Μήνας: Φεβρουάριος 2024

Στις 26 Φεβρουαρίου, οι Βέλγοι αγρότες συγκεντρώθηκαν στις Βρυξέλλες, για δεύτερη φορά μέσα σε ένα μήνα, για να διαμαρτυρηθούν για τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), οι οποίες, όπως λένε, τους βγάζουν από την αγορά.

Όπως και οι συνάδελφοί τους αλλού, οι Βέλγοι αγρότες καταγγέλλουν την αύξηση του ενεργειακού κόστους και τις φθηνές εισαγωγές τροφίμων από χώρες εκτός της ΕΕ που, όπως λένε, υποβαθμίζουν τους τοπικούς παραγωγούς.

«Βρισκόμαστε και πάλι εδώ στις Βρυξέλλες σήμερα επειδή η ΕΕ δεν ακούει τα αιτήματά μας», δήλωσε στο Reuters ο Morgan Ody, γενικός συντονιστής μιας εξέχουσας ένωσης αγροτών.

«Παράγουμε τα τρόφιμα, αλλά δεν βγάζουμε τα προς το ζην – εξαιτίας των συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου, της απορρύθμισης και επειδή οι τιμές είναι κάτω από το κόστος παραγωγής. Απαιτούμε από την ΕΕ να κινηθεί σε αυτό το θέμα.»

Η δεύτερη συγκέντρωση των  απογοητευμένων αγροτών στις Βρυξέλλες έγινε με αφορμή την έκτακτη συνεδρίαση των υπουργών Γεωργίας της ΕΕ, στην οποία συζητήθηκαν τρόποι για την άμβλυνση των παραπόνων των διαδηλωτών.

Τις τελευταίες εβδομάδες έχουν σημειωθεί παρόμοιες διαμαρτυρίες, διαφορετικού μεγέθους και έντασης, στη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Ελλάδα και την Πολωνία.

Οι αγρότες σε ολόκληρη την ΕΕ καταγγέλλουν, επίσης, αυτό που θεωρούν υπερβολική γραφειοκρατία της ΕΕ και τις περιοριστικές, «φιλικές προς το κλίμα» πολιτικές που επιβάλλουν οι αξιωματούχοι στις Βρυξέλλες.

«Μας αγνοούν», δήλωσε στο Associated Press η Marieke Van De Vivere, αγρότισσα από τη βόρεια Γάνδη του Βελγίου, καλώντας τους υπουργούς της ΕΕ να επισκεφθούν τους αγρότες που εργάζονται στα χωράφια τους, «για να δουν ότι δεν είναι πολύ εύκολο με τους κανόνες που μας επιβάλλουν».

Κατά την άφιξη των υπουργών Γεωργίας, δεκάδες αγρότες στάθμευσαν τα τρακτέρ τους έξω από τον χώρο της συνάντησης, ενώ εκατοντάδες άλλοι απέκλεισαν τους δρόμους προς την πόλη.

Κάποια στιγμή, αστυνομικοί των ΜΑΤ χρησιμοποίησαν κανόνια νερού για να διαλύσουν τους διαδηλωτές, αφού σωροί από ελαστικά πυρπολήθηκαν κοντά στην περιοχή όπου γινόταν η συνάντηση.

Κατά την άφιξή τους, οι υπουργοί της ΕΕ φάνηκαν να εκφράζουν τη συμπάθειά τους για την κατάσταση των αγροτών.

«Χρειάζεται […] να πούμε στους αγρότες ότι κάτι αλλάζει», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο Γάλλος υπουργός Γεωργίας Marc Fesneau.

«Όχι μόνο βραχυπρόθεσμα, αλλά και μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.»

Ο David Clarinval, υπουργός Γεωργίας του Βελγίου, επέμεινε ότι ο ίδιος και άλλοι αξιωματούχοι της ΕΕ ακούνε «σαφώς τα παράπονά τους [των αγροτών]».

«Κατανοούμε ότι ορισμένοι βρίσκονται σε δύσκολη θέση», δήλωσε, προσθέτοντας ότι «η επιθετικότητα δεν αποτελεί πηγή λύσεων», αναφερόμενος στις κλιμακούμενες αντιδράσεις των αγροτών σε ολόκληρη την ήπειρο.

Στις 30 Ιανουαρίου, εκατοντάδες αγρότες στάθμευσαν τα τρακτέρ τους έξω από το κτίριο του Κοινοβουλίου της ΕΕ, το οποίο φιλοξενούσε σύνοδο κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών.

Ενώ η σύνοδος κορυφής βρισκόταν σε εξέλιξη, οι διαδηλωτές έβαλαν φωτιά σε δεμάτια με άχυρο, πέταξαν μπουκάλια και αυγά κατά της αστυνομίας και πολιόρκησαν το μεγαλύτερο θαλάσσιο λιμάνι της χώρας.

Οι υπουργοί Γεωργίας αναμενόταν να συζητήσουν τρόπους εκτόνωσης της απογοήτευσης των αγροτών και αντιμετώπισης των πιο πιεστικών παραπόνων τους.

Οι προτάσεις περιλαμβάνουν μείωση του αριθμού και της συχνότητας των επιθεωρήσεων στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις και εξαιρέσεις από ορισμένους περιβαλλοντικούς κανόνες για τους αγρότες μικρής κλίμακας.

Οι Βρυξέλλες έχουν ήδη χαλαρώσει ορισμένους από τους πιο αυστηρούς περιορισμούς τους, μετά από μια σειρά διαμαρτυριών που είχαν λάβει χώρα σε άλλα κράτη της ΕΕ.

Για παράδειγμα, αφαιρέθηκε ο στόχος της μείωσης των εκπομπών από τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις από τον «οδικό χάρτη για το κλίμα» και αποσύρθηκε η προτεινόμενη νομοθεσία κατά της χρήσης ορισμένων φυτοφαρμάκων.

Επίσης, εγκαταλείφθηκε η απαίτηση να αφήνουν οι αγρότες ένα ορισμένο τμήμα της γης τους σε αγρανάπαυση με στόχο την «προώθηση της ‘βιοποικιλότητας’».

Νωρίτερα φέτος, οι Γερμανοί αξιωματούχοι προσπάθησαν να εκτονώσουν την κρίση υποσχόμενοι να διατηρήσουν τις φορολογικές απαλλαγές για τους αγρότες, ενώ παράλληλα θα καταργούσαν σταδιακά τις αγροτικές επιδοτήσεις, μέσα σε διάστημα τριών ετών.

Μετά από μαζικές διαμαρτυρίες στη Γαλλία, το Παρίσι απέσυρε τα σχέδιά του να καταργήσει τις επιδοτήσεις ντίζελ και δεσμεύτηκε να χαλαρώσει τους περιβαλλοντικούς κανόνες για τη γεωργική παραγωγή.

 

Ωστόσο, οι αγρότες στη Γαλλία, τη Γερμανία και την υπόλοιπη ΕΕ λένε ότι οι παραχωρήσεις δεν είναι αρκετές και έχουν ορκιστεί να συνεχίσουν τις διαμαρτυρίες τους μέχρι να ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματά τους.

Οι διαμαρτυρίες των Ευρωπαίων αγροτών, με χαρακτηριστική τη χρήση αγροτικών οχημάτων για τον αποκλεισμό αυτοκινητοδρόμων, δρόμων και συνοριακών διαβάσεων, ξεκίνησαν για πρώτη φορά στην Ολλανδία το 2019.

Έκτοτε, έχουν εξαπλωθεί σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου οι αγρότες και άλλοι εργαζόμενοι στον αγροτικό τομέα έχουν κοινά προβλήματα.

Ταυτόχρονες συγκεντρώσεις στην Ισπανία και την Πολωνία

Η διαμαρτυρία της 26ης Φεβρουαρίου στις Βρυξέλλες συνέπεσε με παρόμοιες δράσεις στη Μαδρίτη, όπου οι Ισπανοί αγρότες εξέφρασαν παρόμοια παράπονα χτυπώντας τύμπανα και αποκλείοντας δρόμους.

«Αυτοί οι κανόνες [της ΕΕ] είναι απαράδεκτοι», δήλωσε στο Reuters ο Ρομπέρτο Ροντρίγκεζ, αγρότης από την κεντρική επαρχία της ισπανικής Άβιλα, προσθέτοντας:

«Έχουμε κουραστεί από τη γραφειοκρατία. Θέλουν να δουλεύουμε στα χωράφια την ημέρα και να ασχολούμαστε με τη γραφειοκρατία τη νύχτα.»

Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, οι Ισπανοί αγρότες απέκλεισαν δρόμους σε όλη τη χώρα για να διαμαρτυρηθούν για τον αυξανόμενο πληθωρισμό και τον αθέμιτο ανταγωνισμό από παραγωγούς σε κράτη εκτός ΕΕ.

«Οι αγρότες αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα σε ολόκληρη την ΕΕ», είχε επισημάνει τότε ο αντιπρόεδρος μιας κορυφαίας ισπανικής ένωσης αγροτών.

Με τις διαμαρτυρίες να βρίσκονται σε εξέλιξη στις Βρυξέλλες και τη Μαδρίτη, οι Πολωνοί αγρότες πραγματοποίησαν επίσης διαδηλώσεις κατά της εισροής φθηνών σιτηρών από τη γειτονική Ουκρανία.

Οι Πολωνοί αγρότες έχουν καταγγείλει εδώ και καιρό την απόφαση των Βρυξελλών του 2022 για την άρση των δασμών από τις εισαγωγές τροφίμων από την Ουκρανία.

Τις τελευταίες εβδομάδες, οι Πολωνοί αγρότες διέκοψαν την κυκλοφορία σε όλη την επικράτεια και επέβαλαν de facto αποκλεισμό στα σύνορα της Πολωνίας με την Ουκρανία.

