Ο Τσεν Τζουν, ο οποίος συνελήφθη πρόσφατα για απόπειρα δωροδοκίας που θα βοηθούσε το κινεζικό κομμουνιστικό καθεστώς να ασκήσει την καταστολή του μέσα στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι ένα πρόσωπο το οποίο ο γλύπτης Τσεν Γουεϊμίνγκ έχει ήδη γνωρίσει, όταν πριν από χρόνια είχε απειλήσει τον ίδιο και άλλους Κινέζους αντιφρονούντες στο Λος Άντζελες:
«Για ακούστε με, αν έχετε κινεζικό διαβατήριο και σας βγάλουμε φωτογραφία, δεν θα μπορέσετε ποτέ να επιστρέψετε στην Κίνα», είχε πει ο Τσεν Τζουν στον ίδιο και σε άλλους Κινέζους αντιφρονούντες στο Λος Άντζελες κατά τη διάρκεια μιας έντονης αντιπαράθεσης που είχαν, θυμάται ο γλύπτης.
Το περιστατικό συνέβη πριν από μερικά χρόνια, όταν ο Τσεν Γουεϊμίνγκ και οι άλλοι διαμαρτύρονταν για μια εκδήλωση υπέρ του Πεκίνου που είχε διοργανώσει ο Τσεν Τζουν, μία από τις πολλές που πραγματοποιούσε στο Μοντερέι Παρκ της Καλιφόρνια. Όπως και άλλες χρονιές, το πάρκο Μπαρνς είχε γεμίσει με κόκκινες διακοσμήσεις, ενώ η κινεζική σημαία κυμάτιζε για τον εορτασμό της 70ής επετείου από την ίδρυση του κομμουνιστικού καθεστώτος.
«Αν καταφέρετε να επιστρέψετε, θα συλληφθείτε αμέσως», τους φώναξε ο Τσεν Τζουν, μέσα από ένα μεγάφωνο που είχε κρεμασμένο στο λαιμό του.
Αυτό συνέβη τον Σεπτέμβριο του 2019. Τριάμισι χρόνια αργότερα, στις 26 Μαΐου, ήταν ο Τσεν Τζουν αυτός που συνελήφθη τελικά, από το FBI, στο σπίτι του στο Τσίνο. Όντας Αμερικανός πολίτης, ο Τσεν Τζουν αποτελούσε αντικείμενο έρευνας του υπουργείου Δικαιοσύνης για τον φερόμενο ρόλο του ως αρωγού της διακρατικής εκστρατείας καταστολής του Πεκίνου, αυτήν τη φορά με στόχο τη διωκόμενη πίστη Φάλουν Γκονγκ.
Μια παγκόσμια εκστρατεία καταστολής
Το Φάλουν Γκονγκ, το οποίο περιλαμβάνει ασκήσεις διαλογισμού και ηθικές διδασκαλίες με επίκεντρο τις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας, αποτελεί βασικό στόχο του κινεζικού καθεστώτος από το 1999, όταν το καθεστώς ξεκίνησε μια ανελέητη σταυροφορία για την εξάλειψη της πνευματικής πειθαρχίας. Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) θεώρησε την τεράστια δημοτικότητα της πρακτικής, η οποία είχε προσελκύσει μέχρι και 100 εκατομμύρια οπαδούς εκείνη την εποχή, ως απειλή για την απολυταρχική του κυριαρχία.
Στο εσωτερικό της Κίνας, δεκάδες εκατομμύρια ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν παρενοχλήσεις, αυθαίρετες συλλήψεις, βασανιστήρια και εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων. Αλλά ακόμη και εκτός των συνόρων της Κίνας, οι ασκούμενοι και οι αντιφρονούντες δεν είναι απρόσβλητοι από τις μηχανορραφίες του Κόμματος. Από την κατασκοπεία και τη σωματική επίθεση μέχρι τον εκβιασμό, το καθεστώς έχει αναπτύξει μια ευρεία γκάμα εξαναγκαστικών τακτικών, σχεδιασμένων ειδικά για να φιμώνουν και να σαμποτάρουν κάθε φωνή που θεωρείται δυσμενής για το Πεκίνο.
Ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ διαλογίζονται στο Χάντερς Πόιντ στο Κουίνς. Νέα Υόρκη, 4 Απριλίου 2017. (The Epoch Times)
Τέτοιου είδους εκστρατείες, συλλογικά γνωστές ως διεθνής ή διακρατική καταστολή, ήρθαν πρόσφατα στο προσκήνιο, καθώς οι εισαγγελείς των ΗΠΑ απήγγειλαν κατηγορίες κατά δεκάδων Κινέζων πρακτόρων και Αμερικανών πολιτών που συμμετείχαν σε σχέδια καταστολής που οργάνωνε το καθεστώς σε αμερικανικό έδαφος.
Μόνο τις τελευταίες έξι εβδομάδες, το υπουργείο Δικαιοσύνης κατηγόρησε 40 μέλη της εθνικής αστυνομίας της Κίνας για τη διεξαγωγή εκστρατείας προπαγάνδας στον κυβερνοχώρο με σκοπό την παρενόχληση των κατοίκων των ΗΠΑ, συνέλαβε έναν άνδρα από τη Βοστώνη που πιστεύεται ότι συνέτασσε κρυφά για το Πεκίνο μια «μαύρη λίστα» επικριτών της Κίνας και συνέλαβε δύο ακόμη άτομα στη Νέα Υόρκη, που επιτηρούσαν έναν από τους τέσσερεις γνωστούς κινεζικούς αστυνομικούς σταθμούς στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ένας από τους άνδρες που συνελήφθησαν για την παράνομη επιχείρηση της κινεζικής αστυνομίας είχε εμπλακεί και στη στοχοποίηση των ασκουμένων του Φάλουν Γκονγκ στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως προκύπτει από τις δικαστικές καταθέσεις. Όταν ο Κινέζος ηγέτης Σι Τζινπίνγκ επισκέφθηκε την Ουάσινγκτον το 2015, ο άνδρας αυτός, ονόματι Τσεν Τζινπίνγκ, έλαβε τιμητική πλακέτα για την αναγνώριση των προσπαθειών του στην οργάνωση αμειβόμενων διαδηλωτών ως αντίμετρα στις διαδηλώσεις των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ.
Στην υπόθεση του Τσεν Τζουν, οι εισαγγελείς ισχυρίστηκαν ότι αυτός και ένας συγκατηγορούμενός του συνεργάστηκαν με αξιωματούχους στην Κίνα για να καταστρώσουν ένα σχέδιο για να σαμποτάρουν μια αμερικανική μη κερδοσκοπική οργάνωση που διοικείται από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, προσπαθώντας να ανακαλέσουν το αφορολόγητο καθεστώς της οργάνωσης.
Ο Τσεν Τζουν, σύμφωνα με το δικαστικό έγγραφο, προσέφερε 50.000 δολάρια σε έναν μυστικό πράκτορα του FBI, για τον οποίο νόμιζε ότι ήταν υπάλληλος της IRS, προκειμένου να προσπαθήσει να προωθήσει μια απατηλή καταγγελία κατά της μη κερδοσκοπικής εταιρείας. Σε μια καταγεγραμμένη συνομιλία, ο Τσεν ακούγεται να λέει ότι στόχος του ήταν να βοηθήσει το καθεστώς να «ανατρέψει» την πνευματική ομάδα.
Τα έγγραφα του δικαστηρίου ανέφεραν ότι ο Τσεν Τζουν εργαζόταν υπό την καθοδήγηση ενός ανώνυμου Κινέζου αξιωματούχου και ότι το καθεστώς τού παρείχε χρήματα για τις δωροδοκίες.
Ενώ τα έγγραφα δεν αναφέρουν για ποια υπηρεσία εργαζόταν ο σύνδεσμος του Τσεν Τζουν, κάνουν πολλαπλές αναφορές στην μεγαλούπολη Τιαντζίν, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Τσεν Τζουν. Για πολλά χρόνια, η πόλη χρησίμευε ως κύρια βάση του Γραφείου 610, μιας εξωθεσμικής υπηρεσίας που θυμίζει την Γκεστάπο και έχει αναλάβει την εποπτεία της δίωξης του Φάλουν Γκονγκ. Ο σύνδεσμος του Τσεν Τζουν φαίνεται να είναι επίσης από το Τιαντζίν- όταν ο Τσεν Τζουν κάλεσε έναν άλλο συνωμότη της ομάδας του για να συζητήσει τα σχέδια πληρωμής, είπε ότι «θα επικοινωνήσει ξανά με το Τιαντζίν».
Είπε ότι ο αξιωματούχος είναι «αυτός που είναι πάντα υπεύθυνος για αυτά τα θέματα».
«Είναι σαν αδέρφια [μας]», είπε κάποια στιγμή ο Τσεν Τζουν στον μυστικό πράκτορα του FBI για τους Κινέζους συνεργάτες του, σύμφωνα με την καταγγελία. «Ξεκινήσαμε αυτόν τον αγώνα κατά του [Φάλουν Γκονγκ] πριν από είκοσι, τριάντα χρόνια. Είναι πάντα μαζί μας».
Αξιωματικοί του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού της Κίνας, πριν από μια τελετή υποδοχής του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού των ΗΠΑ στρατηγού Μαρκ Μίλεϊ στο κτίριο Μπαγί. Πεκίνο, 16 Αυγούστου 2016. (Mark Schiefelbein/AFP via Getty Images)
Μυστικός πόλεμος
Για τους αναλυτές και τους υποστηρικτές της Κίνας, η πρόσφατη υπόθεση δεν αποτελεί παρά ένα ακόμη παράδειγμα μιας μακρόχρονης εκστρατείας του Πεκίνου για τη φίμωση των διαφωνούντων στο εξωτερικό.
«Είναι ένα είδος μοτίβου που αναδύεται», δήλωσε στην Epoch Times η Λώρα Χαρθ, διευθύντρια εκστρατείας της Safeguard Defenders, ομάδας που επικεντρώνεται στα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα.
Η υπόθεση δωροδοκίας, είπε, είναι «η κορυφή του παγόβουνου».
Αλλά ακόμη και έτσι, η Χαρθ έμεινε έκπληκτη από την τακτική που χρησιμοποίησαν ο Τσεν Τζουν και οι συνωμότες του, όπως περιγράφεται λεπτομερώς από το Υπουργείο Δικαιοσύνης.
Το σχέδιο δωροδοκίας κατέδειξε το «εύρος και τη δημιουργικότητα» των προσπαθειών του καθεστώτος, είπε, καθώς και το «θράσος τους και την αμεριμνησία τους για τις συνέπειες, αφού φαίνεται ότι νομίζουν ότι μπορούν να εύκολα να τη γλιτώσουν» με τέτοιου είδους ενέργειες.
Την καταγγελλόμενη προσπάθεια υπονόμευσης των αμερικανικών θεσμών ξεχώρισαν και άλλοι αναλυτές της Κίνας.
«Δεν μιλάμε πια μόνο για την οργάνωση κάποιων αντιδιαδηλωτών, ή για την προσπάθεια να πείσουμε κάποιον να επιστρέψει στην Κίνα, ή για την παρακολούθηση ενός αντιφρονούντα. Αυτό ήταν πραγματικά μια προσπάθεια να χρησιμοποιηθούν θεσμοί των Ηνωμένων Πολιτειών, συμπεριλαμβανομένων πραγμάτων όπως τα συστήματα και η προστασία των πληροφοριοδοτών, για να κυνηγήσουν ουσιαστικά έναν θεωρούμενο εχθρό του ΚΚΚ», δήλωσε στην Epoch Times η Σάρα Κουκ, ανώτερη αναλύτρια της Κίνας στο Freedom House.
Η Σάρα Κουκ, ανώτερη ερευνητική αναλύτρια για την Ανατολική Ασία στο Freedom House, σε συζήτηση με θέμα «Απαγορευμένες ροές: Ο κυβερνητικός έλεγχος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στην Κίνα» («Forbidden Feeds: Government Controls on Social Media in China»). Freedom House, Ουάσιγκτον, 19 Μαρτίου 2018. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Για εκείνη, αποκαλύπτει τόσο τον «βαθμό της προσπάθειας και των πόρων που επενδύει το ΚΚΚ για να στοχοποιήσει το Φάλουν Γκονγκ, τουλάχιστον στις Ηνωμένες Πολιτείες», όσο και το «πόσο μακριά είναι διατεθειμένο να φτάσει το ΚΚΚ για να χρησιμοποιήσει τους δημοκρατικούς θεσμούς εναντίον του εαυτού του».
Ο Νικόλαος Ευθυμιάδης, πρώην αναλυτής πληροφοριών της CIA που ειδικεύεται στην κινεζική κατασκοπεία, βλέπει την τελευταία υπόθεση ως μέρος του «μυστικού πολέμου» του Πεκίνου – μια «εξαιρετικά εκτεταμένη παγκόσμια προσπάθεια» της Κίνας να «επηρεάσει και να διαφθείρει ξένες κυβερνήσεις και ξένες πολιτικές διαδικασίες».
«Το να προσπαθήσεις να πείσεις κάποιον στις Ηνωμένες Πολιτείες να υποβάλει ένα τέτοιο ψέμα ως αλήθεια, να κάνεις την αμερικανική κυβέρνηση να λάβει επίσημα μέτρα και να δωροδοκήσεις Αμερικανούς αξιωματούχους – αυτό είναι το ζενίθ της διαφθοράς», δήλωσε ο Ευθυμιάδης στην Epoch Times, προσθέτοντας ότι είναι κάτι που πραγματοποιείται συνήθως από υπηρεσίες πληροφοριών και ομάδες οργανωμένου εγκλήματος. «Έτσι, βλέπουμε την κινεζική κυβέρνηση να συμπεριφέρεται ως τέτοια».
Στην κομητεία του Λος Άντζελες, ο 70χρονος Τσεν Τζουν, ο οποίος ονομάζεται επίσης Τζον Τσεν, έχει γίνει γνωστός μεταξύ της κινεζικής διασποράς ως φερέφωνο του κινεζικού καθεστώτος. Βετεράνος της πολεμικής αεροπορίας της Κίνας, ο Τσεν ήταν εμπορικός αντιπρόσωπος για την Τιαντζίν πριν μεταναστεύσει στην Καλιφόρνια, όπου κατέχει κορυφαίες θέσεις σε μια σειρά από φιλικές προς το Πεκίνο οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένων δύο που δημιούργησε ο ίδιος, σύμφωνα με αναφορές των κινεζικών μέσων ενημέρωσης. Έχει φιλοξενήσει περισσότερες από 20 ετήσιες εκδηλώσεις για την έπαρση της σημαίας, όπως αυτή του 2019, και έχει γράψει αρκετά βιβλία που αναπαράγουν τα μηνύματα του καθεστώτος. Έχει κινητοποιήσει τις τοπικές κινεζικές κοινότητες για να υποδεχθούν κορυφαίους Κινέζους αξιωματούχους κατά τη διάρκεια των επισκέψεών τους στις Ηνωμένες Πολιτείες και έχει οργανώσει διαδηλώσεις που το καθεστώς θεωρούσε «πατριωτικές», ανέφεραν οι αναφορές.
Όντας τόσο στενά ευθυγραμμισμένος με το καθεστώς, δεν αποτέλεσε έκπληξη για κάποιους το γεγονός ότι συμβαδίζει αναλόγως και συντρέχει την κινεζική κυβέρνηση για την καταστολή του Φάλουν Γκονγκ.
Ο Τσεν Τζουν, γνωστός και ως Τζον Τσεν, σε εκδήλωση υπέρ του Πεκίνου που διοργάνωσε στο Σαν Γκάμπριελ Μίσιον Πλέιχαουζ. Καλιφόρνια, Οκτώβριος του 2016. (Liu Fei/The Epoch Times)
Ο Γου Φαν, πρώην αρχισυντάκτης του φιλοδημοκρατικού κινεζικού περιοδικού Beijing Spring («Άνοιξη του Πεκίνου») και σχολιαστής σε θέματα Κίνας, θυμάται ότι συζητούσε με τον Τσεν Τζουν για τις διώξεις στο ραδιόφωνο ήδη από το 2001. Σε άλλες περίπου 20 παρόμοιες συναντήσεις τους για διάφορα θέματα σχετικά με την Κίνα, ο Τσεν Τζουν πάντα παπαγάλιζε τα επιχειρήματα του καθεστώτος, θυμάται ο Γου.
«Φαίνεται ότι ο σκοπός της ζωής του είναι να ακολουθά το ΚΚΚ», δήλωσε ο Γου στην Epoch Times.
Ο Λίβαϊ Μπράουντ, εκτελεστικός διευθυντής του Κέντρου Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα με έδρα τη Νέα Υόρκη, δήλωσε ότι η δράση των ΗΠΑ σχετικά με την απόπειρα δωροδοκίας της φορολογικής υπηρεσίας, η οποία ήταν ακόμη σε εξέλιξη κατά τη στιγμή της σύλληψης των ανδρών, δείχνει ότι οι αμερικανικές αρχές έχουν «πραγματικά ενημερωθεί για το τεράστιο εύρος και την κλίμακα της διείσδυσης του ΚΚΚ σε αυτή τη χώρα».
«Έχω συναντήσει πολλούς ανθρώπους που πιστεύουν ότι χάρις στο ζήτημα του Φάλουν Γκονγκ οι Αμερικανοί έχουν συνειδητοποιήσει [τι πραγματικά συμβαίνει στην Κίνα]”, δήλωσε στην Epoch Times, προσθέτοντας ότι πιστεύει πως η κοινότητα του Φάλουν Γκονγκ «διαδραμάτισε εξέχοντα ρόλο όχι μόνο στην έκθεση της ίδιας της δίωξης, αλλά και στην αποκάλυψη της πραγματικής φύσης του ΚΚΚ στην παγκόσμια σκηνή».
«Το να δούμε τι κάνει το ΚΚΚ στο Φάλουν Γκονγκ και να κατανοήσουμε ποια είναι η φύση αυτής της απειλής και πώς να την αντιμετωπίσουμε είναι ένα μεγάλο μάθημα για όλους τους Αμερικανούς», επεσήμανε. «Αν κάποιος, οποιοσδήποτε, όχι μόνο [από] το Φάλουν Γκονγκ, βρεθεί αντίθετος με το ΚΚΚ κάνοντας ή λέγοντας πράγματα που δεν αρέσουν στο ΚΚΚ, ποιος μπορεί να πει ότι δεν θα του συμβεί ακριβώς το ίδιο πράγμα;»
Ένα γλυπτό στο στόχαστρο
Τρεις ημέρες μετά τη διαμάχη στο Πάρκο Μπαρνς το 2019, ο Τσεν Γουεϊμίνγκ κατέθεσε μήνυση κατηγορώντας τον Τσεν Τζουν για παραβίαση των δικαιωμάτων του στην ελευθερία του λόγου, αν και τελικά δεν την άσκησε λόγω έλλειψης κεφαλαίων.
Ο Καλιφορνέζος καλλιτέχνης υπέρ της δημοκρατίας βρήκε εύστοχο το γεγονός ότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης στο δελτίο Τύπου του περιέγραψε τον Τσεν και τον συνεργάτη του ως «παράνομους πράκτορες» του Πεκίνου.
«Είναι αναμφίβολα πράκτορας του ΚΚΚ», δήλωσε ο Τσεν Γουεϊμίνγκ στην Epoch Times. «Διαφορετικά, πώς δηλώνει ότι μπορεί να με συλλάβει; Ποια δύναμη έχει ως άτομο;»
Ο Τσεν Γουεϊμίνγκ, όπως και άλλοι, έχει βιώσει από πρώτο χέρι τα αντίποινα του καθεστώτος.
Σε μια συνωμοσία για να καταστρέψει ένα από τα έργα τέχνης του που ασκούσε κριτική στο καθεστώς, ο Μάθιου Ζιμπούρις, πρώην σωφρονιστικός υπάλληλος της Φλόριντα και πρώην σωματοφύλακας, προσέγγισε τον κινεζικής καταγωγής Νεοζηλανδό γλύπτη, ο οποίος ζει στην Καλιφόρνια, παριστάνοντας τον έμπορο τέχνης που ενδιαφερόταν να εκθέσει έργα του σε μουσείο της Νέας Υόρκης, σύμφωνα με τις δικαστικές καταθέσεις.
Ο «Ιός του ΚΚΚ», γλυπτό του Τσεν Γουεϊμίνγκ, κατεστραμμένο στο πάρκο της Πλατείας Ελευθερίας στο Γιέρμο της Καλιφόρνια. (ευγενική παραχώρηση του Chen Weiming)
Το γλυπτό, μια προτομή που απεικονίζει τον Σι ως μόριο του κορωνοϊού, γκρεμίστηκε από βανδάλους τον Ιούλιο του 2021, αφότου ο καλλιτέχνης το αποκάλυψε στο κοινό στο Liberty Sculpture Park στο Γέρμο της Καλιφόρνιας. Δεν είναι σαφές αν ο Ζιμπούρις, ο οποίος βρισκόταν στη Νέα Υόρκη κατά τη διάρκεια εκείνης της εμπρηστικής επίθεσης, είχε οποιαδήποτε ανάμειξη στην καταστροφή του γλυπτού, αλλά δύο από τους συνωμότες του, ένας εκ των οποίων έχει την έδρα του στην Κίνα, συζήτησαν τέτοιες ενέργειες σε μη χρονολογημένες συνομιλίες που αναφέρονται στην κατάθεση.
Όσον αφορά το σχετικό με τους φόρους σχέδιο δωροδοκίας, το οποίο αποκαλύφθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα, Κινέζοι πράκτορες κατέβαλαν 1.500 δολάρια σε έναν υποτιθέμενο πράκτορα της φορολογικής υπηρεσίας IRS για να πάρουν τις φορολογικές δηλώσεις του Τσεν Γουεϊμίνγκ, πιστεύοντας ότι θα μπορούσαν να βρουν στοιχεία φοροδιαφυγής για να τον δυσφημίσουν.
«Όταν πρόκειται για αντιφρονούντες, ως άτομο το ΚΚΚ προσπαθεί με κάθε δυνατό τρόπο να τους απειλήσει και να καταστρέψει τη φήμη τους», δήλωσε ο Τσεν, ο οποίος στις 4 Ιουνίου αποκάλυψε το τελευταίο του έργο – το άγαλμα μιας κακοποιημένης μητέρας οκτώ παιδιών, αλυσοδεμένης μπροστά από ένα μεταλλικό κλουβί που έχει συγκολληθεί με τους χαρακτήρες «Κίνα», εμπνευσμένο από ένα πραγματικό περιστατικό που προκάλεσε φρίκη στη χώρα πέρυσι και επισκίασε εν μέρει και τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου.
