωσης μεταξύ των νέων με την πανταχού παρούσα χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των κινητών τηλεφώνων.

«Τα παιδιά μας δεν είναι εντάξει», δήλωσε η κα Κέιτς.

«Από το 2012, το ποσοστό αυτοκτονιών έφηβων αγοριών στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει διπλασιαστεί. Για τα κορίτσια, το ποσοστό τριπλασιάστηκε. Τα περιστατικά αυτοτραυματισμού κοριτσιών ηλικίας 10 έως 12 ετών έχουν αυξηθεί κατά 364%.

«Τα ποσοστά άγχους για τους νέους κάτω των 25 ετών έχουν τριπλασιαστεί. Τα αισθήματα απελπισίας, αναξιότητας, μοναξιάς και απελπισίας επίσης αυξάνονται μεταξύ των νεότερων πολιτών μας. Μέσα σε μόλις 15 χρόνια, η παιδική ηλικία έχει ανατραπεί επί τα χείρω”, δήλωσε.

Κατέγραψε την πορεία αυτής της μείωσης της ευημερίας σε ένα σημείο καμπής το 2010 και μια απότομη άνοδο από το 2014, όταν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα έξυπνα τηλέφωνα άρχισαν να κυριαρχούν στη ζωή των παιδιών.

«Πρέπει να αυξήσουμε τη νόμιμη ηλικία για τη χρήση λογαριασμών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στα 16 έτη», δήλωσε η βουλευτής, προτείνοντας ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει με ένα νομοσχέδιο που θα τροποποιεί τον νόμο για την ασφάλεια στο διαδίκτυο, ο οποίος, όπως είπε η κα Κέιτς, στην τρέχουσα μορφή του «δεν θα σώσει τα παιδιά μας».

Τον Μάρτιο, μια δημοσκόπηση που έγινε για λογαριασμό της φιλανθρωπικής οργάνωσης Parentkind διαπίστωσε ότι η πλειοψηφία (58%) των γονέων θα υποστήριζε μια κυβερνητική απαγόρευση των κινητών τηλεφώνων για τα παιδιά. Άλλα ευρήματα της δημοσκόπησης έδειξαν ότι ένα μεγάλο ποσοστό γονέων πιστεύει ότι τα smartphone (83%) και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (93%) είναι επιβλαβή για τα παιδιά.

Αποκλεισμός των τηλεφώνων από τα σχολεία

Σε μια άλλη πρόταση, η κα Κέιτς κάλεσε την κυβέρνηση να «χρηματοδοτήσει επειγόντως θήκες ή θυρίδες για τηλέφωνα σε όλα τα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ώστε όλα τα παιδιά να είναι ελεύθερα να αξιοποιήσουν στο έπακρο την εκπαίδευσή τους».

Επικαλέστηκε πρόσφατη έρευνα της δεξαμενής σκέψης Policy Exchange, η οποία διαπίστωσε ότι τα σχολεία που εφαρμόζουν αποτελεσματική απαγόρευση των κινητών τηλεφώνων σημειώνουν καλύτερα αποτελέσματα στις απολυτήριες εξετάσεις και είχαν υπερδιπλάσιες πιθανότητες να βαθμολογηθούν ως «εξαιρετικά» από την Ofsted [1].

Η βουλευτής είπε στους συναδέλφους της στο κοινοβούλιο ότι τα smartphone και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης «προκαλούν έντονο εθισμό, δημιουργούν μια συνεχή παρέκκλιση στην πνευματική μας εστίαση και διαβρώνουν τη συγκέντρωσή μας».

«Το μέσο παιδί λαμβάνει 237 ειδοποιήσεις την ημέρα. Αυτό είναι ένα χτύπημα ντοπαμίνης που καταστρέφει τη συγκέντρωση και τροφοδοτεί τον εθισμό κάθε τέσσερα δευτερόλεπτα για όσο χρόνο είμαστε ξύπνιοι.

«Αν δεν υπήρχαν νόμοι κατά της πώλησης καπνού, ναρκωτικών ή αλκοόλ σε παιδιά, δεν θα περιμέναμε από τους γονείς να είναι σε θέση να υπερασπιστούν τα παιδιά τους από τη δύναμη της μεγάλης φαρμακοβιομηχανίας και καπνοβιομηχανίας, αλλά με κάποιο τρόπο περιμένουμε από τους απλούς γονείς να είναι σε θέση να προστατεύσουν τα παιδιά τους από τα συμφέροντα των εταιρειών Meta, TikTok, X και Apple», δήλωσε.