Στις 26 Φεβρουαρίου, απέκλεισαν επίσης ένα συνοριακό πέρασμα με τη Γερμανία, για να προβάλλουν περαιτέρω τα αιτήματά τους.

«Πρόκειται για μια επίδειξη αλληλεγγύης», δήλωσε ο Adrian Wawrzyniak, εκπρόσωπος μιας σημαντικής πολωνικής ένωσης αγροτών.

«Οι Πολωνοί και οι Γερμανοί αγρότες δεν θα επιτρέψουν να συνεχίσουν να εισέρχονται αυτά τα προϊόντα από την Ουκρανία στην ευρωπαϊκή αγορά.»

Μιλώντας από τη Βαρσοβία, ο Πολωνός πρωθυπουργός Ντόναλντ Τουσκ δήλωσε ότι τα παράπονα των αγροτών πρέπει να αντιμετωπιστούν «σε ευρωπαϊκό επίπεδο».

«Η Πολωνία είναι η πρώτη χώρα της ΕΕ [στα σύνορα με την Ουκρανία], αλλά αυτό είναι ένα πρόβλημα της ΕΕ στο σύνολό της – της γεωργίας της ΕΕ στο σύνολό της», δήλωσε στους δημοσιογράφους.

«Η ΕΕ πρέπει να επιλύσει το ζήτημα αυτό σε ευρωπαϊκό επίπεδο, περιλαμβανομένης της στήριξης των Πολωνών γεωργών.»

Του Adam Morrow, με τη συμβολή του Reuters και του Associated Press

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Ο Ηρακλής είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς ήρωες της ελληνικής μυθολογίας. Η υπερφυσική του δύναμη και το απαράμιλλο θάρρος του συνεχίζουν να εμπνέουν ολόκληρο τον λεγόμενο δυτικό κόσμο. Στη σειρά «Αντλώντας σοφία από τους άθλους του Ηρακλή», θα μελετήσουμε τους 12 άθλους του ημίθεου ήρωα, αναζητώντας  τα διδάγματα εκείνα που μπορούν να μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία τις εσωτερικές μας προκλήσεις.

Καθώς αποχαιρετούμε τον δεύτερο μήνα του νέου έτους, οι αποφάσεις που ίσως πήραμε την πρωτοχρονιά για να βελτιώσουμε τη ζωή μας, να απαλλαγούμε από τις κακές συνήθειες των προηγούμενων ετών, ώστε να μπορέσουμε να ζήσουμε πιο ευτυχισμένοι και υγιείς, πρέπει να έχουν ήδη αρχίσει να τίθενται σε εφαρμογή.

Είναι γνωστό ότι τέτοιου είδους αποφάσεις δεν είναι εύκολο να τηρηθούν. Μπορεί να ξεκινάμε με αποφασιστικότητα και μονοσήμαντη εστίαση, αλλά σύντομα ανακαλύπτουμε ότι αποσπάται η προσοχή μας. Τα σκαμπανεβάσματα της ζωής μάς παρασύρουν μακριά από τους στόχους που έχουμε θέσει για τη βελτίωση του εαυτού μας. Η βελτίωση του εαυτού μας μπορεί, μερικές φορές, να μοιάζει με ηράκλειο έργο.

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Ηρακλής κατάφερε να φέρει εις πέρας ακατόρθωτα για έναν κοινό θνητό κατορθώματα. Εξετάζοντάς τα εις βάθος, καθώς διανύουμε το 2024, ίσως ανακαλύψουμε τη σοφία που κρύβουν, ώστε να βοηθηθούμε ο καθείς στην προσωπική του ηράκλεια προσπάθεια. Μέσα στους επόμενους 12 μήνες, θα μελετήσουμε και τους 12 άθλους του ήρωα, έναν προς έναν.

Η μοίρα του Ηρακλή

Όπως μαρτυρά το όνομα του ήρωα, η μοίρα του είναι δεμένη με τη θεά Ήρα: Ηρακλής σημαίνει «κλέος της Ήρας» ή «δόξα της Ήρας», υπονοώντας την κυριαρχία της βασίλισσας των Ολύμπιων θεών πάνω στην ιστορία του.

Καρπός της ένωσης του συζύγου της, Δία, με την Αλκμήνη, σύζυγο του Αμφιτρύωνα, ο Ηρακλής επέσυρε επάνω του την οργή της Ήρας, η οποία αρχίζει να τον κατατρύχει ήδη από τη στιγμή της γέννησής του, στέλνοντας δύο φίδια στην κούνια όπου κοιμάται. Ωστόσο, το βρέφος με την ημιθεϊκή φύση εύκολα τα στραγγαλίζει.

Καθοριστική στιγμή για εκείνον στη νεότητά του στέκεται η επιλογή του δύσβατου δρόμου της Αρετής, αντί για τον εύκολο αλλά μάταιο και αυτοκαταστροφικό δρόμο της Κακίας, όταν τις συναντά ως δύο όμορφες κοπέλες σε ένα σταυροδρόμι, σύμφωνα με την αφήγηση του Ξενοφώντα.

Η μοίρα του θα φτάσει στο σημείο της εκπλήρωσης, όταν η Ήρα του στέλνει τη μανία, υπό την επήρεια της οποίας σκοτώνει τη σύζυγό του, Μεγάρα, και τα παιδιά τους. Όταν ο ήρωας ξαναβρίσκει τα λογικά του και συνειδητοποιεί την αποτρόπαιη πράξη του, πηγαίνει στο Μαντείο των Δελφών για να μάθει τι πρέπει να κάνει για να εξαγνιστεί από το τρομερό έγκλημα που διέπραξε. Το μαντείο τού λέει ότι είναι το θέλημα των θεών να υπηρετήσει τον Ευρυσθέα, συγγενή του και βασιλιά των Μυκηνών, και να εκτελέσει τους 10 άθλους που εκείνος θα του αναθέσει. Καθώς ο Ευρυσθέας  δεν αναγνωρίζει τα δύο από τα κατορθώματα του ήρωα, με την αιτιολογία ότι ο Ηρακλής δεν τα ολοκλήρωσε μόνος του αλλά με βοήθεια, τον στέλνει σε δύο επιπλέον αποστολές – 12 συνολικά. Ολοκληρώνοντας τα καθήκοντά του,  ξεπληρώνει τις αμαρτίες του και γίνεται ικανός να φθάσει στη θέωση: όταν πεθαίνει, οι θεοί τον παίρνουν στον Όλυμπο – στον ουρανό – όπου γίνεται αθάνατος.

Ο πρώτος άθλος: Το λιοντάρι της Νεμέας

Η πρώτη εντολή που δίνει ο Ευρυσθέας στον Ηρακλή είναι να σκοτώσει το λιοντάρι της Νεμέας. Επρόκειτο για ένα γιγάντιο θηρίο, το οποίο είχε γεννηθεί από τον Τυφώνα και την Έχιδνα ή από τον Όρθρο και τη Χίμαιρα. Μία άλλη εκδοχή το παρουσιάζει ως απόγονο του Δία και της Σελήνης και λέει ότι έπεσε στη γη από το φεγγάρι. Το δέρμα του ήταν αδιαπέραστο και, άτρωτο καθώς ήταν, τρομοκρατούσε τους ανθρώπους και λεηλατούσε τα κοπάδια τους, χωρίς κανείς να τολμά να το αντιμετωπίσει.

Πηγαίνοντας να συναντήσει το λιοντάρι, ο Ηρακλής φιλοξενήθηκε από έναν βοσκό της περιοχής, τον Μόλορχο. Ο ήρωας ζήτησε από τον Μόλορχο να τον περιμένει 30 ημέρες και, αν επέστρεφε, να κάνει μια θυσία στον Δία. Αν όμως δεν τα κατάφερνε, του ζήτησε να κάνει τη θυσία προς τιμήν του ιδίου. Λέγεται ότι ο Μόλορχος ήταν ο πρώτος που απέδωσε στον Ηρακλή θεϊκές τιμές.

Ο Ηρακλής συνέχισε τον δρόμο του, αναζητώντας το λιοντάρι. Όταν τελικά το ανακάλυψε, προσπάθησε να το τοξεύσει, αλλά ούτε τα βέλη του ούτε το σπαθί ούτε το ρόπαλό του στάθηκαν ικανά να το βλάψουν. Τότε, ο Ηρακλής κατάλαβε ότι θα έπρεπε να το σκοτώσει με γυμνά χέρια. Χωρίς να δειλιάσει, κυνήγησε το λιοντάρι, μέχρι που εκείνο κατέφυγε σε μία σπηλιά με δύο εισόδους. Ο Ηρακλής έκλεισε με μεγάλες πέτρες τη μία είσοδο και μπήκε από την άλλη. Μέσα στη σπηλιά, πάλεψε με το λιοντάρι, καταφέρνοντας τελικά να το στραγγαλίσει, όπως φαίνεται στον πίνακα του Φλαμανδού μπαρόκ ζωγράφου και διπλωμάτη Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς [Peter Paul Rubens, 1577-1640].

Μετά από τη νίκη του, ο Ηρακλής θέλησε να γδάρει το ζώο, για να πάρει το τομάρι του και να το φορέσει ως μανδύα που θα τον προστάτευε από κάθε χτύπημα. Λέγεται ότι το κατάφερε με τη βοήθεια της θεάς Αθηνάς, η οποία του υπέδειξε να χρησιμοποιήσει τα νύχια του ίδιου του λιονταριού, αφού κανένα μαχαίρι ή σπαθί δεν μπορούσε να καταστρέψει το δέρμα του.  Ύστερα, φόρεσε τη λεοντή και πήγε στις Μυκήνες, για να δείξει στον Ευρυσθέα ότι ο πρώτος άθλος είχε εκτελεστεί με επιτυχία. Στη διαδρομή συνάντησε τον Μόλορχο, ο οποίος ήταν έτοιμος να θυσιάσει σε αυτόν ένα κριάρι. Τον πρόλαβε και θυσίασαν μαζί το ζώο στον πατέρα Δία.