Μέρος του γλυπτού του καλλιτέχνη Τσεν Γουεϊμίνγκ αποτελούν και τα ποιήματα που είναι γραμμένα στο μεταλλικό κλουβί που έχει τοποθετήθεί στο Liberty Sculpture Park στο Γέρμο της Καλιφόρνια. (ευγενική παραχώρηση του Chen Weiming)
Όταν ο Τσεν Γουεϊμίνγκ διηύθυνε τη φιλοδημοκρατική εφημερίδα New Times Weekly στη Νέα Ζηλανδία, η αστυνομία είχε επανειλημμένα λάβει ανώνυμες πληροφορίες που ισχυρίζονταν, χωρίς αποδείξεις, ότι το γραφείο του εν λόγω εντύπου εμπλέκεται σε εμπόριο ναρκωτικών και φορολογική απάτη.
Κάλεσμα αφύπνισης
Στο Κογκρέσο, ορισμένοι νομοθέτες λαμβάνουν επίσης υπόψη τους τις μυστικές εκστρατείες κινεζικής επιρροής.
«Το FBI το αποκαλεί αυτό «διακρατική καταστολή», αλλά θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι πρόκειται για έναν ξένο αντίπαλο που έχει πάρει αρκετό θάρρος ώστε να διαπράττει εγκλήματα εναντίον όσων θεωρεί ότι αποτελούν απειλή στις Ηνωμένες Πολιτείες», δήλωσε στην Epoch Times ο βουλευτής Μάικ Γκάλαχερ (R-Wis.), ο οποίος προεδρεύει της Επιτροπής Επιλογής της Βουλής των Αντιπροσώπων για το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας, μετά την αποσφράγιση των φακέλων της υπόθεσης δωροδοκίας της IRS.
Ο βουλευτής Μάικ Γκάλαχερ (R-Wis.) μιλάει σε συνέντευξη Τύπου και συγκέντρωση μπροστά από το America ChangLe Association, τονίζοντας τη διακρατική καταστολή του Πεκίνου, στη Νέα Υόρκη στις 25 Φεβρουαρίου 2023. Μέσα στο κτίριο της ένωσης βρίσκεται ένα κλειστό πλέον κινεζικό αστυνομικό τμήμα. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Η βουλευτής Άσλεϊ Χίνσον (R-Iowa), μέλος της επιτροπής, δήλωσε ότι η αποκάλυψη της υπόθεσης είναι «μια ευκαιρία αφύπνισης για όλους μας εδώ».
«Δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο που μισεί το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας από τους ανθρώπους που αναζητούν την ελευθερία – τους ανθρώπους που θέλουν να ασκούν τη θρησκεία που θέλουν να ασκούν, αυτό που έχουμε εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες – αυτό αποτελεί απειλή γι’ αυτούς», δήλωσε η Χίνσον στην εκπομπή «Capitol Report» του NTD.
«Έτσι, αυτό συμβαίνει μέσα στο σπίτι μας κάθε μέρα, είτε προσπαθούν να δωροδοκήσουν έναν υπάλληλο της Εφορίας, είτε προσπαθούν να τρυπώσουν στις στρατιωτικές μας βάσεις. Δεν είναι φίλοι μας και αν δεν τους ζητήσουμε να λογοδοτήσουν και δεν τους δείξουμε ότι είμαστε δυνατοί και σοβαροί, θα το εκμεταλλευτούν αυτό, όπως έκαναν για δεκαετίες».
Από τη σκοπιά της εθνικής ασφάλειας, ο Ευθυμιάδης θεωρεί ότι οι [διακρατικές] κατασταλτικές δραστηριότητες της Κίνας αποτελούν ένα καμπανάκι για τα εθνικά κράτη προκειμένου να επανεξετάσουν τη σχέση τους με την Κίνα και να αποφασίσουν αν τα εμπορικά οφέλη που αποκομίζουν [από αυτήν] αξίζουν τους κινδύνους στον τομέα της εθνικής ασφάλειας.
Για την αντιμετώπιση μιας τέτοιας κρατικά υποστηριζόμενης «διάχυτης εγκληματικής δραστηριότητας», η επιβολή του νόμου από μόνη της δεν είναι αποτελεσματική, είπε.
Η αμερικανική προσέγγιση πρέπει να είναι περιεκτική, στρατηγική και να χρησιμοποιεί «όλα τα στοιχεία της εθνικής ισχύος … επειδή έτσι προσεγγίζει την κατάσταση η Κίνα», επεσήμανε.
Σε ευρύτερη κλίμακα, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει επίσης να συνεργαστούν με τις συμμαχικές χώρες, είτε για την έκδοση κυρώσεων είτε με άλλο τρόπο, για να καταστήσουν την αποτροπή αποτελεσματική σε παγκόσμιο επίπεδο, τόνισε ο Ευθυμιάδης.
Τον Μάρτιο, μια διακομματική ομάδα γερουσιαστών εισήγαγε τον νόμο για την πολιτική της διακρατικής καταστολής, ο οποίος αποσκοπεί στο να καταστήσει υπόλογους τις ξένες κυβερνήσεις και τα άτομα όταν παρακολουθούν, εκφοβίζουν, παρενοχλούν, εξαναγκάζουν ή επιτίθενται σε ανθρώπους στις Ηνωμένες Πολιτείες -ή σε Αμερικανούς πολίτες στο εξωτερικό.
Ο Γκάλαχερ πρότεινε επίσης την αύξηση των ποινών για τους εκτελεστές στοχευμένων παρενοχλήσεων, εάν ενεργούν για λογαριασμό ενός ξένου αντιπάλου.
Ο Ευθυμιάδης υποστηρίζει άλλες κυρώσεις, όπως η καταχώρηση των δραστών σε κατάλογο «μη επιτρεπόμενων πτήσεων» και η απαγόρευση επενδύσεων σε περιφερειακές κινεζικές κυβερνήσεις που εμπλέκονται.
Τα φώτα της δημοσιότητας που πρόσφατα στράφηκαν στο κατασκοπευτικό μπαλόνι του καθεστώτος και στα δίκτυα αστυνόμευσης σε περισσότερες από 100 χώρες, τα οποία η Γερμανία υποπτεύεται ότι λειτουργούσαν ακόμη στη χώρα της στα μέσα Μαΐου, φαίνεται ότι τράβηξαν επιτέλους την προσοχή της Δύσης.
Κατά τη σύνοδο κορυφής της G-7 στη Χιροσίμα τον περασμένο μήνα, οι ηγέτες των κρατών μελών κάλεσαν την Κίνα «να μην διεξάγει παρεμβατικές δραστηριότητες με στόχο την υπονόμευση της ασφάλειας και της προστασίας των κοινοτήτων μας, της ακεραιότητας των δημοκρατικών μας θεσμών και της οικονομικής μας ευημερίας».
«O κλοιός σφίγγει γύρω από τους μεσολαβητές της κινεζικής πολιτικής», λέει ο Τσεν Γουεϊμίνγκ, εκφράζοντας την ικανοποίησή του που ο Δυτικός κόσμος βλέπει πια καθαρά πώς έχουν τα πράγματα.
«Το ΚΚΚ ποτέ δεν θα ενστερνιστεί τις δυτικές αξίες. Εφόσον έχει χρήματα και δύναμη, ο μοναδικός του στόχος θα είναι η εξαγωγή των απολυταρχικών του μεθόδων, για να ξαναπλάσει τον κόσμο κατ’ εικόνα του», σχολιάζει ο καλλιτέχνης.
O Ευθυμιάδης εστίασε στην ανάγκη μιας «ενιαίας και ομόφωνης κυβερνητικής απάντησης» στον κρυφό πόλεμο του Πεκίνου.
«Στρέφεται ενάντια στους πολίτες μας… Το πρώτο και κύριο μέλημα μιας κυβέρνησης είναι η προστασία των πολιτών της, του λαού της, και από αυτή την άποψη δεν τα πάμε και πολύ καλά», επεσήμανε.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) δήλωσε ότι θα υιοθετήσει το πλαίσιο ψηφιακού διαβατηρίου εμβολιασμού COVID-19 της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως μέρος ενός νέου παγκόσμιου δικτύου ψηφιακών πιστοποιητικών υγείας.
Ο ΠΟΥ ανέφερε σε ανακοίνωσή του στις 5 Ιουνίου ότι προχώρησε σε μια «εταιρική σχέση ορόσημο για την ψηφιακή υγεία» με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (ΕΚ), [που είναι] το εκτελεστικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στο πλαίσιο αυτής της νέας κοινοπραξίας, το υφιστάμενο πλαίσιο ψηφιακών διαβατηρίων εμβολίων της Ευρώπης θα χρησιμεύσει ως το πρώτο δομικό στοιχείο ενός παγκόσμιου δικτύου ψηφιακών προϊόντων υγείας.
Με την ονομασία Παγκόσμιο Δίκτυο Πιστοποίησης Ψηφιακής Υγείας, το νέο πλαίσιο διαβατηρίων εμβολίων έχει ήδη προκαλέσει επικρίσεις, με τον Αυστραλό γερουσιαστή Άλεξ Άντικ να αναφέρει σε δήλωσή του ότι η κίνηση αυτή είναι «άλλη μια θεωρία συνωμοσίας που γίνεται πραγματικότητα».
Τα διαβατήρια εμβολίων – και διάφορες άλλες μορφές σχεδίων ψηφιακής ταυτότητας – έχουν επικριθεί για παραβίαση της ιδιωτικότητας και για τη δυνατότητα που παρέχουν σε κυβερνήσεις και εταιρείες να επιβάλλουν συγκεκριμένες συμπεριφορές, αρνούμενες, για παράδειγμα, την πρόσβαση σε υποδομές ή υπηρεσίες.
Ο ΠΟΥ ανέφερε σε ανακοίνωσή του ότι, στο πλαίσιο της νέας πρωτοβουλίας, «θα υιοθετήσει το σύστημα ψηφιακής πιστοποίησης COVID-19 της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) για τη δημιουργία ενός παγκόσμιου συστήματος που θα συμβάλει στη διευκόλυνση της παγκόσμιας κινητικότητας και στην προστασία των πολιτών σε όλο τον κόσμο από τρέχουσες και μελλοντικές απειλές για την υγεία».
Το ψηφιακό πιστοποιητικό εμβολίου COVID-19 της ΕΕ τέθηκε σε ισχύ τον Ιούλιο του 2021, με πάνω από 2,3 δισεκατομμύρια πιστοποιητικά να έχουν εκδοθεί.
Καθώς η πανδημία έχει εξασθενήσει, η χρήση των διαβατηρίων εμβολίων έχει περιοριστεί τελευταία – και έχει ελαχιστοποιηθεί από τη στιγμή που ο ΠΟΥ πρόσφατα κήρυξε το τέλος του COVID-19 ως παγκόσμια κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία.
Ενώ ο κανονισμός της ΕΕ για τα ψηφιακά πιστοποιητικά COVID λήγει στα τέλη Ιουνίου 2023, ο ΠΟΥ βλέπει δυνατότητες στο πλαίσιο του ψηφιακού διαβατηρίου εμβολίων των ευρωπαίκών χωρών για περαιτέρω χρήσεις πέραν του COVID-19, όπως για παράδειγμα η ψηφιοποίηση του Διεθνούς Πιστοποιητικού Εμβολιασμού ή Προφύλαξης (ελληνικά στο κείμενο: Prophylaxis).
Οι επικριτές έχουν καταγγείλει τα διαβατήρια εμβολίων ως διακρίσεις, επειδή διευκολύνουν την άρνηση πρόσβασης σε δημόσιες υπηρεσίες στους ανεμβολίαστους ή ανοίγουν το δρόμο για πιο παρεμβατική επιτήρηση με βάση την υγεία.
«Ανησυχητική εξέλιξη»;
Η νέα πρωτοβουλία για το παγκόσμιο διαβατήριο εμβολίων ακολουθεί μια συμφωνία που υπεγράφη τον Δεκέμβριο του 2022 από τον Γενικό Διευθυντή του ΠΟΥ Δρ Τέντρος Άντανομ Γκεμπρεγέσους και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Υγεία και την Ασφάλεια των Τροφίμων Στέλλα Κυριακίδη, με σκοπό την ενίσχυση της συνεργασίας ΕΕ-ΠΟΥ σε ένα ευρύ φάσμα ψηφιακών προϊόντων υγείας.
«Η σημερινή ημέρα αποτελεί ένα νέο κεφάλαιο στην παγκόσμια συνεργασία για την ψηφιακή υγεία», ανέφερε η κ. Κυριακίδη σε δήλωσή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
«Θα μας βοηθήσει να τοποθετήσουμε τον ΠΟΥ στο επίκεντρο της παγκόσμιας αρχιτεκτονικής μας για την υγεία», πρόσθεσε.
Ο Δρ Γκεμπρεγέσους ανέφερε σε δήλωσή του ότι, «βασιζόμενος στο εξαιρετικά επιτυχημένο δίκτυο ψηφιακής πιστοποίησης της ΕΕ, ο ΠΟΥ στοχεύει να προσφέρει σε όλα τα κράτη μέλη του ΠΟΥ πρόσβαση σε ένα εργαλείο ψηφιακής υγείας ανοικτού κώδικα».
«Τα νέα ψηφιακά προϊόντα υγείας που αναπτύσσονται στοχεύουν να βοηθήσουν τους ανθρώπους παντού να λαμβάνουν ποιοτικές υπηρεσίες υγείας γρήγορα και πιο αποτελεσματικά», πρόσθεσε.
Η ανακοίνωση της πρωτοβουλίας για το παγκόσμιο διαβατήριο εμβολίων προκάλεσε την κριτική αντίδραση του Ολλανδού πολιτικού Ρομπ Ρος, μέλους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο οποίος τη χαρακτήρισε «ανησυχητική εξέλιξη».
«Το #Coronapas είναι ένα εργαλείο διακρίσεων που δημιουργεί μόνο μια ψεύτικη αίσθηση ασφάλειας», ανέφερε ο Ρος σε ανάρτησή του στο Twitter.
Ο Ρος εξέφρασε επίσης την ανησυχία του για το γεγονός ότι η νέα πρωτοβουλία προωθείται από τον ΠΟΥ, έναν μη είναι κυβερνητικό οργανισμό που δεν λογοδοτεί στους ψηφοφόρους.
«Δεν μπορούμε να παραδώσουμε την εθνική εξουσία σε ένα ιδιωτικό χρηματοδοτούμενο ινστιτούτο χωρίς καμία δημοκρατική νομιμοποίηση», ανέφερε σε προηγούμενη ανάρτησή του, όπου αποδοκίμαζε τη λεγόμενη παγκόσμια συνθήκη για την πανδημία, μια ξεχωριστή αλλά συναφή πρόταση η οποία αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης στο πλαίσιο του Διακυβερνητικού Οργάνου Διαπραγμάτευσης του ΠΟΥ.
Ενώ η παγκόσμια συνθήκη για την πανδημία βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο και απέχει ακόμη πολύ από την επικύρωση, έχουν εκφραστεί ανησυχίες ότι η «νομικά δεσμευτική» συνθήκη θα δώσει στον ΠΟΥ υπερβολική επιρροή στις πολιτικές υγείας κυρίαρχων χωρών.
Η προώθηση ενός παγκόσμιου συστήματος τυποποιημένων ψηφιακών πιστοποιητικών υγείας υπάρχει εδώ και αρκετό καιρό.
Η G-20 πιέζει για παγκόσμια διαβατήρια εμβολίων
Τον Νοέμβριο του 2022, οι ηγέτες της Ομάδας των Είκοσι (ή G-20) εξέδωσαν κοινή δήλωση που προωθεί ένα παγκόσμιο πρότυπο για την απόδειξη του εμβολιασμού στα διεθνή ταξίδια και καλεί για τη δημιουργία “παγκόσμιων ψηφιακών δικτύων υγείας” που θα βασίζονται στα υφιστάμενα συστήματα διαβατηρίων εμβολίων COVID-19.
Η κοινή δήλωση εκδόθηκε με την ολοκλήρωση της συνόδου κορυφής της G-20 που πραγματοποιήθηκε στην Ινδονησία, η οποία ακολούθησε τις συστάσεις του υπουργού Υγείας της Ινδονησίας Budi Gunadi Sadikin πριν από τη σύνοδο κορυφής.
«Ας έχουμε ένα ψηφιακό πιστοποιητικό υγείας που αναγνωρίζεται από τον ΠΟΥ -αν έχεις εμβολιαστεί ή εξεταστεί σωστά, τότε μπορείς να κυκλοφορείς», δήλωσε ο Sadikin κατά τη διάρκεια ενός πάνελ στις 14 Νοεμβρίου.
Στη σύνοδο κορυφής, οι ηγέτες της G-20 συζήτησαν για τον συντονισμό των πολιτικών ως απάντηση στις παγκόσμιες απειλές, συμπεριλαμβανομένων των μελλοντικών πανδημιών.
«Αναγνωρίζουμε τη σημασία κοινών τεχνικών προτύπων και μεθόδων επαλήθευσης, στο πλαίσιο του Διεθνούς Υγειονομικού Κανονισμού (ΔΥΚ), για τη διευκόλυνση των απρόσκοπτων διεθνών ταξιδιών, της διαλειτουργικότητας και της αναγνώρισης ψηφιακών λύσεων και μη ψηφιακών λύσεων, συμπεριλαμβανομένης της απόδειξης εμβολιασμού», αναφέρει η κοινή δήλωση της G-20.
«Ψηφιακό γκουλάγκ»;
Ο δημοσιογράφος Νικ Κόρμπισλεϊ [Nick Corbishley], ο οποίος γράφει για τις οικονομικές και πολιτικές τάσεις στην Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική, προειδοποίησε ότι τα διαβατήρια εμβολίων μπορεί να οδηγήσουν στην εφαρμογή ενός παγκόσμιου συστήματος ψηφιακής ταυτότητας που θα απειλήσει την ιδιωτική ζωή και την ελευθερία σε όλο τον κόσμο.
«Είναι σαν μια κοινωνία γεμάτη σημεία ελέγχου. Οπουδήποτε θέλετε να πάτε, πρέπει να δείξετε το κινητό σας τηλέφωνο, την ταυτότητά σας […] ακόμη και αν πρόκειται απλώς να μπείτε σε ένα σούπερ μάρκετ ή να μπείτε σε ένα κατάστημα», δήλωσε στην εκπομπή «Crossroads» της EpochTV.
Ο Κόρμπισλεϊ περιέγραψε τις αρνητικές πτυχές ενός παγκόσμιου συστήματος ψηφιακής ταυτοποίησης ως ένα είδος «ψηφιακού γκουλάγκ» μέσω του οποίου οι άνθρωποι θα μπορούν να «εξορίζονται ουσιαστικά από την κοινωνία».
Ψήφισμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης προς τον δήμαρχο Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη, ο οποίος συνελήφθη από τις αλβανικές αρχές από τις 12 Μαΐου με την κατηγορία της εξαγοράς ψήφων και από εχθές βρίσκεται στο νοσοκομείο των φυλακών Τιράνων, υιοθέτησε τη Δευτέρα το δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας, μετά από εισήγηση του δημάρχου Αθηναίων, Κώστα Μπακογιάννη.
Το δημοτικό συμβούλιο στο ψήφισμά του σχετικά με τη σύλληψη του νεοεκλεγέντα δημάρχου, Φρέντι Μπελέρη, και του αντιπροέδρου της Ένωσης Χειμαρριωτών, Παντελή Κοκαβέση, επισημαίνει -μεταξύ άλλων την άμεση ανάγκη απελευθέρωσης των δύο διακεκριμένων μελών της ελληνικής μειονότητας, τονίζοντας ότι «η εθνική ελληνική μειονότητα δικαιούται να απολαμβάνει την ελευθερία της, με σεβασμό στις ιδιαιτερότητες, την ιστορική ταυτότητα και τις παραδόσεις της».
Επίσης, αναφέρεται ότι «η γειτονική χώρα καλείται να εναρμονιστεί με τα ευρωπαϊκά δεδομένα, παρέχοντας συνθήκες ασφάλειας και προστασίας της ιδιωτικής και κοινοτικής περιουσίας και με σεβασμό στους αυτοδιοικητικούς θεσμούς και την ανθρώπινη ζωή. Οφείλει δε, να απελευθερώσει άμεσα τους δύο άνδρες, ακολουθώντας τους κανόνες τους διεθνούς δικαίου».
Παρόντες στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου ήταν ο γιος του δημάρχου Χειμάρρας, Πέτρος Μπελέρης, ο αδερφός του Λεονάρδος, καθώς και ο προέδρος Χειμαρριωτών Αθήνας, Θοδωρής Γκούμας.
Σημειώνεται ότι το ψήφισμα έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία. Καταψήφισαν οι παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, ενώ υπερψήφισε η παράταξη του Παύλου Γερουλάνου «Αθήνα είσαι Εσύ».
Ο δήμαρχος Αθηναίων, Κώστας Μπακογιάννης, στην παρέμβασή του τόνισε: «Να συμφωνήσουμε ότι μπορούμε να αφήνουμε στην άκρη τις ιδεολογικοπολιτικές μας διαφορές και να βγαίνουμε λίγο από τα δόγματά μας, όταν δύο άνθρωποι και μάλιστα συνάδελφοι αυτοδιοικητικοί, είναι αυτή τη στιγμή που μιλάμε στη φυλακή. Και είναι χρέος μας, όχι μόνο εθνικό, αλλά και ηθικό, να τους στηρίξουμε με κάθε μέσο».
Όπως είχε δηλώσει και από την πλευρά του, ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, «αν δεν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία, η σύλληψη υποψήφιου Δημάρχου δύο μέρες πριν από τις εκλογές είναι ένα απόλυτο σκάνδαλο».
Από την εποχή του Χότζα, η ελληνική μειονότητα της Αλβανίας υφίσταται μεγάλη καταπίεση και διώξεις, στο πλαίσιο της προσπάθειας του αλβανικού καθεστώτος να αφελληνίσει τη Βόρειο Ήπειρο. Καθώς η αλβανική οικονομία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην Ελλάδα, η χώρα μας έχει τη δύναμη να πιέσει όχι μόνο για την απελευθέρωση των Φρέντι Μπελέρη και Παντελή Κοκαβέση, αλλά και για τη γενικότερη παύση της δίωξης της βορειοηπειρωτικής πολιτισμικής κληρονομιάς και παραδόσεων.