Συσκευές φιλικές προς τα παιδιά

Η βουλευτής ζήτησε επίσης να δοθούν κίνητρα στην έρευνα για την ανάπτυξη κινητών τηλεφώνων κατάλληλων για παιδιά, τα οποία θα προσφέρουν βασικές λειτουργίες ώστε να μπορούν να μένουν σε επαφή με την οικογένεια και να κάνουν ηλεκτρονικές τραπεζικές συναλλαγές, «αλλά που δεν θα έχουν πρόγραμμα περιήγησης στο διαδίκτυο ή δυνατότητα εγκατάστασης εφαρμογών».

Η σύσταση απηχεί τη σύσταση της ομάδας εκστρατείας SafeScreens, η οποία αναφέρει ότι η βιομηχανία τεχνολογίας θα πρέπει να αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη για τα προβλήματα που δημιουργεί και να βοηθήσει στην αντιμετώπιση του εθισμού των παιδιών στα τηλέφωνα.

Η SafeScreens, η οποία διευθύνεται από την ομάδα για τα δικαιώματα των παιδιών UsForThem, διεξάγει εκστρατεία για να κυκλοφορήσουν στην αγορά κινητά τηλέφωνα ειδικά σχεδιασμένα για παιδιά κάτω των 18 ετών, προεγκατεστημένα με κατάλληλες και χρήσιμες εφαρμογές και με αυτόματο αποκλεισμό για ακατάλληλο περιεχόμενο.

«Η τεχνολογία πρέπει να υπηρετεί εμάς, όχι εμείς την τεχνολογία», δήλωσε η Αραμπέλλα Σκίννερ της UsForThem στους Epoch Times τον Μάρτιο.

Η κα Σκίννερ είχε, ωστόσο, εκφράσει αμφιβολίες σχετικά με την δυνατότητα του νόμου για την ασφάλεια στο διαδίκτυο, ο οποίος ψηφίστηκε πέρυσι, να παρέχει τη ρύθμιση που απαιτείται για την προστασία των παιδιών.

«Είναι ένας πολύ δύσχρηστος [νόμος] – είναι τεράστιος […] Και προκαλεί μεγάλα ζητήματα γύρω από τα προβλήματα της ελευθερίας του λόγου που όλοι γνωρίζουμε. Αλλά δεν λύνει το ζήτημα της προστασίας των παιδιών μας. Δεν είναι αρκετά ισχυρός”, δήλωσε η κα Σκίννερ.

Η «Άγρια Δύση» του ψηφιακού κόσμου

Η κα Κέιτς χρησιμοποίησε μελανά χρώματα για να περιγράψει τον κόσμο στον οποίο εκτίθενται τα παιδιά στο διαδίκτυο, έναν κόσμο πολύ πιο σκληρό και ωμό από οτιδήποτε θα επέτρεπαν γονείς και κυβερνήσεις να επισκεφθούν τα παιδιά στην πραγματική ζωή.

Ζήτησε από τους συναδέλφους της να φανταστούν πώς θα ήταν τα πράγματα αν «οι δρόμοι μας ήταν τόσο άνομοι που δεν ήταν ασφαλές για τα παιδιά να βγουν από τα σπίτια τους», όπου τα παιδιά θα γίνονταν μάρτυρες αποκεφαλισμών και βιασμών ή υποβάλλονταν σε προτάσεις για σεξ ή εκβιασμούς.

«Φανταστείτε αν κάθε λάθος που έκανε το παιδί μας διαφημιζόταν στους δημόσιους χώρους με μεγάλες πινακίδες, ώστε όλοι να γελούν και να το κοροϊδεύουν μέχρι αυτό να θέλει να πεθάνει από την ντροπή του. Αυτό δεν είναι μια ταινία τρόμου ή κάποια φανταστική Άγρια Δύση – αυτός είναι ο ψηφιακός κόσμος όπου ζουν τα παιδιά μας, συχνά πολλές ώρες κάθε ημέρα”, δήλωσε η βουλευτής.

«Η υπεράσπιση των παιδιών από αυτή την Άγρια Δύση δεν είναι η δράση ενός κράτους νταντάδων – είναι μια ηθική επιταγή για τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο», είπε.

Της Victoria Friedman, με τη συμβολή της Rachel Roberts

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Office for Standards in Education: κυβερνητικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 1993 για να επιθεωρεί και να αξιολογεί τα εκπαιδευτικά πρότυπα των σχολείων και των κολλεγίων στην Αγγλία και την Ουαλία.