Όταν ο Ηρακλής έφτασε στις Μυκήνες ντυμένος με τη λεοντή, όπως φαίνεται στο γλυπτό του Φλαμανδού γλύπτη του 17ου αιώνα Λούκας Φεϊντέρμπε [Lucas Faydherbe, 1617-1697], λέγεται ότι ο βασιλιάς φοβήθηκε τόσο βλέποντάς τον, που αποφάσισε να μην τον ξαναφήσει να μπει στην πόλη, αλλά θα έπρεπε, εφ’ εξής, να δείχνει ότι ολοκλήρωσε το έργο του έξω από τα τείχη. Επιπλέον, ο Ευρυσθέας ζήτησε να του φτιάξουν ένα χάλκινο πιθάρι, για να κρύβεται μέσα σε αυτό κάθε φορά που εμφανιζόταν ο Ηρακλής.

 

Θεμελιώνοντας τον πρώτο στόχο 

Ποια είναι τα διδάγματα που μπορούμε να αντλήσουμε από αυτή την ιστορία;

Πρώτον, νομίζω ότι είναι απαραίτητο να θυμόμαστε ότι ήταν μοιραίο για τον Ηρακλή να ξεκινήσει αυτό το ταξίδι, προκειμένου να εξιλεωθεί για τις αμαρτίες του και να ανέβει στον ουρανό. Πώς ξεκινάμε να κατευθύνουμε τους στόχους μας στην αρχή της χρονιάς; Με το να επικεντρωνόμαστε στους σωστούς στόχους, δηλαδή στη διόρθωση των στοιχείων του χαρακτήρα μας, τα οποία είναι καταστροφικά και επιβλαβή για τη ζωή μας.

Ίσως η αντίδραση του βασιλιά Ευρυσθέα απέναντι στον Ηρακλή, όταν αυτός επιστρέφει, σχετίζεται με το παραπάνω σημείο. Η κοσμική δύναμη του βασιλιά σημαίνει ελάχιστα μπροστά σε κάποιον που προσπαθεί και καταφέρνει να πληρώσει για τις αμαρτίες του. Ο βασιλιάς, μάλιστα, τρέχει και κρύβεται όταν εμφανίζεται ο Ηρακλής, αποδεχόμενος με αυτόν τον τρόπο την ανωτερότητα του ήρωα. Μήπως αυτό υποδηλώνει ότι η αληθινή αρχοντιά, η ‘βασιλική’ ποιότητα, καθορίζεται από το πόσο θάρρος μπορούμε να επιστρατεύσουμε για να αντιμετωπίσουμε την αμαρτωλή μας φύση;

Δεύτερον, στη θυσία που ζητά ο Ηρακλής από τον Μόλορχο κρύβεται μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: Ο Ηρακλής ζητά να τιμηθεί προσωπικά όχι αν πετύχει, αλλά αν αποτύχει. Αν πετύχει, η τιμή πηγαίνει στον πατέρα του στον Όλυμπο. Μόνο αν αποτύχει, θα τιμηθεί ο ίδιος με μια θυσία. Για εμένα, αυτό υποδηλώνει τη σημασία και τη δυσκολία της προσπάθειας να εξιλεωθούμε για τις αμαρτίες μας. Το έργο είναι δύσκολο αλλά τιμητικό, τόσο τιμητικό, μάλιστα, που οι προσπάθειές μας και μόνο, ακόμη και όταν αποτυγχάνουμε, δικαιολογούν τον έπαινο. Η επιτυχία των προσπαθειών μας, ωστόσο, ανήκει στον Θεό.

Ένα τρίτο σημείο είναι το γεγονός ότι το λιοντάρι δεν μπορούσε να νικηθεί με κανένα όπλο, αλλά έπρεπε να εγκλωβιστεί σε μια σπηλιά και να στραγγαλιστεί. Πράγματι, συχνά τείνουμε να αναζητούμε βοήθεια από εξωτερικές πηγές, ενώ αυτό που θέλουμε να καταπολεμήσουμε, να ‘σκοτώσουμε’ και να αλλάξουμε βρίσκεται μέσα στο ίδιο μας το μυαλό και την καρδιά, στην ‘εσωτερική μας σπηλιά’. Έχει ειπωθεί ότι η βασιλεία των ουρανών βρίσκεται μέσα μας.

Ποιες είναι οι αμαρτίες που εμποδίζουν την πορεία μας προς τη θέωση; Και, όταν τις έχουμε ανακαλύψει κρυμμένες στην ‘εσωτερική μας σπηλιά’, μπορούμε να κάνουμε το επόμενο βήμα και να σταματήσουμε να τις τροφοδοτούμε;

Το τέταρτο σημείο είναι το ότι η καταστροφή του περιβλήματος του λιονταριού μπορούσε να προέλθει μόνο από το ίδιο το ζώο. Δηλαδή, το δέρμα του λιονταριού μπορούσε να σχιστεί μόνο με το νύχι του ίδιου του λιονταριού. Επίσης, ο Ηρακλής το φόρεσε ως προστατευτικό μανδύα. Η κοπή του δέρματος μπορεί να υποδηλώνει ότι πρέπει να κοιτάζουμε πέρα από την επιφάνεια για να ανακαλύψουμε βαθύτερα στρώματα νοήματος. Δηλαδή, πρέπει να κατανοήσουμε την αμαρτία – τη φύση της και τις συνέπειές της – ώστε να αποκτήσουμε βαθύτερη αντίληψη του πώς μας κυριεύει. Και, ίσως, η κερδισμένη αυτή διορατικότητα σταθεί ικανή να μας προστατεύσει στη συνέχεια του ταξιδιού μας.

Ο πρώτος άθλος του Ηρακλή ήδη μας έχει προσφέρει αρκετά στοιχεία για μια στέρεη βάση, πάνω στην οποία μπορούμε να θεμελιώσουμε τις προσπάθειές μας για αλλαγή και βελτίωση του εαυτού μας. Στη συνέχεια της σειράς, μέσα στους επόμενους μήνες, θα δούμε τα μηνύματα που μπορούμε να αντλήσουμε από τους ακόλουθους άθλους του ήρωα, ώστε οι προσπάθειες αυτές να καρποφορήσουν.

Κύριες πηγές για τη συγγραφή αυτής της σειράς είναι η «Βιβλιοθήκη της ελληνικής μυθολογίας» του Απολλόδωρου (2ος αι. π.Χ.), εκτός από τις περιπτώσεις όπου σημειώνεται διαφορετικά, και, δευτερευόντως, το «Εγχειρίδιο της Οξφόρδης για τον Ηρακλή».

Του Eric Bess

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

 

 

Ο Χουά Τούο ήταν ένας γιατρός στην Κίνα του 2ου αιώνα μ.Χ., ο οποίος, σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής, διέγνωσε την ύπαρξη όγκου στον εγκέφαλο του φημισμένου Κινέζου πολέμαρχου Τσάο Τσάο [Cao Cao]. Ο Χουά Τούο προσφέρθηκε να χειρουργήσει τον Τσάο Τσάο για να αφαιρέσει τον όγκο, αλλά ο Τσάο Τσάο, φοβούμενος ότι ο Χουά Τούο ήθελε να τον σκοτώσει, διέταξε να τον ρίξουν στη φυλακή.

«Ο Τσάο Τσάο τον είχε καλέσει ως προσωπικό του γιατρό. Φαίνεται πως είτε θύμωσε όταν ο Χουά Τούο δεν του έδωσε πρόσθετη θεραπεία είτε τον υποψιάστηκε για απόπειρα δολοφονίας όταν πρότεινε χειρουργική επέμβαση στον εγκέφαλο ως θεραπεία για τους έντονους πονοκεφάλους του», γράφει ο Σουμπούτι Νταρμανάντα [Subhuti Dharmananda], διευθυντής του Ινστιτούτου Παραδοσιακής Ιατρικής στο Όρεγκον.

Αυτή η περίπτωση αναφέρεται επίσης στο άρθρο «The Life and Medical Practice of Hua Tuo», που δημοσιεύτηκε στο Pacific Journal of Oriental Medicine:

«Ο Χουά Τούο εξέτασε τον Τσάο Τσάο και ανέφερε ότι οι πονοκέφαλοι του προκλήθηκαν από τον αέρα και το υγρό που συσσωρεύονταν μέσα στο κρανίο του. Είπε ότι η θεραπεία ήταν άχρηστη και ότι έπρεπε να κάνει αναισθησία στον Τσάο Τσάο, να ανοίξει το κρανίο και να αφαιρέσει τη μάζα», έγραψε ο Μπράιαν Μέι, προσθέτοντας ότι η ιστορία είναι παρμένη από το αρχαίο κινεζικό βιβλίο «Τα τρία βασίλεια».

Πώς κατέληξε ο Χουά Τούο στο συμπέρασμα ότι ο πόνος που βίωνε ο Τσάο Τσάο ήταν αποτέλεσμα όγκου; Πώς καταλάβαινε τις ασθένειες που κρύβονταν μέσα στα σώματα των ασθενών του, χωρίς την αρωγή αξονικής ή μαγνητικής τομογραφίας; Η φήμη του οφείλεται τόσο στις ακριβείς του διαγνώσεις όσο και  στις αποτελεσματικές και εξαιρετικά προηγμένες για την εποχή θεραπείες που εφάρμοζε.