Οι δύο ομογενείς βρίσκονται αμφότεροι στο νοσοκομείο των φυλακών Τιράνων, ο κ. Μπελέρης λόγω καρδιακών προβλημάτων, ενώ ο κ. Κοκαβέσης είχε κάνει μεταμόσχευση καρδιάς λιγότερο από έναν χρόνο πριν και για την επόμενη πενταετία χρειάζεται να βρίσκεται κοντά στο Ωνάσειο νοσοκομείο.
(πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, με πληροφορίες από το newsbomb.gr,)
Παρά τις αντιδράσεις των καταναλωτών, οι εταιρείες πιστεύουν ότι η υποστήριξη του τρανσεξουαλισμού (διαταραχή ταυτότητας φύλου ή φυλομεταβατικότητα) θα τους αποφέρει μακροπρόθεσμα περισσότερα κέρδη, επειδή έχει την έγκριση των παγκόσμιων ρυθμιστικών φορέων εξουσίας, σύμφωνα με την ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών Κέι Γιανγκ.
Η ώθηση αποτελεί μέρος ενός φιλοσοφικού κινήματος που αποσκοπεί στο να επιτρέψει την προσαρμογή του ανθρώπινου σώματος με χειρουργικές επεμβάσεις αλλαγής φύλου, τεχνολογικές εξελίξεις και άλλα, είπε. Και οι εταιρείες επιδιώκουν να συμμετάσχουν σε αυτή την ταχέως αναπτυσσόμενη κερδοφόρα βιομηχανία.
Η Γιανγκ μιλάει με κύρος για την ώθηση προς την οικοδόμηση της αποδοχής της διαταραχής ταυτότητας φύλου. Έχει δει αυτή τη σκευωρία εκ των έσω.
Μέχρι που έφυγε αηδιασμένη, η Γιανγκ εργάστηκε με πάθος ως ακτιβίστρια των ΛΟΑΤ, είπε. Ο εργοδότης της λάμβανε χρηματοδότηση για να προωθήσει την αποδοχή του τρανσεξουαλισμού σε όλη την κοινωνία. Τα χρήματα προέρχονταν από το εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών και το εξωτερικό.
Μιλάει τώρα για την ανησυχία της καθώς παρακολουθεί μια σειρά από εταιρείες να ξεκινούν καμπάνιες μάρκετινγκ που εξυμνούν τη φυλομεταβατικότητα, παρά την οργή των πελατών.
Σίγουρα, κάποιες εταιρείες χάνουν χρήματα τώρα, είπε. Αλλά πιστεύουν ότι θα αξίζει τον κόπο μακροπρόθεσμα.
«Αυτά τα χρήματα γι’ αυτούς δεν είναι τίποτα», δήλωσε η Γιανγκ στην Epoch Times. Σε αυτές τις εταιρείες υπόσχονται ότι «Εντάξει, μπορεί να χάσετε λίγο τώρα. Αλλά θα τα καταφέρετε στη νέα οικονομία. Και θα είστε ακόμα εδώ».
«Και όλες οι επιχειρήσεις που δεν συμφωνούν με αυτό – θα φροντίσουμε να αποκλειστούν».
Πρόκειται για μια συντονισμένη προσπάθεια, μια σκευωρία, επεσήμανε η Γιανγκ, που προωθείται από παγκόσμιους οργανισμούς όπως το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (World Economic Forum-WEF).
Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εταιρείες, κυβερνητικοί οργανισμοί και μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους για να προωθήσουν την αποδοχή της διαταραχής ταυτότητας φύλου σε έναν σε μεγάλο βαθμό απρόθυμο πληθυσμό, δήλωσε η Γιανγκ.
Επιστροφή στην πραγματικότητα
Η Γιανγκ άφησε πίσω της τον ακτιβισμό των ΛΟΑΤ, όπως είπε, όταν συνειδητοποίησε ότι το κίνημα οδηγούσε τα παιδιά στην αποδοχή ορισμένων σεξουαλικών ιδεών και στην κανονικοποίηση των ιδεών των σεξουαλικών πράξεων.
«Τα προετοιμάζει», είπε.
Η φρίκη αυτού του γεγονότος τη χτύπησε όταν έμαθε ότι ένας άνδρας με ταυτότητα τρανσέξουαλ στον κύκλο των φίλων της είχε παρενοχλήσει ένα 16χρονο αγόρι, είπε. Κανείς δεν φάνηκε να ανησυχεί.
Δεν μπορεί να αποκαλύψει λεπτομέρειες δημοσίως λόγω του φόβου της για αντίποινα, είπε. Αλλά έδειξε δημόσια αρχεία με τις ποινικές του κατηγορίες σε δημοσιογράφο της Epoch Times. Το όνομα του άνδρα είναι καταχωρημένο στο μητρώο σεξουαλικών παραβατών, επιβεβαίωσε η Epoch Times.
Αυτό επανέφερε την Γιανγκ «στην πραγματικότητα», είπε. Έπρεπε να αποδεχτεί ότι η προετοιμασία παιδιών από τους ΛΟΑΤ ήταν πραγματική.
Από εκείνη την ώρα, παρόλο που έως τότε ήταν υπέρμαχος των αγώνων των ΛΟΑΤ, άρχισε να τους αποστρέφεται.
Δεν εκπλήσσεται που βλέπει αμερικανικές μάρκες όπως η Target, η Bud Light και η Adidas να εξυμνούν τον τρανσεξουαλισμό στα προϊόντα και το μάρκετινγκ τους, ακόμη και μετά την ευρεία κατακραυγή των καταναλωτών.
Η Target περιλαμβάνει παιδικά βιβλία και ζαχαρωτά ως μέρος της προβολής εμπορευμάτων Pride σε κατάστημα στο Τέξας στις 24 Μαΐου 2023. (Darlene McCormick Sanchez/The Epoch Times)
Τα κίνητρα πίσω από τις αποφάσεις των εταιρειών να υποστηρίξουν τη διαταραχή ταυτότητας φύλου είναι βαθιά, ανέφερε η Γιανγκ.
Το κίνητρο είναι η επιθυμία να βοηθήσουν στη δημιουργία μιας «τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης», που συγχωνεύει την ανθρώπινη βιολογία με την ανθρωπογενή τεχνολογία, δημιουργώντας ατελείωτες δυνατότητες κέρδους, δήλωσε, εξηγώντας ότι η διαταραχή ταυτότητας φύλου ως ευρέως αποδεκτό μέρος της κοινωνίας προωθεί αυτή την προσπάθεια.
«Εδώ σχεδιάζουν να οδηγήσουν την ανθρωπότητα στο σύνολό της», τόνισε.
Εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου σώματος
Σύμφωνα με τη Γιανγκ, οι χειρουργικές επεμβάσεις αλλαγής φύλου, οι ορμόνες διαφορετικού φύλου και τα εμφυτεύματα στήθους είναι μόνο η αρχή.
Η προσπάθεια «προσαρμογής» του ανθρώπινου σώματος με την τεχνολογία ονομάζεται «τρανσουμανισμός» – υπερβαίνοντας το να είσαι άνθρωπος.
Ακτιβιστές υπέρ των τρανσέξουαλ διαδηλώνουν έξω από το Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης στη Βοστώνη της Μασαχουσέτης, στις 18 Σεπτεμβρίου 2022. (Joseph Prezioso/AFP μέσω Getty Images)
Η φυλομεταβατικότητα διδάσκει έναν θεμελιώδη διαχωρισμό μεταξύ της ψυχής και του σώματος, εξηγεί η Γιανγκ. Ως θεωρία υποστηρίζει ότι αν η ψυχή ή το μυαλό ενός άνδρα είναι θηλυκό, το σώμα του μπορεί να προσαρμοστεί μέχρι να φαίνεται θηλυκό. Το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες.
Αυτή η προσέγγιση καθιστά δυνατή την πώληση εντατικής τροποποίησης του σώματος, που γρήγορα εξελίσσεται σε μια παγκόσμια βιομηχανία, συνέχισε η Γιανγκ.
Ακόμη και τώρα, οι γιατροί σχεδιάζουν την πρώτη μεταμόσχευση για να βάλουν μια μήτρα σε έναν άνδρα. Πιστεύουν ότι αυτό θα του επιτρέψει να βιώσει την εμπειρία της κυοφορίας ενός μωρού μέχρι τέλους, όταν αυτό θα γεννιόταν με καισαρική τομή.
«Βιοχακάρισμα» του ανθρώπινου σώματος
Το κίνημα των τρανσουμανιστών προωθεί επίσης το «βιοχακάρισμα», την πρακτική της τοποθέτησης τεχνολογικών εμφυτευμάτων στο ανθρώπινο σώμα, δήλωσε η Γιανγκ.
«Φτιάξτε το δικό σας σώμα. Φτιάξτε το δικό σας φύλο. Προετοιμάζουν αυτούς τους νέους ανθρώπους. Τους προετοιμάζουν για να το αποδεχτούν αυτό. Το επόμενο πράγμα που μπορείς να κάνεις είναι να εμφυτεύσεις κάτι στον εγκέφαλό σου, να εμφυτεύσεις κάτι στο χέρι σου».
Η τεχνολογία θα επιτρέψει επίσης τον κυβερνητικό έλεγχο της αναπαραγωγής και του πληθυσμού, επεσήμανε η Γιανγκ.
«Κινούμαστε περισσότερο προς την ιδέα ότι η αναπαραγωγή, η γέννηση παιδιών, μπορεί να συμβεί χωρίς γυναίκες και χωρίς πατέρα», δήλωσε η Γιανγκ. «Και αντικαθιστούν τη φυσική μορφή της αναπαραγωγής σε σημείο που θέλουν να αποσπάσουν τον απόλυτο έλεγχο του τρόπου με τον οποίο γίνεται η ανθρώπινη αναπαραγωγή και να τον τροποποιήσουν μέσω του εργαστηρίου».
Το λογότυπο της Neuralink και η φωτογραφία του Έλον Μασκ σε μια φωτογραφία που τραβήχτηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2022. (Dado Ruvic/Illustration/Reuters)
Ακούγεται σαν επιστημονική φαντασία. Αλλά εταιρείες όπως η Neuralink επιδιώκουν να συνδέσουν τον ανθρώπινο εγκέφαλο με τους υπολογιστές. Το μετασύμπαν του Facebook σκοπεύει να δημιουργήσει έναν εικονικό κόσμο που θα μπορούσε να φιλοξενήσει ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους, έγραψε ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ σε επιστολή του το 2021.
Εταιρείες όπως η Cyborg Nest αναζητούν τρόπους να εμφυτεύσουν στους ανθρώπους τεχνολογία που θα τους παρέχει νέες αισθήσεις και ικανότητες. Και η τρανς εκατομμυριούχος Μαρτίν Ρόθμπλατ (Martine Rothblatt) εργάζεται για τον πλήρη διαχωρισμό της ανθρωπότητας από το σώμα, χρησιμοποιώντας λογισμικό για τη δημιουργία «αρχείων μυαλού». Αυτά τα αρχεία θα κατέγραφαν υποθετικά ένα ανθρώπινο μυαλό χωρίς εγκέφαλο ή σώμα.
Το WEF δήλωσε σε ένα βίντεο ότι, μέχρι το 2030, «δεν θα σας ανήκει τίποτα. Και θα είστε ευτυχισμένοι».
Περιελάμβανε κάποιους αισιόδοξους ισχυρισμούς, όπως νέες τεχνολογίες που θα μπορούν να κατασκευάζουν όργανα αντικατάστασης για ανθρώπους που έχουν ανάγκη.
Προέβλεψε επίσης ότι η κλιματική αλλαγή θα εκτοπίσει 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους και ότι «οι ΗΠΑ δεν θα είναι η κορυφαία υπερδύναμη στον κόσμο».
Το κρέας θα γίνει «μια περιστασιακή απόλαυση», υποστήριζε το βίντεο, «οι δυτικές αξίες θα έχουν δοκιμαστεί μέχρις εσχάτων και οι άνθρωποι θα νοικιάζουν τα πάντα και δεν θα έχουν τίποτα στην κατοχή τους».
Αυτό θα μπορούσε να ισχύει και για το ανθρώπινο σώμα, είπε η Γιανγκ. Με την εμφυτευμένη τεχνολογία, οι άνθρωποι μπορεί σύντομα να βρουν το ίδιο τους το σώμα προς ενοικίαση.
Το WEF δήλωσε ότι αυτή η άποψη είναι μια πρόβλεψη, όχι ένας στόχος.
Ακτιβισμός από την κορυφή προς τη βάση
Η υπόσχεση ότι οι φιλο-ΛΟΑΤ εταιρείες θα επιτύχουν στο μέλλον προέρχεται από ένα πλέγμα οργανισμών, συμπεριλαμβανομένου του WEF, των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) και του Οργανισμού Επιχειρήσεων για την Κοινωνική Ευθύνη (Business for Social Responsibility-BSR), δήλωσε η Γιανγκ. Η BSR είναι ένα επιχειρηματικό δίκτυο περισσότερων από 300 εταιρειών αφοσιωμένων σε σκοπούς κοινωνικής δικαιοσύνης.
Η Epoch Times απευθύνθηκε στο Γραφείο του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών, στο WEF και στο BSR για σχόλια. Ουδείς απάντησε.
Όταν η Γιανγκ ξεκίνησε το έργο της ως ακτιβίστρια ΛΟΑΤ το 2011, δεν είχε ακούσει ποτέ για «τρανς παιδιά», αλλά πίστευε στον αγώνα των τρανς, όπως είπε. Από φόβο για αντίποινα, ζήτησε να μην αποκαλύψει δημοσίως το όνομα του κέντρου ΛΟΑΤ της Νέας Υόρκης όπου εργαζόταν, αλλά ένας δημοσιογράφος της Epoch Times επιβεβαίωσε τις λεπτομέρειες.
Η ομάδα έστειλε εκπροσώπους σε τοπικά σχολεία και τοπικές επιχειρήσεις για να παραδώσουν προγράμματα δήθεν για την καταπολέμηση του εκφοβισμού. Αλλά τα προγράμματα είχαν επίσης ως στόχο να ενθαρρύνουν τα παιδιά να υιοθετήσουν ταυτότητες ΛΟΑΤ, δήλωσε η Γιανγκ. Η ομάδα έλαβε χρηματοδότηση από το Υπουργείο Υγείας της Πολιτείας της Νέας Υόρκης, είπε.
«Όσο περισσότερα παιδιά ταυτοποιούνταν ως ΛΟΑΤ τόσο περισσότερη χρηματοδότηση θα παίρναμε», δήλωσε η Γιανγκ. «Φυσικά, περισσότερα παιδιά θα αρχίσουν να προσδιορίζονται ως ΛΟΑΤ όταν αρχίσουμε να μπαίνουμε στις τάξεις τους και να τους διδάσκουμε όλη αυτή τη γλώσσα που δεν γνώριζαν πριν».
Καθώς το κέντρο ΛΟΑΤ άρχισε να συζητά με τα παιδιά για τη φυλομεταβατικότητα και να ενθαρρύνει τα παιδιά να αποκτήσουν τρανς ταυτότητες, άρχισαν να εμφανίζονται «τρανς παιδιά», θυμήθηκε.
Η ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών Κέι Γιανγκ ( δεξιά) με γυναίκες και μητέρες έξω από το Πρωτάθλημα Κολύμβησης Γυναικών NCAA στην Ατλάντα στις 17-19 Μαρτίου 2022. (ευγενική προσφορά της Κέι Γιανγκ)
Ο εργοδότης της στη Νέα Υόρκη λάμβανε χρηματοδότηση από το Gay, Lesbian & Straight Education Network (GLSEN, Δίκτυο εκπαίδευσης για την ομοφυλοφιλία, τον λεσβιασμό και την ετεροφυλοφιλία), δήλωσε η Γιανγκ. Παρόμοια κέντρα που λαμβάνουν τέτοιου είδους χρηματοδότηση είναι διασκορπισμένα σε όλη τη χώρα, πρόσθεσε.
Το 2011, το GLSEN είπε στους ακτιβιστές ότι η άρνηση να μπουν τα αγόρια στα αποδυτήρια των κοριτσιών ήταν «εχθρική συμπεριφορά» κατά των ΛΟΑΤ μαθητών, ανέφερε η Γιανγκ.
Η GLSEN συνεργάστηκε με τον Εκπαιδευτικό, Επιστημονικό και Πολιτιστικό Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών (UNESCO) το 2011 για τη δημιουργία ενός προγράμματος κατά του εκφοβισμού, που χρηματοδοτήθηκε από την International Business Machines Corporation και το Ίδρυμα Arcus, δήλωσε η Γιανγκ. Το Ίδρυμα Arcus είναι μια διεθνής φιλανθρωπική ομάδα ΛΟΑΤ.
Αυτό το πρόγραμμα κατά του εκφοβισμού χρησιμοποίησε έρευνες για να διαπιστώσει ότι τα παιδιά που προσδιορίζονται ως ΛΟΑΤ υφίστανται εκφοβισμό στο σχολείο, εξήγησε η Γιανγκ. Αλλά οι έρευνες ήταν διατυπωμένες για να λάβουν τις επιθυμητές απαντήσεις και όχι για να αντικατοπτρίζουν με ακρίβεια την πραγματικότητα, επεσήμανε.
«Επιλέγετε προσεκτικά», δήλωσε η Γιανγκ. «Ουσιαστικά ρωτάτε ήδη τα παιδιά της συμμαχίας ομοφυλοφίλων. Είναι ήδη κατηχημένα να πιστεύουν ότι ανήκουν σε μια καταπιεσμένη τάξη.»
Αφού αυτές οι έρευνες παρήγαγαν αποτελέσματα που έδειχναν ότι τα παιδιά ΛΟΑΤ ήταν πιθανό να πέσουν θύματα εκφοβισμού στο σχολείο, ο ΟΗΕ και ομάδες ακτιβιστών χρησιμοποίησαν τις έρευνες για να ασκήσουν πιέσεις για διεθνή προγράμματα που προωθούν τον ακτιβισμό των ΛΟΑΤ, αποκάλυψε η Γιανγκ.
«Η ομάδα μου έλαβε έμμεσα υποστήριξη και χρηματοδότηση από την UNESCO μέσω του GLSEN. Και το 2011, η UNESCO ξεκίνησε μια παγκόσμια εκστρατεία κατά του εκφοβισμού κατά των ΛΟΑΤ» είπε.
Αλλά όλα αυτά ήταν ένα μέσον για να μεταφερθούν οι συζητήσεις για τους ΛΟΑΤ στους μαθητές στα σχολεία, τόνισε.
«Είχαν ήδη αρχίσει να θέτουν τις βάσεις για να καθιερώσουν ότι ο τρόπος με τον οποίο θα το έφερναν αυτό στα σχολεία είναι λέγοντας: “Έτσι θα κάνουμε ένα ασφαλές σχολείο. Και αν δεν έχετε ασφαλείς εγκαταστάσεις για τους τρανς μαθητές, δηλαδή αν τα αρσενικά δεν επιτρέπεται να μπαίνουν στις γυναικείες και κοριτσίστικες τουαλέτες, τότε αυτό σημαίνει ότι το σχολείο σας δεν είναι ασφαλές μέρος”».
Μια ουδέτερη ως προς το φύλο πινακίδα είναι αναρτημένη έξω από μια τουαλέτα στο Oval Park Grill στο Ντέρχαμ της Βόρειας Καρολίνας, στις 11 Μαΐου 2016. (Sara D. Davis/Getty Images)
Το 2019, το WEF εγκαινίασε τη Σύμπραξη για την παγκόσμια ισότητα των ΛΟΑΤΔ. Το «Δ» σημαίνει «διαφυλικός», όρος που περιγράφει μια σπάνια γενετική διαταραχή που έχει ως αποτέλεσμα γεννητικά όργανα που δεν είναι ούτε εντελώς αρσενικά ούτε εντελώς θηλυκά.
Η εταιρική σχέση θα επιστρατεύσει 50-100 εταιρείες μέλη του WEF για την εφαρμογή των προτύπων των Ηνωμένων Εθνών για τους ΛΟΑΤΔ, αναφέρει ο ιστότοπος του WEF. Θα καταγράψει επίσης «βέλτιστες πρακτικές» για την παρουσίαση των διακρίσεων ΛΟΑΤ και θα ενθαρρύνει «νέες διατομεακές και πολυμερείς συνεργασίες».
Παγκόσμια ατζέντα για το φύλο
Το έγγραφο του ΟΗΕ ενθαρρύνει, επίσης, τις εταιρείες να παροτρύνουν διακριτικά ή ανοιχτά την ένταξη των «ΛΟΑΤΔ» στις χώρες στις οποίες δραστηριοποιούνται.
Αυτό σημαίνει την ανάπτυξη πολιτικών που «σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα», αναφέρει το έγγραφο.
Το έγγραφο εξηγεί ότι «ανθρώπινα δικαιώματα σημαίνει να μην γίνονται διακρίσεις εις βάρος των ΛΟΑΤΔ ατόμων, να αποκαλούν τα φυλομεταβατικά άτομα με τα ονόματα και τις αντωνυμίες που προτιμούν για το φύλο τους, να καλύπτουν το κόστος των θεραπειών αλλαγής φύλου για τους εργαζόμενους, να επιτρέπουν σε άτομα που ταυτίζονται με φυλομεταβατικούς να εισέρχονται σε χώρους αντίθετου φύλου, να υποστηρίζουν τη δημιουργία “άτυπων ομάδων προσωπικού” ΛΟΑΤΔ.»
Οι εταιρείες θα πρέπει να υποχρεώνουν ακόμη και τους απρόθυμους υπαλλήλους να «σέβονται το όνομα, τις αντωνυμίες, τους όρους και το φύλο που χρησιμοποιεί το ενδιαφερόμενο άτομο», προσθέτει το έγγραφο των Ηνωμένων Εθνών.
Το έγγραφο προτείνει ότι οι διεθνείς εταιρείες έχουν τρεις επιλογές όταν αντιμετωπίζουν τους τοπικούς νόμους.
Μπορούν να βάλουν την πολιτική των τοπικών υποκαταστημάτων τους να υπακούει στους νόμους κατά των ατζέντων των ΛΟΑΤ, διατηρώντας παράλληλα τις παγκόσμιες πολιτικές υπέρ των ΛΟΑΤ. Ή μπορούν να περάσουν πολιτικές για τους ΛΟΑΤ εντός της εταιρείας, αλλά να μην πιέσουν για να αλλάξουν τις τοπικές κουλτούρες. Ή οι εταιρείες μπορούν να προωθήσουν τον ακτιβισμό ΛΟΑΤ τόσο εντός όσο και εκτός του χώρου εργασίας, επηρεάζοντας την τοπική κουλτούρα.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, πλαισιωμένος από τον σύμβουλο των ΗΠΑ για το κλίμα Τζον Κέρι, φτάνει για να συμμετάσχει σε συνάντηση που επικεντρώνεται στη δράση και την αλληλεγγύη στη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή (COP26) στη Γλασκόβη, την 1η Νοεμβρίου 2021. (Kevin Lamarque/POOL/AFP μέσω Getty Images)
Τέλος, η κατευθυντήρια γραμμή των Ηνωμένων Εθνών λέει στις εταιρείες ότι θα είναι προς το συμφέρον τους να συμμορφωθούν.
«Υπάρχει μια τάση προς την κοινωνικά υπεύθυνη κατανάλωση σε πολλές χώρες, όπου οι καταναλωτές ταυτίζονται και επιβραβεύουν τις εταιρείες που δεσμεύονται να πληρούν τα περιβαλλοντικά, εργασιακά, κοινωνικά και ανθρώπινα πρότυπα», αναφέρει το έγγραφο του ΟΗΕ.
Έτσι, αν οι εταιρείες δεν υποστηρίζουν τα θέματα ΛΟΑΤ, θα δυσκολευτούν σε έναν κόσμο που αλλάζει, καθώς οι πελάτες και οι επενδυτές θα τις απορρίπτουν, προτείνει ο ΟΗΕ.
Το έργο των ακτιβιστών για τα δικαιώματα των φυλομεταβατικών αποτελεί βαθιά απειλή για την ανθρωπότητα, επειδή απειλεί την ακεραιότητα του ανθρώπινου σώματος, δήλωσε η Γιανγκ, η οποία, αν και κάποτε στρατιώτης σε αυτόν τον στρατό, τώρα έχει δεσμευτεί να τον καταπολεμήσει.
Οι δυσκολίες που χρειάστηκε να αντιμετωπίσει ο Θίασος Παραστατικών Τεχνών Σεν Γιουν στην προσπάθειά του να εξασφαλίσει υψηλού επιπέδου αίθουσες στη Νότια Κορέα, προκαλεί ανησυχία όσον αφορά την ανάμειξη του Πεκίνου στις εσωτερικές υποθέσεις και την πολιτιστική κυριαρχία της Νότιας Κορέας.
Το Shen Yun, με έδρα τη Νέα Υόρκη, είναι η παγκοσμίως κορυφαία εταιρεία κλασικού κινεζικού χορού, ένα διεθνές φαινόμενο ήδη από την ίδρυσή του το 2006. Χρησιμοποιώντας την παγκόσμια γλώσσα της μουσικής και του χορού, επιδιώκει να «αναβιώσει 5.000 χρόνια κινεζικού πολιτισμού» και να δείξει στο κοινό την ομορφιά της «Κίνας πριν από τον κομμουνισμό».
Οι οκτώ ισάριθμοι θίασοι του οργανισμού έχουν ξεκινήσει φέτος ένα ταξίδι με περισσότερες από 750 παραστάσεις σε περισσότερες από 180 πόλεις σε περισσότερες από 20 χώρες σε πέντε ηπείρους.
Ωστόσο, η εξεύρεση υψηλής ποιότητας αιθουσών στη Νότια Κορέα παρουσιάζει δυσκολίες τα τελευταία 17 χρόνια.
Συγκεκριμένα φέτος, το 2023, 13 κυβερνητικά θέατρα αρνήθηκαν να νοικιάσουν τους χώρους τους στο Shen Yun, επικαλούμενοι την παραπληροφόρηση του Πεκίνου για την παράσταση.
Παρόλα αυτά, το Shen Yun κατάφερε να εξασφαλίσει για αυτή τη χρονιά τρεις σημαντικούς χώρους: το Εθνικό Θέατρο της Κορέας στη Σεούλ, το Θέατρο Sohyang στο Μπουσάν και το Κέντρο Τέχνης Gumi στο Gumi.
Παρέμβαση του Πεκίνου
Θεωρώντας την αποστολή του θιάσου να αναβιώσει τον παραδοσιακό κινεζικό πολιτισμό ως άμεση πρόκληση για την εξουσία του, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) παρεμβαίνει με κάθε τρόπο στις παραστάσεις του Shen Yun σε όλο τον κόσμο.
Οι προσπάθειές του να εμποδίσει το Shen Yun είναι ιδιαίτερα έντονες στη Νότια Κορέα.
Για χρόνια, οι αιτήσεις του Shen Yun για την πραγματοποίηση παραστάσεων σε μεγάλα θέατρα της Νότιας Κορέας απορρίπτονταν συχνά πριν ξεκινήσει η περιοδεία του, συχνά χωρίς εξήγηση.
Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις όπου τα θέατρα ακύρωναν αιφνιδιαστικά τη μίσθωση του χώρου, ακόμη και μετά την υπογραφή της σύμβασης. Σε τέτοιες περιπτώσεις, το Shen Yun προέβαινε σε νομικές ενέργειες.
Το 2016, η αίθουσα KBS Hall της Σεούλ απέκλεισε τις παραστάσεις του Shen Yun, γεγονός που ώθησε τον τοπικό διοργανωτή να κινηθεί νομικά εναντίον του χώρου, ζητώντας δικαστική απόφαση για να επιτραπεί στην εταιρεία να δώσει παραστάσεις. [1]
Το KBS Hall, ένας κρατικός χώρος που υπάγεται στον μεγαλύτερο εθνικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα, την Korean Broadcasting Service, είχε συνεργασία με τον κρατικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα της Κίνας, την China Central Television (CCTV). Πριν από την παράσταση, το θέατρο έλαβε πλήθος επιστολών από την κινεζική πρεσβεία, οι οποίες περιήλθαν στην κατοχή της Epoch Times, οι οποίες απαιτούσαν να μην φιλοξενηθεί το Shen Yun.
Το Νότιο Περιφερειακό Δικαστήριο της Σεούλ έκρινε ότι η ακύρωση δεν ισχύει και ότι πρέπει να επιτραπεί στο Shen Yun να εμφανιστεί στο KBS. Ωστόσο, βλέποντας το αποτέλεσμα, η κινεζική πρεσβεία εξέδωσε άλλο επίσημο έγγραφο και το έστειλε στο KBS Hall, και πάλι με τις ίδιες συκοφαντίες και απειλές.
Λίγες ημέρες αργότερα, το δικαστήριο ανακάλεσε την απόφασή του και ακύρωσε τις τέσσερις παραστάσεις του Shen Yun – παρόλο που χιλιάδες εισιτήρια είχαν ήδη πωληθεί.
Η δικαστική εντολή αποκάλυψε επίσης την έμμεση οικονομική απειλή. Σημειώνεται ότι η KBS ή το Korean Broadcasting System, ο εθνικός δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας στον οποίο ανήκει η αίθουσα, μεταδίδει επί του παρόντος περιεχόμενο στην Κίνα. Η δικαστική απόφαση αιτιολογούσε ότι αν ακυρώνονταν οι παραστάσεις του Shen Yun, το θέατρο θα έπρεπε να αποζημιώσει μόνο τις απώλειες της εταιρείας. Αν όμως το Shen Yun έδινε παραστάσεις και, ως αποτέλεσμα, το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα προχωρούσε σε αντίποινα και ανακαλούσε τα δικαιώματα διάδοσης περιεχομένου του KBS στην Κίνα, τότε το KBS θα έχανε περισσότερα από οκτώ εκατομμύρια δολάρια.
Η έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ επισημαίνει τον εκβιασμό του Πεκίνου
Η έκθεση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για τη διεθνή θρησκευτική ελευθερία για το 2020 ανέφερε τη δυσκολία του Shen Yun να βρει χώρους για τις παραστάσεις του στη Νότια Κορέα, καθώς και τις διάφορες περιπτώσεις απότομης ακύρωσης παραστάσεων στη χώρα λόγω της πίεσης του κινεζικού καθεστώτος.
Η ετήσια έκθεση των ΗΠΑ επισημαίνει τις κυβερνητικές πολιτικές που παραβιάζουν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και πρακτικές ομάδων, θρησκευτικών δογμάτων και ατόμων σύμφωνα με τον νόμο του 1998 για Διεθνή Θρησκευτική Ελευθερία.
Σύμφωνα με την Κορεάτικη Ένωση Φάλουν Ντάφα, που είναι ο τοπικός διοργανωτής του Shen Yun, η κινεζική πρεσβεία και το γενικό προξενείο στη Νότια Κορέα τα τελευταία 17 χρόνια αναγκάζουν τις τοπικές αρχές και τα πανεπιστήμια με μεγάλους χώρους παραστάσεων να αρνούνται την ενοικίαση χώρων στο Shen Yun ή να ακυρώνουν τα υπάρχοντα συμβόλαια με την εταιρεία. Οι μέθοδοι εξαναγκασμού τους περιλαμβάνουν τηλεφωνήματα, επιστολές και προσωπικές επισκέψεις.
[Η Ένωση] προέτρεψε τις τοπικές αρχές της Ν. Κορέας να μη σιωπούν πλέον και να μην αποδέχονται την ανάμειξη του κινεζικού καθεστώτος στις εσωτερικές υποθέσεις της Ν. Κορέας και την παραβίαση της πολιτιστικής της κυριαρχίας.
Το Φάλουν Γκονγκ, επίσης γνωστό ως Φάλουν Ντάφα, είναι μια αρχαία κινεζική πνευματική πρακτική που αποτελείται από πέντε διαλογιστικές ασκήσεις και ηθικές διδασκαλίες που βασίζονται στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας. Η πρακτική έγινε ευρέως δημοφιλής για τα οφέλη της στην υγεία στην Κίνα τη δεκαετία του 1990, προσελκύοντας περίπου 70 έως 100 εκατομμύρια ανθρώπους μέχρι το τέλος της δεκαετίας, σύμφωνα με επίσημα κινεζικά αρχεία.
Η ραγδαία αύξηση της δημοτικότητάς του θεωρήθηκε απειλή για την εξουσία του κινεζικού καθεστώτος, το οποίο ξεκίνησε μια εκστρατεία εξάλειψης των ασκουμένων το 1999, με αποτέλεσμα εκατομμύρια οπαδοί να κρατούνται και άγνωστος αριθμός ανθρώπων να έχουν χάσει τη ζωή τους από καταναγκαστική εργασία, βασανιστήρια και άλλες κακοποιήσεις τα τελευταία 23 χρόνια.
Από την άλλη πλευρά, ο χώρος του κυβερνητικού Εθνικού Θεάτρου της Κορέας τέθηκε στη διάθεση του Shen Yun για πρώτη φορά φέτος, μια ευχάριστη αλλαγή από τότε που ανέλαβε καθήκοντα ο πρόεδρος Γιουν Σουκ Γιολ τον Μάιο του 2022.
Ο Γιουν είναι γνωστός για τη στάση του όσον αφορά την ενίσχυση των δεσμών με την Ουάσιγκτον έναντι του Πεκίνου.
Στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής ΗΠΑ-Νότιας Κορέας τον Απρίλιο, οι δύο ηγέτες δεσμεύτηκαν να ενισχύσουν τις πολιτιστικές σχέσεις μεταξύ των εθνών τους, γεγονός που οδηγεί πολλούς να αναρωτιούνται αν τα νοτιοκορεατικά θέατρα, τα οποία εδώ και καιρό υποκύπτουν στις πιέσεις του Πεκίνου, θα υποστούν μια μεταμόρφωση.
1. Παρόμοια παρέμβαση έχει λάβει χώρα και στην Ελλάδα, το 2010, όταν το Σεν Γιουν είχε συμφωνήσει να δώσει δύο παραστάσεις στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στις αρχές Ιουνίου, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής περιοδείας του. Μετά από παρέμβαση της κινεζικής πρεσβείας μέσω της Cosco, οι παραστάσεις ακυρώθηκαν τελευταία στιγμή, αφότου μάλιστα είχε ξεκινήσει η προπώληση των εισιτηρίων, για «τεχνικούς λόγους». Οι τοπικοί διοργανωτές των παραστάσεων κατέθεσαν μήνυση κατά του θεάτρου, υπόθεση που βρίσκεται ακόμη στα δικαστήρια, μετά από προσφυγή του Μεγάρου Μουσικής στο Εφετείο.
Ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων καλούν την G7 και άλλες χώρες να αναλάβουν δράση ενάντια στο έγκλημα των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων από ζωντανούς κρατούμενους συνείδησης, κυρίως από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, το οποίο διαπράττεται στα σύγχρονα νοσοκομεία της Κίνας.
Οι Γιατροί Ενάντια στις Εξαναγκαστικές Αφαιρέσεις Οργάνων (Doctors Against Forced Organ Harvesting – DAFOH) με έδρα την Ουάσιγκτον και ο Διεθνής Συνασπισμός για τον Τερματισμό της Κατάχρησης Μεταμοσχεύσεων στην Κίνα (International Coalition to End Transplant Abuse in China – ETAC) ξεκίνησαν ένα παγκόσμιο αίτημα, που έχει ως στόχο να διαπεράσει το «μεγάλο τείχος σιωπής που έχτισε το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ) γύρω από τη φρίκη» των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων, σύμφωνα με δήλωση της 22ης Ιουλίου.
«Μετά από πάνω από δύο δεκαετίες δολοφονιών ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ για τα όργανά τους, σε μια αδυσώπητη γενοκτονία μέσω φθοράς, ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα επείγον συνειδησιακό ζήτημα: θα παραμείνουμε σιωπηλοί και θα ενθαρρύνουμε τους αυτουργούς στο Πεκίνο ή θα ορθώσουμε με κουράγιο το ανάστημά μας και θα πούμε σταθερά πως κανένα ανθρώπινο ον δεν πρέπει να δολοφονείται για τα όργανά του/της και πως δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε σε καμία χώρα, περιλαμβανομένης της Κίνας, να παραμένει ατιμώρητη για τέτοιου είδους εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας;», ανέφερε σε δήλωσή του ο εκτελεστικός διευθυντής των DAFOH Δρ Τόρστεν Τρέυ.
«Για να επικρατήσει η ανθρώπινη αξιοπρέπεια σε αυτόν τον κόσμο, πρέπει να σταματήσουμε τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων τώρα.»
Οι ισχυρισμοί για εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων από ζωντανούς ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ που κρατούνται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης πρωτοεμφανίστηκαν το 2006, επτά χρόνια αφού το ΚΚΚ εξαπέλυσε μια διεθνή εκστρατεία για την εξάλειψη της ομάδας, φοβούμενο πως η δημοτικότητα της εξάσκησης αποτελούσε απειλή για την αυταρχική διακυβέρνησή του.
Το Φάλουν Γκονγκ, γνωστό και ως Φάλουν Ντάφα, συστήθηκε στο κοινό της Κίνας το 1992. Η πρακτική αποτελείται από αργές ασκήσεις διαλογισμού και ηθικές διδαχές βασισμένες στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας. Σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις, τουλάχιστον 70 εκατομμύρια άνθρωποι ασκούσαν την πρακτική έως το 1999.
Η δίωξη συνεχίζεται αμείωτη μέχρι και σήμερα, ενώ εκατομμύρια ασκούμενοι έχουν τεθεί υπό κράτηση σε φυλακές, στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας και άλλες εγκαταστάσεις, με εκατοντάδες χιλιάδες να βασανίζονται ενώ είναι φυλακισμένοι και αναρίθμητοι να δολοφονούνται, σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης Φάλουν Ντάφα.
Από το 2015, το Πεκίνο υποστηρίζει πως παρέχει όργανα μόνο από εθελοντές δότες, αλλά ερευνητές έχουν καταρρίψει τον ισχυρισμό. Μελέτη του 2019, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό του BMC Ιατρικές Ηθικές (Medical Ethics), ανακάλυψε αδιάσειστα στοιχεία πως το κινεζικό καθεστώς είχε δημιουργήσει πλαστά δεδομένα σχετικά με τις δωρεές οργάνων.
Επίσης το 2019, το Δικαστήριο για την Κίνα με έδρα το Λονδίνο αποφάσισε πως το καθεστώς αφαιρεί βιαίως τα όργανα από κρατούμενους συνείδησης χωρίς τη συναίνεσή τους, για χρόνια, «σε σημαντική κλίμακα», με τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ να αποτελούν την κύρια πηγή οργάνων.
Το ΚΚΚ χρησιμοποιεί την οικονομική και διπλωματική του δύναμη για να φιμώνει τους ανθρώπους, ώστε να μην μιλούν για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων. Σε συνέντευξη που παραχώρησε τον περασμένο χρόνο στο NTD, θυγατρική εταιρεία μέσων ενημέρωσης των Epoch Times, ο Δρ Τρέυ είπε πως το ΚΚΚ είχε ξεκινήσει ένα «εκλεπτυσμένο δίκτυο επιρροής», που αποτρέπει την πληροφόρηση του κοινού γύρω από αυτά τα εγκλήματα.
Πέρα από την G7, το αίτημα καλεί επίσης την Αργεντινή, την Αυστραλία, την Ινδία, το Ισραήλ, το Μεξικό, τη Νότια Κορέα και την Ταϊβάν να αναλάβουν δράση για να διευθετηθεί το ζήτημα.
Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να «κάνουν μια κοινή δήλωση καταδικάζοντας την πρακτική [της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας] των εξαναγκαστικών αφαιρέσεων οργάνων, ζητώντας τον άμεσο τερματισμό και την εφαρμογή ενός διακυβερνητικού σχεδίου δράσης», δηλώνει το αίτημα.
Το σχέδιο δράσης θα πρέπει να περιλαμβάνει μέτρα για την προστασία των πολιτών από την πραγματοποίηση μεταμοσχεύσεων στην Κίνα, την απαγόρευση ανταλλαγής οιασδήποτε πρακτικής σχετικά με τις μεταμοσχεύσεις με τη χώρα και την έναρξη ετήσιων βουλευτικών ακροάσεων, σύμφωνα με το αίτημα.
Επιπροσθέτως, το αίτημα καλεί για την έναρξη «ερευνών για τον προσδιορισμό της ευθύνης σχετικά με οποιεσδήποτε πράξεις είναι αντίθετες στους όρους της Σύμβασης Γενοκτονίας που διαπράχθηκαν ενάντια σε ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, σε Ουιγούρους και άλλους στη ΛΔΚ.»
«Ο κόσμος πρέπει να σταματήσει να κάνει τα στραβά μάτια στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που συμβαίνουν στην Κίνα. Αθώοι κρατούμενοι συνείδησης δολοφονήθηκαν και συνεχίζουν να δολοφονούνται για τα όργανά τους, τα οποία χρησιμοποιούνται σε μεταμοσχεύσεις», είπε σε δήλωσή της η Γουέντυ Ρότζερς, διακεκριμένη καθηγήτρια από το Πανεπιστήμιο Μακουάρι της Αυστραλίας και πρόεδρος της Διεθνούς Συμβουλευτικής Επιτροπής του ETAC.
«Οι G7 έχουν την ευκαιρία να δείξουν ηγετικό ρόλο πάνω στο θέμα, τους προτρέπω να αναλάβουν δράση.»
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) κυριαρχείται από κομμουνιστές και σοσιαλιστές και μελετά πώς να χειραγωγεί τη συμπεριφορά των ανθρώπων, σύμφωνα με τον αντικομμουνιστή ακτιβιστή, ερευνητή και παρουσιαστή του EpochTV Τρέβορ Λούντον.
«Ο ΠΟΥ έχει μια μονάδα τροποποίησης συμπεριφοράς», δήλωσε ο Λούντον σε συνέντευξή του στην Epoch Times την Πέμπτη. Ο Λούντον εξήγησε ότι η μονάδα τροποποίησης της συμπεριφοράς σημαίνει ότι «χρησιμοποιεί την ψυχολογία για να χειραγωγήσει τους ανθρώπους ώστε να ακολουθούν εντολές, να δέχονται εμβόλια κ.λπ.».
Εξήγησε τους ενδοιασμούς του σχετικά με τις προσπάθειες μαζικής χειραγώγησης του ΠΟΥ, καθώς και τις ανησυχίες του ότι ο οργανισμός διοικείται από σοσιαλιστές, κομμουνιστές και ιδεολογικούς συμμάχους του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ).
«Ο γενικός διευθυντής του ΠΟΥ Τέντρος Αντάνομ Γκεμπρεγέσους ήταν πρώην ηγέτης του φιλοκινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος της Αιθιοπίας, ο οποίος εμπλέκεται με τους Κινέζους μέσω των πρωτοβουλιών Belt and Road στην Αιθιοπία», δήλωσε ο Λούντον. Ο Γκεμπρεγέσους υπηρέτησε ως υπουργός Υγείας της Αιθιοπίας υπό τον πρωθυπουργό Μέλες Ζενάγι, ηγέτη του κομμουνιστικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Μετώπου Tigray (TPLF).
Ο Λούντον επεσήμανε επίσης την εμπλοκή της Σούζαν Μίτσι, αξιωματούχου του ΠΟΥ και μέλους του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βρετανίας.
Η Μίτσι είναι πρόεδρος της Τεχνικής Συμβουλευτικής Ομάδας (TAG) του ΠΟΥ για τις Συμπεριφορικές Επιστήμες και τις Επιστήμες για την Υγεία. Η δηλωμένη αποστολή της TAG περιλαμβάνει «το σχεδιασμό και την εφαρμογή εθνικών πολιτικών και προγραμμάτων για την υγεία που ενημερώνονται από τις ιδέες και τις επιστήμες της συμπεριφοράς».
«[Η Μίτσι] συμβούλευε [τον πρώην πρωθυπουργό της Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον] και τη Βρετανία κατά τη διάρκεια των βρετανικών lock downπροωθώνταςπως θα πρέπει να φοράμε μάσκες για πάντα [και να ακολουθούμε] τα σκληρά lock down. Ήταν μέλος της πολιτικής ομάδας για τη μηδενική ανοχή στην COVID, η οποία δημιουργήθηκε από την εφημερίδα Morning Star του Βρετανικού Κομμουνιστικού Κόμματος … από εκεί προέρχεται», δήλωσε ο Λούντον.
Τροποποίηση της συμπεριφοράς
Ο ΠΟΥ έχει εκφράσει σημαντικό ενδιαφέρον για την εξεύρεση τρόπων για να ξεπεραστεί ο σκεπτικισμός των ανθρώπων απέναντι στις συστάσεις για τη δημόσια υγεία.