«Είναι γνωστός για την καθοδήγηση της πρακτικής της λαπαροτομίας και της μεταμόσχευσης οργάνων, με χρήση αναισθητικών, ενώ είναι ο πρώτος Κινέζος χειρουργός που έκανε χειρουργικές επεμβάσεις στην κοιλιά, περιλαμβανομένων της σπληνεκτομής και της κολοστομίας. Στον τομέα της νευρολογίας, ο Χουά Τούο ασχολήθηκε με τη θεραπεία των πονοκεφάλων και της παράλυσης», σύμφωνα με το άρθρο «Ο πρώτος χειρουργός της Κίνας: Χουά Τούο» του Ρ. Σέην Ταμπς [R. Shane Tubbs], καθηγητή νευροχειρουργικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Tulane στη Νέα Ορλεάνη της Λουιζιάνα, το οποίο δημοσιεύθηκε στο Journal of the International Society of Pediatric Neurosurgery το 2011.

Πώς «έβλεπε» ο Χουά Τούο μέσα στο σώμα;

Η κινεζική ιατρική χρησιμοποιεί διάφορους τρόπους για να προσδιορίζει τι συμβαίνει μέσα στο σώμα με βάση εξωτερικά συμπτώματα, ένα από τα οποία είναι η αίσθηση του παλμού. Η ευαισθησία του παλμού, που αλλάζει ανάλογα με τις αλλαγές στο σώμα, ήταν από τα κυριότερα εργαλεία των μεγάλων γιατρών της κινεζικής παράδοσης. Αλλά, στην περίπτωση του Τσάο Τσάο, ακόμα κι αν η ανωμαλία βρέθηκε στο κεφάλι, πώς ήξερε ο Χουά Τούο ότι επρόκειτο για όγκο;

«Λέγεται ότι ορισμένοι γιατροί της αρχαίας παραδοσιακής κινέζικης ιατρικής (TCM) είχαν μεταφυσικές ικανότητες, δηλαδή  υψηλή διαισθητική ικανότητα που τους επέτρεπε να αισθάνονται και να βλέπουν αυτά που βρίσκονται πέρα ​​από τον φυσικό – ορατό – κόσμο», γράφει ο Δρ Σιανγκ Τζουν [Dr Xiang Jun], γιατρός και βελονιστής.

 

Ο Χουά Tούο καλλιεργούσε το Τάο. Λέγεται ότι στράφηκε στις θεότητες, προκειμένου να βελτιώσει τον εαυτό του και τις ικανότητές του. Οι κινεζικοί θρύλοι συχνά αναφέρουν ταοϊστές με υπερφυσικές δυνάμεις. Ορισμένοι σύγχρονοι επιστήμονες έχουν επίσης μελετήσει πώς οι πνευματικές πρακτικές μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να αναπτύξουν ικανότητες που θεωρούνται υπερφυσικές.

Για παράδειγμα, ο Ντην Ράντιν [Dean Radin], επικεφαλής επιστήμονας στο Ινστιτούτο Noetic Sciences (Noetics-supermind, η μελέτη άλλων διαστάσεων του νου), έχει γράψει εκτενώς για πνευματικές πρακτικές και αναφορές υπερφυσικών ικανοτήτων σε όλη την ανθρώπινη ιστορία.

Στο βιβλίο του «The Super Ordinary: Science, Yoga, and the Evidence of Extraordinary Psychic Abilities» («Το Υπερ-φυσικό: Επιστήμη, γιόγκα και οι αποδείξεις εξαιρετικών υπερφυσικών ικανοτήτων», ο κος Ράντιν γράφει:

«Για έναν ακαδημαϊκό με δυτική μόρφωση, η τηλεπάθεια θεωρείται κάτι το υπερφυσικό και, επομένως, εξαιρετικό. Αλλά για έναν έμπειρο γιόγκι είναι απλώς ένα συνηθισμένο μικρό σίντι [siddhi – σανσκριτικός όρος για το επίτευγμα στον διαλογισμό ή δύναμη].

Ο Νταρμανάντα έγραψε για τον Χουά Τούο:

«Όντας ένας καταξιωμένος ταοϊστής, δεν αναζητούσε φήμη ή περιουσία, παρόλο που κέρδισε πολλές τιμές.»

Όταν ο Τσάο Τσάο διέταξε τη φυλάκιση του Χουά Τούο το 207 μ.Χ., ο γιατρός ήταν ήδη 97 ετών, αναφέρει ο Νταρμανάντα, επικαλούμενος τα «Αρχεία της Δυναστείας Γουέι» [Wei Zhi]. Λέγεται ότι ακόμη και σε τόσο προχωρημένη ηλικία, ο Χουά Τούο ήταν εντελώς υγιής και το σώμα του βρισκόταν σε νεανική κατάσταση.

«Γνωρίζοντας καλά πώς να διατηρεί την υγεία του, ο Χουά Τούο παρέμενε ακμαίος ακόμα κι όταν ήταν σχεδόν 100 ετών – γι’ αυτό αποκαλούνταν αθάνατος», έγραψε ο Νταρμανάντα.

Ο πρώτος ευρέως γνωστός χειρουργός στην Κίνα

Αν και οι αρχαίες χειρουργικές μέθοδοι δεν αποτελούν μέρος της σύγχρονης κινεζικής ιατρικής, υπάρχουν πολλά αρχεία για τις επεμβάσεις που εκτελούσε ο Χουά Τούο, χρησιμοποιώντας τη δική του μέθοδο αναισθησίας για να βοηθήσει τους ασθενείς του.

Ένα από τα κατορθώματα του Χουά Τούο, η χειρουργική στην κοιλιά, περιγράφεται στο βιβλίο «China’s First Surgeon: Hua Tuo»:

«Σε μία περίπτωση χειρουργικής επέμβασης στην κοιλιά, ο Χουά Tούo διέταξε τον ασθενή του να πιει ένα αφέψημα βοτάνων και, μόλις ο ασθενής έχασε τις αισθήσεις του, έκανε την τομή.»

 

Το αφέψημα βοτάνων που αναφέρεται στο άρθρο είναι ένα αναισθητικό που επινόησε ο Χουά Tούο για να κάνει τον ασθενή να αισθάνεται λίγο ή καθόλου πόνο κατά τη διάρκεια της επέμβασης.

Ο Νταρμανάντα αφηγείται και μία άλλη ιστορία για το πώς ο Χουά Tούο έκανε χειρουργική επέμβαση στην κοιλιά:

«Ένας ασθενής που υπέφερε από πόνους στην κοιλιά για περισσότερες από 10 ημέρες και είχε κερώσει τα γένια και τα φρύδια του, πήγε στον Χουά Tούο για βοήθεια. Αφού ο γιατρός διαπίστωσε την κατάσταση της κοιλιακής του χώρας, του ζήτησε να πιει ένα αναισθητικό, στη συνέχεια άνοιξε και εξέτασε την κοιλιακή κοιλότητα, αφαίρεσε το άρρωστο μέρος, έραψε την κοιλιακή κοιλότητα και συνταγογράφησε μερικά βότανα. Μετά από 100 ημέρες, ο ασθενής ήταν υγιής.»

Δάσκαλος βελονισμού

Στην κινεζική ιατρική, η ασθένεια μπορεί να θεραπευτεί ή να ανακουφιστεί προσωρινά μέσω του βελονισμού. Λέγεται ότι οι δεξιότητες του Χουά Tούο στον βελονισμό ήταν εξαιρετικές και είναι γνωστός ως ένας από τους καλύτερους βελονιστές στην ιστορία. Η σειρά των σημείων βελονισμού ονομάζεται Hua Tuo Jiaji (όπου jia = επένδυση και ji = σπονδυλική στήλη).

«Τα σημεία βελονισμού Χουά Tούο, γνωστά ως Χουά Tούο Τζιάτζι, βρίσκονται σε μια σειρά κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης, και στις δύο πλευρές. Αυτά τα σημεία αποδίδονται στον Χουά Tούο επειδή, όπως λέγεται, προτιμούσε να θεραπεύει ορισμένες ασθένειες με τη βοήθεια αυτών των σημείων», γράφει ο Νταρμανάντα.

 

Αν και ο Χουά Tούο κατέγραψε τις γνώσεις και την εμπειρία του σε βιβλία, αυτά τα βιβλία χάθηκαν. Ωστόσο, έχουν διασωθεί πολλές ιστορίες για την ιδιοφυΐα του. Μία από αυτές περιγράφει πώς ο Χουά Tούο έσωσε τη ζωή μίας εγκύου, της οποίας το παιδί είχε πεθάνει μέσα στη μήτρα.

«Μετά από μία αποβολή, μία γυναίκα ήρθε στον γιατρό παραπονούμενη για έντονο πόνο στην κοιλιά. Αφού έλεγξε τον σφυγμό της γυναίκας, ο Χουά Tούο διέγνωσε ότι κυοφορούσε δίδυμα, ένα εκ των οποίων ήταν νεκρό. Με μία μόνο συνεδρία βελονισμού, ο Χουά Τούο προκάλεσε θνησιγένεια και η μήτρα της γυναίκας απαλλάχθηκε από το νεκρό έμβρυο», γράφει ο καθηγητής Ταμπς και οι συγγραφείς του «China’s First Surgeon: Hua Tuo».

Μία άλλη επιτυχής επέμβαση του Τούο ήταν αυτή στο χέρι του στρατηγού Γκουάν Γιου, ο οποίος είχε τραυματιστεί από ένα δηλητηριασμένο βέλος στη μάχη. Η ιστορία λέει πως, ενώ ο Χουά Τούο χειρουργούσε το τραυματισμένο χέρι του στρατηγού, εκείνος έπαιζε σκάκι με το άλλο.

 

Ο Χουά Τούο διέπρεψε ως γιατρός λόγω της πρακτικότητας, της συμπόνιας και της ειλικρίνειάς του. Οι βαθιές γνώσεις για τις θεραπείες με βότανα και οι καινοτόμες τεχνικές του συνέβαλλαν να εδραιωθεί η ιατρική εμπειρογνωμοσύνη των Γου Που και Φαν Α και του απέφεραν τον σεβασμό πολλών από τους πιο υψηλούς γιατρούς της Κίνας. Όντας ο πρώτος χειρουργός της Κίνας και πρωτοπόρος του βελονισμού, ο Χουά Τούο χάρισε σε πολλούς από τους ασθενείς του μακροζωία και καλή υγεία. Τα επιτεύγματά του ήταν εξαιρετικά και οι ταοϊστές τον τιμούν ως ιατρικό αθάνατο.

Της Maria Han

Επιμέλεια: Βαλεντίνα Λισάκ & Αλία Ζάε

Ο πρώην πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ο οποίος είναι τώρα αναπληρωτής επικεφαλής του ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας που ελέγχει την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» της Μόσχας στην Ουκρανία, απείλησε με πυρηνικό πλήγμα κατά της Ουάσιγκτον, εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους ενεργήσουν για να αναγκάσουν τη Ρωσία να εγκαταλείψει τα εδαφικά της κέρδη στην Ουκρανία.

Ο κ. Μεντβέντεφ έχει απειλήσει με πυρηνικό πλήγμα αρκετές φορές εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία, πιο πρόσφατα το καλοκαίρι του 2023, όταν η πολυδιαφημισμένη ουκρανική αντεπίθεση φαινόταν μεγάλη, πριν τελικά αποτύχει να πάρει πίσω εδάφη που η Ρωσία προσάρτησε και τώρα αποκαλεί δικά της.

Καθώς τα ρωσικά ανώτατα κλιμάκια πιστεύουν ότι μια άλλη ουκρανική αντεπίθεση μπορεί να είναι στα σκαριά, ο κ. Μεντβέντεφ εξέδωσε μια νέα πυρηνική προειδοποίηση. Ενώ το περιεχόμενό της είναι βασικά το ίδιο με τις προηγούμενες προειδοποιήσεις, φαίνεται ότι είναι η πρώτη φορά που ο κ. Μεντβέντεφ απειλεί με χρήση πυρηνικών όπλων εάν η Ουκρανία και οι δυτικοί υποστηρικτές της προσπαθήσουν να αναγκάσουν τη Μόσχα να παραιτηθεί από τον έλεγχο των περιοχών Ντονέτσκ, Χερσώνα, Λουχάνσκ και Ζαπορίζια, για τις οποίες το Κρεμλίνο λέει ότι αποτελούν μέρος της Ρωσίας.

«Οι προσπάθειες να επιστρέψει η Ρωσία στα σύνορα του 1991 θα οδηγήσουν μόνο σε ένα πράγμα», έγραψε ο κ. Μεντβέντεφ σε μια κυριακάτικη ανάρτηση στο Telegram. «Προς έναν παγκόσμιο πόλεμο με τις δυτικές χώρες, χρησιμοποιώντας ολόκληρο το στρατηγικό οπλοστάσιο του κράτους μας».

 

Η αναφορά στα «σύνορα του 1991» σημαίνει τη Ρωσία χωρίς τις τέσσερεις περιοχές που απέσπασε από την Ουκρανία μέσω του πολέμου. Η Ρωσία διαθέτει τον μεγαλύτερο αριθμό πυρηνικών κεφαλών από κάθε άλλη χώρα, σύμφωνα με την Ένωση Ελέγχου Όπλων, η οποία υπολογίζει τον αριθμό τους σε 5.889.

Ο κ. Μεντβέντεφ, στενός σύμμαχος του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, συνόδευσε την απειλή του με έναν κατάλογο στόχων: «Κίεβο, Βερολίνο, Λονδίνο και Ουάσιγκτον», καθώς και «όλα τα άλλα όμορφα ιστορικά μέρη, τα οποία περιλαμβάνονται εδώ και καιρό στους στόχους επίθεσης της πυρηνικής μας τριάδας».

Επέμεινε ότι η ηγεσία της Ρωσίας δεν θα διστάσει να λάβει «δύσκολες αποφάσεις» σχετικά με τη χρήση πυρηνικών όπλων, εάν η Ουκρανία και οι δυτικοί σύμμαχοί της προσπαθήσουν να εκδιώξουν τις δυνάμεις του Κρεμλίνου από εδάφη που η Μόσχα θεωρεί αναπόσπαστο τμήμα της Ρωσίας.

«Θα το τολμήσουμε, αν μια χώρα 1.000 ετών, η μεγάλη μας πατρίδα, βρίσκεται στα πρόθυρα του αφανισμού και οι θυσίες που έκανε ο ρωσικός λαός επί αιώνες είναι μάταιες;» ρώτησε ο κ. Μεντβέντεφ.

«Η απάντηση είναι προφανής», πρόσθεσε.

 

Η τελευταία προειδοποίηση του κ. Μεντβέντεφ έρχεται στο τέλος μιας σειράς εξελίξεων που σχετίζονται με τα πυρηνικά. Αυτές περιλαμβάνουν την αποχώρηση της Ρωσίας από τη συνθήκη απαγόρευσης των πυρηνικών δοκιμών, τη δοκιμαστική εκτόξευση πυραύλου με πυρηνικές ικανότητες από υποβρύχιο και τη μετακίνηση ενός άγνωστου αριθμού πυρηνικών όπλων στη γειτονική Λευκορωσία, πιο κοντά στα σύνορα με την Πολωνία, χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ.

Ρωσικά διαστημικά όπλα;

Η προειδοποίηση έρχεται επίσης την ώρα που δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια δυνητικής βοήθειας προς την Ουκρανία παραμένουν καθηλωμένα στο Κογκρέσο, με ορισμένους Αμερικανούς βουλευτές να προειδοποιούν ότι η Ρωσία διαθέτει αντιδορυφορικά όπλα που θα μπορούσαν να απειλήσουν το μεγαλύτερο μέρος των πολιτικών και στρατιωτικών υποδομών της Αμερικής.

Την περασμένη εβδομάδα, ο επικεφαλής της Επιτροπής Πληροφοριών της Βουλής των Αντιπροσώπων εξέδωσε δήλωση με την οποία καλούσε την κυβέρνηση Μπάιντεν να αποχαρακτηρίσει πληροφορίες σχετικά με μια «σοβαρή απειλή για την εθνική ασφάλεια», την οποία ο Λευκός Οίκος επιβεβαίωσε αργότερα ότι επρόκειτο για ένα αναδυόμενο αντιδορυφορικό όπλο.

Η απόφαση του προέδρου της επιτροπής Μάικ Τέρνερ (R-Ohio) να εκδώσει την προειδοποίηση προκάλεσε επικρίσεις από ορισμένους συναδέλφους του Ρεπουμπλικανούς, οι οποίοι τον κατηγόρησαν ότι μεγαλοποίησε την απειλή για να περάσει ένα νομοσχέδιο για τη βοήθεια προς την Ουκρανία.

Η Ρωσία απέρριψε την προειδοποίηση, χαρακτηρίζοντάς την τέχνασμα με σκοπό να ωθήσει το Κογκρέσο να εγκρίνει περισσότερη βοήθεια.

«Είναι προφανές ότι ο Λευκός Οίκος προσπαθεί, με δόλωμα ή δόλο, να ενθαρρύνει το Κογκρέσο να ψηφίσει ένα νομοσχέδιο για τη διάθεση χρημάτων – αυτό είναι προφανές», δήλωσε στους δημοσιογράφους την περασμένη εβδομάδα ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ.

Ο κ. Τέρνερ εξέδωσε αργότερα μια συμπληρωματική δήλωση, λέγοντας ότι η γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε στην πρώτη προειδοποίησή του – δηλαδή ότι το θέμα ήταν «σοβαρό» – είχε ξεκαθαριστεί με την κυβέρνηση Μπάιντεν, η οποία επίσης δεν είχε αντίρρηση για την ενημέρωση του Κογκρέσου από τον κ. Τέρνερ σχετικά με αυτή την «απειλή εθνικής ασφάλειας».

Ο Λευκός Οίκος επιβεβαίωσε, στη συνέχεια, τις πληροφορίες που έδειχναν ότι η Ρωσία έχει αποκτήσει ικανότητα αντιδορυφορικής κρούσης, αλλά σημείωσε ότι δεν είναι ακόμη επιχειρησιακή.

«Δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι έχουν λάβει απόφαση να προχωρήσουν στην πραγματοποίηση οτιδήποτε στο διάστημα», δήλωσε ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν στους δημοσιογράφους την περασμένη εβδομάδα.

«Λοιπόν, αυτό που ανακαλύψαμε: υπήρχε η δυνατότητα να εξαπολυθεί ένα σύστημα στο διάστημα, το οποίο, θεωρητικά, θα μπορούσε να κάνει κάτι που θα ήταν επιζήμιο. Δεν έχει συμβεί ακόμη», δήλωσε ο πρόεδρος Μπάιντεν, προσθέτοντας ότι ελπίζει αυτό να μην συμβεί.

Ο Τζον Κίρμπι, σύμβουλος επικοινωνίας του Λευκού Οίκου για θέματα εθνικής ασφάλειας, δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι η αντιδορυφορική ικανότητα της Ρωσίας είναι «ανησυχητική», αλλά δεν αποτελεί άμεση απειλή.

Αυτό συμβαίνει τη στιγμή που η στρατιωτική εκστρατεία της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας πλησιάζει την επέτειο των δύο ετών, με αυξημένη δραστηριότητα τόσο στην πρώτη γραμμή όσο και στον πληροφοριακό χώρο.