«Η παροχή τεκμηριωμένων συμβουλών είναι κεντρικό στοιχείο της αποστολής του ΠΟΥ, αλλά για να παράγουν αυτές οι συμβουλές αποτελέσματα και να σώζουν ζωές, πρέπει να κατανοήσουμε καλύτερα τις προκαταλήψεις και τα ερεθίσματα που επηρεάζουν το αν οι άνθρωποι ενεργούν ή όχι σύμφωνα με αυτές», δήλωσε ο Γκεμπρεγέσους τον Σεπτέμβριο του 2020.
Εκτός από τη θέση της στον ΠΟΥ, η Μίτσι είναι επίσης μέλος της Ερευνητικής Μονάδας Επιστημονικής Πολιτικής Συμπεριφοράς στο Εθνικό Ινστιτούτο Ερευνών Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου, το οποίο συμβουλεύει το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας του Ηνωμένου Βασιλείου.
Ο Λούντον δήλωσε ότι το προηγούμενο έργο της Μίτσι στον τομέα των επιστημών συμπεριφοράς περιελάμβανε εργασίες για προγράμματα διακοπής του καπνίσματος στην Κίνα και ότι είχε συμμετάσχει σε συνέδρια ψυχολογίας στην Κούβα.
«Η δουλειά της είναι να παρακολουθεί τις αντιδράσεις των ανθρώπων και να χειραγωγεί τις αντιδράσεις των ανθρώπων για την επόμενη πανδημία», δήλωσε ο Λούντον.
Ενώ ο Γκεμπρεγέσους περιέγραψε την προσπάθεια της TAG ως προσπάθεια κατανόησης των λόγων που κάνουν τους ανθρώπους να αντιτίθενται στις συμβουλές υγείας του ΠΟΥ, ο Λούντον κατηγόρησε τον ΠΟΥ ότι παίζει με τους φόβους των ανθρώπων για να τους κάνει να υιοθετήσουν πολιτικές που ευνοούνται από το κινεζικό κομμουνιστικό καθεστώς, ενώ αγνοεί άλλες συμβουλές υγείας.
«Πρέπει να πουλήσεις αρκετό φόβο, να έχεις αρκετό καρότο, αρκετό μαστίγιο, για να κινήσεις τους ανθρώπους προς τη σωστή κατεύθυνση ώστε να δεχτούν τα εμβόλια», δήλωσε ο Λούντον. «Έτσι παίζεις με την κοινωνική τους συνείδηση».
Ο Λούντον δήλωσε ότι ο στόχος του ΠΟΥ ήταν να κάνει τους ανθρώπους «να υιοθετήσουν τις πολιτικές που απαιτεί η κυβέρνηση και τελικά το ΚΚΚ – το ΚΚΚ είναι ο εμπνευστής της πολιτικής των εμβολίων. Ήταν πάντα εναντίον των φυσικών θεραπειών, της βιταμίνης D κ.λπ. Ήταν πάντα υπέρ των εμβολιασμών. Ήταν πάντα υπέρ των lock down».
Το NTD News απευθύνθηκε στον ΠΟΥ για σχόλια, αλλά ο οργανισμός δεν απάντησε συγκεκριμένα στις κατηγορίες που διατυπώθηκαν από τον Λούντον.
Η σχέση του ΠΟΥ με την Κίνα
Ο ΠΟΥ έχει τεθεί υπό αυξημένο έλεγχο μετά την αντίδρασή του στην πανδημία της COVID-19.
Κατά τη διάρκεια της αρχικής επιδημίας της COVID, ο τότε σύμβουλος εθνικής ασφάλειας Ρόμπερτ Ο’ Μπράιεν ισχυρίστηκε ότι η Κίνα άργησε να παράσχει πληροφορίες σχετικά με τους κινδύνους που εγκυμονούσε ο ιός και χρειάστηκαν εβδομάδες μέχρι να επιτραπεί σε μια ομάδα του ΠΟΥ να εισέλθει στη χώρα. Ωστόσο, η αρχική έκθεση του ΠΟΥ επαίνεσε στη συνέχεια την κινεζική αντίδραση -ενώ έκανε ελάχιστη αναφορά στις προσπάθειες της κινεζικής κυβέρνησης να καταστείλει τους επικριτές και τους πληροφοριοδότες.
Ο Λούντον κατηγόρησε τον Γκεμπρεγέσους και τον ΠΟΥ ότι είναι «εργαλείο του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος».
«Και τώρα η Σούζαν Μίτσι θα ελέγχει την συμπεριφορά ολόκληρου του κόσμου, στην επόμενη πανδημία», είπε. «Ο ΠΟΥ έχει θέσει σε εφαρμογή πολιτικές που παρακάμπτουν την εθνική κυριαρχία σε κάθε χώρα, έτσι ώστε [ο Γκεμπρεγέσους] και η Μίτσι να μπορούν ουσιαστικά να υπαγορεύουν την πολιτική υγείας σε ολόκληρο τον πλανήτη σε περίπτωση μελλοντικής έκτακτης ανάγκης υγείας».
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ – Στοιχεία και πληροφορίες που περιήλθαν στην κατοχή των Epoch Times υποδηλώνουν ότι, τους τελευταίους έξι μήνες, οι New York Times, έγκριτη αμερικανική εφημερίδα, ετοιμάζουν ένα άρθρο κατά του καλλιτεχνικού θιάσου Shen Yun Performing Arts.
Ακόμα περισσότερο, όπως προκύπτει από τα στοιχεία, φαίνεται ότι το άρθρο, το οποίο δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί, προορίζεται να χρησιμοποιηθεί ως χαρτί στα χέρια της κινεζικής κυβέρνησης (ΚΚΚ) για τη διακρατική εκστρατεία καταστολής που διεξάγει εδώ και χρόνια κατά της συγκεκριμένης εταιρείας παραστατικών τεχνών.
Είναι γεγονός ότι ο θίασος Shen Yun, με έδρα τη Νέα Υόρκη, αποστολή του οποίου είναι η αναβίωση του παραδοσιακού κινεζικού πολιτισμού, με σύνθημα «Η Κίνα πριν από τον κομμουνισμό», αποτελεί αγκάθι στο πλευρό του Πεκίνου εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες.
Τον περασμένο Μάιο, το FBI συνέλαβε δύο ύποπτους Κινέζους πράκτορες, οι οποίοι είχαν προσπαθήσει να δωροδοκήσουν έναν πράκτορα του FBI, που εμφανιζόταν ως υπάλληλος της Εφορίας, με δεκάδες χιλιάδες δολάρια, σε μια προσπάθεια να ανακληθεί το μη κερδοσκοπικό καθεστώς του Shen Yun.
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης ανέφερε ότι οι δύο φερόμενοι ως πράκτορες του ΚΚΚ είχαν, επίσης, προσπαθήσει να χρησιμοποιήσουν μια περιβαλλοντική αγωγή που στόχευε τις εγκαταστάσεις και τα σχολεία εκπαίδευσης του θιάσου, για να «εμποδίσουν» την ανάπτυξή του.
Η επόμενη επίθεση κατά του Shen Yun, ωστόσο, αναμένεται να προέλθει από τη μεγαλύτερη εφημερίδα των Ηνωμένων Πολιτειών, τους New York Times.
Δύο δημοσιογράφοι τους, ο Μάικλ Ρόθφελντ (Michael Rothfeld) και η Νικόλ Χονγκ (Nicole Hong) – με τη δεύτερη να αναλαμβάνει το άρθρο για το Shen Yun αφού εργάστηκε έξι μήνες στο γραφείο Κίνας των New York Times – αναζήτησαν συγκεκριμένα πρώην καλλιτέχνες που ίσως είχαν εγκαταλείψει την εταιρεία πριν από χρόνια διατηρώντας μνησικακία εναντίον της, όπως δείχνουν τα αρχεία που περιήλθαν στην κατοχή των Epoch Times.
«Αέρινα μανίκια», από το πρόγραμμα του Shen Yun Performing Arts για το 2009. (Shen Yun Performing Arts)
«Γνωρίζουμε ότι αυτοί οι δημοσιογράφοι επιδιώκουν να πάρουν συνεντεύξεις από μια μικρή ομάδα που μπορεί να έχει κάτι κακό να πει για το Shen Yun και φαίνεται να αγνοούν τη συντριπτική πλειοψηφία [των καλλιτεχνών] που βλέπουν τον χρόνο τους στο Shen Yun ως κάτι θετικό, που τους προσφέρει βαθιά ικανοποίηση», δήλωσε στους Epoch Times ο Γινγκ Τσεν, αντιπρόεδρος του Shen Yun.
Πολλοί από τους καλλιτέχνες του Shen Yun είναι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ, πρακτική διαλογισμού απαγορευμένη στην Κίνα. Ορισμένες από τις χορογραφίες του θιάσου περιλαμβάνουν καλλιτεχνικές απεικονίσεις της δίωξης. Αυτό καθιστά τον θίασο πρωταρχικό στόχο του καθεστώτος και των αντιπροσώπων του.
«Γνωρίζουμε, επίσης, ότι ορισμένοι από τους ερωτηθέντες έχουν ταξιδέψει ελεύθερα στην Κίνα, γεγονός που εγείρει ένα τεράστιο ερωτηματικό, διότι κανονικά όποιος εργάζεται για το Shen Yun ή είναι γνωστό ότι ασκεί Φάλουν Γκονγκ διατρέχει σοβαρό κίνδυνο ταξιδεύοντας στην Κίνα – αλλά αυτοί οι άνθρωποι το κάνουν ελεύθερα και επανειλημμένα. Έχουμε, επίσης, αρχεία επικοινωνίας που αποδεικνύουν ότι ορισμένοι από εκείνους τους ερωτηθέντες ήταν πολύ ευχαριστημένοι από την εμπειρία τους στο Shen Yun, αλλά τώρα λένε το αντίθετο στους New York Times.
»Όλα αυτά δείχνουν ότι οι New York Times ετοιμάζουν μία επίθεση εναντίον μας, χτίζοντας μια ιστορία γύρω από πολύ αμφισβητήσιμες συνεντεύξεις», καταλήγει ο κος Γιν.
Απόπειρες σπίλωσης
Εσωτερικά έγγραφα του ΚΚ Κίνας δείχνουν ότι το Κόμμα θεωρεί την πανεπιστημιούπολη του Shen Yun στα βόρεια της πολιτείας της Νέας Υόρκης, που ονομάζεται Dragon Springs, ως ‘έδρα’ των δραστηριοτήτων των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ για την αντιμετώπιση των διώξεων.
«Επιτεθείτε συστηματικά και στρατηγικά στις έδρες και βάσεις του Φάλουν Γκονγκ στο εξωτερικό», αναφέρει έγγραφο με οδηγίες του ΚΚΚ, που περιήλθε στην κατοχή των Epoch Times.
Ένα άλλο έγγραφο κατηύθυνε τους αξιωματούχους να συνεταιριστούν με συγκεκριμένους κλάδους για τη διακρατική καταστολή του Φάλουν Γκονγκ, καλώντας για κινητοποίηση «φιλικών προς την Κίνα ανθρώπων, όπως εμπειρογνώμονες, μελετητές, δημοσιογράφους […] που έχουν μεγαλύτερη επιρροή στις ΗΠΑ και τις δυτικές χώρες, για να μιλήσουν για εμάς και να προσπαθήσουν να κάνουν περισσότερα ξένα μέσα ενημέρωσης να δημοσιεύσουν περισσότερες ευνοϊκές για εμάς εκθέσεις».
Φαίνεται πως οι New York Times κάνουν ακριβώς αυτό τώρα, σχολίασε ο Λάρυ Λιου (Larry Liu), αναπληρωτής διευθυντής του Κέντρου Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα (FDIC), ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού αφιερωμένου στην παρακολούθηση της δίωξης του Φάλουν Γκονγκ.
Στο φύλλο των New York Times της 25ης Νοεμβρίου 2018, δημοσιεύθηκε ένα κομμάτι με τίτλο «China Rules» («H Κίνα είναι αρχηγός»), το οποίο περιελάμβανε μεγάλα κινεζικά ιδεογράμματα σε κόκκινο φόντο και μία επαινετική αναφορά για το ΚΚ Κίνας, ενώ παράλληλα επέκρινε τις ΗΠΑ. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
«Αυτό το άρθρο πιθανότατα θα είναι η πραγματοποίηση των ονείρων του ΚΚΚ», δήλωσε ο κος Λιου.
Λίγο καιρό αφότου η κα Χονγκ επέστρεψε στη Νέα Υόρκη πέρυσι, μετά από ένα πέρασμα από την ομάδα Κίνας των New York Times στη Σεούλ, κάποιοι πρώην χορευτές του Shen Yun άρχισαν να λαμβάνουν μηνύματα στο ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο από την ίδια και τον κο Ρόθφελντ. Τα μηνύματα περιείχαν ερωτήσεις μερικές φορές ενοχλητικά συγκεκριμένες, δίνοντας στους καλλιτέχνες την εντύπωση ότι οι δημοσιογράφοι προσπαθούσαν να ξεθάψουν πληροφορίες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως στοιχείο κατά του θιάσου, είπε ο κος Λιου.
Ένας πρώην χορευτής ρωτήθηκε μόνο για ένα συγκεκριμένο περιστατικό: έναν τραυματισμό στο γόνατο.
Σύμφωνα με τον κο Λιου, οι δύο δημοσιογράφοι φαίνεται να προσπαθούν να διαμορφώσουν μια ιστορία που να υποδηλώνει ότι οι χορευτές δεν λαμβάνουν επαρκή ιατρική φροντίδα – ένα από τα κυριότερα ψεύδη που προωθεί το ΚΚΚ για να δυσφημίσει το Φάλουν Γκονγκ.
Οι Epoch Times μίλησαν με δεκάδες καλλιτέχνες του Shen Yun και μέλη των οικογενειών τους, καθώς και με μαθητές και καθηγητές στις δύο σχολές που συνδέονται με το Shen Yun.
Περιέγραψαν το περιβάλλον ως απαιτητικό μεν, με υγιή κουλτούρα και υποστηρικτική κοινότητα δε. Ο υπαινιγμός της έλλειψης ιατρικής περίθαλψης ή θεραπείας προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις.
«Ανοησίες», δήλωσε η Κέι Ρούμπατσεκ (Kay Rubacek), που έχει έναν γιο και μία κόρη στον θίασο. Η κα Ρούμπατσεκ είναι κινηματογραφίστρια, με βραβευμένα ντοκιμαντέρ στο ενεργητικό της και την εκπομπή «Life & Times» στο NTD, αδελφό μέσο των Epoch Times.
«Όσοι έχουν παρακολουθήσει την παράσταση, όσοι έχουν δει το Shen Yun, αντιλαμβάνονται ότι οι χορευτές το αγαπούν κι ότι αγαπούν πραγματικά αυτό που κάνουν.»
Τα παιδιά της πήγαν στο γυμνάσιο της Ακαδημίας Τεχνών Fei Tian όταν ήταν 13 και 14 ετών. Η κα Ρούμπατσεκ επισημαίνει ότι πριν αποφασίσει να τα στείλει εκεί, ερεύνησε πολύ σχολαστικά το περιβάλλον και τους καθηγητές.
«Προσέχω πολύ πού στέλνω τα παιδιά μου. Είμαι πολύ προστατευτική. Έτσι, όταν επρόκειτο να τα στείλω σε οικοτροφείο, έπρεπε να ελέγξω τα πάντα πριν, ώστε να νιώθω εντάξει. Και, όντως, ήλεγξα τα πάντα.»
Το τμήμα χορού στο σχολείο δίνει στους μαθητές τη δυνατότητα να περάσουν από δοκιμαστικό για το Shen Yun, ενώ παράλληλα εκπαιδεύονται στο Fei Tian College στην ίδια πανεπιστημιούπολη, κάτι που έκαναν και τα παιδιά της, με μεγάλη επιτυχία, όπως σημείωσε.
Θυμήθηκε ότι λίγο μετά την εγγραφή τους στη σχολή, ο γιος της χτύπησε το δάχτυλο του ποδιού του κατά τη διάρκεια της εξάσκησης στον χορό. Τον πήγαν για ακτινογραφία, η οποία αποκάλυψε ένα τριχοειδές κάταγμα. Ο δάσκαλος χορού επέμεινε ότι δεν μπορούσε να ξαναμπεί στην τάξη μέχρι να επουλωθεί πλήρως το κάταγμα.
Εκμεταλλεύτηκε τη διακοπή ως ευκαιρία να επικεντρωθεί στις διατάσεις και έγινε ένας από τους πιο ευλύγιστους χορευτές της ομάδας, είπε η κα Ρούμπατσεκ, προσθέτοντας:
«Το επίπεδο θετικότητας που βλέπω να πηγάζει από αυτούς και η ικανότητά τους να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις είναι αρκετά αξιοσημείωτο και κάτι που θα ήθελα να είχα κι εγώ όταν ήμουν παιδί.»
Έντρομη έμαθε ότι οι New York Times προσπαθούν να σπιλώσουν τα παιδιά της ως μέλη κάποιας επαίσχυντης οργάνωσης.
Οι χορευτές του Shen Yun κάνουν πρόβες κλασικού κινεζικού χορού στις εγκαταστάσεις τους στο Orange County της Νέας Υόρκης,. (Φωτογραφία αρχείου. Ευγενική προσφορά του Shen Yun)
Πραγματικός κίνδυνος
«Οι ψευδείς αφηγήσεις που φαίνεται να επιδιώκουν να δημιουργήσουν οι [New York] Times είναι μια σοβαρή ανησυχία για εμάς, καθώς μπορεί να αποτελέσουν πραγματικό κίνδυνο», δήλωσε ο Τζορτζ Σου, αντιπρόεδρος της Dragon Springs.
Πριν από αρκετούς μήνες, είπε, οι τοπικές και ομοσπονδιακές αρχές κινητοποιήθηκαν για να αντιμετωπίσουν έναν Κινέζο, ο οποίος δημοσίευσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι ήθελε να γίνει μέλος μιας ‘ομάδας θανάτου’, έχοντας αναρτήσει, επίσης, ένα βίντεο που έδειχνε τον ίδιο να γεμίζει γεμιστήρες τυφεκίου AR-15.
Ο άνδρας «προπαγανδίζει τις ίδιες ψευδείς αφηγήσεις και είχε μιλήσει με ορισμένα από τα άτομα από τα οποία οι [New York] Times παίρνουν συνεντεύξεις», δήλωσε ο κος Σου.
«Κάποια στιγμή, έγινε γνωστό ότι ο άνδρας αυτός βρισκόταν στην περιοχή της πανεπιστημιούπολής μας. […] Είχαμε πολιτειακή αστυνομία που περιπολούσε στις εισόδους μας και όλοι ήταν σε ύψιστο συναγερμό. Αυτό είναι πολύ σοβαρό.»
Οι Epoch Times απέκτησαν αντίγραφο ενός δελτίου του Σεπτεμβρίου για την ασφάλεια των αξιωματικών του FBI, στο οποίο αναφέρεται ότι ο άνδρας, ο οποίος «είχε εκτοξεύσει απειλές κατά της πανεπιστημιούπολης Dragon Springs», είχε θεαθεί στην περιοχή και ήταν «πιθανόν οπλισμένος και επικίνδυνος».
Εκτελώντας ένταλμα έρευνας, η αστυνομία βρήκε ένα πιστόλι, ένα τυφέκιο AR-15, περισσότερες από 600 σφαίρες και 14 γεμιστήρες για τα όπλα, εκ των οποίων οι μισοί περίπου ήταν γεμάτοι, αναφέρεται σε έκθεση της αστυνομίας που περιήλθε στην κατοχή των Epoch Times, σημειώνοντας ότι οι γεμιστήρες ξεπερνούσαν το όριο χωρητικότητας των 10 φυσίγγων που ίσχυε στην πολιτεία όπου διέμενε ο άνδρας.
Στοχεύοντας στην κορυφή
Το Shen Yun υπερηφανεύεται ότι είναι ο κορυφαίος θίασος κλασικού κινεζικού χορού στον κόσμο, καθώς η μία ομάδα [με την οποία ξεκίνησε] το 2007 αυξήθηκε σε οκτώ. Η καθεμία έχει τη δική της ορχήστρα και περιοδεύουν σε όλο τον κόσμο δίνοντας παραστάσεις για περισσότερους από ένα εκατομμύριο ανθρώπους κάθε χρόνο. Οι Epoch Times είναι από παλιά χορηγός επικοινωνίας του Shen Yun.
Όπως συμβαίνει με κάθε υψηλού επιπέδου καλλιτεχνικό έργο, ο κλασικός κινεζικός χορός απαιτεί τεράστια προσπάθεια, δηλώνουν πολλοί χορευτές και δάσκαλοι του θιάσου.
Η Άλισον Τσεν στην πανεπιστημιούπολη του Κολλεγίου Fei Tian στο Middletown της Νέας Υόρκης, στις 19 Σεπτεμβρίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
«Για να γίνεις καλλιτέχνης τόσο υψηλού επιπέδου, χρειάζεται σίγουρα πολύ κόπο και επιμονή και πρέπει να θυσιάσεις πολύ χρόνο και ενέργεια», δήλωσε η Άλισον Τσεν, η οποία αποσύρθηκε από το Shen Yun το 2015 για να γίνει καθηγήτρια χορού και αργότερα συμπρόεδρος του τμήματος χορού στην πανεπιστημιούπολη του Fei Tian College, στο Middletown της Νέας Υόρκης.
Ήταν ακόμη έφηβη όταν άρχισε να εκπαιδεύεται με το Shen Yun το 2007, λίγο μετά την ίδρυσή του. Χάρη στις ικανότητές της και την πρότερη εμπειρία της στον χορό, κλήθηκε να ενταχθεί σχετικά γρήγορα στην περιοδεύουσα ομάδα, στο πλαίσιο της σχολικής της πρακτικής άσκησης. Με την πάροδο των ετών, ωστόσο, η ομάδα ανέβασε τον πήχη. Οι φοιτητές του Fei Tian εξακολουθούν να έχουν τη δυνατότητα να περάσουν από δοκιμαστικό για τις περιοδείες στο πλαίσιο των μαθημάτων τους, αλλά οι χορευτικές τους ικανότητες πρέπει να είναι εξαιρετικές για να εγκριθούν, λέει η κα Τσεν.
Σε σύγκριση με το μπαλέτο, η εκπαίδευση στον κλασικό κινεζικό χορό είναι πιο ευθυγραμμισμένη με τη φυσική προδιάθεση του ανθρώπινου σώματος, με αποτέλεσμα λιγότερη καταπόνηση, λέει ο Τζίμι Τσα, ο οποίος ήταν επαγγελματίας χορευτής μπαλέτου πριν ενταχθεί στο Shen Yun το 2008.