Άλλη μια ουκρανική αντεπίθεση;

Η Ρωσία στις 19 Φεβρουαρίου κέρδισε την πολύμηνη μάχη για την Αβντίεβκα στην ανατολική περιοχή του Ντονέτσκ, μια εξέλιξη που ο πρόεδρος της Ρωσίας χαιρέτισε ως «σημαντική νίκη».

Αυτό συνέβη λίγες ημέρες αφότου ο Ουκρανός συνταγματάρχης Ολεξάντρ Σύρσκι, ο νέος στρατιωτικός διοικητής του Κιέβου, ανακοίνωσε ότι διέταξε τα ουκρανικά στρατεύματα να αποσυρθούν από την Αβντίεβκα, «για να αποφύγουν την περικύκλωση και να διαφυλάξουν τις ζωές των στρατιωτών».

Ο κ. Πούτιν φέρεται να δήλωσε στις 18 Φεβρουαρίου από το Tass ότι η Μόσχα είναι έτοιμη για ειρηνευτικές συνομιλίες.

«Δεν ξέρω αν το θέλουν σήμερα», είπε σε συνέντευξή του στη ρωσική κρατική τηλεόραση, πριν προσθέσει: «Είμαστε έτοιμοι για διάλογο».

Εν τω μεταξύ, ο συνταγματάρχης Σεργκέι Ρούντσκοϊ, πρώτος αναπληρωτής αρχηγός του ρωσικού Γενικού Επιτελείου, αναφέρθηκε από το ρωσικό κρατικό μέσο ενημέρωσης Tass λέγοντας ότι μια άλλη ουκρανική αντεπίθεση θα μπορούσε να είναι στα σκαριά.

«Οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις εξακολουθούν να διατηρούν τη μαχητική τους ικανότητα να διεξάγουν ενεργές επιχειρήσεις. Στο μέλλον, υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρξει μεγάλης κλίμακας στρατιωτική βοήθεια από τη Δύση, δεν μπορεί να αποκλειστεί άλλη μια απόπειρα αντεπίθεσης», δήλωσε.

Η Ουκρανία έχει βασιστεί σε αποστολές όπλων από τη Δύση για να παραμείνει στον αγώνα, με περισσότερες προμήθειες όπλων να βρίσκονται σε εκκρεμότητα εν μέσω αδιεξόδου στο Καπιτώλιο.

Δώδεκα υπάλληλοι της Υπηρεσίας Αρωγής των Ηνωμένων Εθνών στην Παλαιστίνη απολύθηκαν για τη συμμετοχή τους στην εκτεταμένη επίθεση της Χαμάς κατά του Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου 2023.

Ορισμένοι μελετητές και ειδικοί είπαν, χρησιμοποιώντας όρους όπως «έλεγχος ζημιών» και «κρύψιμο κάτω από το χαλί» για να περιγράψουν αυτό που συμβαίνει, ότι το θεωρούσαν αναμενόμενο εδώ και πολύ καιρό, ως μέρος ενός πολύ βαθύτερου προβλήματος που ο ΟΗΕ αρνείται να αντιμετωπίσει.

«Είναι θετικό που αυτό το γεγονός αρχίζει, επιτέλους, να γίνεται αντιληπτό», δήλωσε η Σιμόν Λεντίν, υψηλόβαθμο στέλεχος του Υπουργείου Άμυνας κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Τραμπ, προσθέτοντας ότι μάλλον βρέθηκαν αντιμέτωποι με αδιαμφισβήτητες αποδείξεις. Ωστόσο, «αποδείξεις υπήρχαν και πριν από τις 7 Οκτωβρίου».

Ο οργανισμός – η Υπηρεσία Αρωγής και Έργων του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους Πρόσφυγες (United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees in the Near East ή UNRWA) – κατηγορείται εδώ και καιρό για εκτεταμένη εμπλοκή με τη Χαμάς, η οποία κυβερνά τη Λωρίδα της Γάζας από το 2007.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει χαρακτηρίσει τη Χαμάς τρομοκρατική οργάνωση από το 1997.

Μετά τη Χαμάς και την Παλαιστινιακή Αρχή, η UNRWA είναι ο μεγαλύτερος εργοδότης της Λωρίδας της Γάζας. Σχεδόν όλοι οι υπάλληλοί της είναι Παλαιστίνιοι, γεγονός που αποτελεί μοναδικό χαρακτηριστικό μεταξύ των οργανισμών αρωγής του ΟΗΕ.

Ο οργανισμός, εδώ και σχεδόν 75 χρόνια, δεν καταβάλλει καμία προσπάθεια για την επανεγκατάσταση Παλαιστινίων. Αντιθέτως, φροντίζει να συντηρεί ζωντανή την όλο και πιο απίθανη ελπίδα ότι μια μέρα θα επιστρέψουν στο σημερινό εβραϊκό κράτος του Ισραήλ.

Οι υπερασπιστές της UNRWA λένε ότι η μη επανεγκατάστασή τους προβλέπεται ρητά στο καταστατικό της υπηρεσίας.

Η Χαμάς χρησιμοποιεί εδώ και καιρό σχολεία, νοσοκομεία και άλλα κτίρια της UNRWA ως ανθρώπινες ασπίδες, ένα έγκλημα πολέμου σύμφωνα με την Τέταρτη Σύμβαση της Γενεύης και κυρωτέο από τον πρόεδρο των ΗΠΑ σύμφωνα με τον νόμο περί ασπίδων του 2018.

 

Η Χαμάς αποθηκεύει όπλα μέσα, κοντά ή κάτω από τις εγκαταστάσεις της UNRWA και έχει κατασκευάσει ένα εκτεταμένο σύστημα υπόγειων στοών κάτω από αυτές. Επιπλέον, επιτάσσουν τρόφιμα και προμήθειες, που η υπηρεσία θα έπρεπε να διανείμει στους αμάχους.

Το Ισραήλ κατηγορεί εδώ και καιρό τα σχολεία της UNRWA ότι διδάσκουν το μίσος, με συνέπεια τα γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου 2023, όταν οι τρομοκράτες δολοφόνησαν, βίασαν, βασάνισαν και έκαψαν τις συνοριακές κοινότητες του Ισραήλ.

Βιντεοσκόπησαν τους εαυτούς τους να το κάνουν, δημοσίευσαν αυτά τα βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έφεραν ομήρους πίσω στη Γάζα και κακοποίησαν αυτούς και τα πτώματα αυτών που είχαν σκοτώσει μπροστά σε πολίτες που ζητωκραύγαζαν.

Οι βουλευτές των Η.Π.Α. Τζον Κέννεντυ (R-La.) και Ραντ Πωλ (R-Ky.) εισήγαγαν νομοθεσία στις 31 Ιανουαρίου, απαιτώντας από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να παρακολουθεί τι διδάσκεται στα παλαιστινιακά σχολεία, ένα εκπαιδευτικό σύστημα για το οποίο οι Αμερικανοί φορολογούμενοι έχουν συμβάλει στην πληρωμή του.

Στις 26 Ιανουαρίου, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ είχε δηλώσει ότι «αναστέλλει προσωρινά» την αμερικανική χρηματοδότηση της UNRWA, ενώ θα εξέταζε τις κατηγορίες εναντίον του οργανισμού.

Η αναστολή της χρηματοδότησης έγινε μία ημέρα αφότου ο υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν μίλησε με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες για την ανάγκη διεξαγωγής ενδελεχούς έρευνας.

Ο εκπρόσωπος του κου Γκουτέρες δήλωσε ότι ο γενικός γραμματέας «έφριξε» ακούγοντας τους ισραηλινούς ισχυρισμούς ότι δώδεκα υπάλληλοι του ΟΗΕ συμμετείχαν στην επιδρομή, μεταξύ των οποίων επτά που εισέβαλαν σε ισραηλινό έδαφος.

Ένας από αυτούς φέρεται να συμμετείχε σε απαγωγή και ένας άλλος βοήθησε στην κλοπή του πτώματος ενός στρατιώτη.

 

Στις 26 Ιανουαρίου, επίσης, ο γενικός επίτροπος της UNRWA Φιλίπ Λατσαρίνι χαρακτήρισε τους ισχυρισμούς ως «σοκαριστικούς» και «φρικτούς» και δήλωσε ότι θα απέλυε αμέσως τους εμπλεκόμενους υπαλλήλους.

Δύο εξ αυτών θεωρούνται νεκροί.

«Εμφανίζονται πολύ έκπληκτοι από τα στοιχεία», δήλωσε στους Epoch Times ο Κόμπι Μάικλ, καθηγητής που συνδέεται με δύο ισραηλινές δεξαμενές σκέψης, το Ινστιτούτο Εθνικής Ασφάλειας και το Ινστιτούτο Μισγκάβ.

«Προσπαθούν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι παίρνουν το θέμα πολύ σοβαρά και ότι πρόκειται να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα άμεσα. [Λένε] ‘Απολύουμε 12 άτομα’ και πιστεύουν ότι αυτό θα φιμώσει την κριτική.

«Και αυτό θα επιτρέψει στον ΟΗΕ να συνεχίσει να λειτουργεί την UNRWA. Διότι η UNRWA είναι ένα πολιτικό εργαλείο που χρησιμοποιείται από τον ΟΗΕ για πολιτικούς σκοπούς.»

Ο Χιλλέλ Νόιερ, εκτελεστικός διευθυντής του U.N. Watch, μιας φιλοϊσραηλινής ομάδας παρακολούθησης, κατέθεσε στην υποεπιτροπή Εποπτείας και Λογοδοσίας της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων και στην υποεπιτροπή Παγκόσμιας Υγείας, Παγκόσμιων Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Διεθνών Οργανισμών, στις 30 Ιανουαρίου.

Κατέθεσε στο Κογκρέσο ότι όχι μόνο 12 υπάλληλοι της UNRWA συμμετείχαν στη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου 2023, αλλά και 3.000 καθηγητές της UNRWA ανήκαν σε ομάδα κοινωνικής δικτύωσης στο Telegram που γιόρταζε τη σφαγή.