Οι χορευτές μπαλέτου συνήθως αποσύρονται στα 30 τους, συχνά με χρόνιους πόνους και άλλες παθήσεις. Κατά μέσο όρο, οι νεότεροι ερασιτέχνες χορευτές υποφέρουν από έναν τραυματισμό, ενώ οι μεγαλύτεροι επαγγελματίες χορευτές από 1,2 τραυματισμούς για κάθε 1.000 ώρες χορού, σύμφωνα με μια ανασκόπηση ερευνών για το θέμα το 2015.
Σύμφωνα με αυτές τις εκτιμήσεις, μια επαγγελματική ομάδα χορού του μεγέθους του Shen Yun θα είχε, θεωρητικά, εκατοντάδες τραυματισμούς κάθε χρόνο.
Οι χορευτές και οι δάσκαλοι με τους οποίους μίλησαν οι Epoch Times δεν είχαν να δείξουν στατιστικά στοιχεία τέτοιου είδους, αλλά όλοι συμφώνησαν ότι η συχνότητα τραυματισμών, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις τους, στο Shen Yun ήταν ένα κλάσμα αυτού του αριθμού.
Οι καλλιτέχνες του Shen Yun συγκεντρώνονται στη σκηνή κατά τη διάρκεια της αυλαίας στο θέατρο Paramount στο Cedar Rapids της Αϊόβα, στις 24 Οκτωβρίου 2021. (Hu Chen/The Epoch Times)
Ο κος Τσα απέδωσε το χαμηλό ποσοστό τραυματισμών εν μέρει στα αυστηρά πρότυπα προπόνησης και στην έμφαση στη σωστή τεχνική. Δεν είναι τόσο η χορευτική κίνηση που οδηγεί σε τραυματισμούς αλλά, συνηθέστερα, η λανθασμένη τεχνική του χορευτή, που με την πάροδο του χρόνου οδηγεί σε υπερβολική καταπόνηση ή τραυματισμό, εξήγησε.
«Η διατήρηση όλων σε άριστη φόρμα και η συνεχής παρακολούθηση της τεχνικής τους βοηθά στην αποφυγή πολλών προβλημάτων», είπε.
Ήδη στα 40 του, ο κος Τσα έχει τη δική του ‘συλλογή’ από τραυματισμούς από τον χορό. Ο τελευταίος, μια ρήξη συνδέσμων στο γόνατό του το 2020, παρ’ ολίγον να τερματίσει την καριέρα του. Πήγε στη Νότια Κορέα για να δει έναν παγκόσμιας κλάσης χειρουργό γόνατος, όπως είπε, και μετά από εκτεταμένη αποκατάσταση, μπόρεσε να επιστρέψει στη σκηνή.
Εάν ένα σωματικό πρόβλημα εμποδίζει ένα άτομο να συνεχίσει ως χορευτής, το Shen Yun συχνά του προσφέρει την ευκαιρία να παραμείνει στην εταιρεία σε έναν διαφορετικό ρόλο, όπως η παραγωγή, είπε ο κος Τσα.
Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν είναι οι σωματικές κακουχίες το ανυπέρβλητο εμπόδιο, για όσους εγκαταλείπουν τελικά τον θίασο. Είναι, κυρίως, η ψυχική και η πνευματική πρόκληση, που οδηγούν ορισμένους χορευτές σε μία τέτοια απόφαση.
Σε γενικές γραμμές, ο κόσμος των ελίτ παραστατικών τεχνών είναι διαβόητος για τις εσωτερικές ίντριγκες και τον έντονο ανταγωνισμό, με συγκρούσεις μεταξύ των καλλιτεχνών για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, που μερικές φορές κάνουν ακόμα και τους αστέρες του χώρου να αισθάνονται μειονεκτικά, παραδέχτονται πολλοί χορευτές.
Στο Shen Yun η ατμόσφαιρα είναι πολύ διαφορετική.
Για να ζωντανέψουν επί σκηνής τον αυθεντικό κινεζικό πολιτισμό, οι καλλιτέχνες πρέπει να τον μελετήσουν και να τον ενσαρκώσουν οι ίδιοι, τηρώντας τις παραδοσιακές αξίες και την ηθική. Το πιο σημαντικό είναι να αφήσουν τον εγωισμό τους στην άκρη, είπαν.
Έχοντας μεγαλώσει στην αυστηρά ιεραρχική κοινωνία της Νότιας Κορέας, ο κος Τσα σημείωσε ότι χρειάστηκε εκ μέρους του κάποια προσαρμογή, για να μπορέσει να δεχτεί συμβουλές από νεότερους χορευτές ή ακόμη και δασκάλους.
Ο Τζίμι Τσα εξασκείται σε ένα στούντιο χορού στην πανεπιστημιούπολη του Fei Tian College στο Middletown. Νέα Υόρκη, 4 Δεκεμβρίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Η κα Τσεν λέει: «Οι δάσκαλοι μας έλεγαν: “Όσα κι αν έχετε μάθει και όσα κι αν νομίζετε ότι ξέρετε, όλοι πρέπει να ξεκινήσουμε από το μηδέν”».
Το να υιοθετήσει μια πιο ταπεινή στάση απέναντι στο χορό ήταν μια διαδικασία για αυτήν.
Θυμάται πώς φούσκωσε ο εγωισμός της μετά τη νίκη της στην κατηγορία νέων σε έναν διαγωνισμό κλασικού κινεζικού χορού.
«Νόμιζα ότι ήταν ένα μέσο για να γίνω διάσημη», λέει.
Ήταν μια κρίσιμη στιγμή στην εκκολαπτόμενη καριέρα της και μια δοκιμασία για τον χαρακτήρα της, όπως συνειδητοποίησε εκ των υστέρων.
«Αν κανείς δεν με καθοδηγούσε να το σκεφτώ με υγιή τρόπο, πολύ εύκολα θα μπορούσα να εξακολουθούσα να σκέφτομαι έτσι», είπε.
Χάρη στη θετική επιρροή των καθηγητών και των συμμαθητών της, μπόρεσε να αναγνωρίσει το πρόβλημα, είπε.
«Σούε γου τζι ζινγκ» – «Η μάθηση είναι απεριόριστη» – λέει μια κινεζική παροιμία που επαναλάμβανε στον εαυτό της.
«Όσο πιο αλαζόνας είσαι, τόσο λιγότερο μπορείς να αναπτυχθείς», έλεγε. «Ανεξάρτητα από το πόσο σπουδαίος νομίζεις ότι είσαι, πάντα υπάρχει κάποιος που μπορεί να σου μάθει κάτι καινούργιο.»
Αλλά το να γνωρίζεις τη σοφία και να την εφαρμόζεις στην πράξη είναι δύο διαφορετικά πράγματα, επισημαίνει.
Την επόμενη χρονιά, όταν τερμάτισε δεύτερη στον διαγωνισμό, ένιωσε αναστάτωση στην καρδιά της.
«Ανεξάρτητα από το πόσο μπορεί να το αρνιόμουν, λίγο-πολύ εξακολουθούσα να νοιάζομαι γι’ αυτό», είπε.
Τα πράγματα πήραν μια τροπή προς το χειρότερο. Σε αντίθεση με τον κανονικά «χαρούμενο και ευτυχισμένο» εαυτό της, άρχισε να γίνεται αμήχανη και νευρική στη σκηνή.
«Όσο περισσότερο νοιαζόμουν για το πώς φαινόμουν δημόσια, τόσο πιο αγχωμένη ένιωθα όταν εμφανιζόμουν και μερικές φορές αυτό επηρέαζε την ποιότητα της απόδοσής μου επί σκηνής», είπε.
Η Άλισον Τσεν διδάσκει μαθητές στην πανεπιστημιούπολη του Κολλεγίου Fei Tian στο Middletown. Νέα Υόρκη, 19 Σεπτεμβρίου 2023. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Κάποια στιγμή, βρέθηκε σε ένα σταυροδρόμι: έπρεπε είτε να εγκαταλείψει τη ματαιοδοξία της είτε να ακολουθήσει το δρόμο της δυσαρέσκειας, του φθόνου και της κατηγορίας. Μετά από πολλή αυτοκριτική, επέλεξε το πρώτο.
«Συνειδητοποίησα […] ότι έπρεπε πραγματικά να κάνω ένα βήμα πίσω και να δουλέψω πρώτα εσωτερικά με τον εαυτό μου, για να μπορέσω να προχωρήσω», ομολογεί, προσθέτοντας ότι βρήκε αυτή την επιλογή βαθιά απελευθερωτική.
«Στην πραγματικότητα με δίδαξε να είμαι πιο ευγνώμων», λέει χαρακτηριστικά.
Αλλά δεν μπορούν όλοι να κάνουν αυτό το άλμα. Όσοι δεν το κάνουν είναι πιθανό να φύγουν τελικά, δήλωσαν αρκετά μέλη της εταιρείας.
Υπήρξαν μερικοί λιγότερο ευχάριστοι αποχωρισμοί όλα αυτά τα χρόνια, συνήθως επειδή ένα μέλος παραβίαζε τους κανόνες της εταιρείας, δεν μπορούσε να τα καταφέρει καλλιτεχνικά ή απαιτούσε ειδική αναγνώριση ή μεταχείριση, είπαν.
«Δυστυχώς, ξέρουμε ότι αυτά ακριβώς τα άτομα στοχεύουν οι [New York] Times», δηλώνει η αντιπρόεδρος του Shen Yun κα. Τσεν.
Ύποπτη δραστηριότητα
Οι προσπάθειες των New York Times θορύβησαν τον κο Λιου, όταν έμαθε ότι η κα Χονγκ και ο κος Ρόθφελντ μιλούσαν με τον Άλεξ Σίλα, άνθρωπο με μακροχρόνια επιχειρηματικά συμφέροντα στην Κίνα, ο οποίος διεξάγει μια εκτεταμένη εκστρατεία κατά του Dragon Springs μαζί με την τοπική ακτιβίστρια Γκρέις Γούνταρντ.
Όπως είχε αποκαλύψει προηγούμενη έρευνα των Epoch Times, ο κος Σίλα και η κα Γούνταρντ παρακολουθούσαν την ιδιοκτησία Dragon Springs στην κομητεία Όραντζ της Νέας Υόρκης, σε μια προσπάθεια να εμποδίσουν την ανάπτυξή της και να προκαλέσουν αρνητική κάλυψη από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μέσω μιας σειράς αδικαιολόγητων αγωγών για το περιβάλλον.
Αφού απορρίφθηκαν δύο προηγούμενες αγωγές τους, ο κος Σίλα κατέθεσε νέα αγωγή, η οποία είναι και πάλι αβάσιμη, δήλωσαν οι εκπρόσωποι του Dragon Springs, παρουσιάζοντας στους Epoch Times τα στοιχεία.
(Επάνω) Ο Άλεξ Σίλα μιλάει σε δημόσια ακρόαση σχετικά με την προτεινόμενη ανάπτυξη της New Century στο κέντρο ηλικιωμένων της πόλης Deerpark στο Huguenot της Νέας Υόρκης, στις 26 Απριλίου 2023. (Κάτω) Η Γκρέις Γούνταρντ παρακολουθεί επίσης τη δημόσια ακρόαση. (Samira Bouaou/The Epoch Times)
Οι δύο ύποπτοι Κινέζοι πράκτορες που συνελήφθησαν από το FBI τον περασμένο Μάιο, ο Τζον Τσεν και ο Λιν Φενγκ, συμμετείχαν κυρίως σε ένα σχέδιο, στις αρχές του 2023, που περιελάμβανε τη δωροδοκία ενός πράκτορα της εφορίας, ώστε να ξεκινήσει μια ψεύτικη έρευνα προκειμένου να αφαιρεθεί το μη κερδοσκοπικό καθεστώς από μια οντότητα που διοικείται από ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ, σύμφωνα με το κατηγορητήριο.
Πριν ξεκινήσουν την εν λόγω απόπειρα, είχαν εμπλακεί σε δραστηριότητες έντονα όμοιες με τις προσπάθειες του κου Σίλα, αναφέρουν τα δικαστικά έγγραφα.
Ο κος Λιν, πρώην Κινέζος αθλητής, ο οποίος ανακρίθηκε αρκετές φορές από το FBI, «παραδέχθηκε ότι τόσο αυτός όσο και [ο κος Τσεν] ταξίδεψαν στη Νέα Υόρκη για να παρακολουθήσουν τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ που κατοικούν στην κομητεία Όραντζ της Νέας Υόρκης και να συλλέξουν πληροφορίες που θα αποτελούσαν τη βάση για μια πιθανή περιβαλλοντική αγωγή, με σκοπό να εμποδίσουν την ανάπτυξη της κοινότητας του Φάλουν Γκονγκ στην κομητεία Όραντζ της Νέας Υόρκης», ανέφεραν οι ομοσπονδιακοί εισαγγελείς σε δικαστική κατάθεση πέρυσι, υποστηρίζοντας ότι και οι δύο άνδρες έπρεπε να παραμείνουν υπό κράτηση για να αποτραπεί η διαφυγή τους στην Κίνα.
Οι χειριστές του κου Τσεν προφανώς δρούσαν από την Τιαντζίν, τη βάση του Γραφείου 610, μιας εξωθεσμικής αστυνομικής υπηρεσίας που ιδρύθηκε το 1999 από το ΚΚ Κίνας για την εξάλειψη του Φάλουν Γκονγκ. Η στοχοποίηση εκ μέρους του Κινέζων αντιφρονούντων στις Ηνωμένες Πολιτείες τού χάρισε αυξανόμενο κύρος εντός του ΚΚΚ, όπως και τρεις ακροάσεις με τον Σι Τζινπίνγκ, τον ανώτατο ηγέτη του ΚΚΚ, σύμφωνα με τα δικαστικά έγγραφα.
Ο Τσεν Τζουν, γνωστός και ως Τζον Τσεν, παρευρίσκεται σε εκδήλωση υπέρ του Πεκίνου που διοργάνωσε στο San Gabriel Mission Playhouse στην Καλιφόρνια, τον Οκτώβριο του 2016. (Liu Fei/The Epoch Times)
«Είναι σαν αδέρφια εξ αίματος», είπε ο κος Τσεν, αναφερόμενος στους συντρόφους του από το ΚΚΚ, σε μια συζήτηση με μυστικό πράκτορα του FBI.
«Ξεκινήσαμε αυτόν τον αγώνα εναντίον [του ιδρυτή του Φάλουν Γκονγκ] πριν από είκοσι, τριάντα χρόνια. Είναι πάντα μαζί μας.»
Η αναφορά στον «ιδρυτή του Φάλουν Γκονγκ», καθώς και το γεγονός ότι οι κ.κ. Τσεν και Λιν εφάρμοσαν το σχέδιο δωροδοκίας υπαλλήλου της εφορίας της κομητείας Όραντζ, δεν άφησε καμία αμφιβολία ότι η οντότητα που στόχευε ήταν το Shen Yun, τονίζει ο κος Λιου.
Ο κος Σίλα έχει τους δικούς του δεσμούς με την Τιαντζίν. Με βάση τις πληροφορίες που εξέτασαν οι Epoch Times, έζησε στην κινεζική μητρόπολη του Βορρά για πολλά χρόνια και η μόνη πιθανή πηγή εισοδήματός του φαίνεται να είναι μια εταιρεία συμβούλων που ίδρυσε με την Κινέζα σύζυγό του στην Τιαντζίν το 2019, λίγο αφότου μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες και ξεκίνησε την εκστρατεία του κατά της Dragon Springs. Ο κος Σίλα δεν έχει απαντήσει μέχρι τώρα στα επανειλημμένα ερωτήματα των Epoch Times.
Πράκτορες του FBI περπατούν μπροστά από τα κεντρικά γραφεία της υπηρεσίας στην Ουάσιγκτον στις 15 Φεβρουαρίου 2024. (Madalina Vasiliu/The Epoch Times)
Ο κος Τσεν ισχυρίστηκε ότι είχε, επίσης, μια επιχείρηση στην Τιαντζίν και ανέφερε στον μυστικό πράκτορα του FBI ότι μπορεί να ήθελε να ταξιδέψει στην Κίνα και να πληρωθεί εκεί, «δηλώνοντας ότι η πρόσβασή του σε πόρους στην [Κίνα] επισκίαζε αυτή που είχε στις Ηνωμένες Πολιτείες», ανέφεραν οι εισαγγελείς.
Οι κ.κ. Τσεν και Λιν αντιμετωπίζουν τώρα κατηγορίες για δράση ως μη εγγεγραμμένοι Κινέζοι πράκτορες, δωροδοκία και πολλαπλές συνωμοσίες, μεταξύ άλλων για τη διενέργεια νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.
Η ιστορία της συμμόρφωσης των New York Times με τη γραμμή του ΚΚ Κίνας
Το 2001, ο τότε εκδότης των New York Times Άρθουρ Σάλζμπεργκερ Τζούνιορ οδήγησε αντιπροσωπεία συγγραφέων και συντακτών της εφημερίδας στο Πεκίνο, όπου διαπραγματεύτηκαν με το ΚΚΚ το ξεμπλοκάρισμα της ιστοσελίδας της εφημερίδας στην Κίνα. Λίγες ημέρες αφότου η εφημερίδα δημοσίευσε μια κολακευτική συνέντευξη με τον τότε ηγέτη του ΚΚΚ Τζιανγκ Ζεμίν, η ιστοσελίδα ξεμπλόκαρε.
Το 1999, ο Τζιανγκ ξεκίνησε προσωπικά την εκστρατεία για την εξάλειψη του Φάλουν Γκονγκ, ενάντια στη θέληση άλλων κορυφαίων αξιωματούχων του ΚΚΚ.
Καθώς οι διώξεις μαίνονταν με κλιμακούμενη σφοδρότητα, τόσο η Washington Post όσο και η Wall Street Journal έκαναν ανελέητα ρεπορτάζ για τις φρικαλεότητες του καθεστώτος και αποκάλυπταν την προπαγάνδα του Κόμματος που αποσκοπούσε στη δαιμονοποίηση του Φάλουν Γκονγκ.
Οι New York Times ακολούθησαν την αντίθετη κατεύθυνση, προσφέροντας εκτενή χώρο στις σελίδες τους στην προπαγάνδα του καθεστώτος.
Σε μια περίπτωση, η εφημερίδα έφτασε στο σημείο να αναπαράγει τη γραμμή ότι οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ ωφελήθηκαν από τις προσπάθειες του ΚΚΚ να τους κάνει πλύση εγκεφάλου και να τους εξαναγκάσει να απαρνηθούν την πίστη τους.
Σε ένα από τα άρθρα τους συγκεκριμένα, έγινε αναφορά στην περίπτωση ενός ασκουμένου, ο οποίος «βρισκόταν ακόμη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης» και δήλωνε, σύμφωνα με το άρθρο, ότι «το κέντρο επανεκπαίδευσης είναι πιο άνετο από το σπίτι μου» και ότι «η αστυνομία στο κέντρο είναι πολύ ευγενική και καλή».
Σχεδόν τα δύο τρίτα των άρθρων της εφημερίδας σχετικά με το Φάλουν Γκονγκ τα τελευταία 25 χρόνια περιλαμβάνουν διάφορα ψεύδη και παραποιήσεις, που συνήθως προέρχονται από το λεξιλόγιο του ΚΚΚ, σύμφωνα με μια επικείμενη έκθεση του FDIC που έχει περιέλθει στην κατοχή των Epoch Times.
Δεκάδες άρθρα έχουν χαρακτηρίσει το Φάλουν Γκονγκ ως ‘αίρεση’, ‘σέχτα’, ‘κακή αίρεση’ ή ‘κακή σέχτα’.
Αστυνομικοί επιτίθενται και συλλαμβάνουν ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ στην πλατεία Τιενανμέν. Πεκίνο, 14 Φεβρουαρίου 2002. (Frederic Brown/AFP μέσω Getty Images)
Σε ορισμένα άρθρα, η εφημερίδα απέδιδε τους παραπάνω χαρακτηρισμούς στο ΚΚΚ, ενώ σε άλλα τους χρησιμοποιούσε ως δικούς της.
Μελετητές της κινεζικής θρησκείας, ερευνητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακόμη και δημοσιογράφοι που μπήκαν στον κόπο να γνωρίσουν λίγο καλύτερα το Φάλουν Γκονγκ κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι χαρακτηρισμοί αυτοί είναι αδικαιολόγητοι.
Ο Ίαν Τζόνσον, ο οποίος συνέγραψε μια πρωτοποριακή σειρά ρεπορτάζ για το Φάλουν Γκονγκ για την εφημερίδα The Wall Street Journal το 2000, παρατήρησε ότι η πρακτική «δεν ανταποκρίνεται σε πολλά χαρακτηριστικά μιας αίρεσης».
«Τα μέλη της παντρεύονται εκτός της ομάδας, έχουν εξωτερικούς φίλους, έχουν κανονικές δουλειές, δεν ζουν απομονωμένοι από την κοινωνία, δεν πιστεύουν ότι επίκειται το τέλος του κόσμου και δεν δίνουν σημαντικά χρηματικά ποσά στην οργάνωση. Το πιο σημαντικό είναι ότι η αυτοκτονία δεν είναι αποδεκτή ούτε η σωματική βία», έγραψε.
«[Το Φάλουν Γκονγκ] είναι κατά βάθος μια απολιτική, εσωστρεφής πειθαρχία, που στοχεύει στην πνευματική κάθαρση και τη βελτίωση της υγείας του ατόμου.»
Μόνο σε μια χούφτα άρθρα κατάφεραν οι New York Times να συμπεριλάβουν την πιο βασική εξήγηση των πεποιθήσεων του Φάλουν Γκονγκ – τις βασικές αρχές του για την αλήθεια, την καλοσύνη και την ανεκτικότητα.
Καθώς συσσωρεύονταν όλο και περισσότερα στοιχεία για τις βιαιότητες κατά του Φάλουν Γκονγκ, η εφημερίδα απλώς τα αγνοούσε, σύμφωνα με το FDIC.
Το 2016, μια δημοσιογράφος των New York Times, η Ντίντι Κίρστεν Τάτλοου, συναντήθηκε με διάφορους Κινέζους γιατρούς μεταμοσχεύσεων και κατάλαβε από τη συνομιλία μαζί τους ότι οι φυλακισμένοι συνείδησης στην Κίνα χρησιμοποιούνται ως άκοντες δότες οργάνων για μεταμοσχεύσεις. Περίπου την ίδια εποχή, ορισμένοι δικηγόροι και ερευνητές ανθρωπίνων δικαιωμάτων είχαν ήδη συγκεντρώσει σημαντικά στοιχεία που έδειχναν ότι το ΚΚΚ πράγματι δολοφονούσε κρατούμενους συνείδησης για να τροφοδοτεί την ανθούσα του βιομηχανία μεταμοσχεύσεων και ότι ο πρωταρχικός στόχος ήταν το Φάλουν Γκονγκ.