Η ομάδα του χρησιμοποιούσε επαγγελματίες μεταφραστές της αραβικής γλώσσας για να ελέγξει 249.000 αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είπε στο Κογκρέσο.

Ο κος Νόιερ είπε επίσης ότι 1.200 υπάλληλοι της UNRWA ανήκαν στη Χαμάς, σχεδόν το ένα δέκατο των 13.000 Παλαιστινίων εργαζομένων της υπηρεσίας, και ότι 6.000 υπάλληλοι είχαν μέλη της οικογένειάς τους στη Χαμάς.

Τέλος, ζήτησε από το Κογκρέσο όχι απλώς να αναστείλει τη χρηματοδότηση της UNRWA, αλλά να την τερματίσει οριστικά.

«Την Παρασκευή, ο Γενικός Γραμματέας Γκουτέρες ανακοίνωσε ότι φρικίασε μαθαίνοντας ότι μέλη του προσωπικού του εμπλέκονται στην τρομοκρατία», δήλωσε ο κος Νόιερ.

«Ο Γενικός Γραμματέας Γκουτέρες, ο επικεφαλής της UNRWA, οι προκάτοχοί τους και οι ανώτεροι συνάδελφοί τους δεν ήταν δυνατόν να έχουν σοκαριστεί από το γεγονός ότι υπάλληλοι της UNRWA εμπλέκονται στην τρομοκρατία.

»Διότι τα τελευταία εννέα χρόνια … αποκαλύπτουμε, δημοσιεύουμε και υποβάλλουμε στον ΟΗΕ, στην UNRWA στοιχεία για εκτεταμένη και συστηματική υποκίνηση της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας.

»Δεν μπορούν να ισχυρίζονται ότι δεν γνώριζαν. Ο κος Γκουτέρες γνώριζε. Ο επικεφαλής της UNRWA γνώριζε. Τα Ηνωμένα Έθνη γνώριζαν. Απλώς επέλεξαν να μην δράσουν.»

 

Ο Έλι Σπέρλινγκ, καθηγητής στο Ινστιτούτο Ισραήλ του Πανεπιστημίου της Τζόρτζια στις ΗΠΑ, δήλωσε στους Epoch Times ότι διακρίνει κάποια έλλειψη ειλικρίνειας στη στάση του ΟΗΕ.

«Τα μέλη της UNRWA δεν αναγνωρίζουν ότι υπήρχαν αυτοί οι άμεσοι δεσμοί. Απολύουν, λένε, βάσει ισχυρισμών και ξεκινούν έρευνα. Έτσι, υπάρχει μία σιωπηρή παραδοχή εδώ», δήλωσε ο κος Σπέρλινγκ.

Εν τούτοις, δεν πρόκειται για πλήρη παραδοχή ενοχής ούτε για αυτό που μεταδίδεται από αραβόφωνα μέσα ενημέρωσης, όπως το Αλ Τζαζίρα στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Δεν είναι κακό να θέλουν να κάνουν τη δική τους έρευνα, δήλωσε ο κος Σπέρλινγκ.

«Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ορισμένα στοιχεία που φαίνονται πολύ συγκεκριμένα και στη συνέχεια απολύοντας αυτά τα άτομα, προσπαθούν να ελέγξουν τη ζημιά», πρόσθεσε.

Η κα Λεντίν, η οποία τώρα είναι σύμβουλος διαχείρισης κινδύνων για την Vantage ROI, δήλωσε στους Epoch Times: «Δεν αποτελεί έκπληξη για όσους από εμάς παρακολουθούν, εδώ και πολλά χρόνια, ότι η UNRWA ήταν υπεύθυνη όχι μόνο για την πρόσληψη μελών της Χαμάς που φέρουν κάρτα, αλλά επίσης χρησιμοποιούσε πολλά από τα κεφάλαιά της για την υποστήριξη τρομοκρατικών δραστηριοτήτων.

»Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Τραμπ, διακόψαμε τη χρηματοδότηση της UNRWA – επειδή δεν θέλαμε τα χρήματα των Αμερικανών φορολογούμενων πολιτών να πηγαίνουν προς αυτή την κατεύθυνση.»

Η Υπηρεσία Ερευνών του Κογκρέσου ανέφερε, στις 2 Φεβρουαρίου, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν συνεισφέρει σχεδόν 7,2 δισεκατομμύρια δολάρια στην UNRWA από την ίδρυση του οργανισμού το 1950.

Η χρηματοδότηση ξεπέρασε τα 200 εκατομμύρια δολάρια ετησίως από το 2009, που ήταν το πρώτο έτος της κυβέρνησης Ομπάμα. Αυξήθηκε σε σχεδόν 400 εκατομμύρια δολάρια κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, περικόπηκε στο μηδέν από την κυβέρνηση Τραμπ και ξεπέρασε τα 300 εκατομμύρια δολάρια ετησίως υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν.

Το 2023, η αμερικανική χρηματοδότηση ανήλθε σε 371 εκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με την έκθεση.

Άλλα έθνη, όπως η Ιαπωνία, η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Βρετανία, η Γερμανία, η Ιταλία, οι Κάτω Χώρες, η Ελβετία και η Φινλανδία, έχουν ομοίως σταματήσει τη χρηματοδότησή τους προς τον οργανισμό.

Ο πρόεδρος Τραμπ διέκοψε τη χρηματοδότηση της UNRWA στο πλαίσιο της αλλαγής της αμερικανικής στρατηγικής του στην Εγγύς Ανατολή, δήλωσε η κα Λεντίν.

«Ήταν ξεκάθαρο ότι η UNRWA ήταν μέρος του παλιού τρόπου δράσης που βοηθούσε μόνο … τους ‘κακούς’. Δεν ήταν προς το συμφέρον των ΗΠΑ να συνεχίσουν τη χρηματοδότηση. Και γι’ αυτό πήραν την απόφαση να τη διακόψουν», εξήγησε.

 

Ο νόμος Taylor Force Act, ο οποίος υπεγράφη από τον τότε πρόεδρο Τραμπ το 2018, απαγορεύει αυτό που αποκαλείται «pay for slay»(«πληρωμή για σφαγή») – όπως είναι οι πληρωμές από τη Χαμάς και την Παλαιστινιακή Αρχή σε τρομοκράτες, τις οικογένειές τους και βομβιστές αυτοκτονίας, είπε.

Ο νόμος πήρε το όνομά του από έναν Αμερικανό βετεράνο και απόφοιτο του West Point που δολοφονήθηκε από Παλαιστίνιο τρομοκράτη το 2016 στο Ισραήλ, ενώ συμμετείχε σε ομάδα μελέτης του Πανεπιστημίου Vanderbilt.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν γνώριζε για τις ανησυχητικές καταγγελίες, αλλά συνέχισε τη χρηματοδότηση ούτως ή άλλως, είπε.

Ο κος Μάικλ δήλωσε ότι το Ισραήλ φέρει επίσης ένα μέρος της ευθύνης, επιλέγοντας να χρησιμοποιήσει την UNRWA ως ενδιάμεσο στις συναλλαγές του με τη Χαμάς.

«Τελικά, το Ισραήλ έχει ευθύνη όσον αφορά τη συνέχιση της ύπαρξης της UNRWA, επειδή ήταν κάτι που τους βόλευε. […] Προτιμούν να μην έρχονται σε άμεση επαφή με τη Χαμάς», είπε.

«Κάθε φορά που το Ισραήλ συγκρουόταν με τη Χαμάς, πράγμα που έχει συμβεί πολλάκις, ήταν ευκολότερο για τον ισραηλινό στρατό να συνεννοείται με την UNRWA για τα ανθρωπιστικά ζητήματα. Πίεζε μάλιστα τους διεθνείς δωρητές να συνεχίσουν να κάνουν δωρεές στη Χαμάς.

»Αλλά νομίζω ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει εξαιτίας της 7ης Οκτωβρίου. Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει στην ισραηλινή ψυχοσύνθεση.

»Και αυτός είναι ο λόγος που τώρα το Ισραήλ αποφάσισε ότι ‘φτάνει πια’.»

Κοιτάζοντας στο μέλλον, η κ. Λεντίν δήλωσε: «[Η UNRWA] έχει χάσει κάθε αξιοπιστία. Είναι μέρος της γενικότερης κατάστασης, [που δείχνει ότι] τα πράγματα δεν θα επανέλθουν ποτέ στην προ της 7ης Οκτωβρίου κανονικότητα.

»Αυτή δεν υπάρχει πια και η UNRWA είναι μέρος αυτού.»

Του Dan M. Berger

Επιμέλεια: Αλία Ζάε

Ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ αναγνωρίζεται από ιστορικούς και άλλους ως ο μεγαλύτερος και πιο παραγωγικός συνθέτης της δυτικής μουσικής. Η οικουμενική ομορφιά της μουσικής του, καθώς και η εκπληκτική πολυμορφία της, συνθέτουν το μοναδικό στυλ του Μότσαρτ.

Παρά τη σύντομη ζωή του (1756-1791), ο Μότσαρτ συνέθεσε πάνω από 600 έργα σε διάφορα είδη και στυλ: συμφωνίες, μουσική δωματίου, ορχηστρικά έργα, όπερες, χορωδιακή μουσική και τραγούδια. Παρόλο που τα τραγούδια του είναι λιγότερο γνωστά και συχνά παραβλέπονται από το ευρύ κοινό, η ομορφιά και η μουσική απόλαυση που προσφέρουν δεν είναι υποδεέστερη των περισσότερο γνωστών έργων του.