Η κα Τάτλοου ήταν έτοιμη να συνεχίσει την έρευνα, αλλά δήλωσε ότι την εμπόδισαν οι εργοδότες της.
«Είχα την εντύπωση ότι οι New York Times, εργοδότης μου εκείνη την εποχή, δεν ήταν ευχαριστημένοι που συνέχιζα αυτές τις ιστορίες [για τις εξαναγκαστικές μεταμοσχεύσεις οργάνων] και παρόλο που αρχικά ανέχτηκαν τις προσπάθειές μου, τελικά το κατέστησαν αδύνατο να συνεχίσω», δήλωσε το 2019 σε μια κατάθεση στο Δικαστήριο της Κίνας (China Tribunal), στο οποίο μια ανεξάρτητη ομάδα εμπειρογνωμόνων εξέτασε τα στοιχεία για τις εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων που πραγματοποιούνται στην Κίνα.
Ο συνήγορος του Δικαστηρίου της Κίνας Χαμίντ Σαμπί και ο πρόεδρος Σερ Τζέφρι Νις QC, κατά την πρώτη ημέρα των δημόσιων ακροάσεων στο Λονδίνο στις 8 Δεκεμβρίου 2018. (Justin Palmer)
Αφού άκουσε περισσότερους από 50 μάρτυρες, μεταξύ των οποίων δημοσιογράφους, ερευνητές, γιατρούς και πρώην Κινέζους κρατούμενους, η επιτροπή, τον Ιούνιο του 2019, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «οι εξαναγκαστικές αφαιρέσεις οργάνων διαπράττονται για χρόνια σε όλη την Κίνα σε σημαντική κλίμακα και ότι οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ [είναι] μία -και πιθανότατα η κύρια- πηγή προμήθειας οργάνων».
Η τελική απόφαση της επιτροπής ξεσήκωσε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, προκαλώντας δημοσιεύματα στην Guardian, το Reuters, το Sky News, τη New York Post και δεκάδες άλλα μέσα.
«Οι New York Times, ωστόσο, σιώπησαν», σημείωσε το FDIC.
Τα τελευταία χρόνια, η κάλυψη της εφημερίδας για το Φάλουν Γκονγκ έγινε «ανοιχτά εχθρική», ανέφερε.
Το 2020, παίζοντας με τον αντιρατσιστικό ενθουσιασμό της εποχής, η εφημερίδα συμπεριέλαβε έναν ισχυρισμό ότι το Φάλουν Γκονγκ απαγόρευε τους διαφυλετικούς γάμους – ένα προφανές ψέμα, καθώς οι διαφυλετικοί γάμοι είναι συνηθισμένοι μεταξύ των ασκούμενων του Φάλουν Γκονγκ.
Τα άρθρα παρουσίαζαν επίσης το Φάλουν Γκονγκ ως ‘μυστικοπαθές’, ‘ακραίο’ και ‘επικίνδυνο’, χωρίς όμως να μπαίνουν στον κόπο να τεκμηριώσουν τους ισχυρισμούς τους, ανέφερε η έκθεση.
Η βιαιότητα της δίωξης, από την άλλη πλευρά, αποσιωπήθηκε ως απλή κατηγορία και η προσπάθεια του Φάλουν Γκονγκ να την αντιμετωπίσει χαρακτηρίστηκε ως «εκστρατεία δημοσίων σχέσεων».
Η ιστορία της προπαγάνδας
Οι New York Times έχουν μια άθλια ιστορία ενίσχυσης της κομμουνιστικής προπαγάνδας.
Στη δεκαετία του 1930, ο αστέρας της, ο δημοσιογράφος της Ρωσίας Γουόλτερ Ντουράντι, κάλυψε με διαβόητο τρόπο τον σοβιετικής προέλευσης λιμό στην Ουκρανία και μάλιστα εισέπραξε βραβείο Πούλιτζερ γι’ αυτό.
Ο δημοσιογράφος Γουόλτερ Ντουράντι (1884-1957), ανταποκριτής των New York Times στη Μόσχα, διαβάζει ένα αντίτυπο της Pravda, της επίσημης εφημερίδας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, γύρω στο 1925. (James Abbe/Hulton Archive/Getty Images)
Σε ιδιωτικές συνομιλίες, ο Ντουράντι επιβεβαίωσε ότι γνώριζε για τον λιμό, σύμφωνα με το βιβλίο «US Intelligence Perceptions of Soviet Power, 1921-1946» («Αντιλήψεις των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών για τη σοβιετική ισχύ», 1921-1946) του σοβιετολόγου Λέοναρντ Λέσουκ.
Ο Ντουράντι είπε σε αξιωματούχο του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών στο Βερολίνο «ότι ‘σε συμφωνία με τους New York Times και τις σοβιετικές αρχές’ τα επίσημα μηνύματά του αντανακλούν πάντα την επίσημη γνώμη του σοβιετικού καθεστώτος και όχι τη δική του», έγραψε ο κος Λέσουκ.
Δεκαετίες αργότερα, η εφημερίδα ανέθεσε σε έναν σύμβουλο να καθορίσει αν το Πούλιτζερ θα έπρεπε να επιστραφεί. Ο σύμβουλος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι θα έπρεπε, αλλά η εφημερίδα αρνήθηκε να το πράξει.
Το φιάσκο του Ντουράντι δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό, σύμφωνα με το «The Gray Lady Winked» («Η γκρίζα κυρία έκλεισε το μάτι») του Άσλεϊ Ρίντσμπεργκ.
«Η εφημερίδα δημοσίευσε απροκάλυπτα φιλοκομμουνιστική προπαγάνδα ως ειδήσεις κατά τα πρώτα κρίσιμα χρόνια της ανόδου της Σοβιετικής Ένωσης» και συνέχισε να το κάνει και κατά τα σοβιετικά χρόνια, έγραψε ο κος Ρίντσμπεργκ.
«Οι New York Times μετέδιδαν τακτικά ειδησεογραφικά ρεπορτάζ και αναλύσεις γραμμένες από κομμουνιστές πράκτορες και σοβιετικούς συμπαθούντες. Αν η ηγεσία των Times θεωρούσε ότι τα φιλοσοβιετικά ρεπορτάζ ήταν ανακριβή ή παραπλανητικά, σίγουρα δεν έκανε ποτέ κάτι γι’ αυτό.»
Ο Μάο Τσετούνγκ, οι επιταγές του οποίου προκάλεσαν το θάνατο περίπου 80 εκατομμυρίων ανθρώπων, χαιρετίστηκε κάποτε από την εφημερίδα ως «δημοκρατικός αγροτικός μεταρρυθμιστής».
«Το κοινωνικό πείραμα στην Κίνα, υπό την ηγεσία του προέδρου Μάο, είναι ένα από τα πιο σημαντικά και επιτυχημένα στην ανθρώπινη ιστορία», έγραψε ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ σε άρθρο του στην εφημερίδα το 1973.
Όταν ο Φιντέλ Κάστρο ετοιμαζόταν να αναλάβει την εξουσία στην Κούβα, οι New York Times στήριξαν την εικόνα του, αποκαλώντας τον «δημοκρατικό». Ο εκδότης της εφημερίδας συναντήθηκε μαζί του εκείνη την εποχή, ενώ το 1995 και το 2000 τον καλωσόρισαν και πάλι στην έδρα της εφημερίδας, καλύπτοντας ευνοϊκά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τον κο Ρίντσμπεργκ.
Ο ηγέτης της Κούβας Φιντέλ Κάστρο μιλάει στο πλήθος στο Μπάνι της Δομινικανής Δημοκρατίας, στις 23 Αυγούστου 1998. (Roberto Schmidt/AFP μέσω Getty Images)
Ο Τομ Κουντζ, πρώην συντάκτης της εφημερίδας, «ανησύχησε» βλέποντας τον Κάστρο να απολαμβάνει εκστατική υποδοχή στα γραφεία, με πλήθος υπαλλήλων να ακολουθούν τον δικτάτορα.
«Ήταν σαν να είχε μπει στο κτίριο ο Μάικλ Τζάκσον ή ο Έλβις», δήλωσε στους Epoch Times.
Κυνηγώντας την κινεζική αγορά
Από τότε που ο προηγούμενος εκδότης των New York Times, ο κος Σάλζμπεργκερ, αποφάσισε να κάνει την εφημερίδα παγκόσμια, η παρουσία της στην Κίνα αποτελούσε υψηλή προτεραιότητα, με την εφημερίδα να διατηρεί γραφεία στο Πεκίνο και τη Σαγκάη. Αυτή η πρόσβαση, ωστόσο, φαίνεται να συνοδεύεται από όρους.
«Υπάρχει πάντα το ζήτημα του, αν θέλεις να είσαι μια παγκόσμια εφημερίδα, τι πρέπει να κάνεις για να κρατήσεις την Κίνα ευχαριστημένη και να παραμείνεις στη δουλειά σου εκεί», επισημαίνει ο κος Κουντζ.
«Πάντα υπήρχαν εντάσεις και ξέρω ότι, όπως πολλές άλλες εταιρείες, προσπάθησαν να διατηρήσουν την πρόσβαση στην Κίνα.»
Το 2012, η εφημερίδα δημοσίευσε ένα αποκαλυπτικό άρθρο σχετικά με τον οικογενειακό πλούτο του Ουέν Ζιαμπάο, τότε Κινέζου πρωθυπουργού και μιας από τις τελευταίες φωνές υπέρ μίας, έστω και ήπιας, πολιτικής μεταρρύθμισης μεταξύ της ηγεσίας του κόμματος.
Το ΚΚΚ απάντησε μπλοκάροντας την ιστοσελίδα των New York Times, συμπεριλαμβανομένης της κινεζικής έκδοσης που είχε ξεκινήσει μόλις λίγους μήνες πριν.
(Επάνω) Η εφαρμογή των New York Times σε μια συσκευή. Η Apple αφαίρεσε την εφαρμογή από το κατάστημά της στην Κίνα, αφού οι αρχές ενημέρωσαν την εταιρεία ότι η εφαρμογή παραβιάζει τους κανονισμούς. (Κάτω) Πλακέτα έξω από το γραφείο των New York Times στη Σαγκάη, στις 30 Οκτωβρίου 2012. (Fred Dufour/AFP μέσω Getty Images, Peter Parks/AFP μέσω Getty Images)
«Ξεκινήσαμε μια προσπάθεια άσκησης πίεσης, που κράτησε έναν ολόκληρο χρόνο, ελπίζοντας να ανατρέψουμε τον αποκλεισμό. Συναντηθήκαμε επανειλημμένα με το γραφείο πληροφοριών του Κρατικού Συμβουλίου και το Υπουργείο Εξωτερικών, συνεργαστήκαμε με τον επικεφαλής του πρακτορείου ειδήσεων Xinhua (μια θέση υπουργικού επιπέδου) και τον επικεφαλής της People’s Daily (μια άλλη θέση υπουργικού επιπέδου, μιλήσαμε με τον πρώην διευθυντή κυβερνητικών σχέσεων Ρούπερτ Μέρντοχ, ο οποίος έχει οικογενειακούς δεσμούς με το Κεντρικό Τμήμα Προπαγάνδας, προσπαθήσαμε ακόμη και να διαπραγματευτούμε με μια σειρά από μεσάζοντες που ισχυρίζονταν ότι είχαν επιρροή σε ανθρώπους γύρω από τον πρόεδρο Σι. Φυσικά, προσπαθήσαμε με κάθε ευκαιρία να συναντηθούμε με τον ίδιο τον πρόεδρο Σι, ελπίζοντας σε επανάληψη της επιτυχίας με τον πρόεδρο Τζιανγκ», έγραψε ο Κρεγκ Σμιθ, ο οποίος πρωτοστάτησε στη δημιουργία της κινεζικής ιστοσελίδας.
Η τότε εκτελεστική συντάκτρια Τζιλ Άμπραμσον παραπονέθηκε αργότερα στο βιβλίο της ότι ο κος Σάλζμπεργκερ πήγε πίσω από την πλάτη της και, «με τη συμβολή της κινεζικής πρεσβείας, συνέτασσε μια επιστολή από τους [New York] Times προς την κινεζική κυβέρνηση, με την οποία σχεδόν ζητούσε συγγνώμη για το αρχικό μας δημοσίευμα».
«Το προσχέδιο, κατά την άποψή μου, ήταν απαράδεκτο και έλεγε ότι λυπούμαστε για την ‘αντίληψη’ που δημιούργησε το άρθρο. Ανέβηκε η πίεσή μου καθώς το διάβαζα», γράφει στο βιβλίο της.
Όταν ήρθε αντιμέτωπη με τον εκδότη, εκείνος επαναλάμβανε συνεχώς: «Δεν έκανα τίποτα κακό» και συμφώνησε να ξαναγράψει την επιστολή, όπως αναφέρει η κα Άμπραμσον, όμως, η τελική έκδοση ήταν ακόμα «απαράδεκτη».
«Η λέξη “συγγνώμη” παρέμεινε στο τελικό σχέδιο της επιστολής που είδα.»
Μετά το 2012, η επιμονή των New York Times να «διεισδύσουν στην ηπειρωτική κινεζική αγορά» οδήγησε σε μια σειρά νέων πρωτοβουλιών, συμπεριλαμβανομένων έντυπων εκδόσεων, ενημερωτικών δελτίων και ενός ιστότοπου για θέματα lifestyle, έγραψε ο κος Σμιθ.
Μέχρι το 2019, τα κινεζικά γραφεία της εφημερίδας απασχολούσαν δεκάδες δημοσιογράφους, μερικοί από τους οποίους ήταν γηγενείς Κινέζοι, άλλοι ανταποκριτές – η μεγαλύτερη παρουσία που είχε η εφημερίδα σε οποιαδήποτε υπερπόντια τοποθεσία.
Ύστερα ήρθε ο κορονοϊός.
Ένας άντρας συλλαμβάνεται κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας ενάντια στην πολιτική μηδενικού COVID της Κίνας, στη Σαγκάη στις 27 Νοεμβρίου 2022. (Hector Retamal/AFP μέσω Getty Images)
Τον Φεβρουάριο του 2020, η Wall Street Journal δημοσίευσε ένα άρθρο του Γουόλτερ Ράσελ Μιντ με τίτλο «China Is the Real Sick Man of Asia»(«Η Κίνα είναι ο πραγματικός ασθενής της Ασίας»). Κατακεραύνωνε την Κίνα για τον κακό χειρισμό της επιδημίας του κορονοϊού και αμφισβητούσε τη δύναμη και τη σταθερότητα του Πεκίνου.
Το ΚΚΚ διαμαρτυρήθηκε ότι ο τίτλος ήταν «ρατσιστικός» και απάντησε διώχνοντας τρεις από τους ανταποκριτές της εφημερίδας στην Κίνα.
Την ίδια ημέρα, η κυβέρνηση Τραμπ χαρακτήρισε πέντε κινεζικά κρατικά μέσα ενημέρωσης ως ξένες αποστολές. Τον επόμενο μήνα, περιόρισε το προσωπικό των ΗΠΑ για τα κινεζικά κρατικά μέσα ενημέρωσης, απελαύνοντας de facto 60 άτομα.
Στις 17 Μαρτίου, το ΚΚΚ απάντησε με την απέλαση των περισσότερων ανταποκριτών της Wall Street Journal, της Washington Post και των New York Times, δίνοντάς τους 10 ημέρες για να ετοιμάσουν τις βαλίτσες τους.
Την επόμενη ημέρα, ένα ‘εκρηκτικό’ αίτημα έφτασε στο γραμματοκιβώτιο του τμήματος διαφημίσεων των New York Times. Ο κτηματομεσίτης από τη Φλόριντα Μπρετ Κίνγκστοουν ήθελε να δημοσιεύσει μια ολοσέλιδη διαφήμιση που θα καλούσε την Κίνα να λογοδοτήσει για την πανδημία.
Η διαφήμιση είχε προγραμματιστεί να προβληθεί στις 22 Μαρτίου 2020. Είχε εγκριθεί, πληρωθεί, εκτυπωθεί και διανεμηθεί στις πρώτες εκδόσεις πριν η εφημερίδα ‘τραβήξει ξαφνικά την πρίζα’ στη μέση της νύχτας, εμποδίζοντας τη διαφήμιση να τρέξει στα περισσότερα έντυπα.
«Η εν λόγω διαφήμιση δεν ανταποκρινόταν στα πρότυπά μας και δεν θα έπρεπε να έχει εμφανιστεί στους New York Times», δήλωσε η εκπρόσωπος της εφημερίδας Ντανιέλ Ρόουντς Χα στους Epoch Times μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
«Αφαιρέθηκε, αφού επισημάνθηκε εσωτερικά από το προσωπικό των [New York] Times.»
Τα κεντρικά γραφεία των New York Times στη Νέα Υόρκη στις 7 Δεκεμβρίου 2009. (Mario Tama/Getty Images)
Η ίδια δεν απάντησε σε ερώτηση σχετικά με το αν η εφημερίδα είχε δεχθεί πιέσεις από το ΚΚΚ σχετικά με τη διαφήμιση.
Οι New York Times, ωστόσο, είχαν δημοσιεύσει τακτικά προπαγανδιστικές διαφημίσεις που πληρώνονταν από εταιρεία που ελέγχεται από το ΚΚΚ.
Ο κος Κίνγκστοουν ανέφερε ότι ένα στέλεχος των New York Times τού είπε ότι ένας αξιωματούχος του ΚΚΚ είχε καλέσει την ηγεσία της εφημερίδας και απαίτησε να αποσυρθεί η διαφήμιση. Οι Epoch Times δεν ήταν σε θέση να επιβεβαιώσουν ανεξάρτητα ότι το τηλεφώνημα πραγματοποιήθηκε. Προσπάθειες να επικοινωνήσει με το στέλεχος για σχόλια ήταν ανεπιτυχείς. Ο εκπρόσωπος της εφημερίδας ούτε επιβεβαίωσε ούτε διέψευσε ότι πραγματοποιήθηκε τέτοιο τηλεφώνημα.
Ο Πατ Λάφλιν, πρώην πράκτορας του FBI και ειδικός στην οικονομική κατασκοπεία, δήλωσε ότι είναι «αδύνατο» να μην προσπάθησε η ΚΚΚ να ασκήσει πίεση στην εφημερίδα.
«Το τι ακριβώς είπαν και πόσο λεπτό ήταν αυτό, αποτελεί εικασία. Δεν ξέρω», είπε. «Έγινε όμως το τηλεφώνημα; Ναι.»
Την επομένη της απόσυρσης της διαφήμισης του κου Κίνγκστοουν, στις 23 Μαρτίου 2020, οι αρχισυντάκτες των εφημερίδων The Wall Street Journal, The Washington Post και The New York Times δημοσίευσαν ανοιχτή επιστολή προς το κινεζικό καθεστώς, με την οποία ζητούσαν την ανάκληση των απελάσεων.
Δεν παρέλειψαν να τονίσουν πόσο θετική ήταν η κάλυψή τους για τον ανάλγητο χειρισμό της πανδημίας από το ΚΚΚ.
«Προβάλλαμε σε περίοπτη θέση ειδήσεις και αναλύσεις σχετικά με την αξιοσημείωτη πρόοδο της Κίνας στη μείωση της εξάπλωσης του ιού μέσω του περιορισμού και του μετριασμού», ανέφεραν. «Ακόμα και τώρα, με ορισμένους από τους δημοσιογράφους μας να αντιμετωπίζουν επικείμενη απέλαση, αναφέρουν πώς η Κίνα κινητοποιεί κρατικούς πόρους για την ανάπτυξη εμβολίων που θα μπορούσαν να προσφέρουν ελπίδα σε δισεκατομμύρια ανθρώπους εκεί και σε όλο τον κόσμο.»
Τον Νοέμβριο του 2021, η κυβέρνηση Μπάιντεν χαλάρωσε τους περιορισμούς για τα κινεζικά μέσα ενημέρωσης με αντάλλαγμα το ΚΚΚ να επιτρέψει στους δημοσιογράφους των New York Times, της Washington Post και της Wall Street Journal να επιστρέφουν και να ταξιδεύουν ευκολότερα από και προς την Κίνα.
Από το 2020, οι New York Times έχουν επανειλημμένα επικριθεί για την έκδοση άρθρων που προωθούν τη γραμμή του Πεκίνου, συμπεριλαμβανομένου ενός άρθρου της συντακτικής επιτροπής της πέρυσι με τίτλο «Who Benefits From Confrontation With China?» («Ποιος ωφελείται από την αντιπαράθεση με την Κίνα;»).
Απόσπασμα από το δημοσίευμα των New York Times με τίτλο «Ποιος ωφελείται από την αντιπαράθεση με την Κίνα;» (απόσπασμα μέσω The Epoch Times)
Το δημοσίευμα ουσιαστικά υποστήριζε την αποτυχημένη πολιτική «εμπλοκής» με την Κίνα, σύμφωνα με τον Μπράντλεϊ Θέιερ, ανώτερο συνεργάτη του Κέντρου Πολιτικής Ασφάλειας, εμπειρογνώμονα στη στρατηγική αξιολόγηση της Κίνας και συνεργάτη των Epoch Times.
[Ο κος Θέιερ] κατηγορεί τους New York Times για «ιδεολογική αμβλύτητα, καθώς αρνούνται να δουν την πραγματική φύση των κομμουνιστικών καθεστώτων».
Από μια άλλη οπτική γωνία, οι New York Times έχουν συμφέρον να αποφύγουν την αντιπαράθεση με την Κίνα, απλώς και μόνο επειδή θέλουν να διατηρήσουν την πρόσβαση, δήλωσε ο Τζέημς Φάνελ (James Fanell), πρώην αξιωματικός των ναυτικών πληροφοριών και ειδικός σε θέματα Κίνας.
«Νομίζω ότι είναι προφανές», είπε.
Οι Epoch Times έστειλαν στους New York Times 13 συγκεκριμένες ερωτήσεις, μαζί με τα σχόλια που ζήτησαν σχετικά με τους ισχυρισμούς που περιγράφονται σε αυτό το άρθρο. Οι ερωτήσεις κάλυπταν θέματα όπως το γιατί οι δημοσιογράφοι τους φάνηκε να αναζητούν μόνο αρνητικές συνεντεύξεις, την πρότερη παραπληροφόρηση της εφημερίδας για το Φάλουν Γκονγκ με βάση την προπαγάνδα του ΚΚΚ, και το πώς η αρνητική προβολή του Shen Yun θα μπορούσε ενδεχομένως να βοηθήσει το ΚΚΚ στις προσπάθειές του να καταστείλει τους διαφωνούντες στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
Οι New York Times αρνήθηκαν να απαντήσουν σε οποιαδήποτε από τις ερωτήσεις, λέγοντας μόνο: «Είναι γενικά πολιτική μας να μην σχολιάζουμε μελλοντικές δυνητικά δημοσιεύσεις».
Καθώς στις 3 Μαΐου γιορτάστηκε η Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου, οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα (RSF) δημοσίευσαν τον Παγκόσμιο Δείκτη Ελευθερίας του Τύπου για το 2024.
Η Κίνα κατατάσσεται σχεδόν στην τελευταία θέση – 172η μεταξύ 180 χωρών και περιφερειών – διατηρώντας παράλληλα τα πρωτεία παγκοσμίως από το προηγούμενο έτος στη φυλάκιση δημοσιογράφων.
Η RSF, η διεθνής μη κυβερνητική οργάνωση που εδρεύει στο Παρίσι και εργάζεται για τη διασφάλιση της ελευθερίας της πληροφόρησης, αναφέρει στην έκθεσή της ότι «εκτός από την κράτηση περισσότερων δημοσιογράφων από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο», το κινεζικό καθεστώς «συνεχίζει να ασκεί αυστηρό έλεγχο στα κανάλια πληροφόρησης, εφαρμόζοντας πολιτικές λογοκρισίας και επιτήρησης για τη ρύθμιση του διαδικτυακού περιεχομένου και τον περιορισμό της διάδοσης των πληροφοριών που θεωρούνται ευαίσθητες ή αντίθετες προς την κομματική γραμμή».
Η RSF επεσήμανε επίσης στην έκθεση ότι «στην Κίνα φυλακίζονται περισσότεροι δημοσιογράφοι από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο, έχοντας επί του παρόντος υπό κράτηση περισσότερους από 100».
Σε σύγκριση με την περσινή χρονιά, όπου κατείχε την 179η (προτελευταία) θέση, η Κίνα φέτος βρίσκεται λίγο πιο ψηλά στην κατάταξη. Ωστόσο, η έκθεση αναφέρει ότι ο μόνος λόγος γι’ αυτή τη μικρή ανοδική κίνηση είναι η επιδείνωση της κατάστασης σε άλλες χώρες και περιοχές, όπως στο Αφγανιστάν που ελέγχεται από τους Ταλιμπάν, και όχι οποιαδήποτε βελτίωση στην ίδια την Κίνα.
Το Χονγκ Κονγκ – το οποίο ελέγχεται από το κινεζικό καθεστώς – επίσης ανέβηκε στην 135η θέση, η οποία είναι υψηλότερη από την 140η θέση που κατείχε το 2023. Ωστόσο, η βαθμολογία της ελευθερίας του μειώθηκε κατά 1,8 μονάδες από το 44,86 του περασμένου έτους «λόγω της αύξησης των διώξεων των δημοσιογράφων βάσει του νόμου περί εθνικής ασφάλειας που επέβαλε το Πεκίνο το 2020», αναφέρει η έκθεση. Η RSF εξηγεί: «Η άνοδος ορισμένων χωρών στον Δείκτη είναι παραπλανητική στο βαθμό που η βαθμολογία τους μειώθηκε και η άνοδος του Δείκτη ήταν αποτέλεσμα της πτώσης των χωρών που προηγουμένως βρίσκονταν πάνω από αυτές».
Πάνω από 100 Κινέζοι συγγραφείς στη φυλακή
Εν τω μεταξύ, η PEN America από τη Νέα Υόρκη δημοσίευσε τον δείκτη Freedom to Write Index 2023.
Η έκθεση, που δημοσιεύθηκε την 1η Μαΐου, επεσήμανε επίσης ότι η Κίνα παραμένει ο μεγαλύτερος διώκτης συγγραφέων και διανοούμενων στον κόσμο ξεπερνώντας τις 100 φυλακίσεις το 2023.
Μεταξύ των 107 συγγραφέων που φυλακίστηκαν, οι 50 ήταν διαδικτυακοί σχολιαστές που δημοσιεύουν τις απόψεις τους για μια σειρά από κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά θέματα σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης. Η έκθεση ανέφερε ότι η κινεζική κυβέρνηση χρησιμοποιεί την ασαφή κατηγορία της «πρόκλησης διενέξεων και προβλημάτων» για να τους συλλάβει και να τους φυλακίσει.
Χονγκ Κονγκ – Αστυνομικοί των ΜΑΤ ψεκάζουν δημοσιογράφους με σπρέι πιπεριού κατά την 23η επέτειο της παράδοσης της πόλης από τη Βρετανία στην Κίνα, σε συγκέντρωση κατά του νέου νόμου περί εθνικής ασφάλειας την 1η Ιουλίου 2020. (Dale De La Rey/AFP μέσω Getty Images)
Η δημοσιογράφος και συγγραφέας Σενγκ Σουέ, με έδρα τον Καναδά, δήλωσε στους Epoch Times στις 4 Μαΐου ότι οι αριθμοί που δημοσιεύονται από αυτούς τους διεθνείς οργανισμούς είναι το ελάχιστο που διαρρέει στον έξω κόσμο από τον αυστηρό έλεγχο των πληροφοριών από το ΚΚΚ.
«Κανείς δεν γνωρίζει πόσοι δημοσιογράφοι στην Κίνα έχουν διωχθεί μέχρι θανάτου, πόσοι έχουν συλληφθεί κρυφά, καταδικαστεί, διωχθεί και βασανιστεί», δήλωσε η κα Σενγκ. «Ολόκληρο το σύστημα του ΚΚΚ είναι ένα κρατικο-τρομοκρατικό καθεστώς, που σημαίνει ότι όχι μόνο η κεντρική επιτροπή του ΚΚΚ είναι ένα αυταρχικό και απολυταρχικό σύστημα, [αλλά] όλα τα επίπεδα της εξουσίας του λειτουργούν ως ένα δικτατορικό και τυραννικό καθεστώς. Ως εκ τούτου, είναι αδύνατο για τον έξω κόσμο να γνωρίζει πολλά. Είναι δύσκολο να συγκεντρωθούν στατιστικά στοιχεία. Για να είμαι ειλικρινής, ακόμη και ο [ηγέτης του ΚΚΚ] Σι Τζινπίνγκ δεν γνωρίζει.»
«Πιστεύω ακράδαντα ότι η Κίνα είναι η χώρα στην οποία η ελευθερία του Τύπου και η ελευθερία του λόγου διώκονται περισσότερο από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο», πρόσθεσε η κα Σενγκ. «Το πολιτικό της σύστημα της επιτρέπει να το κάνει σε αυτόν τον βαθμό.»
Ο Λάι Τζιανπίνγκ, Κινέζος δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαμένει σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, δήλωσε στους Epoch Times στις 4 Μαΐου ότι η ελευθερία του Τύπου και η ελευθερία του λόγου στην Κίνα, περιλαμβανομένου του Χονγκ Κονγκ, στην πραγματικότητα μειώνονται και περιστέλλονται ακόμα περισσότερο:
«Ο λόγος για τον οποίο το ΚΚΚ συνεχίζει να αυστηροποιεί τον έλεγχο του λόγου είναι κυρίως επειδή αντιμετωπίζει όλο και πιο βαθιές και πρωτοφανείς πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές κρίσεις. Η κυβερνητική του θέση απειλείται και θέλει να διατηρήσει τη μονοκομματική δικτατορία και τη δικτατορία του ενός ανδρός. Ως εκ τούτου, επαυξάνει τον έλεγχό του σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής ζωής. Έτσι, [η καταστολή] της ελευθερίας του λόγου και της ελευθερίας του Τύπου αποτελούν κορυφαίες προτεραιότητες για το ΚΚΚ και είναι οι πιο σημαντικές πτυχές της κοινωνικής ζωής που πρέπει να ελέγξει.»
Η δημοσιογραφία των πολιτών στην Κίνα
Οι Κινέζοι ερασιτέχνες δημοσιογράφοι αποτελούν επίσης στόχους της καταστολής και των διώξεων του κινεζικού καθεστώτος.
Η δημοσιογράφος-πολίτης Τζανγκ Τζαν καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκισης επειδή ανέφερε την αλήθεια για την επιδημία COVID-19 στη Γούχαν το 2020. Η ποινή της θα ολοκληρωθεί στις 13 Μαΐου. Η RSF καλεί τη διεθνή κοινότητα να δώσει προσοχή και να ασκήσει πίεση στο Πεκίνο, ώστε να μπορέσει να ανακτήσει πλήρως την ελευθερία της, σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε τον περασμένο μήνα. Η κα Τζανγκ βραβεύτηκε με το Βραβείο Θάρρους της RSF το 2021.
Ακτιβιστής υπέρ της δημοκρατίας κρατάει πλακάτ με το οποίο προτρέπει τις κινεζικές αρχές να απελευθερώσουν την Κινέζα δημοσιογράφο Τζανγκ Τζαν και 12 ακόμα κρατούμενους κατοίκους του Χονγκ Κονγκ, έξω από το γραφείο συνδέσμου της κεντρικής κυβέρνησης της Κίνας. Χονγκ Κονγκ, 28 Δεκεμβρίου 2020. (Kin Cheung/AP Photo)
Ο ερασιτέχνης δημοσιογράφος Φανγκ Μπιν από τη Γούχαν αποφυλακίστηκε για έναν χρόνο, αλλά συνεχίζει να αντιμετωπίζει την παρενόχληση των αρχών του ΚΚΚ. Επί του παρόντος, αντιμετωπίζει έξωση, ενώ έχει διακοπεί η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και νερού στην κατοικία του και η αστυνομία της Γούχαν ασκεί πιέσεις στον ιδιοκτήτη του. Μπορεί σύντομα να αναγκαστεί να ζήσει στον δρόμο.
Τον Φεβρουάριο του 2020, κατά τη διάρκεια της επιδημίας του COVID-19 στη Γούχαν, ο κος Φανγκ δημοσίευσε βιντεοσκοπημένες αναφορές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αποκαλύπτοντας τον τεράστιο αριθμό των θανάτων εκείνη την περίοδο και προσελκύοντας ευρεία διεθνή προσοχή. Αργότερα, συνελήφθη από την τοπική αστυνομία και καταδικάστηκε σε φυλάκιση τριών ετών για «διαπληκτισμούς και πρόκληση προβλημάτων».
Ο Κινέζος δημοσιογράφος-πολίτης Φανγκ Μπιν σε στιγμιότυπο από βίντεο που ανήρτησε στο YouTube στις 4 Φεβρουαρίου 2020, στο οποίο μιλά για τους θανάτους στη Γούχαν κατά τη διάρκεια της επιδημίας COVID-19. (Στιγμιότυπο μέσω των Epoch Times)
Ο κος Λάι δήλωσε: «Οι δημοσιογράφοι-πολίτες αποτελούν βασικό κρίκο του [οικοσυστήματος] της ελευθερίας του Τύπου. Δεν καταπιέζονται μόνο τα [κινεζικά] επίσημα μέσα ενημέρωσης, η ελευθερία του λόγου και η ελευθερία του Τύπου των επίσημων δημοσιογράφων, αλλά καταστέλλονται και οι ιδιώτες δημοσιογράφοι-πολίτες, και μάλιστα πιο σοβαρά.
»Υπάρχουν όλο και λιγότεροι τομείς στους οποίους μπορούν να κάνουν ρεπορτάζ και να παρεμβαίνουν και δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου χώρος γι’ αυτούς. Επειδή το ΚΚΚ θέλει να μονοπωλήσει ολόκληρο το σύστημα του λόγου και το δικαίωμα του λόγου, ουσιαστικά δεν υπάρχει χώρος για να επιβιώσουν οι δημοσιογράφοι-πολίτες.»
Η κα Σενγκ δήλωσε ότι, σε αυτό το σημείο, «δεν υπάρχουν πια δημοσιογράφοι-πολίτες στην Κίνα. Όταν μιλάμε για την ελευθερία του Τύπου, την ελευθερία του λόγου, την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης κλπ στην Κίνα, το Κομμουνιστικό Κόμμα μας έχει δώσει την καλύτερη απάντηση – έχει ήδη δηλώσει ότι τα μέσα ενημέρωσης είναι η φωνή του».
Είναι δύσκολο να ξεπεράσει κανείς το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας (ΚΚΚ) σε υποκρισία. Η ίδια καταπιεστική οργάνωση που προώθησε τη λατρεία της προσωπικότητας του Μάο (και σήμερα κάνει το ίδιο για τον Σι Τζινπίνγκ) έχει δαιμονοποιήσει τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ ως «αίρεση». Παρομοίως, το ΚΚΚ απαιτεί από όλους τους διεθνείς επισκέπτες να ακολουθούν τις επιταγές του, ακόμη και όταν αυτές έρχονται σε σύγκρουση με τους νόμους της χώρας τους.
Ωστόσο, το καθεστώς του ΚΚΚ έχει ανοίξει απροκάλυπτα αστυνομικά τμήματα σε ξένα κράτη, με ρητό σκοπό την παρενόχληση αντιφρονούντων και υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ είναι μεταξύ των στόχων ύψιστης προτεραιότητας. Ο σκηνοθέτης Ματίας Μάγκνασον (Mathias Magnason) αποκαλύπτει την ολοένα και πιο θρασύτατη διεθνική εκστρατεία εκφοβισμού και παρενόχλησης του ΚΚΚ στο ντοκιμαντέρ μικρού μήκους «The Long Arm of Beijing: The CCP’s Global Campaign to Silence Falun Gong» («Το μακρύ χέρι του Πεκίνου: Η παγκόσμια εκστρατεία του ΚΚΚ για τη φίμωση του Φάλουν Γκονγκ»), το οποίο είναι τώρα διαθέσιμο στο διαδίκτυο.
Ο κ. Μάγκνασον παρέχει στέρεο ιστορικό και πολιτικό πλαίσιο για να βοηθήσει τους θεατές να κατανοήσουν πλήρως την τρέχουσα κατάσταση. Αρχικά, το ΚΚΚ χαιρέτισε το Φάλουν Γκονγκ για την ενθάρρυνση ενός υγιούς τρόπου ζωής και θετικών κοινωνικών αξιών. Ωστόσο, το ΚΚΚ γρήγορα άρχισε να ζηλεύει τους αυξανόμενους αριθμούς της πνευματικής άσκησης, οπότε ξεκίνησε μια βίαιη και συντονισμένη εκστρατεία καταστολής που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, τόσο εντός όσο και εκτός των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων της Κίνας.
Λόγω του υγιούς τρόπου ζωής τους, ο οποίος ενισχύεται από ασκήσεις με αργές κινήσεις, οι ασκούμενοι του Φάλουν Γκονγκ γίνονται στόχος για αφαίρεση οργάνων. (Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα)
Λόγω του ελέγχου των μέσων ενημέρωσης και του διαδικτύου, το ΚΚΚ ήταν σε θέση να λογοκρίνει στο εσωτερικό της χώρας τις ειδήσεις για τις μαζικές συλλήψεις, ενώ ταυτόχρονα συκοφαντούσε τους ασκούμενους στις κρατικές ειδησεογραφικές εκπομπές. Με την πάροδο των ετών, οι αναφορές για καταναγκαστική εργασία από τους ασκούμενους του Φάλουν Γκονγκ ήταν ευρέως διαδεδομένες και ανεξάρτητοι ερευνητές εκτός Κίνας κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι εκατοντάδες χιλιάδες κρατούμενοι πιθανότατα εκτελέστηκαν ώστε τα όργανά τους να αφαιρεθούν για την ανθηρή αγορά μεταμοσχεύσεων της Κίνας.
Αποσιώπηση της αντιγνωμίας
Η κριτική τέτοιων πρακτικών (καταναγκαστική εργασία και αφαίρεση οργάνων) είναι ουσιαστικά αδύνατη μέσα στην Κίνα του Σι, αλλά γίνεται επίσης όλο και πιο δύσκολη στο εξωτερικό. Σε μια ανατριχιαστική σκηνή, η Έμιλι Μάγιερς, ασκούμενη με έδρα τη Νέα Υόρκη, περιγράφει απειλητικά τηλεφωνήματα που δέχτηκε αργά τη νύχτα, τα οποία αναπαρήγαγαν μη εξουσιοδοτημένες ηχογραφήσεις ιδιωτικών συνομιλιών που είχε με άλλους συνασκούμενους. Είναι σαφές ότι αυτό παραβιάζει αρκετούς ομοσπονδιακούς και πολιτειακούς νόμους, αλλά οι πράκτορες της ΚΚΚ που εμπλέκονται σε διακρατικές επιχειρήσεις αγνοούν συνεχώς τους κανόνες και τους κανονισμούς άλλων κυρίαρχων κρατών.
Η Έμιλι Μάγιερς υποστηρίζει ότι δέχτηκε τηλεφωνικές απειλές. (Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα)
Οι ύποπτοι πράκτορες της ΚΚΚ συχνά ακολουθούν μια πιο βίαιη, άμεση προσέγγιση. Για παράδειγμα, ο αντιφρονών Ντέιβιντ Λιάνγκ, που ζει στην Αυστραλία, πυροβολήθηκε πολλές φορές από μια ύποπτη ομάδα εκτελεστών. Ομοίως, ο Δρ Πίτερ Γιουάν Λι ξυλοκοπήθηκε μέχρι να χάσει τις αισθήσεις του έξω από το ίδιο του το σπίτι στην Ατλάντα από μια συμμορία που μιλούσε μανδαρινικά.
Ο αντιφρονούντας Ντέιβιντ Λιανγκ, που ζει στην Αυστραλία, πυροβολήθηκε από ύποπτη ομάδα εκτελεστών. (Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα)
Ίσως η πιο τρομακτική εκδήλωση της απαξίωσης των κανόνων από το ΚΚΚ στο εξωτερικό ήταν η εκτεταμένη αποκάλυψη κινεζικών αστυνομικών τμημάτων που λειτουργούν σε ξένες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι εμπειρογνώμονες του κ. Μάγκνασον επισημαίνουν την προφανή υποκρισία, υποστηρίζοντας ότι το ΚΚΚ θα έβγαζε καπνούς από οργή αν οι αμερικανικές υπηρεσίες επιβολής του νόμου άνοιγαν ποτέ αντίστοιχες βάσεις στην ηπειρωτική Κίνα.
Στην πραγματικότητα, κάθε λεπτό του «The Long Arm of Beijing» είναι ένα απαραίτητο εισαγωγικό μάθημα για τη διεθνή εκστρατεία του ΚΚΚ εναντίον κάθε μορφής διαφωνίας. Είναι μια καλή εισαγωγή στις τακτικές του καθεστώτος, αλλά θα έπρεπε να συνοδεύεται από μια λίστα προβολής άλλων μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ που εστιάζουν σε πολλά από τα θέματα και τα περιστατικά στα οποία αναφέρεται η ταινία μικρού μήκους.
Ο ασκούμενος του Φάλουν Γκονγκ Δρ Πίτερ Γιουάν Λι ξυλοκοπήθηκε έξω από το σπίτι του στην Ατλάντα. (Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα)
Πράγματι, υπάρχει ένας αυξανόμενος όγκος έργων που τεκμηριώνουν πειστικά την ενοχή του ΚΚΚ σε μεγάλης κλίμακας εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Για παράδειγμα, το «State Organs» του Ρέιμοντ Ζανγκ (Raymond Zhang) διερευνά τη βιομηχανία αφαίρεσης οργάνων από το καθεστώς, το «Letter From Masanjia» του Λέον Λι (Leon Lee) σκιαγραφεί το προφίλ ενός ασκούμενου του Φάλουν Γκονγκ που επέζησε από ένα στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας, και το «Eternal Spring» του Τζέισον Λόφτους (Jason Loftus) καταγράφει την προσπάθεια ασκουμένων να χακάρουν την κρατική ροή ειδήσεων για να αντικρούσουν τη δυσφημιστική προπαγάνδα του ΚΚΚ (μια εκπληκτική πράξη αντίστασης που αναφέρεται επίσης στην ταινία του κ. Μάγκνασον).
Ασκούμενες του Φάλουν Γκονγκ σε διαλογισμό. (Κέντρο Πληροφόρησης για το Φάλουν Ντάφα)
Ειλικρινά, υπάρχει επείγουσα ανάγκη για μια μεγάλου μήκους έκθεση της εξωτερικής επεκτασιμότητας του ΚΚΚ, επειδή αυτή γίνεται όλο και πιο ευρεία και πιο παρεμβατική. Για παράδειγμα, ο πρόσφατος λεγόμενος Νόμος περί Εθνικής Ασφάλειας του Χονγκ Κονγκ που επιβλήθηκε από το Πεκίνο ισχυρίζεται ότι ισχύει τόσο για τους κατοίκους του Χονγκ Κονγκ όσο και για τους μη κατοίκους, ανεξάρτητα από τον τόπο διαμονής τους. Ουσιαστικά, κωδικοποίησε την εξωτερική επεκτασιμότητα σε Νόμο.
Αναμφισβήτητα, 20 λεπτά δεν είναι αρκετός χρόνος για να περιγραφεί πλήρως η έκταση και ο κίνδυνος της εκστρατείας εκφοβισμού και ανάμειξης του ΚΚΚ στο εξωτερικό, αλλά είναι μια καλή αρχή. Οι επιζώντες των υπερεθνικών τακτικών τρομοκράτησης από το ΚΚΚ αξίζουν πολλά εύσημα που μοιράστηκαν τις ιστορίες τους.
Συνιστάται επειγόντως ως ένα συνοπτικό κάλεσμα αφύπνισης. Το «The Long Arm of Beijing» είναι τώρα διαθέσιμο για προβολή στο διαδίκτυο.
The Long Arm of Beijing
Ντοκιμαντέρ
Σκηνοθέτης: Mathias Magnason
Διάρκεια: 20 λεπτά
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 15 Απριλίου 2024
Βαθμολογήθηκε: 4 αστέρια από 5
Από τον Joe Bendel
Ο Joe Bendel γράφει για τον ανεξάρτητο κινηματογράφο και ζει στη Νέα Υόρκη. Για να διαβάσετε τα πιο πρόσφατα άρθρα του, επισκεφθείτε το JBSpins.blogspot.com