Φωνητικές συνθέσεις

Ο Μότσαρτ δημιούργησε την καριέρα του πάνω στις δικές του συνθέσεις σε πολλά μουσικά είδη, περιλαμβανομένου του τραγουδιού. Η μεγάλη του ευελιξία έχει αφετηρία στην παιδική του ηλικία, κατά τη διάρκεια της οποίας περιόδευε ανά την Ευρώπη ως παιδί-θαύμα, ανακαλύπτοντας τα μοναδικά μουσικά είδη και στυλ πολλών χωρών.

 

Αργότερα, συνδύασε διάφορα στυλ, όπως τον ιταλικό λυρισμό, με το μουσικό ύφος της κεντρικής Ευρώπης στις πρωτότυπες συνθέσεις του. Δυστυχώς, εκείνη την εποχή, το κοινό δεν ήταν δεκτικό στις αντιθέσεις, την πολυπλοκότητα και τις αρμονίες του έργου του. Έπρεπε να περάσει ένας αιώνας από τον θάνατό του, για να εκτιμηθεί η ομορφιά και η κομψότητα της μουσικής του, η οποία έφτασε να συμβολίζει την τελειότητα της κλασικής περιόδου (1750-1820).

Ενώ ο Μότσαρτ συνέθεσε πολλά ορχηστρικά έργα, κυρίως εκλεπτυσμένα κοντσέρτα, το κλειδί του ύφους του βρίσκεται στις φωνητικές του συνθέσεις. Ο κλασικός συνθέτης αγαπούσε την ανθρώπινη φωνή και τη χρησιμοποιούσε ως το κυρίαρχο όργανο καλλιτεχνικής έκφρασης στα έργα του.

Ο Μότσαρτ μνημονεύεται ιδιαίτερα για τις όπερές του, βασισμένες στις οπερατικές μεταρρυθμίσεις του Κ.Β. Γκλουκ, όπου τα όρια μεταξύ της «opera seria» («σοβαρό έργο») και της «opera buffa» («κωμικό έργο») θολώνουν και αποκαλύπτουν την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ψυχής και των σχέσεων. Ο Μότσαρτ συνδύασε αυτή την εκλεπτυσμένη ψυχολογία με λαμπρά φωνητικά, αξέχαστες μελωδίες και μια ζωντανή ορχήστρα.

Ο Μότσαρτ καινοτομούσε με θαυμαστό τρόπο. Συνέθεσε και άλλα φωνητικά έργα, όπως χορωδιακά κομμάτια και τραγούδια τέχνης. Τα καλλιτεχνικά τραγούδια, συνθέσεις για σόλο φωνή και πιάνο βασισμένες σε ένα ποίημα ή κείμενο, προορίζονταν για ένα περιβάλλον συναυλίας ή μια επίσημη κοινωνική περίσταση. Εμφανίστηκαν όταν το είδος βρισκόταν ακόμη στα σπάργανα.

Πρόδρομος του Lied

Η γερμανική παράδοση του έντεχνου τραγουδιού, γνωστή ως Lied (λιντ = τραγούδι στα γερμανικά), είναι η πιο γνωστή μορφή έντεχνου τραγουδιού και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του ρεπερτορίου της ρομαντικής μουσικής (1810-1920). Αν και αυτός ο τύπος έντεχνου τραγουδιού δεν υπήρχε κατά τη διάρκεια της ζωής του Μότσαρτ και επισημοποιήθηκε μόλις το 1798, ο συνθέτης εξερεύνησε τις δυνατότητες του είδους.

 

Υπολογίζεται ότι ο Μότσαρτ έγραψε συνολικά 30 καλλιτεχνικά τραγούδια. Πρόκειται για μερικές από τις πρώτες μορφές του γερμανικού Lied στο ρεπερτόριο συναυλιών. Ο συνθέτης είχε μεγάλη ικανότητα να συγχωνεύει τη μουσική με τον ήχο και τον ρυθμό των λέξεων, αντιλαμβανόμενος τους ήχους, τις κλίσεις και τις αλλαγές των λέξεων. Ο Μότσαρτ ήταν επίσης ένας από τους πρώτους συνθέτες που έδωσε στο τραγούδι μια δραματική επεξεργασία, διαμορφώνοντας τη μουσική του σύμφωνα με το κείμενο, προοιωνίζοντας το είδος του ρομαντικού Lied.

Τα πρώτα τραγούδια του Μότσαρτ χρονολογούνται από τα παιδικά του χρόνια, όταν ήταν μόλις 12 ετών. Έγραψε γερμανικά σύντομα τραγούδια (τραγούδια διάρκειας ενός λεπτού), όπως το «Δάφνη, τα ρόδινά σου μάγουλα» («Daphne, deine Rosenwangen», 1768), «Στη φιλία» («An die Freundschaft», 1722), «Μυστική αγάπη» («Geheime Liebe», 1722), «Η γενναιόδωρη ηρεμία» («Die grossmütige Gelassenheit», 1722) και δύο γαλλικές αριέττες: «Σε ένα μοναχικό δάσος» («Dans un bois solitaire») και «Πουλιά, που κάθε έτος» («Oiseaux, si tous les ans») κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Παρίσι, από το 1781 έως το 1782.

Το 1780, ο Μότσαρτ συνέθεσε μια άλλη σειρά τραγουδιών, με έντονη βορειογερμανική επιρροή, που θυμίζει τον Μπαχ. Δημοσίευσε τέσσερα από αυτά τα τραγούδια το 1789: «Βραδινές σκέψεις» («Abendempfindung»), «Στη Χλόη» («An Chloe»), «Η βιολέτα» («Das Veilchen») και «Το τραγούδι του αποχαιρετισμού» («Das Lied der Trennung»). Αυτά είναι ίσως τα πιο γνωστά τραγούδια του.

Οι αφορμές για τη σύνθεση των τραγουδιών του ήταν ποικίλες: απαιτήσεις από μουσικούς εκδότες, αιτήματα για κοινωνικές εκδηλώσεις, παραγγελίες από την αριστοκρατία, καθώς και αιτήματα από φίλους και γνωστούς. Το «Des kleinen Friedrichs Geburstag» («Τα γενέθλια του μικρού Φρειδερίκου») γράφτηκε για τα γενέθλια του πρίγκιπα Φρειδερίκου φον Άνχαλτ-Ντεσάου και το «Lied beim Auszug in das Feld» («Τραγούδι κατά την αναχώρηση για τη μάχη») γράφτηκε για την τουρκική εκστρατεία της Αυστρίας υπό τον αυτοκράτορα Ιωσήφ Β’.

Συχνά αφιέρωνε τα τραγούδια του σε γυναίκες, αλλά παρέλειπε την αφιέρωση όταν έγραφε για τον εαυτό του. Απλώς του άρεσε να εξερευνά τις δυνατότητες της ανθρώπινης φωνής.

Τραγούδια με μεγάλο συναισθηματικό εύρος

Στα τραγούδια του, ο Μότσαρτ εξερεύνησε την ομορφιά της ανθρώπινης φωνής, συνδυάζοντας τις φωνητικές και πιανιστικές γραμμές με μεγάλη επιδεξιότητα, δημιουργώντας άμεσα αναγνωρίσιμες μελωδίες. Αυτό όμως που κάνει αυτά τα τραγούδια τόσο ξεχωριστά είναι το συναισθηματικό εύρος που διαθέτουν.

 

Ενώ τα τραγούδια αυτά μπορεί να φαίνονται και να ακούγονται απατηλά απλά σε σύγκριση με τις όπερες του Μότσαρτ, απαιτούν εξαιρετική φωνητική τεχνική και καλλιτεχνική ευαισθησία. Έχουν επίσης την ίδια φωνητική γραφή και δραματική αίσθηση με τα γνωστά αριστουργήματα του συνθέτη. Για παράδειγμα, οι «Βραδινές σκέψεις» είναι ένας ελεγειακός διαλογισμός για τον θάνατο, καθώς ο συνθέτης υπερβαίνει το κείμενο για να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα γαλήνιας ηρεμίας. Αντίθετα, η «Βιολέτα» είναι μια παιχνιδιάρικη μελοποίηση ενός ποιήματος του Γκαίτε, όπου κάθε στίχος προσφέρει μια διαφορετική διάθεση. Και τα δύο αυτά έργα λειτουργούν ως μικροσκοπικές όπερες στο πλαίσιο ενός τραγουδιού.

Τα τραγούδια του Μότσαρτ αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του ρεπερτορίου του. Τα τραγούδια του αναδεικνύουν το ταλέντο του τόσο στις ορχηστρικές όσο και στις φωνητικές συνθέσεις, καθώς έχουν έναν αδιαμφισβήτητο «μοτσαρτιανό» ήχο. Συνδυάζοντας φωνή και πιάνο και διαμορφώνοντας τη μουσική σύμφωνα με το κείμενο, ο συνθέτης δημιούργησε μια πρόγευση του γερμανικού έντεχνου τραγουδιού, το οποίο αργότερα επηρέασε ρομαντικούς συνθέτες όπως ο Σούμπερτ, ο Σούμαν και ο Μπραμς.

Συνολικά, τα τραγούδια του Μότσαρτ αντιπροσωπεύουν το αποκορύφωμα της μουσικής τελειότητας με την κλασική τους αρτιότητα, την καλλιτεχνική τους ομορφιά και την οικουμενική τους σύνδεση. Τα τραγούδια του Μότσαρτ προσφέρουν, επίσης, το ίδιο δραματικό εύρος με τις μεγαλύτερες όπερές του, αλλά με πιο συμπυκνωμένο τρόπο, μεταφέροντας συναισθήματα με τα οποία οι άνθρωποι μπορούν να ταυτιστούν τόσο στις πιο φωτεινές όσο και στις πιο σκοτεινές στιγμές τους.

Της Ariane Triebswetter

Επιμέλεια: Αλία Ζάε